ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
L 14
Wydanie polskie
Legislacja
Tom 59
21 stycznia 2016
|
ISSN 1977-0766 |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 59 |
|
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
|
* |
Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/60 z dnia 19 stycznia 2016 r. zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości chloropiryfosu w określonych produktach oraz na ich powierzchni ( 1 ) |
|
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
DECYZJE |
|
|
|
* |
||
|
|
|
WYTYCZNE |
|
|
|
* |
||
|
|
* |
||
|
|
* |
|
|
|
Sprostowania |
|
|
|
* |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
|
21.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14/1 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/60
z dnia 19 stycznia 2016 r.
zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości chloropiryfosu w określonych produktach oraz na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) chloropiryfosu określono w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 oraz w części B załącznika III do tego rozporządzenia. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (2) Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanego dalej „Urzędem”, o przeprowadzenie badań toksykologicznych chloropiryfosu. Wnioski Urzędu zostały opublikowane w dniu 22 kwietnia 2014 r. (3). |
|
(3) |
Zgodnie z art. 43 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Komisja zwróciła się do Urzędu o przedstawienie uzasadnionej opinii w sprawie obecnych NDP chloropiryfosu w oparciu o nowe toksykologiczne wartości referencyjne. Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w dniu 12 czerwca 2015 r. (4). |
|
(4) |
Urząd stwierdził, że obecne NDP dla mandarynek, jabłek, gruszek, brzoskwiń, winogron stołowych, jeżyn, malin, porzeczek, agrestu, kiwi, ananasów, ziemniaków, pomidorów, papryki, bakłażanów, melonów, arbuzów, kapusty głowiastej, kapusty pekińskiej, karczochów kulistych, pora i buraka cukrowego mogą budzić obawy związane z ochroną konsumentów. Z tego względu Urząd zalecił obniżenie dotychczasowych NDP w odniesieniu do tych towarów. Urząd wskazał, że zastosowania na powierzchni jeżyn, porzeczek, agrestu, kiwi, ananasów, ziemniaków, melonów, arbuzów, kapusty pekińskiej i pora nie są już zalecane i że w odniesieniu do NDP dla tych towarów osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. NDP w odniesieniu do tych towarów należy wyznaczyć na poziomie określonej granicy oznaczalności. |
|
(5) |
Komisja zasięgnęła rady laboratoriów referencyjnych UE do spraw pozostałości pestycydów odnośnie do potrzeby dostosowania niektórych granic oznaczalności. Laboratoria te stwierdziły, że w przypadku niektórych towarów rozwój techniczny wymaga ustalenia określonych granic oznaczalności. |
|
(6) |
Na podstawie uzasadnionej opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(7) |
Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi zostały uwzględnione. |
|
(8) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005. |
|
(9) |
Należy przewidzieć rozsądnie długi termin przed rozpoczęciem stosowania zmienionych NDP, aby umożliwić państwom członkowskim, państwom trzecim i podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP. |
|
(10) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 10 sierpnia 2016 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 stycznia 2016 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).
(3) EFSA, 2014. „Conclusion on the peer review of the pesticide human health risk assessment of the active substance chlorpyrifos” (Wnioski z wzajemnej weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego dla zdrowia ludzkiego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej chloropiryfos). Dziennik EFSA 2014; 12(4):3640. [34 s.] doi: 10.2903/j.efsa.2014.3640.
(4) EFSA, 2015. „Reasoned opinion on the refined risk assessment regarding certain maximum residue levels (MRLs) of concern for the active substance chlorpyrifos” (Uzasadniona opinia na temat szczegółowej oceny ryzyka w odniesieniu do niektórych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) substancji czynnej chloropiryfos). Dziennik EFSA 2015; 13(6):4142, [41 s.] doi:10.2903/j.efsa.2015.4142.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w załączniku II kolumna dotycząca chloropiryfosu otrzymuje brzmienie: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2) |
w załączniku III część B kolumna dotycząca chloropiryfosu otrzymuje brzmienie: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) Wskazuje granicę oznaczalności.
(2) Kombinacja pestycydu-numeru kodu, dla której stosuje się NDP określony w załączniku III część B.
(3) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.
|
(F) |
= |
Rozpuszczalny w tłuszczach” |
(4) Wskazuje granicę oznaczalności.
(5) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.
|
(F) |
= |
Rozpuszczalny w tłuszczach |
Chloropiryfos (F)
|
(+) |
Najwyższym dopuszczalnym poziomem pozostałości mającym zastosowanie dla chrzanu pospolitego (Armoracia rusticana) w grupie przypraw (kod 0840040) jest poziom określony dla chrzanu pospolitego (Armoracia rusticana) w kategorii warzyw, w grupie warzyw korzeniowych i bulwiastych (kod 0213040), przy uwzględnieniu zmian w poziomach w wyniku przetwarzania (suszenia) zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
|
|
21.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14/18 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/61
z dnia 20 stycznia 2016 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
|
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 stycznia 2016 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
|
(EUR/100 kg) |
||
|
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
|
0702 00 00 |
IL |
236,2 |
|
MA |
80,9 |
|
|
TN |
113,9 |
|
|
TR |
91,2 |
|
|
ZZ |
130,6 |
|
|
0707 00 05 |
MA |
85,8 |
|
TR |
150,9 |
|
|
ZZ |
118,4 |
|
|
0709 93 10 |
MA |
52,6 |
|
TR |
150,6 |
|
|
ZZ |
101,6 |
|
|
0805 10 20 |
EG |
50,0 |
|
MA |
64,1 |
|
|
TN |
57,9 |
|
|
TR |
65,8 |
|
|
ZZ |
59,5 |
|
|
0805 20 10 |
IL |
163,3 |
|
MA |
82,3 |
|
|
ZZ |
122,8 |
|
|
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90 |
IL |
103,6 |
|
JM |
147,2 |
|
|
MA |
82,8 |
|
|
TR |
99,2 |
|
|
ZZ |
108,2 |
|
|
0805 50 10 |
TR |
102,3 |
|
ZZ |
102,3 |
|
|
0808 10 80 |
CL |
84,9 |
|
US |
121,1 |
|
|
ZZ |
103,0 |
|
|
0808 30 90 |
CN |
76,1 |
|
ZZ |
76,1 |
|
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
|
21.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14/20 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/62
z dnia 20 stycznia 2016 r.
ustalające współczynnik przydziału, jaki należy stosować do ilości objętych wnioskami o wydanie pozwolenia na przywóz i wnioskami o przyznanie uprawnień do przywozu złożonymi od dnia 1 do dnia 7 stycznia 2016 r. w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 616/2007 w sektorze mięsa drobiowego
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 188 ust. 1 i 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 616/2007 (2) otwarto kontyngenty taryfowe na przywóz produktów sektora mięsa drobiowego pochodzących z Brazylii, Tajlandii i pozostałych państw trzecich. |
|
(2) |
Ilości objęte wnioskami o wydanie pozwolenia na przywóz, złożonymi od dnia 1 do dnia 7 stycznia 2016 r. w odniesieniu do podokresu od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2016 r., dotyczą, w przypadku niektórych kontyngentów, ilości większych niż ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości mogą zostać wydane pozwolenia na przywóz, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski, obliczonego zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (3). |
|
(3) |
Ilości objęte wnioskami o przyznanie uprawnień do przywozu, złożonymi od dnia 1 do dnia 7 stycznia 2016 r. w odniesieniu do podokresu od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2016 r., dotyczą, w przypadku niektórych kontyngentów, ilości większych niż ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości można przyznać uprawnienia do przywozu, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski, obliczonego zgodnie z art. 6 ust 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 w związku z art. 7 ust. 2 wymienionego rozporządzenia. |
|
(4) |
W celu zapewnienia skuteczności przedmiotowego środka niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Do ilości objętych wnioskami o wydanie pozwolenia na przywóz, złożonymi na podstawie rozporządzenia (WE) nr 616/2007 w odniesieniu do podokresu od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2016 r., stosuje się współczynnik przydziału podany w części A załącznika do niniejszego rozporządzenia.
2. Do ilości objętych wnioskami o przyznanie uprawnień do przywozu, złożonymi na podstawie rozporządzenia (WE) nr 616/2007 w odniesieniu do podokresu od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2016 r., stosuje się współczynnik przydziału podany w części B załącznika do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 stycznia 2016 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 616/2007 z dnia 4 czerwca 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na mięso drobiowe pochodzące z Brazylii, Tajlandii i pozostałych państw trzecich (Dz.U. L 142 z 5.6.2007, s. 3).
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13).
ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ A
|
Numer grupy |
Nr porządkowy |
Współczynnik przydziału — wnioski złożone w odniesieniu do podokresu od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2016 r. (%) |
|
1 |
09.4211 |
0,325241 |
|
2 |
09.4212 |
0,775495 |
|
4A |
09.4214 |
— |
|
09.4251 |
1,646051 |
|
|
09.4252 |
— |
|
|
6A |
09.4216 |
0,323564 |
|
09.4260 |
0,37908 |
|
|
7 |
09.4217 |
— |
|
8 |
09.4218 |
— |
CZĘŚĆ B
|
Numer grupy |
Nr porządkowy |
Współczynnik przydziału — wnioski złożone w odniesieniu do okresu od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2016 r. (%) |
|
5A |
09.4215 |
0,65244 |
|
09.4254 |
— |
|
|
09.4255 |
— |
|
|
09.4256 |
— |
DECYZJE
|
21.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14/23 |
DECYZJA RADY (UE) 2016/63
z dnia 15 stycznia 2016 r.
dotycząca przystąpienia Chorwacji do Konwencji sporządzonej na podstawie art. K.3 ust. 2 lit. c) Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie zwalczania korupcji funkcjonariuszy Wspólnot Europejskich lub funkcjonariuszy państw członkowskich Unii Europejskiej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej,
uwzględniając traktat o przystąpieniu Chorwacji,
uwzględniając Akt przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 3 ust. 5,
uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Konwencja sporządzona na podstawie art. K.3 ust. 2 lit. c) Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie zwalczania korupcji funkcjonariuszy Wspólnot Europejskich lub funkcjonariuszy państw członkowskich Unii Europejskiej (2) (zwana dalej „Konwencją przeciwko korupcji urzędników”) została podpisana w dniu 26 maja 1997 r. i weszła w życie w dniu 28 września 2005 r. |
|
(2) |
Art. 3 ust. 4 Aktu przystąpienia Chorwacji (zwany dalej „Aktem przystąpienia”) przewiduje, że Chorwacja przystępuje do konwencji i protokołów zawartych pomiędzy państwami członkowskimi, wyszczególnionych w załączniku I do Aktu przystąpienia, w tym między innymi do Konwencji przeciwko korupcji urzędników. Mają one wejść w życie w odniesieniu do Chorwacji w dniu określonym przez Radę. |
|
(3) |
Zgodnie z art. 3 ust. 5 Aktu przystąpienia Rada dokonuje wszelkich dostosowań wymaganych w związku z przystąpieniem do tych konwencji i protokołów, |
PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Konwencja przeciwko korupcji urzędników wchodzi w życie w odniesieniu do Chorwacji w pierwszym dniu pierwszego miesiąca następującego po dniu publikacji niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Tekst konwencji przeciwko korupcji urzędników sporządzony w języku chorwackim (3) jest autentyczny na tych samych warunkach co inne teksty Konwencji przeciwko korupcji urzędników.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja staje się skuteczna dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 stycznia 2016 r.
W imieniu Rady
J.R.V.A. DIJSSELBLOEM
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 10 czerwca 2015 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. C 195 z 25.6.1997, s. 2.
(3) Chorwacka wersja językowa konwencji została opublikowana w wydaniu specjalnym Dziennika Urzędowego (rozdział 19, tom 014, s. 120).
WYTYCZNE
|
21.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14/25 |
WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/64
z dnia 18 listopada 2015 r.
zmieniające wytyczne (UE) 2015/510 w sprawie implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (Wytyczne w sprawie dokumentacji ogólnej) (EBC/2015/34)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 127 ust. 2 tiret pierwsze,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 3 ust. 1 tiret pierwsze, art. 9 ust. 2, art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 3, art. 18 ust. 2 oraz pierwszy akapit art. 20,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Osiągnięcie wspólnej polityki pieniężnej wymaga zdefiniowania narzędzi, instrumentów i procedur stosowanych przez Eurosystem, obejmujący Europejski Bank Centralny (EBC) oraz krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro (zwane dalej „KBC”), tak aby umożliwić prowadzenie tej polityki w jednolity sposób we wszystkich państwach członkowskich, których walutą jest euro. |
|
(2) |
W świetle postanowień art. 12 ust. 1 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem ESBC”) EBC ustala wspólną politykę pieniężną i przyjmuje niezbędne wytyczne w celu zapewnienia jej odpowiedniej implementacji. Zgodnie z art. 14 ust. 3 Statutu ESBC KBC są zobowiązane do działania zgodnie z takimi wytycznymi. Niniejsze wytyczne są zatem skierowane do Eurosystemu. W celu implementacji zasad zawartych w niniejszych wytycznych KBC powinny wprowadzić je do swoich ram umownych lub regulacyjnych. Kontrahenci będą zobowiązani do przestrzegania tych zasad po ich wprowadzeniu przez KBC do wspomnianych ram umownych lub regulacyjnych. |
|
(3) |
Pierwsze tiret art. 18 ust. 1 Statutu ESBC zezwala Eurosystemowi na prowadzenie transakcji na rynkach finansowych poprzez kupno i sprzedaż w formie transakcji bezwarunkowych (kasowych i terminowych) lub umów repo oraz poprzez udzielanie i zaciąganie pożyczek należności i instrumentów rynkowych, w euro i w innych walutach, jak również metali szlachetnych. Drugie tiret art. 18 ust. 1 zezwala Eurosystemowi na prowadzenie operacji kredytowych z instytucjami kredytowymi i innymi uczestnikami rynku. |
|
(4) |
W celu ochrony Eurosystemu przed ryzykiem kontrahenta drugie tiret art. 18 ust. 1 Statutu ESBC stanowi, że operacje kredytowe Eurosystemu z instytucjami kredytowymi i innymi uczestnikami rynku powinny być właściwie zabezpieczone. |
|
(5) |
W celu ochrony Eurosystemu przed ryzykiem strat finansowych w przypadku niewykonania zobowiązań przez kontrahenta aktywa kwalifikowane przekazane na zabezpieczenie operacji kredytowych Eurosystemu podlegają środkom kontroli ryzyka określonym w tytule VI części czwartej wytycznych Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) (1). |
|
(6) |
Rada Prezesów podjęła decyzję o zmianie zasad dotyczących wykorzystania własnych zabezpieczonych obligacji w zakresie dodatkowych redukcji wartości w wycenie. |
|
(7) |
Rada Prezesów zdecydowała, że nierynkowe instrumenty dłużne zabezpieczone kwalifikowanymi należnościami kredytowymi mogą być wykorzystywane zgodnie z odpowiednimi procedurami modelu banków centralnych korespondentów (CCBM). |
|
(8) |
Rada Prezesów zdecydowała, że przepisy dotyczące redukcji wartości powinny być zawarte w akcie prawnym odrębnym od wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), ponieważ umożliwi to usprawnienie procesu implementacji zmian odpowiednich postanowień niezwłocznie po podjęciu odpowiednich decyzji przez Radę Prezesów. |
|
(9) |
Wytyczne (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) powinny zatem zostać odpowiednio zmienione, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:
Artykuł 1
Zmiany
W wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
art. 2 pkt 16 otrzymuje brzmienie: „(16) »wykorzystanie transgraniczne«– przekazanie na zabezpieczenie przez kontrahenta rodzimemu KBC:
|
|
2) |
art. 2 pkt 49 otrzymuje brzmienie: „(49) »należności wynikające z leasingu«– ustaloną harmonogramem i przewidziana umową płatność leasingobiorcy na rzecz leasingodawcy na mocy postanowień umowy leasingu. Należnościami wynikającymi z leasingu nie są wartości rezydualne. Umowy typu Personal Contract Purchase (PCP) – tj. umowy, zgodnie z którymi dłużnik może: a) dokonać ostatecznej płatności w celu uzyskania pełnego tytułu prawnego do towarów lub b) zwrócić towary w ramach rozliczenia umowy – uważa się za umowy leasingu.”; |
|
3) |
art. 128 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 128 Środki kontroli ryzyka 1. Eurosystem stosuje następujące środki kontroli ryzyka dotyczące aktywów kwalifikowanych:
2. Eurosystem może stosować następujące dodatkowe środki kontroli ryzyka:
(2) Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/65 z dnia 18 listopada 2015 r. w sprawie redukcji wartości w wycenie stosowanych przy implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (EBC/2015/35) (Dz.U. L 14 z 21.1.2016, s. 30).”;" |
|
4) |
art. 148 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 148 Zasady ogólne 1. Kontrahenci mogą wykorzystywać aktywa kwalifikowane transgranicznie w całej strefie euro do wszystkich typów operacji kredytowych Eurosystemu. 2. Kontrahenci mogą przekazywać na zabezpieczenie do wykorzystania transgranicznego aktywa kwalifikowane inne niż depozyty terminowe zgodnie z następującymi zasadami:
3. Aktywa rynkowe można wykorzystywać poprzez rachunek KBC w systemie rozrachunku papierów wartościowych zlokalizowanym w innym kraju niż dany KBC, jeżeli Eurosystem zatwierdził korzystanie z takiego rachunku. 4. De Nederlandsche Bank jest uprawniony do korzystania ze swojego rachunku w Euroclear Bank w celu dokonywania rozrachunku transakcji dotyczących zabezpieczeń w formie euroobligacji wyemitowanych w tym międzynarodowym depozycie papierów wartościowych. Banc Ceannais na hÉireann/Central Bank of Ireland uzyskał zezwolenie na otwarcie podobnego rachunku w Euroclear Bank. Z rachunku tego można korzystać na potrzeby wszystkich kwalifikowanych aktywów utrzymywanych w Euroclear Bank, tzn. łącznie z aktywami kwalifikowanymi przekazanymi do Euroclear Bank przez kwalifikowane powiązania. 5. Kontrahenci dokonują przekazania aktywów kwalifikowanych za pośrednictwem rachunków rozrachunkowych papierów wartościowych prowadzonych przez system rozrachunku papierów wartościowych, który został pozytywnie zweryfikowany zgodnie z zasadami Eurosystemu w zakresie oceny użytkownika. 6. Kontrahenci, którzy nie mają rachunku powierniczego w KBC lub rachunku rozrachunkowego papierów wartościowych w systemie rozrachunku papierów wartościowych, który został pozytywnie zweryfikowany zgodnie z zasadami Eurosystemu w zakresie oceny użytkownika, mogą dokonywać rozrachunku transakcji poprzez rachunek rozrachunkowy papierów wartościowych lub rachunek powierniczy instytucji kredytowej będącej ich korespondentem.”; |
|
5) |
załącznik XI otrzymuje brzmienie: „ZAŁĄCZNIK XI FORMY PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH Dnia 13 czerwca 2006 r. Europejski Bank Centralny (EBC) ogłosił kryteria nowych globalnych skryptów dłużnych dla międzynarodowych papierów wartościowych w formie papierów globalnych na okaziciela, które uzyskały status kwalifikowanego zabezpieczenia operacji kredytowych Eurosystemu od dnia 1 stycznia 2007 r. Z dniem 22 października 2008 r. EBC ogłosił, że międzynarodowe dłużne papiery wartościowe w formie imiennych papierów globalnych wyemitowane po dniu 30 września 2010 r. będą kwalifikowanym zabezpieczeniem operacji kredytowych Eurosystemu wyłącznie jeśli zostały wyemitowane w ramach nowej struktury powierniczej przewidzianej dla międzynarodowych dłużnych papierów wartościowych. Poniższa tabela podsumowuje zasady kwalifikacji różnych form papierów wartościowych po wprowadzeniu kryteriów nowych globalnych skryptów dłużnych i nowej struktury powierniczej. Tabela 1 Zasady kwalifikacij różnych form papierów wartościowych
|
Artykuł 2
Uchylenie obowiązujących przepisów
Uchyla się art. 129–133a wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) oraz załącznik X do tych wytycznych.
Artykuł 3
Skuteczność i implementacja
1. Niniejsze wytyczne stają się skuteczne z dniem zawiadomienia o nich KBC.
2. KBC podejmują środki konieczne do zapewnienia zgodności z postanowieniami niniejszych wytycznych do dnia 25 stycznia 2016 r. oraz stosują te postanowienia od dnia 25 stycznia 2016 r. Najpóźniej do dnia 5 stycznia 2016 r. KBC powiadamiają EBC o treści aktów prawnych i innych czynnościach związanych z tymi środkami.
Artykuł 4
Adresaci
Niniejsze wytyczne skierowane są do wszystkich banków centralnych Eurosystemu.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 18 listopada 2015 r.
W imieniu Rady Prezesów EBC
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (Wytyczne w sprawie dokumentacji ogólnej) (EBC/2014/60) (Dz.U. L 91 z 2.4.2015, s. 3).
(3) Lub, gdyby miało to zastosowanie, w pozytywnie zweryfikowanym depozycie papierów wartościowych.”.
|
21.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14/30 |
WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/65
z dnia 18 listopada 2015 r.
w sprawie redukcji wartości w wycenie stosowanych przy implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (EBC/2015/35)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 127 ust. 2 tiret pierwsze art. 127 ust. 2,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 3 ust. 1 tiret pierwsze, art. 9 ust. 2, art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 3, art. 18 ust. 2 oraz pierwszy akapit art. 20,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Zgodnie z art. 18 ust. 1 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem ESBC”) Europejski Bank Centralny (EBC) i krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro (zwane dalej „KBC”), mogą dokonywać właściwie zabezpieczonych operacji kredytowych z instytucjami kredytowymi oraz innymi uczestnikami rynku. Ogólne warunki, na jakich EBC i KBC są gotowe do przeprowadzania operacji kredytowych, w tym kryteria kwalifikowania zabezpieczeń na potrzeby operacji kredytowych Eurosystemu, zostały określone w wytycznych Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 (ECB/2014/60) (1). |
|
(2) |
W celu ochrony Eurosystemu przed ryzykiem strat finansowych w przypadku niewykonania zobowiązań przez kontrahenta aktywa kwalifikowane przekazane na zabezpieczenie operacji kredytowych Eurosystemu podlegają środkom kontroli ryzyka określonym w tytule VI części czwartej wytycznych (UE) 2015/510 (ECB/2014/60). |
|
(3) |
Wdrażanie zmian przepisów dotyczących redukcji wartości w wycenie zyskałoby na skuteczności, gdyby odpowiednie postanowienia zawarte były w odrębnym akcie prawnym. Takie podejście umożliwiłoby uregulowanie parametrów kontroli ryzyka w zwartej i wyczerpującej formie oraz umożliwiłoby wdrożenie zmian odpowiednich przepisów niezwłocznie po przyjęciu odpowiednich decyzji przez Radę Prezesów, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:
Artykuł 1
Redukcje wartości w wycenie stosowane do kwalifikowanych aktywów rynkowych
1. Zgodnie z tytułem VI części czwartej wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) aktywa rynkowe podlegają redukcji wartości w wycenie w rozumieniu art. 2 pkt 97 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), w wysokości określonej w tabeli 2 załącznika do niniejszych wytycznych.
2. Redukcja wartości w wycenie stosowana do konkretnych aktywów zależy od następujących czynników:
|
a) |
kategorii redukcji wartości, do jakiej zostały zaliczone aktywa, zgodnie z art. 2; |
|
b) |
pozostałego okresu zapadalności aktywów; |
|
c) |
struktury kuponu aktywów; |
|
d) |
stopnia jakości kredytowej, do którego zostały przypisane aktywa. |
Artykuł 2
Określenie kategorii redukcji wartości aktywów rynkowych
Kwalifikowane aktywa rynkowe przyporządkowuje się do jednej z następujących pięciu kategorii redukcji wartości na podstawie rodzaju emitenta lub rodzaju aktywów, zgodnie z tabelą 1 w załączniku do niniejszych wytycznych:
|
a) |
do pierwszej kategorii redukcji wartości należą instrumenty dłużne wyemitowane przez instytucje rządowe szczebla centralnego, certyfikaty dłużne EBC oraz certyfikaty dłużne wyemitowane przez KBC przed datą przyjęcia euro w danym państwie członkowskim, którego walutą jest euro; |
|
b) |
do drugiej kategorii redukcji wartości należą instrumenty dłużne wyemitowane przez instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym, podmioty klasyfikowane przez Eurosystem jako agencje, wielostronne banki rozwoju i organizacje międzynarodowe, jak również zabezpieczone obligacje typu Jumbo; |
|
c) |
do trzeciej kategorii redukcji wartości należą tradycyjne zabezpieczone obligacje, inne zabezpieczone obligacje i instrumenty dłużne wyemitowane przez przedsiębiorstwa niefinansowe; |
|
d) |
do czwartej kategorii redukcji wartości należą niezabezpieczone instrumenty dłużne wyemitowane przez instytucje kredytowe i instytucje finansowe nie będące instytucjami kredytowymi; |
|
e) |
do piątej kategorii redukcji wartości należą papiery wartościowe zabezpieczone aktywami, bez względu na klasyfikację ich emitenta. |
Artykuł 3
Redukcja wartości w wycenie aktywów rynkowych
1. Redukcje wartości dotyczące aktywów rynkowych przypisanych do kategorii redukcji wartości od pierwszej do czwartej ustala się na podstawie:
|
a) |
przypisania danych aktywów do pierwszego, drugiego lub trzeciego stopnia jakości kredytowej, zgodnie z tabelą 2 w załączniku do niniejszych wytycznych; |
|
b) |
pozostałego okresu zapadalności aktywów, zgodnie z ust. 3 i 4; |
|
c) |
struktury kuponu aktywów, zgodnie z ust. 3 i 4. |
2. Aktywa rynkowe przypisane do kategorii piątej podlegają redukcji wartości na poziomie 10 % bez względu na ich pozostały okres zapadalności i strukturę kuponu.
3. W przypadku aktywów stało- i zerokuponowych odpowiedni okres zapadalności na potrzeby redukcji wartości jest pozostałym okresem zapadalności danych aktywów rynkowych.
4. Do aktywów zmiennokuponowych stosuje się taką samą redukcję wartości w wycenie jak do stałokuponowych aktywów rynkowych o pozostałym terminie zapadalności od zera do jednego roku – z wyjątkiem następujących przypadków i z zastrzeżeniem postanowień ust. 2:
|
a) |
kupony o zmiennym oprocentowaniu, dla których aktualizacja oprocentowania odbywa się rzadziej niż raz na rok, traktowane są jako kupony o stałym oprocentowaniu a odpowiedni okres zapadalności na potrzeby redukcji wartości jest pozostałym okresem zapadalności danych aktywów; |
|
b) |
odpowiedni okres zapadalności stosowany na potrzeby redukcji wartości do kuponów o zmiennym oprocentowaniu połączonych z wskaźnikiem inflacji strefy euro jako stopą referencyjną jest pozostałym okresem zapadalności danych aktywów; |
|
c) |
wysokość redukcji wartości stosowana do aktywów posiadających więcej niż jedną strukturę kuponu zależy wyłącznie od struktury kuponu obowiązującej w pozostałym okresie istnienia aktywów i jest równa najwyższej redukcji wartości, jaką można zastosować do aktywów rynkowych z takim samym pozostałym okresem zapadalności i stopniem jakości kredytowej. W tym celu można brać pod uwagę dowolne struktury kuponu obowiązujące w pozostałym okresie istnienia aktywów. |
Artykuł 4
Dodatkowe redukcje wartości w wycenie stosowane do określonych typów aktywów rynkowych
Poza redukcjami wartości w wycenie określonymi w art. 3 niniejszych wytycznych do określonych typów aktywów rynkowych stosuje się następujące dodatkowe redukcje wartości:
|
a) |
papiery wartościowe zabezpieczone aktywami, zabezpieczone obligacje i niezabezpieczone instrumenty dłużne wyemitowane przez instytucje kredytowe, które teoretycznie są wyceniane zgodnie z zasadami zawartymi w art. 134 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), podlegają dodatkowej redukcji wartości w wycenie w formie obniżki wartości na poziomie 5 %; |
|
b) |
własne zabezpieczone obligacje podlegają dodatkowej redukcji wartości w wycenie w wysokości (i) 8 % – stosowanej do wartości instrumentów dłużnych, którym przypisano stopień jakości kredytowej 1 i 2, oraz (ii) 12 % – stosowanej do wartości instrumentów dłużnych, którym przypisano stopień jakości kredytowej 3; |
|
c) |
termin „własne” zabezpieczone obligacje w rozumieniu lit. b) oznacza przedstawienie lub wykorzystanie przez kontrahenta obligacji zabezpieczonych wyemitowanych lub gwarantowanych przez samego kontrahenta lub podmioty blisko z nim powiązane w rozumieniu art. 138 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60); |
|
d) |
jeżeli dodatkowa redukcja wartości w wycenie, o której mowa w lit. b), nie może być zastosowana w odniesieniu do systemu zarządzania zabezpieczeniami danego KBC, agenta trójstronnego lub platformy TARGET2-Securities dla automatycznego ustanowienia zabezpieczenia, taką dodatkową redukcję wartości w wycenie stosuje się w takich systemach i na takich platformach do całkowitej wartości emisji możliwych do wykorzystania własnych zabezpieczonych obligacji. |
Artykuł 5
Redukcje wartości w wycenie stosowane do kwalifikowanych aktywów nierynkowych
1. Należności kredytowe o stałym oprocentowaniu oraz należności kredytowe, których oprocentowanie jest powiązane ze stopą inflacji, podlegają redukcjom wartości w wycenie określonym według pozostałego terminu zapadalności, stopnia jakości kredytowej i metodologii wyceny stosowanej przez KBC, zgodnie z tabelą 3 w załączniku do niniejszych wytycznych.
2. Należności kredytowe o zmiennym oprocentowaniu podlegają redukcjom wartości w wycenie stosowanym do należności kredytowych o stałym oprocentowaniu, o pozostałym terminie zapadalności od zera do jednego roku, odpowiadającym temu samemu stopniowi jakości kredytowej i tej samej metodologii wyceny stosowanej przez KBC. Płatność odsetkową uważa się za instrument o zmiennej stopie, jeśli jest powiązana z referencyjną stopą procentową i jeśli aktualizacja oprocentowania dla tej płatności odbywa się co najmniej raz na rok. Płatności odsetkowe, dla których aktualizacja oprocentowania odbywa się rzadziej niż raz na rok, traktowane są jako płatności o stopie stałej, dla których odpowiednim okresem zapadalności na potrzeby redukcji wartości jest pozostały okres zapadalności danej należności kredytowej.
3. Redukcje wartości w wycenie stosowane do należności kredytowych z więcej niż jednym rodzajem oprocentowania zależą wyłącznie od rodzaju oprocentowania obowiązującego w pozostałym okresie istnienia należności kredytowej. Jeśli w pozostałym okresie istnienia należności kredytowej będzie obowiązywać więcej niż jeden rodzaj oprocentowania, pozostałe płatności odsetkowe traktuje się jako płatności o oprocentowaniu stałym, a jako okres zapadalności na potrzeby redukcji wartości przyjmuje się pozostały okres zapadalności należności kredytowej.
4. Do zerokuponowych należności kredytowych stosuje się odpowiednią redukcję wartości w wycenie mającą zastosowanie do należności kredytowych o oprocentowaniu stałym.
5. Nierynkowe instrumenty dłużne zabezpieczone detalicznymi kredytami hipotecznymi podlegają redukcji wartości w wycenie w wysokości 39,5 %.
6. Depozyty terminowe nie podlegają redukcji wartości w wycenie.
7. Każda zabezpieczająca należność kredytowa należąca do puli zabezpieczeń nierynkowych instrumentów dłużnych zabezpieczonych kwalifikowanymi należnościami kredytowymi (zwanych dalej „instrumentami DECC”) podlega redukcji wartości w wycenie stosowanej na poziomie jednostkowym, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1–4. Całkowita wartość zabezpieczających należności kredytowych należących do puli zabezpieczeń po zastosowaniu redukcji wartości w wycenie musi być w dowolnym momencie co najmniej równa wartości niespłaconego kapitału instrumentów DECC. W przypadku spadku takiej całkowitej wartości poniżej progu, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, wycena danego instrumentu DECC równa jest zero.
Artykuł 6
Skuteczność i implementacja
1. Niniejsze wytyczne stają się skuteczne z dniem zawiadomienia o nich krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro.
2. Krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro, podejmują środki konieczne do zapewnienia zgodności z postanowieniami niniejszych wytycznych oraz stosują te postanowienia od dnia 25 stycznia 2016 r. Najpóźniej do dnia 5 stycznia 2016 r. krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro, powiadamiają EBC o treści aktów prawnych i innych czynnościach związanych z tymi środkami.
Artykuł 7
Adresaci
Niniejsze wytyczne są skierowane do krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 18 listopada 2015 r.
W imieniu Rady Prezesów EBC
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (Wytyczne w sprawie dokumentacji ogólnej) (EBC/2014/60) (Dz.U. L 91 z 2.4.2015, s. 3).
ZAŁĄCZNIK
Tabela 1
Kategorie redukcji wartości w wycenie kwalifikowanych aktywów rynkowych oparte na typie emitenta lub typie aktywów
|
Kategoria pierwsza |
Kategoria druga |
Kategoria trzecia |
Kategoria czwarta |
Kategoria piąta |
|
Instrumenty dłużne wyemitowane przez instytucje rządowe szczebla centralnego Certyfikaty dłużne EBC Certyfikaty dłużne wyemitowane przez KBC przed datą przyjęcia euro w danym państwie członkowskim |
Instrumenty dłużne wyemitowane przez instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym Instrumenty dłużne wyemitowane przez podmioty klasyfikowane przez Eurosystem jako agencje Instrumenty dłużne wyemitowane przez wielostronne banki rozwoju i organizacje międzynarodowe Zabezpieczone obligacje typu Jumbo |
Tradycyjne zabezpieczone obligacje i pozostałe zabezpieczone obligacje Instrumenty dłużne wyemitowane przez przedsiębiorstwa niefinansowe |
Niezabezpieczone instrumenty dłużne wyemitowane przez instytucje kredytowe Instrumenty dłużne wyemitowane przez instytucje finansowe nie będące instytucjami kredytowymi |
Papiery wartościowe zabezpieczone aktywami |
Tabela 2
Poziomy redukcji wartości w wycenie stosowane do kwalifikowanych aktywów rynkowych
|
|
Kategorie redukcji wartości |
|||||||||
|
Jakość kredytowa |
Pozostały okres zapadalności (w latach) (1) |
Kategoria pierwsza |
Kategoria druga |
Kategoria trzecia |
Kategoria czwarta |
Kategoria piąta |
||||
|
kupon stały |
instrumenty zerokuponowe |
kupon stały |
instrumenty zerokuponowe |
kupon stały |
instrumenty zerokuponowe |
kupon stały |
instrumenty zerokuponowe |
|
||
|
Stopień 1 i 2 |
[0–1) |
0,5 |
0,5 |
1,0 |
1,0 |
1,0 |
1,0 |
6,5 |
6,5 |
10,0 |
|
[1–3) |
1,0 |
2,0 |
1,5 |
2,5 |
2,0 |
3,0 |
8,5 |
9,0 |
||
|
[3–5) |
1,5 |
2,5 |
2,5 |
3,5 |
3,0 |
4,5 |
11,0 |
11,5 |
||
|
[5–7) |
2,0 |
3,0 |
3,5 |
4,5 |
4,5 |
6,0 |
12,5 |
13,5 |
||
|
[7–10) |
3,0 |
4,0 |
4,5 |
6,5 |
6,0 |
8,0 |
14,0 |
15,5 |
||
|
[10, ∞) |
5,0 |
7,0 |
8,0 |
10,5 |
9,0 |
13,0 |
17,0 |
22,5 |
||
|
|
Kategorie redukcji wartości |
|||||||||
|
Jakość kredytowa |
Pozostały okres zapadalności (w latach) (1) |
Kategoria pierwsza |
Kategoria druga |
Kategoria trzecia |
Kategoria czwarta |
Kategoria piąta |
||||
|
kupon stały |
instrumenty zerokuponowe |
kupon stały |
instrumenty zerokuponowe |
kupon stały |
instrumenty zerokuponowe |
kupon stały |
instrumenty zerokuponowe |
|
||
|
Stopień 3 |
[0–1) |
6,0 |
6,0 |
7,0 |
7,0 |
8,0 |
8,0 |
13,0 |
13,0 |
Niekwalifikowane |
|
[1–3) |
7,0 |
8,0 |
10,0 |
14,5 |
15,0 |
16,5 |
24,5 |
26,5 |
||
|
[3–5) |
9,0 |
10,0 |
15,5 |
20,5 |
22,5 |
25,0 |
32,5 |
36,5 |
||
|
[5–7) |
10,0 |
11,5 |
16,0 |
22,0 |
26,0 |
30,0 |
36,0 |
40,0 |
||
|
[7–10) |
11,5 |
13,0 |
18,5 |
27,5 |
27,0 |
32,5 |
37,0 |
42,5 |
||
|
[10,∞) |
13,0 |
16,0 |
22,5 |
33,0 |
27,5 |
35,0 |
37,5 |
44,0 |
||
Tabela 3
Poziomy redukcji wartości w wycenie stosowane do należności kredytowych o oprocentowaniu stałym
|
|
Metoda wyceny |
||
|
Jakość kredytowa |
Pozostały okres zapadalności (w latach) (2) |
Oprocentowanie stałe, wycena oparta na cenie teoretycznej określonej przez KBC |
Oprocentowanie stałe, wycena oparta na kwocie pozostałej do spłaty określonej przez KBC |
|
Stopień 1 i 2 |
[0–1) |
10,0 |
12,0 |
|
[1–3) |
12,0 |
16,0 |
|
|
[3–5) |
14,0 |
21,0 |
|
|
[5–7) |
17,0 |
27,0 |
|
|
[7–10) |
22,0 |
35,0 |
|
|
[10, ∞) |
30,0 |
45,0 |
|
|
|
Metoda wyceny |
||
|
Jakość kredytowa |
Pozostały okres zapadalności (w latach) (2) |
Oprocentowanie stałe, wycena oparta na cenie teoretycznej określonej przez KBC |
Oprocentowanie stałe, wycena oparta na kwocie pozostałej do spłaty określonej przez KBC |
|
Stopień 3 |
[0–1) |
17,0 |
19,0 |
|
[1–3) |
29,0 |
34,0 |
|
|
[3–5) |
37,0 |
46,0 |
|
|
[5–7) |
39,0 |
52,0 |
|
|
[7–10) |
40,0 |
58,0 |
|
|
[10, ∞) |
42,0 |
65,0 |
|
(1) [0–1) – pozostały okres zapadalności poniżej jednego roku, [1–3) – pozostały okres zapadalności jeden rok lub więcej, mniej niż trzy lata itd.
(2) [0–1) – pozostały okres zapadalności poniżej jednego roku, [1, 3) – pozostały okres zapadalności jeden rok lub więcej, mniej niż trzy lata itd.
|
21.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14/36 |
WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/66
z dnia 26 listopada 2015 r.
zmieniające wytyczne EBC/2013/24 w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych rachunków finansowych (EBC/2015/40)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 12 ust. 1 i art. 14 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Skrócenie okresu sprawozdawczego dla danych uzupełniających o trzy dni, które miało nastąpić od pierwszego przekazania danych w 2017 roku na podstawie wytycznych EBC/2013/24 (1), nie jest obecnie konieczne ze względu na zmiany w kalendarzu posiedzeń Rady Prezesów. Celem zwiększenia efektywności uprawnienie do podejmowania decyzji o skróceniu okresów sprawozdawczych z uwagi na możliwe przyszłe zmiany kalendarza posiedzeń powinno zostać przekazane Zarządowi, który będzie zobowiązany do uwzględnienia opinii Komitetu ds. Statystyki. |
|
(2) |
Dodatkowo należy zmienić wymogi dotyczące danych uzupełniających określone w wytycznych EBC/2013/24 tak, aby uwzględniały one, na zasadzie dobrowolności, pożyczki pomiędzy przedsiębiorstwami niefinansowymi, celem zwiększenia zakresu i jakości agregatów strefy euro. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić wytyczne EBC/2013/24, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:
Artykuł 1
Zmiany
W wytycznych EBC/2013/24 wprowadza się następujące zmiany:
|
1. |
w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wymogi odnośnie do »danych uzupełniających« obejmują transakcje i stany za okres od ostatniego kwartału 2012 r. do kwartału referencyjnego. Takie dane uzupełniające powinny być przekazane na zasadzie najlepszych szacunków. Wymogi dotyczące danych uzupełniających określone w kolumnach »H«, »H.1« i »H.2« tabel 1, 2, 4 i 5 załącznika I (dane uzupełniające dotyczące sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz jego podsektorów) oraz w kolumnie »B«, rząd 3 i 13 tabel 4 i 5 załącznika I (dane uzupełniające dotyczące pożyczek pomiędzy przedsiębiorstwami niefinansowymi) są przekazywane na zasadzie dobrowolności.”; |
|
2. |
w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. »Dane uzupełniające« określone w art. 2 ust. 2 przekazywane są EBC w terminie nieprzekraczającym 85 dni kalendarzowych po zakończeniu kwartału referencyjnego. Zarząd EBC może skrócić ten termin do 82 dni, jeżeli uzna to za stosowne, uwzględniając uwagi Komitetu ds. Statystyki. Zarząd EBC niezwłocznie zawiadamia Radę Prezesów o swojej decyzji. EBC ogłasza zmiany dotyczące okresów sprawozdawczych przynajmniej na rok przed datą ich wdrożenia.”; |
|
3. |
Załącznik I podlega zmianie zgodnie z załącznikiem do niniejszych wytycznych. |
Artykuł 2
Skuteczność i implementacja
1. Niniejsze wytyczne stają się skuteczne z dniem zawiadomienia o nich krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro.
2. Banki centralne Eurosystemu stosują się do postanowień niniejszych wytycznych od dnia 1 stycznia 2016 r.
Artykuł 3
Adresaci
Niniejsze wytyczne adresowane są do wszystkich banków centralnych Eurosystemu.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 26 listopada 2015 r.
W imieniu Rady Prezesów EBC
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego 2014/3/UE z dnia 25 lipca 2013 r. w sprawie wymagań w zakresie sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych sprawozdań finansowych (EBC/2013/24) (Dz.U. L 2 z 7.1.2014 r., s. 34).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do wytycznych EBC/2013/24 wprowadza się następujące zmiany:
|
1. |
Tablica „Podsumowanie wymogów sprawozdawczych” otrzymuje brzmienie: „Podsumowanie wymogów sprawozdawczych
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2. |
Tabele 4 i 5 otrzymują brzmienie: „Tabela 4 Kredyty/pożyczki krótkoterminowe (F.41) (1)
Tabela 5 Kredyty/pożyczki długoterminowe (F.42) (5)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) Wymogi w odniesieniu do stanów, transakcji i pozostałych zmian wolumenu są takie same dla wszystkich pozycji.
(2) Monetarne instytucje finansowe (MIF; S.121 + S.122 + S.123). Zgodnie z ESA 2010 (5.118), kredyty i pożyczki krótkoterminowe udzielane instytucjom przyjmującym depozyty (S.121 + S.122) są zaliczane do depozytów (F.22 lub F.29).
(3) Fundusze rynku pieniężnego (FRP; S.123).
(4) Instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (Instytucje niekomercyjne; S.15).
(5) Wymogi w odniesieniu do stanów, transakcji i pozostałych zmian wolumenu są takie same dla wszystkich pozycji.
(6) Monetarne instytucje finansowe (MIF; S.121 + S.122 + S.123).
(7) Fundusze rynku pieniężnego (FRP; S.123).
(8) Instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (Instytucje niekomercyjne; S.15)”.
Sprostowania
|
21.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 14/43 |
Sprostowanie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (WE) nr 2328/2003, (WE) nr 861/2006, (WE) nr 1198/2006 i (WE) nr 791/2007 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 149 z dnia 20 maja 2014 r. )
Strona 40, art. 68 ust. 1 lit. a):
zamiast:
|
„a) |
tworzenie organizacji producentów, stowarzyszeń organizacji producentów lub organizacji międzysektorowych, które …”, |
powinno być:
|
„a) |
tworzenie organizacji producentów, stowarzyszeń organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych, które …”. |
Strona 60, załącznik I, tabela, kolumna pierwsza, wiersz piąty:
zamiast:
„Operacje realizowane przez organizacje producentów, stowarzyszenia organizacji producentów lub organizacje międzysektorowe – mogą skorzystać ze zwiększenia o:”,
powinno być:
„Operacje realizowane przez organizacje producentów, stowarzyszenia organizacji producentów lub organizacje międzybranżowe – mogą skorzystać ze zwiększenia o:”.