ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 63 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
2.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209/1 |
Informacja na temat wejścia w życie Umowy między Unią Europejską a Czarnogórą dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry
Umowa między Unią Europejską a Czarnogórą dotycząca działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Czarnogóry wejdzie w życie w dniu 1 lipca 2020 r., jako że w dniu 26 maja 2020 r. zakończyła się procedura przewidziana w art. 12 ust. 2 tej umowy.
ROZPORZĄDZENIA
2.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209/2 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/913
z dnia 25 czerwca 2020 r.
zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę w specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [„Mojama de Barbate” (ChOG)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje,
(1) |
Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Hiszpanii o zatwierdzenie zmiany specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Mojama de Barbate”, zarejestrowanego na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2110 (2). |
(2) |
Proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała zatem wniosek o wprowadzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3). |
(3) |
Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę specyfikacji należy zatem zatwierdzić, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy „Mojama de Barbate” (ChOG).
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2020 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącą,
Janusz WOJCIECHOWSKI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2110 z dnia 12 listopada 2015 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Mojama de Barbate (ChOG)] (Dz.U. L 306 z 24.11.2015, s. 1).
2.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209/4 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/914
z dnia 25 czerwca 2020 r.
zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [„Brie de Meaux” (ChNP)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje,
(1) |
Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Francji o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Brie de Meaux” zarejestrowanej na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2). |
(2) |
Proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała zatem wniosek o wprowadzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3). |
(3) |
Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę specyfikacji należy zatem zatwierdzić, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Niniejszym zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy „Brie de Meaux” (ChNP).
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2020 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącą,
Janusz WOJCIECHOWSKI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1107/96 z dnia 12 czerwca 1996 r. w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 (Dz.U. L 148 z 21.6.1996, s. 1).
2.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209/5 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/915
z dnia 25 czerwca 2020 r.
zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę w specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [„Riso Nano Vialone Veronese” (ChOG)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Włoch o zatwierdzenie zmiany specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Riso Nano Vialone Veronese”, zarejestrowanego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 205/2009 (2). |
(2) |
Proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała zatem wniosek o wprowadzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3). |
(3) |
Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę specyfikacji należy zatem zatwierdzić, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy „Riso Nano Vialone Veronese” (ChOG).
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2020 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącą,
Janusz WOJCIECHOWSKI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 205/2009 z dnia 16 marca 2009 r. zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Riso Nano Vialone Veronese (ChOG)] (Dz.U. L 71 z 17.3.2009, s. 15).
2.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209/6 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/916
z dnia 1 lipca 2020 r.
zezwalające na rozszerzenie zastosowania ksylooligosacharydów jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001 (1), w szczególności jego art. 12,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu. |
(2) |
Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie. |
(3) |
Na podstawie art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja przedkłada projekt aktu wykonawczego w sprawie wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu. |
(4) |
Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1648 (3) zezwolono na wprowadzanie na rynek Unii ksylooligosacharydów jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283 do stosowania w następujących kategoriach żywności: pieczywie, śniadaniowych przetworach zbożowych, herbatnikach, napojach sojowych, jogurtach, owocowych produktach do smarowania i czekoladowych wyrobach cukierniczych przeznaczonych dla ogółu populacji. |
(5) |
W dniu 25 listopada 2019 r. przedsiębiorstwo Shandong Longlive Biotechnology Co. Ltd zwróciło się do Komisji z wnioskiem o zmianę warunków stosowania nowych ksylooligosacharydów na podstawie art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283. We wniosku zwrócono się o rozszerzenie stosowania ksylooligosacharydów na suplementy żywnościowe w rozumieniu dyrektywy 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) przeznaczone dla ogólnej populacji osób dorosłych przy maksymalnym poziomie stosowania wynoszącym 2 g dziennie. |
(6) |
Komisja uważa, że ocena bezpieczeństwa złożonego wniosku przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2283 nie jest konieczna, ponieważ proponowane rozszerzenie stosowania ksylooligosacharydów jest objęte oceną bezpieczeństwa przeprowadzoną przez Urząd (5) na potrzeby zezwolenia na stosowanie ksylooligosacharydów na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1648. |
(7) |
W opinii tej Urząd przeprowadził ostrożną ocenę narażenia, stosując najwyższe oczekiwane dzienne pobranie w oparciu o założenie, że dana osoba spożywałaby wszystkie proponowane produkty spożywcze zawierające maksymalną dodaną ilość ksylooligosacharydów. Na podstawie tej oceny narażenia Urząd stwierdził, że wynikające z tego najwyższe oczekiwane dzienne pobranie 7,7 g ksylooligosacharydów na dzień pozostaje nadal zarówno poniżej poziomów dziennego pobrania 10–12 g ksylooligosacharydów, które wiążą się z ostrymi i przejściowymi skutkami żołądkowo-jelitowymi w interwencyjnych badaniach klinicznych u ludzi, jak i poniżej referencyjnej wartości żywieniowej („DRV”) wynoszącej 25 g włókna pokarmowego na dzień dla ogólnej populacji dorosłych i ustalonej wcześniej przez Urząd (6). |
(8) |
Pobranie wynikające z proponowanego rozszerzenia zastosowania ksylooligosacharydów na suplementy żywnościowe na poziomie 2 g na dzień, w połączeniu z najwyższym pobraniem 7,7 g ksylooligosacharydów w ich obecnie dopuszczonych zastosowaniach jako nowej żywności, może doprowadzić do ogólnego maksymalnego pobrania 9,7 g ksylooligosacharydów na dzień. Ten ogólny poziom pobrania będzie również niższy zarówno od poziomów pobrania wynoszących 10–12 g ksylooligosacharydów, które wiążą się z ostrymi i przejściowymi skutkami żołądkowo-jelitowymi w interwencyjnych badaniach klinicznych u ludzi, jak i poniżej referencyjnej wartości żywieniowej („DRV”) wynoszącej 25 g włókna pokarmowego na dzień dla ogólnej populacji dorosłych i ustalonej wcześniej przez Urząd. |
(9) |
Informacje zawarte we wniosku oraz opinia naukowa Urzędu w połączeniu z powyższymi ustaleniami dają wystarczające podstawy do stwierdzenia, że proponowane rozszerzenie zastosowania nowej żywności „ksylooligosacharydy” jest zgodne z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(10) |
Należy zatem zmienić warunki stosowania ksylooligosacharydów w unijnym wykazie nowej żywności, na którą wydano zezwolenie, poprzez włączenie zastosowania ksylooligosacharydów w suplementach żywnościowych przeznaczonych dla osób dorosłych. |
(11) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W unijnym wykazie nowej żywności, na którą wydano zezwolenie, ustanowionym rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/2470, zawierającym odniesienie do nowej żywności „ksylooligosacharydy”, wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 327 z 11.12.2015, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 z dnia 20 grudnia 2017 r. ustanawiające unijny wykaz nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 w sprawie nowej żywności (Dz.U. L 351 z 30.12.2017, s. 72).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1648 z dnia 29 października 2018 r. zezwalające na wprowadzenie na rynek ksylooligosacharydów jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (Dz.U. L 275 z 6.11.2018, s. 1).
(4) Dyrektywa 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych (Dz.U. L 183 z 12.7.2002, s. 51).
(5) Opinia naukowa dotycząca bezpieczeństwa ksylooligosacharydów jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283 (Dziennik EFSA 2018; 16 (7): 5361).
(6) Opinia naukowa w sprawie referencyjnych wartości żywieniowych dla węglowodanów i błonnika pokarmowego (Dziennik EFSA 2010; 8 (3):1462).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470: wpis w tabeli 1 (Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie) dotyczący „ksylooligosacharydów” otrzymuje brzmienie:
Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie |
Warunki stosowania nowej żywności |
Dodatkowe szczególne wymogi dotyczące etykietowania |
Inne wymogi |
|
„Ksylooligosacharydy |
Określona kategoria żywności |
Maksymalne poziomy (*2) |
Nowa żywność jest oznaczana w ramach etykietowania zawierających ją środków spożywczych jako »ksylooligosacharydy«” |
|
Pieczywo białe |
14 g/kg |
|||
Pieczywo razowe |
14 g/kg |
|||
Śniadaniowe przetwory zbożowe |
14 g/kg |
|||
Herbatniki |
14 g/kg |
|||
Napoje sojowe |
3,5 g/kg |
|||
Jogurty (*1) |
3,5 g/kg |
|||
Owocowe produkty do smarowania |
30 g/kg |
|||
Czekoladowe wyroby cukiernicze |
30 g/kg |
|||
Suplementy żywnościowe w rozumieniu dyrektywy 2002/46/WE dla ogólnej populacji dorosłych |
2 g/dzień |
(*1) Jeżeli ksylooligosacharydy stosowane są w przetworach mlecznych, nie mogą zastępować, w całości ani w części, żadnego składnika mleka.
(*2) Maksymalne poziomy obliczone na podstawie specyfikacji dla postaci sproszkowanej 1.
2.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209/10 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/917
z dnia 1 lipca 2020 r.
zezwalające na wprowadzenie na rynek naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora Pierre ex A. Froehner jako tradycyjnej żywności z państwa trzeciego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/2470
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001 (1), w szczególności jego art. 15 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu. Tradycyjna żywność z państw trzecich stanowi nową żywność zgodnie z definicją w art. 3 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(2) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2017/2468 (2) ustanowiono wymogi administracyjne i naukowe w odniesieniu do tradycyjnej żywności z państw trzecich. |
(3) |
Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (3) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, na którą wydano zezwolenie. |
(4) |
Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja decyduje o zezwoleniu i wprowadzeniu na rynek w Unii tradycyjnej żywności z państwa trzeciego. |
(5) |
W dniu 27 listopada 2018 r. przedsiębiorstwo AM Breweries („wnioskodawca”) zgłosiło Komisji zamiar wprowadzenia na rynek Unii naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora Pierre ex A. Froehner jako tradycyjnej żywności z państwa trzeciego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) 2015/2283. Zgłoszenie wnioskodawcy dotyczy naparu z liści Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora, który ma być stosowany jako taki lub jako składnik w innych napojach przez ogół populacji. |
(6) |
Zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2468 Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o dodatkowe informacje dotyczące ważności zgłoszenia. Wymagane informacje zostały przekazane w dniach 4 czerwca 2019 r., 21 czerwca 2019 r., 29 sierpnia 2019 r. i 30 sierpnia 2019 r. |
(7) |
Dane przedstawione przez wnioskodawcę wskazują na historię bezpiecznego stosowania naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora jako żywności w Afryce, Azji i Ameryce Północnej. |
(8) |
Zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 w dniu 11 września 2019 r. Komisja przekazała ważne zgłoszenie państwom członkowskim oraz Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”). |
(9) |
W terminie czterech miesięcy określonym w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2283 państwa członkowskie ani Urząd nie powiadomiły Komisji o żadnych należycie uzasadnionych zastrzeżeniach dotyczących bezpieczeństwa wobec wprowadzenia na rynek w Unii naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora. |
(10) |
W dniu 3 lutego 2020 r. Urząd opublikował „Sprawozdanie techniczne dotyczące zgłoszenia naparu z liści kawy (Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora Pierre ex A. Froehner) jako tradycyjnej żywności z państwa trzeciego zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) 2015/2283” (4). |
(11) |
W sprawozdaniu tym Urząd stwierdził, że liście Coffea arabica zawierają galusan epigalokatechiny (EGCG), w związku z czym nie można wykluczyć obecności EGCG w naparze z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora. Na tej podstawie Urząd ustalił maksymalny poziom EGCG wynoszący 700 mg na litr naparu. Należy zatem ustanowić maksymalne poziomy EGCG wynoszące 700 mg/l w specyfikacjach tradycyjnej żywności w unijnym wykazie nowej żywności, na którą wydano zezwolenie. |
(12) |
Urząd stwierdził, że dostępne dane dotyczące składu i historii stosowania naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora nie budzą obaw w zakresie bezpieczeństwa. |
(13) |
Oprócz zgłoszenia dotyczącego naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora, który ma być stosowany jako taki, zgłoszenie wnioskodawcy dotyczyło również stosowania naparu jako składnika w innych napojach przez ogół populacji. Wnioskodawca przedłożył udokumentowane dane wskazujące na historię bezpiecznego stosowania w państwie trzecim – zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2015/2283 – wyłącznie naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora jako takiego, natomiast nie przedłożono żadnych dowodów dotyczących stosowania naparu jako składnika w innych napojach. Wnioskodawca został poproszony o wyjaśnienie i ewentualną zmianę proponowanych zastosowań naparu, odpowiadających środkom spożywczym, w których napar jest tradycyjnie spożywany, i w odniesieniu do których należało przedstawić historię bezpiecznego stosowania. Wnioskodawca nie zmienił jednak proponowanych zastosowań i nie przedstawił dowodów wskazujących na historię bezpiecznego stosowania w państwie trzecim naparu jako składnika w innych napojach. W związku z tym wobec braku wymaganych udokumentowanych danych Komisja jest zdania, że wnioskodawca wykazał historię bezpiecznego stosowania żywności w państwie trzecim wyłącznie w przypadku naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora stosowanego jako taki. Zgłoszenie dotyczące zezwolenia na napar z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora, który ma być stosowany jako składnik w innych napojach, uznaje się za nieważne. |
(14) |
W związku z tym Komisja powinna zezwolić na wprowadzanie na rynek w Unii naparu z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora jako takiego i odpowiednio uaktualnić unijny wykaz nowej żywności. |
(15) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/2470, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Napar z liści kawy Coffea arabica L. i/lub Coffea canephora Pierre ex A. Froehner, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia, włącza się do unijnego wykazu nowej żywności, na którą wydano zezwolenie, ustanowionego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/2470.
2. Wpis w unijnym wykazie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje warunki stosowania i wymogi dotyczące etykietowania określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 327 z 11.12.2015, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2468 z dnia 20 grudnia 2017 r. określające wymogi administracyjne i naukowe w odniesieniu do tradycyjnej żywności z państw trzecich zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nowej żywności (Dz.U. L 351 z 30.12.2017, s. 55).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 z dnia 20 grudnia 2017 r. ustanawiające unijny wykaz nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 w sprawie nowej żywności (Dz.U. L 351 z 30.12.2017, s. 72).
(4) Publikacja dodatkowa EFSA, 2020:EN-1783.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w tabeli 1 (Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie) dodaje się następujący wpis w porządku alfabetycznym: „
” |
2) |
w tabeli 2 (Specyfikacje) dodaje się następujący wpis w porządku alfabetycznym: „
” |
2.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209/14 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/918
z dnia 1 lipca 2020 r.
ustanawiające odstępstwo od rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w odniesieniu do wymogów dotyczących wprowadzania do Unii drewna jesionu pochodzącego z Kanady lub przetwarzanego w Kanadzie
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (1), w szczególności jego art. 41 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2016/412 (2) upoważniono państwa członkowskie do ustanowienia tymczasowego odstępstwa od niektórych przepisów dyrektywy Rady 2000/29/WE (3) w odniesieniu do warunków szczególnych dotyczących wprowadzania do Unii drewna jesionu (Fraxinus L.) pochodzącego z Kanady lub przetwarzanego w Kanadzie. |
(2) |
Dyrektywa 2000/29/WE została uchylona i zastąpiona rozporządzeniem (UE) 2016/2031. Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 (4) określające zasady i wymogi dotyczące wprowadzania do Unii niektórych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów zastąpiło załączniki I–V do tej dyrektywy. |
(3) |
Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/2072 w związku z pkt 87 załącznika VII do tego rozporządzenia, wprowadzanie do Unii drewna jesionu pochodzącego z Kanady lub przetwarzanego w Kanadzie („określone drewno”) podlega pewnym wymogom szczególnym, co ma zapobiec ryzyku wystąpienia w Unii porażenia agrofagiem Agrilus planipennis Fairmaire. Wymogi te różnią się w pewnym stopniu od wymogów określonych w decyzji wykonawczej (UE) 2016/412 w odniesieniu do wprowadzania do Unii określonego drewna, jego inspekcji i nadzoru nad nim. |
(4) |
Na podstawie audytu, który Komisja przeprowadziła w czerwcu 2018 r., stwierdzono, że dzięki stosowaniu – w ramach swoich kontroli urzędowych – wymogów określonych w decyzji wykonawczej (UE) 2016/412 Kanada zapewnia poziom ochrony fitosanitarnej równoważny poziomowi, jaki zapewniają wymogi określone w pkt 87 załącznika VII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072. |
(5) |
Decyzję wykonawczą (UE) 2016/412 stosuje się do dnia 30 czerwca 2020 r. W dniu 27 kwietnia 2020 r. Kanada wystąpiła z wnioskiem o przedłużenie wspomnianego odstępstwa po dniu 30 czerwca 2020 r. |
(6) |
Aby zagwarantować dalszy przywóz drewna jesionowego pochodzącego z Kanady lub przetwarzanego w Kanadzie, należy przewidzieć odstępstwo od art. 8 ust. 1 i pkt 87 lit. a) i b) załącznika VII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072, żeby umożliwić wprowadzanie określonego drewna do Unii pod warunkiem spełnienia wymogów szczególnych odzwierciedlających, z kilkoma zmianami, wymogi określone w decyzji wykonawczej (UE) 2016/412. |
(7) |
Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 lipca 2020 r. w celu zapewnienia dalszego przywozu określonego drewna. |
(8) |
Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do dnia 30 czerwca 2023 r., aby umożliwić przegląd jego stosowania przed upływem tego terminu. |
(9) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wymogi szczególne dotyczące tymczasowego odstępstwa
Na zasadzie odstępstwa od art. 8 ust. 1 oraz pkt 87 lit. a) i b) załącznika VII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 wprowadzenie do Unii drewna jesionu (Fraxinus L.) pochodzącego z Kanady lub przetwarzanego w Kanadzie („określone drewno”) podlega wymogom szczególnym określonym w art. 2 i części A załącznika do niniejszego rozporządzenia.
„Określone drewno” opisano w części B załącznika.
Artykuł 2
Świadectwo fitosanitarne
1. Określonemu drewnu towarzyszy świadectwo fitosanitarne wydane w Kanadzie, poświadczające brak agrofagów kwarantannowych dla UE i agrofagów niewymienionych jako agrofagi kwarantannowe dla UE, z zastrzeżeniem środków wprowadzonych po inspekcji zgodnie z art. 30 rozporządzenia (UE) 2016/2031.
2. Świadectwo fitosanitarne zawiera pod nagłówkiem „Deklaracja dodatkowa” następujące elementy:
a) |
stwierdzenie „Zgodnie z wymogami Unii Europejskiej ustanowionymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/918”; |
b) |
numer(-y) wiązki odpowiadający(-e) każdej poszczególnej wiązce objętej wywozem; |
c) |
nazwę zatwierdzonego(-ych) zakładu(-ów) w Kanadzie. |
Artykuł 3
Data wygaśnięcia
Niniejsze rozporządzenie traci moc z dniem 30 czerwca 2023 r.
Artykuł 4
Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2020 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.
(2) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/412 z dnia 17 marca 2016 r. upoważniająca państwa członkowskie do ustanowienia tymczasowego odstępstwa od niektórych przepisów dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do drewna jesionu pochodzącego z Kanady lub przetwarzanego w Kanadzie (Dz.U. L 74 z 19.3.2016, s. 41).
(3) Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).
(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019 (Dz.U. L 319 z 10.12.2019, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ A
1. Wymagania dotyczące przetwórstwa
Przetwórstwo określonego drewna, o którym mowa w art. 1, musi spełniać następujące wymagania:
a) Korowanie
Określone drewno jest okorowane, z wyjątkiem dowolnej ilości wizualnie oddzielnych i wyraźnie odrębnych małych części kory, które spełniają jeden z następujących warunków:
1) |
mają mniej niż 3 cm szerokości (niezależnie od długości); lub |
2) |
jeżeli mają więcej niż 3 cm szerokości, całkowita powierzchnia każdej z poszczególnych części kory ma mniej niż 50 cm2. |
b) Przecieranie
Określone przetarte drewno wytwarza się z okorowanego drewna okrągłego.
c) Obróbka termiczna
Określone drewno ogrzewa się w całym profilu do temperatury co najmniej 71 °C przez 1 200 minut w komorze cieplnej zatwierdzonej przez Kanadyjską Agencję Kontroli Żywności (CFIA) lub przez agencję zatwierdzoną przez CFIA.
d) Suszenie
Określone drewno suszy się zgodnie z uznanymi przez CFIA przemysłowymi harmonogramami suszenia przez okres co najmniej dwóch tygodni.
Ostateczna zawartość wilgoci w drewnie, wyrażona jako procent suchej masy, nie może przekraczać 10 %.
2. Wymagania dotyczące zakładów
Określone drewno musi być wytwarzane, obrabiane lub przechowywane w zakładzie, który spełnia następujące wymagania:
a) |
jest oficjalnie zatwierdzony przez CFIA w ramach jej programu certyfikacji dotyczącego agrofaga Agrilus planipennis Fairmaire; |
b) |
jest zarejestrowany w bazie danych publikowanej na stronie internetowej CFIA; |
c) |
jest kontrolowany przez CFIA lub przez agencję zatwierdzoną przez CFIA co najmniej raz na miesiąc i stwierdzono, że spełnia wymagania określone w niniejszym załączniku. Jeżeli kontrole te przeprowadza agencja zatwierdzona przez CFIA, CFIA musi przeprowadzać półroczne audyty tej pracy. Półroczne audyty obejmują weryfikację procedur i dokumentacji agencji oraz audyty zatwierdzonych zakładów; |
d) |
stosuje sprzęt do obróbki drewna, który jest skalibrowany zgodnie z instrukcją obsługi sprzętu; |
e) |
prowadzi rejestr stosowanych procedur do celów weryfikacji przez CFIA lub przez agencję zatwierdzoną przez CFIA, uwzględniający czas obróbki, temperatury podczas obróbki oraz, dla każdej poszczególnej wiązki mającej stanowić przedmiot wywozu, kontrolę zgodności i ostateczną zawartość wilgoci. |
3. Etykietowanie
Na każdej wiązce określonego drewna musi być wyraźnie widoczny zarówno numer wiązki, jak i etykieta zawierająca opis „HT-KD” lub „Heat Treated-Kiln Dried”. Etykieta ta musi być wydana przez wyznaczonego urzędnika zatwierdzonego zakładu lub pod nadzorem tego urzędnika, po sprawdzeniu, że spełnione zostały wymagania dotyczące przetwórstwa określone w pkt 1 i wymagania dotyczące zakładów określone w pkt 2.
4. Inspekcje przed wywozem
Określone drewno przeznaczone do Unii musi zostać poddane inspekcji przez CFIA lub agencję oficjalnie zatwierdzoną przez CFIA w celu zapewnienia spełnienia wymogów określonych w pkt 1 i 3.
CZĘŚĆ B
Określone drewno z odpowiednimi kodami CN
1. |
Drewno FraxinusL., inne niż w postaci:
ale łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, oraz meblami i innymi przedmiotami wykonanymi z drewna niepoddanego obróbce |
ex 4401 12 00 ex 4403 12 00 ex 4403 99 00 ex 4404 20 00 ex 4406 12 00 ex 4406 92 00 4407 95 10 4407 95 91 4407 95 99 ex 4407 99 27 ex 4407 99 40 ex 4407 99 90 ex 4408 90 15 ex 4408 90 35 ex 4408 90 85 ex 4408 90 95 ex 4416 00 00 ex 9406 10 00 |
DECYZJE
2.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 209/19 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/919
z dnia 30 czerwca 2020 r.
zmieniająca załącznik do decyzji 2007/453/WE w odniesieniu do statusu BSE Serbii
(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 4236)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (1), w szczególności jego art. 5 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 stanowi, że państwa członkowskie, państwa trzecie lub ich regiony („państwa lub regiony”) kwalifikuje się zgodnie z ich statusem gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) do jednej z trzech kategorii: nieznaczne ryzyko występowania BSE, kontrolowane ryzyko występowania BSE oraz nieokreślone ryzyko występowania BSE. |
(2) |
Art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 stanowi, że jeśli Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) umieściła państwo ubiegające się o członkostwo w jednej z kategorii BSE, można podjąć decyzję o ponownej ocenie kwalifikacji na poziomie Unii. Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 odnosi się do OIE, ponieważ organizacja ta odgrywa wiodącą rolę w klasyfikacji państw członkowskich OIE i stref według ich klasyfikacji ryzyka BSE, zgodnie z zasadami określonymi w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych (2) OIE. |
(3) |
W decyzji Komisji 2007/453/WE (3) wymieniono status BSE krajów lub regionów zgodnie z ich ryzykiem BSE w części A, B lub C załącznika do tego aktu. Państwa i regiony wymienione w części A tego załącznika uznaje się za kraje i regiony o nieznacznym ryzyku BSE, państwa i regiony wymienione w części B tego załącznika uznaje się za kraje i regiony o kontrolowanym ryzyku BSE, a część C tego załącznika stanowi, że państwa lub regiony niewymienione w części A ani B mają być uznane za państwa o nieokreślonym ryzyku BSE. |
(4) |
Serbia jest obecnie objęta częścią C załącznika do decyzji 2007/453/WE jako państwo o nieokreślonym ryzyku BSE. |
(5) |
W dniu 28 maja 2019 r. Światowe Zgromadzenie Delegatów OIE przyjęło rezolucję nr 19 dotyczącą uznawania statusu członków w odniesieniu do ryzyka gąbczastej encefalopatii bydła (4), która miała wejść w życie 31 maja 2019 r. W rezolucji tej uznano Serbię „z wyjątkiem Kosowa, którym zarządza Organizacja Narodów Zjednoczonych”, za państwo o nieznacznym ryzyku BSE, zgodnie z Kodeksem zdrowia zwierząt lądowych OIE. Po dokonaniu ponownej oceny sytuacji na poziomie Unii, w wyniku rezolucji OIE, Komisja uznała, że nowy status BSE tego państwa trzeciego wg OIE powinien zostać odzwierciedlony w załączniku do decyzji 2007/453/WE. |
(6) |
Wykaz państw lub regionów w załączniku do decyzji 2007/453/WE powinien zatem zostać zmieniony, tak aby Serbia, o której mowa w art. 135 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony (5), była wymieniona w części A tego załącznika wśród krajów lub regionów o nieznacznym ryzyku BSE. |
(7) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2007/453/WE. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W części A załącznika do decyzji 2007/453/WE w wykazie pod nagłówkiem „Kraje trzecie” wprowadza się następujące zmiany:
1) |
po pozycji dotyczącej Peru, a przed pozycją dotyczącą Singapuru dodaje się pozycję w brzmieniu:
|
2) |
na końcu tego wykazu dodaje się uwagę w brzmieniu:
|
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 czerwca 2020 r.
W imieniu Komisji
Stella KYRIAKIDES
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1.
(2) http://www.oie.int/international-standard-setting/terrestrial-code/access-online/
(3) Decyzja Komisji 2007/453/WE z dnia 29 czerwca 2007 r. ustanawiająca status BSE państw członkowskich i krajów trzecich lub ich regionów zgodnie z ryzykiem wystąpienia BSE (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 84).
(4) http://www.oie.int/fileadmin/Home/eng/Animal_Health_in_the_World/docs/pdf/Resolutions/2019/A_R19_BSE_risk.pdf