22.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 81/1

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/356

z dnia 13 grudnia 2018 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które należy zgłaszać repozytoriom transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jego art. 4 ust. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Aby zwiększyć wydajność i podobieństwa między sprawozdawczością dotyczącą instrumentów pochodnych a sprawozdawczością dotyczącą transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, obowiązek przekazywania do repozytoriów transakcji szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365 należy dostosować do obowiązku zgłaszania transakcji na instrumentach pochodnych do repozytoriów transakcji zgodnie z art. 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (2). Wymogi dotyczące zgłaszania, które określają szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, powinny być zatem podobne do wymogów dotyczących zgłaszania, które określają szczegółowe informacje dotyczące instrumentów pochodnych.

(2)

Aby zapewnić wydajność procesu zgłaszania i użyteczność zgłaszanych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, szczegółowe informacje dotyczące tych transakcji należy dostosować do rodzajów transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych określonych w rozporządzeniu (UE) 2015/2365. W odniesieniu do zgłaszania transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego celem rozporządzenia (UE) 2015/2365 jest wychwycenie transakcji, które służą temu samemu celowi co transakcje odkupu, transakcje zwrotne kupno-sprzedaż lub transakcje udzielenia pożyczki papierów wartościowych, a zatem stanowią podobne ryzyko dla stabilności finansowej z uwagi na umożliwianie narastania dźwigni finansowej i procykliczności oraz zacieśniania wzajemnych powiązań na rynkach finansowych lub z powodu wpływu tych transakcji na płynność i transformację terminów zapadalności. O ile zatem transakcje z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego obejmują transakcje podlegające umowom o dostarczenie zabezpieczenia między instytucjami finansowymi a ich klientami, w przypadku gdy instytucje finansowe świadczą usługi brokerskie na rzecz klientów, nie obejmują ono innych pożyczek, takich jak pożyczki na potrzeby restrukturyzacji przedsiębiorstw, które, pomimo iż mogą wiązać się z papierami wartościowymi, nie prowadzą do wystąpienia ryzyka systemowego, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2015/2365.

(3)

Ważne jest, aby szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych rozliczanych przez kontrahenta centralnego były prawidłowo zgłaszane i można je było łatwo zidentyfikować, bez względu na to, czy dana transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została rozliczona w tym samym dniu czy w terminie późniejszym niż dzień zawarcia tej transakcji.

(4)

W celu zapewnienia kompleksowej sprawozdawczości, w przypadku gdy określone szczegółowe informacje dotyczące zabezpieczenia nie są znane na dzień transakcji, kontrahenci powinni zaktualizować informacje dotyczące zabezpieczenia, jak tylko informacje te staną się dostępne dla kontrahentów i nie później niż w dniu roboczym następującym po dacie waluty danej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

(5)

Aby organy korzystające z dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które to informacje są przechowywane w repozytoriach transakcji, otrzymywały bardziej przydatne informacje, kontrahenci powinni zgłaszać do repozytoriów transakcji międzynarodowy kod identyfikujący papier wartościowy (kod ISIN) koszyka zabezpieczenia stosowanego do przekazania zabezpieczenia w ramach transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, jeżeli koszyk ten posiada taki kod.

(6)

W przypadku gdy kontrahenci przekazują zabezpieczenie na podstawie wartości ekspozycji netto, co jest wynikiem kompensowania szeregu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych pomiędzy dwoma kontrahentami, często nie jest możliwe szczegółowe przypisanie zabezpieczenia do poszczególnych transakcji, w związku z czym szczegółowy przydział zabezpieczenia może nie być znany. W takich sytuacjach kontrahenci powinni mieć możliwość zgłoszenia zabezpieczenia niezależnie od pożyczki bazowej.

(7)	Podstawą niniejszego rozporządzenia jest projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożonych Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych („ESMA”) zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (3).

(8)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zwrócił się o opinię do działającej przy ESMA Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych podlegające zgłoszeniu

1. Zgłoszenie dokonane na podstawie art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365 zawiera kompletne i dokładne szczegółowe informacje określone w tabelach 1, 2, 3 i 4 załącznika, które odnoszą się do danej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

2. Zgłaszając zawarcie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, kontrahent określa w zgłoszeniu rodzaj czynności „New” (nowe) w polu 98 w tabeli 2 w załączniku do niniejszego rozporządzenia. W kolejnych zgłoszeniach zawierających szczegółowe informacje dotyczące tej transakcji w polu 98 w tabeli 2 w załączniku do niniejszego rozporządzenia określa się odnośny rodzaj czynności, która odnosi się do tej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

Artykuł 2

Transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych rozliczane przez kontrahentów centralnych

1. Jeżeli transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych, w odniesieniu do której szczegółowe informacje zostały już zgłoszone zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, zostaje następnie rozliczona przez kontrahenta centralnego, transakcję tę, po jej rozliczeniu, zgłasza się jako zakończoną poprzez podanie w polu 98 w tabeli 2 w załączniku jako rodzaju czynności „Termination/Early Termination”(zakończenie/przedterminowe zakończenie), jak również zgłasza się nowe transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych wynikające z tego rozliczenia.

2. Transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych zawartą w systemie obrotu i rozliczoną przez kontrahenta centralnego w tym samym dniu zgłasza się dopiero po rozliczeniu tej transakcji.

3. W odniesieniu do depozytu zabezpieczającego wniesionego lub otrzymanego w związku z rozliczoną transakcją finansowaną z użyciem papierów wartościowych kontrahent przedstawia szczegółowe informacje określone w tabeli 3 w załączniku do niniejszego rozporządzenia i wskazuje odnośny rodzaj czynności określony w polu 20 w tej tabeli w załączniku.

Artykuł 3

Zgłaszanie zabezpieczenia

1. Kontrahenci transakcji udzielenia pożyczki papierów wartościowych lub towarów lub transakcji zaciągnięcia pożyczki papierów wartościowych lub towarów, którzy uzgadniają nieprzekazanie zabezpieczenia, zawierają tę informację w polu 72 w tabeli 2 w załączniku.

2. Jeżeli zabezpieczenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych jest powiązane z daną pożyczką, a szczegółowe informacje na temat zabezpieczenia znane są kontrahentowi przed upływem terminu zgłoszenia, w polach 75–94 w tabeli 2 w załączniku zgłasza on kompletne i dokładne szczegółowe informacje na temat wszystkich poszczególnych składników zabezpieczenia tej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych przy zgłaszaniu tej transakcji po raz pierwszy, wskazując rodzaj czynności „New” (nowe) w polu 98 w tabeli 2 w załączniku.

3. Jeżeli zabezpieczenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych jest powiązane z daną pożyczką, ale szczegółowe informacje na temat zabezpieczenia nie są znane kontrahentowi przed upływem terminu zgłoszenia, w polach 75–94 w tabeli 2 w załączniku zgłasza on kompletne i dokładne szczegółowe informacje na temat wszystkich poszczególnych składników zabezpieczenia tej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych bezzwłocznie po uzyskaniu tych informacji i nie później niż w dniu roboczym następującym po dacie waluty wskazanej w polu 13 w tabeli 2 w załączniku, określając rodzaj czynności „Collateral update” (aktualizacja zabezpieczenia) w polu 98 w tabeli 2 w załączniku.

4. Kontrahent zabezpieczający jedną transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych lub większą liczbę takich transakcji koszykiem zabezpieczeń posiadającym międzynarodowy kod identyfikujący papier wartościowy (kod ISIN), zgłasza ten kod ISIN w polu 96 w tabeli 2 w załączniku przy zgłaszaniu transakcji, określając rodzaj czynności „New” (nowe) w polu 98 w tabeli 2 w załączniku.

5. Kontrahent zabezpieczający jedną transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych lub większą liczbę takich transakcji koszykiem zabezpieczeń nieposiadającym kodu ISIN, zgłasza kod „NTAV” w polu 96 w tabeli 2 w załączniku przy zgłaszaniu transakcji, określając rodzaj czynności „New” (nowe) w polu 98 w tabeli 2 w załączniku.

6. Do celów ust. 4 i 5 kontrahent zgłasza również, wskazując rodzaj czynności „Collateral update” (aktualizacja zabezpieczenia) w polu 98 w tabeli 2 w załączniku, kompletne i dokładne szczegółowe informacje na temat wszystkich poszczególnych składników zabezpieczenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych w polach 75–94 w tabeli 2 w załączniku, bezzwłocznie po uzyskaniu tych informacji i nie później niż w dniu roboczym następującym po dacie waluty wskazanej w polu 13 w tabeli 2 w załączniku.

7. Kontrahent zabezpieczający większą liczbę transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych na podstawie wartości ekspozycji netto zgłasza „true” (prawda) w polu 73 w tabeli 2 w załączniku. Kontrahent ten zgłasza, wskazując rodzaj czynności „Collateral update” (aktualizacja zabezpieczenia) w polu 98 w tabeli 2 w załączniku, kompletne i dokładne szczegółowe informacje na temat wszystkich poszczególnych składników zabezpieczenia tych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych w polach 75–94 w tabeli 2 w załączniku, bezzwłocznie po uzyskaniu tych informacji i nie później niż w dniu roboczym następującym po dacie waluty wskazanej w polu 13 w tabeli 2 w załączniku.

Artykuł 4

Zgłaszanie ponownego wykorzystania zabezpieczenia

1. Kontrahent, który otrzymuje jeden instrument finansowy lub większą liczbę takich instrumentów jako zabezpieczenie w ramach transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, zgłasza w polach 7, 8 i 9 w tabeli 4 w załączniku kompletne i dokładne szczegółowe informacje na temat ewentualnego ponownego wykorzystania każdego z tych instrumentów finansowych.

2. Kontrahent, który otrzymuje środki pieniężne jako zabezpieczenie w ramach transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, zgłasza w polach 11, 12 i 13 tabeli 4 w załączniku kompletne i dokładne szczegółowe informacje na temat wszystkich przypadków reinwestycji zabezpieczenia gotówkowego dla każdej waluty.

Artykuł 5

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

ZAŁĄCZNIK

Tabela 1

Informacje dotyczące kontrahenta

Nr	Pole	Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu	Transakcja odkupu	Transakcja zwrotna kupno-sprzedaż	Transakcja udzielenia pożyczki papierów wartościowych	Transakcja z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego
1	Znacznik czasu zgłoszenia	Data i godzina przekazania zgłoszenia do repozytorium transakcji.	T	T	T	T
2	Podmiot przekazujący zgłoszenie	Niepowtarzalny kod identyfikujący podmiot dokonujący zgłoszenia. Jeżeli dokonanie zgłoszenia powierzono osobie trzeciej lub drugiemu kontrahentowi – niepowtarzalny kod identyfikujący ten podmiot.	T	T	T	T
3	Kontrahent dokonujący zgłoszenia	Niepowtarzalny kod identyfikujący kontrahenta dokonującego zgłoszenia.	T	T	T	T
4	Charakter kontrahenta dokonującego zgłoszenia	Wskazanie, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem finansowym czy niefinansowym.	T	T	T	T
5	Sektor, w którym działa kontrahent dokonujący zgłoszenia	Jeden kod lub większa liczba kodów, które klasyfikują charakter działalności gospodarczej kontrahenta dokonującego zgłoszenia. Jeżeli kontrahentem dokonującym zgłoszenia jest kontrahent finansowy – wszystkie odpowiednie kody zawarte w taksonomii dla kontrahentów finansowych i mające zastosowanie do tego kontrahenta. Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest kontrahentem niefinansowym, wszystkie odpowiednie kody zawarte w taksonomii dla kontrahentów niefinansowych i mające zastosowanie do tego kontrahenta. Jeżeli zgłoszono więcej niż jeden rodzaj działalności, kody podawane są w porządku odzwierciedlającym względne znaczenie odpowiadających im rodzajów działalności.	T	T	T	T
6	Dodatkowa klasyfikacja sektorowa	Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) lub alternatywnym funduszem inwestycyjnym (AFI) – kod określający, czy jest on funduszem inwestycyjnym typu ETF lub funduszem rynku pieniężnego (FRP). Jeżeli kontrahent dokonujący zgłoszenia jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym (AFI) lub kontrahentem niefinansowym prowadzącym działalność finansową lub ubezpieczeniową lub w zakresie nieruchomości – kod określający, czy kontrahent ten jest funduszem inwestycyjnym inwestującym w nieruchomości (REIT).	T	T	T	T
7	Oddział kontrahenta dokonującego zgłoszenia	W przypadku gdy kontrahent dokonujący zgłoszenia zawiera transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych za pośrednictwem oddziału – kod identyfikujący ten oddział.	T	T	T	T
8	Oddział drugiego kontrahenta	W przypadku gdy drugi kontrahent zawiera transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych za pośrednictwem oddziału – kod identyfikujący ten oddział.	T	T	T	T
9	Strona kontraktu, po której znajduje się kontrahent	Wskazanie, czy kontrahent dokonujący zgłoszenia jest przekazującym zabezpieczenie czy też przyjmującym zabezpieczenie zgodnie z art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/363 (1)	T	T	T	T
10	Podmiot odpowiedzialny za dokonanie zgłoszenia	Jeżeli kontrahent finansowy jest odpowiedzialny za dokonanie zgłoszenia w imieniu drugiego kontrahenta zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 (2), niepowtarzalny kod identyfikujący tego kontrahenta finansowego. Jeżeli spółka zarządzająca jest odpowiedzialna za dokonanie zgłoszenia w imieniu przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) zgodnie z art. 4 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia, niepowtarzalny kod identyfikujący tę spółkę zarządzającą. Jeżeli zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym (ZAFI) jest odpowiedzialny za dokonanie zgłoszenia w imieniu alternatywnego funduszu inwestycyjnego (AFI) zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2365, niepowtarzalny kod identyfikujący tego ZAFI.	T	T	T	T
11	Drugi kontrahent	Niepowtarzalny kod identyfikujący podmiot, z którym kontrahent dokonujący zgłoszenia zawarł transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych. W przypadku osoby prywatnej należy konsekwentnie podawać kod klienta.	T	T	T	T
12	Państwo drugiego kontrahenta	Kod państwa, w którym znajduje się siedziba statutowa drugiego kontrahenta, lub jeśli drugi kontrahent jest osobą fizyczną – kod państwa zamieszkania.	T	T	T	T
13	Beneficjent	Jeżeli beneficjent kontraktu nie jest jego kontrahentem, kontrahent dokonujący zgłoszenia musi wskazać tego beneficjenta, podając niepowtarzalny kod lub, w przypadku osób prywatnych, kod klienta stosowany konsekwentnie i nadany przez podmiot prawny, z którego usług korzysta ta osoba prywatna.	T	T	T	N
14	Agent trójstronny	Niepowtarzalny kod identyfikujący osobę trzecią, której kontrahent dokonujący zgłoszenia zlecił na zasadzie outsourcingu obsługę posttransakcyjną transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych (w stosownych przypadkach).	T	T	T	N
15	Broker	Niepowtarzalny kod podmiotu, który działa jako pośrednik kontrahenta dokonującego zgłoszenia, nie stając się stroną samej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych. W przypadku transakcji udzielenia pożyczki papierów wartościowych broker nie obejmuje pełnomocnika pożyczkodawcy („agent lender”).	T	T	T	N
16	Członek rozliczający	W przypadku gdy transakcja jest rozliczana – niepowtarzalny kod identyfikujący odpowiedzialnego członka rozliczającego kontrahenta dokonującego zgłoszenia.	T	T	T	N
17	Uczestnik lub uczestnik pośredni centralnego depozytu papierów wartościowych („CDPW”)	Niepowtarzalny kod uczestnika lub uczestnika pośredniego CDPW kontrahenta dokonującego zgłoszenia. Jeżeli zarówno uczestnik, jak i uczestnik pośredni CDPW są zaangażowani w transakcję – kod uczestnika pośredniego. Pole to nie ma zastosowania do towarów.	T	T	T	N
18	Pełnomocnik pożyczkodawcy („agent lender”)	Niepowtarzalny kod pełnomocnika pożyczkodawcy („agent lender”) uczestniczącego w transakcji udzielenia pożyczki papierów wartościowych.	T	N	T	N

Tabela 2

Dane dotyczące pożyczki i zabezpieczenia

Pole

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu

Transakcja odkupu

Transakcja zwrotna kupno-sprzedaż

Transakcja udzielenia pożyczki papierów wartościowych

Transakcja z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego

Unikatowy identyfikator transakcji („UTI”)

Niepowtarzalne odniesienie przypisane transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych w celu jej zidentyfikowania.

Numer referencyjny zgłoszenia

W przypadku transakcji wynikających z rozliczenia, zgłasza się pierwotny UTI, a mianowicie UTI pierwotnej transakcji dwustronnej. Nie wymaga się jednak zgłaszania pierwotnego UTI przez kontrahentów będących kontrahentami centralnymi („CCP”), którzy rozliczyli transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych.

Jeżeli transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została zrealizowana w systemie obrotu i rozliczona w tym samym dniu – numer wygenerowany przez system obrotu i niepowtarzalny dla jej realizacji.

Data zdarzenia

Dzień, w którym miało miejsce zdarzenie objęte obowiązkiem zgłaszania i dotyczące transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, ujęte w zgłoszeniu. W przypadku rodzajów czynności „Valuation update” (aktualizacja wyceny), „Collateral update” (aktualizacja zabezpieczenia), „Reuse update” (aktualizacja ponownego wykorzystania), „Margin update” (aktualizacja depozytu zabezpieczającego) – data, w odniesieniu do której podaje się informacje ujęte w zgłoszeniu.

Rodzaj transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych

Rodzaj transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych zgodnie z definicjami w art. 3 pkt 7–10 rozporządzenia (UE) 2015/2365.

Rozliczono

Wskazanie, czy nastąpiło centralne rozliczenie.

Znacznik czasu rozliczenia

Data i godzina dokonania rozliczenia.

CCP

W przypadku rozliczonych kontraktów – niepowtarzalny kod CCP, który dokonał rozliczenia kontraktu.

System obrotu

Niepowtarzalny kod identyfikujący system, w którym zrealizowano transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych.

Jeżeli transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została zawarta poza rynkiem regulowanym i została dopuszczona do obrotu – kod MIC „XOFF”.

Jeżeli transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została zawarta poza rynkiem regulowanym, ale nie została dopuszczona do obrotu – kod MIC „XXXX”.

Rodzaj umowy ramowej

Odniesienie do rodzaju umowy ramowej, w ramach której kontrahenci zawarli transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych.

Inny rodzaj umowy ramowej

Nazwa umowy ramowej. Pole to wypełnia się jedynie w przypadku, gdy w polu 9 zgłasza się „OTHR”.

Wersja umowy ramowej

W stosownych przypadkach podanie roku umowy ramowej właściwej dla zgłaszanej transakcji.

Znacznik czasu realizacji transakcji

Data i godzina realizacji transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

Data waluty (termin rozpoczęcia)

Ustalona umownie między kontrahentami data wymiany środków pieniężnych, papierów wartościowych lub towarów w zamian za zabezpieczenie w odniesieniu do etapu otwarcia (kasowego) transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

Termin zapadalności (termin zakończenia)

Ustalona umownie między kontrahentami data wymiany środków pieniężnych, papierów wartościowych lub towarów w zamian za zabezpieczenie w odniesieniu do etapu zamknięcia (terminowego) transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych. Informacji tych nie zgłasza się w odniesieniu do transakcji odkupu zawartych na czas nieokreślony.

Data zakończenia transakcji

Data zakończenia transakcji w przypadku pełnego przedterminowego zakończenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

Minimalny okres wypowiedzenia

Minimalna liczba dni roboczych, w których jeden z kontrahentów musi poinformować drugiego kontrahenta o zakończeniu transakcji.

Najwcześniejszy termin wypowiedzenia

Najwcześniejszy termin, w którym pożyczkodawca środków pieniężnych ma prawo do przedterminowego odzyskania części środków pieniężnych lub zakończenia transakcji.

Wskaźnik zabezpieczenia ogólnego

Wskazanie, czy transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych jest przedmiotem uzgodnienia dotyczącego zabezpieczenia ogólnego. W przypadku transakcji udzielenia pożyczki papierów wartościowych pole to odnosi się do papierów wartościowych przekazanych jako zabezpieczenie, a nie do papieru wartościowego przekazanego w ramach pożyczki.

W przypadku transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych objętych uzgodnieniem dotyczącym zabezpieczenia ogólnego podaje się kod „GENE”. Uzgodnienie dotyczące zabezpieczenia ogólnego określa uzgodnienie dotyczące zabezpieczenia w odniesieniu do transakcji, w ramach której przekazujący zabezpieczenie może wybrać papier wartościowy, który ma zostać przekazany jako zabezpieczenie, spośród stosunkowo dużej liczby papierów wartościowych spełniających uprzednio określone kryteria.

W przypadku transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych objętych uzgodnieniem dotyczącym zabezpieczenia szczególnego podaje się kod „SPEC”. Uzgodnienie dotyczące zabezpieczenia szczególnego oznacza uzgodnienie dotyczące zabezpieczenia transakcji, w ramach której przyjmujący zabezpieczenie wymaga przekazania przez przekazującego zabezpieczenie określonego międzynarodowego numeru identyfikującego papier wartościowy („kod ISIN”).

Wskaźnik dostawy według wartości („DBV”)

Wskazanie, czy transakcja została rozliczona z zastosowaniem mechanizmu DBV.

Metoda przekazania zabezpieczenia

Wskazanie, czy zabezpieczenie w ramach transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych podlega uzgodnieniu dotyczącemu zabezpieczeń polegającemu na przeniesieniu tytułu, uzgodnieniu dotyczącemu zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji lub uzgodnieniu dotyczącemu zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji z prawem wykorzystania.

Jeżeli do przekazania zabezpieczenia wykorzystano więcej niż jedną metodę, w tym polu należy podać pierwotne uzgodnienie dotyczące zabezpieczenia.

Brak terminu zapadalności

Wskazanie, czy transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych ma umownie ustalony termin zapadalności czy też nie ma takiego terminu.

W przypadku transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych bez terminu zapadalności należy określić kod „True” (prawda) oraz kod „False” (fałsz) w przypadku transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych z terminem zapadalności.

Tryb zakończenia transakcji

Wskazanie, czy transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych jest transakcją z możliwością zakończenia w dowolnym momencie lub transakcją z możliwością przedłużenia terminu zapadalności.

W przypadku transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego pola 23–34 należy powielić i wypełnić dla każdej waluty wykorzystanej w ramach pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego.

Stała stopa procentowa

W przypadku transakcji odkupu stopa procentowa w ujęciu rocznym dla kwoty głównej transakcji odkupu zgodnie ze wzorem obliczania dni.

W przypadku transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego stopa procentowa w ujęciu rocznym dla wartości pożyczki, którą pożyczkobiorca płaci pożyczkodawcy.

Wzór obliczania dni

Metoda obliczania naliczonych odsetek od kwoty głównej dla danej stopy procentowej.

Zmienna stopa procentowa

W stosownych przypadkach – wskazanie stosowanej referencyjnej stopy procentowej, która jest aktualizowana w określonych z góry odstępach czasu przez odniesienie do rynkowej referencyjnej stopy procentowej.

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej – okres czasu

Okres czasu wskazujący okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej.

Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej – mnożnik

Mnożnik dla okresu czasu wskazującego okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej określonego w polu 26.

Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej – okres czasu

Okres czasu wskazujący częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej.

Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej – mnożnik

Mnożnik dla okresu czasu wskazującego częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej określonego w polu 28.

Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej – okres czasu

Okres czasu wskazujący częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej.

Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej – mnożnik

Mnożnik dla okresu czasu wskazującego częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej określonego w polu 30.

Spread

Liczba punktów bazowych, które należy dodać do zmiennej stopy procentowej lub od niej odjąć, aby określić stopę procentową pożyczki.

Kwota w walucie transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego

Kwota pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego w danej walucie.

Waluta transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego

Waluta pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego.

Pola 35 i 36 należy powielić i wypełnić dla każdej korekty zmiennej stopy procentowej.

Korygowana stopa procentowa

Stopa procentowa określona w tabeli stóp procentowych.

Data rozpoczęcia stosowania stopy procentowej

Data, od której stosowana jest stopa procentowa.

Kwota główna w dniu waluty

Wartość środków pieniężnych, która ma zostać rozliczona na dzień waluty transakcji.

Kwota główna w terminie zapadalności

Wartość gotówkowa, którą należy rozliczyć w terminie zapadalności transakcji.

Waluta kwoty głównej

Waluta kwoty głównej.

Rodzaj składnika aktywów

Wskazanie rodzaju składnika aktywów będącego przedmiotem transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

Identyfikator papieru wartościowego

Identyfikacja papieru wartościowego będącego przedmiotem transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Klasyfikacja papieru wartościowego

Kod według klasyfikacji instrumentów finansowych („kod CFI”) papieru wartościowego będącego przedmiotem transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

W przypadku gdy udzielono pożyczki towaru lub zaciągnięto pożyczkę towaru, klasyfikację danego towaru określa się w polach 43, 44 i 45.

Produkt bazowy

Produkt bazowy określony według klasyfikacji towarów w tabeli 5 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363.

Podrodzaj produktu

Podrodzaj produktu określony w klasyfikacji towarów w tabeli 5 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363.

To pole wymaga określonego produktu bazowego w polu 43.

Następny podrodzaj produktu

Następny podrodzaj produktu określony w tabeli klasyfikacji towarów.

To pole wymaga określonego podrodzaju produktu w polu 44.

Ilość lub kwota nominalna

Ilość lub kwota nominalna papieru wartościowego lub towaru będącego przedmiotem transakcji finansowanej z użyciem papierów finansowych.

W przypadku obligacji – łączna kwota nominalna oznaczająca liczbę obligacji pomnożoną przez ich wartość nominalną.

W przypadku innych papierów wartościowych lub towarów – ich ilość.

Jednostka miary

Jednostka miary, w ramach której wyrażono ilość. Pole to ma zastosowanie do towarów.

Waluta kwoty nominalnej

W przypadku zgłoszenia kwoty nominalnej – waluta kwoty nominalnej.

Cena papieru wartościowego lub towaru

W przypadku transakcji udzielenia i zaciągnięcia pożyczki papierów wartościowych i towarów – cena papieru wartościowego lub towaru wykorzystana do obliczenia wartości pożyczki.

W przypadku transakcji zwrotnej kupno-sprzedaż cena papieru wartościowego lub towaru stosowana do obliczenia kwoty transakcji dla części kasowej tej transakcji.

Waluta, w jakiej wyrażona jest cena

Waluta, w jakiej wyrażona jest cena papieru wartościowego lub towaru.

Jakość papieru wartościowego

Kod stosowany do klasyfikacji ryzyka kredytowego papieru wartościowego.

Termin zapadalności papieru wartościowego

Termin zapadalności papieru wartościowego.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Jurysdykcja właściwa dla emitenta

Jurysdykcja właściwa dla emitenta papieru wartościowego. W przypadku papierów wartościowych wyemitowanych przez zagraniczną jednostkę zależną – jurysdykcja właściwa dla jednostki dominującej najwyższego szczebla lub, jeżeli nie jest ona znana, jurysdykcja właściwa dla jednostki zależnej.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Kod LEI emitenta

Kod LEI emitenta papieru wartościowego

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Rodzaj papieru wartościowego

Kod stosowany do klasyfikacji rodzaju papieru wartościowego.

Wartość pożyczki

Wartość pożyczki, tj. ilość lub kwota nominalna pożyczki, pomnożona przez cenę zawartą w polu 49.

Wartość rynkowa

Wartość rynkowa papierów wartościowych lub towarów będących przedmiotem zaciągnięcia lub udzielenia pożyczki.

Stała stawka rabatu

Stała stopa procentowa (stopa uzgodniona do zapłaty przez pożyczkodawcę za reinwestycję zabezpieczenia gotówkowego pomniejszonego o opłatę za udzielenie pożyczki) płacona przez pożyczkodawcę papieru wartościowego lub towaru na rzecz pożyczkobiorcy (dodatnia stawka rabatu) lub przez pożyczkobiorcę na rzecz pożyczkodawcy (ujemna stawka rabatu) od salda przekazanego zabezpieczenia gotówkowego.

Zmienna stawka rabatu

Wskazanie referencyjnej stopy procentowej zastosowanej do obliczenia stawki rabatu (stopa uzgodniona do zapłaty przez pożyczkodawcę za reinwestycję zabezpieczenia gotówkowego pomniejszonego o opłatę za udzielenie pożyczki) płaconej przez pożyczkodawcę papieru wartościowego lub towaru na rzecz pożyczkobiorcy (dodatnia stawka rabatu) lub przez pożyczkobiorcę na rzecz pożyczkodawcy (ujemna stawka rabatu) od salda przekazanego zabezpieczenia gotówkowego.

Okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu – okres czasu

Okres czasu wskazujący okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu.

Okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu – mnożnik

Mnożnik dla okresu czasu wskazującego okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu określonego w polu 60.

Częstotliwość płatności według zmiennej stawki rabatu – okres czasu

Okres czasu wskazujący częstotliwość płatności według zmiennej stawki rabatu.

Częstotliwości płatności według zmiennej stawki rabatu – mnożnik

Mnożnik dla okresu czasu wskazującego częstotliwość płatności według zmiennej stawki rabatu określonego w polu 62.

Częstotliwość aktualizacji zmiennej stawki rabatu – okres czasu

Okres czasu wskazujący częstotliwość aktualizacji zmiennej stawki rabatu.

Częstotliwość aktualizacji zmiennej stawki rabatu – mnożnik

Mnożnik dla okresu czasu wskazującego częstotliwość aktualizacji zmiennej stawki rabatu określonego w polu 64.

Spread stawki rabatu

Spread zmiennej stawki rabatu wyrażony w punktach bazowych.

Opłata za udzielenie pożyczki

Opłata, którą pożyczkobiorca papierów wartościowych lub towarów płaci pożyczkodawcy.

Uzgodnienia o wyłączności

W przypadku transakcji udzielenia i zaciągnięcia pożyczki papierów wartościowych – wskazanie, czy pożyczkobiorca ma wyłączność na zaciąganie pożyczek z portfela papierów wartościowych pożyczkodawcy.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Pozostająca do spłaty pożyczka związana z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego

Łączna kwota pożyczek związanych z transakcjami z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego w walucie bazowej.

Waluta bazowa pozostającej do spłaty pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego

Waluta bazowa pozostających do spłaty pożyczek związanych z transakcjami z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego.

Wartość rynkowa pozycji krótkiej

Wartość rynkowa pozycji krótkiej w walucie bazowej.

Dane dotyczące zabezpieczenia

Oznakowanie niezabezpieczonego udzielania pożyczek papierów wartościowych

Wskazanie, czy transakcja udzielenia pożyczki papierów wartościowych jest niezabezpieczona.

Tego pola nie należy stosować, jeżeli kontrahenci uzgodnią zabezpieczenie transakcji, ale nie jest jeszcze znane szczegółowe przypisanie zabezpieczenia.

Zabezpieczenie wartości ekspozycji netto

Wskazanie, czy zabezpieczenie przekazano w odniesieniu do wartości ekspozycji netto, a nie na potrzeby pojedynczej transakcji.

Data waluty zabezpieczenia

Jeżeli transakcje były zabezpieczone na podstawie wartości ekspozycji netto, ostatnia data waluty zawarta w pakiecie kompensowania transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, uwzględniając wszystkie transakcje, w odniesieniu do których przekazano zabezpieczenie.

W przypadku zastosowania szczególnego zabezpieczenia, pola 75–94 należy powielić i wypełnić, w stosownych przypadkach, w odniesieniu do każdego składnika zabezpieczenia.

Rodzaj składnika zabezpieczenia

Wskazanie rodzaju składnika zabezpieczenia.

Jeżeli środki pieniężne zostały wykorzystane jako zabezpieczenie, należy to wskazać w polach 76 i 77.

Kwota zabezpieczenie gotówkowego

Kwota środków pieniężnych przekazanych jako zabezpieczenie pożyczek papierów wartościowych lub towarów.

Waluta zabezpieczenia gotówkowego

Identyfikacja papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Klasyfikacja papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie

Kod CFI papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Jeżeli towar został wykorzystany jako zabezpieczenie, klasyfikację tego towaru określa się w polach 80, 81 i 82.

Produkt bazowy

Produkt bazowy określony według klasyfikacji towarów w tabeli 5 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363.

Podrodzaj produktu

Podrodzaj produktu określony w klasyfikacji towarów w tabeli 5 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363. To pole wymaga określonego produktu bazowego w polu 80.

Następny podrodzaj produktu

Następny podrodzaj produktu określony w klasyfikacji towarów w tabeli 5 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363. To pole wymaga określonego podrodzaju produktu w polu 81.

Ilość lub kwota nominalna zabezpieczenia

Ilość lub kwota nominalna papieru wartościowego lub towaru wykorzystanego jako zabezpieczenie.

W przypadku obligacji – łączna kwota nominalna oznaczająca liczbę obligacji pomnożoną przez wartość nominalną.

W przypadku innych papierów wartościowych lub towarów – ich ilość.

Jednostka miary zabezpieczenia

Jednostka miary, w ramach której wyrażono ilość zabezpieczenia. Pole to ma zastosowanie do towarów.

Waluta nominalnej wartości zabezpieczenia

W przypadku zgłoszenia nominalnej wartości zabezpieczenia – waluta kwoty nominalnej.

Waluta, w jakiej wyrażona jest cena

Waluta, w jakiej wyrażona jest cena składnika zabezpieczenia.

Cena jednostkowa

Cena jednostkowa w odniesieniu do składnika zabezpieczenia, w tym narosłe odsetki za oprocentowane papiery wartościowe wykorzystywane do wyceny papieru wartościowego lub towaru.

Wartość rynkowa zabezpieczenia

Wartość rynkowa indywidualnego składnika zabezpieczenia w walucie, w jakiej wyrażona jest cena.

Redukcja wartości lub depozyt zabezpieczający

W przypadku transakcji odkupu i transakcji zwrotnych kupno-sprzedaż każdą redukcję wartości zabezpieczenia określa się poprzez odniesienie do środka kontroli ryzyka zastosowanego w odniesieniu do zabezpieczenia, na poziomie ISIN, przy czym wartość tego zabezpieczenia jest obliczana jako wartość rynkowa aktywów pomniejszona o określony procent.

W przypadku transakcji udzielenia pożyczki papierów wartościowych procent każdej redukcji wartości zabezpieczenia określa się poprzez odniesienie do środka kontroli ryzyka zastosowanego w odniesieniu do zabezpieczenia, na poziomie ISIN lub na poziomie portfela, przy czym wartość tego zabezpieczenia jest obliczana jako wartość rynkowa aktywów pomniejszona o określony procent.

W odniesieniu do transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego – procent wymogu dotyczącego depozytu zabezpieczającego zastosowany do całego portfela zabezpieczeń utrzymywanego na rachunku brokerskim klienta.

W tym polu należy określić wartości rzeczywiste w przeciwieństwie do wartości szacunkowych lub wartości domyślnych.

Jakość zabezpieczenia

Kod stosowany do klasyfikacji ryzyka papieru wartościowego wykorzystywanego jako zabezpieczenie.

Termin zapadalności papieru wartościowego

Termin zapadalności papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Jurysdykcja właściwa dla emitenta

Jurysdykcja właściwa dla emitenta papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie. W przypadku papierów wartościowych wyemitowanych przez zagraniczną jednostkę zależną zgłasza się jurysdykcję właściwą dla jednostki dominującej najwyższego szczebla lub, jeżeli nie jest ona znana, jurysdykcję właściwą dla jednostki zależnej.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Kod LEI emitenta

Kod LEI emitenta papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie.

Pole to nie ma zastosowania do towarów.

Rodzaj zabezpieczenia

Kod stosowany do klasyfikacji rodzaju papieru wartościowego wykorzystywanego jako zabezpieczenie.

Dostępność zabezpieczenia do ponownego wykorzystania

Wskazanie, czy przyjmujący zabezpieczenie może ponownie wykorzystać przekazane papiery wartościowe jako zabezpieczenie.

Pole 96 określa się w przypadku zastosowania koszyka zabezpieczeń. Szczegółowego przypisania zabezpieczenia do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które są realizowane w zamian za pulę zabezpieczeń, dokonuje się w polach 75–94, jeżeli dostępne są niezbędne informacje.

Identyfikator koszyka zabezpieczeń

Jeżeli koszyk zabezpieczeń można zidentyfikować za pomocą kodu ISIN – kod ISIN koszyka zabezpieczeń.

Jeżeli koszyka zabezpieczeń nie można zidentyfikować za pomocą kodu ISIN, w polu tym należy wpisać kod „NTAV”.

Kod portfela

Jeżeli transakcja podlega rozliczeniu i jest zawarta w portfelu transakcji, w ramach których następuje wymiana depozytów zabezpieczających, do identyfikacji portfela służy niepowtarzalny kod wyznaczony przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli portfel transakcji obejmuje również instrumenty pochodne podlegające zgłoszeniu na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012, kod portfela jest taki sam jak kod zgłoszony na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Rodzaj czynności

W zgłoszeniu określa się jeden z następujących rodzajów czynności:

a)	transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych zgłaszaną po raz pierwszy określa się rodzajem czynności „New” (nowe);

b)	zmianę uprzednio zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych określa się rodzajem czynności „Modification” (zmiana). Zmiana ta obejmuje aktualizację wcześniejszego zgłoszenia, które wykazuje daną pozycję, w celu odzwierciedlenia nowych transakcji ujętych w tej pozycji;

c)	wycenę papieru wartościowego lub towaru będącego przedmiotem transakcji udzielania pożyczki papierów wartościowych lub towarów określa się rodzajem czynności „Valuation update” (aktualizacja wyceny);

d)	zmianę szczegółowych danych dotyczących zabezpieczenia, w tym jego wyceny, określa się rodzajem czynności „Collateral update” (aktualizacja zabezpieczeniu);

anulowanie błędnie złożonego całego zgłoszenia w przypadku, gdy transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych nigdy nie została zawarta lub nie podlegała wymogom w zakresie zgłaszania takich transakcji, ale została zgłoszona do repozytorium transakcji przez pomyłkę, określa się rodzajem czynności „Error” (błąd);

f)	korektę pól danych zgłoszonych błędnie w poprzednim zgłoszeniu określa się rodzajem czynności „Correction” (korekta);

zakończenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych bez terminu zapadalności lub przedterminowe zakończenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych z terminem zapadalności określa się rodzajem czynności „Termination/Early termination” (zakończenie/przedterminowe zakończenie);

h)	transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych, która ma zostać zgłoszona jako nowa transakcja i jest również zawarta w odrębnym zgłoszeniu pozycji w tym samym dniu, określa się „Position component” (składnik pozycji).

Poziom

Wskazanie, czy zgłoszenie jest dokonywane na poziomie transakcji czy pozycji.

Zgłaszanie na poziomie pozycji może być wykorzystywane jedynie jako uzupełnienie zgłaszania na poziomie transakcji w celu zgłoszenia zdarzenia posttransakcyjnego i tylko wtedy, gdy poszczególne transakcje na produktach zamiennych zostały zastąpione pozycją.

Tabela 3

Dane dotyczące depozytu zabezpieczającego

Pole

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu

Transakcja odkupu

Transakcja zwrotna kupno-sprzedaż

Transakcja udzielenia pożyczki papierów wartościowych

Transakcja z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego

Znacznik czasu zgłoszenia

Data i godzina przekazania zgłoszenia do repozytorium transakcji.

Data zdarzenia

Podmiot przekazujący zgłoszenie

Niepowtarzalny kod identyfikujący podmiot dokonujący zgłoszenia. W przypadku gdy dokonanie zgłoszenia powierzono osobie trzeciej lub drugiemu kontrahentowi – niepowtarzalny kod identyfikujący ten podmiot.

Kontrahent dokonujący zgłoszenia

Niepowtarzalny kod identyfikujący kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Podmiot odpowiedzialny za dokonanie zgłoszenia

Jeżeli kontrahent finansowy jest odpowiedzialny za dokonanie zgłoszenia w imieniu drugiego kontrahenta zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2365 – niepowtarzalny kod identyfikujący tego kontrahenta finansowego.

Jeżeli spółka zarządzająca jest odpowiedzialna za dokonanie zgłoszenia w imieniu przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2365 – niepowtarzalny kod identyfikujący tę spółkę zarządzającą.

Jeżeli zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym (ZAFI) jest odpowiedzialny za dokonanie zgłoszenia w imieniu alternatywnego funduszu inwestycyjnego (AFI) zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2365 – niepowtarzalny kod identyfikujący tego ZAFI.

Drugi kontrahent

Niepowtarzalny kod identyfikujący podmiot, z którym kontrahent dokonujący zgłoszenia zawarł transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych.

Kod portfela

Do identyfikacji portfela transakcji, w ramach których następuje wymiana depozytów zabezpieczających, służy niepowtarzalny kod wyznaczony przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Wniesiony początkowy depozyt zabezpieczający

Wartość początkowego depozytu zabezpieczającego wniesionego na rzecz drugiego kontrahenta przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli początkowy depozyt zabezpieczający wniesiono na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość początkowego depozytu zabezpieczającego wniesionego w odniesieniu do tego portfela.

Waluta wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego

Waluta wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego.

Wniesiony zmienny depozyt zabezpieczający

Wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego, w tym wartość rozliczonych środków pieniężnych, wniesionego na rzecz drugiego kontrahenta przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Jeżeli zmienny depozyt zabezpieczający wniesiono na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego wniesionego w odniesieniu do tego portfela.

Waluta wniesionego zmiennego depozytu zabezpieczającego

Waluta wniesionego zmiennego depozytu zabezpieczającego.

Otrzymany początkowy depozyt zabezpieczający

Wartość początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia od drugiego kontrahenta.

Jeżeli początkowy depozyt zabezpieczający otrzymano na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego w odniesieniu do tego portfela.

Waluta otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego

Waluta otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego.

Otrzymany zmienny depozyt zabezpieczający

Wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego, w tym wartość rozliczonych środków pieniężnych, otrzymanego przez kontrahenta dokonującego zgłoszenia od drugiego kontrahenta.

Jeżeli zmienny depozyt zabezpieczający otrzymano na poziomie portfela, w polu tym należy podać łączną wartość zmiennego depozytu zabezpieczającego otrzymanego w odniesieniu do tego portfela.

Waluta otrzymanego zmiennego depozytu zabezpieczającego

Waluta otrzymanego zmiennego depozytu zabezpieczającego.

Wniesiona nadwyżka zabezpieczenia

Wartość nadwyżki wniesionego zabezpieczenia w stosunku do wymaganego zabezpieczenia.

Waluta wniesionej nadwyżki zabezpieczenia

Waluta wniesionej nadwyżki zabezpieczenia.

Otrzymana nadwyżka zabezpieczenia

Wartość nadwyżki otrzymanego zabezpieczenia w stosunku do wymaganego zabezpieczenia.

Waluta otrzymanej nadwyżki zabezpieczenia

Waluta otrzymanej nadwyżki zabezpieczenia.

Rodzaj czynności

W zgłoszeniu określa się jeden z następujących rodzajów czynności:

a)	nowe saldo depozytu zabezpieczającego określa się rodzajem czynności „New” (nowe);

b)	zmianę szczegółowych informacji dotyczących depozytów zabezpieczających określa się rodzajem czynności „Margin update” (aktualizacja depozytu zabezpieczającego);

c)	anulowanie błędnie przekazanego całego zgłoszenia określa się rodzajem czynności „Error” (błąd);

d)	korektę pól danych zgłoszonych błędnie w poprzednim zgłoszeniu określa się rodzajem czynności „Correction” (korekta).

Tabela 4

Dane dotyczące ponownego wykorzystania, reinwestycji środków pieniężnych i źródeł finansowania

Pole

Szczegółowe informacje podlegające zgłoszeniu

Transakcja odkupu

Transakcja zwrotna kupno-sprzedaż

Transakcja udzielenia pożyczki papierów wartościowych

Transakcja z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego

Znacznik czasu zgłoszenia

Data i godzina przekazania zgłoszenia do repozytorium transakcji.

Data zdarzenia

Podmiot przekazujący zgłoszenie

Kontrahent dokonujący zgłoszenia

Niepowtarzalny kod identyfikujący kontrahenta dokonującego zgłoszenia.

Podmiot odpowiedzialny za dokonanie zgłoszenia

Pole 6 należy powielić i wypełnić dla każdego składnika zabezpieczenia.

Rodzaj składnika zabezpieczenia

Wskazanie rodzaju składnika zabezpieczenia.

Pola 7, 8, 9 i 10 należy powielić i wypełnić dla każdego papieru wartościowego.

Składnik zabezpieczenia

Identyfikacja papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie.

Wartość ponownie wykorzystanego zabezpieczenia

Łączna wartość ponownie wykorzystanego zabezpieczenia, jeżeli można ją obliczyć na poziomie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

Szacowane ponowne wykorzystanie zabezpieczenia

W przypadku gdy rzeczywista wartość ponownie wykorzystanego zabezpieczenie nie jest znana lub nie można jej obliczyć, szacunkową wartość ponownego wykorzystania na poziomie poszczególnych instrumentów finansowych oblicza się zgodnie ze sprawozdaniem Rady Stabilności Finansowej „Transforming Shadow Banking into Resilient Market-based Finance, Non-Cash Collateral Re-Use: Measure and Metrics” z dnia 25 stycznia 2017 r.

Waluta ponownie wykorzystanego zabezpieczenia

Waluta rzeczywistej lub szacunkowej wartości ponownie wykorzystanego zabezpieczenia.

Wskaźnik reinwestycji

Średnia stopa procentowa uzyskana z tytułu reinwestycji zabezpieczenia gotówkowego dokonanej przez pożyczkodawcę.

Pola 12, 13 i 14 należy powielić i wypełnić dla każdej inwestycji, jeżeli zabezpieczenie gotówkowe zostało ponownie zainwestowane, oraz w odniesieniu do każdej waluty.

Rodzaj inwestycji reinwestowanych środków pieniężnych

Rodzaj reinwestycji.

Kwota reinwestowanych środków pieniężnych

Kwota reinwestowanych środków pieniężnych w danej walucie.

Waluta reinwestowanych środków pieniężnych

Waluta reinwestowanych środków pieniężnych.

W przypadku transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego kontrahent powtarza i uzupełnia pola 15, 16 i 17 w odniesieniu do każdego źródła finansowania i przedstawia informacje w tych polach na poziomie podmiotu.

Źródła finansowania

Źródła finansowania wykorzystywane do finansowania pożyczek związanych z transakcjami z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego

Wartość rynkowa źródeł finansowania

Wartość rynkowa źródeł finansowania, o których mowa w polu 15.

Waluta źródeł finansowania

Waluta wartości rynkowej źródeł finansowania.

Rodzaj czynności

W zgłoszeniu określa się jeden z następujących rodzajów czynności:

a)	nowe saldo ponownego wykorzystania określa się rodzajem czynności „New” (nowe);

b)	zmianę szczegółowych informacji dotyczących ponownego wykorzystania określa się rodzajem czynności „Reuse update” (aktualizacja ponownego wykorzystania);

c)	anulowanie błędnie przekazanego całego zgłoszenia określa się rodzajem czynności „Error” (błąd);

d)	korektę pól danych zgłoszonych błędnie w poprzednim zgłoszeniu określa się jako „Correction” (korekta).

(1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/363 z dnia 13 grudnia 2018 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1247/2012 w odniesieniu do stosowania kodów sprawozdawczych w zgłoszeniach dotyczących instrumentów pochodnych (zob. s. 85 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1).

22.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 81/22

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/357

z dnia 13 grudnia 2018 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w sprawie dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przechowywanych w repozytoriach transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 przewidziano wymóg, zgodnie z którym podmiotom wymienionym w tym artykule należy zapewnić dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, aby umożliwić tym podmiotom wykonywanie ich obowiązków i uprawnień. Istotne jest zatem, aby repozytoria transakcji były w stanie precyzyjnie określić odpowiednich kontrahentów i odpowiednie transakcje. Dostęp zapewniany przez repozytoria transakcji powinien obejmować dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez kontrahenta, niezależnie od tego, czy dany kontrahent jest jednostką dominującą czy też jednostką zależną innego przedsiębiorstwa bądź też czy dane informacje dotyczą transakcji zawieranych za pośrednictwem konkretnego oddziału kontrahenta, pod warunkiem że przedmiotem wymaganego dostępu są informacje niezbędne do wykonywania przez odpowiednie podmioty ich obowiązków i uprawnień.

(2)

Wielu podmiotom spośród wymienionych w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 przysługuje szereg różnorodnych uprawnień oraz mają one szereg zróżnicowanych potrzeb. W celu uniknięcia sytuacji, w której repozytoria transakcji zmuszone byłyby nieustannie sprawdzać, na podstawie jakiego uprawnienia i do jakich konkretnie potrzeb dany podmiot żąda dostępu, a tym samym uniknięcia zbytecznych obciążeń administracyjnych dla tych repozytoriów transakcji, należy zezwolić repozytoriom transakcji na zapewnienie każdemu podmiotowi pojedynczego dostępu, który powinien obejmować uprawnienia i konkretne potrzeby tego podmiotu.

(3)

Uprawnienia i obowiązki Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) w odniesieniu do repozytoriów transakcji zostały określone w art. 5–11 rozporządzenia (UE) 2015/2365 i obejmują m.in. rejestrację repozytoriów transakcji i nadzór nad nimi. Skuteczny nadzór wymaga zapewnienia ESMA pełnego dostępu do całości szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przechowywanych przez wszystkie repozytoria transakcji.

(4)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) oraz Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) stanowią część Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego i posiadają – w kontekście stabilności finansowej i ryzyka finansowego – uprawnienia i obowiązki, które są bardzo podobne do uprawnień i obowiązków ESMA. Dlatego też ważne jest, aby te organy, podobnie jak ESMA, posiadały dostęp do całości szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych.

(5)

Ze względu na ścisły związek między transakcjami finansowanymi z użyciem papierów wartościowych a polityką pieniężną członek Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), o którym mowa w art. 12 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (UE) 2015/2365, powinien mieć dostęp do całości szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych związanych z walutą emitowaną przez tego członka ESBC, a konkretniej – do całości szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w ramach których pożyczka lub zabezpieczenie są denominowane w walucie emitowanej przez tego członka ESBC.

(6)

Niektóre podmioty wymienione w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 są odpowiedzialne za monitorowanie ryzyka systemowego zagrażającego stabilności finansowej. Do prawidłowego wykonywania swoich zadań z zakresu utrzymywania stabilności systemu finansowego podmioty te potrzebują dostępu do jak najszerszego spektrum uczestników rynku i systemów obrotu oraz jak najbardziej kompleksowych i szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które są dostępne dla ich obszarów odpowiedzialności, którym to obszarem może być – w zależności od danego podmiotu – państwo członkowskie, strefa euro lub cała Unia.

(7)

Rozporządzeniem Rady (UE) nr 1024/2013 (2) ustanowiono Jednolity Mechanizm Nadzorczy. Repozytorium transakcji powinno zapewnić Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkich kontrahentów, którzy – w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego – podlegają nadzorowi ze strony EBC na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.

(8)

Uprawnienia i konkretne potrzeby unijnych organów nadzoru giełd i papierów wartościowych, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) 2015/2365, wymagają zapewnienia tym organom dostępu do całości szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które to transakcje wchodzą w zakres obowiązków i uprawnień nadzorczych danego organu lub są powiązane z rynkami, papierami wartościowymi będącymi przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki lub przekazanymi jako zabezpieczenie, wskaźnikami stosowanymi jako odniesienie oraz kontrahentami objętymi zakresem wspomnianych obowiązków i uprawnień danego organu.

(9)

Na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (3) organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji należy zapewnić skuteczne środki działania w odniesieniu do podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 1 tej dyrektywy, aby zapobiec efektowi domina. Każdy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien zatem dysponować dostępem do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgłaszanych przez te podmioty.

(10)

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 (4) Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji jest odpowiedzialna za skuteczne i spójne funkcjonowanie jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, m.in. poprzez sporządzanie planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dla podmiotów, o których mowa w art. 2 tego rozporządzenia. Aby umożliwić Jednolitej Radzie ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji sporządzanie tych planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, repozytoria transakcji powinny zapewnić jej dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkich kontrahentów, którzy są objęci zakresem rozporządzenia (UE) nr 806/2014.

(11)

Organy, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. m) rozporządzenia (UE) 2015/2365, obejmują m.in. organy właściwe do spraw Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, firmami inwestycyjnymi, zakładami ubezpieczeń i zakładami reasekuracji, UCITS, ZAFI, instytucjami pracowniczych programów emerytalnych, centralnymi depozytami papierów wartościowych oraz kontrahentami niefinansowymi. W celu umożliwienia tym organom skutecznego wykonywania ich obowiązków i uprawnień należy im zapewnić dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgłaszanych przez kontrahentów, którzy są objęci zakresem kompetencji tych organów.

(12)

Organy, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. m) rozporządzenia (UE) 2015/2365, obejmują m.in. organy odpowiedzialne za udzielanie zezwoleń kontrahentom centralnym i za nadzór nad nimi. W celu umożliwienia tym organom skutecznego wykonywania ich zadań należy zapewnić im dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które dotyczą kontrahentów centralnych objętych ich nadzorem.

(13)

W celu zapewnienia standaryzacji i spójności dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych oraz ograniczenia obciążenia administracyjnego zarówno dla organów, które mają dostęp do tych szczegółowych informacji, jak i dla repozytoriów transakcji, które je przechowują, repozytoria transakcji powinny stosować specjalną procedurę do celów określania warunków, na jakich zapewniać będą wspomniany dostęp, a w szczególności ustanawiania tego dostępu i bieżących ustaleń operacyjnych.

(14)

Aby zapewnić poufność szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, każdy rodzaj wymiany danych między repozytoriami transakcji a zainteresowanymi organami powinien być realizowany za pośrednictwem bezpiecznego połączenia maszyna-maszyna przy użyciu protokołów szyfrowania danych.

(15)

W celu umożliwienia skutecznego i wydajnego porównywania i agregowania szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, pochodzących z różnych repozytoriów transakcji, na potrzeby zapewniania dostępu do tych informacji i komunikacji między organami a repozytoriami transakcji należy stosować wzory w formacie XML i komunikaty XML opracowane zgodnie z metodyką ISO 20022.

(16)

Aby umożliwić organom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 przeprowadzanie ukierunkowanych dochodzeń należy ułatwić bezpośredni i natychmiastowy dostęp do konkretnych zbiorów danych, a w związku z tym należy sformułować zestaw możliwych do zadawania w różnej konfiguracji zapytań ad-hoc dotyczących kontrahentów będących stronami transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, rodzaju transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, horyzontu czasowego realizacji, terminu zapadalności i zakończenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, jak również etapu cyklu życia transakcji tego rodzaju.

(17)

W celu umożliwienia bezpośredniego i natychmiastowego dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych oraz ułatwienia zainteresowanym organom i repozytoriom transakcji planowania swoich wewnętrznych procesów przetwarzania danych należy ujednolicić terminy, w jakich repozytoria transakcji powinny zapewnić organom dostęp do tych szczegółowych informacji.

(18)	Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji Europejskiej przez ESMA zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 (5).

(19)

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które mają być udostępniane

Repozytorium transakcji zapewnia, aby szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, udostępniane każdemu podmiotowi wymienionemu w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 zgodnie z art. 3, obejmowały następujące dane:

zgłoszenia transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przekazane zgodnie z tabelami 1–4 w załączniku do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/356 (6), w tym ostatnie statusy transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, których termin zapadalności jeszcze nie upłynął lub które nie były przedmiotem zgłoszeń zawierających wyszczególnienie rodzajów czynności „Błąd”, „Zakończenie/Wcześniejsze zakończenie” lub „Składnik pozycji”, o których mowa w polu 98 w tabeli 2 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/363 (7);

odpowiednie szczegółowe informacje zawarte w zgłoszeniach transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych odrzuconych przez repozytorium transakcji, w tym we wszystkich zgłoszeniach transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych odrzuconych w poprzednim dniu roboczym, oraz powody ich odrzucenia, jak określono zgodnie z tabelą 2 w załączniku I do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/358 (8);

stan uzgodnienia wszystkich zgłoszonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w przypadku których repozytorium transakcji przeprowadziło procedurę uzgodnienia zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2019/358, z wyjątkiem tych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które wygasły lub w odniesieniu do których zgłoszenia zawierające wyszczególnienie rodzajów czynności „Korekta”, „Zakończenie/Wcześniejsze zakończenie” lub „Składnik pozycji” otrzymano na ponad miesiąc przed dniem, w którym miała miejsca procedura uzgodnienia.

Artykuł 2

Pojedynczy dostęp

Repozytorium transakcji zapewnia podmiotom, które zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 posiadają szereg obowiązków i uprawnień, pojedynczy dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych objętych zakresem tych obowiązków i uprawnień.

Artykuł 3

Dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych stosownie do uprawnień i konkretnych potrzeb każdego zainteresowanego organu

1. Repozytorium transakcji zapewnia ESMA dostęp do całości szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, aby umożliwić temu urzędowi wykonywanie jego uprawnień nadzorczych zgodnie z zakresem jego obowiązków i uprawnień.

2. Repozytorium transakcji zapewnia EUNB, EIOPA i ERRS dostęp do całości szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych.

3. Repozytorium transakcji zapewnia organowi nadzorującemu systemy obrotu dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych realizowanych w tych systemach obrotu.

4. Repozytorium transakcji zapewnia członkowi ESBC z państwa członkowskiego, którego walutą jest euro, oraz EBC dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych:

a)	w przypadku gdy papiery wartościowe będące przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki bądź przekazane jako zabezpieczenie wyemitowano lub oferowano w imieniu podmiotu mającego siedzibę w państwie członkowskim, którego walutą jest euro;

b)	w przypadku gdy papiery wartościowe będące przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki bądź przekazane jako zabezpieczenie stanowią instrument długu państwowego państwa członkowskiego, którego walutą jest euro;

c)	w przypadku gdy walutą, w której udzielono lub zaciągnięto pożyczkę bądź którą przekazano jako zabezpieczenie, jest euro.

5. Repozytorium transakcji zapewnia członkowi ESBC z państwa członkowskiego, którego walutą nie jest euro, dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych:

a)	w przypadku gdy papiery wartościowe będące przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki bądź przekazane jako zabezpieczenie wyemitowano lub oferowano w imieniu podmiotu mającego siedzibę w państwie członkowskim tego członka ESBC;

b)	w przypadku gdy papiery wartościowe będące przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki bądź przekazane jako zabezpieczenie stanowią instrument długu państwowego państwa członkowskiego tego członka ESBC;

c)	w przypadku gdy walutą, w której udzielono lub zaciągnięto pożyczkę bądź którą przekazano jako zabezpieczenie, jest waluta emitowana przez tego członka ESBC.

6. Repozytorium transakcji zapewnia organowi wymienionemu w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365, który monitoruje ryzyko systemowe zagrażające stabilności finansowej w strefie euro, dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych w systemach obrotu lub przez kontrahentów objętych zakresem obowiązków i uprawnień tego organu przy monitorowaniu ryzyka systemowego zagrażającego stabilności finansowej w strefie euro. Repozytorium transakcji zapewnia również temu organowi dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkie oddziały kontrahentów mających siedzibę w państwie trzecim, które to oddziały prowadzą działalność w państwie członkowskim, którego walutą jest euro.

7. Repozytorium transakcji zapewnia organowi wymienionemu w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365, który monitoruje ryzyko systemowe zagrażające stabilności finansowej i w przypadku którego walutą jego państwa członkowskiego nie jest euro, dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych w systemach obrotu lub przez kontrahentów objętych zakresem obowiązków i uprawnień tego organu przy monitorowaniu ryzyka systemowego zagrażającego stabilności finansowej w państwie członkowskim, którego walutą nie jest euro. Repozytorium transakcji zapewnia również temu organowi dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkie oddziały kontrahentów mających siedzibę w państwie trzecim, które to oddziały prowadzą działalność w państwie członkowskim tego organu.

8. Repozytorium transakcji zapewnia EBC – w kontekście wykonywania przez EBC zadań w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego na podstawie rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 – dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkich kontrahentów, którzy – w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego – podlegają nadzorowi ze strony EBC na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.

9. Repozytorium transakcji zapewnia organowi państwa trzeciego, w stosunku do którego przyjęto akt wykonawczy na podstawie art. 19 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych wchodzących w zakres uprawnień i obowiązków tego organu z państwa trzeciego zgodnie z przepisami wspomnianego aktu wykonawczego.

10. Repozytorium transakcji zapewnia organowi wyznaczonemu zgodnie z art. 4 dyrektywy 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (9) dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w przypadku których papier wartościowy będący przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki lub przekazany jako zabezpieczenie jest papierem wartościowym wyemitowanym przez spółkę spełniającą co najmniej jeden z następujących warunków:

a)	papiery wartościowe spółki dopuszczono do obrotu na rynku regulowanym utworzonym w państwie członkowskim tego organu, a oferty przejęcia dotyczące papierów wartościowych tej spółki wchodzą w zakres obowiązków i uprawnień nadzorczych tego organu;

b)	spółka ma siedzibę statutową lub siedzibę główną w państwie członkowskim tego organu, a oferty przejęcia dotyczące papierów wartościowych tej spółki wchodzą w zakres obowiązków i uprawnień nadzorczych tego organu;

c)	spółka jest oferentem w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2004/25/WE w odniesieniu do spółek, o których mowa w lit. a) lub b), a oferowane przez nią świadczenia obejmują papiery wartościowe.

11. Repozytorium transakcji zapewnia organowi, o którym mowa w art. 12 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) 2015/2365, dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które to transakcje wchodzą w zakres obowiązków i uprawnień nadzorczych tego organu lub są powiązane z rynkami, papierami wartościowymi będącymi przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki lub przekazanymi jako zabezpieczenie, wskaźnikami stosowanymi jako odniesienie oraz kontrahentami objętymi zakresem wspomnianych obowiązków i uprawnień tego organu. Repozytorium transakcji zapewnia również temu organowi dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkie oddziały kontrahentów mających siedzibę w państwie trzecim, które to oddziały prowadzą działalność w państwie członkowskim tego organu.

12. Repozytorium transakcji zapewnia Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w przypadku których towarem będącym przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki lub przekazanym jako zabezpieczenie jest energia.

13. Repozytorium transakcji zapewnia organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, o którym mowa w art. 12 ust. 2 lit. k) rozporządzenia (UE) 2015/2365, dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez:

a)	kontrahenta, który objęty jest zakresem obowiązków i uprawnień tego organu;

b)	oddział kontrahenta z siedzibą w państwie trzecim, który to oddział prowadzi działalność w państwie członkowskim tego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i wchodzi w zakres obowiązków i uprawnień tego organu.

14. Repozytorium transakcji zapewnia Jednolitej Radzie ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkich kontrahentów, którzy objęci są zakresem rozporządzenia (UE) nr 806/2014.

15. Repozytorium transakcji zapewnia właściwemu organowi wymienionemu w art. 12 ust. 2 lit. m) rozporządzenia (UE) 2015/2365 dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez:

a)	kontrahenta, który objęty jest zakresem obowiązków i uprawnień tego organu;

b)	oddział kontrahenta z siedzibą w państwie trzecim, który to oddział prowadzi działalność w państwie członkowskim tego właściwego organu i objęty jest zakresem obowiązków i uprawnień tego organu.

16. Repozytorium transakcji zapewnia organowi prowadzącemu nadzór nad kontrahentem centralnym (CCP) oraz członkowi ESBC prowadzącemu dozór nad tym CCP dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych rozliczanych lub zawieranych przez tego CCP.

Artykuł 4

Ustanowienie dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

1. Repozytorium transakcji:

a)	wyznacza osobę lub osoby odpowiedzialne za utrzymywanie kontaktów z podmiotami wymienionymi w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365;

b)	publikuje na swojej stronie internetowej instrukcje, którymi podmioty wymienione w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 mają się kierować, aby uzyskać dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

c)	udostępnia podmiotom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 formularz, o którym mowa w ust. 2;

d)	ustanawia dla podmiotów wymienionych w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych wyłącznie w oparciu o informacje zawarte w udostępnionym formularzu;

e)	ustanawia rozwiązania techniczne niezbędne, aby umożliwić podmiotom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z art. 5;

zapewnia podmiotom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 bezpośredni i natychmiastowy dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych w terminie trzydziestu dni kalendarzowych od dnia złożenia przez dany podmiot wniosku o ustanowienie tego dostępu.

2. Repozytorium transakcji opracowuje formularz, z którego podmioty wymienione w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 korzystają w celu złożenia wniosku o ustanowienie dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych. Formularz ten musi zawierać następujące pozycje:

a)	nazwę podmiotu;

b)	osobę wyznaczoną do kontaktów w danym podmiocie;

c)	wynikające z przepisów prawa obowiązki i uprawnienia danego podmiotu;

d)	wykaz użytkowników upoważnionych do korzystania z wnioskowanych szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

e)	dane uwierzytelniające na potrzeby bezpiecznego połączenia SSH FTP;

f)	wszelkie inne informacje techniczne istotne w kontekście dostępu danego podmiotu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

g)	wskazanie, czy dany podmiot jest właściwy dla kontrahentów ze swojego państwa członkowskiego, ze strefy euro bądź z całej Unii;

h)	rodzaje kontrahentów, dla których dany podmiot jest właściwy zgodnie z klasyfikacją w tabeli 1 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363;

i)	rodzaje transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które dany podmiot nadzoruje;

j)	wszystkie państwa członkowskie, w których emitent papierów wartościowych będących przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki lub przekazanych jako zabezpieczenie podlega nadzorowi ze strony danego podmiotu (o ile dotyczy);

k)	wszystkie państwa członkowskie, w których towary będące przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki lub przekazane jako zabezpieczenie podlegają nadzorowi ze strony danego podmiotu (o ile dotyczy);

l)	systemy obrotu, które dany podmiot nadzoruje (o ile dotyczy);

m)	CCP, których dany podmiot nadzoruje lub nad którymi sprawuje dozór (o ile dotyczy);

n)	waluta emitowana przez dany podmiot (o ile dotyczy);

o)	stosowane w Unii wskaźniki referencyjne, dla których administratora dany podmiot jest organem właściwym (o ile dotyczy).

Artykuł 5

Rozwiązania operacyjne na potrzeby dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

1. Repozytorium transakcji ustanawia i utrzymuje niezbędne rozwiązania techniczne umożliwiające podmiotom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 nawiązanie połączenia z repozytorium transakcji przy użyciu bezpiecznego interfejsu maszyna-maszyna.

Do celów akapitu pierwszego repozytorium transakcji stosuje protokół komunikacyjny SSH File Transfer Protocol oraz znormalizowane komunikaty XML opracowane zgodnie z metodyką ISO 20022 do celów komunikacji za pośrednictwem wspomnianego interfejsu.

2. Repozytorium transakcji ustanawia i utrzymuje niezbędne rozwiązania techniczne umożliwiające podmiotom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 ustanowienie z góry określonych okresowych zapytań pozwalających uzyskać dostęp – zgodnie z art. 1, 2 i 3 – do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które są konieczne, aby umożliwić tym podmiotom wykonywanie ich obowiązków i uprawnień.

3. Repozytorium transakcji zapewnia podmiotom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365, na ich żądanie, dostęp do dowolnych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych wchodzących w zakres ich obowiązków i uprawnień zgodnie z art. 3 w oparciu o dowolną konfigurację poniższych pól zawartych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363:

a)	znacznik czasu zgłoszenia;

b)	kontrahent dokonujący zgłoszenia;

c)	drugi kontrahent;

d)	oddział kontrahenta dokonującego zgłoszenia;

e)	oddział drugiego kontrahenta;

f)	sektor, w którym działa kontrahent dokonujący zgłoszenia;

g)	charakter kontrahenta dokonującego zgłoszenia;

broker;

i)	podmiot składający sprawozdanie;

j)	beneficjent;

k)	rodzaj transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych;

l)	rodzaj zabezpieczenia;

m)	system obrotu;

n)	znacznik czasu realizacji transakcji;

o)	termin zapadalności;

p)	data rozwiązania;

CCP;

r)	rodzaj czynności.

4. Repozytorium transakcji ustanawia i utrzymuje zdolność techniczną do zapewniania bezpośredniego i natychmiastowego dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, których to informacji podmioty wymienione w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 potrzebują do wykonywania swoich uprawnień i obowiązków. Dostęp do tych szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zapewnia się z zachowaniem następujących terminów:

jeżeli wystąpiono o dostęp do szczegółowych informacji dotyczących otwartych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych lub transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, których termin zapadalności upłynął albo które były przedmiotem zgłoszeń zawierających wyszczególnienie rodzajów czynności „Błąd”, „Zakończenie/Wcześniejsze zakończenie” lub „Składnik pozycji”, o których mowa w polu 98 w tabeli 2 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363, dokonanych nie więcej niż rok przed datą złożenia wniosku o dostęp: nie później niż o godz. 12:00 uniwersalnego czasu koordynowanego w pierwszym dniu kalendarzowym następującym po dniu, w którym złożono wniosek o dostęp;

jeżeli wystąpiono o dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, których termin zapadalności upłynął albo które były przedmiotem zgłoszeń zawierających wyszczególnienie rodzajów czynności „Błąd”, „Zakończenie/Wcześniejsze zakończenie” lub „Składnik pozycji”, o których mowa w polu 98 w tabeli 2 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363, dokonanych ponad rok przed datą złożenia wniosku o dostęp: nie później niż trzy dni robocze po dniu, w którym złożono wniosek o dostęp;

c)	jeżeli wystąpiono o dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które wchodzą w zakres zarówno lit. a), jak i lit. b): nie później niż trzy dni robocze po dniu, w którym złożono wniosek o dostęp.

5. Repozytorium transakcji potwierdza odbiór i weryfikuje prawidłowość i kompletność wszystkich wniosków o dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych złożonych przez podmioty wymienione w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 i informuje te podmioty o wynikach wspomnianej weryfikacji nie później niż w przeciągu sześćdziesięciu minut od złożeniu wniosku.

6. Repozytorium transakcji stosuje podpis elektroniczny i protokoły szyfrowania danych w celu zapewnienia poufności, integralności i ochrony danych udostępnionych podmiotom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1.

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225 z 30.7.2014, s. 1).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

(6) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/356 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które należy zgłaszać repozytoriom transakcji (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/363 z dnia 13 grudnia 2018 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012 w odniesieniu do stosowania kodów sprawozdawczych w zgłoszeniach dotyczących instrumentów pochodnych (zob. s. 85 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(8) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/358 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie gromadzenia, weryfikacji, agregacji, porównywania i publikacji danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przez repozytoria transakcji (zob. s. 30 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(9) Dyrektywa 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia (Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 12).

22.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 81/30

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/358

z dnia 13 grudnia 2018 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie gromadzenia, weryfikacji, agregacji, porównywania i publikacji danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przez repozytoria transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Aby zapewnić wysoką jakość szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgłaszanych do repozytoriów transakcji, repozytoria transakcji powinny weryfikować tożsamość podmiotów zgłaszających, logiczną integralność kolejności zgłaszania szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych oraz kompletność i prawidłowość przedmiotowych szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych.

(2)

Z tego samego powodu repozytoria transakcji powinny uzgadniać szczegółowe informacje dotyczące każdego otrzymanego zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych. Należy określić standardowy proces umożliwiający repozytoriom transakcji prowadzenie uzgodnień w spójny sposób i ograniczenie ryzyka braku uzgodnienia szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych. Niektóre szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych mogą się jednak różnić ze względu na szczególne właściwości systemów technologicznych wykorzystywanych przez podmioty przedkładające zgłoszenie. Należy stosować zatem pewien stopień tolerancji, aby niewielkie różnice w zgłoszonych szczegółowych informacjach dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych nie uniemożliwiały organom analizowania danych przy zachowaniu odpowiedniego poziomu zaufania.

(3)

Należy się spodziewać, że podmioty przedkładające zgłoszenia usprawnią z czasem swoje zgłoszenia zarówno pod kątem ograniczenia liczby odrzuconych zgłoszeń, jak i uzgodnionych zgłoszeń. Powinno się im jednak przyznać wystarczającą ilość czasu na dostosowanie się do wymogów dotyczących zgłaszania, w szczególności aby zapobiec nagromadzeniu nieuzgodnionych transakcji bezpośrednio po wejściu w życie obowiązku zgłaszania. W związku z tym stosowne jest, aby na pierwszym etapie uzgadnianie dotyczyło tylko ograniczonego zbioru pól.

(4)

Podmioty przedkładające zgłoszenia i podmioty odpowiedzialne za zgłaszanie powinny, w stosownych przypadkach, mieć możliwość monitorowania przestrzegania przez nie ich obowiązku zgłaszania wynikającego z rozporządzenia (UE) 2015/2365. Powinny zatem mieć codzienny dostęp do niektórych informacji dotyczących tych zgłoszeń, w tym do wyników ich weryfikacji, a także do postępów w uzgadnianiu zgłaszanych danych. W związku z tym konieczne jest określenie informacji, które repozytorium transakcji powinno udostępniać tym podmiotom na koniec każdego dnia roboczego.

(5)

Aby ułatwić utrzymanie integralności szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, należy zapewnić bezpośredni i natychmiastowy dostęp, o którym mowa w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365, w zharmonizowany i spójny sposób. W celu standaryzacji zgłaszania, zminimalizowania kosztów dla sektora i zapewnienia porównywalności i spójności agregacji danych w repozytoriach transakcji, wszystkie sprawozdania dotyczące wyników i wymiana informacji powinny być dokonywany na formularzach w formacie XML i z zastosowaniem metodyki powszechnie stosowanej w sektorze finansowym.

(6)

Kwestia dostępu do danych na poziomie pozycji dotyczących ekspozycji między dwoma kontrahentami ma kluczowe znaczenie dla umożliwienia podmiotom, o których mowa w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365, określenia potencjalnych źródeł ryzyka systemowego lub niesystemowego zagrażającego stabilności finansowej.

(7)

Aby zapewnić społeczeństwu odpowiedni stopień przejrzystości w zakresie transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, kryteria stosowane do celów agregacji pozycji powinny umożliwiać obywatelom zrozumienie funkcjonowania rynków transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, nie zagrażając poufności danych zgłaszanych do repozytoriów transakcji. Częstotliwość i szczegółowość publikacji przez repozytorium transakcji zagregowanych pozycji zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365 powinny być określone w sposób oparty na powiązanych ramach ustanowionych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (2) dotyczących kontraktów pochodnych.

(8)	Podstawą niniejszego rozporządzenia są projekty regulacyjnych standardów technicznych przedłożone Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (3).

(9)

W przepisach niniejszego rozporządzenia określono standardy operacyjne dotyczące gromadzenia, agregacji i porównywania danych przez repozytoria transakcji, a także procedury, które mają stosować repozytoria transakcji w celu sprawdzenia kompletności i prawidłowości zgłaszanych im szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych. Aby zapewnić spójność tych przepisów oraz aby ułatwić repozytoriom transakcji całościowy wgląd w te przepisy, skazane jest uwzględnienie w jednym rozporządzeniu powiązanych regulacyjnych standardów technicznych.

(10)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tych projektów regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nimi koszty i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych ESMA powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Weryfikacja zgłoszeń transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przez repozytoria transakcji

1. Repozytorium transakcji dokonuje weryfikacji otrzymanego zgłoszenia dotyczącego transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych pod wszystkimi następującymi względami:

a)	tożsamości podmiotu przedkładającego zgłoszenie, o którym mowa w polu 2 w tabeli 1 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/363 (4);

b)	zgodności formularza w formacie XML stosowanego do zgłaszania transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych z metodyką ISO 20022 zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2019/363;

należytego uprawnienia podmiotu przedkładającego zgłoszenie, jeżeli jest to inny podmiot niż kontrahent dokonujący zgłoszenia, o którym mowa w polu 3 w tabeli 1 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363, do dokonania zgłoszenia w imieniu kontrahenta dokonującego zgłoszenia, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2365;

d)	czy to samo zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych nie zostało już wcześniej przedłożone;

e)	czy zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych oznaczone rodzajem działania „zmiana” odnosi się do uprzednio przedłożonego zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych;

f)	czy zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych oznaczone rodzajem działania „zmiana” nie odnosi się do transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, którą anulowano;

g)	czy zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych nie jest oznaczone rodzajem działania „nowa” w przypadku transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, która została już zgłoszona;

h)	czy zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych nie jest oznaczone rodzajem działania „składnik pozycji” w przypadku transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, która została już zgłoszona;

i)	czy zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych nie służy zmianie szczegółowych informacji dotyczących podmiotu przedkładającego zgłoszenie, kontrahenta dokonującego zgłoszenia lub innego kontrahenta wcześniej dokonanego zgłoszenia;

czy zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych nie służy zmianie istniejącego zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych poprzez określenie późniejszej daty waluty niż zgłoszony termin zapadalności transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych;

k)	prawidłowości i kompletności zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

2. Repozytorium transakcji weryfikuje, czy zgłoszono informacje na temat zabezpieczenia w polach 73–96 w tabeli 2 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363 w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w przypadku których w polu 72 „Oznakowanie niezabezpieczonego udzielania pożyczek papierów wartościowych” w tej samej tabeli zgłoszono jako „nieprawda”. Zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia repozytorium transakcji powiadamia podmiot przedkładający zgłoszenie i kontrahenta dokonującego zgłoszenia, a także, w stosownych przypadkach, podmiot odpowiedzialny za dokonanie zgłoszenia o wynikach weryfikacji.

3. Repozytorium transakcji odrzuca zgłoszenie transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które nie spełniają jednego z wymogów określonych w ust. 1 i przypisuje mu jedną z kategorii odrzucenia określonych w tabeli 2 w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

4. Repozytorium transakcji dostarcza podmiotowi przedkładającemu zgłoszenie i kontrahentowi dokonującemu zgłoszenia, jak również, w stosownych przypadkach, podmiotowi odpowiedzialnemu za dokonanie zgłoszenia szczegółowe informacje dotyczące wyników weryfikacji danych, o której mowa w ust. 1, w ciągu sześćdziesięciu minut od momentu otrzymania zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych. Repozytorium transakcji dostarcza przedmiotowe wyniki w formacie XML na formularzu opracowanym zgodnie z metodyką ISO 20022. Wyniki obejmują w stosownych przypadkach szczególne powody odrzucenia zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych zgodnie z ust. 3.

Artykuł 2

Uzgadnianie danych przez repozytoria transakcji

1. Repozytorium transakcji dąży do uzgodnienia zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, podejmując kroki określone w ust. 2, pod warunkiem że spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	repozytorium transakcji zakończyło weryfikacje określone w art. 1 ust. 1 i 2;

b)	obydwaj kontrahenci zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych podlegają obowiązkowi zgłaszania;

c)	repozytorium transakcji nie otrzymało późniejszego zgłoszenia oznaczonego rodzajem działania „błąd” odnoszącego się do zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

2. Jeżeli spełnione są wszystkie warunki określone w ust. 1, repozytorium transakcji podejmuje następujące działania, korzystając z ostatniej zgłoszonej wartości dla każdego z pól w tabeli 1 w załączniku I do niniejszego rozporządzenia:

a)	po otrzymaniu zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych repozytorium transakcji weryfikuje, czy otrzymało odpowiadające zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych od innego kontrahenta lub w jego imieniu;

repozytorium transakcji, które nie otrzymało odpowiadającego zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, o którym mowa w lit. a), podejmuje próbę zidentyfikowania repozytorium transakcji, które otrzymało odpowiadające zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, przekazując wszystkim zarejestrowanym repozytoriom transakcji wartości dotyczące zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych figurujące w następujących polach: „Niepowtarzalny identyfikator transakcji”, „Kontrahent dokonujący zgłoszenia”, „Inny kontrahent” i „Rodzaj umowy ramowej”;

repozytorium transakcji, które ustali, że inne repozytorium transakcji otrzymało odpowiadające zgłoszenie transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, o którym mowa w lit. a), wymienia z tym repozytorium transakcji szczegółowe informacje dotyczące zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych w formacie XML na formularzu opracowanym zgodnie z metodyką ISO 20022;

z zastrzeżeniem lit. e) repozytorium transakcji uznaje zgłoszoną transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych za uzgodnioną, jeżeli szczegółowe informacje dotyczące tej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych pokrywają się ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi odpowiadającego zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu;

repozytorium transakcji dokłada starań, aby w przypadku zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych osobno dopasowywać pola dotyczące danych o pożyczce i pola dotyczące danych o zabezpieczeniu zgodnie z granicami tolerancji i odpowiednimi terminami stosowania określonymi w tabeli 1 w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

f)	repozytorium transakcji przypisuje następnie wartości kategoriom uzgodnienia w odniesieniu do każdej zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, jak określono w tabeli 3 w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

g)	repozytorium transakcji kończy działania określone w lit. a)–f) niniejszego ustępu w najwcześniejszym możliwym terminie i nie podejmuje żadnych takich działań po godzinie 18:00 czasu UTC w danym dniu roboczym;

repozytorium transakcji, które nie może dokonać uzgodnienia zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, dokłada starań, aby dopasować szczegółowe informacje dotyczące przedmiotowej zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych następnego dnia roboczego. Repozytorium transakcji nie musi już dokładać starań w celu uzgodnienia zgłoszonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych po upływie trzydziestu dni kalendarzowych od zgłoszonego terminu zapadalności transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych lub po otrzymaniu odnoszącego się do niej zgłoszenia oznaczonego rodzajem działania „zakończenie” lub „składnik pozycji”.

3. Na koniec każdego dnia roboczego repozytorium transakcji potwierdza łączną liczbę uzgodnionych, zgłoszonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych u każdego repozytorium transakcji, z którym uzgadniał zgłoszone transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych.

4. Najpóźniej sześćdziesiąt minut po zakończeniu procesu uzgadniania określonego w ust. 2 lit. g) repozytorium transakcji dostarcza podmiotowi przedkładającemu zgłoszenie i kontrahentowi dokonującemu zgłoszenia, jak również, w stosownych przypadkach, podmiotowi odpowiedzialnemu za dokonanie zgłoszenia wyniki przeprowadzonego przez nie procesu uzgadniania zgłoszonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych. Repozytorium transakcji dostarcza przedmiotowe wyniki w formacie XML na formularzu opracowanym zgodnie z metodyką ISO 20022, w tym informacje dotyczące pól, które nie zostały uzgodnione.

Artykuł 3

Mechanizm reagowania na koniec dnia

Na koniec każdego dnia roboczego repozytorium transakcji udostępnia podmiotowi przedkładającemu zgłoszenie i kontrahentowi dokonującemu zgłoszenia, a także, w stosownych przypadkach, podmiotowi odpowiedzialnemu za dokonanie zgłoszenia następujące informacje dotyczące odpowiednich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych w formacie XML na formularzu opracowanym zgodnie z metodyką ISO 20022:

a)	transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych zgłoszone w danym dniu;

b)	ostatnie stany transakcji odnoszące się do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które nie osiągnęły jeszcze terminu zapadalności lub względem których nie dokonano zgłoszeń oznaczonych rodzajami działania „błąd”, „zakończenie” lub „składnik pozycji”;

niepowtarzalne identyfikatory transakcji odnoszące się do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w odniesieniu do których w polu 72 w tabeli 2 w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/363 zgłoszono „nieprawda” i nie zgłoszono jeszcze informacji dotyczących zabezpieczenia w polach 73–96 w tej samej tabeli;

d)	zgłoszenia transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które danego dnia odrzucono;

status uzgodnienia w odniesieniu do wszystkich zgłoszonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, z wyjątkiem transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które utraciły ważność, lub w przypadku których ponad miesiąc przed danym dniem roboczym otrzymano zgłoszenia transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych oznaczone rodzajem działania „zakończenie” lub „składnik pozycji”.

Artykuł 4

Dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

Repozytorium transakcji zapewnia podmiotom wskazanym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 bezpośredni i natychmiastowy dostęp, w tym w przypadku gdy obowiązuje delegowanie na podstawie art. 28 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych w formie elektronicznej i nadającej się do przetwarzania automatycznego, zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/357 (5).

Do celów akapitu pierwszego repozytorium transakcji stosuje format XML i formularz opracowany zgodnie z metodyką ISO 20022.

Artykuł 5

Obliczanie danych na poziomie pozycji i dostęp do tych danych

1. Repozytorium transakcji oblicza dane na poziomie pozycji dotyczące ekspozycji między kontrahentami w zakresie pożyczki i zabezpieczenia. Obliczenia danych na poziomie pozycji dokonuje się na podstawie następujących kryteriów:

a)	wartości kategorii uzgodnienia jak określono w tabeli 3 w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

b)	rodzaju transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

c)	sektora kontrahentów;

d)	statusu rozliczenia;

e)	giełdowego lub pozagiełdowego systemu obrotu;

f)	rodzaju zabezpieczenia;

g)	waluty składnika pieniężnego;

h)	klasy zapadalności;

i)	koszyka redukcji wartości;

j)	repozytoriów transakcji, do których inni kontrahenci zgłosili szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych.

2. Repozytorium transakcji zapewnia, aby podmioty ujęte w wykazie w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 miały dostęp do danych na poziomie pozycji zgodnie z dostępem do danych określonym w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/357.

3. Dane na poziomie pozycji, o których mowa w ust. 1, są dostarczane w formie elektronicznej i nadającej się do przetwarzania automatycznego i w formacie XML i na formularzu opracowanym zgodnie z metodyką ISO 20022.

4. Dostępu, o którym mowa w ust. 2, udziela się w najwcześniejszym możliwym terminie a najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu otrzymania zgłoszenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365.

5. Repozytorium transakcji zapewnia, aby podmioty, o których mowa w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 miały dostęp do danych na poziomie zagregowanym zgodnie z dostępem do danych określonym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/357 i obliczonych zgodnie z powszechnie uzgodnionymi standardami i procesami w zakresie globalnego gromadzenia i agregowania danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych.

Artykuł 6

Obliczanie zagregowanych danych dotyczących pozycji na potrzeby publikacji

1. Repozytorium transakcji dokonuje agregacji danych dotyczących pozycji zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 2 i 3 w odniesieniu do następujących wartości:

kwoty głównej umów z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, transakcji zwrotnych kupno-sprzedaż (buy-sell back) lub transakcji zwrotnych sprzedaż-kupno (sell-buy back), zagregowanej ilości papierów wartościowych lub towarów będących przedmiotem udzielania lub zaciągania pożyczek i liczby transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego;

b)	liczby niepowtarzalnych identyfikatorów transakcji dotyczących odpowiednich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

c)	wartości rynkowej zabezpieczenia.

2. Repozytorium transakcji dokonuje agregacji danych dotyczących pozycji w odniesieniu do wszystkich zgłoszonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych oznaczonych rodzajem działania „nowa” od soboty, godz. 00:00:00 czasu UTC, do piątku, godz. 23:59:59 czasu UTC, na podstawie następujących kryteriów i powiązanych wartości określonych w tabeli 1 w załączniku II do niniejszego rozporządzenia:

a)	lokalizacji kontrahenta dokonującego zgłoszenia lub, w stosownych przypadkach, odpowiedniego oddziału;

b)	lokalizacji drugiego kontrahenta lub, w stosownych przypadkach, odpowiedniego oddziału;

c)	rodzaju transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych;

d)	statusu uzgodnienia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, jak określono w tabeli 3 w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

e)	rodzaju systemu obrotu, w ramach którego zawarto transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych;

f)	czy transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została rozliczona;

g)	metody przeniesienia zabezpieczenia;

każdy wskaźnik stosowany jako punkt odniesienia w transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, będący przedmiotem obrotu w systemie obrotu, w którym transakcja jest realizowana, innym niż „XXXX”, jeżeli zagregowana kwota nominalna zgłoszona do repozytorium transakcji w ramach wskaźnika przewyższa 5 mld EUR i jeżeli jest co najmniej sześciu różnych kontrahentów, którzy zgłosili odpowiednie transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych do repozytorium transakcji.

3. Repozytorium transakcji dokonuje agregacji danych dotyczących pozycji w odniesieniu do wszystkich zgłoszonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które nie osiągnęły jeszcze terminu zapadalności lub względem których nie otrzymano zgłoszeń oznaczonych rodzajami działania „błąd”, „zakończenie”, „składnik pozycji”, przed piątkiem, godz. 23:59:59 czasu UTC na podstawie następujących kryteriów i powiązanych wartości określonych w tabeli 1 w załączniku II do niniejszego rozporządzenia:

a)	lokalizacji kontrahenta dokonującego zgłoszenia lub, w stosownych przypadkach, odpowiedniego oddziału;

b)	lokalizacji drugiego kontrahenta lub, w stosownych przypadkach, odpowiedniego oddziału;

c)	rodzaju transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

d)	statusu uzgodnienia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, jak określono w tabeli 3 w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

e)	rodzaju systemu obrotu, w ramach którego zawarto transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych;

f)	czy transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została rozliczona;

g)	metody przeniesienia zabezpieczenia;

4. Repozytorium transakcji dysponuje procedurą służącą identyfikowaniu nadzwyczajnych wartości związanych z zagregowanymi danymi dotyczącymi pozycji.

5. Repozytorium transakcji dysponuje procedurą służącą korygowaniu zagregowanych danych dotyczących pozycji i powiadamianiu o korektach, w tym korektach wynikających ze zgłoszeń oznaczonych rodzajem działania „błąd”, oraz publikowaniu pierwotnych i skorygowanych zagregowanych danych.

Artykuł 7

Publikacja zagregowanych danych dotyczących pozycji

1. Repozytorium transakcji publikuje co tydzień na swojej stronie internetowej zagregowane dane dotyczące pozycji, obliczone zgodnie z art. 6, nie później niż do wtorku do południa w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgłoszonych w poprzedzający piątek do godz. 23:59:59 czasu UTC.

2. Repozytorium transakcji publikuje wszystkie zagregowane dane dotyczące pozycji w EUR i stosuje kurs wymiany opublikowany na stronie internetowej EBC w piątek poprzedzający publikację tych danych.

3. Repozytorium transakcji zapewnia, aby zagregowane dane dotyczące pozycji były publikowane w formie tabelarycznej, jak określono w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, oraz w sposób który pozwala na pobieranie danych.

4. Zagregowane dane dotyczące pozycji, które repozytorium transakcji publikuje na swojej stronie internetowej, należy przechowywać na tej stronach internetowych przez co najmniej 104 tygodnie.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/363 z dnia 13 grudnia 2018 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012 w odniesieniu do stosowania kodów sprawozdawczych w zgłoszeniach dotyczących instrumentów pochodnych (zob. s. 85 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/357 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w sprawie dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przechowywanych w repozytoriach transakcji (zob. s. 22 niniejszego Dziennika Urzędowego).

ZAŁĄCZNIK I

Tabela 1

Pola uzgadniania, poziomy tolerancji i termin rozpoczęcia etapu uzgadniania

Tabela	Dział	Pole	Tolerancja	Termin rozpoczęcia wskazany w:
Dane dotyczące kontrahenta	Nie dotyczy	Kontrahent dokonujący zgłoszenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące kontrahenta	Nie dotyczy	Strona kontrahenta	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące kontrahenta	Nie dotyczy	Inny kontrahent	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Niepowtarzalny identyfikator transakcji („UTI”)	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Rodzaj transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Rozliczona	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Znacznik czasu rozliczenia	1 godzina	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Kontrahent centralny	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	System obrotu	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Rodzaj umowy ramowej	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Znacznik czasu wykonania	1 godzina	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Data waluty (termin rozpoczęcia)	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Termin wymagalności (termin zakończenia)	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Data zakończenia transakcji	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Minimalny okres wypowiedzenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Najwcześniejszy termin wypowiedzenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Ogólny wskaźnik zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Wskaźnik dostawy według wartości („DBV”)	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Metoda przekazania zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Bezterminowa	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Tryb rozwiązania umowy	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Stała stopa procentowa	Do trzeciego miejsca po przecinku	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Wzór obliczania dni	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Zmienna stopa procentowa	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej – okres czasu	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej – mnożnik	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej – okres czasu	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej – mnożnik	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej – okres czasu	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej – mnożnik	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Spread	Do trzeciego miejsca po przecinku	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Kwota w walucie uzupełnienia depozytu zabezpieczającego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Waluta uzupełnienia depozytu zabezpieczającego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Korygowana stopa procentowa	Do trzeciego miejsca po przecinku	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Okres stosowania stopy procentowej	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Kwota główna w dniu waluty	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Kwota główna w terminie zapadalności	0,0005 %	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Waluta kwoty głównej	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Rodzaj składnika aktywów	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Identyfikator papieru wartościowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Klasyfikacja papieru wartościowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Produkt podstawowy	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Podprodukt	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Następny podprodukt	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Ilość lub kwota nominalna	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Jednostka pomiaru	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Waluta kwoty nominalnej	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Cena papieru wartościowego lub towaru	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Waluta, w jakiej wyrażona jest cena	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Jakość papieru wartościowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Termin zapadalności papieru wartościowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Jurysdykcja emitenta	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Identyfikator podmiotu prawnego emitenta	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Rodzaj papieru wartościowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Wartość pożyczki	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Wartość rynkowa	0,0005 %	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Stała stawka rabatu	Do trzeciego miejsca po przecinku	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Zmienna stawka rabatu	Do trzeciego miejsca po przecinku	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu– okres czasu	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu – mnożnik	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Częstotliwość płatności według zmiennej stawki rabatu – okres czasu	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Płatność według zmiennej stawki rabatu stawki rabatu – mnożnik	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stawki rabatu – okres czasu	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Aktualizacja zmiennej stawki rabatu stawki rabatu – mnożnik	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Spread stawki rabatu	Do trzeciego miejsca po przecinku	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Opłata za udzielenie pożyczki	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Wyłączne ustalenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Nierozliczone transakcje z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Waluta podstawowa pożyczki pozostałej do spłaty	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Wartość pozycji krótkich na rynku	0,0005 %	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Oznakowanie niezabezpieczonego udzielania pożyczek papierów wartościowych	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Zabezpieczenie ekspozycji netto	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Data waluty zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Rodzaj składnika zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Kwota zabezpieczenie gotówkowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Waluta zabezpieczenia gotówkowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Identyfikacja papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Klasyfikacja papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Produkt podstawowy	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Podprodukt	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Dalszy podprodukt	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Ilość zabezpieczeń lub kwota nominalna zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Jednostka miary zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Waluta nominalnej wartości zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Waluta, w jakiej wyrażona jest cena	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Cena jednostki	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Wartość rynkowa zabezpieczenia	0,0005 %	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365 + 24 miesiące
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Redukcja wartości lub depozyt zabezpieczający	Do trzeciego miejsca po przecinku	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Jakość zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Termin wymagalności papieru wartościowego	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Jurysdykcja emitenta	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Identyfikator podmiotu prawnego emitenta	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Rodzaj zabezpieczenia	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Dostępność zabezpieczenia do ponownego wykorzystania	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Zabezpieczenie	Identyfikator koszyka zabezpieczeń	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365
Dane dotyczące transakcji	Pożyczka	Poziom	Nie	Art. 33 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2015/2365

Tabela 2

Powody odrzucenia zgłoszenia transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

Kategorie odrzucenia

Powód

Schemat

—	odrzucono transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych ze względu na brak zgodności schematu

Zezwolenie

—	odrzucono transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych ponieważ podmiot przedkładający zgłoszenie nie posiada zezwolenia do dokonywania zgłoszeń w imieniu kontrahenta zgłaszającego

Logika

—	odrzucono transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych, ponieważ rodzaj działania w odniesieniu do transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych nie jest poprawny po względem logicznym

Działalność

—	odrzucono transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych ze względu na brak zgodności z co najmniej jedną walidacją treści

Tabela 3

Wyniki procesu uzgadniania

Kategorie uzgodnienia	Wartości uzgodnienia
Rodzaj zgłoszenia	Jednostronne/dwustronne
Wymóg zgłaszania dotyczący obu kontrahentów	Tak/nie
Status zestawiania par	Z parą/bez pary
Status uzgodnienia pożyczki	Uzgodniona/nieuzgodniona
Status uzgodnienia zabezpieczenia	Uzgodnione/nieuzgodnione
Dalsze zmiany	Tak/nie

ZAŁĄCZNIK II

Tabela 1

Dane publiczne

Tabela A. Agregacja

Data

Rodzaj agregacji

Rodzaj systemu obrotu

Lokalizacja kontrahenta dokonującego zgłoszenia

Lokalizacja drugiego kontrahenta

Uzgodnienie

Rodzaj transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych

Rozliczona

Metoda przeniesienia zabezpieczenia

Wskaźnik stosowany jako punkt odniesienia (1)

Zagregowana pożyczona kwota

Zagregowana liczba transakcji

Zagregowana wartość zabezpieczenia

20161007

RT UE

Zgłoszona

XXXX

EOG

Dwustronne, uzgodniona pożyczka, nieuzgodnione zabezpieczenie

Repo

Tak

TTCA

…

Niedokonana

XOFF

Poza EOG

Dwustronne, uzgodniona pożyczka, uzgodnione zabezpieczenie

Transakcja zwrotna kupno-sprzedaż/transakcja zwrotna sprzedaż-kupno

Nie

SICA

…

kod MIC EOG

…

Jednostronne z obrębu EOG, uzgodniona pożyczka, uzgodnione zabezpieczenie

Udzielanie lub zaciąganie pożyczek papierów wartościowych lub towarów

…

SIUR

…

kod MIC spoza EOG

…

Uzupełnienie depozytu zabezpieczającego

…

(1) Należy wypełnić odpowiednimi wskaźnikami znajdującymi się w polu 25 w tabeli 2 „Dane dotyczące pożyczki i zabezpieczenia” w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/363.

22.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 81/45

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/359

z dnia 13 grudnia 2018 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację i o rozszerzenie rejestracji jako repozytorium transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Należy ustanowić przepisy określające informacje, które mają zostać przedłożone Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) we wniosku o rejestrację lub o rozszerzenie rejestracji jako repozytorium transakcji.

(2)	Ustanowienie kompleksowych i solidnych ram rejestracji i rozszerzenia rejestracji repozytoriów transakcji ma zasadnicze znaczenie dla realizacji celów rozporządzenia (UE) 2015/2365 i dla skutecznego pełnienia funkcji repozytorium.

(3)

Przepisy i standardy dotyczące rejestracji i rozszerzenia rejestracji repozytoriów transakcji do celów rozporządzenia (UE) 2015/2365 powinny być oparte na już istniejącej infrastrukturze, procesach operacyjnych i formatach, które zostały wprowadzone w odniesieniu do zgłaszania kontraktów pochodnych do repozytoriów transakcji, tak aby zminimalizować dodatkowe koszty operacyjne ponoszone przez uczestników rynku.

(4)

Z doświadczenia w stosowaniu przepisów rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 150/2013 (2) wynika, że przepisy dotyczące rejestracji repozytoriów transakcji określone w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 stanowią solidną podstawę do stworzenia ram rejestracji repozytoriów transakcji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365. Aby jeszcze bardziej wzmocnić te ramy, niniejsze rozporządzenie powinno odzwierciedlać zmiany zachodzące w tym sektorze.

(5)

Wszystkie wnioski o rejestrację jako repozytorium transakcji powinny zawierać informacje na temat struktury kontroli wewnętrznych i niezależności organów zarządzających tych repozytoriów, tak by umożliwić ESMA ocenę, czy struktura ładu korporacyjnego repozytorium transakcji zapewnia jego niezależność oraz czy struktura ta i zasady podległości służbowej w obrębie repozytorium są wystarczające, by zapewnić zgodność z wymogami dotyczącymi repozytoriów transakcji określonymi w rozporządzeniu (UE) 2015/2365. Wniosek o rejestrację powinien zawierać szczegółowe informacje na temat odpowiednich mechanizmów i struktur kontroli wewnętrznej, funkcji audytu wewnętrznego oraz planu prac w zakresie audytów, tak by umożliwić ESMA ocenę, w jaki sposób te czynniki przyczyniają się do sprawnego funkcjonowania repozytorium transakcji.

(6)

Mimo że repozytoria transakcji, które działają za pośrednictwem oddziałów, nie są uważane za odrębne osoby prawne, należy przedstawić odrębne informacje na temat tych oddziałów, tak by umożliwić ESMA wyraźne określenie pozycji oddziałów w strukturze organizacyjnej repozytorium transakcji, przeprowadzenie oceny, czy kadra kierownicza wyższego szczebla w oddziałach posiada odpowiednie kwalifikacje do wykonywania obowiązków i odpowiednią reputację, a także stwierdzenie, czy mechanizmy kontroli, nadzór zgodności z prawem i inne funkcje są solidne i wystarczające, by skutecznie określić i ocenić rodzaje ryzyka związanego z działalnością oddziałów oraz skutecznie tym ryzykiem zarządzać.

(7)

Aby umożliwić ESMA ocenę reputacji, doświadczenia i umiejętności członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla w przyszłym repozytorium transakcji, repozytorium transakcji składające wniosek o rejestrację powinno dostarczyć odpowiednie informacje dotyczące tych osób, takie jak życiorysy, szczegóły dotyczące ewentualnych wyroków skazujących, oświadczenia własne o nieposzlakowanej opinii i oświadczenia na temat wszelkich potencjalnych konfliktów interesów.

(8)	Każdy wniosek o rejestrację powinien zawierać informacje świadczące o posiadaniu przez wnioskodawcę środków finansowych koniecznych do bieżącego wykonywania funkcji repozytorium transakcji, a także skutecznych rozwiązań w zakresie zapewnienia ciągłości działania.

(9)

Art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 zawiera wymóg, aby repozytoria transakcji weryfikowały kompletność i prawidłowość danych przekazywanych na podstawie art. 4 tego rozporządzenia. W celu uzyskania rejestracji lub rozszerzenia rejestracji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365 repozytoria transakcji powinny wykazać, że stworzyły systemy i procedury, które zapewniają możliwość zweryfikowania kompletności i prawidłowości szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych (SFT).

(10)

Wykorzystanie wspólnych zasobów w ramach repozytorium transakcji pomiędzy usługami zgłaszania SFT z jednej strony, a usługami dodatkowymi lub usługami zgłaszania transakcji dotyczących instrumentów pochodnych z drugiej strony, może prowadzić do rozprzestrzenienia się ryzyka operacyjnego na wszystkie usługi. Podczas gdy walidacja, uzgadnianie, przetwarzanie i przechowywanie danych mogą wymagać skutecznego rozdziału operacyjnego, aby uniknąć takiego rozprzestrzenienia się ryzyka, praktyki takie jak wspólny interfejs użytkownika, wspólny punkt dostępu do danych dla organów lub korzystanie z tych samych pracowników zatrudnionych w dziale sprzedaży, komórce ds. nadzoru zgodności z prawem lub w pomocy technicznej w dziale obsługi klienta mogą być w mniejszym stopniu narażone na rozprzestrzenianie się ryzyka, a co za tym idzie, niekoniecznie wymagają rozdziału operacyjnego. Repozytoria transakcji powinny zatem ustanowić odpowiedni poziom operacyjnego rozdziału pomiędzy zasobami, systemami lub procedurami stosowanymi w ramach różnych linii biznesowych – w tym w przypadku gdy te linie biznesowe świadczą także usługi regulowane innymi przepisami prawa Unii lub państwa trzeciego – oraz zapewnić przekazanie ESMA – we wniosku o rejestrację lub rozszerzenie rejestracji – szczegółowych i jasnych informacji na temat usług dodatkowych lub innych linii biznesowych oferowanych przez repozytorium transakcji obok działalności podstawowej polegającej na świadczeniu usług repozytorium transakcji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365.

(11)

Aby zapewnić zgodność z celami rozporządzenia (UE) 2015/2365, konieczna jest solidność, odporność i ochrona systemów informatycznych. W związku z tym repozytoria transakcji powinny dostarczyć wyczerpujące i szczegółowe informacje na temat swoich systemów informatycznych, aby umożliwić ESMA ocenę ich solidności i odporności. W przypadku gdy świadczenie usług repozytorium transakcji zostało zlecone na zasadzie outsourcingu osobom trzecim – na poziomie grupy lub poza grupą – repozytorium transakcji powinno przedłożyć szczegółowe informacje na temat stosownych ustaleń dotyczących outsourcingu w celu umożliwienia oceny zgodności z warunkami rejestracji, w tym informacje na temat wszelkich umów o gwarantowanym poziomie usług, wskaźników oraz sposobu, w jaki wskaźniki te są skutecznie monitorowane. Repozytoria transakcji powinny także przedłożyć informacje na temat mechanizmów i zabezpieczeń wdrożonych w celu skutecznego przeciwdziałania potencjalnym cyberzagrożeniom oraz w celu ochrony przechowywanych danych przed cyberatakami.

(12)

Użytkownicy różnego rodzaju mogą zgłaszać dane przechowywane przez repozytorium transakcji, mieć dostęp do nich lub je zmieniać. Repozytorium transakcji powinno jasno określić cechy charakterystyczne oraz prawa i obowiązki użytkowników różnego rodzaju oraz przedstawić te informacje w ramach wniosku o rejestrację. Informacje przekazane przez repozytoria transakcji powinny również jasno wskazywać różne kategorie dostępu. Aby zapewnić poufność danych, ale także ich dostępność dla osób trzecich, repozytorium transakcji powinno dostarczyć informacje o tym, w jaki sposób zapewnia ono, by osobom trzecim udostępniane były wyłącznie dane, w odniesieniu do których kontrahenci wyrazili swoją wyraźną, odwoływalną i swobodną zgodę. W swoim wniosku repozytorium transakcji powinno także dostarczyć informacje na temat kanałów i mechanizmów publicznego ujawniania informacji na temat swoich zasad dostępu w celu umożliwienia użytkownikom jego usług podjęcia świadomej decyzji.

(13)	Opłaty związane z usługami świadczonymi przez repozytoria transakcji stanowią istotną informację umożliwiającą uczestnikom rynku dokonanie świadomego wyboru, a zatem informacja na ich temat powinna znaleźć się we wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji.

(14)

Ponieważ uczestnicy rynku i organy opierają się na danych przechowywanych przez repozytoria transakcji, wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji powinien zawierać wyraźne określenie rygorystycznych i skutecznych ustaleń operacyjnych i dotyczących prowadzenia dokumentacji. Aby wykazać, w jaki sposób zapewnia się poufność i ochronę danych przechowywanych przez repozytorium transakcji, a także by umożliwić ich identyfikowalność, wniosek o rejestrację powinien zawierać specjalne odniesienie dotyczące utworzenia rejestru zgłoszeń.

(15)

Dla osiągnięcia celów rozporządzenia (UE) 2015/2365 w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych repozytoria transakcji powinny wykazać, że stosują one procedury dotyczące warunków dostępu zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/357 (3), że nie została naruszona integralność danych udostępnianych organom oraz że są one w stanie zapewnić dostęp do danych zgodnie z odpowiednimi wymogami zawartymi w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/358 (4).

(16)	Faktyczne uiszczenie opłat rejestracyjnych przez repozytoria transakcji w momencie składania wniosku jest konieczne, by pokryć niezbędne wydatki ESMA związane z rejestracją lub rozszerzeniem rejestracji danego repozytorium transakcji.

(17)

Należy ustanowić uproszczoną procedurę składania wniosków o rozszerzenie rejestracji w celu umożliwienia repozytoriom transakcji już zarejestrowanym na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozszerzenia tej rejestracji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365. Aby uniknąć przypadków powielania wymogów, informacje, które ma dostarczyć repozytorium transakcji w ramach rozszerzenia rejestracji, powinny zawierać szczegółowe informacje dotyczące dostosowań niezbędnych do zapewnienia jego zgodności z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2015/2365.

(18)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji Europejskiej przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (5).

(19)

ESMA przeprowadziła otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizowała potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zasięgnęła opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Identyfikacja, status prawny i rodzaje transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

1. Do celów art. 5 ust. 5 lit. a) rozporządzenia (UE) 2015/2365 wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje:

a)	nazwę handlową wnioskodawcy oraz jego oficjalny adres w Unii;

b)	ważny w dniu złożenia wniosku wyciąg z odpowiedniego rejestru handlowego lub sądowego bądź też inny udokumentowany dowód poświadczający miejsce uzyskania zdolności prawnej i zakres działalności gospodarczej wnioskodawcy;

c)	informacje na temat rodzajów transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, których dotyczy wniosek o rejestrację;

d)	informacje, czy wnioskodawca otrzymał zezwolenie od właściwego organu w państwie członkowskim, w którym ma on swoją siedzibę, lub został przez ten organ zarejestrowany, a jeśli tak – nazwę organu i numer referencyjny dotyczący zezwolenia lub rejestracji;

e)	akt założycielski spółki i, w stosownym przypadku, inne dokumenty statutowe, z których wynika, że wnioskodawca będzie prowadził usługi repozytorium transakcji;

f)	protokół posiedzenia, podczas którego zarząd wnioskodawcy zatwierdził wniosek;

g)	imię i nazwisko oraz dane kontaktowe osoby (osób) odpowiedzialnej(-ych) za nadzór zgodności z prawem lub innych pracowników zaangażowanych w ocenę zgodności z prawem;

h)	plan działalności, w tym wskazanie miejsca prowadzenia głównych rodzajów działalności gospodarczej;

i)	nazwy jednostek zależnych i, w stosownym przypadku, strukturę grupy;

j)	informację na temat usług innych niż funkcja repozytorium transakcji, które wnioskodawca świadczy lub zamierza świadczyć;

wszelkie informacje na temat toczących się postępowań sądowych, administracyjnych, arbitrażowych lub innych postępowań spornych niezależnie od ich rodzaju, których stroną jest wnioskodawca, w szczególności w odniesieniu do spraw podatkowych i dotyczących niewypłacalności oraz spraw mogących się wiązać z wysokimi kosztami finansowymi lub znaczącym uszczerbkiem reputacji, a także wszelkie informacje na temat zakończonych postępowań, które wciąż mogą się wiązać z istotnymi kosztami dla repozytorium transakcji.

2. Na żądanie ESMA podczas rozpatrywania wniosku o rejestrację wnioskodawcy dostarczają również dodatkowe informacje, w przypadku gdy takie informacje są konieczne do oceny zdolności wnioskodawców do spełniania wymogów określonych w rozdziale III rozporządzenia (UE) 2015/2365 oraz celem umożliwienia ESMA właściwej interpretacji i analizy dokumentów, które mają zostać złożone lub już zostały złożone.

3. Jeżeli wnioskodawca uważa, że nie dotyczy go jakikolwiek wymóg niniejszego rozporządzenia, w swoim wniosku wyraźnie wskazuje on ten wymóg, a także przedstawia wyjaśnienie, dlaczego ten wymóg go nie obowiązuje.

Artykuł 2

Polityki i procedury

W przypadku gdy w ramach wniosku dostarczane są informacje dotyczące polityk i procedur, wnioskodawca zapewnia, aby wniosek zawierał następujące elementy:

a)	informację, że zarząd zatwierdza polityki, że kadra kierownicza wyższego szczebla zatwierdza procedury i że kadra kierownicza wyższego szczebla jest odpowiedzialna za wdrażanie i utrzymywanie polityk i procedur;

b)	opis, w jaki sposób zorganizowany jest obieg informacji o politykach i procedurach u wnioskodawcy, w jaki sposób zapewniona i na bieżąco monitorowana jest zgodność z tymi politykami, oraz wskazanie osoby lub osób odpowiedzialnej(-ych) za zgodność w tym zakresie;

c)	dowolny dokument wskazujący, że pracownicy i specjalny personel są poinformowani o politykach i procedurach;

d)	opis środków, które należy wprowadzić w przypadku naruszenia polityk i procedur;

e)	wskazanie procedury zgłaszania ESMA każdego istotnego naruszenia polityk lub procedur, które może spowodować naruszenie wymogów pierwotnej rejestracji.

Artykuł 3

Struktura własnościowa repozytorium transakcji

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera:

a)	wykaz wszystkich osób lub jednostek, które bezpośrednio lub pośrednio posiadają co najmniej 5 % kapitału lub praw głosu wnioskodawcy lub których udziały umożliwiają wywieranie znacznego wpływu na zarządzanie wnioskodawcą;

b)	wykaz przedsiębiorstw, w których osoba, o której mowa w lit. a), posiada co najmniej 5 % kapitału lub praw głosu bądź wywiera znaczny wpływ na zarządzanie tymi przedsiębiorstwami.

2. Jeżeli wnioskodawca posiada jednostkę dominującą:

a)	podaje oficjalny adres jednostki dominującej;

b)	podaje, czy jednostka dominująca posiada zezwolenie lub jest zarejestrowana i podlega nadzorowi, a jeżeli tak jest, wówczas podaje numer referencyjny i nazwę odpowiedzialnego organu nadzoru.

Artykuł 4

Schemat struktury własnościowej

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera schemat przedstawiający powiązania własnościowe między jednostką dominującą, jednostkami zależnymi i wszelkimi innymi powiązanymi jednostkami lub oddziałami.

2. Przedsiębiorstwa przedstawione na schemacie, o którym mowa w ust. 1, są określone za pomocą ich pełnej nazwy, statusu prawnego oraz oficjalnego adresu.

Artykuł 5

Schemat organizacyjny

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera schemat organizacyjny przedstawiający strukturę organizacyjną wnioskodawcy, z uwzględnieniem wszelkich usług dodatkowych.

2. Schemat ten obejmuje informacje o osobach sprawujących wszystkie ważne funkcje, w tym o członkach kadry kierowniczej wyższego szczebla i osobach, które kierują działalnością każdego z oddziałów.

Artykuł 6

Ład korporacyjny

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje dotyczące wewnętrznych polityk wnioskodawcy w zakresie ładu korporacyjnego oraz procedur i zakresów kompetencji mających zastosowanie do kadry kierowniczej wyższego szczebla, w tym zarządu, jego członków niewykonawczych oraz, w przypadku ich ustanowienia, do komisji zarządu.

2. Informacje takie obejmują opis procedury wyboru, nominowania, oceny wyników i odwoływania członków kadry kierowniczej wyższego szczebla i zarządu.

3. Jeżeli wnioskodawca stosuje uznany kodeks ładu korporacyjnego, wskazuje on ten kodeks we wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji i przedstawia wyjaśnienia, w jakich sytuacjach stosuje odstępstwa od tego kodeksu.

Artykuł 7

Kontrola wewnętrzna

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera szczegółowe informacje dotyczące systemu kontroli wewnętrznej wnioskodawcy, w tym informacje na temat jego komórki ds. nadzoru zgodności z prawem, oceny ryzyka, mechanizmów kontroli wewnętrznej i uzgodnień dotyczących funkcji audytu wewnętrznego.

2. Szczegółowe informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a)	polityki wnioskodawcy w zakresie kontroli wewnętrznej i odpowiednie procedury dotyczące ich jednolitego i skutecznego wdrożenia;

b)	wszelkie polityki, procedury i instrukcje dotyczące monitorowania i oceny adekwatności i skuteczności systemów wnioskodawcy;

c)	wszelkie polityki, procedury i instrukcje dotyczące kontroli i zabezpieczeń systemów przetwarzania informacji utrzymywanych przez wnioskodawcę;

d)	dane identyfikacyjne jednostek wewnętrznych odpowiedzialnych za ocenę odpowiednich wyników kontroli wewnętrznych.

3. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje w odniesieniu do funkcji audytu wewnętrznego wnioskodawcy:

a)	skład każdego Komitetu Audytu Wewnętrznego, zakres jego kompetencji i obowiązków;

b)	schemat funkcji audytu wewnętrznego, metodyki, normy i procedury;

c)	wyjaśnienie sposobu opracowywania i stosowania schematu, metodyk i procedur audytu wewnętrznego, z uwzględnieniem charakteru, zakresu i złożoności działalności wnioskodawcy, a także ryzyka z nią związanego;

d)	plan pracy na okres trzech lat od daty złożenia wniosku dotyczący charakteru, zakresu i złożoności działalności wnioskodawcy, a także ryzyka z nią związanego.

Artykuł 8

Przestrzeganie przepisów

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje w odniesieniu do polityk i procedur wnioskodawcy mających na celu zapewnienie przestrzegania przepisów rozporządzenia (UE) 2015/2365:

a)	opis funkcji osób odpowiedzialnych za nadzór zgodności z prawem i innych pracowników zaangażowanych w ocenę zgodności z prawem, w tym opis sposobu zapewnienia niezależności komórki nadzoru zgodności z prawem od pozostałych obszarów działalności wnioskodawcy;

b)	opis wewnętrznych polityk i procedur służących zapewnieniu przestrzegania przez wnioskodawcę, w tym przez jego kadrę kierowniczą i pracowników, wszystkich przepisów rozporządzenia (UE) 2015/2365, w tym opis funkcji członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla;

c)	najnowsze sprawozdanie wewnętrzne sporządzone przez osoby odpowiedzialne za nadzór zgodności z prawem lub innych pracowników wnioskodawcy zaangażowanych w ocenę zgodności z prawem, o ile takie sprawozdanie jest dostępne.

Artykuł 9

Kadra kierownicza wyższego szczebla i członkowie zarządu

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje w odniesieniu do każdego z członków kadry kierowniczej wyższego szczebla i każdego z członków zarządu:

a)	kopię życiorysu;

b)	szczegółowe informacje dotyczące wiedzy i doświadczenia w zarządzaniu systemami informatycznymi, ich obsłudze i rozwoju;

szczegóły dotyczące ewentualnych wyroków skazujących za przestępstwa związane ze świadczeniem usług finansowych lub dotyczących danych bądź też związanych z popełnieniem oszustwa lub sprzeniewierzenia, w szczególności w postaci dokumentu urzędowego, o ile jest on dostępny w danym państwie członkowskim;

złożone przez każdego członka kadry kierowniczej wyższego szczebla i zarządu oświadczenie o nieposzlakowanej opinii w odniesieniu do świadczenia usług finansowych lub dotyczących danych, w którym podaje on, czy:

(i)	został skazany za jakiekolwiek przestępstwo związane ze świadczeniem usług finansowych lub dotyczących danych bądź też związane z popełnieniem oszustwa lub sprzeniewierzenia;

(ii)	wydano wobec niego niekorzystną decyzję w jakichkolwiek postępowaniach dyscyplinarnych prowadzonych przez organ regulacyjny lub organy lub agencje rządowe bądź też czy podlega on takim postępowaniom, które nie zostały jeszcze zakończone;

(iii)

wydano wobec niego niekorzystną decyzję sądową w postępowaniu cywilnym w związku ze świadczeniem usług finansowych lub dotyczących danych bądź też w związku z popełnieniem nieprawidłowości lub oszustwa podczas zarządzania przedsiębiorstwem;

(iv)	był członkiem zarządu lub kadry kierowniczej wyższego szczebla przedsiębiorstwa, którego rejestracja lub zezwolenie zostały cofnięte przez organ regulacyjny;

(v)	odmówiono mu prawa do prowadzenia działalności wymagającej rejestracji ze strony organu regulacyjnego lub uzyskania zezwolenia tego organu;

(vi)	był członkiem zarządu lub kadry kierowniczej wyższego szczebla przedsiębiorstwa, które ogłosiło niewypłacalność lub zostało zlikwidowane w okresie, kiedy był on związany z przedsiębiorstwem, lub w ciągu roku po tym, jak przestał być związany z przedsiębiorstwem;

(vii)

był członkiem zarządu lub kadry kierowniczej wyższego szczebla przedsiębiorstwa, wobec którego organ regulacyjny wydał niekorzystną decyzję lub nałożył sankcję;

(viii)

jakikolwiek organ rządowy, regulacyjny lub organizacja zawodowa nałożyły na niego jakąkolwiek grzywnę, zastosowały wobec niego zawieszenie w funkcjach lub zwolnienie ze stanowiska bądź też nałożyły jakąkolwiek inną sankcję w związku z popełnieniem oszustwa lub sprzeniewierzenia lub w związku ze świadczeniem usług finansowych lub dotyczących danych;

(ix)	został zwolniony ze stanowiska dyrektora, ze stanowiska związanego z funkcją kierowniczą, zwolniony z pracy lub stanowiska w przedsiębiorstwie pod zarzutem naruszenia przepisów lub nadużycia;

e)	deklarację wszelkich potencjalnych konfliktów interesów, które mogą pojawić się podczas wykonywania obowiązków przez kadrę kierowniczą wyższego szczebla i członków zarządu, a także opis sposobu postępowania w przypadku zaistnienia takich konfliktów interesów.

Artykuł 10

Polityki i procedury dotyczące zatrudniania pracowników

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje:

a)	kopię dokumentu określającego politykę wnioskodawcy w zakresie wynagrodzeń w stosunku do kadry kierowniczej wyższego szczebla, członków zarządu i pracowników, którym powierzono funkcje dotyczące ryzyka i kontroli;

b)	opis środków wprowadzonych przez wnioskodawcę w celu ograniczenia ryzyka nadmiernej zależności od poszczególnych pracowników.

Artykuł 11

Kwalifikacje i adekwatność

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje dotyczące pracowników wnioskodawcy:

a)	ogólny wykaz pracowników zatrudnionych bezpośrednio przez repozytorium transakcji, w tym ich funkcje i kwalifikacje konieczne do pełnienia poszczególnych funkcji;

b)	szczegółowe informacje na temat pracowników z dziedziny technologii informatycznych zatrudnionych bezpośrednio celem świadczenia usług przez repozytorium transakcji, wraz z opisem funkcji i kwalifikacji każdej osoby;

c)	opis funkcji i kwalifikacji każdego pracownika odpowiedzialnego za audyt wewnętrzny, kontrole wewnętrzne, nadzór zgodności z prawem i ocenę ryzyka;

d)	wskazanie pracowników przypisanych do konkretnych funkcji i tych pracowników, którzy pracują na mocy ustaleń dotyczących outsourcingu;

e)	szczegóły dotyczące programów szkoleń na temat polityk i procedur wnioskodawcy oraz na temat działalności repozytorium transakcji, w tym wszelkich egzaminów lub innego rodzaju formalnych ocen, którym podlegają pracownicy w związku z prowadzeniem działalności repozytorium transakcji.

Opis, o którym mowa w lit. b), zawiera pisemne dowody potwierdzające uzyskanie dyplomów uczelni wyższych i doświadczenia w zakresie technologii informacyjnych przez przynajmniej jednego członka personelu wyższego szczebla odpowiedzialnego za kwestie informatyczne.

Artykuł 12

Sprawozdania finansowe i plany biznesowe

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje na temat sytuacji finansowej i działalności wnioskodawcy:

a)	pełne sprawozdanie finansowe przygotowane zgodnie z międzynarodowymi standardami przyjętymi zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (6);

b)	jeżeli sprawozdanie finansowe wnioskodawcy podlega badaniu ustawowemu w rozumieniu art. 2 pkt 1 dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (7), sprawozdanie finansowe obejmuje sprawozdanie z badania rocznego i skonsolidowanego sprawozdania finansowego;

c)	jeżeli wnioskodawca podlega audytowi – nazwę lub imię i nazwisko oraz krajowy numer rejestracyjny audytora zewnętrznego.

2. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera finansowy plan biznesowy obejmujący różne scenariusze biznesowe dotyczące usług repozytorium transakcji w odniesieniu do co najmniej trzyletniego okresu referencyjnego i zawierający następujące informacje dodatkowe:

a)	oczekiwany poziom działalności sprawozdawczej w postaci liczby transakcji;

b)	odpowiednie koszty stałe i zmienne określone w odniesieniu do świadczenia usług repozytorium transakcji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365;

c)	pozytywne i negatywne odchylenia o co najmniej 20 % od podstawowego scenariusza działalności.

3. W przypadku gdy historyczne informacje finansowe, o których mowa w ust. 1, nie są dostępne, wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje na temat wnioskodawcy:

a)	sprawozdanie finansowe pro forma, z którego wynika istnienie odpowiednich środków oraz oczekiwana sytuacja pod względem prowadzonej działalności po upływie sześciu miesięcy od uzyskania rejestracji;

b)	śródroczny raport finansowy, w przypadku gdy w odniesieniu do wymaganego okresu nie jest jeszcze dostępne sprawozdanie finansowe;

c)	sprawozdanie z sytuacji finansowej, takie jak bilans, rachunek zysków i strat, zmiany w kapitale własnym i rachunek przepływów pieniężnych, a także noty zawierające streszczenie stosowanych zasad rachunkowości oraz inne noty objaśniające.

4. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera zbadane roczne sprawozdania finansowe wszystkich jednostek dominujących za trzy lata obrotowe poprzedzające datę wniosku.

5. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera również następujące informacje finansowe na temat wnioskodawcy:

a)	wskazanie ewentualnych przyszłych planów dotyczących utworzenia jednostek zależnych oraz ich lokalizacji;

b)	opis działalności gospodarczej, którą wnioskodawca zamierza prowadzić, w tym określenie działalności wszelkich jednostek zależnych i oddziałów.

Artykuł 13

Zarządzanie konfliktami interesów

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje na temat wprowadzonych przez wnioskodawcę polityk i procedur dotyczących postępowania w odniesieniu do konfliktów interesów:

a)	polityki i procedury dotyczące stwierdzania i ujawniania konfliktów interesów, a także postępowania w odniesieniu do konfliktów interesów, oraz opis procedury informowania odpowiednich osób o politykach i procedurach;

b)	wszelkie inne środki i kontrole ustanowione w celu zapewnienia spełniania wymogów, o których mowa w lit. a), dotyczących postępowania w odniesieniu do konfliktów interesów.

Artykuł 14

Poufność

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje na temat wewnętrznych polityk, procedur i mechanizmów zapobiegających wykorzystaniu informacji przechowywanych w przyszłym repozytorium transakcji:

a)	do celów niezgodnych z prawem;

b)	do ujawniania informacji poufnych;

c)	do celów, które są niedozwolone w przypadku komercyjnego wykorzystania danych.

2. Wewnętrzne polityki, procedury i mechanizmy obejmują procedury wewnętrzne dotyczące zezwoleń dla pracowników na stosowanie haseł dostępu do danych, ze wskazaniem celu, w jakim pracownik korzysta z danych, zakresu przeglądanych danych i wszelkich ograniczeń dotyczących korzystania z danych, a także szczegółowe informacje dotyczące wszelkich mechanizmów i zabezpieczeń mających na celu skuteczne przeciwdziałanie potencjalnym cyberzagrożeniom oraz ochronę przechowywanych danych przed cyberatakami.

3. Wnioskodawcy dostarczają ESMA informacje na temat procedur służących rejestracji każdego pracownika, który przeglądał dane, czasu dostępu, rodzaju przeglądanych danych oraz celu, w jakim przeglądano dane.

Artykuł 15

Wykaz konfliktów interesów i ich łagodzenie

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera aktualny wykaz istniejących w momencie składania wniosku istotnych konfliktów interesów w odniesieniu do wszelkich usług dodatkowych lub innych powiązanych usług świadczonych przez wnioskodawcę oraz opis sposobu postępowania w odniesieniu do tych konfliktów interesów.

2. Jeżeli wnioskodawca jest częścią grupy, wykaz zawiera wszelkie istotne konflikty interesów związane z innymi przedsiębiorstwami, które należą do grupy, oraz opis sposobu postępowania w odniesieniu do tych konfliktów interesów.

Artykuł 16

Zasoby informatyczne i outsourcing informatyczny

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje dotyczące zasobów informatycznych:

a)	szczegółowy opis systemu informatycznego, w tym odpowiednie wymogi dotyczące prowadzenia działalności, specyfikacje techniczne i funkcjonalne, projekt architektury systemu i projekt techniczny systemu, model danych i przepływ danych oraz procedury i instrukcje operacyjne i administracyjne;

b)	informacje dotyczące urządzeń użytkownika opracowanych przez wnioskodawcę w celu świadczenia usług dla odpowiednich użytkowników, w tym kopię wszystkich instrukcji dla użytkownika i procedur wewnętrznych;

c)	informacje na temat polityk dotyczących inwestycji i modernizacji w odniesieniu do zasobów informatycznych wnioskodawcy;

ustalenia dotyczące outsourcingu zawarte przez wnioskodawcę, w tym:

(i)	szczegółowe definicje świadczonych usług, w tym mierzalny zakres tych usług, poziom szczegółowości tej działalności, jak również warunki, na których działalność ta jest wykonywana, oraz harmonogram jej realizacji;

(ii)

umowę o gwarantowanym poziomie usług z jasnym podziałem ról i zadań, wskaźniki i cele w odniesieniu do każdego kluczowego wymogu repozytorium transakcji zleconego na zasadzie outsourcingu, metody stosowane do monitorowania jakości usług w odniesieniu do funkcji zleconych na zasadzie outsourcingu oraz środki lub działania, jakie należy wprowadzić w przypadku nieosiągnięcia celów w zakresie poziomu usług;

(iii)

kopie umów dotyczących takich ustaleń.

Artykuł 17

Usługi dodatkowe

W przypadku gdy wnioskodawca, przedsiębiorstwo w ramach jego grupy albo przedsiębiorstwo, z którym wnioskodawca zawarł umowę dotyczącą usług transakcyjnych lub rozliczania i rozrachunku transakcji, świadczy lub planuje świadczyć jakiekolwiek usługi dodatkowe, wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje:

opis usług dodatkowych świadczonych przez wnioskodawcę lub przedsiębiorstwo w ramach jego grupy oraz opis wszelkich umów, które dane repozytorium transakcji może posiadać z przedsiębiorstwami świadczącymi usługi transakcyjne, usługi rozliczania i rozrachunku transakcji lub inne powiązane usługi, a także kopie takich umów;

opis procedur i polityk, które zapewniają niezbędny poziom operacyjnego rozdziału – pod względem zasobów, systemów i procedur – pomiędzy usługami repozytorium transakcji świadczonymi przez wnioskodawcę na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365 i innymi liniami biznesowymi, w tym liniami biznesowymi, które obejmują świadczenie usług na mocy prawa Unii lub państwa trzeciego, niezależnie od tego, czy oddzielna linia biznesowa jest prowadzona przez dane repozytorium transakcji, przedsiębiorstwo należące do jego spółki holdingowej lub inne przedsiębiorstwo, z którym dane repozytorium transakcji zawarło umowę w kontekście łańcucha transakcyjnego lub rozliczania i rozrachunku transakcji bądź też linii biznesowej.

Artykuł 18

Przejrzystość zasad dotyczących dostępu

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje:

opis polityk i procedur, zgodnie z którymi użytkownicy różnego rodzaju zgłaszają dane i mają dostęp do danych w repozytorium transakcji, w tym wszelkie procesy, w ramach których użytkownicy mogą potrzebować dostępu do informacji przechowywanych przez repozytorium transakcji, przeglądać je lub zmieniać;

b)	kopię warunków określających prawa i obowiązki użytkowników różnego rodzaju w odniesieniu do informacji przechowywanych przez repozytorium transakcji;

c)	opis różnych kategorii dostępu, z których mogą korzystać użytkownicy;

d)	opis polityk i procedur dotyczących dostępu, zgodnie z którymi inni usługodawcy mogą posiadać niedyskryminacyjny dostęp do informacji przechowywanych przez repozytorium transakcji pod warunkiem wyrażenia przez stosownych kontrahentów pisemnej, dobrowolnej i odwoływalnej zgody;

e)	opis kanałów i mechanizmów stosowanych przez repozytorium transakcji w celu publicznego ujawniania informacji na temat dostępu do repozytorium transakcji.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), określa się dla następujących grup użytkowników:

a)	użytkownicy wewnętrzni;

b)	kontrahenci dokonujący zgłoszeń;

c)	podmioty składające sprawozdanie;

d)	podmioty odpowiedzialne za sprawozdawczość;

e)	kontrahenci niedokonujący zgłoszeń;

f)	osoby trzecie niedokonujące zgłoszeń;

g)	podmioty wymienione w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365;

h)	w stosownych przypadkach – użytkownicy innego rodzaju.

Artykuł 19

Weryfikacja kompletności i poprawności danych

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje:

a)	procedury dotyczące uwierzytelniania tożsamości użytkowników uzyskujących dostęp do repozytorium transakcji zgodnie z art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358;

b)	procedury dotyczące weryfikacji stosowania szablonu XML zgodnie z metodyką ISO 20022 zgodnie z art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358;

c)	procedury dotyczące weryfikacji zezwoleń oraz zezwoleń w zakresie technologii informatycznych udzielonych podmiotowi dokonującemu zgłoszeń w imieniu kontrahenta dokonującego zgłoszeń zgodnie z art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358;

d)	procedury dotyczące weryfikacji, czy zawsze zachowana jest logiczna kolejność zgłaszanych szczegółowych danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358;

e)	procedury dotyczące weryfikacji kompletności i prawidłowości szczegółowych danych dotyczących zgłaszanych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z art. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358;

f)	procedury dotyczące uzgadniania danych między repozytoriami transakcji, w przypadku gdy kontrahenci dokonują zgłoszeń do różnych repozytoriów transakcji zgodnie z art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358;

procedury dotyczące przekazywania kontrahentom transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych lub osobom trzecim dokonującym zgłoszenia w ich imieniu informacji zwrotnych na temat weryfikacji przeprowadzonych zgodnie z lit. a)–e) i wyników procesu uzgadniania określonego w lit. f) zgodnie z art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358.

Artykuł 20

Przejrzystość w zakresie ustalania cen

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera opis następujących kwestii:

a)	wprowadzonej przez wnioskodawcę polityki ustalania cen, w tym wszelkich istniejących zniżek i rabatów oraz warunków korzystania z tych obniżek cen;

stosowanej przez wnioskodawcę struktury opłat za świadczenie wszelkich usług repozytorium transakcji i usług dodatkowych, w tym szacowany koszt usług repozytorium transakcji i usług dodatkowych, wraz ze szczegółami dotyczącymi metod stosowanych do księgowania odrębnych kosztów, które wnioskodawca może ponosić, świadcząc usługi repozytorium transakcji i usługi dodatkowe;

c)	metod stosowanych przez wnioskodawcę w celu publicznego udostępnienia informacji wszystkim rodzajom użytkowników, w tym kopię struktury opłat, w której rozdzielono usługi repozytorium transakcji i usługi dodatkowe.

Artykuł 21

Ryzyko operacyjne

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera:

a)	szczegółowy opis dostępnych zasobów oraz procedur opracowanych w celu zidentyfikowania i ograniczenia ryzyka operacyjnego i innych rodzajów istotnego ryzyka, na które jest narażony wnioskodawca, w tym kopię odpowiednich polityk, metodyk, procedur wewnętrznych i instrukcji;

opis płynnych aktywów netto finansowanych z kapitału własnego służących do pokrycia potencjalnych ogólnych strat z tytułu prowadzenia działalności, tak by kontynuować świadczenie usług, a także ocenę, czy środki finansowe wnioskodawcy są wystarczające, by pokryć koszty operacyjne likwidacji lub reorganizacji krytycznych operacji i usług w ciągu co najmniej sześciu miesięcy;

plan zapewnienia ciągłości działania wnioskodawcy oraz politykę aktualizacji tego planu, w tym:

(i)

opis wszystkich procesów biznesowych, zasobów, procedur eskalacji i powiązanych systemów, które są niezbędne do zapewnienia usług repozytorium transakcji składającego wniosek o rejestrację, w tym wszelkich odpowiednich usług zlecanych na zasadzie outsourcingu oraz strategii, polityki i celów repozytorium transakcji służących ciągłości tych procesów;

(ii)	porozumienia z innymi dostawcami infrastruktury rynku finansowego, w tym z innymi repozytoriami transakcji;

(iii)

ustalenia mające na celu zapewnienie minimalnego gwarantowanego poziomu świadczenia funkcji krytycznych oraz przewidywany czas przywrócenia pełnej operacyjności tych funkcji;

(iv)	maksymalny dopuszczalny czas przywrócenia procesów i systemów biznesowych, mając na uwadze termin zgłaszania informacji do repozytoriów transakcji, jak przewidziano w art. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365, oraz ilość danych, które repozytorium transakcji musi przetwarzać w ciągu dnia;

(v)	procedury postępowania w przypadku rejestrowania incydentów i przeglądów;

(vi)	program testujący i wyniki wszystkich testów;

(vii)

liczbę dostępnych alternatywnych technicznych i operacyjnych stron internetowych, ich adresy, zasoby w porównaniu z główną stroną oraz obowiązujące procedury zapewniające ciągłość działania na wypadek konieczności wykorzystania alternatywnych stron internetowych;

(viii)

informacje o dostępie do zapasowej lokalizacji prowadzenia działalności, aby umożliwić pracownikom zapewnienie ciągłości działania, jeżeli główna lokalizacja nie jest dostępna;

(ix)	plany, procedury i uzgodnienia dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych i zapewnienia bezpieczeństwa personelu;

(x)	plany, procedury i uzgodnienia dotyczące zarządzania w sytuacji kryzysowej, w tym koordynacji ogólnych działań mających na celu zapewnienie ciągłości i ich szybkiego i skutecznego uruchomienia w zakładanym czasie wznowienia funkcji;

(xi)	plany, procedury i uzgodnienia dotyczące wznowienia systemu, aplikacji i elementów infrastruktury wnioskodawcy w zakładanym czasie wznowienia funkcji;

d)	opis uzgodnień dotyczących zapewnienia działalności repozytorium transakcji składającego wniosek o rejestrację w przypadku zakłóceń i zaangażowania w te uzgodnienia użytkowników repozytorium transakcji i innych osób trzecich.

2. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje na temat procedur mających na celu zapewnienie prawidłowego zastąpienia pierwotnego repozytorium transakcji na wniosek kontrahenta dokonującego zgłoszenia lub na wniosek osoby trzeciej dokonującej zgłoszenia w imieniu kontrahentów nieskładających zgłoszeń, bądź w przypadku gdy takie zastąpienie jest wynikiem cofnięcia rejestracji, i obejmuje procedury przekazywania danych oraz przekierowania przepływów sprawozdawczych do innych repozytoriów transakcji.

Artykuł 22

Polityka prowadzenia dokumentacji

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje dotyczące otrzymywania danych i postępowania z nimi, w tym na temat wszelkich polityk i procedur wprowadzonych przez wnioskodawcę w celu zapewnienia:

a)	terminowego i wiernego rejestrowania zgłoszonych informacji;

b)	prowadzenia w rejestrze zgłoszeń dokumentacji dotyczącej wszystkich zgłoszonych informacji odnoszących się do zawarcia, zmiany lub zakończenia transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

c)	przechowywania danych zarówno w trybie online, jak i offline;

d)	właściwego kopiowania danych do celów ciągłości działania.

2. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje na temat systemów prowadzenia dokumentacji oraz polityk i procedur stosowanych w celu zapewnienia właściwego modyfikowania zgłoszonych danych oraz poprawnego obliczania pozycji zgodnie z odpowiednimi wymogami prawnymi lub regulacyjnymi.

Artykuł 23

Mechanizmy zapewniające dostęp do danych

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera opis zasobów, metod i kanałów, za pomocą których wnioskodawca udostępnia informacje zgodnie z art. 12 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (UE) 2015/2365, oraz następujące elementy:

procedurę obliczania pozycji zagregowanych zgodnie z art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358 oraz opis zasobów, metod i kanałów, które repozytorium transakcji będzie stosowało w celu ułatwienia publicznego udostępniania danych w nim zawartych zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, a także opis częstotliwości aktualizacji oraz kopię odpowiednich instrukcji i polityk wewnętrznych;

opis zasobów, metod i urządzeń, które repozytorium transakcji stosuje w celu ułatwienia właściwym organom dostępu do informacji w nim zawartych zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365, a także informacje na temat częstotliwości aktualizacji oraz kontroli i weryfikacji, które dane repozytorium transakcji może wprowadzić w celu filtrowania dostępu do danych, oraz kopię wszelkich odpowiednich instrukcji i procedur wewnętrznych;

procedurę i opis środków, metod i kanałów, które repozytorium transakcji stosuje w celu ułatwienia terminowego, ustrukturyzowanego i kompleksowego gromadzenia danych od kontrahentów oraz udostępniania kontrahentom transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych informacji w nim zawartych zgodnie z art. 4 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2015/2365 i art. 80 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, a także kopię odpowiednich instrukcji i polityk wewnętrznych.

Artykuł 24

Bezpośredni i natychmiastowy dostęp organów do danych

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje dotyczące następujących kwestii:

warunków, na jakich organy, o których mowa w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365, otrzymują bezpośredni i natychmiastowy dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, przechowywanych w repozytoriach transakcji zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2019/357;

procedury, zgodnie z którą organy, o których mowa w lit. a), otrzymują bezpośredni i natychmiastowy dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, przechowywanych w repozytoriach transakcji zgodnie z art. 4 i 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/358;

c)	procedury mającej na celu zapewnienie integralności danych, do których uzyskały dostęp te organy.

Artykuł 25

Uiszczenie opłat

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera dowód uiszczenia stosownych opłat rejestracyjnych określonych w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/360 (8).

Artykuł 26

Informacje, które należy zawrzeć w przypadku rozszerzenia rejestracji

Do celów art. 5 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (UE) 2015/2365 wniosek o rozszerzenie dotychczasowej rejestracji zawiera informacje określone w:

a)	art. 1 z wyjątkiem ust. 1 lit. k);

art. 2,

art. 5,

d)	art. 7 z wyjątkiem ust. 2 lit. d);

e)	art. 8 lit. b);

f)	art. 9 ust. 1 lit. b) i e);

art. 11;

h)	art. 12 ust. 2;

art. 13;

j)	art. 14 ust. 2;

art. 15;

l)	art. 16 z wyjątkiem lit. c);

art. 17;

art. 18;

art. 19;

art. 20;

art. 21;

art. 22;

art. 23;

art. 24;

art. 25;

art. 27.

Artykuł 27

Poświadczanie prawdziwości i kompletności informacji podanych we wniosku

1. Do wszystkich informacji przedłożonych ESMA podczas procesu rejestracji należy załączyć pismo podpisane przez członka zarządu repozytorium transakcji i członka kadry kierowniczej wyższego szczebla, w którym zaświadcza się, że przedłożone informacje są według ich najlepszej wiedzy prawdziwe i kompletne w dniu ich przedłożenia.

2. Do informacji tych w stosownych przypadkach załącza się również odpowiednią dokumentację prawną przedsiębiorstwa poświadczającą prawdziwość przedłożonych informacji.

Artykuł 28

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1.

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 150/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 25).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/357 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w sprawie dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przechowywanych w repozytoriach transakcji (zob. s. 22 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/358 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie gromadzenia, weryfikacji, agregacji, porównywania i publikacji danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przez repozytoria transakcji (zob. s. 30 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(5) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).

(7) Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylająca dyrektywę Rady 84/253/EWG (Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87).

(8) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/360 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do opłat pobieranych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od repozytoriów transakcji (zob. s. 58 niniejszego Dziennika Urzędowego).

22.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 81/58

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/360

z dnia 13 grudnia 2018 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do opłat pobieranych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od repozytoriów transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 62 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (2) stanowi, że dochody Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) obejmują opłaty uiszczane na rzecz ESMA w przypadkach określonych w przepisach unijnych, a także składki wpłacane przez krajowe organy władzy publicznej oraz dotację unijną.

(2)	Od repozytoriów transakcji posiadających siedzibę w Unii należy pobierać opłatę rejestracyjną, aby pokryć ponoszone przez ESMA koszty rozpatrzenia wniosku o rejestrację.

(3)

Ponoszone przez ESMA koszty rozpatrzenia wniosku o rejestrację będą wyższe, w przypadku gdy repozytorium transakcji świadczy usługi pomocnicze. Świadczenie usług pomocniczych stanowi przesłankę do tego, aby uznać, że występują wyższe przewidywane obroty oraz zwiększone koszty związane z oceną wniosku o rejestrację. Dlatego też na potrzeby pobierania opłat rejestracyjnych repozytoria transakcji należy sklasyfikować w ramach dwóch różnych kategorii przewidywanego łącznego obrotu – repozytoria o wyższym i niższym przewidywanym obrocie, w odniesieniu do których należy stosować różne opłaty rejestracyjne, w zależności od tego, czy zamierzają one świadczyć usługi pomocnicze.

(4)

W przypadku gdy repozytorium transakcji zarejestrowane już na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (3) składa wniosek o rozszerzenie rejestracji, wydatki niezbędne do dokładnej oceny i analizy wniosku będą niższe niż w przypadku nowej rejestracji, gdyż ESMA posiada już stosowne informacje dotyczące składającego wniosek repozytorium transakcji. Dlatego też składające wniosek repozytorium transakcji powinno płacić obniżoną opłatę. W przypadku gdy repozytorium transakcji niezarejestrowane jeszcze na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012 składa jednocześnie wnioski o rejestrację zarówno na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jak i na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365, wydatki niezbędne do dokładnej oceny i analizy wniosków również będą niższe ze względu na efekty synergii związane z jednokrotną weryfikacją dokumentów tego samego rodzaju. W przypadku jednoczesnych wniosków repozytorium transakcji powinno zapłacić pełną należną opłatę rejestracyjną wynikającą z rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz obniżoną należną opłatę za rozszerzenie rejestracji wynikającą z rozporządzenia (UE) 2015/2365.

(5)

Jeżeli po rejestracji repozytorium transakcji rozpoczyna świadczenie usług pomocniczych i tym samym zostaje sklasyfikowane do wyższej kategorii pod względem przewidywanego łącznego obrotu, repozytorium to powinno pokryć różnicę między opłatą rejestracyjną uiszczoną pierwotnie a opłatą rejestracyjną odpowiadającą kategorii wyższego przewidywanego obrotu. W sytuacji odwrotnej, w przypadku gdy po rejestracji repozytorium transakcji zaprzestaje świadczenia usług pomocniczych, nie powinien mu przysługiwać zwrot opłaty ze strony ESMA, ponieważ opłatę tę faktycznie wykorzystano w procesie rejestracji na pokrycie wydatków niezbędnych do oceny wniosku repozytorium transakcji o wysokim obrocie.

(6)	W celu zniechęcenia repozytoriów transakcji do składania nieuzasadnionych wniosków opłaty rejestracyjne nie powinny podlegać zwrotowi, jeżeli repozytorium transakcji, które wystąpiło z wnioskiem, wycofa go podczas procedury rejestracji lub jeżeli rejestracji odmówiono.

(7)

Aby zapewnić efektywne wykorzystanie budżetu ESMA i jednocześnie zmniejszyć obciążenie finansowe państw członkowskich i Unii, należy zadbać o to, by repozytoria transakcji pokrywały co najmniej wszystkie koszty związane ze sprawowanym nad nimi nadzorem. Opłaty należy ustalić na takim poziomie, aby uniknąć znacznego deficytu lub znacznej nadwyżki środków przewidzianych na działania związane z repozytoriami transakcji. W przypadku wystąpienia deficytów ESMA nie powinien występować do repozytoriów transakcji o jego pokrycie. W przypadku wystąpienia znacznego deficytu ESMA powinien przeanalizować jego przyczyny oraz zmienić swój preliminarz kosztów nadzoru na następny okres budżetowy. W przypadku nadwyżek nie powinny one być zwracane repozytoriom transakcji.

(8)

W celu zapewnienia uczciwej i przejrzystej alokacji opłat, odzwierciedlającej jednocześnie faktyczny ciężar administracyjny związany z poszczególnymi nadzorowanymi podmiotami, opłata nadzorcza powinna być obliczana na podstawie obrotu osiąganego przez repozytorium transakcji z działalności podstawowej oraz z usług pomocniczych. Na potrzeby obliczenia właściwego obrotu konieczne jest wyróżnienie usług pomocniczych bezpośrednio związanych ze świadczeniem usług podstawowych polegających na gromadzeniu i przechowywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365, takich jak tzw. „agent lending” i zarządzanie zabezpieczeniem bądź usługi związane z gromadzeniem i przechowywaniem na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i instrumentów pochodnych, takich jak kojarzenie transakcji, potwierdzenie warunków transakcji, wycena zabezpieczenia czy sprawozdania osób trzecich. Opłaty nadzorcze pobierane od repozytorium transakcji powinny być proporcjonalne do działalności tego repozytorium na tle ogółu działalności wszystkich zarejestrowanych i nadzorowanych repozytoriów transakcji w danym roku. Jednak ze względu na to, że ESMA ponosi pewne stałe koszty administracyjne związane z nadzorowaniem repozytoriów transakcji, należy ustalić minimalną roczną opłatę nadzorczą. Na kwotę tę nie ma wpływu płatność opłat nadzorczych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(9)

Należy ustanowić przepisy dotyczące opłat, które mają być pobierane od repozytoriów transakcji z państw trzecich, które wystąpiły z wnioskiem o uznanie w Unii zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365, na potrzeby pokrycia kosztów związanych z ich uznaniem oraz rocznych kosztów administracyjnych związanych z nadzorowaniem. W tym względzie opłata za uznanie powinna obejmować dwa składniki – niezbędne wydatki związane z rozpatrzeniem przez ESMA wniosku o uznanie repozytoriów transakcji z państw trzecich na podstawie art. 19 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia oraz niezbędne wydatki związane z zawarciem na podstawie art. 20 tego rozporządzenia uzgodnień dotyczących współpracy z właściwymi organami państwa trzeciego, w którym składające wniosek repozytorium transakcji zostało zarejestrowane. Koszty związane z zawarciem uzgodnień dotyczących współpracy powinny być podzielone pomiędzy uznane repozytoria transakcji z tego samego państwa trzeciego. Ponadto repozytorium transakcji z państwa trzeciego powinno uiszczać roczną opłatę nadzorczą.

(10)

W przypadku gdy repozytorium transakcji z państwa trzeciego uznane już na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012 składa wniosek o rozszerzenie rejestracji uznania, koszty rozpatrzenia wniosku powinny być niższe niż koszty rozpatrzenia nowego wniosku z powodu efektów synergii między systemami przewidzianymi w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 i w rozporządzeniu (UE) 2015/2365. Dlatego też składnik opłaty za uznanie związany z rozpatrzeniem wniosku należy zmniejszyć. Z drugiej strony koszty zawarcia umowy o współpracy obejmują koszty związane konkretnie z przestrzeganiem rozporządzenia (UE) 2015/2365. Dlatego też składnik opłaty za uznanie związany z zawarciem umów o współpracy nie powinien być uzależniony od istnienia umów o współpracy na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(11)

Funkcje nadzorcze sprawowane przez ESMA w odniesieniu do uznanych repozytoriów transakcji z państw trzecich odnoszą się głównie do realizacji uzgodnień dotyczących współpracy, w tym skutecznej wymiany danych między odpowiednimi organami. Koszty realizacji tych zadań powinny być pokrywane z rocznych opłat nadzorczych pobieranych od uznanych repozytoriów transakcji. Z uwagi na to, że koszty te będą znacznie niższe od ponoszonych przez ESMA kosztów bezpośredniego nadzoru nad repozytoriami transakcji zarejestrowanymi w Unii, opłaty nadzorcze pobierane od uznanych repozytoriów transakcji powinny być znacznie niższe od minimalnej opłaty nadzorczej pobieranej od zarejestrowanych repozytoriów transakcji bezpośrednio nadzorowanych przez ESMA.

(12)

Właściwe organy krajowe ponoszą koszty podczas realizacji działań zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365 oraz w wyniku przekazania przez ESMA zadań właściwym organom krajowym zgodnie z art. 74 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365. Opłaty pobierane przez ESMA od repozytoriów transakcji powinny również pokrywać te koszty. W celu uniknięcia sytuacji, w której właściwe organy ponoszą stratę w związku z wykonywaniem przekazanych im zadań lub udzielaniem pomocy ESMA bądź osiągają z tego tytułu zysk, ESMA powinien dokonywać zwrotu faktycznych kosztów poniesionych przez dany właściwy organ krajowy.

(13)

Ze względu na jedynie ograniczoną ilość dostępnych danych dotyczących działalności danego repozytorium transakcji w roku, w którym zostało ono zarejestrowane, przejściowa roczna opłata nadzorcza powinna być obliczana na podstawie szacowanych wydatków niezbędnych do nadzorowania tego repozytorium transakcji w pierwszym roku jego działalności. Dokładne obliczenie opłaty powinno uwzględniać datę rejestracji repozytorium transakcji oraz datę powstania obowiązku zgłaszania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, tak aby dokładnie odzwierciedlić poziom nadzoru wymaganego ze strony ESMA. Jeżeli spoczywający na repozytorium transakcji obowiązek zgłaszania powstaje dopiero w następnym roku po jego rejestracji, przejściowa opłata nadzorcza za rok, w którym dokonano rejestracji, powinna bazować na opłacie rejestracyjnej. Wynika to z faktu, że wydatki niezbędne do sprawowania nadzoru nad repozytorium transakcji, które nie dokonuje jeszcze zgłoszeń, są porównywalne z wydatkami niezbędnymi do oceny wniosku o rejestrację. W zależności od tego, ile czasu pozostaje od rejestracji do końca roku, kwota ta podlega proporcjonalnemu dostosowaniu, przy założeniu że proces rejestracji standardowo trwa 150 dni roboczych. Jeżeli spoczywający na repozytorium transakcji obowiązek zgłaszania powstaje w pierwszych sześciu miesiącach roku, w którym dokonano rejestracji, przejściową opłatę nadzorczą należy obliczyć na podstawie właściwego obrotu odzwierciedlającego przychody repozytorium transakcji w pierwszym półroczu. Jeżeli spoczywający na repozytorium transakcji obowiązek zgłaszania powstaje w ostatnich sześciu miesiącach roku, w którym dokonano rejestracji, przejściową opłatę nadzorczą należy obliczyć na podstawie poziomu opłaty rejestracyjnej poniesionej przez repozytorium transakcji. Wynika to z faktu, że w odniesieniu do stosowania właściwego obrotu dostępne są jedynie ograniczone dane.

(14)

Repozytoria transakcji zarejestrowane w 2019 r. nie rozpoczną świadczenia usług gromadzenia i przechowywania danych dotyczących transakcji przed końcem 2019 r., więc ich obrót w 2019 r. najprawdopodobniej będzie bliski zeru. W związku z tym roczna opłata nadzorcza pobierana od tych repozytoriów za rok 2020 powinna zostać obliczona na podstawie ich właściwego obrotu osiągniętego w pierwszej połowie 2020 r.

(15)	Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić podstawę przysługującego ESMA prawa do pobierania opłat od repozytoriów transakcji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Pokrycie pełnych kosztów nadzoru

Opłaty pobierane od repozytoriów transakcji pokrywają:

wszystkie koszty związane z rejestracją repozytoriów transakcji przez ESMA i nadzorem prowadzonym nad nimi przez ten urząd zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365, w tym koszty wynikające z uznawania repozytoriów transakcji, jak również koszty wynikające z rozszerzenia rejestracji lub rozszerzenia uznania repozytoriów transakcji, które zostały już zarejestrowane lub uznane na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

b)	wszystkie koszty podlegające zwrotowi właściwym organom, które przeprowadziły prace zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365, oraz powstałe w wyniku przekazania zadań zgodnie z art. 74 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) 2015/2365.

Artykuł 2

Właściwy obrót

1. Do celów niniejszego rozporządzenia repozytoria transakcji zarejestrowane wyłącznie na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365 sporządzają podlegające badaniu sprawozdania finansowe, w których rozróżnia się co najmniej:

a)	przychody uzyskiwane z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365;

b)	przychody uzyskiwane z usług pomocniczych, które są bezpośrednio związane z gromadzeniem i utrzymywaniem na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365.

Właściwe przychody z usług pomocniczych uzyskane przez repozytorium transakcji za dany rok (n) stanowią przychody z usług określonych w lit. b).

2. Do celów niniejszego rozporządzenia repozytoria transakcji zarejestrowane na podstawie zarówno rozporządzenia (UE) 2015/2365, jak i rozporządzenia (UE) nr 648/2012 sporządzają podlegające badaniu sprawozdania finansowe, w których rozróżnia się co najmniej:

a)	przychody uzyskiwane z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365;

b)	przychody uzyskiwane z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących instrumentów pochodnych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 648/2012;

c)	przychody uzyskiwane z usług pomocniczych, które są bezpośrednio związane z gromadzeniem i utrzymywaniem na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365;

przychody uzyskiwane z usług pomocniczych, które są bezpośrednio związane zarówno z gromadzeniem i utrzymywaniem na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365, jak również z gromadzeniem i utrzymywaniem na szczeblu centralnym danych dotyczących instrumentów pochodnych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 648/2012.

Właściwe przychody z usług pomocniczych uzyskane przez repozytorium transakcji za dany rok (n) są równe sumie

—	przychodów, o których mowa w lit. c), oraz

—	udziału w przychodach, o których mowa w lit. d).

Udział w przychodach, o których mowa w lit. d), jest równy przychodom, o których mowa w lit. a), podzielonym przez sumę

—	przychodów, o których mowa w lit. a), oraz

—	przychodów, o których mowa w lit. b).

3. Właściwy obrót repozytorium transakcji za dany rok (n) jest równy sumie

—

jego przychodów uzyskanych z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365, określonych na podstawie zbadanego sprawozdania finansowego za poprzedni rok (n – 1), oraz

—	jego właściwych przychodów z usług pomocniczych określonych zgodnie z – stosownie do przypadku – ust. 1 i 2 na podstawie zbadanego sprawozdania finansowego za poprzedni rok (n – 1),

podzielonej przez sumę

—

całkowitych przychodów wszystkich zarejestrowanych repozytoriów transakcji uzyskanych z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365, określonych na podstawie zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok (n-1), oraz

—	całkowitych właściwych przychodów z usług pomocniczych uzyskanych przez wszystkie zarejestrowane repozytoria transakcji, określonych zgodnie z – stosownie do przypadku – ust. 1 i 2 na podstawie zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok (n – 1).

Właściwy obrót danego repozytorium transakcji („TRi” w poniższym wzorze) oblicza się zatem w następujący sposób:

Formula

gdzie przychody z SFT = przychody z podstawowych usług związanych z transakcjami finansowanymi z użyciem papierów wartościowych + właściwe przychody z usług pomocniczych.

4. W przypadku gdy repozytorium transakcji nie prowadziło działalności przez pełny poprzedni rok (n-1), jego właściwy obrót szacuje się według wzoru określonego w ust. 3 poprzez ekstrapolację na cały rok (n – 1) – dla tego repozytorium transakcji – wartości obliczonej w odniesieniu do liczby miesięcy, podczas których repozytorium transakcji prowadziło działalność w roku (n – 1).

Artykuł 3

Dostosowanie wysokości opłat

Opłaty pobierane za działania ESMA związane z repozytoriami transakcji ustala się na takim poziomie, aby uniknąć znacznego deficytu lub znacznej nadwyżki środków.

Jeżeli znaczne nadwyżki bądź deficyty występują regularnie, Komisja dostosowuje wysokość opłat.

ROZDZIAŁ II

OPŁATY

Artykuł 4

Rodzaje opłat

1. Od repozytoriów transakcji mających siedzibę w Unii, które występują z wnioskiem o rejestrację zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, pobiera się następujące rodzaje opłat:

a)	opłatę rejestracyjną i opłatę za rozszerzenie rejestracji zgodnie z art. 5;

b)	roczne opłaty nadzorcze zgodnie z art. 6.

2. Od repozytoriów transakcji mających siedzibę w państwach trzecich, które występują z wnioskiem o uznanie zgodnie z art. 19 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365, pobiera się następujące rodzaje opłat:

a)	opłaty za uznanie lub rozszerzenie rejestracji zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2;

b)	roczne opłaty nadzorcze pobierane od uznanych repozytoriów transakcji zgodnie z art. 7 ust. 3.

Artykuł 5

Opłata rejestracyjna i opłata za rozszerzenie rejestracji

1. Opłata rejestracyjna uiszczana przez poszczególne repozytoria transakcji składające wniosek odzwierciedla wydatki niezbędne do dokładnej oceny i analizy wniosku o rejestrację lub rozszerzenie rejestracji, przy uwzględnieniu usług, które ma świadczyć dane repozytorium transakcji, w tym wszelkich usług pomocniczych.

2. Uznaje się, że repozytorium transakcji świadczy usługi pomocnicze w którejkolwiek z poniższych sytuacji:

a)	w przypadku gdy bezpośrednio świadczy usługi pomocnicze;

b)	w przypadku gdy podmiot należący do tej samej grupy, co repozytorium transakcji, świadczy usługi pomocnicze;

c)	w przypadku gdy podmiot, z którym repozytorium transakcji zawarło umowę o współpracę przy świadczeniu usług w kontekście łańcucha transakcyjnego lub rozliczania i rozrachunku transakcji bądź też linii biznesowej, świadczy usługi pomocnicze.

3. W przypadku gdy repozytorium transakcji nie świadczy usług pomocniczych, o których mowa w ust. 2, uznaje się, że przewidywany łączny obrót tego repozytorium jest niski, w związku z czym uiszcza ono opłatę rejestracyjną w wysokości 65 000 EUR.

4. W przypadku gdy repozytorium transakcji świadczy usługi pomocnicze, o których mowa w ust. 2, uznaje się, że przewidywany łączny obrót tego repozytorium jest wysoki, w związku z czym uiszcza ono opłatę rejestracyjną w wysokości 100 000 EUR.

5. W przypadku gdy repozytorium transakcji składa wniosek o rejestrację, a jest już zarejestrowane na podstawie tytułu VI rozdział 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, repozytorium transakcji uiszcza opłatę za rozszerzenie rejestracji wynoszącą:

a)	50 000 EUR w przypadku repozytoriów transakcji świadczących usługi pomocnicze, o których mowa w ust. 2;

b)	32 500 EUR w przypadku repozytoriów transakcji o niskim przewidywanym obrocie nieświadczących usług pomocniczych, o których mowa w ust. 2.

6. W przypadku gdy repozytorium transakcji niezarejestrowane jeszcze na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012 składa jednocześnie wnioski o rejestrację na podstawie zarówno rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jak i rozporządzenia (UE) 2015/2365, dane repozytorium transakcji uiszcza pełną należną opłatę rejestracyjną wynikającą z rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz opłatę za rozszerzenie rejestracji zgodnie z ust. 5.

7. W przypadku gdy następuje istotna zmiana warunków rejestracji, o których mowa w art. 5 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365, w wyniku czego repozytorium transakcji zobowiązane jest do uiszczenia wyższej opłaty rejestracyjnej na mocy ust. 3, 4 i 5 niż opłata rejestracyjna uiszczona pierwotnie, repozytorium transakcji uiszcza kwotę odpowiadającą różnicy między pierwotnie uiszczoną opłatą rejestracyjną a wyższą właściwą opłatą rejestracyjną wynikającą z tej istotnej zmiany.

Artykuł 6

Roczne opłaty nadzorcze pobierane od zarejestrowanych repozytoriów transakcji i repozytoriów transakcji, które rozszerzyły swoją rejestrację

1. Zarejestrowane repozytorium transakcji uiszcza roczną opłatę nadzorczą.

2. Całkowitą roczną opłatę nadzorczą i roczną opłatę nadzorczą dla danego repozytorium transakcji za dany rok (n) oblicza się w następujący sposób:

a)	całkowita roczna opłata nadzorcza za dany rok (n) jest równa szacowanym wydatkom związanym z nadzorowaniem działalności repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365, uwzględnionym w budżecie ESMA na ten rok;

roczna opłata nadzorcza repozytorium transakcji za dany rok (n) jest równa całkowitej rocznej opłacie nadzorczej ustalonej zgodnie z lit. a), podzielonej między wszystkie repozytoria transakcji zarejestrowane w roku n – 1, proporcjonalnie do ich właściwego obrotu obliczonego zgodnie z art. 2 ust. 3.

3. W żadnym przypadku roczna opłata nadzorcza uiszczana przez repozytorium transakcji składające wniosek o rejestrację lub rozszerzenie rejestracji na podstawie art. 5 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2015/2365 nie może być niższa niż 30 000 EUR.

Artykuł 7

Opłaty pobierane od repozytoriów transakcji z państw trzecich

1. Repozytorium transakcji składające wniosek o uznanie na podstawie art. 19 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (UE) 2015/2365 uiszcza opłatę za uznanie obliczoną jako sumę następujących kwot:

a)	kwoty 20 000 EUR;

b)	kwoty wynikającej z podzielenia kwoty w wysokości 35 000 EUR pomiędzy łączną liczbę repozytoriów transakcji z tego samego państwa trzeciego, które zostały uznane przez ESMA lub które złożyły wniosek o uznanie, ale nie zostały jeszcze uznane.

2. Repozytorium transakcji składające wniosek o rozszerzenie rejestracji na podstawie art. 19 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2015/2365 uiszcza opłatę za uznanie obliczoną jako sumę kwoty 10 000 EUR i kwoty obliczonej zgodnie z ust. 1 lit. b).

3. Repozytorium transakcji uznane zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2365 uiszcza roczną opłatę nadzorczą w wysokości 5 000 EUR.

ROZDZIAŁ III

WARUNKI PŁATNOŚCI I ZWROTU

Artykuł 8

Ogólne zasady dokonywania płatności

1. Wszystkie opłaty uiszcza się w euro. Opłaty uiszcza się w sposób określony w art. 9, 10 i 11.

2. Od wszelkich opóźnionych płatności naliczane są odsetki za zwłokę w dziennej wysokości 0,1 % należnej kwoty.

Artykuł 9

Uiszczanie opłat rejestracyjnych

1. Opłatę rejestracyjną, o której mowa w art. 5, uiszcza się w całości w momencie złożenia przez repozytorium transakcji wniosku o rejestrację na podstawie art. 5 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2015/2365.

2. Opłaty rejestracyjne nie podlegają zwrotowi, jeżeli repozytorium transakcji wycofa wniosek o rejestrację przed przyjęciem przez ESMA uzasadnionej decyzji o rejestracji lub o odmowie rejestracji, lub jeżeli odmówiono rejestracji.

Artykuł 10

Uiszczanie rocznych opłat nadzorczych

1. Roczną opłatę nadzorczą za dany rok, o której mowa w art. 6, uiszcza się w dwóch ratach.

Pierwsza rata przypada do zapłaty w dniu 28 lutego danego roku i wynosi pięć szóstych szacunkowej rocznej opłaty nadzorczej. Jeżeli wysokość właściwego obrotu obliczonego na podstawie art. 2 nie jest jeszcze dostępna w tym terminie, obrót oblicza się w oparciu o wysokość ostatniego dostępnego właściwego obrotu zgodnie z art. 2.

Druga rata przypada do zapłaty w dniu 31 października. Wysokość drugiej raty jest równa kwocie rocznej opłaty nadzorczej obliczonej zgodnie z art. 6, pomniejszonej o kwotę pierwszej raty.

2. ESMA przesyła repozytoriom transakcji faktury na kwoty rat na co najmniej 30 dni przed odpowiednim terminem płatności.

Artykuł 11

Uiszczanie opłat pobieranych od repozytoriów transakcji z państw trzecich

1. Opłaty za uznanie, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2, podlegają płatności w pełnej wysokości w momencie złożenia przez repozytorium transakcji wniosku o uznanie na podstawie art. 19 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365. Opłaty te nie podlegają zwrotowi.

2. Za każdym razem, kiedy złożony zostaje nowy wniosek o uznanie repozytorium transakcji z państwa trzeciego na podstawie art. 19 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365, ESMA dokonuje przeliczenia kwoty, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. b).

ESMA dokonuje zwrotu kwoty odpowiadającej różnicy między kwotą naliczoną zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) a kwotą wynikającą z przeliczenia, podzieloną po równo między uznane już repozytoria transakcji z danego państwa trzeciego. Zwrot różnicy następuje w formie płatności bezpośredniej lub poprzez obniżenie opłat pobieranych w kolejnym roku.

3. Roczna opłata nadzorcza pobierana od uznanego repozytorium transakcji przypada do zapłaty w terminie do końca lutego każdego roku. ESMA przesyła uznanemu repozytorium transakcji fakturę na kwotę płatności na co najmniej 30 dni przed tym terminem.

Artykuł 12

Zwrot kosztów poniesionych przez właściwe organy

1. Od repozytoriów transakcji opłaty z tytułu ich rejestracji, rozszerzenia ich rejestracji, nadzoru nad nimi i ich uznania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem pobiera wyłącznie ESMA.

2. ESMA zwraca właściwemu organowi faktycznie poniesione koszty wynikające z wykonywania zadań zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2365 oraz wynikające z przekazania zadań na podstawie art. 74 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 13

Obliczanie przejściowych opłat nadzorczych

1. W przypadku gdy obowiązek zgłaszania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, powstaje, zgodnie z art. 33 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia, w roku następującym po roku rejestracji repozytorium transakcji na podstawie art. 5 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2015/2365, repozytorium transakcji uiszcza, w roku swojej rejestracji, przejściową opłatę nadzorczą obliczoną zgodnie z częścią 1 załącznika.

2. W przypadku gdy obowiązek zgłaszania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, powstaje, zgodnie z art. 33 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia, w pierwszych sześciu miesiącach roku rejestracji repozytorium transakcji na podstawie art. 5 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2015/2365, repozytorium transakcji uiszcza, w roku swojej rejestracji, przejściową opłatę nadzorczą obliczoną zgodnie z częścią 2 załącznika.

3. W przypadku gdy obowiązek zgłaszania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, powstaje, zgodnie z art. 33 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia, w ostatnich sześciu miesiącach roku rejestracji repozytorium transakcji na podstawie art. 5 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2015/2365, repozytorium transakcji uiszcza, w roku swojej rejestracji, przejściową opłatę nadzorczą obliczoną zgodnie z częścią 3 załącznika.

Artykuł 14

Uiszczanie opłat rejestracyjnych i opłat pobieranych od repozytoriów transakcji z państw trzecich w 2019 r.

1. Repozytoria transakcji, które występują z wnioskiem o rejestrację na podstawie art. 5 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2015/2365 w 2019 r., uiszczają opłatę rejestracyjną, o której mowa w art. 6, w pełnej wysokości, w terminie 30 dni od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub w dniu złożenia wniosku o rejestrację, w zależności od tego, który z powyższych terminów przypada później.

2. Repozytoria transakcji z państw trzecich, które występują z wnioskiem o uznanie na podstawie art. 19 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365 w 2019 r., uiszczają opłatę za uznanie, o której mowa, stosownie do przypadku, w art. 7 ust. 1 lub art. 7 ust. 2, w pełnej wysokości, w terminie 30 dni od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub w dniu złożenia wniosku, w zależności od tego, których z powyższych terminów przypada później.

3. Repozytoria transakcji z państw trzecich uznane w 2019 r. na podstawie art. 19 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2365 uiszczają roczną opłatę nadzorczą za 2019 r. zgodnie z art. 7 ust. 3 w pełnej wysokości, w terminie 60 dni od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub 30 dni od powiadomienia przez ESMA repozytorium transakcji o decyzji w sprawie uznania, o której mowa w art. 19 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2015/2365, w zależności od tego, który z powyższych terminów przypada później.

Artykuł 15

Roczna opłata nadzorcza za 2020 r. pobierana od repozytoriów transakcji, które uzyskały rejestrację lub rozszerzenie rejestracji w 2019 r.

1. Opłata nadzorcza pobierana od repozytorium transakcji za rok 2020 jest równa całkowitej rocznej opłacie nadzorczej ustalonej zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. a), podzielonej między wszystkie repozytoria transakcji zarejestrowane w 2019 r., proporcjonalnie do właściwego obrotu obliczonego zgodnie z ust. 2.

2. Na potrzeby obliczenia rocznej opłaty nadzorczej za 2020 r. zgodnie z art. 6, pobieranej od repozytorium transakcji zarejestrowanego w 2019 r. na podstawie art. 5 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2015/2365, właściwy obrót repozytorium transakcji jest równy sumie

—	przychodów uzyskanych z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2020 r., oraz

—	właściwych przychodów z usług pomocniczych uzyskanych przez repozytorium transakcji zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2020 r.

podzielonej przez sumę

—

całkowitych przychodów uzyskanych przez wszystkie zarejestrowane repozytoria transakcji z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. oraz

—	właściwych przychodów uzyskanych przez wszystkie zarejestrowane repozytoria transakcji z usług pomocniczych zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2020 r.

3. Roczna opłata nadzorcza za 2020 r. pobierana od repozytoriów transakcji zarejestrowanych w 2019 r. jest uiszczana w dwóch ratach.

Pierwsza rata przypada do zapłaty w dniu 28 lutego 2020 r. i jest równa kwocie opłaty rejestracyjnej uiszczonej przez repozytorium transakcji w 2019 r. na podstawie art. 5.

Druga rata przypada do zapłaty w dniu 31 października 2020 r. Wysokość drugiej raty jest równa kwocie rocznej opłaty nadzorczej obliczonej zgodnie z ust. 1, pomniejszonej o kwotę pierwszej raty.

W przypadku gdy kwota pierwszej raty uiszczonej przez repozytorium transakcji jest wyższa od rocznej opłaty nadzorczej obliczonej zgodnie z ust. 1, ESMA zwraca repozytorium transakcji różnicę między uiszczoną kwotą pierwszej raty a roczną opłatą nadzorczą obliczoną zgodnie z ust. 1.

4. ESMA przesyła repozytoriom transakcji zarejestrowanym w 2019 r. faktury na kwoty rat rocznej opłaty nadzorczej za 2020 r. na co najmniej 30 dni przed terminem płatności.

5. Gdy zbadane sprawozdania finansowe za 2020 r. staną się dostępne, repozytoria transakcji zarejestrowane w 2019 r. zgłaszają ESMA każdą zmianę wysokości właściwego obrotu obliczonego zgodnie z ust. 2, wynikającą z różnicy między ostatecznymi danymi za okres od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. a wstępnymi danymi wykorzystanymi do obliczeń zgodnie z ust. 2.

Od repozytoriów transakcji pobiera się różnicę między roczną opłatą nadzorczą za 2020 faktycznie zapłaconą zgodnie z ust. 1 a roczną opłatą nadzorczą za 2020 r. przypadającą do zapłaty w wyniku zmiany wysokości właściwego obrotu, o której mowa w akapicie pierwszym.

ESMA przesyła fakturę na dodatkową kwotę, o której mowa w poprzedni akapicie, na co najmniej 30 dni przed odpowiednim terminem płatności.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

OPŁATY PRZEJŚCIOWE W PIERWSZYM ROKU

Część 1

Przejściowa opłata nadzorcza za rok rejestracji repozytorium transakcji, w przypadku gdy obowiązek zgłaszania powstaje w roku następnym

Przejściowa opłata nadzorcza repozytorium transakcji jest równa niższej z następujących kwot:

a)	opłata rejestracyjna należna od repozytorium transakcji zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia;

b)	opłata rejestracyjna należna od repozytorium transakcji zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia pomnożona przez współczynnik stanowiący iloraz liczby dni roboczych zawartych w okresie od daty rejestracji repozytorium transakcji do końca roku i 150 dni roboczych.

Obliczenia tego dokonuje się w następujący sposób:

Przejściowa opłata nadzorcza TR = Min (opłata rejestracyjna, opłata rejestracyjna * współczynnik)

Formula

Przejściowa opłata nadzorcza przypada do zapłaty w pełnej wysokości w terminie 60 dni od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub w terminie 30 dni od powiadomienia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, w zależności od tego, który z powyższych terminów przypada później.

Część 2

Przejściowa opłata nadzorcza za rok rejestracji repozytorium transakcji, w przypadku gdy obowiązek zgłaszania powstaje w pierwszych sześciu miesiącach tego roku

Przejściowa opłata nadzorcza repozytorium transakcji jest równa całkowitej rocznej opłacie nadzorczej ustalonej zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. a) niniejszego rozporządzenia podzielonej między wszystkie repozytoria transakcji zarejestrowane w danym roku, proporcjonalnie do właściwego obrotu obliczonego zgodnie z ust. 2.

Na potrzeby obliczenia przejściowej opłaty nadzorczej właściwy obrót repozytorium transakcji jest równy sumie

—

przychodów uzyskanych z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca roku, w którym zarejestrowano repozytorium transakcji, oraz

—	właściwych przychodów z usług pomocniczych repozytorium transakcji zgodnie z – stosownie do przypadku – art. 2 ust. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca roku, w którym zarejestrowano repozytorium transakcji

podzielonej przez całkowite przychody z realizacji podstawowych funkcji polegających na gromadzeniu i utrzymywaniu na szczeblu centralnym danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i właściwe przychody z usług pomocniczych uzyskane przez wszystkie zarejestrowane repozytoria transakcji zgodnie z – stosownie do przypadku – art. 2 ust. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca tego roku.

Przejściowa opłata nadzorcza jest płatna w dwóch ratach.

Pierwsza rata przypada do zapłaty w terminie 30 dni od powiadomienia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, i jest równa opłacie rejestracyjnej repozytorium transakcji zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia.

Druga rata przypada do zapłaty w dniu 31 października. Wysokość drugiej raty jest równa kwocie przejściowej opłaty nadzorczej obliczonej zgodnie z ust. 1, pomniejszonej o kwotę pierwszej raty.

W przypadku gdy kwota pierwszej raty uiszczonej przez repozytorium transakcji jest wyższa od przejściowej opłaty nadzorczej obliczonej zgodnie z ust. 1, ESMA zwraca repozytorium transakcji różnicę między zapłaconą kwotą pierwszej raty a przejściową opłatą nadzorczą obliczoną zgodnie z ust. 1.

Gdy zbadane sprawozdania finansowe za rok rejestracji staną się dostępne, repozytoria transakcji zgłaszają ESMA każdą zmianę wysokości właściwego obrotu obliczonego zgodnie z ust. 1, wynikającą z różnicy między ostatecznymi danymi za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca a wstępnymi danymi wykorzystanymi do obliczeń zgodnie z ust. 1.

Od repozytoriów transakcji pobiera się różnicę między roczną opłatą nadzorczą za rok rejestracji faktycznie zapłaconą zgodnie z ust. 3 a roczną opłatą nadzorczą za rok rejestracji, która przypada do zapłaty w wyniku zmiany wysokości właściwego obrotu, o której mowa w akapicie pierwszym.

Nie naruszając przepisów ust. 1 i 4, przejściowa opłata nadzorcza nie może być niższa niż 15 000 EUR.

Część 3

Przejściowa opłata nadzorcza za rok rejestracji repozytorium transakcji, w przypadku gdy obowiązek zgłaszania powstaje w ostatnich sześciu miesiącach tego roku

Przejściowa opłata nadzorcza repozytorium transakcji jest równa całkowitej opłacie nadzorczej ustalonej zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. a) niniejszego rozporządzenia podzielonej między wszystkie repozytoria transakcji, proporcjonalnie do stosunku opłaty rejestracyjnej uiszczonej na rzecz ESMA przez repozytorium transakcji do całkowitej wartości wszystkich opłat rejestracyjnych uiszczonych na rzecz ESMA przez repozytoria transakcji w danym roku.

Opłata ustalona zgodnie z ust. 1 przypada do zapłaty w terminie 30 dni od powiadomienia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365.

22.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 81/74

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/362

z dnia 13 grudnia 2018 r.

zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 150/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (1), w szczególności jego art. 56 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Z doświadczenia w stosowaniu rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 150/2013 (2) wynika, że przepisy dotyczące rejestracji repozytoriów transakcji określone w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 stanowią solidną podstawę do stworzenia ram rejestracji repozytoriów transakcji. Aby jeszcze bardziej wzmocnić te ramy, rozporządzenie (UE) nr 150/2013 powinno odzwierciedlać zmiany zachodzące w branży.

(2)

Ustanowienie spójnych ram rejestracji i rozszerzenia rejestracji repozytoriów transakcji na podstawie zarówno rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jak i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 (3), jest istotne dla zapewnienia równych warunków działania dla repozytoriów transakcji oraz dla skutecznego wykonywania funkcji repozytorium.

(3)

Wykonywana przez repozytoria transakcji funkcja weryfikacji ma kluczowe znaczenie dla przejrzystości rynków instrumentów pochodnych oraz zapewnienia jakości danych. Repozytoria transakcji powinny zatem wykazać, że ustanowiły właściwe systemy i procedury, które zapewniają możliwość zweryfikowania kompletności i prawidłowości szczegółowych informacji dotyczących instrumentów pochodnych. Te systemy i procedury należy zatem bardziej szczegółowo zdefiniować, tak aby wzmocnić ramy rejestracji repozytoriów. Powinny one określać, w jaki sposób repozytoria transakcji uwierzytelniają użytkowników, zatwierdzają schemat danych, potwierdzają rejestrowanie danych, zatwierdzają logikę i treść danych, uzgadniają szczegóły dotyczące instrumentów pochodnych oraz przekazują informacje zwrotne użytkownikom.

(4)

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji powinien zawierać bardziej szczegółowe informacje na temat odpowiednich mechanizmów i struktur kontroli wewnętrznej, funkcji audytu wewnętrznego oraz planu prac w zakresie audytów, tak aby umożliwić ESMA ocenę, w jaki sposób czynniki te przyczyniają się do sprawnego funkcjonowania repozytorium transakcji.

(5)

Aby umożliwić ESMA lepszą ocenę nieposzlakowanej opinii, doświadczenia i umiejętności członków zarządu, kierownictwa wyższego szczebla i odpowiedniego personelu wyższego szczebla repozytorium transakcji składającego wniosek o rejestrację, repozytorium to powinno przedstawić dodatkowe informacje dotyczące tych osób, w tym informacje dotyczące ich wiedzy i doświadczenia w zarządzaniu systemami informatycznymi, ich obsłudze i rozwoju.

(6)

Wykorzystywanie w ramach repozytorium transakcji tych samych zasobów na potrzeby zarówno usług dotyczących zgłaszania instrumentów pochodnych, jak i usług dodatkowych lub usług dotyczących zgłaszania transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, może prowadzić do rozprzestrzeniania się ryzyka operacyjnego na wszystkie te usługi. Walidacja, uzgadnianie, przetwarzanie i przechowywanie danych mogą wymagać skutecznego rozdziału operacyjnego, aby uniknąć takiego rozprzestrzeniania się ryzyka. Jednakże niektóre praktyki, takie jak wspólny dla różnych systemów interfejs użytkownika, wspólny dla różnych organów punkt dostępu do danych lub korzystanie z tych samych pracowników zatrudnionych w dziale sprzedaży, komórce ds. nadzoru zgodności z prawem lub w pomocy technicznej w dziale obsługi klienta, mogą być w mniejszym stopniu narażone na rozprzestrzenianie się ryzyka, a co za tym idzie niekoniecznie wymagają rozdziału operacyjnego. Repozytoria transakcji powinny zatem ustanowić odpowiedni poziom operacyjnego rozdziału pomiędzy zasobami, systemami lub procedurami stosowanymi w ramach różnych linii biznesowych. Rozdział ten powinien obejmować linie biznesowe, które świadczą usługi regulowane innymi przepisami prawa Unii lub przepisami państwa trzeciego. Powinien on również zapewnić, by wniosek o rejestrację zawierał szczegółowe i jasne informacje na temat usług dodatkowych lub innych linii biznesowych oferowanych przez repozytorium transakcji oprócz działalności podstawowej polegającej na świadczeniu usług repozytorium transakcji na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(7)

Aby zapewnić zgodność z celami rozporządzenia (UE) nr 648/2012 konieczne są solidne, odporne i zabezpieczone systemy informatyczne. W związku z tym repozytoria transakcji powinny przedstawić obszerne i bardziej szczegółowe informacje na temat swoich systemów informatycznych, tak aby umożliwić ESMA ocenę ich solidności i odporności. W przypadku gdy wykonywanie określonych funkcji repozytorium transakcji zostało zlecone na zasadzie outsourcingu osobom trzecim – na poziomie grupy lub poza grupą – repozytorium transakcji powinno przedstawić szczegółowe informacje na temat stosownych ustaleń dotyczących outsourcingu, tak aby umożliwić ESMA ocenę zgodności z warunkami rejestracji, w tym informacje na temat wszelkich umów o gwarantowanym poziomie usług, wskaźników oraz sposobu, w jaki wskaźniki te są skutecznie monitorowane. Repozytoria transakcji powinny także przedstawić informacje na temat mechanizmów i zabezpieczeń wdrożonych w celu skutecznego przeciwdziałania potencjalnym cyberzagrożeniom oraz w celu ochrony przechowywanych danych przed cyberatakami.

(8)

Aby w lepszej mierze osiągnąć cele rozporządzenia (UE) nr 648/2012 pod względem przejrzystości rynku instrumentów pochodnych, repozytoria transakcji powinny wykazać, że stosują one warunki dostępu do przechowywanych przez siebie danych zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 151/2013 (4). Warunki te powinny gwarantować integralność danych udostępnianych organom oraz możliwość zapewnienia przez repozytoria transakcji dostępu do danych zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 151/2013. Wniosek o rejestrację powinien zatem zawierać szczegółowe informacje na temat polityk i procedur stosowanych przez repozytorium transakcji, zgodnie z którymi użytkownicy różnego rodzaju zgłaszają dane do repozytorium transakcji oraz uzyskują dostęp do danych przechowywanych przez to repozytorium. Z tego samego względu wniosek o rejestrację powinien zawierać opis kanałów i mechanizmów stosowanych w celu publicznego ujawniania informacji o zasadach dostępu do danych przechowywanych w tym repozytorium transakcji. Repozytoria transakcji powinny również przedstawiać bardziej szczegółowe informacje na temat stosowanych przez nie procedur weryfikacji kompletności i prawidłowości danych.

(9)	Opłaty związane z usługami świadczonymi przez repozytoria transakcji stanowią ważną informację dla uczestników rynku, umożliwiającą im dokonanie świadomego wyboru. W związku z tym informacje na temat tych opłat powinny znaleźć się we wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji.

(10)

Aby umożliwić ESMA wyznaczenie punktu odniesienia dla planowania zdolności i wyników przez repozytoria transakcji, każdy wniosek o rejestrację powinien zawierać informacje świadczące o posiadaniu przez składające go repozytorium transakcji zasobów finansowych koniecznych do wykonywania na bieżąco funkcji repozytorium transakcji. Z tego samego względu wniosek o rejestrację powinien zawierać informacje na temat skutecznych rozwiązań w zakresie zapewnienia ciągłości działania. Repozytoria transakcji powinny w szczególności przedstawiać informacje na temat swoich planów, procedur i uzgodnień dotyczących zarządzania w sytuacjach awaryjnych i kryzysowych, w tym na temat procedur mających zapewnić prawidłowe zastąpienie pierwotnego repozytorium transakcji w przypadku cofnięcia jego rejestracji lub gdy kontrahent dokonujący zgłoszenia postanawia dokonać zgłoszenia do innego repozytorium transakcji.

(11)

Ponieważ uczestnicy rynku i organy opierają się na danych przechowywanych przez repozytoria transakcji, wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji powinien zawierać jasny opis uzgodnień operacyjnych i dotyczących prowadzenia dokumentacji, które powinny być rygorystyczne i skuteczne. Aby wykazać, w jaki sposób zapewnia się poufność i ochronę danych przechowywanych przez repozytorium transakcji, a także aby umożliwić ich identyfikowalność, wniosek o rejestrację powinien zawierać specjalne odniesienie dotyczące utworzenia rejestru zgłoszeń.

(12)

(13)

(14)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 150/2013,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 150/2013

Art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera w szczególności następujące informacje:

a)	nazwę handlową wnioskodawcy oraz adres jego siedziby prawnej w Unii;

b)	ważny w dniu złożenia wniosku wyciąg z odpowiedniego rejestru handlowego lub sądowego bądź też inny poświadczony dowód wskazujący miejsce ustanowienia podmiotu prawnego i zakres działalności gospodarczej wnioskodawcy;

c)	informacje na temat klas instrumentów pochodnych, których dotyczy wniosek o rejestrację;

d)	informacje, czy wnioskodawca otrzymał zezwolenie od właściwego organu w państwie członkowskim, w którym ma on swoją siedzibę, lub został przez ten organ zarejestrowany, a jeśli tak – nazwę organu i numer referencyjny dotyczący zezwolenia lub rejestracji;

e)	akt ustanowienia podmiotu prawnego wnioskodawcy i, w stosownym przypadku, inne dokumenty statutowe, z których wynika, że wnioskodawca będzie prowadził usługi repozytorium transakcji;

f)	protokół posiedzenia, podczas którego zarząd wnioskodawcy zatwierdził wniosek;

g)	imię i nazwisko oraz dane kontaktowe osoby (osób) odpowiedzialnej(-ych) za funkcję przestrzegania przepisów lub innych pracowników zaangażowanych w ocenę przestrzegania przepisów;

h)	plan działalności, w tym wskazanie miejsca prowadzenia głównych rodzajów działalności gospodarczej;

i)	nazwy jednostek zależnych i, w stosownym przypadku, strukturę grupy;

j)	informację na temat usług innych niż funkcja repozytorium transakcji, które wnioskodawca świadczy lub zamierza świadczyć;

wszelkie informacje na temat toczących się postępowań sądowych, administracyjnych, arbitrażowych lub innych postępowań służących rozstrzygnięciu sporów niezależnie od ich rodzaju, których stroną jest wnioskodawca, w szczególności w odniesieniu do spraw podatkowych i dotyczących niewypłacalności oraz spraw mogących się wiązać z wysokimi kosztami finansowymi lub znaczącym uszczerbkiem reputacji, a także wszelkie informacje na temat zakończonych postępowań, które wciąż mogą się wiązać z istotnymi kosztami dla repozytorium transakcji.”.

Art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Polityki i procedury

W przypadku gdy w ramach wniosku należy przedstawić informacje dotyczące polityk i procedur, wnioskodawca dopilnowuje, aby wniosek zawierał następujące elementy:

a)	informację, że zarząd zatwierdza polityki, że kierownictwo wyższego szczebla zatwierdza procedury i że kierownictwo wyższego szczebla jest odpowiedzialne za wdrażanie i utrzymywanie polityk i procedur;

b)	opis sposobu, w jaki zorganizowany jest obieg informacji o politykach i procedurach u wnioskodawcy, opis sposobu, w jaki zgodność z politykami będzie na bieżąco zapewniana i monitorowana, oraz wskazanie osoby lub osób odpowiedzialnej(-ych) za zgodność w tym zakresie;

c)	dowolny dokument wskazujący, że pracownicy, w tym pracownicy przypisani do konkretnych funkcji, są poinformowani o politykach i procedurach;

d)	opis środków, które należy przyjąć w przypadku naruszenia polityk i procedur;

e)	wskazanie procedury zgłaszania EUNGiPW każdego istotnego naruszenia polityk lub procedur, które może spowodować naruszenie wymogów pierwotnej rejestracji.”.

Art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli wnioskodawca posiada jednostkę dominującą:

a)	podaje adres jej siedziby prawnej;

b)	podaje, czy jednostka dominująca posiada zezwolenie lub jest zarejestrowana i podlega nadzorowi, a jeżeli tak jest, wówczas podaje numer referencyjny i nazwę odpowiedzialnego organu nadzoru.”.

Art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Kontrola wewnętrzna

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera szczegółowe informacje dotyczące systemu kontroli wewnętrznej wnioskodawcy, w tym informacje na temat funkcji przestrzegania przepisów, oceny ryzyka, mechanizmów kontroli wewnętrznej i uzgodnień dotyczących funkcji audytu wewnętrznego.

2. Szczegółowe informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a)	polityki wnioskodawcy w zakresie kontroli wewnętrznej i odpowiednie procedury dotyczące ich jednolitego i skutecznego wdrożenia;

b)	wszelkie polityki, procedury i instrukcje dotyczące monitorowania i oceny adekwatności i skuteczności systemów wnioskodawcy;

c)	wszelkie polityki, procedury i instrukcje dotyczące kontroli i zabezpieczeń systemów przetwarzania informacji utrzymywanych przez wnioskodawcę;

d)	dane identyfikacyjne jednostek wewnętrznych odpowiedzialnych za ocenę odpowiednich wyników kontroli wewnętrznych.

3. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje w odniesieniu do funkcji audytu wewnętrznego wnioskodawcy:

a)	skład ewentualnej komisji ds. audytu wewnętrznego oraz zakres jej kompetencji i obowiązków;

b)	schemat funkcji audytu wewnętrznego oraz stosowane w jej ramach metodyki, normy i procedury;

c)	wyjaśnienie sposobu opracowywania i stosowania schematu, metodyk i procedur audytu wewnętrznego, z uwzględnieniem charakteru, zakresu i złożoności działalności wnioskodawcy, a także związanego z nią ryzyka;

d)	plan pracy na okres trzech lat od daty złożenia wniosku uwzględniający charakter, zakres i złożoność działalności wnioskodawcy, a także związane z nią ryzyko.”.

Art. 9 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 9

Kierownictwo wyższego szczebla i członkowie zarządu

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje w odniesieniu do każdego z członków kierownictwa wyższego szczebla i każdego z członków zarządu:

a)	kopię życiorysu;

b)	szczegółowe informacje dotyczące wiedzy i doświadczenia w zarządzaniu systemami informatycznymi, ich eksploatacji i rozwoju;

złożone przez każdego członka kierownictwa wyższego szczebla i zarządu oświadczenie o nieposzlakowanej opinii w odniesieniu do świadczenia usług finansowych lub dotyczących danych, w którym podaje on, czy:

(i)	został skazany za jakiekolwiek przestępstwo związane ze świadczeniem usług finansowych lub dotyczących danych bądź też związane z popełnieniem oszustwa lub sprzeniewierzenia;

(ii)	wydano wobec niego niekorzystną decyzję w jakichkolwiek postępowaniach dyscyplinarnych prowadzonych przez organ regulacyjny lub organy lub agencje rządowe bądź też czy podlega on takim postępowaniom, które nie zostały jeszcze zakończone;

(iii)

(iv)	był członkiem zarządu lub kierownictwa wyższego szczebla przedsiębiorstwa, którego rejestracja lub zezwolenie zostały cofnięte przez organ regulacyjny;

(v)	odmówiono mu prawa do prowadzenia działalności wymagającej rejestracji przez organ regulacyjny lub uzyskania zezwolenia takiego organu;

(vi)	był członkiem zarządu lub kierownictwa wyższego szczebla przedsiębiorstwa, które ogłosiło niewypłacalność lub zostało zlikwidowane w okresie, kiedy był on związany z przedsiębiorstwem, lub w ciągu roku po tym, jak przestał być związany z przedsiębiorstwem;

(vii)

był członkiem zarządu lub kierownictwa wyższego szczebla przedsiębiorstwa, wobec którego organ regulacyjny wydał niekorzystną decyzję lub nałożył sankcję;

(viii)

organ rządowy, organ regulacyjny lub organizacja zawodowa nałożyły na niego jakąkolwiek grzywnę, zastosowały wobec niego zawieszenie w funkcjach lub zwolnienie ze stanowiska bądź też nałożyły jakąkolwiek inną sankcję w związku z popełnieniem oszustwa lub sprzeniewierzenia lub w związku ze świadczeniem usług finansowych lub dotyczących danych;

(ix)	został zwolniony ze stanowiska dyrektora, ze stanowiska związanego z funkcją kierowniczą, zwolniony z pracy lub stanowiska w przedsiębiorstwie w następstwie naruszenia przepisów lub nadużycia;

e)	deklarację wszelkich potencjalnych konfliktów interesów, które mogą pojawić się podczas wykonywania obowiązków przez kierownictwo wyższego szczebla i członków zarządu, a także opis sposobu postępowania w przypadku zaistnienia takich konfliktów interesów.”.

Art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Kwalifikacje i kompetencje

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje dotyczące pracowników wnioskodawcy:

a)	ogólny wykaz pracowników zatrudnionych bezpośrednio przez repozytorium transakcji, w tym ich funkcje i kwalifikacje konieczne do pełnienia poszczególnych funkcji;

b)	szczegółowe informacje na temat pracowników z dziedziny technologii informatycznych zatrudnionych bezpośrednio celem świadczenia usług przez repozytorium transakcji, wraz z opisem funkcji i kwalifikacji każdej osoby;

c)	opis funkcji i kwalifikacji każdego pracownika odpowiedzialnego za audyt wewnętrzny, kontrole wewnętrzne, nadzór nad przestrzeganiem przepisów i ocenę ryzyka;

d)	wskazanie pracowników przypisanych do konkretnych funkcji i tych pracowników, którzy pracują na mocy ustaleń dotyczących outsourcingu;

e)	szczegóły dotyczące szkoleń na temat polityk i procedur wnioskodawcy oraz na temat działalności repozytorium transakcji, w tym wszelkich egzaminów lub innego rodzaju formalnych ocen, którym podlegają pracownicy w związku z prowadzeniem działalności repozytorium transakcji.

Opis, o którym mowa w lit. b), zawiera pisemne dowody potwierdzające uzyskanie dyplomów uczelni wyższych i doświadczenia w zakresie technologii informatycznych przez przynajmniej jednego członka personelu wyższego szczebla odpowiedzialnego za kwestie informatyczne.”.

Art. 12 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 12

Sprawozdania finansowe i plany biznesowe

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje na temat sytuacji finansowej i działalności wnioskodawcy:

a)	pełne sprawozdanie finansowe przygotowane zgodnie z międzynarodowymi standardami przyjętymi zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (*1);

b)	jeżeli sprawozdanie finansowe wnioskodawcy podlega badaniu ustawowemu w rozumieniu art. 2 pkt 1 dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (*2), sprawozdania finansowe obejmują sprawozdanie z badania rocznego i skonsolidowanego sprawozdania finansowego;

c)	jeżeli wnioskodawca podlega audytowi – nazwę lub imię i nazwisko oraz krajowy numer rejestracyjny audytora zewnętrznego.

a)	oczekiwany poziom działalności sprawozdawczej w postaci liczby transakcji;

b)	odpowiednie koszty stałe i zmienne określone w odniesieniu do świadczenia usług repozytorium transakcji na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

c)	pozytywne i negatywne odchylenia o co najmniej 20 % od podstawowego scenariusza działalności.

a)	sprawozdanie pro forma, z którego wynika istnienie odpowiednich środków oraz oczekiwana sytuacja pod względem prowadzonej działalności po upływie sześciu miesięcy od uzyskania rejestracji;

b)	śródroczny raport finansowy, w przypadku gdy w odniesieniu do wymaganego okresu nie jest jeszcze dostępne sprawozdanie finansowe;

c)	poświadczenie o sytuacji finansowej, takie jak bilans, rachunek zysków i strat, zestawienie zmian w kapitale własnym i rachunek przepływów pieniężnych, a także noty zawierające streszczenie stosowanych zasad rachunkowości oraz inne noty objaśniające.

4. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera zbadane roczne sprawozdania finansowe wszystkich jednostek dominujących za trzy lata obrotowe poprzedzające datę wniosku.

5. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera również następujące informacje finansowe na temat wnioskodawcy:

a)	wskazanie ewentualnych przyszłych planów dotyczących utworzenia jednostek zależnych oraz ich lokalizacji;

b)	opis działalności gospodarczej, którą wnioskodawca zamierza prowadzić, w tym określenie działalności wszelkich jednostek zależnych lub oddziałów.

(*1) Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1)."

(*2) Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych (Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87).”."

Art. 14 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 14

Poufność

a)	do celów niezgodnych z prawem;

b)	prowadzącemu do ujawnienia informacji poufnych;

c)	niedozwolonemu w celach komercyjnych.

2. Wewnętrzne polityki, procedury i mechanizmy obejmują procedury wewnętrzne dotyczące zezwoleń dla pracowników na stosowanie haseł dostępu do danych, ze wskazaniem celu, w jakim pracownik korzysta z danych, zakresu przeglądanych danych i wszelkich ograniczeń dotyczących korzystania z danych, a także szczegółowe informacje dotyczące wszelkich mechanizmów i zabezpieczeń ustanowionych w celu skutecznego zapobiegania potencjalnym zagrożeniom cyberbezpieczeństwa oraz ochrony przechowywanych danych przed cyberatakami.

3. Wnioskodawcy dostarczają EUNGiPW informacje na temat procedur służących rejestracji każdego pracownika, który przeglądał dane, czasu dostępu, rodzaju przeglądanych danych oraz celu, w jakim przeglądano dane.”.

Art. 16 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 16

Zasoby informatyczne i outsourcing informatyczny

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje dotyczące zasobów informatycznych:

a)	szczegółowy opis systemu informatycznego, w tym odpowiednie wymogi dotyczące prowadzenia działalności, specyfikacje techniczne i funkcjonalne, projekt architektury systemu i projekt techniczny systemu, model danych i przepływy danych oraz procedury i instrukcje operacyjne i administracyjne;

b)	informacje dotyczące przewidzianych dla użytkownika rozwiązań opracowanych przez wnioskodawcę w celu świadczenia usług dla odpowiednich użytkowników, w tym kopię wszystkich instrukcji dla użytkownika i procedur wewnętrznych;

c)	informacje na temat polityk dotyczących inwestycji i modernizacji w odniesieniu do zasobów informatycznych wnioskodawcy;

uzgodnienia dotyczące outsourcingu dokonane przez wnioskodawcę, w tym:

(i)	szczegółowe definicje usług, które mają być świadczone, w tym mierzalny zakres tych usług, poziom szczegółowości tej działalności, jak również warunki, na których działalność ta jest wykonywana, oraz harmonogram jej realizacji;

(ii)

umowy o gwarantowanym poziomie usług z jasnym podziałem ról i zadań, wskaźniki i cele w odniesieniu do każdej kluczowej funkcji repozytorium transakcji, której realizację zlecono na zasadzie outsourcingu, metody stosowane do monitorowania jakości usług w odniesieniu do funkcji zleconych na zasadzie outsourcingu oraz środki lub działania, jakie należy zastosować w przypadku nieosiągnięcia celów w zakresie poziomu usług;

(iii)

kopie umów dotyczących takich uzgodnień.”.

10.

Art. 17 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 17

Usługi dodatkowe

W przypadku gdy wnioskodawca, przedsiębiorstwo należące do jego grupy albo przedsiębiorstwo, z którym wnioskodawca zawarł umowę dotyczącą usług transakcyjnych lub posttransakcyjnych, świadczy lub planuje świadczyć jakiekolwiek usługi dodatkowe, wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje:

opis usług dodatkowych świadczonych przez wnioskodawcę lub przedsiębiorstwo należące do jego grupy oraz opis wszelkich umów, które dane repozytorium transakcji może posiadać z przedsiębiorstwami świadczącymi usługi transakcyjne, usługi posttransakcyjne lub inne powiązane usługi, a także kopie takich umów;

opis procedur i polityk, które zapewniają niezbędny poziom operacyjnego rozdziału – pod względem zasobów, systemów i procedur – pomiędzy usługami repozytorium transakcji świadczonymi przez wnioskodawcę na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i innymi liniami biznesowymi, w tym liniami biznesowymi, które obejmują świadczenie usług na mocy prawa Unii lub prawa państwa trzeciego, niezależnie od tego, czy oddzielna linia biznesowa jest prowadzona przez dane repozytorium transakcji, przedsiębiorstwo należące do jego spółki holdingowej lub inne przedsiębiorstwo, z którym dane repozytorium transakcji zawarło umowę w kontekście łańcucha transakcyjnego lub posttransakcyjnego bądź też linii biznesowej.”.

11.

Art. 18, 19 i 20 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 18

Przejrzystość zasad dotyczących dostępu

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje:

opis polityk i procedur, zgodnie z którymi użytkownicy różnego rodzaju zgłaszają dane i uzyskują dostęp do danych w repozytorium transakcji, w tym wszelkie procesy, których odpowiedni użytkownicy mogą potrzebować w celu dostępu do informacji przechowywanych przez repozytorium transakcji, przeglądania tych informacji lub ich zmiany;

b)	kopię warunków określających prawa i obowiązki użytkowników różnego rodzaju w odniesieniu do informacji przechowywanych przez repozytorium transakcji;

c)	opis różnych kategorii dostępu, z których mogą korzystać użytkownicy;

d)	opis polityk i procedur dotyczących dostępu, zgodnie z którymi inni usługodawcy mogą posiadać niedyskryminacyjny dostęp do informacji przechowywanych przez repozytorium transakcji pod warunkiem wyrażenia przez stosownych kontrahentów pisemnej, dobrowolnej i odwoływalnej zgody;

e)	opis kanałów i mechanizmów stosowanych przez repozytorium transakcji w celu publicznego ujawniania informacji na temat dostępu do danego repozytorium transakcji.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), określa się dla następujących grup użytkowników:

a)	użytkownicy wewnętrzni;

b)	kontrahenci dokonujący zgłoszeń;

c)	podmioty składające sprawozdanie;

d)	podmioty odpowiedzialne za sprawozdawczość;

e)	kontrahenci niedokonujący zgłoszeń;

f)	osoby trzecie niedokonujące zgłoszeń;

g)	podmioty wymienione w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

h)	w stosownych przypadkach – użytkownicy innego rodzaju.

Artykuł 19

Weryfikacja kompletności i poprawności danych

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera następujące informacje:

a)	procedury dotyczące uwierzytelniania tożsamości użytkowników uzyskujących dostęp do repozytorium transakcji;

b)	procedury dotyczące weryfikacji kompletności i poprawności danych na temat instrumentów pochodnych zgłaszanych do repozytorium transakcji;

c)	procedury dotyczące weryfikacji zezwolenia oraz pozwolenia w zakresie technologii informatycznych udzielonych podmiotowi przekazującemu zgłoszenie w imieniu kontrahenta dokonującego zgłoszeń;

d)	procedury dotyczące weryfikacji, czy zawsze zachowana jest logiczna kolejność przekazywanych szczegółowych danych dotyczących zgłaszanych instrumentów pochodnych;

e)	procedury dotyczące weryfikacji kompletności i poprawności szczegółowych danych dotyczących zgłaszanych instrumentów pochodnych;

f)	procedury dotyczące uzgadniania danych między repozytoriami transakcji, w przypadku gdy kontrahenci dokonują zgłoszeń do różnych repozytoriów transakcji;

g)	procedury dotyczące przekazywania kontrahentom transakcji na instrumentach pochodnych lub osobom trzecim dokonującym zgłoszenia w ich imieniu informacji zwrotnych na temat weryfikacji przeprowadzonych zgodnie z lit. a)–e) i wyników procesu uzgadniania zgodnie z lit. f).

Artykuł 20

Przejrzystość w zakresie ustalania cen

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera opis następujących kwestii:

a)	stosowanej przez wnioskodawcę polityki ustalania cen, w tym wszelkich istniejących zniżek i rabatów oraz warunków korzystania z tych obniżek cen;

c)	metod stosowanych przez wnioskodawcę w celu publicznego udostępnienia informacji wszystkim rodzajom użytkowników, w tym kopię struktury opłat, w której rozdzielono usługi repozytorium transakcji i usługi dodatkowe.”.

12.

Art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

Ryzyko operacyjne

1. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera:

a)	szczegółowy opis dostępnych zasobów oraz procedur opracowanych w celu zidentyfikowania i ograniczenia ryzyka operacyjnego i innych rodzajów istotnego ryzyka, na które jest narażony wnioskodawca, w tym kopię odpowiednich polityk, metodyk, procedur wewnętrznych i instrukcji;

plan zapewnienia ciągłości działania wnioskodawcy oraz politykę aktualizacji tego planu, w tym:

(i)

(ii)	opis uzgodnień dokonanych z innymi dostawcami infrastruktury rynku finansowego, w tym z innymi repozytoriami transakcji;

(iii)

opis uzgodnień mających na celu zapewnienie minimalnego gwarantowanego poziomu usług związanych z realizacją funkcji krytycznych oraz przewidywany czas przywrócenia pełnej operacyjności tych funkcji;

(iv)	maksymalny dopuszczalny czas przywrócenia procesów i systemów biznesowych, mając na uwadze termin zgłaszania informacji do repozytoriów transakcji przewidziany w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz ilość danych, które repozytorium transakcji musi przetwarzać w ciągu dnia;

(v)	procedury postępowania w przypadku rejestrowania incydentów i procedury przeglądów;

(vi)	program testujący i wyniki wszystkich testów;

(vii)

liczbę dostępnych alternatywnych technicznych i operacyjnych miejsc prowadzenia działalności, ich położenie, zasoby w porównaniu z głównym miejscem prowadzenia działalności oraz obowiązujące procedury zapewniające ciągłość działania na wypadek konieczności wykorzystania tych alternatywnych miejsc prowadzenia działalności;

(viii)

informacje o dostępie do zapasowego miejsca prowadzenia działalności w celu umożliwienia pracownikom zapewnienia ciągłości działania, jeżeli główne miejsce nie jest dostępne;

(ix)	plany, procedury i uzgodnienia dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych i zapewnienia bezpieczeństwa personelu;

(x)	plany, procedury i uzgodnienia dotyczące zarządzania w sytuacji kryzysowej, w tym koordynacji ogółu działań mających na celu zapewnienie ciągłości działania oraz ich szybkiego i skutecznego uruchomienia w zakładanym czasie wznowienia funkcji;

(xi)	plany, procedury i uzgodnienia dotyczące wznowienia działania systemu, aplikacji i elementów infrastruktury wnioskodawcy w zakładanym czasie wznowienia funkcji;

d)	opis uzgodnień dotyczących zapewnienia działalności prowadzonego przez wnioskodawcę repozytorium transakcji w przypadku zakłóceń i włączenia użytkowników repozytorium transakcji i innych osób trzecich w funkcjonowanie tych uzgodnień.

2. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje na temat procedur mających na celu zapewnienie prawidłowego zastąpienia pierwotnego repozytorium transakcji na wniosek kontrahenta dokonującego zgłoszenia lub na wniosek osoby trzeciej dokonującej zgłoszenia w imieniu kontrahentów niedokonujących zgłoszeń bądź w przypadku gdy takie zastąpienie jest wynikiem cofnięcia rejestracji, i obejmuje procedury przekazywania danych oraz przekierowania przepływów sprawozdawczych do innego repozytorium transakcji.”.

13.

Art. 22 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 22

Polityka ewidencjonowania

a)	terminowego i wiernego rejestrowania zgłoszonych informacji;

b)	ewidencjonowania w rejestrze zgłoszeń wszystkich zgłoszonych informacji odnoszących się do zawarcia, zmiany lub zakończenia transakcji na instrumentach pochodnych;

c)	przechowywania danych zarówno w trybie online, jak i offline;

d)	właściwego kopiowania danych do celów ciągłości działania.

2. Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje na temat systemów, polityk i procedur ewidencjonowania stosowanych w celu zapewnienia właściwego modyfikowania zgłoszonych danych oraz poprawnego obliczania pozycji zgodnie z odpowiednimi wymogami prawnymi lub regulacyjnymi.”.

14.

Art. 23 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 23

Mechanizmy zapewniające dostęp do danych

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera opis zasobów, metod i kanałów, za pomocą których wnioskodawca udostępnia informacje zgodnie z art. 81 ust. 1, 3 i 5 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, a także następujące informacje:

procedurę obliczania pozycji zagregowanych zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 151/2013 (*3) oraz opis zasobów, metod i kanałów, które repozytorium transakcji będzie wykorzystywało w celu ułatwienia publicznego dostępu do przechowywanych przez nie danych zgodnie z art. 81 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, a także opis częstotliwości aktualizacji oraz kopię odpowiednich instrukcji i polityk wewnętrznych;

opis zasobów, metod i rozwiązań, które repozytorium transakcji stosuje w celu ułatwienia odpowiednim organom dostępu do przechowywanych przez nie danych zgodnie z art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, a także informacje na temat częstotliwości aktualizacji oraz kontroli i weryfikacji, które repozytorium transakcji może wprowadzić w celu filtrowania dostępu do danych, oraz kopię wszelkich odpowiednich instrukcji i procedur wewnętrznych;

procedurę i opis zasobów, metod i kanałów, które repozytorium transakcji stosuje w celu ułatwienia terminowego, ustrukturyzowanego i kompleksowego gromadzenia danych od kontrahentów oraz udostępniania przechowywanych przez nie informacji kontrahentom transakcji na instrumentach pochodnych zgodnie z art. 80 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, a także kopię odpowiednich instrukcji i polityk wewnętrznych.

(*3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 151/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających dane, które mają być publikowane i udostępniane przez repozytoria transakcji, a także standardy operacyjne dotyczące agregowania i porównywania danych oraz dostępu do tych danych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 33).”."

15.

Dodaje się art. 23a w brzmieniu:

„Artykuł 23a

Bezpośredni i natychmiastowy dostęp organów do danych

Wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji zawiera informacje dotyczące następujących kwestii:

a)	warunków, na jakich organy, o których mowa w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, uzyskują bezpośredni i natychmiastowy dostęp do szczegółowych informacji dotyczących instrumentów pochodnych przechowywanych w repozytorium transakcji zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 151/2013;

b)	procedury, zgodnie z którą organy, o których mowa w lit. a), uzyskują bezpośredni i natychmiastowy dostęp do szczegółowych informacji dotyczących instrumentów pochodnych przechowywanych w repozytorium transakcji zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 151/2013;

c)	procedury mającej na celu zapewnienie integralności danych, do których uzyskały dostęp te organy.”.

Artykuł 2

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 151/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających dane, które mają być publikowane i udostępniane przez repozytoria transakcji, a także standardy operacyjne dotyczące agregowania i porównywania danych oraz dostępu do tych danych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 33).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

22.3.2019

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 81/85

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/363

z dnia 13 grudnia 2018 r.

ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1247/2012 w odniesieniu do stosowania kodów sprawozdawczych w zgłoszeniach dotyczących instrumentów pochodnych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Szczegółowe informacje przekazywane przez kontrahentów transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych do repozytoriów transakcji lub Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) należy przedkładać w zharmonizowanym formacie w celu ułatwienia gromadzenia i agregowania danych oraz ich porównywania między repozytoriami transakcji. Aby zminimalizować koszty dla kontrahentów dokonujących zgłoszeń format sprawozdawczy dla transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych powinien być w miarę możliwości spójny z formatem służącym do dokonywania zgłoszeń dotyczących instrumentów pochodnych, przewidzianym w art. 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012. W związku z tym w niniejszym rozporządzeniu określono format dla każdego pola zawierającego informacje, które należy zgłosić, oraz dokonano standaryzacji zgłoszenia poprzez odniesienie do normy ISO powszechnie stosowanej w branży finansowej.

(2)

Globalny system LEI (identyfikatorów podmiotu prawnego, „kodów LEI”) został już w pełni wdrożony, w związku z czym każdy kontrahent transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych powinien korzystać wyłącznie z tego systemu w celu identyfikacji podmiotu prawnego w zgłoszeniu. Aby korzystanie z systemu kodów LEI przez kontrahenta było skuteczne, powinien on zapewnić, by dane referencyjne dotyczące jego kodu LEI były nowelizowane zgodnie z warunkami określonymi przez akredytowany podmiot nadający kod LEI (lokalną jednostkę operacyjną). Prowadzone są obecnie prace nad rozszerzeniem zakresu globalnego systemu LEI w taki sposób, aby umożliwiał on identyfikację oddziałów podmiotów prawnych. Do czasu zakończenia tych prac oraz uznania takiego rozszerzenia za odpowiednie do celów dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, jak również do czasu stosownej zmiany niniejszego rozporządzenia, należy – jeżeli transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została zawarta za pośrednictwem oddziału kontrahenta – na potrzeby identyfikacji tego oddziału stosować kod ISO kraju, w którym zlokalizowany jest ten oddział.

(3)

Prowadzone są również prace nad globalnym systemem unikatowego identyfikatora transakcji (UTI, z ang. unique trade identifier) mającym na celu identyfikowanie transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych. Do czasu zakończenia prac nad globalnym systemem UTI oraz uznania go za odpowiedni do celów dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, jak również do czasu stosownej zmiany niniejszego rozporządzenia, na potrzeby identyfikacji transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych należy stosować UTI uzgodniony przez kontrahentów.

(4)

W art. 4a rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1247/2012 (3) ustanowiono procedurę służącą określeniu podmiotu odpowiedzialnego za wygenerowanie UTI w przypadku dokonywania zgłoszeń dotyczących instrumentów pochodnych w sytuacjach, w których kontrahenci nie uzgodnili podmiotu odpowiedzialnego za wygenerowanie UTI. Aby zapewnić spójność pomiędzy dokonywaniem zgłoszeń dotyczących instrumentów pochodnych oraz dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych podobną procedurę należy ustanowić w odniesieniu do kontrahentów dokonujących zgłoszeń transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych.

(5)

Obecnie nie ma ustalonej praktyki rynkowej w zakresie określania strony kontraktu, po której znajduje się kontrahent, w przypadku transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych. Należy w związku z tym ustanowić szczegółowe przepisy, aby zapewnić możliwość dokładnego i spójnego określenia podmiotu przekazującego zabezpieczenie oraz podmiotu przyjmującego zabezpieczenie w ramach transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

(6)

W odniesieniu do pojedynczej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych może zostać dokonanych wiele zgłoszeń, np. w przypadku kolejnych zmian dokonanych w odniesieniu do tej transakcji. Aby zapewnić, by każde zgłoszenie dotyczące transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych oraz każda taka transakcja (jako całość) mogły być należycie zrozumiane, zgłoszeń należy dokonywać w porządku chronologicznym, w jakim nastąpiły zgłaszane zdarzenia.

(7)

Aby zmniejszyć obciążenie związane ze zgłaszaniem zmian niektórych wartości, a w szczególności szczegółowych informacji o wartości zabezpieczenia, wniesionym lub otrzymanym depozycie zabezpieczającym oraz ponownym wykorzystaniu zabezpieczenia, informacje te należy przekazywać według stanu na koniec każdego dnia tylko w przypadku, gdy różnią się one od wcześniej przekazanych informacji.

(8)

Szczegółowe informacje dotyczące pozostającej do spłaty pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego należy przekazywać według stanu na koniec każdego dnia w przypadku, gdy w walucie bazowej występuje saldo ujemne środków pieniężnych netto lub gdy wartość rynkowa pozycji krótkich kontrahenta jest dodatnia.

(9)	Wartość rynkową papierów wartościowych będących przedmiotem udzielenia lub zaciągnięcia pożyczki należy zgłaszać według stanu na koniec każdego dnia. Podobnie w sytuacji, gdy kontrahenci zgłaszają wartość rynkową zabezpieczenia, powinni tego dokonywać według stanu na koniec każdego dnia.

(10)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedłożony Komisji przez ESMA zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (4).

(11)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu wykonawczych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

(12)

Podobnie jak w przypadku dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, nadal trwają prace nad pewnymi identyfikatorami i kodami stosowanymi do zgłaszania instrumentów pochodnych. Do czasu gdy te identyfikatory i kody będą dostępne oraz zostaną uznane za odpowiednie do celów dokonywania zgłoszeń, jak również do czasu stosownej zmiany rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1247/2012, w niniejszym rozporządzeniu przewidziano stosowanie kodu CFI według ISO 10692 do celów klasyfikacji instrumentów pochodnych, dla których nie jest dostępny kod ISIN według ISO 6166 ani kod AII, jak również stosowanie unikatowego identyfikatora transakcji uzgodnionego przez kontrahentów w celu identyfikacji zgłoszenia dotyczącego instrumentów pochodnych. Aby zapewnić pewność prawa w odniesieniu do odpowiedniej procedury zmiany wymogów mających zastosowanie do dokonywania zgłoszeń dotyczących instrumentów pochodnych, jak również wymagany stopień spójności między dokonywaniem zgłoszeń dotyczących instrumentów pochodnych oraz dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012 powinno odnosić się jedynie do wymogów mających obecnie zastosowanie do dokonywania tych zgłoszeń.

(13)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardy i formaty danych na potrzeby zgłoszeń dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

Szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych zawarte w zgłoszeniu, którego należy dokonać zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2365, przekazuje się zgodnie ze standardami i formatami określonymi w tabelach 1–5 w załączniku I. Zgłoszenia dokonuje się w jednolitej formie elektronicznej nadającej się do odczytu maszynowego oraz przy użyciu jednolitego szablonu XML zgodnie z metodyką ISO 20022.

Artykuł 2

Identyfikacja kontrahentów i innych podmiotów

1. W zgłoszeniu, o którym mowa w art. 1, za pomocą identyfikatora podmiotu prawnego („kod LEI”) zgodnego z ISO 17442 identyfikuje się następujące podmioty:

a)	beneficjenta będącego podmiotem prawnym;

brokera;

c)	kontrahenta centralnego (CCP), który otrzymał zezwolenie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 648/2012;

d)	członka rozliczającego;

e)	pełnomocnika pożyczkodawcy (agent lender);

f)	uczestnika centralnego depozytu papierów wartościowych (CDPW);

g)	kontrahenta będącego podmiotem prawnym;

h)	agenta trójstronnego;

i)	podmiot przekazujący zgłoszenie;

j)	emitenta papieru wartościowego, który w ramach transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych był przedmiotem udzielenia lub zaciągnięcia pożyczki lub został przekazany jako zabezpieczenie.

2. Kontrahent transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych zapewnia, by dane referencyjne dotyczące jego kodu LEI zgodnego z ISO 17442 były nowelizowane zgodnie z warunkami określonymi przez dowolną akredytowaną lokalną jednostkę operacyjną globalnego systemu LEI.

3. W przypadku gdy transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została zawarta za pośrednictwem oddziału kontrahenta, w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 1, stosuje się kod określony w polu 7 i polu 8 w tabeli 1 w załączniku I w celu identyfikacji tego kontrahenta.

Artykuł 3

Unikatowy identyfikator transakcji

1. Zgłoszenie identyfikuje się przy użyciu unikatowego identyfikatora transakcji („UTI”) uzgodnionego przez kontrahentów, zgodnie z formatem określonym w polu 1 w tabeli 2 w załączniku I.

2. Jeżeli kontrahenci nie uzgodnią, który podmiot jest odpowiedzialny za wygenerowanie UTI, który należy nadać zgłoszeniu, kontrahenci ustalają podmiot odpowiedzialny za wygenerowanie UTI zgodnie z poniższym:

a)	w przypadku centralnie zrealizowanych i centralnie rozliczonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych UTI jest generowany dla członka rozliczającego przez CCP w miejscu rozliczenia transakcji. Drugi UTI generuje dla swojego kontrahenta dany członek rozliczający;

b)	w przypadku centralnie zrealizowanych, lecz nierozliczonych centralnie transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych UTI jest generowany przez system obrotu, w którym wykonano transakcję, dla jego członka;

c)	w przypadku centralnie potwierdzonych i centralnie rozliczonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych UTI jest generowany dla członka rozliczającego przez CCP w miejscu rozliczenia transakcji. Drugi UTI generuje dla swojego kontrahenta dany członek rozliczający;

d)	w przypadku transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych centralnie potwierdzonych za pomocą środków elektronicznych, lecz nierozliczonych centralnie UTI jest generowany przez platformę odpowiedzialną za potwierdzanie warunków transakcji w miejscu potwierdzenia;

w przypadku wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych innych niż transakcje, o których mowa w lit. a)–d), stosuje się, co następuje:

(i)	w przypadku gdy kontrahenci finansowi zawierają transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych z kontrahentami niefinansowymi, UTI jest generowany przez kontrahentów finansowych;

(ii)	w przypadku wszystkich transakcji udzielenia lub zaciągnięcia pożyczki papierów wartościowych innych niż transakcje, o których mowa w ppkt (i), UTI jest generowany przez podmiot przekazujący zabezpieczenie, o którym to podmiocie mowa w art. 4;

(iii)

w przypadku wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych innych niż transakcje, o których mowa w ppkt (i) i (ii), UTI jest generowany przez podmiot przyjmujący zabezpieczenie, o którym to podmiocie mowa w art. 4.

3. Kontrahent generujący UTI podaje ten identyfikator do wiadomości drugiego kontrahenta na tyle szybko, by ten drugi kontrahent mógł wypełnić swój obowiązek sprawozdawczy.

Artykuł 4

Strona kontraktu, po której znajduje się kontrahent

1. Stronę transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, po której znajduje się kontrahent, o której mowa w polu 9 w tabeli 1 w załączniku I, określa się zgodnie z ust. 2–4.

2. W przypadku transakcji odkupu, transakcji zwrotnych kupno-sprzedaż i transakcji zwrotnych sprzedaż-kupno kontrahenta, który dokonuje zakupu papierów wartościowych, towarów lub gwarantowanych praw do papierów wartościowych lub towarów na etapie otwarcia lub etapie kasowym transakcji i który uzgadnia ich sprzedaż po ustalonej cenie w przyszłym terminie na etapie zakończenia lub etapie terminowym transakcji, wskazuje się w polu 9 w tabeli 1 w załączniku I jako podmiot przyjmujący zabezpieczenie. Kontrahenta, który dokonuje sprzedaży tych papierów wartościowych, towarów lub gwarantowanych praw, wskazuje się w polu 9 w tabeli 1 w załączniku I jako podmiot przekazujący zabezpieczenie.

3. W przypadku transakcji zaciągnięcia pożyczki papierów wartościowych lub towarów oraz transakcji udzielenia pożyczki papierów wartościowych lub towarów kontrahenta, który przekazuje papiery wartościowe lub towary pod warunkiem że pożyczkobiorca zwróci równoważne papiery wartościowe lub towary w przyszłym terminie lub na żądanie strony przekazującej, wskazuje się w polu 9 w tabeli 1 w załączniku I jako podmiot przyjmujący zabezpieczenie. Kontrahenta, któremu przekazywane są te papiery wartościowe lub towary, wskazuje się w polu 9 w tabeli 1 w załączniku I jako podmiot przekazujący zabezpieczenie.

4. W przypadku transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego pożyczkobiorcę, to jest kontrahenta, któremu udziela się pożyczki w zamian za zabezpieczenie, wskazuje się w polu 9 w tabeli 1 w załączniku I jako podmiot przekazujący zabezpieczenie. Pożyczkodawcę, to jest kontrahenta, który udziela pożyczki w zamian za zabezpieczenie, wskazuje się w polu 9 w tabeli 1 w załączniku I jako podmiot przyjmujący zabezpieczenie.

Artykuł 5

Częstotliwość zgłoszeń dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

1. Wszystkie zgłoszenia zawierające szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, o których to zgłoszeniach mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/356 (5), przekazuje się w porządku chronologicznym, w jakim nastąpiły zgłaszane zdarzenia.

2. Kontrahent transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego przekazuje szczegółowe informacje dotyczące pozostającej do spłaty pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego według stanu na koniec każdego dnia w przypadku, gdy w walucie bazowej występuje ujemne saldo środków pieniężnych netto lub gdy wartość rynkowa pozycji krótkich kontrahenta jest dodatnia.

3. Kontrahent nierozliczonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych zgłasza każdą zmianę szczegółowych informacji dotyczących zabezpieczenia podawanych w polach 75–94 w tabeli 2 w załączniku I przy użyciu rodzaju czynności „Collateral update” (aktualizacja zabezpieczenia). Kontrahent zgłasza te zmienione szczegółowe informacje według stanu na koniec każdego dnia do czasu zgłoszenia przez niego zakończenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych lub zgłoszenia przez niego transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych przy użyciu rodzaju czynności „Error” (błąd) lub do upływu terminu zapadalności transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

4. Kontrahent nierozliczonej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych zgłasza każdą zmianę wartości rynkowej na koniec dnia papierów wartościowych będących przedmiotem udzielenia lub zaciągnięcia pożyczki w polu 57 w tabeli 2 w załączniku I przy użyciu rodzaju czynności „Valuation update” (aktualizacja wyceny). Kontrahent zgłasza tę zmienioną wartość rynkową według stanu na koniec każdego dnia do czasu zgłoszenia przez niego zakończenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych lub zgłoszenia przez niego transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych przy użyciu rodzaju czynności „Error” (błąd) lub do upływu terminu zapadalności transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.

5. Kontrahent zgłasza każdą zmianę łącznej kwoty wniesionego lub otrzymanego depozytu zabezpieczającego dla wszystkich rozliczonych transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych według stanu na koniec dnia w polach 8–19 w tabeli 3 w załączniku I przy użyciu rodzaju czynności „Margin update” (aktualizacja depozytu zabezpieczającego), po tym jak dokonał pierwszego zgłoszenia łącznej kwoty wniesionego lub otrzymanego depozytu zabezpieczającego przy użyciu rodzaju czynności „New” (nowe).

6. Kontrahent zgłasza każdą zmianę wartości ponownie wykorzystanego zabezpieczenia, reinwestowanych środków pieniężnych oraz źródeł finansowania przy użyciu rodzaju czynności „Reuse update” (aktualizacja ponownego wykorzystania) według stanu na koniec dnia w polach 8–14 w tabeli 4 w załączniku I, po tym jak dokonał zgłoszenia odpowiednich wartości przy użyciu rodzaju czynności „New” (nowe).

Artykuł 6

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 1247/2012

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 1247/2012 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

a)	ust. 7 otrzymuje brzmienie: „Instrument pochodny klasyfikuje się w polu 4 w tabeli 2 w załączniku przy użyciu kodu służącego do klasyfikacji instrumentów finansowych (CFI) według ISO 10692.”;

b)	skreśla się ust. 8 i 9;

2)	art. 4a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zgłoszenie transakcji identyfikuje się przy użyciu unikatowego identyfikatora transakcji uzgodnionego przez kontrahentów.”;

3)	załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1.

(2) Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1247/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 20).

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/356 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które należy zgłaszać repozytoriom transakcji (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego).

ZAŁĄCZNIK I

Formaty, które należy stosować na potrzeby zgłoszeń szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, o których to zgłoszeniach mowa w art. 4 ust. 1 i 5 rozporządzenia (UE) 2015/2365

Tabela 1

Informacje dotyczące kontrahenta

Nr	Pole	Format
1	Znacznik czasu zgłoszenia	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC), tj. RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
2	Podmiot przekazujący zgłoszenie	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
3	Kontrahent dokonujący zgłoszenia	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
4	Charakter kontrahenta dokonującego zgłoszenia	„F” = kontrahent finansowy „N” = kontrahent niefinansowy
5	Sektor przedsiębiorstw, w którym działa kontrahent dokonujący zgłoszenia	Taksonomia dla kontrahentów finansowych: „CDTI” – instytucja kredytowa, która otrzymała zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (1) lub rozporządzeniem Rady (UE) nr 1024/2013 (2), lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym „INVF” – firma inwestycyjna, która otrzymała zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (3), lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym „INUN” – zakład ubezpieczeń, który otrzymał zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (4) (Wypłacalność II), lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym „AIFD” – AFI zarządzany przez ZAFI, który otrzymał zezwolenie lub został zarejestrowany zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (5), lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym „ORPI” – instytucja pracowniczych programów emerytalnych, która otrzymała zezwolenie lub została zarejestrowana zgodnie z dyrektywą 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6), lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym „CCPS” – kontrahent centralny, który otrzymał zezwolenie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (7), lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym „REIN” – zakład reasekuracji, który otrzymał zezwolenie zgodnie z dyrektywą Wypłacalność II, lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym „CSDS” – centralny depozyt papierów wartościowych, który otrzymał zezwolenie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 (8), lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym „UCIT” – przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) oraz jego spółka zarządzająca, które otrzymały zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (9), lub podmiot z państwa trzeciego, który potrzebowałby zezwolenia lub rejestracji zgodnie z tym aktem ustawodawczym Taksonomia dla kontrahentów niefinansowych: Poniższe kategorie odpowiadają głównym sekcjom statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (NACE), jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (10) „A” – Rolnictwo, leśnictwo i rybactwo „B” – Górnictwo i wydobywanie „C” – Przetwórstwo przemysłowe „D” – Wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i powietrze do układów klimatyzacyjnych „E” – Dostawa wody, gospodarowanie ściekami i odpadami oraz działalność związana z rekultywacją „F” – Budownictwo „G” – Handel hurtowy i detaliczny, naprawa pojazdów samochodowych i motocykli „H” – Transport i gospodarka magazynowa „I” – Działalność związana z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi „J” – Informacja i komunikacja „K” – Działalność finansowa i ubezpieczeniowa „L” – Działalność związana z obsługą rynku nieruchomości „M” – Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna „N” – Działalność w zakresie usług administrowania i działalność wspierająca „O” – Administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe ubezpieczenia społeczne „P” – Edukacja „Q” – Opieka zdrowotna i pomoc społeczna „R” – Działalność związana z kulturą, rozrywką i rekreacją „S” – Pozostała działalność usługowa „T” – Gospodarstwa domowe zatrudniające pracowników; gospodarstwa domowe produkujące wyroby i świadczące usługi na własne potrzeby „U” – Organizacje i zespoły eksterytorialne
6	Dodatkowa klasyfikacja sektorowa	„ETFT” – ETF (fundusz inwestycyjny typu ETF) „MMFT” – MMF (fundusz rynku pieniężnego) „REIT” – REIT (fundusz inwestycyjny inwestujący w nieruchomości) „OTHR” – inne
7	Oddział kontrahenta dokonującego zgłoszenia	ISO 3166-1 alfa-2 – kod kraju składający się z dwóch znaków alfabetycznych.
8	Oddział drugiego kontrahenta	ISO 3166-1 alfa-2 – kod kraju składający się z dwóch znaków alfabetycznych.
9	Strona kontraktu, po której znajduje się kontrahent	„TAKE” – Przyjmujący zabezpieczenie „GIVE” – Przekazujący zabezpieczenie
10	Podmiot odpowiedzialny za zgłoszenie	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
11	Drugi kontrahent	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych. Kod klienta (maksymalnie 50 znaków alfanumerycznych).
12	Kraj drugiego kontrahenta	ISO 3166-1 alfa-2 – kod kraju składający się z dwóch znaków alfabetycznych.
13	Beneficjent	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych. Kod klienta (maksymalnie 50 znaków alfanumerycznych).
14	Agent trójstronny	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
15	Broker	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
16	Członek rozliczający	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
17	Uczestnik lub pośredni uczestnik centralnego depozytu papierów wartościowych („CDPW”)	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
18	Pożyczkodawca („agent lender”)	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.

Tabela 2

Dane dotyczące pożyczki i zabezpieczenia

Nr	Pole	Format
1	Unikatowy identyfikator transakcji (UTI)	Kod składający się z maksymalnie 52 znaków alfanumerycznych, wliczając cztery znaki specjalne: Dopuszczalne są jedynie duże litery alfabetu A–Z oraz cyfry 0–9.
2	Numer referencyjny zgłoszenia	Kod składający się z maksymalnie 52 znaków alfanumerycznych, wliczając cztery znaki specjalne: Dopuszczalne są jedynie duże litery alfabetu A–Z oraz cyfry 0–9.
3	Data zdarzenia	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
4	Rodzaj transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych	„SLEB” – transakcja udzielenia pożyczki papierów wartościowych lub towarów bądź transakcja zaciągnięcia pożyczki papierów wartościowych lub towarów „SBSC” – transakcja zwrotna kupno-sprzedaż lub transakcja zwrotna sprzedaż-kupno „REPO” – transakcja odkupu „MGLD” – transakcja z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego
5	Rozliczono	„true” (prawda) „false” (fałsz)
6	Znacznik czasu rozliczenia	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC), tj. RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
7	CCP	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
8	System obrotu	Kod identyfikacyjny rynku (MIC) zgodnie z ISO 10383, składający się z 4 znaków alfanumerycznych. Jeżeli dla systemu obrotu istnieją MIC segmentów, należy stosować MIC segmentów.
9	Rodzaj umowy ramowej	„MRAA” – MRA „GMRA” – GMRA „MSLA” – MSLA „GMSL” – GMSLA „ISDA” – ISDA „DERP” – Deutscher Rahmenvertrag für Wertpapierpensionsgeschäfte „CNBR” – China Bond Repurchase Master Agreement „KRRA” – Korea Financial Investment Association (KOFIA) Standard Repurchase Agreement „CARA” – Investment Industry Regulatory Organization of Canada (IIROC) Repurchase/Reverse Repurchase Transaction Agreement „FRFB” – Convention-Cadre Relative aux Operations de Pensions Livrees „CHRA” – Swiss Master Repurchase Agreement „DEMA” – German Master Agreement „JPBR” – Japanese Master Agreement on the Transaction with Repurchase Agreement of the Bonds „ESRA” – Contrato Marco de compraventa y Reporto de valores „OSLA” – Overseas Securities Lending Agreement (OSLA) „MEFI” – Master Equity and Fixed Interest Stock Lending Agreement (MEFISLA) „GESL” – Gilt Edged Stock Lending Agreement (GESLA) „KRSL” – Korean Securities Lending Agreement (KOSLA) „DERD” – Deutscher Rahmenvertrag für Wertpapierdarlehen „AUSL” – Australian Masters Securities Lending Agreement (AMSLA) „JPBL” – Japanese Master Agreement on Lending Transaction of Bonds „JPSL” – Japanese Master Agreement on the Borrowing and Lending Transactions of Share Certificates „BIAG” – bilateral agreement (umowa dwustronna) „CSDA” – CSD bilateral agreement (umowa dwustronna CDPW) lub „OTHR”, jeżeli rodzaj umowy ramowej nie widnieje w powyższym wykazie
10	Inny rodzaj umowy ramowej	Maksymalnie 50 znaków alfanumerycznych.
11	Wersja umowy ramowej	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR
12	Znacznik czasu realizacji transakcji	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC), tj. RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
13	Data waluty (termin rozpoczęcia)	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
14	Termin zapadalności (termin zakończenia)	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
15	Data zakończenia	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
16	Minimalny okres wypowiedzenia	Pole zawierające maksymalnie 3 znaki (liczba całkowita).
17	Najwcześniejszy termin wypowiedzenia	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
18	Wskaźnik zabezpieczenia ogólnego	„SPEC” – zabezpieczenie szczególne „GENE” – zabezpieczenie ogólne
19	Wskaźnik dostawy według wartości („DBV”)	„true” (prawda) „false” (fałsz)
20	Metoda przekazania zabezpieczenia	„TTCA” – uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń polegające na przeniesieniu tytułu „SICA” – uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji „SIUR” – uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji z prawem wykorzystania
21	Brak terminu zapadalności	„true” (prawda) „false” (fałsz)
22	Tryb zakończenia transakcji	„EGRN” – evergreen (zawsze możliwe) „ETSB” – extendable (z możliwością przedłużenia) „NOAP” – nie ma zastosowania
W przypadku pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego atrybuty wymienione w polach 23–34 należy powielić i wypełnić dla każdej waluty wykorzystanej w ramach tej pożyczki.
23	Stała stopa procentowa	Maksymalnie 11 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 10 cyfr po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako „100”. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
24	Wzór obliczania dni	Kod reprezentujący wzór obliczania dni: „A001” – IC30360ISDAor30360AmericanBasicRule „A002” – IC30365 „A003” – IC30Actual „A004” – Actual360 „A005” – Actual365Fixed „A006” – ActualActualICMA „A007” – IC30E360orEuroBondBasismodel1 „A008” – ActualActualISDA „A009” – Actual365LorActuActubasisRule „A010” – ActualActualISDA „A011” – IC30360ICMAor30360basicrule „A012” – IC30E2360orEurobondbasismodel2 „A013” – IC30E3360orEurobondbasismodel3 „A014” – Actual365NL Lub maksymalnie 35 znaków alfanumerycznych, jeżeli danego wzoru obliczania dni nie uwzględniono w powyższym wykazie.
25	Zmienna stopa procentowa	Kod reprezentujący zmienną stopę procentową „EONA” – EONIA „EONS” – EONIA SWAP „EURI” – EURIBOR „EUUS” – EURODOLLAR „EUCH” – EuroSwiss „GCFR” – GCF REPO „ISDA” – ISDAFIX „LIBI” – LIBID „LIBO” – LIBOR „MAAA” – Muni AAA „PFAN” – Pfandbriefe „TIBO” – TIBOR „STBO” – STIBOR „BBSW” – BBSW „JIBA” – JIBAR „BUBO” – BUBOR „CDOR” – CDOR „CIBO” – CIBOR „MOSP” – MOSPRIM „NIBO” – NIBOR „PRBO” – PRIBOR „TLBO” – TELBOR „WIBO” – WIBOR „TREA” – Treasury „SWAP” – SWAP „FUSW” – Future SWAP Lub maksymalnie 25 znaków alfanumerycznych, jeżeli danej stopy referencyjnej nie uwzględniono w powyższym wykazie.
26	Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej – okres czasu	Okres czasu wskazujący okres odniesienia, który podaje się, stosując następujące skróty: „YEAR” – Rok „MNTH” – Miesiąc „WEEK” – Tydzień „DAYS” – Dzień
27	Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
28	Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty: „YEAR” – Rok „MNTH” – Miesiąc „WEEK” – Tydzień „DAYS” – Dzień
29	Częstotliwość płatności według zmiennej stopy procentowej – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
30	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową repo, który podaje się, stosując następujące skróty: „YEAR” – Rok „MNTH” – Miesiąc „WEEK” – Tydzień „DAYS” – Dzień
31	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową repo. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
32	Spread	Maksymalnie 5 znaków numerycznych.
33	Kwota w walucie pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
34	Waluta pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
Pola 35–36 należy powielić i wypełnić dla każdej korekty zmiennej stopy procentowej.
35	Korygowana stopa procentowa	Maksymalnie 11 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 10 cyfr po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako „100”. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
36	Data rozpoczęcia stosowania stopy procentowej	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
37	Kwota główna w dniu waluty	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
38	Kwota główna w terminie zapadalności	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
39	Waluta kwoty głównej	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
40	Rodzaj składnika aktywów	„SECU” – Securities (papiery wartościowe) „COMM” – Commodities (Towary)
41	Identyfikator papieru wartościowego	Kod ISIN zgodnie z ISO 6166, złożony z 12 znaków alfanumerycznych.
42	Klasyfikacja papieru wartościowego	Kod CFI zgodnie z ISO 10692, złożony z 6 liter.
Jeżeli udzielono pożyczki towaru lub zaciągnięto pożyczkę towaru, klasyfikację danego towaru określa się w polach 43, 44 i 45.
43	Produkt bazowy	Dopuszczone są tylko wartości z kolumny „produkt bazowy” w tabeli dotyczącej klasyfikacji towarowych instrumentów pochodnych.
44	Podrodzaj produktu	Dopuszczone są tylko wartości z kolumny „podrodzaj produktu” w tabeli dotyczącej klasyfikacji towarowych instrumentów pochodnych.
45	Następny podrodzaj produktu	Dopuszczone są tylko wartości z kolumny „następny podrodzaj produktu” w tabeli dotyczącej klasyfikacji towarowych instrumentów pochodnych.
46	Ilość lub kwota nominalna	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
47	Jednostka miary	„KILO” – Kilogram (kilogram), „PIEC” – Piece (jednostka), „TONS” – Ton (tona), „METR” – Metre (metr), „INCH” – Inch (cal), „YARD” – Yard (jard), „GBGA” – GBGallon (galon angielski), „GRAM” – Gram (gram), „CMET” – Centimetre (centymetr), „SMET” – SquareMetre (metr kwadratowy), „FOOT” – Foot (stopa), „MILE” – Mile (mila), „SQIN” – SquareInch (cal kwadratowy), „SQFO” – SquareFoot (stopa kwadratowa), „SQMI” – SquareMile (mila kwadratowa), „GBOU” – GBOunce (uncja angielska), „USOU” – USOunce (uncja amerykańska), „GBPI” – GBPint (pinta angielska), „USPI” – USPint (pinta amerykańska), „GBQA” – GBQuart (kwarta angielska), „USQA” – USQuart (kwarta amerykańska), „USGA” – USGallon (galon amerykański), „MMET” – Millimetre (milimetr), „KMET” – Kilometre (kilometr), „SQYA” – SquareYard (jard kwadratowy), „ACRE” – Acre (akr), „ARES” – Are (ar), „SMIL” – SquareMillimetre (milimetr kwadratowy), „SCMT” – SquareCentimetre (centymetr kwadratowy), „HECT” – Hectare (hektar), „SQKI” – SquareKilometre (kilometr kwadratowy), „MILI” – MilliLitre (mililitr), „CELI” – Centilitre (centylitr), „LITR” – Litre (litr), „PUND” – Pound (funt), „ALOW” – Allowances (uprawnienie), „ACCY” – AmountOfCurrency (kwota waluty), „BARL” – Barrels (baryłka), „BCUF” – BillionCubicFeet (miliard stóp sześciennych), „BDFT” – BoardFeet (stopa deskowa), „BUSL”– Bushels (buszel), „CEER” – CertifiedEmissionsReduction (poświadczona redukcja emisji), „CLRT” – ClimateReserveTonnes (tona rezerwy klimatycznej), „CBME” – CubicMeters (metr sześcienny), „DAYS” – Days (dzień), „DMET” – DryMetricTons (tona metryczna suchego produktu), „ENVC” – EnvironmentalCredit (kredyt środowiskowy), „ENVO” –EnvironmentalOffset (kompensata środowiskowa), „HUWG” – Hundredweight (kwintal), „WDC” – KilowattDayCapacity (zdolność wytwórcza w kW na dzień), „KWHO” – KilowattHours (kilowatogodzina), „KWHC” – KilowattHoursCapacity (zdolność wytwórcza w kW na godzinę), „KMOC”– KilowattMinuteCapacity (zdolność wytwórcza w kW na minutę), „KWMC” – KilowattMonthCapacity (zdolność wytwórcza w kW na miesiąc), „KWYC”– KilowattYearCapacity (zdolność wytwórcza w kW na rok), „MWDC” – MegawattDayCapacity (zdolność wytwórcza w MW na dzień), „MWHO” – MegawattHours (megawatogodzina), „MWHC” – MegawattHoursCapacity (zdolność wytwórcza w MW na godzinę), „MWMC” – MegawattMinuteCapacity (zdolność wytwórcza w MW na minutę), „MMOC” – MegawattMonthCapacity (zdolność wytwórcza w MW na miesiąc), „MWYC” – MegawattYearCapacity (zdolność wytwórcza w MW na rok), „TONE” – MetricTons (tona metryczna), „MIBA” – MillionBarrels (milion baryłek), „MBTU” – OneMillionBTU (milion BTU), „OZTR” – TroyOunces (uncja jubilerska), „UCWT” – USHundredweight (kwintal amerykański), „IPNT” – IndexPoint (punkt indeksu), „PWRD” – PrincipalWithRelationToDebtInstrument (kwota główna związana z instrumentem dłużnym), „DGEU” – DieselGallonEquivalent (ekwiwalent galonu oleju napędowego), „GGEU” – GasolineGallonEquivalent (ekwiwalent galonu benzyny), „TOCD” – TonsOfCarbonDioxide (tona dwutlenku węgla).
48	Waluta kwoty nominalnej	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
49	Cena papieru wartościowego lub towaru	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku, w przypadku gdy cena jest wyrażona w jednostkach. Maksymalnie 11 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 10 cyfr po przecinku, w przypadku gdy cena jest wyrażona procentowo lub jako stopa zwrotu. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
50	Waluta, w jakiej wyrażona jest cena	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
51	Jakość papieru wartościowego	„INVG” – Investment grade (opatrzony ratingiem na poziomie inwestycyjnym) „NIVG” – Investment grade (opatrzony ratingiem na poziomie innym niż inwestycyjny) „NOTR” – Non-rated (nieopatrzony ratingiem) „NOAP” – nie ma zastosowania
52	Termin zapadalności papieru wartościowego	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
53	Jurysdykcja właściwa dla emitenta	ISO 3166-1 alfa-2 – kod kraju składający się z dwóch znaków alfabetycznych.
54	LEI emitenta	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
55	Rodzaj papieru wartościowego	„GOVS” – Papiery wartościowe emitowane przez podmioty rządowe „SUNS” – Papiery wartościowe emitowane przez agencje i podmioty ponadnarodowe „FIDE” – Dłużne papiery wartościowe (w tym obligacje zabezpieczone) emitowane przez banki i inne instytucje finansowe „NFID” – dłużne papiery wartościowe przedsiębiorstw (w tym obligacje zabezpieczone) emitowane przez instytucje niefinansowe „SEPR” – Produkty sekurytyzowane (w tym CDO, CMBS, ABCP) „MEQU” – Akcje uwzględnione w głównych indeksach (w tym obligacje zamienne) „OEQU” – Inne akcje (w tym obligacje zamienne) „OTHR” – Inne aktywa (w tym udziały w funduszach wspólnego inwestowania)
56	Wartość pożyczki	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
57	Wartość rynkowa	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
58	Stała stawka rabatu	Maksymalnie 11 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 10 cyfr po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako „100”. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
59	Zmienna stawka rabatu	Kod reprezentujący zmienną stopę procentową „EONA” – EONIA „EONS” – EONIA SWAP „EURI” – EURIBOR „EUUS” – EURODOLLAR „EUCH” – EuroSwiss „GCFR” – GCF REPO „ISDA” – ISDAFIX „LIBI” – LIBID „LIBO” – LIBOR „MAAA” – Muni AAA „PFAN” – Pfandbriefe „TIBO” – TIBOR „STBO” – STIBOR „BBSW” – BBSW „JIBA” – JIBAR „BUBO” – BUBOR „CDOR” – CDOR „CIBO” – CIBOR „MOSP” – MOSPRIM „NIBO” – NIBOR „PRBO” – PRIBOR „TLBO” – TELBOR „WIBO” – WIBOR „TREA” – Treasury „SWAP” – SWAP „FUSW” – Future SWAP Lub maksymalnie 25 znaków alfanumerycznych, jeżeli danej stopy referencyjnej nie uwzględniono w powyższym wykazie.
60	Okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu– okres czasu	Okres czasu wskazujący okres odniesienia, który podaje się, stosując następujące skróty: „YEAR” – Rok „MNTH” – Miesiąc „WEEK” – Tydzień „DAYS” – Dzień
61	Okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego okres odniesienia dla zmiennej stawki rabatu. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
62	Częstotliwość płatności według zmiennej stawki rabatu – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty: „YEAR” – Rok „MNTH” – Miesiąc „WEEK” – Tydzień „DAYS” – Dzień
63	Częstotliwość płatności według zmiennej stawki rabatu – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
64	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stawki rabatu – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stawkę rabatu, który podaje się, stosując następujące skróty: „YEAR” – Rok „MNTH” – Miesiąc „WEEK” – Tydzień „DAYS” – Dzień
65	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stawki rabatu – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stawkę rabatu. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
66	Spread stawki rabatu	Maksymalnie 5 znaków numerycznych.
67	Opłata za udzielenie pożyczki	Maksymalnie 11 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 10 cyfr po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako „100”.
68	Uzgodnienia o wyłączności	„true” (prawda) „false” (fałsz)
69	Pozostająca do spłaty pożyczka związana z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
70	Waluta bazowa pozostającej do spłaty pożyczki związanej z transakcją z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
71	Wartość rynkowa pozycji krótkich	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
Dane dotyczące zabezpieczenia
72	Oznakowanie niezabezpieczonego udzielania pożyczek papierów wartościowych	„true” (prawda) „false” (fałsz)
73	Zabezpieczenie ekspozycji netto	„true” (prawda) „false” (fałsz)
74	Data waluty zabezpieczenia	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
Jeżeli wykorzystano szczególne zabezpieczenie pola 75–94 należy w stosownych przypadkach powielić i wypełnić dla każdego składnika zabezpieczenia.
75	Rodzaj składnika zabezpieczenia	„SECU” – Securities (papiery wartościowe) „COMM” – Commodities (towary), tylko w przypadku transakcji odkupu, transakcji zaciągnięcia lub udzielenia pożyczki papierów wartościowych lub towarów oraz transakcji zwrotnych kupno-sprzedaż „CASH” – Cash (środki pieniężne)
Jeżeli jako zabezpieczenie wykorzystano środki pieniężne, należy to określić w polach 76 i 77.
76	Kwota zabezpieczenia gotówkowego	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
77	Waluta zabezpieczenia gotówkowego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
78	Identyfikacja papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie	Kod ISIN zgodnie z ISO 6166, złożony z 12 znaków alfanumerycznych.
79	Klasyfikacja papieru wartościowego wykorzystanego jako zabezpieczenie	Kod CFI zgodnie z ISO 10692, złożony z 6 liter.
Jeżeli jako zabezpieczenie wykorzystano towar, klasyfikację danego towaru określa się w polach 80, 81 i 82.
80	Produkt bazowy	Dopuszczone są tylko wartości z kolumny „produkt bazowy” w tabeli dotyczącej klasyfikacji towarowych instrumentów pochodnych.
81	Podrodzaj produktu	Dopuszczone są tylko wartości z kolumny „podrodzaj produktu” w tabeli dotyczącej klasyfikacji towarowych instrumentów pochodnych.
82	Następny podrodzaj produktu	Dopuszczone są tylko wartości z kolumny „następny podrodzaj produktu” w tabeli dotyczącej klasyfikacji towarowych instrumentów pochodnych.
83	Ilość zabezpieczeń lub kwota nominalna zabezpieczenia	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
84	Jednostka miary zabezpieczenia	„KILO” – Kilogram (kilogram), „PIEC” – Piece (jednostka), „TONS” – Ton (tona), „METR” – Metre (metr), „INCH” – Inch (cal), „YARD” – Yard (jard), „GBGA” – GBGallon (galon angielski), „GRAM” – Gram (gram), „CMET” – Centimetre (centymetr), „SMET” – SquareMetre (metr kwadratowy), „FOOT” – Foot (stopa), „MILE” – Mile (mila), „SQIN” – SquareInch (cal kwadratowy), „SQFO” – SquareFoot (stopa kwadratowa), „SQMI” – SquareMile (mila kwadratowa), „GBOU” – GBOunce (uncja angielska), „USOU” – USOunce (uncja amerykańska), „GBPI” – GBPint (pinta angielska), „USPI” – USPint (pinta amerykańska), „GBQA” – GBQuart (kwarta angielska), „USQA” – USQuart (kwarta amerykańska), „USGA” – USGallon (galon amerykański), „MMET” – Millimetre (milimetr), „KMET” – Kilometre (kilometr), „SQYA” – SquareYard (jard kwadratowy), „ACRE” – Acre (akr), „ARES” – Are (ar), „SMIL” – SquareMillimetre (milimetr kwadratowy), „SCMT” – SquareCentimetre (centymetr kwadratowy), „HECT” – Hectare (hektar), „SQKI” – SquareKilometre (kilometr kwadratowy), „MILI” – MilliLitre (mililitr), „CELI” – Centilitre (centylitr), „LITR” – Litre (litr), „PUND” – Pound (funt), „ALOW” – Allowances (uprawnienie), „ACCY” – AmountOfCurrency (kwota waluty), „BARL” – Barrels (baryłka), „BCUF” – BillionCubicFeet (miliard stóp sześciennych), „BDFT” – BoardFeet (stopa deskowa), „BUSL”– Bushels (buszel), „CEER” – CertifiedEmissionsReduction (poświadczona redukcja emisji), „CLRT” – ClimateReserveTonnes (tona rezerwy klimatycznej), „CBME” – CubicMeters (metr sześcienny), „DAYS” – Days (dzień), „DMET” – DryMetricTons (tona metryczna suchego produktu), „ENVC” – EnvironmentalCredit (kredyt środowiskowy), „ENVO” –EnvironmentalOffset (kompensata środowiskowa), „HUWG” – Hundredweight (kwintal), „WDC” – KilowattDayCapacity (zdolność wytwórcza w kW na dzień), „KWHO” – KilowattHours (kilowatogodzina), „KWHC” – KilowattHoursCapacity (zdolność wytwórcza w kW na godzinę), „KMOC”– KilowattMinuteCapacity (zdolność wytwórcza w kW na minutę), „KWMC” – KilowattMonthCapacity (zdolność wytwórcza w kW na miesiąc), „KWYC”– KilowattYearCapacity (zdolność wytwórcza w kW na rok), „MWDC” – MegawattDayCapacity (zdolność wytwórcza w MW na dzień), „MWHO” – MegawattHours (megawatogodzina), „MWHC” – MegawattHoursCapacity (zdolność wytwórcza w MW na godzinę), „MWMC” – MegawattMinuteCapacity (zdolność wytwórcza w MW na minutę), „MMOC” – MegawattMonthCapacity (zdolność wytwórcza w MW na miesiąc), „MWYC” – MegawattYearCapacity (zdolność wytwórcza w MW na rok), „TONE” – MetricTons (tona metryczna), „MIBA” – MillionBarrels (milion baryłek), „MBTU” – OneMillionBTU (milion BTU), „OZTR” – TroyOunces (uncja jubilerska), „UCWT” – USHundredweight (kwintal amerykański), „IPNT” – IndexPoint (punkt indeksu), „PWRD” – PrincipalWithRelationToDebtInstrument (kwota główna związana z instrumentem dłużnym), „DGEU” – DieselGallonEquivalent (ekwiwalent galonu oleju napędowego), „GGEU” – GasolineGallonEquivalent (ekwiwalent galonu benzyny), „TOCD” – TonsOfCarbonDioxide (tona dwutlenku węgla).
85	Waluta nominalnej wartości zabezpieczenia	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
86	Waluta, w jakiej wyrażona jest cena	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
87	Cena jednostki	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku, w przypadku gdy cena jest wyrażona w jednostkach. Maksymalnie 11 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 10 cyfr po przecinku, w przypadku gdy cena jest wyrażona procentowo lub jako stopa zwrotu. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
88	Wartość rynkowa zabezpieczenia	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
89	Redukcja wartości lub depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 11 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 10 cyfr po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako „100”. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
90	Jakość zabezpieczenia	„INVG” – Investment grade (opatrzony ratingiem na poziomie inwestycyjnym) „NIVG” – Investment grade (opatrzony ratingiem na poziomie innym niż inwestycyjny) „NOTR” – Non-rated (nieopatrzony ratingiem) „NOAP” – nie ma zastosowania
91	Termin zapadalności papieru wartościowego	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
92	Jurysdykcja właściwa dla emitenta	ISO 3166-1 alfa-2 – kod kraju składający się z dwóch znaków alfabetycznych.
93	LEI emitenta	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
94	Rodzaj zabezpieczenia	„GOVS” – Papiery wartościowe emitowane przez podmioty rządowe „SUNS” – Papiery wartościowe emitowane przez agencje i podmioty ponadnarodowe „FIDE” – Dłużne papiery wartościowe (w tym obligacje zabezpieczone) emitowane przez banki i inne instytucje finansowe „NFID” – dłużne papiery wartościowe przedsiębiorstw (w tym obligacje zabezpieczone) emitowane przez instytucje niefinansowe „SEPR” – Produkty sekurytyzowane (w tym CDO, CMBS, ABCP) „MEQU” – Akcje uwzględnione w głównych indeksach (w tym obligacje zamienne) „OEQU” – Inne akcje (w tym obligacje zamienne) „OTHR” – Inne aktywa (w tym udziały w funduszach wspólnego inwestowania)
95	Dostępność zabezpieczenia do ponownego wykorzystania	„true” (prawda) „false” (fałsz)
Pole 96 należy wypełnić w przypadku gdy wykorzystano koszyk zabezpieczeń. Szczegółowego przypisania zabezpieczenia do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które są przedmiotem transakcji z wykorzystaniem puli zabezpieczeń, dokonuje się w polach 75–94, jeżeli dostępne są niezbędne informacje.
96	Identyfikator koszyka zabezpieczeń	Kod ISIN zgodnie z ISO 6166, złożony z 12 znaków alfanumerycznych lub „NTAV”
97	Kod portfela	Kod składający się z 52 znaków alfanumerycznych, wliczając cztery znaki specjalne: .- _. Znaki specjalne są niedozwolone na początku i na końcu kodu. Spacje są niedozwolone.
98	Rodzaj czynności	„NEWT” – New (nowe) „MODI” – Modification (zmiana) „VALU” – Valuation (wycena) „COLU” – Collateral update (aktualizacja zabezpieczenia) „EROR” – Error (błąd) „CORR” – Correction (korekta) „ETRM” – Termination/Early Termination (zakończenie/przedterminowe zakończenie) „POSC” – Position component (składnik pozycji)
99	Poziom	„TCTN” – Transakcja „PSTN” – Pozycja

Tabela 3

Dane dotyczące depozytu zabezpieczającego

Nr	Pole	Format
1	Znacznik czasu zgłoszenia	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC), tj. RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
2	Data zdarzenia	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
3	Podmiot przekazujący zgłoszenie	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
4	Kontrahent dokonujący zgłoszenia	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
5	Podmiot odpowiedzialny za zgłoszenie	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
6	Drugi kontrahent	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
7	Kod portfela	Kod składający się z 52 znaków alfanumerycznych, wliczając cztery znaki specjalne: .- _. Znaki specjalne są niedozwolone na początku i na końcu kodu. Spacje są niedozwolone.
8	Wniesiony początkowy depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
9	Waluta wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
10	Wniesiony zmienny depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
11	Waluta wniesionego zmiennego depozytu zabezpieczającego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
12	Otrzymany początkowy depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
13	Waluta otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
14	Otrzymany zmienny depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
15	Waluta otrzymanego zmiennego depozytu zabezpieczającego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
16	Wniesiona nadwyżka zabezpieczenia	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
17	Waluta wniesionej nadwyżki zabezpieczenia	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
18	Otrzymana nadwyżka zabezpieczenia	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
19	Waluta otrzymanej nadwyżki zabezpieczenia	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
20	Rodzaj czynności	„NEWT” – New (nowe) „MARU” – Margin update (aktualizacja depozytu zabezpieczającego) „EROR” – Error (błąd) „CORR” – Correction (korekta)

Tabela 4

Dane dotyczące ponownego wykorzystania, reinwestycji środków pieniężnych i źródeł finansowania

Nr	Pole	Format
1	Znacznik czasu zgłoszenia	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC), tj. RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
2	Data zdarzenia	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
3	Podmiot przekazujący zgłoszenie	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
4	Kontrahent dokonujący zgłoszenia	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
5	Podmiot odpowiedzialny za zgłoszenie	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodny z ISO 17442, kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
Pole 6 należy powielić i wypełnić dla każdego składnika zabezpieczenia.
6	Rodzaj składnika zabezpieczenia	„SECU” – Securities (papiery wartościowe) „CASH” – Cash (środki pieniężne)
Pola 7, 8, 9 i 10 należy powielić i wypełnić dla każdego papieru wartościowego.
7	Składnik zabezpieczenia	Kod ISIN zgodnie z ISO 6166, złożony z 12 znaków alfanumerycznych.
8	Wartość ponownie wykorzystanego zabezpieczenia	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
9	Szacowane ponowne wykorzystanie zabezpieczenia	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
10	Waluta ponownie wykorzystanego zabezpieczenia	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
11	Wskaźnik reinwestycji	Maksymalnie 11 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 10 cyfr po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako „100”.
Pola 12, 13 i 14 powiela się i wypełnia dla każdej inwestycji, w przypadku której zabezpieczenie gotówkowe zostało ponownie zainwestowane, oraz w odniesieniu do każdej waluty.
12	Rodzaj reinwestowanej inwestycji gotówkowej	MMFT – registered money market fund (zarejestrowany fundusz rynku pieniężnego) „OCMP” – any other commingled pool (każda inna przemieszana pula) „REPM” – the repo market (rynek transakcji odkupu) „SDPU” – direct purchase of securities (bezpośredni zakup papierów wartościowych) „OTHR” – inne
13	Kwota reinwestowanych środków pieniężnych	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
14	Waluta reinwestowanych środków pieniężnych	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
W przypadku transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego kontrahent powiela i wypełnia pola 15, 16 i 17 dla każdego źródła finansowania i przedstawia w tych polach informacje na poziomie podmiotu.
15	Źródła finansowania	„REPO” – transakcje odkupu lub transakcje zwrotne kupno-sprzedaż „SECL” – zabezpieczenie gotówkowe z tytułu udzielania pożyczek papierów wartościowych „FREE” – kredyty nieoprocentowane „CSHS” – przychody z krótkiej sprzedaży przez klientów „BSHS” – przychody z krótkiej sprzedaży przez brokera „UBOR” – niezabezpieczone zaciągnięte kredyty „OTHR” – inne
16	Wartość rynkowa źródeł finansowania	Maksymalnie 18 znaków numerycznych, wliczając maksymalnie 5 cyfr po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jeżeli nie jest to możliwe, proporcjonalna kwota.
17	Waluta źródeł finansowania	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
18	Rodzaj czynności	„NEWT” – New (nowe) „REUU” – Reuse update (aktualizacja ponownego wykorzystania) „EROR” – Error (błąd) „CORR” – Correction (korekta)

Tabela 5

Klasyfikacja towarów

Produkt bazowy	Podrodzaj produktu	Następny podrodzaj produktu
„AGRI” – produkty rolne	„GROS” – ziarna zbóż, nasiona oleiste	„FWHT” – pszenica paszowa „SOYB” – nasiona soi „CORN” – kukurydza zwyczajna „RPSD” – rzepak „RICE” – ryż „OTHR” – inne
	„SOFT” – produkty nietrwałe	„CCOA” – kakao „ROBU” – kawa robusta „WHSG” – cukier biały „BRWN” – cukier surowy „OTHR” – inne
	„POTA” – ziemniaki
	„OOLI” – oliwa z oliwek	„LAMP” – lampante „OTHR” – inne
	„DIRY”– produkty mleczne
	„FRST” – leśnictwo
	„SEAF” – owoce morza
	„LSTK” – zwierzęta gospodarskie
	„GRIN” – ziarno	„MWHT” – pszenica na przemiał „OTHR” – inne
	„OTHR” – inne
„NRGY” – energia	„ELEC” – elektryczność	„BSLD” – obciążenie podstawowe „FITR” – finansowe prawa przesyłowe „PKLD” – obciążenie szczytowe „OFFP” – obciążenie pozaszczytowe „OTHR” – inne
	„NGAS” – gaz ziemny	„GASP” – GASPOOL „LNGG” – LNG „NBPG” – NBP „NCGG” – NCG „TTFG” – TTF „OTHR” – inne
	„OILP” – olej	„BAKK” – Bakken „BDSL” – biodiesel „BRNX” – Brent NX „BRNX” – Brent NX „CNDA” – kanadyjski „COND” – skondensowany „DSEL” – olej napędowy „DUBA” – Dubaj „ESPO” – ESPO „ETHA” – etanol „FUEL” – paliwo „FOIL” – paliwo olejowe „GOIL” – olej napędowy „GSLN” – benzyna „HEAT” – olej opałowy „JTFL” – paliwo do silników odrzutowych „KERO” – nafta „LLSO” – Light Louisiana Sweet (LLS) „MARS” – Mars „NAPH” – nafta „NGLO” – NGL „TAPO” – Tapis „URAL” – Ural „WTIO” – WTI „OTHR” – inne
	„CO” – węgiel „INRG” – Inter Energy (obejmujące różne nośniki energii) „RNNG” – energia odnawialna „LGHT” – lekkie frakcje „DIST” – destylaty „OTHR” – inne
„ENVR” – środowiskowe	„EMIS” – emisje	„CERE” – CER „ERUE” – ERU „EUAE” – EUA „EUAA” – EUAA „OTHR” – inne
„ENVR” – środowiskowe	„WE” – pogoda „CRBR” – związane z węglem „OTHR” – inne
„FRGT” – fracht	„WETF” – ładunki mokre	„TNKR” – zbiornikowce „OTHR” – inne
	„DRYF” – ładunki suche	„DBCR” – masowce do ładunków suchych „OTHR” – inne
	„CSHP” – kontenerowce
	„OTHR” – inne
„FRTL” – nawozy	„AMMO” – amoniak „DAPH” – DAP (fosforan diamonu) „PTSH” – potas „SLPH” – siarka „UREA” – mocznik „UAAN” – UAN (mocznik i azotan amonu) „OTHR” – inne
„INDP” – produkty przemysłowe	„CSTR” – budownictwo „MFTG” – produkcja
„METL” – metale	„NPRM” – nieszlachetne	„ALUM” – glin „ALUA” – stop glinu „CBLT” – kobalt „COPR” – miedź „IRON” – ruda żelaza „LEAD” – ołów „MOLY” – molibden „NASC” – NASAAC „NICK” – nikiel „STEL” – stal „TINN” – cyna „ZINC” – cynk „OTHR” – inne
„METL” – metale	„PRME” – szlachetne	„GOLD” – złoto „SLVR”– srebro „PTNM” – platyna „PLDM” – pallad „OTHR” – inne
„MCEX” – złożone surowce egzotyczne (Multi Commodity Exotic)
„PAPR” – papier	„CBRD” – papier do produkcji tektury falistej „NSPT” – papier gazetowy „PULP” – masa włóknista „RCVP” – makulatura „OTHR” – inne
„POLY” – polipropylen	„PLST” – tworzywa sztuczne „OTHR” – inne
„INFL” – inflacja
„OEST” – oficjalne statystyki gospodarcze
„OTHC” – inne C10, zgodnie z tabelą 10.1 w sekcji 10 w załączniku III do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/583 (11)
„OTHR” – inne

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).

(6) Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10).

(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1).

(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).

(10) Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).

(11) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/583 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie przejrzystości dla systemów obrotu i firm inwestycyjnych w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 229).

ZAŁĄCZNIK II

Załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1247/2012 zastępuje się tekstem znajdującym się poniżej.

„ZAŁĄCZNIK

Tabela 1

Informacje dotyczące kontrahenta

	Pole	Format
	Strony kontraktu
1	Znacznik czasu zgłoszenia	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu uniwersalnego czasu koordynowanego (UTC) RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
2	Identyfikator kontrahenta dokonującego zgłoszenia	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
3	Rodzaj identyfikatora drugiego kontrahenta	»LEI« w przypadku identyfikatora podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442. »CLC« w przypadku kodu klienta.
4	Identyfikator drugiego kontrahenta	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych. Kod klienta (maksymalnie 50 znaków alfanumerycznych).
5	Kraj drugiego kontrahenta	ISO 3166 – kod kraju składający się z dwóch liter.
6	Sektor przedsiębiorstw, w którym działa kontrahent dokonujący zgłoszenia	Taksonomia dla kontrahentów finansowych: A = zakład ubezpieczeń na życie, który otrzymał zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (1) C = instytucja kredytowa, która otrzymała zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (2) F = firma inwestycyjna, która otrzymała zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) I = zakład ubezpieczeń, który otrzymał zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE L = alternatywny fundusz inwestycyjny zarządzany przez zarządzających alternatywnym funduszem inwestycyjnym (ZAFI), który otrzymał zezwolenie lub został zarejestrowany zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (4) O = instytucja pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5) R = zakład reasekuracji, który otrzymał zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE U = przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) oraz jego spółka zarządzająca, które otrzymały zezwolenie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (6) Taksonomia dla kontrahentów niefinansowych: poniższe kategorie odpowiadają głównym sekcjom statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (NACE), jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (7) 1 = Rolnictwo, leśnictwo i rybactwo 2 = Górnictwo i wydobywanie 3 = Przetwórstwo przemysłowe 4 = Wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i powietrze do układów klimatyzacyjnych 5 = Dostawa wody, gospodarowanie ściekami i odpadami oraz działalność związana z rekultywacją 6 = Budownictwo 7 = Handel hurtowy i detaliczny, naprawa pojazdów samochodowych i motocykli 8 = Transport i gospodarka magazynowa 9 = Działalność związana z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi 10 = Informacja i komunikacja 11 = Działalność finansowa i ubezpieczeniowa 12 = Działalność związana z obsługą rynku nieruchomości 13 = Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna 14 = Działalność w zakresie usług administrowania i działalność wspierająca 15 = Administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe ubezpieczenia społeczne 16 = Edukacja 17 = Opieka zdrowotna i pomoc społeczna 18 = Działalność związana z kulturą, rozrywką i rekreacją 19 = Pozostała działalność usługowa 20 = Gospodarstwa domowe zatrudniające pracowników; gospodarstwa domowe produkujące wyroby i świadczące usługi na własne potrzeby 21 = Organizacje i zespoły eksterytorialne W przypadku zgłoszenia więcej niż jednego rodzaju działalności należy podać kody uszeregowane według względnego znaczenia danego rodzaju działalności, rozdzielając je znakiem »-«. Pole to należy pozostawić puste w przypadku kontrahentów centralnych i innego rodzaju kontrahentów zgodnie z art. 1 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.
7	Charakter kontrahenta dokonującego zgłoszenia	F = kontrahent finansowy N = kontrahent niefinansowy C = kontrahent centralny O = inny
8	Identyfikator brokera	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
9	Identyfikator podmiotu dokonującego zgłoszenia	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
10	Identyfikator członka rozliczającego	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
11	Rodzaj identyfikatora beneficjenta	»LEI« w przypadku identyfikatora podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442. »CLC« w przypadku kodu klienta.
12	Identyfikator beneficjenta	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych lub kod klienta składający się z maksymalnie 50 znaków alfanumerycznych, w przypadku gdy klient nie kwalifikuje się do uzyskania identyfikatora podmiotu prawnego.
13	Charakter, w jakim zawarto transakcję	P = na własny rachunek (principal) A = na rachunek klienta (agent)
14	Strona kontraktu, po której znajduje się kontrahent	B = kupujący S = sprzedający Pole to wypełnia się zgodnie z art. 3a
15	Bezpośredni związek z działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami	Y = tak N = nie
16	Próg wiążący się z obowiązkiem rozliczania	Y = powyżej progu N = poniżej progu
17	Wartość kontraktu	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
18	Waluta, w której wyrażono wartość	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
19	Znacznik czasu wyceny	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
20	Rodzaj wyceny	M = wycena według wartości rynkowej O = wycena według modelu C = wycena CCP
21	Zabezpieczenie	U = niezabezpieczony PC = częściowo zabezpieczony OC = zabezpieczony jednostronnie FC = w pełni zabezpieczony Pole to wypełnia się zgodnie z art. 3b
22	Zabezpieczenie na poziomie portfela	Y = tak N = nie
23	Kod portfela, dla którego wniesiono zabezpieczenie	Maksymalnie 52 znaki alfanumeryczne, wliczając cztery znaki specjalne: ». - _.« Znaki specjalne są niedozwolone na początku i na końcu kodu. Spacje są niedozwolone.
24	Wniesiony początkowy depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
25	Waluta wniesionego początkowego depozytu zabezpieczającego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
26	Wniesiony zmienny depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
27	Waluta wniesionych zmiennych depozytów zabezpieczających	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
28	Otrzymany początkowy depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
29	Waluta otrzymanego początkowego depozytu zabezpieczającego	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
30	Otrzymany zmienny depozyt zabezpieczający	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
31	Waluta otrzymanych zmiennych depozytów zabezpieczających	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
32	Wniesiona nadwyżka zabezpieczenia	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
33	Waluta wniesionej nadwyżki zabezpieczenia	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
34	Otrzymana nadwyżka zabezpieczenia	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
35	Waluta otrzymanej nadwyżki zabezpieczenia	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.

Tabela 2

Dane wspólne

	Pole	Format	Rodzaje kontraktów pochodnych, których to dotyczy
	Sekcja 2a – Rodzaj kontraktu		Wszystkie kontrakty
1	Rodzaj kontraktu	CD = kontrakty finansowe na transakcje różnicowe FR = kontrakty terminowe na stopę procentową FU = kontrakty terminowe typu future FW = kontrakty terminowe typu forward OP = opcja SB = kontrakt typu spread bet SW = swap ST = opcja na swapy OT = inne
2	Klasa aktywów	CO = towary i uprawnienia do emisji CR = kredyty CU = waluta EQ = akcje IR = stopa procentowa
	Sekcja 2b – Informacje dotyczące kontraktu		Wszystkie kontrakty
3	Rodzaj klasyfikacji produktu	C = CFI
4	Klasyfikacja produktu	Kod CFI zgodnie z ISO 10692, złożony z 6 liter.
5	Rodzaj identyfikatora produktu	Proszę określić odpowiedni identyfikator: I = ISIN A = AII
6	Identyfikator produktu	W przypadku identyfikatora produktu »I«: kod ISIN zgodnie z ISO 6166, złożony z 12 znaków alfanumerycznych. W przypadku identyfikatora produktu »A«: pełny kod AII.
7	Rodzaj identyfikatora instrumentu bazowego	I = ISIN A = AII B = koszyk X = indeks
8	Identyfikator instrumentu bazowego	W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »I«: kod ISIN zgodnie z ISO 6166, złożony z 12 znaków alfanumerycznych. W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »A«: pełny kod AII. W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »B«: wszystkie poszczególne elementy składowe identyfikuje się przy użyciu kodu ISIN zgodnie z ISO 6166 lub podając pełny kod AII. Identyfikatory poszczególnych elementów składowych rozdziela się dywizem »-«. W przypadku identyfikatora instrumentu bazowego »X«: kod ISIN zgodnie z ISO 6166 (jeśli jest dostępny), w innych przypadkach – pełna nazwa indeksu nadana przez dostawcę indeksu.
9	Waluta nominalna 1	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
10	Waluta nominalna 2	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
11	Waluta dostawy	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
	Sekcja 2c – Szczegółowe informacje dotyczące transakcji		Wszystkie kontrakty
12	Identyfikator transakcji	Kod składający się z maksymalnie 52 znaków alfanumerycznych, wliczając cztery znaki specjalne: ». - _.« Znaki specjalne są niedozwolone na początku i na końcu kodu. Spacje są niedozwolone.
13	Numer referencyjny zgłoszenia	Pole zawierające maksymalnie 52 znaki alfanumeryczne.
14	Numer identyfikacyjny składnika złożonego obrotu	Pole zawierające maksymalnie 35 znaki alfanumeryczne.
15	Miejsce realizacji transakcji	Kod identyfikacyjny rynku (MIC) zgodnie z ISO 10383, składający się z 4 znaków alfanumerycznych, zgodnie z art. 4 lit. b).
16	Kompresja	Y = jeżeli kontrakt jest wynikiem kompresji N = jeżeli kontrakt nie jest wynikiem kompresji
17	Cena/stawka	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego. Jeżeli cenę zgłasza się w ujęciu procentowym, należy ją wyrazić procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako »100«.
18	Oznaczenie ceny	U = jednostki P = procentowo Y = stopa zwrotu
19	Waluta ceny	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
20	Kwota nominalna	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
21	Mnożnik ceny	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
22	Ilość	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
23	Płatność z góry	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Znak liczby ujemnej stosuje się, aby wskazać, że płatność została dokonana, a nie otrzymana. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
24	Rodzaj dostawy	C = środki pieniężne P = fizyczna O = opcjonalne dla kontrahenta lub ustalane przez osobę trzecią
25	Znacznik czasu realizacji transakcji	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
26	Data wejścia w życie	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
27	Termin zapadalności	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
28	Data zakończenia	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
29	Data rozrachunku	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
30	Rodzaj umowy ramowej	Pole na tekst dowolny o maksymalnej długości 50 znaków, wskazujący nazwę ewentualnej umowy ramowej.
31	Wersja umowy ramowej	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR
	Sekcja 2d – Ograniczanie ryzyka/Zgłaszanie		Wszystkie kontrakty
32	Znacznik czasu potwierdzenia	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
33	Sposób dokonania potwierdzenia	Y = potwierdzenie nieelektroniczne N = brak potwierdzenia E = potwierdzenie elektroniczne
	Sekcja 2e – Rozliczanie		Wszystkie kontrakty
34	Obowiązek rozliczania	Y = tak N = nie
35	Rozliczono	Y = tak N = nie
36	Znacznik czasu rozliczenia	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
37	CCP	Identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442. Kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
38	Transakcja wewnątrzgrupowa	Y = tak N = nie
	Sekcja 2f – Stopy procentowe		Instrumenty pochodne na stopę procentową
39	Stała stopa procentowa części 1	Maksymalnie 10 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako »100«. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
40	Stała stopa procentowa części 2	Maksymalnie 10 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku, wartość wyrażona procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako »100«. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
41	Długość okresu stosowania stałej stopy procentowej części 1	Licznik/mianownik, gdzie zarówno licznik, jak i mianownik to znaki numeryczne lub wyrażenie »dni faktyczne«, np. 30/360 lub dni faktyczne/365
42	Długość okresu stosowania stałej stopy procentowej części 2	Licznik/mianownik, gdzie zarówno licznik, jak i mianownik to znaki numeryczne lub wyrażenie »dni faktyczne«, np. 30/360 lub dni faktyczne/365
43	Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1 – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty: Y = rok M = miesiąc W = tydzień D = dzień
44	Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 1 – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
45	Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2 – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty: Y = rok M = miesiąc W = tydzień D = dzień
46	Częstotliwość płatności stałej stopy procentowej części 2 – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
47	Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty: Y = rok M = miesiąc W = tydzień D = dzień
48	Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
49	Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci wymieniają płatności, który podaje się, stosując następujące skróty: Y = rok M = miesiąc W = tydzień D = dzień
50	Częstotliwość płatności zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci wymieniają płatności. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
51	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową, który podaje się, stosując następujące skróty: Y = rok M = miesiąc W = tydzień D = dzień
52	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
53	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu	Okres czasu wskazujący, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową, który podaje się, stosując następujące skróty: Y = rok M = miesiąc W = tydzień D = dzień
54	Częstotliwość aktualizacji zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego, jak często kontrahenci aktualizują zmienną stopę procentową. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
55	Zmienna stopa procentowa części 1	Nazwa indeksu, od którego zależy zmienna stopa procentowa: »EONA« – EONIA »EONS« – EONIA SWAP »EURI« – EURIBOR »EUUS« – EURODOLLAR »EUCH« – EuroSwiss »GCFR« – GCF REPO »ISDA« – ISDAFIX »LIBI« – LIBID »LIBO« – LIBOR »MAAA« – Muni AAA »PFAN« – Pfandbriefe »TIBO« – TIBOR »STBO« – STIBOR »BBSW« – BBSW »JIBA« – JIBAR »BUBO« – BUBOR »CDOR« – CDOR »CIBO« – CIBOR »MOSP« – MOSPRIM »NIBO« – NIBOR »PRBO« – PRIBOR »TLBO« – TELBOR »WIBO« – WIBOR »TREA« – Treasury »SWAP« – SWAP »FUSW« – Future SWAP lub maksymalnie 25 znaków alfanumerycznych, jeżeli danej stopy referencyjnej nie uwzględniono w powyższym wykazie.
56	Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 1 – okres czasu	Okres czasu wskazujący okres odniesienia, który podaje się, stosując następujące skróty: Y = rok M = miesiąc W = tydzień D = dzień
57	Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 1 – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego okres odniesienia. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
58	Zmienna stopa procentowa części 2	Nazwa indeksu, od którego zależy zmienna stopa procentowa: »EONA« – EONIA »EONS« – EONIA SWAP »EURI« – EURIBOR »EUUS« – EURODOLLAR »EUCH« – EuroSwiss »GCFR« – GCF REPO »ISDA« – ISDAFIX »LIBI« – LIBID »LIBO« – LIBOR »MAAA« – Muni AAA »PFAN« – Pfandbriefe »TIBO« – TIBOR »STBO« – STIBOR »BBSW« – BBSW »JIBA« – JIBAR »BUBO« – BUBOR »CDOR« – CDOR »CIBO« – CIBOR »MOSP« – MOSPRIM »NIBO« – NIBOR »PRBO« – PRIBOR »TLBO« – TELBOR »WIBO« – WIBOR »TREA« – Treasury »SWAP« – SWAP »FUSW« – Future SWAP lub maksymalnie 25 znaków alfanumerycznych, jeżeli danej stopy referencyjnej nie uwzględniono w powyższym wykazie.
59	Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 2 – okres czasu	Okres czasu wskazujący okres odniesienia, który podaje się, stosując następujące skróty: Y = rok M = miesiąc W = tydzień D = dzień
60	Okres odniesienia dla zmiennej stopy procentowej części 2 – mnożnik	Będący liczbą całkowitą mnożnik okresu czasu wskazującego okres odniesienia. Maksymalnie 3 znaki numeryczne.
	Sekcja 2 g – Transakcje walutowe		Walutowe instrumenty pochodne
61	Waluta dostawy 2	Trzyliterowy kod waluty zgodnie z ISO 4217.
62	Kurs walutowy 1	Maksymalnie 10 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
63	Terminowy kurs walutowy	Maksymalnie 10 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
64	Podstawa kursu walutowego	Dwa kody walut zgodnie z ISO 4217 rozdzielone »/«. Pierwszy kod waluty wskazuje walutę bazową, a drugi kod waluty wskazuje walutę kwotowaną.
	Sekcja 2h – Towary i uprawnienia do emisji		Towarowe instrumenty pochodne i instrumenty pochodne na uprawnienia do emisji
	Uwagi ogólne
65	Towarowy instrument bazowy	AG = produkt rolny EN = energia FR = towary stanowiące fracht ME = metale IN = indeks EV = środowisko naturalne EX = towary egzotyczne OT = inne
66	Szczegółowe informacje dotyczące towaru	Produkty rolne GO = ziarna zbóż, nasiona roślin oleistych DA = produkty mleczne LI = zwierzęta gospodarskie FO = produkty gospodarki leśnej SO = nietrwałe produkty rolne SF = owoce morza OT = inne Energia OI = ropa naftowa NG = gaz ziemny CO = węgiel EL = energia elektryczna IE = obejmujące różne nośniki energii OT = inne Towary stanowiące fracht DR = suche WT = mokre OT = inne Metale PR = metale szlachetne NP = metale nieszlachetne Środowisko naturalne WE = pogoda EM = emisje OT = inne
	Energia
67	Miejsce lub strefa dostawy	Kod EIC złożony z 16 znaków alfanumerycznych. Pole powtarzalne.
68	Punkt połączenia międzysystemowego	Kod EIC złożony z 16 znaków alfanumerycznych.
69	Rodzaj obciążenia	BL = obciążenie podstawowe PL = obciążenie szczytowe OP = obciążenie pozaszczytowe BH = godzinowe/bloki godzinowe SH = kształtowanie (shaped) GD = doba gazowa OT = inne
	Powtarzalna część pól 70–77
70	Okresy dostawy dla obciążeń	hh:mmZ
71	Data i godzina rozpoczęcia dostawy	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
72	Data i godzina zakończenia dostawy	Data i czas zgodnie z ISO 8601 według formatu czasu UTC RRRR-MM-DDThh:mm:ssZ
73	Czas trwania	N = minuty H = godzina D = dzień W = tydzień M = miesiąc Q = kwartał S = sezon Y = rok O = inne
74	Dni tygodnia	WD = dni powszednie WN = weekend MO = poniedziałek TU = wtorek WE = środa TH = czwartek FR = piątek SA = sobota SU = niedziela Dopuszcza się wiele wartości rozdzielonych »/«.
75	Wielkość dostawy	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
76	Jednostka ilości	KW KWh/h KWh/d MW MWh/h MWh/d GW GWh/h GWh/d Therm/d KTherm/d MTherm/d cm/d mcm/d
77	Cena za ilość w okresie dostawy	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego.
	Sekcja 2i – Opcje		Kontrakty obejmujące opcję
78	Rodzaj opcji	P = opcja sprzedaży C = opcja kupna O = jeżeli nie można określić, czy chodzi o opcję kupna, czy opcję sprzedaży
79	Tryb wykonania opcji	A = opcja amerykańska B = opcja bermudzka E = opcja europejska S = opcja azjatycka Dopuszcza się więcej niż jedną wartość.
80	Cena wykonania (górny/dolny pułap)	Maksymalnie 20 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki. Znaku liczby ujemnej (jeżeli go użyto) nie liczy się jako znaku numerycznego. Jeżeli cenę wykonania zgłasza się w ujęciu procentowym, należy ją wyrazić procentowo, przy czym 100 % zapisuje się jako »100«.
81	Oznaczenie ceny wykonania	U = jednostki P = procentowo Y = stopa zwrotu
82	Termin zapadalności instrumentu bazowego	Data zgodnie z ISO 8601 w formacie RRRR-MM-DD
	Sekcja 2j – Kredytowe instrumenty pochodne
83	Uprzywilejowanie	SNDB = Uprzywilejowane, takie jak niezabezpieczone zobowiązania uprzywilejowane (zobowiązania korporacyjne/finansowe), dług państwowy w walucie obcej (zobowiązania rządowe), SBOD = podporządkowane, takie jak zobowiązania podporządkowane lub lower Tier 2 (banki), zobowiązania podporządkowane o dalszej kolejności spłaty lub upper Tier 2 (banki), OTHR = inne, takie jak akcje uprzywilejowane lub kapitał Tier 1 (banki) lub inne kredytowe instrumenty pochodne
84	Podmiot referencyjny	ISO 3166 – kod kraju składający się z dwóch liter lub ISO 3166-2 – kod kraju składający się z dwóch liter, po którym następuje dywiz »-« i kod podokręgu kraju składający się z maksymalnie trzech znaków alfanumerycznych lub identyfikator podmiotu prawnego (LEI) zgodnie z ISO 17442 – kod składający się z 20 znaków alfanumerycznych.
85	Częstotliwość płatności	MNTH = miesięcznie QURT = kwartalnie MIAN = półrocznie YEAR = rocznie
86	Podstawa obliczenia	Licznik/mianownik, gdzie zarówno licznik, jak i mianownik stanowią znaki numeryczne lub wyrażenie »dni faktyczne«, np. 30/360 lub dni faktyczne/365
87	Seria	Pole zawierające maksymalnie 5 znaków (liczba całkowita).
88	Wersja	Pole zawierające maksymalnie 5 znaków (liczba całkowita).
89	Współczynnik indeksu (index factor)	Maksymalnie 10 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
90	Transza	T = podzielone na transze U = niepodzielone na transze
91	Punkt inicjujący	Maksymalnie 10 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku, wartość wyrażona jako ułamek dziesiętny zawierający się w przedziale od 0 do 1. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
92	Punkt kończący	Maksymalnie 10 znaków numerycznych, wliczając cyfry po przecinku, wartość wyrażona jako ułamek dziesiętny zawierający się w przedziale od 0 do 1. Separatora dziesiętnego nie liczy się jako znaku numerycznego. Jako separatora dziesiętnego (jeżeli występuje) należy użyć kropki.
	Sekcja 2k – Zmiany kontraktu
93	Rodzaj czynności	N = New (nowe) M = Modify (zmiana) E = Error (błąd) C = Early Termination (przedterminowe zakończenie) R = Correction (korekta) Z = Compression (kompresja) V = Valuation update (aktualizacja wyceny) P = Position component (część składowa pozycji)
94	Poziom	T = transakcja P = pozycja

”

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

(3) Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).

(5) Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10).

(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).

(7) Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 81

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 62 22 marca 2019

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/356 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które należy zgłaszać repozytoriom transakcji ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/357 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w sprawie dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przechowywanych w repozytoriach transakcji ( 1 )	22
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/358 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie gromadzenia, weryfikacji, agregacji, porównywania i publikacji danych dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przez repozytoria transakcji ( 1 )	30
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/359 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację i o rozszerzenie rejestracji jako repozytorium transakcji ( 1 )	45
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/360 z dnia 13 grudnia 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 w odniesieniu do opłat pobieranych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od repozytoriów transakcji ( 1 )	58
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/361 z dnia 13 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 151/2013 w odniesieniu do dostępu do danych przechowywanych w repozytoriach transakcji ( 1 )	69
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/362 z dnia 13 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 150/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji ( 1 )	74
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/363 z dnia 13 grudnia 2018 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1247/2012 w odniesieniu do stosowania kodów sprawozdawczych w zgłoszeniach dotyczących instrumentów pochodnych ( 1 )	85
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/364 z dnia 13 grudnia 2018 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu wniosków o rejestrację i o rozszerzenie rejestracji repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 ( 1 )	125
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/365 z dnia 13 grudnia 2018 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do procedur i formularzy na potrzeby wymiany informacji na temat kar, środków i dochodzeń zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 ( 1 )	128

FORMAT WNIOSKU O REJESTRACJĘ LUB O ROZSZERZENIE REJESTRACJI REPOZYTORIUM TRANSAKCJI
INFORMACJE OGÓLNE
Data wniosku
Nazwa handlowa repozytorium transakcji
Adres siedziby repozytorium transakcji
Rodzaje transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w odniesieniu do których repozytorium transakcji składa wniosek o rejestrację
Imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za wniosek
Dane kontaktowe osoby odpowiedzialnej za wniosek
Imię i nazwisko osoby (osób) odpowiedzialnej(-ych) za zapewnienie zgodności z prawem repozytorium transakcji lub zaangażowanych w ocenę zgodności z prawem repozytorium transakcji
Dane kontaktowe osoby (osób) odpowiedzialnej(-ych) za zapewnienie zgodności z prawem repozytorium transakcji lub zaangażowanych w ocenę zgodności z prawem repozytorium transakcji
Wskazanie ewentualnej spółki dominującej lub ewentualnych spółek zależnych

ODNIESIENIA DO DOKUMENTÓW (1)

Artykuł rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/359	Niepowtarzalny numer referencyjny dokumentu	Tytuł dokumentu	Rozdział, sekcja lub strona dokumentu, gdzie przedstawiona jest informacja, lub powody nieprzedstawienia informacji