ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 57 |
Spis treści |
|
I Akty ustawodawcze |
Strona |
|
|
DYREKTYWY |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
I Akty ustawodawcze
DYREKTYWY
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/1 |
DYREKTYWA RADY 2014/107/UE
z dnia 9 grudnia 2014 r.
zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 115,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W ostatnich latach znacząco przybyło wyzwań związanych z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania w wymiarze transgranicznym; wyzwania te stały się również przedmiotem poważnych obaw w Unii i na całym świecie. Nieujawniony i nieopodatkowany dochód znacznie uszczupla krajowe wpływy podatkowe. Istnieje zatem pilna potrzeba zwiększenia skuteczności i efektywności poboru podatków. Automatyczna wymiana informacji stanowi ważne narzędzie w tym względzie, a Komisja w swoim komunikacie z dnia 6 grudnia 2012 r. zawierającym Plan działania zakładający poprawę skuteczności walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania podkreśliła potrzebę zdecydowanego promowania automatycznej wymiany informacji jako przyszłego europejskiego i międzynarodowego standardu dla przejrzystości i wymiany informacji w sprawach podatkowych. |
(2) |
Znaczenie automatycznej wymiany informacji jako jednego ze środków zwalczania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania w wymiarze transgranicznym zostało niedawno uznane również na szczeblu międzynarodowym (grupa G-20 i grupa G-8). W wyniku negocjacji między Stanami Zjednoczonymi Ameryki i wieloma innymi krajami, w tym wszystkimi państwami członkowskimi, które to negocjacje dotyczyły dwustronnych umów o automatycznej wymianie informacji w celu wdrożenia ustawy o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych dla celów podatkowych Stanów Zjednoczonych (powszechnie znanej jako „FATCA”), grupa G-20 udzieliła Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) mandatu, aby w oparciu o te umowy opracowała jednolity globalny standard dla automatycznej wymiany informacji podatkowych. |
(3) |
Na swoim posiedzeniu w dniu 22 maja 2013 r. Rada Europejska wezwała do rozszerzenia automatycznej wymiany informacji na poziomie unijnym i globalnym z myślą o zwalczaniu oszustw podatkowych, uchylania się od opodatkowania i agresywnego planowania podatkowego. Rada Europejska z aprobatą przyjęła również prowadzone na forum grupy G-20, grupy G-8 oraz OECD działania na rzecz opracowania globalnego standardu do automatycznej wymiany informacji finansowych w sprawach podatkowych. |
(4) |
W lutym 2014 r. OECD ogłosiła najważniejsze elementy globalnego standardu do automatycznej wymiany informacji finansowych w sprawach podatkowych, a mianowicie model umowy między właściwymi organami oraz wspólny standard do wymiany informacji, które zostały następnie zatwierdzone przez ministrów finansów i prezesów banków centralnych grupy G-20. W lipcu 2014 r. Rada OECD opublikowała pełen globalny standard, łącznie z jego pozostałymi elementami, a mianowicie komentarzami do modelu umowy między właściwymi organami i do wspólnego standardu do wymiany informacji, a także procedurami informatycznymi na potrzeby wdrożenia globalnego standardu. Cały pakiet dotyczący globalnego standardu został zatwierdzony przez ministrów finansów i prezesów banków centralnych grupy G-20 we wrześniu 2014 r. |
(5) |
W dyrektywie Rady 2011/16/UE (2) przewidziano już obowiązkową automatyczną wymianę informacji między państwami członkowskimi w zakresie niektórych kategorii dochodu i kapitału, głównie o charakterze niefinansowym, posiadanego przez podatników w państwach członkowskich innych niż państwo ich rezydencji. Ustanowiono tam również stopniowe podejście do wzmacniania automatycznej wymiany informacji poprzez jej stopniowe rozszerzanie na nowe kategorie dochodu i kapitału oraz usunięcie warunku, zgodnie z którym informacje mają być przedmiotem wymiany tylko jeżeli są dostępne. Obecnie, mając na uwadze zwiększone możliwości inwestowania za granicą w szeroką gamę produktów finansowych, istniejące unijne i międzynarodowe instrumenty współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania stały się mniej skuteczne w zwalczaniu oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania w wymiarze transgranicznym. |
(6) |
Jak podkreśliła w swoim postulacie Rada Europejska, należy zaproponować rozszerzenie automatycznej wymiany informacji, która była już przewidziana w art. 8 ust. 5 dyrektywy 2011/16/UE, w odniesieniu do rezydentów innych państw członkowskich. Inicjatywa unijna zapewni spójne, konsekwentne i kompleksowe podejście w całej Unii do automatycznej wymiany informacji w ramach rynku wewnętrznego, które przyniosłoby oszczędności zarówno administracjom podatkowym, jak i podmiotom gospodarczym. |
(7) |
Fakt, że państwa członkowskie zawarły umowy ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki odnoszące się do FATCA lub są bliskie zawarcia takich umów, oznacza, że te państwa członkowskie zapewniają lub zapewnią szerszą współpracę w rozumieniu art. 19 dyrektywy 2011/16/UE oraz że są lub będą zobowiązane do zapewniania takiej szerszej współpracy również innym państwom członkowskim. |
(8) |
Jednoczesne i nieskoordynowane zawieranie umów przez państwa członkowskie na podstawie art. 19 dyrektywy 2011/16/UE mogłoby doprowadzić do zakłóceń niekorzystnych dla sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Rozszerzona automatyczna wymiana informacji na podstawie ogólnounijnego instrumentu prawnego zlikwidowałaby konieczność powoływania się przez państwa członkowskie na ten artykuł w celu zawarcia dwustronnych lub wielostronnych umów, które mogą być uważane za właściwe w tym samym przedmiocie wobec braku odpowiedniego prawodawstwa unijnego. |
(9) |
Aby zminimalizować koszty i obciążenia administracyjne zarówno dla administracji podatkowych, jak i podmiotów gospodarczych, zasadnicze znaczenie ma również zapewnienie, aby rozszerzony zakres automatycznej wymiany informacji w Unii był zgodny ze zmianami na szczeblu międzynarodowym. Aby osiągnąć ten cel, państwa członkowskie powinny wymagać od swoich 'instytucji finansowych' wdrożenia zasad sprawozdawczych i zasad należytej staranności w pełni zgodnych z zasadami określonymi we wspólnym standardzie do wymiany informacji opracowanym przez OECD. Ponadto zakres art. 8 dyrektywy 2011/16/UE powinien zostać rozszerzony, aby objąć te same informacje, które są objęte modelem umowy między właściwymi organami oraz wspólnym standardem do wymiany informacji, opracowanymi przez OECD. Oczekuje się, że każde państwo członkowskie będzie miało tylko jeden wykaz określonych wewnętrznie 'nieraportujących instytucji finansowych' i 'rachunków wyłączonych', który to wykaz dane państwo wykorzystywałoby zarówno do wdrożenia niniejszej dyrektywy, jak i do stosowania innych umów wdrażających globalny standard. |
(10) |
Kategorie 'raportujących instytucji finansowych' i 'rachunków raportowanych' objęte niniejszą dyrektywą są określone tak, aby ograniczyć sytuacje, w których podatnicy mają możliwość uniknięcia bycia zgłoszonym dzięki przesunięciu aktywów do 'instytucji finansowych' lub inwestowaniu w produkty finansowe nieobjęte zakresem stosowania niniejszej dyrektywy. Jednakże niektóre 'instytucje finansowe' i rachunki, w przypadku których istnieje niewielkie ryzyko, że zostaną wykorzystane do uchylenia się od opodatkowania, powinny zostać wyłączone z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy. W niniejszej dyrektywie zasadniczo nie należy określać progów, gdyż można by je z łatwością obejść poprzez rozdzielenie rachunków pomiędzy różne 'instytucje finansowe'. Informacje finansowe, które podlegają wymogowi zgłoszenia i wymiany, powinny dotyczyć nie tylko całego stosownego dochodu (odsetki, dywidendy i podobne rodzaje dochodu), ale także sald rachunku i wpływów ze sprzedaży 'aktywów finansowych' po to, aby móc reagować w sytuacjach, gdy podatnik usiłuje ukryć kapitał, który sam w sobie stanowi dochód lub aktywa, w przypadku których uchylono się od opodatkowania. W związku z tym przetwarzanie informacji na mocy niniejszej dyrektywy jest niezbędne i proporcjonalne do tego, aby umożliwić administracjom podatkowym państw członkowskich prawidłowe i jednoznaczne identyfikowanie odnośnych podatników, stosowanie i egzekwowanie obowiązujących w tych państwach członkowskich przepisów podatkowych w sytuacjach transgranicznych, w celu oceny prawdopodobieństwa uchylenia się od opodatkowania, a także uniknięcia zbędnych dalszych dochodzeń. |
(11) |
'Raportujące instytucje finansowe' mogłyby wypełnić swoje obowiązki dotyczące informacji wobec 'osób raportowanych' będących osobami fizycznymi, poprzez stosowanie szczegółowych ustaleń dotyczących komunikacji, w tym jej częstotliwość, przewidziane w ich wewnętrznych procedurach zgodnie z ich prawem krajowym. |
(12) |
'Raportujące instytucje finansowe', państwa członkowskie przesyłające informacje oraz państwa członkowskie otrzymujące informacje powinny — jako administratorzy danych — zatrzymywać informacje przetwarzane zgodnie z niniejszą dyrektywą przez okres nie dłuższy niż jest to konieczne do osiągnięcia jej celów. Z uwagi na różnice w prawodawstwach państw członkowskich maksymalny okres zatrzymywania powinien zostać ustalony poprzez odniesienie do przepisów o przedawnieniu przewidzianych w krajowym prawodawstwie podatkowym każdego administratora danych. |
(13) |
Przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powinny korzystać z komentarzy do modelu umowy między właściwymi organami i do wspólnego standardu do wymiany informacji, opracowanych przez OECD, jako źródła przykładów lub interpretacji oraz w celu zapewnienia spójności stosowania we wszystkich państwach członkowskich. Działania Unii w tej dziedzinie powinny w dalszym ciągu w szczególnym stopniu uwzględniać przyszłe zmiany na szczeblu OECD. |
(14) |
Warunek, zgodnie z którym automatyczna wymiana informacji może być uzależniona od dostępności wymaganych informacji, jak przewidziano w art. 8 ust. 1 dyrektywy 2011/16/UE, nie powinien mieć zastosowania do nowych pozycji wprowadzonych niniejszą dyrektywą do dyrektywy 2011/16/UE. |
(15) |
Odesłanie do progu w art. 8 ust. 3 dyrektywy 2011/16/UE powinno zostać usunięte, ponieważ określenie takiego progu nie jest praktycznym rozwiązaniem. |
(16) |
Przegląd warunku dostępności, który ma zostać przeprowadzony w 2017 r., powinien zostać rozszerzony na wszystkie pięć kategorii, o których mowa w art. 8 ust. 1 dyrektywy 2011/16/UE, tak aby możliwe było zbadanie argumentów przemawiających za wymianą informacji przez wszystkie państwa członkowskie obejmującą wszystkie te kategorie. |
(17) |
Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, łącznie z prawem do ochrony danych osobowych. |
(18) |
Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie skuteczna współpraca administracyjna pomiędzy państwami członkowskimi na warunkach zgodnych z prawidłowym funkcjonowaniem rynku wewnętrznego, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na wymaganą jednolitość i skuteczność możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(19) |
Zważywszy na istniejące różnice strukturalne, należy zezwolić Austrii na przeprowadzenie po raz pierwszy automatycznej wymiany informacji na mocy niniejszej dyrektywy do dnia 30 września 2018 r. zamiast do dnia 30 września 2017 r. |
(20) |
Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/16/UE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W dyrektywie 2011/16/UE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 3 pkt 9 otrzymuje brzmienie:
; |
2) |
w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
art. 20 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Informacje w ramach wymiany automatycznej zgodnie z art. 8 przesyła się przy użyciu standardowego formatu elektronicznego służącego ułatwieniu takiej automatycznej wymiany i opartego na istniejącym formacie elektronicznym zgodnie z art. 9 dyrektywy 2003/48/WE, który ma być stosowany do wszystkich rodzajów automatycznej wymiany informacji, przyjętego przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 26 ust. 2.” ; |
4) |
art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Komisja jest odpowiedzialna za dokonywanie wszelkich zmian sieci CCN niezbędnych dla umożliwienia wymiany takich informacji między państwami członkowskimi oraz zapewnienia bezpieczeństwa tej sieci. Państwa członkowskie są odpowiedzialne za dokonywanie wszelkich zmian w swoich własnych systemach niezbędnych dla umożliwienia wymiany takich informacji przy użyciu sieci CCN oraz zapewnienia bezpieczeństwa swoich systemów. Państwa członkowskie zapewniają, aby każda 'osoba raportowana' będąca osobą fizyczną była powiadamiana o naruszeniu bezpieczeństwa w odniesieniu do jej danych w przypadku gdy istnieje prawdopodobieństwo, że naruszenie to wpłynie negatywnie na ochronę jej danych osobowych lub prywatności. Państwa członkowskie zrzekają się wszystkich roszczeń o zwrot wydatków poniesionych przy stosowaniu niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem, w stosownych przypadkach, roszczeń dotyczących wynagrodzeń ekspertów.” ; |
5) |
w art. 25 wprowadza się następujące zmiany:
|
6) |
dodaje się załączniki I i II, których teksty zawarte są w załączniku do niniejszej dyrektywy. |
Artykuł 2
1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, do dnia 31 grudnia 2015 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2016 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Niezależnie od art. 1 pkt 2 lit. b) oraz ust. 1 niniejszego artykułu Austria stosuje przepisy niniejszej dyrektywy od dnia 1 stycznia 2017 r. w odniesieniu do okresów rozliczeniowych począwszy od tej daty.
3. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 grudnia 2014 r.
W imieniu Rady
P. C. PADOAN
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 67 z 6.3.2014, s. 68.
(2) Dyrektywa Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylająca dyrektywę 77/799/EWG (Dz.U. L 64 z 11.3.2011, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
ZAŁĄCZNIK I
Zasady sprawozdawcze i zasady należytej staranności w odniesieniu do informacji finansowych
Niniejszy załącznik określa zasady sprawozdawcze i zasady należytej staranności, które muszą być stosowane przez 'raportujące instytucje finansowe', aby umożliwić państwom członkowskim przekazywanie — w drodze automatycznej wymiany — informacji, o których mowa w art. 8 ust. 3a niniejszej dyrektywy. Niniejszy załącznik opisuje również zasady oraz procedury administracyjne, jakimi muszą dysponować państwa członkowskie, aby zapewnić skuteczne wykonywanie i przestrzeganie określonych poniżej procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności.
SEKCJA I
OGÓLNE WYMOGI SPRAWOZDAWCZE
A) |
Z zastrzeżeniem części C–E, każda 'raportująca instytucja finansowa' musi przekazywać właściwemu organowi swojego państwa członkowskiego następujące informacje odnoszące się do każdego 'rachunku raportowanego' danej 'raportującej instytucji finansowej':
|
B) |
Przekazywane informacje muszą określać walutę, w której denominowana jest każda kwota. |
C) |
Niezależnie od części A pkt 1, w odniesieniu do każdego 'rachunku raportowanego', który jest 'istniejącym rachunkiem', nie jest wymagane przekazanie numeru (numerów) 'NIP' ani daty urodzenia, jeżeli taki(-e) numer(-y) 'NIP' lub data urodzenia nie znajdują się w dokumentacji 'raportującej instytucji finansowej', a gromadzenie tego rodzaju danych przez taką 'raportującą instytucję finansową' nie jest w inny sposób wymagane na mocy przepisów krajowych lub jakiegokolwiek unijnego instrumentu prawnego. Jednakże 'raportująca instytucja finansowa' ma obowiązek dołożyć racjonalnych starań, aby uzyskać numer(-y) 'NIP' i datę urodzenia w odniesieniu do 'istniejących rachunków', przed końcem drugiego roku kalendarzowego następującego po roku, w którym 'istniejące rachunki' zidentyfikowane zostały jako 'rachunki raportowane'. |
D) |
Niezależnie od części A pkt 1, nie jest wymagane przekazanie numeru 'NIP', jeżeli numer 'NIP' nie został nadany przez odnośne państwo członkowskie ani inną jurysdykcję miejsca rezydencji. |
E) |
Niezależnie od części A pkt 1, nie jest wymagane przekazanie miejsca urodzenia, chyba że:
|
SEKCJA II
OGÓLNE WYMOGI NALEŻYTEJ STARANNOŚCI
A) |
Rachunek traktuje się jako 'rachunek raportowany' począwszy od dnia, w którym zostanie on zidentyfikowany jako taki na mocy procedur należytej staranności w sekcjach II–VII, a — o ile nie przewidziano inaczej — informacje odnoszące się do 'rachunku raportowanego' muszą być przekazywane co roku w roku kalendarzowym następującym po roku, którego dane informacje dotyczą. |
B) |
Saldo lub wartość rachunku określane są na ostatni dzień roku kalendarzowego lub innego stosownego okresu sprawozdawczego. |
C) |
W przypadku gdy saldo lub próg wartości mają zostać określone na ostatni dzień roku kalendarzowego, stosowne saldo lub wartość muszą zostać określone na ostatni dzień okresu sprawozdawczego, który upływa z końcem lub przed końcem tego roku kalendarzowego. |
D) |
Każde państwo członkowskie może zezwolić 'raportującym instytucjom finansowym' na korzystanie z dostawców usług w celu wypełnienia obowiązków sprawozdawczych i dotyczących należytej staranności nałożonych na takie 'raportujące instytucje finansowe', zgodnie z prawem krajowym, ale obowiązki te pozostają w zakresie odpowiedzialności 'raportujących instytucji finansowych'. |
E) |
Każde państwo członkowskie może zezwolić 'raportującym instytucjom finansowym' na stosowanie wobec 'istniejących rachunków' procedur należytej staranności, które stosuje się do 'nowych rachunków', oraz wobec 'rachunków o niższej wartości' procedur należytej staranności, które stosuje się do 'rachunków o wysokiej wartości'. W przypadku gdy państwo członkowskie zezwala na to, aby procedury należytej staranności stosowane wobec 'nowego rachunku' były stosowane do 'istniejących rachunków', nadal mają zastosowanie zasady tak czy inaczej mające zastosowanie do 'istniejących rachunków'. |
SEKCJA III
NALEŻYTA STARANNOŚĆ WOBEC 'ISTNIEJĄCYCH RACHUNKÓW INDYWIDUALNYCH'
A) |
Wprowadzenie. Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji 'rachunków raportowanych' wśród 'istniejących rachunków indywidualnych'. |
B) |
'Rachunki o niższej wartości'. Poniższe procedury mają zastosowanie do 'rachunków o niższej wartości'.
|
C) |
Wzmocnione procedury weryfikacyjne dla 'rachunków o wysokiej wartości'. Poniższe wzmocnione procedury weryfikacyjne mają zastosowanie do 'rachunków o wysokiej wartości'.
|
D) |
Weryfikacja 'istniejących rachunków indywidualnych o wysokiej wartości' musi zostać zakończona do dnia 31 grudnia 2016 r. Weryfikacja 'istniejących rachunków indywidualnych o niższej wartości' musi zostać zakończona do dnia 31 grudnia 2017 r. |
E) |
Jakikolwiek 'istniejący rachunek indywidualny', który został zidentyfikowany jako 'rachunek raportowany' na mocy niniejszej sekcji, musi być traktowany jako 'rachunek raportowany' we wszystkich kolejnych latach, chyba że 'posiadacz rachunku' przestanie być 'osobą raportowaną'. |
SEKCJA IV
NALEŻYTA STARANNOŚĆ WOBEC 'NOWYCH RACHUNKÓW INDYWIDUALNYCH'
Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji 'rachunków raportowanych' wśród 'nowych rachunków indywidualnych'.
A) |
W odniesieniu do 'nowych rachunków indywidualnych', przy otwieraniu rachunku, 'raportująca instytucja finansowa' musi uzyskać oświadczenie 'posiadacza rachunku', które może stanowić część dokumentacji otwarcia rachunku, pozwalające 'raportującej instytucji finansowej' na określenie jednej lub większej liczby rezydencji 'posiadacza rachunku' do celów podatkowych i potwierdzenie zasadności takiego oświadczenia na podstawie informacji otrzymanych przez 'raportującą instytucję finansową' w związku z otwarciem rachunku, łącznie z wszelką dokumentacją zgromadzoną na mocy 'procedur AML/KYC'. |
B) |
Jeżeli oświadczenie wskazuje, że 'posiadacz rachunku' jest rezydentem państwa członkowskiego do celów podatkowych, 'raportująca instytucja finansowa' musi traktować rachunek jako 'rachunek raportowany', a oświadczenie musi również zawierać numer 'NIP' 'posiadacza rachunku' w odniesieniu do takiego państwa członkowskiego (z zastrzeżeniem sekcji I część D) oraz datę urodzenia. |
C) |
W przypadku wystąpienia zmiany okoliczności związanych z 'nowym rachunkiem indywidualnym', która sprawia, że 'raportująca instytucja finansowa' dowiaduje się lub ma powody sądzić, że pierwotne oświadczenie 'posiadacza rachunku' jest niepoprawne lub nierzetelne, 'raportująca instytucja finansowa' nie może opierać się na pierwotnym oświadczeniu 'posiadacza rachunku' i musi uzyskać ważne oświadczenie, które określa rezydencję (rezydencje) 'posiadacza rachunku' do celów podatkowych. |
SEKCJA V
NALEŻYTA STARANNOŚĆ WOBEC 'ISTNIEJĄCYCH RACHUNKÓW PODMIOTÓW'
Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji 'rachunków raportowanych' wśród 'istniejących rachunków podmiotów'.
A) |
Rachunki podmiotów niewymagające weryfikacji, identyfikacji ani raportowania. O ile 'raportująca instytucja finansowa' nie dokona innego wyboru, w odniesieniu do wszystkich 'istniejących rachunków podmiotów' albo oddzielnie, w odniesieniu do każdej wyraźnie zidentyfikowanej grupy takich rachunków, 'istniejący rachunek podmiotów', którego łączne saldo lub wartość nie przekraczają na dzień 31 grudnia 2015 r. kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego odpowiadającej kwocie 250 000 USD, nie musi być weryfikowany, identyfikowany ani raportowany jako 'rachunek raportowany' do czasu aż jego łączne saldo lub wartość nie przekroczą tej kwoty na ostatni dzień któregokolwiek z kolejnych lat kalendarzowych. |
B) |
Rachunki podmiotów będące przedmiotem weryfikacji. 'Istniejący rachunek podmiotów', którego łączne saldo lub wartość przekraczają na dzień 31 grudnia 2015 r. kwotę denominowaną w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego odpowiadającą kwocie 250 000 USD, oraz 'istniejący rachunek podmiotów', który nie przekracza na dzień 31 grudnia 2015 r. tej kwoty, ale którego łączne saldo lub wartość przekraczają taką kwotę na ostatni dzień któregokolwiek z kolejnych lat kalendarzowych, muszą zostać poddane weryfikacji zgodnie z procedurami określonymi w części D. |
C) |
Rachunki podmiotów, wobec których wymagane jest raportowanie. W odniesieniu do 'istniejących rachunków podmiotów' opisanych w części B, wyłącznie rachunki, które znajdują się w posiadaniu co najmniej jednego 'podmiotu' będącego 'osobą raportowaną' lub w posiadaniu 'pasywnych NFE' (podmiotów niebędących instytucjami finansowymi) kontrolowanych przez co najmniej jedną 'osobę kontrolującą' będącą 'osobą raportowaną', są traktowane jako 'rachunki raportowane'. |
D) |
Procedury weryfikacji na potrzeby identyfikowania rachunków podmiotów, wobec których wymagane jest raportowanie. Wobec 'istniejących rachunków podmiotów' opisanych w części B 'raportująca instytucja finansowa' musi zastosować następujące procedury weryfikacji dla określenia, czy są one w posiadaniu co najmniej jednej 'osoby raportowanej' lub 'pasywnego NFE' kontrolowanych przez co najmniej jedną 'osobę kontrolującą' będącą 'osobą raportowaną':
|
E) |
Czas trwania weryfikacji oraz dodatkowe procedury mające zastosowanie do 'istniejących rachunków podmiotów'
|
SEKCJA VI
NALEŻYTA STARANNOŚĆ WOBEC 'NOWYCH RACHUNKÓW PODMIOTÓW'
Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji 'rachunków raportowanych' wśród 'nowych rachunków podmiotów'.
Procedury weryfikacji na potrzeby identyfikowania 'rachunków podmiotów', wobec których wymagane jest raportowanie. Wobec 'nowych rachunków podmiotów' 'raportująca instytucja finansowa' musi zastosować następujące procedury weryfikacji dla ustalenia, czy 'posiadaczem rachunku' są co najmniej jedna 'osoba raportowana' lub 'pasywne NFE' kontrolowane przez co najmniej jedną 'osobę kontrolującą' będącą 'osobą raportowaną':
1) |
Ustalenie, czy 'podmiot' jest 'osobą raportowaną'.
|
2) |
Ustalenie, czy podmiot jest 'pasywnym NFE' kontrolowanym przez co najmniej jedną 'osobę kontrolującą' będącą 'osobą raportowaną'. W odniesieniu do 'posiadacza rachunku' w przypadku 'nowego rachunku podmiotu' (łącznie z 'podmiotem' będącym 'osobą raportowaną') 'raportująca instytucja finansowa' musi ustalić, czy 'posiadacz rachunku' jest 'pasywnym NFE' kontrolowanym przez co najmniej jedną 'osobę kontrolującą' będącą 'osobą raportowaną'. Jeżeli którakolwiek z 'osób kontrolujących' 'pasywny NFE' jest 'osobą raportowaną', rachunek musi być traktowany jako 'rachunek raportowany'. Dokonując tych ustaleń, 'raportująca instytucja finansowa' musi stosować się do wskazówek w części A pkt 2 lit. a)–c) w kolejności najstosowniejszej do danych okoliczności.
|
SEKCJA VII
SZCZEGÓLNE ZASADY NALEŻYTEJ STARANNOŚCI
Poniższe dodatkowe zasady mają zastosowanie we wdrażaniu procedur należytej staranności opisanych powyżej:
A) |
Poleganie na oświadczeniach i 'dowodach w postaci dokumentów'. 'Raportująca instytucja finansowa' nie może opierać się na oświadczeniu lub 'dowodzie w postaci dokumentów', jeżeli wie lub ma powody sądzić, że oświadczenie lub 'dowód w postaci dokumentów' są niepoprawne lub nierzetelne. |
B) |
Alternatywne procedury dla 'rachunków finansowych' będących w posiadaniu indywidualnych beneficjentów 'pieniężnych umów ubezpieczenia' lub 'umów renty' oraz dla 'grupowych pieniężnych umów ubezpieczenia' lub 'grupowych umów renty'. 'Raportująca instytucja finansowa' może domniemywać, że indywidualny beneficjent (inny niż właściciel) 'pieniężnej umowy ubezpieczenia' lub 'umowy renty', otrzymujący świadczenie z tytułu śmierci, nie jest 'osobą raportowaną', i może traktować taki 'rachunek finansowy' jako inny niż 'rachunek raportowany', chyba że 'raportująca instytucja finansowa' rzeczywiście wie lub ma powody, by sądzić, iż beneficjentem jest 'osoba raportowana'. 'Raportująca instytucja finansowa' ma powody, by sądzić, iż beneficjentem 'pieniężnej umowy ubezpieczenia' lub 'umowy renty' jest 'osoba raportowana', jeżeli informacje zgromadzone przez 'raportującą instytucję finansową' i związane z beneficjentem zawierają przesłanki opisane w sekcji III część B. Jeżeli 'raportująca instytucja finansowa' rzeczywiście wie lub ma powody, by sądzić, iż beneficjentem jest 'osoba raportowana', 'raportująca instytucja finansowa' musi stosować się do procedur zawartych w sekcji III część B. 'Raportująca instytucja finansowa' może traktować 'rachunek finansowy', który jest udziałem członka w 'grupowej pieniężnej umowie ubezpieczenia' lub 'grupowej umowie renty', jako 'rachunek finansowy', który nie jest 'rachunkiem raportowanym', do dnia, w którym określona kwota staje się należna na rzecz pracownika/posiadacza świadectwa lub beneficjenta, jeżeli dany 'rachunek finansowy', który jest udziałem członka w 'grupowej pieniężnej umowie ubezpieczenia' lub 'grupowej umowie renty', spełnia następujące wymogi:
Termin »grupowa pieniężna umowa ubezpieczenia« oznacza 'pieniężną umowę ubezpieczenia', która (i) zapewnia ochronę ubezpieczeniową osób fizycznych, które przystąpiły do umowy za pośrednictwem pracodawcy, stowarzyszenia handlowego, związku zawodowego lub innego stowarzyszenia lub grupy; oraz (ii) przewiduje zapłatę składki od każdego członka grupy (lub członka kategorii w ramach grupy), która to składka jest określona bez względu na indywidualne cechy zdrowotne inne niż wiek, płeć i nałóg palenia danego członka (lub kategorii członków) danej grupy. Termin »grupowa umowa renty« oznacz 'umowę renty', na mocy której zobowiązanymi są osoby fizyczne, które przystąpiły do umowy za pośrednictwem pracodawcy, stowarzyszenia handlowego, związku zawodowego lub innego stowarzyszenia lub grupy. |
C) |
Sumowanie salda rachunku i reguły walutowe
|
SEKCJA VIII
TERMINY ZDEFINIOWANE
Następujące terminy mają znaczenie określone poniżej:
A) 'Raportująca instytucja finansowa'
1) |
Termin »raportująca instytucja finansowa« oznacza każdą 'instytucję finansową z państwa członkowskiego' niebędącą 'nieraportującą instytucją finansową'. Termin »instytucja finansowa z państwa członkowskiego« oznacza (i) każdą 'instytucję finansową' będącą rezydentem państwa członkowskiego, z wyłączeniem jednak wszelkich oddziałów tej 'instytucji finansowej' zlokalizowanych poza danym państwem członkowskim, oraz (ii) każdy oddział 'instytucji finansowej', która nie jest rezydentem w państwie członkowskim, jeżeli dany oddział jest zlokalizowany w danym państwie członkowskim. |
2) |
Termin »instytucja finansowa z jurysdykcji uczestniczącej« oznacza (i) każdą 'instytucję finansową' będącą rezydentem w 'jurysdykcji uczestniczącej', z wyłączeniem jednak wszelkich oddziałów tej 'instytucji finansowej' zlokalizowanych poza daną 'jurysdykcją uczestniczącą', oraz (ii) każdy oddział 'instytucji finansowej', która nie jest rezydentem w 'jurysdykcji uczestniczącej', o ile dany oddział jest zlokalizowany w danej 'jurysdykcji uczestniczącej'. |
3) |
Termin »instytucja finansowa« oznacza 'instytucję powierniczą', 'instytucję depozytową', 'podmiot inwestujący' lub 'określony zakład ubezpieczeń'. |
4) |
Termin »instytucja powiernicza« oznacza każdy podmiot, który — w ramach istotnej części swojej działalności gospodarczej — przechowuje 'aktywa finansowe' na rachunek innych osób. Uważa się, że przechowywanie 'aktywów finansowych' na rachunek innych osób stanowi istotną część działalności gospodarczej 'podmiotu', jeżeli jego przychody brutto przypadające na przechowywanie 'aktywów finansowych' i na związane z tym usługi finansowe stanowią co najmniej 20 % przychodów brutto tego 'podmiotu' w krótszym z następujących okresów: (i) okresie trzech lat, kończącym się 31 grudnia (lub ostatniego dnia roku obrachunkowego, jeżeli nie są one tożsame) poprzedzającym rok, w którym jest dokonywane ustalenie tego udziału; lub (ii) okresie istnienia tego 'podmiotu'. |
5) |
Termin »instytucja depozytowa« oznacza każdy 'podmiot', który przyjmuje depozyty w ramach prowadzonej działalności bankowej lub podobnej. |
6) |
Termin »podmiot inwestujący« oznacza każdy podmiot:
Uznaje się, że w ramach działalności gospodarczej 'podmiot' wykonuje głównie co najmniej jedną z czynności, o których mowa w części A pkt 6 lit. a), lub że przychody brutto 'podmiotu' przypadają głównie na inwestowanie lub reinwestowanie 'aktywów finansowych' lub obrót tymi aktywami do celów części A pkt 6 lit. b), jeżeli przychody brutto danego 'podmiotu' przypadające na stosowne czynności stanowią co najmniej 50 % przychodów brutto tego 'podmiotu' w krótszym z następujących okresów: (i) okresie trzech lat, kończącym się 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym jest dokonywane ustalenie tego udziału, lub (ii) okresie istnienia tego 'podmiotu'. Termin »podmiot inwestujący« nie obejmuje 'podmiotu', który jest 'aktywnym NFE', ponieważ 'podmiot' ten spełnia którekolwiek z kryteriów określonych w części D pkt 8 lit. d)–g). Niniejszy punkt interpretuje się w sposób spójny ze sformułowaniem zastosowanym w definicji »instytucji finansowej« w zaleceniach Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy. |
7) |
Termin »aktywa finansowe« obejmuje papier wartościowy (na przykład akcję spółki; udział w spółce osobowej lub własność rzeczywistą w spółce osobowej lub truście charakteryzujących się własnością rozproszoną lub będących w obrocie publicznym; weksel, obligację, skrypt dłużny lub inne dowody wierzytelności), udział w spółce osobowej, umowę towarową, umowę swapu (na przykład swapy stóp procentowych, swapy walutowe, swapy bazowe, górne pułapy stóp procentowych, dolne pułapy stóp procentowych, swapy towarowe, swapy akcyjne, swapy indeksowe i podobne umowy), 'umowę ubezpieczenia' lub 'umowę renty', bądź jakikolwiek udział (łącznie z kontraktem terminowym typu future lub kontraktem terminowym typu forward lub opcją) w papierze wartościowym, udziale w spółce osobowej, umowie towarowej, umowie swapu, 'umowie ubezpieczenia' lub 'umowie renty'. Termin »aktywa finansowe« nie obejmuje niedłużnego, bezpośredniego udziału w nieruchomości. |
8) |
Termin »określony zakład ubezpieczeń« oznacza każdy 'podmiot' będący zakładem ubezpieczeń (lub jednostką dominującą zakładu ubezpieczeń), który zawiera 'pieniężną umowę ubezpieczenia' lub 'umowę renty', bądź jest zobowiązany do dokonywania płatności z tytułu tych umów. |
B) Nieraportująca instytucja finansowa
1) |
Termin »nieraportująca instytucja finansowa« oznacza każdą 'instytucję finansową' będącą:
|
2) |
Termin »podmiot rządowy« oznacza rząd państwa członkowskiego lub innej jurysdykcji, wszelkie jednostki terytorialne niższego szczebla państwa członkowskiego lub innej jurysdykcji (które — w celu uniknięcia wątpliwości — obejmują państwo, prowincje, okręgi lub gminy), lub każdą agencję lub instytucję państwa członkowskiego lub innej jurysdykcji będące w całości własnością danego państwa lub jurysdykcji lub którychkolwiek z wyżej wymienionych jednostek (każda zwana dalej »podmiotem rządowym«). Kategoria ta obejmuje integralne części, kontrolowane podmioty, a także jednostki terytorialne niższego szczebla państwa członkowskiego lub innej jurysdykcji.
|
3) |
Termin »organizacja międzynarodowa« oznacza każdą organizację międzynarodową lub jakąkolwiek jej agencję lub instytucję będącą w całości jej własnością. Kategoria ta obejmuje każdą organizację międzyrządową (w tym organizację ponadnarodową): (i) w skład której wchodzą głównie rządy; (ii) która zawarła z państwem członkowskim obowiązujące porozumienie w sprawie lokalizacji jej siedziby lub podobne merytorycznie porozumienie; i (iii) której dochód nie przynosi korzyści osobom prywatnym. |
4) |
Termin »bank centralny« oznacza instytucję określoną przez prawo lub wyznaczoną przez rząd jako główna władza — inna niż rząd samego państwa członkowskiego — emitująca instrumenty przeznaczone do obiegu jako waluta. Instytucja taka może obejmować podmiot odrębny od rządu danego państwa członkowskiego, niezależnie od tego, czy należy w całości lub w części do tego państwa. |
5) |
Termin »powszechny fundusz emerytalny« oznacza fundusz utworzony w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci, bądź też jakiejkolwiek kombinacji tych świadczeń, na rzecz beneficjentów będących obecnymi lub byłymi pracownikami (lub osobami wskazanymi przez takich pracowników) co najmniej jednego pracodawcy, w zamian za świadczone przez nich usługi, pod warunkiem że fundusz:
|
6) |
Termin »zamknięty fundusz emerytalny« oznacza fundusz utworzony w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci na rzecz beneficjentów będących obecnymi lub byłymi pracownikami (lub na rzecz osób wskazanych przez takich pracowników) co najmniej jednego pracodawcy, w zamian za świadczone przez nich usługi, pod warunkiem że:
|
7) |
Termin »fundusz emerytalny podmiotu rządowego, organizacji międzynarodowej lub banku centralnego« oznacza fundusz utworzony przez 'podmiot rządowy', 'organizację międzynarodową' lub 'bank centralny' w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci na rzecz beneficjentów lub uczestników będących obecnymi lub byłymi pracownikami (lub na rzecz osób wskazanych przez takich pracowników), bądź niebędących obecnymi lub byłymi pracownikami, jeżeli świadczenia zapewniane takim beneficjentom lub uczestnikom są wypłacane w zamian za usługi wykonane na rzecz danego 'podmiotu rządowego', danej 'organizacji międzynarodowej' lub danego 'banku centralnego'. |
8) |
Termin »kwalifikowany wystawca kart kredytowych« oznacza 'instytucję finansową' spełniającą następujące wymogi:
|
9) |
Termin »zwolnione przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania« oznacza 'podmiot inwestujący' regulowany jako przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, pod warunkiem że wszystkie udziały w tym przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania są w posiadaniu osób fizycznych lub 'podmiotów' niebędących 'osobami raportowanymi', z wyjątkiem 'pasywnego NFE' kontrolowanego przez 'osoby kontrolujące' będące 'osobami raportowanymi', bądź też pod warunkiem że wszystkie te udziały są posiadane za pośrednictwem takich osób fizycznych lub 'podmiotów'. Wyemitowanie fizycznych akcji na okaziciela przez przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania samo w sobie nie powoduje utraty przez 'podmiot inwestujący', który jest regulowany jako takie przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, statusu 'zwolnionego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania', na mocy części B pkt 9, pod warunkiem że:
|
C) 'Rachunek finansowy'
1) |
Termin »rachunek finansowy« oznacza rachunek prowadzony przez 'instytucję finansową' i obejmuje 'rachunek depozytowy' i 'rachunek powierniczy', a także:
Termin »rachunek finansowy« nie obejmuje żadnego rachunku, który jest 'rachunkiem wyłączonym'. |
2) |
Termin »rachunek depozytowy« obejmuje każdy rachunek prowadzony w celach komercyjnych, rachunek bieżący, oszczędnościowo-rozliczeniowy, terminowy lub oszczędnościowy lub rachunek, potwierdzeniem którego jest certyfikat depozytowy, certyfikat oszczędnościowy, certyfikat inwestycyjny, certyfikat zadłużeniowy lub inny podobny instrument prowadzony przez 'instytucję finansową' w ramach zwykłej działalności bankowej lub podobnej. 'Rachunek depozytowy' obejmuje również kwotę posiadaną przez zakład ubezpieczeń na podstawie gwarantowanej umowy inwestycyjnej lub podobnej umowy zobowiązującej do wypłaty lub uznania odsetek z tytułu tych umów. |
3) |
Termin »rachunek powierniczy« oznacza rachunek (inny niż 'umowa ubezpieczenia' lub 'umowa renty'), który obejmuje co najmniej jeden składnik 'aktywów finansowych' na rzecz innej osoby. |
4) |
Termin »udział w kapitale« oznacza, w przypadku spółki osobowej będącej instytucją finansową, udział w kapitale lub zyskach spółki. W przypadku trustu będącego 'instytucją finansową' 'udział w kapitale' uważa się za udział posiadany przez jakąkolwiek osobę traktowaną jako ustanawiający lub beneficjent całości lub części majątku trustu, lub jakąkolwiek inną osobę fizyczną sprawującą ostateczną i faktyczną kontrolę nad trustem. 'Osoba raportowana' będzie traktowana jako beneficjent trustu, jeżeli taka 'osoba raportowana' posiada prawo do otrzymywania bezpośrednio lub pośrednio (na przykład przez pełnomocnika) obowiązkowej wypłaty z trustu lub może otrzymywać, bezpośrednio lub pośrednio, wypłaty uznaniowe z trustu. |
5) |
Termin »umowa ubezpieczenia« oznacza umowę (inną niż umowa renty), zgodnie z którą wystawca zobowiązuje się do wypłacenia określonej kwoty w przypadku zaistnienia określonego zdarzenia obejmującego śmierć, chorobę, wypadek, powstanie odpowiedzialności cywilnej lub majątkowej. |
6) |
Termin »umowa renty« oznacza umowę, zgodnie z którą wystawca zobowiązuje się do wypłacania świadczeń pieniężnych w danym okresie, ustalonym w całości lub w części poprzez odniesienie do średniego dalszego trwania życia co najmniej jednej osoby fizycznej. Termin ten obejmuje także umowę, którą uznaje się za 'umowę renty' zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub praktyką danego państwa członkowskiego lub innej jurysdykcji, w których umowa została wydana, na mocy której to umowy wystawca zobowiązuje się do wypłacania świadczeń pieniężnych przez pewną liczbę lat. |
7) |
Termin »pieniężna umowa ubezpieczenia« oznacza umowę ubezpieczenia (inną niż umowa reasekuracji zawarta pomiędzy dwoma zakładami ubezpieczeń), która ma 'wartość pieniężną'. |
8) |
Termin »wartość pieniężna« oznacza większą z poniższych wartości: (i) kwotę świadczenia, do uzyskania której ubezpieczający jest uprawniony w momencie wykupu lub wypowiedzenia umowy (określoną bez dokonywania potrąceń z tytułu wcześniejszej rezygnacji z umowy lub pożyczki pod zastaw polisy); (ii) kwotę, którą ubezpieczający może pożyczyć na mocy umowy lub w związku z umową. Niezależnie od powyższego termin »wartość pieniężna« nie obejmuje kwoty należnej na podstawie umowy ubezpieczenia:
|
9) |
Termin »istniejący rachunek« oznacza:
|
10) |
Termin »nowy rachunek« oznacza 'rachunek finansowy' prowadzony przez 'raportującą instytucję finansową', otwarty w dniu 1 stycznia 2016 r. lub po tej dacie, chyba że dany rachunek traktuje się jako 'istniejący rachunek' na mocy części C pkt 9 lit. b). |
11) |
Termin »istniejący rachunek indywidualny« oznacza 'istniejący rachunek' posiadany przez co najmniej jedną osobę fizyczną. |
12) |
Termin »nowy rachunek indywidualny« oznacza 'nowy rachunek' posiadany przez co najmniej jedną osobę fizyczną. |
13) |
Termin »istniejący rachunek podmiotów« oznacza 'istniejący rachunek' posiadany przez co najmniej jeden 'podmiot'. |
14) |
Termin »rachunek o niższej wartości« oznacza 'istniejący rachunek indywidualny', którego łączne saldo lub wartość na dzień 31 grudnia 2015 r. nie przekraczają kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego odpowiadającej kwocie 1 000 000 USD. |
15) |
Termin »rachunek o wysokiej wartości« oznacza 'istniejący rachunek indywidualny', którego łączne saldo lub wartość na dzień 31 grudnia 2015 r. lub na dzień 31 grudnia któregokolwiek z kolejnych lat przekraczają kwotę denominowaną w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego odpowiadającą kwocie 1 000 000 USD. |
16) |
Termin »nowy rachunek podmiotów« oznacza 'nowy rachunek' posiadany przez co najmniej jeden 'podmiot'. |
17) |
Termin »rachunek wyłączony« oznacza którykolwiek z poniższych rachunków:
|
D) Rachunek raportowany
1) |
Termin »rachunek raportowany« oznacza 'rachunek finansowy' prowadzony przez 'raportującą instytucję finansową' z państwa członkowskiego i znajdujący się w posiadaniu co najmniej jednej 'osoby raportowanej' lub 'pasywnego NFE' kontrolowanego przez co najmniej jedną 'osobę kontrolującą' będącą 'osobą raportowaną', pod warunkiem że zostanie on zidentyfikowany jako taki na mocy procedur należytej staranności opisanych w sekcjach II–VII. |
2) |
Termin »osoba raportowana« oznacza 'osobę z państwa członkowskiego' inną niż: (i) spółka kapitałowa, której akcje są przedmiotem regularnego obrotu na co najmniej jednym uznanym rynku papierów wartościowych; (ii) jakakolwiek spółka będąca 'podmiotem powiązanym' spółki określonej w ppkt (i); (iii) 'podmiot rządowy'; (iv) 'organizacja międzynarodowa'; (v) 'bank centralny'; lub (vi) 'instytucja finansowa'. |
3) |
Termin »osoba z państwa członkowskiego« w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego oznacza osobę fizyczną lub 'podmiot' będące rezydentami w jakimkolwiek innym państwie członkowskim na mocy prawa podatkowego tego innego państwa członkowskiego, lub masę spadkową po osobie zmarłej, która była rezydentem jakiegokolwiek innego państwa członkowskiego. W tym celu 'podmiot' taki jak spółka osobowa, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub podobne porozumienie prawne, niemające rezydencji do celów podatkowych traktuje się jako rezydenta w jurysdykcji, w której znajduje się miejsce faktycznego zarządu danego podmiotu. |
4) |
Termin »jurysdykcja uczestnicząca« w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego oznacza:
|
5) |
Termin »osoby kontrolujące« oznacza osoby fizyczne, które sprawują kontrolę nad 'podmiotem'. W przypadku trustu termin ten oznacza ustanawiającego(-ych), powiernika(-ów), sprawującego(-ych) nadzór (o ile tacy są), beneficjenta(-ów) lub klasę(-y) beneficjentów oraz wszelkie inne osoby fizyczne sprawujące ostateczną faktyczną kontrolę nad trustem, a w przypadku porozumienia prawnego innego niż trust — termin ten oznacza osoby zajmujące równoważne lub podobne stanowiska. Termin »osoby kontrolujące« musi być interpretowany w sposób spójny z zaleceniami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy. |
6) |
Termin »NFE« oznacza jakikolwiek 'podmiot', który nie jest 'instytucją finansową'. |
7) |
Termin »pasywny NFE« oznacza jakikolwiek: (i) NFE niebędący aktywnym NFE; lub (ii) 'podmiot inwestujący' opisany w części A pkt 6 lit. b), niebędące 'instytucją finansową z jurysdykcji uczestniczącej'. |
8) |
Termin »aktywny NFE« oznacza jakikolwiek NFE spełniający którekolwiek z następujących kryteriów:
|
E) Różne
1) |
Termin »posiadacz rachunku« oznacza osobę wymienioną lub zidentyfikowaną jako posiadacz 'rachunku finansowego' przez 'instytucję finansową', która prowadzi ten rachunek. Osoba, inna niż 'instytucja finansowa', posiadająca 'rachunek finansowy' w imieniu lub na rzecz innej osoby jako przedstawiciel, powiernik, pełnomocnik, osoba upoważniona do podpisywania dokumentów, doradca inwestycyjny lub pośrednik, nie jest traktowana do celów niniejszej dyrektywy jako posiadająca rachunek, natomiast uważa się, że posiadającą rachunek jest ta inna osoba. W przypadku 'pieniężnych umów ubezpieczenia' lub 'umów renty' za 'posiadacza rachunku' uznaje się każdą osobę uprawnioną do otrzymania 'wartości pieniężnej' lub do dokonania zmiany beneficjenta umowy. Jeżeli brak jest osoby upoważnionej do otrzymania 'wartości pieniężnej' lub do dokonania zmiany beneficjenta, za 'posiadacza rachunku' uważa się każdą osobę z nazwiska wskazaną w umowie jako właściciel oraz każdą osobę, której przysługuje prawo do otrzymania płatności na warunkach tej umowy. W momencie zapadalności 'pieniężnej umowy ubezpieczenia' lub 'umowy renty' każda osoba uprawniona do otrzymania płatności z tytułu umowy uważana jest za 'posiadacza rachunku'. |
2) |
Termin »procedury AML/KYC« oznacza procedury należytej staranności wobec klienta stosowane przez 'raportującą instytucję finansową' na mocy wymogów w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy lub podobnych wymogów, którym podlega taka 'raportująca instytucja finansowa'. |
3) |
Termin »podmiot« oznacza osobę prawną lub porozumienie prawne, takie jak spółka, spółka osobowa, trust lub fundacja. |
4) |
Podmiot jest »podmiotem powiązanym« innego 'podmiotu', jeżeli (i) jeden z 'podmiotów' kontroluje drugi 'podmiot'; (ii) obydwa 'podmioty' pozostają pod wspólną kontrolą; lub (iii) obydwa 'podmioty' są 'podmiotami inwestującymi' opisanymi w części A pkt 6 lit. b), są wspólnie zarządzane, a takie zarządzanie spełnia obowiązki dotyczące należytej staranności nałożone na takie 'podmioty inwestujące'. W tym celu kontrola obejmuje bezpośrednią lub pośrednią własność ponad 50 % głosów i wartości w danym 'podmiocie'. |
5) |
Termin »NIP« oznacza numer identyfikacyjny podatnika (lub jego funkcjonalny odpowiednik w przypadku braku takiego numeru). |
6) |
Termin »dowód w postaci dokumentu« obejmuje którykolwiek z poniższych elementów:
W odniesieniu do 'istniejących rachunków podmiotów', 'raportujące instytucje finansowe' mogą użyć jako 'dowodu w postaci dokumentu' każdej klasyfikacji znajdującej się w dokumentacji danej 'raportującej instytucji finansowej' w odniesieniu do danego 'posiadacza rachunku', która to klasyfikacja została określona na podstawie znormalizowanego systemu kodowania działalności gospodarczej, która została zarejestrowana przez daną 'raportującą instytucję finansową' zgodnie z jej normalną praktyką biznesową do celów 'procedur AML/KYC' lub do innych celów regulacyjnych (innych niż cele podatkowe) i która została wdrożona przez daną 'raportującą instytucję finansową' przed datą wykorzystaną do zaklasyfikowania danego 'rachunku finansowego' jako 'rachunku istniejącego', pod warunkiem że danej 'raportującej instytucji finansowej' nic nie wiadomo o tym, by taka klasyfikacja była niepoprawna lub nierzetelna, oraz że ta raportująca instytucja finansowa' nie ma powodów, by sądzić, że przedmiotowa klasyfikacja jest niepoprawna lub nierzetelna. Termin »znormalizowany system kodowania działalności gospodarczej« oznacza system kodujący używany do klasyfikowania przedsiębiorstw według rodzaju działalności do celów innych niż cele podatkowe. |
SEKCJA IX
SKUTECZNE WYKONANIE
Na mocy art. 8 ust. 3a niniejszej dyrektywy państwa członkowskie muszą wprowadzić zasady i procedury administracyjne w celu zapewnienia skutecznego wykonywania i przestrzegania opisanych powyżej procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności, w tym:
1) |
zasady uniemożliwiające jakimkolwiek 'instytucjom finansowym', osobom lub pośrednikom przyjmowanie praktyk służących obchodzeniu procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności; |
2) |
zasady zobowiązujące 'raportujące instytucje finansowe' do prowadzenia rejestrów podjętych przez nie kroków oraz wszelkich dowodów, które posłużyły za podstawę wykonania powyższych procedur, i odpowiednich środków w celu uzyskania tych rejestrów; |
3) |
procedury administracyjne służące sprawdzeniu, czy 'raportujące instytucje finansowe' przestrzegają procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności; procedury administracyjne służące podjęciu dalszych działań wraz z 'raportującą instytucją finansową' w przypadku zgłoszenia rachunków nieudokumentowanych; |
4) |
procedury administracyjne w celu zapewnienia, aby 'podmioty' i rachunki określone w prawie krajowym jako 'nieraportujące instytucje finansowe' i 'rachunki wyłączone' nadal cechowały się niskim ryzykiem wykorzystania ich do uchylenia się od opodatkowania; oraz |
5) |
skuteczne przepisy dotyczące egzekwowania w odpowiedzi na nieprzestrzeganie obowiązków. |
SEKCJA X
TERMINY WYKONANIA W ODNIESIENIU DO DO RAPORTUJĄCYCH INSTYTUCJI FINANSOWYCH ZLOKALIZOWANYCH W AUSTRII
W przypadku 'raportujących instytucji finansowych' zlokalizowanych w Austrii wszystkie odniesienia do »2016 r.« i do »2017 r.« w niniejszym załączniku należy odczytywać jako odniesienia do, odpowiednio, »2017 r.« i »2018 r.«.
W przypadku 'istniejących rachunków' posiadanych przez 'raportujące instytucje finansowe' zlokalizowane w Austrii wszystkie odniesienia do terminu »31 grudnia 2015 r.« w niniejszym załączniku należy odczytywać jako odniesienia do »31 grudnia 2016 r.«.
ZAŁĄCZNIK II
DODATKOWE ZASADY DOTYCZĄCE PRZEKAZYWANIA INFORMACJI I ZASADY NALEŻYTEJ STARANNOŚCI W ODNIESIENIU DO INFORMACJI FINANSOWYCH
1) Zmiana okoliczności
»Zmiana okoliczności« obejmuje każdą zmianę, która skutkuje dodaniem informacji odnoszących się do statusu osoby lub która w inny sposób koliduje ze statusem danej osoby. Ponadto zmiana okoliczności obejmuje wszelkie zmiany lub dodanie informacji odnoszące się do rachunku danego 'posiadacza rachunku' (łącznie z dodaniem, zastąpieniem lub inną zmianą dotyczącą 'posiadacza rachunku') bądź wszelkie zmiany lub dodanie informacji odnoszące się do jakiegokolwiek rachunku powiązanego z takim rachunkiem (z zastosowaniem zasad dotyczących sumowania rachunków opisanych w załączniku I sekcja VII część C pkt 1–3), jeżeli taka zmiana lub dodanie informacji wpływają na status 'posiadacza rachunku'.
Jeżeli 'raportująca instytucja finansowa' zastosowała kryterium adresu zamieszkania, opisane w załączniku I sekcja III część B pkt 1, i następuje zmiana okoliczności, która sprawia, że 'raportująca instytucja finansowa' dowiaduje się lub ma powody sądzić, że pierwotne 'dowody w postaci dokumentów' (lub inna równoważna dokumentacja) są niepoprawne lub nierzetelne, dana 'raportująca instytucja finansowa' musi — na późniejszy z następujących dni: ostatni dzień odnośnego roku kalendarzowego lub innego stosownego okresu sprawozdawczego, bądź w terminie 90 dni kalendarzowych od powiadomienia o takiej zmianie okoliczności lub jej odkryciu — uzyskać oświadczenie i nowy 'dowód w postaci dokumentu' w celu ustalenia jednej lub większej liczby rezydencji do celów podatkowych danego 'posiadacza rachunku'. Jeżeli 'raportująca instytucja finansowa' nie jest w stanie uzyskać oświadczenia i nowego 'dowodu w postaci dokumentu' przed upływem takiego terminu, musi ona zastosować procedurę elektronicznego wyszukiwania danych opisaną w załączniku I sekcja III część B pkt 2–6.
2) Oświadczenie w odniesieniu do 'nowych rachunków podmiotów'
W odniesieniu do 'nowych rachunków podmiotów', do celów ustalenia, czy 'osoba kontrolująca' 'pasywny NFE' jest 'osobą raportowaną', 'raportująca instytucja finansowa' może opierać się wyłącznie na oświadczeniu 'posiadacza rachunku' albo takiej 'osoby kontrolującej'.
3) Rezydencja 'instytucji finansowej'
'Instytucja finansowa' jest »rezydentem« w państwie członkowskim, jeżeli jest ona objęta jurysdykcją takiego państwa członkowskiego (tj. dane państwo członkowskie jest w stanie wyegzekwować od danej 'instytucji finansowej', aby przekazywała odnośne informacje). Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku gdy 'instytucja finansowa' jest rezydentem do celów podatkowych w państwie członkowskim, jest ona objęta jurysdykcją takiego państwa członkowskiego, a co za tym idzie, jest 'instytucją finansową z państwa członkowskiego'. W przypadku trustu będącego 'instytucją finansową' (bez względu na to, czy jest on rezydentem do celów podatkowych w państwie członkowskim), uważa się, że dany trust jest objęty jurysdykcją państwa członkowskiego, jeżeli co najmniej jeden z jego powierników jest rezydentem w takim państwie członkowskim, z wyjątkiem sytuacji, gdy trust przekazuje wszystkie informacje, których zgłoszenie jest wymagane na mocy niniejszej dyrektywy w odniesieniu do 'rachunków raportowanych' prowadzonych przez trust, do innego państwa członkowskiego, ponieważ jest rezydentem do celów podatkowych w tym drugim państwie członkowskim. Jednakże w przypadku gdy 'instytucja finansowa' (inna niż trust) nie ma rezydencji do celów podatkowych (na przykład z uwagi na to, że jest traktowana jako przejrzysta fiskalnie, lub jest zlokalizowana w jurysdykcji, w której nie ma podatku dochodowego), uważa się, że instytucja taka jest objęta jurysdykcją państwa członkowskiego, a co za tym idzie, jest 'instytucją finansową z państwa członkowskiego', jeżeli:
a) |
jest zarejestrowana na mocy przepisów państwa członkowskiego; |
b) |
posiada swoje miejsce zarządu (w tym faktyczny zarząd) w państwie członkowskim; lub |
c) |
podlega nadzorowi finansowemu w państwie członkowskim. |
W przypadku gdy' instytucja finansowa' (inna niż trust) jest rezydentem w co najmniej dwóch państwach członkowskich, taka 'instytucja finansowa' będzie podlegać obowiązkom sprawozdawczym i obowiązkom dotyczącym należytej staranności państwa członkowskiego, w którym prowadzi 'rachunek finansowy' bądź 'rachunki finansowe'.
4) Prowadzony rachunek
Ogólnie rzecz biorąc, rachunek byłby uważany za prowadzony przez 'instytucję finansową' w następujących przypadkach:
a) |
w przypadku 'rachunku powierniczego' — przez 'instytucję finansową', która przechowuje aktywa na rachunku (łącznie z 'instytucją finansową', która posiada aktywa we własnym imieniu, ale na rzecz 'posiadacza rachunku' w takiej instytucji); |
b) |
w przypadku 'rachunku depozytowego' — przez 'instytucję finansową', która jest zobowiązana do dokonywania płatności w odniesieniu do danego rachunku (z wyłączeniem przedstawiciela 'instytucji finansowej', bez względu na to, czy taki przedstawiciel jest 'instytucją finansową'); |
c) |
w przypadku jakiegokolwiek udziału w kapitale lub w wierzytelnościach 'instytucji finansowej' stanowiącego 'rachunek finansowy' — przez taką 'instytucję finansową'; |
d) |
w przypadku 'pieniężnej umowy ubezpieczenia' lub 'umowy renty' — przez 'instytucję finansową', która jest zobowiązana do dokonywania płatności w odniesieniu do danej umowy. |
5) Trusty będące pasywnymi NFE
'Podmiot' taki jak spółka osobowa, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub podobne porozumienie prawne niemające rezydencji do celów podatkowych, zgodnie z załącznikiem I sekcja VIII część D pkt 3, traktuje się jako rezydenta w jurysdykcji, w której znajduje się miejsce jego faktycznego zarządu. W tym celu osobę prawną lub porozumienie prawne uważa się za »podobne« do spółki osobowej i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, gdy osoba ta lub porozumienie nie są traktowane jako jednostka podlegająca opodatkowaniu w państwie członkowskim na mocy przepisów podatkowych takiego państwa członkowskiego. Jednakże aby uniknąć podwójnego raportowania (z uwagi na szeroki zakres terminu »osoby kontrolujące« w przypadku trustów), trustu będącego 'pasywnym NFE' nie można uznać za podobne porozumienie prawne.
6) Adres głównego miejsca prowadzenia działalności 'podmiotu'
Jednym z wymogów opisanych w załączniku I sekcja VIII część E pkt 6 lit. c) jest wymóg, aby — w przypadku 'podmiotu' — urzędowa dokumentacja zawierała adres głównego miejsca prowadzenia działalności 'podmiotu' w państwie członkowskim lub innej jurysdykcji będącej — według tego 'podmiotu' — miejscem jego rezydencji, albo wskazywała państwo członkowskie lub inną jurysdykcję, w której 'podmiot' ten został zarejestrowany lub utworzony. Adresem głównego miejsca prowadzenia działalności 'podmiotu' jest, ogólnie rzecz ujmując, miejsce, w którym znajduje się miejsce jego faktycznego zarządu. Adres 'instytucji finansowej', w której 'podmiot' ma rachunek, skrytka pocztowa lub adres wykorzystywany wyłącznie do celów korespondencji nie są adresem głównego miejsca prowadzenia działalności 'podmiotu', chyba że taki adres jest jedynym adresem wykorzystywanym przez dany 'podmiot' i pojawia się jako adres zarejestrowany w dokumentach organizacyjnych 'podmiotu'. Co więcej, adres przekazany z zastrzeżeniem instrukcji przechowywania wszelkiej korespondencji przychodzącej na ten adres, nie jest adresem głównego miejsca prowadzenia działalności danego 'podmiotu'.
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/30 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1329/2014
z dnia 9 grudnia 2014 r.
ustanawiające formularze, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego (1), w szczególności jego art. 46 ust. 3 lit. b), art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 2, art. 61 ust. 2, art. 65 ust. 2 oraz art. 67 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Aby zapewnić prawidłowe stosowanie rozporządzenia (UE) nr 650/2012, należy ustanowić szereg formularzy. |
(2) |
Zgodnie z Protokołem nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, wspomniane państwa członkowskie nie uczestniczyły w przyjęciu rozporządzenia (UE) nr 650/2012. Zjednoczone Królestwo i Irlandia nie uczestniczą zatem w przyjęciu niniejszego rozporządzenia. |
(3) |
Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. dziedziczenia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Formularz, który ma być stosowany w przypadku zaświadczenia dotyczącego orzeczenia w sprawach spadkowych, o którym mowa w art. 46 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 650/2012, wskazano w załączniku 1 jako formularz I.
2. Formularz, który ma być stosowany w przypadku zaświadczenia dotyczącego dokumentu urzędowego w sprawach spadkowych, o którym mowa w art. 59 ust. 1 i art. 60 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, wskazano w załączniku 2 jako formularz II.
3. Formularz, który ma być stosowany w przypadku zaświadczenia dotyczącego ugody sądowej w sprawach spadkowych, o którym mowa w art. 61 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, wskazano w załączniku 3 jako formularz III.
4. Formularz, który ma być stosowany w przypadku wniosku o wydanie europejskiego poświadczenia spadkowego, o którym mowa w art. 65 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, wskazano w załączniku 4 jako formularz IV.
5. Formularz, który ma być stosowany w przypadku europejskiego poświadczenia spadkowego, o którym mowa w art. 67 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, wskazano w załączniku 5 jako formularz V.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 17 sierpnia 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 107.
ZAŁĄCZNIK 1
ZAŁĄCZNIK 2
ZAŁĄCZNIK 3
ZAŁĄCZNIK 4
ZAŁĄCZNIK 5
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/85 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1330/2014
z dnia 15 grudnia 2014 r.
w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej meptyldinokap, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 13 ust. 2 oraz art. 78 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku meptyldinokapu warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją Komisji 2006/589/WE (3). |
(2) |
Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 12 sierpnia 2005 r. Zjednoczone Królestwo otrzymało od przedsiębiorstwa Dow AgroSciences wniosek o włączenie substancji czynnej meptyldinokap do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji 2006/589/WE potwierdzono, że wniosek jest „kompletny” w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG. |
(3) |
Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 25 października 2006 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy (Zjednoczone Królestwo) przedłożyło projekt sprawozdania z oceny. Zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia Komisji (UE) nr 188/2011 (4) w dniu 17 maja 2011 r. od wnioskodawcy zażądano dodatkowych informacji. Ocenę dodatkowych danych przez Zjednoczone Królestwo przedłożono w formie zaktualizowanego projektu sprawozdania z oceny w dniu 10 sierpnia 2012 r. |
(4) |
Projekt sprawozdania z oceny został zweryfikowany przez państwa członkowskie i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”). W dniu 26 listopada 2013 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski (5) z oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej meptyldinokap. Projekt sprawozdania z oceny i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz i sfinalizowane w dniu 10 października 2014 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego meptyldinokapu. |
(5) |
Jak wykazały różne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające meptyldinokap zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem zatwierdzić meptyldinokap. |
(6) |
Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia. Należy w szczególności zażądać dodatkowych informacji potwierdzających. |
(7) |
Na zatwierdzenie należy przewidzieć rozsądnie długi termin, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zatwierdzenia. |
(8) |
Bez uszczerbku dla przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 obowiązków wynikających z zatwierdzenia oraz biorąc pod uwagę szczególną sytuację powstałą w wyniku przejścia od dyrektywy 91/414/EWG do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, należy postanowić, co następuje. Państwom członkowskim należy zapewnić sześć miesięcy, licząc od daty zatwierdzenia, na dokonanie przeglądu zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających meptyldinokap. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny zmienić, zastąpić lub cofnąć te zezwolenia. Na zasadzie odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III, zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG, dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami. |
(9) |
Doświadczenie zdobyte przy okazji włączania do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG substancji czynnych ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 (6) pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją obowiązków spoczywających na posiadaczach obowiązujących zezwoleń, dotyczących dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wspomnianej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I do wspomnianej dyrektywy lub w rozporządzeniach zatwierdzających substancje czynne. |
(10) |
Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (7). |
(11) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zatwierdzenie substancji czynnej
Zatwierdza się substancję czynną meptyldinokap określoną w załączniku I, z zastrzeżeniem warunków wyszczególnionych w tym załączniku.
Artykuł 2
Ponowna ocena środków ochrony roślin
1. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009 państwa członkowskie w razie potrzeby zmieniają lub cofają obowiązujące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające meptyldinokap jako substancję czynną w terminie do dnia 30 września 2015 r.
Przed upływem tego terminu państwa członkowskie w szczególności sprawdzają, czy spełnione są warunki wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem warunków wskazanych w kolumnie dotyczącej przepisów szczegółowych w tym załączniku, oraz czy posiadacz zezwolenia posiada dokumentację spełniającą wymogi załącznika II do dyrektywy 91/414/EWG albo ma do niej dostęp, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 13 ust. 1–4 tej dyrektywy oraz w art. 62 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie dokonują ponownej oceny każdego dopuszczonego środka ochrony roślin zawierającego meptyldinokap jako jedyną substancję czynną lub jako jedną z kilku substancji czynnych wyszczególnionych w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 540/2011 najpóźniej do dnia 31 marca 2015 r. zgodnie z jednolitymi zasadami określonymi w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, na podstawie dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku III do dyrektywy 91/414/EWG i z uwzględnieniem kolumny dotyczącej przepisów szczegółowych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Na podstawie powyższej oceny państwa członkowskie określają, czy środek ochrony roślin spełnia warunki ustanowione w art. 29 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.
Po dokonaniu tych ustaleń państwa członkowskie:
a) |
w przypadku środka zawierającego meptyldinokap jako jedyną substancję czynną — w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie najpóźniej do dnia 30 września 2016 r.; albo |
b) |
w przypadku środka zawierającego meptyldinokap jako jedną z kilku substancji czynnych — w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie do dnia 30 września 2016 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub cofnięcia we właściwym akcie lub aktach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG albo zatwierdzających odpowiednią substancję lub substancje, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. |
Artykuł 3
Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 540/2011
W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 4
Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.
(2) Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).
(3) Decyzja Komisji 2006/589/WE z dnia 31 sierpnia 2006 r. uznająca zasadniczo kompletność dokumentacji przedłożonej do szczegółowego badania w celu ewentualnego włączenia chlorowodorku awiglicyny, mandipropamidu i meptyldinokapu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 240 z 2.9.2006, s. 9).
(4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 188/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do procedury oceny substancji czynnych, które nie znalazły się w obrocie dwa lata po notyfikacji przedmiotowej dyrektywy (Dz.U. L 53 z 26.2.2011, s. 51).
(5) Dziennik EFSA (2014);12(1):3473. Dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu.
(6) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiające szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 366 z 15.12.1992, s. 10).
(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne |
Nazwa IUPAC |
Czystość (1) |
Data zatwierdzenia |
Data wygaśnięcia zatwierdzenia |
Przepisy szczegółowe |
||||||||
Meptyldinokap Nr CAS: 6119-92-2 Nr CIPAC 811 |
Mieszanina 75–100 % krotonianu (RS)-2-(1-metyloheptylo)-4,6-dinitrofenylu i 25–0 % izokrotonianu (RS)-2-(1-metyloheptylo)-4,6-dinitrofenylu |
≥ 900 g/kg (mieszanina izomerów trans i cis o stosunku określonym w przedziale 25:1 do 20:1) Istotne zanieczyszczenia: 2,6-dinitro-4-[(4RS)-oktano-4-ylo]fenylo(2E/Z)-but-2-enian zawartość maksymalna 0,4 g/kg |
1 kwietnia 2015 r. |
31 marca 2025 r. |
W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego meptyldinokapu, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 16 maja 2014 r. W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:
W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko. Wnioskodawca przedkłada informacje potwierdzające dotyczące:
Wnioskodawca przedkłada Komisji, państwom członkowskim i Urzędowi informacje określone w lit. a) do dnia 31 marca 2017 r., a informacje określone w lit. b) w ciągu dwóch lat od przyjęcia przez Komisję konkretnych wytycznych. |
(1) Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.
ZAŁĄCZNIK II
W części B załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 dodaje się pozycję w brzmieniu:
Numer |
Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne |
Nazwa IUPAC |
Czystość (1) |
Data zatwierdzenia |
Data wygaśnięcia zatwierdzenia |
Przepisy szczegółowe |
||||||||
„80 |
Meptyldinokap Nr CAS: 6119-92-2 Nr CIPAC 811 |
Mieszanina 75–100 % krotonianu (RS)-2-(1-metyloheptylo)-4,6-dinitrofenylu i 25–0 % izokrotonianu (RS)-2-(1-metyloheptylo)-4,6-dinitrofenylu |
≥ 900 g/kg (mieszanina izomerów trans i cis o stosunku określonym w przedziale 25:1 do 20:1) Istotne zanieczyszczenia: 2,6-dinitro-4-[(4RS)-oktano-4-ylo]fenylo(2E/Z)-but-2-enian zawartość maksymalna 0,4 g/kg |
1 kwietnia 2015 r. |
31 marca 2015 r. |
W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad, o których mowa w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, uwzględnia się wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego meptyldinokapu, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 16 maja 2014 r. W swojej ogólnej ocenie państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:
W warunkach stosowania uwzględnia się, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko. Wnioskodawca przedkłada informacje potwierdzające dotyczące:
Wnioskodawca przedkłada Komisji, państwom członkowskim i Urzędowi informacje określone w lit. a) do dnia 31 marca 2017 r., a informacje określone w lit. b) w ciągu dwóch lat od przyjęcia przez Komisję konkretnych wytycznych.” |
(1) Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/90 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1331/2014
z dnia 15 grudnia 2014 r.
poddające rejestracji przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („podstawowe rozporządzenie antydumpingowe”), w szczególności jego art. 14 ust. 5,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (2) („podstawowe rozporządzenie antysubsydyjne”), w szczególności jego art. 24 ust. 5,
po poinformowaniu państw członkowskich,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 26 czerwca 2014 r. Komisja Europejska („Komisja”) ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3) wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny”) i Tajwanu, w następstwie skargi złożonej w dniu 13 maja 2014 r. przez EUROFER („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % łącznej unijnej produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. |
(2) |
W dniu 14 sierpnia 2014 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (4) wszczęcie postępowania antysubsydyjnego w odniesieniu do przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Chin w następstwie skargi złożonej w dniu 1 lipca 2014 r. przez EUROFER w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % łącznej unijnej produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. |
A. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM
(3) |
Produktem objętym rejestracją są płaskie wyroby walcowane ze stali nierdzewnej, nieobrobione więcej niż walcowane na zimno, obecnie objęte kodami CN 7219 31 00, 7219 32 10, 7219 32 90, 7219 33 10, 7219 33 90, 7219 34 10, 7219 34 90, 7219 35 10, 7219 35 90, 7220 20 21, 7220 20 29, 7220 20 41, 7220 20 49, 7220 20 81 i 7220 20 89, pochodzące z Chin i Tajwanu („produkt objęty postępowaniem”). |
B. WNIOSEK
(4) |
Wnioski o rejestrację, zgodnie z art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 24 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, złożone zostały przez skarżącego odpowiednio w dniach 25 i 29 września 2014 r. Skarżący wnioskował o objęcie przywozu produktu objętego postępowaniem rejestracją, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu od daty takiej rejestracji. |
C. PODSTAWY WPROWADZENIA REJESTRACJI
(5) |
Zgodnie z art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i z art. 24 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego Komisja może zlecić organom celnym podjęcie właściwych kroków w celu rejestracji przywozu, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu. Przywóz może podlegać rejestracji w wyniku wniosku przedstawionego przez przemysł unijny, zawierającego dostateczne dowody uzasadniające takie działanie. |
(6) |
Skarżący twierdził, że rejestracja jest uzasadniona, jako że produkt objęty postępowaniem był sprzedawany po cenach dumpingowych i subsydiowany. Ten przywóz po niskich cenach powodował istotną, trudną do naprawienia szkodę dla przemysłu unijnego. |
(7) |
W odniesieniu do dumpingu Komisja posiada wystarczające dowody prima facie, wykazujące, iż przywóz produktu objętego postępowaniem odbywa się po cenach dumpingowych. Odnośnie do Chin skarżący dostarczył dowody dotyczące wartości normalnej, obliczonej na podstawie całkowitego kosztu produkcji powiększonego o uzasadnione koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz kwotę zysku, w oparciu o wybór USA jako państwa analogicznego. Odnośnie do Tajwanu skarżący dostarczył dowody dotyczące wartości normalnej, obliczonej na podstawie wartości normalnej konstruowanej (koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne — SG&A — oraz zysk). |
(8) |
Dowód na występowanie dumpingu oparty jest na porównaniu tak ustalonych wartości normalnych z cenami eksportowymi na poziomie ex-works produktu objętego postępowaniem przy sprzedaży na wywóz do Unii. Jako całość, oraz biorąc pod uwagę zakres domniemanych marginesów dumpingu, dowody te potwierdzają na tym etapie w wystarczający sposób, że wskazani eksporterzy zarówno w Chinach, jak i na Tajwanie, stosują dumping. |
(9) |
W odniesieniu do subsydiowania Komisja posiada wystarczające dowody prima facie, wykazujące, iż przywóz produktu objętego postępowaniem z Chin jest subsydiowany. Domniemane subsydia obejmują między innymi:
|
(10) |
Zarzuca się, że wyżej wymienione programy stanowią subsydia, ponieważ obejmują wkład finansowy rządu Chin lub innych rządów regionalnych (w tym organów publicznych) i przynoszą korzyści odbiorcom. Zarzuca się ponadto, że wyżej wymienione programy są zależne od wyników wywozu i od tego, czy wykorzystywane są produkty krajowe, a nie produkty pochodzące z przywozu, lub są one ograniczone do niektórych sektorów lub typów przedsiębiorstw lub lokalizacji, i dlatego mają charakter szczególny oraz stanowią podstawę środków wyrównawczych. |
(11) |
W związku z powyższym istniejące dowody potwierdzają na tym etapie w wystarczający sposób, że wywóz produktu objętego postępowaniem objęty jest subsydiami stanowiącymi podstawę środków wyrównawczych. |
(12) |
Odnośnie do szkody wniosek zawiera dostateczne dowody zaistnienia poważnych okoliczności, w których masowy przywóz produktu objętego postępowaniem, korzystającego z subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, w stosunkowo krótkim okresie wyrządza trudną do naprawienia szkodę. Dowody na zaistnienie takich okoliczności obejmują znaczący wzrost przywozu w krótkim okresie (styczeń–lipiec 2014 r.), wynoszący dla obu państw łącznie ok. 90 %. |
(13) |
Ponadto Komisja posiada wystarczające dowody prima facie, wykazujące, iż praktyki dumpingowe i subsydiowanie eksporterów powodują istotną szkodę dla przemysłu unijnego. W skardze i w kolejnych nadesłanych dokumentach związanych z wnioskami o rejestrację, dowody dotyczące ceny i ilości przywozu pokazują masowy wzrost przywozu w ujęciu bezwzględnym i pod względem udziału w rynku w latach 2010–2013 oraz dalszy wzrost w 2014 r. o ok. 115 % w przypadku Chin i 66 % w przypadku Tajwanu. Wielkość przywozu i ceny produktu objętego postępowaniem miały negatywny wpływ na sprzedawane ilości, na poziom cen stosowanych na rynku unijnym i na udział przemysłu unijnego w rynku. Wywiera to znaczący niekorzystny wpływ na ogólne wyniki i sytuację finansową przemysłu unijnego. Dowody dotyczące czynników szkody przedstawionych w art. 3 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i w art. 8 ust. 4 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego obejmują dane zawarte w skardze i w kolejnych nadesłanych dokumentach dotyczących rejestracji, poparte publicznie dostępnymi danymi Eurostatu. |
(14) |
Komisja posiada również wystarczające dowody prima facie, zawarte w skardze antydumpingowej i w późniejszej korespondencji, że importerzy byli świadomi lub powinni byli być świadomi, iż praktyki dumpingowe eksporterów wyrządzają lub mogą wyrządzić szkodę przemysłowi unijnemu. W sprawie przywozu z Chin i z Tajwanu prowadzone już było w Unii dochodzenie antydumpingowe w latach 2008–2009. W decyzji Komisji zamykającej dochodzenie (5) stwierdzono, że chińskie i tajwańskie ceny podcinają ceny przemysłu unijnego i nie można było wykluczyć pojawienia się szkodliwego dumpingu. Przywóz produktu objętego postępowaniem do Unii poddano również monitorowaniu, między innymi z uwagi na potrzeby związane ze wszczęciem nowego postępowania. Ponadto Brazylia, Tajwan, Tajlandia i Wietnam nałożyły następnie cła antydumpingowe na przywóz produktu objętego dochodzeniem z Chin. Wreszcie, biorąc pod uwagę zakres możliwego dumpingu, uzasadniony jest wniosek, że importerzy byli świadomi lub powinni być świadomi zaistniałej sytuacji. |
(15) |
W odniesieniu do dumpingu Komisja posiada wystarczające dowody prima facie, że dalszy znaczny wzrost przywozu tego produktu powoduje lub mógłby spowodować taką szkodę. Ze względu na ramy czasowe, wielkość przywozu po cenach dumpingowych oraz inne okoliczności (takie jak rosnące zapasy czy zmniejszone wykorzystanie mocy produkcyjnych) prawdopodobnie mogłyby poważnie osłabić zaradczy wpływ wszelkich ostatecznych ceł, chyba że cła takie zostałyby zastosowane z mocą wsteczną. Ze względu na wszczęcie obecnego postępowania uzasadnione jest ponadto założenie, że zanim wprowadzone zostaną ewentualne środki tymczasowe, przywóz produktu objętego postępowaniem może dalej wzrastać, a importerzy mogą szybko zgromadzić zapasy. |
D. PROCEDURA
(16) |
W związku z powyższym Komisja stwierdza, że skarżący przedstawił wystarczające dowody prima facie, by uzasadnić poddanie rejestracji przywozu produktu objętego postępowaniem, zgodnie art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 24 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego. |
(17) |
Wszystkie zainteresowane strony wzywa się do przedstawienia opinii na piśmie, a także do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpią one z pisemnym wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. |
E. REJESTRACJA
(18) |
Zgodnie z art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego oraz art. 24 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego przywóz produktu objętego postępowaniem powinien zostać poddany rejestracji, tak aby zagwarantować, w razie wprowadzenia środków antydumpingowych lub ceł wyrównawczych w wyniku dochodzenia, możliwość pobrania tych ceł od zarejestrowanego przywozu z mocą wsteczną, zgodnie z art. 10 ust. 4 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i art. 16 ust. 4 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego. |
(19) |
Kwota każdego zobowiązania w przyszłości oparta będzie odpowiednio na wynikach dochodzenia antydumpingowego i antysubsydyjnego. |
(20) |
Skarżący, który złożył wniosek o wszczęcie dochodzenia antydumpingowego, szacuje średni margines dumpingu produktu objętego postępowaniem na ok. 10–25 % dla Chin i Tajwanu, a marginesy sprzedaży po zaniżonych cenach na 40–50 % dla Chin i 20–40 % dla Tajwanu. Szacunkową kwotę ewentualnego przyszłego zobowiązania ustala się na poziomie dumpingu oszacowanym na podstawie skargi antydumpingowej, tj. 10–25 % ad valorem wartości przywozu CIF produktu objętego postępowaniem. |
(21) |
Skarżący, który złożył wniosek o wszczęcie dochodzenia antysubsydyjnego, szacuje, że poziom subsydiowania jest znaczący, nie przedstawiając precyzyjnego obliczenia marginesu subsydiowania. Według jego szacunków średni margines sprzedaży po zaniżonych cenach wynosi dla produktu objętego postępowaniem z Chin 40–50 %. Szacunkową kwotę ewentualnego przyszłego zobowiązania ustala się na poziomie subsydiowania oszacowanym na podstawie skargi antysubsydyjnej, tj. 40–50 % ad valorem wartości przywozu CIF produktu objętego postępowaniem. |
F. PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH
(22) |
Wszelkie zgromadzone w związku z tą rejestracją dane osobowe będą przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (6), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Niniejszym poleca się władzom celnym, na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 i art. 24 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 597/2009, podjęcie odpowiednich kroków w celu rejestrowania przywozu do Unii płaskich wyrobów walcowanych ze stali nierdzewnej, nieobrobionych więcej niż walcowanych na zimno, obecnie objętych kodami CN 7219 31 00, 7219 32 10, 7219 32 90, 7219 33 10, 7219 33 90, 7219 34 10, 7219 34 90, 7219 35 10, 7219 35 90, 7220 20 21, 7220 20 29, 7220 20 41, 7220 20 49, 7220 20 81 i 7220 20 89, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu.
Rejestracja wygasa po upływie dziewięciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
2. Wszystkie zainteresowane strony wzywa się do przedstawienia opinii na piśmie, dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty lub zwrócenia się z wnioskiem o przesłuchanie w ciągu 20 dni od daty opublikowania niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.
(2) Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93.
(3) Dz.U. C 196 z 26.6.2014, s. 9.
(4) Dz.U. C 267 z 14.8.2014, s. 17.
(5) Dz.U. L 98 z 17.4.2009, s. 42, motyw 18.
(6) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/95 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1332/2014
z dnia 15 grudnia 2014 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje — zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej — kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
AL |
60,4 |
IL |
97,8 |
|
MA |
77,7 |
|
TN |
139,2 |
|
TR |
97,9 |
|
ZZ |
94,6 |
|
0707 00 05 |
AL |
63,5 |
EG |
191,6 |
|
TR |
147,2 |
|
ZZ |
134,1 |
|
0709 93 10 |
MA |
63,4 |
TR |
128,9 |
|
ZZ |
96,2 |
|
0805 10 20 |
AR |
35,3 |
MA |
68,6 |
|
TR |
61,9 |
|
UY |
32,9 |
|
ZA |
31,0 |
|
ZW |
33,9 |
|
ZZ |
43,9 |
|
0805 20 10 |
MA |
67,5 |
ZZ |
67,5 |
|
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90 |
IL |
88,5 |
TR |
79,4 |
|
ZZ |
84,0 |
|
0805 50 10 |
TR |
83,3 |
ZZ |
83,3 |
|
0808 10 80 |
BR |
51,7 |
CL |
79,9 |
|
NZ |
90,6 |
|
US |
93,8 |
|
ZA |
143,5 |
|
ZZ |
91,9 |
|
0808 30 90 |
CN |
82,7 |
TR |
174,9 |
|
US |
173,2 |
|
ZZ |
143,6 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/97 |
ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) NR 1333/2014
z dnia 26 listopada 2014 r.
w sprawie statystyki rynków pieniężnych
(EBC/2014/48)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 5,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 4,
uwzględniając opinię Komisji Europejskiej (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na potrzeby wykonywania swoich zadań Europejski System Banków Centralnych (ESBC) wymaga sporządzania statystyk dotyczących transakcji rynku pieniężnego, tzn. transakcji rynku pieniężnego zabezpieczonych, niezabezpieczonych i dotyczących instrumentów pochodnych, określonych bardziej szczegółowo w niniejszym rozporządzeniu, zawieranych przez monetarne instytucje finansowe (MIF), z wyjątkiem banków centralnych i funduszy rynku pieniężnego (FRP), z innymi MIF, oraz pomiędzy MIF a innymi instytucjami finansowymi, jednostkami sektora instytucji rządowych i samorządowych lub przedsiębiorstwami niefinansowymi, z wyłączeniem transakcji wewnątrzgrupowych. |
(2) |
Głównym celem gromadzenia takich danych statystycznych jest zapewnienie Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) pełnych, szczegółowych i zharmonizowanych informacji statystycznych o rynkach pieniężnych w strefie euro. Dane dotyczące transakcji gromadzone w odniesieniu do wymienionych wyżej segmentów rynku dostarczają informacji o mechanizmach transmisji decyzji dotyczących polityki pieniężnej. Tworzą zatem zestaw danych statystycznych koniecznych na potrzeby prowadzenia polityki pieniężnej w strefie euro. |
(3) |
Gromadzenie danych statystycznych jest również konieczne, by umożliwić EBC dostarczanie wsparcia o charakterze analitycznym i statystycznym Jednolitemu Mechanizmowi Nadzorczemu na podstawie rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (3). W tym kontekście gromadzenie danych statystycznych jest również niezbędne na potrzeby zadań wykonywanych przez EBC w dziedzinie stabilności finansowej. |
(4) |
Krajowe banki centralne (KBC) powinny zawiadamiać EBC, jeżeli podejmą decyzję o tym, aby nie gromadzić danych wymaganych na podstawie niniejszego rozporządzenia; w takim przypadku EBC przejmuje zadanie gromadzenia takich danych bezpośrednio od podmiotów sprawozdawczych. |
(5) |
Na mocy Traktatów oraz na warunkach określonych w Statucie Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanym dalej „Statutem ESBC”) EBC jest zobowiązany do wydawania rozporządzeń w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ESBC określonych w Statucie ESBC, a w niektórych przypadkach wynikających z przepisów określonych przez Radę zgodnie z postanowieniami art. 129 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
(6) |
W celu ograniczenia obciążeń sprawozdawczych spoczywających na MIF, zapewniając jednocześnie dostępność dostarczanych systematycznie wysokiej jakości danych statystycznych, EBC będzie w początkowym okresie wymagać przekazywania danych przez największe MIF strefy euro, na podstawie wielkości ogółem głównych aktywów bilansu w porównaniu do wielkości ogółem głównych aktywów bilansu wszystkich MIF strefy euro. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Rada Prezesów EBC może rozszerzyć liczbę sprawozdających MIF biorąc pod uwagę również inne kryteria, takie jak znaczenie działań MIF na rynkach pieniężnych oraz ich wpływ na stabilność i funkcjonowanie systemu finansowego. EBC zapewni wyznaczenie co najmniej trzech sprawozdających MIF z każdego państwa członkowskiego, którego walutą jest euro (zwanego dalej „państwem członkowskim strefy euro”), aby zapewnić minimalny poziom reprezentacji geograficznej. KBC mogą również gromadzić dane od MIF, które nie są częścią rzeczywistej populacji sprawozdawczej na podstawie ich krajowych wymogów statystycznych, w którym to przypadku dane te będą przekazywane i weryfikowane w sposób określony w niniejszym rozporządzeniu. |
(7) |
W celu dalszej minimalizacji obciążeń sprawozdawczych spoczywających na MIF poprzez unikanie obciążania ich powielającymi się wymogami sprawozdawczymi, zapewniając jednocześnie dostępność dostarczanych systematycznie wysokiej jakości danych statystycznych, EBC powinien mieć możliwość zwolnienia tych podmiotów z obowiązku przekazywania danych dotyczących transakcji finansowania papierów wartościowych lub instrumentów pochodnych, o ile dane takie przekazywane są już repozytoriom transakcji, pod warunkiem że EBC posiada skuteczny dostęp do dostarczanych systematycznie i wystandaryzowanych danych stosownie do wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu. |
(8) |
Art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2533/98 przewiduje, że EBC może przyjmować rozporządzenia w celu określania i nakładania wymogów dotyczących sprawozdawczości statystycznej na rzeczywistą populację statystyczną państw członkowskich strefy euro. Art. 6 ust. 4 umożliwia EBC przyjmowanie rozporządzeń określających warunki wykonywania uprawnienia do weryfikowania lub obowiązkowego zbierania informacji statystycznych. |
(9) |
Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 przewiduje, że w celu zapewnienia realizacji zobowiązań wynikających z art. 5 Statutu ESBC państwa członkowskie wprowadzą odpowiednią organizację w dziedzinie statystyki oraz będą w pełni współpracowały z ESBC w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z art. 5 Statutu ESBC. |
(10) |
W zakresie, w jakim dane gromadzone na podstawie niniejszego rozporządzenia zawierają poufne informacje statystyczne, zastosowanie znajdą standardy ochrony i wykorzystania takich informacji zawarte w art. 8 i art. 8c rozporządzenia (WE) nr 2533/98. |
(11) |
Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 przyznaje EBC uprawnienia do nakładania sankcji na podmioty sprawozdawcze, które nie wypełniają obowiązków w zakresie sprawozdawczości statystycznej wynikających z rozporządzeń lub decyzji EBC. |
(12) |
Jakkolwiek rozporządzenia przyjęte na podstawie art. 34 ust. 1 Statutu ESBC nie przyznają praw ani nie nakładają obowiązków na państwa członkowskie, których walutą nie jest euro (zwane dalej „państwami członkowskimi spoza strefy euro”), to jednak art. 5 Statutu ESBC znajduje zastosowanie zarówno do państw członkowskich strefy euro, jak i państw członkowskich spoza strefy euro. Rozporządzenie (WE) nr 2533/98 wskazuje, że art. 5 Statutu ESBC, łącznie z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, zakłada istnienie zobowiązania do opracowania i wdrożenia na poziomie krajowym wszystkich środków uznanych przez państwa członkowskie spoza strefy euro za stosowne w celu gromadzenia informacji statystycznych potrzebnych do wypełniania wymogów ESBC w zakresie sprawozdawczości statystycznej i terminowych przygotowań w dziedzinie statystyki, aby mogły stać się państwami członkowskimi strefy euro. |
(13) |
Wymogi sprawozdawcze, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla wymogów sprawozdawczych zawartych w innych aktach i instrumentach prawnych EBC, które mogą, przynajmniej częściowo, obejmować również przekazywanie informacji statystycznych o rynkach pieniężnych na zasadzie transakcja po transakcji lub w sposób zagregowany, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Definicje
Na potrzeby niniejszego rozporządzenia:
1) |
„podmioty sprawozdawcze”, „rezydent” i „będący rezydentem” mają znaczenie nadane im w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98; |
2) |
„monetarna instytucja finansowa” (MIF) ma znaczenie nadane jej w art. 1 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (4), przy czym pojęcie to należy interpretować w taki sposób, aby uwzględniało wszystkie oddziały MIF zlokalizowane w Unii lub w krajach Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), o ile postanowienia niniejszego rozporządzenia wyraźnie nie przewidują inaczej; |
3) |
„instytucje OFI” oznaczają pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego z wyłączeniem instytucji ubezpieczeniowych oraz funduszy emerytalno-rentowych, o których mowa w znowelizowanym europejskim systemie rachunków (zwanym dalej „ESA 2010”), ustanowionym przez rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 (5); |
4) |
„instytucje ubezpieczeniowe” oznaczają przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony przed ryzykiem przede wszystkim w formie ubezpieczenia bezpośredniego lub reasekuracji, stosownie do ESA 2010; |
5) |
„fundusze emerytalno-rentowe” oznaczają przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja grupowania ryzyk i potrzeb społecznych osób ubezpieczonych (ubezpieczenia społeczne), stosownie do ESA 2010; |
6) |
„przedsiębiorstwa niefinansowe” oznaczają sektor przedsiębiorstw niefinansowych stosownie do ESA 2010; |
7) |
„sektor instytucji rządowych i samorządowych” oznacza jednostki instytucjonalne będące producentami nierynkowymi, których produkcja globalna przeznaczona jest na spożycie indywidualne i ogólnospołeczne oraz które finansowane są z obowiązkowych płatności dokonywanych przez jednostki należące do pozostałych sektorów, a także jednostki instytucjonalne, których podstawową działalnością jest redystrybucja dochodu i bogactwa narodowego stosownie do ESA 2010; |
8) |
„główne aktywa bilansowe ogółem” oznaczają aktywa ogółem pomniejszone o pozostałe aktywa w znaczeniu nadanym tym terminom przez rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33); |
9) |
„statystyka rynku pieniężnego” oznacza statystykę związaną z transakcjami na instrumentach rynku pieniężnego o charakterze zabezpieczonym, niezabezpieczonym oraz w formie transakcji pochodnych, które zawierane są pomiędzy MIF oraz pomiędzy MIF a instytucjami OFI, instytucjami ubezpieczeniowymi, funduszami emerytalno-rentowymi, bankami centralnymi, sektorem instytucji rządowych i samorządowych oraz przedsiębiorstwami niefinansowymi, z wyłączeniem jednak transakcji wewnątrzgrupowych w danym okresie sprawozdawczym; |
10) |
„instrument rynku pieniężnego” oznacza instrument wymieniony w załączniku I, II lub III; |
11) |
„fundusz rynku pieniężnego” oznacza przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, które wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności w formie przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (6), lub przedsiębiorstwo będące alternatywnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (7), inwestujące w aktywa krótkoterminowe, których bezpośrednim bądź skumulowanym celem działalności jest oferowanie stopy zwrotu na poziomie stóp rynku pieniężnego lub utrzymanie wartości inwestycji; |
12) |
„bank centralny” oznacza każdy bank centralny bez względu na jego położenie; |
13) |
„krajowe banki centralne” lub „KBC” oznaczają krajowe banki centralne państw członkowskich Unii; |
14) |
„referencyjna populacja sprawozdawcza” oznacza MIF będące rezydentami strefy euro z wyłączeniem banków centralnych oraz funduszy rynku pieniężnego, które przyjmują depozyty denominowane w euro lub emitują inne instrumenty dłużne lub udzielają pożyczek lub kredytów denominowanych w euro wymienionych w załączniku I, II i III w stosunku do innych MIF lub instytucji OFI, instytucji ubezpieczeniowych, funduszy emerytalno-rentowych, jednostek sektora instytucji rządowych i samorządowych, banków centralnych na potrzeby inwestycyjne lub przedsiębiorstw niefinansowych; |
15) |
„grupa” oznacza grupę jednostek, w tym grupę bankową, składającą się z jednostki dominującej oraz jednostek od niej zależnych, których sprawozdania finansowe podlegają konsolidacji na potrzeby dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE (8); |
16) |
„oddział” oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością tej instytucji; |
17) |
„oddział w Unii lub w EFTA” oznacza oddział położony i zarejestrowany w państwie członkowskim Unii lub w państwie EFTA; |
18) |
„Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu” oznacza organizację międzyrządową ustanowioną w celu promowania wolnego handlu oraz integracji gospodarczej na rzecz jej państw członkowskich; |
19) |
„transakcja wewnątrzgrupowa” oznacza transakcję na instrumentach rynku pieniężnego zawartą przez podmiot sprawozdający z inną jednostką, która objęta jest w pełni tym samym skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym. Jednostki będące stronami tej samej transakcji uznawane są za ujęte w tej samej konsolidacji w pełni, jeżeli są obydwie:
|
20) |
„dzień roboczy” oznacza, w odniesieniu do każdego dnia określonego w umowie lub w potwierdzeniu transakcji z wykorzystaniem instrumentu rynku pieniężnego, dzień, w którym banki komercyjne oraz rynki walutowe prowadzą zwykłą działalność (w tym w zakresie transakcji na odpowiednich instrumentach rynku pieniężnego) oraz dokonują rozrachunku płatności w takiej walucie, w jakiej wyrażone jest zobowiązanie do zapłaty płatne w tym dniu lub obliczone przez odniesienie do tego dnia. W przypadku transakcji z wykorzystaniem instrumentów rynku pieniężnego, do których zastosowanie ma standardowa umowa ramowa opracowana przez Europejską Federację Bankową (European Banking Federation, EBF), Stowarzyszenie Rynku Kredytów (Loan Market Association, LMA) lub Międzynarodowe Stowarzyszenie Dealerów Swapowych (International Swaps and Derivatives Association, Inc., ISDA) lub inne wiodące stowarzyszenie europejskie lub międzynarodowe, zastosowanie znajduje definicja zawarta w tej umowie ramowej lub do niej włączona przez odniesienie do innego aktu. W odniesieniu do rozrachunku transakcji z wykorzystaniem instrumentów rynku pieniężnego, który następuje z wykorzystaniem odpowiedniego systemu rozrachunku, dzień roboczy oznacza dzień, w którym ten system prowadzi działalność wymaganą do rozrachunku takiej transakcji; |
21) |
„dzień rozrachunku TARGET2” oznacza dzień, w którym TARGET2 (transeuropejski zautomatyzowany błyskawiczny system rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym) prowadzi działalność; |
22) |
„umowa z przyrzeczeniem odkupu” oznacza umowę, na podstawie której strony tej umowy mogą zawierać transakcje, w których jedna ze stron („sprzedający”) zobowiązuje się do sprzedaży drugiej stronie („kupujący”) określonych „aktywów” („papiery wartościowe”, „towary” lub „inne aktywa finansowe”) w nieodległym terminie dacie w zamian za zapłatę ceny sprzedaży przez kupującego na rzecz sprzedającego, z jednoczesnym zobowiązaniem kupującego do odsprzedaży sprzedającemu aktywów w ustalonym dniu w przyszłości lub na żądanie w zamian za zapłatę ceny sprzedaży przez sprzedającego na rzecz kupującego. Transakcja taka może być transakcją z przyrzeczeniem odkupu lub transakcją zakupu z przyrzeczeniem odsprzedaży. „Umowa z przyrzeczeniem odkupu” może również oznaczać umowę zastawu na aktywach i udzielenia ogólnego prawa ich powtórnego wykorzystania w zamian za pożyczkę pieniężną w nieodległym terminie i zwrot tej pożyczki wraz z odsetkami w odległym terminie w zamian za zwrot aktywów. Transakcje z przyrzeczeniem odkupu mogą być zawierane z określonym z góry terminem zapadalności („terminowe transakcje z przyrzeczeniem odkupu”) lub bez określonego z góry terminu zapadalności, pozostawiając stronom możliwość rolowania lub zakończenia umowy w każdym terminie („otwarte transakcje z przyrzeczeniem odkupu”); |
23) |
„trójstronna transakcja z przyrzeczeniem odkupu” oznacza transakcję z przyrzeczeniem odkupu, w której za wybór i zarządzanie zabezpieczeniem podczas trwania transakcji odpowiedzialna jest strona trzecia; |
24) |
„swap walutowy” oznacza transakcję swap, w której jedna ze stron transakcji sprzedaje drugiej stronie określoną ilość waluty w zamian za zapłatę uzgodnionej kwoty w określonej innej walucie na podstawie uzgodnionego kursu walutowego (zwanego walutowym kursem kasowym (spot)), z jednoczesnym zobowiązaniem do odkupienia sprzedanej waluty w przyszłym terminie (zwanym terminem zapadalności) w zamian za sprzedaż pierwotnie zakupionej waluty po innym kursie walutowym (zwanym walutowym kursem terminowym (forward)); |
25) |
„transakcja swap indeksowana stopą overnight” (transakcja OIS) oznacza transakcję swap na stopę procentową, w której okresowa zmienna stopa procentowa jest równa średniej geometrycznej stopy overnight (lub indeksowanej stopy overnight) w określonym czasie. Płatność końcowa obliczana jest jako różnica pomiędzy stałą stopą procentową a skumulowaną stopą overnight obliczaną w czasie trwania transakcji OIS poprzez odniesienie do jej wartości nominalnej. Ponieważ niniejsze rozporządzenie dotyczy wyłącznie transakcji OIS denominowanych w euro, zastosowanie znajduje stopa procentowa EONIA; |
26) |
„pakiet LCR Bazylea III” oznacza wskaźnik pokrycia płynności (LCR) przedstawiony przez Komitet Bazylejski oraz przejęty w dniu 7 stycznia 2013 r. przez grupę prezesów banków centralnych i szefów organów nadzoru, organ nadzorczy Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego, jako minimalny globalny standard nadzorczy w stosunku do krótkoterminowych środków płynności w sektorze bankowym. |
Artykuł 2
Rzeczywista populacja sprawozdawcza
1. Rzeczywista populacja sprawozdawcza składa się z MIF będących rezydentami strefy euro z referencyjnej populacji sprawozdawczej, które są wskazane przez Radę Prezesów jako podmioty sprawozdające na podstawie ust. 2 lub 3, lub MIF wskazanych jako podmioty sprawozdające na podstawie ust. 4 w oparciu o wskazane tam kryteria oraz które zostały powiadomione o swoich obowiązkach sprawozdawczych na podstawie ust. 5 (zwanych dalej „podmiotami sprawozdającymi”).
2. Po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Rada Prezesów może podjąć decyzję o uznaniu danej MIF za podmiot sprawozdający, jeśli główne aktywa bilansowe ogółem tej MIF przekraczają 0,35 % głównych aktywów bilansowych ogółem wszystkich MIF strefy euro na podstawie najnowszych danych dostępnych EBC, tj.:
a) |
danych na koniec grudnia roku kalendarzowego poprzedzającego powiadomienie, o którym mowa w ust. 5; lub |
b) |
jeżeli dane, o których mowa w lit. a), nie są dostępne, danych na koniec grudnia poprzedniego roku. |
Na potrzeby tej decyzji obliczenie wartości głównych aktywów bilansowych ogółem właściwej MIF przeprowadza się z pominięciem oddziałów spoza kraju goszczącego tej MIF.
3. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Rada Prezesów może podjąć decyzję o uznaniu każdej innej MIF za podmiot sprawozdający na podstawie rozmiaru jej głównych aktywów bilansowych ogółem w porównaniu do głównych aktywów bilansowych ogółem wszystkich MIF strefy euro, znaczenia działalności MIF w obrocie instrumentami rynku pieniężnego i jej znaczenia dla stabilności i funkcjonowania systemu finansowego w strefie euro lub w poszczególnych państwach członkowskich.
4. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Rada Prezesów może również podjąć decyzję o wyznaczeniu przynajmniej trzech MIF z każdego państwa członkowskiego strefy euro jako podmiotów sprawozdających. W związku z powyższym jeżeli na podstawie decyzji Rady Prezesów podjętej na podstawie ust. 2 lub 3 w danym państwie członkowskim strefy euro wyznaczono mniej niż trzy MIF, rzeczywista populacja sprawozdawcza obejmie również inne MIF z tego państwa członkowskiego, które uznane zostaną przez KBC za reprezentatywne (zwane dalej „reprezentatywnymi podmiotami sprawozdającymi”), tak aby na podmioty sprawozdające z tego państwa członkowskiego strefy euro zostały wyznaczone co najmniej trzy podmioty sprawozdające.
Reprezentatywne podmioty sprawozdające wyznaczane są spośród największych instytucji kredytowych będących rezydentami w danym państwie członkowskim strefy euro na podstawie głównych aktywów bilansowych ogółem tej instytucji, chyba że KBC zaproponuje alternatywne kryteria i uzgodni je z EBC na piśmie.
5. EBC lub właściwy KBC powiadamiają zainteresowane MIF o decyzjach podjętych przez Radę Prezesów na podstawie ust. 2, 3 lub 4 i innych obowiązkach wynikających z niniejszego rozporządzenia. Powiadomienia należy przesyłać pisemnie, przynajmniej na cztery miesiące przed rozpoczęciem przekazywania danych.
6. Z zastrzeżeniem decyzji Rady Prezesów podjętych na podstawie ust. 2, 3 lub 4 KBC mogą również, na podstawie krajowych wymogów sprawozdawczych, gromadzić dane statystyczne dotyczące rynków pieniężnych od MIF będących rezydentami w ich państwach członkowskich, które to MIF nie są podmiotami sprawozdającymi stosownie do ust. 2, 3 lub 4 (zwanych dalej „dodatkowymi podmiotami sprawozdającymi”). Jeżeli KBC wyznaczy w ten sposób dodatkowe podmioty sprawozdające, powinien te podmioty niezwłocznie powiadomić.
Artykuł 3
Wymogi sprawozdawczości statystycznej
1. Na potrzeby tworzenia statystyk ryku pieniężnego podmioty sprawozdająca przekazują KBC państw członkowskich, w których są rezydentami, na zasadzie konsolidacji, w tym w odniesieniu do swoich oddziałów zlokalizowanych w Unii lub w krajach EFTA, dzienne dane statystyczne dotyczące instrumentów rynku pieniężnego. Wymagane informacje statystyczne określone są w załącznikach I, II i III. KBC przekazują otrzymane od podmiotów sprawozdających informacje statystyczne EBC na podstawie art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.
2. KBC opracowują i wdrażają ustalenia sprawozdawcze dotyczące instrumentów rynku pieniężnego, do których przestrzegania zobowiązane są podmioty sprawozdające. Te ustalenia sprawozdawcze powinny zapewniać zbieranie wymaganych informacji statystycznych oraz umożliwiać dokładne sprawdzenie zgodności z określonymi w załączniku IV wymogami minimum w zakresie przekazywania danych, dokładności, zgodności z założeniami oraz wprowadzania korekt.
3. Z zastrzeżeniem wymogów sprawozdawczych, o których mowa w ust. 1, KBC mogą podjąć decyzję, aby podmioty sprawozdające wybrane na podstawie art. 2 ust. 2, 3 lub 4, będące rezydentami w państwie członkowskim danego KBC, przekazywały informacje statystyczne określone w załącznikach I, II i III EBC. O takiej decyzji KBC powiadamia w stosowny sposób EBC i podmiot sprawozdający, po czym EBC opracowuje i wdraża ustalenia sprawozdawcze, których przestrzegać będą podmioty sprawozdające, oraz przejmuje zadanie gromadzenia wymaganych danych bezpośrednio od podmiotów sprawozdających.
4. Jeżeli KBC wyznaczy dodatkowe podmioty sprawozdające i powiadomi je stosownie do art. 2 ust. 6, podmioty te zobowiązane są do przekazywania KBC dziennych informacji statystycznych dotyczących instrumentów rynku pieniężnego. Na wniosek EBC wystosowany na podstawie art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia KBC przekazuje EBC otrzymane od dodatkowych podmiotów sprawozdających informacje statystyczne.
5. KBC opracowują i wdrażają zgodnie z krajowymi wymogami sprawozdawczymi ustalenia sprawozdawcze, których przestrzegać będą dodatkowe podmioty sprawozdające. KBC zapewnią, aby krajowe wymogi sprawozdawcze nakładały na dodatkowe podmioty sprawozdające obowiązek postępowania zgodnie z wymogami równoważnymi do tych, o których mowa w art. 6–8, art. 10 ust. 3, art. 11 oraz art. 12 niniejszego rozporządzenia. KBC zapewnią, aby te ustalenia sprawozdawcze dostarczały wymaganych informacji statystycznych oraz pozwalały na dokładne sprawdzenie zgodności z określonymi w załączniku IV wymogami minimum w zakresie przekazywania danych, dokładności, zgodności z założeniami oraz wprowadzania korekt.
Artykuł 4
Terminy przekazywania danych
1. W przypadku, w którym KBC podejmie decyzję na podstawie art. 3 ust. 3 o tym, aby podmioty sprawozdające przekazywały informacje statystyczne, o których mowa w załącznikach I, II i III bezpośrednio do EBC, podmioty sprawozdające przekazują takie informacje EBC w następujący sposób:
a) |
dane zbierane od podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 2 przekazywane są EBC raz dziennie pomiędzy 18.00 w dniu transakcji a 7.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji; |
b) |
dane zbierane od podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 3 i 4 przekazywane są EBC raz dziennie pomiędzy 18.00 w dniu transakcji a 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji; |
c) |
dane, w odniesieniu do których KBC objęty jest wyłączeniem na podstawie art. 5 przekazywane są EBC raz na tydzień pomiędzy 18.00 w dniu transakcji a 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu tygodnia, którego dane te dotyczą. |
2. W przypadkach niewymienionych w ust. 1 KBC przekazują EBC otrzymane od podmiotów sprawozdających dzienne informacje statystyczne dotyczące rynku pieniężnego, o których mowa w załącznikach I, II i III, w następujący sposób:
a) |
dane zbierane od podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 2 przekazywane są EBC raz dziennie przed 7.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji; |
b) |
dane zbierane od podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 3 i 4 przekazywane są EBC raz dziennie przed 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji; |
c) |
dane zbierane od dodatkowych podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 6 przekazywane są EBC raz dziennie przed 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji, raz na tydzień przed 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu tygodnia, którego dane te dotyczą, lub raz na miesiąc przed 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu miesiąca, którego dane te dotyczą. KBC podejmują decyzję o częstotliwości przekazywania danych i powiadamiają o tym EBC bezzwłocznie. KBC mogą dokonać analizy częstotliwości przekazywania danych raz w roku; |
d) |
dane, w odniesieniu do których KBC objęty jest wyłączeniem na podstawie art. 5 przekazywane są EBC raz na tydzień przed godziną 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu tygodnia, którego dane te dotyczą. |
3. KBC podejmują decyzję o terminie, w którym oczekują otrzymania danych od podmiotów sprawozdających tak, aby dochować nałożonych na nie terminów przekazywania informacji, o których mowa w ust. 2, i powiadamiają podmioty sprawozdające w stosowny sposób.
4. Jeżeli termin, o którym mowa w ust. 1 lub 2, przypada na dzień zamknięcia systemu TARGET2, termin podlega przedłużeniu na następny dzień działania systemu TARGET2, ogłaszany na stronie internetowej EBC.
Artykuł 5
Wyłączenia
W przypadku podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 3 lub 4 KBC mogą umożliwić tym podmiotom sprawozdającym przekazywanie KBC dziennych danych statystycznych dotyczących rynku pieniężnego raz na tydzień przed godz. 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu tygodnia, którego dane te dotyczą, jeżeli z przyczyn operacyjnych podmioty te nie mogą przekazywać danych z częstotliwością dzienną. EBC może określić warunki stosowania wyłączenia przez KBC.
Artykuł 6
Połączenia, podziały, reorganizacje i upadłość
1. W przypadku połączenia, podziału, wydzielenia lub innego rodzaju przekształcenia mogącego wpłynąć na wywiązywanie się z obowiązków statystycznych podmiot sprawozdający uczestniczący w tym procesie powiadamia EBC oraz właściwy KBC — po ogłoszeniu zamiaru przeprowadzenia takiego działania i z rozsądnym wyprzedzeniem przed jego przeprowadzeniem — o planowanych procedurach mających na celu spełnienie wymogów sprawozdawczych określonych w niniejszym rozporządzeniu. Podmiot sprawozdający powiadamia również EBC oraz właściwy KBC w terminie 14 dni od dnia zakończenia operacji.
2. W przypadku połączenia podmiotu sprawozdającego z innym podmiotem poprzez przejęcie w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/35/UE (12), gdzie jeden z łączonych podmiotów był podmiotem sprawozdającym, podmiot powstały po połączeniu kontynuuje przekazywanie danych na zasadach zawartych w niniejszym rozporządzeniu.
3. W przypadku połączenia podmiotu sprawozdającego z innym podmiotem poprzez utworzenie nowego podmiotu w rozumieniu dyrektywy 2011/35/UE, gdzie jeden z łączonych podmiotów był podmiotem sprawozdającym, podmiot powstały po połączeniu przekazuje dane na zasadach zawartych w niniejszym rozporządzeniu, o ile spełnia definicję podmiotu sprawozdającego.
4. W przypadku podziału podmiotu sprawozdającego na dwa lub więcej podmiotów poprzez przejęcie lub poprzez utworzenie nowych podmiotów w rozumieniu szóstej dyrektywy Rady 82/891/EWG (13), gdzie jeden z nowych podmiotów jest podmiotem sprawozdającym, podmiot powstały po połączeniu przekazuje dane na zasadach zawartych w niniejszym rozporządzeniu. Podział oznacza również operację wydzielenia, w ramach którego podmiot sprawozdający przenosi wszystkie lub część swoich aktywów i zobowiązań na nową spółkę w zamian za jej udziały.
5. W przypadku niewypłacalności podmiotu sprawozdającego, utraty przez ten podmiot licencji na prowadzenie działalności bankowej lub zaprzestania prowadzenia działalności bankowej z innych przyczyn — po potwierdzeniu przez właściwy organ nadzoru — podmiot ten przestaje być zobowiązany do przekazywania informacji na podstawie niniejszego rozporządzenia.
6. Na potrzeby ust. 5 podmiot sprawozdający uznaje się za niewypłacalny w przypadku wystąpienia co najmniej jednej z poniższych okoliczności:
a) |
dokonania przez podmiot sprawozdający ogólnego przelewu wierzytelności na rzecz wierzycieli lub na potrzeby reorganizacji, zawarcia ugody lub układu z wierzycielami; |
b) |
przyznania przez podmiot sprawozdający na piśmie, że nie ma on możliwości regulowania zobowiązań w dacie ich wymagalności; |
c) |
złożenia przez podmiot sprawozdający wniosku o wyznaczenie lub wyrażenia wyraźnej lub dorozumianej zgody na wyznaczenie syndyka, zarządcy, komisarza, likwidatora lub innego rodzaju podobnego podmiotu w stosunku do całości lub znaczącej części swojego majątku; |
d) |
przedstawienia przed sądem lub złożenia do innego organu wniosku o ogłoszenie upadłości w odniesieniu do tego podmiotu (innego, niż wniosek kontrahenta w odniesieniu do zobowiązań tego podmiotu sprawozdającego wobec tego kontrahenta); |
e) |
likwidacji lub niewypłacalności tego podmiotu (lub rozpoczęcia wobec niego analogicznej procedury) lub zgłoszenia przez ten podmiot albo wobec tego podmiotu przez inną instytucję publiczną, inny podmiot lub osobę wniosku o reorganizację, ugodę z wierzycielami, porozumienie, likwidację, rozwiązanie lub podobny środek na podstawie obecnego lub przyszłego aktu prawnego, pod warunkiem że taki wniosek (z wyjątkiem przypadków, gdy dotyczy on likwidacji lub analogicznej procedury, gdzie termin 30 dni nie ma zastosowania) nie został odrzucony w terminie 30 dni od jego złożenia; |
f) |
wyznaczenia syndyka, zarządcy, komisarza, likwidatora lub innego podobnego organu w stosunku do całości lub znaczącej części jego majątku; lub |
g) |
zwołania jakiegokolwiek zebrania wierzycieli w celu rozważenia zawarcia ugody (lub analogicznej procedury). |
Artykuł 7
Przepisy dotyczące poufności
1. W przypadku otrzymania lub przetwarzania danych, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, a które zwierają informacje poufne, w tym udostępniania tych danych innym KBC strefy euro, EBC oraz KBC stosują standardy ochrony i wykorzystania statystycznych informacji poufnych zawarte w art. 8 i 8c rozporządzenia (WE) nr 2533/98.
2. Z zastrzeżeniem ust. 1 informacje poufne zawarte w danych statystycznych gromadzonych przez EBC lub KBC na podstawie niniejszego rozporządzenia nie powinny być przekazywane lub udostępniane w inny sposób organom lub podmiotom trzecim innym niż EBC i KBC strefy euro, z wyjątkiem sytuacji, w których podmiot sprawozdający, którego te dane dotyczą, udzielił uprzednio EBC lub właściwemu KBC wyraźnej pisemnej zgody, a EBC lub właściwy KBC zawarł z tym podmiotem sprawozdającym stosowną umowę o ochronie informacji poufnych (o ile ma to zastosowanie).
Artykuł 8
Weryfikacja i obowiązkowe gromadzenie danych
EBC oraz KBC mają prawo do weryfikacji oraz — w razie wystąpienia takiej konieczności — gromadzenia w sposób przymusowy informacji, które dostarczają podmioty sprawozdawcze w zgodzie z wymogami sprawozdawczości statystycznej, o których mowa w art. 3 oraz załącznikach I, II i III do niniejszego rozporządzenia. Powyższe uprawnienie może być wykorzystane w szczególności, gdy podmiot sprawozdający nie spełnia wymogów w zakresie przekazywania danych, dokładności, zgodności z założeniami oraz wprowadzania korekt. Zastosowanie znajduje również art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2533/98.
Artykuł 9
Uproszczona procedura wprowadzania zmian
Uwzględniając uwagi Komitetu ds. Danych Statystycznych Zarząd EBC jest uprawniony do dokonywania zmian technicznych w załącznikach do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem, że takie zmiany nie modyfikują podstawowej struktury pojęciowej oraz nie wpływają na obciążenia sprawozdawcze podmiotów sprawozdających. O wszelkich takich zmianach Zarząd bezzwłocznie zawiadamia Radę Prezesów.
Artykuł 10
Pierwsze przekazanie danych
1. W odniesieniu do podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 2 pierwsze przekazanie danych na podstawie niniejszego rozporządzenia nastąpi z dniem 1 kwietnia 2016 r., z zastrzeżeniem przepisów przejściowych zawartych w art. 12.
2. W odniesieniu do podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 3 i 4 pierwsze przekazanie danych na podstawie niniejszego rozporządzenia nastąpi w dniu wskazanym danemu podmiotowi sprawozdającemu przez EBC lub właściwy KBC na podstawie art. 2 ust. 5, nie wcześniej jednak niż 12 miesięcy po przyjęciu przez Radę Prezesów decyzji na podstawie art. 2 ust. 3 lub 4.
3. Ponadto po wskazaniu reprezentatywnych podmiotów sprawozdających na podstawie art. 2 ust. 4 reprezentatywny podmiot sprawozdający może wystąpić z pisemnym wnioskiem do EBC lub właściwego KBC o tymczasowe odroczenie daty pierwszego przekazania danych, podając powody takiego opóźnienia. Wnioskowane odroczenie może być przyznane na okres nie dłuższy niż sześć miesięcy, z możliwością przedłużenia na kolejny okres nie dłuższy niż sześć miesięcy. EBC lub właściwy KBC mogą wyrazić zgodę na odroczenie daty pierwszego przekazania danych w odniesieniu do wnioskującego o to reprezentatywnego podmiotu sprawozdającego, o ile uznają takie odroczenie za uzasadnione. Dodatkowo, jeżeli na dzień pierwszego przekazania danych reprezentatywny podmiot sprawozdający nie posiada danych podlegających przekazaniu lub posiada wyłącznie dane, które uznawane są za niereprezentatywne zarówno przez EBC, jak i KCB, KBC może podjąć decyzję o objęciu go zwolnieniem z zastosowania się do terminu pierwszego przekazania danych. Zwolnienie takie może być przyznane przez KBC w porozumieniu z EBC, jeżeli zarówno EBC, jak i KBC uznają wniosek za uzasadniony i o ile nie zagraża to reprezentatywności próby sprawozdawczej.
4. W odniesieniu do MIF wyznaczonych jako dodatkowe podmioty sprawozdające na podstawie art. 2 ust. 6 pierwsze przekazanie danych na podstawie niniejszego rozporządzenia następuje w dniu wskazanym przez EBC dodatkowemu podmiotowi sprawozdającemu na podstawie art. 2 ust. 6.
Artykuł 11
Klauzula okresowego przeglądu
12 miesięcy po dniu pierwszego przekazania danych EBC dokona przeglądu stosowania niniejszego rozporządzenia i opublikuje sprawozdanie w tym zakresie. Stosownie do rekomendacji zawartych w sprawozdaniu EBC może zwiększyć lub zmniejszyć liczbę podmiotów sprawozdających lub wymogów sprawozdawczości statystycznej. Okresowe aktualizacje populacji sprawozdawczej będą miały miejsce co drugi rok po wskazanym powyżej przeglądzie wstępnym.
Artykuł 12
Przepis przejściowy
W okresie od 1 kwietnia 2016 r. do 1 lipca 2016 r. podmioty sprawozdające mogą przekazywać EBC lub KBC dane statystyczne dotyczące rynku pieniężnego w odniesieniu do niektórych, a nie wszystkich odpowiednich dni. EBC oraz właściwe KBC mogą określić dni, w odniesieniu do których przekazywanie danych jest wymagane.
Artykuł 13
Przepisy końcowe
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 26 listopada 2014 r.
W imieniu Rady Prezesów EBC
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.
(2) Opinia z dnia 14 listopada 2014 r. (Dz.U. C 407 z 15.11.2014, s. 1).
(3) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).
(4) Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2013/33) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 1).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).
(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).
(7) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).
(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).
(9) Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).
(10) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1569/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające zgodnie z dyrektywami 2003/71/WE i 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady mechanizm ustalenia równoważności standardów rachunkowości stosowanych przez emitentów papierów wartościowych z krajów trzecich (Dz.U. L 340 z 22.12.2007, s. 66).
(11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
(12) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/35/UE z dnia 5 kwietnia 2011 r. dotycząca łączenia się spółek akcyjnych (Dz.U. L 110 z 29.4.2011, s. 1).
(13) Szósta dyrektywa Rady z dnia 17 grudnia 1982 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu dotycząca podziału spółek akcyjnych (82/891/EWG) (Dz.U. L 378 z 31.12.1982, s. 47).
ZAŁĄCZNIK I
Schemat sprawozdawczy statystki rynku pieniężnego dotyczącej transakcji zabezpieczonych
CZĘŚĆ 1
RODZAJE INSTRUMENTÓW
Podmioty sprawozdające dostarczają Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) lub właściwemu krajowemu bankowi centralnemu (KBC) danych dotyczących transakcji z przyrzeczeniem odkupu oraz transakcji zawartych na ich podstawie, w tym trójstronnych transakcji repo, które są denominowane w euro i mają termin zapadalności do jednego roku włącznie (zdefiniowanych jako transakcje o terminie zapadalności nie dłuższym niż 397 dni po dniu transakcji), zawartych pomiędzy podmiotami sprawozdającymi a innymi monetarnymi instytucjami finansowymi (MIF), pozostałymi instytucjami pośrednictwa finansowego (instytucjami OFI), instytucjami ubezpieczeniowymi, funduszami emerytalno-rentowymi, jednostkami sektora instytucji rządowych i samorządowych lub bankami centralnymi na potrzeby inwestycyjne oraz z przedsiębiorstwami niefinansowymi, określanymi w pakiecie LCR Bazylea III jako „hurtowe”.
CZĘŚĆ 2
RODZAJE DANYCH
1. |
Rodzaje danych transakcyjnych (1) wykazywane w odniesieniu do każdej transakcji:
|
2. Próg istotności
Dane dotyczące transakcji zawartych z przedsiębiorstwami niefinansowymi podlegają przekazaniu wyłącznie w przypadku transakcji zawartych z przedsiębiorstwami niefinansowymi określanymi w pakiecie LCR Bazylea III jako „hurtowe” (2).
3. Wyłączenia
Przekazaniu nie podlegają dane dotyczące transakcji wewnątrzgrupowych.
(1) Elektroniczny standard sprawozdawczy oraz specyfikacja techniczna dotycząca danych są określane oddzielnie i dostępne na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.int.
(2) Zob. „Bazylea III”: Wskaźnik pokrycia płynności oraz narzędzia monitorowania ryzyka płynności, s. 23–27, dostępne na stronie internetowej Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) pod adresem: www.bis.org.
ZAŁĄCZNIK II
Schemat sprawozdawczy statystki rynku pieniężnego dotyczącej transakcji niezabezpieczonych
CZĘŚĆ 1
RODZAJE INSTRUMENTÓW
1. |
Podmioty sprawozdające przekazują Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) oraz właściwym krajowym bankom centralnym (KBC) dane dotyczące:
|
2. |
Poniższa tabela zawiera szczegółowy opis standardowy kategorii instrumentów dla transakcji, które podmioty sprawozdające zobowiązane są przekazywać EBC. Jeżeli podmioty sprawozdające zobowiązane są do przekazywania danych dotyczących transakcji swoim KBC, właściwy KBC dokonuje transpozycji tych opisów kategorii instrumentów na poziom krajowy na podstawie niniejszego rozporządzenia.
|
CZĘŚĆ 2
RODZAJE DANYCH
1. |
Rodzaje danych transakcyjnych (1) wykazywane w odniesieniu do każdej transakcji:
|
2. Próg istotności
Dane dotyczące transakcji zawartych z przedsiębiorstwami niefinansowymi podlegają przekazaniu wyłącznie w przypadku transakcji zawartych z przedsiębiorstwami niefinansowymi określanymi w pakiecie LCR Bazylea III jako „hurtowe”.
3. Wyłączenia
Przekazaniu nie podlegają dane dotyczące transakcji wewnątrzgrupowych.
(1) Elektroniczny standard sprawozdawczy oraz specyfikacja techniczna dotycząca danych zamieszczone są oddzielnie. Dostępne są na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.int.
ZAŁĄCZNIK III
Schemat sprawozdawczy statystki rynku pieniężnego dotyczącej transakcji na instrumentach pochodnych
CZĘŚĆ 1
RODZAJE INSTRUMENTÓW
Podmioty sprawozdające przekazują Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) oraz właściwym krajowym bankom centralnym (KBC) dane dotyczące:
a) |
swapów walutowych, w których dochodzi do zakupu lub sprzedaży euro po kursie kasowym w zamian za walutę zagraniczną oraz odsprzedaży lub odkupu po uzgodnionym wcześniej walutowym kursie terminowym pomiędzy podmiotami sprawozdającymi a innymi monetarnymi instytucjami finansowymi (MIF), pozostałymi instytucjami pośrednictwa finansowego (instytucjami OFI), instytucjami ubezpieczeniowymi, funduszami emerytalno-rentowymi, jednostkami sektora instytucji rządowych i samorządowych lub bankami centralnymi na potrzeby inwestycyjne oraz z przedsiębiorstwami niefinansowymi określanymi w pakiecie LCR Bazylea III jako „hurtowe”; |
b) |
transakcji swap indeksowanych stopą overnight (OIS) denominowanych w euro, zawartych pomiędzy podmiotami sprawozdającymi a innymi monetarnymi instytucjami finansowymi (MIF), OFI, instytucjami ubezpieczeniowymi, funduszami emerytalno-rentowymi, jednostkami sektora instytucji rządowych i samorządowych lub bankami centralnymi na potrzeby inwestycyjne oraz z przedsiębiorstwami niefinansowymi określane jako „hurtowe” w pakiecie LCR Bazylea III. |
CZĘŚĆ 2
RODZAJE DANYCH
1. |
Rodzaje danych transakcyjnych (1) dotyczących swapów walutowych wykazywanych w odniesieniu do każdej transakcji:
|
2. |
Rodzaje danych transakcyjnych dotyczących transakcji OIS wykazywanych w odniesieniu do każdej transakcji:
|
3. Próg istotności
Dane dotyczące transakcji zawartych z przedsiębiorstwami niefinansowymi podlegają przekazaniu wyłącznie w przypadku transakcji zawartych z przedsiębiorstwami niefinansowymi określanymi w pakiecie LCR Bazylea III jako „hurtowe”.
4. Wyłączenia
Przekazaniu nie podlegają dane dotyczące transakcji wewnątrzgrupowych.
(1) Elektroniczny standard sprawozdawczy oraz specyfikacja techniczna dotycząca danych są określane oddzielnie i dostępne na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.int.
ZAŁĄCZNIK IV
Wymogi minimum obowiązujące rzeczywistą populację sprawozdawczą
W celu realizacji wymogów statystycznych Europejskiego Banku Centralnego (EBC) podmioty sprawozdające zobowiązane są do przestrzegania następujących wymogów minimum.
1. |
Wymogi minimum w zakresie przekazywania danych:
|
2. |
Wymogi minimum w zakresie dokładności:
|
3. |
Wymogi minimum w zakresie zgodności metodologicznej:
|
4. |
Wymogi minimum w zakresie wprowadzania korekt: Należy przestrzegać zasad i procedur w zakresie trybu wprowadzania korekt określonych przez EBC i właściwy KBC. Do korekt innych niż korekty standardowe należy dołączać noty wyjaśniające. |
DYREKTYWY
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/117 |
DYREKTYWA KOMISJI 2014/108/UE
z dnia 12 grudnia 2014 r.
zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/43/WE w odniesieniu do wykazu produktów związanych z obronnością
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/43/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie uproszczenia warunków transferów produktów związanych z obronnością we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 13,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa 2009/43/WE obejmuje wszystkie produkty związane z obronnością, które odpowiadają produktom wymienionym we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej przyjętym przez Radę w dniu 19 marca 2007 r. |
(2) |
W dniu 17 marca 2014 r. Rada przyjęła uaktualniony wspólny wykaz uzbrojenia Unii Europejskiej (2). |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2009/43/WE. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Transferów Produktów Związanych z Obronnością w UE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Załącznik do dyrektywy 2009/43/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 16 marca 2015 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 24 marca 2015 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 1.
(2) Dz.U. C 107 z 9.4.2014, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Wykaz produktów związanych z obronnością
Uwaga 1: |
Terminy ujęte w cudzysłów („”) zostały zdefiniowane. Należy odwoływać się do „Definicji terminów używanych w niniejszym wykazie” załączonych do niniejszego wykazu. |
Uwaga 2: |
W niektórych przypadkach substancje chemiczne są wymienione za pomocą nazwy oraz numeru CAS. Wykaz ma zastosowanie do substancji chemicznych o takiej samej formule strukturalnej (w tym hydratów) bez względu na nazwę lub numer CAS. Numery CAS są zamieszczone w celu ułatwienia identyfikacji danej substancji chemicznej lub mieszaniny, bez względu na przyjętą nomenklaturę. Numery CAS nie mogą być jednak użyte jako niepowtarzalne identyfikatory, ponieważ niektóre postacie substancji chemicznych wymienionych w niniejszym wykazie, a także ich mieszaniny, są lub mogą być oznaczone odmiennymi numerami CAS. |
ML1
Broń gładkolufowa o kalibrze mniejszym niż 20 mm, inne uzbrojenie i broń automatyczna o kalibrze 12,7 mm (0,50 cala) lub mniejszym oraz wyposażenie i specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:
Uwaga |
Punkt ML1. nie ma zastosowania do:
|
a. |
karabiny i broń kombinowana, broń ręczna, karabiny maszynowe, pistolety maszynowe i broń wielolufowa;
|
b. |
broń gładkolufowa wymieniona poniżej:
|
c. |
broń wykorzystująca amunicję bezłuskową; |
d. |
wymienne magazynki nabojowe, tłumiki lub urządzenia do redukcji odgłosu wystrzału, specjalne elementy zaczepiane, celowniki optyczne oraz tłumiki ognia dla uzbrojenia określonego w podpunktach ML1.a., ML1.b. lub ML1.c.
|
ML2
Broń gładkolufowa o kalibrze 20 mm lub większym, inna broń i uzbrojenie o kalibrze większym od 12,7 mm (0,50 cala), miotacze oraz wyposażenie i specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:
a. |
Broń lufowa, haubice, armaty, moździerze, broń przeciwpancerna, wyrzutnie pocisków, wojskowe miotacze ognia, działa, działa bezodrzutowe, broń gładkolufowa oraz ich urządzenia redukcyjne.
|
b. |
wyrzutnie lub generatory dymu, gazu i materiałów pirotechnicznych, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych;
|
c. |
celowniki i zamocowania celowników posiadające wszystkie poniższe cechy:
|
d. |
Zamocowania i wymienne magazynki nabojowe, specjalnie zaprojektowane dla broni określonej w podpunkcie ML2.a. |
ML3
Amunicja i zapalniki oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:
a. |
amunicja dla broni określonej w pozycjach ML1, ML2 lub ML12; |
b. |
zapalniki specjalnie zaprojektowane dla amunicji określonej w podpunkcie ML3.a.
|
ML4
Bomby, torpedy, rakiety, pociski kierowane, inne urządzenia i ładunki wybuchowe oraz związane z nimi wyposażenie i akcesoria oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:
Nb.1 |
Sprzęt naprowadzania i nawigacji — zob. pozycja ML11. |
Nb.2 |
Lotnicze systemy ochrony przed rakietami (Aircraft Missile Protection Systems — AMPS) — zob. podpunkt ML4.c. |
a. |
bomby, torpedy, granaty, naboje dymne, rakiety, miny, pociski, bomby głębinowe, ładunki, urządzenia burzące, zestawy burzące, urządzenia zawierające materiały „pirotechniczne”, ładunki i środki pozoracji (tj. sprzęt symulujący cechy wymienionych środków bojowych), zaprojektowane specjalnie do celów wojskowych.
|
b. |
sprzęt mający wszystkie z wymienionych poniżej cech charakterystycznych:
|
c. |
lotnicze systemy ochrony przed rakietami (Aircraft Missile Protection Systems — AMPS).
|
ML5
Sprzęt kierowania ogniem oraz związany z nim sprzęt do ostrzegania i alarmowania, a także powiązane z nimi systemy oraz sprzęt testowania, strojenia i zakłócania, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, a także specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe i wyposażenie:
a. |
celowniki, przeliczniki, sprzęt naprowadzania uzbrojenia oraz systemy sterowania uzbrojeniem; |
b. |
systemy wykrywania, oznaczania celów, pomiaru odległości, obserwacji lub śledzenia celów; wyposażenie wykorzystywane do wykrywania, scalania danych, rozpoznawania lub identyfikacji; urządzenia zespalające zespoły czujników; |
c. |
sprzęt do przeciwdziałania, wykorzystywany przeciwko urządzeniom określonym w podpunkcie ML5.a. lub ML5.b.;
|
d. |
sprzęt do strojenia lub testowania w warunkach polowych, specjalnie zaprojektowany dla urządzeń określonych w podpunkcie ML5.a., ML5.b. lub ML5.c. |
ML6
Pojazdy naziemne i ich elementy składowe, jak następuje:
Nb. |
Sprzęt naprowadzania i nawigacji — zob. pozycja ML11. |
a. |
pojazdy naziemne oraz ich elementy składowe, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych; Uwaga techniczna: W podpunkcie ML6.a. termin pojazdy naziemne obejmuje przyczepy. |
b. |
inne pojazdy naziemne i ich elementy składowe, jak następuje:
|
Nb. |
Zob. także: podpunkt ML13.a. |
Uwaga 1 |
Podpunkt ML6.a. obejmuje:
|
Uwaga 2 |
Modyfikacja pojazdu naziemnego do celów wojskowych określona w podpunkcie ML6.a. obejmuje zmiany konstrukcyjne, elektryczne lub mechaniczne, związane z wyposażeniem go w co najmniej jeden z elementów składowych specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych. Do takich elementów składowych zalicza się:
|
Uwaga 3 |
Pozycja ML6 nie ma zastosowania do pojazdów cywilnych zaprojektowanych lub zmodyfikowanych do przewozu pieniędzy lub kosztowności. |
Uwaga 4 |
Pozycja ML6 nie ma zastosowania do pojazdów spełniających wszystkie poniższe kryteria:
|
ML7
Chemiczne lub biologiczne środki trujące, „środki rozpraszania tłumu”, materiały radioaktywne oraz związany z nimi sprzęt, elementy składowe i materiały, jak następuje:
a. |
środki biologiczne lub materiały radioaktywne „przystosowane do użycia podczas działań wojennych” w celu spowodowania strat wśród ludzi i zwierząt, niszczenia sprzętu, plonów lub środowiska; |
b. |
bojowe środki trujące (BST) obejmujące:
|
c. |
dwuskładnikowe oraz kluczowe prekursory BST:
|
d. |
„środki rozpraszania tłumu”, chemikalia zawierające składnik czynny, a także ich kombinacje, włączając w to:
|
e. |
sprzęt, specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, zaprojektowany lub zmodyfikowany do rozprzestrzeniania jakiegokolwiek z niżej wymienionych materiałów oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe:
|
f. |
sprzęt ochronny i odkażający specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, elementy składowe i mieszaniny chemiczne:
|
g. |
sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, zaprojektowany lub zmodyfikowany do wykrywania lub identyfikacji materiałów określonych w podpunktach ML7.a., ML7.b. lub ML7.d. oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe;
|
h. |
„biopolimery” specjalnie zaprojektowane lub przetworzone w celu wykrywania lub identyfikacji BST określonych w podpunkcie ML7.b. oraz kultury specyficznych komórek wykorzystywanych do ich produkcji; |
i. |
„biokatalizatory” wykorzystywane do odkażania lub rozkładu BST oraz ich systemy biologiczne, jak następuje:
|
Uwaga 1 |
Podpunkty ML7.b. i ML7.d. nie mają zastosowania do następujących substancji:
|
Uwaga 2 |
Kultury komórkowe i systemy biologiczne wyszczególnione w podpunktach ML7.h. i ML7.i.2. są szczególne i podpunkty te nie mają zastosowania do komórek lub systemów biologicznych wykorzystywanych do celów cywilnych, takich jak rolne, farmaceutyczne, medyczne, weterynaryjne, środowiskowe, gospodarki odpadami lub przemysłu spożywczego. |
ML8
„Materiały wysokoenergetyczne” oraz substancje pokrewne, jak następuje:
N.B.1. |
Zob. także: pozycja 1C011 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE. |
N.B.2. |
Ładunki i urządzenia wybuchowe — zob. także: pozycja ML4 oraz pozycja 1A008 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE. |
Uwagi techniczne
1. |
Do celów pozycji ML8, termin mieszanina rozumie się przez połączenie dwóch lub większej liczby substancji, z których co najmniej jedna została wymieniona w podpunktach pozycji ML8. |
2. |
Każda substancja wymieniona w podpunktach pozycji ML8 jest objęta niniejszym wykazem, nawet gdy jest ona wykorzystywana w zastosowaniu innym niż wskazane. (np. TAGN jest w przeważającej mierze używany jako materiał wybuchowy, lecz może być także użyty jako paliwo lub utleniacz). |
3. |
Do celów pozycji ML8, za średnicę cząstek uważa się średnią średnicę cząstek w ujęciu wagowym lub objętościowym. Do próbkowania i określania średnicy cząstek stosowane będą normy międzynarodowe lub równoważne krajowe. |
a. |
„materiały wybuchowe” oraz ich mieszaniny, jak następuje:
|
b. |
„materiały miotające”, jak następuje:
|
c. |
„materiały pirotechniczne”, paliwa, substancje pokrewne oraz ich mieszaniny:
|
d. |
utleniacze, jak następuje, oraz ich mieszaniny:
|
e. |
spoiwa, plastyfikatory, monomery i polimery, jak następuje:
|
f. |
„dodatki”, jak następuje:
|
g. |
„prekursory”, jak następuje:
|
Uwaga 1 |
Pozycja ML8 nie ma zastosowania do następujących substancji, jeżeli nie są one połączone ani zmieszane z „materiałami wysokoenergetycznymi” określonymi w podpunkcie ML8.a. lub sproszkowanymi metalami określonymi w podpunkcie ML8.c.:
|
Uwaga 2 |
Pozycja ML8 nie ma zastosowania do nadchloranu amonowego (ML8.d.2.), NTO (ML8.a.18.) ani katocenu (ML8.f.4.b.) i spełniających wszystkie z poniższych kryteriów:
|
ML9
Wojenne jednostki pływające (nawodne lub podwodne), specjalny sprzęt morski, wyposażenie, elementy składowe i inne nawodne jednostki pływające, takie jak:
Nb. |
Sprzęt naprowadzania i nawigacji — zob. pozycja ML11. |
a. |
jednostki pływające i elementy składowe, takie jak:
|
b. |
silniki i systemy napędu, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych i elementy składowe do nich specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych:
|
c. |
podwodne urządzenia wykrywające specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, ich sprzęt sterujący oraz ich elementy składowe specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych; |
d. |
sieci przeciw okrętom podwodnym i sieci przeciw torpedom specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych; |
e. |
niestosowany od roku 2003; |
f. |
przepusty kadłubowe i złącza specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, umożliwiające współdziałanie ze sprzętem znajdującym się na zewnątrz jednostki pływającej oraz ich elementy składowe specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;
|
g. |
łożyska cichobieżne, elementy składowe do nich oraz wyposażenie zawierające te łożyska, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, posiadające którąkolwiek z poniższych cech:
|
ML10
„Statki powietrzne”, „statki powietrzne lżejsze od powietrza”, bezzałogowe statki powietrzne (UAV), silniki i sprzęt do „statków powietrznych”, pokrewne wyposażenie i elementy składowe, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych:
Nb. |
Sprzęt naprowadzania i nawigacji — zob. pozycja ML11. |
a. |
załogowe„statki powietrzne” i „statki powietrzne lżejsze od powietrza” oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe; |
b. |
nie są w użyciu od roku 2011; |
c. |
bezzałogowe statki powietrzne oraz sprzęt pokrewny oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:
|
d. |
lotnicze silniki napędowe i specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe; |
e. |
sprzęt lotniczy do tankowania w powietrzu specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do któregoś z poniższych oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe:
|
f. |
sprzęt naziemny, zaprojektowany specjalnie dla statków powietrznych, określonych w podpunktach ML10.a. lub do silników lotniczych określonych w podpunkcie ML10.d.; Uwaga techniczna ’Sprzęt naziemny’ obejmuje sprzęt do tankowania paliwa pod ciśnieniem oraz sprzęt ułatwiający przeprowadzanie operacji na obszarach ograniczonych. |
g. |
Sprzęt ratowniczy dla załóg lotniczych, sprzęt bezpieczeństwa dla załóg lotniczych i inne urządzenia do ewakuacji personelu nieokreślone w podpunktach ML10.a, zaprojektowane dla „statków powietrznych” określonych w podpunktach ML10.a.;
|
h. |
spadochrony, paralotnie i sprzęt pokrewny oraz elementy składowe specjalnie do nich zaprojektowane:
|
i. |
sterowane urzadzenia otwierające lub automatyczne systemy pilotujące przeznaczone do ładunków zrzucanych na spadochronach. |
Uwaga 1 |
Podpunkt ML10.a. nie ma zastosowania do „statków powietrznych” lub „statków powietrznych lżejszych od powietrza” lub wariantów tych „statków powietrznych” specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych, które charakteryzują się wszystkimi niżej wymienionymi cechami:
|
Uwaga 2 |
Podpunkt ML10.d. nie ma zastosowania do:
|
Uwaga 3 |
Do celów podpunktów ML10.a. oraz ML10.d. pojęcie specjalnie zaprojektowanych elementów składowych i sprzętu pokrewnego dla niewojskowych „statków powietrznych” lub silników lotniczych zmodyfikowanych do celów wojskowych ma zastosowanie tylko do tych wojskowych elementów składowych i sprzętu pokrewnego, które są wymagane w celu modyfikacji do celów wojskowych. |
Uwaga 4 |
Do celów podpunktu ML10.a. zastosowania wojskowe obejmują: walkę, zwiad wojskowy, szturm, szkolenie wojskowe, wsparcie logistyczne oraz transport i zrzuty z powietrza żołnierzy lub sprzętu wojskowego. |
Uwaga 5 |
Podpunkt ML10.a. nie ma zastosowania do „statków powietrznych” spełniających wszystkie z poniższych kryteriów:
|
ML11
Sprzęt elektroniczny, „statki kosmiczne” i elementy składowe, które nie zostały określone w innych punktach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, wymieniony poniżej:
a. |
sprzęt elektroniczny specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe;
|
b. |
sprzęt do zakłócania globalnego nawigacyjnego systemu satelitarnego (GNSS) oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe; |
c. |
„statki kosmiczne” specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych oraz elementy składowe „statków kosmicznych” specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych. |
ML12
Systemy broni opartej na energii kinetycznej dużych prędkości oraz pokrewny sprzęt, oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:
a. |
systemy broni opartej na energii kinetycznej, specjalnie zaprojektowane do niszczenia celu lub spowodowania przerwania wykonywanej misji; |
b. |
specjalnie zaprojektowane urządzenia i stanowiska badawczo-pomiarowe oraz modele testowe włączając w to instrumenty diagnostyczne i cele (imitatory celów) specjalnie przeznaczone do testowania i oceny systemów pocisków o wysokiej energii kinetycznej. |
Nb. |
Systemy broni wykorzystujące amunicję podkalibrową lub działające na zasadzie wyłącznie chemicznego napędu i stosowana do nich amunicja — zob. pozycje od ML1 do ML4. |
Uwaga 1 |
Pozycja ML12 obejmuje poniższe rozwiązania, o ile są one specjalnie zaprojektowane do użytkowania w systemach broni opartych na wykorzystaniu energii kinetycznej:
|
Uwaga 2 |
Pozycja ML12 ma zastosowanie do systemów broni wykorzystujących którykolwiek z niżej wymienionych systemów napędowych:
|
ML13
Sprzęt opancerzony lub ochronny, takież konstrukcje oraz ich elementy składowe, jak następuje:
a. |
płyty opancerzone posiadające którąkolwiek z następujących cech:
|
b. |
konstrukcje z materiałów metalowych lub niemetalowych lub ich kombinacji, specjalnie zaprojektowane do zapewnienia ochrony balistycznej dla systemów wojskowych oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe; |
c. |
hełmy wyprodukowane według norm lub wymagań wojskowych albo porównywalnych norm krajowych oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe (tj. czerep, podpinka i wkładki wyściełające); |
d. |
pancerze osobiste lub odzież ochronna i ich elementy składowe, jak następuje:
|
Uwaga 1 |
Podpunkt ML13.b. obejmuje materiały specjalnie zaprojektowane do tworzenia wybuchowego opancerzenia reaktywnego lub budowy schronów wojskowych. |
Uwaga 2 |
Podpunkt ML13.c. nie ma zastosowania do konwencjonalnych hełmów stalowych niewyposażonych w żadnego typu akcesoria, ani niezmodyfikowanych czy zaprojektowanych do zamontowania takich urządzeń. |
Uwaga 3 |
Podpunkty ML13.c i ML13.d. nie mają zastosowania do hełmów, pancerzy osobistych lub odzieży ochronnej, towarzyszących użytkownikom, w celu ich ochrony osobistej. |
Uwaga 4 |
Spośród hełmów specjalnie zaprojektowanych dla służb saperskich tylko hełmy specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych są określone w pozycji ML13. |
Nb. 1 |
Zob. także pozycja 1A005 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE. |
Nb. 2 |
Co do „materiałów włóknistych lub włókienkowych” używanych do wytwarzania pancerzy osobistych i hełmów — zob. pozycja 1C010 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE. |
ML14
„Sprzęt specjalistyczny do szkolenia wojskowego” lub dla symulacji scenariuszy wojskowych, symulatory specjalnie zaprojektowane do treningu użytkowania jakiegokolwiek uzbrojenia wymienionego w pozycjach ML1 lub ML2 oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe i akcesoria.
Uwaga techniczna:
Określenie ’specjalistyczny sprzęt dla szkolenia wojskowego’ obejmuje wojskowe wersje trenażerów działań zaczepnych, szkolenia kontrolerów ruchu lotniczego, trenażery celów radiolokacyjnych, imitatory celów radiolokacyjnych, urządzenia treningowe dla działonowych, trenażery zwalczania celów podwodnych, trenażery lotu (łącznie z wirówkami do szkolenia pilotów lub astronautów), trenażery do szkolenia obsługi stacji radiolokacyjnych, trenażery lotów wg przyrządów, trenażery do szkolenia nawigatorów, trenażery do szkolenia obsługi wyrzutni rakietowych, wyposażenie celów, „statki powietrzne” zdalnie sterowane, symulatory uzbrojenia, symulatory bezzałogowych „statków powietrznych”, ruchome jednostki szkoleniowe oraz sprzęt treningowy dla wojskowych działań lądowych.
Uwaga 1 |
Pozycja ML14 obejmuje systemy generowania obrazów i interakcyjne systemy środowiskowe dla symulatorów specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych. |
Uwaga 2 |
Pozycja ML14 nie ma zastosowania do sprzętu specjalnie zaprojektowanego do szkolenia w posługiwaniu się bronią myśliwską lub sportową. |
ML15
Następujący sprzęt do zobrazowywania lub przeciwdziałania, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych, oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe i akcesoria:
a. |
urządzenia do rejestracji i obróbki obrazu; |
b. |
aparaty fotograficzne i kamery, sprzęt fotograficzny i do obróbki filmów; |
c. |
sprzęt wzmacniający obraz; |
d. |
sprzęt do zobrazowywania termicznego lub podczerwonego; |
e. |
sprzęt do zobrazowywania sygnałów pochodzących z czujników radiolokacyjnych; |
f. |
sprzęt do przeciwdziałania i antyprzeciwdziałania sprzętowi określonemu w podpunktach od ML15.a. do ML15.e. |
Uwaga |
Podpunkt ML15.f. obejmuje sprzęt zaprojektowany do ograniczania działania lub zmniejszania skuteczności wojskowych systemów zobrazowywania lub minimalizowania efektów ograniczających. |
Uwaga 1 |
W pozycji ML15 określenie „specjalnie zaprojektowane elementy składowe” obejmuje następujące pozycje, gdy są one specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych:
|
Uwaga 2 |
Pozycja ML15 nie ma zastosowania do „lamp wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji” lub sprzętu specjalnie zaprojektowanego do stosowania w nim „lamp wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji”. |
Nb. |
Klasyfikacja celowników wykorzystujących „lampy wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji” — zob. pozycja ML1, ML2 oraz podpunkt ML5.a. |
Nb. |
Zob. także pozycje 6A002.a.2. oraz 6A002.b. w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE. |
ML16
Odkuwki, odlewy i inne półfabrykaty, które zostały specjalnie zaprojektowane dla obiektów określonych w pozycjach od ML1 do ML4, ML6, ML9, ML10, ML12 lub ML19.
Uwaga |
Pozycja ML16. odnosi się do półfabrykatów, w przypadku gdy są one możliwe do zidentyfikowania na podstawie składu materiału, geometrii czy funkcji. |
ML17
Różnorodny sprzęt, materiały i ’biblioteki’ oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:
a. |
niezależne aparaty do nurkowania i pływania pod wodą, jak następuje:
|
b. |
sprzęt budowlany specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych; |
c. |
osprzęt, powłoki i techniki maskowania specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych; |
d. |
polowy sprzęt inżynieryjny, specjalnie zaprojektowany do wykorzystania w strefie działań bojowych; |
e. |
„roboty”, urządzenia do sterowania „robotami” oraz „manipulatory”, posiadające którąkolwiek z niżej wymienionych cech:
|
f. |
’biblioteki’ (parametryczne techniczne bazy danych), specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych dotyczące sprzętu określonego we wspólnym wykazie uzbrojenia UE; |
g. |
sprzęt do generowania energii jądrowej lub sprzęt napędzający, łącznie z „reaktorami jądrowymi”, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych oraz elementy składowe do niego specjalnie zaprojektowane lub ’zmodyfikowane’ do celów wojskowych; |
h. |
sprzęt lub materiał pokryty lub poddany obróbce w celu zamaskowania, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych, różny od określonego w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE; |
i. |
symulatory specjalnie zaprojektowane dla wojskowych „reaktorów jądrowych”. |
j. |
mobilne warsztaty remontowe specjalnie zaprojektowane lub ’zmodyfikowane’ do obsługi sprzętu wojskowego; |
k. |
generatory polowe specjalnie zaprojektowane lub ’zmodyfikowane’ do celów wojskowych; |
l. |
kontenery specjalnie zaprojektowane lub ’zmodyfikowane’ do celów wojskowych; |
m. |
promy, różne od określonych w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, mosty oraz pontony specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych. |
n. |
modele testowe specjalnie zaprojektowane dla „rozwoju” produktów określonych w pozycjach ML4, ML6, ML9 lub ML10; |
o. |
sprzęt chroniący przed oddziaływaniem promieniowania laserowego (np. oczy i czujniki) specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych. |
p. |
„ogniwa paliwowe” różne od określonych w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, specjalnie zaprojektowane lub ’zmodyfikowane’ do celów wojskowych. |
Uwagi techniczne
1. |
Do celów pozycji ML17 określenie ’biblioteka’ (parametryczna techniczna baza danych) oznacza zbiór informacji technicznych o charakterze wojskowym, którego wykorzystanie może poprawić wyniki osiągane przez wojskowe systemy lub sprzęt. |
2. |
Do celów pozycji ML17 określenie ’zmodyfikowany’ oznacza jakiekolwiek strukturalne, elektryczne, mechaniczne lub inne zmiany zapewniające wyrobom cywilnym, posiadającym możliwości przystosowawcze, stanie się równoważnymi do wyrobów specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych. |
ML18
Następujące rodzaje sprzętu i elementów składowych do produkcji:
a. |
specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany sprzęt produkcyjny do ’produkcji’ wyrobów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe; |
b. |
specjalnie zaprojektowane obiekty do prowadzenia badań środowiskowych oraz specjalnie zaprojektowany do nich sprzęt wykorzystywany do celów certyfikacji, kwalifikacji lub badania produktów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE. |
Uwaga techniczna:
Do celów pozycji ML18 termin ’produkcja’ obejmuje projektowanie, analizy, wytwarzanie, badania i kontrolę jakości.
Uwaga |
Podpunkty ML18.a. oraz ML18.b. obejmują następujący sprzęt:
|
ML19
Systemy broni o ukierunkowanej energii (Directed Energy Weapon — DEW), sprzęt pokrewny lub przeciwdziałania, modele badawcze wymienione poniżej oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:
a. |
systemy „laserowe” specjalnie zaprojektowane do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania; |
b. |
systemy oparte na zasadzie wiązki cząstek, zdolne do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania; |
c. |
systemy wykorzystujące pasma częstotliwości radiowych dużej mocy (Radio Frequency — RF), zdolne do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania; |
d. |
sprzęt specjalnie zaprojektowany do wykrywania, identyfikacji lub obrony przed systemami określonymi w podpunktach od ML19.a. do ML19.c.; |
e. |
Fizyczne modele testowe dla systemów, sprzętu i elementów składowych określonych w pozycji ML19; |
f. |
systemy „laserowe”, zaprojektowane specjalnie w celu trwałego oślepienia nieuzbrojonego oka, tj. gołego oka lub oka z urządzeniami korygującymi wzrok. |
Uwaga 1 |
Systemy DEW określone w pozycji ML19 obejmują systemy, których możliwości opierają się na kontrolowanym stosowaniu:
|
Uwaga 2 |
Pozycja ML19 obejmuje następujące wyroby, w przypadku gdy zostały one specjalnie zaprojektowane dla wykorzystania w systemach DEW:
|
ML20
Sprzęt kriogeniczny lub „nadprzewodzący” oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe i akcesoria:
a. |
sprzęt specjalnie zaprojektowany lub skonfigurowany do zainstalowania na pojazdach do wojskowych zastosowań lądowych, lotniczych, morskich czy kosmicznych, zdolny do działania w czasie ruchu pojazdu i wytwarzający lub utrzymujący temperatury poniżej 103 K (– 170 °C);
|
b. |
elektryczne urządzenia „nadprzewodzące” (maszyny wirnikowe i transformatory) specjalnie zaprojektowane lub skonfigurowane do zainstalowania na pojazdach do wojskowych zastosowań lądowych, morskich, lotniczych, czy kosmicznych i zdolne do działania w ruchu.
|
ML21
„Oprogramowanie”, jak następuje:
a. |
„oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” sprzętu, materiałów lub „oprogramowania” określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE; |
b. |
następujące określone „oprogramowanie” inne niż określone w podpunkcie ML21.a.:
|
c. |
„oprogramowanie”, które nie zostało określone w podpunktach ML21.a. ani ML21.b. specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane tak, by sprzęt, który nie został określony we wspólnym wykazie uzbrojenia UE, mógł służyć do zadań wojskowych, do których służy sprzęt wojskowy określony we wspólnym wykazie uzbrojenia UE. |
ML22
„Technologia”, jak następuje:
a. |
„technologia”, inna niż określona w podpunkcie ML22.b., „wymagana” do „rozwoju”, „produkcji”, eksploatacji, instalacji, utrzymania funkcjonalności (przeprowadzania przeglądów), napraw, remontów kapitalnych lub odnawiania wyrobów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE; |
b. |
następująca „technologia”:
|
Uwaga 1 |
„Technologia”„wymagana” do „rozwoju”, „produkcji”, eksploatacji, instalacji, utrzymania funkcjonalności (przeprowadzania przeglądów), napraw, remontów kapitalnych lub odnawiania wyrobów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE pozostaje objęta kontrolą, nawet jeżeli ma zastosowanie do jakiegokolwiek produktu, który nie został określony we wspólnym wykazie uzbrojenia UE. |
Uwaga 2 |
Pozycja ML22 nie ma zastosowania do:
|
DEFINICJE TERMINÓW UŻYWANYCH W NINIEJSZYM WYKAZIE:
Poniższe definicje mają zastosowanie do terminów stosowanych w niniejszym wykazie.
Uwaga 1 |
Definicje mają zastosowanie do całego wykazu. Odniesienia mają wyłącznie funkcję informacyjną i nie mają wpływu na stosowanie zdefiniowanych terminów w całym wykazie. |
Uwaga 2 |
Wyrazy i wyrażenia zawarte w niniejszym wykazie definicji przyjmują zdefiniowane znaczenie wyłącznie, gdy zostały ujęte w „cudzysłów”. Definicje terminów znajdujących się ’między apostrofami’ zamieszczone są w uwadze technicznej do danej pozycji. W innych przypadkach wyrazy i wyrażenia przyjmują swoje ogólnie przyjęte (słownikowe) znaczenia. |
ML22
„Badania podstawowe”
Prace doświadczalne lub teoretyczne prowadzone głównie w celu uzyskania nowej wiedzy o podstawach danego zjawiska lub jego obserwowalnych efektach, nienakierowane bezpośrednio na konkretne cele lub zadania praktyczne.
ML 10
„Bezzałogowy statek powietrzny” (UAV)
„Statek powietrzny” zdolny zapoczątkować lot i utrzymać kontrolowany lot bez obecności człowieka na pokładzie.
ML7, 22
„Biokatalizatory”
Enzymy do szczególnych reakcji chemicznych lub biochemicznych lub inne związki biologiczne, które przyłączają się do bojowych środków trujących (BST) i przyspieszają ich degradację.
Uwaga techniczna:
„Enzymy” oznaczają „biokatalizatory” dla konkretnych reakcji chemicznych i biochemicznych.
ML7, 22
„Biopolimery”
Makrocząsteczki biologiczne, jak następuje:
a. |
enzymy dla konkretnych reakcji chemicznych i biochemicznych; |
b. |
przeciwciała — monoklonalne, poliklonalne lub antyidiotypowe; |
c. |
specjalnie zaprojektowane lub specjalnie przetworzone receptory; |
Uwagi techniczne
1. |
„Przeciwciała antyidiotypowe” oznaczają przeciwciała, które przyłączają się do konkretnych miejsc wiązania przeciwciał w innych przeciwciałach. |
2. |
„Przeciwciała monoklonalne” oznaczają białka przyłączające się do jednej strony antygenu i produkowane przez jeden klon komórek. |
3. |
„Przeciwciała poliklonalne” oznaczają mieszaninę białek przyłączających się do specyficznego antygenu, produkowanych przez więcej niż jeden klon komórek. |
4. |
„Receptory” oznaczają biologiczne struktury makromolekularne zdolne do łączenia ligandów i przez to wpływania na funkcje fizjologiczne. |
ML4, 10
„Cywilny statek powietrzny”
Wyłącznie „statek powietrzny” mający świadectwa zdatności do lotu opublikowane i wydane przez organy lotnictwa cywilnego, zezwalające na jego używanie do celów cywilnych na trasach wewnętrznych i zewnętrznych lub zezwalające na jego stosowanie do celów cywilnych, prywatnych lub związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
ML8
„Dodatki”
Substancje stosowane w materiałach wybuchowych w celu poprawy ich właściwości.
ML19
„Klasa kosmiczna”
Dotyczy projektowania, wytwarzania i kwalifikowania za pomocą pomyślnie zaliczonych testów w taki sposób, aby produkty mogły funkcjonować na wysokościach większych niż 100 km od powierzchni Ziemi.
Uwaga: |
Ustalenie w drodze testów, że pewien konkretny produkt jest „klasy kosmicznej”, nie oznacza, że inne produkty w tej samej partii produkcyjnej lub w tej samej serii danego modelu są „klasy kosmicznej”, jeżeli nie zostało to stwierdzone w drodze indywidualnych testów. |
ML15
„Lampy wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji”
Lampy elektrostatyczne stosujące na wejściu i wyjściu płyty światłowodowe lub szklane, wieloalkaliczne katody (S-20 lub S-25); termin nie obejmuje mikrokanałowych wzmacniaczy płytowych.
ML9, 19
„Laser”
Zespół elementów składowych wytwarzający wiązkę światła spójnego zarówno w przestrzeni, jak i w czasie, wzmocnioną za pomocą stymulowanej emisji promieniowania.
ML17
„Manipulatory”
Uchwyty, aktywne jednostki oprzyrządowania i wszelkie inne oprzyrządowanie zamontowane na podstawowej (bazowej) płycie kończącej ramię manipulacyjne „robota”.
Uwaga techniczna:
„Aktywne jednostki oprzyrządowania” są to urządzenia służące do przyłożenia mocy napędowej, energii procesowej lub czujnika do obrabianego elementu.
ML8
„Materiały miotające”
Substancje lub mieszaniny, zdolne do reakcji chemicznej połączonej z wydzielaniem, z kontrolowana prędkością, dużej ilości silnie nagrzanych gazów, które są w stanie wykonać pracę mechaniczną.
ML4, 8
„Materiały pirotechniczne”
Mieszaniny stałych lub ciekłych paliw i utleniaczy, które po zapaleniu wywołują egzotermiczną reakcję chemiczną o kontrolowanej prędkości, której celem jest zapewnienie odpowiednich opóźnień w czasie lub powstawania odpowiednich ilości ciepła, dźwięku, dymu, światła widzialnego i podczerwonego. Pirofory stanowią podgrupę środków pirotechnicznych, niezawierających utleniaczy, ale zapalających się samoistnie na skutek zetknięcia z powietrzem.
ML13
„Materiały włókniste albo włókienkowe”
Obejmują:
a. |
włókna elementarne o strukturze ciągłej; |
b. |
przędzę i rowing o strukturze ciągłej; |
c. |
taśmy, tkaniny, maty o strukturze bezładnej i oploty; |
d. |
włókna cięte na drobne kawałki, włókna pocięte na dłuższe odcinki oraz spójne maty z włókien; |
e. |
wiskery, monokrystaliczne lub polikrystaliczne, o dowolnej długości; |
f. |
pulpę z poliamidu aromatycznego. |
ML8, 18
„Materiały wybuchowe”
Substancje lub mieszaniny o stanie skupienia stałym, ciekłym lub gazowym, które, stosowane jako ładunki wstępne, przyspieszające lub zasadnicze w głowicach bojowych, wyburzeniach i innych zastosowaniach, mają detonować.
ML8
„Materiały wysokoenergetyczne”
Substancje lub mieszaniny reagujące chemicznie w celu wyzwolenia energii wymaganej dla ich zakładanego zastosowania. „Materiały wybuchowe”, „materiały pirotechniczne” i „materiały miotające” stanowią podklasy materiałów wysokoenergetycznych.
ML 20
„Nadprzewodzący”
Odnosi się do materiałów (tj. metali, stopów lub związków), które mogą całkowicie stracić swoją oporność (tj. które mogą uzyskać nieskończoną przewodność elektryczną i przewodzić prąd elektryczny o bardzo wysokich natężeniach bez wytwarzania ciepła Joule′a).
„Temperatura krytyczna” (czasem zwana temperaturą przejścia) danego materiału „nadprzewodzącego” jest temperaturą, w której ten materiał całkowicie traci rezystancję przy przepływie prądu elektrycznego stałego.
Uwaga techniczna:
„Nadprzewodzący” stan materiału jest indywidualnie scharakteryzowany „temperaturą krytyczną”, krytycznym polem magnetycznym, będącym funkcją temperatury, oraz krytyczną gęstością prądu, która jest funkcją zarówno pola magnetycznego, jak i temperatury.
ML17
„Ogniwo paliwowe”
Urządzenie elektrochemiczne przekształcające energię chemiczną bezpośrednio w prąd stały wykorzystujące paliwo ze źródła zewnętrznego.
ML21
„Oprogramowanie”
Zbiór jednego lub więcej „programów” lub „mikroprogramów”, umieszczony na dowolnym materialnym nośniku.
ML8
„Prekursory”
Specjalistyczne związki chemiczne stosowane do produkcji materiałów wybuchowych.
ML18, 21, 22
„Produkcja”
Oznacza wszystkie etapy związane z produkcją, takie jak: projektowanie, wytwarzanie, scalanie, montaż (składanie), kontrola, testowanie, zapewnienie jakości.
ML7
„Przystosowany do użycia podczas działań wojennych”
Dowolna modyfikacja lub selekcja (np. zmienione: czystość, dopuszczalny okres magazynowania, agresywność, charakterystyki rozprzestrzeniania lub odporność na promieniowanie nadfioletowe) przeznaczone do wzmocnienia skuteczności wywoływania strat w ludności lub zwierzętach, niszczenia sprzętu, lub powodujących straty plonów lub środowiska.
ML17
„Reaktor jądrowy”
Obejmuje obiekty znajdujące się wewnątrz lub bezpośrednio przymocowane do zbiornika reaktora, wyposażenie sterujące poziomem mocy w rdzeniu oraz znajdujące się w nim zazwyczaj elementy składowe wchodzące w bezpośrednią styczność z chłodziwem pierwotnym rdzenia reaktora albo sterujące nim.
ML17
„Robot”
Manipulator wykonujący ruchy w sposób ciągły albo poruszający się od punktu do punktu, mogący korzystać z czujników i mający wszystkie następujące cechy charakterystyczne:
a. |
jest wielofunkcyjny; |
b. |
ma możliwość ustawiania w odpowiednim położeniu lub orientowania przestrzennego materiałów, części, narzędzi lub urządzeń specjalnych poprzez wykonywanie różnych ruchów w przestrzeni trójwymiarowej; |
c. |
jest wyposażony w trzy lub większą liczbę mechanizmów wspomagających, pracujących w obwodzie zamkniętym lub otwartym, które mogą być poruszane silnikami krokowymi; oraz |
d. |
ma możliwość „programowania dostępnego dla użytkownika” poprzez uczenie/odgrywanie lub za pomocą komputera elektronicznego, który może być programowalnym sterownikiem logicznym, tj. bez ingerencji mechanicznej. |
Uwaga |
Powyższa definicja nie obejmuje następujących urządzeń:
|
ML21, 22
„Rozwój”
Odnosi się do wszystkich etapów poprzedzających produkcję seryjną, takich jak: projektowanie, badania projektowe, analiza konstrukcyjna, koncepcja projektowania, montaż i testowanie prototypów, plany produkcji pilotowej, dane projektowe, proces przetwarzania danych projektowych w produkt, projektowanie konfiguracji, projektowanie montażu całościowego, rozplanowanie.
ML11
„Statek kosmiczny”
Aktywne i pasywne satelity i sondy kosmiczne
ML8, 10 oraz 14
„Statek powietrzny”
Stałopłat, statek z obrotowymi skrzydłami, wiropłat (helikopter), statek ze zmiennym wirnikiem lub zmiennopłat.
ML10
„Statki powietrzne lżejsze od powietrza”
Balony i statki powietrzne, które są wypełniane gorącym powietrzem lub gazami lżejszymi od powietrza, takimi jak hel lub wodór.
ML7
„Środki rozpraszania tłumu”
Substancje, które w warunkach użycia dla rozproszenia tłumu szybko wywołują u ludzi efekt podrażnienia lub psychiczny efekt unieszkodliwienia, znikający po krótkim czasie od usunięcia przyczyny. (Gazy łzawiące stanowią podzbiór „środków rozpraszania tłumu”.)
ML22
„Technologia”
Konkretny rodzaj informacji, niezbędny do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” danego wyrobu. Informacja ta ma postać ’danych technicznych’ lub ’pomocy technicznej’.
Uwagi techniczne
1. |
’Dane techniczne’ mogą mieć formę odbitek, planów, wykresów, modeli, wzorów, tabel, projektów technicznych i specyfikacji, podręczników i instrukcji w formie pisemnej lub zarejestrowanych na innych nośnikach lub urządzeniach, takich jak dyski, taśmy, pamięci wyłącznie do odczytu. |
2. |
’Pomoc techniczna’ może przybierać takie formy jak instruktaż, przekazanie umiejętności, szkolenie, przekazanie wiedzy na temat eksploatacji, usługi konsultacyjne. ’Pomoc techniczna’ może obejmować przekazanie ’danych technicznych’. |
ML21, 22
„Użytkowanie”
Praca, instalowanie (łącznie z montażem na miejscu), konserwacja (kontrola), naprawa, remonty i odnawianie.
ML7
„Wektory ekspresji”
Nośniki (np. plazmidy lub wirusy) stosowane do wprowadzania materiału genetycznego do komórek-gospodarzy.
ML22
„Własność publiczna”
Oznacza „technologię” lub „oprogramowanie” dostępne bez żadnych ograniczeń co do ich dalszego rozpowszechniania.
Uwaga: Ograniczenia wynikające z praw autorskich nie wykluczają uznania „technologii” lub „oprogramowania” za „własność publiczną”.
ML22
„Wymagane”
W odniesieniu do „technologii” dotyczy tylko tej części „technologii”, która jest szczególnie odpowiedzialna za osiągnięcie lub przekroczenie wartości parametrów, właściwości lub funkcji objętych kontrolą. Taka „wymagana”„technologia” może dotyczyć różnych produktów.
ML11
„Zautomatyzowane systemy dowodzenia i kierowania”
Systemy elektroniczne, za których pośrednictwem są wprowadzane, przetwarzane i przekazywane informacje niezbędne do skutecznego działania ugrupowania, formacji głównej, formacji taktycznej, jednostki, jednostki pływającej, podjednostki lub broni znajdującej się w strukturze dowodzenia. Cel ten osiągany jest przy pomocy komputera i innego sprzętu specjalistycznego zaprojektowanego, aby wspierać funkcjonowanie wojskowej organizacji dowodzenia i kierowania. Do najważniejszych funkcji zautomatyzowanego systemu dowodzenia i kierowania należy: skuteczne zautomatyzowane zbieranie, gromadzenie, przechowywanie i przetwarzanie informacji; ukazywanie sytuacji i okoliczności wpływających na przygotowywanie i prowadzenie operacji bojowych; wyliczenia operacyjne i taktyczne służące rozdysponowaniu zasobów wśród ugrupowań sił lub elementów porządku operacyjnego walki lub prowadzenie walki zgodnie z misją lub etapem operacji; przygotowywanie danych służących ocenie sytuacji i podjęciu decyzji na każdym etapie operacji lub walki; symulacja komputerowa operacji.
DECYZJE
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/151 |
DECYZJA RADY 2014/906/WPZiB
z dnia 15 grudnia 2014 r.
zmieniająca decyzję 2013/726/WPZiB w sprawie wsparcia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2118 (2013) i decyzji Rady Wykonawczej Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej EC-M-33/Dec 1 w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 31 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 9 grudnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/726/WPZiB (1). |
(2) |
Decyzja 2013/726/WPZiB przewiduje 12-miesięczny okres realizacji przedsięwzięcia, o którym mowa w jej art. 1 ust. 2, po zawarciu umowy o finansowaniu, o której mowa w art. 3 ust. 3 tej decyzji. |
(3) |
W dniu 6 listopada 2014 r. sekretariat techniczny Organizacji ds. Zakazu broni Chemicznej (OPCW) wystąpił do Unii o zatwierdzenie przedłużenia okresu realizacji decyzji 2013/726/WPZiB do dnia 30 września 2015 r., aby umożliwić kontynuację realizacji przedsięwzięcia po upływie terminu wygaśnięcia, o którym mowa w art. 5 ust. 2 tej decyzji. |
(4) |
Wymagana zmiana decyzji Rady 2013/726/WPZiB dotyczy jej art. 5 ust. 2, oraz pierwszego akapitu sekcji załącznika zatytułowanej „Działania”, w którym należy zmienić czas trwania realizacji przedsięwzięcia. |
(5) |
Kontynuacja przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 1 ust. 2 decyzji 2013/726/WPZiB, konkretnie przywołanego we wniosku złożonym przez OPCW w dniu 6 listopada 2014 r., może być prowadzona bez żadnych implikacji w odniesieniu do zasobów. |
(6) |
W związku z tym, aby umożliwić pełną realizację przedsięwzięcia przewidzianego w decyzji 2013/726/WPZiB, należy ją zmienić poprzez odpowiednie przedłużenie jej okresu obowiązywania, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2013/726/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Niniejsza decyzja wygasa z dniem 30 września 2015 r.” ; |
2) |
w załączniku akapit pierwszy sekcji zatytułowanej „Działania” otrzymuje brzmienie: „Wsparcie będzie udzielane OPCW poprzez dostarczanie tygodniowo do 5 obrazów satelitarnych Centrum Satelitarnego UE (EU SATCEN) przez cały okres trwania, począwszy od podpisania umowy do dnia 30 września 2015 r.” . |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2014 r.
W imieniu Rady
F. MOGHERINI
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady 2013/726/WPZiB z dnia 9 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2118 (2013) i decyzji Rady Wykonawczej Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej EC-M-33/Dec 1 w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (Dz.U. L 329 z 10.12.2013, s. 41).
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/153 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 11 grudnia 2014 r.
zezwalająca na wprowadzenie do obrotu Clostridium butyricum (CBM 588) jako nowego składnika żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady
(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 9345)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
(2014/907/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczące nowej żywności i nowych składników żywności (1), w szczególności jego art. 7,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 2 lutego 2012 r. przedsiębiorstwo Miyarisan Pharmaceutical Co. Ltd zwróciło się do właściwych organów Zjednoczonego Królestwa z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu Clostridium butyricum (CBM 588) jako nowego składnika żywności do stosowania w suplementach diety. |
(2) |
W dniu 14 maja 2013 r. właściwy organ ds. oceny żywności w Zjednoczonym Królestwie wydał sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny. W sprawozdaniu tym stwierdzono, że Clostridium butyricum (CBM 588) spełnia kryteria nowej żywności określone w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 258/97. |
(3) |
W dniu 4 września 2013 r. Komisja przekazała sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny pozostałym państwom członkowskim. |
(4) |
Przed upływem okresu 60 dni określonego w art. 6 ust. 4 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 258/97 zgłoszono uzasadniony sprzeciw. Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 258/97 należy wydać decyzję wykonawczą Komisji, uwzględniającą zgłoszony sprzeciw. Dodatkowe wyjaśnienia przedstawione przez wnioskodawcę zmniejszyły wskazane obawy w sposób zadowalający państwa członkowskie i Komisję. |
(5) |
W dyrektywie 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) ustanowiono wymagania dotyczące suplementów diety. Należy zezwolić na stosowanie Clostridium butyricum (CBM 588) bez uszczerbku dla wymagań zawartych w tych przepisach. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zezwala się na wprowadzenie do obrotu w Unii Clostridium butyricum (CBM 588) zgodnego ze specyfikacją w załączniku jako nowego składnika żywności w maksymalnej dawce wynoszącej 1,35 × 108 CFU dziennie, do stosowania w suplementach diety, nie naruszając szczegółowych przepisów ustanowionych w dyrektywie 2002/46/WE.
Artykuł 2
Clostridium butyricum (CBM 588) dopuszczony do obrotu niniejszą decyzją jest oznaczany na etykiecie zawierających go środków spożywczych jako „Clostridium butyricum MIYAIRI 588 (CBM 588)” lub „Clostridium butyricum (CBM 588)”.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Miyarisan Pharmaceutical Co. Ltd., 1-10-3, Kaminakazato, Kita-Ku, Tokyo 114-0016, Japonia.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 43 z 14.2.1997, s. 1.
(2) Dyrektywa 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych (Dz.U. L 183 z 12.7.2002, s. 51).
ZAŁĄCZNIK
SPECYFIKACJA CLOSTRIDIUM BUTYRICUM (CBM 588)
Definicja : Clostridium butyricum (CBM 588) to gram-dodatnia bakteria przetrwalnikująca, bezwzględnie beztlenowa, niepatogenna i niezmodyfikowana genetycznie.
Opis : Białe lub jasnoszare tabletki o charakterystycznym zapachu i słodkim smaku.
Kryteria mikrobiologiczne:
Ogólna liczba żywych bakterii tlenowych |
Nie więcej niż 103 CFU/g |
Escherichia coli |
Niewykrywane w 1 g |
Staphylococcus aureus |
Niewykrywane w 1 g |
Pseudomonas aeruginosa |
Niewykrywane w 1 g |
Drożdże i pleśń |
Nie więcej niż 102 CFU/g |
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/155 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 12 grudnia 2014 r.
w sprawie równoważności wymogów nadzorczych i regulacyjnych niektórych państw trzecich i terytoriów trzecich do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2014/908/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jego art. 107 ust. 4, art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4, art. 116 ust. 5 i art. 142 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Instytucje muszą spełnić wymogi kapitałowe, które w odpowiedni sposób uwzględniają ryzyka podejmowane przez te instytucje, w tym ryzyko kredytowe, biorąc pod uwagę różne konteksty geograficzne, w których prowadzą one działalność. Ryzyko kredytowe ponoszone przez instytucje, związane z ekspozycjami wobec podmiotów zlokalizowanych poza Unią, jest określone — przy założeniu, że wszystkie inne czynniki pozostają jednakowe — przez jakość odpowiednich ram regulacyjnych i nadzór stosowany w danym państwie trzecim. |
(2) |
Art. 107 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 umożliwia instytucjom traktowanie ekspozycji wobec firm inwestycyjnych, instytucji kredytowych i giełd z państw trzecich jako ekspozycji wobec instytucji wyłącznie wtedy, gdy państwo trzecie stosuje w odniesieniu do tego podmiotu wymogi ostrożnościowe i nadzorcze, które są co najmniej równoważne z wymogami stosowanymi w Unii. |
(3) |
W art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4 i art. 116 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 określono szczegółowe wagi ryzyka mające zastosowanie do ekspozycji wobec rządów centralnych, banków centralnych, samorządów regionalnych, władz lokalnych lub podmiotów sektora publicznego zlokalizowanych w państwach trzecich, które stosują środki nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne ze środkami stosowanymi w Unii. |
(4) |
W art. 153 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ustanowiono wzór, zgodnie z którym oblicza się kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem dla ekspozycji wobec przedsiębiorstw, instytucji, rządów centralnych i banków centralnych według metody wewnętrznych ratingów (metoda IRB), oraz przedstawiono szczegółowe informacje o parametrach, które należy stosować do obliczeń, w tym współczynnik korelacji. W art. 153 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ustalono współczynnik korelacji mający zastosowanie do dużych podmiotów sektora finansowego. Zgodnie z art. 142 ust. 1 pkt 4 lit. b) wspomnianego rozporządzenia definicja „duży podmiot sektora finansowego” oznacza podmiot sektora finansowego, jeżeli podmiot ten lub jedna z jego jednostek zależnych podlegają prawu państwa trzeciego, które stosuje wymogi nadzoru ostrożnościowego co najmniej równoważne wymogom stosowanym w Unii. |
(5) |
Aby określić odpowiednie ekspozycje ważone ryzykiem w celu obliczenia wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka kredytowego związanego z ekspozycjami wobec niektórych kategorii podmiotów zlokalizowanych w państwach trzecich, Komisja przeprowadziła ocenę równoważności środków nadzorczych i regulacyjnych państw trzecich z odpowiednimi środkami nadzorczymi i regulacyjnymi w Unii. |
(6) |
Równoważność została ustalona na podstawie opartej na wynikach analizy środków regulacyjnych i nadzorczych państwa trzeciego, w ramach której bada się ich zdolność do osiągnięcia tych samych celów ogólnych, jakie przyświecają środkom nadzorczym i regulacyjnym Unii. Cele odnoszą się w szczególności do: stabilności i spójności zarówno krajowego, jak i światowego systemu finansowego w całości; skuteczności i adekwatności ochrony deponentów i innych podmiotów korzystających z usług finansowych; współpracy między różnymi podmiotami działającymi w ramach systemu finansowego, w tym organami regulacyjnymi i nadzorczymi; niezależności i skuteczności nadzoru; oraz skutecznego wdrażania i egzekwowania stosownych norm uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym. W celu osiągnięcia tych samych celów ogólnych, jakie przyświecają środkom nadzorczym i regulacyjnym Unii, środki nadzorcze i regulacyjne państwa trzeciego powinny spełniać szereg standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających istotne elementy wymogów nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do odpowiednich kategorii instytucji finansowych. Biorąc pod uwagę niezależne oceny przeprowadzane przez organizacje międzynarodowe, takie jak te, które zostały przeprowadzone przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, Międzynarodowy Fundusz Walutowy oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych, Komisja oceniła środki nadzorcze i regulacyjne niektórych państw trzecich mające zastosowanie do instytucji kredytowych, firm inwestycyjnych i giełd. Analiza ta pozwoliła Komisji na przeprowadzenie oceny równoważności środków państwa trzeciego do celów ustalenia sposobu traktowania danych kategorii ekspozycji wymienionych w art. 107, 114, 115, 116 i 142 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. |
(7) |
Do celów art. 114, 115, i 116 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 równoważność należy określić poprzez odniesienie do środków nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie w odniesieniu do instytucji kredytowych, ponieważ to zgodnie z tymi środkami zwykle ustala się wagi ryzyka w celu obliczenia wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka kredytowego. |
(8) |
Do celów art. 142 ust. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ocenę równoważności ogranicza się do środków nadzorczych i regulacyjnych mających zastosowanie do przedsiębiorstw z państwa trzeciego mających główny przedmiot działalności porównywalny z głównym przedmiotem działalności instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 27 wspomnianego rozporządzenia. |
(9) |
Po dokonaniu oceny wydaje się, że Australia, Brazylia, Kanada, Chiny, Guernsey, Hongkong, Indie, Wyspa Man, Japonia, Jersey, Meksyk, Monako, Arabia Saudyjska, Singapur, Republika Południowej Afryki, Szwajcaria i USA wprowadziły środki nadzorcze i regulacyjne, które spełniają szereg standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających istotne elementy środków nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do instytucji kredytowych. W związku z tym właściwe jest uznanie wymogów nadzorczych i regulacyjnych dla instytucji kredytowych zlokalizowanych w tych państwach trzecich i na tych terytoriach trzecich za co najmniej równoważne z wymogami mającymi zastosowanie w Unii do celów art. 107 ust. 4 i art. 142 ust. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013. |
(10) |
Po dokonaniu oceny wydaje się, że Australia, Brazylia, Kanada, Chiny, Meksyk, Arabia Saudyjska, Singapur, Republika Południowej Afryki i USA wprowadziły środki nadzorcze i regulacyjne, które spełniają szereg standardów operacyjnych, organizacyjnych i nadzorczych odzwierciedlających istotne elementy środków nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do firm inwestycyjnych. W związku z tym właściwe jest uznanie wymogów nadzorczych i regulacyjnych dla firm inwestycyjnych zlokalizowanych w tych państwach trzecich i na tych terytoriach trzecich za co najmniej równoważne z wymogami mającymi zastosowanie w Unii do celów art. 107 ust. 4 i art. 142 ust. 1 pkt 4 lit. b). |
(11) |
Po dokonaniu oceny wydaje się, że Brazylia, Kanada, Chiny, Indie, Japonia, Meksyk, Arabia Saudyjska, Singapur, Republika Południowej Afryki i USA wprowadziły środki nadzorcze i regulacyjne, które spełniają szereg standardów operacyjnych odzwierciedlających istotne elementy środków nadzorczych i regulacyjnych Unii mających zastosowanie do giełd. W związku z tym właściwe jest uznanie wymogów nadzorczych i regulacyjnych tych państw trzecich, stosowanych w odniesieniu do giełd, za co najmniej równoważne z wymogami stosowanymi w Unii do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ograniczonymi do ekspozycji wobec giełd zlokalizowanych w tych państwach trzecich. |
(12) |
Jedynym celem niniejszej decyzji jest ustalenie równoważności do celów przypisywania wag ryzyka zgodnie z art. 107, 114, 115, 116 i 142 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. |
(13) |
Wykaz państw trzecich i terytoriów trzecich, których wymogi uznaje się za równoważne do celów niniejszej decyzji, nie jest ostateczny. Komisja, przy wsparciu ze strony Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego, będzie w dalszym ciągu regularnie monitorować rozwój środków regulacyjnych i nadzorczych państw trzecich i terytoriów trzecich w celu zaktualizowania, stosownie do przypadku i co najmniej raz na 5 lat, wykazu państw trzecich i terytoriów trzecich określonego w niniejszej decyzji, w szczególności w świetle stałego rozwoju środków nadzorczych i regulacyjnych w Unii i na całym świecie, a także z uwzględnieniem nowych dostępnych źródeł odpowiednich informacji. |
(14) |
Regularny przegląd wymogów ostrożnościowych i nadzorczych mających zastosowanie w państwach trzecich i na terytoriach trzecich wymienionych w załącznikach powinien pozostać bez uszczerbku dla możliwości dokonania przez Komisję szczegółowego przeglądu dotyczącego danego państwa trzeciego lub terytorium trzeciego w dowolnym czasie poza okresem ogólnego przeglądu, w przypadku gdy rozwój sytuacji sprawia, że konieczne jest, by Komisja dokonała ponownej oceny uznania przyznanego na mocy niniejszej decyzji. Taka ponowna ocena może doprowadzić do wycofania uznania równoważności. |
(15) |
Przepisy niniejszej decyzji są blisko powiązane, ponieważ dotyczą one równoważności wymogów nadzorczych i regulacyjnych niektórych państw trzecich i terytoriów trzecich do celów traktowania ekspozycji zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013. Aby zapewnić spójność między tymi przepisami, które powinny wejść w życie jednocześnie, oraz aby ułatwić instytucjom podlegającym tym obowiązkom całościowy wgląd w te przepisy i łatwy dostęp do nich, wskazane jest włączenie niektórych powiązanych aktów wykonawczych, wymaganych na mocy rozporządzenia (UE) nr 575/2013, do jednej decyzji. |
(16) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Bankowego. |
(17) |
W celu uniknięcia nagłego zwiększenia wymogów kapitałowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych w Unii, niniejsza decyzja powinna wejść w życie z dniem 1 stycznia 2015 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do instytucji kredytowych do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013
Do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie i terytoria trzecie wymienione w załączniku I do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące w odniesieniu do instytucji kredytowych środki nadzorcze i regulacyjne równoważne ze środkami stosowanymi w Unii.
Artykuł 2
Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do firm inwestycyjnych do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013
Do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie wymienione w załączniku II do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące w odniesieniu do firm inwestycyjnych środki nadzorcze i regulacyjne równoważne ze środkami stosowanymi w Unii.
Artykuł 3
Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do giełd do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013
Do celów art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie wymienione w załączniku III do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące w odniesieniu do giełd środki nadzorcze i regulacyjne równoważne ze środkami stosowanymi w Unii.
Artykuł 4
Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do ekspozycji wobec rządów centralnych, banków centralnych, samorządów regionalnych, władz lokalnych lub podmiotów sektora publicznego do celów art. 114, 115, 116 rozporządzenie (UE) nr 575/2013
Do celów art. 114 ust. 7, art. 115 ust. 4 i art. 116 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie i terytoria trzecie wymienione w załączniku IV do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące środki nadzorcze i regulacyjne równoważne ze środkami stosowanymi w Unii w odniesieniu do instytucji kredytowych.
Artykuł 5
Równoważność wymogów stosowanych w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych do celów art. 142 rozporządzenia (UE) nr 575/2013
Do celów art. 142 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 państwa trzecie i terytoria trzecie wymienione w załączniku V do niniejszej decyzji uznaje się za stosujące środki nadzorcze i regulacyjne równoważne ze środkami stosowanymi w Unii.
Artykuł 6
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I TERYTORIÓW TRZECICH DO CELÓW ART. 1 (INSTYTUCJE KREDYTOWE)
1) |
Australia |
2) |
Brazylia |
3) |
Kanada |
4) |
Chiny |
5) |
Guernsey |
6) |
Hongkong |
7) |
Indie |
8) |
Wyspa Man |
9) |
Japonia |
10) |
Jersey |
11) |
Meksyk |
12) |
Monako |
13) |
Arabia Saudyjska |
14) |
Singapur |
15) |
Republika Południowej Afryki |
16) |
Szwajcaria |
17) |
Stany Zjednoczone |
ZAŁĄCZNIK II
WYKAZ PAŃSTW TRZECICH DO CELÓW ART. 2 (FIRMY INWESTYCYJNE)
1) |
Australia |
2) |
Brazylia |
3) |
Kanada |
4) |
Chiny |
5) |
Meksyk |
6) |
Arabia Saudyjska |
7) |
Singapur |
8) |
Republika Południowej Afryki |
9) |
Stany Zjednoczone |
ZAŁĄCZNIK III
WYKAZ PAŃSTW TRZECICH DO CELÓW ART. 3 (GIEŁDY)
1) |
Brazylia |
2) |
Kanada |
3) |
Chiny |
4) |
Indie |
5) |
Japonia |
6) |
Meksyk |
7) |
Arabia Saudyjska |
8) |
Singapur |
9) |
Republika Południowej Afryki |
10) |
Stany Zjednoczone |
ZAŁĄCZNIK IV
WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I TERYTORIÓW TRZECICH DO CELÓW ART. 4 (INSTYTUCJE KREDYTOWE)
1) |
Australia |
2) |
Brazylia |
3) |
Kanada |
4) |
Chiny |
5) |
Guernsey |
6) |
Hongkong |
7) |
Indie |
8) |
Wyspa Man |
9) |
Japonia |
10) |
Jersey |
11) |
Meksyk |
12) |
Monako |
13) |
Arabia Saudyjska |
14) |
Singapur |
15) |
Republika Południowej Afryki |
16) |
Szwajcaria |
17) |
Stany Zjednoczone |
ZAŁĄCZNIK V
WYKAZ PAŃSTW TRZECICH I TERYTORIÓW TRZECICH DO CELÓW ART. 5 (INSTYTUCJE KREDYTOWE I FIRMY INWESTYCYJNE)
Instytucje kredytowe:
1) |
Australia |
2) |
Brazylia |
3) |
Kanada |
4) |
Chiny |
5) |
Guernsey |
6) |
Hongkong |
7) |
Indie |
8) |
Wyspa Man |
9) |
Japonia |
10) |
Jersey |
11) |
Meksyk |
12) |
Monako |
13) |
Arabia Saudyjska |
14) |
Singapur |
15) |
Republika Południowej Afryki |
16) |
Szwajcaria |
17) |
Stany Zjednoczone |
Firmy inwestycyjne:
1) |
Australia |
2) |
Brazylia |
3) |
Kanada |
4) |
Chiny |
5) |
Meksyk |
6) |
Arabia Saudyjska |
7) |
Singapur |
8) |
Republika Południowej Afryki |
9) |
Stany Zjednoczone |
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/161 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 12 grudnia 2014 r.
w sprawie niektórych środków ochronnych w odniesieniu do potwierdzonych przypadków występowania małego chrząszcza ulowego we Włoszech
(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 9415)
(Jedynie tekst w języku włoskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2014/909/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Mały chrząszcz ulowy (Aethina tumida) jest pasożytem pszczół. Występuje endemicznie w Afryce Subsaharyjskiej i jest zdolny do szybkiego rozmnażania się w obecności czerwia i miodu sekcyjnego. Dorosłe osobniki są w stanie przelecieć do kilku kilometrów, aby zaatakować kolejne takie miejsca. Mały chrząszcz ulowy jest w Unii chorobą podlegającą obowiązkowi zgłaszania na podstawie dyrektywy Rady 92/65/EWG (3). |
(2) |
W dniu 11 września 2014 r. Włochy powiadomiły Komisję o wystąpieniu małego chrząszcza ulowego w odkładzie pszczelim utworzonym na wydziale uniwersyteckim mieszczącym się w regionie Kalabrii. |
(3) |
Włochy natychmiast wprowadziły środki w celu zwalczenia małego chrząszcza ulowego i zapobieżenia jego rozprzestrzenieniu się, a także w celu zbadania zakresu występowania tego pasożyta na obszarach wokół ogniska w Kalabrii. W szczególności ustanowiono obszar zapowietrzony o promieniu 20 km oraz obszar zagrożony o promieniu 100 km od ogniska choroby. Obszar o promieniu 100 km obejmuje również tereny w prowincjach Mesyna i Katania na Sycylii. |
(4) |
Po wykryciu występowania małego chrząszcza ulowego w innych pasiekach blisko miejsca pierwszego wystąpienia Włochy zaostrzyły wprowadzone środki, ustanawiając obszar zagrożony oraz wprowadzając zakaz przemieszczania pszczół miodnych i trzmieli (Bombus spp.) w całym regionie Kalabrii. |
(5) |
Od daty pierwszego wystąpienia małego chrząszcza ulowego w Kalabrii potwierdzono kolejne 35 przypadków wystąpienia tego pasożyta w pasiekach położonych w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru zapowietrzonego o promieniu 20 km. Kontrole obecności pasożyta przeprowadzone w innych częściach Kalabrii dały jak dotąd wyniki ujemne. |
(6) |
W dniu 7 listopada 2014 r. Włochy poinformowały o nowym przypadku wystąpienia małego chrząszcza ulowego w sycylijskiej prowincji Syrakuzy, która znajduje się poza obszarami wcześniej objętymi ograniczeniami. Obecność pasożyta wykryto w pasiece, która została przeniesiona z obszaru zapowietrzonego w Kalabrii pod koniec sierpnia 2014 r., przed wprowadzeniem ograniczeń. |
(7) |
We wszystkich przypadkach wykrycia pasożyta dotknięte chorobą pasieki zostały zniszczone; rozprzestrzenienie się małego chrząszcza ulowego we Włoszech poza obszar dotknięty chorobą mogłoby stanowić poważne zagrożenie dla pszczół miodnych i trzmieli w Unii. |
(8) |
Aby zapobiec niepotrzebnym zakłóceniom handlu wewnątrz Unii oraz uniknąć nieuzasadnionych barier w handlu nakładanych przez państwa trzecie, a także zapobiec rozprzestrzenieniu się małego chrząszcza ulowego do innych części Unii, należy ustalić na poziomie unijnym wykaz obszarów we Włoszech, które powinny zostać objęte pewnymi ograniczeniami dotyczącymi przemieszczania towarów w związku z występowaniem małego chrząszcza ulowego. |
(9) |
Ponadto obszary te muszą być również uwzględniane przy certyfikacji w handlu wewnątrzunijnym, ponieważ świadectwo zdrowia dla handlu pszczołami i trzmielami określone w części 2 załącznika E do dyrektywy 92/65/EWG stanowi, że pszczoły i trzmiele muszą pochodzić z obszaru, który, w promieniu co najmniej 100 km, nie jest objęty ograniczeniami związanymi z podejrzewanym lub potwierdzonym występowaniem małego chrząszcza ulowego i na którym takie zarażenie pasożytami nie występuje. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji należy poddać przeglądowi w zależności od rozwoju sytuacji epidemiologicznej małego chrząszcza ulowego we Włoszech w ciągu ośmiu miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji. |
(11) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszą decyzją ustanawia się środki ochronne, które mają zostać zastosowane przez Włochy w związku z potwierdzonymi przypadkami występowania małego chrząszcza ulowego (Aethina tumida) u pszczół miodnych (Apis mellifera) na obszarach wymienionych w załączniku.
Artykuł 2
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
a) |
„ul” oznacza:
|
b) |
„pasieka” oznacza grupę uli i pomieszczenia lub urządzenia położone w tej samej lokalizacji, w której ta grupa uli jest lub była utrzymywana; |
c) |
„nieprzetworzone pszczele produkty uboczne” oznaczają miód, wosk pszczeli, mleczko pszczele, propolis lub pyłek nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi, określone w pkt 10 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 142/2011 (4), niepoddane żadnej z procedur przetwarzania, o których mowa w wierszu 10 kolumny 4 w tabeli 2 zawartej w sekcji 1 rozdział II załącznika XIV do tego rozporządzenia; |
d) |
„sprzęt pszczelarski” oznacza ule pszczele, części uli pszczelich i narzędzia używane w działalności pszczelarskiej. |
Artykuł 3
1. Włochy zapewniają wdrożenie następujących środków ochronnych na obszarach wymienionych w załączniku:
a) |
wprowadzenie zakazu wysyłki następujących towarów z obszarów wymienionych w załączniku na pozostałe obszary Unii:
|
b) |
przeprowadzenie natychmiastowych kontroli i badań epidemiologicznych, obejmujących:
|
2. Włochy prowadzą dalsze kontrole i badania epidemiologiczne, obejmujące śledzenie wcześniejszych przemieszczeń towarów, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), z obszarów i na obszary, których wykaz znajduje się w załączniku.
3. Na podstawie wyników kontroli i badań epidemiologicznych, o których mowa w ust. 1 lit. b) i ust. 2, Włochy mogą w razie konieczności wdrożyć odpowiednie dodatkowe środki ochronne.
4. Włochy informują Komisję i państwa członkowskie o wdrożeniu środków ochronnych określonych w ust. 1, 2 i 3.
Artykuł 4
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 maja 2015 r.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54).
(4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy (Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Państwo członkowskie |
Obszary objęte środkami ochronnymi |
Włochy |
Region Kalabria: cały region |
Region Sycylia: cały region |
16.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 359/164 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 12 grudnia 2014 r.
w sprawie wkładu finansowego Unii na 2014 r. przeznaczonego na pokrycie wydatków poniesionych przez Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Niderlandy i Austrię w celu zwalczania organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych
(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 9478)
(Jedynie teksty w języku francuskim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim i włoskim są autentyczne)
(2014/910/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin (1), w szczególności jego art. 45 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (2), w szczególności jego art. 84 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia (UE) nr 652/2014 wkład finansowy Unii może być przyznany państwom członkowskim na pokrycie wydatków związanych bezpośrednio, odpowiednio, ze środkami przyjętymi na podstawie art. 16 ust. 1 lub art. 16 ust. 3 dyrektywy Rady 2000/29/WE (3) w odniesieniu do zwalczania lub ograniczania rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych bądź zapobiegania ich rozprzestrzenianiu się. Jako przepis przejściowy art. 45 ust. 3 tego rozporządzenia stanowi, że w odniesieniu do wniosków państw członkowskich o unijne finansowanie środków nadzwyczajnych, o których mowa powyżej, przedstawionych Komisji do dnia 30 kwietnia 2014 r., zastosowanie mają nadal art. 22–24 dyrektywy 2000/29/WE. |
(2) |
Niemcy przedłożyły osiem wniosków o finansowanie unijne. Pierwszy z nich został złożony w dniu 12 grudnia 2013 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2012 r. w celu zwalczania Anoplophora glabripennis w Badenii-Wirtembergii. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto tam w 2012 r. |
(3) |
Drugi wniosek został złożony w dniu 18 grudnia 2013 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2012 i 2013 r. w celu zwalczania Diabrotica virgifera w Saksonii. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2012 r. |
(4) |
Trzeci wniosek został złożony w dniu 19 grudnia 2013 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2012 i 2013 r. w celu zwalczania Anoplophora glabripennis w Bawarii. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto tam w 2012 r. |
(5) |
Czwarty wniosek został złożony w dniu 3 kwietnia 2014 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2013 r. w celu zwalczania Anoplophora glabripennis w Badenii-Wirtembergii. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto tam w 2012 r. (to samo ognisko, o którym mowa w motywie 2). |
(6) |
Piąty wniosek został złożony w dniu 16 kwietnia 2014 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2013 r. w celu zwalczania Diabrotica virgifera w Nadrenii-Palatynacie. Ogniska tego szkodliwego organizmu wykryto w 2011 i 2012 r. |
(7) |
Szósty wniosek został złożony w dniu 16 kwietnia 2014 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2013 r. w celu zwalczania Diabrotica virgifera w Badenii-Wirtembergii. Ogniska tego szkodliwego organizmu zostały wykryte na różnych obszarach wiejskich i miejskich tego kraju związkowego w 2010, 2011, 2012 i 2013 r. |
(8) |
Siódmy wniosek został złożony w dniu 28 kwietnia 2014 r. i dotyczy środków wprowadzonych w okresie od sierpnia 2012 r. do sierpnia 2013 r. w celu zwalczania organizmu Anoplophora glabripennis w Nadrenii Północnej-Westfalii. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto tam w 2009 r. |
(9) |
Ósmy wniosek został złożony w dniu 30 kwietnia 2014 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2012 i 2013 r. w celu zwalczania Diabrotica virgifera w Hesji. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2011 r. |
(10) |
W dniu 16 kwietnia 2014 r. Hiszpania złożyła pięć wniosków o finansowanie unijne. Pierwszy z nich dotyczy środków polegających na wzmożeniu inspekcji przeprowadzonych w 2013 r. w czterech graniczących z Portugalią wspólnotach autonomicznych i mających na celu zwalczanie Bursaphelenchus xylophilus. Inspekcje te przeprowadzono w związku z rozszerzoną obecnością tego szkodliwego organizmu w sąsiadujących obszarach Portugalii, niebędącą wynikiem konkretnego ogniska tego szkodliwego organizmu na terytorium Hiszpanii. |
(11) |
Drugi wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2014 r. lub planowanych na ten rok w Galicji w celu zwalczania Bursaphelenchus xylophilus. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2010 r. na obszarze As Neves. |
(12) |
Trzeci wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2014 r. lub planowanych na ten rok w Katalonii w celu zwalczania Pomacea insularum. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2010 r. |
(13) |
Czwarty wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2014 r. lub planowanych na ten rok w Estremadurze w celu zwalczania Bursaphelenchus xylophilus. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2012 r. na obszarze Valverde del Fresno. |
(14) |
Piąty wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2014 r. lub planowanych na ten rok w Kastylii-Leon w celu zwalczania Bursaphelenchus xylophilus. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2013 r. na obszarze Sancti-Spiritus. |
(15) |
W dniu 30 kwietnia 2014 r. Francja złożyła dwa wnioski o finansowanie unijne. Pierwszy z nich dotyczy środków wprowadzonych w 2014 r. lub planowanych na ten rok w celu zwalczania Anoplophora glabripennis w Alzacji. Środki we Francji wprowadzono w wyniku wykrycia tego szkodliwego organizmu w lipcu 2011 r. na obszarze przygranicznym Niemiec. |
(16) |
Drugi wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2013 i 2014 r. lub planowanych na te lata w celu zwalczania Anoplophora glabripennis na Korsyce. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2013 r. |
(17) |
Włochy przedłożyły trzy wnioski o finansowanie unijne. Pierwszy z nich został złożony w dniu 29 kwietnia 2014 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2014 r. w celu zwalczania Anoplophora glabripennis w Marche. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2013 r. |
(18) |
Drugi wniosek został złożony w dniu 29 kwietnia 2014 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2013 i 2014 r. lub planowanych na te lata w celu zwalczania Xylella fastidiosa w Apulii. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2013 r. |
(19) |
Trzeci wniosek został złożony w dniu 30 kwietnia 2014 r. i dotyczy środków wprowadzonych w okresie od września 2014 r. do września 2015 r. lub planowanych na ten okres w celu zwalczania wirusa tristeza cytrusowych na Sycylii, gdzie potwierdzono wystąpienie groźnego szczepu w 2013 r. |
(20) |
Niderlandy przedłożyły trzy wnioski o finansowanie unijne. Pierwszy z nich został złożony w dniu 31 grudnia 2013 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2012 i 2013 r. na obszarze Westland w celu zwalczania Anthonomus eugenii. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2012 r. |
(21) |
Drugi i trzeci wniosek zostały przedłożone w dniu 30 kwietnia 2014 r. Drugi dotyczy środków wprowadzonych w 2013 i 2014 r. na obszarze Winterswijk w celu zwalczania Anoplophora glabripennis. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2012 r. |
(22) |
Trzeci wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2013 i 2014 r. na obszarze Holandii Południowej w celu zwalczania wiroida wrzecionowatości bulw ziemniaka. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2013 r. |
(23) |
W dniu 30 kwietnia 2014 r. Austria przedłożyła dwa wnioski o finansowanie unijne dotyczące środków wprowadzonych w celu zwalczania Anoplophora glabripennis. Pierwszy wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2012 i 2013 r. na obszarze Sankt Georgen bei Obernberg am Inn, gdzie wykryto ognisko tego szkodliwego organizmu w 2012 r. Wniosek ten obejmuje aktualizację wniosku złożonego w maju 2013 r. dotyczącego środków wprowadzonych w 2012 r. i planowanych, w tamtym momencie, na 2013 r. |
(24) |
Drugi wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2013 i 2014 r. na obszarze Gallspach, gdzie wykryto ognisko wspomnianego szkodliwego organizmu w 2013 r. |
(25) |
Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Niderlandy i Austria opracowały w ramach swoich wniosków programy działań w celu wytępienia lub, o ile jest to możliwe zgodnie z prawem, powstrzymania rozprzestrzeniania się wyżej wymienionych organizmów szkodliwych wprowadzonych na ich terytoria. W programach tych określono: wytyczone cele, wprowadzane środki oraz czas ich trwania i związane z nimi koszty. |
(26) |
Wszystkie wymienione wyżej środki obejmują różnorodne działania w zakresie zdrowia roślin, takie jak niszczenie porażonych drzew lub upraw, stosowanie środków ochrony roślin, techniki sanitarne, inspekcje i testy przeprowadzane urzędowo lub na urzędowy wniosek w celu monitorowania obecności danych organizmów szkodliwych lub stopnia porażenia nimi, a także zastąpienie zniszczonych roślin, w rozumieniu art. 23 ust. 2 lit. a), b) i c) dyrektywy 2000/29/WE. |
(27) |
Informacje techniczne przekazane przez Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Niderlandy i Austrię umożliwiły Komisji dokładną i wszechstronną analizę sytuacji. Komisja stwierdziła, że warunki przyznania wkładu finansowego Unii, określone w szczególności w art. 23 dyrektywy 2000/29/WE, zostały spełnione. W związku z tym należy przyznać wkład finansowy Unii przeznaczony na pokrycie wydatków objętych tymi wioskami. |
(28) |
W piśmie Komisji z dnia 25 maja 2012 r. skierowanym do Głównych Inspektorów ds. Zdrowia Roślin w państwach członkowskich sprecyzowano środki i wydatki kwalifikujące się do finansowania przez Unię. |
(29) |
Zgodnie z art. 23 ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2000/29/WE wkład finansowy Unii może obejmować maksymalnie 50 % kwalifikowalnych wydatków na środki, które zostały wprowadzone w terminie nieprzekraczającym dwóch lat od dnia wykrycia obecności organizmów szkodliwych lub zostały zaplanowane na ten okres. Zgodnie z akapitem trzecim wspomnianego artykułu termin ten może jednak zostać przedłużony w przypadku ustalenia, że cel wprowadzonych środków zostanie osiągnięty w dodatkowym rozsądnym terminie — w takim przypadku wkład finansowy Unii będzie zmniejszany w następnych latach kalendarzowych. |
(30) |
Uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady ds. Oceny Zdrowia Roślin przy Komisji w sprawie oceny poszczególnych wniosków, które odbyło się w dniach od 30 czerwca do 4 lipca 2014 r., należy przedłużyć dwuletni termin dla odnośnych wniosków o kolejne dwa lata, zgodnie z art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1040/2002 (4). Należy jednak, zgodnie z zasadą degresywności, zmniejszyć poziom wkładu finansowego Unii na rzecz tych środków do 45 % wydatków kwalifikowalnych w trzecim roku i do 40 % w czwartym roku objętym wnioskami. |
(31) |
W związku z tym wkład finansowy Unii obejmujący maksymalnie 50 % wydatków kwalifikowalnych powinien mieć zastosowanie do następujących wniosków: Niemcy, Badenia-Wirtembergia, Diabrotica virgifera, obszary wiejskie powiatów Alb-Donau-Kreis i Karlsruhe (2013); Niemcy, Badenia-Wirtembergia, Anoplophora glabripennis (2012 i 2013 r.); Niemcy, Bawaria, Anoplophora glabripennis (2012 i 2013 r.); Niemcy, Hesja, Diabrotica virgifera (2012 r.); Niemcy, Nadrenia-Palatynat, Diabrotica virgifera (2013 r.); Niemcy, Saksonia, Diabrotica virgifera (2012 i 2013 r.); Hiszpania, Kastylia-Leon, Bursaphelenchus xylophilus (2014 r.); Francja, Korsyka, Anoplophora glabripennis (2013 i 2014 r.); Włochy, Marche, Anoplophora glabripennis (2014 r.); Włochy, Sycylia, wirus tristeza cytrusowych (2014 i 2015 r.); Włochy, Apulia, Xylella fastidiosa (2013 i 2014 r.); Niderlandy, obszar Winterswijk, Anoplophora glabripennis (2013 r.); Niderlandy, Holandia Południowa, wiroid wrzecionowatości bulw ziemniaka (2013 i 2014 r.); Niderlandy, Westland, Anthonomus eugenii (2012 i 2013 r.); Austria, Sankt Georgen bei Obernberg am Inn, Anoplophora glabripennis (2012 i 2013 r.) oraz Austria, Gallspach, Anoplophora glabripennis (2013 i 2014 r.). |
(32) |
Wkład finansowy Unii sięgający maksymalnie 45 % wydatków kwalifikowalnych powinien mieć natomiast zastosowanie do następujących wniosków: Niemcy, Badenia-Wirtembergia, Diabrotica virgifera, wiejskie obszary powiatu Rastatt (2013 r.); Niemcy, Hesja, Diabrotica virgifera (2013 r.); Hiszpania, Estremadura, Valverde del Fresno, Bursaphelenchus xylophilus (2014 r.); Francja, Alzacja, Anoplophora glabripennis (2014 r.) oraz Niderlandy, obszar Winterswijk, Anoplophora glabripennis (2014 r.), ponieważ środki te już były przedmiotem wkładu finansowego Unii na mocy decyzji wykonawczej Komisji 2012/789/UE (5) (Niemcy, Hiszpania i Francja) oraz decyzji wykonawczej Komisji 2013/800/UE (6) (Niemcy, Badenia-Wirtembergia, Hiszpania, Francja i Niderlandy) przez pierwsze dwa lata ich realizacji. |
(33) |
Natomiast wkład finansowy Unii w wysokości do 40 % wydatków kwalifikowalnych powinien mieć zastosowanie do czwartego roku programów objętych następującymi wnioskami: Niemcy, Badenia-Wirtembergia, Diabrotica virgifera, wiejskie obszary powiatu Breisgau-Hochschwarzwald (2013 r.), Niemcy, Nadrenia Północna-Westfalia, Anoplophora glabripennis (sierpień 2012 r. — sierpień 2013 r.), Hiszpania, Katalonia, Pomacea insularum (2014 r.) oraz Hiszpania, Galicja, Bursaphelenchus xylophilus (2014 r.), ponieważ w przypadku każdego z tych czterech wniosków odnośne środki były przedmiotem wkładu finansowego Unii na podstawie decyzji wykonawczej Komisji 2011/868/UE (7), decyzji wykonawczej 2012/789/UE i decyzji wykonawczej 2013/800/UE przez pierwsze trzy lata ich realizacji. |
(34) |
Zgodnie z art. 23 ust. 6 akapit pierwszy i drugi dyrektywy 2000/29/WE możliwe jest realizowanie dalszych działań w reakcji na rozwój sytuacji w Unii i może zostać podjęta decyzja o przyznaniu wkładu finansowego Unii na takie dalsze działania. Działania takie muszą być poddane określonym wymogom lub dodatkowym warunkom, jeśli takowe są konieczne do osiągnięcia wytyczonych celów. Ponadto w art. 23 ust. 6 akapit trzeci przewiduje się, że — jeśli głównym celem takich dalszych działań jest ochrona terytoriów Unii innych niż terytorium danego państwa członkowskiego — może zostać podjęta decyzja, że przyznany wkład finansowy Unii obejmie więcej niż 50 % wydatków. |
(35) |
Hiszpania przeprowadziła intensywne kontrole występowania Bursaphelenchus xylophilus na obszarach graniczących z Portugalią, we wspólnotach autonomicznych Andaluzja, Kastylia-Leon, Estremadura i Galicja, przy czym kontrole te obejmowały obszary niewyznaczone pod kątem tego szkodliwego organizmu. Celem tych kontroli był intensywny nadzór skierowany na wczesne wykrywanie i wytępienie szkodliwego organizmu na określonych obszarach w celu ochrony pozostałej części terytorium Unii. Hiszpania przeznaczyła już znaczne środki na zwalczanie trzech izolowanych ognisk Bursaphelenchus xylophilus w Kastylii-Leon, Estremadurze i Galicji. Mając na uwadze duży wpływ, jaki Bursaphelenchus xylophilus ma na rośliny iglaste i drewno, szybkość, z jaką ten szkodliwy organizm się rozprzestrzenia, oraz możliwe skutki dla leśnictwa Unii oraz dla międzynarodowego handlu drewnem, uznaje się, że głównym celem tych działań jest ochrona terytorium Hiszpanii oraz terytoriów Unii innych niż terytorium Hiszpanii. Działania będące przedmiotem tego wniosku należy zatem objąć wyższą stawką wkładu finansowego Unii, a mianowicie stawką 75 %. |
(36) |
Zgodnie z art. 84 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 zaciągnięcie zobowiązań na wydatki z budżetu Unii jest poprzedzone decyzją w sprawie finansowania przyjętą przez instytucję lub organy, którym instytucja ta przekazała uprawnienia, i ustalającą zasadnicze elementy działania obejmującego wydatki. W art. 94 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 (8) ustanowiono szczegółowe przepisy dotyczące decyzji w sprawie finansowania. |
(37) |
Niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania dotyczącą wydatków wymienionych we wnioskach o finansowanie Unii złożonych przez państwa członkowskie. |
(38) |
Do celów stosowania niniejszej decyzji należy zdefiniować termin „istotna zmiana” w rozumieniu art. 94 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE, Euratom) nr 1268/2012. |
(39) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Wkład finansowy
1. Na podstawie wniosków złożonych przez państwa członkowskie i przeanalizowanych przez Komisję niniejszym zatwierdza się przyznanie wkładu finansowego Unii na 2014 r. przeznaczonego na pokrycie poniesionych przez Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Niderlandy i Austrię wydatków związanych z niezbędnymi środkami określonymi w art. 23 ust. 2 lit. a), b) i c) dyrektywy 2000/29/WE, wprowadzonymi w celu zwalczania organizmów objętych wnioskami ujętymi w załączniku I do niniejszej decyzji.
Na podstawie wniosku złożonego przez Hiszpanię i przeanalizowanego przez Komisję niniejszym zatwierdza się przyznanie wkładu finansowego Unii na 2014 r. przeznaczonego na pokrycie wydatków poniesionych przez to państwo członkowskie i związanych z dalszymi działaniami, jak określono w art. 23 ust. 6 dyrektywy 2000/29/WE, w celu zwalczania Bursaphelenchus xylophilus w ramach wniosków wymienionych w załączniku II do niniejszej decyzji.
2. Całkowita kwota wkładu finansowego Unii, o którym mowa w art. 1, wynosi 5 715 000 EUR. Maksymalne kwoty wkładu finansowego Unii na rzecz poszczególnych wniosków są wskazane odpowiednio w załączniku I lub II do niniejszej decyzji.
3. Wspomniane wkłady finansowe Unii są finansowane z następującej linii budżetu ogólnego Unii Europejskiej na 2014 r.: linia budżetowa 17 04 04.
4. Niniejsza decyzja wraz z załącznikami stanowi decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 84 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.
Artykuł 2
Wypłata wkładu Unii
1. Wkład Unii, określony w załącznikach 1 i 2 do niniejszej decyzji, przyznaje się, pod warunkiem że zainteresowane państwa członkowskie:
a) |
zrealizują środki zgodnie ze stosownymi przepisami prawa Unii, w tym z przepisami dotyczącymi konkurencji i udzielania zamówień publicznych; |
b) |
przedstawią dowody na wprowadzenie środków zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1040/2002; |
c) |
złożą Komisji wniosek o wypłatę, zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1040/2002, wraz ze sprawozdaniem technicznym dotyczącym realizacji środków. |
2. W przypadku przedłożenia wniosku o płatność, o którym mowa w ust. 1 lit. c), po dniu 31 października 2015 r. nie zostaną dokonane żadne płatności w ramach wkładu finansowego Unii.
Artykuł 3
Klauzula elastyczności
Zmian dotyczących przydziału środków na określone działania, nieprzekraczających łącznie 15 % maksymalnego wkładu ustalonego w art. 1 niniejszej decyzji, nie uznaje się za zmiany istotne w rozumieniu art. 94 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE, Euratom) nr 1268/2012, o ile zmiany te nie wywierają znaczącego wpływu na charakter tych działań i cel programu. Zwiększenie maksymalnego wkładu określonego w art. 1 niniejszej decyzji nie może przekroczyć 15 %.
Odpowiedzialny urzędnik zatwierdzający może przyjąć zmiany, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami i zasadą proporcjonalności.
Artykuł 4
Adresat
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Federalnej Niemiec, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Królestwa Niderlandów i Republiki Austrii.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2014 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 1.
(2) Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
(3) Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1040/2002 z dnia 14 czerwca 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wprowadzenia w życie przepisów odnoszących się do przyznawania udziału finansowego Wspólnoty w zakresie kontroli fitosanitarnej oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2051/97 (Dz.U. L 157 z 15.6.2002, s. 38).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji 2012/789/UE z dnia 14 grudnia 2012 r. w sprawie wkładu finansowego Unii na podstawie dyrektywy Rady 2000/29/WE na 2012 r. przeznaczonego na pokrycie wydatków poniesionych przez Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr, Niderlandy i Portugalię w celu zwalczania organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych (Dz.U. L 348 z 18.12.2012, s. 22).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/800/UE z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie wkładu finansowego Unii na 2013 r. przeznaczonego na pokrycie wydatków poniesionych przez Francję, Niderlandy, Niemcy, Portugalię i Hiszpanię w celu zwalczania organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych (Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 58).
(7) Decyzja wykonawcza Komisji 2011/868/UE z dnia 19 grudnia 2011 r. w sprawie wkładu finansowego Unii na 2011 r. przeznaczonego na pokrycie wydatków poniesionych przez Niemcy, Hiszpanię, Włochy, Cypr, Maltę, Niderlandy i Portugalię w celu zwalczania organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych (Dz.U. L 341 z 22.12.2011, s. 57).
(8) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
WNIOSKI NA PODSTAWIE ART. 23 UST. 5 DYREKTYWY 2000/29/WE, OBJĘTE WKŁADEM FINANSOWYM UNII
Sekcja I
Wnioski, w przypadku których wkład finansowy Unii odpowiada 50 % wydatków kwalifikowalnych
Państwo członkowskie |
Zwalczane organizmy szkodliwe |
Dotknięte rośliny |
Rok |
a |
Maksymalny wkład Unii (EUR) |
Niemcy, Badenia-Wirtembergia, wiejskie obszary powiatu Alb-Donau i Karlsruhe |
Diabrotica virgifera |
Zea mays |
2013 |
2 |
12 000 |
Niemcy, Badenia-Wirtembergia |
Anoplophora glabripennis |
Różne gatunki drzew |
2012 i 2013 |
1 i 2 |
79 000 |
Niemcy, Bawaria |
Anoplophora glabripennis |
Różne gatunki drzew |
2012 i 2013 |
1 i 2 |
388 000 |
Niemcy, Hesja |
Diabrotica virgifera |
Zea mays |
2012 |
2 |
11 500 |
Niemcy, Nadrenia-Palatynat |
Diabrotica virgifera |
Zea mays |
2013 |
2 |
31 000 |
Niemcy, Saksonia |
Diabrotica virgifera |
Zea mays |
2012 i 2013 |
1 i 2 |
27 000 |
Hiszpania, Kastylia-Leon, Sancti Spiritu |
Bursaphelenchus xylophilus |
Drzewa iglaste |
2014 |
1 |
279 000 |
Francja, Korsyka |
Anoplophora glabripennis |
Różne gatunki drzew |
7.2013–7.2014 |
1 |
109 000 |
Włochy, Marche |
Anoplophora glabripennis |
Różne gatunki drzew |
2014 |
1 |
178 000 |
Włochy, Sycylia |
Wirus tristeza cytrusowych |
Drzewa cytrusowe |
9.2014–9.2015 |
1 |
891 000 |
Włochy, Apulia |
Xylella fastidiosa |
Drzewa oliwne i inne rośliny żywicielskie |
2013 i 2014 |
1 i 2 |
751 000 |
Niderlandy, gmina Winterswijk |
Anoplophora glabripennis |
Acer pseudoplatanus |
2013 |
2 |
23 000 |
Niderlandy, Niderlandy Południowa |
wiroid wrzecionowatości bulw ziemniaka |
Dahlia sp. |
2013 i 2014 |
1 i 2 |
72 000 |
Niderlandy, Westland |
Anthonomus eugenii |
Capsicum annuum |
2012 i 2013 |
1 i 2 |
280 000 |
Austria, Sankt Georgen bei Obernberg am Inn |
Anoplophora glabripennis |
Różne gatunki drzew |
2012 i 2013 |
1 i 2 |
80 000 |
Austria, Gallspach |
Anoplophora glabripennis |
Różne gatunki drzew |
2013 i 2014 |
1 i 2 |
60 000 |
Legenda: a = rok realizacji środków objętych wnioskiem. |
Sekcja II
Wnioski, w przypadku których stawki wkładu finansowego Unii różnią się w wyniku zastosowania zasady degresywności
Państwo członkowskie |
Zwalczane organizmy szkodliwe |
Dotknięte rośliny |
Rok |
a |
Stawka współfinansowania (w %) |
Maksymalny wkład Unii (EUR) |
Niemcy, Badenia-Wirtembergia, wiejskie obszary powiatu Rastatt |
Diabrotica virgifera |
Zea mays |
2013 |
3 |
45 |
5 000 |
Niemcy, Badenia-Wirtembergia, wiejskie obszary powiatu Breisgau-Hochschwarzwald |
Diabrotica virgifera |
Zea mays |
2013 |
4 |
40 |
33 000 |
Niemcy, Hesja |
Diabrotica virgifera |
Zea mays |
2013 |
3 |
45 |
10 000 |
Niemcy, Nadrenia Północna-Westfalia |
Anoplophora glabripennis |
Różne gatunki drzew |
8.2012–8.2013 |
4 |
40 |
108 000 |
Hiszpania, Katalonia |
Pomacea insularum |
Oryza sativa |
2014 |
4 |
40 |
235 000 |
Hiszpania, Galicja, As Neves |
Bursaphelenchus xylophilus |
Drzewa iglaste |
2014 |
4 |
40 |
1 186 000 |
Hiszpania, Estremadura, Valverde del Fresno |
Bursaphelenchus xylophilus |
Drzewa iglaste |
2014 |
3 |
45 |
397 000 |
Francja, Alzacja |
Anoplophora glabripennis |
Różne gatunki drzew |
2014 |
3 |
45 |
75 000 |
Niderlandy, Winterswijk |
Anoplophora glabripennis |
Acer pseudoplatanus |
2014 |
3 |
45 |
22 500 |
Legenda: a = rok realizacji środków objętych wnioskiem. |
ZAŁĄCZNIK II
WNIOSKI NA PODSTAWIE ART. 23 UST. 6 DYREKTYWY 2000/29/WE OBJĘTE WKŁADEM FINANSOWYM UNII
Państwo członkowskie |
Zwalczane organizmy szkodliwe |
Dotknięte rośliny lub produkty roślinne |
Rok |
a |
Stawka współfinansowania (w %) |
Maksymalny wkład Unii (EUR) |
Hiszpania, intensywny program kontroli na granicy z Portugalią |
Bursaphelenchus xylophilus |
Drzewa iglaste |
2013 |
2 |
75 |
372 000 |
Legenda: a = rok realizacji środków objętych wnioskiem. |
Całkowity wkład Unii (EUR) |
5 715 000 |