16.4.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 113/1

DECYZJA RADY

z dnia 9 kwietnia 2014 r.

zmieniająca załączniki I, II i III do decyzji 2011/432/UE w sprawie zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej Konwencji haskiej z dnia 23 listopada 2007 r. o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny

(2014/218/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 81 ust. 3 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. b) i art. 218 ust. 8 akapit drugi zdanie pierwsze,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Załącznik I do decyzji Rady 2011/432/UE (2) zawiera oświadczenia, które mają być złożone przez Unię w momencie zatwierdzania Konwencji haskiej z dnia 23 listopada 2007 r. o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny (zwanej dalej „konwencją”) zgodnie z art. 63 tej konwencji.

(2)	Załącznik II do decyzji 2011/432/UE zawiera zastrzeżenie, które ma być zgłoszone przez Unię w momencie zatwierdzania konwencji zgodnie z art. 62 tej konwencji.

(3)	Załącznik III do decyzji 2011/432/UE zawiera oświadczenia, które mają być złożone przez Unię w momencie zatwierdzania konwencji zgodnie z art. 63 tej konwencji.

(4)

Konieczna jest zmiana załączników I, II i III do decyzji 2011/432/UE przed złożeniem przez Unię instrumentu zatwierdzenia konwencji, ze względu na przystąpienie Chorwacji do Unii w dniu 1 lipca 2013 r. oraz poinformowanie przez kilka państw członkowskich o zmianach w zakresie zastrzeżenia i oświadczeń ich dotyczących.

(5)	Zjednoczone Królestwo i Irlandia uczestniczą w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(6)	Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2011/432/UE wprowadza się następujące zmiany:

1)	załącznik I zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku I do niniejszej decyzji;

2)	załącznik II zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku II do niniejszej decyzji;

3)	załącznik III zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku III do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 kwietnia 2014 r.

W imieniu Rady

D. KOURKOULAS

Przewodniczący

(1) Opinia z dnia 17 kwietnia 2013 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Decyzja Rady z dnia 9 czerwca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej Konwencji haskiej z dnia 23 listopada 2007 r. o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny (Dz.U. L 192 z 22.7.2011, s. 39).

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK I

Oświadczenia Unii Europejskiej w momencie zatwierdzania Konwencji haskiej z dnia 23 listopada 2007 r. o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny (zwanej dalej »Konwencją«) zgodnie z art. 63 Konwencji

A. OŚWIADCZENIE, O KTÓRYM MOWA W ART. 59 UST. 3 KONWENCJI, DOTYCZĄCE KOMPETENCJI UNII EUROPEJSKIEJ W SPRAWACH UREGULOWANYCH W KONWENCJI

Unia Europejska oświadcza, że posiada kompetencje we wszystkich sprawach uregulowanych w Konwencji. Państwa członkowskie zostają związane Konwencją na skutek jej zatwierdzenia przez Unię Europejską.

Do Unii Europejskiej należą obecnie Królestwo Belgii, Republika Bułgarii, Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Estońska, Irlandia, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Republika Chorwacji, Republika Włoska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Węgry, Republika Malty, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Republika Portugalska, Rumunia, Republika Słowenii, Republika Słowacka, Republika Finlandii, Królestwo Szwecji oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Niniejsze oświadczenie nie ma jednak zastosowania do Królestwa Danii zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Niniejsze oświadczenie nie ma zastosowania do terytoriów państw członkowskich, do których nie ma zastosowania Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zob. art. 355 tego Traktatu), i pozostaje bez uszczerbku dla dokumentów lub stanowisk, które mogą zostać przyjęte na podstawie Konwencji przez zainteresowane państwa członkowskie w imieniu i w interesie tych terytoriów.

Stosowanie Konwencji we współpracy między organami centralnymi należeć będzie do zadań organów centralnych każdego z państw członkowskich Unii Europejskiej. W związku z powyższym w każdym przypadku, gdy organ centralny jednego z Umawiających się Państw będzie musiał skontaktować się z organem centralnym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, powinien on kontaktować się bezpośrednio z zainteresowanym organem centralnym. Państwa członkowskie Unii Europejskiej będą również uczestniczyć, jeżeli uznają to za stosowne, we wszelkich komisjach specjalnych, które mogą otrzymać zadanie prowadzenia działań następczych w związku ze stosowaniem Konwencji.

B. OŚWIADCZENIE, O KTÓRYM MOWA W ART. 2 UST. 3 KONWENCJI

Unia Europejska oświadcza, że rozszerzy zakres stosowania rozdziałów II i III Konwencji na zobowiązania alimentacyjne między małżonkami i byłymi małżonkami.”

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK II

Zastrzeżenie Unii Europejskiej w momencie zatwierdzania Konwencji haskiej z dnia 23 listopada 2007 r. o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny (zwanej dalej »Konwencją«) zgodnie z art. 62 Konwencji

Unia Europejska składa następujące zastrzeżenie przewidziane w art. 44 ust. 3 Konwencji:

Republika Czeska, Republika Estońska, Republika Grecka, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Węgry, Królestwo Niderlandów, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii, Republika Słowacka, Królestwo Szwecji oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej sprzeciwiają się korzystaniu z języka francuskiego w kontaktach między organami centralnymi.

Republika Francuska i Wielkie Księstwo Luksemburga sprzeciwiają się korzystaniu z języka angielskiego w kontaktach między organami centralnymi.”

ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK III

1. OŚWIADCZENIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 11 UST. 1 LIT. g) KONWENCJI

Unia Europejska oświadcza, że w niżej wymienionych państwach członkowskich wniosek inny niż wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. a) oraz w art. 10 ust. 2 lit. a) Konwencji zawiera informacje lub dokumenty określone dla każdego z wymienionych państw członkowskich:

Królestwo Belgii:

—	Dla wniosków przewidzianych w art. 10 ust. 1 lit. e) i f) oraz w art. 10 ust. 2 lit. b) i c) — pełny tekst decyzji w formie poświadczonego odpisu (poświadczonych odpisów).

Republika Czeska:

—	Pełnomocnictwo udzielone organowi centralnemu przez wnioskodawcę na podstawie art. 42.

Republika Federalna Niemiec:

—	Obywatelstwo, zawód wyuczony lub zawód wykonywany wierzyciela, a w stosownych przypadkach także imię, nazwisko i adres jego prawnego przedstawiciela.

—	Obywatelstwo, zawód wyuczony lub zawód wykonywany dłużnika, o ile są one znane wierzycielowi.

—	W przypadku wniosku złożonego przez instytucję prawa publicznego wypłacającą świadczenia, która dochodzi należności alimentacyjnych w związku z przeniesieniem uprawnień, imię, nazwisko i dane kontaktowe osoby, której roszczenia zostały przeniesione.

—	W przypadku indeksacji dotyczącej roszczenia wymagalnego — metodę indeksacji i, jeśli istnieje obowiązek uiszczenia ustawowych odsetek, ich ustawową stawkę oraz datę początku obowiązku ich naliczania.

Królestwo Hiszpanii:

—	Obywatelstwo wierzyciela

—	Obywatelstwo dłużnika

—	Numer dokumentu tożsamości (dowodu osobistego lub paszportu) zarówno wierzyciela, jak i dłużnika.

Republika Francuska:

Do wniosków, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. e) i f) oraz w art. 10 ust. 2 lit. b) i c), dołącza się orzeczenie w sprawie świadczeń alimentacyjnych, o którego zmianę się wnioskuje.

Republika Chorwacji:

I. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. b)

Wniosek o wykonanie orzeczenia wydanego lub uznanego w Republice Chorwacji jako w państwie, do którego skierowano wniosek, musi zawierać:

—	szczegóły dotyczące sądu, który wydał to orzeczenie, oraz datę wydania orzeczenia,

—	dane rachunku bankowego wierzyciela (numer rachunku, nazwę banku, numer IBAN).

Jeżeli wnioskodawca jest osobą nieletnią, wniosek musi być podpisany przez jego pełnomocnika prawnego.

Do wniosku o wykonanie orzeczenia wydanego lub uznanego w Republice Chorwacji jako w państwie, do którego skierowano wniosek, muszą być dołączone następujące dokumenty:

—	oryginał nakazu egzekucyjnego lub oryginał orzeczenia sądu, lub poświadczony odpis orzeczenia sądu wraz z poświadczeniem jego wykonalności,

—	szczegółowy wykaz zaległych płatności, o spłatę których się występuje,

—	w przypadkach gdy do wymagalnego wniosku stosuje się indeksację — metoda obliczania tej indeksacji oraz w przypadkach obowiązku uiszczania odsetek ustawowych — wskazanie ustawowej stopy procentowej oraz daty rozpoczęcia naliczania miesięcznych odsetek,

—	dane rachunku bankowego, na który należy przekazywać przyznane środki,

—	oficjalne tłumaczenie wszystkich dokumentów na język chorwacki dokonane przez tłumacza przysięgłego,

—	pełnomocnictwo udzielone organowi centralnemu przez wnioskodawcę na podstawie art. 42 konwencji.

II. Wnioski przewidziane w art. 10 ust. 1 lit. c) i d)

Wniosek o wydanie orzeczenia w Republice Chorwacji jako w państwie, do którego skierowano wniosek, musi zawierać:

—	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów,

—	okres, za który żąda się alimentów,

—	informacje o statusie osobistym i społecznym wnioskodawcy (dziecka i rodzica, z którym dziecko mieszka),

—	informacje o statusie osobistym i społecznym dłużnika, tj. rodzica, z którym dziecko nie mieszka, oraz o liczbie osób otrzymujących już alimenty od dłużnika, o ile informacje te są dostępne wnioskodawcy.

Wniosek musi być osobiście podpisany przez wnioskodawcę lub, jeżeli wnioskodawca jest osobą nieletnią, przez jego pełnomocnika prawnego.

Do wniosku o wydanie orzeczenia w Republice Chorwacji jako w państwie, do którego skierowano wniosek, muszą być dołączone następujące dokumenty:

—	dokumenty potwierdzające pokrewieństwo między dzieckiem a rodzicem; stan cywilny lub partnerski wnioskodawcy i dłużnika; akt urodzenia dziecka, jeżeli rodzicielstwo należy ustalić jako kwestię wstępną,

—	zaświadczenie o rozwiązaniu małżeństwa,

—	decyzja odpowiedniego organu o pieczy nad dzieckiem lub orzeczenie o przyznaniu opieki nad dzieckiem,

—	dokument, na podstawie którego obliczono indeksację kwoty alimentów (jeżeli przewidują to przepisy w państwie występującym z wnioskiem),

—	oficjalne tłumaczenie wszystkich dokumentów na język chorwacki dokonane przez tłumacza przysięgłego,

—	pełnomocnictwo udzielone organowi centralnemu przez wnioskodawcę na podstawie art. 42 konwencji.

III. Wnioski na podstawie art. 10 ust. 1 lit. e) i f)

Wniosek o zmianę orzeczenia musi zawierać:

—	nazwę sądu, który wydał orzeczenie, o zmianę którego składany jest wniosek, lub nazwę organu, przed którym zawarto porozumienie o alimentach,

—	datę wydania orzeczenia lub zawarcia porozumienia oraz numer tego orzeczenia lub porozumienia,

—	imiona i nazwiska stron postępowania oraz ich daty urodzenia,

—

zmiany w sytuacji osoby otrzymującej alimenty, dłużnika, wierzyciela i osoby sprawującej opiekę nad dzieckiem, łącznie z faktem wydania nowego orzeczenia lub zawarcia nowego porozumienia w sprawie opieki nad dzieckiem, zmiany wysokości kosztów utrzymana i inne okoliczności uzasadniające zmianę orzeczenia,

—	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów,

—	dane rachunku bankowego wierzyciela (numer rachunku, nazwę banku, numer IBAN).

Wniosek musi być osobiście podpisany przez wnioskodawcę lub, jeżeli wnioskodawca jest osobą nieletnią, przez jego pełnomocnika prawnego.

Do wniosku o zmianę orzeczenia muszą być dołączone następujące dokumenty:

—	oryginał nakazu egzekucyjnego lub oryginał orzeczenia sądu, lub poświadczony odpis orzeczenia sądu wraz z poświadczeniem jego wykonalności,

—	dane rachunku bankowego, na który należy przekazywać przyznane środki,

—	oficjalne tłumaczenie wszystkich dokumentów na język chorwacki dokonane przez tłumacza przysięgłego,

—	pełnomocnictwo udzielone organowi centralnemu przez wnioskodawcę na podstawie art. 42 konwencji.

IV. Wnioski wystosowane na podstawie art. 10 ust. 2 lit. b) i c)

Wniosek o zmianę orzeczenia musi zawierać:

—	nazwę sądu, który wydał orzeczenie, o zmianę którego składany jest wniosek, lub nazwę organu, przed którym zawarto porozumienie o alimentach,

—	datę wydania orzeczenia lub zawarcia porozumienia oraz numer tego orzeczenia lub porozumienia,

—	imiona i nazwiska stron postępowania oraz ich daty urodzenia,

—

—	wskazanie miesięcznej kwoty wypłacanej przed złożeniem wniosku i ubieganiem się o zmianę kwoty.

Wniosek musi być osobiście podpisany przez wnioskodawcę.

Do wniosku o zmianę orzeczenia muszą być dołączone następujące dokumenty:

—	oryginał nakazu egzekucyjnego lub oryginał orzeczenia sądu, lub poświadczony odpis orzeczenia sądu wraz z oświadczeniem o jego wykonalności,

—	oficjalne tłumaczenie wszystkich dokumentów na język chorwacki dokonane przez tłumacza przysięgłego,

—	pełnomocnictwo udzielone organowi centralnemu przez wnioskodawcę na podstawie art. 42 konwencji.

Republika Łotewska:

—

Wniosek zawiera informacje określone w odpowiednich formularzach zalecanych i publikowanych przez Haską Konferencję Prawa Prywatnego Międzynarodowego i towarzyszy mu zaświadczenie o zapłaceniu podatku państwowego — w przypadku, gdy wnioskodawca nie jest zwolniony z obowiązku płacenia podatku państwowego ani nie otrzymuje pomocy prawnej — oraz dokumenty potwierdzające informacje zawarte we wniosku.

—

Wniosek zawiera: numer osobowy wnioskodawcy (jeżeli został przydzielony w Republice Łotewskiej) lub numer identyfikacyjny, jeżeli został on nadany; numer osobowy pozwanego (jeżeli został przydzielony w Republice Łotewskiej) lub numer identyfikacyjny, jeżeli został on nadany; numery osobowe (jeżeli zostały przydzielone w Republice Łotewskiej) lub numery identyfikacyjne, jeżeli zostały one nadane, wszystkich osób, na rzecz których mają zostać przyznane świadczenia alimentacyjne.

—

Wnioskom, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. a), b), d) i f) oraz w art. 10 ust. 2 lit. a) i c) i które nie dotyczą świadczeń alimentacyjnych na rzecz dzieci (w rozumieniu art. 15), towarzyszy dokument, w którym określa się, w jakim zakresie wnioskodawca uzyskał bezpłatną pomoc prawną w państwie pochodzenia, zawierający informacje na temat rodzaju i kwoty pomocy prawnej, o którą już się zwrócono, i wskazujący, jaka dalsza pomoc prawna będzie potrzebna.

—	Wnioskom, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b), towarzyszy dokument wskazujący wybrane przez wnioskodawcę środki egzekucji (postępowania mające na celu zaspokojenie roszczeń z majątku ruchomego, środków finansowych lub nieruchomości dłużnika).

—	Wnioskom, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b), towarzyszy dokument zawierający obliczenie długu.

—	Wnioskom, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. c), d), e) i f) oraz w art. 10 ust. 2 lit. b) i c), towarzyszą dokumenty potwierdzające informacje na temat sytuacji finansowej i wydatków wierzyciela lub dłużnika.

Republika Malty:

I. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. b)

Wniosek o wykonanie orzeczenia zawiera:

—	nazwę sądu, który wydał wyrok,

—	datę wydania wyroku,

—	dane dotyczące obywatelstwa wierzyciela i dłużnika, oraz

—	zawód wyuczony lub zawód wykonywany.

Załącza się następujące dokumenty:

—	uwierzytelnioną kopię wyroku wraz z klauzulą wykonalności,

—	szczegółowy wykaz zaległości, a w przypadku indeksacji dotyczącej roszczenia wymagalnego — metodę indeksacji oraz, jeśli istnieje obowiązek uiszczenia ustawowych odsetek, ich ustawową stawkę oraz datę początku obowiązku ich naliczania,

—	informację o rachunku bankowym, na który należy przekazywać wyegzekwowane środki,

—	odpis wniosku wraz z załącznikami, oraz

—	tłumaczenie wszystkich dokumentów na język maltański sporządzone przez zawodowego tłumacza przysięgłego.

II. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. c) i d)

Do wniosku o wydanie orzeczenia przyznającego alimenty na rzecz dzieci dołącza się następujące dokumenty:

—	miesięczną kwotę alimentów na dziecko w odniesieniu do każdego wierzyciela, oraz

—

uzasadnienie wniosku o wydanie decyzji, które zawiera informacje dotyczące stosunku łączącego wierzyciela i dłużnika oraz sytuacji finansowej przedstawiciela prawnego wierzyciela, i które zawiera również informacje dotyczące:

(i)	kosztów utrzymania: żywności, opieki zdrowotnej, odzieży, mieszkania i edukacji. (Uwaga: jeżeli występuje się o alimenty dla więcej niż jednego dziecka, należy przedłożyć informacje dotyczące każdego z dzieci);

(ii)	źródeł i wysokości miesięcznych dochodów rodzica sprawującego opiekę nad wierzycielem; oraz

(iii)

miesięcznych wydatków na rzecz wierzyciela ponoszonych przez rodzica sprawującego opiekę nad danym wierzycielem.

III. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. e) i f)

Wniosek o zmianę orzeczenia zasądzającego alimenty zawiera:

—	oznaczenie sądu, który wydał wyrok, datę wyroku oraz dane identyfikacyjne stron postępowania,

—	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego wierzyciela w miejsce poprzednio zasądzonych alimentów,

—	wskazanie zmiany okoliczności uzasadniającej żądanie zmiany wysokości alimentów, oraz

—	dokumenty towarzyszące, które muszą być ujęte w wykazie i dołączone do wniosku (Uwaga: dokumenty te muszą być oryginałami lub kopiami uwierzytelnionymi).

IV. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 2 lit. b) i c)

Wniosek o zmianę orzeczenia zasądzającego alimenty zawiera:

—	oznaczenie sądu, który wydał wyrok, datę wyroku oraz dane identyfikacyjne stron postępowania,

—	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego wierzyciela w miejsce poprzednio zasądzonych alimentów,

—	wskazanie zmiany okoliczności uzasadniającej żądanie zmiany wysokości alimentów, oraz

—	dokumenty towarzyszące, które muszą być ujęte w wykazie i dołączone do wniosku. (Uwaga: dokumenty te muszą być oryginałami lub kopiami uwierzytelnionymi).

Rzeczpospolita Polska:

I. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. b)

Wniosek o wykonanie orzeczenia powinien zawierać oznaczenie sądu, który wydał wyrok, datę wyroku, imiona i nazwiska stron postępowania.

Należy załączyć następujące dokumenty:

—	tytuł wykonawczy w oryginale (to jest uwierzytelniony odpis wyroku wraz z klauzulą wykonalności),

—	szczegółowy wykaz zaległości,

—	informację o rachunku bankowym, na który należy przekazywać wyegzekwowane środki,

—	odpis wniosku wraz z załącznikami,

—	tłumaczenie wszystkich dokumentów na język polski, sporządzone przez tłumacza przysięgłego.

Wniosek, uzasadnienie wniosku, wykaz zaległości oraz informacja o sytuacji finansowej dłużnika muszą być podpisane własnoręcznie przez wierzyciela (wierzycieli), a w wypadku osoby małoletniej — jej przedstawiciela ustawowego.

Jeśli wierzyciel nie dysponuje tytułem wykonawczym w oryginale, to we wniosku należy wskazać przyczyny tego stanu rzeczy (np. dokument został zgubiony lub zniszczony, tytuł wykonawczy nie został wydany przez sąd).

W razie utraty tytułu wykonawczego należy załączyć wniosek o ponowne wydanie tytułu wykonawczego w miejsce utraconego.

II. Wnioski przewidziane w art. 10 ust. 1 lit. c) i d)

Wniosek o wydanie orzeczenia zasądzającego alimenty powinien zawierać wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego wierzyciela.

Wniosek i uzasadnienie muszą być podpisane własnoręcznie przez wierzyciela (wierzycieli), a w wypadku osoby małoletniej — jej przedstawiciela ustawowego.

W uzasadnieniu wniosku o wydanie orzeczenia należy wskazać wszystkie fakty uzasadniające żądanie, w szczególności należy podać informacje o:

a)	stosunku łączącym wierzyciela i dłużnika: dziecko (dziecko z małżeństwa/dziecko uznane formalnie przez dłużnika/ojcostwo dłużnika zostało ustalone w postępowaniu sądowym), inny krewny, małżonek, były małżonek, powinowaty;

informacja o sytuacji finansowej wierzyciela powinna zawierać dane o:

—	wieku, stanie zdrowia, wykształceniu wierzyciela,

—	miesięcznych kosztach utrzymania wierzyciela (żywność, odzież, higiena osobista, profilaktyka, leczenie, rehabilitacja, kształcenie, hobby, wydatki nadzwyczajne itp.),

—	(jeżeli żąda się alimentów dla więcej niż jednej osoby uprawnionej — należy podać powyższe dane o każdej z tych osób),

—	wykształceniu rodzica sprawującego opiekę nad małoletnim wierzycielem, zawodzie wyuczonym, zawodzie wykonywanym,

—	źródle i wysokości miesięcznych dochodów rodzica sprawującego opiekę nad wierzycielem,

—	miesięcznych wydatkach rodzica sprawującego opiekę nad małoletnim wierzycielem na utrzymanie siebie oraz innych, poza wierzycielem, osób pozostających na jego utrzymaniu;

c)	informacja o sytuacji finansowej dłużnika powinna zawierać także dane o wykształceniu dłużnika, zawodzie wyuczonym, zawodzie wykonywanym.

Należy wskazać, które z faktów opisanych w uzasadnieniu mają zostać stwierdzone przez przeprowadzenie dowodów (np. przez odczytanie na rozprawie dokumentu, przesłuchanie świadka (świadków), przesłuchanie wierzyciela lub jego przedstawiciela ustawowego, przesłuchanie dłużnika itp.).

Należy wskazać każdy wnioskowany dowód i wszystkie dane, które są niezbędne, aby sąd mógł ten dowód przeprowadzić.

Dokumenty należy opisać i dołączyć do wniosku w oryginale lub w formie poświadczonych odpisów; do dokumentów sporządzonych w języku obcym należy dołączyć uwierzytelnione tłumaczenie na język polski.

Świadkowie: należy podać imię, nazwisko i adres każdego świadka.

III. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. e) i f)

Wniosek o zmianę orzeczenia zasądzającego alimenty powinien zawierać:

a)	oznaczenie sądu, który wydał wyrok, datę wyroku, imiona i nazwiska stron postępowania;

b)	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego wierzyciela w miejsce poprzednio zasądzonych alimentów.

W uzasadnieniu wniosku należy wskazać zmianę okoliczności uzasadniających żądanie zmiany wysokości alimentów.

Wniosek i uzasadnienie muszą być podpisane własnoręcznie przez wierzyciela (wierzycieli), a w wypadku osoby małoletniej — jej przedstawiciela ustawowego.

Należy wskazać każdy wnioskowany dowód i wszystkie dane, które są niezbędne, aby sąd mógł ten dowód przeprowadzić.

Świadkowie: należy podać imię, nazwisko i adres każdego świadka.

IV. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 2 lit. b) i c)

Wniosek o zmianę orzeczenia zasądzającego alimenty powinien zawierać:

a)	oznaczenie sądu, który wydał wyrok, datę wyroku, imiona i nazwiska stron postępowania;

b)	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego wierzyciela w miejsce poprzednio zasądzonych alimentów.

W uzasadnieniu wniosku należy wskazać zmianę okoliczności uzasadniających żądanie zmiany wysokości alimentów.

Wniosek i uzasadnienie muszą być podpisane własnoręcznie przez dłużnika.

Należy wskazać każdy wnioskowany dowód i wszystkie dane, które są niezbędne, aby sąd mógł ten dowód przeprowadzić.

Świadkowie: należy podać imię, nazwisko i adres każdego świadka.

Republika Portugalska:

I. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. b)

Wnioskowi o wykonanie orzeczenia, oprócz dokumentów, o których mowa w art. 25, towarzyszy:

1)	szczegółowy wykaz zaległości oraz — w przypadku indeksacji dotyczącej roszczenia wymagalnego — metoda indeksacji; jeśli istnieje obowiązek uiszczenia ustawowych odsetek, wskazanie ich ustawowej stawki oraz daty powstania obowiązku ich naliczania;

2)	pełne informacje o rachunku bankowym, na który należy przekazywać środki.

II. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. c) i d)

Wnioskowi o wydanie orzeczenia zasądzającego alimenty, w rozumieniu art. 15, towarzyszą następujące wspierające dokumenty:

1)	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego wierzyciela;

uzasadnienie wniosku o wydanie orzeczenia, w którym należy podać wszystkie informacje na poparcie wniosku oraz informacje dotyczące:

a)	stosunku łączącym wierzyciela i dłużnika: dziecko (dziecko z małżeństwa/dziecko uznane formalnie przez dłużnika/ojcostwo dłużnika zostało ustalone w postępowaniu sądowym), włącznie z przedłożeniem dokumentu potwierdzającego pochodzenie dziecka/przysposobienie;

sytuacji finansowej przedstawiciela ustawowego wierzyciela (wierzycieli) (rodzica lub opiekuna), które zawierają dane o:

—	miesięcznych kosztach utrzymania: żywności, opieki zdrowotnej, odzieży, mieszkania, edukacji (jeżeli żąda się alimentów dla więcej niż jednej osoby uprawnionej, należy podać powyższe dane o każdej z tych osób),

—	źródłach i wysokości miesięcznych dochodów rodzica sprawującego opiekę nad wierzycielem,

—	miesięcznych wydatkach rodzica sprawującego opiekę nad małoletnim wierzycielem na utrzymanie siebie oraz innych osób, za które jest odpowiedzialny;

3)	wniosek i uzasadnienie wniosku, podpisane własnoręcznie przez wierzyciela (wierzycieli), a w wypadku osoby małoletniej — jej przedstawiciela ustawowego.

III. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. e) i f)

Wniosek o zmianę orzeczenia zasądzającego alimenty zawiera:

1)	oznaczenie sądu, który wydał wyrok, datę wyroku oraz dane identyfikacyjne stron postępowania;

2)	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego wierzyciela w miejsce poprzednio zasądzonych alimentów;

3)	w uzasadnieniu wniosku — wskazanie zmiany okoliczności uzasadniającej żądanie zmiany wysokości alimentów;

4)	dokumenty potwierdzające, które należy wyliczyć w wykazie i dołączyć do wniosku — oryginały lub poświadczone kopie;

5)	na wniosku i jego uzasadnieniu — własnoręczny podpis wierzyciela (wierzycieli) lub, w wypadku osoby małoletniej, jej przedstawiciela ustawowego.

IV. Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 2 lit. b) i c)

Wniosek o zmianę orzeczenia zasądzającego alimenty (składany przez dłużnika) zawiera:

1)	oznaczenie sądu, który wydał wyrok, datę wyroku oraz dane identyfikacyjne stron postępowania;

2)	wskazanie kwoty żądanej miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego wierzyciela w miejsce poprzednio zasądzonych alimentów;

3)	w uzasadnieniu wniosku — wskazanie zmiany okoliczności uzasadniającej żądanie zmiany wysokości alimentów;

4)	dokumenty potwierdzające, które należy wyliczyć w wykazie i dołączyć do wniosku — oryginały lub poświadczone kopie;

5)	na wniosku i jego uzasadnieniu — własnoręczny podpis dłużnika (dłużników).

Republika Słowacka:

—	Informacja o obywatelstwie wszystkich stron, których dotyczy postępowanie.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej:

Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. b)

Anglia i Walia

Oryginał lub uwierzytelniony odpis orzeczenia; dokument stwierdzający wykonalność orzeczenia; oświadczenie o świadczeniach zaległych; dokument stwierdzający, że dłużnik był obecny na pierwszej rozprawie, a jeżeli nie był obecny — dokument poświadczający, że dłużnik został powiadomiony o postępowaniu i że doręczono mu wezwanie sądowe lub że został powiadomiony o wydanym orzeczeniu i miał możliwość obrony lub odwołania się; oświadczenie o miejscu pobytu dłużnika — adres domowy i służbowy; oświadczenie dotyczące tożsamości dłużnika; zdjęcie dłużnika — o ile jest dostępne; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis nakazu lub innego dokumentu stwierdzającego ustanie małżeństwa lub innego związku.

Szkocja

Irlandia Północna

Oryginał lub uwierzytelniony odpis orzeczenia; dokument stwierdzający wykonalność orzeczenia; oświadczenie o świadczeniach zaległych; dokument stwierdzający, że dłużnik był obecny na pierwszej rozprawie, a jeżeli nie był obecny — dokument poświadczający, że dłużnik został powiadomiony o postępowaniu lub że został powiadomiony o wydanym orzeczeniu i miał możliwość odwołania się; oświadczenie o miejscu pobytu dłużnika — adres domowy i służbowy; oświadczenie dotyczące tożsamości dłużnika; zdjęcie dłużnika — o ile jest dostępne; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa.

Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. c)

Anglia i Walia

Dokumenty dotyczące sytuacji finansowej — dochody/wydatki/składniki majątku; oświadczenie o miejscu pobytu pozwanego — adres domowy i służbowy; oświadczenie dotyczące tożsamości pozwanego; zdjęcie pozwanego — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis nakazu lub innego dokumentu stwierdzającego ustanie małżeństwa lub innego związku. Odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; wniosek o udzielenie pomocy prawnej; w stosownych przypadkach — dokumenty potwierdzające pochodzenie dziecka; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3.

Szkocja

Dokumenty dotyczące sytuacji finansowej — dochody/wydatki/składniki majątku; oświadczenie o miejscu pobytu pozwanego; oświadczenie dotyczące tożsamości pozwanego; zdjęcie pozwanego — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; wniosek o udzielenie pomocy prawnej; w stosownych przypadkach — dokumenty potwierdzające pochodzenie dziecka.

Irlandia Północna

Dokumenty dotyczące sytuacji finansowej — dochody/wydatki/składniki majątku; oświadczenie o miejscu pobytu pozwanego — adres domowy i służbowy; oświadczenie dotyczące tożsamości pozwanego; zdjęcie pozwanego — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis decree nisi (tymczasowe orzeczenie rozwodu); odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; wniosek o udzielenie pomocy prawnej; w stosownych przypadkach — dokumenty potwierdzające pochodzenie dziecka; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3.

Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. d)

Anglia i Walia

Uwierzytelniony odpis orzeczenia dotyczącego art. 20 lub art. 22 lit. b) lub e) wraz z dokumentami dotyczącymi wydania tego orzeczenia; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej — dochody/wydatki/składniki majątku; oświadczenie o miejscu pobytu — adres domowy i służbowy pozwanego; oświadczenie dotyczące tożsamości pozwanego; zdjęcie pozwanego — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis nakazu lub innego dokumentu stwierdzającego ustanie małżeństwa lub innego związku. Odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; w stosownych przypadkach — dokumenty potwierdzające pochodzenie dziecka; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3.

Szkocja

Jak dla wniosku na mocy art. 10 ust. 1 lit. c) powyżej.

Irlandia Północna

Uwierzytelniony odpis orzeczenia dotyczącego art. 20 lub art. 22 lit. b) lub e) wraz z dokumentami dotyczącymi wydania tego orzeczenia; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej — dochody/wydatki/składniki majątku; oświadczenie o miejscu pobytu — adres domowy i służbowy pozwanego; oświadczenie dotyczące tożsamości pozwanego; zdjęcie pozwanego — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis decree nisi (tymczasowe orzeczenie rozwodu); odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; w stosownych przypadkach — dokumenty potwierdzające pochodzenie dziecka; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3.

Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. e)

Anglia i Walia

Odpis orzeczenia, które ma zostać zmienione; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej wnioskodawcy/pozwanego — dochody/wydatki/składniki majątku; wniosek o udzielenie pomocy prawnej; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; dokumenty dotyczące zmiany sytuacji dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — dokumenty dotyczące stanu cywilnego wnioskodawcy/pozwanego; odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3. Pisemne oświadczenie stwierdzające, że obie strony były obecne podczas postępowania, a jeżeli obecny był jedynie wnioskodawca — oryginał lub uwierzytelniony odpis dokumentu stanowiącego dowód doręczenia drugiej stronie powiadomienia o postępowaniu.

Szkocja

Irlandia Północna

Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 1 lit. f)

Anglia i Walia

Oryginał lub uwierzytelniony odpis orzeczenia, które ma zostać zmienione; dokument stwierdzający, że dłużnik był obecny na pierwszej rozprawie, a jeżeli nie był obecny — dokument poświadczający, że dłużnik został powiadomiony o postępowaniu lub że został powiadomiony o wydanym orzeczeniu i miał możliwość odwołania się; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej wnioskodawcy/pozwanego — dochody/wydatki/składniki majątku; dokument stwierdzający wykonalność orzeczenia; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; dokumenty dotyczące zmiany sytuacji dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis nakazu lub innego dokumentu stwierdzającego ustanie małżeństwa lub innego związku; w stosownych przypadkach — dokumenty dotyczące stanu cywilnego wnioskodawcy/pozwanego; odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; oświadczenie o miejscu pobytu dłużnika — adres domowy i służbowy; oświadczenie dotyczące tożsamości dłużnika; zdjęcie dłużnika — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3. Pisemne oświadczenie stwierdzające, że obie strony były obecne podczas postępowania, a jeżeli obecny był jedynie wnioskodawca — oryginał lub uwierzytelniony odpis dokumentu stanowiącego dowód doręczenia drugiej stronie powiadomienia o postępowaniu.

Szkocja

Oryginał lub uwierzytelniony odpis orzeczenia, które ma zostać zmienione; dokument poświadczający, że dłużnik został powiadomiony o postępowaniu lub że został powiadomiony o wydanym orzeczeniu i miał możliwość odwołania się; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej wnioskodawcy/pozwanego — dochody/wydatki/składniki majątku; dokument stwierdzający wykonalność orzeczenia; w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; dokumenty dotyczące zmiany sytuacji dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — dokumenty dotyczące stanu cywilnego wnioskodawcy/pozwanego; oświadczenie o miejscu pobytu dłużnika; oświadczenie dotyczące tożsamości dłużnika; zdjęcie dłużnika — o ile jest dostępne.

Irlandia Północna

Oryginał lub uwierzytelniony odpis orzeczenia, które ma zostać zmienione; dokument stwierdzający, że dłużnik był obecny na pierwszej rozprawie, a jeżeli nie był obecny — dokument poświadczający, że dłużnik został powiadomiony o postępowaniu lub że został powiadomiony o wydanym orzeczeniu i miał możliwość odwołania się; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej wnioskodawcy/pozwanego — dochody/wydatki/składniki majątku; dokument stwierdzający wykonalność orzeczenia; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; dokumenty dotyczące zmiany sytuacji dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis decree nisi (tymczasowe orzeczenie rozwodu); w stosownych przypadkach — dokumenty dotyczące stanu cywilnego wnioskodawcy/pozwanego; odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; oświadczenie o miejscu pobytu dłużnika — adres domowy i służbowy; oświadczenie dotyczące tożsamości dłużnika; zdjęcie dłużnika — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3.

Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 2 lit. b)

Anglia i Walia

Szkocja

Irlandia Północna

Wniosek przewidziany w art. 10 ust. 2 lit. c)

Anglia i Walia

Oryginał lub uwierzytelniony odpis orzeczenia, które ma zostać zmienione; dokument stwierdzający wykonalność orzeczenia; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej wnioskodawcy/pozwanego — dochody/wydatki/składniki majątku; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; dokumenty dotyczące zmiany sytuacji dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis nakazu lub innego dokumentu stwierdzającego ustanie małżeństwa lub innego związku; w stosownych przypadkach — dokumenty dotyczące stanu cywilnego wnioskodawcy/pozwanego; odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; oświadczenie o miejscu pobytu wierzyciela — adres domowy i służbowy; oświadczenie dotyczące tożsamości wierzyciela; zdjęcie wierzyciela — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3.

Szkocja

Oryginał lub uwierzytelniony odpis orzeczenia, które ma zostać zmienione; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej wnioskodawcy/pozwanego — dochody/wydatki/składniki majątku; w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; dokumenty dotyczące zmiany sytuacji finansowej wnioskodawcy; oświadczenie o miejscu pobytu wierzyciela; oświadczenie dotyczące tożsamości wierzyciela; zdjęcie wierzyciela — o ile jest dostępne.

Irlandia Północna

Oryginał lub uwierzytelniony odpis orzeczenia, które ma zostać zmienione; dokument stwierdzający wykonalność orzeczenia; dokument wskazujący, w jakim zakresie wnioskodawca korzystał z bezpłatnej pomocy prawnej; dokumenty dotyczące sytuacji finansowej wnioskodawcy/pozwanego — dochody/wydatki/składniki majątku; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu urodzenia lub świadectwa przysposobienia dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły; dokumenty dotyczące zmiany sytuacji dziecka (dzieci); w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis aktu małżeństwa; w stosownych przypadkach — uwierzytelniony odpis decree nisi (tymczasowe orzeczenie rozwodu); w stosownych przypadkach — dokumenty dotyczące stanu cywilnego wnioskodawcy/pozwanego; odpis wszelkich stosownych nakazów sądowych; oświadczenie o miejscu pobytu wierzyciela — adres domowy i służbowy; oświadczenie dotyczące tożsamości wierzyciela; zdjęcie wierzyciela — o ile jest dostępne; w stosownych przypadkach — wszelkie inne dokumenty wyszczególnione w art. 16 ust. 3, art. 25 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 25 ust. 3 lit. b) oraz art. 30 ust. 3.

Warunki ogólne

W przypadku wniosków przewidzianych w art. 10, w tym art. 10 ust. 1 lit. a) oraz art. 10 ust. 2 lit. a), organ centralny Anglii i Walii prosi o dostarczenie trzech kopii każdego dokumentu, wraz z tłumaczeniem (w razie potrzeby) na język angielski.

W przypadku wniosków przewidzianych w art. 10, w tym art. 10 ust. 1 lit. a) oraz art. 10 ust. 2 lit. a), organ centralny Irlandii Północnej prosi o dostarczenie trzech kopii każdego dokumentu, wraz z tłumaczeniem na język angielski.

2. OŚWIADCZENIE, O KTÓRYM MOWA W ART. 44 UST. 1 KONWENCJI

Unia Europejska oświadcza, że niżej wymienione państwa członkowskie przyjmują wnioski i załączone dokumenty, które są przetłumaczone na języki określone dla każdego z wymienionych państw członkowskich, inne niż ich język urzędowy:

Republika Czeska: język słowacki

Republika Estońska: język angielski

Republika Cypryjska: język angielski

Republika Litewska: język angielski

Republika Malty: język angielski

Republika Słowacka: język czeski

Republika Finlandii: język angielski

3. OŚWIADCZENIE, O KTÓRYM MOWA W ART. 44 UST. 2 KONWENCJI

Unia Europejska oświadcza, że w Królestwie Belgii dokumenty sporządza się w języku francuskim, niderlandzkim lub niemieckim lub tłumaczy na te języki, w zależności od tego, w której części terytorium belgijskiego dokumenty te mają zostać przedłożone.

Informacje o tym, którego języka należy użyć w danej części terytorium belgijskiego, można znaleźć w podręczniku jednostek przyjmujących sporządzonym na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczącego doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (doręczanie dokumentów) (1). Dostęp do tego podręcznika można uzyskać na stronie internetowej http://ec.europa.eu/justice_home/judicialatlascivil/html/index_pl.htm

Kliknąć na:

»Doręczanie dokumentów (rozporządzenie 1393/2007)«/»Dokumenty«/»Podręcznik«/»Belgia«/»Geographical areas of competence« (s. 13 i nast.)

lub bezpośrednio pod następującym adresem:

http://ec.europa.eu/justice_home/judicialatlascivil/html/pdf/manual_sd_bel.pdf

klikając na »Geographical areas of competence« (s. 13 i nast.).”

(1) Dz.U. L 324 z 10.12.2007, s. 79.

16.4.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 113/21

DECYZJA RADY 2014/219/WPZiB

z dnia 15 kwietnia 2014 r.

w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 21 marca 2012 r. Rada przyjęła z zadowoleniem strategię Unii Europejskiej na rzecz bezpieczeństwa i rozwoju w regionie Sahelu (dalej zwaną „strategią UE na rzecz Sahelu”), podkreślając, że w interesie Unii od dawna leży zwiększenie bezpieczeństwa w Sahelu i lepszy rozwój tego regionu.

(2)

W dniu 16 lipca 2012 r. decyzją 2012/392/WPZiB (1) Rada uruchomiła misję w dziedzinie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) EUCAP Sahel Niger, która przyczyni się do szkolenia sił bezpieczeństwa wewnętrznego w Nigrze i do doradzania im, a także wzmocni koordynację regionalną z Mali i Mauretanią w dziedzinie bezpieczeństwa.

(3)

W dniu 23 lipca 2012 r. Rada wyraziła zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją w Mali oraz jej negatywnym wpływem na pokój i stabilność w wymiarze regionalnym i międzynarodowym. Aby dalej realizować strategię UE na rzecz Sahelu, Rada zwróciła się do Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) i do Komisji, aby przedstawili konkretne propozycje dotyczące szybkiego wdrożenia wszystkich działań w dziedzinie sprawowania rządów, bezpieczeństwa, rozwoju i rozwiązywania konfliktów, które zostały przewidziane w strategii UE na rzecz Sahelu w odniesieniu do północnego regionu Mali.

(4)	W dniu 18 lutego 2013 r. decyzją 2013/87/WPZiB (2) UE uruchomiła szkoleniową misję wojskową na rzecz malijskich sił zbrojnych (EUTM Mali), aby świadczyć doradztwo i przeprowadzać szkolenia na rzecz malijskich sił zbrojnych działających pod kontrolą prawowitych malijskich władz cywilnych.

(5)	W dniu 27 maja 2013 r. Rada ponownie zadeklarowała gotowość do przeanalizowana, w szczególności w ramach WPBiO, możliwości pilnego wsparcia władz malijskich w dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego i wymiaru sprawiedliwości, w tym w dziedzinie walki z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną.

(6)	W dniu 20 lutego 2014 r. Republika Mali wystosowała do Unii pismo z zaproszeniem do rozmieszczenia cywilnej misji Unii na rzecz wsparcia malijskich sił bezpieczeństwa.

(7)	W dniu 17 marca 2014 r. Rada zatwierdziła koncepcję zarządzania kryzysowego dotyczącą ewentualnego działania w ramach WPBiO na rzecz wsparcia malijskich sił bezpieczeństwa wewnętrznego.

(8)	EUCAP Sahel Mali będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Misja

Unia ustanawia w Mali misję cywilną (EUCAP Sahel Mali) wspierającą malijskie siły bezpieczeństwa wewnętrznego (policja, żandarmeria i straż narodowa).

Artykuł 2

Cel i zadania

1. EUCAP Sahel Mali ma umożliwić władzom malijskim przywrócenie i utrzymanie porządku konstytucyjnego i demokratycznego oraz warunków trwałego pokoju w Mali, a także przywrócenie i utrzymanie władzy państwowej i jej prawowitego charakteru na całym terytorium Mali poprzez ponowne skuteczne rozmieszczenie na nim struktur administracyjnych.

2. W ramach wsparcia malijskiej dynamiki przywracania władzy państwowej oraz w ścisłej współpracy z innymi podmiotami międzynarodowymi, w szczególności MINUSMA, EUCAP Sahel Mali wspiera siły bezpieczeństwa wewnętrznego i doradza im we wdrażaniu reformy bezpieczeństwa określonej przez nowy rząd, z myślą o:

—	poprawie ich skuteczności operacyjnej,

—	przywróceniu ich odpowiednich struktur hierarchii,

—	wzmocnieniu roli organów sądowych i administracyjnych w odniesieniu do zarządzania i nadzorowania ich zadań, oraz

—	ułatwianiu ich rozmieszczania na północy kraju.

3. Aby zrealizować ten cel, EUCAP Sahel Mali działa w myśl strategicznych wytycznych operacyjnych określonych w koncepcji zarządzania kryzysowego zatwierdzonej przez Radę w dniu 17 marca 2014 r. i rozwiniętych w dokumentach planowania operacyjnego zatwierdzonych przez Radę.

Artykuł 3

Struktura dowodzenia i organizacja

1. EUCAP Sahel Mali, jako operacja zarządzania kryzysowego, ma jednolitą strukturę dowodzenia.

2. Dowództwo EUCAP Sahel Mali mieści się w Bamako.

Artykuł 4

Planowanie i uruchomienie EUCAP Sahel Mali

1. Misja zostanie uruchomiona decyzją Rady w dniu zaleconym przez cywilnego dowódcę operacji EUCAP Sahel Mali, gdy tylko osiągnie swoją wstępną zdolność operacyjną.

2. Grupa przygotowawcza EUCAP Sahel Mali ma za zadanie przygotować rozmieszczenie EUCAP Sahel Mali pod względem logistycznym i pod względem infrastruktury, nawiązać kontakty z przedstawicielami strony malijskiej, w szczególności z rządem i z organami centralnymi, w celu wspólnego przeprowadzania przyszłych ocen realizacji celów EUCAP Sahel Mali, rozpocząć określania ram współpracy i koordynacji z partnerami międzynarodowymi, w szczególności z Wszechstronną Zintegrowaną Misją Stabilizacyjną ONZ w Mali (MINUSMA), oraz przekazać informacje niezbędne do przygotowania koncepcji operacji (CONOPS), planu operacji (OPLAN) oraz drugiej oceny skutków finansowych.

Artykuł 5

Cywilny dowódca operacji

1. Dyrektorem Komórki Planowania i Prowadzenia Operacji Cywilnych (CPCC) EUCAP Sahel Mali jest cywilny dowódca operacji EUCAP Sahel Mali. CCPC oddaje się do dyspozycji cywilnego dowódcy operacji w celu planowania i prowadzenia EUCAP Sahel Mali.

2. Cywilny dowódca operacji, pod kontrolą polityczną i kierownictwem strategicznym Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (KPiB) oraz ogólnym zwierzchnictwem WP, sprawuje dowództwo i kontrolę nad EUCAP Sahel Mali.

3. Cywilny dowódca operacji zapewnia — w kontekście prowadzenia operacji — właściwe i skuteczne wykonywanie decyzji Rady, a także decyzji KPiB, w tym przez wydawanie szefowi misji, stosownie do potrzeb, instrukcji oraz służenie mu doradztwem i wsparciem technicznym.

4. Cywilny dowódca operacji składa sprawozdania Radzie za pośrednictwem WP.

5. Cały oddelegowany personel pozostaje w pełnym zakresie pod dowództwem organów krajowych państwa wysyłającego zgodnie z przepisami krajowymi lub danej instytucji Unii bądź Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ). Organy te przekazują kontrolę operacyjną nad swoim personelem cywilnemu dowódcy operacji.

6. Cywilny dowódca operacji ponosi całkowitą odpowiedzialność za zapewnienie odpowiedniego wywiązania się ze spoczywającego na Unii obowiązku dochowania należytej staranności.

Artykuł 6

Szef misji

1. Szef misji przyjmuje odpowiedzialność za EUCAP Sahel Mali oraz sprawuje nad nią dowództwo i kontrolę na poziomie teatru działań. Szef misji odpowiada bezpośrednio przed cywilnym dowódcą operacji i prowadzi działania zgodnie z jego instrukcjami.

2. Szef misji reprezentuje EUCAP Sahel Mali na obszarze jej działań. Zadania w zakresie zarządzania kadrowego i finansowego może delegować na członków personelu EUCAP Sahel Mali, zachowując całościową odpowiedzialność za misję.

3. Szef misji odpowiada za administrację i logistykę misji EUCAP Sahel Mali, w tym za majątek, zasoby oraz informacje będące w dyspozycji EUCAP Sahel Mali.

4. Szef misji jest odpowiedzialny za nadzór dyscyplinarny nad personelem. Działania dyscyplinarne w odniesieniu do oddelegowanego personelu są podejmowane przez odpowiedni organ krajowy zgodnie z przepisami krajowymi lub odpowiednią instytucję Unii bądź ESDZ.

5. Szef misji zapewnia, aby działania EUCAP Sahel Mali były należycie widoczne.

Artykuł 7

Kontrola polityczna i kierownictwo strategiczne

1. KPiB sprawuje w ramach odpowiedzialności Rady i WP kontrolę polityczną i kierownictwo strategiczne nad EUCAP Sahel Mali. Rada upoważnia KPiB do podejmowania w tym celu stosownych decyzji zgodnie z art. 38 akapit trzeci TUE. Upoważnienie to obejmuje uprawnienia do mianowania szefa misji, na wniosek WP, oraz do zmiany koncepcji i planu operacji. Uprawnienia do podejmowania decyzji dotyczących celów i zakończenia EUCAP Sahel Mali nadal należą do Rady.

2. KPiB przedstawia Radzie sprawozdania w regularnych odstępach czasu.

3. KPiB otrzymuje, regularnie i stosownie do potrzeb, sprawozdania od cywilnego dowódcy operacji i od szefa misji dotyczące kwestii objętych zakresem ich odpowiedzialności.

Artykuł 8

Personel

1. W skład EUCAP Sahel Mali wchodzi głównie personel oddelegowany przez państwa członkowskie, instytucje Unii bądź ESDZ. Każde z państw członkowskich, każda z instytucji Unii bądź ESDZ ponosi koszty związane z całym oddelegowanym przez siebie personelem, włącznie z kosztami podróży do miejsca rozmieszczenia i z powrotem, wynagrodzeniem, opieką medyczną oraz dodatkami innymi niż obowiązujące diety dzienne.

2. Państwo członkowskie, instytucja Unii bądź ESDZ są, odpowiednio, odpowiedzialne za odpowiedź na wszelkie roszczenia związane z oddelegowaniem, zgłaszane przez danego członka oddelegowanego personelu lub go dotyczące, oraz za wnoszenie wszelkich powództw przeciwko tej osobie.

3. EUCAP Sahel Mali może również zatrudniać na podstawie umów personel międzynarodowy oraz personel miejscowy, jeżeli wymagane funkcje nie mogą być zapewnione przez personel oddelegowany z państw członkowskich. Wyjątkowo, w należycie uzasadnionych przypadkach, gdy brakuje wykwalifikowanych kandydatów z państw członkowskich, można, stosownie do potrzeb, zatrudniać na podstawie umów obywateli uczestniczących państw trzecich.

4. Warunki zatrudnienia oraz prawa i obowiązki personelu międzynarodowego i miejscowego określa się w umowach zawieranych między EUCAP Sahel Mali a danym członkiem personelu.

Artykuł 9

Status EUCAP Sahel Mali i jej personelu

Status EUCAP Sahel Mali i jej personelu, w tym w stosownych przypadkach przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do realizacji EUCAP Sahel Mali i jej sprawnego przebiegu, stanowi przedmiot umowy zawartej na mocy art. 37 TUE oraz zgodnie z procedurą określoną w art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Artykuł 10

Udział państw trzecich

1. Bez uszczerbku dla autonomii decyzyjnej Unii i dla jej jednolitych ram instytucjonalnych, państwa trzecie mogą zostać zaproszone do wniesienia wkładu w EUCAP Sahel Mali, pod warunkiem że będą ponosić koszty związane z oddelegowanym przez siebie personelem, w tym wynagrodzeń, ubezpieczeń od wszelkiego rodzaju ryzyka, diet dziennych oraz kosztów podróży do Mali i z powrotem, oraz wnosić stosowny wkład na pokrycie bieżących wydatków EUCAP Sahel Mali.

2. Państwa trzecie wnoszące wkład w EUCAP Sahel Mali mają te same prawa i obowiązki w odniesieniu do bieżącego zarządzania EUCAP Sahel Mali co państwa członkowskie.

3. Rada upoważnia KPiB do podejmowania stosownych decyzji dotyczących akceptacji proponowanych wkładów oraz do ustanowienia komitetu uczestników.

4. Szczegółowe uzgodnienia dotyczące udziału państw trzecich są przedmiotem umów zawieranych zgodnie z art. 37 TUE. W przypadku gdy Unia i państwo trzecie zawierają lub zawarły umowę ustanawiającą ramy udziału tego państwa trzeciego w unijnych operacjach zarządzania kryzysowego, postanowienia tej umowy mają zastosowanie w ramach EUCAP Sahel Mali.

Artykuł 11

Bezpieczeństwo

1. Cywilny dowódca operacji kieruje planowaniem przez szefa misji środków bezpieczeństwa oraz zapewnia ich właściwe i skuteczne wdrażanie przez EUCAP Sahel Mali zgodnie z art. 5.

2. Szef misji jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo EUCAP Sahel Mali i za zapewnienie przestrzegania minimalnych wymogów bezpieczeństwa mających zastosowanie do EUCAP Sahel Mali, zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych na mocy tytułu V TUE.

3. Szef misji jest wspierany przez funkcjonariusza ds. bezpieczeństwa misji, który podlega szefowi misji i pozostaje również w ścisłym stosunku służbowym z ESDZ.

4. Przed objęciem swoich funkcji personelowi EUCAP Sahel Mali zapewnia się obowiązkowe szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, dostosowanym do poziomu ryzyka zgodnie z jego oceną w strefie rozmieszczenia. Personel uczestniczy również w regularnie organizowanych przez funkcjonariusza ds. bezpieczeństwa misji szkoleniach aktualizujących w teatrze działań.

5. Szef misji zapewnia ochronę informacji niejawnych UE zgodnie z decyzją Rady 2013/488/UE (3).

Artykuł 12

Komórka monitorująca

Do celów misji EUCAP Sahel Mali zostaje uruchomiona komórka monitorująca.

Artykuł 13

Uzgodnienia prawne

Misja EUCAP Sahel Mali ma zdolność do nabywania usług i towarów, do zawierania umów i uzgodnień administracyjnych, do zatrudniania personelu, do posiadania rachunków bankowych, do nabywania i zbywania aktywów i do realizacji pasywów, a także do bycia stroną postępowania sądowego — odpowiednio do potrzeb związanych z wykonaniem niniejszej decyzji.

Artykuł 14

Uzgodnienia finansowe

1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z EUCAP Sahel Mali w okresie pierwszych dziewięciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej decyzji wynosi 5 500 000 EUR. Decyzje w sprawie finansowej kwoty odniesienia na kolejne okresy podejmuje Rada.

2. Wszystkimi wydatkami zarządza się zgodnie z przepisami i procedurami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii. Obywatele państw trzecich oraz państwa przyjmującego są dopuszczeni do udziału w przetargach. Z zastrzeżeniem uzyskania zgody Komisji, misja może dokonywać z państwami członkowskimi, państwem przyjmującym, uczestniczącymi państwami trzecimi i innymi podmiotami międzynarodowymi uzgodnień technicznych dotyczących wyposażenia, usług i lokali dla EUCAP Sahel Mali.

3. EUCAP Sahel Mali odpowiada za wykonanie swojego budżetu. W tym celu EUCAP Sahel Mali podpisuje umowę z Komisją.

4. Uzgodnienia finansowe uwzględniają strukturę dowodzenia przewidzianą w art. 3, 5 i 6 oraz wymogi operacyjne EUCAP Sahel Mali, włącznie z wymogami kompatybilności wyposażenia oraz interoperacyjności jej zespołów.

5. Wydatki kwalifikują się do pokrycia od dnia podpisania umowy, o której mowa w ust. 3.

Artykuł 15

Komórka ds. projektów

1. W skład EUCAP Sahel Mali wchodzi komórka ds. projektów, określająca i realizująca projekty. W stosownych przypadkach EUCAP Sahel Mali koordynuje i usprawnia realizację projektów wdrażanych przez państwa członkowskie i państwa trzecie w ramach ich obowiązków oraz doradza na ich temat, w obszarach związanych z EUCAP Sahel Mali i w ramach wspierania jej celów.

2. Z zastrzeżeniem ust. 3 EUCAP Sahel Mali jest uprawniona do korzystania z wkładów finansowych państw członkowskich lub państw trzecich w celu wdrażania określonych projektów, które w spójny sposób uzupełniają inne działania EUCAP Sahel Mali, w następujących dwóch przypadkach:

—	projekt został uwzględniony w ocenie skutków finansowych odnoszącej się do niniejszej decyzji, lub

—	projekt został włączony w trakcie obowiązywania mandatu misji za pomocą zmiany tej oceny skutków finansowych na wniosek szefa misji.

EUCAP Sahel Mali zawiera z tymi państwami porozumienie, które w szczególności obejmuje konkretne zasady postępowania z wszelkiego rodzaju skargami stron trzecich w zakresie szkód zaistniałych z powodu działań lub zaniechania działań ze strony szefa misji w związku z korzystaniem ze środków finansowych udostępnionych mu przez te państwa.

W żadnym razie Unia ani WP nie ponoszą odpowiedzialności wobec państw członkowskich wnoszących wkład za działania lub zaniechanie działań ze strony szefa misji w związku z korzystaniem ze środków finansowych z tych państw.

3. KPiB zatwierdza przyjęcie wkładu finansowego państw trzecich na rzecz komórki ds. projektów.

Artykuł 16

Spójność unijnej reakcji oraz koordynacja

1. WP zapewnia, aby wdrożenie niniejszej decyzji było spójne z ogółem działań zewnętrznych Unii, w tym z unijnymi programami rozwojowymi.

2. Bez uszczerbku dla struktury dowodzenia, szef misji ściśle koordynuje swoje działania z delegaturą Unii w Mali, aby zapewnić spójność działań prowadzonych przez Unię w tym państwie. Nie naruszając struktury dowodzenia, szef delegatury w Bamako w ścisłej koordynacji ze Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej w regionie Sahelu (SPUE w regionie Sahelu) udziela szefowi misji EUCAP Sahel Mali wytycznych politycznych na szczeblu lokalnym. W miarę potrzeb szef misji EUCAP Sahel Mali, szef delegatury w Bamako i SPUE w regionie Sahelu konsultują się ze sobą.

3. Szef misji EUCAP Sahel Mali, dowódca misji EUTM Mali, szef misji EUCAP Sahel Niger i szef misji EUBAM Libya współpracują ze sobą.

4. Ponadto EUCAP Sahel Mali koordynuje i dostosowuje swoje działania w dziedzinie bezpieczeństwa z MINUSMA i innymi partnerami międzynarodowymi.

Artykuł 17

Udostępnianie informacji

1. WP jest upoważniony do udostępniania państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, w razie konieczności oraz stosownie do potrzeb misji EUCAP Sahel Mali, informacji niejawnych UE powstałych do celów EUCAP Sahel Mali, objętych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2013/488/UE.

2. W przypadku szczególnej i natychmiastowej potrzeby operacyjnej WP jest również upoważniony do udostępnienia państwu przyjmującemu wszelkich informacji niejawnych UE powstałych do celów EUCAP Sahel Mali, objętych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2013/488/UE. W tym celu WP oraz właściwe organy państwa przyjmującego dokonują niezbędnych uzgodnień.

3. WP jest upoważniony do udostępnienia państwom trzecim, które przyłączyły się do niniejszej decyzji, wszelkich dokumentów jawnych Unii związanych z treścią obrad Rady dotyczących EUCAP Sahel Mali i objętych tajemnicą służbową na podstawie art. 6 ust. 1 regulaminu wewnętrznego Rady (4).

4. WP może delegować takie uprawnienia, a także zdolność do dokonania uzgodnień, o których mowa w ust. 2, na urzędników ESDZ, cywilnego dowódcę operacji lub szefa misji zgodnie z załącznikiem VI część VII do decyzji 2013/488/UE.

Artykuł 18

Wejście w życie i okres obowiązywania

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do końca okresu 24 miesięcy licząc od daty uruchomienia EUCAP Sahel Mali.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 15 kwietnia 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2012/392/WPZiB z dnia 16 lipca 2012 r. w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Nigrze (EUCAP Sahel Niger) (Dz.U. L 187z 17.7.2012, s. 48).

(2) Decyzja Rady 2013/87/WPZiB z dnia 18 lutego 2013 r. w sprawie rozpoczęcia misji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu przyczynienie się do szkolenia malijskich sił zbrojnych (EUTM Mali) (Dz.U. L 46z 19.2.2013, s. 27).

(3) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).

(4) Decyzja Rady 2009/937/UE z dnia 1 grudnia 2009 r. dotycząca przyjęcia regulaminu wewnętrznego Rady (Dz.U. L 325 z 11.12.2009, s. 35).

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 113

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 57 16 kwietnia 2014

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
		2014/218/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 9 kwietnia 2014 r. zmieniająca załączniki I, II i III do decyzji 2011/432/UE w sprawie zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej Konwencji haskiej z dnia 23 listopada 2007 r. o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny	1
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 388/2014 z dnia 10 kwietnia 2014 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej	17
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 389/2014 z dnia 15 kwietnia 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	19
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady 2014/219/WPZiB z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Mali (EUCAP Sahel Mali)	21
	*	Decyzja Rady 2014/220/WPZiB z dnia 15 kwietnia 2014 r. zmieniająca decyzję 2013/34/WPZiB w sprawie misji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu przyczynienie się do szkolenia malijskich sił zbrojnych (EUTM Mali)	27

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	63,5
	TN	117,5
	TR	106,5
	ZZ	95,8
0707 00 05	AL	65,0
	MK	58,5
	TR	126,5
	ZZ	83,3
0709 93 10	MA	44,0
	TR	96,5
	ZZ	70,3
0805 10 20	EG	43,7
	IL	67,7
	MA	56,0
	TN	49,2
	TR	72,7
	ZZ	57,9
0805 50 10	MA	35,6
	TR	92,7
	ZZ	64,2
0808 10 80	AR	94,1
	BR	85,7
	CL	100,4
	CN	98,4
	MK	23,1
	NZ	138,2
	US	176,9
	ZA	122,3
	ZZ	104,9
0808 30 90	AR	98,3
	CL	169,1
	CN	82,0
	ZA	93,7
	ZZ	110,8