ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 39

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 63
12 lutego 2020


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

 

*

Informacja na temat wejścia w życie Umowy dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych między Unią Europejską a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi

1

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) 2020/185 z dnia 7 lutego 2020 r. zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę w specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych Pasta di Gragnano (ChOG)

2

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/186 z dnia 7 lutego 2020 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

3

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2020/187 z dnia 3 lutego 2020 r. w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (EBC/2020/8) (wersja przekształcona)

6

 

*

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2020/188 z dnia 3 lutego 2020 r. w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2020/9)

12

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

12.2.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/1


Informacja na temat wejścia w życie Umowy dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych między Unią Europejską a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi

Umowa dotycząca pewnych aspektów przewozów lotniczych między Unią Europejską a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi, podpisana w Brukseli 15 grudnia 2010 r., weszła w życie 22 czerwca 2012 r., zgodnie z art. 7 ust. 1 tej umowy, ponieważ 23 maja 2012 r. złożono ostatnią notyfikację.


ROZPORZĄDZENIA

12.2.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/2


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/185

z dnia 7 lutego 2020 r.

zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę w specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych „Pasta di Gragnano” (ChOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)

Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Włoch o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Pasta di Gragnano”, zarejestrowanego na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 969/2013 (2).

(2)

Proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała zatem wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3).

(3)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę w specyfikacji należy zatem zatwierdzić,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę w specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy „Pasta di Gragnano” (ChOG).

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 lutego 2020 r.

W imieniu Komisji,

Janusz WOJCIECHOWSKI

za Przewodniczącą,

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 969/2013 z dnia 2 października 2013 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Pasta di Gragnano (ChOG)] (Dz.U. L 270 z 11.10.2013, s. 1).

(3)  Dz.U. C 325 z 30.9.2019, s. 15.


12.2.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/3


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/186

z dnia 7 lutego 2020 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1), w szczególności jego art. 57 ust. 4 i art. 58 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (2), konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana odnośnie do towarów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez posiadacza przez pewien okres zgodnie z art. 34 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Okres ten powinien wynosić trzy miesiące.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2 tej tabeli.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 34 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 lutego 2020 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącą,

Stephen QUEST

Dyrektor Generalny

Dyrekcja Generalna ds. Podatków i Unii Celnej


(1)  Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Opis towarów

Klasyfikacja (kod CN)

Uzasadnienie

(1)

(2)

(3)

Elastomery poliakrylowe w postaci białych bloków o wymiarach w przybliżeniu 63 cm × 40 cm × 15 cm i składające się z:

dwóch lub trzech rodzajów monomerów akrylowych (akrylanu etylu oraz jednego lub obydwu z dwóch następujących monomerów: akrylanu n-butylu i akrylanu 2-metoksyetylu),

niewielkich ilości wbudowanych monomerów umożliwiających sieciowanie zawierających grupę chlorową, epoksydową lub karboksylową.

Liczba jodowa tych elastomerów poliakrylowych wynosi poniżej 4.

3906 90 90

Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej oraz brzmienie kodów CN 3906, 3906 90 i 3906 90 90 .

Wartość liczby jodowej i jednoczesna obecność wbudowanych monomerów umożliwiających sieciowanie wskazuje na brak możliwości wulkanizacji towarów za pomocą zwykłego systemu siarkowego.

Towary mogą być wulkanizowane za pomocą systemów niezawierających siarki. Szczególne rodzaje towarów mogą być wulkanizowane za pomocą systemów zawierających mydło/siarkę, w których siarka pełni funkcję akceleratora, a nie środka wulkanizującego. W obu systemach wynikiem wulkanizacji jest połączenie typu C-O-C.

W związku z tym towary nie wchodzą w zakres definicji kauczuku syntetycznego zawartej w uwadze 4 a) do działu 40, ponieważ nie mogą być wulkanizowane z siarką.

Towary nie mogą więc zostać zaklasyfikowane do działu 40.

W związku z powyższym, towary te należy klasyfikować do kodu CN 3906 90 90 jako pozostałe polimery akrylowe w formach podstawowych.


DECYZJE

12.2.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/6


DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO(UE) 2020/187

z dnia 3 lutego 2020 r.

w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (EBC/2020/8)

(wersja przekształcona)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 127 ust. 2 tiret pierwsze,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 12 ust. 1 akapit drugi w związku z art. 3 ust. 1 tiret pierwsze, a także art. 18 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja EBC/2014/40 (1) była kilkakrotnie nowelizowana w znaczącym zakresie (2). Zważywszy na planowane dalsze zmiany tej decyzji, dla zachowania jasności prawa należy sporządzić jej przekształconą wersję.

(2)

Decyzja EBC/2014/40 ustanowiła trzeci program zakupu zabezpieczonych obligacji (covered bond purchase programme, CBPP). Łącznie z programem zakupu papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami, programem zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych oraz programem zakupu w sektorze przedsiębiorstw trzeci program CBPP stanowi część rozszerzonego programu zakupu aktywów (asset purchase programme, APP) Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Program APP ma na celu wzmocnienie transmisji polityki pieniężnej, ułatwienie udzielania kredytu gospodarce strefy euro, łagodzenie warunków zaciągania kredytów przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa oraz wsparcie stałej konwergencji stopy inflacji do poziomu poniżej, ale blisko 2% w średnim okresie, zgodnie z podstawowym celem EBC, jakim jest utrzymanie stabilności cen.

(3)

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/2199 (EBC/2017/37) (3) zmodyfikowała zasady kwalifikowania do zakupów w ramach trzeciego programu CBPP w odniesieniu do warunkowych obligacji typu „pass-through”. Od dnia 1 stycznia 2019 r. warunkowe obligacje typu „pass-through” nie powinny być kwalifikowane do zakupów w ramach trzeciego programu CBPP z uwagi na ich skomplikowaną strukturę, w której uprzednio zdefiniowane zdarzenia prowadzą do wydłużenia zapadalności tych obligacji oraz zmiany ich struktury płatności.

(4)

13 grudnia 2018 r. Rada Prezesów zdecydowała o wprowadzeniu z dniem 1 stycznia 2019 r. modyfikacji niektórych parametrów programu APP w celu umożliwienia osiągnięcia celów tego programu. W szczególności Rada Prezesów zdecydowała o wstrzymaniu z dniem 31 grudnia 2018 r. zakupów netto w ramach programu APP. Rada Prezesów potwierdziła swój zamiar, aby spłaty kapitału z tytułu zapadających papierów wartościowych w ramach programu APP były w całości nadal reinwestowane w dłuższym okresie czasu po rozpoczęciu przez Radę Prezesów podnoszenia głównych stóp procentowych EBC, a w każdym razie tak długo, jak będzie to niezbędne do utrzymania korzystnych warunków płynnościowych oraz znacznego stopnia akomodacji polityki pieniężnej.

(5)

W dniu 12 września 2019 r. Rada Prezesów zdecydowała o ponownym uruchomieniu zakupów netto w ramach programu APP od dnia 1 listopada 2019 r.; Rada Prezesów oczekuje, że zakupy będą kontynuowane tak długo, jak będzie to konieczne dla wzmocnienia akomodacyjnego wpływu stóp kształtujących politykę pieniężną, i że zakupy te zakończą się niedługo przed rozpoczęciem przez Radę Prezesów podnoszenia głównych stóp procentowych EBC. Rada Prezesów zdecydowała również o kontynuowaniu reinwestowania w całości spłat kapitału z tytułu zapadających papierów wartościowych w ramach programu APP w dłuższym okresie czasu po rozpoczęciu przez Radę Prezesów podnoszenia głównych stóp procentowych EBC, a w każdym razie tak długo, jak będzie to niezbędne do utrzymania korzystnych warunków płynnościowych oraz znacznego stopnia akomodacji polityki pieniężnej. W związku z przedłużającym się spowolnieniem w gospodarce strefy euro, utrzymującym się ryzykiem negatywnego rozwoju sytuacji w zakresie wzrostu oraz perspektywą rozwoju inflacji wykraczającą poza średnioterminowy cel inflacyjny, Rada Prezesów stwierdziła, że wsparcie powrotu inflacji na stałą ścieżką konwergencji ze średnioterminowym celem inflacyjnym wymaga kompleksowej odpowiedzi w zakresie prowadzonej polityki. Ponowne uruchomienie zakupów netto jest środkiem proporcjonalnym, ponieważ ma większy wpływ na stopy w długim terminie niż polityka stóp procentowych oraz ogranicza odpowiednie koszty finansowania ponoszone przez firmy i gospodarstwa domowe.

(6)

Trzeci program CBPP, jako jeden z elementów wchodzących w skład programu APP, jest proporcjonalnym środkiem ograniczającym ryzyko pogorszenia się perspektywy inflacyjnych, gdyż programy te prowadzą do dalszego rozluźnienia warunków monetarnych i finansowych, w tym mających znaczenie dla warunków kredytowania przedsiębiorstw i gospodarstw domowych, wspierając w ten sposób konsumpcję oraz wydatki inwestycyjne w strefie euro i przyczyniając się przez to do powrotu stóp inflacji do poziomu poniżej, ale blisko 2 % w średnim okresie. W sytuacji, w której podstawowe stopy procentowe EBC osiągnęły poziom swojego dolnego ograniczenia, konieczne jest rozszerzenie instrumentarium polityki pieniężnej Eurosystemu o programy zakupu aktywów, jako instrumenty o wysokim potencjale transmisji do gospodarki realnej.

(7)

Trzeci program CBPP zawiera szereg rozwiązań służących zapewnieniu proporcjonalności przewidywanych zakupów do stawianych im celów, przy należytym uwzględnieniu w swojej konstrukcji ryzyk finansowych, które będą ograniczane w procesie zarządzania ryzykiem.

(8)

Trzeci program CBPP spełnia wymagania traktatowe stawiane bankom centralnym Eurosystemu, w tym w zakresie zakazu finansowania ze środków banku centralnego, oraz nie wpływa negatywnie na działalność Eurosystemu z perspektywy zasad funkcjonowania otwartej gospodarki wolnorynkowej.

(9)

W ramach wspólnej polityki pieniężnej transakcje bezwarunkowego zakupu kwalifikowanych zabezpieczonych obligacji w ramach trzeciego programu CBPP powinny być realizowane w sposób jednolity i zdecentralizowany, zgodnie z postanowieniami niniejszej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wprowadzenie i zakres programu obejmującego transakcje bezwarunkowego zakupu zabezpieczonych obligacji

Eurosystem wprowadza niniejszą decyzją trzeci program zakupu zabezpieczonych obligacji (CBPP). W ramach tego programu banki centralne Eurosystemu będą dokonywały transakcji zakupu kwalifikowanych zabezpieczonych obligacji w rozumieniu art. 3. W ramach trzeciego programu CBPP banki centralne Eurosystemu mogą dokonywać transakcji bezwarunkowego zakupu kwalifikowanych zabezpieczonych obligacji od kwalifikowanych kontrahentów na rynku pierwotnym i wtórnym, zgodnie z kryteriami kwalifikacji kontrahentów określonymi w art. 4.

Artykuł 2

Definicje

Użyte w niniejszej decyzji terminy oznaczają:

1)

„instytucja kredytowa” – instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (4);

2)

multi cédulas” – multi cédulas w rozumieniu art. 2 pkt 62 wytycznych Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) (5).

Artykuł 3

Kryteria kwalifikacji zabezpieczonych obligacji

1.   Instrumentami kwalifikującymi się do zakupów bezpośrednich w ramach trzeciego programu CBPP są zabezpieczone obligacje, które spełniają kryteria kwalifikacji aktywów rynkowych na potrzeby operacji kredytowych Eurosystemu zgodnie z częścią czwartą wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), spełniają warunki akceptacji jako własne zabezpieczenie określone w art. 138 ust. 3 lit. b) wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), zostały wyemitowane przez instytucje kredytowe zarejestrowane w strefie euro oraz spełniają wymogi określone w ust. 3.

2.   Multi cédulas kwalifikują się do zakupów bezpośrednich w ramach trzeciego programu CBPP, jeżeli są instrumentami kwalifikowanymi na potrzeby operacji polityki pieniężnej zgodnie z częścią czwartą wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), zostały wyemitowane przez podmioty specjalnego przeznaczenia z siedzibą w strefie euro oraz spełniają wymogi określone w ust. 3.

3.   Zabezpieczone obligacje i multi cédulas, o których mowa w ust. 1 i 2, kwalifikują się na potrzeby transakcji bezwarunkowego zakupu realizowanych w ramach trzeciego programu CBPP, o ile spełniają następujące wymogi:

a)

zastosowanie ma minimalna ocena jakości kredytowej na poziomie stopnia 3 jakości kredytowej w zharmonizowanej skali Eurosystemu, wyrażona w postaci przynajmniej jednego publicznego ratingu kredytowego dostarczonego przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej (ECAI) zaakceptowaną zgodnie z ramowymi zasadami oceny kredytowej w Eurosystemie;

b)

całkowity stan posiadania obligacji oznaczonej danym międzynarodowym numerem identyfikacyjnym papierów wartościowych przez wszystkie banki centralne Eurosystemu wspólnie z tytułu pierwszego (6) i drugiego (7) programu zakupów zabezpieczonych obligacji, z tytułu trzeciego programu CBPP oraz z jakiekolwiek innego tytułu nie może być większy niż 70 %;

c)

zabezpieczone obligacje muszą być denominowane w euro oraz utrzymywane i rozliczane w strefie euro;

d)

na potrzeby transakcji zakupu realizowanych w ramach trzeciego programu CBPP nie kwalifikują się obligacje wyemitowane przez podmioty, których dostęp do operacji kredytowych Eurosystemu został zawieszony – na czas takiego zawieszenia;

e)

zabezpieczone obligacje, które obecnie na Cyprze i w Grecji nie posiadają ratingu na poziomie stopnia 3 jakości kredytowej, muszą mieć rating aktywów na poziomie równym co najmniej najwyższemu ratingowi przyznanemu zabezpieczonym obligacjom przez odpowiednią instytucję ECAI w danej jurysdykcji. Wymóg taki stosuje się w okresie, w którym minimalne wymogi Eurosystemu w zakresie jakości kredytowej nie są stosowane w ramach wymogów kwalifikowania zabezpieczeń dotyczących rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych lub gwarantowanych przez rząd Grecji lub Cypru (zgodnie z art. 8 ust. 2 wytycznych EBC/2014/31 (8)); do łącznego stanu posiadania obligacji przez banki centralne Eurosystemu z tytułu pierwszego, drugiego i trzeciego programu zakupów zabezpieczonych obligacji oraz z jakiekolwiek innego tytułu zastosowanie ma 30% limit udziału emisji dla danego międzynarodowego numeru identyfikacyjnego papierów wartościowych, przy czym obligacje te muszą zawierać następujące elementy zapewniające osiągnięcie odpowiedniego poziomu ryzyka:

(i)

obowiązek comiesięcznego przekazywania krajowemu bankowi centralnemu (KBC) siedziby emitenta informacji o cechach puli, w tym danych o poszczególnych kredytach, jak również o strukturalnych cechach programu zakupu zabezpieczonych obligacji i informacji o emitencie; wzory sprawozdawcze przekazuje kontrahentom odpowiedni KBC;

(ii)

obowiązek minimalnego nadzabezpieczenia na poziomie 25%; zasady dotyczące obliczania wysokości obowiązku nadzabezpieczenia przekazuje kontrahentom odpowiedni KBC;

(iii)

transakcje zabezpieczające przed ryzykiem kursowym z kontrahentami o ratingu BBB- lub wyższym w przypadku należności denominowanych w walutach innych niż euro w puli aktywów stanowiących zabezpieczenie obligacji nabywanych w ramach programu lub – alternatywnie – zapewnienie, aby co najmniej 95% aktywów było denominowanych w euro;

(iv)

należności kredytowe należące do puli aktywów stanowiących zabezpieczenie obligacji nabywanych w ramach programu są należnościami wobec dłużników zlokalizowanych w strefie euro;

f)

zabezpieczone obligacje zatrzymane przez ich emitenta kwalifikują się do zakupów w ramach trzeciego programu CBPP, jeżeli spełniają określone powyżej kryteria kwalifikacji;

g)

dopuszcza się zakupy nominalnych zabezpieczonych obligacji o ujemnej stopie zwrotu do wykupu (lub najniższej możliwej stopie zwrotu (yield to worst)), która jest równa lub wyższa od stopy depozytu w banku centralnym. W niezbędnym zakresie dopuszcza się zakupy nominalnych zabezpieczonych obligacji o ujemnej stopie zwrotu do wykupu (lub najniższej możliwej stopie zwrotu (yield to worst)), która jest poniżej stopy depozytu w banku centralnym;

h)

emitent zabezpieczonych obligacji nie jest podmiotem prywatnym lub publicznym:

(i)

którego głównym celem jest stopniowe zbywanie swoich aktywów i wygaszenie prowadzonej działalności; lub

(ii)

który zajmuje się zarządzaniem aktywami lub ich zbywaniem i został utworzony w celu wspierania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podmiotów sektora finansowego, w tym podmioty zarządzające aktywami powstałe w wyniku działań restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w formie zastosowania instrumentu wydzielenia aktywów zgodnie z art. 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 (9) lub przepisów krajowych stanowiących implementację art. 42 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (10);

i)

z zakupów w ramach trzeciego programu CBPP wyklucza się zabezpieczone obligacje posiadające warunkową strukturę typu „pass-through”, w ramach której uprzednio zdefiniowane zdarzenia skutkują wydłużeniem okresu zapadalności obligacji oraz przejściem na strukturę płatności zależną głównie od przepływów środków pieniężnych generowanych przez pulę aktywów zabezpieczających.

Artykuł 4

Kwalifikowani kontrahenci

Kwalifikowanymi kontrahentami na potrzeby transakcji bezwarunkowych w ramach trzeciego programu CBPP oraz transakcji pożyczania papierów wartościowych obejmujących zabezpieczone obligacje należące do portfeli Eurosystemu w ramach tego programu są:

a)

podmioty spełniające kryteria kwalifikacji do uczestnictwa w operacjach polityki pieniężnej Eurosystemu zgodnie z art. 55 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);

b)

inni kontrahenci wykorzystywani przez banki centralne Eurosystemu na potrzeby inwestowania ich portfeli inwestycyjnych denominowanych w euro, w tym kontrahenci spoza strefy euro aktywni na rynkach zabezpieczonych obligacji.

Artykuł 5

Utrata mocy obowiązującej

1.   Traci moc decyzja EBC/2014/40.

2.   Odniesienia do uchylonej decyzji uważa się za odniesienia do niniejszej decyzji i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku II.

Artykuł 6

Przepis końcowy

Niniejsza decyzja wchodzi w życie czwartego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 3 lutego 2020 r.

Christine LAGARDE

Prezes EBC


(1)  Decyzja EBC/2014/40 z dnia 15 października 2014 r. w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (Dz.U. L 335 z 22.11.2014, s. 22).

(2)  Zob. załącznik I.

(3)  Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/2199 z dnia 20 listopada 2017 r. zmieniająca decyzję EBC/2014/40 w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (EBC/2017/37) (OJ L 312 z 28.11.2017, s. 92).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

(5)  Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (EBC/2014/60) (Dz.U. L 91 z 2.4.2015, s. 3).

(6)  Decyzja EBC/2009/16 z dnia 2 lipca 2009 r. w sprawie realizacji programu zakupu zabezpieczonych obligacji (Dz.U. L 175 z 4.7.2009, s. 18).

(7)  Decyzja EBC/2011/17 z dnia 3 listopada 2011 r. w sprawie realizacji drugiego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (Dz.U. L 297 z 16.11.2011, s. 70).

(8)  Wytyczne EBC/2014/31 z dnia 9 lipca 2014 r. w sprawie dodatkowych tymczasowych środków dotyczących operacji refinansujących Eurosystemu i kwalifikowania zabezpieczeń oraz zmieniające wytyczne EBC/2007/9 (Dz.U. L 240 z 13.8.2012, s. 28).

(9)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225 z 30.7.2014, s. 1).

(10)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).


ZAŁĄCZNIK I

Uchylona decyzja wraz z listą jej kolejnych zmian

Decyzja EBC/2014/40 z dnia 15 października 2014 r. w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (Dz.U. L 335 z 22.11.2014, s. 22).

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/101 z dnia 11 stycznia 2017 r. zmieniająca decyzję EBC/2014/40 w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (EBC/2017/2) (Dz.U. L 16 z 20.1.2017, s. 53).

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/1360 z dnia 18 maja 2017 r. zmieniająca decyzję EBC/2014/40 w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (EBC/2017/14) (Dz.U. L 190 z 21.7.2017, s. 22).

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/2199 z dnia 20 listopada 2017 r. zmieniająca decyzję EBC/2014/40 w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (EBC/2017/37) (Dz.U. L 312 z 28.11.2017, s. 92).


ZAŁĄCZNIK II

TABELA KORELACJI

Decyzja EBC/2014/40

Niniejsza decyzja

Artykuł 1

Artykuł 1

Artykuł 2

Artykuł 2

Artykuł 3

Artykuł 3

Artykuł 4

Artykuł 5

Artykuł 4

Artykuł 6


12.2.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/12


DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2020/188

z dnia 3 lutego 2020 r.

w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2020/9)

(wersja przekształcona)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 127 ust. 2 tiret pierwsze,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności drugi akapit art. 12 ust. 1 w zw. z pierwszym tiret art. 3 ust. 1, a także art. 18 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/774 (EBC/2015/10) (1) była kilkakrotnie nowelizowana w znaczącym zakresie (2). Zważywszy na planowane dalsze zmiany tej decyzji, z uwagi na postulat jasności prawa należy sporządzić jej przekształconą wersję.

(2)

Decyzja (UE) 2015/774 (EBC/2015/10) ustanowiła program zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (secondary markets public sector asset purchase programme, PSPP). Łącznie z trzecim programem zakupu zabezpieczonych obligacji, programem zakupu papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami oraz programem zakupu w sektorze przedsiębiorstw program PSPP stanowi część rozszerzonego programu zakupu aktywów (asset purchase programme, APP) Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Program APP ma na celu wzmocnienie transmisji polityki pieniężnej, ułatwienie udzielania kredytu gospodarce strefy euro, łagodzenie warunków zaciągania kredytów przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa oraz wsparcie stałej konwergencji stopy inflacji do poziomu poniżej, ale blisko 2% w średnim okresie, zgodnie z podstawowym celem EBC, jakim jest utrzymanie stabilności cen.

(3)

W dniu 13 grudnia 2018 r. Rada Prezesów zdecydowała o wprowadzeniu z dniem 1 stycznia 2019 r. modyfikacji niektórych parametrów programu APP w celu umożliwienia osiągnięcia celów tego programu. W szczególności Rada Prezesów zdecydowała o wstrzymaniu z dniem 31 grudnia 2018 r. zakupów netto w ramach programu APP. Rada Prezesów potwierdziła swój zamiar, aby spłaty kapitału z tytułu zapadających papierów wartościowych w ramach programu APP były w całości nadal reinwestowane w dłuższym okresie czasu po rozpoczęciu przez Radę Prezesów podnoszenia głównych stóp procentowych EBC, a w każdym razie tak długo, jak będzie to niezbędne do utrzymania korzystnych warunków płynnościowych oraz znacznego stopnia akomodacji polityki pieniężnej.

(4)

Rada Prezesów zdecydowała również, że przydział łącznych zakupów netto rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez kwalifikowane rządy centralne, samorządy regionalne i władze lokalne oraz uznane agencje w ramach programu PSPP w poszczególnych kwalifikowanych jurysdykcjach powinien nadal być oparty, w ujęciu według stanów, na aktualnym poziomie subskrypcji kapitału EBC przez poszczególne krajowe banki centralne zgodnie z art. 29 Statutu ESBC.

(5)

W dniu 12 września 2019 r. Rada Prezesów zdecydowała o ponownym uruchomieniu zakupów netto w ramach programu APP od dnia 1 listopada 2019 r.; Rada Prezesów oczekuje, że zakupy będą kontynuowane tak długo, jak będzie to konieczne dla wzmocnienia akomodacyjnego wpływu stóp kształtujących politykę pieniężną, i że zakupy te zakończą się niedługo przed rozpoczęciem przez Radę Prezesów podnoszenia głównych stóp procentowych EBC. Rada Prezesów zdecydowała również o kontynuowaniu reinwestowania w całości spłat kapitału z tytułu zapadających papierów wartościowych w ramach programu APP w dłuższym okresie czasu po rozpoczęciu przez Radę Prezesów podnoszenia głównych stóp procentowych EBC, a w każdym razie tak długo, jak będzie to niezbędne do utrzymania korzystnych warunków płynnościowych oraz znacznego stopnia akomodacji polityki pieniężnej. W związku z przedłużającym się spowolnieniem w gospodarce strefy euro, utrzymującym się ryzykiem negatywnego rozwoju sytuacji w zakresie wzrostu oraz perspektywą rozwoju inflacji wykraczającą poza średnioterminowy cel inflacyjny Rada Prezesów stwierdziła, że wsparcie powrotu inflacji na stałą ścieżką konwergencji z średnioterminowym celem inflacyjnym wymaga kompleksowej odpowiedzi w zakresie prowadzonej polityki. Ponowne uruchomienie zakupów netto jest środkiem proporcjonalnym, ponieważ ma większy wpływ na stopy w długim terminie niż polityka stóp procentowych oraz obniża koszty finansowania dla firm i gospodarstw domowych.

(6)

Program PSPP, jako jeden z elementów wchodzących w skład programów zakupu aktywów, jest proporcjonalnym środkiem ograniczającym ryzyko pogorszenia się perspektywy inflacyjnych, gdyż programy te prowadzą do dalszego rozluźnienia warunków monetarnych i finansowych, w tym mających znaczenie dla warunków kredytowania przedsiębiorstw i gospodarstw domowych, wspierając w ten sposób konsumpcję oraz wydatki inwestycyjne w strefie euro i przyczyniając się przez to do powrotu stóp inflacji do poziomu poniżej, ale blisko 2 % w średnim okresie. W sytuacji, w której podstawowe stopy procentowe EBC osiągnęły poziom swojego dolnego ograniczenia, konieczne jest rozszerzenie instrumentarium polityki pieniężnej Eurosystemu o programy zakupu aktywów, jako instrumenty o wysokim potencjalne transmisji do gospodarki realnej.

(7)

Program PSPP zawiera szereg rozwiązań służących zapewnieniu proporcjonalności przewidywanych zakupów do stawianych im celów, przy należytym uwzględnieniu w jego konstrukcji ryzyk finansowych, które będą ograniczane w procesie zarządzania ryzykiem. Aby zapewnić należyte funkcjonowanie rynków kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych i uniknąć negatywnego wpływu na restrukturyzację zadłużenia, wprowadza się progi ograniczające zakupy tych papierów wartościowych przez banki centralne Eurosystemu.

(8)

Program PSPP spełnia wymagania traktatowe stawiane bankom centralnym Eurosystemu, w tym w zakresie zakazu finansowania ze środków banku centralnego, oraz nie wpływa negatywnie na działalność Eurosystemu z perspektywy zasad funkcjonowania otwartej gospodarki wolnorynkowej.

(9)

Mając na uwadze zapewnienie efektywności programu PSPP, Eurosystem wyjaśnia niniejszym, że akceptuje takie samo traktowanie (pari passu), jak stosowane w odniesieniu do inwestorów prywatnych w zakresie rynkowych dłużnych papierów wartościowych nabywanych przez Eurosystem w ramach tego programu, zgodnie z zasadami dotyczącymi takich instrumentów.

(10)

Program PSPP jest wdrażany w sposób zdecentralizowany, z uwzględnieniem aspektów cenotwórczych oraz związanych z funkcjonowaniem rynku, oraz w sposób koordynowany przez EBC, co zapewnia jednolitość polityki pieniężnej Eurosystemu.

(11)

W dniu 26 marca 2019 r. Rada Prezesów zdecydowała o dalszej harmonizacji pojęć agencji stosowanych obecnie w zasadach polityki pieniężnej Eurosystemu oraz o ujednoliceniu kryteriów stosowanych do definiowania uznanych agencji w zasadach dotyczących zabezpieczenia oraz agencji kwalifikowanych na potrzeby programu PSPP,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Ustanowienie i zakres programu PSPP

Eurosystem ustanawia niniejszym program zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (PSPP), w ramach którego banki centralne Eurosystemu będą na szczególnych warunkach dokonywały zakupów na rynkach wtórnych kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych, o których mowa w art. 3, od kwalifikowanych kontrahentów, o których mowa w art. 7.

Artykuł 2

Definicje

Użyte w niniejszej decyzji terminy oznaczają:

1)

„bank centralny Eurosystemu” – EBC i krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro (zwane dalej „KBC”);

2)

„uznana agencja” – podmioty, które zostały sklasyfikowane jako takie przez Eurosystem;

3)

„organizacja międzynarodowa“ – podmiot, o którym mowa w art. 118 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (3) i uznany za taki przez Eurosystem na potrzeby programu PSPP;

4)

„wielostronny bank rozwoju“ – podmiot, o którym mowa w art. 117 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i który został uznany za taki przez Eurosystem na potrzeby programu PSPP;

5)

„pozytywny wynik przeglądu” – późniejszą z następujących decyzji: decyzję Rady Dyrektorów Europejskiego Mechanizmu Stabilności oraz – w przypadku współfinansowania programu wsparcia przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy – Zarządu Międzynarodowego Funduszu Walutowego o zatwierdzeniu kolejnej wypłaty środków w ramach programu, przy założeniu, że obydwie decyzje są konieczne do wznowienia zakupów w ramach programu PSPP;

6)

„stany” – sumę wartości księgowej wszystkich zakupów rynkowych dłużnych papierów wartościowych w momencie ich zakupu, z uwzględnieniem dokonanych już wykupów kwoty głównej w terminie zapadalności;

7)

„zakupy netto” – zakupy kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych w danym miesiącu pomniejszone o kwoty wykupów zapadających papierów wartościowych zakupionych w ramach programu APP w danym miesiącu;

8)

„skumulowane zakupy netto” – sumę zakupów netto od rozpoczęcia danego programu zakupów.

Listy podmiotów, o których mowa w pkt 2–4, są publikowane na stronie internetowej EBC.

Artykuł 3

Kryteria kwalifikacji rynkowych dłużnych papierów wartościowych

1.   Z zastrzeżeniem wymogów, o których mowa w niniejszym artykule, do zakupów przez banki centralne Eurosystemu w ramach programu PSPP kwalifikują się denominowane w euro rynkowe dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez rządy centralne, samorządy regionalne i władze lokalne państw członkowskich, których walutą jest euro, uznane agencje z siedzibą w strefie euro, organizacje międzynarodowe z siedzibą w strefie euro oraz wielostronne banki rozwoju z siedzibą w strefie euro.

2.   Do zakupów w ramach programu PSPP kwalifikują się rynkowe dłużne papiery wartościowe spełniające kryteria kwalifikacji aktywów rynkowych na potrzeby operacji kredytowych Eurosystemu zgodnie z częścią czwartą wytycznych Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) (4), z zastrzeżeniem następujących wymogów:

a)

emitent lub gwarant rynkowych dłużnych papierów wartościowych powinien mieć ocenę jakości kredytowej co najmniej na poziomie stopnia 3 jakości kredytowej w zharmonizowanej skali Eurosystemu, wyrażoną w postaci przynajmniej jednego publicznego ratingu kredytowego dostarczonego przez zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej (ECAI) zaakceptowaną zgodnie z ramowymi zasadami oceny kredytowej w Eurosystemie;

b)

jeżeli dla danego emitenta lub gwaranta dostępna jest większa liczba ratingów instytucji ECAI, zastosowanie ma zasada najlepszej oceny, tj. wykorzystanie najlepszego dostępnego ratingu nadanego przez instytucję ECAI emitentowi lub gwarantowi. Jeżeli spełnienie wymogów w zakresie jakości kredytowej ustalono na podstawie ratingu gwaranta nadanego przez instytucję ECAI, gwarancja powinna spełniać cechy akceptowalnej gwarancji określone w art. 87 oraz art. 113–115 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);

c)

w braku przyznanego przez instytucję ECAI ratingu emitenta lub ratingu gwaranta rynkowe dłużne papiery wartościowe muszą posiadać co najmniej jeden rating emisji przyznany przez instytucję ECAI co najmniej na poziomie stopnia 3 jakości kredytowej w zharmonizowanej skali Eurosystemu;

d)

jeżeli ocena kredytowa przyznana przez zaakceptowaną instytucję ECAI emitentowi, gwarantowi lub emisji nie jest co najmniej na poziomie stopnia 3 jakości kredytowej w zharmonizowanej skali Eurosystemu, rynkowe dłużne papiery wartościowe uznaje się za kwalifikowane wyłącznie jeżeli zostały one wyemitowane lub są w pełni gwarantowane przez rząd centralny państwa członkowskiego strefy euro w ramach programu wsparcia finansowego i jeżeli zastosowanie do nich minimalnych wymogów Eurosystemu w zakresie jakości kredytowej zostało zawieszone przez Radę Prezesów stosownie do art. 8 wytycznych EBC/2014/31 (5);

e)

w przypadku przeglądu istniejącego programu wsparcia finansowego kwalifikację na potrzeby programu PSPP zawiesza się i przywraca wyłącznie w przypadku pozytywnego wyniku przeglądu.

3.   Do zakupów w ramach programu PSPP kwalifikują się dłużne papiery wartościowe w rozumieniu ust. 1 i 2 mające – w dacie zakupu przez właściwy bank centralny Eurosystemu – minimalny okres pozostały do zapadalności wynoszący 1 rok oraz maksymalny okres pozostały do zapadalności wynoszący 30 lat. W celu wspierania należytego wdrożenia do zakupów w ramach programu PSPP kwalifikują się rynkowe instrumenty dłużne z terminem pozostałym do zapadalności wynoszącym 30 lat i 364 dni. Krajowe banki centralne mogą również dokonywać zastępczych zakupów rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez organizacje międzynarodowe i wielostronne banki rozwoju, jeżeli nie da się osiągnąć zakładanego poziomu zakupów rynkowych instrumentów dłużnych wyemitowanych przez rządy centralne, samorządy regionalne i władze lokalne oraz uznane agencje.

4.   Dopuszcza się zakupy nominalnych rynkowych instrumentów dłużnych o ujemnej stopie zwrotu do wykupu (lub najniższej możliwej stopie zwrotu (yield to worst)), która jest równa lub wyższa od stopy depozytu w banku centralnym. W niezbędnym zakresie dopuszcza się zakupy nominalnych rynkowych instrumentów dłużnych o ujemnej stopie zwrotu do wykupu (lub najniższej możliwej stopie zwrotu (yield to worst)), która jest poniżej stopy depozytu w banku centralnym.

Artykuł 4

Ograniczenia w dokonywaniu zakupów

1.   Aby umożliwić ustalenie ceny rynkowej kwalifikowanych papierów wartościowych, w terminie określonym przez Radę Prezesów (blackout period) nie dopuszcza się zakupów nowo wyemitowanych lub finansowanych papierów wartościowych oraz rynkowych instrumentów dłużnych z pozostałym terminem do zapadalności bliskim w czasie terminowi zapadalności rynkowych instrumentów dłużnych, które będą wyemitowane. W przypadku konsorcjów blackout period stosuje się na zasadzie najwyższej staranności, niezwłocznie po udostępnieniu informacji publicznych dotyczących warunków emisji.

2.   W przypadku dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych lub w pełni gwarantowanych przez rządy centralne państw członkowskich strefy euro w ramach programu wsparcia finansowego okres zakupów w ramach programu PSPP po pozytywnym wyniku przeglądu danego programu powinien – co do zasady – być ograniczony do dwóch miesięcy, o ile nie występują wyjątkowe sytuacje uzasadniające zawieszenie zakupów wcześniej lub kontynuację zakupów po takim okresie do rozpoczęcia następnego przeglądu.

Artykuł 5

Limity zakupu

1.   Z zastrzeżeniem art. 3 do rynkowych instrumentów dłużnych spełniających kryteria, o których mowa w art. 3, w ramach programu PSPP stosuje się limit udziału emisji oparty na międzynarodowym numerze identyfikacyjnym papierów wartościowych (ISIN), po konsolidacji zasobów we wszystkich portfoliach banków centralnych Eurosystemu. Stosuje się następujący limit udziału emisji:

a)

50 % dla danego numeru ISIN w odniesieniu do kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez kwalifikowane organizacje międzynarodowe i wielostronne banki rozwoju;

b)

33 % dla danego numeru ISIN w odniesieniu do pozostałych kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych, przy czym w drodze wyjątku limit dotyczący kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych zawierających klauzulę wspólnego działania (CAC) różniącą się od wzorca CAC dla strefy euro wypracowanego przez Komitet Ekonomiczno-Finansowy i wdrożonego przez państwa członkowskie zgodnie z art. 12 ust. 3 Porozumienia ustanawiającego Europejski Mechanizm Stabilności (EMS) wynosi 25 % dla numeru ISIN; limit ten podwyższa się do 33 % z zastrzeżeniem obowiązku sprawdzenia w każdym przypadku, czy posiadanie 33 % dla numeru ISIN takich papierów wartościowych nie prowadzi do osiągnięcia przez banki centralne Eurosystemu blokujących udziałów mniejszościowych w ramach uporządkowanej restrukturyzacji zadłużenia.

2.   Wszystkie rynkowe dłużne papiery wartościowe kwalifikowane do zakupów w ramach programu PSPP, które mają minimalny okres pozostały do zapadalności określony w art. 3, podlegają zagregowanemu limitowi po konsolidacji zasobów we wszystkich portfoliach banków centralnych Eurosystemu wynoszącemu:

a)

50 % pozostałych do wykupu papierów wartościowych emitenta będącego kwalifikowaną organizacją międzynarodową lub wielostronnym bankiem rozwoju; lub

b)

33 % pozostałych do wykupu papierów wartościowych emitenta innego niż kwalifikowana organizacja międzynarodowa lub wielostronny bank rozwoju.

3.   W przypadku dłużnych papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. d) zastosowanie znajdują inne limity dotyczące emitenta i udziału emisji. Limity te zostaną ustanowione przez Radę Prezesów przy należytym uwzględnieniu kwestii związanych z funkcjonowaniem rynku oraz zarządzania ryzykiem.

Artykuł 6

Skład portfolio

1.   Wartość księgową zakupów netto w ramach roku kalendarzowego przydziela się do następujących składowych:

a)

10 % – do kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez kwalifikowane organizacje międzynarodowe i wielostronne banki rozwoju;

b)

90 % – do kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez kwalifikowane rządy centralne, samorządy regionalne i władze lokalne oraz uznane agencje.

2.   Wartość księgową zakupów netto rynkowych dłużnych papierów wartościowych w ramach roku kalendarzowego przydziela się bankom centralnym Eurosystemu w następujący sposób:

a)

10 % – Europejskiemu Bankowi Centralnemu;

b)

90 % – krajowym bankom centralnym.

3.   Spłaty kapitału z tytułu zapadających rynkowych dłużnych papierów wartościowych kwalifikowanych rządów centralnych, samorządów regionalnych i władz lokalnych oraz uznanych agencji reinwestuje się poprzez zakupy kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez rządy centralne, samorządy regionalne i władze lokalne oraz uznane agencje. Reinwestowanie spłat kapitału rozkłada się na przestrzeni całego roku, tak aby zapewnić regularną i zrównoważoną obecność na rynku. Spłaty kapitału z tytułu zapadających rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez organizacje międzynarodowe i wielostronne banki rozwoju reinwestuje się poprzez zakupy kwalifikowanych rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez organizacje międzynarodowe i wielostronne banki rozwoju.

4.   Przydział łącznych zakupów netto rynkowych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez kwalifikowane przez rządy centralne, samorządy regionalne i władze lokalne oraz uznane agencje w poszczególnych kwalifikowanych jurysdykcjach nadal opiera się, w ujęciu według stanów, na aktualnym poziomie subskrypcji kapitału EBC przez poszczególne KBC zgodnie z art. 29 Statutu ESBC.

5.   Banki centralne Eurosystemu stosują schemat specjalizacji w odniesieniu do przydziału rynkowych dłużnych papierów wartościowych podlegających zakupowi w ramach programu PSPP. Rada Prezesów zezwala na odstępstwa ad hoc od schematu specjalizacji w przypadku, gdy obiektywne przesłanki mogłyby uniemożliwić działanie zgodne ze schematem lub w innych sytuacjach gdy jest to uzasadnione interesem osiągnięcia ogólnych celów polityki pieniężnej programu PSPP. W szczególności każdy KBC dokonuje zakupu papierów wartościowych emitentów z jego własnej jurysdykcji. Zakupów papierów wartościowych wyemitowanych przez kwalifikowane organizacje międzynarodowe oraz wielostronne banki rozwoju mogą dokonywać wszystkie KBC. EBC może dokonywać zakupu papierów wartościowych wyemitowanych przez rządy centralne i uznane agencje ze wszystkich jurysdykcji.

6.   Zakupy dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez kwalifikowane organizacje międzynarodowe, wielostronne banki rozwoju oraz samorządy regionalne i władze lokalne dokonywane są wyłącznie przez KBC.

Artykuł 7

Kwalifikowani kontrahenci

Kwalifikowanymi kontrahentami na potrzeby programu PSPP są:

a)

podmioty spełniające kryteria kwalifikacji do uczestnictwa w operacjach polityki pieniężnej Eurosystemu zgodnie z art. 55 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60); oraz

b)

inni kontrahenci wykorzystywani przez banki centralne Eurosystemu do inwestowania portfeli inwestycyjnych denominowanych w euro.

Artykuł 8

Przejrzystość

1.   Eurosystem publikuje co tydzień zagregowaną wartość księgową papierów wartościowych utrzymywanych w ramach programu PSPP w komentarzu do swojego skonsolidowanego tygodniowego sprawozdania finansowego.

2.   Eurosystem publikuje co miesiąc (i) miesięczne zakupy netto oraz skumulowane zakupy netto, (ii) ważony średni pozostały okres zapadalności posiadanych zasobów w ramach programu PSPP w podziale na siedzibę emitenta, oddzielając organizacje międzynarodowe i wielostronne banki rozwoju od innych emitentów.

3.   Wartość księgowa papierów wartościowych utrzymywanych w ramach programu PSPP podlega cotygodniowej publikacji na stronie internetowej EBC w zakładce dotyczącej operacji otwartego rynku.

Artykuł 9

Pożyczanie papierów wartościowych

Eurosystem udostępnia papiery wartościowe nabyte w ramach programu PSPP na potrzeby udzielania pożyczek, w tym transakcji repo, mając na uwadze zapewnienie efektywności programu PSPP.

Artykuł 10

Utrata mocy obowiązującej

1.   Traci moc decyzja (UE) 2015/774 (EBC/2015/10).

2.   Odniesienia do uchylonej decyzji należy rozumieć jako odniesienia do niniejszej decyzji.

Artykuł 11

Przepis końcowy

Niniejsza decyzja wchodzi w życie czwartego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 3 lutego 2020 r.

Christine LAGARDE

Prezes EBC


(1)  Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/774 z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2015/10) (Dz.U. L 121 z 14.5.2015, s. 20).

(2)  Zob. załącznik.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

(4)  Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (EBC/2014/60) (Dz.U. L 91 z 2.4.2015, s. 3).

(5)  Wytyczne EBC/2014/31 z dnia 9 lipca 2014 r. w sprawie dodatkowych tymczasowych środków dotyczących operacji refinansujących Eurosystemu i kwalifikowania zabezpieczeń oraz zmieniające wytyczne EBC/2007/9 (Dz.U. L 240 z 13.8.2014, s. 28).


ZAŁĄCZNIK

Uchylona decyzja

wraz z listą jej kolejnych zmian

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/774 z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2015/10) (Dz.U. L 121 z 14.5.2015, s. 20).

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/2101 z dnia 5 listopada 2015 r. zmieniająca decyzję (UE) 2015/774 w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2015/33) (Dz.U. L 303 z 20.11.2015, s. 106).

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/2464 z dnia 16 grudnia 2015 r. zmieniająca decyzję (UE) 2015/774 w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2015/48) (Dz.U. L 344 z 30.12.2015, s. 1).

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/702 z dnia 18 kwietnia 2016 r. zmieniająca decyzję (UE) 2015/774 w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2016/8) (Dz.U. L 121 z 11.5.2016, s. 24).

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/100 z dnia 11 stycznia 2017 r. zmieniająca decyzję (UE) 2015/774 w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2017/1) (Dz.U. L 16 z 20.1.2017, s. 51).