(1)

Mając na uwadze ochronę interesów Euratom członkostwo KEDO powinno zostać utrzymane po maju 2015 r. w celu zamknięcia kwestii prawnych i finansowych związanych z zakończeniem projektu KEDO dotyczącego jądrowych reaktorów lekkowodnych oraz zakończeniem działalności KEDO w sposób zorganizowany.

(2)

Należy zawrzeć Umowę między Europejską Wspólnotą Energii Atomowej (Euratom) a Organizacją Rozwoju Energetyki Półwyspu Koreańskiego (KEDO),

(1)

KEDO została utworzona na podstawie Umowy z dnia 9 marca 1995 r. w sprawie ustanowienia Organizacji Rozwoju Energetyki Półwyspu Koreańskiego między rządami Republiki Korei, Japonii oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki, zmienionej w dniu 19 września 1997 r.

(2)

Umowa zawarta między Wspólnotą a KEDO przestała obowiązywać z dniem 31 maja 2015 r.

(3)

Po podjęciu decyzji o zakończeniu projektu KEDO dotyczącego jądrowych reaktorów lekkowodnych oraz po podjęciu w 2007 r. decyzji o wypełnianiu obowiązków przez sekretariat z bardzo zredukowaną liczbą pracowników i w minimalnych warunkach lokalowych, zarząd KEDO zadecydował o kontynuowaniu działalności przez KEDO po dniu 31 maja 2015 r.

(4)

Zarówno Wspólnota, jak i KEDO wyraziły chęć kontynuowania współpracy w celu dokończenia realizacji projektu dotyczącego reaktorów lekkowodnych (LWR) i likwidacji KEDO w sposób zorganizowany,

(1)

KEDO została utworzona na podstawie Umowy z dnia 9 marca 1995 r. w sprawie ustanowienia Organizacji Rozwoju Energetyki Półwyspu Koreańskiego między rządami Republiki Korei, Japonii oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki, zmienionej w dniu 19 września 1997 r.

(2)

Umowa zawarta między Wspólnotą a KEDO przestała obowiązywać z dniem 31 maja 2018 r.

(3)

Po podjęciu decyzji o zakończeniu projektu KEDO dotyczącego jądrowych reaktorów lekkowodnych oraz po podjęciu w 2007 r. decyzji o wypełnianiu obowiązków przez sekretariat z bardzo zredukowaną liczbą pracowników i w minimalnych warunkach lokalowych, zarząd KEDO zadecydował w 2018 r. o kontynuowaniu działalności przez KEDO po dniu 31 maja 2018 r.

(4)

Zarówno Wspólnota, jak i KEDO wyraziły chęć kontynuowania współpracy w celu dokończenia realizacji projektu dotyczącego reaktorów lekkowodnych (LWR) i likwidacji KEDO w sposób zorganizowany,

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. W art. 10 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na mocy dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Guma kasja została dopuszczona bez ograniczeń czasowych zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG jako dodatek paszowy dla kotów i psów (3). Dodatek ten został następnie wpisany do rejestru dodatków paszowych jako istniejący produkt, zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono cztery wnioski o ponowną ocenę gumy kasja jako dodatku paszowego dla psów i kotów. Wnioskodawcy wystąpili o sklasyfikowanie tych dodatków w kategorii „dodatki technologiczne” i w grupie funkcjonalnej „substancje żelujące”. Do wniosków dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Następnie trzy z tych wniosków zostały wycofane przez poszczególnych wnioskodawców ubiegających się o udzielenie zezwolenia.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swoich opiniach z dnia 29 października 2014 r. (4), 25 stycznia 2017 r. (5) i 27 listopada 2018 r. (6), że jedynie oczyszczona (ekstrahowana przy użyciu izopropanolu) poddana częściowej rafinacji guma kasja, która jest zgodna ze specyfikacjami gumy kasja jako dodatku do żywności (7) (< 0,5 mg antrachinonu/kg), nie ma niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt przy maksymalnej zawartości 13 200 mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %. Urząd stwierdził również, że dodatek uznaje się za substancję działającą uczulająco na skórę i drogi oddechowe oraz jako substancję potencjalnie działającą drażniąco na skórę i oczy. W związku z tym Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec negatywnym skutkom dla zdrowia ludzi, w szczególności w przypadku użytkowników dodatku. Ponadto Urząd stwierdził, że nie można wykluczyć mutagenności występującej na rynku gumy kasja poddanej częściowej rafinacji, opisanej we wniosku. Urząd stwierdził ponadto, że guma kasja może być skuteczna jako substancja żelująca, gdy jest stosowana wraz z karagenem w paszy o zawartości wilgoci powyżej 20 %. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metod analizy dodatków paszowych w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Z oceny gumy kasja wynika, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione, jeżeli spełnione są wymogi specyfikacji gumy jako dodatku do żywności. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie dodatku, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Natomiast guma kasja jako istniejący produkt, który nie jest zgodny ze specyfikacjami gumy jako dodatku do żywności, oraz zawierająca ją pasza powinny zostać wycofane z obrotu. Z przyczyn praktycznych należy jednak wprowadzić krótki okres na wycofanie z obrotu istniejących zapasów dodatku i paszy zawierającej ten dodatek, aby umożliwić podmiotom gospodarczym przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Komisja Europejska („Komisja”), na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1036 („rozporządzenie podstawowe”), podjęła z własnej inicjatywy decyzję o zbadaniu możliwego obchodzenia środków antydumpingowych wprowadzonych wobec przywozu niektórych stali odpornych na korozję pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej oraz o poddaniu tego przywozu wymogowi rejestracji.

(2)

Produktem, którego dotyczy możliwe obchodzenie środków, są wyroby walcowane płaskie z żelaza, stali stopowej lub stali niestopowej uspokojonych aluminium; powleczone lub pokryte ogniowo cynkiem lub aluminium, ale nie powleczone ani nie pokryte innym metalem; pasywowane chemicznie; zawierające 0,015 % lub więcej, ale nie więcej niż 0,170 % masy węgla, 0,015 % lub więcej, ale nie więcej niż 0,100 % masy aluminium, nie więcej niż 0,045 % masy niobu, nie więcej niż 0,010 % masy tytanu i nie więcej niż 0,010 % masy wanadu; przedstawiane w zwojach, arkuszach ciętych na wymiar i taśmach.

Wyłączone są następujące produkty:

Produkt objęty postępowaniem jest aktualnie objęty kodami CN ex 7210 41 00, ex 7210 49 00, ex 7210 61 00, ex 7210 69 00, ex 7212 30 00, ex 7212 50 61, ex 7212 50 69, ex 7225 92 00, ex 7225 99 00, ex 7226 99 30 i ex 7226 99 70 (kodami TARIC: 7210410020, 7210490020, 7210610020, 7210690020, 7212300020, 7212506120, 7212506920, 7225920020, 7225990022, 7225990092, 7226993010, 7226997094) i pochodzi z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”). Jest to produkt, w odniesieniu do którego mają zastosowanie obecnie obowiązujące środki.

Produktem objętym dochodzeniem dotyczącym możliwego obchodzenia środków są niektóre stale odporne na korozję. Są to wyroby walcowane płaskie z żelaza, stali stopowej lub stali niestopowej; powleczone lub pokryte ogniowo cynkiem lub aluminium lub magnezem, nawet ze stopu zawierającego krzem; pasywowane chemicznie; nawet z dodatkową obróbką powierzchni, taką jak olejowanie lub uszczelnianie; zawierające nie więcej niż 0,5 % masy węgla, nie więcej niż 1,1 % masy aluminium, nie więcej niż 0,12 % masy niobu, nie więcej niż 0,17 % masy tytanu i nie więcej niż 0,15 % masy wanadu; przedstawiane w zwojach, arkuszach ciętych na wymiar i taśmach, aktualnie objęte kodami CN ex 7210 41 00, ex 7210 49 00, ex 7210 61 00, ex 7210 69 00, ex 7210 90 80, ex 7212 30 00, ex 7212 50 61, ex 7212 50 69, ex 7212 50 90, ex 7225 92 00, ex 7225 99 00, ex 7226 99 30, ex 7226 99 70 (kodami TARIC: 7210410030, 7210490030, 7210610030, 7210690030, 7210908092, 7212300030, 7212506130, 7212506930, 7212509014, 7212509092, 7225920030, 7225990023, 7225990041, 7225990093, 7226993030, 7226997013, 7226997093), i pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty dochodzeniem”).

Wyłączone są następujące produkty:

(3)

Środkami obecnie obowiązującymi, które być może są obchodzone, są środki antydumpingowe wprowadzone rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/186 (2) („obowiązujące środki”).

(4)

Komisja posiada wystarczające dowody wskazujące na to, że obowiązujące środki antydumpingowe nałożone na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej są obchodzone poprzez niewielkie modyfikacje produktu objętego postępowaniem.

(5)

Dokładniej rzecz ujmując, statystyki TARIC pokazują, że po nałożeniu rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/186 ostatecznego cła antydumpingowego na produkt objęty postępowaniem zaszła istotna zmiana w strukturze handlu w zakresie wywozu z Chińskiej Republiki Ludowej do Unii. Zmiana ta pojawia się bez wystarczającej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia takiej zmiany innego niż nałożenie cła.

(6)

Ponadto dowody wskazują na to, że zmiana ta wynika z przywozu nieznacznie zmodyfikowanego produktu objętego postępowaniem, na przykład poprzez zastosowanie cienkiej powłoki olejowej, poprzez nieznaczne zwiększenie zawartości węgla, aluminium, niobu, tytanu lub wanadu lub poprzez zmianę powłoki ze zwykłej powłoki cynkowej lub aluminiowej np. na powłokę cynkowo-magnezowo-aluminiową. Z dowodów prima facie wynika, że nie ma racjonalnej przyczyny ani ekonomicznego uzasadnienia innego niż nałożenie cła na takie praktyki, przetwarzanie lub obróbkę.

(7)

Ponadto Komisja uzyskała wystarczające dowody prima facie wskazujące na to, że skutki naprawcze obowiązujących środków antydumpingowych wprowadzonych w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny. Wydaje się, że znaczne wielkości przywozu produktu objętego dochodzeniem zastąpiły przywóz produktu objętego postępowaniem. Ponadto istnieją wystarczające dowody prima facie potwierdzające, że przywóz produktu objętego dochodzeniem dokonywany jest po cenach niższych od ceny niewyrządzającej szkody ustalonej w dochodzeniu, które doprowadziło do wprowadzenia obowiązujących środków.

(8)

I wreszcie Komisja uzyskała wystarczające dowody prima facie wskazujące na to, że ceny produktu objętego dochodzeniem są cenami dumpingowymi w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej poprzednio.

(9)

Jeżeli w trakcie dochodzenia stwierdzone zostaną praktyki związane z obchodzeniem środków objęte zakresem art. 13 rozporządzenia podstawowego, inne niż praktyka wymieniona powyżej, mogą one również zostać objęte dochodzeniem.

(10)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, iż istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego oraz poddanie rejestracji przywozu produktów objętych dochodzeniem zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(11)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do znanych eksporterów/producentów oraz do znanych zrzeszeń eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej. Informacje, w stosownych przypadkach, mogą pochodzić również od przemysłu unijnego.

(12)

W każdym przypadku wszystkie zainteresowane strony powinny skontaktować się z Komisją niezwłocznie, ale nie później niż w terminie określonym w art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Termin określony w art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie do wszystkich zainteresowanych stron.

(13)

Władze Chińskiej Republiki Ludowej zostaną poinformowane o wszczęciu dochodzenia.

(14)

Wszystkie zainteresowane strony, w tym przemysł unijny, importerzy i wszystkie odpowiednie zrzeszenia, są proszone o przedstawienie swoich opinii na piśmie oraz o dostarczenie dowodów potwierdzających w terminie przewidzianym w art. 3 ust. 2. Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane.

(15)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego przywóz produktu objętego dochodzeniem może zostać zwolniony z wymogu rejestracji lub podlegania środkom, jeżeli nie stanowi on obejścia środków.

(16)

Na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego przywóz produktu objętego dochodzeniem zostaje poddany rejestracji w celu dopilnowania, by, jeśli w wyniku postępowania zostanie stwierdzone obchodzenie środków, cła antydumpingowe mogły być pobrane w odpowiedniej wysokości od dnia wprowadzenia rejestracji tego przywozu.

(17)

W interesie dobrego zarządzania należy określić terminy, w których:

(18)

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w terminie określonym w art. 3 niniejszego rozporządzenia.

(19)

Jeżeli zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania potwierdzających lub zaprzeczających ustaleń na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(20)

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te będą pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(21)

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

(22)

Dochodzenie zostanie zamknięte, na podstawie art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, w terminie dziewięciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(23)

Należy zauważyć, iż wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych (3).

(24)

Nota na temat ochrony danych, za pośrednictwem której informuje się wszystkie osoby fizyczne o przetwarzaniu danych osobowych w ramach działań Komisji w zakresie ochrony handlu, jest dostępna na stronie internetowej DG ds. Handlu: http://ec.europa.eu/trade/policy/accessing-markets/trade-defence/.

(25)

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wszelkie inne wnioski dotyczące prawa do obrony zainteresowanych stron i osób trzecich, jakie mogą się pojawić w toku postępowania.

(26)

Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchania i podjąć się mediacji między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony.

(27)

Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Rzecznik praw stron zapozna się z uzasadnieniem wniosków. Przesłuchania powinny mieć miejsce wyłącznie wtedy, gdy w należytym czasie nie rozstrzygnięto przedmiotowych kwestii ze służbami Komisji.

(28)

Wszelkie wnioski należy przedkładać terminowo i szybko, tak aby nie zakłócać dobrze zorganizowanego przebiegu procedury. W tym celu zainteresowane strony powinny zwrócić się o interwencję rzecznika praw stron możliwie jak najwcześniej po wystąpieniu zdarzenia uzasadniającego taką interwencję. Zasadniczo określone w art. 3 terminy wnioskowania o przesłuchanie z udziałem służb Komisji mają zastosowanie mutatis mutandis do wniosków o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron. W przypadku wniosków o przesłuchanie przedłożonych po terminie rzecznik praw stron zapozna się z uzasadnieniem również takich wniosków, charakterem poruszonych w nich kwestii i wpływem tych kwestii na prawo do obrony, mając na uwadze interes dobrej administracji i terminowe zakończenie dochodzenia.

(29)

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych Dyrekcji Generalnej ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/trade/trade-policy-and-you/contacts/hearing-officer/,

(1)

Mandat Komisji powołanej na mocy decyzji Rady Europejskiej 2014/749/UE (2) wygasł w dniu 31 października 2019 r.

(2)

Nowa Komisja, w której skład wchodzi po jednym obywatelu z każdego państwa członkowskiego, w tym przewodnicząca Komisji i wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, powinna zostać mianowana na okres do dnia 31 października 2024 r.

(3)

Rada Europejska wyznaczyła Ursulę VON DER LEYEN jako osobę proponowaną Parlamentowi Europejskiemu na stanowisko przewodniczącej Komisji, a Parlament Europejski wybrał ją na przewodniczącą Komisji na sesji plenarnej w dniu 16 lipca 2019 r.

(4)

W dniu 5 sierpnia 2019 r. Rada Europejska, za zgodą nowo wybranej przewodniczącej Komisji, mianowała Josepa BORRELLA FONTELLESA wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zgodnie z art. 18 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE).

(5)

Decyzją (UE) 2019/1393 (3) Rada przyjęła w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji listę pozostałych osób, które proponuje mianować na stanowiska członków Komisji na okres do dnia 31 października 2024 r.

(6)

W dniu 19 października 2019 r. Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, do dnia 31 stycznia 2020 r. Pismem z dnia 28 października 2019 r. projekt tekstu decyzji Rady Europejskiej przedłużającej ten okres do żądanej daty został przekazany Zjednoczonemu Królestwu w celu wydania przez nie zgody. Pismem z dnia 28 października 2019 r. Zjednoczone Królestwo, zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE, wyraziło zgodę zarówno na przedłużenie okresu, jak i na brzmienie tekstu projektu decyzji Rady Europejskiej. W dniu 29 października 2019 r. Rada Europejska przyjęła tę decyzję (4).

(7)

Przez wydanie zgody na decyzję (UE) 2019/1810 Zjednoczone Królestwo potwierdziło wolę działania w okresie przedłużenia w sposób konstruktywny i odpowiedzialny zgodnie z zasadą lojalnej współpracy. Zgodziło się również, że nie można dopuścić do tego, aby to przedłużenie naraziło na szwank bieżące funkcjonowanie Unii i jej instytucji. Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że w konsekwencji tego przedłużenia zgodnie z art. 50 TUE Zjednoczone Królestwo pozostanie do daty wystąpienia państwem członkowskim z pełnią praw i obowiązków, Zjednoczone Królestwo zgodziło się, że obowiązki te obejmują zaproponowanie kandydata na stanowisko członka Komisji. Zjednoczone Królestwo nie zaproponowało jednak kandydata na stanowisko komisarza.

(8)

W dniu 6 listopada 2019 r. nowo wybrana przewodnicząca Komisji zwróciła się do Zjednoczonego Królestwa o zaproponowanie co najmniej jednej osoby, która ze względu na jej ogólne kwalifikacje, niezależność i zaangażowanie w sprawy europejskie byłaby odpowiednia, by zająć stanowisko członka przyszłej Komisji. Zjednoczone Królestwo nie udzieliło odpowiedzi na to pismo. W dniu 12 listopada 2019 r. nowo wybrana przewodnicząca Komisji przesłała drugie pismo zawierające tę samą prośbę, zwracając uwagę na obowiązki Zjednoczonego Królestwa wynikające z TUE i na decyzję (UE) 2019/1810. W dniu 13 listopada 2019 r. Zjednoczone Królestwo udzieliło odpowiedzi na obydwa pisma, wskazując, że nie jest w stanie zaproponować kandydata na stanowisko komisarza ze względu na zbliżające się wybory powszechne. W dniu 14 listopada 2019 r. Komisja, przesyłając Zjednoczonemu Królestwu wezwanie do usunięcia uchybienia zgodnie z art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), rozpoczęła wobec Zjednoczonego Królestwa postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w związku z niezaproponowaniem kandydata na komisarza. W wezwaniu tym Komisja przypomniała, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej państwo członkowskie nie może powoływać się na przepisy należące do jego krajowego systemu prawnego, by uzasadnić uchybienie zobowiązaniom wynikającym z prawa unijnego. Władze Zjednoczonego Królestwa do dnia 22 listopada 2019 r. miały przedłożyć swoje uwagi do tego wezwania w sprawie usunięcia uchybienia.

(9)

Rada odnotowuje, że mimo wynikających z prawa Unii zobowiązań przywołanych w decyzji (UE) 2019/1810, na które Zjednoczone Królestwo wyraziło wyraźnie swoją zgodę, państwo to nie zaproponowało kandydata na stanowisko członka Komisji. Nie może to narazić na szwank bieżącego funkcjonowania Unii i jej instytucji, a co za tym idzie nie może stanowić przeszkody dla mianowania członków przyszłej Komisji, by mogła ona korzystać z pełnego zakresu swoich uprawnień przyznanych jej na mocy Traktatów jak najszybciej. Rada odnotowuje, że choć na stanowiska członków Komisji proponuje się mianować tylko 27 osób, Komisja składa się – zgodnie z decyzją 2013/272/UE – z takiej liczby członków, która odpowiada liczbie państw członkowskich. Odnotowuje także, że po mianowaniu Komisji zastosowanie będzie mieć art. 246 akapit drugi TFUE.

(10)

W porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji decyzja (UE) 2019/1393 powinna zostać uchylona, zanim zawarta w niej lista zostanie przedłożona Parlamentowi Europejskiemu do zatwierdzenia w drodze głosowania, oraz powinna zostać zastąpiona niniejszą decyzją.

(11)

Zgodnie z art. 17 ust. 7 akapit trzeci TUE, przewodniczący, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i pozostali członkowie Komisji podlegają kolegialnie zatwierdzeniu w drodze głosowania przez Parlament Europejski,

(1)

Substancja czynna K-HDO została włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) w odniesieniu do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 i w związku z tym, na podstawie art. 86 rozporządzenia (UE) nr 528/2012, uznaje się ją za zatwierdzoną na mocy tego rozporządzenia, z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku I do wspomnianej dyrektywy.

(2)

Zatwierdzenie K-HDO do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 wygasa w dniu 30 czerwca 2020 r. W dniu 14 grudnia 2018 r. złożono wniosek dotyczący odnowienia zatwierdzenia K-HDO zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)

W dniu 6 maja 2019 r. właściwy organ oceniający w Austrii poinformował Komisję o swojej decyzji podjętej na podstawie art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 w sprawie konieczności przeprowadzenia pełnej oceny. Na podstawie art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 właściwy organ oceniający musi przeprowadzić pełną ocenę wniosku w ciągu 365 dni od jego zatwierdzenia.

(4)

Właściwy organ oceniający może, w razie potrzeby, zażądać od wnioskodawcy przedstawienia wystarczających danych do przeprowadzenia oceny zgodnie z art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia. W takim przypadku bieg 365-dniowego terminu zawiesza się na okres, który nie może przekroczyć łącznie 180 dni, chyba że dłuższe zawieszenie będzie uzasadnione ze względu na charakter tych dodatkowych danych lub wyjątkowe okoliczności.

(5)

W terminie 270 dni od otrzymania zalecenia od właściwego organu oceniającego Europejska Agencja Chemikaliów („Agencja”) przygotowuje i przedkłada Komisji opinię w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej zgodnie z art. 14 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(6)

W rezultacie, z przyczyn pozostających poza kontrolą wnioskodawcy, zatwierdzenie K-HDO do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 prawdopodobnie wygaśnie, zanim zostanie podjęta decyzja w sprawie jego odnowienia. Należy zatem przedłużyć ważność zatwierdzenia K-HDO do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 na okres wystarczający do rozpatrzenia wniosku. Biorąc pod uwagę terminy przewidziane na dokonanie oceny przez właściwy organ oceniający oraz na przygotowanie i przedstawienie opinii przez Agencję, należy przedłużyć ważność zatwierdzenia do dnia 31 grudnia 2022 r.

(7)

Pomijając kwestię utraty daty ważności zatwierdzenia, K-HDO jest nadal zatwierdzony do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8, z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku I do dyrektywy 98/8/WE,

(1)

Substancja czynna tebukonazol została włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) w odniesieniu do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 i w związku z tym, na podstawie art. 86 rozporządzenia (UE) nr 528/2012, uznaje się ją za zatwierdzoną na mocy tego rozporządzenia, z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku I do wspomnianej dyrektywy.

(2)

Zatwierdzenie tebukonazolu do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 wygasa w dniu 31 marca 2020 r. W dniu 27 września 2018 r. złożono wniosek dotyczący odnowienia zatwierdzenia tebukonazolu zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)

W dniu 6 lutego 2019 r. właściwy organ oceniający w Danii poinformował Komisję o swojej decyzji podjętej na podstawie art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 w sprawie konieczności przeprowadzenia pełnej oceny. Na podstawie art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 właściwy organ oceniający musi przeprowadzić pełną ocenę wniosku w ciągu 365 dni od jego zatwierdzenia.

(4)

Właściwy organ oceniający może, w razie potrzeby, zażądać od wnioskodawcy przedstawienia wystarczających danych do przeprowadzenia oceny zgodnie z art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia. W takim przypadku bieg 365-dniowego terminu zawiesza się na okres, który nie może przekroczyć łącznie 180 dni, chyba że dłuższe zawieszenie będzie uzasadnione ze względu na charakter tych dodatkowych danych lub wyjątkowe okoliczności.

(5)

W terminie 270 dni od otrzymania zalecenia od właściwego organu oceniającego Europejska Agencja Chemikaliów („Agencja”) przygotowuje i przedkłada Komisji opinię w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej zgodnie z art. 14 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(6)

W rezultacie, z przyczyn pozostających poza kontrolą wnioskodawcy, zatwierdzenie tebukonazolu do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 prawdopodobnie wygaśnie, zanim zostanie podjęta decyzja w sprawie jego odnowienia. Należy zatem przedłużyć ważność zatwierdzenia tebukonazolu do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 na okres wystarczający do rozpatrzenia wniosku. Biorąc pod uwagę terminy przewidziane na dokonanie oceny przez właściwy organ oceniający oraz na przygotowanie i przedstawienie opinii przez Agencję, należy przedłużyć ważność zatwierdzenia do dnia 30 września 2022 r.

(7)

Pomijając kwestię utraty daty ważności zatwierdzenia, tebukonazol jest nadal zatwierdzony do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8, z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku I do dyrektywy 98/8/WE,

(1)

Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które to zmiany należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/1931 (5) w następstwie przypadków afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w Polsce i korzystnych zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby na Litwie.

(2)

W listopadzie 2019 r. odnotowano nowe przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w województwie lubuskim w Polsce na obszarach wymienionych obecnie w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, które znajdują się w bliskim sąsiedztwie obszarów wymienionych obecnie w części I załącznika do tej decyzji wykonawczej. Te przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski wymienione w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, znajdujące się w bliskim sąsiedztwie obszarów wymienionych w części II, na których wystąpiły te ostatnie przypadki afrykańskiego pomoru świń, powinny być teraz wymienione w części II tego załącznika, a nie w jego części I.

(3)

Ponadto w październiku 2019 r. odnotowano jeden przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w obwodzie Smolan w Bułgarii na obszarze wymienionym obecnie w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, który znajduje się w bliskim sąsiedztwie obszaru w Grecji niewymienionego w załączniku do tej decyzji wykonawczej. Ten przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Grecji niewymieniony w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, znajdujący się w bliskim sąsiedztwie wymienionego w jego części II obszaru w Bułgarii, na którym wystąpił ten ostatni przypadek afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części I tego załącznika.

(4)

W następstwie wspomnianych niedawnych przypadków afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w Polsce i w Bułgarii w bliskim sąsiedztwie granicy z Grecją oraz biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do tej choroby w Unii, dokonano pilnej oceny podziału na obszary w Polsce i Grecji. Ponadto oceniono również wprowadzone środki zarządzania ryzykiem. Zmiany te należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(5)

Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Polsce i Grecji należy wyznaczyć nowe obszary podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je w części I i II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(6)

Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany wprowadzone niniejszą decyzją w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,