28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/1

DECYZJA RADY (UE) 2016/837

z dnia 21 kwietnia 2016 r.

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, oraz tymczasowego stosowania Umowy między Unią Europejską, Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii w sprawie mechanizmu finansowego EOG na lata 2014–2021, Umowy między Królestwem Norwegii a Unią Europejską w sprawie Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021, Protokołu dodatkowego do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii oraz Protokołu dodatkowego do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Islandią

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217, w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zmniejszenie zróżnicowania gospodarczego i społecznego w Europejskim Obszarze Gospodarczym jest nadal niezbędne. Należy zatem ustanowić nowy mechanizm wnoszenia wkładów finansowych przez państwa EOG-EFTA oraz nowy Norweski Mechanizm Finansowy.

(2)

W dniu 7 października 2013 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii w sprawie umowy dotyczącej przyszłych wkładów finansowych państw EOG-EFTA na rzecz spójności gospodarczej i społecznej w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Komisja wynegocjowała, w imieniu Unii, Umowę między Unią Europejską, Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii w sprawie mechanizmu finansowego EOG na lata 2014–2021. Przyjmie ona formę Protokołu o numerze 38c do Porozumienia EOG. Komisja wynegocjowała również, w imieniu Unii, Umowę między Królestwem Norwegii a Unią Europejską w sprawie Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021.

(3)

W dniu 30 kwietnia 2014 r. wygasły postanowienia szczególne regulujące przywóz do Unii niektórych ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Islandii i Norwegii, określone w protokołach dodatkowych do odpowiednich umów o wolnym handlu zawartych z Europejską Wspólnotą Gospodarczą, i powinny zostać poddane przeglądowi w myśl art. 1 tych protokołów. W związku z powyższym Komisja wynegocjowała nowe protokoły dodatkowe do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarcza a Królestwem Norwegii oraz do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarcza a Islandią.

(4)

Zastąpienie dotychczasowych mechanizmów nowymi mechanizmami, które odnoszą się do różnych okresów czasowych, różnych wysokości środków oraz różnych przepisów je wdrażających, a także odnowienie i przedłużenie ustępstw odnoszących się do niektórych ryb i produktów rybołówstwa, w całości, stanowi ważny rozwój w stowarzyszeniu z państwami EFTA należącymi do EOG, który uzasadnia odwołanie się do artykułu 217 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

(5)	Każda z powyższych umów i każdy z powyższych protokołów dodatkowych stanowi o swoim własnym tymczasowym stosowaniu przed wejściem w życie.

(6)	Należy podpisać i tymczasowo stosować umowy i protokoły dodatkowe do czasu zakończenia procedur niezbędnych do ich zawarcia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym w imieniu Unii Europejskiej zatwierdza się podpisanie Umowy między Unią Europejską, Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii w sprawie mechanizmu finansowego EOG na lata 2014–2021, Umowy między Królestwem Norwegii a Unią Europejską w sprawie Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021, Protokołu dodatkowego do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii oraz Protokołu dodatkowego do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Islandią, z zastrzeżeniem zawarcia wskazanych umów i protokołów dodatkowych.

Tekst umów i protokołów, które mają zostać podpisane, załącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania umówi i protokołów dodatkowych w imieniu Unii.

Artykuł 3

Umowę między Unią Europejską, Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii w sprawie mechanizmu finansowego EOG na lata 2014–2021 oraz Umowę między Królestwem Norwegii a Unią Europejską w sprawie Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021 stosuje się tymczasowo, zgodnie z – odpowiednio – art. 3 i art. 11 ust. 3 tych umów, począwszy od pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po złożeniu w tym celu ostatniej notyfikacji, do czasu zakończenia procedur niezbędnych do zawarcia wskazanych umów.

Protokół dodatkowy do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii stosuje się tymczasowo, począwszy od pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po złożeniu w tym celu ostatniej notyfikacji, zgodnie z art. 5 ust. 3 tego protokołu.

Protokół dodatkowy do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Islandią stosuje się tymczasowo, począwszy od pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po złożeniu w tym celu ostatniej notyfikacji, zgodnie z art. 4 ust. 3 tego protokołu.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 21 kwietnia 2016 r.

W imieniu Rady

G.A. VAN DER STEUR

Przewodniczący

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/3

UMOWA

między Unią Europejską, Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii w sprawie Mechanizmu Finansowego EOG na lata 2014–2021

UNIA EUROPEJSKA,

ISLANDIA,

KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU,

KRÓLESTWO NORWEGII,

MAJĄC NA UWADZE, że strony Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanego dalej „Porozumieniem EOG”) zgadzają się co do potrzeby zmniejszenia zróżnicowania gospodarczego i społecznego między ich regionami w celu wspierania stałego i zrównoważonego wzmacniania stosunków handlowych i gospodarczych między nimi;

MAJĄC NA UWADZE, że aby przyczynić się do osiągnięcia tego celu, państwa EFTA ustanowiły Mechanizm Finansowy w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

MAJĄC NA UWADZE, że postanowienia regulujące Mechanizm Finansowy EOG na lata 2004–2009 określono w Protokole 38a i w dodatku do Protokołu 38a do Porozumienia EOG;

MAJĄC NA UWADZE, że postanowienia regulujące Mechanizm Finansowy EOG na lata 2009–2014 określono w Protokole 38b i w dodatku do Protokołu 38b do Porozumienia EOG;

MAJĄC NA UWADZE, że potrzeba zmniejszenia zróżnicowania gospodarczego i społecznego w Europejskim Obszarze Gospodarczym istnieje nadal, i że należy zatem ustanowić nowy mechanizm wnoszenia wkładów finansowych przez państwa EOG-EFTA na lata 2014–2021,

POSTANOWIŁY ZAWRZEĆ NASTĘPUJĄCĄ UMOWĘ:

Artykuł 1

Tekst art. 117 Porozumienia EOG otrzymuje brzmienie:

„Postanowienia regulujące funkcjonowanie mechanizmów finansowych zawarte są w Protokole 38, Protokole 38a, dodatku do Protokołu 38a, Protokole 38b, dodatku do Protokołu 38b oraz w Protokole 38c.”.

Artykuł 2

Po Protokole 38b do Porozumienia EOG dodaje się nowy Protokół 38c. Tekst Protokołu 38c znajduje się w załączniku do niniejszej Umowy.

Artykuł 3

Niniejsza Umowa jest ratyfikowana lub zatwierdzona przez strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. Dokumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzające zostają złożone w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego.

Do czasu zakończenia procedur, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, niniejszą Umowę stosuje się tymczasowo od pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po złożeniu w tym celu ostatniej notyfikacji.

Artykuł 4

Niniejsza Umowa, sporządzona w jednym egzemplarzu w języku angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, islandzkim litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, norweskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każda z tych wersji językowych jest na równi autentyczna, zostaje złożona w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej, który przekaże każdej ze stron niniejszej Umowy jej uwierzytelniony odpis.

Съставено в Брюксел на трети май две хиляди и шестнадесета година.

Hecho en Bruselas, el tres de mayo de dos mil dieciséis.

V Bruselu dne třetího května dva tisíce šestnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den tredje maj to tusind og seksten.

Geschehen zu Brüssel am dritten Mai zweitausendsechzehn.

Kahe tuhande kuueteistkümnenda aasta maikuu kolmandal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις τρεις Μαΐου δύο χιλιάδες δεκαέξι.

Done at Brussels on the third day of May in the year two thousand and sixteen.

Fait à Bruxelles, le trois mai deux mille seize.

Sastavljeno u Bruxellesu trećeg svibnja godine dvije tisuće šesnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì tre maggio duemilasedici.

Briselē, divi tūkstoši sešpadsmitā gada trešajā maijā.

Priimta du tūkstančiai šešioliktų metų gegužės trečią dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenhatodik év május havának harmadik napján.

Magħmul fi Brussell, fit-tielet jum ta' Mejju fis-sena elfejn u sittax.

Gedaan te Brussel, drie mei tweeduizend zestien.

Sporządzono w Brukseli dnia trzeciego maja roku dwa tysiące szesnastego.

Feito em Bruxelas, em três de maio de dois mil e dezasseis.

Întocmit la Bruxelles la trei mai două mii șaisprezece.

V Bruseli tretieho mája dvetisícšestnásť.

V Bruslju, dne tretjega maja leta dva tisoč šestnajst.

Tehty Brysselissä kolmantena päivänä toukokuuta vuonna kaksituhattakuusitoista.

Som skedde i Bryssel den tredje maj år tjugohundrasexton.

Gjört í Brussel þriðja dag maímánaðar árið tvö þúsund og sextán.

Utferdiget i Brussel den tredje mai to tusen og seksten.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Fyrir Ísland

Für das Fürstentum Liechtenstein

For Kongeriket Norge

ZAŁĄCZNIK

PROTOKÓŁ 38C

w sprawie Mechanizmu Finansowego EOG (2014–2021)

Artykuł 1

1. Islandia, Liechtenstein i Norwegia (zwanych dalej „państwami EFTA”) przyczyniają się do zmniejszania zróżnicowania gospodarczego i społecznego w Europejskim Obszarze Gospodarczym i do wzmacniania swoich stosunków z państwami będącymi beneficjentami, dokonując wkładów finansowych na rzecz obszarów priorytetowych wymienionych w art. 3.

2. Wszystkie programy i działania finansowane w ramach Mechanizmu Finansowego EOG na lata 2014–2021 opierają się na wspólnych wartościach, takich jak poszanowanie godności ludzkiej, wolność, demokracja, równość, praworządność i poszanowanie praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości.

ARTYKUŁ 2

1. Całkowita kwota wkładu finansowego przewidzianego w art. 1 wynosi 1 548,1 mln EUR i jest udostępniana na pokrycie zobowiązań w rocznych transzach wynoszących 221,16 mln EUR w okresie od dnia 1 maja 2014 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r. włącznie.

2. Całkowita kwota obejmuje przydziały dla poszczególnych państw określone w art. 6 oraz globalny fundusz współpracy regionalnej określony w art. 7.

Artykuł 3

1. Przydziały dla poszczególnych państw są udostępniane w następujących obszarach priorytetowych:

a)	innowacje, badania naukowe, edukacja i konkurencyjność;

b)	włączenie społeczne, zatrudnienie młodzieży i ograniczanie ubóstwa;

c)	środowisko naturalne, energia, zmiany klimatu i gospodarka niskoemisyjna;

d)	kultura, społeczeństwo obywatelskie, dobre zarządzanie, podstawowe prawa i wolności;

e)	wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne.

Obszary objęte programami w obrębie sektorów priorytetowych wraz z określeniem celów i obszarów wsparcia określono w załączniku do niniejszego protokołu.

a)	Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 3, obszary priorytetowe wybiera się, kierunkuje i dostosowuje na podstawie różnych potrzeb w poszczególnych państwach będących beneficjentami, z uwzględnieniem ich wielkości i wysokości wkładu.
b)	10 % całkowitej wartości przydziałów dla poszczególnych państw jest przeznaczana na potrzeby funduszu na rzecz społeczeństwa obywatelskiego i jest udostępniane zgodnie z kluczem podziału, o którym mowa w art. 6.

Artykuł 4

1. Mając na celu skupienie się na sektorach priorytetowych oraz zapewnienie skutecznego wdrożenia, zgodnie z ogólnymi celami, o których mowa w art. 1, oraz biorąc pod uwagę strategię „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, ze szczególnym uwzględnieniem zatrudnienia, priorytetów krajowych, zaleceń dla poszczególnych krajów oraz umów o partnerstwie zawartych z Komisją Europejską w ramach polityki spójności UE, państwa EFTA podpisują z każdym państwem będącym beneficjentem protokół ustaleń, zgodnie z art. 10 ust. 3.

2. Konsultacje z Komisją Europejską odbywają się na poziomie strategicznym i mają miejsce podczas negocjacji protokołów ustaleń, o których mowa w art. 10 ust. 3, a ich celem jest promowanie komplementarności i synergii z polityką spójności UE, a także zbadanie możliwości stosowania instrumentów finansowych na rzecz zwiększenia oddziaływania wkładów finansowych.

Artykuł 5

1. Wkład EFTA nie przekracza, w odniesieniu do tych programów realizowanych w ramach przydziałów dla poszczególnych państw, w przypadku których państwa będące beneficjentami odpowiadają za wdrożenie, 85 % kosztów programu, chyba że państwa EFTA zdecydują inaczej.

2. Należy przestrzegać obowiązujących przepisów w zakresie pomocy państwa.

3. Odpowiedzialność państw EFTA za projekty ogranicza się do zapewniania środków zgodnie z uzgodnionym planem. Nie ponoszą one odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Artykuł 6

Przydziały dla poszczególnych państw są udostępniane następującym państwom będącym beneficjentami: Bułgarii, Chorwacji, Cyprowi, Republice Czeskiej, Estonii, Grecji, Węgrom, Łotwie, Litwie, Malcie, Polsce, Portugalii, Rumunii, Słowacji i Słowenii, zgodnie z następującym podziałem:

Państwo będące beneficjentem	Środki finansowe (mln EUR)
Bułgaria	115,0
Chorwacja	56,8
Cypr	6,4
Republika Czeska	95,5
Estonia	32,3
Grecja	116,7
Węgry	108,9
Łotwa	50,2
Litwa	56,2
Malta	4,4
Polska	397,8
Portugalia	102,7
Rumunia	275,2
Słowacja	54,9
Słowenia	19,9

Artykuł 7

1. Udostępnia się globalny fundusz współpracy regionalnej na kwotę 55,25 mln EUR. Przyczynia się on do osiągnięcia celów Mechanizmu Finansowego EOG, jak stanowi art. 1.

2. 70 % środków funduszu udostępnia się na promowanie trwałego i wysokiej jakości zatrudnienia młodych ludzi, ze szczególnym naciskiem na następujące obszary:

a)	programy wspierające mobilność na rzecz zatrudnienia i szkolenia młodych ludzi, ze szczególnym uwzględnieniem osób, które nie pracują, nie kształcą się ani nie szkolą;

b)	programy kształcenia dwutorowego, przygotowanie zawodowe, włączenie młodzieży;

c)	wymiana wiedzy, wymiana dobrych praktyk na szczeblu politycznym oraz wzajemne uczenie się przez organizacje/instytucje prowadzące usługi w zakresie zatrudnienia młodzieży.

Przedmiotową część funduszu udostępnia się na rzecz realizacji projektów z udziałem państw będących beneficjentami oraz innych państw członkowskich UE, w których stopa bezrobocia młodzieży przekracza 25 % (Eurostat, rok odniesienia 2013) i obejmuje co najmniej dwa państwa, w tym co najmniej jedno państwo będące beneficjentem. Jako państwa partnerskie mogą uczestniczyć państwa EFTA.

3. 30 % środków funduszu udostępnia się na współpracę regionalną w obszarach priorytetowych wymienionych w art. 3, w szczególności w zakresie wymiany wiedzy, wymiany najlepszych praktyk na szczeblu politycznym oraz tworzenia instytucji.

Przedmiotową część funduszu udostępniona się na projekty z udziałem państw będących beneficjentami i sąsiadujących państw trzecich. W projektach muszą uczestniczyć co najmniej trzy państwa, w tym co najmniej dwa państwa będące beneficjentami. Jako państwa partnerskie mogą uczestniczyć państwa EFTA.

Artykuł 8

Państwa EFTA przeprowadzą do 2020 r. przegląd śródokresowy, mając na celu rozdysponowanie wszelkich dostępnych funduszy, które nie zostały wykorzystane, w ramach przydziałów przypadających na poszczególne państwa będące beneficjentami.

Artykuł 9

1. Wkład finansowy przewidziany w niniejszym protokole jest ściśle skoordynowany z wkładem dwustronnym Norwegii w ramach Norweskiego Mechanizmu Finansowego.

2. W szczególności państwa EFTA zapewniają zasadniczo jednakowe procedury składania wniosków i warunki wdrażania dla obydwu mechanizmów finansowych, o których mowa w poprzednim ustępie.

3. W stosownych przypadkach uwzględnia się odpowiednio wszystkie istotne zmiany w polityce spójności realizowanej przez Unię Europejską.

Artykuł 10

Przy wdrażaniu Mechanizmu Finansowego EOG stosuje się następujące zasady:

Na wszystkich etapach wdrażania stosuje się najwyższy stopień przejrzystości, rozliczalności i gospodarności, a także zasady dobrych rządów, partnerstwa i zarządzania na wielu szczeblach, zrównoważonego rozwoju i promowania równości między mężczyznami a kobietami oraz niedyskryminacji.

Cele Mechanizmu Finansowego EOG realizuje się w ramach ścisłej współpracy między państwami będącymi beneficjentami a państwami EFTA.

a)	państwa EFTA prowadzą globalny fundusz współpracy regionalnej, określony w art. 7 ust 1, są odpowiedzialne za jego wdrażanie, w tym zarządzanie i kontrolę;

b)	państwa EFTA prowadzą fundusz na rzecz społeczeństwa obywatelskiego, określony w art. 3 ust. 2b), są odpowiedzialne za jego wdrażanie, w tym zarządzanie i kontrolę, chyba że uzgodniono inaczej w protokole ustaleń, określonym w art. 10 ust. 3;

Państwa EFTA podpisują z każdym państwem będącym beneficjentem protokół ustaleń dotyczący odpowiednich przydziałów dla poszczególnych państw, z wyłączeniem funduszu, o którym mowa w ust. 2 lit. a), który określa wieloletnie ramy programowania oraz struktury zarządzania i kontroli.

Na podstawie protokołów ustaleń państwa będące beneficjentami składają wnioski w sprawie programów szczegółowych do państw EFTA, które oceniają i zatwierdzają wnioski, a następnie zawierają umowy na dotację z państwami będącymi beneficjentami w odniesieniu do każdego programu. Na wyraźny wniosek państwa EFTA lub danego państwa będącego beneficjentem Komisja Europejska dokonuje przeglądu wniosku dotyczącego programu szczegółowego przed jego przyjęciem, tak by zapewnić zgodność z polityką spójności Unii Europejskiej.

b)	Za wdrażanie uzgodnionych programów odpowiadają państwa będące beneficjentami, które wprowadzają odpowiedni system zarządzania i kontroli w celu zapewnienia należytego wdrażania i zarządzania.

c)	Państwa EFTA mogą przeprowadzać kontrole zgodnie ze swoimi wymogami wewnętrznymi. Państwa będące beneficjentami zapewniają w tym celu wszelką konieczną pomoc, informacje i dokumentację.

d)	Państwa EFTA mogą zawiesić finansowanie i zażądać zwrotu środków w przypadku wystąpienia nieprawidłowości.

W stosownych przypadkach podczas przygotowywania, wdrażania, monitorowania i dokonywania oceny wkładu finansowego stosuje się zasadę partnerstwa, co umożliwia zapewnienie szerokiego uczestnictwa. Partnerzy mogą reprezentować między innymi poziom lokalny, regionalny i krajowy oraz sektor prywatny, społeczeństwo obywatelskie, a także partnerów społecznych w państwach będących beneficjentami i w państwach EFTA.

f)	Każdy projekt objęty wieloletnimi ramami programowymi w państwach będących beneficjentami można wdrażać w formie współpracy na przykład pomiędzy podmiotami mającymi siedzibę w państwach będących beneficjentami i w państwach EFTA zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zamówień publicznych.

4.	Koszty zarządzania poniesione przez państwa EFTA pokrywa się z ogólnej kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1; są one określone w postanowieniach dotyczących wdrażania, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu.

Państwa EFTA ustanawiają komitet ds. ogólnego zarządzania Mechanizmem Finansowym EOG. Dalsze postanowienia dotyczące wdrażania Mechanizmu Finansowego EOG zostaną wydane przez państwa EFTA po przeprowadzeniu konsultacji z państwami będącymi beneficjentami, w których uczestniczyć może Komisja Europejska. Państwa EFTA dołożą starań zmierzających do wydania tych postanowień przed podpisaniem protokołów ustaleń.

6.	Państwa EFTA składają sprawozdania ze swojego wkładu w realizację celów Mechanizmu Finansowego EOG oraz, w stosownych przypadkach, jedenastu celów tematycznych europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na lata 2014–2020 (1).

Artykuł 11

Na koniec okresu określonego w art. 2 oraz nie naruszając praw i obowiązków wynikających z umowy, umawiające się strony dokonają – w świetle art. 115 umowy – przeglądu w celu oceny potrzeby przeciwdziałania zróżnicowaniu gospodarczemu i społecznemu w Europejskim Obszarze Gospodarczym.

ZAŁĄCZNIK DO PROTOKOŁU 38C

Innowacje, badania naukowe, edukacja i konkurencyjność

1.	Rozwój przedsiębiorczości, innowacje i MŚP

2.	Badania naukowe

3.	Edukacja, stypendia, przygotowanie do zawodu, przedsiębiorczość młodzieży

4.	Równowaga między życiem zawodowym a prywatnym

Włączenie społeczne, zatrudnienie młodzieży i ograniczanie ubóstwa

5.	Europejskie wyzwania w zakresie zdrowia publicznego

6.	Integracja i wzmocnienie pozycji Romów

7.	Zagrożone dzieci i młodzież

8.	Obecność młodzieży na rynku pracy

9.	Rozwój lokalny i ograniczanie ubóstwa

Środowisko naturalne, energia, zmiany klimatu i gospodarka niskoemisyjna

10.	Środowisko naturalne i ekosystemy

11.	Energia odnawialna, efektywność energetyczna i bezpieczeństwo dostaw energii

12.	Łagodzenie zmian klimatu i przystosowanie się do tych zmian

Kultura, społeczeństwo obywatelskie, dobre zarządzanie, podstawowe prawa i wolności

13.	Przedsiębiorczość kulturalna, dziedzictwo kulturowe i współpraca kulturalna

14.	Społeczeństwo obywatelskie

15.	Dobre zarządzanie, rozliczalne instytucje, przejrzystość

16.	Prawa człowieka – wdrażanie na szczeblu krajowym

Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne

17.	Azyl i migracja

18.	Służby kuratorskie i areszt tymczasowy

19.	Międzynarodowa współpraca policyjna i zwalczanie przestępczości

20.	Skuteczność i efektywność systemu sądownictwa, umacnianie rządów prawa

21.	Przemoc domowa i przemoc ze względu na płeć

22.	Zapobieganie klęskom żywiołowym i gotowość na wypadek takich klęsk

(1) 1) Wzmacnianie badań naukowych, rozwoju technologicznego i innowacji; 2) zwiększanie dostępności, stopnia wykorzystania i jakości technologii informacyjnych i komunikacyjnych; 3) wzmacnianie konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), sektora rolnictwa oraz sektora rybołówstwa i akwakultury; 4) wspieranie przejścia na gospodarkę niskoemisyjną we wszystkich sektorach; 5) promowanie dostosowania do zmian klimatu, zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem; 6) zachowanie i ochrona środowiska naturalnego i wspieranie efektywnego gospodarowania zasobami; 7) promowanie zrównoważonego transportu i usuwanie niedoborów przepustowości w działaniu najważniejszej infrastruktury sieciowej; 8) promowanie trwałego zatrudnienia wysokiej jakości oraz mobilności pracowników; 9) promowanie włączenia społecznego oraz walka z ubóstwem i wszelką dyskryminacją; 10) inwestowanie w kształcenie, szkolenie oraz szkolenie zawodowe na rzecz zdobywania umiejętności i uczenia się przez całe życie; 11) wzmacnianie zdolności instytucjonalnych instytucji publicznych i zainteresowanych stron oraz sprawności administracji publicznej.

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/11

UMOWA

między Królestwem Norwegii a Unią Europejską w sprawie Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021

Artykuł 1

1. Królestwo Norwegii zobowiązuje się działać na rzecz zmniejszania zróżnicowania gospodarczego i społecznego w Europejskim Obszarze Gospodarczym i wzmacniania swoich stosunków z państwami będącymi beneficjentami, za pośrednictwem oddzielnego Norweskiego Mechanizmu Finansowego na rzecz sektorów priorytetowych wymienionych w art. 3.

2. Wszystkie programy i działania finansowane w ramach Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021 opierają się na wspólnych wartościach, takich jak poszanowanie godności ludzkiej, wolność, demokracja, równość, praworządność i poszanowanie praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości.

Artykuł 2

1. Całkowita kwota wkładu finansowego przewidzianego w art. 1 wynosi 1 253,7 mln EUR i jest udostępniana na pokrycie zobowiązań w rocznych transzach wynoszących 179,1 mln EUR w okresie od dnia 1 maja 2014 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r. włącznie.

2. Całkowita kwota obejmuje przydziały dla poszczególnych państw określone w art. 6 oraz globalny fundusz współpracy regionalnej określony w art. 7.

Artykuł 3

1. Przydziały dla poszczególnych państw są udostępniane w następujących obszarach priorytetowych:

a)	innowacje, badania naukowe, edukacja i konkurencyjność;

b)	włączenie społeczne, zatrudnienie młodzieży i ograniczanie ubóstwa;

c)	środowisko naturalne, energia, zmiany klimatu i gospodarka niskoemisyjna;

d)	kultura, społeczeństwo obywatelskie, dobre zarządzanie, podstawowe prawa i wolności;

e)	wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne.

Obszary objęte programami w obrębie sektorów priorytetowych wraz z określeniem celów i obszarów wsparcia określono w załączniku do umowy.

a)	Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 3, obszary priorytetowe wybiera się, kierunkuje i dostosowuje na podstawie różnych potrzeb w poszczególnych państwach będących beneficjentami, z uwzględnieniem ich wielkości i wysokości wkładu.
b)	1 % całkowitej wartości przydziałów dla poszczególnych państw jest przeznaczany na potrzeby wspierania godnej pracy i dialogu trójstronnego i jest udostępniany zgodnie z kluczem podziału, o którym mowa w art. 6.
c)	Zachęca się do współpracy ze społeczeństwem obywatelskim, współpracy transgranicznej oraz współpracy z sąsiadującymi państwami trzecimi.

Artykuł 4

1. Mając na celu skupienie się na sektorach priorytetowych oraz zapewnienie skutecznego wdrożenia, zgodnie z ogólnymi celami, o których mowa w art. 1, oraz biorąc pod uwagę strategię „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, ze szczególnym uwzględnieniem zatrudnienia, priorytetów krajowych, zaleceń dla poszczególnych krajów oraz umów o partnerstwie zawartych z Komisją Europejską w ramach polityki spójności UE, Królestwo Norwegii podpisuje z każdym państwem będącym beneficjentem protokół ustaleń, zgodnie z art. 10 ust. 3.

Artykuł 5

1. Wkład Królestwa Norwegii nie przekracza, w odniesieniu do programów realizowanych w ramach przydziałów dla poszczególnych państw, w przypadku których państwa będące beneficjentami odpowiadają za wdrożenie, 85 % kosztów programu, chyba że Królestwo Norwegii zdecyduje inaczej.

2. Należy przestrzegać obowiązujących przepisów w zakresie pomocy państwa.

3. Odpowiedzialność Królestwa Norwegii za projekty ogranicza się do zapewniania środków zgodnie z uzgodnionym planem. Nie ponosi ono odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Artykuł 6

Przydziały dla poszczególnych państw są udostępniane następującym państwom będącym beneficjentami: Bułgarii, Chorwacji, Cyprowi, Republice Czeskiej, Estonii, Węgrom, Łotwie, Litwie, Malcie, Polsce, Rumunii, Słowacji i Słowenii, zgodnie z następującym podziałem:

Państwo będące beneficjentem	Środki finansowe (mln EUR)
Bułgaria	95,1
Chorwacja	46,6
Cypr	5,1
Republika Czeska	89,0
Estonia	35,7
Węgry	105,7
Łotwa	51,9
Litwa	61,4
Malta	3,6
Polska	411,5
Rumunia	227,3
Słowacja	58,2
Słowenia	17,8

Artykuł 7

1. Udostępnia się globalny fundusz współpracy regionalnej na kwotę 44,75 mln EUR. Przyczynia się on do osiągnięcia celów Norweskiego Mechanizmu Finansowego, jak stanowi art. 1.

2. 60 % środków funduszu udostępnia się na promowanie trwałego i wysokiej jakości zatrudnienia młodych ludzi, ze szczególnym naciskiem na następujące obszary:

a)	programy wspierające mobilność na rzecz zatrudnienia i szkolenia młodych ludzi, ze szczególnym uwzględnieniem osób, które nie pracują, nie kształcą się ani nie szkolą;

b)	programy kształcenia dwutorowego, przygotowanie zawodowe, włączenie młodzieży;

c)	wymiana wiedzy, wymiana dobrych praktyk na szczeblu politycznym oraz wzajemne uczenie się przez organizacje/instytucje prowadzące usługi w zakresie zatrudnienia młodzieży.

3. 40 % środków funduszu udostępnia się na współpracę regionalną w obszarach priorytetowych wymienionych w art. 3, w szczególności w zakresie wymiany wiedzy, wymiany najlepszych praktyk na szczeblu politycznym oraz tworzenia instytucji.

Artykuł 8

Królestwo Norwegii przeprowadzi do 2020 r. przegląd śródokresowy, mając na celu rozdysponowanie wszelkich dostępnych funduszy, które nie zostały wykorzystane, w ramach przydziałów przypadających na poszczególne państwa będące beneficjentami.

Artykuł 9

1. Wkład finansowy przewidziany w art. 1 jest ściśle skoordynowany z wkładem państw EOG w ramach Mechanizmu Finansowego EOG.

2. W szczególności Królestwo Norwegii zapewnia zasadniczo jednakowe procedury składania wniosków i warunki wdrażania dla obydwu mechanizmów finansowych, o których mowa w poprzednim ustępie.

3. W stosownych przypadkach uwzględnia się odpowiednio wszystkie istotne zmiany w polityce spójności realizowanej przez Unię Europejską.

Artykuł 10

Przy wdrażaniu Norweskiego Mechanizmu Finansowego stosuje się następujące zasady:

Cele Norweskiego Mechanizmu Finansowego realizuje się w ramach ścisłej współpracy między państwami będącymi beneficjentami a Królestwem Norwegii.

Królestwo Norwegii prowadzi wymienione poniżej fundusze, jest odpowiedzialne za ich wdrażanie, w tym zarządzanie i kontrolę;

a)	globalny fundusz współpracy regionalnej, określony w art 7 ust. 1;

b)	fundusz na rzecz wspierania godnej pracy i dialogu trójstronnego, określony w art. 3 ust. 2b);

Królestwo Norwegii podpisuje z każdym państwem będącym beneficjentem protokół ustaleń dotyczący odpowiednich przydziałów dla poszczególnych państw, z wyłączeniem takich funduszy, o jakich mowa w ust. 2, który określa wieloletnie ramy programowania oraz struktury zarządzania i kontroli.

Na podstawie protokołów ustaleń państwa będące beneficjentami składają wnioski w sprawie programów szczegółowych do Królestwa Norwegii, które ocenia i zatwierdza wnioski, a następnie zawiera umowy na dotację z państwami będącymi beneficjentami w odniesieniu do każdego programu. Na wyraźny wniosek Królestwa Norwegii lub danego państwa będącego beneficjentem Komisja Europejska dokonuje przeglądu wniosku dotyczącego programu szczegółowego przed jego przyjęciem, tak by zapewnić zgodność z polityką spójności Unii Europejskiej.

b)	Za wdrażanie uzgodnionych programów odpowiadają państwa będące beneficjentami, które wprowadzają odpowiedni system zarządzania i kontroli w celu zapewnienia należytego wdrażania i zarządzania.

c)	Królestwo Norwegii może przeprowadzać kontrole zgodnie ze swoimi wymogami wewnętrznymi. Państwa będące beneficjentami zapewniają w tym celu wszelką konieczną pomoc, informacje i dokumentację.

d)	Królestwo Norwegii może zawiesić finansowanie i zażądać zwrotu środków w przypadku wystąpienia nieprawidłowości.

Każdy projekt objęty wieloletnimi ramami programowymi w państwach będących beneficjentami można wdrażać w formie współpracy na przykład pomiędzy podmiotami mającymi siedzibę w państwach będących beneficjentami i w Królestwie Norwegii zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zamówień publicznych.

4.	Koszty zarządzania poniesione przez Królestwo Norwegii pokrywa się z ogólnej kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1; są one określone w postanowieniach dotyczących wdrażania, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu.

Za ogólne zarządzanie Norweskim Mechanizmem Finansowym odpowiedzialne jest Królestwo Norwegii lub wyznaczony przez nie podmiot. Dalsze postanowienia dotyczące wdrażania Norweskiego Mechanizmu Finansowego zostaną wydane przez Królestwo Norwegii po przeprowadzeniu konsultacji z państwami będącymi beneficjentami, w których uczestniczyć może Komisja Europejska. Królestwo Norwegii dołoży starań zmierzających do wydania tych postanowień przed podpisaniem protokołów ustaleń.

6.	Królestwo Norwegii składa sprawozdania ze swojego wkładu w realizację celów Norweskiego Mechanizmu Finansowego oraz, w stosownych przypadkach, jedenastu celów tematycznych europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na lata 2014–2020 (1).

Artykuł 11

1. Niniejsza umowa jest ratyfikowana lub zatwierdzona przez strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. Dokumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzające zostają złożone w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

2. Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego.

3. Do czasu zakończenia procedur, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, niniejszą umowę stosuje się tymczasowo od pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po złożeniu w tym celu ostatniej notyfikacji.

Artykuł 12

Niniejsza umowa, sporządzona w jednym egzemplarzu w języku angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i norweskim, przy czym każda z tych wersji językowych jest na równi autentyczna, zostaje złożona w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej, który przekaże każdej ze stron niniejszej umowy jej uwierzytelniony odpis.

Съставено в Брюксел на трети май две хиляди и шестнадесета година.

Hecho en Bruselas, el tres de mayo de dos mil dieciséis.

V Bruselu dne třetího května dva tisíce šestnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den tredje maj to tusind og seksten.

Geschehen zu Brüssel am dritten Mai zweitausendsechzehn.

Kahe tuhande kuueteistkümnenda aasta maikuu kolmandal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις τρεις Μαΐου δύο χιλιάδες δεκαέξι.

Done at Brussels on the third day of May in the year two thousand and sixteen.

Fait à Bruxelles, le trois mai deux mille seize.

Sastavljeno u Bruxellesu trećeg svibnja godine dvije tisuće šesnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì tre maggio duemilasedici.

Briselē, divi tūkstoši sešpadsmitā gada trešajā maijā.

Priimta du tūkstančiai šešioliktų metų gegužės trečią dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenhatodik év május havának harmadik napján.

Magħmul fi Brussell, fit-tielet jum ta' Mejju fis-sena elfejn u sittax.

Gedaan te Brussel, drie mei tweeduizend zestien.

Sporządzono w Brukseli dnia trzeciego maja roku dwa tysiące szesnastego.

Feito em Bruxelas, em três de maio de dois mil e dezasseis.

Întocmit la Bruxelles la trei mai două mii șaisprezece.

V Bruseli tretieho mája dvetisícšestnásť.

V Bruslju, dne tretjega maja leta dva tisoč šestnajst.

Tehty Brysselissä kolmantena päivänä toukokuuta vuonna kaksituhattakuusitoista.

Som skedde i Bryssel den tredje maj år tjugohundrasexton.

Utferdiget i Brussel den tredje mai to tusen og seksten.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

For Kongeriket Norge

ZAŁĄCZNIK

DO UMOWY MIĘDZY KRÓLESTWEM NORWEGII A UNIĄ EUROPEJSKĄ W SPRAWIE NORWESKIEGO MECHANIZMU FINANSOWEGO NA LATA 2014-2021

Innowacje, badania naukowe, edukacja i konkurencyjność

1.	Rozwój przedsiębiorczości, innowacje i MŚP

2.	Badania naukowe

3.	Edukacja, stypendia, przygotowanie do zawodu, przedsiębiorczość młodzieży

4.	Równowaga między życiem zawodowym a prywatnym

5.	Dialog społeczny – godna praca

Włączenie społeczne, zatrudnienie młodzieży i ograniczanie ubóstwa

6.	Europejskie wyzwania w zakresie zdrowia publicznego

7.	Integracja i wzmocnienie pozycji Romów

8.	Zagrożone dzieci i młodzież

9.	Obecność młodzieży na rynku pracy

10.	Rozwój lokalny i ograniczanie ubóstwa

Środowisko naturalne, energia, zmiany klimatu i gospodarka niskoemisyjna

11.	Środowisko naturalne i ekosystemy

12.	Energia odnawialna, efektywność energetyczna i bezpieczeństwo dostaw energii

13.	Łagodzenie zmian klimatu i przystosowanie się do tych zmian

Kultura, społeczeństwo obywatelskie, dobre zarządzanie, podstawowe prawa i wolności

14.	Przedsiębiorczość kulturalna, dziedzictwo kulturowe i współpraca kulturalna

15.	Społeczeństwo obywatelskie

16.	Dobre zarządzanie, rozliczalne instytucje, przejrzystość

17.	Prawa człowieka – wdrażanie na szczeblu krajowym

Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne

18.	Azyl i migracja

19.	Służby kuratorskie i areszt tymczasowy

20.	Międzynarodowa współpraca policyjna i zwalczanie przestępczości

21.	Skuteczność i efektywność systemu sądownictwa, umacnianie rządów prawa

22.	Przemoc domowa i przemoc ze względu na płeć

23.	Zapobieganie klęskom żywiołowym i gotowość na wypadek takich klęsk

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/18

PROTOKÓŁ DODATKOWY

do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandi

UNIA EUROPEJSKA

oraz

ISLANDIA

UWZGLĘDNIAJĄC umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii podpisaną dnia 22 lipca 1972 r. oraz dotychczasowe ustalenia dotyczące handlu rybami i produktami rybołówstwa między Islandią a Wspólnotą,

UWZGLĘDNIAJĄC protokół dodatkowy do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Islandią w sprawie postanowień szczegółowych mających zastosowanie w latach 2009–2014 do przywozu do Unii Europejskiej niektórych ryb i produktów rybołówstwa, w szczególności jego art. 1,

UWZGLĘDNIAJĄC protokół dodatkowy do umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Islandią związany z przystąpieniem Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 2,

POSTANOWIŁY ZAWRZEĆ NINIEJSZY PROTOKÓŁ:

Artykuł 1

1. Postanowienia szczególne regulujące przywóz do Unii Europejskiej niektórych ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Islandii są określone w niniejszym protokole i w załączniku do niego. Roczne bezcłowe kontyngenty taryfowe są określone w załączniku do niniejszego protokołu. Wspomniane kontyngenty taryfowe stosuje się od dnia, w którym tymczasowe stosowanie niniejszego protokołu staje się skuteczne, zgodnie z procedurami określonymi w art. 4 ust. 3, do dnia 30 kwietnia 2021 r.

2. Pod koniec tego okresu umawiające się strony ocenią potrzebę utrzymania szczególnych postanowień, o których mowa w ust. 1, oraz w razie potrzeby dokonają przeglądu poziomu kwot, uwzględniając wszystkie przedmiotowe interesy.

Artykuł 2

1. Kontyngenty taryfowe stosuje się od dnia, w którym tymczasowe stosowanie niniejszego protokołu staje się skuteczne, zgodnie z procedurami określonymi w art. 4 ust. 3.

2. Wielkość kontyngentów taryfowych jest określona w załączniku do niniejszego protokołu. Pierwszy kontyngent taryfowy będzie dostępny od daty rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu do dnia 30 kwietnia 2017 r. Począwszy od dnia 1 maja 2017 r. corocznie, na okres od dnia 1 maja do dnia 30 kwietnia, przydzielane będą kolejne kontyngenty taryfowe, do dnia zakończenia okresu, o którym mowa w art. 1 niniejszego protokołu.

3. Wielkość kontyngentów taryfowych na okres od dnia 1 maja 2014 r. do dnia rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu jest przydzielana proporcjonalnie i zostaje udostępniona do końca okresu, o którym mowa w art. 1 niniejszego protokołu.

Artykuł 3

Regułami pochodzenia obowiązującymi w odniesieniu do kontyngentów taryfowych wymienionych w załączniku do niniejszego protokołu są reguły określone w protokole 3 do umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Islandią podpisanej dnia 22 lipca 1972 r.

Artykuł 4

1. Niniejszy protokół jest ratyfikowany lub zatwierdzony przez strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. Dokumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzające składa się w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

2. Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego.

3. Do czasu zakończenia procedur, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, niniejszy protokół stosuje się tymczasowo od pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po złożeniu w tym celu ostatniej notyfikacji.

Artykuł 5

Niniejszy protokół, sporządzony w jednym egzemplarzu w języku angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i islandzkim, przy czym tekst w każdym z tych języków jest na równi autentyczny, zostaje złożony w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej, który przekaże każdej ze stron jego uwierzytelniony odpis.

Съставено в Брюксел на трети май през две хиляди и шестнадесета година.

Hecho en Bruselas, el tres de mayo de dos mil dieciséis.

V Bruselu dne třetího května dva tisíce šestnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den tredje maj to tusind og seksten.

Geschehen zu Brüssel am dritten Mai zweitausendsechzehn.

Kahe tuhande kuueteistkümnenda aasta maikuu kolmandal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις τρεις Μαΐου δύο χιλιάδες δεκαέξι.

Done at Brussels on the third day of May in the year two thousand and sixteen.

Fait à Bruxelles, le trois mai deux mille seize.

Sastavljeno u Bruxellesu trećeg svibnja godine dvije tisuće šesnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì tre maggio duemilasedici.

Briselē, divi tūkstoši sešpadsmitā gada trešajā maijā.

Priimta du tūkstančiai šešioliktų metų gegužės trečią dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenhatodik év május havának harmadik napján.

Magħmul fi Brussell, fit-tielet jum ta' Mejju fis-sena elfejn u sittax.

Gedaan te Brussel, drie mei tweeduizend zestien.

Sporządzono w Brukseli dnia trzeciego maja roku dwa tysiące szesnastego.

Feito em Bruxelas, em três de maio de dois mil e dezasseis.

Întocmit la Bruxelles la trei mai două mii șaisprezece.

V Bruseli tretieho mája dvetisícšestnásť.

V Bruslju, dne tretjega maja leta dva tisoč šestnajst.

Tehty Brysselissä kolmantena päivänä toukokuuta vuonna kaksituhattakuusitoista.

Som skedde i Bryssel den tredje maj år tjugohundrasexton.

Gjört í Brussel þriðja dag maímánaðar árið tvö þúsund og sextán.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Fyrir Ísland

ZAŁĄCZNIK

POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 PROTOKOŁU

Unia Europejska otwiera następujące roczne bezcłowe kontyngenty taryfowe na produkty pochodzące z Islandii poza już istniejącymi stałymi bezcłowymi kontyngentami taryfowymi:

Kod CN	Opis produktów	Roczna (1.5–30.4) wielkość kontyngentu taryfowego wyrażona jako masa netto, chyba że określono inaczej (*)
0303 51 00	Śledzie z gatunku Clupea harengus i Clupea pallasii, zamrożone, z wyłączeniem wątroby i ikry (1)	950 ton
0306 15 90	Zamrożony homarzec (nerczan) (Nephrops norvegicus)	1 000 ton
0304 49 50	Filety z karmazyna (Sebastes spp.), świeże lub schłodzone	2 000 ton
1604 20 90	Pozostałe przetwory z ryb	2 500 ton

(1) Korzystanie z kontyngentu taryfowego nie przysługuje w odniesieniu do towarów zgłoszonych do dopuszczenia do swobodnego obrotu w okresie od dnia 15 lutego do dnia 15 czerwca.

(*) Ilości podawane są zgodnie z art. 2 ust. 3 protokołu dodatkowego.

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/22

PROTOKÓŁ DODATKOWY

do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii

UNIA EUROPEJSKA,

oraz

KRÓLESTWO NORWEGII

UWZGLĘDNIAJĄC Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii podpisaną w Brukseli dnia 14 maja 1973 r., zwaną dalej „Umową”, oraz dotychczasowe ustalenia dotyczące handlu rybami i produktami rybołówstwa między Norwegią a Wspólnotą,

UWZGLĘDNIAJĄC Protokół dodatkowy do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii w sprawie postanowień szczegółowych mających zastosowanie w latach 2009–2014 do przywozu do Unii Europejskiej niektórych ryb i produktów rybołówstwa, a w szczególności jego art. 1,

UWZGLĘDNIAJĄC Protokół dodatkowy do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii związany z przystąpieniem Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 2 i 3,

POSTANOWIŁY ZAWRZEĆ NINIEJSZY PROTOKÓŁ:

Artykuł 1

1. Postanowienia szczególne regulujące przywóz do Unii Europejskiej niektórych ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Norwegii są określone w niniejszym protokole i załączniku do niniejszego protokołu.

2. Roczne bezcłowe kontyngenty taryfowe są określone w załączniku do niniejszego protokołu. Przedmiotowe kontyngenty obejmują okres od dnia 1 maja 2014 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r. Przed upływem tego okresu wielkość kontyngentów zostaje poddana przeglądowi z uwzględnieniem wszystkich interesów.

Artykuł 2

1. Kontyngenty taryfowe stosuje się od dnia, w którym tymczasowe stosowanie niniejszego protokołu staje się skuteczne, zgodnie z procedurami określonymi w art. 5 ust. 3.

2. Pierwszy kontyngent taryfowy będzie dostępny od daty rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu do dnia 30 kwietnia 2017 r. Począwszy od dnia 1 maja 2017 r. corocznie, na okres od dnia 1 maja do dnia 30 kwietnia, przydzielane będą kolejne kontyngenty taryfowe, do dnia zakończenia okresu, o którym mowa w art. 1 niniejszego protokołu.

Artykuł 3

Norwegia podejmuje konieczne kroki w celu zapewnienia kontynuacji uregulowania umożliwiającego swobodny tranzyt ryb i produktów rybołówstwa wyładowywanych w Norwegii ze statków pod banderą państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Mając na uwadze okres od dnia 1 maja 2014 r. do rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu, gdy uregulowanie dotyczące tranzytu nie obowiązywało, uregulowanie obowiązuje przez okres siedmiu lat począwszy od dnia, w którym tymczasowe stosowanie niniejszego protokołu staje się skuteczne.

Artykuł 4

Regułami pochodzenia obowiązującymi w odniesieniu do kontyngentów taryfowych wymienionych w załączniku do niniejszego protokołu są reguły określone w protokole 3 do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii podpisanej dnia 14 maja 1973 r.

Artykuł 5

2. Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po złożeniu ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego.

3. Do czasu zakończenia procedur, o których mowa w ust. 1 i 2, niniejszy protokół stosuje się tymczasowo od pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po złożeniu w tym celu ostatniej notyfikacji.

Artykuł 6

Niniejszy protokół, sporządzony w jednym egzemplarzu w języku angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i norweskim, przy czym tekst w każdym z tych języków jest na równi autentyczny, zostaje złożony w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej, który przekaże każdej ze stron jego uwierzytelniony odpis.

Съставено в Брюксел на трети май през две хиляди и шестнадесета година.

Hecho en Bruselas, el tres de mayo de dos mil dieciséis.

V Bruselu dne třetího května dva tisíce šestnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den tredje maj to tusind og seksten.

Geschehen zu Brüssel am dritten Mai zweitausendsechzehn.

Kahe tuhande kuueteistkümnenda aasta maikuu kolmandal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις τρεις Μαΐου δύο χιλιάδες δεκαέξι.

Done at Brussels on the third day of May in the year two thousand and sixteen.

Fait à Bruxelles, le trois mai deux mille seize.

Sastavljeno u Bruxellesu trećeg svibnja godine dvije tisuće šesnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì tre maggio duemilasedici.

Briselē, divi tūkstoši sešpadsmitā gada trešajā maijā.

Priimta du tūkstančiai šešioliktų metų gegužės trečią dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenhatodik év május havának harmadik napján.

Magħmul fi Brussell, fit-tielet jum ta’ Mejju fis-sena elfejn u sittax.

Gedaan te Brussel, drie mei tweeduizend zestien.

Sporządzono w Brukseli dnia trzeciego maja roku dwa tysiące szesnastego.

Feito em Bruxelas, em três de maio de dois mil e dezasseis.

Întocmit la Bruxelles la trei mai două mii șaisprezece.

V Bruseli tretieho mája dvetisícšestnásť.

V Bruslju, dne tretjega maja leta dva tisoč šestnajst.

Tehty Brysselissä kolmantena päivänä toukokuuta vuonna kaksituhattakuusitoista.

Som skedde i Bryssel den tredje maj år tjugohundrasexton.

Gjört í Brussel þriðja dag maímánaðar árið tvö þúsund og sextán.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

For Kongeriket Norge

ZAŁĄCZNIK

POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 PROTOKOŁU

Unia Europejska otwiera następujące roczne bezcłowe kontyngenty taryfowe na produkty pochodzące z Norwegii poza już istniejącymi stałymi bezcłowymi kontyngentami taryfowymi:

Kod CN	Opis produktów	Roczna (od dnia 1 maja do dnia 30 kwietnia) wielkość kontyngentu taryfowego wyrażona jako masa netto, chyba że określono inaczej (*)
0303 19 00	Pozostałe łososiowate, zamrożone	2 000 ton
0303 51 00	Śledzie z gatunku Clupea harengus i Clupea pallasii, zamrożone, z wyłączeniem wątroby i ikry (1)	26 500 ton
0303 54 10	Makrele z gatunku Scomber scombrus i Scomber japonicus, zamrożone, w całości, z wyłączeniem wątroby i ikry (1)	25 000 ton
ex 0304 89 49 ex 0304 99 99	Makrele, zamrożone filety i zamrożone płaty	11 300 ton
0303 55 30	Ostrobok chilijski (Trachurus murphyi), zamrożony	2 200 ton
ex 0303 55 90	Pozostałe ryby, zamrożone, inne niż ostrobok (Caranx trachurus)
0303 56 00	Rachica (Rachycentron canadum)
0303 69 90	Pozostałe ryby, zamrożone
0303 82 00	Rajowate (Rajidae)
0303 89 55	Dorada (sparus złotogłowy) (Sparus aurata)
0303 89 90	Pozostałe ryby, zamrożone Wszystkie produkty z wyłączeniem wątroby i ikry
0304 86 00	Mrożone filety ze śledzia z gatunku Clupea harengus i Clupea pallasii	55 600 ton
ex 0304 99 23	Mrożone płaty ze śledzia z gatunku Clupea harengus i Clupea pallasii (butterflies) (1)	55 600 ton
ex 0304 49 90	Świeże filety ze śledzia z gatunku Clupea harengus i Clupea pallasii	9 000 ton
ex 0304 59 50	Świeże płaty ze śledzia z gatunku Clupea harengus i Clupea pallasii (butterflies)	9 000 ton
ex 1605 21 10 ex 1605 21 90 ex 1605 29 00	Krewetki oczyszczone i zamrożone, przetworzone lub zakonserwowane	7 000 ton
ex 1604 12 91 ex 1604 12 99	Śledzie, przyprawiane lub konserwowane octem winnym, w solance	11 400 ton netto po odsączeniu
0305 10 00	Mąki, mączki i granulki, z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi	1 000 ton

(1) Korzystanie z kontyngentu taryfowego nie przysługuje w odniesieniu do towarów zgłoszonych do dopuszczenia do swobodnego obrotu w okresie od dnia 15 lutego do dnia 15 czerwca.

(*) Ilości podawane są zgodnie z art. 2 ust. 3 protokołu dodatkowego.

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/26

DECYZJA RADY (UE) 2016/838

z dnia 23 maja 2016 r.

w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) oraz art. 218 ust. 8 akapit drugi, a także art. 218 ust. 7,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 10 maja 2010 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Gruzją w sprawie zawarcia nowej umowy między Unią a Gruzją, mającej zastąpić umowę o partnerstwie i współpracy (2).

(2)	Negocjacje te zakończyły się pomyślnie i w dniu 29 listopada 2013 r. parafowano Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony („Układ”).

(3)	Zgodnie z decyzją Rady 2014/494/UE (3) Układ podpisano w dniu 27 czerwca 2014 r., z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie.

(4)

Zgodnie z art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Rada powinna upoważnić Komisję do zatwierdzenia zmian do Układu – które mają zostać przyjęte przez Komitet Stowarzyszenia obradujący w formacji do spraw handlu, jak określono w art. 408 ust. 4 Układu – zaproponowanych przez podkomitet ds. oznaczeń geograficznych na podstawie art. 179 Układu.

(5)	Należy określić stosowne procedury ochrony oznaczeń geograficznych, które mają zapewnioną ochronę na podstawie Układu.

(6)	Układu nie należy interpretować jako przyznającego prawa lub nakładającego obowiązki, na które można bezpośrednio powoływać się przed sądami i trybunałami Unii lub państw członkowskich,

(7)	Układ należy zatwierdzić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony („Układ”) zostaje niniejszym zatwierdzony w imieniu Unii (4).

Artykuł 2

Przewodniczący Rady dokonuje, w imieniu Unii, powiadomienia przewidzianego w art. 431 ust. 1 Układu (5).

Artykuł 3

Do celów art. 179 Układu, zmiany Układu w drodze decyzji podkomitetu ds. oznaczeń geograficznych są zatwierdzane w imieniu Unii przez Komisję. Jeżeli w następstwie zastrzeżeń co do oznaczenia geograficznego zainteresowane strony nie mogą osiągnąć porozumienia, Komisja przyjmuje stanowisko w trybie określonym w art. 57 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (6).

Artykuł 4

1. Nazwa chroniona na mocy podsekcji 3 „Oznaczenia geograficzne” w tytule IV rozdział 9 Układu może być wykorzystywana przez jakikolwiek podmiot wprowadzający do obrotu produkty rolne, środki spożywcze, wina, wina aromatyzowane lub napoje spirytusowe, które są zgodne z odpowiednimi specyfikacjami.

2. Zgodnie z art. 175 Układu państwa członkowskie oraz instytucje Unii egzekwują ochronę przewidzianą w art. 170–174 Układu, w tym na wniosek zainteresowanej strony.

Artykuł 5

Układu nie można interpretować jako przyznającego prawa lub nakładającego obowiązki, na które można bezpośrednio powoływać się przed sądami i trybunałami Unii lub państw członkowskich.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 maja 2016 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodniczący

(1) Zgoda z dnia 18 grudnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony (Dz.U. L 205 z 4.8.1999, s. 3).

(3) Decyzja Rady 2014/494/UE z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony (Dz.U. L 261 z 30.8.2014, s. 1).

(4) Tekst Układu został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.U. L 261 z 30.8.2014, s. 4) wraz z decyzją o jego podpisaniu.

(5) Data wejścia w życie Układu zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/28

DECYZJA RADY (UE) 2016/839

z dnia 23 maja 2016 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217, w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) oraz art. 218 ust. 8 akapit drugi, a także art. 218 ust. 7,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 15 czerwca 2009 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Republiką Mołdawii w sprawie zawarcia nowej umowy między Unią a Republiką Mołdawii, mającej zastąpić umowę o partnerstwie i współpracy (2).

(2)	Negocjacje te zakończyły się pomyślnie i w dniu 29 listopada 2013 r. parafowano Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony („Układ”).

(3)	Zgodnie z decyzją Rady 2014/492/UE (3) Układ podpisano w dniu 27 czerwca 2014 r., z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie.

(4)

Zgodnie z art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Rada powinna upoważnić Komisję do zatwierdzenia zmian do Układu, które mają zostać przyjęte przez Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 438 ust. 4 Układu, zaproponowanych przez podkomitet ds. oznaczeń geograficznych zgodnie z art. 306 Układu.

(5)	Należy określić stosowne procedury ochrony oznaczeń geograficznych, które mają zapewnioną ochronę na podstawie Układu.

(6)	Układu nie należy interpretować jako przyznającego prawa lub nakładającego obowiązki, na które można bezpośrednio powoływać się przed sądami i trybunałami Unii lub państw członkowskich,

(7)	Układ powinien zostać zatwierdzony,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony („Układ”) zostaje niniejszym zatwierdzony w imieniu Unii (4).

Artykuł 2

Przewodniczący Rady dokonuje w imieniu Unii powiadomienia przewidzianego w art. 464 ust. 1 Układu (5).

Artykuł 3

Do celów art. 306 Układu, zmiany Układu w drodze decyzji podkomitetu ds. oznaczeń geograficznych są zatwierdzane przez Komisję w imieniu Unii. W przypadku gdy zainteresowane Strony nie mogą osiągnąć porozumienia w następstwie zastrzeżeń dotyczących oznaczenia geograficznego, Komisja przyjmuje stanowisko na podstawie procedury określonej w art. 57 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (6).

Artykuł 4

1. Nazwa chroniona na mocy podsekcji 3 „Oznaczenia geograficzne” w tytule V rozdział 9 Układu może być wykorzystywana przez jakikolwiek podmiot wprowadzający do obrotu produkty rolne, środki spożywcze, wina, wina aromatyzowane lub napoje spirytusowe, które są zgodne z odpowiednimi specyfikacjami.

2. Zgodnie z art. 301 Układu państwa członkowskie oraz instytucje Unii egzekwują ochronę przewidzianą w art. 297–300 Układu, w tym również na wniosek zainteresowanej strony.

Artykuł 5

Artykuł 6

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 maja 2016 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodniczący

(1) Zgoda z dnia 13 listopada 2014 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi a Republiką Mołdawii (Dz.U. L 181 z 24.6.1998, s. 3).

(3) Decyzja Rady 2014/492/UE z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 1).

(4) Tekst Układu został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 3) wraz z decyzją w sprawie jego podpisania.

(5) Data wejścia Układu w życie zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskie przez Sekretariat Generalnjy Rady.

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/30

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2016/840

z dnia 27 maja 2016 r.

dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (1), w szczególności jego art. 32 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 18 stycznia 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 36/2012.

(2)	Z wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012, należy usunąć dwie osoby.

(3)	Należy zaktualizować informacje dotyczące niektórych osób znajdujących się w wykazie w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2016 r.

W imieniu Rady

A.G. KOENDERS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 16 z 19.1.2012, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Wpisy dotyczące następujących osób skreśla się z wykazu zamieszczonego w sekcji A załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012:

Nr 15. Mohamed Farahat (alias Muhammad Farahat)

Nr 17. Muhammad () Nasif () (alias Naseef, Nassif, Nasseef) Khayrbik ()

II.

Wpisy dotyczące wymienionych poniżej osób, zamieszczone w sekcji A załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012, zastępuje się poniższymi wpisami:

	Imię i nazwisko	Dane identyfikacyjne	Powody	Data umieszczenia w wykazie
8.	Rami ( ) Makhlouf ( )	Data urodzenia: 10 lipca 1969 r.; miejsce urodzenia: Damaszek; paszport nr 454224	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały w sektorze telekomunikacyjnym, sektorze usług finansowych, sektorze transportu i sektorze nieruchomości; ma interesy finansowe lub zajmuje stanowiska wyższego szczebla i stanowiska kierownicze w firmie Syriatel, która jest głównym operatorem telefonii komórkowej w Syrii, w funduszach inwestycyjnych Al Mashreq, Bena Properties i Cham Holding. Zapewnia finansowanie i wsparcie reżimowi syryjskiemu przez swoją działalność biznesową. Jest wpływowym członkiem rodziny Makhlouf i jest ściśle powiązany z rodziną Assada; kuzyn prezydenta Baszara al-Assada.	9.5.2011
18.	Mohammed ( ) Hamcho ( )	Data urodzenia: 20 maja 1966 r.; paszport nr 002954347	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały w sektorze inżynieryjnym oraz sektorze budowlanym, mediach, sektorze hotelarskim i opiece zdrowotnej. Ma interesy finansowe lub zajmuje stanowiska wyższego szczebla i stanowiska kierownicze w szeregu przedsiębiorstw w Syrii, w szczególności Hamsho International, Hamsho Communication, Mhg International, Jupiter for Investment and Tourism Project oraz Syria Metal Industries. Odgrywa istotną rolę w środowisku przedsiębiorców w Syrii jako sekretarz generalny Izby Handlowej w Damaszku (powołany w grudniu 2014 r. przez ówczesnego ministra gospodarki Khodra Orfaliego), przewodniczący chińsko-syryjskich Dwustronnych Rad Biznesu (od marca 2014 r.) oraz przewodniczący Syryjskiej Rady ds. Metalu i Stali (od grudnia 2015 r.). Ma ścisłe powiązania biznesowe z głównymi przedstawicielami reżimu syryjskiego, w tym z Maherem Al-Assadem. Mohammed Hamcho jest beneficjentem reżimu syryjskiego i wspiera ten reżim przez swoją działalność biznesową, jest również powiązany z osobami będącymi beneficjentami reżimu i wspierającymi go.	27.1.2015
22.	Ihab ( ) (alias Ehab, Iehab) Makhlouf ( )	Data urodzenia: 21 stycznia 1973 r.; miejsce urodzenia: Damaszek; paszport nr N002848852	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii. Ihab Makhlouf jest wiceprezesem i akcjonariuszem firmy Syriatel, która jest głównym operatorem telefonii komórkowej w Syrii. Ma także interesy biznesowe w kilku innych przedsiębiorstwach i podmiotach syryjskich, w tym w Ramak Construction Co i Syrian International Private University for Science and Technology (SIUST). Będąc wiceprezesem firmy Syriatel, która znaczną część swoich zysków przekazuje rządowi syryjskiemu w ramach umowy licencyjnej, Ihab Makhlouf wspiera również bezpośrednio reżim syryjski. Jest wpływowym członkiem rodziny Makhlouf i jest ściśle powiązany z rodziną Assada; kuzyn prezydenta Baszara al-Assada.	23.5.2011
28.	Khalid ( ) (alias Khaled) Qaddur ( ) (alias Qadour, Qaddour, Kaddour)		Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w sektorze telekomunikacyjnym, sektorze ropy naftowej, sektorze tworzyw sztucznych; ma także ścisłe powiązania biznesowe z Maherem Al-Assadem. Jest beneficjentem reżimu syryjskiego i wspiera ten reżim przez swoją działalność biznesową. Powiązany z Maherem Al-Assadem, także przez swoją działalność biznesową.	27.1.2015
29.	Ra'if ( ) Al-Quwatly ( ) (alias Ri'af Al-Quwatli alias Raeef Al-Kouatly)	Data urodzenia: 3 lutego 1967 r.; miejsce urodzenia: Damaszek	Wspólnik biznesowy Mahera al-Assada, odpowiedzialny za prowadzenie niektórych z jego przedsięwzięć; finansuje reżim.	23.6.2011
32.	Mohammed ( ) Makhlouf ( ) (alias Abu Rami)	Data urodzenia: 19 października 1932 r.; miejsce urodzenia: Latakia, Syria	Wpływowy członek rodziny Makhlouf, wspólnik biznesowy i ojciec Ramiego, Ihaba i Iyada Makhlouf. Jest ściśle powiązany z rodziną Assada: wuj Bashara i Mahira al-Assada. Znany także jako Abu Rami. Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarki, w tym posiadający udziały lub istotne wpływy w General Organisation of Tobacco oraz w sektorach ropy naftowej i gazu, a także w sektorze zbrojeniowym i sektorze bankowym. Zaangażowany w przedsięwzięcia biznesowe na rzecz reżimu Assada w dziedzinie zakupu broni i bankowości. W związku z zakresem powiązań biznesowych i politycznych Mohammeda Makhloufa z reżimem syryjskim, wspiera on ten reżim i jest jego beneficjentem.	1.8.2011
33.	Ayman ( ) Jabir ( ) (alias Aiman Jaber)	Miejsce urodzenia: Latakia	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii w sektorach stalowym, mediów, towarów konsumpcyjnych i ropy naftowej, również zaangażowany w handel tymi towarami. Ma interesy finansowe lub zajmuje stanowiska wyższego szczebla i stanowiska kierownicze w szeregu przedsiębiorstw i podmiotów w Syrii, w szczególności w firmach Al Jazira (także Al Jazerra; El Jazireh), Dunia TV i Sama Satellite Channel. Przez swoje przedsiębiorstwo Al Jazira, Ayman Jaber ułatwia import do Syrii ropy naftowej z Overseas Petroleum Trading. Ayman Jaber jest beneficjentem reżimu syryjskiego i wspiera ten reżim przez swoją działalność biznesową. Zapewnia bezpośrednie wsparcie dla działań bojówek powiązanych z reżimem zwanych Szabiha lub Suqur as-Sahraa oraz odgrywa w ich działaniach przewodnią rolę. Powiązany z Ramim Makhloufem przez swoją działalność biznesową oraz powiązany z Maherem Al-Assadem w związku ze swoją rolą w działaniach bojówek powiązanych z reżimem.	27.1.2015
41.	Ali ( ) Douba ( )	Data urodzenia: 1933 r.; miejsce urodzenia: Karfis, Syria	Odpowiada za śmierć ofiar w prowincji Hama w roku 1980, został odwołany do Damaszku jako specjalny doradca prezydenta Baszara al-Assada.	23.8.2011
48	Samir ( ) Hassan ( )		Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarski. Posiada udziały lub znaczne wpływy w firmach Amir Group i Cham Holdings, dwóch konglomeratach działających w sektorze nieruchomości, sektorze turystyki, sektorze transportu i sektorze finansowym. Od marca 2014 r., po powołaniu go przez ministra gospodarki Khodra Orfaliego, zajmuje stanowisko przewodniczącego ds. Rosji w ramach Dwustronnych Rad Biznesu. Samir Hassan wspiera działania wojenne prowadzone przez reżim poprzez datki pieniężne. Jest on powiązany z osobami będącymi beneficjentami reżimu syryjskiego i wspierającymi ten reżim. W szczególności Samir Hassan jest powiązany z Ramim Makhloufem i Issamem Anboubą, którzy zostali wskazani przez Radę i są beneficjentami reżimu syryjskiego.	27.9.2014
108.	Mohammad ( ) (alias Mohamed, Muhammad, Mohammed) Al-Jleilati ( )	Data urodzenia: 1945 r.; miejsce urodzenia: Damaszek	Były minister finansów, pełniący urząd do 9 lutego 2013 r. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	1.12.2011
111.	Joseph ( ) Suwaid ( )	Data urodzenia: 1958 r.: miejsce urodzenia: Damaszek	Były minister stanu, pełniący urząd przynajmniej do 21 stycznia 2014 r. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	23.3.2012
112.	Hussein ( ) (alias Hussain) Mahmoud ( ) Farzat ( ) (alias Hussein Mahmud Farzat)	Data urodzenia: 1957 r.; miejsce urodzenia: Hama	Były minister stanu, pełniący urząd przynajmniej do 2014 r. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	23.3.2012
114.	Emad ( ) Abdul-Ghani ( ) Sabouni ( ) (alias Imad Abdul Ghani Al Sabuni)	Data urodzenia: 1964 r.; miejsce urodzenia: Damaszek	Były minister ds. telekomunikacji i technologii, pełniący urząd przynajmniej do kwietnia 2014 r. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	27.2.2012
117.	Adnan ( ) Hassan ( ) Mahmoud ( )	Data urodzenia: 1966 r.; miejsce urodzenia: Tartous	Były minister informacji. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	23.9.2011
192.	Hashim Anwar al-Aqqad alias Hashem Aqqad, Hashem Akkad, Hashim Akkad	Data urodzenia: 1961 r.; miejsce urodzenia: Mohagirine, Syria	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarski. Posiada udziały lub znaczne wpływy w firmie Anwar Akkad Sons Group (AASG) oraz jej spółce zależnej – United Oil. AASG jest konglomeratem działającym w takich sektorach jak sektor ropy naftowej, gazu, sektor produktów chemicznych, sektor maszyn przemysłowych, sektor nieruchomości, sektor turystyki, sektor wystawienniczy, sektor zamówień, sektor ubezpieczeniowy oraz sektor sprzętu medycznego. Jeszcze w 2012 r. Hashim Anwar al-Aqqad pracował także jako poseł do parlamentu syryjskiego. Hashim Anwar al-Aqqad nie mógłby odnosić sukcesów bez pomocy ze strony reżimu. W związku z zakresem powiązań biznesowych i politycznych Hashima Anwara al-Aqqada z reżimem syryjskim, wspiera on ten reżim i jest jego beneficjentem.	23.7.2014
201.	Wael Abdulkarim (alias Wael Al Karim)	Al Karim for Trade and Industry, PO Box 111, 5797 Damascus, Syria	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii w sektorze ropy naftowej, sektorze produktów chemicznych i w sektorze produkcyjnym. Konkretnie reprezentuje on Abdulkarim Group, zwaną także Al Karim Group/Alkarim for Trade and Industry/Al Karim Trading and Industry/Al Karim for Trade and Industry. Abdulkarim Group jest jednym z największych producentów smarów, tłuszczów i przemysłowych produktów chemicznych w Syrii.	7.3.2015
203.	George Haswani (alias Heswani; Hasawani; Al Hasawani)	Adres: Damascus Province, Yabroud, Al Jalaa St, Syria	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w sektorze inżynieryjnym, budowlanym oraz ropy naftowej i gazu. Posiada udziały lub znaczne wpływy w szeregu przedsiębiorstw i podmiotów w Syrii, w szczególności w firmie HESCO Engineering and Construction Company – jednym z głównych przedsiębiorstw inżynieryjnych i budowlanych. George Haswani jest ściśle powiązany z reżimem syryjskim. Wspiera on reżim i jest jego beneficjentem, odgrywając rolę pośrednika w umowach dotyczących zakupu ropy naftowej od ISIL przez reżim syryjski. Jest również beneficjentem reżimu dzięki preferencyjnemu traktowaniu, w tym uzyskaniu kontraktu (w charakterze podwykonawcy) ze Strojtransgaz, dużym rosyjskim przedsiębiorstwem zajmującym się ropą naftową.	7.3.2015

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/36

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2016/841

z dnia 27 maja 2016 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 329/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2016/849 z dnia 27 maja 2016 r. dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, uchylającą decyzję 2013/183/WPZiB (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 27 maja 2016 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2016/849.

(2)	Rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 (2) nadaje skutek środkom przewidzianym w decyzji (WPZiB) 2016/849.

(3)

Decyzja (WPZiB) 2016/849 zakazuje dostarczania, sprzedaży lub przekazywania Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (zwanej dalej „Koreą Północną”) dalszych produktów, materiałów i wyposażenia odnoszących się do towarów i technologii podwójnego zastosowania. Zakazuje ona również przekazywania środków finansowych do Korei Północnej i z Korei Północnej, chyba że wcześniej specjalnie udzielono na to zezwolenia, a także zakazuje prowadzenia przez Koreę Północną i jej obywateli inwestycji na terytoriach podlegających jurysdykcji państw członkowskich oraz prowadzenia inwestycji przez obywateli lub podmioty Unii w Korei Północnej. Ponadto zakazuje ona lądowania, startu i przelotu nad terytoriami państw członkowskich wszelkim statkom powietrznym eksploatowanym przez przewoźników z Korei Północnej lub pochodzących z Korei Północnej, a także wejścia do portów państw członkowskich wszelkim statkom, które są własnością Korei Północnej, są eksploatowane przez to państwo lub którym KRLD zapewnia załogę. Wprowadza ona zakaz przywozu towarów luksusowych z Korei Północnej, a także zakaz zapewniania pomocy finansowej dotyczącej handlu z Koreą Północną. W odniesieniu do uprzednio zawartych umów wprowadzone zostaje zwolnienie z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych niektórych osób i podmiotów z Korei Północnej.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 329/2007,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 329/2007 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 dodaje się punkty w brzmieniu:

„10)

»usługi inwestycyjne« oznaczają następujące usługi i działalność:

a)	przyjmowanie oraz przekazywanie zleceń w związku z jednym lub większą liczbą instrumentów finansowych;

b)	wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

c)	prowadzenie transakcji na własny rachunek;

d)	zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

e)	doradztwo inwestycyjne;

f)	gwarantowanie emisji instrumentów finansowych lub subemisja instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji;

g)	subemisja instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji;

h)	wszelkie usługi związane z dopuszczeniem do obrotu na rynku regulowanym lub wielostronnej platformie obrotu;

11)

»przekazanie środków finansowych« oznacza:

a)	każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną, w celu udostępnienia środków finansowych odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą;

b)	każdą transakcję drogą inną niż elektroniczną, na przykład gotówką, czekiem lub zleceniem księgowym, w celu udostępnienia środków finansowych odbiorcy, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą;

12)	»odbiorca« oznacza osobę fizyczną lub prawną, która jest zamierzonym odbiorcą przekazanych środków finansowych;

13)	»zleceniodawca« oznacza osobę, która jest posiadaczem rachunku płatniczego i zezwala na wykonanie przekazania środków finansowych z tego rachunku płatniczego, lub w przypadku gdy rachunek płatniczy nie istnieje – która składa zlecenie wykonania przekazania środków finansowych;

14)

»dostawca usług płatniczych« oznacza kategorie dostawców usług płatniczych, o których mowa w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (*), osoby fizyczne lub prawne korzystające z wyłączenia na podstawie art. 26 dyrektywy 2007/64/WE, oraz osoby prawne korzystające z wyłączenia na podstawie art. 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE (**), świadczące usługi przekazywania środków finansowych.

(*) Dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniająca dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylająca dyrektywę 97/5/WE (Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1)."

(**) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniająca dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylająca dyrektywę 2000/46/WE (Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7).”;"

w art. 2 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Zabrania się:

a)	przywożenia, nabywania lub przekazywania złota, rudy tytanu, rudy wanadu oraz pierwiastków ziem rzadkich, wymienionych w załączniku Ic, lub węgla, żelaza oraz rudy żelaza, wymienionych w załączniku Id, z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju czy nie;

b)	przywożenia, nabywania lub przekazywania produktów ropopochodnych, wymienionych w załączniku If, z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju czy nie;

c)	świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) i b).

Załącznik Ic obejmuje złoto, rudę tytanu, rudę wanadu oraz pierwiastki ziem rzadkich, o których mowa w ust. 4 lit. a).

Załącznik Id obejmuje węgiel, żelazo i rudę żelaza, o których mowa w ust. 4 lit. a).

Załącznik If obejmuje produkty ropopochodne, o których mowa w ust. 4 lit. b).”;

art. 3a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3a

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1, odpowiedniewłaściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia – na warunkach jakie uzna za stosowne – na bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii, w tym oprogramowania, o których mowa w art. 2 ust. 1, lub na świadczenie pomocy lub usług pośrednictwa, o których mowa w art. 3 ust. 1, pod warunkiem że towary i technologie, świadczenie pomocy lub usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 lit. a) i art. 3 ust. 1 lit. a) i b), odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia – na warunkach jakie uzna za stosowne – na dokonanie transakcji, o których tam mowa, pod warunkiem że Rada Bezpieczeństwa ONZ zatwierdzi wniosek.

4. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe paczłonkowskie oraz Komisję o wszelkich wnioskach o zatwierdzenie, które przedłożyło Radzie Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z ust. 3.”;

art. 3b otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3b

1. Oprócz obowiązku przekazywania właściwym organom celnym informacji poprzedzających przybycie lub wysyłkę towarów, jak określono w odpowiednich przepisach dotyczących skróconych deklaracji przywozowych i wywozowych, a także deklaracji celnych określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (***), rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/2446 (****) oraz rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447 (*****), osoba dostarczająca informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, składa deklarację wskazującą, czy dane towary są objęte wspólnym wykazem uzbrojenia UE lub zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia oraz – w przypadku gdy wywóz tych towarów jest uzależniony od otrzymania pozwolenia – określa towary i technologie objęte przyznaną licencją eksportową.

2. Wymagane dodatkowe elementy, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawia się w deklaracji celnej lub, w razie braku takiej deklaracji, w jakiejkolwiek innej formie pisemnej, zależnie od przypadku.

(***) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1)."

(****) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1)."

(*****) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).”;"

5)	skreśla się art. 3c;

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

1. Zabrania się:

a)	sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów luksusowych wymienionych w załączniku III, do Korei Północnej;

b)	nabywania, przywożenia lub przekazywania, bezpośrednio lub pośrednio, towarów luksusowych wymienionych w załączniku III z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju czy nie;

c)	świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. b), zakaz, o którym tam mowa, nie ma zastosowania do rzeczy lub towarów o charakterze niehandlowym, do użytku osobistego osób podróżujących, znajdujących się w ich bagazu.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), nie mają zastosowania do towarów niezbędnych do oficjalnych celów placówek dyplomatycznych lub konsularnych państw członkowskich w Korei Północnej lub organizacji międzynarodowych objętych immunitetem zgodnie z prawem międzynarodowym, ani do rzeczy do użytku osobistego ich personelu.

4. Odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia – na warunkach jakie uzna za stosowne – na dokonanie transakcji w odniesieniu do towarów, o których mowa w załączniku III pkt 17, pod warunkiem że towary te służą do celów humanitarnych.”;

art. 5 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5

1. Ładunki na terytorium Unii lub przewożone przez terytorium Unii, w tym w portach lotniczych, portach i wolnych obszarach celnych, o których mowa w art. 243–249 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, podlegają kontroli w celu zapewnienia, aby nie zawierały artykułów zabronionych na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszego rozporządzenia w przypadku, gdy:

a)	ładunek pochodzi z Korei Północnej;

b)	krajem docelowym ładunku jest Korea Północna;

c)	Korea Północna lub jej obywatele, lub osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, lub podmioty będące ich własnościa lub przez nie kontrolowane występowały jako pośrednicy lub organizatorzy w odniesieniu do ładunku;

d)	osoby, podmioty lub organy wymienione w załączniku IV występowały jako pośrednicy lub organizatorzy w odniesieniu do ładunku;

e)	ładunek jest przewożony na statkach pływających pod banderą Korei Północnej lub statkach powietrznych zarejestrowanych w Korei Północnej, lub statkach lub statkach powietrznych bez przynależności państwowej.

2. W przypadku gdy dany ładunek nie wchodzi w zakres ust. 1, ładunek na terytorium Unii lub przewożony przez terytorium Unii, w tym w portach lotniczych, portach i wolnych obszarach celnych, podlega kontroli, jeżeli istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że może zawierać artykuły, których sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz są zabronione na mocy niniejszego rozporządzenia, w następujących okolicznościach:

a)	ładunek pochodzi z Korei Północnej;

b)	krajem docelowym ładunku jest Korea Północna; lub

c)	Korea Północna lub jej obywatele, lub osoby lub podmioty działające w ich imieniu występowały jako pośrednicy lub organizatorzy w odniesieniu do ładunku.

3. Ust. 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla nienaruszalności i ochrony bagażu dyplomatycznego przewidzianej w Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z 1961 r. i w Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r.

4. Zabrania się świadczenia na rzecz statków północnokoreańskich usług bunkrowania lub zaopatrywania statków, lub wszelkich innych usług dla statków, jeżeli usługodawcy posiadają informacje – w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji poprzedzających przybycie lub wyprowadzenie towarów, o których to informacjach mowa w art. 3a ust. 1 – dające uzasadnione powody, by sądzić, że statki te przewożą artykuły, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zabronione na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest niezbędne ze względów humanitarnych.”.

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 5b

1. Zabrania się, na terytorium Unii, przyjmowania lub zatwierdzania inwestycji w jakąkolwiek działalność handlową w przypadku, gdy takie inwestycje są realizowane przez:

a)	osoby, podmioty lub organy rządu Korei Północnej;

b)	Partię Robotniczą Korei;

c)	obywateli Korei Północnej;

d)	osoby prawne, podmioty lub organy zarejestrowane lub utworzone na mocy prawa Korei Północnej;

e)	osoby, podmioty lub organy działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem;

f)	osoby prawne, podmioty lub organy będące ich własnością lub przez nie kontrolowane.

2. Zabrania się:

ustanawiania joint venture oraz nabywania w nich udziałów własnościowych lub powiększania tych udziałów, w tym poprzez nabywanie w całości lub nabywanie akcji lub udziałów oraz innych papierów wartościowych o charakterze udziałowym, w jakichkolwiek osobach prawnych, podmiotach lub organach, o których mowa w ust. 1 lit. a) – f), zaangażowanych w programy lub działania Korei Północnej dotyczące broni jądrowej, pocisków balistycznych lub innego rodzaju broni masowego rażenia, lub programy lub działania w sekorach przemysłu wydobywczego, rafinacji oraz chemicznego,;

b)	udzielania finansowania lub zapewnianie pomocy finansowego jakimkolwiek osobom prawnym, podmiotom lub organom, o których mowa w ust. 1 lit. d) -f), lub w udokumentowanym celu finansowania takich osób prawnych, podmiotów lub organów;

c)	świadczenia usług inwestycyjnych bezpośrednio związanych z działalnością, o której mowa w lit. a) i b) niniejszego ustępu.

Artykuł 5c

1. Zakazuje się przekazywania środków finansowych do Korei Północnej i z Korei Północnej, chyba że dotyczy ono transakcji, o której mowa w ust. 3.

2. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem stosowania art. 16 zabrania się zawierania transakcji lub kontynuowania udziału w jakichkolwiek transakcjach z:

a)	instytucjami kredytowymi i finansowymi mającymi siedzibę w Korei Północnej;

b)	objętymi zakresem stosowania art. 16 oddziałami lub jednostkami zależnymi instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Korei Północnej, wymienionymi w załączniku VI;

c)	nieobjętymi zakresem stosowania art. 16 oddziałami lub jednostkami zależnymi instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Korei Północnej, wymienionymi w załączniku VI;

d)	instytucjami kredytowymi i finansowymi, które nie mają siedziby w Korei Północnej ani nie są objęte zakresem stosowania art. 16, ale są kontrolowane przez osoby, podmioty lub organy zamieszkałe lub mające siedzibę w Korei Północnej, wymienionymi w załączniku VI,

chyba że takie transakcje są objęte zakresem stosowania ust. 3 i udzielono na nie zezwolenia zgodnie z ust. 4, lub nie wymagają one zezwolenia zgodnie z ust. 4 lit. b).

3. Można wydać zezwolenie na następujące transakcje zgodnie z ust. 4 lit. a):

a)	transakcje dotyczące środków spożywczych, opieki zdrowotnej lub sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b)	transakcje obejmujące osobiste przekazy pieniężne;

c)	transakcje realizowane na podstawie wyłączeń przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu;

d)	transakcje związane z konkretną umową handlową, która nie jest objęta zakazami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;

e)	transakcje dotyczące misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile transakcje te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej;

f)	transakcje potrzebne wyłącznie w celu realizacji projektów finansowanych przez Unię lub jej państw członkowskie do celów rozwojowych bezpośrednio związanych z potrzebami ludności cywilnej lub z propagowaniem denuklearyzacji;

transakcje dotyczące płatności celem zaspokojenia roszczeń wobec Korei Północnej, jej obywateli lub osób prawnych, podmiotów lub organów zarejestrowanych lub utworzonych na podstawie prawa Korei Północnej oraz transakcje o podobnym charakterze, jeżeli transakcje te nie przyczyniają się do realizacji działań zabronionych na mocy niniejszego rozporządzenia, w oparciu o analizę poszczególnych przypadków i jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję z co najmniej dziesięciodniowym wyprzedzeniem o wydaniu zezwolenia.

4. Transakcje, o których mowa w ust. 3, dotyczące przekazywania środków finansowych do Korei Północnej i z Korei Północnej, których kwota:

a)	jest wyższa niż 15 000 EUR, lub o równoważnej wartości, wymagają uprzedniego zezwolenia odpowiedniego właściwego organu państwa członkowskiego, wskazanego na stronach wymienionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

b)	jest równa lub niższa niż 15 000 EUR, lub o równoważnej wartości, nie wymagają uprzedniego zezwolenia.

5. Uprzednie zezwolenie nie jest wymagane w odniesieniu do jakichkolwiek transakcji lub przekazania środków finansowych, które są niezbędne dla oficjalnych celów misji dyplomatycznej lub konsularnej państwa członkowskiego lub organizacji międzynarodowej korzystającej z immunitetów w Korei Północnej zgodnie z prawem międzynarodowym.

6. Państwa członkowskie informują się nawzajem oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym zgodnie z ust. 4 lit. a).

7. W odniesieniu do transakcji objętych zakresem stosowania ust. 3, instytucje kredytowe i finansowe, o których mowa w art. 16, w swojej działalności z udziałem instytucji kredytowych i finansowych, o których mowa w ust. 2 lit. a)–d):

a)	stosują środki należytej staranności wobec klienta ustanowione na mocy art. 8 i 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE (******);

b)	zapewniają przestrzeganie procedur w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu ustanowionych na mocy dyrektywy 2005/60/WE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (*******) (WE) nr 1781/2006;

wymagają dostarczenia informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom środków pieniężnych zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1781/2006, jak również informacji na temat odbiorców, takich jak imię i nazwisko lub nazwa odbiorcy i numer jego rachunku płatniczego oraz, w stosownych przypadkach, niepowtarzalny identyfikator transakcji, a także odmawiają obsługi transakcji w przypadku braku którejkolwiek z tych informacji lub gdy są one niekompletne;

d)	prowadzą ewidencję transakcji zgodnie z art. 30 lit. b) dyrektywy 2005/60/WE;

jeżeli istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać, że środki finansowe mogłyby posłużyć do celów północnokoreańskich programów lub działań związanych z nuklearnymi rakietami balistycznymi lub inną bronią masowego rażenia (zwanych dalej „finansowaniem proliferacji”), niezwłocznie informują właściwe jednostki analityki finansowej (FIU), określone w dyrektywie 2005/60/WE, lub jakikolwiek inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, bez uszczerbku dla art. 3 ust. 1 lub art. 6;

f)	niezwłocznie zgłaszają wszelkie podejrzane transakcje, w tym próby przeprowadzenia takich transakcji;

g)	powstrzymują się od przeprowadzania transakcji w przypadku których mają uzasadnione podejrzenia, że mogłyby być one związane z finansowaniem proliferacji, do momentu zakończenia niezbędnych działań zgodnie z lit. e) i zastosowania się do wszelkich poleceń odpowiedniej FIU lub właściwego organu.

Do celów niniejszego ustępu FIU lub jakikolwiek inny właściwy organ pełniący rolę krajowego centrum gromadzącego i analizującego doniesienia o podejrzanych transakcjach, otrzymuje sprawozdania dotyczące ewentualnego finansowania proliferacji oraz uzyskuje w odpowiednim terminie, bezpośrednio lub pośrednio, dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do właściwego sprawowania jego funkcji, w tym do analizy doniesień o podejrzanych transakcjach.

8. Wymóg uprzedniego wydania zezwolenia na mocy ust. 3 ma zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków pieniężnych dokonano poprzez jedną operację lub szereg operacji, które wydają się być z sobą powiązane. Do celów niniejszego rozporządzenia, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej instytucji kredytowej lub finansowej, objętej zakresem stosowania ust. 2, lub od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Korei Północnej, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza 15 000 EUR, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria zezwolenia;

b)	łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych, lub osób fizycznych lub prawnych, który dotyczy wypełnienia jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

9. Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w niniejszym artykule.

(******) Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15)."

(*******) Rozporządzenie (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1).”;"

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym wskazano osobę, podmiot lub organ, o których mowa w art. 6, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

środki finansowe lub zasoby gospodarcze mają być wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c)	orzeczenie nie zostało wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku IV, V lub Va;

d)	uznanie orzeczenia nie jest sprzeczne z zasadami porządku publicznego w danym państwie członkowskim; oraz

e)	dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o orzeczeniu odnoszącym się do osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IV.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 oraz pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymieniony w załączniku V jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę, podmiot lub organ przed dniem, w którym ta osoba, podmiot lub organ zostały wskazane, lub zobowiązania je obciążającego powstałego przed tym dniem, właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile dany właściwy organ ustalił, że:

a)	umowa nie ma związku z jakimkolwiek artykułem, operacją, usługą lub transakcją, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a), art. 2 ust. 3 lub art. 3; oraz

b)	płatność nie została bezpośrednio ani pośrednio otrzymana przez osobę, podmiot lub organ wymieniony w załączniku V.

3. Co najmniej 10 dni przed udzieleniem zezwolenia zgodnie z ust. 2 dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o takim ustaleniu i o swoim zamiarze wydania zezwolenia.”;

10)

art. 9b otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 9b

1. Zabrania się zapewniania finansowania lub pomocy finansowej na rzecz handlu z Koreą Północną, w tym przyznawania kredytów eksportowych, gwarancji lub ubezpieczeń osobom lub podmiotom zaangażowanym w ten handel, w przypadku gdy takie wsparcie finansowe mogłoby posłużyć:

a)	do celów północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową lub pociskami balistycznymi lub innych działań zabronionych na mocy niniejszego rozporządzenia;

b)	ominięciu zakazu określonego w lit. a).

2. Zakazy określone w ust. 1 nie mają zastosowania do umów i porozumień dotyczących udzielania wsparcia finansowego, zawartych przed dniem 29 maja 2016 r.

3. Zakazy określone w ust. 1 nie mają zastosowania do udzielania wsparcia finansowego na rzecz handlu żywnością, do celów rolnych, medycznych lub innych celów humanitarnych.”;

11)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 9c

1. Nie zaspokaja się jakichkolwiek roszczeń w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczeń odszkodowawczych lub jakichkolwiek innych roszczeń tego rodzaju, takich jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, zwłaszcza roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub spłatę obligacji, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub zabezpieczeń finansowych w jakiejkolwiek formie, jeżeli zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach IV lub V;

b)	wszelkie inne północnokoreańskie osoby, podmioty lub organy, w tym rząd Korei Północnej oraz jego organy publiczne, przedsiębiorstwa i agencje; lub

c)	wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Uznaje się, że wykonanie umowy lub transakcji zostało zakłócone przez środki wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia, jeżeli istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do egzekwowania roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane na mocy ust. 1, spoczywa na osobie egzekwującej to roszczenie.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.”;

12)

art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu jakiegokolwiek rodzaju odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy jakiegokolwiek rodzaju odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania mogłyby naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.”;

13)

art. 11a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11a

1. Zabrania się udzielania dostępu do portów morskich na terytorium Unii jakimkolwiek statkom:

a)	będącym w posiadaniu Korei Północnej, przez nią użytkowanym lub obsadzonym załogą;

b)	w przypadku gdy istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że są one własnością, bezpośrednio lub pośrednio, osób lub podmiotów wymienionych w załączniku IV, lub są one przez nie kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio;

c)	w przypadku gdy istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że zawierają artykuły, których sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia;

d)	które nie zgodziły się na przeprowadzenie kontroli, po tym jak została ona zatwierdzona przez państwo bandery lub rejestracji statku; lub

e)	bez przynależności państwowej, które nie zgodziły się na przeprowadzenie kontroli zgodnie z art. 5 ust. 1.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania:

a)	w sytuacjach pilnych;

b)	w przypadku statków wpływających do portu w celu poddania się inspekcji; lub

c)	w przypadku statków powracających do macierzystego portu.

3. W drodze odstępstwa od zakazu określonego w ust. 1 odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może wyrazić zgodę na wejście statku do portu, jeżeli:

a)	Komitet ds. Sankcji wcześniej stwierdził, że jest to konieczne ze względów humanitarnych lub jakichkolwiek innych względów zgodnych z celami rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2270 (2016); lub

b)	państwo członkowskie wcześniej stwierdziło, że jest to konieczne ze względów humanitarnych lub jakichkolwiek innych względów zgodnych z celami niniejszego rozporządzenia.

4. Zabrania się lądowania, startu i przelotu nad terytorium Unii jakichkolwiek statków powietrznych użytkowanych przez przewoźników z Korei Północnej lub pochodzących z Korei Północnej.

5. Ust. 4 nie ma zastosowania:

a)	w przypadku statków powietrznych lądujących w celu poddania się inspekcji;

b)	w przypadku lądowania awaryjnego.

6. W drodze odstępstwa od ust. 4 odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może wyrazić zgodę na start statku powietrznego, lądowanie lub przelot nad terytorium Unii, jeżeli ten właściwy organ wcześniej stwierdził, że jest to konieczne ze względów humanitarnych lub jakichkolwiek innych względów zgodnych z celami niniejszego rozporządzenia.”;

14)	skreśla się art. 11c;

15)	tekst znajdujący się w załączniku do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik If.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2016 r.

W imieniu Rady

A.G. KOENDERS

Przewodniczący

(1) Zob. s. 79 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 z dnia 27 marca 2007 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK IF

PRODUKTY ROPOPOCHODNE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 4

2707

Oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych.

2709

Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, surowe

2710

Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające w masie 70 % lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe

2711

Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe

2712 10

–

Wazelina

2712 20

–	Parafina zawierająca mniej niż 0,75 % masy oleju

2712 90

–

Pozostałe

2713

Koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych

2714

Bitum i asfalt, naturalne; łupek bitumiczny lub naftowy i piaski bitumiczne; asfaltyty i skały asfaltowe

2715

Mieszanki bitumiczne na bazie naturalnego asfaltu, naturalnego bitumu, bitumu naftowego, smoły mineralnej lub mineralnego paku smołowego (na przykład masy uszczelniające bitumiczne, fluksy)

–	Zawierające oleje ropy naftowej lub oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych

3403 11

– –	Preparaty do obróbki materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów

3403 19

– –

Pozostałe

–

Pozostałe

3403 91

– –	Preparaty do obróbki materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów

3403 99

– –

Pozostałe

– – – –

Produkty chemiczne lub preparaty, złożone głównie ze związków organicznych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

3824 90 92

– – – – –

W postaci płynnej w temperaturze 20 °C

3824 90 93

– – – – –

Pozostałe

3824 90 96

– – – –

Pozostałe

3826 00 10

–	Monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych, zawierające objętościowo 96,5 % lub więcej estrów (FAMAE)

3826 00 90

–	Pozostałe”

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/47

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/842

z dnia 27 maja 2016 r.

zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 167/2008 w odniesieniu do nazwy posiadacza zezwolenia i nazwy handlowej kokcydiostatyku

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Przedsiębiorstwo KRKA, d.d. złożyło wniosek zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003, proponując zmianę nazwy posiadacza zezwolenia w odniesieniu do rozporządzenia Komisji (WE) nr 167/2008 (2) dotyczącego dopuszczenia kokcydiostatyku (Kokcisan 120G).

(2)

Wnioskodawca twierdzi, że ze skutkiem od dnia 5 lutego 2016 r. przeniósł prawa do obrotu dodatkiem paszowym Kokcisan 120G na przedsiębiorstwo Huvepharma EOOD. Ponadto Huvepharma EOOD, jako nowy posiadacz praw do obrotu dodatkiem paszowym, wnosi o zmianę nazwy handlowej dodatku paszowego. Wnioskodawca przekazał odpowiednie dane na poparcie swojego wniosku.

(3)	Proponowane zmiany warunków zezwolenia mają charakter wyłącznie administracyjny i nie wymagają przeprowadzenia ponownej oceny dodatku. O wniosku powiadomiony został Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności.

(4)	Aby umożliwić obrót dodatkiem paszowym w imieniu przedsiębiorstwa Huvepharma EOOD i pod nową nazwą handlową, konieczna jest zmiana warunków zezwolenia.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 167/2008.

(6)

Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem w rozporządzeniu (WE) nr 167/2008, należy przewidzieć okres przejściowy, podczas którego możliwe będzie zużycie istniejących zapasów dodatku, premiksów i mieszanek paszowych zawierających dodatek.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 167/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1)	w kolumnie drugiej słowa „KRKA, d.d. Novo mesto, Słowenia” zastępuje się słowami „Huvepharma EOOD, Bułgaria”;

2)	w kolumnie trzeciej nazwę „Kokcisan 120G” zastępuje się nazwą „Huvesal 120 G”.

Artykuł 2

Istniejące zapasy dodatku, premiksów i mieszanek paszowych zawierających dodatek, które są zgodne z przepisami obowiązującymi przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, mogą być nadal wprowadzane do obrotu i stosowane aż do ich wyczerpania.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 167/2008 z dnia 22 lutego 2008 r. w sprawie ponownego dopuszczenia do użytku na okres dziesięciu lat kokcydiostatyku jako dodatku paszowego (Dz.U. L 50 z 23.2.2008, s. 14).

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/49

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/843

z dnia 27 maja 2016 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	IL	428,2
	MA	117,9
	TR	60,8
	ZZ	202,3
0707 00 05	TR	99,6
0707 00 05	ZZ	99,6
0709 93 10	TR	99,6
0709 93 10	ZZ	99,6
0805 10 20	EG	47,2
	IL	42,6
	MA	59,4
	TR	68,5
	ZA	77,6
	ZZ	59,1
0805 50 10	AR	171,6
	TR	143,1
	ZA	177,5
	ZZ	164,1
0808 10 80	AR	109,4
	BR	107,5
	CL	126,5
	CN	102,3
	NZ	149,7
	US	192,9
	ZA	112,3
	ZZ	128,7
0809 29 00	TR	531,7
	US	855,4
	ZZ	693,6

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/51

DYREKTYWA KOMISJI (UE) 2016/844

z dnia 27 maja 2016 r.

zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich (1), w szczególności jej art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dokonano zmian w niektórych międzynarodowych konwencjach określonych w art. 2 lit. a) dyrektywy 2009/45/WE.

(2)	Zgodnie z art. 10 ust. 2 dyrektywy 2009/45/WE załączniki do tej dyrektywy mogą zostać zmienione w celu stosowania zmian dokonanych w międzynarodowych konwencjach.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2009/45/WE.

(4)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS), ustanowionego na mocy rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 2009/45/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 lipca 2017 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 163 z 25.6.2009, s. 1.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. ustanawiające Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS) i zmieniające rozporządzenia dotyczące bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniom morza przez statki (Dz.U. L 324 z 29.11.2002, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 2009/45/WE wprowadza się następujące zmiany:

w rozdziale II-1:

dodaje się prawidło II-1/A-1/4 w brzmieniu:

„4. Ochrona przed hałasem

STATKI KLASY B, C i D ZBUDOWANE DNIA 1 STYCZNIA 2018 R. LUB PO TEJ DACIE:

Statki o pojemności brutto 1 600 ton i większej należy budować w sposób ograniczający hałas na statku i chroniący załogę przed hałasem zgodnie z Kodeksem IMO w sprawie poziomu hałasu na statkach przyjętym przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu rezolucją MSC.337(91), który może zostać zmieniony przez IMO.”;

prawidło II-1/C/6.2.2.2 otrzymuje brzmienie:

„.2.2

zdolne do przełożenia steru z wychylenia o 35° na jedną burtę do wychylenia o 35° na drugą burtę przy największym zanurzeniu statku, który porusza się naprzód z największą prędkością eksploatacyjną oraz w tych samych warunkach z wychylenia 35° na jedną burtę do wychylenia 30° na drugą burtę w czasie nieprzekraczającym 28 sekund. Jeżeli wykazanie zgodności z tym wymogiem nie jest możliwe podczas prób na morzu przy największym zanurzeniu statku, który porusza się naprzód z prędkością odpowiadającą liczbie maksymalnych stałych obrotów głównego silnika i maksymalnemu przewidzianemu skokowi śruby, zgodność z tym wymogiem, bez względu na datę budowy statku, można wykazać za pomocą jednej z poniższych metod:

.1	podczas prób na morzu statek na równej stępce i przy pełnym zanurzeniu steru porusza się naprzód z prędkością odpowiadającą liczbie maksymalnych stałych obrotów głównego silnika i maksymalnemu przewidzianemu skokowi śruby; albo

jeżeli podczas prób na morzu nie jest możliwe pełne zanurzenie steru, odpowiednia prędkość naprzód obliczana jest na podstawie zanurzonej powierzchni płetwy sterowej przy proponowanym stanie załadowania podczas próby na morzu. Z obliczonej prędkości naprzód wynika siła i moment obrotowy przenoszone na główne urządzenie sterowe o co najmniej tak wysokich parametrach, jakby było testowane przy największym zanurzeniu statku, który porusza się naprzód z prędkością odpowiadającą liczbie maksymalnych stałych obrotów głównego silnika i maksymalnemu przewidzianemu skokowi śruby; albo

.3	siła i moment obrotowy steru przy stanie załadowania podczas próby na morzu zostały rzetelnie przewidziane i ekstrapolowane na stan całkowitego załadowania. Prędkość statku odpowiada liczbie maksymalnych stałych obrotów głównego silnika i maksymalnemu przewidzianemu skokowi śruby.”;

prawidło II-1/C/6.3.2 otrzymuje brzmienie:

„.2

zdolne do przełożenia steru z wychylenia o 15 ° na jedną burtę do wychylenia o 15 ° na drugą burtę w czasie nieprzekraczającym 60 sekund przy największym zanurzeniu statku, który porusza się naprzód z prędkością równą połowie największej prędkości eksploatacyjnej lub z prędkością 7 węzłów, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa. Jeżeli wykazanie zgodności z tym wymogiem nie jest możliwe podczas prób na morzu przy największym zanurzeniu statku, który porusza się naprzód z prędkością równą połowie prędkości odpowiadającej liczbie maksymalnych stałych obrotów głównego silnika i maksymalnemu przewidzianemu skokowi śruby lub prędkości 7 węzłów, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa, zgodność z tym wymogiem, bez względu na datę budowy statku, można wykazać za pomocą jednej z poniższych metod:

podczas prób na morzu statek na równej stępce i przy pełnym zanurzeniu steru porusza się naprzód z prędkością równą połowie prędkości odpowiadającej liczbie maksymalnych stałych obrotów głównego silnika i maksymalnemu przewidzianemu skokowi śruby lub prędkości 7 węzłów, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa; albo

jeżeli podczas prób na morzu nie jest możliwe pełne zanurzenie steru, odpowiednia prędkość naprzód obliczana jest na podstawie zanurzonej powierzchni płetwy sterowej przy proponowanym stanie załadowania podczas próby na morzu. Z obliczonej prędkości naprzód wynika siła i moment obrotowy przenoszone na rezerwowe urządzenie sterowe o co najmniej tak wysokich parametrach, jakby było testowane przy największym zanurzeniu statku, który porusza się naprzód z prędkością równą połowie prędkości odpowiadającej liczbie maksymalnych stałych obrotów głównego silnika i maksymalnemu przewidzianemu skokowi śruby lub prędkości 7 węzłów, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa; albo

.3	siła i moment obrotowy steru przy stanie załadowania podczas próby na morzu zostały rzetelnie przewidziane i ekstrapolowane na stan całkowitego załadowania;”;

d)	w prawidle II-1/C/15 podtytuł otrzymuje brzmienie: „NOWE STATKI KLASY B, C I D NIEOBJĘTE PRAWIDŁEM II-1/A-1/4”;

w rozdziale II-2:

dodaje się prawidła II-2/A/2.28 i II-2/A/2.29 w brzmieniu:

„.28

W celu stosowania prawidła II-2/B/9a klapa pożarowa oznacza urządzenie zamontowane w kanałach wentylacyjnych, które w normalnych warunkach pozostaje otwarte, aby umożliwić przepływ powietrza w kanale, natomiast podczas pożaru zostaje zamknięte, aby uniemożliwić taki przepływ i tym samym ograniczyć przedostawanie się ognia. Z powyższą definicją wiążą się następujące terminy:

.1	automatyczna klapa pożarowa oznacza klapę pożarową, która zamyka się samoczynnie, jeżeli jest wystawiona na działanie ognia;

.2	ręczna klapa pożarowa oznacza klapę pożarową, która jest przeznaczona do ręcznego, bezpośredniego otwierania lub zamykania przez załogę; oraz

.3	zdalnie sterowana klapa pożarowa oznacza klapę pożarową, która jest zamykana przez urządzenie sterowane przez załogę znajdujące się od tej klapy w pewnej odległości.

.29

W celu stosowania prawidła II-2/B/9a klapa dymowa oznacza urządzenie zamontowane w kanałach wentylacyjnych, które w normalnych warunkach pozostaje otwarte, aby umożliwić przepływ powietrza w kanale, natomiast podczas pożaru jest zamykane, aby uniemożliwić taki przepływ i tym samym ograniczyć przedostawanie się dymu i gorących gazów. Klapa dymowa nie musi zwiększać odporności przegrody przeciwogniowej, przez którą przechodzi kanał wentylacyjny. Z powyższą definicją wiążą się następujące terminy:

.1	automatyczna klapa dymowa oznacza klapę dymową, która zamyka się samoczynnie, jeżeli jest wystawiona na działanie dymu lub gorących gazów;

.2	ręczna klapa dymowa oznacza klapę dymową, która jest przeznaczona do ręcznego, bezpośredniego otwierania lub zamykania przez załogę; oraz

.3	zdalnie sterowana klapa dymowa oznacza klapę dymową, która jest zamykana przez urządzenie sterowane przez załogę znajdujące się od tej klapy w pewnej odległości.”;

prawidło II-2/A/6.8.2.1 otrzymuje brzmienie:

„.1	pożarowo niebezpieczne elementy silników spalinowych stosowanych do napędu głównego statku i wytwarzania energii, a w przypadku statków zbudowanych dnia 1 stycznia 2018 r. lub po tej dacie – pożarowo niebezpieczne elementy wszystkich silników spalinowych;”;

formuła wprowadzająca prawidło II-2/A/11.1 otrzymuje brzmienie:

„.1	W przypadku statków zbudowanych przed dniem 1 lipca 2019 r. zestaw strażacki obejmuje:”;

dodaje się prawidła II-2/A/11.1.1.3 i II-2/A/11.1a w brzmieniu:

„.1.3

Najpóźniej od dnia 1 lipca 2019 r. niezależny aparat oddechowy na sprężone powietrze wchodzący w skład zestawu strażackiego jest zgodny z rozdziałem 3 pkt 2.1.2.2 kodeksu systemów bezpieczeństwa pożarowego.

.1a	W przypadku statków zbudowanych dnia 1 lipca 2019 r. lub po tej dacie zestaw strażacki jest zgodny z kodeksem systemów bezpieczeństwa pożarowego.”;

dodaje się prawidło II-2/A/11.4a w brzmieniu:

„.4a

Komunikacja na wypadek pożaru:

Na statkach, w przypadku których wymagany jest co najmniej jeden zestaw strażacki i które zbudowano dnia 1 stycznia 2018 r. lub po tej dacie, w celu zapewnienia komunikacji na wypadek pożaru znajdują się co najmniej dwa przenośne radiotelefony do łączności dwukierunkowej dla każdej ze stron walczącej z pożarem. W przypadku statków zasilanych skroplonym gazem ziemnym (LNG), statków pasażerskich ro-ro z zamkniętymi pomieszczeniami ro-ro lub pomieszczeniami kategorii specjalnej, wspomniane przenośne radiotelefony do łączności dwukierunkowej są przeciwwybuchowe lub iskrobezpieczne. Statki zbudowane przed dniem 1 stycznia 2018 r. spełniają wymogi niniejszego prawidła najpóźniej do pierwszego przeglądu po dniu 1 lipca 2019 r.”;

dodaje się prawidło II-2/A/15.2.6 w brzmieniu:

„.6	na statkach podlegających prawidłu II-2/A/11 butle do aparatów oddechowych używanych podczas ćwiczeń uzupełnia się lub wymienia przed rozpoczęciem rejsu.”;

prawidło II-2/B/5.1 otrzymuje brzmienie:

„.1

Oprócz spełnienia szczególnych wymagań, dotyczących odporności ogniowej przegród i pokładów, wymienionych w innym miejscu w niniejszej części, w stosownych przypadkach minimalna odporność ogniowa przegród i pokładów odpowiada warunkom podanym w tabelach 5.1 albo 5.1a oraz 5.2 albo 5.2a.

Przy zatwierdzaniu zaleceń konstrukcyjnych w zakresie ochrony przeciwpożarowej na nowych statkach należy uwzględnić ryzyko przenikania ciepła mostkami termicznymi do punktów łączących sekcje oraz do miejsc, w których kończą się zapory termiczne.”;

w prawidle II-2/B/5.4 po tabeli 5.1 dodaje się tabelę 5.1a:

„Poniższa tabela dotyczy WSZYSTKICH STATKÓW KLASY B, C i D ZBUDOWANYCH DNIA 1 STYCZNIA 2018 R. LUB PO TEJ DACIE:

Tabela 5.1a

Odporność ogniowa przegród oddzielających przyległe pomieszczenia

Pomieszczenia

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

(6)

(7)

(8)

(9)

(10)

(11)

Posterunki dowodzenia

(1)

A-0e

A-0

A-15

A-60

A-15

A-60

Korytarze

(2)

B-0e

A-0e

B-0e

A-60

A-15

A-60

A-15

A-0d

A-30

Pomieszczenia mieszkalne

(3)

A-0e

B-0e

A-60

A-0

A-15

A-0d

A-30

A-0d

Klatki schodowe

(4)

A-0e

B-0e

A-0e

B-0e

A-60

A-0

A-15

A-0d

A-30

Pomieszczenia służbowe (o małym zagrożeniu pożarowym)

(5)

A-60

A-0

Przedziały maszynowe kategorii A

(6)

A-0

A-60

Inne przedziały maszynowe

(7)

A-0b

A-0

Pomieszczenia ładunkowe

(8)

A-0

Pomieszczenia służbowe (o dużym zagrożeniu pożarowym)

(9)

A-0b

A-30

Pokłady otwarte

(10)

A-0

Pomieszczenia kategorii specjalnej lub pomieszczenia ro-ro

(11)

A-30”

w prawidle II-2/B/5.4 po tabeli 5.2 dodaje się tabelę 5.2a:

„Poniższa tabela dotyczy WSZYSTKICH STATKÓW KLASY B, C i D ZBUDOWANYCH DNIA 1 STYCZNIA 2018 R. LUB PO TEJ DACIE:

Tabela 5.2a

Odporność ogniowa pokładów oddzielających przyległe pomieszczenia

Pomieszczenie pod ↓

Pomieszczenie → nad

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

(6)

(7)

(8)

(9)

(10)

(11)

Posterunki dowodzenia

(1)

A-0

A-60

A-0

A-60

Korytarze

(2)

A-0

A-60

A-0

A-30

Pomieszczenia mieszkalne

(3)

A-60

A-0

A-60

A-0

A-30

A-0d

Klatki schodowe

(4)

A-0

A-60

A-0

A-30

Pomieszczenia służbowe (o małym zagrożeniu pożarowym)

(5)

A-15

A-0

A-60

A-0

Przedziały maszynowe kategorii A

(6)

A-60

A-60f

A-30

A-60

Inne przedziały maszynowe

(7)

A-15

A-0

Pomieszczenia ładunkowe

(8)

A-60

A-0

Pomieszczenia służbowe (o dużym zagrożeniu pożarowym)

(9)

A-60

A-30

A-0d

A-30

A-0d

A-30

A-0d

A-0

A-60

A-0

A-30

Pokłady otwarte

(10)

—

A-0

Pomieszczenia kategorii specjalnej lub pomieszczenia ro-ro

(11)

A-60

A-30

A-0d

A-30

A-0

A-60

A-0

A-30

A-0

A-30

Uwagi do tabel 5.1, 5.1a, 5.2 i 5.2a

(a)	W celu wyjaśnienia, do czego ma zastosowanie, zob. prawidła II-2/B/3 i 8.

(b)

Jeżeli pomieszczenia są tej samej kategorii i występuje odnośnik »b«, to przegroda lub pokład o odporności ogniowej podanej w tabeli są wymagane tylko wówczas, gdy sąsiednie pomieszczenia mają różne przeznaczenie, np. w kategorii 9. Przegroda między przylegającymi pomieszczeniami kuchennymi nie jest wymagana, lecz między pomieszczeniem kuchennym i magazynem farb wymagana jest przegroda klasy »A-0«.

(c)	Przegrody oddzielające od siebie sterówkę i kabinę nawigacyjną mogą być klasy »B-0«.

(d)	Zob. pkt .2.3 i .2.4 niniejszego prawidła.

(e)	Do celów stosowania prawidła 2.1.2 oznaczenia »B-0« i »C« występujące w tabeli 5.1 i 5.1a należy odczytywać jako »A-0«.

(f)	Nie ma potrzeby stosowania izolacji pożarowej, jeżeli przedział maszynowy kategorii 7 posiada mały lub zerowy stopień zagrożenia pożarowego.

(*)

Jeżeli w tabelach znajduje się symbol »*« to wymaga się, aby przegroda była wykonana ze stali lub innego równoważnego materiału, lecz nie jest wymagane, aby była przegrodą klasy »A«. Jednakże w przypadku statków zbudowanych dnia 1 stycznia 2003 r. lub po tej dacie, których pokład niebędący pokładem kategorii 10 posiada przejście na przeprowadzenie kabli i przewodów elektrycznych, przewodów rurowych i wentylacyjnych, takie przejście jest uszczelnione, aby uniemożliwić przedostanie się płomieni i dymu. W przegrodach oddzielających posterunki dowodzenia (awaryjne zespoły prądotwórcze) i odkryte pokłady mogą znajdować się wloty powietrza nieposiadające zamknięć, chyba że zainstalowano tam stałą gazową instalację gaśniczą. Do celów stosowania prawidła II-2/B/2.1.2. symbol »*« występujący w tabeli 5.2 i 5.2a, oprócz kategorii 8 i 10, należy odczytywać jako »A-0«.”;

dodaje się prawidło II-2/B/6.3.4 w brzmieniu:

„STATKI KLASY B, C i D ZBUDOWANE DNIA 1 STYCZNIA 2018 R. LUB PO TEJ DACIE:

.3.4

Należy przewidzieć dwie drogi ewakuacji z głównego warsztatu w przedziale maszynowym. Przynajmniej jedna z tych dróg zapewnia ciągłą osłonę od ognia, aż do bezpiecznego miejsca poza przedziałem maszynowym.”;

k)	tytuł prawidła II-2/B/9 otrzymuje brzmienie: „9. System wentylacji na statkach zbudowanych przed dniem 1 stycznia 2018 r. (R 32)”;

dodaje się prawidło II-2/B/9a w brzmieniu:

„9a. System wentylacji na statkach

STATKI KLASY B, C i D zbudowane dnia 1 stycznia 2018 r. lub po tej dacie

.1 Informacje ogólne

Kanały wentylacyjne, w tym pojedyncze i podwójne kanały wentylacyjne w ścianach, wykonane są ze stali lub innego równoważnego materiału, poza elastycznymi, krótkimi mieszkami o długości nieprzekraczającej 600 mm używanymi do łączenia wentylatorów z kanałami w pomieszczeniach urządzeń klimatyzacyjnych. O ile wyraźnie nie przewidziano inaczej w pkt .1.6, jakikolwiek inny materiał, z którego wykonane są kanały, łącznie z izolacją, jest również materiałem niepalnym. Jednakże krótkie kanały o długości nieprzekraczającej 2 m i wolnej powierzchni przekroju poprzecznego mniejszej niż 0,02 m2 (termin wolna powierzchnia przekroju poprzecznego oznacza, także w przypadku kanału preizolowanego, powierzchnię obliczaną na podstawie wewnętrznych wymiarów samego przewodu, a nie izolacji) nie muszą być wykonane ze stali lub innego równoważnego materiału, o ile spełnione są wszystkie poniższe warunki:

kanały wykonane są z materiału niepalnego, który może być wewnętrznie lub zewnętrznie pokryty powłokami o własności wolnego rozprzestrzeniania się płomienia i, w każdym przypadku, o cieple spalania nie większym niż 45 MJ/m2 powierzchni dla zastosowanej grubości. Ciepło spalania oblicza się zgodnie z zaleceniami opublikowanymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną, w szczególności publikacją ISO 1716:2002 »Reakcja na ogień wyrobów budowlanych – Oznaczanie ciepła spalania«;

.2	kanały są stosowane wyłącznie w końcowym odcinku systemu wentylacyjnego; oraz

.3	kanały nie znajdują się w odległości mniejszej niż 600 mm, mierząc wzdłuż ich długości, od przejścia przez przegrodę klasy »A« lub »B«, włączając w to sufit ciągły klasy »B«.

Następujące urządzenia zostają poddane próbom zgodnie z kodeksem stosowania procedur prób ogniowych (FTP):

.1	klapy pożarowe wraz ze środkami ich obsługi; nie wymaga się jednak poddania próbom klap umieszczonych w dolnym końcu kanału w przypadku kanałów wyciągowych znad pieca kuchennego, które muszą być wykonane ze stali i być w stanie zatrzymać cug; oraz

.2	kanały przebiegające przez przegrody klasy »A«; przeprowadzenie prób nie jest jednak obowiązkowe, jeżeli stalowe tuleje są przytwierdzone bezpośrednio za pomocą nitów lub śrub bądź przyspawane do kanałów wentylacyjnych.

Klapy pożarowe są łatwo dostępne. Jeżeli umieszczono je za sufitami lub oszalowaniem, takie sufity lub oszalowania posiadają klapy rewizyjne z tabliczką z numerem identyfikacyjnym klapy pożarowej. Numer identyfikacyjny klapy pożarowej znajduje się również na wszystkich urządzeniach zdalnego sterowania klapą.

Kanały wentylacyjne wyposażone są w klapy rewizyjne dla inspekcji i czyszczenia. Klapy rewizyjne umieszczone są obok klap pożarowych.

Główne wloty i wyloty systemów wentylacyjnych mogą być zamykane z zewnątrz pomieszczenia, które jest wentylowane. Środki zamykające są łatwo dostępne, widocznie i stale oznakowane oraz wskazują stanowisko sterowania urządzeniem zamykającym.

Palne uszczelki w kołnierzowych połączeniach kanałów wentylacyjnych nie mogą być stosowane w obrębie 600 mm od przejścia przez przegrody pożarowe klasy »A« lub »B« oraz w kanałach, dla których wymaga się, aby stanowiły konstrukcje pożarowe klasy »A«.

Nie stosuje się przejść lub kanałów wentylacyjnych między dwoma pomieszczeniami zamkniętymi z wyjątkiem przypadków dopuszczonych w prawidle II-2/B/7.7.

.2 Rozmieszczenie kanałów

Systemy wentylacji przedziałów maszynowych kategorii A, pomieszczeń dla pojazdów, pomieszczeń ro-ro, pomieszczeń kuchennych, pomieszczeń kategorii specjalnej i pomieszczeń ładunkowych są odizolowane od siebie i systemów wentylacji pozostałych pomieszczeń. Jednakże na statkach pasażerskich przewożących nie więcej niż 36 pasażerów systemy wentylacji pomieszczeń kuchennych nie muszą być całkowicie odseparowane od innych systemów wentylacji, lecz mogą być obsługiwane przez odrębne kanały systemu wentylacyjnego obsługującego inne pomieszczenia. W takim przypadku w kanale wentylacyjnym pomieszczenia kuchennego, w pobliżu systemu wentylacji, zainstalowana jest klapa pożarowa z automatycznym zamknięciem.

Kanały wentylacyjne pomieszczeń maszynowych kategorii A, pomieszczeń kuchennych, pomieszczeń dla pojazdów, pomieszczeń ro-ro lub pomieszczeń kategorii specjalnej nie przebiegają przez pomieszczenia mieszkalne, pomieszczenia użytkowe lub stanowiska sterowania, o ile nie spełniają warunków wymienionych w pkt .2.4.

Kanały wentylacyjne pomieszczeń mieszkalnych, pomieszczeń służbowych lub stanowisk sterowania nie przebiegają przez pomieszczenia maszynowe kategorii A, pomieszczenia kuchenne, pomieszczenia dla pojazdów, pomieszczenia ro-ro lub pomieszczenia kategorii specjalnej, o ile nie spełniają warunków wymienionych w pkt .2.4.

Zgodnie z pkt .2.2 i .2.3 kanały są:

.1.1

wykonane ze stali o grubości co najmniej 3 mm w przypadku kanałów o wolnej powierzchni przekroju poprzecznego mniejszej niż 0,075 m2, co najmniej 4 mm w przypadku kanałów o wolnej powierzchni przekroju poprzecznego od 0,075 m2 do 0,45 m2 i co najmniej 5 mm w przypadku kanałów o wolnej powierzchni przekroju poprzecznego większej niż 0,45 m2;

.1.2	odpowiednio podparte i usztywnione;

.1.3	wyposażone w automatyczne klapy pożarowe umiejscowione przy przegrodzie, przez którą przechodzą; oraz

.1.4	izolowane zgodnie z normą klasy »A-60« od przegród obsługiwanych pomieszczeń na długości co najmniej 5 m za każdą klapą pożarową;

albo

.2.1	są wykonane ze stali zgodnie z pkt .2.4.1.1 i .2.4.1.2; oraz

.2.2	izolowane zgodnie z normą klasy »A-60« we wszystkich pomieszczeniach, przez które przechodzą, z wyjątkiem kanałów przechodzących przez pomieszczenia kategorii 9 i 10, jak określono w prawidle II-2/B/4.2.2.

Do celów pkt .2.4.1.4 i .2.4.2.2 kanały są izolowane na całej powierzchni przekroju zewnętrznego. Uznaje się, że kanały, które znajdują się poza danym pomieszczeniem, ale do niego przylegają i mają z nim co najmniej jedną wspólną powierzchnię, przechodzą przez to pomieszczenie i w związku z tym muszą być izolowane na wspólnej powierzchni na długości co najmniej 450 mm wzdłuż kanału (szkice takiego rozmieszczenia można znaleźć w rozdziale II-2 ujednoliconej interpretacji konwencji SOLAS (MSC.1/Circ.1276)).

W przypadku gdy kanał wentylacyjny musi przechodzić przez przegrodę głównej strefy pionowej, automatycznie sterowana klapa pożarowa jest zainstalowana obok przegrody. Istnieje możliwość zamykania takiej klapy ręcznie z obydwu stron przegrody. Miejsce kontroli jest łatwo dostępne oraz oznakowane w sposób wyraźny i dobrze widoczny. Kanały między przegrodą i klapą są wykonane ze stali lub innego równoważnego materiału zgodnie z pkt .2.4.1.1 i .2.4.1.2 oraz izolowane przynajmniej do tego samego poziomu odporności ogniowej co przegrody, przez które przechodzą. Przynajmniej od strony przegrody klapa posiada dobrze widoczny wskaźnik pokazujący miejsce sterowania klapą.

.3 Informacje szczegółowe na temat klap pożarowych i przebiegu kanałów

Kanały przechodzące przez przegrody klasy »A« spełniają następujące wymagania:

w przypadku gdy niewielkiej grubości kanał o wolnej powierzchni przekroju wewnętrznego nieprzekraczającej 0,02 m2 przechodzi przez przegrody klasy »A«, przejścia przegród są otoczone tuleją z blachy stalowej o grubości co najmniej 3 mm i długości co najmniej 200 mm podzielonej na dwie części po 100 mm z każdej strony przegrody lub – w przypadku pokładu – tuleja jest w całości umieszczona w dolnej części pokładu, przez który przechodzi kanał.

w przypadku gdy kanały wentylacyjne o wolnej powierzchni przekroju poprzecznego od 0,02 m2 do 0,075 m2 przechodzą przez przegrody klasy »A«, przejścia przegród są otoczone tuleją z blachy stalowej. Grubość kanałów i tulei wynosi co najmniej 3 mm, a długość co najmniej 900 mm. Zaleca się, aby przy przejściu przegrody długość minimalna z obu stron przegrody była podzielona na dwa odcinki po 450 mm. Takie kanały lub pokrywające je tuleje posiadają izolację przeciwpożarową. Odporność ogniowa izolacji jest nie niższa od odporności ogniowej przegrody lub pokładu, przez który przechodzi kanał; oraz

automatyczne klapy pożarowe są umieszczone we wszystkich kanałach wentylacyjnych o wolnej powierzchni przekroju poprzecznego większej niż 0,075 m2, które przechodzą przez przegrody klasy »A«. Każda klapa umieszczona jest blisko przegrody, w której znajdują się przejścia, a kanał między klapą i taką przegrodą wykonany jest ze stali zgodnie z pkt .2.4.2.1 i .2.4.2.2. Klapa pożarowa działa automatycznie i istnieje także możliwość zamykania jej ręcznie z obydwu stron przegrody. Klapa posiada dobrze widoczny wskaźnik pokazujący miejsce sterowania klapą. Jednakże klapy pożarowe nie są obowiązkowe, jeżeli kanały przechodzą przez pomieszczenia odgrodzone przegrodą klasy »A«, nie obsługując ich, o ile odporność ogniowa takich kanałów jest taka sama jak odporność ogniowa przegród, przez które przechodzą. Przechodząc przez przegrodę klasy »A«, kanał o powierzchni przekroju poprzecznego większej niż 0,075 m2 nie jest podzielony na mniejsze kanały, a następnie z powrotem połączony w pierwotny kanał, aby uniknąć montowania klapy wymaganej niniejszym przepisem.

Kanały wentylacyjne o wolnej powierzchni przekroju poprzecznego przekraczającej 0,02 m2 przechodzące przez przegrody klasy »B« znajdują się w tulejach z blachy stalowej o długości 900 mm z preferowanym podziałem po 450 mm z każdej strony przegrody, o ile na tej długości kanały nie są wykonane ze stali.

Istnieje możliwość ręcznego sterowania wszystkimi klapami pożarowymi. Klapy są wyposażone w bezpośrednie mechanizmy zwalniające albo są zamykane w sposób elektryczny, hydrauliczny bądź pneumatyczny. Wszystkie klapy można obsługiwać ręcznie z obydwu stron przegrody. Automatyczne klapy pożarowe, w tym te, którymi można sterować zdalnie, są wyposażone w niezawodne mechanizmy zamykania klapy w przypadku pożaru, nawet w razie braku energii elektrycznej lub utraty ciśnienia hydraulicznego bądź pneumatycznego. Istnieje możliwość ponownego, ręcznego otwarcia zdalnie sterowanych klap pożarowych.

.4 Systemy wentylacji na statkach pasażerskich przewożących więcej niż 36 pasażerów

Poza wymogami określonymi w pkt .1, .2 i .3 systemy wentylacji na statkach pasażerskich przewożących więcej niż 36 pasażerów spełniają następujące wymagania:

.1	Wentylatory są zasadniczo tak rozmieszczone, aby kanały dochodzące do poszczególnych pomieszczeń pozostawały w granicach głównej strefy pionowej.

.2	Obudowy klatek schodowych są obsługiwane przez niezależny wentylator i system kanałów wentylacyjnych (wyciągowy i nawiewowy), który nie obsługuje żadnych innych pomieszczeń w systemie wentylacji.

Jeżeli kanał, niezależnie od swojej powierzchni przekroju poprzecznego, obsługuje więcej niż jedno pomieszczenie mieszkalne, pomieszczenie służbowe lub stanowisko sterowania znajdujące się na międzypokładzie, w pobliżu miejsca przechodzenia przez każdy z pokładów takich pomieszczeń umieszczona jest automatyczna klapa dymowa, która może być również zamykana ręcznie od strony chronionego pokładu położonego nad klapą. Gdy wentylator obsługuje więcej niż jedno pomieszczenie na międzypokładzie za pomocą odrębnych kanałów w granicach głównej strefy pionowej, przy czym każdy z tych kanałów obsługuje jedno pomieszczenie na międzypokładzie, w każdym kanale, w pobliżu wentylatora znajduje się ręczna klapa dymowa.

.4	O ile zaistnieje taka potrzeba, kanały pionowe są izolowane zgodnie z normami określonymi w tabelach 4.1 i 4.2. W stosownych przypadkach kanały są izolowane zgodnie z wymaganiami przewidzianymi dla pokładów, między określonym pomieszczeniem a pomieszczeniem, które obsługują.

.5 Kanały wyciągowe znad pieca kuchennego

.1 Wymogi dla statków pasażerskich przewożących więcej niż 36 pasażerów

Poza wymogami określonymi w pkt .1, .2 i .3 kanały wyciągowe znad pieca kuchennego są zbudowane zgodnie z wymogami określonymi w pkt .2.4.2.1 i .2.4.2.2 oraz izolowane zgodnie z normą klasy »A-60« we wszystkich pomieszczeniach mieszkalnych, pomieszczeniach służbowych lub stanowiskach sterowania, przez które przechodzą. Ponadto są one wyposażone w:

.1	łapacz tłuszczu, łatwy do zdemontowania w celu czyszczenia, o ile nie zainstalowano alternatywnego zatwierdzonego systemu usuwania tłuszczu;

.2	klapę pożarową umieszczoną w dolnym końcu kanału, na połączeniu między kanałem a okapem pieca kuchennego, która jest automatycznie i zdalnie sterowana, oraz dodatkowo zdalnie sterowaną klapę pożarową umieszczoną w górnej części kanału blisko wylotu kanału;

stałe środki do gaszenia pożaru wewnątrz kanału. Instalacje gaśnicze są zgodne z zaleceniami opublikowanymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną, w szczególności publikacją ISO 15371:2009, »Statki i technologie morskie – Instalacje gaśnicze dla ochrony wyposażenia kuchennego do gotowania«;

zdalnie sterowane urządzenia umożliwiające wyłączanie wentylatorów wyciągowych i nawiewowych, sterowanie klapami pożarowymi wymienionymi w pkt .5.1.1.2 oraz uruchamianie instalacji gaśniczych, które muszą być umieszczone poza pomieszczeniem kuchennym, ale w pobliżu jego wejścia. W przypadku gdy zainstalowany został system z wieloma odgałęzieniami, należy przewidzieć środki zamontowane wraz z powyższymi urządzeniami i umożliwiające zdalne zamknięcie wszystkich odgałęzień podłączonych do tego samego głównego kanału przed wpuszczeniem czynnika gaśniczego do kanału; oraz

.5	odpowiednio rozmieszczone klapy rewizyjne przeznaczone do przeglądów i czyszczenia, w tym klapę znajdującą się blisko wentylatora wyciągowego i klapę umieszczoną w dolnym końcu kanału, gdzie gromadzi się tłuszcz.

W miejscach przejścia przez pomieszczenia mieszkalne lub pomieszczenia, w których znajdują się materiały palne, kanały wyciągowe znad pieca kuchennego umieszczone na pokładach otwartych są zgodne z wymogami określonymi w pkt .5.1.1.

.2 Wymogi dla statków pasażerskich przewożących nie więcej niż 36 pasażerów

W miejscach przejścia przez pomieszczenia mieszkalne lub pomieszczenia, w których znajdują się materiały palne, kanały wyciągowe znad pieca kuchennego wykonane są zgodnie z wymogami określonymi w pkt .2.4.1.1 i .2.4.1.2. Każdy kanał wylotowy jest wyposażony w:

.1	łapacz tłuszczu, łatwy do zdemontowania w celu oczyszczenia;

.2	klapę pożarową umieszczoną w dolnym końcu kanału, na połączeniu między kanałem a okapem pieca kuchennego, która jest automatycznie i zdalnie sterowana, oraz dodatkowo zdalnie sterowaną klapę pożarową umieszczoną w górnej części kanału blisko wylotu kanału;

.3	instalację obsługiwaną wewnątrz pomieszczenia kuchennego i umożliwiającą wyłączenie wentylatorów wyciągowych i nawiewowych; oraz

.4	stałe środki do gaszenia pożaru wewnątrz kanału.

.6 Pomieszczenia urządzeń wentylacyjnych obsługujące pomieszczenia maszynowe kategorii A, w których znajdują się silniki spalinowe

Jeżeli pomieszczenie urządzeń wentylacyjnych obsługuje tylko przyległe pomieszczenie maszynowe, o którym mowa, oraz jeżeli nie ma przegrody pożarowej między pomieszczeniem urządzeń wentylacyjnych a tym pomieszczeniem maszynowym, mechanizmy zamykające kanał wentylacyjny lub kanały obsługujące pomieszczenie maszynowe znajdują się poza pomieszczeniem urządzeń wentylacyjnych i pomieszczeniem maszynowym.

Jeżeli pomieszczenie urządzeń wentylacyjnych obsługuje nie tylko pomieszczenie maszynowe, o którym mowa, ale i inne pomieszczenia oraz jeżeli są oddzielone od tego pomieszczenia maszynowego przegrodą klasy »A-0« wraz z przejściami, mechanizmy zamykające kanał wentylacyjny lub kanały obsługujące pomieszczenie maszynowe mogą znajdować się w pomieszczeniu urządzeń wentylacyjnych.

.7 Systemy wentylacji dla pralni na statkach pasażerskich przewożących więcej niż 36 pasażerów

Kanały wyciągowe z pralni i suszarni stanowiących pomieszczenia kategorii 13, jak określono w prawidle II-2/B//.2.2, są wyposażone w:

.1	filtry, łatwe do zdemontowania w celu oczyszczenia;

.2	klapę pożarową umieszczoną w dolnym końcu kanału, która jest automatycznie i zdalnie sterowana;

.3	zdalnie sterowane urządzenia umożliwiające wyłączanie wentylatorów wyciągowych i nawiewowych oraz sterowanie klapami pożarowymi wymienionymi w pkt .7.2; oraz

.4	odpowiednio rozmieszczone klapy rewizyjne przeznaczone do przeglądów i czyszczenia.”;

dodaje się prawidła II-2/B/13.4, II-2/B/13.5 i II-2/B/13.6 w brzmieniu:

„STATKI KLASY B, C i D ZBUDOWANE DNIA 1 STYCZNIA 2018 R. LUB PO TEJ DACIE:

Stałą instalację wykrywania i sygnalizacji pożaru uznanego typu, spełniającą odpowiednie wymagania prawidła II-2/A/9, należy zainstalować w przedziałach maszynowych, w przypadku których:

.4.1	zatwierdzono zamontowanie automatycznych i zdalnych układów i urządzeń sterowania zastępujących ciągłe obsadzenie pomieszczenia załogą; oraz

.4.2	napęd główny i związane z nim mechanizmy, łącznie z głównymi źródłami energii elektrycznej, wyposażone są w różnym stopniu w układy sterowania automatycznego lub zdalnego i są pod ciągłym nadzorem z pomieszczenia manewrowego.

Stałą instalację wykrywania i sygnalizacji pożaru uznanego typu, spełniającą odpowiednie wymagania prawidła II-2/A/9, należy zainstalować w pomieszczeniach zamkniętych, w których znajdują się spalarnie.

W odniesieniu do stałej instalacji wykrywania i sygnalizacji pożaru wymaganej w prawidłach II-2/B/13.4 i 13.5 zastosowanie mają następujące wymagania:

instalacja wykrywania pożaru jest tak zaprojektowana, a jej czujki tak rozmieszczone, aby szybko wykrywać wybuch pożaru w dowolnej części tych pomieszczeń w normalnych warunkach pracy urządzeń maszynowych oraz przy zmieniającej się wydajności wentylacji stosownie do zakresu przewidywanych zmian temperatury otoczenia. W instalacjach wykrywania nie należy stosować wyłącznie czujek wykrywczych ciepła, z wyjątkiem pomieszczeń o ograniczonej wysokości oraz tam, gdzie ich stosowanie jest szczególnie wskazane. Instalacja wykrywania uruchamia dźwiękowy i optyczny sygnał alarmowy, różniący się od sygnalizacji alarmowej pochodzącej od innej instalacji niewskazującej pożaru, w odpowiedniej liczbie miejsc dla zapewnienia słyszalności i widoczności alarmów na mostku nawigacyjnym oraz przez odpowiedzialnego oficera mechanika.

Jeżeli mostek nie jest obsługiwany, alarm jest słyszalny w miejscu, gdzie pełni służbę odpowiedzialny członek załogi.

Po zamontowaniu instalację należy sprawdzić przy różnych warunkach pracy silnika i systemu wentylacji.”;

prawidło II-2/B/14.1.1.2 otrzymuje brzmienie:

„.2	Wymagania prawideł II-2/A/12, II-2/B/7, II-2/B/9 i II-2/B/9a dotyczące zachowania odporności ogniowej stref pionowych mają zastosowanie również do pokładów i przegród tworzących granice oddzielające strefy poziome od siebie i od pozostałej części statku.”;

prawidło II-2/B/14.1.2.2 otrzymuje brzmienie:

„.2

Na nowych statkach zbudowanych przed dniem 1 stycznia 2018 r. i przewożących nie więcej niż 36 pasażerów oraz istniejących statkach klasy B przewożących więcej niż 36 pasażerów przegrody tworzące granice pomieszczeń kategorii specjalnej muszą być izolowane zgodnie wymaganiami przewidzianymi dla pomieszczeń kategorii 11, zawartymi w tabeli 5.1 prawidła II-2/B/5, a poziome przegrody zgodnie z wymaganiami przewidzianymi dla pomieszczeń kategorii 11, zawartymi w tabeli 5.2 prawidła II-2/B/5. Na statkach zbudowanych dnia 1 stycznia 2018 r. lub po tej dacie i przewożących nie więcej niż 36 pasażerów przegrody tworzące granice pomieszczeń kategorii specjalnej muszą być izolowane zgodnie wymaganiami przewidzianymi dla pomieszczeń kategorii 11, zawartymi w tabeli 5.1a prawidła II-2/B/5, a poziome przegrody zgodnie z wymaganiami przewidzianymi dla pomieszczeń kategorii 11, zawartymi w tabeli 5.2a prawidła II-2/B/5.”;

w rozdziale III:

tabela w prawidle III/2.6 otrzymuje brzmienie:

„Pomieszczenia

Liczba osób (N)

Liczba pasażerów (P)

> 250

≤ 250

> 250

≤ 250

> 250

≤ 250

Pojemność jednostki ratunkowej (1) (2) (3) (4):

—	istniejące statki

1,10 N

—	nowe statki

1,25 N

Łodzie ratownicze (4) (5)

Koła ratunkowe (6)

Pasy ratunkowe (8) (9) (12) (13)

1,05 N

Pasy ratunkowe dla dzieci (9) (13)

0,10 P

Pasy ratunkowe dla niemowląt (10) (13)

0,025 P

Flary alarmowe (7)

Wyrzutnie linki ratunkowej (14)

—

Transpondery radarowe

Radiotelefony VHF do łączności dwukierunkowej

dodaje się prawidło III/9/2a w brzmieniu:

„.2a

Nie później niż przy pierwszym zaplanowanym suchym dokowaniu po dniu 1 stycznia 2018 r. i nie później niż dnia 1 lipca 2019 r. mechanizmy zwalniające łodzie ratunkowe pod obciążeniem, które to mechanizmy nie są zgodne z wymogami określonymi w pkt od 4.4.7.6.4 do 4.4.7.6.6 kodeksu LSA, należy wymienić na urządzenia spełniające te wymogi (*).

(*) Zob. Wytyczne dotyczące oceny i wymiany mechanizmów zwalniających i podnoszących dla łodzi ratunkowych (MSC.1/Circ.1392).”;"

dodaje się prawidło III/10a w brzmieniu:

„10a Podejmowanie osób z wody

STATKI KLASY B, C i D ZBUDOWANE DNIA 1 STYCZNIA 2018 R. LUB PO TEJ DACIE:

Na wszystkich statkach obowiązują właściwe dla danego statku procedury i plany podejmowania osób z wody uwzględniające wytyczne opracowane przez IMO (**). Procedury i plany określają sprzęt przeznaczony do podejmowania osób z wody oraz środki służące zmniejszeniu do minimum ryzyka, na które narażony jest personel pokładowy biorący udział w działaniach ratunkowych. Statki zbudowane przed dniem 1 stycznia 2018 r. spełniają ten wymóg nie później niż przed pierwszym okresowym lub odnowieniowym przeglądem sprzętu ratowniczego.

Statki pasażerskie ro-ro, które spełniają wymogi określone w prawidle III/5-1.4, uznaje się za zgodne z przepisami niniejszego prawidła.

(**) Wytyczne dotyczące opracowywania procedur i planów podejmowania osób z wody (MSC.1/Circ.1447).”;"

dodaje się prawidło III/13.9 w brzmieniu:

„.9

Członkowie załogi, których obowiązki obejmują wchodzenie do pomieszczeń zamkniętych i prowadzenie operacji ratunkowych, uczestniczą w ćwiczeniach w zakresie wchodzenia do pomieszczeń zamkniętych i prowadzenia operacji ratunkowych odbywających się na statkach w odstępach ustalonych przez administrację, ale nie rzadziej niż raz w roku:

.1 Ćwiczenia w zakresie wchodzenia do pomieszczeń zamkniętych i operacji ratunkowych

Ćwiczenia w zakresie wchodzenia do pomieszczeń zamkniętych i operacji ratunkowych planuje się i przeprowadza w sposób bezpieczny, biorąc pod uwagę odpowiednie wytyczne, które można znaleźć w zaleceniach opracowanych przez IMO (***).

Każde ćwiczenia w zakresie wchodzenia do pomieszczeń zamkniętych i operacji ratunkowych obejmują:

.1	sprawdzenie i zastosowanie wyposażenia ochrony osobistej wymaganego przy wejściu do pomieszczenia zamkniętego;

.2	sprawdzenie i zastosowanie sprzętu łączności i procedur komunikacji;

.3	sprawdzenie i zastosowanie przyrządów do pomiaru powietrza w pomieszczeniach zamkniętych;

.4	sprawdzenie i zastosowanie sprzętu i procedur ratunkowych; oraz

.5	instrukcje w zakresie pierwszej pomocy i reanimacji.

(***) Zob. zmienione zalecenia dotyczące wchodzenia do pomieszczeń zamkniętych na statkach przyjęte przez IMO rezolucją A.1050(27).”;"

dodaje się prawidło III/14 w brzmieniu:

„14. Dokumentacja (R 19.5)

NOWE I ISTNIEJĄCE STATKI KLASY B, C I D:

Daty zbiórek załogi oraz szczegółowe informacje na temat ćwiczeń opuszczania statku i ćwiczeń pożarowych, ćwiczeń w zakresie wchodzenia do pomieszczeń zamkniętych i operacji ratunkowych, ćwiczeń związanych z innymi urządzeniami ratunkowymi, a także szkoleń na statku zapisuje się w dzienniku pokładowym określonym przez administrację. Jeżeli zbiórka, ćwiczenia lub sesja szkoleniowa nie zostały w całości przeprowadzone w wyznaczonym terminie, dokonuje się wpisu do dziennika pokładowego, w którym określa się okoliczności i zakres przeprowadzonej zbiórki, ćwiczeń lub sesji szkoleniowej.”.

(1) Jednostkami ratunkowymi mogą być łodzie ratunkowe lub tratwy ratunkowe bądź ich kombinacja zgodnie z przepisami prawidła III/2.2. Jeżeli jest to uzasadnione osłoniętym charakterem wód lub sprzyjającymi warunkami klimatycznymi, z uwzględnieniem zaleceń IMO zawartych w okólniku MSC/Circ.1046, administracja państwa bandery może dopuścić, o ile przyjmujące państwo członkowskie nie wyrazi sprzeciwu:

nadmuchiwane tratwy ratunkowe, odkryte i odwracalne, niespełniające wymagań pkt 4.2 lub 4.3 kodeksu LSA, pod warunkiem że w całości spełniają wymagania załącznika 10 do kodeksu bezpieczeństwa jednostek szybkich z 1994 r., a w przypadku statków zbudowanych dnia 1 stycznia 2012 r. lub po tej dacie – załącznika 11 do kodeksu bezpieczeństwa jednostek szybkich z 2000 r.;

b)	tratwy ratunkowe niespełniające wymagań pkt 4.2.2.2.1 i 4.2.2.2.2 kodeksu LSA dotyczących izolacji cieplnej pokładu tratw ratunkowych.

Jednostki ratunkowe przeznaczone dla istniejących statków klasy B, C i D odpowiadają stosownym prawidłom konwencji SOLAS z 1974 r. dla istniejących statków, w brzmieniu obowiązującym dnia 17 marca 1998 r. Statki pasażerskie ro-ro są zgodne z odpowiednimi wymaganiami prawidła III/5-1.

Morski system lub morskie systemy ewakuacji zgodne z wymaganiami pkt 6.2 kodeksu LSA mogą zastąpić tratwy ratunkowe o pojemności równej tej, jaka jest wymagana zgodnie z tabelą, włączając w to urządzenia do wodowania, o ile mają one zastosowanie.

(2) W miarę możliwości jednostki ratunkowe są równo rozmieszczone na każdej burcie statku.

(3) Całkowita pojemność jednostek ratunkowych, w tym dodatkowych tratw ratunkowych, odpowiada wymaganiom określonym w powyższej tabeli, tj. 1,10N = 110 %, a 1,25N = 125 % całkowitej liczby osób (N), które statek, zgodnie z posiadanym świadectwem, może przewozić. Liczba będących w dyspozycji jednostek ratunkowych jest wystarczająca, aby przyjąć wszystkie osoby, które mogą być przewożone na statku zgodnie z jego świadectwem w przypadku, gdyby jakakolwiek jednostka ratunkowa została utracona lub nie nadawała się do użytku. Jeżeli nie spełniono wymagania dotyczącego sztauowania tratw ratunkowych, zawartego w prawidle III/7.5, mogą być konieczne dodatkowe tratwy ratunkowe.

(4) Liczba łodzi ratunkowych lub łodzi ratowniczych jest wystarczająca dla zapewnienia, aby w przypadku gdy osoby – w maksymalnej liczbie, którą statek, zgodnie z posiadanym świadectwem, może przewozić – muszą opuścić ten statek, na każdą łódź ratunkową lub łódź ratowniczą przypadało nie więcej niż dziewięć tratw ratunkowych.

(5) Urządzenia do wodowania łodzi ratowniczych są zgodne z wymaganiami prawidła III/10.

Jeżeli łódź ratownicza odpowiada wymaganiom pkt 4.5 lub 4.6 kodeksu LSA, może zostać zaliczona do pojemności jednostek ratunkowych wyszczególnionej w powyższej tabeli.

Łódź ratunkową można uznać za łódź ratowniczą, pod warunkiem że łódź ratunkowa i jej urządzenia do wodowania i wyciągania z wody są zgodne z wymaganiami dotyczącymi łodzi ratowniczej.

Co najmniej jedna z łodzi ratowniczych znajdujących się na statkach pasażerskich ro-ro jest szybką łodzią ratowniczą odpowiadającą wymaganiom prawidła III/5-1.3.

Jeżeli administracja państwa bandery stwierdzi, że umieszczenie łodzi ratowniczej lub szybkiej łodzi ratowniczej na statku nie jest fizycznie możliwe, statek ten może zostać zwolniony z obowiązku posiadania łodzi ratowniczej, pod warunkiem że spełnia wszystkie wymienione niżej wymagania:

a)	statek przystosowany jest do wyłowienia z wody osób bezsilnych;

b)	operację ratowania zagrożonej osoby można obserwować z mostka nawigacyjnego; oraz

c)	manewrowość statku jest wystarczająca dla zbliżenia się i uratowania osób w najbardziej niekorzystnych warunkach.

(6) Na każdej burcie statku przynajmniej do jednego koła ratunkowego jest dołączona pływająca linka ratunkowa o długości nie mniejszej od wartości dwukrotnej wysokości, na której powinno spoczywać koło powyżej wodnicy statku w warunkach pełnomorskich w stanie niezaładowanym lub o długości 30 m, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa.

Dwa koła ratunkowe są wyposażone w uruchamiające się samoczynnie pławki dymne i samoczynnie uruchamiające się urządzenie oświetleniowe; istnieje możliwość szybkiego zrzucenia ich z mostka nawigacyjnego. Pozostałe koła ratunkowe są wyposażone w samoczynnie zapalające się pławki świetlne zgodnie z wymaganiami pkt 2.1.2 kodeksu LSA.

(7) Flary alarmowe spełniające wymagania pkt 3.1 kodeksu LSA są umieszczone na mostku nawigacyjnym lub w sterowni.

(8) Dla wszystkich osób wypełniających na statku zadania w strefach zagrożenia przewidziane są pneumatyczne pasy ratunkowe. Takie pneumatyczne pasy ratunkowe mogą mieścić się w całkowitej liczbie pasów ratunkowych, które są wymagane zgodnie z niniejszą dyrektywą.

(9) Należy przewidzieć odpowiednie dla dzieci pasy ratunkowe w liczbie równej co najmniej 10 % liczby znajdujących się na statku pasażerów lub taką większą ich liczbę, która może być potrzebna do zapewnienia pasa ratunkowego każdemu dziecku.

(10) Należy przewidzieć odpowiednie dla niemowląt pasy ratunkowe w liczbie równej co najmniej 2,5 % liczby znajdujących się na statku pasażerów lub taką większą ich liczbę, która może być potrzebna do zapewnienia pasa ratunkowego każdemu niemowlęciu.

(11)

Wszystkie statki posiadają wystarczającą liczbę pasów ratunkowych dla osób pełniących wachtę oraz pasów przeznaczonych do użycia w daleko położonych miejscach ustawienia jednostek ratunkowych. Pasy ratunkowe przeznaczone dla osób pełniących wachtę umieszczone są na mostku, w centrali manewrowo-kontrolnej i na wszystkich stanowiskach, na których wymagany jest nadzór wachtowy.

Wszystkie statki pasażerskie muszą być zgodne z przepisami przypisu 12 i 13 nie później niż w czasie pierwszego okresowego przeglądu statku przeprowadzonego po dniu 1 stycznia 2012 r.

(12) eżeli pasy ratunkowe dla dorosłych nie są przewidziane dla osób ważących do 140 kg i o obwodzie klatki piersiowej wynoszącym do 1 750 mm, na statku dostępna jest wystarczająca liczba odpowiednich elementów dodatkowych, które można zapewnić takim osobom.

(13) Na wszystkich statkach pasażerskich każdy pas ratunkowy jest wyposażony w lampkę odpowiadającą wymaganiom pkt 2.2.3 kodeksu LSA. Wszystkie statki pasażerskie ro-ro są zgodne z przepisami prawidła III/5.5.2.

(14) Wyrzutnie linki ratunkowej nie są obowiązkowe na statkach o długości mniejszej niż 24 m.”;

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/66

DECYZJA RADY (UE) 2016/845

z dnia 23 maja 2016 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego na mocy Umowy ramowej między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia regulaminu wewnętrznego Wspólnego Komitetu oraz powołania wyspecjalizowanych grup roboczych i przyjęcia zakresów ich uprawnień

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 i 212, w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Umowa ramowa między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony (1) (zwana dalej „Umową”) weszła w życie z dniem 1 czerwca 2014 r.

(2)	Aby przyczynić się do skutecznego wdrożenia Umowy, należy jak najszybciej zakończyć tworzenie jej ram instytucjonalnych w drodze przyjęcia przez Wspólny Komitet jego regulaminu wewnętrznego.

(3)	Zgodnie z art. 44 Umowy ustanowiono Wspólny Komitet w celu zapewnienia, między innymi, właściwego funkcjonowania i wdrożenia Umowy (zwany dalej „Wspólnym Komitetem”).

(4)	Aby przyczynić się do skutecznego wdrożenia Umowy, należy przyjąć regulamin wewnętrzny Wspólnego Komitetu.

(5)	Aby umożliwić prowadzenie dyskusji na szczeblu eksperckim w kluczowych obszarach wchodzących w zakres Umowy, należy powołać wyspecjalizowane grupy robocze.

(6)	Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu w odniesieniu do przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego oraz powołania wyspecjalizowanych grup roboczych powinno zatem być oparte na dołączonych projektach decyzji Wspólnego Komitetu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego na mocy art. 44 Umowy w odniesieniu do:

a)	przyjęcia regulaminu wewnętrznego Wspólnego Komitetu; oraz

b)	powołania wyspecjalizowanych grup roboczych i przyjęcia zakresów ich uprawnień;

oparte jest na projektach decyzji Wspólnego Komitetu dołączonych do niniejszej decyzji.

2. Przedstawiciele Unii we Wspólnym Komitecie mogą, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji, uzgodnić niewielkie zmiany w projektach tych decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 maja 2016 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2014/278/UE z dnia 12 maja 2014 r. w sprawie zawarcia Umowy ramowej między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony, z wyjątkiem kwestii związanych z readmisją (Dz.U. L 145 z 16.5.2014, s. 1).

PROJEKT

DECYZJA NR 1/2016 WSPÓLNEGO KOMITETU UE-REPUBLIKA KOREI

z dnia …

w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego

WSPÓLNY KOMITET UE-REPUBLIKA KOREI,

uwzględniając Umowę ramową między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową”), w szczególności jej art. 44,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Umowa weszła w życie z dniem 1 czerwca 2014 r.

(2)	Aby przyczynić się do skutecznego wdrożenia Umowy, należy przyjąć regulamin wewnętrzny Wspólnego Komitetu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł

Niniejszym przyjmuje się regulamin wewnętrzny Wspólnego Komitetu, zamieszczony w załączniku do niniejszej decyzji.

Sporządzono w …

W imieniu Wspólnego Komitetu UE-Republika Korei

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

REGULAMIN WEWNĘTRZNY WSPÓLNEGO KOMITETU

Artykuł 1

Skład i przewodniczący

1. Wspólny Komitet, ustanowiony na mocy art. 44 Umowy ramowej między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony, (zwanej dalej „Umową”) wypełnia swoje zadania zgodnie z art. 44 Umowy.

2. Wspólny Komitet składa się z przedstawicieli obu Stron na odpowiednim szczeblu.

3. Wspólnemu Komitetowi przewodniczy na zmianę każda ze Stron, przez okres jednego roku kalendarzowego. Wspólnemu Komitetowi przewodniczą Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa lub Minister Spraw Zagranicznych Republiki Korei. Przewodniczący może delegować swoje zadania.

4. Pierwszy okres rozpoczyna się w dniu pierwszego posiedzenia Wspólnego Komitetu, a kończy się w dniu 31 grudnia tego samego roku.

Artykuł 2

Posiedzenia

1. Wspólny Komitet spotyka się zazwyczaj raz do roku. Posiedzenia Wspólnego Komitetu są zwoływane przez przewodniczącego i odbywają się na zmianę w Brukseli lub w Seulu, w terminie uzgodnionym za obopólną zgodą. Posiedzenia nadzwyczajne Wspólnego Komitetu mogą odbywać się na wniosek jednej ze Stron, jeżeli Strony tak postanowią.

2. Posiedzenia Wspólnego Komitetu odbywają się zazwyczaj na szczeblu wyższych urzędników, chyba że Strony postanowią inaczej.

Artykuł 3

Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia Wspólnego Komitetu odbywają się przy drzwiach zamkniętych.

Artykuł 4

Uczestnicy

1. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany, za pośrednictwem sekretariatu, o planowanym składzie delegacji każdej Strony.

2. W stosownych przypadkach i za obopólną zgodą Stron na posiedzenia Wspólnego Komitetu mogą zostać zaproszeni eksperci lub przedstawiciele innych organów jako obserwatorzy lub w celu udzielenia informacji na określony temat.

Artykuł 5

Sekretariat

Przedstawiciel Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych oraz przedstawiciel Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Korei wspólnie sprawują funkcję sekretarzy Wspólnego Komitetu. Wszystkie komunikaty skierowane do przewodniczącego Wspólnego Komitetu oraz od niego wychodzące przekazywane są sekretarzom. Korespondencja skierowana do przewodniczącego Wspólnego Komitetu oraz od niego wychodząca może mieć dowolną formę pisemną, w tym również wiadomości e-mail.

Artykuł 6

Porządek obrad

1. Przewodniczący sporządza wstępny porządek obrad każdego posiedzenia. Wstępny porządek obrad, wraz z odpowiednimi dokumentami, przekazywany jest drugiej Stronie nie później niż 15 dni przed terminem rozpoczęcia posiedzenia.

2. Wstępny porządek obrad zawiera punkty przedstawione przewodniczącemu nie później niż 21 dni przed terminem rozpoczęcia posiedzenia.

3. Wspólny Komitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia. Punkty inne niż punkty już zawarte we wstępnym porządku obrad mogą zostać w nim umieszczone, jeżeli obie Strony tak postanowią.

4. Przewodniczący może, w porozumieniu z obiema Stronami, skrócić terminy, o których mowa w ust. 1, w celu uwzględnienia wymogów szczególnego przypadku.

Artykuł 7

Protokół z posiedzenia

1. Obydwaj sekretarze sporządzają wspólnie projekt protokołu każdego posiedzenia, zwykle w ciągu 30 dni kalendarzowych od daty posiedzenia. Podstawą projektu protokołu jest podsumowanie wniosków Komitetu Współpracy dokonane przez przewodniczącego.

2. Protokół jest zatwierdzany przez obie Strony w ciągu 45 dni kalendarzowych od daty posiedzenia lub w jakimkolwiek innym terminie uzgodnionym przez Strony. Po uzgodnieniu projektu protokołu przewodniczący i sekretarze podpisują dwa oryginalne egzemplarze. Każda ze Stron otrzymuje jeden oryginalny egzemplarz.

Artykuł 8

Obrady

1. Gdy Wspólny Komitet przyjmuje decyzje lub zalecenia, akty te noszą nazwę, odpowiednio, „decyzja” lub „zalecenie”, po których następuje sygnatura, ich data przyjęcia oraz opis przedmiotu. Każda decyzja określa datę jej wejścia w życie. Decyzje i zalecenia Wspólnego Komitetu podejmowane są za obopólną zgodą Stron.

2. Wspólny Komitet może podejmować decyzje i formułować zalecenia w drodze procedury pisemnej, jeżeli obie Strony tak postanowią. Za obopólną zgodą Strony można wyznaczyć termin na zakończenie procedury pisemnej, po upływie którego przewodniczący Wspólnego Komitetu może oświadczyć, że Strony osiągnęły obopólną zgodę, chyba że jedna ze Stron temu zaprzeczy.

3. Decyzje i zalecenia przyjęte przez Wspólny Komitet sporządza się w dwóch oryginalnych egzemplarzach, podpisanych przez przewodniczącego Wspólnego Komitetu.

4. Każda ze Stron może zdecydować o publikacji decyzji i zaleceń Wspólnego Komitetu w swojej odpowiedniej publikacji urzędowej.

Artykuł 9

Korespondencja

1. Korespondencja adresowana do Wspólnego Komitetu jest kierowana do jednego z sekretarzy, który następnie poinformuje drugiego sekretarza.

2. Sekretariat zapewnia przekazanie korespondencji adresowanej do Wspólnego Komitetu jego przewodniczącemu oraz rozesłanie jej, w stosownych przypadkach, jako dokumenty, o których mowa w art. 10 niniejszego regulaminu wewnętrznego.

3. Korespondencja wychodząca od przewodniczącego Wspólnego Komitetu jest przesyłana Stronom przez sekretariat oraz, w stosownych przypadkach, rozsyłana jako dokumenty, o których mowa w art. 10 niniejszego regulaminu wewnętrznego.

Artykuł 10

Dokumenty

1. W przypadku gdy obrady Wspólnego Komitetu opierają się na pisemnych dokumentach towarzyszących, dokumenty takie są numerowane i rozsyłane członkom przez sekretariat.

2. Każdy z sekretarzy jest odpowiedzialny za rozsyłanie dokumentów właściwym członkom swojej strony we Wspólnym Komitecie i systematyczne przesyłanie kopii dokumentów drugiemu sekretarzowi.

Artykuł 11

Wydatki

1. Każda ze Stron pokrywa wszelkie poniesione przez siebie wydatki wynikające z uczestnictwa w posiedzeniach Wspólnego Komitetu dotyczące kosztów personelu, podróży i pobytu, a także opłat pocztowych i telekomunikacyjnych.

2. Wydatki związane z organizacją posiedzeń oraz powielaniem dokumentów ponosi Strona, która pełni rolę gospodarza posiedzenia.

Artykuł 12

Zmiany w regulaminie wewnętrznym

Niniejszy regulamin wewnętrzny może zostać zmieniony za obopólną zgodą Stron zgodnie z art. 8.

Artykuł 13

Wyspecjalizowane grupy robocze

1. Wspólny Komitet może podjąć decyzję o powołaniu kolejnych wyspecjalizowanych grup roboczych wspierających go w wykonywaniu jego obowiązków.

2. Wspólny Komitet może podjąć decyzję o rozwiązaniu którejkolwiek wyspecjalizowanej grupy roboczej, określeniu lub zmianie zakresu jej uprawnień lub powołaniu kolejnych wyspecjalizowanych grup roboczych.

3. Po każdym swoim posiedzeniu wyspecjalizowane grupy robocze składają Wspólnemu Komitetowi sprawozdania.

4. Wyspecjalizowane grupy robocze nie mają uprawnień decyzyjnych, mogą jednak przedkładać Wspólnemu Komitetowi zalecenia.

PROJEKT

DECYZJA NR 2/2016 WSPÓLNEGO KOMITETU UE-REPUBLIKA KOREI

z dnia …

w sprawie powołania wyspecjalizowanych grup roboczych oraz przyjęcia zakresów ich uprawnień

WSPÓLNY KOMITET UE-REPUBLIKA KOREI,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Aby umożliwić prowadzenie dyskusji na szczeblu eksperckim w kluczowych obszarach wchodzących w zakres Umowy, należy powołać wyspecjalizowane grupy robocze. Za porozumieniem Stron można wprowadzić zmiany zarówno do wykazu, jak i do zakresu zadań poszczególnych wyspecjalizowanych grup roboczych.

(2)	Zgodnie z art. 13 regulaminu wewnętrznego Wspólnego Komitetu, może on może powołać wyspecjalizowane grupy robocze wspierające go w wykonywaniu jego obowiązków,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł

Niniejszym powołuje się wyspecjalizowane grupy robocze wymienione w załączniku I do niniejszej decyzji. Zakres uprawnień wyspecjalizowanych grup roboczych określono w załączniku II do niniejszej decyzji.

Sporządzono w …

W imieniu Wspólnego Komitetu UE-Republika Korei

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

WYSPECJALIZOWANE GRUPY ROBOCZE WSPÓLNEGO KOMITETU UE-REPUBLIKA KOREI

1)	Wyspecjalizowana grupa robocza ds. energii, środowiska i zmiany klimatu.

2)	Wyspecjalizowana grupa robocza ds. walki z terroryzmem.

ZAŁĄCZNIK II

ZAKRES UPRAWNIEŃ WYSPECJALIZOWANYCH GRUP ROBOCZYCH POWOŁANYCH NA MOCY UMOWY RAMOWEJ MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ I JEJ PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI, Z JEDNEJ STRONY, A REPUBLIKĄ KOREI, Z DRUGIEJ STRONY

Artykuł 1

1. Podczas posiedzeń każda wyspecjalizowana grupa robocza może zajmować się wdrażaniem Umowy w obszarach, którymi się zajmuje.

2. Wyspecjalizowane grupy robocze mogą też rozważać kwestie lub konkretne projekty związane z odpowiednim obszarem współpracy dwustronnej.

3. Na wniosek każdej ze Stron można również podnieść sprawy indywidualne.

Artykuł 2

Wyspecjalizowane grupy robocze wykonują swoje zadania pod nadzorem Wspólnego Komitetu. W ciągu 30 dni kalendarzowych po każdym swoim posiedzeniu składają sprawozdanie przewodniczącemu Wspólnego Komitetu oraz przekazują mu wnioski i protokół z posiedzenia.

Artykuł 3

W skład wyspecjalizowanych grup roboczych wchodzą przedstawiciele Stron.

W stosownych przypadkach i za zgodą Stron wyspecjalizowane grupy robocze mogą zapraszać na swoje posiedzenia ekspertów i zasięgać ich opinii na temat konkretnych punktów porządku obrad.

Artykuł 4

Wyspecjalizowanym grupom roboczym przewodniczą na zmianę obie Strony zgodnie z regulaminem wewnętrznym Wspólnego Komitetu.

Artykuł 5

Przedstawiciel Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych oraz przedstawiciel Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Korei wspólnie sprawują funkcję sekretarzy wyspecjalizowanych grup roboczych. Wszelkie komunikaty dotyczące określonej wyspecjalizowanej grupy roboczej przekazywane są obu sekretarzom.

Artykuł 6

1. Posiedzenia wyspecjalizowanych grup roboczych zwoływane są za porozumieniem Stron, na pisemny wniosek jednej ze Stron, gdy wymagają tego okoliczności. Każde posiedzenie odbywa się w miejscu i terminie uzgodnionym przez Strony.

2. Po otrzymaniu wniosku jednej ze Stron o zwołanie posiedzenia wyspecjalizowanej grupy roboczej sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie 15 dni roboczych.

3. W szczególnie pilnych przypadkach posiedzenie wyspecjalizowanej grupy roboczej może zostać zwołane w trybie przyspieszonym za zgodą obu Stron.

4. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący informowany jest o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

5. Posiedzenia wyspecjalizowanych grup roboczych zwoływane są wspólnie przez obu sekretarzy.

Artykuł 7

Wnioski o umieszczenie punktu w porządku obrad składa się u sekretarzy nie później niż 15 dni roboczych przed datą posiedzenia danej wyspecjalizowanej grupy roboczej. Wszelką dokumentację towarzyszącą dostarcza się sekretarzom nie później niż 10 dni roboczych przed posiedzeniem. Sekretarze przedstawią wstępny porządek obrad nie później niż 5 dni roboczych przed posiedzeniem. Obie Strony zatwierdzają ostateczny porządek obrad. Za zgodą Stron, w wyjątkowych przypadkach, do porządku obrad można włączać punkty w trybie przyspieszonym.

Artykuł 8

Z każdego posiedzenia sporządza się protokół.

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia wyspecjalizowanych grup roboczych odbywają się przy drzwiach zamkniętych.

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/76

DECYZJA PRZEDSTAWICIELI RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH (UE, Euratom) 2016/846

z dnia 24 maja 2016 r.

w sprawie mianowania sędziów Sądu

PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 19,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 254 i 255,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 48 Protokołu nr 3 w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zmieniony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2015/2422 (1) przewiduje, że w skład Sądu wchodzi 40 sędziów od dnia 25 grudnia 2015 r. Art. 2 lit. a) tego rozporządzenia określa długość kadencji dwunastu sędziów dodatkowych w taki sposób, aby odpowiadała ona częściowemu odnowieniu składu sędziowskiego Sądu, które nastąpi w dniu 1 września 2016 r. i w dniu 1 września 2019 r.

(2)	Na stanowiska sędziów dodatkowych Sądu zostały zaproponowane kandydatury Ingi REINE, Fredrika SCHALINA i Petera George'a XUEREBA.

(3)	Komitet utworzony na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zaopiniował Ingę REINE, Fredrika SCHALINA i Petera George'a XUEREBA jako kandydatów zdolnych do sprawowania funkcji sędziów Sądu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Na sędziów Sądu na okres od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji do dnia 31 sierpnia 2019 r. zostają niniejszym mianowani:

—	Inga REINE,

—	Fredrik SCHALIN,

—	Peter George XUEREB.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 maja 2016 r.

P. DE GOOIJER

Przewodniczący

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2015/2422 z dnia 16 grudnia 2015 r. zmieniające Protokół nr 3 w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (Dz.U. L 341 z 24.12.2015, s. 14).

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/77

DECYZJA PRZEDSTAWICIELI RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH (UE, Euratom) 2016/847

z dnia 24 maja 2016 r.

w sprawie mianowania sędziego Sądu

PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 19,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 254 i 255,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Mandaty czternastu sędziów Sądu wygasają z dniem 31 sierpnia 2016 r. Należy dokonać nowych mianowań na okres od dnia 1 września 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2022 r.

(2)	Zaproponowano kandydaturę Lauriego MADISE na kolejną kadencję.

(3)	Komitet utworzony na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zaopiniował Lauriego MADISE jako kandydata zdolnego do sprawowania funkcji sędziego Sądu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Lauri MADISE zostaje niniejszym mianowany na stanowisko sędziego Sądu na okres od dnia 1 września 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2022 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 maja 2016 r.

P. DE GOOIJER

Przewodniczący

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/78

DECYZJA RADY (UE, Euratom) 2016/848

z dnia 25 maja 2016 r.

w sprawie mianowania członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zaproponowanego przez Królestwo Danii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 302,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając propozycję rządu Danii,

uwzględniając opinię Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniach 18 września 2015 r. i 1 października 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE, Euratom) 2015/1600 (1) i (UE, Euratom) 2015/1790 (2) w sprawie mianowania członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na okres od dnia 21 września 2015 r. do dnia 20 września 2020 r.

(2)	Jedno stanowisko członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zwolniło się w związku z upływem kadencji Mikkela DALSGAARDA;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Członkiem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 20 września 2020 r., zostaje niniejszym mianowany Klaus MATTHIESEN, Head of Negotiations, Confederation of Professionals in Denmark (FTF).

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 maja 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady (UE, Euratom) 2015/1600 z dnia 18 września 2015 r. w sprawie mianowania członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na okres od dnia 21 września 2015 r. do dnia 20 września 2020 r. (Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 53).

(2) Decyzja Rady (UE, Euratom) 2015/1790 z dnia 1 października 2015 r. w sprawie mianowania członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na okres od dnia 21 września 2015 r. do dnia 20 września 2020 r. (Dz.U. L 260 z 7.10.2015, s. 23).

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/79

DECYZJA RADY (WPZiB) 2016/849

z dnia 27 maja 2016 r.

w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, uchylająca decyzję 2013/183/WPZiB

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 22 grudnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/800/WPZiB (1) w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (zwaną dalej „KRLD”), wdrażającą między innymi rezolucje Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwane dalej „rezolucjami RB ONZ”) nr 1718 (2006) i 1874 (2009).

(2)	W dniu 7 marca 2013 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję RB ONZ nr 2094 (2013), surowo potępiającą próbę jądrową przeprowadzoną przez KRLD w dniu 12 lutego 2013 r. z naruszeniem i jaskrawym lekceważeniem odnośnych rezolucji RB ONZ.

(3)	W dniu 22 kwietnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/183/WPZiB (2), która zastąpiła decyzję 2010/800/WPZiB i między innymi wprowadziła w życie rezolucje RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013) i 2094 (2013).

(4)

W dniu 2 marca 2016 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję RB ONZ nr 2270 (2016), w której dała wyraz najgłębszemu zaniepokojeniu w związku z próbą jądrową przeprowadzoną przez KRLD w dniu 6 stycznia 2016 r. z naruszeniem odnośnych rezolucji RB ONZ, potępiając wystrzelenie pocisku przez KRLD w dniu 7 lutego 2016 r. z wykorzystaniem technologii rakietowych pocisków balistycznych, co stanowiło poważne naruszenie odnośnych rezolucji RB ONZ, oraz stwierdzając, że nadal istnieje wyraźne zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w regionie i poza nim.

(5)	W dniu 31 marca 2016 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2016/476 (3), która zmieniła decyzję 2013/183/WPZiB i wprowadziła w życie rezolucję RB ONZ nr 2270 (2016).

(6)	Z uwagi na fakt, że działania przeprowadzone przez KRLD na początku roku uznaje się za poważne zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w regionie i poza nim, Rada postanowiła nałożyć dodatkowe środki ograniczające.

(7)

W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016), w której wyrażono głęboki niepokój z powodu tego, że sprzedaż broni przez KRLD wygenerowała dochody, które są wykorzystywane do celów uzyskiwania broni jądrowej i rakietowych pocisków balistycznych, wskazano, że ograniczenia dotyczące broni powinny obejmować wszystkie rodzaje broni i związany z nią sprzęt, w tym broń strzelecką i lekką oraz związany z nią sprzęt. W rezolucji tej rozszerzono dalej zakazy dotyczące przekazywania i nabywania wszelkich produktów, które mogłyby przyczynić się do rozwoju zdolności operacyjnych sił zbrojnych KRLD lub do wywozu, który wspiera lub zwiększa zdolności operacyjne sił zbrojnych innego państwa należącego do ONZ poza KRLD.

(8)	W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) stwierdza się, że zakaz nabywania pomocy technicznej związanej z bronią zakazuje państwom należącym do ONZ angażowania się w przyjmowanie szkoleniowców, doradców lub innych urzędników w celu prowadzenia szkoleń wojskowych, paramilitarnych lub policyjnych.

(9)

W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) potwierdzono, że zakazy przekazywania, nabywania i świadczenia pomocy technicznej odnoszącej się do niektórych towarów mają również zastosowanie do wysyłki produktów do KRLD lub z KRLD do celów naprawy, czynności obsługowych, odnawiania, testowania, inżynierii odwrotnej i wprowadzania do obrotu, bez względu na to, czy dochodzi do przeniesienia własności lub kontroli; podkreślono też, że zakaz wydawania wiz ma również mieć zastosowanie do wszystkich osób podróżujących w takich celach.

(10)	Rada uważa, że należy zakazać dostarczania, sprzedaży lub przekazywania KRLD kolejnych produktów, materiałów i wyposażenia odnoszących się do produktów i technologii podwójnego zastosowania.

(11)

Rezolucja RB ONZ nr 2270 (2016) rozszerza wykaz osób i podmiotów objętych zamrożeniem aktywów i zakazem wydawania wiz oraz przewiduje, że zamrożenie aktywów winno mieć zastosowanie w odniesieniu do podmiotów rządu KRLD lub Partii Pracy Korei, jeżeli dane państwo należące do ONZ stwierdzi, że podmioty te są powiązane z programami pocisków balistycznych lub jądrowych KRLD lub innymi działaniami zakazanymi na mocy odpowiednich rezolucji RB ONZ.

(12)

W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016), w której wyrażono obawę, że KRLD nadużywa przywilejów i immunitetów przyznanych jej na mocy Konwencji wiedeńskich o stosunkach dyplomatycznych i konsularnych, postanowiono o zastosowaniu dodatkowych środków mających na celu uniemożliwienie dyplomatom z KRLD lub przedstawicielom rządu tego państwa lub osobom z państw trzecich działania w imieniu lub pod kierunkiem umieszczonych w wykazie osób lub podmiotów lub prowadzenia zakazanych działań.

(13)	W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) doprecyzowano zakres nałożonego na państwa należące do ONZ obowiązku uniemożliwiania odbywania przez obywateli KRLD specjalistycznych szkoleń w niektórych wrażliwych dziedzinach.

(14)	W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) rozszerzono także zakres środków mających zastosowanie do sektora transportu i sektora finansowego.

(15)

W kontekście środków mających zastosowanie do sektora finansowego Rada uznaje, że należy zakazać przekazywania środków finansowych do KRLD i z tego państwa, chyba że na przekazanie takie wyrażono uprzednio zezwolenie; należy także zakazać prowadzenia przez KRLD inwestycji na terytoriach podlegających jurysdykcji państw członkowskich, a także prowadzenia inwestycji w KRLD przez obywateli lub podmioty państw członkowskich.

(16)

Oprócz środków przewidzianych w odpowiednich rezolucjach RB ONZ państwa członkowskie powinny odmawiać prawa startu ze swojego terytorium, lądowania na nim i przelotu nad nim wszelkim statkom powietrznym eksploatowanym przez przewoźników z KRLD lub rozpoczynającym lot w KRLD. Państwa członkowskie powinny zakazać również prawa wejścia do swoich portów wszelkim statkom, które są własnością KRLD, są eksploatowane przez to państwo lub którym KRLD zapewnia załogę.

(17)	W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) zakazano nabywania niektórych minerałów i wywozu paliwa lotniczego.

(18)	Rada uważa, że zakazem wywozu towarów luksusowych należy objąć także przywóz tych towarów z KRLD.

(19)	W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) rozszerzono dalej zakazy, tak by obejmowały one udzielanie wsparcia finansowego na rzecz wymiany handlowej z KRLD.

(20)

Ponadto Rada uznaje, iż należy rozszerzyć zakazy dotyczące udzielania finansowego wsparcia publicznego na rzecz wymiany handlowej z KRLD, w szczególności po to, by żadne wsparcie finansowe nie przyczyniało się do działań jądrowych niosących ryzyko proliferacji ani do rozwoju systemów przenoszenia broni jądrowej.

(21)

W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) przypomina się, że Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) wezwała państwa do stosowania wzmocnionych środków należytej staranności i skutecznych środków przeciwdziałania w celu ochrony ich jurysdykcji przed nielegalną działalnością finansową KRLD; wzywa się także państwa należące do ONZ do stosowania 7. zalecenia FATF, uwagi interpretacyjnej do niego oraz odnośnych wytycznych, tak aby można było skutecznie wdrażać ukierunkowane sankcje finansowe związane z proliferacją.

(22)

W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) podkreśla się również, że celem nałożonych na jej mocy środków nie jest powodowanie negatywnych skutków humanitarnych dla ludności cywilnej KRLD ani wywieranie negatywnego wpływu na działania, które nie są zabronione odpowiednimi rezolucjami RB ONZ, ani na prace organizacji międzynarodowych i organizacji pozarządowych prowadzących w KRLD działalność w zakresie pomocy i doraźnego wsparcia na rzecz ludności cywilnej.

(23)	W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) wyraża się również zaangażowanie na rzecz wypracowania pokojowego, dyplomatycznego i politycznego rozwiązania sytuacji. Potwierdza się także poparcie dla rozmów sześciostronnych i wzywa do ich wznowienia.

(24)

W rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016) potwierdzono, że działania KRLD będą przedmiotem stałej weryfikacji oraz że Rada Bezpieczeństwa ONZ jest gotowa wzmocnić, zmienić, zawiesić lub znieść środki konieczne w świetle przestrzegania przez KRLD odnośnych postanowień, a także jest zdecydowana zastosować dalsze istotne środki w razie dalszych prób jądrowych lub wystrzeleń pocisków dokonywanych przez KRLD.

(25)

W lutym 2016 r. Rada przeprowadziła przegląd zgodnie z art. 22 ust. 2 decyzji 2013/183/WPZiB oraz art. 6 ust. 2 i ust. 2a rozporządzenia (WE) nr 329/2007 (4) i potwierdziła, że dane osoby, podmioty lub organy które znajdują się w załączniku II do tej decyzji i w załączniku V do tego rozporządzenia, powinny nadal pozostawać na tych wykazać.

(26)

Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowana zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27)	Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna z zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji RB ONZ.

(28)	W celu zachowania przejrzystości decyzja 2013/183/WPZiB powinna zostać uchylona i zastąpiona nową decyzją.

(29)	Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 1

1. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz do KRLD następujących produktów i technologii, w tym oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub poprzez terytoria państw członkowskich lub z ich terytoriów lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych – bez względu na to, czy pochodzą one z terytoriów państw członkowskich, czy nie:

uzbrojenia i wszelkiego związanego z nim sprzętu, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionych produktów, z wyjątkiem pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed rakietami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do ochrony personelu Unii i jej państw członkowskich w KRLD;

wszelkich produktów, materiałów, wyposażenia, towarów i technologii określonych przez Radę Bezpieczeństwa lub komitet utworzony na mocy pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) (dalej zwany „Komitetem Sankcji”) zgodnie z pkt 8 lit. a) ppkt (ii) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), pkt 5 lit. b) rezolucji RB ONZ nr 2087 (2013) i pkt 20 rezolucji RB ONZ nr 2094 (2013), które mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia;

niektórych innych produktów, materiałów, wyposażenia, towarów i technologii, które mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub które mogłyby posłużyć jej do działalności wojskowej, w tym wszystkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (5);

d)	wszelkich innych produktów, materiałów i wyposażenia dotyczących produktów podwójnego zastosowania i technologii; Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym punktem;

niektórych kluczowych składników przeznaczonych dla sektora rakietowych pocisków balistycznych, takich jak niektóre rodzaje aluminium wykorzystywane w systemach powiązanych z pociskami balistycznymi; Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym punktem;

wszelkich innych produktów, które mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących pocisków balistycznych lub jądrowych lub programów dotyczących innej broni masowego rażenia, do działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji lub do uniknięcia środków nałożonych przez te rezolucje RB ONZ lub niniejszą decyzję; Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym punktem;

wszelkich innych produktów, z wyjątkiem żywności lub leków, jeśli państwo członkowskie stwierdzi, że dany produkt mógłby przyczynić się bezpośrednio do rozwoju zdolności operacyjnych sił zbrojnych KRLD lub do wywozu, który wspiera lub zwiększa zdolności operacyjne sił zbrojnych innego państwa poza KRLD.

2. Zakazane jest również:

bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie szkoleń technicznych, doradztwa, usług, pomocy lub usług brokerskich lub innych usług pośrednictwa związanych z produktami lub technologią, o których mowa w ust. 1, lub z dostarczaniem, produkcją, konserwacją lub wykorzystaniem tych produktów – wszelkim osobom, podmiotom lub organom w KRLD lub do użytku na terytorium tego państwa;

bezpośrednie lub pośrednie finansowanie lub zapewnianie pomocy finansowej związanej z produktami lub technologią, o których mowa w ust. 1, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji, na wszelkiego rodzaju sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz tych produktów lub tej technologii lub na zapewnianie związanych z powyższymi działaniami szkoleń technicznych, doradztwa, usług, pomocy lub pośrednictwa – wszelkim osobom, podmiotom lub organom w KRLD lub do użytku na terytorium tego państwa;

c)	świadome lub celowe uczestniczenie w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w lit. a) i b).

3. Zakazane jest również nabywanie od KRLD przez obywateli państw członkowskich – lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych – produktów lub technologii, o których mowa w ust. 1, oraz zapewnianie przez KRLD obywatelom państw członkowskich szkoleń technicznych, doradztwa, usług, pomocy, finansowania i pomocy finansowej, o których mowa w ust. 2 – bez względu na to, czy pochodzą one z terytorium KRLD, czy nie.

Artykuł 2

Środki nałożone na mocy art. 1 ust. 1 lit. g) nie mają zastosowania do dostarczania, sprzedaży ani przekazywania danego produktu ani jego nabywania, jeżeli:

państwo członkowskie stwierdzi, że działalność taka prowadzona jest wyłącznie w celach humanitarnych lub służy wyłącznie zapewnieniu środków utrzymania i że działalność ta nie zostanie wykorzystana przez osoby lub podmioty z KRLD do generowania dochodów, i nie jest związana z żadną działalnością zakazaną na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji, pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomi wcześniej Komitet Sankcji o takich stwierdzonych faktach oraz poinformuje Komitet Sankcji o środkach podjętych w celu uniemożliwienia wykorzystywania danego produktu do takich innych celów; lub

b)	Komitet Sankcji stwierdził w poszczególnych przypadkach, że dane dostarczanie, sprzedaż lub przekazywanie nie byłoby sprzeczne z celami rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

Artykuł 3

1. Zakazane są: bezpośrednia lub pośrednia sprzedaż, zakup, transport lub pośrednictwo w odniesieniu do złota i metali szlachetnych, a także diamentów, na rzecz, od lub w imieniu rządu KRLD, jej organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji lub banku centralnego KRLD, a także osób lub podmiotów działających na ich rzecz lub pod ich kierunkiem lub podmiotów stanowiących ich własność lub kontrolowanych przez nie.

2. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym artykułem.

Artykuł 4

1. Zakazane jest nabywanie od KRLD przez obywateli państw członkowskich – lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych – złota, rudy tytanu, rudy wanadu oraz pierwiastków ziem rzadkich, bez względu na to, czy pochodzą one z terytorium KRLD czy nie.

2. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym artykułem.

Artykuł 5

Zakazane jest dostarczanie nowo drukowanych lub bitych lub nieemitowanych banknotów i monet w walucie KRLD bankowi centralnemu KRLD lub na jego rzecz.

Artykuł 6

1. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie, sprzedaż lub przekazywanie towarów luksusowych do KRLD przez obywateli państw członkowskich, poprzez terytoria państw członkowskich lub z ich terytoriów lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych – bez względu na to, czy towary te pochodzą z terytoriów państw członkowskich, czy nie.

2. Zakazany jest przywóz, zakup lub przekazywanie towarów luksusowych z KRLD.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć ust. 1 i 2.

Artykuł 7

1. Zakazane jest nabywanie od KRLD przez obywateli państw członkowskich – lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych – węgla, żelaza i rudy żelaza, bez względu na to, czy pochodzą one z terytorium KRLD, czy nie. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym ustępem.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w odniesieniu do nabywania węgla, co do którego państwo członkowskie potwierdzi na podstawie wiarygodnych informacji, że pochodzi spoza KRLD i był transportowany przez KRLD wyłącznie w celu wywozu z portu Rason, pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomi wcześniej Komitet Sankcji, a transakcje takie nie mają związku z generowaniem dochodów na rzecz programów KRLD dotyczących pocisków balistycznych lub jądrowych lub innych działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszej decyzji.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w odniesieniu do transakcji, co do których stwierdzono, że są przeprowadzane wyłącznie w celu zapewnienia środków utrzymania i nie mają związku z generowaniem dochodów na rzecz programów KRLD dotyczących pocisków balistycznych lub jądrowych lub innych działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), lub niniejszej decyzji.

Artykuł 8

1. Zakazane są sprzedaż lub dostarczanie do KRLD paliwa lotniczego, w tym benzyny lotniczej, paliwa typu benzynowego do silników odrzutowych, paliwa typu nafty do silników odrzutowych oraz paliwa typu nafty do silników rakietowych, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych, bez względu na to, czy paliwo to pochodzi z terytorium państw członkowskich, czy nie.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji zatwierdził wcześniej w poszczególnych przypadkach i na zasadzie wyjątku przekazywanie do KRLD takich produktów w celu zaspokojenia zweryfikowanych podstawowych potrzeb humanitarnych oraz z zastrzeżeniem szczegółowych ustaleń w zakresie skutecznego monitorowania dostarczania i wykorzystania.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w odniesieniu do sprzedaży ani dostarczania paliwa lotniczego dla cywilnych pasażerskich statków powietrznych poza KRLD wyłącznie do wykorzystania podczas ich lotu do KRLD i lotu powrotnego.

Artykuł 9

Zakazany jest przywóz, zakup lub przekazywanie z KRLD produktów naftowych nieobjętych rezolucją RB ONZ nr 2270 (2016). Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WSPARCIA FINANSOWEGO HANDLU

Artykuł 10

1. Państwa członkowskie nie udzielają publicznego wsparcia finansowego na rzecz wymiany handlowej z KRLD, w tym kredytów eksportowych, gwarancji ani ubezpieczeń, własnym obywatelom lub podmiotom prowadzącym taką wymianę handlową. Nie wpływa to na zobowiązania przyjęte przed wejściem w życie niniejszej decyzji, pod warunkiem że takie wsparcie finansowe nie przyczynia się do realizacji programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub innych działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji.

2. Zakazuje się prywatnego wsparcia finansowego na rzecz wymiany handlowej z KRLD, w tym kredytów eksportowych, gwarancji lub ubezpieczeń, obywatelom państw członkowskich lub podmiotom prowadzącym taką wymianę handlową w przypadkach, gdy takie wsparcie finansowe mogłoby posłużyć do realizacji programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub innych działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji, lub do unikania środków nałożonych tymi rezolucjami lub niniejszą decyzją.

3. Ustępy 1 i 2 nie dotyczą handlu żywnością, produktami rolnymi, medycznymi lub innymi produktami do celów humanitarnych.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA W ZAKRESIE INWESTYCJI

Artykuł 11

1. Zakazuje się inwestycji na terytoriach podlegających jurysdykcji państw członkowskich przez KRLD, jej obywateli lub podmioty zarejestrowane w KRLD lub podlegające jej jurysdykcji, lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub przez podmioty stanowiące ich własność lub kontrolowane przez nie.

2. Zakazuje się:

nabywania lub zwiększania udziałów w podmiotach w KRLD, lub podmiotach KRLD lub podmiotach stanowiących własność KRLD poza KRLD, zaangażowanych w działania obejmujące działalność i programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia, lub w działania w sektorach przemysłu górniczego, rafineryjnego i chemicznego, w tym nabywanie takich podmiotów w całości, oraz nabywanie akcji lub innych papierów wartościowych o charakterze udziałowym;

b)	przyznawania wszelkiego finansowania lub pomocy finansowej podmiotom w KRLD, podmiotom KRLD lub podmiotom stanowiącym własność KRLD poza KRLD, zaangażowanym w działania, o których mowa w lit a), lub w udokumentowanym celu finansowania takich podmiotów w KRLD;

c)	tworzenia spółek joint venture z podmiotami z KRLD zaangażowanymi w działania, o których mowa w lit a), lub z ich jednostką zależną lub z jednostką powiązaną pod ich kontrolą;

d)	świadczenia usług inwestycyjnych bezpośrednio związanych z działaniami, o których mowa w lit. a)–c).

ROZDZIAŁ IV

SEKTOR FINANSOWY

Artykuł 12

Państwa członkowskie nie podejmują wobec KRLD nowych zobowiązań dotyczących dotacji, pomocy finansowej ani pożyczek na zasadach preferencyjnych, w tym przez ich uczestnictwo w międzynarodowych instytucjach finansowych, z wyjątkiem zobowiązań w celach humanitarnych i rozwojowych bezpośrednio związanych z potrzebami ludności cywilnej lub z propagowaniem denuklearyzacji. Państwa członkowskie zachowują również czujność, dążąc do ograniczenia obecnych zobowiązań i, w miarę możliwości, całkowitego wycofania się z nich.

Artykuł 13

Aby uniemożliwić świadczenie usług finansowych lub przekazywanie na terytorium państw członkowskich, poprzez nie lub z tego terytorium, lub na rzecz lub przez ich obywateli lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, lub osób lub instytucji finansowych objętych ich jurysdykcją, wszelkich aktywów lub zasobów finansowych, w tym wielkich ilości gotówki, lub innych, które mogłyby posłużyć do realizacji programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych i innej broni masowego rażenia lub innych działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji, lub do unikania środków nałożonych tymi rezolucjami lub niniejszą decyzją, stosuje się następujące środki:

1)	Nie przekazuje się środków pieniężnych z KRLD lub do KRLD, z wyjątkiem transakcji, które wchodzą w zakres stosowania pkt 3 i wydano na nie zezwolenie zgodnie z pkt 4.

Instytucje finansowe podlegające jurysdykcji państw członkowskich nie prowadzą lub zaprzestają prowadzenia jakichkolwiek transakcji z:

a)	bankami mającymi siedzibę w KRLD, w tym banku centralnego KRLD;

b)	podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich oddziałami lub jednostkami zależnymi banków mających siedzibę w KRLD;

c)	niepodlegającymi jurysdykcji państw członkowskich oddziałami lub jednostkami zależnymi banków mających siedzibę w KRLD; lub

d)	podmiotami finansowymi niemającymi siedziby w KRLD ani niepodlegającymi jurysdykcji państw członkowskich, ale kontrolowanymi przez osoby lub podmioty mające siedzibę w KRLD,

chyba że takie transakcje wchodzą w zakres stosowania pkt 3 i wydano na nie zezwolenie zgodnie z pkt 4.

Można przeprowadzać następujące transakcje, z zastrzeżeniem wcześniejszego zezwolenia, o którym mowa w pkt 4:

a)	transakcje dotyczące żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b)	transakcje dotyczące osobistych przekazów pieniężnych;

c)	transakcje dotyczące wyłączeń przewidzianych w niniejszej decyzji;

d)	transakcje związane z konkretną umową handlową, które nie są zakazane na podstawie niniejszej decyzji;

e)	transakcje dotyczące misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim transakcje te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej;

f)	transakcje wymagane wyłącznie w celu wdrażania projektów finansowanych przez Unię lub jej państwa członkowskie na rzecz celów rozwojowych bezpośrednio realizujących potrzeby ludności cywilnej lub promowanie denuklearyzacji;

transakcje dotyczące płatności mających na celu zaspokojenie roszczeń wobec KRLD, osób lub podmiotów z KRLD, w poszczególnych przypadkach i z zastrzeżeniem powiadomienia na 10 dni przed udzieleniem zezwolenia, oraz transakcje podobnego rodzaju, które nie służą realizacji działań zakazanych na mocy niniejszej decyzji.

Przekazywanie środków finansowych do KRLD lub z KRLD w odniesieniu do transakcji, o których mowa w pkt 3, wymaga wcześniejszego zezwolenia do właściwego organu danego państwa członkowskiego, jeżeli przekracza 15 000 EUR. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie o udzielonym zezwoleniu.

5)	Nie wymaga się wcześniejszego zezwolenia, o którym mowa w pkt 4, w przypadku przekazywania środków finansowych lub transakcji niezbędnych do urzędowych celów misji dyplomatycznej lub konsularnej państwa członkowskiego w KRLD.

Wymaga się od instytucji finansowych, przy prowadzeniu działalności z bankami i instytucjami finansowymi określonymi w pkt 2, aby:

a)	stale zachowywały czujność w odniesieniu do ruchu na rachunkach, w tym za pomocą swoich programów należytej staranności wobec klientów i zgodnie ze swoimi zobowiązaniami odnoszącymi się do przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

b)	wymagały wpisywania w rubrykach blankietów zleceń płatniczych wszystkich informacji odnoszących się do zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji oraz aby odmawiały przeprowadzenia transakcji, gdy informacje te nie zostaną podane;

c)	zachowywały całą dokumentację dotyczącą transakcji przez okres pięciu lat i udostępniały ją na żądanie organów krajowych;

niezwłocznie zawiadamiały o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wyznaczony przez dane państwo członkowskie, jeżeli podejrzewają lub mają uzasadnione powody, by podejrzewać, że środki finansowe służą realizacji programów lub działań KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia. FIU lub ten inny właściwy organ uzyskuje w wymaganym czasie bezpośredni lub pośredni dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do odpowiedniego wypełniania tego zadania, w tym do analizy zgłoszeń podejrzanych transakcji.

Artykuł 14

1. Zakazane jest otwieranie nowych oddziałów, jednostek zależnych lub biur przedstawicielskich banków KRLD, w tym banku centralnego KRLD, jego oddziałów i jednostek zależnych oraz innych podmiotów finansowych, o których mowa w art. 13 pkt 2, na terytorium państw członkowskich.

2. Istniejące oddziały, jednostki zależne i biura przedstawicielskie należy zamknąć w ciągu 90 dni od przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016).

3. Jeżeli Komitet Sankcji nie wyrazi wcześniej zgody, zakazane jest, aby banki KRLD, w tym bank centralny KRLD, jego oddziały i jednostki zależne oraz inne podmioty finansowe, o których mowa w art. 13 pkt 2:

a)	zakładały nowe spółki joint venture z bankami podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich;

b)	obejmowały udziały własnościowe w bankach podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c)	nawiązywały lub utrzymywały stosunki korespondenckie z bankami podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich.

4. Istniejące spółki joint venture, udziały własnościowe i stosunki korespondenckie z bankami KRLD należy rozwiązać w ciągu 90 dni od przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016).

5. Zakazuje się instytucjom finansowym na terytorium państw członkowskich lub podlegających ich jurysdykcji otwierania biur przedstawicielskich, jednostek zależnych, oddziałów ani rachunków bankowych w KRLD.

6. Istniejące biura przedstawicielskie, jednostki zależne lub rachunki bankowe w KRLD należy zamknąć w ciągu 90 dni od przyjęcia rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016), jeżeli dane państwo jest w posiadaniu wiarygodnych informacji dających uzasadnione podstawy, by domniemywać, że takie usługi finansowe mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących pocisków jądrowych lub balistycznych lub innych działań zakazanych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

7. Ustęp 6 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji stwierdzi w poszczególnych przypadkach, że takie biura, jednostki zależne lub rachunki są wymagane w celu dostarczenia pomocy humanitarnej lub do działalności misji dyplomatycznych w KRLD zgodnie z Konwencjami wiedeńskimi o stosunkach dyplomatycznych i konsularnych lub działalności ONZ lub wyspecjalizowanych agencji ONZ, lub powiązanych organizacji, lub w jakichkolwiek innych celach zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

8. Istniejące biura przedstawicielskie, jednostki zależne lub rachunki bankowe w KRLD należy zamknąć, jeżeli dane państwo jest w posiadaniu wiarygodnych informacji dających uzasadnione podstawy, by domniemywać, że takie usługi finansowe mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących pocisków jądrowych lub balistycznych lub innych działań zakazanych na mocy niniejszej decyzji.

9. Państwo członkowskie może przyznać wyłączenia od ust. 8, jeżeli stwierdzi w poszczególnych przypadkach, że takie biura, jednostki zależne lub rachunki są wymagane w celu dostarczenia pomocy humanitarnej lub do działalności misji dyplomatycznych w KRLD zgodnie z Konwencjami wiedeńskimi o stosunkach dyplomatycznych i konsularnych, działalności ONZ lub wyspecjalizowanych agencji ONZ, lub powiązanych organizacji, lub w jakichkolwiek innych celach zgodnych z niniejszą decyzją. Właściwe państwo członkowskie informuje wcześniej inne państwa członkowskie o swym zamiarze przyznania wyłączenia.

Artykuł 15

Zakazane są – dokonywane bezpośrednio lub pośrednio – sprzedaż lub kupno obligacji państwowych KRLD lub gwarantowanych przez państwo, wydanych po 18 lutego 2013 r., pośrednictwo w handlu nimi lub pomoc w ich wydawaniu, na rzecz rządu KRLD lub od rządu KRLD, jej organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, banku centralnego KRLD, banków mających siedzibę w KRLD, lub podlegających albo niepodlegających jurysdykcji państw członkowskich oddziałów i jednostek zależnych banków mających siedzibę w KRLD, lub podmiotów finansowych, które nie mają siedziby w KRLD ani nie podlegają jurysdykcji państw członkowskich, ale są kontrolowane przez osoby i podmioty mające siedzibę w KRLD, a także wszelkie osoby i podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmioty będące ich własnością lub przez nie kontrolowane.

ROZDZIAŁ V

SEKTOR TRANSPORTOWY

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu ze swoimi organami krajowymi i zgodnie ze swoimi przepisami krajowym oraz prawem międzynarodowym, w tym Konwencjami wiedeńskimi o stosunkach dyplomatycznych i konsularnych – dokonują kontroli wszelkich ładunków wysyłanych do KRLD i przysyłanych z KRLD na ich terytorium lub przemieszczanych tranzytem przez ich terytorium, w tym w ich portach lotniczych i morskich oraz wolnych obszarach celnych, lub ładunków, w odniesieniu do których jako pośrednicy lub organizatorzy występowali: KRLD lub obywatele KRLD lub osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, lub podmioty będące własnością lub przez nie kontrolowane, lub osoby lub podmioty wymienione w załączniku I, lub ładunków transportowanych na statkach pływających pod banderą KRLD lub statkach powietrznych KRLD, w celu zapewnienia, by żadne produkty nie były przekazywane z naruszeniem rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

2. Państwa członkowskie – w porozumieniu ze swoimi organami krajowymi i zgodnie ze swoimi przepisami krajowym oraz prawem międzynarodowym, w tym Konwencjami wiedeńskimi o stosunkach dyplomatycznych i konsularnych – dokonują kontroli wszelkich ładunków wysyłanych do KRLD i przysyłanych z KRLD na ich terytorium lub przemieszczanych tranzytem przez ich terytorium lub ładunków, w odniesieniu do których jako pośrednicy lub organizatorzy występowali: KRLD lub obywatele KRLD lub osoby lub podmioty działające w ich imieniu, w tym w portach lotniczych i morskich, jeżeli te państwa członkowskie są w posiadaniu informacji dających uzasadnione podstawy, by domniemywać, że dany ładunek zawiera produkty, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszej decyzji.

3. Za zgodą państwa bandery państwa członkowskie dokonują kontroli statków na pełnym morzu, o ile posiadają informacje dające uzasadnione podstawy, by domniemywać, że ładunek takich statków zawiera produkty, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszej decyzji.

4. Państwa członkowskie zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi współpracują przy dokonywaniu kontroli dokonywanych na mocy ust. 1–3.

5. Statki powietrzne i statki transportujące ładunki wysyłane do KRLD i przysyłane z KRLD podlegają wymogowi dodatkowej informacji poprzedzającej przyjazd lub wyjazd w przypadku wszystkich towarów wwożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

6. W przypadku dokonywania kontroli, o których mowa w ust. 1–3, państwa członkowskie dokonują zajęcia i zniszczenia produktów, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszej decyzji zgodnie z pkt 14 rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009) i pkt 8 rezolucji RB ONZ nr 2087 (2013).

7. Państwa członkowskie odmawiają prawa wejścia do swoich portów wszelkim statkom, które odmówiły poddania się kontroli po zatwierdzeniu takiej kontroli przez państwo bandery danego statku, lub w przypadku gdy statek pod banderą KRLD odmówił poddania się kontroli na mocy pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1874 (2009).

8. Ustęp 7 nie ma zastosowania w przypadku, gdy wejście do portu jest konieczne do celów kontroli lub w sytuacji nagłej lub w przypadku powrotu takiego statku do portu macierzystego.

Artykuł 17

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu ze swoimi organami i zgodnie ze swoimi przepisami krajowym oraz prawem międzynarodowym, w szczególności ze stosownymi umowami w sprawie międzynarodowego lotnictwa cywilnego – odmawiają prawa startu ze swojego terytorium, lądowania na nim i przelotu nad nim wszelkim statkom powietrznym eksploatowanym przez przewoźników z KRLD lub pochodzącym z KRLD.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku lądowania awaryjnego lub pod warunkiem dokonania lądowania w celu przejścia kontroli.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy dane państwo członkowskie stwierdzi wcześniej, że takie lądowanie lub przelot są konieczne w celach humanitarnych lub wszelkich innych celach zgodnych z celami niniejszej decyzji.

Artykuł 18

1. Państwa członkowskie zakazują prawa wejścia do swoich portów wszelkim statkom, które są własnością KRLD, są eksploatowane przez to państwo lub którym KRLD zapewnia załogę.

2. Państwa członkowskie zakazują wejścia do swoich portów wszelkim statkom, jeżeli są w posiadaniu informacji dających uzasadnione podstawy, by domniemywać, że dany statek jest własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób lub podmiotów wymienionych w załączniku I, II lub III lub zawiera ładunek, którego dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub na mocy niniejszej decyzji.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w sytuacji nagłej lub w przypadku powrotu danego statku do portu macierzystego, gdy wejście do portu jest konieczne do celów kontroli, lub jeżeli dane państwo członkowskie stwierdzi wcześniej, że takie wejście do portu jest konieczne w celach humanitarnych lub wszelkich innych celach zgodnych z celami niniejszej decyzji.

4. Ustęp 2 nie ma zastosowania w sytuacji nagłej lub w przypadku powrotu danego statku do portu macierzystego, gdy wejście do portu jest konieczne do celów kontroli, lub jeżeli Komitet Sankcji stwierdzi wcześniej, że takie wejście do portu jest konieczne w celach humanitarnych lub wszelkich innych celach zgodnych z celami rezolucji RB ONZ 2270 (2016), lub jeżeli dane państwo członkowskie stwierdzi wcześniej, że takie wejście do portu jest konieczne w celach humanitarnych lub wszelkich innych celach zgodnych z celami niniejszej decyzji. Właściwe państwo członkowskiej informuje inne państwa członkowskie o wydaniu zezwolenia na wejście.

Artykuł 19

Zakazane jest świadczenie na rzecz statków KRLD usług bunkrowania lub zaopatrzenia statków lub innego rodzaju usług dla statków, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, o ile posiadają oni informacje dające uzasadnione podstawy, by domniemywać, że dane statki przewożą towary, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszej decyzji, chyba że świadczenie tych usług jest niezbędne do celów humanitarnych lub do momentu dokonania kontroli ładunku, a w razie potrzeby jego zajęcia i zniszczenia, zgodnie z art. 16 ust. 1, 2, 3 i 6.

Artykuł 20

1. Zakazane są leasing lub czarter statków powietrznych lub statków pływających pod banderą państwa członkowskiego lub świadczenie usług załogowych na rzecz KRLD, wszelkich osób lub podmiotów wymienionych w załączniku I, II lub III, wszelkich innych podmiotów KRLD, wszelkich innych osób lub podmiotów, co do których państwo członkowskie stwierdziło, że pomagały w uniknięciu sankcji lub naruszeniu postanowień rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji, wszelkich osób lub podmiotów działających w imieniu lub pod kierunkiem wyżej wymienionych osób lub podmiotów oraz na rzecz wszelkich podmiotów będących własnością wyżej wymienionych osób lub podmiotów lub przez nie kontrolowanych.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do leasingu, czarteru ani świadczenia usług załogowych, pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomiło wcześniej w poszczególnych przypadkach Komitet Sankcji oraz przekazało mu informacje wskazujące na to, że takie działania służą wyłącznie zapewnieniu środków utrzymania i że działania te nie zostaną wykorzystane przez osoby lub podmioty z KRLD do generowania dochodów, a także przekazało informacje dotyczące środków zastosowanych w celu uniemożliwienia, by takie działania przyczyniały się do naruszenia postanowień rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

3. Państwo członkowskie może przyznać wyłączenie od ust. 1, jeżeli stwierdzi w poszczególnych przypadkach, że takie działania służą wyłącznie zapewnieniu środków utrzymania i że działania te nie zostaną wykorzystane przez osoby lub podmioty z KRLD do generowania dochodów, a także pod warunkiem, iż państwo członkowskie posiada informacje o środkach zastosowanych w celu uniemożliwienia, by takie działania przyczyniały się do naruszenia postanowień niniejszej decyzji. Właściwe państwo członkowskie informuje wcześniej inne państwa członkowskie o swoim zamiarze przyznania wyłączenia.

Artykuł 21

Państwa członkowskie wyrejestrowują każdy statek, który jest własnością KRLD, jest eksploatowany przez to państwo lub któremu KRLD zapewnia załogę, oraz nie rejestrują żadnego statku, który został wyrejestrowany przez inne państwo zgodnie z pkt 19 rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016).

Artykuł 22

1. Zakazane są: rejestrowanie statków w KRLD, uzyskiwanie zezwolenia na wykorzystywanie przez dany statek bandery KRLD lub posiadanie, leasingowanie, obsługa lub świadczenie wszelkich usług w zakresie klasyfikacji, certyfikacji statków lub powiązanych usług, lub ubezpieczanie jakichkolwiek statków pływających pod banderą KRLD.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do działań zgłoszonych wcześniej, w poszczególnych przypadkach, Komitetowi Sankcji, pod warunkiem że dane państwo członkowskie przekazało Komitetowi Sankcji szczegółowe informacje na temat tych działań, w tym nazwiska osób i nazwy podmiotów uczestniczących w nich, informacje wskazujące na to, że takie działania służą wyłącznie zapewnieniu środków utrzymania i że działanie te nie zostaną wykorzystane przez osoby lub podmioty z KRLD do generowania dochodów, a także przekazało informacje dotyczące środków zastosowanych w celu uniemożliwienia, by takie działania przyczyniały się do naruszenia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016).

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE PRAWA WJAZDU I POBYTU

Artykuł 23

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez nie:

osób umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji lub przez Radę Bezpieczeństwa ONZ jako odpowiedzialne za politykę KRLD – także przez jej wspieranie lub promowanie – w odniesieniu do programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia, a także członków rodzin tych osób, lub osób działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, wymienionych w załączniku I

osób nieobjętych załącznikiem I, wymienionych w załączniku II:

(i)	odpowiedzialnych – w tym poprzez wspieranie lub promowanie – za programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub osób działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem;

(ii)

świadczących usługi finansowe lub przekazujących na terytorium państw członkowskich, poprzez to terytorium lub z tego terytorium, lub z udziałem obywateli państw członkowskich lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, lub osób lub instytucji finansowych działających na ich terytorium, wszelkie aktywa lub zasoby finansowe lub inne, które mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia;

(iii)

zaangażowanych – w tym poprzez świadczenie usług finansowych – w dostarczanie do KRLD lub z KRLD uzbrojenia i wszelkiego związanego z nim sprzętu lub dostarczanie do KRLD produktów, materiałów, wyposażenia, towarów i technologii, które mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia;

osób nieobjętych załącznikiem I ani załącznikiem II działających w imieniu lub pod kierunkiem osoby lub podmiotu wymienionych w załączniku I lub załączniku II lub osób pomagających w uniknięciu sankcji lub naruszających postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji, wymienionych w załączniku III do niniejszej decyzji.

2. Ustęp 1 lit. a) nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji stwierdzi w poszczególnych przypadkach, że taka podróż jest uzasadniona potrzebą humanitarną, w tym obowiązkami religijnymi, lub jeżeli Komitet Sankcji dojdzie do wniosku, że wyłączenie przybliży w inny sposób realizację celów określonych w rezolucjach RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

3. Ustęp 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy jego obywatelom wjazdu na jego terytorium.

4. Ustęp 1 pozostaje bez wpływu na zobowiązania państwa członkowskiego wynikające z prawa międzynarodowego, w przypadkach gdy:

a)	jest ono państwem, w którym siedzibę ma międzynarodowa organizacja międzyrządowa;

b)	jest ono państwem, w którym ma miejsce międzynarodowa konferencja zwołana przez ONZ lub odbywająca się pod jej auspicjami;

c)	zastosowanie ma umowa wielostronna przyznająca przywileje i immunitety;

d)	zastosowanie ma traktat pojednawczy z 1929 r. (traktat laterański) zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

5. Uznaje się również, że ust. 4 ma zastosowanie w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem, w którym siedzibę ma Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

6. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie wyłączenia na mocy ust. 4 lub 5.

7. Państwa członkowskie mogą przyznać wyłączenia od środków nałożonych na podstawie ust. 1 lit. b) w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych i w posiedzeniach popieranych lub organizowanych przez Unię lub organizowanych przez państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, jeżeli podczas tych posiedzeń prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w KRLD.

8. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia, o których mowa w ust. 7, powiadamia o tym Radę na piśmie. Wyłączenie uznaje się za przyznane, jeżeli żaden członek Rady nie wniesie pisemnego sprzeciwu w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania informacji o proponowanym odstępstwie. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

9. Ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania w przypadku tranzytu przedstawicieli rządu KRLD do siedziby głównej ONZ w celach związanych z działalnością tej organizacji.

10. W przypadku gdy zgodnie z ust. 4, 5, 7 i 9 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom wymienionym w załączniku I, II lub III, zezwolenie ograniczone jest do celu, w którym zostało udzielone i do osób, których dotyczy.

11. Państwa członkowskie zachowują czujność i powściągliwość w odniesieniu do wjazdu na ich terytorium lub przejazdu przez nie osób działających w imieniu lub pod kierunkiem osób lub podmiotów umieszczonych w wykazie i wymienionych w załączniku I.

Artykuł 24

1. Państwa członkowskie wydalają ze swojego terytorium obywateli KRLD, w odniesieniu do których stwierdzą, że działają oni w imieniu lub pod kierunkiem osoby lub podmiotu wymienionych w załączniku I lub załączniku II lub w odniesieniu do których stwierdzą, że pomagają oni w uniknięciu sankcji lub naruszają postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji; celem takiego wydalenia jest repatriacja odnośnych osób do KRLD zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa krajowego i międzynarodowego.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeżeli obecność danej osoby jest niezbędna w związku z postępowaniem sądowym lub wyłącznie ze względów medycznych, względów bezpieczeństwa lub innych względów humanitarnych.

Artykuł 25

1. Państwa członkowskie wydalają ze swojego terytorium dyplomatów KRLD, przedstawicieli rządu KRLD lub innych obywateli KRLD działających z upoważnienia rządu, w odniesieniu do których stwierdzą, że działają oni w imieniu lub pod kierunkiem osoby lub podmiotu wymienionych w załączniku I, II lub III, lub osoby lub podmiotu pomagających w uniknięciu sankcji lub naruszających postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016); celem takiego wydalenia jest repatriacja odnośnych osób do KRLD zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa krajowego i międzynarodowego.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku tranzytu przedstawicieli rządu KRLD do siedziby głównej ONZ lub innych obiektów ONZ w celach związanych z działalnością tej organizacji.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeżeli obecność danej osoby jest niezbędna w związku z postępowaniem sądowym lub wyłącznie z powodów medycznych, względów bezpieczeństwa lub innych względów humanitarnych, lub gdy Komitet Sankcji stwierdził w poszczególnych przypadkach, że wydalenie danej osoby byłoby sprzeczne z celami rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016), lub gdy dane państwo członkowskie stwierdziło w poszczególnych przypadkach, że wydalenie danej osoby byłoby sprzeczne z celami niniejszej decyzji. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie o decyzji o niewydaleniu osoby, o której mowa w ust. 1.

Artykuł 26

1. Państwa członkowskie wydalają ze swoich terytoriów każdego obywatela państwa trzeciego, w odniesieniu do którego stwierdzą, że działa on w imieniu lub pod kierunkiem osoby lub podmiotu wymienionych w załączniku I lub pomaga w uniknięciu sankcji lub narusza postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji; celem takiego wydalenia jest repatriacja odnośnej osoby do państwa, którego jest obywatelem, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa krajowego i międzynarodowego.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy obecność danej osoby jest niezbędna związku z postępowaniem sądowym lub wyłącznie ze względów medycznych, względów bezpieczeństwa lub innych względów humanitarnych, lub gdy Komitet Sankcji stwierdził w poszczególnych przypadkach, że wydalenie danej osoby byłoby sprzeczne z celami rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016), lub gdy dane państwo członkowskie stwierdziło w poszczególnych przypadkach, że wydalenie danej osoby byłoby sprzeczne z celami niniejszej decyzji. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie o decyzji o niewydaleniu osoby, o której mowa w ust. 1.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku tranzytu przedstawicieli rządu KRLD do siedziby głównej ONZ lub innych obiektów ONZ w celach związanych z działalnością tej organizacji.

ROZDZIAŁ VII

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 27

1. Wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub będące pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – następujących osób i podmiotów zostają zamrożone:

osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa ONZ ze względu na ich zaangażowanie w programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub wspieranie przez nie takich programów – w tym przez stosowanie niedozwolonych środków – lub osób lub podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem lub podmiotów będących ich własnością lub przez nie kontrolowanych – w tym przez stosowanie niedozwolonych środków – które wymienione są w załączniku I;

osób i podmiotów nieobjętych załącznikiem I, wymienionych w załączniku II:

(i)

odpowiedzialnych – w tym poprzez wspieranie lub promowanie – za programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia lub osób działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem lub podmiotów będących ich własnością lub przez nie kontrolowanych, w tym przez stosowanie niedozwolonych środków;

(ii)

świadczących usługi finansowe lub przekazujących na terytorium państw członkowskich, przez to terytorium lub z tego terytorium, lub z udziałem obywateli państw członkowskich lub podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, lub osób lub instytucji finansowych działających na ich terytorium, wszelkie aktywa lub zasoby finansowe lub inne, które mogłyby posłużyć do realizacji programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia, lub osób lub podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem lub podmiotów będących ich własnością lub przez nie kontrolowanych;

(iii)

osób i podmiotów nieobjętych załącznikiem I ani załącznikiem II, działających w imieniu lub pod kierunkiem osoby lub podmiotu wymienionych w załączniku I lub załączniku II lub osób pomagających w uniknięciu sankcji lub naruszających postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub niniejszej decyzji, wymienionych w załączniku III do niniejszej decyzji;

podmiotów należących do rządu KRLD lub Partii Pracy Korei lub osób lub podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmiotów będących ich własnością lub przez nie kontrolowanych, jeśli państwo członkowskie stwierdzi, że są one związane z programami KRLD dotyczącymi rakietowych pocisków balistycznych lub broni jądrowej lub innymi działaniami zakazanymi na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016).

2. Nie udostępnia się żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych, bezpośrednio ani pośrednio, osobom i podmiotom, o których mowa w ust. 1, ani na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Można zastosować wyłączenia w odniesieniu do środków finansowych i zasobów gospodarczych, które są:

a)	konieczne do zaspokojenia podstawowych potrzeb, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, leków i leczenia, podatków, składek ubezpieczeniowych i opłat na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów lub na zwrot wydatków związanych z usługami prawniczymi; lub

c)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi, zgodnie z prawem krajowym, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymaniem zamrożonych środków finansowych i zasobów gospodarczych,

po tym, jak w stosownych przypadkach zainteresowane państwo członkowskie powiadomi Komitet Sankcji o zamiarze udzielenia zezwolenia na dostęp do takich środków finansowych i zasobów gospodarczych, a Komitet Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia nie wyda decyzji odmownej.

4. Można również zastosować wyłączenia w odniesieniu do środków finansowych i zasobów gospodarczych, które są:

a)	niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków. W stosownym przypadku zainteresowane państwo członkowskie najpierw powinno powiadomić i uzyskać zgodę Komitetu Sankcji; lub

przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego, w którym to przypadku środki finansowe i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania orzeczenia, pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub orzeczenie zostało wydane przed dniem, w którym dana osoba lub dany podmiot, o których mowa w ust. 1, zostały umieszczone w wykazie przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub Radę, i zastaw ten nie został ustanowiony ani orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1. W stosownym przypadku zainteresowane państwo członkowskie powiadamia uprzednio Komitet Sankcji.

5. Ustęp 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

a)	odsetek od kwot na tych rachunkach lub innych należnych dochodów; lub

b)	płatności, należnych z tytułu umów lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą, w której rachunki te stały się przedmiotem stosowania środków ograniczających.,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne należne dochody i płatności nadal podlegają przepisom ust. 1.

6. Ustęp 1 nie uniemożliwia osobie lub podmiotowi, które umieszczono w wykazie i wymieniono w załączniku II, dokonania płatności należnej zgodnie z umową zawartą przed umieszczeniem ich w wykazie, pod warunkiem ustalenia przez odpowiednie państwo członkowskie, że:

a)	dana umowa nie ma związku z żadnymi zakazanymi produktami, materiałami, wyposażeniem, towarami, technologiami, pomocą, szkoleniami, pomocą finansową, inwestycjami, pośrednictwem ani usługami, o których mowa w art. 1;

b)	płatność nie jest bezpośrednio ani pośrednio dokonywana na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1;

oraz po powiadomieniu przez właściwe państwo członkowskie – 10 dni roboczych przed udzieleniem takiego zezwolenia – o zamiarze dokonania lub otrzymania takich płatności lub udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na odmrożenie środków finansowych lub zasobów gospodarczych do tego celu.

7. W przypadku przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC):

właściwe państwo członkowskie może udzielić zezwolenia na otrzymanie przez osoby i podmioty z Unii płatności od KNIC, pod warunkiem że:

(i)

płatność jest należna:

a)	zgodnie z postanowieniami umowy o świadczenie usług ubezpieczeniowych przez KNIC, które są niezbędne do prowadzenia przez osobę lub podmiot z Unii działalności w KRLD, lub

b)	zgodnie z postanowieniami umowy o świadczenie usług ubezpieczeniowych przez KNIC w związku ze szkodą wyrządzoną na terytorium Unii przez jedną ze stron takiej umowy;

(ii)	płatność nie jest bezpośrednio ani pośrednio dokonywana na rzecz osoby ani podmiotu, o których mowa w ust. 1; oraz

(iii)

płatność nie dotyczy bezpośrednio ani pośrednio działań zabronionych na mocy niniejszej decyzji;

właściwe państwo członkowskie może udzielić zezwolenia na dokonanie przez osoby i podmioty z Unii płatności na rzecz KNIC wyłącznie w celu uzyskania usług ubezpieczeniowych niezbędnych w przypadku działalności takich osób lub podmiotów w KRLD, pod warunkiem że dany rodzaj działalności nie jest zakazany na mocy niniejszej decyzji;

c)	zezwolenie takie nie jest wymagane w przypadku płatności dokonywanych przez KNIC lub na jego rzecz, które są niezbędne do urzędowych celów misji dyplomatycznych lub konsularnych państwa członkowskiego w KRLD;

ust. 1 nie uniemożliwia KNIC dokonania płatności należnej z tytułu umowy zawartej przed umieszczeniem KNIC w wykazie, pod warunkiem że właściwe państwo członkowskie stwierdziło, że:

(i)	umowa nie ma związku z żadnymi zakazanymi produktami, materiałami, wyposażeniem, towarami, technologiami, pomocą, szkoleniami, pomocą finansową, inwestycjami, pośrednictwem ani usługami, o których mowa w niniejszej decyzji;

(ii)	płatność nie jest bezpośrednio ani pośrednio dokonywana na rzecz osoby ani podmiotu, o których mowa w ust. 1.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

Artykuł 28

Artykuł 27 ust. 1 lit. d) nie ma zastosowania w odniesieniu do środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, które są wymagane do prowadzenia działalności misji KRLD przy ONZ i jej wyspecjalizowanych agencji oraz powiązanych organizacji lub innych misji dyplomatycznych i konsularnych KRLD, ani do żadnych środków finansowych, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, co do których Komitet Sankcji stwierdzi wcześniej w poszczególnych przypadkach, że są wymagane do dostarczania pomocy humanitarnej, przeprowadzania denuklearyzacji lub wszelkich innych celów zgodnych z założeniami rezolucji RB ONZ nr 2270 (2016).

Artykuł 29

1. Należy zamknąć biura przedstawicielskie podmiotów wymienionych w załączniku I.

2. Zakazany jest bezpośredni lub pośredni udział w spółkach joint venture lub wszelkich innych porozumieniach handlowych przez podmioty wymienione w załączniku I, a także przez osoby lub podmioty działające na ich rzecz lub w ich imieniu.

ROZDZIAŁ VIII

INNE ŚRODKI OGRANICZAJĄCE

Artykuł 30

Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zachowania czujności i uniemożliwiania specjalistycznego kształcenia lub szkolenia obywateli KRLD – na swoich terytoriach lub przez swoich obywateli – w dziedzinach, które mogą przyczyniać się do działań jądrowych KRLD niosących ryzyko proliferacji oraz rozwijania systemów przenoszenia broni jądrowej, w tym nauczania lub szkolenia w zakresie zaawansowanej fizyki, zaawansowanych symulacji komputerowych i powiązanych dziedzin informatyki, nawigacji geoprzestrzennej, inżynierii jądrowej, inżynierii kosmicznej, inżynierii lotniczej oraz w powiązanych dyscyplinach.

Artykuł 31

Państwa członkowskie, zgodnie z prawem międzynarodowym, zachowują wzmożoną czujność wobec personelu dyplomatycznego KRLD, aby uniemożliwić takim osobom wspieranie realizacji programów KRLD dotyczących rakietowych pocisków balistycznych lub broni jądrowej lub innych działań zabronionych na mocy rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) i 2270 (2016) lub niniejszej decyzji lub unikanie środków nałożonych na mocy tych rezolucji RB ONZ lub niniejszej decyzji.

ROZDZIAŁ IX

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 32

Nie przysługują żadne roszczenia, w związku z umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, całkowicie lub częściowo, z powodu środków ustanowionych na podstawie rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), w tym środków przyjętych przez Unię lub jedno z jej państw członkowskich zgodnie lub w związku z realizacją odnośnych decyzji Rady Bezpieczeństwa ONZ lub środków objętych niniejszą decyzją, w tym roszczenia o rekompensatę lub z tytułu gwarancji, zwłaszcza roszczenia o odroczenie zapłaty zobowiązania, gwarancji lub rekompensaty, zwłaszcza gwarancji finansowej lub rekompensaty finansowej, bez względu na formę, jeżeli roszczenia takie są wnoszone przez

a)	osoby lub podmioty umieszczone w wykazach i wymienione w załącznikach I, II lub III,

b)	inną osobę lub podmiot w KRLD, w tym rząd KRLD, północnokoreańskie organy publiczne, korporacje i agencje; lub

c)	osobę lub podmiot działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób lub podmiotów, o których mowa w lit. a) lub b).

Artykuł 33

1. Rada przyjmuje zmiany do załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państw członkowskich lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, przygotowuje wykazy w załącznikach II lub III oraz przyjmuje zmiany do nich.

Artykuł 34

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji umieszczają jakąś osobę lub podmiot w wykazie, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I.

2. Jeżeli Rada podejmie decyzję o zastosowaniu wobec danej osoby lub danego podmiotu środków, o których mowa w art. 23 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 27 ust. 1 lit. b), odpowiednio zmienia załącznik II lub III.

3. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie lub podmiotowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – lub publikując ogłoszenie; w ten sposób umożliwia takiej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i w stosowny sposób informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 35

1. Załączniki I, II i III zawierają uzasadnienie umieszczenia danych osób i podmiotów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika I.

2. Załączniki I, II i III zawierają również informacje – o ile są one dostępne –niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika I. Jeżeli chodzi o osoby, informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji oraz miejsce prowadzenia działalności. Załącznik I zawiera także datę umieszczenia danej osoby lub danego podmiotu w wykazie przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 36

1. Niniejsza decyzja jest poddawana przeglądowi i w razie potrzeby zmieniana, w szczególności w odniesieniu do kategorii osób, podmiotów lub produktów lub dodatkowych osób, podmiotów lub produktów, które mają zostać objęte środkami ograniczającymi, lub zgodnie z odpowiednimi rezolucjami RB ONZ.

2. Środki, o których mowa w art. 23 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 27 ust. 1 lit. b) i c), poddawane są przeglądom regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy. Przestają one obowiązywać w odniesieniu do danych osób i podmiotów, jeżeli Rada stwierdzi zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 33 ust. 2, że warunki ich stosowania nie są już spełniane.

Artykuł 37

Uchyla się decyzję 2013/183/WPZiB.

Artykuł 38

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2016 r.

W imieniu Rady

A.G. KOENDERS

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2010/800/WPZiB z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej i uchylenia wspólnego stanowiska 2006/795/WPZiB (Dz.U. L 341 z 23.12.2010, s. 32).

(2) Decyzja Rady 2013/183/WPZiB z dnia 22 kwietnia 2013 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej i uchylająca decyzję 2010/800/WPZiB (Dz.U. L 111 z 23.4.2013, s. 52).

(3) Decyzja Rady (WPZiB) 2016/476 z dnia 31 marca 2016 r. zmieniająca decyzję Rady 2013/183/WPZiB dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.U. L 85 z 1.4.2016, s. 38).

(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 z dnia 27 marca 2007 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 1).

(5) Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz osób, o których mowa w art. 23 ust. 1 lit. a), oraz osób i podmiotów, o których mowa w art. 27 ust. 1 lit. a)

A. Osoby

	Imię i nazwisko	Pseudonim	Data urodzenia	Data umieszczenia w wykazie ONZ	Uzasadnienie
1.	Yun Ho-jin	Yun Ho-chin	13.10.1944	16.7.2009	Dyrektor Namchongang Trading Corporation; nadzoruje przywóz produktów wykorzystywanych w programie wzbogacania uranu.
2.	Re Je-Son	nazwisko w jęz. koreańskim: ; nazwisko w jęz. chińskim: alias Ri Che Son	1938 r.	16.7.2009	Minister ds. przemysłu jądrowego od kwietnia 2014 r. Były dyrektor General Bureau of Atomic Energy, GBAE (Generalnego Urzędu Energii Atomowej) – głównej agencji prowadzącej północnokoreański program jądrowy; pośredniczył w działaniach związanych z energią jądrową, w tym w zarządzaniu – w ramach GBAE – ośrodkiem jądrowym Yongbyon Nuclear Research Centre oraz Namchongang Trading Corporation.
3.	Hwang Sok-hwa			16.7.2009	Dyrektor General Bureau of Atomic Energy, GBAE (Generalnego Urzędu Energii Atomowej); bierze udział w programie jądrowym Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej; jako szef biura doradztwa naukowego w GBAE był członkiem komisji naukowej w Joint Institute for Nuclear Research.
4.	Ri Hong-sop		1940 r.	16.7.2009	Były dyrektor ośrodka badań jądrowych Yongbyon Nuclear Research Centre; nadzorował trzy główne obiekty wspomagające produkcję plutonu nadającego się do wykorzystania w broni: obiekt produkujący paliwo, reaktor jądrowy oraz zakład przerobu paliwa.
5.	Han Yu-ro			16.7.2009	Dyrektor Korea Ryongaksan General Trading Corporation; brał udział w programie rakietowych pocisków balistycznych Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.
6.	Paek Chang-Ho	Pak Chang-Ho; Paek Ch'ang-Ho	paszport: 381420754 data wydania paszportu: 7.12.2011 r.; data ważności paszportu: 7.12.2016 r. data ur.: 18.6.1964; miejsce ur.: Kaesong, KRLD	22.1.2013	Urzędnik wyższego szczebla i kierownik ośrodka kontroli satelitarnej Korean Committee for Space Technology (Koreańskiego Komitetu Technologii Kosmicznych).
7.	Chang Myong- Chin	Jang Myong-Jin	19.2.1968 lub 1965 r. lub 1966 r.	22.1.2013	Główny zarządca stacji wystrzeliwania satelitów Sohae i kierownik centrum wystrzeliwania, z którego wystrzelono satelity 13 kwietnia i 12 grudnia 2012 r.
8.	Ra Ky'ong-Su;	Ra Kyung-Su Chang, Myong Ho	4.6.1954; paszport: 645120196	22.1.2013	Ra Ky'ong-Su jest urzędnikiem Tanchon Commercial Bank (TCB). Pełniąc tę funkcję, pośredniczył w transakcjach na rzecz TCB. Tanchon umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsza północnokoreańska instytucja finansowa odpowiedzialna za sprzedaż broni konwencjonalnej, rakietowych pocisków balistycznych oraz towarów związanych ze składaniem i produkcją takiej broni.
9.	Kim Kwang-il		1.9.1969; paszport: PS381420397	22.1.2013	Kim Kwang-il jest urzędnikiem Tanchon Commercial Bank (TCB). Pełniąc tę funkcję, pośredniczył w transakcjach na rzecz TCB i Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID). Tanchon umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsza północnokoreańska instytucja finansowa odpowiedzialna za sprzedaż broni konwencjonalnej, rakietowych pocisków balistycznych oraz towarów związanych ze składaniem i produkcją takiej broni. KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną.
10.	Yo'n Cho'ng Nam			7.3.2013	Główny przedstawiciel Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID). KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną.
11.	Ko Ch'o'l-Chae			7.3.2013	Zastępca głównego przedstawiciela Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID). KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną.
12.	Mun Cho'ng-Ch'o'l			7.3.2013	Mun Cho'ng-Ch'o'l jest urzędnikiem Tanchon Commercial Bank (TCB). Pełniąc tę funkcję, pośredniczył w transakcjach na rzecz TCB. Tanchon umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsza północnokoreańska instytucja finansowa zajmująca się sprzedażą broni konwencjonalnej, rakietowych pocisków balistycznych oraz towarów związanych ze składaniem i produkcją takiej broni.
13.	Choe Chun-Sik	Choe Chun Sik; Ch'oe Ch'un Sik	data ur.: 12.10.1954 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Choe Chun-Sik był dyrektorem Second Academy of Natural Sciences, SANS (Drugiej Akademii Nauk Przyrodniczych) i szefem północnokoreańskiego programu rakiet dalekiego zasięgu.
14.	Choe Song Il		paszport: 472320665 data ważności: 26.9.2017 r.; paszport: 563120356 obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Przedstawiciel Tanchon Commercial Bank w Wietnamie.
15.	Hyon Kwang II	Hyon Gwang Il	data ur.: 27.5.1961 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Hyon Kwang II jest dyrektorem departamentu ds. rozwoju nauki w National Aerospace Development Administration (krajowym urzędzie ds. rozwoju przemysłu lotniczego i kosmonautycznego).
16.	Jang Bom Su	Jang Pom Su	data ur.: 15.4.1957 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Przedstawiciel Tanchon Commercial Bank w Syrii.
17.	Jang Yong Son		data ur.: 20.2.1957 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Przedstawiciel Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID) w Iranie.
18.	Jon Myong Guk	Cho 'n Myo 'ng-kuk	paszport: 4721202031; data ważności paszportu: 21.2.2017 r.; obywatelstwo: KRLD; data ur.: 18.10.1976 r.	2.3.2016	Przedstawiciel Tanchon Commercial Bank w Syrii.
19.	Kang Mun Kil	Jiang Wen-ji	paszport: PS472330208; data ważności paszportu: 4.7.2017 r.; obywatelstwo: KRLD;	2.3.2016	Kang Mun Kil prowadził działalność związaną z zamówieniami w dziedzinie jądrowej jako przedstawiciel Namchongang, znanego również jako Namhung.
20.	Kang Ryong		data ur.: 21.8.1969 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Przedstawiciel Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID) w Syrii.
21.	Kim Jung Jong	Kim Chung Chong	paszport: 199421147; data ważności paszportu: 29.12.2014 r.; paszport: 381110042; data ważności paszportu: 25.1.2016 r.; paszport: 563210184; data ważności paszportu: 18.6.2018 r.; data ur.: 7.11.1966 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Przedstawiciel Tanchon Commercial Bank w Wietnamie.
22.	Kim Kyu		data ur.: 30.7.1968 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Urzędnik odpowiedzialny za sprawy zewnętrzne Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID).
23.	Kim Tong My'ong	Kim Chin-So'k; Kim Tong-Myong; Kim Jin-Sok; Kim, Hyok-Chol	data ur.: 1964 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Kim Tong My'ong jest prezesem Tanchon Commercial Bank i zajmował w tym banku różne stanowiska przynajmniej od roku 2002. Brał również udział w zarządzaniu działalnością Amroggang.
24.	Kim Yong Chol		data ur.: 18.2.1962 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Przedstawiciel KOMID w Iranie.
25.	Ko Tae Hun	Kim Myong Gi	paszport: 563120630; data ważności paszportu: 20.3.2018 r.; data ur.: 25.5.1972 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Przedstawiciel Tanchon Commercial Bank.
26.	Ri Man Gon		data ur.: 29.10.1945 r.; paszport nr: P0381230469; data ważności paszportu: 6.4.2016 r.; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Ri Man Gon jest ministrem Munitions Industry Department (Departament Przemysłu Zbrojeniowego).
27.	Ryu Jin		data ur.: 7.8.1965 r.; paszport nr: 563410081; obywatelstwo: KRLD	2.3.2016	Przedstawiciel KOMID w Syrii.
28.	Yu Chol U		obywatelstwo: KRLD		Yu Chol U jest dyrektorem National Aerospace Development Administration (krajowego urzędu ds. rozwoju przemysłu lotniczego i kosmonautycznego).

B. Podmioty

Nazwa

Inne nazwy

Miejsce

Data umieszczenia w wykazie ONZ

Inne informacje

Korea Mining Development Trading Corporation

alias CHANGGWANG SINYONG CORPORATION; alias EXTERNAL TECHNOLOGY GENERAL CORPORATION; alias DPRKN MINING DEVELOPMENT TRADING COOPERATION; alias „KOMID”

Central District, Pyongyang, DPRK

24.4.2009

Najważniejsze przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną.

Korea Ryonbong General Corporation

alias KOREA YONBONG GENERAL CORPORATION;

dawniej LYON-GAKSAN GENERAL TRADING CORPORATION

Pot'onggang District, Pyongyang, DPRK; Rakwon- dong,

Pothonggang District, Pyongyang, DPRK

24.4.2009

Konglomerat z branży obronnej specjalizujący się w zakupach dla przemysłu obronnego KRLD i we wspieraniu prowadzonej przez to państwo sprzedaży związanej ze sprzętem wojskowym.

Tanchon Commercial Bank

dawniej CHANGGWANG CREDIT BANK; dawniej KOREA CHANGGWANG CREDIT BANK

Saemul 1- Dong

Pyongchon District, Pyongyang, DPRK

24.4.2009

Najważniejsza północnokoreańska instytucja finansowa zajmująca się sprzedażą broni konwencjonalnej, rakietowych pocisków balistycznych oraz towarów związanych ze składaniem i produkcją takiej broni.

Namchongang Trading Corporation

NCG; NAMCHONGANG TRADING; NAM CHON GANG CORPORATION; NOMCHONGANG TRADING CO.; NAM CHONG GAN TRADING CORPORATION; Namhung Trading Corporation

Pyongyang, DPRK

16.7.2009

Namchongang jest północnokoreańską spółką handlową podlegającą General Bureau of Atomic Energy, GBAE (Generalnemu Urzędowi Energii Atomowej). Namchongang brało udział w zamawianiu pochodzących z Japonii pomp próżniowych, które rozpoznano w obiekcie jądrowym w KRLD, a także w związanych z dziedziną jądrową zamówieniach z udziałem obywatela Niemiec. Ponadto od końca lat 90 ubiegłego wieku przedsiębiorstwo to brało udział w zakupie rur aluminiowych i innego wyposażenia szczególnie nadającego się do wykorzystania w programie wzbogacania uranu. Przedstawicielem przedsiębiorstwa jest były dyplomata, który reprezentował KRLD na forum Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) w trakcie inspekcji obiektów jądrowych w Jongbjon w 2007 r. Działania przedsiębiorstwa Namchongang z zakresu proliferacji budzą poważny niepokój, z uwagi na działania KRLD w tej dziedzinie w przeszłości.

Hong Kong Electronics

alias HONG KONG ELECTRONICS KISH CO

Sanaee St., Kish Island, Iran

16.7.2009

Przedsiębiorstwo będące własnością Tanchon Commercial Bank i KOMID lub przez nie kontrolowane lub działające lub rzekomo działające w ich imieniu. Od 2007 r. Hong Kong Electronics przekazało wynoszące miliony dolarów kwoty związane z proliferacją w imieniu Tanchon Commercial Bank i KOMID (oba podmioty umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.). W imieniu KOMID przedsiębiorstwo Hong Kong Electronics pośredniczyło w przekazywaniu pieniędzy z Iranu do KRLD.

Korea Hyoksin Trading Corporation

alias KOREA HYOKSIN EXPORT AND IMPORT CORPORATION

Rakwon-dong, Pothonggang District, Pyongyang, DPRK

16.7.2009

Północnokoreańska spółka z siedzibą w Pjongjangu, która podlega spółce Korea Ryonbong General Corporation (umieszczonej w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.) i która jest zaangażowana w rozwój broni masowego rażenia.

General Bureau of Atomic Energy (GBAE)

alias General Department of Atomic Energy (GDAE)

Haeudong, Pyongchen District, Pyongyang, DPRK

16.7.2009

Urząd GBAE jest odpowiedzialny za północnokoreański program jądrowy, który obejmuje ośrodek badań jądrowych Yongbyon Nuclear Research Centre i jego reaktor do badań nad produkcją plutonu o mocy elektrycznej 5 MWe (25 MWt mocy cieplnej), jak również zakłady produkcji i przerobu paliwa.

GBAE organizował posiedzenia i rozmowy dotyczące kwestii jądrowych z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej. Urząd jest główną agencją rządu KRLD nadzorującą programy jądrowe, w tym działalność Yongbyon Nuclear Research Centre.

Korean Tangun Trading Corporation

Pyongyang, DPRK

16.7.2009

Spółka Korea Tangun Trading Corporation podlega północnokoreańskiej instytucji Second Academy of Natural Sciences (Drugiej Akademii Nauk Przyrodniczych) i jest odpowiedzialna głównie za zamawianie towarów i technologii wspierających programy badawczo-rozwojowe KRLD z dziedziny obronności, m.in. programy i zamówienia dotyczące broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia, w tym materiałów kontrolowanych lub zakazanych na mocy stosownych wielostronnych systemów kontroli.

Korean Committee for Space Technology

DPRK Committee for Space Technology;

Department of Space Technology of the DPRK; Committee for Space Technology; KCST

Pyongyang, DPRK

22.1.2013

Korean Committee for Space Technology, KCST (Koreański Komitet Technologii Kosmicznej) kierował dokonywanymi przez północnokoreański ośrodek kontroli satelitarnej i stację wystrzeliwania Sohae próbami wystrzelenia satelitów 13 kwietnia 2012 r. i 12 grudnia 2012 r.

10.

Bank of East Land

Dongbang Bank;

Tongbang U'haeng;

Tongbang Bank

P.O.32, BEL Building, Jonseung-Dung, Moranbong District, Pyongyang, DPRK

22.1.2013

Bank of East Land pośredniczy, jako instytucja finansowa KRLD, w transakcjach związanych z bronią i w udzielaniu innego rodzaju wsparcia na rzecz producenta i eksportera broni Green Pine Associated Corporation (Green Pine). Bank of East Land aktywnie współpracował z Green Pine w celu przekazywania środków finansowych w sposób umożliwiający obejście sankcji. W latach 2007–2008 Bank of East Land pośredniczył w transakcjach z udziałem Green Pine i instytucji finansowych z Iranu, w tym dwóch banków: Bank Melli i Bank Sepah. W rezolucji nr 1747 (2007) Rada Bezpieczeństwa podjęła decyzję o umieszczeniu Bank Sepah w wykazie w związku z jego wsparciem dla irańskiego programu dotyczącego rakietowych pocisków balistycznych. Green Pine umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2012 r.

11.

Korea Kumryong Trading Corporation

22.1.2013

Spółka, która będąc przykrywką Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID), wykorzystywana jest do prowadzenia działalności związanej z zamówieniami. KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią i główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną.

12.

Tosong Technology Trading Corporation

Pyongyang, DPRK

22.1.2013

Spółką dominującą Tosong Technology Trading Corporation jest Korea Mining Development Corporation (KOMID). KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną.

13.

Korea Ryonha Machinery Joint Venture Corporation

Chosun Yunha Machinery Joint Operation Company; Korea Ryenha Machinery J/V Corporation; Ryonha Machinery Joint Venture Corporation; Ryonha Machinery Corporation; Ryonha Machinery;

Ryonha Machine Tool; Ryonha Machine Tool Corporation; Ryonha Machinery Corp; Ryonhwa Machinery Joint Venture Corporation; Ryonhwa Machinery JV; Huichon Ryonha Machinery General Plant; Unsan; Unsan Solid Tools; oraz Millim Technology Company

Tongan-dong, Central District, Pyongyang, DPRK; Mangungdae- gu, Pyongyang, DPRK; Mangyongdae District, Pyongyang, DPRK;

adresy e-mail: ryonha@sili-bank.com; sjc- 117@hot-mail.com; oraz millim@sili-bank.com

numery telefonów: 8502-18111; 8502-18111-8642; oraz 850 2 181113818642

numer faksu: 8502-381-4410

22.1.2013

Spółką dominującą Korea Ryonha Machinery Joint Venture Corporation jest Korea Ryonbong General Corporation. Korea Ryonbong General Corporation umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to konglomerat z branży obronnej specjalizujący się w zakupach dla przemysłu obronnego KRLD i udzielaniu wsparcia prowadzonej przez to państwo sprzedaży związanej ze sprzętem wojskowym.

14.

Leader (Hong Kong) International

Leader International Trading Limited; Leader (Hong Kong) International Trading Limited

LM-873, RM B, 14/F, Wah Hen Commercial Centre, 383 Hennessy Road, Wanchai, Hong Kong, China

22.1.2013

Leader International (nr rejestracyjny spółki w Hongkongu:1177053) pośredniczy w wysyłce towarów w imieniu Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID). KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu w kwietniu 2009 roku; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną.

15.

Green Pine Associated Corporation

Cho'ngsong United Trading Company; Chongsong Yonhap; Ch'o'ngsong Yo'nhap; Chosun Chawo'n Kaebal T'uja Hoesa; Jindallae; Ku'm- haeryong Company LTD; Natural Resources Development and Investment Corporation; Saeingp'il Company

c/o Reconnaissance General Bureau Headquarters, HyongjesanGuyok, Pyongyang, DPRK;

Nungrado, Pyongyang, DPRK

2.5.2015

Green Pine Associated Corporation („Green Pine”) przejęło wiele gałęzi działalności przedsiębiorstwa Korea Mining Development Trading

Corporation (KOMID). KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną.

Green Pine odpowiada również za mniej więcej połowę północnokoreańskiego eksportu uzbrojenia i związanego z nim sprzętu.

Na podmiot ten nałożono sankcje za wywóz uzbrojenia lub związanego z nim sprzętu z Korei Północnej. Green Pine specjalizuje się w produkcji okrętów i uzbrojenia dla marynarki wojennej, np. łodzi podwodnych, okrętów wojskowych i systemów rakietowych; podmiot ten dostarczał torpedy i pomoc techniczną irańskim przedsiębiorstwom związanym z obronnością.

16.

Amroggang Development Banking Corporation

Amroggang Development Bank;

Amnokkang Development Bank

Tongan-dong, Pyongyang, DPRK

2.5.2012

Założona w 2006 r., Amroggang jest spółką powiązaną z Tanchon Commercial Bank i zarządzaną przez urzędników tego banku. Tanchon odgrywa rolę w finansowaniu prowadzonej przez KOMID sprzedaży rakietowych pocisków balistycznych; jest również zaangażowane w sprzedaż rakietowych pocisków balistycznych przez KOMID irańskiemu przedsiębiorstwu Shahid Hemmat Industrial Group (SHIG). Tanchon Commercial Bank umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsza północnokoreańska instytucja finansowa zajmująca się sprzedażą broni konwencjonalnej, rakietowych pocisków balistycznych oraz towarów związanych ze składaniem i produkcją takiej broni. KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną. W rezolucji nr 1737 (2006) Rada Bezpieczeństwa podjęła decyzję o umieszczeniu przedsiębiorstwa SHIG w wykazie ze względu na to, że jest ono zaangażowane w irański program dotyczący rakietowych pocisków balistycznych.

17.

Korea Heungjin Trading Company

Hunjin Trading Co.; Korea Henjin Trading Co.; Korea Hengjin Trading Company

Pyongyang, DPRK

2.5.2012

Korea Heungjin Trading Company to podmiot wykorzystywany przez KOMID do celów handlowych. Podejrzewa się, że uczestniczy w dostarczaniu towarów powiązanych z pociskami rakietowymi irańskiemu przedsiębiorstwu Shahid Hemmat Industrial Group (SHIG). Jest powiązany z KOMID, a dokładniej z jego działem zamówień. Został wykorzystany do zdobycia zaawansowanego sterownika cyfrowego mającego zastosowanie przy projektowaniu pocisków rakietowych. KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to najważniejsze północnokoreańskie przedsiębiorstwo handlujące bronią oraz główny eksporter towarów i wyposażenia związanych z rakietowymi pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną. W rezolucji nr 1737 (2006) Rada Bezpieczeństwa podjęła decyzję o umieszczeniu przedsiębiorstwa SHIG w wykazie ze względu na to, że jest ono zaangażowane w irański program dotyczący rakietowych pocisków balistycznych.

18.

Second Academy of Natural Sciences

2nd Academy of Natural Sciences; Che 2 Chayon Kwahakwon; Academy of Natural Sciences; Chayon Kwahak-Won; National Defense Academy;

Kukpang Kwahak-Won; Second Academy of Natural Sciences Research Institute; Sansri

Pyongyang, DPRK

7.3.2013

Second Academy of Natural Sciences (Druga Akademia Nauk Przyrodniczych) to organizacja na szczeblu krajowym odpowiedzialna za badania i rozwój zaawansowanych systemów uzbrojenia KRLD, w tym pocisków rakietowych i prawdopodobnie broni jądrowej. Wykorzystuje kilka podległych jej organizacji (m.in. Tangun Trading Corporation), by pozyskiwać za granicą technologie, wyposażenie i informacje na potrzeby północnokoreańskich programów dotyczących pocisków rakietowych i prawdopodobnie broni jądrowej. Podmiot Tangun Trading Corporation został umieszczony w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w lipcu 2009 r.; jest odpowiedzialny przede wszystkim za zamawianie towarów i technologii wspierających północnokoreańskie programy badawczo-rozwojowe z dziedziny obronności, m.in. programy i zamówienia dotyczące broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia, w tym materiałów kontrolowanych lub zakazanych na mocy stosownych wielostronnych systemów kontroli.

19.

Korea Complex Equipment Import Corporation

Rakwon-dong, Pothonggang District, Pyongyang, DPRK

7.3.2013

Spółką dominującą Korea Complex Equipment Import Corporation jest Korea Ryonbong General Corporation. Korea Ryonbong General Corporation umieszczono w wykazie na mocy decyzji Komitetu Sankcji w kwietniu 2009 r.; to konglomerat z branży obronnej specjalizujący się w zakupach dla przemysłu obronnego KRLD i we wspieraniu prowadzonej przez to państwo sprzedaży związanej ze sprzętem wojskowym.

20.

Ocean Maritime Management Company, Limited (OMM)

Donghung Dong, Central District. PO BOX 120. Pyongyang, DPRK;

Dongheung-dong Changwang Street, Chung-Ku, PO Box 125, Pyongyang

28.7.2014

Ocean Maritime Management Company, Limited, (numer IMO: 1790183) jest armatorem/zarządcą statku Chong Chon Gang. Podmiot ten odegrał kluczową rolę przy organizowaniu wysyłki ukrytego ładunku obejmującego uzbrojenie i związany z nim sprzęt z Kuby do KRLD w lipcu 2013 r. W związku z tym spółka Ocean Maritime Management Company, Limited, przyczyniła się do prowadzenia działań zakazanych na mocy rezolucji – a mianowicie do złamania embarga na broń nałożonego rezolucją nr 1718 (2006), zmienioną rezolucją nr 1874 (2009) – oraz do unikania środków nałożonych na mocy tych rezolucji.

Vessels with IMO Number:

a)	Chol Ryong (Ryong Gun Bong) 8606173

2.3.2016

b)	Chong Bong (Greenlight) (Blue Nouvelle) 8909575

2.3.2016

c)	Chong Rim 2 8916293

2.3.2016

d)	Dawnlight 9110236

2.3.2016

e)	Ever Bright 88 (J Star) 8914934

2.3.2016

f)	Gold Star 3 (benevolence) 8405402

2.3.2016

g)	Hoe Ryong 9041552

2.3.2016

h)	Hu Chang (O Un Chong Nyon) 8330815

2.3.2016

i)	Hui Chon (Hwang Gum San 2) 8405270

2.3.2016

j)	Ji Hye San (Hyok Sin 2) 8018900

2.3.2016

k)	Kang Gye (Pi Ryu Gang) 8829593

2.3.2016

l)	Mi Rim 8713471

2.3.2016

m)	Mi Rim 2 9361407

2.3.2016

n)	O Rang (Po Thong Gang) 8829555

2.3.2016

o)	Orion Star (Richocean) 9333589

2.3.2016

p)	Ra Nam 2 8625545

2.3.2016

q)	RaNam 3 9314650

2.3.2016

r)	Ryo Myong 8987333

2.3.2016

s)	Ryong Rim (Jon Jin 2) 8018912

2.3.2016

t)	Se Pho (Rak Won 2) 8819017

2.3.2016

u)	Songjin (Jang Ja San Chong Nyon Ho) 8133530

2.3.2016

v)	South Hill 2 8412467

2.3.2016

w)	South Hill 5 9138680

2.3.2016

x)	Tan Chon (Ryon Gang 2) 7640378

2.3.2016

y)	Thae Pyong San (Petrel 1) 9009085

2.3.2016

z)	Tong Hung San (Chong Chon Gang) 7937317

2.3.2016

aa)	Tong Hung 1 8661575

2.3.2016

21.

Academy of National Defense Science

Pyongyang, DPRK

2.3.2016

Academy of National Defense Science (Akademia Nauki o Obronności Narodowej) uczestniczy w działaniach KRLD na rzecz dalszego rozwoju jej programów dotyczących rakietowych pocisków balistycznych i broni jądrowej.

22.

Chongchongang Shipping Company

Chong Chon Gang Shipping Co. Ltd.

adres: 817 Haeun, Donghung-dong, Central District, Pyongyang, DPRK; drugi adres: 817, Haeum, Tonghun-dong, Chung-gu, Pyongyang, DPRK; numer IMO: 5342883

2.3.2016

Spółka Chongchongang Shipping Company, wykorzystując swój statek Chong Chon Gang, podjęła próbę bezpośredniego przywozu nielegalnego ładunku broni konwencjonalnej do KRLD w lipcu 2013 r.

23.

Daedong Credit Bank (DCB)

DCB; Taedong Credit Bank

adres: Suite 401, Potonggang Hotel, Ansan-Dong, PyongchonDistrict, Pyongyang, DPRK; Alternate Address: Ansan-dong, Botonggang Hotel, Pongchon, Pyongyang, DPRK; SWIFT: DCBK KKPY

2.3.2016

Daedong Credit Bank świadczył usługi finansowe na rzecz Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID) i Tanchon Commercial Bank. Przynajmniej od 2007 r. bank DCB pośredniczył w setkach wartych miliony dolarów transakcji finansowych w imieniu KOMID i Tanchon Commercial Bank. W niektórych przypadkach DCB świadomie pośredniczył w transakcjach, stosując nieuczciwe praktyki finansowe.

24.

Hesong Trading Company

Pyongyang, DPRK

2.3.2016

Spółką dominującą Hesong Trading Corporation jest Korea Mining Development Corporation (KOMID).

25.

Korea Kwangson Banking Corporation (KKBC)

KKBC

Jungson-dong, Sungri Street, Central District, Pyongyang, DPRK

2.3.2016

KKBC świadczy usługi finansowe na rzecz Tanchon Commercial Bank i Korea Hyoksin Trading Corporation, która podlega Korea Ryonbong General Corporation. Tanchon Commercial Bank wykorzystywał KKBC do pośredniczenia w przekazywaniu środków finansowych, które mogą sięgać milionów dolarów, w tym w przekazywaniu środków związanych z Korea Mining Development Corporation.

26.

Korea Kwangsong Trading Corporation

Rakwon-dong, Pothonggang District, Pyongyang, DPRK

2.3.2016

Spółką dominującą Korea Kwangsong Trading Corporation jest Korea Ryonbong General Corporation.

27.

Ministry of Atomic Energy Industry

MAEI

Haeun-2-dong, Pyongchon District, Pyongyang, DPRK

2.3.2016

Ministry of Atomic Energy Industry (Ministerstwo Przemysłu Jądrowego) zostało utworzone w 2013 r. z myślą o modernizacji przemysłu jądrowego KRLD w celu zwiększenia produkcji materiałów jądrowych, poprawy ich jakości oraz dalszego rozwijania niezależnego przemysłu jądrowego KRLD. Tym samym jest ono znane jest jako jeden z kluczowych graczy w dziedzinie rozwoju broni jądrowej KRLD i odpowiada za bieżące funkcjonowanie krajowego programu broni jądrowej; podlegają mu także inne organizacje związane z dziedziną jądrową. Ministerstwu temu podlega także pewna liczba organizacji i ośrodków badawczych związanych z dziedziną jądrową, jak również dwa komitety: komitet ds. stosowania izotopów oraz komitet ds. energii jądrowej. MAEI kieruje także ośrodkiem badań jądrowych w Jongbjon – gdzie znajdują się znane północnokoreańskie obiekty związane z plutonem. Ponadto w swoim sprawozdaniu z 2015 r. panel ekspertów stwierdził, że 9 kwietnia 2014 r. szefem MAEI został mianowany Ri Je-son, były dyrektor GBAE, którego Komitet ustanowiony zgodnie z rezolucją nr 1718 (2006) umieścił w 2009 r. w wykazie w związku z jego udziałem w programach dotyczących broni jądrowej lub za wspieranie takich programów.

28.

Munitions Industry Department

Military Supplies Industry Department

Pyongyang, DPRK

2.3.2016

Munitions Industry Department (Departament Dostaw Wojskowych) jest zaangażowany w główne aspekty północnokoreańskiego programu rakietowego. MID odpowiada za nadzorowanie rozwoju rakietowych pocisków balistycznych KRLD, w tym pocisku Taepo Dong-2. Nadzoruje produkcję broni KRLD oraz programy badawczo-rozwojowe, w tym północnokoreański program dotyczący rakietowych pocisków balistycznych. Podlegają mu: Second Economic Committee (Drugi Komitet Ekonomiczny) oraz Second Academy of Natural Sciences (Druga Akademia Nauk Przyrodniczych), które również umieszczono w wykazie w sierpniu 2010 r. W ostatnich latach MID pracował nad rozwojem międzykontynentalnego rakietowego pocisku balistycznego na mobilnej wyrzutni drogowej KN08.

29.

National Aerospace Development Administration

NADA

DPRK

2.3.2016

National Aerospace Development Administration (krajowy urząd ds. rozwoju przemysłu lotniczego i kosmonautycznego) jest podmiotem zaangażowanym w prowadzone przez KRLD działania służące rozwojowi naukowo-technologicznemu w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, obejmujące m.in. wystrzeliwanie satelitów i rakiet nośnych.

30.

Office 39

Office #39; Office No. 39; Bureau 39; Central Committee Bureau 39; Third Floor; Division 39

DPRK

2.3.2016

Podmiot państwowy KRLD.

31.

Reconnaissance General Bureau

Chongch'al Ch'ongguk; KPA Unit 586; RGB

Hyongjesan- Guyok, Pyongyang, DPRK; drugi adres: Nungrado, Pyongyang, DPRK

2.3.2016

Reconnaissance General Bureau (Biuro ds. Rozpoznania Ogólnego) jest główną organizacją wywiadowczą KRLD; powstało na początku 2009 r. w wyniku połączenia istniejących organizacji wywiadowczych w ramach Partii Pracy Korei – Wydziału Operacyjnego i Biura 35 oraz Biura ds. Rozpoznania Koreańskiej Armii Ludowej. Reconnaissance General Bureau handluje bronią konwencjonalną i kontroluje północnokoreańskie przedsiębiorstwo działające w sektorze broni konwencjonalnej, Green Pine Associated Corporation.

32.

Second Economic Committee

Kangdong, DPRK

2.3.2016

Second Economic Committee (Drugi Komitet Ekonomiczny) jest zaangażowany w główne aspekty północnokoreańskiego programu rakietowego. Jest odpowiedzialny za nadzorowanie produkcji rakietowych pocisków balistycznych w KRLD, a także kieruje działalnością KOMID.

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz osób, o których mowa w art. 23 ust. 1 lit. b), oraz osób i podmiotów, o których mowa w art. 27 ust. 1 lit. b)

Osoby i podmioty odpowiedzialne za północnokoreańskie programy dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia, osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmioty będące ich własnością lub przez nie kontrolowane

A. Osoby

	Imię i nazwisko	Pseudonim	Data urodzenia	Data umieszczenia w wykazie	Uzasadnienie
1.	CHON Chi Bu			22.12.2009	Członek General Bureau of Atomic Energy (Generalnego Urzędu Energii Atomowej), były dyrektor ds. technicznych ośrodka w Jongbjon.
2.	CHU Kyu-Chang	JU Kyu-Chang	Data urodzenia: 25.11.1928 r. Miejsce urodzenia: South Hamgyo'ng Province	22.12.2009	Członek Komisji Obrony Narodowej, który jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej KRLD. Były dyrektor Departamentu Uzbrojenia w Komitecie Centralnym Partii Robotniczej Korei. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
3.	HYON Chol-hae		1934 r. (Mandżuria, Chiny)	22.12.2009	Wicedyrektor Departamentu Polityki Ogólnej Ludowych Sił Zbrojnych (były doradca wojskowy Kim Dzonga Ila).
4.	KIM Yong-chun	Young-chun	4.3.1935 paszport nr: 554410660	22.12.2009	Wiceprzewodniczący National Defence Commission (Narodowy Komitet Obrony), minister ds. Ludowych Sił Zbrojnych; był specjalnym doradcą Kim Dzong Ila, zajmującym się strategią jądrową.
5.	O Kuk-Ryol		1931 r. (prowincja Jilin, Chiny)	22.12.2009	Wiceprzewodniczący National Defence Commission (Narodowego Komitetu Obrony) nadzorujący nabywanie za granicą zaawansowanych technologii na potrzeby programu jądrowego i programu balistycznego.
6.	PAEK Se-bong		Rok urodzenia: 1946 r.	22.12.2009	Były Przewodniczący Second Economic Committee (Drugiego Komitetu Ekonomicznego), odpowiedzialnego za program balistyczny, Komitet Centralny Partii Pracy Korei. Członek National Defence Commission (Narodowego Komitetu Obrony).
7.	PAK Jae-gyong	Chae-Kyong	1933 r. paszport nr: 554410661	22.12.2009	Wicedyrektor Departamentu Polityki Ogólnej Ludowych Sił Zbrojnych i wicedyrektor Biura Logistyki Ludowych Sił Zbrojnych (były doradca wojskowy Kim Dzong Ila).
8.	PYON Yong Rip	Yong-Nip	20.9.1929 paszport nr: 645310121 (wydany 13.9.2005)	22.12.2009	Prezes Akademii Nauk, brał udział w badaniach biologicznych związanych z bronią masowego rażenia.
9.	RUOM Yong			22.12.2009	Dyrektor General Bureau of Atomic Energy (Generalnego Urzędu Energii Atomowej), podmiotu, który umieszczono w wykazie na mocy decyzji ONZ; odpowiedzialny za stosunki międzynarodowe.
10.	SO Sang-kuk		między 1932 r. a 1938 r.	22.12.2009	Szef Wydziału Fizyki Jądrowej Uniwersytetu Kim Il Sunga.
11.	Generał broni KIM Yong Chol	KIM Yong-Chol; KIM Young-Chol; KIM Young-Cheol; KIM Young-Chul	1946 r. (Pyongan-Pukto, KRLD)	19.12.2011	Kim Yong Chol jest szefem Reconnaissance General Bureau, RGB (Biura ds. Rozpoznania Ogólnego).
12.	PAK To-Chun		9.3.1944 (Jagang, Rangrim)	19.12.2011	Członek Krajowej Rady Bezpieczeństwa. Jest odpowiedzialny za przemysł zbrojeniowy. Według doniesień kieruje biurem ds. energii jądrowej. Instytucja ta ma kluczowe znaczenie dla programu jądrowego i programu w zakresie wyrzutni rakietowych realizowanych przez KRLD.
13.	CHOE Kyong-song			20.5.2016	Generał pułkownik armii KRLD. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów do spraw związanych z obroną narodową w KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
14.	CHOE Yong-ho			20.5.2016	Generał pułkownik armii KRLD. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów do spraw związanych z obroną narodową w KRLD. Dowódca sił powietrznych. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
15.	HONG Sung-Mu	HUNG Sung Mu	Data urodzenia: 1.1.1942 r.	20.5.2016	Zastępca dyrektora Munitions Industry Department (MID) (Departamentu Dostaw Wojskowych). Odpowiada za rozwój programów dotyczących broni konwencjonalnej i pocisków rakietowych, w tym rakietowych pocisków balistycznych. Uznawany za jedną z głównych osób odpowiedzialnych za programy rozwoju przemysłowego dotyczące broni jądrowej. Odpowiada za programy KRLD dotyczące broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
16.	JO Chun Ryong	CHO Chun Ryo'ng; JO Chun-Ryong, JO Cho Ryong	Data urodzenia: 4.4.1960 r.	20.5.2016	Przewodniczący Drugiego Komitetu Ekonomicznego (od 2014 r.) odpowiedzialny za zarządzanie fabrykami i zakładami produkującymi amunicję w KRLD. Drugi Komitet Ekonomiczny został wskazany w rezolucji RB ONZ nr 2270(2016) w związku z jego zaangażowaniem w kluczowych kwestiach dotyczących programu pocisków balistycznych, nadzorowaniem przez niego produkcji pocisków balistycznych w KRLD oraz kierowaniem działaniami KOMID będącego głównym podmiotem zajmującym się handlem bronią w KRLD. Członek Komisji Obrony Narodowej. Uczestniczył w licznych programach związanych z pociskami balistycznymi. Jest jedną z kluczowych osób w przemyśle zbrojeniowym KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
17.	JO Kyongchol			20.5.2016	Generał armii KRLD, były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów do spraw związanych z obroną narodową w KRLD. Dyrektor dowództwa wojskowych sił bezpieczeństwa. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
18.	KIM Chun-sam			20.5.2016	Generał broni, były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej KRLD. Dyrektor departamentu operacyjnego sztabu wojskowego armii KRLD i pierwszy zastępca szefa sztabu wojskowego. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
19.	KIM Chun-sop			20.5.2016	Członek Komisji Obrony Narodowej, który jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
20.	KIM Jong-gak		Data urodzenia: 20.7.1941 r. Miejsce urodzenia: Pyongyang	20.5.2016	Wicemarszałek armii KRLD, były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
21.	KIM Rak Kyom	KIM Rak-gyom		20.5.2016	Czterogwiazdkowy generał, dowódca sił strategicznych (zwanych też siłami rakietowymi o znaczeniu strategicznym), które, jak się przypuszcza, obecnie dowodzą 4 jednostkami pocisków strategicznych i taktycznych, w tym brygadą KN08 (międzykontynentalne rakiety balistyczne). Stany Zjednoczone wskazały siły strategiczne jako uczestniczące w działaniach, które istotnie przyczyniły się do proliferacji broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej KRLD. Doniesienia medialne wskazują, że KIM był obecny przy teście silnika międzykontynentalnej rakiety balistycznej w kwietniu 2016 r. z KIM Jung Unem. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
22.	KIM Won-hong		Data urodzenia: 7.1.1945 Miejsce urodzenia: Pyongyang Nr paszportu: 745310010	20.5.2016	Generał, dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa Państwowego. Minister bezpieczeństwa państwowego. Członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei oraz Komisji Obrony Narodowej, które są głównymi organami do spraw związanych z obroną narodową KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
23.	PAK Jong-chon			20.5.2016	Generał pułkownik armii KRLD, dowódca Ludowych Sił Zbrojnych Korei, zastępca szefa sztabu i dyrektor Departamentu Dowodzenia Siłą Ognia. Szef dowództwa wojskowego oraz dyrektor departamentu dowództwa artylerii. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która to komisja jest jednym z głównych organów ds. obrony narodowej KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
24.	RI Jong-su			20.5.2016	Wiceadmirał. Były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei, która jest głównym organem do spraw związanych z obroną narodową KRLD. Głównodowodzący Koreańskiej Marynarki, biorący udział w rozwijaniu programów pocisków balistycznych oraz w rozwijaniu zdolności sił morskich KRLD w zakresie broni jądrowej. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
25.	SON Chol-ju			20.5.2016	Generał pułkownik Koreańskich Ludowych Sił Zbrojnych i dyrektor polityczny Sił Powietrznych i Przeciwlotniczych, które nadzorują rozwój unowocześnionych rakiet przeciwlotniczych. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
26.	YUN Jong-rin			20.5.2016	Generał, były członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei oraz członek Komisji Obrony Narodowej, które są głównymi organami do spraw związanych z obroną narodową KRLD. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
27.	PAK Yong-sik			20.5.2016	Czterogwiazdkowy generał, członek Departamentu Bezpieczeństwa Państwowego, minister obrony. Członek Centralnej Komisji Wojskowej Partii Robotniczej Korei oraz Komitetu Obrony Narodowej, które są głównymi organami do spraw związanych z obroną narodową w KRLD. Był obecny przy przeprowadzeniu prób z rakietami balistycznymi w marcu 2016 r. Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
28.	HONG Yong Chil			20.5.2016	Zastępca Dyrektora Munitions Industry Department (MID) (Departamentu Dostaw Wojskowych). MID – wskazany przez RB ONZ 2 marca 2016 r. – uczestniczy w kluczowych kwestiach programu KRLD dotyczącego pocisków balistycznych. MID nadzoruje rozwój pocisków balistycznych w KRLD, w tym Taepo Dong-2, produkcji broni oraz dotyczących jej programów badań i rozwoju. Drugi Komitet Ekonomiczny oraz Druga Akademia Nauk Przyrodniczych – również wskazane w sierpniu 2010 r. – podlegają MID. MID w ostatnich latach pracuje nad rozwojem samobieżnej międzykontynentalnej rakiety balistycznej KN08. HONG towarzyszył KIM Jong Unowi przy okazji licznych wydarzeń związanych z rozwojem programów KRLD dotyczących broni jądrowej i rakiet balistycznych i uznaje się, że odegrał znaczącą rolę w próbach jądrowych w KRLD dnia 6 stycznia 2016 r. Wicedyrektor Komitetu Centralnego Partii Robotniczej Korei. Odpowiada za wspieranie i promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.
29.	RI Hak Chol	RI Hak Chul; RI Hak Cheol	Data urodzenia: 19.1.1963 r. lub 8.5.1966 r. Nr paszportu: 381320634, PS- 563410163	20.5.2016	Prezes przedsiębiorstwa Green Pine Associated Corporation („Green Pine”), umieszczonego w wykazie przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych. Według Komitetu Sankcji ONZ Green Pine przejął część działalności Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID). KOMID został wskazany przez Komitet w kwietniu 2009 r. i stanowi główny podmiot zajmujący się handlem bronią w KRLD oraz jest głównym eksporterem towarów i wyposażenia związanych z pociskami balistycznymi i bronią konwencjonalną. Green Pine jest też odpowiedzialne za około połowę eksportu broni i powiązanego sprzętu przez KRLD. Green Pine zostało objęte sankcjami w związku z eksportem broni lub powiązanego sprzętu z Korei Północnej. Green Pine specjalizuje się w produkcji uzbrojenia dla marynarki wojennej takiego jak okręty podwodne, łodzie wojskowe oraz systemy pocisków oraz eksportuje torpedy i wsparcie techniczne dla irańskich firm z sektora obrony. Green Pine zostało umieszczone w wykazie Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.
30.	YUN Chang Hyok		Data urodzenia: 9.8.1965 r.	20.5.2016	Zastępca Dyrektora Satellite Control Centre, National Aerospace Development Administration – NADA (Ośrodka Kontroli Satelitarnej, Krajowej Administracji Rozwoju Przemysłu Lotniczego i Kosmonautycznego). NADA podlega sankcjom na mocy rezolucji RB ONZ nr 2270(2016) w związku z udziałem programem KRLD w zakresie rozwoju wiedzy i technologii kosmicznej, w tym wystrzeliwania satelitów i rakiet nośnych. Rezolucja RB ONZ 2270(2016) potępiła wystrzelenie satelity przez KRLD w dniu 7 lutego 2016 r. z wykorzystaniem technologii rakietowych pocisków balistycznych, które stanowiło poważne naruszenie rezolucji nr 1718(2006), 1874(2009), 2087(2013) oraz 2094(2013). Odpowiada za wspieranie lub promowanie programów KRLD dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.

B. Podmioty

	Nazwa	Inne nazwy	Miejsce	Data umieszczenia w wykazie	Inne informacje
1.	Korea Pugang mining and Machinery Corporation ltd			22.12.2009	Jednostka zależna Korea Ryongbong General Corporation (podmiotu umieszczonego w wykazie na mocy decyzji ONZ, 24.4.2009); zarządza zakładami produkującymi proszek aluminiowy, który może być wykorzystywany w pociskach.
2.	Korea Taesong Trading Company		Pyongyang	22.12.2010	Mający siedzibę w Pjongjangu podmiot wykorzystywany przez Korea Mining Development Trading Corporation (KOMID) do celów handlowych (KOMID umieszczono w wykazie na mocy decyzji ONZ, 24.4.2009). Korea Taesong Trading Company działa w imieniu KOMID w ramach stosunków handlowych z Syrią.
3.	Korean Ryengwang Trading Corporation		Rakwon-dong, Pothonggang District, Pyongyang, DPRK	22.12.2009	Jednostka zależna Korea Ryongbong General Corporation (podmiotu umieszczonego w wykazie na mocy decyzji ONZ, 24.4.2009).
4.	Sobaeku United Corp	Sobaeksu United Corp.		22.12.2009	Przedsiębiorstwo państwowe zajmujące się badaniami dotyczącymi wrażliwych produktów i wyposażenia oraz ich nabywaniem. W jego posiadaniu znajdują się liczne złoża grafitu naturalnego zaopatrujące w surowiec dwie fabryki wytwarzające między innymi bloki grafitowe, które można wykorzystywać w pociskach.
5.	Yongbyon Nuclear Research Centre			22.12.2009	Ośrodek badań jądrowych w Jongbjon; brał udział w produkcji plutonu do celów wojskowych. Podlega General Bureau of Atomic Energy (Generalnemu Urzędowi Energii Atomowej), który umieszczono w wykazie na mocy decyzji ONZ, 16.7.2009.
6.	Korea International Chemical Joint Venture Company	Choson International Chemicals Joint Operation Company; Chosun International Chemicals Joint Operation Company; International Chemical Joint Venture Corporation	Hamhung, South Hamgyong Province, DPRK; Man gyongdae-kuyok, Pyongyang, DPRK; Mangyungdae-gu, Pyongyang, DPRK	19.12.2011	Przedsiębiorstwo kontrolowane przez Korea Ryonbong General Corporation (umieszczone w wykazie w kwietniu 2009 r. na podstawie decyzji Komitetu Sankcji zajmującego się wdrażaniem rezolucji nr 1718 RB ONZ); jest to konglomerat z branży obronnej specjalizujący się w zakupach dla przemysłu obronnego KRLD i udzielaniu wsparcia prowadzonej przez to państwo sprzedaży związanej ze sprzętem wojskowym.
7.	Strategic Rocket Forces (Strategiczne Siły Rakietowe)			20.5.2016	W ramach narodowych sił zbrojnych KRLD podmiot ten bierze udział w rozwijaniu i operacyjnym wdrażaniu programów dotyczących rakiet balistycznych lub innej broni masowego rażenia.

II.

Osoby i podmioty świadczące usługi finansowe, które mogłyby posłużyć do realizacji północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia

A. Osoby

	Imię i nazwisko	Pseudonim	Data urodzenia	Data umieszczenia w wykazie	Uzasadnienie
1.	Jon Il-chun		24.8.1941	22.12.2010	W lutym 2010 r. KIM Tong-un został zwolniony z funkcji dyrektora Biura 39 – jednostki odpowiadającej między innymi za nabywanie towarów za pośrednictwem przedstawicielstw dyplomatycznych KRLD z obejściem sankcji. Na stanowisku zastąpił go JON Il-chun. JON Il-chun jest także uważany za jedną z najważniejszych osób w State Development Bank.
2.	Kim Tong-un			22.12.2009	Były dyrektor Biura 39 działającego w ramach Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei; Biuro 39 uczestniczy w finansowaniu proliferacji.
3.	KIM Il-Su		2.9.1965 (Pjongjang, KRLD)	3.7.2015	Kierownik departamentu reasekuracji przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), w głównej siedzibie spółki w Pjongjangu; były autoryzowany główny przedstawiciel KNIC w Hamburgu, działający w imieniu KNIC lub na jego polecenie.
4.	KANG Song-Sam		5.7.1972 (Pjongjang, KRLD)	3.7.2015	Były autoryzowany przedstawiciel przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC) w Hamburgu, nadal działając na rzecz lub w imieniu KNIC lub pod jego kierunkiem.
5.	CHOE Chun-Sik		23.12.1963 (Pjongjang, KRLD) paszport nr: 745132109 ważny do 12.2.2020	3.7.2015	Dyrektor departamentu reasekuracji przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), w głównej siedzibie spółki w Pjongjangu, działający w imieniu KNIC lub na jego polecenie.
6	SIN Kyu-Nam		12.9.1972 (Pjongjang, KRLD) paszport nr: PO472132950	3.7.2015	Dyrektor departamentu reasekuracji przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), w głównej siedzibie spółki w Pjongjangu; były autoryzowany przedstawiciel KNIC w Hamburgu, działający w imieniu KNIC lub pod jego kierunkiem.
7.	PAK Chun-San		18.12.1953 (Pjongjang, KRLD) paszport nr: PS472220097	3.7.2015	Dyrektor departamentu reasekuracji przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), w głównej siedzibie spółki w Pjongjangu – co najmniej do grudnia 2015 r.; były autoryzowany główny przedstawiciel KNIC w Hamburgu, działający nadal na rzecz lub w imieniu KNIC lub pod jego kierunkiem.
8.	SO Tong Myong		10.9.1956	3.7.2015	Prezes przedsiębiorstwa Korea National Insurance Corporation (KNIC), działający w imieniu KNIC lub pod jego kierunkiem.

B. Podmioty

Nazwa

Inne nazwy

Miejsce

Data umieszczenia w wykazie

Inne informacje

Korea Daesong Bank

Choson Taesong Unhaeng; Taesong Bank

Segori-dong, Gyongheung St., Potonggang District, Pyongyang

Tel.: 850 2 381 8221

Tel.: 850 2 18111 wew. 8221

Faks: 850 2 381 4576

22.12.2010

Północnokoreańska instytucja finansowa bezpośrednio podporządkowana Biuru 39 i pośrednicząca w północnokoreańskich projektach związanych z finansowaniem proliferacji.

Korea Daesong General Trading Corporation

Daesong Trading; Daesong Trading Company; Korea Daesong Trading Company; Korea Daesong Trading Corporation

Pulgan Gori Dong 1, Potonggang District, Pyongyang

Tel.: 850 2 18111 wew. 8204/8208

Tel.: 850 2 381 8208/ 4188

Faks: 850 2 381 4431/4432

22.12.2010

Spółka podporządkowana Biuru 39 i wykorzystywana do pośredniczenia w transakcjach zagranicznych przeprowadzanych w imieniu Biura 39.

Nazwisko dyrektora Biura 39, Kim Tong-una, zamieszczono w załączniku V do rozporządzenia Rady (WE) nr 329/2007.

Korea National Insurance Corporation (KNIC) i jego oddziały

Korea Foreign Insurance Company

Haebangsan-dong, Central District, Pyongyang, DPRK

Rahlstedter Strasse 83 a, 22149 Hamburg

Korea National Insurance Corporation of Alloway, Kidbrooke Park Road, Blackheath,

London SE30LW

3.7.2015

Korea National Insurance Corporation (KNIC) – przedsiębiorstwo będące własnością państwa i kontrolowane przez państwo – generuje znaczne dochody z wymiany walutowej, które mogą wspomagać prowadzone przez KRLD programy dotyczące broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia.

Ponadto siedziba główna KNIC w Pjongjangu powiązana jest z Biurem 39 działającym w ramach Partii Pracy Korei (i zamieszczonym w wykazie).

III.

Osoby i podmioty zaangażowane w dostarczanie do KRLD lub z KRLD uzbrojenia i wszelkiego związanego z nim sprzętu lub produktów, materiałów, wyposażenia, towarów lub technologii, które mogłyby posłużyć do realizacji północnokoreańskich programów dotyczących broni jądrowej, rakietowych pocisków balistycznych lub innej broni masowego rażenia

A. Osoby

B. Podmioty

ZAŁĄCZNIK III

Wykaz osób, o których mowa w art. 23 ust. 1 lit. c) oraz w art. 27 ust. 1 lit. c)

…

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/125

DECYZJA RADY (WPZiB) 2016/850

z dnia 27 maja 2016 r.

zmieniająca decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 31 maja 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/255/WPZiB (1).

(2)	W dniu 28 maja 2015 r. Rada przyjęła decyzję 2015/837/WPZiB (2), przedłużającą do dnia 1 czerwca 2016 r. obowiązywanie środków ograniczających ustanowionych decyzją 2013/255/WPZiB.

(3)	Jak wynika z przeglądu decyzji 2013/255/WPZiB, obowiązywanie środków ograniczających należy ponownie przedłużyć do dnia 1 czerwca 2017 r.

(4)	Z wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów podlegających środkom ograniczającym, zamieszczonego w załączniku I do decyzji 2013/255/WPZiB, należy usunąć dwie osoby.

(5)	Należy zaktualizować informacje dotyczące niektórych osób znajdujących się w wykazie w załączniku I do decyzji 2013/255/WPZiB.

(6)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2013/255/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Art. 34 decyzji 2013/255/WPZiB otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 34

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 1 czerwca 2017 r. Jest ona przedmiotem ciągłego przeglądu. Decyzja ta może być, w stosownych przypadkach, odnawiana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.”.

Artykuł 2

W załączniku I do decyzji 2013/255/WPZiB wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 maja 2016 r.

W imieniu Rady

A.G. KOENDERS

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. L 147 z 1.6.2013, s. 14).

(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2015/837 z dnia 28 maja 2015 r. zmieniająca decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. L 132 z 29.5.2015, s. 82).

ZAŁĄCZNIK

Wpisy dotyczące następujących osób skreśla się z wykazu osób zamieszczonego w sekcji A załącznika I do decyzji 2013/255/WPZiB:

Nr 15. Mohamed Farahat (alias Muhammad Farahat)

Nr 17. Muhammad () Nasif () (alias Naseef, Nassif, Nasseef) Khayrbik ()

II.

Wpisy dotyczące wymienionych poniżej osób, zamieszczone w sekcji A załącznika I do decyzji 2013/255/WPZiB, zastępuje się poniższymi wpisami:

	Imię i nazwisko	Dane identyfikacyjne	Powody	Data umieszczenia w wykazie
8.	Rami ( ) Makhlouf ( )	Data urodzenia: 10 lipca 1969 r.; miejsce urodzenia: Damaszek; paszport nr 454224	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały w sektorze telekomunikacyjnym, sektorze usług finansowych, sektorze transportu i sektorze nieruchomości; ma interesy finansowe lub zajmuje stanowiska wyższego szczebla i stanowiska kierownicze w firmie Syriatel, która jest głównym operatorem telefonii komórkowej w Syrii, w funduszach inwestycyjnych Al Mashreq, Bena Properties i Cham Holding. Zapewnia finansowanie i wsparcie reżimowi syryjskiemu przez swoją działalność biznesową. Jest wpływowym członkiem rodziny Makhlouf i jest ściśle powiązany z rodziną Assada; kuzyn prezydenta Baszara al-Assada.	9.5.2011
18.	Mohammed ( ) Hamcho ( )	Data urodzenia: 20 maja 1966 r.; paszport nr 002954347	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały w sektorze inżynieryjnym oraz sektorze budowlanym, mediach, sektorze hotelarskim i opiece zdrowotnej. Ma interesy finansowe lub zajmuje stanowiska wyższego szczebla i stanowiska kierownicze w szeregu przedsiębiorstw w Syrii, w szczególności Hamsho International, Hamsho Communication, Mhg International, Jupiter for Investment and Tourism Project oraz Syria Metal Industries. Odgrywa istotną rolę w środowisku przedsiębiorców w Syrii jako sekretarz generalny Izby Handlowej w Damaszku (powołany w grudniu 2014 r. przez ówczesnego ministra gospodarki Khodra Orfaliego), przewodniczący chińsko-syryjskich Dwustronnych Rad Biznesu (od marca 2014 r.) oraz przewodniczący Syryjskiej Rady ds. Metalu i Stali (od grudnia 2015 r.). Ma ścisłe powiązania biznesowe z głównymi przedstawicielami reżimu syryjskiego, w tym z Maherem Al-Assadem. Mohammed Hamcho jest beneficjentem reżimu syryjskiego i wspiera ten reżim przez swoją działalność biznesową, jest również powiązany z osobami będącymi beneficjentami reżimu i wspierającymi go.	27.1.2015
22.	Ihab ( ) (alias Ehab, Iehab) Makhlouf ( )	Data urodzenia: 21 stycznia 1973 r.; miejsce urodzenia: Damaszek; paszport nr N002848852	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii. Ihab Makhlouf jest wiceprezesem i akcjonariuszem firmy Syriatel, która jest głównym operatorem telefonii komórkowej w Syrii. Ma także interesy biznesowe w kilku innych przedsiębiorstwach i podmiotach syryjskich, w tym w Ramak Construction Co i Syrian International Private University for Science and Technology (SIUST). Będąc wiceprezesem firmy Syriatel, która znaczną część swoich zysków przekazuje rządowi syryjskiemu w ramach umowy licencyjnej, Ihab Makhlouf wspiera również bezpośrednio reżim syryjski. Jest wpływowym członkiem rodziny Makhlouf i jest ściśle powiązany z rodziną Assada; kuzyn prezydenta Baszara al-Assada.	23.5.2011
28.	Khalid ( ) (alias Khaled) Qaddur ( ) (alias Qadour, Qaddour, Kaddour)		Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w sektorze telekomunikacyjnym, sektorze ropy naftowej, sektorze tworzyw sztucznych; ma także ścisłe powiązania biznesowe z Maherem Al-Assadem. Jest beneficjentem reżimu syryjskiego i wspiera ten reżim przez swoją działalność biznesową. Powiązany z Maherem Al-Assadem, także przez swoją działalność biznesową.	27.1.2015
29.	Ra'if ( ) Al-Quwatly ( ) (alias Ri'af Al-Quwatli alias Raeef Al-Kouatly)	Data urodzenia: 3 lutego 1967 r.; miejsce urodzenia: Damaszek	Wspólnik biznesowy Mahera Al-Assada, odpowiedzialny za prowadzenie niektórych z jego przedsięwzięć; finansuje reżim.	23.6.2011
32.	Mohammed ( ) Makhlouf ( ) (alias Abu Rami)	Data urodzenia: 19 października 1932 r.; miejsce urodzenia: Latakia, Syria	Wpływowy członek rodziny Makhlouf, wspólnik biznesowy i ojciec Ramiego, Ihaba i Iyada Makhlouf. Jest ściśle powiązany z rodziną Assada: wuj Bashara i Mahira al-Assada. Znany także jako Abu Rami. Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarki, w tym posiadający udziały lub istotne wpływy w General Organisation of Tobacco oraz w sektorach ropy naftowej i gazu, a także w sektorze zbrojeniowym i sektorze bankowym. Zaangażowany w przedsięwzięcia biznesowe na rzecz reżimu Assada w dziedzinie zakupu broni i bankowości. W związku z zakresem powiązań biznesowych i politycznych Mohammeda Makhloufa z reżimem syryjskim, wspiera on ten reżim i jest jego beneficjentem.	1.8.2011
33.	Ayman ( ) Jabir ( ) (alias Aiman Jaber)	Miejsce urodzenia: Latakia	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii w sektorach stalowym, mediów, towarów konsumpcyjnych i ropy naftowej, również zaangażowany w handel tymi towarami. Ma interesy finansowe lub zajmuje stanowiska wyższego szczebla i stanowiska kierownicze w szeregu przedsiębiorstw i podmiotów w Syrii, w szczególności w firmach Al Jazira (także Al Jazerra; El Jazireh), Dunia TV i Sama Satellite Channel. Przez swoje przedsiębiorstwo Al Jazira, Ayman Jaber ułatwia import do Syrii ropy naftowej z Overseas Petroleum Trading. Ayman Jaber jest beneficjentem reżimu syryjskiego i wspiera ten reżim przez swoją działalność biznesową. Zapewnia bezpośrednie wsparcie dla działań bojówek powiązanych z reżimem, zwanych Szabiha lub Suqur as-Sahraa oraz odgrywa w ich działaniach przewodnią rolę. Powiązany z Ramim Makhloufem przez swoją działalność biznesową oraz powiązany z Maherem Al-Assadem w związku ze swoją rolą w działaniach bojówek powiązanych z reżimem.	27.1.2015
41.	Ali ( ) Douba ( )	Data urodzenia: 1933 r.; miejsce urodzenia: Karfis, Syria	Odpowiada za śmierć ofiar w prowincji Hama w 1980 r., został odwołany do Damaszku jako specjalny doradca prezydenta Baszara al-Assada.	23.8.2011
48	Samir ( ) Hassan ( )		Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarski. Posiada udziały lub znaczne wpływy w firmach Amir Group i Cham Holdings, dwóch konglomeratach działających w sektorze nieruchomości, sektorze turystyki, sektorze transportu i sektorze finansowym. Od marca 2014 r., po powołaniu go przez ministra gospodarki Khodra Orfaliego, zajmuje stanowisko przewodniczącego ds. Rosji w ramach Dwustronnych Rad Biznesu. Samir Hassan wspiera działania wojenne prowadzone przez reżim poprzez datki pieniężne. Jest on powiązany z osobami będącymi beneficjentami reżimu syryjskiego i wspierającymi ten reżim. W szczególności Samir Hassan jest powiązany z Ramim Makhloufem i Issamem Anboubą, którzy zostali wskazani przez Radę i są beneficjentami reżimu syryjskiego.	27.9.2014
108.	Mohammad ( ) (alias Mohamed, Muhammad, Mohammed) Al-Jleilati ( )	Data urodzenia: 1945 r.; miejsce urodzenia: Damaszek	Były minister finansów, pełniący urząd do 9 lutego 2013 r. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	1.12.2011
111.	Joseph( ) Suwaid ( )	Data urodzenia: 1958 r.; miejsce urodzenia: Damaszek	Były minister stanu, pełniący urząd przynajmniej do 21 stycznia 2014 r. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	23.3.2012
112.	Hussein ( ) (alias Hussain) Mahmoud ( ) Farzat ( ) (alias Hussein Mahmud Farzat)	Data urodzenia: 1957 r.; miejsce urodzenia: Hama	Były minister stanu, pełniący urząd przynajmniej do 2014 r. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	23.3.2012
114.	Emad ( ) Abdul-Ghani ( ) Sabouni ( ) (alias Imad Abdul Ghani Al Sabuni)	Data urodzenia: 1964 r.; miejsce urodzenia: Damaszek	Były minister ds. telekomunikacji i technologii, pełniący urząd przynajmniej do kwietnia 2014 r. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	27.2.2012
117.	Adnan ( ) Hassan ( ) Mahmoud ( )	Data urodzenia: 1966 r.; miejsce urodzenia: Tartous	Były minister informacji. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	23.9.2011
192.	Hashim Anwar al-Aqqad alias Hashem Aqqad, Hashem Akkad, Hashim Akkad	Data urodzenia: 1961 r.; miejsce urodzenia: Mohagirine, Syria	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarski. Posiada udziały lub znaczne wpływy w firmie Anwar Akkad Sons Group (AASG) oraz jej spółce zależnej – United Oil. AASG jest konglomeratem działającym w takich sektorach, jak sektor ropy naftowej, gazu, sektor produktów chemicznych, sektor maszyn przemysłowych, sektor nieruchomości, sektor turystyki, sektor wystawienniczy, sektor zamówień, sektor ubezpieczeniowy oraz sektor sprzętu medycznego. Jeszcze w 2012 r. Hashim Anwar al-Aqqad pracował także jako poseł do parlamentu syryjskiego. Hashim Anwar al-Aqqad nie mógłby odnosić sukcesów bez pomocy ze strony reżimu. W związku z zakresem powiązań biznesowych i politycznych Hashima Anwara al-Aqqada z reżimem syryjskim, wspiera on ten reżim i jest jego beneficjentem.	23.7.2014
201.	Wael Abdulkarim (alias Wael Al Karim)	Al Karim for Trade and Industry, PO Box 111, 5797 Damascus, Syria	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii w sektorze ropy naftowej, sektorze produktów chemicznych i w sektorze produkcyjnym. Konkretnie reprezentuje on Abdulkarim Group, zwaną także Al Karim Group/Alkarim for Trade and Industry/Al Karim Trading and Industry/Al Karim for Trade and Industry. Abdulkarim Group jest jednym z największych producentów smarów, tłuszczów i przemysłowych produktów chemicznych w Syrii.	7.3.2015
203.	George Haswani (alias Heswani; Hasawani; Al Hasawani)	Adres: Damascus Province, Yabroud, Al Jalaa St, Syria	Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały lub prowadzący działalność w sektorze inżynieryjnym, budowlanym oraz ropy naftowej i gazu. Posiada udziały lub znaczne wpływy w szeregu przedsiębiorstw i podmiotów w Syrii, w szczególności w firmie HESCO Engineering and Construction Company – jednym z głównych przedsiębiorstw inżynieryjnych i budowlanych. George Haswani jest ściśle powiązany z reżimem syryjskim. Wspiera on reżim i jest jego beneficjentem, odgrywając rolę pośrednika w umowach dotyczących zakupu ropy naftowej od ISIL przez reżim syryjski. Jest również beneficjentem reżimu dzięki preferencyjnemu traktowaniu, w tym uzyskaniu kontraktu (w charakterze podwykonawcy) ze Strojtransgaz, dużym rosyjskim przedsiębiorstwem zajmującym się ropą naftową.	7.3.2015

28.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 141/131

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/851

z dnia 26 maja 2016 r.

zmieniająca załącznik do decyzji 2009/719/WE w odniesieniu do upoważnienia Chorwacji do zmiany rocznego programu monitorowania BSE

(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 3097)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 ustanowiono zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (TSE) u zwierząt. Rozporządzenie nakłada na każde państwo członkowskie obowiązek przeprowadzania co roku programów monitorowania TSE opartych na aktywnym i biernym nadzorze zgodnie z załącznikiem III do tego rozporządzenia. Ponadto art. 6 ust. 1b rozporządzenia (WE) nr 999/2001 stanowi, że państwa członkowskie, które są w stanie wykazać poprawę sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium – w oparciu o określone kryteria ustanowione w rozdziale A część I pkt 7 w załączniku III do tego rozporządzenia – mogą zmienić swoje roczne programy monitorowania.

(2)

Decyzją Komisji 2009/719/WE (2) upoważniono państwa członkowskie wymienione w załączniku do tej decyzji do zmiany rocznych programów monitorowania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) zgodnie z art. 6 ust. 1b rozporządzenia (WE) nr 999/2001. Wspomniany załącznik obejmuje obecnie 25 państw członkowskich, a mianowicie wszystkie państwa członkowskie z wyjątkiem Bułgarii, Chorwacji i Rumunii.

(3)	W dniu 22 stycznia 2015 r. Chorwacja przedłożyła Komisji wniosek o zmianę rocznego programu monitorowania BSE.

(4)

W dniu 8 lutego 2016 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) opublikował sprawozdanie naukowe na temat oceny zmiany systemu monitorowania BSE w Chorwacji (3) („sprawozdanie EFSA”). Sprawozdanie EFSA wskazuje, że włączenie Chorwacji do jednostki epidemiologicznej, która obejmuje obecnie 25 państw członkowskich wymienionych w załączniku do decyzji 2009/719/WE, przy założeniu, że obecny system nadzoru wdraża się zgodnie z decyzją 2009/719/WE w odniesieniu do tych 25 państw członkowskich, spowodowałoby, że wykrycie BSE – w ramach jednostki epidemiologicznej złożonej z tych 25 państw członkowskich i Chorwacji – byłoby możliwe przy szacowanej częstości występowania wynoszącej co najmniej 1 przypadek na 3 789 838 sztuk w populacji dorosłego bydła, przy poziomie ufności wynoszącym 95 %. Taka szacowana częstość występowania zapewnia większą wrażliwość metody niż minimalna szacowana częstość występowania wymagana w przypadku nadzoru typu A, którą określono w rozdziale D pkt 1 lit. a) w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 jako 1 przypadek na 100 000 sztuk w populacji dorosłego bydła w danym państwie lub regionie, przy poziomie ufności wynoszącym 95 %.

(5)

W dniach od 14 do 23 czerwca 2010 r. i od 26 listopada do 6 grudnia 2012 r. Komisja przeprowadziła w Chorwacji audyty, aby ocenić środki dotyczące BSE („audyty Komisji”). Audyty Komisji dotyczyły systemu identyfikacji i śledzenia pochodzenia bydła oraz wprowadzenia zakazu paszowego w Chorwacji. Wyniki audytów Komisji wykorzystano więc jako jeden z elementów oceny zgodności wniosku przedłożonego przez Chorwację z kryteriami, które określono w rozdziale A część I pkt 7.1 lit. b) i c) w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(6)

W oparciu o informacje zawarte we wniosku Chorwacji o zmianę rocznego programu monitorowania BSE, informacje zawarte w sprawozdaniu EFSA oraz informacje wynikające z audytów Komisji wniosek złożony przez Chorwację został rozpatrzony pozytywnie. Należy zatem upoważnić Chorwację do zmiany rocznego programu monitorowania BSE na takich samych warunkach, jakie przyznano 25 państwom członkowskim wymienionym obecnie w załączniku do decyzji 2009/719/WE.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2009/719/WE.

(8)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku do decyzji 2009/719/WE po pozycji „— Francja” i przed pozycją „— Włochy” dodaje się pozycję „— Chorwacja”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1.

(2) Decyzja Komisji 2009/719/WE z dnia 28 września 2009 r. upoważniająca niektóre państwa członkowskie do zmiany swoich rocznych programów monitorowania BSE (Dz.U. L 256 z 29.9.2009, s. 35).

(3) Dziennik EFSA 2016; 14(2):4399.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 141

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 59 28 maja 2016

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Decyzja Rady (UE) 2016/837 z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, oraz tymczasowego stosowania Umowy między Unią Europejską, Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii w sprawie mechanizmu finansowego EOG na lata 2014–2021, Umowy między Królestwem Norwegii a Unią Europejską w sprawie Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021, Protokołu dodatkowego do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii oraz Protokołu dodatkowego do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Islandią	1
		Umowa między Unią Europejską, Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii w sprawie Mechanizmu Finansowego EOG na lata 2014–2021	3
		Umowa między Królestwem Norwegii a Unią Europejską w sprawie Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021	11
		Protokół dodatkowy do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandi	18
		Protokół dodatkowy do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii	22
	*	Decyzja Rady (UE) 2016/838 z dnia 23 maja 2016 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony	26
	*	Decyzja Rady (UE) 2016/839 z dnia 23 maja 2016 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony	28
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2016/840 z dnia 27 maja 2016 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii	30
	*	Rozporządzenie Rady (UE) 2016/841 z dnia 27 maja 2016 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 329/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej	36
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/842 z dnia 27 maja 2016 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 167/2008 w odniesieniu do nazwy posiadacza zezwolenia i nazwy handlowej kokcydiostatyku ( 1 )	47
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/843 z dnia 27 maja 2016 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	49
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa Komisji (UE) 2016/844 z dnia 27 maja 2016 r. zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich ( 1 )	51
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (UE) 2016/845 z dnia 23 maja 2016 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego na mocy Umowy ramowej między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia regulaminu wewnętrznego Wspólnego Komitetu oraz powołania wyspecjalizowanych grup roboczych i przyjęcia zakresów ich uprawnień	66
	*	Decyzja przedstawicieli rządów państw członkowskich (UE, Euratom) 2016/846 z dnia 24 maja 2016 r. w sprawie mianowania sędziów Sądu	76
	*	Decyzja przedstawicieli rządów państw członkowskich (UE, Euratom) 2016/847 z dnia 24 maja 2016 r. w sprawie mianowania sędziego Sądu	77
	*	Decyzja Rady (UE, Euratom) 2016/848 z dnia 25 maja 2016 r. w sprawie mianowania członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zaproponowanego przez Królestwo Danii	78
	*	Decyzja Rady (WPZiB) 2016/849 z dnia 27 maja 2016 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, uchylająca decyzję 2013/183/WPZiB	79
	*	Decyzja Rady (WPZiB) 2016/850 z dnia 27 maja 2016 r. zmieniająca decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii	125
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/851 z dnia 26 maja 2016 r. zmieniająca załącznik do decyzji 2009/719/WE w odniesieniu do upoważnienia Chorwacji do zmiany rocznego programu monitorowania BSE (notyfikowana jako dokument nr C(2016) 3097) ( 1 )	131