10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 201/5

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 745/2014

z dnia 9 lipca 2014 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje — zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej — kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 lipca 2014 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	AL	53,5
	MK	67,1
	TR	88,1
	XS	47,9
	ZZ	64,2
0707 00 05	AL	74,4
	MK	31,3
	TR	76,3
	ZZ	60,7
0709 93 10	TR	98,0
0709 93 10	ZZ	98,0
0805 50 10	AR	119,5
	TR	77,0
	UY	116,7
	ZA	125,3
	ZZ	109,6
0808 10 80	AR	121,1
	BR	94,8
	CL	102,6
	NZ	130,2
	ZA	132,8
	ZZ	116,3
0808 30 90	AR	70,8
	CL	99,9
	NZ	184,8
	ZA	91,8
	ZZ	111,8
0809 10 00	BA	112,1
	MK	85,8
	TR	241,7
	XS	59,5
	ZZ	124,8
0809 29 00	TR	239,9
0809 29 00	ZZ	239,9
0809 30	MK	63,3
	TR	141,7
	ZA	249,3
	ZZ	151,4
0809 40 05	BA	71,0
0809 40 05	ZZ	71,0

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 201/9

DYREKTYWA KOMISJI 2014/88/UE

z dnia 9 lipca 2014 r.

zmieniająca dyrektywę 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wspólnych wskaźników bezpieczeństwa oraz wspólnych metod obliczania kosztów wypadków

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym, oraz dyrektywę 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa (dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa kolei) (1), w szczególności jej art. 5 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy 2004/49/WE państwa członkowskie zbierają informacje o wspólnych wskaźnikach bezpieczeństwa (CSI) w celu ułatwienia oceny osiągnięcia wspólnych wymagań bezpieczeństwa (CST) oraz umożliwienia monitorowania ogólnego rozwoju bezpieczeństwa kolei. Zgodnie z art. 7 ust. 3 dyrektywy CST powinny określać poziomy bezpieczeństwa wyrażone w kryteriach akceptacji ryzyka dla ryzyka społecznego. Głównym celem CSI powinno być określenie stanu zachowania bezpieczeństwa i ułatwienie oceny skutków ekonomicznych CST. Konieczne jest zatem odejście od wskaźników dotyczących kosztów wypadków ponoszonych przez koleje na rzecz wskaźników dotyczących skutków ekonomicznych wypadków dla społeczeństwa.

(2)	Przypisując wartości pieniężne zwiększonemu bezpieczeństwu, należy wziąć pod uwagę ograniczone zasoby budżetowe na działania publiczne. W związku z tym należy priorytetowo potraktować inicjatywy zapewniające skuteczną alokację zasobów.

(3)

Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) upoważnia Europejską Agencję Kolejową (Agencję) do ustanowienia sieci kontaktów z władzami krajowymi odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo (jak określono w art. 3 dyrektywy 2004/49/WE) i z władzami krajowymi odpowiedzialnymi za dochodzenia w celu ustalenia treści wspólnych wskaźników bezpieczeństwa wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2004/49/WE. Agencja przedstawiła swoje zalecenie w sprawie zmiany załącznika I w dniu 10 grudnia 2013 r. (ERA-REC- 08-2013).

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do dyrektywy 2004/49/WE.

(5)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 27 ust. 1 dyrektywy 2004/49/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załącznik I do dyrektywy 2004/49/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 lipca 2015 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

3. Obowiązek transpozycji i wdrożenia niniejszej dyrektywy nie ma zastosowania do Republiki Cypru i Republiki Malty, dopóki na ich terytoriach nie powstanie system kolei.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 lipca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 44.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Kolejową (rozporządzenie w sprawie Agencji) (Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

„

ZAŁĄCZNIK I

Wspólne wskaźniki bezpieczeństwa

Wspólne wskaźniki bezpieczeństwa (CSI) są przedmiotem corocznych sprawozdań ze strony władz bezpieczeństwa określonych w art. 3 lit. g).

Wskaźniki odnoszące się do działań, o których mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) i b), powinny być wyliczone osobno, jeśli są przekazywane.

Jeżeli po przedstawieniu sprawozdania odkryto nowe fakty lub błędy, wskaźniki za jeden konkretny rok powinny być zmienione lub skorygowane przez władzę bezpieczeństwa przy pierwszej sposobności, najpóźniej w następnym sprawozdaniu rocznym.

Wspólne definicje CSI oraz wspólne metody obliczania skutków ekonomicznych wypadków zostały określone w dodatku.

1. Wskaźniki odnoszące się do wypadków

1.1.

Całkowita i względna (w przeliczeniu na pociągokilometry) liczba znaczących wypadków w podziale na następujące rodzaje wypadków:

—	kolizja pociągu z pojazdem szynowym,

—	kolizja pociągu z obiektami wewnątrz skrajni,

—	wykolejenie pociągu,

—	wypadek na przejeździe kolejowym, łącznie z wypadkami z udziałem pieszych na przejeździe kolejowym, i dalszy podział na pięć rodzajów przejazdów kolejowych określonych w pkt 6.2,

—	wypadek z udziałem osób i poruszającego się taboru kolejowego, z wyjątkiem samobójstw i prób samobójstw,

—	pożar taboru kolejowego,

—

inne.

Każdy znaczący wypadek jest zgłaszany zgodnie z rodzajem pierwotnego wypadku, nawet jeżeli skutki wtórnego wypadku są poważniejsze (np. pożar po wykolejeniu się pociągu).

1.2.

Całkowita i względna (w przeliczeniu na pociągokilometry) liczba osób poważnie rannych i zabitych, według rodzaju wypadku, w podziale na następujące kategorie:

—	pasażer (również w przeliczeniu na pasażerokilometry i pociągokilometry dla pociągów pasażerskich),

—	pracownik lub podwykonawca,

—	użytkownik przejazdów kolejowych,

—

intruz,

—	inna osoba na peronie,

—	inna osoba nie na peronie.

2. Wskaźniki odnoszące się do towarów niebezpiecznych

Całkowita i względna (w przeliczeniu na pociągokilometry) liczba wypadków związanych z transportem koleją towarów niebezpiecznych w podziale na następujące kategorie:

—	wypadek z udziałem co najmniej jednego pojazdu kolejowego przewożącego towary niebezpieczne zgodnie z definicją podaną w dodatku,

—	liczba tego rodzaju wypadków, w których doszło do uwolnienia towarów niebezpiecznych.

3. Wskaźniki odnoszące się do samobójstw

Całkowita i względna (w przeliczeniu na pociągokilometry) liczba samobójstw i prób samobójstw.

4. Wskaźniki odnoszące się do zdarzeń poprzedzających wypadki

Całkowita i względna (w przeliczeniu na pociągokilometry) liczba zdarzeń poprzedzających wypadki w podziale na następujące rodzaje zdarzeń:

—	pęknięta szyna,

—	odkształcenia toru oraz inne przesunięcia toru,

—	defekt sygnalizacji,

—	minięcie sygnału informującego o niebezpieczeństwie przy przejeżdżaniu przez punkt niebezpieczny,

—	minięcie sygnału informującego o niebezpieczeństwie bez przejeżdżania przez punkt niebezpieczny,

—	pęknięte koło w użytkowanym taborze kolejowym,

—	pęknięta oś w użytkowanym taborze kolejowym.

Należy zgłaszać wszystkie zdarzenia poprzedzające, zarówno skutkujące, jak i nieskutkujące wypadkami. (Zdarzenie poprzedzające wypadek skutkujące znaczącym wypadkiem należy również zgłosić w części dotyczącej wskaźników odnoszących się do zdarzeń poprzedzających wypadki; zdarzenie poprzedzające wypadek nieskutkujące znaczącym wypadkiem należy jedynie zgłosić w części dotyczącej wskaźników odnoszących się do zdarzeń poprzedzających).

5. Wskaźniki do obliczenia skutków ekonomicznych wypadków

Całkowita/całkowite (w EUR) i względna/względne (w przeliczeniu na pociągokilometry):

—	liczba przypadków śmiertelnych i poważnych obrażeń pomnożona przez wartość zapobiegania ofiarom w ludziach (VPC),

—	koszty szkód w środowisku,

—	koszty szkód materialnych w taborze kolejowym lub w infrastrukturze,

—	koszty opóźnień spowodowanych wypadkami.

Władze bezpieczeństwa zgłaszają skutki ekonomiczne znaczących wypadków.

VPC jest wartością, jaką społeczeństwo przypisuje zapobieganiu ofiarom w ludziach, i jako taka nie stanowi podstawy do rekompensaty dla stron biorących udział w wypadku.

6. Wskaźniki odnoszące się do bezpieczeństwa technicznego infrastruktury i jego wdrażania

6.1.

Odsetek torów z systemami kontroli pociągu (TPS) w eksploatacji oraz odsetek pociągokilometrów z wykorzystaniem funkcjonujących systemów TPS, jeśli systemy te zapewniają:

—	ostrzeganie,

—	ostrzeganie i automatyczne zatrzymanie,

—	ostrzeganie i automatyczne zatrzymanie oraz dyskretny nadzór prędkości,

—	ostrzeganie i automatyczne zatrzymanie oraz stały nadzór prędkości.

6.2.

Liczba przejazdów kolejowych (całkowita, na kilometr linii i na kilometr torów) w podziale na następujących pięć rodzajów:

a)	przejazd kolejowy z biernym systemem zabezpieczeń;

przejazd kolejowy z czynnym systemem zabezpieczeń:

(i)

ręcznym;

(ii)	automatycznym z systemem ostrzegania użytkownika;

(iii)

automatycznym z systemem zabezpieczeń użytkownika;

(iv)	z systemem zabezpieczeń torów.

Dodatek

Wspólne definicje CSI oraz wspólne metody obliczania skutków ekonomicznych wypadków

1. Wskaźniki odnoszące się do wypadków

1.1. »znaczący wypadek« oznacza każdy wypadek z udziałem co najmniej jednego pojazdu szynowego w ruchu, w którego wyniku co najmniej jedna osoba zostaje zabita lub poważnie ranna lub dochodzi do znacznej szkody w taborze, torach, innych instalacjach lub środowisku, lub następują znaczne zakłócenia ruchu, z wyłączeniem wypadków w warsztatach, magazynach i zajezdniach;

1.2. »znaczna szkoda w taborze, torach, innych instalacjach lub środowisku« oznacza szkodę o równowartości co najmniej 150 000 EUR;

1.3. »znaczne zakłócenia ruchu« oznaczają zawieszenie ruchu kolejowego na głównej linii kolejowej przez co najmniej sześć godzin;

1.4. »pociąg« oznacza co najmniej jeden pojazd kolejowy ciągnięty przez co najmniej jedną lokomotywę bądź co najmniej jeden wagon silnikowy lub jeden wagon silnikowy poruszający się pojedynczo, przemieszczający się pod danym numerem bądź określonym oznaczeniem z początkowego stałego punktu do końcowego stałego punktu, w tym maszynę lekką, tj. samą lokomotywę poruszającą się bez obciążenia;

1.5. »kolizja pociągu z pojazdem szynowym« oznacza kolizję czoło-czoło, czoło-tył lub kolizję boczną między częścią danego pociągu a częścią innego pociągu lub pojazdu szynowego lub z manewrującym taborem kolejowym;

1.6. »kolizja pociągu z obiektami wewnątrz skrajni« oznacza kolizję między częścią pociągu a obiektami przymocowanymi lub tymczasowo znajdującymi się na torach lub w ich pobliżu (z wyjątkiem obiektów zgubionych na przejazdach kolejowych przez pojazd przekraczający przejazd lub użytkownika przekraczającego przejazd), w tym kolizję z siecią trakcyjną;

1.7. »wykolejenie pociągu« oznacza każdy przypadek, w którym co najmniej jedno koło pociągu wypadło z toru;

1.8. »wypadek na przejeździe kolejowym« oznacza każdy wypadek na przejazdach kolejowych z udziałem co najmniej jednego pojazdu kolejowego i co najmniej jednego pojazdu przekraczającego przejazd, innych użytkowników przekraczających przejazd, takich jak piesi, lub innych obiektów tymczasowo znajdujących się na torach lub w ich pobliżu, zgubionych przez pojazd przekraczający przejazd lub użytkownika przekraczającego przejazd;

1.9. »wypadek z udziałem osób i poruszającego się taboru kolejowego« oznacza wypadki, w których w co najmniej jedną osobę uderzył pojazd kolejowy lub obiekt do niego przymocowany lub taki, który odłączył się od pojazdu; definicja obejmuje osoby, które wypadły z pojazdu kolejowego, oraz osoby, które upadły lub w które uderzył wolny obiekt podczas podróży na pokładzie pojazdu;

1.10. »pożar taboru kolejowego« oznacza pożar lub wybuch następujące w pojeździe kolejowym (w tym w jego ładunku) podczas przejazdu między stacją początkową i stacją przeznaczenia, w tym podczas postoju na stacji początkowej, postoju na stacji przeznaczenia lub postoju w czasie przejazdu, jak również podczas rozrządzania wagonów;

1.11. »inny (wypadek)« oznacza każdy wypadek inny niż kolizja pociągu z pojazdem szynowym, kolizja pociągu z obiektami wewnątrz skrajni, wykolejenie pociągu, wypadek na przejeździe kolejowym, wypadek z udziałem osób i poruszającego się taboru kolejowego lub pożar taboru kolejowego;

1.12. »pasażer« oznacza każdą osobę, z wyłączeniem członków załogi pociągu, odbywającą podróż koleją, w tym — tylko do celów statystyki wypadków — pasażerów usiłujących wsiąść do pociągu w ruchu lub z niego wysiąść;

1.13. »pracownik lub podwykonawca« oznacza każdą osobę, której zatrudnienie ma związek z koleją i która w czasie wypadku znajduje się w pracy, łącznie z personelem podwykonawców, samozatrudnionymi podwykonawcami, załogą pociągu oraz osobami odpowiadającymi za obsługę taboru kolejowego i elementów infrastruktury;

1.14. »użytkownik przejazdu kolejowego« oznacza każdą osobę korzystającą z przejazdu kolejowego w celu przekroczenia linii kolejowej za pomocą dowolnych środków transportu lub pieszo;

1.15. »intruz« oznacza każdą osobę obecną na terenie kolei w przypadku, w którym taka obecność jest niedozwolona, z wyjątkiem użytkownika przejazdu kolejowego;

1.16. »inna osoba na peronie« oznacza każdą osobę na peronie kolejowym, która nie została zdefiniowana jako »pasażer«, »pracownik lub podwykonawca«, »użytkownik przejazdu kolejowego«, »inna osoba nie na peronie« lub »intruz«;

1.17. »inna osoba nie na peronie« oznacza każdą osobę nie na peronie kolejowym, która nie została zdefiniowana jako »pasażer«, »pracownik lub podwykonawca«, »użytkownik przejazdu kolejowego«, »inna osoba na peronie« lub »intruz«;

1.18. »zgon (ofiara śmiertelna)« oznacza każdą osobę, która zmarła w wyniku wypadku, bezpośrednio lub w ciągu 30 dni po wypadku, z wyłączeniem samobójstw;

1.19. »poważne obrażenia (osoba poważnie ranna)« oznacza każdą osobę ranną, hospitalizowaną przez ponad dwadzieścia cztery godziny w wyniku wypadku, z wyłączeniem prób samobójstw.

2. Wskaźniki odnoszące się do towarów niebezpiecznych

2.1. »wypadek związany z transportem towarów niebezpiecznych« oznacza każdy wypadek lub zdarzenie, które jest objęte obowiązkiem zgłoszenia zgodnie z sekcją 1.8.5 RID (1)/ADR;

2.2. »towary niebezpieczne« oznaczają substancje i artykuły, których transport jest zabroniony przez RID lub dozwolony jedynie na zasadach w nim określonych;

3. Wskaźniki odnoszące się do samobójstw

3.1. »samobójstwo« oznacza czyn polegający na rozmyślnym uszkodzeniu swojego ciała, którego skutkiem jest zgon, zarejestrowany i sklasyfikowany przez właściwy organ krajowy;

3.2. »próba samobójstwa« oznacza czyn polegający na rozmyślnym uszkodzeniu swojego ciała, którego skutkiem są poważne obrażenia.

4. Wskaźniki odnoszące się do zdarzeń poprzedzających wypadki

4.1. »pęknięta szyna« oznacza szynę, która pękła na co najmniej dwie części, lub szynę, od której oddzielił się kawałek metalu, powodując powstanie przerwy o długości powyżej 50 mm i głębokości powyżej 10 mm w płaszczyźnie toczenia;

4.2. »odkształcenie torów lub inne przesunięcie torów« oznacza każde uszkodzenie związane z ciągłością i kształtem torów, wymagające zablokowania torów lub natychmiastowej redukcji dozwolonej prędkości;

4.3. »defekt sygnalizacji« oznacza każdy techniczny defekt systemu sygnalizacji (zarówno infrastruktury, jak i taboru kolejowego), w którego wyniku nadawana informacja narzuca ograniczenia mniejsze od wymaganych;

4.4. »minięcie sygnału informującego o niebezpieczeństwie przy przejeżdżaniu przez punkt niebezpieczny« oznacza sytuację, w której dowolna część pociągu kontynuuje jazdę bez zezwolenia i przejeżdża poza punkt niebezpieczny;

4.5. »minięcie sygnału informującego o niebezpieczeństwie bez przejeżdżania przez punkt niebezpieczny« oznacza sytuację, w której dowolna część pociągu kontynuuje jazdę bez zezwolenia, ale nie przejeżdża poza punkt niebezpieczny.

Jazda bez zezwolenia, o której mowa w pkt 4.4 i 4.5 powyżej, oznacza minięcie:

—	kolorowego sygnału świetlnego sygnalizatora przytorowego lub semafora informującego o niebezpieczeństwie lub nakazu STOP, jeżeli nie funkcjonuje system kontroli pociągu (TPS),

—	końca związanego z bezpieczeństwem zezwolenia na jazdę dostępnego w systemie TPS,

—	punktu przekazanego w postaci ustnego lub pisemnego zezwolenia określonego w regulaminach,

—	tablicy STOP (oprócz kozłów oporowych) lub sygnałów ręcznych.

Wyłącza się przypadki, w których pojazd nietrakcyjny lub pociąg bez nadzoru obsługi minie sygnał informujący o niebezpieczeństwie. Wyłącza się przypadki, w których z dowolnej przyczyny sygnał nie przełączył się na pozycję informującą o niebezpieczeństwie wystarczająco wcześnie, aby maszynista mógł zatrzymać pociąg przed sygnałem.

Władze bezpieczeństwa mogą osobno składać sprawozdania dotyczące czterech wskaźników odnoszących się do jazdy bez zezwolenia wymienionych w tiret w niniejszym punkcie oraz zgłaszają przynajmniej zagregowany wskaźnik zawierający dane dotyczące wszystkich czterech elementów wskaźników;

4.6. »pęknięte koło w użytkowanym taborze kolejowym« oznacza przerwę wpływającą na koło i stwarzającą ryzyko wypadku (wykolejenia lub kolizji);

4.7. »pęknięta oś w użytkowanym taborze kolejowym« oznaczają przerwę wpływającą na oś i stwarzającą ryzyko wypadku (wykolejenia lub kolizji).

5. Wspólna metodyka obliczania skutków ekonomicznych wypadków

5.1. Na wartość zapobiegania ofiarom w ludziach (VPC) składają się:

1)	wartość bezpieczeństwa jako taka: wartości gotowości do płacenia (WTP) oparte na podanych badaniach preferencji przeprowadzonych w państwach członkowskich, do których mają zastosowanie;

pośrednie i bezpośrednie koszty ekonomiczne: wartość kosztów oszacowana w państwach członkowskich, na którą składają się:

—	koszty leczenia i rehabilitacji,

—	koszty sądowe, koszty poniesione przez policję, koszty prywatnych dochodzeń związanych z wypadkami, koszty akcji ratunkowej i administracyjne koszty ubezpieczenia,

—	straty w produkcji: wartość towarów i usług, które mogłyby zostać wyprodukowane przez daną osobę z korzyścią dla społeczeństwa, gdyby wypadek się nie wydarzył.

Przy obliczaniu kosztów ofiar w ludziach, należy oddzielnie uwzględniać ofiary śmiertelne i osoby, które odniosły poważne obrażenia (różne VPC dla ofiar śmiertelnych i poważnych obrażeń).

5.2. Wspólne zasady szacowania wartości bezpieczeństwa jako takiej oraz bezpośrednich/pośrednich kosztów ekonomicznych:

W przypadku wartości bezpieczeństwa jako takiej, ocena, czy dostępne dane szacunkowe są odpowiednie, przeprowadzana jest z uwzględnieniem następujących elementów:

—	szacunki odnoszą się do systemu szacowania zmniejszenia ryzyka śmiertelności w sektorze transportu i są zgodne z podejściem gotowość do płacenia (WTP) według podanych metod preferencji,

—	próba respondentów użyta do określenia wartości jest reprezentatywna dla danej populacji; w szczególności próba musi odzwierciedlać wiek/przedziały dochodów wraz z innymi istotnymi społeczno-gospodarczymi/demograficznymi cechami populacji,

—	metoda uzyskiwania wartości WTP: badanie powinno być opracowane w taki sposób, aby zawierało jasne/zrozumiałe dla respondentów pytania.

Bezpośrednie i pośrednie koszty ekonomiczne szacuje się na podstawie realnych kosztów ponoszonych przez społeczeństwo.

5.3. Definicje

5.3.1. »koszty szkód w środowisku« oznaczają koszty, które musi ponieść przedsiębiorstwo kolejowe i zarządcy infrastruktury, oszacowane na podstawie ich doświadczenia, w celu przywrócenia uszkodzonego obszaru do stanu sprzed wypadku kolejowego;

5.3.2. »koszty szkód materialnych w taborze kolejowym lub w infrastrukturze« oznaczają koszty zapewnienia nowego taboru kolejowego lub infrastruktury z takimi samymi funkcjami i parametrami technicznymi, jak elementy uszkodzone nienadające się do naprawy oraz koszty przywrócenia taboru kolejowego lub infrastruktury nadających się do naprawy do stanu sprzed wypadku, ustalane przez przedsiębiorstwa kolejowe i zarządców infrastruktury na podstawie ich doświadczenia, w tym koszty wynajmu taboru kolejowego w wyniku niedostępności taboru z powodu uszkodzenia pojazdów;

5.3.3. »koszty opóźnień spowodowanych wypadkami« oznaczają wartość pieniężną opóźnień poniesioną przez użytkowników transportu kolejowego (pasażerowie i odbiorcy towarów) w wyniku wypadku, obliczoną według następującego modelu:

VT = wartość pieniężna oszczędności czasu podróży

Wartość czasu w przypadku pasażera pociągu (na godzinę)

VTP = [VT pasażerów podróżujących w celach zawodowych] * [średni odsetek pasażerów podróżujących w celach zawodowych rocznie] + [VT pasażerów podróżujących w celach innych niż zawodowe] * [średni odsetek pasażerów podróżujących w celach innych niż zawodowe rocznie]

VTP wyrażona jest w EUR na pasażera na godzinę

»pasażer podróżujący w celach zawodowych« oznacza pasażera podróżującego w związku ze swoją działalnością zawodową, z wyłączeniem dojazdów do pracy.

Wartość czasu w przypadku pociągu towarowego (na godzinę)

VTF = [VT pociągów towarowych] * [(tonokilometry)/(pociągokilometry)]

VTF wyrażona jest w EUR na pociąg towarowy na godzinę

Średnia ilość ton towarów przewożonych przez pociąg w ciągu roku = (tonokilometry)/(pociągokilometry)

CM = koszt 1 minuty opóźnienia pociągu

Pociąg pasażerski

CMP = K1 * (VTP/60) * [(pasażerokilometry)/(pociągokilometry)]

Średnia liczba pasażerów na pociąg w ciągu roku = (pasażerokilometry)/(pociągokilometry)

Pociąg towarowy

CMF = K2 * (VTF/60)

Czynniki K1 i K2 mieszczą się między wartością czasu a wartością opóźnienia, jak wynika z szacunków podanych badań preferencji, biorąc pod uwagę, że czas stracony na skutek opóźnień jest postrzegany znacznie bardziej negatywnie niż zwykły czas podróży.

Koszty opóźnień spowodowanych wypadkiem = CMP * (opóźnienie pociągów pasażerskich w minutach) + CMF * (opóźnienie pociągów towarowych w minutach)

Zakres modelu

Koszt opóźnień oblicza się dla znaczących wypadków w następujący sposób:

—	rzeczywiste opóźnienia na liniach kolejowych, na których miały miejsce wypadki, mierzone na stacji końcowej,

—	rzeczywiste opóźnienia lub, jeżeli ich określenie jest niemożliwe, przybliżone określenie opóźnień na innych dotkniętych liniach.

6. Wskaźniki odnoszące się do bezpieczeństwa technicznego infrastruktury i jego wdrażania

6.1. »system kontroli pociągu (TPS)« oznacza system, który pomaga egzekwować przestrzeganie sygnałów i ograniczeń prędkości;

6.2. »systemy pokładowe« oznaczają systemy pomagające maszyniście w przestrzeganiu wskazań sygnalizacji przytorowej i sygnalizacji kabinowej, a tym samym zapewniające bezpieczeństwo w punktach niebezpiecznych i egzekwowanie ograniczeń prędkości. Do pokładowych TPS należą:

a)	ostrzeganie, zapewniające automatyczne ostrzeżenia dla maszynisty;

b)	ostrzeganie i automatyczne zatrzymywanie, zapewniające automatyczne ostrzeżenia dla maszynisty oraz automatyczne zatrzymywanie po minięciu sygnału informującego o niebezpieczeństwie;

c)	ostrzeganie i automatyczne zatrzymywanie oraz dyskretny nadzór prędkości zapewniający bezpieczeństwo w punktach niebezpiecznych, gdzie »dyskretny nadzór prędkości« oznacza nadzór prędkości w niektórych miejscach (pułapki prędkości) przy zbliżaniu się do sygnału;

ostrzeganie i automatyczne zatrzymywanie oraz stały nadzór prędkości zapewniający bezpieczeństwo w punktach niebezpiecznych oraz stały nadzór nad przestrzeganiem prędkości na danej linii, gdzie »stały nadzór prędkości« oznacza stałe wskazywanie i egzekwowanie przestrzegania ograniczeń prędkości na wszystkich odcinkach danej linii.

Typ (d) uważany jest za system automatycznej ochrony pociągów (ATP);

6.3. »przejazd kolejowy« oznacza jednopoziomowe skrzyżowanie drogi lub przejścia z torem kolejowym uznane przez zarządcę infrastruktury i otwarte do użytku publicznego lub prywatnego. Definicja nie obejmuje przejść między peronami w obrębie stacji oraz przejść po torach do wyłącznego użytku przez pracowników;

6.4. »droga« oznacza, do celów statystyki wypadków kolejowych, każdą drogę publiczną lub prywatną, ulicę lub autostradę, wraz z sąsiadującymi chodnikami i ścieżkami rowerowymi;

6.5. »przejście« oznacza każdą trasę, inną niż droga, przeznaczoną dla ruchu osób, zwierząt, pojazdów lub maszyn;

6.6. »przejazd kolejowy z biernym systemem zabezpieczeń« oznacza przejazd kolejowy bez żadnego systemu ostrzegania lub zabezpieczeń uruchamianego, gdy przekroczenie przejazdu nie jest bezpieczne dla użytkownika;

6.7. »przejazd kolejowy z czynnym systemem zabezpieczeń« oznacza przejazd kolejowy, na którym przez uruchomienie urządzeń użytkownicy są zabezpieczani lub ostrzegani przed nadjeżdżającym pociągiem, jeżeli przekroczenie przejazdu jest niebezpieczne dla użytkownika.

—

Zabezpieczanie przy użyciu urządzeń fizycznych obejmuje:

—	rogatki lub półrogatki,

—

barierki.

—

Ostrzeganie przy użyciu stałego sprzętu na przejazdach kolejowych:

—	widoczne urządzenia: światła,

—	urządzenia dźwiękowe: dzwonki, syreny, klaksony itp.

Przejazdy kolejowe z czynnym systemem zabezpieczeń dzielą się na:

a)	ręczne: przejazd kolejowy, na którym zabezpieczenie lub ostrzeganie użytkownika jest uruchamiane ręcznie przez pracownika kolei;

b)	automatyczne z systemem ostrzegania użytkownika: przejazd kolejowy, na którym ostrzeganie użytkownika jest uruchamiane przez nadjeżdżający pociąg;

c)	automatyczne z systemem zabezpieczeń użytkownika: przejazd kolejowy, na którym zabezpieczenie użytkownika jest uruchamiane przez nadjeżdżający pociąg. Obejmuje to przejazd kolejowy z jednoczesnym zabezpieczeniem i ostrzeganiem użytkownika;

d)	»przejazd kolejowy z systemem zabezpieczeń torów« oznacza przejazd kolejowy, na którym sygnał lub inny system ochrony pociągu pozwala na przejazd pociągu jedynie wówczas, gdy przejazd kolejowy zapewnia pełne zabezpieczenie użytkownika i jest wolny od przeszkód.

7. Definicje podstaw wzorcowania

7.1. »pociągokilometr« oznacza jednostkę miary odpowiadającą ruchowi pociągu na odcinku jednego kilometra. Uwzględnia się rzeczywiście przebytą odległość, o ile jest ona dostępna, w przeciwnym przypadku uwzględniana jest standardowa odległość sieciowa między punktem początkowym a miejscem przeznaczenia. Uwzględnia się jedynie odcinek na terytorium kraju przedstawiającego sprawozdanie;

7.2. »pasażerokilometr« oznacza jednostkę miary odpowiadającą przewozowi jednego pasażera koleją na odcinku jednego kilometra. Uwzględnia się jedynie odcinek na terytorium kraju przedstawiającego sprawozdanie;

7.3. »kilometr linii« oznacza długość mierzoną w kilometrach sieci kolejowej w państwach członkowskich, której zakres określa art. 2. W przypadku wielotorowych linii kolejowych uwzględnia się jedynie odległość między punktem początkowym a miejscem przeznaczenia;

7.4. »kilometr torów« oznacza długość mierzoną w kilometrach sieci kolejowej w państwach członkowskich, której zakres określa art. 2. Uwzględnia się każdy tor wielotorowych linii kolejowych.

”

(1) RID, Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych, przyjęty na mocy dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13).

10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 201/18

DECYZJA RADY

z dnia 8 lipca 2014 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte przez Unię Europejską w ramach Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, ustanowionego Umową o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia przez Podkomitet swojego regulaminu

(2014/443/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 19 stycznia 2009 r. Rada upoważniła Komisję do podjęcia negocjacji w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich dotyczących wielostronnej umowy o handlu z państwami członkowskimi Wspólnoty Andyjskiej.

(2)	Negocjacje te zakończono, a Umowa o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony („umowa”) (1), została podpisana w Brukselii w dniu 26 czerwca 2012 r.

(3)	Na podstawie art. 330 ust. 3 umowy stosuje się ją tymczasowo od dnia 1 marca 2013 r. w odniesieniu do Peru i od dnia 1 sierpnia 2013 r. w odniesieniu do Kolumbii, z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie.

(4)

W art. 103 umowy ustanawia się Podkomitet ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych („Podkomitet SPS”), który zapewnia i monitoruje wdrażanie rozdziału 5 umowy, odnoszącego się do środków sanitarnych i fitosanitarnych, oraz rozpatruje wszelkie kwestie mogące mieć wpływ na przestrzeganie postanowień tego rozdziału. Na pierwszym posiedzeniu Podkomitet SPS przyjmuje swój regulamin.

(5)	Unia powinna określić stanowisko, jakie należy zająć w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Podkomitetu SPS,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, które ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych („Podkomitet SPS”), ustanowionego Umową o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia regulaminu Podkomitetu SPS, jest oparte na projekcie decyzji Podkomitetu SPS UE-Kolumbia-Peru załączonym do niniejszej decyzji.

Przedstawiciele Unii w Podkomitecie SPS mogą, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji, uzgodnić niewielkie zmiany techniczne w projekcie decyzji Podkomitetu SPS UE-Kolumbia-Peru.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 lipca 2014 r.

W imieniu Rady

P. C. PADOAN

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 354 z 21.12.2012, s. 3.

PROJEKT

DECYZJA NR …/2014 PODKOMITETU DS. ŚRODKÓW SANITARNYCH I FITOSANITARNYCH UE-KOLUMBIA-PERU

z dnia …

w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, o którym mowa w art. 103 Umowy o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony

PODKOMITET DS. ŚRODKÓW SANITARNYCH I FITOSANITARNYCH,

uwzględniając Umowę o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony („Umowa”) (1), podpisaną w Brukseli w dniu 26 czerwca 2012 r., w szczególności jej art. 103,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Podkomitet ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych („Podkomitet SPS”) przyjmuje swój regulamin na swoim pierwszym posiedzeniu.

(2)	Podkomitet SPS zapewnia i monitoruje wdrażanie rozdziału 5 Umowy, odnoszącego się do środków sanitarnych i fitosanitarnych, oraz rozpatruje wszelkie kwestie mogące mieć wpływ na przestrzeganie postanowień tego rozdziału,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

1.	Ustanawia się regulamin wewnętrzny Podkomitetu SPS określony w załączniku do niniejszej decyzji.

2.	Niniejsza decyzja wchodzi w życie dnia … r.

Sporządzono w … dnia … r.

W imieniu Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych

Minister ds. …

Komisarz…

Minister …

(1) Dz.U. L 354 z 21.12.2012, s. 3.

ZAŁĄCZNIK

REGULAMIN WEWNĘTRZNY PODKOMITETU DS. ŚRODKÓW SANITARNYCH I FITOSANITARNYCH POWOŁANEGO W ROZDZIALE 5 UMOWY O HANDLU MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ I JEJ PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI, Z JEDNEJ STRONY, A KOLUMBIĄ I PERU, Z DRUGIEJ STRONY

Artykuł 1

Skład i przewodnictwo

1. Podkomitet ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych („Podkomitet SPS”), powołany zgodnie z art. 103 Umowy o Handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony („Umowa”) (1), wykonuje swoje obowiązki, jak określono w art. 103 umowy, i bierze odpowiedzialność za zapewnienie i monitorowanie wdrażania rozdziału 5 w sprawie środków sanitarnych i fitosanitarnych.

2. Jak przewidziano w art. 103 ust. 2 Umowy, Podkomitet SPS składa się wyznaczonych przez każdą ze Stron przedstawicieli odpowiedzialnych za sprawy sanitarne i fitosanitarne.

3. Podkomitetowi SPS przewodniczy, na zasadzie corocznej rotacji, urzędnik wyższego szczebla Komisji Europejskiej, w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, urzędnik wyższego szczebla rządu Kolumbii, lub urzędnik wyższego szczebla rządu Peru. Pierwszy okres przewodnictwa rozpoczyna się w dniu pierwszego posiedzenia Komitetu ds. Handlu, a kończy się w dniu 31 grudnia tego samego roku. Podkomitetowi SPS przewodniczy Strona sprawująca przewodnictwo w Komitecie ds. Handlu.

4. Podkomitet SPS może odbywać posiedzenia, w których uczestniczy jedynie strona UE oraz jedno państwo andyjskie-sygnatariusz, w sprawach, które odnoszą się wyłącznie do ich stosunków dwustronnych. Posiedzeniom takim będą przewodniczyć wspólnie obie strony. Inne państwa andyjskie-sygnatariusze mogą uczestniczyć w takich posiedzeniach, pod warunkiem że dane Strony wyrażą na to uprzednią zgodę.

5. Odniesienie do „Stron” w regulaminie wewnętrznym jest zgodne z definicją określoną w art. 6 umowy.

Artykuł 2

Posiedzenia

1. Podkomitet SPS spotyka się co najmniej raz w roku i na posiedzeniach nadzwyczajnych na wniosek którejkolwiek ze Stron, jak określono w art. 103 ust. 2 umowy. Posiedzenia odbywają się na zasadzie rotacji w Bogocie, Brukseli i Limie, chyba że Strony postanowią inaczej.

2. Posiedzenie Podkomitetu SPS jest zwoływane przez Stronę sprawującą przewodnictwo w terminie i w miejscu uzgodnionym przez Strony.

3. Posiedzenia Podkomitetu SPS mogą również odbywać się w formie wideokonferencji i audiokonferencji.

Artykuł 3

Delegacje

Przed każdym posiedzeniem Strony są powiadamiane o planowanym składzie delegacji, które będą uczestniczyć w posiedzeniu.

Artykuł 4

Obserwatorzy

Podkomitet SPS może podjąć decyzję ad hoc o zaproszeniu obserwatorów.

Artykuł 5

Korespondencja

1. Dokumenty Podkomitetu SPS przewidziane w art. 6, 7 oraz 8 regulaminu wewnętrznego są przesyłane przewodniczącym Podkomitetu SPS oraz do Sekretariatu Komitetu ds. Handlu.

2. W przypadku spraw dotyczących wyłącznie stosunków dwustronnych między UE i jednym państwem andyjskim-sygnatariuszem umowy korespondencja odbywa się między tymi dwiema Stronami; pozostałe państwa andyjskie-sygnatariusze otrzymują, w stosownych przypadkach, na bieżąco pełne informacje na temat przedmiotowej sprawy.

Artykuł 6

Porządek obrad

1. Wstępny porządek obrad każdego posiedzenia jest sporządzany wspólnie przez Strony. Porządek obrad jest przekazywany, wraz z właściwymi dokumentami, wszystkim Stronom nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

2. Porządek obrad jest przyjmowany przez Podkomitet SPS na początku każdego posiedzenia. Jeżeli Strony wyrażą na to zgodę, w porządku obrad można umieścić punkty, które nie znajdowały się we wstępnym porządku obrad.

3. Przewodniczący Podkomitetu SPS, w porozumieniu z pozostałymi Stronami, może zaprosić ekspertów do uczestnictwa w posiedzeniach w celu uzyskania informacji na konkretne tematy.

Artykuł 7

Protokół

1. Projekt protokołu z każdego posiedzenia jest sporządzany wspólnie przez Strony. Strona pełniąca rolę przewodniczącego sporządza pierwszy projekt w ciągu 21 dni od zakończenia posiedzenia.

2. W protokole zasadniczo podsumowuje się każdy punkt porządku obrad, w razie potrzeby uwzględniając:

a)	dokumenty przedłożone Podkomitetowi SPS;

b)	oświadczenia, o których ujęcie wystąpił członek Podkomitetu SPS; oraz

c)	zaproponowane decyzje, wydane zalecenia, uzgodnione oświadczenia oraz wnioski przyjęte w określonych kwestiach.

3. Protokół zawiera również listę uczestników posiedzenia Podkomitetu SPS.

4. Protokół jest zatwierdzany na piśmie przez Strony w terminie dwóch miesięcy od daty posiedzenia. Po zatwierdzeniu egzemplarze protokołu podpisują przewodniczący i odpowiadający mu przedstawiciele pozostałych Stron. Każda ze stron otrzymuje po jednym oryginalnym egzemplarzu. Kopię podpisanego protokołu przesyła się do Sekretariatu Komitetu ds. Handlu.

Artykuł 8

Plan działania

1. Podkomitet SPS przyjmuje plan działania określający działania uzgodnione przez Strony podczas posiedzenia.

2. Wdrażanie przez strony planu działania jest poddawane przeglądowi przez Podkomitet SPS na kolejnym posiedzeniu.

Artykuł 9

Języki

1. Językami urzędowymi Podkomitetu SPS są języki urzędowe Stron.

2. O ile nie postanowiono inaczej, Podkomitet SPS zazwyczaj opiera swoje obrady na dokumentacji i wnioskach sporządzonych w językach, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 10

Jawność i poufność

1. Posiedzenia Podkomitetu SPS są niejawne, chyba że postanowiono inaczej.

2. Jeżeli jedna ze Stron przedstawia Podkomitetowi SPS, specjalnym komitetom, grupom roboczym i innym organom informacje, które na mocy jej przepisów ustawowych i wykonawczych mają charakter poufny, Strony traktują te informacje jako poufne zgodnie z zasadami opisanymi w art. 290 ust. 2 umowy.

Artykuł 11

Wydatki

1. Każda ze stron pokrywa wszelkie poniesione przez siebie wydatki wynikające z uczestnictwa w posiedzeniach Podkomitetu SPS, zarówno jeśli chodzi o koszty personelu, podróży i pobytu, jak i opłaty pocztowe i telekomunikacyjne.

2. Koszty związane z organizacją posiedzeń oraz powielaniem dokumentów ponosi Strona, która pełni rolę gospodarza posiedzenia.

3. Koszty związane z tłumaczeniem ustnym podczas posiedzeń oraz tłumaczeniem pisemnym dokumentów na język hiszpański i angielski lub z tych języków ponosi Strona, która pełni rolę gospodarza posiedzenia. Koszty tłumaczeń ustnych i pisemnych na inne języki lub z innych języków ponosi Strona wnosząca o takie tłumaczenia.

Artykuł 12

Zmiany w regulaminie wewnętrznym

Regulamin wewnętrzny, a także wszelkie późniejsze jego zmiany, mają być przyjmowane przez Podkomitet SPS, zgodnie z art. 103 ust. 2 umowy.

(1) OJ L 354, 21.12.2012, p. 3.

10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 201/28

DECYZJA RADY 2014/447/WPZiB

z dnia 9 lipca 2014 r.

zmieniająca decyzję 2013/354/WPZiB w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 3 lipca 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/354/WPZiB (1) w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS), zgodnie z którą misja EUPOL COPPS jest kontynuowana od dnia 1 lipca 2013 r. Decyzja ta traci moc z dniem 30 czerwca 2014 r. Finansowa kwota odniesienia obejmuje okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r.

(2)	Misja EUPOL COPPS powinna zostać przedłużona na dodatkowy okres 12 miesięcy do 30 czerwca 2015 r.

(3)	Należy zmienić decyzję 2013/354/WPZiB, by odpowiednio przedłużyć okres objęty finansową kwotą odniesienia.

(4)	Misja EUPOL COPPS będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2013/354/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Mandat misji

EUPOL COPPS przyczynia się do stworzenia trwałych i skutecznych rozwiązań dotyczących sił policyjnych i szerzej pojmowanego wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych podlegających zwierzchnictwu palestyńskiemu, zgodnie z najwyższymi standardami międzynarodowymi, we współpracy z programami Unii dotyczącymi rozwoju instytucjonalnego, jak również zgodnie z innymi działaniami podejmowanymi na szczeblu międzynarodowym w szerszym kontekście reformy sektora bezpieczeństwa i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych.

W tym celu EUPOL COPPS:

—	zgodnie ze strategią dotyczącą sektora bezpieczeństwa wspomaga palestyńską policję cywilną (PCP) we wdrażaniu strategicznego planu dotyczącego PCP, poprzez doradztwo i mentoring, w szczególności dla wyższych urzędników na szczeblu okręgowym, centralnym i ministerialnym,

—	poprzez doradztwo i mentoring, w tym na szczeblu ministerialnym, wspomaga instytucje wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych oraz palestyńską palestrę we wdrażaniu strategii dotyczącej sektora wymiaru sprawiedliwości, a także związanych z nią rozmaitych planów instytucjonalnych,

—

koordynuje, umożliwia i zapewnia doradztwo, w stosownych przypadkach, w sprawie pomocy i projektów realizowanych przez Unią, państwa członkowskie i państwa trzecie w odniesieniu do PCP i instytucji wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, a także określa i realizuje własne projekty w dziedzinach istotnych dla misji EUPOL COPPS oraz w ramach dążenia do osiągnięcia jej celów.”;

art. 11 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Szef misji zapewnia ochronę informacji niejawnych UE zgodnie z decyzją Rady 2013/488/UE (2).

(2) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).”;"

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 11a

Ustalenia prawne

EUPOL COPPS ma zdolność do nabywania usług i towarów, do zawierania umów i uzgodnień administracyjnych, do zatrudniania personelu, do posiadania rachunków bankowych, do nabywania i zbywania aktywów i do realizacji pasywów, a także do bycia stroną postępowania sądowego — odpowiednio do potrzeb związanych z wykonaniem niniejszej decyzji.”;

art. 12 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 12

Ustalenia finansowe

1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z EUPOL COPPS w okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. wynosi 9 570 000 EUR.

Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z EUPOL COPPS w okresie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. wynosi 9 820 000 EUR.

2. Wszelkimi wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej. Obywatele państw trzecich mają prawo do udziału w przetargach. Z zastrzeżeniem uzyskania zgody Komisji EUPOL COPPS może dokonywać z państwami członkowskimi, stronami przyjmującymi, uczestniczącymi państwami trzecimi i innymi podmiotami międzynarodowymi uzgodnień technicznych dotyczących wyposażenia, usług i lokali dla EUPOL COPPS.

3. EUPOL COPPS odpowiada za wykonanie swojego budżetu. W tym celu EUPOL COPPS podpisuje umowę z Komisją.

4. EUPOL COPPS odpowiada za wszelkie roszczenia i zobowiązania powstające w wyniku wykonania mandatu od dnia 1 lipca 2014 r., z wyjątkiem roszczeń związanych z poważnymi uchybieniami ze strony szefa misji, za które on sam ponosi odpowiedzialność.

5. Wykonanie ustaleń finansowych pozostaje bez uszczerbku dla struktury dowodzenia przewidzianej w art. 4, 5 i 6 oraz dla wymogów operacyjnych EUPOL COPPS, włącznie z wymogami kompatybilności wyposażenia oraz interoperacyjności zespołów misji.

6. Do pokrycia kwalifikują się wydatki poniesione od dnia 9 lipca 2014 r.”;

5)	w art. 13 ust. 1 i 2 wyrazy „decyzją 2011/292/UE” zastępuje się wyrazami „decyzją 2013/488/UE”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2014 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 lipca 2014 r.

W imieniu Rady

S. GOZI

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2013/354/WPZiB z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (Dz.U. L 185 z 4.7.2013, s. 12).

10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 201/31

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 8 lipca 2014 r.

zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na Łotwie

(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 4925)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/448/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie Rady 2002/60/WE (4) ustanowiono minimalne środki, które należy zastosować w Unii w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń, w tym środki, które należy wprowadzić w przypadku wystąpienia ogniska afrykańskiego pomoru świń, w szczególności w przypadkach, gdy afrykański pomór świń jest podejrzewany lub potwierdzony u zdziczałych świń.

(2)

W reakcji na obecność afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich przyjęto decyzję wykonawczą Komisji 2014/178/UE (5). W decyzji tej, w załączniku wyznaczono i wymieniono obszary objęte ograniczeniami zróżnicowane w zależności od poziomu ryzyka, biorąc pod uwagę sytuację epidemiologiczną. W decyzji tej ustanowiono również przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt w odniesieniu do przemieszczania, wysyłania i znakowania świń oraz niektórych produktów wieprzowych pochodzących z dotkniętych państw członkowskich, aby zapobiec rozprzestrzenieniu się tej choroby na inne obszary Unii.

(3)

W dniu 26 czerwca 2014 r. poinformowano o przypadkach afrykańskiego pomoru świń na Łotwie u zdziczałych świń, a bardziej precyzyjnie — u dzików, w wyniku wprowadzenia wirusa afrykańskiego pomoru świń z sąsiadujących państw trzecich, gdzie występuje ta choroba. Odnotowano również wprowadzenie wirusa do dwóch drobnych gospodarstw rolnych o niskim poziomie bezpieczeństwa biologicznego na tym samym obszarze. Ogniska te, łącznie z przypadkami u dzików na obszarze przy zewnętrznej granicy Unii, muszą zostać uwzględnione w ocenie ryzyka wiążącego się z obecną sytuacją epidemiologiczną. Aby skoncentrować środki zwalczania choroby i zapobiec jej rozprzestrzenianiu się, a także aby zapobiec niepotrzebnym zakłóceniom w handlu w Unii i uniknąć nieuzasadnionych barier w handlu nakładanych przez państwa trzecie, należy ustanowić — w trybie pilnym, na podstawie ryzyka, jakie choroba ta stwarza dla Unii, oraz we współpracy z zainteresowanym państwem członkowskim — unijny wykaz zakażonych obszarów na Łotwie.

(4)	Należy zatem zmienić decyzję wykonawczą 2014/178/UE, by uwzględnić odpowiednie terytoria Łotwy w części I i części II załącznika do tej decyzji.

(5)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku do decyzji wykonawczej 2014/178/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 lipca 2014 r.

W imieniu Komisji

Tonio BORG

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(4) Dyrektywa Rady 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniająca dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 192 z 20.7.2002, s. 27).

(5) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/178/UE z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 95 z 29.3.2014, s. 47).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do decyzji wykonawczej 2014/178/UE wprowadza się następujące zmiany:

w części I dodaje się punkt w brzmieniu:

„3. Łotwa

Następujące obszary Łotwy:

w powiecie Rēzeknes gminy Stoļerovas, Griškānu, Čornajas, Lūznavas, Maltas, Feimaņu, Silmalas i Ozolaines;

w powiecie Riebiņi gminy Riebiņu, Rušonas i Silajāņu;

w powiecie Preiļi gminy Pelēču, Preiļu i Aizkalnes;

w powiecie Ludza gminy Cirmas, Pureņu, Ņukšu, Isnaudas, Pildas, Nirzas i Briģu;

w powiecie Zilupe gminy Lauderu i Zaļesjes;

w powiecie Daugavpils gminy Dubnas, Višķu, Ambeļu, Biķernieku, Naujenes, Salienas, Vecsalienas, Skrudalienas, Demenes, Laucesas, Tabores i Maļinovas;

cały powiat Ciblas.”;

w części II dodaje się punkt w brzmieniu:

„3. Łotwa

Następujące obszary Łotwy:

w powiecie Rēzeknes gminy Pušas, Mākoņkalna i Kaunatas;

cały powiat Dagdas;

w powiecie Aglonas gminy Šķeltovas, Grāveru i Kastuļinas;

cały powiat Krāslavas;

w powiecie Ludza gminy Rundēnu i Istras;

w powiecie Zilupe gmina Pasienas.”.

10.7.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 201/33

DECYZJA URZĘDU NADZORU EFTA

nr 170/14/COL

z dnia 24 kwietnia 2014 r.

w sprawie islandzkiej mapy pomocy regionalnej na lata 2014–2020 (Islandia)

URZĄD NADZORU EFTA („URZĄD”),

Uwzględniając:

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”), w szczególności jego art. 61–63 oraz protokół 26,

Porozumienie pomiędzy Państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości („porozumienie o nadzorze i Trybunale”), w szczególności jego art. 24,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. Procedura

(1)

Pismem z dnia 4 kwietnia 2014 r. władze islandzkie zgłosiły swoją mapę pomocy regionalnej obowiązującą od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. („mapa pomocy regionalnej”) zgodnie z pkt 156 wytycznych Urzędu w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014–2020 („wytyczne w sprawie pomocy regionalnej”) (1). Zgodnie z tymi wytycznymi państwa EFTA, które zamierzają przyznawać pomoc regionalną, mają obowiązek zgłoszenia map pomocy regionalnej.

(2)

W niniejszej decyzji Urząd dokonuje oceny zgodności zgłoszonej mapy z wytycznymi w sprawie pomocy regionalnej zgodnie z pkt 157 tych wytycznych. Mapa sama w sobie nie obejmuje żadnej pomocy państwa w rozumieniu art. 61 Porozumienia EOG. Zatwierdzenie przez Urząd mapy nie oznacza upoważnienia do przyznania jakiejkolwiek pomocy. Zatwierdzenie mapy stanowi razem z wytycznymi w sprawie pomocy regionalnej ramy prawne przyznawania regionalnej pomocy inwestycyjnej. W związku z tym mapa jest integralną częścią wytycznych w sprawie pomocy regionalnej (2).

2. Regiony kwalifikujące się do finansowania w ramach kryterium gęstości zaludnienia

2.1. Odsetek ludności kraju kwalifikujący się do objęcia pomocą i regiony statystyczne Islandii

(3)	Kwalifikujący się do objęcia pomocą odsetek ludności kraju w objętych pomocą regionach państw EFTA określono w wytycznych w sprawie pomocy regionalnej. W przypadku Islandii odsetek ludności kwalifikujący się do objęcia pomocą na lata 2014–2020 wynosi 36,5 % (3).

(4)

Islandia jest podzielona na dwa regiony statystyczne (4) na poziomie 3. Są to:

—	region stołeczny (Höfuðborgarsvæðið), oraz

—	Islandia poza regionem stołecznym (Landsbyggð).

2.2. Zgłoszona mapa

(5)	Ze uwagi na stosunkowo wysokie PKB na mieszkańca żaden region Islandii nie kwalifikuje się do odstępstwa na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a) Porozumienia EOG (5).

(6)	Władze islandzkie zgłosiły, że do odstępstwa na podstawie art. 61 ust. 3 lit. c) Porozumienia EOG kwalifikuje się Islandia poza regionem stołecznym ze względu na niską gęstość zaludnienia (6).

(7)	Władze islandzkie przedłożyły mapę, na której zaznaczono wyznaczone obszary (mapa znajduje się w załączniku I do niniejszej decyzji). Oznaczony obszar — Islandia poza regionem stołecznym — ma powierzchnię 99 258 km2.

(8)	Islandia poza regionem stołecznym jest regionem statystycznym na poziomie 3 o gęstości zaludnienia mniejszej niż 12,5 mieszkańca na km2. Oznaczony obszar kwalifikuje się zatem jako obszar słabo zaludniony (7).

(9)

Całkowita liczba ludności Islandii w dniu 1 stycznia 2014 r. wynosiła 325 671 osób, a liczba ludności na obszarze ujętym w zgłoszonej mapie pomocy regionalnej według najnowszych danych opublikowanych przez krajowy urząd statystyczny wynosi 116 919 mieszkańców (8). Odsetek ludności Islandii mieszkający na obszarze ujętym w zgłoszonej mapie pomocy regionalnej wynosi zatem 35,9 %. Odsetek ten jest zatem niższy od odsetka ludności kwalifikującego się do objęcia pomocą określonego dla Islandii w wytycznych w sprawie pomocy regionalnej (36,5 %) (9).

2.3. Wykaz gmin ujętych w zgłoszonej mapie pomocy regionalnej

(10)

Liczba gmin ujętych w zgłoszonej mapie pomocy regionalnej wynosi 67.

Gmina	Kod gminy
Reykjanesbær	2000
Grindavíkurbær	2300
Sandgerðisbær	2503
Sveitarfélagið Garður	2504
Sveitarfélagið Vogar	2506
Akraneskaupstaður	3000
Skorradalshreppur	3506
Hvalfjarðarsveit	3511
Borgarbyggð	3609
Grundarfjarðarbær	3709
Helgafellssveit	3710
Stykkishólmsbær	3711
Eyja- og Miklaholtshreppur	3713
Snæfellsbær	3714
Dalabyggð	3811
Bolungarvíkurkaupstaður	4100
Ísafjarðarbær	4200
Reykhólahreppur	4502
Tálknafjarðarhreppur	4604
Vesturbyggð	4607
Súðavíkurhreppur	4803
Árneshreppur	4901
Kaldrananeshreppur	4902
Strandabyggð	4911
Sveitarfélagið Skagafjörður	5200
Húnaþing vestra	5508
Blönduósbær	5604
Sveitarfélagið Skagaströnd	5609
Skagabyggð	5611
Húnavatnshreppur	5612
Akrahreppur	5706
Akureyrarkaupstaður	6000
Norðurþing	6100
Fjallabyggð	6250
Dalvíkurbyggð	6400
Eyjafjarðarsveit	6513
Hörgársveit	6515
Svalbarðsstrandarhreppur	6601
Grýtubakkahreppur	6602
Skútustaðahreppur	6607
Tjörneshreppur	6611
Þingeyjarsveit	6612
Svalbarðshreppur	6706
Langanesbyggð	6709
Seyðisfjarðarkaupstaður	7000
Fjarðabyggð	7300
Vopnafjarðarhreppur	7502
Fljótsdalshreppur	7505
Borgarfjarðarhreppur	7509
Breiðdalshreppur	7613
Djúpavogshreppur	7617
Fljótsdalshérað	7620
Sveitarfélagið Hornafjörður	7708
Vestmannaeyjabær	8000
Sveitarfélagið Árborg	8200
Mýrdalshreppur	8508
Skaftárhreppur	8509
Ásahreppur	8610
Rangárþing eystra	8613
Rangárþing ytra	8614
Hrunamannahreppur	8710
Hveragerðisbær	8716
Sveitarfélagið Ölfus	8717
Grímsnes- og Grafningshreppur	8719
Skeiða- og Gnúpverjahreppur	8720
Bláskógabyggð	8721
Flóahreppur	8722

(11)	W poniższej tabeli wymieniono wszystkie gminy uwzględnione na mapie pomocy regionalnej wraz z ich kodami (10).

3. Intensywność pomocy

(12)

Na kwalifikowalnym obszarze ogólny pułap pomocy będzie wynosił 15 % ekwiwalentu dotacji brutto. Zostanie on uzupełniony o dodatkowe 20 punktów procentowych w przypadku małych przedsiębiorstw i o 10 punktów procentowych w przypadku średnich przedsiębiorstw. Takie intensywności pomocy odpowiadają progom określonym w pkt 154 i 155 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej.

4. Okres obowiązywania i przegląd

(13)

Zgodnie z pkt 156 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej zgłoszona mapa będzie obowiązywała od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. W razie konieczności w czerwcu 2016 r. zostanie przeprowadzony — zgodnie z pkt 161 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej — przegląd śródokresowy zgłoszonej mapy w celu ustalenia, czy istnieją inne obszary, które mogą kwalifikować się do pomocy regionalnej na mocy art. 61 ust. 3 lit. a) Porozumienia EOG, oraz określenia poziomu intensywności pomocy odpowiadającego ich PKB na mieszkańca.

(14)	Ponadto niniejsza decyzja nie ogranicza uprawnień Urzędu w zakresie dokonania przeglądu mapy zgodnie z art. 1 ust. 1 w części I protokołu 3 do porozumienia o nadzorze i Trybunale przed upływem terminu określonego powyżej, jeżeli zaistnieje taka konieczność.

5. Wniosek: mapa pomocy regionalnej jest zgodna z wytycznymi w sprawie pomocy regionalnej

(15)

Na podstawie powyższej oceny Urząd stwierdza, że islandzka mapa pomocy regionalnej na lata 2014–2020 jest zgodna z zasadami określonymi w wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej, ponieważ ujęty na mapie obszar nie przekracza odsetka ludności kwalifikującego się do objęcia pomocą określonego w pkt 142 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Islandzka mapa pomocy regionalnej na lata 2014–2020 jest zgodna z zasadami określonymi w wytycznych w sprawie pomocy regionalnej. Mapa określona w załączniku do niniejszej decyzji staje się niniejszym integralną częścią wytycznych w sprawie pomocy regionalnej.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Islandii.

Artykuł 3

Jedynie wersja niniejszej decyzji w języku angielskim jest autentyczna.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 kwietnia 2014 r.

W imieniu Urzędu Nadzoru EFTA

Oda Helen SLETNES

Przewodnicząca

Frank BÜCHEL

Członek Kolegium

(1) Przyjęte decyzją nr 407/13/COL z dnia 23 października 2013 r.

(2) Punkt 157 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej.

(3) Punkt 142 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej. Zgodnie z pkt 140 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej liczba ludności na obszarze objętym pomocą jest niższa niż na obszarach nieobjętych pomocą.

(4) Punkt 142 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej.

(5) Punkt 142 lit. a) oraz pkt 143–144 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej.

(6) Punkt 148 i pkt 149 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej.

(7) Punkt 149 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej.

(8) Przekazane przez władze islandzkie informacje są dostępne pod adresem: http://www.hagstofa.is/?PageID=2593&src=https://rannsokn.hagstofa.is/pxis/Dialog/varval.asp?ma=MAN02005%26ti=Mannfj%F6ldi+eftir+kyni%2C+aldri+og+sveitarf %E9 l %F6gum+1998%2D2013+%2D+Sveitarf%E9lagaskipan+1%2E+jan%FAar+2014%26path=../Database/mannfjoldi/sveitarfelog/%26lang=3%26units=Fjöldi

(9) Punkt 142 wytycznych w sprawie pomocy regionalnej.

(10) Zob. mapa w załączniku do niniejszej decyzji.

ZAŁĄCZNIK

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 201

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 57 10 lipca 2014

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 743/2014 z dnia 9 lipca 2014 r. zastępujące załącznik VII do rozporządzenia (UE) nr 601/2012 w odniesieniu do minimalnej częstotliwości analiz ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 744/2014 z dnia 9 lipca 2014 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Bœuf de Charolles (ChNP)]	3
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 745/2014 z dnia 9 lipca 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	5
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 746/2014 z dnia 9 lipca 2014 r. ustalające współczynnik przydziału, jaki należy zastosować do wniosków o pozwolenie na przywóz, złożonych w okresie od dnia 27 czerwca 2014 r. do dnia 4 lipca 2014 r. w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 969/2006 dla kukurydzy	7
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa Komisji 2014/88/UE z dnia 9 lipca 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wspólnych wskaźników bezpieczeństwa oraz wspólnych metod obliczania kosztów wypadków ( 1 )	9
		DECYZJE
		2014/443/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte przez Unię Europejską w ramach Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, ustanowionego Umową o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia przez Podkomitet swojego regulaminu	18
		2014/444/UE, Euratom
	*	Decyzja Rady z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie wykreślenia nazwiska sędziego ad interim Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z listy ustalonej decyzją 2013/181/UE	24
		2014/445/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie mianowania do Komitetu Regionów dwóch członków i sześciu zastępców członków z Danii	25
		2014/446/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie mianowania do Komitetu Regionów dwóch członków z Włoch	27
	*	Decyzja Rady 2014/447/WPZiB z dnia 9 lipca 2014 r. zmieniająca decyzję 2013/354/WPZiB w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS)	28
		2014/448/UE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 8 lipca 2014 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na Łotwie (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 4925) ( 1 )	31

	III Inne akty
	EUROPEJSKI OBSZAR GOSPODARCZY
*	Decyzja Urzędu Nadzoru EFTA nr 170/14/COL z dnia 24 kwietnia 2014 r. w sprawie islandzkiej mapy pomocy regionalnej na lata 2014–2020 (Islandia)	33

Paliwo/materiał	Minimalna częstotliwość analiz
Gaz ziemny	Co najmniej raz na tydzień
Inne gazy, w szczególności gaz do syntezy i gazy z procesów technologicznych, takie jak: mieszanina gazów rafineryjnych, gaz koksowniczy, gaz wielkopiecowy, gaz konwertorowy	Co najmniej raz dziennie — przy zastosowaniu właściwych procedur w różnych porach dnia
Oleje opałowe (np. lekki, średni i ciężki olej opałowy, bitum)	Co każde 20 000 ton paliwa i co najmniej sześć razy do roku
Węgiel, węgiel koksujący, koks ponaftowy, torf	Co każde 20 000 ton paliwa/materiału i co najmniej sześć razy do roku
Pozostałe paliwa	Co każde 10 000 ton paliwa i co najmniej cztery razy do roku
Nieprzetworzone odpady stałe (czyste kopaliny lub mieszana kopalina pochodząca z biomasy)	Co każde 5 000 ton odpadów i co najmniej cztery razy do roku
Odpady płynne, wstępnie przetworzone odpady stałe	Co każde 10 000 ton odpadów i co najmniej cztery razy do roku
Minerały węglanowe (w tym wapień i dolomit)	Co każde 50 000 ton odpadów i co najmniej cztery razy do roku
Gliny i łupki	Ilości materiału odpowiadające 50 000 ton CO2 i co najmniej cztery razy do roku
Inne materiały (produkt podstawowy, pośredni i końcowy)	W zależności od rodzaju materiału i jego odmiany — ilości materiału odpowiadające 50 000 ton CO2 i co najmniej cztery razy do roku”