(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj.

(2)

Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj, wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów, uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1484/95.

(4)

Ze względu na konieczność zagwarantowania, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania,

(1)

W marcu 2007 r. w następstwie dochodzenia antydumpingowego („pierwotne dochodzenie”) Rada nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 260/2007 (2) („rozporządzenie w sprawie ceł ostatecznych”) ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów elektrod wolframowych obecnie objętych kodami CN ex 8101 99 10 i ex 8515 90 80 (kody TARIC 8101991010 i 8515908010), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

Rozporządzeniem w sprawie ceł ostatecznych nałożono cło antydumpingowe o stawkach wynoszących od 17,0 % do 41,0 % na przywóz od objętych próbą współpracujących producentów eksportujących oraz cło wynoszące 63,5 % na przywóz od wszystkich pozostałych producentów eksportujących w ChRL.

(3)

W następstwie przeglądu wygaśnięcia („poprzedni przegląd wygaśnięcia”) Rada postanowiła, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 508/2013 (3), utrzymać w mocy obowiązujące cło antydumpingowe.

(4)

W dniu 2 września 2017 r. Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu elektrod wolframowych pochodzących z ChRL (4).

(5)

W dniu 27 lutego 2018 r. dwóch producentów unijnych (Gesellschaft für Wolfram Industrie mbH i Plansee SE) („wnioskodawcy”), reprezentujących 100 % całkowitej produkcji elektrod wolframowych w Unii Europejskiej („Unia”), złożyło wniosek o dokonanie przeglądu („wniosek”) na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (5) („rozporządzenie podstawowe”).

(6)

W uzasadnieniu wnioskodawcy podali, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Unii.

(7)

Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia, i w dniu 31 maja 2018 r. opublikowała zawiadomienie o wszczęciu przeglądu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (6) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(8)

Dochodzenie w sprawie prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody objęło okres od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 31 marca 2018 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”).

(9)

Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(10)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja poinformowała w szczególności wnioskodawców, znanych importerów i użytkowników elektrod wolframowych w Unii oraz władze ChRL i znanych producentów w ChRL o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia i wezwała wymienione podmioty do współpracy.

(11)

Wszystkie zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz wystąpienia z wnioskiem o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Nie otrzymano żadnych uwag na temat wszczęcia ani wniosków o przesłuchanie.

(12)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała importerów do zgłoszenia się i przedstawienia szczegółowych informacji niezbędnych do zdecydowania, czy dobór próby jest konieczny, a jeżeli tak, do przeprowadzenia doboru próby.

(14)

Spośród 46 importerów niepowiązanych, z którymi się skontaktowano; zgłosiło się pięć przedsiębiorstw. Dwa z nich nie prowadziły jednak przywozu elektrod wolframowych pochodzących z ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, a pozostałe trzy twierdziły, że są użytkownikami, a nie importerami, i tylko jedno z nich chciało być zainteresowaną stroną. Jeden dodatkowy importer zgłosił się na późniejszym etapie dochodzenia i przyznano mu status zainteresowanej strony. W związku z tym nie dobrano żadnej próby importerów.

(15)

Aby zdecydować, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich znanych producentów w ChRL do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do misji dyplomatycznej ChRL w Unii Europejskiej o wskazanie pozostałych producentów w ChRL, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi, jeżeli tacy producenci istnieją.

(16)

Trzech producentów w ChRL przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Ze względu na niewielką liczbę współpracujących producentów Komisja postanowiła, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna, i zwróciła się o wypełnienie kwestionariusza do wszystkich chińskich producentów, którzy złożyli odpowiedzi na pytania związane z doborem próby.

(17)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała użytkowników do zgłoszenia się i podjęcia współpracy. Jak wyjaśniono w motywie 14, zgłosiło się trzech użytkowników, ale tylko jeden chciał zostać zarejestrowany jako zainteresowana strona.

(18)

Komisja przesłała kwestionariusze do dwóch producentów unijnych, do trzech producentów w ChRL, którzy zgłosili się w trakcie kontroli wyrywkowej, i do rządu Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”). Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano jedynie od dwóch producentów unijnych i jednego chińskiego przedsiębiorstwa Shaanxi Yuheng Tungsten & Molybdenum Industrial Co., Ltd. Przedsiębiorstwo to było producentem produktu objętego przeglądem, określonego w motywie 32, jednak obecnie jego produkcja jest zawieszona, a przedsiębiorstwo to zajmuje się wyłącznie działalnością handlową.

(19)

Tym samym stwierdzono brak współpracy ze strony rządu ChRL lub producentów (7) produktu objętego przeglądem w ChRL – niezależnie od tego, czy prowadzili wywóz. Komisja poinformowała producentów o konsekwencjach braku współpracy, jednakże żaden z producentów nie podjął współpracy w ramach dochodzenia.

(20)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne przeprowadzone na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego miały miejsce w pomieszczeniach następujących przedsiębiorstw:

(21)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(22)

W związku z tym w celu zebrania danych niezbędnych do ostatecznego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja zwróciła się do wszystkich znanych producentów w ChRL o dostarczenie informacji wymaganych w załączniku III do zawiadomienia o wszczęciu w odniesieniu do materiałów stosowanych do produkcji produktu objętego przeglądem. Dwóch chińskich producentów przedstawiło informacje w tym zakresie.

(23)

Jak wyjaśniono w motywie 18, Komisja przesłała kwestionariusz również do rządu ChRL, aby uzyskać informacje, które uznała za niezbędne na potrzeby prowadzonego przez nią dochodzenia, w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi od rządu ChRL.

(24)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała również wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających stosowność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania tego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Nie otrzymano żadnych uwag ani dodatkowych dowodów w tym zakresie od rządu ChRL ani producentów w ChRL.

(25)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(26)

W dniu 8 listopada 2018 r. Komisja udostępniła pierwszą notę do akt („nota z dnia 8 listopada 2018 r.”), w której zwróciła się o opinię zainteresowanych stron na temat odpowiednich źródeł, z których Komisja może skorzystać w celu określenia wartości normalnej. W nocie z dnia 8 listopada 2018 r. przedstawiono wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i siła robocza, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego przeglądem. Ponadto po uwzględnieniu kryteriów wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia służby Komisji wskazały na tym etapie Brazylię, Meksyk, Rosję i Turcję jako potencjalne kraje reprezentatywne. W nocie z dnia 8 listopada 2018 r. poinformowano również o zamiarze zastosowania międzynarodowych wartości odniesienia w kwestii kosztu głównego surowca.

(27)

Wszystkim zainteresowanym stronom zapewniono możliwość przedstawienia uwag w ciągu 10 dni. Uwagi otrzymano od dwóch producentów unijnych. Przedstawiciele przemysłu Unii stwierdzili w szczególności, że koszty w Turcji stanowią lepszy punkt wyjścia niż koszty w Meksyku, Brazylii lub Rosji.

(28)

Komisja odniosła się do uwag otrzymanych od dwóch producentów unijnych w drugiej nocie dotyczącej źródeł do celów określenia wartości normalnej z dnia 6 marca 2019 r. („nota z dnia 6 marca 2019 r.”). W nocie z dnia 6 marca 2019 r., na podstawie informacji dostępnych na tym etapie, wskazano Turcję jako najbardziej odpowiedni reprezentatywny kraj na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. W nocie z dnia 6 marca 2019 r. wskazano również, że w odniesieniu do kosztów pracy i energii elektrycznej Komisja zamierza wykorzystać dane opublikowane przez turecki urząd statystyczny. Ponadto wskazano, że z dostępnych informacji wynika, iż produktu objętego przeglądem nie produkowano poza ChRL i Unią. W związku z tym Komisja wskazała, że zamierza wykorzystać dostępne publicznie dane otrzymane od dwóch współpracujących producentów unijnych dotyczące pośrednich kosztów produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku. W przypadku ceny netto surowca (tlenek wolframu zawarty w parawolframianie amonu („APT”)) stosuje się międzynarodową wartość odniesienia według Platts Metals Week publikowaną przez Krajowe Centrum Informacji o Minerałach (National Minerals Information Centre) Amerykańskiego Instytutu Geologicznego (U.S. Geological Survey).

(29)

Wszystkim zainteresowanym stronom zapewniono możliwość przedstawienia uwag w ciągu 10 dni, jednak żadne uwagi nie wpłynęły.

(30)

W dniu 6 maja 2019 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na podstawie których zamierza utrzymać obowiązujące cła antydumpingowe („ostateczne ujawnienie”). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji oraz złożyć wniosek o przesłuchanie przed Komisją lub przed rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(31)

Jedna strona przedstawiła uwagi, podkreślając kwestie należycie wyjaśnione w niniejszym rozporządzeniu. Nie otrzymano żadnych wniosków o przesłuchanie.

(32)

Produktem objętym przeglądem są, tak samo jak w pierwotnym dochodzeniu, spawalnicze elektrody wolframowe, w tym sztaby i pręty z wolframu służące do wytwarzania elektrod spawalniczych, o zawartości wagowej wolframu co najmniej 94 %, inne niż otrzymywane przez zwykłe spiekanie, przycięte na długość lub nie, objęte obecnie kodami CN ex 8101 99 10 i ex 8515 90 80 (kody TARIC 8101991010 i 8515908010) („produkt objęty przeglądem”).

(33)

Produkt objęty przeglądem stosuje się podczas spawania i w podobnych procesach, w tym podczas spawania elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych (TIG), spawania i cięcia plazmowego. Procesy te znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle, m.in. w budownictwie, w przemyśle stoczniowym, motoryzacyjnym, w inżynierii morskiej, chemicznej i jądrowej, w przemyśle lotniczym, jak również w budowie rurociągów do przesyłania ropy naftowej i gazu. Biorąc pod uwagę właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastępowalność różnych rodzajów produktu z punktu widzenia użytkownika, elektrody wolframowe uważa się za jeden produkt do celów niniejszego postępowania.

(34)

Żadna z zainteresowanych stron nie przedstawiła uwag na temat produktu podobnego. W związku z tym, jak ustalono w pierwotnym dochodzeniu, przedmiotowe dochodzenie w ramach przeglądu wygaśnięcia potwierdziło, że produkt wytwarzany i sprzedawany na rynkach krajowych w ChRL, oraz produkt wytwarzany i sprzedawany w Unii przez producentów unijnych mają te same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz końcowe przeznaczenia. Produkty te uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(35)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL.

(36)

Jak wspomniano w motywach 18 i 19, żaden z chińskich producentów nie współpracował w toku dochodzenia. Chińscy producenci nie przedłożyli odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, w tym jakichkolwiek danych dotyczących cen i kosztów eksportowych, cen i kosztów krajowych, mocy produkcyjnych, inwestycji itp. Podobnie rząd ChRL i chińscy producenci nie przedstawili żadnych uwag dotyczących dowodów zawartych w aktach sprawy, z uwzględnieniem sprawozdania. Dlatego też Komisja oparła się w swoich ustaleniach na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(37)

Komisja powiadomiła władze chińskie i dwóch chińskich producentów, którzy zgłosili się do kontroli wyrywkowej, o zastosowaniu art. 18 rozporządzenia podstawowego i umożliwiła im przedstawienie uwag. Nie otrzymano żadnych uwag, które mogłyby wpłynąć na stosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(38)

Na tej podstawie, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, przedstawione poniżej ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oparto na dostępnych faktach, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku, oświadczeniach zainteresowanych stron, danych statystycznych dostępnych w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego oraz na innych publicznych źródłach informacji wskazanych w stosownych przypadkach poniżej.

(39)

Zgodnie z danymi statystycznymi z bazy danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym z ChRL do Unii przywieziono 45 000–50 000 kg elektrod wolframowych, co stanowi 40–50 % całkowitej konsumpcji w Unii. W związku z tym Komisja stwierdziła, że faktyczny przywóz w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym był reprezentatywny i w związku z tym zbadała, czy dumping występował nadal w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(40)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(41)

Jednak zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz skonstruowana wartość normalna „obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i producentów eksportujących zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(42)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego „znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(43)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) bierze się pod uwagę m.in. niewyczerpujący wykaz elementów wymienionych w tym pierwszym przepisie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się potencjalny wpływ jednego ze wspomnianych powyżej elementów lub większej ich liczby na ceny i koszty produktu objętego postępowaniem w kraju wywozu. Ponieważ wspominany wykaz nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą zostać wykorzystane podczas oceny różnych elementów z wykazu. Jakikolwiek wniosek dotyczący znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) musi jednak zostać wyciągnięty na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również uwzględniać ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w przypadku gdy system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi istotne uprawnienia do interweniowania w mechanizmy rynkowe, co w związku z tym oznacza, że ceny i koszty nie wynikają z działania sił rynkowych.

(44)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze”.

(45)

W momencie wszczęcia przeglądu zainteresowane strony zostały wezwane do odrzucenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia. W tym względzie Komisja opiera się na sprawozdaniu (8), w którym wykazano istnienie istotnej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach (takich jak przemysł stalowy i chemiczny). Sprawozdanie to zostało umieszczone w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia przeglądu. Wniosek zawierał również pewne istotne dowody uzupełniające sprawozdanie.

(46)

Wnioskodawca odnosi się we wniosku do zakłóceń w przemyśle wolframowym wymienionych w sprawozdaniu, a dokładniej:

(47)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w ChRL właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach, w szczególności na ustawodawstwie chińskim, oficjalnie opublikowanych chińskich dokumentach dotyczących polityki, sprawozdaniach opublikowanych przez organizacje międzynarodowe oraz wynikach badań i artykułach naukowych, które wskazano bezpośrednio w sprawozdaniu. Analiza ta obejmowała badanie istotnych interwencji rządowych w gospodarce Chin ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w danym sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem.

(48)

Jak wskazano w motywach 18 i 19, ani rząd ChRL, ani chińscy producenci nie przedstawili uwag dotyczących istniejących dowodów zawartych w aktach sprawy, w tym sprawozdania, ani też dodatkowych dowodów przedstawionych przez wnioskodawców, jeżeli chodzi o istnienie znaczących zakłóceń lub zasadność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie, ani nie przedstawili dowodów potwierdzających albo obalających takie istniejące dowody.

(49)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji „socjalistycznej gospodarki rynkowej”. Koncepcja ta jest zapisana w chińskiej konstytucji i determinuje zarządzanie gospodarką ChRL. Podstawową zasadą jest „socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność całego narodu i zbiorowa własność ludu pracującego”. Gospodarka państwowa stanowi „wiodącą siłę gospodarki narodowej”, a państwo posiada mandat „do zapewnienia poprawy sytuacji gospodarczej i wzrostu gospodarczego” (9). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko pozwala na znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Pojęcie nadrzędności własności publicznej wobec własności prywatnej przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych. Podstawowym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na ich rozwój obok własności państwowej (10).

(50)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin („KPCh”). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji. Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: „[s]ystem socjalistyczny jest podstawowym systemem Chińskiej Republiki Ludowej” dodano nowe zdanie w brzmieniu: „[p]odstawową cechą chińskiego socjalizmu jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin” (11). Świadczy to o skali kontroli KPCh nad systemem gospodarczym ChRL. Ta kontrola rządowa jest nierozerwalnie związana z systemem chińskim, a jej zakres jest większy niż w innych państwach, w których szeroka kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem sił rynkowych.

(51)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (12). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego obejmują różne obszary, w tym system planowania przemysłowego, system finansowy oraz poziom otoczenia regulacyjnego.

(52)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich gałęzi przemysłu / sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. W niektórych planach wyznaczono wyraźne cele w zakresie produkcji. Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Wiążący charakter planów oraz fakt, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach władzy stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, skłania tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (zob. również sekcja 3.3.1.5 poniżej) (13).

(53)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy Chin jest zdominowany przez banki komercyjne będące własnością państwa. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą raczej dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.3.1.8) (14). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Chociaż te obszary sektora finansowego mają mniejsze znaczenie niż sektor bankowy, ich instytucjonalna i operacyjna struktura nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (15).

(54)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Charakter tych celów pozostaje jednak niezdefiniowany, co pozostawia organom decyzyjnym szeroki margines swobody (16). Podobnie w obszarze inwestycji rząd chiński utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (17).

(55)

Podsumowując, chiński model gospodarczy opiera się na pewnych podstawowych zasadach, które zapewniają liczne interwencje rządowe i sprzyjają takim interwencjom. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (18).

(56)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo oraz przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki ChRL.

(57)

Jeżeli chodzi o kwestię własności państwa, znaczna część przedsiębiorstw w sektorze wolframu nadal stanowi własność rządu chińskiego. Wiele dużych przedsiębiorstw zajmujących się wydobyciem wolframu jest własnością państwa, ponieważ koncesje na wydobywanie wolframu przyznaje się głównie przedsiębiorstwom państwowym (19).

(58)

Jeżeli chodzi o kontrolę państwową, rząd i KPCh utrzymują struktury zapewniające im możliwość nieustannego wywierania wpływu na przedsiębiorstwa. Władze państwowe (a pod wieloma względami również KPCh) nie tylko aktywnie opracowują ogólne strategie gospodarcze dla poszczególnych przedsiębiorstw i nadzorują ich wdrażanie, ale również roszczą sobie prawa do brania udziału w procesie podejmowania decyzji operacyjnych przez przedsiębiorstwa. Elementy świadczące o istnieniu kontroli rządu nad przedsiębiorstwami w przemyśle wolframowym obejmują koncesje na wydobywanie, ograniczenia inwestycyjne i ograniczenia wywozowe (20). Znaczną liczbę celów szczegółowych i kontyngentów określono również w 13. planie pięcioletnim dla przemysłu metali nieżelaznych („13. plan pięcioletni dla przemysłu metali nieżelaznych”) (21).

(59)

W sekcjach 3.3.1.4 i 3.3.1.5 poniżej przedstawiono natomiast analizę nadzoru politycznego nad przemysłem sprawowanego przez władze państwowe i wydawanie przez nie wytycznych politycznych w tym zakresie. Z uwagi na opisaną poniżej dużą skalę kontroli rządu i interwencji rządowych w sektorze wolframu nawet prywatni producenci wolframu nie mogą prowadzić w nim działalności na warunkach rynkowych.

(60)

Na podstawie powyższych ustaleń Komisja stwierdziła, że rynek elektrod wolframowych w ChRL był obsługiwany w znacznym stopniu przez przedsiębiorstwa podlegające kontroli lub nadzorowi politycznemu rządu chińskiego lub wykonujące jego polecenia.

(61)

Państwo chińskie posiada możliwość ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. Choć przewidziane w ustawodawstwie chińskim prawo do powoływania i odwoływania kluczowych członków kierownictwa przedsiębiorstw państwowych przez właściwe organy państwowe można uznać za przejaw korzystania przez te organy z przysługujących im praw własności (22), komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych, stanowią kolejny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z chińskim prawem spółek w każdym przedsiębiorstwie należy utworzyć organ KPCh (w którym zasiadać będzie co najmniej trzech członków KPCh, zgodnie z konstytucją KPCh (23)); przedsiębiorstwa są ponadto zobowiązane do stworzenia warunków zapewniających temu organowi partyjnemu możliwość skutecznego działania. W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak rościć sobie prawo do ściślejszego kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach państwowych, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki. Napływające informacje sugerują również, że KPCh wywiera presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się „patriotyzmem” i postępowania zgodnie z polityką partii (24). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierają coraz większą presję na zapewnienie im możliwości podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (25). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, w tym w sektorze wolframu. Ustalono zatem, że przepisy te mają również zastosowanie do producentów elektrod wolframowych i dostawców materiałów do ich produkcji.

(62)

Zwłaszcza w sektorze wolframu (który obejmuje produkt objęty przeglądem) można zaobserwować istnienie ścisłych powiązań między procesem podejmowania decyzji przez przedsiębiorstwa działające w tym sektorze a państwem, w szczególności KPCh. Producenci wolframu są zrzeszeni w ramach Chińskiego Stowarzyszenia Przemysłu Wolframu (China Tungsten Industry Association, „CTIA”), które jest częścią Chińskiego Stowarzyszenia Przemysłu Metali Nieżelaznych. To drugie stowarzyszenie wyraźnie stosuje politykę rządu, zgodnie z którą między innymi nakłania się pracowników i członków do wyrażania i realizowania idei Lianghui – dwóch posiedzeń (26). CTIA realizuje politykę rządową, co skutkuje zakłóceniami kosztów i cen na rynku chińskim. W 2016 r. ośmiu dużych producentów w ChRL ogłosiło plany ograniczenia produkcji koncentratów wolframu, Chińskie Stowarzyszenie Przemysłu Wolframu wezwało swoich członków do ograniczenia produkcji, a chińskie biuro rezerw państwowych zorganizowało przetargi na zakup koncentratów wolframu. Ponieważ ChRL odpowiada za 80 % światowej produkcji wolframu, takie działania mają wpływ zarówno na chińskie, jak i światowe ceny wolframu. Po drugie, większość kontyngentu wydobycia wolframu podzielono między sześć głównych przedsiębiorstw państwowych: China Minmetals, Aluminium Corporation of China, China Northern Rare Earth Group High-Tech, Xiamen Tungsten, China Southern Rare Earth Group, Guangdong Rare Earth Industry Group (27). Z powyższego wynika, że państwo wpływa na chiński przemysł wolframowy bezpośrednio poprzez przedsiębiorstwa państwowe, ale również za pośrednictwem CTIA.

(63)

Wpływy i ingerencja państwa na rynkach finansowych (zob. również sekcja 3.3.1.8), a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku (28).

(64)

Na podstawie wszystkich powyższych ustaleń stwierdzono, że obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach prowadzących działalność w sektorze wolframu, jak również ich obecność w sektorze finansowym i innych sektorach materiałów do produkcji wraz z mechanizmami, które opisano w sekcji 3.3.1.3 i w sekcjach kolejnych, umożliwia rządowi ChRL ingerowanie w ceny i koszty.

(65)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki, cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są przeznaczane na sektory uznane przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie są przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (29).

(66)

Rząd ChRL ściśle kontroluje i reguluje przemysł wolframowy. Znajduje to potwierdzenie zarówno w 13. planie pięcioletnim dla przemysłu metali nieżelaznych i 13. planie pięcioletnim dla surowców mineralnych, jak i w przepisach regulujących wydobycie i przetwórstwo, wywóz oraz inwestycje w przemyśle wolframowym.

(67)

W 13. planie pięcioletnim dla surowców mineralnych wymienia się wolfram jako jeden z 24 minerałów strategicznych, które stanowią „kluczowe elementy kontroli zasobów mineralnych na poziomie makro, nadzoru nad nimi i zarządzania nimi” (30). Co więcej, plan zakłada ograniczenie całkowitego wydobycia rudy wolframu do 120 000 ton rocznie (31) oraz przewiduje stabilizację skali działalności wydobywczej i konsolidację baz zasobów wolframu w południowej części Jiangxi i w Hunan (Chenzhou). Określa ponadto, że docelowo kopalnie średniej wielkości mają stanowić ponad 12 % wszystkich kopalń oraz zakłada koncentrację przedsiębiorstw i powstawanie dużych i średnich kopalni, które są konkurencyjne na rynku (32).

(68)

W 13. planie pięcioletnim dla przemysłu metali nieżelaznych określono cel polegający na „usprawnieniu mechanizmów ograniczania produkcji i ochronie wartości, które mają zastosowanie do wolframu itp.; [oraz] racjonalnym dostosowaniu i kontroli wskaźników kontroli wielkości wydobycia wolframu” (33).

(69)

Wolfram uwzględniono również w wykazie produktów objętych cłami wywozowymi (34), wymogami w zakresie pozwoleń na wywóz (35) oraz podlegających handlowi państwowemu (36). W połączeniu ze ścisłą kontrolą kwot produkcyjnych oraz dużymi rezerwami posiadanymi przez Biuro Rezerw Państwowych (37) umożliwia to rządowi ChRL kontrolę nad podażą wolframu w Chinach.

(70)

Dlatego też stwierdza się, że rząd ChRL prowadzi politykę publiczną, która wywiera wpływ na działanie sił rynkowych w sektorze produkcji wolframu i spawalniczych elektrod wolframowych. Środki te zaburzają prawidłowe funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(71)

Komisja zauważa ponadto, że chociaż nie była zobowiązana do przeprowadzenia analizy dotyczącej surowców wykorzystywanych do wytwarzania produktu objętego przeglądem w celu ustalenia, że polityka publiczna wpływa na działanie sił rynkowych w sektorze elektrod wolframowych, ustaliła, że główny surowiec, parawolframian amonu, podlega w Chinach wymogowi uzyskania pozwolenia na wywóz (38).

(72)

Pozwolenia na wywóz ujęto w przygotowanym przez OECD wykazie ograniczeń w wywozie surowców przemysłowych jako rodzaj ograniczeń wywozowych (39). Pozwolenia na wywóz umożliwiają rządowi kontrolę nad eksporterami i ilością wywożonych towarów (40), a co za tym idzie – znaczne ograniczenie wywozu poprzez zatrzymanie produktów na rynku krajowym. To z kolei może prowadzić do zwiększenia podaży, niekoniecznie związanej ze wzrostem popytu, co może powodować spadek cen krajowych. Może to wskazywać na zakłócenia w postaci pośredniego subsydiowania przemysłu krajowego, który wykorzystuje podlegający ograniczeniom towar jako materiał do produkcji (41). W związku z tym objęcie parawolframianu amonu systemem pozwoleń na wywóz tworzy dodatkową zachętę dla przemysłu chińskiego do prowadzenia produkcji i wywozu po niższych cenach, ponieważ przemysł niższego szczebla ma dostęp do tańszych surowców służących do wytwarzania produktu objętego postępowaniem. Ma to również wpływ na stosunek konkurencji między produktem objętym postępowaniem a produktem podobnym, ponieważ chiński przemysł jest w stanie prowadzić produkcję i wywóz produktu objętego przeglądem, płacąc cenę, która nie wynika ze swobodnego działania mechanizmów rynkowych ze względu na system pozwoleń na wywóz.

(73)

Podsumowując, Komisja stwierdziła, że rząd ChRL prowadzi politykę publiczną, która wywiera wpływ na działanie sił rynkowych również w przypadku głównego surowca – parawolframianu amonu – wykorzystywanego do produkcji elektrod wolframowych.

(74)

Biorąc pod uwagę informacje zawarte w aktach, można odnieść wrażenie, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, iż – mimo że chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na podobnych zasadach co analogiczne prawo obowiązujące w innych państwach – system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym, niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości utrzymuje się na zaskakująco niskim poziomie, biorąc pod uwagę wielkość chińskiej gospodarki; jedną z głównych przyczyn tego stanu rzeczy może być fakt, że przepisy regulujące przebieg postępowań upadłościowych cechują się szeregiem braków, co skutecznie zniechęca zainteresowane podmioty do występowania o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w toku postępowań upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (42).

(75)

Ponadto, jeżeli chodzi o prawo własności do gruntów oraz prawo do użytkowania gruntów, w chińskim systemie praw własności można zaobserwować szczególnie rażące braki (43). Wszystkie grunty są własnością państwa chińskiego (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa). Podejmowanie decyzji w kwestii przydziału gruntów stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych – dzięki temu wprowadzono np. postępowania przetargowe w tym zakresie. Przepisy te są jednak nagminnie łamane: w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od kursów rynkowych (44). Ponadto organy niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, dlatego też podejmowane przez nie decyzje w kwestii przydziału gruntów są często podporządkowane realizacji określonych planów gospodarczych (45).

(76)

Dlatego też przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa własności zdają się nie funkcjonować w prawidłowy sposób, co prowadzi do zakłóceń wynikających z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz zakłóceń związanych z procesem przydzielania i nabywania gruntów w ChRL. Wspomniane przepisy mają również zastosowanie do sektora wolframu, w tym do producentów eksportujących produkt objęty przeglądem.

(77)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w sektorze wolframu dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego, również w odniesieniu do produktu objętego przeglądem.

(78)

W ChRL nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. Chiny nie ratyfikowały szeregu kluczowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) w tej dziedzinie, w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (46). Zgodnie z przepisami chińskiego prawa krajowego w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od organów państwowych, a jej zaangażowanie w prowadzenie rokowań zbiorowych i ochronę praw pracowników jest minimalne (47). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (48). Z ustaleń tych wynika, że koszty wynagrodzeń w ChRL są zniekształcone.

(79)

Sektor wolframu, w tym sektor, w którym wytwarza się elektrody wolframowe, również podlega opisanemu chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze wolframu występują zatem zakłócenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL).

(80)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że koszty wynagrodzeń w sektorze wolframowym, w tym w odniesieniu do produktu objętego przeglądem, były zniekształcone.

(81)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL podlega różnym zakłóceniom.

(82)

Po pierwsze chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (49), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych, banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (50), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności kredytowej stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z polityką przemysłową państwa (51). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (52).

(83)

Chociaż uznaje się, że mogą istnieć różne instrumenty prawne odnoszące się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, stosowne dowody wskazują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych (53). Ten sam wniosek zawarto również w ustaleniach dokonanych w toku wcześniejszych dochodzeń w sprawie ochrony handlu (54).

(84)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu chińskiego oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (55).

(85)

Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(86)

Po drugie koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym niedawny wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(87)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania sił rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. W istocie odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowi 45 % wszystkich kredytów, a wykorzystanie kredytów celowych wydaje się większe, skoro odsetek ten znacznie wzrósł od 2015 r. pomimo pogarszających się warunków ekonomicznych. Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(88)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w ChRL wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W wyniku tego w ostatnich latach szybko wzrosła liczba kredytów zagrożonych. W obliczu rosnącego ryzyka zadłużenia rząd chiński zdecydował się zapobiec niewykonaniu zobowiązań. W związku z tym kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych rozwiązano poprzez refinansowanie długu, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa zombie, lub poprzez przeniesienie prawa własności do długu (np. poprzez połączenia lub zamianę długu na udziały w kapitale własnym) bez konieczności usunięcia ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(89)

Zasadniczo, pomimo ostatnich kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w ChRL występują poważne problemy systemowe i zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych.

(90)

W szczególności w odniesieniu do sektora wolframu w 13. planie pięcioletnim dla przemysłu metali nieżelaznych i 13. planie pięcioletnim dla surowców mineralnych przewidziano szereg środków wsparcia i subsydiów, aby wspomóc odpowiednie gałęzie przemysłu, w tym przemysł wolframowy (56). Ponieważ przemysł wolframowy uwzględniono w wykazie gałęzi przemysłu wspieranych przez państwo zgodnie z 13. planem pięcioletnim dla przemysłu metali nieżelaznych i 13. planem pięcioletnim dla surowców mineralnych, a banki ustalają swoją politykę kredytową zgodnie z tymi planami (zob. motyw 53), producenci eksportujący, jak również ich dostawcy mają dostęp do finansowania na warunkach preferencyjnych, jak opisano w niniejszej sekcji (57).

(91)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że producenci elektrod wolframowych mieli dostęp do finansowania uzyskiwanego dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa.

(92)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu nie ograniczają się ogółem do sektora wolframu ani w szczególności do sektora spawalniczych elektrod wolframowych. Z dostępnych dowodów wynika natomiast, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.3.1.1-3.3.1.5 oraz w części I sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych w sekcjach 3.3.1.6–3.3.1.8 powyżej i w części II sprawozdania.

(93)

Kluczowym materiałem stosowanym do produkcji spawalniczych elektrod wolframowych jest parawolframian amonu („APT”). W przypadku gdy producenci spawalniczych elektrod wolframowych kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na wspomniane wcześniej takie same zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Pracownicy mogą zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają oni systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(94)

W rezultacie nie tylko nie można wykorzystać cen sprzedaży krajowej spawalniczych elektrod wolframowych, lecz również wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(95)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.3.1.2–3.3.1.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do interwencji ChRL w jej gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w sektorze wolframu (w tym w odniesieniu do produktu objętego przeglądem), wykazała, że ceny lub koszty, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL i producentów w ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych.

(96)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji. Komisja przypomniała, że żaden chiński producent nie współpracował w ramach dochodzenia i że nie przedstawiono żadnego twierdzenia sugerującego, że niektóre koszty krajowe były niezniekształcone zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego.

(97)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów:

(98)

Jak wspomniano w motywie 26, w nocie z dnia 8 listopada 2018 r. Komisja poinformowała zainteresowane strony, że wskazała cztery potencjalne reprezentatywne kraje: Brazylię, Meksyk, Rosję i Turcję, oraz wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i zaproponowania innych krajów.

(99)

Jeżeli chodzi o kwestię reprezentatywnego kraju, po opublikowaniu noty z dnia 8 listopada 2018 r. Komisja otrzymała pismo od przedstawicieli przemysłu Unii.

(100)

Przedstawiciele przemysłu Unii stwierdzili, że koszty w Turcji stanowią lepszy punkt wyjścia niż koszty w Meksyku, Brazylii lub Rosji. Wynika to z tego, że koszty w tych trzech krajach są z różnych powodów zniekształcone, w tym z powodu wysokiej inflacji i ochrony rządowej.

(101)

Przedstawiciele przemysłu Unii zakwestionowali w szczególności stosowność uwzględnienia Rosji, twierdząc, że ceny energii w tym kraju są w znacznym stopniu zniekształcone. Uzasadnili ten fakt, odnosząc się do niedawnych ustaleń Komisji w kontekście sprawy dotyczącej azotanu amonu (decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1703). Biorąc pod uwagę, że – jak wyjaśniono w motywie 108 – Komisja wybrała Turcję jako odpowiedni reprezentatywny kraj na potrzeby niniejszego dochodzenia, ponieważ ustaliła, że tureckie dane statystyczne dotyczące kosztów pracy są najbardziej szczegółowe wśród potencjalnych krajów reprezentatywnych, nie było konieczności rozpatrzenia tej kwestii i zbadania występowania w Rosji zakłóceń w zakresie energii w kontekście niniejszego postępowania.

(102)

Jeżeli chodzi o poziom rozwoju gospodarczego, Komisja zwraca uwagę na fakt, że Bank Światowy (60) sklasyfikował wszystkie kraje wymienione w motywie 98 w tej samej kategorii poziomu dochodu, zaliczając je do „krajów o wyższym średnim dochodzie”, a zatem w tym sensie można je w równym stopniu uznać za reprezentatywne kraje.

(103)

W nocie z dnia 6 marca 2019 r. Komisja poinformowała zainteresowane strony, że w oparciu o dostępne informacje produkt objęty przeglądem był produkowany wyłącznie w ChRL i w Unii. Nie otrzymano żadnych uwag w tym względzie.

(104)

Ponieważ istnieje możliwość uwzględnienia więcej niż jednego potencjalnego reprezentatywnego kraju, Komisja, odnosząc się do art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, wzięła pod uwagę dostępność odpowiednich danych publicznych w reprezentatywnym kraju.

(105)

Komisja uwzględniła znaczenie czynników produkcji elektrod wolframowych. Oprócz najważniejszego surowca – parawolframianu amonu – który odpowiada za większość kosztów produktu końcowego, drugim i trzecim najważniejszym czynnikiem były koszty pracy i energii elektrycznej. W związku z tym Komisja porównała cztery potencjalne reprezentatywne kraje pod kątem jakości informacji na temat kosztów pracy i energii elektrycznej.

(106)

Na podstawie dostępnych informacji Komisja ustaliła, że tureckie dane statystyczne dotyczące kosztów pracy są najbardziej szczegółowe wśród potencjalnych reprezentatywnych krajów. Turecki urząd statystyczny publikuje szczegółowe koszty pracy w odniesieniu do każdej działalności gospodarczej. W związku z tym informacje o konkretnych kosztach pracy w sektorze produkcji metali są publicznie dostępne. Dostępne były również szczegółowe dane dotyczące cen energii elektrycznej dla użytkowników przemysłowych.

(107)

Biorąc pod uwagę informacje dostarczone przez przedstawicieli przemysłu Unii oraz dostępność odpowiednich danych publicznych w reprezentatywnym kraju, w swojej nocie z dnia 6 marca 2019 r. Komisja zaproponowała wykorzystanie Turcji jako reprezentatywnego kraju i wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag. Nie otrzymano żadnych uwag.

(108)

W świetle powyższej analizy oraz danych dostępnych w aktach Komisja wykorzystała dane dotyczące Turcji do ustalenia odpowiednich kosztów pracy i energii elektrycznej w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(109)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”.

(110)

W swojej nocie z dnia 8 listopada 2018 r. Komisja stwierdziła, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego nie może wycenić głównego czynnika produkcji na podstawie danych dotyczących przywozu pochodzących z odpowiednich reprezentatywnych krajów. Wynika to ze skrajnych niespójności cen importowych w odniesieniu do kodu HS, jakim objęty jest główny surowiec (APT), jak również inne produkty w czterech możliwych reprezentatywnych krajach. W celu ustalenia niezniekształconych kosztów głównego surowca wykorzystano międzynarodową wartość odniesienia publikowaną przez Krajowe Centrum Informacji o Minerałach (National Minerals Information Center) Amerykańskiego Instytutu Geologicznego (U.S. Geological Survey).

(111)

Komisja wykorzystała informacje dostarczone przez turecki urząd statystyczny jako źródło informacji na temat kosztów pracy i kosztów energii elektrycznej.

(112)

W swojej nocie z dnia 8 listopada 2018 r. Komisja podjęła próbę sporządzenia wstępnego wykazu czynników produkcji i źródeł, które miały być stosowane w odniesieniu do wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez dowolnego współpracującego producenta do wytworzenia produktu objętego przeglądem.

(113)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów przy ustalaniu czynników produkcji wykorzystywanych w produkcji Komisja oparła się na informacjach przekazanych przez wnioskodawców i dwóch respondentów w odniesieniu do załącznika III do zawiadomienia o wszczęciu.

(114)

Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących określonych czynników produkcji.

(115)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przekazane przez wnioskodawcę, w stosownych przypadkach zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i powiązane z nimi pozycje taryfowe:

Tabela 1

Czynniki produkcji

(116)

Głównym surowcem stosowanym do produkcji produktu objętego przeglądem jest parawolframian amonu. W swojej nocie z dnia 6 marca 2019 r. Komisja wskazała, że zamierza wykorzystać międzynarodową wartość odniesienia według Platts Metals Week publikowaną przez Krajowe Centrum Informacji o Minerałach (National Minerals Information Center) Amerykańskiego Instytutu Geologicznego (U.S. Geological Survey) (61) w comiesięcznych badaniach dotyczących minerałów.

(117)

Zanim parawolframian amonu zostanie wykorzystany jako surowiec do produkcji elektrod wolframowych trzeba poddać go konwersji do sproszkowanego wolframu.

(118)

Uwzględniając fakt, że międzynarodowa wartość odniesienia podaje cenę parawolframianu amonu według jego zawartości tlenków wolframu oraz że koniecznie jest dodanie kosztów konwersji, dane dotyczące wartości odniesienia zostały skorygowane przy użyciu współczynnika 1,26 plus 0,767 EUR za kg przetworzonego materiału. Wspomniane koszty konwersji zasugerowane przez przedstawicieli przemysłu Unii zostały udostępnione zainteresowanym stronom, przy czym Komisja nie otrzymała żadnych uwag w tej sprawie.

(119)

Co się tyczy kosztów pracy, w swojej nocie z dnia 6 marca 2019 r. Komisja wskazała, że zamierza skorzystać z danych publikowanych przez turecki urząd statystyczny. W szczególności wskazała, że zamierza wykorzystać godzinowe koszty pracy w sektorze wytwórczym za 2016 r. dla działalności gospodarczej C.24 (produkcja metali), zgodnie z klasyfikacją NACE Rev.2 (62), tj. najbardziej aktualne dostępne statystyki (63). Ponadto wyjaśniła, że wartości te zostaną odpowiednio skorygowane o inflację przy użyciu krajowego wskaźnika cen produkcji (64) publikowanego przez turecki urząd statystyczny. Wobec braku jakichkolwiek uwag na ten temat Komisja przyjęła opisane wyżej podejście.

(120)

W odniesieniu do kosztów energii elektrycznej w nocie z dnia 6 marca 2019 r. Komisja wskazała, że zamierza zastosować średnią cenę jednostkową energii elektrycznej dla użytkowników przemysłowych, podaną w komunikacie prasowym tureckiego urzędu statystycznego. Wobec braku jakichkolwiek uwag na ten temat Komisja przyjęła opisane wyżej podejście.

(121)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należało ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji.

(122)

W swojej nocie z dnia 8 listopada 2018 r. Komisja określiła jedynie dwóch producentów elektrod wolframowych spoza ChRL, którzy byli współpracującymi producentami unijnymi. Wobec braku jakichkolwiek uwag w tej kwestii Komisja wykorzystała dane dotyczące pośrednich kosztów produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków pochodzące od tych dwóch producentów. W związku z tym, że tylko jeden z dwóch producentów unijnych opublikował swoje sprawozdanie finansowe, które było łatwo dostępne w bazie danych Orbis (65), wykorzystane dane ograniczały się do tylko jednego producenta.

(123)

W celu ustalenia niezniekształconej wartości pośrednich kosztów produkcji oraz kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych Komisja wykorzystała odsetek kosztów produkcji, jaki stanowią pośrednie koszty produkcji i koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne w strukturze kosztów współpracującego producenta unijnego.

(124)

Dokładniej rzecz ujmując, Komisja wyraziła najpierw rzeczywiste pośrednie koszty produkcji oraz koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne poniesione przez współpracującego producenta unijnego jako odsetek całkowitych rzeczywistych kosztów produkcji. Następnie Komisja zastosowała taki sam odsetek w stosunku do niezniekształconej wartości kosztów produkcji, aby uzyskać niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji oraz kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych.

(125)

W odniesieniu do zysku Komisja wykorzystała dane finansowe tego samego producenta unijnego. Dokładniej rzecz ujmując, Komisja wykorzystała dane dotyczące zysku przedstawione w zbadanych sprawozdaniach finansowych spółki za okres od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 28 lutego 2018 r.

(126)

W rezultacie następujące pozycje zostały dodane do niezniekształconych kosztów produkcji:

(127)

Komisja obliczyła konstruowaną wartość normalną w opisanych poniżej etapach.

(128)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów Komisja wykorzystała te same wskaźniki zużycia materiałów, wykorzystanej pracy oraz energii, co producent unijny posiadający największą produkcję w Unii. Wykorzystane dane dotyczyły produkcji najczęściej stosowanej elektrody WL15 o wymiarach 2,4 x 175 mm.

(129)

Następnie Komisja pomnożyła czynniki związane z wykorzystaniem przez niezniekształcone koszty na jednostkę określone w tabeli 1 i dodała pośrednie koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk, jak opisano w motywie 126.

(130)

W ten sposób Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(131)

Z uwagi na brak współpracy ze strony chińskich producentów wartość normalną ustalono na poziomie ogólnokrajowym, a nie dla każdego producenta z osobna.

(132)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów cenę eksportową ustalono, opierając się na cenie importowej CIF uzyskanej w bazie danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(133)

W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia obiektywnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną i cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

(134)

W odniesieniu do wartości normalnej zastosowano korektę w górę o 17 % wywozowego podatku VAT, ponieważ w przypadku wywozu produktu objętego przeglądem nie ma zastosowania obniżka wywozowego podatku VAT, i dokonano korekty w dół w przypadku ceny eksportowej w odniesieniu do międzynarodowego i krajowego frachtu i ubezpieczenia.

(135)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów Komisja porównała wartość normalną produktu podobnego z ceną eksportową na poziomie ex-works zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(136)

Na tej podstawie Komisja ustaliła margines dumpingu wyrażony jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem na poziomie 55 %.

(137)

Komisja stwierdziła zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

(138)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków. Przeanalizowano następujące dodatkowe czynniki: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL, a także atrakcyjność rynku Unii i zakłócenia handlu surowcami.

(139)

W związku z brakiem współpracy ze strony producentów z ChRL analiza ta opierała się na informacjach, którymi dysponowała Komisja, tj. informacjach dostarczonych we wniosku oraz informacjach pochodzących z innych dostępnych źródeł, takich jak baza danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego oraz informacje uzyskane od zainteresowanych stron w toku dochodzenia.

(140)

W związku z brakiem współpracy ze strony producentów z ChRL poniższy wniosek opiera się na informacjach przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu, informacjach dostarczonych przez przemysł Unii w trakcie dochodzenia oraz informacjach dostarczonych przez Shaanxi Yuheng Tungsten & Molybdenum Industrial Co., Ltd.

(141)

We wniosku o dokonanie przeglądu oszacowano chińskie moce produkcyjne w zakresie elektrod wolframowych w przedziale od 2 000 000 do 4 000 000 kg rocznie. Moce produkcyjne stwierdzone w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia wynosiły 1 600 000 przy wykorzystaniu mocy produkcyjnych na poziomie 63 %, a niewykorzystane moce produkcyjne wynosiły około 600 000 kg, przekraczając niemal pięciokrotnie całkowitą konsumpcję w Unii.

(142)

W obecnym dochodzeniu dwaj producenci, którzy udzielili odpowiedzi na etapie kontroli wyrywkowej, zgłosili wolne moce produkcyjne w wysokości 17 %. Przy zastosowaniu tego współczynnika do najbardziej skromnych szacunków mocy produkcyjnych w ChRL, jej wolne moce produkcyjne znacznie przewyższają łączną konsumpcję produktu podobnego w Unii.

(143)

W związku z tym można stwierdzić, że w ChRL istnieją znaczne wolne moce produkcyjne, które mogłyby zostać skierowane do Unii w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków. Brak jest również przesłanek świadczących o tym, że rynki państw trzecich lub rynek krajowy mogłyby przyjąć produkcję będącą efektem wykorzystania tych znaczących wolnych mocy produkcyjnych.

(144)

Chińscy producenci wykazywali ciągłe zainteresowanie rynkiem Unii i byli w stanie zwiększyć udział w tym rynku do 40–50 %. Unia ze swoją silną bazą przemysłową jest również dużym rynkiem, stanowiąc niezmiennie ponad 10 % szacowanej całkowitej produkcji chińskiej.

(145)

Jak przedstawiono w tabelach 4 i 9, ceny producentów unijnych kształtują się na poziomie znacznie przekraczającym ceny importowe. Istnienie znacznego przywozu z ChRL do Unii pomimo obowiązującego cła antydumpingowego potwierdza wysoką atrakcyjność rynku unijnego.

(146)

Jak wspomniano w motywach 71–73 i jak wyjaśniono w sekcji 12.4.1 sprawozdania, sytuacja gospodarcza przedsiębiorstw zależy również od warunków dostaw surowców (68). W związku z tym, jeżeli istnieją środki rządowe, które sprzyjają krajowej konsumpcji surowców, w przeciwieństwie do alokacji surowców na podstawie międzynarodowej podaży i popytu, równe szanse w zakresie konkurencji skłaniają się ku krajowemu przemysłowi niższego szczebla.

(147)

Elektrody wolframowe są produkowane wyłącznie w ChRL i w Unii. ChRL stosuje ograniczenia wywozowe dotyczące głównego surowca, który w dużej mierze występuje tylko w ChRL. Biorąc pod uwagę atrakcyjność rynku unijnego, duże dostępne wolne moce produkcyjne w ChRL i utrzymujący się znaczny poziom dumpingu, Komisja stwierdza, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków.

(148)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym produkt podobny wytwarzany był przez dwóch znanych producentów w Unii. Obydwaj producenci w pełni współpracowali w dochodzeniu. Producenci ci stanowią „przemysł Unii” w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(149)

Komisja oceniła szkodę na podstawie tendencji dotyczących produkcji, mocy produkcyjnych, wykorzystania mocy produkcyjnych, sprzedaży, udziału w rynku, zatrudnienia, wydajności i wzrostu oraz tendencji w zakresie cen, rentowności, przepływu środków pieniężnych, zdolności do pozyskiwania kapitału i inwestycji, zapasów, zwrotu z inwestycji oraz wynagrodzeń.

(150)

Ponieważ przemysł Unii reprezentują tylko dwa przedsiębiorstwa, dane odnoszące się do przemysłu Unii będą przedstawiane w formie przedziałów, tak by zapewnić poufność danych, zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.

(151)

W celu ochrony poufności przemysłu Unii również dane dotyczące przywozu z ChRL z bazy danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego zostaną przedstawione w formie przedziałów, ponieważ poziom szczegółowości wiążący się z ich ujawnieniem umożliwiłby określenie dokładnej produkcji i sprzedaży przemysłu Unii.

(152)

Poziom całkowitej produkcji unijnej w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym mieścił się w przedziale 35–40 ton, czyli był niższy niż w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia.

(153)

Komisja określiła konsumpcję w Unii poprzez zsumowanie danych statystycznych dotyczących przywozu na poziomie TARIC, korzystając z informacji z bazy danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego oraz danych na temat wielkości sprzedaży przemysłu Unii w Unii.

(154)

Konsumpcja w Unii produktu objętego przeglądem kształtowała się w następujący sposób:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii

(155)

W okresie badanym konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 14 %. Wyniki analizy poszczególnych lat wykazują prawie stopniowy spadek w całym okresie do 2017 r., a następnie nieznaczny wzrost o 3 % między 2017 r. i okresem objętym dochodzeniem przeglądowym.

(156)

Komisja ustaliła wielkość przywozu z ChRL do Unii, korzystając z bazy danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, a udział przywozu w rynku poprzez porównanie uzyskanych wielkości przywozu z konsumpcją w Unii, jak przedstawiono w tabeli 2.

(157)

Udział w rynku i przywóz z ChRL kształtowały się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

(158)

W związku ze spadkiem konsumpcji w Unii wielkość przywozu produktu objętego przeglądem pochodzącego z ChRL zmniejszyła się o 3 % w okresie badanym, utrzymując się na poziomie 45 000–50 000 kg w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (zob. tabela 3). Pomimo tego spadku udział chińskich eksporterów w rynku wzrósł o 12 % do poziomu niemal połowy całego rynku unijnego.

(159)

Ważne jest odnotowanie do celów analizy szkody, że w całym okresie badanym towary przywożone z ChRL nadal napływały na terytorium Unii, pomimo zapłaty ceł.

(160)

Komisja wykorzystała ceny przywozu z ChRL zgłoszone w bazie danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(161)

Średnia cena towarów przywożonych do Unii z ChRL kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe z ChRL (EUR/t)

(162)

Średnie ceny przywozu z ChRL wzrosły o 8 % w 2015 r., spadły i utrzymały się na stałym poziomie w 2016 r. i 2017 r., a następnie wzrosły w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym niemal do poziomu z 2014 r.

(163)

W okresie badanym średnia jednostkowa cena importowa z ChRL była znacznie niższa niż średnia cena sprzedaży oraz niż średni jednostkowy koszt produkcji przemysłu Unii podany w tabeli 9.

(164)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie średnich ważonych cen sprzedaży stosowanych przez dwóch producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów na rynku unijnym, dostosowanych do poziomu cen ex-works, z danymi pochodzącymi z bazy danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego dotyczącymi ceny importowej produktu objętego przeglądem pochodzącego z ChRL na poziomie CIF, uwzględniającej koszty wyładunku.

(165)

Wynik porównania wyrażono jako odsetek średniej ceny dwóch producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(166)

W odniesieniu do przywozu z ChRL porównanie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym średnie podcięcie cenowe na rynku unijnym wynosiło ponad 50 % pomimo istnienia cła antydumpingowego mającego zaradzić różnicom w konkurencyjności między tymi dwoma produktami.

(167)

Wielkość przywozu do Unii i udział w rynku oraz trendy cenowe dotyczące przywozu produktu objętego przeglądem z innych państw trzecich przedstawiono w tabeli 5. Wielkość przywozu i trendy cenowe oparte są na danych z bazy danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

Tabela 5

Przywóz z państw trzecich innych niż ChRL

(168)

W okresie badanym wielkość przywozu z innych państw trzecich zmniejszyła się o 25 %.

(169)

W tym samym okresie udział w rynku przywozu z innych państw trzecich zmniejszył się o 13 %.

(170)

Średnie ceny przywozu z państw trzecich innych niż ChRL wzrosły w okresie badanym o 11 %, ale pozostały znacznie poniżej poziomu cen przemysłu Unii podanych w tabeli 10.

(171)

Jak stwierdzono w motywie 28, produkt objęty przeglądem jest produkowany wyłącznie w ChRL i w Unii. W związku z tym przywóz z innych państw trzecich najprawdopodobniej pochodzi z ChRL.

(172)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii obejmowała ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(173)

Do celów określenia szkody Komisja wykorzystała dane jedynych dwóch producentów unijnych, aby ustalić wskaźniki szkody.

(174)

Do wskaźników szkody zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu, a także średnie ceny jednostkowe, koszty jednostkowe, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływ pieniężny, inwestycje, zwrot z inwestycji oraz zdolność do pozyskania kapitału.

(175)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(176)

W okresie badanym wielkość produkcji przemysłu Unii zmniejszyła się o 6 % równolegle ze spadkiem konsumpcji w Unii. W 2016 r. nastąpił znaczny spadek o 12 %, ale w kolejnym roku produkcja zwiększyła się o 6 % i utrzymała się na takim samym poziomie w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(177)

W całym okresie badanym moce produkcyjne przemysłu Unii utrzymywały się na stałym poziomie.

(178)

W okresie badanym odnotowano wahania w zakresie wykorzystania mocy produkcyjnych. Najpierw wzrosło ono o 1 % w latach 2014–2015, ale zmniejszyło się o 13 % w 2016 r., a następnie wzrosło o 6 % w 2017 r. i utrzymało się na tym poziomie. Ogólnie rzecz biorąc, wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych pozostał niski i zmniejszył się w okresie badanym o 6 %.

(179)

Produkcja i wykorzystanie mocy produkcyjnych przemysłu Unii zmniejszyły się o 6 % w następstwie spadku konsumpcji w Unii o 14 %, ale przywóz z ChRL i państw trzecich również zmniejszył się odpowiednio o 3 % i 25 %.

(180)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(181)

Wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym spadła w okresie badanym o 4 %. Spadek ten nastąpił w następstwie spadku konsumpcji w Unii.

(182)

W latach 2014–2017 przemysł Unii był w stanie zwiększyć swój udział w rynku o 18 %, ale w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym utracił 7 %. Ogółem w okresie badanym przemysł Unii zwiększył swój udział w rynku o 11 %.

(183)

W okresie badanym produkcja przemysłu Unii spadła o 6 %, konsumpcja w Unii – o 14 %, a wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym – o 4 %. Spadek wielkości sprzedaży przemysłu Unii w okresie badanym należy postrzegać w kontekście zmniejszającej się konsumpcji w tym samym okresie. Udział Unii w rynku zwiększył się o 11 %.

(184)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Zatrudnienie i wydajność

(185)

Pomimo ograniczenia produkcji zatrudnienie w przemyśle Unii zwiększyło się o 6 % w okresie badanym. Wpłynęło to na wydajność producentów unijnych, która w okresie badanym spadła o 11 %.

(186)

Średnie ceny sprzedaży i koszty produkcji stosowane przez producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Ceny sprzedaży w Unii

(187)

Średnia cena sprzedaży klientom niepowiązanym stosowana przez przemysł Unii w Unii podlegała wahaniom, ale w ujęciu ogólnym w okresie badanym spadła o 3 %, natomiast w tym samym okresie koszty produkcji przemysłu Unii utrzymywały się na stosunkowo stabilnym poziomie, przy nieznacznym wzroście o 1 % w 2015 r., po którym w 2016 r. nastąpił spadek o 10 %.

(188)

Średnie koszty pracy producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Średnie koszty pracy na pracownika

(189)

W okresie badanym średnie koszty pracy na pracownika w przemyśle Unii wahały się, jednak w ujęciu ogólnym wzrosły nieznacznie o 1 %.

(190)

Poziom zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Zapasy

(191)

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego zmieniał się w ciągu okresu badanego. Ogółem w okresie badanym zmniejszył się o 19 %.

(192)

Komisja określiła rentowność przemysłu Unii, wyrażając zysk przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(193)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(194)

Rentowność przemysłu Unii w okresie badanym ulegała wahaniom. Pomimo wzrostu w latach 2015, 2016 i 2017 w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym spadła ona ponownie do poziomu przynoszącego straty.

(195)

Przepływy środków pieniężnych netto, które odzwierciedlają zdolność przemysłu Unii do samofinansowania swojej działalności, spadły w okresie badanym o 411 %. W latach 2015, 2016 i 2017 przepływy utrzymywały się na stabilnym poziomie, ale następnie gwałtownie spadły w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(196)

W okresie badanym roczna wartość inwestycji w produkt podobny dokonanych przez przemysł Unii ulegała wahaniom, ale ogólnie wzrosła o 63 %.

(197)

Zwrot z inwestycji przemysłu Unii, czyli jego zyski wyrażone jako odsetek wartości księgowej aktywów netto, wzrósł w okresie badanym o 104 %, ale utrzymywał się na bardzo niskim poziomie w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(198)

Dochodzenie wykazało, że w przypadku większości wskaźników szkody odnotowano negatywne zmiany, a sytuacja gospodarcza i finansowa przemysłu Unii w okresie badanym uległa pogorszeniu.

(199)

Dzięki temu, że istniały odpowiednie środki, w kontekście kurczącego się rynku przemysł Unii był w stanie zwiększyć swój udział w rynku o 11 % pomimo spadku cen.

(200)

Jego wielkość produkcji i sprzedaży wykazywała taką samą tendencję spadkową jak konsumpcja w Unii. Rentowność wzrosła, ale w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nadal była ujemna. Przepływy środków pieniężnych uległy pogorszeniu i zaczęły przyjmować wartości ujemne w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W okresie badanym wartość inwestycji zmniejszyła się. Zwrot z inwestycji powrócił do korzystnego poziomu, ale w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym utrzymywał się tylko nieznacznie powyżej zera.

(201)

Na początku okresu badanego odnotowano pozytywne zmiany w zakresie rentowności, przepływów środków pieniężnych i zwrotu z inwestycji. Jednak w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przemysł Unii zaczął ponownie przynosić straty.

(202)

Jednocześnie w okresie badanym przywóz z państw trzecich zmniejszył się zarówno pod względem wielkości bezwzględnych, jak i udziału w rynku. Pomimo spadku konsumpcji w Unii udział przywozu z Chin w rynku wzrósł o 4 %, a jego cena spadła. Chociaż średnie ceny przywozu z państw trzecich były nieznacznie wyższe niż bardzo niskie ceny chińskie, Komisja nie była w stanie stwierdzić, czy przywóz ten rzeczywiście pochodził z ChRL, jak wyjaśniono w motywie 171. Średnia cena jednostkowa produktów pochodzących z państw trzecich była tylko nieznacznie wyższa niż ceny, po jakich w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym sprzedawano produkty przywożone na rynek unijny z ChRL. W związku z tym, niezależnie od tego, czy przywóz z państw trzecich rzeczywiście pochodził z ChRL, czy też nie, pogarszająca się sytuacja gospodarcza i finansowa przemysłu Unii zbiegła się w czasie z reprezentatywnej wielkości przywozem z ChRL po cenach dumpingowych, który utrzymuje się na rynku Unii i nadal znacząco podcina ceny przemysłu Unii, wywierając na niego nieuczciwą presję konkurencyjną.

(203)

Komisja stwierdziła, że – biorąc pod uwagę ogólną ocenę czynników szkody – przemysł Unii nadal doznawał istotnej szkody, ponieważ jego sytuacja gospodarcza i finansowa nie uległa poprawie i nie przezwyciężył jeszcze skutków istotnej szkody, którą Komisja stwierdziła w pierwotnym dochodzeniu.

(204)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istotna szkoda odniesiona w związku z przywozem towarów z ChRL po cenach dumpingowych utrzymywałaby się nadal w przypadku wygaśnięcia środków.

(205)

Aby ustalić prawdopodobieństwo utrzymania się szkody w przypadku uchylenia środków wobec przywozu z ChRL, Komisja przeanalizowała (i) wolne moce produkcyjne w ChRL; (ii) atrakcyjność rynku unijnego; oraz (iii) wpływ przywozu z Chin na sytuację przemysłu Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(206)

Jak wyjaśniono w motywach 140–143, ChRL posiada znaczne wolne moce produkcyjne w odniesieniu do produktu objętego przeglądem, które są o wiele wyższe niż łączna konsumpcja w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(207)

Ponadto Komisja nie stwierdziła żadnych elementów, które wskazywałyby w najbliższej przyszłości na znaczny wzrost popytu krajowego na produkt objęty przeglądem w ChRL ani na rynkach jakichkolwiek innych państw trzecich. Komisja stwierdziła zatem, że popyt krajowy w ChRL lub na rynkach innych państw trzecich nie mógłby wchłonąć dostępnych wolnych mocy produkcyjnych w ChRL.

(208)

Jak wyjaśniono w motywach 144–145, rynek unijny jest atrakcyjny dla producentów eksportujących z ChRL. W okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (2001–2005) udział w rynku przywozu z ChRL wynosił 76,2 %, co stanowi wskaźnik możliwego poziomu przywozu z ChRL w przypadku wygaśnięcia środków.

(209)

W przypadku braku cła antydumpingowego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz z ChRL powodowałby podcięcie cen sprzedaży stosowanych przez przemysł Unii o ponad 60 %. Stanowi to wskaźnik prawdopodobnego poziomu cen przywozu z ChRL w przypadku uchylenia środków. Biorąc pod uwagę powyższe elementy, prawdopodobne jest, że w przypadku uchylenia środków presja cenowa na rynku Unii zwiększyłaby się, w konsekwencji czego przemysł Unii nadal ponosiłby szkodę.

(210)

Na tej podstawie stwierdzono, że w przypadku uchylenia środków producenci eksportujący z ChRL prawdopodobnie zwiększyliby swoją obecność na rynku unijnym – zarówno pod względem wielkości przywozu, jak i udziałów w rynku – i to po cenach dumpingowych znacząco podcinających ceny sprzedaży przemysłu Unii.

(211)

Ciągła obecność przywozu towarów z ChRL po cenach dumpingowych na rynku Unii oraz stosowana przez ChRL polityka niskich cen uniemożliwiły przemysłowi Unii czerpanie pełnych korzyści z istniejących środków antydumpingowych i poprawę sytuacji po wcześniejszym wyrządzającym szkodę dumpingu. Ze względu na obecność przywozu wspomnianych towarów po cenach dumpingowych przemysł Unii nie był w stanie odzwierciedlić swoich kosztów w cenach sprzedaży, co doprowadziło w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym do znacznego pogorszenia jego rentowności, która spadła do poziomu przynoszącego straty.

(212)

W przypadku uchylenia środków przemysł Unii nie byłby w stanie utrzymać swojej wielkości sprzedaży i udziału w rynku w obliczu przywozu z ChRL po niskich cenach. Jest bardzo prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków udział ChRL w rynku wzrósłby w szybkim tempie. Dalsza utrata wielkości sprzedaży wiązałaby się z jeszcze niższym wskaźnikiem wykorzystania mocy produkcyjnych i wzrostem średnich kosztów produkcji. W połączeniu ze zwiększoną presją cenową wynikającą z podcięcia cenowego przekraczającego 60 % w przypadku niewprowadzenia środków, doprowadziłoby to do dalszego pogorszenia i tak już trudnej sytuacji finansowej przemysłu Unii, a ostatecznie do zamknięcia zakładów produkcyjnych i likwidacji tego przemysłu poza ChRL.

(213)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadziłoby do kontynuacji szkody wynikającej z przywozu towarów z ChRL po cenach dumpingowych, co prawdopodobnie wywołałoby dalsze pogorszenie i tak już niekorzystnej sytuacji przemysłu Unii.

(214)

Uchylenie środków najprawdopodobniej spowodowałoby znaczny wzrost przywozu towarów z ChRL po cenach dumpingowych znacznie podcinających ceny przemysłu Unii. Komisja stwierdziła zatem, że istnieje duże prawdopodobieństwo kontynuacji szkody w przypadku uchylenia środków.

(215)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości.

(216)

Komisja określiła interes Unii na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, interesu importerów oraz interesu użytkowników. Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(217)

Na tej podstawie Komisja zbadała, czy mimo ustaleń dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i wystąpienia szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie obowiązujących środków nie leży w interesie Unii.

(218)

Dochodzenie wykazało, że w przypadku uchylenia środków niestabilna sytuacja przemysłu Unii najprawdopodobniej ulegnie dalszemu znacznemu pogorszeniu. Mogłoby to doprowadzić do likwidacji tego przemysłu i monopolizacji rynku przez ChRL.

(219)

Dlatego też Komisja stwierdziła, że dalsze stosowanie środków wobec przywozu z ChRL przyniesie korzyści przemysłowi Unii.

(220)

Jak stwierdzono w motywach 14 i 17, jedynie jeden importer i jeden użytkownik wyrazili chęć rejestracji jako zainteresowane strony, a żaden z nich nie przedstawił żadnych uwag w toku przedmiotowego dochodzenia. Niski poziom współpracy ze strony importerów i użytkowników, zgodnie z ustaleniami z poprzedniego przeglądu wygaśnięcia, można wyjaśnić niewielkim wpływem produktu objętego przeglądem na ponoszone przez nich koszty produkcji. Okazuje się, że produkt jest postrzegany jako towar, a jego cena i możliwość dostarczenia jego wszystkich niezbędnych rodzajów przez jednego dostawcę stanowią dla klientów podstawowe kryteria. Z uwagi na to, że wpływ produktu objętego przeglądem na koszty przetworzonych produktów najwyraźniej jest marginalny, stwierdzono, że środki nie będą miały negatywnego wpływu na importerów i użytkowników.

(221)

W świetle powyższych ustaleń Komisja uznała, że brakuje przekonujących powodów, aby stwierdzić, że rozszerzenie istniejących środków antydumpingowych w odniesieniu do przywozu produktu objętego przeglądem pochodzącego z ChRL nie leży w interesie Unii.

(222)

Na podstawie wniosków wyciągniętych przez Komisję w sprawie prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i szkody oraz interesu Unii należy utrzymać środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu elektrod wolframowych pochodzących z ChRL.

(223)

Indywidualne stawki ceł antydumpingowych dla przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego przeglądem wytworzonego przez te przedsiębiorstwa, a zatem przez określone wskazane osoby prawne. Przywożone produkty objęte przeglądem wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego aktu prawnego, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają stawce celnej stosowanej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(224)

Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy niezwłocznie kierować do Komisji (69), podając wszystkie istotne informacje. Chodzi tu w szczególności o informacje dotyczące wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą krajową i eksportową, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą. W stosownych przypadkach niniejsze rozporządzenie zostanie następnie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(225)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia 2018/1046 (70) gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(226)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,

(1)

Przedmiotem proponowanej inicjatywy obywatelskiej zatytułowanej „Mettons fin à l'ère du plastique en Europe” („Zakończmy erę plastiku w Europie”) są następujące kwestie: „Wzywamy Komisję Europejską do zmiany dyrektywy w sprawie ograniczenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko w celu zakazu stosowania wszystkich tworzyw sztucznych jednorazowego użytku w Europie”.

(2)

Cele proponowanej inicjatywy obywatelskiej dotyczą następujących kwestii: „W dniu 10 maja Unia Europejska przekroczyła już limit zasobów, jakie może jej zapewnić nasza planeta. Jednak pomimo iż badania naukowe podkreślają konieczność podjęcia pilnych działań, Europa nie wprowadza w swoim modelu żadnych głębokich zmian. Sytuacja związana z plastikiem jest znamienna dla konsekwentnej odmowy stawienia czoła faktom i stoi w sprzeczności z potrzebami środowiska. W związku z tym wzywamy do wprowadzenia do 2027 r. zakazu stosowania wszystkich opakowań i butelek plastikowych, tak aby możliwe było rozpoczęcie konkretnych działań dążących do poszanowania ograniczeń dostępnych zasobów”.

(3)

Traktat o Unii Europejskiej (TUE) podkreśla rolę obywatelstwa Unii i usprawnia demokratyczne funkcjonowanie Unii, stanowiąc między innymi, że każdy obywatel ma mieć prawo do uczestnictwa w życiu demokratycznym Unii za pośrednictwem europejskiej inicjatywy obywatelskiej.

(4)

W związku z tym procedury i warunki wymagane dla inicjatywy obywatelskiej powinny być jasne, proste, przyjazne użytkownikowi i proporcjonalne do charakteru inicjatywy obywatelskiej, tak aby zachęcić obywateli do udziału i zwiększyć przystępność Unii.

(5)

Komisja jest uprawniona do przedstawiania wniosków dotyczących unijnych aktów prawnych w celu wprowadzenia w życie Traktatów w zakresie działań, które należy podjąć, by osiągnąć cele zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska, ochrony zdrowia ludzkiego, zapewnienia rozważnego i racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych i promowania na płaszczyźnie międzynarodowej środków zmierzających do rozwiązywania regionalnych lub światowych problemów w dziedzinie środowiska, w szczególności zwalczania zmian klimatu, na podstawie art. 192 ust. 1 TFUE w związku z art. 191 ust. 1 TFUE.

(6)

Z powyższych względów p proponowana inicjatywa obywatelska nie wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji w zakresie przedkładania wniosku dotyczącego aktu prawnego Unii w celu wprowadzenia w życie Traktatów zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. b) wspomnianego rozporządzenia.

(7)

Ponadto utworzono komitet obywatelski i wyznaczono osoby do kontaktu zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia, a proponowana inicjatywa obywatelska nie jest oczywistym nadużyciem, nie jest oczywiście niepoważna lub dokuczliwa ani nie jest w sposób oczywisty sprzeczna z wartościami Unii określonymi w art. 2 TUE.

(8)

Należy zatem zarejestrować proponowaną inicjatywę obywatelską pod nazwą „Mettons fin à l'ère du plastique en Europe” („Zakończmy erę plastiku w Europie”),

(1)

W decyzji wykonawczej Komisji 2014/287/UE (2) ustanawia się kryteria tworzenia i oceny europejskich sieci referencyjnych i ich członków oraz ułatwienia wymiany informacji i wiedzy specjalistycznej w odniesieniu do tworzenia i oceny tych sieci. W art. 6 tej decyzji wezwano państwa członkowskie do powołania zarządu państw członkowskich w celu podjęcia decyzji w sprawie zatwierdzania propozycji sieci, członkostwa w sieciach i rozwiązania sieci. Państwa członkowskie powołały zarząd państw członkowskich, który następnie zatwierdził 23 europejskie sieci referencyjne (ESR) w grudniu 2016 r. i jedną w lutym 2017 r. Wszystkie sieci rozpoczęły działalność w 2017 r.

(2)

W celu zwiększenia skuteczności europejskich sieci referencyjnych zarząd państw członkowskich powinien stać się forum wymiany informacji i wiedzy specjalistycznej w celu kierowania rozwojem ESR, zapewniania wytycznych sieciom i państwom członkowskim oraz doradzania Komisji w kwestiach związanych z tworzeniem sieci. W celu wspierania wymiany doświadczeń oraz w celu ułatwienia procesu zgodnego z innymi rodzajami transgranicznej wymiany danych dotyczących zdrowia zarząd powinien przewidzieć bliską współpracę z siecią e-zdrowie, aby w miarę możliwości opracować wspólne strategie, struktury danych i wytyczne ułatwiające przejrzysty dostęp do różnych usług oraz optymalizujące przepisy dla podmiotów świadczących opiekę zdrowotną. Zarząd powinien również wspierać dyskusję z innymi odpowiednimi forami UE (takimi jak Grupa Sterująca ds. Promocji Zdrowia, Profilaktyki Chorób i Zarządzania Chorobami Niezakaźnymi) dotyczącą dziedzin będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

(3)

Obecne doświadczenia zgromadzone przez 24 istniejące ESR pokazały, że aby zapewnić sprawne funkcjonowanie każdej sieci, jej członkowie powinni ściśle współpracować przy wykonywaniu swoich zadań, takich jak wymiana danych dotyczących zdrowia w dziedzinie diagnostyki i leczenia pacjentów w skuteczny i bezpieczny sposób, co przyczynia się do badań naukowych i opracowywania wytycznych medycznych. Ścisła współpraca wymaga wzajemnego zaufania między członkami każdej sieci oraz wzajemnego uznawania w szczególności ich wiedzy specjalistycznej i kompetencji, jakości ich opieki klinicznej, a także ich określonych zasobów ludzkich, strukturalnych i sprzętowych, zgodnie z pkt 2 załącznika II do decyzji delegowanej Komisji 2014/286/UE (3).

(4)

Równie ważne są wzajemne zaufanie i wzajemne uznawanie, w przypadku gdy świadczeniodawcy pragną wstąpić do istniejącej sieci, ponieważ gwarantują one odpowiednie warunki wstępne przyszłej współpracy w ramach sieci. Pozytywna opinia na temat wniosku o członkostwo wydana przez zarząd sieci, do której pragnie wstąpić świadczeniodawca, w następstwie wzajemnej oceny przeprowadzonej przez sieć na podstawie kryteriów i warunków określonych w pkt 2 załącznika II do decyzji delegowanej 2014/286/UE, powinna zatem być dołączona do takiego wniosku, kiedy jest on oceniany przez niezależny organ oceniający wnioski wyznaczony przez Komisję. Aby umożliwić świadczeniodawcy odniesienie się do opinii zarządu sieci, powinno się przewidzieć możliwość zgłaszania przez świadczeniodawcę uwag do projektu opinii w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania tej opinii.

(5)

Należy określić rozsądne terminy dla zarządu sieci w odniesieniu do projektu opinii i opinii ostatecznej. Termin wydania ostatecznej opinii powinien zatem co do zasady wynosić cztery miesiące. Jednak jeżeli świadczeniodawca zgłosi uwagi do projektu opinii zarządu sieci, czteromiesięczny termin na wydanie ostatecznej opinii powinien zostać przedłużony o miesiąc, aby umożliwić zarządowi sieci uwzględnienie otrzymanych uwag. Ze względu na pewność prawa, w przypadku gdy zarząd sieci nie przekaże projektu opinii lub nie wyda ostatecznej opinii w wyznaczonym terminie, opinię ostateczną należy uznać za pozytywną.

(6)

Jeżeli wniosek o członkostwo otrzyma negatywną opinię zarządu sieci, do której pragnie wstąpić świadczeniodawca, otrzymawszy zatwierdzenie w formie pisemnego oświadczenia państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę dany świadczeniodawca, państwo członkowskie siedziby powinno mieć możliwość zwrócenia się do zarządu państw członkowskich o podjęcie decyzji – na podstawie kryteriów i warunków określonych w pkt 2 załącznika II do decyzji delegowanej 2014/286/UE – w sprawie tego, czy wniosek może jednak zostać przedłożony Komisji.

(7)

W celu ułatwienia pracownikom służby zdrowia w ESR zdalnej współpracy transgranicznej w zakresie diagnostyki i leczenia pacjentów cierpiących na złożone choroby lub schorzenia rzadkie lub o niskiej chorobowości oraz w celu ułatwienia badań naukowych nad takimi chorobami lub schorzeniami Komisja opracowała system zarządzania danymi klinicznymi pacjentów (ang. Clinical Patient Management System – CPMS) dla ESR, który ma ułatwiać tworzenie i funkcjonowanie ESR zgodnie z art. 12 ust. 4 lit. c) dyrektywy 2011/24/UE.

(8)

CPMS powinien zapewnić wspólną infrastrukturę dla pracowników służby zdrowia umożliwiającą współpracę w ramach ESR przy diagnostyce i leczeniu pacjentów cierpiących na złożone choroby lub schorzenia rzadkie lub o niskiej chorobowości. Powinien on zapewnić środki umożliwiające jak najskuteczniejszą wymianę informacji i wiedzy specjalistycznej na temat takich chorób w ramach ESR.

(9)

CPMS powinien zatem składać się z bezpiecznej infrastruktury informatycznej zapewniającej wspólny interfejs, przy pomocy którego świadczeniodawcy będący członkami ESR, partnerzy powiązani (4) lub użytkownicy o statusie gościa („świadczeniodawcy upoważnieni do dostępu do CPMS”) mogą w ramach sieci wymieniać informacje na temat określonych pacjentów, co ma służyć ułatwieniu im dostępu do bezpiecznej opieki zdrowotnej o wysokiej jakości oraz wspieraniu skutecznej współpracy w dziedzinie opieki zdrowotnej między państwami członkowskimi poprzez ułatwienie wymiany istotnych informacji.

(10)

W celu zagwarantowania zgodności z przepisami o ochronie danych oraz w celu zapewnienia stosowania skutecznego i zabezpieczonego środowiska dla elektronicznej wymiany danych osobowych pacjentów między świadczeniodawcami w ramach ESR do celów, o których mowa w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2011/24/UE, wymiana taka powinna odbywać się wyłącznie w oparciu o wyraźną zgodę pacjenta i wyłącznie za pośrednictwem CPMS. Świadczeniodawcy są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa danych przetwarzanych poza CPMS w celu wprowadzenia ich do CPMS, a także danych, które nie są wprowadzane do CPMS, lecz przetwarzane przez nich w związku z CPMS (takich jak formularze zgody) lub danych pobieranych przez nich z CPMS i przetwarzanych poza CPMS.

(11)

W ramach CPMS przetwarza się dane wrażliwe dotyczące pacjentów cierpiących na złożone choroby rzadkie lub o niskiej chorobowości. Dane te są przetwarzane wyłącznie w celu ułatwienia diagnostyki i leczenia pacjentów, wprowadzania ich do odpowiednich rejestrów lub innych baz danych dotyczących złożonych chorób rzadkich lub o niskiej chorobowości, które służą badaniom naukowym, celom klinicznym lub związanym z polityką zdrowotną, oraz w celu skontaktowania się z potencjalnymi uczestnikami inicjatyw w dziedzinie badań naukowych. W ramach ESR świadczeniodawcy powinni być w stanie przetwarzać dane pacjentów w CPMS po uzyskaniu konkretnej, świadomej i dobrowolnej zgody pacjentów na trzy możliwe sposoby wykorzystania ich danych (ocena lekarska dokumentacji medycznej na potrzeby doradztwa w zakresie diagnostyki i leczenia, wprowadzanie danych do rejestrów chorób rzadkich lub innych baz danych dotyczących złożonych chorób rzadkich lub o niskiej chorobowości, a także możliwość skontaktowania się z pacjentami w celu uczestnictwa w inicjatywie w dziedzinie badań naukowych). Zgoda powinna być uzyskiwana oddzielnie dla każdego z tych trzech celów. Niniejsza decyzja powinna określać cele i zabezpieczenia w zakresie przetwarzania takich danych w CPMS. W szczególności Komisja powinna określić ogólne cechy CPMS w odniesieniu do każdej sieci, zapewniać i utrzymywać bezpieczną infrastrukturę informatyczną wymaganą w tym celu oraz zapewniać jej techniczne funkcjonowanie i bezpieczeństwo. Zgodnie z zasadą minimalizacji danych Komisja powinna przetwarzać wyłącznie dane osobowe, które są absolutnie niezbędne do zapewnienia zarządzania CPMS w odniesieniu do każdej sieci, a zatem nie powinna mieć dostępu do danych dotyczących zdrowia pacjentów, które są wymieniane w ramach europejskich sieci referencyjnych, chyba że jest to absolutnie niezbędne do wypełnienia jej obowiązków jako współadministratora.

(12)

Niniejsza decyzja wykonawcza powinna mieć zastosowanie wyłącznie do przetwarzania danych osobowych, które odbywa się w CPMS, w szczególności danych kontaktowych, i danych dotyczących zdrowia, w ramach ESR.

(13)

Art. 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (5) oraz art. 28 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (6) nakładają na współadministratorów operacji przetwarzania danych osobowych obowiązek określenia w przejrzysty sposób odpowiednich zakresów ich odpowiedzialności dotyczącej wypełniania obowiązków wynikających z tych rozporządzeń. Przewidziano w nich również, że przypadające im obowiązki i ich zakres mogą być określone przez prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego, któremu administratorzy ci podlegają

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2014/287/UE.

(15)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 13 września 2018 r.

(16)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 16 dyrektywy 2011/24/UE,

(1)

Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które to zmiany należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/1247 (5) w następstwie wystąpienia przypadku afrykańskiego pomoru świń w Polsce, Bułgarii i na Litwie.

(2)

Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2019/1247 w Bułgarii, Polsce i na Litwie odnotowano kolejne przypadki afrykańskiego pomoru świń u świń zdziczałych i domowych, co należy również uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(3)

W lipcu 2019 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w obwodzie Ruse w Bułgarii na obszarze obecnie wymienionym w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Bułgarii, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części I.

(4)

W lipcu 2019 r. odnotowano jeden przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w obwodzie Silistra w Bułgarii na obszarze obecnie wymienionym w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Ten przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Bułgarii, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części I.

(5)

W lipcu 2019 r. odnotowano trzy ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w powiatach lubartowskim, ciechanowskim i sokołowskim w Polsce na obszarach obecnie wymienionych w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Te ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski, na których występuje afrykański pomór świń, powinny być wymienione w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II.

(6)

W lipcu 2019 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w rejonie Olita na Litwie na obszarze obecnie wymienionym w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Litwy, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II.

(7)

Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Bułgarii, Polsce i na Litwie należy wyznaczyć nowe obszary podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je w części I, II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,