ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 13 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 59 |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
20.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 13/1 |
Informacja o wejściu w życie Umowy o współpracy naukowej i technologicznej między Unią Europejską a Wyspami Owczymi włączającej Wyspy Owcze na zasadzie stowarzyszenia do programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) „Horyzont 2020”
Umowa o współpracy naukowej i technologicznej między Unią Europejską a Wyspami Owczymi włączająca Wyspy Owcze na zasadzie stowarzyszenia do programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) „Horyzont 2020” podpisana w dniu 17 grudnia 2014 r. (1) ma, zgodnie z jej art. 5 ust. 2, wejść w życie w dniu 5 stycznia 2016 r.
(1) Dz.U. L 35 z 11.2.2015, s. 3.
ROZPORZĄDZENIA
20.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 13/2 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (Euratom) 2016/52
z dnia 15 stycznia 2016 r.
określające maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego żywności i pasz po awarii jądrowej lub w innym przypadku zdarzenia radiacyjnego oraz uchylające rozporządzenie (Euratom) nr 3954/87 oraz rozporządzenia Komisji (Euratom) nr 944/89 i (Euratom) nr 770/90
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 31 i 32,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, sporządzony po uzyskaniu opinii grupy osób mianowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny spośród ekspertów naukowych państw członkowskich,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa Rady 2013/59/Euratom (3) określa podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego. |
(2) |
W następstwie awarii w elektrowni jądrowej w Czarnobylu dnia 26 kwietnia 1986 r. znaczne ilości materiałów promieniotwórczych zostały uwolnione do atmosfery, powodując w kilku krajach europejskich skażenie żywności i pasz o poziomach mających istotne znaczenie dla zdrowia. Przyjęto środki w celu zapewnienia, by niektóre produkty rolne były wprowadzane na terytorium Unii wyłącznie zgodnie ze wspólnymi ustaleniami chroniącymi zdrowie ludności, które jednocześnie podtrzymują jednolity charakter rynku i zapobiegają przesunięciom handlu. |
(3) |
Rozporządzenie Rady (Euratom) nr 3954/87 (4) określa maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego, które mają być stosowane po awarii jądrowej lub w innych przypadkach zdarzenia radiacyjnego, które może doprowadzić lub doprowadziło do znacznego skażenia żywności i pasz. Te maksymalne dozwolone poziomy są nadal zgodne z najnowszymi zaleceniami naukowymi dostępnymi obecnie na skalę międzynarodową. Podstawa ustanowienia maksymalnych dozwolonych poziomów określonych w niniejszym rozporządzeniu została poddana przeglądowi i opisana w publikacji Komisji na temat ochrony przed promieniowaniem nr 105 (Unijne kryteria wprowadzania ograniczeń dotyczących żywności po awarii). Poziomy te są oparte w szczególności na poziomie odniesienia 1 mSv na rok w odniesieniu do wzrostu indywidualnej dawki efektywnej na skutek spożycia i przy założeniu, że skażonych jest 10 % żywności spożywanej rocznie. Inne założenia stosuje się jednak do niemowląt poniżej 1. roku życia. |
(4) |
W następstwie awarii w elektrowni jądrowej Fukushima, która miała miejsce w dniu 11 marca 2011 r., Komisja została poinformowana, że poziomy radionuklidów w niektórych produktach żywnościowych pochodzących z Japonii przekroczyły mające zastosowanie w Japonii progi podejmowania działań w odniesieniu do żywności. Takie skażenie może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii, dlatego przyjęto środki polegające na wprowadzeniu specjalnych warunków regulujących przywóz żywności i paszy pochodzących lub wysyłanych z Japonii, zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (5). |
(5) |
Istnieje potrzeba stworzenia systemu umożliwiającego Wspólnocie w razie awarii jądrowej lub w innym przypadku zdarzenia radiacyjnego, które może doprowadzić lub doprowadziło do znacznego skażenia promieniotwórczego żywności i pasz, określenie, w celu ochrony ludności, maksymalnych dozwolonych poziomów skażenia promieniotwórczego w odniesieniu do produktów, które mają być wprowadzone do obrotu. |
(6) |
Podobnie jak inne rodzaje żywności woda pitna jest spożywana bezpośrednio lub pośrednio, a zatem jest istotna dla ogólnego narażenia konsumenta na działanie substancji promieniotwórczych. W odniesieniu do substancji promieniotwórczych kontrola jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi jest już przewidziana w dyrektywie Rady 2013/51/Euratom (6), z wyjątkiem wód mineralnych i wód, które są produktami leczniczymi. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do żywności, żywności o mniejszym znaczeniu i pasz, które mogą być wprowadzone do obrotu po awarii jądrowej lub w innym przypadku zdarzenia radiacyjnego i nie mieć zastosowania do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, do której zastosowanie ma dyrektywa 2013/51/Euratom. W przypadku zdarzenia radiacyjnego państwa członkowskie mogą jednak zdecydować, że będą się odnosić do maksymalnych poziomów dla żywności w postaci płynnej określonych w niniejszym rozporządzeniu w celu kontroli wykorzystywania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. |
(7) |
Maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego powinny mieć zastosowanie do żywności i pasz pochodzących z Unii lub przywożonych z państw trzecich w zależności od miejsca i okoliczności awarii jądrowej lub innego zdarzenia radiacyjnego. |
(8) |
Komisja powinna być informowana o wystąpieniu awarii jądrowej lub niezwykle wysokich poziomów promieniowania zgodnie z decyzją Rady 87/600/Euratom (7) lub na podstawie Konwencji Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej z dnia 26 września 1986 r. |
(9) |
Aby uwzględnić, że sposób odżywiania niemowląt podczas pierwszych sześciu miesięcy życia może znacznie się różnić oraz że istnieje niepewność związana z metabolizmem niemowląt podczas kolejnych sześciu miesięcy życia, należy rozszerzyć stosowanie niższych maksymalnych dozwolonych poziomów w odniesieniu do żywności dla niemowląt na całe pierwsze 12 miesięcy życia. |
(10) |
Aby uprościć dostosowanie mających zastosowanie maksymalnych dopuszczalnych poziomów, w szczególności w odniesieniu do okoliczności awarii jądrowej lub innego zdarzenia radiacyjnego, procedury dotyczące przeglądu rozporządzeń wykonawczych powinny obejmować konsultację Komisji z grupą ekspertów, o której mowa w art. 31 Traktatu. |
(11) |
W celu zapewnienia, by żywność i pasza przekraczające mające zastosowanie maksymalne dozwolone poziomy nie były wprowadzane do obrotu we Wspólnocie, przestrzeganie tych poziomów powinno być przedmiotem stosownych kontroli. |
(12) |
Aby zapewnić jednolite warunki wykonywania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do wprowadzenia obowiązku stosowania maksymalnych dozwolonych poziomów, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011 (8), które ma być stosowane do celów niniejszego rozporządzenia, bez względu na fakt, że nie odnosi się ono wyraźnie do art. 106a Traktatu. |
(13) |
Komisję powinien wspierać Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz. Państwa członkowskie powinny zapewniać, by w przypadkach omawiania projektów aktów wykonawczych opartych na niniejszym rozporządzeniu na forum tego komitetu ich przedstawiciele dysponowali adekwatną wiedzą fachową w dziedzinie ochrony radiologicznej lub mogli skorzystać z takiej wiedzy. |
(14) |
Przy przyjmowaniu aktów zobowiązujących do stosowania maksymalnych dozwolonych poziomów skażenia promieniotwórczego żywności i pasz stosowana powinna być procedura sprawdzająca. |
(15) |
Komisja powinna przyjąć akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, jeżeli jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą wynikłą z niektórych zdarzeń radiacyjnych, które mogą doprowadzić lub doprowadziły do znacznego skażenia promieniotwórczego żywności i pasz. |
(16) |
Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić lex specialis dla procedury przyjmowania, a następnie zmiany rozporządzeń wykonawczych określających mające zastosowanie maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego będącego skutkiem zdarzenia radiacyjnego. W przypadku gdy oczywiste jest, że żywność lub pasza pochodzące z Unii lub przywożone z państwa trzeciego prawdopodobnie stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub dla środowiska i że takiemu zagrożeniu nie można skutecznie zapobiec za pomocą środków podejmowanych przez odpowiednie państwo członkowskie lub państwa członkowskie, Komisja może przyjąć dodatkowe środki nadzwyczajne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 178/2002. Komisja powinna zapewnić, by niniejsze rozporządzenie i rozporządzenie (WE) nr 178/2002 były wdrażane w zharmonizowany sposób. Tam, gdzie to możliwe, mające zastosowanie maksymalne dozwolone poziomy i dodatkowe środki nadzwyczajne powinny być zintegrowane w jednym rozporządzeniu wykonawczym opartym na niniejszym rozporządzeniu i rozporządzeniu (WE) nr 178/2002. |
(17) |
Ponadto przepisy ogólne, dotyczące przeprowadzania oficjalnych kontroli w celu sprawdzenia zgodności z przepisami mającymi na celu, między innymi, zapobieganie zagrożeniom dla ludzi i zwierząt, eliminowanie ich lub ich zmniejszanie do dopuszczalnych poziomów, zawarte są w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (9). |
(18) |
Przy opracowywaniu lub przeglądzie rozporządzenia wykonawczego Komisja powinna brać pod uwagę między innymi następujące okoliczności: miejsce, charakter i rozmiar awarii jądrowej lub innego zdarzenia radiacyjnego na terytorium Wspólnoty lub poza nim; charakter, rozmiar i zasięg stwierdzonego lub spodziewanego uwolnienia substancji promieniotwórczych do powietrza, wody i gleby oraz żywności i paszy na terytorium Wspólnoty lub poza nim; zagrożenia radiacyjne powodowane przez stwierdzone lub potencjalne skażenie promieniotwórcze żywności i paszy oraz wynikające z niego dawki promieniowania; rodzaj i ilość skażonej żywności i paszy, które mogły być wprowadzone do obrotu we Wspólnocie; maksymalne dozwolone poziomy dla skażonej żywności i paszy ustanowione w państwach trzecich; znaczenie tej żywności i paszy dla dostarczenia ludności wystarczającej ilości żywności; oczekiwania konsumentów dotyczące bezpieczeństwa żywności i możliwe zmiany nawyków żywieniowych konsumentów wskutek zdarzenia radiacyjnego. |
(19) |
W należycie uzasadnionych przypadkach każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość zwrócenia się o zezwolenie na tymczasowe odstępstwo od maksymalnych dopuszczalnych poziomów skażenia promieniotwórczego dla określonej żywności lub paszy spożywanych na jego terytorium. Rozporządzenia wykonawcze powinny określać żywność i paszę, do których zastosowanie mają odstępstwa, rodzaje odnośnych izotopów promieniotwórczych, zakres geograficzny odstępstw i czas ich obowiązywania, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie określa maksymalne dozwolone poziomy skażenia promieniotwórczego:
a) |
żywności, określone w załączniku I; |
b) |
żywności o mniejszym znaczeniu, określone w załączniku II; oraz |
c) |
pasz, określone w załączniku III, |
w odniesieniu do żywności, żywności o mniejszym znaczeniu i pasz, które mogą być wprowadzone do obrotu po awarii jądrowej lub w innym przypadku zdarzenia radiacyjnego, które może doprowadzić lub doprowadziło do znacznego skażenia promieniotwórczego żywności i pasz.
Niniejsze rozporządzenie określa procedurę przyjmowania lub późniejszej zmiany rozporządzeń wykonawczych określających mające zastosowanie maksymalne dozwolone poziomy.
Artykuł 2
Definicje
Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) |
„żywność” oznacza substancje lub produkty przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi lub których spożycia przez ludzi można się spodziewać. „Żywność” obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje świadomie dodawane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki. „Żywność” nie obejmuje:
|
2) |
„żywność o mniejszym znaczeniu” oznacza żywność o mniejszym znaczeniu w diecie, mającą jedynie marginalny udział w całkowitej konsumpcji żywności przez ludność; |
3) |
„pasza” oznacza substancje lub produkty, w tym dodatki, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do karmienia zwierząt; |
4) |
„wprowadzanie do obrotu” oznacza posiadanie żywności lub paszy w celu sprzedaży, w tym oferowania do sprzedaży lub innej formy przekazania, za opłatą lub bezpłatnie, oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy przekazania; |
5) |
„zdarzenie radiacyjne” oznacza nietypową sytuację lub zdarzenie związane ze źródłem promieniowania, które wymagają podjęcia natychmiastowego działania w celu złagodzenia poważnych niepożądanych skutków dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, jakości życia, mienia lub środowiska, lub zagrożenia, które mogłoby doprowadzić do takich poważnych niepożądanych skutków. |
Artykuł 3
Mające zastosowanie maksymalne dozwolone poziomy
1. W przypadku gdy Komisja otrzyma – w szczególności na podstawie uzgodnień Wspólnoty dotyczących wczesnej wymiany informacji w przypadku zdarzenia radiacyjnego lub na podstawie Konwencji MAEA o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej z dnia 26 września 1986 r. – oficjalne informacje o awarii jądrowej lub o innym przypadku zdarzenia radiacyjnego, które może doprowadzić lub doprowadziło do znacznego skażenia promieniotwórczego żywności i paszy, przyjmuje ona rozporządzenie wykonawcze określające maksymalne dozwolone poziomy mające zastosowanie do potencjalnie skażonej żywności lub paszy, które mogą być wprowadzone do obrotu.
Bez uszczerbku dla art. 3 ust. 4 mające zastosowanie maksymalne dozwolone poziomy określone w takim rozporządzeniu wykonawczym nie mogą przekraczać poziomów określonych w załącznikach I, II i III. To rozporządzenie wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 ust. 2.
W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby związanej z okolicznościami awarii jądrowej lub innego zdarzenia radiacyjnego Komisja przyjmuje rozporządzenie wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 5 ust. 3.
2. Okres obowiązywania rozporządzenia wykonawczego przyjętego na mocy ust. 1 musi być możliwie jak najkrótszy. Okres obowiązywania pierwszego rozporządzenia wykonawczego przyjętego po awarii jądrowej lub w innym przypadku zdarzenia radiacyjnego nie może przekraczać trzech miesięcy.
Komisja dokonuje okresowych przeglądów rozporządzeń wykonawczych i w stosownych przypadkach zmienia je, uwzględniając charakter i miejsce awarii oraz ewolucję faktycznie zmierzonego poziomu skażenia promieniotwórczego.
3. Przygotowując rozporządzenia wykonawcze lub dokonując ich przeglądu, Komisja uwzględnia podstawowe normy określone zgodnie z art. 30 i 31 Traktatu, w tym zasadę uzasadniania i zasadę optymalizacji, mając na celu utrzymanie wielkości indywidualnych dawek, prawdopodobieństwo narażenia i liczbę osób narażonych osób na najniższym racjonalnie osiągalnym poziomie, przy uwzględnieniu obecnego stanu wiedzy technicznej i czynników ekonomicznych i społecznych.
Podczas przeglądu rozporządzeń wykonawczych Komisja konsultuje się z grupą ekspertów, o których mowa w art. 31 Traktatu, w przypadku awarii jądrowej lub innego przypadku zdarzenia radiacyjnego, które powodują tak szerokie skażenie żywności lub pasz spożywanych we Wspólnocie, że uzasadnienie i założenia dotyczące maksymalnych dozwolonych poziomów określonych w załącznikach I, II i III do niniejszego rozporządzenia tracą ważność. Komisja może się zwrócić o opinię do tej grupy ekspertów w każdym innym przypadku skażenia żywności lub paszy spożywanych we Wspólnocie.
4. Bez uszczerbku dla celu ochrony zdrowia realizowanego przez niniejsze rozporządzenie Komisja może w drodze rozporządzeń wykonawczych umożliwić państwu członkowskiemu, na jego wniosek i w związku z wyjątkowymi okolicznościami zachodzącymi w tym państwie członkowskim, tymczasowe odstąpienie od maksymalnych dozwolonych poziomów w odniesieniu do określonego rodzaju żywności lub paszy spożywanej na jego terytorium. Odstępstwa te muszą opierać się na wiedzy naukowej i być należycie uzasadnione okolicznościami, w szczególności czynnikami społecznymi, zachodzącymi w danym państwie członkowskim.
Artykuł 4
Środki ograniczające
1. W przypadku przyjęcia przez Komisję rozporządzenia wykonawczego zobowiązującego do stosowania maksymalnych dozwolonych poziomów, od dnia określonego w tym rozporządzeniu wykonawczym żywność lub pasza przekraczające maksymalne dozwolone poziomy nie mogą być wprowadzane do obrotu.
Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia żywność lub pasza przywożone z państw trzecich są uważane za wprowadzane do obrotu, jeżeli na obszarze celnym Unii są objęte procedurą celną inną niż procedura tranzytu.
2. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wszystkie informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia. Komisja przekazuje te informacje pozostałym państwom członkowskim. Przypadki nieprzestrzegania mających zastosowanie maksymalnych dopuszczalnych poziomów są notyfikowane za pośrednictwem systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach (RASFF).
Artykuł 5
Procedura komitetu
1. Komisja jest wspomagana przez Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz ustanowiony na mocy art. 58 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.
Artykuł 6
Sprawozdawczość
W razie awarii jądrowej lub innego przypadku zdarzenia radiacyjnego, które mogą doprowadzić lub doprowadziły do znacznego skażenia promieniotwórczego żywności i pasz, Komisja przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Sprawozdanie obejmuje wdrażanie środków podjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i notyfikowanych Komisji zgodnie z art. 4 ust. 2.
Artykuł 7
Uchylenie
Uchyla się rozporządzenie Rady (Euratom) nr 3954/87 i rozporządzenia Komisji (Euratom) nr 944/89 (13) i (Euratom) nr 770/90 (14).
Odesłania do uchylonych rozporządzeń traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku IV.
Artykuł 8
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 stycznia 2016 r.
W imieniu Rady
J.R.V.A. DIJSSELBLOEM
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 9 lipca 2015 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. C 226 z 16.7.2014, s. 68.
(3) Dyrektywa Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylająca dyrektywy 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz.U. L 13 z 17.1.2014, s. 1).
(4) Rozporządzenie Rady (Euratom) nr 3954/87 z dnia 22 grudnia 1987 r. ustanawiające maksymalne dozwolone poziomy skażenia radioaktywnego środków spożywczych oraz pasz po wypadku jądrowym lub w każdym innym przypadku zdarzenia radiacyjnego (Dz.U. L 371 z 30.12.1987, s. 11).
(5) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).
(6) Dyrektywa Rady 2013/51/Euratom z dnia 22 października 2013 r. określająca wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 296 z 7.11.2013, s. 12).
(7) Decyzja Rady 87/600/Euratom z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie wspólnotowych warunków wczesnej wymiany informacji w przypadku zdarzenia radiacyjnego (Dz.U. L 371 z 30.12.1987, s. 76).
(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.)
(9) Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1).
(10) Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67).
(11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 59).
(12) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylająca dyrektywę 2001/37/WE (Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 1).
(13) Rozporządzenia Komisji (Euratom) nr 944/89 z dnia 12 kwietnia 1989 r. ustanawiające maksymalne dozwolone poziomy skażenia radioaktywnego w środkach spożywczych o mniejszym znaczeniu w następstwie wypadku jądrowego lub w każdym innym przypadku zdarzenia radiacyjnego (Dz.U. L 101 z 13.4.1989, s. 17)
(14) Rozporządzenia Komisji (Euratom) nr 770/90 z dnia 29 marca 1990 r. ustanawiające maksymalne dozwolone poziomy skażenia radioaktywnego pasz w następstwie wypadku jądrowego lub wszelkich innych przypadków pogotowia radiologicznego (Dz.U. L 83 z 30.3.1990, s. 78)
ZAŁĄCZNIK I
MAKSYMALNE DOZWOLONE POZIOMY SKAŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO ŻYWNOŚCI
Maksymalne dozwolone poziomy mające zastosowanie do żywności nie mogą przekraczać następujących wartości:
Grupa izotopów/Grupa żywności |
Żywność (Bq/kg) (1) |
|||
Żywność dla niemowląt (2) |
Produkty mleczarskie (3) |
Pozostała żywność, z wyjątkiem żywności o mniejszym znaczeniu (4) |
Żywność w postaci płynnej (5) |
|
Suma izotopów strontu, w szczególności Sr-90 |
75 |
125 |
750 |
125 |
Suma izotopów jodu, w szczególności I-131 |
150 |
500 |
2 000 |
500 |
Suma alfa-promieniotwórczych izotopów plutonu i pierwiastków transplutonowych, w szczególności Pu-239 oraz Am-241 |
1 |
20 |
80 |
20 |
Suma wszystkich innych nuklidów o okresie połowicznego rozpadu dłuższym niż 10 dni, w szczególności Cs-134 oraz Cs-137 (6) |
400 |
1 000 |
1 250 |
1 000 |
(1) Poziom stosowany do produktów zagęszczonych lub suszonych jest obliczany na podstawie produktu odtworzonego w postaci gotowej do spożycia. Państwa członkowskie mogą formułować zalecenia dotyczące warunków rozcieńczania, tak by zapewnić przestrzeganie maksymalnych dozwolonych poziomów skażenia określonych w niniejszym rozporządzeniu.
(2) Żywność dla niemowląt oznacza żywność przeznaczoną do karmienia niemowląt podczas pierwszych 12 miesięcy życia, która sama w sobie spełnia potrzeby pokarmowe tej kategorii osób, kierowaną do sprzedaży detalicznej w opakowaniach wyraźnie opisanych i oznakowanych jako takie.
(3) Produkty mleczarskie oznaczają produkty występujące pod następującymi pozycjami CN, włącznie z dokonanymi w nich później, w miarę potrzeb, zmianami: 0401 oraz 0402 (oprócz 0402 29 11).
(4) Żywność o mniejszym znaczeniu i mające do niej zastosowanie poziomy skażenia są określone w załączniku II.
(5) Żywność w postaci płynnej oznacza produkty objęte pozycją 2009 i działem 22 Nomenklatury scalonej. Wartości są obliczone z uwzględnieniem spożycia wody wodociągowej; te same wartości można stosować do zasobów wody pitnej, o czym decydować będą właściwe organy państw członkowskich.
(6) Węgiel-14, tryt i potas-40 nie zostały ujęte w tej grupie.
ZAŁĄCZNIK II
MAKSYMALNE DOZWOLONE POZIOMY SKAŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO ŻYWNOŚCI O MNIEJSZYM ZNACZENIU
1. |
Wykaz żywności o mniejszym znaczeniu
|
2. |
Maksymalne dozwolone poziomy mające zastosowanie do żywności o mniejszym znaczeniu wymienionej w pkt 1 nie mogą przekraczać następujących wartości:
|
(1) Węgiel-14, tryt i potas-40 nie zostały ujęte w tej grupie.
ZAŁĄCZNIK III
MAKSYMALNE DOZWOLONE POZIOMY SKAŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO PASZ
Maksymalne dozwolone poziomy dla sumy cezu-134 i cezu-137 nie mogą przekraczać następujących wartości:
Pasza dla |
|
Świń |
1 250 |
Drobiu, jagniąt, cieląt |
2 500 |
Innych zwierząt |
5 000 |
(1) Poziomy te mają na celu przyczynienie się do przestrzegania maksymalnych dozwolonych poziomów skażenia promieniotwórczego żywności; same w sobie nie gwarantują takiego przestrzegania we wszystkich okolicznościach i nie osłabiają wymogów monitorowania poziomów skażeń w produktach zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi.
(2) Poziomy te stosuje się do pasz gotowych do spożycia.
ZAŁĄCZNIK IV
TABELA KORELACJI
Rozporządzenie (Euratom) nr 3954/87 |
Rozporządzenie (Euratom) nr 944/89 |
Rozporządzenie (Euratom) nr 770/90 |
Niniejsze rozporządzenie |
art. 1 ust. 1 |
art. 1 |
art. 1 |
art. 1 |
art. 1 ust. 2 |
|
|
art. 2 |
art. 2 ust. 1 |
|
|
art. 3 ust. 1 |
art. 2 ust. 2 |
|
|
art. 3 ust. 2 |
art. 3 ust. 1 |
|
|
— |
art. 3 ust. 2 |
|
|
art. 3 ust. 3 |
art. 3 ust. 3 i 4 |
|
|
— |
art. 4 |
|
|
— |
art. 5 |
|
|
— |
art. 6 ust. 1 |
|
|
art. 4 ust. 1 |
art. 6 ust. 2 |
|
|
art. 4 ust. 2 |
|
art. 2 |
|
załącznik II pkt 2 |
— |
— |
— |
art. 5 |
art. 7 |
|
|
— |
— |
— |
— |
art. 7 |
art. 8 |
art. 3 |
art. 2 |
art. 8 |
załącznik |
|
|
załącznik I |
|
załącznik |
|
załącznik II pkt 1 |
|
|
załącznik |
załącznik III |
— |
— |
— |
załącznik IV |
20.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 13/12 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/53
z dnia 19 stycznia 2016 r.
zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości dietofenkarbu, mezotrionu, metosulamu i pirymifosu metylowego w określonych produktach oraz na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a), art. 18 ust. 1 lit. b) oraz art. 49 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dietofenkarbu i metosulamu zostały określone w części A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP mezotrionu i pirymifosu metylowego zostały określone w załączniku II oraz w części B załącznika III do tego rozporządzenia. |
(2) |
W odniesieniu do dietofenkarbu Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”) przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (2). Urząd stwierdził, że w przypadku NDP dotyczących gruszek, winogron do produkcji wina, pomidorów i oberżyn/bakłażanów brakuje pewnych informacji i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP poddane zostaną przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. Urząd stwierdził, że w przypadku NDP w odniesieniu do ogórków, cukinii, bydła (mięsa, tłuszczu, wątroby i nerki), owiec (mięsa, tłuszczu, wątroby i nerki), kóz (mięsa, tłuszczu, wątroby i nerki) i mleka (krowiego, owczego i koziego) nie są dostępne żadne informacje i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć na poziomie określonej granicy oznaczalności. Ze względu na to, że dane konieczne do ustalenia NDP w odniesieniu do towarów pochodzenia zwierzęcego nie były dostępne, na poziomie określonej granicy oznaczalności należy również wyznaczyć NDP jabłek, które są wykorzystywane jako pasza. |
(3) |
W odniesieniu do mezotrionu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (3). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości oraz zalecił obniżenie NDP w odniesieniu do kukurydzy cukrowej, siemienia lnianego, nasion maku, ziaren rzepaku i kukurydzy. Urząd stwierdził, że w przypadku NDP dotyczącego trzciny cukrowej brakuje pewnych informacji i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tego produktu należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniany NDP poddany zostanie przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. Urząd stwierdził, że w przypadku NDP dotyczącego wodorostów morskich nie są dostępne żadne informacje i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. NDP w odniesieniu do tego produktu należy wyznaczyć na poziomie określonej granicy oznaczalności. |
(4) |
W odniesieniu do metosulamu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (4). Urząd zalecił obniżenie NDP w odniesieniu do ziaren jęczmienia, kukurydzy, owsa zwyczajnego, żyta zwyczajnego i pszenicy zwyczajnej. Urząd stwierdził, że w przypadku NDP dotyczących owoców ziarnkowych, owoców pestkowych, winogron stołowych, winogron do produkcji wina, truskawek, owoców leśnych, pozostałych drobnych owoców i jagód, ziemniaków i kukurydzy cukrowej brakuje pewnych informacji i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP poddane zostaną przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. |
(5) |
W odniesieniu do pirymifosu metylowego Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 (5). Urząd stwierdził, że w przypadku wszystkich NDP istnieje długoterminowe ryzyko dla konsumentów. Należy zatem obniżyć NDP dotyczące gryki zwyczajnej, kukurydzy, ryżu siewnego i żyta zwyczajnego. Urząd stwierdził, że w przypadku NDP w odniesieniu do jęczmienia, prosa zwyczajnego, owsa zwyczajnego, sorgo japońskiego, pszenicy zwyczajnej, świń (mięśni, tłuszczu, wątroby i nerki), bydła (mięśni, tłuszczu, wątroby i nerki), owiec (mięśni, tłuszczu, wątroby i nerki), kóz (mięśni, tłuszczu, wątroby i nerki), drobiu (mięśni, tłuszczu i wątroby), mleka (krowiego, owczego i koziego) oraz jaj ptasich brakuje pewnych informacji i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Wspomniane NDP poddane zostaną przeglądowi, w którym uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. Urząd stwierdził, że w przypadku NDP dotyczących migdałów, orzechów laskowych, orzeszków pistacjowych, orzechów włoskich, jadalnych nasion roślin strączkowych (suchych) oraz orzechów palmowych nie są dostępne żadne informacje i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć na poziomie określonej granicy oznaczalności. Urząd stwierdził, że w przypadku NDP dotyczących siemienia lnianego, orzeszków ziemnych, nasion maku, ziaren sezamu, ziaren słonecznika, ziaren rzepaku, ziaren soi zwyczajnej, nasion gorczycy, nasion bawełny, nasion dyni, krokoszu barwierskiego, ogórecznika lekarskiego, lnicznika siewnego, nasion konopi siewnych i rącznika pospolitego nie są dostępne żadne informacje i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ istnieje ryzyko zanieczyszczenia krzyżowego, NDP dotyczące tych produktów oraz gryki zwyczajnej, kukurydzy, ryżu siewnego i żyta zwyczajnego należy ustanowić na poziomie ustalonym przez Urząd. |
(6) |
W odniesieniu do produktów, w przypadku których nie zezwala się na stosowanie danego środka ochrony roślin i dla których nie istnieją tolerancje importowe ani kodeksowe, najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości CXL, NDP należy ustalić na poziomie określonej granicy oznaczalności lub wartości wzorcowej NDP, jak określono w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
(7) |
Komisja zasięgnęła rady laboratoriów referencyjnych UE do spraw pozostałości pestycydów odnośnie do potrzeby dostosowania niektórych granic oznaczalności. W odniesieniu do kilku substancji laboratoria te stwierdziły, że w przypadku niektórych towarów rozwój techniczny wymaga ustalenia określonych granic oznaczalności. |
(8) |
Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
(9) |
Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu przeprowadzono konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi uwzględniono. |
(10) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005. |
(11) |
Aby umożliwić normalny obrót produktami, ich przetwarzanie i konsumpcję, w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć przepisy przejściowe dla produktów, które zostały wyprodukowane przed zmianą NDP i w przypadku których informacje wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów. |
(12) |
Należy przewidzieć rozsądnie długi termin przed rozpoczęciem stosowania zmienionych NDP, aby umożliwić państwom członkowskim, państwom trzecim i podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP. |
(13) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w brzmieniu przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem jest nadal stosowane w odniesieniu do produktów, które zostały wyprodukowane przed dniem 9 sierpnia 2016 r.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 9 sierpnia 2016 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 stycznia 2016 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Review of the existing maximum residue levels (MRLs) for diethofencarb according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Przegląd obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) dietofenkarbu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2015; 13(2):4030.
(3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Review of the existing maximum residue levels (MRLs) for mesotrione according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Przegląd obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) mezotrionu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2015; 13(1):3976.
(4) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Review of the existing maximum residue levels (MRLs) for metosulam according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Przegląd obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) metosulamu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2015; 13(1):3983.
(5) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Review of the existing maximum residue levels (MRLs) for pirimiphos-methyl according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Przegląd obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) pirymifosu metylowego zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2015; 13(1):3974.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:
|