26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/1

(1)

Obecnie dozwolone jest stosowanie w charakterze środka konserwującego we wszystkich produktach kosmetycznych mieszaniny methylchloroisothiazolinone (oraz) methylisothiazolinone z chlorkiem magnezu i azotanem magnezu w maksymalnym stężeniu 0,0015 % przy stosunku 3:1 odpowiednio methylchloroisothiazolinone (oraz) methylisothiazolinone.

(2)

Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (zwany dalej „SCCS”) wydał opinię na temat bezpieczeństwa mieszaniny methylchloroisothiazolinone (oraz) methylisothiazolinone w dniu 8 grudnia 2009 r. (2).

(3)

W opinii SCCS mieszanina methylchloroisothiazolinone (oraz) methylisothiazolinone w stosunku 3:1 stosowana jako środek konserwujący przy maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 0,0015 % w spłukiwanych produktach kosmetycznych nie stwarza innego zagrożenia dla zdrowia konsumentów niż działanie uczulające na skórę. SCCS stwierdził, że indukcja znieczulenia i wywołanie reakcji alergicznej są mniej prawdopodobne w przypadku produktów spłukiwanych niż w przypadku gdyby to samo stężenie zostało zastosowane w produkcie niespłukiwanym.

(4)

Kwestia stabilizatorów do tej mieszaniny została podniesiona w opinii wydanej w dniach 24–25 czerwca 2003 r. (3) przez Komitet Naukowy ds. Produktów Kosmetycznych i Produktów Nieżywnościowych Przeznaczonych dla Konsumentów („SCCNPF”), zastąpiony przez Komitet Naukowy ds. Produktów Konsumenckich („SCCP”), zgodnie z decyzją Komisji 2004/210/WE (4), zastąpiony następnie przez SCCS, zgodnie z decyzją Komisji 2008/721/WE (5). Zdaniem Komitetu, uwzględniając, że składniki aktywne i ich stosunek pozostają bez zmian w obecnie wprowadzonych na rynek produktach kosmetycznych oraz że stężenie stabilizatorów w gotowych produktach kosmetycznych jest znikome, zastąpienie chlorku magnezu i azotanu magnezu przez siarczan miedzi lub przez wszelkie inne dopuszczalne składniki kosmetyczne w charakterze stabilizatora systemu w mieszaninie methylchloroisothiazolinone (oraz) methylisothiazolinone nie zmienia profilu toksykologicznego tej mieszaniny. W odpowiedzi na wniosek Komisji o uściślenie interpretacji terminu „dopuszczalny” Komitet w opinii z dnia 7 grudnia 2004 r. (6) stwierdził, że wyrażenie „dopuszczalny składnik kosmetyczny” należy rozumieć jako „każdy składnik, który w świetle przepisów dyrektywy dotyczącej produktów kosmetycznych (7) jest dozwolony lub nie jest zakazany i może być stosowany w produktach kosmetycznych, z tym że substancje należące do klas składników wymienionych w załącznikach III–VII (8) do tej dyrektywy mogą być stosowane jedynie wówczas, jeśli zostały włączone do odpowiedniego załącznika”. Ponadto wnioski zawarte w opinii SCCS z dnia 8 grudnia 2009 r. zawierają ocenę bezpieczeństwa samej mieszaniny i nie ma w nich mowy o uwzględnieniu w niej stabilizatorów.

(5)

W świetle wspomnianej powyżej opinii SCCS Komisja jest zdania, że w celu uniknięcia potencjalnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego należy ograniczyć zgodnie z zaleceniem SCCS stosowanie mieszaniny methylchloroisothiazolinone (oraz) methylisothiazolinone oraz należy usunąć z jej nazwy chemicznej odniesienie do stabilizatorów: chlorku magnezu i azotanu magnezu.

(6)

Należy wyjaśnić, że stosowanie mieszaniny methylchloroisothiazolinone (oraz) methylisothiazolinone jest niezgodne ze stosowaniem samego methylisothiazolinone w tym samym produkcie, ponieważ zmieniłoby to dozwolony w mieszaninie stosunek 3:1 (9).

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1223/2009.

(8)

Stosowanie wyżej wspomnianych ograniczeń powinno zostać odroczone, aby umożliwić przemysłowi dokonanie niezbędnych modyfikacji składu produktów. W szczególności należy dać przedsiębiorstwom dziewięć miesięcy na wprowadzenie do obrotu produktów zgodnych z przepisami i osiemnaście miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia na wycofanie z obrotu produktów niezgodnych z przepisami.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Kosmetycznych,

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/5

(1)

Parabeny podlegają regulacji jako substancje konserwujące w pozycji 12 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych pod nazwą „kwas 4-hydroksybenzoesowy oraz jego sole i estry” w maksymalnym stężeniu 0,4 % dla pojedynczego estru i 0,8 % dla mieszaniny estrów.

(2)

Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (zwany dalej „SCCS”), ustanowiony decyzją Komisji 2008/721/WE (2), wydał opinię w sprawie parabenów w grudniu 2010 r. (3). W październiku 2011 r. SCCS wydał dotyczące tej opinii wyjaśnienie (4) w odpowiedzi na jednostronną decyzję Danii na podstawie art. 12 dyrektywy Rady 76/768/EWG (5) o zakazie stosowania propyloparabenu i butyloparabenu, ich izomerów i ich soli w produktach kosmetycznych dla dzieci poniżej trzech lat ze względu na ich potencjalny wpływ na funkcjonowanie układu hormonalnego. Wnioski z 2010 i 2011 r. zostały potwierdzone przez SCCS w dodatkowej opinii z maja 2013 r. (6), o którą Komisja zwróciła się do Komitetu w świetle nowego badania na temat szkodliwego wpływu propyloparabenu na rozrodczość.

(3)

W wyżej wymienionej opinii, która dotyczyła wszystkich długołańcuchowych parabenów, SCCS potwierdził, że metyloparaben i etyloparaben są bezpieczne przy maksymalnym dopuszczalnym stężeniu.

(4)

Stosowanie izopropyloparabenu, izobutyloparabenu, fenyloparabenu, benzyloparabenu i pentyloparabenu zostało zabronione na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) nr 358/2014 (7).

(5)

SCCS uważa, że stosowanie butyloparabenu i propyloparabenu jako substancji konserwujących w gotowych produktach kosmetycznych jest bezpieczne dla konsumentów, pod warunkiem że suma ich indywidualnych stężeń nie przekracza 0,19 % (jako estrów).

(6)

W odniesieniu do powszechnie stosowanych produktów kosmetycznych zawierających butyloparaben i propyloparaben, z wyłączeniem szczególnego zastosowania w produktach przeznaczonych do stosowania na obszarze skóry w okolicach podpieluszkowych, SCCS jest zdania, że nie ma obaw związanych z bezpieczeństwem dzieci (dowolna grupa wiekowa), gdyż margines bezpieczeństwa został oparty na bardzo ostrożnych założeniach, zarówno w zakresie toksyczności, jak i narażenia.

(7)

SCCS stwierdził jednak, że nie można wykluczyć ryzyka w odniesieniu do butyloparabenu i propyloparabenu stosowanych w produktach kosmetycznych niespłukiwanych przeznaczonych do stosowania na obszarze skóry w okolicach podpieluszkowych, u dzieci do sześciu miesięcy, z uwagi zarówno na niedojrzały metabolizm u takich dzieci, jak i na możliwość uszkodzeń skóry w tych miejscach. Założenie najgorszego przypadku narażenia budzi obawy w odniesieniu do bezpieczeństwa.

(8)

Jeśli chodzi o kwas 4-hydroksybenzoesowy i jego sole (bis(4-hydroksybenzoesan) wapnia, 4-hydroksybenzoesan sodu, 4-hydroksybenzoesan potasu), nie zgłoszono żadnych wątpliwości dotyczących bezpieczeństwa.

(9)

Komisja uważa, że dalsze stosowanie butyloparabenu i propyloparabenu w obecnych warunkach może stanowić potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi. Dlatego też uważa, że warunki ich stosowania powinny zostać dostosowane do zaleceń SCCS.

(10)

Aby zachować spójność z obecną pozycją 12 w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, zalecane najwyższe stężenie, które wynosi 0,19 % dla estrów, należy zmienić na 0,14 % w odniesieniu do substancji wymienionych w pozycji 12a i wyrazić je w odpowiadającej mu postaci wolnego kwasu. Ponadto w odniesieniu do soli sodowych i potasowych butyloparabenu i propyloparabenu powinny mieć zastosowanie takie same warunki stosowania jak w odniesieniu do butyloparabenu i propyloparabenu, biorąc pod uwagę fakt, że w swoich wcześniejszych opiniach SCCS nigdy nie zgłosił innego zachowania (pod względem chemicznym lub toksyczności) soli w porównaniu do estrów.

(11)

Wobec braku jakichkolwiek przeciwwskazań ze strony SCCS należy utrzymać maksymalne stężenie 0,8 % dla sumy wszystkich parabenów zawartych w produkcie kosmetycznym, które jest już przewidziane w pozycji 12 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009.

(12)

W świetle wątpliwości zgłaszanych przez SCCS w odniesieniu do stosowania parabenu w produktach kosmetycznych niespłukiwanych przeznaczonych do stosowania w miejscu przylegania pieluszki, u dzieci w wieku poniżej sześciu miesięcy, oraz ze względów praktycznych związanych z faktem, że produkty dla niemowląt są zwykle wprowadzane do obrotu dla dzieci w wieku poniżej trzech lat, należy zabronić stosowania butyloparabenu i propyloparabenu w produktach kosmetycznych niespłukiwanych przeznaczonych do stosowania w miejscu przylegania pieluszki, u dzieci poniżej trzech lat.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1223/2009.

(14)

Stosowanie wyżej wspomnianych ograniczeń powinno zostać odroczone, aby umożliwić przemysłowi dokonanie niezbędnych modyfikacji składu produktów. W szczególności należy dać przedsiębiorstwom sześć miesięcy na wprowadzenie do obrotu produktów zgodnych z przepisami i dwanaście miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia na wycofanie z obrotu produktów niezgodnych z przepisami.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Kosmetycznych,

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/9

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 43/2014 (2) określono kwoty na rok 2014.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2014 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/11

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 1262/2012 (2) określono kwoty na rok 2014.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2014 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/13

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 43/2014 (2) określono kwoty na rok 2014.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2014 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/15

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności celnych przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj.

(2)

Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne dla produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj, wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów, uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1484/95.

(4)

Ze względu na konieczność zagwarantowania, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania,

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/17

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje — zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej — kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/19

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1273/2011 (2) otworzyło niektóre kontyngenty taryfowe na przywóz ryżu i ryżu łamanego i ustanowiło zarządzanie nimi według państw pochodzenia i w podziale na podokresy zgodnie z załącznikiem I do wymienionego rozporządzenia wykonawczego.

(2)

Miesiąc wrzesień jest czwartym podokresem dla kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011, trzecim podokresem dla kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia wykonawczego oraz pierwszym podokresem dla kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. e) wymienionego rozporządzenia wykonawczego.

(3)

Z powiadomień przesłanych zgodnie z art. 8 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011 wynika, że w odniesieniu do kontyngentów o numerach porządkowych 09.4112 — 09.4117 — 09.4118 — 09.4119 oraz 09.4168 wnioski złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych września 2014 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 wymienionego rozporządzenia wykonawczego, odnoszą się do ilości większej niż ilość dostępna. Należy zatem określić, na jaką ilość pozwolenia na przywóz mogą zostać wydane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do której złożono wnioski dla danego kontyngentu, obliczonej zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (3).

(4)

Z powiadomień tych wynika również, że w odniesieniu do kontyngentów o numerach porządkowych 09.4127 — 09.4128 — 09.4129 oraz 09.4116 wnioski złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych września 2014 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011, odnoszą się do ilości mniejszej niż ilość dostępna.

(5)

Ilości niewykorzystane na podokres wrzesień w odniesieniu do kontyngentów o numerach porządkowych 09.4127 — 09.4128 — 09.4129 oraz 09.4130 zostają przeniesione do kontyngentu o numerze porządkowym 09.4138 na następny podokres obowiązywania kontyngentu zgodnie z art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1273/2011.

(6)

W odniesieniu do kontyngentów o numerach porządkowych 09.4138 i 09.4168 należy też ustalić całkowite ilości dostępne w następnym podokresie obowiązywania kontyngentu zgodnie z art. 5 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011.

(7)

W celu zapewnienia efektywnego zarządzania procedurą wydawania pozwoleń na przywóz niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu,

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/22

(1)

W dniu 8 grudnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/819/WPZiB (1) w sprawie mianowania Alexandra RONDOSA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Rogu Afryki.

(2)

W dniu 24 października 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/527/WPZiB (2), zmieniającą i przedłużającą mandat SPUE w Rogu Afryki do dnia 31 października 2014 r.

(3)

Mandat SPUE należy przedłużyć na okres kolejnych czterech miesięcy.

(4)

SPUE będzie wykonywał mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2013/527/WPZiB,

1)

art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Mandat Alexandra RONDOSA jako SPUE w Rogu Afryki zostaje niniejszym przedłużony do dnia 28 lutego 2015 r. Rada może zdecydować o wcześniejszym zakończeniu mandatu SPUE w oparciu o ocenę Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (KPiB), na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (Wysokiego Przedstawiciela).”

2)

art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 listopada 2013 r. do dnia 31 października 2014 r. wynosi 2 720 000 EUR.

Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 listopada 2014 r. do dnia 28 lutego 2015 r. wynosi 890 000 EUR.”

3)

art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Przegląd

Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnego przeglądu. Przed końcem kwietnia 2014 r. SPUE przedstawi Radzie, WP i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a przed końcem listopada 2014 r. szczegółowe sprawozdanie z wykonania mandatu.”

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/24

(1)

W dniu 21 września 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/565/WPZiB (1), ostatnio zmienioną decyzją 2013/468/WPZiB (2). Decyzja 2010/565/WPZiB wygasa w dniu 30 września 2014 r.

(2)

W dniu 18 czerwca 2014 r. Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) zatwierdził warunki transformacji EUSEC RD Congo, w ramach przyszłego zaangażowania UE we wspieranie reformy sektora bezpieczeństwa w Demokratycznej Republice Konga, co wiąże się z przedłużeniem EUSEC RD Congo o dziewięć miesięcy, do dnia 30 czerwca 2015 r., w celu realizacji ostatecznej fazy transformacji, obejmującej przekazanie zadań misji.

(3)

EUSEC RD Congo będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiąganie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

1)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Mandat

Misja ma — w ścisłej współpracy i koordynacji działań z pozostałymi podmiotami społeczności międzynarodowej, a zwłaszcza z ONZ i MONUSCO, oraz zgodnie z celami określonymi w art. 1 — zapewnić praktyczne wsparcie w dziedzinie reformy sektora bezpieczeństwa, tworząc warunki umożliwiające wdrożenie w krótkiej i średniej perspektywie działań i projektów opartych na wytycznych sformułowanych przez władze kongijskie w planie reformy kongijskich sił zbrojnych i powtórzonych w programie działania misji, w tym:

2)

w art. 3 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Struktura EUSEC RD Congo jest zgodna z dokumentami dotyczącymi jej planowania.”

3)

w art. 5 skreśla się ust. 4;

4)

art. 9 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 9

Uzgodnienia finansowe

1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 1 października 2010 r. do dnia 30 września 2011 r. wynosi 12 600 000 EUR.

Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 września 2012 r. wynosi 13 600 000 EUR.

Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 1 października 2012 r. do dnia 30 września 2013 r. wynosi 11 000 000 EUR.

Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 1 października 2013 r. do dnia 30 września 2014 r. wynosi 8 455 000 EUR.

Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 1 października 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. wynosi 4 600 000 EUR.

2.   Wszystkimi wydatkami zarządza się zgodnie z przepisami i procedurami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii. Uczestnictwo osób fizycznych i prawnych w przyznawaniu zamówień publicznych przez EUSEC RD Congo jest otwarte bez ograniczeń. Ponadto do towarów zakupionych przez EUSEC RD Congo nie mają zastosowania reguły pochodzenia. Z zastrzeżeniem uzyskania zgody Komisji, misja może dokonywać z państwami członkowskimi, państwem przyjmującym, uczestniczącymi państwami trzecimi i innymi podmiotami międzynarodowymi uzgodnień technicznych dotyczących wyposażenia, usług i lokali dla EUSEC RD Congo.

3.   EUSEC RD Congo odpowiada za wykonanie budżetu misji. W tym celu EUSEC RD Congo podpisuje umowę z Komisją.

4.   Bez uszczerbku dla przepisów dotyczących statusu EUSEC RD Congo i jej personelu, EUSEC RD Congo odpowiada za wszelkie roszczenia i zobowiązania powstające w wyniku realizacji mandatu od dnia 1 października 2013 r., z wyjątkiem roszczeń związanych z poważnymi uchybieniami ze strony szefa misji, za które szef misji sam ponosi odpowiedzialność.

5.   Realizacja uzgodnień finansowych pozostaje bez uszczerbku dla struktury dowodzenia przewidzianej w art. 5 i 7 oraz wymogów operacyjnych EUSEC RD Congo, włącznie z wymogami kompatybilności wyposażenia oraz interoperacyjności zespołów misji.

6.   Do pokrycia kwalifikują się wydatki poniesione od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji.”

5)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 9a

Komórka ds. projektów

1.   W skład EUSEC RD Congo wchodzi komórka ds. projektów, określająca i realizująca projekty. EUSEC RD Congo w stosownych przypadkach ułatwia i zapewnia doradztwo w związku z projektami — dotyczącymi dziedzin związanych z misją EUSEC RD Congo i wspierającymi jej cele — realizowanymi przez państwa członkowskie oraz państwa trzecie w ramach ich odpowiedzialności.

2.   Z zastrzeżeniem ust. 3 EUSEC RD Congo jest uprawniona do korzystania z wkładów finansowych państw członkowskich lub państw trzecich w celu realizacji określonych projektów, które w spójny sposób uzupełniają inne działania EUSEC RD Congo, jeżeli dany projekt:

EUSEC RD Congo zawiera z tymi państwami porozumienie, które w szczególności obejmuje konkretne zasady postępowania z wszelkiego rodzaju skargami stron trzecich w zakresie szkód zaistniałych z powodu działań lub zaniechania działań przez EUSEC RD Congo w związku z korzystaniem ze środków finansowych udostępnionych przez te państwa. W żadnym razie Unia ani WP nie ponoszą odpowiedzialności wobec państw wnoszących wkład za działania lub zaniechanie działań przez EUSEC RD Congo w związku z korzystaniem ze środków finansowych udostępnionych przez te państwa.

3.   Przyjęcie wkładu finansowego państw trzecich na rzecz komórki ds. projektów podlega zatwierdzeniu przez KPiB.”

6)

w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:

7)

w art. 17 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 czerwca 2015 r.”

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 282/27