ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 320

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 61
17 grudnia 2018


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1990 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiające formularze, o których mowa w rozporządzeniu Rady (UE) 2016/1104 wdrażającym wzmocnioną współpracę w dziedzinie jurysdykcji, prawa właściwego oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach dotyczących skutków majątkowych zarejestrowanych związków partnerskich

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1991 z dnia 13 grudnia 2018 r. zezwalające na wprowadzenie na rynek jagód Lonicera caerulea L. jako tradycyjnej żywności z państwa trzeciego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 ( 1 )

22

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1992 z dnia 14 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1191/2014 w odniesieniu do przekazywania danych, o których mowa w art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, w odniesieniu do wodorofluorowęglowodorów wprowadzanych do obrotu w Zjednoczonym Królestwie oraz w Unii składającej się z 27 państw członkowskich

25

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/1993 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zintegrowanych uzgodnień UE dotyczących reagowania na szczeblu politycznym w sytuacjach kryzysowych

28

 

*

Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/1994 z dnia 11 grudnia 2018 r. upoważniająca Chorwację do wprowadzenia środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) oraz art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

35

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1995 z dnia 13 grudnia 2018 r. zatwierdzająca plan zwalczania afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń na niektórych obszarach Rumunii (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 8448)  ( 1 )

38

 

*

Decyzja Komisji (UE) 2018/1996 z dnia 14 grudnia 2018 r. ustanawiająca przepisy wewnętrzne dotyczące przekazywania informacji osobom, których dane dotyczą, oraz ograniczenia niektórych ich praw w kontekście przetwarzania danych osobowych do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu i w zakresie polityki handlowej

40

 

 

AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

 

*

Regulamin nr 99 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji gazowo-wyładowczych źródeł światła używanych w homologowanych gazowo-wyładowczych reflektorach pojazdów o napędzie silnikowym [2018/1997]

45

 

*

Regulamin nr 128 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji elektroluminescencyjnych źródeł światła (LED) stosowanych w homologowanych reflektorach pojazdów o napędzie silnikowym oraz ich przyczep [2018/1998]

63

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1990

z dnia 11 grudnia 2018 r.

ustanawiające formularze, o których mowa w rozporządzeniu Rady (UE) 2016/1104 wdrażającym wzmocnioną współpracę w dziedzinie jurysdykcji, prawa właściwego oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach dotyczących skutków majątkowych zarejestrowanych związków partnerskich

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2016/1104 wdrażające wzmocnioną współpracę w dziedzinie jurysdykcji, prawa właściwego oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach dotyczących skutków majątkowych zarejestrowanych związków partnerskich (1), a w szczególności jego art. 45 ust. 3 lit. b), art. 58 ust. 1, art. 59 ust. 2 oraz art. 60 ust. 2,

po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Prawa Właściwego, Jurysdykcji i Wykonywania Orzeczeń w Sprawach Dotyczących Skutków Majątkowych Zarejestrowanych Związków Partnerskich,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Należy ustanowić szereg formularzy, aby zapewnić prawidłowe stosowanie rozporządzenia (UE) 2016/1104.

(2)

Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2016/954 (2) upoważniającą do podjęcia wzmocnionej współpracy w dziedzinie ustrojów majątkowych par międzynarodowych rozporządzenie (UE) 2016/1104 wdraża wzmocnioną współpracę w dziedzinie jurysdykcji, prawa właściwego oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w zakresie ustrojów majątkowych par międzynarodowych między Belgią, Bułgarią, Republiką Czeską, Niemcami, Grecją, Hiszpanią, Francją, Chorwacją, Włochami, Cyprem, Luksemburgiem, Maltą, Niderlandami, Austrią, Portugalią, Słowenią, Finlandią oraz Szwecją. W związku z tym tylko te państwa członkowskie uczestniczą w przyjęciu niniejszego rozporządzenia.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Prawa Właściwego, Jurysdykcji i Wykonywania Orzeczeń w Sprawach Dotyczących Skutków Majątkowych Zarejestrowanych Związków Partnerskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Formularz, z którego należy korzystać w celu wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 45 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/1104, określono w załączniku I.

2.   Formularz, z którego należy korzystać w celu wydania zaświadczenia dotyczącego dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1104, określono w załączniku II.

3.   Formularz, z którego należy korzystać w celu wydania zaświadczenia dotyczącego ugody sądowej, o którym mowa w art. 60 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1104, określono w załączniku III.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 29 stycznia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 183 z 8.7.2016, s. 30.

(2)  Decyzja Rady (UE) 2016/954 z dnia 9 czerwca 2016 r. upoważniająca do podjęcia wzmocnionej współpracy w dziedzinie jurysdykcji, prawa właściwego oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w zakresie ustrojów majątkowych par międzynarodowych, obejmującej zarówno sprawy dotyczące małżeńskich ustrojów majątkowych, jak i skutków majątkowych zarejestrowanych związków partnerskich (Dz.U. L 159 z 16.6.2016, s. 16).


ZAŁĄCZNIK I

Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka

ZAŁĄCZNIK II

Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka

ZAŁĄCZNIK III

Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka Image Tekst z obrazka

17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/22


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1991

z dnia 13 grudnia 2018 r.

zezwalające na wprowadzenie na rynek jagód Lonicera caerulea L. jako tradycyjnej żywności z państwa trzeciego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001 (1), w szczególności jego art. 15 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że jedynie taka nowa żywność, która uzyskała zezwolenie i jest wpisana do unijnego wykazu, może być wprowadzana na rynek w Unii. Tradycyjna żywność z państwa trzeciego stanowi nową żywność zgodnie z definicją w art. 3 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(2)

Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie.

(3)

Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja decyduje o zezwoleniu i wprowadzeniu na rynek w Unii tradycyjnej żywności z państwa trzeciego.

(4)

W dniu 26 stycznia 2018 r. przedsiębiorstwo Soloberry Ltd. („wnioskodawca”) zgłosiło Komisji zamiar wprowadzenia na rynek w Unii jagód Lonicera caerulea L. („Haskap”) jako tradycyjnej żywności z państwa trzeciego w rozumieniu art. 14 rozporządzenia (UE) 2015/2283. Wnioskodawca występuje z o zezwolenie dotyczące spożycia jagód Lonicera caerulea L. jako takich (świeżych lub mrożonych) przez ogół populacji.

(5)

Przedstawione przez wnioskodawcę udokumentowane dane wykazały historię bezpiecznego stosowania jagód Lonicera caerulea L. jako żywności w Japonii.

(6)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 w dniu 28 lutego 2018 r. Komisja przekazała ważne zgłoszenie państwom członkowskim oraz Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”).

(7)

W terminie czterech miesięcy, o którym mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2283, państwa członkowskie ani Urząd nie powiadomiły Komisji o żadnych należycie uzasadnionych zastrzeżeniach dotyczących bezpieczeństwa wobec wprowadzenia na rynek w Unii jagód Lonicera caerulea L.

(8)

Komisja powinna zatem zezwolić na wprowadzanie na rynek w Unii jagód Lonicera caerulea L. i zaktualizować unijny wykaz nowej żywności.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/2470,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Jagody Lonicera caerulea L., jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia, włącza się do unijnego wykazu nowej żywności, która uzyskała zezwolenie, ustanowionego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/2470.

2.   Wpis w unijnym wykazie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje warunki stosowania i wymogi dotyczące etykietowania określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 327 z 11.12.2015, s. 1.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 z dnia 20 grudnia 2017 r. ustanawiające unijny wykaz nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 w sprawie nowej żywności (Dz.U. L 351 z 30.12.2017, s. 72).


ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2470 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w tabeli 1 (Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie) dodaje się następujący wpis w porządku alfabetycznym:

Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie

Warunki stosowania nowej żywności

Dodatkowe szczególne wymogi dotyczące etykietowania

Inne wymogi

„Jagody Lonicera caerulea L. (jagody kamczackie)

(tradycyjna żywność z państwa trzeciego)

Nie określono

Nowa żywność jest oznaczana w ramach etykietowania zawierających ją środków spożywczych jako »jagody kamczackie (Lonicera caerulea)«.”

 

2)

w tabeli 2 (Specyfikacje) dodaje się następujący wpis w porządku alfabetycznym:

Nowa żywność, na którą wydano zezwolenie

Specyfikacje

„Jagody Lonicera caerulea L. (jagody kamczackie)

(tradycyjna żywność z państwa trzeciego)

Opis/definicja:

Tradycyjna żywność to świeże i mrożone jagody Lonicera caerulea var. edulis.

Lonicera caerulea L. jest krzewem liściastym należącym do rodziny Caprifoliaceae.

Typowe składniki odżywcze jagód kamczackich (w świeżych jagodach):

Węglowodany: 12,8 %

Włókno: 2,1 %

Tłuszcze: 0,6 %

Białka: 0,7 %

Popiół: 0,4 %

Woda: 85,5 %”


17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/25


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1992

z dnia 14 grudnia 2018 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1191/2014 w odniesieniu do przekazywania danych, o których mowa w art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, w odniesieniu do wodorofluorowęglowodorów wprowadzanych do obrotu w Zjednoczonym Królestwie oraz w Unii składającej się z 27 państw członkowskich

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (1), w szczególności jego art. 19 ust. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1191/2014 (2) określa format i sposoby składania sprawozdań, o których mowa w art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014.

(2)

Rozporządzenie (UE) nr 517/2014 stanowi, że wprowadzanie do obrotu w Unii wodorofluorowęglowodorów przez producentów lub importerów podlega rocznemu limitowi w celu osiągnięcia ich stopniowego ograniczania. Kwoty te dla producentów i importerów są obliczane na podstawie wartości odniesienia ustalonych przez Komisję na podstawie rocznej średniej ilości wodorofluorowęglowodorów, które producenci lub importerzy zgłosili zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 od dnia 1 stycznia 2015 r., zgodnie z załącznikiem V do tego rozporządzenia.

(3)

Ponieważ w dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało swój zamiar wystąpienia z Unii, zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie decyzję o przedłużeniu tego okresu. Nie naruszając żadnych postanowień umowy o wystąpieniu, rozporządzenie (UE) nr 517/2014 ma w związku z powyższym zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa wyłącznie do momentu, w którym Zjednoczone Królestwo przestanie być państwem członkowskim.

(4)

W świetle powiadomienia przez Zjednoczone Królestwo na mocy art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, ważne jest zapewnienie dostępności dokładnych danych dotyczących wprowadzania do obrotu wodorofluorowęglowodorów w Unii po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa w celu ponownego obliczenia wartości referencyjnych zgodnie z art. 16 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, które ma zostać przeprowadzone w 2020 r.

(5)

Należy zatem zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1191/2014, aby umożliwić rozdzielenie ilości wodorofluorowęglowodorów wprowadzanych do obrotu w Zjednoczonym Królestwie i w Unii składającej się z 27 państw członkowskich.

(6)

Rozdzielenie danych sprawozdawczych w odniesieniu do wodorofluorowęglowodorów wprowadzanych do obrotu w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa i Unii składającej się z 27 państw członkowskich wymagane będzie jednak tylko od momentu, w którym prawo Unii przestanie być stosowane wobec Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie. W związku z tym zmiana rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1191/2014 jest wymagana jedynie w odniesieniu do danych sprawozdawczych za rok kalendarzowy 2018 oraz do roku (i włącznie z nim), w którym Zjednoczone Królestwo opuści Unię, a prawo Unii przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie.

(7)

Aby rozdzielenie obowiązku sprawozdawczego mogło zostać zastosowane w odniesieniu do przekazywania danych za rok kalendarzowy 2018, w przypadku gdy dane te należy przedłożyć do dnia 31 marca 2019 r., zmiana tego obowiązku powinna wejść w życie i obowiązywać przed tą datą. Dla wszystkich kolejnych lat datą przekazywania danych powinien być dzień 31 marca.

(8)

Ilości wodorofluorowęglowodorów wprowadzone do obrotu na rynku Zjednoczonego Królestwa, które należy podać zgodnie z załącznikiem do niniejszego aktu wykonawczego, powinny odnosić się do kwot wprowadzonych po raz pierwszy do obrotu na rynku Zjednoczonego Królestwa.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 24 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1191/2014 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 195.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1191/2014 z dnia 30 października 2014 r. określające format i sposób składania sprawozdania, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych (Dz.U. L 318 z 5.11.2014, s. 5).


ZAŁĄCZNIK

Do załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1191/2014 dodaje się sekcję 13a w brzmieniu:

Sekcja 13a: Do wypełnienia przez producentów i importerów gazów – art. 19 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 oraz pkt 1 lit. a) do d); pkt 2 lit. a), pkt 2 lit. b) i d) oraz pkt 3 lit. a) i b) załącznika VII do rozporządzenia (UE) nr 517/2014.

Stosowane po raz pierwszy do składania sprawozdań z działalności prowadzonej w 2018 r. (najpóźniej do dnia 31 marca 2019 r.) oraz do i włącznie z rokiem, w którym prawo Unii przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie.

Ilości gazów należy podać w tonach metrycznych, z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku, oddzielnie dla każdego gazu wymienionego w sekcji 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 517/2014, lub dla mieszanin zawierających co najmniej jeden z tych gazów lub dla każdego gazu lub każdej mieszaniny wchodzących w skład przedmieszek poliolowych.

 

ILOŚCI OBLICZANE AUTOMATYCZNIE

UWAGI

13aA

Ilość wodorofluorowęglowodorów fizycznie wprowadzanych do obrotu, z wyłączeniem zastosowań wyłączonych

13aA = 4M – Suma wyłączonych zastosowań w sekcji 5 (5A – 5F)

 

INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY PODAĆ W SPRAWOZDANIU

13aB

w tym: ilość po raz pierwszy wprowadzona na rynek Zjednoczonego Królestwa

Nie uwzględnia się ilości wprowadzonych do obrotu na rynku Zjednoczonego Królestwa, ale następnie dostarczonych luzem do Unii (bez Zjednoczonego Królestwa)

Należy uwzględnić kwoty dostarczone na rynek Zjednoczonego Królestwa luzem, które zostały wcześniej wprowadzone do obrotu na rynku unijnym (bez Zjednoczonego Królestwa)

 

ILOŚCI OBLICZANE AUTOMATYCZNIE

13aC

w tym: ilość wprowadzona do obrotu w Unii, z wyłączeniem Zjednoczonego Królestwa

13aC = 13aA – 13aB”


DECYZJE

17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/28


DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2018/1993

z dnia 11 grudnia 2018 r.

w sprawie zintegrowanych uzgodnień UE dotyczących reagowania na szczeblu politycznym w sytuacjach kryzysowych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Rady 2014/415/UE z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zastosowania przez Unię klauzuli solidarności (1), w szczególności jej art. 9 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Niniejsza decyzja dotyczy dostosowania zintegrowanych uzgodnień UE dotyczących reagowania na szczeblu politycznym w sytuacjach kryzysowych (zwanego dalej „IPCR”), zatwierdzonych przez Radę 25 czerwca 2013 r., o których mowa w art. 1 ust. 2 decyzji 2014/415/UE. IPCR powinno umożliwić terminową koordynację i reagowanie na szczeblu politycznym w Unii na sytuacje kryzysowe, które mają daleko idące skutki lub znaczenie polityczne, bez względu na to, czy te sytuacje kryzysowe powstały w Unii, czy poza nią.

(2)

IPCR powinno wspierać uzgodnienia dotyczące stosowania klauzuli solidarności. Zgodnie z decyzją 2014/415/UE IPCR może być stosowane przed powołaniem się na klauzulę solidarności i po zakończeniu działań. W związku z tym IPCR powinno być przygotowane w taki sposób, aby było istotne zarówno w kontekście powołania się na klauzulę solidarności, jak i niezależnie od takiego powołania się.

(3)

Uzgodnienia dotyczące reagowania na poziomie Unii powinny przyczynić się do zwiększenia skuteczności poprzez wzmocnienie koordynacji w oparciu o istniejące instrumenty i przy poszanowaniu kompetencji instytucji, a także kompetencji i zakresu odpowiedzialności państw członkowskich.

(4)

Kwestia IPCR powinna zostać powierzona Radzie, która zgodnie z art. 16 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) jest instytucją pełniącą funkcje określania polityki i koordynacji, a IPCR dotyczy koordynacji i reagowania na szczeblu politycznym Unii. Zgodnie z art. 222 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Rada jest instytucją, która koordynuje zastosowanie klauzuli solidarności przez Unię i jej państwa członkowskie na podstawie art. 1 ust. 2 decyzji 2014/415/UE.

(5)

Komitet Stałych Przedstawicieli rządów państw członkowskich (Coreper), ustanowiony art. 240 TFUE, jest odpowiedzialny na podstawie TUE i TFUE, a także regulaminu wewnętrznego Rady za przygotowywanie prac wszystkich posiedzeń Rady i za zapewnianie spójności polityk i działań Unii.

Zadania Coreperu we wszystkich obszarach polityki Unii oraz połączenie jego szybkości i wysokiego poziomu zaangażowania politycznego stawia Coreper w centrum działań w zakresie IPCR prowadzonych w Radzie. Mając na uwadze ogólną odpowiedzialność polityczną prezydencji podczas każdej kadencji, proces IPCR powinien być prowadzony przez prezydencję na szczeblu Coreperu.

(6)

Stały Komitet Współpracy Operacyjnej w zakresie Bezpieczeństwa Wewnętrznego, ustanowiony na mocy art. 71 TFUE, zapewnia, by współpraca operacyjna w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego była w Unii wspierana i wzmacniana. Bez uszczerbku dla art. 240 Komitet ten ułatwia koordynację działań właściwych organów państw członkowskich.

(7)

Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB), ustanowiony na mocy art. 38 TUE, obserwuje sytuację międzynarodową w dziedzinach objętych wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz przyczynia się do określania polityk, wydając opinie dla Rady, bez uszczerbku dla roli Coreperu. W przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej w dziedzinach objętych WPZiB konieczna jest ścisła koordynacja między przewodniczącymi Coreperu i KPiB.

(8)

Kluczową rolę w zakresie IPCR odgrywa Komisja, jako instytucja wspierająca ogólny interes Unii i podejmująca w tym celu właściwe inicjatywy, a także zapewniająca stosowanie traktatów i środków przyjmowanych przez instytucje na mocy art. 17 TUE.

(9)

Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) i Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) dysponują strukturami w zakresie danych wywiadowczych lub spraw wojskowych, jak również siecią delegatur, które mogą ułatwić reagowanie na sytuacje kryzysowe o wymiarze zewnętrznym. W zależności od sytuacji kryzysowej inne struktury i agencje unijne w dziedzinie WPZiB lub wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony powinny, w stosownych przypadkach, wnieść swój wkład zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa Unii.

(10)

Każdy kryzys może mieć różne cechy wymagające odpowiedniego postępowania w ramach Rady. IPCR ma być elastyczne i skalowalne: powinno umożliwiać dopasowanie zaangażowania na szczeblu politycznym i wymaganego wsparcia do potrzeb w danej sytuacji kryzysowej. Elastyczność osiąga się poprzez dwa tryby aktywacji, a mianowicie wymianę informacji lub pełną aktywację, oraz dzięki możliwości zaangażowania właściwych podmiotów. Skalowalność odnosi się do szczebla decyzji politycznych.

(11)

W 2013 r. Komisja i WP aktywnie przyczynili się do stworzenia i ukształtowania IPCR. Od momentu ustanowienia IPCR Komisja i WP konsekwentnie wspierali IPCR i pozostawali zaangażowani w przyczynianie się do jego wdrażania. Wkład Komisji i WP w IPCR powinien również być uwzględniony w niniejszej decyzji, przy pełnym poszanowaniu kompetencji Komisji i WP.

(12)

IPCR jest powszechnie stosowane w celu wspierania wymiany informacji na temat złożonych sytuacji kryzysowych (strony służące monitorowaniu rozwoju sytuacji dotyczące Syrii/Iraku, Jemenu, wirusa Ebola, Ukrainy, Nepalu itp.), komunikacji kryzysowej (najlepsze praktyki i strategie komunikacyjne), pomocy humanitarnej oraz zwalczania terroryzmu. IPCR zostało po raz pierwszy uruchomione w październiku 2015 r. w związku z kryzysem uchodźczym i migracyjnym. Od czasu jego uruchomienia IPCR odgrywa zasadniczą rolę w monitorowaniu i wspieraniu działań podejmowanych w ramach reagowania na sytuacje kryzysowe oraz w składaniu sprawozdań Coreperowi, Radzie i Radzie Europejskiej. IPCR jest również stosowane przy podejmowaniu unijnych działań w ramach reagowania na poważne sytuacje kryzysowe spowodowane cyberatakami, klęskami żywiołowymi lub zagrożeniami hybrydowymi.

(13)

Standardowe procedury operacyjne IPCR, już istniejące w ramach obecnych uzgodnień IPCR i wyszczególnione w oddzielnym dokumencie, powinny być dalej rozwijane i w razie potrzeby aktualizowane, aby jasno określić procedury i działania, które mają realizować poszczególne podmioty w ramach procesu IPCR.

(14)

Standardowe procedury operacyjne zintegrowanej orientacji i analizy sytuacyjnej (zwanej dalej „ISAA”) przygotowane, zgodnie ze standardowymi procedurami operacyjnymi IPCR, przez Komisję i ESDZ w ramach ich zadań i obowiązków powinny przede wszystkim szczegółowo opisywać działania dotyczące przygotowywania ISAA i warunki uwzględniania informacji przekazywanych przez państwa członkowskie. Niezwykle ważne podczas przygotowywania ISAA będzie pełne wykorzystanie potencjalnych synergii działających między zainteresowanymi stronami a istniejącymi dotychczas na poziomie Unii środkami, strukturami i zdolnościami, jednocześnie nie należy dopuszczać do powielania istniejących struktur i tworzenia nowych, stałych struktur.

(15)

Ustanowiona została nieformalna sieć ds. komunikacji kryzysowej IPCR składająca się z ekspertów ds. komunikacji z państw członkowskich oraz właściwych organów Unii, by przyczynić się do osiągnięcia gotowości, w szczególności poprzez wymianę najlepszych praktyk i doświadczeń.

(16)

Zgodnie z art. 346 ust. 1 lit. a) TFUE żadne państwo członkowskie nie ma obowiązku udzielania informacji, których ujawnienie uznaje za sprzeczne z podstawowymi interesami jego bezpieczeństwa. Wszelkie informacje niejawne są przetwarzane zgodnie z decyzją Rady 2013/488/UE (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1.   W niniejszej decyzji ustanawia się uzgodnienia UE dotyczące zintegrowanego reagowania na szczeblu politycznym w sytuacjach kryzysowych (zwanego dalej „IPCR”). IPCR umożliwia terminową koordynację i reagowanie na szczeblu politycznym w Unii na sytuacje kryzysowe, które mają daleko idące skutki lub znaczenie polityczne, bez względu na to, czy powstały w Unii, czy poza nią.

2.   IPCR zapewnia Radzie niezbędne narzędzia i elastyczność w decydowaniu o stosowaniu działań Unii, w tym poprzez szybkie konsultacje i ewentualne propozycje działań. Kontrola polityczna i kierownictwo strategiczne na wszystkich etapach procesu IPCR są sprawowane pod przewodnictwem prezydencji Rady, z pełnym uwzględnieniem kompetencji Komisji i WP.

3.   IPCR to jednolity zestaw uzgodnień dotyczących reagowania na szczeblu politycznym Unii na sytuacje kryzysowe w spójny i skuteczny sposób oraz na czas. IPCR jest wykorzystywane przez Radę do koordynowania na szczeblu politycznym powoływania się na klauzulę solidarności, o czym mowa w art. 1 ust. 2 decyzji Rady 2014/415/UE, zgodnie z art. 222 ust. 3 TFUE.

4.   Uzgodnienia te nie zastępują ani nie powielą istniejących unijnych mechanizmów lub ustaleń.

Artykuł 2

Struktura IPCR

1.   IPCR ma dwa tryby aktywacji; o trybie decyduje prezydencja w zależności od powagi sytuacji kryzysowej oraz potrzeby reagowania:

a)

tryb wymiany informacji, który służy do uzyskania jasnego obrazu sytuacji i przygotowania gruntu pod ewentualną pełną aktywację;

b)

tryb pełnej aktywacji, który obejmuje przygotowywanie działań w ramach reagowania na sytuację kryzysową.

2.   IPCR obejmuje elementy wspierające mające podstawowe znaczenie dla zapewnienia świadomego podejmowania decyzji przez Radę oraz skutecznej koordynacji politycznej na poziomie Unii. Te wspierające elementy to:

a)

nieformalne rozmowy przy okrągłym stole zwoływane przez prezydencję, przy wsparciu i doradztwie Sekretariatu Generalnego Rady („SGR”), o których mowa w art. 7;

b)

komórka zintegrowanej orientacji i analizy sytuacyjnej („ISAA”) wypracowanej przez służby Komisji i ESDZ w ramach ich zadań i obowiązków, o której mowa w art. 8;

c)

należąca do Rady, specjalna, chroniona platforma internetowa ułatwiająca sprawną wymianę informacji, o której mowa w art. 9; oraz

d)

centralny całodobowy punkt kontaktowy na poziomie Unii obejmujący właściwe organy państw członkowskich i inne zainteresowane podmioty, zapewniany przez Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego Komisji Europejskiej, o którym mowa w art. 10.

3.   Aby usprawnić podejmowanie decyzji na szczeblu politycznym w Unii, elementy wspierające, o których mowa w ust. 2 lit. a), b) i c), mają następujące cechy:

a)

są dostosowane do potrzeb procesu decyzyjnego na szczeblu politycznym, pod przewodnictwem prezydencji po aktywacji IPCR i w konsultacji ze służbami Komisji i ESDZ;

b)

obejmują wszystkie kluczowe sektory dotknięte sytuacją kryzysową;

c)

mają charakter zintegrowany, skupiając w spójny sposób różne wymiary sytuacji kryzysowej;

d)

są odpowiednio szczegółowe; oraz

e)

są przedstawiane terminowo, tak by pozostawała dostateczna ilość czasu przed rozpoczęciem formalnych rozmów.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a)

„sytuacja kryzysowa” oznacza sytuację o tak daleko idących skutkach lub takim znaczeniu politycznym, że wymaga terminowej koordynacji polityki i reakcji na szczeblu politycznym w Unii;

b)

„reagowanie” oznacza każde działanie podejmowane w przypadku sytuacji kryzysowej mające na celu zaradzenie jej negatywnym skutkom.

Artykuł 4

Aktywacja

1.   W przypadku sytuacji kryzysowej decyzję o aktywacji IPCR podejmuje prezydencja. Każde państwo członkowskie może wezwać prezydencję do podjęcia takiej decyzji.

2.   Jeżeli powołano się na klauzulę solidarności, prezydencja niezwłocznie aktywuje IPCR w trybie pełnym, zgodnie z art. 5 ust. 1 decyzji 2014/415/UE, jeżeli już nie zostało aktywowane.

3.   Jeżeli nie powołano się na klauzulę solidarności, przed podjęciem decyzji o aktywacji prezydencja w stosownym przypadku zasięga opinii państw członkowskich dotkniętych daną sytuacją kryzysową, a także Komisji i WP.

4.   Prezydencja konsultuje się z SGR i jest przez niego wspierana. Prezydencja może także uzyskać fachową poradę od służb Komisji i ESDZ w ramach ich ról i obowiązków, jak również od innych odpowiednich agencji Unii, państw członkowskich i właściwych zainteresowanych stron lub organizacji.

5.   Decyzja o aktywacji IPCR w trybie wymiany informacji może również zostać podjęta na podstawie porozumienia między SGR, służbami Komisji i ESDZ, po konsultacji z prezydencją.

6.   W zależności od rozwoju sytuacji kryzysowej i potrzeb politycznych prezydencja może zdecydować w każdej chwili o nasileniu lub złagodzeniu działań, poprzez przejście z jednego trybu aktywacji do drugiego. Dopóki powołanie się na klauzulę solidarności pozostaje w mocy, IPCR jest utrzymywane w trybie pełnym.

7.   Prezydencja powiadamia Sekretarza Generalnego Rady o decyzji w sprawie aktywacji IPCR. SGR niezwłocznie informuje Komisję i WP, jak również gabinet przewodniczącego Rady Europejskiej.

Artykuł 5

Dezaktywacja

Decyzję o dezaktywacji IPCR podejmuje prezydencja po konsultacji z państwami członkowskimi dotkniętymi daną sytuacją kryzysową oraz po konsultacji z Komisją i WP. IPCR nie jest dezaktywowane, dopóki powołanie się na klauzulę solidarności pozostaje w mocy.

Artykuł 6

Szczebel Coreperu

1.   By zapewnić spójność polityki i działań Unii, Coreper jest domyślnym szczeblem nadzoru nad wykonaniem uzgodnień IPCR. Prezydencja niezwłocznie informuje Coreper o głównych aspektach sytuacji kryzysowej oraz o planowanej procedurze.

2.   Prezydencja podejmuje decyzję, w świetle cech sytuacji kryzysowej oraz związanych z nią potrzeb politycznych w zakresie reagowania, co do kwestii, które mają zostać omówione w odpowiednich organach przygotowawczych Rady, zgodnie z regulaminem wewnętrznym Rady. W stosownym przypadku sześciomiesięczna prezydencja koordynuje z przedstawicielami WP, którzy przewodniczą odpowiednim organom przygotowawczym Rady, a także w razie potrzeby z przewodniczącym Komitetu Wojskowego, kwestię odpowiedzialności za zwoływanie posiedzeń tych organów.

Artykuł 7

Rozmowy przy okrągłym stole

1.   Rozmowy przy okrągłym stole mają na celu zidentyfikowanie i zbadanie sytuacji kryzysowej, tak aby decyzja polityczna była podejmowana na podstawie odpowiednich informacji.

2.   Rozmowy przy okrągłym stole są zwoływane z inicjatywy prezydencji, przy wsparciu SGR i z wykorzystaniem jego doradztwa.

3.   Prezydencja podejmuje decyzję o składzie rozmów przy okrągłym stole. Służby Komisji i ESDZ są zapraszane do uczestniczenia i wnoszenia wkładu w ich odpowiednich obszarach kompetencji. Do udziału jest także zapraszany gabinet przewodniczącego Rady Europejskiej. W stosownych przypadkach do uczestnictwa zapraszani są: państwa członkowskie dotknięte daną sytuacją kryzysową i inne właściwe zainteresowane strony oraz eksperci w zakresie niektórych kwestii, w tym przedstawiciele państw trzecich i organizacji międzynarodowych, a także Koordynator Unii ds. Zwalczania Terroryzmu.

4.   W przypadku trybu wymiany informacji, gdy prezydencja zwołała rozmowy przy okrągłym stole, służą one głównie do monitorowania sytuacji, oceny wymogów informacyjnych i tego, czy wymagana jest pełna aktywacja. W przypadku pełnej aktywacji uczestnicy rozmów przy okrągłym stole przygotowują, rozwijają i aktualizują, pod kierownictwem prezydencji, projekty wniosków dotyczących działań, które w stosownym przypadku zostają przedłożone Radzie do dyskusji i decyzji, zgodnie z wymogami.

Artykuł 8

Zintegrowana orientacja i analiza sytuacyjna

1.   Komórka ISAA przygotowuje sprawozdania, które ułatwiają prowadzenie merytorycznej dyskusji w ramach rozmów przy okrągłym stole, podczas posiedzeń Rady i jej organów przygotowawczych oraz Rady Europejskiej.

2.   Sprawozdania ISAA są dostosowywane do potrzeb szczebla politycznego Unii, określonego przez prezydencję Rady. W tym celu prezydencja wydaje wskazówki polityczne i strategiczne, po konsultacji ze służbami Komisji i ESDZ, oraz uaktualnia je w miarę potrzeb.

3.   Komórka ISAA umożliwia:

a)

gromadzenie i wymianę informacji o bieżącej sytuacji, analizach prowadzonych przez Unię i państwa członkowskie, decyzjach i środkach, jakie przyjęły lub mają przyjąć właściwe zainteresowane strony, i stwierdzeniu przez te właściwe strony potrzeby koordynacji politycznej na poziomie Unii;

b)

przetwarzanie informacji, o których mowa w lit. a), i stworzenie ogólnego oglądu sytuacji; oraz

c)

sporządzenie zintegrowanej analizy, również dotyczącej ewentualnego rozwoju i skutków danej sytuacji.

W związku z tym państwa członkowskie i właściwe agencje i organy Unii dążą do wspierania tych prac i zapewniają istotne informacje w sposób terminowy.

4.   ISAA stanowi metodę wymiany informacji zapewniającą wkład na potrzeby państw członkowskich oraz wspierającą Komisję i WP w ich działaniach.

5.   ISAA jest opracowywana przez służby Komisji i ESDZ w ramach ich ról i obowiązków oraz w ramach istniejących środków i możliwości. Jest ona także zasilana istotnymi informacjami i analizami przekazywanymi przez państwa członkowskie (np. przez właściwe krajowe centra kryzysowe), w szczególności za pośrednictwem platformy internetowej, oraz przez agencje Unii.

6.   Po aktywacji IPCR i do czasu jego dezaktywacji wsparcie to jest stale dostępne. Jest ono udostępniane prezydencji i Radzie w odpowiednich momentach przez cały czas trwania sytuacji kryzysowej, by umożliwić proaktywne zarządzanie kryzysowe. W zależności od przebiegu sytuacji kryzysowej prezydencja może podjąć decyzję o wzmożeniu lub zmniejszeniu wsparcia w ramach ISAA. Różne sektory w Unii będą nadal prowadziły regularny monitoring.

7.   W zależności od rodzaju sytuacji kryzysowej państwa trzecie i partnerzy międzynarodowi, tacy jak państwa stowarzyszone w ramach Schengen, mogą uzyskać od Coreperu dostęp do sprawozdań ISAA dotyczących konkretnej sytuacji kryzysowej.

Artykuł 9

Platforma internetowa

1.   Platforma internetowa, opracowana i zarządzana przez SGR, służy jako kluczowe narzędzie IPCR, jako elektroniczny punkt kontaktowy dla właściwych zainteresowanych stron.

2.   Dostęp do tej platformy jest ograniczony do osób wskazanych przez właściwe zainteresowane strony, mianowicie Sekretariatu Generalnego Rady (w przypadku Rady i Rady Europejskiej), państw członkowskich, Komisji, ESDZ (w przypadku WP) i odpowiednich agencji Unii.

3.   Aby zachęcić do wymian na platformie internetowej, w szczególności informacji o charakterze wrażliwym, nie są one ujawniane stronom, które nie są właściwymi zainteresowanymi stronami określonymi w ust. 2, chyba że zostanie to wyraźnie zatwierdzone przez Coreper. SGR, w porozumieniu z prezydencją, uczestniczy w udzielaniu odpowiedzi na wnioski o informacje otrzymane od tych podmiotów.

4.   Aby uniknąć powielania działań, platforma internetowa nie zastępuje żadnych sektorowych narzędzi internetowych Unii, ani nie jest przez nie zastępowana. Informacje opatrzone klauzulą wyższą niż RESTREINT UE/EU RESTRICTED wymienia się za pośrednictwem odpowiednich kanałów akredytowanych.

5.   Platforma internetowa jest dostępna nawet gdy IPCR nie zostanie aktywowane, zwłaszcza jeżeli chodzi o stosowne informacje ogólne, ćwiczenia, zdobyte doświadczenia, działalność szkoleniową oraz funkcjonowanie jako punkt kontaktowy IPCR. W przypadku każdej aktywacji IPCR przygotowuje się stronę dotyczącą danej sytuacji kryzysowej.

6.   W przypadku sytuacji kryzysowej, podczas której nie aktywowano IPCR, SGR – w porozumieniu z prezydencją – może stworzyć stronę służącą monitorowaniu, także na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, służb Komisji lub ESDZ. Strona ułatwia wymianę informacji i działa jako repozytorium łatwo dostępnych sprawozdań i informacji sytuacyjnych. Stworzenie strony służącej monitorowaniu nie prowadzi do przygotowania sprawozdań ISAA.

7.   Platforma internetowa IPCR obejmuje również specjalne fora tematyczne lub punkty kontaktowe, które mają być wykorzystywane w szczególności poza okresami sytuacji kryzysowych do celów tworzenia sieci kontaktów, wymiany informacji oraz współpracy, by przyczynić się do osiągnięcia gotowości do zarządzania kryzysowego.

8.   Podczas planowania zmian strukturalnych platformy SGR zasięga opinii prezydencji i delegacji w Radzie.

Artykuł 10

Centralny całodobowy punkt kontaktowy

Po aktywacji IPCR działa centralny całodobowy punkt kontaktowy, bez uszczerbku dla podziału zadań w ramach służb Komisji i ESDZ oraz istniejących sieci informacyjnych.

Artykuł 11

Standardowe procedury operacyjne

1.   Prezydencja, przy wsparciu SGR, nadal rozwija i aktualizuje w miarę potrzeb istniejące już standardowe procedury operacyjne IPCR, by jasno określić procedury, jak również działania, jakie mają podjąć poszczególne podmioty w ramach procesu IPCR. Do udziału zapraszane są państwa członkowskie, służby Komisji i ESDZ. Każda nowa wersja standardowych procedur operacyjnych IPCR jest przedkładana Coreperowi do zatwierdzenia.

2.   Komisja Europejska i ESDZ w ramach swoich zadań i obowiązków opracowują standardowe procedury operacyjne ISAA, zgodne ze standardowymi procedurami operacyjnymi IPCR, które zawierają szczegóły przygotowywania ISAA i metody wprowadzania informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

Gotowość

1.   Aby jeszcze bardziej usprawnić zdolność szybkiego reagowania na szczeblu politycznym Unii na sytuacje kryzysowe, należy przygotować środki w zakresie gotowości oraz ramy strategii komunikacyjnej. Środki te zostaną przygotowane na podstawie informacji pochodzących z najważniejszych obszarów budzących niepokój w odniesieniu do ewentualnej aktywacji IPCR, towarzyszy im polityka w zakresie gotowości i powiązany program, którego celem będzie poprawa wszystkich komponentów zdolności w zakresie IPCR.

2.   Polityka w dziedzinie gotowości przedkładana jest do zatwierdzenia Radzie. Program w dziedzinie gotowości przedstawiany jest Coreperowi.

3.   Aby pogłębić wiedzę i gotowość wszystkich właściwych zainteresowanych stron, w miarę potrzeby organizowane są specjalne szkolenia na temat procedur i narzędzi stosowanych w czasie sytuacji kryzysowej, wymagających koordynacji na szczeblu politycznym w Unii.

4.   Polityka w dziedzinie gotowości w zakresie IPCR przewiduje międzysektorowe ćwiczenia i określa procedury i warunki dotyczące planowania ćwiczeń, które obejmują IPCR. Ćwiczenia IPCR są organizowane przez prezydencję przy wsparciu SGR i obejmują państwa członkowskie na zasadzie dobrowolności. Komisja i WP są ściśle zaangażowani w te prace i są zachęcani do wniesienia stosownego wkładu. Każde ćwiczenie dotyczące IPCR jest zgodne z polityką w dziedzinie gotowości w zakresie IPCR.

5.   Polityka w dziedzinie gotowości w zakresie IPCR przyczynia się również do zwiększenia publicznego udostępniania i spójności przesłania w sytuacjach kryzysowych. Prace te mogą zostać wsparte przez nieformalną sieć ds. komunikacji kryzysowej.

6.   Zostaną określone doświadczenia i wnioski zdobyte w trakcie ćwiczeń i stosowania IPCR w rzeczywistości. Zostanie zrealizowany ustrukturyzowany proces wdrażania doświadczeń i wniosków.

Artykuł 13

Rada Europejska

W zależności od rodzaju kryzysu może zaistnieć potrzeba przeprowadzenia w odpowiednim czasie konsultacji lub podjęcia decyzji na szczeblu Rady Europejskiej. W tym celu od momentu aktywacji IPCR oraz w przypadku działań mających na celu zwiększenie gotowości do pełnego uczestnictwa w IPCR zaprasza się również gabinet przewodniczącego Rady Europejskiej.

Artykuł 14

Informacja i komunikacja

1.   Prezydencja niezwłocznie informuje Parlament Europejski o aktywacji IPCR.

2.   Spójna strategia komunikacyjna, w tym za pomocą wspólnych komunikatów, jest częścią środków reagowania w przypadku aktywacji IPCR.

Artykuł 15

Przegląd

1.   Uzgodnienia na mocy niniejszej decyzji należy poddawać przeglądowi w zależności od stwierdzonych potrzeb, a najpóźniej po 12 miesiącach od ich dezaktywacji, tak by omówić zdobyte doświadczenia i ich dalsze wykorzystanie. Przegląd ten przeprowadza Rada na podstawie wkładów przedstawionych przez państwa członkowskie, Komisję i WP.

2.   W stosownych przypadkach niniejsza decyzja może zostać zmieniona, zwłaszcza by zaspokoić potrzeby stwierdzone przez Radę w kontekście przeglądu, zgodnie z art. 9 ust. 3 decyzji 2014/415/UE.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 grudnia 2018 r.

W imieniu Rady

G. BLÜMEL

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 192 z 1.7.2014, s. 53.

(2)  Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).


17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/35


DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2018/1994

z dnia 11 grudnia 2018 r.

upoważniająca Chorwację do wprowadzenia środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) oraz art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 168 dyrektywy 2006/112/WE ustanawia prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z dostawą towarów i świadczeniem usług otrzymanych przez tego podatnika do użytku w jego opodatkowanych transakcjach. Art. 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy zawiera wymóg rozliczania się z VAT w przypadku użycia towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

(2)

W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 22 grudnia 2016 r., Chorwacja wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE regulujących prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupu i leasingu statków powietrznych, statków i samochodów osobowych, w tym zakupu akcesoriów do takich towarów, a także świadczonych w związku z nimi usług. Po szeregu dyskusji z Komisją Europejską Chorwacja przedłożyła zmieniony wniosek ograniczający się do samochodów osobowych, który to wniosek wpłynął do Komisji w dniu 17 września 2018 r.

(3)

Pismem z dnia 21 września 2018 r. Komisja przekazała wniosek Chorwacji pozostałym państwom członkowskim. Pismem z dnia 24 września 2018 r. Komisja powiadomiła Chorwację, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(4)

Podatnicy w Chorwacji nie mogą odliczać podatku VAT od samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Chorwacja zamierza zmienić swoje prawodawstwo i zezwolić na odliczanie naliczonego podatku VAT od samochodów osobowych.

(5)

Chorwacja twierdzi, że często trudno jest dokładnie określić, w jakim zakresie samochody są wykorzystywane do celów prywatnych i służbowych, a nawet jeżeli takie określenie jest możliwe, proces ten jest często uciążliwy. W związku z tym Chorwacja uważa, że do celów odliczania VAT właściwe byłoby stosowanie stałej wartości procentowej. W oparciu o dane szacunkowe Chorwacja twierdzi, że ograniczenie odliczenia powinno wynosić 50 %.

(6)

Zdaniem Chorwacji stosowanie stałej stawki procentowej ograniczającej odliczanie VAT nie spowoduje dodatkowych obciążeń administracyjnych ani dodatkowych kosztów dla przedsiębiorstw czy dla organów podatkowych, umożliwiając jednocześnie odliczenie VAT. Wprowadzenie odliczenia VAT sprawi, że podatnicy będą mniej skłonni do nabywania towarów i usług związanych z samochodami osobowymi od osób prowadzących niezarejestrowaną działalność.

(7)

W związku z tym Chorwacja złożyła wniosek, na podstawie art. 395 dyrektywy 2006/112/WE, o upoważnienie do stosowania środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) oraz art. 168 tej dyrektywy, aby ograniczyć prawo do odliczenia dotyczącego samochodów osobowych do określonego procentu (zwanego dalej „środkiem szczególnym”).

(8)

Ograniczenie prawa do odliczenia powinno mieć zastosowanie do podatku VAT płaconego od zakupu i leasingu samochodów osobowych, w tym zakupu wszystkich towarów dostarczanych i usług świadczonych w związku z nimi. Za samochody osobowe objęte środkiem uznaje się pojazdy silnikowe przeznaczone do przewozu osób posiadające maksymalnie osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy.

(9)

Celem środka szczególnego jest uproszczenie procedury poboru podatku i zwalczanie uchylania się od płacenia podatku VAT oraz jednoczesne umożliwienie odliczenia podatku VAT od samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Ze względu na potencjalne pozytywne skutki zarówno dla przedsiębiorstw, jak i dla organów administracji właściwe jest udzielenie upoważnienia do stosowania tego środka szczególnego.

(10)

Środek szczególny powinien być stosowany od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., tak aby można było ocenić, czy ograniczenie wynoszące 50 % stanowi nadal prawidłowe odzwierciedlenie ogólnego stosunku wykorzystywania do celów działalności gospodarczej i do celów prywatnych.

(11)

W przypadku gdyby Chorwacja uznała, że konieczne jest przedłużenie obowiązywania środka szczególnego na okres po 2021 r., powinna do dnia 31 marca 2021 r. przedłożyć Komisji wniosek o przedłużenie wraz ze sprawozdaniem zawierającym przegląd stosowanej stawki procentowej.

(12)

Środek szczególny wpłynie jedynie w nieznacznym stopniu na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE Chorwacja zostaje niniejszym upoważniona do ograniczenia do 50 % prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczanego w związku z wydatkami dotyczącymi samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej.

Artykuł 2

Na zasadzie odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Chorwacja nie uznaje za świadczenie usług za wynagrodzeniem wykorzystywania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą samochodu osobowego wchodzącego w skład aktywów przedsiębiorstwa podatnika w przypadku gdy samochód ten został objęty ograniczeniem dopuszczonym na mocy art. 1 niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Wydatki, o których mowa w art. 1, obejmują zakup i leasing samochodów osobowych, w tym zakup wszystkich towarów dostarczanych i usług świadczonych w związku z nimi.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja ma zastosowanie wyłącznie do pojazdów silnikowych przeznaczonych do przewozu osób posiadających maksymalnie osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy.

Artykuł 5

Art. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a)

pojazdów wykorzystywanych do celów szkolenia kierowców, badania pojazdów, usług naprawczych, działalności gospodarczej polegającej na przewozie osób i transporcie towarów, transportu osób zmarłych lub wynajmu;

b)

pojazdów zakupionych w celu odsprzedaży.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.

Ewentualny wniosek o przedłużenie upoważnienia przewidzianego niniejszą decyzją przedkłada się Komisji do dnia 31 marca 2021 r. wraz ze sprawozdaniem zawierającym przegląd stawki procentowej określonej w art. 1.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Chorwacji.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 grudnia 2018 r.

W imieniu Rady

G. BLÜMEL

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.


17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/38


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1995

z dnia 13 grudnia 2018 r.

zatwierdzająca plan zwalczania afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń na niektórych obszarach Rumunii

(notyfikowana jako dokument nr C(2018) 8448)

(Jedynie tekst w języku rumuńskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającą przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniającą dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń (1), w szczególności jej art. 16 ust. 1 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie 2002/60/WE ustanowiono minimalne środki unijne wprowadzane w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń, w tym środki, które należy stosować w przypadku potwierdzenia przypadku afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń.

(2)

W decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE (2) ustanowiono ponadto środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w państwach członkowskich lub na ich obszarach wymienionych w załączniku do tej decyzji („zainteresowane państwa członkowskie”) oraz we wszystkich państwach członkowskich w odniesieniu do przemieszczania zdziczałych świń i obowiązków informacyjnych. W załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby, w tym obszary wysokiego ryzyka. Załącznik ten był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które należało odzwierciedlić w tym załączniku.

(3)

W 2018 r. Rumunia powiadomiła Komisję o przypadkach afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń i należycie wprowadziła środki zwalczania choroby wymagane na mocy dyrektywy 2002/60/WE.

(4)

W świetle obecnej sytuacji epidemiologicznej i zgodnie z art. 16 dyrektywy 2002/60/WE Rumunia przedłożyła Komisji plan zwalczania afrykańskiego pomoru świń („plan zwalczania”).

(5)

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/950 (3), aby uwzględnić między innymi przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w Rumunii, a części I i III tego załącznika obejmują obecnie obszary zakażone w Rumunii.

(6)

Komisja zbadała plan zwalczania przedłożony przez Rumunię i stwierdziła, że spełnia on wymagania określone w art. 16 dyrektywy 2002/60/WE. Należy zatem zatwierdzić tenże plan.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zatwierdza się plan dotyczący zwalczania afrykańskiego pomoru świń w populacji zdziczałych świń na obszarach, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, przedłożony przez Rumunię w dniu 21 września 2018 r. zgodnie z art. 16 ust. 1 dyrektywy 2002/60/WE.

Artykuł 2

Rumunia wprowadza w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne wymagane do realizacji planu zwalczania w terminie 30 dni od daty przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Rumunii.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 192 z 20.7.2002, s. 27.

(2)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

(3)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/950 z dnia 3 lipca 2018 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 167 z 4.7.2018, s. 11).


17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/40


DECYZJA KOMISJI (UE) 2018/1996

z dnia 14 grudnia 2018 r.

ustanawiająca przepisy wewnętrzne dotyczące przekazywania informacji osobom, których dane dotyczą, oraz ograniczenia niektórych ich praw w kontekście przetwarzania danych osobowych do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu i w zakresie polityki handlowej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 249 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Komisja prowadzi politykę handlową Unii w ramach swoich uprawnień na podstawie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 (1), (UE) 2015/755 (2), (UE) 2016/1036 (3), (UE) 2016/1037 (4).

(2)

W szczególności podczas dochodzeń w sprawie ochrony handlu nieuniknione jest przetwarzanie danych osobowych w rozumieniu art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (5). Komisja gromadzi informacje mające znaczenie dla dochodzenia, w tym dane osobowe. Z zastrzeżeniem wymogu ochrony informacji poufnych, wszystkie informacje udostępnione przez którąkolwiek ze stron dochodzenia należy niezwłocznie udostępnić pozostałym zainteresowanym stronom uczestniczącym w dochodzeniu, zapewniając im dostęp do akt niepodlegających klauzuli poufności. Takie przekazywanie danych jest konieczne oraz wymagane przez prawo w celu obrony roszczeń prawnych zainteresowanych stron. Główna odpowiedzialność za wykonywanie zadań Komisji w dziedzinie polityki handlowej i ochrony handlu spoczywa na Dyrekcji Generalnej ds. Handlu („DG ds. Handlu”), której jednostki organizacyjne pełnią funkcję administratora danych.

(3)

Dane osobowe przetwarzane przez Komisję to na przykład: dane identyfikacyjne, dane kontaktowe, dane zawodowe i dane dotyczące przedmiotu dochodzenia lub związane z przedmiotem dochodzenia. Dane osobowe są przechowywane w zabezpieczonym środowisku elektronicznym w celu zapobieżenia bezprawnemu dostępowi do danych lub przekazaniu ich osobom spoza Komisji. Niektóre dane osobowe mogą zostać umieszczone w oddzielnym środowisku elektronicznym, do którego dostęp ma określona liczba stron zainteresowanych dochodzeniem. Dane osobowe są przechowywane przez służby Komisji odpowiedzialne za dochodzenie aż do zakończenia dochodzenia. Administracyjny okres przechowywania wynosi 5 lat i rozpoczyna się od zakończenia dochodzenia. Na koniec okresu przechowywania informacje dotyczące sprawy, w tym dane osobowe, są przekazywane do historycznych archiwów Komisji (6).

(4)

Przy wykonywaniu swoich zadań Komisja jest zobowiązana do poszanowania praw osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych zgodnie z art. 8 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 16 ust. 1 Traktatu, a także praw przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2018/1725. Komisja jest zobowiązana jednocześnie przestrzegać rygorystycznych zasad poufności ustanowionych w art. 19 rozporządzenia (UE) 2016/1036, art. 29 rozporządzenia (UE) 2016/1037, art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/478 oraz art. 5 rozporządzenia (UE) 2015/755.

(5)

W pewnych okolicznościach konieczne jest pogodzenie praw osób, których dane dotyczą, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 z potrzebą zapewnienia skuteczności dochodzeń, jak również pełnym poszanowaniem podstawowych praw i wolności innych osób, których dane dotyczą. W tym celu art. 25 ust. 1 lit. c), g) i h) rozporządzenia (UE) 2018/1725 daje Komisji możliwość ograniczenia zastosowania art. 14–17, 19, 20 i 35, a także zasady przejrzystości ustanowionej w art. 4 ust. 1 lit. a), o ile jego przepisy odpowiadają prawom i obowiązkom przewidzianym w art. 14–17, 19, 20 i 35 tego rozporządzenia.

(6)

Aby zapewnić skuteczność dochodzeń w sprawie ochrony handlu przy jednoczesnym poszanowaniu standardów ochrony danych osobowych na mocy rozporządzenia (UE) 2018/1725, które zastąpiło rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (7), niezbędne jest przyjęcie wewnętrznych przepisów, na podstawie których Komisja może ograniczyć prawa osób, których dane dotyczą, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. c), g) i h)rozporządzenia (UE) 2018/1725.

(7)

Należy zatem ustanowić przepisy wewnętrzne, aby uwzględnić wszystkie operacje przetwarzania, które Komisja przeprowadza w obszarze ochrony handlu w trakcie wykonywania zadań dochodzeniowych. Przepisy te powinny mieć zastosowanie do operacji przetwarzania, które przeprowadza się przed wszczęciem dochodzenia, w trakcie dochodzenia oraz w trakcie monitorowania działań następczych związanych z wynikami dochodzeń.

(8)

W celu zapewnienia zgodności z art. 14, 15 i 16 rozporządzenia (UE) 2018/1725 Komisja powinna informować – w sposób przejrzysty i spójny, w drodze informacji o ochronie danych publikowanych na stronie internetowej Komisji – wszystkie osoby fizyczne o swoich działaniach obejmujących przetwarzanie ich danych osobowych oraz o ich prawach. W stosownych przypadkach Komisja powinna wprowadzić dodatkowe środki ochronne, aby zapewnić, że osoby, których dane dotyczą, zostaną indywidualnie poinformowane we właściwym formacie.

(9)

Na podstawie art. 25 rozporządzenia (UE) 2018/1725 Komisja może, mając na uwadze ochronę własnych dochodzeń w sprawie ochrony handlu, a także ochronę praw innych osób zaangażowanych w prowadzone przez nią dochodzenia, ograniczyć przekazywanie informacji osobom, których dane dotyczą, oraz wykonywane innych praw tych osób.

(10)

Aby utrzymać skuteczną współpracę, Komisja może być ponadto zmuszona ograniczyć stosowanie praw osób, których dane dotyczą, celem ochrony procesów przetwarzania dokonywanych przez inne instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii lub przez właściwe organy państw członkowskich. W związku z tym Komisja powinna skonsultować się z tymi instytucjami, organami i jednostkami organizacyjnymi w kwestii stosownych podstaw nałożenia ograniczeń oraz w kwestii konieczności i proporcjonalności ograniczeń.

(11)

Komisja może również ograniczyć udzielanie informacji osobom, których dane dotyczą, i stosowanie innych praw tych osób w odniesieniu do danych osobowych otrzymywanych od państw trzecich lub organizacji międzynarodowych, aby wywiązać się z obowiązku współpracy z tymi państwami lub organizacjami, a tym samym chronić ważny cel leżący w ogólnym interesie publicznym Unii. W pewnych okolicznościach interes lub prawa podstawowe osoby, której dane dotyczą, mogą jednak przeważać nad interesem współpracy międzynarodowej.

(12)

Komisja powinna rozpatrywać wszystkie ograniczenia w sposób przejrzysty i każde zastosowanie ograniczeń rejestrować w odpowiednim systemie rejestracji.

(13)

Zgodnie z art. 25 ust. 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725 administratorzy mogą wstrzymać przekazanie informacji o powodach zastosowania ograniczenia w stosunku do osoby, której dane dotyczą, pominąć je lub go odmówić, jeżeli przekazanie to w jakikolwiek sposób zagroziłoby celowi tego ograniczenia. Dotyczy to w szczególności ograniczeń praw przewidzianych w art. 16 i 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725.

(14)

Komisja powinna regularnie dokonywać przeglądu nałożonych ograniczeń w celu zapewnienia, aby prawa osoby, której dane dotyczą, do uzyskania informacji zgodnie z art. 16 i 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725 były ograniczone tylko tak długo, jak długo takie ograniczenia są konieczne, aby umożliwić Komisji prowadzenie dochodzeń w sprawie ochrony handlu.

(15)

W przypadku ograniczenia innych praw osoby, której dane dotyczą, administrator danych powinien w poszczególnych przypadkach ocenić, czy poinformowanie o ograniczeniu zagrażałoby jego celowi.

(16)

Inspektor ochrony danych Komisji Europejskiej powinien przeprowadzić niezależny przegląd stosowania ograniczeń w celu zapewnienia zgodności z niniejszą decyzją.

(17)

Rozporządzenie (UE) 2018/1725 zastępuje rozporządzenie (WE) nr 45/2001 bez okresu przejściowego od dnia jego wejścia w życie. W rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 przewidziano możliwość stosowania ograniczeń w odniesieniu do niektórych praw osób, których dane dotyczą. Aby uniknąć zagrożeń dla polityki handlowej i prowadzenia dochodzeń w sprawie ochrony handlu, niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2018/1725.

(18)

Europejski Inspektor Ochrony Danych wydał opinię w dniu 30 listopada 2018 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1.   Niniejsza decyzja ustanawia zasady obowiązujące Komisję w zakresie informowania osób, których dane dotyczą, o przetwarzaniu ich danych zgodnie z art. 14, 15 i 16 rozporządzenia (UE) 2018/1725 w ramach prowadzenia dochodzeń w sprawie ochrony handlu i w zakresie polityki handlowej.

Określa ona również warunki, na jakich Komisja może ograniczyć stosowanie art. 4, 14–17, 19, 20 i 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. c), g) i h) tego rozporządzenia.

2.   Niniejsza decyzja ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez Komisję na potrzeby działań prowadzonych w celu wykonania przez Komisję jej zadań na podstawie rozporządzeń (UE) 2016/1036, (UE) 2016/1037, (UE) 2015/478 i (UE) 2015/755, lub w związku z takimi działaniami.

3.   Niniejsza decyzja ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez wszystkie służby Komisji w zakresie, w jakim przetwarzają one dane osobowe zawarte w informacjach, które są one zobowiązane przekazać Komisji, lub do danych osobowych już przetworzonych przez Komisję na potrzeby działań, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, lub w związku z takimi działaniami.

Artykuł 2

Mające zastosowanie wyjątki i ograniczenia

1.   Wykonując swoje obowiązki w odniesieniu do praw osób, których dane dotyczą, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725, Komisja uwzględnia, czy zastosowanie mają jakiekolwiek wyjątki określone w tym rozporządzeniu.

2.   Komisja, z zastrzeżeniem art. 3–7 niniejszej decyzji, może ograniczyć stosowanie art. 14–17, 19, 20 i 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725, a także stosowanie zasady przejrzystości określonej w art. 4 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia w zakresie, w jakim jego przepisy odpowiadają prawom i obowiązkom przewidzianym w art. 14–17, art. 19, 20 i 35 tego rozporządzenia, w przypadku gdy wykonywanie tych praw i obowiązków zagrażałoby celowi działań Komisji w zakresie polityki handlowej i ochrony handlu lub naruszałoby prawa i wolności innych osób, których dane dotyczą.

3.   Komisja, z zastrzeżeniem art. 3–7 niniejszej decyzji, może również ograniczyć prawa i obowiązki, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w odniesieniu do danych osobowych uzyskanych od innych instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, właściwych organów państw członkowskich, państw trzecich lub organizacji międzynarodowych, jeżeli zachodzą następujące okoliczności:

a)

gdy wykonywanie tych praw i obowiązków mogłoby zostać ograniczone przez inne instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii na podstawie innych aktów, o których mowa w art. 25 rozporządzenia (UE) 2018/1725, lub zgodnie z rozdziałem IX tego rozporządzenia lub zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 (8) lub rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 (9);

b)

gdy wykonywanie tych praw i obowiązków mogłoby zostać ograniczone przez właściwe organy państw członkowskich na podstawie aktów, o których mowa w art. 23 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (10), lub na podstawie środków krajowych transponujących art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 3 lub art. 16 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 (11);

c)

gdy wykonywanie tych praw i obowiązków mogłoby zagrozić współpracy Komisji z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi przy prowadzeniu dochodzeń w sprawie ochrony handlu.

Przed zastosowaniem ograniczeń w okolicznościach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b), Komisja konsultuje się z odpowiednimi instytucjami, organami i jednostkami organizacyjnymi Unii lub właściwymi organami państw członkowskich, o ile nie jest jasne dla Komisji, że stosowanie ograniczenia jest przewidziane w jednym z aktów, o których mowa w tych literach.

Akapit pierwszy lit. c) nie stosuje się w przypadku, gdy interesy lub podstawowe prawa i wolności osób, których dane dotyczą, przeważają nad interesem Komisji dotyczącym współpracy z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi.

4.   Ust. 1, 2 i 3 pozostają bez uszczerbku dla stosowania innych decyzji Komisji ustanawiających przepisy wewnętrzne dotyczące przekazywania informacji osobom, których dane dotyczą, oraz ograniczenia niektórych praw zgodnie z art. 25 rozporządzenia (UE) 2018/1725 i art. 23 regulaminu wewnętrznego Komisji.

Artykuł 3

Przekazywanie informacji osobom, których dane dotyczą

1.   Komisja publikuje na swojej stronie internetowej informacje o ochronie danych, w ramach których informuje wszystkie osoby, których dane dotyczą, o prowadzonych przez siebie działaniach dotyczących ochrony handlu obejmujących przetwarzanie ich danych osobowych. W stosownych przypadkach Komisja zapewnia, aby osoby, których dane dotyczą, zostały indywidualnie poinformowane we właściwym formacie.

2.   W przypadku gdy Komisja ogranicza, w całości lub w części, przekazywanie informacji osobom, których dane dotyczą i które to dane są przetwarzane do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu lub w zakresie polityki handlowej, zapisuje ona i rejestruje powody ograniczenia zgodnie z art. 6.

Artykuł 4

Prawo dostępu przysługujące osobom, których dane dotyczą, prawo do usunięcia danych oraz prawo do ograniczenia przetwarzania

1.   W przypadku ograniczenia, całkowitego lub częściowego, prawa osób, których dane dotyczą, do dostępu do danych osobowych, do usunięcia danych lub do ograniczenia przetwarzania, o których to prawach mowa odpowiednio w art. 17, 19 i 20 rozporządzenia (UE) 2018/1725, Komisja informuje zainteresowaną osobę, której dane dotyczą, w odpowiedzi na jej wniosek o dostęp, usunięcie lub ograniczenie przetwarzania, o zastosowanych ograniczeniach i o ich głównych przyczynach oraz o możliwości złożenia skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych lub skorzystania ze środka ochrony prawnej przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

2.   Przekazanie informacji dotyczących przyczyn ograniczeń, o których mowa w ust. 1, można wstrzymać, pominąć lub można go odmawiać tak długo, jak długo takie przekazanie naruszałoby cel ograniczenia.

3.   Komisja zapisuje powody ograniczenia zgodnie z art. 6.

4.   W przypadku gdy prawo dostępu jest w całości lub w części ograniczone, osoba, której dane dotyczą, korzysta z prawa dostępu za pośrednictwem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z art. 25 ust. 6, 7 i 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Artykuł 5

Zawiadamianie osoby, której dane dotyczą, o naruszeniu ochrony danych osobowych

W przypadku gdy Komisja ogranicza zawiadomienie osoby, której dane dotyczą, o naruszeniu ochrony danych osobowych, jak określono w art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/1725, zapisuje ona i rejestruje powody ograniczenia zgodnie z art. 6 niniejszej decyzji.

Artykuł 6

Zapisywanie i rejestrowanie ograniczeń

1.   Komisja zapisuje powody wszelkich ograniczeń stosowanych na podstawie niniejszej decyzji, w tym ocenę konieczności i proporcjonalności ograniczenia, z uwzględnieniem odpowiednich elementów wskazanych w art. 25 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1725.

W tym celu we wpisie określa się, w jaki sposób wykonywanie praw mogłoby zagrozić celowi dochodzeń w sprawie ochrony handlu i w zakresie polityki handlowej lub ograniczeń mających zastosowanie na podstawie art. 2 ust. 2 lub 3, lub jaki negatywny wpływ wywarłoby na prawa i wolności innych osób, których dane dotyczą.

2.   Wpis oraz, w stosownych przypadkach, leżące u jego podstaw dokumenty zawierające elementy stanu faktycznego oraz aspekty prawne uwzględnia się w rejestrze. Udostępnia się je na żądanie Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych.

Artykuł 7

Okres obowiązywania ograniczeń

1.   Ograniczenia, o których mowa w art. 3, 4 i 5, stosuje się tak długo, jak długo mają zastosowanie powody uzasadniające ich stosowanie.

2.   W przypadku gdy przyczyny ograniczenia, o którym mowa w art. 3 lub 5, nie mają już zastosowania, Komisja znosi ograniczenie i podaje główne powody ograniczenia osobie, której dane dotyczą. Jednocześnie Komisja informuje osobę, której dane dotyczą, o możliwości wniesienia, w dowolnym momencie, skargi za pośrednictwem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych lub o możliwości skorzystania ze środka ochrony przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

3.   Komisja dokonuje przeglądu stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 3 i 5, co sześć miesięcy od jego przyjęcia i po zamknięciu dochodzenia. Następnie Komisja/administrator danych corocznie monitoruje potrzebę zachowania wszelkiego ograniczenia/wstrzymania przekazania informacji.

Artykuł 8

Przegląd przeprowadzany przez inspektora ochrony danych Komisji Europejskiej

1.   Inspektor ochrony danych jest niezwłocznie informowany, ilekroć prawa osób, których dane dotyczą, są ograniczane zgodnie z niniejszą decyzją. Inspektor ochrony danych otrzymuje, na żądanie, dostęp do wpisu oraz wszelkich leżących u jego podstaw dokumentów zawierających elementy stanu faktycznego oraz aspekty prawne.

2.   Inspektor ochrony danych może zwrócić się o przegląd ograniczeń. Inspektor ochrony danych jest informowany na piśmie o wynikach wnioskowanego przeglądu.

Artykuł 9

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 11 grudnia 2018 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 grudnia 2018 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16).

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich (Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 33).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 55).

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(6)  Przechowywanie dokumentacji w Komisji reguluje wspólny wykaz przechowywanych danych, tj. dokument regulacyjny (ostatnia wersja: SEC(2012) 713) w formie harmonogramu przechowywania, w którym określono okresy przechowywania poszczególnych rodzajów akt Komisji.

(7)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53).

(9)  Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).

(10)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(11)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89).


AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/45


Jedynie oryginalne teksty EKG ONZ mają skutek prawny w świetle międzynarodowego prawa publicznego. Status i datę wejścia w życie niniejszego regulaminu należy sprawdzać w najnowszej wersji dokumentu EKG ONZ dotyczącego statusu TRANS/WP.29/343, dostępnej pod adresem:

http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Regulamin nr 99 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji gazowo-wyładowczych źródeł światła używanych w homologowanych gazowo-wyładowczych reflektorach pojazdów o napędzie silnikowym [2018/1997]

Obejmujący wszystkie obowiązujące teksty, w tym:

Suplement nr 13 do pierwotnej wersji regulaminu – data wejścia w życie: 10 października 2017 r.

SPIS TREŚCI

REGULAMIN

1.

Zakres

2.

Przepisy administracyjne

3.

Wymogi techniczne

4.

Zgodność produkcji

5.

Sankcje z tytułu niezgodności produkcji

6.

Ostateczne zaniechanie produkcji

7.

Nazwy i adresy placówek technicznych upoważnionych do przeprowadzania badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu

ZAŁĄCZNIKI

1.

Arkusze dotyczące gazowo-wyładowczych źródeł światła

2.

Zawiadomienie

3.

Przykładowy układ znaku homologacji

4.

Metoda pomiaru właściwości elektrycznych i fotometrycznych

5.

Układ optyczny do określania położenia i kształtu łuku oraz położenia elektrod

6.

Minimalne wymagania dla procedur kontroli jakości stosowanych przez producenta

7.

Pobieranie próbek i poziomy zgodności z wymaganiami do celów protokołowania badań producenta

8.

Minimalne wymogi dotyczące pobierania próbek przez kontrolera

1.   ZAKRES

Niniejszy regulamin stosuje się do gazowo-wyładowczych źródeł światła przedstawionych w załączniku 1 do niniejszego regulaminu i przeznaczonych do stosowania w homologowanych reflektorach pojazdów samochodowych.

2.   PRZEPISY ADMINISTRACYJNE

2.1.   Definicje

2.1.1.   Termin „kategoria” stosowany jest w niniejszym regulaminie do różnych podstawowych konstrukcji znormalizowanych gazowo-wyładowczych źródeł światła. Każda kategoria posiada specjalne oznaczenie, jak na przykład: „D2S”.

2.1.2.   W obrębie tej samej kategorii do różnych „typów” (1) należą te gazowo-wyładowcze źródła światła, które różnią się tak istotnymi cechami, jak:

2.1.2.1.

Nazwa handlowa lub znak towarowy; oznacza to, że:

a)

gazowo-wyładowcze źródła światła opatrzone tą samą nazwą handlową lub znakiem towarowym, lecz wytwarzane przez różnych producentów, uważa się za gazowo-wyładowcze źródła światła różnych typów;

b)

gazowo-wyładowcze źródła światła wyprodukowane przez tego samego producenta, różniące się jedynie nazwą handlową lub znakiem towarowym, można uważać za należące do tego samego typu;

2.1.2.2.

konstrukcja bańki lub trzonka gwintowanego, o ile różnice te wpływają na parametry optyczne.

2.2.   Wystąpienie o homologację

2.2.1.   O udzielenie homologacji występuje właściciel nazwy handlowej lub znaku towarowego lub jego należycie upoważniony przedstawiciel.

2.2.2.   Do każdego wniosku o homologację należy dołączyć (zob. także pkt 2.4.2 poniżej):

2.2.2.1.

rysunki, w trzech egzemplarzach, o dostatecznym stopniu szczegółowości pozwalającym na identyfikację typu;

2.2.2.2.

opis techniczny zawierający identyfikację statecznika, jeśli statecznik nie jest zintegrowany ze źródłem światła;

2.2.2.3.

trzy próbki dla każdej barwy, której dotyczy wniosek;

2.2.2.4.

jedną próbkę statecznika, jeśli statecznik nie jest zintegrowany ze źródłem światła.

2.2.3.   W przypadku typu gazowo-wyładowczego źródła światła różniącego się tylko nazwą handlową lub znakiem towarowym od typu, który był już homologowany, wystarczy przedstawić:

2.2.3.1.

oświadczenie producenta, że przedkładany typ jest identyczny (z wyjątkiem nazwy handlowej lub znaku towarowego) i że jest wytwarzany przez tego samego producenta co już homologowany typ, który można zidentyfikować za pomocą przydzielonego kodu homologacji;

2.2.3.2.

dwie próbki noszące nową nazwę handlową lub znak towarowy.

2.2.4.   Przed udzieleniem homologacji typu istnienie zadowalających rozwiązań zapewniających skuteczną kontrolę zgodności produkcji podlega weryfikacji przez organ udzielający homologacji typu.

2.3.   Napisy

2.3.1.   Gazowo-wyładowcze źródła światła przedkładane do homologacji muszą nosić, na trzonku lub bańce, następujące oznakowanie:

2.3.1.1.

nazwa handlowa lub znak towarowy występującego o homologację;

2.3.1.2.

międzynarodowe określenie odpowiedniej kategorii.

2.3.1.3.

moc znamionowa; nie trzeba jej wskazywać osobno, jeżeli jest częścią międzynarodowego oznaczenia odpowiedniej kategorii;

2.3.1.4.

odpowiednich rozmiarów miejsce na umieszczenie znaku homologacji.

2.3.2.   Miejsce, o którym mowa powyżej w pkt 2.3.1.4, zaznacza się na rysunkach przedstawianych wraz z wnioskiem o homologację.

2.3.3.   Napisy inne niż wskazane w pkt 2.3.1 powyżej i 2.4.4 poniżej mogą być umieszczane na trzonku.

2.3.4.   Jeśli statecznik nie jest zintegrowany ze źródłem światła, statecznik wykorzystywany przy homologacji typu źródła światła jest odpowiednio oznaczony identyfikacją typu i znaku towarowego oraz znamionowym napięciem i mocą, wskazanymi w odpowiednim arkuszu danych dotyczącym gazowo-wyładowczego źródła światła.

2.4.   Homologacja

2.4.1.   Homologację przyznaje się, jeżeli wszystkie próbki typu gazowo-wyładowczego źródła światła przedłożone zgodnie z powyższymi pkt 2.2.2.3 lub 2.2.3.2 spełniają wymagania niniejszego regulaminu w wyniku badania ze statecznikiem zgodnie z pkt 2.2.2.4, jeśli statecznik nie jest zintegrowany ze źródłem światła.

2.4.2.   Każdy typ, któremu udzielono homologacji, otrzymuje kod homologacji. Pierwsza cyfra takiego kodu oznacza serię poprawek obejmujących ostatnie główne zmiany dostosowujące regulamin do postępu technicznego przed datą udzielenia homologacji.

Po znaku tym następuje kod identyfikacyjny złożony z nie więcej niż trzech znaków. Używa się tu wyłącznie cyfr arabskich i wielkich liter wymienionych w przypisie (2).

Żadna Umawiająca się Strona nie może przyznać tego samego kodu innemu typowi gazowo-wyładowczego źródła światła. Jeżeli występujący o homologację sobie tego zażyczy, ten sam kod homologacji może zostać przypisany do gazowo-wyładowczych źródeł światła emitujących zarówno światło białe, jak i selektywnie żółte (zob. pkt 2.1.2 powyżej).

2.4.3.   Komunikat o przyznaniu lub przedłużeniu, odmowie bądź cofnięciu homologacji albo o ostatecznym zaniechaniu produkcji typu gazowo-wyładowczego źródła światła na mocy niniejszego regulaminu przedstawia się Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin za pomocą formularza zgodnego ze wzorem zamieszczonym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu, dołączając rysunek w formacie nie większym niż A4 (210 × 297 mm) i w skali co najmniej 2:1, dostarczony przez wnioskodawcę.

2.4.4.   Na każdym ze źródeł światła zgodnym z typem, który homologowano na podstawie niniejszego regulaminu, oprócz oznakowań wymaganych w pkt 2.3.1 powyżej, nanosi się — w miejscu, o którym mowa w pkt 2.3.1.4 powyżej — znak homologacji międzynarodowej złożony z:

2.4.4.1.

ściętego okręgu otaczającego literę „E” z następującym po niej numerem wyróżniającym państwo, które udzieliło homologacji (3);

2.4.4.2.

kodu homologacji, umieszczonego blisko wspomnianego ściętego okręgu.

2.4.5.   Jeżeli wnioskodawca otrzymał ten sam kod homologacji dla szeregu nazw handlowych lub znaków towarowych, wówczas do spełnienia wymagań pkt 2.3.1.1 powyżej wystarczy umieszczenie jednej/jednego z nich.

2.4.6.   Oznaczenia i napisy wymienione w punktach 2.3.1 oraz 2.4.3 powyżej muszą być wyraźnie czytelne i nieusuwalne.

2.4.7.   Przykładowy układ znaku homologacji podano w załączniku 3 do niniejszego regulaminu.

3.   WYMOGI TECHNICZNE

3.1.   Definicje

Należy stosować definicje zamieszczone w rezolucji R.E.5 lub w jej kolejnych wersjach, obowiązujących w chwili składania wystąpienia o homologację.

3.2.   Specyfikacje ogólne

3.2.1.   Każda przedłożona próbka musi odpowiadać odnośnym specyfikacjom zawartym w niniejszym regulaminie w przypadku badania ze statecznikiem zgodnie z pkt 2.2.2.4 powyżej, jeżeli nie jest on zintegrowany ze źródłem światła.

3.2.2.   Gazowo-wyładowcze źródła światła muszą być zaprojektowane tak, aby w warunkach normalnej eksploatacji przez cały czas pozostawały w dobrym stanie. Ponadto nie mogą one posiadać żadnej wady konstrukcyjnej ani produkcyjnej.

3.2.3.   Łuk elektryczny musi być jedynym elementem gazowo-wyładowczego źródła światła, który emituje światło, gdy jest podłączony do zasilania.

3.3.   Produkcja

3.3.1.   Bańka gazowo-wyładowczego źródła światła nie może mieć żadnych rys lub skaz, które zmniejszałyby jego wydajność i parametry optyczne.

3.3.2.   W przypadku bańki barwionej (zewnętrznie) po 15 godzinach pracy ze statecznikiem lub źródłem światła ze statecznikiem zintegrowanym przy napięciu stosowanym w badaniu powierzchnię bańki należy delikatnie przetrzeć bawełnianą tkaniną nasączoną mieszaniną złożoną w 70 % objętości z n-heptanu i w 30 % objętości z toluenu. Po około pięciu minutach powierzchnia jest poddawana oględzinom. Nie może ona wykazywać żadnych widocznych zmian.

3.3.3.   Gazowo-wyładowcze źródła światła muszą być zaopatrzone w znormalizowane trzonki wyszczególnione w poszczególnych arkuszach danych w załączniku 1 do niniejszego regulaminie i zgodne z arkuszami danych dla trzonków zamieszczonych w publikacji IEC nr 60061.

3.3.4.   Trzonek musi być wytrzymały i trwale przytwierdzony do bańki.

3.3.5.   W celu upewnienia się, że gazowo-wyładowcze źródła światła spełniają wymagania pkt 3.3.3–3.3.4 powyżej, przeprowadza się oględziny, dokonuje kontroli wymiarów oraz – w sytuacjach, gdy jest to niezbędne – próbnego zamocowania.

3.4.   Badania

3.4.1.   Gazowo-wyładowcze źródła światła należy sezonować w sposób podany w załączniku 4 do niniejszego regulaminu.

3.4.2.   Wszystkie próbki należy badać ze statecznikiem, zgodnie z pkt 2.2.2.4 powyżej, jeśli statecznik nie jest zintegrowany ze źródłem światła.

3.4.3.   Pomiarów elektrycznych dokonuje się za pomocą przyrządów klasy co najmniej 0,2. (0,2 % dokładności pełnego zakresu)

3.5.   Położenie i wymiary elektrod, łuku i pasków

3.5.1.   Położenie geometryczne elektrod musi odpowiadać położeniu określonemu w odpowiednim arkuszu danych. Przykład metody pomiaru położenia łuku i elektrod podano w załączniku 5 do niniejszego regulaminu. Dopuszcza się również stosowanie innych metod.

3.5.1.1.   Pomiaru położenia i wymiarów elektrod źródła światła należy dokonać przed okresem sezonowania, dla nieświecącego gazowo-wyładowczego źródła światła, z zastosowaniem metod optycznych umożliwiających pomiar przez szklaną bańkę.

3.5.2.   Kształt i przemieszczenie łuku muszą spełniać wymagania podane w odpowiednim arkuszu danych.

3.5.2.1.   Pomiar należy wykonać po sezonowaniu ze źródłem światła zasilanym przez statecznik przy napięciu stosowanym w badaniu lub źródłem światła ze statecznikiem zintegrowanym przy napięciu stosowanym w badaniu.

3.5.3.   Położenie, wymiary i przepuszczalność pasków muszą spełniać wymagania podane w odpowiednim arkuszu danych.

3.5.3.1.   Pomiar należy wykonać po sezonowaniu ze źródłem światła zasilanym przez statecznik przy napięciu stosowanym w badaniu lub źródłem światła ze statecznikiem zintegrowanym przy napięciu stosowanym w badaniu.

3.6.   Charakterystyki zapłonu, rozruchu i ponownego zapłonu w stanie ciepłym

3.6.1.   Zapłon

Przy badaniu zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 do niniejszego regulaminu gazowo-wyładowcze źródło światła należy zapalić bezpośrednio i pozostawić w tym stanie.

3.6.2.   Rozruch

3.6.2.1.   W przypadku gazowo-wyładowczych źródeł światła o wartości obiektywnego strumienia świetlnego powyżej 2 000 lm:

 

Przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 gazowo-wyładowcze źródło światła musi emitować co najmniej:

 

po 1 sekundzie: 25 % obiektywnego strumienia świetlnego,

 

po 4 sekundach: 80 % obiektywnego strumienia świetlnego.

 

Wartość obiektywnego strumienia świetlnego podano we właściwym arkuszu danych.

3.6.2.2.   W przypadku gazowo-wyładowczych źródeł światła o wartości obiektywnego strumienia świetlnego nieprzekraczającej 2 000 lm i nie zawiera czarnych pasków:

 

Przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 gazowo-wyładowcze źródła światła muszą emitować co najmniej 800 lm po 1 sekundzie i co najmniej 1 000 lm po 4 sekundach.

 

Wartość obiektywnego strumienia świetlnego podano we właściwym arkuszu danych.

3.6.2.3.   W przypadku gazowo-wyładowczych źródeł światła o wartości obiektywnego strumienia świetlnego nieprzekraczającej 2 000 lm, ale zawierających czarne paski:

 

Przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 gazowo-wyładowcze źródła światła muszą emitować co najmniej 700 lm po 1 sekundzie i co najmniej 900 lm po 4 sekundach.

 

Wartość obiektywnego strumienia świetlnego podano we właściwym arkuszu danych.

3.6.2.4.   W przypadku gazowo-wyładowczych źródeł światła posiadających więcej niż jeden obiektywny strumień świetlny, przynajmniej jeden obiektywny strumień świetlny nie przekracza 2 000 lm.

 

Przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 gazowo-wyładowcze źródła światła muszą emitować co najmniej 800 lm po 1 sekundzie i co najmniej 1 000 lm po 4 sekundach.

 

Wartość obiektywnego strumienia świetlnego podano we właściwym arkuszu danych.

3.6.3.   Ponowny zapłon w stanie ciepłym

Przy badaniu zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 do niniejszego regulaminu gazowo-wyładowcze źródło światła powinno zapalać się ponownie bezpośrednio po wyłączeniu w czasie określonym w arkuszu danych. Po jednej sekundzie źródło światła musi emitować co najmniej 80 % obiektywnego strumienia świetlnego.

3.7.   Właściwości elektryczne

Przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 do niniejszego regulaminu wartość napięcia i mocy źródła światła musi mieścić się w granicach podanych we właściwym arkuszu danych.

3.8.   Strumień świetlny

Przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 do niniejszego regulaminu wartość strumienia światła powinna mieścić się w granicach podanych we właściwym arkuszu danych. W przypadku gdy dla tego samego typu przewidziano barwę białą i żółtą, wartość obiektywną stosuje się do źródeł światła emitujących światło białe, podczas gdy strumień świetlny źródła światła emitującego światło żółte powinien wynosić co najmniej 68 % tej wartości.

3.9.   Barwa

3.9.1.   Barwa emitowanego światła musi być biała albo selektywnie żółta. Ponadto właściwości kolorymetryczne, wyrażone przez współrzędne chromatyczności CIE, muszą mieścić się w granicach określonych we właściwym arkuszu danych.

3.9.2.   Definicje barwy emitowanego światła podane w regulaminie nr 48 oraz serii poprawek do tego regulaminu obowiązujących w momencie występowania o udzielenie homologacji typu mają zastosowanie w odniesieniu do niniejszego regulaminu.

3.9.3.   Pomiaru barwy dokonuje się zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 do niniejszego regulaminu pkt 10.

3.9.4.   Minimalna zawartość czerwieni w gazowo-wyładowczym źródle światła musi być taka, aby 780 nm

Formula

gdzie:

Ee (λ)

[W/nm]

oznacza rozkład widmowy strumienia promieniowania;

V (λ)

[1]

oznacza skuteczność świetlną widmową;

λ

[nm]

oznacza długość fali.

Powyższą wartość należy obliczyć z dokładnością do jednego nanometra.

3.10.   Promieniowanie UV

Promieniowanie UV gazowo-wyładowczego źródła światła musi być takie, by było ono źródłem o niskim promieniowaniu UV zgodnym z następującymi parametrami:

Formula

gdzie:

S (λ)

[1]

oznacza względny rozkład widmowy promieniowania;

km = 683

[lm/W]

oznacza fotometryczny równoważnik promieniowania.

(Definicje pozostałych symboli zawarto w pkt 3.9.4 powyżej.)

Powyższą wartość należy obliczyć z dokładnością do jednego nanometra.

Promieniowanie UV należy skorygować zgodnie z wartościami podanymi w poniższej tabeli.

λ

S(λ)

λ

S(λ)

λ

S(λ)

250

0,430

305

0,060

355

0,00016

255

0,520

310

0,015

360

0,00013

260

0,650

315

0,003

365

0,00011

265

0,810

320

0,001

370

0,000090

270

1,000

325

0,00050

375

0,000077

275

0,960

330

0,00041

380

0,000064

280

0,880

335

0,00034

385

0,000053

285

0,770

340

0,00028

390

0,000044

290

0,640

345

0,00024

395

0,000036

295

0,540

350

0,00020

400

0,000030

300

0,300

 

 

 

 

Wybrane długości fal są reprezentatywne; inne wartości powinny być interpolowane.

Wartości zgodne z „Wytycznymi IRPA/INIRC dot. limitów narażenia na promieniowanie ultrafioletowe”.

3.11.   Wzorcowe gazowo-wyładowcze źródła światła

Wzorcowe gazowo-wyładowcze źródła światła powinny być spełniać wymagania stosowane w homologacji źródeł światła oraz wymagania szczególne określone we właściwym arkuszu danych. W przypadku typu emitującego światło białe i światło selektywnie żółte wzorcowe źródło światła musi emitować światło białe.

4.   ZGODNOŚĆ PRODUKCJI

4.1.   Gazowo-wyładowcze źródła światła homologowane zgodnie z niniejszym regulaminem muszą być wyprodukowane w taki sposób, aby były zgodne z homologowanym typem, poprzez spełnienie wymagań dotyczących oznakowania oraz wymagań technicznych zawartych w pkt 3 powyżej i w załącznikach 1 i 3 do niniejszego regulaminu.

4.2.   W celu sprawdzenia, czy spełnione są wymagania pkt 4.1, przeprowadza się odpowiednie kontrole produkcji.

4.3.   Posiadacz homologacji zobowiązany jest w szczególności:

4.3.1.

zapewnić istnienie procedur skutecznej kontroli jakości wyrobów;

4.3.2.

posiadać dostęp do aparatury kontrolnej niezbędnej do sprawdzania zgodności każdego homologowanego typu;

4.3.3.

zapewnić rejestrację wyników badań i dostępność załączonych dokumentów przez czas określony w porozumieniu z organem udzielającym homologacji typu;

4.3.4.

prowadzić analizę wyników każdego rodzaju badań, stosując kryteria podane w załączniku 7do niniejszego regulaminu, w celu sprawdzenia i zapewnienia stabilności charakterystyk wyrobów, określając przy tym margines na zmiany procesu produkcyjnego;

4.3.5.

zapewnić przeprowadzanie dla każdego typu gazowo-wyładowczego źródła światła przynajmniej tych badań, których przeprowadzanie nakazano w załączniku 6 do niniejszego regulaminu;

4.3.6.

zapewnić, aby każde pobranie próbek świadczących o niezgodności z typem poddanym temu badaniu stanowiło podstawę do pobrania innej próbki oraz przeprowadzenia innego badania. Czynione są wszelkie niezbędne kroki w celu przywrócenia zgodności produkcji.

4.4.   Organ udzielający homologacji, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie zweryfikować metody kontroli zgodności stosowane w każdej jednostce zakładu produkcyjnego.

4.4.1.   Podczas każdej kontroli inspektor otrzymuje do wglądu rejestry badań oraz dokumentację nadzoru produkcji.

4.4.2.   Inspektor może pobrać wyrywkowo próbki, które zostaną zbadane w laboratorium producenta. Minimalna liczba próbek może być określana według wyników kontroli prowadzonej samodzielnie przez producenta.

4.4.3.   Gdy poziom jakości wydaje się niezadowalający lub jeżeli wydaje się konieczna weryfikacja ważności badań przeprowadzonych zgodnie z poprzednim pkt 4.4.2, prowadzący kontrolę jest zobowiązany wybrać próbki i przesłać je do upoważnionej placówki technicznej, która przeprowadziła badania homologacyjne typu.

4.4.4.   Organ udzielający homologacji typu może przeprowadzić dowolne badania określone w niniejszym regulaminie. Badania te należy przeprowadzić na wybranych losowo próbkach, nie powodując przy tym zakłóceń realizacji zobowiązań wytwórcy oraz zgodnie z kryteriami załącznika 8 do niniejszego regulaminu.

4.4.5.   Organ udzielający homologacji typu musi dążyć do przeprowadzania kontroli z częstotliwością raz na dwa lata. Kwestię tę pozostawia się jednak do uznania organu udzielającego homologacji typu zgodnie z jego wiedzą w zakresie organizacji skutecznej kontroli zgodności produkcji. W przypadku stwierdzenia negatywnych wyników organ udzielający homologacji typu jest zobowiązany zapewnić podjęcie wszelkich niezbędnych kroków w celu niezwłocznego przywrócenia zgodności produkcji.

5.   SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI

5.1.   Homologacja udzielona dla gazowo-wyładowczego źródła światła zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia określonych wymagań zgodności produkcji.

5.2.   Jeżeli Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin cofnie uprzednio udzieloną homologację, zobowiązana jest bezzwłocznie powiadomić o tym pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin za pomocą formularza komunikatu zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

6.   OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI

Jeżeli posiadacz homologacji ostatecznie zaniecha produkcji typu gazowo-wyładowczego źródła światła homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ administracji, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu stosownego zawiadomienia wyżej wymieniony organ powiadamia o tym pozostałe Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin, za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

7.   NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH UPOWAŻNIONYCH DO PRZEPROWADZANIA BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU

Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin przekazują sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz organów udzielających homologacji typu, którym należy przesyłać wydane w innych państwach formularze poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji albo ostateczne zaniechanie produkcji.


(1)  Bańka selektywnie żółta lub dodatkowa selektywnie żółta bańka zewnętrzna, zastosowana wyłącznie w celu zmiany barwy, a nie zmiany jakiejkolwiek innej właściwości gazowo-wyładowczego źródła światła emitującego światło białe, nie stanowi podstawy do zmiany typu gazowo-wyładowczego źródła światła.

(2)  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

A B C D E F G H J K L M N P R S T U V W X Y Z

(3)  Numery identyfikujące Umawiające się Strony Porozumienia z 1958 r. podano w załączniku 3 do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3), dokument ECE/TRANS/WP.29/78/Rev. 3, załącznik 3 - www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html.


ZAŁĄCZNIK 1

ARKUSZE (1) DOTYCZĄCE GAZOWO-WYŁADOWCZYCH ŹRÓDEŁ ŚWIATŁA

Arkusze odpowiedniej kategorii i grupy gazowo-wyładowczych źródeł światła, w których dana kategoria jest wymieniona z ograniczeniami stosowania tej kategorii, mają zastosowanie w wersji ujętej w rezolucji R.E.5 (1) lub jej kolejnej wersji, obowiązującej w momencie wystąpienia o homologację typu gazowo-wyładowczego źródła światła.


(1)  Od dnia 22 czerwca 2017 r. arkusze danych gazowo-wyładowczych źródeł światła, wykaz i grupa kategorii źródeł światła z ograniczeniami stosowania danej kategorii oraz ich numery arkuszy zostały ujęte w rezolucji R.E.5 z symbolem ECE/TRANS/WP.29/2016/111.


ZAŁĄCZNIK 2

Image

Tekst z obrazka

ZAŁĄCZNIK 3

PRZYKŁADOWY UKŁAD ZNAKU HOMOLOGACJI

(zob. pkt 2.4.4 niniejszego regulaminu)

Image

a = 2,5 mm min.

Powyższy znak homologacji umieszczony na gazowo-wyładowczym źródle światła oznacza, że źródło światła zostało homologowane w Zjednoczonym Królestwie (E 11) z kodem homologacji 0A01. Pierwsza cyfra numeru homologacji oznacza, że homologacji udzielono zgodnie z wymaganiami regulaminu nr 99 w jego pierwotnej wersji.


ZAŁĄCZNIK 4

METODA POMIARU WŁAŚCIWOŚCI ELEKTRYCZNYCH I FOTOMETRYCZNYCH

1.   PRZEPISY OGÓLNE

W trakcie badania zapłonu, rozruchu i ponownego zapłonu w stanie ciepłym oraz przy pomiarach właściwości elektrycznych i fotometrycznych gazowo-wyładowcze źródło światła powinno pracować w otwartej przestrzeni, w temperaturze otoczenia 25° ± 5 °C.

2.   STATECZNIK

Jeśli statecznik nie jest zintegrowany ze źródłem światła, wszystkie badania i pomiary należy przeprowadzić przy użyciu statecznika zgodnie z pkt 2.2.2.4 niniejszego regulaminu. Zasilanie używane w badaniach zapłonu i rozruchu musi być wystarczające do zapewnienia szybkiego wzrostu impulsu wysokoprądowego.

3.   POŁOŻENIE, W KTÓRYM URZĄDZENIA FUNKCJONUJĄ

Położenie, w którym urządzenia funkcjonują, musi być poziome z tolerancją ± 10°, z przewodami zasilającymi skierowanymi do dołu. Położenia podczas sezonowania i badania muszą być identyczne. Jeśli gazowo-wyładowcze źródło światła przez pomyłkę będzie pracować w niewłaściwym kierunku, należy je poddać ponownie sezonowaniu przed rozpoczęciem pomiarów. Podczas sezonowania i dokonywania pomiarów wewnątrz walca o średnicy 32 mm i długości 60 mm, współosiowego z osią odniesienia i symetrycznego względem łuku, nie mogą znajdować się żadne przewodzące prąd urządzenia elektryczne. Należy ponadto unikać magnetycznych pól rozproszenia.

4.   SEZONOWANIE

Wszystkie badania należy przeprowadzać przy użyciu źródeł światła, które były sezonowane przez co najmniej 15 cykli według następującego cyklu przełączania:

 

45 minut włączone, 15 sekund wyłączone, 5 minut włączone, 10 minut wyłączone.

5.   ZASILANIE

Wszystkie badania przeprowadza się przy takim napięciu stosowanym w badaniu, jakie podano w odnośnym arkuszu danych.

6.   BADANIE URUCHAMIANIA

Badanie uruchamiania stosuje się wobec źródeł światła, które nie zostały poddane sezonowaniu i nie były używane przez okres co najmniej 24 godzin przed badaniem.

7.   BADANIE ROZRUCHU

Badanie rozruchu stosuje się wobec źródeł światła, które nie były używane przez okres co najmniej jednej godziny przed badaniem.

8.   BADANIE PONOWNEGO ZAPŁONU W STANIE CIEPŁYM

Źródło światła należy uruchomić i pozostawić, by pracowało ze statecznikiem (który może być zintegrowany) pod napięciem stosowanym w badaniu przez okres 15 minut. Następnie należy odłączyć napięcie zasilania statecznika lub źródła światła ze zintegrowanym statecznikiem na czas określony we właściwym arkuszu danych i ponownie je włączyć.

9.   BADANIE ELEKTRYCZNE I FOTOMETRYCZNE

Przed dokonaniem pomiaru źródło światła należy ustabilizować na okres 15 minut.

10.   BARWA

Pomiaru barwy źródła światła należy dokonać w kuli całkującej przy użyciu systemu pomiarowego pokazującego współrzędne chromatyczności CIE światła odbieranego z dokładnością ± 0,002.


ZAŁĄCZNIK 5

UKŁAD OPTYCZNY DO OKREŚLANIA POŁOŻENIA I KSZTAŁTU ŁUKU ORAZ POŁOŻENIA ELEKTROD (1)

Gazowo-wyładowcze źródło światła musi być ustawione w położeniu przedstawionym na głównym rysunku odpowiedniej kategorii.

Image

Układ optyczny musi rzutować na ekran obraz A′ łuku A z zalecanym powiększeniem M = s′/s = 20. Układ optyczny musi być aplanatyczny i achromatyczny. Przysłona d musi powodować rzut łuku z niemal równoległych kierunków obserwacji w odległości ogniskowej f układu optycznego. Aby uzyskać kąt połówkowy rozproszenia nie większy niż μ = 0,5°, średnica przysłony ogniskowej w stosunku do odległości ogniskowej układu optycznego nie może przekraczać d = 2f tan(μ). Czynna średnica układu optycznego nie może przekraczać:

 

D = (1 + 1/M)d + c + (b1 + b2)/2. (wartości c, b1 i b2 podano w arkuszu określającym położenie elektrod).

Za pomocą skali na ekranie należy określić położenie elektrod. Kalibracja zestawu może być wykonana za pomocą oddzielnego rzutnika z wiązką równoległą w połączeniu ze sprawdzianem, którego cień jest rzutowany na ekran. Sprawdzian musi pokazać oś odniesienia i płaszczyznę równoległą do płaszczyzny odniesienia i w odległości „e” mm

W płaszczyźnie ekranu należy zamontować odbiornik ruchomo w pionie na linii odpowiadającej płaszczyźnie oddalonej o „e” od płaszczyzny odniesienia gazowo-wyładowczego źródła światła.

Odbiornik musi mieć względną wrażliwość spektralną ludzkiego oka. Wymiary odbiornika nie mogą przekraczać 0,2 M mm w poziomie i 0,025 M mm w pionie (M = powiększenie). Zakres mierzonych przemieszczeń musi umożliwić pomiar ugięcia łuku r i rozproszenia łuku s. Na potrzeby pomiaru światła rozproszonego odbiornik musi być okrągły o średnicy 0,2 M mm.


(1)  Jest to przykład jednej z metod pomiarowych; w badaniu tym można zastosować każdą metodę o równoważnej dokładności pomiaru.


ZAŁĄCZNIK 6

MINIMALNE WYMAGANIA DLA PROCEDUR KONTROLI JAKOŚCI STOSOWANYCH PRZEZ PRODUCENTA

1.   PRZEPISY OGÓLNE

Wymagania dotyczące zgodności uważa się za spełnione pod względem fotometrycznym (w tym pod względem promieniowania ultrafioletowego), geometrycznym, wizualnym i elektrycznym, jeżeli odstępstwa dla gazowo-wyładowczych źródeł światła z normalnej produkcji nie są większe niż te określone w odpowiednich arkuszach danych zawartych w załączniku 1 do niniejszego regulaminu oraz w odpowiednich arkuszach danych dla trzonków.

2.   MINIMALNE WYMAGANIA DLA SPRAWDZANIA ZGODNOŚCI PRZEZ PRODUCENTA

Dla każdego typu gazowo-wyładowczego źródła światła producent albo posiadacz znaku homologacji musi w odpowiednich odstępach czasu przeprowadzać badania zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu.

2.1.   Charakter badań

Badania zgodności ze specyfikacjami muszą obejmować właściwości fotometryczne, geometryczne i optyczne.

2.2.   Metody stosowane w badaniach

2.2.1.   Badania należy zasadniczo przeprowadzać zgodnie z metodami określonymi w niniejszym regulaminie.

2.2.2.   Stosowanie pkt 2.2.1 niniejszego załącznika wymaga regularnej kalibracji aparatury do badań oraz korelowania jej z pomiarami przeprowadzanymi przez organ udzielający homologacji typu.

2.3.   Charakter kontroli wyrywkowej

Próbki gazowo-wyładowczych źródeł światła wybiera się losowo z jednorodnej partii produkcji. Jednorodna partia oznacza zestaw gazowo-wyładowczych źródeł światła tego samego typu, określony zgodnie ze stosowanymi przez producenta metodami produkcji.

2.4.   Skontrolowane i zarejestrowane właściwości

Gazowo-wyładowcze źródła światła należy kontrolować, a wyniki badań zapisywać według grup właściwości zgodnie z wykazem w tabeli 1 załącznika 7 do niniejszego regulaminu.

2.5.   Kryteria akceptowalności

Producent lub posiadacz homologacji jest zobowiązany do przeprowadzenia analizy statystycznej wyników badań w celu spełnienia wymogów przepisów ustanowionych do celów weryfikacji zgodności produkcji w pkt 4.1 niniejszego regulaminu.

Zgodność jest zapewniona, jeżeli nie przekroczono poziomu dopuszczalnej niezgodności na grupę właściwości podanego w tabeli 1 załącznika 7 do niniejszego regulaminu. Oznacza to, że liczba gazowo-wyładowczych źródeł światła niespełniających wymagań dla dowolnej grupy właściwości dowolnego typu gazowo-wyładowczego źródła światła nie przekracza dopuszczalnych wartości granicznych zawartych w odnośnych tabelach 2, 3 lub 4 załącznika 7 do niniejszego regulaminu.

Uwaga: Każdy z wymogów dotyczących gazowo-wyładowczego źródła światła należy uznawać za jedną z właściwości.


ZAŁĄCZNIK 7

POBIERANIE PRÓBEK I POZIOMY ZGODNOŚCI Z WYMAGANIAMI DO CELÓW PROTOKOŁOWANIA BADAŃ PRODUCENTA

Tabela 1

Cechy charakterystyczne

Grupa właściwości

Grupowanie (*1) protokołów z badań typów gazowo-wyładowczych źródeł światła

Najmniejsza próbka 12-miesięczna na grupę (*1)

Dopuszczalny poziom niezgodności na każdą grupę właściwości (%)

Oznaczenia, czytelność i trwałość

Wszystkie typy o tych samych wymiarach zewnętrznych

315

1

Jakość bańki

Wszystkie typy z jednakowymi bańkami

315

1

Zewnętrzne wymiary (bez trzonka)

Wszystkie typy tej samej kategorii

315

1

Położenie i wymiary łuku i pasków

Wszystkie typy tej samej kategorii

200

6,5

Zapłon, rozruch i ponowny zapłon w stanie ciepłym

Wszystkie typy tej samej kategorii

200

1

Wartości napięcia i mocy gazowo-wyładowczego źródła światła

Wszystkie typy tej samej kategorii

200

1

Strumień świetlny, barwa i promieniowanie UV

Wszystkie typy tej samej kategorii

200

1

W tabeli 2 przedstawiono dopuszczalne wartości graniczne jako maksymalną liczbę stwierdzonych niezgodności odpowiadającą różnym liczbom wyników badań każdej grupy właściwości. Te wartości graniczne oparto na dopuszczalnym poziomie niezgodności 1 %, przy założeniu prawdopodobieństwa dopuszczenia równego co najmniej 0,95.

Tabela 2

Liczba wyników badań każdej właściwości

Granice kwalifikujące do przyjęcia

…–200

5

201–260

6

261–315

7

316–370

8

371–435

9

436–500

10

501–570

11

571–645

12

646–720

13

721–800

14

801–860

15

861–920

16

921–990

17

991–1 060

18

1 061 –1 125

19

1 126 –1 190

20

1 191 –1 249

21

W tabeli 3 przedstawiono dopuszczalne wartości graniczne jako maksymalną liczbę stwierdzonych niezgodności odpowiadającą różnym liczbom wyników badań każdej grupy właściwości. Te wartości graniczne oparto na dopuszczalnym poziomie niezgodności 6,5 %, przy założeniu prawdopodobieństwa dopuszczenia równego co najmniej 0,95.

Tabela 3

Liczba gazowo-wyładowczych źródeł światła w protokołach

Granica kwalifikująca do przyjęcia

Liczba gazowo-wyładowczych źródeł światła w protokołach

Granica kwalifikująca do przyjęcia

Liczba gazowo-wyładowczych źródeł światła w protokołach

Granica kwalifikująca do przyjęcia

– 200

21

541–553

47

894–907

73

201–213

22

554–567

48

908–920

74

214–227

23

568–580

49

921–934

75

228–240

24

581–594

50

935–948

76

241–254

25

595–608

51

949–961

77

255–268

26

609–621

52

962–975

78

269–281

27

622–635

53

976–988

79

282–295

28

636–648

54

989–1 002

80

296–308

29

649–662

55

1 003 –1 016

81

309–322

30

663–676

56

1 017 –1 029

82

323–336

31

677–689

57

1 030 –1 043

83

337–349

32

690–703

58

1 044 –1 056

84

350–363

33

704–716

59

1 057 –1 070

85

364–376

34

717–730

60

1 071 –1 084

86

377–390

35

731–744

61

1 085 –1 097

87

391–404

36

745–757

62

1 098 –1 111

88

405–417

37

758–771

63

1 112 –1 124

89

418–431

38

772–784

64

1 125 –1 138

90

432–444

39

785–798

65

1 139 –1 152

91

445–458

40

799–812

66

1 153 –1 165

92

459–472

41

813–825

67

1 166 –1 179

93

473–485

42

826–839

68

1 180 –1 192

94

486–499

43

840–852

69

1 193 –1 206

95

500–512

44

853–866

70

1 207 –1 220

96

513–526

45

867–880

71

1 221 –1 233

97

527–540

46

881–893

72

1 234 –1 249

98

W tabeli 4 przedstawiono dopuszczalne wartości graniczne jako procent wyników odpowiadający różnym liczbom wyników badań każdej grupy właściwości, przy założeniu prawdopodobieństwa dopuszczenia równego co najmniej 0,95.

Tabela 4

Liczba wyników badań każdej właściwości

Wartości graniczne jako procent wyników z protokołów

Wartości graniczne jako procent wyników z protokołów

Dopuszczalny poziom niezgodności 1 %

Dopuszczalny poziom niezgodności 6,5 %

1 250

1,68

7,91

2 000

1,52

7,61

4 000

1,37

7,29

6 000

1,30

7,15

8 000

1,26

7,06

10 000

1,23

7,00

20 000

1,16

6,85

40 000

1,12

6,75

80 000

1,09

6,68

100 000

1,08

6,65

1 000 000

1,02

6,55


(*1)  Zasadniczo ocena musi obejmować osobno gazowo-wyładowcze źródła światła produkowane seryjnie w poszczególnych fabrykach. Producent może grupować protokoły z kilku zakładów dotyczące tego samego typu, pod warunkiem że obowiązuje w nich ten sam system zapewnienia jakości i takie samo zarządzanie jakością.


ZAŁĄCZNIK 8

MINIMALNE WYMOGI DOTYCZĄCE POBIERANIA PRÓBEK PRZEZ KONTROLERA

1.   Uznaje się, że wymagania dotyczące zgodności są spełnione z punktu widzenia fotometrycznego, geometrycznego, wizualnego i elektrycznego, jeżeli odstępstwa dla gazowo-wyładowczych źródeł światła z normalnej produkcji nie są większe niż określone w odpowiednich arkuszach danych zawartych w załączniku 1 oraz w odpowiednich arkuszach danych dla trzonków.

2.   Zgodność gazowo-wyładowczych źródeł światła produkowanych na wielką skalę nie jest kwestionowana, jeśli wyniki są zgodne z załącznikiem 5 do niniejszego regulaminu.

3.   Jeżeli wyniki nie są zgodne z wymaganiami pkt 5 niniejszego załącznika, zgodność zostaje zakwestionowana, a od producenta żąda się doprowadzenia produkcji do zgodności z wymaganiami.

4.   Jeżeli dojdzie do zastosowania pkt 3 niniejszego załącznika, w ciągu dwóch miesięcy należy pobrać próbkę liczącą 250 gazowo-wyładowczych źródeł światła wybranych wyrywkowo z najnowszej partii produkcji.

5.   O zatwierdzeniu lub niezatwierdzeniu zgodności decyduje się zgodnie z wartościami w tabeli. Gazowo-wyładowcze źródła światła przyjmuje się lub odrzuca według każdej grupy właściwości, zgodnie z wartościami w tabeli (1).

Próbka

1 % (*1)

6,5 % (*1)

Przyjmij

Odrzuć

Przyjmij

Odrzuć

Liczność pierwszej próbki: 125

2

5

11

16

Jeżeli liczba sztuk niezgodnych wynosi więcej niż 2 (11), a mniej niż 5 (16), należy pobrać drugą próbkę liczącą 125 sztuk i dokonać oceny 250 sztuk.

6

7

26

27


(1)  Proponowany system został opracowany do stosowania przy ocenie zgodności gazowo-wyładowczych źródeł światła z dopuszczalnym poziomem niezgodności wynoszącym, odpowiednio, 1 % i 6,5 % i oparty jest na planie podwójnego pobierania próbek do celów kontroli normalnej, wg publikacji IEC nr 60410: „Sampling Plans and Procedures for Inspection by Attributes”.

(*1)  Gazowo-wyładowcze źródła światła należy kontrolować, a wyniki badań zapisywać według grup właściwości zgodnie z wykazem w tabeli 1 załącznika 7 do niniejszego regulaminu.


17.12.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/63


Od dnia 22 czerwca 2017 r. arkusze danych dla źródeł światła LED, wykaz i grupa kategorii źródeł światła z ograniczeniami stosowania danej kategorii oraz numery ich arkuszy danych zostają włączone do rezolucji R.E.5 z sygnaturą ECE/TRANS/WP.29/2016/111.

http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html.

Regulamin nr 128 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji elektroluminescencyjnych źródeł światła (LED) stosowanych w homologowanych reflektorach pojazdów o napędzie silnikowym oraz ich przyczep [2018/1998]

Obejmujący wszystkie obowiązujące teksty, w tym:

Suplement nr 7 do pierwotnej wersji regulaminu – data wejścia w życie: 16 października 2018 r.

SPIS TREŚCI

REGULAMIN

1.

Zakres

2.

Przepisy administracyjne

3.

Wymogi techniczne

4.

Zgodność produkcji

5.

Sankcje z tytułu niezgodności produkcji

6.

Ostateczne zaniechanie produkcji

7.

Nazwy i adresy placówek technicznych odpowiedzialnych za przeprowadzanie badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu

ZAŁĄCZNIKI

1.

Arkusze dotyczące źródeł światła LED

2.

Zawiadomienie

3.

Przykładowy układ znaku homologacji

4.

Metoda pomiaru właściwości elektrycznych i fotometrycznych

5.

Minimalne wymagania dla procedur kontroli jakości stosowanych przez producenta

6.

Pobieranie próbek i poziomy zgodności z wymaganiami do celów protokołowania badań producenta

7.

Minimalne wymagania dla kontroli wyrywkowej dokonywanej przez organ udzielający homologacji typu

8.

Zgodność zatwierdzona na podstawie kontroli wyrywkowej

9.

Metoda pomiaru kontrastu luminancji i równomierności luminancji obszaru emisji światła

1.   ZAKRES

Niniejszy regulamin ma zastosowanie do źródeł światła LED przedstawionych w załączniku 1 i przeznaczonych do stosowania w homologowanych reflektorach pojazdów o napędzie silnikowym oraz ich przyczep.

2.   PRZEPISY ADMINISTRACYJNE

2.1.   Definicje

2.1.1.   Definicja „kategorii”

Termin „kategoria” stosowany jest w niniejszym regulaminie do różnych podstawowych konstrukcji znormalizowanych źródeł światła LED. Każda kategoria posiada specjalne oznaczenie, na przykład: „LW1”, „LY2”, „LR2”.

2.1.2.   Definicja „typu”

W obrębie tej samej kategorii do różnych „typów” należą źródła światła LED, które różnią się tak istotnymi cechami, jak:

2.1.2.1.

nazwa handlowa lub znak towarowy.

Źródła światła LED opatrzone tą samą nazwą handlową lub znakiem towarowym, lecz wytwarzane przez różnych producentów, uważa się za należące do różnych typów. Źródła światła LED wyprodukowane przez tego samego producenta, różniące się jedynie nazwą handlową lub znakiem towarowym, można uważać za należące do tego samego typu;

2.1.2.2.

konstrukcja źródła światła, o ile różnice te wpływają na osiągi optyczne;

2.1.2.3.

napięcie znamionowe.

2.2.   Wystąpienie o homologację

2.2.1.   O udzielenie homologacji występuje właściciel nazwy handlowej lub znaku towarowego lub jego należycie upoważniony przedstawiciel.

2.2.2.   Do każdego wniosku o homologację należy dołączyć (zob. także pkt 2.4.2):

2.2.2.1.

rysunki w trzech egzemplarzach o dostatecznym stopniu szczegółowości, pozwalającym na identyfikację typu;

2.2.2.2.

zwięzły opis techniczny;

2.2.2.3.

pięć próbek.

2.2.3.   W przypadku typu źródeł światła LED różniących się tylko nazwą handlową lub znakiem towarowym od typu, który był już homologowany, wystarczy przedstawić:

2.2.3.1.

oświadczenie producenta, że typ będący przedmiotem wniosku

a)

jest identyczny (poza nazwą handlową lub znakiem towarowym) z homologowanym już typem oraz

b)

został wyprodukowany przez tego samego producenta, przy czym już homologowany typ można zidentyfikować poprzez kod homologacji;

2.2.3.2.

dwie próbki noszące nową nazwę handlową lub znak towarowy.

2.2.4.   Przed udzieleniem homologacji typu właściwy organ sprawdza, czy istnieją zadowalające środki pozwalające zapewnić skuteczną kontrolę zgodności produkcji.

2.3.   Napisy

2.3.1.   Źródła światła LED przedstawione do homologacji muszą nosić na trzonku następujące oznakowanie:

2.3.1.1.

nazwę handlową lub znak towarowy występującego o homologację;

2.3.1.2.

napięcie znamionowe;

2.3.1.3.

oznaczenie odpowiedniej kategorii;

2.3.1.4.

odpowiednich rozmiarów miejsce na umieszczenie znaku homologacji.

2.3.2.   Miejsce, o którym mowa powyżej w pkt 2.3.1.4, zaznacza się na rysunkach przedstawianych wraz z wnioskiem o homologację.

2.3.3.   Oznaczenia inne niż wskazane w pkt 2.3.1 i 2.4.4 mogą być umieszczane, pod warunkiem że nie wpłyną one negatywnie na właściwości świetlne.

2.4.   Homologacja

2.4.1.   Homologacji udziela się, jeżeli wszystkie próbki typu źródła światła LED przedstawione zgodnie z powyższymi pkt 2.2.2.3 lub 2.2.3.2 spełniają wymagania niniejszego regulaminu.

2.4.2.   Każdy typ, któremu udzielono homologacji, otrzymuje kod homologacji. Pierwszy znak takiego kodu oznacza serię poprawek obowiązujących w chwili udzielania homologacji.

Po znaku tym następuje kod identyfikacyjny złożony z nie więcej niż trzech znaków. Używa się wyłącznie następujących cyfr arabskich i wielkich liter:

„0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F G H J K L M N P R S T U V W X Y Z”.

Żadna Umawiająca się Strona nie może nadać tego samego kodu innemu typowi źródła światła LED.

2.4.3.   Zawiadomienie o udzieleniu, przedłużeniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu homologacji lub o ostatecznym zaniechaniu produkcji danego typu źródeł światła LED zgodnie z niniejszym regulaminem przekazuje się Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu, dołączając rysunek w formacie nie większym niż A4 (210 × 297 mm) i w skali co najmniej 2:1, dostarczony przez występującego o homologację.

2.4.4.   Na każde źródło światła LED zgodne z typem homologowanym na podstawie niniejszego regulaminu, oprócz oznakowań wymaganych w pkt 2.3.1, nanosi się – w miejscu, o którym mowa w pkt 2.3.1.4. – międzynarodowy znak homologacji złożony z:

2.4.4.1.

ściętego okręgu otaczającego literę „E” z następującym po niej numerem wyróżniającym państwo, które udzieliło homologacji (1);

2.4.4.2.

kodu homologacji, umieszczonego blisko wspomnianego ściętego okręgu.

2.4.5.   Jeżeli wnioskodawca otrzymał ten sam kod homologacji dla szeregu nazw handlowych lub znaków towarowych, wówczas do spełnienia wymagań pkt 2.3.1.1 wystarczy umieszczenie jednej/jednego z nich.

2.4.6.   Oznaczenia i napisy wymienione w punktach 2.3.1 oraz 2.4.4 muszą być wyraźnie czytelne i nieusuwalne.

2.4.7.   Przykładowy układ znaku homologacji podano w załączniku 3 do niniejszego regulaminu.

3.   WYMOGI TECHNICZNE

3.1.   Definicje

Należy stosować definicje zamieszczone w rezolucji R.E.5 lub w jej późniejszych wersjach, obowiązujących w chwili składania wniosku o homologację typu.

3.2.   Specyfikacje ogólne

3.2.1.   Każda próbka przedstawiona do badań musi odpowiadać odnośnym specyfikacjom zawartym w niniejszym regulaminie.

3.2.2.   Źródła światła LED muszą być zaprojektowane tak, by podczas zwykłego użytkowania przez cały czas pozostawały w dobrym stanie. Ponadto nie mogą wykazywać błędów konstrukcyjnych ani produkcyjnych.

3.2.3.   Źródła światła LED nie mogą mieć żadnych rys ani skaz na powierzchniach optycznych, które mogłyby wywierać szkodliwy wpływ na ich sprawność i charakterystykę optyczną. Powyższe weryfikuje się przy rozpoczęciu badań homologacyjnych i gdy jest to wymagane w odpowiednich punktach w niniejszym regulaminie.

3.2.4.   Źródła światła LED muszą być wyposażone w znormalizowane trzonki wyszczególnione w poszczególnych arkuszach danych w załączniku 1 i zgodne z arkuszami danych dla trzonków zamieszczonych w publikacji IEC nr 60061.

3.2.5.   Trzonek musi być wytrzymały i mocno przymocowany do pozostałych elementów źródła światła LED.

3.2.6.   W celu upewnienia się, że źródła światła LED spełniają wymagania powyższych pkt 3.2.3–3.2.5, przeprowadza się oględziny, dokonuje kontroli wymiarów oraz – w razie potrzeby – próbnego zamocowania w oprawie, zgodnie z publikacją IEC nr 60061.

3.2.7.   Elementami źródła światła LED, które po podłączeniu zasilania wytwarzają i emitują światło, mogą być jedynie dwukońcówkowe elementy półprzewodnikowe i ewentualnie jeden lub więcej elementów emitujących światło na zasadzie konwersji opartej na fluorescencji.

3.3.   Badania

3.3.1.   Źródła światła LED należy najpierw poddać sezonowaniu przy ich napięciu probierczym przez co najmniej czterdzieści osiem godzin. W przypadku wielofunkcyjnych źródeł światła LED każda funkcja sezonowana jest odrębnie.

3.3.2.   Jeżeli nie określono inaczej, pomiary właściwości elektrycznych i fotometrycznych przeprowadza się przy właściwym(-ych) napięciu(-ach) probierczym(-ych).

3.3.3.   Pomiarów elektrycznych określonych w załączniku 4 dokonuje się za pomocą przyrządów klasy co najmniej 0,2 (0,2 % dokładności pełnego zakresu).

3.4.   Położenie i wymiary obszaru emisji światła

3.4.1.   Położenie i wymiary obszaru emisji światła muszą być zgodne z wymogami określonymi w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

3.4.2.   Pomiaru dokonuje się po sezonowaniu źródła światła LED zgodnie z pkt 3.3.1.

3.5.   Strumień świetlny

3.5.1.   Przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 wartość strumienia świetlnego musi się mieścić w granicach podanych w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

3.5.2.   Pomiaru dokonuje się po sezonowaniu źródła światła LED zgodnie z pkt 3.3.1.

3.6.   Rozkład znormalizowanej światłości/rozkład skumulowanego strumienia świetlnego

3.6.1.   Przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w załączniku 4 do niniejszego regulaminu rozkład znormalizowanej światłości lub rozkład skumulowanego strumienia świetlnego muszą się mieścić w granicach podanych w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

3.6.2.   Pomiaru dokonuje się po sezonowaniu źródła światła LED zgodnie z pkt 3.3.1.

3.7.   Barwa

3.7.1.   Barwa światła emitowanego przez źródło światła LED jest określona w odpowiednim arkuszu danych. Definicje barwy emitowanego światła podane w regulaminie nr 48 oraz serii poprawek do tego regulaminu obowiązujących w momencie występowania o homologację typu mają zastosowanie w odniesieniu do niniejszego regulaminu.

3.7.2.   Barwę emitowanego światła należy mierzyć przy zastosowaniu metody określonej w załączniku 4. Zmierzona wartość całkowita współrzędnych chromatyczności musi się mieścić w wyznaczonym polu chromatyczności.

3.7.2.1.   Ponadto w przypadku źródeł światła LED emitujących światło białe, przeznaczonych do wykorzystania w przednich urządzeniach oświetleniowych, barwę mierzy się w tych samych kierunkach, jak w przypadku gdy rozkład światłości określono w odpowiednich arkuszach danych, ale tylko wtedy, gdy określona minimalna wartość światłości przekracza 50 cd/klm. Każda zmierzona wartość współrzędnych chromatyczności musi się mieścić w granicach tolerancji wynoszących 0,025 jednostki na osi x i 0,050 jednostki na osi y, zawierających zmierzoną wartość całkowitą. Wartość zmierzona w kierunku maksymalnej światłości i wszystkie wartości zmierzone dla wzorcowego źródła światła LED muszą się również mieścić w wymaganym polu chromatyczności dla światła białego.

3.7.3.   Ponadto w przypadku źródeł światła LED emitujących światło białe, minimalna zawartość barwy czerwonej musi być taka, by:

Formula

gdzie:

Ee(λ)

(jednostka: W)

oznacza rozkład widmowy natężenia promieniowania;

V(λ)

(jednostka: 1)

oznacza skuteczność świetlną widmową;

λ

(jednostka: nm)

oznacza długość fali.

Powyższą wartość należy obliczyć z dokładnością do jednego nanometra.

3.8.   Promieniowanie UV

Promieniowanie UV źródła światła LED musi być takie, by źródło światła LED należało do typu o niskim promieniowaniu UV zgodnego z:

Formula

gdzie:

S(λ) (jednostka: 1)

oznacza widmową funkcję korygującą;

km = 683 lm/W

oznacza maksymalną wartość skuteczności świetlnej promieniowania.

(Definicje pozostałych symboli zawarto w powyższym pkt 3.7.3).

Powyższą wartość należy obliczyć z dokładnością do jednego nanometra. Promieniowanie UV należy skorygować zgodnie z wartościami podanymi w poniższej tabeli:

λ

S(λ)

λ

S(λ)

λ

S(λ)

250

0,430

305

0,060

355

0,00016

255

0,520

310

0,015

360

0,00013

260

0,650

315

0,003

365

0,00011

265

0,810

320

0,001

370

0,00009

270

1,000

325

0,00050

375

0,000077

275

0,960

330

0,00041

380

0,000064

280

0,880

335

0,00034

385

0,000053

285

0,770

340

0,00028

390

0,000044

290

0,640

345

0,00024

395

0,000036

295

0,540

350

0,00020

400

0,000030

300

0,300

 

 

 

 

Uwaga: Wartości zgodne z „Wytycznymi IRPA/INIRC dot. limitów narażenia na promieniowanie ultrafioletowe”. Wybrane długości fal (w nanometrach) są reprezentatywne; inne wartości powinny być interpolowane.

3.9.   Wzorcowe źródła światła LED

Dodatkowe wymagania dotyczące wzorcowych źródeł światła LED podano w odpowiednich arkuszach zawartych w załączniku 1.

3.10.   Maksymalna temperatura badania

W przypadku gdy maksymalna temperatura badania została określona w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1, mają zastosowanie następujące wymogi:

3.10.1.

W przypadku pomiaru zgodnie z warunkami określonymi w pkt 5 załącznika 4:

a)

wartości strumienia świetlnego w wyższych temperaturach muszą się mieścić w zakresie wartości granicznych podanych w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1; oraz

b)

różnica barw nie może przekraczać 0,010.

3.10.2.

Po zakończeniu procedury pomiarowej określonej w pkt 3.10.1 źródło światła LED musi działać w sposób ciągły przez 1 000 h przy odpowiednim(-ich) napięciu(-ach) probierczym(-ych); oraz

a)

w przypadku wbudowanego rozpraszacza ciepła – w temperaturze otoczenia odpowiadającej maksymalnej temperaturze badania określonej w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1;

b)

w przypadku określonego punktu Tb – przy wartości Tb odpowiadającej maksymalnej temperaturze badania określonej w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

3.10.3.

Po zakończeniu procedury określonej w pkt 3.10.2 przy pomiarze zgodnie z warunkami określonymi w pkt 5 w załączniku 4:

a)

wartości strumienia świetlnego w wyższych temperaturach nie mogą odbiegać o więcej niż 10 % od odpowiednich wartości indywidualnej próbki zmierzonych zgodnie z pkt 3.10.1; oraz

b)

różnica barw nie może odbiegać od odpowiednich wartości indywidualnej próbki zmierzonych zgodnie z pkt 3.10.1 o więcej niż 0,010.

3.10.4.

Po zakończeniu procedury pomiarowej określonej w pkt 3.10.3 ponownie weryfikuje się spełnienie wymogów pkt 3.2.3.

3.11.   Źródła światła LED bez ograniczeń ogólnych

3.11.1.   Charakterystyka obszaru emisji światła

Wielkość i położenie nominalnego pola emitera oraz boków obszaru emisji światła mogących zapewnić powstanie granicy światła i cienia określono w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

Wartości poniższych parametrów wyznacza się przy zastosowaniu metody określonej w załączniku 9:

a)

kontrast luminancji;

b)

wielkość i położenie strefy 1a i strefy 1b;

c)

wskaźnik powierzchni R0,1 i R0,7;

d)

wartość maksymalnego odchylenia ΔL.

3.11.2.   Kontrast luminancji obszaru emisji światła

3.11.2.1.   Wartość kontrastu luminancji obszaru emisji światła musi się mieścić w granicach określonych w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

3.11.2.2.   W przypadku gdy w odpowiednim arkuszu danych określono tylko jedną stronę obszaru emisji światła, tak aby uzyskać granicę światła i cienia, strefa 1b jest położona bliżej odpowiadającej jej strony strefy 1a niż strony przeciwnej.

3.11.3.   Równomierność luminancji obszaru emisji światła

3.11.3.1.   Obszar strefy 1a (obszar emisji światła) musi się mieścić w granicach nominalnego pola emitera, jak określono w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1, a wielkość obszaru emisji światła musi się mieścić w granicach podanych w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

3.11.3.2.   Wartość R0,1 musi się mieścić w granicach podanych w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

3.11.3.3.   Wartość R0,7 musi się mieścić w granicach podanych w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1.

3.11.3.4.   Odchylenie luminancji ΔL nie może przekraczać ± 20 %.

4.   ZGODNOŚĆ PRODUKCJI

4.1.   Źródła światła LED homologowane zgodnie z niniejszym regulaminem muszą być wyprodukowane w taki sposób, aby były zgodne z homologowanym typem, poprzez spełnienie wymagań dotyczących oznakowania oraz wymagań technicznych zawartych w powyższym pkt 3 i w załącznikach 1, 4 i 5 do niniejszego regulaminu.

4.2.   W celu sprawdzenia, czy spełniono wymagania pkt 4.1, przeprowadza się odpowiednie kontrole produkcji.

4.3.   W szczególności posiadacz homologacji musi:

4.3.1.

zapewnić obecność procedur skutecznej kontroli jakości produktów;

4.3.2.

posiadać dostęp do aparatury kontrolnej niezbędnej do sprawdzania zgodności każdego homologowanego typu;

4.3.3.

zapewniać rejestrację wyników badań i dostępność załączonych dokumentów przez czas określony w porozumieniu z organem udzielającym homologacji typu;

4.3.4.

prowadzić analizę wyników każdego rodzaju badań, stosując kryteria podane w załączniku 6, w celu sprawdzenia i zapewnienia stabilności charakterystyk wyrobów, określając przy tym margines na zmiany procesu produkcyjnego;

4.3.5.

zapewniać przeprowadzanie dla każdego typu źródła światła LED przynajmniej tych badań, których przeprowadzanie nakazano w załączniku 5 do niniejszego regulaminu;

4.3.6.

dopilnować, aby każdy zestaw próbek będący dowodem niezgodności w świetle danego typu badania powodował pobranie następnej próbki i ponowne przeprowadzenie badania. Podejmuje się wszelkie niezbędne kroki w celu przywrócenia zgodności odpowiedniej produkcji.

4.4.   Właściwy organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie zweryfikować metody kontroli zgodności stosowane w każdym zakładzie produkcyjnym.

4.4.1.   Podczas każdej kontroli inspektor otrzymuje do wglądu rejestry badań oraz dokumentację nadzoru produkcji.

4.4.2.   Inspektor może pobrać losowo próbki do zbadania w laboratorium producenta. Minimalna liczba próbek może zostać ustalona na podstawie wyników weryfikacji dokonanej przez samego producenta.

4.4.3.   Gdy poziom jakości wydaje się niezadowalający lub jeżeli wydaje się konieczna weryfikacja ważności badań przeprowadzonych zgodnie z powyższym pkt 4.4.2, inspektor jest zobowiązany wybrać próbki i przesłać je do upoważnionej placówki technicznej, która przeprowadziła badania homologacyjne typu.

4.4.4.   Właściwy organ może przeprowadzić dowolne badania przewidziane w niniejszym regulaminie. Jeżeli właściwy organ podejmie decyzję o przeprowadzeniu kontroli wyrywkowych, stosuje się kryteria podane w załącznikach 7 i 8 do niniejszego regulaminu.

4.4.5.   Normalna częstotliwość kontroli z upoważnienia właściwego organu wynosi raz na dwa lata. W przypadku gdy w toku którejś z takich kontroli odnotowane zostaną wyniki negatywne, właściwy organ musi zapewnić, aby podjęto wszelkie niezbędne kroki w celu jak najszybszego przywrócenia zgodności produkcji.

5.   SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI

5.1.   Homologacja udzielona w odniesieniu do źródła światła LED zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta, jeżeli wymagania nie będą spełnione lub jeżeli źródło światła LED noszące znak homologacji nie będzie odpowiadało homologowanemu typowi.

5.2.   Jeżeli Umawiająca się Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin cofnie udzieloną przez siebie homologację, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie, za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.

6.   OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI

Jeżeli posiadacz homologacji całkowicie zaprzestanie produkcji źródła światła LED homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, jest zobowiązany poinformować o tym organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu odpowiedniego zawiadomienia organ ten informuje o tym pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin, wykorzystując w tym celu formularz zawiadomienia zgodny ze wzorem podanym w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

7.   NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH UPOWAŻNIONYCH DO PRZEPROWADZANIA BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU

Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin przekazują sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych upoważnionych do przeprowadzania badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu, którym należy przesyłać wydane w innych państwach formularze poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji bądź ostateczne zaniechanie produkcji.


(1)  Zgodnie z definicją zawartą w ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3), dokument ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.2, pkt 2.


ZAŁĄCZNIK 1

ARKUSZE (1) DOTYCZĄCE ŹRÓDEŁ ŚWIATŁA LED

Arkusze danych odpowiedniej kategorii źródeł światła LED i grupa, w której dana kategoria została wymieniona z ograniczeniami stosowania danej kategorii, mają zastosowanie w brzmieniu ujętym w rezolucji R.E.5 lub jej kolejnych wersjach, obowiązujących w dniu wystąpienia o homologację typu źródła światła LED.


(1)  Od dnia 22 czerwca 2017 r. arkusze danych dla źródeł światła LED, wykaz i grupa kategorii źródeł światła z ograniczeniami stosowania danej kategorii oraz numery ich arkuszy danych zostają włączone do rezolucji R.E.5 z sygnaturą ECE/TRANS/WP.29/2016/111.


ZAŁĄCZNIK 2

Image Tekst z obrazka

ZAŁĄCZNIK 3

PRZYKŁADOWY UKŁAD ZNAKU HOMOLOGACJI

(zob. pkt 2.4.4)

Image

Powyższy znak homologacji umieszczony na źródle światła LED oznacza, że źródło światła zostało homologowane w Zjednoczonym Królestwie (E11) z kodem homologacji 0A01. Pierwsza cyfra numeru homologacji oznacza, że homologacji udzielono zgodnie z wymaganiami regulaminu nr 128 (*1) w jego oryginalnej wersji.


(*1)  Nie wymaga zmiany w numerze homologacji.


ZAŁĄCZNIK 4

METODA POMIARU WŁAŚCIWOŚCI ELEKTRYCZNYCH I FOTOMETRYCZNYCH

Źródła światła LED wszystkich kategorii z wbudowanym rozpraszaczem ciepła mierzy się w temperaturze otoczenia (23 ± 2) °C w nieruchomym powietrzu. W przypadku tych pomiarów utrzymuje się minimalną wolną przestrzeń określoną w arkuszach danych.

W przypadku źródeł światła LED wszystkich kategorii, dla których określono temperaturę Tb, pomiarów dokonuje się, stabilizując punkt Tb w temperaturze określonej w arkuszu danych dla danej kategorii.

W przypadku gdy maksymalna temperatura badania została określona w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1, dodatkowe pomiary wykonuje się w wyższych temperaturach zgodnie z metodą opisaną w pkt 5 niniejszego załącznika.

1.   STRUMIEŃ ŚWIETLNY

1.1.   Pomiar strumienia świetlnego za pomocą metody całkowania odbywa się:

a)

w przypadku wbudowanego rozpraszacza ciepła – po 1 minucie i po 30 minutach działania; lub

b)

po ustabilizowaniu się temperatury w punkcie Tb.

1.2.   Wartości strumienia świetlnego mierzone po

a)

30 minutach; lub

b)

stabilizacji temperatury Tb

muszą być zgodne z wymaganymi wartościami minimalnymi i maksymalnymi.

W przypadku lit. a), o ile nie określono inaczej w arkuszu danych, wartość ta musi się mieścić w zakresie między 100 % a 80 % wartości zmierzonej po 1 minucie.

1.3.   Pomiary muszą być przeprowadzane przy właściwym napięciu probierczym oraz przy minimalnych i maksymalnych wartościach odpowiedniego zakresu napięcia. O ile nie zostało to uściślone w arkuszu danych, nie można przekraczać następujących odchyleń strumienia świetlnego w granicach tolerancji.

Napięcie znamionowe

Napięcie min.

Napięcie maks.

6

6,0

7,0

12

12,0

14,0

24

24,0

28,0

Odpowiednia tolerancja strumienia świetlnego (*1)

± 30 %

± 15 %

2.   ZNORMALIZOWANA ŚWIATŁOŚĆ/SKUMULOWANY STRUMIEŃ ŚWIETLNY

2.1.   Pomiary światłości rozpoczyna się:

a)

w przypadku wbudowanego rozpraszacza ciepła – po 30 minutach działania; lub

b)

w przypadku punktu Tb, określonego w odpowiednim arkuszu danych, po ustabilizowaniu temperatury w tym punkcie Tb.

2.2.   Pomiary muszą być przeprowadzane przy odpowiednim napięciu probierczym.

2.3.   Znormalizowana światłość badanej próbki jest obliczana poprzez podzielenie rozkładu światłości zmierzonej zgodnie z pkt 2.1 i 2.2 niniejszego załącznika przez strumień świetlny określony na podstawie pkt 1.2 niniejszego załącznika.

2.4.   Skumulowany strumień świetlny badanej próbki jest obliczany zgodnie z publikacją CIE 84-1989, sekcja 4.3, poprzez całkowanie wartości światłości zmierzonych na podstawie pkt 2.1 i 2.2 w obrębie stożka zawierającego kąt bryłowy.

3.   BARWA

Barwa emitowanego światła, zmierzona w tych samych warunkach, jak opisane w pkt 1.1 niniejszego załącznika, musi się mieścić w wymaganych granicach barwy.

4.   POBÓR MOCY

4.1.   Pomiar poboru mocy jest dokonywany w takich samych warunkach jak opisane w pkt 1.1 niniejszego załącznika, przy zastosowaniu wymogów określonych w pkt 3.3.3 niniejszego regulaminu.

4.2.   Pomiar poboru mocy przeprowadza się przy odpowiednim napięciu probierczym.

4.3.   Uzyskane wartości muszą być zgodne z wymaganymi wartościami minimalnymi i maksymalnymi zawartymi w odpowiednim arkuszu danych.

5.   POMIARY FOTOMETRYCZNE W PRZYPADKU OKREŚLENIA MAKSYMALNEJ TEMPERATURY BADANIA

5.1.   Temperatura i zakres temperatur

5.1.1.   Pomiary fotometryczne określone w pkt 5.3, 5.4 i 5.5 wykonuje się w podwyższonych temperaturach T w odstępach nie większych niż 25 °C, przy ciągłym działaniu źródła światła LED.

5.1.1.1.   W przypadku kategorii źródeł światła LED z wbudowanym rozpraszaczem ciepła zakres temperatur określa się na podstawie temperatury otoczenia (23 ± 2) °C podniesionej do poziomu maksymalnej temperatury badania określonej w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1, przy oczekiwanym utrzymaniu minimalnej wolnej przestrzeni określonej w odpowiednim arkuszu danych i okresie działania 30 minut po każdym zwiększeniu temperatury otoczenia.

5.1.1.2.   W przypadku źródeł światła LED kategorii, dla których określono temperaturę Tb, zakres temperatur zdefiniowano na podstawie temperatury Tb określonej w odpowiednim arkuszu danych, podniesionej do poziomu maksymalnej temperatury badania określonej w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1, przy czym temperatura w punkcie Tb zostaje ustabilizowana przed każdym pomiarem.

5.2.   Napięcie elektryczne

Pomiary muszą być przeprowadzane przy odpowiednim napięciu probierczym.

5.3.   Kierunek pomiaru światłości i współrzędnych barw

Wszystkie wartości światłości i współrzędnych barw w danym zakresie temperatur określonym w pkt 5.1 można zmierzyć w jednym i tym samym kierunku. Kierunek musi być taki, aby światłość była wyższa niż 20 cd w przypadku wszystkich pomiarów.

5.4.   Wartości strumienia świetlnego w wyższych temperaturach

Wartość strumienia świetlnego w wyższych temperaturach T w zakresie określonym na podstawie pkt 5.1 można obliczyć, korygując wartość strumienia świetlnego mierzonego zgodnie z pkt 1.2 niniejszego załącznika o stosunek wartości światłości opisanych w pkt 5.3 i wartości światłości zmierzonych w:

a)

temperaturze 23 °C, w przypadku wbudowanego rozpraszacza ciepła;

b)

w temperaturze Tb, w przypadku gdy zdefiniowano temperaturę Tb.

5.5.   Różnica barw

Różnica barw to maksymalne odchylenie wszystkich punktów barwy (określonych przez współrzędne chromatyczności x, y) w wyższych temperaturach T w zakresie określonym na podstawie pkt 5.1, od punktu barwy (x0, y0):

a)

w temperaturze 23 °C, w przypadku wbudowanego rozpraszacza ciepła:

max{√[(x(T) – x0(23 °C))2 + (y(T) – y0(23 °C))2]};

b)

w temperaturze Tb, w przypadku gdy zdefiniowano temperaturę Tb.

max{√[(x(T) – x0(Tb))2 + (y(T) – y0(Tb))2]}.


(*1)  Maksymalne odchylenie wartości strumienia świetlnego w granicach tolerancji oblicza się, stosując jako odniesienie strumień zmierzony przy napięciu probierczym. Strumień świetlny musi być zasadniczo równomierny przy zastosowaniu napięcia probierczego oraz napięcia zawartego w dopuszczalnym zakresie.


ZAŁĄCZNIK 5

MINIMALNE WYMAGANIA DLA PROCEDUR KONTROLI JAKOŚCI STOSOWANYCH PRZEZ PRODUCENTA

1.   ZASADY OGÓLNE

Uznaje się, że wymagania dotyczące zgodności są spełnione z punktu widzenia fotometrycznego, geometrycznego, wizualnego i elektrycznego, jeżeli odstępstwa dla źródeł światła LED z normalnej produkcji nie są większe niż tolerancje określone w odpowiednich arkuszach danych zawartych w załączniku 1 oraz w odpowiednich arkuszach danych dla trzonków.

2.   MINIMALNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE WERYFIKACJI ZGODNOŚCI PRZEZ PRODUCENTA

Dla każdego typu źródła światła LED producent albo posiadacz znaku homologacji musi w odpowiednich odstępach czasu przeprowadzać badania zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu.

2.1.   Charakter badań

Badania zgodności ze specyfikacjami muszą obejmować właściwości fotometryczne, geometryczne i optyczne.

2.2.   Metody stosowane w badaniach

2.2.1.   Badania należy zasadniczo przeprowadzać zgodnie z metodami określonymi w niniejszym regulaminie.

2.2.2.   Stosowanie pkt 2.2.1 niniejszego załącznika wymaga regularnej kalibracji aparatury do badań oraz korelowania jej z pomiarami przeprowadzanymi przez właściwy organ.

2.3.   Sposób pobierania próbek

Próbki źródeł światła LED wybiera się losowo z jednorodnej partii produkcji. Jednorodna partia oznacza zestaw źródeł światła LED tego samego typu, określony zgodnie ze stosowanymi przez producenta metodami produkcji.

2.4.   Skontrolowane i zarejestrowane właściwości

Źródła światła LED kontroluje się, a wyniki badań zapisuje według grup właściwości zgodnie z wykazem w tabeli 1 w załączniku 6.

2.5.   Kryteria akceptowalności

Producent albo posiadacz homologacji jest zobowiązany do przeprowadzenia analizy statystycznej wyników badań w celu spełnienia wymogów ustanowionych do celów weryfikacji zgodności produkcji w pkt 4.1 niniejszego regulaminu.

Zgodność jest zapewniona, jeżeli nie przekroczono poziomu akceptowalnej niezgodności na grupę właściwości podanego w tabeli 1 załącznika 6. Oznacza to, że liczba źródeł światła LED niespełniających wymagań dla dowolnej grupy właściwości dowolnego typu źródła światła LED nie przekracza dopuszczalnych wartości granicznych zawartych w odnośnych tabelach 2, 3 lub 4 w załączniku 6.

Uwaga: Każdy z wymogów dotyczących źródła światła LED uznaje się za jedną z właściwości.


ZAŁĄCZNIK 6

POBIERANIE PRÓBEK I POZIOMY ZGODNOŚCI Z WYMAGANIAMI DO CELÓW PROTOKOŁOWANIA BADAŃ PRODUCENTA

Tabela 1

Cechy charakterystyczne

Grupa właściwości

Grupowanie (*1) protokołów z badań typów źródeł światła LED

Najmniejsza próbka 12-miesięczna na grupę (*1)

Akceptowalny poziom niezgodności na każdą grupę właściwości (%)

Oznakowanie, czytelność i trwałość

Wszystkie typy o tych samych wymiarach zewnętrznych

315

1

Zewnętrzne wymiary źródła światła LED (bez trzonka/podstawki)

Wszystkie typy tej samej kategorii

200

1

Wymiary trzonków i podstawek

Wszystkie typy tej samej kategorii

200

6,5

Wymiary związane z powierzchnią emitującą światło i z elementami wewnętrznymi (*2)

Wszystkie źródła światła LED jednego typu

200

6,5

Wartości początkowe, moc, barwa i strumień świetlny (*2)

Wszystkie źródła światła LED jednego typu

200

1

Rozkład znormalizowanej światłości lub skumulowanego strumienia świetlnego

Wszystkie źródła światła LED jednego typu

20

6,5

W tabeli 2 przedstawiono dopuszczalne wartości graniczne jako maksymalną liczbę stwierdzonych niezgodności odpowiadającą różnym liczbom wyników badań każdej grupy właściwości. Wartości graniczne oparto na akceptowalnym poziomie niezgodności 1 %, przy założeniu prawdopodobieństwa akceptacji równego co najmniej 0,95.

Tabela 2

Liczba wyników badań każdej właściwości

Dopuszczalne wartości graniczne

20

0

21–50

1

51–80

2

81–125

3

126–200

5

201–260

6

261–315

7

316–370

8

371–435

9

436–500

10

501–570

11

571–645

12

646–720

13

721–800

14

801–860

15

861–920

16

921–990

17

991–1 060

18

1 061 –1 125

19

1 126 –1 190

20

1 191 –1 249

21

W tabeli 3 przedstawiono dopuszczalne wartości graniczne jako maksymalną liczbę stwierdzonych niezgodności odpowiadającą różnym liczbom wyników badań każdej grupy właściwości. Wartości graniczne oparto na akceptowalnym poziomie niezgodności 6,5 %, przy założeniu prawdopodobieństwa akceptacji równego co najmniej 0,95.

Tabela 3

Liczba źródeł światła LED w dokumentacji

Wartość graniczna

Liczba źródeł światła LED w dokumentacji

Wartość graniczna

Liczba źródeł światła LED w dokumentacji

Wartość graniczna

20

3

500–512

44

881–893

72

21–32

5

513–526

45

894–907

73

33–50

7

527–540

46

908–920

74

51–80

10

541–553

47

921–934

75

81–125

14

554–567

48

935–948

76

126–200

21

568–580

49

949–961

77

201–213

22

581–594

50

962–975

78

214–227

23

595–608

51

976–988

79

228–240

24

609–621

52

989–1 002

80

241–254

25

622–635

53

1 003 –1 016

81

255–268

26

636–648

54

1 017 –1 029

82

269–281

27

649–662

55

1 030 –1 043

83

282–295

28

663–676

56

1 044 –1 056

84

296–308

29

677–689

57

1 057 –1 070

85

309–322

30

690–703

58

1 071 –1 084

86

323–336

31

704–716

59

1 085 –1 097

87

337–349

32

717–730

60

1 098 –1 111

88

350–363

33

731–744

61

1 112 –1 124

89

364–376

34

745–757

62

1 125 –1 138

90

377–390

35

758–771

63

1 139 –1 152

91

391–404

36

772–784

64

1 153 –1 165

92

405–417

37

785–798

65

1 166 –1 179

93

418–431

38

799–812

66

1 180 –1 192

94

432–444

39

813–825

67

1 193 –1 206

95

445–458

40

826–839

68

1 207 –1 220

96

459–472

41

840–852

69

1 221 –1 233

97

473–485

42

853–866

70

1 234 –1 249

98

486–499

43

867–880

71

 

 

W tabeli 4 przedstawiono dopuszczalne wartości graniczne jako odsetek wyników odpowiadający różnym liczbom wyników badań każdej grupy właściwości, przy założeniu prawdopodobieństwa akceptacji równego co najmniej 0,95.

Tabela 4

Liczba wyników badań każdej właściwości

Dopuszczalne wartości graniczne jako odsetek wyników z protokołów

Akceptowalny poziom niezgodności 1 %

Dopuszczalne wartości graniczne jako odsetek wyników z protokołów

Akceptowalny poziom niezgodności 6,5 %

1 250

1,68

7,91

2 000

1,52

7,61

4 000

1,37

7,29

6 000

1,30

7,15

8 000

1,26

7,06

10 000

1,23

7,00

20 000

1,16

6,85

40 000

1,12

6,75

80 000

1,09

6,68

100 000

1,08

6,65

1 000 000

1,02

6,55


(*1)  Zasadniczo ocena obejmuje osobno źródła światła LED produkowane seryjnie w poszczególnych fabrykach. Producent może grupować protokoły z kilku zakładów dotyczące tego samego typu, pod warunkiem że obowiązuje w nich ten sam system zapewnienia jakości i takie samo zarządzanie jakością.

(*2)  W przypadku gdy źródło światła LED posiada więcej niż jedną funkcję świetlną, dana grupa właściwości (wymiary, moc, barwa i strumień świetlny) dotyczy każdego elementu z osobna.


ZAŁĄCZNIK 7

MINIMALNE WYMAGANIA DLA KONTROLI WYRYWKOWEJ DOKONYWANEJ PRZEZ ORGAN UDZIELAJĄCY HOMOLOGACJI TYPU

1.   Zasady ogólne

Uznaje się, że wymagania dotyczące zgodności są spełnione z punktu widzenia fotometrycznego, geometrycznego, wizualnego i elektrycznego, jeżeli odstępstwa dla źródeł światła LED z normalnej produkcji nie są większe niż tolerancje określone w odpowiednich arkuszach danych zawartych w załączniku 1 oraz w odpowiednich arkuszach danych dla trzonków.

2.   Zgodność źródeł światła LED pochodzących z produkcji masowej nie jest kwestionowana, jeśli wyniki są zgodne z załącznikiem 8 do niniejszego regulaminu.

3.   Jeżeli wyniki nie są zgodne z wymaganiami załącznika 8 do niniejszego regulaminu, zgodność zostaje zakwestionowana, a od producenta żąda się doprowadzenia produkcji do zgodności z wymaganiami.

4.   Jeżeli dojdzie do zastosowania pkt 3 niniejszego załącznika, w ciągu dwóch miesięcy należy pobrać próbkę liczącą 250 źródeł światła LED wybranych losowo z najnowszej serii produkcyjnej.


ZAŁĄCZNIK 8

ZGODNOŚĆ ZATWIERDZONA NA PODSTAWIE KONTROLI WYRYWKOWEJ

O zatwierdzeniu lub niezatwierdzeniu zgodności decyduje się zgodnie z wartościami w tabeli 1. Źródła światła LED przyjmuje się lub odrzuca według każdej grupy właściwości, zgodnie z wartościami w tabeli (1).

 

1 % (*1)

6,5 % (*1)

Przyjęcie

Odrzucenie

Przyjęcie

Odrzucenie

Liczność pierwszej próbki: 125 sztuk

2

5

11

16

Jeżeli liczba sztuk niezgodnych wynosi więcej niż 2 (11), a mniej niż 5 (16), należy pobrać drugą próbkę liczącą 125 sztuk i dokonać oceny 250 sztuk.

6

7

26

27


(1)  Proponowany system został opracowany do stosowania przy ocenie zgodności źródeł światła LED z akceptowalnym poziomem niezgodności wynoszącym, odpowiednio, 1 % i 6,5 % i oparty jest na planie podwójnego pobierania próbek do celów kontroli normalnej, według publikacji IEC nr 60410: „Sampling Plans and Procedures for Inspection by Attributes”.

(*1)  Źródła światła LED kontroluje się, a wyniki badań zapisuje według grup właściwości zgodnie z wykazem w tabeli 1 w załączniku 6.


ZAŁĄCZNIK 9

METODA POMIARU KONTRASTU LUMINANCJI I RÓWNOMIERNOŚCI LUMINANCJI OBSZARU EMISJI ŚWIATŁA

1.   Urządzenia do pomiaru luminancji muszą być w stanie klarownie odróżnić, czy kontrast luminancji obszaru emisji światła jest powyżej czy też poniżej poziomu wymaganego dla badanego źródła światła LED.

Urządzenia muszą ponadto mieć rozdzielczość 20 μm lub mniejszą w obszarze większym niż obszar emisji światła badanego źródła światła LED. W przypadku gdy takie urządzenia mają rozdzielczość mniejszą niż 10 μm, sąsiednie wartości pomiaru luminancji są uśredniane arytmetycznie, aby odpowiadały wartości luminancji obrazu między 10 a 20 μm.

2.   Pomiary luminancji danej powierzchni wykonuje się na siatce o jednakowych odległościach w obu kierunkach.

3.   Strefę 1a i strefę 1b określa się na podstawie pomiarów luminancji dla obszaru, który składa się z nominalnego pola emitera określonego w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1 i powiększonego na wszystkie strony o 10 % odpowiedniego wymiaru pola (zob. rys. 1). Wartość L98 stanowi 98. percentyl wszystkich wartości przedmiotowych pomiarów luminancji.

3.1.   Strefę 1a (obszar emisji światła) stanowi najmniejszy opisany prostokąt mający takie samo ustawienie jak nominalne pole emitera i zawierający wszystkie pomiary luminancji o wartości równej co najmniej 10 % wartości L98. Wartość L1 jest średnią arytmetyczną wartości wszystkich pomiarów luminancji w strefie 1a (zob. rys. 2). Wartość R0,1 to wskaźnik powierzchni strefy 1a, w przypadku gdy wartość luminancji przekracza 10 % wartości L1. Wartość R0,7 to wskaźnik powierzchni strefy 1a, w przypadku gdy wartość luminancji przekracza 70 % wartości L1.

3.2.   Strefę 1b stanowi najmniejszy opisany prostokąt mający takie samo ustawienie jak nominalne pole emitera i zawierający wszystkie pomiary luminancji o wartości wynoszącej co najmniej 70 % wartości L98.

4.   Strefa 2 ma w obu kierunkach wielkość 1,5 raza większą od nominalnego pola emitera określonego w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1 i jest ustawiona symetrycznie do nominalnego pola emitera w odległości d0 = 0,2 mm od strefy 1a, o ile w arkuszu danych nie określono inaczej (zob. rys. 3). Wartość L2 jest średnią arytmetyczną 1 % wszystkich zmierzonych wartości luminancji w strefie 2, które stanowią najwyższe wartości.

W przypadku gdy w odpowiednim arkuszu danych określono więcej niż jedną stronę strefy 1a (obszar emisji światła), tak aby uzyskać granicę światła i cienia, dla każdej z tych stron wyznacza się wartość L2 zgodnie z powyższym opisem.

5.   Wartość(-ci) kontrastu luminancji to stosunek wartości luminancji L1 strefy 1a i wartości luminancji L2 strefy(stref) 2.

6.   W przypadku gdy nominalne pole emitera określone w odpowiednim arkuszu danych w załączniku 1 jest podzielone na n obszarów (np. n = 1 × 4), taki sam podział stosuje się również do strefy 1a.

6.1.   Dla każdego z n obszarów wartości L1,i (i = 1, …, n) stanowią średnią arytmetyczną wartości wszystkich pomiarów luminancji w odpowiednim obszarze.

6.2.   Wartość ΔL stanowi maksymalne względne odchylenie wszystkich wartości luminancji L1,i od wartości luminancji L1.

ΔL = Max {(L1,i – L1)/L1; i = 1, …, n}

Rysunek 1

Zwiększenie nominalnego pola emitera

Image

Nominalne pole emitera

(wielkość i położenie

określone w arkuszu danych)

Obszar pomiarów

luminancji

Płaszczyzna odniesienia

Oś odniesienia

Rysunek 2

Określenie strefy 1a i strefy 1b

Image

Strefa 1b (zawiera wszystkie

wartości ≥ 70 % wartości L98)

Strefa 1a

(zawiera wszystkie

wartości ≥ 10 % wartości L98)

Płaszczyzna odniesienia

Oś odniesienia

Rysunek 3

Określenie strefy 2

Image

— 1,5 × wymiar nominalnego pola emitera

— odległość d0 od strony granicy światła i cieniastrefy 1a

Strefa 2

Płaszczyzna odniesienia

Oś odniesienia