ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 108

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 59
23 kwietnia 2016


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/635 z dnia 22 kwietnia 2016 r. zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 2870/2000 w odniesieniu do niektórych metod referencyjnych dla analizy napojów spirytusowych

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/636 z dnia 22 kwietnia 2016 r. w sprawie wycofania zatwierdzenia substancji czynnej izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009, oraz zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 ( 1 )

22

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/637 z dnia 22 kwietnia 2016 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 w odniesieniu do usunięcia z unijnego wykazu niektórych substancji aromatycznych ( 1 )

24

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/638 z dnia 22 kwietnia 2016 r. w sprawie wycofania zatwierdzenia substancji czynnej octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009, oraz zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 ( 1 )

28

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/639 z dnia 22 kwietnia 2016 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

30

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE, Euratom) 2016/640 z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie mianowania pięciu członków Trybunału Obrachunkowego

32

 

*

Decyzja Rady (UE, Euratom) 2016/641 z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie mianowania członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zaproponowanego przez Republikę Federalną Niemiec

33

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/642 z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie mianowania jednego członka i jednego zastępcy członka Komitetu Regionów zaproponowanych przez Rumunię

34

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/643 z dnia 21 kwietnia 2016 r. w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Włoską

35

 

*

Decyzja Komisji (UE) 2016/644 z dnia 16 stycznia 2015 r. w sprawie pomocy państwa nr SA.31855 (11/C, ex N 503/10), jakiej Cypr planuje udzielić na restrukturyzację Centralnej Rzeźni w Kofinos (notyfikowana jako dokument C(2015) 58)

36

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/645 z dnia 22 kwietnia 2016 r. dotycząca niektórych środków ochronnych przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła w Bułgarii (notyfikowana jako dokument nr C(2016) 3261)  ( 1 )

61

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/635

z dnia 22 kwietnia 2016 r.

zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 2870/2000 w odniesieniu do niektórych metod referencyjnych dla analizy napojów spirytusowych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 110/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (1), w szczególności jego art. 28 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2870/2000 (2) zawiera wykaz i opis metod referencyjnych dla analizy napojów spirytusowych. Niektóre z metod wymienionych w załączniku do tego rozporządzenia, między innymi metody oznaczania kwasowości lotnej i łącznej zawartości cukrów w napojach spirytusowych, nie są jednak jeszcze opisane.

(2)

Metody oznaczania kwasowości lotnej i łącznej zawartości cukrów w określonych napojach spirytusowych były przedmiotem dwóch międzynarodowych badań potwierdzających przeprowadzonych zgodnie z międzynarodowo ustalonymi procedurami, a parametry wydajnościowe zastosowanej w nich metody uznano za dopuszczalne. Wspomniane badania stanowiły część projektu badawczego realizowanego w ramach programu Komisji Europejskiej Ramy IV: Standardy, pomiary i testowanie (ang. Framework IV Standards Measurements and Testing (SMT)). Dlatego też opis tych metod należy włączyć do załącznika do rozporządzenia (WE) nr 2870/2000.

(3)

W rozporządzeniu (WE) nr 110/2008 określa się wymogi w odniesieniu do niektórych kategorii napojów spirytusowych leżakujących w drewnie i stanowi się, że napoje z innych kategorii również mogą zostać poddane takiemu leżakowaniu. Analiza głównych związków pochodzących z drewna może być pomocna przy rozważaniu, czy próbka jest zgodna z definicją odpowiadającą właściwej kategorii napoju spirytusowego. Międzynarodowa Organizacja ds. Winorośli i Wina (OIV) uznała metodę analizy służącą oznaczaniu tych związków w swojej rezolucji OIV/OENO 382A/2009. Uznanie tej metody opierało się na danych uzyskanych ze studiów wydajnościowych metod międzynarodowych przeprowadzonych na różnych napojach spirytusowych zgodnie z międzynarodowo ustalonymi procedurami. W związku z tym należy dodać tę metodę i jej opis do unijnych metod referencyjnych dla analizy napojów spirytusowych określonych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2870/2000.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2870/2000.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Napojów Spirytusowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2870/2000 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2870/2000 z dnia 19 grudnia 2000 r. ustanawiające wspólnotowe metody referencyjne dla analizy napojów spirytusowych (Dz.U. L 333 z 29.12.2000, s. 20).


ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2870/2000 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w spisie treści wprowadza się następujące zmiany:

a)

w pkt III.3 i VIII skreśla się termin „(p.m.)”;

b)

dodaje się punkt w brzmieniu:

„X.

Oznaczanie związków występujących w drewnie: furfuralu, 5-hydroksymetylofurfuralu, 5-metylofurfuralu, waniliny, aldehydu syryngowego, aldehydu koniferylowego, aldehydu sinapylowego, kwasu galusowego, kwasu elagowego, kwasu wanilinowego, kwasu syryngowego i skopoletyny.”;

2)

w rozdziale III dodaje się część w brzmieniu:

„III.3.   OZNACZANIE KWASOWOŚCI LOTNEJ NAPOJÓW SPIRYTUSOWYCH

1.   Zakres

Niniejsza metoda została potwierdzona w międzylaboratoryjnym badaniu porównawczym przeprowadzonym w odniesieniu do rumu, brandy, okowity z wytłoków z winogron i okowity z wytłoków z owoców na poziomach 30–641 mg/l.

2.   Odniesienia normatywne

ISO 3696:1987 Woda do zastosowań w laboratorium analitycznym – specyfikacje i metody testów

3.   Definicje

3.1.   Kwasowość lotną oblicza się, odejmując kwasowość stałą od kwasowości ogólnej.

3.2.   Kwasowość ogólna jest sumą kwasowości potencjalnych.

3.3.   Kwasowość stała oznacza kwasowość pozostałości po odparowaniu napoju spirytusowego do sucha.

4.   Zasada

Kwasowość ogólną i kwasowość stałą określa się przez miareczkowanie lub metodą potencjometryczną.

5.   Odczynniki i materiały

W trakcie analizy, o ile nie zostało to inaczej określone, używać wyłącznie odczynników o rozpoznanym stopniu analitycznym oraz wody o przynajmniej 3 stopniu czystości, zgodnie z definicją ISO 3696:1987.

5.1.   Roztwór wodorotlenku sodu (NaOH) o stężeniu 0,01 M

5.2.   Roztwór wskaźnika mieszanego:

 

Odważyć 0,1 g indygotyny i 0,1 g czerwieni fenolowej.

 

Rozpuścić w 40 ml wody i uzupełnić etanolem do 100 ml.

6.   Aparatura i wyposażenie

Pośrednia aparatura laboratoryjna, szkło laboratoryjne klasy A oraz następujące wyposażenie:

6.1.

Pompka wodna

6.2.

Wyparka obrotowa lub łaźnia ultradźwiękowa

6.3.

Wyposażenie do miareczkowania potencjometrycznego (opcjonalnie)

7.   Pobieranie próbek i próbki

Próbki są przechowywane przed analizą w temperaturze pokojowej.

8.   Procedura

8.1.   Kwasowość ogólna

8.1.1.   Przygotowanie próbki

Napój spirytusowy zostaje poddany napromieniowaniu ultradźwiękowemu (sonikacji) lub jest mieszany przez dwie minuty w warunkach próżni w celu pozbycia się dwutlenku węgla, jeżeli jest to wymagane.

8.1.2.   Miareczkowanie

Wprowadzić pipetą 25 ml alkoholu do kolby stożkowej o pojemności 500 ml.

Dodać około 200 ml schłodzonej, przegotowanej wody destylowanej (przygotowywanej świeżo codziennie) i 2–6 kropel roztworu wskaźnika mieszanego (5.2).

Miareczkować roztworem wodorotlenku sodu o stężeniu 0,01 M (5.1) do zmiany zabarwienia z żółtozielonego na fioletowe w przypadku alkoholi bezbarwnych i z żółtobrązowego na czerwonobrązowe w przypadku alkoholi o brązowej barwie.

Miareczkowanie można również przeprowadzić metodą potencjometryczną do pH 7,5.

Przyjmijmy, że n1 ml oznacza dodaną objętość roztworu wodorotlenku sodu o stężeniu 0,01 M.

8.1.3.   Obliczanie

Kwasowość ogólna (KO) wyrażona w miliekwiwalentach na litr napoju spirytusowego jest równa 0,4 × n1.

Kwasowość ogólna (KO) wyrażona w mg kwasu octowego na litr napoju spirytusowego jest równa 24 × n1.

8.2.   Kwasowość stała

8.2.1.   Przygotowanie próbki

Odparować 25 ml alkoholu do sucha:

 

Wprowadzić pipetą 25 ml alkoholu na płaskodenną cylindryczną szalkę do odparowywania o średnicy 55 mm. W trakcie pierwszej godziny odparowywania szalka do odparowywania umiejscowiona jest na pokrywie łaźni wodnej, tak by płyn się nie gotował, gdyż mogłoby to spowodować straty poprzez rozpryskiwanie.

 

Zakończyć suszenie poprzez umiejscowienie szalki do odparowywania w suszarce o temperaturze 105 °C na dwie godziny. Pozwolić, by szalka do odparowywania ostygła w eksykatorze.

8.2.2.   Miareczkowanie

Rozpuścić pozostałość po odparowywaniu w schłodzonej, przegotowanej wodzie destylowanej (przygotowywanej świeżo codziennie) i uzupełnić objętość do około 100 ml oraz dodać 2–6 kropel roztworu wskaźnika mieszanego (5.2).

Miareczkować roztworem wodorotlenku sodu o stężeniu 0,01 M (5.1).

Miareczkowanie można również przeprowadzić metodą potencjometryczną do pH 7,5.

Przyjmijmy, że n2 ml oznacza dodaną objętość roztworu wodorotlenku sodu o stężeniu 0,01 M.

8.2.3.   Obliczanie

Kwasowość stała (KS) wyrażona w miliekwiwalentach na litr napoju spirytusowego jest równa 0,4 × n2.

Kwasowość stała (KS) wyrażona w mg kwasu octowego na litr napoju spirytusowego jest równa 24 × n2.

9.   Obliczenie kwasowości lotnej

9.1.   Wyrażona w miliekwiwalentach na litr:

Przyjmijmy, że:

KO

=

kwasowość ogólna w miliekwiwalentach na litr

KS

=

kwasowość stała w miliekwiwalentach na litr

kwasowość lotna, KL, w miliekwiwalentach na litr jest równa:

KO – KS

9.2.   Wyrażona w mg kwasu octowego na litr:

Przyjmijmy, że:

KO′

=

kwasowość ogólna w mg kwasu octowego na litr

KS′

=

kwasowość stała w mg kwasu octowego na litr:

Kwasowość lotna, KL, w mg kwasu octowego na litr jest równa:

KO′ – KS′

9.3.   Wyrażona w g kwasu octowego na hektolitr czystego alkoholu 100 % obj. jest równa:Formula

gdzie A oznacza objętościową zawartość alkoholu w napoju spirytusowym.

10.   Charakterystyka wydajnościowa metody (precyzja)

10.1.   Wyniki statystyczne badania międzylaboratoryjnego.

Poniższe dane zostały uzyskane ze studiów wydajnościowych metod międzynarodowych przeprowadzonych zgodnie z międzynarodowo ustalonymi procedurami [1] [2].

Rok badania międzylaboratoryjnego

2000

Liczba laboratoriów

18

Liczba próbek

6


Próbki

A

B

C

D

E

F

Liczba laboratoriów pozostała po eliminacji wartości odstających

16

18

18

14

18

18

Liczba wartości odstających (laboratoriów)

2

 

 

4

 

 

Liczba przyjętych wyników

32

36

36

28

36

36

Wartość średnia [mg/l]

272*

241*

30

591*

641*

46

107

492

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

8,0

3,6

15,0

3,7

6,7

8,5

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

3,1

11,8

2,4

8,0

6,2

1,7

Granica powtarzalności, r [mg/l]

23

10

42

10

19

24

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

8,5

8,4

25,0

4,55

13,4

24,4

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

3,3

27,8

4,1

9,9

12,5

5,0

Granica odtwarzalności, R [mg/l]

24

23

70

13

38

68

Rodzaje próbek:

A

Okowita ze śliwek, poziom rozdzielony*

B

Rum I, ślepe duplikaty

C

Rum II, poziom rozdzielony*

D

Śliwowica, ślepe duplikaty

E

Brandy, ślepe duplikaty

F

Okowita z wytłoków, ślepe duplikaty

[1]

Horwitz, W. (1995), »Protocol for the Design, Conduct and Interpretation of Method- Performance Studies«, [w:] Pure and Applied Chemistry 67, s. 332–343.

[2]

Horwitz, W. (1982), Analytical Chemistry 54, s. 67 A–76 A.”;

3)

dodaje się rozdział VIII w brzmieniu:

„VIII.   ŁĄCZNA ZAWARTOŚĆ CUKRÓW

1.   Zakres

Metoda HPLC–RI ma zastosowanie do oznaczania łącznej zawartości cukrów (wyrażonej jako cukier inwertowany) w napojach spirytusowych, z wyłączeniem likierów zawierających produkty jajeczne i mleczne.

Niniejsza metoda została potwierdzona w międzylaboratoryjnym badaniu porównawczym przeprowadzonym w odniesieniu do anyżówki (pastisu), anisu destylowanego, likieru wiśniowego, likieru z (nazwa owocu lub użytego surowca) i crème de cassis na poziomach 10,86–509,7 g/l. Liniowość rekcji przyrządu została jednak dowiedziona w odniesieniu do stężeń z zakresu 2,5–20,0 g/l.

Niniejsza metoda nie służy do oznaczania niskich poziomów cukrów.

2.   Odniesienia normatywne

ISO 3696:1987 Woda do zastosowań w laboratorium analitycznym – specyfikacje i metody testów

3.   Zasada

Analizy płynnego cukru przy wykorzystaniu wysokosprawnej chromatografii cieczowej w celu określenia zawartego w nim stężenia glukozy, fruktozy, sacharozy, maltozy i laktozy.

W ramach niniejszej metody wykorzystuje się alkiloaminową fazę stacjonarną i wykrywanie z zastosowaniem refraktometrii różnicowej i metoda ta została przedstawiona jako przykład. Zastosowanie żywicy anionowymiennej jako fazy stacjonarnej również byłoby możliwe.

4.   Odczynniki i materiały

4.1.   Glukoza (CAS 50-99-7) o czystości co najmniej 99 %.

4.2.   Fruktoza (CAS 57-48-7) o czystości co najmniej 99 %.

4.3.   Sacharoza (CAS 57-50-1) o czystości co najmniej 99 %.

4.4.   Laktoza (CAS 5965-66-2) o czystości co najmniej 99 %.

4.5.   Monohydrat maltozy (CAS 6363-53-7) o czystości co najmniej 99 %.

4.6.   Czysty cyjanek metylu (CAS 75-05-8) do celów analizy HPLC.

4.7.   Woda destylowana lub dejonizowana, najlepiej mikrofiltrowana.

4.8.   Rozpuszczalniki (przykład)

Eluent składa się z:

 

75 części objętościowych cyjanku metylu (4.6),

 

25 części objętościowych wody destylowanej (4.7).

Przepuszczać przez niego hel w wolnym tempie przez 5–10 minut, zanim zostanie wykorzystany do odgazowania.

Jeżeli używana woda nie była poddana mikrofiltracji, zaleca się przefiltrowanie rozpuszczalnika przez filtr dla rozpuszczalników organicznych o wielkości porów mniejszej lub równej 0,45 μm.

4.9.   Etanol absolutny (CAS 64-17-5).

4.10.   Roztwór etanolu (5 %, v/v).

4.11.   Przygotowanie podstawowego roztworu wzorcowego (20 g/l)

Odważyć po 2 g każdego z cukrów, który ma zostać poddany analizie (4.1–4.5), przenieść je bez strat do kolby miarowej o pojemności 100 ml. (Uwaga: 2,11 g monohydratu maltozy odpowiada 2 g maltozy).

Uzupełnić do 100 ml roztworem alkoholu 5 % obj. (4.10), wstrząsnąć i przechowywać w temperaturze około + 4 °C. Przygotowywać nowy roztwór podstawowy raz w tygodniu.

4.12.   Przygotowanie roboczych roztworów wzorcowych (2,5, 5,0, 7,5, 10,0 i 20,0 g/l)

Odpowiednio rozcieńczyć roztwór podstawowy, 20 g/l, (4.11) roztworem alkoholu 5 % obj. (4.10), tak aby otrzymać pięć roboczych roztworów wzorcowych o gęstości 2,5, 5,0, 7,5, 10,0 i 20,0 g/l. Przefiltrować przez filtr o wielkości porów mniejszej lub równej 0,45 μm (5.3).

5.   Aparatura i wyposażenie

5.1.   System HPLC wystarczający do uzyskania rozdzielczości odniesienia w odniesieniu do wszystkich cukrów.

5.1.1.   Wysokosprawny chromatograf cieczowy wyposażony w 6-portowy zawór wtryskowy z pętlą 10 μL lub jakiekolwiek inne urządzenie, zarówno automatyczne, jak i ręczne, w celu niezawodnego wtryskiwania mikroobjętości.

5.1.2.   System pompowania umożliwiający z wielką dokładnością uzyskanie i utrzymanie stałego lub zaprogramowanego natężenia przepływu.

5.1.3.   Refraktometr różnicowy

5.1.4.   Integrator lub rejestrator obliczeniowy, kompatybilny z pozostałymi elementami systemu.

5.1.5.   Przedkolumna:

Zaleca się dołączenie odpowiedniej przedkolumny do kolumny analitycznej.

5.1.6.   Kolumna (przykład):

Materiał:

stal nierdzewna lub szkło.

Średnica wewnętrzna:

2–5 mm.

Długość:

100–250 mm (w zależności od wielkości cząstek wypełniających), na przykład 250 mm w przypadku cząstek o średnicy 5 μm.

Faza stacjonarna:

alkiloaminowe grupy funkcyjne związane z krzemionką, maksymalny rozmiar cząstek: 5 μm.

5.1.7.   Warunki chromatografii (przykład):

 

Eluent (4.8), natężenie przepływu: 1 ml/min.

 

Wykrywanie: refraktometr różnicowy.

Aby zapewnić doskonałą stabilność detektora, należy go włączyć na kilka godzin przed użyciem. Komora odniesienia musi być wypełniona eluentem.

5.2.   Waga analityczna o dokładności do 0,1 mg.

5.3.   Układ filtracyjny dla małych objętości wykorzystujący mikromembranę o wielkości porów 0,45 μm.

6.   Przechowywanie próbek

Po otrzymaniu próbki należy przechowywać w temperaturze pokojowej, dopóki nie zostaną wykorzystane do analizy.

7.   Procedura

7.1.   CZĘŚĆ A: Przygotowanie próbek

7.1.1.   Wstrząsnąć próbkę.

7.1.2.   Przefiltrować próbkę przez filtr o wielkości porów mniejszej lub równej 0,45 μm (5.3).

7.2.   CZĘŚĆ B: HPLC

7.2.1.   Oznaczanie

Wstrzyknąć 10 μl roztworów wzorcowych (4.12) i próbek (7.1.2). Przeprowadzić analizę przy zastosowaniu warunków chromatografii, na przykład warunków opisanych powyżej.

7.2.2.   W przypadku gdyby jakikolwiek pik próbki miał większą powierzchnię (lub wysokość) niż odpowiadający mu pik w roztworze wzorcowym o największym stężeniu, wówczas należy rozcieńczyć próbkę wodą destylowaną i poddać ponownej analizie.

8.   Obliczanie

Porównać oba chromatogramy uzyskane w odniesieniu do roztworu wzorcowego i napoju spirytusowego. Zidentyfikować piki na podstawie ich czasów retencji. Przeprowadzić pomiary ich powierzchni (lub wysokości) i obliczyć stężenia zgodnie z metodą standardu zewnętrznego. Wziąć pod uwagę wszelkie rozcieńczenia próbki.

Wynik końcowy jest sumą sacharozy, maltozy, laktozy, glukozy i fruktozy wyrażoną jako cukier inwertowany w g/l.

Cukier inwertowany oblicza się jako sumę wszystkich obecnych monosacharydów i disacharydów redukujących oraz stechiometrycznej ilości glukozy i fruktozy obliczonej na podstawie obecnej sacharozy.

Cukier inwertowany (g/l)

=

glukoza (g/l) + fruktoza (g/l) + maltoza (g/l) + laktoza (g/l) + (sacharoza (g/l) × 1,05)

1,05

=

(masa cząsteczkowa fruktozy + masa cząsteczkowa glukozy)/masa cząsteczkowa sacharozy

9.   Charakterystyka wydajnościowa metody (precyzja)

9.1.   Wyniki statystyczne badania międzylaboratoryjnego.

Poniższe dane zostały uzyskane ze studiów wydajnościowych metod międzynarodowych przeprowadzonych zgodnie z międzynarodowo ustalonymi procedurami [1] [2].

Rok badania międzylaboratoryjnego

2000

Liczba laboratoriów

24

Liczba próbek

8

[1]

Horwitz, W. (1995), »Protocol for the Design, Conduct and Interpretation of Method- Performance Studies«, [w:] Pure and Applied Chemistry 67, s. 332–343.

[2]

Horwitz, W. (1982), Analytical Chemistry 54, s. 67 A–76 A.

Tabela 1

Fruktoza, glukoza, maltoza

Analit

Fruktoza

Glukoza

Maltoza

Próbki (× 2)

Crème de Cassis

Roztwór wzorcowy (50 g/l)

Napój spirytusowy aromatyzowany anyżkiem

Crème de Cassis

Roztwór wzorcowy (50 g/l)

Napój spirytusowy aromatyzowany anyżkiem

Roztwór wzorcowy (10 g/l)

Wartość średnia [g/l]

92,78

50,61

15,62

93,16

50,06

15,81

9,32

Liczba laboratoriów bez wartości odstających

21

22

21

23

19

21

22

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [g/l]

2,34

2,12

0,43

3,47

1,01

0,48

0,54

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

2,53

4,2

2,76

3,72

2,03

3,02

5,77

Granica powtarzalności, r [g/l]

(r = 2,8 × sr)

6,56

5,95

1,21

9,71

2,84

1,34

1,51

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [g/l]

7,72

3,13

0,84

9,99

2,7

0,88

1,4

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

8,32

6,18

5,37

10,72

5,4

5,54

15,06

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

21,62

8,76

2,35

27,97

7,57

2,45

3,93


Tabela 2

Sacharoza

Analit

Sacharoza

Próbki

Pastis

Ouzo

Likier wiśniowy

Likier miętowy

Crème de Cassis

Roztwór wzorcowy (100 g/l)

Wartość średnia [g/l]

10,83

29,2

19,7 (*)

103,33

349,96

319,84

99,83

Liczba laboratoriów bez wartości odstających

19

19

20

18

18

18

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [g/l]

0,09

0,75

2,17

5,99

4,31

1,25

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

0,81

3,07

2,1

1,71

1,35

1,25

Granica powtarzalności, r [g/l]

(r = 2,8 × sr)

0,25

2,1

6,07

16,76

12,06

3,49

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [g/l]

0,79

0,92

4,18

9,94

16,11

4,63

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

7,31

3,76

4,05

2,84

5,04

4,64

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

2,22

2,57

11,7

27,84

45,12

12,97


Tabela 3

Łączna zawartość cukrów

(Uwaga: Podane dane obliczono w odniesieniu do łącznej zawartości cukrów, a nie w odniesieniu do cukru inwertowanego, jak określono w sekcji 8 powyżej.)


Próbki

Pastis

Ouzo

Napój spirytusowy aromatyzowany anyżkiem

Likier wiśniowy

Likier miętowy

Crème de Cassis

Roztwór wzorcowy (220 g/l)

Wartość średnia [g/l]

10,86

29,2

19,7 (**)

31,59

103,33

349,73

509,69

218,78

Liczba laboratoriów bez wartości odstających

20

19

20

20

18

18

19

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [g/l]

0,13

0,75

0,77

2,17

5,89

5,59

2,71

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

1,16

3,07

2,45

2,1

1,69

1,1

1,24

Granica powtarzalności, r [g/l]

(r = 2,8 × sr)

0,35

2,1

2,17

6,07

16,5

15,65

7,59

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [g/l]

0,79

0,92

1,51

4,18

9,98

14,81

8,53

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

7,25

3,76

4,79

4,04

2,85

2,91

3,9

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

2,21

2,57

4,24

11,7

27,94

41,48

23,89

4)

dodaje się rozdział X w brzmieniu:

„X.   OZNACZANIE W NAPOJACH SPIRYTUSOWYCH NASTĘPUJĄCYCH ZWIĄZKÓW WYSTĘPUJĄCYCH W DREWNIE METODĄ WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ (HPLC): FURFURALU, 5-HYDROKSYMETYLOFURFURALU, 5-METYLOFURFURALU, WANILINY, ALDEHYDU SYRYNGOWEGO, ALDEHYDU KONIFERYLOWEGO, ALDEHYDU SINAPYLOWEGO, KWASU GALUSOWEGO, KWASU ELAGOWEGO, KWASU WANILINOWEGO, KWASU SYRYNGOWEGO I SKOPOLETYNY

1.   Zakres

Niniejsza metoda dotyczy oznaczania furfuralu, 5-hydroksymetylofurfuralu, 5-metylofurfuralu, waniliny, aldehydu syryngowego, aldehydu koniferylowego, aldehydu sinapylowego, kwasu galusowego, kwasu elagowego, kwasu wanilinowego, kwasu syryngowego i skopoletyny metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej.

2.   Odniesienie normatywne

Metoda analityczna uznana przez Ogólne Zgromadzenie Międzynarodowej Organizacji ds. Wina i Winorośli (OIV) i opublikowane przez OIV pod numerem referencyjnym OIV-MA-BS-16: R2009.

3.   Zasada

Oznaczanie metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z wykrywaniem za pomocą spektrofotometrii w nadfiolecie na szeregu długości fal i za pomocą spektrofluorymetrii.

4.   Odczynniki

Odczynniki muszą posiadać czystość analityczną. Woda wykorzystywana musi być wodą destylowaną lub wodą o co najmniej równorzędnej czystości. Zaleca się stosowanie wody mikrofiltrowanej o rezystywności 18,2 M Ω.cm.

4.1.   Alkohol 96 % obj.

4.2.   Metanol o czystości HPLC (rozpuszczalnik B).

4.3.   Kwas octowy rozcieńczony do 0,5 % obj. (rozpuszczalnik A).

4.4.   Fazy ruchome: (podano jedynie przykład).

Rozpuszczalnik A (0,5-procentowy kwas octowy) i rozpuszczalnik B (czysty metanol). Przefiltrować przez membranę (o porowatości 0,45 μm). W razie potrzeby odgazować w łaźni ultradźwiękowej.

4.5.   Roztwory wzorcowe o minimalnej czystości 99 %: furfural, 5-hydroksymetylofurfural, 5-metylofurfural, wanilina, aldehyd syryngowy, aldehyd koniferylowy, aldehyd sinapylowy, kwas galusowy, kwas elagowy, kwas wanilinowy, kwas syryngowy i skopoletyna.

4.6.   Roztwór referencyjny: substancje wzorcowe rozpuszcza się w roztworze wodno-alkoholowym 50 % obj. Końcowe stężenia w roztworze referencyjnym powinny być następujące:

furfural: 5 mg/l; 5-hydroksymetylofurfural: 10 mg/l; 5-metylofurfural 2 mg/l; wanilina: 5 mg/l; aldehyd syryngowy: 10 mg/l; aldehyd koniferylowy: 5 mg/l; aldehyd sinapylowy: 5 mg/l; kwas galusowy: 10 mg/l; kwas elagowy: 10 mg/l; kwas wanilinowy: 5 mg/l; kwas syryngowy: 5 mg/l; skopoletyna: 0,5 mg/l.

5.   Aparatura

Standardowa aparatura laboratoryjna

5.1.   Wysokosprawny chromatograf cieczowy, który może funkcjonować w trybie dwuskładnikowego gradientu i który jest wyposażony w:

5.1.1.

Detektor spektrofotometryczny, który może być wykorzystywany do dokonywania pomiarów przy długości fal 260–340 nm. Zaleca się jednak korzystanie z detektora różnych długości fal z matrycą fotodiodową lub podobną w celu potwierdzenia czystości pików.

5.1.2.

Detektor spektrofluorymetryczny – długość fali wzbudzenia: 354 nm, długości fali emisji: 446 nm (do celów oznaczenia pierwiastków śladowych skopoletyny, które można również wykryć przy długości fali wynoszącej 313 nm za pomocą spektrofotometrii).

5.1.3.

Wtryskiwacz, za pomocą którego można wprowadzić (na przykład) 10 lub 20 μl próbki do badań.

5.1.4.

Kolumna do wysokosprawnej chromatografii cieczowej, typ RP C18, maksymalna wielkość cząsteczek: 5 μm.

5.2.   Strzykawki do HPLC.

5.3.   Urządzenie do przeprowadzenia filtracji membranowej małych objętości.

5.4.   Integrator lub rejestrator o parametrach zgodnych z całym aparatem, który w szczególności musi posiadać szereg kanałów pozyskiwania.

6.   Procedura

6.1.   Przygotowanie roztworu do wstrzyknięcia.

W razie potrzeby filtruje się roztwór referencyjny i napój spirytusowy przez membranę o maksymalnej średnicy porów wynoszącej 0,45 μm.

6.2.   Warunki przeprowadzania chromatografii: przeprowadzić analizę w temperaturze otoczenia przy pomocy aparatury opisanej w pkt 5.1, korzystając z faz ruchomych (4.4) o przepływie wynoszącym około 0,6 ml na minutę, zgodnie z poniższym gradientem (podanym wyłącznie jako przykład).

Czas: 0 min 50 min 70 min 90 min

rozpuszczalnik A (woda–kwas): 100 % 60 % 100 % 100 %

rozpuszczalnik B (metanol): 0 % 40 % 0 % 0 %

Należy zauważyć, że w niektórych przypadkach powinno się modyfikować ten gradient w celu uniknięcia koelucji.

6.3.   Oznaczanie

6.3.1.   Oddzielnie wstrzyknąć roztwory wzorcowe, następnie wymieszać.

Przystosować warunki działania, tak aby czynniki rozdzielczości pików wszystkich związków były równe co najmniej 1.

6.3.2.   Wstrzyknąć próbkę przygotowaną zgodnie z opisem w pkt 6.1.

6.3.3.   Zmierzyć powierzchnię pików w roztworze referencyjnym i napoju spirytusowym i obliczyć stężenia.

7.   Przedstawienie wyników

Przedstawić stężenie każdego składnika w mg/l.

8.   Charakterystyka wydajnościowa metody (precyzja)

Poniższe dane zostały uzyskane w 2009 r. ze studiów wydajnościowych metod międzynarodowych przeprowadzonych na różnych napojach spirytusowych zgodnie z międzynarodowo ustalonymi procedurami [1], [2].

8.1.   Furfural

Analit

Furfural

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

15

15

15

15

15

15

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

14

12

13

14

13

13

Wartość średnia [mg/l]

2,9

1,2

1,7

10,6

15,3

13,9

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,04

0,05

0,04

0,18

0,23

0,20

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

1,4

4,5

2,3

1,7

1,5

1,5

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,1

0,2

0,1

0,5

0,6

0,6

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,24

0,18

0,09

1,4

0,49

0,69

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

8

15

5

13

3

5

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,7

0,5

0,3

3,8

1,4

1,9

8.2.   5-hydroksymetylofurfural

Analit

5-hydroksymetylofurfural

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

16

16

16

16

16

16

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

14

14

14

14

14

14

Wartość średnia [mg/l]

5,0

11,1

9,4

33,7

5,8

17,5

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,09

0,09

0,09

0,42

0,07

0,13

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

1,7

0,8

1,0

1,3

1,2

0,8

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,2

0,3

0,3

1,2

0,2

0,4

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,39

1,01

0,50

4,5

0,4

1,6

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

8

9

5

13

7

9

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

1,1

2,8

1,4

12,5

1,1

4,6

8.3.   5-metylofurfural

Analit

5-metylofurfural

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

11

11

11

11

11

11

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

11

11

8

11

10

11

Wartość średnia [mg/l]

0,1

0,2

0,1

0,5

1,7

0,8

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,01

0,01

0,02

0,02

0,03

0,07

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

10,7

6,1

13,6

4,7

2,0

10,0

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,0

0,0

0,1

0,1

0,1

0,2

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,03

0,04

0,03

0,18

0,20

0,26

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

35

18

22

39

12

35

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,1

0,1

0,1

0,5

0,6

0,7

8.4.   Wanilina

Analit

Wanilina

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

16

15

16

16

16

16

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

16

15

16

16

16

16

Wartość średnia [mg/l]

0,5

0,2

1,2

1,2

3,2

3,9

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,03

0,02

0,06

0,11

0,11

0,09

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

6,8

9,6

4,6

8,9

3,5

2,3

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,1

0,1

0,2

0,3

0,3

0,3

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,09

0,06

0,18

0,27

0,41

0,62

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

19

25

15

22

13

16

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,3

0,2

0,5

0,8

1,2

1,7

8.5.   Aldehyd syryngowy

Analit

Aldehyd syryngowy

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

16

15

16

16

16

16

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

13

13

13

12

14

13

Wartość średnia [mg/l]

1,0

0,2

4,8

3,2

10,5

9,7

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,03

0,02

0,04

0,08

0,10

0,09

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

2,6

8,1

0,8

2,6

0,9

0,9

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,1

0,1

0,1

0,2

0,3

0,3

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,08

0,07

0,23

0,19

0,39

0,43

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

8

33

5

6

4

4

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,2

0,2

0,7

0,5

1,1

1,2

8.6.   Aldehyd koniferylowy

Analit

Aldehyd koniferylowy

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

13

12

13

12

13

13

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

12

12

13

12

13

13

Wartość średnia [mg/l]

0,2

0,2

0,6

0,8

4,6

1,3

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,02

0,02

0,03

0,03

0,09

0,06

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

9,2

9,8

4,6

4,3

1,9

4,5

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,04

0,04

0,07

0,09

0,24

0,16

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,04

0,04

0,11

0,18

0,38

0,25

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

23

27

21

23

8

19

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,1

0,1

0,3

0,5

1,1

0,7

8.7.   Aldehyd sinapylowy

Analit

Aldehyd sinapylowy

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

14

14

14

14

15

14

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

14

13

12

13

13

12

Wartość średnia [mg/l]

0,3

0,2

0,2

1,6

8,3

0,3

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,02

0,01

0,02

0,06

0,14

0,03

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

7,5

4,6

11,2

3,7

1,6

11,4

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,06

0,03

0,06

0,17

0,38

0,08

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,09

0,05

0,08

0,20

0,81

0,18

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

31

27

46

13

10

73

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,2

0,2

0,2

0,6

2,3

0,5

8.8.   Kwas galusowy

Analit

Kwas galusowy

Próbka

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

16

15

16

16

16

16

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

15

14

16

16

16

16

Wartość średnia [mg/l]

1,2

0,4

2,0

6,1

7,3

21,8

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,07

0,04

0,06

0,18

0,18

0,60

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

6,1

8,1

2,9

3,0

2,4

2,8

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,2

0,1

0,2

0,5

0,5

1,7

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,43

0,20

0,62

3,3

2,2

7,7

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

36

47

31

53

30

35

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

1,2

0,6

1,7

9,1

6,2

21,7

8.9.   Kwas elagowy

Analit

Kwas elagowy

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

7

7

7

7

7

7

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

7

7

7

7

7

6

Wartość średnia [mg/l]

3,2

1,0

9,5

13

13

36

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,20

0,16

0,30

0,41

0,95

0,34

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

6,3

16

3,2

3,2

7,4

1,0

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,6

0,4

0,9

1,1

2,7

1,0

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

1,41

0,42

4,0

5,0

4,9

14

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

44

43

42

39

39

40

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

4,0

1,2

11

14

14

40

8.10.   Kwas wanilinowy

Analit

Kwas wanilinowy

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

15

15

15

15

15

15

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

12

11

14

14

15

14

Wartość średnia [mg/l]

0,2

0,2

1,5

0,8

2,4

2,7

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,03

0,04

0,03

0,10

0,13

0,21

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

14,2

16,5

2,3

12,6

5,3

7,7

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,1

0,1

0,1

0,3

0,4

0,6

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,06

0,05

0,51

0,2

1,22

0,70

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

28

20

35

31

51

26

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,2

0,1

1,4

0,7

3,4

2,0

8.11.   Kwas syryngowy

Analit

Kwas syryngowy

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

16

15

16

16

16

16

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

16

15

15

15

16

15

Wartość średnia [mg/l]

0,4

0,2

2,5

1,4

3,4

4,8

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,03

0,02

0,06

0,13

0,08

0,11

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

6,7

12,6

2,3

9,0

2,3

2,3

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,1

0,1

0,2

0,4

0,2

0,3

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,08

0,05

0,29

0,26

0,43

0,67

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

19

29

11

18

13

14

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,2

0,1

0,8

0,7

1,2

1,9

8.12.   Skopoletyna

Analit

Skopoletyna

Próbki

Whisky

Brandy

Rum

Koniak 1

Burbon

Koniak 2

Liczba uczestniczących laboratoriów

10

10

10

10

10

10

Liczba przyjętych wyników (laboratoriów)

9

8

9

8

8

8

Wartość średnia [mg/l]

0,09

0,04

0,11

0,04

0,65

0,15

Odchylenie standardowe powtarzalności, sr [mg/l]

0,0024

0,0008

0,0018

0,0014

0,0054

0,0040

Względne odchylenie standardowe powtarzalności, RSDr [%]

2,6

2,2

1,6

3,3

0,8

2,7

Granica powtarzalności, r [mg/l]

(r = 2,8 × sr)

0,007

0,002

0,005

0,004

0,015

0,011

Odchylenie standardowe odtwarzalności, sR [mg/l]

0,01

0,01

0,03

0,01

0,09

0,02

Względne odchylenie standardowe odtwarzalności, RSDR [%]

15

16

23

17

15

15

Granica odtwarzalności, R [g/l]

(R = 2,8 × sR)

0,04

0,02

0,07

0,02

0,26

0,06

[1]

Horwitz, W. (1995), »Protocol for the Design, Conduct and Interpretation of Method- Performance Studies«, [w:] Pure and Applied Chemistry 67, s. 332–343.

[2]

Horwitz, W. (1982), Analytical Chemistry 54, s. 67 A–76 A.”.


(*)  Poziom rozdzielony.

(**)  Poziom rozdzielony.”


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/22


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/636

z dnia 22 kwietnia 2016 r.

w sprawie wycofania zatwierdzenia substancji czynnej izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009, oraz zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (1), w szczególności drugą alternatywę określoną w jego art. 21 ust. 3 i jego art. 78 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywą Komisji 2008/127/WE (2) włączono izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3). W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/308 (4) na powiadamiającego nałożono wymóg przedłożenia do dnia 30 czerwca 2015 r. informacji potwierdzających dotyczących specyfikacji materiału technicznego produkowanego do celów handlowych, w tym informacji o wszelkich istotnych zanieczyszczeniach.

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (5).

(3)

Powiadamiający nie przedłożył żądanych informacji potwierdzających w terminie upływającym w dniu 30 czerwca 2015 r. Po powiadomieniu przez Komisję o skutkach braku przedłożenia wnioskodawca nie wyraził zamiaru przedłożenia wymaganych informacji potwierdzających.

(4)

W związku z powyższym należy wycofać zatwierdzenie izomaślanu Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011.

(6)

Państwom członkowskim należy przyznać czas na cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu.

(7)

Jeżeli zgodnie z art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 państwa członkowskie przyznają dodatkowy okres na zużycie zapasów środków ochrony roślin zawierających izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu, okres ten powinien upłynąć najpóźniej po 18 miesiącach od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wycofanie zatwierdzenia

Zatwierdzenie substancji czynnej izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu zostaje wycofane.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011

W części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 skreśla się wiersz 259 „izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu”.

Artykuł 3

Środki przejściowe

Państwa członkowskie cofają zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu jako substancję czynną do dnia 13 listopada 2016 r.

Artykuł 4

Okres na zużycie zapasów

Dodatkowy okres na zużycie zapasów przyznany przez państwa członkowskie zgodnie z art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 jest możliwie najkrótszy i upływa najpóźniej dnia 13 listopada 2017 r.

Artykuł 5

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

(2)  Dyrektywa Komisji 2008/127/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej kilku substancji czynnych (Dz.U. L 344 z 20.12.2008, s. 89).

(3)  Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/308 z dnia 26 lutego 2015 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do warunków zatwierdzenia substancji czynnej izomaślan Z,Z,Z,Z-7,13,16,19-dokozatetraen-1-ylu (Dz.U. L 56 z 27.2.2015, s. 9).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/24


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/637

z dnia 22 kwietnia 2016 r.

zmieniające załącznik I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 w odniesieniu do usunięcia z unijnego wykazu niektórych substancji aromatycznych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE (1), w szczególności jego art. 11 ust. 3 oraz art. 25 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków aromatyzujących (2), w szczególności jego art. 7 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008 ustanowiono unijny wykaz środków aromatyzujących i materiałów źródłowych zatwierdzonych do użycia w i na środkach spożywczych oraz określono warunki ich stosowania.

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 872/2012 (3) przyjęto wykaz substancji aromatycznych i włączono ten wykaz do części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008.

(3)

Wykaz ten może być aktualizowany zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008, z inicjatywy Komisji albo na wniosek złożony przez państwo członkowskie lub zainteresowaną stronę.

(4)

Unijny wykaz środków aromatyzujących i materiałów źródłowych zawiera szereg substancji, w odniesieniu do których Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) zażądał przedstawienia dodatkowych danych naukowych potrzebnych do ukończenia oceny przed upływem określonych terminów ustanowionych w części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008.

(5)

W przypadku następujących czterech substancji chemicznych należących do podgrupy 2.2 grupy FGE.19: aldehyd 2,6,6-trimetylo-1-cyklohekseno-1-karboksylowy (nr FL 05.121) mrówczan mirtenylu (nr FL 09.272), 2-metylomaślan myrtenylu (nr FL 09.899) oraz 3-metylomaślan myrtenylu (nr FL 09.900), termin na dostarczenie wymaganych dodatkowych danych naukowych ustalono w unijnym wykazie na dzień 31 grudnia 2012 r. Dane takie przedstawił wnioskodawca.

(6)

Grupa ta obejmuje także substancję p-menta-1,8-dien-7-al (nr FL 05.117), która posłużyła za substancję reprezentatywną dla grupy substancji oraz dla której przedłożono dane dotyczące toksyczności.

(7)

Urząd ocenił przedłożone dane i w swej opinii z dnia 24 czerwca 2015 r. (4) stwierdził, że substancja p-menta-1,8-dien-7-al (nr FL 05.117) jest genotoksyczna in vivo, a zatem stosowanie jej jako substancji aromatycznej budzi obawy dotyczące bezpieczeństwa. Substancja ta została już usunięta z unijnego wykazu rozporządzeniem Komisji (UE) 2015/1760 (5).

(8)

W opinii tej Urząd stwierdził również, że ponieważ substancja p-menta-1,8-dien-7-al (nr FL 05.117) jest reprezentatywna dla substancji w tej grupie, występuje potencjalne zagrożenie bezpieczeństwa w odniesieniu do takich substancji.

(9)

Substancje aldehyd 2,6,6-trimetylo-1-cyklohekseno- 1-karboksylowy (nr FL 05.121), mrówczan mirtenylu (nr FL 09.272), 2-metylomaślan myrtenylu (nr FL 09.899) oraz 3-metylomaślan myrtenylu (nr FL 09.900) powinny zatem zostać usunięte z unijnego wykazu.

(10)

Biorąc pod uwagę przyczyny techniczne, należy ustanowić okresy przejściowe obejmujące środki spożywcze, do których dodano jedną z czterech substancji aromatycznych, które zostały wprowadzone do obrotu lub wysłane z państw trzecich do Unii przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić część A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

1.   Środki spożywcze, do których dodano jedną z substancji aromatycznych wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia i które zostały legalnie wprowadzone do obrotu przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, z wyłączeniem mieszanin środków aromatyzujących, mogą pozostawać w obrocie do upływu ich daty minimalnej trwałości lub terminu przydatności do spożycia.

2.   Środki spożywcze importowane do Unii, do których dodano jedną z substancji aromatycznych wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, z wyłączeniem mieszanin środków aromatyzujących, mogą pozostawać w obrocie do upływu ich daty minimalnej trwałości lub terminu przydatności do spożycia, w przypadku gdy importer takich środków spożywczych może udowodnić, że zostały one wysłane z danego państwa trzeciego i znajdowały się w drodze do Unii przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 34.

(2)  Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 1.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 872/2012 z dnia 1 października 2012 r. w sprawie przyjęcia wykazu substancji aromatycznych przewidzianego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2232/96, włączenia go do załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 oraz uchylenia rozporządzenia Komisji (WE) nr 1565/2000 i decyzji Komisji 1999/217/WE. Dz.U. L 267 z 2.10.2012, s. 1.

(4)  Opinia naukowa w sprawie oceny grupy środków aromatyzujących 208, wersja 1 (FGE.208Rev1): Analiza danych dotyczących genotoksyczności dla przedstawicieli 10 aldehydów alicyklicznych o α,β-nienasyconym pierścieniu/łańcuchu bocznym oraz prekursorów z podgrupy 2.2 z grupy FGE.19. Dziennik EFSA2015;13(7):4173, 28 s. doi:10.2903/j.efsa.2015.4173 dostępny online: www.efsa.europa.eu/efsajournal.

(5)  Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1760 z dnia 1 października 2015 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 w odniesieniu do usunięcia z unijnego wykazu substancji aromatycznej p-menta-1,8-dien-7-al (Dz.U. L 257 z 2.10.2015, s. 27).


ZAŁĄCZNIK

W części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1334/2008 skreśla się pozycje w brzmieniu:

„05.121

Aldehyd 2,6,6-trimetylo-1-cyklohekseno-1-karboksylowy

432-25-7

979

2133

 

 

2

EFSA

09.272

Mrówczan mirtenylu

72928-52-0

983

10858

 

 

2

EFSA

09.899

2-Metylomaślan myrtenylu

138530-44-6

 

 

 

 

2

EFSA

09.900

3-Metylomaślan myrtenylu

33900-84-4

 

 

 

 

2

EFSA”


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/28


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/638

z dnia 22 kwietnia 2016 r.

w sprawie wycofania zatwierdzenia substancji czynnej octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009, oraz zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (1), w szczególności drugą alternatywę określoną w jego art. 21 ust. 3 i jego art. 78 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywą Komisji 2008/127/WE (2) włączono octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3). W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/418 (4) na powiadamiającego nałożono wymóg przedłożenia do dnia 30 czerwca 2015 r. informacji potwierdzających dotyczących specyfikacji materiału technicznego produkowanego do celów handlowych, w tym informacji o wszelkich istotnych zanieczyszczeniach.

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (5).

(3)

Powiadamiający nie przedłożył żądanych informacji potwierdzających w terminie upływającym w dniu 30 czerwca 2015 r. W skierowanej do Komisji wiadomości e-mail z dnia 10 września 2015 r. potwierdził on swój zamiar nieprzedstawiania takich informacji.

(4)

W związku z powyższym należy wycofać zatwierdzenie octanu Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011.

(6)

Państwom członkowskim należy przyznać czas na cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu.

(7)

Jeżeli zgodnie z art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 państwa członkowskie przyznają dodatkowy okres na zużycie zapasów środków ochrony roślin zawierających octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu, okres ten powinien upłynąć najpóźniej po 18 miesiącach od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wycofanie zatwierdzenia

Zatwierdzenie substancji czynnej octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu zostaje wycofane.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011

W części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 skreśla się wiersz 258 „Octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu”.

Artykuł 3

Środki przejściowe

Państwa członkowskie cofają zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu jako substancję czynną do dnia 13 listopada 2016 r.

Artykuł 4

Okres na zużycie zapasów

Dodatkowy okres na zużycie zapasów przyznany przez państwa członkowskie zgodnie z art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 jest możliwie najkrótszy i upływa najpóźniej dnia 13 listopada 2017 r.

Artykuł 5

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

(2)  Dyrektywa Komisji 2008/127/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej kilku substancji czynnych (Dz.U. L 344 z 20.12.2008, s. 89).

(3)  Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/418 z dnia 12 marca 2015 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do warunków zatwierdzenia substancji czynnej octan Z-13-heksadecen-11-yn-1-ylu (Dz.U. L 68 z 13.3.2015, s. 36).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/30


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/639

z dnia 22 kwietnia 2016 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

IL

275,5

MA

97,8

TR

108,9

ZZ

160,7

0707 00 05

MA

81,5

TR

107,2

ZZ

94,4

0709 93 10

MA

99,6

TR

128,0

ZZ

113,8

0805 10 20

CR

66,6

EG

50,0

IL

79,4

MA

60,7

TR

39,9

ZZ

59,3

0805 50 10

MA

132,7

ZZ

132,7

0808 10 80

AR

86,1

BR

101,0

CL

115,8

CN

90,8

NZ

159,8

US

177,1

ZA

85,2

ZZ

116,5

0808 30 90

AR

128,4

CL

110,9

CN

90,6

ZA

109,5

ZZ

109,9


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DECYZJE

23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/32


DECYZJA RADY (UE, Euratom) 2016/640

z dnia 21 kwietnia 2016 r.

w sprawie mianowania pięciu członków Trybunału Obrachunkowego

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 286 ust. 2,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając propozycje Republiki Czeskiej, Republiki Łotewskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej,

uwzględniając opinie Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 6 maja 2016 r. upływa kadencja następujących osób: Jan KINŠT, Igors LUDBORŽS, Augustyn KUBIK, Milan Martin CVIKL i Ladislav BALKO.

(2)

W związku z tym należy dokonać nowych mianowań,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Członkami Trybunału Obrachunkowego na okres od dnia 7 maja 2016 r. do dnia 6 maja 2022 r. zostają niniejszym mianowani:

Jan GREGOR,

Mihails KOZLOVS,

Janusz WOJCIECHOWSKI,

Samo JEREB,

Ladislav BALKO.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 21 kwietnia 2016 r.

W imieniu Rady

G.A. VAN DER STEUR

Przewodniczący


(1)  Opinie z dnia 13 kwietnia 2016 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/33


DECYZJA RADY (UE, Euratom) 2016/641

z dnia 21 kwietnia 2016 r.

w sprawie mianowania członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zaproponowanego przez Republikę Federalną Niemiec

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 302,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając propozycję rządu Niemiec,

uwzględniając opinię Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniach 18 września 2015 r. i 1 października 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE, Euratom) 2015/1600 (1) i (UE, Euratom) 2015/1790 (2) w sprawie mianowania członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na okres od dnia 21 września 2015 r. do dnia 20 września 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zwolniło się w związku z upływem kadencji Egberta BIERMANNA,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Członkiem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 20 września 2020 r., zostaje niniejszym mianowany Dr Norbert KLUGE, Leiter der Abteilung Mitbestimmungsförderung der Hans-Böckler -Stiftung.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 21 kwietnia 2016 r.

W imieniu Rady

G.A. VAN DER STEUR

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady (UE, Euratom) 2015/1600 z dnia 18 września 2015 r. w sprawie mianowania członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na okres od dnia 21 września 2015 r. do dnia 20 września 2020 r. (Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 53).

(2)  Decyzja Rady (UE, Euratom) 2015/1790 z dnia 1 października 2015 r. w sprawie mianowania członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na okres od dnia 21 września 2015 r. do dnia 20 września 2020 r. (Dz.U. L 260 z 7.10.2015, s. 23).


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/34


DECYZJA RADY (UE) 2016/642

z dnia 21 kwietnia 2016 r.

w sprawie mianowania jednego członka i jednego zastępcy członka Komitetu Regionów zaproponowanych przez Rumunię

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając propozycję rządu Rumunii,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniach 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem kadencji Mihaia STEPANESCU.

(3)

Jedno stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z mianowaniem Roberta Sorina NEGOIȚĂ członkiem Komitetu Regionów,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Na stanowiska w Komitecie Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2020 r., zostają niniejszym mianowane następujące osoby:

a)

na stanowisko członka:

Robert Sorin NEGOIȚĂ, primarul sectorului 3 al municipiului București,

oraz

b)

na stanowisko zastępcy członka:

Ovidiu Iulian PORTARIUC, primarul municipiului Botoșani, județul Botoșani.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 21 kwietnia 2016 r.

W imieniu Rady

G.A. VAN DER STEUR

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady (UE) 2015/116 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 42).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2015/190 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 31 z 7.2.2015, s. 25).

(3)  Decyzja Rady (UE) 2015/994 z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 159 z 25.6.2015, s. 70).


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/35


DECYZJA RADY (UE) 2016/643

z dnia 21 kwietnia 2016 r.

w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Włoską

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając propozycję rządu Włoch,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniach 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z wygaśnięciem mandatu, na podstawie którego zaproponowano kandydaturę Maura D'ATTISA (Consigliere comunale di Brindisi),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Na stanowisko członka Komitetu Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2020 r., zostaje niniejszym mianowana następująca osoba:

Sig. Mauro D'ATTIS, Assessore del Comune di Roccafiorita (ME) (zmiana mandatu).

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 21 kwietnia 2016 r.

W imieniu Rady

G.A. VAN DER STEUR

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady (UE) 2015/116 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 42).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2015/190 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 31 z 7.2.2015, s. 25).

(3)  Decyzja Rady (UE) 2015/994 z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 159 z 25.6.2015, s. 70).


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/36


DECYZJA KOMISJI (UE) 2016/644

z dnia 16 stycznia 2015 r.

w sprawie pomocy państwa nr SA.31855 (11/C, ex N 503/10), jakiej Cypr planuje udzielić na restrukturyzację Centralnej Rzeźni w Kofinos

(notyfikowana jako dokument C(2015) 58)

(Jedynie tekst w języku greckim jest autentyczny)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 108 ust. 2 akapit pierwszy,

po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag zgodnie z przywołanym artykułem (1) i uwzględniając otrzymane odpowiedzi,

a także mając na uwadze, co następuje:

I.   PROCEDURA

(1)

Dnia 6 maja 2010 r. Komisja zatwierdziła pomoc na ratowanie Centralnej Rzeźni w Kofinos („CSK”) w formie gwarancji państwowej na zabezpieczenie spłaty pożyczki w wysokości 1,6 mln EUR (2).

(2)

Pismem z dnia 3 listopada 2010 r. Cypr zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE powiadomił o planie restrukturyzacji CSK.

(3)

Pismem z dnia 7 grudnia 2010 r. Komisja zwróciła się o dodatkowe informacje, które władze cypryjskie przekazały w dniu 10 stycznia 2011 r. W dniu 20 stycznia 2011 r. do Komisji wpłynęła skarga złożona przez spółkę Cypra Ltd („Cypra”) – konkurenta CSK.

(4)

W dniu 7 lutego 2011 r. Komisja skierowała do władz cypryjskich pismo, w którym zwróciła się do nich o ustosunkowanie się do zarzutów sformułowanych w skardze oraz o przekazanie dodatkowych informacji dotyczących planu restrukturyzacji. Cypr przedstawił swoje uwagi w dniu 4 marca 2011 r.

(5)

W dniu 16 lutego 2011 r. Komisja zwróciła się do skarżącego o przekazanie dodatkowych informacji. Cypra udzieliła odpowiedzi w dniu 2 marca 2011 r.

(6)

Pismem z dnia 26 kwietnia 2011 r. Komisja poinformowała Cypr, że w dniu 20 kwietnia 2011 r. podjęła decyzję o wszczęciu postępowania przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE w odniesieniu do pomocy na restrukturyzację. Komisja poinformowała również Cypr, że podjęła decyzję o wszczęciu dochodzenia w sprawie szeregu środków pomocy, które miały zostać udzielone na rzecz beneficjenta. Wspomniane środki pomocy obejmowały: (i) ciągłe tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot; (ii) pożyczkę w wysokości 512 850 EUR udzieloną przez Związek Gmin; (iii) domniemaną pomoc związaną z obligacjami gwarantowanymi przez rząd oraz (iv) przejęcie dotychczasowych pracowników i związanych z nimi zobowiązań emerytalnych przez gminy.

(7)

Decyzję Komisji o wszczęciu postępowania opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (3). Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag na temat przedmiotowej pomocy.

(8)

Pismem z dnia 25 maja 2011 r. władze cypryjskie zwróciły się o przedłużenie o jeden miesiąc terminu składania uwag. Komisja wyraziła zgodę na przedłużenie terminu w piśmie z dnia 7 czerwca 2011 r.

(9)

Władze cypryjskie przekazały swoje uwagi dotyczące decyzji Komisji w piśmie z dnia 24 czerwca 2011 r.

(10)

Komisja otrzymała również uwagi od zainteresowanych stron, mianowicie od Cypra, A&A Sfagia Ltd., Cypryjskiego Związku Hodowców Trzody Chlewnej oraz od czwartej zainteresowanej strony, która zwróciła się o zachowanie poufności przekazanych przez nią uwag. Komisja przekazała władzom cypryjskim uwagi otrzymane od zainteresowanych stron i dała im możliwość ustosunkowania się do tych uwag. Cypr przekazał uwagi w piśmie z dnia 8 listopada 2011 r.

(11)

Pismem z dnia 1 marca 2012 r. Komisja zwróciła się o dodatkowe informacje, które władze cypryjskie przekazały pismem z dnia 30 marca 2012 r.

(12)

W piśmie z dnia 24 października 2012 r. Komisja zwróciła się o przekazanie dalszych wyjaśnień i aktualnych informacji. Władze cypryjskie przekazały odpowiedź w dniu 26 listopada 2012 r.

(13)

W dniu 14 maja 2013 r. władze cypryjskie przekazały dodatkowe informacje i wyjaśnienia.

II.   SZCZEGÓŁOWY OPIS ŚRODKÓW POMOCY

II.1.   TYTUŁ

(14)

Zgłoszenie dotyczyło pomocy na restrukturyzację na rzecz CSK. Zakres przedmiotowy dochodzenia prowadzonego przez Komisję został jednak rozszerzony, tak aby obejmował również inne domniemane środki pomocy przyznane na rzecz beneficjenta.

II.2.   CZAS TRWANIA I BUDŻET

(15)

Według władz cypryjskich pomoc na restrukturyzację zostałaby przyznana beneficjentowi dopiero po jej zatwierdzeniu przez Komisję. Początkowa kwota pomocy zgłoszona w listopadzie 2010 r. wynosiła 15 mln EUR. Władze cypryjskie w ramach swoich uwag przekazanych w dniu 14 maja 2013 r. wskazały jednak kwotę pomocy równą 17,8 mln EUR z uwagi na wyższe koszty restrukturyzacji.

II.3.   BENEFICJENT

(16)

Beneficjentem tej pomocy jest CSK. Centralna Rzeźnia w Kofinos została utworzona w 1981 r. jako przedsiębiorstwo użyteczności publicznej będące własnością państwa, którego zadaniem jest zaspokojenie potrzeb niektórych gmin w dystryktach Nikozja, Limassol i Larnaka. W 2003 r. nastąpiła liberalizacja odpowiednich uregulowań prawnych przez przyjęcie ustawy nr 26(I) z 2003 r. (4). Ustawa ta reguluje strukturę, organizację i funkcje centralnych rzeźni, takich jak CSK. Zgodnie z tą ustawą nieruchomości i ruchomości takich organizacji nie mogą być przedmiotem zwykłego postępowania egzekucyjnego ani postępowania związanego z zajęciem, ani żadnego innego postępowania wszczętego w następstwie powództwa wytoczonego przeciwko nim. W 2010 r. (tj. w czasie dokonania zgłoszenia dotyczącego pomocy na restrukturyzację) CSK posiadała w cypryjskim rynku udział wynoszący około 30,7 % (5). W listopadzie 2012 r. udział ten zmalał do 26,5 %. Władze cypryjskie potwierdziły, że CSK prowadzi działalność na obszarze objętym pomocą w kontekście pomocy regionalnej w ramach odstępstwa określonego w art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE.

(17)

Zgodnie z prawem cypryjskim jedynie przedsiębiorstwa prawa prywatnego mogą być przedmiotem postępowania upadłościowego, ponieważ odpowiednie przepisy prawa spółek mają zastosowanie jedynie do przedsiębiorstw prawa prywatnego. W rezultacie wydaje się, że przedsiębiorstwa użyteczności publicznej będące własnością państwa nie mogą być przedmiotem postępowania upadłościowego.

(18)

Zgodnie ze złożonym sprawozdaniem finansowym na koniec 2009 r. CSK posiadała zobowiązania krótkoterminowe w wysokości około 19,4 mln EUR, a jej skumulowany deficyt wynosił około 28,6 mln EUR. Do końca 2012 r. zobowiązania krótkoterminowe przekroczyły 30 mln EUR, a skumulowany deficyt wzrósł do niemal 40 mln EUR.

(19)

W czasie dokonywania zgłoszenia dotyczącego restrukturyzacji CSK zatrudniała 110 pracowników, z których 22 posiadało status urzędnika służby cywilnej, a pozostali byli robotnikami pracującymi na dniówki. Obrót przedsiębiorstwa za 2009 r. wyniósł około 5 mln EUR. W 2012 r. obrót spadł do około 3,6 mln EUR. Pomimo niskiego obrotu przedsiębiorstwa nie można uznać za MŚP zgodnie z zaleceniem Komisji dotyczącym definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (6), ponieważ ponad 25 % praw głosu (w rozumieniu art. 3 ust. 4 załącznika do wspomnianego zalecenia) jest objętych kontrolą organu publicznego. CSK należy w całości do państwa i wszyscy członkowie jej rady dyrektorów są powoływani przez uczestniczące władze lokalne.

(20)

Zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w decyzji Komisji z dnia 6 maja 2010 r. dotyczącej pomocy na ratowanie CSK (sprawa nr N 60/10) CSK otrzymała pomoc na ratowanie, ponieważ nie była w stanie dłużej funkcjonować w dotychczasowej formie. Według władz cypryjskich głównym powodem, który doprowadził CSK do jej sytuacji finansowej, był fakt, że w przeciwieństwie do swoich głównych konkurentów CSK była przedsiębiorstwem użyteczności publicznej będącym własnością państwa. Wynikiem tego był brak elastyczności (w odniesieniu do procesu decyzyjnego i sytuacji kadrowej), a także wysokie koszty pracy i brak kultury przedsiębiorstwa. W połączeniu z liberalizacją rynku i wejściem na rynek nowych rzeźni będących własnością prywatną doprowadziło to do spadku udziału CSK w rynku i do późniejszej akumulacji długów.

(21)

Komisja w swojej decyzji w sprawie nr N 60/10 przyznaje, że CSK była przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji. Roczne sprawozdania finansowe za lata 2006–2009 potwierdziły te ustalenia. Sprawozdania te wykazały, że dochody przedsiębiorstwa nie pokrywały bieżących wydatków głównie z powodu wysokich kosztów pracy. W rezultacie przedsiębiorstwo nie było w stanie spłacać transz pożyczki ani innych zobowiązań. CSK wykazywała następujące oznaki przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji: rosnące straty, malejący obrót, zwiększająca się nadwyżka zdolności produkcyjnej, zmniejszający się przepływ środków pieniężnych, rosnące zadłużenie i zmniejszająca się wartość aktywów netto. Komisja w swojej decyzji z dnia 6 maja 2010 r. uznała również, że CSK nie jest w stanie poprawić swojej sytuacji, korzystając z własnych środków, ponieważ jej fundusze i aktywa zmniejszały się w bardzo szybkim tempie, oraz że nie może pozyskać środków ze źródeł rynkowych.

(22)

Od tego czasu utrzymuje się negatywna tendencja rozwoju gospodarczego CSK. Obrót gwałtownie spadł do około 3,6 mln EUR w 2012 r., gdy skumulowany deficyt i zarazem ujemny kapitał własny wyniósł niemal 40 mln EUR.

(23)

Do dnia 31 grudnia 2011 r. skumulowane przeterminowane zobowiązania CSK wobec cypryjskiego komisarza ds. pożyczek wynosiły około 11 mln EUR, zaległe płatności na rzecz organów zabezpieczenia społecznego i organów podatkowych wynosiły około 8,7 mln EUR, zaś wydatki weterynaryjne wynosiły około 1,3 mln EUR.

II.4.   PODSTAWA PRAWNA

(24)

Podstawę prawną pomocy na restrukturyzację stanowi decyzja nr 71.196 z dnia 2 listopada 2010 r. przyjęta przez Radę Ministrów Cypru.

II.5.   OPIS ŚRODKA POMOCY

(25)

Początkowo zgłoszona pomoc na restrukturyzację, która miała zostać udzielona na rzecz beneficjenta, wynosiła 15 mln EUR. Kwota ta odpowiada 55,6 % całkowitych kosztów restrukturyzacji wynoszących 26,85 mln EUR. Pozostałe 44,4 % miało zostać sfinansowane wkładami samej CSK (por. poniższy motyw 26). W swoich uwagach przekazanych w dniu 14 maja 2013 r. władze cypryjskie wskazały jednak, że koszty restrukturyzacji w międzyczasie wzrosły i w rezultacie kwota pomocy na restrukturyzację również zostanie zwiększona do 17,772 mln EUR. Według władz cypryjskich podział kosztów restrukturyzacji przedstawia się następująco:

Środek restrukturyzacyjny

Koszty od listopada 2010 r. (w mln EUR)

Koszty od maja 2013 r. (w mln EUR)

Odszkodowania dla personelu

3,5

3,340

Spłata zadłużenia wobec instytucji zabezpieczenia społecznego

4,891

6,140

Spłata zadłużenia wobec Departamentu ds. Dochodów Wewnętrznych

2,361

3,646

Płatności świadczeń emerytalnych i inne płatności jednorazowe na rzecz pracowników

4,9

3,340

Spłaty pożyczek

11,1

13,306

Usługi doradcze

0,1

 

Ogółem

26,852

29,772

(26)

Według władz cypryjskich CSK zamierzała sfinansować swój wkład, zaciągając nową pożyczkę w wysokości 5 mln EUR oraz dokonując sprzedaży mienia o wartości 7 mln EUR. Wkład własny beneficjenta w wysokości 12 mln EUR pokryłby zatem 40,3 % całkowitych zaktualizowanych kosztów restrukturyzacji. Władze cypryjskie przedstawiły wycenę nieruchomości CSK z kwietnia 2013 r., w której oszacowano wartość nieruchomości rzeźni (gruntów, budynków i dzierżawy) na około 8,2 mln EUR. W odniesieniu do zaciągnięcia nowej pożyczki władze cypryjskie zaznaczyły jednak w swoich uwagach z dnia 14 maja 2013 r., że w obecnej sytuacji gospodarczej uzyskanie takiej pożyczki należy uznać za wątpliwe.

II.6.   PLAN RESTRUKTURYZACJI

(27)

Plan restrukturyzacji opracowano w październiku 2010 r. i przekazano Komisji w ramach zgłoszenia dokonanego w dniu 3 listopada 2010 r. Odpowiedź Cypru z dnia 26 listopada 2012 r. zawierała aktualizację odnośnych prognoz finansowych i danych rynkowych. Pierwotny plan restrukturyzacji zawiera poniższe sekcje.

II.6.1.   Badanie rynku

(28)

Ta sekcja planu restrukturyzacji rozpoczyna się od wyjaśnienia mechanizmu funkcjonowania rzeźni na Cyprze. Prywatne rzeźnie zostały dopuszczone od 2003 r. z uwagi na zbliżające się przystąpienie Cypru do Unii Europejskiej.

(29)

W dalszej części planu przedstawiono rynek produkcji mięsa (produkcja w podziale na rodzaj mięsa – wieprzowina, wołowina, mięso baranie/kozie, ceny, jakość, zatrudnienie, przywóz/wywóz, konkurenci), a także spożycie mięsa na Cyprze (spożycie na głowę, spożycie produktów przywożonych, spożycie w przeliczeniu na punkty sprzedaży – hipermarkety/rzeźnie/HORECA/branże przetworzonych produktów mięsnych, marka, jakość mięsa). Ponadto plan zawiera szacunkowe dane dotyczące przyszłych perspektyw dotyczących podaży i popytu na odnośnych rynkach.

(30)

Jeżeli chodzi o rynek rzeźni, na Cyprze funkcjonuje pięć przedsiębiorstw. Zgodnie z planem w 2010 r. udział beneficjenta w rynku wyniósł około 31 %. W przypadku podziału rynku ze względu na kategorie mięsa w 2009 r. i w ciągu pierwszych ośmiu miesięcy 2010 r. udziały w rynku były następujące:

(%)

Gatunek zwierząt

Owce/kozy

Bydło

Świnie

Ogółem (7)

Rok

2009

2010

2009

2010

2009

2010

2009

2010

Cypra Ltd

20,39

22,37

63,34

70,40

50,79

56,79

Centralna Rzeźnia w Kofinos

34,24

30,53

100

100

27,26

21,96

34,84

30,72

Agioi Trimithias

18,97

17,15

4,74

2,46

6,71

4,26

AA&A Slaughterhouses Ltd

14,52

18,37

4,66

5,18

5,87

6,62

Rzeźnia miejska w Polis Chrysochous

11,89

11,58

1,73

1,61

(31)

Z informacji przekazanych przez władze cypryjskie w dniu 26 listopada 2012 r. wynika, że nastąpił dalszy spadek całkowitego udziału CSK w rynku do 29,3 % w 2011 r. oraz do 26,5 % w 2012 r. W następstwie wejścia na rynek spółki Cypra rzeźnia utraciła również monopol w zakresie uboju bydła, choć nadal posiadała udział w rynku w tym segmencie wynoszący 92 %. Zasadniczo cypryjski rynek uboju zwierząt wykazuje ogólną tendencję spadkową – po okresie stagnacji w 2010 r. w 2011 r. rynek zmniejszył się o 2 %, a w 2012 r. – o dalsze 3,8 %.

(32)

Na koniec 2012 r. pięć rzeźni funkcjonujących na rynku cypryjskim miało następujące dzienne możliwości ubojowe:

Nr

Nazwa rzeźni

Dzienne możliwości ubojowe

Bydło

Świnie

Owce/kozy

1

Centralna Rzeźnia w Kofinos

200

3 040

960

2

Cypra Ltd

104

1 920

1 200

3

A + A Slaughterhouses Ltd

1 200

880

4

Agioi Trimithias

700

700

5

Rzeźnia miejska w Polis Chrysochous

500

(33)

Przedstawione dane liczbowe faktycznie wskazują na znaczny spadek udziału CSK w rynku w ciągu ostatnich kilku lat. W 2005 r. całkowity udział CSK w rynku utrzymywał się na poziomie 68 %. Wartość ta spadła do 41 % w 2008 r. i do 26,5 % w 2012 r. Zmiana ta jest w dużej mierze spowodowana liberalizacją rynku w 2003 r. oraz późniejszym wejściem na rynek przedsiębiorstw prywatnych.

(34)

Jeżeli chodzi o ubój bydła, plan restrukturyzacji opierał się na założeniu, że co najmniej dwóch obecnych konkurentów (Cypra i Ayioi Trimithias) dążyło do wejścia na rynek. Ponadto twierdzi się, że inne przedsiębiorstwo (Ogólnocypryjska Organizacja Hodowców Bydła) zamierza wejść na rynek. Organizacja ta kontroluje 75 % rynku produkcji bydła na Cyprze. Spółka Cypra weszła na ten segment rynku dopiero w 2012 r. i przyznaje również, że Agioi Trimithias i Ogólnocypryjska Organizacja Hodowców Bydła również planują wejść na rynek uboju bydła.

II.6.2.   Przedstawienie beneficjenta

(35)

Centralna Rzeźnia w Kofinos powstała na mocy dekretu ministerialnego jako organizacja użytku publicznego mająca na celu świadczenie usług na rzecz szeregu gmin, w tym większych miast na Cyprze, których obowiązkiem było utrzymywanie infrastruktury rzeźni. Jej rada dyrektorów składa się z 15 członków (6 burmistrzów, 5 radnych i 4 przedstawicieli Związku Gmin).

(36)

Jak wyjaśniono powyżej, konkurencyjna pozycja przedsiębiorstwa zaczęła się pogarszać z powodu liberalizacji rynku w 2003 r. Według władz cypryjskich główne czynniki, które przyczyniły się do tej sytuacji, są następujące:

a)

funkcjonowanie przedsiębiorstwa i skład jego rady dyrektorów (urzędnicy gminni, którzy posiadają inne priorytety i w związku z tym niekoniecznie skupiają się na problemach przedsiębiorstwa);

b)

początkowa baza kapitałowa;

c)

liberalizacja rynku i brak planu strategicznego określającego sposób sprostania wyzwaniom;

d)

wysokie koszty pracy (zbędny personel, brak motywacji, niska wydajność, brak elastyczności w zakresie rozwiązywania umów, brak kultury ukierunkowanej na usługi itp.);

e)

niska wydajność.

(37)

Kierownictwo przedsiębiorstwa starało się rozwiązać niektóre z tych problemów, co częściowo przyniosło pozytywne skutki. Spadek udziałów przedsiębiorstwa w rynku skutkował jednak zwiększeniem strat na przestrzeni lat.

(38)

W planie przewidziano analizę SWOT (mocnych stron, słabych stron, szans i zagrożeń) w odniesieniu do CSK. Mocne strony przedsiębiorstwa mają obejmować znaczącą zdolność produkcyjną, wiedzę fachową i tradycję oraz zgodność z przepisami UE. Do słabych stron należą: wysokie koszty produkcji, uzależnienie od jednego rodzaju działalności, brak kultury ukierunkowanej na usługi i utrata zaufania klientów w odniesieniu do programów uboju. Ponadto przedsiębiorstwu brakuje elastyczności w odniesieniu do jego funkcjonowania, a także zatrudnienia. Gdyby przedsiębiorstwo funkcjonowało jako przedsiębiorstwo prywatne z udziałem inwestorów prywatnych, wówczas odpowiednie decyzje zostałyby przyjęte przez radę dyrektorów i jego walne zgromadzenie. Ponadto pracownicy przedsiębiorstwa mają status urzędnika służby cywilnej, przez co ich zwolnienie jest niezmiernie trudne i kosztowne.

(39)

Zagrożenia obejmują wejście nowych podmiotów na rynek oraz oczekiwany wzrost przywozu mięsa z innych państw członkowskich UE spowodowany niższymi cenami i wyższą jakością przywożonych produktów, co doprowadzi do ograniczenia uboju na Cyprze, spadku w zakresie hodowli zwierząt na Cyprze oraz wysokich kosztów produkcji. Za możliwości uznano w planie możliwość wydzierżawienia linii produkcyjnych przedsiębiorstwom trzecim, poprawę sytuacji finansowej przedsiębiorstwa dzięki sprzedaży nieruchomości, a także współpracę z dużymi podmiotami na rynku.

II.6.3.   Środki restrukturyzacyjne

(40)

Całkowity koszt restrukturyzacji przedsiębiorstwa początkowo wynosił około 27 mln EUR. Państwo miało pokryć 55,6 % tej kwoty, natomiast udział przedsiębiorstwa miał odpowiadać pozostałym 44,4 % (12 mln EUR). Jak wyjaśniono jednak w powyższym motywie 25, władze cypryjskie wskazały w swoich uwagach z dnia 14 maja 2013 r., że koszty restrukturyzacji w międzyczasie wzrosły do około 29,8 mln EUR, podczas gdy wkład CSK pozostanie niezmienny.

(41)

Wkład własny CSK będzie pochodził ze (i) sprzedaży nieruchomości (7 mln EUR), która zdaniem władz cypryjskich będzie pozbawiona elementu pomocy państwa, ponieważ cena zostanie obliczona według wartości rynkowej przez niezależnego taksatora; oraz z (ii) zaciągnięcia nowej pożyczki (5 mln EUR). Władze cypryjskie przyznały jednak również w swoich uwagach z dnia 14 maja 2013 r., że w obecnej sytuacji gospodarczej uzyskanie takiej pożyczki należy uznać za wątpliwe.

(42)

W planie przewidziano następujące środki restrukturyzacyjne:

II.6.3.1.   Elastyczność – zmiana formy prawnej

(43)

W celu poprawy elastyczności we wszystkich obszarach w planie restrukturyzacji zaproponowano przekształcenie CSK w przedsiębiorstwo prawa prywatnego. Oczekuje się, że przyczyni się to do poprawy elastyczności przedsiębiorstwa w odniesieniu do jego procesu decyzyjnego. Rozwiązanie to powinno również zwiększyć zainteresowanie inwestorów prywatnych, którzy mogliby wejść w posiadanie udziałów w przedsiębiorstwie. Ponadto zmiana statusu pracowników przyczyni się do łatwiejszego zatrudniania i zwalniania pracowników.

II.6.3.2.   Zmniejszenie zobowiązań przedsiębiorstwa

(44)

W planie restrukturyzacji przewidziano całkowitą spłatę zadłużenia przedsiębiorstwa wobec Funduszu Zabezpieczenia Społecznego (6,14 mln EUR według stanu na koniec 2012 r.) oraz wobec Departamentu ds. Dochodów Wewnętrznych (3,646 mln EUR według stanu na koniec 2012 r.). Ponadto przedsiębiorstwo spłaci nieuregulowane zobowiązania w kwocie 13,306 mln EUR (w tym zatwierdzoną już pożyczkę na ratowanie w wysokości 1,6 mln EUR). Całkowity koszt tego środka obliczono na około 23,1 mln EUR. Ponadto władze cypryjskie potwierdziły w swoich uwagach z dnia 14 maja 2013 r., że nieuregulowane zobowiązania wobec Służby Weterynaryjnej będą spłacane stopniowo po restrukturyzacji.

II.6.3.3.   Personel

(45)

W planie przewidziano przeniesienie wszystkich pracowników posiadających status urzędnika służby cywilnej do gmin oraz zwolnienie pozostałej części personelu. Przedsiębiorstwo w nowej formie zastąpi następnie swój personel nowymi pracownikami. Nowi pracownicy zostaną zatrudnieni na nowych warunkach w zakresie wynagrodzenia i systemów emerytalnych. Przedsiębiorstwo będzie również mogło w razie potrzeby korzystać z usług outsourcingu. Przewiduje się, że po restrukturyzacji przedsiębiorstwa personel będzie składał się jedynie z 9 osób na stanowiskach kierowniczych i 67 pracowników/robotników. Koszt wszystkich odnośnych środków dla CSK wyniesie 6,68 mln EUR, w podziale na koszty wypłaty odszkodowań dla personelu (3,34 mln EUR) i płatności związane z uprawnieniami emerytalnymi (3,34 mln EUR). Przewiduje się, że po wdrożeniu planu koszty wynagrodzeń zostaną drastycznie zmniejszone.

II.6.4   Środki wyrównawcze

(46)

W ramach planu oferowane są następujące środki wyrównawcze:

zobowiązanie CSK do nierozszerzania zakresu swojej działalności na inne powiązane rynki (handel mięsem, opracowywanie urządzeń do krojenia mięsa) przez okres trzech lat,

zobowiązanie CSK do nieudoskonalania swojej technologii w zakresie uboju świń przez zakup linii służącej do ogłuszania świń przez zastosowanie dwutlenku węgla przez okres trzech lat,

zobowiązanie CSK do niepodejmowania w okresie trzech lat agresywnych działań w celu zwiększenia swoich udziałów w rynku do poziomów przekraczających poziomy z 2009 r. Za agresywne działania władze cypryjskie uznają: (i) aktywne kampanie reklamowe; (ii) agresywną obniżkę cen; (iii) modernizacje technologiczne mające na celu poprawę jakości oraz (iv) przejęcie konkurentów.

(47)

Według władz cypryjskich CSK nie będzie miała możliwości ograniczenia swojej zdolności produkcyjnej. Powodem jest fakt, że CSK posiada tylko jedną linię produkcyjną dla każdego gatunku zwierząt. Władze cypryjskie twierdzą, że pozbycie się odpowiednich maszyn w celu ograniczenia zdolności produkcyjnej byłoby równoważne z opuszczeniem danego segmentu rynku przez CSK.

II.7.   KLAUZULA ZAWIESZAJĄCA

(48)

Według władz cypryjskich pomoc na restrukturyzację może zostać udzielona dopiero po jej zatwierdzeniu przez Komisję.

II.8.   SPRAWOZDANIA ROCZNE

(49)

Władze cypryjskie zobowiązały się do regularnego przedkładania szczegółowych sprawozdań z wdrażania planu restrukturyzacji.

III.   SKARGA

(50)

W dniu 20 stycznia 2011 r. spółka Cypra będąca konkurentem CSK złożyła skargę. Cypra jest spółką prywatną, która rozpoczęła działalność na cypryjskim rynku uboju w 2006 r. W momencie złożenia skargi Cypra miała największy udział w rynku uboju świń (71 %), a także w ogólnym cypryjskim rynku uboju (57 %).

(51)

W skardze podniesiono, że beneficjent korzystał w ostatnim czasie z licznych środków pomocy. W szczególności argumentowano, że CSK otrzymała następujące środki pomocy:

a)

pomoc w formie ciągłego tolerowania przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot w wysokości około 29 mln EUR, takich jak zobowiązania z tytułu podatków i zabezpieczeń społecznych, pożyczki udzielone przez komisarzy ds. pożyczek, narosłe odsetki, a także kwoty odpowiadające opłatom związanym z ubojem. Na poparcie swojego twierdzenia skarżący przedłożył uzasadnioną opinię wydaną przez cypryjskiego komisarza ds. pomocy państwa w dniu 9 lipca 2007 r., opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Republiki Cypryjskiej w dniu 20 lipca 2007 r. W opinii faktycznie przyznano, że władze cypryjskie – nie podejmując wszystkich działań niezbędnych do odzyskania należności od CSK – w rzeczywistości udzielają pomocy państwa;

b)

zmianę przeznaczenia działki CSK z rolnego na przemysłowe w marcu 2007 r.;

c)

udzielenie przez Związek Gmin pożyczki w wysokości 512 850 EUR wypłaconej w grudniu 2007 r.

d)

pomoc na ratowanie w wysokości 1,6 mln EUR zatwierdzoną przez Komisję Europejską w maju 2010 r., która według skarżącego nie zostałaby zatwierdzona, gdyby Cypr ujawnił istotne fakty, zwłaszcza poprzednio otrzymane środki pomocy państwa.

(52)

W skardze stwierdzono, że udzielenie pomocy na restrukturyzację zakłóci konkurencję, ponieważ beneficjent w ostatnich latach nieustannie korzystał ze środków pomocy przyznanych przez państwo cypryjskie.

(53)

Komisja uznała, że wydaje się, iż zmiana przeznaczenia działki CSK nie wiąże się z przekazaniem zasobów państwowych, natomiast pomoc na ratowanie została już objęta kontrolą Komisji. W związku z tym Komisja umożliwiła władzom cypryjskim przekazywanie uwag dotyczących zarzutów związanych z udzieleniem środków pomocy, o których mowa w motywie 51 lit. a) i c) powyżej.

(54)

W swojej odpowiedzi z dnia 4 marca 2011 r. władze cypryjskie nie dostarczyły wystarczających informacji wykazujących, że ciągła tolerancja opóźnień w spłacie należnych kwot nie stanowiła pomocy państwa. Jeżeli chodzi o pożyczkę w wysokości 512 850 EUR, władze cypryjskie wskazały, że w następstwie negatywnej opinii cypryjskiego komisarza ds. pomocy państwa CSK spłaciła pożyczkę Związkowi Gmin wraz z odsetkami w drodze przeniesienia własności gruntów.

IV.   DECYZJA KOMISJI Z DNIA 20 KWIETNIA 2011 R.

(55)

Decyzją z dnia 20 kwietnia 2011 r. Komisja postanowiła o wszczęciu postępowania przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE. W szczególności w decyzji stwierdzono, że w odniesieniu do pomocy na restrukturyzację na pierwszy rzut oka wszystkie warunki zawarte w art. 107 ust. 1 zostały spełnione. Ustalono również, że istnieją przesłanki, że mogła zostać przyznana inna pomoc w formie: (i) ciągłe tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot; (ii) pożyczkę w wysokości 512 850 EUR udzieloną przez Związek Gmin; (iii) domniemaną pomoc związaną z obligacjami gwarantowanymi przez rząd oraz (iv) przejęcie dotychczasowych pracowników i związanych z nimi zobowiązań emerytalnych przez gminy.

IV.1.   UWAGI CYPRU DO DECYZJI KOMISJI Z DNIA 20 KWIETNIA 2011 R.

(56)

Władze cypryjskie w piśmie z dnia 24 czerwca 2011 r. przekazały swoje uwagi dotyczące decyzji Komisji z dnia 20 kwietnia 2011 r. Argumenty władz cypryjskich przedstawiono w kolejnych punktach.

IV.1.1.   Tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot

(57)

W swojej odpowiedzi władze cypryjskie argumentują, że szereg organów publicznych, takich jak Departament ds. Dochodów Wewnętrznych i Departament Zabezpieczenia Społecznego, w przeszłości uzyskało orzeczenia sądowe nakazujące CSK spłatę zadłużenia na rzecz właściwych organów. Jednak na podstawie art. 18 ustawy nr 26(I) z 2003 r. ruchomości i nieruchomości rzeźni publicznych nie mogą być przedmiotem zwykłego postępowania egzekucyjnego ani postępowania związanego z zajęciem, ani żadnego innego postępowania wszczętego w następstwie powództwa wytoczonego przeciwko nim. W związku z tym w ramach obowiązujących uregulowań prawnych nakazy sądowe wydane przeciwko CSK nie mogą być egzekwowane.

(58)

Argumentowano również, że biorąc pod uwagę niezdolność do egzekwowania orzeczeń sądowych wydanych przeciwko CSK oraz uwzględniając trwający proces restrukturyzacji, władze nie wprowadzą żadnych dalszych środków do czasu zakończenia procesu restrukturyzacji. Zauważono również, że żadne inne postępowanie wszczęte w celu dochodzenia przedmiotowego zadłużenia nie doprowadziłoby do odzyskania żadnych kwot. Władze cypryjskie stwierdzają, że podjęta przez nie decyzja o udzieleniu pomocy na restrukturyzację na rzecz CSK stanowi dowód potwierdzający zamiary rządu w zakresie uregulowania zadłużenia CSK względem departamentów rządowych.

IV.1.2.   Udzielenie pożyczki w wysokości 512 850 EUR przez Związek Gmin

(59)

Władze cypryjskie przyznają, że Związek Gmin udzielił CSK pożyczki w wysokości 512 850 EUR w grudniu 2007 r. W następstwie złożenia skargi cypryjski komisarz ds. pomocy państwa orzekł, że przyznanie takiej sumy należy uznać za pomoc operacyjną niezgodną z prawem, której udzielono bez uprzedniego powiadomienia Komisji Europejskiej. Władze cypryjskie dodają, że CSK w dniu 15 stycznia 2010 r. spłaciła Związkowi Gmin tę kwotę wraz z odsetkami w drodze przeniesienia własności gruntów o wartości 580 000 EUR. Departament Rejestru Gruntów i Geodezji, uznawany za oficjalnego taksatora państwa, przeprowadził wycenę gruntu. Władze cypryjskie twierdzą, że odsetki w wysokości 67 150 EUR odpowiadają rocznej stopie procentowej wynoszącej 6,12 %, jeżeli uwzględni się również roczną kapitalizację. Według władz cypryjskich ta stopa procentowa nie jest niższa niż rynkowe stopy procentowe z zabezpieczeniem nieruchomości w przedmiotowym okresie.

IV.1.3.   Domniemana nowa pomoc związana z obligacjami gwarantowanymi przez państwo

(60)

Władze cypryjskie przypominają, że przedmiotowe obligacje wyemitowano w 1985 r. z gwarancją państwową oraz dokonano ponownych emisji w latach 1992 i 1999 na podstawie ustawy uchwalonej przez parlament. W dniu 9 lipca 2007 r. Sąd Okręgowy w Nikozji nakazał spłatę zadłużenia przez państwo jako gwaranta jednego z właścicieli obligacji. W następstwie tego orzeczenia sądu rząd musiał wypłacić odpowiednie sumy wraz z odsetkami. Państwo nie zgłosiło żadnych roszczeń wzajemnych wobec CSK i dlatego też nie nastąpiło anulowanie roszczeń.

IV.1.4.   Przeniesienie personelu do gmin

(61)

Jeżeli chodzi o przeniesienie personelu do gmin, władze cypryjskie twierdzą, że dotyczy to jedynie 19 pracowników. Świadczenia emerytalne na rzecz tych osób zostały już uwzględnione w kosztach restrukturyzacji i zgodnie z planem restrukturyzacji miały wynieść 1,4 mln EUR 13 gmin wyraziło zgodę na zatrudnienie 15 z 19 stałych pracowników CSK, zaspokajając w ten sposób własne potrzeby kadrowe. Idąc tym tokiem rozumowania, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ani Ministerstwo Finansów nie zatwierdziłoby utworzenia nowych lub dodatkowych miejsc pracy w odnośnych gminach.

(62)

W związku z powyższym uzgodniono, że każdy pracownik CSK zatrudniony na stałe zostanie przeniesiony na takie samo stanowisko i na takich samych zasadach dotyczących wynagrodzenia jak w CSK. Z tego względu ustalono, że gminy, które przejmą byłych pracowników CSK, będą pokrywały część wynagrodzenia odpowiadającą początkowemu stopniowi w siatce płac dla nowo zatrudnionego pracownika, a państwo pokryje różnicę. Kwoty uiszczane przez państwo miały dotyczyć okresu od momentu przeniesienia do końca kariery zawodowej każdego z pracowników. Oszacowano, że w przypadku 15 pracowników CSK suma ta wyniesie około 3,4 mln EUR. Według władz cypryjskich suma ta nie dotyczy wydatków, jakie powinna ponosić CSK, i z tego powodu nie jest uwzględniona w kosztach restrukturyzacji. Jest to standardowa praktyka w podobnych okolicznościach. Władze cypryjskie twierdzą, że z tego względu środek nie ma charakteru selektywnego i dlatego nie spełnia jednego z warunków istnienia pomocy państwa. Władze cypryjskie twierdzą jednak, że nawet gdyby środek należało uznać za pomoc państwa, stanowi on pomoc o charakterze socjalnym wykraczającym poza interes beneficjenta. Zgodnie z wytycznymi Komisja przyjmuje pozytywne podejście do takich środków pomocy.

IV.1.5.   Skuteczność środków przewidzianych w planie restrukturyzacji

(63)

W odniesieniu do zawartej w planie restrukturyzacji prognozy dotyczącej wzrostu rynku rzeźni o 2 % we wszystkich trzech scenariuszach (najlepszym, najbardziej pesymistycznym i pośrednim scenariuszu) władze cypryjskie zauważają, że odsetek ten stanowi średni roczny wzrost liczby ubojów na Cyprze w latach 1998–2008. Taka była również prognoza kierownictwa CSK na kolejny okres pięcioletni. Spadek stopy wzrostu o 0,5 % przełożyłby się na spadek zysków CSK o 500 000 EUR, niemniej po okresie restrukturyzacji beneficjent nadal będzie rentowny.

(64)

Jeżeli chodzi o koszty przeniesienia personelu do gmin, władze cypryjskie przypominają, że jedynie 19 osób zostanie przeniesionych oraz że większość zbędnego personelu zostanie zwolniona.

(65)

Komisja w swojej decyzji z dnia 20 kwietnia 2011 r. wyraża wątpliwości co do zdolności CSK do zawarcia umów pożyczki z instytucjami finansowymi. Władze cypryjskie twierdzą w tym zakresie, że CSK zaciągnęła pożyczki w bankach komercyjnych, które spłaciła w normalnym trybie bez opóźnień. Biorąc pod uwagę fakt, że (jak wyjaśniono powyżej) zgodnie z odpowiednimi przepisami własność CSK nie może być przedmiotem zwykłego postępowania egzekucyjnego ani postępowania związanego z zajęciem, pożyczki zaciągnięte w bankach są objęte gwarancjami państwowymi. Władze cypryjskie dodają, że zmieni się to wraz z restrukturyzacją przedsiębiorstwa i zmianą jego formy prawnej. W przyszłości otrzymanie pożyczek na warunkach rynkowych będzie możliwe dzięki majątkowi przedsiębiorstwa obejmującemu nieruchomości o wartości około 7 mln EUR. W odniesieniu do wartości nieruchomości CSK władze cypryjskie wyjaśniają, że wartość ta została obliczona przez Departament Rejestru Gruntów i Geodezji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

(66)

Ponadto władze cypryjskie przypominają, że problemy CSK wynikają z następujących faktów: a) braku elastyczności w odniesieniu do jej struktury i funkcjonowania; b) wysokich kosztów pracy oraz c) wysokiego zadłużenia. W planie restrukturyzacji zdołano wyeliminować te przyczyny przez zmianę formy prawnej przedsiębiorstwa, ograniczenie kosztów pracy oraz zmniejszenie zadłużenia przedsiębiorstwa.

IV.1.6   Skuteczność środków wyrównawczych

(67)

W odniesieniu do środków wyrównawczych władze cypryjskie przede wszystkim ponownie wyrażają zaniepokojenie faktem, że spółka Cypra mogłaby stać się monopolistą na rynku. Według władz cypryjskich Cypra skierowała do cypryjskich Ministerstw Spraw Wewnętrznych, Handlu i Finansów pismo, w którym wspomniano, że udział spółki w rynku uboju świń wynosi 71 %, że jej ceny są o 20 % wyższe oraz że preferencje klientów wynikają między innymi z faktu, że spółka oferuje mięso wyższej jakości. Zdaniem władz cypryjskich jest to dowodem świadczącym o tym, że Cypra ma pozycję dominującą oraz że jeżeli CSK przestanie funkcjonować, ceny wzrosną. Władze cypryjskie dodają, że nawet jeżeli Cypra wyraziła zamiar wejścia na rynek uboju bydła w ciągu sześciu miesięcy, dotychczas tego nie uczyniła. Ponadto władze cypryjskie twierdzą, że Cypra nie posiada jeszcze wszystkich niezbędnych licencji z zakresu planowania przestrzennego ani licencji o innym charakterze, co sprawia, że jej wejście na segment uboju bydła w wyznaczonym terminie jest mało prawdopodobne. Zgodnie z informacjami znajdującymi się w posiadaniu władz cypryjskich żadne inne przedsiębiorstwo nie ma również zamiaru wchodzić na ten segment rynku.

(68)

Jeżeli chodzi o kwestię nadmiernej zdolności produkcyjnej, władze cypryjskie zauważają, że nadmierna zdolność produkcyjna w segmencie uboju świń sięga 39 % oraz że zdolność produkcyjna w tym segmencie wzrosła o 32 %, odkąd Cypra weszła na rynek w 2006 r., natomiast w przypadku uboju owiec/kóz nadmierna zdolność produkcyjna wynosi 51 % i wzrosła o 17 % od momentu wejścia Cypra na rynek. Według władz cypryjskich fakt ten prowadzi do wniosku, iż nadmierna zdolność produkcyjna na rynku pojawiła się po wejściu Cypra na rynek. Władze cypryjskie stwierdzają, że biorąc pod uwagę sytuację finansową CSK, wszelkie dodatkowe ograniczenia dotyczące działalności CSK negatywnie wpłyną na jej rentowność.

IV.2.   UWAGI OTRZYMANE OD OSÓB TRZECICH

IV.2.1.   Uwagi skarżącego do decyzji Komisji z dnia 20 kwietnia 2011 r.

(69)

Skarżący przedłożył swoje uwagi do decyzji Komisji z dnia 20 kwietnia 2011 r. w piśmie z dnia 4 lipca 2011 r. Cypra przypomina w swoim piśmie, że Ogólnocypryjska Organizacja Hodowców Bydła zamierza uruchomić rzeźnię.

(70)

W odniesieniu do środków wyrównawczych Cypra zauważa, że jeżeli pomoc na restrukturyzację zostanie zatwierdzona i jeżeli hodowcy trzody chlewnej zostaną objęci CSK oraz dodatkowo powstanie nowa rzeźnia A&A, rentowność Cypry będzie zagrożona. Jest to spowodowane tym, że liczba ubojów świń dokonywanych przez tę spółkę będzie znacznie spadać. Cypra przypomina również, że ostatnio zainwestowała znaczne sumy w zwiększenie swojej zdolności produkcyjnej. Dodaje również, że Cypryjski Związek Hodowców Trzody Chlewnej (skupiający 100 % hodowców trzody chlewnej na wyspie) jest zaangażowany w proces restrukturyzacji. Rząd najwyraźniej oferuje temu związkowi udziały w nowej spółce, która powstanie po restrukturyzacji. Zdaniem spółki Cypra fakt ten sam w sobie jest sprzeczny ze zobowiązaniem do niepodejmowania w ciągu trzech lat agresywnych działań w celu zwiększenia udziałów w rynku. W odniesieniu do zdolności produkcyjnej trzy przedsiębiorstwa, tj. Cypra, A&A i Trimithias, dysponują zdolnością produkcyjną przekraczającą 20 000 ubojów świń tygodniowo, natomiast ich produkcja wynosi około 14 000.

(71)

Cypra twierdzi, że przed zatwierdzeniem pomocy władze cypryjskie powinny udowodnić, że CSK będzie w stanie zaciągnąć pożyczkę w wysokości 5 mln EUR. Według skarżącego w każdym przypadku najlepszym rozwiązaniem jest zamknięcie linii produkcyjnej uboju świń. Nie spowoduje to żadnych niedoborów na rynku, ponieważ pozostałe przedsiębiorstwa mogą zaspokoić krajowe potrzeby. Cypra wysuwa również zarzuty dotyczące bliskich związków między obecnymi i poprzednimi członkami rządu cypryjskiego a kierownictwem CSK, które – jeżeli będą dalej utrzymywane – byłyby równoważne dalszemu niesprawiedliwemu traktowaniu prywatnych rzeźni.

(72)

Jeżeli chodzi o roszczenia państwa w stosunku do CSK, Cypra uważa, że CSK pobrała opłaty weterynaryjne w wysokości 900 000 EUR, których nie zwróciła państwu. W odniesieniu do przeniesienia personelu państwo zgodziło się na subsydiowanie kosztu przeniesienia pracowników przez pokrycie różnicy między wynagrodzeniem nowo zatrudnionych pracowników (w gminach) a obecnym wynagrodzeniem pracowników w przypadku wszystkich pracowników, którzy zostaną przeniesieni. Ponadto w przypadku pracowników, którzy pozostaną w nowym przedsiębiorstwie, państwo będzie subsydiowało 40 % poprzedniego wynagrodzenia do czasu zakończenia ich służby, a nowe przedsiębiorstwo pokryje 60 %.

(73)

Jeżeli chodzi o wkład własny przedsiębiorstwa, Cypra uważa, że sprzedaż nieruchomości należących do CSK powinna odbywać się na wolnym rynku. Cypra podejrzewa, że wartość przedmiotowych gruntów jest znacznie niższa niż ta wskazana w planie restrukturyzacji, na co wskazuje cena dzierżawy, jaką państwu płaci inna spółka (Sigan Management Limited) mająca siedzibę na tym samym obszarze. W odniesieniu do pożyczki w wysokości 512 850 EUR udzielonej przez Związek Gmin Cypra ma wątpliwości, czy pożyczkę spłacono w drodze przeniesienia własności gruntów.

(74)

Ponadto skarżący proponuje, aby ewentualna przyszła restrukturyzacja CSK obejmowała tymczasowe wydzierżawienie linii ubojowej bydła na rzecz Ogólnocypryjskiej Organizacji Hodowców Bydła, tymczasowe wydzierżawienie linii produkcyjnej mięsa owczego/koziego na rzecz dowolnego zainteresowanego podmiotu oraz zamknięcie linii ubojowej świń. Gdy Ogólnocypryjska Organizacja Hodowców Bydła uruchomi własną rzeźnię, rzeźnia CSK powinna zostać zamknięta, a rząd powinien sprzedać te grunty osobom trzecim.

IV.2.2.   Uwagi innych zainteresowanych stron do decyzji Komisji z dnia 20 kwietnia 2011 r.

(75)

Szereg innych stron trzecich przekazało uwagi dotyczące decyzji Komisji z dnia 20 kwietnia 2011 r.

(76)

Jeden z konkurentów (A&A Slaughterhouses) utrzymuje, że właśnie zakończył modernizację swojego zakładu produkcyjnego oraz że obecnie może zaspokoić 35–40 % potrzeb krajowych w zakresie uboju świń oraz 30 % potrzeb krajowych w zakresie uboju owiec/kóz. Przedsiębiorstwo twierdzi, że plan restrukturyzacji CSK nie uwzględniał takich zmian jak modernizacja linii produkcyjnej przez konkurentów CSK, takich jak A&A czy przedsiębiorstwo Agioi Trimithias. W rezultacie zdaniem A&A sytuacja beneficjenta jest znacznie gorsza niż to przedstawiono w planie restrukturyzacji, nawet przy uwzględnieniu najbardziej pesymistycznego scenariusza. Ponadto A&A uważa, że argument władz cypryjskich, jakoby Cypra mogła stać się monopolistą, jeżeli CSK zatrzyma jedną ze swoich linii produkcyjnych, nie ma zastosowania, biorąc pod uwagę modernizację linii produkcyjnych A&A i Agioi Trimithias oraz zdolność produkcyjną tych przedsiębiorstw. Zdaniem A&A proponowane środki wyrównawcze są nie do przyjęcia. Jedynym możliwym do przyjęcia wiarygodnym środkiem wyrównawczym byłoby zaprzestanie świadczenia usług z zakresu uboju świń przez CSK. Jednocześnie zarządzanie CSK powinno zostać powierzone zespołowi ds. zarządzania posiadającemu doświadczenie rynkowe i w przedsiębiorstwie powinna pozostać jedynie niewielka liczba pracowników, aby umożliwić funkcjonowanie linii ubojowych bydła i owiec/kóz.

(77)

Jedna ze stron, która zwróciła się o zachowanie poufności przekazanych przez nią uwag, twierdziła, że CSK należycie wypełnia swoje obowiązki na podstawie dyrektyw UE dotyczących odpadów. Jej konkurenci wykorzystywali jednak niewłaściwe wdrażanie i kontrolę odpowiednich dyrektyw UE przez organy lokalne, tworząc bezpośrednią lub pośrednią nieuczciwą konkurencję dla CSK, co jest z kolei jednym z powodów obecnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ CSK – w odróżnieniu od swoich konkurentów – uiszcza opłaty za przetwarzanie odpadów.

(78)

Jedna ze stron – Cypryjski Związek Hodowców Trzody Chlewnej – wyraziła obawy w odniesieniu do „agresywności dominującego przedsiębiorstwa w segmencie uboju świń”, tj. spółki Cypra. Związek argumentuje, że jeżeli CSK przestanie funkcjonować, Cypra uzyska pozycję monopolisty przynajmniej w segmencie uboju świń. Ponadto związek twierdzi, że wejście na segment uboju bydła nie jest prawdopodobny. Związek zauważa również, że hodowcy trzody chlewnej założyli ostatnio spółkę, która kontroluje obecnie 60 % krajowej produkcji. W chwili obecnej wyboru rzeźni dokonuje klient (detaliczny lub hurtowy sprzedawca mięsa). Związek zauważa jednak, że w przyszłości spółka ta mogłaby dokonywać wyboru rzeźni w oparciu o względy dotyczące jej rentowności, np. żądając składania ofert na ubój jej zwierząt. W związku z tym, biorąc pod uwagę strukturę rynku na Cyprze, nie należy uznawać rentowności żadnego z przedsiębiorstw za rzecz oczywistą.

IV.3.   UWAGI CYPRU DOTYCZĄCE INFORMACJI PRZEKAZANYCH PRZEZ OSOBY TRZECIE

(79)

W piśmie z dnia 8 listopada 2011 r. władze cypryjskie przekazały swoje uwagi dotyczące informacji przekazanych przez osoby trzecie.

(80)

Jeżeli chodzi o uwagi przekazane przez A&A, władze cypryjskie argumentowały, że plan restrukturyzacji opierał się na sytuacji panującej na rynku w momencie jego opracowywania. Plan faktycznie uwzględniał funkcjonowanie rzeźni przedsiębiorstw Agioi Trimithias i Cypra. W odniesieniu do otwarcia nowego obiektu A&A CSK uważa, że nie wpłynie to w dużej mierze na warunki na rynku. Zauważono, że uwagi A&A opierają się na fakcie, że przedsiębiorstwo to czerpałoby korzyści z potencjalnego wyjścia CSK z rynku. Gdyby tak się jednak stało, CSK zostałaby rozwiązana, a jej aktywa nie wystarczyłyby na pokrycie długów. W takiej sytuacji państwo przejęłoby zobowiązania CSK, a inny prywatny podmiot gospodarczy mógłby ponownie uruchomić rzeźnię. Z drugiej strony w planie restrukturyzacji zapewniono CSK możliwość samodzielnego pokrycia swoich zobowiązań i jednocześnie istnieje możliwość objęcia udziałów przez inwestorów prywatnych. Jeżeli chodzi o środki wyrównawcze, władze cypryjskie twierdzą, że A&A nie uzasadnia swoich sugestii, które ponadto mają charakter uznaniowy, nie mają sensu z ekonomicznego punktu widzenia i w żadnym przypadku nie doprowadziłyby do rentowności przedsiębiorstwa. Ponadto władze cypryjskie twierdzą, że z uwag przedstawionych przez A&A można wywnioskować, że planu restrukturyzacji nie opracowano wystarczająco starannie. Wydaje się jednak, że A&A ignoruje podstawowe elementy odpowiednich przepisów i samego planu restrukturyzacji.

(81)

W odniesieniu do uwag otrzymanych od Cypry władze cypryjskie twierdzą, że jeżeli chodzi o ryzyko powstania monopolu, w chwili obecnej nie jest jasne, czy zostaną uruchomione nowe rzeźnie. W każdym razie władze opowiedzą się za środkami, które pozwolą CSK na dalsze funkcjonowanie i które powstrzymają tworzenie monopoli lub oligopoli. Restrukturyzacja CSK służy temu celowi, w szczególności jeżeli CSK będzie nadal prowadziła działalność w segmencie uboju świń. Wydaje się, że obawy spółki Cypra o własną rentowność w większym stopniu wiążą się z ponownym uruchomieniem rzeźni A&A oraz z dalszym funkcjonowaniem CSK. Jeżeli chodzi o tożsamość inwestorów prywatnych, władze cypryjskie zauważają, że jednym z potencjalnych inwestorów istotnie mogliby być członkowie Cypryjskiego Związku Hodowców Trzody Chlewnej. Nie oznacza to jednak, że jednym z warunków takiego udziału byłby wzrost liczby ubojów świń lub wymóg, aby hodowcy trzody chlewnej byli klientami CSK.

(82)

Władze cypryjskie odrzucają twierdzenie dotyczące bliskich związków między byłymi i obecnymi członkami rządu a CSK oraz argumentują, że takie zarzuty są bezpodstawne. W odniesieniu do opłat weterynaryjnych władze utrzymują, że są wpłacane stopniowo. Jako przykład władze cypryjskie podają, że w latach 2008–2011 CSK uiściła opłaty w wysokości 479 000 EUR. Jeżeli chodzi o sprzedaż nieruchomości CSK, władze cypryjskie zauważają, że wycenę gruntów przeprowadził niezależny taksator (Departament Rejestru Gruntów i Geodezji) oraz że zarzuty Cypry są równie bezpodstawne. Władze cypryjskie przedłożyły pismo państwowego Departamentu Rejestru Gruntów i Geodezji, w którym uzasadniono różnicę cen między ceną dzierżawy płaconą przez Sigan Management Limited a wyceną gruntów CSK. Ponadto władze cypryjskie twierdzą, że wnioski Cypry są nie do przyjęcia. Nawet w przypadku gdy restrukturyzacja CSK nie zostanie zakończona, państwo lub likwidator CSK będą mieli obowiązek i prawo sprzedać lub wynająć swoje aktywa inwestorom prywatnym lub przedsiębiorstwom.

IV.4.   DODATKOWE INFORMACJE PRZEKAZANE PRZEZ WŁADZE CYPRYJSKIE

(83)

Na wniosek Komisji w pismach z dnia 30 marca 2012 r. i 26 listopada 2012 r. władze cypryjskie przekazały dalsze wyjaśnienia i aktualne informacje. W dniu 14 maja 2013 r. władze cypryjskie uzupełniły swoje uwagi o dodatkowe elementy.

(84)

Jeżeli chodzi o nieuregulowane zobowiązania CSK, w piśmie z dnia 30 marca 2012 r. Cypr przedstawił zestawienie, a w piśmie z dnia 26 listopada 2012 r. dokładniej określił charakter tych zobowiązań i ich faktyczne terminy wymagalności. Władze cypryjskie zwróciły również uwagę Komisji na fakt, że ustawa nr 26(I) z 2003 r., która reguluje strukturę, organizację i funkcjonowanie centralnych rzeźni, takich jak CSK, i zgodnie z którą nieruchomości i ruchomości takich organizacji nie mogą być przedmiotem zwykłego postępowania egzekucyjnego ani postępowania związanego z zajęciem, ani żadnego innego postępowania wszczętego w następstwie powództwa wytoczonego przeciwko nim, jedynie zastąpiła ustawę nr 69 z 1981 r. dotyczącą rzeźni, która zawierała dokładnie taki sam przepis w swoim art. 22. W związku z tym władze cypryjskie nalegają, aby Komisja zbadała zakres, w jakim ten przepis ustawy z 2003 r. stanowi istniejącą pomoc na mocy odpowiedniego traktatu o przystąpieniu, oraz wskazują podobny przypadek zbadany przez Komisję (E 12/2005 – Polska – Nieograniczona gwarancja Skarbu Państwa dla Poczty Polskiej), w którym Komisja uznała, że pomimo iż obecnie obowiązujący przepis chroniący przedmiotowe przedsiębiorstwo przed upadłością jest zawarty w ustawie z 2003 r., był to przypadek istniejącej pomocy, ponieważ treść tego przepisu pochodzi z wcześniejszej ustawy z 1934 r.

(85)

Ponadto władze cypryjskie potwierdziły w swoich uwagach przekazanych w dniu 14 maja 2013 r., że kwoty, które należy rozliczyć w kontekście restrukturyzacji, obejmują kwoty nominalne i odsetki za zwłokę. Potwierdziły również, że niespłacony dług wobec Służby Weterynaryjnej będzie spłacany stopniowo przez CSK po restrukturyzacji.

(86)

Jeżeli chodzi o przeniesienie pracowników do gmin, władze cypryjskie w piśmie z dnia 30 marca 2012 r. sprecyzowały, że w dniu przekazania tego pisma przeniesiono już ośmiu pracowników na wniosek samych gmin, które miały dodatkowe potrzeby kadrowe oraz w przypadku których – w ówczesnym otoczeniu ekonomicznym – Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Ministerstwo Finansów nie były w stanie zatwierdzić utworzenia nowych/dodatkowych stanowisk w gminach. W planie restrukturyzacji przewidziano przeniesienie w sumie 15 pracowników oraz zapewnienie uprawnień emerytalnych tym 15 pracownikom. Przewiduje się, że gminy będą płacić tym pracownikom sumy odpowiadające pierwszemu stopniowi w siatce płac, tak jakby zatrudniały nową osobę na to samo stanowisko, oraz że państwo pokryje różnicę do wysokości faktycznego wynagrodzenia pracownika. Władze cypryjskie oszacowały, że całkowita kwota niezbędna do pokrycia różnicy w wynagrodzeniu 15 pracowników wynosi 3 342 450 EUR, licząc od dnia przeniesienia do momentu przejścia na emeryturę każdego z tych pracowników. W tym samym kontekście władze cypryjskie podkreśliły, że na podstawie ustawy o rozwiązaniu stosunku pracy (N.24/1976) w przypadku prywatnych rzeźni minimalny koszt zwolnienia 15 pracowników odpowiada obowiązkowemu okresowi wypowiedzenia wynoszącemu osiem tygodni. Według władz cypryjskich prywatna rzeźnia nie jest zobowiązana do dodatkowego wypłacania żadnych odszkodowań za zwolnienie pracowników, chyba że zawarto specjalne układy zbiorowe ze związkami zawodowymi. Ponadto władze wskazały, że główny konkurent CSK najwyraźniej nie zawarł żadnych układów zbiorowych ze związkami.

(87)

Władze cypryjskie przedstawiły ponadto aktualny biznesplan oparty na ostatnich zmianach oraz na danych rynkowych. Dostarczyły one również zaktualizowane zestawienie faktycznych kosztów restrukturyzacji i ich finansowania oraz przekazały w tym kontekście wycenę nieruchomości CSK z dnia 24 kwietnia 2013 r. przeprowadzoną przez Departament Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ds. Rejestru Gruntów i Geodezji, zgodnie z którą wartość rynkowa gruntów i budynków należących do CSK wynosi około 8,16 mln EUR.

(88)

Te same władze w swoich uwagach z dnia 14 maja 2013 r. przyznały również, że jeżeli chodzi o zaciągnięcie nowej pożyczki, w obecnej sytuacji gospodarczej uzyskanie takiej pożyczki należy uznać za wątpliwe.

V.   OCENA POMOCY

V.1.   ZASTOSOWANIE ZASAD POMOCY PAŃSTWA

(89)

CSK prowadzi działalność w zakresie uboju zwierząt, mianowicie owiec/kóz, świń i bydła. Art. 180 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (8), który obowiązywał w czasie zgłoszenia pomocy na restrukturyzację na rzecz CSK, stanowi, że przepisy art. 87, 88 i 89 Traktatu (obecnie art. 107, 108 i 109 TFUE) mają zastosowanie do produkcji wołowiny, cielęciny, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego oraz handlu tymi rodzajami mięsa. W związku z tym przedmiotowe środki należy zbadać w świetle zasad pomocy państwa.

V.2.   ISTNIENIE POMOCY

(90)

Zgodnie z art. 107 ust. 1 TFUE pomoc przyznawana przez państwo członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest zabroniona w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi.

(91)

Państwo cypryjskie udziela pomocy na restrukturyzację i zapewnia selektywną korzyść jej beneficjentowi, ponieważ pomoc jest udzielana jedynie na rzecz CSK. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości sam fakt, że pozycja konkurencyjna przedsiębiorstwa jest wzmocniona w porównaniu z innymi konkurującymi przedsiębiorstwami poprzez przyznanie mu korzyści gospodarczej, która nie miałaby miejsca w normalnej działalności firmy, wskazuje na potencjalne zakłócenie konkurencji (9). CSK prowadzi działalność na rynku, na którym ma miejsce wymiana handlowa między państwami członkowskimi, w związku z czym pomoc zakłóca konkurencję lub grozi jej zakłóceniem i wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi, ponieważ CSK uzyskuje przewagę w porównaniu z jej konkurentami i dozwolony jest transgraniczny transport zwierząt przeznaczonych do uboju. Ponadto inwestorzy zagraniczni mogą inwestować w rzeźnie na Cyprze. W związku z powyższym przedmiotowy środek stanowi pomoc w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

(92)

Niniejsza decyzja oprócz pomocy na restrukturyzację obejmuje również szereg innych możliwych środków pomocy, które mogły zostać udzielone lub które zostaną udzielone CSK. Wspomniane środki pomocy obejmują: (i) ciągłe tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot; (ii) pożyczkę w wysokości 512 850 EUR udzieloną przez Związek Gmin; (iii) domniemaną pomoc związaną z obligacjami gwarantowanymi przez rząd oraz (iv) przejęcie dotychczasowych pracowników i związanych z nimi zobowiązań emerytalnych przez gminy.

V.2.1   Tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot

(93)

Ciągłe tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot zazwyczaj może wchodzić w zakres definicji pomocy państwa zawartej w art. 107 ust. 1 TFUE: z przyjętego orzecznictwa wynika, że preferencyjne traktowanie przedsiębiorstwa przez państwo w odniesieniu do odzyskiwania długów może zostać uznane za pomoc państwa. Zgodnie z orzecznictwem UE (10) obniżenie przez państwo jako wierzyciela płatności z tytułu zadłużenia lub zaniechanie odzyskania niespłaconego długu może zawierać elementy pomocy, jeżeli prywatny wierzyciel w takich samych lub porównywalnych okolicznościach nie zachowałby się w taki sam sposób. Co więcej, w niniejszym przypadku wydaje się, iż pomoc przyznano przy użyciu zasobów państwowych, ponieważ państwo rezygnuje z dochodów pochodzących ze spłaty zadłużenia przez CSK. Jak określono w powyższym motywie 23, do dnia 31 grudnia 2011 r. skumulowane przeterminowane zobowiązania CSK wobec cypryjskiego komisarza ds. pożyczek wynosiły około 11 mln EUR, zaległe płatności na rzecz organów zabezpieczenia społecznego i organów podatkowych wynosiły około 8,7 mln EUR, zaś wydatki weterynaryjne wynosiły około 1,3 mln EUR. Ponadto wydaje się, że środek przynosi CSK selektywną korzyść, ponieważ został przyznany konkretnie temu przedsiębiorstwu. Te same względy, o których mowa powyżej w motywie 91, mają zastosowanie do warunku dotyczącego zakłócenia konkurencji i wpływu na wymianę handlową. W związku z tym tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie kwot należnych od CSK stanowi pomoc w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

V.2.2.   Pożyczka w wysokości 512 850 EUR

(94)

Jeżeli chodzi o pożyczkę w wysokości 512 850 EUR udzieloną przez Związek Gmin, władze cypryjskie wskazały, że kwotę tę przyznano w grudniu 2007 r. W następstwie negatywnej opinii wydanej przez cypryjskiego komisarza ds. pomocy państwa CSK w dniu 15 stycznia 2010 r. zwróciła Związkowi Gmin tę kwotę wraz z odsetkami w drodze przeniesienia własności gruntów o wartości 580 000 EUR. Departament Rejestru Gruntów i Geodezji, uznawany za oficjalnego taksatora państwa, przeprowadził wycenę gruntu.

(95)

Władze cypryjskie twierdzą, że odsetki w wysokości 67 150 EUR odpowiadają rocznej stopie procentowej wynoszącej 6,12 %, uwzględniając roczną kapitalizację. Według władz cypryjskich ta stopa procentowa nie jest niższa niż rynkowe stopy procentowe z zabezpieczeniem nieruchomości w przedmiotowym okresie. Komisja zauważa, że bazowe stopy procentowe dla Cypru w okresie odniesienia wynoszą od 4,99 % (w grudniu 2007 r.) do 1,24 % (w styczniu 2010 r.). Zgodnie z poprzednim obwieszczeniem Komisji w sprawie metody określania stóp referencyjnych i dyskontowych (11) do stopy bazowej należy dodać 75 punktów bazowych, aby określić właściwą stopę referencyjną. Zgodnie z nowym komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (12) mającym zastosowanie od dnia 1 lipca 2008 r. z reguły należy dodać marżę wynoszącą w przybliżeniu 220 punktów bazowych (odpowiadającą standardowemu poziomowi zabezpieczeń i zadowalającemu ratingowi lub wysokiemu poziomowi zabezpieczeń i niskiemu ratingowi finansowemu). Odsetki wynoszące 6,12 % rocznie płacone przez CSK na rzecz Związku Gmin były średnio wyższe niż obowiązująca stopa referencyjna w okresie od grudnia 2007 r. do stycznia 2010 r. W związku z tym Komisja mogłaby co do zasady przyjąć, że jeżeli chodzi o pożyczkę w wysokości 512 850 EUR udzieloną CSK przez Związek Gmin, każda ewentualnie udzielona pomoc państwa została zwrócona Związkowi Gmin.

(96)

Wymienione wyżej stopy referencyjne nie mają jednak zastosowania do przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji. Jak już wskazano w motywie 21, Komisja w swojej decyzji zatwierdzającej pomoc na ratowanie CSK przyznała, że CSK jest przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji. Ponadto przed przyjęciem tej decyzji fakt ten stanowił argument władz Cypru i został potwierdzony sprawozdaniami finansowymi przedsiębiorstwa za lata 2006–2009. Ponadto fakt, że przedsiębiorstwo w lipcu 2007 r. przestało obsługiwać swoje obligacje, w rezultacie czego państwo cypryjskie jako poręczyciel musiało interweniować (por. motyw 60), również potwierdził wspomniane ustalenie. Wydaje się, że w 2007 r. CSK wykazywała typowe oznaki przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji, takie jak rosnące straty, malejący obrót, nadwyżka zdolności produkcyjnej, zmniejszający się przepływ środków pieniężnych i zmniejszająca się wartość aktywów netto, które określono w pkt 11 mających wówczas zastosowanie wytycznych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (13). Zarówno w poprzednim obwieszczeniu Komisji w sprawie metody określania stóp referencyjnych i dyskontowych, jak i w nowym komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych przewiduje się, że w odniesieniu do przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji należy stosować marżę ryzyka na poziomie co najmniej 400 punktów bazowych. Ponieważ już w grudniu 2007 r. CSK spełniała warunki pozwalające na sklasyfikowanie jej jako przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji, różnica między faktycznie płaconymi odsetkami a odsetkami, jakie przedsiębiorstwo musiałoby zapłacić, biorąc pod uwagę marżę ryzyka na poziomie 400 punktów bazowych, stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

V.2.3   Obligacje z gwarancją państwa

(97)

W 1985 r. CSK wyemitowała obligacje z gwarancją państwa, które ponownie wyemitowano w latach 1992 i 1999. Cypr przyjął w tym celu ustawę. W związku z tym wydaje się, że pomoc przyznano przed przystąpieniem Cypru do Unii Europejskiej. Istotnie, zgodnie z pkt 2.1 obwieszczenia Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE (obecnie art. 107 i 108 TFUE) do pomocy państwa w formie gwarancji (14) pomoc w formie gwarancji udzielana jest w momencie udzielania gwarancji, a nie w momencie powoływania się na nią ani dokonywania płatności na podstawie gwarancji. W związku z tym Komisja przyznaje, że pomocy państwa nie udzielono w momencie powoływania się na gwarancję w 2007 r.

V.2.4.   Pomoc związana z przeniesieniem personelu

(98)

Ponadto, jak określono w planie restrukturyzacji, część personelu zostanie przeniesiona do gmin. Zgodnie z wyjaśnieniami władz cypryjskich zawartymi w piśmie z dnia 20 kwietnia 2011 r. uprawnienia emerytalne pracowników, którzy zostaną przeniesieni do gmin, uwzględniono w kosztach restrukturyzacji i wynoszą one 1,4 mln EUR. Koszty socjalne, których nie uwzględniono w planie restrukturyzacji, obejmują część wynagrodzenia pracowników przekraczającą poziom wynagrodzenia nowo zatrudnionego pracownika w gminie do wysokości poziomu wynagrodzenia, jakie każdy pracownik otrzymywał w CSK. Szacuje się, że kwota ta wynosi 3,4 mln EUR.

(99)

Każdy środek zwalniający przedsiębiorstwo z opłat, które z reguły są uwzględnione w jego budżecie, stanowi pomoc państwa. Obejmuje to również koszty związane z wynagrodzeniem pracowników. W tym kontekście Trybunał Sprawiedliwości uznał, że fakt, iż środki państwowe mają na celu rekompensatę dodatkowych kosztów, nie uniemożliwia zaklasyfikowania ich jako pomocy (15).

(100)

W związku z powyższym Komisja uważa, że różnica w wynagrodzeniu wynosząca 3,4 mln EUR w przypadku pracowników, których przeniesiono do gmin, stanowi pomoc państwa na rzecz CSK.

V.3.   ZGODNOŚĆ POMOCY

(101)

Zakaz udzielania pomocy państwa na mocy art. 107 ust. 1 TFUE nie wyklucza możliwości uznania niektórych kategorii pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym na podstawie wyjątków przewidzianych w ust. 2 i 3 tego artykułu.

(102)

W przypadku stosowania odstępstw na mocy art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE Komisja może uznać pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym, jeżeli przeznaczona jest na ułatwianie rozwoju niektórych działań gospodarczych lub niektórych regionów gospodarczych, o ile nie zmienia warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem. Należy jednak zauważyć, że zasadniczo pomoc państwa na rzecz przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji można uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym wyłącznie na podstawie wytycznych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (16), ponieważ pomoc na rzecz przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji jest zwykle niewłaściwym środkiem do osiągnięcia uzasadnionego celu zgodności, dopóki rentowność przedsiębiorstwa pozostaje wątpliwa.

V.3.1.   Tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot

(103)

Zgodnie z pkt 66 i 67 wytycznych Unii Europejskiej w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich w latach 2014–2020 (17) środki pomocy muszą zawierać pewien element zachęty. Efekt zachęty jest obecny wówczas, gdy pomoc zmienia zachowanie przedsiębiorstwa w taki sposób, że angażuje się ono w dodatkową działalność przyczyniającą się do rozwoju sektora, której nie podjęłoby w przypadku braku pomocy lub którą podjęłoby w inny lub ograniczony sposób. Jednostronne środki pomocy państwa, których celem jest po prostu poprawa sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, a które w żadnym stopniu nie przyczyniają się do rozwoju sektora, uznaje się za stanowiące pomoc operacyjną niezgodną z rynkiem wewnętrznym.

(104)

Ciągłe tolerowanie przez państwo opóźnień w spłacie kwot należnych od CSK nie było związane z inwestycjami, szkoleniami, tworzeniem miejsc pracy ani żadnym odpowiednim działaniem wymaganym ze strony beneficjenta. Pomoc miała po prostu na celu poprawę sytuacji finansowej beneficjenta. W związku z tym Komisja uważa, że pomoc ta stanowi pomoc operacyjną, która jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym.

(105)

W niniejszym przypadku należy również zbadać, czy środek ten można zakwalifikować jako istniejącą pomoc.

(106)

Zgodnie z pkt 4 ppkt 4 załącznika IV do traktatu o przystąpieniu Cypru programy pomocy i indywidualna pomoc przyznawane na rzecz działalności związanej z produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, które zostały wdrożone w nowych państwach członkowskich przed datą przystąpienia i które po tej dacie nadal obowiązują, uznaje się za istniejącą pomoc w rozumieniu art. 88 ust. 1 Traktatu WE (obecnie art. 108 ust. 1 TFUE), jeżeli środek pomocy zgłoszono Komisji w ciągu czterech miesięcy od daty przystąpienia. Wykaz przekazany przez Cypr po przystąpieniu do UE w dniu 1 maja 2004 r. i opublikowany przez Komisję (18) nie zawierał żadnej pomocy przyznanej na rzecz CSK. Przedmiotowego środka nie można zatem uznać za istniejącą pomoc w rozumieniu pkt 4 ppkt 4 załącznika IV do traktatu o przystąpieniu.

(107)

W planie restrukturyzacji przewidziano jednak między innymi przekształcenie CSK w przedsiębiorstwo prawa prywatnego. Przekształcenie zakończy funkcjonowanie CSK w obecnej formie prawnej i w przyszłości przedsiębiorstwo będzie również objęte zasadami zwykłego postępowania upadłościowego.

(108)

W planie restrukturyzacji przewidziano ponadto całkowitą spłatę zadłużenia przedsiębiorstwa wobec Funduszu Zabezpieczenia Społecznego oraz wobec Departamentu ds. Dochodów Wewnętrznych, a także spłatę nieuregulowanych zobowiązań wobec komisarza ds. pożyczek (por. motyw 44). Ponadto władze cypryjskie potwierdziły, że nieuregulowane zobowiązania wobec Służby Weterynaryjnej będą spłacane stopniowo po restrukturyzacji. Władze utrzymują, że podjęta przez nie decyzja o udzieleniu pomocy na restrukturyzację na rzecz CSK stanowi dowód potwierdzający zamiary rządu w zakresie wdrożenia ustaleń dotyczących zadłużenia CSK wobec departamentów rządowych.

(109)

Ponieważ przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji, takie jak CSK, zasadniczo może korzystać z pomocy państwa zgodnej z rynkiem wewnętrznym jedynie na podstawie zatwierdzonego planu restrukturyzacji i ratowania, uregulowanie niespłaconych zobowiązań będzie rozpatrywane bezpośrednio w ramach oceny zgodności pomocy na restrukturyzację z rynkiem wewnętrznym.

V.3.2.   Pożyczka w wysokości 512 850 EUR

(110)

Jak wykazano w motywie 96 powyżej, nie można wykluczyć istnienia dodatkowego elementu pomocy w związku z pożyczką w wysokości 512 850 EUR udzieloną przez Związek Gmin, którego CSK jeszcze nie spłaciła. Tego rodzaju dodatkowa pomoc nie byłaby związana z inwestycjami, szkoleniami, tworzeniem miejsc pracy ani żadnym odpowiednim działaniem wymaganym ze strony beneficjenta. Pomoc miałaby po prostu na celu poprawę sytuacji finansowej beneficjenta. Pomoc taka stanowiłaby zatem pomoc operacyjną niezgodną z rynkiem wewnętrznym. W dalszym ciągu konieczne byłoby zwrócenie takiego dodatkowego elementu pomocy Związkowi Gmin; element ten zwiększyłby również przeterminowane zobowiązania CSK, których uregulowanie będzie rozpatrywane w ramach długu podlegającego spłacie w ramach restrukturyzacji (por. motyw 109 powyżej).

V.3.3.   Pomoc na rzecz personelu

(111)

Komisja niezmiennie twierdzi, że rekompensatę z tytułu tzw. kosztów osieroconych (tj. kosztów wynikających ze zobowiązań podjętych przed rozpoczęciem otwarcia rynku, które nie mogą być dłużej ponoszone na tych samych warunkach w konkurencyjnym otoczeniu rynkowym) można w pewnych okolicznościach uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym.

(112)

W tym kontekście Komisja uznała, że stopniowe przechodzenie na poziomie Unii Europejskiej z sytuacji konkurencji w dużej mierze ograniczonej do sytuacji prawdziwej konkurencji musi odbywać się na dopuszczalnych warunkach ekonomicznych. Dlatego też Komisja w wielu decyzjach przyjęła, że państwa członkowskie przyznają pomoc państwa, aby zwolnić podmiot działający już na rynku z części jego zobowiązań z przeszłości. Komisja w ramach swojej praktyki decyzyjnej uznała, że zwolnienie musi zostać ograniczone do minimum niezbędnego do wyrównania stopy zobowiązań społecznych, które podmiot działający już na rynku ponosi jako koszt, ze stopą zobowiązań społecznych ponoszonych przez jego konkurentów (19).

(113)

W przedmiotowym przypadku uważa się, że CSK ze względu na swój charakter organizacji usług publicznych znajduje się w niekorzystnej sytuacji strukturalnej w porównaniu ze swoimi konkurentami, ponieważ musi ponosić wysokie koszty pracy wynikające z okresu sprzed liberalizacji cypryjskiego rynku rzeźni przed przystąpieniem Cypru do UE w 2004 r. (por. motywy 35 i 36).

(114)

W swojej odpowiedzi z dnia 30 marca 2012 r. władze cypryjskie argumentują, że na podstawie ustawy o rozwiązaniu stosunku pracy (N 24/1976) w przypadku prywatnych rzeźni minimalny koszt zwolnienia pracowników odpowiada obowiązkowemu okresowi wypowiedzenia wynoszącemu osiem tygodni (por. motyw 86 powyżej). Według władz cypryjskich prywatna rzeźnia nie jest zobowiązana do dodatkowego wypłacania żadnych odszkodowań za zwolnienie pracowników, chyba że zawarto specjalne układy zbiorowe ze związkami zawodowymi, co zdaniem tych władz nie ma miejsca w przypadku głównego konkurenta CSK.

(115)

W związku z tym Komisja uważa, że różnicę w wynagrodzeniu wynoszącą 3,4 mln EUR w przypadku pracowników, których przeniesiono do gmin, można uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym, ale biorąc pod uwagę fakt, że CSK jest przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji, Cypr powinien uwzględnić tę różnicę w odpowiednich kosztach restrukturyzacji. Ocena zgodności będzie zatem rozpatrywana bezpośrednio w ramach oceny zgodności pomocy na restrukturyzację.

V.3.4.   Pomoc na restrukturyzację

(116)

Aby ocenić, czy przedmiotową pomoc można uznać za zgodną z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE, należy ją przeanalizować pod kątem warunków określonych w mających zastosowanie wytycznych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw.

(117)

W dniu 9 lipca 2014 r. Komisja przyjęła nowe wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (20). Zgodnie z pkt 136 wspomnianych nowych wytycznych zgłoszenia zarejestrowane przez Komisję przed dniem 1 sierpnia 2014 r. będą analizowane w świetle kryteriów obowiązujących w chwili dokonania zgłoszenia.

(118)

W chwili dokonania zgłoszenia pomocy na restrukturyzację na rzecz CSK (w dniu 3 listopada 2010 r.) obowiązywały wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw („wytyczne”). Przedmiotową pomoc należy zatem przeanalizować pod kątem przepisów zawartych w tych wytycznych.

V.3.4.1.   Kwalifikowalność beneficjenta

(119)

Analizę należy rozpocząć od zbadania, czy beneficjent jest przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji w rozumieniu pkt 10 i 11 wytycznych. Władze cypryjskie dowiodły już w ramach sprawy N 60/10, że CSK była przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji, ponieważ wykazywała typowe oznaki przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji (takie jak rosnące straty, malejący obrót, zwiększająca się nadwyżka zdolności produkcyjnej, zmniejszający się przepływ środków pieniężnych, rosnące zadłużenie i zmniejszająca się wartość aktywów netto), oraz że CSK nie była w stanie poprawić swojej sytuacji, korzystając z własnych zasobów lub funduszy, jakie mogła uzyskać od swoich właścicieli/udziałowców lub z zasobów rynkowych (por. motyw 21). Od tego czasu negatywna tendencja rozwoju gospodarczego CSK utrzymuje się (por. motywy 22 i 23). W związku z tym CSK można uznać za przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji w rozumieniu pkt 11 wytycznych.

(120)

Spełniony jest również warunek określony w pkt 12 wytycznych, ponieważ CSK, utworzona w 1981 r., nie jest nowym przedsiębiorstwem. Ponadto władze cypryjskie potwierdziły w ramach sprawy N 60/10, że CSK nie jest częścią większej grupy biznesowej.

(121)

Rozdział 5 wytycznych zawiera szczegółowe przepisy mające zastosowanie do pomocy na restrukturyzację w sektorze rolnym. W rozdziale tym nie uwzględniono jednak środków pomocy na rzecz przedsiębiorstw przetwarzających i wprowadzających do obrotu produkty rolne. Ponieważ CSK prowadzi działalność w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, szczegółowe przepisy zawarte w wytycznych mające zastosowanie do pomocy na restrukturyzację w sektorze rolnym nie obowiązują.

V.3.4.2.   Przywrócenie długoterminowej rentowności

(122)

Zgodnie z pkt 34 wytycznych przyznanie pomocy na restrukturyzację musi być uwarunkowane wdrożeniem planu restrukturyzacji, który musi zostać zatwierdzony przez Komisję we wszystkich przypadkach pomocy indywidualnej. Zgodnie z pkt 35 wytycznych plan restrukturyzacji musi przywrócić długoterminową rentowność przedsiębiorstwa w rozsądnych ramach czasowych.

(123)

W niniejszym przypadku Cypr faktycznie zatwierdził plan restrukturyzacji i przedstawił go również Komisji w kontekście zgłoszenia dokonanego w dniu 3 listopada 2010 r. Zgodnie z wymogami zawartymi w wytycznych plan jest kompleksowy i zawiera szczegółowe badanie cypryjskiego rynku rzeźni. Na wniosek Komisji w dniu 26 listopada 2012 r. władze cypryjskie przedstawiły zaktualizowany biznesplan w odniesieniu do prognoz finansowych i danych rynkowych.

(124)

W pierwotnym planie szczegółowo opisano problemy, z jakimi zmagała się CSK i które wpłynęły na jej rentowność. Głównymi przyczynami tych problemów były brak elastyczności CSK jako przedsiębiorstwa publicznego, wysokie zadłużenie, a także koszty związane z personelem. Środki restrukturyzacyjne opisane powyżej w motywach 43–45 (zmiana formy prawnej, zmniejszenie zobowiązań przedsiębiorstwa i redukcja personelu) mogłyby przyczynić się do przywrócenia rentowności przedsiębiorstwa. Pierwotny plan restrukturyzacji opiera się na faktycznych wynikach z 2009 r. i z pierwszych ośmiu miesięcy 2010 r. oraz na zakładanym wzroście rynku na poziomie 2 % rocznie. Władze cypryjskie utrzymują, że odsetek ten stanowił średni roczny wzrost liczby ubojów na Cyprze w latach 1998–2008 oraz że taka była również prognoza kierownictwa CSK w odniesieniu do pięcioletniego okresu objętego prognozą w pierwotnym planie restrukturyzacji (por. motyw 63). Dane i prognozy dotyczące rozwoju przedsiębiorstwa są przedstawione do 2017 r.

(125)

W poniższych tabelach przedstawiono wyniki finansowe przewidziane w pierwotnym planie w odniesieniu do wszystkich trzech scenariuszy (oczekiwanego, najlepszego i najbardziej pesymistycznego) i podkreślone przez władze cypryjskie (dane liczbowe są podane w tys. EUR).

Oczekiwany scenariusz

Rok

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

Koszty produkcji

3 029

3 006

3 083

3 121

3 196

3 255

3 403

Koszty administracyjne

451

458

466

476

485

495

504

Przychody operacyjne

4 867

5 041

5 15

5 341

5 459

5 666

5 791

Kwoty nieoperacyjne

3 277

– 1 494

– 1 167

– 1 178

– 1 123

– 962

– 893

Nadwyżka

4 833

275

547

660

687

958

993

Najlepszy scenariusz

Rok

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

Koszty produkcji

3 369

3 343

3 429

3 470

3 555

3 620

3 686

Koszty administracyjne

457

463

472

481

491

500

510

Przychody operacyjne

5 426

5 620

5 750

5 955

6 086

6 317

6 456

Kwoty nieoperacyjne

3 277

– 1 494

– 1 164

– 1 161

– 1 087

– 925

– 855

Nadwyżka

5 081

604

831

979

1 091

1 417

1 577

Najbardziej pesymistyczny scenariusz

Rok

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

Koszty produkcji

2 734

2 710

2 781

2 813

2 881

2 932

2 986

Koszty administracyjne

444

451

459

469

478

487

497

Przychody operacyjne

4 303

4 457

4 560

4 723

4 827

5 011

5 121

Kwoty nieoperacyjne

3 277

– 1 494

– 1 279

– 1 332

– 1 322

– 1 205

– 182

Nadwyżka

4 535

-82

147

215

254

497

568

(126)

We wszystkich trzech scenariuszach wykazano wyraźne ograniczenie kosztów produkcji i kosztów administracyjnych (które w 2009 r. nadal wynosiły odpowiednio około 4,5 mln EUR i 1,5 mln EUR), co pozwoliłoby CSK na uzyskanie zysku netto, począwszy od 2011 r. (z wyjątkiem straty netto w wysokości około 80 000 EUR w 2012 r. w najbardziej pesymistycznym scenariuszu).

(127)

Wyniki te należy jednak rozpatrywać w kontekście ogólnej sytuacji finansowej CSK oraz w połączeniu z oczekiwanym przepływem środków pieniężnych. Skumulowany deficyt doprowadził do ujemnego kapitału własnego CSK wynoszącego na koniec 2009 r. około 28,6 mln Nawet w ramach najlepszego scenariusza pierwotnego biznesplanu CSK nie powróciłaby do dodatniej bazy kapitałowej (ujemny kapitał własny wynoszący około 3 mln jest nadal przewidywany na koniec okresu objętego prognozą w 2017 r.). Ponadto w oczekiwanym scenariuszu nadal przewiduje się ujemny przepływ środków pieniężnych netto na lata 2012–2016. W tym kontekście należy również zauważyć, że w budżecie nie przewidziano żadnych wydatków kapitałowych do 2012 r. włącznie, a następnie uwzględniono jedynie 200 000 EUR na lata 2013 i 2014 oraz 100 000 EUR na lata 2015–2017. Mogłoby się to wydawać nieostrożne, biorąc pod uwagę przewidywany poziom amortyzacji wynoszący od 595 000 EUR w 2011 r. do 346 000 w 2017 r. w ramach wszystkich trzech scenariuszy.

(128)

W listopadzie 2012 r. na wniosek Komisji władze cypryjskie przedstawiły zaktualizowane prognozy finansowe w odniesieniu do oczekiwanego i najbardziej pesymistycznego scenariusza obejmujące lata 2013–2020. W obu scenariuszach punkt wyjścia stanowią: sytuacja finansowa, liczba pracowników i ich wynagrodzenie, wielkość rynku i udział CSK w rynku od dnia 31 sierpnia 2012 r. Zdaniem władz cypryjskich zakłada się, że CSK powróci do udziałów w rynku zastosowanych w pierwotnym planie restrukturyzacji (w odpowiednim scenariuszu). Głównym argumentem przemawiającym za tym założeniem jest fakt, że pomimo wcześniejszych deklaracji o chęci współpracy wielu klientów przestało współpracować z CSK ze względu na fakt, że nieprzerwane funkcjonowanie tej rzeźni jest niepewne oraz że zależy im na zabezpieczeniu sobie dostawcy usług uboju zwierząt.

(129)

W ramach zaktualizowanego biznesplanu przedstawiono następujące prognozy:

Zaktualizowany oczekiwany scenariusz

Rok

2013

2014

2015

2016

2017

2018

2019

2020

Koszty produkcji

3 058

3 151

3 070

3 117

3 192

3 248

3 305

3 363

Koszty administracyjne

604

470

468

478

486

496

504

514

Przychody operacyjne

4 472

4 495

4 495

4 596

4 762

4 868

5 053

5 164

Kwoty nieoperacyjne

2 303

– 1 253

– 1 107

– 1 078

– 1 068

– 919

– 764

– 724

Nadwyżka

3 568

76

305

374

432

610

867

950

Zaktualizowany najbardziej pesymistyczny scenariusz

Rok

2013

2014

2015

2016

2017

2018

2019

2020

Koszty produkcji

2 981

3 015

2 918

2 938

2 993

3 027

3 072

3 123

Koszty administracyjne

604

470

468

478

486

496

504

514

Przychody operacyjne

3 922

3 935

3 823

3 852

3 933

3 959

4 110

4 201

Kwoty nieoperacyjne

2 303

– 1 291

– 1 207

– 1 240

– 1 307

– 1 243

– 1 185

– 1 251

Nadwyżka

3 095

– 386

– 315

– 340

– 389

– 334

– 168

– 194

(130)

Z powodu późniejszego osiągnięcia rentowności sytuacja kapitałowa CSK przedstawiona w zaktualizowanym biznesplanie jest jeszcze gorsza i nadal wykazuje w zaktualizowanym oczekiwanym scenariuszu ujemny kapitał własny wynoszący około 10,4 mln EUR na koniec okresu objętego prognozą (2020 r.) i nie wykazuje dodatniego przepływu środków pieniężnych netto w latach 2015–2020.

(131)

Komisja zauważa, że pierwotny biznesplan opiera się na zakładanym wzroście rynku na poziomie 2 % rocznie (por. motyw 124). Zgodnie jednak z informacjami przekazanymi przez władze cypryjskie w dniu 26 listopada 2012 r. cypryjski rynek uboju zwierząt wykazywał ogólną tendencję spadkową ze stagnacją w 2010 r., zmniejszeniem się rynku o 2 % w 2011 r. oraz o dalsze 3,8 % w 2012 r. (por. motyw 31). Ponadto Cypra w międzyczasie rozpoczęła działalność w segmencie uboju bydła i nastąpił ogólny wzrost nadmiernej zdolności produkcyjnej na rynku. W tym kontekście zaskakujący jest fakt, iż władze cypryjskie zakładają w związku ze zaktualizowanym biznesplanem (przedstawionym w listopadzie 2012 r.), że CSK powróci do udziałów w rynku zastosowanych w pierwotnym planie restrukturyzacji (por. motyw 128 powyżej).

(132)

Komisja uważa zatem, że z uwagi na ogólnie słabą sytuację finansową CSK (ujemny kapitał własny na koniec okresu objętego prognozą nawet w najlepszym scenariuszu pierwotnego biznesplanu, por. motyw 127 powyżej) i trudną sytuację przedsiębiorstwa w zakresie przepływu środków pieniężnych połączoną z niekorzystnymi warunkami rynkowymi przewidziany plan restrukturyzacji nie umożliwi przedsiębiorstwu odzyskania długoterminowej rentowności.

V.3.4.3.   Unikanie nadmiernych zakłóceń konkurencji

(133)

Zgodnie z pkt 38 wytycznych należy wprowadzić środki wyrównawcze, aby zapewnić minimalizację negatywnych skutków dla warunków wymiany handlowej, tak aby pozytywne efekty przeważały nad negatywnymi.

(134)

Zgodnie z pkt 39 wytycznych takie środki mogą polegać na zbyciu aktywów, ograniczeniu zdolności produkcyjnych lub udziału w rynku oraz ograniczeniu barier wejścia na dane rynki. Tego rodzaju środki nie mogą prowadzić do pogorszenia struktury rynku, na przykład przez pośredni wpływ na powstanie monopolu lub ścisłego oligopolu. Zgodnie z pkt 40 wytycznych środki muszą być proporcjonalne do zakłócających skutków pomocy oraz w szczególności do wielkości i względnego znaczenia przedsiębiorstwa na rynku lub rynkach. Należy zauważyć, że zgodnie z pkt 56 wytycznych warunki zezwolenia na pomoc na restrukturyzację mogą być mniej rygorystyczne w odniesieniu do wdrożenia środków wyrównawczych w odniesieniu do przedsiębiorstwa mającego siedzibę na obszarze objętym pomocą. Jak wspomniano powyżej, CSK istotnie ma siedzibę na obszarze objętym pomocą w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE.

(135)

Środki wyrównawcze zaproponowane w planie restrukturyzacji (motyw 46 decyzji) są związane wyłącznie z podjęciem określonych zobowiązań i nie polegają na zbyciu aktywów ani na ograniczeniu zdolności produkcyjnej czy obecności na rynku. Argumenty podniesione przez władze cypryjskie w tej kwestii są opisane poniżej.

(136)

W planie restrukturyzacji stwierdzono, że udział CSK w rynku europejskim jest minimalny oraz że jej udział w rynku cypryjskim stale spadał w ostatnich latach. Było to spowodowane silną konkurencją, jakiej przedsiębiorstwo to doświadczało ze strony innych uczestników rynku, w szczególności ze strony Cypry. Argument dotyczący niskiego udziału CSK w rynku w skali europejskiej wydaje się nieistotny. Mimo że transgraniczny transport zwierząt przeznaczonych do uboju jest dozwolony (por. motyw 91), w praktyce wydaje się, że klienci rzeźni na Cyprze nie korzystają z usług uboju spoza Cypru. Ponadto Komisja jest zdania, że chociaż nastąpił znaczący spadek udziału CSK w cypryjskim rynku uboju z 68 % w 2005 r. do około 31 % w 2010 r. i 26,5 % w 2012 r. (por. motywy 30–33), udział tego przedsiębiorstwa w rynku jest nadal istotny.

(137)

Ponadto w pierwotnym planie stwierdzono, że gdyby CSK przestała funkcjonować, spowodowałoby to poważne zakłócenia na rynku, a także problemy w zakresie konkurencji. Przede wszystkim sezonowe zapotrzebowanie na mięso prawdopodobnie nie zostałoby zaspokojone z powodu ograniczonej zdolności produkcyjnej innych uczestników rynku. Ponadto ponieważ CSK była jedynym przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w zakresie uboju bydła, żadne inne przedsiębiorstwo nie byłoby w stanie świadczyć takich usług. Co więcej, argumentowano, że Cypra uzyskałaby quasi-monopol na rynku uboju świń oraz bardzo wysoki udział w rynku uboju owiec/kóz. Ponadto władze cypryjskie zauważyły, że nawet gdyby istniały oznaki planowanego wejścia na rynek, w momencie dokonywania zgłoszenia dotyczącego restrukturyzacji nie istniało żadne inne przedsiębiorstwo prowadzące działalność w zakresie uboju bydła. W oparciu o najnowsze dane wykazano jednak, że do końca 2012 r. Cypra faktycznie weszła na rynek uboju bydła, przy czym jej dodatkowa dzienna zdolność ubojowa wynosiła 104 zwierzęta w porównaniu z istniejącą zdolnością ubojową CSK wynoszącą 200 zwierząt (por. motyw 32).

(138)

Komisja nie może zatem przyjąć argumentów wysuniętych przez władze cypryjskie. Możliwe jest, że w przypadku braku pomocy CSK byłaby niewypłacalna oraz że inne przedsiębiorstwo mogłoby nabyć jej aktywa, kontynuując tym samym prowadzenie działalności. Gdyby tak się stało, ogólna zdolność produkcyjna rynku nie zostałaby ograniczona, a Cypra nie uzyskałaby quasi-monopolu. Wydaje się, że nawet gdyby Cypra miała nabyć aktywa CSK, zarówno w segmencie uboju świń, jak i w segmencie uboju bydła istnieje duża siła nabywcza, która uniemożliwiłaby powstanie rynku ścisłego oligopolu i wzrost cen lub przynajmniej sprawiłaby, iż byłoby to wysoce nieprawdopodobne. Na przykład Cypryjski Związek Hodowców Trzody Chlewnej zaznaczył, że założył ostatnio spółkę kontrolującą 60 % produkcji krajowej. Związek zauważył również, że w przyszłości spółka ta może dokonywać wyboru rzeźni w oparciu o względy dotyczące rentowności. Taka sama sytuacja ma miejsce w przypadku hodowców bydła. Związek ten łącznie odpowiada za 75 % produkcji krajowej i trudno jest sobie wyobrazić, w jaki sposób rzeźnie mogłyby narzucić wysoce konkurencyjne ceny.

(139)

Ponadto oczywiste jest, że na rynku występuje nadmierna zdolność produkcyjna. Władze cypryjskie przyznały to w swoich uwagach. Wyjście CSK z rynku nie spowodowałoby żadnych niedoborów w poszczególnych segmentach uboju.

(140)

Jeżeli chodzi o proponowane środki wyrównawcze, w planie argumentowano, że w przypadku CSK zbycie zdolności produkcyjnej czy ograniczenie udziału w rynku po prostu nie jest możliwe. CSK jest małym przedsiębiorstwem, które nie prowadzi żadnej innej działalności poza ubojem zwierząt. Linia produkcyjna CSK różni się jedynie w bardzo małym stopniu w zależności od gatunku zwierząt. Każdy rodzaj uboju jest dokonywany przez ten sam personel, a liczba świadczonych usług (np. pobieranie opłat) jest taka sama dla wszystkich linii produkcyjnych. Z tych względów w planie stwierdzono, że ograniczenie zdolności produkcyjnej po prostu spowodowałoby nierentowność CSK.

(141)

Prawdą jest, że ponieważ CSK prowadzi działalność na obszarze objętym pomocą, Komisja może być w stanie zaakceptować ograniczone środki wyrównawcze. Środki te będą jednak nadal musiały być zgodne z wytycznymi dotyczącymi ratowania i restrukturyzacji i będą musiały polegać między innymi na zbyciu aktywów, ograniczeniu zdolności produkcyjnych lub udziału w rynku oraz ograniczeniu barier wejścia na dane rynki, a także skutkować ograniczeniem udziału CSK w rynku w porównaniu z sytuacją sprzed restrukturyzacji. Dokładny zakres koniecznych środków wyrównawczych zależy od struktury rynku i wpływu pomocy na konkurencję.

(142)

Komisja stwierdza, że władze cypryjskie nie przedstawiły dowodów świadczących o tym, że uda się uniknąć nieuzasadnionych zakłóceń konkurencji. W związku z tym Komisja uznaje środki wyrównawcze zaproponowane przez Cypr za niewystarczające.

V.3.4.4.   Ograniczenie pomocy do minimum: rzeczywisty wkład, nieobjęty pomocą

(143)

Wytyczne (pkt 43) stanowią, że kwota i intensywność pomocy muszą być ograniczone do ścisłego minimum kosztów restrukturyzacji koniecznych, aby umożliwić podjęcie restrukturyzacji w świetle istniejących zasobów finansowych przedsiębiorstwa, jego akcjonariuszy lub grupy kapitałowej.

(144)

W pkt 44 wytycznych określono, że Komisja zwykle uzna za odpowiedni wkład w restrukturyzację na poziomie co najmniej 50 % w przypadku dużego przedsiębiorstwa (takiego jak CSK w niniejszej sprawie). Zgodnie z pkt 55 i 56 wytycznych warunki zezwolenia na pomoc mogą być jednak mniej rygorystyczne w odniesieniu do wielkości wkładu beneficjenta, jeżeli beneficjent ma siedzibę na obszarze objętym pomocą.

(145)

Zgodnie z pierwotnym planem restrukturyzacji całkowity koszt restrukturyzacji CSK wynosił około 27 mln EUR, z czego środki w wysokości 15 mln EUR miało przyznać państwo w ramach pomocy na restrukturyzację, a pozostałe 12 mln EUR miała sfinansować CSK z wkładu własnego (sprzedaż nieruchomości o wartości 7 mln EUR i zaciągnięcie nowej pożyczki w wysokości 5 mln EUR). Zgodnie z tym pierwotnym planem restrukturyzacji udział przedsiębiorstwa stanowiłby 44,4 % całkowitych kosztów restrukturyzacji (por. motywy 25 i 26). Władze cypryjskie potwierdziły, że kwota pomocy zostanie wykorzystana wyłącznie na spłatę zobowiązań CSK. W związku z tym kwota zostanie przeznaczona wyłącznie na wdrożenie planu restrukturyzacji i nie zapewni przedsiębiorstwu nadwyżki środków, które można by wykorzystać na działalność niezwiązaną z procesem restrukturyzacji.

(146)

Władze cypryjskie wskazały w swoich uwagach z dnia 14 maja 2013 r., że koszty restrukturyzacji w międzyczasie wzrosły do około 29,8 mln EUR. Ponadto, jak wskazano powyżej w motywie 115, różnica w wynagrodzeniu wynosząca 3,4 mln EUR w przypadku pracowników, których przeniesiono do gmin, również musi zostać uwzględniona w kosztach restrukturyzacji, zwiększając ich całkowity poziom do około 33,2 mln EUR. Wkład CSK pozostaje bez zmian i wynosiłby zatem jedynie około 36 %, uwzględniając całkowite zwiększone koszty restrukturyzacji. Ponadto władze cypryjskie przyznały w tych samych uwagach, że w obecnej sytuacji gospodarczej uzyskanie wspomnianej wcześniej pożyczki należy uznać za wątpliwe. Uwzględniając jedynie dochody pochodzące ze sprzedaży gruntów o wartości 7 mln EUR, wkład własny CSK wynosiłby zaledwie 21 %, co Komisja uważa za zdecydowanie zbyt niski odsetek, nawet biorąc pod uwagę fakt, że beneficjent ma siedzibę na obszarze objętym pomocą (21).

V.3.4.5.   Pełne wdrożenie planu

(147)

Przyznanie pomocy na restrukturyzację jest uzależnione od wdrożenia planu restrukturyzacji. Co więcej, władze cypryjskie potwierdziły, że brak (pełnego lub częściowego) wdrożenia planu restrukturyzacji przez beneficjenta w wyznaczonym terminie doprowadziłby do anulowania przyznania pomocy, a także do obowiązku zwrotu przyznanych już kwot.

V.3.4.6.   Monitorowanie i sprawozdanie roczne

(148)

Władze cypryjskie zobowiązały się do corocznego przedkładania sprawozdania zawierającego informacje wymagane w pkt 51 wytycznych.

V.3.4.7.   Zasada „pierwszy i ostatni raz”

(149)

Zgodnie z wytycznymi pomoc na restrukturyzację powinna być przyznawana wyłącznie raz na dziesięć lat.

(150)

Władze cypryjskie potwierdziły w kontekście decyzji dotyczącej pomocy na ratowanie, że CSK nie otrzymała wcześniej żadnej pomocy na ratowanie ani pomocy na restrukturyzację.

V.3.5.   Pomoc na ratowanie

(151)

Władze Cypru zobowiązały się w pkt 28 decyzji dotyczącej pomocy na ratowanie do poinformowania Komisji o planie restrukturyzacji lub likwidacji lub przedstawienia dowodu, że pożyczki zostały spłacone w całości lub że gwarancja została rozwiązana, nie później niż sześć miesięcy po zatwierdzeniu środka pomocy na ratowanie (22). Dotychczas Komisja nie otrzymała żadnego takiego powiadomienia od władz Cypru.

VI.   WNIOSEK

(152)

Komisja stwierdza, że w świetle rozważań zawartych w motywach 132, 142 i 146 pomoc na restrukturyzację zgłoszona przez Cypr w dniu 3 listopada 2010 r. jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym.

(153)

Komisja zwraca się do Cypru o przedstawienie w odniesieniu do pomocy na ratowanie w wysokości 1,6 mln EUR na rzecz CSK zatwierdzonej decyzją Komisji z dnia 6 maja 2010 r. dowodów świadczących o zwróceniu pomocy lub planu likwidacji CSK zgodnie z pkt 27 wytycznych.

(154)

Komisja nakazuje Cyprowi odzyskanie wszelkiej pomocy już przyznanej CSK w związku z tolerowaniem przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot, przeniesieniem personelu do gmin oraz wszelkiej możliwej pomocy, która nie została jeszcze zwrócona Związkowi Gmin w związku z pożyczką w wysokości 512 850 EUR,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Pomoc państwa, jakiej Cypr planuje udzielić na restrukturyzację Centralnej Rzeźni w Kofinos („CSK”), jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym.

Pomoc ta nie może zatem zostać wdrożona.

Artykuł 2

W terminie dwóch miesięcy od daty notyfikacji niniejszej decyzji Cypr przekazuje Komisji informacje o środkach podjętych w celu zastosowania się do postanowień art. 1.

Artykuł 3

Pomoc na ratowanie CSK w kwocie 1,6 mln EUR zatwierdzona decyzją Komisji z dnia 6 maja 2010 r., a także pomoc przyznana w związku z tolerowaniem przez państwo opóźnień w spłacie należnych kwot, w związku z przeniesieniem personelu do gmin oraz w związku z pożyczką w wysokości 512 850 EUR, stanowi pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym.

Artykuł 4

1.   Cypr odzyskuje od beneficjenta, tj. CSK, pomoc, o której mowa w art. 3.

2.   Do kwot podlegających zwrotowi dolicza się odsetki za cały okres, począwszy od dnia, w którym pomoc została przekazana do dyspozycji beneficjenta, do dnia jej faktycznego odzyskania.

3.   Odsetki nalicza się narastająco zgodnie z przepisami rozdziału V rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 (23) i z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 271/2008 (24) zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 794/2004.

4.   Cypr anuluje wszystkie dotychczas niezrealizowane wypłaty pomocy, o której mowa w art. 3, ze skutkiem od daty przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 5

1.   Odzyskanie pomocy, o której mowa w art. 3, odbywa się w sposób bezzwłoczny i skuteczny.

2.   Cypr zapewnia wykonanie niniejszej decyzji w terminie czterech miesięcy od daty jej notyfikacji.

Artykuł 6

1.   W terminie dwóch miesięcy od daty notyfikacji niniejszej decyzji Cypr przekazuje Komisji następujące informacje:

a)

łączną kwotę (kwota główna i odsetki od zwracanej pomocy), do odzyskania od beneficjenta;

b)

szczegółowy opis środków już podjętych lub środków planowanych w celu wykonania niniejszej decyzji;

c)

dokumenty potwierdzające, że beneficjentowi nakazano zwrot pomocy.

2.   Do momentu całkowitego odzyskania pomocy, o której mowa w art. 3, Cypr na bieżąco informuje Komisję o kolejnych środkach podejmowanych na szczeblu krajowym w celu wykonania niniejszej decyzji. Na wniosek Komisji Cypr bezzwłocznie przedstawia informacje o środkach już podjętych oraz środkach planowanych w celu wykonania niniejszej decyzji. Cypr dostarcza również szczegółowe informacje o kwocie pomocy oraz odsetkach już odzyskanych od beneficjenta.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Cypryjskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 stycznia 2015 r.

W imieniu Komisji

Phil HOGAN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. C 165 z 7.6.2011, s. 12.

(2)  Decyzja Komisji z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie pomocy państwa nr N 60/10 (Dz.U. C 233 z 28.8.2010, s. 2).

(3)  Zob. przypis 1.

(4)  Dziennik Urzędowy załącznik I pkt I, nr 3679 z dnia 31 stycznia 2003 r.

(5)  Obliczony jako duże jednostki przeliczeniowe inwentarza w rozumieniu art. 4 ust. A dyrektywy Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie warunków sanitarnych i wprowadzania do obrotu świeżego mięsa (Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977/64).

(6)  Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36.

(7)  Obliczone jako duże jednostki przeliczeniowe inwentarza na podstawie art. 4 ust. A dyrektywy 64/433/EWG.

Źródło: Departament Weterynarii Ministerstwa Rolnictwa, Zasobów Naturalnych i Środowiska.

(8)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1).

(9)  Wyrok Trybunału z dnia 17 września 1980 r. w sprawie 730/79 Philip Morris Holland BV przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, Rec. 1980, s. 2671, pkt 11.

(10)  Zob. np. wyrok Sądu w sprawie T-152/99 HAMSA przeciwko Komisji, Rec. 2002, s. II-3049, pkt 156 i nast.

(11)  Dz.U. C 273 z 9.9.1997, s. 3.

(12)  Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6.

(13)  Dz.U. C 244 z 1.10.2004, s. 2.

(14)  Dz.U. C 155 z 20.6.2008, s. 10.

(15)  Sprawa 30/59 Gezamenlijke Steenkolenmijnen in Limburg przeciwko Wysokiej Władzy, Rec. 1961, s. 3, pkt 29 i 30; sprawa C-251/97 Francja przeciwko Komisji, Rec. 1999, s. I-6639, pkt 40, 46 i 47; oraz sprawy połączone C-71/09 P, C-73/09 P i C-76/09 P Comitato Venezia vuole vivere przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2011, s. I-4727, pkt 90–96.

(16)  Zastosowanie mają wytyczne dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw z 2004 r., jak wyjaśniono poniżej w motywach 117–118.

(17)  Dz.U. C 204 z 1.7.2014, s. 1.

(18)  Komunikat Komisji – Pomoc państwa – Publikacja istniejących środków pomocy państwa w nowych państwach członkowskich w sektorze rolnictwa (Dz.U. C 147 z 17.6.2005, s. 2).

(19)  Decyzja Komisji 2008/204/WE z dnia 10 października 2007 r. w sprawie pomocy państwa przyznanej przez Francję w odniesieniu do reformy sposobu finansowania świadczeń emerytalnych urzędników państwowych zatrudnionych w przedsiębiorstwie La Poste (Dz.U. L 63 z 7.3.2008, s. 16).

(20)  Dz.U. C 249 z 31.7.2014, s. 1.

(21)  Gdyby istniał dodatkowy element pomocy w związku z pożyczką udzieloną przez Związek Gmin (por. motyw 112), który należałoby uwzględnić w kosztach restrukturyzacji, wówczas wkład własny CSK byłby jeszcze mniejszy.

(22)  Przypis nr 1 powyżej.

(23)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1).

(24)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 271/2008 z dnia 30 stycznia 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 794/2004 w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 82 z 25.3.2008, s. 1).


23.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/61


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/645

z dnia 22 kwietnia 2016 r.

dotycząca niektórych środków ochronnych przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła w Bułgarii

(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 3261)

(Jedynie tekst w języku bułgarskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzającą ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń (3), w szczególności jej art. 14 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (4), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Choroba guzowatej skóry bydła jest chorobą wirusową bydła przenoszoną przede wszystkim przez wektory, która powoduje poważne straty podatnych na nią zwierząt i może bardzo szybko się rozprzestrzeniać w szczególności w wyniku przemieszczania podatnych żywych zwierząt oraz handlu tymi zwierzętami i pochodzącymi z nich produktami. Choroba ta nie jest istotna z punktu widzenia zdrowia publicznego, ponieważ wirus choroby guzowatej skóry bydła nie przenosi się na człowieka.

(2)

Dyrektywa 92/119/EWG określa ogólne środki zwalczania niektórych chorób zwierzęcych, w tym choroby guzowatej skóry bydła, m.in. środki, które należy przedsięwzięć w przypadku podejrzenia i potwierdzenia wystąpienia w gospodarstwie choroby guzowatej skóry bydła. Należy do nich ustanowienie obszarów zapowietrzonych i zagrożonych wokół ognisk choroby oraz inne dodatkowe środki do celów kontroli nad rozprzestrzenianiem się choroby. Środki te obejmują także szczepienia interwencyjne w razie wystąpienia ogniska choroby guzowatej skóry bydła.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 2 dyrektywy 92/119/EWG, jeżeli w danym regionie dana epidemia jest szczególnie poważna, wszelkie dodatkowe środki wprowadzane przez państwa członkowskie, których to dotyczy, muszą zostać przyjęte w ramach procedury komitetowej.

(4)

Dnia 12 kwietnia 2016 r. Bułgaria powiadomiła Komisję o podejrzeniu wystąpienia choroby guzowatej skóry bydła w dwóch gospodarstwach utrzymujących bydło w wioskach Woden i Czernogorowo w gminie Dimitrowgrad w obwodzie Chaskowo w środkowo-południowej części Bułgarii, ok. 80 km od granicy z sąsiadującymi krajami. W dniu 13 kwietnia 2016 r. Bułgaria powiadomiła o potwierdzonym wystąpieniu dwóch ognisk choroby guzowatej skóry bydła i o kolejnym podejrzeniu wystąpienia tej choroby w sąsiedniej gminie Wodeniczarowo w obwodzie Stara Zagora. Dnia 15 kwietnia 2016 r. Bułgaria potwierdziła wystąpienie kolejnych ognisk choroby we wsi Bialo Pole w obwodzie Stara Zagora oraz we wsiach Radiewo i Marijno w obwodzie Chaskowo.

(5)

Bułgaria przyjęła środki przewidziane w dyrektywie 92/119/EWG, w szczególności ustanowiła obszary zapowietrzone i zagrożone wokół ognisk choroby zgodnie z art. 10 tej dyrektywy, a także ograniczyła przemieszczanie podatnych zwierząt w dwóch dotkniętych chorobą obwodach oraz zapobiegawczo w sąsiadujących z nimi obwodach Burgas, Jamboł, Sliwen, Kyrdżali, Płowdiw, Pazardżik, Smolan, Błagojewgrad, Kiustendił, Pernik, obwodzie sofijskim i obwodzie miejskim Sofia. W całym państwie wzmocniono nadzór.

(6)

Ze względu ryzyko rozprzestrzeniania się wirusa choroby guzowatej skóry bydła na inne obszary Bułgarii i do innych państw członkowskich, zwłaszcza poprzez handel żywym bydłem i ich materiałem biologicznym, należy kontrolować przemieszczanie niektórych dzikich przeżuwaczy oraz wprowadzanie do obrotu niektórych produktów pochodzących od bydła.

(7)

W niniejszej decyzji należy zastosować definicje ustanowione w art. 2 dyrektywy 92/119/EWG, art. 2 dyrektywy Rady 64/432/EWG (5) i art. 2 dyrektywy Rady 92/65/EWG (6). Należy jednak ustanowić także pewne definicje w niniejszej decyzji.

(8)

Konieczne jest opisanie części terytorium Bułgarii, która jest uznawana za wolną od choroby guzowatej skóry bydła i nie podlega ograniczeniom na mocy dyrektywy Rady 92/119/EWG i niniejszej decyzji. Należy zatem określić w załączniku do niniejszej decyzji obszar objęty ograniczeniami, biorąc pod uwagę stopień ryzyka rozprzestrzenienia się choroby guzowatej skóry bydła. Granice geograficzne takiego obszaru objętego ograniczeniami powinny być uzależnione od ryzyka i od wyników śledzenia ewentualnych kontaktów z zakażonym gospodarstwem, ewentualnej roli wektorów i możliwości wdrożenia wystarczającej kontroli nad przemieszczaniem zwierząt z podatnych gatunków oraz produktów pochodzących od takich zwierząt. Obszar objęty ograniczeniami powinien obejmować obszary zapowietrzone i zagrożone określone w dyrektywie 92/119/EWG. Z informacji przekazanych przez Bułgarię wynika, że cały obszar bułgarskich obwodów Chaskowo i Stara Zagora należy opisać w załączniku do niniejszej decyzji jako obszar objęty ograniczeniami.

(9)

Należy również ustanowić pewne ograniczenia dotyczące wysyłki zwierząt z podatnych gatunków oraz ich materiału biologicznego z obszaru objętego ograniczeniami określonego w załączniku do niniejszej decyzji, jak również ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego oraz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z tego obszaru objętego ograniczeniami.

(10)

Stopień ryzyka rozprzestrzenienia się choroby guzowatej skóry bydła różni się w zależności od produktu. Według opinii naukowej Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w sprawie choroby guzowatej skóry bydła (7) przemieszczanie żywego bydła, nasienia bydła oraz surowych skór i skórek z zakażonego bydła stwarza większe ryzyko pod względem narażenia i konsekwencji niż przemieszczanie innych produktów, takich jak mleko i produkty mleczne, wyprawione skóry i skórki lub świeże mięso, surowe wyroby mięsne i produkty mięsne pochodzące od bydła, ponieważ w przypadku tych produktów brak jest naukowych i doświadczalnych dowodów dotyczących ich roli w przenoszeniu choroby. Środki określone w niniejszej decyzji muszą zatem być wyważone i proporcjonalne do ryzyka.

(11)

W celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się choroby należy zakazać przemieszczania żywego bydła z obszaru objętego ograniczeniami określonego w załączniku do niniejszej decyzji. Zgodnie z opinią naukową EFSA w sprawie choroby guzowatej skóry bydła i zdaniem Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) dzika fauna, tj. niektóre dzikie przeżuwacze egzotyczne, może potencjalnie odgrywać rolę w przenoszeniu choroby, w szczególności w Afryce, gdzie choroba ta ma charakter endemiczny. Niektóre środki zapobiegawcze powinny zatem mieć zastosowanie także do dzikich przeżuwaczy. Wobec braku bardziej szczegółowych przepisów prawa Unii należy skorzystać w tym celu z odpowiednich norm międzynarodowych dotyczących takiego przemieszczania zawartych w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE (8).

(12)

Zważywszy, że Bułgaria zwróciła się o zwolnienie z zakazu wysyłki bydła do natychmiastowego uboju z gospodarstw położonych w obszarze objętym ograniczeniami poza obszarami zapowietrzonymi i zagrożonymi, a zwolnienie takie jest przewidziane w art. 11.11.5 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych OIE, należy zezwolić na wysyłanie takich przesyłek pod pewnymi warunkami.

(13)

Nie można również wykluczyć przenoszenia choroby guzowatej skóry bydła za pośrednictwem nasienia i zarodków bydła. Należy zatem wprowadzić pewne środki ochronne w odniesieniu do tych towarów. Wobec braku norm unijnych należy skorzystać w tym celu z opinii naukowej EFSA w sprawie choroby guzowatej skóry bydła i z odpowiednich zaleceń w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE.

(14)

Zgodnie z opinią naukową EFSA w sprawie choroby guzowatej skóry bydła przenoszenie wirusa choroby guzowatej skóry bydła za pośrednictwem nasienia (przez krycie naturalne lub sztuczne unasiennianie) zostało potwierdzone doświadczalnie, a wirus choroby guzowatej skóry bydła został wyizolowany z nasienia doświadczalnie zakażonych byków. Należy zatem zakazać pobierania i wykorzystywania nasienia bydła pochodzącego z obszaru objętego ograniczeniami.

(15)

Zgodnie z art. 4.7.14 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych OIE choroba guzowatej skóry bydła zalicza się według podręcznika Międzynarodowego Towarzystwa Transferu Zarodków do chorób i czynników chorobotwórczych kategorii 4, czyli takich, dla których przeprowadzono lub prowadzi się badania, z których nie można wyciągnąć jeszcze ostatecznych wniosków co do poziomu ryzyka przeniesienia lub z których wynika, że ryzyko przeniesienia z transferem zarodka może nie być nieznaczne, nawet jeśli z zarodkami postępuje się we właściwy sposób zgodnie z podręcznikiem między pobraniem a transferem. Należy zatem zakazać pobierania i wykorzystywania zarodków bydła pochodzącego z obszaru objętego ograniczeniami.

(16)

Brak jest dowodów naukowych i doświadczalnych potwierdzających przenoszenie wirusa choroby guzowatej skóry bydła na zwierzęta z podatnych gatunków poprzez świeże mięso, surowe wyroby mięsne i produkty mięsne. Chociaż w opinii naukowej EFSA w sprawie choroby guzowatej skóry bydła potwierdzono, że wirus choroby guzowatej skóry bydła może przetrwać w mięsie przez nieokreślony czas, istniejący w Unii zakaz skarmiania przeżuwaczy białkami przeżuwaczy wyklucza możliwość mało prawdopodobnego przeniesienia ewentualnego wirusa drogą ustną. Aby uniknąć ryzyka rozprzestrzenienia się choroby, należy zezwolić na wprowadzanie do obrotu świeżego mięsa, surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych uzyskiwanych z bydła pochodzącego z obszaru objętego ograniczeniami określonego w załączniku do niniejszej decyzji jedynie w przypadku, gdy świeże mięso zostało uzyskane z bydła utrzymywanego w gospodarstwach wolnych od choroby, położonych w obszarze objętym ograniczeniami poza ustanowionymi obszarami zapowietrzonymi i zagrożonymi. Mięso takie powinno być wprowadzane do obrotu tylko na terytorium Bułgarii.

(17)

Ponadto wysyłanie przesyłek świeżego mięsa uzyskanego z bydła utrzymywanego i poddanego ubojowi poza obszarem objętym ograniczeniami, a także surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych zdefiniowanych w pkt 7.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (9) oraz przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit zdefiniowanych w pkt 7.9 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, które zostały poddane jednemu z procesów obróbki określonych w części 4 załącznika II do decyzji Komisji 2007/777/WE (10), wyprodukowanych z takiego świeżego mięsa i przetworzonych w zakładach znajdujących się na obszarze objętym ograniczeniami, powinno być dopuszczone pod pewnymi warunkami.

(18)

Siara, mleko i produkty mleczne stosowane jako pasza dla zwierząt mogą odgrywać ważną rolę w rozprzestrzenianiu się choroby guzowatej skóry bydła, w szczególności gdy siara, mleko i produkty mleczne nie zostały poddane wystarczającej obróbce cieplnej lub zakwaszeniu w celu inaktywacji wirusa choroby guzowatej skóry bydła.

(19)

W opinii naukowej w sprawie ryzyka dla zdrowia zwierząt związanego ze skarmianiem zwierząt gotowymi produktami mlecznymi niepoddanymi dalszej obróbce (11) EFSA wymieniła dokładniej kilka metod, które mogą ograniczać ryzyko rozprzestrzeniania się choroby guzowatej skóry bydła za pośrednictwem mleka i produktów mlecznych. Wprowadzanie do obrotu i wysyłanie przesyłek mleka i produktów mlecznych do spożycia przez ludzi, uzyskanych ze zwierząt utrzymywanych w obszarze objętym ograniczeniami, powinno zatem być dopuszczone pod pewnymi warunkami.

(20)

W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 142/2011 (12) określono przepisy wykonawcze do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 (13), w tym wymogi dotyczące bezpiecznego przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby guzowatej skóry bydła, należy zakazać wprowadzania do obrotu nieprzetworzonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. Odniesienie do przetworzonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszej decyzji należy uznawać za odniesienie do norm weterynaryjnych określonych w rozporządzeniu (UE) nr 142/2011.

(21)

W przypadku wystąpienia ogniska choroby guzowatej skóry bydła w art. 19 dyrektywy 92/119/EWG przewiduje się możliwość przeprowadzenia szczepień przeciwko tej chorobie. Bułgaria nie wykluczyła zastosowania szczepień interwencyjnych przeciw chorobie guzowatej skóry bydła. Ryzyko rozprzestrzeniania się choroby od zaszczepionych zwierząt i produktów od nich pochodzących jest inne niż ryzyko stwarzane przez niezaszczepione zwierzęta, w których być może rozwija się choroba. Należy zatem określić warunki przemieszczania zaszczepionego bydła oraz wprowadzania do obrotu produktów pochodzących od takich zwierząt.

(22)

Wiedza naukowa na temat choroby guzowatej skóry bydła jest niepełna. Zaszczepione bydło jest chronione przed objawami klinicznymi tej choroby, ale niekoniecznie jest chronione przed zakażeniem; ponadto nie wszystkie zaszczepione zwierzęta nabywają odporność ochronną. Dlatego należy zezwolić się na wysyłanie takich zwierząt, po okresie co najmniej 28 dni od szczepienia, do natychmiastowego uboju bezpośrednio do rzeźni znajdujących się na terytorium Bułgarii.

(23)

W związku z powyższym świeże mięso i wytworzone z niego surowe wyroby mięsne oraz produkty mięsne poddane niespecyficznemu procesowi obróbki mogą stwarzać znaczące ryzyko rozprzestrzenienia się choroby guzowatej skóry bydła. Uzasadnione jest zatem ograniczenie do terytorium Bułgarii wprowadzania do obrotu świeżego mięsa bydła i dzikich zwierząt kopytnych z gatunków podatnych oraz wytworzonych z takiego świeżego mięsa surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych, pod warunkiem że takie produkty będą opatrzone specjalnym znakiem, który nie jest owalny i którego nie można pomylić ze znakiem jakości zdrowotnej dla świeżego mięsa określonym w sekcji I rozdział III w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (14) ani ze znakiem identyfikacyjnym dla surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych składających się z mięsa bydła lub je zawierających, określonym w sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(24)

Specyficzny proces obróbki produktów mięsnych w hermetycznie zaplombowanych pojemnikach do wartości Fo wynoszącej co najmniej trzy oraz obróbka mleka i produktów mlecznych opisana w części A pkt 1.1–1.5 w załączniku IX do dyrektywy Rady 2003/85/WE (15) wystarczająco skutecznie inaktywują wirusa choroby guzowatej skóry bydła w takich produktach przeznaczonych do spożycia przez ludzi – należy zatem zezwolić na wprowadzanie do obrotu takich produktów mięsnych oraz takiego mleka i produktów mlecznych na całym terytorium Bułgarii i w pozostałych państwach członkowskich oraz na wysyłkę takich produktów do państw trzecich.

(25)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

W niniejszej decyzji określa się środki ochronne w związku z wystąpieniem ogniska choroby guzowatej skóry bydła w Bułgarii oraz dodatkowe środki, które mają wprowadzić państwa członkowskie, których to dotyczy, zgodnie z dyrektywą 92/119/EWG.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się odpowiednio definicje określone w art. 2 dyrektywy 64/432/EWG, 92/65/EWG i 92/119/EWG.

Dodatkowo stosuje się następujące definicje:

a)

„bydło” oznacza zwierzęta kopytne z gatunków Bos taurus, Bos indicus, Bison bison i Bubalus bubalis;

b)

„obszar objęty ograniczeniami” oznacza część terytorium państwa członkowskiego, wymienioną w załączniku do niniejszej decyzji, obejmującą obszar, na którym potwierdzono chorobę guzowatej skóry bydła, oraz wszystkie obszary zapowietrzone i zagrożone określone zgodnie z art. 10 dyrektywy 92/119/EWG;

c)

„dziki przeżuwacz utrzymywany w niewoli” oznacza zwierzę z podrzędu przeżuwaczy z rzędu parzystokopytnych, którego fenotyp nie uległ znaczącym zmianom w wyniku selekcji dokonywanej przez człowieka, lecz które żyje pod bezpośrednim nadzorem lub kontrolą człowieka, w tym zwierzę żyjące w ogrodzie zoologicznym;

d)

„dziki przeżuwacz” oznacza zwierzę z podrzędu przeżuwaczy z rzędu parzystokopytnych, którego fenotyp nie uległ zmianom w wyniku selekcji dokonywanej przez człowieka, i które nie znajduje się pod bezpośrednim nadzorem ani kontrolą człowieka;

e)

„produkty mięsne” oznaczają produkty mięsne określone w pkt 7.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 oraz przetworzone żołądki, pęcherze i jelita określone w pkt 7.9 tego załącznika, które zostały poddane jednemu z procesów obróbki określonych w części 4 załącznika II do decyzji 2007/777/WE.

Artykuł 3

Zakaz przemieszczania i wysyłki niektórych zwierząt oraz ich nasienia i zarodków oraz wprowadzania do obrotu pewnych produktów pochodzenia zwierzęcego i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego

1.   Bułgaria zakazuje wysyłki następujących towarów z obszaru objętego ograniczeniami do innych części Bułgarii, do innych państw członkowskich oraz do państw trzecich:

a)

bydło i dzikie przeżuwacze utrzymywane w niewoli;

b)

nasienie, komórki jajowe i zarodki bydła.

2.   Bułgaria zakazuje wprowadzania do obrotu poza obszarem objętym ograniczeniami oraz wysyłki do innych państw członkowskich i do państw trzecich następujących towarów wytworzonych z bydła i dzikich przeżuwaczy utrzymywanych lub upolowanych na obszarze objętym ograniczeniami:

a)

świeże mięso i surowe wyroby mięsne oraz produkty mięsne wytworzone z takiego świeżego mięsa;

b)

siara, mleko i produkty mleczne uzyskane z bydła;

c)

świeże skóry i skórki nieobjęte zakresem definicji określonych w pkt 28 i 29 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;

d)

nieprzetworzone produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, chyba że są przeznaczone i kierowane do urzędowego nadzoru właściwego organu w celu ich usunięcia lub przetworzenia w zatwierdzonym zakładzie na terytorium Bułgarii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

Artykuł 4

Odstępstwo od zakazu wysyłki bydła i dzikich przeżuwaczy utrzymywanych w niewoli w celu natychmiastowego uboju oraz wysyłki świeżego mięsa, surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych uzyskanych z tych zwierząt

1.   Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 3 ust. 1 lit. a) właściwy organ może zezwolić na wysyłkę bydła i dzikich przeżuwaczy utrzymywanych w niewoli z gospodarstw położonych na obszarze objętym ograniczeniami do rzeźni położonych w innych częściach Bułgarii pod następującymi warunkami:

a)

zwierzęta przebywały od urodzenia lub przez ostatnie 28 dni w gospodarstwie, w którym w tym okresie nie zgłoszono oficjalnie żadnego przypadku choroby guzowatej skóry bydła;

b)

zwierzęta zostały poddane kontroli klinicznej podczas załadunku i nie wykazywały żadnych objawów klinicznych choroby guzowatej skóry bydła;

c)

zwierzęta są przewożone bezpośrednio do natychmiastowego uboju, bez postojów i rozładunków;

d)

rzeźnia została wyznaczona do tego celu przez właściwy organ;

e)

organ właściwy dla danej rzeźni musi zostać poinformowany z wyprzedzeniem przez organ właściwy dla wysyłki o zamiarze wysłania zwierząt oraz powiadamia organ właściwy dla wysyłki o ich przybyciu;

f)

po przybyciu do rzeźni zwierzęta te są utrzymywane i poddawane ubojowi oddzielnie od innych zwierząt w czasie krótszym niż 36 godzin;

g)

zwierzęta, które mają zostać przemieszczone:

(i)

nie zostały zaszczepione przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła i były utrzymywane w gospodarstwach:

w których nie przeprowadzano szczepień i które znajdują się poza obszarami zapowietrzonymi i zagrożonymi, lub

w których przeprowadzono szczepienia i które znajdują się poza obszarami zapowietrzonymi i zagrożonymi, przy czym od szczepienia stada minął okres karencji wynoszący co najmniej 7 dni, lub

które znajdują się na obszarze zagrożonym utrzymanym dłużej niż 30 dni ze względu na wystąpienie kolejnych przypadków choroby zgodnie z art. 13 dyrektywy 92/119/EWG; lub

(ii)

zostały zaszczepione przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła co najmniej 28 dni przed datą przemieszczenia i pochodzą z gospodarstwa, w których wszystkie podatne zwierzęta zostały zaszczepione co najmniej 28 dni przez datą planowanego przemieszczenia.

2.   Każda wysyłka bydła i dzikich przeżuwaczy utrzymywanych w niewoli zgodnie z ust. 1 może odbywać się wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:

a)

środek transportu został odpowiednio oczyszczony i zdezynfekowany przed załadunkiem i po załadunku zwierząt zgodnie z art. 9;

b)

przed transportem i w czasie transportu zwierzęta chronione są przed atakami owadów będących wektorami.

3.   Właściwy organ zapewnia wprowadzanie do obrotu świeżego mięsa, surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych uzyskanych ze zwierząt, o których mowa w ust. 1, zgodnie z wymogami określonymi odpowiednio w art. 5 i 6.

Artykuł 5

Odstępstwo od zakazu wprowadzania do obrotu świeżego mięsa i surowych wyrobów mięsnych z bydła i dzikich przeżuwaczy

1.   Na zasadzie odstępstwa od zakazów określonych w art. 3 ust. 2 lit. a) i c) właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu w Bułgarii poza obszarem objętym ograniczeniami świeżego mięsa, z wyjątkiem podrobów innych niż wątroba, oraz surowych wyrobów mięsnych z takiego mięsa, a także świeżych skór i skórek uzyskanych z bydła i dzikich przeżuwaczy:

a)

utrzymywanych w gospodarstwach położonych na obszarze objętym ograniczeniami, które nie podlegały ograniczeniom zgodnie z dyrektywą 92/119/EWG; lub

b)

poddanych ubojowi lub upolowanych przed dniem 13 kwietnia 2016 r.; lub

c)

o których mowa w art. 4 ust. 1.

2.   Właściwy organ może zezwolić na wysyłkę do innych państw członkowskich lub państw trzecich przesyłek świeżego mięsa uzyskanego z bydła utrzymywanego i poddanego ubojowi poza obszarem objętym ograniczeniami oraz surowych wyrobów mięsnych wyprodukowanych z takiego świeżego mięsa wyłącznie pod warunkiem, że podczas produkcji i przechowywania takiego mięsa i takich surowych wyrobów mięsnych oraz manipulowania nimi nie doszło do kontaktu z mięsem i surowymi wyrobami mięsnymi niedopuszczonymi do wysyłki do innych państw członkowskich zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. a) oraz pod warunkiem dołączenia do nich urzędowego świadectwa zdrowia według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 599/2004 (16), w którego części II wpisane jest następujące poświadczenie:

„Świeże mięso lub surowe wyroby mięsne spełniające wymogi decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/645 z dnia 22 kwietnia 2016 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła w Bułgarii.”.

Artykuł 6

Odstępstwo od zakazu wprowadzania do obrotu produktów mięsnych składających się z mięsa bydła lub dzikich przeżuwaczy lub zawierających takie mięso

1.   Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 3 ust. 2 lit. a) właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu wyprodukowanych na obszarze objętym ograniczeniami produktów mięsnych ze świeżego mięsa bydła i dzikich przeżuwaczy:

a)

utrzymywanych w gospodarstwach położonych na obszarze objętym ograniczeniami, które nie podlegają ograniczeniom zgodnie z dyrektywą 92/119/EWG;

b)

poddanych ubojowi lub upolowanych przed dniem 13 kwietnia 2016 r.; lub

c)

o których mowa w art. 4 ust. 1; lub

d)

utrzymywanych i poddanych ubojowi poza obszarem objętym ograniczeniami.

2.   Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu produktów mięsnych, o których mowa w ust. 1, spełniających warunki określone w lit. a), b) lub c) tego ustępu, wyłącznie na terytorium Bułgarii, pod warunkiem że produkty mięsne zostały poddane niespecyficznemu procesowi obróbki, w wyniku którego powierzchnia przekroju produktów mięsnych nie wykazuje cech świeżego mięsa.

Właściwy organ zapewnia, aby produkty mięsne, o których mowa w akapicie pierwszym, nie były wysyłane do innych państw członkowskich ani do państw trzecich.

3.   Właściwy organ może zezwolić na wysyłkę do innych państw członkowskich lub do państw trzecich przesyłek produktów mięsnych wyprodukowanych ze świeżego mięsa uzyskanego ze zwierząt, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), wyłącznie pod warunkiem że produkty mięsne zostały poddane specyficznemu procesowi obróbki, o którym mowa w części 4 pkt B w załączniku II do decyzji 2007/777/WE, w hermetycznie zaplombowanych pojemnikach do wartości Fo wynoszącej co najmniej trzy oraz pod warunkiem dołączenia do nich urzędowego świadectwa zdrowia według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 599/2004, w którego części II wpisane jest następujące poświadczenie:

„Produkty mięsne spełniające wymogi decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/645 z dnia 22 kwietnia 2016 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła w Bułgarii.”.

4.   Właściwy organ może zezwolić na wysyłkę do innych państw członkowskich lub do państw trzecich przesyłek produktów mięsnych wyprodukowanych ze świeżego mięsa uzyskanego ze zwierząt, o których mowa w ust. 1 lit. d), wyłącznie pod warunkiem że te produkty mięsne zostały poddane przynajmniej niespecyficznemu procesowi obróbki, o którym mowa w części 4 pkt A w załączniku II do decyzji 2007/777/WE, w wyniku którego powierzchnia przekroju produktów mięsnych nie wykazuje cech świeżego mięsa, oraz pod warunkiem dołączenia do przesyłek do innych państw członkowskich urzędowego świadectwa zdrowia według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 599/2004, w którego części II wpisane jest następujące poświadczenie:

„Produkty mięsne spełniające wymogi decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/645 z dnia 22 kwietnia 2016 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła w Bułgarii.”.

Artykuł 7

Odstępstwo od zakazu wysyłki i wprowadzania do obrotu mleka i produktów mlecznych

1.   Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 3 ust. 2 lit. b) właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu mleka przeznaczonego do spożycia przez ludzi, uzyskanego od bydła utrzymywanego w gospodarstwach znajdujących się na obszarze objętym ograniczeniami, oraz wytworzonych z tego mleka produktów mlecznych, pod warunkiem że mleko i produkty mleczne zostały poddane obróbce opisanej w pkt 1.1–1.5 części A w załączniku IX do dyrektywy 2003/85/WE.

2.   Właściwy organ może zezwolić na wysyłanie do innych państw członkowskich lub do państw trzecich przesyłek mleka uzyskanego od bydła utrzymywanego w gospodarstwach znajdujących się na obszarze objętym ograniczeniami oraz wytworzonych z tego mleka produktów mlecznych wyłącznie pod warunkiem że mleko i produkty mleczne są przeznaczone do spożycia przez ludzi i zostały poddane obróbce, o której mowa w ust. 1, oraz pod warunkiem dołączenia do przesyłek do innych państw członkowskich urzędowego świadectwa zdrowia według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 599/2004, w którego części II wpisane jest następujące poświadczenie:

„Mleko lub produkty mleczne spełniające wymogi decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/645 z dnia 22 kwietnia 2016 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych przeciwko chorobie guzowatej skóry bydła w Bułgarii.”.

Artykuł 8

Specjalne oznakowanie świeżego mięsa, surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych, o których mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 2

Bułgaria zapewnia oznakowanie świeżego mięsa, surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych, o których mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 2, specjalnym znakiem jakości zdrowotnej lub znakiem identyfikacyjnym, który nie ma kształtu owalnego i nie można go pomylić:

a)

ze znakiem jakości zdrowotnej dla świeżego mięsa określonym w sekcji I rozdział III w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004;

b)

ze znakiem identyfikacyjnym dla surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych składających się z mięsa bydła lub zawierających takie mięso, określonym w sekcji I w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

Artykuł 9

Wymogi dotyczące pojazdów do transportu, czyszczenia i dezynfekcji

1.   Właściwy organ zapewnia, aby w przypadku każdego pojazdu, który był w kontakcie ze zwierzętami z podatnych gatunków w obszarze objętym ograniczeniami i ma opuścić ten obszar, operator lub kierowca pojazdu wykazywał, że od czasu ostatniego kontaktu ze zwierzętami pojazd został oczyszczony i poddany dezynfekcji w taki sposób, aby inaktywować wirusa choroby guzowatej skóry bydła.

2.   Właściwy organ określa, jakie informacje ma przedłożyć operator lub kierowca pojazdu dla zwierząt w celu wykazania, że przeprowadzono wymagane oczyszczanie i dezynfekcję.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące informacji

Bułgaria informuje Komisję i pozostałe państwa członkowskie, na forum Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, o wynikach nadzoru prowadzonego w odniesieniu do choroby guzowatej skóry bydła w obszarze objętym ograniczeniami.

Artykuł 11

Stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2016 r.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Bułgarii.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3)  Dz.U. L 62 z 15.3.1993, s. 69.

(4)  Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(5)  Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977/64).

(6)  Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54).

(7)  Dziennik EFSA 2015;13(1):3986 [73 s.].

(8)  Wydanie 24., 2015 r.

(9)  Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).

(10)  Decyzja Komisji 2007/777/WE z dnia 29 listopada 2007 ustanawiająca warunki zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wzory świadectw na przywóz z krajów trzecich niektórych produktów mięsnych oraz przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit do spożycia przez ludzi i uchylająca decyzję 2005/432/WE (Dz.U. L 312 z 30.11.2007, s. 49).

(11)  Dziennik EFSA (2006) 347, s. 1.

(12)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy (Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1).

(13)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1)

(14)  Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206).

(15)  Dyrektywa Rady 2003/85/WE z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania pryszczycy, uchylająca dyrektywę 85/511/EWG i decyzje 89/531/EWG i 91/665/EWG oraz zmieniająca dyrektywę 92/46/EWG (Dz.U. L 306 z 22.11.2003, s. 1).

(16)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 599/2004 z dnia 30 marca 2004 r. dotyczące przyjęcia zharmonizowanego wzoru świadectwa i sprawozdania z kontroli związanych z wewnątrzwspólnotowym handlem zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 94 z 31.3.2004, s. 44).


ZAŁĄCZNIK

OBSZAR OBJĘTY OGRANICZENIAMI, O KTÓRYM MOWA W ART. 2 AKAPIT DRUGI LIT. b)

Następujące obwody w Bułgarii:

obwód Chaskowo

obwód Stara Zagora