25.1.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 19/1

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/117

z dnia 5 września 2016 r.

ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony środowiska morskiego w Morzu Bałtyckim oraz uchylające rozporządzenie delegowane (UE) 2015/1778

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (1), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 mogą zostać przyjęte środki ochronne rybołówstwa, które są niezbędne do wypełnienia obowiązków wynikających z unijnych przepisów prawa w dziedzinie ochrony środowiska, w tym art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG (2).

(2)

Artykuł 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG zobowiązuje państwa członkowskie do ustanawiania koniecznych środków ochronnych w odniesieniu do specjalnych obszarów ochrony, odpowiadających ekologicznym wymaganiom typów siedlisk przyrodniczych i gatunków żyjących na tych obszarach. Ponadto zgodnie z tym artykułem państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania w celu uniknięcia na specjalnych obszarach ochrony pogorszenia stanu siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków, jak również w celu uniknięcia niepokojenia gatunków, dla których zostały wyznaczone takie obszary.

(3)

Dania uważała, że w celu zapewnienia zgodności z art. 6 dyrektywy 92/43/EWG należało przyjąć środki ochronne na niektórych obszarach podlegających jej suwerenności na Morzu Bałtyckim. Jeżeli niezbędne środki ochronne rybołówstwa mają wpływ na połowy innego państwa członkowskiego, państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji te środki we wspólnych rekomendacjach.

(4)

Niemcy i Szwecja mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami, których mają dotyczyć takie środki. Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Dania przedstawiła Niemcom i Szwecji odpowiednie informacje na temat wymaganych środków, w tym ich uzasadnienie, dowody naukowe i szczegóły ich praktycznego wykonywania oraz egzekwowania.

(5)

W dniu 13 marca 2015 r. Dania, Niemcy i Szwecja przedstawiły Komisji wspólną rekomendację dotyczącą środków ochronnych rybołówstwa służących ochronie struktur rafowych na duńskich obszarach Natura 2000 na Morzu Bałtyckim. Rekomendację tę przedstawiono po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Bałtyckiego.

(6)	Zalecane środki dotyczyły siedmiu obszarów sieci Natura 2000 na Morzu Bałtyckim. Obejmowały one zakaz połowów przy użyciu narzędzi mających kontakt z dnem na obszarach występowania rafy.

(7)

W swojej opinii naukowej Komitet Naukowo-Techniczny i Gospodarczy ds. Rybołówstwa (STECF) (3) stwierdził w dniu 17 kwietnia 2015 r., że celów ochrony na specjalnych obszarach określonych we wspólnej rekomendacji nie można w pełni osiągnąć bez odpowiednich środków zapobiegających działalności połowowej na tych obszarach.

(8)

STECF sformułował pewne obawy w odniesieniu do kontroli i egzekwowania środków ochronnych i uważał, że dodatkowe środki kontroli mogą być właściwe. Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (4) państwa członkowskie mają obowiązek przyjąć odpowiednie środki, przeznaczyć odpowiednie zasoby oraz stworzyć struktury niezbędne do zapewnienia kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów w odniesieniu do działalności prowadzonej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). W odpowiedzi na obawy STECF może to obejmować środki takie jak wymóg przekazywania z większą częstotliwością pozycji VMS przez wszystkie statki, których to dotyczy, lub wymóg określenia obszarów jako obszary wysokiego ryzyka w krajowym systemie kontroli opartym na zarządzaniu ryzykiem.

(9)

W dniu 25 czerwca 2015 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane (UE) 2015/1778 (5) ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony odnośnych obszarów występowania raf w Morzu Bałtyckim i cieśninie Kattegat i Morzu Północnym, na podstawie dwóch wspólnych rekomendacji przekazanych przez zainteresowane państwa członkowskie.

(10)

Działalność połowowa przy użyciu ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem wywiera negatywny wpływ na siedliska rafy, ponieważ taka działalność wpływa zarówno na struktury rafowe, jak i na różnorodność biologiczną obecną na rafie. Zatem zakaz połowów przy użyciu takich narzędzi połowowych na odnośnych obszarach występowania rafy, jak określono we wspólnych rekomendacjach, włączono do tego rozporządzenia.

(11)	Należało zapewnić ocenę środków ustanowionych w tym rozporządzeniu, w szczególności w odniesieniu do kontroli przestrzegania zakazów połowów.

(12)

W dniu 10 czerwca 2016 r., po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego, Dania, Niemcy i Szwecja przedstawiły Komisji wspólną rekomendację dotyczącą środków ochronnych rybołówstwa służących ochronie struktur rafowych, kraterów podwodnych (pockmarks) oraz populacji gatunku Pennatulacea i dużych organizmów zakopujących się na obszarze Bratten położonym w cieśninie Skagerrak (Morze Północne).

(13)	W związku z tą nową rekomendacją należy uchylić rozporządzenie delegowane (UE) 2015/1778 oraz podzielić środki ochronne w zależności od basenu morskiego na dwa różne instrumenty prawne.

(14)	Niniejsze rozporządzenie powinno obejmować wyłącznie środki ochronne rybołówstwa mające obecnie zastosowanie na Morzu Bałtyckim.

(15)	Środki ochronne, które są obecnie stosowane w cieśninie Kattegat, oraz środki zalecane dla obszaru Bratten (Skagerrak) we wspólnej rekomendacji z dnia 10 czerwca 2016 r. należy włączyć do nowego, osobnego rozporządzenia dotyczącego Morza Północnego.

(16)	Środki ochronne rybołówstwa ustanowione w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych bieżących lub przyszłych środków zarządzania mających na celu ochronę danego obszaru, w tym środków ochronnych rybołówstwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki ochronne rybołówstwa niezbędne do wypełnienia obowiązków wynikających z art. 6 dyrektywy 92/43/EWG.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do statków rybackich na Morzu Bałtyckim.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, oprócz definicji zawartych w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i art. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 (6), stosuje się następujące definicje:

a)	„narzędzie mające kontakt z dnem” oznacza którekolwiek z następujących narzędzi: włoki denne, włoki rozprzowe, włoki denne rozpornicowe, zestaw dwuwłokowy, tuka denna, włoki homarcowe, włoki krewetkowe, niewody, niewody duńskie kotwiczone, niewody szkockie, niewody i dragi z łodzi lub statku;

b)	„obszary objęte ograniczeniami połowów” oznaczają obszary geograficzne ograniczone loksodromami kolejno łączącymi punkty o współrzędnych geograficznych określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, które są mierzone zgodnie z układem współrzędnych WGS 84;

c)	„zainteresowane państwa członkowskie” oznaczają Danię, Niemcy i Szwecję.

Artykuł 3

Zakaz połowów

1. Zakazuje się prowadzenia jakiejkolwiek działalności połowowej z użyciem narzędzi mających kontakt z dnem na obszarach objętych ograniczeniami połowów.

2. Statki rybackie posiadające na pokładzie jakiekolwiek narzędzia mające kontakt z dnem mogą prowadzić działalność połowową na obszarach objętych ograniczeniami połowów przy użyciu narzędzi innych niż te narzędzia, pod warunkiem że narzędzia mające kontakt z dnem są przymocowane i zasztauowane, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 4

Tranzyt

Statki rybackie posiadające na pokładzie jakiekolwiek narzędzia mające kontakt z dnem mogą przepływać przez obszary objęte ograniczeniami połowów, pod warunkiem że narzędzia mające kontakt z dnem są przymocowane i zasztauowane, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 5

Przegląd

1. Zainteresowane państwa członkowskie oceniają wdrożenie środków określonych w art. 3 i 4, w tym kontrolę przestrzegania zakazów połowów, do dnia 30 czerwca 2017 r.

2. Zainteresowane państwa członkowskie przedstawiają Komisji skrócone sprawozdanie z przeglądu do dnia 31 lipca 2017 r.

Artykuł 6

Uchylenie

Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/1778 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/118 (7).

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 września 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22.

(2) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

(3) http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/991908/STECF-PLEN-15-01_JRCxxx.pdf

(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1778 z dnia 25 czerwca 2015 r. ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony obszarów występowania raf na wodach podlegających zwierzchnictwu Danii w Morzu Bałtyckim i cieśninie Kattegat (Dz.U. L 259 z 6.10.2015, s. 5).

(6) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1).

(7) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/118 z dnia 5 września 2016 r. ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony środowiska morskiego w Morzu Północnym (zob. s. 10 niniejszego Dziennika Urzędowego).

ZAŁĄCZNIK

Obszary objęte ograniczeniami połowów: Współrzędne obszarów ochrony raf

1. Munkegrund

Punkt	Szerokość geogr. N	Długość geogr. E
1S	55°57,190′	10°51,690′
2S	55°57,465′	10°51,403′
3S	55°57,790′	10°51,477′
4S	55°57,976′	10°52,408′
5S	55°57,985′	10°54,231′
6S	55°58,092′	10°54,315′
7S	55°58,092′	10°57,432′
8S	55°57,920′	10°57,864′
9S	55°57,526′	10°57,861′
10S	55°56,895′	10°57,241′
11S	55°57,113′	10°53,418′
12S	55°57,050′	10°53,297′
13S	55°57,100′	10°52,721′
14S	55°57,275′	10°52,662′
15S	55°57,296′	10°52,435′
16S	55°57.399′	10°52,244′
17S	55°57,417′	10°52,116′
18S	55°57,251′	10°52,121′
19S	55°57,170′	10°51,919′
20S	55°57,190′	10°51,690′

2. Hatterbarn

Punkt	Szerokość geogr. N	Długość geogr. E
1S	55°51,942′	10°49,294′
2S	55°52,186′	10°49,309′
3S	55°52,655′	10°49,509′
4S	55°52,676′	10°49,407′
5S	55°52,892′	10°49,269′
6S	55°52,974′	10°49,388′
7S	55°53,273′	10°49,620′
8S	55°53,492′	10°50,201′
9S	55°53,451′	10°50,956′
10S	55°53,576′	10°51,139′
11S	55°53,611′	10°51,737′
12S	55°53,481′	10°52,182′
13S	55°53,311′	10°52,458′
14S	55°53,013′	10°52,634′
15S	55°52,898′	10°52,622′
16S	55°52,778′	10°52,335′
17S	55°52,685′	10°52,539′
18S	55°52,605′	10°52,593′
19S	55°52,470′	10°52,586′
20S	55°52,373′	10°52,724′
21S	55°52,286′	10°52,733′
22S	55°52,129′	10°52,572′
23S	55°52,101′	10°52,360′
24S	55°52,191′	10°52,169′
25S	55°51,916′	10°51,824′
26S	55°51,881′	10°51,648′
27S	55°51,970′	10°51,316′
28S	55°51,976′	10°51,064′
29S	55°52,325′	10°50,609′
30S	55°52,647′	10°50,687′
31S	55°52,665′	10°50,519′
32S	55°52,091′	10°50,101′
33S	55°51,879′	10°50,104′
34S	55°51,810′	10°49,853′
35S	55°51,790′	10°49,482′
36S	55°51,942′	10°49,294′

3. Ryggen

Punkt	Szerokość geogr. N	Długość geogr. E
1S	55°37,974′	10°44,258′
2S	55°37,942′	10°45,181′
3S	55°37,737′	10°45,462′
4S	55°37,147′	10°44,956′
5S	55°36,985′	10°45,019′
6S	55°36,828′	10°44,681′
7S	55°36,521′	10°44,658′
8S	55°36,527′	10°43,575′
9S	55°37,163′	10°43,663′
10S	55°37,334′	10°43,889′
11S	55°37,974′	10°44,258′

4. Broen

Punkt	Szerokość geogr. N	Długość geogr. E
1S	55°11,953′	11°00,089′
2S	55°12,194′	11°00,717′
3S	55°12,316′	11°00,782′
4S	55°12,570′	11°01,739′
5S	55°12,743′	11°01,917′
6S	55°12,911′	11°02,291′
7S	55°12,748′	11°02,851′
8S	55°12,487′	11°03,188′
9S	55°12,291′	11°03,088′
10S	55°12,274′	11°03,108′
11S	55°12,336′	11°03,441′
12S	55°12,023′	11°03,705′
13S	55°11,751′	11°02,984′
14S	55°11,513′	11°02,659′
15S	55°11,390′	11°02,269′
16S	55°11,375′	11°02,072′
17S	55°11,172′	11°01,714′
18S	55°11,069′	11°00,935′
19S	55°11,099′	11°00,764′
20S	55°11,256′	11°00,588′
21S	55°11,337′	11°00,483′
22S	55°11,582′	11°00,251′
23S	55°11,603′	11°00,254′
24S	55°11,841′	11°00,033′
25S	55°11,953′	11°00,089′

5. Ertholmene

Punkt	Szerokość geogr. N	Długość geogr. E
1S	55°19,496′	15°09,290′
2S	55°20,441′	15°09,931′
3S	55°20,490′	15°10,135′
4S	55°20,284′	15°10,690′
5S	55°20,216′	15°10,690′
6S	55°20,004′	15°11,187′
7S	55°19,866′	15°11,185′
8S	55°19,596′	15°11,730′
9S	55°19,820′	15°12,157′
10S	55°19,638′	15°12,539′
11S	55°19,131′	15°12,678′
12S	55°18,804′	15°11,892′
13S	55°18,847′	15°10,967′
14S	55°19,445′	15°09,885′
15S	55°19,387′	15°09,717′
16S	55°19,496′	15°09,290′

6. Davids Banke

Punkt	Szerokość geogr. N	Długość geogr. E
1S	55°20,167′	14°41,386′
2S	55°20,354′	14°40,754′
3S	55°21,180′	14°39,936′
4S	55°22,000′	14°39,864′
5S	55°22,331′	14°39,741′
6S	55°22,449′	14°39,579′
7S	55°23,150′	14°39,572′
8S	55°23,299′	14°39,890′
9S	55°23,287′	14°40,793′
10S	55°23,011′	14°41,201′
11S	55°22,744′	14°41,206′
12S	55°22,738′	14°41,775′
13S	55°22,628′	14°42,111′
14S	55°22,203′	14°42,439′
15S	55°22,050′	14°42,316′
16S	55°21,981′	14°41,605′
17S	55°21,050′	14°41,818′
18S	55°20,301′	14°41,676′
19S	55°20,167′	14°41,386′

7. Bakkebrædt i Bakkegrund

Punkt	Szerokość geogr. N	Długość geogr. E
1S	54°57,955′	14°44,869′
2S	54°58,651′	14°41,755′
3S	54°59,234′	14°41,844′
4S	54°59,458′	14°43,025′
5S	54°59,124′	14°44,441′
6S	54°59,034′	14°44,429′
7S	54°58,781′	14°45,240′
8S	54°58,298′	14°45,479′
9S	54°58,134′	14°45,406′
10S	54°57,955′	14°44,869′

25.1.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 19/10

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/118

z dnia 5 września 2016 r.

ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony środowiska morskiego w Morzu Północnym

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 można przyjąć środki ochronne rybołówstwa, które są niezbędne do wypełnienia obowiązków wynikających z unijnych przepisów prawa w dziedzinie ochrony środowiska, w tym art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG (2) i art. 13 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE (3).

(2)

Artykuł 6 dyrektywy 92/43/EWG zobowiązuje państwa członkowskie do ustanawiania koniecznych środków ochronnych w odniesieniu do specjalnych obszarów ochrony, odpowiadających ekologicznym wymaganiom typów siedlisk przyrodniczych i gatunków żyjących na tych obszarach. Ponadto zgodnie z tym artykułem państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania w celu uniknięcia pogorszenia stanu siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków w specjalnych obszarach ochrony, jak również w celu uniknięcia niepokojenia gatunków, dla których zostały wyznaczone takie obszary.

(3)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE państwa członkowskie są zobowiązane do przyjęcia programów środków, w tym środków ochrony przestrzennej przyczyniających się do powstawania spójnych i reprezentatywnych sieci chronionych obszarów morskich, odpowiednio obejmujących różnorodność tworzonych przez nie ekosystemów, takich jak specjalne obszary ochrony zgodnie z dyrektywą siedliskową, obszary specjalnej ochrony zgodnie z dyrektywą ptasią (4) oraz chronione obszary morskie zgodnie z ustaleniami Wspólnoty i zainteresowanych państw członkowskich w ramach umów międzynarodowych lub regionalnych, których są stronami.

(4)

Dania uważała, że w celu zapewnienia zgodności z art. 6 dyrektywy 92/43/EWG należało przyjąć środki ochronne na niektórych obszarach podlegających jej suwerenności w cieśninie Kattegat i na Morzu Północnym. Jeżeli niezbędne środki ochronne rybołówstwa mają wpływ na połowy innego państwa członkowskiego, państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji te środki we wspólnych rekomendacjach.

(5)

Dania, Niemcy i Szwecja mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami, których mają dotyczyć takie środki. Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Dania przedstawiła Niemcom odpowiednie informacje na temat wymaganych środków, w tym ich uzasadnienie, dowody naukowe i szczegóły ich praktycznego wykonywania oraz egzekwowania.

(6)

W dniu 13 marca 2015 r., po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego, Dania, Niemcy i Szwecja przedstawiły Komisji dwie wspólne rekomendacje dotyczące środków ochronnych rybołówstwa służących ochronie struktur rafowych w trzech duńskich obszarach sieci Natura 2000 w cieśninie Kattegat, na Morzu Północnym i w siedmiu obszarach na Morzu Bałtyckim. Obejmują one zakaz połowów przy użyciu narzędzi mających kontakt z dnem na obszarach występowania rafy (typ siedliska 1170) oraz zakaz wszelkiej działalności połowowej na obszarach występowania rafy „bąbelkowej” (typ siedliska 1180).

(7)

Komitet Naukowo-Techniczny i Gospodarczy ds. Rybołówstwa (STECF) (5) stwierdził w swojej opinii naukowej w dniu 17 kwietnia 2015 r., że celów ochrony na specjalnych obszarach określonych we wspólnych rekomendacjach nie można w pełni osiągnąć bez odpowiednich środków zapobiegających działalności połowowej na tych obszarach.

(8)

STECF sformułował pewne obawy w odniesieniu do kontroli i egzekwowania środków ochronnych i uważa, że właściwe może być wprowadzenie dodatkowych środków kontroli. Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (6). Państwa członkowskie mają obowiązek przyjąć odpowiednie środki, przeznaczyć odpowiednie zasoby oraz stworzyć struktury niezbędne do zapewnienia kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów w odniesieniu do działalności prowadzonej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). W odpowiedzi na obawy STECF może to obejmować środki takie jak wymóg przekazywania z większą częstotliwością pozycji VMS przez wszystkie statki, których to dotyczy, lub wymóg określenia obszarów jako obszary wysokiego ryzyka w krajowym systemie kontroli opartym na zarządzaniu ryzykiem.

(9)	W dniu 25 czerwca 2015 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane (UE) 2015/1778 (7) ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony odnośnych obszarów występowania raf w Morzu Bałtyckim i cieśninie Kattegat.

(10)

W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/1778 przewidziano zakaz połowów przy użyciu narzędzi mających kontakt z dnem na odnośnych obszarach występowania rafy w Morzu Bałtyckim i cieśninie Kattegat, ponieważ takie połowy wywierają negatywny wpływ na siedliska rafy i wpływają zarówno na struktury rafowe, jak i na różnorodność biologiczną obecną na rafie.

(11)	Ponadto rozporządzenie to zabrania wszelkich połowów na odnośnych obszarach występowania rafy „bąbelkowej” w cieśninie Kattegat, ponieważ rafy „bąbelkowe” są szczególnie niestabilnymi strukturami i wszelki wpływ fizyczny stanowi zagrożenie dla stanu ich ochrony.

(12)	Należało zapewnić ocenę środków ustanowionych w tym rozporządzeniu, w szczególności w odniesieniu do kontroli przestrzegania zakazów połowów.

(13)	Szwecja uważa obecnie, że w celu zapewnienia zgodności z art. 6 dyrektywy 92/43/EWG i art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE należy przyjąć środki ochronne na niektórych obszarach podlegających jej suwerenności w cieśninie Skagerrak i na Morzu Północnym.

(14)

Dania, Niemcy i Szwecja mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami, których mają dotyczyć takie środki. Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Szwecja przedstawiła Danii i Niemcom odpowiednie informacje na temat wymaganych środków, w tym ich uzasadnienie, dowody naukowe i szczegóły ich praktycznego wykonywania oraz egzekwowania.

(15)

W dniu 10 czerwca 2016 r., po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego, Dania, Niemcy i Szwecja przedstawiły Komisji dalszą wspólną rekomendację dotyczącą środków ochronnych rybołówstwa służących ochronie struktur rafowych, kraterów podwodnych (pockmarks) oraz populacji gatunku Pennatulacea i dużych organizmów zakopujących się na obszarze Bratten położonym w cieśninie Skagerrak. Środki te zakazywałaby działalności połowowej w wielu obszarach.

(16)	W Bratten należy wprowadzić zakaz wszelkich połowów na odnośnych obszarach występowania rafy, zważywszy na rosnące trudności dotyczące kontrolowania działalności połowowej i minimalnych połowów pelagicznych.

(17)

Aby zapewnić odpowiednią kontrolę działalności połowowej na chronionym obszarze morskim Bratten, wszystkie statki rybackie powinny być wyposażone w system automatycznej identyfikacji (AIS) i utrzymywać go w stanie operacyjnym podczas swojego pobytu w obszarze Bratten, tworząc strefę alarmową wokół obszarów zamkniętych.

(18)

STECF (8) w swojej opinii naukowej z dnia 8 lipca 2016 r. stwierdził, że proponowane cele w zakresie ochrony w chronionym obszarze morskim Bratten, gdzie znajdują się rafy, kratery podwodne i gatunki zagrożone, nie mogą zostać w pełni osiągnięte bez odpowiednich środków zapobiegających działalności połowowej na tych obszarach.

(19)

STECF zauważa jednak, że proponowane granice stref zamkniętych dla wszelkich połowów znajdują się bardzo blisko raf i nie obejmują strefy buforowej określonej zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES). STECF uważa, że strefy buforowe są przydatne do celów ochrony i kontroli, podczas gdy korytarze określone we wniosku wydają się bardzo małe. Ponadto w obszarze 14 znajduje się bardzo niewiele wrażliwych siedlisk i zamknięcie tego obszaru, na które zgadzają się wszystkie zainteresowane podmioty jest uzasadnione głównie poprzez zasadę ostrożnego zarządzania zasobami w celu uniknięcia w przyszłości zwiększenia presji połowowej na dno morskie.

(20)	W związku z nową wspólną rekomendacją przedłożoną w dniu 10 czerwca 2016 r. należy uchylić rozporządzenie delegowane (UE) 2015/1778 oraz podzielić odpowiednie środki ochronne w zależności od basenu morskiego na dwa różne instrumenty prawne.

(21)	Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do Morza Północnego i obejmować środki ochronne, które są obecnie stosowane w cieśninie Kattegat, oraz środki zalecane dla obszaru Bratten we wspólnej rekomendacji z dnia 10 czerwca 2016 r.

(22)	Środki ochronne obecnie stosowane w odniesieniu do Morza Bałtyckiego powinny zostać włączone do nowego, odrębnego rozporządzenia.

(23)	Środki ochronne rybołówstwa ustanowione w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych bieżących lub przyszłych środków zarządzania mających na celu ochronę danego obszaru, w tym środków ochronnych rybołówstwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki ochronne rybołówstwa niezbędne do wypełnienia obowiązków wynikających z art. 6 dyrektywy 92/43/EWG i art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE.

2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do statków rybackich na Morzu Północnym.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, oprócz definicji zawartych w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i art. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 (9), stosuje się następujące definicje:

a)	„narzędzie mające kontakt z dnem” oznacza którekolwiek z następujących narzędzi: włoki denne, włoki rozprzowe, włoki denne rozpornicowe, zestaw dwuwłokowy, tuka denna, włoki homarcowe, włoki krewetkowe, niewody, niewody duńskie kotwiczone, niewody szkockie, niewody i dragi z łodzi lub statku;

b)	„obszary 1” oznaczają obszary geograficzne ograniczone loksodromami kolejno łączącymi punkty o współrzędnych geograficznych określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, które są mierzone zgodnie z układem współrzędnych WGS 84;

c)	„obszary 2” oznaczają obszary geograficzne ograniczone loksodromami kolejno łączącymi punkty o współrzędnych geograficznych określonych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, które są mierzone zgodnie z układem współrzędnych WGS 84;

d)	„Bratten” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromami kolejno łączącymi punkty o współrzędnych geograficznych określonych w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, które są mierzone zgodnie z układem współrzędnych WGS 84;

e)	„zainteresowane państwa członkowskie” oznaczają Danię, Niemcy i Szwecję.

Artykuł 3

Zakaz połowów

1. Zakazuje się prowadzenia jakiejkolwiek działalności połowowej z użyciem narzędzi mających kontakt z dnem w obszarach 1. Statki rybackie posiadające na pokładzie jakiekolwiek narzędzia mające kontakt z dnem mogą prowadzić działalność połowową w obszarach 1 przy użyciu narzędzi innych niż te narzędzia, pod warunkiem że narzędzia mające kontakt z dnem są związane i zasztauowane, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Zakazuje się prowadzenia jakiejkolwiek działalności połowowej w obszarach 2.

Artykuł 4

Tranzyt

1. Statki rybackie posiadające na pokładzie jakiekolwiek narzędzia mające kontakt z dnem mogą przepływać przez obszary 1, pod warunkiem że narzędzia mające kontakt z dnem są przymocowane i zasztauowane, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Statki rybackie mogą przepływać przez obszary 2, pod warunkiem że wszystkie narzędzia połowowe przewożone na pokładzie są związane i zasztauowane zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 5

System automatycznej identyfikacji

Wszystkie statki rybackie znajdujące się w obszarze Bratten powinny być wyposażone w system automatycznej identyfikacji (AIS), który odpowiada normom określonym w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, i utrzymywać go w stanie operacyjnym.

Artykuł 6

Przegląd

1. Zainteresowane państwa członkowskie oceniają wdrożenie środków określonych w art. 3 i 4 do dnia 30 czerwca 2017 r., w tym kontrolę przestrzegania zakazów połowów mających zastosowanie w:

a)	obszarach 1; i

następujących obszarach 2:

(i)	obszar „rafy bąbelkowej” Herthas Flak; oraz

(ii)	obszar „rafy bąbelkowej” Læsø Trindel i Tønneberg Banke.

2. Zainteresowane państwa członkowskie przedstawiają Komisji skrócone sprawozdanie z przeglądu do dnia 31 lipca 2017 r.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 września 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22.

(2) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej), (Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).

(5) http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/991908/STECF-PLEN-15-01_JRCxxx.pdf

(6) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(7) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1778 z dnia 25 czerwca 2015 r. ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony obszarów występowania raf na wodach podlegających zwierzchnictwu Danii w Morzu Bałtyckim i cieśninie Kattegat (Dz.U. L 259 z 6.10.2015, s. 5).

(8) https://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/1471816/2016-07_STECF+PLEN+16-02_JRCxxx.pdf

(9) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Współrzędne obszarów 1

1. Herthas Flak

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
1S	57°39,422′	10°49,118′
2S	57°39,508′	10°49,602′
3S	57°39,476′	10°49,672′
4S	57°39,680′	10°50,132′
5S	57°39,312′	10°50,813′
6S	57°39,301′	10°51,290′
7S	57°38,793′	10°52,365′
8S	57°38,334′	10°53,201′
9S	57°38,150′	10°52,931′
10S	57°38,253′	10°52,640′
11S	57°37,897′	10°51,936′
12S	57°38,284′	10°51,115′
13S	57°38,253′	10°50,952′
14S	57°38,631′	10°50,129′
15S	57°39,142′	10°49,201′
16S	57°39,301′	10°49,052′
17S	57°39,422′	10°49,118′

2. Læsø Trindel iTønneberg Banke

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
1S	57°25,045′	11°06,757′
2S	57°26,362′	11°06,858′
3S	57°27,224′	11°09,239′
4S	57°26,934′	11°10,026′
5S	57°27,611′	11°10,938′
6S	57°28,053′	11°11,000′
7S	57°28,184′	11°11,547′
8S	57°28,064′	11°11,808′
9S	57°28,843′	11°13,844′
10S	57°29,158′	11°15,252′
11S	57°29,164′	11°16,861′
12S	57°29,017′	11°17,266′
13S	57°29,080′	11°17,597′
14S	57°28,729′	11°18,494′
15S	57°28,486′	11°18,037′
16S	57°28,258′	11°18,269′
17S	57°27,950′	11°18,239′
18S	57°27,686′	11°18,665′
19S	57°27,577′	11°18,691′
20S	57°27,525′	11°18,808′
21S	57°27,452′	11°18,837′
22S	57°27,359′	11°18,818′
23S	57°26,793′	11°17,929′
24S	57°27,984′	11°15,500′
25S	57°27,676′	11°14,758′
26S	57°25,998′	11°17,309′
27S	57°25,946′	11°17,488′
28S	57°26,028′	11°17,555′
29S	57°26,060′	11°17,819′
30S	57°26,011′	11°18,360′
31S	57°25,874′	11°18,666′
32S	57°25,683′	11°18,646′
33S	57°25,417′	11°18,524′
34S	57°25,377′	11°18,408′
35S	57°25,330′	11°18,039′
36S	57°25,175′	11°17,481′
37S	57°24,928	11°17,579′
38S	57°24,828′	11°17,366′
39S	57°24,891′	11°17,049′
40S	57°25,128′	11°17,118′
41S	57°25,249′	11°16,721′
42S	57°25,211′	11°16,592′
43S	57°25,265′	11°16,162′
44S	57°25,170′	11°15,843′
45S	57°25,245′	11°15,562′
46S	57°25,208′	11°15,435′
47S	57°25,278′	11°15,083′
48S	57°25,462′	11°15,059′
49S	57°25,517′	11°15,007′
50S	57°25,441′	11°14,613′
51S	57°25,610′	11°14,340′
52S	57°25,630′	11°14,119′
53S	57°25,629′	11°13,827′
54S	57°25,738′	11°13,658′
55S	57°25,610′	11°13,392′
56S	57°25,625′	11°13,176′
57S	57°25,933′	11°12,379′
58S	57°25,846′	11°11,959′
59S	57°25,482′	11°12,956′
60S	57°25,389′	11°13,083′
61S	57°25,221′	11°13,212′
62S	57°25,134′	11°13,221′
63S	57°25,031′	11°13,077′
64S	57°25,075′	11°12,751′
65S	57°24,817′	11°12,907′
66S	57°24,747′	11°12,862′
67S	57°24,616′	11°13,229′
68S	57°24,549′	11°13,240′
69S	57°24,347′	11°13,093′
70S	57°24,256′	11°13,288′
71S	57°24,145′	11°13,306′
72S	57°24,051′	11°13,138′
73S	57°23,818′	11°13,360′
74S	57°23,649′	11°13,280′
75S	57°23,553′	11°13,260′
76S	57°23,432′	11°13,088′
77S	57°23,416′	11°12,861′
78S	57°23,984′	11°09,081′
79S	57°25,045′	11°06,757′

3. Lysegrund

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
1S	56°19,367′	11°46,017′
2S	56°18,794′	11°48,153′
3S	56°17,625′	11°48,541′
4S	56°17,424′	11°48,117′
5S	56°17,864′	11°47,554′
6S	56°17,828′	11°47,265′
7S	56°17,552′	11°47,523′
8S	56°17,316′	11°47,305′
9S	56°17,134′	11°47,260′
10S	56°16,787′	11°46,753′
11S	56°16,462′	11°46,085′
12S	56°16,455′	11°43,620′
13S	56°17,354′	11°42,671′
14S	56°18,492′	11°42,689′
15S	56°18,950′	11°41,823′
16S	56°19,263′	11°41,870′
17S	56°19,802′	11°40,939′
18S	56°19,989′	11°41,516′
19S	56°18,967′	11°43,600′
20S	56°19,460′	11°44,951′
21S	56°19,367′	11°46,017′

ZAŁĄCZNIK II

Współrzędne obszarów 2

1. Obszar „rafy bąbelkowej” Herthas Flak

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
1B	57°38,334′	10°53,201′
2B	57°38,15′	10°52,931′
3B	57°38,253′	10°52,64′
4B	57°38,237′	10°52,15′
5B	57°38,32′	10°51,974′
6B	57°38,632′	10°51,82′
7B	57°38,839′	10°52,261′
8B	57°38,794′	10°52,36′
9B	57°38,334′	10°53,201′

2. Obszar „rafy bąbelkowej” Læsø Trindel & Tønneberg Banke

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
1B	57°27,496′	11°15,033′
2B	57°25,988′	11°17,323′
3B	57°25,946′	11°17,488′
4B	57°25,417′	11°18,524′
5B	57°25,377′	11°18,408′
6B	57°25,346′	11°18,172′
7B	57°25,330′	11°18,039′
8B	57°25,175′	11°17,481′
9B	57°24,928′	11°17,579′
10B	57°24,828′	11°17,366′
11B	57°24,891′	11°17,049′
12B	57°25,128′	11°17,118′
13B	57°25,249′	11°16,721′
14B	57°25,211′	11°16,592′
15B	57°25,263′	11°16,177′
16B	57°25,170′	11°15,843′
17B	57°25,240′	11°15,549′
18B	57°26,861′	11°15,517′
19B	57°26,883′	11°14,998′
20B	57°27,496′	11°15,033′

3. BRATTEN 1

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
1.1	58,54797	10,61234	58°32,87790′	10°36,74060′
1.2	58,54242	10,59708	58°32,54500′	10°35,82450′
1.3	58,57086	10,57829	58°34,25170′	10°34,69750′
1.4	58,57113	10,58584	58°34,26810′	10°35,15060′

4. BRATTEN 2

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
2.1	58,58333	10,70000	58°35,00000′	10°42,00000′
2.2	58,56370	10,70000	58°33,82200′	10°42,00000′
2.3	58,56834	10,68500	58°34,10000′	10°41,10000′
2.4	58,58333	10,67333	58°35,00000′	10°40,40000′

5. BRATTEN 3

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
3.1	58,55448	10,66622	58°33,26910′	10°39,97320′
3.2	58,53817	10,65876	58°32,29020′	10°39,52570′
3.3	58,56064	10,62589	58°33,63840′	10°37,55310′
3.4	58,58333	10,60196	58°35,00000′	10°36,11730′
3.5	58,58333	10,64007	58°35,00000′	10°38,40390′

6. BRATTEN 4

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
4.1	58,41829	10,56322	58°25,09750′	10°33,79350′
4.2	58,44104	10,54711	58°26,46240′	10°32,82670′
4.3	58,46111	10,53893	58°27,66680′	10°32.33610′
4.4	58,49248	10,55864	58°29,54890′	10°33,51860′
4.5	58,47846	10,58575	58°28,70790′	10°35,14500′
4.6	58,45570	10,60806	58°27,34200′	10°36,48350′
4.7	58,42942	10,58963	58°25,76550′	10°35,37770′

7. BRATTEN 5

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
5.1	58,46216	10,62166	58°27,72940′	10°37,29940′
5.2	58,48256	10,59473	58°28,95350′	10°35,68400′
5.3	58,50248	10,58245	58°30,14850′	10°34,94690′
5.4	58,50213	10,61104	58°30,12770′	10°36,66250′
5.5	58,47972	10,63392	58°28,78320′	10°38,03540′

8, BRATTEN 6

Punkt	Szerokość geogr, północna	Długość geogr, wschodnia	Szerokość geogr, północna	Długość geogr, wschodnia
6.1	58,45450	10,49373	58°27,26970′	10°29,62370′
6.2	58,46727	10,47881	58°28,03640′	10°28,72850′
6.3	58,48976	10,46582	58°29,38550′	10°27,94900′
6.4	58,49126	10,47395	58°29,47550′	10°28,43730′
6.5	58,47369	10,50004	58°28,42150′	10°30,00260′
6.6	58,45435	10,49995	58°27,26080′	10°29,99710′

9. BRATTEN 7A

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
7A.1	58,42132	10,53168	58°25,27900′	10°31,90080′
7A.2	58,41075	10,51853	58°24,64520′	10°31,11190′
7A.3	58,41982	10,50999	58°25,18910′	10°30,59960′
7A.4	58,44487	10,51291	58°26,69240′	10°30,77450′
7A.5	58,45257	10,52057	58°27,15410′	10°31,23410′
7A.6	58,44918	10,52936	58°26,95050′	10°31,76140′
7A.7	58,42423	10,52271	58°25,45370′	10°31,36260′

10. BRATTEN 7B

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
7B.1	58,38556	10,51815	58°23,13340′	10°31,08930′
7B.2	58,39907	10,50486	58°23,94410′	10°30,29150′
7B.3	58,41075	10,51853	58°24,64520′	10°31,11190′
7B.4	58,42132	10,53168	58°25,27900′	10°31,90080′
7B.5	58,41613	10,54764	58°24,96810′	10°32,85830′
7B.6	58,38776	10,53394	58°23,26560′	10°32,03650′

11. BRATTEN 7C

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
7C.1	58,32839	10,44780	58°19,70320′	10°26,86790′
7C.2	58,33196	10,43976	58°19,91750′	10°26,38560′
7C.3	58,34390	10,44579	58°20,63390′	10°26,74760′
7C.4	58,36412	10,46309	58°21,84690′	10°27,78530′
7C.5	58,39907	10,50486	58°23,94410′	10°30,29150′
7C.6	58,38556	10,51815	58°23,13340′	10°31,08930′
7C.7	58,38172	10,50243	58°22,90310′	10°30,14580′
7C.8	58,34934	10,46503	58°20,96020′	10°27,90180′
7C.9	58,33436	10,45233	58°20,06130′	10°27,13950′

12. BRATTEN 7D

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
7D.1	58,32839	10,44780	58°19,70320′	10°26,86790′
7D.2	58,30802	10,43235	58°18,48120′	10°25,94100′
7D.3	58,31273	10,42636	58°18,76400′	10°25,58170′
7D.4	58,32300	10,43560	58°19,38030′	10°26,13580′
7D.5	58,33196	10,43976	58°19,91750′	10°26,38560′

13. BRATTEN 7E

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
7E.1	58,30802	10,43235	58°18,48120′	10°25,94100′
7E.2	58,30260	10,42276	58°18,15610′	10°25,36540′
7E.3	58,30642	10,41908	58°18,38510′	10°25,14470′
7E.4	58,31273	10,42636	58°18,76400′	10°25,58170′

14. BRATTEN 8

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
8.1	58,35013	10,56697	58°21,00780′	10°34,01820′
8.2	58,35000	10,54678	58°21,00000′	10°32,80660′
8.3	58,36596	10,54941	58°21,95780′	10°32,96480′
8.4	58,36329	10,56736	58°21,79740′	10°34,04160′

15. BRATTEN 9A

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
9A.1	58,28254	10,48633	58°16,95260′	10°29,17970′
9A.2	58,28185	10,46037	58°16,91100′	10°27,62230′
9A.3	58,32814	10,47828	58°19,68840′	10°28,69670′
9A.4	58,32314	10,49764	58°19,38860′	10°29,85840′

16. BRATTEN 9B

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
9B.1	58,28254	10,49986	58°16,95260′	10°29,99170′
9B.2	58,30184	10,50257	58°18,11030′	10°30,15410′
9B.3	58,30128	10,51117	58°18,07690′	10°30,67040′
9B.4	58,28560	10,51374	58°17,13590′	10°30,82450′

17. BRATTEN 10

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
10.1	58,40548	10,47122	58°24,32870′	10°28,27330′
10.2	58,39710	10,45111	58°23,82620′	10°27,06670′
10.3	58,41923	10,45140	58°25,15390′	10°27,08390′
10.4	58,43279	10,45575	58°25,96770′	10°27,34510′
10.5	58,41816	10,46972	58°25,08960′	10°28,18310′

18. BRATTEN 11

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
11.1	58,44546	10,48585	58°26,72760′	10°29,15080′
11.2	58,43201	10,48224	58°25,92060′	10°28,93410′
11.3	58,44293	10,46981	58°26,57590′	10°28,18890′
11.4	58,46009	10,46709	58°27,60540′	10°28,02550′

19. BRATTEN 12

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
12.1	58,31923	10,39146	58°19,15400′	10°23,48740′
12.2	58,33421	10,41007	58°20,05280′	10°24,60400′
12.3	58,32229	10,41228	58°19,33750′	10°24,73680′
12.4	58,30894	10,39258	58°18,53660′	10°23,55460′

20. BRATTEN 13

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
13.1	58,53667	10,41500	58°32,20000′	10°24,90020′
13.2	58,55302	10,40684	58°33,18120′	10°24,41050′
13.3	58,55827	10,41840	58°33,49610′	10°25,10420′
13.4	58,54551	10,42903	58°32,73030′	10°25,74190′

21. BRATTEN 14

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
14.1	58,26667	10,02858	58°16,00000′	10°1,71510′
14.2	58,51269	10,14490	58°30,76120′	10°8,69400′
14.3	58,53608	10,18669	58°32,16510′	10°11,20140′
14.4	58,46886	10,23659	58°28,13140′	10°14,19520′
14.5	58,31137	10,26041	58°18,68210′	10°15,62490′
14.6	58,26667	10,16996	58°16,00000′	10°10,19740′

ZAŁĄCZNIK III

Współrzędne chronionego obszaru morskiego

Punkt	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia	Szerokość geogr. północna	Długość geogr. wschodnia
1 NV	58,58333	10,27120	58°35,00000′	10°16,27200′
2 NO	58,58333	10,70000	58°35,00000′	10°42,00000′
3 SO	58,26667	10,70000	58°16,00000′	10°42,00000′
4 SV	58,26667	10,02860	58°16,00000′	10° 1,71600′
5 V	58,5127	10,14490	58°30,76200′	10° 8,69400′

25.1.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 19/33

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/122

z dnia 23 stycznia 2017 r.

w sprawie stosowania art. 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE do zamówień udzielanych w celu prowadzenia działalności związanej z produkcją torfu w Finlandii

(notyfikowana jako dokument nr C(2017) 237)

(Jedynie teksty w językach fińskim i szwedzkim są autentyczne)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującą procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (1), w szczególności jej art. 30 ust. 5,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylającą dyrektywę 2004/17/WE (2), w szczególności jej art. 35 ust. 3,

uwzględniając wniosek złożony przez Vapo Oy,

po zasięgnięciu opinii Komitetu Doradczego ds. Zamówień Publicznych,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. STAN FAKTYCZNY

1.1. Wniosek

(1)	Dnia 2 lutego 2016 r. Komisja otrzymała od Vapo Oy (zwanego dalej „Vapo” albo „wnioskodawcą”) wniosek zgodnie z art. 30 dyrektywy 2004/17/WE (zwany dalej „wnioskiem”).

(2)	Vapo jest przedsiębiorstwem publicznym, w którym państwo fińskie posiada 50,1 % udziałów, a 49,9 % należy do Suomen Energiavarat Oy, przedsiębiorstwa będącego własnością miejskich zakładów energetyki i spółdzielni elektrycznych.

(3)	Wniosek dotyczy działalności związanej z produkcją torfu w Finlandii.

(4)

Wnioskowi towarzyszyło oświadczenie fińskiego organu ds. konkurencji i konsumentów (zwanego dalej „NCA”) z dnia 2 listopada 2015 r. Komisja uważa, że dokument ten nie stanowi uzasadnionego i popartego dowodami stanowiska w rozumieniu art. 35 ust. 2 dyrektywy 2014/25/UE, jako że zawiera proste twierdzenie o spełnieniu wspomnianych warunków bez podania jakichkolwiek przesłanek, które uzasadniałyby to twierdzenie (3).

(5)

Komisja wezwała wnioskodawcę do udzielenia dodatkowych informacji w pismach przesłanych drogą elektroniczną z dnia 10 marca 2016 r., 2 czerwca 2016 r., 6 lipca 2016 r., 8 lipca 2016 r. i 23 września 2016 r. Wnioskodawca przekazał odpowiedzi na wezwanie do udzielenia informacji w pismach przesłanych drogą elektroniczną w dniach 6 kwietnia 2016 r., 16 czerwca 2016 r., 26 sierpnia 2016 r. i 30 września 2016 r.

(6)

W dniu 7 czerwca 2016 r. Komisja wezwała również władze fińskie do udzielenia dodatkowych informacji. Władze fińskie przekazały odpowiedź w piśmie przesłanym drogą elektroniczną w dniu 26 września 2016 r. Zawarte w niej wnioski sformułowano w oparciu o badanie przeprowadzone przez fiński NCA z udziałem 24 klientów Vapo i jego 8 konkurentów oraz o informacje otrzymane od stowarzyszenia producentów torfu. Uczestników badania zapytano o zużycie paliwa, możliwość przestawienia się na inne paliwa, skutki hipotetycznej zmiany ceny paliwa, opłacalne ekonomicznie odległości transportowe, ceny paliwa, bariery utrudniające wejście na rynek, procedurę udzielania zamówień w zakresie torfowisk ombrogenicznych oraz rozwój rynków torfu i drewna opałowego w najbliższych latach.

1.2. Produkcja torfu w Finlandii

(7)

Torf jest wysoce organiczną substancją, która występuje w rejonach podmokłych i składa się częściowo z materii roślinnej w stanie rozkładu; do celów zastosowania jako paliwo kroi się go i suszy. W Finlandii torf wykorzystuje się głównie do produkcji energii elektrycznej i w systemie ciepłowniczym. Zasadniczo udział torfu w ogólnej produkcji koszyka energetycznego w Finlandii wynosi 4 % zgodnie ze stanem na 2014 r. (4).

(8)

Torfowiska ombrogeniczne w Finlandii zajmują całkowitą powierzchnię 9 mln ha, z których 1,2 mln ha nadaje się do produkcji torfu (5). W rzeczywistości do produkcji wykorzystuje się jednak poniżej 10 % powierzchni nadającej się do produkcji torfu (6). Umiejscowienie aktywnej produkcji zależy od sytuacji konkurencyjnej w związku ze stosunkowo krótką opłacalną odległością transportu torfu, czyli 150 km (7).

(9)	Lasy w Finlandii zajmują powierzchnię ok. 23 mln ha, w związku z czym państwo to jest ważnym dostawcą produktów leśnych na światowe rynki (8).

(10)	Torf i drewno opałowe wykorzystuje się w ok. 400 elektrowniach i ciepłowniach w całej Finlandii.

(11)	Vapo jest jedynym producentem torfu prowadzącym działalność na terytorium całego państwa. W Finlandii działa również szereg producentów regionalnych, ok. 300 producentów lokalnych, a niektóre większe elektrownie dysponują własnym obszarem do produkcji torfu.

(12)	Drewno opałowe jest dostarczane przez 5 producentów krajowych, 79 stowarzyszeń gospodarki leśnej i setki producentów lokalnych (9).

2. RAMY PRAWNE

(13)	Dyrektywa 2014/25/UE ma zastosowanie do udzielania zamówień na potrzeby prowadzenia działalności związanej z korzystaniem z danego obszaru geograficznego w celu wydobycia węgla lub innych paliw stałych, chyba że działalność ta jest wyłączona zgodnie z art. 34 tej dyrektywy.

(14)

Zgodnie z art. 34 dyrektywy 2014/25/UE zamówienia mające na celu umożliwienie prowadzenia działalności, do której ma zastosowanie ta dyrektywa, nie są objęte zakresem tej dyrektywy, jeżeli w państwie członkowskim, w którym działalność ta jest wykonywana, bezpośrednio podlega ona konkurencji na rynkach, do których dostęp nie jest ograniczony.

(15)

Oceny, czy działalność bezpośrednio podlega konkurencji, dokonuje się na podstawie obiektywnych kryteriów, uwzględniających specyfikę danego sektora. Dostęp do rynku uznaje się za nieograniczony, jeżeli państwo członkowskie wdrożyło i stosuje odpowiednie przepisy Unii otwierające dany sektor lub jego część. Wspomniane przepisy zostały wymienione w załączniku III do dyrektywy 2014/25/UE. Jeżeli jednak chodzi o wydobywanie węgla i innych paliw stałych, we wspomnianym załączniku nie wymieniono żadnych odpowiednich przepisów dotyczących liberalizacji tego sektora. W związku z tym nie można założyć, że dostęp do przedmiotowego rynku jest swobodny, zatem należy wykazać go faktycznie i formalnie.

(16)

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania reguł konkurencji i innych obszarów prawa Unii. W szczególności kryteria i metodyka użyte do oceny bezpośredniego podlegania konkurencji zgodnie z art. 34 dyrektywy 2014/25/UE nie zawsze są identyczne z tymi stosowanymi do przeprowadzenia oceny dokonywanej na podstawie art. 101 lub 102 Traktatu lub rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (10). Argument ten został podtrzymany również przez Trybunał w niedawnym orzeczeniu (11).

3. OCENA

3.1. Swobodny dostęp do rynku

(17)	W związku z tym, że nie można założyć swobodnego dostępu do przedmiotowego rynku, dostęp ten należy wykazać faktycznie i formalnie.

(18)

Wnioskodawca twierdzi, że nie ma żadnych ograniczeń prawnych w dostępie do rynku torfu. Przy produkcji torfu wymagana jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach, jednak faktu tego nie można uznać za ograniczenie dostępu do rynku. Ponadto z produkcją torfu nie wiążą się żadne prawa specjalne lub wyłączne.

(19)

Badanie przepisów prawnych mających zastosowanie do wydawania licencji na produkcję torfu w Finlandii wykazało, że licencje te przyznaje się obecnie w oparciu o zasadę niedyskryminacji. Do rozpoczęcia produkcji torfu konieczna jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach. Chociaż proces uzyskania takiej decyzji może być bardzo długi (od jednego do czterech lat), procedura i kryteria jej przyznawania są takie same dla wszystkich uczestników rynku, w związku z tym faktu tego nie można uznać za ograniczenie dostępu do rynku z perspektywy udzielania zamówień publicznych. Do celów niniejszej decyzji można uznać, że – pod względem formalnym– istnieje swobodna możliwość uzyskania licencji na produkcję torfu.

(20)	Znacząca część torfowiska nadającego się do produkcji torfu nie została jeszcze wykorzystana (12). Wnioskodawca twierdzi również, że liczba producentów torfu wzrosła w ostatnich latach (13), co potwierdzałoby twierdzenie o faktycznym swobodnym dostępie do rynku.

(21)	Władze fińskie potwierdziły swobodny dostęp do tej działalności (14).

(22)

W związku z powyższym, na potrzeby oceny warunków określonych w art. 34 dyrektywy 2014/25/UE oraz bez uszczerbku dla prawa konkurencji lub zastosowania jakiegokolwiek innego obszaru prawa Unii można uznać, że dostęp do rynku korzystania z danego obszaru geograficznego w celu wydobycia torfu jest faktycznie i formalnie swobodny.

3.2. Bezpośrednie podleganie konkurencji

(23)

Oceny, czy działalność bezpośrednio podlega konkurencji, należy dokonać na podstawie różnych czynników, z których żaden nie jest sam w sobie decydujący. W odniesieniu do rynków objętych niniejszą decyzją jednym z kryteriów, które należy uwzględnić, jest udział w rynku najważniejszych podmiotów działających na danym rynku. Biorąc pod uwagę cechy odnośnych rynków, można również uwzględnić dodatkowe kryteria.

(24)

Ponadto tego rodzaju definicja, jak wskazano powyżej, w żaden sposób nie wyklucza stosowania art. 101 lub 102 Traktatu i zasad dotyczących kontroli połączeń zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 139/2004, a także wszystkich mających zastosowanie rozporządzeń oraz zawiadomień i wytycznych Komisji związanych ze wzmocnieniem unijnych reguł konkurencji, w tym stosownych przepisów dotyczących definicji rynku i obliczeń udziałów w rynku.

(25)

Celem niniejszej decyzji jest ustalenie, czy usługi, których dotyczy wniosek, podlegają konkurencji na potrzeby udzielania zamówień publicznych (na rynkach, do których dostęp jest nieograniczony w rozumieniu art. 34 dyrektywy 2014/25/UE) w takim stopniu, że zapewnione zostanie — również w przypadku zwolnienia z obowiązku stosowania szczegółowych przepisów dotyczących zamówień określonych w dyrektywie 2014/25/UE — przejrzyste i niedyskryminacyjne udzielanie zamówień związanych z prowadzeniem przedmiotowych rodzajów działalności na podstawie kryteriów umożliwiających nabywcom znalezienie rozwiązania, które ostatecznie będzie najkorzystniejsze ekonomicznie.

(26)

Vapo jest jedynym aktywnym podmiotem zamawiającym na rynku torfu w Finlandii, w związku z tym jest jedynym podmiotem podlegającym unijnym zasadom dotyczącym udzielania zamówień publicznych. W tym kontekście należy pamiętać, że działalność przedsiębiorstw niepodlegających postępowaniu o udzielenie zamówienia na tych rynkach może wywierać presję konkurencyjną na wnioskodawcę.

3.2.1. Właściwy rynek produktowy

(27)

Wniosek obejmuje produkcję i sprzedaż hurtową torfu. Producenci pozyskują torf, przetwarzają go i sprzedają bezpośrednio do różnych elektrowni, bez pośredników. Analizując konkurencję na rynku produkcji torfu, należy uwzględnić relacje między produkcją a pierwszą sprzedażą/hurtową dystrybucją wydobytego torfu. Do celów niniejszej decyzji i bez uszczerbku dla stosowania innego prawa Unii produkcja i sprzedaż hurtowa torfu będą rozpatrywane wspólnie na tym samym rynku produktowym.

(28)	Wnioskodawca twierdzi, że torf należy do tego samego rynku właściwego co chociażby drewno opałowe (np. zrębki i produkty uboczne przemysłu leśnego). Vapo działa aktywnie na obu rynkach, torfu i drewna, jednak prowadzi głównie sprzedaż torfu.

(29)

Zgodnie z wcześniejszą praktyką (15) fiński NCA uważał, że torf i drewno należą do oddzielnych rynków produktowych, jednak pozostawił kwestię definicji otwartą. Zróżnicowanie definicji rynku w odniesieniu do torfu i drewna opierało się na następujących kwestiach: wysokich kosztach inwestycji związanych z przestawieniem się na inną technologię lub jej zmianę, różnych właściwościach technicznych torfu i drewna, niedoborach w dostawach drewna, braku konkretnej ceny rynkowej drewna opałowego i długoterminowych umowach. Komisja oceniła obecną sytuację rynku przez ocenę stosowności powyższych argumentów.

Zmiany technologiczne

(30)

Wnioskodawca twierdzi, że jedna z najistotniejszych zmian w porównaniu z poprzednią decyzją fińskiego NCA jest związana ze zmianami w technologii spalania w elektrowni, co doprowadziło do wzrostu zapotrzebowania na drewno opałowe i spadku zapotrzebowania na torf. W szczególności wnioskodawca twierdzi, że obecnie praktycznie we wszystkich ciepłowniach w Finlandii można spalać torf i drewno. Doprowadziło to do wzrostu zapotrzebowania na drewno opałowe w ciągu ostatnich 15 lat (16).

(31)

Fiński NCA potwierdził, że przez ostatnie kilka lat drewno wywierało coraz większą presję konkurencyjną na torf (17). Fiński NCA zauważył, że producenci energii zainwestowali w elektrownie wielopaliwowe mogące wykorzystywać torf, drewno, a nawet węgiel, aby umożliwić im maksymalną elastyczność w obliczu różnych warunków rynkowych oraz różnej polityki ochrony środowiska i podatkowej.

(32)	Wszyscy spośród 20 największych użytkowników torfu (18) w Finlandii korzystają obecnie z torfu opałowego, drewna oraz węgla (w przypadku elektrowni położonych na wybrzeżu) (19).

(33)	Spośród 400 elektrowni i ciepłowni wykorzystujących torf i drewno zaledwie mniej niż 20 małych ciepłowni używa samego torfu (20). Zapotrzebowanie na te rośliny jest jednak marginalne (21).

Właściwości techniczne torfu i drewna

(34)	Jeżeli chodzi o różnice techniczne, Komisja odnotowuje, że obecnie spalanie efektywne pod względem technicznym można osiągnąć poprzez dodanie chemikaliów razem z drewnem.

(35)

Należy zwrócić uwagę, że wykorzystywanie samego drewna zwiększa korozję kotła, dlatego w procesie spalania zazwyczaj dodaje się minimalny procent torfu (który naturalnie zawiera siarkę), węgla lub chemikaliów, takich jak siarka lub wapno, aby zapobiec korozji. Zoptymalizowany procent potrzebnego torfu opałowego różni się znacząco w zależności od technologii w danej elektrowni, planowanej emisji i waha się w przedziale 0–60 % (22).

(36)

Komisja zapytała (23) wnioskodawcę o wzorce sezonowe w dostawach mieszanki torfu i drewna w ciągu roku, a dokładniej, czy klienci musieli używać faktycznie tylko torfu albo tylko drewna. Wnioskodawca wyjaśnił (24), że zapotrzebowanie na torf jest największe od stycznia do marca, a w lecie zapotrzebowanie jest małe, ponieważ paliwo nie jest potrzebne do ogrzewania. Wnioskodawca podał przykład sytuacji w 2015 r., kiedy temperatury były bardzo niskie (25), a ciepłownie miejskie wykorzystały więcej torfu i ropy zamiast drewna. Zastąpione ilości były jednak niewielkie na tle ogólnego zapotrzebowania.

Dostępność drewna opałowego

(37)	Jeżeli chodzi o niedobory drewna, wnioskodawca twierdzi, że obecna sytuacja jest zupełnie inna niż sytuacja, która miała miejsce podczas wydania poprzednich decyzji NCA, ponieważ podmioty zainwestowały w maszyny pozyskujące drewno, co doprowadziło do znacznego zwiększenia rynku drewna (26).

(38)

Zgodnie z wnioskiem (27) dostępność paliw alternatywnych dla torfu jest dobra. Na północy i wschodzie Finlandii drewno opałowe jest łatwo dostępne, natomiast na obszarach południowych i zachodnich dostępność krajowego drewna opałowego może ograniczyć wzrost wykorzystywania zrębków w przyszłości (28). Alternatywnie wykorzystuje się paliwa takie jak węgiel (w regionach przybrzeżnych), drewno importowane z Rosji i gaz (w miejscach, gdzie znajdują się gazociągi). Popyt może przewyższyć podaż drewna, jednak tylko tymczasowo (29).

(39)	Fiński NCA wskazał, że „Obecnie rynki zrębków i produktów ubocznych przemysłu leśnego stały się bardziej skomercjalizowane i wzmocniły swoją pozycję w porównaniu z rynkiem torfu” (30).

(40)	Zgodnie z danymi dostępnymi publicznie (31) szereg czasowy źródeł energii dla produkcji elektryczności wykazuje stabilny wzrost w porównaniu z zapotrzebowaniem na drewno opałowe i spadek w porównaniu z zapotrzebowaniem na torf, w szczególności od 2010 r.

Ceny paliwa

(41)	Finlandia odnosi korzyści z programów pomocy operacyjnej (32) dla elektrowni zasilanych zrębkami, których celem jest zwiększenie produkcji energii ze źródeł odnawialnych poprzez zachęcanie do przestawienia się na inne paliwo – z torfu na biomasę.

(42)	Zgodnie ze strategią „Europa 2020” 38 % energii w Finlandii ma być pozyskiwane ze źródeł odnawialnych. Udział energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto w Finlandii wzrósł z 28,5 % w 2005 r. do 36,8 % w 2013 r. (33).

(43)	Wnioskodawca potwierdza (34), że wszyscy jego główni klienci kwalifikują się do pomocy, o której mowa powyżej.

(44)	Poprawka dotycząca poziomu pomocy nałożonego przez rząd (35) weszła w życie dnia 1 marca 2016 r. Zgodnie z tą ustawą maksymalny poziom dotacji przeznaczony na produkcję energii przy użyciu zrębków został zwiększony z 15,90 EUR/MWh do 18 EUR/MWh.

(45)

W Finlandii podatki od energii są nakładane na energię elektryczną, węgiel, gaz ziemny, paliwo torfowe, olej talowy i paliwa ciekłe. Zgodnie z najnowszym ustawodawstwem (36), nowy podatek od paliwa torfowego wynosi 1,90 EUR/MWh, co stanowi spadek z 3,40 EUR/MWh. Podatek ten również wszedł w życie z dniem 1 marca 2016 r.

(46)

W przeciwieństwie do stosowania drewna, stosowanie torfu i innych paliw kopalnych w sektorze energetycznym podlega podatkowi od emisji dwutlenku węgla. W czasie, gdy wydana została poprzednia decyzja NCA (37), podatek od emisji nie obowiązywał. Wprowadzenie tego podatku pociągnęło za sobą duże inwestycje w nowe obiekty energetycznego spalania wielopaliwowego i w przekształcenie starych elektrowni w taki sposób, aby mogły stosować zarówno drewno, jak i inne paliwa kopalne.

(47)

Wnioskodawca twierdzi (38), że, biorąc pod uwagę wszystkie podatki od torfu i pomoc dla obiektów opalanych drewnem, porównanie kosztu paliwa torfowego (łącznie z podatkiem od torfu i kosztem uprawnień do emisji dwutlenku węgla) i kosztu drewna opałowego pokazuje, iż zarówno drewno opałowe, jak i paliwo torfowe mają porównywalne koszty dla odbiorcy, przy czym drewno nadal jest tańsze od torfu.

(48)

Władze fińskie potwierdziły (39), że w trakcie badania przeprowadzonego wśród odbiorców Vapo i konkurentów „wielu respondentów wspomniało, że w praktyce ostateczny koszt dla odbiorców jest obecnie taki sam zarówno w przypadku torfu, jak i w przypadku drewna ze względu na obowiązujące poziomy pomocy, ulg podatkowych i uprawnień do emisji”.

Umowy długoterminowe

(49)	W czasie, gdy wydane zostały poprzednie decyzje NCA, odnotowano niedobory dostaw torfu, a drewno opałowe nie stanowiło rozwiązania w takim stopniu, w jakim stanowi je ono obecnie. W celu zapewnienia odpowiednich ilości dostaw, odbiorcy wykazali chęć zawarcia umów długoterminowych.

(50)

Obecnie Vapo działa na podstawie umów ramowych ze swoimi odbiorcami. Ramy te zazwyczaj obowiązują dłużej niż rok, natomiast ceny i ilości dostaw są ustalane corocznie lub na krótszy okres czasu, w zależności od sytuacji na rynku. Vapo nie posiada umów wyłącznych na dystrybucję i wszyscy jego odbiorcy mają możliwość zamawiania torfu u innych producentów. W związku z powyższym, pomimo obowiązujących umów ramowych, odbiorcy nie są związani długoterminowymi zobowiązaniami do zakupu od Vapo.

(51)

Przy należytym uwzględnieniu obecnej sytuacji rynku torfu i drewna, jak opisano w motywach 27–50, a także uwzględniając obowiązujący program pomocy państwa dla obiektów zasilanych drewnem, wydaje się, że paliwo torfowe stoi w obliczu znaczącej presji konkurencyjnej ze strony między innymi drewna opałowego.

(52)

W związku z powyższym, na potrzeby oceny warunków określonych w art. 34 dyrektywy 2014/25/UE oraz bez uszczerbku dla prawa konkurencji lub zastosowania jakiegokolwiek innego obszaru prawa Unii Komisja uznaje, że paliwo torfowe i drewno opałowe (zrębki i produkty uboczne przemysłu leśnego) obecnie konkurują ze sobą.

3.2.2. Właściwy rynek geograficzny

(53)	Według wnioskodawcy rynek właściwy obejmuje terytorium państwowe Finlandii. Zarówno wnioskodawca, jak i inni producenci torfu i drewna prowadzą działalność w Finlandii.

(54)	W poprzedniej decyzji (40) NCA ustalono, że rynek geograficzny torfu jest rynkiem o zasięgu krajowym. Władze fińskie doszły do takiego samego wniosku w piśmie z dnia 26 września 2016 r. (41).

(55)

Paliwo torfowe jest zazwyczaj produkowane możliwie jak najbliżej lokalizacji klienta. Tradycyjnie dostawy do jednego klienta są zwykle dostarczane z kilkudziesięciu różnych lokalizacji torfowisk ombrogenicznych (42). Opłacalna ekonomicznie maksymalna odległość transportu została oszacowana przez wnioskodawcę na poziomie około 150 km w przypadku paliwa torfowego, 50 km w przypadku zrębków i 150 km w przypadku produktów ubocznych drewna.

(56)	Po badaniu rynku przeprowadzonym przez NCA w 2016 r. oszacowano, że opłacalna ekonomicznie odległość transportowa wynosi 160 km w przypadku torfu, 110 km w przypadku zrębków i 155 km w przypadku produktów ubocznych drewna (43).

(57)

Wnioskodawca twierdzi, że na obszarze opłacalnych ekonomicznie dostaw dla elektrowni wykorzystującej torf lub drewno opałowe znajduje się szereg torfowisk ombrogenicznych lub źródeł drewna, a podmioty oferujące torf i drewno sprzedają swoje produkty paliwowe różnym elektrowniom. W swojej poprzedniej decyzji (44) NCA użył tych samych argumentów przy definiowaniu rynku geograficznego jako krajowego.

(58)	Komisja zauważa, że wszyscy spośród 20 największych użytkowników torfu w Finlandii korzystają z torfu opałowego, drewna oraz węgla, a każdy z nich ma więcej niż jednego dostawcę torfu i drewna oraz wielu potencjalnych dostawców w promieniu opłacalnej ekonomicznie odległości.

(59)	Fiński NCA utrzymuje (45), że w porównaniu z sytuacją, która miała miejsce podczas wydania poprzedniej decyzji NCA w 2001 r., sytuacja rynku geograficznego nie wydaje się zmieniona, w związku z czym rynek geograficzny można uznać za rynek o zasięgu krajowym.

(60)

W związku z powyższym, na potrzeby oceny warunków określonych w art. 34 dyrektywy 2014/25/UE oraz bez uszczerbku dla prawa konkurencji lub zastosowania jakiegokolwiek innego obszaru prawa Komisja nie musi określić dokładnego zasięgu rynku geograficznego, ponieważ w każdej sytuacji rezultat oceny sytuacji konkurencyjnej byłby taki sam.

3.2.3. Ocena wpływu na konkurencję

(61)	Uznaje się, iż w odniesieniu do rynku torfu i drewna jednym ze wskaźników poziomu konkurencji na rynkach krajowych jest łączny udział w rynku trzech największych producentów. Jest to zgodne z wcześniejszymi ustaleniami Komisji (46).

(62)	Udział w rynku trzech największych pod względem wielkości sprzedaży producentów wyniósł […] (47) % w 2012 r., […] % w 2013 r. i […] % w 2014 r. (48). Vapo Oy jest czołowym uczestnikiem tego rynku, ale jego udział w rynku w ciągu ostatnich lat spadał ([…] w 2012 r.; […] w 2013 r. i […] w 2014 r.).

(63)	Według analizy sytuacji konkurencji z poziomu każdego z 20 największych konsumentów udział Vapo w rynku wynosi między […] a […] (49) z dwoma wyjątkami (50), podczas gdy Vapo zasadniczo odpowiada za […] (51) wszystkich dostaw do wspomnianych 20 największych konsumentów.

(64)	Ze względu na to, że udział Vapo w rynku w zakresie dostaw do największych klientów jest wyższy niż ogólny udział w rynku obliczany z poziomu krajowego, Vapo może nie być w stanie korzystać ze swojej pozycji rynkowej w relacjach z małymi klientami.

(65)	Nawet w hipotetycznym, alternatywnym scenariuszu zakładającym podział Finlandii na cztery regionalne obszary dostaw (północny, południowy, wschodni i zachodni) wyniki oceny pozostałyby takie same: udział Vapo w rynku wynosiłby (52) pomiędzy […] a […] (53).

(66)

Jak wyjaśniono w motywie 50, wnioskodawca sprzedaje torf i drewno na podstawie umów ramowych z klientami, w przypadku których wielkość dostaw i cena są ustalane co roku lub częściej. Wszyscy z 20 największych użytkowników torfu w Finlandii (54), zlokalizowanych na terenie całego kraju, korzystają z torfu, drewna i, czasami, węgla. Wszystkie elektrownie mają więcej niż jednego dostawcę torfu i drewna, przy czym wnioskodawca nie zawarł żadnych umów na wyłączność.

(67)

Jeżeli chodzi o przechodzenie na inne paliwo, można zauważyć, że zmiany w technologii elektrowni, opodatkowanie torfu i dotacje na drewno doprowadziły do spadku zapotrzebowania na torf. Wnioskodawca stracił szereg klientów, którzy przeszli na paliwa dostarczane przez innych dostawców, a zapotrzebowanie pozostałych klientów na torf od wnioskodawcy zmniejszyło się.

(68)	W ciągu ostatnich lat odnotowano szereg wejść (55) na rynek torfu; liczba ta jest jednak niewielka ze względu na spadające zapotrzebowanie na torf.

(69)

Rząd fiński promuje stosowanie drewna opałowego do celów produkcji energii. Wraz z obniżeniem podatku na torf opałowy podniesiono dotacje na drewno opałowe, co pokazuje, że rząd ma zamiar utrzymać konkurencję między krajowym torfem opałowym a drewnem opałowym. Drewno już jest najczęściej używanym źródłem energii; jego zużycie wzrasta od 2000 r., podczas gdy odpowiadający mu udział torfu spada.

(70)	Jak wyjaśniono w motywach 41–48, ostateczny koszt dla klienta, obejmujący podatek od paliwa, uprawnienia do emisji (w przypadku torfu) i dotacje (w przypadku drewna), jest w obu przypadkach porównywalny, chociaż średnia cena drewna jest niższa od ceny torfu.

(71)

Komisja przyjmuje do wiadomości, że obecna presja konkurencyjna wywierana na torf jest wynikiem obowiązujących ram regulacyjnych (podatek od torfu opałowego, podatek od emisji dwutlenku węgla i dotacje dla zrębków) i że zmiany w ich zakresie mogą wpłynąć na dynamikę rynku pomiędzy torfem a drewnem, ich zdolność do konkurowania ze sobą i ogólną presję konkurencyjną wywieraną na Vapo.

4. WNIOSKI

(72)	Jeżeli chodzi o produkcję i sprzedaż hurtową torfu, sytuację można podsumować w następujący sposób: łączne udziały w rynku trzech największych konkurentów są niskie, a konsumenci mają możliwość zmiany torfu na drewno opałowe lub inne paliwa.

(73)	W świetle czynników przeanalizowanych w motywach 23–71 należy uznać, że warunek bezpośredniego podlegania konkurencji określony w art. 34 ust. 1 dyrektywy 2014/25/UE jest spełniony w odniesieniu do produkcji i sprzedaży hurtowej torfu w Finlandii.

(74)

Ponadto, ponieważ za spełniony uważa się warunek nieograniczonego dostępu do rynku, dyrektywa 2014/25/UE nie powinna mieć zastosowania ani do udzielania przez podmioty zamawiające zamówień mających na celu umożliwienie produkcji i sprzedaży hurtowej torfu w Finlandii ani w odniesieniu do organizacji przez podmioty zamawiające konkursów na prowadzenie takiej działalności w danym obszarze geograficznym.

(75)

Niniejsza decyzja została podjęta w oparciu o stan prawny i faktyczny w okresie od lutego 2016 r. do października 2016 r., ustalony na podstawie informacji przedłożonych przez wnioskodawcę oraz władze fińskie. Decyzja ta może zostać zmieniona, jeżeli nastąpią istotne zmiany stanu prawnego lub faktycznego, które spowodują, iż warunki stosowalności art. 34 dyrektywy 2014/25/UE przestaną być spełniane.

(76)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Doradczego ds. Zamówień Publicznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Dyrektywa 2014/25/UE nie ma zastosowania do zamówień udzielanych przez podmioty zamawiające i mających na celu umożliwienie prowadzenia produkcji i sprzedaży hurtowej torfu w Finlandii.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Finlandii.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji

Elżbieta BIEŃKOWSKA

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 134 z 30.4.2004, s. 1.

(2) Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243.

(3) Zgodnie z tą opinią NCA „nie dostrzega żadnych szczególnych powodów do zgłoszenia sprzeciwu wobec przyznania wyłączenia z przepisów dotyczących zamówień publicznych”. W opinii NCA nie zawarto jednak uzasadnienia przedstawionych w niej wniosków. W szczególności wspomniane stanowisko nie zawiera żadnego odniesienia do pierwszego warunku uzyskania wyłączenia: swobodnego dostępu do rynku; nie ustalano w nim także aktualnej, precyzyjnej definicji stosownego rynku produktowego lub geograficznego.

(4) Sprawozdanie krajowe za 2016 r. dla Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki oraz Komisji Europejskiej, s. 35.

(5) Pismo wnioskodawcy z dnia 26 sierpnia 2016 r., s. 6.

(6) Pismo wnioskodawcy z 26 sierpnia 2016 r., s. 6 i 7.

(7) Wniosek, sekcja 3.2, s. 12.

(8) „Forest Finland in brief” http://www.metla.fi/metinfo/tilasto/julkaisut/muut/Forest-Finland_2013.pdf.

(9) Wniosek sekcja 5.1, s. 13.

(10) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1).

(11) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 kwietnia 2016 r., Österreichische Post/Komisja, T-463/14, EU:T:2016:243, pkt 28.

(12) Zob. przypis 6.

(13) Pismo wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., ostatni akapit na s. 3 i pierwsze trzy akapity na s. 4.

(14) Pismo władz fińskich z dnia 26 września 2016 r., s. 3.

(15) Decyzja nr 267/61/94 z dnia 5 września 2000 r., decyzja nr 021/81/2000 z dnia 8 marca 2001 r., s. 5, 7 i 8.

(16) Zgodnie z wnioskiem wnioskodawcy z dnia 22 stycznia 2016 r., s. 2, akapit drugi i pismem wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., s. 5., przedostatni i ostatni akapit.

(17) Pismo władz fińskich z dnia 26 września 2016 r., s. 2.

(18) Odpowiadało za 56 % całkowitego zapotrzebowania na torf w 2014 r.

(19) Wniosek, sekcja 3.1, s. 9.

(20) Pismo wnioskodawcy z dnia 6 kwietnia 2016 r., s. 14.

(21) Poniżej 1 % całkowitego zapotrzebowania na torf.

(22) Pismo władz fińskich z dnia 26 września 2016 r., s. 2; pismo wnioskodawcy z dnia 30 września 2016 r., s. 2.

(23) Pismo Komisji z dnia 2 czerwca 2016 r., s. 3.

(24) Pismo wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., s. 10.

(25) Temperatury poniżej – 20 °C, które utrzymywały się przez trzy tygodnie.

(26) Pismo wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., s. 1.

(27) Wniosek, sekcja 3.2, s. 13.

(28) Pismo wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., s. 7.

(29) Zob. przypis 28.

(30) Pismo władz fińskich z dnia 26 września 2016 r., s. 2.

(31) Dane statystyczne Finlandii: http://pxweb2.stat.fi/sahkoiset_julkaisut/energia2015/html/engl0002.htm

(32) Pomoc państwa SA.42218 (2015/N) – Finlandia: pomoc operacyjna dla elektrowni zasilanych zrębkami; C(2016) 976; pomoc państwa SA.31204(2011/N) – Finlandia: pomoc operacyjna dla małych elektrociepłowni opalanych drewnem i elektrowni zasilanych zrębkami; C(2011) 1950 (Dz.U. C 153 z 24.5.2011, s. 2).

(33) http://ec.europa.eu/transparency/regdoc/rep/1/2015/PL/1-2015-293-PL-F1-1-ANNEX-1.PDF, s. 2.

(34) Pismo wnioskodawcy z dnia 26 sierpnia 2016 r., s. 5.

(35) Dekret rządowy w sprawie dotacji związanej z produkcją energii ze źródeł odnawialnych.

(36) Ustawa zmieniająca dodatek do ustawy w sprawie akcyzy na energię elektryczną i niektóre paliwa (1724/2015).

(37) Decyzja NCA nr 021/81/00 z dnia 8 marca 2001 r.

(38) Pismo wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., s. 13.

(39) Pismo władz fińskich z dnia 26 września 2016 r., s. 2.

(40) Decyzja nr 021/81/2000 z dnia 8 marca 2001 r., s. 9.

(41) Pismo władz fińskich z dnia 26 września 2016 r., s. 3.

(42) Pismo wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., s. 12.

(43) Zob. przypis 41.

(44) Zob. przypis 40.

(45) Pismo władz fińskich z dnia 26 września 2016 r., s. 3 i opinia NCA z dnia 2 listopada 2011 r., s. 3.

(46) Decyzja wykonawcza Komisji 2011/306/UE z dnia 20 maja 2011 r. stanowiąca, że art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady koordynującej procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych nie ma zastosowania do górnictwa węgla kamiennego w Republice Czeskiej (Dz.U. L 137 z 25.5.2011, s. 55).

(47) […] informacje poufne

(48) Wniosek, s. 15 i 17.

(49) Pismo wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., s. 6.

(50) Te dwa wyjątki nie są problematyczne, ponieważ w pierwszym przypadku elektrownia znajduje się w tej samej lokalizacji co inne elektrownie, w której Vapo ma mały udział w rynku, a w drugim przypadku elektrownia jest jedną z najmniejszych.

(51) Udział w rynku w oparciu o dane z 2014 r.

(52) Udział w rynku w oparciu o dane z 2013 r.

(53) Pismo wnioskodawcy z dnia 6 kwietnia 2016 r., s. 13.

(54) Odsetek całkowitego zapotrzebowania na torf, za który odpowiada 20 największych użytkowników torfu, wynosi 56 %.

(55) Pismo wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2016 r., s. 3.

25.1.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 19/42

DECYZJA KOMISJI (UE) 2017/123

z dnia 24 stycznia 2017 r.

zmieniająca załącznik do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Układ monetarny pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory z dnia 30 czerwca 2011 r., w szczególności jego art. 8 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 8 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory (zwanego dalej „układem monetarnym”) zobowiązuje Księstwo Andory do wdrożenia aktów prawnych i przepisów UE dotyczących banknotów i monet euro, bankowości i finansów, zapobiegania praniu pieniędzy, oszustwom i fałszowaniu gotówkowych i bezgotówkowych środków płatniczych, medali i żetonów oraz wymogów sprawozdawczości statystycznej. Te akty prawne i przepisy wymieniono w załączniku do układu monetarnego.

(2)	Komisja dokonuje zmiany tego załącznika corocznie w celu uwzględnienia odpowiednich nowych aktów prawnych i przepisów UE oraz zmian w obowiązujących aktach i przepisach.

(3)	Przyjęto kilka istotnych nowych aktów prawnych i przepisów UE oraz zmian obowiązujących aktów prawnych, należy więc je dodać do załącznika.

(4)	W związku z tym należy odpowiednio zmienić załącznik do układu monetarnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory zastępuje się załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

	PRZEPISY WYMAGAJĄCE WDROŻENIA	TERMIN WDROŻENIA
	Zapobieganie praniu pieniędzy
1	Decyzja ramowa Rady 2005/212/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie konfiskaty korzyści, narzędzi i mienia pochodzących z przestępstwa (Dz.U. L 68 z 15.3.2005, s. 49)	31 marca 2015 r. (1)
2	Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15)	30 września 2013 r.
	zmieniona:
3	dyrektywą 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniającą dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylającą dyrektywę 97/5/WE (Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1);
4	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/20/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2005/60/WE w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 76 z 19.3.2008, s. 46);
5	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniającą dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylającą dyrektywę 2000/46/WE (Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7);
6	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120)
	uzupełniona:
7	decyzją Rady 2000/642/WSiSW z dnia 17 października 2000 r. dotyczącą uzgodnień w sprawie współpracy pomiędzy jednostkami wywiadu finansowego państw członkowskich w odniesieniu do wymiany informacji (Dz.U. L 271 z 24.10.2000, s. 4);
8	decyzją ramową Rady 2001/500/WSiSW z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie prania brudnych pieniędzy oraz identyfikacji, wykrywania, zamrożenia, zajęcia i konfiskaty narzędzi oraz zysków pochodzących z przestępstwa (Dz.U. L 182 z 5.7.2001, s. 1);
9	rozporządzeniem (WE) nr 1889/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych do Wspólnoty lub wywożonych ze Wspólnoty (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 9);
10	dyrektywą Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiającą środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie (Dz.U. L 214 z 4.8.2006, s. 29);
11	rozporządzeniem (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1);
12	decyzją Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącą współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem (Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 103)
13	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej (Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 39)	1 listopada 2016 r. (2)
14	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/847 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 1)	1 października 2017 r. (3)
15	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73)	1 października 2017 r. (3)
	Zapobieganie oszustwom i fałszowaniu środków płatniczych
16	Decyzja ramowa Rady 2001/413/WSiSW z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie zwalczania fałszowania i oszustw związanych z bezgotówkowymi środkami płatniczymi (Dz.U. L 149 z 2.6.2001, s. 1)	30 września 2013 r.
17	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 181 z 4.7.2001, s. 6)	30 września 2013 r.
	zmienione:
18	rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1338/2001 ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 17 z 22.1.2009, s. 1)
19	Decyzja Rady 2001/887/WSiSW z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 329 z 14.12.2001, s. 1)	30 września 2013 r.
20	Decyzja Rady 2003/861/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. dotycząca analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro (Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 44)	30 września 2013 r.
21	Rozporządzenie Rady (WE) nr 2182/2004 z dnia 6 grudnia 2004 r. dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro (Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 1)	30 września 2013 r.
	zmienione:
22	rozporządzeniem Rady (WE) nr 46/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 2182/2004 dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro (Dz.U. L 17 z 22.1.2009, s. 5)
23	Decyzja Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiająca Europejski Urząd Policji (Europol) (Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37)	30 września 2013 r.
24	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/62/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie prawnokarnych środków ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem, zastępująca decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW (Dz.U. L 151 z 21.5.2014, s. 1)	30 czerwca 2016 r. (2)
	Przepisy dotyczące banknotów i monet euro
25	Rozporządzenie Rady (WE) nr 2532/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące uprawnień Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji (Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 4)	30 września 2014 r. (1)
26	Konkluzje Rady z dnia 23 listopada 1998 r. oraz z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie monet kolekcjonerskich	31 marca 2013 r.
27	Konkluzje Rady z dnia 10 maja 1999 r. w sprawie systemu zarządzania jakością w odniesieniu do monet euro	31 marca 2013 r.
28	Komunikat Komisji 2001/C-318/03 z dnia 22 października 2001 r. w sprawie ochrony praw autorskich do projektów wspólnych stron monet euro (C(2001) 600 final) (Dz.U. C 318 z 13.11.2001, s. 3)	31 marca 2013 r.
29	Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2003/5 z dnia 20 marca 2003 r. w sprawie egzekwowania środków przeciwdziałających niedozwolonej reprodukcji banknotów euro oraz w sprawie wymiany i wycofywania z obiegu banknotów euro (Dz.U. L 78 z 25.3.2003, s. 20)	31 marca 2013 r.
	zmienione:
30	wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/11 z dnia 19 kwietnia 2013 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2003/5 w sprawie egzekwowania środków przeciwdziałających niedozwolonej reprodukcji banknotów euro oraz w sprawie wymiany i wycofywania z obiegu banknotów euro (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 43)	30 września 2014 r. (1)
31	Zalecenie Komisji 2009/23/WE z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych rewersów i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (C(2008) 8625) (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52)	31 marca 2013 r.
32	Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2010/14 z dnia 16 września 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (Dz.U. L 267 z 9.10.2010, s. 1)	30 września 2013 r.
	zmieniona:
33	decyzją Europejskiego Banku Centralnego EBC/2012/19 z dnia 7 września 2012 r. zmieniającą decyzję EBC/2010/14 w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (Dz.U. L 253 z 20.9.2012, s. 19)	30 września 2014 r. (1)
34	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1210/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności monet euro oraz postępowania z monetami euro nienadającymi się do obiegu (Dz.U. L 339 z 22.12.2010, s. 1)	31 marca 2013 r.
35	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1214/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zawodowego, transgranicznego transportu drogowego gotówki euro między państwami członkowskimi należącymi do strefy euro (Dz.U. L 316 z 29.11.2011, s. 1)	31 marca 2015 r. (1)
36	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 651/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie emisji monet euro (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 135)	30 września 2014 r. (1)
37	Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/10 z dnia 19 kwietnia 2013 r. w sprawie nominałów, parametrów, reprodukcji, wymiany i wycofania banknotów euro (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 37)	30 września 2014 r. (1)
38	Rozporządzenie Rady (UE) nr 729/2014 z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie nominałów i parametrów technicznych monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 194 z 2.7.2014, s. 1)	30 września 2014 r. (2)
	Prawodawstwo w dziedzinie bankowości i finansów
39	Dyrektywa Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych (Dz.U. L 372 z 31.12.1986, s. 1)	31 marca 2016 r.
	zmieniona:
40	dyrektywą 2001/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. zmieniającą dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG oraz 86/635/EWG w zakresie zasad oceny rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, a także banków oraz innych instytucji finansowych (Dz.U. L 283 z 27.10.2001, s. 28);
41	dyrektywą 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2003 r. zmieniającą dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG, 86/635/EWG i 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, banków i innych instytucji finansowych oraz zakładów ubezpieczeń (Dz.U. L 178 z 17.7.2003, s. 16);
42	dyrektywą 2006/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, 83/349/EWG w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, 86/635/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych oraz 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 1)
43	Dyrektywa Rady 89/117/EWG z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie obowiązków w zakresie publikacji odnoszących się do rocznych sprawozdań finansowych oddziałów, utworzonych w państwie członkowskim, instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę poza tym państwem członkowskim (Dz.U. L 44 z 16.2.1989, s. 40)	31 marca 2018 r.
44	Dyrektywa 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów (Dz.U. L 84 z 26.3.1997, s. 22)	31 marca 2018 r.
45	Dyrektywa 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych (Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45)	31 marca 2018 r.
	zmieniona:
46	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/44/WE z dnia 6 maja 2009 r. zmieniającą dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych (Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 37);
47	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120);
48	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1);
49	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniającym dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1)	31 marca 2018 r. z wyjątkiem art. 3 ust. 1: 1 lutego 2023 r. i od 1 lutego 2025 r. (3)
50	Dyrektywa 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych (Dz.U. L 125 z 5.5.2001, s. 15)	31 marca 2018 r.
	zmieniona:
51	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190)
52	Dyrektywa 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych (Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 43)	31 marca 2018 r.
	zmieniona:
53	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/44/WE z dnia 6 maja 2009 r. zmieniającą dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych (Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 37);
54	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190)
55	Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1)	31 marca 2018 r.
	zmieniona:
56	dyrektywą 2005/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2005 r. zmieniającą dyrektywy Rady 73/239/EWG, 85/611/EWG, 91/675/EWG, 92/49/EWG i 93/6/EWG oraz dyrektywy 94/19/WE, 98/78/WE, 2000/12/WE, 2001/34/WE, 2002/83/WE i 2002/87/WE w celu ustanowienia nowej struktury organizacyjnej komitetów w sektorze usług finansowych (Dz.U. L 79 z 24.3.2005, s. 9);
57	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/25/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 81 z 20.3.2008, s. 40);
58	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120);
59	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/89/UE z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/78/WE, 2002/87/WE, 2006/48/WE i 2009/138/WE w odniesieniu do dodatkowego nadzoru nad podmiotami finansowymi konglomeratu finansowego (Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 113);
60	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338)	30 września 2017 r.
	uzupełniona:
61	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/2303 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającym dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających definicje i koordynowanie dodatkowego nadzoru nad koncentracją ryzyka i transakcji dokonywanych między przedsiębiorstwami należącymi do tej samej grupy (Dz.U. L 326 z 11.12.2015, s. 34)	31 marca 2018 r. (4)
62	Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1)	31 marca 2018 r.
	zmieniona:
63	dyrektywą 2006/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. zmieniającą dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do niektórych terminów (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 60);
64	dyrektywą 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. zmieniającą dyrektywę Rady 92/49/EWG oraz dyrektywy 2002/83/WE, 2004/39/WE, 2005/68/WE i 2006/48/WE w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w podmiotach sektora finansowego (Dz.U. L 247 z 21.9.2007, s. 1);
65	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/10/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 76 z 19.3.2008, s. 33);
66	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120)
	uzupełniona:
67	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającym środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1);
68	dyrektywą Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającą środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 26)
69	Dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniająca dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylająca dyrektywę 97/5/WE (Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1)	31 marca 2016 r.
	zmieniona:
70	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/111/WE z dnia 16 września 2009 r. zmieniającą dyrektywy 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2007/64/WE w odniesieniu do banków powiązanych z centralnymi instytucjami, niektórych pozycji funduszy własnych, dużych ekspozycji, uzgodnień w zakresie nadzoru oraz zarządzania w sytuacji kryzysowej (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 97);
71	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338)	30 września 2017 r. (3)
72	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 (Dz.U. L 266 z 9.10.2009, s. 11)	31 marca 2018 r.
	zmienione:
73	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającym wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 924/2009 (Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 22)
74	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniająca dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylająca dyrektywę 2000/46/WE (Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7)	31 marca 2016 r.
	zmieniona:
75	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338);	30 września 2017 r. (3)
76	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającą dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającą dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35)	30 września 2018 r. (4)
77	Rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162)	31 marca 2016 r.
78	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1)	31 marca 2016 r.
79	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12)	31 marca 2016 r.
	zmienione:
80	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1022/2013 z dnia 22 października 2013 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego) w odniesieniu do powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 1024/2013 (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 5);
81	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającą dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 34);
82	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190);
83	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającym jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225 z 30.7.2014, s. 1);
84	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającą dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającą dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35)
85	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84)	31 marca 2016 r.
	zmienione:
86	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1);
87	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie ustanowienia unijnego programu wspierania określonych działań w dziedzinach sprawozdawczości finansowej i badania sprawozdań finansowych na lata 2014–2020 oraz uchylającym decyzję nr 716/2009/WE (Dz.U. L 105 z 8.4.2014, s. 1);
88	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/51/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniającą dyrektywy 2003/71/WE i 2009/138/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010 w zakresie uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 1)
89	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120)	31 marca 2016 r.
	zmieniona:
90	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338);	30 września 2017 r. (3)
91	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349)	31 grudnia 2020 r. (3)
92	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1)	30 września 2019 r. (1)
	zmienione:
93	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1);
94	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1002/2013 z dnia 12 lipca 2013 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do wykazu podmiotów, do których rozporządzenie to nie ma zastosowania (Dz.U. L 279 z 19.10.2013, s. 2);
95	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190);
96	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84);
97	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającą rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73);
98	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1515 z dnia 5 czerwca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do przedłużenia okresów przejściowych związanych z systemami programów emerytalnych (Dz.U. L 239 z 15.9.2015, s. 63);	30 września 2019 r. (4)
99	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1)	30 września 2019 r. (4)
	uzupełnione:
100	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1247/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 20);
101	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1248/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące formatu wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 30);
102	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1249/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące formatu dokumentacji, która ma być zachowywana przez kontrahentów centralnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 32);
103	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 148/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 1);
104	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania, rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 11);
105	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 150/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 25);
106	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 151/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających dane, które mają być publikowane i udostępniane przez repozytoria transakcji, a także standardy operacyjne dotyczące agregowania i porównywania danych oraz dostępu do tych danych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 33);
107	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 152/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów kapitałowych obowiązujących partnerów centralnych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 37);
108	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 41);
109	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 876/2013 z dnia 28 maja 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących kolegiów ds. kontrahentów centralnych (Dz.U. L 244 z 13.9.2013, s. 19);	30 września 2019 r. (2)
110	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1003/2013 z dnia 12 lipca 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do opłat pobieranych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od repozytoriów transakcji (Dz.U. L 279 z 19.10.2013, s. 4);	30 września 2019 r. (2)
111	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 285/2014 z dnia 13 lutego 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących bezpośredniego, znaczącego i przewidywalnego skutku kontraktów wewnątrz Unii oraz zapobiegania obchodzeniu przepisów i wymogów (Dz.U. L 85 z 21.3.2014, s. 1);	30 września 2019 r. (2)
112	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 667/2014 z dnia 13 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do przepisów proceduralnych dotyczących grzywien nakładanych na repozytoria transakcji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, w tym przepisów dotyczących prawa do obrony i przepisów tymczasowych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 31);	30 września 2019 r. (2)
113	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 484/2014 z dnia 12 maja 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do hipotetycznego kapitału kontrahenta centralnego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 138 z 13.5.2014, s. 57);	30 września 2019 r. (2)
114	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/880 z dnia 4 czerwca 2015 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 143 z 9.6.2015, s. 7);	30 września 2019 r. (3)
115	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/2205 z dnia 6 sierpnia 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących obowiązku rozliczania (Dz.U. L 314 z 1.12.2015, s. 13);	30 września 2019 r. (4)
116	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/592 z dnia 1 marca 2016 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących obowiązku rozliczania (Dz.U. L 103 z 19.4.2016, s. 5)	30 września 2019 r. (4)
117	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1)	30 września 2017 r. (1)
	zmienione:
118	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/62 z dnia 10 października 2014 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wskaźnika dźwigni (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 37)
	uzupełnione:
119	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1423/2013 z dnia 20 grudnia 2013 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w zakresie wymogów dotyczących ujawniania informacji na temat funduszy własnych instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 355 z 31.12.2013, s. 60);	30 września 2017 r. (2)
120	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 183/2014 z dnia 20 grudnia 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia sposobu obliczania korekt z tytułu szczególnego i ogólnego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 57 z 27.2.2014, s. 3);	30 września 2017 r. (2)
121	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 241/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 8)	30 września 2017 r. (2)
	zmienionym:
122	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/488 z dnia 4 września 2014 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 w odniesieniu do obowiązujących firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na stałych kosztach pośrednich (Dz.U. L 78 z 24.3.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
123	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/850 z dnia 30 stycznia 2015 r. w sprawie zmiany rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014 uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 135 z 2.6.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
124	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/923 z dnia 11 marca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 150 z 17.6.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
125	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 342/2014 z dnia 21 stycznia 2014 r. uzupełniającym dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących stosowania metod obliczania wymogów adekwatności kapitałowej w odniesieniu do konglomeratów finansowych (Dz.U. L 100 z 3.4.2014, s. 1);	30 września 2017 r. (2)
126	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 523/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych służących określeniu, czym jest bliska odpowiedniość między wartością obligacji zabezpieczonych instytucji a wartością aktywów instytucji (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 4);	30 września 2017 r. (2)
127	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 525/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących definicji rynku (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 15);	30 września 2017 r. (2)
128	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 526/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ustalania wskaźnika zastępczego spreadu i ograniczonej liczby mniejszych portfeli w odniesieniu do ryzyka korekty wyceny kredytowej (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 17);	30 września 2017 r. (2)
129	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 528/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ryzyka związanego z opcjami innego niż ryzyko delta w ramach standardowego podejścia do ryzyka rynkowego (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 29);	30 września 2017 r. (2)
130	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 529/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących oceny istotności rozszerzeń i zmian metody wewnętrznych ratingów oraz metody zaawansowanego pomiaru (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 36)	30 września 2017 r. (2)
	zmienionym:
131	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/942 z dnia 4 marca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 529/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących oceny istotności rozszerzeń i zmian metod wewnętrznych przy obliczaniu wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego (Dz.U. L 154 z 19.6.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (4)
132	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 625/2014 z dnia 13 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w drodze regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi dla instytucji inwestujących, instytucji sponsorujących, pierwotnych kredytodawców oraz instytucji inicjujących w odniesieniu do ekspozycji z tytułu przeniesionego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 174 z 13.6.2014, s. 16);	30 września 2017 r. (2)
133	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1);	30 września 2017 r. (2)
134	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 602/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w celu ułatwienia konwergencji praktyk nadzorczych w odniesieniu do stosowania dodatkowej wagi ryzyka zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 166 z 5.6.2014, s. 22);	30 września 2017 r. (2)
135	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 945/2014 z dnia 4 września 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące stosownych indeksów o odpowiednim poziomie dywersyfikacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 265 z 5.9.2014, s. 3);	30 września 2017 r. (3)
136	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1030/2014 z dnia 29 września 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do jednolitych formatów i dat do celów ujawniania wartości stosowanych do określania globalnych instytucji o znaczeniu systemowym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 284 z 30.9.2014, s. 14);	30 września 2017 r. (3)
137	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1187/2014 z dnia 2 października 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych mających na celu ustalenie ogólnej ekspozycji wobec danego klienta lub grupy powiązanych klientów w odniesieniu do transakcji dotyczących aktywów bazowych (Dz.U. L 324 z 7.11.2014, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
138	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
139	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/79 z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do obciążenia aktywów, jednolitego modelu punktów danych i zasad walidacji (Dz.U. L 14 z 21.1.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
140	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/585 z dnia 18 grudnia 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia okresów ryzyka w związku z uzupełnieniem zabezpieczenia (Dz.U. L 98 z 15.4.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
141	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/227 z dnia 9 stycznia 2015 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 48 z 20.2.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
142	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/233 z dnia 13 lutego 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut, w przypadku których definicja aktywów przyjmowanych przez bank centralny jako zabezpieczenie jest bardzo wąska zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 39 z 14.2.2015, s. 11);	30 września 2017 r. (3)
143	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/923 z dnia 11 marca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 150 z 17.6.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (3)
144	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/880 z dnia 4 czerwca 2015 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 143 z 9.6.2015, s. 7);	30 września 2017 r. (3)
145	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1555 z dnia 28 maja 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ujawniania informacji na temat przestrzegania przez instytucje wymogu w zakresie bufora antycyklicznego zgodnie z art. 440 (Dz.U. L 244 z 19.9.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (4)
146	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1556 z dnia 11 czerwca 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących przejściowego stosowania podejścia IRB do ekspozycji kapitałowych (Dz.U. L 244 z 19.9.2015, s. 9);	30 września 2017 r. (4)
147	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1798 z dnia 2 lipca 2015 r. w sprawie sprostowania rozporządzenia delegowanego (UE) nr 625/2014 uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w drodze regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi dla instytucji inwestujących, instytucji sponsorujących, pierwotnych kredytodawców oraz instytucji inicjujących w odniesieniu do ekspozycji z tytułu przeniesionego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 263 z 8.10.2015, s. 12);	30 września 2017 r. (4)
148	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1278 z dnia 9 lipca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do instrukcji, wzorów i definicji (Dz.U. L 205 z 31.7.2015, s. 1);	30 września 2017 r. (4)
149	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/100 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne określające procedurę wspólnej decyzji w odniesieniu do wniosków o niektóre zezwolenia w zakresie nadzoru ostrożnościowego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 45);	30 września 2017 r. (4)
150	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/101 z dnia 26 października 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ostrożnej wyceny zgodnie z art. 105 ust. 14 (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 54);	30 września 2017 r. (4)
151	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2197 z dnia 27 listopada 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut silnie ze sobą skorelowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 313 z 28.11.2015, s. 30);	30 września 2017 r. (4)
152	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2344 z dnia 15 grudnia 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut z ograniczeniami dostępności aktywów płynnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 330 z 16.12.2015, s. 26);	30 września 2017 r. (4)
153	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/322 z dnia 10 lutego 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto (Dz.U. L 64 z 10.3.2016, s. 1);	30 września 2017 r. (4)
154	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/200 z dnia 15 lutego 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 39 z 16.2.2016, s. 5);	30 września 2017 r. (4)
155	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/313 z dnia 1 marca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 w odniesieniu do dodatkowych wskaźników monitorowania na potrzeby sprawozdawczości w zakresie płynności (Dz.U. L 60 z 5.3.2016, s. 5);	30 września 2017 r. (4)
156	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/428 z dnia 23 marca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do sprawozdawczości w zakresie wskaźnika dźwigni (Dz.U. L 83 z 31.3.2016, s. 1);	30 września 2017 r. (4)
157	decyzją Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie ram koordynacji dotyczących powiadamiania przez odpowiednie organy o krajowych środkach polityki makroostrożnościowej, przedstawiania opinii i wydawania zaleceń przez ERRS oraz uchylającą decyzję ERRS/2014/2 (ERRS/2015/4) (Dz.U. C 97 z 12.3.2016, s. 28)	30 września 2017 r. (4)
158	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338)	30 września 2017 r. (1)
	zmieniona:
159	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190)
	uzupełniona:
160	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 604/2014 z dnia 4 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w odniesieniu do kryteriów jakościowych i właściwych kryteriów ilościowych ustalania kategorii pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka instytucji (Dz.U. L 167 z 6.6.2014, s. 30);	30 września 2017 r. (2)
161	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 524/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających informacje, które właściwe organy państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich przekazują sobie nawzajem (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 6);	30 września 2017 r. (2)
162	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 527/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających klasy instrumentów, które odpowiednio odzwierciedlają jakość kredytową instytucji kontynuującej działalność i są przeznaczone do wykorzystania do celów wynagrodzenia zmiennego (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 21);	30 września 2017 r. (2)
163	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 530/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w zakresie regulacyjnych standardów technicznych precyzujących istotne ekspozycje i progi w odniesieniu do wewnętrznych metod dotyczących ryzyka szczególnego w portfelu handlowym (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 50);	30 września 2017 r. (2)
164	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1152/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ustalania lokalizacji geograficznej odnośnych ekspozycji kredytowych na potrzeby obliczania specyficznych dla instytucji wskaźników bufora antycyklicznego (Dz.U. L 309 z 30.10.2014, s. 5);	30 września 2017 r. (3)
165	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 620/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do wymiany informacji między właściwymi organami państwa członkowskiego pochodzenia a właściwymi organami przyjmującego państwa członkowskiego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 172 z 12.6.2014, s. 1);	30 września 2017 r. (2)
166	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 650/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu, struktury, spisu treści i daty corocznej publikacji informacji ujawnianych przez właściwe organy zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 185 z 25.6.2014, s. 1);	30 września 2017 r. (2)
167	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 710/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące warunków stosowania procedury wspólnej decyzji na temat wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 188 z 27.6.2014, s. 19);	30 września 2017 r. (2)
168	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1222/2014 z dnia 8 października 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym (Dz.U. L 330 z 15.11.2014, s. 27);	30 września 2017 r. (3)
169	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/98 z dnia 16 października 2015 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określania ogólnych warunków funkcjonowania kolegiów organów nadzoru (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 2);	30 września 2017 r. (4)
170	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/99 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące ustalania zasad operacyjnego funkcjonowania kolegiów organów nadzoru zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 21)	30 września 2017 r. (4)
171	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 1);	30 września 2018 r. (4)
	uzupełnione:
172	dyrektywą wykonawczą Komisji (UE) 2015/2392 z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w odniesieniu do zgłaszania właściwym organom rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń tego rozporządzenia (Dz.U. L 332 z 18.12.2015, s. 126);	30 września 2018 r. (4)
173	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/347 z dnia 10 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do określonego formatu list osób mających dostęp do informacji poufnych i ich aktualizacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 65 z 11.3.2016, s. 49);	30 września 2018 r. (4)
174	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/378 z dnia 11 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do terminów, formatu i wzoru powiadomień składanych do właściwych organów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 72 z 17.3.2016, s. 1);	30 września 2018 r. (4)
175	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/522 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w kwestiach dotyczących wyłączenia niektórych organów publicznych i banków centralnych państw trzecich, okoliczności wskazujących na manipulację na rynku, progów powodujących powstanie obowiązku podania informacji do wiadomości publicznej, właściwych organów do celów powiadomień o opóźnieniach, zgody na obrót w okresach zamkniętych oraz rodzajów transakcji wykonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze podlegających obowiązkowi powiadomienia (Dz.U. L 88 z 5.4.2016, s. 1);	30 września 2018 r. (4)
176	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/523 z dnia 10 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i wzoru do celów powiadamiania o transakcjach dokonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze i podawania tych transakcji do wiadomości publicznej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 88 z 5.4.2016, s. 19)	30 września 2018 r. (4)
177	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149)	31 marca 2016 r. (2)
178	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/57/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie sankcji karnych za nadużycia na rynku (dyrektywa w sprawie nadużyć na rynku) (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 179)	30 września 2018 r. (4)
179	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190)	31 marca 2018 r. (2)
	uzupełniona:
180	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 44)	31 marca 2018 r. (3)
181	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349)	31 grudnia 2020 r. (3)
	zmieniona:
182	rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniającym dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1)	31 grudnia 2020 r. (4)
183	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84)	31 grudnia 2020 r. (3)
184	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1)	31 grudnia 2020 r. (4)
185	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1)	30 września 2019 r. (4)
186	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35)	30 września 2018 r. (4)
	Prawodawstwo w dziedzinie gromadzenia informacji statystycznych (*1)
187	Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/24 z dnia 25 lipca 2013 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych rachunków finansowych (Dz.U. L 2 z 7.1.2014, s. 34)	31 marca 2016 r. (2)
	zmienione:
188	wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/66 z dnia 26 listopada 2015 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2013/24 w sprawie wymagań w zakresie sprawozdawczości statystycznej EBC w dziedzinie kwartalnych sprawozdań finansowych (EBC/2015/40) (Dz.U. L 14 z 21.1.2016, s. 36)	31 marca 2017 r. (4)
189	Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2013/33) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 1)	31 marca 2016 r. (2)
	zmienione:
190	rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1375/2014 z dnia 10 grudnia 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2014/51) (Dz.U. L 366 z 20.12.2014, s. 77)
191	Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1072/2013 z dnia 24 września 2013 r. w sprawie statystyki stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe (EBC/2013/34) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 51)	31 marca 2016 r. (2)
	zmienione:
192	rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 756/2014 z dnia 8 lipca 2014 r. EBC/2014/30 zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1072/2013 (EBC/2013/34) w sprawie statystyki stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe (EBC/2014/30) (Dz.U. L 205 z 12.7.2014, s. 14)
193	Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/15 z dnia 4 kwietnia 2014 r. w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (Dz.U. L 340 z 26.11.2014, s. 1)	31 marca 2016 r. (2)
	zmienione:
194	wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/43 z dnia 6 listopada 2014 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (Dz.U. L 93 z 9.4.2015, s. 82);
195	wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/450 z dnia 4 grudnia 2015 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (EBC/2015/44) (Dz.U. L 86 z 1.4.2016, s. 42)	31 marca 2017 r. (4)

(1) W 2013 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 4 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory z dnia 30 czerwca 2011 r.

(2) W 2014 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 4 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory z dnia 30 czerwca 2011 r.

(3) W 2015 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 4 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory z dnia 30 czerwca 2011 r.

(4) W 2016 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 4 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory z dnia 30 czerwca 2011 r.

(*1) Zgodnie z wzorem uproszczonej sprawozdawczości statystycznej.”

25.1.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 19/64

DECYZJA KOMISJI (UE) 2017/124

z dnia 24 stycznia 2017 r.

w sprawie zmiany załącznika do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Państwem Watykańskim

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Układ monetarny pomiędzy Unią Europejską a Państwem Watykańskim z dnia 17 grudnia 2009 r., w szczególności jego art. 8 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 8 ust. 1 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Państwem Watykańskim („układ monetarny”) zobowiązuje Państwo Watykańskie do wdrożenia aktów prawnych i przepisów unijnych dotyczących banknotów i monet euro, zapobiegania praniu pieniędzy, oszustwom i fałszowaniu gotówkowych i bezgotówkowych środków płatniczych, medali i żetonów oraz wymogów sprawozdawczości statystycznej. Te akty prawne i przepisy wymieniono w załączniku do układu monetarnego.

(2)	Komisja dokonuje zmiany załącznika do układu monetarnego corocznie w celu uwzględnienia odpowiednich nowych aktów prawnych i przepisów unijnych oraz zmian w obowiązujących aktach i przepisach.

(3)	Przyjęto kilka istotnych nowych aktów prawnych i przepisów UE oraz zmian obowiązujących aktów prawnych, należy więc je dodać do załącznika.

(4)	W związku z tym należy odpowiednio zmienić załącznik do układu monetarnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Państwem Watykańskim zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

	PRZEPISY WYMAGAJĄCE WDROŻENIA	TERMIN WDROŻENIA
	Zapobieganie praniu pieniędzy
1	Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15) (*1)	31 grudnia 2010 r.
	zmieniona:
2	dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/20/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2005/60/WE w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 76 z 19.3.2008, s. 46)
	uzupełniona:
3	decyzją ramową Rady 2001/500/WSiSW z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie prania brudnych pieniędzy oraz identyfikacji, wykrywania, zamrożenia, zajęcia i konfiskaty narzędzi oraz zysków pochodzących z przestępstwa (Dz.U. L 182 z 5.7.2001, s. 1)
4	rozporządzeniem (WE) nr 1889/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych do Wspólnoty lub wywożonych ze Wspólnoty (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 9)
5	dyrektywą Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiającą środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie (Dz.U. L 214 z 4.8.2006, s. 29) (*2)
6	rozporządzeniem (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1)
7	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej (Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 39)	31 grudnia 2016 r. (2)
8	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/847 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 1)	31 grudnia 2017 r. (3)
9	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73)	31 grudnia 2017 r. (3)
	Zapobieganie oszustwom i fałszowaniu środków płatniczych
10	Decyzja ramowa Rady 2001/413/WSiSW z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie zwalczania fałszowania i oszustw związanych z bezgotówkowymi środkami płatniczymi (Dz.U. L 149 z 2.6.2001, s. 1)	31 grudnia 2010 r.
11	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 181 z 4.7.2001, s. 6)	31 grudnia 2010 r.
	zmienione:
12	rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1338/2001 ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 17 z 22.1.2009, s. 1)
13	Rozporządzenie Rady (WE) nr 2182/2004 z dnia 6 grudnia 2004 r. dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro (Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 1)	31 grudnia 2010 r.
	zmienione:
14	rozporządzeniem Rady (WE) nr 46/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 2182/2004 dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro (Dz.U. L 17 z 22.1.2009, s. 5)
15	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/62/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie prawnokarnych środków ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem, zastępująca decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW (Dz.U. L 151 z 21.5.2014, s. 1)	31 grudnia 2016 r. (2)
	Przepisy dotyczące banknotów i monet euro
16	Konkluzje Rady z dnia 23 listopada 1998 r. oraz z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie monet kolekcjonerskich	31 grudnia 2010 r.
17	Konkluzje Rady z dnia 10 maja 1999 r. w sprawie systemu zarządzania jakością w odniesieniu do monet euro	31 grudnia 2010 r.
18	Komunikat Komisji z dnia 22 października 2001 r. w sprawie ochrony praw autorskich do projektów wspólnych stron monet euro (C(2001) 600 final) (Dz.U. C 318 z 13.11.2001, s. 3)	31 grudnia 2010 r.
19	Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2003/5 z dnia 20 marca 2003 r. w sprawie egzekwowania środków przeciwdziałających niedozwolonej reprodukcji banknotów euro oraz w sprawie wymiany i wycofywania z obiegu banknotów euro (Dz.U. L 78 z 25.3.2003, s. 20)	31 grudnia 2010 r.
	zmienione:
20	wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/11 z dnia 19 kwietnia 2013 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2003/5 w sprawie egzekwowania środków przeciwdziałających niedozwolonej reprodukcji banknotów euro oraz w sprawie wymiany i wycofywania z obiegu banknotów euro (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 43)	31 grudnia 2014 r. (1)
21	Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2010/14 z dnia 16 września 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (Dz.U. L 267 z 9.10.2010, s. 1)	31 grudnia 2012 r.
	zmieniona:
22	decyzją Europejskiego Banku Centralnego EBC/2012/19 z dnia 7 września 2012 r. (Dz.U. L 253 z 20.9.2012, s. 19)	31 grudnia 2013 r. (1)
23	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1210/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności monet euro oraz postępowania z monetami euro nienadającymi się do obiegu (Dz.U. L 339 z 22.12.2010, s. 1)	31 grudnia 2012 r.
24	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 651/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie emisji monet euro (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 135)	31 grudnia 2013 r. (1)
25	Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/10 z dnia 19 kwietnia 2013 r. w sprawie nominałów, parametrów, reprodukcji, wymiany i wycofania banknotów euro (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 37)	31 grudnia 2014 r. (1)
26	Rozporządzenie Rady (UE) nr 729/2014 z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie nominałów i parametrów technicznych monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 194 z 2.7.2014, s. 1)	31 grudnia 2013 r. (2)

Sekcja załącznika do układu monetarnego zgodnie z doraźnym uzgodnieniem wspólnego komitetu na wniosek Stolicy Apostolskiej oraz Państwa Watykańskiego o włączenie odpowiednich przepisów mających zastosowanie do podmiotów prowadzących profesjonalną działalność finansową

	Odpowiednie części następujących instrumentów prawnych	Termin wdrożenia
27	Dyrektywa Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych (Dz.U. L 372 z 31.12.1986, s. 1)	31 grudnia 2016 r. (2)
	zmieniona:
28	dyrektywą 2001/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. (Dz.U. L 283 z 27.10.2001, s. 28)
29	dyrektywą 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2003 r. (Dz.U. L 178 z 17.7.2003, s. 16)
30	dyrektywą 2006/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 1)
31	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338)	31 grudnia 2017 r. (2)
32	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1)	31 grudnia 2017 r. (2)
	zmienione:
33	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/62 z dnia 10 października 2014 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wskaźnika dźwigni (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 37)	31 grudnia 2017 r. (3)
	uzupełnione:
34	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 241/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 8)	31 grudnia 2017 r. (3)
	zmienionym:
35	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/923 z dnia 11 marca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 150 z 17.6.2015, s. 1)	31 grudnia 2017 r. (3)
36	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1)	31 grudnia 2017 r. (3)
37	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 1)	30 września 2018 r. (4)
	uzupełnione:
38	dyrektywą wykonawczą Komisji (UE) 2015/2392 z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w odniesieniu do zgłaszania właściwym organom rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń tego rozporządzenia (Dz.U. L 332 z 18.12.2015, s. 126)	30 września 2018 r. (4)
39	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/347 z dnia 10 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do określonego formatu list osób mających dostęp do informacji poufnych i ich aktualizacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 65 z 11.3.2016, s. 49)	30 września 2018 r. (4)
40	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/378 z dnia 11 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do terminów, formatu i wzoru powiadomień składanych do właściwych organów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 72 z 17.3.2016, s. 1)	30 września 2018 r. (4)
41	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/522 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w kwestiach dotyczących wyłączenia niektórych organów publicznych i banków centralnych państw trzecich, okoliczności wskazujących na manipulację na rynku, progów powodujących powstanie obowiązku podania informacji do wiadomości publicznej, właściwych organów do celów powiadomień o opóźnieniach, zgody na obrót w okresach zamkniętych oraz rodzajów transakcji wykonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze podlegających obowiązkowi powiadomienia (Dz.U. L 88 z 5.4.2016, s. 1)	30 września 2018 r. (4)
42	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/523 z dnia 10 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i wzoru do celów powiadamiania o transakcjach dokonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze i podawania tych transakcji do wiadomości publicznej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 88 z 5.4.2016, s. 19)	30 września 2018 r. (4)
43	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/57/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie sankcji karnych za nadużycia na rynku (dyrektywa w sprawie nadużyć na rynku) (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 179)	30 września 2018 r. (4)
	Prawodawstwo w dziedzinie gromadzenia informacji statystycznych
44	Wytyczne EBC/2013/24 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 25 lipca 2013 r. w sprawie wymagań w zakresie sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych sprawozdań finansowych (Dz.U. L 2 z 7.1.2014, s. 34)	31 grudnia 2016 r. (2)
	zmienione:
45	wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/66 z dnia 26 listopada 2015 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2013/24 w sprawie wymagań w zakresie sprawozdawczości statystycznej EBC w dziedzinie kwartalnych sprawozdań finansowych (EBC/2015/40) (Dz.U. L 14 z 21.1.2016, s. 36)	31 marca 2017 r. (4)
46	Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2013/33) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 1)	31 grudnia 2016 r. (2)
	zmienione:
47	rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1375/2014 z dnia 10 grudnia 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2014/51) (Dz.U. L 366 z 20.12.2014, s. 77)
48	Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1072/2013 z dnia 24 września 2013 r. w sprawie statystyki stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe (EBC/2013/34) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 51)	31 grudnia 2016 r. (2)
	zmienione:
49	rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 756/2014 z dnia 8 lipca 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1072/2013 (EBC/2013/34) w sprawie statystyki stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe (EBC/2014/30) (Dz.U. L 205 z 12.7.2014, s. 14)
50	Wytyczne EBC/2014/15 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 4 kwietnia 2014 r. w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (Dz.U. L 340 z 26.11.2014, s. 1)	31 grudnia 2016 r. (2)
	zmienione:
51	wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/43 z dnia 6 listopada 2014 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (Dz.U. L 93 z 9.4.2015, s. 82)
52	wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/450 z dnia 4 grudnia 2015 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (EBC/2015/44) (Dz.U. L 86 z 1.4.2016, s. 42)	31 marca 2017 r. (4)

(1) Terminy te uzgodnił wspólny komitet w 2013 r.

(2) Terminy te uzgodnił wspólny komitet w 2014 r.

(3) Terminy te uzgodnił wspólny komitet w 2015 r.

(4) Terminy te uzgodnił wspólny komitet w 2016 r.

(*1) Dyrektywa 2005/60/WE została uchylona dyrektywą (UE) 2015/849, ale nadal pozostaje w załączniku do momentu upływu terminu przyjętego na transpozycję dyrektywy (UE) 2015/849.

(*2) Dyrektywa Komisji 2006/70/WE została uchylona dyrektywą (UE) 2015/849, ale nadal pozostaje w załączniku do momentu upływu terminu przyjętego na transpozycję dyrektywy (UE) 2015/849.”

25.1.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 19/71

DECYZJA KOMISJI (UE) 2017/125

z dnia 24 stycznia 2017 r.

w sprawie zmiany załącznika do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Układ monetarny pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r., w szczególności jego art. 8 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 8 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino („układ monetarny”) zobowiązuje Republikę San Marino do wdrożenia aktów prawnych i przepisów UE dotyczących banknotów i monet euro, bankowości i finansów, zapobiegania praniu pieniędzy, oszustwom i fałszowaniu gotówkowych i bezgotówkowych środków płatniczych, medali i żetonów oraz wymogów sprawozdawczości statystycznej. Te akty prawne i przepisy wymieniono w załączniku do układu monetarnego.

(2)	Komisja dokonuje zmiany załącznika do układu monetarnego raz w roku lub w razie potrzeby częściej w celu uwzględnienia odpowiednich nowych aktów prawnych i przepisów UE oraz zmian w obowiązujących aktach i przepisach.

(3)	Przyjęto kilka istotnych nowych aktów prawnych i przepisów UE oraz zmian obowiązujących aktów prawnych, należy więc je dodać do załącznika.

(4)	W związku z tym należy odpowiednio zmienić załącznik do układu monetarnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 stycznia 2017 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

PRZEPISY WYMAGAJĄCE WDROŻENIA

TERMIN WDROŻENIA

Zapobieganie praniu pieniędzy

Decyzja ramowa Rady 2005/212/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie konfiskaty korzyści, narzędzi i mienia pochodzących z przestępstwa (Dz.U. L 68 z 15.3.2005, s. 49)

1 października 2014 r. (1)

Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15)

1 września 2013 r.

zmieniona:

dyrektywą 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniającą dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylającą dyrektywę 97/5/WE (Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/20/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2005/60/WE w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 76 z 19.3.2008, s. 46)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniającą dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylającą dyrektywę 2000/46/WE (Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120)

uzupełniona:

decyzją Rady 2000/642/WSiSW z dnia 17 października 2000 r. dotyczącą uzgodnień w sprawie współpracy pomiędzy jednostkami wywiadu finansowego państw członkowskich w odniesieniu do wymiany informacji (Dz.U. L 271 z 24.10.2000, s. 4)

1 września 2013 r.

decyzją ramową Rady 2001/500/WSiSW z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie prania brudnych pieniędzy oraz identyfikacji, wykrywania, zamrożenia, zajęcia i konfiskaty narzędzi oraz zysków pochodzących z przestępstwa (Dz.U. L 182 z 5.7.2001, s. 1)

rozporządzeniem (WE) nr 1889/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych do Wspólnoty lub wywożonych ze Wspólnoty (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 9)

dyrektywą Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiającą środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie (Dz.U. L 214 z 4.8.2006, s. 29)

rozporządzeniem (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1)

decyzją Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącą współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem (Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 103)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej (Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 39)

1 listopada 2016 r. (2)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/847 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 1)

1 października 2017 r. (3)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73)

1 października 2017 r. (3)

Zapobieganie oszustwom i fałszowaniu środków płatniczych

Decyzja ramowa Rady 2001/413/WSiSW z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie zwalczania fałszowania i oszustw związanych z bezgotówkowymi środkami płatniczymi (Dz.U. L 149 z 2.6.2001, s. 1)

1 września 2013 r.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 181 z 4.7.2001, s. 6)

1 września 2013 r.

zmienione:

rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1338/2001 ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 17 z 22.1.2009, s. 1)

Decyzja Rady 2001/887/WSiSW z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 329 z 14.12.2001, s. 1)

1 września 2013 r.

Decyzja Rady 2003/861/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. dotycząca analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro (Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 44)

1 września 2013 r.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2182/2004 z dnia 6 grudnia 2004 r. dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro (Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 1)

1 września 2013 r.

zmienione:

rozporządzeniem Rady (WE) nr 46/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 2182/2004 dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro (Dz.U. L 17 z 22.1.2009, s. 5)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/62/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie prawnokarnych środków ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem, zastępująca decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW (Dz.U. L 151 z 21.5.2014, s. 1)

1 lipca 2016 r. (2)

Przepisy dotyczące banknotów i monet euro

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2532/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące uprawnień Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji (Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 4)

1 września 2013 r.

Konkluzje Rady z dnia 23 listopada 1998 r. oraz z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie monet kolekcjonerskich

1 września 2013 r.

Konkluzje Rady z dnia 10 maja 1999 r. w sprawie systemu zarządzania jakością w odniesieniu do monet euro

1 września 2013 r.

Komunikat Komisji z dnia 22 października 2001 r. w sprawie ochrony praw autorskich do projektów wspólnych stron monet euro (C(2001) 600 final) (Dz.U. C 318 z 13.11.2001, s. 3)

1 września 2013 r.

Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2003/5 z dnia 20 marca 2003 r. w sprawie egzekwowania środków przeciwdziałających niedozwolonej reprodukcji banknotów euro oraz w sprawie wymiany i wycofywania z obiegu banknotów euro (Dz.U. L 78 z 25.3.2003, s. 20)

1 września 2013 r.

zmienione:

wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/11 z dnia 19 kwietnia 2013 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2003/5 w sprawie egzekwowania środków przeciwdziałających niedozwolonej reprodukcji banknotów euro oraz w sprawie wymiany i wycofywania z obiegu banknotów euro (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 43)

1 października 2013 r. (1)

Zalecenie Komisji 2009/23/WE z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych rewersów i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (C(2008) 8625) (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52)

1 września 2013 r.

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2010/14 z dnia 16 września 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (Dz.U. L 267 z 9.10.2010, s. 1)

1 września 2013 r.

zmieniona:

decyzją Europejskiego Banku Centralnego EBC/2012/19 z dnia 7 września 2012 r. zmieniającą decyzję EBC/2010/14 w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (2012/507/UE) (Dz.U. L 253 z 20.9.2012, s. 19)

1 października 2013 r. (1)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1210/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności monet euro oraz postępowania z monetami euro nienadającymi się do obiegu (Dz.U. L 339 z 22.12.2010, s. 1)

1 września 2013 r.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1214/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zawodowego, transgranicznego transportu drogowego gotówki euro między państwami członkowskimi należącymi do strefy euro (Dz.U. L 316 z 29.11.2011, s. 1)

1 października 2014 r. (1)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 651/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie emisji monet euro (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 135)

1 października 2013 r. (1)

Decyzja EBC/2013/10 z dnia 19 kwietnia 2013 r. w sprawie nominałów, parametrów, reprodukcji, wymiany i wycofania banknotów euro (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 37)

1 października 2013 r. (1)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 729/2014 z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie nominałów i parametrów technicznych monet euro przeznaczonych do obiegu (wersja przekształcona) (Dz.U. L 194 z 2.7.2014, s. 1)

1 października 2013 r.

Prawodawstwo w dziedzinie bankowości i finansów

Dyrektywa Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych (Dz.U. L 372 z 31.12.1986, s. 1)

1 września 2016 r.

zmieniona:

dyrektywą 2001/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. zmieniającą dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG oraz 86/635/EWG w zakresie zasad oceny rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, a także banków oraz innych instytucji finansowych (Dz.U. L 283 z 27.10.2001, s. 28)

dyrektywą 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2003 r. zmieniającą dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG, 86/635/EWG i 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, banków i innych instytucji finansowych oraz zakładów ubezpieczeń (Dz.U. L 178 z 17.7.2003, s. 16)

dyrektywą 2006/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, 83/349/EWG w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, 86/635/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych oraz 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 1)

Dyrektywa Rady 89/117/EWG z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie obowiązków w zakresie publikacji odnoszących się do rocznych sprawozdań finansowych oddziałów, utworzonych w państwie członkowskim, instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę poza tym państwem członkowskim (Dz.U. L 44 z 16.2.1989, s. 40)

1 września 2018 r.

Dyrektywa 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów (Dz.U. L 84 z 26.3.1997, s. 22)

1 września 2018 r.

Dyrektywa 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych (Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45)

1 września 2018 r.

zmieniona:

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/44/WE z dnia 6 maja 2009 r. zmieniającą dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych (Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 37)

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1)

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniającym dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1)

1 września 2018 r.

Dyrektywa 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych (Dz.U. L 125 z 5.5.2001, s. 15)

1 września 2018 r.

zmieniona:

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190)

Dyrektywa 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych (Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 43)

1 września 2018 r.

zmieniona:

Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1)

1 września 2018 r.

zmieniona:

dyrektywą 2005/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2005 r. zmieniającą dyrektywy Rady 73/239/EWG, 85/611/EWG, 91/675/EWG, 92/49/EWG i 93/6/EWG oraz dyrektywy 94/19/WE, 98/78/WE, 2000/12/WE, 2001/34/WE, 2002/83/WE i 2002/87/WE w celu ustanowienia nowej struktury organizacyjnej komitetów w sektorze usług finansowych (Dz.U. L 79 z 24.3.2005, s. 9)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/25/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 81 z 20.3.2008, s. 40)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/89/UE z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/78/WE, 2002/87/WE, 2006/48/WE i 2009/138/WE w odniesieniu do dodatkowego nadzoru nad podmiotami finansowymi konglomeratu finansowego (Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 113)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338)

uzupełniona:

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/2303 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającym dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających definicje i koordynowanie dodatkowego nadzoru nad koncentracją ryzyka i transakcji dokonywanych między przedsiębiorstwami należącymi do tej samej grupy (Dz.U. L 326 z 11.12.2015, s. 34)

1 września 2018 r. (4)

Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1)

1 września 2018 r.

zmieniona:

dyrektywą 2006/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. zmieniającą dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do niektórych terminów (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 60)

dyrektywą 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. zmieniającą dyrektywę Rady 92/49/EWG oraz dyrektywy 2002/83/WE, 2004/39/WE, 2005/68/WE i 2006/48/WE w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w podmiotach sektora finansowego (Dz.U. L 247 z 21.9.2007, s. 1)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/10/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 76 z 19.3.2008, s. 33)

uzupełniona:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającym środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1)

1 września 2018 r.

dyrektywą Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającą środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 26)

1 września 2018 r.

Dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniająca dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylająca dyrektywę 97/5/WE (Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1)

1 września 2016 r.

zmieniona:

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/111/WE z dnia 16 września 2009 r. zmieniającą dyrektywy 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2007/64/WE w odniesieniu do banków powiązanych z centralnymi instytucjami, niektórych pozycji funduszy własnych, dużych ekspozycji, uzgodnień w zakresie nadzoru oraz zarządzania w sytuacji kryzysowej (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 97)

1 września 2017 r. (3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 (Dz.U. L 266 z 9.10.2009, s. 11)

1 września 2018 r.

zmienione:

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającym wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 924/2009 (Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 22)

1 września 2018 r. (1)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniająca dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylająca dyrektywę 2000/46/WE (Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7)

1 września 2016 r.

zmieniona:

1 września 2017 r. (3)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającą dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającą dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35)

30 września 2018 r. (4)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162)

1 września 2016 r.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1)

1 września 2016 r.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12)

1 września 2016 r.

zmienione:

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1022/2013 z dnia 22 października 2013 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego) w odniesieniu do powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 1024/2013 (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 5)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającą dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 34)

1 września 2018 r. (3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84)

1 września 2016 r.

zmienione:

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1)

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie ustanowienia unijnego programu wspierania określonych działań w dziedzinach sprawozdawczości finansowej i badania sprawozdań finansowych na lata 2014–2020 oraz uchylającym decyzję nr 716/2009/WE (Dz.U. L 105 z 8.4.2014, s. 1)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/51/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniającą dyrektywy 2003/71/WE i 2009/138/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010 w zakresie uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 1)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120)

1 września 2016 r.

zmieniona:

1 września 2017 r. (3)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349)

31 grudnia 2020 r. (3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiające wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009 (Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 22)

1 kwietnia 2018 r. (2)

zmienione:

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 248/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 260/2012 w odniesieniu do przejścia na ogólnounijne polecenia przelewu i polecenia zapłaty (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 1)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1)

30 września 2019 r. (3)

zmienione:

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1)

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1002/2013 z dnia 12 lipca 2013 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do wykazu podmiotów, do których rozporządzenie to nie ma zastosowania (Dz.U. L 279 z 19.10.2013, s. 2)

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84)

dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającą rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73)

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1515 z dnia 5 czerwca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do przedłużenia okresów przejściowych związanych z systemami programów emerytalnych (Dz.U. L 239 z 15.9.2015, s. 63)

30 września 2019 r. (4)

rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1)

30 września 2019 r. (4)

uzupełnione:

100

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1247/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 20)

101

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1248/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące formatu wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 30)

102

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1249/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące formatu dokumentacji, która ma być zachowywana przez kontrahentów centralnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 32)

103

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 148/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 1)

104

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania, rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 11)

105

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 150/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 25)

106

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 151/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających dane, które mają być publikowane i udostępniane przez repozytoria transakcji, a także standardy operacyjne dotyczące agregowania i porównywania danych oraz dostępu do tych danych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 33)

107

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 152/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów kapitałowych obowiązujących partnerów centralnych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 37)

108

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 41)

109

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 876/2013 z dnia 28 maja 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących kolegiów ds. kontrahentów centralnych (Dz.U. L 244 z 13.9.2013, s. 19)

110

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1003/2013 z dnia 12 lipca 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do opłat pobieranych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od repozytoriów transakcji (Dz.U. L 279 z 19.10.2013, s. 4)

111

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 285/2014 z dnia 13 lutego 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących bezpośredniego, znaczącego i przewidywalnego skutku kontraktów wewnątrz Unii oraz zapobiegania obchodzeniu przepisów i wymogów (Dz.U. L 85 z 21.3.2014, s. 1)

112

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 667/2014 z dnia 13 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do przepisów proceduralnych dotyczących grzywien nakładanych na repozytoria transakcji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, w tym przepisów dotyczących prawa do obrony i przepisów tymczasowych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 31)

113

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 484/2014 z dnia 12 maja 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do hipotetycznego kapitału kontrahenta centralnego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 138 z 13.5.2014, s. 57)

114

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/880 z dnia 4 czerwca 2015 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 143 z 9.6.2015, s. 7)

115

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/2205 z dnia 6 sierpnia 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących obowiązku rozliczania (Dz.U. L 314 z 1.12.2015, s. 13)

30 września 2019 r. (4)

116

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/592 z dnia 1 marca 2016 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących obowiązku rozliczania (Dz.U. L 103 z 19.4.2016, s. 5)

30 września 2019 r. (4)

117

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1)

1 września 2017 r. (1)

zmienione:

118

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/62 z dnia 10 października 2014 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wskaźnika dźwigni (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 37)

uzupełnione:

119

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1423/2013 z dnia 20 grudnia 2013 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w zakresie wymogów dotyczących ujawniania informacji na temat funduszy własnych instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 355 z 31.12.2013, s. 60)

1 września 2017 r. (2)

120

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 183/2014 z dnia 20 grudnia 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia sposobu obliczania korekt z tytułu szczególnego i ogólnego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 57 z 27.2.2014, s. 3)

1 września 2017 r. (2)

121

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 241/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 8)

1 września 2017 r. (2)

zmienionym:

122

(1)	rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/488 z dnia 4 września 2014 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 w odniesieniu do obowiązujących firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na stałych kosztach pośrednich (Dz.U. L 78 z 24.3.2015, s. 1)

1 września 2017 r. (3)

123

(2)

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/850 z dnia 30 stycznia 2015 r. w sprawie zmiany rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014 uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 135 z 2.6.2015, s. 1)

1 września 2017 r. (3)

124

(3)

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/923 z dnia 11 marca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 150 z 17.6.2015, s. 1)

1 września 2017 r. (3)

125

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 342/2014 z dnia 21 stycznia 2014 r. uzupełniającym dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących stosowania metod obliczania wymogów adekwatności kapitałowej w odniesieniu do konglomeratów finansowych (Dz.U. L 100 z 3.4.2014, s. 1)

1 września 2017 r. (2)

126

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 523/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych służących określeniu, czym jest bliska odpowiedniość między wartością obligacji zabezpieczonych instytucji a wartością aktywów instytucji (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 4)

1 września 2017 r. (2)

127

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 525/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących definicji rynku (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 15)

1 września 2017 r. (2)

128

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 526/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ustalania wskaźnika zastępczego spreadu i ograniczonej liczby mniejszych portfeli w odniesieniu do ryzyka korekty wyceny kredytowej (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 17)

1 września 2017 r. (2)

129

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 528/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ryzyka związanego z opcjami innego niż ryzyko delta w ramach standardowego podejścia do ryzyka rynkowego (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 29)

1 września 2017 r. (2)

130

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 529/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących oceny istotności rozszerzeń i zmian metody wewnętrznych ratingów oraz metody zaawansowanego pomiaru (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 36)

1 września 2017 r. (2)

zmienionym:

131

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/942 z dnia 4 marca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 529/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących oceny istotności rozszerzeń i zmian metod wewnętrznych przy obliczaniu wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego (Dz.U. L 154 z 19.6.2015, s. 1)

30 września 2017 r. (4)

132

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 625/2014 z dnia 13 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w drodze regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi dla instytucji inwestujących, instytucji sponsorujących, pierwotnych kredytodawców oraz instytucji inicjujących w odniesieniu do ekspozycji z tytułu przeniesionego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 174 z 13.6.2014, s. 16)

1 września 2017 r. (2)

133

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1)

1 września 2017 r. (2)

134

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 602/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w celu ułatwienia konwergencji praktyk nadzorczych w odniesieniu do stosowania dodatkowej wagi ryzyka zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 166 z 5.6.2014, s. 22)

1 września 2017 r. (2)

135

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 945/2014 z dnia 4 września 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące stosownych indeksów o odpowiednim poziomie dywersyfikacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 265 z 5.9.2014, s. 3)

1 września 2017 r. (3)

136

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1030/2014 z dnia 29 września 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do jednolitych formatów i dat do celów ujawniania wartości stosowanych do określania globalnych instytucji o znaczeniu systemowym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 284 z 30.9.2014, s. 14)

1 września 2017 r. (3)

137

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1187/2014 z dnia 2 października 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych mających na celu ustalenie ogólnej ekspozycji wobec danego klienta lub grupy powiązanych klientów w odniesieniu do transakcji dotyczących aktywów bazowych (Dz.U. L 324 z 7.11.2014, s. 1)

1 września 2017 r. (3)

138

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1)

1 września 2017 r. (3)

139

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/79 z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do obciążenia aktywów, jednolitego modelu punktów danych i zasad walidacji (Dz.U. L 14 z 21.1.2015, s. 1)

1 września 2017 r. (3)

140

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/585 z dnia 18 grudnia 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia okresów ryzyka w związku z uzupełnieniem zabezpieczenia (Dz.U. L 98 z 15.4.2015, s. 1)

1 września 2017 r. (3)

141

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/227 z dnia 9 stycznia 2015 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 48 z 20.2.2015, s. 1)

1 września 2017 r. (3)

142

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/233 z dnia 13 lutego 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut, w przypadku których definicja aktywów przyjmowanych przez bank centralny jako zabezpieczenie jest bardzo wąska zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 39 z 14.2.2015, s. 11)

1 września 2017 r. (3)

143

1 października 2017 r. (3)

144

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1555 z dnia 28 maja 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ujawniania informacji na temat przestrzegania przez instytucje wymogu w zakresie bufora antycyklicznego zgodnie z art. 440 (Dz.U. L 244 z 19.9.2015, s. 1)

30 września 2017 r. (4)

145

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1556 z dnia 11 czerwca 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących przejściowego stosowania podejścia IRB do ekspozycji kapitałowych (Dz.U. L 244 z 19.9.2015, s. 9)

30 września 2017 r. (4)

146

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1798 z dnia 2 lipca 2015 r. w sprawie sprostowania rozporządzenia delegowanego (UE) nr 625/2014 uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w drodze regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi dla instytucji inwestujących, instytucji sponsorujących, pierwotnych kredytodawców oraz instytucji inicjujących w odniesieniu do ekspozycji z tytułu przeniesionego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 263 z 8.10.2015, s. 12)

30 września 2017 r. (4)

147

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1278 z dnia 9 lipca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do instrukcji, wzorów i definicji (Dz.U. L 205 z 31.7.2015, s. 1)

30 września 2017 r. (4)

148

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/100 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne określające procedurę wspólnej decyzji w odniesieniu do wniosków o niektóre zezwolenia w zakresie nadzoru ostrożnościowego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 45)

30 września 2017 r. (4)

149

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/101 z dnia 26 października 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ostrożnej wyceny zgodnie z art. 105 ust. 14 (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 54)

30 września 2017 r. (4)

150

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2197 z dnia 27 listopada 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut silnie ze sobą skorelowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 313 z 28.11.2015, s. 30)

30 września 2017 r. (4)

151

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2344 z dnia 15 grudnia 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut z ograniczeniami dostępności aktywów płynnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 330 z 16.12.2015, s. 26)

30 września 2017 r. (4)

152

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/322 z dnia 10 lutego 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto (Dz.U. L 64 z 10.3.2016, s. 1)

30 września 2017 r. (4)

153

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/200 z dnia 15 lutego 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 39 z 16.2.2016, s. 5)

30 września 2017 r. (4)

154

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/313 z dnia 1 marca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 w odniesieniu do dodatkowych wskaźników monitorowania na potrzeby sprawozdawczości w zakresie płynności (Dz.U. L 60 z 5.3.2016, s. 5)

30 września 2017 r. (4)

155

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/428 z dnia 23 marca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do sprawozdawczości w zakresie wskaźnika dźwigni (Dz.U. L 83 z 31.3.2016, s. 1)

30 września 2017 r. (4)

156

decyzją Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie ram koordynacji dotyczących powiadamiania przez odpowiednie organy o krajowych środkach polityki makroostrożnościowej, przedstawiania opinii i wydawania zaleceń przez ERRS oraz uchylającą decyzję ERRS/2014/2 (ERRS/2015/4) (Dz.U. C 97 z 12.3.2016, s. 28)

30 września 2017 r. (4)

157

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338)

1 września 2017 r. (1)

zmieniona:

158

1 września 2018 r. (3)

uzupełniona:

159

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 604/2014 z dnia 4 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w odniesieniu do kryteriów jakościowych i właściwych kryteriów ilościowych ustalania kategorii pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka instytucji (Dz.U. L 167 z 6.6.2014, s. 30)

1 września 2017 r. (2)

160

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 524/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających informacje, które właściwe organy państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich przekazują sobie nawzajem (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 6)

1 września 2017 r. (2)

161

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 527/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających klasy instrumentów, które odpowiednio odzwierciedlają jakość kredytową instytucji kontynuującej działalność i są przeznaczone do wykorzystania do celów wynagrodzenia zmiennego (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 21)

1 września 2017 r. (2)

162

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 530/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w zakresie regulacyjnych standardów technicznych precyzujących istotne ekspozycje i progi w odniesieniu do wewnętrznych metod dotyczących ryzyka szczególnego w portfelu handlowym (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 50)

1 września 2017 r. (2)

163

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1152/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ustalania lokalizacji geograficznej odnośnych ekspozycji kredytowych na potrzeby obliczania specyficznych dla instytucji wskaźników bufora antycyklicznego (Dz.U. L 309 z 30.10.2014, s. 5)

1 września 2017 r. (3)

164

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 620/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do wymiany informacji między właściwymi organami państwa członkowskiego pochodzenia a właściwymi organami przyjmującego państwa członkowskiego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 172 z 12.6.2014, s. 1)

1 września 2017 r. (2)

165

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 650/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu, struktury, spisu treści i daty corocznej publikacji informacji ujawnianych przez właściwe organy zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 185 z 25.6.2014, s. 1)

1 września 2017 r. (2)

166

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 710/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące warunków stosowania procedury wspólnej decyzji na temat wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 188 z 27.6.2014, s. 19)

1 września 2017 r. (2)

167

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1222/2014 z dnia 8 października 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym (Dz.U. L 330 z 15.11.2014, s. 27)

1 września 2017 r. (3)

168

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/98 z dnia 16 października 2015 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określania ogólnych warunków funkcjonowania kolegiów organów nadzoru (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 2)

30 września 2017 r. (4)

169

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/99 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące ustalania zasad operacyjnego funkcjonowania kolegiów organów nadzoru zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 21)

30 września 2017 r. (4)

170

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 1)

30 września 2018 r. (4)

uzupełnione:

171

dyrektywą wykonawczą Komisji (UE) 2015/2392 z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w odniesieniu do zgłaszania właściwym organom rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń tego rozporządzenia (Dz.U. L 332 z 18.12.2015, s. 126)

30 września 2018 r. (4)

172

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/347 z dnia 10 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do określonego formatu list osób mających dostęp do informacji poufnych i ich aktualizacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 65 z 11.3.2016, s. 49)

30 września 2018 r. (4)

173

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/378 z dnia 11 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do terminów, formatu i wzoru powiadomień składanych do właściwych organów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 72 z 17.3.2016, s. 1)

30 września 2018 r. (4)

174

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/522 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w kwestiach dotyczących wyłączenia niektórych organów publicznych i banków centralnych państw trzecich, okoliczności wskazujących na manipulację na rynku, progów powodujących powstanie obowiązku podania informacji do wiadomości publicznej, właściwych organów do celów powiadomień o opóźnieniach, zgody na obrót w okresach zamkniętych oraz rodzajów transakcji wykonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze podlegających obowiązkowi powiadomienia (Dz.U. L 88 z 5.4.2016, s. 1)

30 września 2018 r. (4)

175

rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/523 z dnia 10 marca 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i wzoru do celów powiadamiania o transakcjach dokonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze i podawania tych transakcji do wiadomości publicznej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (Dz.U. L 88 z 5.4.2016, s. 19)

30 września 2018 r. (4)

176

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (wersja przekształcona) (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149)

1 września 2016 r. (2)

177

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/57/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie sankcji karnych za nadużycia na rynku (dyrektywa w sprawie nadużyć na rynku) (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 179)

30 września 2018 r. (4)

178

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190)

1 września 2018 r. (2)

uzupełniona:

179

rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 44)

1 września 2018 r. (3)

180

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349)

31 grudnia 2020 r. (3)

zmieniona:

181

31 grudnia 2020 r. (4)

182

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84)

31 grudnia 2020 r. (3)

183

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1)

31 grudnia 2020 r. (4)

184

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1)

30 września 2019 r. (4)

185

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35)

30 września 2018 r. (4)

Prawodawstwo w dziedzinie gromadzenia informacji statystycznych

186

Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/24 z dnia 25 lipca 2013 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych rachunków finansowych (Dz.U. L 2 z 7.1.2014, s. 34)

1 września 2016 r. (2)

zmienione:

187

wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/66 z dnia 26 listopada 2015 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2013/24 w sprawie wymagań w zakresie sprawozdawczości statystycznej EBC w dziedzinie kwartalnych sprawozdań finansowych (EBC/2015/40) (Dz.U. L 14 z 21.1.2016, s. 36)

31 marca 2017 r. (4)

188

Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2013/33) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 1)

1 września 2016 r. (2)

zmienione:

189

rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1375/2014 z dnia 10 grudnia 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2014/51) (Dz.U. L 366 z 20.12.2014, s. 77)

190

Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1072/2013 z dnia 24 września 2013 r. w sprawie statystyki stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe (EBC/2013/34) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 51)

1 września 2016 r. (2)

zmienione:

191

rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 756/2014 z dnia 8 lipca 2014 r. EBC/2014/30 zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1072/2013 (EBC/2013/34) w sprawie statystyki stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe (EBC/2014/30) (Dz.U. L 205 z 12.7.2014, s. 14)

192

Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (Dz.U. L 340 z 26.11.2014, s. 1)

1 września 2016 r. (2)

zmienione:

193

wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/43 z dnia 6 listopada 2014 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (Dz.U. L 93 z 9.4.2015, s. 82)

194

wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/450 z dnia 4 grudnia 2015 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (EBC/2015/44) (Dz.U. L 86 z 1.4.2016, s. 42)

31 marca 2017 r. (4)

(1) W 2013 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.

(2) W 2014 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.

(3) W 2015 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.

(4) W 2016 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.”

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 19

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 60 25 stycznia 2017

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/117 z dnia 5 września 2016 r. ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony środowiska morskiego w Morzu Bałtyckim oraz uchylające rozporządzenie delegowane (UE) 2015/1778	1
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/118 z dnia 5 września 2016 r. ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony środowiska morskiego w Morzu Północnym	10
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/119 z dnia 13 stycznia 2017 r. zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę w specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Speck Alto Adige/Südtiroler Markenspeck/Südtiroler Speck (ChOG)]	26
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/120 z dnia 24 stycznia 2017 r. w sprawie odstępstw od reguł pochodzenia określonych w załączniku II do Umowy o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią, Peru i Ekwadorem, z drugiej strony, które stosuje się w ramach kontyngentów na niektóre produkty z Ekwadoru	27
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/121 z dnia 24 stycznia 2017 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	31
		DECYZJE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/122 z dnia 23 stycznia 2017 r. w sprawie stosowania art. 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE do zamówień udzielanych w celu prowadzenia działalności związanej z produkcją torfu w Finlandii (notyfikowana jako dokument nr C(2017) 237) ( 1 )	33
	*	Decyzja Komisji (UE) 2017/123 z dnia 24 stycznia 2017 r. zmieniająca załącznik do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Andory	42
	*	Decyzja Komisji (UE) 2017/124 z dnia 24 stycznia 2017 r. w sprawie zmiany załącznika do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Państwem Watykańskim	64
	*	Decyzja Komisji (UE) 2017/125 z dnia 24 stycznia 2017 r. w sprawie zmiany załącznika do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino	71
	*	Decyzja Komisji (UE) 2017/126 z dnia 24 stycznia 2017 r. zmieniająca decyzję 2013/448/UE w odniesieniu do ustalenia jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego zgodnie z art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 1 )	93

	Sprostowania
*	Sprostowanie do decyzji Rady (WPZiB) 2016/2314 z dnia 19 grudnia 2016 r. zmieniającej decyzję (WPZiB) 2015/778 w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w południowym rejonie środkowej części Morza Śródziemnego (EUNAVFOR MED SOPHIA) ( Dz.U. L 345 z 20.12.2016 )	96
*	Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/105 z dnia 19 października 2016 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji ( Dz.U. L 17 z 21.1.2017 )	97

Numer porządkowy	Kod CN	Opis produktów	Okres kontyngentowy	Wielkość kontyngentu (masa netto w tonach, o ile nie określono inaczej)
09.7501	3920	Pozostałe płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych niekomórkowych, niewzmocnionych, nielaminowanych, nieosadzonych na podłożu ani niepołączonych w podobny sposób z innymi materiałami	1.1–31.12	15 000
09.7502	6108 22 00	Majtki i figi, damskie lub dziewczęce, dziane, z włókien chemicznych	1.1–31.12	200
09.7503	6112 31	Stroje kąpielowe męskie lub chłopięce, dziane, z włókien syntetycznych	1.1–31.12	25
09.7504	6112 41	Stroje kąpielowe damskie lub dziewczęce, dziane, z włókien syntetycznych	1.1–31.12	100
09.7505	6115 10	Wyroby pończosznicze o stopniowanym ucisku (na przykład pończochy przeciwżylakowe), dziane	1.1–31.12	25
09.7506	6115 21 00	Pozostałe rajstopy i trykoty, z włókien syntetycznych, o masie liniowej nitki pojedynczej mniejszej niż 67 decyteksów, dziane	1.1–31.12	40
09.7507	6115 22 00	Pozostałe rajstopy i trykoty, z włókien syntetycznych, o masie liniowej nitki pojedynczej 67 decyteksów lub większej, dziane	1.1–31.12	15
09.7508	6115 30	Pozostałe damskie wyroby pończosznicze pełnej długości lub do kolan (podkolanówki), o masie liniowej nitki pojedynczej mniejszej niż 67 decyteksów, dziane	1.1–31.12	25
09.7509	6115 96	Pozostałe wyroby pończosznicze, z włókien syntetycznych, dziane	1.1–31.12	175
09.7510	7321	Piece, kuchnie, ruszty, kuchenki (włącznie z tymi, które wyposażone są w kotły centralnego ogrzewania), rożna, piecyki koksowe, palniki gazowe, podgrzewacze płytowe i podobne nieelektryczne urządzenia stosowane w gospodarstwie domowym oraz ich części, z żeliwa lub stali	1.1–31.12	20 000 sztuk
09.7511	7323	Stołowe, kuchenne lub pozostałe artykuły gospodarstwa domowego i ich części, z żeliwa lub stali; wełna stalowa; zmywaki do czyszczenia, szorowania lub polerowania naczyń, rękawice i tym podobne, z żeliwa lub stali	1.1–31.12	50 000
09.7512	7325	Pozostałe odlewane artykuły z żeliwa lub stali	1.1–31.12	50 000

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	140,1
	TR	171,1
	ZZ	155,6
0707 00 05	EG	250,3
	MA	79,2
	TR	203,8
	ZZ	177,8
0709 91 00	EG	168,8
0709 91 00	ZZ	168,8
0709 93 10	MA	301,4
	TR	251,1
	ZZ	276,3
0805 10 22 , 0805 10 24 , 0805 10 28	EG	54,3
	MA	56,2
	TN	60,5
	TR	74,4
	ZZ	61,4
0805 21 10 , 0805 21 90 , 0805 29 00	EG	97,9
	IL	115,3
	JM	109,0
	MA	94,5
	TR	83,6
	ZZ	100,1
0805 22 00	IL	139,7
	MA	73,0
	ZZ	106,4
0805 50 10	AR	92,5
	EG	93,1
	TR	96,4
	ZZ	94,0
0808 10 80	CN	145,5
	US	124,9
	ZZ	135,2
0808 30 90	CN	81,7
	TR	154,0
	ZZ	117,9

Rok	Międzysektorowy współczynnik korygujący
2013	89,207101 %
2014	87,657727 %
2015	86,090119 %
2016	84,506152 %
2017	82,905108 %
2018	81,288476 %
2019	79,651677 %
2020	78,009186 %”