ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149 |
|
![]() |
||
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 60 |
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
* |
||
|
* |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/988 z dnia 6 czerwca 2017 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do standardowych formularzy, szablonów i procedur do celów realizacji uzgodnień dotyczących współpracy w odniesieniu do systemu obrotu, którego działalność ma znaczną wagę w przyjmującym państwie członkowskim ( 1 ) |
|
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
||
|
|
DECYZJE |
|
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
||
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/1 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/987
z dnia 30 maja 2017 r.
rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Ail violet de Cadours (ChNP)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Ail violet de Cadours” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). |
(2) |
Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, należy zatem zarejestrować nazwę „Ail violet de Cadours”, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Nazwa „Ail violet de Cadours” (ChNP) zostaje zarejestrowana.
Nazwa, o której mowa w akapicie pierwszym, określa produkt należący do klasy 1.6. Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone zgodnie z załącznikiem XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 (3).
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 maja 2017 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Phil HOGAN
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.
(2) Dz.U. C 41 z 8.2.2017, s. 22.
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/3 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/988
z dnia 6 czerwca 2017 r.
ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do standardowych formularzy, szablonów i procedur do celów realizacji uzgodnień dotyczących współpracy w odniesieniu do systemu obrotu, którego działalność ma znaczną wagę w przyjmującym państwie członkowskim
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (1), w szczególności jej art. 79 ust. 9,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Aby umożliwić właściwym organom państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego skuteczne wykonywanie ich obowiązków wynikających z dyrektywy 2014/65/UE w odniesieniu do działalności systemu obrotu, która zyskała znaczną wagę w przyjmującym państwie członkowskim, należy ułatwić współpracę między tymi organami poprzez udostępnienie standardowych formularzy, szablonów i procedur służących ustanowieniu proporcjonalnych uzgodnień dotyczących współpracy. |
(2) |
Właściwe organy powinny stosować standardowe formularze, szablony i procedury jako podstawę swoich uzgodnień dotyczących współpracy, przy czym powinny móc jednak dostosowywać je – w drodze dwustronnych lub wielostronnych porozumień – do specyfiki każdego przypadku z myślą o ustanowieniu odpowiedniej współpracy w zakresie nadzoru. |
(3) |
Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego powinny stosować znormalizowane procedury przesyłania i rozpatrywania wniosków o współpracę, stałą wymianę informacji, konsultacje i udzielenie pomocy, bez uszczerbku dla wszelkich dodatkowych rodzajów współpracy, które te właściwe organy mogą uzgodnić, w tym bez uszczerbku dla koordynacji procesu podejmowania decyzji. |
(4) |
Uzgodnienia dotyczące współpracy należy zasadniczo realizować w trybie określonym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/589 (2). Należy określić standardowe formularze, szablony i procedury pozwalające dostosować te uzgodnienia, aby osiągnąć wyższy poziom zaangażowania właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, w przypadku gdy zaistniała sytuacja rodzi poważniejsze konsekwencje dla rynków papierów wartościowych oraz ochrony inwestorów w jurysdykcji tego organu. |
(5) |
Uzgodnienia dotyczące współpracy powinny opierać się na sprawdzonych rozwiązaniach, w tym na zasadach określonych w wytycznych w sprawie uzgodnień dotyczących współpracy oraz wymiany informacji między właściwymi organami oraz między właściwymi organami a Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) (3) oraz w odnośnym wielostronnym protokole ustaleń w sprawie uzgodnień dotyczących współpracy i wymiany informacji (4), aby zapewnić uwzględnienie wszystkich obszarów istotnych dla skutecznej współpracy między właściwymi organami oraz czerpać z doświadczeń zdobytych przez właściwe organy i ESMA przy zapewnianiu niezakłóconej współpracy transgranicznej. |
(6) |
Ponieważ zakres współpracy w zakresie nadzoru uzależniony jest od charakteru i skali zmian i rozwoju działalności lub struktury określonych systemów obrotu, należy przewidzieć minimalną liczbę okoliczności, w których stosowanie znormalizowanych formularzy, szablonów i procedur w kontaktach między właściwymi organami państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego powinno stanowić punkt wyjścia do podjęcia realizacji proporcjonalnych ustaleń w zakresie współpracy. |
(7) |
Właściwe organy powinny – w przypadku wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy w postaci odebrania zeznań, wszczęcia dochodzenia lub przeprowadzenia kontroli na miejscu – w jasny sposób wyjaśnić, dlaczego tego rodzaju pomoc jest im potrzebna, by wywiązać się ze spoczywających na nich obowiązków. |
(8) |
Aby umożliwić podjęcie współpracy wszystkim odpowiednim właściwym organom, dodatkowe właściwe organy powinny mieć możliwość wystąpienia z wnioskiem o przystąpienie do istniejącego porozumienia o współpracy, w przypadku gdy system obrotu, w związku z którym zawarto dane porozumienie o współpracy, ze względu na późniejszy rozwój sytuacji rynkowej zyskał znaczną wagę w kolejnych przyjmujących państwach członkowskich. |
(9) |
Jeżeli w wyjątkowych okolicznościach konieczne jest podjęcie pilnych działań w celu wypełnienia obowiązków wynikających z dyrektywy 2014/65/UE lub rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (5) bądź zapewnienia stabilności rynków w państwach członkowskich, których to dotyczy, standardowe porozumienia w sprawie uzgodnień dotyczących współpracy powinny dopuszczać możliwość uzasadnionego odroczenia przez właściwy organ wykonania swoich zobowiązań wynikających z tych porozumień. |
(10) |
Ze względów spójności oraz w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynków finansowych konieczne jest, aby przepisy ustanowione niniejszym rozporządzeniem oraz powiązane przepisy krajowe transponujące dyrektywę 2014/65/UE były stosowane od tej samej daty. |
(11) |
Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez ESMA. |
(12) |
ESMA zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej na mocy art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (6) w sprawie projektu wykonawczych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Format i stosowanie standardowych formularzy, szablonów i procedur do celów realizacji uzgodnień dotyczących współpracy
1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego właściwe dla systemu obrotu, którego działalność zyskała znaczną wagę w rozumieniu art. 79 ust. 2 dyrektywy 2014/65/UE, ustanawiają proporcjonalne uzgodnienia dotyczące współpracy w drodze porozumienia o współpracy określonego w załączniku I.
2. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego mogą dostosować lub uzupełnić standardowe porozumienie o współpracy określone w załączniku I w celu zapewnienia, by jego postanowienia były współmierne do konkretnych okoliczności powodujących konieczność współpracy.
3. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego przekazują wnioski o współpracę przy użyciu formatu określonego w załączniku II i udzielają odpowiedzi na te wnioski w formacie określonym w załączniku III.
Artykuł 2
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 3 stycznia 2018 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/589 z dnia 19 lipca 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi organizacyjne dla firm inwestycyjnych prowadzących handel algorytmiczny (Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 417).
(3) ESMA/2014/298. Dokument dostępny na stronie: https://www.esma.europa.eu/databases-library/esma-library.
(4) ESMA/2014/608. Dokument dostępny na stronie: https://www.esma.europa.eu/databases-library/esma-library.
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).
ZAŁĄCZNIK I
Standardowe porozumienie w sprawie uzgodnień dotyczących współpracy w przypadku, gdy działalność systemu obrotu zyskuje znaczą wagę w przyjmującym państwie członkowskim
Do celów ustanowienia proporcjonalnych uzgodnień dotyczących współpracy między [właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego] („organ państwa przyjmującego”) a [właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia] („organ państwa pochodzenia”) w odniesieniu do działalności [system obrotu] („system obrotu”), która zyskała znaczną wagę w kontekście funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w [przyjmujące państwo członkowskie] („przyjmujące państwo członkowskie”), organy państwa przyjmującego i państwa pochodzenia („organy”) uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
Cel i postanowienia ogólne
Celem niniejszego porozumienia jest zapewnienie ram współpracy między [właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia] a [właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego] przy stosowaniu ich odpowiednich uprawnień w odniesieniu do działalności [system obrotu], którego działalność zyskała znaczną wagę w [przyjmujące państwo członkowskie]. Niniejsze porozumienie może stanowić uzupełnienie innych uzgodnień dotyczących współpracy między organami.
Artykuł 2
Zakres współpracy
1. Organy uzgodniły następujące formy współpracy:
|
[proszę podać formy współpracy uzgodnione przez organy]. |
2. Organy zobowiązały się współpracować przy podejmowaniu decyzji dotyczących któregokolwiek z poniższych zdarzeń, w przypadku gdy zdarzenia ta mają znaczenie dla systemu obrotu: [proszę wybrać poniższe warianty stosownie do zakresu współpracy]
sojusze, połączenia, istotne przejęcia, otwarcie lub zamknięcie systemu obrotu lub jego znacznej części |
|
zmiana, przyznanie, odmowa lub anulowanie dostępu dla kontrahentów centralnych i systemu obrotu |
|
zmiany właścicielskie prowadzące do zmiany kontroli, zmiany struktury organizacyjnej, ładu korporacyjnego oraz inne działania integracyjne lub restrukturyzacyjne dotyczące systemu obrotu |
|
odwołanie lub mianowanie członków zarządu lub rady nadzorczej systemu obrotu |
|
istotne nowe zasady obrotu lub zmiana istniejących zasad obrotu dotyczących w szczególności dostępu do rynku ze strony inwestorów z przyjmującego państwa członkowskiego lub dotyczących notowań papierów wartościowych spółek giełdowych z przyjmującego państwa członkowskiego |
|
istotne zmiany w systemach i mechanizmach kontroli systemu obrotu, w tym w systemach informatycznych, systemie kontroli i mechanizmach zarządzania ryzykiem |
|
istotne zmiany, w tym w drodze outsourcingu, w zasobach finansowych, ludzkich i technologicznych systemu obrotu |
|
wykonanie uprawnień nadzorczych, o których mowa w art. 69 ust. 2 lit. e), f), h), k), l), m)–q), s) i t) dyrektywy 2014/65/UE (1), mające znaczący i istotny wpływ na system obrotu lub jego uczestników |
|
nałożenie sankcji za naruszenia, o których mowa w art. 70 dyrektywy 2014/65/UE, mających znaczący i istotny wpływ na system obrotu lub jego uczestników |
|
jakiekolwiek inne zdarzenie [proszę opisać] |
|
Artykuł 3
Procedura przekazywania i rozpatrywania wniosków o współpracę
1. Wniosek o współpracę i odpowiedź na wniosek o współpracę sporządza się na piśmie na trwałym nośniku. Wniosek o współpracę i odpowiedź na wniosek o współpracę adresuje się do osób upoważnionych do kontaktu wyznaczonych zgodnie z ust. 3.
2. Komunikacja między właściwym organem występującym z wnioskiem o współpracę („organ wnioskujący”) a właściwym organem, do którego skierowano wniosek o współpracę („organ współpracujący”), odbywa się przy użyciu najbardziej dogodnych środków, z należytym uwzględnieniem poufności, terminów doręczenia korespondencji, objętości dokumentów do przekazania i łatwego dostępu organu wnioskującego do informacji.
3. Do celów niniejszego porozumienia każdy organ wyznacza jedną lub kilka osób upoważnionych do kontaktu.
4. Organ wnioskujący przesyła wniosek o współpracę w formacie przewidzianym w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/988 (2) oraz dołącza informacje określone w tym załączniku, wskazując w szczególności znaczenie współpracy, o którą występuje, dla funkcjonowania rynków lub ochrony inwestorów w przyjmującym państwie członkowskim, a także wszelkie kwestie związane z poufnością informacji, które może uzyskać. Organ współpracujący niezwłocznie zwraca się o wszelkie wymagane wyjaśnienia zgodnie z ust. 5 lit. b).
5. Organ współpracujący dokonuje wszystkich niżej wymienionych czynności po otrzymaniu wniosku o współpracę:
a) |
potwierdza otrzymanie wniosku o współpracę w możliwie najkrótszym terminie, przy czym nie później niż w terminie siedmiu dni kalendarzowych od jego otrzymania, podając dane kontaktowe osoby upoważnionej do kontaktu oraz – jeśli jest to możliwe na tym etapie – szacowany termin udzielenia odpowiedzi; |
b) |
zwraca się w możliwie najkrótszym terminie o dodatkowe wyjaśnienia w każdej postaci, w przypadku gdy ma wątpliwości co do dokładnego przebiegu wnioskowanej współpracy; |
c) |
niezwłocznie udziela odpowiedzi na wniosek o współpracę w formacie określonym w załączniku III, przekazując informacje wymagane w tym formacie. |
6. Gdy tylko stanie się jasne, że opóźnienie w udzieleniu odpowiedzi wyniesie ponad siedem dni kalendarzowych, licząc od szacowanego terminu udzielenia odpowiedzi podanego zgodnie z ust. 5 lit. a), organ współpracujący informuje o tym fakcie organ wnioskujący. Jeżeli organ wnioskujący określił wniosek jako pilny, organy uzgadniają częstotliwości przekazywania informacji na temat aktualnego stanu rozpatrzenia wniosku.
7. Organy konsultują się ze sobą niezwłocznie w celu rozwiązywania wszelkich trudności, które mogą pojawić się przy rozpatrywaniu wniosku, w tym w kwestii kosztów.
8. W celu zapewnienia stałego usprawniania współpracy organy przekazują sobie nawzajem, w razie potrzeby, informacje zwrotne na temat przydatności otrzymanej współpracy, rozstrzygnięcia sprawy, w stosunku do której wnioskowano o współpracę, oraz na temat wszelkich problemów napotkanych przy realizacji tej współpracy.
Artykuł 4
Odpowiedź na wniosek o współpracę
1. Organ współpracujący niezwłocznie podejmuje wszelkie stosowne kroki w celu zapewnienia wnioskowanej współpracy. Organ współpracujący zapewnia, aby wszelkie niezbędne działania podejmowano bezzwłocznie, z uwzględnieniem złożoności wniosku oraz konieczności, w stosownych przypadkach, zaangażowania osób trzecich lub innego organu.
2. Organ współpracujący może odmówić podjęcia działań w związku z wnioskiem o współpracę, jeżeli uzna, że działania te wiązałyby się z zastosowaniem środka sprzecznego z prawem. W przypadku odmowy podjęcia działania przez organ współpracujący organ ten powiadamia organ wnioskujący przy użyciu szablonu określonego w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/988, podając pełny opis okoliczności uzasadniających jego decyzję.
Artykuł 5
Procedura realizacji uzgodnień dotyczących bieżącej współpracy
1. Organy ustanawiają procedury dotyczące regularnych i doraźnych spotkań z udziałem wyznaczonych osób upoważnionych do kontaktu, mających na celu skuteczne administrowanie uzgodnieniami dotyczącymi współpracy.
2. Organ współpracujący jak najszybciej powiadamia organ wnioskujący o zaistnieniu wszelkich wyjątkowych okoliczności, które mogą uniemożliwić mu wykonanie jego zobowiązań wynikających z niniejszego porozumienia, oraz o ewentualnych działaniach podjętych w tym względzie.
Artykuł 6
Procedury konsultacji
1. Organy konsultują się ze sobą przed podjęciem decyzji w kontekście zdarzeń wskazanych w art. 2 ust. 2.
2. W przypadku gdy organ współpracujący wystosuje do organu wnioskującego powiadomienie zgodnie z art. 5 ust. 2 w związku ze zdarzeniami wskazanymi w art. 2 ust. 2, organy co najmniej konsultują się ze sobą w sprawie podejścia nadzorczego przyjętego w celu ustosunkowania się do danego zdarzenia oraz w sprawie oczekiwanego rozstrzygnięcia.
Artykuł 7
Procedury udzielania pomocy: wnioski o odebranie zeznań od osoby
1. Jeżeli organ wnioskujący zamierza wystąpić z wnioskiem o odebranie zeznań od osoby, kontaktuje się z organem, do którego zamierza skierować wniosek, w celu ustalenia wszystkich poniższych kwestii:
a) |
wszelkie ograniczenia i przeszkody prawne oraz wszelkie różnice w wymogach proceduralnych; |
b) |
prawa osób, od których odebrane zostaną zeznania, w tym, w stosownych przypadkach, wszelkie kwestie dotyczące samooskarżenia; |
c) |
konieczność udziału członków personelu organu wnioskującego jako obserwatorów lub aktywnych uczestników; |
d) |
rola personelu organu współpracującego i organu wnioskującego w odbieraniu zeznań; |
e) |
kwestia, czy osoba, od której zostaną odebrane zeznania, ma prawo do pomocy przedstawiciela prawnego, a jeżeli tak – zakres interwencji przedstawiciela prawnego podczas odbierania zeznań, w tym w odniesieniu do zapisu lub protokołu zeznań; |
f) |
kwestia, czy zeznania zostaną odebrane na zasadzie dobrowolności czy przymusowo; |
g) |
kwestia, czy osoba, od której zostaną odebrane zeznania, jest świadkiem czy podejrzanym; |
h) |
kwestia, czy zeznania mogą zostać wykorzystane w postępowaniu karnym, oraz – o ile to wiadomo – czy zostaną one wykorzystane w postępowaniu karnym; |
i) |
dopuszczalność zeznań w jurysdykcji organu wnioskującego; |
j) |
zaprotokołowanie zeznań i odnośne procedury; |
k) |
procedury poświadczenia lub potwierdzenia zeznań przez osobę składającą zeznania, w tym kwestia, czy to poświadczenie lub potwierdzenie ma nastąpić po odebraniu zeznań; |
l) |
procedura dostarczenia zeznań organowi wnioskującemu przez organ współpracujący, w tym wymagany format i termin. |
2. Organy zapewniają funkcjonowanie mechanizmów pozwalających członkom ich personelu operacyjnego skuteczne prowadzenie czynności, a w szczególności uzgadniają wszystkie następujące kwestie:
a) |
planowanie terminów; |
b) |
wszelkie dodatkowe informacje, które mogą być konieczne; |
c) |
wykaz pytań, które mają zostać zadane osobie, od której zostaną odebrane zeznania, oraz przegląd tego wykazu; |
d) |
ustalenia dotyczące podróży, w tym zapewnienie przedstawicielom organów możliwości spotkania się w celu umówienia danej kwestii przed odebraniem zeznań; |
e) |
ustalenia dotyczące języka. |
Artykuł 8
Procedury udzielania pomocy: wnioski do organu o wszczęcie dochodzenia lub przeprowadzenie kontroli na miejscu
1. Jeżeli organ współpracujący postanowi wszcząć dochodzenie lub przeprowadzić kontrolę na miejscu na wniosek organu wnioskującego, czynności nadzorcze i dochodzeniowe podjęte przez organ współpracujący pozostają w gestii organu współpracującego, który również sprawuje nad nimi ogólną kontrolę. Organ wnioskujący i organ współpracujący mogą konsultować się ze sobą w sprawie najlepszego sposobu nadania skuteczności wnioskowi o wszczęcie dochodzenia lub przeprowadzenie kontroli na miejscu. Organ współpracujący informuje organ wnioskujący o postępach dochodzenia lub kontroli na miejscu oraz możliwie szybko przekazuje mu swoje ustalenia.
2. Jeżeli wystąpiono z wnioskiem o wszczęcie dochodzenia lub przeprowadzenie kontroli na miejscu, organ wnioskujący i organ współpracujący konsultują się ze sobą w sprawie zalet przeprowadzenia wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu.
3. Decydując o ewentualnym wszczęciu wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu, organ wnioskujący i organ współpracujący biorą pod uwagę przynajmniej następujące kwestie:
a) |
wszelkie inne wnioski o współpracę skierowane przez organ wnioskujący, które mogą sugerować zasadność przeprowadzenia wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu; |
b) |
to, czy organy osobno prowadzą dochodzenie w sprawie wywierającej konsekwencje transgraniczne, w której bardziej odpowiednie byłoby przeprowadzenie wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu; |
c) |
kwestie związane z zasadą ne bis in idem; |
d) |
ramy prawne i regulacyjne w każdej z jurysdykcji wspomnianych organów, aby zadbać to, by organy dysponowały dobrą znajomością potencjalnych przeszkód i ograniczeń prawnych związanych z prowadzeniem wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu i wszelkich postępowań, które mogą z nich wyniknąć, w tym wszelkich kwestii związanych z zasadą ne bis in idem; |
e) |
niezbędne środki dotyczące zarządzania i kierowania dochodzeniem lub kontrolą na miejscu; |
f) |
kroki dotyczące wspólnych działań mających na celu ustalenie faktów; |
g) |
alokacja zasobów i wyznaczenie osób prowadzących dochodzenie; |
h) |
działania, które osoby te mają podejmować (wspólnie lub samodzielnie); |
i) |
kwestia ewentualnego opracowania wspólnego planu działania i harmonogramu pracy przez każdy z organów; |
j) |
wzajemna wymiana uzyskanych informacji oraz składanie sprawozdań z wyników poszczególnych podjętych działań; |
k) |
kwestie dotyczące konkretnych przypadków. |
4. W przypadku wszczęcia przez organ wnioskujący i organ współpracujący wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu, organy te przeprowadzają wszystkie poniższe czynności:
a) |
uzgadniają procedury prowadzenia i zamykania dochodzenia lub kontroli; |
b) |
pozostają w stałym kontakcie w celu koordynowania procesu pozyskiwania informacji i ustalania faktów; |
c) |
ściśle ze sobą współpracują przy prowadzeniu wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu; |
d) |
zapewniają sobie wzajemną pomoc w odniesieniu do późniejszych postępowań egzekucyjnych w zakresie dopuszczalnym przez prawo, w tym poprzez koordynację wszelkich postępowań lub innych czynności egzekucyjnych (administracyjnych, cywilnych lub karnych) związanych z wynikiem wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu, lub – w stosownych przypadkach – możliwości zawarcia ugody. |
5. Na początkowym etapie wspólnego dochodzenia lub wspólnej kontroli na miejscu organ wnioskujący i organ współpracujący biorą pod uwagę przynajmniej następujące kwestie:
a) |
konkretne przepisy prawa, które stanowić będą przedmiot dochodzenia lub kontroli na miejscu; |
b) |
sporządzenie planu wspólnego działania, w tym określenie kluczowych etapów tego planu oraz podział odpowiedzialności za realizację założonych prac, przy uwzględnieniu priorytetów każdego z organów; |
c) |
określenie i ocena wszelkich ograniczeń lub przeszkód prawnych oraz wszelkich różnic w procedurach w odniesieniu do dochodzeń lub czynności egzekucyjnych lub wszelkich innych postępowań, w tym w odniesieniu do praw osób, wobec których prowadzone jest dochodzenie; |
d) |
określenie i ocena konkretnych zasad chroniących poufność wymiany informacji między prawnikiem a jego klientem, które mogą mieć wpływ na dochodzenie bądź postępowanie egzekucyjne; |
e) |
strategia kontaktów ze społeczeństwem i z prasą; |
f) |
wykorzystanie przekazanych lub wymienianych informacji. |
Artykuł 9
Zastrzeżenie poufności i dopuszczalne sposoby wykorzystania informacji
1. Organy przyjmują do wiadomości fakt, że wszelkie informacje wymieniane między organami podlegają przepisom art. 76 i 78 dyrektywy 2014/65/UE.
2. Organy zachowują w poufności – z zastrzeżeniem przepisów ustawowych i wykonawczych obowiązujących w danym państwie członkowskim – wszelkie informacje niepubliczne związane z uzgodnieniami dotyczącymi współpracy lub informacje wymieniane na podstawie niniejszego porozumienia, w tym wszystkie następujące informacje:
a) |
sam wniosek o współpracę i treść tego wniosku; |
b) |
wszelkie kwestie wynikłe w następstwie złożenia wniosku, w tym wszelkie dwustronne konsultacje między organami oraz, w stosownych przypadkach, wszelkie informacje dotyczące odmowy nawiązania współpracy; |
c) |
niezamówione informacje przekazane przez organ oraz fakt, że takie informacje przekazano. |
3. Organy zapewniają przestrzeganie przez swoich pracowników odpowiednich obowiązków zachowania poufności.
4. Jeżeli – aby zrealizować wniosek o współpracę – organ współpracujący uzna za konieczne lub pożądane ujawnienie faktu, że organ wnioskujący wystąpił do niego z takim wnioskiem, organ współpracujący ujawnia ten fakt wyłącznie po omówieniu z organem wnioskującym charakteru i zakresu ujawnianych informacji oraz po uzyskaniu jego zgody na ich ujawnienie. Jeżeli organ wnioskujący nie udzieli zgody na ujawnienie informacji, przysługuje mu wówczas prawo wycofania swojego wniosku.
Artykuł 10
Zmiana, uzupełnienie i przegląd niniejszego porozumienia
1. Niniejsze porozumienie może zostać zmienione lub uzupełnione za obopólną pisemną zgodą organów.
2. Organy regularnie monitorują wykonanie niniejszego porozumienia i dokonują jego przeglądu oraz prowadzą ze sobą konsultacje w celu usprawnienia jego funkcjonowania i rozwiązywania ewentualnych trudności.
Artykuł 11
Dodatkowe strony porozumienia
Organ, który uzyska status organu państwa przyjmującego po wejściu w życie niniejszego porozumienia, może wystąpić z wnioskiem o przystąpienie do niego w charakterze strony.
Artykuł 12
Rozstrzyganie sporów
Organy dokładają starań w celu rozstrzygnięcia wszelkich sporów wynikłych między nimi w związku ze współpracą wnioskowaną lub zapewnioną na podstawie niniejszego porozumienia lub w związku ze stosowaniem określonych w nim procedur. Jeżeli organ wnioskujący i organ współpracujący nie są w stanie rozstrzygnąć między sobą sporów związanych z wnioskowaną lub zapewnioną współpracą, organy te rozstrzygają te spory w ramach niewiążącej mediacji, o której mowa w art. 31 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (3) ustanawiającego ESMA.
Artykuł 13
Wygaśnięcie porozumienia
1. Niniejszej porozumienie zostaje zawarty na czas nieokreślony. Niniejsze porozumienie wygasa w przypadku, gdy system obrotu, którego porozumienie dotyczy, przestanie mieć znaczną wagę w przyjmującym państwie członkowskim.
2. Organ zamierzający odstąpić od niniejszego porozumienia składa drugiemu organowi pisemne wypowiedzenie z wyprzedzeniem przynajmniej trzydziestu dni kalendarzowych.
3. Wszelkie wnioski o udzielenie informacji przekazane przed upływem terminu wypowiedzenia będą rozpatrywane zgodnie z postanowieniami niniejszego porozumienia, chyba że organ odstępujący od porozumienia zastrzeże inaczej.
4. Po odstąpieniu organu od niniejszego porozumienia organ ten w dalszym ciągu stosuje środki ochrony poufności przewidziane w niniejszym porozumieniu.
Artykuł 14
Publikacja
Organy publikują niniejsze porozumienie o współpracy na swoich stronach internetowych. Publikacji podlegają również wszelkie zmiany lub uzupełnienia dokonane na podstawie art. 10.
Artykuł 15
Wejście w życie
Niniejsze porozumienie wchodzi w życie od daty jego podpisania przez organy.
Artykuł 16
Podpisy
[organ państwa pochodzenia]
[organ państwa przyjmującego]
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/988 z dnia 6 czerwca 2017 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do standardowych formularzy, szablonów i procedur do celów realizacji uzgodnień dotyczących współpracy w odniesieniu do systemu obrotu, którego działalność ma znaczną wagę w przyjmującym państwie członkowskim (Dz.U. L 149 z 13.6.2017, s. 3).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).
ZAŁĄCZNIK II
Standardowy format wniosku o współpracę
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/19 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/989
z dnia 8 czerwca 2017 r.
w sprawie sprostowania i zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1) („kodeks”), w szczególności jego art. 8, 11, 17, 25, 58, 63, 66, 76, 100, 132, 152, 157, 161, 165, 169, 181, 232, 236, 266, 268, 273 i 276,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Po opublikowaniu rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (2) stwierdzono w nim różnego rodzaju błędy, które należy sprostować. Sprostowanie niektórych z tych błędów wymaga zmiany niektórych innych powiązanych przepisów tego rozporządzenia wykonawczego. |
(2) |
Motyw 61 rozporządzenia (UE) 2015/2447 powinien prawidłowo odzwierciedlać wyniki głosowania w sprawie tego rozporządzenia wykonawczego w Komitecie Kodeksu Celnego, który nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego. |
(3) |
Należy sprostować brzmienie następujących przepisów rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, aby stały się one jaśniejsze, nie wprowadzając jednocześnie żadnych nowych elementów: art. 67 ust. 4, art. 87 (tytuł), art. 102, art. 137, art. 138, art. 143 ust. 2, art. 214, art. 220 i art. 230 ust. 2 oraz załącznik 21-01. |
(4) |
W wielu przepisach rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 i załącznikach do tego rozporządzenia należy sprostować lub doprecyzować odesłania do innych przepisów prawnych, w tym odesłanie do wdrażanych przepisów kodeksu. |
(5) |
Należy sprostować art. 67 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, by uwzględnić ponownych nadawców jako przedsiębiorców, którzy mogą uzyskać status upoważnionego eksportera zgodnie z art. 69 tego rozporządzenia wykonawczego, który pozwala ponownemu nadawcy na zastępowanie deklaracji pochodzenia sporządzonych przez upoważnionych eksporterów zastępczymi dowodami pochodzenia. |
(6) |
W celu zapewnienia spójności z art. 55 ust. 4 i 6 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (3) należy skreślić art. 92 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. |
(7) |
W art. 110 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 dotyczącym późniejszej weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturze jako jeden z krajów, do których można kierować wnioski o późniejszą weryfikację, oprócz Norwegii i Szwajcarii wymieniono Turcję. Ponieważ jednak wykorzystywanie zastępczych dowodów pochodzenia nie jest między Unią i Turcją przewidziane, wnioski o późniejszą weryfikację zastępczych dowodów pochodzenia wystawionych lub sporządzonych w Turcji nie będą do tego państwa kierowane. W związku z tym należy skreślić odniesienie do Turcji. |
(8) |
Należy sprostować art. 199 ust. 1 lit. g) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w celu uzupełnienia wykazu dopuszczalnych środków potwierdzających unijny status wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z dyrektywą Rady 2008/118/WE (4) poprzez wprowadzenie odniesienia do elektronicznego dokumentu administracyjnego i do procedury ciągłości działania, o których mowa odpowiednio w art. 21 i 26 tej dyrektywy. Odniesienia te zostały pominięte przez pomyłkę. |
(9) |
Należy sprostować art. 306 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. Przepis ten powinien stwierdzać, że numer ewidencyjny (MRN) zgłoszenia tranzytowego należy przedstawić w urzędzie celnym przeznaczenia, a nie w każdym urzędzie celnym tranzytowym, jak błędnie wskazuje na to obecne brzmienie tego artykułu. Należy również sprostować odesłanie do odpowiedniego przepisu rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. Powinno to być odesłanie do art. 184 akapit drugi tego rozporządzenia delegowanego, a nie do art. 184 ust. 2. |
(10) |
Należy sprostować błędy i pominięcia stwierdzone po opublikowaniu rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w załącznikach A i B do tego rozporządzenia wykonawczego. |
(11) |
Należy sprostować załącznik 12-01 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w celu zapewnienia zharmonizowanego formatu tych samych danych w całym załączniku. |
(12) |
Do załączników do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy dodać załącznik 12-03 określający wzór przywieszek umieszczanych na bagażu rejestrowanym, poddawanym kontroli w porcie lotniczym Unii, jak zostało to określone w art. 44 tego rozporządzenia wykonawczego, lecz następnie omyłkowo pominięte. |
(13) |
W załączniku 22-13 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy sprostować błąd gramatyczny w wersji deklaracji na fakturze w języku węgierskim. |
(14) |
Oprócz powyższych sprostowań konieczna jest zmiana niektórych przepisów w celu uwzględnienia zmian w powiązanych ramach prawnych, które nastąpiły po przyjęciu wspomnianego rozporządzenia wykonawczego. Art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 powinien zatem zostać dostosowany do art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, zmienionego rozporządzeniem delegowanym (UE) 2016/341 (5). |
(15) |
Procedura określona obecnie w art. 57, 58 i 59 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 została pierwotnie utworzona w 1989 r. w celu umożliwienia sprawnego i zharmonizowanego wdrożenia niepreferencyjnych kontyngentów taryfowych przyznawanych danym krajom. Artykuły te odpowiadają zasadniczo art. 55–65 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (6), które było stosowane do dnia 30 kwietnia 2016 r. Szereg unijnych rozporządzeń otwierających niepreferencyjne kontyngenty taryfowe odnosi się do art. 56–65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Należy zatem w art. 57 wprowadzić zasadę korelacji w odniesieniu do odwołań do świadectw pochodzenia wydanych zgodnie z art. 55–65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 w innych rozporządzeniach, co pozwoli na uniknięcie konieczności zmiany każdego z tych rozporządzeń z osobna. |
(16) |
Tekst art. 62 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 stanowi obecnie, że długoterminowa deklaracja dostawcy może obejmować okres albo w przeszłości, albo w przyszłości. Należy zmienić ten przepis w celu wprowadzenia możliwości, by pojedyncza długoterminowa deklaracja dostawcy obejmowała zarówno towary, które zostały już dostarczone przed dniem wystawienia deklaracji, jak i towary, które zostaną dostarczone po tej dacie. W celu zwiększenia jasności i łatwiejszego stosowania tej zasady najwcześniejsza i najpóźniejsza data rozpoczęcia okresu objętego długoterminową deklaracją dostawcy powinna być ustalana według odniesienia do daty wystawienia deklaracji. Mimo że maksymalny okres objęty deklaracją powinien wynosić 24 miesiące, to okres ten nie powinien rozpoczynać się wcześniej niż 12 miesięcy przed datą wystawienia ani później niż 6 miesięcy po tej dacie. |
(17) |
Należy zmienić art. 68 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, aby wyjaśnić, że w ramach preferencyjnych porozumień z państwem trzecim, w przypadku gdy stosowany jest system zarejestrowanych eksporterów (system REX), eksporterzy sporządzający dowody pochodzenia przesyłek o wartości powyżej 6 000 EUR powinni być eksporterami zarejestrowanymi, chyba że odpowiednie porozumienia preferencyjne przewidują inny próg wartości. Do chwili zarejestrowania eksportera w systemie REX, a w każdym razie nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2017 r., eksporter może jednak nadal stosować swój numer upoważnionego eksportera na dowodach pochodzenia bez konieczności składania podpisu, w ramach umów o wolnym handlu z państwami trzecimi, w przypadku których eksporter normalnie musiałby być zarejestrowany. |
(18) |
Na mocy obecnego brzmienia art. 69 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 zarejestrowany eksporter nie jest uprawniony do zastępowania zastępczymi oświadczeniami o pochodzeniu dowodów pochodzenia innych niż oświadczenia o pochodzeniu. Ponieważ jednak celem w perspektywie długoterminowej jest zastąpienie systemu upoważnionych eksporterów systemem REX, zarejestrowani eksporterzy powinni móc zastępować zastępczymi oświadczeniami o pochodzeniu ten sam rodzaj dowodów pochodzenia, co upoważnieni eksporterzy na podstawie art. 69 ust. 2 tego rozporządzenia wykonawczego. |
(19) |
W art. 73 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy dodać ust. 3 nakładający na Komisję obowiązek przekazywania krajom korzystającym – na ich wniosek – wzorów odcisków pieczęci używanych przez państwa członkowskie. Obowiązek ten jest niezbędny dla sprawnego funkcjonowania przepisów dotyczących kumulacji regionalnej. |
(20) |
Art. 80 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 powinien nakładać na właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego obowiązek poinformowania zarejestrowanego eksportera o zmianach w jego danych rejestracyjnych zgodnie z przepisami o ochronie danych. |
(21) |
W celu zapewnienia spójności między przepisami mającymi zastosowanie w Unii w okresie przejściowym do czasu wdrożenia systemu REX art. 85 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 powinien określać, do kiedy upoważnieni eksporterzy, którzy nie są jeszcze zarejestrowani w systemie REX, mogą sporządzać deklaracje na fakturze do celów kumulacji dwustronnej. Termin ten należy wyznaczyć na dzień 31 grudnia 2017 r., który jest ostatnim dniem wystawiania przez organy celne państw członkowskich świadectw przewozowych EUR.1, a zatem stanowi zakończenie okresu przejściowego. |
(22) |
W przeciwieństwie do Norwegii i Szwajcarii Turcja nie będzie stosować systemu REX od dnia 1 stycznia 2017 r. Należy w związku z tym zmienić art. 86 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, by stanowił on, że rejestracja eksporterów w krajach korzystających będzie obowiązywała w odniesieniu do systemu GSP Turcji dopiero wówczas, gdy kraj ten zacznie stosować system REX. W celu podania daty rozpoczęcia stosowania przez Turcję systemu REX do wiadomości publicznej Komisja powinna być zobowiązana do opublikowania tej daty w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
(23) |
Art. 158 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 określający wysokość zabezpieczenia generalnego należy zmienić w celu zapewnienia większej jasności co do podstawy zastosowania obniżenia zabezpieczenia generalnego obejmującego należności celne przywozowe lub wywozowe i inne opłaty. W art. 158 należy wprowadzić wyraźne rozróżnienie między obniżką przewidzianą w art. 95 ust. 3 kodeksu dla wszystkich upoważnionych przedsiębiorców w odniesieniu do ceł i opłat, które zostały poniesione, a obniżkami przewidzianymi w art. 95 ust. 2 kodeksu. Te ostatnie mają zastosowanie w odniesieniu do ceł i opłat, które mogą powstać, na warunkach określonych w art. 84 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446. |
(24) |
Aby zapobiec sytuacji, w której karnet zabezpieczenia pojedynczego jest wykorzystywany po cofnięciu lub odwołaniu zobowiązania złożonego w odniesieniu do tego karnetu, należy w art. 161 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 dodać przepis stanowiący, że karnety wystawione przed dniem cofnięcia lub odwołania tego zobowiązania nie mogą już być wykorzystywane do objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego. |
(25) |
Zgodnie z wymogami art. 8 ust. 3 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (7), z późniejszymi zmianami (konwencja TIR), art. 163 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 określa maksymalną kwotę, do wysokości której stowarzyszenie poręczające mające siedzibę obszarze celnym Unii może stać się odpowiedzialne w odniesieniu do danej operacji TIR. Należy zmienić art. 163 w wyniku ogłoszenia przez Międzynarodową Unię Transportu Drogowego (IRU), że jej ubezpieczyciel globalny zwiększył w stosunku do wszystkich umawiających się stron konwencji TIR kwotę objętą gwarancją z 60 000 EUR do 100 000 EUR za karnet TIR. |
(26) |
Należy zmienić art. 231 ust. 11 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w celu wyjaśnienia, że szczególna wymiana informacji w sprawie kontroli określonych w ust. 5 i 6 tego artykułu jest zawieszona do czasu udostępnienia odpowiednich systemów teleinformatycznych. Dopóki odpowiednie systemy teleinformatyczne nie będą dostępne, obowiązek określony w art. 179 ust. 4 i 5 kodeksu dotyczący przeprowadzania kontroli i wymiany informacji na temat kontroli powinien być wypełniany zgodnie z art. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341. |
(27) |
Należy skreślić art. 329 ust. 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. Przewiduje on pewne wyjątki od ogólnej zasady określającej urząd celny wyprowadzenia w przypadku wywozu towarów, które są następnie objęte procedurą tranzytu. Z powodu błędu numeracji art. 329 ust. 8 zawiera błędnie odesłanie do ust. 4 tego samego artykułu, ale w żadnym wypadku nie zamierzano wprowadzać wyjątku w odniesieniu do towarów ładowanych na statek, który nie jest przypisany do żadnej regularnej linii żeglugowej. W zakresie, w jakim dyrektywa 2008/118/WE ma zastosowanie w przypadku, gdy wyroby akcyzowe objęte zawieszeniem podatku akcyzowego mają być wyprowadzone poza terytorium Unii, art. 329 ust. 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 nie powinien odnosić się również do tych towarów. Ponadto nie jest konieczna żadna szczególna zasada dla określania urzędu celnego wyprowadzenia, w przypadku gdy towary podlegające formalnościom wywozowym w celu uzyskania refundacji wywozowych w ramach wspólnej polityki rolnej są zwolnione do wywozu, a następnie objęte procedurą tranzytu. Wynika to z faktu, że zgodnie z art. 189 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 towary te mogą być objęte tylko procedurą tranzytu zewnętrznego, co oznacza, że tracą one swój status celny towarów unijnych i podlegają ścisłemu dozorowi celnemu. |
(28) |
Obecnie występują różnice w sposobie traktowania przez poszczególne państwa członkowskie wywozu, po którym następuje tranzyt. W niektórych państwach członkowskich potwierdzenie wyprowadzenia jest wystawiane natychmiast po objęciu towarów procedurą tranzytu, natomiast w innych państwach członkowskich odbywa się to dopiero po zamknięciu procedury tranzytu. Różnica występuje zarówno w przypadku tranzytu zewnętrznego, jak i w przypadkach innych niż tranzyt zewnętrzny. Zgodnie z art. 333 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w okresie przejściowym do czasu wdrożenia automatycznego systemu eksportu (AES) w ramach UKC urząd celny wyprowadzenia może poinformować urząd celny wywozu o wyprowadzeniu towarów, gdy towary te są objęte procedurą tranzytu inną niż procedura tranzytu zewnętrznego, aż do dnia następującego po dniu, w którym procedura tranzytowa została zamknięta. Taka możliwość powinna zostać również rozszerzona na towary objęte procedurą tranzytu zewnętrznego, aby państwa członkowskie, w których procesy zostały zautomatyzowane, mogły w okresie przejściowym kontynuować swoją praktykę wydawania potwierdzenia wyprowadzenia albo po objęciu procedurą tranzytu, albo po zamknięciu procedury tranzytu. |
(29) |
W celu ułatwienia wdrożenia w odpowiednich systemach teleinformatycznych formatów i kodów dla określonych wymaganych danych stosowanych w kontekście zgłoszeń i powiadomień rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy zmienić załącznik B do tego rozporządzenia wykonawczego. |
(30) |
Należy zmienić instrukcje dotyczące druku w załączniku 22-02 oraz noty wprowadzające w załączniku 22-14 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, aby wyjaśnić, do kiedy można wykorzystywać również stare wersje formularzy. W każdym wypadku należy zaprzestać wykorzystywanie tych wersji po dniu 1 maja 2019 r. |
(31) |
Jeśli chodzi o załącznik 22-06 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, podawanie przez przedsiębiorców wnioskujących o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera dodatkowych danych kontaktowych w polu 2 formularza wniosku powinno być opcjonalne, ponieważ już w polu 1 formularza wniosku należy podać podstawowe dane kontaktowe. Ponadto powinna istnieć możliwość niepodpisywania i nieopieczętowywania formularza wniosku, jeżeli eksporter i organy celne są uwierzytelnieni elektronicznie. |
(32) |
W załącznikach 32-01, 32-02 i 32-03 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 tekst zobowiązania gwaranta powinien uwzględniać przystąpienie Serbii do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej (8) w dniu 1 lutego 2016 r. Należy również dodać Serbię do listy państw w odpowiednich polach poświadczenia zabezpieczenia generalnego i poświadczenia zwolnienia z obowiązku składania zabezpieczenia w załączniku 72-04 do tego rozporządzenia wykonawczego. |
(33) |
Aby zapewnić ciągłość działania w realizacji procedury tranzytu unijnego, w załączniku 72-04 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy wprowadzić szereg przepisów dotyczących ważności zabezpieczeń: przepis dotyczący ważności poświadczenia zabezpieczenia generalnego i poświadczenia zwolnienia z obowiązku składania zabezpieczenia; przepis zakazujący wykorzystywania poświadczeń, jeżeli pozwolenie na korzystanie z zabezpieczenia generalnego zostało cofnięte lub jeżeli zobowiązanie złożone w przypadku zabezpieczenia generalnego zostało cofnięte lub odwołane; oraz przepis dotyczący przekazywania przez państwa członkowskie środków identyfikacji ważnych poświadczeń. |
(34) |
Sprostowania i zmiany do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 określone w niniejszym rozporządzeniu powinny wejść w życie jak najszybciej w celu uniknięcia niepewności prawnej co do poprawnej wersji obowiązujących przepisów. |
(35) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Sprostowania do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447 wprowadza się następujące sprostowania:
1) |
motyw 61 otrzymuje brzmienie:
|
2) |
w art. 7 ust. 4 akapit drugi wyrazy „rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 ustanawiającego przepisy przejściowe w odniesieniu do niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny dla tych systemów elektronicznych, które nie są jeszcze operacyjne” zastępuje się wyrazami „rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341”; |
3) |
w art. 12 ust. 1 wyrazy „art. 22” zastępuje się wyrazami „art. 22 ust. 2”; |
4) |
w art. 67 wprowadza się następujące sprostowania:
|
5) |
w art. 70 wprowadza się następujące sprostowania:
|
6) |
w art. 75 ust. 1 wyrazy „art. 67 ust. 2 niniejszego rozporządzenia” zastępuje się wyrazami „art. 71 ust. 2”; |
7) |
w art. 77 ust. 1 lit. b) skreśla się wyrazy „rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446”; |
8) |
art. 87 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 87 System zarejestrowanych eksporterów: wymogi w zakresie publikacji (art. 64 ust. 1 kodeksu) Komisja publikuje na swojej stronie internetowej datę, od której kraje korzystające rozpoczną stosowanie systemu REX. Komisja na bieżąco aktualizuje te informacje.”; |
9) |
tytuł art. 89 otrzymuje brzmienie: „Cofnięcie rejestracji”; |
10) |
tytuł art. 90 otrzymuje brzmienie: „Automatyczne cofnięcie rejestracji w przypadku usunięcia kraju z wykazu krajów korzystających”; |
11) |
w art. 92 ust. 1 skreśla się akapit trzeci; |
12) |
w art. 102 wprowadza się następujące sprostowania:
|
13) |
art. 110 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku gdy złożony został wniosek o późniejszą weryfikację, należy ją przeprowadzić, a jej wyniki przekazać organom celnym państw członkowskich w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy lub, w przypadku wniosków kierowanych do Norwegii lub Szwajcarii, do celów zweryfikowania zastępczych dowodów pochodzenia sporządzonych na ich terytoriach na podstawie świadectwa pochodzenia na formularzu A lub deklaracji na fakturze sporządzonych w kraju korzystającym, w nieprzekraczalnym terminie ośmiu miesięcy od daty wysłania wniosku. Wyniki powinny umożliwiać stwierdzenie, czy dany dowód pochodzenia ma zastosowanie do produktów rzeczywiście wywiezionych i czy te produkty mogą być uznane za pochodzące z kraju korzystającego.”; |
14) |
w art. 119 ust. 4 skreśla się wyrazy „rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446”; |
15) |
w art. 126 wprowadza się następujące sprostowania:
|
16) |
w art. 137 ust. 4 lit. b) wyrazy „innym środkiem transportu” zastępuje się wyrazami „inną gałęzią transportu”; |
17) |
w art. 138 ust. 1 wyrazy „tym samym środkiem transportu” zastępuje się wyrazami „tą samą gałęzią transportu”; |
18) |
w art. 143 ust. 2 wyrazy „w odpowiedniej proporcjach” zastępuje się wyrazami „w odpowiednich proporcjach”; |
19) |
podtytuł art. 164 otrzymuje brzmienie: „(art. 226 ust. 3 lit. b) i c) i art. 227 ust. 2 lit. b) i c) kodeksu)”; |
20) |
podtytuł art. 186 otrzymuje brzmienie: „(art. 128 kodeksu)”; |
21) |
w art. 187 wprowadza się następujące sprostowania:
|
22) |
w art. 192 dodaje się podtytuł w brzmieniu: „(art. 145 kodeksu)”; |
23) |
art. 199 ust. 1 lit. g) otrzymuje brzmienie:
(*2) Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12).”;" |
24) |
art. 214 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 214 Produkty rybołówstwa morskiego i towary uzyskiwane z takich produktów przeładowywane i transportowane przez państwo lub przez terytorium, które nie wchodzi w skład obszaru celnego Unii (art. 153 ust. 2 kodeksu) 1. Jeżeli przed przybyciem na obszar celny Unii produkty lub towary, o których mowa w art. 119 ust. 1 lit. d) i e) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, były przeładowywane i transportowane przez państwo lub przez terytorium, które nie wchodzą w skład obszaru celnego Unii, organ celny tego państwa lub terytorium przedstawia poświadczenie, że przedmiotowe produkty lub towary były objęte dozorem celnym w okresie, w którym znajdowały się na obszarze tego państwa lub terytorium, oraz że nie zostały poddane żadnym czynnościom poza czynnościami koniecznymi do ich zabezpieczenia w chwili ich przybycia na obszar celny Unii. 2. Poświadczenie wymagane zgodnie z ust. 1 sporządza się na wydruku dziennika połowowego, o którym mowa w art. 133 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, któremu towarzyszy, w stosownych przypadkach, wydruk deklaracji przeładunkowej.”; |
25) |
tytuł art. 220 otrzymuje brzmienie: „Przesyłki z korespondencją i towary w przesyłkach pocztowych”; |
26) |
w art. 229 ust. 1 wyrazy „art. 15” zastępuje się wyrazami „art. 14”; |
27) |
art. 230 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Organ celny właściwy do wydania decyzji udostępnia organom celnym pozostałych państw członkowskich wszelkie istotne informacje będące w jego posiadaniu odnoszące się do działalności podlegającej obowiązkowi celnemu posiadacza pozwolenia na odprawę scentralizowaną.”; |
28) |
w art. 251 ust. 3 wyrazy „art. 166 rozporządzenia (UE) nr 952/2013” zastępuje się wyrazami „art. 166 kodeksu”; |
29) |
w art. 277 ust. 1 lit. a) wyrazy „art. 268” zastępuje się wyrazami „art. 275”; |
30) |
w art. 280 ust. 6 akapit pierwszy wyrazy „art. 267” zastępuje się wyrazami „art. 274”; |
31) |
podtytuł art. 291 otrzymuje brzmienie: „(art. 6 ust. 3 lit. b), art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)”; |
32) |
podtytuł art. 294 otrzymuje brzmienie: „(art. 226 ust. 3 lit. a) i art. 227 ust. 2 lit. a) kodeksu)”; |
33) |
podtytuł art. 295 otrzymuje brzmienie: „(art. 226 ust. 3 lit. a) kodeksu)”; |
34) |
art. 306 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W odniesieniu do przedstawiania MRN zgłoszenia tranzytowego w urzędzie celnym przeznaczenia stosuje się art. 184 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.”; |
35) |
w art. 308 ust. 2 wyrazy „art. 305” zastępuje się wyrazami „art. 312”; |
36) |
w art. 312 ust. 3 wyrazy „art. 300” zastępuje się wyrazami „art. 307”; |
37) |
podtytuł art. 313 otrzymuje brzmienie: „(art. 233 ust. 4 lit. a), b), c) i e) kodeksu)”; |
38) |
w art. 314 ust. 2 lit. a) wyrazy „art. 291” zastępuje się wyrazami „art. 298”; |
39) |
w art. 319 akapit drugi wyrazy „art. 15” zastępuje się wyrazami „art. 14”; |
40) |
w art. 331 ust. 3 otrzymuje oznaczenie ust. 2; |
41) |
art. 345 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 jednolite pozwolenia na procedurę uproszczoną (SASP) wydane zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2454/93 i wciąż ważne w dniu 1 maja 2016 r. pozostają ważne do dnia wdrożenia scentralizowanej odprawy dla importu oraz automatycznego systemu eksportu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2016/578/UE.”; |
42) |
w załączniku A tytuł I „Formaty wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosków i decyzji” wprowadza się następujące sprostowania:
|
43) |
w załączniku B tytuł I „Formaty i powtarzalność wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do deklaracji, zgłoszeń i powiadomień” wprowadza się następujące sprostowania:
|
44) |
w załączniku B tytuł II „Kody wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do deklaracji, zgłoszeń i powiadomień” wprowadza się następujące sprostowania:
|
45) |
w załączniku 12-01 tytuł I „Formaty wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do rejestracji przedsiębiorców i innych osób” w wierszu dotyczącym danych „11 Data założenia” w kolumnie „Format D. (Rodzaj/długość)” dodaje się tekst „(rrrrmmdd)”; |
46) |
dodaje się załącznik 12-03 w brzmieniu określonym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia; |
47) |
w załączniku 21-01 wprowadza się następujące sprostowania:
|
48) |
w załączniku 22-02 wprowadza się następujące sprostowania:
|
49) |
załącznik 22-06 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia; |
50) |
w załączniku 22-07 pierwszy akapit pod nagłówkiem „Oświadczenie o pochodzeniu” otrzymuje brzmienie: „Oświadczenie sporządza się na dowolnym dokumencie handlowym, na którym jest umieszczona nazwa i pełny adres eksportera i odbiorcy, jak również opis produktów i data wystawienia (9). (9) Jeżeli oświadczenie o pochodzeniu zastępuje inne oświadczenie zgodnie z art. 101 ust. 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, zastępcze oświadczenie o pochodzeniu opatruje się oznaczeniem »Replacement statement« lub »Attestation de remplacement« lub »Comunicación de sustitución«. Na oświadczeniu zastępczym podaje się również datę wystawienia pierwotnego oświadczenia oraz wszelkie pozostałe niezbędne dane zgodnie z art. 101 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.”;" |
51) |
załącznik 22-09 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku III do niniejszego rozporządzenia; |
52) |
w załączniku 22-13 wersja deklaracji na fakturze w języku węgierskim otrzymuje brzmienie: „A jelen okmányban szereplő áruk exportőre (vámfelhatalmazási szám: … (1)) kijelentem, hogy eltérő egyértelmű jelzés hiányában az áruk preferenciális … (2) származásúak.”; |
53) |
w załączniku 23-02 tytuł tabeli następującej po ust. 10 otrzymuje brzmienie: „WYKAZ TOWARÓW OKREŚLONYCH W ART. 142 UST. 6”; |
54) |
w załączniku 32-06 między nagłówkiem „Tranzyt unijny/wspólny” a pierwszym polem dodaje się wyrazy „Strona przednia”; |
55) |
w załączniku 61-03 pierwszy akapit i formuła wprowadzająca drugiego akapitu otrzymują brzmienie: „Do celów art. 252 masa netto każdej partii świeżych bananów jest określana przez upoważnione podmioty dokonujące ważenia w dowolnym miejscu rozładunku zgodnie z procedurą opisaną poniżej. Do celów niniejszego załącznika i art. 252 stosuje się następujące definicje:”; |
56) |
w załączniku 62-02 pierwszą stronę oryginału i kopii formularza „INF 3 – Arkusz informacyjny dotyczący towarów powracających” zastępuje się formularzem znajdującym się w załączniku IV. |
Artykuł 2
Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 2 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 2 Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych (art. 6 ust. 2 kodeksu) 1. Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych, o których mowa w art. 6 ust. 2 kodeksu i w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosowane do celów wymiany i przechowywania informacji na potrzeby wniosków i decyzji zostały określone w załączniku A do niniejszego rozporządzenia. 2. Formaty i kody wspólnych wymogów dotyczących danych, o których mowa w art. 6 ust. 2 kodeksu i w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosowane do celów wymiany i przechowywania informacji na potrzeby zgłoszeń i deklaracji, powiadomień oraz potwierdzeń statusu celnego zostały określone w załączniku B do niniejszego rozporządzenia. 3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do czasu wdrożenia pierwszej fazy unowocześnienia systemu wiążącej informacji taryfowej (»WIT«) i systemu Surveillance 2, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/578 (*3), nie stosuje się formatów i kodów określonych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do wniosków i decyzji dotyczących WIT, natomiast stosuje się formaty i kody określone w załącznikach 2–5 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 (*4). Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do czasu modernizacji systemu dotyczącego upoważnionych przedsiębiorców (AEO), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, nie stosuje się formatów i kodów określonych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do wniosków i pozwoleń dotyczących AEO, natomiast stosuje się formaty i kody określone w załącznikach 6 i 7 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341. 4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 niniejszego artykułu w odniesieniu do systemów informatycznych wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 do czasu – odpowiednio – wdrożenia lub aktualizacji odpowiednich systemów informatycznych, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, nie stosuje się formatów i kodów wspólnych wymogów dotyczących danych określonych w załączniku B do niniejszego rozporządzenia. W odniesieniu do systemów informatycznych wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 do czasu – odpowiednio – wdrożenia lub aktualizacji odpowiednich systemów informatycznych, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, wymiana i przechowywanie informacji wymaganych do dokonania zgłoszeń i deklaracji, powiadomień i potwierdzenia statusu celnego odbywają się według formatów i kodów określonych w załączniku 9 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341. 5. Do czasu wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, organy celne mogą postanowić, że w odniesieniu do następujących wniosków i pozwoleń zastosowanie mają formaty i kody inne niż te określone w załączniku A do niniejszego rozporządzenia:
6. Do czasu wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC organy celne mogą zezwolić, aby w odniesieniu do następujących wniosków i pozwoleń zamiast wymogów dotyczących danych określonych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia zastosowanie miały formaty i kody wymogów dotyczących danych dla wniosków i pozwoleń określonych w załączniku 12 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341:
7. Niezależnie od przepisów ust. 6 do czasu wdrożenia automatycznego systemu eksportu (AES) w ramach UKC lub modernizacji krajowych systemów importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, w przypadku gdy wniosek o udzielenie pozwolenia jest oparty na zgłoszeniu celnym zgodnie z art. 163 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, stosuje się formaty i kody określone w załączniku 12 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 w odniesieniu do dodatkowych danych wymaganych dla tego wniosku. (*3) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 z dnia 11 kwietnia 2016 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (Dz.U. L 99 z 15.4.2016, s. 6)." (*4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz.U. L 69 z 15.3.2016, s. 1).”;" |
2) |
w art. 57 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu: „Odniesienia w specjalnych niepreferencyjnych ustaleniach dotyczących przywozu do świadectw pochodzenia wydanych zgodnie z art. 55–65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 uważa się za odniesienia do świadectw pochodzenia, o których mowa w niniejszym artykule.”; |
3) |
art. 62 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 62 Długoterminowa deklaracja dostawcy (art. 64 ust. 1 kodeksu) 1. W przypadku gdy dostawca regularnie dostarcza danemu eksporterowi lub przedsiębiorcy przesyłki towarów oraz gdy oczekuje się, że wszystkie te towary mają ten sam status pochodzenia, dostawca może sporządzić jedną deklarację obejmującą większą liczbę przesyłek takich towarów (długoterminowa deklaracja dostawcy). 2. Długoterminowa deklaracja dostawcy jest sporządzana dla przesyłek wysyłanych w pewnym okresie i zawiera trzy daty:
3. Dostawca bezzwłocznie informuje zainteresowanego eksportera lub przedsiębiorcę, gdy długoterminowa deklaracja dostawcy nie jest ważna dla niektórych lub wszystkich przesyłek, które zostały dostarczone lub mają być dostarczone.”; |
4) |
art. 68 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 68 Rejestracja eksporterów poza ramami ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) Unii (art. 64 ust. 1 kodeksu) 1. Jeśli Unia zawarła preferencyjne porozumienie, które wymaga od eksportera sporządzenia dowodu pochodzenia zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi, dokument taki może zostać sporządzony tylko przez eksportera, który jest zarejestrowany w tym celu przez organy celne państwa członkowskiego. Tożsamość takich eksporterów jest zapisana w systemie zarejestrowanych eksporterów (REX), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578. Zastosowanie mają odpowiednio przepisy podsekcji 2–9 niniejszej sekcji. 2. Do celów niniejszego artykułu nie mają zastosowania przepisy art. 11 ust. 1 lit. d), art. 16, 17 i 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 dotyczące warunków przyjmowania wniosków i zawieszenia decyzji ani przepisy art. 10 i 15 niniejszego rozporządzenia. Wnioski i decyzje związane z tym artykułem nie podlegają wymianie ani przechowywaniu w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia. 3. Komisja przekazuje krajom trzecim, z którymi Unia zawarła preferencyjne porozumienia, adresy organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację dowodu pochodzenia sporządzonego przez zarejestrowanego eksportera w Unii zgodnie z niniejszym artykułem. 4. Niezależnie od przepisów ust. 1, jeśli mające zastosowanie preferencyjne porozumienie nie określa progu wartości, do którego eksporter niebędący zarejestrowanym eksporterem może sporządzić dowód pochodzenia, taki próg wartości wynosi 6 000 EUR dla każdej przesyłki. 5. Niezależnie od przepisów ust. 1 do dnia 31 grudnia 2017 r. dowód pochodzenia może być sporządzany przez eksportera, który nie został zarejestrowany, ale jest upoważnionym eksporterem w Unii. Art. 77 ust. 7 stosuje się odpowiednio.”; |
5) |
art. 69 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeśli dowodem pochodzenia wymaganym do celów preferencyjnego środka taryfowego, o którym mowa w ust. 1, jest świadectwo przewozowe EUR.1, inne świadectwo pochodzenia wystawiane przez organ rządowy, deklaracja pochodzenia lub deklaracja na fakturze, zastępczy dowód pochodzenia wystawia się lub sporządza w formie jednego z poniższych dokumentów:
|
6) |
w art. 73 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Na wniosek kraju korzystającego Komisja przekazuje temu krajowi korzystającemu wzory odcisków pieczęci używanych przez organy celne państw członkowskich w celu wystawienia świadectw przewozowych EUR.1.”; |
7) |
w art. 80 ust. 4 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Właściwe organy kraju korzystającego lub organy celne państwa członkowskiego informują zarejestrowanego eksportera o zmianie jego danych rejestracyjnych.”; |
8) |
w art. 85 wprowadza się następujące zmiany:
|
9) |
art. 86 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Do celów wywozu w ramach ogólnych systemów preferencji (GSP) Unii, Norwegii lub Szwajcarii od eksporterów wymaga się jedynie jednokrotnej rejestracji. Właściwe organy kraju korzystającego przyznają eksporterowi numer zarejestrowanego eksportera do celów wywozu w ramach systemów GSP Unii, Norwegii i Szwajcarii w zakresie, w jakim państwa te uznały kraj dokonania rejestracji jako kraj korzystający. Przepisy akapitu pierwszego i drugiego stosuje się odpowiednio do celów wywozu w ramach systemu GSP Turcji, gdy kraj ten zacznie stosować system REX. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) datę, od której Turcja zacznie stosować ten system.”; |
10) |
art. 158 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 158 Wysokość zabezpieczenia generalnego (art. 95 ust. 2 i 3 kodeksu) 1. Na warunkach określonych w art. 84 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 wysokość zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 95 ust. 2 kodeksu, jest obniżana do 50 %, 30 % lub 0 % części kwoty referencyjnej określonej zgodnie z art. 155 ust. 3 lit. b) niniejszego rozporządzenia. 2. Wysokość zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 95 ust. 3 kodeksu, jest obniżana do 30 % części kwoty referencyjnej określonej zgodnie z art. 155 ust. 2 i art. 155 ust. 3 lit. a) niniejszego rozporządzenia.”; |
11) |
w art. 161 dodaje się akapit w brzmieniu: „Od dnia, w którym cofnięcie lub odwołanie staje się skuteczne, wcześniej wystawione karnety zabezpieczenia pojedynczego nie mogą już być wykorzystywane do objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego.”; |
12) |
art. 163 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 163 Odpowiedzialność stowarzyszeń poręczających za operacje TIR (art. 226 ust. 3 lit. b) i art. 227 ust. 2 lit. b) kodeksu) Do celów art. 8 ust. 3 i 4 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR, z jej późniejszymi zmianami (konwencja TIR), gdy operacja TIR przeprowadzana jest na obszarze celnym Unii, stowarzyszenie poręczające mające siedzibę na obszarze celnym Unii może stać się odpowiedzialne za zapłatę zabezpieczonej kwoty odnoszącej się do towarów, których dotyczy operacja TIR, do maksymalnej wysokości 100 000 EUR lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej za każdy karnet TIR.”; |
13) |
art. 231 ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Do czasu wdrożenia systemu AES i scentralizowanej odprawy dla importu w ramach UKC (ang. CCI), o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, nie stosuje się ust. 5 i 6 niniejszego artykułu.”; |
14) |
w art. 329 skreśla się ust. 8; |
15) |
art. 333 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 lit. b) i c) do dnia wdrożenia systemu AES, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, w przypadkach, o których mowa w art. 329 ust. 5 i 6, terminem poinformowania urzędu celnego wywozu przez urząd celny wyprowadzenia o wyprowadzeniu towarów jest pierwszy dzień roboczy następujący po dniu, w którym towary zostają objęte procedurą tranzytu lub opuszczają obszar celny Unii, albo w którym procedura tranzytu zostaje zamknięta.”; |
16) |
w załączniku B tytuł I „Formaty i powtarzalność wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do deklaracji, zgłoszeń i powiadomień” wprowadza się następujące zmiany:
|
17) |
w załączniku B tytuł II „Kody wspólnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do deklaracji, zgłoszeń i powiadomień” wprowadza się następujące zmiany:
|
18) |
w załączniku 22-14 dodaje się notę wprowadzającą w brzmieniu:
|
19) |
w załączniku 22-16 wprowadza się następujące zmiany:
|
20) |
w załączniku 22-18 wprowadza się następujące zmiany:
|
21) |
załącznik 32-01 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia; |
22) |
załącznik 32-02 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia; |
23) |
załącznik 32-03 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia; |
24) |
w załączniku 72-04 wprowadza się następujące zmiany:
|
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).
(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).
(4) Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12).
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz.U. L 69 z 15.3.2016, s. 1).
(6) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).
(7) Dz.U. L 252 z 14.9.1978, s. 2.
(8) Konwencja o wspólnej procedurze tranzytowej (Dz.U. L 226 z 13.8.1987, s. 2).
ZAŁĄCZNIK I
ZAŁĄCZNIK 12-03
PRZYWIESZKA UMIESZCZANA NA BAGAŻU REJESTROWANYM, NADAWANYM W PORCIE LOTNICZYM UNII (art. 44)
1. CHARAKTERYSTYKA
Przywieszka określona w art. 44 zaprojektowana jest w taki sposób, aby niemożliwe było jej ponowne użycie.
a) |
Przywieszka ta posiada zielony pasek o szerokości co najmniej 5 mm przebiegający wzdłuż całej długości obydwu jej brzegów oraz odcinki identyfikacyjne. Ponadto te zielone paski mogą również dochodzić do pozostałych części przywieszki, z wyjątkiem miejsca przeznaczonego na kod paskowy, który musi być wydrukowany na niezaciemnionym tle (zob. wzór w pkt 2 lit. a)). |
b) |
W przypadku bagażu typu rush zawieszka ma wzdłuż brzegów zielone paski zamiast czerwonych (zob. wzór w pkt 2 lit. b)). |
2. WZORY
a) |
|
b) |
|
ZAŁĄCZNIK II
ZAŁĄCZNIK 22-06
1) |
Niniejszy wniosek jest wspólny dla systemów GSP czterech podmiotów: Unii (UE), Norwegii, Szwajcarii i Turcji (»podmioty«). Należy jednak pamiętać, że poszczególne systemy GSP tych podmiotów mogą różnić się od siebie pod względem zakresu krajów i produktów. W związku z tym dana rejestracja będzie skuteczna wyłącznie do celów wywozu w ramach systemu lub systemów GSP, które uznają kraj wnioskodawcy za kraj korzystający. |
2) |
Wskazanie numeru EORI jest obowiązkowe dla eksporterów i ponownych nadawców z UE. Dla eksporterów w krajach korzystających, Norwegii, Szwajcarii i Turcji obowiązkowe jest wskazanie numeru TIN. |
3) |
Jeżeli wnioski o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera lub inne wymiany informacji pomiędzy zarejestrowanymi eksporterami a właściwymi organami w krajach korzystających lub organami celnymi w państwach członkowskich odbywają się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych, podpis i pieczęć, o których mowa w polach 5, 6 i 7, zastępuje się uwierzytelnianiem elektronicznym. |
ZAŁĄCZNIK III
ZAŁĄCZNIK 22-09
Deklaracja na fakturze
Deklaracja na fakturze, której tekst znajduje się poniżej, powinna być sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne przytaczanie tych przypisów.
Wersja w języku francuskim
L'exportateur des produits couverts par le présent document [autorisation douanière no (1) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle … (2) au sens des règles d'origine du Système des préférences tarifaires généralisées de l'Union européenne… (3) et (4).
Wersja w języku angielskim
The exporter of the products covered by this document (customs authorisation No … (1) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of … preferential origin (2) according to rules of origin of the Generalised System of Preferences of the European Union (3) and (4).
Wersja w języku hiszpańskim
El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera no … (1) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial … (2) en el sentido de las normas de origen del Sistema de preferencias generalizado de la Unión europea (3) y (4).
(miejsce i data) (5)
(podpis eksportera; dodatkowo czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację) (6)
(1) Jeśli deklaracja na fakturze sporządzona jest przez upoważnionego eksportera unijnego w rozumieniu art. 77 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, należy w tym miejscu umieścić numer upoważnienia dla upoważnionego eksportera. Jeśli (a będzie to zawsze dotyczyć deklaracji na fakturze sporządzonych w krajach korzystających) deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć słowa w nawiasie lub pozostawić to miejsce niewypełnione.
(2) Wskazać kraj pochodzenia produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 112 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzana jest deklaracja, za pomocą symbolu »CM«.
(3) W stosownych przypadkach należy umieścić jedną z następujących adnotacji: »EU cumulation«, »Norway cumulation«, »Switzerland cumulation«, »Turkey cumulation«, »regional cumulation«, »extended cumulation with country x« lub »Cumul UE«, »Cumul Norvège«, »Cumul Suisse«, »Cumul Turquie«, »cumul regional«, »cumul étendu avec le pays x« lub »Acumulación UE«, »Acumulación Noruega«, »Acumulación Suiza«, »Acumulación Turquía«, »Acumulación regional«, »Acumulación ampliada con en país x«.
(4) Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona w kontekście innej preferencyjnej umowy handlowej, odesłanie do ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP) zastępuje się odesłaniem do tej innej preferencyjnej umowy handlowej.
(5) Adnotacje te można pominąć, jeżeli informacje są zawarte w samym dokumencie.
(6) Zob. art. 77 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 (dotyczy wyłącznie upoważnionych eksporterów Unii Europejskiej). W przypadkach, gdy podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu oznacza jednocześnie zwolnienie z obowiązku podania imienia i nazwiska osoby podpisującej.
ZAŁĄCZNIK IV
ZAŁĄCZNIK V
ZAŁĄCZNIK VI
ZAŁĄCZNIK VII
ZAŁĄCZNIK 32-01
ZOBOWIĄZANIE GWARANTA – ZABEZPIECZENIE POJEDYNCZE
I. Zobowiązanie gwaranta
1. |
Niżej podpisany (1) … zamieszkały w (2) … niniejszym składa solidarnie zabezpieczenie w urzędzie zabezpieczenia w … do maksymalnej kwoty … na rzecz Unii Europejskiej (obejmującej Królestwo Belgii, Republikę Bułgarii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estońską, Republikę Grecką, Republikę Chorwacji, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Węgry, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Rumunię, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej) oraz Republiki Islandii, byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii, Królestwa Norwegii, Republiki Serbii, Konfederacji Szwajcarskiej, Republiki Turcji (3), Księstwa Andory oraz Republiki San Marino (4), na kwoty, które osoba przedkładająca niniejsze zobowiązanie (5): … może być zobowiązana do zapłaty wymienionym wyżej państwom z tytułu długu w postaci należności celnych i innych opłat (1) dotyczących opisanych poniżej towarów objętych następującą operacją celną (6): … Opis towarów: … |
2. |
Niżej podpisany zobowiązuje się bezzwłocznie uiścić żądane kwoty w nieprzekraczalnym terminie 30 dni od daty pierwszego pisemnego wezwania właściwych organów państw określonych w pkt 1, chyba że on lub inna zainteresowana osoba udowodni organom celnym przed upływem tego terminu, że zamknięto procedurę specjalną inną niż procedura końcowego przeznaczenia, prawidłowo zakończono dozór celny towarów końcowego przeznaczenia lub czasowe składowanie bądź, w przypadku operacji innych niż procedury specjalne i czasowe składowanie, że uregulowano sytuację dotyczącą towarów. Właściwe organy mogą z uzasadnionych powodów, na wniosek niżej podpisanego, przedłużyć termin 30 dni od dnia wezwania do zapłaty, w którym niżej podpisany zobowiązany jest uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia takiego dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie pobieranej z tego tytułu w podobnych okolicznościach na rynku pieniężnym lub finansowym danego państwa. |
3. |
Niniejsze zobowiązanie jest wiążące z dniem jego uznania przez urząd zabezpieczenia. Niżej podpisany pozostaje odpowiedzialny za zapłacenie długu powstałego w czasie trwania operacji celnej, której dotyczy niniejsze zobowiązanie i która rozpoczęła się, zanim odwołanie lub cofnięcie zabezpieczenia stało się skuteczne, nawet jeżeli wezwanie do zapłaty nastąpiło po tej dacie. |
4. |
Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany podaje adresy do doręczeń we wszystkich państwach, o których mowa w pkt 1, jak następuje (7):
|
Niżej podpisany przyjmuje do wiadomości, że wszelka korespondencja, powiadomienia oraz wszelkie formalności lub środki proceduralne dotyczące niniejszego zobowiązania, przesłane lub złożone na piśmie pod jednym z jego adresów do doręczeń, są uznawane za doręczone mu prawidłowo.
Niżej podpisany uznaje jurysdykcję sądów w miejscach, gdzie posiada swój adres do doręczeń.
Niżej podpisany zobowiązuje się nie zmieniać adresów do doręczeń; ewentualna zmiana jednego lub kilku adresów do doręczeń może nastąpić tylko po wcześniejszym powiadomieniu urzędu zabezpieczenia.
Sporządzono w …
dnia …
…
(podpis) (8)
II. Uznanie przez urząd zabezpieczenia
Urząd zabezpieczenia …
Zobowiązanie gwaranta uznane dnia …w celu objęcia zabezpieczeniem operacji celnej przeprowadzonej zgodnie ze zgłoszeniem celnym/deklaracją do czasowego składowania nr …z dnia … (9).
…
(Pieczęć i podpis)
(1) Imię i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa.
(2) Dokładny adres.
(3) Wykreślić nazwy państw, na których terytorium nie można korzystać z zabezpieczenia.
(4) Odniesienia do Księstwa Andory i Republiki San Marino dotyczą tylko operacji tranzytu unijnego.
(5) Imię i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa oraz dokładny adres osoby składającej zobowiązanie.
5a |
Ma zastosowanie w odniesieniu do pozostałych opłat należnych w związku z przywozem lub wywozem towarów, w przypadku których stosowane jest zabezpieczenie w celu objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego/wspólną procedurą tranzytową lub można takie zabezpieczenie zastosować w więcej niż jednym państwie członkowskim. |
(6) Należy wpisać jedną z poniższych operacji celnych:
a) |
czasowe składowanie, |
b) |
procedura tranzytu unijnego/wspólna procedura tranzytowa, |
c) |
procedura składowania celnego, |
d) |
procedura odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, |
e) |
procedura uszlachetniania czynnego, |
f) |
procedura końcowego przeznaczenia, |
g) |
dopuszczenie do obrotu na podstawie zwykłego zgłoszenia celnego bez odroczenia płatności, |
h) |
dopuszczenie do obrotu na podstawie zwykłego zgłoszenia celnego z odroczeniem płatności, |
i) |
dopuszczenie do obrotu na podstawie zgłoszenia celnego złożonego zgodnie z art. 166 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny, |
j) |
dopuszczenie do obrotu na podstawie zgłoszenia celnego złożonego zgodnie z art. 182 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny, |
k) |
procedura odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, |
l) |
w przypadku innej procedury – wskazać rodzaj operacji. |
(7) Jeżeli przepisy prawne danego państwa nie przewidują ustanowienia adresu do doręczeń, gwarant wyznacza w tym państwie pełnomocnika upoważnionego do odbioru wszelkich przeznaczonych dla niego informacji; uznanie w akapicie drugim i zobowiązanie w pkt 4 akapit czwarty stosuje się odpowiednio. Sądami właściwymi do orzekania w sporach dotyczących tego zabezpieczenia są sądy w miejscach, w których gwarant lub jego pełnomocnik posiada adres do doręczeń.
(8) Przed złożeniem podpisu osoba podpisująca musi wpisać odręcznie: »Zabezpieczenie na kwotę …« (przy czym kwotę należy wpisać słownie).
(9) Wypełnia urząd, w którym towary zostały objęte procedurą lub były czasowo składowane.
ZAŁĄCZNIK VIII
ZAŁĄCZNIK 32-02
Zobowiązanie gwaranta – Zabezpieczenie pojedyncze w formie karnetów
WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA/PROCEDURA TRANZYTU UNIJNEGO
I. Zobowiązanie gwaranta
1. |
Niżej podpisany (1) … Zamieszkały w (2) … niniejszym składa solidarnie zabezpieczenie w urzędzie zabezpieczenia w … na rzecz Unii Europejskiej (obejmującej Królestwo Belgii, Republikę Bułgarii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estońską, Republikę Grecką, Republikę Chorwacji, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Węgry, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Rumunię, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej) oraz Republiki Islandii, byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii, Królestwa Norwegii, Republiki Serbii, Konfederacji Szwajcarskiej, Republiki Turcji, Księstwa Andory oraz Republiki San Marino (3), na każdą kwotę, którą osoba uprawniona do korzystania z procedury może być zobowiązana do zapłaty wymienionym wyżej państwom z tytułu długu w postaci należności celnych i innych należnych opłat w związku z przywozem lub wywozem towarów objętych procedurą tranzytu unijnego lub wspólną procedurą tranzytową, w odniesieniu do której niżej podpisany zobowiązał się do wystawienia karnetów zabezpieczenia pojedynczego opiewających na wartość do 10 000 EUR/karnet. |
2. |
Niżej podpisany zobowiązuje się bezzwłocznie uiścić żądane kwoty do wysokości maksymalnej 10 000 EUR na każdy karnet zabezpieczenia pojedynczego w nieprzekraczalnym terminie 30 dni od daty pierwszego pisemnego wezwania właściwych organów państw, o których mowa w pkt 1, chyba że on lub inna zainteresowana osoba udowodni właściwym organom przed upływem tego terminu, że operacja została zamknięta. Właściwe organy mogą z uzasadnionych powodów, na wniosek niżej podpisanego, przedłużyć termin 30 dni od dnia wezwania do zapłaty, w którym niżej podpisany zobowiązany jest uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia takiego dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie pobieranej z tego tytułu w podobnych okolicznościach na rynku pieniężnym lub finansowym danego państwa. |
3. |
Niniejsze zobowiązanie jest wiążące z dniem jego uznania przez urząd zabezpieczenia. Niżej podpisany pozostaje odpowiedzialny za zapłacenie długu powstałego w wyniku operacji tranzytu unijnego lub wspólnej operacji tranzytowej, której dotyczy niniejsze zobowiązanie i która rozpoczęła się, zanim odwołanie lub cofnięcie zabezpieczenia stało się skuteczne, nawet jeżeli wezwanie do zapłaty nastąpiło po tej dacie. |
4. |
Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany podaje adresy do doręczeń (4) we wszystkich państwach, o których mowa w pkt 1, jak następuje:
|
Niżej podpisany przyjmuje do wiadomości, że wszelka korespondencja, powiadomienia oraz wszelkie formalności lub środki proceduralne dotyczące niniejszego zobowiązania, przesłane lub złożone na piśmie pod jednym z jego adresów do doręczeń, są uznawane za doręczone mu prawidłowo.
Niżej podpisany uznaje jurysdykcję sądów w miejscach, gdzie posiada swój adres do doręczeń.
Niżej podpisany zobowiązuje się nie zmieniać adresów do doręczeń; ewentualna zmiana jednego lub kilku adresów do doręczeń może nastąpić tylko po wcześniejszym powiadomieniu urzędu zabezpieczenia.
Sporządzono w …
dnia …
…
(podpis) (5)
II. Uznanie przez urząd zabezpieczenia
Urząd zabezpieczenia …
Zobowiązanie gwaranta uznano dnia …
…
(Pieczęć i podpis)
(1) Imię i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa.
(2) Dokładny adres.
(3) Odniesienia do Księstwa Andory i Republiki San Marino dotyczą tylko operacji tranzytu unijnego.
(4) Jeżeli przepisy prawne danego państwa nie przewidują ustanowienia adresu do doręczeń, gwarant wyznacza w tym państwie pełnomocnika upoważnionego do odbioru wszelkich przeznaczonych dla niego informacji; uznanie w akapicie drugim i zobowiązanie w pkt 4 akapit czwarty stosuje się odpowiednio. Sądami właściwymi do orzekania w sporach dotyczących tego zabezpieczenia są sądy w miejscach, w których gwarant lub jego pełnomocnik posiada adres do doręczeń.
(5) Podpisujący musi przed złożeniem podpisu wpisać odręcznie: »Ważne jako karnet zabezpieczenia«.
ZAŁĄCZNIK IX
ZAŁĄCZNIK 32-03
Zobowiązanie gwaranta – Zabezpieczenie generalne
I. Zobowiązanie gwaranta
1. |
Niżej podpisany (1) … Zamieszkały w (2) … niniejszym składa solidarnie zabezpieczenie w urzędzie zabezpieczenia w … do maksymalnej kwoty … na rzecz Unii Europejskiej (obejmującej Królestwo Belgii, Republikę Bułgarii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estońską, Irlandię, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Republikę Chorwacji, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Węgry, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Rumunię, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej) oraz Republiki Islandii, byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii, Królestwa Norwegii, Republiki Serbii, Konfederacji Szwajcarskiej, Republiki Turcji (3), Księstwa Andory oraz Republiki San Marino (4), na wszelkie kwoty, które osoba składająca niniejsze zabezpieczenie (5): …może być zobowiązana do zapłaty wymienionym wyżej państwom z tytułu długu w postaci należności celnych i innych opłat (6), które mogą powstać lub powstały w odniesieniu do towarów objętych operacjami celnymi wskazanymi w pkt 1a lub 1b. Maksymalna kwota zabezpieczenia składa się z kwoty w wysokości: …
|
1a. |
Kwoty stanowiące część kwoty referencyjnej odpowiadającej kwocie długu celnego i, w stosownych przypadkach, innych należności, które mogą powstać, są następujące dla każdego z poniżej wyszczególnionych celów (9):
|
1b. |
Kwoty stanowiące część kwoty referencyjnej odpowiadającej kwocie długu celnego i, w stosownych przypadkach, innych należności, które powstały, są następujące dla każdego z poniżej wyszczególnionych celów (10):
|
2. |
Niżej podpisany zobowiązuje się bezzwłocznie uiścić żądane kwoty do wysokości wyżej wymienionej kwoty maksymalnej w nieprzekraczalnym terminie 30 dni od daty pierwszego pisemnego wezwania właściwych organów państw, o których mowa w pkt 1, chyba że on lub inna zainteresowana osoba udowodni organom celnym przed upływem tego terminu, że zamknięto procedurę specjalną inną niż procedura końcowego przeznaczenia, prawidłowo zakończono dozór celny towarów końcowego przeznaczenia lub czasowe składowanie bądź, w przypadku operacji innych niż procedury specjalne, że uregulowano sytuację dotyczącą towarów. Właściwe organy mogą z uzasadnionych powodów, na wniosek niżej podpisanego, przedłużyć termin 30 dni od dnia wezwania do zapłaty, w którym niżej podpisany zobowiązany jest uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia takiego dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie pobieranej z tego tytułu w podobnych okolicznościach na rynku pieniężnym lub finansowym danego państwa. Kwota ta nie może zostać pomniejszona o kwoty, które na mocy niniejszego zobowiązania zostały już zapłacone, chyba że wystąpiono wobec niżej podpisanego o zapłatę długu powstałego w wyniku realizacji operacji celnej, która rozpoczęła się przed otrzymaniem danego wezwania do zapłaty lub w ciągu następnych 30 dni. |
3. |
Niniejsze zobowiązanie jest wiążące z dniem jego uznania przez urząd zabezpieczenia. Niżej podpisany pozostaje odpowiedzialny za zapłacenie długu powstałego w czasie trwania operacji celnej, której dotyczy niniejsze zobowiązanie i która rozpoczęła się zanim odwołanie lub cofnięcie zabezpieczenia stało się skuteczne, nawet jeżeli wniosek o zapłatę został złożony po tej dacie. |
4. |
Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany podaje adresy do doręczeń (12) we wszystkich państwach, o których mowa w pkt 1, jak następuje:
|
Niżej podpisany przyjmuje do wiadomości, że wszelka korespondencja, powiadomienia oraz wszelkie formalności lub środki proceduralne dotyczące niniejszego zobowiązania, przesłane lub złożone na piśmie pod jednym z jego adresów do doręczeń, są uznawane za doręczone mu prawidłowo.
Niżej podpisany uznaje jurysdykcję sądów w miejscach, gdzie posiada swój adres do doręczeń.
Niżej podpisany zobowiązuje się nie zmieniać adresów do doręczeń; ewentualna zmiana jednego lub kilku adresów do doręczeń może nastąpić tylko po wcześniejszym powiadomieniu urzędu zabezpieczenia.
Sporządzono w …
dnia …
…
(podpis) (13)
II. Uznanie przez urząd zabezpieczenia
Urząd zabezpieczenia …
Zobowiązanie gwaranta uznano dnia …
…
(Pieczęć i podpis)
(1) Imię i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa.
(2) Dokładny adres.
(3) Wykreślić nazwy państw, na których terytorium nie można korzystać z zabezpieczenia.
(4) Odniesienia do Księstwa Andory i Republiki San Marino dotyczą tylko operacji tranzytu unijnego.
(5) Imię i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa oraz dokładny adres osoby składającej zabezpieczenie.
(6) Ma zastosowanie w odniesieniu do pozostałych opłat należnych w związku z przywozem lub wywozem towarów, w przypadku których stosowane jest zabezpieczenie w celu objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego/wspólną procedurą tranzytową lub można takie zabezpieczenie zastosować w więcej niż jednym państwie członkowskim lub więcej niż jednej umawiającej się stronie.
(7) Niepotrzebne skreślić.
(8) Niepotrzebne skreślić.
(9) Procedury inne niż wspólna procedura tranzytowa mają zastosowanie wyłącznie w Unii Europejskiej.
(10) Procedury inne niż wspólna procedura tranzytowa mają zastosowanie wyłącznie w Unii Europejskiej.
(11) W przypadku kwot zgłoszonych w zgłoszeniu celnym z tytułu procedury końcowego przeznaczenia.
(12) Jeżeli przepisy prawne danego państwa nie przewidują ustanowienia adresu do doręczeń, gwarant wyznacza w tym państwie pełnomocnika upoważnionego do odbioru wszelkich przeznaczonych dla niego informacji; uznanie w akapicie drugim i zobowiązanie w pkt 4 akapit czwarty stosuje się odpowiednio. Sądami właściwymi do orzekania w sporach dotyczących tego zabezpieczenia są sądy w miejscu, w którym gwarant lub jego pełnomocnik posiada adres do doręczeń.
(13) Przed złożeniem podpisu osoba podpisująca musi wpisać odręcznie: »Zabezpieczenie na kwotę …« (przy czym kwotę należy wpisać słownie).
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/57 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/990
z dnia 12 czerwca 2017 r.
zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę w specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Bayerisches Bier (ChOG)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 3 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Niemiec o zatwierdzenie zmian specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego (ChOG) „Bayerisches Bier” zarejestrowanej na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1347/2001 (2). |
(2) |
Ponieważ przedmiotowa zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała wniosek o wprowadzenie zmiany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3) zgodnie z art. 50 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. |
(3) |
W dniu 22 lutego 2016 r. Komisja otrzymała powiadomienie o sprzeciwie od Niderlandów. Powiązane z nim uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie zostało przedłożone Komisji w dniu 19 kwietnia 2016 r. |
(4) |
Uznając ten sprzeciw za dopuszczalny pismem z dnia 6 czerwca 2016 r., Komisja wezwała Niemcy i Niderlandy do przeprowadzenia w okresie trzech miesięcy odpowiednich konsultacji w celu osiągnięcia porozumienia, zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. |
(5) |
Ostateczny termin konsultacji przedłużono o dodatkowe trzy miesiące. |
(6) |
Strony osiągnęły porozumienie. Niemcy przekazały Komisji wyniki porozumienia w piśmie z dnia 4 stycznia 2017 r. |
(7) |
Niderlandy wyraziły sprzeciw wobec ostatniego akapitu sekcji 5 opublikowanego skonsolidowanego jednolitego dokumentu, który stanowi, że „wnioski, do których doszły organy UE w ramach uproszczonego postępowania w odniesieniu do związku między renomą piwa a określeniem »Bayerisches Bier«, zostały zbadane i potwierdzone przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w postępowaniu C-343/07”, argumentując, że nie spełnia on wymogów dla zmiany na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 oraz rozporządzeń Komisji (UE) nr 664/2014 (4) i (UE) nr 668/2014 (5). |
(8) |
Uzasadnienie przedstawione przez stronę wnoszącą sprzeciw jest następujące: we wniosku brak jest uzasadnienia lub wyjaśnienia powodów włączenia kwestionowanego akapitu; w akapicie tym nie przedstawiono żadnych szczegółowych informacji potwierdzających związek z obszarem geograficznym, choć znajduje się on w sekcji jednolitego dokumentu dotyczącej tego związku; akapit ten byłby nieprawidłowy i wprowadzający w błąd ze względu na to, że w sprawie C-343/07 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie badał ani nie potwierdził czy wymóg istnienia bezpośredniego związku z obszarem geograficznym został spełniony; akapit ten przyniósłby szkodę Bavarii NV, gdyż może stanowić zagrożenie dla istnienia znaków towarowych „Bavaria”, będących w posiadaniu i użyciu Bavarii NV i jej podmiotów powiązanych. |
(9) |
Niemcy zgodziły się na skreślenie zakwestionowanego akapitu. |
(10) |
W związku z powyższym Komisja uważa, że zmiana powinna zostać zatwierdzona bez zakwestionowanego akapitu w jednolitym dokumencie. Skonsolidowaną wersję jednolitego dokumentu należy opublikować do celów informacyjnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy „Bayerisches Bier” (ChOG). Skonsolidowany jednolity dokument znajduje się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1347/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. uzupełniające załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 w sprawie rejestracji oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia zgodnie z procedurą określoną w art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 (Dz.U. L 182 z 5.7.2001, s. 3).
(3) Dz.U. C 390 z 24.11.2015, s. 25.
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w odniesieniu do ustanowienia symboli unijnych dotyczących chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności oraz w odniesieniu do niektórych zasad dotyczących pochodzenia paszy i surowców, niektórych przepisów proceduralnych i niektórych dodatkowych przepisów przejściowych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 17).
(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).
ZAŁĄCZNIK
JEDNOLITY DOKUMENT
„BAYERISCHES BIER”
Nr UE: DE-PGI-0117-01220 – 4.4.2014
ChNP ( )
ChOG (X)
1. Nazwa lub nazwy
„Bayerisches Bier”
2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie
Niemcy
3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego
3.1. Typ produktu
Klasa 2.1. Piwo
3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1
Schankbier
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
7,0–9,0 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
2,5–3,5 |
Barwa (EBC) |
: |
5–20 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
10–30 jednostek |
pełne w smaku, aksamitne i musujące, o zawartości alkoholu i kalorii niższej niż w przypadku piwa pełnego
Hell/Lager
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–12,5 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–5,5 |
Barwa (EBC) |
: |
5–20 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
10–25 jednostek |
lekko korzenne, lekkie, pełne w smaku, łagodne
Pils
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–12,5 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–6,0 |
Barwa (EBC) |
: |
5–15 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
30–40 jednostek |
wyrazista, lekko gorzkawa goryczka chmielowa
Export
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
12,0–13,5 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–6,0 |
Barwa (EBC) |
: |
5–65 jednostek (jasno-ciemne) |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
15–35 jednostek |
pełna w smaku, łagodna goryczka
Dunkel
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–14,0 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–6,0 |
Barwa (EBC) |
: |
40–65 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
15–35 jednostek |
o aromacie słodowym, pełne w smaku
Schwarzbier
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–13,0 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–6,0 |
Barwa (EBC) |
: |
65–150 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
15–40 jednostek |
o palonym zapachu, lekkim aromacie słodowym i z goryczką chmielową
Märzen/Festbier
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
13,0–14,5 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
5,0–6,5 |
Barwa (EBC) |
: |
7–40 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
12–45 jednostek |
wyraziście słodowe z lekką goryczką chmielową
Bock
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
16,0–18,0 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
6,0–8,5 |
Barwa (EBC) |
: |
7–120 jednostek (jasno-ciemne) |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
15–40 jednostek |
o pełnym smaku, wyraziście słodowe, z delikatną nutą chmielu
Doppelbock
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
18,0–21,0 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
7,0–9,5 |
Barwa (EBC) |
: |
10–150 jednostek (jasno-ciemne) |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
15–35 jednostek |
bardzo pełne w smaku, wyraziście słodowe, z delikatnym odcieniem karmelu
Weizenschankbier
fermentacja górna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
7,0–9,0 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
2,5–3,5 |
Barwa (EBC) |
: |
7–30 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
5–20 jednostek |
musujące, o zapachu drożdży
Weizenbier
fermentacja górna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–13,5 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–5,5 |
Barwa (EBC) |
: |
5–65 jednostek (jasno-ciemne) |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
10–30 jednostek |
o zapachu pszenicznym, owocowe, z lekkim aromatem słodowym
Kristallweizen
fermentacja górna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–13,5 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–5,5 |
Barwa (EBC) |
: |
5–18 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
5–20 jednostek |
o zapachu pszenicznym, rześkie
Rauchbier
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–14,5 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–6,0 |
Barwa (EBC) |
: |
30–60 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
20–30 jednostek |
o pełnym smaku i dymione
Kellerbier/Zwickelbier
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–13,5 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–6,0 |
Barwa (EBC) |
: |
5–60 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
10–35 jednostek |
z lekką goryczką chmielową, niefiltrowane, nisko nagazowane, o niskim nasyceniu dwutlenkiem węgla
Eisbier/Icebier
fermentacja dolna
Zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w % |
: |
11,0–13,0 |
Zawartość alkoholu w % obj. |
: |
4,5–5,0 |
Barwa (EBC) |
: |
5–20 jednostek |
Substancje goryczkowe (EBC) |
: |
10–25 jednostek |
bardzo łagodne, bardzo aksamitne
Podane wartości objęte są analitycznymi granicami tolerancji uregulowanymi w prawodawstwie i uznanymi przez właściwe bawarskie organy nadzoru środków spożywczych.
3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)
Stosuje się głównie wysokiej jakości surowce krajowe z Bawarii (wodę, chmiel, słód). Chmiel i słód podlegają tradycyjnie stałej kontroli jakości prowadzonej przez instytuty naukowe, np. Technische Universität München-Weihenstephan.
3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym
Cały proces produkcji ma miejsce w wyznaczonym obszarze geograficznym.
3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa
—
3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa
„Znakowanie piwa odnosi się do rodzaju piwa wymienionego w pkt 3.2 w połączeniu z określeniem „Bayerisches Bier”.
4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego
Wolne Państwo Bawaria podzielone jest na 7 rejencji.
5. Związek z obszarem geograficznym
Jakość i renoma „Bayerisches Bier” wynikają z wiekowej tradycji piwowarskiej zgodnej z bawarskim prawem czystości z 1516 r. Od XV w. istnieje wiążący, ustawowy opis procesu produkcji. Od stuleci bawarscy piwowarzy rozwijają swą wiedzę fachową, tworząc wiele przeróżnych przepisów warzenia piwa; doprowadziło to do unikatowej w skali światowej różnorodności rodzajów piwa. Bawaria jest kolebką piwa pszenicznego i szczyci się największym na świecie browarem piwa pszenicznego. Weihenstephan jest siedzibą najbardziej renomowanych instytucji browarniczych na świecie. Ze względu na wielowiekową tradycję piwowarską oraz wiążącą się z nią różnorodność rodzajów piwa „Bayerisches Bier” cieszy się powszechnie dużym uznaniem konsumentów, co spowodowane jest między innymi tym, że w procesie produkcji stosuje się głównie wysokiej jakości surowce z Bawarii.
Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu
(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)
http://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/40790
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/64 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/991
z dnia 12 czerwca 2017 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w odniesieniu do wielkości unijnego kontyngentu taryfowego na truskawki i poziomki, świeże, pochodzące z Egiptu
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 z dnia 9 kwietnia 2001 r. ustalające zarządzanie wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi w odniesieniu do produktów kwalifikujących się do preferencji na podstawie umów z niektórymi krajami śródziemnomorskimi oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 (1), w szczególności jego art. 5 ust. 1 lit. b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją (UE) 2017/768 (2) Rada wydała upoważnienie do podpisania, w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, i tymczasowego stosowania Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej („Protokół”). |
(2) |
Tekst Protokołu, który załączono do decyzji (UE) 2017/768, przewiduje zwiększenie wielkości unijnego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie do świeżych truskawek i poziomek pochodzących z Egiptu przeznaczonych do dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii. |
(3) |
Konieczna jest zmiana rozporządzenia (WE) nr 747/2001 w celu wdrożenia zwiększenia kontyngentu taryfowego ustanowionego w Protokole. |
(4) |
Zwiększenie kontyngentu taryfowego powinno mieć zastosowanie od dnia 1 lipca 2013 r., kiedy rozpoczyna się tymczasowe stosowanie Protokołu zgodnie z jego art. 8 ust. 3 oraz do czasu jego wejścia w życie. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 747/2001 wiersz tabeli dotyczący kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.1799 otrzymuje brzmienie:
„09.1799 |
0810 10 00 |
|
Truskawki i poziomki, świeże |
Od 1.10.2010 do 30.4.2011 |
10 000 |
Zwolnienie” |
Od 1.10.2011 do 30.4.2012 |
10 300 |
|||||
Od 1.10.2012 do 30.4.2013 |
10 609 |
|||||
Od 1.10.2013 do 30.4.2014 |
11 021 |
|||||
Od 1.10.2014 do 30.4.2015 |
11 349 |
|||||
Od 1.10.2015 do 30.4.2016 i na każdy kolejny okres od 1.10 do 30.4 |
11 687 |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 109 z 19.4.2001, s. 2.
(2) Dz.U. L 115 z 4.5.2017, s. 1.
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/66 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/992
z dnia 12 czerwca 2017 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2016/2148 w zakresie usunięcia odniesień do Republiki Białorusi
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/936 z dnia 9 czerwca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych z niektórych państw trzecich, nieobjętych umowami dwustronnymi, protokołami, innymi ustaleniami lub innymi szczegółowymi regułami Unii dotyczącymi przywozu (1), w szczególności jego art. 17 ust. 3 i 6 oraz art. 21 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem (UE) 2015/936 ustanowiono ograniczenia ilościowe na przywóz niektórych wyrobów włókienniczych pochodzących z niektórych państw trzecich; ilości objęte tymi ograniczeniami mają być rozdzielone według kolejności zgłoszeń. |
(2) |
Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/354 (2) uchylono autonomiczne kontyngenty przywozowe na wyroby włókiennicze i odzieżowe pochodzące z Republiki Białorusi. |
(3) |
Przepisy dotyczące zarządzania kontyngentami ilościowymi określonymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2016/2148 (3) stały się nieaktualne w odniesieniu do wyrobów włókienniczych i odzieżowych pochodzących z Republiki Białorusi. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wyrobów Włókienniczych ustanowionego na mocy art. 30 rozporządzenia (UE) 2015/936, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/2148 skreśla się tabelę dotyczącą Republiki Białorusi.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 160 z 25.6.2015, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/354 z dnia 15 lutego 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2015/936 w sprawie wspólnych reguł dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych z niektórych państw trzecich, nieobjętych umowami dwustronnymi, protokołami, innymi ustaleniami lub innymi szczegółowymi regułami Unii dotyczącymi przywozu (Dz.U. L 57 z 3.3.2017, s. 31).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/2148 z dnia 7 grudnia 2016 r. ustanawiające reguły zarządzania i dystrybucji dla kontyngentów wyrobów włókienniczych ustanowionych na rok 2017 na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/936 (Dz.U. L 333 z 8.12.2016, s. 32).
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/67 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/993
z dnia 12 czerwca 2017 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 z dnia 27 marca 2007 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (1), w szczególności jego art. 13 ust. 1 lit. e),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 329/2007 wymienione są osoby, podmioty i organy niewymienione w załączniku IV, których dotyczy, po ich wskazaniu przez Radę, zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych na mocy tego rozporządzenia. |
(2) |
W dniu 12 czerwca 2017 r. Rada przyjęła decyzję o wykreśleniu jednej osoby fizycznej i jednego podmiotu z wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi zamieszczonego w załączniku II do decyzji Rady (WPZiB) 2016/849 (2). Pozostałe wpisy zostały zaktualizowane. W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić załącznik V tego rozporządzenia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załącznik V rozporządzenia (WE) nr 329/2007 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Szef Służby ds. Instrumentów Polityki Zagranicznej
(1) Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 1.
(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2016/849 z dnia 27 maja 2016 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, uchylająca decyzję 2013/183/WPZiB (Dz.U. L 141 z 28.5.2016, s. 79).
ZAŁĄCZNIK
ZAŁĄCZNIK V
Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 6 ust. 2
a) |
Wykaz osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. a):
|
b) |
Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. a)
|
c) |
Wykaz osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. b)
|
d) |
Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. b)
|
DECYZJE
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/75 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/994
z dnia 12 czerwca 2017 r.
zmieniająca decyzję (WPZiB) 2016/849 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2016/849 z dnia 27 maja 2016 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej i uchylającą decyzję 2013/183/WPZiB (1), w szczególności jej art. 33 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 27 maja 2016 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2016/849. |
(2) |
Zgodnie z art. 36 ust. 2 decyzji (WPZiB) 2016/849 Rada przeprowadziła przegląd wykazu wskazanych osób i podmiotów, zamieszczonego w załączniku II do tej decyzji. |
(3) |
Rada stwierdziła, że z wykazu zamieszczonego w załączniku II do decyzji (WPZiB) 2016/849 należy usunąć jedną osobę i jeden podmiot. |
(4) |
Rada stwierdziła również, że wpisy dotyczące niektórych osób i podmiotów zamieszczone w załączniku II do decyzji (WPZiB) 2016/849 należy zaktualizować. |
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do decyzji (WPZiB) 2016/849, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku II do decyzji (WPZiB) 2016/849 wprowadza się zmiany zamieszczone w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 12 czerwca 2017 r.
W imieniu Rady
C. CAMILLERI
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 141 z 28.5.2016, s. 79.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku II do decyzji (WPZiB) 2016/849 sekcje I i II otrzymują brzmienie:
„I. Osoby i podmioty odpowiedzialne za północnokoreańskie programy dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia, osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmioty będące ich własnością lub przez nie kontrolowane
A. Osoby
|
Imię i nazwisko |
Pseudonim |
Informacje identyfikujące |
Data umieszczenia w wykazie |
Uzasadnienie |
1. |
CHON Chi Bu |
CHON Chi-bu |
|
22.12.2009 |
Członek Generalnego Urzędu Energii Atomowej, były dyrektor ds. technicznych ośrodka w Jongbjon. Fotografie wskazują na jego powiązanie z reaktorem jądrowym w Syrii, zanim reaktor ten został zbombardowany przez Izrael w 2007 roku. |
2. |
CHU Kyu-Chang |
JU Kyu-Chang JU Kyu Chang |
data ur.: 25.11.1928 miejsce urodzenia: South Hamgyo'ng Province (prowincja Południowy Hamgyo'ng), KRLD |
22.12.2009 |
Były członek Komisji Obrony Narodowej, która była kluczowym organem KRLD ds. obrony narodowej, zanim została przekształcona w Komisję Spraw Państwowych. Były dyrektor departamentu ds. amunicji Komitetu Centralnego Partii Robotniczej Korei. Według doniesień przebywał z KIM Jong Unem na okręcie wojennym w roku 2013. Dyrektor departamentu ds. przemysłu budowy maszyn Partii Robotniczej Korei. Wybrany na zastępcę członka Komitetu Centralnego Partii Robotniczej Korei w maju 2016 r. na 7. zjeździe Partii Robotniczej Korei, na którym partia ta przyjęła decyzję o dalszym prowadzeniu programu jądrowego KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
3. |
HYON Chol-hae |
HYON Chol Hae |
data ur.: 1934 miejsce urodzenia: Mandżuria, Chiny |
22.12.2009 |
Marszałek Ludowych Sił Zbrojnych Korei od kwietnia 2016 r. Wicedyrektor Departamentu Polityki Ogólnej Ludowych Sił Zbrojnych (były doradca wojskowy Kim Dzonga Ila). Wybrany na członka Komitetu Centralnego Partii Robotniczej Korei w maju 2016 r. na 7. zjeździe Partii Robotniczej Korei, na którym partia ta przyjęła decyzję o dalszym prowadzeniu programu jądrowego KRLD. |
4. |
KIM Yong-chun |
Young-chun KIM Yong Chun |
data ur.: 4.3.1935 paszport nr: 554410660 |
22.12.2009 |
Marszałek Ludowych Sił Zbrojnych Korei. Były wiceprzewodniczący Komisji Obrony Narodowej, która była kluczowym organem KRLD ds. obrony narodowej, zanim została przekształcona w Komisję Spraw Państwowych. Były minister ds. Ludowych Sił Zbrojnych; był specjalnym doradcą Kim Dzong Ila, zajmującym się strategią jądrową. Wybrany na członka Komitetu Centralnego Partii Robotniczej Korei w maju 2016 r. na 7. zjeździe Partii Robotniczej Korei, na którym partia ta przyjęła decyzję o dalszym prowadzeniu programu jądrowego KRLD. |
5. |
O Kuk-Ryol |
O Kuk Ryol |
data ur.: 1931 miejsce urodzenia: prowincja Jilin, Chiny |
22.12.2009 |
Były wiceprzewodniczący Komisji Obrony Narodowej, która była kluczowym organem KRLD ds. obrony narodowej, zanim została przekształcona w Komisję Spraw Państwowych; nadzorował zagraniczne zakupy zaawansowanych technologii przeznaczonych do programów jądrowych i balistycznych. Wybrany na członka Komitetu Centralnego Partii Robotniczej Korei w maju 2016 r. na 7. zjeździe Partii Robotniczej Korei, na którym partia ta przyjęła decyzję o dalszym prowadzeniu programu jądrowego KRLD. |
6. |
PAEK Se-bong |
PAEK Se Bong |
data ur.: 1946 |
22.12.2009 |
Były Przewodniczący Drugiego Komitetu Ekonomicznego (odpowiedzialnego za program balistyczny) Komitetu Centralnego Partii Robotniczej Korei. Członek Komisji Obrony Narodowej, która była kluczowym organem KRLD ds. obrony narodowej, zanim została przekształcona w Komisję Spraw Państwowych. Awansowany na generała dywizji. |
7. |
PAK Jae-gyong |
Chae-Kyong PAK Jae Gyong |
data ur.: 1933 paszport nr: 554410661 |
22.12.2009 |
Wicedyrektor Departamentu Polityki Ogólnej Ludowych Sił Zbrojnych i wicedyrektor Biura Logistyki Ludowych Sił Zbrojnych (były doradca wojskowy Kim Dzong Ila). Obecny przy przeprowadzanej przez KIM Jong Una inspekcji dowództwa strategicznych sił rakietowych. |
8. |
RUOM Yong |
|
|
22.12.2009 |
Dyrektor Generalnego Urzędu Energii Atomowej (podmiotu, który umieszczono w wykazie na mocy decyzji ONZ), odpowiedzialny za stosunki międzynarodowe. |
9. |
SO Sang-kuk |
SO Sang Kuk |
data ur.: między 1932 a 1938 |
22.12.2009 |
Szef Wydziału Fizyki Jądrowej Uniwersytetu Kim Il Sunga. |
10. |
Generał broni KIM Yong Chol |
KIM Yong-Chol; KIM Young-Chol; KIM Young-Cheol; KIM Young-Chul |
data ur.: 1946 miejsce urodzenia: Pyongan-Pukto, KRLD |
19.12.2011 |
Wybrany na członka Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei i członka komitetu centralnego tej partii; wiceprzewodniczący ds. stosunków między Koreą Północną a Południową. Były dowódca Generalnego Biura Rozpoznania. Na 7. zjeździe Partii Robotniczej Korei w maju 2016 r. awansowany na dyrektora departamentu frontu zjednoczenia. |
11. |
PAK To-Chun |
PAK To Chun |
data ur.: 9.3.1944 miejsce urodzenia: Rangrim, prowincja Jagang, KRLD |
19.12.2011 |
Członek Krajowej Rady Bezpieczeństwa. Jest odpowiedzialny za przemysł zbrojeniowy. Według doniesień kieruje biurem ds. energii jądrowej. Instytucja ta ma kluczowe znaczenie dla programu jądrowego i programu w zakresie wyrzutni rakietowych realizowanych przez KRLD. Sfotografowany w towarzystwie osób zajmującymi się testowaniem bomby wodorowej i wystrzeliwaniem satelitów. |
12. |
CHOE Kyong-song |
CHOE Kyong song |
|
20.5.2016 |
Generał pułkownik w Ludowych Siłach Zbrojnych Korei. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej w KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
13. |
CHOE Yong-ho |
CHOE Yong Ho |
|
20.5.2016 |
Generał pułkownik w Ludowych Siłach Zbrojnych Korei / generał lotnictwa w Ludowych Siłach Zbrojnych Korei. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej w KRLD. Dowódca sił powietrznych i obrony przeciwlotniczej w Ludowych Siłach Zbrojnych Korei. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
14. |
HONG Sung-Mu |
HUNG Sun Mu; HONG Sung Mu |
data ur.: 1.1.1942 |
20.5.2016 |
Zastępca dyrektora Departamentu Dostaw Wojskowych. Odpowiada za rozwój programów dotyczących broni konwencjonalnej i pocisków rakietowych, w tym rakietowych pocisków balistycznych. Jedna z głównych osób odpowiedzialnych za programy rozwoju przemysłowego dotyczące broni jądrowej. Odpowiada za północnokoreańskie programy dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
15. |
JO Kyongchol |
JO Kyong Chol |
|
20.5.2016 |
Generał w Ludowych Siłach Zbrojnych Korei. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej w KRLD. Dyrektor dowództwa wojskowych sił bezpieczeństwa. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. Towarzyszył Kim Jong Unowi na największych w historii ćwiczeniach artylerii dalekiego zasięgu. |
16. |
KIM Chun-sam |
KIM Chun Sam |
|
20.5.2016 |
Generał broni, były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej KRLD. Dyrektor departamentu operacyjnego sztabu wojskowego armii KRLD i pierwszy zastępca szefa sztabu wojskowego. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
17. |
KIM Chun-sop |
KIM Chun Sop |
|
20.5.2016 |
Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej w KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. Obecny na sesji zdjęciowej dla osób, które przyczyniły się do udanego testu pocisku balistycznego klasy woda-ziemia w maju 2015 r. |
18. |
KIM Jong-gak |
KIM Jong Gak |
data ur.: 20.7.1941 miejsce urodzenia: Pjongjang, KRLD |
20.5.2016 |
Wicemarszałek Ludowych Sił Zbrojnych Korei, rektor Uniwersytetu Wojskowego im. Kim Il-Sunga, były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
19. |
KIM Rak Kyom |
KIM Rak-gyom; KIM Rak Gyom |
|
20.5.2016 |
Czterogwiazdkowy generał, dowódca sił strategicznych (zwanych też siłami rakietowymi o znaczeniu strategicznym), które, jak się przypuszcza, obecnie dowodzą 4 jednostkami pocisków strategicznych i taktycznych, w tym brygadą KN08 (międzykontynentalne rakiety balistyczne). UE wskazała siły strategiczne jako uczestniczące w działaniach, które istotnie przyczyniły się do proliferacji broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej w KRLD. Doniesienia medialne wskazują, że KIM był obecny przy teście silnika międzykontynentalnej rakiety balistycznej w kwietniu 2016 r. z KIM Jung Unem. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. Zarządził ćwiczenia z wystrzeliwania rakiet balistycznych. |
20. |
KIM Won-hong |
KIM Won Hong |
data ur.: 7.1.1945 miejsce urodzenia: Pjongjang, KRLD paszport nr: 745310010 |
20.5.2016 |
Generał, dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa Państwowego. Minister bezpieczeństwa państwowego. Członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei oraz członek Komisji Obrony Narodowej, która była kluczowym organem ds. obrony narodowej w KRLD zanim została przekształcona w Komisję Spraw Państwowych; organy te są głównymi organami ds. obrony narodowej w KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
21. |
PAK Jong-chon |
PAK Jong Chon |
|
20.5.2016 |
Generał pułkownik armii KRLD, dowódca Ludowych Sił Zbrojnych Korei, zastępca szefa sztabu i dyrektor Departamentu Dowodzenia Siłą Ognia. Szef dowództwa wojskowego oraz dyrektor Departamentu Dowództwa Artylerii. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej w KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
22. |
RI Jong-su |
RI Jong Su |
|
20.5.2016 |
Wiceadmirał. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej w KRLD. Głównodowodzący Koreańskiej Marynarki Wojennej, biorący udział w rozwijaniu programów rakietowych pocisków balistycznych oraz w rozwijaniu zdolności sił morskich KRLD w zakresie broni jądrowej. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
23. |
SON Chol-ju |
SON Chol Ju |
|
20.5.2016 |
Generał pułkownik Koreańskich Ludowych Sił Zbrojnych i dyrektor polityczny Sił Powietrznych i Przeciwlotniczych, które nadzorują rozwój unowocześnionych rakiet przeciwlotniczych. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
24. |
YUN Jong-rin |
YUN Jong Rin |
|
20.5.2016 |
Generał, były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei oraz członek Komisji Obrony Narodowej, która była kluczowym organem ds. obrony narodowej w KRLD zanim została przekształcona w Komisję Spraw Państwowych; organy te są głównymi organami ds. obrony narodowej w KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
25. |
PAK Yong-sik |
PAK Yong Sik |
|
20.5.2016 |
Czterogwiazdkowy generał, członek Departamentu Bezpieczeństwa Państwowego, minister obrony. Członek Centralnej Komisji Wojskowej Koreańskiej Partii Robotniczej oraz członek Komisji Obrony Narodowej, która była kluczowym organem ds. obrony narodowej w KRLD zanim została przekształcona w Komisję Spraw Państwowych; organy te są głównymi organami obrony narodowej w KRLD. Był obecny przy testowaniu rakietowych pocisków balistycznych w marcu 2016 r. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
26. |
HONG Yong Chil |
|
|
20.5.2016 |
Zastępca Dyrektora Departamentu Dostaw Wojskowych (MID). Departamentu Dostaw Wojskowych – wskazany przez RB ONZ 2 marca 2016 r. – uczestniczy w kluczowych kwestiach północnokoreańskiego programu dotyczącego pocisków balistycznych. MID nadzoruje rozwój rakietowych pocisków balistycznych w KRLD, w tym Taepo Dong-2, produkcji broni oraz dotyczących jej programów badań i rozwoju. Drugi Komitet Ekonomiczny oraz Druga Akademia Nauk Przyrodniczych – również wskazane w sierpniu 2010 r. – podlegają MID. MID w ostatnich latach pracuje nad rozwojem samobieżnej międzykontynentalnej rakiety balistycznej KN08. HONG towarzyszył KIM Jong Unowi przy okazji licznych wydarzeń związanych z rozwojem północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej i rakietowych pocisków balistycznych i uznaje się, że odegrał znaczącą rolę w próbach jądrowych w KRLD dnia 6 stycznia 2016 r. Wicedyrektor komitetu centralnego Partii Robotniczej Korei. Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. Obecny przy próbie naziemnej nowego silnika napędowego międzykontynentalnej rakiety balistycznej w kwietniu 2016 r. |
27. |
RI Hak Chol |
RI Hak Chul; RI Hak Cheol |
data ur.: 19.1.1963 lub 8.5.1966 paszport nr: 381320634, PS-563410163 |
20.5.2016 |
Prezes przedsiębiorstwa Green Pine Associated Corporation (»Green Pine«). Według Komitetu Sankcji ONZ Green Pine przejął część działalności Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID). KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu w kwietniu 2009 roku; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną. Green Pine odpowiada również za mniej więcej połowę północnokoreańskiego eksportu uzbrojenia i związanego z nim sprzętu. Green Pine zostało objęte sankcjami w związku z eksportem broni lub powiązanego sprzętu z Korei Północnej. Green Pine specjalizuje się w produkcji okrętów i uzbrojenia dla marynarki wojennej, np. łodzi podwodnych, okrętów wojskowych i systemów rakietowych; podmiot ten dostarczał torpedy i pomoc techniczną irańskim przedsiębiorstwom związanym z obronnością. Green Pine zostało umieszczone w wykazie RB ONZ. |
28. |
YUN Chang Hyok |
|
data ur.: 9.8.1965 |
20.5.2016 |
Zastępca Dyrektora Ośrodka Kontroli Satelitarnej Krajowej Administracji Rozwoju Przemysłu Lotniczego i Kosmonautycznego(NADA). NADA podlega sankcjom na mocy rezolucji RB ONZ nr 2270(2016) w związku z udziałem w programie KRLD w zakresie rozwoju wiedzy i technologii kosmicznej, w tym wystrzeliwania satelitów i rakiet nośnych. Rezolucja RB ONZ 2270(2016) potępiła wystrzelenie satelity przez KRLD w dniu 7 lutego 2016 r. z wykorzystaniem technologii rakietowych pocisków balistycznych, które stanowiło poważne naruszenie rezolucji nr 1718(2006), 1874(2009), 2087(2013) oraz 2094(2013). Odpowiada za wspieranie lub promowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
29. |
RI Myong Su |
|
data ur.: 1937 miejsce urodzenia: Myongchon, Północne Hamgyong, KRLD |
7.4.2017 |
Wiceprzewodniczący Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei i szef sztabu Ludowych Sił Zbrojnych. Pełniąc tę funkcję, Ri Myong Su jest odpowiedzialny za kwestie o kluczowym znaczeniu dla obrony narodowej i za wspieranie lub propagowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
30. |
SO Hong Chan |
|
data ur.: 30.12.1957 miejsce urodzenia: Kangwon, KRLD paszport nr: PD836410105 data ważności paszportu: 27.11.2021 |
7.4.2017 |
Pierwszy wiceminister Ludowych Sił Zbrojnych, członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei i generał broni w Ludowych Siłach Zbrojnych. Pełniąc tę funkcję, So Hong Chan jest odpowiedzialny za wspieranie lub propagowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
31. |
WANG Chang Uk |
|
data ur.: 29.5.1960 |
7.4.2017 |
Minister przemysłu i energii atomowej. Pełniąc tę funkcję, Wang Chang Uk jest odpowiedzialny za wspieranie lub propagowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
32. |
JANG Chol |
|
data ur.: 31.3.1961 miejsce urodzenia: Pjongjang, KRLD paszport nr: 563310042 |
7.4.2017 |
Przewodniczący Państwowej Akademii Nauk, organizacji zajmującej się rozwojem technologicznego i naukowego potencjału KRLD. Pełniąc tę funkcję, Jang Chol jest odpowiedzialny za kwestie o strategicznym znaczeniu dla rozwoju działalności jądrowej KRLD i odpowiada za wspieranie lub propagowanie północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
B. Podmioty
|
Nazwa |
Pseudonim |
Miejsce |
Data umieszczenia w wykazie |
Inne informacje |
1. |
Korea Pugang mining and Machinery Corporation ltd |
|
|
22.12.2009 |
Jednostka zależna Korea Ryongbong General Corporation (podmiotu umieszczonego w wykazie na mocy decyzji RB ONZ, 24.4.2009); zarządza zakładami produkującymi proszek aluminiowy, który może być wykorzystywany w pociskach. |
2. |
Korean Ryengwang Trading Corporation |
|
Rakwon-dong, Pothonggang District, Pjongjang, DPRK |
22.12.2009 |
Jednostka zależna Korea Ryongbong General Corporation (podmiotu umieszczonego w wykazie na mocy decyzji RB ONZ, 24.4.2009). |
3. |
Sobaeku United Corp |
Sobaeksu United Corp. |
|
22.12.2009 |
Przedsiębiorstwo państwowe zajmujące się badaniami dotyczącymi wrażliwych produktów i wyposażenia oraz ich nabywaniem. W jego posiadaniu znajdują się liczne złoża grafitu naturalnego zaopatrujące w surowiec dwie fabryki wytwarzające między innymi bloki grafitowe, które można wykorzystywać w pociskach. |
4. |
Yongbyon Nuclear Research Centre |
|
|
22.12.2009 |
Ośrodek badań jądrowych w Jongbjon; brał udział w produkcji plutonu do celów wojskowych. Podlega ono Generalnemu Urzędowi Energii Atomowej, który umieszczono w wykazie na mocy decyzji RB ONZ, 16.7.2009. |
5. |
Strategic Rocket Forces (Strategiczne Siły Rakietowe) |
|
|
20.5.2016 |
W ramach narodowych sił zbrojnych KRLD podmiot ten bierze udział w rozwijaniu i operacyjnym wdrażaniu programów dotyczących rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. |
II. Osoby i podmioty świadczące usługi finansowe, które mogłyby posłużyć do realizacji północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia
A. Osoby
|
Imię i nazwisko |
Pseudonim |
Informacje identyfikujące |
Data umieszczenia w wykazie |
Uzasadnienie |
1. |
JON Il-chun |
JON Il Chun |
data ur.: 24.8.1941 |
22.12.2010 |
W lutym 2010 r. KIM Tong-un został zwolniony z funkcji dyrektora Biura 39 – jednostki odpowiadającej między innymi za nabywanie towarów za pośrednictwem przedstawicielstw dyplomatycznych KRLD z obejściem sankcji. Na stanowisku zastąpił go JON Il-chun. Przedstawiciel Komisji Obrony Narodowej, która była kluczowym organem KRLD ds. obrony narodowej, zanim została przekształcona w Komisję Spraw Państwowych; wybrany na stanowiska dyrektora generalnego Państwowego Banku Rozwoju w marcu 2010 r. Wybrany na zastępcę członka Komitetu Centralnego Koreańskiej Partii Robotniczej w maju 2016 r. na 7. zjeździe Koreańskiej Partii Robotniczej, na którym partia ta przyjęła decyzję o dalszym prowadzeniu programu jądrowego KRLD. |
2. |
KIM Tong-un |
KIM Tong Un |
|
22.12.2009 |
Były dyrektor Biura 39 działającego w ramach Komitetu Centralnego Partii Robotniczej Korei; Biuro 39 uczestniczy w finansowaniu proliferacji. Według doniesień, w roku 2011 stał na czele Biura 38 w celu pozyskiwania funduszy dla przywódców i elit. |
3. |
KIM Il-Su |
KIM Il Su |
data ur.: 2.9.1965 miejsce urodzenia: Pjongjang, KRLD |
3.7.2015 |
Kierownik departamentu reasekuracji przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), w głównej siedzibie spółki w Pjongjangu; były autoryzowany główny przedstawiciel KNIC w Hamburgu, działający w imieniu KNIC lub pod jego kierunkiem. |
4. |
KANG Song-Sam |
KANG Song Sam |
data ur.: 5.7.1972 miejsce urodzenia: Pjongjang, KRLD |
3.7.2015 |
Były autoryzowany przedstawiciel przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC) w Hamburgu, nadal działa na rzecz lub w imieniu KNIC, lub pod jego kierunkiem. |
5. |
CHOE Chun-Sik |
CHOE Chun Sik |
data ur.: 23.12.1963 miejsce urodzenia: Pjongjang, DPRK paszport nr: 745132109 ważny do 12.2.2020 |
3.7.2015 |
Dyrektor departamentu reasekuracji przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), w głównej siedzibie spółki w Pjongjangu, działający w imieniu KNIC lub pod jego kierunkiem. |
6. |
SIN Kyu-Nam |
SIN Kyu Nam |
data ur.: 12.9.1972 miejsce urodzenia: Pjongjang, DPRK paszport nr: PO472132950 |
3.7.2015 |
Dyrektor departamentu reasekuracji przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), w głównej siedzibie spółki w Pjongjangu; były autoryzowany przedstawiciel KNIC w Hamburgu, działający w imieniu KNIC lub pod jego kierunkiem. |
7. |
PAK Chun-San |
PAK Chun San |
data ur.: 18.12.1953 miejsce urodzenia: Pjongjang, KRLD paszport nr: PS472220097 |
3.7.2015 |
Dyrektor departamentu reasekuracji przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), w głównej siedzibie spółki w Pjongjangu – co najmniej do grudnia 2015 r.; były autoryzowany główny przedstawiciel KNIC w Hamburgu, działający nadal na rzecz lub w imieniu KNIC, lub pod jego kierunkiem. |
8. |
SO Tong Myong |
|
data ur.: 10.9.1956 |
3.7.2015 |
Prezes przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC); przewodniczący naczelnego komitetu zarządzającego KNIC (czerwiec 2012 r.); kierownik naczelny Korea National Insurance Corporation (KNIC) od września 2013 r.; działający na rzecz lub w imieniu KNIC, lub pod jego kierunkiem. |
B. Podmioty
|
Nazwa |
Pseudonim |
Miejsce |
Data umieszczenia w wykazie |
Inne informacje |
1. |
Korea National Insurance Corporation (KNIC) i jego oddziały |
Korea Foreign Insurance Company |
Haebangsan-dong, Central District, Pjongjang, DPRK Rahlstedter Strasse 83 a, 22149 Hamburg Korea National Insurance Corporation of Alloway, Kidbrooke Park Road, Blackheath, London SE30LW |
3.7.2015 |
Korea National Insurance Corporation (KNIC) – przedsiębiorstwo będące własnością państwa i kontrolowane przez państwo – generuje znaczne dochody, w tym z z wymiany walutowej, które mogą wspomagać północnokoreańskie programy dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. Ponadto siedziba główna KNIC w Pjongjangu powiązana jest z umieszczonym w wykazie Biurem 39 działającym w ramach Partii Robotniczej Korei.” |
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/85 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/995
z dnia 9 czerwca 2017 r.
ustanawiająca Konsorcjum na rzecz Europejskich Archiwów Danych z zakresu Nauk Społecznych – Konsorcjum na rzecz Europejskiej Infrastruktury Badawczej (CESSDA ERIC)
(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 3870)
(Jedynie teksty w języku angielskim, czeskim, duńskim, francuskim, greckim, niderlandzkim, niemieckim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim i węgierskim są autentyczne)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 723/2009 z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie wspólnotowych ram prawnych konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) (1), w szczególności jego art. 6 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Austria, Belgia, Republika Czeska, Dania, Francja, Niemcy, Grecja, Węgry, Niderlandy, Norwegia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Szwajcaria i Zjednoczone Królestwo zwróciły się do Komisji o utworzenie Konsorcjum na rzecz Europejskich Archiwów Danych z zakresu Nauk Społecznych – Konsorcjum na rzecz Europejskiej Infrastruktury Badawczej (CESSDA ERIC). Uzgodniły one, że Norwegia będzie przyjmującym państwem członkowskim CESSDA ERIC. Konfederacja Szwajcarska poinformowała o swojej decyzji, by uczestniczyć w CESSDA ERIC początkowo w charakterze obserwatora. Zgodziła się ona także, by Norwegia była przyjmującym państwem członkowskim CESSDA ERIC. |
(2) |
Ponieważ w dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało swój zamiar wystąpienia z Unii, zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie decyzję o przedłużeniu tego okresu. Nie naruszając jakichkolwiek postanowień umowy o wystąpieniu, niniejsza decyzja wykonawcza ma w związku z powyższym zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa wyłącznie do momentu, w którym Zjednoczone Królestwo przestanie być państwem członkowskim. |
(3) |
Rozporządzenie (WE) nr 723/2009 zostało włączone do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) na mocy decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 72/2015 (2). |
(4) |
Komisja dokonała oceny wniosku zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 723/2009 i stwierdziła, że spełnia on wymogi określone w tym rozporządzeniu. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 20 rozporządzenia (WE) nr 723/2009, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Ustanawia się Konsorcjum na rzecz Europejskich Archiwów Danych z zakresu Nauk Społecznych – Konsorcjum na rzecz Europejskiej Infrastruktury Badawczej pod nazwą „CESSDA ERIC”.
2. Istotne elementy statutu CESSDA ERIC określone są w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Greckiej, Republiki Francuskiej, Węgier, Królestwa Niderlandów, Królestwa Norwegii, Republiki Austrii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Królestwa Szwecji, Konfederacji Szwajcarskiej oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji
Carlos MOEDAS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 206 z 8.8.2009, s. 1.
(2) Decyzja Wspólnego Komitetu EOG nr 72/2015 z dnia 20 marca 2015 r. zmieniająca Protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami [2016/755] (Dz.U. L 129 z 19.5.2016, s. 85).
ZAŁĄCZNIK
ZASADNICZE ELEMENTY STATUTU CESSDA ERIC
Następujące artykuły i ustępy w statusie CESSDA ERIC stanowią zasadnicze elementy zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 723/2009
1. Zadania i działalność
(art. 2 statutu CESSDA ERIC)
1. |
CESSDA ERIC stanowi ośrodek rozproszonej infrastruktury badawczej łączący archiwa danych z zakresu nauk społecznych należące do członków, obserwatorów i innych partnerów. CESSDA ERIC nie prowadzi własnych archiwów danych. |
2. |
Zadaniem CESSDA ERIC jest zapewnienie rozproszonej i zrównoważonej infrastruktury badawczej umożliwiającej środowisku naukowemu prowadzenie badań naukowych wysokiej jakości w dziedzinie nauk społecznych, przyczyniając się do tworzenia skutecznych rozwiązań w zakresie głównych wyzwań stojących dziś przed społeczeństwem oraz do ułatwienia procesu nauczania i uczenia się nauk społecznych. |
3. |
CESSDA ERIC działa na zasadzie niedochodowej. CESSDA ERIC może jednak prowadzić działalność gospodarczą w ograniczonym zakresie, pod warunkiem że jest ona ściśle związana z jego głównymi zadaniami i nie zagraża ich realizacji. |
4. |
CESSDA ERIC realizuje powierzone mu zadanie, przyczyniając się do opracowywania i koordynowania norm, protokołów i najlepszych praktyk zawodowych obejmujących szkolenia w zakresie najlepszych praktyk dotyczących dystrybucji danych i zarządzania danymi. CESSDA ERIC w stosownych przypadkach uwzględnia również nowe źródła danych w infrastrukturze. |
5. |
CESSDA ERIC promuje szersze uczestnictwo w infrastrukturze badawczej. Aby ułatwić wejście państw szukających wsparcia na rzecz dalszego rozwoju archiwów danych z zakresu nauk społecznych, CESSDA ERIC rozpoczyna działania szkoleniowe oraz wymianę między ustanowionymi a potencjalnymi usługodawcami. |
2. Nazwa i siedziba
(art. 1 statutu CESSDA ERIC)
1. |
Konsorcjum na rzecz Europejskich Archiwów Danych z zakresu Nauk Społecznych (CESSDA) ma formę prawną Konsorcjum na rzecz Europejskiej Infrastruktury Badawczej (ERIC) ustanowionego na podstawie rozporządzenia (WE) nr 723/2009 i nosi nazwę CESSDA ERIC. |
2. |
Siedzibą statutową CESSDA ERIC jest Bergen (Norwegia). |
3. Czas trwania i likwidacja
(art. 22 i 23 statutu CESSDA ERIC)
1. |
CESSDA ERIC istnieje do momentu likwidacji zgodnej z art. 23. |
2. |
Likwidacja
|
4. Odpowiedzialność i ubezpieczenie
(art. 20 statutu CESSDA ERIC)
Odpowiedzialność
a) |
CESSDA ERIC odpowiada za swoje długi. |
b) |
Członkowie i obserwatorzy nie ponoszą zbiorowo odpowiedzialności za długi CESSDA ERIC. |
c) |
CESSDA ERIC zawiera odpowiednią umowę ubezpieczenia obejmującego elementy ryzyka charakterystyczne dla budowy i funkcjonowania infrastruktury CESSDA ERIC. |
5. Polityka dostępu do danych
(art. 14 statutu CESSDA ERIC)
1. |
Polityka dostępu do danych CESSDA ERIC jest zgodna z zaleceniami i wytycznymi Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) dotyczącymi dostępu do danych (Zasady i wytyczne dotyczące dostępu do wyników badań finansowanych ze środków publicznych OECD, OECD 2007 r.). |
2. |
Dostęp do danych i metadanych finansowanych ze środków publicznych, które są w posiadaniu usługodawców, jest otwarty i wolny w przypadku dostępu do celów badań publicznych i kształcenia, o ile nie przewidziano inaczej w art. 9 ust. 6, i zapewniony w sposób terminowy. |
3. |
Usługodawcy udostępniają wszystkie zbiory danych tak, aby mieli do nich dostęp upoważnieni badacze korzystający z nich do celów prowadzenia badań publicznych i do celów kształcenia. |
4. |
Usługodawcy chronią anonimowość osób, których dane dotyczą, zgodnie z obowiązującymi międzynarodowymi, europejskimi i krajowymi przepisami, a także odpowiednimi ramami etycznymi. |
5. |
Usługodawcy zachowują sprawiedliwe, otwarte i przejrzyste procedury dotyczące dostępu do danych i metadanych, które przechowują. |
6. |
Zasada otwartego dostępu przewidziana w art. 14 ust. 2 i art. 14 ust. 3 nie zobowiązuje usługodawców do udostępniania danych, metadanych ani zbiorów danych w przypadku, gdy byłoby to sprzeczne z przepisami krajowymi, prawami własności intelektualnej lub z innych przekonujących przyczyn prawnych. |
6. Rada naukowa
(art. 10 statutu CESSDA ERIC)
1. |
Walne zgromadzenie powołuje niezależną radę naukową złożoną z co najmniej czterech, ale nie więcej niż siedmiu wybitnych, niezależnych i doświadczonych naukowców pochodzących z różnych państw na świecie. Członkowie rady naukowej powoływani są na podstawie zaleceń dyrektora. Dyrektor zasięga opinii rady naukowej i forum usługodawców. Kadencja członków rady naukowej trwa trzy lata. Członkowie mogą być powołani ponownie jeden raz. |
2. |
Co najmniej raz w roku dyrektor konsultuje się z radą naukową w sprawach związanych z jakością naukową usług, polityk i procedur naukowych oraz przyszłych planów w tej dziedzinie. |
3. |
Rada naukowa za pośrednictwem dyrektora co roku przedstawia walnemu zgromadzeniu sprawozdanie w formie pisemnej dotyczące swojej działalności. Sprawozdanie zawiera ocenę usług oferowanych użytkownikom danych przez CESSDA ERIC. Dyrektor przedstawia walnemu zgromadzeniu sprawozdanie wraz ze swoimi uwagami i ewentualnymi zaleceniami. |
4. |
Rada naukowa może zwrócić się do dyrektora, aby zaproponował walnemu zgromadzeniu uzupełnienie liczby członków rady w celu zapewnienia jej wystarczającej reprezentatywności we wszystkich dziedzinach objętych CESSDA ERIC. |
7. Polityka upowszechniania informacji
(art. 15 statutu CESSDA ERIC)
1. |
Politykę upowszechniania informacji CESSDA ERIC wdraża za pośrednictwem swojej strategii komunikacyjnej. |
2. |
Polityka upowszechniania informacji obejmuje rezultaty wszystkich działań finansowanych przez CESSDA ERIC, a dostęp do niej jest otwarty, poza sytuacjami, w których jest to niemożliwe z uwagi na istniejące wcześniej prawa własności intelektualnej. |
3. |
Wszystkie dokumenty techniczne, polityki, główne procedury, sprawozdania monitorujące są publicznie dostępne na stronach internetowych CESSDA ERIC. |
4. |
Usługodawcy publikują wszelką dokumentację związaną z wypełnianiem obowiązków z tytułu bycia usługodawcą. |
8. Własność intelektualna
(art. 16 statutu CESSDA ERIC)
1. |
Dla celów niniejszego statutu pojęcie „własność intelektualna” należy rozumieć zgodnie z art. 2 Konwencji ustanawiającej Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO), podpisanej w dniu 14 lipca 1967 r. |
2. |
W odniesieniu do kwestii związanych z własnością intelektualną stosunki między członkami, obserwatorami i usługodawcami są regulowane obowiązującymi przepisami krajowymi, a także odpowiednimi międzynarodowymi zasadami i przepisami. |
3. |
Własność intelektualna, jaką członkowie lub usługodawcy wnoszą do CESSDA ERIC, pozostaje własnością posiadacza własności intelektualnej. |
4. |
Jeżeli własność intelektualna pochodzi z prac finansowanych przez CESSDA ERIC (wkład bezpośredni lub niepieniężny), własność taka należy do CESSDA ERIC. CESSDA ERIC może całkowicie lub częściowo zrzec się swoich praw na rzecz członka, obserwatora lub usługodawcy, który stworzył prawa własności intelektualnej. |
9. Zatrudnienie
(art. 17 statutu CESSDA ERIC)
1. |
CESSDA ERIC przestrzega zasad dotyczących równości szans zatrudnienia. Stanowiska naukowe obsadza się po ogłoszeniu oferty pracy na skalę międzynarodową. |
2. |
Z zastrzeżeniem wymogów prawodawstwa krajowego każdy członek w ramach swojej jurysdykcji dokłada wszelkich starań, aby ułatwić przemieszczanie się oraz pobyt obywateli członków zaangażowanych w realizację zadań CESSDA ERIC oraz członków rodzin tych obywateli. |
10. Zamówienia publiczne
(art. 21 statutu CESSDA ERIC)
1. |
CESSDA ERIC zapewnia równe i niedyskryminacyjne traktowanie kandydatów i oferentów w postępowaniu o udzielenie zamówienia, bez względu na to, czy ich siedziba znajduje się w Unii Europejskiej czy poza nią. Polityka zamówień publicznych jest zgodna z zasadami przejrzystości, niedyskryminacji i konkurencji. |
2. |
Zamówienia publiczne dokonywane przez członków i obserwatorów w odniesieniu do działalności CESSDA ERIC realizowane są w sposób należycie uwzględniający potrzeby CESSDA ERIC oraz są zgodne z wymogami technicznymi i specyfikacjami wydanymi przez właściwy organ CESSDA ERIC. |
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/91 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/996
z dnia 9 czerwca 2017 r.
ustanawiająca Europejskie Laboratorium Wychwytywania i Składowania Dwutlenku Węgla – Konsorcjum na rzecz Europejskiej Infrastruktury Badawczej (ECCSEL ERIC)
(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 3875)
(Jedynie teksty w języku angielskim, francuskim, niderlandzkim i włoskim są autentyczne)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 723/2009 z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie wspólnotowych ram prawnych konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) (1), w szczególności jego art. 6 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Francja, Włochy, Niderlandy, Norwegia i Zjednoczone Królestwo zwróciły się do Komisji o utworzenie Europejskiego Laboratorium Wychwytywania i Składowania Dwutlenku Węgla – Konsorcjum na rzecz Europejskiej Infrastruktury Badawczej (ECCSEL ERIC). Uzgodniły one, że Norwegia będzie przyjmującym państwem członkowskim ECCSEL ERIC. |
(2) |
Ponieważ w dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało swój zamiar wystąpienia z Unii, zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie decyzję o przedłużeniu tego okresu. Nie naruszając jakichkolwiek postanowień umowy o wystąpieniu, niniejsza decyzja wykonawcza ma w związku z powyższym zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa wyłącznie do momentu, w którym Zjednoczone Królestwo przestanie być państwem członkowskim. |
(3) |
Rozporządzenie (WE) nr 723/2009 zostało włączone do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) na mocy decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 72/2015 (2). |
(4) |
Komisja dokonała oceny wniosku zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 723/2009 i stwierdziła, że spełnia on wymogi określone w tym rozporządzeniu. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 20 rozporządzenia (WE) nr 723/2009, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Ustanawia się Europejskie Laboratorium Wychwytywania i Składowania Dwutlenku Węgla – Konsorcjum na rzecz Europejskiej Infrastruktury Badawczej pod nazwą „ECCSEL ERIC”.
2. Istotne elementy statutu ECCSEL ERIC określone są w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Królestwa Niderlandów, Królestwa Norwegii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji
Carlos MOEDAS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 206 z 8.8.2009, s. 1.
(2) Decyzja Wspólnego Komitetu EOG nr 72/2015 z dnia 20 marca 2015 r. zmieniająca Protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami [2016/755] (Dz.U. L 129 z 19.5.2016, s. 85).
ZAŁĄCZNIK
ZASADNICZE ELEMENTY STATUTU ECCSEL ERIC
Następujące artykuły i ustępy w statusie ECCSEL ERIC stanowią zasadnicze elementy zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 723/2009
1. Zadania i działania
(art. 2 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
ECCSEL ERIC ustanawia i obsługuje światowej klasy, rozproszoną infrastrukturę badawczą, która ma stanowić centralny ośrodek odpowiedzialny za skoordynowaną działalność szeregu obiektów działających pod wspólną marką ECCSEL ERIC.
|
2. |
ECCSEL ERIC udostępnia międzynarodowemu środowisku naukowemu obiekty konieczne do prowadzenia badań w obszarach priorytetowych. W ten sposób ECCSEL ERIC przyczynia się do postępu w rozwoju technologicznym wykraczającego poza stan wiedzy naukowej i technicznej, przyspieszając tym samym komercjalizację i wdrażanie CCS. W ramach tego przedsięwzięcia ECCSEL ERIC zajmuje się działaniami w sferze badań naukowych w dziedzinie CCS na najwyższym poziomie zgodnymi z priorytetami ECCSEL ERIC i wspiera te działania wśród naukowców. ECCSEL ERIC stworzy wysoce zaawansowany wykaz wyjątkowych obiektów badawczych i zapewni dostęp do tych zasobów europejskiemu środowisku zajmującemu się CCS (w pierwszej kolejności) i środowiskom zajmującym się CCS spoza Europy. |
3. |
Utworzenie i działanie ECCSEL ERIC odbywa się na zasadzie niedochodowej. |
4. |
Bez uszczerbku dla głównej zasady określonej w art. 2 ust. 3 ECCSEL ERIC może prowadzić działalność dochodową w ograniczonym zakresie, pod warunkiem że jest ona ściśle związana z głównymi zadaniami ECCSEL ERIC i nie zagraża osiągnięciu ich celów. |
2. Nazwa, siedziba, lokalizacja i język roboczy
(art. 1 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
Niniejszym ustanawia się rozproszone konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej pod nazwą „Europejskie Laboratorium Wychwytywania i Składowania Dwutlenku Węgla – Konsorcjum na rzecz Europejskiej Infrastruktury Badawczej”, zwane dalej „ECCSEL ERIC”. |
2. |
Siedzibą statutową ECCSEL ERIC jest Trondheim (Norwegia). |
3. Czas trwania
(art. 21 statutu ECCSEL ERIC)
ECCSEL ERIC ustanawia się na czas nieokreślony.
4. Likwidacja
(art. 23 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
Walne zgromadzenie może większością dwóch trzecich głosów podjąć decyzję o likwidacji ECCSEL ERIC. |
2. |
Bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu dziesięciu dni od przyjęcia decyzji o likwidacji, ECCSEL ERIC zawiadamia Komisję Europejską o tej decyzji. |
3. |
Aktywa pozostałe po spłacie zadłużenia ECCSEL ERIC rozdziela się pomiędzy członków proporcjonalnie do ich skumulowanej rocznej opłaty na rzecz ECCSEL ERIC określonej w załączniku II do statutu. |
4. |
Bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu dziesięciu dni od zakończenia procedury likwidacji, ECCSEL ERIC powiadamia Komisję Europejską o tym fakcie. |
5. |
ECCSEL ERIC przestaje istnieć z dniem opublikowania przez Komisję Europejską stosownego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
5. Odpowiedzialność
(art. 13 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
ECCSEL ERIC odpowiada za swoje długi. |
2. |
Członkowie nie ponoszą zbiorowo odpowiedzialności za długi ECCSEL ERIC. Odpowiedzialność członków za długi ECCSEL ERIC ogranicza się do wysokości ich wkładów. |
3. |
ECCSEL ERIC zawiera odpowiednią umowę ubezpieczenia obejmującego elementy ryzyka charakterystyczne dla budowy i eksploatacji ECCSEL ERIC. |
6. Polityka dostępu
(art. 18 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
Znacząca część dostępnego czasu przeznaczonego na badania w odniesieniu do każdego obiektu krajowego uczestniczącego w infrastrukturze ECCSEL zostanie poświęcona międzynarodowemu środowisku naukowemu. Walne zgromadzenie rezerwuje część czasu dostępu dla naukowców pochodzących z państw, które nie są członkami ECCSEL ERIC. |
2. |
ECCSEL ERIC i właściciele obiektów naukowych zawierają indywidualne porozumienia dotyczące wymiaru części dostępnego czasu przeznaczonego na badania, jaki zostanie udostępniony międzynarodowemu środowisku naukowemu i warunków dostępu. |
3. |
Dostęp do obiektów ECCSEL ERIC jest otwarty dla badaczy, naukowców i studentów. Dostępu udziela się w oparciu o konkurs i wzajemną ocenę wniosków w następstwie sprawiedliwej i przejrzystej procedury. Kryteria konkursowe obejmują doskonałość naukową i znaczenie naukowe w odniesieniu do strategii ECCSEL ERIC, zgodnie z decyzją walnego zgromadzenia. |
4. |
Użytkownicy ponoszą wszystkie koszty dostępu i wszystkie koszty związane z materiałami obejmującymi próbki i sprzęt należący to tych użytkowników. Koszty dostępu opierają się na stawkach mających zastosowanie do każdego obiektu ECCSEL ERIC. |
5. |
ECCSEL ERIC może ustanowić system uwierzytelniania i udzielania zezwoleń zapewniający dopuszczenie do wejścia do obiektu i korzystania z niego jedynie dla osób uprawnionych do dostępu. ECCSEL ERIC może postanowić, że członkowie i obserwatorzy muszą stosować się do założeń takiego systemu, jeżeli ich naukowcy mają uzyskać dostęp. |
6. |
Szczegółowa polityka dostępu obowiązująca użytkowników, zatwierdzona przez walne zgromadzenie, ma być ogólnodostępna. |
7. Komitet Koordynacyjny ds. Infrastruktury Badawczej, rada naukowa i rada ds. etyki i środowiska
(art. 11 statutu ECCSEL ERIC)
Rada naukowa
a) |
Walne zgromadzenie powołuje niezależną radę naukową złożoną z nie więcej niż sześciu wybitnych, niezależnych i doświadczonych naukowców pochodzących z różnych państw na świecie. Członkowie rady powoływani są na podstawie propozycji dyrektora, który zasięga opinii rady naukowej i Komitetu Koordynacyjnego ds. Infrastruktury Badawczej. Kadencja członków rady trwa trzy lata. Możliwe jest jednokrotne ponowne powołanie. Delegaci uczestniczący w walnym zgromadzeniu nie mogą być powołani do rady. |
b) |
Co najmniej raz do roku dyrektor konsultuje się z radą naukową w sprawach związanych z jakością naukową usług oferowanych przez ECCSEL ERIC, polityką, procedurami i przyszłymi planami naukowymi organizacji. |
c) |
Rada naukowa za pośrednictwem dyrektora co roku przedstawia walnemu zgromadzeniu sprawozdanie w formie pisemnej dotyczące swojej działalności. Dyrektor przedstawia walnemu zgromadzeniu sprawozdanie wraz ze swoimi uwagami i ewentualnymi zaleceniami. |
8. Polityka upowszechniania informacji
(art. 19 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
Ustanawia się wolny dostęp do wyników badań i danych ECCSEL ERIC zgodnie z polityką upowszechniania informacji przyjętą przez walne zgromadzenie. Wyniki badań i dane dotyczące badań udostępnia się zainteresowanym stronom bez ponoszenia innych kosztów niż te związane z upowszechnianiem. Do celów niniejszego postanowienia termin „wyniki badań i dane dotyczące ECCSEL ERIC” oznacza wyniki badań i dane z dziedziny wychwytywania i składowania dwutlenku węgla wygenerowane przez właścicieli obiektów uczestniczących w infrastrukturze ECCSEL ERIC. |
2. |
ECCSEL ERIC w sposób aktywny udostępnia wyniki badań ECCSEL ERIC społeczeństwu, aby mogło pełnić czynną rolę w rozwoju polityki i kontroli emisji dwutlenku węgla. |
3. |
ECCSEL ERIC promuje współpracę w ramach ECCSEL ERIC oraz jej rezultaty, zachęca naukowców do podejmowania nowych i innowacyjnych projektów oraz, w stosownych przypadkach, zachęca naukowców do stosowania wyników ECCSEL ERIC w szkolnictwie wyższym. |
4. |
ECCSEL ERIC ogólnie zachęca użytkowników wyników badań ECCSEL ERIC do udostępniania ich własnych wyników badań oraz prosi użytkowników o zorganizowanie odpowiedniej promocji dotyczącej zapewnionego im dostępu do ECCSEL ERIC. |
5. |
Polityka upowszechniania informacji obejmuje opis różnych grup docelowych oraz wykorzystuje różne kanały w celu dotarcia do odbiorców. We wszystkich publikacjach dotyczących wyników i wiedzy zdobytej przez współpracę z ECCSEL ERIC lub w ramach tej współpracy w należyty sposób uwzględnia się ECCSEL ERIC. |
9. Polityka praw własności intelektualnej
(art. 20 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
Dla celów niniejszego statutu pojęcie „własność intelektualna” należy rozumieć zgodnie z art. 2 Konwencji ustanawiającej Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO), podpisanej w dniu 14 lipca 1967 r. |
2. |
W odniesieniu do kwestii związanych z własnością intelektualną stosunki między członkami mają być regulowane przepisami krajowymi poszczególnych państw-członków, a także odpowiednimi międzynarodowymi zasadami i przepisami. |
3. |
Własność intelektualna, którą członkowie przekazują ECCSEL ERIC, pozostaje własnością pierwotnego posiadacza własności intelektualnej. Jeżeli taka własność pochodzi z prac finansowanych przez ECCSEL ERIC (wkład bezpośredni lub niepieniężny), własność intelektualna należy do ECCSEL ERIC, o ile nie uzgodniono, że własność należy do członka, który ją stworzył. Ewentualna wartość ekonomiczna dostępu przewyższająca uiszczoną opłatę nie jest uznawana za finansowanie projektu w ramach ECCSEL ERIC. |
4. |
ECCSEL ERIC zapewnia wyrażenie przez użytkowników zgody na warunki udzielania dostępu do wyników i praw własności do wyników oraz istnienie stosownych rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa przechowywania i przetwarzania praw i wyników. |
5. |
ECCSEL ERIC posiada procedury badania zarzutów naruszenia bezpieczeństwa i naruszenia poufności w odniesieniu do danych i informacji pochodzących z badań. |
6. |
ECCSEL ERIC dostarcza naukowcom wytycznych pozwalających zapewnić, aby badania przeprowadzane z wykorzystaniem materiałów udostępnionych za pośrednictwem ECCSEL ERIC były prowadzone w ramach umożliwiających przestrzeganie praw właścicieli. |
7. |
Szczegółowa polityka praw własności intelektualnej zatwierdzona przez walne zgromadzenie zostaje uzgodniona oddzielnie przez strony obsługujące obiekty uczestniczące w działaniach ECCSEL ERIC. |
10. Zatrudnienie
(art. 17 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
ECCSEL ERIC jako pracodawca stosuje politykę równości szans. Procedury wyboru kandydatów na pracowników ECCSEL ERIC muszą być zgodne z zasadami przejrzystości, niedyskryminacji i poszanowania równości szans. |
2. |
Umowy o pracę podlegają odpowiednim przepisom ustawowym i wykonawczym państwa, w którym zatrudnia się pracowników lub przepisom państwa, w którym prowadzona jest działalność ECCSEL ERIC. Oferty zatrudnienia w ECCSEL ERIC publikuje się w odpowiedni sposób na skalę międzynarodową. |
3. |
Z zastrzeżeniem wymogów prawodawstwa krajowego każdy członek ułatwia w ramach swojej jurysdykcji przemieszczanie się oraz pobyt obywateli członków zaangażowanych w realizację zadań ECCSEL ERIC oraz członków rodzin tychże obywateli. |
11. Polityka zamówień publicznych i zwolnienie z podatku
(art. 16 statutu ECCSEL ERIC)
1. |
ECCSEL ERIC zapewnia równe i niedyskryminacyjne traktowanie kandydatów i oferentów w postępowaniu o udzielenie zamówienia, bez względu na to, czy ich siedziba znajduje się w Unii Europejskiej czy poza nią. Polityka zamówień publicznych ECCSEL ERIC jest zgodna z zasadami przejrzystości, niedyskryminacji i konkurencji. |
2. |
Za zamówienia realizowane przez ECCSEL ERIC odpowiada dyrektor. Decyzja o udzieleniu zamówienia publicznego podlega odpowiedniej publikacji i zawiera pełne uzasadnienie. Walne zgromadzenie przyjmuje przepisy wykonawcze określające wszystkie niezbędne szczegóły procedur i kryteriów dotyczących zamówień publicznych. |
3. |
Zamówienia publiczne dokonywane przez członków i obserwatorów w odniesieniu do działalności ECCSEL ERIC realizowane są w sposób należycie uwzględniający potrzeby ECCSEL ERIC, wymogi techniczne i specyfikacje wydane przez właściwe organy. |
Sprostowania
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/98 |
Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/649 z dnia 5 kwietnia 2017 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 92 z dnia 6 kwietnia 2017 r. )
Strona 95, art. 2:
zamiast:
„Kwoty zabezpieczone w postaci tymczasowych ceł antydumpingowych na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/181 (*1) zostają ostatecznie zwolnione.
powinno być:
„Kwoty zabezpieczone w postaci tymczasowych ceł antydumpingowych na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1778 (*2) zostają ostatecznie zwolnione.
13.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 149/98 |
Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 1178/2011 z dnia 3 listopada 2011 r. ustanawiającego wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do załóg w lotnictwie cywilnym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 311 z dnia 25 listopada 2011 r. )
1. |
Strona 127, załącznik I dodatek 9 sekcja B „Szczegółowe wymagania dotyczące samolotów” pkt 6 tabela kolumna pierwsza pkt 3.4.14; strona 142, załącznik I dodatek 9 sekcja C „Szczegółowe wymagania dotyczące śmigłowców” pkt 12 tabela kolumna pierwsza pkt 3.14; strona 149, załącznik I dodatek 9 sekcja D „Szczegółowe wymagania dotyczące pionowzlotów” pkt 8 tabela kolumna pierwsza pkt 3.13; strona 158, załącznik I dodatek 9 sekcja E „Szczegółowe wymagania dotyczące sterowców” pkt 8 tabela kolumna pierwsza pkt 3.13: |
zamiast:
„Pomocniczy zespół napędowy”,
powinno być:
„Pomocnicze źródło zasilania”.
2. |
Strona 128, załącznik I dodatek 9 sekcja B „Szczegółowe wymagania dotyczące samolotów” pkt 6 tabela kolumna pierwsza pkt 3.6.1: |
zamiast:
„pomocniczego zespołu napędowego”,
powinno być:
„pomocniczego źródła zasilania”.