11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 224/2014

z dnia 10 marca 2014 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2013/798/WPZiB z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 2127 (2013) z dnia 5 grudnia 2013 r., rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 2134 (2014) z dnia 28 stycznia 2014 r. oraz decyzją 2013/798/WPZiB zmieniona decyzją Rady 2014/125/WPZiB (2) stanowi o embargu na wywóz broni do Republiki Środkowoafrykańskiej oraz o zamrożeniu funduszy i zasobów gospodarczych pewnych osób, które prowadzą albo wspierają działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej.

(2)

Pewne środki przewidziane w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2127 (2013) i rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2134 (2014) wchodzą w zakres stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia konieczne jest podjęcie działań regulacyjnych na szczeblu Unii, w szczególności w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(3)

Niniejsze rozporządzenie respektuje prawa podstawowe i przestrzega zasad określonych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza prawa do skutecznego środka prawnego, dostępu do bezstronnego sądu oraz do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie należy stosować zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(4)

Uprawnienie do zmiany wykazu zawartego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego w regionie spowodowane sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji 2014/125/WPZiB.

(5)

Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna obejmować powiadomienie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, których to dotyczy, o powodach umieszczenia ich w tych wykazach podanych przez Komitet Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z ust. 57 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 2127(2013), tak by dać im możliwość zgłoszenia uwag. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji w sprawie załącznika I na podstawie tych uwag i poinformować odpowiednio daną osobę, podmiot lub organ.

(6)

Na potrzeby wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia jak największej pewności prawa w Unii nazwiska i inne istotne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których fundusze i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie operacje przetwarzania danych osobowych osób fizycznych na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 (3) i dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE (4).

(7)	W celu zapewnienia skuteczności środków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu musi ono wejść w życie w trybie natychmiastowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

„usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i)	negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii)	sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwie trzecim, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

„roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i)	roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii)	roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii)

roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv)	powództwo wzajemne;

(v)	roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

„umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

d)	„właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

e)	„zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego rodzaju rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

f)	„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

„zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych funduszy, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

„fundusze” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i)	gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii)	depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii)

papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv)	odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v)	kredyty, tytuły do przeprowadzania kompensat, gwarancje, gwarancje należytego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi)	akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii)

dokumenty poświadczające udział w funduszach lub zasobach finansowych;

i)	„Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 57 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 2127 (2013);

„pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testami, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe; pomoc techniczna obejmuje także pomoc udzielaną w formie ustnej;

k)	„terytorium Unii” oznacza wszystkie terytoria państw członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 2

Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

osobom, podmiotom lub organom z Republiki Środkowoafrykańskiej – albo do użytku w Republice Środkowoafrykańskiej – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (5) (zwanym dalej „wspólnym wykazem uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa osobom, podmiotom lub organom z Republiki Środkowoafrykańskiej lub do użytku w Republice Środkowoafrykańskiej;

c)	pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej, świadczenia usług pośrednictwa lub usług transportowych związanych z zapewnianiem uzbrojonego najemnego personelu wojskowego w Republice Środkowoafrykańskiej lub do wykorzystania w Republice Środkowoafrykańskiej.

Artykuł 3

W drodze odstępstwa od art. 2 zakazy określone w tym artykule nie mają zastosowania do udzielania pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej lub usług pośrednictwa przeznaczonych wyłącznie do wsparcia następujących podmiotów lub do wykorzystania przez następujące podmioty: misję na rzecz konsolidacji pokoju w Afryce Centralnej (MICOPAX), międzynarodową misję wsparcia w Republice Środkowoafrykańskiej pod kierownictwem afrykańskim (MISCA), biuro Narodów Zjednoczonych ds. zintegrowanego budowania pokoju w Republice Środkowoafrykańskiej (BINUCA) i jego straż, regionalną grupę zadaniową Unii Afrykańskiej (AU–RTF), siły francuskie rozmieszczone w Republice Środkowoafrykańskiej oraz operację Unii Europejskiej w Republice Środkowoafrykańskiej (EUFOR RCA).

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od art. 2, oraz pod warunkiem że udzielanie takiej pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej zostało uprzednio zatwierdzone przez Komitet Sankcji, zakazy określone w tym artykule nie mają zastosowania do:

a)	świadczenia pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do użytku humanitarnego lub ochronnego;

b)	dostarczania pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej do sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu towarów lub technologii wyszczególnionych we wspólnym wykazie uzbrojenia albo udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub usług pośrednictwa.

Artykuł 5

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, w faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów ujętych w wykazie w załączniku I.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym ani prawnym, podmiotom ani organom ujętym w wykazie w załączniku I, ani też na ich rzecz – bezpośrednio lub pośrednio – żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych.

3. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które według Komitetu Sankcji:

prowadzą albo wspierają działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej, w tym działania narażające na szwank lub naruszające umowy przejściowe albo narażające na szwank lub utrudniające transformację polityczną, w tym przeprowadzenie wolnych i uczciwych demokratycznych wyborów, albo działania podsycające przemoc;

działają wbrew embargu na broń ustanowionemu w pkt 54 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2127 (2013) lub które bezpośrednio lub pośrednio dostarczały, sprzedawały, przekazywały ugrupowaniom zbrojnym lub sieciom przestępczym w Republice Środkowoafrykańskiej lub same otrzymywały uzbrojenie lub materiały z nim związane, porady techniczne, szkolenie lub pomoc, w tym finansowanie i pomoc finansową, na rzecz działań z użyciem przemocy prowadzonych przez ugrupowania zbrojne lub sieci przestępcze w Republice Środkowoafrykańskiej;

uczestniczą w planowaniu, kierownictwie lub popełnianiu czynów łamiących międzynarodowe przepisy o prawach człowieka lub międzynarodowe przepisy humanitarne (zależnie od tego, które mają zastosowanie) albo stanowiących naruszenie lub złamanie praw człowieka w Republice Środkowoafrykańskiej, w tym czynów związanych z przemocą seksualną, atakowaniem ludności cywilnej, atakami na tle etnicznym czy religijnym, atakami na szkoły i szpitale oraz uprowadzaniem i przymusowym wysiedlaniem;

d)	rekrutują lub angażują dzieci w konflikt zbrojny w Republice Środkowoafrykańskiej, łamiąc mające zastosowanie prawo międzynarodowe;

e)	udzielają wsparcia ugrupowaniom zbrojnym lub sieciom przestępczym przez nielegalną eksploatację bogactw naturalnych, w tym diamentów, flory i fauny i produktów od niej pochodnych, w Republice Środkowoafrykańskiej;

f)	utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Republiki Środkowoafrykańskiej albo dostęp do tej pomocy lub jej dystrybucję w Republice Środkowoafrykańskiej;

g)	uczestniczą w planowaniu, kierownictwie, sponsorowaniu lub przeprowadzaniu ataków na misje ONZ lub międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym BINUCA, MISCA, EUFOR RCA i inne wspierające je siły;

h)	są przywódcami podmiotu wskazanego przez Komitet Sankcji, albo udzielały wsparcia temu podmiotowi, działały na jego rzecz lub w jego imieniu albo nim kierowały;

i)	działają w imieniu lub pod kierunkiem osób, podmiotów lub organów wymienionych w lit. a)–h), lub podmiotów będących ich własnością lub kontrolowanych przez nie.

Artykuł 6

dany właściwy organ ustalił, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i)

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie w załączniku I oraz członków ich rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów lub zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b)	dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a), i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 7

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych funduszy lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile odpowiedni właściwy organ stwierdził, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, a zainteresowane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tych ustaleniach i Komitet Sankcji te ustalenia zatwierdził.

Artykuł 8

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)	dane fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą umieszczenia w załączniku I osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 5, lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

dane fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c)	decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie w załączniku I;

d)	uznanie decyzji o zastawie lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e)	Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 9

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ ujęty w wykazie w załączniku I jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub na mocy zobowiązania je obciążającego zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostały wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)	fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ ujęte w wykazie w załączniku I;

b)	dokonanie płatności nie narusza art. 5 ust. 2; oraz

c)	Komitet Sankcji został powiadomiony przez dane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia zezwolenia z dziesięciodniowym wyprzedzeniem.

Artykuł 10

1. Art. 5 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek ujętych w wykazie osób fizycznych lub prawnych umieszczonym w załączniku I, podmiotów lub organów, o ile wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 5 ust. 2 nie stosuje się do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)	odsetek i innych dochodów od tych rachunków;

b)	płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 5; lub

c)	płatności należnych z tytułu zastawu lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego, zgodnie z art. 8; oraz

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 5 ust. 1.

Artykuł 11

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy służbowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 5, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio albo za pośrednictwem państw członkowskich; oraz

b)	współpracują z właściwym organem przy weryfikacji takich informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 12

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2 i 5.

Artykuł 13

1. Osoby fizyczne lub prawne lub podmioty lub organy lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy zamrażają fundusze i zasoby gospodarcze lub odmawiają ich udostępnienia w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że zostanie dowiedzione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek zaniedbania.

2. Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 14

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy ujęte w wykazie w załączniku I;

b)	wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 15

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi:

a)	funduszy zamrożonych na mocy art. 5 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 7, 8 i 9;

b)	naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 17

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

3. W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 18

Załącznik I obejmuje dostępne informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 19

1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji przepisy, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 20

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany swoich adresów stron internetowych wymienionych w załączniku II.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 21

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a)	na terytorium Unii, w tym także w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b)	na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c)	wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 22

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 marca 2014 r.

W imieniu Rady

G. VROUTSIS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 51.

(2) Decyzja Rady 2014/125/WPZiB z dnia 10 marca 2014 r. zmieniająca decyzję 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej (Zob. s. 22 niniejszego Dziennika Urzędowego.).

(3) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(4) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(5) Dz.U. C 69 z 18.3.2010, s. 19.

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 5

Osoby

Podmioty

ZAŁĄCZNIK II

Strony internetowe zawierające informacje o właściwych organach oraz adres, na który wysyłać należy powiadomienia skierowane do Komisji Europejskiej

BELGIA

http://www.diplomatie.be/eusanctions

BUŁGARIA

http://www.mfa.bg/en/pages/135/index.html

REPUBLIKA CZESKA

http://www.mfcr.cz/mezinarodnisankce

DANIA

http://um.dk/da/politik-og-diplomati/retsorden/sanktioner/

NIEMCY

http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html

ESTONIA

http://www.vm.ee/est/kat_622/

IRLANDIA

http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519

GRECJA

http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html

HISZPANIA

http://www.exteriores.gob.es/Portal/es/PoliticaExteriorCooperacion/GlobalizacionOportunidadesRiesgos/Documents/ORGANISMOS%20COMPETENTES%20SANCIONES%20INTERNACIONALES.pdf

FRANCJA

http://www.diplomatie.gouv.fr/autorites-sanctions/

CHORWACJA

http://www.mvep.hr/sankcije

WŁOCHY

http://www.esteri.it/MAE/IT/Politica_Europea/Deroghe.htm

CYPR

http://www.mfa.gov.cy/sanctions

ŁOTWA

http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

LITWA

http://www.urm.lt/sanctions

LUKSEMBURG

http://www.mae.lu/sanctions

WĘGRY

http://www.kulugyminiszterium.hu/kum/hu/bal/Kulpolitikank/nemzetkozi_szankciok/

MALTA

http://www.doi.gov.mt/EN/bodies/boards/sanctions_monitoring.asp

NIDERLANDY

www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-vrede-en-veiligheid/sancties

AUSTRIA

http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=

POLSKA

http://www.msz.gov.pl

PORTUGALIA

http://www.portugal.gov.pt/pt/os-ministerios/ministerio-dos-negocios-estrangeiros/quero-saber-mais/sobre-o-ministerio/medidas-restritivas/medidas-restritivas.aspx

RUMUNIA

http://www.mae.ro/node/1548

SŁOWENIA

http://www.mzz.gov.si/si/zunanja_politika_in_mednarodno_pravo/zunanja_politika/mednarodna_varnost/omejevalni_ukrepi/

SŁOWACJA

http://www.mzv.sk/sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu

FINLANDIA

http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

SZWECJA

http://www.ud.se/sanktioner

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

https://www.gov.uk/sanctions-embargoes-and-restrictions

Adres, na który wysyłać należy powiadomienia skierowane do Komisji Europejskiej:

European Commission

Service for Foreign Policy Instruments (FPI)

EEAS 02/309

B-1049 Bruxelles/Brussel

Belgique/België

E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/10

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 225/2014

z dnia 28 lutego 2014 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Höri Bülle (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)	Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Niemiec o rejestrację nazwy „Höri Bülle” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Höri Bülle” powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 lutego 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. C 293 z 9.10.2013, s. 16.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

NIEMCY

Höri Bülle (ChOG)

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/12

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 226/2014

z dnia 7 marca 2014 r.

zatwierdzające znaczną zmianę elementów specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Umbria (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)	Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Włoch o zatwierdzenie zmiany specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Umbria” zarejestrowanej na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 2325/97 (2).

(2)	Ponieważ proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała wniosek o wprowadzenie zmiany w trybie art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3).

(3)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę specyfikacji należy zatwierdzić,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 322 z 25.11.1997, s. 33.

(3) Dz.U. C 262 z 11.9.2013, s. 6.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.5. Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

WŁOCHY

Umbria (ChNP)

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/14

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 227/2014

z dnia 7 marca 2014 r.

zatwierdzające znaczną zmianę specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Hořické trubičky (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)

Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja przeanalizowała wniosek Republiki Czeskiej w sprawie zatwierdzenia zmiany specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Hořické trubičky” zarejestrowanego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 989/2007 (2) zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 192/2008 (3).

(2)	Ponieważ proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (4).

(3)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę specyfikacji należy zatwierdzić,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 219 z 24.8.2007, s. 7.

(3) Dz.U. L 57 z 1.3.2008, s. 11.

(4) Dz.U. C 296 z 12.10.2013, s. 11.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne i środki spożywcze wymienione w pkt I załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1151/2012:

Klasa 2.4. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

REPUBLIKA CZESKA

Hořické trubičky (ChOG)

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/16

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 228/2014

z dnia 10 marca 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 601/2006 w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 184/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyki w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowego handlu usługami i zagranicznych inwestycji bezpośrednich, w odniesieniu do formatu i procedury przekazywania danych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 184/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. w sprawie statystyki Wspólnoty w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowego handlu usługami i zagranicznych inwestycji bezpośrednich (1), w szczególności jego art. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 601/2006 (2) ustanowiono przepisy wykonawcze dotyczące formatu i procedury przekazywania Komisji (Eurostatowi) wymaganych danych w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowego handlu usługami i zagranicznych inwestycji bezpośrednich, a także określono specyfikacje techniczne struktury danych.

(2)

W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 555/2012 (3) dokonano aktualizacji wymogów dotyczących danych oraz definicji zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 184/2005, aby dostosować je do międzynarodowych standardów wprowadzających ogólne zasady zestawiania tej statystyki, takich jak podręcznik na temat bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW), wzorcowa definicja zagranicznych inwestycji bezpośrednich Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz podręcznik dotyczący statystyki międzynarodowego handlu usługami Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ).

(3)

Zgodnie z międzynarodowymi standardami jako wspólny format przekazywania danych w elektronicznej wymianie danych i metadanych ustanowiono format SDMX (Statistical Data and Metadata eXchange), który już przyjęło lub planuje przyjąć wiele organizacji międzynarodowych i krajowych organów odpowiedzialnych za tworzenie danych. Z tego względu wymagane jest wprowadzenie szerszej definicji formatów danych zgodnych z SDMX oraz nowej definicji struktury danych opracowanej w zgodzie z tym standardem.

(4)	Należy zmienić rozporządzenie (WE) nr 601/2006, w którym nałożono wymóg stosowania formatu danych „Gesmes” jako jedynego sposobu przekazywania danych z państw członkowskich do Komisji (Eurostatu), tak aby uwzględnić w nim również odniesienie do SDMX.

(5)

Specyfikacje techniczne struktury danych nie powinny mieć prawnie wiążącego charakteru. Zamiast tego należy włączyć specyfikacje techniczne zalecane przez Komisję do Vademecum bilansu płatności Eurostat (4), poddawanego corocznym rewizjom. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 601/2006.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bilansu Płatniczego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 601/2006 wprowadza się następujące zmiany:

artykuł 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Format danych

Państwa członkowskie stosują formaty danych zgodne z SDMX. Komisja (Eurostat) udostępnia szczegółową dokumentację dotyczącą tych formatów oraz dostarcza wytycznych w sprawie sposobu wdrożenia wspomnianych formatów zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia.”;

2)	skreśla się art. 3;

3)	skreśla się załącznik.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 czerwca 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 marca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 35 z 8.2.2005, s. 23.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 601/2006 z dnia 18 kwietnia 2006 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 184/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie formatu i procedury przekazywania danych (Dz.U. L 106 z 19.4.2006, s. 7).

(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 555/2012 z dnia 22 czerwca 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 184/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyki Wspólnoty w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowego handlu usługami i zagranicznych inwestycji bezpośrednich w odniesieniu do aktualizacji wymogów dotyczących danych oraz definicji (Dz.U. L 166 z 27.6.2012, s. 22).

(4) Dostępne na stronie CIRCABC (ang. Communication and Information Resource Centre for Administrations, Businesses and Citizens), bezpośredni link

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/18

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 229/2014

z dnia 10 marca 2014 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 marca 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	79,2
	TN	103,5
	TR	95,1
	ZZ	92,6
0707 00 05	EG	182,1
	JO	182,1
	MA	182,1
	TR	153,8
	ZZ	175,0
0709 91 00	EG	45,1
0709 91 00	ZZ	45,1
0709 93 10	MA	45,6
	TR	88,2
	ZZ	66,9
0805 10 20	EG	47,7
	IL	69,1
	MA	50,7
	TN	51,0
	TR	56,1
	ZZ	54,9
0805 50 10	TR	69,5
0805 50 10	ZZ	69,5
0808 10 80	CN	111,8
	MK	29,8
	US	209,1
	ZZ	116,9
0808 30 90	AR	103,5
	CL	165,8
	CN	68,3
	TR	158,2
	US	132,7
	ZA	91,8
	ZZ	120,1

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/20

DYREKTYWA KOMISJI 2014/38/UE

z dnia 10 marca 2014 r.

zmieniająca załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE, jeżeli chodzi o poziom hałasu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 30 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Należy unikać bardziej rygorystycznych wymogów krajowych odnoszących się do hałasu powodowanego przez nowy i zmodernizowany tabor kolejowy, ponieważ miałyby one niekorzystny wpływ na interoperacyjność systemu kolei. W związku z tym w decyzjach Komisji 2008/232/WE (2) i 2011/229/UE (3) przyjętych na podstawie dyrektywy 2008/57/WE ustanowiono najwyższe poziomy hałasu dla nowego taboru dużych prędkości i nowego taboru konwencjonalnego.

(2)

Punkt 1.4.4 załącznika III do dyrektywy 2008/57/WE stanowi, że funkcjonowanie systemu kolei musi opierać się na przestrzeganiu istniejących przepisów w zakresie poziomu hałasu. To wymaganie zasadnicze jest niezbędne, aby określić podstawowe parametry w zakresie hałasu ustanowione w pkt 4.2.1, 4.2.2 i 4.2.3 załącznika do decyzji 2011/229/UE oraz w pkt 4.2.6.5.2, 4.2.6.5.3, 4.2.6.5.4 i 4.2.7.6 załącznika do decyzji 2008/232/WE.

(3)	Punkt 1.4.4 załącznika III do dyrektywy 2008/57/WE odnosi się do istniejących przepisów, które nie zostały bliżej określone. Dlatego też w celu uniknięcia niejasności i określenia zamierzonego ogólnego celu niniejszej dyrektywy odnośnie do hałasu należy zmienić ten punkt.

(4)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 29 ust. 1 dyrektywy 2008/57/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Punkt 1.4.4 załącznika III do dyrektywy 2008/57/WE otrzymuje brzmienie:

„1.4.4.

Projekt i działanie systemu kolei nie mogą powodować wytwarzania przez system kolei niedopuszczalnego poziomu hałasu:

—	w obszarach sąsiadujących z infrastrukturą, w rozumieniu definicji zawartej w art. 3 dyrektywy 2012/34/UE, oraz

—	w kabinie maszynisty.”.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 stycznia 2015 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

3. Obowiązki w zakresie transpozycji i wdrożenia niniejszej dyrektywy nie mają zastosowania do Republiki Cypryjskiej i Republiki Malty, dopóki na ich terytoriach nie powstanie system kolei.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 marca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 191 z 18.7.2008, s. 1.

(2) Decyzja Komisji 2008/232/WE z dnia 21 lutego 2008 r. dotycząca specyfikacji technicznej interoperacyjności podsystemu „Tabor” transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości (Dz.U. L 84 z 26.3.2008, s. 132).

(3) Decyzja Komisji 2011/229/UE z dnia 4 kwietnia 2011 r. dotycząca technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu „Tabor kolejowy – hałas” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (Dz.U. L 99 z 13.4.2011, s. 1).

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/22

DECYZJA RADY 2014/125/WPZiB

z dnia 10 marca 2014 r.

zmieniająca decyzję 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 23 grudnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej. (1)

(2)	W dniu 28 stycznia 2014 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 2134 (2014).

(3)

Rezolucja Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 2134 (2014) wymaga przedsięwzięcia środków, aby zastosować ograniczenia podróżowania oraz zamrożenie funduszy i aktywów wobec osób lub podmiotów, które wskaże komitet utworzony na mocy pkt 57 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 2127 (2013), zgodnie z kryteriami określonymi w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 2134 (2014).

(4)

W rezolucji 2134 (2014) Rada Bezpieczeństwa ONZ potwierdza również i przedłuża embargo na broń ustanowione jej rezolucją 2127 (2013). Ponadto w rezolucji 2134 (2014) Rada Bezpieczeństwa ONZ ustaliła, że embargo na broń nie dotyczy dostaw przeznaczonych wyłącznie dla wsparcia lub na użytek operacji Unii Europejskiej w Republice Środkowoafrykańskiej (EUFOR RCA).

(5)

Oprócz tego zakres odstępstwa dotyczącego sprzedaży, dostawy, transferu lub eksportu uzbrojenia i związanych materiałów przeznaczonych wyłącznie dla wsparcia lub na użytek: misji na rzecz umacniania pokoju w Republice Środkowoafrykańskiej (MICOPAX), międzynarodowej misji wsparcia w Republice Środkowoafrykańskiej pod dowództwem sił afrykańskich (MISCA), biura Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. zintegrowanego budowania pokoju w Republice Środkowoafrykańskiej (BINUCA) i jego straży, regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej (AU–RTF), sił francuskich rozmieszczonych w Republice Środkowoafrykańskiej oraz operacji Unii Europejskiej w Republice Środkowoafrykańskiej należy tak zmienić, aby obejmowało ono także udzielanie pomocy technicznej i finansowej.

(6)	Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

(7)	Decyzja 2013/798/WPZiB powinna w związku z tym zostać odpowiednio zmieniona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2013/798/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

art. 2 ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

sprzedaży, dostawy, transferu lub eksportu uzbrojenia i materiałów z nim związanych – a także świadczenia powiązanej pomocy technicznej lub finansowania i pomocy finansowej – przeznaczonych wyłącznie do celów wsparcia lub wykorzystania przez misję na rzecz umacniania pokoju w Republice Środkowoafrykańskiej (MICOPAX), międzynarodową misję wsparcia w Republice Środkowoafrykańskiej pod dowództwem sił afrykańskich (MISCA), biuro Narodów Zjednoczonych ds. zintegrowanego budowania pokoju w Republice Środkowoafrykańskiej (BINUCA) i jego straż, regionalną grupę zadaniową Unii Afrykańskiej (AU–RTF), siły francuskie rozmieszczone w Republice Środkowoafrykańskiej oraz operację Unii Europejskiej w Republice Środkowoafrykańskiej (EUFOR RCA);”.

Dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 2a

1. Państwa członkowskie podejmują konieczne środki, aby na ich terytorium nie mogły wjechać ani przez ich terytorium nie mogły przejechać osoby, które komitet ustanowiony na mocy pkt 57 rezolucji RB ONZ 2127 (2013) (zwany dalej »komitetem«) wskaże jako osoby przeprowadzające lub wspierające akty zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej – w tym akty narażające na szwank lub naruszające umowy przejściowe albo akty narażające na szwank lub utrudniające transformację polityczną (w tym działania na rzecz przeprowadzenia wolnych i uczciwych wyborów demokratycznych) albo akty podsycające przemoc – w tym osoby:

które działają wbrew embargu na broń ustanowionemu w pkt 54 rezolucji RB ONZ 2127 (2013) i w art. 1 niniejszej decyzji lub które bezpośrednio lub pośrednio dostarczały, sprzedawały, przekazywały ugrupowaniom zbrojnym lub sieciom przestępczym w Republice Środkowoafrykańskiej lub same otrzymywały uzbrojenie lub materiały z nim związane, porady techniczne, szkolenie techniczne lub pomoc techniczna (w tym finansowanie i pomoc finansową) na rzecz działań z użyciem przemocy prowadzonych przez ugrupowania zbrojne lub sieci przestępcze w Republice Środkowoafrykańskiej;

które uczestniczą w planowaniu, kierownictwie lub popełnianiu czynów łamiących międzynarodowe przepisy o prawach człowieka lub międzynarodowe przepisy humanitarne (zależnie od tego, które mają zastosowanie) albo stanowiących naruszenie lub złamanie praw człowieka w Republice Środkowoafrykańskiej, w tym czynów związanych z przemocą seksualną, atakowaniem ludności cywilnej, zamachami na tle etnicznym czy religijnym, zamachami na szkoły i szpitale oraz uprowadzaniem i przymusowym wysiedlaniem;

c)	które rekrutują lub angażują dzieci w konflikt zbrojny w Republice Środkowoafrykańskiej, łamiąc mające zastosowanie prawo międzynarodowe;

d)	które udzielają wsparcia ugrupowaniom zbrojnym lub sieciom przestępczym przez nielegalną eksploatację bogactw naturalnych, w tym diamentów, dzikiej przyrody i produktów od niej pochodnych, w Republice Środkowoafrykańskiej;

e)	które utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Republiki Środkowoafrykańskiej albo dostęp do tej pomocy lub jej dystrybucję w Republice Środkowoafrykańskiej;

f)	które uczestniczą w planowaniu, kierownictwie, sponsorowaniu lub przeprowadzaniu zamachów na misje ONZ lub międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym BINUCA, MISCA, operację Unii Europejskiej (EUFOR RCA) i inne, wspierające je siły;

g)	które są przywódcami podmiotu wskazanego przez komitet albo które temu podmiotowi udzielały wsparcia, działały na jego rzecz lub w jego imieniu albo nim kierowały;

wymienione w załączniku do niniejszej decyzji.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli wjazd lub przejazd jest konieczny w związku z postępowaniem sądowym.

4. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli w indywidualnych przypadkach komitet stwierdzi, że:

a)	podróż jest uzasadniona potrzebą humanitarną, w tym obowiązkami religijnymi;

b)	wyjątek sprzyja osiąganiu pokoju i pojednania narodowego w Republice Środkowoafrykańskiej oraz stabilności w regionie.

5. Jeżeli zgodnie z ust. 3 lub 4 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie takie dotyczy tylko celów, do których zostało udzielone, i tylko odnośnych osób.

Artykuł 2b

1. Wszelkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane albo kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, które komitet wskaże jako osoby przeprowadzające lub wspierające akty zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej – w tym akty narażające na szwank lub naruszające umowy przejściowe albo akty narażające na szwank lub utrudniające transformację polityczną (w tym działania na rzecz przeprowadzenia wolnych i uczciwych wyborów demokratycznych) albo akty podsycające przemoc – w tym osoby i podmioty:

które działają wbrew embargu na broń ustanowionemu w pkt 54 rezolucji RB ONZ 2127 (2013) i w art. 1 niniejszej decyzji lub które bezpośrednio lub pośrednio dostarczały, sprzedawały, przekazywały ugrupowaniom zbrojnym lub sieciom przestępczym w Republice Środkowoafrykańskiej lub same otrzymywały uzbrojenie lub materiały z nim związane, porady techniczne, szkolenie techniczne lub pomoc techniczną (w tym finansowanie i pomoc finansową) na rzecz działań z użyciem przemocy prowadzonych przez ugrupowania zbrojne lub sieci przestępcze w Republice Środkowoafrykańskiej;

c)	które rekrutują lub angażują dzieci w konflikt zbrojny w Republice Środkowoafrykańskiej, łamiąc mające zastosowanie prawo międzynarodowe;

d)	które udzielają wsparcia ugrupowaniom zbrojnym lub sieciom przestępczym przez nielegalną eksploatację bogactw naturalnych, w tym diamentów, dzikiej przyrody i produktów od niej pochodnych, w Republice Środkowoafrykańskiej;

e)	które utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Republiki Środkowoafrykańskiej albo dostęp do tej pomocy lub jej dystrybucję w Republice Środkowoafrykańskiej;

f)	które uczestniczą w planowaniu, kierownictwie, sponsorowaniu lub przeprowadzaniu zamachów na misje ONZ lub międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym BINUCA, MISCA, operację Unii Europejskiej (EUFOR RCA) i inne, wspierające je siły;

g)	które są przywódcami podmiotu wskazanego przez komitet albo które temu podmiotowi udzielały wsparcia, działały na jego rzecz lub w jego imieniu albo nim kierowały;

lub osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub na ich czele albo podmioty przez nie posiadane lub kontrolowane – zostają zamrożone.

Osoby i podmioty, o których mowa w niniejszym ustępie, wymieniono w załączniku do niniejszej decyzji.

2. Nie udostępnia się żadnych funduszy, aktywów finansowych ani zasobów gospodarczych bezpośrednio ani pośrednio osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, ani na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwo członkowskie może dopuścić wyjątki od środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych, które są:

a)	niezbędne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłacenia środków spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie racjonalnych honorariów i zwrot wydatków poniesionych w związku z korzystaniem z usług prawniczych;

c)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych;

po tym jak dane państwo członkowskie powiadomi komitet o zamiarze udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych, a komitet nie podejmie decyzji odmownej w terminie pięciu dni roboczych od takiego powiadomienia.

4. Państwo członkowskie może też zezwolić na wyjątki od środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych, które są:

a)	niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków – po tym jak dane państwo członkowskie powiadomi komitet, a ten taki wyjątek zatwierdzi;

przedmiotem zastawu albo orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą zostać wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania orzeczenia, z zastrzeżeniem że zastaw został ustanowiony lub orzeczenie zostało wydane przed dniem 28 stycznia 2014 r. i że zastaw ani orzeczenie nie dotyczą osoby ani podmiotu, o których mowa w niniejszym artykule – po tym jak dane państwo członkowskie powiadomi komitet.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi dokonania płatności należnej zgodnie z umową zawartą przed umieszczeniem takiej osoby lub podmiotu w wykazie, pod warunkiem ustalenia przez właściwe państwo członkowskie, że płatność nie jest bezpośrednio lub pośrednio dokonywana na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1, oraz po powiadomieniu Komitetu przez właściwe państwo członkowskie o zamiarze dokonania lub otrzymania takich płatności lub zezwolenia na odmrożenie środków finansowych do tego celu, dziesięć dni roboczych przed udzieleniem takiego zezwolenia.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do środków, które saldo zamrożonych rachunków zwiększają z tytułu:

a)	odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b)	płatności należnych w ramach umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami ograniczającymi na podstawie niniejszej decyzji;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i należności nadal podlegają przepisom ust. 1.

Artykuł 2c

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku i wprowadza w nim zmiany zgodnie z ustaleniami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub komitetu.

Artykuł 2d

1. W przypadku wskazania przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub komitet osoby lub podmiotu, Rada dodaje tę osobę lub ten podmiot do załącznika. O swojej decyzji, w tym o powodach umieszczenia danej osoby lub danego podmiotu w wykazie, Rada informuje daną osobę lub dany podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie lub temu podmiotowi przedstawienie uwag.

2. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub nowe istotne dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i odpowiednio informuje daną osobę lub dany podmiot.

Artykuł 2e

1. Załącznik zawiera powody umieszczenia w wykazie osób i podmiotów przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez komitet.

2. W załączniku znajdują się także informacje, o ile są dostępne, dostarczone przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub komitet niezbędne do identyfikacji odnośnych osób lub podmiotów. Informacje o osobach mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu osobistego, płeć, adres oraz funkcję lub zawód. Informacje o podmiotach mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. Załącznik zawiera też datę wskazania przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub komitet.”;

3)	dodaje się załącznik w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia10 marca 2014 r.

W imieniu Rady

G. VROUTSIS

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2013/798/WPZiB z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej (Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 51).

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Wykaz osób, o których mowa w art. 2a, oraz osób i podmiotów, o których mowa w art. 2b

Osoby

B.	Podmioty”.

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/27

DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA CENTRUM OPERACYJNE UE/1/2014

z dnia 27 lutego 2014 r.

w sprawie mianowania szefa centrum operacyjnego UE służącego misjom i operacji z zakresu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w Rogu Afryki

(2014/126/WPZiB)

KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38 akapit trzeci,

uwzględniając decyzję Rady 2012/173/WPZiB z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie uruchomienia centrum operacyjnego UE służącego misjom i operacji z zakresu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w Rogu Afryki (1), w szczególności jej art. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Na mocy art. 3 ust. 1 decyzji 2012/173/WPZiB komandor Ad VAN DER LINDE został niniejszym mianowany szefem centrum operacyjnego UE na okres do dnia 23 marca 2014 r.

(2)	Decyzją 2013/725/WPZiB (2) Rada zmieniła decyzję 2012/173/WPZiB. Zgodnie z art. 3 ust. 1a decyzji 2012/173/WPZiB Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa jest upoważniony, zgodnie z art. 38 Traktatu, do podejmowania decyzji w sprawie mianowania kolejnych szefów centrum operacyjnego UE.

(3)	W dniu 28 listopada 2013 r. Hiszpania zaproponowała komandora Francisca CORNAGA jako kandydata na następcę komandora Ada VAN DER LINDEGO na stanowisku szefa centrum operacyjnego UE.

(4)	W dniu 19 grudnia 2013 r. Komitet Wojskowy UE zgodził się na zalecenie, by Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa mianował komandora Francisca CORNAGA szefem centrum operacyjnego UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Komandor Francisco CORNAGO zostaje niniejszym mianowany szefem centrum operacyjnego UE służącego misjom i operacji z zakresu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w Rogu Afryki od dnia 24 marca 2014 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 24 marca 2014 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 lutego 2014 r.

W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa

W. STEVENS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 89 z 27.3.2012, s. 66.

(2) Decyzja Rady 2013/725/WPZiB z dnia 9 grudnia 2013 r. zmieniająca i przedłużająca decyzję 2012/173/WPZiB w sprawie uruchomienia centrum operacyjnego UE służącego misjom i operacji z zakresu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w Rogu Afryki (Dz.U. L 329 z 10.12.2013, s. 39).

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/28

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 7 marca 2014 r.

zmieniająca załącznik I do decyzji 2004/211/WE w odniesieniu do wpisu dotyczącego Chin w wykazie państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których dozwolony jest przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni

(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 1386)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/127/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (1), w szczególności jej art. 17 ust. 3 lit. a),

uwzględniając dyrektywę Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (2), w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4 oraz zdanie wprowadzające w art. 19, jak również art. 19 lit. a) i b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dyrektywie 92/65/EWG określono warunki mające zastosowanie do przywozu do Unii między innymi nasienia, komórek jajowych i zarodków koni. Warunki te muszą być co najmniej równoważne z warunkami mającymi zastosowanie do handlu między państwami członkowskimi.

(2)	W dyrektywie 2009/156/WE ustanowiono warunki zdrowotne zwierząt odnośnie do przywozu do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych. Stanowi ona, że przywóz do Unii zwierząt z rodziny koniowatych jest dozwolony tylko z państw trzecich, które spełniają określone wymagania w zakresie zdrowia zwierząt.

(3)

W decyzji Komisji 2004/211/WE (3) ustalono wykaz państw trzecich lub, w przypadku państw stosujących regionalizację, ich części, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków, określając jednocześnie warunki mające zastosowanie do tego przywozu. Wykaz ten zamieszczono w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.

(4)

Jako gospodarz imprezy jeździeckiej Global Champions Tour, zaplanowanej na październik 2013 r. i organizowanej pod auspicjami Światowego Związku Jeździeckiego (FEI), właściwe organy chińskie wniosły o uznanie wolnej od chorób koniowatych strefy leżącej w regionie metropolitalnym Szanghaju, dostępnej bezpośrednio z pobliskiego portu lotniczego. Ponieważ infrastruktura na parkingu EXPO 2010 została zbudowana specjalnie na tę okazję i ma charakter tymczasowy, strefę tę należy zatwierdzić jedynie tymczasowo.

(5)

Na podstawie udzielonych przez władze Chin gwarancji i informacji oraz w celu umożliwienia – w ograniczonym okresie – powrotnego wwozu zarejestrowanych koni po czasowym wywozie zgodnie z przepisami decyzji Komisji 93/195/EWG (4), Komisja przyjęła decyzję wykonawczą 2013/259/UE (5) zatwierdzającą tymczasowo region CN-2.

(6)	Ponieważ przedmiotową imprezę jeździecką z przyczyn technicznych przełożono na dni 6–8 czerwca 2014 r., przy czym warunki dotyczące zdrowia zwierząt nie uległy zmianie, w kolumnie 15 tabeli w załączniku I do decyzji 2004/211/WE należy przyjąć odpowiednią datę w odniesieniu do regionu CN-2.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/211/WE.

(8)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W tabeli zawartej w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, w kolumnie 15 w wierszu dotyczącym regionu CN-2 w Chinach słowa „Od 24 września do 24 października 2013 r.” zastępuje się słowami: „Od 30 maja do 30 czerwca 2014 r.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2014 r.

W imieniu Komisji

Tonio BORG

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54.

(2) Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1.

(3) Decyzja Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniająca decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1).

(4) Decyzja Komisji 93/195/EWG z dnia 2 lutego 1993 r. sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 1).

(5) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/259/UE z dnia 31 maja 2013 r. zmieniająca załącznik I do decyzji 2004/211/WE w odniesieniu do wpisów dotyczących Bahrajnu i Chin w wykazie państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których dozwolony jest przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni (Dz.U. L 150 z 4.6.2013, s. 28).

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/30

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 10 marca 2014 r.

w sprawie zatwierdzenia stosowania modułu świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi „E-Light” jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/128/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 12 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dostawca Automotive Lighting Reutlingen GmbH (zwany dalej „wnioskodawcą”) złożył wniosek o zatwierdzenie modułu świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi (LED) „E-Light” jako technologii innowacyjnej w dniu 9 lipca 2013 r. Kompletność wniosku oceniono zgodnie z art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 725/2011 (2). Ustalono, że wniosek jest kompletny, i okres przeznaczony na ocenę Komisji rozpoczął się w dniu następującym po terminie urzędowego otrzymania wniosku, tj. w dniu 10 lipca 2013 r.

(2)

Wniosek poddano ocenie zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 725/2011 oraz wytycznymi technicznymi dotyczącymi przygotowania wniosków o zatwierdzenie technologii innowacyjnych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 443/2009 (wytycznymi technicznymi) (3).

(3)

Wniosek dotyczy modułu świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi (LED) „E-Light”, będącego technologią oświetleniową opierającą się na tzw. systemie załamania-odbijania światła. Moduł E-Light wykorzystuje odbijanie i załamywane się światła za pomocą soczewek, aby skoncentrować światło wytwarzane przez niewielką liczbę lamp LED. Technologia ta znacznie się różni od sytemu oświetlenia diod elektroluminescencyjnych zatwierdzonego jako technologia innowacyjna decyzją wykonawczą Komisji 2013/128/UE (4). Należy również zauważyć, że jej stosowanie przez Automotive Lighting opiera się na uproszczonym podejściu opisanym w wytycznych technicznych, podczas gdy wcześniej zatwierdzony wniosek opierał się na kompleksowym podejściu.

(4)	Komisja uważa, że informacje podane we wniosku wykazują, że warunki i kryteria, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 oraz w art. 2 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, zostały spełnione.

(5)

Wnioskodawca wykazał, że moduł „E-Light” był stosowany w nie więcej niż 3 % nowych samochodów osobowych zarejestrowanych w roku referencyjnym 2009. Na poparcie tego wnioskodawca powołał się na wytyczne techniczne, która zawierają streszczenie raportu dotyczącego inicjatywy Light Sight Safety Europejskiej Organizacji Dostawców Części Samochodowych (CLEPA). Wnioskodawca wykorzystał wcześniej określone funkcje i uśrednione dane zgodnie z podejściem uproszczonym określonym w wytycznych technicznych.

(6)	Zgodnie z uproszczonym podejściem opisanym w wytycznych technicznych wnioskodawca zastosował oświetlenie halogenowe jako technologię referencyjną w celu wykazania potencjału ograniczania emisji CO2 modułu „E-Light”.

(7)

Wnioskodawca przedstawił metodę badania ograniczenia emisji CO2, która obejmuje wzory zgodne ze wzorami opisanymi w wytycznych technicznych dotyczących uproszczonego podejścia w odniesieniu do funkcji oświetlenia. Komisja uznaje, że metoda badania zapewni możliwe do zweryfikowania, powtarzalne i porównywalne wyniki testów i że umożliwia ona wykazanie w wiarygodny sposób istotnych pod względem statystycznym korzyści w postaci zmniejszenia emisji CO2 wynikających z technologii innowacyjnej zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.

(8)	W tym kontekście Komisja uznaje, że wnioskodawca wykazał w sposób zadowalający, że zmniejszenie emisji uzyskane dzięki technologii innowacyjnej wynosi co najmniej 1 g CO2/km.

(9)

Ponieważ włączenie świateł mijania nie jest wymagane podczas badania homologacyjnego w odniesieniu do emisji CO2, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady (5) i rozporządzeniu Komisji (WE) nr 692/2008 (6), Komisja stwierdza, że przedmiotowe funkcje oświetlenia nie są objęte zakresem standardowego cyklu badań.

(10)

Włączenie przedmiotowych funkcji oświetlenia jest obowiązkowe w celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji pojazdu i w związku z tym nie zależy od wyboru kierowcy. Na tej podstawie Komisja uważa, że należy uznać odpowiedzialność producenta za zmniejszenie emisji CO2 wynikające ze stosowania diod elektroluminescencyjnych.

(11)	Komisja stwierdza, że sprawozdanie weryfikujące zostało sporządzone przez organizację FAKT S.r.l., która jest niezależnym zatwierdzonym organem, i że w sprawozdaniu tym potwierdza się ustalenia zawarte we wniosku.

(12)	W związku z powyższym Komisja uznaje, że nie ma podstaw do wnoszenia zastrzeżeń wobec zatwierdzenia przedmiotowej technologii innowacyjnej.

(13)

Producent, który chce skorzystać ze zmniejszenia swoich średnich wartości emisji CO2 w celu spełnienia swoich określonych celów w zakresie emisji poprzez oszczędności CO2 wynikające z zastosowania technologii innowacyjnej zatwierdzonej niniejszą decyzją, powinien – zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 – powołać się na niniejszą decyzję w swoim wniosku o wydanie świadectwa homologacji typu WE dla przedmiotowych pojazdów,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ

Artykuł 1

1. Moduł świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi „E-Light” przeznaczony do zastosowania w pojazdach M1 zatwierdza się jako technologię innowacyjną w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009.

2. Zmniejszenie emisji CO2 w wyniku zastosowania modułu świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi „E-Light”, o którym mowa w ust. 1, określa się przy użyciu metodologii określonej w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 marca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.

(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 725/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. ustanawiające procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych (Dz.U. L 194 z 26.7.2011, s. 19).

(3) http://ec.europa.eu/clima/policies/transport/vehicles/cars/docs/guidelines_en.pdf

(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/128/UE z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie zatwierdzenia stosowania diod elektroluminescencyjnych w niektórych funkcjach oświetlenia pojazdu kategorii M1 jako technologii innowacyjnej służącej zmniejszeniu emisji CO2 z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 70 z 14.3.2013, s. 7).

(5) Rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 171 z 29.6.2007, s. 1).

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

METODA SŁUŻĄCA OKREŚLENIU OGRANICZENIA EMISJI CO2 WYNIKAJĄCEGO Z ZASTOSOWANIA MODUŁU ŚWIATEŁ MIJANIA Z DIODAMI ELEKTROLUMINESCENCYJNYMI „E-LIGHT” W POJEŹDZIE KATEGORII M1

1. Wprowadzenie

W celu określenia ograniczenia emisji CO2, które można przypisać zastosowaniu modułu świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi „E-Light” w pojeździe kategorii M1, konieczne jest określenie:

a)	warunków badania;

b)	procedury badania;

c)	wzorów na obliczenie redukcji emisji CO2;

d)	wzorów na obliczenie odchylenia standardowego;

e)	oszczędności CO2 podlegających poświadczeniu przez organy udzielające homologacji typu.

2. Warunki badania

Zastosowanie mają wymogi regulaminu EKG ONZ nr 112 (1) w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji świateł głównych pojazdów silnikowych wyposażonych w żarówki i/lub moduły LED i emitujących asymetryczne światło mijania i/lub światło drogowe. W celu określenia zużycia energii należy odnieść się do pkt 6.1.4 regulaminu EKG ONZ nr 112 oraz pkt 3.2.1 i 3.2.2 załącznika 10 do regulaminu EKG ONZ nr 112.

Ponadto przy wykonywaniu badania należy rozgrzać badane urządzenie (BU) przez 30 minut poprzez dostarczenie do BU prądu 0,78 A o napięciu 13,4 V. BU składa się z elektronicznej jednostki sterującej (ECU) lampy LED oraz modułu świateł mijania.

3. Procedura badania

Pomiary należy przeprowadzać zgodnie z rysunkiem. Należy użyć następujących urządzeń:

—	dwóch multimetrów cyfrowych, jednego do pomiaru prądu stałego, a drugiego do pomiaru napięcia prądu stałego,

—	zasilacza.

Rysunek

Układ do badania (A to amperomierz, LED ECU to elektroniczna jednostka sterująca lampy LED)

Łącznie należy dokonać dziesięciu pomiarów przy następujących napięciach: 9,0 V; 10,0 V; 11,0 V; 12,0 V; 13,0 V; 13,2 V; 13,4 V; 14,0 V; 15,0 V; 16,0 V (gdzie wartości 13,2 V i 13,4 V są typowymi wartościami napięć w samochodach osobowych).

Dla każdego napięcia należy odpowiednio zmierzyć prąd.

Dokładne zainstalowane napięcie i zmierzony prąd należy zarejestrować z dokładnością do czterech miejsc po przecinku.

4. Wzory

Należy podjąć następujące działania w celu określenia oszczędności CO2 oraz określenia, czy próg wartości 1 g CO2/km jest spełniony:

Etap 1	:	Obliczenie oszczędności energii;
Etap 2	:	Obliczenie oszczędności CO2;
Etap 3	:	Obliczenia błędu w oszczędności CO2;
Etap 4	:	Sprawdzenie wartości progowej.

4.1. Obliczanie oszczędności energii elektrycznej

Dla każdego z 10 pomiarów uprawnienia zużytą energię elektryczną oblicza się, mnożąc liczbę zainstalowanego napięcia przez zmierzony prąd. W ten sposób uzyskuje się 10 wartości. Każdą wartość podaje się z dokładnością do czterech miejsc po przecinku. Następnie oblicza się średnią wartość zużytej energii elektrycznej, która jest sumą 10 wartości energii elektrycznej podzieloną przez 10.

Wynikającą z tego oszczędność energii elektrycznej oblicza się za pomocą następującego wzoru:

Wzór (1) Formula

gdzie:

ΔP	:	oszczędność energii elektrycznej w W
Pbaseline:	:	energia elektryczna w technologii referencyjnej wynosząca 137 W
Peco-innovation	:	średnia wartość zużytej energii elektrycznej w ekoinnowacji w W

4.2. Obliczanie oszczędności CO2

Wzór do obliczania ograniczenia emisji CO2 wynikającego z zastosowania ekoinnowacji jest następujący:

Dla pojazdów zasilanych benzyną:

Wzór (2): Formula

Dla pojazdów zasilanych olejem napędowym:

Wzór (3): Formula

W powyższych wzorach CO2 to oszczędności CO2 w g CO2/km.

Dane wejściowe dla wzorów (2) i (3) to:

ΔP	:	zaoszczędzona energia elektryczna w W, która jest wynikiem etapu 1
UF	:	współczynnik stosowania wynoszący 0,33 dla lampy świateł mijania
v	:	średnia prędkość jazdy NEDC wynosząca 33,58 km/h
VPe-P	:	zużycie mocy skutecznej dla pojazdów zasilanych benzyną wynoszące 0,264 l/kWh
VPe-D	:	zużycie mocy skutecznej dla pojazdów zasilanych olejem napędowym wynoszące 0,22 l/kWh
ηΑ	:	sprawność alternatora wynosząca 0,67
CFP	:	współczynnik konwersji dla benzyny wynoszący 2 330 g CO2/l
CFD	:	współczynnik konwersji dla oleju napędowego wynoszący 2 640 g CO2/l

4.3. Obliczanie błędu statystycznego oszczędności CO2

Błąd statystyczny oszczędności CO2 określa się w dwóch etapach. Na pierwszym etapie należy określić błąd wartości mocy jako odchylenie standardowe równoważne z przedziałem ufności 68 %.

Należy tego dokonać za pomocą wzoru (4).

Wzór (4) Formula

gdzie:

	:	odchylenie standardowe średniej arytmetycznej [W]
xi	:	wartość pomiaru [W]
	:	średnia arytmetyczna [W]
n	:	liczba pomiarów wynosząca 10

Następnie błąd w oszczędności CO2 należy określić przy zastosowaniu prawa propagacji, wyrażonego we wzorze (5).

Wzór (5) Formula

gdzie:

ΔCCO2 :	średni całkowity błąd oszczędności CO2 ()
∂ CCO2 /∂P	wrażliwość obliczonych oszczędności CO2 w odniesieniu do wartości początkowej xi
ePi:	błąd wartości początkowej (W)

Zastąpienie wzoru (2) we wzorze (5) daje następujący wzór dla pojazdów zasilanych benzyną:

Wzór (6) Formula

gdzie:

ΔCCO2	:	błąd w oszczędności emisji CO2 (g CO2/km)
eP	:	błąd w zużyciu energii (W)

Zastąpienie wzoru (2) we wzorze (5) daje następujący wzór dla pojazdów zasilanych olejem napędowym:

Wzór (7): Formula

gdzie:

ΔCCO2	:	błąd w oszczędności emisji CO2 (g CO2/km)
eP	:	błąd w zużyciu energii (W)

4.4. Sprawdzenie wartości progowej

Stosując wzór (8) sprawdza się wartość progową. Minimalna wartość progowa wynosi 1,0 g CO2/km.

Wzór (8): Formula

gdzie:

MT	:	minimalny próg (g CO2/km)
CCO2	:	całkowita oszczędność CO2 (g CO2/km, która musi być wyrażona z dokładnością do czterech miejsc po przecinku
	:	średni całkowity błąd oszczędności CO2 (gCO2/km), który musi być wyrażony z dokładnością do czterech miejsc po przecinku.

5. Kod ekoinnowacji wpisywany w dokumentacji homologacji typu

Do celów określenia ogólnego kodu ekoinnowacji, który ma być stosowany w odpowiednich dokumentach homologacji typu zgodnie z załącznikami I, VIII i IX do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2), w odniesieniu do technologii innowacyjnej zatwierdzonej niniejsza decyzją stosuje się kod indywidualny „5”.

Na przykład w przypadku oszczędności wynikających z zastosowania ekoinnowacji poświadczonych przez niemiecki organ udzielający homologacji typu stosuje się kod ekoinnowacji „e1 5”.

(1) E/ECE/324/Rev.2/Add.111/Rev.3 - E/ECE/TRANS/505/Rev.2/Add.111/Rev.3 z dnia 9 stycznia 2013 r.

(2) Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/35

Sprostowanie do decyzji Rady 2014/119/WPZiB z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 66 z dnia 6 marca 2014 r. )

Strona 29, załącznik I, pozycja 12, Serhii Petrovych Kliuiev, kolumna „Dane identyfikacyjne”:

zamiast:

„urodzony 12 sierpnia 1969 r., biznesmen, brat Andrija Klujewa (Andrii Kliuiev)”,

powinno być:

„urodzony 19 sierpnia 1969 r., biznesmen, brat Andrija Klujewa (Andrii Kliuiev)”.

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/36

Sprostowanie do rozporządzenia Rady (UE) nr 208/2014 z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 66 z dnia 6 marca 2014 r. )

Strona 7, załącznik I, pozycja 12, Serhii Petrovych Kliuiev, kolumna „Dane identyfikacyjne”:

zamiast:

„urodzony 12 sierpnia 1969 r., biznesmen, brat Andrija Klujewa (Andrii Kliuiev)”,

powinno być:

„urodzony 19 sierpnia 1969 r., biznesmen, brat Andrija Klujewa (Andrii Kliuiev)”.

11.3.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/37

Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 157 z dnia 15 czerwca 2011 r. )

1.	Strona 58, załącznik I, część B („Szczegółowe normy handlowe”), część 1 („Norma handlowa dla jabłek”), sekcja III („Przepisy dotyczące wielkości”), zdanie ostatnie:

zamiast:

„Dla owoców klasy II pakowanych luzem w opakowaniach lub w opakowaniach detalicznych nie ma wymogów dotyczących jednorodności klasyfikacji według wielkości.”,

powinno być:

„Dla owoców klasy II pakowanych luzem w opakowaniach lub w opakowaniach detalicznych nie ma wymogów dotyczących jednorodności pod względem wielkości.”.

2.	Strona 104, załącznik I, część B („Szczegółowe normy handlowe”), część 9 („Norma handlowa dla winogron stołowych”), sekcja II („Przepisy dotyczące jakości”), pkt B („Wymagania dotyczące dojrzałości”), zdanie ostatnie:

zamiast:

„Dodatkowo wszystkie odmiany muszą charakteryzować się zadawalającym stosunkiem między ilości cukrów do kwasów.”,

powinno być:

„Dodatkowo wszystkie odmiany muszą charakteryzować się zadowalającym stosunkiem ilości cukrów do kwasów.”.

		ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2014.070.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 70

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 57 11 marca 2014

	Sprostowania
*	Sprostowanie do decyzji Rady 2014/119/WPZiB z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. L 66 z 6.3.2014)	35
*	Sprostowanie do rozporządzenia Rady (UE) nr 208/2014 z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. L 66 z 6.3.2014)	36
*	Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (Dz.U. L 157 z 15.6.2011)	37

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 224/2014 z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej	1
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 225/2014 z dnia 28 lutego 2014 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Höri Bülle (ChOG)]	10
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 226/2014 z dnia 7 marca 2014 r. zatwierdzające znaczną zmianę elementów specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Umbria (ChNP)]	12
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 227/2014 z dnia 7 marca 2014 r. zatwierdzające znaczną zmianę specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Hořické trubičky (ChOG)]	14
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 228/2014 z dnia 10 marca 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 601/2006 w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 184/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyki w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowego handlu usługami i zagranicznych inwestycji bezpośrednich, w odniesieniu do formatu i procedury przekazywania danych	16
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 229/2014 z dnia 10 marca 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	18
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa Komisji 2014/38/UE z dnia 10 marca 2014 r. zmieniająca załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE, jeżeli chodzi o poziom hałasu ( 1 )	20
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady 2014/125/WPZiB z dnia 10 marca 2014 r. zmieniająca decyzję 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej	22
		2014/126/WPZiB
	*	Decyzja Komitetu Politycznego I Bezpieczeństwa centrum operacyjne UE/1/2014 z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie mianowania szefa centrum operacyjnego UE służącego misjom i operacji z zakresu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w Rogu Afryki	27
		2014/127/UE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 7 marca 2014 r. zmieniająca załącznik I do decyzji 2004/211/WE w odniesieniu do wpisu dotyczącego Chin w wykazie państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których dozwolony jest przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 1386) ( 1 )	28
		2014/128/UE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie zatwierdzenia stosowania modułu świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi E-Light jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 ( 1 )	30