ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
L 259
Wydanie polskie
Legislacja
Tom 59
27 września 2016
|
ISSN 1977-0766 |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 259 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 59 |
|
|
|
Sprostowania |
|
|
|
* |
||
|
|
* |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
|
27.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 259/1 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/1718
z dnia 20 września 2016 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 582/2011 w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności w zakresie przepisów dotyczących badań przy użyciu przenośnych systemów pomiaru emisji (PEMS) oraz procedury badania trwałości urządzeń kontrolujących emisję zanieczyszczeń stanowiących części zamienne
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dotyczące homologacji typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i dyrektywę 2007/46/WE oraz uchylające dyrektywy 80/1269/EWG, 2005/55/WE i 2005/78/WE (1), w szczególności jego art. 4 ust. 3, art. 5 ust. 4 i art. 12,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Badanie zgodności eksploatacyjnej stanowi jeden z fundamentów procedury homologacji typu i umożliwia weryfikację działania układów kontroli emisji zanieczyszczeń w całym okresie eksploatacji pojazdów. Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 582/2011 (2) badania przeprowadza się przy użyciu przenośnych systemów pomiaru emisji (PEMS) umożliwiających ocenę emisji podczas normalnej eksploatacji. Podejście PEMS stosuje się również w celu weryfikacji emisji nieobjętych cyklem badawczym w procesie homologacji typu. |
|
(2) |
Rozporządzenie (UE) nr 582/2011 stanowi, że wszelkie dodatkowe wymogi dotyczące procedury badań eksploatacyjnych emisji nieobjętych cyklem badawczym należy wprowadzić po dokonaniu oceny procedury badania określonej w tym rozporządzeniu. |
|
(3) |
Komisja przeprowadziła zatem dogłębną analizę procedury badania. Analiza ta wykazała szereg braków, które osłabiają skuteczność prawodawstwa europejskiego w zakresie homologacji typu i które należy usunąć w celu zapewnienia odpowiedniego stopnia ochrony środowiska. |
|
(4) |
Obecnie nie bada się działania pojazdów w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń w czasie rozgrzewania w ramach badania demonstracyjnego do celów homologacji typu ani w ramach badania zgodności eksploatacyjnej. Aby uzupełnić istniejące braki wiedzy oraz przygotować nową procedurę badania z rozruchem zimnego silnika, należy wprowadzić fazę monitorowania, w trakcie której gromadzone będą dane z badań homologacyjnych i badań zgodności eksploatacyjnej. |
|
(5) |
Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 582/2011 urządzenia kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące części zamienne mają podlegać homologacji typu zgodnie z wymogami dotyczącymi emisji zawartymi w normie Euro VI dopiero po wprowadzeniu w tym rozporządzeniu szczegółowych wymogów dotyczących badań trwałości. |
|
(6) |
Konieczne jest zatem określenie procedury, która umożliwi właściwą ocenę trwałości tych części zamiennych wprowadzanych na rynek Unii oraz zapewni spełnianie przez nie wymogów środowiskowych zgodnych z wymogami ustalonymi dla podobnych układów wyprodukowanych jako oryginalne części pojazdów. |
|
(7) |
Procedura badania w oparciu o przyspieszone starzenie urządzeń kontrolujących emisję zanieczyszczeń stanowiących części zamienne spowodowane efektami cieplnymi i skutkami zużycia środka smarującego służy realizacji celu, jakim jest zapewnienie trwałości urządzeń kontrolujących emisję zanieczyszczeń stanowiących części zamienne w sposób dokładny i obiektywny, oraz nie jest nadmiernie uciążliwa dla przemysłu. |
|
(8) |
W rozporządzeniu (UE) nr 582/2011 ustanowiono wymogi dotyczące środków, jakie muszą zostać wprowadzone przez producentów pojazdów w celu zapobieżenia ingerencji osób niepowołanych w działanie układów kontroli emisji zanieczyszczeń. Wymogi te powinny skutecznie zapobiegać najbardziej powszechnym sposobom ingerencji osób niepowołanych bez nakładania nadmiernych obciążeń na przemysł. |
|
(9) |
Należy uaktualnić odniesienia do norm międzynarodowych w rozporządzeniu (UE) nr 582/2011. |
|
(10) |
Aby zapewnić producentom pojazdów wystarczającą ilość czasu na modyfikację ich produktów zgodnie z nowym wymogiem dotyczącym progu mocy; wymóg ten powinien obowiązywać od dnia 1 września 2018 r. dla nowych typów, a od dnia 1 września 2019 r. dla wszystkich nowych pojazdów. |
|
(11) |
Nowe wymogi dotyczące badań eksploatacyjnych nie powinny być stosowane z mocą wsteczną w odniesieniu do silników i pojazdów, które nie zostały homologowane zgodnie z tymi wymogami. Dlatego też nowe przepisy określone w załączniku II mają zastosowanie wyłącznie do badania zgodności eksploatacyjnej nowych typów silników i pojazdów, które zostały homologowane zgodnie ze zmienioną wersją rozporządzenia (UE) nr 582/2011. |
|
(12) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 582/2011. |
|
(13) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Technicznego ds. Pojazdów Silnikowych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (UE) nr 582/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w art. 14 skreśla się ust. 3; |
|
2) |
w art. 15 skreśla się ust. 5; |
|
3) |
dodaje się art. 17a w brzmieniu: „Artykuł 17a Przepisy przejściowe dotyczące niektórych homologacji typu i świadectw zgodności 1. Ze skutkiem od dnia 1 września 2018 r. organy krajowe odmawiają, z powodów związanych z emisją zanieczyszczeń, udzielania homologacji typu WE lub krajowej homologacji typu w odniesieniu do nowych typów pojazdów lub silników badanych przy użyciu procedur, które nie spełniają wymogów pkt 4.2.2.2, 4.2.2.2.1, 4.2.2.2.2, 4.3.1.2, 4.3.1.2.1 i 4.3.1.2.2 dodatku 1 do załącznika II. 2. Ze skutkiem od dnia 1 września 2019 r. organy krajowe, w przypadku nowych pojazdów, które nie spełniają wymogów pkt 4.2.2.2, 4.2.2.2.1, 4.2.2.2.2, 4.3.1.2, 4.3.1.2.1 i 4.3.1.2.2 dodatku 1 do załącznika II, uznają świadectwa zgodności wydane w odniesieniu do tych pojazdów za nieważne do celów art. 26 dyrektywy 2007/46/WE oraz, ze względów dotyczących emisji zanieczyszczeń, zabraniają rejestracji, sprzedaży i dopuszczania do ruchu takich pojazdów. Ze skutkiem od dnia 1 września 2019 r. i z wyjątkiem przypadku silników zamiennych przeznaczonych do użytkowanych pojazdów, organy krajowe zakazują sprzedaży lub stosowania nowych silników, które nie spełniają wymogów określonych w pkt 4.2.2.2, 4.2.2.2.1, 4.3.1.2 i 4.3.1.2.1 dodatku 1 do załącznika II.”; |
|
4) |
w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia; |
|
5) |
w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia; |
|
6) |
w załączniku VI wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia; |
|
7) |
w załączniku XI wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem IV do niniejszego rozporządzenia; |
|
8) |
w załączniku XIII wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia; |
|
9) |
w załączniku XIV wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem VI do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Z wyjątkiem pkt 8 lit. c), który ma zastosowanie do wszystkich pojazdów od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, załącznik II stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. w odniesieniu do nowych typów pojazdów.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 września 2016 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 582/2011 z dnia 25 maja 2011 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz zmieniające załączniki I i III do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 167 z 25.6.2011, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 582/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
pkt 1.1.2 otrzymuje brzmienie:
(*) Dyrektywa 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnosząca się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 93/12/EWG (Dz.U. L 350 z 28.12.1998, s. 58).”;" |
|
2) |
pkt 1.1.5 otrzymuje brzmienie:
|
|
3) |
pkt 3.1 otrzymuje brzmienie:
|
|
4) |
dodaje się pkt 3.2.1.1–3.2.1.6 w brzmieniu:
|
|
5) |
w pkt 4.2 lit. b) otrzymuje brzmienie:
|
|
6) |
w dodatku 4 akapity czwarty, dziesiąty i jedenasty otrzymują brzmienie: „W przypadku wniosku o udzielenie homologacji typu WE silnika lub rodziny silników jako oddzielnego zespołu technicznego, wypełnia się część ogólną oraz części 1 i 3. W przypadku wniosku o udzielenie homologacji typu WE pojazdu z homologowanym silnikiem w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń oraz dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, wypełnia się część ogólną i część 2. W przypadku wniosku o udzielenie homologacji typu WE pojazdu w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń oraz dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, wypełnia się część ogólną oraz części 1, 2 i 3.”; |
|
7) |
dodatek 9 otrzymuje brzmienie: „Dodatek 9 System numeracji świadectw homologacji typu WE Sekcja 3 numeru homologacji typu WE, wydanego zgodnie z art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 1 i art. 10 ust. 1, składa się z numeru wykonawczego aktu prawnego lub ostatniego zmieniającego aktu prawnego, mającego zastosowanie do homologacji typu WE. Po tym numerze następuje litera alfabetu oznaczająca wymogi odnoszące się do systemów OBD i SCR zgodnie z tabelą 1. Tabela 1
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) Wymogi w zakresie monitorowania »wartości granicznej OBD dla NOx« określone w tabeli 1 załącznika X dla silników i pojazdów o zapłonie samoczynnym i dwupaliwowych oraz w tabeli 2 załącznika X dla silników i pojazdów o zapłonie iskrowym.
(2) Wymogi w zakresie monitorowania »wartości granicznej OBD dla cząstek stałych« określone w tabeli 1 załącznika X dla silników i pojazdów o zapłonie samoczynnym i dwupaliwowych.
(3) Wymogi w zakresie »monitorowania wydajności« określone w pkt 2.1.1 załącznika X.
(4) Wymogi dotyczące jakości odczynnika »na etapie wprowadzenia« określone w pkt 7.1 załącznika XIII.
(5) Wymogi »ogólne« dotyczące jakości odczynnika określone w pkt 7.1.1 załącznika XIII.
(6) Wymogi w zakresie monitorowania »wartości granicznej OBD dla CO« określone w tabeli 2 załącznika X dla silników i pojazdów o zapłonie iskrowym.
(7) Wymogi dotyczące współczynników IUPR »na etapie wprowadzenia« określone w sekcji 6 załącznika X.
(8) Wymogi »ogólne« dotyczące IUPR określone w sekcji 6 załącznika X.
(9) Dla silników o zapłonie iskrowym i pojazdów wyposażonych w takie silniki.
(10) Dla silników o zapłonie samoczynnym i dwupaliwowych oraz pojazdów wyposażonych w takie silniki.
(11) Dotyczy wyłącznie silników o zapłonie iskrowym i pojazdów wyposażonych w takie silniki.
(12) Dodatkowe przepisy dotyczące wymogów w zakresie monitorowania określone w pkt 2.3.1.2 załącznika 9 A do regulaminu nr 49 EKG ONZ.
(13) Specyfikacje dotyczące IUPR określono w załączniku X. Silniki o zapłonie iskrowym i pojazdy wyposażone w takie silniki nie podlegają wymogom dotyczącym IUPR.
(14) Wymóg dotyczący ISC określony w dodatku 1 do załącznika II.
|
n.d. |
Nie dotyczy.”. |
ZAŁĄCZNIK II
W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 582/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
pkt 2.1 otrzymuje brzmienie:
|
|
2) |
pkt 2.3 otrzymuje brzmienie:
|
|
3) |
pkt 4.1 otrzymuje brzmienie: „4.1. Obciążenie użytkowe pojazdu Normalne obciążenie użytkowe wynosi między 10 a 100 % maksymalnego obciążenia użytkowego. Maksymalne obciążenie użytkowe jest równe różnicy między technicznie dopuszczalną masą całkowitą pojazdu a masą pojazdu gotowego do jazdy określoną zgodnie z załącznikiem I do dyrektywy 2007/46/WE. Do celów badania zgodności eksploatacyjnej można odtworzyć obciążenie użytkowe oraz użyć sztucznego obciążenia. Organy udzielające homologacji mogą wystąpić o badanie pojazdu o dowolnym obciążeniu użytkowym mieszczącym się w zakresie 10–100 % maksymalnego obciążenia użytkowego pojazdu. W przypadku gdy masa sprzętu PEMS koniecznego do pracy przekracza 10 % maksymalnego obciążenia użytkowego pojazdu, masę tę można uznać za minimalne obciążenie użytkowe. Pojazdy kategorii N3 należy badać, w stosownych przypadkach, z naczepą.”; |
|
4) |
pkt 4.4.1–4.5.5 otrzymują brzmienie: 4.4.1. Olej smarowy stosowany w trakcie badania musi być olejem rynkowym i musi być zgodny ze specyfikacjami producenta silnika. Pobiera się próbki oleju. 4.4.2. Paliwo Paliwem badawczym jest paliwo uwzględnione w dyrektywie 98/70/WE i właściwych normach CEN lub paliwo wzorcowe określone w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia. Pobiera się próbki paliwa. Producent może wnioskować o niepobieranie próbek paliwa z silnika gazowego. 4.4.2.1. Jeśli producent zgodnie z sekcją 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia zadeklarował zdolność do spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do paliw rynkowych podanych w pkt 3.2.2.2.1 dokumentu informacyjnego określonego w dodatku 4 do załącznika I do niniejszego rozporządzenia, co najmniej jedno badanie prowadzi się na każdym z deklarowanych paliw rynkowych. 4.4.3. W przypadku układów oczyszczania spalin wykorzystujących odczynnik w celu ograniczenia emisji zanieczyszczeń odczynnikiem jest odczynnik rynkowy zgodny ze specyfikacjami producenta silnika. Pobiera się próbkę odczynnika. Odczynnik nie może być zamrożony. 4.5. Wymogi dotyczące przejazdu Udziały sposobów użytkowania wyraża się jako procent łącznego czasu trwania przejazdu. Przejazd obejmuje jazdę przez teren miejski, a następnie przez teren wiejski i po autostradzie, zgodnie z udziałami określonymi w pkt 4.5.1–4.5.4. Jeśli ze względów praktycznych uzasadniona jest inna kolejność badania, za zgodą organu udzielającego homologacji można zastosować inną kolejność, jednak badanie musi się zawsze rozpocząć od jazdy przez teren miejski. Do celów niniejszej sekcji wyrażenie »w przybliżeniu« oznacza docelową wartość ± 5 %. Części przejazdu w terenie miejskim, wiejskim i po autostradzie można ustalić na podstawie:
W przypadku określenia struktury przejazdu za pomocą współrzędnych geograficznych pojazd nie powinien przekroczyć, w łącznym okresie dłuższym niż 5 % całkowitego czasu trwania każdej części przejazdu, następujących prędkości:
Jeżeli strukturę przejazdu ustala się za pomocą metody pierwszego przyspieszenia, pierwsze przyspieszenie powyżej 55 km/h (70 km/h w przypadku pojazdów kategorii M1 i N1) wskazuje początek części wiejskiej, a pierwsze przyspieszenie powyżej 75 km/h (90 km/h w przypadku pojazdów kategorii M1 i N1) wskazuje początek części autostradowej. Kryteria rozróżnienia pomiędzy jazdą w terenie miejskim, wiejskim i po autostradzie są uzgadniane z organem udzielającym homologacji przed rozpoczęciem badania. Średnia prędkość podczas jazdy w terenie miejskim wynosi między 15 a 30 km/h. Średnia prędkość podczas jazdy w terenie wiejskim wynosi między 45 a 70 km/h (60 a 90 km/h w przypadku pojazdów kategorii M1 i N1). Średnia prędkość podczas jazdy po autostradzie wynosi ponad 70 km/h (90 km/h w przypadku pojazdów kategorii M1 i N1). 4.5.1. W przypadku pojazdów kategorii M1 i N1 przejazd obejmuje w przybliżeniu 34 % jazdy w terenie miejskim, 33 % jazdy w terenie wiejskim i 33 % jazdy po autostradzie. 4.5.2. W przypadku pojazdów kategorii N2, M2 i M3 przejazd obejmuje w przybliżeniu 45 % jazdy w terenie miejskim, 25 % jazdy w terenie wiejskim i 30 % jazdy po autostradzie. Pojazdy kategorii M2 i M3 należące do klasy I, II lub klasy A zdefiniowane w regulaminie nr 107 EKG ONZ bada się podczas przejazdu obejmującego w przybliżeniu 70 % jazdy w terenie miejskim i 30 % jazdy w terenie wiejskim. 4.5.3. W przypadku pojazdów kategorii N3 przejazd obejmuje w przybliżeniu 20 % jazdy w terenie miejskim, 25 % jazdy w terenie wiejskim i 55 % jazdy po autostradzie. 4.5.4. Do celów oceny struktury przejazdu czas trwania danego udziału oblicza się od chwili osiągnięcia przez płyn chłodzący temperatury wynoszącej 343 K (70 °C) po raz pierwszy lub po ustabilizowaniu się temperatury płynu chłodzącego w zakresie +/– 2 K w okresie 5 minut, zależnie od tego, co nastąpi najpierw, lecz nie później niż 15 minut po uruchomieniu silnika. Zgodnie z pkt 4.5 okres, który upłynął do osiągnięcia przez płyn chłodzący temperatury wynoszącej 343 K (70 °C), odpowiada warunkom jazdy w mieście. Zabrania się sztucznego rozgrzewania układów kontroli emisji przed rozpoczęciem badania. 4.5.5. Jako dodatkowe wytyczne w zakresie oceny przejazdu może służyć następujący rozkład charakterystycznych parametrów przejazdu z bazy danych WHDC:
|
|
5) |
pkt 4.6.5 otrzymuje brzmienie:
|
|
6) |
pkt 4.6.10 otrzymuje brzmienie:
|
|
7) |
pkt 5.1.2.2 otrzymuje brzmienie:
|
|
8) |
w dodatku 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
|
9) |
w dodatku 2 pkt 3.1 otrzymuje brzmienie: „3.1. Podłączenie przepływomierza spalin (EFM) w rurze wydechowej Instalacja EFM nie może zwiększać ciśnienia wstecznego o wartość większą od zalecanej przez producenta silnika ani zwiększać długości rury wydechowej o więcej niż 2 m. W odniesieniu do wszystkich części systemów PEMS instalacja EFM musi być zgodna z mającymi zastosowanie w danej lokalizacji przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa ruchu drogowego i wymogami w zakresie ubezpieczeń.”. |
ZAŁĄCZNIK III
W załączniku VI do rozporządzenia (UE) nr 582/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8. DOKUMENTACJA Pkt 11 załącznika 10 do regulaminu nr 49 EKG ONZ rozumie się w następujący sposób:
|
|
2) |
w dodatku 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
ZAŁĄCZNIK IV
W załączniku XI do rozporządzenia (UE) nr 582/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
pkt 4.3.2.4 otrzymuje brzmienie: „4.3.2.4. Trwałość działania w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń Układ oczyszczania spalin badany zgodnie z pkt 4.3.2.2 i obejmujący urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną poddaje się procedurom badania trwałości opisanym w dodatku 3.”; |
|
2) |
dodaje się pkt 4.3.5 w brzmieniu: „4.3.5. Paliwa W przypadku opisanym w pkt 1.1.2 załącznika I procedurę badań określoną w pkt 4.3.1–4.3.2.7 niniejszego załącznika przeprowadza się z użyciem paliw zadeklarowanych przez producenta oryginalnego układu silnika. Jednak w porozumieniu z organem udzielającym homologacji typu procedurę dotyczącą trwałości określoną w dodatku 3, i o której mowa w pkt 4.3.2.4, można przeprowadzać jedynie z użyciem paliwa stanowiącego najgorszy przypadek pod względem starzenia się.”; |
|
3) |
dodaje się pkt 4.6–4.6.5 w brzmieniu: „4.6. Wymogi dotyczące zgodności ze środkami kontroli NOx (mające zastosowanie tylko do urządzeń kontrolujących emisję zanieczyszczeń stanowiących części zamienne przeznaczonych do montażu w pojazdach wyposażonych w czujniki dokonujące bezpośredniego pomiaru stężenia NOx w spalinach) 4.6.1. Demonstracja zgodności ze środkami kontroli NOx jest wymagana tylko w przypadku, gdy oryginalne urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń monitorowano w oryginalnej konfiguracji. 4.6.2. W przypadku urządzeń kontrolujących emisję zanieczyszczeń stanowiących części zamienne, przeznaczonych do montażu w silnikach lub pojazdach, które uzyskały homologację typu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 595/2009 i niniejszym rozporządzeniem, zgodność urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną ze środkami kontroli NOx demonstruje się zgodnie z procedurami opisanymi w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia. 4.6.3. Nie mają zastosowania przepisy regulaminu nr 49 EKG ONZ dotyczące części innych niż urządzenia kontrolujące emisję zanieczyszczeń. 4.6.4. Producent urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną może zastosować takie same procedury wstępnego kondycjonowania i badania, jakie zastosowano podczas pierwotnej homologacji typu. W takim przypadku organ udzielający homologacji, który udzielił pierwotnej homologacji typu dla silnika pojazdu, udostępnia, na żądanie i na zasadzie niedyskryminacji, dokument informacyjny w formie dodatku do dokumentu informacyjnego przewidzianego w dodatku 4 do załącznika I, określający liczbę i typ cykli wstępnego kondycjonowania oraz typ cyklu badania zastosowanego przez producenta oryginalnego urządzenia do badania zgodności urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń ze środkami kontroli NOx. 4.6.5. Pkt 4.5.5 stosuje się do środków kontroli NOx monitorowanych przez system OBD.”; |
|
4) |
dodatek 3 otrzymuje brzmienie: „Dodatek 3 Procedura badania trwałości stosowana do oceny działania urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną w odniesieniu do emisji 1. Niniejszy dodatek określa procedurę dotyczącą trwałości, o której mowa w pkt 4.3.2.4 załącznika XI, w celu oszacowania działania urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną w odniesieniu do emisji. 2. Opis procedury dotyczącej trwałości 2.1. Procedura badania trwałości składa się z etapu gromadzenia danych oraz planu akumulacji godzin pracy. 2.2. Etap gromadzenia danych 2.2.1. Wybrany silnik wyposażony w kompletny układ oczyszczania spalin obejmujący urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną schładza się do temperatury otoczenia i przeprowadza jeden cykl badania WHTC z rozruchem zimnego silnika, zgodnie z pkt 7.6.1 i 7.6.2 załącznika 4 do regulaminu nr 49 EKG ONZ. 2.2.2. Bezpośrednio po cyklu badania WHTC z rozruchem zimnego silnika przeprowadza się kolejno dziewięć cykli badania WHTC z rozruchem gorącego silnika zgodnie z pkt 7.6.4 załącznika 4 do regulaminu nr 49 EKG ONZ. 2.2.3. Sekwencję badania określoną w pkt 2.2.1 i 2.2.2 przeprowadza się zgodnie z instrukcjami określonymi w pkt 7.6.5 załącznika 4 do regulaminu nr 49 EKG ONZ. 2.2.4. Alternatywnie stosowne dane mogą być gromadzone poprzez jazdę w pełni obciążonego pojazdu wyposażonego w wybrany układ oczyszczania spalin obejmujący urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną. Badanie może być przeprowadzone na drodze zgodnie z wymogami dotyczącymi przejazdu zawartymi w pkt 4.5–4.5.5 załącznika II do niniejszego rozporządzenia przy szczegółowej rejestracji danych dotyczących jazdy lub na odpowiedniej hamowni podwoziowej. W przypadku wyboru badania drogowego pojazd musi przejść cykl badawczy z rozruchem zimnego silnika, określony w dodatku 5 do niniejszego załącznika, a następnie dziewięć cykli badawczych z rozruchem gorącego silnika, identycznych z cyklem z rozruchem zimnego silnika, w taki sposób, aby praca silnika była taka sama jak jego praca w pkt 2.2.1 i 2.2.2. W przypadku wyboru hamowni podwoziowej symulowane nachylenie drogi podczas cyklu badań w dodatku 5 należy dostosować do pracy silnika w trakcie WHTC. 2.2.5. Organ udzielający homologacji typu odrzuca dane dotyczące temperatury uzyskane zgodnie z pkt 2.2.4, jeśli uzna je za nierealistyczne, i zwraca się o powtórzenie badania lub przeprowadzenie badania zgodnie z pkt 2.2.1, 2.2.2 i 2.2.3. 2.2.6. Temperatury urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną rejestruje się w trakcie całej sekwencji badań, w miejscu o najwyższej temperaturze. 2.2.7. W przypadkach gdy miejsce o najwyższej temperaturze zmienia się w czasie, lub jeżeli trudno jest je określić, temperaturę złoża należy rejestrować w wielu odpowiednich miejscach. 2.2.8. Liczbę i umiejscowienie pomiarów temperatury wybiera producent w porozumieniu z organem udzielającym homologacji typu na podstawie najlepszej praktyki inżynierskiej. 2.2.9. Za zgodą organu udzielającego homologacji typu można zastosować jednolitą temperaturę złoża katalizatora lub temperaturę wlotu katalizatora, jeżeli pomiar temperatury złoża w wielu miejscach jest niemożliwy lub zbyt trudny. Rysunek 1 Przykład lokalizacji czujników temperatury w typowym urządzeniu do oczyszczania spalin 
Rysunek 2 Przykład lokalizacji czujników temperatury w filtrze cząstek stałych 
2.2.10. Podczas sekwencji badawczej temperaturę należy mierzyć i rejestrować co najmniej raz na sekundę (z minimalną częstotliwością 1 Hz). 2.2.11. Zmierzone wartości temperatury należy zestawić w histogram z przedziałami temperatury nie większymi niż 10 °C. W przypadku wspomnianym w pkt 2.2.7 w histogramie odnotowuje się najwyższą temperaturę w każdej sekundzie. Każda kolumna histogramu odpowiada skumulowanej częstotliwości w sekundach zmierzonych temperatur należących do danego zakresu. 2.2.12. Czas w godzinach odpowiadający każdemu zakresowi temperatury należy określić, a następnie ekstrapolować na cały okres eksploatacji urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną zgodnie z wartościami określonymi w tabeli 1. Ekstrapolacja opiera się na założeniu, że jeden cykl WHTC odpowiada 20 km jazdy. Tabela 1 Cały okres eksploatacji urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną dla każdej kategorii pojazdu oraz równoważne cykle badania WHTC i godziny pracy
2.2.13. Dopuszcza się gromadzenie danych dla różnych urządzeń jednocześnie. 2.2.14. W przypadku układów eksploatowanych przy regeneracji aktywnej rejestruje się liczbę, długość i temperatury regeneracji występujących podczas sekwencji badania określonej w pkt 2.2.1 i 2.2.2. Jeżeli nie wystąpiła regeneracja aktywna, sekwencję w wysokiej temperaturze określoną w pkt 2.2.2 należy rozszerzyć, aby objąć co najmniej dwie regeneracje aktywne. 2.2.15. Łączna masa środka smarującego zużytego podczas gromadzenia danych, w g/godz., jest rejestrowana przy użyciu dowolnej odpowiedniej metody, np. procedury spuszczenia i ważenia opisanej w dodatku 6. W tym celu silnik należy eksploatować przez 24 godziny, przeprowadzając kolejne cykle badania WHTC. W przypadkach gdy nie można dokładnie zmierzyć zużycia oleju, producent, w porozumieniu z organem udzielającym homologacji typu, może stosować następujące opcje w celu określenia zużycia środka smarującego:
2.3. Obliczanie równoważnego czasu starzenia odpowiadającego temperaturze odniesienia 2.3.1. Temperatury zarejestrowane zgodnie z pkt 2.2–2.2.15 muszą ograniczać się do temperatury odniesienia Tr , wymaganej przez producenta w porozumieniu z organem udzielającym homologacji typu, w przedziale temperatur zarejestrowanych na etapie gromadzenia danych. 2.3.2. W przypadku określonym w pkt 2.2.13 wartość Tr dla każdego z urządzeń może być różna. 2.3.3. Równoważny czas starzenia odpowiadający temperaturze referencyjnej oblicza się dla każdego z przedziałów, o których mowa w pkt 2.2.11, zgodnie z poniższym równaniem: Równanie 1:
gdzie: R = reaktywność termiczna urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną. Stosuje się następujące wartości:
Tr = temperatura odniesienia w K.
i = numer przedziału, gdzie 1 jest numerem dla przedziału o najniższej temperaturze, a n wartością przedziału o najwyższej temperaturze. 2.3.4. Całkowity równoważny czas starzenia jest obliczany zgodnie z następującym równaniem: Równanie 2:
gdzie:
AT
= całkowity równoważny czas starzenia, w godzinach, potrzebny do uzyskania, poprzez poddanie urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną temperaturze Tr
, takiego samego efektu starzenia, jak w przypadku poddania tego urządzenia, w całym okresie jego eksploatacji, temperaturze
i = numer przedziału, gdzie 1 jest numerem dla przedziału o najniższej temperaturze, a n wartością przedziału o najwyższej temperaturze. n = łączna liczba przedziałów temperatury. 2.3.5. W przypadku, o którym mowa w pkt 2.2.13, AT oblicza się dla każdego urządzenia. 2.4. Plan akumulacji godzin pracy 2.4.1. Wymogi ogólne 2.4.1.1. Plan akumulacji godzin pracy umożliwia przyspieszenie starzenia urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną, w oparciu o informacje zebrane na etapie gromadzenia danych określonym w pkt 2.2. 2.4.1.2. Plan akumulacji godzin pracy obejmuje plan akumulacji termicznej i plan akumulacji zużycia środka smarującego zgodnie z pkt 2.4.4.6. Producent, w porozumieniu z organem udzielającym homologacji typu, może zrezygnować z realizacji planu akumulacji zużycia środka smarującego, jeżeli urządzenia kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące części zamienne są umieszczone za częścią stanowiącą filtr oczyszczania spalin (np. filtrem cząstek stałych). Zarówno plan akumulacji termicznej, jak i plan akumulacji zużycia środka smarującego, składają się z powtarzających się serii sekwencji odpowiednio termicznych i zużycia środka smarującego. 2.4.1.3. W przypadku urządzeń kontrolujących emisję zanieczyszczeń stanowiących części zamienne działających przy regeneracji aktywnej sekwencja termiczna uzupełniana jest trybem regeneracji aktywnej. 2.4.1.4. W przypadku akumulacji godzin pracy obejmującej plan akumulacji termicznej i plan akumulacji zużycia środka smarującego ich odpowiednie sekwencji występują na przemian, tak aby po każdej sekwencji termicznej, którą należy wykonać, następowała sekwencja zużycia środka smarującego. 2.4.1.5. Dopuszcza się realizację planu akumulacji godzin pracy równocześnie dla różnych urządzeń. W takim przypadku określa się jeden plan akumulacji godzin pracy dla wszystkich urządzeń. 2.4.2. Plan akumulacji termicznej 2.4.2.1. Plan akumulacji termicznej symuluje wpływ starzenia termicznego na działanie urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną do końca okresu jego użytkowania. 2.4.2.2. Silnik używany do realizacji planu akumulacji godzin pracy, wyposażony w układ oczyszczania spalin obejmujący urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną, jest użytkowany przez co najmniej trzy kolejne sekwencje termiczne, jak określono w dodatku 4. 2.4.2.3. Należy rejestrować temperatury przez co najmniej dwie sekwencje termiczne. Pierwszej sekwencji, przeprowadzanej w celu rozgrzania, nie uwzględnia się do celów gromadzenia danych dotyczących temperatury. 2.4.2.4. Temperatury należy rejestrować w odpowiednich miejscach, wybranych zgodnie z pkt 2.2.6–2.2.9, co najmniej raz na sekundę (z minimalną częstotliwością 1 Hz). 2.4.2.5. Efektywny czas starzenia odpowiadający sekwencji termicznej, o której mowa w pkt 2.4.2.3, oblicza się zgodnie z następującym równaniem:
gdzie:
Ti = temperatura, w K, mierzona w sekundzie i w każdej z sekwencji termicznych. R = reaktywność termiczna urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną. Producent uzgadnia z organem udzielającym homologacji typu wartość R jaką należy stosować. Alternatywnie można również stosować następujące wartości domyślne:
Tr = temperatura odniesienia, w K, o takiej samej wartości jak w równaniu 1. AE = efektywny czas starzenia, w godzinach, potrzebny do uzyskania, poprzez poddanie urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną temperaturze Tr , takiego samego efektu starzenia, jak w przypadku poddania tego urządzenia temperaturze podczas sekwencji termicznej.
AT
= całkowity równoważny czas starzenia, w godzinach, potrzebny do uzyskania, poprzez poddanie urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną temperaturze Tr
, takiego samego efektu starzenia, jak w przypadku poddania tego urządzenia, w całym okresie jego eksploatacji, temperaturze i = numer pomiaru temperatury. p = łączna liczba pomiarów temperatury. nc = numer sekwencji termicznej spośród sekwencji przeprowadzonych w celu zgromadzenia danych dotyczących temperatury zgodnie z pkt 2.4.2.3. C = łączna liczba sekwencji termicznych przeprowadzonych w celu zgromadzenia danych dotyczących temperatury. 2.4.2.6. Łączną liczbę sekwencji termicznych ujmowanych w planie akumulacji godzin pracy ustala się, stosując następujące równanie: Równanie 5: NTS = AT/AE gdzie: NTS = łączna liczba sekwencji termicznych przeprowadzonych w ramach planu akumulacji godzin pracy
AT
= całkowity równoważny czas starzenia, w godzinach, potrzebny do uzyskania, poprzez poddanie urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną temperaturze Tr
, takiego samego efektu starzenia, jak w przypadku poddania tego urządzenia, w całym okresie jego eksploatacji, temperaturze AE = efektywny czas starzenia, w godzinach, potrzebny do uzyskania, poprzez poddanie urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną temperaturze Tr , takiego samego efektu starzenia, jak w przypadku poddania tego urządzenia temperaturze podczas sekwencji termicznej. 2.4.2.7. Dozwolone jest zmniejszenie NTS , a zatem skrócenie okresu objętego planem akumulacji godzin pracy, zwiększając temperatury, którym poddawane jest każde urządzenie w każdym trybie cyklu starzenia, poprzez zastosowanie jednego lub kilku z następujących środków:
2.4.2.8. Kiedy stosuje się środki, o których mowa w pkt 2.4.4.6 i 2.4.4.7, całkowity czas starzenia obliczony na podstawie NTS wynosi nie mniej niż 10 % całego okresu eksploatacji pojazdu wymienionego w tabeli 1, np. dla pojazdu kategorii N1 wartość NTS nie może wynosić mniej niż 286 sekwencji termicznych, przy założeniu, że każda sekwencja trwa 1 godzinę. 2.4.2.9. Dozwolone jest zwiększenie NTS , a zatem okresu objętego planem akumulacji godzin pracy, zmniejszając temperatury w każdym trybie cyklu starzenia poprzez zastosowanie jednego lub kilku z następujących środków:
2.4.2.10. W przypadku, o którym mowa w pkt 2.4.1.5, zastosowanie mają następujące przepisy:
2.4.2.11. W przypadku urządzeń kontrolujących emisję zanieczyszczeń stanowiących części zamienne, będących układem w rozumieniu art. 3 pkt 25 dyrektywy 2007/46/WE, można rozpatrzyć jedną z następujących dwóch opcji starzenia termicznego urządzeń:
2.4.3. Zmodyfikowany plan akumulacji termicznej dla urządzeń pracujących przy regeneracji aktywnej 2.4.3.1. Zmodyfikowany plan akumulacji termicznej dla urządzeń pracujących przy regeneracji aktywnej symuluje skutki starzenia urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną spowodowanego zarówno obciążeniem cieplnym, jak i regeneracją aktywną, na koniec całkowitego okresu jego eksploatacji. 2.4.3.2. Silnik używany do realizacji planu akumulacji godzin pracy, wyposażony w układ oczyszczania spalin obejmujący urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną, jest użytkowany przez co najmniej trzy zmodyfikowane sekwencje termiczne, z których każda składa się z sekwencji termicznej określonej w dodatku 4, po której następuje pełna regeneracja aktywna, podczas której temperatura szczytowa w układzie oczyszczania spalin nie może być niższa od temperatury szczytowej odnotowanej na etapie gromadzenia danych. 2.4.3.3. Należy rejestrować temperatury przez co najmniej dwie zmodyfikowane sekwencje termiczne. Pierwszej sekwencji, przeprowadzanej w celu rozgrzania, nie uwzględnia się do celów gromadzenia danych dotyczących temperatury. 2.4.3.4. Aby jak najbardziej skrócić czas między sekwencjami termicznymi określonymi w dodatku 4 i późniejszą regeneracją aktywną, producent może sztucznie wywołać regenerację aktywną, eksploatując silnik, po każdej sekwencji termicznej określonej w dodatku 4, przy stałej prędkości obrotowej umożliwiającej wytwarzanie przez silnik znacznej ilości sadzy. W takim przypadku tryb pracy ze stałą prędkością obrotową również traktuje się jako część zmodyfikowanej sekwencji termicznej określonej w pkt 2.4.3.2. 2.4.3.5 Efektywny czas starzenia odpowiadający każdej zmodyfikowanej sekwencji termicznej oblicza się, stosując równania 3 i 4. 2.4.3.6. Łączną liczbę zmodyfikowanych sekwencji termicznych, jakie należy przeprowadzić w planie akumulacji godzin pracy, oblicza się, stosując równanie 5: 2.4.3.7. Dozwolone jest zmniejszenie NTS , a zatem okresu objętego planem akumulacji godzin pracy, zwiększając temperatury w każdym trybie zmodyfikowanej sekwencji termicznej poprzez zastosowanie jednego lub kilku środków określonych w pkt 2.4.2.7. 2.4.3.8. Oprócz środków, o których mowa w pkt 2.4.3.7, można również zmniejszyć NTS poprzez zwiększenie temperatury szczytowej regeneracji aktywnej w zmodyfikowanej sekwencji termicznej, nie przekraczając jednak w żadnym wypadku temperatury złoża wynoszącej 800 °C. 2.4.3.9. Wartość NTS nie może być nigdy mniejsza niż 50 % liczby regeneracji aktywnych, którym poddaje się urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną w całym okresie eksploatacji, obliczanej zgodnie z następującym równaniem: Równanie 5:
gdzie: NAR = liczba sekwencji regeneracji aktywnej w całym okresie eksploatacji urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną. tWHTC = równoważna liczba godzin odpowiadająca kategorii pojazdu, dla którego przeznaczone jest urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną, uzyskana z tabeli 1. tAR = czas trwania, w godzinach, regeneracji aktywnej. tBAR = czas, w godzinach, między dwiema kolejnymi regeneracjami aktywnymi. 2.4.3.10. Jeżeli w konsekwencji zastosowania minimalnej liczby zmodyfikowanych sekwencji termicznych określonych w pkt 2.4.3.9 wartość AE × NTS obliczona przy pomocy równania 4 przekracza wartość AT obliczoną przy pomocy równania 2, czas trwania każdego trybu sekwencji termicznej określonej w dodatku 4 i włączonej do zmodyfikowanej sekwencji termicznej określonej w pkt 2.4.3.2 może zostać proporcjonalnie zmniejszony, aby uzyskać AE × NTS = AT. 2.4.3.11. Dozwolone jest zwiększenie NTS , a zatem okresu objętego planem akumulacji godzin pracy, zmniejszając temperatury w każdym trybie sekwencji termicznej połączonej z regeneracją aktywną poprzez zastosowanie jednego lub kilku środków określonych w pkt 2.4.2.9. 2.4.3.12. W przypadku, o którym mowa w pkt 2.4.1.5, zastosowanie mają pkt 2.4.2.10 i 2.4.2.11 2.4.4. Plan akumulacji zużycia środka smarującego 2.4.4.1. Plan akumulacji zużycia środka smarującego symuluje wpływ starzenia spowodowanego skażeniem chemicznym lub tworzeniem się osadu w wyniku zużycia środka smarującego na działanie urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną na koniec całkowitego okresu jego użytkowania. 2.4.4.2. Zużyty środek smarujący, w g/godz., ustala się dla co najmniej 24 sekwencji termicznych lub odpowiadającej im liczby zmodyfikowanych sekwencji termicznych, przy użyciu dowolnej odpowiedniej metody, np. procedury spuszczenia i ważenia opisanej w dodatku 6. Stosuje się świeży środek smarujący. 2.4.4.3. Silnik musi być wyposażony w miskę olejową o stałej objętości, aby uniknąć konieczności uzupełniania, ponieważ poziom oleju wpływa na tempo zużycia oleju. Można zastosować dowolną odpowiednią metodę, np. metodę opisaną w normie ASTM D7156-09. 2.4.4.4. Teoretyczny czas, w godzinach, w którym należałoby zastosować odpowiedni plan akumulacji termicznej lub zmodyfikowany plan akumulacji termicznej, w celu uzyskania takiego samego zużycia środka smarującego jak odpowiadające całemu okresowi eksploatacji urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną, oblicza się, stosując następujące równanie: Równanie 6:
gdzie: tTAS = teoretyczny czas trwania, w godzinach, planu akumulacji godzin pracy konieczny do uzyskania takiego samego zużycia środka smarującego jak odpowiadające całemu okresowi eksploatacji urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną, pod warunkiem że plan akumulacji godzin pracy składa się tylko z szeregu kolejnych sekwencji termicznych lub zmodyfikowanych sekwencji termicznych. LCRWHTC = tempo zużycia środka smarującego, w g/godz., określone zgodnie z pkt 2.2.15. tWHTC = równoważna liczba godzin odpowiadająca kategorii pojazdu, dla którego przeznaczone jest urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną, uzyskana z tabeli 1. LCRWHTC = tempo zużycia środka smarującego, w g/godz., określone zgodnie z pkt 2.4.4.2. 2.4.4.5. Liczbę sekwencji termicznych lub zmodyfikowanych sekwencji termicznych odpowiadającą tTAS oblicza się, stosując następujący wskaźnik: Równanie 7:
gdzie: N = liczba sekwencji termicznych lub zmodyfikowanych sekwencji termicznych odpowiadająca tTAS. tTAS = teoretyczny czas trwania, w godzinach, planu akumulacji godzin pracy konieczny do uzyskania takiego samego zużycia środka smarującego jak odpowiadające całemu okresowi eksploatacji urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną, pod warunkiem że plan akumulacji godzin pracy składa się tylko z szeregu kolejnych sekwencji termicznych lub zmodyfikowanych sekwencji termicznych. tTS = czas trwania, w godzinach, pojedynczej sekwencji termicznej lub zmodyfikowanej sekwencji termicznej. 2.4.4.6. Wartość N porównuje się z wartością NTS obliczoną zgodnie z pkt 2.4.2.6 lub, dla urządzeń pracujących przy regeneracji aktywnej, zgodnie z pkt 2.4.3.5. Jeżeli N NTS , nie jest konieczne dodanie planu akumulacji zużycia środka smarującego do planu akumulacji termicznej. Jeżeli N NTS , plan akumulacji zużycia środka smarującego należy dodać do planu akumulacji termicznej. 2.4.4.7. Dodanie planu akumulacji zużycia środka smarującego może nie być konieczne, jeżeli zwiększając zużycie środka smarującego, jak opisano w pkt 2.4.4.8.4, uzyskano już niezbędne zużycie środka smarującego, realizując odpowiedni plan akumulacji termicznej polegający na przeprowadzeniu NTS sekwencji termicznych lub zmodyfikowanych sekwencji termicznych. 2.4.4.8. Opracowanie planu akumulacji zużycia środka smarującego 2.4.4.8.1. Plan akumulacji zużycia środka smarującego obejmuje szereg sekwencji zużycia środka smarującego powtarzanych kilkakrotnie, przy czym każda sekwencja zużycia środka smarującego występuje naprzemiennie z każdą sekwencją termiczną lub każdą zmodyfikowaną sekwencją termiczną. 2.4.4.8.2. Każda sekwencja zużycia środka smarującego odbywa się przy stałej prędkości obrotowej, stałym obciążeniu i stałej prędkości, przy czym obciążenie i prędkość dobiera się w taki sposób, aby zużycie środka smarującego było jak największe, a efektywne starzenie termiczne jak najmniejsze. Tryb określa producent w porozumieniu z organem udzielającym homologacji typu na podstawie najlepszej praktyki inżynierskiej. 2.4.4.8.3. Czas trwania każdej sekwencji zużycia środka smarującego określa się następująco:
2.4.4.8.4. Tempo zużycia środka smarującego musi pozostawać zawsze poniżej 0,5 % poziomu zużycia paliwa przez silnik, aby uniknąć nadmiernego gromadzenia się popiołu na powierzchni czołowej urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną. 2.4.4.8.5. Dozwolone jest dodawanie starzenia termicznego spowodowanego stosowaniem sekwencji zużycia środka smarującego do wartości AE obliczonej zgodnie z równaniem 4. 2.4.5. Opracowanie pełnego planu akumulacji godzin pracy 2.4.5.1. Plan akumulacji godzin pracy tworzy się, stosując naprzemiennie sekwencję termiczną lub zmodyfikowaną sekwencję termiczną, stosownie do przypadku, z sekwencją zużycia środka smarującego. Wspomniany model powtarza się NTS razy, przy czym wartość NTS oblicza zgodnie z pkt 2.4.2 lub pkt 2.4.3, zależnie od przypadku. Przykład pełnego planu akumulacji godzin pracy podano w dodatku 7. Schemat obrazujący opracowanie pełnego planu akumulacji godzin pracy podano w dodatku 8. 2.4.6. Wykonanie planu akumulacji godzin pracy 2.4.6.1. Silnik wyposażony w układ oczyszczania spalin obejmujący urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną jest eksploatowany przez okres objęty planem akumulacji godzin pracy określony w pkt 2.4.5.1. 2.4.6.2. Silnik używany do realizacji planu akumulacji godzin pracy może być inny niż silnik zastosowany na etapie gromadzenia danych, przy czym ten drugi jest zawsze silnikiem, dla którego zaprojektowano urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną, i przeznaczonym do badania emisji zgodnie z pkt 2.4.3.2. 2.4.6.3. Jeżeli silnik używany do realizacji planu akumulacji godzin pracy ma pojemność o co najmniej 20 % większą niż silnik zastosowany na etapie gromadzenia danych, układ wydechowy pierwszego silnika należy wyposażyć w obejście, aby jak najściślej powielić natężenie przepływu spalin w drugim silniku w wybranych warunkach starzenia. 2.4.6.4. W przypadku, o którym mowa w pkt 2.4.6.2, silnik używany do realizacji planu akumulacji godzin pracy musi posiadać homologację typu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 595/2009. Ponadto jeżeli badane urządzenie lub urządzenia mają być zamocowane w układzie silnika z recyrkulacją spalin (EGR), układ silnika stosowany w ramach planu akumulacji godzin pracy musi być również wyposażony w układ EGR. Jeżeli badane urządzenie lub urządzenia nie mają być zamocowane w układzie silnika z układem EGR, układ silnika stosowany w ramach planu akumulacji godzin pracy również nie może być wyposażony w układ EGR. 2.4.6.5. Środek smarujący i paliwo wykorzystywane w ramach planu akumulacji godzin pracy muszą być jak najbardziej zbliżone do tych stosowanych na etapie gromadzenia danych określonym w pkt 2.2. Środek smarujący musi być zgodny z zaleceniami producenta silnika, dla którego zaprojektowano urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń. Użyte paliwa powinny być paliwami rynkowymi spełniającymi odpowiednie wymogi dyrektywy 98/70/WE. Na wniosek producenta można również stosować paliwa wzorcowe zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. 2.4.6.6. Środek smarujący należy wymieniać w celu konserwacji, w odstępach czasu ustalonych przez producenta silnika stosowanego na etapie gromadzenia danych. 2.4.6.7. W przypadku SCR wtrysk mocznika przeprowadza się zgodnie ze strategią określoną przez producenta urządzenia kontrolującego emisję zanieczyszczeń stanowiącego część zamienną.”; |
|
5) |
dodaje się dodatki 4–8 w brzmieniu: „Dodatek 4 Sekwencja starzenia termicznego
Dodatek 5 Cykl badań na hamowni podwoziowej lub gromadzenie danych w ruchu drogowym
Dodatek 6 Procedura spuszczenia i ważenia
Dodatek 7 Przykład akumulacji godzin pracy obejmujący sekwencje termiczne, zużycia środka smarującego i regeneracji 
Dodatek 8 Schemat realizacji planu akumulacji godzin pracy 
|
ZAŁĄCZNIK V
W załączniku XIII do rozporządzenia (UE) nr 582/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
pkt 2.1.2.2.1 i 2.1.2.2.2 otrzymują brzmienie:
|
|
2) |
pkt 8 i 8.1 otrzymują brzmienie: „8. ZUŻYCIE ODCZYNNIKA ORAZ DOZOWANIE 8.1. Środki dotyczące monitorowania zużycia odczynnika oraz dozowania określono w pkt 8 załącznika 11 do regulaminu nr 49 EKG ONZ.”; |
ZAŁĄCZNIK VI
W załączniku XIV do rozporządzenia (UE) nr 582/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
pkt 2.2.1 otrzymuje brzmienie:
|
|
2) |
pkt 2.2.4 otrzymuje brzmienie:
|
|
27.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 259/42 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/1719
z dnia 26 września 2016 r.
ustanawiające wytyczne dotyczące długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 (1), w szczególności jego art. 18 ust. 3 lit. b) oraz art. 18 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Jak najszybsze ukończenie tworzenia w pełni funkcjonującego i wzajemnie połączonego wewnętrznego rynku energii ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia celów, jakimi są utrzymanie bezpieczeństwa dostaw energii, zwiększenie konkurencyjności i zapewnienie wszystkim konsumentom możliwości nabywania energii po przystępnych cenach. Dobrze funkcjonujący rynek wewnętrzny energii elektrycznej powinien zapewniać producentom właściwe zachęty do inwestowania w nowe moce wytwórcze, w tym w energię elektryczną pochodzącą z odnawialnych źródeł energii, ze szczególnym uwzględnieniem państw członkowskich i regionów o najmniejszej liczbie połączeń międzysystemowych w obrębie unijnego rynku energii. Dobrze funkcjonujący rynek powinien również zapewniać konsumentom odpowiednie środki wspierające bardziej wydajne zużycie energii, czego warunkiem wstępnym jest bezpieczeństwo dostaw energii. |
|
(2) |
Bezpieczeństwo dostaw energii stanowi jeden z zasadniczych elementów bezpieczeństwa publicznego i w związku z tym jest ściśle związane ze sprawnym funkcjonowaniem rynku wewnętrznego energii elektrycznej oraz z integracją pozostających w izolacji rynków energii elektrycznej państw członkowskich. Energię elektryczną można dostarczać obywatelom Unii wyłącznie za pośrednictwem sieci. Funkcjonujące rynki energii elektrycznej oraz, w szczególności, sieci i inne aktywa związane z dostawami energii elektrycznej są istotne dla bezpieczeństwa publicznego, konkurencyjności gospodarczej oraz dobrobytu obywateli Unii. |
|
(3) |
W rozporządzeniu (WE) nr 714/2009 ustanowiono niedyskryminujące przepisy dotyczące warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej oraz, w szczególności, ustanowiono przepisy dotyczące alokacji zdolności przesyłowych oraz zarządzania ograniczeniami przesyłowymi w odniesieniu do połączeń wzajemnych i systemów przesyłowych mających wpływ na transgraniczne przepływy energii elektrycznej. W celu stworzenia prawdziwie zintegrowanego rynku energii elektrycznej należy opracować skuteczne instrumenty zabezpieczające, które będą mogli stosować wytwórcy, odbiorcy i sprzedawcy detaliczni w celu zmniejszenia przyszłego ryzyka cenowego w obszarze, na którym działają, obejmujące ujednolicenie obowiązujących przepisów dotyczących aukcji w odniesieniu do długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych. |
|
(4) |
Operatorzy systemów przesyłowych (zwani dalej „OSP”) powinni koordynować przynajmniej na poziomie regionalnym wyznaczanie długoterminowych zdolności przesyłowych dla przedziałów czasowych rynku roku następnego i rynku miesiąca następnego w celu zapewnienia rzetelnego wyliczenia zdolności przesyłowych oraz udostępnienia na rynku optymalnych zdolności przesyłowych. Aby to osiągnąć, OSP powinni ustanowić wspólny model sieci obejmujący wszystkie dane niezbędne do wyznaczenia długoterminowych zdolności przesyłowych, z uwzględnieniem stopnia niepewności, jakim charakteryzują się długoterminowe przedziały czasowe. Podejście oparte na skoordynowanych zdolnościach przesyłowych netto (ang. coordinated net transmission capacity based approach, „podejście NTC”) należy stosować do wyznaczania i alokacji długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych. Podejście oparte na przepływach fizycznych (ang. flow-based approach, „podejście FBA”) mogłoby być stosowane w przypadkach, w których zdolności przesyłowe między obszarami rynkowymi są wysoce współzależne, a podejście to jest uzasadnione ze względu na efektywność ekonomiczną. |
|
(5) |
Ujednolicenie przepisów dotyczących długoterminowej alokacji międzyobszarowych zdolności przesyłowych wymaga ustanowienia i korzystania z jednej wspólnej platformy alokacji na szczeblu europejskim. Taka centralna platforma powinna zostać opracowana przez wszystkich OSP w celu ułatwienia alokacji długoterminowych praw przesyłowych dla uczestników rynku i powinna umożliwiać przeniesienie długoterminowych praw przesyłowych z jednego kwalifikującego się uczestnika rynku na innego. |
|
(6) |
Aby umożliwić przejrzystą i niedyskryminującą alokację długoterminowych praw przesyłowych, na wspólnej platformie alokacji należy publikować wszystkie istotne informacje na temat aukcji przed jej rozpoczęciem. Przepisy dotyczące nominacji powinny zawierać szczegółowe informacje na temat procedury nominacji w odniesieniu do fizycznych praw przesyłowych, w tym wymagania, terminy, zamknięcia bramki rynku oraz kryteria uprawniające do wymiany między uczestnikami rynku. |
|
(7) |
Posiadacze długoterminowych praw przesyłowych powinni mieć prawo zwrócenia OSP swoich długoterminowych praw przesyłowych, aby umożliwić ponowną alokację tych praw w kolejnej rundzie długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych. W zamian za zwrot długoterminowych praw przesyłowych ich posiadacze mogą otrzymać zapłatę. Ponadto uczestnicy rynku powinni mieć prawo do przeniesienia lub wykupu już zaalokowanych długoterminowych praw przesyłowych. Uczestnicy rynku powinni powiadamiać OSP o takich przeniesieniach lub wykupie oraz o swoich kontrahentach, w tym biorących udział w tych transakcjach uczestnikach rynku i o OSP, których to dotyczy. |
|
(8) |
Ważne jest, by obciążenia administracyjne i koszty związane z uczestnictwem we wspólnej platformie alokacji pozostawały na rozsądnym poziomie, zwłaszcza jeśli chodzi o ujednolicenie ram umów zawieranych z uczestnikami rynku. |
|
(9) |
Przy uzgadnianiu warunków umów dotyczących długoterminowych praw przesyłowych stosuje się obecnie na terytorium Unii wiele różnych przepisów regulujących alokację. OSP powinni opracować ujednolicony na szczeblu unijnym regulamin alokacji w zakresie fizycznych praw przesyłowych, finansowych praw przesyłowych jako opcji (zwanych dalej „FinPP typu opcja”) oraz finansowych praw przesyłowych jako zobowiązań (zwanych dalej „FinPP typu zobowiązanie”). |
|
(10) |
Taki ujednolicony regulamin alokacji powinien zawierać przynajmniej opis procesu/procedury alokacji długoterminowych praw przesyłowych, w tym minimalne wymogi dotyczące uczestnictwa, kwestie finansowe, rodzaj produktów oferowanych na aukcjach typu explicit, zasady nominacji, przepisy dotyczące ograniczeń i rekompensat, przepisy, których przestrzegać muszą uczestnicy rynku w przypadku przenoszenia swoich długoterminowych praw przesyłowych, zasadę „wykorzystaj albo sprzedaj” oraz przepisy dotyczące siły wyższej i odpowiedzialności. W ujednoliconym regulaminie alokacji należy również określić zobowiązania umowne, których muszą przestrzegać uczestnicy rynku. |
|
(11) |
W rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1222 (2) ustanowiono termin gwarantowania praw przesyłowych na rynku dnia następnego i związany z tym system rekompensat w przypadku ograniczenia długoterminowych praw przesyłowych po upływie takiego terminu. Podobnie w przypadku ograniczenia długoterminowych praw przesyłowych przed upływem terminu gwarantowania praw przesyłowych na rynku dnia następnego posiadacz długoterminowych praw przesyłowych powinien otrzymać od OSP zwrot kosztów lub rekompensatę. |
|
(12) |
Można wprowadzić limity kwot rekompensat wypłacanych posiadaczom długoterminowych praw przesyłowych, które zostały ograniczone przed upływem terminu gwarantowania praw przesyłowych na rynku dnia następnego, uwzględniając płynność danych rynków i możliwość dostosowania swoich pozycji kontraktowych przez uczestników rynku. |
|
(13) |
Zgodnie z art. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 (3) jeżeli właściwe krajowe organy regulacyjne nie są w stanie osiągnąć porozumienia w sprawie wspólnych warunków dostępu lub metodologii, decyzję w tych kwestiach regulacyjnych powinna podjąć Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”). |
|
(14) |
W celu przyjęcia w przejrzysty i partycypacyjny sposób skutecznych przepisów określonych z zachowaniem zasady równowagi i proporcjonalności niniejsze rozporządzenie zostało opracowane w ścisłej współpracy z Agencją, europejską siecią operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej (ENTSO energii elektrycznej) i zainteresowanymi stronami. Zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 Komisja będzie konsultować się z Agencją, ENTSO energii elektrycznej oraz innymi zainteresowanymi stronami, zanim zaproponuje jakiekolwiek zmiany do niniejszego rozporządzenia. |
|
(15) |
Niniejsze rozporządzenie stanowi uzupełnienie załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 714/2009 zgodnie z zasadami określonymi w art. 16 tegoż rozporządzenia. |
|
(16) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 714/2009, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. W niniejszym rozporządzeniu określono szczegółowy regulamin alokacji międzyobszarowych zdolności przesyłowych na rynkach terminowych, ustanowienia wspólnej metody określania długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych, ustanowienia wspólnej platformy alokacji na szczeblu europejskim służącej oferowaniu długoterminowych praw przesyłowych, a także możliwości zwrotu długoterminowych praw przesyłowych w celu ich ponownej alokacji w kolejnej rundzie długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych lub możliwości przenoszenia długoterminowych praw przesyłowych między uczestnikami rynku.
2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich systemów przesyłowych i połączeń międzysystemowych w Unii, z wyjątkiem systemów przesyłowych na wyspach, które nie są połączone z innymi systemami przesyłowymi za pomocą połączeń międzysystemowych.
3. W państwach członkowskich, w których istnieje więcej niż jeden OSP, niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich OSP w danym państwie członkowskim. Jeżeli OSP nie pełni funkcji, która pociąga za sobą zobowiązanie wynikające z niniejszego rozporządzenia lub większą ich liczbę, państwa członkowskie mogą postanowić, że odpowiedzialność za wypełnienie tych zobowiązań spoczywa na jednym określonym OSP lub większej ich liczbie.
4. Do wspólnej platformy alokacji mogą zostać dopuszczeni operatorzy rynku i OSP prowadzący działalność w Szwajcarii, pod warunkiem że w prawie krajowym tego państwa wdrożone zostały najważniejsze unijne przepisy dotyczące rynku energii elektrycznej i zawarto międzyrządowe porozumienie w sprawie współpracy w zakresie energii elektrycznej między UE a Szwajcarią.
5. Z zastrzeżeniem spełnienia przez Szwajcarię warunków określonych w ust. 4 o udziale tego państwa we wspólnej platformie alokacji decyduje Komisja na podstawie opinii wydanej przez Agencję. Prawa i obowiązki szwajcarskich OSP, którzy przystępują do wspólnej platformy alokacji, muszą być spójne z prawami i obowiązkami OSP działających na terytorium UE, by umożliwić sprawne funkcjonowanie alokacji długoterminowych praw przesyłowych wdrożonej na szczeblu unijnym, a także aby zapewnić równe szanse wszystkim zainteresowanym stronom.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają definicje zawarte w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 714/2009, art. 2 rozporządzenia (UE) 2015/1222, art. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 543/2013 (4) oraz art. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE (5).
Ponadto zastosowanie mają następujące definicje:
|
1) |
„długoterminowa alokacja zdolności przesyłowych” oznacza przydzielanie długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych w drodze aukcji odbywającej się przed przedziałem czasowym rynku dnia następnego; |
|
2) |
„długoterminowe prawa przesyłowe” oznaczają fizyczne prawa przesyłowe lub FinPP typu opcja bądź FinPP typu zobowiązanie, uzyskane w ramach długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych; |
|
3) |
„regulamin alokacji” oznacza zasady długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych stosowane na wspólnej platformie alokacji; |
|
4) |
„wspólna platforma alokacji” oznacza platformę europejską ustanowioną przez wszystkich OSP do celów długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych; |
|
5) |
„aukcja” oznacza proces, w ramach którego długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe są oferowane i przydzielane uczestnikom rynku składającym oferty ich nabycia; |
|
6) |
„zasada »wykorzystaj albo sprzedaj«” (ang. use it or sell it) oznacza zasadę, zgodnie z którą międzyobszarowe zdolności przesyłowe będące przedmiotem fizycznych praw przesyłowych, które zostały nabyte, ale nie zostały nominowane, są automatycznie udostępniane do alokacji zdolności przesyłowych na rynku dnia następnego, a posiadacz takich fizycznych praw przesyłowych otrzymuje zapłatę od OSP; |
|
7) |
„nominacja” oznacza powiadomienie dotyczące korzystania z długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych przez posiadacza fizycznych praw przesyłowych i jego kontrahenta lub upoważnioną osobę trzecią, skierowane do odpowiednich OSP; |
|
8) |
„zasady nominacji” oznaczają przepisy dotyczące powiadamiania odpowiednich OSP o korzystaniu z długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych przez posiadacza fizycznych praw przesyłowych i jego kontrahenta lub upoważnioną osobę trzecią; |
|
9) |
„różnica cen na rynku” (ang. market spread) oznacza różnicę między godzinowymi cenami na rynku dnia następnego występującą na danych dwóch obszarach rynkowych w danym podstawowym okresie handlowym i w określonym kierunku; |
|
10) |
„przepisy dotyczące rekompensat” oznaczają przepisy, zgodnie z którymi każdy OSP odpowiedzialny za granicę obszaru rynkowego, na której dokonano alokacji długoterminowych praw przesyłowych, zapewnia rekompensatę posiadaczom praw przesyłowych, których długoterminowe prawa przesyłowe zostały ograniczone. |
Artykuł 3
Cele długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych
Celem niniejszego rozporządzenia jest:
|
a) |
wspieranie skutecznego długoterminowego międzyobszarowego obrotu energią elektryczną przy zapewnieniu uczestnikom rynku możliwości długoterminowego zabezpieczenia przed ryzykiem w przesyle międzyobszarowym; |
|
b) |
optymalizacja wyznaczania i alokacji długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych; |
|
c) |
zapewnienie niedyskryminacyjnego dostępu do długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych; |
|
d) |
zapewnienie sprawiedliwego i niedyskryminującego traktowania OSP, Agencji, organów regulacyjnych i uczestników rynku; |
|
e) |
uwzględnienie konieczności zapewnienia sprawiedliwej i prawidłowej długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych oraz prawidłowego kształtowania cen; |
|
f) |
zapewnienie i zwiększenie przejrzystości i wiarygodności informacji dotyczących długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych; |
|
g) |
przyczynienie się do efektywnej, długofalowej eksploatacji i rozwoju systemu przesyłowego energii elektrycznej i sektora energii elektrycznej w UE. |
Artykuł 4
Przyjęcie warunków lub metod
1. OSP opracowują warunki lub metody wymagane na podstawie niniejszego rozporządzenia i w odpowiednich terminach określonych w niniejszym rozporządzeniu przedkładają je właściwym organom regulacyjnym do zatwierdzenia. W przypadku gdy propozycja dotycząca ustanowienia warunków lub metod na podstawie niniejszego rozporządzenia musi zostać opracowana i zatwierdzona przez więcej niż jednego OSP, uczestniczący OSP ściśle współpracują ze sobą. OSP, przy wsparciu ze strony ENTSO energii elektrycznej, regularnie powiadamiają właściwe organy regulacyjne i Agencję o postępach w opracowywaniu wspomnianych warunków lub metod.
2. OSP podejmują decyzje w sprawie propozycji dotyczących ustanowienia warunków lub metod zgodnie z art. 4 ust. 6 kwalifikowaną większością głosów, jeżeli nie mogą osiągnąć konsensusu. W przypadku propozycji zgodnie z art. 4 ust. 6 większość kwalifikowana oznacza większość:
|
a) |
OSP reprezentujących co najmniej 55 % państw członkowskich; oraz |
|
b) |
OSP reprezentujących państwa członkowskie, których liczba mieszkańców stanowi co najmniej 65 % ludności Unii. |
Przy podejmowaniu decyzji zgodnie z art. 4 ust. 6 mniejszość blokująca musi obejmować OSP reprezentujących co najmniej cztery państwa członkowskie; w przypadku niespełnienia powyższego warunku uznaje się, że większość kwalifikowana została osiągnięta.
W przypadku decyzji podejmowanych przez OSP na podstawie art. 4 ust. 6 każdemu państwu członkowskiemu przysługuje jeden głos. W przypadku występowania na terytorium danego państwa członkowskiego więcej niż jednego OSP państwo członkowskie rozdziela uprawnienia do głosowania wśród OSP.
3. Decyzje w sprawie propozycji dotyczących ustanowienia warunków lub metod zgodnie z art. 4 ust. 7 OSP podejmują kwalifikowaną większością głosów, jeżeli nie mogą osiągnąć konsensusu oraz jeżeli dane regiony obejmują więcej niż pięć państw członkowskich. W przypadku propozycji zgodnie z art. 4 ust. 7 większość kwalifikowana oznacza większość:
|
a) |
OSP reprezentujących co najmniej 72 % zainteresowanych państw członkowskich; oraz |
|
b) |
OSP reprezentujących państwa członkowskie, na których terytorium zamieszkuje co najmniej 65 % ludności regionu, którego to dotyczy. |
Przy podejmowaniu decyzji zgodnie z art. 4 ust. 7 mniejszość blokująca musi obejmować co najmniej minimalną liczbę OSP reprezentujących ponad 35 % ludności uczestniczących państw członkowskich, a także OSP reprezentujących co najmniej jedno dodatkowe zainteresowane państwo członkowskie; w przypadku niespełnienia powyższego warunku uznaje się, że większość kwalifikowana została osiągnięta.
Decyzje w sprawie propozycji dotyczących ustanowienia warunków lub metod zgodnie z art. 4 ust. 7 w odniesieniu do regionów obejmujących nie więcej niż pięć państw członkowskich podejmowane są przez OSP w drodze konsensu.
W przypadku decyzji podejmowanych przez OSP na podstawie art. 4 ust. 7 każdemu państwu członkowskiemu przysługuje jeden głos. W przypadku występowania na terytorium danego państwa członkowskiego więcej niż jednego OSP państwo członkowskie rozdziela uprawnienia do głosowania wśród OSP.
4. Jeżeli w terminach określonych w niniejszym rozporządzeniu OSP nie przedłożą krajowym organom regulacyjnym propozycji dotyczącej ustanowienia warunków lub metod, przedkładają właściwym organom regulacyjnym i Agencji stosowne projekty warunków lub metod i wyjaśniają przyczyny, z których nie osiągnięto porozumienia. Agencja powiadamia Komisję i, we współpracy z właściwymi organami regulacyjnymi, na wniosek Komisji bada przyczyny braku porozumienia oraz informuje o nich Komisję. Komisja podejmuje stosowne kroki w celu umożliwienia przyjęcia wymaganych warunków lub metod w terminie czterech miesięcy od daty otrzymania informacji od Agencji.
5. Odpowiedzialność za zatwierdzanie warunków lub metod, o których mowa w ust. 6 i 7, spoczywa na każdym organie regulacyjnym.
6. Propozycje dotyczące poniższych warunków lub metod podlegają zatwierdzeniu przez wszystkie organy regulacyjne:
|
a) |
metoda przekazywania danych dotyczących wytwarzania i obciążenia zgodnie z art. 17; |
|
b) |
metoda tworzenia wspólnego modelu sieci zgodnie z art. 18; |
|
c) |
wymagania dotyczące wspólnej platformy alokacji zgodnie z art. 49; |
|
d) |
ujednolicony regulamin alokacji zgodnie z art. 51; |
|
e) |
metoda podziału dochodu z ograniczeń zgodnie z art. 57; |
|
f) |
metoda podziału kosztów ustanowienia, rozwoju i obsługi wspólnej platformy alokacji zgodnie z art. 59; |
|
g) |
metoda podziału kosztów poniesionych w celu zapewnienia gwarantowania praw przesyłowych w odniesieniu do długoterminowych praw przesyłowych i zapłaty za nie, zgodnie z art. 61. |
7. Propozycje dotyczące poniższych warunków lub metod podlegają zatwierdzeniu przez wszystkie organy regulacyjne regionu, którego to dotyczy:
|
a) |
metoda wyznaczania zdolności przesyłowych zgodnie z art. 10; |
|
b) |
metoda rozdzielania międzyobszarowych zdolności przesyłowych zgodnie z art. 16; |
|
c) |
regionalny model długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z art. 31; |
|
d) |
ustanowienie procedur rezerwowych zgodnie z art. 42; |
|
e) |
wymagania regionalne w ramach ujednoliconego regulaminu alokacji zgodnie z art. 52, w tym regionalne przepisy dotyczące rekompensat zgodnie z art. 55. |
8. Propozycja dotycząca ustanowienia warunków lub metod musi obejmować proponowane ramy czasowe ich wdrożenia oraz opis ich przewidywanego wpływu na realizację celów określonych w niniejszym rozporządzeniu. Propozycje dotyczące ustanowienia warunków lub metod podlegające zatwierdzeniu przez kilka organów regulacyjnych lub wszystkie takie organy przedkłada się jednocześnie Agencji i organom regulacyjnym. Na żądanie właściwych organów regulacyjnych w terminie trzech miesięcy Agencja wydaje opinię na temat propozycji dotyczących ustanowienia warunków lub metod.
9. W przypadku gdy zatwierdzenie warunków lub metod wymaga decyzji więcej niż jednego organu regulacyjnego, właściwe organy regulacyjne konsultują się między sobą, ściśle ze sobą współpracują i koordynują swe stanowiska w celu osiągnięcia porozumienia. W stosownych przypadkach właściwe organy regulacyjne uwzględniają opinię Agencji. Organy regulacyjne podejmują decyzje w zakresie przedłożonych warunków lub metod zgodnie z ust. 6 i 7 w terminie sześciu miesięcy od dnia otrzymania warunków lub metod przez organ regulacyjny lub, w stosownych przypadkach, przez ostatni zainteresowany organ regulacyjny.
10. Jeżeli organy regulacyjne nie osiągną porozumienia w terminie wskazanym w ust. 9, lub na ich wspólny wniosek Agencja przyjmuje w terminie sześciu miesięcy decyzję w sprawie przedstawionych propozycji dotyczących ustanowienia warunków lub metod, zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 713/2009.
11. W przypadku gdy jeden lub większa liczba organów regulacyjnych zażąda wprowadzenia zmiany przed zatwierdzeniem warunków lub metod przedłożonych zgodnie z ust. 6 i 7, odpowiedni OSP przedkładają propozycję dotyczącą zmienionych warunków lub metod do zatwierdzenia w terminie dwóch miesięcy od daty przedstawienia żądania wprowadzenia zmiany przez organy regulacyjne. Właściwe organy regulacyjne podejmują decyzję w sprawie zmienionych warunków lub metod w terminie dwóch miesięcy od daty ich przedłożenia. Jeżeli właściwe organy regulacyjne nie będą w stanie osiągnąć porozumienia w zakresie warunków lub metod na podstawie ust. 6 i 7 w terminie dwóch miesięcy lub jeżeli wystąpią one ze wspólnym wnioskiem w tym zakresie, Agencja przyjmuje w terminie sześciu miesięcy decyzję w sprawie zmienionych warunków lub metod zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 713/2009. Jeżeli OSP, których to dotyczy, nie przedłożą propozycji dotyczącej zmienionych warunków lub metod, zastosowanie ma procedura określona w ust. 4.
12. OSP odpowiedzialni za opracowanie propozycji dotyczącej warunków lub metod lub organy regulacyjne odpowiedzialne za jej przyjęcie zgodnie z ust. 6 i 7 mogą złożyć wniosek o zmianę tych warunków lub metod.
Wnioski o zmianę warunków lub metod przedkłada się do konsultacji zgodnie z procedurą określoną w art. 6 i zatwierdza zgodnie z procedurą określoną w niniejszym artykule.
13. OSP odpowiedzialni za ustanowienie warunków lub metod zgodnie z niniejszym rozporządzeniem publikują je w internecie po uzyskaniu zatwierdzenia przez właściwe organy regulacyjne lub, jeżeli takie zatwierdzenie nie jest wymagane, po ich ustanowieniu, chyba że informacje takie uznaje się za poufne zgodnie z art. 7.
Artykuł 5
Zaangażowanie zainteresowanych stron
Agencja, w ścisłej współpracy z ENTSO energii elektrycznej, podejmuje działania w celu zaangażowania zainteresowanych stron w proces długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych i inne aspekty wdrażania niniejszego rozporządzenia. Działania te obejmują regularne spotkania z zainteresowanymi stronami w celu zidentyfikowania problemów i przedstawienia propozycji usprawnień, w szczególności związanych z funkcjonowaniem i rozwojem długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych, w tym z ujednoliceniem przepisów dotyczących aukcji. Wspomniane działania nie mogą zastępować konsultacji z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 6.
Artykuł 6
Konsultacje
1. OSP odpowiedzialni za przedstawianie propozycji dotyczących ustanowienia warunków lub metod bądź ich zmian zgodnie z niniejszym rozporządzeniem konsultują się z zainteresowanymi stronami, w tym z odpowiednimi organami każdego państwa członkowskiego, w sprawie projektów propozycji dotyczących ustanowienia warunków lub metod, jeśli taki wymóg został jednoznacznie określony w niniejszym rozporządzeniu. Konsultacje te trwają co najmniej jeden miesiąc.
2. Propozycje dotyczące ustanowienia warunków lub metod złożone przez OSP na poziomie unijnym są publikowane i przedkładane do konsultacji na poziomie unijnym. Propozycje przedstawione przez OSP na poziomie regionalnym są przedkładane do konsultacji przynajmniej na poziomie regionalnym. Strony przedkładające propozycje na poziomie dwustronnym lub wielostronnym przeprowadzają konsultacje przynajmniej z zainteresowanymi państwami członkowskimi.
3. Przed przedłożeniem propozycji dotyczącej ustanowienia warunków lub metod organowi regulacyjnemu do zatwierdzenia, jeśli jest to wymagane zgodnie z art. 4, lub przed publikacją takiej propozycji we wszystkich pozostałych przypadkach podmioty odpowiedzialne za propozycję należycie uwzględniają uwagi zainteresowanych stron zgłoszone w ramach konsultacji przeprowadzonych zgodnie z ust. 1. We wszystkich przypadkach przed lub jednocześnie z publikacją propozycji dotyczącej ustanowienia warunków lub metod sporządza się i publikuje terminowo przejrzyste i wyczerpujące uzasadnienie przyczyn uwzględnienia lub nieuwzględnienia uwag zgłoszonych w ramach konsultacji.
Artykuł 7
Obowiązki w zakresie zachowania poufności
1. Wszelkie informacje poufne otrzymywane, wymieniane lub przekazywane na podstawie niniejszego rozporządzenia podlegają warunkom tajemnicy zawodowej ustanowionym w ust. 2, 3 i 4.
2. Obowiązkowi zachowania tajemnicy zawodowej podlegają wszystkie osoby objęte przepisami niniejszego rozporządzenia.
3. Informacje poufne, które osoby, o których mowa w ust. 2, otrzymały w trakcie wykonywania swoich obowiązków, nie mogą zostać ujawnione żadnym innym osobom ani organom, bez uszczerbku dla przypadków objętych prawem krajowym, innymi przepisami niniejszego rozporządzenia bądź innymi mającymi zastosowanie przepisami prawa unijnego.
4. Bez uszczerbku dla przypadków objętych prawem krajowym lub unijnym organy regulacyjne, podmioty lub osoby, które otrzymują informacje poufne na podstawie niniejszego rozporządzenia, mogą wykorzystywać je wyłącznie do celów pełnienia swoich funkcji wynikających z niniejszego rozporządzenia.
TYTUŁ II
WYMAGANIA W ZAKRESIE WARUNKÓW I METOD
ROZDZIAŁ 1
Wyznaczanie długoterminowych zdolności przesyłowych
Artykuł 8
Regiony wyznaczania zdolności przesyłowych
Do celów niniejszego rozporządzenia regiony wyznaczania zdolności przesyłowych oznaczają regiony ustanowione zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 9
Przedziały czasowe wyznaczania zdolności przesyłowych
Wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych zapewniają, by długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe były wyznaczane dla każdej długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych oraz przynajmniej w rocznych i miesięcznych przedziałach czasowych.
Artykuł 10
Metoda wyznaczania zdolności przesyłowych
1. Nie później niż sześć miesięcy po zatwierdzeniu wspólnej metody skoordynowanego wyznaczania zdolności przesyłowych, o którym mowa w art. 9 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2015/1222, wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych przedkładają propozycję dotyczącą wspólnej metody wyznaczania w ich regionie zdolności przesyłowych w długoterminowych przedziałach czasowych. Propozycja podlega konsultacjom zgodnie z art. 6.
2. We wspólnej metodzie wyznaczania zdolności przesyłowych należy przyjąć podejście NTC albo podejście FBA.
3. Metoda wyznaczania zdolności przesyłowych musi być kompatybilna z metodą wyznaczania zdolności przesyłowych określoną dla przedziałów czasowych dnia następnego i dnia bieżącego zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
4. W następujących przypadkach należy uwzględnić niepewność związaną z długoterminowymi przedziałami czasowymi wyznaczania zdolności przesyłowych:
|
a) |
przy dokonywaniu analizy bezpieczeństwa w oparciu o różne scenariusze i przy użyciu danych wejściowych dotyczących wyznaczania zdolności przesyłowych, stosowaniu podejścia dotyczącego wyznaczania zdolności przesyłowych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lit. b) oraz weryfikacji międzyobszarowych zdolności przesyłowych, o której mowa w art. 21 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2015/1222; lub |
|
b) |
przy stosowaniu podejścia statystycznego opartego na historycznych międzyobszarowych zdolnościach przesyłowych dla przedziałów czasowych dnia następnego i dnia bieżącego, jeżeli można wykazać, że takie podejście umożliwia:
|
5. Wszyscy OSP z każdego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych mogą wspólnie stosować podejście FBA do długoterminowych przedziałów czasowych wyznaczania zdolności przesyłowych, jeśli spełnione są następujące warunki:
|
a) |
podejście FBA prowadzi do zwiększenia efektywności ekonomicznej w danym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych przy zachowaniu tego samego poziomu bezpieczeństwa systemu; |
|
b) |
przejrzystość i dokładność wyników otrzymanych przy zastosowaniu podejścia FBA została potwierdzona w danym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych; |
|
c) |
OSP przyznają uczestnikom rynku okres sześciu miesięcy na dostosowanie swoich procedur. |
6. Jeżeli przy opracowywaniu metody wyznaczania zdolności przesyłowych w regionie wyznaczania zdolności przesyłowych wykorzystuje się analizę bezpieczeństwa opartą na różnych scenariuszach, to zastosowanie mają wymagania dotyczące danych wejściowych na potrzeby wyznaczania zdolności przesyłowych, podejścia dotyczącego wyznaczania zdolności przesyłowych oraz weryfikacji międzyobszarowych zdolności przesyłowych, jak przewidziano w art. 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/1222, z wyjątkiem art. 21 ust. 1 lit. a) ppkt (iv) w stosownych przypadkach.
7. Przy opracowywaniu metody wyznaczania zdolności przesyłowych należy uwzględnić wymagania dotyczące procedur rezerwowych oraz wymaganie określone w art. 21 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 11
Metoda określania marginesu niezawodności
W propozycji dotyczącej wspólnej metody wyznaczania zdolności przesyłowych należy zawrzeć metodę określania marginesu niezawodności, która spełnia wymagania określone w art. 22 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 12
Metody dotyczące granic bezpieczeństwa pracy systemu oraz zdarzeń losowych
W propozycji dotyczącej wspólnej metody wyznaczania zdolności przesyłowych należy określić metody dotyczące granic bezpieczeństwa pracy systemu oraz zdarzeń losowych, spełniające wymagania określone w art. 23 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 13
Metoda określania współczynników zmiany wytwarzania
W propozycji dotyczącej wspólnej metody wyznaczania zdolności przesyłowych należy zawrzeć metodę określania współczynników zmiany wytwarzania, która spełnia wymagania określone w art. 24 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 14
Metoda dotycząca działań zaradczych
Jeżeli przy wyznaczaniu długoterminowych zdolności przesyłowych uwzględnia się działania zaradcze, każdy OSP zapewnia, aby takie działania były dostępne technicznie w czasie rzeczywistym podczas pracy systemu i spełniały wymagania określone w art. 25 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 15
Metoda weryfikacji międzyobszarowych zdolności przesyłowych
W propozycji dotyczącej wspólnej metody wyznaczania zdolności przesyłowych należy określić metodę weryfikacji międzyobszarowych zdolności przesyłowych, która spełnia wymagania określone w art. 26 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 16
Metoda rozdzielania długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych
1. Nie później niż w momencie przedkładania metody wyznaczania zdolności przesyłowych, o której mowa w art. 10, OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych wspólnie opracowują propozycję dotyczącą metody rozdzielania długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych w danym regionie w skoordynowany sposób na poszczególne długoterminowe przedziały czasowe. Propozycja podlega konsultacjom zgodnie z art. 6.
2. Metoda rozdzielania długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych musi spełniać następujące warunki:
|
a) |
musi odpowiadać potrzebom uczestników rynku dotyczącym zabezpieczenia; |
|
b) |
musi być spójna z metodą wyznaczania zdolności przesyłowych; |
|
c) |
nie może prowadzić do ograniczenia konkurencji, w szczególności w odniesieniu do dostępu do długoterminowych praw przesyłowych. |
Artykuł 17
Metoda przekazywania danych dotyczących wytwarzania i obciążenia
1. Nie później niż sześć miesięcy po przewidzianym w art. 9 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2015/1222 zatwierdzeniu metody przekazywania danych dotyczących wytwarzania i obciążenia określonej dla przedziałów czasowych dnia następnego i dnia bieżącego wszyscy OSP wspólnie opracowują propozycję dotyczącą ustanowienia jednolitej metody przekazywania danych dotyczących wytwarzania i obciążenia potrzebnych do utworzenia wspólnego modelu sieci dla długoterminowych przedziałów czasowych. Propozycja podlega konsultacjom zgodnie z art. 6. Metoda ta musi być dostosowana do metody przekazywania danych dotyczących wytwarzania i obciążenia, o której mowa w art. 16 rozporządzenia (UE) 2015/1222, i stanowić jej uzupełnienie.
2. Przy opracowywaniu metody przekazywania danych dotyczących wytwarzania i obciążenia należy stosować się do wymagań określonych w art. 16 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 18
Metoda tworzenia wspólnego modelu sieci
1. Nie później niż sześć miesięcy po przewidzianym w art. 9 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2015/1222 zatwierdzeniu metody tworzenia wspólnego modelu sieci, określonej dla przedziałów czasowych dnia następnego i dnia bieżącego, wszyscy OSP wspólnie opracowują propozycję metody tworzenia wspólnego modelu sieci dla długoterminowych przedziałów czasowych. Propozycja podlega konsultacjom zgodnie z art. 6.
2. Metoda tworzenia wspólnego modelu sieci musi być dostosowana do metody tworzenia wspólnego modelu sieci opracowanej zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2015/1222 i stanowić jej uzupełnienie. Metoda ta musi umożliwiać stworzenie wspólnego modelu sieci dla długoterminowych przedziałów czasowych wyznaczania zdolności przesyłowych w regionach wyznaczania zdolności przesyłowych, w których stosuje się analizę bezpieczeństwa w oparciu o różne scenariusze zgodnie z art. 10.
3. Przy opracowywaniu metody tworzenia wspólnego modelu sieci należy stosować się do wymagań określonych w art. 17 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 19
Scenariusze
1. Wszyscy OSP w regionach wyznaczania zdolności przesyłowych, w których stosuje się analizę bezpieczeństwa w oparciu o różne scenariusze zgodnie z art. 10, wspólnie opracowują wspólny zestaw scenariuszy do wykorzystania we wspólnym modelu sieci dla każdego długoterminowego przedziału czasowego wyznaczania zdolności przesyłowych.
2. Przy opracowywaniu wspólnego zestawu scenariuszy należy stosować się do odpowiednich wymagań określonych w art. 18 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 20
Indywidualny model sieci
Opracowując indywidualny model sieci dla długoterminowego przedziału czasowego wyznaczania zdolności przesyłowych w regionach wyznaczania zdolności przesyłowych, w których stosuje się analizę bezpieczeństwa w oparciu o różne scenariusze zgodnie z art. 10, każdy OSP stosuje się do wymagań określonych w art. 19 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 21
Przepisy ogólne
1. Przy łączeniu indywidualnych modeli sieci we wspólny model sieci dla każdego długoterminowego przedziału czasowego stosuje się proces łączenia indywidualnych modeli sieci ustanowiony zgodnie z art. 27 rozporządzenia (UE) 2015/1222. Nie później niż sześć miesięcy po zatwierdzeniu metody przekazywania danych dotyczących wytwarzania i obciążenia dla długoterminowych przedziałów czasowych, o której mowa w art. 17, oraz metody tworzenia wspólnego modelu sieci dla długoterminowych przedziałów czasowych, o której mowa w art. 18, wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych wspólnie opracowują zasady operacyjne w odniesieniu do długoterminowych przedziałów czasowych wyznaczania zdolności przesyłowych, stanowiące uzupełnienie zasad stosowanych w procesie łączenia indywidualnych modeli sieci, określonych zgodnie z art. 27 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
2. Podmioty odpowiedzialne za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych, ustanowione na podstawie art. 27 rozporządzenia (UE) 2015/1222, wyznaczają długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe w swoich regionach wyznaczania zdolności przesyłowych. W tym celu nie później niż sześć miesięcy po zatwierdzeniu metody wyznaczania zdolności przesyłowych dla długoterminowych przedziałów czasowych, o której mowa w art. 10, wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych wspólnie opracowują zasady operacyjne w odniesieniu do długoterminowych przedziałów czasowych wyznaczania zdolności przesyłowych, stanowiące uzupełnienie zasad działania podmiotów odpowiedzialnych za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych, określonych zgodnie z art. 27 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
3. W odniesieniu do długoterminowych przedziałów czasowych wyznaczania zdolności przesyłowych stosuje się odpowiednie wymagania określone w art. 27 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 22
Tworzenie wspólnego modelu sieci
Przy tworzeniu wspólnego modelu sieci dla długoterminowych przedziałów czasowych wyznaczania zdolności przesyłowych w regionach wyznaczania zdolności przesyłowych, w których wykorzystuje się analizę bezpieczeństwa w oparciu o różne scenariusze zgodnie z art. 10, stosuje się procedurę i wymagania określone w art. 28 rozporządzenia (UE) 2015/1222 dotyczące tworzenia wspólnego modelu sieci.
Artykuł 23
Regionalne wyznaczanie długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych
1. Jeżeli OSP stosują podejście statystyczne zgodnie z art. 10, proces wyznaczania długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych musi obejmować przynajmniej:
|
a) |
wybrane historyczne zestawy danych dotyczących międzyobszarowych zdolności przesyłowych na rynku dnia następnego i dnia bieżącego z jednego okresu lub zbioru okresów, uporządkowane w formie krzywej czasu trwania; |
|
b) |
wyznaczenie zdolności przesyłowych, z uwzględnieniem poziomu ryzyka w odniesieniu do wybranego zestawu danych; |
|
c) |
wyznaczenie długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych, które mogą być oferowane w ramach długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych, z uwzględnieniem odpowiedniego marginesu w celu odzwierciedlenia różnicy pomiędzy historycznymi wartościami międzyobszarowych zdolności przesyłowych a prognozowanymi wartościami długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych; |
|
d) |
wspólne zasady dotyczące uwzględniania dostępnych informacji na temat planowanych przerw w dostawie energii elektrycznej, nowej infrastruktury i schematu wytwarzania i obciążenia w długoterminowych przedziałach czasowych wyznaczania zdolności przesyłowych. |
2. Jeżeli OSP stosują analizę bezpieczeństwa w oparciu o różne scenariusze zgodnie z art. 10, w odniesieniu do długoterminowych przedziałów czasowych wyznaczania zdolności przesyłowych w regionach wyznaczania zdolności przesyłowych stosuje się wymagania określone w art. 29 rozporządzenia (UE) 2015/1222, z wyjątkiem art. 29 ust. 4 w stosownych przypadkach.
3. Każdy podmiot odpowiedzialny za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych rozdziela wyznaczone długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe na potrzeby każdej długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych, stosując metodę rozdzielania międzyobszarowych zdolności przesyłowych zgodnie z art. 16.
4. Każdy podmiot odpowiedzialny za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych przedstawia wyznaczone długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe i rozdział długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych do weryfikacji każdemu OSP w obrębie stosownego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych zgodnie z art. 24.
Artykuł 24
Weryfikacja i dostawa międzyobszarowych zdolności przesyłowych oraz rozdzielonych międzyobszarowych zdolności przesyłowych
1. Każdy OSP weryfikuje wyniki wyznaczenia długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych dotyczące granic jego obszaru rynkowego lub krytycznych elementów sieci w odniesieniu do każdego przedziału czasowego wyznaczania długoterminowych zdolności przesyłowych zgodnie z art. 15.
2. Każdy OSP weryfikuje wyniki rozdziału długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych w odniesieniu do granic jego obszaru rynkowego lub krytycznych elementów sieci zgodnie z art. 16.
3. Każdy OSP przesyła zweryfikowane przez niego wyznaczenie zdolności przesyłowych i zweryfikowany rozdział tych zdolności na potrzeby każdej długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych odpowiednim podmiotom odpowiedzialnym za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych i innym OSP z odpowiednich regionów wyznaczania zdolności przesyłowych.
4. Każdy podmiot odpowiedzialny za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych przedstawia zweryfikowany rozdział długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych na potrzeby długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych zgodnie z art. 29.
5. OSP dostarczają, na żądanie, swoim organom regulacyjnym sprawozdanie zawierające szczegółowy opis sposobu, w jaki obliczono wartość długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych dla określonego przedziału czasowego wyznaczania długoterminowych zdolności przesyłowych.
Artykuł 25
Skoordynowane wprowadzanie ograniczeń międzyobszarowych zdolności przesyłowych
1. OSP koordynują wprowadzanie ograniczeń już alokowanych długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych, jeżeli ograniczenia te dotyczą okresu dłuższego niż 48 godzin przed początkiem dnia dostawy. W przypadku ograniczenia długoterminowych praw przesyłowych, w tym nominacji dotyczących takich praw, następującego w ciągu 48 godzin przed początkiem dnia dostawy, OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych stosują proces wyznaczania zdolności przesyłowych dla dnia następnego i dnia bieżącego, o którym mowa w art. 29 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
2. Jeżeli OSP musi ograniczyć już alokowane długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe, przedkłada podmiotowi odpowiedzialnemu za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych stosowny wniosek o wszczęcie procesu skoordynowanego wyznaczenia koniecznych ograniczeń długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych w danym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych. OSP dostarcza wszelkich istotnych informacji na poparcie swego wniosku.
3. Podmiot odpowiedzialny za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych przedstawia zaktualizowaną wartość międzyobszarowych zdolności przesyłowych odpowiednim OSP do weryfikacji.
4. Każdy OSP weryfikuje zaktualizowaną wartość międzyobszarowych zdolności przesyłowych w odniesieniu do granic swojego obszaru rynkowego lub krytycznych elementów sieci zgodnie z art. 24.
5. Podmiot odpowiedzialny za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych przedstawia zweryfikowane i zaktualizowane międzyobszarowe zdolności przesyłowe odpowiednim OSP i wspólnej platformie alokacji w celu wprowadzenia ograniczenia zgodnie z art. 53.
Artykuł 26
Sporządzane co dwa lata sprawozdanie z wyznaczania zdolności przesyłowych i alokacji
1. Nie później niż w dwa lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia ENTSO energii elektrycznej sporządza sprawozdanie z wyznaczania i alokacji długoterminowych zdolności przesyłowych i przedkłada je Agencji.
2. Na żądanie Agencji ENTSO energii elektrycznej sporządza następnie co dwa lata sprawozdanie z wyznaczania i alokacji długoterminowych zdolności przesyłowych. W stosownych przypadkach sprawozdanie to przedkładane jest Agencji wraz ze sporządzanym co dwa lata sprawozdaniem z wyznaczania i alokacji zdolności przesyłowych, o którym mowa w art. 31 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
3. W odniesieniu do każdego obszaru rynkowego, każdej granicy obszaru rynkowego i każdego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych sprawozdanie z wyznaczania i alokacji zdolności przesyłowych zawiera przynajmniej:
|
a) |
podejście zastosowane do wyznaczania zdolności przesyłowych; |
|
b) |
wskaźniki statystyczne dotyczące marginesów niezawodności; |
|
c) |
wskaźniki statystyczne dotyczące międzyobszarowych zdolności przesyłowych, w stosownych przypadkach w odniesieniu do każdego przedziału czasowego wyznaczania zdolności przesyłowych; |
|
d) |
wskaźniki jakościowe dotyczące informacji wykorzystanych przy wyznaczaniu zdolności przesyłowych; |
|
e) |
w stosownych przypadkach – proponowane środki w celu poprawy wyznaczania zdolności przesyłowych; |
|
f) |
zalecenia dotyczące dalszego rozwoju w zakresie wyznaczania długoterminowych zdolności przesyłowych, w tym dalszej harmonizacji metod, procesów i zasad zarządzania. |
4. Po konsultacjach z Agencją wszyscy OSP uzgadniają wspólnie wskaźniki statystyczne i jakościowe stosowane przy sporządzaniu sprawozdania. Agencja może zażądać wprowadzenia zmian w tych wskaźnikach przed ich uzgodnieniem przez OSP lub w trakcie ich stosowania.
5. Agencja decyduje, czy sporządzane co dwa lata sprawozdanie zostanie opublikowane w całości czy w części.
ROZDZIAŁ 2
Obszary rynkowe
Artykuł 27
Przepisy ogólne
1. Przy długoterminowym wyznaczaniu i długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych stosuje się obszary rynkowe stosowane na rynkach dnia następnego i dnia bieżącego.
2. Jeżeli określona granica obszaru rynkowego przestała istnieć, posiadacze długoterminowych praw przesyłowych na tej granicy obszaru rynkowego są uprawnieni do otrzymania od OSP, których to dotyczy, zwrotu kosztów w oparciu o początkową cenę zapłaconą za długoterminowe prawa przesyłowe.
ROZDZIAŁ 3
Długoterminowa alokacja zdolności przesyłowych
Artykuł 28
Zasady ogólne
Alokacji długoterminowych zdolności przesyłowych dokonuje się w sposób, który:
|
a) |
zapewnia stosowanie zasady cen krańcowych w celu uzyskania wyników dla każdej granicy obszaru rynkowego, każdego kierunku wykorzystania i każdego podstawowego okresu handlowego; |
|
b) |
zapewnia alokację zdolności nieprzekraczających oferowanych długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych zgodnie z art. 39; |
|
c) |
jest powtarzalny. |
Artykuł 29
Dane wejściowe i wyniki
1. Na wspólnej platformie alokacji należy wykorzystywać następujące dane wejściowe do celów określenia alokacji długoterminowych zdolności przesyłowych zgodnie z ust. 2:
|
a) |
zweryfikowany rozdział długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych przedstawiony przez każdy podmiot odpowiedzialny za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych oraz zdolności związane ze zwróconymi długoterminowymi prawami przesyłowymi zgodnie z art. 43; |
|
b) |
oferty składane przez uczestników rynku. |
2. W przypadku każdej długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych na wspólnej platformie alokacji należy określić przynajmniej następujące wyniki w odniesieniu do każdej granicy obszaru rynkowego, każdego kierunku wykorzystania i każdego podstawowego okresu handlowego:
|
a) |
wolumen alokowanych długoterminowych praw przesyłowych wyrażony w MW; |
|
b) |
cenę długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z art. 40; |
|
c) |
stan realizacji ofert. |
3. W ramach wspólnej platformy alokacji należy zapewnić dokładność wyników aukcji.
4. Każdy OSP zapewnia spójność wyników aukcji z danymi wejściowymi przekazanymi wspólnej platformie alokacji zgodnie z ust. 1.
Artykuł 30
Decyzja w sprawie możliwości zabezpieczenia przed ryzykiem w przesyle międzyobszarowym
1. OSP na granicy obszaru rynkowego wydają długoterminowe prawa przesyłowe, chyba że właściwe organy regulacyjne danej granicy obszaru rynkowego przyjęły skoordynowane decyzje o niewydawaniu długoterminowych praw przesyłowych w odniesieniu do tej granicy obszaru rynkowego. Przy przyjmowaniu takich decyzji właściwe organy regulacyjne danej granicy obszaru rynkowego konsultują się z organami regulacyjnymi odpowiedniego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych i należycie uwzględniają ich opinie.
2. Jeżeli w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie istnieją długoterminowe prawa przesyłowe na granicy obszaru rynkowego, właściwe organy regulacyjne danej granicy obszaru rynkowego przyjmują – nie później niż sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia – skoordynowane decyzje w sprawie wprowadzenia długoterminowych praw przesyłowych.
3. Decyzje podjęte zgodnie z ust. 1 i 2 muszą być oparte na ocenie przeprowadzonej w celu stwierdzenia, czy na rynku terminowym energii elektrycznej zapewniono dostateczne możliwości zabezpieczenia w odniesieniu do obszarów rynkowych, których to dotyczy. Właściwe organy regulacyjne danej granicy obszaru rynkowego przeprowadzają taką ocenę w sposób skoordynowany, a obejmuje ona przynajmniej:
|
a) |
konsultacje z uczestnikami rynku na temat ich potrzeb w zakresie możliwości zabezpieczania przed ryzykiem w przesyle międzyobszarowym przez określone granice obszaru rynkowego; |
|
b) |
analizę. |
4. Analiza, o której mowa w ust. 3 lit. b), polega na zbadaniu funkcjonowania rynków hurtowych energii elektrycznej i musi być oparta na przejrzystych kryteriach, które obejmują przynajmniej:
|
a) |
analizę, czy oferowane na rynkach terminowych produkty lub połączenie produktów stanowią zabezpieczenie przed zmiennością cen na rynku dnia następnego danego obszaru rynkowego. Taki produkt lub połączenie produktów uznaje się za odpowiednie zabezpieczenie przed ryzykiem zmiany ceny na rynku dnia następnego danego obszaru rynkowego, jeżeli cena na rynku dnia następnego danego obszaru rynkowego jest wystarczająco skorelowana z ceną bazową, stanowiącą podstawę rozliczenia za produkt lub połączenie produktów; |
|
b) |
analizę, czy oferowane na rynkach terminowych produkty lub połączenie produktów są skuteczne. W tym celu należy uwzględnić przynajmniej następujące wskaźniki:
|
5. Jeżeli ocena, o której mowa w ust. 3, wykaże, że nie ma wystarczających możliwości zabezpieczenia w odniesieniu do jednego obszaru rynkowego lub większej ich liczby, właściwe organy regulacyjne zwracają się do odpowiednich OSP z wnioskiem o:
|
a) |
wydanie długoterminowych praw przesyłowych; lub |
|
b) |
udostępnienie innych produktów umożliwiających długoterminowe zabezpieczenie przed ryzykiem w przesyle międzyobszarowym, w celu wsparcia funkcjonowania hurtowych rynków energii elektrycznej. |
6. Jeżeli właściwe organy regulacyjne zwracają się z wnioskiem, o którym mowa w ust. 5 lit. b), odpowiedni OSP opracowują niezbędne uzgodnienia i przedstawiają je właściwym organom regulacyjnym do zatwierdzenia nie później niż sześć miesięcy od daty wniosku złożonego przez właściwe organy regulacyjne. Te niezbędne uzgodnienia zostają wdrożone nie później niż sześć miesięcy po ich zatwierdzeniu przez właściwe organy regulacyjne. Na wniosek odpowiednich OSP właściwe organy regulacyjne mogą przedłużyć termin wdrożenia o okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.
7. Jeżeli organy regulacyjne zdecydują, że odpowiedni OSP nie mogą wydawać długoterminowych praw przesyłowych lub że muszą oni udostępnić inne produkty umożliwiające długoterminowe zabezpieczenie w przesyle międzyobszarowym, art. 16, 28, 29, 31–57, 59 i 61 nie mają zastosowania do OSP na danych granicach obszaru rynkowego.
8. Na wspólny wniosek OSP na granicy obszaru rynkowego lub z własnej inicjatywy i przynajmniej raz na cztery lata właściwe organy regulacyjne granicy obszaru rynkowego dokonują, we współpracy z Agencją, oceny zgodnie z ust. 3–5.
Artykuł 31
Regionalny model długoterminowych praw przesyłowych
1. Długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe przydziela się uczestnikom rynku w postaci fizycznych praw przesyłowych na platformie alokacji zgodnie z zasadą „wykorzystaj albo sprzedaj” albo w postaci FinPP typu opcja bądź FinPP typu zobowiązanie.
2. Wszyscy OSP wydający długoterminowe prawa przesyłowe oferują uczestnikom rynku za pośrednictwem wspólnej platformy alokacji długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe co najmniej w rocznych i miesięcznych przedziałach czasowych. Wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych mogą wspólnie zaproponować oferowanie długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych w dodatkowych przedziałach czasowych.
3. Nie później niż sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych, w którym istnieją długoterminowe prawa przesyłowe, opracowują wspólnie propozycję dotyczącą regionalnego modelu długoterminowych praw przesyłowych, jakie mają być alokowane na każdej granicy obszaru rynkowego w obrębie danego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych.
Nie później niż sześć miesięcy po podjęciu przez organy regulacyjne danej granicy obszaru rynkowego skoordynowanych decyzji o wprowadzeniu długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z art. 30 ust. 2 OSP z danego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych opracowują wspólnie propozycję regionalnego modelu długoterminowych praw przesyłowych, jakie mają być alokowane na każdej granicy obszaru rynkowego w obrębie danego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych.
Organy regulacyjne państw członkowskich, w których obecny regionalny model długoterminowych praw przesyłowych jest częścią uzgodnień między OSP dotyczących transgranicznego redysponowania w celu zapewnienia operowania w granicach bezpieczeństwa pracy, mogą zdecydować o utrzymaniu fizycznych długoterminowych praw przesyłowych w odniesieniu do swoich granic obszaru rynkowego.
4. Propozycje, o których mowa w ust. 3, zawierają harmonogram wdrożenia oraz przynajmniej opis następujących elementów wskazanych w regulaminie alokacji:
|
a) |
rodzaj długoterminowych praw przesyłowych; |
|
b) |
przedziały czasowe długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych; |
|
c) |
forma produktu (w zakresie obciążenia podstawowego, szczytowego, pozaszczytowego); |
|
d) |
granice obszaru rynkowego objęte propozycją. |
5. Propozycje podlegają konsultacjom zgodnie z art. 6. Każdy OSP należycie uwzględnia wyniki konsultacji w odniesieniu do proponowanych długoterminowych praw przesyłowych, które mają zostać wydane.
6. Niedozwolona jest równoczesna alokacja fizycznych praw przesyłowych oraz FinPP typu opcja na tej samej granicy obszaru rynkowego. Niedozwolona jest równoczesna alokacja fizycznych praw przesyłowych oraz FinPP typu zobowiązanie na tej samej granicy obszaru rynkowego.
7. Przegląd długoterminowych praw przesyłowych oferowanych na określonej granicy obszaru rynkowego może zostać zainicjowany przez:
|
a) |
wszystkie organy regulacyjne danej granicy obszaru rynkowego, z własnej inicjatywy; lub |
|
b) |
wszystkie organy regulacyjne danej granicy obszaru rynkowego w oparciu o zalecenie Agencji lub na wspólny wniosek wszystkich OSP danej granicy obszaru rynkowego. |
8. Wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych są odpowiedzialni za przeprowadzenie przeglądu zgodnie z ust. 9.
9. Każdy OSP uczestniczący w przeglądzie długoterminowych praw przesyłowych:
|
a) |
ocenia oferowane długoterminowe prawa przesyłowe, uwzględniając charakteryzujące je elementy wymienione w ust. 4; |
|
b) |
w przypadkach gdy jest to niezbędne, przedstawia propozycję alternatywnych długoterminowych praw przesyłowych, uwzględniając wyniki oceny, o której mowa w lit. a); |
|
c) |
przeprowadza konsultacje zgodnie z art. 6 w zakresie:
|
10. Po przeprowadzeniu konsultacji, o których mowa w ust. 9 lit. c), i w ciągu trzech miesięcy od wydania decyzji o rozpoczęciu przeglądu OSP w regionie wyznaczania zdolności przesyłowych wspólnie przedkładają właściwym organom regulacyjnym wniosek o zachowanie lub zmianę rodzaju długoterminowych praw przesyłowych.
Artykuł 32
Fizyczne prawa przesyłowe
1. Każdy posiadacz fizycznych praw przesyłowych jest zgodnie z art. 36 uprawniony do nominowania całości lub części swoich fizycznych praw przesyłowych.
2. W przypadku gdy posiadacze fizycznych praw przesyłowych nie dokonają nominacji w terminie wskazanym w zasadach nominacji, są oni uprawnieni do otrzymania zapłaty zgodnie z art. 35.
Artykuł 33
Finansowe prawa przesyłowe jako opcje
1. Posiadacze FinPP typu opcja są uprawnieni do otrzymania zapłaty zgodnie z art. 35.
2. Wdrożenie FinPP typu opcja podlega procedurze łączenia rynków dnia następnego zgodnie z art. 38–50 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 34
Finansowe prawa przesyłowe jako zobowiązania
1. Posiadacze FinPP typu zobowiązanie są uprawnieni do otrzymania zapłaty albo zobowiązani do jej uiszczenia zgodnie z art. 35.
2. Wdrożenie FinPP typu zobowiązanie podlega procedurze łączenia rynków dnia następnego zgodnie z art. 38–50 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 35
Zasady dotyczące zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe
1. OSP alokujący za pośrednictwem wspólnej platformy alokacji prawa przesyłowe na danej granicy obszaru rynkowego dokonują zapłaty na rzecz posiadaczy długoterminowych praw przesyłowych w przypadku dodatniej różnicy cen w kierunku, którego dotyczą długoterminowe prawa przesyłowe.
2. Posiadacze FinPP typu zobowiązanie dokonują zapłaty na rzecz odpowiednich OSP za pośrednictwem wspólnej platformy alokacji, na której alokuje się prawa przesyłowe dla danej granicy obszaru rynkowego, jeżeli różnica cen w kierunku, którego dotyczą FinPP typu zobowiązanie, jest ujemna.
3. Wysokość zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe, o której mowa w ust. 1 i 2, ustala się zgodnie z następującymi zasadami:
|
a) |
jeżeli międzyobszarowe zdolności przesyłowe przydzielono w drodze alokacji typu implicit lub inną metodą wynikającą z procedur rezerwowych dla przedziału czasowego dnia następnego, wysokość zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe jest równa różnicy cen na rynku; |
|
b) |
jeżeli międzyobszarowe zdolności przesyłowe przydzielono w drodze aukcji typu explicit dla przedziału czasowego dnia następnego, wysokość zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe jest równa cenie rozliczeniowej aukcji dziennej. |
4. Jeżeli ograniczenia alokacji na połączeniach między obszarami rynkowymi zostały uwzględnione w procesie alokacji zdolności przesyłowych na rynku dnia następnego zgodnie z art. 23 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/1222, ograniczenia te można uwzględnić przy określaniu wysokości zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe, zgodnie z ust. 3.
Artykuł 36
Przepisy ogólne dotyczące nominacji w odniesieniu do fizycznych praw przesyłowych
1. W przypadku gdy OSP wydają i stosują fizyczne prawa przesyłowe na granicach obszaru rynkowego, umożliwiają oni posiadaczom fizycznych praw przesyłowych lub ich kontrahentom nominację ich grafików wymiany energii elektrycznej. Posiadacze fizycznych praw przesyłowych mogą upoważnić uprawnione osoby trzecie do nominowania ich grafików wymiany energii elektrycznej w ich imieniu zgodnie z zasadami nominacji określonymi w ust. 3.
2. Nie później niż 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia wszyscy OSP wydający fizyczne prawa przesyłowe w odniesieniu do granicy obszaru rynkowego przedkładają odpowiednim organom regulacyjnym do zatwierdzenia propozycję zasad nominacji grafików wymiany energii elektrycznej między obszarami rynkowymi. Propozycja podlega konsultacjom zgodnie z art. 6. Zasady nominacji muszą zawierać co najmniej następujące informacje:
|
a) |
uprawnienia posiadacza fizycznych praw przesyłowych do nominacji grafików wymiany energii elektrycznej; |
|
b) |
minimalne wymagania techniczne, których spełnienie jest konieczne do nominowania; |
|
c) |
opis procedury nominacji; |
|
d) |
terminy nominacji; |
|
e) |
format nominacji i komunikacji. |
3. Wszyscy OSP stopniowo ujednolicają zasady nominacji na wszystkich granicach obszarów rynkowych, na których stosuje się fizyczne prawa przesyłowe.
4. Posiadacze fizycznych praw przesyłowych, w stosownych przypadkach ich kontrahenci lub uprawniona osoba trzecia działająca w ich imieniu dokonują nominacji całości lub części swych fizycznych praw do przesyłu między obszarami rynkowymi zgodnie z zasadami nominacji.
5. Jeżeli ograniczenia alokacji na połączeniach między obszarami rynkowymi zostały uwzględnione w procesie alokacji zdolności przesyłowych na rynku dnia następnego zgodnie z art. 23 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/1222, ograniczenia te należy uwzględnić w propozycji zasad nominacji, o której mowa w ust. 2.
Artykuł 37
Warunki uczestnictwa w długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych
1. Uprawnienia do udziału w aukcjach lub do przeniesienia swoich długoterminowych praw przesyłowych uzyskują uczestnicy rynku zarejestrowani na wspólnej platformie alokacji i spełniający wszystkie wymagania dotyczące uprawnień określone w ujednoliconym regulaminie alokacji. Wymagania dotyczące uprawnień muszą być zgodne z zasadami niedyskryminacji i przejrzystości.
2. Po złożeniu przez uczestnika rynku wniosku o rejestrację otrzymuje on informację ze wspólnej platformy alokacji, czy spełnia on wszystkie wymagania i jest uprawniony do udziału w aukcjach lub przenoszenia swych długoterminowych praw przesyłowych, począwszy od określonej daty.
3. Uczestnicy rynku muszą w pełni przestrzegać ujednoliconego regulaminu alokacji. Aktualizują oni stale wszystkie informacje dotyczące ich uczestnictwa i bezzwłocznie powiadamiają wspólną platformę alokacji o wszelkich zmianach w tych informacjach.
4. Wspólna platforma alokacji jest uprawniona do zawieszenia lub cofnięcia prawa danego uczestnika rynku do udziału w aukcjach lub przeniesienia swoich długoterminowych praw przesyłowych, jeżeli uczestnik ten nie dopełni swoich zobowiązań umownych wynikających z ujednoliconego regulaminu alokacji.
5. Zawieszenie lub cofnięcie prawa uczestnika rynku do udziału w aukcjach lub przeniesienia swoich długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z ujednoliconym regulaminem alokacji nie zwalnia tego uczestnika rynku lub wspólnej platformy alokacji z obowiązków wynikających z długoterminowych praw przesyłowych, które alokowano i za które uiszczono opłatę, zanim nastąpiło zawieszenie lub cofnięcie.
Artykuł 38
Dostarczanie danych wejściowych dla wspólnej platformy alokacji
Każdy OSP zapewnia dostarczanie na wspólną platformę alokacji danych dotyczących zweryfikowanego rozdziału długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych przed opublikowaniem specyfikacji aukcji zgodnie z art. 39.
Artykuł 39
Przeprowadzanie długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych
1. Nie później niż w terminie przewidzianym w ujednoliconym regulaminie alokacji dla każdej długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych należy określić i opublikować na wspólnej platformie alokacji specyfikację aukcji zawierającą przynajmniej następujące informacje:
|
a) |
data i godzina otwarcia i zamknięcia bramki w ramach danej aukcji; |
|
b) |
zweryfikowany rozdział długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych i rodzaj długoterminowych praw przesyłowych, które będą przedmiotem aukcji; |
|
c) |
format ofert; |
|
d) |
data i godzina publikacji wyników aukcji; |
|
e) |
okres, w którym można zakwestionować wyniki aukcji. |
2. Opublikowane długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowych nie podlegają zmianom w okresie poprzedzającym zamknięcie bramki danej aukcji. Okres ten określa się w ujednoliconym regulaminie alokacji.
3. Każdy uczestnik rynku przesyła swoje oferty na wspólną platformę alokacji przed czasem zamknięcia bramki i zgodnie z warunkami określonymi w specyfikacji aukcji.
4. Wspólna platforma alokacji zapewnia zachowanie poufności złożonych ofert.
Artykuł 40
Ustalanie ceny długoterminowych praw przesyłowych
Ceny długoterminowych praw przesyłowych dla każdej granicy obszaru rynkowego, kierunku ich wykorzystania i podstawowego okresu handlowego ustala się w oparciu o zasadę cen krańcowych i wyraża się w euro na megawat. W przypadku gdy zapotrzebowanie na długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe na danej granicy obszaru rynkowego, w danym kierunku ich wykorzystania i w danym podstawowym okresie handlowym jest mniejsze niż oferowane długoterminowe międzyobszarowe zdolności przesyłowe lub im równe, cena wynosi zero.
Artykuł 41
Finansowe wymagania i rozliczenia
1. Wspólna platforma alokacji zapewnia procedury fakturowania lub samofakturowania do celów rozliczania obciążeń i uznań wynikających z alokacji długoterminowych praw przesyłowych, zwrotu długoterminowych praw przesyłowych oraz zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe. Procedury te określa się w ujednoliconym regulaminie alokacji.
2. Aby wziąć udział w aukcjach, uczestnik rynku musi dysponować wystarczającymi zabezpieczeniami swych ofert i alokowanych mu długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z warunkami określonymi w ujednoliconym regulaminie alokacji.
Artykuł 42
Ustanowienie procedur rezerwowych
1. W przypadku gdy długoterminowa alokacja zdolności przesyłowych nie daje wyników, domyślną procedurą rezerwową jest odroczenie długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych.
2. Wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych mają prawo wdrożyć alternatywne skoordynowane rozwiązania rezerwowe. W takich przypadkach wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych opracowują skoordynowaną propozycję wiarygodnych procedur rezerwowych.
Artykuł 43
Zwrot długoterminowych praw przesyłowych
1. Posiadacze długoterminowych praw przesyłowych mogą za pośrednictwem wspólnej platformy alokacji zwrócić właściwym OSP swoje długoterminowe prawa przesyłowe na potrzeby kolejnej długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych.
2. Posiadacze długoterminowych praw przesyłowych pragnący zwrócić swoje długoterminowe prawa przesyłowe na potrzeby kolejnej długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych powiadamiają o tym, bezpośrednio lub pośrednio przez osobę trzecią, wspólną platformę alokacji zgodnie z ujednoliconym regulaminem alokacji.
3. Posiadacze długoterminowych praw przesyłowych, którzy zwracają swoje długoterminowe prawa przesyłowe, otrzymują zapłatę, bezpośrednio lub pośrednio przez osobę trzecią, od właściwych OSP za pośrednictwem wspólnej platformy alokacji. Zapłata ta jest równa cenie osiągniętej za te długoterminowe prawa przesyłowe na aukcji, podczas której dokonuje się na nowo ich alokacji.
Artykuł 44
Przeniesienie długoterminowych praw przesyłowych
1. Posiadacze długoterminowych praw przesyłowych są uprawnieni do przeniesienia całości lub części swoich długoterminowych praw przesyłowych na innych uczestników rynku zgodnie z ujednoliconym regulaminem alokacji.
2. Przepisy dotyczące dopuszczalności oraz wykaz uczestników rynku zarejestrowanych na wspólnej platformie alokacji i kwalifikujących się do przeniesienia długoterminowych praw przesyłowych publikuje się na wspólnej platformie alokacji.
3. Posiadacze długoterminowych praw przesyłowych powiadamiają wspólną platformę alokacji, bezpośrednio lub pośrednio przez osobę trzecią, o przeniesieniu długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z ujednoliconym regulaminem alokacji.
4. Uczestnicy rynku nabywający takie długoterminowe prawa przesyłowe dostarczają wspólnej platformie alokacji, zgodnie z ujednoliconym regulaminem alokacji oraz bezpośrednio lub pośrednio przez osobę trzecią, potwierdzenie powiadomienia przesłanego przez poprzedniego posiadacza długoterminowych praw przesyłowych.
Artykuł 45
Powiadamianie o wynikach
1. Wspólna platforma alokacji powiadamia OSP odpowiedzialnych za granicę obszaru rynkowego, do której odnoszą się długoterminowe prawa przesyłowe, uczestników rynku i posiadaczy długoterminowych praw przesyłowych o wyniku długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych w terminie przewidzianym w specyfikacjach aukcji.
2. Wspólna platforma alokacji powiadamia uczestników rynku o stanie realizacji i cenach rozliczeniowych ich ofert.
Artykuł 46
Wszczęcie procedur rezerwowych
1. W przypadku gdy wspólna platforma alokacji nie jest w stanie dostarczyć specyfikacji aukcji wymaganej na podstawie art. 39 albo niektórych bądź wszystkich wyników długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych w terminie przewidzianym w ujednoliconym regulaminie alokacji, OSP odpowiedzialni za granicę obszaru rynkowego uruchamiają procedury rezerwowe zgodnie z art. 42.
2. Niezwłocznie po stwierdzeniu niemożności dostarczenia elementów, o których mowa w ust. 1, wspólna platforma alokacji powiadamia OSP odpowiedzialnych za daną granicę obszaru rynkowego. Wspólna platforma alokacji informuje uczestników rynku, że mogą zostać zastosowane procedury rezerwowe.
Artykuł 47
Publikacja informacji rynkowych
1. Na wspólnej platformie alokacji publikuje się przynajmniej następujące informacje w odniesieniu do każdej granicy obszaru rynkowego i każdego kierunku wykorzystania:
|
a) |
specyfikację aukcji określoną w art. 39; |
|
b) |
orientacyjny kalendarz aukcji, w którym wskazano rodzaj oferowanych długoterminowych praw przesyłowych i terminy, w jakich będą one oferowane uczestnikom rynku; |
|
c) |
wyniki długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych zgodnie z art. 29; |
|
d) |
liczba uczestników rynku biorących udział w poszczególnych aukcjach; |
|
e) |
wykaz uczestników rynku kwalifikujących się do przeniesienia długoterminowych praw przesyłowych; |
|
f) |
dane kontaktowe wspólnej platformy alokacji. |
2. Odpowiedni OSP publikują za pośrednictwem wspólnej platformy alokacji wymagane informacje, o których mowa w ust. 1, zgodnie z harmonogramem określonym w specyfikacji aukcji i w rozporządzeniu (UE) nr 543/2013.
3. W ramach wspólnej platformy alokacji należy zapewnić, by dane historyczne za okres nie krótszy niż pięć lat były publicznie dostępne.
ROZDZIAŁ 4
Wspólna platforma alokacji
Artykuł 48
Ustanowienie
1. W terminie 12 miesięcy od daty zatwierdzenia wniosku w sprawie wspólnego zestawu wymagań dotyczących wspólnej platformy alokacji i w sprawie ustanowienia takiej platformy wszyscy OSP zapewniają działanie wspólnej platformy alokacji i jej zgodność z wymaganiami dotyczącymi jej funkcjonowania określonymi w art. 49. Na wniosek odpowiednich OSP uzasadniony opóźnieniami związanymi z postępowaniami o udzielenie zamówienia właściwe organy regulacyjne mogą przedłużyć ten termin o okres nie dłuższy niż sześć miesięcy.
2. Długoterminowa alokacja zdolności przesyłowych na połączeniach międzysystemowych prądu stałego odbywa się na wspólnej platformie alokacji nie później niż 24 miesiące po wydaniu zatwierdzenia, o którym mowa w ust. 1.
Artykuł 49
Wymagania funkcjonalne
1. W terminie sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wszyscy OSP przedkładają wszystkim organom regulacyjnym wspólny wniosek w sprawie ustanowienia wspólnej platformy alokacji i zestawu wymagań jej dotyczących. We wniosku należy wskazać różne warianty ustanowienia wspólnej platformy alokacji i zarządzania nią, w tym rozwijanie jej przez OSP lub przez osoby trzecie działające w ich imieniu. Należy zawrzeć w nim również ogólne zadania wspólnej platformy alokacji przewidziane w art. 50 oraz wymagania dotyczące zwrotu kosztów zgodnie z art. 59.
2. Wymagania dotyczące funkcjonowania wspólnej platformy alokacji muszą obejmować przynajmniej:
|
a) |
granice obszaru rynkowego, które zgodnie z przewidywaniami wejdą w zakres działalności platformy; |
|
b) |
techniczną dostępność i niezawodność świadczonych usług; |
|
c) |
procesy operacyjne; |
|
d) |
produkty, które mają być oferowane; |
|
e) |
przedziały czasowe długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych; |
|
f) |
algorytmy i metody alokacji; |
|
g) |
zasady rozliczeń finansowych oraz zarządzania ryzykiem w odniesieniu do produktów będących przedmiotem alokacji; |
|
h) |
ujednolicone ramy umów zawieranych z uczestnikami rynku; |
|
i) |
interfejsy wymiany danych. |
Artykuł 50
Zadania ogólne
Odpowiedni OSP korzystają ze wspólnej platformy alokacji przynajmniej do następujących celów:
|
a) |
rejestracji uczestników rynku; |
|
b) |
zapewnienia uczestnikom rynku centralnego punktu kontaktowego; |
|
c) |
przeprowadzania procedur aukcji; |
|
d) |
rozliczeń finansowych z uczestnikami rynku dotyczących alokowanych długoterminowych praw przesyłowych, w tym zarządzania zabezpieczeniami; |
|
e) |
współpracy z izbą rozliczeniową, jeżeli wymagają tego wspólne zasady wdrażania FinPP typu zobowiązanie zgodnie z art. 34; |
|
f) |
organizacji procedury rezerwowej zgodnie z art. 42 i 46; |
|
g) |
umożliwienia zwrotu długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z art. 43; |
|
h) |
realizacji przenoszenia długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z art. 44; |
|
i) |
publikacji informacji rynkowych zgodnie z art. 47; |
|
j) |
zapewniania i obsługiwania interfejsów wymiany danych z uczestnikami rynku. |
ROZDZIAŁ 5
Ujednolicony regulamin alokacji
Artykuł 51
Wprowadzenie ujednoliconego regulaminu alokacji
1. W terminie sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wszyscy OSP opracowują wspólnie propozycję ujednoliconego regulaminu alokacji długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z art. 52 ust. 2. Propozycja podlega konsultacjom zgodnie z art. 6. W propozycji tej należy zawrzeć wymagania regionalne i wymagania mające zastosowanie do określonej granicy obszaru rynkowego, jeżeli zostały opracowane przez OSP z każdego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych zgodnie z art. 52 ust. 3.
2. Po wejściu w życie wymagań regionalnych stosuje się je na zasadzie pierwszeństwa przed ogólnymi wymaganiami określonymi w ujednoliconym regulaminie alokacji. W przypadku zmiany ogólnych wymagań określonych w ujednoliconym regulaminie alokacji i przedłożenia ich wszystkim organom regulacyjnym do zatwierdzenia wymagania regionalne również należy przedłożyć do zatwierdzenia organom regulacyjnym danego regionu wyznaczania zdolności przesyłowych.
Artykuł 52
Wymagania dotyczące ujednoliconego regulaminu alokacji
1. Wymagania dotyczące ujednoliconego regulaminu alokacji długoterminowych praw przesyłowych obejmują fizyczne prawa przesyłowe, FinPP typu opcja i FinPP typu zobowiązanie. OSP biorą pod uwagę i należycie uwzględniają specyficzny charakter różnych typów produktów.
2. Ujednolicony regulamin alokacji długoterminowych praw przesyłowych oparty jest na zasadach niedyskryminacji oraz przejrzystości i zawiera przynajmniej następujące wymagania ogólne:
|
a) |
ujednolicone definicje i zakres stosowania; |
|
b) |
ramy umów między wspólną platformą alokacji a uczestnikami rynku, w tym przepisy dotyczące prawa właściwego, stosowanego języka, poufności, rozstrzygania sporów, odpowiedzialności i siły wyższej; |
|
c) |
ujednolicone przepisy dotyczące zasady „wykorzystaj albo sprzedaj” w przypadku fizycznych praw przesyłowych zgodnie z art. 32; |
|
d) |
opis rodzajów oferowanych długoterminowych praw przesyłowych, w tym zasady dotyczące zapłaty zgodnie z art. 35; |
|
e) |
opis zasady, na jakiej oparte zostały stosowne zasady nominacji zgodnie z art. 36; |
|
f) |
ujednolicone przepisy dotyczące wymagań uczestnictwa i uprawnień, zawieszenia i przedłużenia oraz kosztów uczestnictwa zgodnie z art. 37; |
|
g) |
opis procesu długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych, w tym przynajmniej przepisy dotyczące specyfikacji aukcji, składania ofert, publikacji wyników aukcji, okresu, w którym można zakwestionować te wyniki, oraz procedur rezerwowych zgodnie z art. 37, 38, 39, 42, 43 i 44; |
|
h) |
ujednolicone przepisy dotyczące finansowych wymagań i rozliczeń zgodnie z art. 41; |
|
i) |
ujednolicone przepisy dotyczące zwrotu długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z art. 43; |
|
j) |
ujednolicone przepisy dotyczące powiadamiania o przeniesieniu długoterminowych praw przesyłowych zgodnie z art. 44; |
|
k) |
przepisy dotyczące gwarantowania praw przesyłowych i rekompensat zgodnie z art. 53 i 55; |
|
l) |
ujednolicone przepisy dotyczące strategii kompensowania i finansowych zabezpieczeń FinPP typu zobowiązanie, w stosownych przypadkach. |
3. Ujednolicony regulamin alokacji może również zawierać wymagania regionalne lub wymagania mające zastosowanie do określonej granicy obszaru rynkowego, dotyczące w szczególności, ale nie wyłącznie, następujących elementów:
|
a) |
opis rodzaju długoterminowych praw przesyłowych oferowanych w odniesieniu do każdej z granic obszaru rynkowego w obrębie regionu wyznaczania zdolności przesyłowych zgodnie z art. 31; |
|
b) |
system zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe stosowany w odniesieniu do każdej z granic obszaru rynkowego w obrębie regionu wyznaczania zdolności przesyłowych w ramach alokacji w przedziale czasowym dnia następnego zgodnie z art. 35; |
|
c) |
wdrożenie alternatywnych skoordynowanych regionalnych rozwiązań rezerwowych zgodnie z art. 42; |
|
d) |
regionalne przepisy dotyczące rekompensat, w których określono regionalne systemy gwarantowania praw przesyłowych zgodnie z art. 55. |
ROZDZIAŁ 6
Gwarantowanie alokowanych międzyobszarowych zdolności przesyłowych
Artykuł 53
Przepisy ogólne dotyczące gwarantowania
1. Wszyscy OSP są uprawnieni do ograniczenia długoterminowych praw przesyłowych w celu zapewnienia pracy systemu w granicach bezpieczeństwa przed upływem terminu gwarantowania praw przesyłowych na rynku dnia następnego. W przypadku gdy OSP ograniczają długoterminowe prawa przesyłowe, powiadamiają oni o tym właściwe organy regulacyjne oraz publikują informację o przyczynach faktycznych wprowadzenia ograniczenia.
2. Zainteresowani OSP na granicy obszaru rynkowego, w odniesieniu do której ograniczono długoterminowe prawa przesyłowe, wypłacają posiadaczom ograniczonych długoterminowych praw przesyłowych rekompensatę w wysokości różnicy cen na rynkach.
Artykuł 54
Określenie limitów kwoty rekompensaty
1. Zainteresowani OSP na danej granicy obszaru rynkowego mogą zaproponować limit całkowitej kwoty rekompensaty wypłacanej wszystkim posiadaczom długoterminowych praw przesyłowych, które zostały ograniczone, w danym roku kalendarzowym lub, w przypadku połączeń międzysystemowych prądu stałego, w danym miesiącu kalendarzowym.
2. Limit kwoty rekompensaty nie może być niższy niż łączna kwota dochodu z ograniczeń uzyskana przez danych OSP na granicy obszaru rynkowego w danym roku kalendarzowym. W przypadku połączeń międzysystemowych prądu stałego OSP mogą zaproponować limit nie niższy niż łączna kwota dochodu z ograniczeń uzyskana przez danych OSP na granicy obszaru rynkowego w danym miesiącu kalendarzowym.
3. W przypadku kilku połączeń międzysystemowych obsługiwanych przez różnych OSP na tej samej granicy obszaru rynkowego i podlegających różnym systemom regulacyjnym nadzorowanym przez organy regulacyjne całkowity dochód z ograniczeń, na podstawie którego oblicza się limit kwoty rekompensaty zgodnie z ust. 2, może zostać rozdzielony na poszczególne połączenia międzysystemowe. Takie rozdzielenie proponują zainteresowani OSP, a zatwierdzają właściwe organy regulacyjne.
Artykuł 55
Przepisy dotyczące rekompensaty
Jeżeli OSP proponują wprowadzenie limitu, o którym mowa w art. 54, wspólnie przedstawiają oni propozycję zestawu przepisów dotyczących rekompensaty w związku ze stosowanym limitem.
Artykuł 56
Gwarantowanie praw przesyłowych na wypadek działania siły wyższej
1. W przypadku wystąpienia siły wyższej OSP mogą ograniczyć długoterminowe prawa przesyłowe. Ograniczenia takie wprowadza się w sposób skoordynowany, po skontaktowaniu się ze wszystkimi OSP, których to bezpośrednio dotyczy.
2. OSP, który powołuje się na działanie siły wyższej, publikuje powiadomienie, w którym opisuje charakter tej siły wyższej i prawdopodobny okres jej oddziaływania.
3. Posiadacze długoterminowych praw przesyłowych, które zostały ograniczone z powodu działania siły wyższej, otrzymują od OSP, który powołuje się na działanie siły wyższej, rekompensatę za okres oddziaływania tej siły. W takim przypadku rekompensata jest równa kwocie zapłaconej pierwotnie za odnośne długoterminowe prawo przesyłowe w ramach procesu długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych.
4. OSP, który powołuje się na działanie siły wyższej, dokłada wszelkich starań, aby ograniczyć skutki i okres oddziaływania tej siły.
5. Jeżeli państwo członkowskie tak postanowiło, na wniosek zainteresowanego OSP krajowy organ regulacyjny dokonuje oceny, czy dane wydarzenie można uznać za działanie siły wyższej.
ROZDZIAŁ 7
Podział dochodu z ograniczeń
Artykuł 57
Metoda podziału dochodu z ograniczeń
1. Wszyscy OSP, terminie sześciu miesięcy od przewidzianego w art. 9 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2015/1222 zatwierdzenia metody podziału dochodu z ograniczeń, opracowują wspólnie propozycję dotyczącą metody podziału dochodu z ograniczeń uzyskanego w ramach długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych.
2. Przy opracowywaniu metody, o której mowa w ust. 1, OSP uwzględniają metodę podziału dochodu z ograniczeń opracowaną zgodnie z art. 73 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
3. Przy opracowywaniu metody podziału dochodu z ograniczeń uzyskanego w ramach długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych należy stosować się do wymagań określonych w art. 73 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
ROZDZIAŁ 8
Zwrot kosztów
Artykuł 58
Przepisy ogólne dotyczące zwrotu kosztów
1. Wszystkie organy regulacyjne dokonują oceny kosztów poniesionych przez OSP w wyniku wypełniania obowiązków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.
2. Koszty uznane w wyniku tej oceny za uzasadnione, efektywne i proporcjonalne są zwracane w sposób terminowy za pośrednictwem taryf sieciowych lub innych odpowiednich mechanizmów określonych przez właściwe organy regulacyjne.
3. Na wniosek organów regulacyjnych OSP, których to dotyczy, przedstawiają w terminie trzech miesięcy od daty wniosku informacje niezbędne do ułatwienia oceny poniesionych kosztów.
Artykuł 59
Koszty utworzenia, rozwoju i obsługi wspólnej platformy alokacji
Wszyscy OSP wydający długoterminowe prawa przesyłowe na wspólnej platformie alokacji ponoszą wspólnie koszty związane z utworzeniem i obsługą wspólnej platformy alokacji. W terminie sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wszyscy OSP przedkładają wniosek dotyczący metody podziału tych kosztów w sposób uzasadniony, efektywny i proporcjonalny, na przykład na zasadach podobnych do tych określonych w art. 80 rozporządzenia (UE) 2015/1222.
Artykuł 60
Koszty ustanowienia i realizacji procesu skoordynowanego wyznaczania zdolności przesyłowych
1. Każdy OSP ponosi indywidualnie koszty związane z dostarczaniem danych wejściowych na potrzeby wyznaczania zdolności przesyłowych.
2. Wszyscy OSP ponoszą wspólnie koszty związane z utworzeniem i realizacją łączenia indywidualnych modeli sieci.
3. Wszyscy OSP w każdym regionie wyznaczania zdolności przesyłowych ponoszą koszty ustanowienia i działalności podmiotów odpowiedzialnych za skoordynowane wyznaczanie zdolności przesyłowych.
Artykuł 61
Koszty zapewniania gwarantowania i zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe
1. Koszty zapewniania gwarantowania obejmują koszty poniesione z tytułu mechanizmów rekompensat związanych z zapewnianiem gwarantowania międzyobszarowych zdolności przesyłowych, jak również koszty redysponowania, zakupów przeciwnych i niezbilansowania związane z wypłacaniem rekompensat uczestnikom rynku, a ponoszą je OSP, w zakresie możliwym zgodnie z art. 16 ust. 6 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 714/2009.
2. Przy ustalaniu lub zatwierdzaniu taryf przesyłowych bądź innego stosownego mechanizmu zgodnie z art. 37 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/72/WE, a także uwzględniając art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 714/2009, organy regulacyjne uznają wypłaty rekompensat za koszty kwalifikowalne, pod warunkiem że są one uzasadnione, efektywne i proporcjonalne.
3. W terminie sześciu miesięcy od zatwierdzenia metody podziału dochodu z ograniczeń, o której mowa w art. 57, wszyscy OSP opracowują wspólnie metodę podziału kosztów poniesionych w celu zapewnienia gwarantowania praw przesyłowych i zapłaty za długoterminowe prawa przesyłowe. Metoda ta musi być spójna z metodą podziału dochodu z ograniczeń uzyskanego w ramach długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych, o której mowa w art. 57.
TYTUŁ III
PRZEKAZYWANIE ZADAŃ I MONITOROWANIE
Artykuł 62
Przekazywanie zadań
1. OSP może przekazać całość lub część dowolnego zadania, przydzielonego mu na podstawie niniejszego rozporządzenia, osobie trzeciej lub większej ich liczbie, w przypadku gdy taka osoba trzecia może wykonać stosowne zadanie przynajmniej równie skutecznie jak przekazujący OSP. Przekazujący OSP jest nadal odpowiedzialny za zapewnienie wypełnienia obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, w tym za zapewnienie dostępu do informacji niezbędnych do monitorowania prowadzonego przez organ regulacyjny.
2. Przed przekazaniem zadania osoba trzecia, której to dotyczy, musi wyraźnie wykazać przekazującemu OSP swoją zdolność do wypełnienia wszystkich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.
3. W przypadku przekazania całości lub części dowolnego zadania określonego w niniejszym rozporządzeniu osobie trzeciej przekazujący OSP zapewnia przed przekazaniem zawarcie odpowiednich umów dotyczących zachowania poufności zgodnie z obowiązkami w zakresie zachowania poufności ciążącymi na przekazującym OSP.
Artykuł 63
Monitorowanie
1. ENTSO energii elektrycznej monitoruje wdrażanie długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych oraz ustanawianie wspólnej platformy alokacji zgodnie z art. 8 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 714/2009. Monitorowanie obejmuje w szczególności następujące kwestie:
|
a) |
postępy i ewentualne problemy we wdrażaniu długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych, w tym zapewnienie uczestnikom rynku dostępu do długoterminowych praw przesyłowych na sprawiedliwych i przejrzystych zasadach; |
|
b) |
skuteczność metod rozdzielania długoterminowych międzyobszarowych zdolności przesyłowych zgodnie z art. 16; |
|
c) |
sprawozdanie z wyznaczania i alokacji zdolności przesyłowych zgodnie z art. 26; |
|
d) |
skuteczność dokonywania długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych oraz działania wspólnej platformy alokacji. |
2. ENTSO energii elektrycznej, w terminie sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, przedstawia Agencji do zaopiniowania plan monitorowania obejmujący sprawozdania, które należy przygotować, oraz wszelkie aktualizacje zgodnie z ust. 1.
3. Agencja we współpracy z ENTSO energii elektrycznej sporządza w terminie sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wykaz istotnych informacji, które ENTSO energii elektrycznej ma przekazać Agencji zgodnie z art. 8 ust. 9 i art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 714/2009. Wykaz istotnych informacji może podlegać aktualizacji. ENTSO energii elektrycznej prowadzi kompleksowe archiwum danych w postaci cyfrowej w znormalizowanym formacie, zawierające informacje wymagane przez Agencję. Wszyscy OSP przedkładają ENTSO energii elektrycznej informacje wymagane w celu wykonywania przez nią zadań zgodnie z ust. 1 i 3.
4. Uczestnicy rynku i inne organizacje zaangażowane w długoterminową alokację zdolności przesyłowych przekazują ENTSO energii elektrycznej, na wspólny wniosek Agencji i ENTSO energii elektrycznej, informacje wymagane do celów monitorowania zgodnie z ust. 1 i 3, z wyjątkiem informacji uzyskanych już przez organy regulacyjne, Agencję lub ENTSO energii elektrycznej w ramach wykonywania przez każdy z tych podmiotów swoich zadań w zakresie monitorowania wdrożenia.
TYTUŁ IV
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 64
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2016 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 15.
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiające wytyczne dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz.U. L 197 z 25.7.2015, s. 24).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1).
(4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 543/2013 z dnia 14 czerwca 2013 r. w sprawie dostarczania i publikowania danych na rynkach energii elektrycznej, zmieniające załącznik I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 (Dz.U. L 163 z 15.6.2013, s. 1).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylająca dyrektywę 2003/54/WE (Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 55).
|
27.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 259/69 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/1720
z dnia 26 września 2016 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
|
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2016 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
|
(EUR/100 kg) |
||
|
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
|
0702 00 00 |
MA |
180,4 |
|
ZZ |
180,4 |
|
|
0707 00 05 |
TR |
118,8 |
|
ZZ |
118,8 |
|
|
0709 93 10 |
AR |
162,6 |
|
TR |
141,7 |
|
|
ZZ |
152,2 |
|
|
0805 50 10 |
AR |
108,6 |
|
CL |
123,7 |
|
|
TR |
109,1 |
|
|
UY |
92,6 |
|
|
ZA |
138,6 |
|
|
ZZ |
114,5 |
|
|
0806 10 10 |
TR |
129,9 |
|
ZA |
80,3 |
|
|
ZZ |
105,1 |
|
|
0808 10 80 |
AR |
148,2 |
|
BR |
97,9 |
|
|
CL |
138,1 |
|
|
NZ |
122,5 |
|
|
US |
144,0 |
|
|
ZA |
113,6 |
|
|
ZZ |
127,4 |
|
|
0808 30 90 |
CL |
126,9 |
|
CN |
92,9 |
|
|
TR |
132,1 |
|
|
ZA |
155,4 |
|
|
ZZ |
126,8 |
|
|
0809 30 10 , 0809 30 90 |
TR |
128,6 |
|
ZZ |
128,6 |
|
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
|
27.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 259/71 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/1721
z dnia 26 września 2016 r.
w sprawie zatwierdzenia produkowanego przez Toyotę energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego wykorzystującego diody elektroluminescencyjne do stosowania w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 12 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 9 grudnia 2015 r. producent Toyota Motor Europe NV/SA („wnioskodawca”) złożył wniosek o zatwierdzenie diod elektroluminescencyjnych (LED) do stosowania w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego kategorii M1 jako technologii innowacyjnej. Kompletność wniosku oceniono zgodnie z art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 725/2011 (2). Uznano, że wniosek jest kompletny i okres przeznaczony na ocenę wniosku przez Komisję rozpoczął się w dniu następującym po terminie oficjalnego otrzymania kompletnych informacji, tj. 10 grudnia 2015 r. |
|
(2) |
Wniosek poddano ocenie zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 725/2011 oraz wytycznymi technicznymi dotyczącymi przygotowania wniosków o zatwierdzenie technologii innowacyjnych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 443/2009 („wytyczne techniczne”, wersja z lutego 2013 r.) (3). |
|
(3) |
Wniosek dotyczy produkowanych przez Toyotę energooszczędnych lamp LED do stosowania w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego w światłach mijania, światłach drogowych, przednich światłach pozycyjnych, przednich światłach przeciwmgielnych, tylnych światłach przeciwmgielnych, przednich kierunkowskazach, tylnych kierunkowskazach, oświetleniu tablicy rejestracyjnej i światłach cofania. |
|
(4) |
Komisja uważa, że informacje podane we wniosku potwierdzają, iż warunki i kryteria, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 oraz w art. 2 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, zostały spełnione. |
|
(5) |
Wnioskodawca wykazał, że diody elektroluminescencyjne Toyoty były stosowane w odpowiednich światłach w nie więcej niż 3 % nowych samochodów osobowych zarejestrowanych w roku referencyjnym 2009. Aby to potwierdzić, wnioskodawca powołał się na wytyczne techniczne, które zawierają streszczenie raportu dotyczącego inicjatywy Light Sight Safety Europejskiej Organizacji Dostawców Części Samochodowych (CLEPA). |
|
(6) |
Zgodnie z uproszczonym podejściem opisanym w wytycznych technicznych wnioskodawca zastosował oświetlenie halogenowe jako technologię referencyjną w celu wykazania potencjału ograniczania emisji CO2 diod elektroluminescencyjnych Toyoty. |
|
(7) |
Aby uwzględnić obecność dwóch źródeł energii (tj. silnika spalinowego i elektrycznego mechanizmu napędowego) w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego, wymagana jest inna metoda przekształcenia oszczędności energii na ograniczenie emisji CO2 niż metodyka określona w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/587 (4). |
|
(8) |
Wnioskodawca przedstawił szczegółową metodykę badania redukcji emisji CO2 z diod elektroluminescencyjnych zamontowanych w takich pojazdach. Zdaniem Komisji ta metoda badania zapewni rozwiązanie problemu i możliwe do zweryfikowania, powtarzalne i porównywalne wyniki badań oraz umożliwi wykazanie w wiarygodny sposób istotnych pod względem statystycznym korzyści w postaci zmniejszenia emisji CO2 wynikających z technologii innowacyjnej zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011. |
|
(9) |
W związku z tym Komisja uznała, że wnioskodawca wykazał w sposób zadowalający, że dzięki zastosowaniu oświetlenia LED Toyoty do użytku w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego w odpowiednich kombinacjach świateł mijania, świateł drogowych, przednich świateł pozycyjnych, przednich świateł przeciwmgielnych, tylnych świateł przeciwmgielnych i oświetlenia tablicy rejestracyjnej uzyskuje się redukcję emisji o co najmniej 1 g CO2/km. |
|
(10) |
Ponieważ włączenie diod elektroluminescencyjnych w przypadku świateł wymienionych we wniosku nie jest wymagane podczas badania homologacyjnego w odniesieniu do emisji CO2, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady (5) i rozporządzeniu Komisji (WE) nr 692/2008 (6), Komisja stwierdza, że przedmiotowe funkcje oświetlenia LED nie są objęte zakresem standardowego cyklu badań. |
|
(11) |
Włączenie przedmiotowych funkcji oświetlenia jest obowiązkowe w celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji pojazdu i w związku z tym nie zależy od wyboru kierowcy. Na tej podstawie Komisja stwierdza, że należy uznać odpowiedzialność producenta za redukcję emisji CO2 wynikającą ze stosowania tej technologii innowacyjnej. |
|
(12) |
Komisja stwierdza, że sprawozdanie weryfikujące zostało sporządzone przez Vehicle Certification Agency, która jest niezależnym zatwierdzonym organem, i że w sprawozdaniu tym potwierdza się ustalenia zawarte we wniosku. |
|
(13) |
W związku z powyższym Komisja uznaje, że nie ma podstaw do wnoszenia zastrzeżeń wobec zatwierdzenia przedmiotowej technologii innowacyjnej. |
|
(14) |
Do celów określenia ogólnego kodu ekoinnowacji, który ma być stosowany w odpowiednich dokumentach homologacji typu zgodnie z załącznikami I, VIII i IX do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (7), należy określić kod indywidualny dla technologii innowacyjnej zatwierdzonej niniejszą decyzją wykonawczą, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Diody elektroluminescencyjne Toyoty do zastosowania w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego kategorii M1 w światłach mijania, światłach drogowych, przednich światłach pozycyjnych, przednich światłach przeciwmgielnych, przednich kierunkowskazach, tylnych kierunkowskazach, tylnych światłach przeciwmgielnych, oświetleniu tablicy rejestracyjnej i światłach cofania zatwierdza się jako technologię innowacyjną w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009.
2. Redukcję emisji CO2 w wyniku zastosowania diod elektroluminescencyjnych Toyoty w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego we wszystkich funkcjach oświetlenia lub w ich odpowiednich kombinacjach, o których mowa w ust. 1, określa się według metody przedstawionej w załączniku.
3. Indywidualny kod ekoinnowacji do podawania w dokumentacji homologacji typu, który ma być stosowany w odniesieniu do technologii innowacyjnej zatwierdzonej w ramach niniejszej decyzji wykonawczej, to „20”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 września 2016 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 725/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. ustanawiające procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 194 z 26.7.2011, s. 19).
(3) https://circabc.europa.eu/w/browse/42c4a33e-6fd7-44aa-adac-f28620bd436f
(4) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/587 z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia technologii stosowanej w energooszczędnym oświetleniu zewnętrznym pojazdów wykorzystującym diody elektroluminescencyjne jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 101 z 16.4.2016, s. 17).
(5) Rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 171 z 29.6.2007, s. 1).
(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1).
(7) Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Metoda obliczania oszczędności CO2 uzyskanych dzięki oświetleniu zewnętrznemu pojazdów wykorzystującemu diody elektroluminescencyjne (LED) do zastosowania w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego kategorii M1
1. WPROWADZENIE
W celu ustalenia oszczędności emisji CO2, które można przypisać systemowi energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED składającego się z odpowiedniego zestawu świateł pojazdu, o którym mowa w art. 1, do zastosowania w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego kategorii M1, należy określić:
|
1) |
warunki badania; |
|
2) |
wyposażenie badawcze; |
|
3) |
obliczenie oszczędności energii; |
|
4) |
obliczenie oszczędności emisji CO2; |
|
5) |
wyliczenie błędu statystycznego. |
2. SYMBOLE, PARAMETRY I JEDNOSTKI
Znaki łacińskie
|
c |
– |
współczynnik korygujący dla napięcia znamionowego akumulatora wysokonapięciowego |
|
|
– |
oszczędności CO2 [g CO2/km] |
|
CO2 |
– |
dwutlenek węgla |
|
|
– |
współczynnik korygujący CO2 [gCO2/km · Ah], zgodnie z definicją zawartą w załączniku 8 do regulaminu EKG ONZ nr 101 |
|
m |
– |
liczba energooszczędnych zewnętrznych świateł LED wchodzących w skład systemu |
|
n |
– |
liczba pomiarów próbki |
|
P |
– |
zużycie energii przez światło pojazdu [W] |
|
|
– |
odchylenie standardowe zużycia energii przez światło LED [W] |
|
|
– |
odchylenie standardowe średniej zużycia energii przez światło LED [W] |
|
|
– |
odchylenie standardowe całkowitych oszczędności CO2 [g CO2/km] |
|
t |
– |
czas jazdy nowego europejskiego cyklu jezdnego [s], wynoszący 1 180 s |
|
UF |
– |
współczynnik stosowania oświetlenia pojazdu [–] zgodnie z definicją w tabeli 2 |
|
|
– |
napięcie znamionowe akumulatora wysokonapięciowego (akumulatora trakcyjnego) [V] |
|
|
– |
napięcie robocze akumulatora wysokonapięciowego (akumulatora trakcyjnego) [V] |
|
|
– |
wrażliwość wyliczonych oszczędności emisji CO2 w stosunku do zużycia energii przez światło LED |
|
|
– |
wrażliwość wyliczonych oszczędności emisji CO2 w stosunku do współczynnika korygującego CO2 |
Znaki greckie
|
ηDCDC |
– |
wydajność przetwornicy DC-DC |
Indeksy dolne
Indeks (i) odnosi się do świateł pojazdu.
Indeks (j) odnosi się do pomiaru próbki.
|
B |
– |
pojazd referencyjny |
|
EI |
– |
pojazd ekoinnowacyjny |
3. WARUNKI BADANIA
Warunki badania spełniają wymogi określone w regulaminie EKG ONZ nr 112 (1) w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji reflektorów pojazdów silnikowych wyposażonych w żarówki lub moduły LED i emitujących asymetryczne światło mijania lub światło drogowe. Zużycie energii określa się zgodnie z pkt 6.1.4 regulaminu EKG ONZ nr 112 oraz punktami 3.2.1 i 3.2.2 załącznika 10 do tego regulaminu.
4. WYPOSAŻENIE BADAWCZE
Należy użyć następujących urządzeń zgodnie z rysunkiem:
|
— |
zasilacza (tj. źródła napięcia zmiennego), |
|
— |
dwóch multimetrów cyfrowych – jednego do pomiaru prądu stałego, drugiego do pomiaru napięcia prądu stałego. Na rysunku pokazano przykładowe ustawienie do badania, w którym miernik napięcia prądu stałego jest zintegrowany z zasilaczem. |
Ustawienie do badania
5. POMIARY I OKREŚLENIE OSZCZĘDNOŚCI ENERGII
W odniesieniu do każdego energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED wchodzącego w skład systemu pomiar prądu wykonuje się, tak jak pokazano na rysunku, pod napięciem 13,2 V. Pomiary modułów LED sterowanych elektronicznym urządzeniem sterującym zasilaniem źródła światła należy przeprowadzać w sposób określony przez wnioskodawcę.
Producent może zażądać wykonania innych pomiarów prądu przy innych, dodatkowych wartościach napięcia. W takim przypadku producent musi przekazać organowi udzielającemu homologacji typu zweryfikowaną dokumentację dotyczącą konieczności wykonania takich dodatkowych pomiarów. Pomiary prądu przy każdym dodatkowym napięciu należy przeprowadzić kolejno co najmniej pięć (5) razy. Dokładne wartości zainstalowanego napięcia i zmierzonego prądu należy zarejestrować z dokładnością do czterech miejsc po przecinku.
Zużycie energii należy określić, mnożąc wartość zainstalowanego napięcia przez wartość zmierzonego prądu. Należy obliczyć średnie zużycie energii dla każdego energooszczędnego światła zewnętrznego LED (
). Każda wartość musi zostać podana z dokładnością do czterech miejsc po przecinku. Jeżeli do dostarczenia energii elektrycznej do lamp diodowych LED wykorzystuje się silnik krokowy lub sterownik elektroniczny, z pomiaru należy wyłączyć obciążenie elektryczne tej części składowej.
Oszczędności energii uzyskane dzięki każdemu energooszczędnemu światłu zewnętrznemu LED (ΔPi) oblicza się zgodnie z następującym wzorem:
Wzór 1
gdzie zużycie energii przez odpowiednie światło w pojeździe referencyjnym jest określone w tabeli 1.
Tabela 1
Wymogi dotyczące energii elektrycznej dla różnych rodzajów oświetlenia pojazdów referencyjnych
|
Światło pojazdu |
Całkowita energia elektryczna (PB) [W] |
|
Światła mijania |
137 |
|
Światła drogowe |
150 |
|
Przednie światła pozycyjne |
12 |
|
Oświetlenie tablicy rejestracyjnej |
12 |
|
Przednie światło przeciwmgłowe |
124 |
|
Tylne światło przeciwmgłowe |
26 |
|
Przedni kierunkowskaz |
13 |
|
Tylny kierunkowskaz |
13 |
|
Światła cofania |
52 |
6. WYLICZENIE OSZCZĘDNOŚCI EMISJI CO2
Całkowite oszczędności CO2 wynikające z zastosowania przedmiotowego systemu oświetlenia oblicza się za pomocą wzoru 2.
Wzór 2
gdzie
|
UF |
: |
współczynnik stosowania oświetlenia pojazdu [–] zgodnie z definicją w tabeli 2 |
|
t |
: |
czas jazdy nowego europejskiego cyklu jezdnego [s], wynoszący 1 180 s |
|
|
: |
współczynnik korygujący CO2 [gCO2/km · Ah], zgodnie z definicją zawartą w załączniku 8 do regulaminu EKG ONZ nr 101 |
|
ηDCDC |
: |
wydajność przetwornicy DC-DC [-] |
|
|
: |
napięcie robocze akumulatora wysokonapięciowego (akumulatora trakcyjnego) [V], określone za pomocą wzoru 3. |
Wzór 3
gdzie
|
|
: |
napięcie znamionowe akumulatora wysokonapięciowego (akumulatora trakcyjnego) [V] |
|
c |
: |
współczynnik korygujący dla napięcia znamionowego akumulatora wysokonapięciowego, wynoszący 0,90 dla wysokonapięciowych akumulatorów niklowo-metalowo-wodorkowych (NiMH) [–]. |
Wydajność przetwornicy DC-DC (ηDCDC) jest najwyższą wartością uzyskaną w badaniach wydajności prowadzonych w zakresie roboczym prądu elektrycznego. Przedział pomiarów jest równy lub niższy niż 10 % zakresu roboczego prądu elektrycznego.
Tabela 2
Współczynnik stosowania poszczególnych rodzajów świateł pojazdu
|
Światło pojazdu |
Współczynnik stosowania (UF) [–] |
|
Światła mijania |
0,33 |
|
Światła drogowe |
0,03 |
|
Przednie światła pozycyjne |
0,36 |
|
Oświetlenie tablicy rejestracyjnej |
0,36 |
|
Przednie światło przeciwmgłowe |
0,01 |
|
Tylne światło przeciwmgłowe |
0,01 |
|
Przedni kierunkowskaz |
0,15 |
|
Tylny kierunkowskaz |
0,15 |
|
Światła cofania |
0,01 |
7. WYLICZENIE BŁĘDU STATYSTYCZNEGO
Należy ilościowo określić błędy statystyczne w wynikach badań wynikające z pomiarów. Dla każdego energooszczędnego światła zewnętrznego LED wchodzącego w skład systemu oblicza się odchylenie standardowe, jak określono we wzorze 4.
Wzór 4
gdzie:
|
n |
: |
liczba pomiarów próbki, wynosząca co najmniej 5. |
Współczynnik 
, korygujący emisję CO2, określa się na podstawie zestawu pomiarów T przeprowadzonych przez producenta, zgodnie z definicją zawartą w załączniku 8 do regulaminu EKG ONZ nr 101. Przy każdym pomiarze należy rejestrować bilans energii elektrycznej podczas badania emisji oraz zmierzone emisje CO2.
Aby ocenić błąd statystyczny 
, należy użyć wszystkich kombinacji T bez powtórzeń pomiarów T-1 do ekstrapolacji różnych wartości T w 
(tj. 
). Ekstrapolację przeprowadza się zgodnie z metodą podaną w załączniku 8 do regulaminu EKG ONZ nr 101.
Odchylenie standardowe 
oblicza się zatem zgodnie ze wzorem 5.
Wzór 5
gdzie:
|
T |
: |
liczba pomiarów przeprowadzonych przez producenta do celów ekstrapolacji |
|
|
: |
średnia wartości T w |
Odchylenie standardowe zużycia energii przez każde energooszczędne światło zewnętrzne LED (
) oraz odchylenie standardowe 
prowadzą do błędu w obliczeniach oszczędności CO2 (
). Błąd ten należy obliczyć za pomocą wzoru 6.
Wzór 6
Poziom istotności
W odniesieniu do każdego typu, wariantu i wersji pojazdu wyposażonego w zestaw energooszczędnych świateł zewnętrznych LED należy wykazać, że błąd w zakresie oszczędności CO2, wyliczonych zgodnie ze wzorem 6, jest nie większy niż różnica między łączną wartością oszczędności CO2 a minimalną wartością progową oszczędności określoną w art. 9 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 (zob. wzór 7).
Wzór 7
gdzie:
|
MT |
: |
minimalny próg [g CO2/km] wynoszący 1 g CO2/km. |
W przypadku gdy wartość całkowitych oszczędności CO2 wynikających z zastosowania systemu energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED, otrzymana w wyniku obliczeń przy użyciu wzoru 2, oraz błąd w oszczędnościach CO2,wyliczonych za pomocą wzoru 6, są niższe niż wartość progowa określona w art. 9 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, zastosowanie ma art. 11 ust. 2 akapit drugi wspomnianego rozporządzenia.
(1) E/ECE/324/Rev.2/Add.111/Rev.3 – E/ECE/TRANS/505/Rev.2/Add.111/Rev.3 z dnia 9 stycznia 2013 r.
Sprostowania
|
27.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 259/79 |
Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1047 z dnia 28 czerwca 2016 r. zmieniającego załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 170 z dnia 29 czerwca 2016 r. )
Strona 39, załącznik lit. b) pkt 1) zmieniający wiersze dotyczące kodów CN od 3215 do 3215 90 00 w części drugiej załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, przypis 5:
zamiast:
„Atrament stały w specjalnie zaprojektowanych kształtach, do umieszczania w urządzeniach objętych podpozycjami 8443 31, 8443 32 lub 8443 39: bez cła”,
powinno być:
„Wkłady atramentowe (bez zintegrowanej głowicy drukującej) do umieszczania w urządzeniach objętych podpozycjami 8443 31, 8443 32 lub 8443 39 i obejmujące komponenty mechaniczne lub elektryczne; atrament stały w specjalnie zaprojektowanych kształtach, do umieszczania w urządzeniach objętych podpozycjami 8443 31, 8443 32 lub 8443 39: bez cła”.
|
27.9.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 259/79 |
Sprostowanie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 347 z dnia 20 grudnia 2013 r. )
|
1. |
Strona 348, art. 22 ust. 6: |
zamiast:
„6. Jeżeli z przeglądu wyników danego priorytetu wynika, że wykonanie celów pośrednich wyrażonych w ramach wykonania wyłącznie za pomocą wskaźników finansowych, wskaźników produktu lub kluczowych etapów wdrażania zakończyło się poważnym niepowodzeniem, które było spowodowane wyraźnie zidentyfikowanymi i słabościami wdrożeniowymi (…)”,
powinno być:
„6. Jeżeli z przeglądu wyników danego priorytetu wynika, że wykonanie celów pośrednich wyrażonych w ramach wykonania wyłącznie za pomocą wskaźników finansowych, wskaźników produktu lub kluczowych etapów wdrażania zakończyło się poważnym niepowodzeniem, które było spowodowane wyraźnie zidentyfikowanymi słabościami wdrożeniowymi (…)”.
|
2. |
Strona 349, art. 22 ust. 7: |
zamiast:
„7. Jeżeli Komisja ustali na podstawie analizy końcowego sprawozdania z wdrażania programu, że osiągnięcie celów końcowych wyrażonych w ramach wykonania za pomocą wyłącznie wskaźników finansowych, wskaźników produktu i kluczowych etapów wdrażania zakończyło się poważnym niepowodzeniem, które było spowodowane wyraźnie zidentyfikowanymi i słabościami wdrożeniowymi zgłoszonym uprzednio przez Komisję (…)”,
powinno być:
„7. Jeżeli Komisja ustali na podstawie analizy końcowego sprawozdania z wdrażania programu, że osiągnięcie celów końcowych wyrażonych w ramach wykonania za pomocą wyłącznie wskaźników finansowych, wskaźników produktu i kluczowych etapów wdrażania zakończyło się poważnym niepowodzeniem, które było spowodowane wyraźnie zidentyfikowanymi słabościami wdrożeniowymi zgłoszonymi uprzednio przez Komisję (…)”.
|
3. |
Strona 394, art. 114 ust. 2: |
zamiast:
„2. Do dnia 31 grudnia 2022 r. instytucje zarządzające przekazują Komisji, w odniesieniu do każdego programu operacyjnego, sprawozdanie zawierające podsumowanie wyników ewaluacji przeprowadzonych podczas okresu programowania i głównych produktów oraz rezultatów programu operacyjnego, przedstawiając omówienie przekazanych informacji.”,
powinno być:
„2. Do dnia 31 grudnia 2022 r. instytucje zarządzające przekazują Komisji, w odniesieniu do każdego programu operacyjnego, sprawozdanie zawierające podsumowanie wyników ewaluacji przeprowadzonych podczas okresu programowania i głównych produktów oraz rezultatów programu operacyjnego, przedstawiając uwagi na temat przekazanych informacji.”.
|
4. |
Strona 402, art. 127 ust. 4 zdanie trzecie: |
zamiast:
„Strategia audytu jest corocznie uaktualniana począwszy od 2016 r. do 2023 r. włącznie.”,
powinno być:
„Strategia audytu jest corocznie uaktualniana począwszy od 2016 r. do 2024 r. włącznie.”.
”;
”;
, dostosowany do pełnego okresu eksploatacji, np. jeżeli histogram obejmuje 5 godzin, a cały okres eksploatacji zgodnie z tabelą 1 wynosi 4 000 godzin, wszystkie wartości czasowe histogramu należy pomnożyć przez 
.
w czasie 
.
w czasie 
każdego z przedziałów 
w czasie 
.
w czasie 
każdego z przedziałów 
w czasie 
każdego z przedziałów 
zgodnie z definicją w załączniku 8 do regulaminu EKG ONZ nr 101
.