ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 121

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 57
24 kwietnia 2014


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 404/2014 z dnia 17 lutego 2014 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 w odniesieniu do monitorowania emisji CO2 z nowych lekkich samochodów dostawczych, którym udzielono homologacji typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu ( 1 )

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 405/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. zatwierdzające kwas laurynowy jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 19 ( 1 )

8

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 406/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. w sprawie zatwierdzenia butyloacetyloaminopropionianu etylu jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych typu 19 ( 1 )

11

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 407/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. zatwierdzające transflutrynę jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 18 ( 1 )

14

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 408/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. zatwierdzające syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 18 ( 1 )

17

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 409/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. rejestrujące w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności nazwę [Bacalhau de Cura Tradicional Portuguesa (GTS)]

20

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 410/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 293/2012 w odniesieniu do monitorowania emisji CO2 z nowych lekkich samochodów dostawczych, którym udzielono homologacji typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu ( 1 )

21

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 411/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. otwierające unijny kontyngent taryfowy na przywóz świeżego i mrożonego mięsa wołowego i cielęcego pochodzącego z Ukrainy i ustalające zarządzanie tym kontyngentem

27

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 412/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. otwierające unijne kontyngenty taryfowe na przywóz jaj, produktów jajecznych i albuminy pochodzących z Ukrainy i ustalające zarządzanie tymi kontyngentami

32

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 413/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. otwierające unijne kontyngenty taryfowe na przywóz mięsa drobiowego pochodzącego z Ukrainy i ustalające zarządzanie tymi kontyngentami

37

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 414/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. otwierające unijne kontyngenty taryfowe na przywóz świeżej i mrożonej wieprzowiny pochodzącej z Ukrainy i ustalające zarządzanie tymi kontyngentami

44

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 415/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2535/2001 oraz wprowadzające odstępstwo od niego w odniesieniu do zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz przetworów mlecznych pochodzących z Ukrainy

49

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 416/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. otwierające unijne kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych zbóż pochodzących z Ukrainy i ustalające zarządzanie tymi kontyngentami

53

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 417/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

56

 

 

DECYZJE

 

 

2014/225/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 14 kwietnia 2014 r. w sprawie mianowania do Komitetu Regionów członka z Niderlandów i zastępcy członka z Niderlandów

58

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Rady (Euratom) nr 1369/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia unijnego dla programu pomocy dotyczącego likwidacji obiektu jądrowego na Litwie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1990/2006 ( Dz.U. L 346 z 20.12.2013 )

59

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/1


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 404/2014

z dnia 17 lutego 2014 r.

zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 w odniesieniu do monitorowania emisji CO2 z nowych lekkich samochodów dostawczych, którym udzielono homologacji typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 z dnia 11 maja 2011 r. określające normy emisji dla nowych lekkich samochodów dostawczych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 8 ust. 9 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W załączniku XII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 692/2008 (2) określono nową metodę ustalania emisji CO2 i zużycia paliwa przez pojazdy kategorii N1, którym udzielono homologacji typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu (zwane dalej „pojazdami budowanymi wieloetapowo”). Nowa metoda wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2014 r., ale może być stosowana na zasadzie dobrowolności od dnia 1 stycznia 2013 r.

(2)

Pkt 7 część B załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 stanowi, że indywidualne poziomy emisji CO2 pojazdów skompletowanych są przyznane producentowi pojazdu podstawowego. Przepis ten wymaga, aby pojazdy skompletowane mogły być rozpoznawane w procesie monitorowania, a producent pojazdu podstawowego mógł być zidentyfikowany. Wymaga on również, aby niektóre dane dotyczące pojazdu podstawowego były określane zgodnie z metodyką przedstawioną w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008.

(3)

Zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 producenci pojazdów podstawowych mają prawo do weryfikacji danych dotyczących pojazdów budowanych wieloetapowo, na podstawie których obliczane są ich docelowe indywidualne poziomy emisji CO2. Należy zatem podać odpowiednie parametry danych zapewniające skuteczne przeprowadzenie takiej weryfikacji.

(4)

Metodyka przedstawiona w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008 ma zastosowanie do pojazdów niekompletnych i skompletowanych. W przypadku gdy pojazd kompletny jest jednak dalej przekształcany przed pierwszą rejestracją, należy sprecyzować, że monitorowane i uwzględniane przy obliczaniu docelowych indywidualnych poziomów emisji powinny być masa w stanie gotowym do jazdy i emisje CO2 pojazdu kompletnego, który wykorzystuje się jako pojazd podstawowy.

(5)

Należy dokładniej określić dane, które powinny być podawane w celu zapewnienia skutecznego i odpowiedniego monitorowania oraz weryfikowania emisji CO2 z pojazdów budowanych wieloetapowo.

(6)

Pojazd jest identyfikowany za pomocą numeru identyfikacyjnego pojazdu („VIN”), tj. kodu alfanumerycznego przypisanego pojazdowi przez producenta zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 19/2011 (3). Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) stanowi w załączniku XVII sekcja 4, że zasadniczo numer identyfikacyjny pojazdu podstawowego zostaje zachowany podczas wszystkich kolejnych etapów procesu homologacji typu, aby zapewnić możliwość prześledzenia procesu. VIN powinien zatem umożliwiać powiązanie pojazdu skompletowanego z pojazdem podstawowym, a zatem określenie producenta pojazdu podstawowego, odpowiedzialnego za emisje CO2. Ponadto VIN powinien umożliwiać producentowi pojazdu podstawowego weryfikację istotnych danych dotyczących pojazdu podstawowego. Ponieważ nie ma innych parametrów, które umożliwiałyby tego rodzaju powiązanie, należy zobowiązać państwa członkowskie do monitorowania i zgłaszania numerów VIN nowo zarejestrowanych pojazdów kategorii N1 Komisji za pośrednictwem systemu gromadzenia danych Europejskiej Agencji Środowiska (EEA).

(7)

W celu obliczenia docelowych indywidualnych poziomów emisji w odniesieniu do pojazdów produkowanych wieloetapowo należy — zgodnie z pkt 7 części B załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 — uwzględnić dodaną masę standardową określoną zgodnie z pkt 5.3 załącznika XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008. Będzie to wymagało monitorowania i sprawozdawczości w zakresie masy w stanie gotowym do jazdy pojazdu podstawowego oraz technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy całkowitej tego pojazdu, na podstawie których można określić dodaną masę standardową lub ewentualnie monitorowania i sprawozdawczości w zakresie samej dodanej masy standardowej. Ponadto w celu ustalenia, czy pojazd produkowany wieloetapowo wchodzi w zakres stosowania rozporządzenia (UE) nr 510/2011, należy sprawdzić, czy masa odniesienia pojazdu skompletowanego nie przekracza limitów, o których mowa w art. 2 ust. 1 tego rozporządzenia.

(8)

W przypadku gdy państwa członkowskie nie są w stanie podać wszystkich parametrów wymaganych na podstawie załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 ze względu na strukturę ich systemu rejestracji danych dotyczących nowych lekkich samochodów dostawczych, parametry te mogą zostać podane przez zainteresowanych producentów w powiadomieniu, o którym mowa w art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 510/2011.

(9)

Z tego samego powodu producenci mogą, zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 293/2012 (5), przekazywać Komisji i EEA numery VIN przypisane pojazdom sprzedanym w poprzednim roku kalendarzowym lub pojazdom, na które w roku tym wydano gwarancję.

(10)

Po rejestracji pojazdu w celu dopuszczenia go do ruchu drogowego numery VIN mogą być powiązane z zestawami danych pozwalającymi na identyfikację właściciela pojazdu. VIN sam w sobie nie jest jednak nośnikiem danych osobowych, a przetwarzanie danych do celów rozporządzenia (UE) nr 510/2011 nie wymaga dostępu do jakichkolwiek powiązanych danych osobowych ani ich przetwarzania. Monitorowania i sprawozdawczości w zakresie numerów VIN nie uznaje się zatem za przetwarzanie danych osobowych objęte zakresem dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6) lub rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (7). Niemniej jednak stwierdzono, że numery VIN można uznać za dane szczególnie chronione, między innymi ze względu na zapobieganie kradzieżom pojazdów, i dlatego należy dopilnować, aby numery VIN zgłaszane Komisji i EEA nie były podawane do wiadomości publicznej.

(11)

Porównując numery VIN zgłoszone przez państwa członkowskie z numerami dostarczonymi przez producentów, Komisja, wspierana przez Europejską Agencję Środowiska, powinna identyfikować producentów i przedmiotowe pojazdy oraz przygotowywać wstępne zbiory danych zgodnie z art. 10b rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 293/2012.

(12)

W celu zapewnienia pełnego dostosowania wymogów w zakresie monitorowania na mocy rozporządzenia (UE) nr 510/2011 do wymogów stosowanych w odniesieniu do samochodów osobowych na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (8) należy dostosować wymogi w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 dotyczące przekazywania zagregowanych danych i metodyki określania informacji dotyczących monitorowania emisji CO2 z lekkich samochodów dostawczych.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 lutego 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 145 z 31.5.2011, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 19/2011 z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu dotyczących tabliczki znamionowej producenta oraz numeru identyfikacyjnego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (Dz.U. L 8 z 12.1.2011, s. 1).

(4)  Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 293/2012 z dnia 3 kwietnia 2012 r. w sprawie monitorowania i sprawozdawczości danych dotyczących rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 (Dz.U. L 98 z 4.4.2012, s. 1).

(6)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(7)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w części A wprowadza się następujące zmiany:

a)

pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Szczegółowe dane

1.1.   Pojazdy kompletne zarejestrowane w kategorii N1

W przypadku pojazdów kompletnych z homologacją typu WE, zarejestrowanych w kategorii N1 państwa członkowskie dla każdego roku kalendarzowego ewidencjonują następujące szczegółowe dane w odniesieniu do każdego nowego lekkiego samochodu dostawczego przy jego pierwszej rejestracji na ich terytorium:

a)

producent;

b)

numer homologacji typu z rozszerzeniem;

c)

typ, wariant i wersja;

d)

marka;

e)

kategoria pojazdu z homologacją typu;

f)

kategoria pojazdu zarejestrowanego;

g)

indywidualny poziom emisji CO2;

h)

masa w stanie gotowym do jazdy;

i)

technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita;

j)

powierzchnia postojowa; rozstaw osi, rozstaw kół oś kierowana i rozstaw kół druga oś;

k)

rodzaj paliwa i rodzaj zasilania;

l)

pojemność silnika;

m)

zużycie energii elektrycznej;

n)

kod technologii innowacyjnej lub grupy technologii innowacyjnych oraz zmniejszenie emisji CO2 w związku z daną technologią innowacyjną;

o)

numer identyfikacyjny pojazdu.

Stosuje się format określony w części C sekcja 2.

1.2.   Pojazdy, którym udzielono wielostopniowej homologacji typu, zarejestrowane jako pojazdy kategorii N1

W przypadku pojazdów budowanych wieloetapowo zarejestrowanych jako pojazdy kategorii N1 państwa członkowskie dla każdego roku kalendarzowego ewidencjonują następujące szczegółowe dane w odniesieniu do:

a)

pojazdu podstawowego (niekompletnego): dane określone w pkt 1.1 lit. a), b), c), d), e), g), h), i), n) i o) lub, zamiast danych określonych w lit. h) i i), dodaną masę standardową podaną w ramach informacji dotyczących homologacji typu, o których mowa w pkt 2.17.2 załącznika I do dyrektywy 2007/46/WE;

b)

pojazdu podstawowego (kompletnego): dane określone w pkt 1.1 lit. a), b), c), d), e), g), h), i), n) i o);

c)

pojazdu skompletowanego: dane określone w pkt 1.1 lit. a), f), g), h), j), k), l), m) i o).

W przypadku gdy w odniesieniu do pojazdu podstawowego nie można przekazać którychkolwiek z danych, o których mowa w lit. a) i b) niniejszego punktu, państwo członkowskie przekazuje zamiast nich dane dotyczące pojazdu skompletowanego.

W przypadku skompletowanych pojazdów kategorii N1 stosuje się format określony w części C sekcja 2.

Numeru identyfikacyjnego pojazdu, o którym mowa w pkt 1.1 lit. o), nie podaje się do wiadomości publicznej.”;

b)

pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

Dla każdego roku kalendarzowego państwa członkowskie określają:

a)

źródła wykorzystane do zebrania szczegółowych danych, o których mowa w pkt 1;

b)

całkowitą liczbę nowych rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych podlegających homologacji typu WE;

c)

całkowitą liczbę nowych rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych podlegających wielostopniowej homologacji typu WE, o ile jest znana;

d)

całkowitą liczbę nowych rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych objętych dopuszczeniem indywidualnym;

e)

całkowitą liczbę nowych rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych objętych krajową homologacją typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach.”;

2)

w części B wprowadza się następujące zmiany:

a)

w zdaniu wprowadzającym i pkt 1 wprowadza się następujące zmiany:

„B.   Metodyka określania informacji dotyczących monitorowania CO2 dla nowych lekkich samochodów dostawczych

Informacje dotyczące monitorowania, które państwa członkowskie są zobowiązane określić zgodnie z częścią A pkt 1 i 3 niniejszego załącznika, ustala się zgodnie z metodyką przedstawioną w niniejszej części.

1.   Liczba zarejestrowanych nowych lekkich samochodów dostawczych

Państwa członkowskie określają liczbę nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych na ich terytorium w odnośnym roku podlegającym monitorowaniu z podziałem na pojazdy podlegające homologacji typu WE, dopuszczeniu indywidualnemu oraz krajowej homologacji typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach i, o ile jest znana, liczbę pojazdów budowanych wieloetapowo.”;

b)

skreśla się pkt 4;

c)

w pkt 7 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Niezależnie od tego, że dodana masa standardowa jest wykorzystana w części C niniejszego załącznika, w przypadkach, w których wartości tej masy nie da się określić, do wstępnego obliczenia docelowego indywidualnego poziomu emisji, o którym mowa w art. 8 ust. 4, można stosować masę w stanie gotowym do jazdy pojazdu skompletowanego.

W przypadku gdy pojazd podstawowy jest pojazdem kompletnym, masa tego pojazdu w stanie gotowym do jazdy jest wykorzystywana do obliczenia docelowego indywidualnego poziomu emisji. Jednakże w przypadku gdy wartość tej masy nie może zostać określona, do obliczenia docelowego indywidualnego poziomu emisji może zostać wykorzystana masa skompletowanego pojazdu w stanie gotowym do jazdy.”;

3)

część C otrzymuje brzmienie:

„C.   Formaty przekazywania danych

Dla każdego roku państwa członkowskie przekazują informacje określone w części A pkt 1 i 3 w następującym formacie:

Sekcja 1 — Dane z monitoringu w formie zagregowanej

Państwo członkowskie (1)

 

Rok

 

Źródło danych

 

Całkowita liczba nowych rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych podlegających homologacji typu WE

 

Całkowita liczba nowych rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych objętych dopuszczeniem indywidualnym

 

Całkowita liczba nowych rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych objętych krajową homologacją typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach

 

Całkowita liczba nowych rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych podlegających wielostopniowej homologacji typu (o ile jest znana)

 


Sekcja 2 — Szczegółowe dane z monitoringu — zapis dotyczący jednego pojazdu

Odniesienie do części A pkt 1.1

Szczegółowe informacje w odniesieniu do każdego zarejestrowanego pojazdu (2)

a)

Nazwa producenta — standardowe oznaczenie UE (3)

Nazwa producenta — deklaracja producenta oryginalnego wyposażenia (OEM)

POJAZD KOMPLETNY/POJAZD PODSTAWOWY (4)

Nazwa producenta — deklaracja producenta oryginalnego wyposażenia (OEM)

POJAZD SKOMPLETOWANY (4)

Nazwa producenta w rejestrze państwa członkowskiego (3)

b)

Numer homologacji typu i jego rozszerzenie

c)

Typ

Wariant

Wersja

d)

Marka

e)

Kategoria pojazdu z homologacją typu

f)

Kategoria pojazdu zarejestrowanego

g)

Indywidualny poziom emisji CO2

h)

Masa w stanie gotowym do jazdy

POJAZD PODSTAWOWY

Masa w stanie gotowym do jazdy

POJAZD SKOMPLETOWANY/POJAZD KOMPLETNY

i) (5)

Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita

j)

Rozstaw osi

Rozstaw kół oś kierowana (oś 1)

Rozstaw kół druga oś (oś 2)

k)

Rodzaj paliwa

Rodzaj zasilania

l)

Pojemność silnika (w cm3)

m)

Zużycie energii elektrycznej (w Wh/km)

n)

Kod technologii innowacyjnej lub grupy technologii innowacyjnych

Zmniejszenie emisji dzięki technologii(-om) innowacyjnej(-ym)

o)

Numer identyfikacyjny pojazdu

Pkt 2.17.2 załącznika I do dyrektywy 2007/46/WE (6)

Dodana masa standardowa (w stosownych przypadkach w przypadku pojazdów budowanych wieloetapowo)


(1)  Dwuliterowe kody ISO 3166 z wyjątkiem Grecji i Zjednoczonego Królestwa, których kody to odpowiednio »EL« i »UK«.

(2)  Jeżeli, w przypadku pojazdów budowanych wieloetapowo, nie można przedstawić danych dotyczących pojazdu podstawowego, państwo członkowskie przekazuje co najmniej informacje określone w tym formacie w odniesieniu do pojazdu skompletowanego. W przypadku gdy nie można podać numeru identyfikacyjnego pojazdu, należy przekazać wszystkie szczegółowe dane dotyczące pojazdu kompletnego, pojazdu skompletowanego, a także pojazdu podstawowego zgodnie z częścią A pkt 1.2 lit. a), b) i c) niniejszego załącznika.

(3)  W przypadku homologacji krajowej udzielanej pojazdom produkowanym w małych seriach (NSS) lub dopuszczeń indywidualnych (IVA) nazwę producenta podaje się w kolumnie »Nazwa producenta w rejestrze państwa członkowskiego«, a w kolumnie »Nazwa producenta — standardowe oznaczenie UE« określa się jedno z poniższych: »AA-NSS« lub »AA-IVA«, w zależności od przypadku.

(4)  W przypadku pojazdów budowanych wieloetapowo podać nazwę producenta pojazdu podstawowego (niekompletnego/kompletnego). Jeżeli nazwa producenta pojazdu podstawowego nie jest znana, podać tylko nazwę producenta pojazdu skompletowanego.

(5)  W przypadku pojazdów budowanych wieloetapowo podać technicznie dopuszczalną maksymalną masę całkowitą pojazdu podstawowego.

(6)  W przypadku pojazdów budowanych wieloetapowo masę w stanie gotowym do jazdy i technicznie dopuszczalną maksymalną masę całkowitą pojazdu podstawowego można zastąpić dodaną masą standardową określoną w informacjach dotyczących homologacji typu zgodnie z pkt 2.17.2 załącznika I do dyrektywy 2007/46/WE.”


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/8


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 405/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

zatwierdzające kwas laurynowy jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 19

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (1), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1451/2007 (2) ustanowiono wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Wykaz ten obejmuje kwas laurynowy.

(2)

Kwas laurynowy został oceniony zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 19: „repelenty i atraktanty”, zdefiniowanych w załączniku V do tej dyrektywy, co odpowiada grupie produktowej 19, zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)

Niemcy zostały wyznaczone jako państwo pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 17 maja 2010 r. przedłożyły Komisji sprawozdanie właściwego organu, wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007.

(4)

Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny, poddanego przeglądowi w ramach Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych w dniu 13 marca 2014 r.

(5)

Na podstawie sprawozdania z oceny można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające kwas laurynowy, stosowane jako produkty typu 19, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE, jeśli spełnione są określone wymogi i warunki dotyczące ich stosowania.

(6)

Należy zatem zatwierdzić kwas laurynowy do stosowania w produktach biobójczych typu 19 z zastrzeżeniem zgodności z takimi wymogami i warunkami.

(7)

Ponieważ ocena nie obejmuje nanomateriałów, zatwierdzenie nie powinno obejmować tych materiałów zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(8)

Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się kwas laurynowy jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych typu 19, z zastrzeżeniem spełnienia wymogów i warunków określonych w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3).

(3)  Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nazwa zwyczajowa

Nazwa IUPAC

Numery identyfikacyjne

Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Typ produktu

Warunki szczegółowe (2)

„Kwas laurynowy

Nazwa IUPAC:

Kwas dodekanowy

Nr WE: 205-582-1

Nr CAS: 143-07-7

980 g/kg

1 listopada 2015 r.

31 października 2025 r.

19

W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym.”


(1)  Czystość wskazana w tej kolumnie oznaczała minimalny stopień czystości substancji czynnej stosowany do dokonywania oceny zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może mieć taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest on technicznie równoważny z ocenioną substancją czynną.

(2)  Do celów wdrożenia wspólnych zasad załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 treść sprawozdań z oceny i wnioski z nich są dostępne na stronie internetowej Komisji: http://ec.europa.eu/comm/environment/biocides/index.htm


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/11


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 406/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

w sprawie zatwierdzenia butyloacetyloaminopropionianu etylu jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych typu 19

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (1), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1451/2007 (2) ustanowiono wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Wykaz ten obejmuje butyloacetyloaminopropionian etylu.

(2)

Butyloacetyloaminopropionian etylu został oceniony zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 19: „repelenty i atraktanty”, zdefiniowanych w załączniku V do tej dyrektywy, co odpowiada grupie produktowej 19, zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)

Belgia została wyznaczona jako państwo pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 5 listopada 2009 r. przedłożyła Komisji sprawozdanie właściwego organu wraz z zaleceniem zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007.

(4)

Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny, poddanego przeglądowi w ramach Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych w dniu 13 marca 2014 r.

(5)

Na podstawie sprawozdania z oceny można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające butyloacetyloaminopropionian etylu, stosowane jako produkty typu 19, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE, jeśli spełnione są określone wymogi i warunki dotyczące ich stosowania.

(6)

Należy zatem zatwierdzić butyloacetyloaminopropionian etylu do stosowania w produktach biobójczych typu 19 z zastrzeżeniem zgodności z takimi wymogami i warunkami.

(7)

Ponieważ ocena nie obejmuje nanomateriałów, zatwierdzenie nie powinno obejmować tych materiałów zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(8)

Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się butyloacetyloaminopropionian etylu jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych typu 19, z zastrzeżeniem spełnienia wymogów i warunków określonych w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3).

(3)  Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nazwa zwyczajowa

Nazwa IUPAC

Numery identyfikacyjne

Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Typ produktu

Warunki szczegółowe (2)

Butyloacetyloaminopropionian etylu

Nazwa IUPAC:

ester etylowy kwasu 3-(N-acetylo-N-butylo)aminopropionowego

Nr WE: 257-835-0

Nr CAS: 52304-36-6

990 g/kg

1 listopada 2015 r.

31 października 2025 r.

19

W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym.

Pozwolenia podlegają następującym warunkom:

 

Pierwotne narażenie ludzi na działanie produktu musi być zminimalizowane poprzez uwzględnienie i zastosowanie wszystkich stosownych środków ograniczających ryzyko, w tym w stosownych przypadkach instrukcji dotyczących ilości i częstotliwości, z jaką można stosować produkt na skórze.


(1)  Czystość wskazana w tej kolumnie oznaczała minimalny stopień czystości substancji czynnej stosowany do dokonywania oceny zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Substancja czynna wprodukcie wprowadzanym do obrotu może mieć taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest on technicznie równoważny z ocenioną substancją czynną.

(2)  Do celów wdrożenia wspólnych zasad załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 treść sprawozdań z oceny i wnioski z nich są dostępne na stronie internetowej Komisji: http://ec.europa.eu/comm/environment/biocides/index.htm.


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/14


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 407/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

zatwierdzające transflutrynę jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 18

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (1), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 (2) ustanawia wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Wykaz ten obejmuje transflutrynę.

(2)

Transflutryna została oceniona zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 18: „Insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów”, zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy, co odpowiada grupie produktowej 18, zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)

Niderlandy zostały wyznaczone jako państwo pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 13 lipca 2010 r. przedłożyły Komisji sprawozdanie właściwego organu wraz z zaleceniem zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007.

(4)

Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 w dniu 13 marca 2014 r. wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny poddanego przeglądowi przez Stały Komitet ds. Produktów Biobójczych.

(5)

Na podstawie tego sprawozdania z oceny można oczekiwać, że produkty biobójcze stosowane w produktach typu 18 zawierające transflutrynę spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE, o ile spełnione zostaną pewne wymogi i warunki związane z ich stosowaniem.

(6)

Należy zatem zatwierdzić transflutrynę do stosowania w produktach biobójczych typu 18, z zastrzeżeniem przestrzegania takich wymogów i warunków.

(7)

Ponieważ ocena nie obejmuje nanomateriałów, zatwierdzenie nie powinno obejmować tych materiałów zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(8)

Należy przewidzieć rozsądny termin, który powinien upłynąć, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymagań.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się transflutrynę jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych typu 18, z zastrzeżeniem spełnienia wymogów i warunków określonych w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3).

(3)  Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nazwa zwyczajowa

Nazwa IUPAC

Numery identyfikacyjne

Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Typ produktu

Warunki szczegółowe (2)

Transflutryna

Nazwa IUPAC:

2,3,5,6-tetrafluorobenzyl (1R,3S)-3-(2,2-dichlorowinylo)-2,2-dimetylocyklopropanokarboksylan)

lub

2,3,5,6-tetrafluorobenzyl (1R)-trans-3-(2,2-dichlorowinylo)-2,2-dimetylocyklopropanokarboksylan)

Nr WE: 405-060-5

Nr CAS: 118712-89-3

965 g/kg konfiguracji 1R trans

1 listopada 2015 r.

31 października 2025 r.

18

W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym.

Pozwolenia podlegają następującym warunkom:

Biorąc pod uwagę zagrożenia dla wody, osadu i gleby, transflutryna nie może być stosowana w parownikach do stosowania w pomieszczeniach lub spiralach owadobójczych, chyba że we wniosku o udzielenie zezwolenia na produkt można wykazać, że zagrożenia mogą zostać ograniczone do dopuszczalnych poziomów.


(1)  Czystość wskazana w tej kolumnie oznacza minimalny stopień czystości substancji czynnej zastosowany do dokonania oceny zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może mieć taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest on technicznie równoważny z ocenioną substancją czynną.

(2)  Do celów wdrożenia wspólnych zasad załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr No 528/2012 treść sprawozdań z oceny i wnioski z nich są dostępne na stronie internetowej Komisji: http://ec.europa.eu/comm/environment/biocides/index.htm.


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/17


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 408/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

zatwierdzające syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 18

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (1), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1451/2007 (2) ustanowiono wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Wykaz ten obejmuje ditlenek krzemu.

(2)

Ditlenek krzemu został oceniony zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 18: „insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów”, zdefiniowanych w załączniku V do tej dyrektywy, co odpowiada grupie produktowej 18, zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)

Dane przedłożone do celów oceny pozwalają na sformułowanie wniosków jedynie w odniesieniu do określonej postaci ditlenku krzemu, tj. syntetycznego amorficznego ditlenku krzemu, opisywanego jako krzemionka uzyskana w procesie mokrym, nr CAS 112926-00-8. Ocena nie pozwoliła na sformułowanie wniosków w odniesieniu do jakiejkolwiek innej substancji zgodnej z definicją ditlenku krzemu, nr CAS 7631-86-9, we wspomnianym powyżej wykazie substancji czynnych w rozporządzeniu (WE) nr 1451/2007. Zatwierdzenie powinno zatem obejmować jedynie syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu.

(4)

Francja została wyznaczona jako państwo pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 16 kwietnia 2009 r. przedłożyła Komisji sprawozdanie właściwego organu, wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007.

(5)

Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny, poddanego przeglądowi w ramach Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych w dniu 13 marca 2014 r.

(6)

Na podstawie sprawozdania z oceny można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu, stosowane jako produkty typu 18, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE, jeśli spełnione są określone wymogi i warunki dotyczące ich stosowania.

(7)

Należy zatem zatwierdzić syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu do stosowania w produktach biobójczych typu 18 z zastrzeżeniem zgodności z takimi wymogami i warunkami.

(8)

Ponieważ syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu został oceniony jako nanomateriał, zatwierdzenie powinno obejmować takie materiały na podstawie art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 528/2012, jeśli spełnione są określone wymogi i warunki dotyczące ich stosowania.

(9)

Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych typu 18, z zastrzeżeniem spełnienia wymogów i warunków określonych w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3).

(3)  Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nazwa zwyczajowa

Nazwa IUPAC

Numery identyfikacyjne

Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1)

Cechy strukturalne odniesienia (2)

Data zatwierdzenia

Data wygaśnięcia zatwierdzenia

Typ produktu

Warunki szczegółowe (3)

Syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu (nano)

Nazwa IUPAC:

Ditlenek krzemu

Nr WE: 231-545-4

Nr CAS: 112926-00-8

Niniejsze zatwierdzenie obejmuje syntetyczny amorficzny ditlenek krzemu jako nanomateriał w postaci stabilnych agregatów o wielkości cząstek > 1 μm, o nanometrycznych cząstkach pierwotnych.

800 g/kg

wielkość stabilnych agregatów > 1 μm

wielkość cząstek pierwotnych < 25 nm

powierzchnia właściwa przypadająca na objętość > 600 m2/cm3

1 listopada 2015 r.

31 października 2025 r.

18

W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym.


(1)  Czystość wskazana w tej kolumnie oznaczała minimalny stopień czystości substancji czynnej stosowany do dokonywania oceny zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może mieć taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest on technicznie równoważny z ocenioną substancją czynną.

(2)  Cechy strukturalne wskazane w tej kolumnie są cechami substancji czynnej wykorzystanymi do przeprowadzenia oceny zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)  Do celów wdrożenia wspólnych zasad załącznika VI do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 treść sprawozdań z oceny i wnioski z nich są dostępne na stronie internetowej Komisji: http://ec.europa.eu/comm/environment/biocides/index.htm


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/20


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 409/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

rejestrujące w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności nazwę [Bacalhau de Cura Tradicional Portuguesa (GTS)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Portugalii o rejestrację nazwy „Bacalhau de Cura Tradicional Portuguesa” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Bacalhau de Cura Tradicional Portuguesa” powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa „Bacalhau de Cura Tradicional Portuguesa” (GTS) zostaje zarejestrowana.

Nazwa, o której mowa w akapicie pierwszym, określa produkt należący do klasy 1.7. Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich zawarte w załączniku II do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1216/2007 (3).

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. C 292 z 8.10.2013, s. 8.

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1216/2007 z dnia 18 października 2007 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 509/2006 w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (Dz.U. L 275 z 19.10.2007, s. 3).


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/21


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 410/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 293/2012 w odniesieniu do monitorowania emisji CO2 z nowych lekkich samochodów dostawczych, którym udzielono homologacji typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 z dnia 11 maja 2011 r. określające normy emisji dla nowych lekkich samochodów dostawczych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 8 ust. 9 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W załączniku XII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 692/2008 (2) określono nową metodę ustalania emisji CO2 i zużycia paliwa przez pojazdy N1, którym udzielono homologacji typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu (zwane dalej „pojazdami budowanymi wieloetapowo”). Nowa metoda ma wejść w życie 1 stycznia 2014 r., ale może być stosowana na zasadzie dobrowolności od dnia 1 stycznia 2013 r.

(2)

Pkt 7 część B załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 stanowi, że indywidualne poziomy emisji CO2 pojazdów skompletowanych są przyznane producentowi pojazdu podstawowego. W tym celu konieczne jest, aby pojazdy skompletowane mogły być rozpoznawane w procesie monitorowania oraz aby producent pojazdu podstawowego mógł być zidentyfikowany. W tym celu także niektóre dane dotyczące pojazdu podstawowego muszą być ustalane zgodnie z nową metodą określoną w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008.

(3)

Zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 producenci pojazdów podstawowych mają prawo do weryfikacji danych dotyczących pojazdów budowanych wieloetapowo, na podstawie których obliczane są ich docelowe indywidualne poziomy emisji CO2. Należy zatem ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące wymiany stosownych danych między producentami i Komisją.

(4)

Ze względu na specyfikę i projekt systemów rejestracji pojazdów, możliwe jest, że państwa członkowskie nie będą w stanie dostarczyć wszystkich danych istotnych dla monitorowania pojazdów budowanych wieloetapowo wskazanych w danych szczegółowych określonych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011. W związku z tym Komisja powinna mieć możliwość uwzględnienia danych udostępnionych przez producentów w procedurze weryfikacji zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 w celu ustalenia wstępnych docelowych indywidualnych poziomów emisji.

(5)

Producenci powinni zatem udostępnić Komisji i Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) numery identyfikacyjne pojazdów (VIN) przypisane lekkim samochodom dostawczym sprzedanym w poprzednim roku kalendarzowym lub lekkim samochodom dostawczym, dla których wydano w tym roku gwarancję. Producenci powinni również mieć możliwość udostępnienia Komisji szczegółowych danych dotyczących tych pojazdów. W celu uwzględnienia tych danych do obliczenia wstępnych poziomów docelowych, producenci powinni dostarczać swoje dane Komisji i EEA w tym samym czasie, gdy przekazywane są coroczne dane państw członkowskich.

(6)

Na podstawie porównania szczegółowych danych dostarczonych przez państwa członkowskie z danymi dostarczonymi przez producentów na podstawie VIN, Komisja powinna sporządzić wstępny zbiór danych do obliczania wstępnych poziomów docelowych. Wstępny zbiór danych przedstawiony producentowi powinien zawierać VIN dla tych wpisów, dla których można porównać te dwa zbiory danych. W razie konieczności wstępny zbiór danych powinien również zawierać wpisy, dla których VIN państw członkowskich nie pokrywają się z VIN wydanymi przez producenta. W takim przypadku wpisy powinny być przekazywane producentowi bez VIN. Wstępny zbiór danych, z wyjątkiem VIN, powinien zostać podany do wiadomości publicznej zgodnie z art. 8 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 510/2011.

(7)

Aby zapewnić pełną zgodność wymogów określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 293/2012 (3) z wymogami mającymi zastosowanie do samochodów osobowych określonymi w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1014/2010 (4), należy dostosować do przepisów tego rozporządzenia wymogi dotyczące zgłaszania przez producentów błędów.

(8)

Należy odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 293/2012.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 293/2012 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3)

»dane szczegółowe dotyczące monitorowania« oznaczają dane szczegółowe określone w części C sekcja 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011, w podziale na producenta i serię pojazdów według typu, wariantu i wersji, lub, w stosownych przypadkach, w podziale na poszczególne pojazdy identyfikowane za pomocą numeru identyfikacyjnego pojazdu.”;

2)

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Pojazdy nieobjęte homologacją typu WE

Jeżeli lekkie samochody dostawcze podlegają krajowej homologacji typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach zgodnie z art. 23 dyrektywy 2007/46/WE lub dopuszczeniom indywidualnym zgodnie z art. 24 tej dyrektywy, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o odpowiednich liczbach takich samochodów zarejestrowanych na swoim terytorium.

Uzupełniając szczegółowe dane dotyczące monitorowania, właściwy organ podaje nazwę producenta w kolumnie »Nazwa producenta — Oznaczenie w rejestrze krajowym« w formacie określonym w części C załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011, zaś w kolumnie »Nazwa producenta — Standardowe oznaczenie UE« podaje jedno z poniższych oznaczeń:

a)

»AA-IVA« w przypadku zgłaszania typów pojazdów objętych indywidualną homologacją typu;

b)

»AA-NSS« w przypadku zgłaszania typów pojazdów objętych krajową homologacją typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach.”;

3)

w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W przypadku gdy dane są przekazywane zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, osoba odpowiedzialna za kontakty wskazana przez producenta ma również prawo do załadowania szczegółowych danych w bazie danych Europejskiej Agencji Środowiska .”;

b)

dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3.   Na potrzeby weryfikacji danych wstępnych producenci dostarczają Komisji, najpóźniej do dnia 28 lutego każdego roku, numer identyfikacyjny każdego lekkiego pojazdu dostawczego (kompletnego, skompletowanego i niekompletnego), który sprzedali w poprzednim roku kalendarzowym w Unii lub dla którego wydali gwarancję w tym roku. Producenci mogą jednocześnie dostarczyć Komisji szczegółowe dane określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 w odniesieniu do tych pojazdów.

Dane są przekazywane drogą elektroniczną do bazy danych zarządzanej przez Europejską Agencję Środowiska.

4.   Jeżeli producenci nie dostarczą numerów identyfikacyjnych pojazdów i szczegółowych danych, o których mowa w ust. 3, wstępny docelowy indywidualny poziom emisji jest obliczany na podstawie szczegółowych danych dostarczonych przez państwa członkowskie.”;

4)

dodaje się art. 10a i 10b w brzmieniu:

„Artykuł 10a

Powiadamianie o błędach przez producentów

1.   Producenci, którzy powiadamiają o błędach zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, jako podstawę swojego powiadomienia stosują wstępne zbiory danych podane przez Komisję zgodnie z art. 8 ust. 4.

Powiadomienie o błędach obejmuje wszystkie zbiory danych dotyczące rejestracji pojazdów, za które powiadamiający producent jest odpowiedzialny. W przypadku pojazdów skompletowanych producentem odpowiedzialnym jest producent odpowiedzialny za homologację typu WE pojazdu podstawowego.

Błąd należy zaznaczyć za pomocą odrębnego wpisu w zbiorze danych dla każdej wersji w pozycji »Uwagi producenta«, w której należy wpisać jeden z następujących kodów:

a)

kod A, jeżeli wpisy zostały zmienione przez producenta;

b)

kod B, jeżeli pojazdu nie można zidentyfikować;

c)

kod C, jeżeli pojazd nie wchodzi w zakres rozporządzenia (UE) nr 510/2011 lub nie jest już produkowany;

d)

kod D, jeżeli producent, któremu przypisano dany wpis, jest producentem pojazdu skompletowanego, ale nie niekompletnego pojazdu podstawowego.

Do celów lit. b) pojazdu nie można zidentyfikować, jeżeli producent nie może zidentyfikować pojazdu na podstawie numeru identyfikacyjnego pojazdu dostarczonego przez państwo członkowskie lub jeżeli wpis nie zawiera takiego numeru, a pojazd nie może być zidentyfikowany w inny sposób.

Do celów lit. d) producent pojazdu końcowego wskazuje nazwę producenta pojazdu podstawowego w oddzielnej pozycji »Komentarze producenta«.

2.   Jeżeli producent nie powiadomił Komisji o błędach zgodnie z ust. 1, lub jeżeli powiadomienie zostało złożone po wygaśnięciu trzymiesięcznego okresu przewidzianego w art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, wstępne wartości, o których powiadomiono zgodnie z art. 8 ust. 4 tego rozporządzenia, zostaną uznane za ostateczne.

3.   Jeżeli powiadomienie o błędzie, o którym mowa w ust. 1 zawiera numery identyfikacyjne pojazdów, jest ono przekazywane do bazy danych, o której mowa w art. 10 ust. 3; w przeciwnym razie jest ono składane na nośniku danych elektronicznych, z którego nie można usunąć danych, oznaczonym »Notification of error — CO2 from vans« na następujący adres:

European Commission

Secretariat-General

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Elektroniczną kopię powiadomienia przesyła się do wiadomości na następujące adresy skrzynek elektronicznych przeznaczonych do tych celów:

EC-CO2-LDV-IMPLEMENTATION@ec.europa.eu

oraz

CO2-monitoring@eea.europa.eu.

Artykuł 10b

Przygotowanie danych wstępnych

1.   Jeżeli producenci dostarczają dane Komisji zgodnie z art. 10 ust. 3, wstępny zbiór danych, o którym powiadamia się producenta, zawiera następujące wpisy:

a)

wpisy obejmujące numery identyfikacyjne pojazdów, w przypadkach gdy numery identyfikacyjne pojazdów przedłożone przez producenta zgodnie z art. 10 ust. 3 pokrywają się z numerami przedłożonymi przez państwa członkowskie określonymi w sekcji 2 część C załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011;

b)

wpisy, które można przypisać producentowi, lecz z wyłączeniem numerów identyfikacyjnych pojazdów, w przypadkach gdy numery identyfikacyjne pojazdów przedłożone przez państwa członkowskie nie pokrywają z numerami przedłożonymi przez producentów.

Przygotowane wstępne zbiory danych zawierające wpisy, o których mowa w lit. a) i b) są przekazywane producentom zgodnie z art. 8 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 510/2011.

Centralny rejestr danych, o którym mowa w art. 8 ust. 4 akapit pierwszy, nie zawiera żadnych danych o numerach identyfikacyjnych pojazdów.

2.   Przetwarzanie numerów identyfikacyjnych pojazdów nie obejmuje przetwarzania danych osobowych, które mogłyby być powiązane z tymi numerami lub wszelkich innych danych, które mogłyby umożliwić powiązanie numerów identyfikacyjnych pojazdów z danymi osobowymi.”;

5)

załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 145 z 31.5.2011, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1).

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 293/2012 z dnia 3 kwietnia 2012 r. w sprawie monitorowania i sprawozdawczości danych dotyczących rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 (Dz.U. L 98 z 4.4.2012, s. 1).

(4)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1014/2010 z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie monitorowania i sprawozdawczości danych dotyczących rejestracji nowych samochodów osobowych na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 293 z 11.11.2010, s. 15).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

ŹRÓDŁA DANYCH

Parametr

Świadectwo zgodności (wzór B w części I załącznika IX do dyrektywy 2007/46/WE)

Dokumentacja homologacji typu (dyrektywa 2007/46/WE)

Producent (pojazdy kompletne)

Pkt 0.5

Część I pkt 0.5 załącznika III

Producent pojazdu podstawowego (pojazdy budowane wieloetapowo)

Punkt 0.5.1

Sekcja I pkt 0.5 załącznika VI

Numer homologacji typu

Pkt 0.10 lit. b)

Część wprowadzająca załącznika VI

Typ

Pkt 0.2

Część I pkt 0.2 załącznika III

Wariant

Pkt 0.2

Część I lub II załącznika III lub sekcja 3 załącznika VIII

Wersja

Pkt 0.2

Część I lub II załącznika III lub sekcja 3 załącznika VIII

Marka

Pkt 0.1

Część I pkt 0.1 załącznika III

Kategoria homologacji typu pojazdu

Pkt 0.4

Część I pkt 0.4 załącznika III

Masa pojazdu gotowego do jazdy (pojazdy kompletne i skompletowane) (kg)

Sekcja 13

Część I pkt 2.6 załącznika III, lub od 10 stycznia 2014 r. część I pkt 2.6 lit. b) załącznika III (w przypadku zakresu należy uwzględnić masę minimalną)

Masa pojazdu gotowego do jazdy (pojazd podstawowy) (kg)

Sekcja 14

Pkt 2.17.1 załącznika I

Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita (pojazdu podstawowego w przypadku pojazdów budowanych wieloetapowo) (kg)

Pkt 16.1

Część I pkt 2.8 załącznika III

Powierzchnia postojowa — rozstaw osi (w mm)

Sekcja 4

Część I pkt 2.1 załącznika III (1)

Powierzchnia postojowa — rozstaw kół (w mm)

Sekcja 30

Część I pkt 2.3.1 i 2.3.2 załącznika III (2)

Indywidualny poziom emisji CO2 (g/km) (3)

Pkt 49.1

Sekcja 3 załącznika VIII

Rodzaj paliwa

Sekcja 26

Część 1 pkt 3.2.2.1 załącznika III

Rodzaj zasilania

Pkt 26.1

Część 1 pkt 3.2.2.4 załącznika III

Pojemność skokowa silnika (cm3)

Sekcja 25

Część 1 pkt 3.2.1.3 załącznika III

Zużycie energii elektrycznej (Wh/km)

Pkt 49.2

Sekcja 3 załącznika VIII

Technologia innowacyjna lub grupa technologii innowacyjnych oraz zmniejszenie emisji CO2 w związku z daną technologią innowacyjną

Pkt 49.3

Sekcja 4 załącznika VIII

Numer identyfikacyjny pojazdu

Pkt 0.10

Część I pkt 9.17 załącznika III

Dodana masa standardowa

 

Pkt 2.17.2 załącznika I


(1)  Zgodnie z art. 4 ust. 9 niniejszego rozporządzenia.

(2)  Zgodnie z art. 4 ust. 8 i 9 niniejszego rozporządzenia.

(3)  Zgodnie z art. 4 ust. 5 niniejszego rozporządzenia.”


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/27


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 411/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

otwierające unijny kontyngent taryfowy na przywóz świeżego i mrożonego mięsa wołowego i cielęcego pochodzącego z Ukrainy i ustalające zarządzanie tym kontyngentem

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 187 lit. a), c) oraz d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 (2) przewidziano uzgodnienia preferencyjne w odniesieniu do ceł na 2014 r. na przywóz niektórych towarów pochodzących z Ukrainy. Zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia produkty rolne wymienione w załączniku III do tego rozporządzenia są dopuszczone do przywozu do Unii w ramach limitów kontyngentów taryfowych określonych w tym załączniku. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, zgodnie z art. 184 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(2)

Przedmiotowymi kontyngentami taryfowymi zazwyczaj zarządza się z wykorzystaniem pozwoleń na przywóz, jednak jak przewidziano w art. 6 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (3) w pierwszej kolejności należy przyznać uprawnienia do przywozu, a następnie wydać pozwolenia na przywóz. W ten sposób w okresie obowiązywania kontyngentu podmioty, które uzyskały uprawnienia do przywozu, będą mogły decydować o momencie złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz, biorąc pod uwagę swoje faktyczne przepływy handlowe.

(3)

Do pozwoleń na przywóz wydawanych na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (4) i rozporządzenie Komisji (WE) nr 382/2008 (5) z wyjątkiem przypadków, w których mają zastosowanie odstępstwa.

(4)

Bez uszczerbku dla dodatkowych warunków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, do pozwoleń na przywóz wydanych na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się ponadto przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 dotyczące wniosków o przyznanie uprawnień do przywozu, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń na przywóz.

(5)

W celu zapewnienia prawidłowego zarządzania kontyngentami taryfowymi przy składaniu wniosków o przyznanie uprawnień do przywozu należy wnosić zabezpieczenie.

(6)

W celu nałożenia na podmioty gospodarcze obowiązku ubiegania się o pozwolenie na przywóz dla wszystkich przydzielonych praw przywozowych należy ustalić, że obowiązek taki stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 282/2012 (6).

(7)

Ponieważ kontyngenty taryfowe, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, są otwarte tylko do dnia 31 października 2014 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie tak szybko, jak to możliwe.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Otwarcie kontyngentu taryfowego i zarządzanie nim

1.   Niniejsze rozporządzenie otwiera kontyngent taryfowy na przywóz produktów wymienionych w załączniku I i określa zasady zarządzania nim.

2.   Ilości produktów objęte kontyngentem taryfowym, o którym mowa w ust. 1, obowiązujące cła i odpowiednie numery porządkowe są zgodne z ustanowionymi w załączniku I.

3.   Zarządzanie kontyngentem taryfowym, o którym mowa w ust. 1, odbywa się dwuetapowo: najpierw przyznaje się uprawnienia do przywozu, a następnie wydaje pozwolenia na przywóz.

4.   O ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 382/2008.

Artykuł 2

Okres obowiązywania kontyngentu taryfowego

Kontyngent taryfowy, o którym mowa w art. 1 ust. 1, jest otwarty do dnia 31 października 2014 r.

Artykuł 3

Wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu

1.   Wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu składa się nie później niż o godzinie 13:00 (czasu obowiązującego w Brukseli) 15. dnia kalendarzowego od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2.   Przy składaniu wniosku o przyznanie uprawnień do przywozu wnosi się zabezpieczenie w wysokości 6 EUR za 100 kg wagi netto.

3.   Ubiegający się o uprawnienia do przywozu muszą wykazać, że w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających okres obowiązywania kontyngentu taryfowego ilość wołowiny objętej kodami CN 0201 lub 0202 (zwana dalej „ilością referencyjną”) została przez nich lub w ich imieniu przywieziona zgodnie z odpowiednimi przepisami celnymi. Spółka utworzona wskutek fuzji spółek, z których każda wykazuje przywóz ilości referencyjnej, może wykorzystywać te ilości referencyjne jako podstawę wniosku.

4.   Całkowita ilość, na jaką wnioskodawca składa wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, nie może przekraczać jego ilości referencyjnych. Właściwe organy odrzucają wnioski, które nie są zgodne z tą zasadą.

5.   Nie później niż 7. dnia roboczego po zakończeniu okresu składania wniosków, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o łącznej ilości objętej wnioskami w kilogramach wagi produktu.

6.   Uprawnienia do przywozu przyznaje się od 7. do 12. dnia roboczego po zakończeniu okresu przesyłania powiadomień, o którym mowa w ust. 5.

7.   Jeśli zastosowanie współczynnika przydziału wymienionego w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powoduje przyznanie mniejszej ilości uprawnień do przywozu niż te, o które ubiega się wnioskodawca, zabezpieczenie wniesione zgodnie z ust. 2 zostaje bezzwłocznie zwrócone w odpowiedniej proporcji.

8.   Uprawnienia do przywozu są ważne od dnia wydania do dnia 31 października 2014 r. Uprawnienia do przywozu nie są zbywalne.

Artykuł 4

Wydawanie pozwoleń na przywóz

1.   Dopuszczenie do swobodnego obrotu ilości przyznanych w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1, wymaga okazania pozwolenia na przywóz.

2.   Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz obejmują całkowitą ilość przyznanych uprawnień do przywozu. Obowiązek ten stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu art. 19 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 282/2012.

3.   Wnioskodawcy mogą składać wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz wyłącznie w państwie członkowskim, w którym ubiegali się o przydzielenie uprawnień do przywozu w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1, i uzyskali je.

Każdorazowe wydanie pozwolenia na przywóz powoduje odpowiednie ograniczenie uzyskanych uprawnień do przywozu oraz, w odpowiedniej proporcji, bezzwłoczny zwrot zabezpieczenia wniesionego zgodnie z art. 3 ust. 2.

4.   Pozwolenia na przywóz wydaje się na wniosek podmiotu gospodarczego, któremu przyznano uprawnienia do przywozu, i wystawia na ten podmiot gospodarczy.

5.   Każdy wniosek o wydanie pozwolenia dotyczy tylko jednego numeru porządkowego. Wnioski mogą dotyczyć wielu produktów objętych różnymi kodami CN. W takich przypadkach wszystkie kody CN i opisy produktów umieszcza się odpowiednio w rubrykach 15 i 16 wniosku o wydanie pozwolenia i samego pozwolenia.

6.   Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz oraz pozwolenia na przywóz zawierają:

a)

w rubryce 8, nazwę „Ukraina” jako państwo pochodzenia, oraz krzyżyk w rubryce „tak”;

b)

w rubryce 20 jeden z wpisów wymienionych w załączniku II.

7.   W każdym pozwoleniu określa się ilości, jakich ono dotyczy w odniesieniu do każdego kodu CN.

8.   Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 382/2008, pozwolenia na przywóz są ważne przez 30 dni od daty ich faktycznego wydania w rozumieniu art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008. Termin ważności pozwoleń na przywóz upływa jednak najpóźniej z dniem 31 października 2014 r.

Artykuł 5

Powiadomienia przekazywane Komisji

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, państwa członkowskie powiadamiają Komisję:

a)

nie później niż dnia 14 listopada 2014 r. — o ilościach produktów, na które wydano pozwolenia na przywóz w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków;

b)

nie później niż dnia 28 lutego 2015 r. — o ilościach produktów objętych pozwoleniami na przywóz niewykorzystanymi lub wykorzystanymi częściowo i odpowiadających różnicy między ilościami wpisanymi na odwrocie pozwoleń na przywóz a ilościami, na które pozwolenia te zostały wydane; łącznie z powiadomieniami o braku wniosków.

2.   Nie później niż dnia 28 lutego 2015 r. — państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach produktów faktycznie dopuszczonych do swobodnego obrotu w określonym w niniejszym rozporządzeniu okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego.

3.   W przypadku powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, ilości wyraża się w kilogramach wagi produktu.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z Ukrainy (Dz.U. L 118 z 22.4.2014, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13).

(4)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3).

(5)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 382/2008 z dnia 21 kwietnia 2008 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny (Dz.U. L 115 z 29.4.2008, s. 10).

(6)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 282/2012 z dnia 28 marca 2012 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (Dz.U. L 92 z 30.3.2012, s. 4).


ZAŁĄCZNIK I

Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uznaje się, że terminologia stosowana do opisu produktów ma jedynie charakter orientacyjny, natomiast w kontekście niniejszego załącznika stosowalność systemu preferencyjnego została określona przy wykorzystaniu kodów CN.

Numer porządkowy

Kody CN

Opis

Ilość w tonach (waga netto)

Obowiązujące cło

(EUR/t)

09.4270

0201 10 00

0201 20 20

0201 20 30

0201 20 50

0201 20 90

0201 30 00

0202 10 00

0202 20 10

0202 20 30

0202 20 50

0202 20 90

0202 30 10

0202 30 50

0202 30 90

Mięso z bydła, świeże, schłodzone lub zamrożone

12 000

0


ZAŁĄCZNIK II

Wpisy, o których mowa w art. 4 ust. 6 lit. b)

w języku bułgarskim: Регламент за изпълнение (ЕC) № 411/2014

w języku hiszpańskim: Reglamento de Ejecución (UE) no 411/2014

w języku czeskim: Prováděcí nařízení (EU) č. 411/2014

w języku duńskim: Gennemførelsesforordning (EU) nr. 411/2014

w języku niemieckim: Durchführungsverordnung (EU) Nr. 411/2014

w języku estońskim: Rakendusmäärus (EL) nr 411/2014

w języku greckim: Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 411/2014

w języku angielskim: Implementing Regulation (EU) No 411/2014

w języku francuskim: Règlement d'exécution (UE) no 411/2014

w języku chorwackim: Provedbena uredba (EU) br. 411/2014

w języku włoskim: Regolamento di esecuzione (UE) n. 411/2014

w języku łotewskim: Īstenošanas regula (ES) Nr. 411/2014

w języku litewskim: Įgyvendinimo reglamentas (ES) Nr. 411/2014

w języku węgierskim: 411/2014/EU végrehajtási rendelet

w języku maltańskim: Regolament ta' Implimentazzjoni (UE) Nru 411/2014

w języku niderlandzkim: Uitvoeringsverordening (EU) nr. 411/2014

w języku polskim: Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 411/2014

w języku portugalskim: Regulamento de Execução (UE) n.o 411/2014

w języku rumuńskim: Regulamentul de punere în aplicare (UE) nr. 411/2014

w języku słowackim: Vykonávacie nariadenie (EÚ) č. 411/2014

w języku słoweńskim: Izvedbena uredba (EU) št. 411/2014

w języku fińskim: Täytäntöönpanoasetus (EU) N:o 411/2014

w języku szwedzkim: Genomförandeförordning (EU) nr 411/2014.


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/32


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 412/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

otwierające unijne kontyngenty taryfowe na przywóz jaj, produktów jajecznych i albuminy pochodzących z Ukrainy i ustalające zarządzanie tymi kontyngentami

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 187 lit. a), c) oraz d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 (2) przewidziano uzgodnienia preferencyjne w odniesieniu do ceł na 2014 r. na przywóz niektórych towarów pochodzących z Ukrainy. Zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia produkty rolne wymienione w załączniku III do tego rozporządzenia są dopuszczone do przywozu do Unii w ramach limitów kontyngentów taryfowych określonych w tym załączniku. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, zgodnie z art. 184 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(2)

Przedmiotowe kontyngenty taryfowe powinny być zarządzane przez stosowanie pozwoleń na przywóz. W tym celu należy stosować rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 (3), nie naruszając dodatkowych warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(3)

Do pozwoleń na przywóz wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem stosuje się rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (4) z wyjątkiem przypadków, w których mają zastosowanie odstępstwa.

(4)

W celu zapewnienia prawidłowego zarządzania kontyngentami taryfowymi przy składaniu wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz należy wnosić zabezpieczenie powiązane z tymi pozwoleniami.

(5)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1001/2013 (5) zastąpiono kilka kodów CN wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (6) nowymi kodami CN, które różnią się od tych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 374/2014. W załączniku I do niniejszego rozporządzenia należy zatem uwzględnić nowe kody CN.

(6)

Ponieważ kontyngenty taryfowe, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, są otwarte tylko do dnia 31 października 2014 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie tak szybko, jak to możliwe.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Otwarcie kontyngentów taryfowych i zarządzanie nimi

1.   Niniejsze rozporządzenie otwiera kontyngenty taryfowe na przywóz produktów z sektora jaj i albuminy wymienionych w załączniku I i określa zasady zarządzania nimi.

2.   Ilości produktów objęte kontyngentami taryfowymi, o których mowa w ust. 1, obowiązujące cła i odpowiednie numery porządkowe są zgodne z ustanowionymi w załączniku I.

3.   Kontyngentami taryfowymi wymienionymi w ust. 1 zarządza się za pomocą pozwoleń na przywóz.

4.   O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 i (WE) nr 376/2008.

5.   Do celów niniejszego rozporządzenia, waga produktów jajecznych przeliczana jest na ekwiwalent jaj w skorupkach zgodnie ze standardowymi współczynnikami produktywności określonymi w załączniku 69 do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (7).

6.   Do celów niniejszego rozporządzenia, waga albuminy mleka przeliczana jest na ekwiwalent jaj w skorupkach zgodnie ze standardowymi współczynnikami produktywności wynoszącymi 7,00 dla suszonej albuminy mleka (kod CN 3502 20 91) i 53,00 dla pozostałych albumin mleka (kod CN 3502 20 99) z zastosowaniem zasad konwersji ustanowionych w załączniku 69 do rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

Artykuł 2

Okres obowiązywania kontyngentów taryfowych

Kontyngenty taryfowe, o których mowa w art. 1 ust. 1, są otwarte do dnia 31 października 2014 r.

Artykuł 3

Wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz oraz pozwolenia na przywóz

1.   Wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz składa się nie później niż o godzinie 13:00 (czasu obowiązującego w Brukseli) 15. dnia kalendarzowego od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2.   Każdy wniosek o wydanie pozwolenia może dotyczyć tylko jednego numeru porządkowego. Wnioski mogą dotyczyć wielu produktów objętych różnymi kodami CN. W takich przypadkach wszystkie kody CN i opisy produktów umieszcza się odpowiednio w rubrykach 15 i 16 wniosku o wydanie pozwolenia i samego pozwolenia. W przypadku kontyngentu taryfowego 09.4275 określonego w załączniku I całkowita ilość zostaje przeliczona na ekwiwalent jaj w skorupkach.

3.   Wnioski o wydanie pozwolenia sporządza się w odniesieniu do ilości wynoszącej co najmniej 1 tonę, ale maksymalnie 10 % ilości dostępnej w ramach danego kontyngentu.

4.   Wnioski o wydanie pozwoleń oraz pozwolenia na przywóz zawierają:

a)

w rubryce 8, nazwę „Ukraina” jako państwo pochodzenia, oraz krzyżyk w rubryce „tak”;

b)

w rubryce 20 jeden z wpisów wymienionych w załączniku II.

5.   Przy składaniu wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz wnosi się zabezpieczenie w wysokości 20 EUR za 100 kg.

6.   Nie później niż 7. dnia roboczego po zakończeniu okresu składania wniosków, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o łącznej ilości objętej wnioskami w kilogramach wagi ekwiwalentu jajek w skorupkach i w podziale na numery porządkowe.

7.   Dopuszczenie do swobodnego obrotu ilości przyznanej w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1, wymaga okazania pozwolenia na przywóz.

8.   Pozwolenia na przywóz wydaje się od 7. do 12. dnia roboczego następującego po upłynięciu terminu powiadamiania, o którym mowa w ust. 6.

Artykuł 4

Ważność pozwoleń na przywóz

1.   Pozwolenia na przywóz są ważne od dnia pierwszego wydania do dnia 31 października 2014 r.

2.   Nie naruszając art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, przeniesienie uprawnień wynikających z pozwoleń ogranicza się do nabywców spełniających warunki kwalifikowalności określone w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

Artykuł 5

Powiadamianie Komisji

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, państwa członkowskie powiadamiają Komisję:

a)

nie później niż dnia 14 listopada 2014 r. — o ilościach produktów, na które wydano pozwolenia na przywóz w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków;

b)

nie później niż dnia 28 lutego 2015 r. — o ilościach produktów objętych pozwoleniami na przywóz niewykorzystanymi lub wykorzystanymi częściowo i odpowiadających różnicy między ilościami wpisanymi na odwrocie pozwoleń na przywóz a ilościami, na które pozwolenia te zostały wydane; łącznie z powiadomieniami o braku wniosków.

2.   Nie później niż dnia 28 lutego 2015 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach produktów faktycznie dopuszczonych do swobodnego obrotu w określonym w niniejszym rozporządzeniu okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego.

3.   W przypadku powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, ilość wyraża się w kilogramach wagi ekwiwalentu jajek w skorupkach i w podziale na numery porządkowe.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z Ukrainy (Dz.U. L 118 z 22.4.2014, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13).

(4)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3).

(5)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1001/2013 z dnia 4 października 2013 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 290 z 31.10.2013, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

(7)  Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).


ZAŁĄCZNIK I

Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uznaje się, że terminologia stosowana do opisu produktów ma jedynie charakter orientacyjny, natomiast w kontekście niniejszego załącznika stosowalność systemu preferencyjnego została określona przy wykorzystaniu kodów CN.

Numer porządkowy

Kody CN

Opis

Ilość w tonach

Obowiązujące cło

(EUR/t)

09.4275

0407 21 00

0407 29 10

0407 90 10

0408 11 80

0408 19 81

0408 19 89

0408 91 80

0408 99 80

3502 11 90

3502 19 90

3502 20 91

3502 20 99

Jaja drobiu w skorupkach, świeże, zakonserwowane lub gotowane; jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, zamrożone lub inaczej zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, nadające się do spożycia przez ludzi; albuminy jaj i albuminy mleka, nadające się do spożycia przez ludzi.

1 500

(wyrażone w ekwiwalencie jajek w skorupce)

0

09.4276

0407 21 00

0407 29 10

0407 90 10

Jaja drobiu w skorupkach, świeże, zakonserwowane albo gotowane

3 000 (wyrażone jako waga netto)

0


ZAŁĄCZNIK II

Wpisy, o których mowa w art. 3 ust. 4 lit. b)

w języku bułgarskim: Регламент за изпълнение (ЕC) № 412/2014

w języku hiszpańskim: Reglamento de Ejecución (UE) no 412/2014

w języku czeskim: Prováděcí nařízení (EU) č. 412/2014

w języku duńskim: Gennemførelsesforordning (EU) nr. 412/2014

w języku niemieckim: Durchführungsverordnung (EU) Nr. 412/2014

w języku estońskim: Rakendusmäärus (EL) nr 412/2014

w języku greckim: Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 412/2014

w języku angielskim: Implementing Regulation (EU) No 412/2014

w języku francuskim: Règlement d'exécution (UE) no 412/2014

w języku chorwackim: Provedbena uredba (EU) br. 412/2014

w języku włoskim: Regolamento di esecuzione (UE) n. 412/2014

w języku łotewskim: Īstenošanas regula (ES) Nr. 412/2014

w języku litewskim: Įgyvendinimo reglamentas (ES) Nr. 412/2014

w języku węgierskim: 412/2014/EU végrehajtási rendelet

w języku maltańskim: Regolament ta' Implimentazzjoni (UE) Nru 412/2014

w języku niderlandzkim: Uitvoeringsverordening (EU) nr. 412/2014

w języku polskim: Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 412/2014

w języku portugalskim: Regulamento de Execução (UE) n.o 412/2014

w języku rumuńskim: Regulamentul de punere în aplicare (UE) nr. 412/2014

w języku słowackim: Vykonávacie nariadenie (EÚ) č. 412/2014

w języku słoweńskim: Izvedbena uredba (EU) št. 412/2014

w języku fińskim: Täytäntöönpanoasetus (EU) N:o 412/2014

w języku szwedzkim: Genomförandeförordning (EU) nr 412/2014.


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/37


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 413/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

otwierające unijne kontyngenty taryfowe na przywóz mięsa drobiowego pochodzącego z Ukrainy i ustalające zarządzanie tymi kontyngentami

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 187 lit. a), c) oraz d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 (2) przewidziano uzgodnienia preferencyjne w odniesieniu do ceł na 2014 r. na przywóz niektórych towarów pochodzących z Ukrainy. Zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia produkty rolne wymienione w załączniku III do tego rozporządzenia są dopuszczone do przywozu do Unii w ramach limitów kontyngentów taryfowych określonych w tym załączniku. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, o których mowa w załączniku III do wymienionego rozporządzenia, zgodnie z art. 184 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(2)

Przedmiotowymi kontyngentami taryfowymi zazwyczaj zarządza się z wykorzystaniem pozwoleń na przywóz, jednak jak przewidziano w art. 6 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (3) w pierwszej kolejności należy przyznać uprawnienia do przywozu, a następnie wydać pozwolenia na przywóz. W ten sposób w okresie obowiązywania kontyngentu podmioty, które uzyskały uprawnienia do przywozu, będą mogły decydować o momencie złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz, biorąc pod uwagę swoje faktyczne przepływy handlowe.

(3)

Do pozwoleń na przywóz wydawanych na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (4) z wyjątkiem przypadków, w których mają zastosowanie odstępstwa.

(4)

Bez uszczerbku dla dodatkowych warunków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, do uprawnień do przywozu wydanych na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się ponadto przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, dotyczące wniosków o przyznanie uprawnień do przywozu, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń na przywóz.

(5)

W celu zapewnienia prawidłowego zarządzania kontyngentami taryfowymi przy składaniu wniosków o przyznanie uprawnień do przywozu i w momencie wydawania pozwoleń na przywóz należy wnosić zabezpieczenie.

(6)

W celu nałożenia na podmioty gospodarcze obowiązku ubiegania się o pozwolenie na przywóz w odniesieniu do wszystkich przyznanych uprawnień do przywozu należy ustalić, że obowiązek taki stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 282/2012 (5).

(7)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1001/2013 (6) zastąpiono kilka kodów CN wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (7) nowymi kodami CN, które różnią się od tych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 374/2014. W załączniku I do niniejszego rozporządzenia należy zatem uwzględnić nowe kody CN.

(8)

Ponieważ kontyngenty taryfowe, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, są otwarte tylko do dnia 31 października 2014 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie tak szybko, jak to możliwe.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Otwarcie kontyngentów taryfowych i zarządzanie nimi

1.   Niniejsze rozporządzenie otwiera kontyngenty taryfowe na przywóz produktów wymienionych w załączniku I i określa zasady zarządzania nimi.

2.   Ilości produktów objęte kontyngentami taryfowymi, o których mowa w ust. 1, obowiązujące cła i odpowiednie numery porządkowe są zgodne z ustanowionymi w załączniku I.

3.   Zarządzanie kontyngentami taryfowymi, o których mowa w ust. 1, odbywa się dwuetapowo: najpierw przyznaje się uprawnienia do przywozu, a następnie wydaje pozwolenia na przywóz.

4.   O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 i (WE) nr 376/2008.

Artykuł 2

Okres obowiązywania kontyngentów taryfowych

Kontyngenty taryfowe, o których mowa w art. 1, są otwarte do dnia 31 października 2014 r.

Artykuł 3

Wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu

1.   Wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu składa się nie później niż o godzinie 13:00 (czasu obowiązującego w Brukseli) 15. dnia kalendarzowego od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2.   Przy składaniu wniosku o przyznanie uprawnień do przywozu wnosi się zabezpieczenie w wysokości 35 EUR za 100 kg.

3.   Ubiegający się o uprawnienia do przywozu muszą wykazać, że w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających okres obowiązywania kontyngentu taryfowego ilość produktów drobiowych objętych kodami CN 0207, 0210 99 39, 1602 31, 1602 32 lub 1602 39 21 (zwana dalej „ilością referencyjną”) została przez nich lub w ich imieniu przywieziona zgodnie z odpowiednimi przepisami celnymi. Spółka utworzona wskutek fuzji spółek, z których każda wykazuje przywóz ilości referencyjnej, może łączyć te ilości referencyjne na potrzeby składania wniosku.

4.   Całkowita ilość, na jaką wnioskodawca składa wniosek o przyznanie uprawnień do przywozu w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, nie może przekraczać jego ilości referencyjnej. Właściwe organy odrzucają wnioski, które nie są zgodne z tą zasadą.

5.   Nie później niż 7. dnia roboczego po zakończeniu okresu składania wniosków, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o łącznej ilości objętej wszystkimi wnioskami w kilogramach wagi produktu i w podziale na numery porządkowe.

6.   Uprawnienia do przywozu przyznaje się od 7. do 12. dnia roboczego po zakończeniu okresu przesyłania powiadomień, o którym mowa w ust. 5.

7.   Jeśli zastosowanie współczynnika przydziału wymienionego w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powoduje przyznanie mniejszej ilości uprawnień do przywozu niż te, o które ubiega się wnioskodawca, zabezpieczenie złożone zgodnie z ust. 2 zostaje bezzwłocznie zwrócone w odpowiedniej proporcji.

8.   Uprawnienia do przywozu są ważne od dnia ich wydania do dnia 31 października 2014 r. Uprawnienia do przywozu nie są zbywalne.

Artykuł 4

Wydawanie pozwoleń na przywóz

1.   Dopuszczenie do swobodnego obrotu ilości przyznanych w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1, wymaga okazania pozwolenia na przywóz.

2.   Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz obejmują całkowitą ilość przyznanych uprawnień do przywozu. Obowiązek ten stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu art. 19 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 282/2012.

3.   Wnioskodawcy mogą składać wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz wyłącznie w państwie członkowskim, w którym ubiegali się o przydzielenie uprawnień do przywozu w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1, i uzyskali je.

4.   Przy składaniu wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz wnosi się zabezpieczenie w wysokości 75 EUR za 100 kg. Każdorazowe wydanie pozwolenia na przywóz powoduje odpowiednie ograniczenie uzyskanych uprawnień do przywozu oraz bezzwłoczny zwrot proporcjonalnej części wniesionego zabezpieczenia.

5.   Pozwolenie na przywóz wydaje się na wniosek podmiotu gospodarczego, który uzyskał uprawnienia do przywozu, i wystawia na ten podmiot gospodarczy.

6.   Każdy wniosek o wydanie pozwolenia dotyczy tylko jednego numeru porządkowego. Wnioski mogą dotyczyć wielu produktów objętych różnymi kodami CN. W takich przypadkach wszystkie kody CN i opisy produktów umieszcza się odpowiednio w rubrykach 15 i 16 wniosku o wydanie pozwolenia i samego pozwolenia.

7.   Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz oraz pozwolenia na przywóz zawierają:

a)

w rubryce 8, nazwę „Ukraina” jako państwo pochodzenia, oraz krzyżyk w rubryce „ogtak”;

b)

w rubryce 20 jeden z wpisów wymienionych w załączniku II.

8.   W każdym pozwoleniu określa się ilości, jakich ono dotyczy w odniesieniu do każdego kodu CN.

9.   Zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 pozwolenia na przywóz są ważne przez 30 dni od daty ich faktycznego wydania. Termin ważności pozwoleń na przywóz upływa jednak najpóźniej z dniem 31 października 2014 r.

Artykuł 5

Powiadomienia przekazywane Komisji

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie powiadamiają Komisję:

a)

nie później niż dnia 14 listopada 2014 r. — o ilościach produktów, na które wydano pozwolenia na przywóz w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków;

b)

nie później niż dnia 28 lutego 2015 r. — o ilościach produktów objętych pozwoleniami na przywóz niewykorzystanymi lub wykorzystanymi częściowo i odpowiadających różnicy między ilościami wpisanymi na odwrocie pozwoleń na przywóz a ilościami, na które pozwolenia te zostały wydane; łącznie z powiadomieniami o braku wniosków.

2.   Nie później niż dnia 28 lutego 2015 r. — państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach produktów faktycznie dopuszczonych do swobodnego obrotu w określonym w niniejszym rozporządzeniu okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego.

3.   W przypadku powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, ilości wyraża się w kilogramach i w podziale na numery porządkowe.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z Ukrainy (Dz.U. L 118 z 22.4.2014, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13).

(4)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 282/2012 z dnia 28 marca 2012 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (Dz.U. L 92 z 30.3.2012, s. 4).

(6)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1001/2013 z dnia 4 października 2013 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 290 z 31.10.2013, s. 1).

(7)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).


ZAŁĄCZNIK I

Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uznaje się, że terminologia stosowana do wyszczególnienia produktów ma jedynie charakter orientacyjny, natomiast w kontekście niniejszego załącznika stosowalność systemu preferencyjnego została określona przy wykorzystaniu kodów CN. W przypadku gdy wskazywane są kody „ex” CN, system preferencyjny jest ustalany poprzez łączne zastosowanie kodów CN oraz odpowiadającego im opisu.

Numer porządkowy

Kody CN

Opis

Ilość w tonach (waga netto)

Obowiązujące cło

(EUR/t)

09.4273

0207 11 30

0207 11 90

0207 12

0207 13 10

0207 13 20

0207 13 30

0207 13 50

0207 13 60

0207 13 99

0207 14 10

0207 14 20

0207 14 30

0207 14 50

0207 14 60

0207 14 99

0207 24

0207 25

0207 26 10

0207 26 20

0207 26 30

0207 26 50

0207 26 60

0207 26 70

0207 26 80

0207 26 99

0207 27 10

0207 27 20

0207 27 30

0207 27 50

0207 27 60

0207 27 70

0207 27 80

0207 27 99

0207 41 30

0207 41 80

0207 42

0207 44 10

0207 44 21

0207 44 31

0207 44 41

0207 44 51

0207 44 61

0207 44 71

0207 44 81

0207 44 99

0207 45 10

0207 45 21

0207 45 31

0207 45 41

0207 45 51

0207 45 61

0207 45 81

0207 45 99

0207 51 10

0207 51 90

0207 52 90

0207 54 10

0207 54 21

0207 54 31

0207 54 41

0207 54 51

0207 54 61

0207 54 71

0207 54 81

0207 54 99

0207 55 10

0207 55 21

0207 55 31

0207 55 41

0207 55 51

0207 55 61

0207 55 81

0207 55 99

0207 60 05

0207 60 10

ex 0207 60 21 (1)

0207 60 31

0207 60 41

0207 60 51

0207 60 61

0207 60 81

0207 60 99

0210 99 39

1602 31

1602 32

1602 39 21

Mięso i jadalne podroby z drobiu, świeże, schłodzone lub zamrożone; pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso z indyków i z ptactwa z gatunku Gallus domesticus

16 000

0

09.4274

0207 12

Mięso i jadalne podroby z drobiu, niecięte na kawałki, zamrożone

20 000

0


(1)  Świeże lub schłodzone, połówki lub ćwiartki z perliczek.


ZAŁĄCZNIK II

Wpisy, o których mowa w art. 4 ust. 7 lit. b)

w języku bułgarskim: Регламент за изпълнение (ЕC) № 413/2014

w języku hiszpańskim: Reglamento de Ejecución (UE) no 413/2014

w języku czeskim: Prováděcí nařízení (EU) č. 413/2014

w języku duńskim: Gennemførelsesforordning (EU) nr. 413/2014

w języku niemieckim: Durchführungsverordnung (EU) Nr. 413/2014

w języku estońskim: Rakendusmäärus (EL) nr 413/2014

w języku greckim: Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 413/2014

w języku angielskim: Implementing Regulation (EU) No 413/2014

w języku francuskim: Règlement d'exécution (UE) no 413/2014

w języku chorwackim: Provedbena uredba (EU) br. 413/2014

w języku włoskim: Regolamento di esecuzione (UE) n. 413/2014

w języku łotewskim: Īstenošanas regula (ES) Nr. 413/2014

w języku litewskim: Įgyvendinimo reglamentas (ES) Nr. 413/2014

w języku węgierskim: 413/2014/EU végrehajtási rendelet

w języku maltańskim: Regolament ta' Implimentazzjoni (UE) Nru 413/2014

w języku niderlandzkim: Uitvoeringsverordening (EU) nr. 413/2014

w języku polskim: Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 413/2014

w języku portugalskim: Regulamento de Execução (UE) n.o 413/2014

w języku rumuńskim: Regulamentul de punere în aplicare (UE) nr. 413/2014

w języku słowackim: Vykonávacie nariadenie (EÚ) č. 413/2014

w języku słoweńskim: Izvedbena uredba (EU) št. 413/2014

w języku fińskim: Täytäntöönpanoasetus (EU) N:o 413/2014

w języku szwedzkim: Genomförandeförordning (EU) nr 413/2014.


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/44


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 414/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

otwierające unijne kontyngenty taryfowe na przywóz świeżej i mrożonej wieprzowiny pochodzącej z Ukrainy i ustalające zarządzanie tymi kontyngentami

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 187 lit. a), c) oraz d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 (2) przewidziano uzgodnienia preferencyjne w odniesieniu do ceł na 2014 r. na przywóz niektórych towarów pochodzących z Ukrainy. Zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia produkty rolne wymienione w załączniku III do tego rozporządzenia są dopuszczone do przywozu do Unii w ramach limitów kontyngentów taryfowych określonych w tym załączniku. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, o których mowa w załączniku III do wymienionego rozporządzenia, zgodnie z art. 184 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(2)

Przedmiotowymi kontyngentami taryfowymi zazwyczaj zarządza się z wykorzystaniem pozwoleń na przywóz, jednak jak przewidziano w art. 6 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (3)w pierwszej kolejności należy przyznać uprawnienia do przywozu, a następnie wydać pozwolenia na przywóz. W ten sposób w okresie obowiązywania kontyngentu podmioty, które uzyskały uprawnienia do przywozu, będą mogły zdecydować o momencie złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz, biorąc pod uwagę swoje faktyczne przepływy handlowe.

(3)

Do pozwoleń na przywóz wydanych na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 (4) z wyjątkiem przypadków, w których mają zastosowanie odstępstwa.

(4)

Bez uszczerbku dla dodatkowych warunków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, do pozwoleń na przywóz wydanych na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się ponadto przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 dotyczące wniosków o przyznanie uprawnień do przywozu, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń na przywóz.

(5)

W celu zapewnienia prawidłowego zarządzania kontyngentami taryfowymi przy składaniu wniosków o przyznanie uprawnień do przywozu i w momencie wydawania pozwoleń na przywóz należy wnosić zabezpieczenie.

(6)

W celu nałożenia na podmioty gospodarcze obowiązku ubiegania się o pozwolenie na przywóz dla wszystkich przydzielonych praw przywozowych należy ustalić, że obowiązek taki stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 282/2012 (5).

(7)

Ponieważ kontyngenty taryfowe, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, są otwarte tylko do dnia 31 października 2014 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie tak szybko, jak to możliwe.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Otwarcie kontyngentów taryfowych i zarządzanie nimi

1.   Niniejsze rozporządzenie otwiera kontyngenty taryfowe na przywóz produktów wymienionych w załączniku I i określa zasady zarządzania nimi.

2.   Ilości produktów objęte kontyngentami taryfowymi, o których mowa w ust. 1, obowiązujące cła i odpowiednie numery porządkowe są zgodne z ustanowionymi w załączniku I.

3.   Zarządzanie kontyngentami taryfowymi, o których mowa w ust. 1, odbywa się dwuetapowo: najpierw przyznaje się uprawnienia do przywozu, a następnie wydaje pozwolenia na przywóz.

4.   O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 i (WE) nr 376/2008.

Artykuł 2

Okres obowiązywania kontyngentów taryfowych

Kontyngenty taryfowe, o których mowa w art. 1 ust. 1, są otwarte do dnia 31 października 2014 r.

Artykuł 3

Wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu

1.   Wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu składa się nie później niż o godzinie 13.00 (czasu obowiązującego w Brukseli) 15. dnia kalendarzowego od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2.   Przy składaniu wniosku o przyznanie uprawnień do przywozu wnosi się zabezpieczenie w wysokości 20 EUR za 100 kg.

3.   Ubiegający się o uprawnienia do przywozu muszą wykazać, że w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających okres obowiązywania kontyngentu taryfowego ilość produktów z wieprzowiny objętych kodami CN 0203 (zwana dalej „ilością referencyjną”) została przez nich lub w ich imieniu przywieziona zgodnie z odpowiednimi przepisami celnymi. Spółka utworzona wskutek fuzji spółek, z których każda wykazuje przywóz ilości referencyjnej, może wykorzystywać te ilości referencyjne jako podstawę wniosku.

4.   Całkowita ilość, na jaką wnioskodawca składa wnioski o przyznanie uprawnień do przywozu w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, nie może przekraczać jego ilości referencyjnych. Właściwe organy odrzucają wnioski, które nie są zgodne z tą zasadą.

5.   Nie później niż 7. dnia roboczego po zakończeniu okresu składania wniosków, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o łącznej ilości objętej wnioskami w kilogramach wagi produktu i w podziale na numery porządkowe.

6.   Uprawnienia do przywozu przyznaje się od 7. do 12. dnia roboczego po zakończeniu okresu przesyłania powiadomień, o którym mowa w ust. 5.

7.   Jeśli zastosowanie współczynnika przydziału wymienionego w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powoduje przyznanie mniejszej ilości uprawnień do przywozu niż te, o które ubiega się wnioskodawca, zabezpieczenie złożone zgodnie z ust. 2 zostaje bezzwłocznie zwrócone w odpowiedniej proporcji.

8.   Uprawnienia do przywozu są ważne od dnia wydania do dnia 31 października 2014 r. Uprawnienia do przywozu nie są zbywalne.

Artykuł 4

Wydawanie pozwoleń na przywóz

1.   Dopuszczenie do swobodnego obrotu ilości przyznanych w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1, wymaga okazania pozwolenia na przywóz.

2.   Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz obejmują całkowitą ilość przyznanych uprawnień do przywozu. Obowiązek ten stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu art. 19 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 282/2012.

3.   Wnioskodawcy mogą składać wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz wyłącznie w państwie członkowskim, w którym ubiegali się o przydzielenie uprawnień do przywozu w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1, i uzyskali je.

4.   Przy składaniu wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz wnosi się zabezpieczenie w wysokości 50 EUR za 100 kg. Każdorazowe wydanie pozwolenia na przywóz powoduje odpowiednie ograniczenie uzyskanych uprawnień do przywozu oraz bezzwłoczny zwrot proporcjonalnej części wniesionego zabezpieczenia.

5.   Pozwolenia na przywóz wydaje się na wniosek podmiotu gospodarczego, który uzyskał uprawnienia do przywozu, i wystawia na ten podmiot gospodarczy.

6.   Każdy wniosek o wydanie pozwolenia dotyczy tylko jednego numeru porządkowego. Wnioski mogą dotyczyć wielu produktów objętych różnymi kodami CN. W takich przypadkach wszystkie kody CN i opisy produktów umieszcza się odpowiednio w rubrykach 15 i 16 wniosku o wydanie pozwolenia i samego pozwolenia.

7.   Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz oraz same pozwolenia na przywóz zawierają:

a)

w rubryce 8, nazwę „Ukraina” jako państwo pochodzenia, oraz krzyżyk w rubryce „tak”;

b)

w rubryce 20 jeden z wpisów wymienionych w załączniku II.

8.   W każdym pozwoleniu określa się ilości, jakich ono dotyczy w odniesieniu do każdego kodu CN.

9.   Zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 pozwolenia na przywóz są ważne przez 30 dni od daty ich faktycznego wydania. Termin ważności pozwoleń na przywóz upływa jednak najpóźniej z dniem 31 października 2014 r.

Artykuł 5

Powiadomienia przekazywane Komisji

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie powiadamiają Komisję:

a)

nie później niż dnia 14 listopada 2014 r. — o ilościach produktów, na które wydano pozwolenia na przywóz w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków;

b)

nie później niż dnia 28 lutego 2015 r. — o ilościach produktów objętych pozwoleniami na przywóz niewykorzystanymi lub wykorzystanymi częściowo i odpowiadających różnicy między ilościami wpisanymi na odwrocie pozwoleń na przywóz a ilościami, na które pozwolenia te zostały wydane; łącznie z powiadomieniami o braku wniosków.

2.   Nie później niż dnia 28 lutego 2015 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach produktów faktycznie dopuszczonych do swobodnego obrotu w określonym w niniejszym rozporządzeniu okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego.

3.   W przypadku powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, ilości wyraża się w kilogramach wagi produktu i w podziale na numery porządkowe.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z Ukrainy (Dz.U. L 118 z 22.4.2014, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13).

(4)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 282/2012 z dnia 28 marca 2012 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (Dz.U. L 92 z 30.3.2012, s. 4).


ZAŁĄCZNIK I

Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uznaje się, że terminologia stosowana do opisu produktów ma jedynie charakter orientacyjny, natomiast w kontekście niniejszego załącznika stosowalność systemu preferencyjnego została określona przy wykorzystaniu kodów CN.

Numer porządkowy

Kody CN

Opis towarów

Ilość w tonach (waga netto)

Obowiązujące cło

(EUR/t)

09.4271

0203 11 10

0203 12 11

0203 12 19

0203 19 11

0203 19 13

0203 19 15

0203 19 55

0203 19 59

0203 21 10

0203 22 11

0203 22 19

0203 29 11

0203 29 13

0203 29 15

0203 29 55

0203 29 59

Mięso ze świń domowych, świeże, schłodzone lub zamrożone

20 000

0

09.4272

0203 11 10

0203 12 19

0203 19 11

0203 19 15

0203 19 59

0203 21 10

0203 22 19

0203 29 11

0203 29 15

0203 29 59

Mięso ze świń domowych, świeże, schłodzone lub zamrożone, z wyłączeniem szynek, schab i kawałki bez kości

20 000

0


ZAŁĄCZNIK II

Wpisy, o których mowa w art. 4 ust. 7 lit. b)

w języku bułgarskim: Регламент за изпълнение (ЕC) № 414/2014

w języku hiszpańskim: Reglamento de Ejecución (UE) no 414/2014

w języku czeskim: Prováděcí nařízení (EU) č. 414/2014

w języku duńskim: Gennemførelsesforordning (EU) nr. 414/2014

w języku niemieckim: Durchführungsverordnung (EU) Nr. 414/2014

w języku estońskim: Rakendusmäärus (EL) nr 414/2014

w języku greckim: Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 414/2014

w języku angielskim: Implementing Regulation (EU) No 414/2014

w języku francuskim: Règlement d'exécution (UE) no 414/2014

w języku chorwackim: Provedbena uredba (EU) br. 414/2014

w języku włoskim: Regolamento di esecuzione (UE) n. 414/2014

w języku łotewskim: Īstenošanas regula (ES) Nr. 414/2014

w języku litewskim: Įgyvendinimo reglamentas (ES) Nr. 414/2014

w języku węgierskim: 414/2014/EU végrehajtási rendelet

w języku maltańskim: Regolament ta' Implimentazzjoni (UE) Nru 414/2014

w języku niderlandzkim: Uitvoeringsverordening (EU) nr. 414/2014

w języku polskim: Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 414/2014

w języku portugalskim: Regulamento de Execução (UE) n.o 414/2014

w języku rumuńskim: Regulamentul de punere în aplicare (UE) nr. 414/2014

w języku słowackim: Vykonávacie nariadenie (EÚ) č. 414/2014

w języku słoweńskim: Izvedbena uredba (EU) št. 414/2014

w języku fińskim: Täytäntöönpanoasetus (EU) N:o 414/2014

w języku szwedzkim: Genomförandeförordning (EU) nr 414/2014


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/49


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 415/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2535/2001 oraz wprowadzające odstępstwo od niego w odniesieniu do zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz przetworów mlecznych pochodzących z Ukrainy

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 187 lit. a) oraz c),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 (2) przewidziano uzgodnienia preferencyjne w odniesieniu do ceł na 2014 r. na przywóz niektórych towarów pochodzących z Ukrainy. Zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia produkty rolne wymienione w załączniku III do tego rozporządzenia są dopuszczone do przywozu do Unii w ramach limitów kontyngentów taryfowych określonych w tym załączniku. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, zgodnie z art. 184 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(2)

W załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014 określono kontyngenty taryfowe dla mleka i przetworów mlecznych. Konieczne jest uwzględnienie przedmiotowych kontyngentów w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001 (3) oraz dodanie w art. 19 tego rozporządzenia odniesienia do stosownego przepisu dotyczącego dowodu pochodzenia wymaganego przy przywozie w ramach tych kontyngentów.

(3)

Ponieważ kontyngenty, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, są otwarte jedynie do dnia 31 października 2014 r., należy określić terminy składania wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz oraz okres ważności pozwoleń na przywóz.

(4)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, importerzy zatwierdzeni w maju 2013 r. mogą prowadzić przywóz w ramach kontyngentów jedynie w okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. Ponieważ kontyngenty otwarte w odniesieniu do Ukrainy obejmują wyjątkowo dwa kolejne okresy sześciomiesięczne, zatwierdzeni importerzy mogą prowadzić przywóz jedynie do dnia 30 czerwca 2014 r., podczas gdy przedmiotowe kontyngenty otwarte są do dnia 31 października 2014 r. Należy zatem umożliwić tym importerom przywóz w ramach kontyngentów, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, do dnia 31 października 2014 r.

(5)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1001/2013 (4) zastąpiono kilka kodów CN wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (5) nowymi kodami CN, które różnią się od tych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 374/2014. Należy zatem uwzględnić te nowe kody CN w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2535/2001.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2535/2001.

(7)

Ponieważ kontyngenty taryfowe, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, są otwarte tylko do dnia 31 października 2014 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie tak szybko, jak to możliwe.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 2535/2001 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w art. 5 dodaje się lit. l) w brzmieniu:

„l)

kontyngenty określone w części L załącznika I.”;

b)

w art. 19 ust. 1 dodaje się lit. j) w brzmieniu:

„j)

art. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 (6).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z Ukrainy (Dz.U. L 118 z 22.4.2014, s. 1).”;"

c)

w załączniku I dodaje się nową część L w brzmieniu zgodnym z tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz w ramach kontyngentów, o których mowa w części L załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 dodanej zgodnie z art. 1 lit. c) niniejszego rozporządzenia, składa się nie później niż o godzinie 13.00 (czasu obowiązującego w Brukseli) 10. dnia kalendarzowego od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Pozwolenia na przywóz są ważne od dnia wydania do dnia 31 października 2014 r.

Artykuł 3

Na zasadzie odstępstwa od art. 10 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 importerzy zatwierdzeni w 2013 r. i w 2014 r. są upoważnieni do przywozu w ramach kontyngentów, o których mowa w części L załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2535/2001, dodanej zgodnie z art. 1 lit. c) niniejszego rozporządzenia, do dnia 31 października 2014 r.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z Ukrainy (Dz.U. L 118 z 22.4.2014, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2535/2001 z dnia 14 grudnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 odnośnie do ustaleń dotyczących przywozu mleka i przetworów mlecznych i otwarcia kontyngentów taryfowych (Dz.U. L 341 z 22.12.2001, s. 29).

(4)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1001/2013 z dnia 4 października 2013 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 290 z 31.10.2013, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

„I.L

KONTYNGENTY TARYFOWE OKREŚLONE W ZAŁĄCZNIKU III DO ROZPORZĄDZENIA (UE) NR 374/2014

Nr

kontyngentu

Kod CN

Opis (1)

Państwo pochodzenia

Okres przywozu

Ilość objęta kontyngentem

(w tonach wagi produktu)

Cło przywozowe (w EUR/100 kg wagi netto)

09. 4600

0401

 

UKRAINA

Do dnia 31 października 2014 r.

8 000

0

 

0402 91

 

 

 

 

 

 

0402 99

 

 

 

 

 

 

0403 10 11

 

 

 

 

 

 

0403 10 13

 

 

 

 

 

 

0403 10 19

 

 

 

 

 

 

0403 10 31

Mleko i śmietana, nie w proszku, granulkach lub w innej stałej postaci; jogurt, niearomatyzowany ani niezawierający dodatku owoców, orzechów lub kakao; sfermentowane lub zakwaszone produkty mleczarskie, niearomatyzowane ani niezawierające dodatku owoców, orzechów lub kakao, oraz nie w proszku, granulkach lub w innej stałej postaci.

 

 

 

 

 

0403 10 33

 

 

 

 

 

 

0403 10 39

 

 

 

 

 

 

0403 90 51

 

 

 

 

 

 

0403 90 53

 

 

 

 

 

 

0403 90 59

 

 

 

 

 

 

0403 90 61

 

 

 

 

 

 

0403 90 63

 

 

 

 

 

 

0403 90 69

 

 

 

 

 

09. 4601

0402 10

 

UKRAINA

Do dnia 31 października 2014 r.

1 500

0

 

0402 21

 

 

 

 

 

 

0402 29

Mleko i śmietana, w proszku, granulkach lub w innej stałej postaci; sfermentowane lub zakwaszone produkty mleczarskie, w proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, niearomatyzowane ani niezawierające dodatku owoców, orzechów lub kakao; produkty składające się ze składników naturalnego mleka, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

 

 

 

 

 

0403 90 11

 

 

 

 

 

 

0403 90 13

 

 

 

 

 

 

0403 90 19

 

 

 

 

 

 

0403 90 31

 

 

 

 

 

 

0403 90 33

 

 

 

 

 

 

0403 90 39

 

 

 

 

 

 

0404 90 21

 

 

 

 

 

 

0404 90 23

 

 

 

 

 

 

0404 90 29

 

 

 

 

 

 

0404 90 81

 

 

 

 

 

 

0404 90 83

 

 

 

 

 

 

0404 90 89

 

 

 

 

 

09. 4602

0405 10

 

UKRAINA

Do dnia 31 października 2014 r.

1 500

0

 

0405 20 90

Masło i pozostałe tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; produkty mleczarskie do smarowania o zawartości tłuszczu większej niż 75 % ale mniejszej niż 80 % wagi

 

 

 

 

 

0405 90

 

 

 

 

 


(1)  Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uznaje się, że terminologia stosowana do opisu produktów ma jedynie charakter orientacyjny, natomiast w kontekście niniejszego załącznika stosowalność systemu preferencyjnego została określona przy wykorzystaniu kodów CN.”


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/53


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) nr 416/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

otwierające unijne kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych zbóż pochodzących z Ukrainy i ustalające zarządzanie tymi kontyngentami

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 187 lit. a) oraz c),

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 (2) przewiduje w szczególności otwarcie kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych zbóż pochodzących z Ukrainy na okres do dnia 31 października 2014 r. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi na produkty rolne wymienione w załączniku III do wymienionego rozporządzenia zgodnie z zasadami określonymi na podstawie art. 184 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(2)

W celu zapewnienia uporządkowanego i niespekulacyjnego charakteru przywozu zbóż pochodzących z Ukrainy objętych tymi kontyngentami taryfowymi należy podporządkować go wymogowi uzyskania pozwolenia na przywóz. W związku z tym, bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 (3), (WE) nr 1342/2003 (4) i (WE) nr 376/2008 (5).

(3)

W celu zapewnienia właściwego zarządzania tymi kontyngentami należy ustanowić nieprzekraczalne terminy składania wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz oraz określić informacje, które należy podawać we wnioskach i w pozwoleniach.

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1006/2011 (6) zastąpiono kody CN zbóż wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (7) nowymi kodami CN, które różnią się od kodów wymienionych w rozporządzeniu (UE) nr 374/2014. W załączniku I do niniejszego rozporządzenia należy zatem uwzględnić nowe kody CN.

(5)

Ponieważ kontyngenty taryfowe, o których mowa w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 374/2014, są otwarte tylko do dnia 31 października 2014 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie tak szybko, jak to możliwe.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Otwarcie kontyngentów taryfowych i zarządzanie nimi

1.   Kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów pochodzących z Ukrainy, wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, są otwarte do dnia 31 października 2014 r.

2.   Stawki ceł obowiązujące w ramach kontyngentów taryfowych, o których mowa w ust. 1, ustala się na 0 EUR za tonę.

3.   O ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, stosuje się rozporządzenia: (WE) nr 376/2008, (WE) nr 1301/2006 i (WE) nr 1342/2003.

Artykuł 2

Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz i ich wydawanie

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, tygodniowo wnioskodawcy mogą składać tylko po jednym wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz w odniesieniu do określonego numeru porządkowego. W przypadku gdy dany wnioskodawca złoży więcej niż jeden wniosek, wszystkie jego wnioski uznaje się za niedopuszczalne, a zainteresowane państwo członkowskie zatrzymuje zabezpieczenia wniesione przy ich składaniu.

Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz składa się do właściwych organów państw członkowskich co tydzień, nie później niż w piątek do godz. 13.00 (czasu obowiązującego w Brukseli). Po upływie terminu przypadającego na godz. 13.00 (czasu obowiązującego w Brukseli) w piątek 17 października 2014 r. wnioski nie będą przyjmowane.

2.   W każdym wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz podaje się wnioskowaną ilość (w pełnych kilogramach), która nie może przekraczać łącznej ilości objętej odnośnym kontyngentem.

3.   Pozwolenia na przywóz wydaje się czwartego dnia roboczego po zakończeniu okresu przesyłania powiadomień, o których mowa w art. 4 ust. 1.

4.   We wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz i w samym pozwoleniu na przywóz w rubryce 8 wpisuje się nazwę „Ukraina”, a w rubryce „tak” stawia się krzyżyk. Pozwolenia są ważne wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzących z Ukrainy.

Artykuł 3

Ważność pozwoleń na przywóz

Zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, okres ważności pozwolenia na przywóz liczy się od faktycznej daty jego wydania.

Okres ważności pozwolenia na przywóz określono w art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1342/2003. Okres ważności upływa jednak najpóźniej z dniem 31 października 2014 r.

Artykuł 4

Przekazywanie powiadomień

1.   Najpóźniej w poniedziałek następujący po tygodniu, w którym składano wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz, najpóźniej do godz. 18.00 (czasu obowiązującego w Brukseli), państwa członkowskie przesyłają Komisji drogą elektroniczną powiadomienie o wszystkich złożonych wnioskach według numerów porządkowych, wraz z informacjami o pochodzeniu produktu oraz ilości, której dotyczą wnioski; łącznie z powiadomieniami o braku wniosków.

2.   W dniu wydania pozwoleń na przywóz państwa członkowskie przekazują Komisji drogą elektroniczną informacje dotyczące wydanych pozwoleń, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, wraz z informacją o całkowitych ilościach, na które wydano pozwolenia na przywóz.

Artykuł 5

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z Ukrainy (Dz.U. L 118 z 22.4.2014, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13).

(4)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1342/2003 z dnia 28 lipca 2003 r. ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (Dz.U. L 189 z 29.7.2003, s. 12).

(5)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3).

(6)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1006/2011 z dnia 27 września 2011 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 282 z 28.10.2011, s. 1).

(7)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklaturytaryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uznaje się, że terminologia stosowana do opisu produktów ma jedynie charakter orientacyjny, natomiast w kontekście niniejszego załącznika stosowalność systemu preferencyjnego została określona przy wykorzystaniu kodów CN. Jeżeli przed kodem CN znajduje się symbol „ex”, system preferencyjny jest ustalany poprzez zastosowanie kodów CN oraz odpowiadającego im opisu.

Numer porządkowy

Kod CN

Opis produktów

Ilość

09.4306

1001 99 (00)

orkisz, pszenica zwyczajna i meslin, inne niż przeznaczone do siewu

950 000 ton

1101 00 (15-90)

mąka z pszenicy zwyczajnej i orkiszu, mąka z meslin

1102 90 (90)

mąka ze zbóż innych niż pszenica, meslin, żyto, kukurydza, jęczmień, owies, ryż

1103 11 (90)

kasze i mączki z pszenicy zwyczajnej i z orkisza

1103 20 (60)

granulki z pszenicy

09.4307

1003 90 (00)

jęczmień, inny niż przeznaczony do siewu

250 000 ton

1102 90 (10)

mąka jęczmienna

ex 1103 20 (25)

granulki z jęczmienia

09.4308

1005 90 (00)

kukurydza, inna niż przeznaczona do siewu

400 000 ton

1102 20 (10-90)

mąka kukurydziana

1103 13 (10-90)

kasze i mączki z kukurydzy

1103 20 (40)

granulki z kukurydzy

1104 23 (40-98)

przetworzone ziarno kukurydzy


24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/56


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 417/2014

z dnia 23 kwietnia 2014 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje — zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej — kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2014 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MA

59,7

MK

105,0

TR

95,2

ZZ

86,6

0707 00 05

AL

65,0

MA

44,0

MK

59,4

TR

124,2

ZZ

73,2

0709 93 10

MA

33,9

TR

83,0

ZZ

58,5

0805 10 20

EG

52,8

IL

68,4

MA

46,6

TN

50,0

TR

48,7

ZZ

53,3

0805 50 10

MA

35,6

TR

74,3

ZZ

55,0

0808 10 80

AR

98,2

BR

82,6

CL

101,8

CN

98,5

MK

25,2

NZ

142,5

US

189,1

ZA

120,6

ZZ

107,3

0808 30 90

AR

97,8

CL

160,8

ZA

108,2

ZZ

122,3


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DECYZJE

24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/58


DECYZJA RADY

z dnia 14 kwietnia 2014 r.

w sprawie mianowania do Komitetu Regionów członka z Niderlandów i zastępcy członka z Niderlandów

(2014/225/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając wniosek rządu Niderlandów,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniach 22 grudnia 2009 r. i 18 stycznia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2009/1014/UE (1) i decyzję 2010/29/UE (2) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia 25 stycznia 2015 r.

(2)

Stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z wygaśnięciem mandatu P.G. de VEY MESTDAGHA. Stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z wygaśnięciem mandatu S.A.E. POEPJES,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Następujące osoby zostają mianowane do Komitetu Regionów na okres pozostający do końca obecnej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2015 r.:

a)

na stanowisko członka:

 

Bote WILPSTRA, member of the Executive Council of the Province of Groningen,

oraz

b)

na stanowisko zastępcy członka:

 

Hans KONST, member of the Executive Council of the Province of Fryslân.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 14 kwietnia 2014 r.

W imieniu Rady

A. TSAFTARIS

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 348 z 29.12.2009, s. 22.

(2)  Dz.U. L 12 z 19.1.2010, s. 11.


Sprostowania

24.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/59


Sprostowanie do rozporządzenia Rady (Euratom) nr 1369/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia unijnego dla programu pomocy dotyczącego likwidacji obiektu jądrowego na Litwie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1990/2006

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 346 z dnia 20 grudnia 2013 r. )

Spis treści oraz strona 7, tytuł:

zamiast:

„Rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1369/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia unijnego dla programu pomocy dotyczącego likwidacji obiektu jądrowego na Litwie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1990/2006”,

powinno być:

„Rozporządzenie Rady (UE) nr 1369/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia unijnego dla programu pomocy dotyczącego likwidacji obiektu jądrowego na Litwie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1990/2006”.