ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 365

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 57
19 grudnia 2014


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

 

 

2014/928/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 8 października 2014 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii i jej państw członkowskich, oraz tymczasowego stosowania Protokołu zmieniającego Umowę o wspólnym obszarze lotniczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

1

 

 

Protokół zmieniający Umowę o wspólnym obszarze lotniczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

3

 

 

2014/929/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 15 grudnia 2014 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską

6

 

 

Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską

8

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1350/2014 z dnia 15 grudnia 2014 r. w sprawie przydziału uprawnień do połowów z tytułu Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską

44

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1351/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 692/2014 w sprawie środków ograniczających w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola

46

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1352/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie

60

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1353/2014 z dnia 15 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1156/2012 ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania niektórych przepisów dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania

70

 

*

Rozporządzenie wykonawcze komisji (UE) nr 1354/2014 z dnia 16 grudnia 2014 r. wprowadzające odstępstwo od rozporządzeń (WE) nr 2305/2003, (WE) nr 969/2006, (WE) nr 1067/2008 i (WE) nr 1964/2006, od rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 480/2012 oraz od rozporządzeń (WE) nr 828/2009 i (WE) nr 1918/2006 w odniesieniu do terminów składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz w 2015 r. w ramach kontyngentów taryfowych dotyczących zbóż, ryżu, cukru i oliwy z oliwek oraz wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia (WE) nr 951/2006 w odniesieniu do terminów wydawania pozwoleń na wywóz w 2015 r. w sektorach pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy oraz wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 w odniesieniu do terminu rozpatrywania ofert zakupu po ustalonej cenie pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku w ramach interwencji publicznej w 2014 r. i 2015 r.

75

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1355/2014 z dnia 17 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 391/2009 w związku z przyjęciem przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) określonych kodeksów i powiązanych zmian do niektórych konwencji i protokołów ( 1 )

82

 

*

Rozporządzenie wykonawcze komisji (UE) nr 1356/2014 z dnia 17 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1484/95 w odniesieniu do ustalania cen reprezentatywnych w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj

87

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1357/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. zastępujące załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy ( 1 )

89

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1358/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 889/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do pochodzenia zwierząt akwakultury ekologicznej, praktyk gospodarskich w sektorze akwakultury, paszy dla zwierząt i produktów akwakultury ekologicznej oraz substancji dopuszczonych do stosowania w akwakulturze ekologicznej ( 1 )

97

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1359/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniające załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w odniesieniu do substancji tulatromycyna ( 1 )

103

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1360/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. wprowadzające odliczenia od kwot połowowych w roku 2014 dla niektórych stad z powodu przełowienia innych stad w poprzednich latach i zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 871/2014 w zakresie wielkości odliczeń w następnych latach

106

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1361/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1126/2008 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej 3 i 13 oraz Międzynarodowego Standardu Rachunkowości 40 ( 1 )

120

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1362/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące uproszczonej procedury zatwierdzania niektórych zmian programów operacyjnych finansowanych w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz przepisy dotyczące formatu i prezentacji rocznych sprawozdań z realizacji tych programów,

124

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1363/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

137

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1364/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. ustalające współczynnik przydziału, jaki należy stosować do ilości objętych wnioskami o wydanie pozwolenia na przywóz złożonymi od dnia 1 do dnia 7 grudnia 2014 r. oraz określające ilości, jakie należy dodać do ilości ustalonej dla podokresu od dnia 1 kwietnia r. do dnia 30 czerwca 2015 r. w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 533/2007 w sektorze mięsa drobiowego

139

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1365/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. ustalające współczynnik przydziału, jaki należy stosować w odniesieniu do ilości, których dotyczą wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz, złożone w okresie od dnia 1 do dnia 7 grudnia 2014 r., oraz ustalające ilości, jakie należy dodać do ilości ustalonych dla podokresu od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2015 r. w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 1385/2007 w sektorze mięsa drobiowego

141

 

 

DECYZJE

 

 

2014/930/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 16 grudnia 2014 r. ustalająca skład Komitetu Regionów

143

 

 

2014/931/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Rady z dnia 16 grudnia 2014 r. dotycząca przedłużenia stosowania decyzji wykonawczej 2012/181/UE w sprawie upoważnienia Rumunii do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

145

 

*

Decyzja Rady 2014/932/WPZiB z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie

147

 

*

Decyzja Rady 2014/933/WPZiB z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniająca decyzję 2014/386/WPZiB w sprawie środków ograniczających w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola

152

 

 

2014/934/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 17 grudnia 2014 r. w sprawie wycofania z Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej odniesienia do normy EN 13525:2005+A2:2009 dotyczącej rębarek do drewna na podstawie dyrektywy 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 9507)  ( 1 )

156

 

 

2014/935/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 17 grudnia 2014 r. w sprawie uznania Japonii zgodnie z dyrektywą 2008/106/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do systemów szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw (notyfikowanjako dokument nr C(2014) 9590)  ( 1 )

158

 

 

2014/936/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 17 grudnia 2014 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 we Włoszech (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 10143)  ( 1 )

160

 

 

2014/937/UE

 

*

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 11 grudnia 2014 r. dotycząca zatwierdzenia wielkości emisji monet euro w 2015 r. (EBC/2014/53)

163

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/1


DECYZJA RADY

z dnia 8 października 2014 r.

w sprawie podpisania, w imieniu Unii i jej państw członkowskich, oraz tymczasowego stosowania Protokołu zmieniającego Umowę o wspólnym obszarze lotniczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

(2014/928/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2, w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając Akt przystąpienia Chorwacji, w szczególności jego art. 6 ust. 2 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 14 września 2012 r. Rada upoważniła Komisję do podjęcia, w imieniu Unii, jej państw członkowskich oraz Republiki Chorwacji, negocjacji w sprawie zawarcia Protokołu zmieniającego Umowę o wspólnym obszarze lotniczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony (1), w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej („protokół”).

(2)

Negocjacje w tej sprawie zakończono pomyślnie w dniu 5 grudnia 2013 r.

(3)

Należy podpisać protokół w imieniu Unii i jej państw członkowskich, z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie.

(4)

Protokół należy stosować tymczasowo,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się do podpisania w imieniu Unii i jej państw członkowskich do podpisania Protokołu zmieniającego Umowę o wspólnym obszarze lotniczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem zawarcia tego protokołu.

Tekst protokołu dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania protokołu w imieniu Unii i jej państw członkowskich.

Artykuł 3

Protokół stosuje się tymczasowo zgodnie z jego art. 3 ust. 2 od momentu jego podpisania przez strony (2) do czasu jego wejścia w życie.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 października 2014 r.

W imieniu Rady

M. LUPI

Przewodniczący


(1)  Tekst umowy opublikowano w Dz.U. L 321 z 20.11.2012, s. 3.

(2)  Data rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/3


PROTOKÓŁ

zmieniający Umowę o wspólnym obszarze lotniczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA BUŁGARII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

REPUBLIKA CHORWACJI

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

WĘGRY,

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

RUMUNIA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

będące stronami Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz będące państwami członkowskimi Unii Europejskiej (zwane dalej „państwami członkowskimi”), i

UNIA EUROPEJSKA,

z jednej strony, oraz

GRUZJA,

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC przystąpienie Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej w dniu 1 lipca 2013 r.,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Republika Chorwacji jest stroną Umowy o wspólnym obszarze lotniczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony (1), podpisanej w dniu 2 grudnia 2010 r. (zwanej dalej „umową”).

Artykuł 2

Tekst umowy w języku chorwackim (2) staje się autentyczny na tych samych warunkach, co pozostałe wersje językowe.

Artykuł 3

1.   Niniejszy protokół zostaje zatwierdzony przez Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. Niniejszy protokół wchodzi w życie z dniem wejścia w życie umowy. Jednakże jeżeli niniejszy protokół zostanie zatwierdzony przez Strony po dniu wejścia w życie umowy, wejdzie on w życie — zgodnie z art. 29 ust. 1 umowy — po upływie jednego miesiąca od daty ostatniej noty przekazanej w ramach wymiany not dyplomatycznych między Stronami potwierdzającej zakończenie wszystkich procedur niezbędnych do wejścia w życie niniejszego protokołu.

2.   Niniejszy protokół stosuje się tymczasowo od momentu jego podpisania przez Strony.

Sporządzono w Brukseli, w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, dnia 26 listopada 2014 r., w językach: angielskim, bułgarskim, czeskim, chorwackim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim oraz gruzińskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

За държавите-членки

Por los Estados miembros

Za členské státy

For medlemsstaterne

Für die Mitgliedstaaten

Liikmesriikide nimel

Για τα κράτη μέλη

For the Member States

Pour les États membres

Za države članice

Per gli Stati membri

Dalībvalstu vārdā –

Valstybių narių vardu

A tagállamok részéről

Għall-Istati Membri

Voor de lidstaten

W imieniu Państw Członkowskich

Pelos Estados-Membros

Pentru statele membre

Za členské štáty

Za države članice

Jäsenvaltioiden puolesta

För medlemsstaterna

Image

Image

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Image

Image

За Грузия

Por Georgia

Za Gruzii

For Georgien

Für Georgien

Gruusia nimel

Για τη Γεωργία

For Georgia

Pour la Géorgie

Za Gruziju

Per la Georgia

Gruzijas vārdā –

Gruzijos vardu

Grúzia részéről

Għall-Ġeorġja

Voor Georgië

W imieniu Gruzji

Pela Georgia

Pentru Georgia

Za Gruzínsko

Za Gruzijo

Georgian puolesta

För Georgien

Image

Image


(1)  Tekst umowy został opublikowany w Dz.U. L 321 z 20.11.2012, s. 3.

(2)  Chorwackie wydanie specjalne, rozdział 11 tom 102, s. 232.


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/6


DECYZJA RADY

z dnia 15 grudnia 2014 r.

w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską

(2014/929/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 15 listopada 2007 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 31/2008 w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską (1) (zwanej dalej „Umową”). Aktualny protokół do Umowy traci moc z dniem 31 grudnia 2014 r.

(2)

Rada upoważniła Komisję do wynegocjowania nowego protokołu do Umowy (zwanego dalej „Protokołem”) przyznającego statkom Unii uprawnienia do połowów w obszarze połowowym objętym jurysdykcją Republiki Madagaskaru. W wyniku negocjacji Protokół został parafowany dnia 19 czerwca 2014 r.

(3)

Aby zapewnić kontynuowanie działalności połowowej przez statki Unii, w art. 15 Protokołu przewidziano możliwość jego tymczasowego stosowania przez strony, począwszy od dnia jego podpisania i nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2015 r.

(4)

Należy podpisać Protokół i stosować go tymczasowo do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się w imieniu Unii do podpisania w imieniu Unii Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską, z zastrzeżeniem zawarcia tego protokołu.

Tekst Protokołu dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Protokołu w imieniu Unii

Artykuł 3

Zgodnie z art. 15 Protokołu stosuje się go tymczasowo od dnia jego podpisania (2), i nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2015 r., do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2014 r.

W imieniu Rady

M. MARTINA

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 1.

(2)  Data podpisania Protokołu zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/8


PROTOKÓŁ

ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską

Artykuł 1

Zakres stosowania

1.   Uprawnienia do połowów przyznane na podstawie art. 5 umowy o partnerstwie w sprawie połowów ustala się jak następuje:

 

Tuńczykowate i gatunki podobne (tuńczyk, bonito, makrela królewska, marlin, włócznik), gatunki powiązane i łowiska zarządzane przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC), z wyjątkiem

gatunków chronionych konwencjami międzynarodowymi,

gatunków, których zatrzymywanie na statku, przeładunek, wyładunek lub przechowywanie całości lub części jest zabronione przez IOTC, w szczególności gatunków z rodziny Alopiidae, rodziny Sphyrnidae, jak również

następujących gatunków: Cethorinus maximus, Rhincodon typus, Carcharodon carcharias, Carcharinus falciformis, Carcharinus longimanus,

40 sejnerów tuńczykowych, oraz

32 taklowce powierzchniowe o pojemności ponad 100 GT,

22 taklowce powierzchniowe o pojemności mniejszej lub równej 100 GT.

2.   Ust. 1 stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 8 i 9 niniejszego protokołu.

Artykuł 2

Okres obowiązywania

Niniejszy protokół i załącznik do niego stosują się przez okres 4 lat, począwszy od dnia rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu.

Artykuł 3

Zasady i cele związane z wprowadzeniem w życie niniejszego protokołu

1.   Strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnego rybołówstwa w obszarze połowowym Madagaskaru w oparciu o zasadę niedyskryminacji wobec różnych flot obecnych na tym obszarze. Całość technicznych środków ochronnych związana z przyznawaniem upoważnień do połowów, określonych w dodatku 2 do niniejszego protokołu, stosuje się do całej przemysłowej floty zagranicznej prowadzącej działalność w obszarze połowowym Madagaskaru w warunkach technicznych podobnych do warunków floty Unii Europejskiej.

2.   Strony zobowiązują się do wdrożenia niniejszej umowy zgodnie z art. 9 umowy z Kotonu w odniesieniu do elementów zasadniczych dotyczących praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa oraz elementu podstawowego dotyczącego dobrej administracji, zrównoważonego rozwoju oraz zrównoważonego i prawidłowego zarządzania środowiskiem.

Artykuł 4

Rekompensata finansowa

1.   Łączna rekompensata finansowa przewidziana w art. 7 umowy o partnerstwie w sprawie połowów ustalona jest na kwotę 6 107 500 EUR na cały okres, o którym mowa w art. 2.

2.   Przedmiotową rekompensatę finansową rozdziela się w następujący sposób:

2.1.

kwota roczna wynosząca 866 250 EUR dla każdego roku w pierwszych dwóch latach obowiązywania protokołu i 787 500 EUR dla każdego z dwóch następnych lat, stanowiąca równoważność pojemności referencyjnej — dla wszystkich gatunków łącznie — 15 750 ton rocznie, z tytułu dostępu do obszaru połowowego Madagaskaru; oraz

2.2.

specjalna kwota w wysokości 700 000 EUR rocznie przeznaczona jest na wsparcie sektorowej polityki zasobów rybnych i rybołówstwa Madagaskaru oraz jej wdrożenie. Rekompensata finansowa przeznaczona na wsparcie sektorowe pozostaje w dyspozycji Ministerstwa Zasobów Rybnych i Rybołówstwa.

3.   Ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 5, 6, 8, 11 i 12 niniejszego protokołu.

4.   Rekompensata finansowa określona w ust. 2 jest wpłacana na odrębny rachunek Skarbu Państwa Madagaskaru otwarty w Banku Centralnym Madagaskaru, którego dane zostaną przekazane Unii Europejskiej przez Madagaskar przed dniem rozpoczęcia tymczasowego stosowania i będą co roku potwierdzane.

Artykuł 5

Szczegółowe zasady płatności części rekompensaty finansowej z tytułu dostępu

1.   Jeżeli dokonane w obszarze połowowym Madagaskaru roczne połowy gatunków, o których mowa w art. 1, określone i zatwierdzone w odniesieniu do statków rybackich Unii Europejskiej zgodnie z sekcją 1 rozdziału IV załącznika do niniejszego protokołu, przekraczają pojemność referencyjną wskazaną w art. 4 pkt 2.1, kwota rocznej rekompensaty finansowej zostanie zwiększona o 55 EUR podczas dwóch pierwszych lat obowiązywania protokołu i o 50 EUR podczas dwóch ostatnich lat, za każdą dodatkową tonę połowu.

2.   Kwota roczna płacona przez Unię Europejską z tytułu dostępu do obszaru połowowego Madagaskaru nie może jednak przekroczyć dwukrotności kwoty wskazanej w art. 4 pkt 2.1 w odniesieniu do danego roku. W przypadku gdy wielkość połowów statków Unii Europejskiej w obszarze połowowym Madagaskaru przekracza ilość odpowiadającą dwukrotności tej kwoty rocznej, kwota należna za ilość przekraczającą ten limit zostaje wypłacona w roku następnym.

3.   Płatności części rekompensaty finansowej dotyczącej dostępu statków rybackich Unii Europejskiej do obszaru połowowego Madagaskaru dokonuje się najpóźniej 90 dni po dniu rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu, o którym mowa w art. 15, w odniesieniu do pierwszego roku, a w latach następnych — najpóźniej w dniu rocznicy rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu.

4.   Przeznaczenie części rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 pkt 2.1, podlega wyłącznej kompetencji władz Madagaskaru.

Artykuł 6

Szczegółowe zasady płatności wsparcia sektorowego i jego wdrażania

1.   Najpóźniej trzy miesiące po dniu rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu wspólny komitet określa wieloletni program sektorowy, którego głównym celem jest promowanie zrównoważonego i odpowiedzialnego rybołówstwa w obszarze połowowym Madagaskaru zgodnie ze strategią krajową Madagaskaru w dziedzinie rybołówstwa.

2.   Szczegółowe zasady realizacji programu wieloletniego wsparcia sektorowego zawierają w szczególności:

2.1.

roczne i wieloletnie wytyczne dotyczące wykorzystania kwoty rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 pkt 2.2;

2.2.

cele do osiągnięcia w skali rocznej i wieloletniej, w celu ustanowienia zrównoważonego i odpowiedzialnego rybołówstwa uwzględniającego priorytety wyrażone przez Madagaskar w ramach jego krajowej polityki rybołówstwa, w szczególności w ramach strategii krajowej w zakresie zarządzania połowami tuńczykowatych, szczególnie jeśli chodzi o wsparcie tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego, monitorowanie, kontrolę działalności połowowej i nadzór nad nią, a konkretniej walkę z połowami nielegalnymi, nieraportowanymi i nieuregulowanymi (połowami NNN), zwiększenie potencjału badań w dziedzinie rybołówstwa na Madagaskarze oraz potencjału zarządzania dostępem i wykorzystania ekosystemów morskich i zasobów rybnych;

2.3.

kryteria i procedury, w tym, w stosowanych przypadkach, wskaźniki budżetowe i finansowe, które należy stosować w celu umożliwienia przeprowadzenia oceny uzyskanych wyników w skali rocznej.

3.   Co roku władze Madagaskaru przedstawiają, w formie sprawozdania rocznego z realizacji, postępy w działaniach wdrożonych dzięki rekompensacie finansowej na wsparcie sektorowe. Sprawozdanie to jest przedmiotem analizy w ramach wspólnego komitetu. Sprawozdanie roczne dotyczące ostatniego roku będzie zawierało również bilans wdrożenia wsparcia sektorowego na przestrzeni całego okresu obowiązywania protokołu.

4.   Wszelkie zmiany proponowane w wieloletnim programie sektorowym muszą zostać przedstawione do zatwierdzenia w ramach wspólnego komitetu.

5.   Płatności części rekompensaty finansowej dotyczącej wsparcia sektorowego dokonuje się w ratach rocznych, na podstawie analizy przeprowadzonej przez wspólny komitet i w oparciu o wyniki wdrożenia wsparcia sektorowego, zgodnie z ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu.

6.   Unia Europejska może zawiesić częściowo lub całkowicie płatność części rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 4 pkt 2.2 niniejszego protokołu, pod następującymi warunkami:

6.1.

jeżeli w wyniku analizy przeprowadzonej przez wspólny komitet zgodnie z ust. 5 uzna się, że uzyskane wyniki nie są zgodne z programowaniem ustalonym w ramach wspólnego komitetu;

6.2.

w przypadku gdy wspomniana rekompensata finansowa nie jest wykorzystana.

7.   Po zawieszeniu przewidzianym w ust. 6 płatność części rekompensaty finansowej na wsparcie sektorowe wznawia się dopiero po konsultacji i za zgodą Stron oraz gdy wyniki wdrażania wsparcia sektorowego będą zgodne z programowaniem ustalonym przez wspólny komitet. Płatności części rekompensaty finansowej dotyczącej wsparcia sektorowego nie można jednak dokonać później niż sześć miesięcy po dniu wygaśnięcia protokołu.

Artykuł 7

Współpraca naukowo-badawcza w dziedzinie odpowiedzialnego rybołówstwa

1.   Strony zobowiązują się propagować w drodze współpracy naukowej odpowiedzialne rybołówstwo w obszarze połowowym Madagaskaru w odniesieniu do gatunków i łowisk zarządzanych przez IOTC. Strony zobowiązują się przestrzegać rezolucji i zaleceń IOTC.

2.   W okresie obowiązywania niniejszego protokołu Unia Europejska i Madagaskar wymieniają się wszelkimi istotnymi informacjami naukowymi pozwalającymi ocenić stan zasobów rybnych w obszarze połowowym Madagaskaru.

3.   W okresie objętym niniejszym protokołem Strony mogą, za każdym razem gdy jest taka potrzeba, organizować spotkania wspólnej naukowej grupy roboczej w celu zbadania wszelkich kwestii naukowych dotyczących wdrażania niniejszego protokołu. Kadencja, skład i funkcjonowanie wspólnej naukowej grupy roboczej ustala wspólny komitet.

4.   Na podstawie rezolucji i zaleceń przyjmowanych przez IOTC oraz w świetle najnowszych dostępnych opinii naukowych i, w stosownych przypadkach, wniosków z posiedzeń wspólnej naukowej grupy roboczej wspólny komitet podejmuje decyzje o środkach służących zrównoważonemu zarządzaniu zasobami rybnymi objętymi niniejszym protokołem i mających wpływ na działalność unijnych statków rybackich.

Artykuł 8

Przegląd uprawnień do połowów i środków technicznych w drodze wzajemnego porozumienia w ramach wspólnego komitetu

1.   Wspólny komitet może zmienić uprawnienia do połowów, o których mowa w art. 1, o ile rezolucje i zalecenia przyjęte przez IOTC potwierdzają, że zmiana ta gwarantuje zrównoważone zarządzanie zasobami gatunkami ryb określonymi w niniejszym protokole oraz, w stosowanych przypadkach, po uzyskaniu opinii naukowej grupy roboczej.

2.   W takim przypadku rekompensata finansowa, o której mowa w art. 4 pkt 2.1, zostaje dostosowana proporcjonalnie i pro rata temporis, a w niniejszym protokole i załączniku do niego nanosi się niezbędne zmiany.

3.   W razie potrzeby wspólny komitet może zbadać i dostosować, za obopólną zgodą, postanowienia dotyczące prowadzenia połowów i warunków stosowania niniejszego protokołu i załączników do niego.

Artykuł 9

Kampanie zwiadów rybackich

1.   Wspólny komitet może pozwolić na prowadzenie kampanii zwiadów rybackich w obszarze połowowym Madagaskaru, aby przetestować techniczną wykonalność i opłacalność ekonomiczną połowów w nowych łowiskach. W tym celu oraz na wniosek jednej ze Stron wspólny komitet określa gatunki, warunki i inne właściwe parametry, zgodnie z warunkami określonymi przez wspólną naukową grupę roboczą.

2.   Unia Europejska powiadamia organy Madagaskaru o wnioskach o wydanie upoważnienia na prowadzenie zwiadu rybackiego na podstawie dokumentacji technicznej określającej szczegółowo:

dane techniczne statku;

poziom wiedzy specjalistycznej oficerów na statku w danym łowisku;

wniosek dotyczący parametrów technicznych zwiadu (czas trwania, narzędzia, obszar zwiadu itp.).

3.   Upoważnienia do prowadzenia zwiadu rybackiego są przyznawane maksymalnie na sześć miesięcy. Uiszcza się za nie opłaty, jeżeli takie opłaty zostaną ustalone przez organy Madagaskaru.

4.   Przez cały czas trwania kampanii na statku obecny jest obserwator naukowy wyznaczony przez Madagaskar.

5.   Połowy ze zwiadu rybackiego pozostają własnością armatora.

6.   Szczegółowe wyniki zwiadu przekazywane są wspólnemu komitetowi. Jeżeli wspólny komitet stwierdzi, że zwiady rybackie przyniosły pozytywne wyniki, Madagaskar może zaproponować przyznanie flocie Unii Europejskiej uprawnień do połowów nowych gatunków w ramach innego protokołu.

Artykuł 10

Warunki dotyczące działalności połowowej — klauzula wyłączności

1.   Statki rybackie Unii Europejskiej mogą prowadzić działalność połowową w obszarze połowowym Madagaskaru, wyłącznie jeżeli znajdują się w wykazie IOTC statków rybackich upoważnionych do połowów oraz jeżeli posiadają upoważnienie do połowów wydane przez organy Madagaskaru na podstawie umowy o partnerstwie i niniejszego protokołu.

2.   Organy Madagaskaru wydają statkom rybackim Unii Europejskiej upoważnienia do połowów wyłącznie na podstawie umowy o partnerstwie i niniejszego protokołu; wydawanie upoważnień wspomnianym statkom poza tymi ramami — w szczególności w formie prywatnych licencji — jest zabronione.

3.   Działalność statków rybackich Unii Europejskiej w obszarze połowowym Madagaskaru podlega przepisom ustawowym i wykonawczym Madagaskaru, o ile niniejszy protokół i załącznik do niego nie stanowią inaczej.

4.   Strony informują się wzajemnie o wszelkich zmianach swojej polityki rybołówstwa i przepisów w tym zakresie.

Artykuł 11

Zawieszenie

1.   Wykonanie niniejszego protokołu, w tym płatność rekompensaty finansowej, może zostać zawieszone przez jedną ze Stron w przypadku niespełnienia warunków wymienionych w art. 3 umowy i art. 3 niniejszego protokołu oraz w następujących przypadkach:

1.1.

siły wyższej;

1.2.

poważnego i nierozstrzygniętego sporu między Stronami dotyczącego interpretacji lub wykonania umowy i niniejszego protokołu;

1.3.

niedokonania przez Unię Europejską płatności rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 4 pkt 2.1 z powodów innych niż określone w art. 6 niniejszego protokołu.

2.   Zawieszenie z powodu niespełnienia warunków określonych w art. 3 ust. 2 niniejszego protokołu może mieć miejsce wyłącznie w przypadku uruchomienia mechanizmów konsultacji przewidzianych w art. 96 umowy z Kotonu dotyczących naruszenia elementów zasadniczych i podstawowych praw człowieka określonych w art. 9 tej umowy.

3.   Jeżeli zawieszenie stosowania protokołu następuje z przyczyn innych niż te, które wymieniono w ust. 2 niniejszego artykułu, zainteresowana strona musi powiadomić o tym na piśmie na co najmniej trzy miesiące przed planowanym wejściem w życie zawieszenia.

4.   Zawieszenie protokołu z przyczyn, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, zaczyna być stosowane niezwłocznie po podjęciu decyzji o zawieszeniu.

5.   W przypadku zawieszenia Strony nadal prowadzą konsultacje w celu polubownego rozstrzygnięcia sporu. W przypadku znalezienia takiego rozwiązania wznawiane jest stosowanie protokołu, a kwota rekompensaty finansowej jest zmniejszana proporcjonalnie i pro rata temporis, odpowiednio do okresu zawieszenia stosowania protokołu.

6.   Na czas całego okresu zawieszenia zawiesza się wszelką działalność statków rybackich Unii Europejskiej w obszarze połowowym Madagaskaru.

Artykuł 12

Wypowiedzenie

1.   W przypadku wypowiedzenia niniejszego protokołu Strona wypowiadająca powiadamia drugą Stronę o swoim zamiarze wypowiedzenia protokołu na piśmie, co najmniej na sześć miesięcy przed datą, z którą wypowiedzenie to ma stać się skuteczne.

2.   Wysłanie przedmiotowego powiadomienia powoduje rozpoczęcie konsultacji między Stronami.

Artykuł 13

Poufność danych

1.   Madagaskar i Unia Europejska zobowiązują się, aby wszystkie dane osobowe dotyczące statków rybackich Unii Europejskiej i ich działalności połowowej, uzyskane w ramach umowy, były zawsze traktowane z ostrożnością, zgodnie z ich zasadami poufności i ochrony danych.

2.   Strony zapewniają, aby wyłącznie dane zagregowane dotyczące działalności połowowej w obszarze połowowym Madagaskaru były dostępne publicznie, zgodnie z przepisami IOTC w tej dziedzinie.

3.   Dane, które można uznać za poufne, mogą być wykorzystywane przez właściwe organy wyłącznie na potrzeby wykonania umowy oraz zarządzania rybołówstwem, monitorowania, kontroli i nadzoru nad nim.

Artykuł 14

Elektroniczna wymiana danych

1.   Madagaskar i Unia Europejska podejmują się wprowadzenia w jak najkrótszym terminie systemów informatycznych niezbędnych do wymiany elektronicznej wszystkich informacji i dokumentów związanych z wykonaniem umowy. Wszelka wymiana dokumentów drogą elektroniczną wymaga potwierdzenia ich odbioru.

2.   Wersję elektroniczną dokumentu uznaje za całkowicie równoważną jego wersji papierowej.

3.   Madagaskar i Unia Europejska powiadamiają się niezwłocznie o wszelkich awariach systemu informatycznego. Informacje i dokumenty związane z wykonaniem umowy są wówczas automatycznie zastępowane ich wersjami papierowymi.

Artykuł 15

Tymczasowe stosowanie

Niniejszy protokół stosuje się tymczasowo od dnia jego podpisania i nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2015 r.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejszy protokół wchodzi w życie z dniem, w którym Strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu.

W imieniu Unii Europejskiej

W imieniu Republiki Madagaskaru


ZAŁĄCZNIK

Warunki dokonywania połowów na obszarze połowowym Madagaskaru przez statki Unii Europejskiej

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

1.   Wyznaczanie właściwego organu

Na potrzeby niniejszego załącznika oraz o ile nie wskazano inaczej, każde odesłanie do Unii Europejskiej (UE) lub do Republiki Madagaskaru (Madagaskaru) z tytułu właściwego organu oznacza:

1.1.

w odniesieniu do UE — Komisję Europejską, w stosownych przypadkach za pośrednictwem delegatury UE na Madagaskarze;

1.2.

w odniesieniu do Republiki Madagaskaru — ministerstwo odpowiedzialne za zasoby rybne i rybołówstwo.

2.   Upoważnienie do połowów

Do celów stosowania postanowień niniejszego załącznika termin „upoważnienie do połowów” jest równoznaczny z terminem „licencja” określonym w ustawodawstwie Madagaskaru.

3.   Obszar połowowy Madagaskaru

3.1.

Obszar połowowy Madagaskaru jest zdefiniowany jako część wód Madagaskaru, w których Madagaskar upoważnia statki rybackie Unii Europejskiej do prowadzenia działalności połowowej.

3.1.1.

Współrzędne geograficzne obszaru połowowego Madagaskaru i linii podstawowej wskazano w dodatku 3 do załącznika do niniejszego protokołu.

3.1.2.

W dodatku 4 wskazano obszary zamknięte dla połowów zgodnie z obowiązującymi przepisami Madagaskaru, takie jak: parki narodowe, morskie obszary chronione oraz tarliska.

3.2.

Wszelkie postanowienia protokołu i załącznika do niego stosują się wyłącznie w obszarze połowowym Madagaskaru określonym zgodnie z dodatkiem 3, bez uszczerbku dla następujących postanowień.

3.2.1.

Statki Unii Europejskiej będą mogły prowadzić działalność połowową na wodach poza obszarem 20 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w odniesieniu do sejnerów tuńczykowych oraz taklowców powierzchniowych.

3.2.2.

Ustanawia się obszar ochronny wynoszący 3 mile morskie wokół stawnych urządzeń powodujących koncentrację ryb, stosowanych przez rybaków Madagaskaru, do którego nie mogą wpływać statki UE. Madagaskar powiadamia UE o pozycji takich urządzeń postawionych w odległości ponad 17 mil i wskazuje to na upoważnieniach do połowów wydanych statkom Unii Europejskiej.

3.2.3.

Strefy skupisk Leven i Castor, których współrzędne określono w dodatku 4, są zastrzeżone wyłącznie dla tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego Madagaskaru.

4.   Wyznaczenie agenta

Każdy armator UE, który chce otrzymać upoważnienie do połowów na podstawie niniejszego protokołu, musi być reprezentowany przez agenta zamieszkałego na Madagaskarze.

5.   Umiejscowienie płatności armatorów

Przed datą rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu Madagaskar przesyła UE numer rachunku bankowego Skarbu Państwa, na który mają być wpłacane kwoty finansowe należne od armatorów UE w ramach umowy. Koszty przelewów bankowych ponoszą armatorzy.

6.   Kontakt

Odpowiednie dane kontaktowe Stron dotyczące wdrażania niniejszego protokołu znajdują się w dodatku 9.

ROZDZIAŁ II

UPOWAŻNIENIA DO POŁOWÓW

1.   Warunki niezbędne do uzyskania upoważnienia do połowów — kwalifikowalne statki

Upoważnienia do połowów, o których mowa w art. 6 umowy, wydaje się pod warunkiem, że statek jest wpisany do rejestru statków rybackich UE i że znajduje się w wykazie statków rybackich upoważnionych do połowów przez IOTC. Ani kapitan, ani statek nie mogą ponadto być objęci zakazem prowadzenia połowów wydanym w związku z ich działalnością w obszarze połowowym Madagaskaru.

2.   Wniosek o wydanie upoważnienia do połowów

2.1.

UE składa Madagaskarowi wniosek o wydanie upoważnienia do połowów, drogą elektroniczną i z kopią do delegatury UE na Madagaskarze, w odniesieniu do każdego statku, który pragnie prowadzić połowy na podstawie umowy.

2.2.

Wnioski są przedstawiane zgodnie z formularzem znajdującym się w dodatku 1 do niniejszego załącznika.

2.3.

Każdemu wnioskowi o wydanie upoważnienia do połowów, składanemu po raz pierwszy lub składanemu po wprowadzeniu zmian technicznych w danym statku, musi towarzyszyć:

dowód wpłaty zaliczki ryczałtowej odpowiadającej okresowi ważności upoważnienia;

aktualne kolorowe zdjęcie statku (widok boczny) o wymiarach minimalnych 15 cm x 10 cm;

w odpowiednim przypadku — świadectwo dopuszczenia lub rejestracji sanitarnej wydane przez odpowiedni organ UE.

2.4.

Podczas odnawiania upoważnienia do połowów w ramach obowiązującego protokołu statki, których charakterystyka techniczna nie uległa zmianie, składają wniosek o odnowienie upoważnienia do połowów, któremu towarzyszy wyłącznie dowód uiszczenia zaliczki ryczałtowej.

3.   Opłata i zaliczka ryczałtowa

3.1.

Opłata za sejnery tuńczykowe i taklowce powierzchniowe, wyrażona w EUR za tonę złowioną w obszarze połowowym Madagaskaru, zostaje ustalona następująco:

60 EUR/t za dwa pierwsze lata stosowania;

70 EUR/t za dwa ostatnie lata stosowania.

3.2.

Upoważnienia do połowów wydawane są po wpłaceniu na rzecz właściwych organów krajowych następujących zaliczek ryczałtowych:

 

w odniesieniu do sejnerów tuńczykowych:

11 400 EUR za statek, jako ekwiwalent opłat za 190 ton rocznie w pierwszym i drugim roku stosowania;

13 300 EUR za statek, jako ekwiwalent opłat za 190 ton rocznie w dwóch ostatnich latach stosowania;

 

w odniesieniu do taklowców powierzchniowych o pojemności ponad 100 GT:

3 600 EUR za statek, jako ekwiwalent opłat za 60 ton rocznie w pierwszym i drugim roku stosowania;

4 200 EUR za statek, jako ekwiwalent opłat za 60 ton rocznie w dwóch ostatnich latach stosowania;

 

w odniesieniu do taklowców powierzchniowych o pojemności mniejszej lub równej 100 GT:

2 400 EUR za statek, jako ekwiwalent opłat za 40 ton rocznie w pierwszym i drugim roku stosowania;

2 800 EUR za statek, jako ekwiwalent opłat za 40 ton rocznie w dwóch ostatnich latach stosowania.

3.3.

Kwota zaliczki ryczałtowej obejmuje wszystkie podatki krajowe i lokalne, z wyjątkiem opłat portowych, wyładunkowych i przeładunkowych oraz kosztów świadczonych usług.

4.   Wydawanie upoważnień do połowów

4.1.

Od dnia otrzymania wniosków o wydanie upoważnień do połowów, o których mowa w pkt 2, Madagaskar dysponuje terminem 20 dni roboczych na wydanie upoważnień do połowów statkom rybackim Unii Europejskiej, których wnioski oceniono za zgodne z pkt 2.2, 2.3 i 2.4.

4.2.

Oryginały wydanych upoważnień do połowów są niezwłocznie przekazywane armatorom lub ich agentom na Madagaskarze za pośrednictwem delegatury UE na Madagaskarze.

4.3.

Kopie upoważnień do połowów są niezwłocznie przesyłane drogą elektroniczną delegaturze UE i armatorom lub ich agentom. Znajdująca się na statku kopia jest ważna przez okres maksymalnie 60 dni kalendarzowych od dnia wydania upoważnienia do połowów. Po tym okresie na statku musi znajdować się oryginał upoważnienia do połowów.

5.   Przeniesienie upoważnienia do połowów

5.1.

Upoważnienie do połowów jest wydawane dla danego statku i nie podlega przeniesieniu.

5.2.

Jednakże na wniosek UE i w przypadkach udowodnionego działania siły wyższej, w szczególności utraty statku lub trwającego dłużej okresu unieruchomienia statku z przyczyn poważnej awarii technicznej, upoważnienie do połowów jednego statku zastępuje się nowym upoważnieniem sporządzonym dla innego statku tej samej kategorii co statek, który należy zastąpić, bez konieczności uiszczania nowej opłaty.

5.3.

W takim przypadku przy obliczaniu poziomu połowów na potrzeby określenia ewentualnej dodatkowej płatności zostanie uwzględniona suma całkowitych połowów obydwu statków w obszarze połowowym Madagaskaru.

5.4.

Armator statku, którego upoważnienie do połowów ma być zastąpione, lub jego agent przekazuje unieważnione upoważnienie do połowów Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) Madagaskaru za pośrednictwem Delegatury UE na Madagaskarze.

5.5.

Nowe upoważnienie do połowów jest ważne od dnia zwrotu anulowanego upoważnienia do CMR Madagaskaru. Delegatura UE jest informowana o przeniesieniu upoważnienia do połowów.

6.   Okres ważności upoważnienia do połowów

6.1.

Upoważnienia do połowów są wydawane na okres jednego roku.

6.2.

Upoważnienia są odnawialne.

6.3.

W przypadku gdy dzień rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu nie przypadnie dnia 1 stycznia 2015 r., do celów określenia początku okresu ważności upoważnień do połowów, przez okres jednego roku należy rozumieć:

podczas pierwszego roku stosowania protokołu — okres od dnia rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania do dnia 31 grudnia tego samego roku;

następnie — każdy pełny rok kalendarzowy;

podczas ostatniego roku obowiązywania protokołu — okres od dnia 1 stycznia do dnia, w którym protokół wygasa.

7.   Dokumenty pokładowe

Na statku rybackim przebywającym na wodach lub w portach Madagaskaru muszą stale znajdować się następujące dokumenty:

oryginał upoważnienia do połowów, z tym, że przez okres 60 dni kalendarzowych oraz w oczekiwaniu na otrzymanie oryginału ważna jest kopia upoważnienia do połowów, o której mowa w pkt 4.3 niniejszej sekcji;

licencja nawigacyjna statku lub każdy inny równoważny dokument wydany przez organ państwa bandery;

plan ładowności statku w formie szkiców lub aktualnych opisów układu statku rybackiego, w szczególności liczba ładowni z podaną w metrach sześciennych pojemnością magazynową.

8.   Statki pomocnicze

8.1.

Na wniosek UE oraz po rozpatrzeniu go przez organy Madagaskaru, Madagaskar zezwala statkom rybackim Unii Europejskiej posiadającym upoważnienie do połowów, aby towarzyszyły im statki pomocnicze.

8.2.

Statki pomocnicze muszą pływać pod banderą państwa członkowskiego UE i nie mogą być przystosowane do łowienia ryb. Wsparcie przez statki pomocnicze nie może obejmować ani tankowania, ani przeładunku połowów.

8.3.

Statki pomocnicze podlegają takiej samej procedurze przenoszenia upoważnień do połowów, jak ta o której mowa w niniejszym rozdziale, w stopniu w jakim ich to dotyczy. Madagaskar sporządza wykaz upoważnionych statków pomocniczych i przesyła go niezwłocznie UE.

8.4.

Roczne opłaty za statek pomocniczy wynoszą 3 500 EUR.

ROZDZIAŁ III

TECHNICZNE ŚRODKI OCHRONY

1.

Statki rybackie Unii Europejskiej upoważnione do połowów w obszarze połowowym Madagaskaru muszą przestrzegać wszystkich technicznych środków ochrony, rezolucji i zaleceń IOTC oraz przepisów Madagaskaru, które mają do nich zastosowanie.

2.

Techniczne środki ochrony stosowane w odniesieniu do statków Unii Europejskiej posiadających upoważnienie do połowów, dotyczące obszaru połowowego, narzędzi połowowych i przyłowów, są określone dla każdej kategorii połowów w arkuszach technicznych znajdujących się w dodatku 2 do niniejszego załącznika.

3.

Podczas operacji połowowych dokonywanych w obszarze połowowym Madagaskaru, poza urządzeniami do naturalnej koncentracji ryb, stosowanie pomocniczych urządzeń połowowych zmieniających zachowanie gatunków daleko migrujących i wspomagających w szczególności koncentrację w pobliżu lub pod takim urządzeniem będzie ograniczone do urządzeń do sztucznej koncentracji ryb zwanych ekologicznymi, których projekt, konstrukcja i wykonanie pozwalają uniknąć przypadkowych przyłowów waleni, rekinów i żółwi przez urządzenia pomocnicze. Materiały, z których są wykonane takie urządzenia, muszą ulegać biodegradacji. Rozmieszczenie i stosowanie urządzeń do sztucznej koncentracji ryb musi być zgodne z rezolucjami i zaleceniami IOTC w tym zakresie.

ROZDZIAŁ IV

SEKCJA 1

System raportowania połowów i nakładów połowowych

1.   Dziennik połowowy

1.1.

Kapitan statku rybackiego UE, który prowadzi połowy w ramach umowy, prowadzi dziennik połowowy zgodnie z rezolucjami IOTC obowiązującymi taklowce i sejnery.

1.2.

Kapitan wypełnia dziennik połowowy dla każdego dnia przebywania statku na obszarze połowowym Madagaskaru.

1.3.

Kapitan zapisuje każdego dnia w dzienniku połowowym ilość każdego gatunku zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO, złowionego i zatrzymanego na statku, wyrażoną w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk. W odniesieniu do każdego głównego gatunku kapitan zapisuje również połowy zerowe, przyłowy i odrzuty.

1.4.

Dziennik połowowy wypełniany jest w sposób czytelny, drukowanymi literami, i podpisywany przez kapitana.

1.5.

Kapitan odpowiada za dokładność danych wpisanych do dziennika połowowego.

2.   Raportowanie połowów

2.1.

Kapitan deklaruje połowy statku poprzez przedłożenie Madagaskarowi dzienników połowowych odnoszących się do okresu obecności statku na obszarze połowowym Madagaskaru.

2.2.

Zanim wprowadzony zostanie elektroniczny system komunikacji danych połowowych, o którym mowa w pkt 3 niniejszej sekcji, dzienniki połowowe przedkłada się w następujący sposób:

2.2.1.

w przypadku zawijania do portu Madagaskaru — oryginał każdego dziennika połowowego jest przekazywany miejscowemu przedstawicielowi Madagaskaru, który pisemnie potwierdza jego odbiór;

2.2.2.

w przypadku opuszczenia obszaru połowowego bez uprzedniego zawijania do portu Madagaskaru — oryginał każdego dziennika połowowego jest wysyłany:

niezwłocznie w formie skanu pocztą elektroniczną na któryś z adresów elektronicznych podanych przez właściwe organy Madagaskaru;

lub jeśli jest to niemożliwe:

faksem na numery podane przez właściwe organy Madagaskaru; lub

w terminie 7 dni roboczych po przybyciu do jakiegokolwiek innego portu i w każdym razie w terminie 15 dni roboczych po opuszczeniu obszaru połowowego Madagaskaru — pocztą na adres znajdujący się w dodatku 9.

2.3.

Kapitan przesyła UE i właściwemu organowi swojego państwa bandery kopie wszystkich dzienników połowowych. Kapitan przesyła również kopię wszystkich swoich dzienników połowowych do:

USTA (Unité statistique thonière d'Antsiranana)

oraz do jednego z następujących instytutów naukowych:

IRD (Institut de recherche pour le développement);

IEO (Instituto Español de Oceanografía);

IPMA (Instituto Português do Mar e da Atmosfera).

2.4.

Powrót statku na obszar połowowy Madagaskaru w okresie ważności posiadanego przez niego upoważnienia do połowów łączy się ze sporządzeniem nowego raportu połowowego.

2.5.

W przypadku nieposzanowania przepisów dotyczących raportowania połowów Madagaskar może zawiesić upoważnienie do połowów danego statku do czasu otrzymania brakujących raportów połowowych i ukarać armatora zgodnie z odnośnymi przepisami obowiązującego ustawodawstwa Madagaskaru. W przypadku ponownego naruszenia przepisów Madagaskar może odmówić odnowienia upoważnienia do połowów.

2.6.

Przekazując armatorowi powiadomienie, Madagaskar informuje UE o wszelkich zastosowanych wobec niego karach.

3.   Początek funkcjonowania elektronicznego systemu przekazywania danych połowowych

Strony postanawiają stosować elektroniczny system przekazywania danych połowowych na podstawie wytycznych znajdujących się w dodatku 8. Strony stawiają sobie za cel, aby system ten stał się operacyjny w ciągu sześć miesięcy od rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu.

4.   Kwartalne i roczne raportowanie połowów i nakładów połowowych

4.1.   Raportowanie kwartalne

4.1.1.

W przypadku gdyby elektroniczny system przekazywania danych połowowych, o którym mowa w pkt 3 niniejszej sekcji, nie był operacyjny, UE przekazuje Madagaskarowi, przed końcem trzeciego miesiąca każdego kwartału, dane dotyczące połowów i nakładu połowowego (liczba dni na morzu) w odniesieniu do każdej kategorii przewidzianej w niniejszym protokole i w odniesieniu do miesięcy poprzedniego kwartału, zgodnie ze wzorem znajdującym się w dodatku 5 do niniejszego załącznika.

4.1.2.

Przedmiotowe zagregowane dane, pochodzące z dzienników połowowych, uważa się za wstępne aż do przekazania przez UE ostatecznego rocznego rozliczenia połowów i nakładów.

4.2.   Raportowanie roczne

4.2.1.

W odniesieniu do każdego sejnera tuńczykowego i każdego taklowca powierzchniowego, które posiadają upoważnienie na połowy w obszarze połowowym Madagaskaru, UE sporządza raport roczny połowów i nakładów połowowych (liczba dni na morzu), w podziale na gatunki i miesiące, na podstawie danych połowowych zatwierdzonych przez organy administracji krajowej państw bandery oraz w wyniku analizy krzyżowej przeprowadzonej przez wymienione wyżej unijne instytuty badawcze zajmujące się rybołówstwem, porównującej dane z dzienników połowowych, zapisy dotyczące wyładunków, dokumentów sprzedaży oraz, w stosownych przypadkach, sprawozdań z obserwacji naukowych.

4.2.2.

Metoda stosowana przez unijne instytuty badawcze zajmujące się rybołówstwem w analizie poziomu i składu połowów w obszarze połowowym Madagaskaru jest wspólna dla Unité Statistique Thonière d'Antisaranana, CMR Madagaskaru i departamentu statystyki i programowania Ministerstwa Zasobów Rybnych i Rybołówstwa.

5.   Końcowe rozliczenie opłat za sejnery tuńczykowe i taklowce powierzchniowe

5.1.

Na podstawie rocznych raportów dotyczących połowów i nakładów połowowych, o których mowa w pkt 4.2 niniejszej sekcji, oraz w odniesieniu do każdego sejnera tuńczykowego i taklowca powierzchniowego Unii Europejskiej posiadającego w poprzednim roku upoważnienie do połowów w obszarze połowowym Madagaskaru, UE sporządza ostateczne rozliczenie opłat należnych od statku z tytułu jego rocznej kampanii połowowej z poprzedniego roku kalendarzowego.

5.2.

Roczny raport dotyczący połowów i nakładu połowowego oraz ostateczne rozliczenie należnych opłat jest wysyłane przez UE Madagaskarowi przed dniem 31 lipca każdego roku następującego po roku, w którym miały miejsce połowy, do celów zatwierdzenia.

5.3.

Madagaskar potwierdza UE otrzymanie tych raportów i rozliczenia oraz może wymagać od niej wszelkich wyjaśnień, które uzna za konieczne.

5.3.1.

W takim przypadku UE nawiązuje kontakt z organami administracji państwa bandery i właściwymi unijnymi instytutami naukowymi i przekazuje Madagaskarowi brakujące żądane informacje w terminie 20 dni roboczych.

5.3.2.

W stosownym przypadku może zostać zwołane specjalne spotkanie naukowej grupy roboczej, do której zaproszeni zostaną przedstawiciele właściwych instytutów naukowych UE i Madagaskaru, w celu zbadania danych połowowych i metod zastosowanych podczas krzyżowania informacji.

5.4.

Madagaskar dysponuje terminem 30 dni roboczych od dnia potwierdzenia, o którym mowa w pkt 5.3 niniejszej sekcji, aby podważyć roczny raport dotyczący połowów, nakładów połowowych i ostateczne rozliczenie opłat, w oparciu o należyte elementy uzasadniające.

5.4.1.

W razie sporu Strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w ramach wspólnego komitetu.

5.4.2.

W razie braku sprzeciwu oraz po upływie tego terminu Strony uznają za przyjęte roczny raport dotyczący połowów i nakładu połowowego oraz ostateczne rozliczenie opłat.

5.5.

Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest wyższa niż zaliczka ryczałtowa płatna w celu uzyskania upoważnienia do połowów, armator wpłaca saldo Madagaskarowi najpóźniej dnia 30 września danego roku. Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż zaliczka ryczałtowa, różnica nie jest zwracana armatorowi.

SEKCJA 2

Wejścia na obszar połowowy Madagaskaru i wyjścia z niego

1.

Kapitanowie statków rybackich Unii Europejskiej, prowadzący działalność w ramach niniejszego protokołu w obszarze połowowym Madagaskaru, powiadamiają z co najmniej trzygodzinnym wyprzedzeniem właściwe organy Madagaskaru o swoim zamiarze wejścia na obszar połowowy Madagaskaru lub wyjścia z niego.

2.

Powiadamiając o wejściu na obszar połowowy Madagaskaru lub o wyjściu z niego, kapitanowie powiadamiają również o swojej pozycji oraz o znajdujących się na statku szacowanych ilościach każdego gatunku zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO, złowionego i zatrzymanego na statku, wyrażonych w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk, bez uszczerbku dla postanowień sekcji 2 dodatku 8. Powiadomienia te powinny odbywać się drogą elektroniczną, faksem lub w drodze komunikatu radiowego, na któryś z adresów podanych w dodatku 9.

3.

Władze Madagaskaru potwierdzają odbiór komunikatu elektronicznego zwrotną pocztą elektroniczną.

4.

Statek przyłapany na prowadzeniu połowów bez powiadomienia CMR Madagaskaru uważa się za statek bez upoważnienia do połowów; statek taki narażony jest na kary przewidziane w obowiązujących przepisach Madagaskaru.

5.

Do upoważnienia do połowów załączane są: adres elektroniczny, numer faksu i telefonu oraz współrzędne radiowe CMR Madagaskaru.

6.

Madagaskar informuje niezwłocznie UE i zainteresowane statki o wszelkich zmianach adresu elektronicznego, numeru faksu lub częstotliwości radiowej.

SEKCJA 3

Przeładunki i wyładunki

1.

Wszelkie operacje przeładunków na morzu są zakazane.

2.

Operacja przeładunku na wodach Madagaskaru może odbywać się w porcie Madagaskaru wyznaczonym do tego celu, po wcześniejszym uzyskaniu zezwolenia CMR Madagaskaru oraz pod kontrolą inspektorów rybołówstwa Madagaskaru.

3.

Porty rybackie wyznaczone do tych operacji to: Antsiranana dla sejnerów, Toliary, Ehoala, Toamasina i Mahajanga dla taklowców.

4.

Armator statku rybackiego Unii Europejskiej lub jego przedstawiciel, który zamierza dokonać wyładunku lub przeładunku w którymś porcie Madagaskaru, przekazuje równocześnie CMR i organom portowym na Madagaskarze, z co najmniej 72-godzinnym wyprzedzeniem, następujące informacje:

nazwę statku rybackiego, który ma dokonać wyładunku lub przeładunku, oraz jego numer w rejestrze statków rybackich IOTC;

port przeładunku lub wyładunku oraz, w stosownych przypadkach, nazwę przewoźnika ładunku;

planowany dzień i godzinę wyładunku lub przeładunku;

ilości każdego zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO gatunku do wyładowania lub przeładowania, wyrażone w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk;

przeznaczenie przeładowanych lub wyładowanych połowów.

5.

Po sprawdzeniu informacji, o których mowa w pkt 4 niniejszej sekcji, oraz w terminie 24 godzin od powiadomienia, CMR Madagaskaru wydaje armatorowi lub jego przedstawicielowi wcześniejsze zezwolenie na przeładunek lub wyładunek.

6.

Przeładunek i wyładunek uznaje się za opuszczenie obszaru połowowego Madagaskaru. Z tego względu mają zastosowanie postanowienia sekcji 2 niniejszego rozdziału.

7.

Po przeładunku lub wyładunku armator lub jego przedstawiciel powiadamia bądź o swoim zamiarze kontynuowania działalności połowowej w obszarze połowowym Madagaskaru, bądź o swoim zamiarze opuszczenia obszaru połowowego Madagaskaru.

8.

Wszelkie operacje przeładunku lub wyładunku niezgodne z postanowieniami pkt 1-7 niniejszej sekcji są zakazane na obszarze połowowym Madagaskaru. Naruszenie niniejszego postanowienia podlega sankcjom przewidzianym w przepisach obowiązujących na Madagaskarze.

9.

Zgodnie z obowiązującą rezolucją IOTC sejnery UE dokonujące wyładunku w porcie Madagaskaru dokładają starań, by udostępnić swoje przyłowy przetwórcom lokalnym po lokalnej cenie rynkowej. Na wniosek armatorów statków rybackich UE regionalne departamenty ministerstwa odpowiedzialnego za zasoby rybne i rybołówstwo na Madagaskarze dostarczają wykaz i dane kontaktowe lokalnych przedsiębiorstw przetwórczych.

10.

Tuńczykowce Unii Europejskiej, które dobrowolnie dokonują wyładunku w porcie Madagaskaru, korzystają z obniżki opłaty o 5 EUR za tonę złowioną w obszarze połowowym Madagaskaru w stosunku do kwoty wskazanej w pkt 3.1 rozdział II niniejszego załącznika, w odniesieniu do kategorii połowów danego statku. Dodatkowa obniżka o 5 EUR na tonę zostaje przyznana w przypadku sprzedaży produktów rybołówstwa w zakładzie przetwórczym na Madagaskarze.

SEKCJA 4

Satelitarny system monitorowania statków (VMS)

1.   Komunikaty dotyczące pozycji statków — system VMS

1.1.

Statki rybackie Unii Europejskiej posiadające upoważnienie do połowów są wyposażone w satelitarny system monitorowania statków (Vessel Monitoring System — VMS), który zapewnia automatyczne, stałe i cogodzinne przekazywanie informacji o ich pozycji do Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) ich państwa bandery.

1.2.

Każdy komunikat o pozycji jest skonfigurowany w formacie podanym w dodatku 7 do niniejszego załącznika i zawiera:

identyfikację statku;

ostatnią pozycję geograficzną statku (długość, szerokość geograficzna) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %;

dzień i godzinę zarejestrowania pozycji;

prędkość i kurs statku.

1.3.

Pierwsza pozycja zarejestrowana po wejściu na obszar połowowy Madagaskaru oznaczana jest kodem „ENT”. Wszystkie następne pozycje są oznaczane kodem „POS”, z wyjątkiem pierwszej pozycji zarejestrowanej po wyjściu z obszaru połowowego Madagaskaru, która jest oznaczana kodem „EXI”.

1.4.

CMR państwa bandery zapewnia automatyczne przetwarzanie i, w razie potrzeby, elektroniczne przesyłanie komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji są rejestrowane w sposób bezpieczny i zachowywane przez okres trzech lat.

2.   Przesyłanie informacji przez statek w przypadku awarii systemu VMS

2.1.

Kapitan zapewnia, aby system VMS jego statku był zawsze w pełni operacyjny, a komunikaty o pozycji prawidłowo przesyłane do CMR państwa bandery.

2.2.

Statki UE, które prowadzą połowy z uszkodzonym systemem VMS, nie są upoważnione do wejścia na obszar połowowy Madagaskaru.

2.3.

W przypadku awarii, która nastąpiła po wejściu na obszar połowowy Madagaskaru, system VMS statku naprawia się lub wymienia w terminie 15 dni. Po upływie tego terminu statek traci prawo do prowadzenia połowów w obszarze połowowym Madagaskaru.

2.4.

Statki z uszkodzonym systemem VMS, które prowadzą połowy w obszarze połowowym Madagaskaru, przekazują komunikaty o pozycji do CMR państwa bandery i Madagaskaru pocztą elektroniczną, faksem lub drogą radiową, z częstotliwością co najmniej czterogodzinną, podając wszelkie wymagane informacje, zgodnie z pkt 1.2 niniejszej sekcji.

3.   Bezpieczne przesyłanie komunikatów o pozycji do Madagaskaru

3.1.

CMR państwa bandery przesyła automatycznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do CMR Madagaskaru. CMR państwa bandery i CMR Madagaskaru przekazują sobie nawzajem swoje kontaktowe adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.

3.2.

Przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery i CMR Madagaskaru odbywa się drogą elektroniczną z wykorzystaniem systemu bezpiecznej łączności.

3.3.

CMR Madagaskaru informuje CMR państwa bandery i UE o wszelkich zakłóceniach w odbiorze następujących po sobie komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów, w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił swojego wyjścia z obszaru połowowego Madagaskaru.

4.   Nieprawidłowe działanie systemu łączności

4.1.

Madagaskar sprawdza kompatybilność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem CMR państwa bandery oraz informuje niezwłocznie UE o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego.

4.2.

Wszelkie ewentualne spory rozstrzygane są przez wspólny komitet.

4.3.

Kapitan jest uznawany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną interwencję w systemie VMS statku mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów o pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w obowiązującym ustawodawstwie Madagaskaru.

5.   Zmiana częstotliwości wysyłania komunikatów o pozycji

5.1.

Na podstawie uzasadnionych elementów, które wskazują na istnienie naruszenia, CMR Madagaskaru może zwrócić się z prośbą do CMR państwa bandery, wysyłając kopię prośby do UE, o skrócenie do 30 minut przerw pomiędzy kolejnymi komunikatami o pozycji statku, w okresie wyznaczonym na przeprowadzenie śledztwa.

5.2.

CMR Madagaskaru musi przesłać informację o wspomnianych uzasadnionych elementach do CMR państwa bandery i do UE.

5.3.

CMR państwa bandery niezwłocznie wysyła komunikaty o pozycji do CMR Madagaskaru w skróconych odstępach czasu.

5.4.

CMR Madagaskaru niezwłocznie informuje CMR państwa bandery i UE o zakończeniu procedury inspekcji.

5.5.

Po zakończeniu okresu wyznaczonego na prowadzenie śledztwa CMR Madagaskaru informuje CMR państwa bandery i UE o ewentualnych czynnościach następczych.

6.   Ważność komunikatu VMS w przypadku sporu

Dane o pozycji pochodzące z systemu VMS są jako jedyne uznane za autentyczne w przypadku sporu między Stronami.

SEKCJA 5

Obserwatorzy

1.   Obserwacja działalności połowowej

1.1.

Strony uznają znaczenie przestrzegania obowiązków wynikających z obowiązujących rezolucji IOTC w odniesieniu do programu obserwatorów naukowych.

1.2.

W celu zachowania zgodności z tymi obowiązkami postanowienia obowiązujące w odniesieniu do obserwatorów są następujące:

1.2.1.

Na wniosek organów Madagaskaru statki rybackie Unii Europejskiej, upoważnione do połowów w obszarze połowowym Madagaskaru, zaokrętowują obserwatorów; jest to maksymalnie 10 % całkowitej liczby statków upoważnionych do połowów, w podziale na kategorie połowowe, o których mowa w rozdziale I.

1.2.2.

Zadaniem obserwatorów jest zapewnienie, by stosowano przepisy przyjęte w rezolucjach IOTC, o których mowa w pkt 1.1, lub zaspokajanie wszelkich innych potrzeb w zakresie gromadzenia informacji naukowych, określonych przez właściwy krajowy instytut Madagaskaru lub wspólną naukową grupę roboczą.

1.2.3.

Obserwatorów wyznaczają właściwe organy Madagaskaru.

1.3.

Statków o pojemności mniejszej lub równej 100 GT nie obowiązują postanowienia, o których mowa w niniejszej sekcji.

2.   Wyznaczone statki i obserwatorzy

2.1.

Z chwilą wydania upoważnień do połowów Madagaskar sporządza i, w stosownych przypadkach, aktualizuje wykaz statków wybranych do przyjęcia obserwatora zgodnie z celami, o których mowa w pkt 1.2.2 powyżej.

2.2.

Madagaskar przesyła ten wykaz UE drogą elektroniczną, niezwłocznie po jego sporządzeniu bądź aktualizacji. Jeżeli na jednym z wybranych statków brak jest miejsca, co jest w pełni udokumentowane i wiąże się z wymogami bezpieczeństwa, w szczególności w kontekście zagrożenia aktami piractwa, Unia Europejska i Madagaskar dostosowują wykaz wybranych statków do tej sytuacji, gwarantując jednocześnie realizację celu, o którym mowa w pkt 1.2.1.

2.3.

Po ostatecznym sporządzeniu wykazu statków wybranych do przyjęcia obserwatora Madagaskar informuje równocześnie armatorów lub ich agentów o statkach, które mają przyjąć obserwatora podczas swojej obecności na obszarze połowowym Madagaskaru.

2.4.

Po wspólnym wyznaczeniu przez organy Madagaskaru i armatora wybranego statku dnia przyjęcia obserwatora, określonego w pkt 7.2 niniejszej sekcji, Madagaskar przekazuje UE i zainteresowanemu armatorowi lub jego agentowi nazwisko i dane kontaktowe wyznaczonego obserwatora.

2.5.

Madagaskar informuje niezwłocznie UE i zainteresowanych armatorów UE lub ich przedstawicieli o wszelkich zmianach dotyczących statków i obserwatorów wyznaczonych zgodnie z pkt 2.1 i 2.3 niniejszej sekcji.

2.6.

Madagaskar i UE dołożą starań, wspólnie z innymi państwami nadbrzeżnymi południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego, by rozwinąć regionalne, uzgodnione wdrażanie programów obserwacji, w szczególności z inicjatywy IOTC.

2.7.

Statek rybacki Unii Europejskiej, wyznaczony do przyjęcia obserwatora zgodnie z pkt 2.1, jest zwolniony z tego obowiązku, jeżeli obserwator znajduje się już na statku i będzie tam pozostawał przez cały przewidziany okres, pod warunkiem, że obserwator:

jest uznany w ramach regionalnego programu obserwacji, którego stronami jest Madagaskar i UE; lub

został zaokrętowany z przyczyn analogicznych do tych, o których mowa w pkt 1.2.2 niniejszej sekcji i które są przewidziane w innych umowach o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów zawartych pomiędzy Unią Europejską a innymi państwami nadbrzeżnymi południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego;

może zrealizować cele określone w pkt 1.2.1 i 8 niniejszej sekcji i przesłać do CMR Madagaskaru wyniki swoich obserwacji poczynionych podczas obecności statku na obszarze połowowym Madagaskaru.

2.8.

Czas przebywania obserwatora na statku nie przekracza czasu niezbędnego do wykonania przez niego jego obowiązków.

3.   Wkład finansowy armatorów

3.1.

Bez uszczerbku dla programu obserwacji uzgodnionego na szczeblu regionalnym, o którym mowa w pkt 2.6 niniejszej sekcji, oraz w odniesieniu do każdego obserwatora wyznaczonego przez Madagaskar do zaokrętowania na statek rybacki Unii Europejskiej armator wnosi wkład w wysokości 20 EUR za każdy dzień zaokrętowania. Kwota ta jest wpłacana przez armatorów na rzecz programu obserwatorów naukowych, którym zarządza CMR Madagaskaru.

3.2.

Armator pokrywa wszystkie koszty mobilizacji i demobilizacji między portem zaokrętowania lub portem wyokrętowania a stałym miejscem zamieszkania obserwatora na Madagaskarze.

4.   Wynagrodzenie obserwatora

Wynagrodzenie i składki na ubezpieczenie społeczne obserwatora wyznaczonego przez Madagaskar pokrywają organy Madagaskaru.

5.   Warunki przyjęcia na statek

5.1.

Warunki zaokrętowania obserwatora, w szczególności czas przebywania na statku, są uzgodnione za obopólną zgodą przez armatora lub jego agenta i Madagaskar.

5.2.

Obserwator jest traktowany na pokładzie jak oficer. Przy zakwaterowaniu obserwatora na statku uwzględnia się jednak strukturę techniczną statku.

5.3.

Koszty zakwaterowania obserwatora na statku i jego wyżywienia pokrywa armator.

5.4.

Kapitan podejmuje wszelkie dostępne środki w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego przy wykonywaniu jego zadań.

5.5.

Obserwatorowi zapewnia się dostęp do wszelkich urządzeń niezbędnych do wypełniania obowiązków. Kapitan statku zapewnia obserwatorowi dostęp do środków łączności i wszelkich dokumentów na statku, do dokumentów związanych z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, a w szczególności do dziennika połowowego, rejestru mrożenia i dziennika nawigacyjnego, a także do części statku bezpośrednio związanych z wykonywaniem jego obowiązków.

6.   Zadania obserwatora

Podczas przebywania na statku obserwator:

podejmuje wszelkie odpowiednie starania, aby nie zakłócać ani nie utrudniać prowadzenia połowów;

szanuje materiały i sprzęt znajdujące się na statku;

zachowuje poufność wszelkich dokumentów należących do statku.

7.   Zaokrętowanie i wyokrętowanie obserwatora

7.1.

Obserwator zaokrętowuje się w porcie wybranym przez armatora.

7.2.

Armator lub jego przedstawiciel informują Madagaskar, na 10 dni przed zaokrętowaniem, o dniu, godzinie i porcie zaokrętowania obserwatora. Jeżeli obserwator wchodzi na statek za granicą, koszty podróży i tranzytu (włącznie z kosztami zakwaterowania i wyżywienia), poniesione w celu dotarcia do portu zaokrętowania, pokrywa armator.

7.3.

Jeżeli obserwator nie stawi się do zaokrętowania w terminie 12 godzin po planowanym dniu i godzinie, armator jest automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania tego obserwatora. Armator może opuścić port i rozpocząć działalność połowową.

7.4.

Jeżeli obserwator nie wyokrętował się w którymś z portów Madagaskaru, armator pokrywa koszty podróży i tranzytu obserwatora (włącznie z kosztami zakwaterowania i wyżywienia) związane z dotarciem do jego stałego miejsca zamieszkania na Madagaskarze.

7.5.

W przypadku gdy statek nie stawi się w ustalonym wcześniej czasie w porcie zaokrętowania obserwatora, armator pokrywa koszty związane z oczekiwaniem obserwatora w porcie (zakwaterowanie, wyżywienie).

7.6.

W przypadku gdy statek nie stawi się, Madagaskar może zawiesić upoważnienie danego statku do połowów i zastosować kary przewidziane w obowiązujących przepisach prawa Madagaskaru, z wyjątkiem przypadku działania siły wyższej, o którym powiadomiono CMR Madagaskaru. W tym ostatnim przypadku armator i organy Madagaskaru ustalają inną datę zaokrętowania obserwatora, a statek nie może prowadzić działalności połowowej w obszarze połowowym Madagaskaru do chwili faktycznego zaokrętowania obserwatora. Madagaskar powiadamia niezwłocznie UE i armatora o środkach podjętych w zastosowaniu niniejszego punku.

8.   Zadania obserwatora

8.1.

Obserwator wykonuje następujące zadania:

8.1.1.

Gromadzenie wszelkich informacji na temat działalności połowowej statku, dotyczących w szczególności:

używanych narzędzi połowowych;

pozycji statku podczas prowadzenia przez niego działań połowowych;

wielkości połowów lub, w stosownych przypadkach, liczby złowionych sztuk każdego gatunku docelowego i każdego gatunku powiązanego, jak również przyłowów i połowów przypadkowych;

szacunkowych ilości zatrzymanych na statku i odrzutów;

8.1.2.

Pobieranie próbek biologicznych przewidzianych w ramach programów naukowych.

8.2.

Obserwator przekazuje codziennie swoje obserwacje drogą radiową, faksem lub pocztą elektroniczną podczas prowadzenia przez statek połowów w obszarze połowowym Madagaskaru, z podaniem wielkości głównych połowów i przyłowów znajdujących się na pokładzie oraz innych informacji wymaganych przez CMR Madagaskaru.

9.   Raport obserwatora

9.1.

Przed opuszczeniem statku obserwator przedstawia kapitanowi statku swój raport. Kapitan statku ma prawo wprowadzić swoje komentarze do raportu obserwatora. Obserwator i kapitan podpisują raport, a kapitan otrzymuje jego kopię. W przypadku odmowy podpisania raportu obserwatora przez kapitana kapitan przedstawia na piśmie powody tej odmowy i nanosi zapis „odmowa podpisania”.

9.2.

Obserwator przekazuje swój raport do CMR Madagaskaru, który przesyła jego kopię UE w terminie 15 dni roboczych po opuszczeniu statku przez obserwatora.

SEKCJA 6

Inspekcja na morzu i w porcie

1.

W obszarze połowowym Madagaskaru inspekcji na morzu lub w porcie (na nadbrzeżu lub na redzie) statków rybackich Unii Europejskiej posiadających upoważnienie do połowów dokonują statki i inspektorzy Madagaskaru upoważnieni do kontroli rybołówstwa.

2.

Przed wejściem na statek inspektorzy Madagaskaru uprzedzają kapitana statku rybackiego Unii Europejskiej o decyzji przeprowadzenia inspekcji. Inspekcję przeprowadzają inspektorzy rybołówstwa. Przed rozpoczęciem inspekcji inspektorzy muszą przedstawić swoją tożsamość, kwalifikacje i zlecenie prowadzenia inspekcji.

3.

Inspektorzy pozostają na statku rybackim Unii Europejskiej jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. Prowadzą oni inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i ładunku.

3.1.

Madagaskar może zezwolić przedstawicielom UE na uczestnictwo w inspekcji w roli obserwatorów.

3.2.

Kapitan statku rybackiego Unii Europejskiej ułatwia wejście na statek i wykonywanie pracy inspektorom.

3.3.

Na zakończenie każdej inspekcji inspektorzy sporządzają raport z inspekcji. Kapitan statku rybackiego Unii Europejskiej ma prawo wprowadzić do raportu z inspekcji swoje uwagi. Raport z inspekcji jest podpisywany przez inspektora, który go sporządził, oraz przez kapitana statku rybackiego Unii Europejskiej. W przypadku odmowy podpisania raportu z inspekcji kapitan przedstawia na piśmie powody tej odmowy i nanosi zapis „odmowa podpisania”.

3.4.

Inspektorzy przekazują kopię raportu z inspekcji kapitanowi statku rybackiego Unii Europejskiej przed zejściem ze statku. Madagaskar przekazuje UE kopię raportu z inspekcji w terminie maksymalnie 8 dni roboczych po zejściu inspektorów ze statku, bez uszczerbku dla przepisów określonych w pkt 1 sekcji 7 niniejszego załącznika.

SEKCJA 7

Naruszenia przepisów

1.   Postępowanie w stosunku do naruszenia przepisów

1.1.

Wszelkie naruszenie przepisów dokonane na obszarze połowowym Madagaskaru przez statek rybacki Unii Europejskiej, posiadający upoważnienie do połowów zgodnie z postanowieniami niniejszego załącznika i będący przedmiotem powiadomienia o naruszeniu, powinno być wymienione w raporcie z inspekcji.

1.2.

W przypadku naruszenia przepisów dokonanego na obszarze połowowym Madagaskaru przez statek rybacki UE powiadomienie o określonym naruszeniu i związanych z nim karach nałożonych na kapitana lub na przedsiębiorstwo rybackie jest przekazywane bezpośrednio armatorowi zgodnie z obowiązującą procedurą określoną w przepisach Madagaskaru.

1.3.

W terminie 72 godzin Madagaskar przekazuje UE drogą elektroniczną kopię raportu z inspekcji i powiadomienia o naruszeniu.

1.4.

Podpisanie raportu z inspekcji przez kapitana nie przesądza o prawie przysługującym armatorowi do obrony przed zarzutem stwierdzonego naruszenia przepisów.

2.   Zatrzymanie statku — spotkanie informacyjne

2.1.

W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów oraz jeżeli przewiduje to ustawodawstwo Madagaskaru, każdy statek rybacki Unii Europejskiej, który naruszył przepisy, może być zmuszony do zaprzestania działalności połowowej i, jeśli znajduje się na morzu, do powrotu do któregoś z portów Madagaskaru.

2.2.

W terminie 24 godzin Madagaskar powiadamia UE drogą elektroniczną o każdym zatrzymaniu statku rybackiego Unii Europejskiej. W powiadomieniu wymienia się przyczyny zatrzymania lub aresztowania i dołącza dowody na popełnienie stwierdzonego naruszenia.

2.3.

Przed podjęciem jakiegokolwiek środka przeciwko statkowi, kapitanowi, załodze statku lub ładunkowi, poza działaniami mającymi na celu zachowanie dowodów, Madagaskar przeprowadza w następnym dniu roboczym po otrzymaniu informacji o zatrzymaniu statku spotkanie informacyjne mające na celu wyjaśnienie faktów, które doprowadziły do zatrzymania statku, oraz przedstawienie ewentualnych działań następczych. Przedstawiciel państwa bandery oraz armatora statku może wziąć udział w tym spotkaniu informacyjnym.

3.   Kary za naruszenie przepisów — postępowanie ugodowe

3.1.

Kara za stwierdzone naruszenie przepisów jest wyznaczana przez Madagaskar zgodnie z przepisami obowiązującego ustawodawstwa Madagaskaru.

3.2.

Jeżeli rozstrzygnięcie kwestii naruszenia przepisów wymaga postępowania sądowego, przed jego rozpoczęciem i o ile naruszenie nie posiada znamion przestępstwa, uruchamiane jest postępowanie ugodowe pomiędzy organami Madagaskaru a statkiem UE w celu określenia warunków i poziomu kary. Postępowanie ugodowe kończy się najpóźniej 72 godzin po zgłoszeniu zatrzymania statku.

3.3.

Przedstawiciel państwa bandery statku rybackiego Unii Europejskiej może wziąć udział w postępowaniu ugodowym.

4.   Postępowanie sądowe — gwarancja bankowa

4.1.

Jeżeli postępowanie ugodowe nie powiedzie się, a sprawa dotycząca naruszenia przepisów zostaje wniesiona do sądu właściwej instancji, armator statku, który naruszył przepisy, składa gwarancję bankową w banku wyznaczonym przez Madagaskar, której wysokość, ustalona przez Madagaskar, pokrywa koszty związane z zatrzymaniem statku, szacowaną grzywną i ewentualnymi odszkodowaniami wyrównawczymi. Gwarancja bankowa jest zablokowana do czasu zakończenia postępowania sądowego.

4.2.

Gwarancja bankowa jest zwalniana i zwracana armatorowi niezwłocznie po wydaniu orzeczenia:

w całości, jeśli nie orzeczono żadnej kary;

do wysokości salda, jeśli kara skutkowała grzywną nieprzekraczającą gwarancji bankowej.

4.3.

Madagaskar informuje UE o wynikach postępowania sądowego w terminie ośmiu dni od wydania orzeczenia.

5.   Zwolnienie statku i załogi

Statek i jego załoga mogą opuścić port po uregulowaniu kary nałożonej w wyniku postępowania ugodowego lub po złożeniu gwarancji bankowej.

SEKCJA 8

Wspólny nadzór w zakresie zwalczania połowów NNN

1.   Cel

W celu wzmocnienia nadzoru nad połowami dalekomorskimi oraz zwalczania połowów NNN kapitanowie statków rybackich Unii Europejskiej zachęcani są do informowania o obecności w obszarze połowowym Madagaskaru wszelkich statków, które nie znajdują się w wykazie statków IOTC lub wykazie statków zagranicznych upoważnionych do połowów w obszarze połowowym Madagaskaru, dostarczonej przez Madagaskar.

2.   Procedura

2.1.

Jeżeli kapitan statku rybackiego Unii Europejskiej zaobserwuje statek rybacki prowadzący operacje, które mogą być połowami NNN, może zebrać na ten temat możliwie jak najwięcej informacji.

2.2.

Informacje te są przesyłane niezwłocznie do CMR Madagaskaru i równocześnie do właściwych organów państwa bandery statku, z którego poczyniono obserwacje. Po ich otrzymaniu wspomniane właściwe organy przesyłają je UE drogą elektroniczną.

2.3.

UE przekazuje te informacje Madagaskarowi.

3.   Wzajemność

Madagaskar przekazuje UE jak najszybciej wszelkie raporty z obserwacji, którymi dysponuje, dotyczące statków rybackich prowadzących w obszarze połowowym Madagaskaru operacje, które mogą być połowami NNN.

ROZDZIAŁ V

ZAOKRĘTOWANIE MARYNARZY

1.

Armatorzy statków rybackich Unii Europejskiej prowadzących działalność w ramach niniejszego protokołu starają się zatrudniać na statkach obywateli Madagaskaru lub, w razie ich braku, innych krajów AKP, w czasie kampanii połowowej w obszarze połowowym Madagaskaru. Liczba marynarzy z Madagaskaru zaokrętowanych na każdym statku rybackim Unii Europejskiej wynosi co najmniej dwóch marynarzy na sejnerze i jednego marynarza na taklowcu o pojemności większej niż 100 GT.

2.

Armatorzy, którzy nie zaokrętują minimalnej liczby marynarzy z Madagaskaru określonej w pkt 1, uiszczają kwotę ryczałtową w wysokości 20 EUR za każdego niezaokrętowanego marynarza dziennie.

3.

Do marynarzy zatrudnionych na statkach rybackich Unii Europejskiej ma zastosowanie z mocy prawa Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się, faktycznego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu.

4.

Umowy o pracę z marynarzami z Madagaskaru, których kopie otrzymują właściwe organy Madagaskaru i strony tych umów, sporządzane są pomiędzy przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami lub ich związkami zawodowymi lub przedstawicielami tych związków. Umowy o pracę zapewniają marynarzom korzystanie z systemu zabezpieczeń społecznych, który jest dla nich obowiązujący, zgodnie z obowiązującymi przepisami Madagaskaru i który obejmuje: ubezpieczenie na wypadek śmierci, ubezpieczenie zdrowotne i od nieszczęśliwych wypadków.

5.

Wynagrodzenie marynarzy z Madagaskaru pokrywają armatorzy. Jego wysokość jest ustalana za obopólnym porozumieniem armatorów lub ich przedstawicieli i marynarzy lub ich związków zawodowych bądź przedstawicieli tych związków. Jednakże warunki wynagrodzenia marynarzy nie mogą być gorsze od warunków wynagrodzenia obowiązujących na Madagaskarze, i nie mogą być gorsze od norm MOP.

6.

Każdy marynarz zatrudniony przez armatora statku rybackiego Unii Europejskiej musi stawić się u kapitana danego statku w przeddzień zaokrętowania. Armator jest automatycznie zwalniany z obowiązku zatrudnienia marynarza, który nie stawi się o wyznaczonej godzinie w terminie przewidzianym na zaokrętowanie.

7.

Armator pokrywa wszystkie koszty mobilizacji lub demobilizacji między portem zaokrętowania lub portem wyokrętowania a stałym miejscem zamieszkania marynarza na Madagaskarze.

WYKAZ DODATKÓW

Dodatek 1 —

Formularz wniosku o wydanie upoważnienia do połowów

Dodatek 2 —

Arkusz techniczny

Dodatek 3 —

Współrzędne (szerokości i długości geograficzne) obszaru połowowego Madagaskaru

Dodatek 4 —

Współrzędne geograficzne obszaru zastrzeżonego wyłącznie dla tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego Madagaskaru

Dodatek 5 —

Wzór arkusza deklaracji kwartalnej tymczasowych połowów i nakładów połowowych

Dodatek 6 —

Formularze zgłoszenia wejścia do obszaru połowowego i wyjścia z niego

Dodatek 7 —

Format komunikatów VMS o pozycji

Dodatek 8 —

Wytyczne dotyczące wdrożenia systemu elektronicznego przekazywania danych dotyczących połowów (system ERS)

Dodatek 9 —

Dane kontaktowe na Madagaskarze

Dodatek 1

Image

Image

Dodatek 2

Image

Image

Dodatek 3

Współrzędne (szerokości i długości geograficzne) obszaru połowowego Madagaskaru

Punkt

LatDD

LonDD

 

LatitudeString

LongitudeString

1

-10,3144

49,4408

 

10° 18′ 52″ S

049° 26′ 27″ E

2

-11,0935

50,1877

 

11° 05′ 37″ S

050° 11′ 16″ E

3

-11,5434

50,4776

 

11° 32′ 36″ S

050° 28′ 39″ E

4

-12,7985

53,2164

 

12° 47′ 55″ S

053° 12′ 59″ E

5

-14,0069

52,7392

 

14° 00′ 25″ S

052° 44′ 21″ E

6

-16,1024

52,4145

 

16° 06′ 09″ S

052° 24′ 52″ E

7

-17,3875

52,3847

 

17° 23′ 15″ S

052° 23′ 05″ E

8

-18,2880

52,5550

 

18° 17′ 17″ S

052° 33′ 18″ E

9

-18,7010

52,7866

 

18° 42′ 04″ S

052° 47′ 12″ E

10

-18,8000

52,8000

 

18° 48′ 00″ S

052° 47′ 60″ E

11

-20,4000

52,0000

 

20° 23′ 60″ S

052° 00′ 00″ E

12

-22,3889

51,7197

 

22° 23′ 20″ S

051° 43′ 11″ E

13

-23,2702

51,3943

 

23° 16′ 13″ S

051° 23′ 39″ E

14

-23,6405

51,3390

 

23° 38′ 26″ S

051° 20′ 20″ E

15

-25,1681

50,8964

 

25° 10′ 05″ S

050° 53′ 47″ E

16

-25,4100

50,7773

 

25° 24′ 36″ S

050° 46′ 38″ E

17

-26,2151

50,5157

 

26° 12′ 54″ S

050° 30′ 57″ E

18

-26,9004

50,1112

 

26° 54′ 01″ S

050° 06′ 40″ E

19

-26,9575

50,0255

 

26° 57′ 27″ S

050° 01′ 32″ E

20

-27,4048

49,6781

 

27° 24′ 17″ S

049° 40′ 41″ E

21

-27,7998

49,1927

 

27° 47′ 59″ S

049° 11′ 34″ E

22

-28,1139

48,6014

 

28° 06′ 50″ S

048° 36′ 05″ E

23

-28,7064

46,8002

 

28° 42′ 23″ S

046° 48′ 01″ E

24

-28,8587

46,1839

 

28° 51′ 31″ S

046° 11′ 02″ E

25

-28,9206

45,5510

 

28° 55′ 14″ S

045° 33′ 04″ E

26

-28,9301

44,9085

 

28° 55′ 48″ S

044° 54′ 31″ E

27

-28,8016

44,1090

 

28° 48′ 06″ S

044° 06′ 32″ E

28

-28,2948

42,7551

 

28° 17′ 41″ S

042° 45′ 18″ E

29

-28,0501

42,2459

 

28° 03′ 00″ S

042° 14′ 45″ E

30

-27,8000

41,9000

 

27° 48′ 00″ S

041° 53′ 60″ E

31

-27,5095

41,5404

 

27° 30′ 34″ S

041° 32′ 25″ E

32

-27,0622

41,1644

 

27° 03′ 44″ S

041° 09′ 52″ E

33

-26,4435

40,7183

 

26° 26′ 37″ S

040° 43′ 06″ E

34

-25,7440

40,3590

 

25° 44′ 38″ S

040° 21′ 32″ E

35

-24,8056

41,0598

 

24° 48′ 20″ S

041° 03′ 35″ E

36

-24,2116

41,4440

 

24° 12′ 42″ S

041° 26′ 38″ E

37

-23,6643

41,7153

 

23° 39′ 51″ S

041° 42′ 55″ E

38

-22,6317

41,8386

 

22° 37′ 54″ S

041° 50′ 19″ E

39

-21,7798

41,7652

 

21° 46′ 47″ S

041° 45′ 55″ E

40

-21,3149

41,6927

 

21° 18′ 54″ S

041° 41′ 34″ E

41

-20,9003

41,5831

 

20° 54′ 01″ S

041° 34′ 59″ E

42

-20,6769

41,6124

 

20° 40′ 37″ S

041° 36′ 45″ E

43

-19,6645

41,5654

 

19° 39′ 52″ S

041° 33′ 55″ E

44

-19,2790

41,2489

 

19° 16′ 44″ S

041° 14′ 56″ E

45

-18,6603

42,0531

 

18° 39′ 37″ S

042° 03′ 11″ E

46

-18,0464

42,7813

 

18° 02′ 47″ S

042° 46′ 53″ E

47

-17,7633

43,0335

 

17° 45′ 48″ S

043° 02′ 01″ E

48

-17,2255

43,3119

 

17° 13′ 32″ S

043° 18′ 43″ E

49

-16,7782

43,4356

 

16° 46′ 42″ S

043° 26′ 08″ E

50

-15,3933

42,5195

 

15° 23′ 36″ S

042° 31′ 10″ E

51

-14,4487

43,0263

 

14° 26′ 55″ S

043° 01′ 35″ E

52

-14,4130

43,6069

 

14° 24′ 47″ S

043° 36′ 25″ E

53

-14,5510

44,3684

 

14° 33′ 04″ S

044° 22′ 06″ E

54

-14,5367

45,0275

 

14° 32′ 12″ S

045° 01′ 39″ E

55

-14,3154

45,8555

 

14° 18′ 55″ S

045° 51′ 20″ E

56

-13,8824

46,3861

 

13° 52′ 57″ S

046° 23′ 10″ E

57

-12,8460

46,6944

 

12° 50′ 46″ S

046° 41′ 40″ E

58

-12,6981

47,2079

 

12° 41′ 53″ S

047° 12′ 28″ E

59

-12,4637

47,7409

 

12° 27′ 49″ S

047° 44′ 27″ E

60

-12,0116

47,9670

 

12° 00′ 42″ S

047° 58′ 01″ E

61

-11,0158

48,5552

 

11° 00′ 57″ S

048° 33′ 19″ E

62

-10,3144

49,4408

 

10° 18′ 52″ S

049° 26′ 27″ E

Uwaga: Madagaskar powiadomi o współrzędnych geograficznych linii podstawowej najpóźniej w dniu rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu.

Dodatek 4

Współrzędne geograficzne obszaru zastrzeżonego wyłącznie dla tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego Madagaskaru

Punkt

Szerokość geograficzna

Długość geograficzna

1

12° 18,44S

47° 35,63

2

11° 56,64S

47° 51,38E

3

11° 53S

48° 00E

4

12° 18S

48° 14E

5

12° 30S

48° 05E

6

12° 32S

47° 58E

7

12° 56S

47° 47E

8

13° 01S

47° 31E

9

12° 53S

47° 26E

Dodatek 5

Image

Dodatek 6

Image

Dodatek 7

Format komunikatów VMS o pozycji

PRZEKAZYWANIE KOMUNIKATÓW VMS DO MADAGASKARU

FORMAT DANYCH VMS — RAPORT O POZYCJI

Dane

Kod

Obowiązkowe/nieobowiązkowe

Treść

Początek rejestracji

SR

O

Szczegółowe dane systemu wskazujące początek rejestracji

Adresat

AD

O

Szczegółowe dane komunikatu — adresat; kod Alfa 3 państwa (ISO-3166)

Nadawca

FR

O

Szczegółowe dane komunikatu — nadawca; kod Alfa 3 państwa (ISO-3166)

Państwo bandery

FS

O

Szczegółowe dane komunikatu — bandera; kod Alfa 3 (ISO-3166)

Typ komunikatu

TM

O

Szczegółowe dane komunikatu — typ komunikatu (ENT, POS, EXI)

Radiowy sygnał wywoławczy (IRCS)

RC

O

Szczegółowe dane statku — międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (IRCS)

Wewnętrzny numer referencyjny dla umawiającej się strony

IR

F

Szczegółowe dane statku — niepowtarzalny numer umawiającej się strony; kod Alfa 3 (ISO-3166), po którym następuje numer

Zewnętrzny numer rejestracyjny

XR

O

Szczegółowe dane statku — numer znajdujący się na burcie statku (ISO 8859.1)

Szerokość geograficzna

LT

O

Szczegółowe dane statku — pozycja w stopniach i stopniach dziesiętnych +/– DD.ddd (WGS84)

Długość geograficzna

LG

O

Szczegółowe dane statku — pozycja w stopniach i stopniach dziesiętnych +/– DDD.ddd (WGS84)

Kurs

CO

O

Kurs statku w skali 360°

Prędkość

SP

O

Prędkość statku w dziesiętnych węzła

Data

DA

O

Szczegółowe dane pozycji statku — dzień i godzina zarejestrowania pozycji UTC (RRRRMMDD)

Godzina

TI

O

Szczegółowe dane pozycji statku — dzień i godzina zarejestrowania pozycji UTC (GGMM)

Koniec rejestracji

ER

O

Szczegółowe dane systemu wskazujące koniec rejestracji

Każda transmisja danych ma następującą strukturę:

 

używane znaki muszą być zgodne z normą ISO 8859.1;

 

podwójny ukośnik (//) i litery „SR” wskazują początek komunikatu;

 

każda dana jest zidentyfikowana kodem i oddzielona od innych podwójnym ukośnikiem (//);

 

pojedynczy ukośnik (/) oznacza oddzielenie kodu od danych;

 

litery „ER” oraz podwójny ukośnik (//) wskazują koniec komunikatu;

 

dane fakultatywne muszą być wprowadzane między początkiem a końcem komunikatu.

Dodatek 8

Wytyczne dotyczące wdrożenia elektronicznego systemu przekazywania danych dotyczących połowów (ERS)

1.   Postanowienia ogólne

(i)

Podczas prowadzenia połowów w obszarze połowowym Madagaskaru każdy statek rybacki Unii musi być wyposażony w elektroniczny system, zwany dalej „systemem ERS”, umożliwiający rejestrowanie i przekazywanie danych o działalności połowowej statku, zwanych dalej „danymi ERS”.

(ii)

Statek UE, który nie jest wyposażony w system ERS, lub którego system ERS nie działa, nie jest upoważniony do wejścia na obszar połowowy Madagaskaru w celu prowadzenia działalności połowowej.

(iii)

Dane ERS są przekazywane zgodnie z procedurami państwa bandery statku, tzn. są najpierw wysyłane do CMR państwa bandery, które zapewnia ich automatyczną dostępność dla CMR Madagaskaru.

(iv)

Państwo bandery i Madagaskar zapewniają, by ich CMR były wyposażone w sprzęt informatyczny i oprogramowanie niezbędne do automatycznego przekazywania danych ERS w formacie XML oraz by dysponowały procedurą awaryjną zdolną do rejestracji i przechowywania danych ERS w formie czytelnej na komputerze przez okres co najmniej 3 lat.

(v)

Przekazywanie danych ERS musi odbywać się przy użyciu elektronicznych środków komunikacji, którymi zarządza Komisja Europejska w imieniu UE, określonymi jako DEH (Data Exchange Highway).

(vi)

Państwo bandery i Madagaskar wyznaczają swoich korespondentów ERS, którzy będą pełnić funkcję punktów kontaktowych.

a.

Korespondenci ERS są wyznaczani na okres co najmniej sześciu miesięcy.

b.

Przed uruchomieniem produkcji ERS przez dostawcę CMR państwa bandery i Madagaskaru przekazują sobie nawzajem dane swoich korespondentów ERS (nazwisko, adres, telefon, teleks, adres e-mail).

c.

O wszelkich zmianach danych korespondentów ERS należy niezwłocznie informować.

2.   Sporządzanie i przekazywanie danych ERS

(i)

Statek rybacki Unii:

a.

przekazuje codziennie dane ERS za każdy dzień spędzony na obszarze połowowym Madagaskaru;

b.

rejestruje dla każdej operacji połowowej ilości złowione w odniesieniu do każdego gatunku złowionego i znajdującego się na statku, jako gatunek docelowy, przyłów lub odrzut;

c.

wymienia w odniesieniu do każdego gatunku wymienionego w upoważnieniu do połowów wydanym przez Madagaskar także połowy o wyniku zerowym;

d.

identyfikuje każdy gatunek za pomocą kodu Alfa 3 FAO;

e.

wyraża ilości w kg masy w relacji pełnej lub, oraz jeśli jest to wymagane, w liczbie sztuk;

f.

rejestruje w danych ERS w stosunku do każdego gatunku ilości przeładowane lub wyładowane;

g.

rejestruje w danych ERS przy każdym wejściu na obszar połowowy Madagaskaru (komunikat COE) i opuszczeniu go (komunikat COX) szczegółowy komunikat zawierający, w odniesieniu do każdego gatunku określonego w wydanym przez Madagaskar upoważnieniu do połowów, ilości znajdujące się na statku w momencie omawianego manewru;

h.

przekazuje codziennie dane ERS do CMR państwa bandery w formacie, o którym mowa w ust. 2, najpóźniej do 23:59 UTC.

(ii)

Kapitan odpowiada za dokładność rejestrowanych i przekazywanych danych ERS.

(iii)

CMR państwa bandery wysyła automatycznie i niezwłocznie dane ERS do CMR Madagaskaru.

(iv)

CMR Madagaskaru potwierdza przyjęcie danych ERS komunikatem zwrotnym oraz traktuje wszystkie dane ERS jako poufne.

3.   Awaria systemu ERS na statku lub systemu przekazywania danych ERS pomiędzy statkiem a CMR państwa bandery

(i)

Państwo bandery informuje niezwłocznie kapitana lub właściciela statku, który pływa pod jego banderą, lub jego przedstawiciela, o każdej awarii technicznej systemu ERS zainstalowanego na statku lub o tym, że nie działa przekazywanie danych ERS między statkiem a CMR państwa bandery.

(ii)

Państwo bandery powiadamia Madagaskar o usterce i podjętych działaniach naprawczych.

(iii)

W razie awarii systemu ERS na statku kapitan lub właściciel zapewniają dokonanie naprawy lub wymiany systemu ERS w terminie 10 dni. Jeżeli w okresie tych 10 dni statek zawija do portu, wówczas nie może ponownie podjąć działalności połowowej w obszarze połowowym Madagaskaru aż do przywrócenia pełnej sprawności jego systemu ERS, chyba że Madagaskar udzieli mu odpowiedniego zezwolenia.

a.

Statek rybacki nie może opuścić portu po awarii swego systemu ERS, zanim nie stanie się on na nowo sprawny, w sposób satysfakcjonujący państwo bandery i Madagaskar, lub

b.

jeżeli otrzyma na to zezwolenie państwa bandery. W tym ostatnim przypadku państwo bandery informuje Madagaskar o swojej decyzji przed opuszczeniem przez statek portu.

(iv)

Każdy statek UE, który prowadzi połowy w obszarze połowowym Madagaskaru, posiadając niesprawny system ERS, powinien przekazywać codziennie najpóźniej do 23:59 UTC wszelkie dane ERS do CMR państwa bandery przy pomocy wszelkich innych środków komunikacji elektronicznej dostępnych dla CMR Madagaskaru.

(v)

Dane ERS, których nie można udostępnić Madagaskarowi w systemie ERS z powodu awarii systemu, są przekazywane przez CMR państwa bandery do CMR Madagaskaru w innej formie elektronicznej wzajemnie uzgodnionej. Dane przekazywane w taki alternatywny sposób będą uznawane za priorytetowe, wziąwszy pod uwagę że normalnie stosowane terminy przekazywania mogą być niedotrzymane.

(vi)

Jeżeli CMR Madagaskaru nie otrzymuje danych ERS ze statku przez 3 kolejne dni, Madagaskar może wydać statkowi instrukcję natychmiastowego udania się do portu wyznaczonego przez Madagaskar na potrzeby śledztwa.

4.   Awaria w CMR — nieprzyjmowanie danych ERS przez CMR Madagaskaru

(i)

Jeżeli jedno z CMR nie otrzymuje danych ERS, jego korespondent ERS informuje o tym niezwłocznie korespondenta drugiego CMR i, jeśli to konieczne, pomaga w rozwiązaniu problemu.

(ii)

CMR państwa bandery i CMR Madagaskaru uzgadniają wzajemnie, przed uruchomieniem systemu ERS, alternatywne środki komunikacji elektronicznej, które powinny być używane do przekazywania danych ERS w razie awarii w CMR, i informują się nawzajem niezwłocznie o wszelkich zmianach.

(iii)

Gdy CMR Madagaskaru sygnalizuje, że nie otrzymał danych ERS, CMR państwa bandery identyfikuje przyczyny problemu i podejmuje właściwe środki, aby problem ten rozwiązać. CMR państwa bandery informuje CMR Madagaskaru i UE o wynikach i podjętych środkach w terminie 24 godzin od stwierdzenia awarii.

(iv)

Jeżeli zlikwidowanie problemu wymaga więcej niż 24 godzin, CMR państwa bandery przekazuje niezwłocznie brakujące dane ERS do CMR Madagaskaru przy pomocy któregoś z alternatywnych środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w pkt 3 ppkt (v).

(v)

Madagaskar przekazuje informację swoim właściwym służbom kontrolnym, aby statków UE nie uznano za popełniające naruszenie polegające na nieprzekazywaniu danych ERS przez CMR Madagaskaru z powodu awarii w jednym z CMR.

5.   Konserwacja CMR

(i)

Zaplanowane czynności konserwacyjne w CMR (program obsługi technicznej), które mogą wpłynąć na wymianę danych ERS, należy zgłosić drugiemu CMR co najmniej na 72 godziny wcześniej, wskazując w miarę możliwości dzień i czas trwania konserwacji. Jeśli chodzi o niezaplanowane czynności konserwacyjne, informacje o nich należy zgłosić jak najszybciej do drugiego CMR.

(ii)

W czasie konserwacji udostępnienie danych ERS może zostać wstrzymane do czasu, gdy system będzie ponownie operacyjny. Dane ERS są udostępniane natychmiast po zakończeniu konserwacji.

(iii)

Jeżeli czynności konserwacyjne trwają ponad 24 godziny, dane ERS są przekazywane innemu CMR przy pomocy jednego ze środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w pkt 3 ppkt (v).

(iv)

Madagaskar przekazuje informację swoim właściwym służbom kontrolnym, aby statków UE nie uznano za popełniające naruszenie polegające na nieprzekazywaniu danych ERS z powodu czynności konserwacyjnych w jednym z CMR.

6.   Routing danych ERS do Madagaskaru

(i)

Przekazywanie danych ERS państwa bandery do Madagaskaru musi odbywać się przy użyciu elektronicznych środków komunikacji, którymi zarządza Komisja Europejska w imieniu UE, określonych jako DEH (Data Exchange Highway), o których mowa w pkt 1 niniejszego dodatku.

(ii)

Do celów zarządzania działalnością połowową prowadzoną przez flotę UE dane te będą gromadzone i dostępne do konsultacji dla upoważnionych służb Komisji Europejskiej w imieniu Unii Europejskiej.

Dodatek 9

Dane kontaktowe na Madagaskarze

Uwaga: Madagaskar przekaże wszystkie dane przewidziane poniżej najpóźniej w dniu rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu

1.   Ministerstwo Zasobów Rybnych i Rybołówstwa

adres pocztowy, adres e-mail, numery telefonu i faksu.

2.   W odniesieniu do wniosków o wydanie upoważnienia do połowów

adres pocztowy, adres e-mail, numery telefonu i faksu.

3.   Departament Statystyki i Programowania

adres pocztowy, adres e-mail, numery telefonu i faksu.

4.   Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) i Powiadamianie o Wejściu i Wyjściu

Nazwa CMR (sygnał wywoławczy):

Radiowy:

 

VHF: F1 kanał 16; F2 kanał 71

 

HF: F1 5.283 MHZ; F2 7.3495 MHZ

adres pocztowy, główny adres e-mail, dodatkowy adres e-mail, numery telefonu i faksu.

5.   Instytut Statystyczny ds. Tuńczyka w Antsirananie

adres pocztowy, adres e-mail, numery telefonu i faksu.


ROZPORZĄDZENIA

19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/44


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1350/2014

z dnia 15 grudnia 2014 r.

w sprawie przydziału uprawnień do połowów z tytułu Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 15 listopada 2007 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 31/2008 w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Madagaskaru (1) (zwanej dalej „Umową”). Aktualny protokół do Umowy traci moc z dniem 31 grudnia 2014 r.

(2)

Nowy protokół (2) do Umowy (zwany dalej „Protokołem”) został parafowany dnia 19 czerwca 2014 r. Protokół przyznaje statkom Unii uprawnienia do połowów w obszarze połowowym objętym jurysdykcją Republiki Madagaskaru.

(3)

Dnia 15 grudnia 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/929/UE (3) w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania Protokołu.

(4)

Należy określić metodę przydziału uprawnień do połowów między państwa członkowskie na okres stosowania Protokołu.

(5)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (4), jeżeli okaże się, że uprawnienia do połowów przydzielone Unii w ramach Protokołu nie są w pełni wykorzystane, Komisja informuje o tym fakcie zainteresowane państwa członkowskie. Brak odpowiedzi w terminie określonym przez Radę uznawany jest za potwierdzenie, że statki danego państwa członkowskiego nie wykorzystują w pełni przyznanych im uprawnień do połowów w danym okresie. Termin ten powinien zostać ustalony przez Radę.

(6)

Aby zapewnić kontynuowanie działalności połowowej przez statki Unii, w art. 15 Protokołu przewidziano możliwość jego tymczasowego stosowania przez strony, począwszy od dnia jego podpisania i nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2015 r.

(7)

Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia podpisania Protokołu, ale nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2015 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Uprawnienia do połowów ustalone w Protokole zostają podzielone między państwa członkowskie w następujący sposób:

a)

sejnery tuńczykowe:

Hiszpania:

20 statków

Francja:

19 statków

Włochy:

1 statek

b)

taklowce powierzchniowe o pojemności powyżej 100 GT:

Hiszpania:

18 statków

Francja:

9 statków

Portugalia:

5 statków

c)

taklowce powierzchniowe o pojemności mniejszej lub równej 100 GT:

Francja:

22 statki

2.   Limit na połowy rekinów w powiązaniu z połowami tuńczykowatych i gatunków podobnych, ustalony w załączniku do Protokołu w odniesieniu do taklowców powierzchniowych Unii, zostaje podzielony między państwa członkowskie w następujący sposób:

Hiszpania:

207 ton

Francja:

34 tony

Portugalia:

9 ton

3.   Rozporządzenie (WE) nr 1006/2008 stosuje się bez uszczerbku dla Umowy.

4.   Jeżeli wnioski o wydanie upoważnień do połowów przedłożone przez państwa członkowskie określone w ust. 1 nie wyczerpują wszystkich uprawnień do połowów określonych w Protokole, Komisja uwzględnia wnioski o wydanie upoważnień do połowów z pozostałych państw członkowskich, zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008.

5.   Termin, w którym państwa członkowskie zobowiązane są potwierdzić fakt niewykorzystywania w pełni uprawnień do połowów przyznanych w ramach Protokołu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008, ustala się na dziesięć dni roboczych od daty przekazania im przez Komisję informacji dotyczącej niewykorzystania w pełni uprawnień do połowów.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia podpisania Protokołu i nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2014 r.

W imieniu Rady

M. MARTINA

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 1.

(2)  Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru a Wspólnotą Europejską (zob. s. 8 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(3)  Zob. s. 6 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 i (WE) nr 1627/94 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 3317/94 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33).


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/46


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1351/2014

z dnia 18 grudnia 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 692/2014 w sprawie środków ograniczających w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2014/386/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 692/2014 (2) nadaje skuteczność niektórym środkom przewidzianym w decyzji 2014/386/WPZiB, w szczególności ograniczeniom dotyczącym towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola oraz udzielaniu finansowania lub pomocy finansowej, mających związek z przywozem takich towarów, jak również ograniczeniom dotyczącym handlu i inwestycji związanych z projektami odnoszącymi się do infrastruktury w sektorach transportu, telekomunikacji i energii oraz związanych z wydobywaniem ropy naftowej, gazu ziemnego i minerałów.

(2)

Zgodnie z rezolucją Zgromadzenia Ogólnego ONZ 68/262 z dnia 27 marca 2014 r. Krym i Sewastopol uważane są nadal za część Ukrainy. Na sesji w dniach 17 i 18 listopada 2014 r. Rada do Spraw Zagranicznych podkreśliła, że UE potępia i nie uzna nielegalnej aneksji Krymu i Sewastopola.

(3)

W dniu 18 grudnia 2014 r., Rada przyjęła decyzję 2014/933/WPZiB (3) zmieniającą decyzję 2014/386/WPZiB w celu wprowadzenia zakazu dotyczącego wszelkich inwestycji zagranicznych na Krymie lub w Sewastopolu. W decyzji tej przewidziany jest również zakaz świadczenia usług bezpośrednio związanych z zakazem inwestycji, jak również usług związanych z działalnością w zakresie turystyki, w tym turystyki morskiej, a także w sektorach transportu, telekomunikacji, energii oraz wydobywania ropy naftowej, gazu ziemnego i minerałów na Krymie lub w Sewastopolu. Wcześniejszy zakaz wywozu towarów i technologii związanych z sektorami transportu, telekomunikacji, energii oraz wydobywania ropy naftowej, gazu ziemnego i minerałów, zostaje rozszerzony.

(4)

W celu zminimalizowania skutków takich środków ograniczających dla podmiotów gospodarczych i dla ludności cywilnej na Krymie lub w Sewastopolu, należy przewidzieć wyjątki i okresy przejściowe.

(5)

Do celów niniejszego rozporządzenia miejsce wykorzystania towarów i technologii należy określać na podstawie oceny obiektywnych elementów obejmujących między innymi, lecz nie wyłącznie, miejsce przeznaczenia ładunku, kody pocztowe dostawy, jakiekolwiek wskazanie miejsca wykorzystania oraz udokumentowane wskazanie takiego miejsca dokonane przez importera. Koncepcja miejsca wykorzystania powinna mieć zastosowanie do towarów lub technologii stale wykorzystywanych na Krymie lub w Sewastopolu.

(6)

Zakazów i ograniczeń przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu nie można uznawać za obejmujące lub ograniczające tranzyt przez terytorium Krymu i Sewastopolu wykonywany przez unijne osoby fizyczne lub prawne lub podmioty z Unii.

(7)

Zakazy i ograniczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie mają zastosowania do prowadzenia legalnej działalności gospodarczej z podmiotami spoza Krymu lub Sewastopola, które działają na Krymie lub w Sewastopolu, w przypadku gdy nie występują rozsądne powody by stwierdzić, że dane towary lub usługi mają być wykorzystane na Krymie lub w Sewastopolu, lub w przypadku gdy powiązane inwestycje nie są przeznaczone dla przedsiębiorstw na Krymie lub w Sewastopolu, ani dla żadnych podmiotów zależnych lub podmiotów powiązanych pozostających pod ich kontrolą.

(8)

Zakaz świadczenia usług bezpośrednio związanych z działalnością turystyczną, w tym usług statków wycieczkowych, nie może być uznawany za obejmujący usługi służące zapewnieniu bezpieczeństwa i ochrony na morzu oraz usługi odnoszące się do sytuacji nadzwyczajnych, takie jak konserwacja, naprawa, systemy identyfikacji i łączności elektronicznej lub ubezpieczenia.

(9)

Działania te wchodzą w zakres Traktatu, a zatem, w związku z przyjęciem decyzji 2014/933/WPZiB, konieczne jest podjęcie działań regulacyjnych na szczeblu Unii, w szczególności w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków we wszystkich państwach członkowskich. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 692/2014,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 692/2014 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 dodaje się litery w brzmieniu:

„h)

»podmiot na Krymie lub w Sewastopolu« oznacza dowolny podmiot mający siedzibę statutową, administrację centralną lub główne miejsce prowadzenia działalności na Krymie lub w Sewastopolu, jego podmioty zależne lub podmioty powiązane pozostające pod jego kontrolą na Krymie lub w Sewastopolu, a także oddziały i inne podmioty działające na Krymie lub w Sewastopolu;

i)

»usługi inwestycyjne« oznaczają następujące usługi i działalność:

(i)

przyjmowanie oraz przekazywanie zleceń w związku z co najmniej jednym instrumentem finansowym;

(ii)

wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii)

prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv)

zarządzanie portfelem;

(v)

doradztwo inwestycyjne;

(vi)

gwarantowanie emisji instrumentów finansowych lub subemisja instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji;

(vii)

subemisja instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji;

(viii)

wszelkie usługi związane z dopuszczeniem do obrotu na rynku regulowanym lub wielostronnej platformie obrotu;

j)

»armator unijny« ma takie samo znaczenie jak »armator Wspólnoty« zdefiniowany w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia Rady (EWG) 3577/92 (4).

(4)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczące stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski) (Dz.U. L 364 z 12.12.1992, s. 7).”"

;

2)

art. 2a, 2b, 2c i 2d otrzymują brzmienie:

„Artykuł 2a

1.   Zakazuje się:

a)

nabywania własności lub zwiększania posiadanych udziałów we własności nieruchomości znajdujących się na Krymie;

b)

nabywania nowych udziałów lub zwiększania udziałów związanych z prawem własności podmiotu na Krymie lub w Sewastopolu lub kontrolą nad nim, w tym nabywania takiego podmiotu w całości, oraz nabywania udziałów lub akcji i innych papierów wartościowych o charakterze udziałowym takiego podmiotu;

c)

udzielania pożyczek lub kredytów lub uczestniczenia we wszelkich uzgodnieniach służących udzielaniu pożyczek lub kredytów lub udzielaniu finansowania w inny sposób w tym w postaci kapitału własnego, na rzecz podmiotu na Krymie lub w Sewastopolu lub w udokumentowanym celu finansowania takiego podmiotu;

d)

tworzenia wszelkich wspólnych przedsięwzięć na Krymie i w Sewastopolu lub z podmiotami na Krymie lub w Sewastopolu;

e)

świadczenia usług inwestycyjnych bezpośrednio związanych z działalnością, o której mowa w lit. a)–d).

2.   Zakazy i ograniczenia przewidziane w niniejszym artykule nie mają zastosowania do prowadzenia legalnej działalności gospodarczej z podmiotami spoza Krymu i Sewastopola, w przypadku gdy powiązane inwestycje nie są przeznaczone dla podmiotów na Krymie lub w Sewastopolu.

3.   Zakazy, o których mowa w ust. 1, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2b

1.   Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii wymienionych w wykazie w załączniku II:

a)

na rzecz jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu na Krymie lub w Sewastopolu; lub

b)

w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

Załącznik II obejmuje określone towary i technologie nadające się do wykorzystania w następujących kluczowych sektorach:

(i)

transport;

(ii)

telekomunikacja;

(iii)

energia;

(iv)

poszukiwanie, badanie i wydobywanie ropy naftowej, gazu ziemnego i surowców mineralnych.

2.   Zakazuje się:

a)

dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami, które wymieniono w wykazie w załączniku II, lub związanych z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i wykorzystaniem takich przedmiotów jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu;

b)

dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami i technologiami, które wymieniono w wykazie w załączniku II, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi na Krymie lub w Sewastopolu lub w celu wykorzystania na Krymie lub w Sewastopolu.

3.   Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, w przypadku gdy odnoszą się do ust. 1 lit. b), nie mają zastosowania w przypadku gdy nie zachodzą rozsądne powody by stwierdzić, że towary i technologie lub usługi, o których mowa w ust. 2, mają być wykorzystywane na Krymie lub w Sewastopolu.

4.   Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 21 marca 2015 r. zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r. lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2c

1.   Zakazuje się świadczenia pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, usług budowlanych lub inżynierskich bezpośrednio związanych z infrastrukturą na Krymie lub w Sewastopolu w sektorach, o których mowa w art. 2b ust. 1, określonych na podstawie załącznika II, niezależnie od pochodzenia danych towarów lub technologii.

2.   Zakaz, o którym mowa w ust. 1, pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 21 marca 2015 r. zobowiązań wynikających z umowy, która została zawarta przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takiej umowy.

3.   Zakazuje się świadomego lub celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2.

Artykuł 2d

1.   Zakazuje się świadczenia usług bezpośrednio związanych z działalnością turystyczną na Krymie lub w Sewastopolu.

2.   W szczególności zakazuje się wszelkim statkom świadczącym usługi wycieczkowe wpływania lub zawijania do portów znajdujących się na Półwyspie Krymskim, wymienionych w wykazie w załączniku III. Zakaz ten ma zastosowanie do statków pływających pod banderą państwa członkowskiego lub wszelkich statków będących własnością oraz znajdujących się pod kontrolą operacyjną armatora unijnego lub wszelkich statków, w odniesieniu do których armator unijny ponosi ogólną odpowiedzialność za ich działania.

3.   Zakazy określone w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, gdy statek wpływa lub zawija do jednego z portów wymienionych w wykazie w załączniku III z powodów związanych z bezpieczeństwem morskim w sytuacji nadzwyczajnej. Właściwy organ jest informowany o danym wpłynięciu lub zawinięciu do portu w terminie pięciu dni roboczych.

4.   Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umowy lub umowy dodatkowej, które zostały zawarte przed dniem 20 grudnia 2014 r., lub z umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów, pod warunkiem że właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

Artykuł 2e

1.   Właściwe organy mogą przyznać na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1 lub art. 2b ust. 2, i z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2b ust. 1, pod warunkiem że są one:

a)

niezbędne do oficjalnych celów placówek konsularnych lub misji organizacji międzynarodowych objętych immunitetem na mocy prawa międzynarodowego, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu;

b)

związane z projektami mającymi na celu wyłącznie wsparcie dla szpitali lub innych instytucji służby zdrowia świadczących usługi medyczne lub cywilnych instytucji oświatowych, znajdujących się na Krymie lub w Sewastopolu; lub

c)

sprzętem lub wyposażeniem do wykorzystania do celów medycznych.

2.   Właściwe organy mogą również przyznać, na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1, pod warunkiem że dana transakcja ma na celu utrzymanie obecnej infrastruktury w stanie zapewniającym bezpieczeństwo.

3.   Właściwe organy mogą również przyznać, na zasadach i warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenie w związku z działalnością, o której mowa w art. 2a ust. 1 oraz w art. 2b ust. 2, a także w związku z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2b ust. 1 oraz w związku z usługami, o których mowa w art. 2c, w przypadku gdy sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz tych przedmiotów lub prowadzenie tej działalności jest konieczne do pilnego zapobieżenia zdarzeniu, które może mieć poważny i znaczny wpływ na ludzkie zdrowie i bezpieczeństwo, w tym na bezpieczeństwo istniejącej infrastruktury, lub na środowisko, lub do zminimalizowania skutków takiego zdarzenia. W należycie uzasadnionych przypadkach nadzwyczajnych, sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu można dokonywać bez uprzedniego zezwolenia, o ile eksporter powiadomi właściwe organy w ciągu pięciu dni roboczych od daty sprzedaży, dostarczenia, przekazania lub wywozu, przedstawiając szczegóły dotyczące odpowiedniego uzasadnienia sprzedaży, dostarczenia, przekazania lub wywozu bez uprzedniego zezwolenia.

Komisja i państwa członkowskie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego ustępu oraz dzielą się wszelkimi odpowiednimi informacjami, którymi dysponują.”

;

3)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Zakazuje się świadomego i celowego, w tym pośredniego, udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów określonych w niniejszym rozporządzeniu.”

;

4)

załączniki II i III zostają uchylone;

5)

załączniki I i II do niniejszego rozporządzenia dodaje się odpowiednio jako załącznik II i załącznik III.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2014 r.

W imieniu Rady

S. GOZI

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 183 z 24.6.2014, s. 70.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 692/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola (Dz.U. L 183 z 24.6.2014, s. 9).

(3)  Decyzja Rady 2014/933/WPZiB z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniająca decyzję 2014/386/WPZiB w sprawie środków ograniczających w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola (zob. s. 152 niniejszego Dziennika Urzędowego).


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK II

Wykaz towarów i technologii, o których mowa w art. 2b

Dział/kod CN

Opis produktu

Dział 25

SÓL; SIARKA; ZIEMIE I KAMIENIE; MATERIAŁY GIPSOWE, WAPNO I CEMENT

Dział 26

RUDY METALI, ŻUŻEL I POPIÓŁ

Dział 27

PALIWA MINERALNE, OLEJE MINERALNE I PRODUKTY ICH DESTYLACJI; SUBSTANCJE BITUMICZNE; WOSKI MINERALNE

Dział 28

CHEMIKALIA NIEORGANICZNE; ORGANICZNE LUB NIEORGANICZNE ZWIĄZKI METALI SZLACHETNYCH, METALI ZIEM RZADKICH, PIERWIASTKÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH LUB IZOTOPÓW

Dział 29

CHEMIKALIA ORGANICZNE

3824

Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

3826 00

Biodiesel i jego mieszaniny, niezawierające lub zawierające mniej niż 70 % masy olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych

Dział 72

Żeliwo i stal

Dział 73

Artykuły z żeliwa lub stali

Dział 74

Miedź i wyroby z miedzi

Dział 75

Nikiel i wyroby z niklu

Dział 76

Aluminium i wyroby z aluminium

Dział 78

Ołów i wyroby z ołowiu

Dział 79

Cynk i wyroby z cynku

Dział 80

Cyna i wyroby z cyny

Dział 81

Pozostałe metale nieszlachetne; cermetale; artykuły z tych materiałów

8207 13 00

NARZĘDZIA DO WIERCENIA W KAMIENIU LUB DO WIERCEŃ ZIEMNYCH, WYMIENNE, Z CZĘŚCIĄ ROBOCZĄ ZE SPIEKANYCH WĘGLIKÓW METALI LUB CERMETALI

8207 19 10

NARZĘDZIA DO WIERCENIA W KAMIENIU LUB DO WIERCEŃ ZIEMNYCH, WYMIENNE, Z CZĘŚCIĄ ROBOCZĄ Z DIAMENTU LUB Z DIAMENTÓW SPIEKANYCH

8401

Reaktory jądrowe; sekcje paliwowe (kasety), nienapromieniowane, do reaktorów jądrowych; maszyny i aparatura do rozdzielania izotopów

8402

Kotły wytwarzające parę wodną lub inną parę (inne niż kotły centralnego ogrzewania do gorącej wody, mogące również wytwarzać parę o niskim ciśnieniu); kotły wodne wysokotemperaturowe

8403

Kotły centralnego ogrzewania, inne niż te objęte pozycją 8402

8404

Instalacje pomocnicze do stosowania z kotłami objętymi pozycją 8402 lub 8403 (na przykład podgrzewacze wody, podgrzewacze pary, zdmuchiwacze sadzy, podgrzewacze powietrza); skraplacze do siłowni na parę wodną lub inną

8405

Wytwornice gazu generatorowego lub wodnego, z oczyszczalnikami wytwarzanego gazu lub bez nich; wytwornice acetylenu i podobne wytwornice gazu metodą wodną, z oczyszczalnikami wytwarzanego gazu lub bez nich

8406

Turbiny na parę wodną i turbiny na inne rodzaje pary

8407

Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy

8408

Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne)

8409

Części nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do silników objętych pozycją 8407 lub 8408

8410

Turbiny hydrauliczne, koła wodne oraz ich regulatory

8411

Silniki turboodrzutowe, turbośmigłowe oraz inne turbiny gazowe

8412

Pozostałe silniki i siłowniki

8413

Pompy do cieczy, nawet wyposażone w urządzenia pomiarowe; podnośniki do cieczy

8414

Pompy powietrzne lub próżniowe, sprężarki i wentylatory powietrza lub innych gazów; okapy wentylacyjne lub recyrkulacyjne z wbudowanym wentylatorem, nawet z filtrami

8415

Klimatyzatory, zawierające wentylator napędzany silnikiem oraz elementy służące do zmiany temperatury i wilgotności, włączając klimatyzatory nieposiadające możliwości oddzielnej regulacji wilgotności

8416

Palniki piecowe na paliwo ciekłe, na paliwo stałe pyłowe lub na gaz; mechaniczne podawacze węgla, włączając ich ruszty mechaniczne, mechaniczne urządzenia do usuwania popiołu oraz podobne urządzenia

8417

Piece i paleniska przemysłowe lub laboratoryjne, włączając piece do spopielania, nieelektryczne

8418

Chłodziarki, zamrażarki i pozostałe urządzenia chłodzące lub zamrażające, elektryczne lub inne; pompy cieplne inne niż klimatyzatory objęte pozycją 8415

8420

Kalandry lub inne maszyny do walcowania, nieprzeznaczone do obróbki metali lub szkła, oraz walce do tych urządzeń

8421

Wirówki, włączając suszarki wirówkowe; urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy lub gazów

8422

Zmywarki do naczyń; urządzenia do czyszczenia lub suszenia butelek lub innych pojemników; urządzenia do napełniania, zamykania, uszczelniania lub etykietowania butelek, tubek, puszek, pudełek, worków lub innych pojemników; urządzenia do kapslowania butelek, słoików lub podobnych pojemników; pozostałe urządzenia do pakowania lub paczkowania (włączając urządzenia do pakowania termokurczliwego); urządzenia do gazowania napojów

8423

Urządzenia do ważenia (z wyłączeniem wag o czułości 5 cg lub czulszych), włączając maszyny do liczenia lub kontroli przez ważenie; wszelkiego rodzaju odważniki do wag

8424

Urządzenia mechaniczne (nawet obsługiwane ręcznie) do rozrzucania, rozpraszania lub rozpylania cieczy lub proszków; gaśnice, nawet napełnione; pistolety natryskowe i podobne urządzenia; maszyny do wytwarzania strumienia pary lub piasku i podobne maszyny wytwarzające strumień czynnika roboczego

8425

Wielokrążki i wciągniki, inne niż wyciągi pochyłe; wciągarki i przyciągarki; podnośniki

8426

Okrętowe żurawie masztowe; dźwignice, włączając linomostowe; bramownice drogowe, wozy okraczające podsiębierne oraz wozy i wózki transportu wewnętrznego z urządzeniami dźwigowymi

8427

Wózki widłowe; inne wozy i wózki transportu wewnętrznego wyposażone w urządzenia podnoszące lub przenoszące

8428

Pozostałe urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku (na przykład windy, schody ruchome, przenośniki, kolejki linowe)

8429

Spycharki czołowe, spycharki skośne, równiarki, niwelatory, zgarniarki, koparki, czerparki, ładowarki, podbijarki mechaniczne i walce drogowe, samobieżne

8430

Pozostałe maszyny do przemieszczania, równania, niwelowania, zgarniania, kopania, ubijania, zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud; kafary do wbijania pali i urządzenia do wyciągania pali; pługi odśnieżające i dmuchawy śniegowe

8431

Części nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do urządzeń objętych pozycjami od 8425 do 8430

8432

Maszyny rolnicze, ogrodnicze lub leśne do przygotowywania lub uprawy gleby; walce do pielęgnacji trawników lub terenów sportowych

8435

Prasy, tłocznie, rozdrabniacze i podobne urządzenia stosowane w produkcji wina, jabłecznika, soków owocowych lub podobnych napojów

8436

Pozostałe urządzenia rolnicze, ogrodnicze, leśne, drobiarskie lub pszczelarskie, włączając kiełkowniki wyposażone w urządzenia mechaniczne lub cieplne; inkubatory i wylęgarnie drobiu

8437

Urządzenia do czyszczenia, sortowania lub klasyfikowania nasion, ziarna lub suszonych warzyw strączkowych; urządzenia stosowane w przemyśle zbożowym lub do obróbki zbóż, lub suszonych warzyw strączkowych, inne niż urządzenia stosowane w gospodarstwie rolnym

8439

Urządzenia do wytwarzania masy włóknistego materiału celulozowego lub do wytwarzania, lub obróbki wykańczającej papieru lub tektury

8440

Maszyny introligatorskie, włączając niciarki

8441

Pozostałe urządzenia do wytwarzania masy papierniczej, papieru lub tektury, włączając krajarki i krajalnice wszelkich typów

8442

Maszyny, urządzenia i wyposażenie (inne niż obrabiarki objęte pozycjami od 8456 do 8465) do przygotowywania lub wykonywania płyt, cylindrów lub innych elementów drukarskich; płyty, cylindry i inne elementy drukarskie; płyty, cylindry i kamienie litograficzne, przygotowane do celów drukarskich (na przykład strugane, ziarnowane lub polerowane)

8443

Maszyny drukarskie stosowane do drukowania za pomocą płyt, cylindrów i innych elementów drukarskich objętych pozycją 8442; pozostałe drukarki, urządzenia kopiujące i telekopiarki, połączone lub nie; ich części i akcesoria

8444 00

Maszyny do wytłaczania, rozciągania, teksturowania lub cięcia włókien chemicznych, materiałów lub przędzy z włókien chemicznych;

8445

Maszyny do przygotowywania włókien tekstylnych; przędzarki, łączniarki lub skręcarki oraz pozostałe maszyny do wytwarzania przędzy włókienniczej; motarki lub przewijarki (włączając przewijarki wątkowe), włókiennicze oraz maszyny do przygotowania przędzy włókienniczej do stosowania na maszynach objętych pozycją 8446 lub 8447

8447

Dziewiarki, zszywarki-trykotarki i maszyny do wyrobu przędzy rdzeniowej, tiulu, koronek, haftów, aplikacji, plecionek lub siatek oraz maszyny do igłowania

8448

Urządzenia pomocnicze stosowane z maszynami objętymi pozycja 8444, 8445, 8446 lub 8447 (na przykład nicielnice, żakardy, automatyczne mechanizmy zatrzymujące, mechanizmy do zmiany czółenek); części i akcesoria nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie z maszynami i urządzeniami objętymi niniejszą pozycją lub pozycją 8444, 8445, 8446 lub 8447 (na przykład wrzeciona i skrzydełka wrzecion, obicia zgrzeblarskie, grzebienie, filiery, czółenka, struny nicielnicowe i ramki nicielnic, igły do wyrobów pończoszniczych)

8449 00 00

Urządzenia do produkcji lub wykańczania filcu lub włóknin, w kawałkach lub w postaci kształtowej, włączając urządzenia do wyrobu kapeluszy filcowych; wzorniki kapelusznicze

8450

Maszyny pralnicze typu domowego lub profesjonalnego, włączając maszyny piorąco-suszące:

8452

Maszyny do szycia, inne niż maszyny do zszywania książek, objęte pozycją 8440; meble, podstawy i obudowy specjalnie zaprojektowane do maszyn do szycia; igły do maszyn do szycia

8453

Maszyny i urządzenia do przygotowywania, garbowania lub obróbki skór garbarskich lub futerkowych surowych, lub wyprawionych, lub do wyrobu, lub naprawy obuwia, lub innych artykułów ze skór garbarskich lub futerkowych surowych, lub wyprawionych, z wyłączeniem maszyn do szycia

8454

Konwertory, kadzie, wlewnice i maszyny odlewnicze, w rodzaju stosowanych w hutnictwie lub w odlewniach metali

8455

Walcarki do metali oraz ich walce

8456

Obrabiarki do obróbki dowolnych materiałów przez usuwanie nadmiaru materiału za pomocą lasera lub innej wiązki świetlnej, lub fotonowej, metodą ultradźwiękową, elektroerozyjną, elektrochemiczną, za pomocą wiązki elektronów, wiązki jonowej lub łuku plazmowego; maszyny do cięcia strumieniem wody

8457

Centra obróbkowe, obrabiarki zespołowe (jednostanowiskowe) i wielostanowiskowe obrabiarki przestawialne, do metalu

8458

Tokarki (włączając centra tokarskie) do usuwania metalu

8459

Obrabiarki (włączając obrabiarki z jednostkami obróbkowymi prowadnicowymi) do wiercenia, wytaczania, frezowania lub gwintowania wałków lub otworów, do obróbki metalu przez jego skrawanie, inne niż tokarki (włączając centra tokarskie) objęte pozycją 8458

8460

Obrabiarki do usuwania zadziorów i stępiania ostrych krawędzi, do ostrzenia, szlifowania, gładzenia, docierania, polerowania lub innej obróbki wykańczającej powierzchnie metali lub cermetali za pomocą toczaków (okrągłych tarcz z piaskowca do ostrzenia narzędzi), narzędzi i materiałów ściernych lub polerujących, inne niż obrabiarki do nacinania, szlifowania lub obróbki wykańczającej uzębień kół zębatych objęte pozycją 8461

8461

Obrabiarki do strugania wzdłużnego, strugania poprzecznego, dłutowania, przeciągania, do nacinania, szlifowania lub obróbki wykańczającej uzębień, do piłowania, obcinania lub przecinania oraz pozostałe obrabiarki działające przez skrawanie metalu, cermetali, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

8462

Obrabiarki (włączając prasy) do obróbki metalu metodą kucia, młotkowania lub kucia matrycowego; obrabiarki (włączając prasy) do obróbki metalu metodą gięcia, składania, prostowania, spłaszczania, ścinania, przebijania, dziurkowania lub nacinania; prasy do obróbki metali lub węglików metali, wyżej niewymienione

8463

Pozostałe obrabiarki do obróbki metalu lub cermetali, bez usuwania materiału

8464

Obrabiarki do kamienia, materiałów ceramicznych, betonu, wyrobów azbestowo-cementowych lub podobnych materiałów mineralnych, lub do obróbki szkła na zimno

8465

Obrabiarki (włączając maszyny do wbijania gwoździ, do łączenia klamrami, klejenia lub innego łączenia) do drewna, korka, kości, ebonitu, twardych tworzyw sztucznych lub podobnych twardych materiałów

8466

Części i akcesoria nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do maszyn objętych pozycjami od 8456 do 8465, włączając uchwyty przedmiotów obrabianych, uchwyty narzędzi, głowice gwinciarskie maszynowe (samootwierające), podzielnice i pozostałe urządzenia specjalne do obrabiarek; uchwyty do narzędzi wszelkich typów do obróbki ręcznej

8467

Narzędzia ręczne, pneumatyczne, hydrauliczne lub z samodzielnym silnikiem elektrycznym lub nieelektrycznym:

8468

Maszyny i urządzenia do lutowania miękkiego i twardego, spawania lub zgrzewania, nawet przystosowane do cięcia, inne niż te objęte pozycją 8515; maszyny i urządzenia do gazowego odpuszczania powierzchniowego

8469 00

Maszyny do pisania, inne niż drukarki objęte pozycją 8443; maszyny do redagowania tekstów

8470

Maszyny liczące i kieszonkowe maszyny z funkcjami liczącymi do zapisu, odtwarzania i wyświetlania danych; maszyny do księgowania, frankowania, maszyny do wydawania biletów i podobne maszyny, wyposażone w urządzenia liczące; kasy rejestrujące

8471

Maszyny do automatycznego przetwarzania danych i urządzenia do nich; czytniki magnetyczne lub optyczne, maszyny do przenoszenia danych w postaci zakodowanej na nośniki danych oraz maszyny do przetwarzania takich danych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

8472

Pozostałe maszyny biurowe (na przykład hektografy lub powielacze białkowe, maszyny adresujące, automaty wydające banknoty, maszyny do sortowania, liczenia lub pakowania monet, urządzenia do temperowania ołówków, dziurkacze lub zszywacze)

8473

Części i akcesoria (inne niż pokrowce, futerały i tym podobne) nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie z maszynami objętymi pozycjami od 8469 do 8472

8474

Maszyny do sortowania, klasyfikowania, przesiewania, separowania, płukania, przemywania, zgniatania, kruszenia, mielenia, mieszania lub ugniatania ziemi, kamieni, rud lub pozostałych substancji mineralnych, w postaci stałej (włączając proszek lub pastę); maszyny do aglomerowania, kształtowania lub formowania stałych paliw mineralnych, mas ceramicznych, nieutwardzonego cementu, materiałów gipsowych lub pozostałych produktów mineralnych w postaci proszku lub pasty; maszyny do wykonywania piaskowych form odlewniczych

8475

Maszyny do montażu lamp elektrycznych lub elektronicznych, lamp elektronowych lub fotograficznych lamp błyskowych, w bańkach szklanych; maszyny do wyrobu lub obróbki na gorąco szkła lub wyrobów szklanych

8476

Automaty do sprzedaży różnych towarów (na przykład znaczków pocztowych, papierosów, potraw lub napojów), włączając automaty do rozmieniania pieniędzy

8477

Maszyny do obróbki gumy lub tworzyw sztucznych lub do produkcji wyrobów z tych materiałów, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale

8478

Maszyny do przygotowywania lub przerobu tytoniu, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale

8479

Maszyny i urządzenia, mechaniczne, posiadające indywidualne funkcje, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale

8480

Skrzynki formierskie dla odlewni metali; płyty podmodelowe; modele odlewnicze; formy do metali (inne niż wlewnice), węglików metali, szkła, materiałów mineralnych, gumy lub tworzyw sztucznych

8481

Krany, kurki, zawory i podobna armatura do rur, płaszczy kotłów, zbiorników, kadzi lub tym podobnych, włączając zawory redukcyjne i zawory sterowane termostatycznie

8482

Łożyska toczne

8483

Wały napędowe (włączając wały krzywkowe i wały wykorbione) i korby; obudowy łożysk i łożyska ślizgowe; mechanizmy i przekładnie zębate; mechanizmy śrubowo-kulkowe lub śrubowo-wałeczkowe; skrzynie przekładniowe i pozostałe układy zmieniające prędkość, włączając przemienniki momentu obrotowego; koła zamachowe i koła pasowe lub linowe, włączając wielokrążki i zblocza; sprzęgła rozłączne i nierozłączne (włączając przeguby uniwersalne)

8484

Uszczelki i podobne przekładki, z cienkiej blachy łączonej z innym materiałem lub z dwoma lub więcej warstwami metalu; zestawy lub komplety uszczelek i podobnych przekładek, różniących się między sobą, pakowane w torebki, koperty lub podobne opakowania; uszczelnienia mechaniczne

8486

Maszyny i aparatura w rodzaju stosowanych wyłącznie lub głównie do produkcji kryształów półprzewodnikowych lub płytek półprzewodnikowych, elementów półprzewodnikowych, elektronicznych układów scalonych lub płaskich wyświetlaczy panelowych; maszyny i aparaty wyszczególnione w uwadze 9 C do niniejszego działu; części i akcesoria

8487

Części maszyn i urządzeń niezawierające złączy elektrycznych, izolatorów, uzwojeń, styków lub innych części elektrycznych, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale

8501

Silniki elektryczne i prądnice (z wyłączeniem zespołów prądotwórczych)

8502

Zespoły prądotwórcze oraz przetwornice jednotwornikowe

8503

Części nadające się wyłącznie lub głównie do silników elektrycznych i prądnic, zespołów prądotwórczych lub przetwornic jednotwornikowych, niewymienione gdzie indziej

8504

Transformatory elektryczne, przekształtniki (na przykład prostowniki) oraz wzbudniki, oraz ich części

8505

Elektromagnesy (z wyjątkiem magnesów stosowanych w medycynie); magnesy trwałe i artykuły, które mają stać się magnesami trwałymi po namagnesowaniu; elektromagnetyczne lub magnetyczne uchwyty, zaciski i podobne urządzenia przytrzymujące; elektromagnetyczne sprzęgła nierozłączne, sprzęgła rozłączne i hamulce; elektromagnetyczne głowice podnośnikowe; ich części

8507

Akumulatory elektryczne, włącznie z separatorami, nawet prostokątnymi (włączając kwadratowe) oraz ich części (z wyjątkiem tych zużytych i innych niż z gumy innej niż ebonit lub z materiałów włókienniczych)

8511

Elektryczne urządzenia zapłonowe lub rozrusznikowe, w rodzaju stosowanych w silnikach wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym lub samoczynnym (na przykład iskrowniki, prądnice iskrownikowe, cewki zapłonowe, świece zapłonowe, świece żarowe, silniki rozruszników); prądnice (na przykład prądu stałego lub przemiennego) oraz wyłączniki współpracujące z takimi silnikami, oraz ich części

8514

Elektryczne piece przemysłowe lub laboratoryjne, włączając działające na zasadzie indukcji lub strat dielektrycznych (z wyłączeniem suszarek); inne urządzenia przemysłowe lub laboratoryjne, do obróbki cieplnej materiałów, działające na zasadzie indukcji lub strat dielektrycznych, oraz ich części

8515

Maszyny i aparatura do lutowania miękkiego, lutowania twardego lub spawania, metodą elektryczną (łącznie z ogrzewanym elektrycznie gazem), metodą laserową lub inną wiązką światła lub fotonów, ultradźwiękami, wiązką elektronów, impulsów magnetycznych lub łuku plazmowego, nawet nadające się do cięcia; elektryczne maszyny i aparatura do natryskiwania na gorąco metali lub cermetali; ich części (z wyjątkiem pistoletów do natryskiwania na gorąco)

8525

Aparatura nadawcza do radiofonii lub telewizji, nawet zawierająca aparaturę odbiorczą lub aparaturę zapisującą lub odtwarzającą dźwięk; kamery telewizyjne, kamery i aparaty cyfrowe oraz rejestrujące kamery wideo

8526

Aparatura radarowa, radionawigacyjna oraz do zdalnego sterowania drogą radiową

8527

Aparatura odbiorcza do radiofonii, nawet połączona w tej samej obudowie z aparaturą do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub zegarem

8528

Monitory i projektory, niezawierające aparatury odbiorczej dla telewizji; aparatura odbiorcza dla telewizji, nawet zawierająca odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu

8529

Części nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury objętej pozycjami od 8525 do 8528

8530

Urządzenia sygnalizacyjne elektryczne (inne niż urządzenia do przekazywania wiadomości), zapewniające bezpieczeństwo lub regulujące ruch kolejowy, tramwajowy, drogowy, na wodach śródlądowych, parkingach, portach lub lotniskach i ich części (inne niż urządzenia mechaniczne lub elektromechaniczne objęte pozycją 8608)

8531

Aparatura do sygnalizacji dźwiękowej lub wzrokowej i jej części (na przykład dzwonki, syreny, tablice sygnalizacyjne, urządzenia alarmowe przeciwwłamaniowe lub przeciwpożarowe), elektryczna (inna niż do samochodów, rowerów lub szlaków komunikacyjnych)

8532

Kondensatory elektryczne, stałe, nastawne lub strojeniowe oraz ich części

8533

Rezystory (włączając reostaty i potencjometry), inne niż rezystory grzejne, i ich części

8534

Obwody drukowane

8535

Urządzenia elektryczne do przełączania lub zabezpieczania obwodów elektrycznych, lub do wykonywania połączeń w obwodach elektrycznych, lub do tych obwodów (na przykład przełączniki, bezpieczniki, odgromniki, ograniczniki napięcia, tłumiki przepięciowe, wtyki i inne złącza, skrzynki przyłączowe), do napięć przekraczających 1 000 V (z wyjątkiem szaf, pulpitów, sterowników itd. objętych pozycją 8537)

8536

Urządzenia elektryczne do przełączania lub zabezpieczania obwodów elektrycznych, lub do wykonywania połączeń w obwodach elektrycznych, lub do tych obwodów (na przykład przełączniki, przekaźniki, bezpieczniki, tłumiki przepięciowe, wtyki, gniazda wtykowe, oprawki lamp i inne złącza, skrzynki przyłączowe), do napięć nieprzekraczających 1 000 V (z wyjątkiem szaf, pulpitów, sterowników itd. objętych pozycją 8537)

8537

Tablice, panele, konsole, pulpity, szafy i pozostałe układy wspornikowe, wyposażone przynajmniej w dwa lub więcej urządzeń objętych pozycją nr 8535 lub 8536, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej, włącznie z układami zawierającymi przyrządy lub aparaturę, objęte działem 90, oraz aparatura sterowana numerycznie (inna niż aparatura połączeniowa telefonii i telegrafii liniowej i wideofony)

8538

Części nadające się wyłącznie lub głównie do stosowania z urządzeniami objętymi pozycją 8535, 8536 lub 8537, niewymienione gdzie indziej

8539

Elektryczne lampy żarowe lub wyładowcze, włączając zespoły nierozbieralnych wkładów reflektorów oraz promienniki lampowe nadfioletu lub podczerwieni; lampy łukowe; ich części

8540

Lampy elektronowe z termokatodą, o zimnej katodzie lub z fotokatodą (na przykład elektronowe lampy próżniowe, wyładowcze lub gazowane, rtęciowe lampy prostownicze, lampy elektronopromieniowe, telewizyjne lampy analizujące), oraz ich części

8541

Diody, tranzystory i podobne elementy półprzewodnikowe; światłoczułe elementy półprzewodnikowe, włączając fotoogniwa, nawet zmontowane w moduły lub tworzące panele (z wyjątkiem systemów fotowoltaicznych); diody świecące; oprawione kryształy piezoelektryczne, oraz ich części

8542

Elektroniczne układy scalone oraz ich części

8543

Maszyny i aparatura, elektryczne, wykonujące indywidualne funkcje, niewymienione gdzie indziej w rozdziale 85, oraz ich części

8544

Drut izolowany (włączając emaliowany lub anodyzowany), kable (włączając kabel koncentryczny) oraz pozostałe izolowane przewody elektryczne, nawet wyposażone w złącza; przewody z włókien optycznych, złożone z indywidualnie osłoniętych włókien, nawet połączone z przewodnikami prądu elektrycznego lub wyposażone w złącza

8545

Elektrody węglowe, szczotki węglowe, węgle do lamp, węgiel do baterii oraz inne artykuły z grafitu lub innego rodzaju węgla, z metalem lub bez, w rodzaju stosowanych w elektrotechnice

8546

Izolatory elektryczne z dowolnego materiału (z wyjątkiem elementów izolujących)

8547

Osprzęt izolacyjny do maszyn, urządzeń lub sprzętu elektrycznego, będący całkowicie osprzętem z materiału izolacyjnego, poza drobnymi elementami z metalu (na przykład gniazda gwintowane), wprowadzanymi podczas formowania wyłącznie dla celów montażowych (inne niż izolatory objęte pozycją 8546); elektryczne rurki kablowe oraz ich połączenia, z metali nieszlachetnych, wyłożone materiałem izolacyjnym

8548

Odpady i braki ogniw galwanicznych, baterii galwanicznych i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa galwaniczne, zużyte baterie galwaniczne i zużyte akumulatory elektryczne; elektryczne części maszyn lub urządzeń, niewymienione gdzie indziej w rozdziale 85

 

Produkty wymienione w rozdziale 85 objęte poufnością; towary wymienione w rozdziale 85 transportowane drogą pocztową lub przesyłką pocztową (extra)/kod odtworzony do rozpowszechniania informacji statystycznych

Dział 86

Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części; osprzęt i elementy torów kolejowych lub tramwajowych, i ich części; komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów, mechaniczne (włączając elektromechaniczne)

8701

Ciągniki (inne niż ciągniki objęte pozycją 8709)

8702

Pojazdy mechaniczne do przewozu dziesięciu lub więcej osób razem z kierowcą

8704

Pojazdy samochodowe do transportu towarowego

8705

Pojazdy mechaniczne specjalnego przeznaczenia, inne od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (na przykład pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne)

8706 00

Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych objętych pozycjami od 8701 do 8705

8709

Pojazdy do transportu wewnątrzzakładowego, z własnym napędem, niewyposażone w urządzenia podnośnikowe, w rodzaju stosowanych w zakładach produkcyjnych, magazynach, portach lub lotniskach, do przewozu towarów na niewielkie odległości; ciągniki typu stosowanych na peronach kolejowych; części powyższych pojazdów

8710 00 00

Czołgi i pozostałe opancerzone pojazdy bojowe samobieżne, nawet z uzbrojeniem, oraz części tych pojazdów

8716

Przyczepy i naczepy; pozostałe pojazdy bez napędu mechanicznego; ich części

Dział 88

Statki powietrzne, statki kosmiczne i ich części

Dział 89

Statki, łodzie oraz konstrukcje pływające

Dział 98

Kompletny zakład przemysłowy

7106

Srebro (włącznie ze srebrem pokrytym złotem lub platyną), w stanie surowym lub półproduktu, lub w postaci proszku

7107

Metale nieszlachetne posrebrzane, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu

7108

Złoto (włącznie ze złotem platynowanym) w stanie surowym lub półproduktu, lub w postaci proszku

7109

Metale nieszlachetne lub srebro, pozłacane, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu

7110

Platyna, w stanie surowym lub półproduktu, lub w postaci proszku

7111

Metale nieszlachetne, srebro lub złoto, platynowane, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu

7112

Odpady i złom metali szlachetnych lub metali platerowanych metalami szlachetnymi; pozostałe odpady zawierające metale szlachetne lub związki metali szlachetnych, w rodzaju stosowanych zasadniczo do odzyskiwania metali szlachetnych

9013

Urządzenia ciekłokrystaliczne niestanowiące artykułów uwzględnionych bardziej szczegółowo w innych pozycjach; pozostałe urządzenia i przyrządy optyczne, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale

9014

Kompasy, busole; pozostałe instrumenty i przyrządy nawigacyjne

9015

Przyrządy i urządzenia miernicze (włączając do pomiarów fotogrametrycznych), hydrograficzne, oceanograficzne, hydrologiczne, meteorologiczne lub geofizyczne, z wyłączeniem kompasów i busoli; dalmierze

9025

Hydrometry oraz podobne przyrządy pływające; termometry, pirometry, barometry, higrometry, psychrometry, zapisujące lub nie, oraz dowolna kombinacja tych przyrządów

9026

Przyrządy i aparatura do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (na przykład przepływomierze, poziomowskazy, manometry, ciśnieniomierze, liczniki energii cieplnej), z wyłączeniem przyrządów i aparatury, objętych pozycją 9014, 9015, 9028 lub 9032

9027

Przyrządy i aparatura do analizy fizycznej lub chemicznej (na przykład polarymetry, refraktometry, spektrometry, aparatura do analizy gazu lub dymu); przyrządy i aparatura do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego lub podobne; przyrządy i aparatura do mierzenia lub kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku (włącznie ze światłomierzami); mikrotomy

9028

Gazomierze, liczniki do cieczy lub energii elektrycznej, do pomiaru zużycia lub produkcji, włącznie z licznikami wzorcowymi do nich

9029

Obrotomierze, liczniki produkcji, taksometry, drogomierze (liczniki kilometrów), krokomierze i podobne; szybkościomierze i tachometry, inne niż te objęte pozycją 9014 lub 9015; stroboskopy

9030

Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparatura do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych, z wyłączeniem mierników objętych pozycją 9028; przyrządy i aparatura do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma, rentgena, promieni kosmicznych lub innych promieni jonizujących

9031

Przyrządy, urządzenia i maszyny kontrolne lub pomiarowe, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale; projektory profilowe

9032

Przyrządy i aparatura, do automatycznej regulacji lub kontroli

9033

Części i akcesoria (niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale), do maszyn, urządzeń, przyrządów lub aparatury, objętych działem 90”


ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK III

Wykaz portów znajdujących się na Półwyspie Krymskim, o których mowa w art. 2d

1)

Sewastopol

2)

Kercz

3)

Jałta

4)

Teodozja

5)

Eupatoria

6)

Czornomorśke

7)

Kamysz-Burun”


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/60


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1352/2014

z dnia 18 grudnia 2014 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2014/932/WPZiB (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) nr 2140 (2014) z dnia 26 lutego 2014 r. w decyzji 2014/932/WPZiB przewidziano ograniczenia wjazdu lub przejazdu i zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych określonych osób, które ma wskazać komitet ustanowiony na mocy pkt 19 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014).

(2)

W dniu 7 listopada 2014 r. komitet ten wskazał trzy osoby, które zostaną objęte ograniczeniami wjazdu lub przejazdu i zamrożeniem środków finansowych i zasobów gospodarczych zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 2140 (2014).

(3)

Niektóre środki przewidziane w decyzji 2014/932/WPZiB wchodzą w zakres stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia konieczne jest podjęcie działań regulacyjnych na szczeblu Unii, w szczególności w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(4)

Niniejsze rozporządzenie respektuje prawa podstawowe i przestrzega zasad określonych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza prawa do skutecznego środka prawnego, dostępu do bezstronnego sądu oraz do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie ma być stosowane zgodnie z tymi prawami.

(5)

Uprawnienie do zmiany wykazu zawartego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę w związku z konkretnym zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w regionie, jakie stwarza sytuacja w Jemenie, oraz w celu zapewnienia spójności z procesem zmiany i przeglądu załącznika do decyzji 2014/932/WPZiB.

(6)

Procedura zmiany wykazu zawartego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna obejmować przekazanie wskazanej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi powodów umieszczenia w wykazie przekazanych przez komitet ustanowiony na mocy pkt 19 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014), tak by umożliwić im przedstawienie uwag. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać weryfikacji swojej decyzji w świetle tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(7)

Na potrzeby wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia jak największej pewności prawa w Unii nazwiska i inne istotne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, należy podać do wiadomości publicznej. Wszelkie operacje przetwarzania danych osobowych powinny odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 (2) i dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE (3).

(8)

W celu zapewnienia skuteczności środków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie w trybie natychmiastowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)

„roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i)

roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi;

(ii)

roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii)

roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv)

powództwo wzajemne;

(v)

żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b)

„umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub zabezpieczenia finansowe, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c)

„właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d)

„zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego rodzaju rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do uzyskania środków finansowych, towarów lub usług;

e)

„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f)

„zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom środków finansowych, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

g)

„środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i dowolnego rodzaju korzyści, między innymi:

(i)

gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii)

depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii)

papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv)

odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v)

kredyty, tytuły do przeprowadzania kompensat, gwarancje, gwarancje należytego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi)

akredytywy, konosamenty, dokumenty poświadczające nabycie; oraz

(vii)

dokumenty poświadczające udział w funduszach lub zasobach finansowych;

h)

„Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 19 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014);

i)

„terytorium Unii” oznacza wszystkie terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 2

1.   Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące w posiadaniu, w dyspozycji lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2.   Nie udostępnia się osobom fizycznym ani prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz — bezpośrednio lub pośrednio — żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

Artykuł 3

1.   W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby, podmioty lub organy prowadzące lub wspierające działania, które zagrażają pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności w Jemenie, w tym między innymi:

a)

działania utrudniające lub zakłócające pomyślne zakończenie transformacji politycznej zgodnie z inicjatywą Rady Współpracy Państw Zatoki i porozumieniem w sprawie mechanizmu wdrażania;

b)

akty utrudniające wdrożanie wyników sprawozdania końcowego kompleksowej Konferencji Dialogu Narodowego przez stosowanie przemocy, lub ataki na kluczowe elementy infrastruktury;

c)

planowanie lub popełnianie w Jemenie działań naruszających mające zastosowanie międzynarodowe prawo dotyczące praw człowieka lub międzynarodowe prawo humanitarne, bądź działań stanowiących naruszenia praw człowieka, lub kierowanie takimi działaniami.

2.   Załącznik I zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

3.   Załączniku I zawiera informacje, o ile są dostępne, dostarczone przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji, niezbędne do identyfikacji odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres — o ile jest znany — oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. Załącznik I zawiera także datę wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i)

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów lub zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub należności za usługi związane ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

b)

dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a), i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 5

Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile odpowiedni właściwy organ ustalił, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, a dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tych ustaleniach i Komitet Sankcji te ustalenia zatwierdził.

Artykuł 6

Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą umieszczenia w załączniku I osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)

dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c)

decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d)

uznanie decyzji o zastawie lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e)

Komitet Sankcji został powiadomiony przez dane państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Na zasadzie odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymieniony w załączniku I jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub na mocy zobowiązania je obciążającego zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostały wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, pod warunkiem że dany właściwy organ ustalił, że:

a)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku I;

b)

dokonanie płatności nie narusza art. 2 ust. 2; oraz

c)

Komitet Sankcji został powiadomiony przez dane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia zezwolenia z wyprzedzeniem 10 dni roboczych.

Artykuł 8

1.   Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane im przez osoby trzecie na rachunek ujętych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o ile wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2.   Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)

odsetek lub innych dochodów od tych rachunków;

b)

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2; lub

c)

płatności należnych z tytułu zastawu lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zgodnie z art. 6;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

Artykuł 9

1.   Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy służbowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a)

niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków oraz kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio albo za pośrednictwem państwa członkowskiego; oraz

b)

współpracują z właściwym organem przy weryfikacji takich informacji.

2.   Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.

3.   Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2.

Artykuł 11

1.   Osoby fizyczne lub prawne lub podmioty lub organy lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrażenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że zostanie dowiedzione, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek zaniedbania.

2.   Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 12

1.   Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji lub odszkodowania, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowania finansowego w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a)

wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I;

b)

wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2.   We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 13

1.   Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi:

a)

środków finansowych zamrożonych na mocy art. 2 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 4, 5, 6 i 7;

b)

naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2.   Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 14

Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 15

1.   W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji umieści osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w wykazie i przekaże uzasadnienie wskazania, Rada dodaje tę osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do załącznika I. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem, danej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi bezpośrednio — gdy adres jest znany — albo poprzez opublikowanie ogłoszenia, umożliwiając danej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2.   W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje weryfikacji swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę, podmiot lub organ.

3.   W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji postanowią usunąć osobę, podmiot lub organ z wykazu lub zmienić dane identyfikacyjne osoby, podmiotu lub organu umieszczonego w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 16

1.   Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 17

1.   Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku II.

2.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3.   Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a)

na terytorium Unii, w tym także w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b)

na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

c)

wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 19

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2014 r.

W imieniu Rady

S. GOZI

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 2014/932/WPZiB z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie (zob. s. 147 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(2)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(3)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).


ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ OSÓB, PODMIOTÓW I ORGANÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2

A.   OSOBY

1.

Abdullah Yahya Al Hakim (alias: a) Abu Ali al Hakim; b) Abu-Ali al- Hakim; c) Abdallah al-Hakim; d) Abu Ali Alhakim; e) Abdallah al-Mu'ayyad).

Nazwisko w oryginalnym alfabecie: Image

Rola: Zastępca dowódcy grupy Huthi.

Adres: Dahyan, Sa'dah Governorate (muhafaza Sada), Jemen.

Data urodzenia: a) ok. 1985 r.; b) między 1984 r. a 1986 r.

Miejsce urodzenia: a) Dahyan, Jemen; b) Sa'dah Governorate (muhafaza Sada), Jemen.

Obywatelstwo: jemeńskie.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna.

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 7.11.2014.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

 

Abdullah Yahya al Hakim został wskazany do objęcia sankcjami dnia 7 listopada 2014 r. zgodnie z pkt 11 i 15 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014) jako osoba spełniająca kryteria wskazania określone w ust. 17 i 18 rezolucji.

 

Abdullah Yahya al Hakim był zaangażowany w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu, takie jak działania zakłócające realizację porozumienia z dnia 23 listopada 2011 r. zawartego między rządem Jemenu a opozycją, przewidującego pokojowe przekazanie władzy w Jemenie, i działania, które utrudniają proces polityczny w Jemenie.

 

Według doniesień w czerwcu 2014 r. Abdullah Yahya al Hakim zorganizował spotkanie, aby przygotować zamach na prezydenta Jemenu Abdrabuha Mansoura Hadiego. Al Hakim spotkał się z dowódcami wojskowymi i dowódcami służb bezpieczeństwa oraz przywódcami plemiennymi; w spotkaniu wzięli udział również najważniejsi liderzy stronnictw lojalnych wobec byłego prezydenta Jemenu Alego Abdullaha Saleha. Celem spotkania była koordynacja działań wojskowych zmierzających do przejęcia Sany — stolicy Jemenu.

 

Dnia 29 sierpnia 2014 r. przewodniczący Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych wydał publiczne oświadczenie, w którym stwierdził, że Rada potępiła działania sił, którymi dowodzi Abdullah Yahya al Hakim i które w dniu 8 lipca 2014 r. zaatakowały Amran w Jemenie, w tym siedzibę główną brygady armii jemeńskiej. W lipcu 2014 r. Al Hakim dowodził zbrojnym przejęciem prowincji Amran i był dowódcą wojskowym odpowiedzialnym za podejmowanie decyzji dotyczących trwających konfliktów w prowincji Amran oraz okręgu Hamdan w Jemenie.

 

Na początku września 2014 r. Abdullah Yahya al Hakim przebywał w Sanie w celu nadzorowania operacji bojowych w przypadku rozpoczęcia walk. Jego rolą było organizowanie działań zbrojnych w celu obalenia rządu Jemenu. Był również odpowiedzialny za zabezpieczenie wszystkich tras do Sany i z Sany oraz za kontrolę nad nimi.

2.

Abd Al-Khaliq Al-Huthi (alias: a) Abd-al-Khaliq al-Huthi; b) Abd-al-Khaliq Badr-al-Din al Huthi; c) 'Abd al-Khaliq Badr al-Din al-Huthi; d) Abu-Yunus).

Nazwisko w oryginalnym alfabecie: Image

Rola: Dowódca wojskowy grupy Huthi.

Data urodzenia: 1984 r.

Obywatelstwo: jemeńskie.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna.

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 7.11.2014.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

 

Abd al-Khaliq al-Huthi został wskazany do objęcia sankcjami dnia 7 listopada 2014 r. zgodnie z pkt 11 i 15 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014) jako osoba spełniająca kryteria wskazania określone w ust. 17 i 18 rezolucji.

 

Abd al-Khaliq al-Huthi był zaangażowany w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu, takie jak działania zakłócające realizację porozumienia z dnia 23 listopada 2011 r. zawartego między rządem Jemenu a opozycją, przewidującego pokojowe przekazanie władzy w Jemenie, i działania, które utrudniają proces polityczny w Jemenie.

 

Pod koniec października 2013 r. Abd al-Khaliq al-Huthi przewodził grupie bojowników noszących jemeńskie mundury wojskowe w ataku na obiekty w Dimaj w Jemenie. Walki te spowodowały wiele ofiar śmiertelnych.

 

Pod koniec września 2014 r. nieznana liczba niezidentyfikowanych bojowników była rzekomo przygotowana do ataków na placówki dyplomatyczne w Sanie w Jemenie na rozkaz, który miał wydać Abd al-Khaliq al-Huthi. Dnia 30 sierpnia 2014 r. Al-Huthi koordynował transport broni z prowincji Amran do obozu demonstrantów w Sanie.

3.

Ali Abdullah Saleh (alias: Ali Abdallah Salih).

Nazwisko w oryginalnym alfabecie: Image

Rola: a) prezydent jemeńskiej partii Powszechny Kongres Ludowy; b) były prezydent Republiki Jemeńskiej.

Data urodzenia: a) 21 marca 1945 r.; b) 21 marca 1946 r.; c) 21 marca 1942 r.; d) 21 marca 1947 r.

Miejsce urodzenia: a) Bayt al-Ahmar, Sana'a Governorate (mihafaza Sana), Jemen; b) Sana, Jemen; c) Sana, Sanhan, Al-Rib' al-Sharqi.

Obywatelstwo: jemeńskie.

Numer paszportu: 00016161 (Jemen).

Krajowy numer identyfikacyjny: 01010744444.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna.

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 7.11.2014.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

 

Ali Abdullah Saleh został wskazany do objęcia sankcjami dnia 7 listopada 2014 r. zgodnie z pkt 11 i 15 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014) jako osoba spełniająca kryteria wskazania określone w ust. 17 i 18 rezolucji.

 

Ali Abdullah Saleh był zaangażowany w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu, takie jak działania zakłócające realizację porozumienia z dnia 23 listopada 2011 r. zawartego między rządem Jemenu a opozycją, przewidującego pokojowe przekazanie władzy w Jemenie, i działania, które utrudniają proces polityczny w Jemenie.

 

Na mocy porozumienia z dnia 23 listopada 2011 r. zawartego pod auspicjami Rady Współpracy Państw Zatoki Ali Abdullah Saleh po ponad 30 latach ustąpił ze stanowiska prezydenta Jemenu.

 

Według doniesień jesienią 2012 r. Ali Abdullah Saleh stał się jednym z głównych zwolenników brutalnych działań Huthi w północnym Jemenie.

 

Starcia w południowym Jemenie w lutym 2013 r. były wynikiem połączonych działań, które prowadzili Saleh, Al-Ka'ida Półwyspu Arabskiego i secesjonista z południa kraju Ali Salim al-Bayd, aby wywołać zamieszki przed zaplanowaną na dzień 18 marca 2013 r. Konferencją Dialogu Narodowego w Jemenie.

 

Później, we wrześniu 2014 r., Saleh destabilizował Jemen, wykorzystując inne osoby do osłabienia instytucji rządowych na szczeblu centralnym i zmniejszenia stabilności państwa do tego stopnia, by zagrozić zamachem stanu. Zgodnie ze sprawozdaniem opublikowanym we wrześniu 2014 r. przez zespół ekspertów ONZ ds. Jemenu ich rozmówcy twierdzili, że Saleh wspiera brutalne działania niektórych Jemeńczyków, zapewniając im środki finansowe i wsparcie polityczne, a także zapewnia, by członkowie Powszechnego Kongresu Ludowego za pomocą różnych środków nadal przyczyniali się do destabilizacji Jemenu.


ZAŁĄCZNIK II

STRONY INTERNETOWE ZAWIERAJĄCE INFORMACJE O WŁAŚCIWYCH ORGANACH ORAZ ADRES, NA KTÓRY NALEŻY WYSYŁAĆ POWIADOMIENIA SKIEROWANE DO KOMISJI EUROPEJSKIEJ

BELGIA

http://www.diplomatie.be/eusanctions

BUŁGARIA

http://www.mfa.bg/en/pages/135/index.html

REPUBLIKA CZESKA

http://www.mfcr.cz/mezinarodnisankce

DANIA

http://um.dk/da/politik-og-diplomati/retsorden/sanktioner/

NIEMCY

http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html

ESTONIA

http://www.vm.ee/est/kat_622/

IRLANDIA

http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519

GRECJA

http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html

HISZPANIA

http://www.exteriores.gob.es/Portal/es/PoliticaExteriorCooperacion/GlobalizacionOportunidadesRiesgos/Documents/ORGANISMOS%20COMPETENTES%20SANCIONES%20INTERNACIONALES.pdf

FRANCJA

http://www.diplomatie.gouv.fr/autorites-sanctions/

CHORWACJA

http://www.mvep.hr/sankcije

WŁOCHY

http://www.esteri.it/MAE/IT/Politica_Europea/Deroghe.htm

CYPR

http://www.mfa.gov.cy/sanctions

ŁOTWA

http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

LITWA

http://www.urm.lt/sanctions

LUKSEMBURG

http://www.mae.lu/sanctions

WĘGRY

http://www.kulugyminiszterium.hu/kum/hu/bal/Kulpolitikank/nemzetkozi_szankciok/

MALTA

http://www.doi.gov.mt/EN/bodies/boards/sanctions_monitoring.asp

NIDERLANDY

www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-vrede-en-veiligheid/sancties

AUSTRIA

http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=

POLSKA

http://www.msz.gov.pl

PORTUGALIA

http://www.portugal.gov.pt/pt/os-ministerios/ministerio-dos-negocios-estrangeiros/quero-saber-mais/sobre-o-ministerio/medidas-restritivas/medidas-restritivas.aspx

RUMUNIA

http://www.mae.ro/node/1548

SŁOWENIA

http://www.mzz.gov.si/si/zunanja_politika_in_mednarodno_pravo/zunanja_politika/mednarodna_varnost/omejevalni_ukrepi/

SŁOWACJA

http://www.mzv.sk/sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu

FINLANDIA

http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

SZWECJA

http://www.ud.se/sanktioner

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

https://www.gov.uk/sanctions-embargoes-and-restrictions

Adres, na który należy wysyłać powiadomienia skierowane do Komisji Europejskiej:

European Commission

Service for Foreign Policy Instruments (FPI)

EEAS 02/309

B-1049 Bruxelles/Brussel

Belgique/België

E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/70


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1353/2014

z dnia 15 grudnia 2014 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1156/2012 ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania niektórych przepisów dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającą dyrektywę 77/799/EWG (1), w szczególności jej art. 20 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z dyrektywą 2011/16/UE wymaga się, by wymiana informacji w dziedzinie opodatkowania odbywała się z wykorzystaniem standardowych formularzy i formatów elektronicznych.

(2)

Standardowe formularze służące do wymiany informacji na wniosek, spontanicznej wymiany informacji, przesyłania powiadomień i informacji zwrotnych powinny być zgodne z załącznikami od I do IV do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1156/2012 (2).

(3)

Należy stosować format elektroniczny do obowiązkowej automatycznej wymiany informacji na temat określonych kategorii dochodów i kapitału, który oparty jest na istniejącym formacie elektronicznym zgodnie z art. 9 dyrektywy Rady 2003/48/WE (3).

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1156/2012.

(5)

Zmiany powinny być stosowane od dnia 1 stycznia 2015 r. zgodnie z art. 29 ust. 1 dyrektywy 2011/16/UE w odniesieniu do wejścia w życie w państwach członkowskich przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania art. 8 dyrektywy w odniesieniu do obowiązkowej automatycznej wymiany informacji.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Współpracy Administracyjnej w dziedzinie Opodatkowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 1156/2012 wprowadza się następujące zmiany:

1)

dodaje się art. 1a w brzmieniu:

„Artykuł 1a

Format elektroniczny stosowany do obowiązkowej automatycznej wymiany informacji na podstawie art. 8 ust. 1 dyrektywy 2011/16/UE jest zgodny z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia.”

;

2)

dodaje się załącznik V do rozporządzenia (UE) nr 1156/2012 określony w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 64 z 11.3.2011, s. 1.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1156/2012 z dnia 6 grudnia 2012 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania niektórych przepisów dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania (Dz.U. L 335 z 7.12.2012, s. 42).

(3)  Dyrektywa Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (Dz.U. L 157 z 26.6.2003, s. 38).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK V

Format elektroniczny, o którym mowa w art. 1a

Formaty elektroniczne służące do obowiązkowej automatycznej wymiany informacji na podstawie art. 8 dyrektywy 2011/16/UE są zgodne z następującą strukturą drzewa i zawierają następujące klasy elementów (1):

a)

w odniesieniu do ogólnej wiadomości:

Image

b)

w odniesieniu do zasadniczej części w przypadku przekazywania informacji na temat dochodów z zatrudnienia lub wynagrodzeń dyrektorów:

Image

c)

w odniesieniu do zasadniczej części w przypadku przekazywania informacji na temat emerytur i rent:

Image

d)

w odniesieniu do zasadniczej części w przypadku przekazywania informacji na temat produktów dotyczących ubezpieczeń na życie:

Image

e)

w odniesieniu do zasadniczej części komunikatu w przypadku przekazywania informacji na temat własności nieruchomości i dochodów z nieruchomości:

Image

f)

w odniesieniu do zasadniczej części wiadomości w przypadku nieprzekazywania żadnych informacji dotyczących konkretnej kategorii:

Image

g)

w odniesieniu do zasadniczej części wiadomości w przypadku potwierdzenia otrzymania informacji dotyczących konkretnej kategorii:

Image

(1)  Jednakże w wykorzystanym w danej sprawie komunikacie w formacie elektronicznym muszą pojawić się jedynie pola rzeczywiście dostępne i mające zastosowanie w tej sprawie.


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/75


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1354/2014

z dnia 16 grudnia 2014 r.

wprowadzające odstępstwo od rozporządzeń (WE) nr 2305/2003, (WE) nr 969/2006, (WE) nr 1067/2008 i (WE) nr 1964/2006, od rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 480/2012 oraz od rozporządzeń (WE) nr 828/2009 i (WE) nr 1918/2006 w odniesieniu do terminów składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz w 2015 r. w ramach kontyngentów taryfowych dotyczących zbóż, ryżu, cukru i oliwy z oliwek oraz wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia (WE) nr 951/2006 w odniesieniu do terminów wydawania pozwoleń na wywóz w 2015 r. w sektorach pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy oraz wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 w odniesieniu do terminu rozpatrywania ofert zakupu po ustalonej cenie pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku w ramach interwencji publicznej w 2014 r. i 2015 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1095/96 z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie wprowadzania koncesji określonych na liście koncesyjnej CXL sporządzonej w wyniku zakończenia negocjacji GATT XXIV.6 (1), w szczególności jego art. 1,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych i uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (2), w szczególności jego art. 20 lit. n), art. 144 lit. g), art. 178 lit. b), art. 187 lit. e) oraz art. 192 ust. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1528/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania uzgodnień dotyczących produktów pochodzących z niektórych państw wchodzących w skład grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) przewidzianych w umowach ustanawiających lub prowadzących do ustanowienia umów o partnerstwie gospodarczym (3), w szczególności jego art. 9 ust. 5,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 z dnia 25 października 2012 r. wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 (4), w szczególności jego art. 18 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 2305/2003 (5), (WE) nr 969/2006 (6) i (WE) nr 1067/2008 (7) przewidują przepisy szczególne dotyczące składania wniosków oraz wydawania pozwoleń na przywóz jęczmienia w ramach kontyngentu 09.4126, kukurydzy w ramach kontyngentu 09.4131 i pszenicy zwyczajnej o jakości innej niż wysoka w ramach kontyngentów 09.4123, 09.4124, 09.4125 i 09.4133.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1964/2006 (8) i rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 480/2012 (9) przewidują przepisy szczególne dotyczące składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz ryżu pochodzącego z Bangladeszu w ramach kontyngentu 09.4517 i ryżu łamanego w ramach kontyngentu 09.4079.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 828/2009 (10) przewiduje przepisy szczególne dotyczące składania wniosków oraz wydawania pozwoleń na przywóz produktów cukrowniczych w ramach kontyngentów 09.4221, 09.4231 i 09.4241 do 09.4247.

(4)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1918/2006 (11) przewiduje przepisy szczególne dotyczące składania wniosków oraz wydawania pozwoleń na przywóz oliwy z oliwek w ramach kontyngentu 09.4032.

(5)

Z uwagi na dni wolne od pracy w 2015 r. należy odstąpić w niektórych okresach od rozporządzeń (WE) nr 2305/2003, (WE) nr 969/2006, (WE) nr 1067/2008 i (WE) nr 1964/2006 oraz od rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 480/2012 i od rozporządzeń (WE) nr 828/2009 i (WE) nr 1918/2006 w odniesieniu do terminów składania wniosków o pozwolenia na przywóz i wydawania tych pozwoleń, w celu zapewnienia przestrzegania wielkości przedmiotowych kontyngentów.

(6)

Artykuł 7d ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 951/2006 (12) stanowi, że pozwolenia na wywóz pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy wydawane są od piątku następującego po tygodniu, w którym składano wnioski, pod warunkiem że do tego czasu Komisja nie podjęła żadnego ze środków szczególnych.

(7)

Z uwagi na dni wolne od pracy w roku 2015 oraz nieregularne ukazywanie się Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej w tych dniach, okres między złożeniem wniosków i dniem wydania pozwoleń jest zbyt krótki, aby zapewnić właściwe zarządzanie rynkiem. Należy zatem przedłużyć wymieniony okres.

(8)

Artykuł 14 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Komisji (UE) nr 1272/2009 (13) stanowi, że Komisja podejmuje decyzję w ciągu dwóch dni roboczych od dnia powiadomienia, o którym mowa w art. 13 ust. 1 tego rozporządzenia, i w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia, o którym mowa w art. 13 ust. 3 tego rozporządzenia. Interwencja publiczna w odniesieniu do masła i odtłuszczonego mleka w proszku została przedłużona do dnia 31 grudnia 2014 r. rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 949/2014 (14).

(9)

Z uwagi na dni wolne od pracy w latach 2014 i 2015 oraz nieregularne ukazywanie się Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej w tych dniach, okres rozpatrywania ofert jest zbyt krótki, aby zapewnić właściwe monitorowanie oferowanych ilości. Należy zatem przedłużyć ten okres.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zboża

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 3 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2305/2003 w odniesieniu do roku 2015 wnioski o pozwolenia na przywóz jęczmienia w ramach kontyngentu 09.4126 można składać wyłącznie do piątku 11 grudnia 2015 r. do godz. 13:00 czasu obowiązującego w Brukseli.

2.   Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 969/2006 w odniesieniu do roku 2015 wnioski o pozwolenia na przywóz kukurydzy w ramach kontyngentu 09.4131 można składać wyłącznie do piątku 11 grudnia 2015 r. do godz. 13:00 czasu obowiązującego w Brukseli.

3.   Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1067/2008 w odniesieniu do roku 2015 wnioski o pozwolenia na przywóz pszenicy zwyczajnej o jakości innej niż wysoka w ramach kontyngentów 09.4123, 09.4124, 09.4125 i 09.4133 można składać wyłącznie do piątku 11 grudnia 2015 r. do godz. 13:00 czasu obowiązującego w Brukseli.

Artykuł 2

Ryż

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1964/2006 w odniesieniu do roku 2015 wnioski o pozwolenia na przywóz ryżu pochodzącego z Bangladeszu w ramach kontyngentu 09.4517 można składać wyłącznie do piątku 4 grudnia 2015 r. do godz. 13:00 czasu obowiązującego w Brukseli.

2.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 480/2012 w odniesieniu do roku 2015 wnioski o pozwolenia na przywóz ryżu łamanego w ramach kontyngentu 09.4079 można składać wyłącznie do piątku 4 grudnia 2015 r. do godz. 13:00 czasu obowiązującego w Brukseli.

Artykuł 3

Cukier

Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 828/2009 wniosków o pozwolenia na przywóz nie można składać w okresie od piątku 11 grudnia 2015 r. od godz. 13:00 czasu obowiązującego w Brukseli do piątku 25 grudnia 2015 r. do godz. 13:00 czasu obowiązującego w Brukseli.

Artykuł 4

Oliwa z oliwek

Na zasadzie odstępstwa od art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1918/2006 pozwolenia na przywóz oliwy z oliwek objęte wnioskami składanymi w terminach wskazanych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia wydawane są w terminach określonych w wymienionym załączniku, z zastrzeżeniem środków przyjętych zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) Komisji nr 1301/2006 (15).

Artykuł 5

Pozakwotowy cukier i pozakwotowa izoglukoza

Na zasadzie odstępstwa od art. 7d ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 951/2006 pozwolenia na wywóz pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy objęte wnioskami składanymi w terminach wskazanych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia wydawane są w terminach określonych w wymienionym załączniku, biorąc pod uwagę, tam gdzie to konieczne, środki szczególne, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 2 wzmiankowanego rozporządzenia.

Artykuł 6

Oferty zakupu pszenicy zwyczajnej po ustalonej cenie w ramach interwencji publicznej

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 w odniesieniu do ofert dotyczących pszenicy zwyczajnej złożonych w okresach, o których mowa w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, termin, w którym Komisja podejmuje decyzję w wyniku powiadomień, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. b) oraz w art. 13 ust. 3 wzmiankowanego rozporządzenia, upływa z dniem wskazanym w przedmiotowym załączniku.

Artykuł 7

Oferty zakupu masła i odtłuszczonego mleka w proszku po ustalonej cenie w ramach interwencji publicznej

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 w odniesieniu do ofert dotyczących masła i odtłuszczonego mleka w proszku złożonych w okresach, o których mowa w części 1 i 2 załącznika IV do niniejszego rozporządzenia, termin, w którym Komisja podejmuje decyzję w wyniku powiadomień, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. a) oraz w art. 13 ust. 3 wzmiankowanego rozporządzenia, upływa z dniem wskazanym w przedmiotowym załączniku.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie traci moc z dniem 10 stycznia 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 146 z 20.6.1996, s. 1.

(2)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(3)  Dz.U. L 348 z 31.12.2007, s. 1.

(4)  Dz.U. L 303 z 31.10.2012, s. 1.

(5)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2305/2003 z dnia 29 grudnia 2003 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym Wspólnoty na przywóz jęczmienia z państw trzecich (Dz.U. L 342 z 30.12.2003, s. 7).

(6)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 969/2006 z dnia 29 czerwca 2006 r. otwierające i ustalające sposób zarządzania kontyngentem taryfowym w odniesieniu do przywozu kukurydzy pochodzącej z państw trzecich (Dz.U. L 176 z 30.6.2006, s. 44).

(7)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1067/2008 z dnia 30 października 2008 r. otwierające oraz ustalające zarządzanie wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na pszenicę zwyczajną o jakości innej niż wysoka pochodzącą z państw trzecich i wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 290 z 31.10.2008, s. 3).

(8)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1964/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady otwierania i zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz ryżu pochodzącego z Bangladeszu, zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3491/90 (Dz.U. L 408 z 30.12.2006, s. 19).

(9)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 480/2012 z dnia 7 czerwca 2012 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na ryż łamany objęty kodem CN 1006 40 00 do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10 00 (Dz.U. L 148 z 8.6.2012, s. 1).

(10)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 828/2009 z dnia 10 września 2009 r. ustanawiające na lata gospodarcze 2009/2010–2014/2015 szczegółowe zasady przywozu i rafinacji produktów cukrowniczych objętych pozycją taryfową 1701 zgodnie z umowami preferencyjnymi (Dz.U. L 240 z 11.9.2009, s. 14).

(11)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1918/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym oliwy z oliwek pochodzącej z Tunezji (Dz.U. L 365 z 21.12.2006, s. 84).

(12)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24).

(13)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1272/2009 z dnia 11 grudnia 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zakupu i sprzedaży produktów rolnych w ramach interwencji publicznej (Dz.U. L 349 z 29.12.2009, s. 1).

(14)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 949/2014 z dnia 4 września 2014 r. ustanawiające tymczasowe nadzwyczajne środki w sektorze mleka i przetworów mlecznych w formie przedłużenia okresu interwencji publicznej w odniesieniu do masła i odtłuszczonego mleka w proszku w 2014 r. (Dz.U. L 265 z 5.9.2014, s. 21).

(15)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13).


ZAŁĄCZNIK I

Terminy składania wniosków o pozwolenia na przywóz oliwy z oliwek

Terminy wydawania

poniedziałek 30 lub wtorek 31 marca 2015 r.

piątek 10 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 27 lub wtorek 28 kwietnia 2015 r.

środa 6 maja 2015 r.

poniedziałek 11 lub wtorek 12 maja 2015 r.

czwartek 21 maja 2015 r.

poniedziałek 18 lub wtorek 19 maja 2015 r.

środa 27 maja 2015 r.

poniedziałek 26 lub wtorek 27 października 2015 r.

środa 4 listopada 2015 r.


ZAŁĄCZNIK II

Terminy składania wniosków o świadectwa wywozowe dla pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy

Terminy wydawania

od poniedziałku 13 do piątku 17 lipca 2015 r.

wtorek 28 lipca 2015 r.

od poniedziałku 21 do piątku 25 grudnia 2015 r.

piątek 8 stycznia 2016 r.


ZAŁĄCZNIK III

Termin powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących pszenicy zwyczajnej, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1272/2009

Termin powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących pszenicy zwyczajnej, o którym mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009

Koniec terminu podejmowania przez Komisję decyzji w wyniku wspomnianego powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących pszenicy zwyczajnej

środa 1 kwietnia 2015 r.

 

środa 8 kwietnia 2015 r.

 

czwartek 26 marca 2015 r.

piątek 27 mars 2015

poniedziałek 30 marca 2015 r.

wtorek 31 marca 2015 r.

środa 1 kwietnia 2015 r.

czwartek 2 kwietnia 2015 r.

piątek 3 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 6 kwietnia 2015 r.

wtorek 7 kwietnia 2015 r.

środa 8 kwietnia 2015 r.

czwartek 9 kwietnia 2015 r.

piątek 10 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 13 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 13 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 13 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 13 kwietnia 2015 r.

 

piątek 24 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 27 kwietnia 2015 r.

wtorek 28 kwietnia 2015 r.

środa 29 kwietnia 2015 r.

czwartek 30 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 4 maja 2015 r.

wtorek 5 maja 2015 r.

środa 6 maja 2015 r.

czwartek 7 maja 2015 r.

piątek 8 maja 2015 r.

środa 13 maja 2015 r.

 

wtorek19 maja 2015 r.

 

czwartek 7 maja 2015 r.

piątek 8 maja 2015 r.

poniedziałek 11 maja 2015 r.

wtorek 12 maja 2015 r.

środa 13 maja 2015 r.

czwartek 14 maja 2015 r.

piątek 15 maja 2015 r.

poniedziałek 18 maja 2015 r.

wtorek 19 maja 2015 r.

środa 20 maja 2015 r.

czwartek 21 maja 2015 r.

piątek 22 maja 2015 r.

piątek 22 maja 2015 r.

piątek 22 maja 2015 r.

 

poniedziałek 18 maja 2015 r.

wtorek 19 maja 2015 r.

środka 20 maja 2015 r.

czwartek 21 maja 2015 r.

piątek 22 maja 2015 r.

wtorek 26 maja 2015 r.

środa 27 maja 2015 r.

czwartek 28 maja 2015 r.

piątek 29 maja 2015 r.

poniedziałek 1 czerwca 2015 r.


ZAŁĄCZNIK IV

CZĘŚĆ 1

Termin powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących masła i odtłuszczonego mleka w proszku, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1272/2009

Termin powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących masła i odtłuszczonego mleka w proszku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009

Koniec terminu podejmowania przez Komisję decyzji w wyniku wspomnianego powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących masła i odtłuszczonego mleka w proszku

poniedziałek 22 grudnia 2014 r.

 

poniedziałek 5 stycznia 2015 r.

poniedziałek 29 grudnia 2014 r.

 

wtorek 6 stycznia 2015 r.

 

poniedziałek 22 grudnia 2014 r.

od wtorku 23 grudnia 2014 r. do

piątku 2 stycznia 2015 r.

czwartek 8 stycznia 2015 r.

piątek 9 stycznia 2015 r.

CZĘŚĆ 2

Termin powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących masła i odtłuszczonego mleka w proszku, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1272/2009

Termin powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących masła i odtłuszczonego mleka w proszku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009

Koniec terminu podejmowania przez Komisję decyzji w wyniku wspomnianego powiadamiania w odniesieniu do ofert dotyczących masła i odtłuszczonego mleka w proszku

 

czwartek 26 marca 2015 r.

piątek 27 marca 2015 r.

poniedziałek 30 marca 2015 r.

poniedziałek 31 marca 2015 r.

środa 1 kwietnia 2015 r.

czwartek 2 kwietnia 2015 r.

piątek 3 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 6 kwietnia 2015 r.

wtorek 7 kwietnia 2015 r.

środa 8 kwietnia 2015 r.

czwartek 9 kwietnia 2015 r.

piątek 10 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 13 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 13 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 13 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 13 kwietnia 2015 r.

 

piątek 24 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 27 kwietnia 2015 r.

wtorek 28 kwietnia 2015 r.

środa 29 kwietnia 2015 r.

czwartek 30 kwietnia 2015 r.

poniedziałek 4 maja 2015 r.

wtorek 5 maja 2015 r.

środa 6 maja 2015 r.

czwartek 7 maja 2015 r.

piątek 8 maja 2015 r.

 

czwartek 7 maja 2015 r.

piątek 8 maja 2015 r.

poniedziałek 11 maja 2015 r.

wtorek 12 maja 2015 r.

środa 13 maja 2015 r.

czwartek 14 maja 2015 r.

piątek 15 maja 2015 r.

poniedziałek 18 maja 2015 r.

poniedziałek 18 maja 2015 r.

wtorek 19 maja 2015 r.

środa 20 maja 2015 r.

czwartek 21 maja 2015 r.

piątek 22 maja 2015 r.

piątek 22 maja 2015 r.

piątek 22 maja 2015 r.

wtorek 26 maja 2015 r.

 

wtorek 19 maja 2015 r.

środa 20 maja 2015 r.

czwartek 21 maja 2015 r.

piątek 22 maja 2015 r.

środa 27 maja 2015 r.

czwartek 28 maja 2015 r.

piątek 29 maja 2015 r.

poniedziałek 1 czerwca 2015 r.

poniedziałek 20 lipca 2015 r.

 

czwartek 23 lipca 2015 r.

 

wtorek 14 lipca 2015 r.

środa 15 lipca 2015 r.

czwartek 16 lipca 2015 r.

piątek 17 lipca 2015 r.

poniedziałek 20 lipca 2015 r.

środa 22 lipca 2015 r.

czwartek 23 lipca 2015 r.

piątek 24 lipca 2015 r.

poniedziałek 27 lipca 2015 r.

wtorek 28 lipca 2015 r.


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/82


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1355/2014

z dnia 17 grudnia 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 391/2009 w związku z przyjęciem przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) określonych kodeksów i powiązanych zmian do niektórych konwencji i protokołów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 391/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach (1), w szczególności jego art. 13 ust. 2,

działając zgodnie z procedurą kontroli zgodności określoną w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS) (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2099/2002, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia kolizji między morskimi przepisami unijnymi a instrumentami międzynarodowymi, państwa członkowskie i Komisja współpracują ze sobą w celu określenia, w stosownych przypadkach, wspólnego stanowiska lub poglądu na właściwym forum międzynarodowym.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 391/2009 oraz dyrektywa 2009/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) stanowią jeden spójny akt prawny, konsekwentnie regulujący działania uznanych organizacji według tych samych zasad i definicji. Zgodnie z art. 3 ust. 2 dyrektywy 2009/15/WE w przypadku gdy państwo członkowskie podejmie w odniesieniu do statków podnoszących jego banderę decyzję o upoważnieniu organizacji do dokonywania inspekcji i przeglądów związanych z wydawaniem ustawowych certyfikatów, obowiązki te powierza ono wyłącznie uznanym organizacjom, co, zgodnie z art. 2 lit. g) tej dyrektywy, oznacza organizację uznaną zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 391/2009. W związku z tym zbiór zasad, na których podstawie uznawane są przedmiotowe organizacje, ma wpływ na oba powyższe akty.

(3)

Termin „konwencje międzynarodowe” w rozumieniu art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 391/2009 oznacza Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu z dnia 1 listopada 1974 r. („konwencja SOLAS”) z wyjątkiem rozdziału XI-2 załącznika do niej, Międzynarodową konwencję o liniach ładunkowych z dnia 5 kwietnia 1966 r. („konwencja o liniach ładunkowych”) oraz Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki z dnia 2 listopada 1973 r. („konwencja MARPOL”), wraz z odnoszącymi się do nich protokołami i zmianami, a także odpowiednimi kodeksami o statusie obowiązkowym we wszystkich państwach członkowskich w swojej zaktualizowanej wersji.

(4)

Zgromadzenie IMO na swoim 28. posiedzeniu przyjęło Kodeks wdrażania instrumentów prawnych IMO (kodeks III), jak określono w rezolucji IMO A.1070(28) z dnia 4 grudnia 2013 r., jak również zmiany konwencji o liniach ładunkowych, w celu nadania kodeksowi III mocy obowiązującej wraz z powiązanym programem audytów państw bandery, jak określono w rezolucji IMO A.1083(28) z dnia 4 grudnia 2013 r.

(5)

Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO (MEPC) przyjął na swoim 66. posiedzeniu zmiany protokołu z 1978 r. odnoszącego się do konwencji MARPOL, jak określono w rezolucji MEPC.246(66) z dnia 4 kwietnia 2014 r., oraz protokołu z 1997 r. odnoszącego się do konwencji MARPOL, zmienionej odnoszącym się do niej protokołem z 1978 r., jak określono w rezolucji MEPC.247(66) z dnia 4 kwietnia 2014 r., w celu nadania kodeksowi III mocy obowiązującej wraz z powiązanym programem audytów państw bandery.

(6)

Komitet Bezpieczeństwa na Morzu IMO (MSC) przyjął na swoim 93. posiedzeniu zmiany konwencji SOLAS, jak określono w rezolucji MSC.366(93) z dnia 22 maja 2014 r., oraz protokołu z 1988 r. odnoszącego się do konwencji o liniach ładunkowych, jak określono w rezolucji MSC.375(93) z dnia 22 maja 2014 r., w celu nadania kodeksowi III mocy obowiązującej wraz z powiązanym programem audytów państw bandery.

(7)

MEPC na swoim 65. posiedzeniu oraz MSC na swoim 92. posiedzeniu przyjęły Kodeks uznanych organizacji IMO, jak określono w rezolucji MSC.349(92) z dnia 21 czerwca 2013 r.

(8)

MEPC na swoim 65. posiedzeniu przyjął zmiany do protokołu z 1978 r. odnoszącego się do konwencji MARPOL w celu nadania Kodeksowi uznanych organizacji mocy obowiązującej, jak określono w rezolucji MEPC.238(65) z dnia 17 maja 2013 r.

(9)

MSC na swoim 92. posiedzeniu przyjął zmiany do konwencji SOLAS oraz do protokołu z 1988 r. odnoszącego się do konwencji o liniach ładunkowych w celu nadania Kodeksowi uznanych organizacji mocy obowiązującej, jak określono w rezolucji MSC.350(92) i MSC.356(92) z dnia 21 czerwca 2013 r.

(10)

Oczekuje się zatem, że kodeks III i Kodeks uznanych organizacji wejdą w życie w okresie między dniem 1 stycznia 2015 r. a dniem 1 stycznia 2018 r., zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie do przyjmowania, ratyfikowania i wejścia w życie zmian, określonymi w każdej z odnośnych konwencji IMO.

(11)

W dniu 13 maja 2013 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2013/268/UE (4). Zgodnie z art. 5 tej decyzji Rada upoważniła państwa członkowskie do wyrażenia zgody, w interesie Unii i z zastrzeżeniem deklaracji zawartej w załączniku do tej decyzji, na związanie się zmianami, o których mowa w motywach 4–9 niniejszego rozporządzenia.

(12)

W deklaracji załączonej do decyzji 2013/268/UE stwierdza się, że państwa członkowskie uznają, że kodeks III i Kodeks uznanych organizacji zawierają zbiór minimalnych wymogów, które państwa mogą w stosownych przypadkach rozwijać i doskonalić w celu poprawy bezpieczeństwa na morzu i ochrony środowiska.

(13)

Stwierdza się w niej również, że żadne przepisy kodeksu III lub Kodeksu uznanych organizacji nie podlegają wykładni, która w jakikolwiek sposób zawęża lub ogranicza wypełnianie obowiązków państw członkowskich na mocy prawa Unii Europejskiej, w odniesieniu do definicji „certyfikatów statutowych” i „certyfikatów klasy”, zakresu obowiązków i kryteriów określonych dla uznanych organizacji oraz obowiązków ciążących na Komisji Europejskiej w zakresie uznawania, oceny i, w odpowiednich przypadkach, podejmowania działań naprawczych lub stosowania kar w odniesieniu do uznanych organizacji. W tej samej deklaracji zapisano również, że w przypadku audytu IMO państwa członkowskie oświadczają, że weryfikacja może dotyczyć tylko zgodności z tymi postanowieniami odpowiednich konwencji międzynarodowych, które zostały zaakceptowane przez państwa członkowskie, w tym zgodnie z warunkami omawianej deklaracji.

(14)

W porządku prawnym Unii zakres rozporządzenia (WE) nr 391/2009, jak również dyrektywy 2009/15/WE, obejmuje odniesienia do „międzynarodowych konwencji” opisanych w motywie 3. W związku z tym zmiany w konwencji IMO są automatycznie wprowadzane do prawa Unii w tym samym czasie, gdy wejdą one w życie na szczeblu międzynarodowym; dotyczy to również kodeksów o statusie obowiązkowym, takich jak kodeks III i Kodeks uznanych organizacji, które w związku z tym należą do instrumentów IMO istotnych dla stosowania rozporządzenia (WE) nr 391/2009.

(15)

Zmiany konwencji międzynarodowych mogą być jednak wyłączone z zakresu unijnego prawa morskiego zgodnie z procedurą kontroli zgodności, jeżeli spełniają co najmniej jedno z dwóch kryteriów określonych w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2099/2002.

(16)

Komisja oceniła zmiany w konwencjach IMO zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 i stwierdziła, że między kodeksem III i Kodeksem uznanych organizacji a rozporządzeniem (WE) nr 391/2009 i dyrektywą 2009/15/WE występują liczne rozbieżności.

(17)

Po pierwsze: w pkt 16.1 części 2 kodeksu III określono minimalną listę zasobów i procesów, jakie muszą ustanowić państwa bandery, obejmującą obowiązek zapewnienia instrukcji administracyjnych dotyczących m.in. certyfikatów klasy statku wymaganych przez państwo bandery do wykazania zgodności z wymogami konstrukcyjnymi, mechanicznymi, elektrycznymi bądź innymi wymogami danej konwencji międzynarodowej, której stroną jest państwo bandery, lub z wymogami przepisów krajowych państwa bandery. Jak opisano w motywie 21 poniżej, w prawie Unii dokonano jednak rozróżnienia na certyfikaty statutowe i certyfikaty klasy. Te ostatnie są dokumentami o charakterze prywatnym i nie są aktami państwa bandery, ani nie są wydawane w imieniu państwa bandery. Omawiany przepis kodeksu III odnosi się w rzeczywistości do konwencji SOLAS, rozdział II-1, część A-1, prawidło 3-1, które stanowi, że statki są projektowane, budowane i utrzymywane w zgodzie z wymogami konstrukcyjnymi, mechanicznymi i elektrycznymi określonymi przez instytucję klasyfikacyjną uznaną przez administrację zgodnie z prawidłem XI-1/1. 1. W konwencji SOLAS przedmiotem niniejszego wymogu uczyniono wyraźnie statek lub jego przedstawiciela prawnego w stosunku do państwa bandery. Ponadto, działając w charakterze instytucji klasyfikacyjnej, uznana organizacja wydaje certyfikaty klasy statku zgodnie z własnymi przepisami, procedurami, warunkami i prywatnymi ustaleniami umownymi, których państwo bandery nie jest stroną. Dlatego też powyższy przepis kodeksu III jest sprzeczny z rozgraniczeniem działalności w zakresie certyfikatów klasy i działalności w zakresie certyfikatów statutowych, które zostało wprowadzone w obowiązujących przepisach UE.

(18)

Po drugie: w pkt 18.1 części 2 kodeksu III nałożono na państwo bandery obowiązek ustalenia, „tylko w odniesieniu do statków upoważnionych do podnoszenia jego bandery”, czy uznana organizacja posiada odpowiednie możliwości techniczne, w zakresie zarządzania i badawcze, które umożliwiają wykonywanie powierzonych jej obowiązków. Na mocy prawa Unii aspekt ten jest natomiast traktowany jako wymóg do celów uznania, co znajduje odzwierciedlenie w kryterium A.3 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 391/2009, które stosuje się do całej floty w klasie danej organizacji, niezależnie od bandery. Włączenie powyższego przepisu kodeksu III do prawa Unii spowodowałoby ograniczenie stosowania kryterium A.3 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 391/2009 do działalności uznanej organizacji wyłącznie w odniesieniu do statków podnoszących banderę państw członkowskich, co jest sprzeczne z obecnie obowiązującymi wymogami.

(19)

Po trzecie: zgodnie z pkt 19 części 2 kodeksu III państwo bandery nie może upoważniać swoich uznanych organizacji do stosowania w odniesieniu do statków innych niż uprawnione do podnoszenia jego bandery jakichkolwiek wymogów dotyczących m.in. ich reguł klasyfikacji, wymogów lub procedur. Zgodnie z dyrektywą 2009/15/WE państwa członkowskie mogą upoważniać organizacje do działania w ich imieniu w zakresie wydawania certyfikatów statutowych swojej flocie tylko pod warunkiem że organizacje te zostały uznane i są monitorowane do tego celu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 391/2009. W związku z tym uznane organizacje jako takie muszą spełnić pewne wymogi obejmujące ich odpowiednie działania w odniesieniu do całej sklasyfikowanej floty, niezależnie od bandery. Odnosi się to do większości kryteriów określonych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 391/2009, jak również do innych zobowiązań, w szczególności do art. 10 ust. 4 tego rozporządzenia. Włączenie powyższego przepisu kodeksu III do prawa Unii spowodowałoby ograniczenie stosowania obecnych wymogów w zakresie uznawania określonych w rozporządzeniu (WE) nr 391/2009, m.in. jeśli można je zakwalifikować jako zasady, wymogi i procedury, do działalności uznanej organizacji wyłącznie w odniesieniu do statków podnoszących banderę państw członkowskich.

(20)

Po czwarte: w sekcji 1.1 części 2 Kodeksu uznanych organizacji zdefiniowano „uznaną organizację” jako organizację ocenioną przez państwo bandery i uznaną za zgodną z wymogami części 2 Kodeksu uznanych organizacji. Natomiast art. 2 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 391/2009 stanowi, że uznana organizacja oznacza „organizację uznaną zgodnie z niniejszym rozporządzeniem”. Z oceny Komisji przedstawionej w motywach 21 do 23 wynika, że pewna liczba przepisów w części 2 Kodeksu uznanych organizacji jest niezgodna z rozporządzeniem (WE) nr 391/2009. W związku z tym uznana organizacja w rozumieniu Kodeksu uznanych organizacji nie spełniałaby wszystkich wymogów rozporządzenia (WE) nr 391/2009, a co za tym idzie — nie byłaby zgodna z definicją uznanej organizacji określoną w prawie Unii.

(21)

Po piąte: w sekcji 1.3 części 2 Kodeksu uznanych organizacji zdefiniowano „certyfikację i usługi statutowe” jako jedną kategorię działań, do których przeprowadzania w imieniu państwa bandery uznana organizacja jest uprawniona, wliczając w to wydawanie certyfikatów odnoszących się zarówno do wymogów statutowych, jak i wymogów związanych z klasą. Tymczasem w definicjach określonych w art. 2 lit. g) oraz i) rozporządzenia (WE) nr 391/2009 wprowadzono wyraźne rozróżnienie na „certyfikaty statutowe”, czyli certyfikaty wydawane przez państwo bandery lub w jego imieniu zgodnie z konwencjami międzynarodowymi, oraz „certyfikaty klasy”, czyli dokumenty wydawane przez uznaną organizację, działającą w charakterze instytucji klasyfikacyjnej, poświadczające zdolność statku do określonego użytku lub świadczenia określonych usług, zgodnie z regułami i procedurami ustanowionymi i opublikowanymi przez tę uznaną organizację. Z powyższego wynika, że w prawie Unii certyfikaty statutowe i certyfikaty klasy są odrębne i mają różny charakter. Certyfikaty statutowe mają charakter publiczny, natomiast certyfikaty klasy mają charakter prywatny, ponieważ są wydawane przez towarzystwa klasyfikacyjne zgodnie z ich własnymi regułami, procedurami i warunkami. Wynika z tego, że certyfikaty klasy wydane dla statku przez uznaną organizację w celu potwierdzenia zgodności z regułami i procedurami klasyfikacji, również w przypadku przeprowadzenia weryfikacji przez państwo bandery w celu potwierdzenia zgodności z rozdziałem II–I, część A-1, prawidło 3-1 konwencji SOLAS, są dokumentami o ściśle prywatnym charakterze, które nie są ani aktami państwa bandery, ani aktami wykonywanymi w imieniu jakiegokolwiek państwa bandery. Jednak w Kodeksie uznanych organizacji systematycznie pojawiają się odniesienia do „certyfikacji i usług statutowych” wykonywanych przez uznaną organizację „w imieniu państwa bandery”, co jest sprzeczne z prawnym rozróżnieniem wprowadzonym w prawie Unii. Niezależnie od tej sprzeczności przyjęcie omawianego przepisu Kodeksu uznanych organizacji jako normy w porządku prawnym Unii w sposób oczywisty zagrażałoby możliwości dalszego egzekwowania w UE wymogów w zakresie uznawania zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 391/2009, które odnoszą się do ogólnej działalności organizacji, niezależnie od bandery.

(22)

Po szóste: w sekcji 3.9.3.1 części 2 Kodeksu uznanych organizacji ustanowiono mechanizm współpracy między uznanymi organizacjami na ujednoliconych zasadach określonych przez państwo bandery w celu znormalizowania, w stosownych przypadkach, procesów dotyczących certyfikacji i usług statutowych dla państwa bandery; w sekcji 3.9.3.2 części 2 tego samego kodeksu wprowadzono natomiast zasady ramowe określone przez państwo bandery lub „grupę państw bandery”, aby uregulować współpracę uznanych organizacji dotyczącą aspektów technicznych i aspektów związanych z bezpieczeństwem „certyfikacji i usług statutowych dla statków […] w imieniu danego państwa lub państw bandery”. Na mocy prawa unijnego współpracę między uznanymi organizacjami reguluje natomiast art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 391/2009, w którym na uznane organizacje nałożono obowiązek okresowego konsultowania się między sobą w celu zachowania równoważności i harmonizacji reguł i procedur oraz ich wprowadzania w życie oraz określono zasady wzajemnego uznawania, w odpowiednich przypadkach, certyfikatów klasy dla materiałów, wyposażenia i komponentów. Dwa powyższe procesy współpracy na podstawie art. 10 ust. 1 odnoszą się do prywatnej działalności uznanych organizacji, działających w charakterze instytucji klasyfikacyjnych, i w związku z tym mają zastosowanie bez względu na banderę. Włączenie powyższego mechanizmu współpracy określonego w Kodeksie uznanych organizacji do prawa Unii spowodowałoby ograniczenie zakresu współpracy określonego w rozporządzeniu (WE) nr 391/2009 do działalności uznanych organizacji wyłącznie w odniesieniu do statków podnoszących banderę państw członkowskich, co jest sprzeczne z obecnie obowiązującymi wymogami.

(23)

Po siódme: sekcja 3.9.3.3 części 2 Kodeksu uznanych organizacji jest identyczna z pkt 19 części 2 kodeksu III; w związku z tym względy przedstawione w motywie 19 odnoszą się w równym stopniu do tego przepisu Kodeksu uznanych organizacji.

(24)

Żaden element przepisów kodeksu III lub Kodeksu uznanych organizacji nie powinien ograniczać zdolności Unii do ustanawiania, zgodnie z Traktatami i prawem międzynarodowym, odpowiednich warunków przyznawania uznania organizacjom, które ubiegają się o upoważnienie ze strony państw członkowskich do wykonywania w ich imieniu czynności z zakresu przeglądu statków i certyfikacji, aby zrealizować cele Unii, a w szczególności zwiększyć bezpieczeństwo na morzu i poprawić ochronę środowiska.

(25)

System wzajemnego uznawania certyfikatów klasy dotyczących materiałów, wyposażenia i komponentów ustanowiony w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 391/2009 może być egzekwowany jedynie na terytorium Unii w odniesieniu do statków podnoszących banderę państw członkowskich. W odniesieniu do statków zagranicznych akceptacja odpowiednich certyfikatów pozostaje w gestii właściwych państw bandery niebędących członkami UE, wykonujących swoją wyłączną jurysdykcję, przede wszystkim w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS).

(26)

Na podstawie własnej oceny Komisja stwierdziła, że przepisy kodeksu III i Kodeksu uznanych organizacji, o których mowa powyżej, są niezgodne z rozporządzeniem (WE) nr 391/2009 i należy je wyłączyć z zakresu stosowania tej dyrektywy. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 391/2009.

(27)

Ponieważ Kodeks uznanych organizacji wchodzi w życie w dniu 1 stycznia 2015 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie jak najszybciej po jego opublikowaniu.

(28)

Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki (COSS) nie wydał opinii na temat środków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Uznano, że niezbędny jest akt wykonawczy, i przewodniczący przedłożył komitetowi odwoławczemu projekt aktu wykonawczego do dalszego rozpatrzenia. Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią komitetu odwoławczego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 2 rozporządzenia (WE) nr 391/2009 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

»międzynarodowe konwencje« oznaczają Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu z dnia 1 listopada 1974 r. (SOLAS 74) z wyjątkiem rozdziału XI-2 załącznika do niej, Międzynarodową konwencję o liniach ładunkowych z dnia 5 kwietnia 1966 r. oraz Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (MARPOL) z dnia 2 listopada 1973 r., wraz z odnoszącymi się do nich protokołami i zmianami, a także odpowiednimi kodeksami o statusie obowiązkowym we wszystkich państwach członkowskich, z wyjątkiem pkt 16.1, 18.1 i 19 części 2 kodeksu wdrażania instrumentów prawnych IMO oraz sekcji 1.1, 1.3, 3.9.3.1, 3.9.3.2 i 3.9.3.3 części 2 Kodeksu uznanych organizacji IMO, w ich zaktualizowanej wersji.”

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 11.

(2)  Dz.U. L 324 z 29.11.2002, s. 1.

(3)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 47).

(4)  Decyzja Rady 2013/268/UE z dnia 13 maja 2013 r. w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w odniesieniu do przyjęcia określonych kodeksów i powiązanych zmian do niektórych konwencji i protokołów (Dz.U. L 155 z 7.6.2013, s. 3).


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/87


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1356/2014

z dnia 17 grudnia 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1484/95 w odniesieniu do ustalania cen reprezentatywnych w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 183 lit. b),

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 i (WE) nr 614/2009 (2), w szczególności jego art. 5 ust. 6 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj.

(2)

Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne dla produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj, wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów, uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1484/95.

(4)

Ze względu na konieczność zagwarantowania, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1484/95 zastępuje się tekstem zawartym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 1.

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1484/95 z dnia 28 czerwca 1995 r. określające szczegółowe zasady wdrażania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalające ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj i uchylające rozporządzenie nr 163/67/EWG (Dz.U. L 145 z 29.6.1995, s. 47).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

Kod CN

Opis towarów

Cena reprezentatywna

(w EUR/100 kg)

Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 3

(w EUR/100 kg)

Pochodzenie (1)

0207 12 10

Kurczaki oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątróbek i żołądków, znane jako »kurczaki 70 %« lub inaczej prezentowane, mrożone

125,5

0

AR

0207 12 90

Kurczaki oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątróbek i żołądków, znane jako »kurczaki 65 %« lub inaczej prezentowane, mrożone

145,2

0

AR

151,5

0

BR

0207 14 10

Kawałki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus bez kości, mrożone

328,6

0

AR

246,8

16

BR

343,8

0

CL

278,1

7

TH

0207 14 50

Piersi z kurczaka, mrożone

208,7

1

BR

0207 14 60

Nogi z kurczaka, mrożone

136

2

BR

0207 27 10

Kawałki z indyków bez kości, mrożone

361,5

0

BR

516,1

0

CL

1602 32 11

Przetwory z ptactwa z gatunku Gallus domesticus niepoddane obróbce cieplnej

252,3

10

BR


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod »ZZ« oznacza »inne pochodzenie«.”


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/89


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1357/2014

z dnia 18 grudnia 2014 r.

zastępujące załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów oraz uchylającą niektóre dyrektywy (1), w szczególności jej art. 38 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE wymieniono właściwości odpadów, które czynią z nich odpady niebezpieczne.

(2)

Dyrektywa 2008/98/WE stanowi, że klasyfikacja odpadów jako niebezpieczne powinna być dokonywana między innymi na podstawie przepisów unijnych dotyczących chemikaliów, w szczególności dotyczących klasyfikacji preparatów jako niebezpiecznych, wraz ze stosowanymi w tym celu dopuszczalnymi wartościami stężeń. Ponadto, aby ułatwić zharmonizowaną klasyfikację odpadów i zapewnić zharmonizowane określanie typów odpadów niebezpiecznych w obrębie Unii, konieczne jest utrzymywanie systemu, w którym odpady i odpady niebezpieczne zostały sklasyfikowane zgodnie z wykazem odpadów ustalonym ostatnio decyzją Komisji 2000/532/WE (2).

(3)

Załącznik III do dyrektywy 2008/98/WE przewiduje, że przypisania właściwości niebezpiecznych H 4 („drażniące”), H 5 („szkodliwe”), H 6 („toksyczne” i „wysoce toksyczne”), H 7 „rakotwórcze”, H 8 („żrące”) H 10 („działające szkodliwie na rozrodczość”), H 11 („mutagenne”) i H 14 („ekotoksyczne”) dokonuje się na podstawie kryteriów określonych w załączniku VI do dyrektywy Rady 67/548/EWG (3).

(4)

Załącznik III do dyrektywy 2008/98/WE przewiduje, że zastosowanie mają wartości dopuszczalne wyszczególnione w załącznikach II i III do dyrektywy 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4).

(5)

Dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE mają zostać uchylone z dniem 1 czerwca 2015 r. i zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 (5), które odzwierciedla aktualny stan wiedzy wynikający z postępu technicznego i naukowego. Na zasadzie odstępstwa obydwie dyrektywy mogą mieć zastosowanie do niektórych mieszanin do dnia 1 czerwca 2017 r., jeżeli zostały one sklasyfikowane, opatrzone etykietami i były pakowane zgodnie z przepisami dyrektywy 1999/45/WE i wprowadzone do obrotu przed dniem 1 czerwca 2015 r.

(6)

Należy zmienić załącznik III do dyrektywy 2008/98/WE, aby odpowiednio zmienić definicje niebezpiecznych właściwości dostosowując je do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 tam gdzie to stosowne, oraz aby zastąpić odniesienie do dyrektywy 67/548/EWG i do dyrektywy 1999/45/WE odniesieniami do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

(7)

Aby zapewnić wystarczającą kompletność i reprezentatywność informacji dotyczących ewentualnych skutków dostosowania definicji HP14 „ekotoksyczne” do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 konieczne są dalsze badania.

(8)

Niebezpieczne właściwości H 1 do H 15 określone w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE należy oznaczyć odpowiednio kodami HP 1 do HP 15, aby uniknąć potencjalnych pomyłek z kodami zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008.

(9)

Nazwy uprzednich niebezpiecznych właściwości H5 („szkodliwe”) i H 6 („toksyczne”) należy zmienić i dostosować odpowiednio do zmian w przepisach dotyczących chemikaliów, a w szczególności do nowych kodów klas i kategorii zagrożenia określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008.

(10)

Należy wprowadzić nowe nazwy dla uprzednich niebezpiecznych właściwości H 12 i H 15, aby zapewnić spójność z nazwami innych niebezpiecznych właściwości.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu przewidzianego w art. 39 dyrektywy 2008/98/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik III do dyrektywy 2008/98/WE otrzymuje brzmienie zgodne z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 czerwca 2015 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3)

(2)  Decyzja Komisji 2000/532/WE z dnia 3 maja 2000 r. zastępująca decyzję 94/3/WE ustanawiającą wykaz odpadów zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów oraz decyzję Rady 94/904/WE ustanawiającą wykaz odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych (Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3).

(3)  Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. L 196 z 16.8.1967, s. 1).

(4)  Dyrektywa 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych (Dz.U. L 200 z 30.7.1999, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK III

WŁAŚCIWOŚCI ODPADÓW, KTÓRE CZYNIĄ Z NICH ODPADY NIEBEZPIECZNE

»Wybuchowe«: odpady, które w wyniku reakcji chemicznej, mogą wydzielać gaz o takiej temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, że mogą powodować zniszczenia w otoczeniu. Definicja obejmuje odpady pirotechniczne, odpady wybuchowego nadtlenku organicznego i wybuchowe samoreaktywne odpady.

Jeżeli odpady zawierają jedną substancję zaklasyfikowaną do jednej z klas zagrożenia i kodów kategorii zagrożenia oraz kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia ujętych w tabeli 1, lub większą ich liczbę, odpady ocenia się jako należące do kategorii HP 1, tam gdzie to właściwe i proporcjonalne, zgodnie z metodami badań. Jeżeli obecność substancji, mieszaniny lub wyrobu wskazuje, że odpady są wybuchowe, klasyfikuje się je jako odpady niebezpieczne kategorii HP 1.

Tabela 1: Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii zagrożenia oraz kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia składników odpadów do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne zgodnie z HP 1:

»Utleniające«: odpady, które mogą, zazwyczaj poprzez utlenianie, spowodować zapalenie się innych materiałów lub przyczynić się do ich spalenia.

Jeżeli odpady zawierają jedną lub więcej substancji zaklasyfikowanych do jednej z klas zagrożenia i kodów kategorii zagrożenia oraz kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia ujętych w tabeli 2, odpady ocenia się jako należące do kategorii HP 2, tam gdzie to właściwe i proporcjonalne, zgodnie z metodami badań. Jeżeli obecność substancji wskazuje, że odpady są utleniające, klasyfikuje się je jako odpady niebezpieczne zgodnie z HP 2.

Tabela 2: Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii zagrożenia oraz kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne zgodnie z HP 2:

»Łatwopalne«:

—   łatwopalne odpady ciekłe: odpady ciekłe o temperaturze zapłonu poniżej 60 °C lub odpadowy olej gazowy, olej napędowy i lekkie oleje opałowe o temperaturze zapłonu > 55 °C oraz ≤ 75 °C;

—   łatwopalne odpady piroforyczne ciekłe i stałe: stałe lub ciekłe odpady, które nawet w małych ilościach mogą ulec zapaleniu w ciągu pięciu minut po wejściu w kontakt z powietrzem;

—   łatwopalne odpady stałe: odpady stałe, które łatwo ulegają zapaleniu lub w wyniku tarcia mogą powodować zapalenie lub przyczyniać się do spalania;

—   łatwopalne odpady gazowe: odpady gazowe, które łatwo ulegają zapaleniu w powietrzu w temperaturze 20 °C i przy ciśnieniu normalnym 101,3 kPa;

—   odpady reagujące z wodą: odpady, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy palne w niebezpiecznych ilościach;

—   inne łatwopalne odpady: wyroby aerozolowe łatwopalne, łatwopalne odpady samonagrzewające się, łatwopalne nadtlenki organiczne i łatwopalne odpady samoreaktywne.

Jeżeli odpady zawierają jedną substancję zaklasyfikowaną do jednej z klas zagrożenia i kodów kategorii zagrożenia oraz kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia ujętych w tabeli 3, lub większą ich liczbę, odpady ocenia się, tam gdzie to właściwe i proporcjonalne, zgodnie z metodami badań. Jeżeli obecność substancji wskazuje, że odpady są łatwopalne, klasyfikuje się je jako odpady niebezpieczne, zgodnie z HP 3.

Tabela 3: Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii zagrożenia oraz kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia składników odpadów do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne, zgodnie z HP 3:

Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii

Kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia

Flam. Gas 1

H220

Flam. Gas 2

H221

Aerosol 1

H222

Aerosol 2

H223

Flam. Liq. 1

H224

Flam. Liq.2

H225

Flam. Liq. 3

H226

Flam. Sol. 1

H228

Flam. Sol. 2

Self-react. CD

H242

Self-react. EF

Org. Perox. CD

Org. Perox. EF

Pyr. Liq. 1

H250

Pyr. Sol. 1

Self-heat.1

H251

Self-heat. 2

H252

Water-react. 1

H260

Water-react. 2

Water-react. 3

H261

»Drażniące — działanie drażniące na skórę i powodujące uszkodzenie oczu«: odpady, które w wyniku naniesienia mogą powodować podrażnienie skóry lub uszkodzenie oka.

Jeśli odpady zawierają co najmniej jedną substancję w stężeniu powyżej wartości granicznej, zaklasyfikowaną do jednej z następujących klas zagrożenia i kodów kategorii zagrożenia oraz do kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia, a jedno stężenie graniczne lub większa ich liczba zostało osiągnięte lub przekroczone, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne zgodnie z HP 4.

Wartość graniczna, jaką należy uwzględniać przy ocenie substancji zaklasyfikowanych jako Skin corr. 1A (H314), działania drażniącego na skórę 2 (H315), uszkodzenia oka 1 (H318) oraz działania drażniącego na oko 2 (H319) wynosi 1 %.

Jeżeli suma stężeń wszystkich substancji zaklasyfikowanych jako Skin corr. 1A (H314) wynosi 1 % lub jest większa, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne zgodnie z HP 4.

Jeżeli suma stężeń wszystkich substancji zaklasyfikowanych jako H318 wynosi 10 % lub jest większa, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne zgodnie z HP 4.

Jeżeli suma stężeń wszystkich substancji zaklasyfikowanych jako H315 oraz H319 wynosi 20 % lub jest większa, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne zgodnie z HP 4.

Należy zauważyć, że odpady zawierające substancje zaklasyfikowane jako H314 (Skin corr.1A, 1B lub 1C) w ilościach równych 5 % lub większych, klasyfikuje się jako odpady niebezpieczne zgodnie z HP 8. HP 4 nie ma zastosowania jeżeli odpady zaklasyfikowano jako HP 8.

»Działanie toksyczne na narządy docelowe (STOT) lub zagrożenie spowodowane aspiracją«: odpady, które mogą działać toksycznie na narządy docelowe na skutek jednokrotnego lub powtarzanego narażenia, lub które powodują ostre skutki toksyczne na skutek aspiracji.

Jeśli odpady zawierają co najmniej jedną substancję zaklasyfikowaną do jednej z następujących klas zagrożenia i kodów kategorii zagrożenia oraz do kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia zawartych w tabeli 4, a jedno stężenie graniczne z tabeli 4 lub większa ich liczba zostało osiągnięte lub przekroczone, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne zgodnie z HP 5. Jeśli substancje zaklasyfikowane jako STOT są obecne w odpadach, pojedyncza substancja musi być obecna na poziomie lub powyżej stężenia granicznego ustalonego dla odpadów, aby zaklasyfikować odpady jako niebezpieczne zgodnie z HP 5.

Jeśli odpady zawierają jedną lub więcej substancji zaklasyfikowanych jako Asp. Tox. 1 a suma tych substancji jest równa stężeniu granicznemu lub je przekracza, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne, zgodnie z HP 5 jedynie wówczas, gdy ogółem lepkość kinematyczna (przy 40 °C) nie przekracza 20,5 mm2/s. (1)

Tabela 4: Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii zagrożenia oraz kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia oraz odpowiadające im stężenia graniczne do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne zgodnie z HP 5:

»Ostra toksyczność«: odpady, które mogą spowodować ostrą toksyczność po podaniu drogą pokarmową lub po naniesieniu na skórę lub po narażeniu inhalacyjnym.

Jeżeli suma stężeń wszystkich substancji jakie zawierają odpady, zaklasyfikowanych za pomocą klasy zagrożenia ostrą toksycznością oraz kodem kategorii i kodem zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia wymienionych w tabeli 5, jest równa progowi podanemu w tej tabeli, lub go przekracza, wówczas odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne zgodnie z HP 6. Jeśli w odpadach znajduje się więcej niż jedna substancja zaklasyfikowana jako ostro toksyczna, wówczas sumę stężeń określa się jedynie dla substancji tej samej kategorii zagrożenia.

Przy ocenie działania należy uwzględniać następujące wartości graniczne:

Dla Acute Tox. 1, 2 lub 3 (H300, H310, H330, H301, H311, H331): 0,1 %;

Dla Acute Tox. 4 (H302, H312, H332): 1 %.

Tabela 5: Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii zagrożenia oraz kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia składników odpadów oraz odpowiadające im stężenia graniczne do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne zgodnie z HP 6:

»Rakotwórcze«: odpady, które wywołują raka lub zwiększają zachorowalność na niego.

Jeśli odpady zawierają substancję zaklasyfikowaną do jednej z następujących klas zagrożenia i kodów kategorii zagrożenia oraz do kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia, a jedno ze stężeń granicznych wymienionych w tabeli 6 zostało osiągnięte lub przekroczone, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne, zgodnie z HP 7. Jeśli w odpadach zawarta jest więcej niż jedna substancja zaklasyfikowana jako rakotwórcza, pojedyncza substancja musi być obecna na poziomie stężenia granicznego ustalonego dla odpadów lub powyżej tego poziomu, aby zaklasyfikować odpady jako niebezpieczne zgodnie z HP 7.

Tabela 6: Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii zagrożenia oraz kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia składników odpadów oraz odpowiadające im stężenia graniczne do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne zgodnie z HP 7:

»Żrące«: odpady, które w wyniku naniesienia działają żrąco na skórę.

Jeżeli odpady zawierają jedną lub więcej substancji zaklasyfikowanych jako Skin corr.1A, 1B lub 1C (H314) a suma ich stężeń wynosi 5 % lub więcej, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne, zgodnie z HP 8.

Wartość graniczna, jaką należy uwzględniać przy ocenie działania żrącego na skórę Skin corr. 1A, 1B, 1C (H314) wynosi 1,0 %.

»Zakaźne«: odpady zawierające żywe drobnoustroje lub ich toksyny, o których wiadomo lub co do których istnieją wiarygodne podstawy do przyjęcia, że wywołują choroby u ludzi lub innych żywych organizmów.

Przypisanie klasy HP 9 ocenia się na podstawie odpowiednich przepisów lub dokumentów referencyjnych w państwach członkowskich.

»Działające szkodliwie na rozrodczość«: odpady działające szkodliwie na funkcje rozrodcze i płodność u dorosłych osobników płci męskiej i żeńskiej oraz powodujące toksyczność rozwojową u potomstwa.

Jeśli odpady zawierają substancję zaklasyfikowaną do jednej z następujących klas zagrożenia i kodów kategorii zagrożenia oraz do kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia, a jedno ze stężeń granicznych wymienionych w tabeli 7 zostało osiągnięte lub przekroczone, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne zgodnie z HP 10. Jeśli w odpadach obecnych jest więcej niż jedna substancja zaklasyfikowana jako działająca szkodliwie na rozrodczość, pojedyncza substancja musi być obecna na poziomie stężenia granicznego ustalonego dla odpadów lub powyżej tego poziomu, aby zaklasyfikować odpady jako niebezpieczne zgodnie z HP 10.

Tabela 7: Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii zagrożenia oraz kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia składników odpadów oraz odpowiadające im stężenia graniczne do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne, zgodnie z HP 10:

»Mutagenne«: odpady, które mogą spowodować mutację, tj. trwałą zmianę w ilości lub strukturze materiału genetycznego w komórce.

Jeśli odpady zawierają substancję zaklasyfikowaną do jednej z następujących klas zagrożenia i kodów kategorii zagrożenia oraz do kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia, a jedno ze stężeń granicznych wymienionych w tabeli 8 zostało osiągnięte lub przekroczone, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne, zgodnie z HP 11. Jeśli w odpadach obecnych jest więcej niż jedna substancja zaklasyfikowana jako mutagenna, pojedyncza substancja musi być obecna na poziomie stężenia granicznego ustalonego dla odpadów lub powyżej tego poziomu, aby zaklasyfikować odpady jako niebezpieczne, zgodnie z HP 11.

Tabela 8: Klasa zagrożenia i kod(-y) kategorii zagrożenia oraz kod(-y) zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia składników odpadów oraz odpowiadające im stężenia graniczne do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne, zgodnie z HP 11:

»Uwolnienie gazów o ostrej toksyczności«: odpady, które uwalniają gazy o ostrej toksyczności (Acute Tox. 1, 2 lub 3) w zetknięciu z wodą lub kwasem.

Jeżeli odpady zawierają substancję objętą kodem jednego z dodatkowych zagrożeń EUH029, EUH031 lub EUH032, klasyfikuje się je jako niebezpieczne zgodnie z HP 12 na podstawie metod badań lub wytycznych.

»Uczulające«: odpady zawierające jedną lub więcej substancji, o których wiadomo, że działają uczulająco na skórę lub na układ oddechowy.

Jeśli odpady zawierają substancję zaklasyfikowaną jako uczulająca oraz objętą jednym z kodów zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia H317 lub H334, a stężenie pojedynczej substancji jest równe stężeniu granicznemu 10 % lub je przewyższa, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne, zgodnie z HP 13.

»Ekotoksyczne«: odpady, które stanowią lub mogą stanowić bezpośrednie lub opóźnione zagrożenie dla co najmniej jednego elementu środowiska.

»Odpady mogące wykazywać niebezpieczne właściwości wymienione powyżej, które nie były bezpośrednio widoczne w odpadach pierwotnych«. Jeśli odpady zawierają jedną lub więcej substancji objętych kodami zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia lub dodatkowych zagrożeń wymienionych w tabeli 9, odpady klasyfikuje się jako niebezpieczne, zgodnie z HP 15, chyba że odpady te występują w takiej postaci, w której w żadnym wypadku nie wykażą właściwości wybuchowych lub potencjalnie wybuchowych.

Tabela 9: Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia i dodatkowe zagrożenia składników odpadów do celów klasyfikacji odpadów jako niebezpieczne, zgodnie z HP 15:

Ponadto państwa członkowskie mogą określać odpady jako niebezpieczne, zgodnie z HP 15 na podstawie innych mających zastosowanie kryteriów, jak np. ocena odcieków.

Uwaga:

Przypisania niebezpiecznej właściwości HP 14 dokonuje się na podstawie kryteriów określonych w załączniku VI do dyrektywy Rady 67/548/EWG.

Metody badania

Należy zastosować metody opisane w rozporządzeniu Rady (WE) nr 440/2008 (2) i w innych odnośnych notach CEN lub inne międzynarodowo uznane metody badań i wytyczne.”


(1)  Lepkość kinematyczną określa się wyłącznie dla cieczy.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustalające metody badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1).


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/97


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1358/2014

z dnia 18 grudnia 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 889/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do pochodzenia zwierząt akwakultury ekologicznej, praktyk gospodarskich w sektorze akwakultury, paszy dla zwierząt i produktów akwakultury ekologicznej oraz substancji dopuszczonych do stosowania w akwakulturze ekologicznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 2 i art. 16 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 834/2007 ustanowiono podstawowe wymogi dotyczące ekologicznej produkcji wodorostów morskich i zwierząt akwakultury. Szczegółowe zasady wdrażania tych wymogów są określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 889/2008 (2).

(2)

W okresie między listopadem 2012 r. a kwietniem 2013 r. niektóre państwa członkowskie złożyły wnioski o zmianę zasad dotyczących produktów, substancji, źródeł paszy i technik dopuszczonych do stosowania w produkcji w sektorze akwakultury ekologicznej. Wnioski te zostały ocenione przez grupę ekspertów ds. doradztwa technicznego w zakresie produkcji ekologicznej (EGTOP), ustanowioną decyzją Komisji 2009/427/WE (3). Biorąc pod uwagę opinię EGTOP, Komisja stwierdziła konieczność aktualizacji i uspójnienia istniejących zasad wdrażania wymogów dotyczących ekologicznej produkcji wodorostów morskich i zwierząt akwakultury.

(3)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 zwierzęta produkowane w sposób nieekologiczny mogą być wprowadzone do gospodarstwa pod określonymi warunkami, jeśli niedostępne są młode osobniki pochodzące od osobników hodowanych ekologicznie lub z gospodarstw ekologicznych. W rozporządzeniu (WE) nr 889/2008 ustanowiono szczegółowe ograniczenia w odniesieniu do poławianych na wolności zwierząt akwakultury, w tym zbieranych dziko żyjących młodych osobników zwierząt akwakultury. Niektóre tradycyjne praktyki ekstensywnego chowu i hodowli ryb na terenach podmokłych, takich jak stawy ze słonawą wodą, obszary pływowe i laguny przybrzeżne, zamykane wałami przeciwpowodziowymi i nasypami, istnieją od wieków i stanowią cenny wkład w dziedzictwo kulturowe, zachowanie różnorodności biologicznej i perspektywy ekonomiczne dla społeczności lokalnych. Przy zachowaniu pewnych warunków praktyki te nie mają negatywnego wpływu na stan stada danego gatunku.

(4)

W związku z tym pozyskiwanie dzikiego narybku do celów odchowu w ramach tych tradycyjnych praktyk stosowanych w akwakulturze uznaje się za zgodne z celami, kryteriami i zasadami produkcji w sektorze akwakultury ekologicznej, pod warunkiem że wdrożone zostały środki zarządzania zatwierdzone przez właściwy organ odpowiedzialny za zarządzanie przedmiotowymi stadami w celu zapewnienia zrównoważonej eksploatacji danych gatunków, zgodnego z tymi środkami zarybiania, oraz karmienia ryb wyłącznie pożywieniem naturalnie dostępnym w środowisku.

(5)

EGTOP wyraził zaniepokojenie, że źródła paszy i dodatków dozwolone w produkcji w sektorze akwakultury ekologicznej nie zaspokajają w wystarczającym stopniu potrzeb żywieniowych mięsożernych gatunków ryb. Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. d) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 zwierzęta powinny być karmione paszami zaspokajającymi ich potrzeby żywieniowe na różnych etapach rozwoju. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie całych ryb jako źródła paszy dla mięsożernych zwierząt w akwakulturze ekologicznej. Nie powinno to jednak skutkować dodatkową presją dla zagrożonych lub przełowionych stad. Z tego powodu do produkcji pasz dla mięsożernych zwierząt w ekologicznej akwakulturze powinny być stosowane jedynie produkty rybołówstwa certyfikowane przez stronę trzecią jako zapewniające zrównoważoną eksploatację. W tym kontekście ważna jest wiarygodność systemu zrównoważonej eksploatacji, aby upewnić konsumentów co do ogólnego zrównoważenia zasobów akwakultury ekologicznej. W związku z tym właściwe organy powinny określić systemy certyfikacji, które ich zdaniem, w świetle zasad zrównoważonego rybołówstwa określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (4), są odpowiednie, aby potwierdzić zrównoważoną eksploatację produktów rybołówstwa stosowanych jako pasza w akwakulturze ekologicznej. Przy tej ocenie systemów certyfikacji jako punkt odniesienia mogą być wykorzystane wytyczne FAO z 2009 r. dotyczące ekologicznego oznakowania ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z połowów morskich (5).

(6)

EGTOP podkreślił także konieczność dostarczania odpowiedniej ilości histydyny w diecie rybom łososiowatym, aby zapewnić wysoki poziom zdrowia i dobrostanu tych gatunków. Biorąc pod uwagę znaczne zróżnicowanie zawartości histydyny w surowcach morskich w zależności od gatunku i sezonu, a także od warunków produkcji, przetwarzania i przechowywania, należy zezwolić na stosowanie histydyny wytwarzanej w procesie fermentacji, aby zaspokoić potrzeby żywieniowe ryb łososiowatych.

(7)

Maksymalna ilość mączki rybnej obecnie dozwolona w paszy dla krewetek, nie wystarcza do zaspokojenia ich potrzeb żywieniowych, należy ją zatem zwiększyć. Zgodnie z zaleceniami sprawozdania EGTOP, w razie potrzeby, do zaspokojenia ilościowych wymogów żywieniowych dopuszczalna powinna być również suplementacja pasz cholesterolem. W tym celu należy stosować ekologiczny cholesterol, jeżeli jest on dostępny. Jeżeli ekologiczny cholesterol nie jest dostępny, można również stosować cholesterol pochodzący z wełny, skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych lub z innych źródeł.

(8)

Zwolnienie przewidziane w art. 25k ust. 2 wygasa w dniu 31 grudnia 2014 r., ustęp ten należy więc skreślić.

(9)

W celu zapewnienia zgodności z art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do hodowli młodych osobników pochodzących od osobników hodowanych ekologicznie i z gospodarstw ekologicznych, za konieczne i zgodne ze sprawozdaniem EGTOP uznaje się wprowadzenie szczegółowych zasad stosowania planktonu w żywieniu młodych ekologicznych osobników. Plankton jest niezbędny do hodowli młodych osobników i nie jest produkowany zgodnie z zasadami produkcji ekologicznej.

(10)

EGTOP zaleciła również uaktualnienie wykazu substancji dozwolonych do czyszczenia i dezynfekcji w akwakulturze ekologicznej, w szczególności w odniesieniu do możliwości stosowania niektórych substancji już wymienionych również w obecności zwierząt. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik VII do rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

(11)

Zakres załącznika XIIIa do rozporządzenia (WE) nr 889/2008, jak określono w art. 25f ust. 2, należy sformułować w jaśniejszy sposób, w szczególności w odniesieniu do praktyk gospodarskich.

(12)

Należy zwiększyć najwyższą dopuszczalną gęstość obsady dla golca zwyczajnego, aby umożliwić lepsze zaspokojenie potrzeb tego gatunku. Należy również określić najwyższą dopuszczalną gęstość obsady dla raków. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XIIIa do rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 889/2008.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Produkcji Ekologicznej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 889/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 25e ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Pozyskiwanie młodych dziko żyjących osobników zwierząt akwakultury na potrzeby odchowu ogranicza się do następujących przypadków:

a)

naturalnego napływu ryb lub larw i młodych osobników skorupiaków w trakcie napełniania stawów, systemów zamkniętych i zagród;

b)

węgorza europejskiego, pod warunkiem że istnieje zatwierdzony plan zarządzania węgorzem, a sztuczna reprodukcja węgorza pozostaje kwestią nierozwiązaną;

c)

pozyskiwania gatunków innych niż węgorz europejski w celach odchowu w tradycyjnej ekstensywnej akwakulturze na terenach podmokłych, takich jak stawy ze słonawą wodą, obszary pływowe i laguny przybrzeżne, zamykane wałami przeciwpowodziowymi i nasypami, pod warunkiem że:

(i)

zarybianie jest zgodne ze środkami zarządzania zatwierdzonymi przez właściwe organy odpowiedzialne za zarządzanie przedmiotowymi stadami w celu zapewnienia zrównoważonej eksploatacji danych gatunków; oraz

(ii)

ryby karmione są wyłącznie z pożywieniem naturalnie dostępnym w środowisku.”

;

2)

art. 25f ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Gęstość obsady i praktyki gospodarskie są określone w załączniku XIIIa w podziale na gatunki lub grupy gatunków. Uwzględniając wpływ gęstości obsady i praktyk gospodarskich na dobrostan chowanych ryb, należy monitorować stan ryb (np. uszkodzenia płetw, inne zranienia, tempo wzrostu, zachowanie i ogólny stan zdrowia) oraz jakość wody.”

;

3)

w art. 25k ust. 1 dodaje się lit. e) w brzmieniu:

„e)

produkty paszowe, otrzymywane z całych ryb złowionych w połowach certyfikowanych jako zrównoważone w ramach systemu uznanego przez właściwy organ jako zgodny z zasadami ustanowionymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (6).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).”"

;

4)

w art. 25k skreśla się ust. 2;

5)

w art. 25k dodaje się ustęp w brzmieniu:

„5.   Zezwala się na stosowanie histydyny wytwarzanej w procesie fermentacji w dawce pokarmowej ryb łososiowatych, jeżeli źródła pokarmu wymienione w ust. 1 nie zapewniają wystarczającej ilości histydyny, aby zaspokoić ich potrzeby.”

;

6)

art. 25l ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Jeżeli naturalna pasza jest suplementowana zgodnie z ust. 2:

a)

dawka pokarmowa dla suma panga (Pangasius spp.), o którym mowa w załączniku XIIIa sekcja 9, może zawierać maksymalnie 10 % mączki rybnej lub oleju rybnego pochodzących ze zrównoważonego rybołówstwa;

b)

dawka pokarmowa dla krewetek, o których mowa w załączniku XIIIa sekcja 7, może zawierać maksymalnie 25 % mączki rybnej lub 10 % oleju rybnego pochodzących ze zrównoważonego rybołówstwa. Aby zaspokoić ilościowe potrzeby żywieniowe krewetek, do suplementacji ich diety można również stosować ekologiczny cholesterol; jeśli ekologiczny cholesterol nie jest dostępny, można stosować cholesterol nieekologiczny pochodzący z wełny, skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych lub z innych źródeł.”

;

7)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 25la

Szczegółowe przepisy dotyczące pasz ekologicznych młodych osobników

W hodowli ekologicznych młodych osobników z larw jako pasza może być stosowany tradycyjny fitoplankton i zooplankton.”

;

8)

art. 25s ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6.   Do biologicznej kontroli ektopasożytów preferuje się stosowanie ryb-czyścicieli od stosowania wody słodkiej, wody morskiej i roztworów chlorku sodu.”

;

9)

w załącznikach VII i XIIIa wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz.U. L 250 z 18.9.2008, s. 1).

(3)  Decyzja Komisji 2009/427/WE z dnia 3 czerwca 2009 r. ustanawiająca grupę ekspertów ds. doradztwa technicznego w zakresie produkcji ekologicznej (Dz.U. L 139 z 5.6.2009, s. 29).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(5)  ISBN 978-92-5-006405-5.


ZAŁĄCZNIK

1.

Punkt 2 w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 889/2008 otrzymuje brzmienie:

2.   Produkty do czyszczenia i dezynfekowania w produkcji zwierząt akwakultury i wodorostów morskich, o których mowa w art. 6e ust. 2, art. 25s ust. 2 i art. 29a.

2.1.   Z zastrzeżeniem zgodności z odpowiednimi przepisami unijnymi i krajowymi, o których mowa w art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, a w szczególności z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (1), produkty używane do czyszczenia i dezynfekowania sprzętu i urządzeń, jeżeli nie ma w nich zwierząt akwakultury, mogą zawierać następujące substancje czynne:

ozon

podchloryn sodu

podchloryn wapnia

wodorotlenek wapnia

tlenek wapnia

soda kaustyczna

alkohol

siarczan miedzi: tylko do dnia 31 grudnia 2015 r.

nadmanganian potasu

ciasto z nasion herbaty z naturalnych nasion Camellia (użycie ograniczone do produkcji krewetek)

mieszanki nadtlenomonosiarczanu potasu i chlorku sodu do produkcji kwasu podchlorawego.

2.2.   Z zastrzeżeniem zgodności z odpowiednimi przepisami unijnymi i krajowymi, o których mowa w art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, a w szczególności z przepisami rozporządzenia (UE) nr 528/2012 oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/82/WE (2), produkty używane do czyszczenia i dezynfekowania sprzętu i urządzeń, zarówno kiedy nie ma w nich zwierząt akwakultury, jak i kiedy są one obecne, mogą zawierać następujące substancje czynne:

wapień (węglan wapnia) do kontroli odczynu pH

dolomit do korygowania odczynu pH (użycie ograniczone do produkcji krewetek)

chlorek sodu

nadtlenek wodoru

nadwęglan sodu

kwasy organiczne (kwas octowy, kwas mlekowy, kwas cytrynowy)

kwas humusowy

kwasy peroksooctowe

kwasy peroctowy i peroktanowy

jodofory (jedynie w obecności jaj).

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1)."

(2)  Dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1).”"

.

2.

W załączniku XIIIa do rozporządzenia (WE) nr 889/2008 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w tabeli w sekcji 1 w wierszu „Maksymalna gęstość obsady” wyrażenie „Palia wędrowna 20 kg/m3” zastępuje się wyrażeniem „Palia wędrowna 25 kg/m3”;

b)

po sekcji 7 dodaje się sekcję w brzmieniu:

Sekcja 7a

Produkcja ekologiczna raków

Odnośne gatunki: Astacus astacus, Pacifastacus leniusculus.

Maksymalna gęstość obsady:

Dla małych raków (< 20 mm): 100 sztuk na m2. Dla raków średniej wielkości (20–50 mm): 30 sztuk na m2. Dla dorosłych raków (< 50 mm): 10 sztuk na m2, pod warunkiem że dostępne są odpowiednie kryjówki.”

.


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/103


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1359/2014

z dnia 18 grudnia 2014 r.

zmieniające załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w odniesieniu do substancji tulatromycyna

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 14 w związku z art. 17,

uwzględniając opinię Europejskiej Agencji Leków wydaną przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Maksymalny limit pozostałości („MLP”) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej określa się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

(2)

Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego określono w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 (2).

(3)

Obecnie tulatromycyna jest wymieniona w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 jako substancja dopuszczona do stosowania u bydła i świń w odniesieniu do tłuszczu (skóry i tłuszczu w przypadku świń), wątroby i nerek.

(4)

Do Europejskiej Agencji Leków złożono wniosek w sprawie zmiany obecnego wpisu dotyczącego tulatromycyny.

(5)

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił zmianę obecnego dopuszczalnego dziennego spożycia tulatromycyny, jak również określenie tymczasowego MLP w odniesieniu do bydła i świń, ponieważ metoda analityczna w zakresie monitorowania pozostałości u bydła i świń nie została w wystarczającym stopniu zwalidowana w odniesieniu do proponowanych MLP. Niekompletne dane naukowe dotyczące walidacji metody analitycznej nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi.

(6)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 Europejska Agencja Leków powinna rozważyć zastosowanie MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej w danym środku spożywczym w odniesieniu do innego środka spożywczego uzyskanego z tego samego gatunku lub MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej u jednego lub większej liczby gatunków w odniesieniu do innych gatunków.

(7)

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych stwierdził, że w odniesieniu do tej substancji nie ma podstaw do ekstrapolacji na inne gatunki zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność.

(8)

Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) nr 37/2010 w celu włączenia tymczasowych MLP tulatromycyny u bydła i świń w odniesieniu do mięśni, skóry i tłuszczu, wątroby i nerek. Tymczasowe MLP określone w tej tabeli dla bydła i świń powinny utracić ważność w dniu 1 stycznia 2015 r.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 37/2010.

(10)

Zainteresowanym podmiotom należy zapewnić odpowiedni czas na wprowadzenie środków niezbędnych do zapewnienia zgodności z nowym MLP.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 17 lutego 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.

(2)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

W tabeli 1 w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 wpis dotyczący substancji „tulatromycyna” otrzymuje brzmienie:

Substancja farmakologicznie czynna

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierząt

MLP

Tkanki docelowe

Inne przepisy (na podstawie art. 14 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 470/2009)

Klasyfikacja terapeutyczna

„Tulatromycyna

(2R,3S,4R,5R,8R,10R,11R,12S, 13S,14R)-2-etylo-3,4,10,13-tetrahydroksy-3,5,8,10,12,14-heksametylo-11-[[3,4,6-trideoksy-3-(dimetyloamino)-ß-D-ksylo-heksopiranozyl]oksy]-1-oksa-6-azacyklopento-dekan-15-on, wyrażony jako odpowiedniki tulatromycyny

Bydło

300 μg/kg

200 μg/kg

4 500 μg/kg

3 000 μg/kg

Mięśnie

Tłuszcz

Wątroba

Nerki

Nie podawać zwierzętom, których mleko przeznaczone jest do spożycia przez ludzi

Maksymalny limit pozostałości wprowadzony tymczasowo do dnia 1 stycznia 2015 r.

Środki przeciwzakaźne/Antybiotyki”

Świnie

800 μg/kg

300 μg/kg

4 000 μg/kg

8 000 μg/kg

Mięśnie

Skóra i tłuszcz w naturalnych proporcjach

Wątroba

Nerki

Maksymalny limit pozostałości wprowadzony tymczasowo do dnia 1 stycznia 2015 r.


19.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 365/106


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1360/2014

z dnia 18 grudnia 2014 r.

wprowadzające odliczenia od kwot połowowych w roku 2014 dla niektórych stad z powodu przełowienia innych stad w poprzednich latach i zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 871/2014 w zakresie wielkości odliczeń w następnych latach

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (1), w szczególności jego art. 105 ust. 1, 2, 3 i 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniach Rady (UE) nr 1262/2012 (2), (UE) nr 1088/2012 (3), (UE) nr 1261/2012 (4), (UE) nr 39/2013 (5) i (UE) nr 40/2013 (6) ustalono kwoty połowowe w odniesieniu do niektórych stad na 2013 r.

(2)

W rozporządzeniach Rady (UE) nr 1262/2012, (UE) nr 1180/2013 (7), (UE) nr 24/2014 (8) i (UE) nr 43/2014 (9) ustalono kwoty połowowe w odniesieniu do niektórych stad na 2014 r.

(3)

Zgodnie z art. 105 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 Komisja dokonuje odliczeń od przyszłych kwot połowowych danego państwa członkowskiego, gdy ustali, że to państwo członkowskie przekroczyło kwoty połowowe, które zostały mu przyznane.

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 871/2014 (10) ustanowiono odliczenia od kwot połowowych w roku 2014 dla niektórych stad z powodu przełowienia tych stad w poprzednich latach.

(5)

Jednak w przypadku niektórych państw członkowskich nie można było wprowadzić odliczeń od kwot przyznanych na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 871/2014 w odniesieniu do przełowionych stad, ponieważ państwa te nie dysponowały takimi kwotami w 2014 r.

(6)

Artykuł 105 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, że jeżeli dokonanie odliczeń od kwoty dla danego stada w roku następującym po roku, w którym doszło do przełowienia, nie jest możliwe, ponieważ danemu państwu członkowskiemu nie przyznano stosownej kwoty, odliczenie zostanie dokonane w odniesieniu do innych stad w tym samym obszarze geograficznym lub o tej samej wartości handlowej. Zgodnie z komunikatem Komisji 2012/C 72/07 (11) najlepiej, by odliczenia takie były dokonywane w odniesieniu do stad poławianych przez tę samą flotę, która dokonała przełowienia, z uwzględnieniem potrzeby unikania odrzutów w połowach wielogatunkowych.

(7)

Zasięgnięto opinii zainteresowanych państw członkowskich w kwestii proponowanych odliczeń od kwot przyznanych w odniesieniu do stad innych niż przełowione.

(8)

Ponadto niektóre odliczenia określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 871/2014 okazały się większe niż dostosowana kwota dostępna w 2014 r. i w konsekwencji nie mogą być w całości uwzględnione w tej kwocie. Zgodnie z komunikatem Komisji 2012/C 72/07 pozostała część powinna zostać odliczona od kwot przydzielonych na kolejne lata.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 871/2014,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Kwoty połowowe na rok 2014, o których mowa w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, zmniejsza się poprzez zastosowanie odliczeń w odniesieniu do innych stad, określonych w tym załączniku.

Artykuł 2

Załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 871/2014 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1262/2012 z dnia 20 grudnia 2012 r. ustalające na lata 2013 i 2014 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych (Dz.U. L 356 z 22.12.2012, s. 22).

(3)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1088/2012 z dnia 20 listopada 2012 r. w sprawie ustalenia uprawnień do połowów na rok 2013 w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb na wodach Morza Bałtyckiego (Dz.U. L 323 z 22.11.2012, s. 2).

(4)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1261/2012 z dnia 20 grudnia 2012 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2013 r. dla niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie na wodach Morza Czarnego (Dz.U. L 356 z 22.12.2012, s. 19).

(5)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 39/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalające uprawnienia do połowów dla statków UE na 2013 r. w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które nie są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz — dla statków UE — na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 54).

(7)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1180/2013 z dnia 19 listopada 2013 r. w sprawie ustalenia uprawnień do połowów na rok 2014 w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb na wodach Morza Bałtyckiego (Dz.U. L 313 z 22.11.2013, s. 4).

(8)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 24/2014 z dnia 10 stycznia 2014 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2014 r. dla niektórych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach Morza Czarnego (Dz.U. L 9 z 14.1.2014, s. 4).

(9)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 43/2014 z dnia 20 stycznia 2014 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2014 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz — w odniesieniu do statków unijnych — w niektórych wodach nienależących do Unii (Dz.U. L 24 z 28.1.2014, s. 1).

(10)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 871/2014 z dnia 11 sierpnia 2014 r. wprowadzające odliczenia od kwot połowowych w roku 2014 dla niektórych stad z powodu przełowienia tych stad w poprzednich latach (Dz.U. L 239 z 12.8.2014, s. 14).

(11)  Dz.U. C 72 z 10.3.2012, s. 27.


ZAŁĄCZNIK I

ODLICZENIA OD KWOT W ODNIESIENIU DO STAD INNYCH NIŻ PRZEŁOWIONE

Państwo członkowskie

Kod gatunku

Kod obszaru

Nazwa gatunku

Nazwa obszaru

Wyładunki objęte zezwoleniami w 2013 r. (całkowita dostosowana ilość w tonach) (1)

Całkowite połowy w 2013 r. (ilość w tonach)

Wykorzystanie kwoty (w %)

Wielkość przełowienia w stosunku do wyładunków objętych zezwoleniami (ilość w tonach)

Mnożnik (2)

Mnożnik dodatkowy (3)

Pozostałe odliczenia z 2013 r. (4) (ilość w tonach)

Pozostała różnica (5) (ilość w tonach)

Odliczenia za 2014 r. (ilość w tonach)

 

DK

NOP

04-N

Okowiel i powiązane przyłowy

Wody Norwegii obszaru IV

0

4,980

Nie dotyczy

4,980

/

/

/

/

4

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

DK

OTH

04N.

Pozostałe gatunki

Wody Norwegii obszaru IV

/

/

/

/

/

/

/

/

4

 

DK

POK

1N2AB.

Czarniak

Wody Norwegii obszarów I oraz II

20,000

21,680

108,40 %

1,680

/

/

/

/

1

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

DK

OTH

04N.

Pozostałe gatunki

Wody Norwegii obszaru IV

/

/

/

/

/

/

/

/

1

 

ES

DGS

15X14

Koleń

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV

0

1,670

Nie dotyczy

1,670

/

A

/

/

2

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

ES

HKE

571214

Morszczuk

VI i VII; wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII i XIV

/

/

/

/

/

/

/

/

2

 

ES

DWS

56789-

Rekiny głębinowe

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII, VIII oraz IX

0

5,330

Nie dotyczy

5,330

/

A

/

/

8

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

ES

RNG

8X14-

Buławik czarny

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII, IX, X, XII i XIV

/

/

/

/

/

/

/

/

8

 

ES

GHL

1N2AB.

Halibut niebieski

Wody Norwegii obszarów I oraz II

0

12,370

Nie dotyczy

12,370

/

/

/

/

12

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

ES

RED

1N2AB.

Karmazyny

Wody Norwegii obszarów I oraz II

/

/

/

/

/

/

/

/

12

 

ES

HAD

7X7A34

Plamiak

VIIb–k, VIII, IX i X, wody UE obszaru CECAF 34.1.1

0

8,540

Nie dotyczy

8,540

/

/

/

/

8

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

ES

RNG

8X14-

Buławik czarny

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII, IX, X, XII i XIV

/

/

/

/

/

/

/

/

8

 

ES

OTH

1N2AB.

Pozostałe gatunki

Wody Norwegii obszarów I oraz II

0

15,530

Nie dotyczy

15,530

/

/

/

/

15

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

ES

RED

1N2AB.

Karmazyny

Wody Norwegii obszarów I oraz II

/

/

/

/

/

/

/

/

15

 

ES

POR

3-1234

Żarłacz śledziowy

Wody Gujany Francuskiej, cieśnina Kattegat; wody unijne cieśniny Skagerrak i obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV; wody unijne obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2

0

3,160

Nie dotyczy

3,160

/

/

/

/

3

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

ES

RNG

8X14-

Buławik czarny

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII, IX, X, XII i XIV

/

/

/

/

/

/

/

/

3

 

FR

GHL

1N2AB.

Halibut niebieski

Wody Norwegii obszarów I oraz II

0

17,500

Nie dotyczy

17,500

/

/

/

/

17

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

FR

RED

1N2AB.

Karmazyny

Wody Norwegii obszarów I oraz II

/

/

/

/

/

/

/

/

17

 

NL

HKE

3A/BCD

Morszczuk

IIIa, wody UE podrejonów 22-32

0

0,671

Nie dotyczy

0,671

/

C

/

/

1

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

NL

HKE

8ABDE

Morszczuk

VIIIa, VIIIb, VIIId oraz VIIIe

/

/

/

/

/

/

/

/

1

 

PT

GHL

1N2AB

Halibut niebieski

Wody Norwegii obszarów I oraz II

0

2,000

Nie dotyczy

2,000

/

/

/

/

2

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

PT

RED

1N2AB.

Karmazyny

Wody Norwegii obszarów I oraz II

/

/

/

/

/

/

/

/

2

 

UK

DGS

15X14

Koleń

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV

0

5,800

Nie dotyczy

5,800

/

/

/

/

5

Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada

UK

WHG

7X7A-C

Witlinek

VIIb, VIIc, VIId, VIIe, VIIf, VIIg, VIIh, VIIj oraz VIIk

/

/

/

/

/

/

/

/

5


(1)  Kwoty przyznane państwom członkowskim zgodnie z odpowiednimi rozporządzeniami w sprawie uprawnień do połowów, uwzględniające wymiany tych uprawnień zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 (Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59) i art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przeniesienia kwot zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 (Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3) lub ponowne przydziały i odliczenia tych uprawnień zgodnie z art. 37 i 105 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009.

(2)  Zgodnie z art. 105 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Odliczenie równe przełowieniu * 1,00 stosuje się we wszystkich przypadkach przełowienia równego lub mniejszego niż 100 ton.

(3)  Zgodnie z art. 105 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Litera „A” oznacza, że z powodu ciągłego przełowienia w latach 2011, 2012 i 2013 zastosowano mnożnik dodatkowy wynoszący 1,5. Litera „C” oznacza, że zastosowano mnożnik dodatkowy wynoszący 1,5, ponieważ stado jest objęte planem wieloletnim.

(4)  W rozporządzeniu (UE) nr 770/2013 oraz rozporządzeniu (UE) nr 1204/2013 dokonano odliczeń od kwot połowowych na 2013 r. w odniesieniu do pewnych państw i gatunków. Jednakże w przypadku niektórych państw członkowskich mające zastosowanie odliczenia przekraczają wielkość odpowiednich kwot na cały rok 2013 i nie można było wprowadzić tych odliczeń w całości we wspomnianym roku. Aby zapewnić również w takich przypadkach odliczenie pełnej kwoty, pozostałe wielkości należy uwzględnić przy ustalaniu odliczeń od kwot na 2014 r.

(5)  Pozostałe ilości odnoszące się do przełowienia w latach poprzedzających wejście w życie rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, które nie mogą być odjęte od innego stada.


ZAŁĄCZNIK II

Załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 871/2014 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK

ODLICZENIA OD KWOT W ODNIESIENIU DO STAD INNYCH NIŻ PRZEŁOWIONE

Państwo członkowskie

Kod gatunku

Kod obszaru

Nazwa gatunku

Nazwa obszaru

Początkowa kwota na 2013 r.

Wyładunki objęte uprawnieniami na 2013 r. (całkowita dostosowana masa w tonach) (1)

Całkowite połowy w 2013 r. (ilość w tonach)

Wykorzystanie kwoty w stosunku do wyładunków objętych uprawnieniami (%)

Wielkość przełowienia w stosunku do wyładunków objętych uprawnieniami (w tonach)

Mnożnik (2)

Mnożnik dodatkowy (3)  (4)

Nierozliczone odliczenie za 2013 r.

Nierozliczone saldo (5)

Odliczenia, które należy zastosować w 2014 r. (ilość w tonach) (6)

Odliczenia już zastosowane w 2014 r. (ilość w tonach) (7)

Należy odjąć w 2015 r. i kolejnym roku (kolejnych latach) (ilość w tonach)

BE

HAD

7X7A34

Plamiak

VIIb–k, VIII, IX i X, wody UE obszaru CECAF 34.1.1

157,000

167,600

174,700

104,24 %

7,100

/

/

/

/

7

7

/

BE

HER

4CXB7D

Śledź atlantycki

IVc, VIId, z wyjątkiem stada występującego w Blackwater

9 285,000

14,000

22,200

158,57 %

8,200

/

/

/

/

8

8

/

BE

PLE

7FG.

Gładzica

VIIf i VIIg

46,000

160,000

185,700

116,06 %

25,700

/

/

/

/

25

25

/

BE

SRX

07D.

Rajowate

Wody UE obszaru VIId

72,000

75,300

87,700

116,47 %

12,400

/

/

/

/

12

12

/

BE

SRX

2AC4-C

Rajowate

Wody UE obszarów IIa oraz IV

211,000

218,800

229,800

105,03 %

11,000

/

/

/

/

11

11

/

DK

HER

*3BCDC

Śledź atlantycki

Wody UE podobszarów 22-32

1 972,720

1 972,720

2 039,210

103,37 %

66,490

/

/

/

/

66

66

/

DK

MAC

2A34.

Makrela

IIIa i IV; wody UE obszarów IIa, IIIb, IIIc i podrejony 22-32

15 072,000

16 780,390

17 043,000

101,56 %

262,610

/

/

/

/

262

262

/

DK

NOP

04-N

Okowiel i powiązane przyłowy

Wody Norwegii obszaru IV

0

0

4,980

Nie dotyczy

4,980

/

/

/

/

4

4

/

DK

POK

1N2AB.

Czarniak

Wody Norwegii obszarów I oraz II

/

20,000

21,680

108,40 %

1,680

/

/

/

/

1

1

/

DK

SAN

234_2

Dobijaki

Wody UE w obszarze 2 zarządzania dobijakami

16 549,000

16 837,980

21 144,000

125,57 %

4 306,020

1,4

/

/

/

6 028 (9)

6 028 (9)

/

DK

SAN

234_4

Dobijaki

Wody UE w obszarze 4 zarządzania dobijakami

3 773,000

3 999,300

5 064,000

126,62 %

1 064,700

1,4

/

/

/

1 490 (9)

1 490 (9)

/

EL

BFT

AE45WM

Tuńczyk błękitnopłetwy

Ocean Atlantycki na wschód od 45° W oraz Morze Śródziemne

129,070

177,520

177,557

100,02 %

0,037

/

C

1,435

/

1,49

1,49

/

ES

ALF

3X14-

Beryksy

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII i XIV

70,000

59,470

61,770

103,87 %

2,300

/

A

/

/

3

0

3

ES

BLI

5B67-

Molwa niebieska

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów Vb, VI i VII

79,000

79,000

138,649

175,49 %

59,640

/

/

4,22

0,07

63

63

/

ES

BSF

56712-

Pałasz czarny

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII i XII

174,000

102,030

109,190

107,02 %

7,160

/

A

/

/

10

10

/

ES

BSF

8910-

Pałasz czarny

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII, IX i X

12,000

2,770

3,340

120,58 %

0,570

/

A

32,85

/