(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 2015/104 (2) określono kwoty na rok 2015.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2015 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. W art. 10 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na podstawie dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG udzielono bezterminowego zezwolenia na stosowanie bezwodnej betainy i chlorowodorku betainy jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt. Produkty te zostały następnie wpisane do rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono trzy wnioski o ponowną ocenę bezwodnej betainy, chlorowodorku betainy i preparatów tych substancji jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt oraz, zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia, o zezwolenie na nowe zastosowanie w wodzie do pojenia. Wnioskodawcy wystąpili o zaklasyfikowanie tych dodatków w kategorii „dodatki dietetyczne”. Do ich wniosków dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Decyzją Komisji 2007/692/WE (3) udzielono zezwolenia na wprowadzenie do obrotu genetycznie zmodyfikowanego buraka cukrowego KM-ØØØH71-4 i wyprodukowanej z niego paszy. Zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 zezwolenie na stosowanie bezwodnej betainy wyprodukowanej ze zmodyfikowanego genetycznie buraka cukrowego KM-ØØØH71-4 musi zawierać nazwę posiadacza zezwolenia „Trouw Nutritional International BV” i niepowtarzalny identyfikator nadany organizmowi zmodyfikowanemu genetycznie (GMO).

(5)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swoich opiniach z dnia 17 kwietnia 2013 r. i z dnia 18 kwietnia 2013 r. (4), że w proponowanych warunkach stosowania w paszy bezwodna betaina i chlorowodorek betainy nie mają niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko naturalne.

(6)

Urząd stwierdził również, że bezwodna betaina i chlorowodorek betainy mogą być skuteczne w odniesieniu do wszystkich gatunków zwierząt. Uznał on także, że nie ma obaw o bezpieczeństwo użytkowników. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatków paszowych w paszy i w wodzie, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(7)

Ocena bezwodnej betainy i chlorowodorku betainy dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tych substancji, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Należy określić maksymalny zalecany poziom suplementacji paszy i wody do pojenia bezwodną betainą i chlorowodorkiem betainy.

(8)

Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(9)

Burak cukrowy KM-ØØØH71-4 jest dopuszczony do stosowania w produkcji żywności, składników żywności i paszy przez okres 10 lat od daty notyfikacji decyzji 2007/692/WE. Decyzję notyfikowano posiadaczom zezwolenia w dniu 23 października 2007 r. Okres ważności zezwolenia dla bezwodnej betainy jako dodatku paszowego wyprodukowanej z buraka cukrowego KM-ØØØH71-4 nie powinien być dłuższy niż okres ważności zezwolenia dla buraka cukrowego KM-ØØØH71-4.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. W art. 10 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na podstawie dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Kwas askorbinowy, sól sodowa fosforanu askorbylu, sól sodowo-wapniowa fosforanu askorbylu, askorbinian sodu, askorbinian wapnia i palmitynian askorbylu zostały dopuszczone bezterminowo zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG jako dodatki paszowe dla wszystkich gatunków zwierząt. Produkty te zostały następnie wpisane do rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono dwa wnioski o ponowną ocenę kwasu askorbinowego, soli sodowej fosforanu askorbylu i soli sodowo-wapniowej fosforanu askorbylu jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt, a także – zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia – o zezwolenie na nowe zastosowanie w wodzie do pojenia w odniesieniu do kwasu askorbinowego. Wnioskodawcy wystąpili o zaklasyfikowanie tych dodatków w kategorii „dodatki dietetyczne”. Do wniosków dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono wniosek o ponowną ocenę kwasu askorbinowego, askorbinianu sodu, askorbinianu wapnia i palmitynianu askorbylu jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt. Wnioskodawcy wystąpili o zaklasyfikowanie tych dodatków w kategorii „dodatki technologiczne”. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(5)

W swoich opiniach z dnia 30 stycznia 2013 r. (3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania w paszy kwas askorbinowy, sól sodowa fosforanu askorbylu, sól sodowo-wapniowa fosforanu askorbylu, askorbinian sodu, askorbinian wapnia i palmitynian askorbylu nie mają niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Urząd stwierdził ponadto, że kwas askorbinowy, sól sodowa fosforanu askorbylu i sól sodowo-wapniowa fosforanu askorbylu są uznawane za efektywne źródła witaminy C oraz że ponieważ kwas askorbinowy, askorbinian sodu, askorbinian wapnia i palmitynian askorbylu są dopuszczone do stosowania jako przeciwutleniacze w żywności, a ich funkcja w paszy jest zasadniczo taka sama jak w żywności, dalsze wykazanie ich skuteczności nie jest konieczne.

(6)

Urząd uznał także, że nie ma obaw o bezpieczeństwo użytkowników. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatków paszowych w paszy i wodzie w odniesieniu do kwasu askorbinowego, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(7)

Ocena kwasu askorbinowego, soli sodowej fosforanu askorbylu, soli sodowo-wapniowej fosforanu askorbylu, askorbinianu sodu, askorbinianu wapnia i palmitynianu askorbylu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tych substancji, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(8)

Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 329/2007 wymieniono osoby, podmioty i organy, których, po wyznaczeniu przez Radę, dotyczy zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych na mocy tego rozporządzenia.

(2)

W dniu 2 lipca 2015 r. Rada podjęła decyzję w sprawie dodania jednego podmiotu i sześciu osób do wykazu osób, podmiotów i organów, których fundusze i zasoby gospodarcze powinny zostać zamrożone. Dlatego należy zaktualizować załącznik V.

(3)

W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu musi ono wejść w życie w trybie natychmiastowym,

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(1)

W dniu 3 lipca 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/354/WPZiB (1), zgodnie z którą misja EUPOL COPPS jest kontynuowana od dnia 1 lipca 2013 r.

(2)

W dniu 9 lipca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/447/WPZiB (2) zmieniającą decyzję 2013/354/WPZiB i przedłużającą misję EUPOL COPPS od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r.

(3)

Zgodnie z ustaleniami przeglądu strategicznego EUPOL COPPS, misja powinna zostać przedłużona na okres 12 miesięcy, do dnia 30 czerwca 2016 r.

(4)

Należy odpowiednio zmienić decyzję 2013/354/WPZiB.

(5)

Misja EUPOL COPPS będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu, co mogłoby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii, określonych w art. 21 Traktatu,

1)

art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

2)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

3)

art. 15 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Niniejsza decyzja traci moc z dniem 30 czerwca 2016 r.”.

(1)

W dniu 25 listopada 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/889/WPZiB (1).

(2)

W dniu 3 lipca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/430/WPZiB (2) w sprawie zmiany wspólnego działania 2005/889/WPZiB i przedłużenia misji EU BAM Rafah do dnia 30 czerwca 2015 r.

(3)

Zgodnie z ustaleniami przeglądu strategicznego EUBAM Rafah, misja powinna zostać przedłużona na okres kolejnych 12 miesięcy, do dnia 30 czerwca 2016 r.

(4)

Należy w związku z tym odpowiednio zmienić wspólne działanie 2005/889/WPZiB.

(5)

Misja EU BAM Rafah będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

1)

art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

2)

art. 16 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Niniejsza decyzja traci moc z dniem 30 czerwca 2016 r.”.

(1)

W dniu 22 kwietnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/183/WPZiB.

(2)

Do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku II do decyzji 2013/183/WPZiB, należy dodać jeden podmiot i sześć osób.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do decyzji 2013/183/WPZiB,

(1)

Hiszpania powiadomiła Komisję o środku mającym na celu zakazanie wprowadzania do obrotu wyrzynarki typu Practyl/JS-HF-55-1 produkowanej przez Yongkang Hengfa Electrical Appliance Co. Ltd., Chiny, przywożonej przez Adeo Services, Francja i dystrybuowanej w Hiszpanii przez Leroy Merlin, Hiszpania.

(2)

Wspomniana wyrzynarka opatrzona była oznakowaniem CE zgodnie z dyrektywą 2006/42/WE.

(3)

Przyczyną wprowadzenia środka była niezgodność wyrzynarki z zasadniczymi wymaganiami w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa określonymi w załączniku I do dyrektywy 2006/42/WE w pkt 1.3.2 – Ryzyko uszkodzenia podczas pracy, pkt 1.3.4 – Ryzyko powodowane przez powierzchnie, krawędzie lub naroża, pkt 1.4.1 – Wymagania ogólne dotyczące osłon i urządzeń ochronnych i pkt 1.4.2 – Wymagania szczególne dotyczące osłon, ponieważ urządzenie nie przeszło badania wytrzymałości i stwarza ryzyko przecięcia oraz dostępu do części czynnych.

(4)

Hiszpania poinformowała dystrybutora i importera o nieprawidłowościach. Importer dobrowolnie zastosował niezbędne środki w celu wycofania z rynku produktów niezgodnych z wymogami.

(5)

Z dostępnej dokumentacji, zgłoszonych uwag oraz działań podjętych przez zainteresowane strony wynika, że wyrzynarka typu Practyl/JS-HF-55-1 nie spełnia zasadniczych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa określonych w dyrektywie 2006/42/WE. Należy zatem uznać środek wprowadzony przez Hiszpanię za uzasadniony,

(1)

Decyzja Komisji 2002/994/WE (2) ma zastosowanie do wszystkich produktów pochodzenia zwierzęcego przywożonych z Chin i przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub do żywienia zwierząt.

(2)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej decyzji państwa członkowskie zakazują przywozu tych produktów. W art. 2 ust. 2 przewidziano dwa odstępstwa od tego zakazu.

(3)

Zgodnie z pierwszym odstępstwem przewidzianym w art. 2 ust. 2 decyzji 2002/994/WE państwa członkowskie zezwalają na przywóz produktów wymienionych w części I załącznika do tej decyzji zgodnie ze szczególnymi warunkami zdrowia zwierząt oraz zdrowia publicznego, mającymi zastosowanie do przedmiotowych produktów.

(4)

Zgodnie z drugim odstępstwem przewidzianym w art. 2 ust. 2 wspomnianej decyzji państwa członkowskie zezwalają na przywóz produktów wymienionych w części II załącznika do tej decyzji, do których dołączona jest deklaracja właściwych władz Chin stwierdzająca, że przedmiotowe produkty nie stanowią zagrożenia dla zdrowia zwierząt lub ludzi.

(5)

Istnienie dwóch wykazów produktów wywołało niepewność co do stosowania decyzji 2002/994/WE, ponieważ niektóre substancje, takie jak dodatki do pasz i żywności, suplementy diety i materiały paszowe, nie zostały ujęte w żadnym z tych wykazów. Władze chińskie zwróciły się o dodanie innych substancji do części I, a ponadto Komisja uznała, że powody, które doprowadziły do przyjęcia decyzji 2002/994/WE, nie mają zastosowania do dodatków do pasz i żywności, suplementów diety ani materiałów paszowych, ponieważ są one wysoko przetworzone.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2002/994/WE.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

—

produkty rybołówstwa, z wyjątkiem:

—

żelatyna;

—

karma dla zwierząt domowych zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 (*1);

—

substancje do stosowania jako dodatki do żywności zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 (*2);

—

substancje do stosowania jako suplementy diety lub w suplementach diety zgodnie z przepisami dyrektywy 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (*3);

—

siarczan chondroityny i glukozamina uznawane za materiały paszowe zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 68/2013 (*4);

—

L-cysteina i L-cystyna uznawane za dodatki paszowe zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (*5).

(1)

Była jugosłowiańska republika Macedonii wyraziła wolę przystąpienia do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej (zwanej dalej „Konwencją”) i w wyniku decyzji nr 1/2015 z dnia 11 maja 2015 r. (2) Komisji Mieszanej UE-EFTA, ustanowionej na mocy Konwencji, otrzymała stosowne zaproszenie.

(2)

W związku z powyższym do Konwencji należy wprowadzić, w odpowiednim porządku, wersję językową stosowanych w niej odniesień w języku urzędowym byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii.

(3)

Stosowanie niniejszej decyzji powinno być powiązane z datą przystąpienia byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii do Konwencji.

(4)

W celu umożliwienia stosowania formularzy gwarancyjnych wydrukowanych zgodnie z kryteriami obowiązującymi przed datą przystąpienia byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii do Konwencji należy wprowadzić okres przejściowy, w którym druki te, z pewnymi zmianami, będą mogły być nadal stosowane.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić Konwencję,