2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/1

(1)

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania.

(2)

Wykaz ten może być aktualizowany z inicjatywy Komisji lub na wniosek, zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 (2).

(3)

Dnia 25 marca 2013 r. złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie glikozydów stewiolowych (E 960) jako substancji słodzącej w niektórych napojach o obniżonej wartości energetycznej lub bez dodatku cukru, które to napoje objęte są podkategorią żywności 14.1.5.2 „Inne” w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008. Następnie wniosek udostępniono państwom członkowskim na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008.

(4)

Glikozydy stewiolowe są niezawierającymi kalorii składnikami o słodkim smaku i mogą być stosowane w niektórych napojach w celu zastąpienia kalorycznych cukrów, co powoduje obniżenie wartości energetycznej tychże produktów. W rezultacie glikozydy stewiolowe nadają tym napojom słodki smak bez wprowadzania dodatkowych kalorii w produkcie końcowym, dzięki czemu konsumenci uzyskują produkty o obniżonej wartości energetycznej lub bez dodatku cukrów, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(5)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 Komisja powinna zasięgnąć opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) w celu uaktualnienia unijnego wykazu dodatków do żywności określonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(6)

W 2010 r. Urząd przyjął opinię naukową (3) dotyczącą bezpieczeństwa glikozydów stewiolowych w przypadku proponowanych zastosowań w charakterze dodatku do żywności (E 960) i ustalił dopuszczalne dzienne spożycie wynoszące 4 mg/kg masy ciała/dzień w odniesieniu do tychże substancji wyrażonych jako ekwiwalent stewiolu. Ze względu na proponowane rozszerzenie zastosowań jako dodatku do żywności Urząd skorygował ocenę narażenia odnoszącą się do glikozydów stewiolowych i przedstawił opinie w dniu 2 maja 2014 r. (4) i w dniu 30 czerwca 2015 r. (5). W odniesieniu do wspomnianego rozszerzenia zastosowań Urząd uznał, że szacowane narażenie jest niższe od dopuszczalnego dziennego spożycia dla wszystkich grup wiekowych, z wyjątkiem małych dzieci w górnym zakresie szacowanych wysokich poziomów (na poziomie 95. percentyla), w jednym państwie. Obliczenia narażenia przeprowadzone przez Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu wykazały, że proponowane rozszerzenie zastosowania nie wpływa na 95. percentyl narażenia u dzieci w wieku od dwóch do sześciu lat w Niderlandach i że napoje bezalkoholowe oraz fermentowane przetwory mleczne z dodatkami smakowymi lub środkami aromatyzującymi nadal najbardziej przyczyniają się do narażenia na glikozydy stewiolowe w tej grupie wiekowej.

(7)

Z uwagi na to, że podkategoria żywności 14.1.5.2 obejmuje produkty nieprzeznaczone do spożycia przez małe dzieci (w wieku od 12 do 35 miesięcy), proponowane zastosowania i poziomy stosowania glikozydów stewiolowych (E 960) jako substancji słodzącej nie stanowią zagrożenia.

(8)

Należy zatem zezwolić na stosowanie glikozydów stewiolowych (E 960) jako substancji słodzącej dodawanej do napojów o obniżonej wartości energetycznej lub bez dodatku cukru, należących do podkategorii żywności 14.1.5.2 „Inne”: napojów kawowych i herbacianych oraz napojów z naparów ziołowych (w ilości maksymalnie 30 mg/l), kawy rozpuszczalnej i rozpuszczalnej kawy cappuccino, z dodatkami smakowymi lub środkami aromatyzującymi (w ilości maksymalnie 30 mg/l) oraz napojów na bazie słodu i napojów o smaku lub aromacie czekolady lub cappuccino (w ilości maksymalnie 20 mg/l).

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/4

(1)

Art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 nakłada na państwa członkowskie obowiązek prowadzenia krajowego rejestru elektronicznego przedsiębiorców transportu drogowego, którzy uzyskali od właściwego organu zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. Odpowiednie dane znajdujące się w krajowym rejestrze elektronicznym powinny być dostępne dla wszystkich właściwych organów innych państw członkowskich. Art. 16 ust. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 przewiduje połączenie krajowych rejestrów elektronicznych do dnia 31 grudnia 2012 r., upoważniając Komisję do przyjęcia wspólnych zasad dotyczących takiego połączenia. Na tej podstawie Komisja przyjęła rozporządzenie (UE) nr 1213/2010 (2) w celu usprawnienia połączenia krajowych rejestrów elektronicznych za pośrednictwem systemu wymiany komunikatów noszącego nazwę ERRU (ang. European Registers of Road Transport Undertakings). System ten zaczął funkcjonować w dniu 31 grudnia 2012 r.

(2)

W ciągu ostatnich trzech lat funkcjonowania systemu ERRU Komisja, wraz z ekspertami z państw członkowskich, określiła szereg kwestii związanych z praktycznym wykorzystaniem ERRU, świadczących o niepełnym dostosowaniu systemu do procedur administracyjnych w państwach członkowskich.

(3)

Niezbędne jest zatem zajęcie się wskazanymi niedociągnięciami w funkcjonowaniu systemu ERRU, dostosowując go do odpowiednich przepisów rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 (3) i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 (4), jak również zapewniając jednolite korzystanie z systemu ERRU przez właściwe organy w całej UE. Ponadto niezbędne jest dostosowanie obowiązujących przepisów do postępu technicznego i naukowego.

(4)

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/403 (5) w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych określa nowy wykaz kategorii, rodzajów i wagi poważnych naruszeń przepisów unijnych, które, oprócz naruszeń wymienionych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, mogą doprowadzić do utraty dobrej reputacji przez przedsiębiorców transportu drogowego lub zarządzającego transportem. Niezbędne jest zatem umożliwienie przekazywania w systemie ERRU informacji na temat nowego wykazu naruszeń.

(5)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1071/2009 do przetwarzania wszystkich danych osobowych mają zastosowanie przepisy dotyczące ochrony danych osobowych, ustanowione w szczególności dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6). W szczególności, aby zapobiec niewłaściwemu wykorzystaniu danych osobowych, państwa członkowskie muszą wdrożyć odpowiednie środki bezpieczeństwa.

(6)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1071/2009 do przetwarzania wszystkich danych osobowych mają zastosowanie w stosownych przypadkach przepisy dotyczące ochrony danych osobowych, ustanowione w szczególności rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (7).

(7)

Ze względu na znaczną liczbę zmian, które należy wprowadzić we wspólnych zasadach wdrożenia połączenia krajowych rejestrów elektronicznych, konieczne jest zastąpienie rozporządzenia (UE) nr 1213/2010 nowym aktem. Należy zatem uchylić rozporządzenie (UE) nr 1213/2010.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 (8),

a)

„ERRU (europejskie rejestry przedsiębiorców transportu drogowego)” oznacza system połączenia krajowych rejestrów elektronicznych, ustanowiony zgodnie z art. 16 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

b)

„interfejs asynchroniczny” oznacza proces, w którym komunikat odpowiedzi na zapytanie wraca przez nowe połączenie HTTP;

c)

„wyszukiwanie rozproszone” oznacza komunikat zapytania skierowany przez jedno państwo członkowskie do wszystkich pozostałych państw członkowskich;

d)

„węzeł centralny” oznacza system informacyjny umożliwiający przekazywanie komunikatów ERRU między państwami członkowskimi;

e)

„CPC” oznacza certyfikat kompetencji zawodowych, o którym mowa w art. 8 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

f)

„państwo członkowskie naruszenia” oznacza państwo członkowskie, w którym przedsiębiorca transportu drogowego dopuścił się naruszenia przepisów;

g)

„państwo członkowskie siedziby” oznacza państwo członkowskie, w którym przedsiębiorca ma siedzibę;

h)

„system krajowy” oznacza system informacyjny ustanowiony w każdym państwie członkowskim w celu wysyłania i przetwarzania komunikatów ERRU oraz odpowiadania na komunikaty ERRU;

i)

„interfejs synchroniczny” oznacza proces, w którym komunikat odpowiedzi na zapytanie wraca przez to samo połączenie HTTP, które zostało wykorzystane do przesłania zapytania;

j)

„państwo członkowskie zgłaszające zapytanie” oznacza państwo członkowskie wysyłające zapytanie lub zgłoszenie, które są następnie kierowane do państw członkowskich udzielających odpowiedzi na zapytanie;

k)

„państwo członkowskie udzielające odpowiedzi na zapytanie” oznacza państwo członkowskie, do którego skierowane jest zapytanie lub zgłoszenie ERRU.

2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/24

(1)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (2) ustanawia unijny kodeks celny i ma zastosowanie od dnia 1 maja 2016 r. Rozporządzenie to zastępuje rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 ze skutkiem od dnia 1 maja 2016 r. Jednocześnie rozporządzeniem tym nadaje się Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych na potrzeby uzupełniania niektórych, innych niż istotne, elementów unijnego kodeksu celnego oraz do przyjmowania aktów wykonawczych, aby zapewnić jednakowe warunki jego wdrożenia.

(2)

Komisja wykonała przekazane uprawnienia w drodze przyjęcia rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 (3). Komisja wykonała uprawnienia wykonawcze w drodze przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 (4). Oba rozporządzenia również mają zastosowanie od dnia 1 maja 2016 r.

(3)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 (5), które wprowadza przepisy wykonawcze dla rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, staje się zbędne począwszy od dnia rozpoczęcia stosowania rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, a zatem należy je uchylić ze skutkiem od tej daty.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/26

(1)

Na podstawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/1549 (4) interwencja publiczna na rynku odtłuszczonego mleka w proszku jest otwarta do dnia 30 września 2016 r.

(2)

Na podstawie powiadomień przedstawionych przez państwa członkowskie dnia 1 kwietnia 2016 r., zgodnie z art. 13 ust. 1 i 3 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009, okazuje się, że łączna ilość odtłuszczonego mleka w proszku oferowanego w ramach interwencji po ustalonej cenie od dnia 1 stycznia 2016 r. przekroczyła pułap w wysokości 109 000 ton ustalony w art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1370/2013. W związku z tym należy zamknąć zakup interwencyjny odtłuszczonego mleka w proszku po ustalonej cenie w odniesieniu do okresu interwencji upływającego dnia 30 września 2016 r., ustalić współczynnik przydziału dla ilości oferowanych agencjom interwencyjnym państw członkowskich w dniu 31 marca 2016 r., a oferty otrzymane przez agencje interwencyjne państw członkowskich w dniu 1 kwietnia 2016 r. i po tym terminie należy odrzucić.

(3)

Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 odtłuszczone mleko w proszku udostępnione do zakupu interwencyjnego należy umieszczać w opakowaniach o masie netto 25 kg. W związku z tym oferowane ilości odtłuszczonego mleka w proszku objęte współczynnikiem przydziału należy zaokrąglić w dół do najbliższej wielokrotności 25 kg.

(4)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1370/2013 należy otworzyć procedurę przetargową w odniesieniu do odtłuszczonego mleka w proszku, aby ustalić maksymalną cenę zakupu.

(5)

W tytule II rozdział I sekcja III rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 określono zasady, których należy przestrzegać, w przypadku gdy Komisja otwiera zakup interwencyjny produktów, o których mowa w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w ramach procedury przetargowej.

(6)

Zgodnie z art. 16 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 należy ustalić okresy składania ofert przetargowych.

(7)

Zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 należy określić termin, w którym agencje interwencyjne powiadamiają Komisję o wszystkich dopuszczalnych ofertach przetargowych.

(8)

W trosce o skuteczne zarządzanie państwa członkowskie powinny wykorzystywać do powiadamiania Komisji systemy informatyczne zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (5).

(9)

Ponieważ agencje interwencyjne muszą zawiadomić oferentów niezwłocznie po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia o zamknięciu zakupu interwencyjnego po ustalonej cenie oraz o współczynniku przydziału, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/29

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/31

(1)

Art. 48 Protokołu nr 3 w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zmieniony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2015/2422 (1) przewiduje, że w skład Sądu wchodzi 40 sędziów od dnia 25 grudnia 2015 r. Art. 2 lit. a) tego rozporządzenia określa długość kadencji dwunastu sędziów dodatkowych w taki sposób, aby koniec tej kadencji zbiegał się z częściowym odnowieniem składu sędziowskiego Sądu, które będzie miało miejsce w dniach 1 września 2016 r. i 1 września 2019 r.

(2)

Na stanowiska sędziów dodatkowych Sądu zostały zaproponowane kandydatury Leopolda CALVO-SOTELO IBÁÑEZ-MARTÍNA, Zoltána CSEHIEGO, Constantinosa ILIOPOULOSA, Anny MARCOULLI, Niny PÓŁTORAK, Deana SPIELMANNA i Virgilijusa VALANČIUSA.

(3)

Komitet ustanowiony na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zaopiniował Leopolda CALVO-SOTELO IBÁÑEZ-MARTÍNA, Zoltána CSEHIEGO, Constantinosa ILIOPOULOSA, Annę MARCOULLI, Ninę PÓŁTORAK, Deana SPIELMANNA i Virgilijusa VALANČIUSA jako kandydatów do wykonywania funkcji sędziów Sądu,

—

Zoltán CSEHI,

—

Constantinos ILIOPOULOS,

—

Anna MARCOULLI,

—

Nina PÓŁTORAK,

—

Dean SPIELMANN.

—

Leopoldo CALVO-SOTELO IBÁÑEZ-MARTÍN,

—

Virgilijus VALANČIUS.

2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/33

(1)

Mandaty czternastu sędziów Sądu wygasną z dniem 31 sierpnia 2016 r. Należy dokonać mianowań na okres od dnia 1 września 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2022 r.

(2)

Następujące osoby zaproponowano w celu odnowienia ich kadencji sędziów Sądu: Sten FRIMODT NIELSEN, Dimitrios GRATSIAS, Marc JAEGER, Viktor KREUSCHITZ, Savvas S. PAPASAVVAS oraz Marc VAN DER WOUDE.

(3)

Ponadto na stanowiska sędziów Sądu zaproponowano kandydatury Krystyny KOWALIK-BAŃCZYK i Paula NIHOULA.

(4)

Komitet ustanowiony na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zaopiniował Stena FRIMODTA NIELSENA, Dimitriosa GRATSIASA, Marca JAEGERA, Krystynę KOWALIK-BAŃCZYK, Viktora KREUSCHITZA, Paula NIHOULA, Savvasa S. PAPASAVVASA oraz Marca VAN DER WOUDEGO jako kandydatów do wykonywania funkcji sędziów Sądu,

—

Sten FRIMODT NIELSEN,

—

Dimitrios GRATSIAS,

—

Marc JAEGER,

—

Krystyna KOWALIK-BAŃCZYK,

—

Viktor KREUSCHITZ,

—

Paul NIHOUL,

—

Savvas S. PAPASAVVAS,

—

Marc VAN DER WOUDE.

2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/35

1.

Strona 109, spis treści, skreśla się „ZAŁĄCZNIK 22-13 Deklaracja na fakturze”.

2.

Strona 514, skreśla się załącznik 22-13.

2.4.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/35