17.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/1

---

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2018/1001

z dnia 16 lipca 2018 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Malediwów

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2018/1006 z dnia 16 lipca 2018 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Malediwów (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 16 lipca 2018 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2018/1006 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Malediwów („Malediwy”). Decyzja Rady przewiduje, między innymi, zamrożenie środków finansowych oraz zasobów gospodarczych niektórych osób, podmiotów lub organów odpowiedzialnych za podważanie praworządności lub utrudniające zastosowanie pluralistycznego rozwiązania politycznego na Malediwach, a także osób i podmiotów odpowiedzialnych za poważne łamanie lub naruszenia praw człowieka w tym kraju. Osoby te, podmioty i organy są wymienione w wykazie w załączniku do decyzji (WPZiB) 2018/1006.

(2)	Wdrożenie decyzji (WPZiB) 2018/1006 wymaga dalszych działań Unii.

(3)	Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisja Europejska powinny zatem przedstawić wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją na Malediwach.

(4)

Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu oraz z prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami.

(5)	Uprawnienia do sporządzania i zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę w celu zapewnienia spójności z procedurą sporządzania, zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji (WPZiB) 2018/1006.

(6)

Na potrzeby wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia jak największej pewności prawa w Unii nazwiska i inne istotne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki pieniężne i zasoby gospodarcze mają zostać zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, muszą zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie operacje przetwarzania danych osobowych powinny odbywać się zgodnie z rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (2) oraz (WE) nr 45/2001 (3).

(7)	Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem.

(8)	Państwa członkowskie powinny określić zasady stosowania sankcji w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić ich realizację. Sankcje takie powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(9)	W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie w trybie natychmiastowym, wraz z jego publikacją,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)

„roszczenie” oznacza dowolne roszczenie, niezależnie od tego, czy jest dochodzone w postępowaniu sądowym, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, wynikające z umowy lub transakcji, lub pozostające w związku z umową lub transakcją, w szczególności obejmujące: (i) roszczenie o wykonanie zobowiązania wynikającego z umowy lub transakcji lub pozostającego w związku z umową lub transakcją; (ii) roszczenie o przedłużenie terminu płatności lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub zabezpieczenia w jakiejkolwiek formie; (iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji; (iv) powództwo wzajemne; (v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b)

„umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje obligacje, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c)	„właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d)	„zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do pozyskania środków finansowych, towarów lub usług;

e)	„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f)

„zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

g)

„środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści ekonomiczne, w tym między innymi: (i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze, (ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne, (iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne, (iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa, (v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje należytego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe, (vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne, oraz (vii) dokumenty poświadczające udział w środkach finansowych lub zasobach finansowych;

h)	„terytorium Unii” obejmuje terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach ustalonych w tym Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 2

1.   Zamrożone zostają wszystkie środki pieniężne i zasoby gospodarcze należące do lub będące własnością, w posiadaniu lub znajdujące się pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2.   Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom ujętym w załączniku I ani na ich rzecz – bezpośrednio lub pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3.   Załącznik I zawiera wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, które, zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji (WPZiB) 2018/1006, zostały uznane przez Radę za:

a)	podważające praworządność lub utrudniające zastosowanie pluralistycznego rozwiązania politycznego na Malediwach, w tym poprzez akty przemocy, represje lub podżeganie do przemocy;

b)	uczestniczące w planowaniu, kierowaniu nimi lub popełnianiu poważnych naruszeń praw człowieka lub nadużyć w tym zakresie; oraz

c)	powiązane z osobami, o których mowa w lit. a) i b).

Artykuł 3

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, lub udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a)

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych wymienionych w wykazie w załączniku I oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym do zapłacenia za żywność, leki i leczenie oraz uiszczenia podatków, składek ubezpieczeniowych, opłat z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego i opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub na zwrot poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

d)	niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich i Komisję, co najmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia, o powodach, dla których uważa, że należy wydać specjalne zezwolenie; lub

e)

przedmiotem wpłaty na rachunek lub wypłaty z rachunku misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 4

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków pieniężnych lub zasobów gospodarczych, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a)

środki pieniężne lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim przed tą datą lub po tej dacie;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c)	orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; oraz

d)	uznanie takiego orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 5

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ ujęty w wykazie w załączniku I jest należna na podstawie umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub z zobowiązania powstałego dla danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostały ujęte w wykazie w załączniku I, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na zwolnienie niektórych zamrożonych środków pieniężnych lub zasobów gospodarczych, o ile właściwy organ stwierdził, że:

a)	środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ ujęte w wykazie w załączniku I; oraz

b)	dokonanie płatności nie narusza art. 2 ust. 2.

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 6

1.   Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane im przez strony trzecie na rachunek ujętych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o ile wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje odpowiedni właściwy organ o takich transakcjach.

2.   Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)	odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b)	płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2; lub

c)	płatności należnych na podstawie orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego w Unii lub wykonalnego w danym państwie członkowskim.

Artykuł 7

1.   Bez uszczerbku dla obowiązujących zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a)

niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio albo za pośrednictwem państw członkowskich; oraz

b)	współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji.

2.   Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.

3.   Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 8

Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2.

Artykuł 9

1.   Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu jakiegokolwiek rodzaju odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2.   Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 10

1.   Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku I;

b)	jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2.   We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane w ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 11

1.   Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi odpowiednimi informacjami dostępnymi im w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami:

a)	dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na podstawie art. 2 oraz zezwoleń udzielonych na podstawie art. 3, 4 i 5;

b)	dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2.   Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wykonanie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

1.   W przypadku gdy Rada zdecyduje o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 2, zmienia odpowiednio załącznik I.

2.   Rada powiadamia o swojej decyzji, w tym o powodach umieszczenia w wykazie, bezpośrdenio osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy,o których mowa w ust. 1 jeżeli ich adres jest znany lub jeżeli ich adres nie jest znany, poprzez publikację zawiadomienia umożliwiając takiej osobie, podmiotowi lub organowi zgłoszenie uwag.

3.   W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzjii powiadamia stosownie zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, zainteresowany podmiot lub organ.

4.   Wykaz w załączniku I jest poddawany regularnym przeglądom, które mają miejsce co najmniej raz na 12 miesięcy.

5.   Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 13

1.   Załącznik I zawiera powody umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, pomiotów lub organów.

2.   Załącznik I zawiera – w przypadku gdy są one dostępne – informacje, które są niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. W przypadku osób prawnych, podmiotów oraz organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę wpisu do rejestru, numer w rejestrze i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 14

1.   Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz wprowadzają wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 15

1.   Komisja przetwarza dane osobowe w celu realizacji zadań spoczywających na niej na mocy niniejszego rozporządzenia. Do zadań w tym zakresie należy:

a)	włączanie treści załącznika I do elektronicznego „skonsolidowanego wykazu osób, grup i podmiotów podlegających sankcjom finansowym Unii” oraz na interaktywnej mapie sankcji, które są ogólnie dostępne;

b)	przetwarzanie informacji na temat wpływu środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, takich jak wartość zamrożonych środków finansowych i informacje o zezwoleniach wydanych przez właściwe organy.

2.   Na potrzeby ust. 1 służby Komisji określone w załączniku II są wyznaczone jako „administrator danych” z ramienia Komisji w rozumieniu art. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 45/2001 w celu zapewnienia, by zainteresowane osoby fizyczne mogły wykonywać swoje prawa zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

Artykuł 16

1.   Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach swoich adresów stron internetowych wymienionych w załączniku II.

2.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3.   W przypadku gdy niniejsze rozporządzenie określa wymóg powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się z Komisją, adres i inne dane kontaktowe na potrzeby takiego porozumiewania się wskazuje się w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a)	na terytorium Unii, w tym także w jej przestrzeni powietrznej;

b)	na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c)	wobec każdej osoby fizycznej będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Zob. s. 24 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(3)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

---

---

---

17.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/10

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1002

z dnia 16 lipca 2018 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/1153 w celu wyjaśnienia i uproszczenia procedury korelacji oraz dostosowania jej do zmian w rozporządzeniu (UE) 2017/1151

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 13 ust. 7 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W oparciu o doświadczenia zdobyte podczas wdrażania rozporządzenia Komisji (UE) 2017/1151 (2) i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1153 (3) stało się oczywiste, że niektóre elementy tego drugiego rozporządzenia powinny zostać zmienione.

(2)

Należy uzupełnić istniejącą metodę określania punktów końcowych linii interpolacji stosowanej do obliczania wartości emisji CO2 NEDC pojedynczego pojazdu. Te punkty końcowe, które są reprezentowane przez badany pojazd o najwyższych wartościach emisji CO2 i badany pojazd o najniższych wartościach, należy zdefiniować w taki sposób, aby różnica między wysoką i niską wartością dla tych dwóch badanych pojazdów wynosiła co najmniej 5 g CO2/km.

(3)	W celu uniknięcia sytuacji, w której wartości emisji CO2 poszczególnych pojazdów ustala się na podstawie linii interpolacji, które nie zapewniają minimalnej różnicy, należy bezzwłoczne wprowadzić tę zmianę w życie.

(4)

Jeżeli do celów homologacji typu na podstawie rozporządzenia (UE) 2017/1151 stosuje się rodziny macierzy obciążenia drogowego, obliczenie wartości emisji CO2 pojedynczego pojazdu należącego do takiej rodziny należy uprościć poprzez ustalenie współczynników obciążenia drogowego stosowanych do obliczania wartości NEDC CO2 na podstawie współczynników obciążenia drogowego pojedynczego pojazdu określonych na mocy rozporządzenia (UE) 2017/1151.

(5)	Aby zapewnić rzetelne wyniki korelacji, należy dodać liczbę cylindrów jako parametr wejściowy wprowadzany do narzędzia korelacji.

(6)	Należy również przy tej okazji skorygować pewne błędy redakcyjne w tekście.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/1153 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1151 z dnia 1 czerwca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów, zmieniające dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 1230/2012 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 692/2008 (Dz.U. L 175 z 7.7.2017, s. 1).

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1153 z dnia 2 czerwca 2017 r. ustanawiające metodę określania parametrów korelacji niezbędnych do odzwierciedlenia zmian w regulacyjnej procedurze badań oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1014/2010 (Dz.U. L 175 z 7.7.2017, s. 679).

---

---

17.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/16

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1003

z dnia 16 lipca 2018 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/1152 w celu wyjaśnienia i uproszczenia procedury korelacji oraz dostosowania jej do zmian w rozporządzeniu (UE) 2017/1151

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 z dnia 11 maja 2011 r. określające normy emisji dla nowych lekkich pojazdów dostawczych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 13 ust. 6 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W oparciu o doświadczenia zdobyte podczas wdrażania rozporządzenia Komisji (UE) 2017/1151 (2) i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1152 (3) stało się oczywiste, że niektóre elementy tego drugiego rozporządzenia powinny zostać zmienione.

(2)

Należy uzupełnić istniejącą metodę określania punktów końcowych linii interpolacji stosowanej do obliczania wartości emisji CO2 NEDC pojedynczego pojazdu. Te punkty końcowe, które są reprezentowane przez badany pojazd o najwyższych wartościach emisji CO2 i badany pojazd o najniższych wartościach, należy zdefiniować w taki sposób, aby różnica między wysoką i niską wartością dla tych dwóch badanych pojazdów wynosiła co najmniej 5 g CO2/km.

(3)	W celu uniknięcia sytuacji, w której wartości emisji CO2 poszczególnych pojazdów ustala się na podstawie linii interpolacji, które nie zapewniają minimalnej różnicy, należy bezzwłoczne wprowadzić tę zmianę w życie.

(4)

Jeżeli do celów homologacji typu na podstawie rozporządzenia (UE) 2017/1151 stosuje się rodziny macierzy obciążenia drogowego, obliczenie wartości emisji CO2 NEDC pojedynczego pojazdu należącego do takiej rodziny należy uprościć poprzez ustalenie współczynników obciążenia drogowego stosowanych do obliczania wartości NEDC CO2 na podstawie współczynników obciążenia drogowego pojedynczego pojazdu określonych na mocy rozporządzenia (UE) 2017/1151.

(5)	W odniesieniu do niekompletnych pojazdów kategorii N1 należy uwzględnić zmianę załącznika XII do rozporządzenia (UE) 2017/1151 w celu określenia współczynników obciążenia drogowego stosowanych jako parametr wejściowy do narzędzia korelacji.

(6)	Aby zapewnić rzetelne wyniki korelacji, należy dodać liczbę cylindrów jako parametr wejściowy wprowadzany do narzędzia korelacji.

(7)	Należy również przy tej okazji skorygować pewne błędy redakcyjne w tekście.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/1152 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 145 z 31.5.2011, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1151 z dnia 1 czerwca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów, zmieniające dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 1230/2012 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 692/2008 (Dz.U. L 175 z 7.7.2017, s. 1).

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1152 z dnia 2 czerwca 2017 r. ustanawiające metodę określania parametrów korelacji niezbędnych do odzwierciedlenia zmian w regulacyjnej procedurze badań w odniesieniu do lekkich samochodów dostawczych oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 293/2012 (Dz.U. L 175 z 7.7.2017, s. 644).

---

---

17.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/22

---

DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2018/1004

z dnia 3 lipca 2018 r.

przedłużająca mandat szefa Misji Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah) (EU BAM Rafah/1/2018)

KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38 akapit trzeci,

uwzględniając wspólne działanie Rady 2005/889/WPZiB z dnia 25 listopada 2005 r. ustanawiające Misję Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah, EU BAM Rafah (1), w szczególności jej art. 10 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 wspólnego działania 2005/889/WPZiB Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) jest upoważniony, w myśl art. 38 Traktatu, do podejmowania odpowiednich decyzji w celu sprawowania kontroli politycznej i kierownictwa strategicznego nad Misją Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah), w tym decyzji w sprawie mianowania szefa misji.

(2)	W dniu 8 grudnia 2017 r. KPiB przyjął decyzję (WPZiB) 2017/2430 (2) w sprawie mianowania Günthera FREISLEBENA szefem misji EU BAM Rafah od dnia 4 grudnia 2017 r. do dnia 30 czerwca 2018 r.

(3)	W dniu 29 czerwca 2018 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2018/943 (3) w sprawie przedłużenia mandatu EU BAM Rafah od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r.

(4)	Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zaproponował przedłużenie mandatu Günthera FREISLEBENA jako szefa misji EU BAM Rafah od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r.

(5)	Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2018 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedłuża się mandat Günthera FREISLEBENA jako szefa misji EU BAM Rafah od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2018 r.

---

(1)  Dz.U. L 327 z 14.12.2005, s. 28.

(2)  Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2017/2430 z dnia 8 grudnia 2017 r. w sprawie mianowania szefa Misji Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah) (EU BAM Rafah/2/2017) (Dz.U. L 344 z 23.12.2017, s. 9).

(3)  Decyzja Rady (WPZiB) 2018/943 z dnia 29 czerwca 2018 r. w sprawie zmiany wspólnego działania 2005/889/WPZiB ustanawiającego Misję Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah) (Dz.U. L 166 z 3.7.2018, s. 19).

---

17.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/23

---

DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2018/1005

z dnia 3 lipca 2018 r.

w sprawie przedłużenia mandatu szefa Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (EUPOL COPPS/1/2018)

KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38 akapit trzeci,

uwzględniając decyzję Rady 2013/354/WPZiB z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (1), w szczególności jej art. 9 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 decyzji 2013/354/WPZiB Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) jest upoważniony, zgodnie z art. 38 Traktatu, do podejmowania odpowiednich decyzji w celu sprawowania kontroli politycznej i kierownictwa strategicznego nad Misją Policyjną Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS), w tym decyzji w sprawie mianowania szefa misji.

(2)	W dniu 28 września 2017 r. KPiB przyjął decyzję EUPOL COPPS/1/2017 (2) w sprawie mianowania Kauka AALTOMAA szefem misji EUPOL COPPS od dnia 1 października 2017 r. do dnia 30 czerwca 2018 r.

(3)	W dniu 29 czerwca 2018 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2018/942 (3) w sprawie przedłużenia mandatu EUPOL COPPS od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r.

(4)	Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zaproponował, aby przedłużyć mandat Kauka AALTOMAA jako szefa misji EUPOL COPPS od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r.

(5)	Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2018 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedłuża się mandat Kauka AALTOMAA jako szefa misji EUPOL COPPS od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Niniejsza decyzja ma zastosowanie od dnia 1 lipca 2018 r.

---

(1)  Dz.U. L 185 z 4.7.2013, s. 12.

(2)  Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2017/1802 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie mianowania szefa Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (EUPOL COPPS/1/2017) Dz.U. L 259 z 7.10.2017, s. 20).

(3)  Decyzja Rady (WPZiB) 2018/942 z dnia 29 czerwca 2018 r. zmieniająca decyzję Rady 2013/354/WPZiB w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (Dz.U. L 166 z 3.7.2018, s. 17).

---

17.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/24

---

DECYZJA RADY (WPZiB) 2018/1006

z dnia 16 lipca 2018 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Malediwów

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 26 lutego 2018 r. Rada przyjęła konkluzje, w których odnotowała z zaniepokojeniem niedawne pogorszenie się sytuacji w Republice Malediwów (Malediwy), a także potępiła umotywowane politycznie aresztowania oraz ingerencje w prace Sądu Najwyższego Malediwów, jak i działania wymierzone w sądy i sędziów. Rada podkreśliła, że parlament Malediwów i sądy Malediwów powinny mieć możliwość wznowienia normalnych prac, zgodnie z konstytucją Malediwów. Wezwała ponadto rząd Malediwów do współpracy z liderami opozycji w ramach autentycznego dialogu, tak aby utorować drogę do wiarygodnych, przejrzystych i pluralistycznych wyborów prezydenckich.

(2)	Rada jest nadal głęboko zaniepokojona ciągłym pogarszaniem się stanu praworządności i praw człowieka na Malediwach, w szczególności w okresie poprzedzającym wybory prezydenckie.

(3)

W tym kontekście należy nałożyć ukierunkowane środki ograniczające na osoby i podmioty odpowiedzialne za podważanie praworządności lub utrudniające zastosowanie pluralistycznego rozwiązania politycznego na Malediwach, a także osoby i podmioty odpowiedzialne za poważne łamanie lub naruszenia praw człowieka.

(4)	Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do tego, by zapobiec wjazdowi na ich terytorium lub przejazdowi przez nie osób fizycznych:

a)	podważających praworządność lub utrudniających zastosowanie pluralistycznego rozwiązania politycznego na Malediwach, w tym poprzez akty przemocy, represje lub podżeganie do przemocy;

b)	uczestniczących w planowaniu poważnego łamania lub naruszeń praw człowieka, kierowaniu takimi aktami lub ich popełnianiu;

c)	powiązanych z osobami, o których mowa w lit. a) i b);

zgodnie z wykazem w załączniku.

2.   Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3.   Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane następującymi zobowiązaniami prawa międzynarodowego:

a)	jako państwo przyjmujące międzynarodowej organizacji międzyrządowej;

b)	jako państwo będące gospodarzem międzynarodowej konferencji zwołanej przez ONZ lub odbywającą się pod jej auspicjami;

c)	na mocy wielostronnej umowy przyznającej przywileje i immunitety; lub

d)	na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4.   Uznaje się, że ust. 3 ma zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5.   Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6.   Państwa członkowskie mogą przyznać zwolnienia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię lub których gospodarzem jest Unia lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele przyświecające środkom ograniczającym, w tym promowanie praw człowieka i praworządności na Malediwach.

7.   Państwo członkowskie, które zamierza przyznać zwolnienia, o których mowa w ust. 6, powiadamia o tym zamiarze Radę na piśmie. Zwolnienie uznaje się za przyznane, o ile co najmniej jeden członek Rady nie wniesie pisemnego sprzeciwu w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. Jeżeli co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może mimo wszystko postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

8.   W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wymienionych w załączniku, zezwolenie bezwzględnie ogranicza się do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których bezpośrednio dotyczy.

Artykuł 2

1.   Zamraża się wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a)	osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy podważające praworządność lub utrudniające zastosowanie pluralistycznego rozwiązania politycznego na Malediwach, w tym poprzez akty przemocy, represje lub podżeganie do przemocy;

b)	osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy uczestniczące w planowaniu poważnego łamania lub naruszeń praw człowieka, kierowaniu takimi aktami lub ich popełnianiu;

c)	osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy powiązane z osobami, o których mowa w lit. a) i b),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2.   Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku ani na ich rzecz – bezpośrednio lub pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3.   Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze:

a)

są niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym dokonania opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)	są przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)	są przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d)	są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że odpowiedni właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich i Komisję, co najmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia, o powodach, dla których uważa, że należy wydać dane zezwolenie; lub

e)	zostaną wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.

4.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c)	orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d)	uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.

5.   Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, wymienionym w wykazie w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy zawartej przed dniem umieszczenia takiej osoby fizycznej lub prawnej, takiego podmiotu lub organu w tym wykazie, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie jest bezpośrednio lub pośrednio dokonywana na rzecz osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1.

6.   Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)	odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b)	płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c)	płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 3

1.   Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2.   Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub organowi bezpośrednio – jeżeli adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, tym samym umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

3.   W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 4

1.   Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1.

2.   W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 5

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, zwłaszcza roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b)	jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 6

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 7

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 17 lipca 2019 r. Niniejsza decyzja jest poddawana stałemu przeglądowi. Jest odpowiednio odnawiana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że cele decyzji nie zostały osiągnięte.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

---

17.7.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/29

---

DECYZJA DELEGOWANA KOMISJI (UE) 2018/1007

z dnia 25 kwietnia 2018 r.

uzupełniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/42/WE w odniesieniu do wykazu portów i uchylająca decyzję Komisji 2008/861/WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/42/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu rzeczy i osób drogą morską (1), w szczególności jej art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Struktura sektora portów morskich w Unii zmieniła się od przyjęcia decyzji Komisji 2008/861/WE (2), w której podano wykaz portów, oznaczonych kodem i sklasyfikowanych według krajów i morskich obszarów przybrzeżnych, do celów wykonania dyrektywy 2009/42/WE.

(2)	Zmiany w infrastrukturze portowej państw członkowskich oznaczają w szczególności, że należy uaktualnić wykaz portów określony w decyzji 2008/861/WE.

(3)	Wykaz portów, oznaczonych kodem i sklasyfikowanych według krajów i morskich obszarów przybrzeżnych, należy przyjąć w formie aktu delegowanego. W związku z powyższym należy uchylić decyzję 2008/861/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wykaz portów, oznaczonych kodem i sklasyfikowanych według krajów i morskich obszarów przybrzeżnych, jest podany w załączniku.

Artykuł 2

Decyzja 2008/861/WE traci moc.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 141 z 6.6.2009, s. 29.

(2)  Decyzja Komisji 2008/861/WE z dnia 29 października 2008 r. w sprawie zasad wykonania dyrektywy Rady 95/64/WE w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu rzeczy i osób drogą morską (Dz.U. L 306 z 15.11.2008, s. 66).

---

---