21.3.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 78/1

21.3.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 78/2

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że jedynie taka nowa żywność, która uzyskała zezwolenie i jest wpisana do unijnego wykazu, może być wprowadzana na rynek w Unii.

(2)

Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie.

(3)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja przedkłada projekt aktu wykonawczego w sprawie wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu.

(4)

Zgodnie z art. 35 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 każdy wniosek dotyczący wprowadzania nowej żywności na rynek w Unii, przedłożony państwu członkowskiemu zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (3), w sprawie którego nie zapadła ostateczna decyzja przed dniem 1 stycznia 2018 r., traktuje się jako wniosek złożony zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283.

(5)

W dniu 14 maja 2015 r. przedsiębiorstwo Botamedi Inc. zwróciło się do właściwego organu Irlandii z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu w Unii florotanin wyizolowanych z jadalnych alg morskich Ecklonia cava („florotaniny z Ecklonia cava”) jako nowego składnika żywności w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 258/97. Wniosek dotyczy stosowania florotanin z Ecklonia cava w suplementach żywnościowych przeznaczonych dla ogółu populacji, z wyjątkiem dzieci w wieku poniżej 12 lat.

(6)

Wniosek o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu w Unii florotanin z Ecklonia cava jako nowej żywności złożono zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 258/97, jednak spełnia on także wymogi ustanowione w rozporządzeniu (UE) 2015/2283.

(7)

W dniu 29 marca 2016 r. właściwy organ Irlandii wydał sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny. W sprawozdaniu tym stwierdzono, że należy przeprowadzić dodatkową ocenę florotanin z Ecklonia cava zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 258/97.

(8)

W dniu 10 maja 2016 r. Komisja przekazała sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny pozostałym państwom członkowskim. Państwa członkowskie, przed upływem okresu 60 dni określonego w art. 6 ust. 4 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 258/97, zgodziły się ze sprawozdaniem dotyczącym wstępnej oceny przedstawionym przez Irlandię.

(9)

Mając na uwadze sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny wydane przez Irlandię, z którym zgodziły się pozostałe państwa członkowskie, w dniu 22 lipca 2016 r. Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) o dokonanie dodatkowej oceny florotanin z Ecklonia cava jako nowego składnika żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97.

(10)

W dniu 20 września 2017 r. EFSA przyjął opinię naukową dotyczącą bezpieczeństwa florotanin z Ecklonia cava jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 („Scientific Opinion on the safety of Ecklonia cava phlorotannins as a novel food pursuant to Regulation (EC) No 258/97” (4)). Opinia ta została opracowana i przyjęta przez EFSA na podstawie rozporządzenia (WE) nr 258/97, jest jednak zgodna z wymogami art. 11 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(11)

W opinii wydanej przez EFSA podkreśla się, że spożycie jodu w suplementach żywnościowych zawierających florotaniny z Ecklonia cava może mieć niekorzystne skutki dla osób zagrożonych chorobami tarczycy, oraz że u osób, które nie są zagrożone chorobami tarczycy i spożywają suplementy żywnościowe zawierające florotaniny z Ecklonia cava oprócz innych suplementów żywnościowych zawierających jod, ogólne spożycie jodu może przekroczyć górną granicę ustaloną dla jodu (5). Suplementy żywnościowe zawierające florotaniny z Ecklonia cava powinny zatem być odpowiednio oznakowane.

(12)

Co więcej, ze względu na zamierzone zastosowanie oraz fakt, że wniosek o zezwolenie nie obejmuje dzieci w wieku poniżej 12 lat, suplementy żywnościowe zawierające florotaniny z Ecklonia cava powinny być odpowiednio oznakowane w tym zakresie.

(13)

W związku z powyższym opinia EFSA daje wystarczające podstawy do stwierdzenia, że florotaniny z Ecklonia cava w proponowanych zastosowaniach i przy proponowanych poziomach stosowania, jeżeli są używane jako składnik w suplementach żywnościowych, spełniają kryteria ustanowione w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(14)

W dyrektywie 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6) ustanowiono wymogi dotyczące suplementów żywnościowych. Należy zezwolić na stosowanie florotanin z Ecklonia cava, bez uszczerbku dla przepisów wspomnianej dyrektywy.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

21.3.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 78/7

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że nowa żywność może być wprowadzana na rynek w Unii, pod warunkiem że wydano na nią zezwolenie i została ona wpisana do unijnego wykazu.

(2)

Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz dozwolonej nowej żywności.

(3)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja przedkłada projekt aktu wykonawczego w sprawie wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu.

(4)

W dniu 23 sierpnia 2010 r. przedsiębiorstwo Ametis JSC zwróciło się do właściwego organu Zjednoczonego Królestwa z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie na rynek w Unii bogatego w taksyfolinę wyciągu z drewna modrzewia dahurskiego (Larix gmelinii (Rupr.) Rupr) jako nowego składnika żywności w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Wniosek dotyczył stosowania wyciągu bogatego w taksyfolinę w suplementach żywnościowych przeznaczonych dla populacji powyżej 14 roku życia oraz w napojach bezalkoholowych, jogurtach i czekoladowych wyrobach cukierniczych przeznaczonych dla ogółu populacji z wyłączeniem niemowląt, małych dzieci i dzieci do 9 roku życia.

(5)

W dniu 13 grudnia 2016 r. EFSA przyjęła „Opinię naukową dotyczącą bezpieczeństwa stosowania wyciągu bogatego w taksyfolinę jako nowej żywności na podstawie rozporządzenia (WE) nr 258/97” (4). W swojej opinii EFSA stwierdziła, że wyciąg bogaty w taksyfolinę jest bezpieczny w proponowanych warunkach stosowania i przy zachowaniu proponowanych poziomów zastosowania.

(6)

Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/2079 (5) zezwolono na wprowadzenie do obrotu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 bogatego w taksyfolinę wyciągu z drewna modrzewia dahurskiego (Larix gmelinii (Rupr.) Rupr) jako nowej żywności do stosowania w suplementach żywnościowych przeznaczonych dla ogółu populacji, z wyjątkiem niemowląt, małych dzieci, dzieci i nastolatków w wieku poniżej 14 lat.

(7)

Niniejsze rozporządzenie wykonawcze dotyczy pozostałych zastosowań i poziomów stosowania, w odniesieniu do których wnioskodawca złożył wniosek o zezwolenie. Przed podjęciem ostatecznej decyzji w sprawie pełnego zakresu wniosku Komisja wszczęła procedurę dalszej oceny w celu zapewnienia, że wyciąg bogaty w taksyfolinę jest także bezpieczny w przypadku spożywania go przez niemowlęta, małe dzieci i dzieci w wieku poniżej 9 lat w postaci innej niż w suplementach żywnościowych.

(8)

W dniu 3 maja 2017 r. wnioskodawca został poinformowany o dodatkowym wniosku skierowanym przez Komisję do EFSA i się z nim zgodził. Przy tej okazji wnioskodawca wystąpił również o dalsze rozszerzenie zastosowań i warunków stosowania wyciągu bogatego w taksyfolinę na zastosowanie go jako nowej żywności w przetworach mlecznych przeznaczonych dla ogółu populacji oraz o włączenie do specyfikacji nowej żywności nazwy chemicznej, która nie została zawarta w pierwotnym wniosku, ale została zawarta w opinii EFSA z 2016 r. Wnioskodawca przedstawił EFSA dodatkowe informacje dotyczące tych rozszerzeń.

(9)

W dniu 28 czerwca 2017 r. Komisja zwróciła się do EFSA o dokonanie dodatkowej oceny bezpieczeństwa wyciągu bogatego w taksyfolinę w napojach bezalkoholowych, czekoladowych wyrobach cukierniczych i przetworach mlecznych dla wszystkich grup ludności.

(10)

Zgodnie z art. 35 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 wniosek dotyczący wprowadzania nowej żywności na rynek w Unii, przedłożony państwu członkowskiemu zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 258/97, w sprawie którego nie zapadła ostateczna decyzja przed dniem 1 stycznia 2018 r., traktuje się jako wniosek złożony zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283.

(11)

W dniu 25 października 2017 r. EFSA przyjęła „Opinię naukową dotyczącą bezpieczeństwa stosowania wyciągu bogatego w taksyfolinę” (6). Opinia ta, chociaż została opracowana i przyjęta przez EFSA na podstawie rozporządzenia (WE) nr 258/97, jest zgodna z wymogami art. 11 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(12)

Opinia ta daje wystarczające podstawy do stwierdzenia, że wyciąg bogaty w taksyfolinę stosowany jako składnik w napojach bezalkoholowych, przetworach mlecznych i czekoladowych wyrobach cukierniczych, przy uwzględnieniu wszystkich grup ludności, spełnia wymogi określone w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(13)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (7) określa się wymagania dotyczące mleka i przetworów mlecznych, które to wymagania mają zastosowanie do wyciągu bogatego w taksyfolinę, jeżeli jest on stosowany jako składnik w przetworach mlecznych. Zgodnie z pkt 2 w części III załącznika VII do tego rozporządzenia wyciąg bogaty w taksyfolinę nie może być stosowany w przetworach mlecznych do zastąpienia – w całości lub w części – jakichkolwiek naturalnych składników mleka. Stosowanie wyciągu bogatego w taksyfolinę jako nowej żywności w przetworach mlecznych musi zatem być odpowiednio ograniczone.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

21.3.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 78/11

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że jedynie taka nowa żywność, która uzyskała zezwolenie i jest wpisana do unijnego wykazu, może być wprowadzana na rynek w Unii.

(2)

Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie.

(3)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja przedkłada projekt aktu wykonawczego w sprawie wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu.

(4)

W dniu 25 lipca 2013 r. przedsiębiorstwo Tetrahedron zwróciło się do właściwego organu Francji z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu w Unii syntetycznej L-ergotioneiny („L-ergotioneina”) jako nowego składnika żywności w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Wniosek dotyczył stosowania L-ergotioneiny w suplementach diety przeznaczonych dla ogółu ludności z wyłączeniem kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz dla dzieci w wieku powyżej trzech lat, a także stosowania jej w napojach bezalkoholowych, świeżych przetworach mlecznych, napojach na bazie mleka, batonikach zbożowych i czekoladzie przeznaczonych dla ogółu populacji z wyłączeniem kobiet w ciąży i karmiących piersią, niemowląt i małych dzieci.

(5)

W dniu 26 października 2016 r. EFSA przyjęła opinię naukową dotyczącą bezpieczeństwa L-ergotioneiny jako nowej żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 („Scientific Opinion on the safety of L-ergothioneine as a novel food pursuant to Regulation (EC) No 258/97”) (4). Stwierdziła w niej, że L-ergotioneina jest bezpieczna w proponowanych warunkach stosowania i przy proponowanych poziomach stosowania.

(6)

Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/1281 (5) zezwolono, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97, na wprowadzenie do obrotu L-ergotioneiny jako nowego składnika żywności do stosowania w suplementach diety przeznaczonych dla ogółu populacji z wyłączeniem niemowląt i małych dzieci oraz kobiet w ciąży i karmiących piersią.

(7)

Niniejsze rozporządzenie wykonawcze dotyczy pozostałych zastosowań i poziomów zastosowań, w odniesieniu do których wnioskodawca złożył wniosek o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu. Komisja rozpoczęła kolejną ocenę przed podjęciem ostatecznej decyzji obejmującej pełen zakres wniosku, tak aby zapewnić bezpieczeństwo L-ergotioneiny w przypadku spożywania w innych postaciach niż suplementy diety przez niemowlęta i małe dzieci oraz kobiety w ciąży i karmiące piersią.

(8)

W dniu 26 kwietnia 2017 r. wnioskodawca został poinformowany o zamiarze zwrócenia się przez Komisję po raz kolejny do EFSA i wyraził swoją zgodę.

(9)

W dniu 19 maja 2017 r. Komisja zwróciła się do EFSA o przeprowadzenie dodatkowej oceny bezpieczeństwa L-ergotioneiny w napojach bezalkoholowych, świeżych przetworach mlecznych, napojach na bazie mleka, batonikach zbożowych i czekoladzie w odniesieniu do kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz niemowląt i małych dzieci.

(10)

Na podstawie art. 35 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 wniosek dotyczący wprowadzania nowej żywności na rynek w Unii, przedłożony państwu członkowskiemu zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 258/97 dotyczącego nowej żywności i nowych składników żywności, w sprawie którego nie zapadła ostateczna decyzja przed dniem 1 stycznia 2018 r., traktuje się jako wniosek złożony zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283.

(11)

W dniu 25 października 2017 r. EFSA przyjęła opinię naukową dotyczącą bezpieczeństwa L-ergotioneiny („Scientific Opinion on the safety of L-ergothioneine”) (6). Opinia ta została opracowana i przyjęta przez EFSA na podstawie rozporządzenia (WE) nr 258/97, jest jednak zgodna z wymogami art. 11 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(12)

Opinia ta stanowi wystarczającą podstawę do stwierdzenia, że L-ergotioneina stosowana jako składnik napojów bezalkoholowych, świeżych przetworów mlecznych, napojów na bazie mleka, batoników zbożowych i czekoladowych wyrobów cukierniczych w odniesieniu do wszystkich grup populacji jest zgodna z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(13)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (7) ustanawiającym wspólną organizację rynków produktów rolnych ustanowiono wymogi dotyczące mleka i przetworów mlecznych, które mają zastosowanie do L-ergotioneiny w przypadku stosowania jako składnik w przetworach mlecznych. Zgodnie z częścią III pkt 2 w załączniku VII do tego rozporządzenia L-ergotioneiny nie można stosować w przetworach mlecznych do zastąpienia – w całości lub w części – jakichkolwiek naturalnych składników mleka. Należy zatem odpowiednio ograniczyć stosowanie L-ergotioneiny jako nowej żywności w przetworach mlecznych.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

21.3.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 78/15

(1)

20 grudnia 2017 r. Komisja na sesji plenarnej, po wysłuchaniu Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (zwanej dalej „Radą”), przyjęła krótką listę kandydatów na stanowisko członka Rady i przedłożyła ją Parlamentowi Europejskiemu.

(2)

Radę poinformowano o krótkiej liście tego samego dnia.

(3)

Zgodnie z art. 56 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 kadencja członków Rady zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy wynosi pięć lat.

(4)

Dnia 14 lutego 2018 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący mianowania Boštjana JAZBECA na stanowisko członka Rady i przedłożyła go Parlamentowi Europejskiemu do zatwierdzenia,

21.3.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 78/16

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006 (1) ustanowiono najwyższe dopuszczalne poziomy (NDP) arsenu, kadmu i ołowiu w różnych środkach spożywczych. Obecnie nie istnieją jednak żadne NDP dla tych substancji w wodorostach morskich i halofitach, z wyjątkiem NDP ustanowionych na podstawie wymienionego rozporządzenia dla suplementów diety składających się wyłącznie lub głównie z wodorostów morskich lub produktów otrzymanych z wodorostów morskich.

(2)

Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości (NDP) w odniesieniu do rtęci ustanowiony w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) dla alg i organizmów prokariotycznych określono na domyślnym poziomie 0,01 mg/kg.

(3)

W 2006 r. Komitet Naukowy ds. Żywności ustalił górną granicę spożycia jodu na poziomie 600 μg dziennie dla dorosłych i 200 μg dziennie dla dzieci w wieku od 1 do 3 lat (3). Komitet wskazał, że spożywanie bogatych w jod produktów na bazie alg (zwłaszcza produktów suszonych) może prowadzić do niebezpiecznie wysokiego, nadmiernego spożycia jodu, jeśli takie produkty zawierają więcej niż 20 mg jodu na kilogram suchej masy, a narażona populacja mieszka na obszarze endemicznego niedoboru jodu.

(4)

Dostępne dane dotyczące występowania wskazują, że wodorosty morskie zawierają znaczne stężenia arsenu, kadmu, jodu, ołowiu i rtęci. Ponieważ halofity również rosną w środowisku morskim, można zasadnie założyć, że będą one charakteryzować się podobnym modelem absorpcji tych substancji, a tym samym podobnym modelem zanieczyszczenia.

(5)

Udział wodorostów morskich i halofitów w zwyczajach konsumpcyjnych niektórych konsumentów w UE jest coraz większy. W związku z tym należy ocenić, czy udział arsenu, kadmu, jodu, ołowiu i rtęci z wodorostów morskich i halofitów w całkowitym narażeniu na te substancje wymaga ustanowienia najwyższych dopuszczalnych poziomów arsenu, kadmu i ołowiu dla tych towarów lub zmiany najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości rtęci dla alg i organizmów prokariotycznych lub innego działania, które należy podjąć w odniesieniu do narażenia na jod z tych produktów.

(6)

Specyfikacje dla dodatków do żywności na bazie wodorostów morskich ustanowiono w załącznikach do rozporządzenia Komisji (UE) nr 231/2012 (4). W odniesieniu do niektórych z tych dodatków EFSA zaleciła przeprowadzenie przeglądu poziomów zanieczyszczeń toksycznymi pierwiastkami, aby zapewnić, by stosowanie tych dodatków nie stanowiło istotnego źródła narażenia na te toksyczne pierwiastki, w szczególności dla niemowląt i małych dzieci (5). W związku z tym należy ocenić narażenie na arsen, kadm, jod, ołów i rtęć w dodatkach do żywności na bazie wodorostów morskich i alg.

(7)

W odniesieniu do arsenu, ołowiu, kadmu i rtęci najwyższe dopuszczalne poziomy w paszach ustalono w dyrektywie 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6). Z uwagi na fakt, że niektóre gatunki wodorostów morskich stosowane są jako pasza, należy także zbadać zawartość metali w tych gatunkach, zarówno ze względu na zdrowie zwierząt, jak i w związku z możliwością przeniesienia tych metali do produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego.

(8)

Na poparcie oceny narażenia z dietą należy gromadzić dane o występowaniu arsenu, kadmu, jodu, ołowiu i rtęci w różnych gatunkach wodorostów morskich, halofitach oraz produktach wytwarzanych na bazie wodorostów morskich,

1.

Państwa członkowskie, przy współpracy z podmiotami prowadzącymi przedsiębiorstwa paszowe i żywnościowe, powinny monitorować w latach 2018, 2019 i 2020 obecność arsenu, kadmu, jodu, ołowiu i rtęci w wodorostach morskich, halofitach i produktach na bazie wodorostów morskich. Aby umożliwić dokładne oszacowanie narażenia, monitorowanie powinno odzwierciedlać zwyczaje konsumpcyjne i stosowanie pasz oraz obejmować jadalne halofity, w tym Salicorna europaea i Tetragonia tetragonoides, oraz szeroki zakres gatunków wodorostów morskich: arame (Ecklonia bicyclis), morszczyn pęcherzykowaty (Fucus vesiculosus), dulse (Palmaria palmata), hijiki (Hizikia fusiforme), chrząstnica kędzierzawa (Chondrus crispus), listownica palczasta (Laminaria digitata), listownica japońska (Laminaria japonica, Saccharina japonica), nori (wodorosty z rodzaju Porphyra i Pyropia spp.), workoliść członowaty (Ascophyllum nodosum), sałata morska (Ulva sp.), spaghetti morskie (Himanthalia elongata), morszczyn piłkowany (Fucus serratus), wodorosty z rodzaju Codium sp., listownica cukrowa (Sacharina latissima), undaria pierzastodzielna (Undaria pinnatifida) i skrzydlica jadalna (Alaria esculenta). Należy gromadzić także dane dotyczące występowania odnoszące się do dodatków do żywności na bazie wodorostów morskich, w tym E400, E401, E403, E404, E405, E406, E407, E407a i E160a(iv).

2.

W celu zapewnienia reprezentatywności próbek dla badanej partii do celów monitorowania żywności należy stosować procedury pobierania próbek ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 333/2007 (7).

3.

Do celów monitorowania paszy należy stosować przepisy przewidziane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 152/2009 (8).

4.

Analizę należy przeprowadzać zgodnie z załącznikiem III do rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (9), wykorzystując w tym celu metodę analizy, o której wiadomo, że daje wiarygodne wyniki.

5.

Analizę obecności rtęci należy przeprowadzać najlepiej poprzez oznaczanie zawartości metylortęci i rtęci ogółem, zaś analizę obecności arsenu – poprzez oznaczanie zawartości nieorganicznego arsenu i arsenu ogółem oraz, jeśli to możliwe, innych odpowiednich rodzajów arsenu.

6.

Należy przedstawić gatunki lub numery dodatków oraz informację, czy analizie poddano produkty świeże, suszone czy przetworzone. W miarę możliwości należy podać także informacje na temat pochodzenia produktów (dzikie lub uprawne), daty i miejsca zbioru, analizowanej części wodorostów morskich i ewentualne informacje zamieszczone na etykiecie produktów końcowych.

7.

Dane pochodzące z monitorowania należy przedstawiać EFSA w regularnych odstępach czasu wraz z wymaganymi informacjami oraz w formacie sprawozdania elektronicznego określonego przez EFSA w celu ich późniejszego zamieszczenia w jednej bazie danych.