14.6.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 150/1

(1)

W załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE wymieniono właściwości odpadów, które czynią z nich odpady niebezpieczne.

(2)

Dyrektywa 2008/98/WE stanowi, że klasyfikacja odpadów jako niebezpieczne powinna być dokonywana między innymi na podstawie przepisów unijnych dotyczących chemikaliów, w szczególności dotyczących klasyfikacji mieszanin jako niebezpieczne, wraz ze stosowanymi w tym celu dopuszczalnymi wartościami stężeń. Decyzją Komisji 2000/532/WE (2) ustanowiono wykaz rodzajów odpadów, aby ułatwić zharmonizowaną klasyfikację odpadów i zapewnić zharmonizowane określanie niebezpiecznych właściwości odpadów w obrębie Unii.

(3)

Załącznik III do dyrektywy 2008/98/WE stanowi, że przypisania niebezpiecznej właściwości HP 14 „Ekotoksyczne” dokonuje się na podstawie kryteriów określonych w załączniku VI do dyrektywy Rady 67/548/EWG (3).

(4)

Dyrektywa 67/548/EWG została uchylona ze skutkiem od dnia 1 czerwca 2015 r. i zastąpiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (4). Dyrektywa ta może jednak nadal mieć zastosowanie do niektórych mieszanin do dnia 1 czerwca 2017 r., w przypadku gdy zostały one sklasyfikowane, opatrzone etykietami i opakowane zgodnie z przepisami dyrektywy 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5) i zostały wprowadzone do obrotu przed dniem 1 czerwca 2015 r.

(5)

Załącznik III do dyrektywy 2008/98/WE został zastąpiony rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1357/2014 (6) w celu dostosowania, w stosownych przypadkach, definicji niebezpiecznych właściwości do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 oraz zastąpienia odesłań do dyrektywy 67/548/EWG odesłaniami do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

(6)

Definicja niebezpiecznej właściwości HP 14 „Ekotoksyczne” nie została zmieniona rozporządzeniem (UE) nr 1357/2014, ponieważ niezbędne było dodatkowe badanie, aby zapewnić kompletność i reprezentatywność informacji dotyczących ewentualnych skutków dostosowania oceny niebezpiecznej właściwości HP 14 „Ekotoksyczne” do kryteriów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008. Badanie to zostało zakończone, przedstawione w nim zalecenia należy zatem uwzględnić przy dokonywaniu oceny niebezpiecznej właściwości HP 14 „Ekotoksyczne” odpadów określonych w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE oraz w jak największym zakresie dostosować tę ocenę do kryteriów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 w odniesieniu do oceny ekotoksyczności chemikaliów. Przy ustalaniu klasyfikacji zagrożenia odpadów w odniesieniu do niebezpiecznej właściwości HP 14 „Ekotoksyczne” poprzez stosowanie wzorów obliczeniowych zastosowanie powinny mieć podstawowe wartości graniczne określone w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008.

(7)

Załącznik VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 zawiera zharmonizowane współczynniki przypisane do ograniczonej liczby substancji zaklasyfikowanych jako „stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, zagrożenie ostre kategoria 1” lub „stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, zagrożenie przewlekłe kategoria 1”, które to współczynniki są stosowane do ustalenia klasyfikacji mieszaniny, w której substancje te są obecne. W świetle postępów dokonanych w dziedzinie ustanawiania tych współczynników Komisja może, zgodnie z art. 38 ust. 2 dyrektywy 2008/98/WE, dokonać przeglądu metody obliczeniowej stosowanej do celów oceny substancji w odniesieniu do niebezpiecznej właściwości HP 14 „Ekotoksyczne” w celu ewentualnego włączenia współczynników do tej metody.

(8)

W przypadku gdy przeprowadzane jest badanie w celu oceny niebezpiecznej właściwości HP 14 „Ekotoksyczne”, należy stosować odpowiednie metody ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 440/2008 (7) lub inne międzynarodowo uznane metody badawcze i wytyczne. W decyzji 2000/532/WE określono, że w przypadku gdy niebezpieczna właściwość odpadów została oceniona na podstawie przeprowadzonego badania oraz przy wykorzystaniu stężeń substancji niebezpiecznych, jak wskazano w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE, decydujące znaczenie mają wyniki badania. Ponadto należy uwzględnić art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, w szczególności art. 12 lit. b) oraz metodykę jego stosowania. Właściwe jest, by Komisja promowała wymianę najlepszych praktyk w zakresie metod badań do celów oceny substancji w odniesieniu do niebezpiecznej właściwości HP 14 „Ekotoksyczne” z myślą o ich ewentualnej harmonizacji.

(9)

Należy zapewnić przedsiębiorstwom i właściwym organom wystarczający czas na dostosowanie się do nowych wymogów.

(10)

Komitet, o którym mowa w art. 39 dyrektywy 2008/98/WE, nie wydał opinii w sprawie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Środki te powinny zatem zostać przyjęte przez Radę zgodnie z art. 5a ust. 4 decyzji Rady 1999/468/WE (8),

14.6.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 150/5

(1)

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002 zawiera wykaz osób, grup i podmiotów, których fundusze oraz zasoby gospodarcze podlegają zamrożeniu na mocy tego rozporządzenia.

(2)

W dniu 7 czerwca 2017 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych zdecydował się zmienić jeden wpis w wykazie osób, grup i podmiotów, w odniesieniu do których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002,

14.6.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 150/7

(1)

Substancja 1-bromopropan (bromek n-propylu) spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (2), w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia.

(2)

Substancja ftalan diizopentylu spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia.

(3)

Substancja estry alkilowe o łańcuchach rozgałęzionych di-C6-8 kwasu 1,2-benzenodikarboksylowego, bogate w C7 spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia.

(4)

Substancja estry alkilowe o łańcuchach prostych i rozgałęzionych di-C7-11 kwasu 1,2-benzenodikarboksylowego spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia.

(5)

Substancja ester dipentylowy o łańcuchach prostych i rozgałęzionych kwasu 1,2-benzenodikarboksylowego spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia.

(6)

Substancja ftalan bis(2-metoksyetylu) spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia.

(7)

Substancja ftalan dipentylu spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia.

(8)

Substancja ftalan n-pentylo-izopentylu spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia.

(9)

Przy określonej procentowej zawartości benzo[a]pirenu substancja olej antracenowy spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja rakotwórcza (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. a) tego rozporządzenia. Substancja ta jest również substancją trwałą, wykazującą zdolność do bioakumulacji i toksyczną oraz bardzo trwałą i wykazującą bardzo dużą zdolność do bioakumulacji zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do tego rozporządzenia określone w art. 57 lit. d) i e) tego rozporządzenia.

(10)

Substancja pak, wysokotemperaturowa smoła węglowa spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja rakotwórcza (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. a) tego rozporządzenia. Substancja ta jest również substancją trwałą, wykazującą zdolność do bioakumulacji i toksyczną oraz bardzo trwałą i wykazującą bardzo dużą zdolność do bioakumulacji zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do tego rozporządzenia określone w art. 57 lit. d) i e) tego rozporządzenia.

(11)

Grupa substancji 4-(1,1,3,3-tetrametylobutylo)fenol oksyetylenowany (obejmująca dobrze zdefiniowane substancje oraz substancje o nieznanym lub zmiennym składzie, złożone produkty reakcji lub materiały biologiczne („substancje UVCB”), polimery i homologi) to substancje, które w wyniku ich rozkładu posiadają właściwości zaburzające gospodarkę hormonalną, w odniesieniu do których istnieją naukowe dowody prawdopodobnych poważnych skutków dla środowiska. Jako takie dają one powody do obaw równoważnych obawom stwarzanym przez pozostałe substancje wymienione w art. 57 lit. a)–e) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w związku z czym spełniają kryteria włączenia do załącznika XIV do tego rozporządzenia określone w art. 57 lit. f) tego rozporządzenia.

(12)

Grupa substancji 4-nonylfenol oksyetylenowany o łańcuchu prostym lub rozgałęzionym (w tym substancje o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu alkilowym z liczbą atomów węgla równą dziewięć, związanym kowalencyjnie z atomem węgla nr 4 w pierścieniu fenolu, oksyetylenowany, do których należą substancje UVCB oraz dobrze zdefiniowane substancje, polimery i homologi, które obejmują wszelkie poszczególne izomery lub ich kombinacje) to substancje, które w wyniku ich rozkładu posiadają właściwości zaburzające gospodarkę hormonalną, w odniesieniu do których istnieją naukowe dowody prawdopodobnych poważnych skutków dla środowiska. Jako takie dają one powody do obaw równoważnych obawom stwarzanym przez pozostałe substancje wymienione w art. 57 lit. a)–e) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w związku z czym spełniają kryteria włączenia do załącznika XIV do tego rozporządzenia określone w art. 57 lit. f) tego rozporządzenia.

(13)

Substancje te zostały zidentyfikowane i wpisane na kandydacką listę substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Dodatkowo Europejska Agencja Chemikaliów („Agencja”) w zaleceniach z dnia 6 lutego 2014 r. (3) i 1 lipca 2015 r. (4) uznała za priorytet włączenie tych substancji do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 zgodnie z art. 58 tego rozporządzenia. Ponadto Komisja otrzymała informacje na temat społeczno-ekonomicznych skutków, przekazane przez strony zainteresowane w licznych komentarzach po otrzymaniu piątego zalecenia Agencji lub w drodze konsultacji publicznych, prowadzonych równolegle do konsultacji publicznych Agencji w sprawie projektu jej szóstego zalecenia. Niezależnie od otrzymanych informacji wskazane jest włączenie tych substancji do tego załącznika.

(14)

Należy wskazać daty, o których mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, zgodnie z zaleceniami Agencji z dnia 6 lutego 2014 r. i 1 lipca 2015 r. Daty te ustalono na podstawie szacowanego czasu wymaganego do przygotowania wniosku o udzielenie zezwolenia, uwzględniając informacje dostępne dla poszczególnych substancji oraz informacje uzyskane podczas konsultacji publicznych przeprowadzonych zgodnie z art. 58 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. W tym celu, zgodnie z art. 58 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, należy także uwzględnić możliwość rozpatrzenia przez Agencję wniosków w terminie przewidzianym w tym rozporządzeniu.

(15)

W przypadku żadnej z substancji wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia nie istnieją powody, dla których data, o której mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, powinna przypadać później niż 18 miesięcy po dacie, o której mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) tego rozporządzenia.

(16)

W art. 58 ust. 1 lit. e) w związku z art. 58 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 przewidziano możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania zezwolenia dla zastosowań lub kategorii zastosowań, dla których konkretne przepisy unijne ustalają minimalne wymagania dotyczące ochrony zdrowia ludzkiego lub środowiska, z których wynika, że ryzyko jest objęte właściwą kontrolą. Zgodnie z dostępnymi obecnie informacjami nie jest właściwe ustanawianie zwolnień w oparciu o te przepisy.

(17)

Na podstawie dostępnych obecnie informacji nie jest właściwe ustanawianie zwolnień dla działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji.

(18)

Na podstawie dostępnych obecnie informacji nie jest właściwe wyznaczanie okresów przeglądu określonych zastosowań. Na podstawie art. 60 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 czas trwania przeglądu zezwolenia określa się dla każdego przypadku indywidualnie, uwzględniając między innymi ryzyko stwarzane przez zastosowania substancji, korzyści społeczno-ekonomiczne wynikające z zastosowania substancji i analizę substancji alternatywnych lub planu zastąpienia, przedstawionego dla zastosowań, dla których złożone zostały wnioski o wydanie zezwolenia. W przypadkach gdy nie istnieje odpowiednia substancja alternatywna, ryzyko stwarzane przez zastosowanie substancji jest ograniczane dzięki właściwym i skutecznym środkom zarządzania ryzykiem, a jeśli oczekuje się, że korzyści wynikające z zastosowania substancji mogą być duże – np. w przypadku zastosowań w produkcji produktów leczniczych lub wyrobów medycznych – czas trwania przeglądu może być długi.

(19)

Aby uniknąć przedwczesnej utraty przydatności wyrobów, które nie są już produkowane po dacie ostatecznej, o której mowa w załączniku XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, niektóre substancje (w ich postaci własnej lub w mieszaninach) wymienione w tym załączniku muszą być dostępne do produkcji części zamiennych służących do naprawy tych wyrobów, jeśli wyroby te nie mogą działać zgodnie z przeznaczeniem bez tych części zamiennych oraz jeśli niektóre substancje z załącznika XIV (w ich postaci własnej lub jako składnik mieszaniny) są niezbędne do naprawy tych wyrobów. W tym celu należy uprościć wnioski o udzielenie zezwolenia na stosowanie substancji z załącznika XIV w celu produkcji takich części zamiennych oraz naprawy takich wyrobów. Uregulowania przejściowe mające zastosowanie do substancji, których dotyczą te zastosowania, należy przedłużyć, aby umożliwić przyjęcie środków wykonawczych dla takich uproszczonych wniosków o udzielenie zezwolenia.

(20)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1907/2006.

(21)

N,N-dimetyloformamid (DMF) spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia. Substancja ta została również zidentyfikowana i wpisana na kandydacką listę substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, a także, zgodnie z art. 58 tego rozporządzenia, w zaleceniu z dnia 6 lutego 2014 r. Agencja uznała za priorytet włączenie tej substancji do załącznika XIV do tego rozporządzenia. DMF ma właściwości swoiste podobne do właściwości swoistych N,N-dimetyloacetamidu (DMAC) i N-metylo-2-pirolidonu (NMP), a te trzy substancje można uznać za potencjalne substancje alternatywne w przypadku niektórych najważniejszych zastosowań. NMP jest obecnie objęty trwającą procedurą wprowadzania ograniczeń zgodnie z art. 69 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Wobec podobieństw tych trzech substancji, zarówno pod względem właściwości swoistych, jak i zastosowań przemysłowych, Komisja uważa, że aby zapewnić spójne podejście regulacyjne, należy odroczyć decyzję w sprawie włączenia DMF do załącznika XIV, co uczyniono już w przypadku DMAC, kiedy Komisja rozpatrzyła zalecenie Agencji z dnia 17 stycznia 2013 r.

(22)

Dikarbamoilodiazen (C,C′ -azodi(formamid)) (ADCA) spełnia kryteria klasyfikacji jako substancja działająca uczulająco na drogi oddechowe (Resp. Sens.1). Uwzględniając wszystkie dostępne informacje na temat właściwości swoistych ADCA i jego szkodliwych działań, Agencja stwierdziła, że można go uznać za substancję, w odniesieniu do której istnieją naukowe dowody prawdopodobnych poważnych skutków dla zdrowia ludzkiego dające powody do obaw równoważnych obawom stwarzanym przez pozostałe substancje wymienione w art. 57 lit. a)–e) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w związku z czym spełnia on kryteria włączenia do załącznika XIV do tego rozporządzenia określone w art. 57 lit. f) tego rozporządzenia. Substancja ta została również zidentyfikowana i wpisana na kandydacką listę substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, a także, zgodnie z art. 58 tego rozporządzenia, w zaleceniu z dnia 6 lutego 2014 r. Agencja uznała za priorytet włączenie tej substancji do załącznika XIV do tego rozporządzenia. Zastosowania ADCA są bardzo różnorodne i dotyczą szerokiego spektrum różnych branż wytwórczych, co – jak się oczekuje – będzie skutkowało bardzo skomplikowanymi wnioskami o udzielenie zezwolenia. Jako że obecnie doświadczenie w zakresie rozpatrywania wniosków o udzielenie zezwolenia dotyczących szerokiego spektrum zastosowań jest nadal ograniczone, należy na razie odroczyć decyzję w sprawie włączenia ADCA do załącznika XIV.

(23)

Niektóre glinokrzemianowe ogniotrwałe włókna ceramiczne (Al-RCF) oraz cyrkonowe glinokrzemianowe ogniotrwałe włókna ceramiczne (Zr-RCF) spełniają kryteria klasyfikacji jako substancje rakotwórcze (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełniają kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. a) tego rozporządzenia. Zostały one również zidentyfikowane i wpisane na kandydacką listę substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, a także, zgodnie z art. 58 tego rozporządzenia, w zaleceniu z dnia 6 lutego 2014 r. Agencja uznała za priorytet włączenie tych substancji do załącznika XIV do tego rozporządzenia. Włókna te są produkowane w bardzo niewielu zakładach przemysłowych i co do zasady są bezpośrednio przetwarzane w tym samym procesie produkcji w wyroby, które są następnie wykorzystywane w szeregu urządzeń przemysłowych do izolacji wysokotemperaturowej, co może potencjalnie prowadzić do znacznego narażenia pracowników. Jednak zastosowanie wyrobów wykonanych z włókien nie podlega udzieleniu zezwolenia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Aby przyjąć najwłaściwsze podejście regulacyjne, Komisja uznaje, że należy na razie odroczyć decyzję o włączeniu Al-RCF i Zr-RCF do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(24)

Kwas borowy, tetraboran disodu (bezwodny), tritlenek diboru i heptatlenek disodu tetraboru (hydrat) spełniają kryteria klasyfikacji jako substancje działające szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełniają kryteria włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia. Zostały one również zidentyfikowane i wpisane na kandydacką listę substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, a także, zgodnie z art. 58 tego rozporządzenia, w zaleceniu z dnia 1 lipca 2015 r. Agencja uznała za priorytet włączenie tych substancji do załącznika XIV do tego rozporządzenia. Zastosowania tych substancji są bardzo różnorodne i dotyczą szerokiego spektrum różnych branż wytwórczych, co – jak się oczekuje – będzie skutkowało bardzo skomplikowanymi wnioskami o udzielenie zezwolenia. Jako że obecnie doświadczenie w zakresie rozpatrywania wniosków o udzielenie zezwolenia dotyczących szerokiego spektrum zastosowań jest nadal ograniczone, należy na razie odroczyć decyzję w sprawie włączenia tych substancji do załącznika XIV.

(25)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,

14.6.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 150/14

(1)

Kwas perfluorooktanowy („PFOA”), jego sole oraz substancje pochodne (2) posiadają niektóre, specyficzne właściwości, takie jak: wysoka odporność na tarcie, dielektryczność, odporność na wysokie temperatury i czynniki chemiczne oraz niska energia powierzchniowa. Są one szeroko wykorzystywane do różnych zastosowań, np. w produkcji fluoropolimerów i elastomerów fluorowych, jako środki powierzchniowo czynne w pianach gaśniczych, w produkcji wyrobów włókienniczych i papieru, w celu zapewnienia odporności na przesiąkanie wody, tłuszczów, olejów lub zanieczyszczeń.

(2)

W dniu 14 czerwca 2013 r. komitet państw członkowskich, o którym mowa w art. 76 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, zidentyfikował PFOA jako substancję trwałą, wykazującą zdolność do bioakumulacji i toksyczną („PBT”) zgodnie z art. 57 lit. d) wspomnianego rozporządzenia. W dniu 20 czerwca 2013 r. PFOA wpisano na listę kandydacką „substancji wzbudzających szczególnie duże obawy” („SVHC”) w celu ewentualnego włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(3)

W dniu 17 października 2014 r. Niemcy i Norwegia przedłożyły Europejskiej Agencji Chemikaliów („Agencja”) dokumentację (3), zgodnie z art. 69 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 („dokumentacja zgodna z załącznikiem XV”), w której proponuje się ograniczenie produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania PFOA, jego soli i substancji pochodnych w celu uwzględnienia zagrożeń dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska. Niemcy i Norwegia zaproponowały stężenie graniczne o wartości 2 ppb dla obecności tych substancji w innych substancjach, mieszaninach lub wyrobach i nie zaproponowały zwolnień, z wyjątkiem wyrobów używanych, dla których można wykazać zastosowanie końcowe w Unii przed datą wejścia w życie ograniczenia.

(4)

W dniu 8 września 2015 r. Komitet ds. Oceny Ryzyka Agencji („RAC”), wydał opinię, w której stwierdził „że ogólne ograniczenie produkcji, stosowania i wprowadzania do obrotu PFOA, jego soli i substancji pochodnych, z wprowadzoną przez RAC modyfikacją zakresu i warunków zaproponowanych w dokumentacji zgodnej z załącznikiem XV, stanowi najbardziej właściwy, ogólnounijny środek przeciwdziałania stwierdzonemu ryzyku pod względem skuteczności w ograniczaniu takiego ryzyka. RAC zaproponował dwa różne stężenia graniczne, mianowicie 25 ppb dla PFOA i jego soli oraz 1 000 ppb dla jednej substancji pochodnej lub ich kombinacji, w innych substancjach, mieszaninach lub w wyrobach, które odzwierciedlają ewentualną obecność nieuniknionych zanieczyszczeń i niezamierzonych zanieczyszczeń oraz uwzględniają możliwości metod analitycznych. RAC zaproponował wyłączenie z ograniczenia powłok fotograficznych stosowanych do filmów, papieru lub płyt drukowych, wyrobów medycznych do implantacji i substancji lub mieszanin stosowanych w półprzewodnikach i procesach fotolitograficznych, biorąc pod uwagę stosunkowo niewielki wpływ na środowisko i długie ramy czasowe zastąpienia. RAC zaproponował również, by wyłączyć stosowanie substancji jako transportowanych półproduktów wyodrębnianych w celu umożliwienia produkcji substancji alternatywnych, jak również wprowadzanie do obrotu wyrobów używanych.

(5)

W dniu 4 grudnia 2015 r. Komitet ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych („SEAC”) Agencji przyjął opinię, w której wskazał, że ograniczenie zaproponowane w dokumentacji zgodnej z załącznikiem XV, w formie zmienionej przez RAC i SEAC, stanowi najbardziej właściwy ogólnounijny środek przeciwdziałania stwierdzonemu ryzyku pod względem korzyści i kosztów społeczno-gospodarczych.

(6)

SEAC zgodził się z wyłączeniami zaproponowanymi przez RAC. Ponadto, SEAC zaproponował trzyletni okres odroczenia ograniczenia, zamiast osiemnastu miesięcy zaproponowanych w dokumentacji zgodnej z załącznikiem XV, aby umożliwić zainteresowanym podmiotom podjęcie wszelkich niezbędnych środków w celu zapewnienia zgodności. W oparciu o względy społeczno-ekonomiczne takie, jak wysokie koszty, znaczne obciążenie ekonomiczne, brak alternatyw, stosunkowo niskie emisje do środowiska i zastosowania krytyczne przynoszące duże korzyści społeczne, SEAC zaproponował dłuższe odroczenia ograniczenia dla lateksowych farb drukarskich, wyrobów włókienniczych do ochrony pracowników, membran przeznaczonych do włókienniczych wyrobów medycznych, filtracji przy uzdatnianiu wody, procesów produkcji i oczyszczania ścieków, niektórych nanopowłok plazmowych oraz wyrobów medycznych nieprzeznaczonych do implantacji.

(7)

SEAC zaproponował również wyłączenie z proponowanego ograniczenia pian gaśniczych wprowadzonych do obrotu przed datą rozpoczęcia stosowania ograniczenia oraz sprzętu do produkcji półprzewodników.

(8)

W toku procesu wprowadzania ograniczenia przeprowadzono konsultacje z ustanowionym przez Agencję forum wymiany informacji o egzekwowaniu przepisów Agencji, o którym mowa w art. 76 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, a jego opinia została uwzględniona.

(9)

W dniu 12 stycznia 2016 r. Agencja przedstawiła opinie RAC i SEAC (4) Komisji.

(10)

W oparciu o wspomniane opinie Komisja stwierdziła, że produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie PFOA, jego soli i substancji pochodnych jako takich, jako składników innych substancji oraz w mieszaninach bądź wyrobach, powodują niedopuszczalne ryzyko dla zdrowia ludzi i dla środowiska. Komisja stwierdza, że ograniczenie tego ryzyka wymaga podjęcia działań w skali całej Unii.

(11)

Kwas perfluorooktanosulfonowy („PFOS”) i jego pochodne powinny być wyłączone z proponowanego ograniczenia, ponieważ substancje te są już regulowane rozporządzeniem (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (5). Nieunikniona produkcja PFOA w procesie wytwarzania substancji zawierających fluor o łańcuchu węglowym równym lub krótszym niż sześć atomów również powinna być wyłączona z proponowanego ograniczenia.

(12)

Zgodnie z zaleceniem SEAC, stosowanie tego ograniczenia powinno zostać odroczone zasadniczo na okres trzech lat, a w przypadku określonych sektorów na dłuższe okresy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przestrzeganie proponowanego ograniczenia. Chociaż dostępna jest standardowa metoda analityczna do oznaczania ekstraktywnych PFOS w stałych wyrobach powlekanych i impregnowanych, cieczach i pianach gaśniczych (CEN/TS 15968:2010), która z dużym prawdopodobieństwem może zostać dostosowana tak, aby przy odpowiedniej granicy wykrywalności objąć również PFOA oraz jego substancje pochodne, to na chwilę taka standardowa metoda na potrzeby ekstrakcji i analizy chemicznej tych substancji nie jest dostępna. Okres odroczenia tego ograniczenia powinien pozwolić na dalszy rozwój odpowiednich metod analitycznych, które będą mogły być stosowane do wszystkich matryc.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1907/2006.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,