ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 62 |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
||
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/1974
z dnia 17 maja 2019 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1295/2013 przez ustanowienie dodatkowych jakościowych i ilościowych wskaźników efektywności
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1295/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program „Kreatywna Europa” (2014–2020) i uchylające decyzje nr 1718/2006/WE, nr 1855/2006/WE i nr 1041/2009/WE (1), w szczególności jego art. 20,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (UE) nr 1295/2013, którym ustanowiono program „Kreatywna Europa” („program”), zawarto szczegółowe przepisy dotyczące monitorowania programu, a także wykaz wskaźników, które mają być stosowane do pomiaru jego wyników. Niedoskonałości obecnych ram prawnych utrudniły jednak właściwe monitorowanie programu. |
(2) |
Jeżeli chodzi o konfigurację programu, podczas gdy cele ogólne i szczegółowe wymienione w art. 3 i 4 rozporządzenia (UE) nr 1295/2013 mają jednolite zastosowanie do zarówno podprogramów, jak i komponentu międzysektorowego, siedem priorytetów podprogramu MEDIA, o których mowa w art. 9, oraz sześć priorytetów podprogramu Kultura, o których mowa w art. 12, powiela cele szczegółowe. Niektóre priorytety odnoszą się do celów programu, podczas gdy inne odnoszą się do celów podprogramów lub działań. W rezultacie produkty nie mogą być bezpośrednio powiązane z rezultatami pośrednimi i końcowymi. |
(3) |
Ponadto wskaźniki, o których mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1295/2013, nie pozwalają na kompleksowe monitorowanie postępu i wyników programu w odniesieniu do zamierzonych celów. W chwili obecnej istnieją wskaźniki produktu i rezultatu, ale jedynie ograniczona liczba wskaźników może kwalifikować się jako wskaźniki oddziaływania. Istnieje wreszcie zestaw wskaźników służących do oceny ogólnych wyników rynkowych, których nie można wykorzystać do pomiaru wyników programu. |
(4) |
Konieczne jest przeprowadzenie kompleksowego przeglądu ram monitorowania wyników programu, wraz z wprowadzeniem dodatkowych wskaźników jakościowych i ilościowych. W trakcie śródokresowej oceny zewnętrznej programu, w świetle dotychczasowych doświadczeń z jego wdrażania, Komisja opracowała nowe wskaźniki. |
(5) |
Proponowany zestaw wskaźników powinien stanowić ramy dla pomiaru postępów programu w osiąganiu jego celów. Zgodnie z art. 18 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1295/2013 nowe wskaźniki powinny być wykorzystywane zarówno do regularnego monitorowania programu, jak i do ostatecznej oceny. |
(6) |
Wyniki programu należy mierzyć na poziomie programu, na poziomie podprogramu i na poziomie poszczególnych zaplanowanych działań, dla których opracowano nowe wskaźniki. Powinno to dostarczyć przydatnych informacji na temat sektora kultury i sektora kreatywnego, a także sektora kultury i sektora audiowizualnego związanego z podprogramami. Z drugiej strony wskaźniki oparte na działaniach powinny dostarczać informacji na temat realizacji poszczególnych działań w ramach podprogramów, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Oprócz wskaźników w odniesieniu do celów ogólnych, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1295/2013, stosuje się również następujące wskaźniki efektywności:
a) |
liczba miejsc pracy stworzonych w ramach programu w sektorze kultury i sektorze kreatywnym; |
b) |
wkład finansowy sektora kultury i sektora kreatywnego uruchomiony w ramach programu dla finansowanych projektów; |
c) |
liczba osób mających dostęp do europejskich dzieł kultury i pracy twórczej powstałych przy wsparciu programu, w tym, w miarę możliwości, dzieł z krajów innych niż ich własny; |
d) |
liczba i udział procentowy przedsiębiorstw audiowizualnych, które zgłosiły poprawę swojej pozycji rynkowej spowodowaną wsparciem z podprogramu MEDIA. |
2. Oprócz wskaźników w odniesieniu do celów szczegółowych, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1295/2013, stosuje się również następujące wskaźniki efektywności:
a) |
liczba i skala partnerstw transnarodowych utworzonych przy wsparciu programu, w tym kraj pochodzenia organizacji będących beneficjentami; |
b) |
liczba działań kulturalnych i kreatywnych organizowanych na szczeblu transnarodowym przy wsparciu podprogramu Kultura; |
c) |
liczba uczestników wspieranych w ramach programu przedsięwzięć i działań edukacyjnych, które zwiększyły kompetencje i szanse na zatrudnienie uczestników (w tym odsetek kobiet); |
d) |
jakościowe dowody udanych przedsięwzięć w dziedzinie innowacji artystycznych, biznesowych i technologicznych powstałych przy wsparciu z programu; |
e) |
wykaz nominacji i nagród przyznanych za utwory audiowizualne wspierane z podprogramu MEDIA w ramach głównych międzynarodowych festiwali i akademii krajowych (w tym Berlinale, Cannes, Oscarów lub Europejskich Nagród Filmowych). |
3. Oprócz wskaźników w odniesieniu do celów szczegółowych, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1295/2013, stosuje się również następujące wskaźniki efektywności:
a) |
liczba sprowadzonych do państwach członkowskich filmów z innych państw członkowskich, rozpowszechnianych w Unii przy wsparciu z programu; |
b) |
udział procentowy filmów sprowadzonych do państw członkowskich z innych państw członkowskich; |
c) |
odsetek unijnych utworów audiowizualnych w kinach i na platformach cyfrowych wspieranych ze środków programu; |
d) |
średnia liczba terytoriów znajdujących się za granicą, na których rozpowszechniane są wspierane utwory filmowe i telewizyjne; |
e) |
liczba koprodukcji opracowanych i wyprodukowanych przy wsparciu z programu, w tym udział procentowy koprodukcji z różnymi partnerami; |
f) |
odsetek utworów audiowizualnych wspieranych z podprogramu MEDIA, których reżyserami są kobiety lub których scenariusz napisały kobiety. |
4. Oprócz wskaźników w odniesieniu do celów szczegółowych, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1295/2013, stosuje się również następujące wskaźniki efektywności:
a) |
liczba artystów oraz osób zawodowo związanych z kulturą i pracą twórczą oraz innych osób, do których dotarły bezpośrednio i pośrednio projekty wspierane w ramach podprogramu Kultura; |
b) |
liczba uczestników wspieranych projektów, którzy zgłaszają, że mają nowe lub lepsze możliwości rynkowe lub zawodowe; |
c) |
liczba wspieranych w ramach programu projektów skierowanych do grup w niekorzystnej sytuacji, między innymi osób ze środowisk migracyjnych, osób niepełnosprawnych i bezrobotnych, zwłaszcza młodych bezrobotnych; |
d) |
wielkość (mikro, małe, średnie i duże) organizacji uczestniczących w projektach (liczba pracowników w danym roku i roczny obrót lub bilans roczny); |
e) |
liczba i względny udział projektów współpracy na małą i dużą skalę wspieranych w ramach podprogramu Kultura; |
f) |
liczba artystów oraz osób zawodowo związanych z kulturą i twórczością, które są mobilne geograficznie poza granicami kraju dzięki wsparciu z podprogramu Kultura, według kraju pochodzenia i płci; |
g) |
liczba tłumaczeń literackich rozpoczętych w ciągu roku przy wsparciu z programu; |
h) |
liczba i odsetek wspieranych w ramach programu tłumaczeń z rzadziej używanych języków; |
i) |
liczba książek opublikowanych przy wsparciu z programu. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 maja 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/4 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1975
z dnia 31 października 2019 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/220 ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1217/2009 ustanawiającego sieć zbierania danych rachunkowych o dochodach i działalności gospodarczej gospodarstw rolnych w Unii Europejskiej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1217/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiające sieć zbierania danych rachunkowych o dochodach i działalności gospodarczej gospodarstw rolnych w Unii Europejskiej (1), w szczególności jego art. 5 ust. 1 akapit trzeci, art. 5a ust. 2, art. 5b ust. 7, art. 6 ust. 5 i art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 3 akapity trzeci i czwarty oraz art. 19 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Ze względu na przyjęcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1091 (2) i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1874 (3), którymi wprowadzono zintegrowane statystyki dotyczące gospodarstw rolnych (IFS), należy dostosować unijną typologię gospodarstw rolnych określoną w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/220 (4). |
(2) |
Typ rolniczy oraz wielkość ekonomiczną gospodarstwa rolnego ustala się na podstawie kryterium ekonomicznego. W tym celu należy zastosować standardową produkcję, o której mowa w art. 5b ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1217/2009, i wprowadzić pojęcie „współczynnika standardowej produkcji”. Te współczynniki standardowej produkcji należy ustalić dla każdego produktu i zgodnie z wykazem zmiennych IFS określonych w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2018/1091 i opisanych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1874 oraz należy określić relację między zmiennymi IFS a pozycjami sprawozdania z gospodarstwa rolnego w ramach sieci danych rachunkowych gospodarstw rolnych (FADN). Odpowiednie produkty, w odniesieniu do których wymagany jest współczynnik standardowej produkcji, należy określić w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/220, a nie w rozporządzeniu (UE) 2018/1091. |
(3) |
W art. 11–14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/220 określono szczegółowe procedury dotyczące opłaty standardowej. Aby ułatwić operacje sieciowe polegające na gromadzeniu danych rachunkowych o dochodach i działalności gospodarczej gospodarstw rolnych w Unii, należy jasno określić zakres obowiązków dotyczących należytego wypełniania sprawozdań z gospodarstw rolnych i dotyczących procedury związanej z opłatą standardową. Ponadto, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1217/2009 należy doprecyzować, że za pokrycie kosztów związanych z powołaniem i działaniem komitetu krajowego, komitetów regionalnych i agencji łącznikowych odpowiadają państwa członkowskie. |
(4) |
W trosce o wcześniejszą dostępność, kompletność i podniesienie jakości danych rachunkowych przedkładanych przez państwa członkowskie Komisja poddała przeglądowi terminy przekazywania danych oraz procedurę dotyczącą płatności opłaty standardowej i uznała, że należy je zmienić. Terminy te są powiązane z terminowością dostarczenia i kompletnością danych FADN dostarczanych Komisji. |
(5) |
W odpowiedzi na wniosek Republiki Czeskiej i Danii o zmianę liczby gospodarstw przekazujących dane oraz progu wielkości ekonomicznej ze względu na zmiany strukturalne w rolnictwie należy zezwolić tym państwom członkowskim na wprowadzenie zmian do ich planów wyboru lub zmian progu wielkości ekonomicznej w odniesieniu do roku obrachunkowego 2020 i odpowiednio na ponowne rozdzielenie lub skorygowanie liczby gospodarstw przekazujących dane. |
(6) |
W załączniku IV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/220 przedstawiono tabelę zgodności, która pozwala powiązać rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/1874 i sprawozdania z gospodarstw rolnych w ramach FADN. We wspomnianym załączniku należy zdefiniować pojęcia „standardowej produkcji” i „współczynnika standardowej produkcji”. Należy dostosować tabelę zgodności zawartą we wspomnianym załączniku, aby odzwierciedlała ona definicję zmiennych zawartą w rozporządzeniu (UE) 2018/1091 i rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/1874. |
(7) |
W załączniku VI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/220 należy określić zasady obliczania „standardowej produkcji” i „współczynnika standardowej produkcji”. Państwa członkowskie powinny obliczyć je w odniesieniu do każdego odpowiedniego produktu i każdego regionu. Aby uniknąć ewentualnych błędów i zapewnić podstawę do rozważań na temat wspólnej metodyki, należy zobowiązać państwa członkowskie do przedkładania Komisji ich metodyki lub metodyk w zakresie obliczania ich odpowiednich współczynników standardowej produkcji. |
(8) |
W załączniku VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/220 określono format i układ danych rachunkowych podawanych w sprawozdaniach z gospodarstw rolnych. W celu zapewnienia jasności załącznik ten należy dostosować, aby odzwierciedlał on zniesienie kwoty cukrowej i wynikające z niego zmiany w obowiązkach w zakresie powiadomień określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2017/1185 (5), konieczność dostosowania amortyzacji „aktywów biologicznych – roślin” do międzynarodowych standardów rachunkowości, konieczność dostosowania nazw współczynników standardowej produkcji do nazw stosowanych w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/1874 i do nowych kodów wprowadzonych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 (6). |
(9) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/220. |
(10) |
Uwzględniając charakter zmian, niniejsze rozporządzenie należy stosować od roku obrachunkowego 2020. |
(11) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Sieci Danych Rachunkowych Gospodarstw Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/220 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 6 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 6 Współczynnik standardowej produkcji i całkowita standardowa produkcja gospodarstwa 1. Metodę obliczania stosowaną do ustalenia współczynnika standardowej produkcji każdej z działalności rolniczych, o których mowa w art. 5b ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1217/2009, oraz procedurę zbierania odpowiednich danych określono w załącznikach IV i VI do niniejszego rozporządzenia. Współczynnik standardowej produkcji poszczególnych działalności rolniczych, o której mowa w art. 5b ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1217/2009, ustala się dla zmiennych dotyczących produkcji roślinnej i zwierzęcej wymienionych w części B.I załącznika IV do niniejszego rozporządzenia oraz dla każdej jednostki geograficznej, o której mowa w pkt 2 lit. b) załącznika VI do niniejszego rozporządzenia. 2. Całkowitą standardową produkcję gospodarstwa uzyskuje się przez pomnożenie współczynników standardowej produkcji dla każdej zmiennej dotyczącej produkcji roślinnej i zwierzęcej przez liczbę odpowiadających im jednostek.”; |
2) |
w art. 11 dodaje się akapit drugi w brzmieniu: „Biura rachunkowe i wydziały administracyjne pełniące obowiązki biur rachunkowych są odpowiedzialne za należyte i terminowe wypełnienie sprawozdań z gospodarstw rolnych, tak aby możliwe było ich przedłożenie agencjom łącznikowym w terminach, o których mowa w art. 14 ust. 3 i 4 niniejszego rozporządzenia.”; |
3) |
w art. 13 dodaje się akapity trzeci, czwarty i piąty w brzmieniu: „Opłata standardowa stanowi wkład w koszty należytego wypełnienia sprawozdań z gospodarstw rolnych oraz poprawy terminowości dostarczania danych, procesów, systemów, procedur i ogólnej jakości sprawozdań z gospodarstw rolnych, w szczególności przez biura rachunkowe i wydziały administracyjne pełniące obowiązki biur rachunkowych w tym zakresie. Opłata standardowa uiszczana na rzecz państw członkowskich z tytułu kwalifikującej się liczby należycie wypełnionych sprawozdań z gospodarstw rolnych przekazanych Komisji staje się częścią zasobów państwa członkowskiego, a nie Unii. Za pokrycie kosztów związanych z powołaniem i działaniem komitetu krajowego, komitetów regionalnych i agencji łącznikowych odpowiadają państwa członkowskie.”; |
4) |
art. 14 ust. 4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „4. Do podwyżki opłaty standardowej, o której mowa w ust. 3 lit. a) i b), może zostać doliczona opłata w wysokości 2 EUR w roku obrachunkowym 2018, 5 EUR w latach obrachunkowych 2019 i 2020 oraz 10 EUR od roku obrachunkowego 2021, jeżeli dane rachunkowe zostały zweryfikowane przez Komisję zgodnie z art. 13 akapit pierwszy lit. b) niniejszego rozporządzenia i zostały uznane za należycie wypełnione zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1217/2009, albo w chwili przedłożenia Komisji, albo w terminie 40 dni roboczych od dnia, w którym Komisja poinformowała wnioskujące państwo członkowskie, że przedłożone dane rachunkowe nie zostały należycie wypełnione.”; |
5) |
w załącznikach I, II, IV, VI i VIII wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od roku obrachunkowego 2020.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 31 października 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 328 z 15.12.2009, s. 27.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1091 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zintegrowanych statystyk dotyczących gospodarstw rolnych oraz uchylenia rozporządzeń (WE) nr 1166/2008 i (UE) nr 1337/2011 (Dz.U. L 200 z 7.8.2018, s. 1).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1874 z dnia 29 listopada 2018 r. dotyczące danych, które mają być dostarczane za 2020 r. na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1091 w sprawie zintegrowanych statystyk dotyczących gospodarstw rolnych oraz uchylenia rozporządzeń (WE) nr 1166/2008 i (UE) nr 1337/2011 w odniesieniu do wykazu zmiennych i ich opisu (Dz.U. L 306 z 30.11.2018, s. 14).
(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/220 z dnia 3 lutego 2015 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1217/2009 ustanawiającego sieć zbierania danych rachunkowych o dochodach i działalności gospodarczej gospodarstw rolnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 46 z 19.2.2015, s. 1).
(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1185 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przekazywanych Komisji powiadomień o informacjach i dokumentach oraz zmieniające i uchylające niektóre rozporządzenia Komisji (Dz.U. L 171 z 4.7.2017, s. 113).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 z dnia 13 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), (UE) nr 1306/2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania, (UE) nr 1307/2013 ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej, (UE) nr 1308/2013 ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz (UE) nr 652/2014 ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin (Dz.U. L 350 z 29.12.2017, s. 15).
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach I, II, IV, VI i VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/220 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku I pozycje dotyczące Republiki Czeskiej i Danii otrzymują brzmienie:
|
2) |
w załączniku II pozycje dotyczące Republiki Czeskiej i Danii otrzymują brzmienie:
|
3) |
w załączniku IV wprowadza się następujące zmiany:
|
4) |
załącznik VI otrzymuje brzmienie: „ZAŁĄCZNIK VI WSPÓŁCZYNNIKI STANDARDOWEJ PRODUKCJI – SOC (ANG. STANDARD OUTPUT COEFFICIENTS), O KTÓRYCH MOWA W ART. 6 1. DEFINICJA ORAZ ZASADY OBLICZANIA SOC
2. PODZIAŁ SOC
3. ZBIERANIE DANYCH DO CELÓW OKREŚLENIA SOC
4. REALIZACJA Państwa członkowskie są odpowiedzialne, zgodnie z przepisami niniejszego załącznika, za zbieranie podstawowych danych niezbędnych do obliczenia SOC i za ich obliczenie, za przeliczenie wyników na EUR, a także, w razie potrzeby, za zbieranie danych wymaganych do stosowania metody aktualizacji. Państwa członkowskie przedkładają Komisji swoje metodyki dotyczące zbierania i obliczania oraz – jeżeli jest to wymagane – przedstawiają wyjaśnienia w celu zharmonizowania metodyki obliczania SOC we wszystkich państwach członkowskich. 5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKACH SZCZEGÓLNYCH Następujące specjalne zasady ustanawia się w celu obliczenia SOC dla niektórych zmiennych i obliczenia całkowitej standardowej produkcji gospodarstwa:
(*1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1198/2014 z dnia 1 sierpnia 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1217/2009 ustanawiające sieć zbierania danych rachunkowych o dochodach i działalności gospodarczej gospodarstw rolnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 321 z 7.11.2014, s. 2)." (*2) Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 roku w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1)." |
5) |
w załączniku VIII wprowadza się następujące zmiany:
|
(*1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1198/2014 z dnia 1 sierpnia 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1217/2009 ustanawiające sieć zbierania danych rachunkowych o dochodach i działalności gospodarczej gospodarstw rolnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 321 z 7.11.2014, s. 2).
(*2) Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 roku w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1).«
(1) Zmienne SO_CLND019 (inne uprawy okopowe g.i.n.), SO_CLND037 (uprawy pastewne na zielonkę na gruntach ornych), SO_CLND049 (grunty ugorowane), SO_CLND073_085 (ogrody przydomowe i inne użytkowane użytki rolne pod szkłem lub wysokimi dostępnymi osłonami g.i.n.), SO_CLND051 (pastwiska i łąki, z wyjątkiem terenów ekstensywnego wypasu), SO_CLND052 (tereny ekstensywnego wypasu), SO_CLND053 (trwałe użytki zielone niewykorzystywane już do produkcji i kwalifikujące się do dopłat), SO_CLVS001 (bydło w wieku poniżej 1 roku), SO_CLVS014 (pozostałe owce), SO_CLVS017 (pozostałe kozy) i SO_CLVS018 (prosięta o żywej wadze poniżej 20 kg) stosowane są jedynie pod określonymi warunkami (zob. załącznik VI pkt 5).
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/40 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1976
z dnia 25 listopada 2019 r.
zezwalające na wprowadzenie na rynek fenylokapsaicyny jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001 (1), w szczególności jego art. 12,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu. |
(2) |
Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie. |
(3) |
Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja ma podjąć decyzję w sprawie wydania zezwolenia oraz wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu. |
(4) |
W dniu 7 lutego 2018 r. przedsiębiorstwo aXichem AB („wnioskodawca”) zwróciło się do Komisji zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 z wnioskiem o wprowadzenie na rynek Unii fenylokapsaicyny uzyskanej metodą syntezy chemicznej jako nowej żywności. Wniosek dotyczy stosowania fenylokapsaicyny w żywności specjalnego przeznaczenia medycznego w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 (3), z wyłączeniem żywności przeznaczonej dla niemowląt i dzieci w wieku poniżej 11 lat, oraz w suplementach żywnościowych w rozumieniu dyrektywy 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4), przeznaczonych dla ogółu ludności w wieku powyżej 11 lat. |
(5) |
Wnioskodawca wystąpił również do Komisji o ochronę zastrzeżonych danych w odniesieniu do szeregu badań przedłożonych celem poparcia wniosku, a mianowicie badania wchłaniania, dystrybucji, metabolizmu i wydalania („ADME”) fenylokapsaicyny in vivo na szczurach (5), badania ADME kapsaicyny in vivo na szczurach (6), testu mutacji powrotnych dotyczącego fenylokapsaicyny (7), testu mikrojądrowego na komórkach ssaków in vitro dotyczącego fenylokapsaicyny (8), 90-dniowego badania toksyczności drogą pokarmową na szczurach Wistar dotyczącego fenylokapsaicyny (9) oraz testu aktywacji TRPV1 przy użyciu linii komórkowej HEK293 dotyczącego fenylokapsaicyny i kapsaicyny (10). |
(6) |
W dniu 27 sierpnia 2018 r. Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) o przeprowadzenie oceny fenylokapsaicyny jako nowej żywności zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(7) |
W dniu 15 maja 2019 r. Urząd przyjął opinię naukową dotyczącą bezpieczeństwa fenylokapsaicyny jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283 („Safety of Phenylcapsaicin as a novel food pursuant to Regulation (EU) 2015/2283”) (11). Opinia ta jest zgodna z wymogami określonymi w art. 11 rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(8) |
W swojej opinii Urząd stwierdził, że fenylokapsaicyna jest bezpieczna w proponowanych warunkach stosowania. W związku z tym opinia naukowa daje wystarczające podstawy do stwierdzenia, że fenylokapsaicyna, w proponowanych zastosowaniach i przy proponowanych poziomach stosowania, gdy jest stosowana w żywności specjalnego przeznaczenia medycznego, z wyłączeniem żywności przeznaczonej dla niemowląt i dzieci w wieku poniżej 11 lat, oraz w suplementach żywnościowych przeznaczonych dla ogółu populacji w wieku powyżej 11 lat, jest zgodna z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(9) |
W swojej opinii dotyczącej fenylokapsaicyny Urząd stwierdził, że dane z badania ADME fenylokapsaicyny in vivo na szczurach, badania ADME kapsaicyny in vivo na szczurach, testu mutacji powrotnych dotyczącego fenylokapsaicyny, testu mikrojądrowego na komórkach ssaków in vitro dotyczącego fenylokapsaicyny, 90-dniowego badania toksyczności drogą pokarmową na szczurach dotyczącego fenylokapsaicyny oraz testu aktywacji TRPV1 przy użyciu linii komórkowej HEK293 dotyczącego fenylokapsaicyny i kapsaicyny posłużyły za podstawę do potwierdzenia bezpieczeństwa nowej żywności. Uznaje się zatem, że wniosków dotyczących bezpieczeństwa fenylokapsaicyny nie dałoby się wysnuć bez danych ze sprawozdań z tych badań. |
(10) |
Po otrzymaniu opinii Urzędu Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o dalsze wyjaśnienie uzasadnienia jego wniosku o ochronę zastrzeżonych danych uzyskanych w ramach badania ADME fenylokapsaicyny in vivo na szczurach, badania ADME kapsaicyny in vivo na szczurach, testu mutacji powrotnych dotyczącego fenylokapsaicyny, testu mikrojądrowego na komórkach ssaków in vitro dotyczącego fenylokapsaicyny, 90-dniowego badania toksyczności drogą pokarmową na szczurach dotyczącego fenylokapsaicyny oraz testu aktywacji TRPV1 przy użyciu linii komórkowej HEK293 dotyczącego fenylokapsaicyny i kapsaicyny, oraz o wyjaśnienie roszczenia do wyłącznego prawa powoływania się na te badania, o którym mowa w art. 26 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(11) |
Wnioskodawca zadeklarował, że w momencie składania wniosku miał prawo własności oraz wyłączne prawo do powoływania się w odniesieniu do wspomnianych badań na podstawie prawa krajowego i w związku z tym strony trzecie nie mogły legalnie uzyskać dostępu do tych badań ani z nich korzystać. |
(12) |
Komisja oceniła wszystkie informacje dostarczone przez wnioskodawcę i uznała, że wnioskodawca należycie uzasadnił spełnienie wymogów określonych w art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2283. W związku z tym dane z badań zawartych w dokumentacji wnioskodawcy, na podstawie których Urząd potwierdził bezpieczeństwo nowej żywności i bezpieczeństwo fenylokapsaicyny, oraz bez których nowa żywność nie mogłaby zostać poddana ocenie przez Urząd, nie powinny być wykorzystywane przez Urząd na rzecz kolejnego wnioskodawcy przez okres pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Dlatego też wprowadzanie na rynek w Unii nowej żywności dopuszczonej niniejszym rozporządzeniem powinno być ograniczone do wnioskodawcy przez okres pięciu lat. |
(13) |
Ograniczenie zezwolenia na fenylokapsaicynę oraz powoływania się na badania zawarte w dokumentacji wnioskodawcy wyłącznie do użytku wnioskodawcy nie uniemożliwia jednak innym wnioskodawcom ubiegania się o zezwolenie na wprowadzenie na rynek tej samej nowej żywności, pod warunkiem że ich wnioski będą się opierać na uzyskanych zgodnie z prawem informacjach potwierdzających na potrzeby zezwolenia na mocy niniejszego rozporządzenia. |
(14) |
W dyrektywie 2002/46/WE ustanowiono wymogi dotyczące suplementów żywnościowych. Należy zezwolić na stosowanie fenylokapsaicyny, nie naruszając przepisów wspomnianej dyrektywy. |
(15) |
Rozporządzenie (UE) nr 609/2013 ustanawia wymogi dotyczące żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci, żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała. Należy zezwolić na stosowanie fenylokapsaicyny, nie naruszając przepisów wspomnianego rozporządzenia. |
(16) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Fenylokapsaicynę, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia, włącza się do unijnego wykazu nowej żywności, która uzyskała zezwolenie, ustanowionego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/2470.
2. Przez okres pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wyłącznie wnioskodawca:
|
przedsiębiorstwo: aXichem AB; |
|
adres: Södergatan 26, SE 211 34, Malmö, Szwecja, |
otrzymuje zezwolenie na wprowadzanie na rynek w Unii nowej żywności, o której mowa w ust. 1, chyba że kolejny wnioskodawca otrzyma zezwolenie na przedmiotową nową żywność bez odwoływania się do danych chronionych na podstawie art. 2 niniejszego rozporządzenia lub za zgodą przedsiębiorstwa aXichem AB.
3. Wpis w unijnym wykazie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje warunki stosowania i wymogi w zakresie etykietowania określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
4. Zezwolenie przewidziane w niniejszym artykule nie narusza przepisów rozporządzenia (UE) nr 609/2013 ani dyrektywy 2002/46/WE.
Artykuł 2
Badania i sprawozdania zawarte w dokumentacji wniosku, na podstawie których Urząd ocenił nową żywność, o której mowa w art. 1, i w odniesieniu do których wnioskodawca zgłasza, że spełniają one wymogi określone w art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2283, nie mogą być wykorzystywane na rzecz kolejnego wnioskodawcy przez okres pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia bez zgody przedsiębiorstwa aXichem AB.
Artykuł 3
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 327 z 11.12.2015, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 z dnia 20 grudnia 2017 r. ustanawiające unijny wykaz nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 w sprawie nowej żywności (Dz.U. L 351 z 30.12.2017, s. 72).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz.U. L 181 z 29.6.2013, s. 35).
(4) Dyrektywa 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych (Dz.U. L 183 z 12.7.2002, s. 51).
(5) Feng i in. 2012a (niepublikowane).
(6) Feng i in. 2012b (niepublikowane).
(7) Schreib 2015 (niepublikowane).
(8) Donath 2016 (niepublikowane).
(9) Stiller 2016 (niepublikowane).
(10) Yang i Dong, 2015 (niepublikowane).
(11) Dziennik EFSA 2019; 17(6):5718.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w tabeli 1 (Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie) dodaje się następujący wpis w porządku alfabetycznym:
|
2) |
w tabeli 2 (Specyfikacje) dodaje się następujący wpis w porządku alfabetycznym:
|
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/45 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1977
z dnia 26 listopada 2019 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie fenylometanotiolu, siarczku benzylu metylu, sec-pentylotiofenu, tridek-2-enalu, 12-metylotridekanalu, 2,5-dimetylofenolu, heksa-2(trans),4(trans)-dienalu i 2-etylo-4-hydroksy-5-metylo-3(2H)-furanonu jako dodatków paszowych dla kotów i psów
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. W art. 10 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na mocy dyrektywy Rady 70/524/EWG (2). |
(2) |
Fenylometanotiol, siarczek benzylu metylu, sec-pentylotiofen, tridek-2-enal, 12-metylotridekanal, 2,5-dimetylofenol, heksa-2(trans),4(trans)-dienal i 2-etylo-4-hydroksy-5-metylo-3(2H)-furanon („przedmiotowe substancje”) zostały dopuszczone bez ograniczeń czasowych jako dodatki paszowe dla kotów i psów zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG. Produkty te zostały następnie wpisane do rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. |
(3) |
Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożony został wniosek o ponowną ocenę przedmiotowych substancji dla kotów i psów i o sklasyfikowanie tych dodatków paszowych w kategorii „dodatki sensoryczne”. Do wniosku tego dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. |
(4) |
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) w opinii z dnia 27 lutego 2019 r. (3) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania przedmiotowe substancje nie mają niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt ani na środowisko. Urząd stwierdził również, że określono zagrożenia dla użytkowników. Wnioskodawca zgodnie z wymogami przedłożył kartę charakterystyki dla każdego związku, dla którego określono zagrożenia dla użytkowników. Nie przedłożono żadnych badań oceniających bezpieczeństwo użytkowników. W związku z tym Urząd nie może potwierdzić bezpieczeństwa użytkowników podczas obchodzenia się z tymi dodatkami. Zagrożenia opisane w karcie charakterystyki to w szczególności zagrożenia w kontakcie ze skórą i oczami w przypadku 2,5-dimetylofenolu, 12-metylotridekanalu, heksa-2(trans),4(trans)-dienalu, fenylometanotiolu, siarczku benzylu metylu, 2-etylo-4-hydroksy-5-metylo-3(2H)-furanonu i sec-pentylotiofenu. Zagrożenie dla dróg oddechowych zostało rozpoznane w przypadku 12-metylotridekanalu, siarczku benzylu metylu i 2-pentylotiofenu. W związku z brakiem danych Urząd nie mógł przedstawić wniosków dotyczących zagrożenia dla użytkowników. W związku z tym Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec negatywnym skutkom dla zdrowia ludzi, w szczególności w przypadku użytkowników przedmiotowego dodatku paszowego. W przypadku zwierząt, od których ani z których nie pozyskuje się żywności, w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 429/2008 (4) zwolniono dodatki przeznaczone dla tych zwierząt z oceny oddziaływania na środowisko, ponieważ nie mają one znaczącego wpływu na środowisko. Zwierzęta domowe nie są utrzymywane w dużych grupach, w związku z czym ich wpływ na środowisko uznaje się za nieistotny. Urząd stwierdził ponadto, że skoro przedmiotowe substancje są stosowane w żywności jako środki aromatyzujące, a ich funkcja w paszy jest taka sama jak w żywności, nie jest konieczne dalsze wykazywanie ich skuteczności w paszy. |
(5) |
Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdania dotyczące metody analizy w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. |
(6) |
Aby umożliwić ściślejszą kontrolę, należy wprowadzić pewne ograniczenia i warunki. Na etykiecie dodatku należy podawać zalecaną zawartość przedmiotowych substancji. W przypadku przekroczenia tej zawartości pewne informacje należy podawać na etykietach premiksów oraz w ramach etykietowania mieszanek paszowych i materiałów paszowych. |
(7) |
Ocena przedmiotowych substancji dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione w odniesieniu do stosowania w paszy. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tych dodatków paszowych, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(8) |
Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia na stosowanie przedmiotowych substancji, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia. |
(9) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zezwolenie
Substancje wyszczególnione w załączniku, należące do kategorii „dodatki sensoryczne” i do grupy funkcjonalnej „substancje aromatyzujące”, zostały dopuszczone jako dodatki paszowe stosowane w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
Artykuł 2
Środki przejściowe
1. Substancje wyszczególnione w załączniku oraz premiksy zawierające te substancje, wyprodukowane i opatrzone etykietami przed dniem 19 grudnia 2019 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem 19 grudnia 2019 r. mogą być nadal wprowadzane do obrotu i stosowane do dnia 19 czerwca 2020 r.
2. Mieszanki paszowe i materiały paszowe zawierające substancje wyszczególnione w załączniku, wyprodukowane i opatrzone etykietami przed dniem 19 grudnia 2021 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem 19 grudnia 2019 r., mogą być nadal wprowadzane do obrotu i stosowane aż do wyczerpania zapasów, jeżeli są przeznaczone dla kotów i psów.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Dyrektywa Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotycząca dodatków paszowych (Dz.U. L 270 z 14.12.1970, s. 1).
(3) Dziennik EFSA 2019;17(3):5649.
(4) Rozporządzenie (WE) nr 429/2008 z dnia 25 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie sporządzania i przedstawiania wniosków oraz oceny dodatków paszowych i udzielania zezwoleń na dodatki paszowe (Dz.U. L 133 z 22.5.2008, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksymalna zawartość |
Pozostałe przepisy |
Data ważności zezwolenia |
||||||||||
mg substancji czynnej/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
|||||||||||||||||||
Kategoria: Dodatki sensoryczne. Grupa funkcjonalna: Substancje aromatyzujące |
|||||||||||||||||||
2b5169 |
— |
12-metylotridekanal |
Skład dodatku: 12-metylotridekanal Charakterystyka substancji czynnej: 12-metylotridekanal Substancja wytwarzana w procesie syntezy chemicznej Czystość: min. 97 % Wzór chemiczny: C14H28O Numer CAS: 75853-49-5 FLAVIS: 05.169 Metoda analizy (1) : Do oznaczania 12-metylotridekanalu w dodatku paszowym i w premiksach aromatyzujących: Chromatografia gazowa ze spektrometrią mas z blokowaniem czasu retencji GC-MS-RTL. |
Koty i psy |
— |
— |
— |
|
19.12.2029 |
||||||||||
2b5057 |
— |
Heksa-2(trans),4(trans)-dienal |
Skład dodatku: Heksa-2(trans),4(trans)-dienal Charakterystyka substancji czynnej: Heksa-2(trans),4(trans)-dienal Substancja wytwarzana w procesie syntezy chemicznej Czystość: min. 97 % Wzór chemiczny: C6H8O Numer CAS: 142-83-6 FLAVIS: 05.057 Metoda analizy (1) : Do oznaczania heksa-2(trans),4(trans)-dienalu w dodatku paszowym i w premiksach aromatyzujących: Chromatografia gazowa ze spektrometrią mas z blokowaniem czasu retencji GC-MS-RTL. |
Koty i psy |
— |
— |
— |
|
19.12.2029 |
||||||||||
2b5078 |
— |
Tridek-2-enal |
Skład dodatku: Tridek-2-enal Charakterystyka substancji czynnej: Tridek-2-enal Substancja wytwarzana w procesie syntezy chemicznej Czystość: min. 92 % Wzór chemiczny: C13H24O Numer CAS: 7774-82-5 FLAVIS: 05.078 Metoda analizy (1) : Do oznaczania tridek-2-enalu w dodatku paszowym i w premiksach aromatyzujących: Chromatografia gazowa ze spektrometrią mas z blokowaniem czasu retencji GC-MS-RTL. |
Koty i psy |
— |
— |
— |
|
19.12.2029 |
||||||||||
2b13084 |
|
2-etylo-4-hydroksy-5-metylo-3(2H)-furanon |
Skład dodatku: 2-etylo-4-hydroksy-5-metylo-3(2H)-furanon Charakterystyka substancji czynnej: 2-etylo-4-hydroksy-5-metylo-3(2H)-furanon Substancja wytwarzana w procesie syntezy chemicznej Czystość: min. 97 % Wzór chemiczny: C7H10O3 Numer CAS: 27538-09-6 FLAVIS: 13.084 Metoda analizy (1) : Do oznaczania 2-etylo-4-hydroksy-5-metylo-3(2H)-furanonu w dodatku paszowym i w premiksach aromatyzujących: Chromatografia gazowa ze spektrometrią mas z blokowaniem czasu retencji GC-MS-RTL. |
Koty i psy |
|
|
|
|
19.12.2029 |
||||||||||
2b12005 |
— |
Fenylometanotiol |
Skład dodatku: Fenylometanotiol Charakterystyka substancji czynnej: Fenylometanotiol Substancja wytwarzana w procesie syntezy chemicznej Czystość: min. 99 % Wzór chemiczny: C7H8S Numer CAS: 100-53-8 FLAVIS: 12.005 Metoda analizy (1) : Do oznaczania fenylometanotiolu w dodatku paszowym i w premiksach aromatyzujących: Chromatografia gazowa ze spektrometrią mas z blokowaniem czasu retencji GC-MS-RTL. |
Koty i psy |
— |
— |
— |
|
19.12.2029 |
||||||||||
2b12077 |
— |
Siarczek benzylu metylu |
Skład dodatku: Siarczek benzylu metylu Charakterystyka substancji czynnej: Siarczek benzylu metylu Substancja wytwarzana w procesie syntezy chemicznej Czystość: min. 99 % Wzór chemiczny: C8H10S Numer CAS: 766-92-7 FLAVIS: 12.077 Metoda analizy (1) : Do oznaczania siarczku benzylu metylu w dodatku paszowym i w premiksach aromatyzujących: Chromatografia gazowa ze spektrometrią mas z blokowaniem czasu retencji GC-MS-RTL. |
Koty i psy |
— |
— |
— |
|
19.12.2029 |
||||||||||
2b4019 |
— |
2,5-dimetylofenol |
Skład dodatku: 2,5-dimetylofenol Charakterystyka substancji czynnej: 2,5-dimetylofenol Substancja wytwarzana w procesie syntezy chemicznej Czystość: min. 99 % Wzór chemiczny: C8H10O Numer CAS: 95-87-4 FLAVIS: 04.019 Metoda analizy (1) : Do oznaczania 2,5-dimetylofenolu w dodatku paszowym i w premiksach aromatyzujących: Chromatografia gazowa ze spektrometrią mas z blokowaniem czasu retencji GC-MS-RTL. |
Koty i psy |
— |
— |
— |
|
19.12.2029 |
||||||||||
2b15096 |
— |
sec-pentylotiofen |
Skład dodatku: sec-pentylotiofen Charakterystyka substancji czynnej: sec-pentylotiofen Substancja wytwarzana w procesie syntezy chemicznej Czystość: min. 98 % Wzór chemiczny: C9H14S Numer CAS: 4861-58-9 FLAVIS: 15.096 Metoda analizy (1) : Do oznaczania sec-pentylotiofenu w dodatku paszowym i w premiksach aromatyzujących: Chromatografia gazowa ze spektrometrią mas z blokowaniem czasu retencji GC-MS-RTL. |
Koty i psy |
— |
— |
— |
|
19.12.2029 |
(1) Szczegółowe informacje dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/58 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1978
z dnia 26 listopada 2019 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1238/95 w odniesieniu do opłat na rzecz Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin (1), w szczególności jego art. 113,
po konsultacji z Radą Administracyjną Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1238/95 (2) stanowi, że przewodniczący Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin (Urzędu) może zezwolić na inne formy uiszczania opłat i dopłat oraz ustanawia wykaz tych innych form płatności. W celu zwiększenia elastyczności i uproszczenia procedur właściwe jest włączenie takiego wykazu innych form płatności do przepisów dotyczących metod pracy ustanowionych przez Radę Administracyjną Urzędu na podstawie art. 36 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 2100/94. |
(2) |
Art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1238/95 określa datę, którą należy uznać za datę otrzymania płatności. W oparciu o doświadczenia w zakresie przetwarzania płatności należy wyjaśnić, że pełna kwota przelewu ma zostać wprowadzona na rachunek bankowy Urzędu w celu zapewnienia, by nie istniały żadne zaległe zobowiązania wobec Urzędu. |
(3) |
Art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1238/95 zobowiązuje osobę, która dokonała wpłaty na rzecz Urzędu, do wskazania na piśmie swojego nazwiska i celu płatności. Jeżeli nie można ustalić celu płatności, Urząd wysyła przypomnienie w terminie dwóch miesięcy. Aby zwiększyć skuteczność przetwarzania płatności, należy skrócić ten termin z dwóch miesięcy do jednego miesiąca. |
(4) |
Art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1238/95 ustanawia opłatę za wniosek. Aby zachęcić do korzystania z internetowego elektronicznego systemu składania wniosków prowadzonego przez Urząd, należy zwiększyć opłatę za składanie wniosków za pomocą innych środków, takich jak wnioski na papierze, z 650 EUR do 800 EUR. Ponadto z doświadczeń w praktyce wynika, że korzystanie z internetowego elektronicznego systemu składania wniosków stałoby się bardziej skuteczne, gdyby zostało uzupełnione obowiązkowym wykorzystaniem internetowej platformy komunikacyjnej Urzędu na potrzeby wszelkiej dalszej wymiany z Urzędem. |
(5) |
Zgodnie z art. 7 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1238/95 Urząd zatrzymuje kwotę 150 EUR z opłaty za wniosek, jeżeli wniosek nie jest ważny zgodnie z art. 50 rozporządzenia (WE) nr 2100/94. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych należy zwrócić całą opłatę za wniosek. |
(6) |
W odniesieniu do opłaty rocznej art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1238/95 stanowi, że Urząd nie dokonuje zwrotu żadnych płatności dokonanych w celu utrzymania obowiązującego wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin. Doświadczenie pokazuje, że w celu zwiększenia przejrzystości można przewidzieć zwrot w przypadku, gdy Urząd otrzymał zrzeczenie się w okresie między datą płatności a dniem, w którym przypada rocznica przyznania prawa. |
(7) |
Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1238/95 określa poziom opłat za zorganizowanie i przeprowadzenie badania technicznego odmiany, będącej przedmiotem wniosku o wspólnotowe prawo do ochrony odmian roślin („opłata za badanie”), płatnych na rzecz Urzędu. |
(8) |
Rada Administracyjna Urzędu postanowiła zastosować zasadę zwrotu kosztów w wysokości 100 %, tak aby koszty urzędów badających były zwracane na podstawie średnich rzeczywistych kosztów badań. |
(9) |
Ponadto z doświadczeń dotyczących badań technicznych wynika, że opłaty za badanie mogą z czasem ulec zmianie w przypadku niektórych grup kosztów. Opłaty pobierane przez Urząd powinny zatem odzwierciedlać w odniesieniu do poszczególnych grup kosztów całkowitą kwotę opłat wypłacaną przez Urząd na rzecz urzędów badających. W odniesieniu do wszystkich grup kosztów, których to dotyczy, opłaty określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1238/95 powinny zatem zostać zmienione. |
(10) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1238/95. |
(11) |
Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 kwietnia 2020 r., aby zapewnić Urzędowi i zainteresowanym stronom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do tych zmian. |
(12) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Wspólnotowego Systemu Ochrony Odmian Roślin, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 1238/95 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przewodniczący Urzędu może zezwolić na inne formy zapłaty zgodnie z zasadami dotyczącymi metod pracy, które zostaną ustanowione na podstawie art. 36 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94.”; |
2) |
art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Datę, w której pełna kwota przelewu określonego w art. 3 ust. 1 wpłynęła na konto bankowe posiadane przez Urząd, uważa się za datę uiszczenia opłat i dopłat otrzymanych przez Urząd.”; |
3) |
art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli Urząd nie może ustalić celu zapłaty, wymaga od osoby, która dokonała zapłaty, aby poinformowała go na piśmie o tym celu w terminie jednego miesiąca. Jeżeli celu nie wskazano na piśmie w ciągu tego okresu, uważa się, że nie dokonano zapłaty i zwraca się ją osobie, która jej dokonała.”; |
4) |
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) |
art. 9 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Urząd nie zwraca żadnych płatności związanych z opłatą roczną, która została dokonana w celu utrzymania obowiązującego wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin, chyba że Urząd otrzymał zrzeczenie się wspólnotowego prawa do ochrony odmian roślin w okresie przypadającym między datą płatności a dniem, w którym przypada rocznica przyznania, zgodnie z ust. 2 lit. b). W przypadku takich płatności nie uwzględnia się zrzeczeń otrzymanych po upływie rocznicy przyznania.”; |
6) |
załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 227 z 1.9.1994, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1238/95 z dnia 31 maja 1995 r. ustanawiające zasady wykonawcze stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94 w odniesieniu do opłat na rzecz Wspólnotowego Urzędu Odmian Roślin (Dz.U. L 121 z 1.6.1995, s. 31).
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK I
Opłaty odnoszące się do badania technicznego, o których mowa w art. 8
Opłatę za badanie techniczne odmiany na podstawie art. 8 ustala się zgodnie z tabelą:
(w EUR) |
||
|
Grupa kosztów |
Opłata |
Grupa rolna |
||
1 |
Ziemniak |
2 050 |
2 |
Rzepak |
2 150 |
3 |
Trawy |
2 920 |
4 |
Inne gatunki rolne |
1 900 |
Grupa owocowa |
||
5 |
Jabłko |
3 665 |
6 |
Truskawka |
3 400 |
7 |
Inne gatunki owoców |
3 460 |
Grupa ozdobna |
||
8 |
Ozdobne z żywą kolekcją odniesienia, ocena uprawy szklarniowej |
2 425 |
9 |
Ozdobne z żywą kolekcją odniesienia, ocena uprawy polowej |
2 420 |
10 |
Ozdobne bez żywej kolekcji odniesienia, ocena uprawy szklarniowej |
2 400 |
11 |
Ozdobne bez żywej kolekcji odniesienia, ocena uprawy polowej |
2 200 |
12 |
Ozdobne specjalne |
3 900 |
Grupa warzywna |
||
13 |
Warzywa, ocena uprawy szklarniowej |
2 920 |
14 |
Warzywa, ocena uprawy polowej |
2 660 |
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/62 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1979
z dnia 26 listopada 2019 r.
zezwalające na wprowadzenie na rynek mieszaniny 2’ -fukozylolaktozy/difukozylolaktozy jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 258/97 oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001 (1), w szczególności jego art. 12,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu. |
(2) |
Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie. |
(3) |
Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja ma podjąć decyzję w sprawie wydania zezwolenia oraz wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu. |
(4) |
W dniu 30 kwietnia 2018 r. przedsiębiorstwo Glycom A/S („wnioskodawca”) zwróciło się do Komisji na podstawie art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie na rynek w Unii mieszaniny 2’-fukozylolaktozy/difukozylolaktozy („2’-FL/DFL”) uzyskanej w drodze fermentacji mikrobiologicznej z zastosowaniem zmodyfikowanego genetycznie szczepu Escherichia coli K12 DH1 jako nowej żywności. Wnioskodawca wystąpił o zezwolenie na stosowanie 2’-FL/DFL w pasteryzowanych i sterylizowanych przetworach mlecznych bez dodatków smakowych i środków aromatyzujących, fermentowanych przetworach na bazie mleka z dodatkami smakowymi i środkami aromatyzującymi i bez dodatków smakowych i środków aromatyzujących, w tym produktach poddanych obróbce cieplnej, batonach zbożowych, napojach z dodatkami smakowymi lub środkami aromatyzującymi, preparatach do początkowego żywienia niemowląt i preparatach do dalszego żywienia niemowląt, produktach zbożowych przetworzonych i żywności dla niemowląt i małych dzieci, żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środkach spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, zgodnych z definicją w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 (3), oraz w suplementach żywnościowych zgodnych z definicją w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/46/WE (4), przeznaczonych dla ogółu populacji, z wyjątkiem niemowląt. |
(5) |
W dniu 30 kwietnia 2018 r. wnioskodawca wystąpił również do Komisji o ochronę zastrzeżonych danych w odniesieniu do szeregu badań przedłożonych celem poparcia wniosku, a mianowicie zastrzeżonych sprawozdań analitycznych dotyczących porównania metodą jądrowego rezonansu magnetycznego („NMR”) struktury 2’-fukozylolaktozy i difukozylolaktozy wytwarzanych w drodze fermentacji bakteryjnej ze strukturą 2’-fukozylolaktozy i difukozylolaktozy naturalnie występujących w mleku ludzkim (5), szczegółowych danych dotyczących charakterystyki szczepów bakterii wykorzystywanych do produkcji i ich certyfikatów (6) , (7), specyfikacji surowców i substancji pomocniczych w przetwórstwie (8), certyfikatów poświadczających analizy różnych partii 2’-FL/DFL (9), metod analitycznych i sprawozdań z walidacji (10), sprawozdań dotyczących stabilności 2’-FL/DFL (11), certyfikatów akredytacji laboratoriów (12), sprawozdań dotyczących oceny pobrania 2’-FL/DFL (13), tabeli podsumowującej statystycznie istotne obserwacje w ramach badań toksyczności (14), testu mutacji powrotnych dotyczącego 2’-FL/DFL (15), testu mikrojądrowego na komórkach ssaków in vitro dotyczącego 2’-FL/DFL (16), 14-dniowego badania toksyczności pokarmowej na nowonarodzonych szczurach dotyczącego 2’-FL/DFL (17), 90-dniowego badania toksyczności pokarmowej na nowonarodzonych szczurach dotyczącego 2’-FL/DFL (18), testu mutacji powrotnych dotyczącego 2’-fukozylolaktozy („2’-FL”) (19), dwóch testów mikrojądrowych na komórkach ssaków in vitro dotyczących 2’-FL (20) , (21) oraz 90-dniowego badania toksyczności pokarmowej na nowonarodzonych szczurach dotyczącego 2’-FL (22). |
(6) |
W dniu 29 czerwca 2018 r. Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) o dokonanie oceny 2’-FL/DFL jako nowej żywności zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(7) |
W dniu 15 maja 2019 r. Urząd przyjął opinię naukową dotyczącą bezpieczeństwa mieszaniny 2’-fukozylolaktozy/difukozylolaktozy jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283 („Safety of 2’-Fucosyllactose/Difucosyllactose mixture as a novel food pursuant to Regulation (EU) 2015/2283” (23)). Ta opinia naukowa jest zgodna z wymogami określonymi w art. 11 rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(8) |
W swojej opinii Urząd stwierdził, że 2’-FL/DFL jest bezpieczna w proponowanych warunkach stosowania dla proponowanej populacji docelowej. W związku z tym opinia naukowa daje wystarczające podstawy do ustalenia, że 2’-FL/DFL, stosowana w pasteryzowanych i sterylizowanych przetworach mlecznych bez dodatków smakowych i środków aromatyzujących, fermentowanych przetworach na bazie mleka z dodatkami smakowymi i środkami aromatyzującymi i bez dodatków smakowych i środków aromatyzujących, w tym w produktach poddanych obróbce cieplnej, batonach zbożowych, napojach z dodatkami smakowymi lub środkami aromatyzującymi, preparatach do początkowego żywienia niemowląt i preparatach do dalszego żywienia niemowląt, produktach zbożowych przetworzonych i żywności dla niemowląt i małych dzieci, żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środkach spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała, oraz w suplementach żywnościowych przeznaczonych dla ogółu społeczeństwa z wyjątkiem niemowląt, spełnia wymogi określone w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(9) |
W swojej opinii Urząd uznał, że dane zawarte w sprawozdaniach analitycznych dotyczących porównania metodą NMR struktury 2’-fukozylolaktozy i difukozylolaktozy wytwarzanych w drodze fermentacji bakteryjnej ze strukturą 2’-fukozylolaktozy i difukozylolaktozy naturalnie występujących w mleku ludzkim, szczegółowe dane dotyczące charakterystyki szczepów bakterii wykorzystywanych do produkcji, specyfikacje surowców i substancji pomocniczych w przetwórstwie, certyfikaty poświadczające analizy różnych partii 2’-FL/DFL, test mutacji powrotnych dotyczący 2’-FL/DFL, test mikrojądrowy na komórkach ssaków in vitro dotyczący 2’-FL/DFL, 90-dniowe badanie toksyczności pokarmowej na nowonarodzonych szczurach dotyczące 2’-FL/DFL oraz tabela podsumowująca statystycznie istotne obserwacje w ramach 90-dniowego badania toksyczności, posłużyły za podstawę do ustalenia bezpieczeństwa nowej żywności. Uznaje się zatem, że wniosków dotyczących bezpieczeństwa 2’-FL/DFL nie dałoby się wysnuć bez danych zawartych w sprawozdaniach z tych badań. |
(10) |
Po otrzymaniu stwierdzeń Urzędu Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o dalsze wyjaśnienie uzasadnienia jego wniosku o ochronę zastrzeżonych danych w odniesieniu do sprawozdań analitycznych dotyczących porównania metodą NMR struktury 2’-fukozylolaktozy i difukozylolaktozy wytwarzanych w drodze fermentacji bakteryjnej ze strukturą 2’-fukozylolaktozy i difukozylolaktozy naturalnie występujących w mleku ludzkim, szczegółowych danych dotyczących charakterystyki szczepów bakterii wykorzystywanych do produkcji, specyfikacji surowców i substancji pomocniczych w przetwórstwie, certyfikatów poświadczających analizy różnych partii 2’-FL/DFL, testu mutacji powrotnych dotyczącego 2’-FL/DFL, testu mikrojądrowego na komórkach ssaków in vitro dotyczącego 2’-FL/DFL, 90-dniowego badania toksyczności pokarmowej na nowonarodzonych szczurach dotyczącego 2’-FL/DFL i tabeli podsumowującej statystycznie istotne obserwacje w ramach 90-dniowego badania toksyczności, oraz o wyjaśnienie roszczenia do wyłącznego prawa powoływania się na te sprawozdania i badania, o którym mowa w art. 26 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(11) |
Wnioskodawca oświadczył, że w chwili składania wniosku posiadał w związku z tymi badaniami prawo do zastrzeżonych danych oraz wyłączne prawo do powoływania się na nie na mocy prawa krajowego i w związku z tym strony trzecie nie mogły zgodnie z prawem uzyskać dostępu do tych badań ani z nich korzystać. |
(12) |
Komisja oceniła wszystkie informacje dostarczone przez wnioskodawcę i uznała, że wnioskodawca należycie uzasadnił spełnienie wymogów określonych w art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2283. W związku z tym dane z badań załączonych do dokumentacji wniosku, które posłużyły Urzędowi za podstawę do ustalenia bezpieczeństwa nowej żywności i do wyciągnięcia wniosków w sprawie bezpieczeństwa 2’-FL/DFL i bez których nowa żywność nie mogłaby zostać oceniona przez Urząd, nie powinny być wykorzystywane przez Urząd na rzecz kolejnego wnioskodawcy przez okres pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. W okresie tym wprowadzanie na rynek w Unii 2’-FL/DFL powinno być zatem ograniczone do wnioskodawcy. |
(13) |
Ograniczenie zezwolenia na 2’-FL/DFL oraz powoływania się na badania zawarte w dokumentacji wnioskodawcy wyłącznie do użytku wnioskodawcy nie uniemożliwia jednak innym wnioskodawcom ubiegania się o zezwolenie na wprowadzenie na rynek tej samej nowej żywności, pod warunkiem że ich wnioski będą się opierać na uzyskanych zgodnie z prawem informacjach potwierdzających na potrzeby zezwolenia na mocy rozporządzenia (UE) 2015/2283. |
(14) |
Należy zezwolić na stosowanie 2’-FL/DFL, nie naruszając przepisów rozporządzenia (UE) nr 609/2013 ustanawiającego wymogi dotyczące żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci, żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała. |
(15) |
Należy zezwolić na stosowanie 2’-FL/DFL, nie naruszając przepisów dyrektywy 2002/46/WE ustanawiającej wymogi dotyczące suplementów żywnościowych. |
(16) |
Należy zezwolić na stosowanie 2’-FL/DFL, nie naruszając przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych (24), w którym określono wymogi dotyczące produktów rolnych, w szczególności w odniesieniu do mleka i przetworów mlecznych. |
(17) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. 2’-FL/DFL, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia, włącza się do unijnego wykazu nowej żywności, która uzyskała zezwolenie, ustanowionego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/2470.
2. Przez okres pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wyłącznie pierwotny wnioskodawca:
przedsiębiorstwo: Glycom A/S; |
adres: Kogle Allé 4, DK-2970 Hørsholm, Dania, |
otrzymuje zezwolenie na wprowadzanie na rynek w Unii nowej żywności, o której mowa w ust. 1, chyba że kolejny wnioskodawca uzyska zezwolenie na przedmiotową nową żywność bez odwoływania się do danych chronionych na podstawie art. 2 niniejszego rozporządzenia lub za zgodą przedsiębiorstwa Glycom A/S.
3. Wpis w unijnym wykazie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje warunki stosowania i wymogi w zakresie etykietowania określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
4. Zezwolenie przewidziane w niniejszym artykule nie narusza przepisów rozporządzenia (UE) nr 609/2013, dyrektywy 2002/46/WE ani rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Artykuł 2
Badania i sprawozdania zawarte w dokumentacji wniosku, na podstawie których Urząd sporządził ocenę 2’-FL/DFL, i które wnioskodawca określił jako spełniające wymogi określone w art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2283, nie mogą być wykorzystywane na rzecz kolejnego wnioskodawcy w okresie pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia bez zgody przedsiębiorstwa Glycom A/S.
Artykuł 3
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 327 z 11.12.2015, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 z dnia 20 grudnia 2017 r. ustanawiające unijny wykaz nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 w sprawie nowej żywności (Dz.U. L 351 z 30.12.2017, s. 72).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz.U. L 181 z 29.6.2013, s. 35).
(4) Dyrektywa 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych (Dz.U. L 183 z 12.7.2002, s. 51).
(5) Glycom 2018 (niepublikowane).
(6) Glycom 2018 (niepublikowane).
(7) Glycom/DSMZ 2018 (niepublikowane).
(8) Glycom 2018 (niepublikowane).
(9) Glycom 2018 (niepublikowane).
(10) Glycom 2018 (niepublikowane).
(11) Glycom 2018 (niepublikowane).
(12) Glycom 2018 (niepublikowane).
(13) Glycom 2018 (niepublikowane).
(14) Flaxmer 2018 (niepublikowane) oraz Philips K. R., N. Baldwin, B. Lynch, J. Flaxmer, A. Šoltésová, M. H. Mikš, C. H. Röhrig. 2018. Safety evaluation of the human-identical milk oligosaccharides 2’-fucosyllactose and difucosyllactose. (Ocena bezpieczeństwa oligosacharydów: 2’-fukozylolaktozy i difukozylolaktozy w mleku identycznym z mlekiem ludzkim). Food and Chemical Toxicology 120:552-565.
(15) Šoltésová, 2017 (niepublikowane) oraz Philips et al. 2018. Food and Chemical Toxicology 120:552-565.
(16) Gilby 2017 (niepublikowane) oraz Philips et al. 2018. Food and Chemical Toxicology 120:552-565.
(17) Flaxmer 2017 (niepublikowane) oraz Philips et al. 2018. Food and Chemical Toxicology 120:552-565.
(18) Flaxmer 2018 (niepublikowane) oraz Philips et al. 2018. Food and Chemical Toxicology 120:552-565.
(19) Verspeek-Rip 2015 (niepublikowane).
(20) Verbaan 2015a (niepublikowane).
(21) Verbaan 2015b (niepublikowane).
(22) Penard 2015 (niepublikowane).
(23) Dziennik EFSA 2019;17(6):5717.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w tabeli 1 (Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie) dodaje się następujący wpis w porządku alfabetycznym:
|
2) |
w tabeli 2 (Specyfikacje) dodaje się następujący wpis w porządku alfabetycznym:
|
(*1) 3’-fukozylolaktoza, 2’-fukozylo-galaktoza, glukoza, galaktoza, mannitol, sorbitol, galaktitol, triheksoza, allolaktoza i inne strukturalnie pokrewne węglowodany. ”
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/69 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1980
z dnia 26 listopada 2019 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1484/95 w odniesieniu do ustalania cen reprezentatywnych w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 183 lit. b),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 i (WE) nr 614/2009 (2), w szczególności jego art. 5 ust. 6 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje,
(1) |
Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj. |
(2) |
Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj, wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów, uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów. |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1484/95. |
(4) |
Ze względu na konieczność zagwarantowania, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1484/95 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 1.
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1484/95 z dnia 28 czerwca 1995 r. określające szczegółowe zasady wdrażania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalające ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj i uchylające rozporządzenie nr 163/67/EWG (Dz.U. L 145 z 29.6.1995, s. 47).
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK I
Kod CN |
Opis towarów |
Cena reprezentatywna (w EUR/100 kg) |
Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 3 (w EUR/100 kg) |
Pochodzenie (1) |
0207 12 90 |
Ptactwo z gatunku Gallus domesticus, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, i bez szyj, serc, wątróbek i żołądków, znane jako »kurczaki 65 %« lub inaczej zgłaszane, zamrożone |
135,4 |
0 |
AR |
0207 14 10 |
Kawałki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, bez kości, zamrożone |
236,9 213,0 244,8 233,7 |
19 26 17 20 |
AR BR CL TH |
1602 32 11 |
Przetwory z ptactwa z gatunku Gallus domesticus niepoddane obróbce cieplnej |
284,0 |
1 |
BR |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7)”.
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/72 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1981
z dnia 28 listopada 2019 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/626 w odniesieniu do wykazów państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii Europejskiej ślimaków, żelatyny i kolagenu oraz owadów przeznaczonych do spożycia przez ludzi
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (1), w szczególności jego art. 127 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanowiono przepisy dotyczące kontroli urzędowych i innych działań kontrolnych przeprowadzanych przez właściwe organy państw członkowskich w celu weryfikacji zgodności z prawodawstwem Unii między innymi obszaru bezpieczeństwa żywności na wszystkich etapach procesu produkcji, przetwarzania i dystrybucji. W szczególności w rozporządzeniu tym przewidziano, że określone zwierzęta i towary mogą być wprowadzane na terytorium Unii wyłącznie z państwa trzeciego lub regionu państwa trzeciego, które występują w wykazie sporządzonym w tym celu przez Komisję. |
(2) |
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/625 (2) uzupełnia rozporządzenie (UE) 2017/625 w odniesieniu do wymogów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt i towarów przeznaczonych do spożycia przez ludzi z państw trzecich lub ich regionów w celu zapewnienia ich zgodności z odpowiednimi wymogami ustanowionymi w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625, lub z wymogami uznawanymi za co najmniej równoważne. W art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/625 ustanowiono przepisy dotyczące niektórych zwierząt i towarów, które muszą pochodzić wyłącznie z państw trzecich lub ich regionów umieszczonych w wykazie, o którym mowa w art. 126 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625. Wymogi, które należy uwzględnić w wykazie, określono w art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/625, oprócz bardziej ogólnych wymogów dotyczących umieszczenia w wykazie określonych w art. 127 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625. |
(3) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/626 (3) ustanowiono wykazy państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek niektórych zwierząt i towarów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, bądź zawarto odniesienia do takich wykazów, w celu zapewnienia zgodności z wymogami bezpieczeństwa żywności określonymi w art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/625 i art. 127 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625. Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/626 stosuje się od dnia 14 grudnia 2019 r. |
(4) |
W art. 12 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626 zezwala się na wprowadzanie na terytorium Unii przesyłek ślimaków określonych w pkt 6.2 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 (4) pod pewnymi warunkami, o ile takie przesyłki pochodzą z państw trzecich lub ich regionów wymienionych w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626. |
(5) |
Zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 853/2004 produkty pochodzenia zwierzęcego, w tym inne gatunki ślimaków przeznaczone do spożycia przez ludzi, mogą być przywożone do Unii wyłącznie, gdy dane państwo trzecie lub jego regiony znajdą się w wykazie ustanowionym w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/626. |
(6) |
Do czasu umieszczenia w takim wykazie zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/626 przywóz takich ślimaków jest dozwolony zgodnie z art. 3 rozporządzenia Komisji (UE) 2017/185 (5), w którym przewidziano odstępstwo dotyczące wymogów w zakresie zdrowia publicznego w odniesieniu do przywozu produktów pochodzenia zwierzęcego, określonych w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 853/2004 i który obowiązuje do dnia 31 grudnia 2020 r. Aby uniknąć zakłóceń w handlu po dniu 31 grudnia 2020 r., należy umieścić te gatunki ślimaków w wykazie państw trzecich lub ich regionów, ustanowionym w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626. |
(7) |
W dniu 31 stycznia 2019 r. Armenia zwróciła się o umieszczenie jej w wykazie państw trzecich, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz do Unii ślimaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Armenia przedstawiła gwarancje w zakresie zgodności z wymogami określonymi w art. 127 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625 i art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/625 w celu uzyskania zezwolenia na wprowadzanie do Unii ślimaków. Należy zatem umieścić Armenię w wykazie państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii ślimaków, znajdującym się w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626. |
(8) |
W art. 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626 mowa jest o wykazie państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii żelatyny i kolagenu. W art. 14 dopuszcza się wprowadzanie do Unii żelatyny i kolagenu uzyskanych z bydła, owiec, kóz, świń, koni i drobiu jedynie z tych państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolony jest przywóz do Unii świeżego mięsa niektórych gatunków zwierząt kopytnych oraz mięsa drobiowego. |
(9) |
Dodatkowo w art. 14 ogranicza się wprowadzanie do Unii takiej żelatyny i kolagenu w oparciu o ograniczenia w zakresie zdrowia zwierząt mające zastosowanie do świeżego mięsa. Te ostatnie ograniczenia nie są właściwe, ponieważ proces produkcji żelatyny i kolagenu wyklucza występowanie takich zagrożeń dla zdrowia zwierząt. Należy zatem zastosować mniej rygorystyczne podejście w odniesieniu do wprowadzania do Unii żelatyny i kolagenu z państw trzecich lub ich regionów wyłącznie w oparciu o zgodność z wymogami dotyczącymi wprowadzania do Unii zwierząt i towarów określonymi w rozporządzeniu (UE) 2017/625 i rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/625. |
(10) |
W art. 20 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626 mowa jest o wykazie państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii owadów. Artykuł ten odnosi się do państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie owadów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 (6) i które wymieniono w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2017/2470 (7). W art. 20 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626 nie określono jednak konkretnie państw trzecich lub ich regionów posiadających takie zezwolenie. Należy zatem zawrzeć odniesienie do konkretnego wykazu państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii tych owadów, znajdującego się w konkretnym załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626. Państwa trzecie lub ich regiony powinny uzyskać zezwolenie na wprowadzanie do Unii owadów i zostać umieszczone w wykazie tylko wówczas, gdy przedstawią one wystarczające gwarancje, że spełniają wymogi określone w art. 127 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625 i art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/625. |
(11) |
W dniu 8 października 2019 r. Kanada przedstawiła wystarczające gwarancje, aby uzyskać zezwolenie na wprowadzanie do Unii owadów. |
(12) |
W dniu 28 sierpnia 2019 r. Szwajcaria przedstawiła wystarczające gwarancje, aby uzyskać zezwolenie na wprowadzanie do Unii owadów. |
(13) |
W dniu 11 września 2019 r. Korea Południowa przedstawiła wystarczające gwarancje, aby uzyskać zezwolenie na wprowadzanie do Unii owadów. |
(14) |
Należy zatem umieścić Kanadę, Szwajcarię i Koreę Południową w wykazie jako państwa, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii owadów, i odpowiednio zmienić art. 20 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/626. |
(15) |
Ponieważ rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/626 stosuje się ze skutkiem od dnia 14 grudnia 2019 r., niniejsze rozporządzenie powinno również stosować się od tej daty w celu uniknięcia zakłóceń w handlu, w szczególności w zakresie wprowadzania do Unii przesyłek żelatyny i kolagenu. |
(16) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/626 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 2 pkt 17 otrzymuje brzmienie:
|
2) |
art. 12 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 12 Wykaz państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii ślimaków Przesyłki ślimaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi są dopuszczone do wprowadzenia do Unii tylko wówczas, gdy pochodzą z państw trzecich lub ich regionów wymienionych w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.”; |
3) |
art. 14 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
|
4) |
art. 20 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 20 Państwa trzecie lub ich regiony, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii owadów Przesyłki owadów przeznaczonych do spożycia przez ludzi są dopuszczone do wprowadzenia do Unii tylko wówczas, gdy takie środki spożywcze pochodzą i są wysyłane z państwa trzeciego lub jego regionu, wymienionych w załączniku IIIa do niniejszego rozporządzenia.”; |
5) |
w załącznikach wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 14 grudnia 2019 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/625 z dnia 4 marca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do wymogów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt i towarów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 18).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/626 z dnia 5 marca 2019 r. dotyczące wykazów państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii Europejskiej niektórych zwierząt i towarów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/759 w odniesieniu do tych wykazów (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 31).
(4) Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).
(5) Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/185 z dnia 2 lutego 2017 r. ustanawiające środki przejściowe dotyczące stosowania niektórych przepisów rozporządzeń (WE) nr 853/2004 i (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 29 z 3.2.2017, s. 21).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001 (Dz.U. L 327 z 11.12.2015, s. 1).
(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 z dnia 20 grudnia 2017 r. ustanawiające unijny wykaz nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 w sprawie nowej żywności (Dz.U. L 351 z 30.12.2017, s. 72).
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach do rozporządzenia (UE) 2019/626 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku III między pozycją dotyczącą Albanii a pozycją dotyczącą Angoli dodaje się pozycję w brzmieniu:
|
2) |
dodaje się załącznik IIIa w brzmieniu: |
„ZAŁĄCZNIK IIIA
Wykaz państw trzecich lub ich regionów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii owadów, o których mowa w art. 20
Kod ISO Państwa |
Państwo trzecie lub jego regiony |
Uwagi |
CA |
Kanada |
|
CH |
Szwajcaria |
|
KR |
Korea Południowa” |
|
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/77 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1982
z dnia 28 listopada 2019 r.
poddające rejestracji przywóz niektórych gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego i z żeliwa sferoidalnego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, po wznowieniu dochodzenia w celu wykonania wyroku z dnia 20 września 2019 r. w sprawie T-650/17, w odniesieniu do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/1146 nakładającego ponownie ostateczne cło antydumpingowe na przywóz gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego i z żeliwa sferoidalnego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, produkowanych przez spółkę Jinan Meide Castings Co., Ltd
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1), w szczególności jego art. 14,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
(1) |
W dniu 13 maja 2013 r. Rada przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 430/2013 nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz ostatecznie pobierające cło tymczasowe nałożone na przywóz gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii oraz zamykające postępowanie w odniesieniu do Indonezji (2) („rozporządzenie w sprawie ceł ostatecznych”). |
(2) |
W dniu 12 czerwca 2013 r. jeden ze współpracujących chińskich producentów eksportujących, Jinan Meide Castings Co. Ltd („Jinan Meide” lub „wnioskodawca”), złożył wniosek do Sądu Unii Europejskiej („Sąd”) o stwierdzenie nieważności rozporządzenia w sprawie ceł ostatecznych (3). |
(3) |
W dniu 30 czerwca 2016 r. Sąd stwierdził nieważność rozporządzenia w sprawie ceł ostatecznych w zakresie, w jakim nakładało ono cło antydumpingowe na przywóz gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego, wytwarzanych przez spółkę Jinan Meide. |
(4) |
W dniu 28 czerwca 2017 r., w następstwie ponownego dochodzenia, Komisja przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/1146 w sprawie ponownego nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, wytwarzanych przez spółkę Jinan Meide Castings Co. Ltd (4). („przedmiotowe rozporządzenie antydumpingowe”). |
(5) |
W dniu 12 lipca 2018 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że łączniki wykonane z żeliwa sferoidalnego nie odpowiadają definicji wyrobów „odlewanych z żeliwa ciągliwego” ustanowionej w podpozycji CN 7307 19 10. Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że łączniki wykonane z żeliwa sferoidalnego muszą być klasyfikowane do podpozycji CN 7307 19 90 (podobnie jak inne wyroby z pozostałych rodzajów żeliwa). W dniu 14 lutego 2019 r. Komisja opublikowała rozporządzenie (UE) 2019/262 (5) zmieniające odesłania do kodów TARIC, aby dostosować je do ustaleń Trybunału. Ponieważ środki antydumpingowe wprowadza się zgodnie z definicją produktu, niezależnie od klasyfikacji taryfowej, przedmiotowa zmiana nie wywarła żadnego wpływu na zakresu produktu objętego środkami. |
(6) |
Wnioskodawca zakwestionował przedmiotowe rozporządzenie antydumpingowe w Sądzie. W dniu 20 września 2019 r. Sąd wydał wyrok w sprawie T-650/17 dotyczącej przedmiotowego rozporządzenia antydumpingowego (6). |
(7) |
Sąd zbadał wszystkie cztery zarzuty podniesione przez wnioskodawcę i trzy z nich oddalił jako bezzasadne. Tylko jeden z czterech zarzutów został uwzględniony. Według Sądu Komisja przyjęła nieuzasadnioną metodykę, aby odzwierciedlić różnice w cechach fizycznych rodzajów produktu wytwarzanych w państwie analogicznym i tych wywożonych z Chin. Wobec braku danych dotyczących produkcji krajowej w kraju analogicznym, Komisja wykorzystała różnicę cen zaobserwowaną w odniesieniu do sprzedaży eksportowej różnych rodzajów produktu z Chin. Zdaniem Sądu Komisja nie mogła przyjąć, że ceny, na które może mieć wpływ dumping, stanowią podstawę racjonalnego oszacowania wartości rynkowej różnic we właściwościach fizycznych, jako że takie ceny mogą nie być wynikiem normalnych sił rynkowych. W rezultacie Sąd stwierdził nieważność cła antydumpingowego, nałożonego na wnioskodawcę rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1146 w sprawie ponownego nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, wytwarzanych przez spółkę Jinan Meide Castings Co. Ltd. |
(8) |
W następstwie wyroku Sądu Komisja postanowiła, w drodze zawiadomienia (7) („zawiadomienie o wznowieniu”), częściowo wznowić dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego, które to dochodzenie doprowadziło do przyjęcia przedmiotowego rozporządzenia antydumpingowego, od momentu, w którym wystąpiły odnotowane nieprawidłowości. Zakres ponownego otwarcia ograniczony jest do wykonania wyroku Sądu w odniesieniu do spółki Jinan Meide. |
2. PODSTAWY DO REJESTRACJI
(9) |
Komisja przeanalizowała, czy stosowne jest poddanie przywozu produktu objętego postępowaniem rejestracji. W tym kontekście Komisja wzięła pod uwagę poniższe kwestie. Art. 266 TFUE zobowiązuje instytucje do wprowadzenia niezbędnych środków zapewniających wykonanie wyroków Sądu. W przypadku stwierdzenia nieważności aktu przyjętego przez instytucje w kontekście procedury administracyjnej, takiej jak dochodzenie antydumpingowe, zgodność z wyrokiem Sądu może oznaczać zastąpienie unieważnionego aktu nowym aktem, w którym wyeliminowana zostanie niezgodność z prawem wskazana przez Sąd (8). |
(10) |
Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości procedura zastąpienia unieważnionego aktu może zostać wznowiona dokładnie od momentu, w którym wystąpiła niezgodność z prawem (9). Oznacza to w szczególności, że w sytuacji, w której stwierdza się nieważność aktu kończącego procedurę administracyjną, unieważnienie to niekoniecznie wpływa na akty przygotowawcze, takie jak wszczęcie postępowania. W sytuacji, w której stwierdza się nieważność rozporządzenia nakładającego ostateczne środki ochrony handlu, oznacza to, że w następstwie unieważnienia postępowanie jest nadal otwarte, ponieważ akt kończący postępowanie został usunięty z unijnego porządku prawnego (10), z wyjątkiem sytuacji, w której niezgodność z prawem pojawiła się na etapie wszczęcia postępowania. |
(11) |
Jak wyjaśniono w zawiadomieniu o wznowieniu i w związku z tym, że niezgodność z prawem nie wystąpiła na etapie wszczęcia postępowania, lecz w toku dochodzenia, Komisja postanowiła wznowić dochodzenie antydumpingowe w zakresie, w jakim dotyczy ono przedsiębiorstwa Jinan Meide, od momentu, w którym wystąpiły nieprawidłowości, czyli w odniesieniu do pierwotnego ustalenia dotyczącego okresu od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. |
(12) |
Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości wznowienie procedury administracyjnej i ewentualne ponowne nałożenie ceł nie może być postrzegane jako sprzeczne z zasadą nieretroakcji (11). W zawiadomieniu o wznowieniu informuje się zainteresowane strony, w tym importerów, że ewentualne przyszłe zobowiązania, w stosownych przypadkach, oparte będą na ustaleniach poczynionych w ramach ponownego rozpatrzenia. |
(13) |
Na podstawie wyników wznowionego dochodzenia, które obecnie nie są jeszcze znane, Komisja przyjmie rozporządzenie służące skorygowaniu błędów zidentyfikowanych przez Sąd i ponownemu nałożeniu, w stosownych przypadkach, właściwej stawki celnej. Nowo określona stawka, o ile zostanie nałożone cło, stanie się skuteczna począwszy od dnia, w którym weszło w życie przedmiotowe rozporządzenie antydumpingowe. |
(14) |
W odniesieniu do przeszłych lub przyszłych zobowiązań dotyczących ceł antydumpingowych należy zwrócić uwagę na poniższe kwestie. |
(15) |
W związku z tym, że nie ma pewności co do wysokości zobowiązania wynikającego z ponownego rozpatrzenia, w zawiadomieniu o wznowieniu Komisja zwraca się do krajowych organów celnych o oczekiwanie na wynik tego ponownego rozpatrzenia przed podjęciem decyzji w sprawie wniosku o zwrot ceł antydumpingowych, które Sąd unieważnił w odniesieniu do Jinan Meide. Organom celnym nakazuje się wstrzymanie rozpatrywania wszelkich wniosków o zwrot anulowanych ceł do momentu, gdy wynik ponownego rozpatrzenia zostanie opublikowany w Dzienniku Urzędowym. |
(16) |
Ponadto, jeżeli wznowienie dochodzenia spowoduje ponowne nałożenie ceł antydumpingowych, cła te będą musiały zostać pobrane również za okres, w którym prowadzone jest dochodzenie w ramach wznowienia postępowania. Za konieczne uznaje się zapewnienie skutecznego stosowania prawnie uzasadnionych środków w całym okresie ich obowiązywania, bez względu na różnice wynikające z tego, kiedy ma miejsce przywóz, tj. przed wznowieniem dochodzenia czy po jego wznowieniu. |
(17) |
W tym kontekście Komisja zauważa, że rejestracja jest narzędziem, o którym mowa w art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, tak by można było następnie zastosować środki wobec przywozu od daty takiej rejestracji. Ma to na przykład miejsce w sytuacji, gdy należy zabezpieczyć płatności w przypadku stosowania ceł lub w przypadkach obchodzenia środków. W niniejszej sprawie Komisja uważa za właściwe rejestrowanie przywozu w odniesieniu do Jinan Meide w celu ułatwienia poboru ceł antydumpingowych po wznowieniu dochodzenia, w stosownych przypadkach. |
(18) |
Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości (12) należy zauważyć, że w przeciwieństwie do rejestracji, która miała miejsce w okresie poprzedzającym przyjęcie środków tymczasowych, warunki określone w art. 10 ust. 4 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie. W istocie celem rejestracji w kontekście dochodzenia prowadzonego w celu wykonania wyroków Sądu nie jest umożliwienie poboru środków ochrony handlu z mocą wsteczną, jak przewidziano w tym przepisie. Powodem rejestracji jest raczej to, że – jak wspomniano powyżej – w celu zagwarantowania skuteczności środków należy zapewnić, w miarę możliwości, aby przywóz podlegał prawidłowym zobowiązaniom antydumpingowym bez nieuzasadnionej przerwy w okresie od daty wejścia w życie przedmiotowego rozporządzenia antydumpingowego do czasu ponownego nałożenia skorygowanych ceł, jeśli zostaną one nałożone. |
(19) |
W związku z powyższym Komisja uznaje, że istnieją podstawy rejestracji zgodnie z art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego. |
3. REJESTRACJA
(20) |
Zgodnie z art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego przywóz produktu objętego postępowaniem produkowanego przez Jinan Meide, objętego dodatkowym kodem TARIC B336 podlega rejestracji w celu zapewnienia, aby, w przypadku gdy w wyniku dochodzenia środki zostaną ponownie wprowadzone, można było nałożyć cła antydumpingowe w odpowiedniej wysokości na taki przywóz. |
(21) |
Jak wskazano w zawiadomieniu o wznowieniu, ostateczne zobowiązanie do zapłaty ceł antydumpingowych, o ile zostaną nałożone, od daty wejścia w życie przedmiotowego rozporządzenia antydumpingowego będzie się opierać na ustaleniach z ponownego rozpatrzenia. Za okres od dnia 2 grudnia 2019 r. do dnia wejścia w życie wyników wznowionego dochodzenia nie pobiera się jednak ceł wyższych niż cła określone w przedmiotowym rozporządzeniu antydumpingowym. Obecnie obowiązujące cło antydumpingowe mające zastosowanie do spółki Jinan Meide wynosi 39,2 %, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1036 organy celne podejmują właściwe kroki w celu rejestrowania przywozu do Unii gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego i z żeliwa sferoidalnego, z wyłączeniem elementów podstawowych łączników zaciskowych wykorzystujących gwinty metryczne ISO DIN 13 oraz okrągłych skrzynek przyłączowych z żeliwa ciągliwego bez pokrywy, obecnie objętych kodami CN ex 7307 19 10 (kod TARIC 7307191010) i ex 7307 19 90 (kod TARIC 7307199010), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, wytwarzanych przez spółkę Jinan Meide (dodatkowy kod TARIC B336).
2. Rejestracja wygasa po upływie dziewięciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
3. Stawka ceł antydumpingowych, która może być pobrana od przywozu gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego i z żeliwa sferoidalnego, z wyłączeniem elementów podstawowych łączników zaciskowych wykorzystujących gwinty metryczne ISO DIN 13 oraz okrągłych skrzynek przyłączowych z żeliwa ciągliwego bez pokrywy, obecnie objętych kodami CN ex 7307 19 10 (kod TARIC 7307191010) i ex 7307 19 90 (kod TARIC 7307199010), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, wyprodukowanych przez spółkę Jinan Meide Castings Co., Ltd (dodatkowy kod TARIC B336), w okresie od dnia wznowienia dochodzenia do dnia wejścia w życie wyników wznowionego dochodzenia nie przekraczają stawek nałożonych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/1146.
4. Krajowe organy celne wstrzymują się z podjęciem decyzji w sprawie wniosku o zwrot i umorzenie ceł antydumpingowych w zakresie, w jakim dotyczy to przywozu przedsiębiorstwa Jinan Meide Castings Co., Ltd do momentu publikacji odpowiedniego rozporządzenia wykonawczego Komisji ponownie nakładającego cła.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21, rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/825 w dniu 7 czerwca 2018 r.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 430/2013 z dnia 13 maja 2013 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz ostatecznie pobierające cło tymczasowe nałożone na przywóz gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego i z żeliwa sferoidalnego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii oraz zamykające postępowanie w odniesieniu do Indonezji (Dz.U. L 129 z 14.5.2013, s. 1).
(3) Sprawa T-424/13, Jinan Meide Casting Co. Ltd przeciwko Radzie.
(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1146 z dnia 28 czerwca 2017 r.-w sprawie ponownego nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, wytwarzanych przez spółkę Jinan Meide Castings Co. Ltd (Dz.U. L 166 z 29.6.2017, s. 23).
(5) Dz.U. L 44 z 15.2.2019, s. 6.
(6) ECLI:EU:T:2019:644.
(7) Zawiadomienie o wznowieniu dochodzenia w następstwie wyroku z dnia 20 września 2019 r. w sprawie T-650/17 w odniesieniu do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1146 z dnia 28 czerwca 2017 r. w sprawie ponownego nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz gwintowanych łączników rur lub przewodów rurowych, odlewanych z żeliwa ciągliwego i żeliwa sferoidalnego, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, wytwarzanych przez spółkę Jinan Meide Castings Co. Ltd (Dz.U. … z 29.11.2019, s. …).
(8) Sprawy połączone 97, 193, 99 i 215/86, Asteris AE i in. oraz Republika Grecka/Komisja, Rec. 1988, s. 2181, pkt 27 i 28.
(9) Sprawa C-415/96 Hiszpania przeciwko Komisji, Rec. 1998, s. I-6993, pkt 31; Sprawa C-458/98 P Industrie des Poudres Sphériques przeciwko Radzie, Rec. 2000, s. I-8147, pkt 80–85; Sprawa T-301/01 Alitalia przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2008, s. II-1753, pkt 99 i 142; Sprawy połączone T-267/08 i T-279/08 Région Nord-Pas de Calais przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2011, s. II-0000, pkt 83.
(10) Sprawy połączone 97, 193, 99 i 215/86, Asteris AE i in. oraz Republika Grecka/Komisja, Rec. 1988, s. 2181, pkt 27 i 28. Sprawa C-415/96 Hiszpania przeciwko Komisji, Rec. 1998, s. I-6993, pkt 31; Sprawa C-458/98 P Industrie des Poudres Sphériques przeciwko Radzie, Rec. 2000, s. I-8147, pkt 80–85; Sprawa T-301/01 Alitalia przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2008, s. II-1753, pkt 99 i 142; Sprawy połączone T-267/08 i T-279/08 Région Nord-Pas de Calais przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2011, s. II-0000, pkt 83.
(11) Sprawa C-256/16 Deichmann SE/Hauptzollamt Duisburg, wyrok Trybunału z dnia 15 marca 2018 r., pkt 79 i sprawa C 612/16 C & J Clark International Ltd/Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs, wyrok z dnia 19 czerwca 2019 r., pkt 58.
(12) Sprawa C-256/16 Deichmann SE/Hauptzollamt Duisburg, pkt 79 i sprawa C-612/16, C & J Clark International Ltd/Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs, wyrok z dnia 19 czerwca 2019 r., pkt 58.
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/82 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1983
z dnia 28 listopada 2019 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/39 w odniesieniu do ponownego rozdziału pomocy unijnej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1370/2013 z dnia 16 grudnia 2013 r. określające środki dotyczące ustalania niektórych dopłat i refundacji związanych ze wspólną organizacją rynków produktów rolnych (1), w szczególności jego art. 5 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/39 (2) ustanowiono przepisy dotyczące między innymi ponownego rozdziału pomocy unijnej, o którą nie wnioskowano, między tymi państwami członkowskimi uczestniczącymi w programie dla szkół, które zgłosiły chęć wykorzystania ilości większej niż obejmuje ich orientacyjny przydział. Kwotę orientacyjnego przydziału, którą można przyznać innemu państwu członkowskiemu w ramach ponownego rozdziału, określa się w oparciu o poziom wykorzystania w poprzednim roku szkolnym ostatecznego przydziału pomocy unijnej przez to państwo członkowskie. W świetle doświadczeń zdobytych w trakcie realizacji programu dla szkół należy doprecyzować zasady obliczania kwot orientacyjnych przydziałów, które mają zostać ponownie rozdzielone. Aby zapewnić najbardziej aktualną podstawę do ponownego rozdziału pomocy unijnej, w obliczeniach należy uwzględnić deklaracje państw członkowskich dotyczące wydatków dokonanych do dnia 31 grudnia. |
(2) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/39. |
(3) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/39 otrzymuje brzmienie:
„3. Kwota orientacyjnego przydziału, którą można przyznać innemu państwu członkowskiemu w ramach ponownego rozdziału zgodnie z ust. 1, określana jest w oparciu o poziom wykorzystania w poprzednim roku szkolnym ostatecznego przydziału pomocy unijnej na owoce i warzywa dla szkół i na mleko dla szkół, odpowiednio, przez to państwo członkowskie. Biorąc pod uwagę przesłane Komisji deklaracje wydatków dokonanych do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego złożenie wniosku o pomoc unijną zgodnie z art. 10 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 (*1), kwotę ostatecznego przydziału oblicza się w następujący sposób:
a) |
jeżeli wykorzystanie ostatecznego przydziału nie przekracza 50 % – nie przyznaje się dodatkowego przydziału; |
b) |
jeżeli wykorzystanie ostatecznego przydziału jest wyższe niż 50 %, lecz nie przekracza 75 % – maksymalna kwota dodatkowego przydziału nie przekracza 50 % orientacyjnego przydziału; |
c) |
jeżeli wykorzystanie ostatecznego przydziału jest wyższe niż 75 % – maksymalna kwota dodatkowego przydziału nie jest ograniczona. |
Obliczenia, o którym mowa w akapicie pierwszym, nie stosuje się w przypadku państw członkowskich po raz pierwszy stosujących program dla szkół lub jeden z jego elementów podczas pierwszych dwóch lat realizacji.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 12.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/39 z dnia 3 listopada 2016 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do pomocy unijnej na dostarczanie owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych (Dz.U. L 5 z 10.1.2017, s. 1).
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/84 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1984
z dnia 28 listopada 2019 r.
ustalające maksymalną wysokość dopłat do prywatnego przechowywania oliwy z oliwek w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/1882
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1370/2013 z dnia 16 grudnia 2013 r. określające środki dotyczące ustalania niektórych dopłat i refundacji związanych ze wspólną organizacją rynków produktów rolnych (1), w szczególności jego art. 4 ust. 2 akapit pierwszy lit. a),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (2), w szczególności jego art. 18 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1882 (3) otwarto procedurę przetargową na prywatne przechowywanie oliwy z oliwek. |
(2) |
Na podstawie ofert przetargowych otrzymanych w trakcie podokresu składania ofert kończącego się dnia 26 listopada 2019 r., maksymalnej globalnej ilości, która ma być przechowywana, szacunkowych kosztów przechowywania oraz innych istotnych informacji rynkowych należy ustalić maksymalną wysokość dopłat do przechowywania 3 650 ton oliwy z oliwek przez okres 180 dni w celu złagodzenia trudnej sytuacji na rynku. |
(3) |
W celu zapewnienia skuteczności przedmiotowego środka niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W odniesieniu do ofert przetargowych złożonych w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/1882 w trakcie podokresu kończącego się dnia 26 listopada 2019 r. maksymalna wysokość dopłat do prywatnego przechowywania oliwy z oliwek wynosi:
a) |
0,00 EUR na dzień za tonę oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia; |
b) |
0,83 EUR na dzień za tonę oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia; |
c) |
0,83 EUR na dzień za tonę oliwy lampante. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 12.
(2) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1882 z dnia 8 listopada 2019 r. (Dz.U. L 290 z 11.11.2019, s. 12).
DYREKTYWY
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/86 |
DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1985
z dnia 28 listopada 2019 r.
zmieniająca dyrektywy 2003/90/WE i 2003/91/WE określające środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/53/WE i art. 7 dyrektywy Rady 2002/55/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków badania niektórych odmian gatunków roślin uprawnych i gatunków warzyw
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie Wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych (1), w szczególności jej art. 7 ust. 2 lit. a) i b),
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (2), w szczególności jej art. 7 ust. 2 lit. a) i b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywy Komisji 2003/90/WE (3) i 2003/91/WE (4) zostały przyjęte w celu zapewnienia, by odmiany wpisane do krajowych katalogów państw członkowskich były zgodne z protokołami ustanowionymi przez Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin (CPVO) w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem poszczególnych gatunków oraz minimalnych warunków badania odmian, o ile odnośne protokoły zostały ustanowione. W odniesieniu do gatunków nieobjętych protokołami CPVO dyrektywy te stanowią, że zastosowanie mają wytyczne Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV). |
(2) |
Od czasu ostatniej zmiany dyrektyw 2003/90/WE i 2003/91/WE dyrektywą wykonawczą Komisji (UE) 2019/114 (5) CPVO ustanowił kolejne protokoły oraz zaktualizował te obowiązujące. |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 2003/90/WE i 2003/91/WE. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Załączniki I i II do dyrektywy 2003/90/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w części A załącznika do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
Załączniki do dyrektywy 2003/91/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w części B załącznika do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 3
W przypadku badań rozpoczętych przed dniem 1 czerwca 2020 r. państwa członkowskie mogą stosować dyrektywy 2003/90/WE i 2003/91/WE w brzmieniu obowiązującym przed ich zmianą na mocy niniejszej dyrektywy.
Artykuł 4
Państwa członkowskie przyjmują i publikują, do dnia 31 maja 2020 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 czerwca 2020 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
Artykuł 5
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 6
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 1.
(2) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 33.
(3) Dyrektywa Komisji 2003/90/WE z dnia 6 października 2003 r. określająca środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/53/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków badania niektórych odmian gatunków roślin uprawnych (Dz.U. L 254 z 8.10.2003, s. 7).
(4) Dyrektywa Komisji 2003/91/WE z dnia 6 października 2003 r. określająca środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/55/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków do badania niektórych odmian gatunków warzyw (Dz.U. L 254 z 8.10.2003, s. 11).
(5) Dyrektywa wykonawcza Komisji (UE) 2019/114 z dnia 24 stycznia 2019 r. zmieniająca dyrektywy 2003/90/WE i 2003/91/WE określające środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/53/WE i art. 7 dyrektywy Rady 2002/55/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków badania niektórych odmian gatunków roślin uprawnych i gatunków warzyw (Dz.U. L 23 z 25.1.2019, s. 35).
ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ A
„ZAŁĄCZNIK I
Wykaz gatunków określonych w art. 1 ust. 2 lit. a), które muszą być zgodne z protokołami technicznymi CPVO (1)
Nazwa systematyczna |
Nazwa zwyczajowa |
Protokół CPVO |
Festuca arundinacea Schreb. |
Kostrzewa trzcinowa |
TP 39/1 z 1.10.2015 |
Festuca filiformis Pourr. |
Kostrzewa nitkowata |
TP 67/1 z 23.6.2011 |
Festuca ovina L. |
Kostrzewa owcza |
TP 67/1 z 23.6.2011 |
Festuca pratensis Huds. |
Kostrzewa łąkowa |
TP 39/1 z 1.10.2015 |
Festuca rubra L. |
Kostrzewa czerwona |
TP 67/1 z 23.6.2011 |
Festuca trachyphylla (Hack.) Krajina |
Kostrzewa murawowa |
TP 67/1 z 23.6.2011 |
Lolium multiflorum Lam. |
Życica wielokwiatowa |
TP 4/2 z 19.3.2019 |
Lolium perenne L. |
Życica trwała |
TP 4/2 z 19.3.2019 |
Lolium x hybridum Hausskn. |
Życica mieszańcowa |
TP 4/2 z 19.3.2019 |
Pisum sativum L. (partim) |
Groch siewny |
TP 7/2 rev. 2 z 15.3.2017 |
Poa pratensis L. |
Wiechlina łąkowa |
TP 33/1 z 15.3.2017 |
Vicia faba L. |
Bobik |
TP/8/1 z 19.3.2019 |
Vicia sativa L. |
Wyka siewna |
TP 32/1 z 19.4.2016 |
Brassica napus L. var. napobrassica (L.) Rchb. |
Brukiew |
TP 89/1 z 11.3.2015 |
Raphanus sativus L. var. oleiformis Pers. |
Rzodkiew oleista |
TP 178/1 z 15.3.2017 |
Brassica napus L. (partim) |
Rzepak |
TP 36/2 z 16.11.2011 |
Cannabis sativa L. |
Konopie |
TP 276/1 częściowa rev. z 21.3.2018 |
Glycine max (L.) Merr. |
Soja |
TP 80/1 z 15.3.2017 |
Gossypium spp. |
Bawełna |
TP 88/1 z 19.4.2016 |
Helianthus annuus L. |
Słonecznik |
TP 81/1 z 31.10.2002 |
Linum usitatissimum L. |
Len/siemię lniane |
TP 57/2 z 19.3.2014 |
Sinapis alba L. |
Gorczyca biała |
TP 179/1 z 15.3.2017 |
Avena nuda L. |
Owies nagi, owies nagoziarnisty |
TP 20/2 z 1.10.2015 |
Avena sativa L. (w tym A. byzantina K. Koch) |
Owies zwyczajny i owies bizantyjski |
TP 20/2 z 1.10.2015 |
Hordeum vulgare L. |
Jęczmień |
TP 19/5 z 19.3.2019 |
Oryza sativa L. |
Ryż |
TP 16/3 z 1.10.2015 |
Secale cereale L. |
Żyto |
TP 58/1 z 31.10.2002 |
Sorghum bicolor (L.) Moench |
Sorgo |
TP 122/1 z 19.3.2019 |
Sorghum sudanense (Piper) Stapf. |
Sorgo sudańskie/Trawa sudańska |
TP 122/1 z 19.3.2019 |
Sorghum bicolor (L.) Moench x Sorghum sudanense (Piper) Stapf |
Mieszańce będące wynikiem krzyżowania Sorghum bicolor i Sorghum sudanense |
TP 122/1 z 19.3.2019 |
xTriticosecale Wittm. ex A. Camus |
Mieszańce powstałe ze skrzyżowania gatunków rodzaju Triticum i gatunków rodzaju Secale |
TP 121/2 rev. 1 z 16.2.2011 |
Triticum aestivum L. |
Pszenica |
TP 3/5 z 19.3.2019 |
Triticum durum Desf. |
Pszenica durum |
TP 120/3 z 19.3.2014 |
Zea mays L. (partim) |
Kukurydza |
TP 2/3 z 11.3.2010 |
Solanum tuberosum L. |
Ziemniak |
TP 23/3 z 15.3.2017 |
ZAŁĄCZNIK II
Wykaz gatunków określonych w art. 1 ust. 2 lit. b), które muszą być zgodne z wytycznymi w sprawie badań UPOV (1)
Nazwa systematyczna |
Nazwa zwyczajowa |
Wytyczne UPOV |
Beta vulgaris L. |
Burak pastewny |
TG/150/3 z 4.11.1994 |
Agrostis canina L. |
Mietlica psia |
TG/30/6 z 12.10.1990 |
Agrostis gigantea Roth |
Mietlica biaława |
TG/30/6 z 12.10.1990 |
Agrostis stolonifera L. |
Mietlica rozłogowa |
TG/30/6 z 12.10.1990 |
Agrostis capillaris L. |
Mietlica pospolita |
TG/30/6 z 12.10.1990 |
Bromus catharticus Vahl |
Stokłosa uniolowata |
TG/180/3 z 4.4.2001 |
Bromus sitchensis Trin. |
Stokłosa alaskańska |
TG/180/3 z 4.4.2001 |
Dactylis glomerata L. |
Kupkówka pospolita |
TG/31/8 z 17.4.2002 |
xFestulolium Asch. et Graebn. |
Mieszańce powstałe ze skrzyżowania gatunku rodzaju Festuca z gatunkiem rodzaju Lolium |
TG/243/1 z 9.4.2008 |
Phleum nodosum L. |
Tymotka kolankowata |
TG/34/6 z 7.11.1984 |
Phleum pratense L. |
Tymotka |
TG/34/6 z 7.11.1984 |
Lotus corniculatus L. |
Komonica zwyczajna |
TG/193/1 z 9.4.2008 |
Lupinus albus L. |
Łubin biały |
TG/66/4 z 31.3.2004 |
Lupinus angustifolius L. |
Łubin wąskolistny |
TG/66/4 z 31.3.2004 |
Lupinus luteus L. |
Łubin żółty |
TG/66/4 z 31.3.2004 |
Medicago doliata Carmign. |
Lucerna kolczasta |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago italica (Mill.) Fiori |
Lucerna włoska |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago littoralis Rohde ex Loisel. |
Lucerna nadbrzeżna |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago lupulina L. |
Lucerna nerkowata |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago murex Willd. |
Lucerna ostrostrąkowa |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago polymorpha L. |
Lucerna wielokształtna |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago rugosa Desr. |
Lucerna pomarszczona |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago sativa L. |
Lucerna siewna |
TG/6/5 z 6.4.2005 |
Medicago scutellata (L.) Mill. |
Lucerna tarczowata |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago truncatula Gaertn. |
Lucerna ściętolistkowa |
TG/228/1 z 5.4.2006 |
Medicago x varia T. Martyn |
Lucerna mieszańcowa |
TG/6/5 z 6.4.2005 |
Trifolium pratense L. |
Koniczyna czerwona |
TG/5/7 z 4.4.2001 |
Trifolium repens L. |
Koniczyna biała |
TG/38/7 z 9.4.2003 |
Phacelia tanacetifolia Benth. |
Facelia błękitna |
TG/319/1 z 5.4.2017 |
Arachis hypogaea L. |
Orzech arachidowy |
TG/93/4 z 9.4.2014 |
Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs |
Rzepik |
TG/185/3 z 17.4.2002 |
Carthamus tinctorius L. |
Krokosz barwierski |
TG/134/3 z 12.10.1990 |
Papaver somniferum L. |
Mak |
TG/166/4 z 9.4.2014 |
CZĘŚĆ B
„ZAŁĄCZNIK I
Wykaz gatunków określonych w art. 1 ust. 2 lit. a), które muszą być zgodne z protokołami technicznymi CPVO (1)
Nazwa systematyczna |
Nazwa zwyczajowa |
Protokół CPVO |
Allium cepa L. (Cepa group) |
Cebula i echalion |
TP 46/2 z 1.4.2009 |
Allium cepa L. (grupa Aggregatum) |
Szalotka |
TP 46/2 z 1.4.2009 |
Allium fistulosum L. |
Cebula siedmiolatka (czosnek dęty) |
TP 161/1 z 11.3.2010 |
Allium porrum L. |
Por |
TP 85/2 z 1.4.2009 |
Allium sativum L. |
Czosnek |
TP 162/1 z 25.3.2004 |
Allium schoenoprasum L. |
Szczypiorek |
TP 198/2 z 11.3.2015 |
Apium graveolens L. |
Seler |
TP 82/1 z 13.3.2008 |
Apium graveolens L. |
Seler korzeniowy |
TP 74/1 z 13.3.2008 |
Asparagus officinalis L. |
Szparagi |
TP 130/2 z 16.2.2011 |
Beta vulgaris L. |
Burak ćwikłowy |
TP 60/1 z 1.4.2009 |
Beta vulgaris L. |
Burak liściowy |
TP 106/1 z 11.3.2015 |
Brassica oleracea L. |
Jarmuż |
TP 90/1 z 16.2.2011 |
Brassica oleracea L. |
Kalafior |
TP 45/2 rev. 2 z 21.3.2018 |
Brassica oleracea L. |
Brokuł |
TP 151/2 rev. z 15.3.2017 |
Brassica oleracea L. |
Brukselka |
TP 54/2 rev. z 15.3.2017 |
Brassica oleracea L. |
Kalarepa |
TP 65/1 rev. z 15.3.2017 |
Brassica oleracea L. |
Kapusta włoska, kapusta głowiasta biała i kapusta głowiasta czerwona |
TP 48/3 rev. z 15.3.2017 |
Brassica rapa L. |
Kapusta pekińska |
TP 105/1 z 13.3.2008 |
Capsicum annuum L. |
Papryka |
TP 76/2 rev. z 15.3.2017 |
Cichorium endivia L. |
Endywia kędzierzawa i endywia eskariola |
TP 118/3 z 19.3.2014 |
Cichorium intybus L. |
Cykoria korzeniowa |
TP 172/2 z 1.12.2005 |
Cichorium intybus L. |
Cykoria liściowa |
TP 154/1 rev. z 19.3.2019 |
Cichorium intybus L. |
Cykoria sałatowa |
TP 173/2 z 21.3.2018 |
Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum. et Nakai |
Arbuz |
TP 142/2 z 19.3.2014 |
Cucumis melo L. |
Melon |
TP 104/2 z 21.3.2007 |
Cucumis sativus L. |
Ogórek |
TP 61/2 rev. 2 z 19.3.2019 |
Cucurbita maxima Duchesne |
Dynia olbrzymia |
TP 155/1 z 11.3.2015 |
Cucurbita pepo L. |
Dynia zwyczajna |
TP 119/1 rev. z 19.3.2014 |
Cynara cardunculus L. |
Karczoch zwyczajny i karczoch hiszpański (kard) |
TP 184/2 z 27.2.2013 |
Daucus carota L. |
Marchew jadalna i marchew pastewna |
TP 49/3 z 13.3.2008 |
Foeniculum vulgare Mill. |
Koper włoski |
TP 183/1 z 25.3.2004 |
Lactuca sativa L. |
Sałata |
TP 13/6 rev. z 15.2.2019 |
Solanum lycopersicum L. |
Pomidor |
TP 44/4 rev. 3 z 21.3.2018 |
Petroselinum crispum (Mill.) Nyman ex A. W. Hill |
Pietruszka |
TP 136/1 z 21.3.2007 |
Phaseolus coccineus L. |
Fasola wielokwiatowa |
TP 9/1 z 21.3.2007 |
Phaseolus vulgaris L. |
Fasola zwykła karłowa i fasola zwykła tyczna |
TP 12/4 z 27.2.2013 |
Pisum sativum L. (partim) |
Groch siewny łuskowy o nasionach pomarszczonych, groch siewny łuskowy o nasionach gładkich i groch siewny cukrowy |
TP 7/2 rev. 2 z 15.3.2017 |
Raphanus sativus L. |
Rzodkiewka, rzodkiew czarna |
TP 64/2 rev. z 11.3.2015 |
Rheum rhabarbarum L |
Rabarbar |
TP 62/1 z 19.4.2016 |
Scorzonera hispanica L. |
Skorzonera (wężymord) |
TP 116/1 z 11.3.2015 |
Solanum melongena L. |
Oberżyna |
TP 117/1 z 13.3.2008 |
Spinacia oleracea L. |
Szpinak |
TP 55/5 rev. 2 z 15.3.2017 |
Valerianella locusta (L.) Laterr. |
Roszpunka warzywna |
TP 75/2 z 21.3.2007 |
Vicia faba L. (partim) |
Bób |
TP Broadbean/1 z 25.3.2004 |
Zea mays L. (partim) |
Kukurydza cukrowa i kukurydza pękająca |
TP 2/3 z 11.3.2010 |
Solanum habrochaites S. Knapp & D.M. Spooner; Solanum lycopersicum L. x Solanum habrochaites S. Knapp & D.M. Spooner; Solanum lycopersicum L. x Solanum peruvianum (L.) Mill.; Solanum lycopersicum L. x Solanum cheesmaniae (L. Ridley) Fosberg; Solanum pimpinellifolium L. x Solanum habrochaites S. Knapp & D.M. Spooner |
Podkładki pomidora |
TP 294/1 rev. 3 z 21.3.2018 |
Cucurbita maxima Duchesne x Cucurbita moschata Duchesne |
Mieszańce międzygatunkowe Cucurbita maxima Duchesne z Cucurbita moschata Duchesne do użytku jako podkładki |
TP 311/1 z 15.3.2017 |
ZAŁĄCZNIK II
Wykaz gatunków określonych w art. 1 ust. 2 lit. b), które muszą być zgodne z wytycznymi w sprawie badań UPOV (1)
Nazwa systematyczna |
Nazwa zwyczajowa |
Wytyczne UPOV |
Brassica rapa L. |
Rzepa |
TG/37/10 z 4.4.2001 |
(1) Tekst tych protokołów można znaleźć na stronie internetowej CPVO (www.cpvo.europa.eu).
(1) Tekst tych wytycznych można znaleźć na stronie internetowej UPOV (www.upov.int).
(1) Tekst tych protokołów można znaleźć na stronie internetowej CPVO (www.cpvo.europa.eu).
(1) Tekst tych wytycznych można znaleźć na stronie internetowej UPOV (www.upov.int).
DECYZJE
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/94 |
DECYZJA RADY (UE) 2019/1986
z dnia 25 listopada 2019 r.
w sprawie mianowania pięciu członków i jednego zastępcy członka Komitetu Regionówzaproponowanych przez Rzeczpospolitą Polską
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,
uwzględniając propozycję rządu Polski,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniach 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. |
(2) |
Pięć stanowisk członków Komitetu Regionów zwolniło się w związku z wygaśnięciem mandatu Pawła ADAMOWICZA, Lecha JAWORSKIEGO, Zbigniewa PODRAZY, Dariusza Zygmunta WRÓBLA i Stanisława SZWABSKIEGO. |
(3) |
Jedno stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z mianowaniem Hanny ZDANOWSKIEJ członkiem Komitetu Regionów, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Na stanowiska w Komitecie Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2020 r., zostają niniejszym mianowane następujące osoby:
a) |
na stanowiska członka:
|
oraz
b) |
na stanowisko zastępcy członka:
|
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2019 r. r.
W imieniu Rady
F. MOGHERINI
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady (UE) 2015/116 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 42).
(2) Decyzja Rady (UE) 2015/190 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 31 z 7.2.2015, s. 25).
(3) Decyzja Rady (UE) 2015/994 z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 159 z 25.6.2015, s. 70).
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/95 |
DECYZJA RADY (UE) 2019/1987
z dnia 25 listopada 2019 r.
w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Rady Członków Międzynarodowej Rady ds. Oliwy z Oliwek w odniesieniu do norm handlowych mających zastosowanie do oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn z oliwek
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Umowa międzynarodowa w sprawie oliwy z oliwek i oliwek stołowych z 2015 r. (zwana dalej „Umową”) została podpisana w imieniu Unii zgodnie z decyzją Rady (UE) 2016/1892 (1) z dnia 18 listopada 2016 r. w siedzibie głównej ONZ w Nowym Jorku, z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie. Umowa weszła w życie tymczasowo w dniu 1 stycznia 2017 r. zgodnie z jej art. 31 ust. 2. |
(2) |
Umowa została zawarta w dniu 17 maja 2019 r. w drodze decyzji Rady (UE) 2019/848 (2). |
(3) |
Zgodnie z art. 7 ust. 1 Umowy Rada Członków Międzynarodowej Rady ds. Oliwy z Oliwek (zwana dalej „Radą Członków”) ma przyjąć decyzje zmieniające normy handlowe mające zastosowanie do oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn z oliwek. |
(4) |
Rada Członków podczas swojego 110. posiedzenia, które odbędzie się w dniach 25–29 listopada 2019 r., ma przyjąć decyzję zmieniającą normy handlowe mające zastosowanie do oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn z oliwek (zwaną dalej „decyzją zmieniającą”). |
(5) |
Należy zatem określić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w Radzie Członków, ponieważ decyzja zmieniająca, która ma zostać przyjęta, wywoła skutki prawne dla Unii w odniesieniu do handlu międzynarodowego z pozostałymi członkami Międzynarodowej Rady ds. Oliwy z Oliwek (IOC) i będzie mogła mieć decydujący wpływ na treść przepisów prawa Unii, a mianowicie na normy handlowe dotyczące oliwy z oliwek przyjęte przez Komisję na podstawie art. 75 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (3). |
(6) |
Decyzja zmieniająca, która ma zostać przyjęta przez Radę Członków, dotyczy korekty błędów redakcyjnych w sekcjach dotyczących kryteriów czystości i kryteriów jakości oraz wprowadzenia nowego schematu podejmowania decyzji odnoszącego się do oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia typu lampante. Decyzja zmieniająca została szczegółowo omówiona przez naukowców i ekspertów technicznych ds. oliwy z oliwek reprezentujących Komisję i państwa członkowskie. Przyczyni się ona do międzynarodowej harmonizacji norm dotyczących oliwy z oliwek oraz ustanowi uregulowania, które zapewnią uczciwą konkurencję w handlu produktami sektora oliwy z oliwek. Z tego powodu decyzję tę należy poprzeć i związku z tym wymagane będą zmiany w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2568/91 (4). |
(7) |
Gdyby przyjęcie niniejszej decyzji zmieniającej przez Radę Członków podczas jej 110. posiedzenia zostało odroczone z powodu braku możliwości zaakceptowania jej przez niektórych członków, stanowisko zamieszczone w załączniku do niniejszej decyzji należy zająć w imieniu Unii w ramach ewentualnej procedury przyjęcia przez Radę Członków w drodze wymiany korespondencji, zgodnie z art. 10 ust. 6 Umowy. Procedurę przyjęcia w drodze wymiany korespondencji należy rozpocząć, zanim odbędzie się kolejne posiedzenie zwyczajne Rady Członków w czerwcu 2020 r. |
(8) |
W celu ochrony interesów Unii przedstawiciele Unii w Radzie Członków powinni mieć możliwość zwrócenia się o odroczenie przyjęcia decyzji zmieniającej podczas 110. posiedzenia Rady Członków, jeżeli na zasadność stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii, mogłyby mieć wpływ nowe informacje naukowe lub techniczne przedstawione przed tym posiedzeniem lub w czasie jego trwania, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na forum Rady Członków podczas jej 110. posiedzenia w dniach 25–29 listopada 2019 r. lub w ramach procedury przyjęcia decyzji przez Radę Członków w drodze wymiany korespondencji, która to procedura ma się rozpocząć przed kolejnym posiedzeniem zwyczajnym Rady Członków w czerwcu 2020 r., w odniesieniu do norm handlowych mających zastosowanie do oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn z oliwek, określono w załączniku.
Artykuł 2
Jeżeli nowe informacje o charakterze naukowym lub technicznym przedstawione przed 110. posiedzeniem Rady Członków lub w czasie jego trwania mogą spowodować zmianę stanowiska, o którym mowa w art. 1, Unia występuje z wnioskiem o odroczenie przyjęcia decyzji Rady Członków zmieniającej normy handlowe mające zastosowanie do oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn z oliwek do czasu uzgodnienia przez Unię stanowiska w oparciu o te nowe informacje.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2019 r.
W imieniu Rady
F. MOGHERINI
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady (UE) 2016/1892 z dnia 10 października 2016 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Umowy międzynarodowej w sprawie oliwy z oliwek i oliwek stołowych z 2015 r. (Dz.U. L 293 z 28.10.2016, s. 2).
(2) Decyzja Rady (UE) 2019/848 z dnia 17 maja 2019 r. dotycząca zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy międzynarodowej w sprawie oliwy z oliwek i oliwek stołowych z 2015 r. (Dz.U. L 139 z 27.5.2019, s. 1).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).
(4) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2568/91 z dnia 11 lipca 1991 r. w sprawie właściwości oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn oliwek oraz w sprawie odpowiednich metod analizy (Dz.U. L 248 z 5.9.1991, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Unia poprze przegląd normy handlowej COI/T.15/NC nr 3/Rev. 13 mającej zastosowanie do oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn z oliwek na 110. posiedzeniu Rady Członków w dniach 25–29 listopada 2019 r. lub w ramach procedury przyjęcia decyzji przez Radę Członków w drodze wymiany korespondencji, która to procedura ma się rozpocząć przed następnym posiedzeniem zwyczajnym Rady Członków w czerwcu 2020 r. W ramach tego przeglądu skorygowane zostaną błędy redakcyjne w sekcjach dotyczących kryteriów czystości i kryteriów jakości oraz wprowadzony zostanie nowy schemat podejmowania decyzji odnoszący się do oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia typu lampante.
Przedstawiciele Unii w Radzie Członków mogą bez kolejnej decyzji Rady uzgadniać dostosowania techniczne do innych metod lub dokumentów IOC wynikające z przeglądu, o którym mowa w akapicie pierwszym.
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/98 |
DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2019/1988
z dnia 26 listopada 2019 r.
w sprawie mianowania dowódcy sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta) oraz uchylająca decyzję (WPZiB) 2019/1245 (ATALANTA/4/2019)
KOMITET POLITYCZNY i BEZPIECZEŃSTWA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38,
uwzględniając wspólne działanie Rady 2008/851/WPZiB z dnia 10 listopada 2008 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta) (1), w szczególności jego art. 6 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 6 ust. 1 wspólnego działania 2008/851/WPZiB Rada upoważniła Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) do podjęcia stosownych decyzji w sprawie mianowania dowódcy sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (zwanego dalej „dowódcą sił UE”). |
(2) |
W dniu 18 lipca 2019 r. KPiB przyjął decyzję (WPZiB) 2019/1245 (2) dotyczącą mianowania wiceadmirała Armanda Paola SIMIEGO dowódcą sił UE. |
(3) |
Dowódca operacji UE zalecił, aby nowym dowódcą sił UE od dnia 3 grudnia 2019 r. został mianowany komandor José VIZINHA MIRONES. |
(4) |
W dniu 25 października 2019 r. Komitet Wojskowy UE poparł to zalecenie. |
(5) |
Należy w związku z tym uchylić decyzję (WPZiB) 2019/1245. |
(6) |
Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowaniu oraz wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie polityczno-obronne, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Komandor José VIZINHA MIRONES zostaje niniejszym mianowany dowódcą sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta) od dnia 3 grudnia 2019 r.
Artykuł 2
Decyzja (WPZiB) 2019/1245 zostaje uchylona.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 3 grudnia 2019 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2019 r.
W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa
S. FROM-EMMESBERGER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 301 z 12.11.2008, s. 33.
(2) Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2019/1245 z dnia 18 lipca 2019 r. w sprawie mianowania dowódcy sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta) oraz uchylająca decyzję (WPZiB) 2019/373 (ATALANTA/2/2019) (Dz.U. L 194 z 22.7.2019, s. 2).
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/100 |
DECYZJA RADY EUROPEJSKIEJ (UE) 2019/1989
z dnia 28 listopada 2019 r.
w sprawie mianowania Komisji Europejskiej
RADA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 17 ust. 3 oraz art. 17 ust. 7 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Kadencja Komisji mianowanej decyzją Rady Europejskiej 2014/749/UE (1) upłynęła w dniu 31 października 2019 r. |
(2) |
Zgodnie z art. 17 ust. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) Rada Europejska przyjęła decyzję 2013/272/UE (2) w sprawie liczby członków Komisji Europejskiej. |
(3) |
Nowa Komisja, w której skład wchodzi po jednym obywatelu z każdego państwa członkowskiego, w tym przewodnicząca Komisji i wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, powinna zostać mianowana na okres do dnia 31 października 2024 r. |
(4) |
Rada Europejska wyznaczyła Ursulę VON DER LEYEN jako osobę proponowaną Parlamentowi Europejskiemu na stanowisko przewodniczącej Komisji, a Parlament Europejski wybrał ją na przewodniczącą Komisji na sesji plenarnej w dniu 16 lipca 2019 r. |
(5) |
Decyzją (UE) 2019/1330 (3) Rada Europejska mianowała, za zgodą nowo wybranej przewodniczącej Komisji, Josepa BORRELLA FONTELLESA wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa na okres od końca obecnej kadencji Komisji do dnia 31 października 2024 r. |
(6) |
W dniu 19 października 2019 r. Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, do dnia 31 stycznia 2020 r. Pismem z dnia 28 października 2019 r. projekt tekstu decyzji Rady Europejskiej przedłużającej ten okres do żądanej daty został przekazany Zjednoczonemu Królestwu w celu wydania przez nie zgody. Pismem z dnia 28 października 2019 r. Zjednoczone Królestwo, zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE, wyraziło zgodę zarówno na przedłużenie okresu, jak i na brzmienie tekstu projektu decyzji Rady Europejskiej. W dniu 29 października 2019 r. Rada Europejska przyjęła tę decyzję (4). |
(7) |
Przez wydanie zgody na decyzję (UE) 2019/1810 Zjednoczone Królestwo potwierdziło wolę działania w okresie przedłużenia w sposób konstruktywny i odpowiedzialny zgodnie z zasadą lojalnej współpracy. Zgodziło się również, że nie można dopuścić do tego, aby to przedłużenie naraziło na szwank bieżące funkcjonowanie Unii i jej instytucji. Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że w konsekwencji tego przedłużenia zgodnie z art. 50 TUE Zjednoczone Królestwo pozostanie do daty wystąpienia państwem członkowskim z pełnią praw i obowiązków, Zjednoczone Królestwo zgodziło się, że obowiązki te obejmują zaproponowanie kandydata na stanowisko członka Komisji. Zjednoczone Królestwo nie zaproponowało jednak kandydata na stanowisko komisarza. |
(8) |
W dniu 6 listopada 2019 r. nowo wybrana przewodnicząca Komisji zwróciła się do Zjednoczonego Królestwa o zaproponowanie co najmniej jednej osoby, która ze względu na jej ogólne kwalifikacje, niezależność i zaangażowanie w sprawy europejskie byłaby odpowiednia, by zająć stanowisko członka przyszłej Komisji. Zjednoczone Królestwo nie udzieliło odpowiedzi na to pismo. W dniu 12 listopada 2019 r. nowo wybrana przewodnicząca Komisji przesłała drugie pismo zawierające tę samą prośbę, zwracając uwagę na obowiązki Zjednoczonego Królestwa wynikające z TUE i na decyzję (UE) 2019/1810. W dniu 13 listopada 2019 r. Zjednoczone Królestwo udzieliło odpowiedzi na obydwa pisma, wskazując, że nie jest w stanie zaproponować kandydata na stanowisko komisarza ze względu na zbliżające się wybory powszechne. W dniu 14 listopada 2019 r. Komisja, przesyłając Zjednoczonemu Królestwu wezwanie do usunięcia uchybienia zgodnie z art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), rozpoczęła wobec Zjednoczonego Królestwa postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w związku z niezaproponowaniem kandydata na komisarza. W wezwaniu tym Komisja przypomniała, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej państwo członkowskie nie może powoływać się na przepisy należące do jego krajowego systemu prawnego, by uzasadnić uchybienie zobowiązaniom wynikającym z prawa unijnego. Władze Zjednoczonego Królestwa do dnia 22 listopada 2019 r. miały przedłożyć swoje uwagi do tego wezwania w sprawie usunięcia uchybienia. |
(9) |
Rada Europejska odnotowuje, że mimo wynikających z prawa Unii obowiązków przywołanych w decyzji (UE) 2019/1810, na które Zjednoczone Królestwo wyraziło wyraźnie swoją zgodę, państwo to nie zaproponowało kandydata na stanowisko członka Komisji. Nie może to narazić na szwank bieżącego funkcjonowania Unii i jej instytucji, a co za tym idzie, nie może stanowić przeszkody dla mianowania przyszłej Komisji, by mogła ona jak najszybciej zacząć korzystać z pełnego zakresu swoich uprawnień przyznanych jej na mocy Traktatów. Rada Europejska odnotowuje, że choć na stanowiska członków Komisji mianuje się niniejszym tylko 27 osób, Komisja składa się – zgodnie z decyzją 2013/272/UE – z takiej liczby członków, która odpowiada liczbie państw członkowskich. Odnotowuje także, że po mianowaniu Komisji zastosowanie będzie mieć art. 246 akapit drugi TFUE. |
(10) |
Decyzją (UE) 2019/1393 (5) Rada przyjęła w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji listę pozostałych osób, które proponuje mianować na stanowiska członków Komisji. Decyzją (UE) 2019/1949 (6), uchylającą i zastępującą decyzję (UE) 2019/1393, Rada przyjęła, w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji, nową listę pozostałych osób, które proponuje mianować na stanowiska członków Komisji. |
(11) |
W drodze głosowania w dniu 27 listopada 2019 r. Parlament Europejski zatwierdził kolegialnie mianowanie przewodniczącej, wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz pozostałych członków Komisji. |
(12) |
Należy zatem mianować Komisję, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym mianuje się następujące osoby członkami Komisji Europejskiej na okres od dnia 1 grudnia 2019 r. do dnia 31 października 2024 r.:
— |
na stanowisko przewodniczącej: Ursula VON DER LEYEN |
— |
na stanowisko członka i wiceprzewodniczącego, zgodnie z art. 18 ust. 4 TUE: Josep BORRELL FONTELLES, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa |
— |
na stanowisko członków: Thierry BRETON Helena DALLI Valdis DOMBROVSKIS Elisa FERREIRA Mariya GABRIEL Paolo GENTILONI Johannes HAHN Phil HOGAN Ylva JOHANSSON Věra JOUROVÁ Stella KYRIAKIDES Janez LENARČIČ Didier REYNDERS Margaritis SCHINAS Nicolas SCHMIT Maroš ŠEFČOVIČ Kadri SIMSON Virginijus SINKEVIČIUS Dubravka ŠUICA Frans TIMMERMANS Jutta URPILAINEN Adina VĂLEAN Olivér VÁRHELYI Margrethe VESTAGER Janusz WOJCIECHOWSKI. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 2019 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Rady Europejskiej
D. TUSK
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady Europejskiej 2014/749/UE z dnia 23 października 2014 r. w sprawie mianowania Komisji Europejskiej (Dz.U. L 311 z 31.10.2014, s. 36).
(2) Decyzja Rady Europejskiej 2013/272/UE z dnia 22 maja 2013 r. w sprawie liczby członków Komisji Europejskiej (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 98).
(3) Decyzja Rady Europejskiej (UE) 2019/1330 z dnia 5 sierpnia 2019 r. w sprawie mianowania wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa (Dz.U. L 207 z 7.8.2019, s. 36).
(4) Decyzja Rady Europejskiej (UE) 2019/1810 przyjęta w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem z dnia 29 października 2019 r. przedłużająca okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE (Dz.U. L 278 I z 30.10.2019, s. 1).
(5) Decyzja Rady (UE) 2019/1393, podjęta w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji, z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przyjęcia listy pozostałych osób, które Rada proponuje mianować na stanowiska członków Komisji (Dz.U. L 233 I z 10.9.2019, s. 1).
(6) Decyzja Rady (UE) 2019/1949, podjęta w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji, z dnia 25 listopada 2019 r. w sprawie przyjęcia listy pozostałych osób, które Rada proponuje mianować na stanowiska członków Komisji, oraz uchylenia i zastąpienia decyzji (UE) 2019/1393 (Dz.U. L 304 z 26.11.2019, s. 16).
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/103 |
DECYZJA RADY (UE) 2019/1990
z dnia 28 listopada 2019 r.
w sprawie przekazania dyrektorowi Urzędu Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych Komisji Europejskiej niektórych uprawnień urzędnika zatwierdzającego w zakresie wypłacania wynagrodzeń oraz zwrotu kosztów misji i zatwierdzonych kosztów podróży
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (1), w szczególności jego art. 66 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją Rady (UE) 2019/792 (2) Rada powierzyła Urzędowi Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych (PMO) Komisji Europejskiej wykonywanie niektórych uprawnień przyznanych przez Regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, ustanowione rozporządzeniem Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (3), organowi powołującemu i organowi właściwemu do zawierania umów o pracę w stosunku do pracowników Sekretariatu Generalnego Rady (SGR) w odniesieniu do zarządzania indywidualnymi należnościami pieniężnymi. |
(2) |
SGR podpisał z PMO umowę o gwarantowanym poziomie usług dotyczącą zarządzania indywidualnymi należnościami pieniężnymi pracowników i osób zajmujących wysokie stanowiska publiczne w SGR. |
(3) |
Decyzja Komisji 2003/522/WE (4), w szczególności jej art. 2 ust. 4, umożliwia PMO działanie na wniosek i w imieniu innego organu ustanowionego na podstawie Traktatów. SGR, zgodnie z umową o gwarantowanym poziomie usług zawartą z PMO, może zwrócić się do PMO o poświadczenie i zatwierdzenie wypłaty wynagrodzeń pracownikom i osobom zajmującym wysokie stanowiska publiczne w SGR, jak również zwrotu ich kosztów misji i zatwierdzonych kosztów podróży. Z uwagi na korzyści, jakie powstaną w postaci oszczędności kosztów i efektywności, należy przekazać dyrektorowi PMO odpowiednie uprawnienia urzędnika zatwierdzającego zgodnie z art. 66 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Dyrektorowi Urzędu Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych (PMO) Komisji Europejskiej przekazuje się uprawnienia urzędnika zatwierdzającego do poświadczania i zatwierdzania wypłaty wynagrodzeń oraz zwrotu kosztów misji i zatwierdzonych kosztów podróży pracownikom na potrzeby stosowania art. 1 ust. 1 lit. a) decyzji (UE) 2019/792 oraz osobom zajmującym wysokie stanowiska publiczne.
Wypłatę tę i zwrot księguje się zgodnie z następującymi artykułami i pozycjami sekcji II budżetu ogólnego Unii Europejskiej, zatytułowanymi „Rada Europejska i Rada”:
— |
rozdział 10, z wyjątkiem podpozycji 1004–02 i 1004–05, |
— |
rozdział 11, |
— |
pozycja 1200, z wyjątkiem podpozycji 1200–36, |
— |
artykuł 133, |
— |
pozycja 2201. |
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w akapicie pierwszym, obejmuje również uprawnienia do szacowania, ustalania i zatwierdzania dochodów powiązanych z wydatkami, o których mowa w akapicie drugim.
2. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy niniejszego artykułu, nie dotyczy przypadków, w których zgodnie z art. 1 ust. 2 decyzji (UE) 2019/792 PMO zrzekł się wykonywania uprawnień przekazanych mu przez Radę na mocy art. 1 ust. 1 przywołanej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia otrzymania przez Sekretariat Generalny Rady pisma potwierdzającego przyjęcie przez PMO uprawnień przekazanych na podstawie art. 1 ust. 1 akapit pierwszy lub z chwilą rozpoczęcia wykonywania przez PMO przekazanych uprawnień, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Rady
T. HARAKKA
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.
(2) Decyzja Rady (UE) 2019/792 z dnia 13 maja 2019 r. w sprawie powierzenia Komisji Europejskiej – Urzędowi Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych (PMO) – wykonywania niektórych uprawnień przyznanych organowi powołującemu i organowi właściwemu do zawierania umów o pracę (Dz.U. L 129 z 17.5.2019, s. 3).
(3) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.
(4) Decyzja Komisji 2003/522/WE z dnia 6 listopada 2002 r. ustanawiająca Urząd Administrowania i Wypłacania Należności Indywidualnych (Dz.U. L 183 z 22.7.2003, s. 30).
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/105 |
DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2019/1991
z dnia 28 listopada 2019 r.
w sprawie mianowania szefa misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (*1) (EULEX KOSOWO) (EULEX KOSOWO/2/2019)
KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38 akapit trzeci,
uwzględniając wspólne działanie Rady 2008/124/WPZiB z dnia 4 lutego 2008 r. w sprawie misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie, EULEX KOSOWO (1), w szczególności jego art. 12 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na mocy art. 12 ust. 2 wspólnego działania 2008/124/WPZiB Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) jest upoważniony, zgodnie z art. 38 akapit trzeci Traktatu, do podejmowania stosownych decyzji do celów sprawowania kontroli politycznej i kierownictwa strategicznego nad misją Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (EULEX KOSOWO), w tym decyzji w sprawie mianowania szefa misji. |
(2) |
W dniu 8 czerwca 2018 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2018/856 (2) zmieniającą wspólne działanie 2008/124/WPZiB oraz przedłużającą czas trwania misji EULEX KOSOWO do dnia 14 czerwca 2020 r. |
(3) |
W dniu 29 maja 2019 r. KPiB przyjął decyzję (WPZiB) 2019/908 (3) przedłużającą mandat Alexandry PAPADOPOULOU jako szefa misji EULEX KOSOWO na okres od dnia 15 czerwca 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r., przy założeniu, że przedłużenie to będzie tymczasowe do czasu mianowania nowego szefa misji. |
(4) |
W dniu 6 listopada 2019 r. Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zaproponował mianowanie Larsa-Gunnara Wigemarka szefem misji EULEX KOSOWO od dnia 1 grudnia 2019 r. do dnia 14 czerwca 2020 r. |
(5) |
Należy w związku z tym uchylić decyzję (WPZiB) 2019/908, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Lars-Gunnar Wigemark zostaje niniejszym mianowany szefem misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (EULEX KOSOWO) na okres od dnia 1 grudnia 2019 r. do dnia 14 czerwca 2020 r.
Artykuł 2
Niniejszym uchyla się decyzję (WPZiB) 2019/908.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa
S. FROM-EMMESBERGER
Przewodniczący
(*1) Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244(1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa.
(1) Dz.U. L 42 z 16.2.2008. s. 92.
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2018/856 z dnia 8 czerwca 2018 r. zmieniająca wspólne działanie 2008/124/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (EULEX KOSOWO) (Dz.U. L 146 z 11.6.2018, s. 5).
(3) Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2019/908 z dnia 29 maja 2019 r. przedłużająca mandat szefa misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (EULEX KOSOWO) (EULEX KOSOWO/1/2019) (Dz.U. L 145 z 4.6.2019, s. 19).
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/107 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1992
z dnia 27 listopada 2019 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2016/2008 dotyczącą środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do choroby guzowatej skóry bydła w niektórych państwach członkowskich poprzez przedłużenie okresu jej stosowania
(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 8571)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzającą ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń (3), w szczególności jej art. 14 ust. 2, art. 19 ust. 1 lit. a) i ust. 3 lit. a) oraz art. 19 ust. 4 i 6,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (4), w szczególności jej art. 4 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa 92/119/EWG określa ogólne środki zwalczania stosowane w przypadku wystąpienia ogniska niektórych chorób zwierząt, w tym choroby guzowatej skóry bydła (LSD). Takie środki zwalczania obejmują między innymi ustanowienie obszarów zapowietrzonych i zagrożonych wokół zakażonego gospodarstwa, przewidują również szczepienia interwencyjne w przypadku wystąpienia ogniska LSD. |
(2) |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2008 (5) określa środki zwalczania w zakresie zdrowia zwierząt stosowane w przypadku wystąpienia ognisk LSD w państwach członkowskich lub ich częściach wymienionych w załączniku I do tej decyzji, w tym minimalne wymogi dotyczące programów szczepień przeciwko LSD przedłożonych przez państwa członkowskie do zatwierdzenia przez Komisję. W decyzji wykonawczej (UE) 2016/2008 „obszary zakażone” definiuje się jako części terytorium państwa członkowskiego wymienione w części II załącznika I do tej decyzji wykonawczej, obejmujące obszary, na których potwierdzono wystąpienie LSD, oraz wszystkie obszary zapowietrzone i zagrożone ustanowione zgodnie z dyrektywą 92/119/EWG, na których można prowadzić szczepienia przeciwko LSD po zatwierdzeniu programów szczepień. Ponadto „obszary wolne od choroby, na których zastosowano szczepienia” definiuje się w tej decyzji jako części terytorium państwa członkowskiego wymienione w części I wspomnianego załącznika, obejmujące obszary poza obszarem zakażonym, na których prowadzi się szczepienia zapobiegawcze przeciwko LSD po zatwierdzeniu programów szczepień. |
(3) |
LSD potwierdzono po raz pierwszy w Grecji w sierpniu 2015 r. W 2016 r. przypadki LSD zanotowano w Bułgarii oraz w szeregu sąsiadujących państw trzecich, a w Grecji przybyło zachorowań. W 2017 r. stwierdzono mniej przypadków LSD w Europie Południowo-Wschodniej, przy czym w Albanii zaobserwowano powrót choroby na dużą skalę, a w Grecji i Macedonii Północnej pojawiło się kilka pojedynczych ognisk. |
(4) |
W odpowiedzi na to wystąpienie ognisk LSD dotknięte nią państwa członkowskie: Grecja i Bułgaria, a także dotknięte chorobą sąsiadujące państwa trzecie wprowadziły programy masowych szczepień bydła i dzikich przeżuwaczy utrzymywanych w niewoli. W 2016 i 2017 r. Chorwacja, w której choroba jak dotąd nie wystąpiła, także wprowadziła program masowych szczepień przeciwko LSD jako środek zapobiegawczy w związku z sytuacją epidemiologiczną w sąsiadujących państwach członkowskich i państwach trzecich. Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2016/2009 (6) zatwierdzono poszczególne programy szczepień przeciwko LSD w państwach członkowskich. |
(5) |
W 2018 r. i jak do tej pory w 2019 r. sytuacja epidemiologiczna w odniesieniu do LSD ulegała stałej poprawie, a przypadków zachorowań na LSD nie stwierdzono w żadnym państwie członkowskim ani sąsiadującym państwie trzecim w Europie Południowo-Wschodniej z wyłączeniem Turcji. W tym samym okresie nadal prowadzono coroczne masowe szczepienia przeciwko LSD we wszystkich dotkniętych chorobą państwach członkowskich oraz sąsiadujących państwach trzecich w Europie Południowo-Wschodniej. |
(6) |
W związku z korzystną sytuacją epidemiologiczną Chorwacja zaprzestała na początku 2018 r. zapobiegawczych szczepień przeciwko LSD i zastąpiła je systematycznym nadzorem nad tą chorobą. Nadzór ten potwierdził brak LSD w 2018 r. W związku z tym decyzja wykonawcza (UE) 2016/2008 została zmieniona decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/81 (7) w celu usunięcia tego państwa członkowskiego z wykazu państw członkowskich posiadających status „obszary wolne od choroby, na których zastosowano szczepienia” w załączniku I do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2008. Ponadto decyzję wykonawczą (UE) 2016/2009 zmieniono decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/82 (8) w celu usunięcia Chorwacji z wykazu państw członkowskich posiadających zatwierdzony program szczepień przeciwko LSD. |
(7) |
Zgodnie z zasadami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) w przypadku przerwania szczepienia przeciwko LSD w danym państwie lub w jego strefie status obszaru wolnego od LSD można odzyskać po okresie co najmniej ośmiu miesięcy od ostatniego szczepienia, w przypadku szczepień ochronnych, lub po okresie co najmniej 14 miesięcy, w przypadku szczepień w związku z wystąpieniem choroby guzowatej skóry bydła. W związku z tym środki określone w decyzji wykonawczej (UE) 2016/2008 powinny pozostać w mocy przez okres co najmniej 8 miesięcy lub 14 miesięcy, w zależności od strefy, zanim będzie można przywrócić status obszaru wolnego od LSD. |
(8) |
Decyzja wykonawcza (UE) 2016/2008 ma zastosowanie do dnia 31 grudnia 2019 r., a zatem obecne środki dotyczące LSD w Grecji i Bułgarii określone w tym akcie nie będą już miały zastosowania po tej dacie. Biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną oraz minimalny okres konieczny do odzyskania statusu obszaru wolnego od LSD, konieczne jest przedłużenie okresu stosowania tych środków o odpowiedni okres. |
(9) |
W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (9) ustanowiono nowe ramy prawne w zakresie zdrowia zwierząt w Unii. W szczególności określono w nim zasady zapobiegania niektórym chorobom umieszczonym w wykazie, w tym LSD, oraz ich zwalczania. Ponieważ rozporządzenie to ma być stosowane od dnia 21 kwietnia 2021 r., okres stosowania decyzji wykonawczej (UE) 2016/2008 należy przedłużyć do dnia 20 kwietnia 2021 r. |
(10) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2016/2008. |
(11) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 15 decyzji wykonawczej (UE) 2016/2008 datę „31 grudnia 2019 r.” zastępuje się datą „20 kwietnia 2021 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Dz.U. L 62 z 15.3.1993, s. 69.
(4) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2008 z dnia 15 listopada 2016 r. dotycząca środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do choroby guzowatej skóry bydła w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 310 z 17.11.2016, s. 51).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2009 z dnia 15 listopada 2016 r. w sprawie zatwierdzenia programów szczepień przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła przedłożonych przez państwa członkowskie (Dz.U. L 310 z 17.11.2016, s. 66).
(7) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/81 z dnia 17 stycznia 2019 r. zmieniająca załącznik I do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2008 dotyczącej środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do choroby guzowatej skóry bydła w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 18 z 21.1.2019, s. 43).
(8) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/82 z dnia 17 stycznia 2019 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2016/2009 w sprawie zatwierdzenia programów szczepień przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła przedłożonych przez państwa członkowskie (Dz.U. L 18 z 21.1.2019, s. 48).
(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („prawo o zdrowiu zwierząt”) (Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1).
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/110 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1993
z dnia 28 listopada 2019 r.
w sprawie zatwierdzenia systemu „Trade Assurance Scheme for Combinable Crops” w odniesieniu do wykazania spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju zgodnie z dyrektywami Parlamentu Europejskiego i Rady 98/70/WE oraz 2009/28/WE
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 93/12/EWG (1), w szczególności jej art. 7c ust. 4 akapit drugi,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającą i w następstwie uchylającą dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (2), w szczególności jej art. 18 ust. 4 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W art. 7b i 7c dyrektywy 98/70/WE i załączniku IV do tej dyrektywy oraz w art. 17 i 18 dyrektywy 2009/28/WE i załączniku V do tej dyrektywy określono podobne kryteria zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biopaliw i biopłynów oraz podobne procedury weryfikacji spełniania tych kryteriów przez biopaliwa i biopłyny. |
(2) |
W przypadku gdy biopaliwa i biopłyny mają zostać uwzględnione do celów, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a), b) i c) dyrektywy 2009/28/WE, państwa członkowskie powinny zobowiązać podmioty gospodarcze do wykazania zgodności biopaliw i biopłynów z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w art. 17 ust. 2–5 tej dyrektywy. |
(3) |
Komisja może zdecydować, że dobrowolne krajowe lub międzynarodowe systemy ustanawiające normy dotyczące wytwarzania produktów biomasy zawierają dokładne dane wymagane do celów art. 17 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE lub wykazują, że partie biopaliw lub biopłynów spełniają kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 ust. 3, 4 i 5 lub że nie zmodyfikowano ani nie usunięto żadnych materiałów w sposób zamierzony, tak by partia lub jej część mogły zostać objęte przepisami załącznika IX. W przypadku gdy podmiot gospodarczy przedstawia dowód lub dane uzyskane w ramach dobrowolnego systemu zatwierdzonego przez Komisję, państwo członkowskie nie powinno wymagać od dostawcy, w zakresie objętym decyzją zatwierdzającą, przedstawiania dalszych dowodów spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju. |
(4) |
Wniosek o uznanie, że system „Trade Assurance Scheme for Combinable Crops” wykazuje zgodność partii biopaliw z kryteriami zrównoważonego rozwoju ustanowionymi w dyrektywach 98/70/WE i 2009/28/WE został przedłożony Komisji dnia 14 czerwca 2019 r. System z siedzibą w Confederation House, East of England Showground, Peterborough, PE2 6XE, w Zjednoczonymi Królestwie może obejmować rośliny uprawne zbierane mechanicznie, takie jak zboża, nasiona oleiste i buraki cukrowe. Przedmiotowy system obejmuje etapy handlu surowcami rolniczymi oraz ich transportu i magazynowania na odcinku od gospodarstwa rolnego do pierwszego przetwórcy, a w odniesieniu do pozostałych etapów opiera się na innych dobrowolnych systemach zatwierdzonych przez Komisję. W związku z tym to system „Trade Assurance Scheme for Combinable Crops” jest odpowiedzialny za dopilnowanie, aby zatwierdzenie wydane przez Komisję wspomnianym systemom, z którymi współdziała, pozostawało ważne przez cały okres współpracy. Zatwierdzony system należy udostępnić w ramach platformy na rzecz przejrzystości ustanowionej dyrektywą 2009/28/WE. |
(5) |
W wyniku oceny systemu „Trade Assurance Scheme for Combinable Crops” Komisja uznała, że obejmuje on w stopniu wystarczającym kryteria zrównoważonego rozwoju określone w dyrektywach 98/70/WE i 2009/28/WE, z wyjątkiem art. 7b ust. 2 dyrektywy 98/70/WE oraz art. 17 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE. Zapewnia on dokładne dane na temat elementów, które są niezbędne podmiotom gospodarczym na niższych ogniwach łańcucha kontroli do wykazania zgodności z art. 7b ust. 2 dyrektywy 98/70/WE i art. 17 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE, oraz stosuje metodykę bilansu masy zgodnie z wymogami art. 7c ust. 1 dyrektywy 98/70/WE i art. 18 ust. 1 dyrektywy 2009/28/WE. |
(6) |
Ocena systemu „Trade Assurance Scheme for Combinable Crops” wykazała, że spełnia on stosowne normy wiarygodności, przejrzystości i niezależności audytu, jak również wymogi metodologiczne określone w załączniku IV do dyrektywy 98/70/WE i w załączniku V do dyrektywy 2009/28/WE. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Zrównoważonego Charakteru Biopaliw i Biopłynów, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
System „Trade Assurance Scheme for Combinable Crops” („system”), przedłożony Komisji do zatwierdzenia w dniu 14 czerwca 2019 r., wykazuje, że partie biopaliw i biopłynów wyprodukowane zgodnie z normami dotyczącymi produkcji biopaliw i biopłynów określonymi w tym systemie spełniają kryteria zrównoważonego rozwoju ustanowione w art. 7b ust. 3, 4 i 5 dyrektywy 98/70/WE oraz w art. 17 ust. 3, 4 i 5 dyrektywy 2009/28/WE.
System obejmuje również dokładne dane na potrzeby art. 17 ust. 2 dyrektywy 2009/28/WE i art. 7b ust. 2 dyrektywy 98/70/WE w zakresie, w jakim zapewnia przekazywanie wszystkich istotnych informacji od podmiotów gospodarczych na górze łańcucha kontroli do podmiotów gospodarczych na dole tego łańcucha.
Artykuł 2
W przypadku gdy zakres systemu, w postaci przedłożonej Komisji do zatwierdzenia w dniu 14 czerwca 2019 r., ulegnie zmianom, które mogłyby mieć wpływ na podstawę wydania niniejszej decyzji, o zmianach takich niezwłocznie powiadamia się Komisję. Komisja przeprowadza ocenę zgłoszonych zmian w celu ustalenia, czy system w dalszym ciągu odpowiednio uwzględnia kryteria zrównoważonego rozwoju, w odniesieniu do których został zatwierdzony.
Artykuł 3
Komisja może uchylić niniejszą decyzję między innymi w następujących okolicznościach:
a) |
jeżeli jednoznacznie ustalono, że w systemie nie wdrożono elementów uznanych za istotne z perspektywy niniejszej decyzji lub jeżeli doszło do poważnego, strukturalnego naruszenia tych elementów; |
b) |
jeżeli w ramach systemu nie zostaną przedłożone Komisji sprawozdania roczne, zgodnie z art. 7c ust. 6 dyrektywy 98/70/WE i art. 18 ust. 6 dyrektywy 2009/28/WE; |
c) |
jeżeli system nie wdroży norm niezależnego audytu określonych w aktach wykonawczych, o których mowa w art. 7c ust. 5 akapit trzeci dyrektywy 98/70/WE i art. 18 ust. 5 akapit trzeci dyrektywy 2009/28/WE, lub ulepszeń innych elementów systemu uznanych za mające istotne znaczenie dla utrzymania ważności zatwierdzenia. |
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 czerwca 2021 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/112 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1994
z dnia 28 listopada 2019 r.
zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 8745)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które to zmiany należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/1952 (5) w następstwie przypadków afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w Polsce i w Bułgarii w bliskim sąsiedztwie granicy z Grecją. |
(2) |
Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2019/1952 otrzymano więcej informacji od Polski na temat sytuacji epidemiologicznej w tym państwie członkowskim w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w Polsce, co należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. |
(3) |
W listopadzie 2019 r. odnotowano nowe przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w powiecie niżańskim na południu Polski blisko granicy z Ukrainą, na obszarach obecnie wymienionych w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Te przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski, na których występuje afrykański pomór świń, powinny być wymienione w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części I. |
(4) |
W listopadzie 2019 r. odnotowano ponadto jeden przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w powiecie głogowskim na zachodzie Polski na obszarze wymienionym obecnie w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, który znajduje się w bliskim sąsiedztwie obszaru wymienionego w części I załącznika do tej decyzji wykonawczej. Ten przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski wymieniony w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, znajdujący się w bliskim sąsiedztwie obszaru wymienionego w części II, na którym wystąpił ten ostatni przypadek afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części II tego załącznika, a nie w jego części I. |
(5) |
Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Polsce należy wyznaczyć nowe obszary podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je w części I i II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. |
(6) |
Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany wprowadzone niniejszą decyzją w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2019 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKIAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1952 z dnia 25 listopada 2019 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 304 z 26.11.2019, s. 23).
ZAŁĄCZNIK
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ I
1. Belgia
Następujące obszary w Belgii:
w prowincji Luksemburg:
|
2. Estonia
Następujące obszary w Estonii:
— |
Hiiu maakond. |
3. Węgry
Następujące obszary na Węgrzech:
— |
Békés megye 950150, 950250, 950350, 950450, 950550, 950650, 950660, 950750, 950850, 950860, 950950, 950960, 950970, 951050, 951150, 951250, 951260, 951350, 951450, 951460, 951550, 951650, 951750, 951950, 952050, 952250, 952350, 952450, 952550, 952650, 952750, 952850, 953270, 953350, 953450, 953510, 956250, 956350, 956450, 956550, 956650 és 956750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Bács-Kiskun megye 601650, 601750, 601850, 601950, 602050, 603250, 603750 és 603850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Budapest: 1 kódszámú, vadgazdálkodási tevékenységre nem alkalmas területe, |
— |
Csongrád megye 800150, 800160, 800250, 802220, 802260, 802310 és 802450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Fejér megye 403150, 403160, 403260, 404250, 404550, 404560, 404650, 404750, 405450, 405550, 405650, 405750, 405850, 406450, 406550, 406650 és 407050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Hajdú-Bihar megye 900750, 901250, 901260, 901270, 901350, 901551, 901560, 901570, 901580, 901590, 901650, 901660, 902450, 902550, 902650, 902660, 902670, 902750, 903650, 903750, 903850, 903950, 903960, 904050, 904060, 904150, 904250, 904350, 904950, 904960, 905050, 905060, 905070, 905080, 905150, 905250 és 905260 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Heves megye 702550, 703360, 704150, 704250, 704350, 704450, 704550, 704650, 704750, és 705350 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750250, 750260, 750350, 750450, 750460, 751250, 751260, 754450, 754550, 754560, 754570, 754650, 754750, 754950, 755050, 755150, 755250, 755350 és 755450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye 252460, 252850, 252860, 252950, 252960, 253050, 253150, 253250, 253350 és 253450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Nógrád megye 552010, 552150, 552250, 552350, 552450, 552460, 552520, 552550, 552610, 552620, 552710, 552850, 552860, 552950, 552970, 553050, 553110, 553250, 553260, 553350, 553650, 553750, 553850, 553910és 554050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 570150, 570250, 570350, 570450, 570550, 570650, 570750, 570850, 571050, 571150, 571250, 571350, 571550, 571610, 571750, 571760, 572150, 572250, 572350, 572550, 572650, 572750, 572850, 572950, 573150, 573350, 573360, 573450, 573850, 574150, 574350, 574360, 574550, 574650, 574750, 574950, 575050,575150, 575250, 575350, 575950, 576050, 576150, 576250, 576350, 576450, 576950, 577050, 577150, 577250, 577350, 577450, 577950, 578850, 578950, 579250, 579550, 579650, 579750, 580050 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Szabolcs-Szatmár-Bereg megye 851950, 852350, 852450, 852550, 852750, 853560, 853650, 853751, 853850, 853950, 853960, 854050, 854150, 854250, 854350, 855350, 855450, 855550, 855650, 855660 és 855850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe. |
4. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
— |
Alsungas novads, |
— |
Kuldīgas novada Gudenieku pagasts, |
— |
Pāvilostas novads, |
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
— |
Ventspils novada Jūrkalnes pagasts, |
— |
Grobiņas novads, |
— |
Rucavas novada Dunikas pagasts. |
5. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Klaipėdos rajono savivaldybės: Agluonėnų, Priekulės, Veiviržėnų, Judrėnų, Endriejavo ir Vėžaičių seniūnijos, |
— |
Plungės rajono savivaldybės: Alsėdžių, Babrungo, Kulių, Nausodžio, Paukštakių, Platelių, Plungės miesto, Šateikių ir Žemaičių Kalvarijos seniūnijos, |
— |
Skuodo rajono savivaldybė. |
6. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie łódzkim:
|
w województwie pomorskim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
7. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
— |
Județul Suceava. |
8. Słowacja
Następujące obszary na Słowacji:
— |
the whole district of Vranov nad Topľou, |
— |
the whole district of Humenné, |
— |
the whole district of Snina, |
— |
the whole district of Sobrance, |
— |
the whole district of Košice-mesto, |
— |
in the district of Michalovce, the whole municipalities of Tušice, Moravany, Pozdišovce, Michalovce, Zalužice, Lúčky, Závadka, Hnojné, Poruba pod Vihorlatom, Jovsa, Kusín, Klokočov, Kaluža, Vinné, Trnava pri Laborci, Oreské, Staré, Zbudza, Petrovce nad Laborcom, Lesné, Suché, Rakovec nad Ondavou, Nacina Ves, Voľa, Pusté Čemerné and Strážske, |
— |
in the district of Košice – okolie, the whole municipalities not included in Part II. |
9. Grecja
Następujące obszary w Grecji:
— |
in the regional unit of Drama:
|
— |
in the regional unit of Xanthi:
|
— |
in the regional unit of Rodopi:
|
— |
in the regional unit of Evros:
|
— |
in the regional unit of Serres:
|
CZĘŚĆ II
1. Belgia
Następujące obszary w Belgii:
w prowincji Luksemburg:
|
2. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
— |
the whole region of Haskovo, |
— |
the whole region of Yambol, |
— |
the whole region of Sliven, |
— |
the whole region of Stara Zagora, |
— |
the whole region of Gabrovo, |
— |
the whole region of Pernik, |
— |
the whole region of Kyustendil, |
— |
the whole region of Dobrich, |
— |
the whole region of Plovdiv, |
— |
the whole region of Pazardzhik, |
— |
the whole region of Smolyan, |
— |
the whole region of Burgas excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Veliko Tarnovo excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Shumen excluding the areas in Part III, |
— |
the whole region of Varna excluding the areas in Part III. |
3. Estonia
Następujące obszary w Estonii:
— |
Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond). |
4. Węgry
Następujące obszary na Węgrzech:
— |
Borsod-Abaúj-Zemplén megye 650100, 650200, 650300, 650400, 650500, 650600, 650700, 650800, 650900, 651000, 651100, 651200, 651300, 651400, 651500, 651610, 651700, 651801, 651802, 651803, 651900, 652000, 652100, 652200, 652300, 652601, 652602, 652603, 652700, 652900, 653000, 653100,653200, 653300, 653401, 653403, 653500, 653600, 653700, 653800, 653900, 654000, 654201, 654202, 654301, 654302, 654400, 654501, 654502, 654600, 654700, 654800, 654900, 655000, 655100, 655200, 655300, 655400, 655500, 655600, 655700, 655800, 655901, 655902, 656000, 656100, 656200, 656300, 656400, 656600, 656701, 656702, 656800, 656900, 657010, 657100, 657300, 657400, 657500, 657600, 657700, 657800, 657900, 658000, 658100, 658201, 658202, 658310, 658401, 658402, 658403, 658404, 658500, 658600, 658700, 658801, 658802, 658901, 658902, 659000, 659100, 659210, 659220, 659300, 659400, 659500, 659601, 659602, 659701, 659800, 659901, 660000, 660100, 660200, 660400, 660501, 660502, 660600 és 660800, valamint 652400, 652500 és 652800 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Hajdú-Bihar megye 900150, 900250, 900350, 900450, 900550, 900650, 900660, 900670, 901850, 900850, 900860, 900930, 900950, 901050, 901150, 901450, 901750, 901950, 902050, 902150, 902250, 902350, 902850, 902860, 902950, 902960, 903050, 903150, 903250, 903350, 903360, 903370, 903450, 903550, 904450, 904460, 904550 és 904650, 904750, 904760, 904850, 904860, 905350, 905360, 905450 és 905550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Heves megye 700150, 700250, 700260, 700350, 700450, 700460, 700550, 700650, 700750, 700850, 700860, 700950, 701050, 701111, 701150, 701250, 701350, 701550, 701560, 701650, 701750, 701850, 701950, 702050, 702150, 702250, 702260, 702350, 702450, 702750, 702850, 702950, 703050, 703150, 703250, 703350, 703370, 703450, 703550, 703610, 703750, 703850, 703950, 704050, 704850, 704950, 705050, 705150,705250, 705450,705510 és 705610 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750550, 750650, 750750, 750850, 750970, 750980, 751050, 751150, 751160, 751350, 751360, 751450, 751460, 751470, 751550, 751650, 751750, 7151850, 751950, 752150, 752250, 752350, 752450, 752460, 752550, 752560, 752650, 752750, 752850, 752950, 753060, 753070, 753150, 753250, 753310, 753450, 753550, 753650, 753660, 753750, 753850, 753950, 753960, 754050, 754150, 754250, 754360, 754370, 754850, 755550, 755650 és 755750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Nógrád megye 550110, 550120, 550130, 550210, 550310, 550320, 550450, 550460, 550510, 550610, 550710, 550810, 550950, 551010, 551150, 551160, 551250, 551350, 551360, 551450, 551460, 551550, 551650, 551710, 551810, 551821,552360 és 552960 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 570950, 571850, 571950, 572050, 573550, 573650, 574250 és 580150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Szabolcs-Szatmár-Bereg megye 850950, 851050, 851150, 851250, 851350, 851450, 851550, 851560, 851650, 851660, 851751, 851752, 852850, 852860, 852950, 852960, 853050, 853150, 853160, 853250, 853260, 853350, 853360, 853450, 853550, 854450, 854550, 854560, 854650, 854660, 854750, 854850, 854860, 854870, 854950, 855050, 855150, 855250, 855460, 855750, 855950, 855960, 856051, 856150, 856250, 856260, 856350, 856360, 856450, 856550, 856650, 856750, 856760, 856850, 856950, 857050, 857150, 857350, 857450, 857650, valamint 850150, 850250, 850260, 850350, 850450, 850550, 852050, 852150, 852250, 857550, 850650, 850850, 851851 és 851852 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe. |
5. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
— |
Ādažu novads, |
— |
Aizputes novads, |
— |
Aglonas novads, |
— |
Aizkraukles novads, |
— |
Aknīstes novads, |
— |
Alojas novads, |
— |
Alūksnes novads, |
— |
Amatas novads, |
— |
Apes novads, |
— |
Auces novads, |
— |
Babītes novads, |
— |
Baldones novads, |
— |
Baltinavas novads, |
— |
Balvu novads, |
— |
Bauskas novads, |
— |
Beverīnas novads, |
— |
Brocēnu novads, |
— |
Burtnieku novads, |
— |
Carnikavas novads, |
— |
Cēsu novads, |
— |
Cesvaines novads, |
— |
Ciblas novads, |
— |
Dagdas novads, |
— |
Daugavpils novads, |
— |
Dobeles novads, |
— |
Dundagas novads, |
— |
Durbes novads, |
— |
Engures novads, |
— |
Ērgļu novads, |
— |
Garkalnes novads, |
— |
Gulbenes novads, |
— |
Iecavas novads, |
— |
Ikšķiles novads, |
— |
Ilūkstes novads, |
— |
Inčukalna novads, |
— |
Jaunjelgavas novads, |
— |
Jaunpiebalgas novads, |
— |
Jaunpils novads, |
— |
Jēkabpils novads, |
— |
Jelgavas novads, |
— |
Kandavas novads, |
— |
Kārsavas novads, |
— |
Ķeguma novads, |
— |
Ķekavas novads, |
— |
Kocēnu novads, |
— |
Kokneses novads, |
— |
Krāslavas novads, |
— |
Krimuldas novads, |
— |
Krustpils novads, |
— |
Kuldīgas novada Ēdoles, Īvandes, Padures, Rendas, Kabiles, Rumbas, Kurmāles, Pelču, Snēpeles, Turlavas, Laidu un Vārmes pagasts, Kuldīgas pilsēta, |
— |
Lielvārdes novads, |
— |
Līgatnes novads, |
— |
Limbažu novads, |
— |
Līvānu novads, |
— |
Lubānas novads, |
— |
Ludzas novads, |
— |
Madonas novads, |
— |
Mālpils novads, |
— |
Mārupes novads, |
— |
Mazsalacas novads, |
— |
Mērsraga novads, |
— |
Naukšēnu novads, |
— |
Neretas novads, |
— |
Ogres novads, |
— |
Olaines novads, |
— |
Ozolnieku novads, |
— |
Pārgaujas novads, |
— |
Pļaviņu novads, |
— |
Preiļu novads, |
— |
Priekules novads, |
— |
Priekuļu novads, |
— |
Raunas novads, |
— |
republikas pilsēta Daugavpils, |
— |
republikas pilsēta Jelgava, |
— |
republikas pilsēta Jēkabpils, |
— |
republikas pilsēta Jūrmala, |
— |
republikas pilsēta Rēzekne, |
— |
republikas pilsēta Valmiera, |
— |
Rēzeknes novads, |
— |
Riebiņu novads, |
— |
Rojas novads, |
— |
Ropažu novads, |
— |
Rugāju novads, |
— |
Rundāles novads, |
— |
Rūjienas novads, |
— |
Salacgrīvas novads, |
— |
Salas novads, |
— |
Salaspils novads, |
— |
Saldus novads, |
— |
Saulkrastu novads, |
— |
Sējas novads, |
— |
Siguldas novads, |
— |
Skrīveru novads, |
— |
Skrundas novads, |
— |
Smiltenes novads, |
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
— |
Strenču novads, |
— |
Talsu novads, |
— |
Tērvetes novads, |
— |
Tukuma novads, |
— |
Vaiņodes novads, |
— |
Valkas novads, |
— |
Varakļānu novads, |
— |
Vārkavas novads, |
— |
Vecpiebalgas novads, |
— |
Vecumnieku novads, |
— |
Ventspils novada Ances, Tārgales, Popes, Vārves, Užavas, Piltenes, Puzes, Ziru, Ugāles, Usmas un Zlēku pagasts, Piltenes pilsēta, |
— |
Viesītes novads, |
— |
Viļakas novads, |
— |
Viļānu novads, |
— |
Zilupes novads. |
6. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Alytaus miesto savivaldybė, |
— |
Alytaus rajono savivaldybė: Alytaus, Alovės, Butrimonių, Daugų, Nemunaičio, Pivašiūnų, Punios, Raitininkų seniūnijos, |
— |
Anykščių rajono savivaldybė, |
— |
Akmenės rajono savivaldybė, |
— |
Biržų miesto savivaldybė, |
— |
Biržų rajono savivaldybė, |
— |
Druskininkų savivaldybė, |
— |
Elektrėnų savivaldybė, |
— |
Ignalinos rajono savivaldybė, |
— |
Jonavos rajono savivaldybė, |
— |
Joniškio rajono savivaldybė, |
— |
Jurbarko rajono savivaldybė, |
— |
Kaišiadorių rajono savivaldybė, |
— |
Kalvarijos savivaldybė, |
— |
Kauno miesto savivaldybė, |
— |
Kauno rajono savivaldybė: Domeikavos, Garliavos, Garliavos apylinkių, Karmėlavos, Lapių, Linksmakalnio, Neveronių, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Vandžiogalos ir Vilkijos seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1, Užliedžių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1 ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 1907, |
— |
Kelmės rajono savivaldybė, |
— |
Kėdainių rajono savivaldybė, |
— |
Kupiškio rajono savivaldybė, |
— |
Lazdijų rajono savivaldybė, |
— |
Marijampolės savivaldybė: Degučių, Marijampolės, Mokolų, Liudvinavo ir Narto seniūnijos, |
— |
Mažeikių rajono savivaldybė, |
— |
Molėtų rajono savivaldybė, |
— |
Pagėgių savivaldybė, |
— |
Pakruojo rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio miesto savivaldybė, |
— |
Pasvalio rajono savivaldybė, |
— |
Radviliškio rajono savivaldybė, |
— |
Rietavo savivaldybė, |
— |
Prienų rajono savivaldybė: Stakliškių ir Veiverių seniūnijos, |
— |
Plungės rajono savivaldybė: Žlibinų ir Stalgėnų seniūnijos, |
— |
Raseinių rajono savivaldybė, |
— |
Rokiškio rajono savivaldybė, |
— |
Šakių rajono savivaldybė, |
— |
Šalčininkų rajono savivaldybė, |
— |
Šiaulių miesto savivaldybė, |
— |
Šiaulių rajono savivaldybė, |
— |
Šilutės rajono savivaldybė, |
— |
Širvintų rajono savivaldybė, |
— |
Šilalės rajono savivaldybė, |
— |
Švenčionių rajono savivaldybė, |
— |
Tauragės rajono savivaldybė, |
— |
Telšių rajono savivaldybė, |
— |
Trakų rajono savivaldybė, |
— |
Ukmergės rajono savivaldybė, |
— |
Utenos rajono savivaldybė, |
— |
Varėnos rajono savivaldybė, |
— |
Vilniaus miesto savivaldybė, |
— |
Vilniaus rajono savivaldybė, |
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybė: Bartninkų, Gražiškių, Keturvalakių, Kybartų, Klausučių, Pajevonio, Šeimenos, Vilkaviškio miesto, Virbalio, Vištyčio seniūnijos, |
— |
Visagino savivaldybė, |
— |
Zarasų rajono savivaldybė. |
7. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie pomorskim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
8. Słowacja
Następujące obszary na Słowacji:
— |
in the district of Košice – okolie, the whole municipalities of Ďurkov, Kalša, Košický Klečenov, Nový Salaš, Rákoš, Ruskov, Skároš, Slančík, Slanec, Slanská Huta, Slanské Nové Mesto, Svinica and Trstené pri Hornáde. |
9. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
— |
Judeţul Bistrița-Năsăud. |
CZĘŚĆ III
1. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
— |
the whole region of Kardzhali, |
— |
the whole region of Blagoevgrad, |
— |
the whole region of Montana, |
— |
the whole region of Ruse, |
— |
the whole region of Razgrad, |
— |
the whole region of Silistra, |
— |
the whole region of Pleven, |
— |
the whole region of Vratza, |
— |
the whole region of Vidin, |
— |
the whole region of Targovishte, |
— |
the whole region of Lovech, |
— |
the whole region of Sofia city, |
— |
the whole region of Sofia Province, |
— |
in the region of Shumen:
|
— |
in the region of Varna:
|
— |
in the region of Veliko Tarnovo:
|
— |
in Burgas region:
|
2. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Alytaus rajono savivaldybė: Simno, Krokialaukio ir Miroslavo seniūnijos, |
— |
Birštono savivaldybė, |
— |
Kauno rajono savivaldybė: Akademijos, Alšėnų, Batniavos, Čekiškės, Ežerėlio, Kačerginės, Kulautuvos, Raudondvario, Ringaudų ir Zapyškio seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1, Užliedžių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1 ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 1907, |
— |
Kazlų Rudos savivaldybė, |
— |
Marijampolės savivaldybė: Gudelių, Igliaukos, Sasnavos ir Šunskų seniūnijos, |
— |
Prienų rajono savivaldybė: Ašmintos, Balbieriškio, Išlaužo, Jiezno, Naujosios Ūtos, Pakuonio, Prienų ir Šilavotos seniūnijos, |
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybės: Gižų ir Pilviškių seniūnijos. |
3. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
4. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
— |
Zona orașului București, |
— |
Județul Constanța, |
— |
Județul Satu Mare, |
— |
Județul Tulcea, |
— |
Județul Bacău, |
— |
Județul Bihor, |
— |
Județul Brăila, |
— |
Județul Buzău, |
— |
Județul Călărași, |
— |
Județul Dâmbovița, |
— |
Județul Galați, |
— |
Județul Giurgiu, |
— |
Județul Ialomița, |
— |
Județul Ilfov, |
— |
Județul Prahova, |
— |
Județul Sălaj, |
— |
Județul Vaslui, |
— |
Județul Vrancea, |
— |
Județul Teleorman, |
— |
Judeţul Mehedinţi, |
— |
Județul Gorj, |
— |
Județul Argeș, |
— |
Judeţul Olt, |
— |
Judeţul Dolj, |
— |
Județul Arad, |
— |
Județul Timiș, |
— |
Județul Covasna, |
— |
Județul Brașov, |
— |
Județul Botoșani, |
— |
Județul Vâlcea, |
— |
Județul Iași, |
— |
Județul Hunedoara, |
— |
Județul Alba, |
— |
Județul Sibiu, |
— |
Județul Caraș-Severin, |
— |
Județul Neamț, |
— |
Județul Harghita, |
— |
Județul Mureș, |
— |
Județul Cluj, |
— |
Judeţului Maramureş. |
5. Słowacja
Następujące obszary na Słowacji:
— |
the whole district of Trebisov, |
— |
in the district of Michalovce, the whole municipalities of the district not already included in Part I. |
CZĘŚĆ IV
Włochy
Następujące obszary we Włoszech:
— |
tutto il territorio della Sardegna. |
Sprostowania
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/134 |
Sprostowanie do decyzji Delegowanej Urzędu Nadzoru Efta nr 042/19/COL z dnia 17 czerwca 2019 r. w sprawie wyłączenia świadczenia usług publicznych w zakresie transportu autobusowego w Norwegii z zakresu stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE [2019/…]
(Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 259 z dnia 10 października 2019 r.)
Strona tytułowa i s. 75:
zamiast:
„Decyzja Delegowana Urzędu Nadzoru Efta nr 042/19/COL z dnia 17 czerwca 2019 r. w sprawie wyłączenia świadczenia usług publicznych w zakresie transportu autobusowego w Norwegii z zakresu stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE [2019/…]”,
powinno być:
„Decyzja delegowana Urzędu Nadzoru EFTA nr 42/19/COL z dnia 17 czerwca 2019 r. w sprawie wyłączenia świadczenia usług publicznych w zakresie transportu autobusowego w Norwegii z zakresu stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE [2019/1699]”.
29.11.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 308/135 |
Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/1935 z dnia 13 maja 2019 r. zmieniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dostosowujących kwotę bazową w euro w odniesieniu do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania zawodu i zdolności finansowej pośredników ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
(Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 301 z dnia 22 listopada 2019 r.)
Strona 4, art. 2 otrzymuje brzmienie:
„Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 12 czerwca 2020 r.”.