6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/1

(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Rumunii o rejestrację nazwy „Novac afumat din Țara Bârsei” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, należy zatem zarejestrować nazwę „Novac afumat din Țara Bârsei”,

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/3

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2016/2285 (2) określono kwoty na rok 2017.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2017 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/5

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2017/127 (2) określono kwoty na rok 2017.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2017 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/7

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2017/127 (2) określono kwoty na rok 2017.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2017 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/9

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006 (2) określono najwyższe dopuszczalne poziomy niedioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli (PCB), dioksyn i furanów oraz sumy dioksyn, furanów i dioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli (PCB) w niektórych środkach spożywczych.

(2)

W zaleceniu Komisji 2013/711/UE (3) określono poziomy reagowania w celu zachęcenia do proaktywnego podejścia do zmniejszania obecności polichlorowanych dibenzo-para-dioksyn i polichlorowanych dibenzofuranów (PCDD/F) oraz dioksynopodobnych PCB w żywności. Poziomy reagowania są narzędziem, które ma służyć właściwym organom oraz podmiotom gospodarczym do wyodrębnienia przypadków wymagających zidentyfikowania źródła zanieczyszczeń i do podjęcia niezbędnych środków w celu ograniczenia lub usunięcia tych zanieczyszczeń.

(3)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 589/2014 (4) określono przepisy szczegółowe dotyczące procedury pobierania próbek i metod analizy, które mają być stosowane do celów urzędowej kontroli poziomów dioksyn, dioksynopodobnych PCB oraz niedioksynopodobnych PCB.

(4)

Przepisy ustanowione w niniejszym rozporządzeniu odnoszą się wyłącznie do pobierania próbek i analizy dioksyn, dioksynopodobnych PCB i niedioksynopodobnych PCB do celów wykonania rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 oraz zalecenia 2013/711/UE. Nie mają one wpływu na strategię pobierania próbek, zakres ani częstotliwość pobierania próbek określone w załącznikach III i IV do dyrektywy Rady 96/23/WE (5). Nie mają one także wpływu na kryteria strategiczne pobierania próbek ustanowione w decyzji Komisji 98/179/WE (6).

(5)

Należy zapewnić, aby podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze, stosujące system kontroli w ramach art. 4 rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (7), stosowały procedury pobierania próbek odpowiadające procedurom pobierania próbek przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu, tak aby próbki pobrane do tych kontroli były reprezentatywne. Ponadto laboratorium referencyjne Unii Europejskiej odpowiedzialne za dioksyny i PCB przedstawiło dowody na to, że wyniki analizy są niewiarygodne w niektórych przypadkach, jeżeli kryteria zdolności określone w niniejszym rozporządzeniu nie są stosowane przez laboratoria przeprowadzające analizę próbek pobieranych przez podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze w ramach art. 4 rozporządzenia (WE) nr 852/2004. Należy zatem wprowadzić obowiązek stosowania kryteriów zdolności również w analizie tych próbek.

(6)

Biorąc pod uwagę, że w analizie dioksyn i PCB w żywności nie stosuje się już podejścia z decyzyjną wartością graniczną zapewniającego pewne prawdopodobieństwo tego, że wynik analizy jest powyżej najwyższego dopuszczalnego poziomu, jak przewidziano w decyzji Komisji 2002/657/WE (8), należy usunąć to podejście i zachować jedynie podejście z niepewnością rozszerzoną przy użyciu współczynnika rozszerzenia 2, co daje poziom ufności około 95 %.

(7)

Obok wymogów przedstawiania wyników dla bioanalitycznych metod przesiewowych należy również przewidzieć specyficzne wymogi przedstawiania wyników dla fizykochemicznych metod przesiewowych.

(8)

Ze względu na fakt, że analizę dioksyn, dioksynopodobnych PCB i niedioksynopodobnych PCB przeprowadza się w większości przypadków razem, należy dostosować kryteria zdolności dla niedioksynopodobnych PCB do kryteriów zdolności dla dioksyn i dioksynopochodnych PCB. Jest to uproszczenie bez istotnych zmian w praktyce, ponieważ w przypadku niedioksynopochodnych PCB względna intensywność jonów pomocniczych w porównaniu z jonami docelowymi wynosi > 50 %.

(9)

Ponadto proponuje się jeszcze szereg innych drobnych zmian w obowiązujących przepisach, co wymaga uchylenia rozporządzenia (UE) nr 589/2014 i zastąpienia go nowym rozporządzeniem, aby zachować czytelność tekstu.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/35

(1)

W łotewskiej wersji językowej rozporządzenia Komisji (WE) nr 152/2009 (2) zmienionego rozporządzeniem Komisji (UE) nr 691/2013 (3) wystąpił błąd. W związku z tym potrzebna jest korekta przypisów do tabel w pkt 5.1.1, 5.1.3 i 5.1.5 zawartych w załączniku I w łotewskiej wersji językowej rozporządzenia (WE) nr 152/2009. Sprostowanie nie ma wpływu na inne wersje językowe.

(2)

Należy zatem odpowiednio sprostować rozporządzenie (WE) nr 152/2009.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/36

(1)

W pierwszym rocznym rozliczeniu rachunków przeprowadzonym na podstawie art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/378 (2) podkreślono potrzebę wyjaśnienia sytuacji rocznych płatności zaliczkowych, które nie zostały całkowicie rozliczone w ramach przedłożonych rocznych rachunków.

(2)

Należy poczynić ustalenia dotyczące wdrożenia procedury kontroli zgodności rozliczeń, w szczególności ustanowić przepisy dotyczące kryteriów określania poziomu korekty finansowej, którą Komisja może stosować na podstawie art. 47 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 po zakończeniu tej procedury.

(3)

W celu zapewnienia pewności prawa i równego traktowania wszystkich państw członkowskich, niezbędne jest wyjaśnienie kryteriów służących do stwierdzania uchybień w skutecznym funkcjonowaniu systemów zarządzania i kontroli, zdefiniowanie głównych rodzajów takich uchybień oraz określenie kryteriów ustalania poziomu korekty finansowej.

(4)

Należy zatem zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/378.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

1)

w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

2)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Kryteria stwierdzania uchybień w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli

1.   Komisja opiera swoją ocenę skutecznego funkcjonowania systemu zarządzania i kontroli na wynikach wszystkich dostępnych audytów przeprowadzanych przez państwa członkowskie, służby Komisji i Trybunał Obrachunkowy, wynikach dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych lub na wszelkich innych informacjach o zgodności z kryteriami desygnacji, o których mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1042/2014 (*1).

Ocena Komisji obejmuje wewnętrzne środowisko kontrolne programu krajowego, działania w dziedzinie zarządzania i kontroli właściwej instytucji, a także działania w zakresie kontroli i audytu prowadzone przez instytucję audytową, i jest prowadzona w oparciu o weryfikację zgodności z kluczowymi wymogami określonymi w tabeli 1 w załączniku.

2.   Zgodność z podstawowymi wymogami, o których mowa w ust. 1, zgodnie z kategoriami określonymi w tabeli 2 w załączniku, jest wykorzystywana do oceny skuteczności funkcjonowania każdej właściwej instytucji oraz do wyciągnięcia ogólnego wniosku w sprawie systemu zarządzania i kontroli. Przy wyciąganiu tego ogólnego wniosku należy uwzględnić wszelkie czynniki łagodzące lub obciążające.

3.   Przypadki, w których ocenia się, że którykolwiek z kluczowych wymogów 2, 4, 5, 8, 11, 12 lub 14 z tabeli 1 w załączniku lub większa liczba kluczowych wymogów z tej tabeli należy do kategorii 3 lub 4 określonych w tabeli 2 w załączniku, uznaje się za poważny rodzaj uchybienia w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli.

Artykuł 3b

Kryteria stosowania i ustalania poziomu korekt finansowych

1.   Komisja stosuje korekty finansowe w przypadku stwierdzenia jednego lub większej liczby pojedynczych lub systemowych nieprawidłowości bądź jednego lub większej liczby uchybień w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli („uchybienia systemowe”).

Do celów niniejszego rozporządzenia nieprawidłowość oznacza jakiekolwiek naruszenie prawa unijnego lub krajowego lub jakiegokolwiek naruszenie przepisów krajowych wynikające z działania lub zaniechania działania ze strony beneficjenta lub beneficjentów, które powoduje lub mogłoby spowodować szkodę w budżecie ogólnym Unii Europejskiej poprzez obciążenie tego budżetu nieuzasadnionym wydatkiem.

Kwota korekty finansowej ustalana jest w miarę możliwości indywidualnie dla każdego przypadku i jest ona równa dokładnej kwocie wydatków nienależnie poniesionych z budżetu ogólnego Unii.

W przypadku stwierdzenia przez Komisję nieprawidłowości w reprezentatywnej próbie wydatków w całości lub części programu krajowego, przy jednoczesnym braku opłacalności weryfikacji prawidłowości innych wydatków, korekta może zostać ustalona poprzez ekstrapolację wyników badania próby na resztę populacji, z której pochodzi próba.

W przypadku stwierdzenia przez Komisję nieprawidłowości systemowych lub uchybień systemowych, przy jednoczesnym braku możliwości dokładnego ustalenia wysokości korekty nawet poprzez ekstrapolację, do wydatków zadeklarowanych w odniesieniu do części systemu objętej nieprawidłowościami stosuje się korektę finansową według stawki zryczałtowanej, z zastosowaniem orientacyjnych kryteriów i skali stawek określonych w ust. 2 i 3.

Korekty według stawki zryczałtowanej mogą być również stosowane w odniesieniu do pojedynczych nieprawidłowości.

2.   Wysokość korekty według stawki zryczałtowanej ustala się przy uwzględnieniu następujących czynników:

3.   Wysokość korekty ustalana jest w następujący sposób:

Zgodnie z zasadą proporcjonalności stawka może zostać obniżona do 2 %, jeśli uznaje się, że charakter i waga nieprawidłowości lub uchybienia systemowego nie uzasadniają zastosowania stawki korekty w wysokości 5 %.

4.   Jeśli z powodu niepodjęcia przez właściwą instytucję odpowiednich działań naprawczych w następstwie zastosowania w danym roku budżetowym korekty finansowej te same nieprawidłowości lub uchybienia stwierdza się w kolejnym roku budżetowym, wówczas z uwagi na utrzymywanie się tych nieprawidłowości lub uchybień stawkę korekty można zwiększyć do poziomu nieprzekraczającego następnej w kolejności stawki według skali stawek określonej w ust. 3.

(*1)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1042/2014 z dnia 25 lipca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 514/2014 w odniesieniu do wyznaczenia organów odpowiedzialnych oraz ich obowiązków w dziedzinie zarządzania i kontroli, a także w odniesieniu do statusu i obowiązków organów audytowych (Dz.U. L 289 z 3.10.2014, s. 3).”;"

3)

dodaje się nowy załącznik określony w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/41

(1)

W okresie między dniem 1 sierpnia a dniem 30 września 2016 r. szereg ognisk afrykańskiego pomoru świń, związanych z czynnikiem ludzkim, zostało potwierdzonych i zgłoszonych Komisji przez Polskę. Epidemia była szczególnie poważna ze względu na to, że występowanie wirusa zostało potwierdzone w kilku gospodarstwach rolnych utrzymujących świnie domowe na stosunkowo szerokim obszarze geograficznym.

(2)

Polska podjęła niezwłocznie niezbędne środki w zakresie zdrowia zgodnie z dyrektywą Rady 2002/60/WE (2), która ustanawia minimalne środki, jakie należy zastosować w Unii w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń. W szczególności Polska wprowadziła środki w zakresie kontroli, monitorowania i zapobiegania zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (3) zmienioną decyzjami wykonawczymi Komisji (UE) 2016/1236 (4), (UE) 2016/1372 (5), (UE) 2016/1405 (6) i (UE) 2016/1900 (7) oraz ustanowiła obszary zapowietrzone i obszary zagrożone zgodnie z decyzjami wykonawczymi Komisji (UE) 2016/1367 (8) i (UE) 2016/1406 (9).

(3)

Ponadto, w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń oraz aby zapobiec wszelkim dalszym zakłóceniom handlu w Polsce i za granicą, Polska przyjęła pewne dodatkowe środki zapobiegawcze na odnośnych obszarach. W szczególności przemieszczanie i transport świń zostały poddane bardziej rygorystycznym środkom nadzoru, a obrót świniami podlega ograniczeniom na rynku krajowym, które wykraczały poza ograniczenia ustanowione w decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(4)

Stosując te środki, Polska zapobiegła dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby. Unijne i krajowe środki w zakresie zdrowia były stosowane do dnia 18 listopada 2016 r. we wszystkich odnośnych gospodarstwach rolnych.

(5)

Polska poinformowała Komisję, że środki te dotyczą bardzo dużej liczby gospodarstw rolnych, w których chowane są świnie, a zainteresowani producenci ponieśli straty w dochodach, które nie kwalifikują się do wkładu finansowego Unii na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 (10). W dniu 4 listopada 2016 r. Komisja otrzymała od władz Polski formalny wniosek o częściowe sfinansowanie niektórych nadzwyczajnych środków wsparcia na podstawie art. 220 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(6)

Jeśli chodzi o świnie chowane na odnośnych obszarach, pomoc powinna być przyznawana wyłącznie za zwierzęta poddane ubojowi. Kwota pomocy, która ma być wypłacona za zwierzęta poddane ubojowi, powinna być wyrażona jako kwota za kilogram w odniesieniu do ograniczonej liczby zwierząt. Kwota pomocy powinna być ustalona z uwzględnieniem cen zbieranych przez polskie władze, jak również na podstawie informacji z faktur w odniesieniu do cen faktycznie płaconych producentom z obszarów objętych środkami w zakresie zdrowia zwierząt.

(7)

W świetle informacji dostarczonych przez władze polskie maksymalną liczbę zwierząt kwalifikujących się do finansowania należy ustalić na podstawie wniosku otrzymanego od tego państwa członkowskiego.

(8)

W celu uniknięcia ryzyka podwójnego finansowania poniesione straty nie mogą być stratami już zrekompensowanymi w ramach pomocy państwa lub ubezpieczenia, a pomoc powinna być ograniczona do kwalifikujących się zwierząt, w odniesieniu do których nie otrzymano wkładu finansowego Unii na podstawie rozporządzenia (UE) nr 652/2014.

(9)

Należy przewidzieć, by właściwe organy Polski zastosowały wszelkie wymagane środki i przeprowadziły wszelkie wymagane kontrole oraz odpowiednio poinformowały o tym Komisję. W szczególności kontrole te powinny obejmować kontrole ex ante w odniesieniu do kwalifikowalności i poprawności wniosku o przyznanie pomocy.

(10)

Zakres i czas obowiązywania nadzwyczajnych środków wspierania rynku przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu należy ograniczyć do tego, co jest absolutnie niezbędne do wsparcia rynku; Nadzwyczajne środki wspierania rynku powinny mieć w szczególności zastosowanie jedynie do produkcji świń w gospodarstwach rolnych znajdujących się na odpowiednich wyznaczonych obszarach objętych środkami w zakresie zdrowia zwierząt ustanowionymi w odpowiednich unijnych i polskich przepisach odnoszących się do ognisk afrykańskiego pomoru świń, w okresie od dnia 1 sierpnia do dnia 18 listopada 2016 r.

(11)

Ograniczenia w zakresie przemieszczania i transportu świń były stosowane przez kilka tygodni na odnośnych obszarach i sytuacja ta doprowadziła do zakłóceń na rynku i strat w dochodach producentów, a także do znacznego wzrostu masy zwierząt, co w konsekwencji stworzyło niedopuszczalną sytuację w zakresie dobrostanu zwierząt. W związku z powyższym środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie do zwierząt dostarczonych do rzeźni od dnia 1 sierpnia do dnia 30 listopada.

(12)

W celu zapewnienia należytego zarządzania budżetem dla tych nadzwyczajnych środków wspierania rynku i terminowych płatności na rzecz producentów art. 5 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014 (11) nie powinien mieć zastosowania, a płatności dokonane przez Polskę po dniu 30 września 2017 r. na rzecz beneficjentów nie powinny kwalifikować się do częściowego finansowania przez Unię.

(13)

Aby umożliwić Unii przeprowadzenie kontroli finansowej, władze Polski powinny przekazać Komisji rozliczenie płatności.

(14)

Z uwagi na to, że ograniczenia związane z ogniskami afrykańskiego pomoru świń weszły w życie w różnych terminach na odnośnych obszarach oraz w związku z tym, że niniejsze rozporządzenie nie przewiduje terminu składania wniosków o przyznanie pomocy, datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia należy uznać za datę, o której mowa w art. 29 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014.

(15)

W celu zapewnienia natychmiastowego wdrożenia przez Polskę przedmiotowych środków niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

a)

lochy objęte kodem CN 0103 92 11;

b)

inne świnie objęte kodem CN 0103 92 19.

a)

zwierzęta były chowane na obszarach Polski, o których mowa w ust. 1, i zostały poddane niektórym ograniczeniom handlowym z powodu afrykańskiego pomoru świń w dowolnym okresie między dniem 1 sierpnia 2016 r. a dniem 18 listopada 2016 r.;

b)

zwierzęta były obecne na jednym z obszarów, o których mowa w ust. 1, w dniu, w którym został on objęty ograniczeniem, lub urodziły się i były chowane po tym dniu na tych obszarach;

c)

zwierzęta zostały poddane ubojowi w okresie od dnia 1 sierpnia 2016 r. do dnia 30 listopada 2016 r.;

d)

producent, który ubiega się o pomoc („wnioskodawca”), nie korzysta w odniesieniu do tych samych zwierząt z pomocy państwa, ubezpieczenia lub pomocy finansowanej przez wkład Unii na podstawie rozporządzenia (UE) nr 652/2014.

a)

0,23 EUR za kilogram dla świń o masie tuszy wynoszącej 93 kg lub mniej;

b)

0,34 EUR za kilogram dla świń o masie tuszy wynoszącej ponad 93 kg, ale nie przekraczającej 105 kg;

c)

0,46 EUR za kilogram dla świń o masie tuszy wynoszącej ponad 105 kg.

a)

kwalifikowalność wnioskodawcy;

b)

w odniesieniu do każdego kwalifikującego się wnioskodawcy – ilość i różnicę cen, o której mowa w art. 2 ust. 2;

c)

czy żaden z kwalifikujących się wnioskodawców nie otrzymał finansowania z innych źródeł w celu zrekompensowania strat związanych z ubojem zwierząt;

d)

czy zwierzęta, w odniesieniu do których przyznawana jest pomoc, odpowiadają warunkom związanym z ograniczeniami mającymi zastosowanie do obszarów, o których mowa w art. 1 ust. 1.

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/48

(1)

W wyniku dochodzenia antydumpingowego („pierwotnego dochodzenia”) Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 1942/2004 (2), ostateczne cło antydumpingowe na przywóz sklejki z drewna okoumé pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „Chiny” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”). Środki przybrały formę cła ad valorem, a poziom nałożonego cła wynosił od 6,5 % do 23,5 % w odniesieniu do czterech producentów oraz 66,7 % w odniesieniu do wszystkich pozostałych producentów. W następstwie przeglądu wygaśnięcia środki te zostały utrzymane rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 82/2011 (3) („poprzedni przegląd”).

(2)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (4) obowiązujących środków antydumpingowych Komisja otrzymała wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia środków obowiązujących w odniesieniu do ChRL zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (5) („wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia” lub „wniosek”).

(3)

Wniosek został złożony w dniu 22 października 2015 r. przez Europejską Federację Producentów Paneli („EPF”) („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących więcej niż 25 % całkowitej produkcji unijnej sklejki z drewna okoumé. W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.

(4)

Po konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody, aby wszcząć przegląd wygaśnięcia, i ogłosiła w dniu 29 stycznia 2016 r. w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (6) („zawiadomienie o wszczęciu”) wszczęcie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.

(5)

Dochodzenie dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(6)

Komisja oficjalnie powiadomiła wnioskodawców, innych znanych producentów unijnych, producentów eksportujących w ChRL, zainteresowanych importerów/użytkowników oraz władze ChRL o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia.

(7)

Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie uwag na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(8)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja oznajmiła, że może dokonać doboru próby zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(9)

Z uwagi na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL w zawiadomieniu o wszczęciu przewidziano kontrolę wyrywkową.

(10)

Aby zdecydować, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich znanych producentów eksportujących w ChRL do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(11)

Ponieważ zgłosiły się tylko dwa przedsiębiorstwa z ChRL, kontrola wyrywkowa nie była konieczna.

(12)

Komisja ogłosiła w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego przy doborze próby Komisja opierała się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości produkcji, uwzględniając również wielkość sprzedaży i zasięg geograficzny. Próba składała się z pięciu producentów unijnych. Produkcja producentów unijnych objętych próbą stanowiła w ODP około 74 % całkowitej produkcji unijnej. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie opinii w sprawie wstępnie dobranej próby. W wyznaczonym terminie nie otrzymano żadnych uwag, w związku z czym próba tymczasowa została potwierdzona. Próbę uznaje się za reprezentatywną dla przemysłu unijnego.

(13)

Aby podjąć decyzję, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, i ewentualnie dokonać odpowiedniego wyboru, Komisja zwróciła się do wszystkich niepowiązanych importerów o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(14)

Na początkowym etapie skontaktowano się z około 35 znanymi potencjalnymi importerami/użytkownikami i poproszono ich o opisanie ich działalności oraz, w stosownych przypadkach, wypełnienie formularza dotyczącego próby dla importerów niepowiązanych załączonego do zawiadomienia o wszczęciu.

(15)

Formularz dotyczący doboru próby importerów przekazało trzynastu importerów. Wszyscy z tych importerów stwierdzili, że nie importują sklejki z drewna okoumé z Chin. Nie uznano zatem kontroli wyrywkowej za konieczną.

(16)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu, prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego zaistnienia szkody oraz interesu Unii.

(17)

Komisja wysłała kwestionariusze przeznaczone dla producentów eksportujących do dwóch przedsiębiorstw w ChRL, o których mowa w motywie 11, dwunastu znanych producentów w potencjalnych państwach analogicznych (w Gabonie, Maroku, Szwajcarii i Turcji) oraz pięciu producentów unijnych objętych próbą.

(18)

Tylko jedno przedsiębiorstwo z ChRL odpowiedziało częściowo na pytania zawarte w kwestionariuszu, podczas gdy pełne odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od dwóch producentów z Gabonu, jednego producenta z Maroka oraz pięciu producentów unijnych objętych próbą.

(19)

Komisja przeprowadziła wizyty weryfikacyjne na terenie następujących przedsiębiorstw:

(20)

W dniu 13 lutego Komisja ujawniła wszystkim zainteresowanym stronom podstawowe fakty i informacje, na podstawie których zamierza utrzymać w mocy obowiązujące środki antydumpingowe, i wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag. Nie otrzymano żadnych uwag.

(21)

Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak w pierwotnym dochodzeniu i definiuje się go jako: sklejka składająca się wyłącznie z arkuszy z drewna, przy czym grubość żadnej warstwy nie przekracza 6 mm, przynajmniej z jednym płatem wierzchnim z drewna okoumé niepowleczonego na stałe innymi materiałami, pochodząca z ChRL, obecnie objęta kodem CN ex 4412 31 10 (kod TARIC 4412311010). Produkt objęty postępowaniem ma wiele docelowych zastosowań. Wykorzystywany jest w przemyśle budowlanym w stolarce zewnętrznej, w przemyśle meblowym do produkcji desek, okiennic, oszalowania zewnętrznego i balustrad oraz umocnień brzegów rzek. Wykorzystywany jest ponadto do celów dekoracyjnych oraz m.in. w transporcie drogowym (np. samochody, autokary, samochody i przyczepy kempingowe), w transporcie morskim (jachty), w przemyśle meblowym i produkcji drzwi.

(22)

Istnieją dwa rodzaje sklejki z drewna okoumé: sklejka wykonana wyłącznie z okoumé (okoumé jednolite) i sklejka, której przynajmniej jedna z zewnętrznych powierzchni wykonana jest z okoumé, podczas gdy reszta wykonana jest z innego drewna (okoumé licowane; mówi się o niej również „sklejka combi” lub „sklejka twin”). Oba rodzaje sklejki z drewna okoumé mają taki sam wygląd zewnętrzny. Pomimo różnic we właściwościach mechanicznych, wykazują one te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz mają podobne podstawowe zastosowania.

(23)

W toku dochodzenia wykazano, że takie same właściwości fizyczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(24)

Komisja stwierdziła, że wymienione produkty są zatem produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(25)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.

(26)

Jak stwierdzono powyżej w motywie 18, tylko jedno przedsiębiorstwo z ChRL odpowiedziało częściowo na pytania zawarte w kwestionariuszu. Przedsiębiorstwo to stwierdziło, że w okresie badanym nie produkowało ani nie sprzedawało sklejki z drewna okoumé.

(27)

W związku z tym, że żaden inny producent z ChRL nie podjął współpracy, Komisja poinformowała władze chińskie, że zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego ustalenia mogą zostać dokonane w oparciu o fakty dostępne. Komisja nie otrzymała ze strony władz chińskich żadnych uwag ani wniosków o interwencję rzecznika praw stron.

(28)

Na tej podstawie, zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu przedstawione poniżej oparto na dostępnych faktach, a w szczególności na:

Nie można było wykorzystać chińskiej bazy danych statystycznych dotyczących wywozu, ponieważ struktura jej kodów nie była wystarczająco dokładna, aby można było uzyskać użyteczne informacje.

(29)

W danych Eurostatu i bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6 nie wskazano żadnych przywozów produktu objętego postępowaniem z ChRL w ODP; w związku z tym nie można było ustalić istnienia dumpingu w tym okresie na rynku unijnym.

(30)

Dokonano obliczeń dotyczących dumpingu w kontekście prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu.

(31)

Aby ustalić prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków, przeanalizowano następujące elementy: (i) możliwe poziomy dumpingu na rynku unijnym i w innych państwach trzecich; (ii) produkcję i zdolność produkcyjną w Chinach; oraz (iii) atrakcyjność rynku unijnego.

(32)

Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu przedstawione poniżej oparto na dostępnych faktach, a mianowicie na źródłach, o których mowa w motywie 28.

(33)

W pierwotnym dochodzeniu czterem producentom eksportującym przyznano traktowanie na zasadach rynkowych (MET). Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna w odniesieniu do pozostałych producentów eksportujących jest określana na podstawie ceny lub wartości konstruowanej w państwie trzecim o gospodarce rynkowej. W tym celu należało wybrać państwo trzecie o gospodarce rynkowej („państwo analogiczne”).

(34)

Jako państwo analogiczne w pierwotnym dochodzeniu i w poprzednim przeglądzie wybrano Turcję. W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania w ramach obecnego przeglądu Komisja zaproponowała, aby wykorzystać Turcję jako państwo analogiczne.

(35)

Komisja zasięgnęła informacji na temat producentów sklejki z drewna okoumé w pozostałych potencjalnych państwach analogicznych i skontaktowała się ze znanymi producentami sklejki z drewna okoumé w Gabonie, Maroku i Szwajcarii oraz zwróciła się do nich z prośbą o dostarczenie niezbędnych informacji.

(36)

Zgłosiło się dwóch producentów z Gabonu i jeden producent z Maroka; dostarczyli oni żądane informacje. Współpracy nie podjął żaden producent z Turcji.

(37)

Gabon nie został uznany za właściwe państwo analogiczne, ponieważ miejscowi producenci sklejki z drewna okoumé mają wyraźną przewagę komparatywną, odnosząc korzyść ze znacznie niższych kosztów nakładów na surowce (7), produkt wytwarzany w Gabonie na sprzedaż na rynku krajowym wydawał się niskiej jakości, zaś rynek krajowy jest mały, nie odnotowuje się na nim przywozu sklejki z drewna okoumé, a wartość cła importowego wynosi 30 %.

(38)

Maroko zostało uznane za właściwe państwo analogiczne, ponieważ mimo wysokich ceł importowych dokonywano tam istotnego przywozu produktu podobnego, który stanowił produkt konkurencyjny dla produktu wytwarzanego w państwie.

(39)

Zainteresowane strony zaproszono do wyrażenia opinii odnośnie do tego wyboru. Nie otrzymano żadnych uwag.

(40)

Jak stwierdzono w motywie 33 powyżej, w pierwotnym dochodzeniu MET przyznano czterem producentom eksportującym. W związku z brakiem współpracy, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego wartość normalna w odniesieniu do tych producentów eksportujących została ustalona na podstawie dostępnych faktów, a mianowicie na podstawie oszacowania dokonanego we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia.

(41)

Jeden marokański producent podjął współpracę i przedstawił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna została ustalona na podstawie danych zweryfikowanych u tego producenta, jak podano poniżej.

(42)

Wartość normalną ustalono dla obu głównych rodzajów produktu opisanych w motywie 22.

(43)

Zbadano, czy sprzedaż krajowa produktu podobnego może być traktowana jako dokonana w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Dokonano tego poprzez ustalenie – w odniesieniu do produktu podobnego sprzedawanego na rynku marokańskim – proporcji sprzedaży krajowej z zyskiem niezależnym klientom w ODP.

(44)

Wielkość dokonanej z zyskiem sprzedaży produktu podobnego stanowiła mniej niż 80 % całkowitej wielkości sprzedaży tego produktu, w związku z czym wartość normalną oparto jedynie na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona sprzedaży z zyskiem.

(45)

Jak wspomniano powyżej w motywie 28, z powodu niepodjęcia współpracy przez chińskich producentów cena eksportowa została ustalona zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego na podstawie dostępnych faktów, tj. na podstawie informacji zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia. W szczególności cena eksportowa w odniesieniu do obu głównych rodzajów produktu opisanych w motywie 22 została ustalona na podstawie ponad dziesięciu ofert handlowych skierowanych na rynek unijny i do innych państw trzecich (tj. do Bośni i Hercegowiny, Szwajcarii, Turcji, państw rejonu Zatoki Perskiej oraz Norwegii), które przekazano pocztą elektroniczną lub udostępniono jako publiczne oferty handlowe na różnych chińskich stronach internetowych w ODP, jak stwierdzono we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia. Ceny przedstawione w ofertach handlowych wahały się od 313 EUR/m3 do 540 EUR/m3 (CIF). Należy zauważyć, że te poziomy cen znajdowały się w tym samym zakresie co poziom cen sklejki z drewna okoumé przywożonej z Chin po upływie ODP (trzeci kwartał 2016 r.), który to poziom przedstawiono w danych Eurostatu i bazie danych utworzonych na podstawie art. 14 ust. 6. Chociaż przedmiotowe ilości były niewielkie, wspomniany poziom cen potwierdza reprezentatywność ofert handlowych jako wskaźnika możliwych cen eksportowych sklejki z drewna okoumé z Chin.

(46)

Komisja dokonała porównania wartości normalnej i ceny eksportowej ustalonej w ten sposób na podstawie ceny ex-works dla każdego rodzaju produktu opisanego w motywie 22. W przypadkach uzasadnionych potrzebą rzetelnego porównania cena eksportowa i wartość normalna zostały skorygowane pod względem różnic wpływających na ceny i porównywalności cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dokonano korekt kosztów transportu zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego na podstawie dostępnych faktów, tj. na podstawie informacji zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia.

(47)

Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną ze średnią ważoną ceną eksportową w odniesieniu do każdego rodzaju produktu, jak ustalono powyżej zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(48)

Na tej podstawie ustalono, że średni ważony margines dumpingu wyrażony jako wartość procentowa ceny kosztu, ubezpieczenia i frachtu („ceny CIF”) na granicy Unii przed ocleniem wynosił powyżej 45 % zarówno na rynku unijnym, jak i w innych państwach trzecich.

(49)

Średni ważony margines dumpingu wyrażony jako wartość procentowa ceny kosztu, ubezpieczenia i frachtu („ceny CIF”) na granicy Unii przed ocleniem wynosił ponad 100 % zarówno na rynku unijnym, jak i w innych państwach trzecich.

(50)

W związku z brakiem współpracy ze strony chińskich producentów i brakiem jakichkolwiek dostępnych publicznie informacji wielkość produkcji w ChRL ustalono na podstawie oszacowań przedstawionych przez wnioskodawcę w jego wniosku o przeprowadzenie obecnego przeglądu wygaśnięcia, których dokonał on na podstawie swojej najlepszej wiedzy na temat rynku.

(51)

Wnioskodawca oszacował wielkość produkcji sklejki z drewna okoumé w Chinach na podstawie liczby kłód drzewa okoumé przywiezionych do Chin w 2014 r., które wykorzystano do produkcji sklejki. Na tej podstawie oszacowano, że wielkość produkcji sklejki z drewna okoumé mieściła się w zakresie od co najmniej 290 000 m3 do co najwyżej 2,9 mln m3, w zależności od rodzaju wytworzonego produktu, jak opisano w motywie 22, tj. odpowiednio okoumé jednolitego lub okoumé licowanego. Wielkość ta jest minimalnie 1,5 raza i maksymalnie 15 razy większa od całkowitej konsumpcji w Unii.

(52)

W związku z brakiem współpracy ze strony chińskich producentów sklejki z drewna okoumé lub brakiem innych dostępnych informacji na temat chińskiego przemysłu sklejkowego z drewna okoumé zbadano całościowo sytuację chińskiego sektora sklejkowego (bez względu na rodzaj stosowanego gatunku drewna), podobnie jak to uczyniono w przypadku poprzedniego przeglądu. Zgodnie z ustaleniami poprzednich dochodzeń potwierdzono, że sklejka jest produkowana przez te same przedsiębiorstwa i przy użyciu tych samych urządzeń bez względu na stosowany gatunek drewna. W poprzednim przeglądzie ustalono również, że sklejka z drewna okoumé jest bardziej dochodowa niż pozostałe rodzaje sklejki. W związku z tym prawdopodobne jest, że w razie braku środków chińscy producenci przestawiliby produkcję z pozostałych rodzajów sklejki na bardziej dochodową sklejkę z drewna okoumé.

(53)

Na tej podstawie można stwierdzić, że na znaczną zdolność produkcyjną potencjalnie dostępną w Chinach wskazuje wielkość produkcji wszystkich rodzajów sklejki, która zgodnie z danym statystycznymi FAO wynosiła 113 mln m3 w ODP. Wystarczy zatem jedynie niewielkie przesunięcie produkcji z innych rodzajów drewna na okoumé, aby w znaczny sposób zwiększyć wielkość produkcji sklejki z drewna okoumé, która mogłyby zostać wykorzystana do celów wywozu.

(54)

Głównym elementem, jaki wykorzystano w celu określenia atrakcyjności rynku unijnego w przypadku uchylenia środków, był poziom cen wywozu z Chin do innych państw trzecich w porównaniu z poziomem cen wywozu z Chin do Unii. Z ofert handlowych, o których mowa w motywie 45 powyżej, skierowanych na rynek unijny i do innych państw trzecich, wynika, że w ODP rynek unijny był rzeczywiście atrakcyjny, ponieważ chińskie ceny eksportowe sklejki z drewna okoumé na rynek unijny były wyższe niż chińskie ceny eksportowe na wszystkie pozostałe rynki państw trzecich, na które skierowano oferty handlowe, z wyjątkiem Norwegii. Cena eksportowa ofert skierowanych na rynek unijny była mianowicie o około 30 % wyższa niż cena wywozu do Bośni i Hercegowiny oraz o około 40 % wyższa niż cena wywozu do Turcji i państw rejonu Zatoki Perskiej. Ponieważ dane statystyczne dotyczące wielkości wywozu sklejki z drewna okoumé z Chin do tych państw nie są dostępne, nie można określić reprezentatywności pod kątem wielkości. Potencjalne wyższe ceny eksportowe do Unii sprawiłyby jednak, że rynek unijny byłby atrakcyjniejszy, ponieważ wywóz do Unii przyniósłby większe zyski.

(55)

Co więcej, w Republice Korei, w Maroku i w Turcji istnieją cła antydumpingowe na przywóz sklejki z Chin (8), zaś w Stanach Zjednoczonych Ameryki w styczniu 2017 r. wstępnie określono środki wyrównawcze w odniesieniu do sklejki z Chin. Chińscy producenci eksportujący będą mieli zatem ograniczony dostęp do tych rynków i ograniczone możliwości wywozu swoich produktów lub przekierowania swojego wywozu na te rynki. To sprawia, że rynek unijny jest jeszcze bardziej atrakcyjny dla przywozu sklejki z Chin.

(56)

Jest zatem prawdopodobne, że w przypadku uchylenia środków, uwzględniając znaczną zdolność produkcyjną w Chinach, którą można łatwo zwiększyć, wywóz z Chin na rynek unijny zostałby wznowiony i spowodowałby napływ znacznych ilości produktu na ten rynek. Warto przypomnieć, że przed nałożeniem w 2004 r. pierwotnych środków wielkość sprzedaży chińskich producentów na rynku unijnym wynosiła 83 606 m3, co odpowiada 44 % konsumpcji w Unii w trakcie obecnego ODP.

(57)

Podsumowując, znaczna zdolność produkcyjna dostępna w Chinach, możliwość łatwego zwiększenia wielkości produkcji dostępnej do celów wywozu przez producentów chińskich, możliwe wysokie ceny dumpingowe na rynkach innych państw trzecich, jak również na rynku unijnym, oraz atrakcyjność rynku unijnego wskazują, że uchylenie środków prawdopodobnie spowodowałoby, iż chińscy producenci eksportujący powróciliby na rynek unijny, stosując ceny dumpingowe i przywożąc znaczne ilości produktu. Stwierdza się zatem, że w przypadku wygaśnięcia obecnych środków antydumpingowych istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.

(58)

Wiadomo, że produkt podobny jest wytwarzany w Unii przez trzynastu producentów we Francji, w Grecji, na Węgrzech, we Włoszech i w Hiszpanii. Całkowitą produkcję unijną szacuje się na 162 000 m3. Producenci unijni, których produkcja obejmuje całość produkcji unijnej, stanowią przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(59)

Jak wspomniano w motywie 12, wybrano próbę pięciu producentów unijnych stanowiących 74 % całkowitej produkcji unijnej w ODP.

(60)

Unijną konsumpcję sklejki z drewna okoumé oszacowano w oparciu o wielkość sprzedaży skarżących producentów unijnych i innych producentów unijnych na rynku unijnym oraz wielkość przywozu z państw trzecich do Unii na podstawie danych Eurostatu.

(61)

W okresie badanym konsumpcja w Unii kształtowała się w następujący sposób:

Tabela 1

Konsumpcja w Unii

(62)

W latach 2012–2013 odnotowano spadek konsumpcji w Unii. W latach 2012–2014 tendencja spadkowa stopniowo stabilizowała się, a w ODP przekształciła się w tendencję wzrostową, odzwierciedlając niewielką poprawę koniunktury dla niektórych rodzajów działalności przemysłowej. W związku z tym konsumpcja w Unii w okresie badanym nieznacznie się zwiększyła – o 4 %.

(63)

Należy jednak rozpatrywać ten wzrost w świetle rozwoju sytuacji po poprzednim przeglądzie. Między ODP objętym poprzednim dochodzeniem przeglądowym (od dnia 1 października 2008 r. do dnia 30 września 2009 r.) a ODP objętym obecnym dochodzeniem przeglądowym konsumpcja w Unii spadła ogólnie o 35 % (z 291 421 m3 do 188 727 m3), chociaż w obecnym okresie badanym odnotowuje się nieznaczną tendencję wzrostową. Ogólną tendencję spadkową, która w rzeczywistości rozpoczęła się już przed poprzednim przeglądem, uzasadniono faktem, że sklejkę z drewna okoumé zastąpiono w pewnym zakresie innymi tropikalnymi gatunkami drewna. Do tendencji spadkowej dotyczącej zapotrzebowania na sklejkę z drewna okoumé w Unii przyczynił się również kryzys gospodarczy oraz wynikające z niego ograniczenie pewnych rodzajów działalności przemysłowej, w tym budownictwa oraz budowy łodzi i lekkich pojazdów użytkowych/turystycznych.

(64)

Podczas okresu badanego w ramach pierwotnego dochodzenia udział w rynku przywozu z Chin wzrósł gwałtownie z praktycznie zerowej wartości do 18,7 % (9). Następnie spadł do 4,3 % (12 620 m3) (10) w ODP objętym poprzednim dochodzeniem przeglądowym. Podczas okresu badanego w ramach obecnego przeglądu przywóz z Chin praktycznie ustał, z wyjątkiem 2012 r., w którym wielkość przywozu z Chin wyniosła około 1 000 m3.

(65)

Jedynym rokiem, w którym odnotowano znaczne ilości przywozu z Chin, był 2012 r. We wspomnianym roku średnia cena przywozu z Chin wynosiła 549 EUR/m3, a więc znacznie mniej niż ceny przemysłu unijnego w tym samym roku (756 EUR/m3).

(66)

Podczas okresu badanego przywóz z innych państw trzecich pochodził niemal wyłącznie z Gabonu i z Maroka, podczas gdy udział innych państw trzecich był znikomy. Przywóz z Gabonu i z Maroka do Unii w ODP ulegał stałemu spadkowi– z 55 899 m3 w 2012 r. do około 47 203 m3, tj. o 16 %. Ponieważ konsumpcja w Unii wzrosła jedynie o 4 % (zob. motyw 62 oraz tabela 1), w przypadku odpowiedniego udziału w rynku Gabonu i Maroka odnotowano jeszcze większy spadek, tj. z 30,8 % w 2012 r. do 25,0 % w ODP, a więc o 5,7 punktów procentowych.

(67)

W okresie badanym w ramach prowadzonego dochodzenia ceny importowe z Gabonu i Maroka były średnio o 16–17 % niższe od cen sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym (zob. tabela 8). W porównaniu z cenami importowymi z Chin w 2012 r. (który był jedynym rokiem w trakcie okresu badanego, w którym z Chin wywieziono do Unii znaczne ilości produktu) ceny importowe z tych państw były średnio o 16 % wyższe.

(68)

W bardziej szczegółowym ujęciu Gabon jest państwem trzecim o największym wywozie do Unii. Wielkość przywozu z Gabonu wzrosła w ODP z 40 467 m3 w 2012 r. do 42 711 m3, tj. o 6 %. Ten wzrost przełożył się na niewielki wzrost jego udziału w rynku z 22,3 % w 2012 r. do 22,6 % w ODP, tj. wzrost o 0,3 punktu procentowego. Średnie ceny importowe z Gabonu były o 17–18 % niższe niż ceny przemysłu unijnego (zob. tabela 8), natomiast były wyższe od średnich chińskich cen importowych w 2012 r., a więc w jedynym roku, w którym odnotowano znaczną wielkość przywozu z Chin na rynek unijny. Były one wyższe również od potencjalnych cen importowych z Chin, ustalonych na podstawie ofert handlowych w ODP, o których mowa w motywie 45 powyżej. Ceny te wzrosły nieznacznie z 628,64 EUR/m3 w 2012 r. do 645,32 EUR/m3 w ODP, co odpowiada wzrostowi o 3 %.

(69)

Jeżeli chodzi o Maroko, wielkość przywozu z tego kraju znacznie spadła w trakcie okresu badanego (z 15 431 m3 w 2012 r. do 4 492 m3 w ODP). W rezultacie udział w rynku spadł z 8,5 % w 2012 r. do 2,4 % w ODP. Ceny importowe z Maroka były wyższe od cen przywozu z Chin w 2012 r. oraz od potencjalnych cen importowych ustalonych na podstawie ofert handlowych w ODP, o których mowa w motywie 45.

(70)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie czynniki i wskaźniki ekonomiczne, które wywierają wpływ na stan przemysłu unijnego.

(71)

Jak wspomniano w motywie 12, w celu określenia szkody przeprowadzono kontrolę wyrywkową.

(72)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie na makroekonomiczne i mikroekonomiczne wskaźniki szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne dotyczące całego przemysłu unijnego na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia oraz zawartych w odpowiedziach przesłanych przez producentów unijnych objętych próbą. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne dotyczące jedynie przedsiębiorstw objętych próbą na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez producentów unijnych objętych próbą. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego.

(73)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, zdolność produkcyjną, wykorzystanie zdolności produkcyjnej, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu i poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(74)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskiwania kapitału.

(75)

Całkowita produkcja unijna, zdolność produkcyjna i wykorzystanie zdolności produkcyjnej kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Produkcja, zdolność produkcyjna i wykorzystanie zdolności produkcyjnej

(76)

Podczas okresu badanego produkcja wzrosła nieznacznie z 143 729 m3 w 2012 r. do 147 767 m3 w ODP, tj. o 3 %. Wzrost ten stanowił odzwierciedlenie niewielkiej poprawy sytuacji rynku sklejki z drewna okoumé w Unii, jak stwierdzono w motywie 62. Mimo tego niewielkiego wzrostu wielkość produkcji przemysłu unijnego była w dalszym ciągu niższa niż wielkości określone w okresie pierwotnego dochodzenia oraz w ODP objętym poprzednim dochodzeniem przeglądowym, tj. poniżej 267 591 m3. Stanowiło to odzwierciedlenie spadku konsumpcji na rynku oraz faktu, że produkcja odbywa się głównie w oparciu o zamówienia.

(77)

Zdolność produkcyjna wzrosła nieznacznie wraz z wielkością produkcji, z około 179 561 m3 w 2012 r. do 184 738 m3 w ODP, tj. o 3 %. Ta zdolność produkcyjna jest jednak na znacznie niższym poziomie niż podczas poprzedniego przeglądu, tj. o 68 % niższa od wielkości równej 577 205 m3, którą ustalono w ODP objętym poprzednim dochodzeniem przeglądowym. Wynikało to z faktu, że szereg unijnych producentów sklejki z drewna okoumé, w tym największy producent Unii – Plysorol, zakończyło działalność, a także z tego, że producenci unijni, którzy nadal prowadzą działalność, zmniejszyli swoją produkcję.

(78)

Ponieważ dostosowanie zdolności produkcyjnej w celu dopasowania jej do poziomu konsumpcji przeprowadzono głównie przed okresem badanym, wskaźnik wykorzystania zdolności produkcyjnej utrzymywał się na tym samym poziomie i był wyższy niż wskaźnik ustalony w ODP w ramach poprzedniego przeglądu (41 %) (11).

(79)

Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego i jego udział w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(80)

Wielkość sprzedaży wzrosła w okresie badanym z 124 033 m3 w 2012 r. do około 141 446 m3 w ODP, tj. o 14 %, co stanowi wzrost większy niż wynoszący 4 % wzrost konsumpcji, który opisano w motywie 62. Wzrost wielkości sprzedaży, uwzględniając także towarzyszący mu spadek przywozu z innych państw trzecich opisany w motywie 66, przyczynił się do wzrostu udziału przemysłu unijnego w rynku z 68,2 % w 2012 r. do 74,9 % w ODP. Ten poziom udziału w rynku nadal jest jednak mniejszy niż udział przemysłu unijnego w rynku w ODP objętym poprzednim dochodzeniem przeglądowym, który wynosił 80,2 %.

(81)

Konsumpcja w Unii wzrosła o 4 % w okresie badanym, natomiast wielkość sprzedaży przemysłu unijnego zwiększyła się w jeszcze większym stopniu, tj. o 14 %, co przełożyło się na wzrost udziału w rynku o 6,7 punktu procentowego.

(82)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność

(83)

Zatrudnienie w przemyśle unijnym ogółem zmniejszyło się w latach 2012–2014 o 13 %, a następnie nieznacznie wzrosło (o 4 %) między 2014 r. a ODP. Ogółem zmniejszyło się w okresie badanym o 9 %. W związku z zamknięciem i restrukturyzacją przedsiębiorstw poziom zatrudnienia w okresie badanym był o połowę niższy niż poziom ustalony w ODP w ramach poprzedniego przeglądu (983 osoby).

(84)

Jak wyjaśniono w motywie 76, wielkość produkcji w okresie badanym zwiększyła się o 3 %. W rezultacie wydajność mierzona jako roczny wynik (w metrach sześciennych) na zatrudnioną osobę wzrosła w okresie badanym o 13 %. Odzwierciedla to nieznaczny wzrost produkcji przy jednoczesnym spadku poziomu zatrudnienia. Świadczy to o poprawie skuteczności i wyników restrukturyzacji dokonanej przez producentów unijnych.

(85)

Jak stwierdzono w motywie 29, w ODP nie odnotowano żadnych przywozów produktu objętego postępowaniem z ChRL. W związku z tym nie można ustalić istnienia dumpingu w tym okresie na rynku unijnym oraz nie można ocenić wielkości tego marginesu dumpingu. W rezultacie w okresie badanym na rynek unijny nie wywierano również żadnej bezpośredniej presji cenowej. Na tej podstawie można stwierdzić, że obowiązujące środki antydumpingowe były ogółem skuteczne.

(86)

Średnie ceny naliczane przez przemysł unijny przy sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 8

Średnie ceny sprzedaży i koszty jednostkowe

(87)

Średnia jednostkowa cena sprzedaży naliczana przez przemysł unijny klientom niepowiązanym w Unii wzrosła o 3 % w okresie badanym. Te poziomy cen były jednak niższe niż poziomy odnotowane podczas poprzedniego dochodzenia przeglądowego, w trakcie którego wzrosły z 786 EUR/m3 w 2006 r. do 887 EUR/m3 w ODP, osiągając najwyższą wartość 930 EUR/m3 w 2008 r. (12).

(88)

W okresie badanym jednostkowy koszt produkcji nieznacznie spadł – o 1 %.

(89)

Komisja ustaliła, że przemysł unijny dostosowywał się do gorszej sytuacji rynkowej poprzez zmniejszenie swojej zdolności produkcyjnej i kosztu produkcji w porównaniu z ODP objętym poprzednim dochodzeniem przeglądowym. Jak wyjaśniono w motywie 77, pociągnęło to za sobą zakończenie działalności przez dużych producentów unijnych oraz zmniejszenie produkcji przed okresem badanym, a także spowodowało poprawę wydajności w trakcie okresu badanego, jak opisano w motywie 84.

(90)

Średnie koszty pracy przemysłu unijnego w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 9

Koszty pracy

(91)

Od 2012 r. do ODP średnie koszty pracy na pracownika ponoszone przez producentów unijnych objętych próbą utrzymywały się na stałym poziomie. Wzrosły jedynie nieznacznie o 1 %.

(92)

Stan zapasów przemysłu unijnego w okresie badanym kształtował się następująco:

Tabela 10

Zapasy

(93)

Jak zaobserwowano również podczas pierwotnego dochodzenia, sklejka z drewna okoumé jest zazwyczaj produkowana na zamówienie, w związku z czym poziom zapasów jest zwykle niski. Poziom zapasów wzrósł jednak w trakcie okresu badanego w ramach poprzedniego przeglądu, osiągając wartość 6 589 m3 w ODP w ramach poprzedniego przeglądu w związku ze spadkiem wielkości sprzedaży. W trakcie okresu badanego w ramach obecnego przeglądu pozostał on stosunkowo wysoki i spadł tylko podczas obecnego ODP. W każdym przypadku nadal utrzymuje się powyżej poziomu, co do którego można w uzasadniony sposób uznać, że odzwierciedla ilość towarów sprzedanych, ale jeszcze nie dostarczonych.

(94)

Ogółem w okresie badanym stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego spadł o 25 %. Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wyrażony jako odsetek produkcji zmniejszył się z 9 % w 2012 r. do 7 % w ODP, tj. o 2 punkty procentowe.

(95)

Komisja określiła rentowność producentów unijnych objętych próbą, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Podczas całego okresu badanego rentowność przemysłu unijnego była bardzo niska. Miała ona wartość ujemną na początku okresu badanego i osiągnęła wartość nieznacznie dodatnią w 2014 r. i w ODP. Ogółem wzrosła z – 3,5 % w 2012 r. do 0,3 % w ODP. Poziom ten jest znacznie niższy niż poziom odnotowany w poprzednim przeglądzie, podczas którego wahał się on od 4,3 % do 9,8 %. Jak wyjaśniono w motywach 86–89 powyżej, poprawa rentowności wynikała z nieznacznego wzrostu cen sprzedaży i wielkości sprzedaży, a także z nieznacznego spadku kosztu produkcji, który został spowodowany częściowo przez poprawę wydajności.

(96)

Przepływy pieniężne netto to zdolność przemysłu unijnego do samofinansowania swojej działalności. Przepływy pieniężne wzrosły w latach 2012–2014 i spadły w ODP poniżej poziomu z 2012 r. Ogólnie przepływy pieniężne w ujęciu bezwzględnym były niskie przez cały okres badany i były znacznie niższe niż podczas okresu badanego w ramach poprzedniego przeglądu, kiedy ich wartość wahała się od 10,5 mln EUR do 15,9 mln EUR. Niski poziom przepływów pieniężnych jest zgody z niską rentownością odnotowywaną przez cały okres badany w ramach obecnego przeglądu.

(97)

Na początku okresu badanego (2012 r.) inwestycje były na bardzo niskim poziomie, który był znacznie niższy od poziomów odnotowanych podczas poprzedniego przeglądu, a także od poziomu niezbędnego do zrównoważenia amortyzacji aktywów trwałych – miało to związek z ograniczeniem działalności przemysłu unijnego. Poziom inwestycji osiągnął wartość porównywalną z wartościami uzyskanymi w poprzednim przeglądzie (3,6–8,1 mln EUR) w latach 2013 i 2014, ale spadł ponownie w ODP objętym obecnym dochodzeniem.

(98)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto aktywów stałych. Podobnie jak pozostałe wskaźniki finansowe zwrot z inwestycji w przypadku produkcji i sprzedaży produktu podobnego był ujemny w latach 2012 i 2013 oraz nieznacznie dodatni w 2014 r. i w ODP, zgodnie z tendencją odnotowywaną w przypadku rentowności. Ogółem zwrot z inwestycji wzrósł w okresie badanym z – 8,2 % do 0,7 %.

(99)

Jeśli chodzi o zdolność do pozyskiwania kapitału, niskie zyski przemysłu unijnego i jego słaba zdolność do generowania środków pieniężnych spowodowały, że wzrost środków generowanych wewnętrznie jest bardzo niski. W rezultacie zdolność do pozyskiwania kapitału spadła w porównaniu z poprzednim przeglądem. W niektórych przypadkach miało to wpływ na zdolność wdrażania inwestycji.

(100)

Analiza wykazała, że sytuacja przemysłu unijnego była niepewna. W następstwie spadku konsumpcji na rynku unijnym po dokonaniu poprzedniego przeglądu, jak opisano w motywie 62, przemysł unijny został zmuszony do dostosowania się do gorszych warunków rynkowych, które uległy poprawie tylko w ODP. Unia zareagowała poprzez restrukturyzację i znaczne ograniczenie wielkości, co spowodowało zakończenie działalności przez szereg producentów unijnych, znaczny spadek zatrudnienia, a także istotny spadek zdolności produkcyjnej i wielkości produkcji w porównaniu z poprzednim przeglądem. Wysiłki te zaczęły przynosić pozytywne rezultaty pod koniec okresu badanego w ramach obecnego przeglądu, kiedy to odnotowano ponowny wzrost wydajności, sprzedaży, udziału w rynku i rentowności przemysłu unijnego. Proces poprawy sytuacji przemysłu unijnego przebiega jednak powoli i nadal jest na bardzo wczesnym etapie, ponieważ zyski uzyskane w ODP były bardzo niskie w porównaniu z zyskami osiągniętymi w okresie badanym w ramach poprzedniego przeglądu.

(101)

W ramach poprzedniego przeglądu stwierdzono, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie spowodowałoby ponowne wystąpienie szkody dla przemysłu unijnego wywołanej przywozem po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem z Chin (13).

(102)

Po zakończeniu poprzedniego przeglądu sytuacja na unijnym rynku sklejki z drewna okoumé pogorszyła się wraz ze spadkiem konsumpcji, jak opisano w motywie 63 powyżej. W rezultacie poprawa sytuacji odnotowana podczas poprzedniego przeglądu uległa następnie pogorszeniu, a wiele przedsiębiorstw wchodzących w skład przemysłu unijnego zostało zamkniętych. Dopiero w dwóch ostatnich latach okresu badanego w ramach obecnego przeglądu przemysł unijny zaczął ponownie generować zyski, które nadal utrzymywały się na bardzo niskim poziomie i były tylko nieznacznie wyższe od progu rentowności w ODP.

(103)

W obecnym przeglądzie wykazano, że sytuacja przemysłu unijnego jest niepewna. W związku z tym przemysł unijny byłby szczególnie narażony, jeżeli ponownie dokonywano by przywozu z Chin na rynek unijny po niskich i dumpingowych cenach. Jest zatem wysoce prawdopodobne, że w razie wygaśnięcia środków istotna szkoda wystąpiłaby ponownie. Ocenę tę potwierdza szereg elementów.

(104)

Po pierwsze, jak opisano w motywach 52 i 53 powyżej, w świetle znacznej zdolności produkcyjnej chińskich producentów eksportujących, szacowanej istotnej wolnej zdolności produkcyjnej w Chinach oraz atrakcyjności rynku unijnego jest prawdopodobne, że w razie braku środków przywozy z Chin będą prowadzone ponownie w znacznych ilościach. Aby wskazać potencjał chińskich producentów eksportujących w zakresie szybkiego zwiększenia ich produkcji i wywozu sklejki z drewna okoumé, przypomina się, że podczas pierwotnego dochodzenia chińscy producenci eksportujący byli w stanie zwiększyć swój wywóz na rynek unijny z około 9 500 m3 do ponad 83 500 m3 w mniej niż trzy lata (od 2001 r. do połowy 2003 r.).

(105)

Nie stwierdzono żadnych elementów, które wskazywałyby na to, że stosowanie okoumé w produkcji sklejki zostało w stabilny sposób zastąpione stosowaniem innych gatunków drewna. W dochodzeniu ustalono, że producenci chińscy w dalszym ciągu stosują okoumé do produkcji sklejki, jak wykazano w motywie 51 powyżej; świadczy o tym istotna zdolność produkcyjna sklejki z drewna okoumé dostępna w Chinach. W związku z obowiązującymi cłami antydumpingowymi przywóz z Chin w okresie badanym niemal ustał, jednak – jak potwierdzono w drodze dochodzenia – na rynku unijnym w tym samym okresie istniał popyt na sklejkę z drewna okoumé.

(106)

Po drugie, jeżeli chodzi o prawdopodobny poziom cen, po jakich chińscy producenci eksportujący prowadziliby wywóz na rynek unijny, został on ustalony w oparciu o oferty handlowe skierowane na rynek unijny i do innych państw trzecich przedstawione we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, które opisano w motywie 45, ponieważ w ODP nie odnotowano żadnego przywozu z Chin. Na tej podstawie ustalono, że ceny wahałyby się od 313 EUR/m3 do 540 EUR/m3. Reprezentatywność tych cen znajduje potwierdzenie w poziomie cen po ODP objętym obecnym dochodzeniem przeglądowym, przedstawionym w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6, jak wskazano w motywie 45.

(107)

Na tej podstawie można stwierdzić, że ceny importowe z Chin podcinałyby ceny przemysłu unijnego średnio o ponad 100 %.

(108)

W prawdopodobnym scenariuszu, w którym ponownie prowadzono by przywóz produktu objętego postępowaniem z Chin na rynek unijny po cenach dumpingowych, znacznie niższych niż ceny przemysłu unijnego, oraz w znacznych ilościach, przemysł unijny nie byłby w stanie utrzymać swoich obecnych poziomów cen. Ten prawdopodobny spadek cen stanowiłby zagrożenie dla obecnej poprawy sytuacji przemysłu unijnego, która jest w dalszym ciągu nieznaczna, a przemysł unijny szybko odnotowałby straty.

(109)

Co więcej, przemysł unijny szybko utraciłby wielkość sprzedaży i udział w rynku unijnym, przez co spadłaby wielkość produkcji. W rezultacie poziom wskaźnika wykorzystania zdolności produkcyjnej, który stał się ponownie akceptowalny dopiero po zakończeniu znaczącego procesu restrukturyzacji, znowu straciłby na wartości. Taki rozwój sytuacji prawdopodobnie spowodowałby zakończenie działalności kolejnych producentów unijnych. Uwzględniając wciąż niepewną sytuację przemysłu unijnego, nie można wykluczyć, że zagrożone byłoby nawet samo istnienie tego rynku w Unii.

(110)

Na tej podstawie uznaje się, że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego gwałtownego wystąpienia istotnej szkody spowodowanej wznowieniem przywozu z Chin produktu objętego postępowaniem po cenach dumpingowych.

(111)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie obowiązujących środków wobec Chin nie zaszkodziłoby interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu unijnego, interesu importerów oraz interesu użytkowników.

(112)

Utrzymanie środków antydumpingowych w zakresie przywozu z Chin produktu objętego postępowaniem zwiększyłoby możliwość osiągnięcia przez przemysł unijny rozsądnego poziomu rentowności, ponieważ stanowiłyby pomoc dla przemysłu unijnego w utrzymaniu cen na rozsądnych poziomach uwzględniających koszt produkcji ponoszony przez ten przemysł. Środki uniemożliwiłyby chińskim producentom eksportującym znaczne zwiększenie ich wielkości wywozu po niskich i dumpingowych cenach, a tym samym wykluczenie przemysłu unijnego z rynku. Istnieje rzeczywiście znaczne prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu wyrządzającego szkodę w dużych wielkościach, co stanowiłoby przeszkodę nie do pokonania dla przemysłu unijnego, w szczególności ze względu na jego niepewną sytuację po pogorszeniu się warunków na rynku. Utrzymanie środków pozwoliłoby przemysłowi unijnemu na skonsolidowanie poprawy swojej sytuacji i poprawę wskaźników ekonomicznych i finansowych, tak by osiągnąć stabilną i zdrową rentowność. Z drugiej strony w przypadku wygaśnięcia środków zagrożone byłoby samo istnienie przemysłu unijnego, co doprowadziłoby do zamykania zakładów i utraty miejsc pracy na rynku unijnym.

(113)

Stwierdza się zatem, że utrzymanie środków antydumpingowych wobec Chin leżałoby wyraźnie w interesie przemysłu unijnego.

(114)

Na początkowym etapie skontaktowano się z około 36 znanymi potencjalnymi importerami/użytkownikami i poproszono ich o opisanie ich działalności oraz, w stosownych przypadkach, wypełnienie formularza formularzu dotyczącego doboru próby dla niepowiązanych importerów załączonego do zawiadomienia o wszczęciu.

(115)

Formularz dotyczący doboru próby przekazało trzynastu importerów. Wszyscy z tych importerów stwierdzili, że nie importują sklejki z drewna okoumé z Chin.

(116)

Biorąc pod uwagę brak dowodów świadczących o tym, że obowiązujące obecnie środki antydumpingowe miały istotny wpływ na działalność importerów, stwierdza się, że utrzymanie środków nie będzie miało istotnego wpływu na importerów unijnych.

(117)

Jeżeli chodzi o użytkowników, główni użytkownicy działają w przemyśle budownictwa i w zakresie zastosowań przemysłowych takich jak transport lub jako użytkownicy końcowi w obszarze żeglugi morskiej, a także na innych rynkach zbytu takich jak rynek meblarski. Zgodnie z wnioskiem o dokonanie przeglądu wygaśnięcia te sektory przemysłu odpowiadają za około 80 % konsumpcji sklejki z drewna okoumé. Inni główni użytkownicy są producentami przemysłowymi produktów ruchomych takich jak środki transportu drogowego, kolejowego i morskiego oraz środki transportu pionowego (windy).

(118)

Żaden z użytkowników, z którymi skontaktowano się na etapie wszczęcia dochodzenia, nie przedstawił uwag. Co więcej, po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania nie zgłosił się żaden podmiot gospodarczy.

(119)

Ponieważ nie są znane żadne stowarzyszenia użytkowników sklejki z drewna okoumé, Komisja skontaktowała się z Europejską Organizacją Konsumentów i zaprosiła ją do przedstawienia swojej opinii. Nie otrzymano żadnych uwag.

(120)

Uwag nie otrzymano również od żadnych innych użytkowników lub stowarzyszeń.

(121)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że utrzymanie środków nie miałoby istotnego negatywnego wpływu na użytkowników w Unii.

(122)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie środków w odniesieniu do przywozu sklejki z drewna okoumé pochodzącej z Chin nie leży w interesie Unii.

(123)

Z powyższych ustaleń wynika, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, że środki antydumpingowe stosowane względem przywozu sklejki z drewna okoumé pochodzącej z ChRL, wprowadzone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 82/2011, powinny zostać utrzymane.

(124)

Indywidualne stawki ceł antydumpingowych dla przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem wytworzonego przez te przedsiębiorstwa, a zatem przez określone wskazane osoby prawne. Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają stawce cła stosowanej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(125)

Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą krajową i eksportową, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(126)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z wysoką różnicą w stawkach należności celnych uważa się, że w tym przypadku potrzebne są specjalnie środki, aby zapewnić odpowiednie stosowanie cła antydumpingowego. Środki te obejmują przedstawienie organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej spełniającej wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(127)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę w strukturze handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie dotyczące obchodzenia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło ogólnokrajowe.

(128)

Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie wydał opinii,

6.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 92/68

(1)

W dniu 7 października 2016 r. Komisja Europejska („Komisja”) nałożyła rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1778 (2) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”) tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Unii niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, w zwojach lub nie (w tym wyrobów ciętych na wymiar i taśm), niepoddanych innej obróbce niż walcowanie na gorąco, nieplaterowanych, niepowleczonych ani niepokrytych („produkt objęty postępowaniem”) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

W dniu 13 lutego 2016 r. wszczęto dochodzenie (3) w rezultacie złożenia przez Europejskie Stowarzyszenie Hutnictwa Stali („Eurofer” lub „skarżący”) w dniu 4 stycznia 2016 r. skargi w imieniu producentów reprezentujących ponad 90 % całkowitej produkcji unijnej niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco, z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej.

(3)

Jak wskazano w motywie 23 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dochodzenie w sprawie dumpingu i szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Badanie tendencji umożliwiających właściwe oszacowanie szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

(4)

Jak wspomniano w motywie 3 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja wszczęła również następujące dwa dochodzenia:

(5)

Jak wskazano w motywie 4 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w dniu 5 kwietnia 2016 r. skarżący złożył wniosek o rejestrację przywozu z ChRL produktu objętego postępowaniem. W dniu 2 czerwca 2016 r. skarżący uaktualnił wniosek, uwzględniając w nim nowsze dane finansowe, jednak w dniu 11 sierpnia 2016 r. wycofał swój wniosek.

(6)

Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których podjęto decyzję o nałożeniu tymczasowego cła antydumpingowego („ujawnienie tymczasowych ustaleń”), szereg zainteresowanych stron przedłożyło pisemne oświadczenia. Stronom, które wystąpiły z wnioskiem o wypowiedzenie się w formie ustnej, dano taką możliwość.

(7)

Jak zostało to wyszczególnione w motywie 135 i kolejnych motywach poniżej, jedna zainteresowana strona została poproszona przez służby Komisji o wystąpienie do rzecznika praw stron w niektórych postępowaniach w sprawie handlu („rzecznik praw stron”) o interwencję w kwestii prawidłowości wstępnych obliczeń i przysługującego tej stronie prawa do uzyskania dostępu do informacji poufnych. Wysłuchanie to odbyło się dnia 7 lutego 2017 r.

(8)

Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje dotyczące unijnych kosztów produkcji (w podziale na rodzaje produktu i kwartały okresu objętego dochodzeniem), producenci unijni objęci próbą zostali poproszeni o przekazanie dodatkowych danych. Wszyscy producenci unijni objęci próbą przedłożyli wymagane informacje.

(9)

Komisja poinformowała wszystkie strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Unii produktu objętego postępowaniem. Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ujawnienia ostatecznych ustaleń.

(10)

Uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i w stosownych przypadkach uwzględnione.

(11)

W motywie 24 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych przedstawiono tymczasową definicję produktu objętego postępowaniem.

(12)

W motywach 29–35 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych przedstawiono argumenty chińskiego producenta eksportującego oraz importera przemawiające za wykluczeniem stali narzędziowej i szybkotnącej z zakresu definicji produktu oraz powody, dla których Komisja tymczasowo wykluczyła stal narzędziową i szybkotnącą z zakresu definicji produktu.

(13)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń skarżący podtrzymał swoje stanowisko, stwierdzając, że powyższe argumenty nie zostały należycie uzasadnione i że ich przyjęcie przez Komisję wiązałoby się z ryzykiem obchodzenia cła. Komisja podkreśliła, że wzięła już pod uwagę ryzyko obchodzenia cła na etapie tymczasowym. Jak wskazano w motywie 34 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja ustaliła, że przywóz stali narzędziowej i szybkotnącej stanowił pod względem wielkości około 1,25 % całkowitego chińskiego przywozu w 2015 r. oraz że stal ta jest objęta innymi, określonymi kodami CN. Ponadto Komisja nie otrzymała żadnych dowodów, który mogłyby wskazywać na zmianę struktury handlu po nałożeniu środków tymczasowych, co może świadczyć o potencjalnym obchodzeniu środków.

(14)

Z przyczyn wymienionych w motywach 32–34 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i z uwagi na brak nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, Komisja podtrzymała swoją decyzję o wykluczeniu stali narzędziowej i szybkotnącej z zakresu definicji produktu.

(15)

W motywach 36–37 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych przedstawiono argumenty włoskiego użytkownika przemawiające za wykluczeniem niektórych innych rodzajów produktu z zakresu definicji produktu. Jak wskazano w motywach 38 i 39 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja tymczasowo odrzuciła te wnioski, ale stwierdziła, że będzie dalej badała wniosek o wykluczenie tego produktu. Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń wspomniany włoski użytkownik ponowił swój wniosek.

(16)

Podczas wizyty weryfikacyjnej w siedzibie przedsiębiorstwa Komisja podjęła próbę uściślenia argumentów przedstawionych przez tego użytkownika.

(17)

Użytkownik nie przedstawił jednak żadnych nowych informacji w trakcie odbytych rozmów. Dlatego też Komisja odrzuciła te argumenty i potwierdziła wnioski przedstawione w motywach 38 i 39 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(18)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń włoski użytkownik ponowił swój wniosek o wykluczenie następujących rodzajów produktu objętego postępowaniem z zakresu definicji produktu: stali bez atomów międzywęzłowych (IF), stali dwufazowej, stali wysokowęglowej oraz stali o ziarnach niezorientowanych. Użytkownik powołał się na treść rozmowy z urzędnikami Komisji prowadzącymi dochodzenie, podczas której mieli oni rzekomo przyznać, że między „zwykłym” rodzajem produktu objętego postępowaniem a jego innymi rodzajami cechującymi się wysoką jakością występują różnice pod względem właściwości chemicznych i końcowego przeznaczenia tych produktów. Ponadto użytkownik ten powołał się na dwa inne dochodzenia, w których Komisja podjęła decyzję o wykluczeniu niektórych rodzajów produktu. Pierwszy przypadek był związany z dochodzeniem w sprawie obejścia środków dotyczącym niektórych rodzajów folii aluminiowej z Chińskiej Republiki Ludowej, które zostało wszczęte z uwagi na rzekomą nieznaczną zmianę produktu. W tym przypadku szczególny rodzaj folii aluminiowej wykorzystywany do celów dalszego przetwarzania został rzekomo wykluczony z rozszerzonego zakresu definicji nieznacznie zmienionego produktu (6). Drugi przypadek był związany z dochodzeniem dotyczącym niektórych stali odpornych na korozję pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (7) – w ramach tego dochodzenia zakres definicji produktu został określony w taki sposób, aby wykluczyć gatunki stali stosowane w przemyśle samochodowym z zakresu środków.

(19)

Komisja odrzuciła ten wniosek. Po pierwsze, celem spotkania zorganizowanego w siedzibie przedsiębiorstwa była wymiana informacji i uściślenie pewnych kwestii zgłoszonych przez użytkownika. Dlatego też użytkownik nie może żywić żadnych uzasadnionych oczekiwań w związku z tego rodzaju nieformalnym spotkaniem. Ponadto, wbrew twierdzeniom użytkownika, urzędnicy Komisji prowadzący dochodzenie nigdy nie zgodzili się, że niektóre rodzaje produktu objętego postępowaniem różnią się między sobą pod względem ich właściwości chemicznych i końcowego przeznaczenia. Po drugie, aktualny opis i kody CN produktu objętego postępowaniem faktycznie obejmują szerokie spektrum rodzajów produktu z punktu widzenia jakości. Wytwarzanie wysokiej jakości produktu objętego postępowaniem zarówno przez producentów unijnych, jak i przez producentów eksportujących, jest jednak nieodłącznie związane z procesem produkcji produktu objętego postępowaniem, a rodzaje produktu cechujące się wyższą jakością wykonuje się z tego samego podstawowego materiału i przy wykorzystaniu tych samych urządzeń produkcyjnych. Dlatego też argument ten nie daje wystarczających podstaw do wykluczenia produktu z zakresu definicji produktu, o co wnioskował użytkownik. Po trzecie, żadne z dwóch dochodzeń, na które użytkownik się powołał, jeszcze nie zostało zakończone i nie sporządzano z nich ostatecznych wniosków. Ponadto jedno z tych dochodzeń (dochodzenie w sprawie szczególnego rodzaju folii aluminiowej) było dochodzeniem w sprawie obejścia środków, a zatem należy uznać je za nieistotne w tym przypadku. Po czwarte, w przypadku poszczególnych rodzajów produktu objętego postępowaniem, w tym tzw. rodzajów cechujących się wysoką jakością, określenie różnic między różnymi rodzajami produktu objętego postępowaniem na podstawie oględzin nie jest możliwe, dlatego też organy celne nie miałyby możliwości dokonania wykluczenia. Po piąte, w wielu przypadkach produktów tych nie da się rozróżnić nawet na podstawie wyników analizy chemicznej lub badań mikrostrukturalnych, ponieważ specyficzne właściwości tego rodzaju produktów ujawniają się dopiero później w trakcie dalszego procesu walcowania na zimno. Reasumując, rodzaje produktów cechujące się wyższą jakością również w pełni mieszczą się w definicji produktu objętego postępowaniem, i nie przedstawiono żadnego przekonującego argumentu przemawiającego za wykluczeniem ich z zakresu definicji produktu objętego postępowaniem.

(20)

Wobec braku jakichkolwiek innych uwag dotyczących zakresu definicji produktu i produktu podobnego potwierdzono wnioski przedstawione w motywach 24–28 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(21)

Zatem produkty objęte postępowaniem definiuje się jako niektóre wyroby walcowane płaskie z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, w zwojach lub nie (w tym wyroby cięte na wymiar i taśmy), niepoddane innej obróbce niż walcowanie na gorąco, nieplaterowane, niepowleczone ani niepokryte pochodzące z ChRL.

Z definicji produktu objętego postępowaniem wyklucza się:

Produkty objęte postępowaniem to wyroby obecnie oznaczone kodami CN 7208 10 00, 7208 25 00, 7208 26 00, 7208 27 00, 7208 36 00, 7208 37 00, 7208 38 00, 7208 39 00, 7208 40 00, 7208 52 10, 7208 52 99, 7208 53 10, 7208 53 90, 7208 54 00, 7211 13 00, 7211 14 00, 7211 19 00, ex 7225 19 10, 7225 30 90, ex 7225 40 60, 7225 40 90, ex 7226 19 10, 7226 91 91 i 7226 91 99

(22)

Po nałożeniu środków tymczasowych i po ujawnieniu ostatecznych ustaleń Chińskie Stowarzyszenie Żelaza i Stali (CISA) stwierdziło, że różnica między szkodą a marginesami dumpingu wzbudza wątpliwości co do prawidłowości metody stosowanej przez Komisję. CISA oszacowała, że wartość normalna w państwie analogicznym była o 61 % wyższa niż cena docelowa dla przemysłu unijnego. W opinii CISA wartości normalne przedstawione przez producenta, który jest powiązany ze skarżącym, jak ma to miejsce w przypadku niniejszego dochodzenia, są niekiedy rażąco wysokie.

(23)

Ponadto CISA stwierdziła, że gdyby dane te faktycznie były prawidłowe, to ze względu na tak dużą różnicę Komisja powinna unieważnić wybór Stanów Zjednoczonych jako odpowiedniego państwa analogicznego, skorygować te dane lub wykorzystać zamiast nich dane UE.

(24)

Zgodnie z prawem Unii Komisja jest uprawniona do opierania się na cenach stosowanych przez przedsiębiorstwa powiązane z producentami unijnymi w przypadku, gdy państwo analogiczne zostanie uznane za odpowiednie. Komisja skorzystała z tych uprawnień w ramach dochodzeń dotyczących stalowych sztab i prętów zbrojeniowych o wysokiej wytrzymałości zmęczeniowej (Republika Południowej Afryki) (8) i płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno (Kanada) (9), na co zwróciła uwagę sama CISA. Istnienie związku między producentem z państwa analogicznego a producentem unijnym nie unieważnia wartości normalnej ani nie wpływa na określenie wartości normalnej, która opiera się na należycie zweryfikowanych danych.

(25)

Obliczenia dotyczące wartości normalnej zostały przeprowadzone i zatwierdzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Są one prawidłowe pod względem faktycznym.

(26)

Rynek Stanów Zjednoczonych to rynek konkurencyjny, na którym działalność prowadzi dziesięciu producentów krajowych i na którym dokonuje się przywozu znacznych ilości produktów z szeregu państw. Na rynku tym obowiązują środki antydumpingowe i wyrównawcze, dzięki którym przedsiębiorstwa mogą prowadzić działalność w normalnych warunkach konkurencji. W związku z tym Komisja nie widzi powodu, dla którego nie miałaby oprzeć się na cenach obowiązujących w Stanach Zjednoczonych. Ponadto nie przedstawiono żadnych dowodów potwierdzających, które uzasadniałyby dokonanie korekty.

(27)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń jedna zainteresowana strona ponownie zakwestionowała wybór Stanów Zjednoczonych jako odpowiedniego państwa analogicznego w tym przypadku, podważając prawidłowość wartości normalnej w tym państwie, którą uznała za zdecydowanie zbyt wysoką w porównaniu z ceną na rynku unijnym. Z uwagi na fakt, że dane dotyczące producenta z państwa analogicznego zostały zweryfikowane i uznane za prawidłowe, argument ten został odrzucony.

(28)

Jeżeli chodzi o sugestię dotyczącą cen faktycznie płaconych lub należnych w Unii, w art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego dopuszcza się możliwość korzystania z tych cen wyłącznie w przypadku braku możliwości zastosowania cen obowiązujących w państwie trzecim o gospodarce rynkowej lub wielkości wywozu z tego państwa. Biorąc pod uwagę fakt, że w omawianym przypadku zastosowanie cen obowiązujących w Stanach Zjednoczonych (metoda państwa analogicznego) jest możliwe, sugestia ta została odrzucona.

(29)

Tym samym Komisja potwierdziła swoje ustalenia dotyczące wartości normalnej.

(30)

Na etapie tymczasowym Komisja skorygowała transakcje, w ramach których producenci eksportujący dokonywali wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych, działających jako importer.

(31)

Wspomnianych korekt dokonano w oparciu o faktyczne zyski wypracowane przez powiązanych importerów.

(32)

Biorąc jednak pod uwagę powiązania między tymi producentami eksportującymi a powiązanymi przedsiębiorstwami handlowymi/importerami, dane dotyczące faktycznych zysków powiązanych importerów należy uznać za niewiarygodne. Z tego względu – zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego – organ prowadzący dochodzenie powinien określić odpowiednią marżę zysku w oparciu o uzasadnioną podstawę. Komisja uznała, że zyski osiągnięte przez importera niepowiązanego można w tej sytuacji uznać za uzasadnioną podstawę.

(33)

Biorąc jednak pod uwagę fakt, że Komisja nie współpracowała z żadnym importerem niepowiązanym w toku przedmiotowego dochodzenia, oparła się na zysku importera niepowiązanego zajmującego się przywozem podobnego rodzaju produktu. W związku z tym Komisja oparła się na zyskach wypracowywanych przez importera płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno, które są pod wieloma względami podobne do produktu objętego postępowaniem, jak wyjaśniono w motywie 221 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Kwotę zysków ustalono w toku dochodzenia dotyczącego płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno, o którym mowa w motywie 24 powyżej. Metoda obliczania cen eksportowych została następnie odpowiednio dostosowana.

(34)

Producent eksportujący Jiangsu Shagang Group stwierdził, że Komisja nie ujawniła wszystkich korekt, jakim poddano cenę eksportową Shagang, i odniosła się do jednej konkretnej korekty. Komisja wyjaśniła, że podstawę prawną dla dokonania korekty stanowił art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego, który dotyczy narzutu uzyskiwanego przez przedsiębiorstwo powiązane pełniące funkcje podobne do funkcji przedstawiciela pracującego na zasadzie prowizji. W swojej odpowiedzi Shagang stwierdził, że powinien być traktowany jak jeden podmiot gospodarczy wspólnie ze swoimi przedsiębiorstwami powiązanymi i że w związku z tym nie należy dokonywać przedmiotowej korekty. W dniu 16 listopada 2016 r. na wniosek Shagang zorganizowano spotkanie wyjaśniające z udziałem Shagang i służb Komisji w celu dalszego omówienia tej kwestii. Ponadto – po ujawnieniu ostatecznych ustaleń – w dniu 12 stycznia 2017 r. zorganizowano drugie spotkanie wyjaśniające poświęcone m.in. tej korekcie.

(35)

Shagang powtórzył, że przedsiębiorstwa powiązane (dwa powiązane przedsiębiorstwa handlowe z siedzibą odpowiednio w Hongkongu i Singapurze) zajmują się wyłącznie produktami Shagang, jeżeli chodzi o wyroby ze stali, a fakt, że powiązane przedsiębiorstwa handlowe zajmują się również obrotem wyrobami (innymi niż wyroby ze stali) niewytwarzanymi przez Shagang, nie ma znaczenia w kontekście ustalania istnienia jednego podmiotu gospodarczego.

(36)

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem instytucje unijne są zobowiązane do wzięcia pod uwagę wszystkich czynników niezbędnych do ustalenia, czy powiązane przedsiębiorstwo handlowe pełni funkcje zintegrowanego działu sprzedaży w ramach struktury organizacyjnej tego producenta oraz czy czynniki te mogą zostać ograniczone do produktu objętego postępowaniem. W szczególności instytucje unijne są uprawnione do uwzględnienia czynników takich jak sprzedaż produktów innych niż produkt objęty postępowaniem przez powiązane przedsiębiorstwo handlowe, a także sprzedaż przez takie przedsiębiorstwo handlowe produktów dostarczanych przez producentów innych niż producent, z którym przedsiębiorstwo to jest powiązane. Stosownie do powyższego Komisja zbadała szereg czynników i stwierdziła m.in., że: (i) przedsiębiorstwo powiązane w Chinach pobierało stałą marżę od swoich powiązanych przedsiębiorstw handlowych za granicą; (ii) główna działalność prowadzona przez te przedsiębiorstwa handlowe, obejmująca około 90 % ich obrotu, polegała na handlu produktami innymi niż produkt objęty postępowaniem, w tym na prowadzeniu wymiany handlowej ze stronami niepowiązanymi; (iii) w niektórych przypadkach stwierdzono, że opłaty i wydatki zostały pokryte w formie sprzedaży eksportowej do Unii; (iv) w zezwoleniu na prowadzenie działalności jednego z tych powiązanych przedsiębiorstw handlowych stwierdzono, że główna działalność tego przedsiębiorstwa polega na „prowadzeniu sprzedaży hurtowej na zasadzie odpłatności lub na podstawie umowy, np. umowy agencyjnej”; (v) w oparciu o informacje przedstawione w rachunku zysków i strat stwierdzono, że własny zysk powiązanych przedsiębiorstw handlowych obejmował wszystkie istotne wydatki biurowe; tymczasem wydatki te powinny były zostać pokryte z wkładów finansowych wnoszonych przez jednostkę dominującą. Dlatego też Komisja stwierdziła, że powiązane przedsiębiorstwa handlowe i Shagang nie tworzyły jednego podmiotu gospodarczego. Z tego względu twierdzenie to zostało odrzucone, a korekta przeprowadzona zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego została utrzymana.

(37)

Z uwagi na korekty zastosowane do konstruowania ceny eksportowej, o której mowa w motywie 33 powyżej, marginesy dumpingu dla dwóch grup przedsiębiorstw zostały obliczone ponownie, co doprowadziło do ich nieznacznego podwyższenia. Podwyższenie to wywarło również wpływ na margines dumpingu wszystkich innych współpracujących i niewspółpracujących przedsiębiorstw, ponieważ margines ten oblicza się w oparciu o marginesy współpracujących przedsiębiorstw.

(38)

Ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

Tabela 1

Marginesy dumpingu, ChRL

(39)

Wobec braku jakichkolwiek uwag dotyczących definicji przemysłu unijnego i produkcji unijnej wnioski zawarte w motywach 62–66 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostały potwierdzone.

(40)

Jedna zainteresowana strona stwierdziła, że ogólny poziom konsumpcji w Unii został niedoszacowany, ponieważ wielkość sprzedaży producentów unijnych na rzecz przedsiębiorstw powiązanych realizowanej na warunkach porównywalnych z warunkami obowiązującymi na wolnym rynku została wykluczona z obliczeń konsumpcji w Unii.

(41)

Argument ten został odrzucony: Po pierwsze, jak wskazano w motywie 69 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, rozróżnienie rynku sprzedaży wewnętrznej i wolnego rynku ma znaczenie dla analizy szkody, ponieważ produkty przeznaczone na użytek własny nie są narażone na bezpośrednią konkurencję ze strony przywozu, a ceny transferowe są określane w ramach grup zgodnie z różnymi politykami cenowymi. Natomiast produkcja przeznaczona na wolny rynek bezpośrednio konkuruje z przywozem produktu objętego postępowaniem, a ceny są cenami wolnorynkowymi. Po drugie, łączna sprzedaż na wolnym rynku obejmuje sprzedaż producentów unijnych na rzecz niepowiązanych klientów oraz sprzedaż inną niż sprzedaż wewnętrzna na rzecz przedsiębiorstw powiązanych. Po zbadaniu tej kwestii potwierdzono, że wspomniana sprzedaż inna niż sprzedaż wewnętrzna była faktycznie sprzedażą po cenach rynkowych oraz że powiązany nabywca dysponował swobodą wyboru dostawcy, niezależnie od tego, czy dostawca ten był dostawcą powiązanym, czy też nie. Dlatego też należy stwierdzić, że poziom konsumpcji w Unii (wolny rynek) nie był niedoszacowany.

(42)

W tym względzie w tabeli 2 i 3 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zmiany konsumpcji w Unii na rynku sprzedaży wewnętrznej oraz na wolnym rynku zostały zgłoszone i wyjaśnione. Połączenie tych dwóch tabel (obejmujących konsumpcję na użytek własny i na wolnym rynku) wykazuje następujące zmiany łącznej konsumpcji w okresie badanym:

Tabela 2

Konsumpcja łączna (na użytek własny i na wolnym rynku) (tony)

(43)

Powyższa tabela wskazuje, że konsumpcja łączna wzrosła do poziomu, który był wyższy w okresie objętym dochodzeniem niż na początku okresu badanego. Trend ten wynika ze wzrostu konsumpcji własnej, który zdecydowanie przewyższał wzrost konsumpcji na wolnym rynku w wartościach bezwzględnych.

(44)

Dlatego też Komisja potwierdziła swoje wnioski dotyczące konsumpcji w Unii przedstawione w motywach 67–74 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(45)

Wobec braku uwag dotyczących wielkości, udziału w rynku i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, Komisja potwierdziła również swoje wnioski w tej kwestii przedstawione w motywach 75–82 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(46)

Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących tej części rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(47)

Po nałożeniu środków tymczasowych jedna zainteresowana strona stwierdziła, że większość wskaźników makroekonomicznych dotyczących przemysłu unijnego wskazuje na istnienie pozytywnej tendencji w tym zakresie, i nie zgodziła się z ustaleniem Komisji, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę.

(48)

Argument ten został odrzucony. Po pierwsze Komisja nie stwierdziła w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę. Przeciwnie, w motywie 119 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja stwierdziła, że przemysł unijny znajdował się w trudnej sytuacji pod koniec okresu objętego dochodzeniem, jednak nie w takim stopniu, by poniósł w badanym okresie istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Po drugie, w tym kontekście, jak opisano w motywie 117 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja odniosła się do faktu, że w przypadku niektórych wskaźników makroekonomicznych (takich jak wskaźniki wielkości produkcji, wskaźniki wykorzystania mocy produkcyjnych dzięki wzrostowi konsumpcji własnej i konsumpcji na wolnym rynku) w dalszym ciągu można było zaobserwować tendencję wzrostową.