(1)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku kwasu S-abscysynowego warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją wykonawczą Komisji 2011/253/UE (3).

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 9 grudnia 2010 r. Niderlandy otrzymały od przedsiębiorstwa Sumitomo Chemical Agro Europe SAS wniosek o włączenie substancji czynnej kwas S-abscysynowy do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji wykonawczej 2011/253/UE potwierdzono, że wniosek jest „kompletny” w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 21 maja 2012 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny.

(4)

Projekt sprawozdania z oceny został zweryfikowany przez państwa członkowskie i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”). W dniu 23 lipca 2013 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski (4) z oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej kwas S-abscysynowy. Projekt sprawozdania z oceny i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 13 grudnia 2013 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego kwasu S-abscysynowego.

(5)

Jak wykazały różne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające kwas S-abscysynowy zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem zatwierdzić kwas S-abscysynowy.

(6)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia.

(7)

Na zatwierdzenie należy przewidzieć rozsądnie długi termin, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zatwierdzenia.

(8)

Bez uszczerbku dla przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 obowiązków wynikających z zatwierdzenia oraz biorąc pod uwagę szczególną sytuację powstałą w wyniku przejścia od dyrektywy 91/414/EWG do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, należy postanowić, co następuje. Państwom członkowskim należy zapewnić sześć miesięcy, licząc od daty zatwierdzenia, na dokonanie przeglądu zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających kwas S-abscysynowy. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny zmienić, zastąpić lub cofnąć te zezwolenia. Na zasadzie odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III, zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG, dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami.

(9)

Doświadczenie zdobyte przy okazji włączania substancji czynnych, ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 (5), do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją obowiązków spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń, dotyczących dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wspomnianej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I do wspomnianej dyrektywy lub w rozporządzeniach zatwierdzających substancje czynne.

(10)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (6).

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(1)

Unia Europejska ustanowiła Fundusz Solidarności Unii Europejskiej („fundusz”) w celu okazania solidarności z ludnością zamieszkującą regiony dotknięte klęskami;

(2)

porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. dopuszcza możliwość uruchomienia funduszu w granicach rocznego pułapu wynoszącego 1 mld EUR;

(3)

rozporządzenie (WE) nr 2012/2002 zawiera przepisy umożliwiające uruchomienie funduszu;

(4)

Rumunia złożyła wniosek o uruchomienie tego funduszu w związku z suszą i pożarami lasów;

(5)

Niemcy, Austria i Republika Czeska złożyły wnioski o uruchomienie tego funduszu w związku z klęską powodziową.

(1)

Na podstawie decyzji Rady 2002/148/WE (4) zakończono konsultacje z Republiką Zimbabwe prowadzone na mocy art. 96 ust. 2 lit. c) umowy o partnerstwie AKP-UE i przyjęto właściwe środki. Od tego czasu te właściwe środki zmieniono, a okres ich stosowania poddawano okresowo przeglądowi.

(2)

Aby dowieść trwałego zaangażowania Unii w proces polityczny realizowany w ramach ogólnego porozumienia politycznego, dnia 7 sierpnia 2012 r. Rada podjęła decyzję 2012/470/UE (5) o przedłużeniu okresu obowiązywania decyzji 2012/96/UE (6) oraz o zawieszeniu stosowania właściwych środków ograniczających współpracę prowadzoną z Zimbabwe na mocy art. 96 umowy o partnerstwie AKP-UE na okres 12 miesięcy. Dnia 9 sierpnia 2013 r. decyzją 2013/428/UE (7) Rada zdecydowała o dalszym przedłużeniu okresu obowiązywania decyzji 2012/96/UE do dnia 20 lutego 2014 r., utrzymując równocześnie zawieszenie właściwych środków.

(3)

Zgodnie ze zgodą Rady na dalsze zachęcanie do pełnego wdrażania najważniejszych przepisów konstytucji Zimbabwe z 2013 r. i pozostałych do wdrożenia zaleceń obserwatorów międzynarodowych i krajowych dotyczących reform systemu wyborczego, sformułowanych w następstwie wyborów z lipca 2013 r., należy przedłużyć okres obowiązywania decyzji 2012/96/UE, utrzymując równocześnie zawieszenie właściwych środków.

(4)

Unia może w każdym momencie zadecydować o dokonaniu przeglądu niniejszej decyzji,