9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/1

DECYZJA RADY

z dnia 16 grudnia 2013 r.

w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Republiką Seszeli

(2014/5/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 5 października 2006 r. rozporządzeniem (WE) nr 1562/2006 (1) Rada zatwierdziła Umowę o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Republiką Seszeli (2) (zwaną dalej „Umową”).

(2)	Uprawnienia do połowów i rekompensata finansowa przewidziane w Umowie zostały określone w protokole (3). Najnowszy protokół wygasa w dniu 17 stycznia 2014 r.

(3)	Rada upoważniła Komisję do prowadzenia w imieniu Unii negocjacji z Seszelami w sprawie nowego protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa (zwanego dalej „nowym protokołem”).

(4)	W wyniku tych negocjacji w dniu 10 maja 2013 r. nowy protokół został parafowany.

(5)	W celu zagwarantowania ciągłości działalności połowowej przez statki unijne nowy protokół powinien być stosowany tymczasowo od dnia 18 stycznia 2014 r. w oczekiwaniu na zakończenie procedur niezbędnych do jego zawarcia.

(6)	Nowy protokół powinien zatem zostać podpisany,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się do podpisania w imieniu Unii Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Republiką Seszeli (zwanego dalej „protokołem”), z zastrzeżeniem zawarcia wspomnianego protokołu.

Tekst protokołu zostaje załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania protokołu w imieniu Unii.

Artykuł 3

Protokół stosuje się tymczasowo od dnia 18 stycznia 2014 r. w oczekiwaniu na zakończenie procedur niezbędnych do jego zawarcia.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

V. JUKNA

Przewodniczący

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1562/2006 z dnia 5 października 2006 r. w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Republiką Seszeli (Dz.U. L 290 z 20.10.2006, s. 1)

(2) Dz.U. L 290 z 20.10.2006, s. 2.

(3) Dz.U. L 345 z 30.12.2010, s. 3.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/3

PROTOKÓŁ

ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Seszeli

Artykuł 1

Okres stosowania i uprawnienia do połowów

1. Przez okres sześciu lat od dnia rozpoczynającego okres tymczasowego stosowania obowiązują następujące uprawnienia do połowów, przyznane na mocy art. 5 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów:

a)	40 sejnerów do połowu tuńczyków; oraz

b)	6 taklowców powierzchniowych.

2. Ust. 1 stosuje się z zastrzeżeniem art. 5 i 6 niniejszego protokołu.

3. Na mocy art. 6 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów statki pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii Europejskiej mogą dokonywać połowów w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli jedynie pod warunkiem posiadania upoważnienia do połowów wydanego w ramach niniejszego protokołu zgodnie z załącznikiem do niego.

Artykuł 2

Rekompensata finansowa – warunki płatności

1. Na okres, o którym mowa w art. 1, ustala się łączną rekompensatę finansową przewidzianą w art. 7 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów w kwocie 30 700 000 EUR na cały okres obowiązywania niniejszego protokołu.

2. Powyższa łączna rekompensata finansowa obejmuje:

roczną kwotę z tytułu dostępu do wyłącznej strefy ekonomicznej Seszeli w wysokości 2 750 000 EUR rocznie za pierwszy i drugi rok stosowania protokołu oraz po 2 500 000 EUR za pozostałe lata (od trzeciego do szóstego roku), stanowiącą równoważność pojemności referencyjnej w wysokości 50 000 ton rocznie, oraz

b)	specjalną kwotę w wysokości 2 600 000 EUR rocznie w pierwszym i drugim roku stosowania protokołu i po 2 500 000 EUR w pozostałych latach (od trzeciego do szóstego roku) na wsparcie i realizację sektorowej polityki rybołówstwa Seszeli oraz polityki morskiej.

3. Ust. 1 stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 3, 4, 5 i 6 niniejszego protokołu.

4. Łączna kwota ustalona w ust. 2 lit. a) i b) niniejszego artykułu jest wypłacana przez Unię Europejską co roku w okresie obowiązywania niniejszego protokołu. Płatności za pierwszy rok dokonuje się najpóźniej 90 dni po rozpoczęciu tymczasowego stosowania niniejszego protokołu, a w latach następnych – najpóźniej w dniu rocznicy wejścia w życie protokołu.

a)	Władze Seszeli monitorują przebieg połowów przez statki UE w celu zagwarantowania odpowiedniego zarządzania pojemnością referencyjną w wysokości 50 000 ton rocznie. W ramach tego monitorowania Seszele niezwłocznie powiadamiają UE, gdy całkowita wielkość połowów statków UE w obszarze połowowym Seszeli osiągnie 80 % pojemności referencyjnej. Po otrzymaniu takiego powiadomienia UE niezwłocznie informuje o nim państwa członkowskie.
b)	W przypadku gdy poziom 80 % pojemności referencyjnej został osiągnięty, Seszele monitorują codziennie poziom połowu przez flotę UE oraz informują niezwłocznie UE o przekroczeniu pojemności referencyjnej. Po otrzymaniu powiadomienia od Seszeli Unia Europejska również niezwłocznie informuje państwa członkowskie.
c)	Od daty powiadomienia UE przez Seszele, określonej w lit. b), do końca okresu obowiązywania przyznanych statkom rocznych upoważnień do połowów cena jednostkowa płacona za dodatkowe połowy wynosi równowartość całkowitej jednostkowej stawki rocznej za dany rok. W ramach tej stawki właściciele statków płacą kwotę odpowiadającą kwocie przewidzianej w sekcji 2 załącznika, dotyczącej warunków uzyskiwania upoważnień do połowów na dany rok.
d)	UE wpłaca równowartość różnicy między ceną jednostkową do zapłaty za dany rok oraz kwotami płaconymi przez właścicieli statków. Łączna roczna kwota wpłacana przez Unię Europejską nie może jednak przekroczyć dwukrotności kwoty wskazanej w art. 2 ust. 2 lit. a). Gdy wielkość połowów dokonanych przez statki UE przekracza ilość odpowiadającą dwukrotności całkowitej kwoty rocznej, kwota należna za ilość przekraczającą ten limit zostanie wpłacona w roku następnym.

6. Sposób wykorzystania rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) podlega wyłącznej kompetencji władz Seszeli.

7. Rekompensata finansowa jest wpłacana na odrębny rachunek Skarbu Państwa Seszeli otwarty w banku centralnym Seszeli. Władze Seszeli wskazują numer rachunku.

Artykuł 3

Wspieranie odpowiedzialnych połowów i zrównoważonego rybołówstwa na wodach Seszeli

1. Nie później niż 90 dni po dacie rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu Unia Europejska i Seszele uzgadniają, w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów, wieloletni program sektorowy oraz szczegółowe warunki jego wprowadzenia, w tym w szczególności:

a)	roczne i wieloletnie programy dotyczące wykorzystania określonej części rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. b);

roczne i wieloletnie cele służące wprowadzeniu w dalszej perspektywie odpowiedzialnych połowów i zrównoważonego rybołówstwa, z uwzględnieniem priorytetów określonych przez Seszele w ramach krajowej polityki rybołówstwa i polityki morskiej oraz polityki w innych dziedzinach, związanej ze wspieraniem lub mającej wpływ na wspieranie odpowiedzialnych połowów i zrównoważonego rybołówstwa, w tym morskich obszarów chronionych;

c)	kryteria i procedury, które należy stosować w celu przeprowadzenia oceny wyników uzyskanych w każdym roku.

2. Wszelkie zmiany proponowane w wieloletnim programie sektorowym muszą zostać zatwierdzone przez strony w ramach wspólnego komitetu.

3. Jeżeli jedna ze stron wnosi o nadzwyczajne posiedzenie wspólnego komitetu zgodnie z art. 9 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów, strona zgłaszająca wniosek o zwołanie nadzwyczajnego posiedzenia wspólnego komitetu przesyła go na piśmie co najmniej 14 dni przed proponowanym terminem posiedzenia.

4. Co roku Seszele podejmują decyzję o ewentualnym przeznaczeniu dodatkowej kwoty do rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. b), w celu wprowadzenia w życie programu wieloletniego. O przeznaczeniu takiej kwoty informuje się Unię Europejską.

Artykuł 4

Współpraca naukowo-badawcza w dziedzinie odpowiedzialnego rybołówstwa

1. Strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnych połowów na wodach Seszeli w oparciu o zasadę niedyskryminowania żadnej z flot dokonujących połowów na tych wodach.

2. W okresie obowiązywania niniejszego protokołu Unia Europejska i Seszele podejmują starania na rzecz monitorowania stanu zasobów rybnych w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli.

3. Strony wymieniają również istotne informacje statystyczne, biologiczne i dotyczące środowiska, które mogą być wymagane do celów zarządzania żywymi zasobami i ich ochrony.

4. Strony dokładają starań, aby przestrzegać uchwał i zaleceń Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) dotyczących ochrony i odpowiedzialnego zarządzania rybołówstwem.

5. Na podstawie zaleceń i uchwał przyjętych przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim oraz w świetle najlepszych dostępnych opinii naukowych, a także, w stosownych przypadkach, wyników wspólnego zebrania naukowego przewidzianego w art. 4 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów, strony mogą przeprowadzić konsultacje w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 wspomnianej umowy, jak również, w razie potrzeby, uzgodnić środki zapewniające zrównoważone zarządzanie zasobami rybnymi Seszeli.

Artykuł 5

Dostosowanie uprawnień do połowów i zmiany przepisów technicznych w drodze wzajemnego porozumienia za pośrednictwem wspólnego komitetu

1. Zgodnie z art. 9 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów wspólny komitet może dokonać ponownej oceny uprawnień do połowów, o których mowa w art. 1, i może je dostosować za obopólną zgodą na forum komitetu, jeśli zalecenia i uchwały przyjęte przez IOTC potwierdzają, że takie dostosowanie gwarantuje zrównoważone zarządzanie zasobami tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych w Oceanie Indyjskim.

2. W takim przypadku rekompensatę finansową, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a), należy dostosować proporcjonalnie i pro rata temporis. Łączna roczna kwota wypłacana przez Unię Europejską nie może jednak przekroczyć dwukrotności kwoty wskazanej w art. 2 ust. 2 lit. a).

3. Wspólny Komitet może również, w razie potrzeby, dokonać za obopólną zgodą zmiany przepisów technicznych niniejszego protokołu i załącznika do niego.

Artykuł 6

Nowe uprawnienia do połowów

1. W przypadku gdy statki Unii Europejskiej będą zainteresowane podjęciem działalności połowowej, która nie została opisana w art. 1 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów, strony konsultują się przed ewentualnym udzieleniem upoważnienia do takiej działalności, a także, w razie potrzeby, uzgadniają warunki takich połowów i wprowadzają odpowiednie zmiany w niniejszym protokole i w załączniku do niego.

2. Strony powinny wspierać zwiad rybacki, szczególnie w odniesieniu do niedostatecznie eksploatowanych gatunków głębinowych występujących w wodach Seszeli. W tym celu, na wniosek strony, strony konsultują się i określają w każdym indywidualnym przypadku gatunki, warunki i inne istotne czynniki.

3. Strony przeprowadzają zwiady rybackie zgodnie z parametrami, które zostały przez nie uzgodnione, w stosownym przypadku na drodze porozumienia administracyjnego. Upoważnienia do prowadzenia zwiadu rybackiego są przyznawane maksymalnie na okres sześciu miesięcy.

4. W przypadku stwierdzenia przez Strony, że zwiady rybackie przyniosły pozytywne wyniki, rząd Seszeli może przyznać flocie Unii Europejskiej uprawnienia do połowów nowych gatunków na czas pozostający do wygaśnięcia niniejszego protokołu. Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) niniejszego protokołu, zostanie w związku z tym zwiększona. Przewidziane w załączniku opłaty od właścicieli statków i warunki zostaną odpowiednio zmienione.

Artykuł 7

Zawieszenie i zmiana płatności rekompensaty finansowej

1. Nie naruszając postanowień art. 8 niniejszego protokołu, rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) i b), zostaje zmieniona lub zawieszona po przeprowadzeniu przez strony konsultacji, pod warunkiem że Unia Europejska wywiązała się z wszelkich należnych płatności w chwili zawieszenia:

a)	jeżeli nadzwyczajne okoliczności, inne niż zjawiska naturalne, uniemożliwiają prowadzenie działalności połowowej w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli;

b)	w wyniku istotnych zmian wytycznych politycznych jednej ze stron, mających wpływ na odpowiednie postanowienia niniejszego protokołu;

c)	jeżeli Unia Europejska stwierdza naruszenie zasadniczych i podstawowych elementów praw człowieka, o których mowa w art. 9 umowy z Kotonu, i w następstwie procedury określonej w art. 8 i 96 wspomnianej umowy. W takim przypadku zawiesza się wszelką działalność połowową statków UE.

2. Unia Europejska zastrzega sobie prawo do częściowego lub całkowitego zawieszenia płatności specjalnej kwoty przewidzianej w art. 2 ust. 2 lit. b) w przypadku gdy stwierdzi, w wyniku oceny i konsultacji przeprowadzonych w ramach wspólnego komitetu zgodnie z art. 3 niniejszego protokołu, że osiągnięte wyniki wsparcia polityki sektorowej w znaczący sposób odbiegają od zaplanowanego budżetu.

3. Płatność rekompensaty finansowej i działalność połowowa mogą zostać wznowione z chwilą przywrócenia sytuacji sprzed wystąpienia wspomnianych okoliczności i jeśli, po konsultacjach, strony wyrażą na to zgodę.

Artykuł 8

Zawieszenie stosowania protokołu

1. Stosowanie niniejszego protokołu zostaje zawieszone na wniosek jednej ze stron po przeprowadzeniu konsultacji i osiągnięciu porozumienia stron w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów:

a)	jeżeli nadzwyczajne okoliczności, inne niż zjawiska naturalne, uniemożliwiają prowadzenie działalności połowowej w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli;

b)	w przypadku gdy Unia Europejska nie dokonała płatności przewidzianych w art. 2 ust. 2 lit. a) z powodów innych niż określone w art. 7 niniejszego protokołu;

c)	w przypadku zaistnienia sporu między stronami dotyczącego interpretowania i wykonywania niniejszego protokołu i załącznika do niego, który to spór nie może zostać rozstrzygnięty;

d)	jeżeli jedna ze stron nie przestrzega postanowień niniejszego protokołu i załącznika do niego;

e)	w wyniku istotnych zmian wytycznych politycznych jednej ze stron, mających wpływ na odpowiednie postanowienia niniejszego protokołu;

f)	jeżeli jedna ze stron stwierdza naruszenie zasadniczych i podstawowych elementów praw człowieka, o których mowa w art. 9 umowy z Kotonu, i w następstwie procedury określonej w art. 8 i 96 wspomnianej umowy;

g)	w przypadku nieprzestrzegania Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy, jak przewidziano w art. 3 ust. 5 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów.

2. Zawieszenie stosowania protokołu wymaga powiadomienia na piśmie przez stronę, która o to występuje, co najmniej na trzy miesiące przed planowanym wejściem w życie zawieszenia.

3. W przypadku zawieszenia stosowania protokołu strony nadal prowadzą konsultacje w celu polubownego rozstrzygnięcia dzielącego je sporu. Z chwilą rozstrzygnięcia sporu wznawiane jest stosowanie protokołu, a kwotę rekompensaty finansowej zmniejsza się proporcjonalnie i pro rata temporis, w zależności od okresu, w którym stosowanie protokołu było zawieszone.

Artykuł 9

Prawo właściwe

1. Działalność statków rybackich Unii Europejskiej w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli podlega przepisom ustawowym i wykonawczym Seszeli, o ile niniejszy protokół i załącznik do niego nie stanowią inaczej.

2. Strony informują się wzajemnie o wszelkich zmianach swojej polityki rybołówstwa i przepisów w tym zakresie.

Artykuł 10

Poufność

Obie strony zapewnią podawanie do publicznej wiadomości jedynie zagregowanych danych związanych z działalnością połowową na wodach Seszeli, zgodnie z odpowiednią rezolucją IOTC. Dane, które mogą być traktowane jako inne informacje poufne, mogą być wykorzystywane wyłącznie w celu realizacji Umowy o partnerstwie w sprawie połowów oraz do celów zarządzania łowiskami, monitorowania, kontroli i nadzoru wykonywanych przez właściwe organy.

Artykuł 11

Elektroniczna wymiana danych

1. Seszele i Unia Europejska podejmą się wprowadzenia systemów informatycznych niezbędnych do wymiany drogą elektroniczną wszystkich informacji i dokumentów związanych ze stosowaniem Umowy o partnerstwie w sprawie połowów i niniejszego protokołu. Wersja elektroniczna dokumentu będzie uznawana za całkowicie równoważną z jego wersja papierową.

2. Każda ze stron niezwłocznie powiadamia drugą stronę o wszelkich zakłóceniach działania systemu informatycznego utrudniających wymianę danych. W takim przypadku informacje i dokumenty związane ze stosowaniem Umowy o partnerstwie w sprawie połowów i niniejszego protokołu są automatycznie zastępowane ich wersją papierową zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku.

Artykuł 12

Przegląd śródokresowy

Strony zgadzają się, że w celu dokonania celu oceny funkcjonowania i skuteczności niniejszego protokołu przegląd śródokresowy zostanie przeprowadzony w ciągu trzech lat począwszy od dnia rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu.

Artykuł 13

Wypowiedzenie

1. W przypadku wypowiedzenia protokołu strona wypowiadająca powiadamia drugą stronę o swoim zamiarze wypowiedzenia protokołu na piśmie, co najmniej sześć miesięcy przed datą, z którą wypowiedzenie to staje się skuteczne.

2. Wysłanie powiadomienia, o którym mowa w poprzednim ustępie, powoduje rozpoczęcie konsultacji przez strony.

Artykuł 14

Zobowiązania po wygaśnięciu protokołu lub zakończeniu jego stosowania

1. W przypadku wygaśnięcia protokołu lub zakończenia jego stosowania zgodnie z art. 12, właściciele statków z UE, których to dotyczy, w dalszym ciągu ponoszą odpowiedzialność za jakiekolwiek naruszenie przepisów Umowy o partnerstwie w sprawie połowów lub protokołu bądź przepisów ustawowych Seszeli, które miało miejsce przed wygaśnięciem lub wypowiedzeniem niniejszego protokołu, a także za wszelkie opłaty licencyjne lub inne zaległe należności niezapłacone w momencie wygaśnięcia lub wypowiedzenia.

2. W razie potrzeby strony będą kontynuować monitorowanie wdrażania wsparcia sektorowego, o którym mowa w art. 2. ust. 2 lit. b) niniejszego protokołu.

Artykuł 15

Tymczasowe stosowanie

Niniejszy protokół stosuje się tymczasowo począwszy od dnia 18 stycznia 2014 r.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejszy protokół wchodzi w życie z dniem, w którym strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu.

Съставено в Брюксел на осемнадесети декември две хиляди и тринадесета година.

Hecho en Bruselas, el dieciocho de diciembre de dos mil trece.

V Bruselu dne osmnáctého prosince dva tisíce třináct.

Udfærdiget i Bruxelles den attende december to tusind og tretten.

Geschehen zu Brüssel am achtzehnten Dezember zweitausenddreizehn.

Kahe tuhande kolmeteistkümnenda aasta detsembrikuu kaheksateistkümnendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα οκτώ Δεκεμβρίου δύο χιλιάδες δεκατρία.

Done at Brussels on the eighteenth day of December in the year two thousand and thirteen.

Fait à Bruxelles, le dix-huit décembre deux mille treize.

Sastavljeno u Bruxellesu osamnaestog prosinca dvije tisuće trinaeste.

Fatto a Bruxelles, addì diciotto dicembre duemilatredici.

Briselē, divi tūkstoši trīspadsmitā gada astoņpadsmitajā decembrī.

Priimta du tūkstančiai tryliktų metų gruodžio aštuonioliktą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenharmadik év december havának tizennyolcadik napján.

Magħmul fi Brussell, fit-tmintax-il jum ta’ Diċembru tas-sena elfejn u tlettax.

Gedaan te Brussel, de achttiende december tweeduizend dertien.

Sporządzono w Brukseli dnia osiemnastego grudnia roku dwa tysiące trzynastego.

Feito em Bruxelas, em dezoito de dezembro de dois mil e treze.

Întocmit la Bruxelles la optsprezece decembrie două mii treisprezece.

V Bruseli osemnásteho decembra dvetisíctrinásť.

V Bruslju, dne osemnajstega decembra leta dva tisoč trinajst.

Tehty Brysselissä kahdeksantenatoista päivänä joulukuuta vuonna kaksituhattakolmetoista.

Som skedde i Bryssel den artonde december tjugohundratretton.

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

За Република Сейшели

Por la República de Seychelles

Za Seychelskou republiku

For Republikken Seychellerne

Für die Republik Seychellen

Seišelli Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία των Σεϋχελλών

For the Republic of Seychelles

Pour la République des Seychelles

Za Republiku Sejšele

Per la Repubblica delle Seychelles

Seišelu Salu Republikas vārdā –

Seišelių Respublikos vardu

A Seychelle Köztársaság részéről

Għar-Repubblika tas-Seychelles

Voor de Republiek der Seychellen

W imieniu Republiki Seszeli

Pela República das Seicheles

Pentru Republica Seychelles

Za Seychelskú republiku

Za Republiko Sejšeli

Seychellien tasavallan puolesta

För Republiken Seychellerna

ZAŁĄCZNIK

WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW NA WODACH SESZELI PRZEZ STATKI UNII EUROPEJSKIEJ

ROZDZIAŁ I

ŚRODKI ZARZĄDZANIA

Sekcja 1

Składanie wniosków o upoważnienia do połowów I wydawanie upoważnień

Upoważnienie do połowów na wodach Seszeli na mocy protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Seszeli mogą otrzymać jedynie kwalifikujące się statki Unii Europejskiej.

„Upoważnienie do połowów” oznacza ważne uprawnienie lub zezwolenie na prowadzenie działalności połowowej zgodnie z warunkami określonymi w tym upoważnieniu do połowów wydanym na mocy niniejszego protokołu.

Aby statek Unii Europejskiej kwalifikował się do otrzymania upoważnienia, jego właściciel ani kapitan ani sam statek nie może podlegać zakazowi prowadzenia działalności połowowej w Republice Seszeli. Ich sytuacja w stosunku do ustawodawstwa Seszeli musi być uregulowana. a wszelkie wcześniejsze zobowiązania wynikające z działalności połowowej prowadzonej na Seszelach w ramach umów w sprawie połowów zawartych z Unią Europejską – wypełnione. Oprócz tego muszą być spełnione wymogi określone w przepisach rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 dotyczących upoważnień do połowów.

Każdy statek Unii Europejskiej zwracający się z wnioskiem o upoważnienie do połowów jest reprezentowany przez agenta zamieszkałego na Seszelach. Nazwisko oraz adres tego agenta są wymienione we wniosku o wydanie upoważnienia do połowów.

Właściwe organy Unii Europejskiej przedkładają właściwemu organowi Seszeli określonemu w art. 2 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów wniosek o wydanie upoważnienia do połowów dotyczący każdego statku, który chce uczestniczyć w połowach na mocy wspomnianej umowy, co najmniej 20 dni przed dniem rozpoczęcia wnioskowanego okresu ważności.

Właściciele statków, którzy nie przedłożyli wniosku o wydanie upoważnienia do połowów przed okresem ważności zgodnie z pkt 5, mogą je przedłożyć za pośrednictwem UE w okresie ważności, najpóźniej 20 dni przed rozpoczęciem działalności połowowej. W takich przypadkach właściciele statków uiszczają z góry opłatę za cały okres ważności upoważnienia do połowów w pełnej wysokości.

Wnioski o wydanie upoważnienia do połowów przedkłada się właściwemu organowi Seszeli na formularzu, którego wzór znajduje się w dodatku 1; do każdego wniosku dołączone są następujące dokumenty:

a)	dowód uiszczenia z góry opłaty za okres ważności upoważnienia do połowów;

b)	wszystkie inne dokumenty lub zaświadczenia wymagane zgodnie z przepisami szczegółowymi dotyczącymi danego typu statku, określonymi w protokole.

Opłata wpłacana jest na rachunek wskazany przez władze Seszeli.

Obejmuje ona wszystkie podatki krajowe i lokalne, z wyjątkiem podatków portowych i kosztów z tytułu świadczenia usług.

10.

Upoważnienia do połowów dla wszystkich statków są wydawane właścicielom lub ich agentom przez właściwy organ Seszeli w terminie 15 dni po otrzymaniu całej dokumentacji, o której mowa w pkt 7.

Kopie wspomnianych upoważnień do połowów są przesyłane Delegaturze Unii Europejskiej odpowiedzialnej za Seszele.

11.

Upoważnienie do połowów jest wydawane dla danego statku i nie podlega przeniesieniu, z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, jak określono poniżej w pkt 12.

12.

W przypadku udowodnionego działania siły wyższej i na wniosek Unii Europejskiej upoważnienie danego statku do połowów może zostać przeniesione na pozostały okres jego ważności na inny kwalifikujący się statek o zbliżonych cechach, bez konieczności wnoszenia dodatkowej opłaty. Jednakże w przypadku taklowców, jeśli pojemność rejestrowa brutto (BRT) zastępującego statku jest wyższa, różnica w wysokości opłaty uiszczana jest pro rata temporis.

13.

Właściciel statku, którego upoważnienie do połowów ma być przeniesione, lub jego agent przekazuje unieważnione upoważnienia do połowów właściwemu organowi Seszeli za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej odpowiedzialnej za Seszele.

14.

Datą wejścia w życie nowego upoważnienia do połowów jest data przekazania przez właściciela statku właściwemu organowi Seszeli unieważnionego upoważnienia do połowów. Delegatura Unii Europejskiej odpowiedzialna za Seszele jest informowana o przeniesieniu upoważnienia do połowów.

15.

Upoważnienie do połowów musi stale znajdować się na statku, nie naruszając postanowień rozdziału VII niniejszego załącznika (Kontrola) pkt 1.

Sekcja 2

Warunki otrzymywania upoważnienia do połowów – opłaty I zaliczki

Okres ważności upoważnienia do połowów wynosi jeden rok od daty rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu; upoważnienie jest odnawialne pod warunkiem spełnienia warunków składania wniosków określonych powyżej w sekcji 1.

Opłaty należne od właścicieli statków oblicza się na podstawie następujących stawek za tonę ryb złowionych:

w odniesieniu do pierwszego roku ważności protokołu 55 EUR za tonę;

w odniesieniu do drugiego roku ważności protokołu 60 EUR za tonę;

w odniesieniu do trzeciego roku ważności protokołu 65 EUR za tonę;

w odniesieniu do czwartego i piątego roku ważności protokołu 70 EUR za tonę;

w odniesieniu do szóstego roku ważności protokołu 75 EUR za tonę.

Wysokość rocznej opłaty uiszczanej z góry, która ma być wniesiona przez właścicieli statków w momencie składania wniosków o wydanie upoważnienia do połowów udzielanego przez władze Seszeli, ustala się w następujący sposób:

sejnery do połowu tuńczyków

w odniesieniu do pierwszego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 38 500 EUR, co stanowi równowartość 55 EUR za każdą tonę 700 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do drugiego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 42 000 EUR, co stanowi równowartość 60 EUR za każdą tonę 700 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do trzeciego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 45 500 EUR, co stanowi równowartość 65 EUR za każdą tonę 700 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych w obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do czwartego i piątego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 49 000 EUR, co stanowi równowartość 70 EUR za każdą tonę 700 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych w obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do szóstego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 52 500 EUR, co stanowi równowartość 75 EUR za każdą tonę 700 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

taklowce powierzchniowe (powyżej 250 BRT)

w odniesieniu do pierwszego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 6 600 EUR, co stanowi równowartości 55 EUR za każdą tonę 120 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do drugiego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 7 200 EUR, co stanowi równowartość 60 EUR za każdą tonę 120 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do trzeciego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 7 800 EUR, co stanowi równowartość 65 EUR za każdą tonę 120 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do czwartego i piątego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 8 400 EUR, co stanowi równowartość 70 EUR za każdą tonę 120 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do szóstego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 9 000 EUR, co stanowi równowartość 75 EUR za każdą tonę 120 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

taklowce powierzchniowe (poniżej 250 BRT)

w odniesieniu do pierwszego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 4 950 EUR, co stanowi równowartości 55 EUR za każdą tonę 90 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych w obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do drugiego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 5 400 EUR, co stanowi równowartość 60 EUR za każdą tonę 90 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych w obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do trzeciego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 5 850 EUR, co stanowi równowartość 65 EUR za każdą tonę 90 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do czwartego i piątego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 6 300 EUR, co stanowi równowartość 70 EUR za każdą tonę 90 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na obszarach połowowych Seszeli;

w odniesieniu do szóstego roku stosowania protokołu opłata uiszczana z góry wynosi 6 750 EUR, co stanowi równowartość 75 EUR za każdą tonę 90 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych w obszarach połowowych Seszeli.

W nadzwyczajnych okolicznościach związanych z piractwem, stanowiących poważne zagrożenia dla bezpieczeństwa statków, które prowadzą działalność połowową na mocy Umowy o partnerstwie w sprawie połowów, zmuszających je do opuszczenia wód Oceanu Indyjskiego, strony analizują możliwość wystąpienia z wnioskiem o opłatę pro rata temporis w indywidualnych przypadkach na podstawie odrębnych wniosków składanych przez właścicieli statków i przesyłanych za pośrednictwem Komisji Europejskiej.

Władze Seszeli sporządzają rozliczenie należności za poprzedni rok kalendarzowy na podstawie raportów połowowych przedłożonych przez statki Unii Europejskiej i innych informacji znajdujących się w posiadaniu władz Seszeli.

Rozliczenie jest przesyłane Komisji do dnia 31 marca roku bieżącego. Komisja przekazuje je do dnia 15 kwietnia jednocześnie właścicielom statków i organom krajowym zainteresowanych państw członkowskich.

W przypadku gdy właściciele statków nie zgadzają się z rozliczeniem przedłożonym przez władze Seszeli, mogą oni zasięgnąć opinii instytutów naukowych odpowiedzialnych za sprawdzanie danych statystycznych dotyczących połowów, takich jak IRD (Institut de Recherche pour le Développement), IEO (Instituto Español de Oceanografia) oraz IPIMAR (Instituto de Investigação das Pescas e do Mar), a następnie omówić je z właściwymi organami Seszeli, które powiadamiają o tym fakcie Komisję, w celu sporządzenia rozliczenia końcowego przed dniem 31 maja roku bieżącego. W przypadku braku uwag ze strony właścicieli statków do tego dnia włącznie, rozliczenie przedłożone przez władze Seszeli uznaje się za ostateczne. W przypadku gdy ostateczne rozliczenie jest niższe od kwoty wniesione z góry opłaty, o której mowa w pkt 2, różnica nie jest zwracana właścicielowi statku.

Sekcja 3

Statki dostawcze

Statki dostawcze obsługujące statki rybackie UE prowadzące działalność połowową na mocy niniejszego protokołu podlegają tym samym przepisom, opłatom i warunkom co inne tego typu statki na mocy prawa stanowionego Seszeli. W przypadku jakiejkolwiek zmiany w przepisach, opłatach i warunkach Seszele informują Komisję Europejską o tej zmianę przed jej wejściem w życie.

Statki dostawcze pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii Europejskiej podlegają tej samej procedurze dotyczącej przekazywania wniosków o wydanie upoważnienia do połowów jak określono powyżej w sekcji 1, w zakresie mającym do nich zastosowanie.

ROZDZIAŁ II

OBSZARY POŁOWOWE

Obszary połowowe definiuje się jako wyłączną strefę ekonomiczną Seszeli, z wyjątkiem obszarów objętych ograniczeniami lub zakazanych. Współrzędne geograficzne wyłącznej strefy ekonomicznej Seszeli oraz obszarów objętych ograniczeniami i zakazanych wymieniono w wykazie w dodatku 2.

W celu uniknięcia wszelkich skutków niekorzystnych dla tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego na wodach Seszeli statki Unii Europejskiej nie są upoważnione do prowadzenia połowów w obszarach określonych w ustawodawstwie Seszeli jako objęte ograniczeniami bądź zakazane, wskazanych w dodatku 2.2, których współrzędne geograficzne zostały przekazane przedstawicielom lub agentom właścicieli statków.

ROZDZIAŁ III

MONITOROWANIE

Sekcja 1

Rejestrowanie połowów

Wszystkie statki upoważnione do połowów na wodach Seszeli na mocy Umowy o partnerstwie w sprawie połowów podlegają wymogowi przekazywania informacji o połowach właściwym władzom Seszeli, zgodnie z podanymi poniżej wytycznymi, tak długo jak długo stosowany jest przez obie strony elektroniczny system sprawozdawczości dotyczącej połowów, zwany dalej ERS:

1.1

Statki Unii Europejskiej upoważnione do połowów na wodach Seszeli wypełniają codziennie raport połowowy zgodnie ze wzorem w dodatkach 3 i 4 w odniesieniu do każdego rejsu wykonywanego w wodach Seszeli. W przypadku braku połowów formularz także należy wypełniać. Musi on być wypełniony czytelnie i podpisany przez kapitana statku lub jego przedstawiciela.

1.2	Przebywając na wodach Seszeli, statki unijne zgłaszają właściwemu organowi Seszeli co trzy (3) dni wymagane informacje w formacie określonym w dodatku 5.

1.3

W zakresie składania raportów połowowych, o których mowa w pkt 1.1 i 1.3, statki Unii Europejskiej:

—	w przypadku gdy zawiną do Port Victoria, przedkładają wypełniony formularz raportu władzom Seszeli w ciągu pięciu dni od przybycia do portu, a w każdym przypadku przed odpłynięciem z portu, w zależności od tego, która data przypada wcześniej;

—	w każdym innym przypadku wysyłają wypełniony raport władzom Seszeli w ciągu czternastu dni (14) od przybycia do każdego portu innego niż Victoria.

1.4	Kopie raportów połowowych należy jednocześnie przesyłać instytutom naukowym wskazanym w rozdziale I sekcja 2 pkt 6 w tym samym terminie, jaki określono powyżej w pkt 1.2.

W odniesieniu do okresów, podczas których statek nie znajdował się w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli, we wspomnianym raporcie połowowym zamieszcza się wzmiankę „Poza wodami Seszeli”.

Obydwie strony podejmują starania, aby wprowadzić od dnia 1 czerwca 2014 r. system elektronicznej wymiany danych dotyczących połowów i sprawozdawczości, odnoszące się do działalności połowowej statków UE na wodach Seszeli, jak określono w wytycznych w dodatku 6.

Jeżeli po wprowadzeniu elektronicznego systemu sprawozdawczości dotyczącej połowów dojdzie do jego awarii technicznej lub usterki, raporty połowowe składane są zgodnie z pkt 1 powyżej.

Sekcja 2

Komunikaty o połowach: wpłynięcie na wody seszeli I ich opuszczenie

Do celów niniejszego załącznika czas trwania rejsu statku Unii Europejskiej określa się w następujący sposób:

—	okres między wpłynięciem na wody Seszeli a ich opuszczeniem,

—	lub okres między wpłynięciem na wody Seszeli a przeładunkiem,

—	lub okres między wpłynięciem na wody Seszeli a wyładunkiem na Seszelach.

Statki Unii Europejskiej informują władze Seszeli o swoim zamiarze wpłynięcia na wody Seszeli lub ich opuszczenia z co najmniej sześciogodzinnym wyprzedzeniem oraz co trzy dni w czasie prowadzenia działalności połowowej na wodach Seszeli o swoich połowach w tym okresie.

Powiadamiając o wpłynięciu na wody Seszeli lub ich opuszczeniu, statki przekazują również informacje o swojej pozycji w czasie powiadamiania oraz o wielkości połowów i złowionych gatunkach zatrzymanych na burcie. Komunikaty te są przekazywane w formacie określonym w dodatku 5 faksem lub pocztą elektroniczną na adresy podane w dodatku 5.

Władze Seszeli mogą zwolnić taklowce powierzchniowe nieposiadające odpowiednich urządzeń łącznościowych z obowiązku przedkładania sprawozdań w formacie określonym w dodatku 4, o którym mowa w poprzednim ustępie, i zastąpieniu go łącznością radiową na częstotliwościach radiowych wymienionych w dodatku 7 pkt 3.

Statki rybackie Unii Europejskiej, wobec których stwierdzono, że prowadzą połowy bez uprzedniego powiadomienia właściwych organów Seszeli, uznawane są za statki bez upoważnienia do połowów. W takich przypadkach stosowane będą sankcje, o których mowa w rozdziale VIII pkt 1.1.

Sekcja 3

Wyładunek

Portem wyznaczonym do wyładunku na Seszelach jest Victoria, Mahé.

Każdy statek zamierzający dokonać wyładunku połowów w wyznaczonych portach Seszeli przekazuje właściwemu organowi Seszeli, z co najmniej dwudziestoczterogodzinnym wyprzedzeniem, następujące informacje:

a)	port wyładunku,

b)	nazwa i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku rybackiego dokonującego wyładunku,

c)	dzień, data i godzina wyładunku,

d)	masa w kilogramach, w zaokrągleniu do najbliższych 100 kg, w podziale na gatunki przeznaczone do wyładunku,

e)	zestawienie form produktów.

Wyładunek uznaje się za opuszczenie wód Seszeli, zgodnie z określeniem w sekcji 2.1. Statki zobowiązane są zatem do przekazania deklaracji wyładunkowych właściwym władzom Seszeli nie później niż w terminie dwudziestu czterech godzin po zakończeniu wyładunku, a w każdym przypadku przed opuszczeniem portu przez statek dokonujący wyładunku, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Sejnery tuńczykowe dokładają starań, aby zaopatrywać w tuńczyka istniejące na Seszelach wytwórnie konserw lub lokalne zakłady przetwórcze po międzynarodowej cenie rynkowej.

Sejnery tuńczykowe dokonujące wyładunku w Port Victoria dołożą starań, by udostępnić przyłowy na rynku lokalnym po lokalnej cenie rynkowej.

Sekcja 4

Przeładunek

Wszystkie statki zamierzające dokonać przeładunku zasobów złowionych w wodach Seszeli są zobowiązane do przeprowadzenia tej czynności wyłącznie w portach Seszeli. Dokonywanie przeładunku na morzu jest zabronione i każdej osobie nieprzestrzegającej tego postanowienia grożą sankcje przewidziane w ustawodawstwie Seszeli.

Właściciele statków lub ich agenci muszą przekazać właściwemu organowi Seszeli, z co najmniej dwudziestoczterogodzinnym wyprzedzeniem, następujące informacje:

a)	port przeładunku lub obszar, na którym przeprowadzona zostanie operacja,

b)	nazwa i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku rybackiego dokonującego wyładunku,

c)	nazwa międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku rybackiego lub chłodniowca przyjmującego ładunek na pokład,

d)	dzień, data i godzina przeładunku,

e)	masa w kilogramach, w zaokrągleniu do najbliższych 100 kg, w podziale na gatunki przeznaczone do przeładunku,

f)	zestawienie form produktów.

Przeładunek uznaje się za opuszczenie wód Seszeli, zgodnie z określeniem w sekcji 2.1. Statki zobowiązane są do przekazania deklaracji połowowych właściwym władzom Seszeli nie później niż w terminie dwudziestu czterech godzin po zakończeniu przeładunku, a w każdym przypadku przed opuszczeniem portu przez statek przekazujący, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Sekcja 5

Satelitarny system monitorowania statków

W odniesieniu do satelitarnego systemu monitorowania statków wszystkie statki rybackie UE poławiające lub zamierzające dokonywać połowów w obszarach połowowych w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli na mocy niniejszej umowy przestrzegają wszystkich przepisów określonych w dodatku 8.

ROZDZIAŁ IV

ZAOKRĘTOWANIE MARYNARZY

Na każdy sejner tuńczykowy na czas rejsu po wodach Seszeli zaokrętowuje się co najmniej dwóch wykwalifikowanych marynarzy z Seszeli wskazanych przez agenta statku w porozumieniu z właścicielem statku, wybranych z listy przekazanej przez właściwy organ Seszeli. Wytyczne dotyczące zatrudniania marynarzy z Seszeli na statki UE znajdują się w dodatku 9.

Właściwy organ przekazuje właścicielom statków lub ich przedstawicielom w dniu wejścia w życie niniejszego protokołu, a następnie co roku, egzemplarz wykazu wykwalifikowanych marynarzy, wskazanych przez Seszele. Właściwy organ niezwłocznie i nie później niż po upływie 48 godzin powiadamia właścicieli statków lub ich przedstawicieli o wszelkich zmianach w tym wykazie. Jeżeli właściciel statku lub jego przedstawiciel nie mogli zatrudnić wykwalifikowanych marynarzy, statek zostaje zwolniony z tego obowiązku i związanych z tym obowiązków przewidzianych w niniejszym rozdziale, w szczególności w pkt 10 poniżej.

Właściciele statków starają się w miarę możliwości zaokrętować dwóch stażystów w miejsce powyższego zobowiązania dotyczącego zaokrętowania dwóch marynarzy z Seszeli. Dwóch wykwalifikowanych stażystów może zostać wyznaczonych przez agenta statku w porozumieniu z właścicielem statku z listy nazwisk przekazanej przez właściwe władze Seszeli.

Właściciele statków starają się zaokrętować dodatkowych marynarzy z Seszeli.

Właściciel statku lub jego agent przekazuje właściwemu organowi Seszeli nazwiska i szczegółowe dane marynarzy z Seszeli, którzy mogą zostać zaokrętowani na dany statek ze wskazaniem ich stanowiska w załodze.

Do marynarzy zaokrętowanych na statkach UE stosuje się z mocy prawa Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu.

W przypadku zaokrętowania marynarzy z Seszeli sporządza się umowy o pracę zawierane między przedstawicielem (przedstawicielami) właścicieli statków a marynarzami lub ich związkami zawodowymi albo ich przedstawicielami, w porozumieniu z właściwymi organami Seszeli. Umowy te zapewnią marynarzom korzystanie z obowiązującego dla nich systemu ubezpieczeń społecznych, obejmującego ubezpieczenie na życie, ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe oraz świadczenia emerytalne, a także wynagrodzenie podstawowe, które ma być wypłacane na podstawie przepisów niniejszego rozdziału. Strony umowy otrzymują jej egzemplarz.

W przypadku zaokrętowania marynarzy z Seszeli, ich wynagrodzenia są wypłacane przez właścicieli statków. Warunki wynagrodzenia podstawowego, tj. minimalne wynagrodzenie przed dodaniem premii, przyznanego marynarzom z Seszeli, ustala się na podstawie przepisów ustawowych Seszeli lub minimalnych wymogów określonych przez MOP. Jednakże podstawowa płaca minimalna nie może być niższa od wynagrodzenia załóg z Seszeli wykonujących podobne obowiązki, a w żadnym razie nie może być gorsza od norm przewidzianych przez MOP.

Do celów egzekwowania i stosowania prawa pracy Seszeli agent właściciela statku uznawany jest za jego lokalnego przedstawiciela. Umowa zawarta między agentem a marynarzami obejmuje także obowiązujące ich warunki repatriacji i świadczenia emerytalne.

10.

Każdy marynarz zatrudniony na statku Unii Europejskiej stawia się u kapitana określonego statku w przeddzień zaproponowanego zaokrętowania. Jeżeli marynarz nie stawi się w terminie i o godzinie przewidzianej na zaokrętowanie, właściciel statku zostaje automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania tego marynarza.

11.

W przypadku gdy liczba wykwalifikowanych marynarzy lub stażystów z Seszeli zaokrętowanych przez sejnery tuńczykowe nie osiągnie minimalnego poziomu określonego w pkt 1 z powodów innych niż określone w pkt 10, każdy właściciel statku jest zobowiązany zapłacić ryczałtową kwotę odpowiadającą liczbie dni, podczas których jego statek prowadził działalność połowową na wodach Seszeli, przy czym punktem odniesienia jest data wpłynięcia pierwszego statku na wody Seszeli i data ich opuszczenia przez ostatni statek, pomnożoną przez kwotę za dzień w wysokości 20 EUR. Zapłata kwoty ryczałtowej na rzecz władz Seszeli następuje najpóźniej w terminie 90 dni od końca okresu ważności upoważnienia do połowów.

ROZDZIAŁ V

OBSERWATORZY

Strony uznają znaczenie przestrzegania obowiązków wynikających z uchwały Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) nr 11/04 w odniesieniu do programu obserwatorów naukowych.

W celu przestrzegania przepisów wspomnianej uchwały, wyłączając przypadek ograniczeń przestrzennych wynikających z wymogów bezpieczeństwa, obowiązują następujące postanowienia dotyczące obserwatorów:

2.1

Statki, które w ramach Umowy o partnerstwie w sprawie połowów posiadają upoważnienie do połowów na wodach Seszeli, zabierają na pokład obserwatorów wyznaczonych przez władze Seszeli na warunkach określonych poniżej.

2.1.1

Na wniosek władz Seszeli statki rybackie Unii Europejskiej zabierają w miarę możliwości na pokład jednego obserwatora w związku z regionalnym programem obserwacyjnym.

2.1.2

Władze Seszeli sporządzają wykaz statków, które zostały wyznaczone do przyjęcia na pokład obserwatora, a także wykaz wyznaczonych obserwatorów. Wykazy te są stale uaktualniane. Wykazy te są przekazywane Komisji Europejskiej z chwilą sporządzenia, a następnie co trzy miesiące w przypadku ich ewentualnego uaktualnienia.

2.1.3

Władze Seszeli przekazują zainteresowanym właścicielom statków lub ich agentom nazwisko obserwatora, który został wyznaczony do przyjęcia na pokład ich statku, najpóźniej 15 dni przed przewidywaną datą zaokrętowania obserwatora.

Czas przebywania przez obserwatorów na statku ustalają władze Seszeli, jednak zgodnie z ogólną zasadą nie powinien on być dłuższy niż jest to wymagane do wypełnienia ich obowiązków, chyba że obserwator został wyznaczony w związku z regionalnymi programami obserwacyjnymi i wówczas może on pozostać na pokładzie w celu wykonywania swoich obowiązków w ramach programu. Władze Seszeli przekazują zainteresowanym właścicielom statków lub ich agentom informacje na ten temat w momencie powiadomienia o nazwisku obserwatora, który został wyznaczony do przyjęcia na pokład ich statku.

Warunki przyjmowania obserwatorów na pokład statku uzgadniane są przez właścicieli statków lub ich agentów i przez władze Seszeli po przedstawieniu wykazu wyznaczonych statków.

W terminie dwóch tygodni i z dziesięciodniowym wyprzedzeniem zainteresowani właściciele statków przekazują informacje dotyczące dat i portów Seszeli przewidzianych do przyjęcia na pokład obserwatorów.

W przypadku gdy obserwator jest przyjmowany na pokład za granicą, koszty podróży obserwatora pokrywa właściciel statku. Jeżeli statek z jednym obserwatorem (bądź dwoma obserwatorami) z Seszeli opuszcza wody Seszeli, podejmuje się wszelkie środki mające na celu jak najszybszy powrót obserwatora na Seszele na koszt właściciela statku.

W przypadku nieobecności obserwatora w uzgodnionym miejscu i czasie oraz w ciągu następnych dwunastu godzin, właściciel statku zostaje automatycznie zwolniony z obowiązku przyjęcia obserwatora na pokład.

Obserwatorzy są traktowani na statku jak oficerowie. Wykonują oni następujące zadania:

8.1	obserwują działalność połowową prowadzoną przez statki;

8.2	sprawdzają pozycje statków biorących udział w połowach;

8.3	sporządzają wykaz używanych narzędzi połowowych;

8.4	sprawdzają dane dotyczące połowów na wodach Seszeli odnotowane w dzienniku połowowym;

8.5	sprawdzają procentowy udział przyłowów i dokonuje oszacowania ilości odrzutów;

8.6	raz w tygodniu przekazują faksem lub pocztą elektroniczną, bądź za pomocą innych środków komunikacji, dane dotyczące połowów, w tym wielkości połowów i przyłowów dokonanych na wodach Seszeli.

Kapitanowie statków podejmują wszystkie działania – w granicach rozsądnych możliwości – w celu zapewnienia obserwatorom bezpieczeństwa fizycznego i komfortu psychicznego podczas przebywania na statku.

10.

Obserwatorom umożliwia się korzystanie, w podobnie możliwie najszerszym zakresie, z wszelkich udogodnień niezbędnych do wypełniania ich obowiązków. Kapitan zapewnia im dostęp do środków komunikacji niezbędnych do wypełniania ich obowiązków, do dokumentów związanych bezpośrednio z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, a w szczególności do dziennika połowowego i do dziennika nawigacyjnego, a także do części statku niezbędnych do ułatwienia im wykonywania ich zadań w charakterze obserwatora.

11.

Podczas pobytu na statku obserwatorzy:

11.1	podejmują wszelkie odpowiednie działania, aby warunki ich wejścia i przebywania na statku nie zakłócały ani nie utrudniały prowadzenia połowów;

11.2	traktują z odpowiednią dbałością majątek i sprzęt znajdujący się na pokładzie statku oraz przestrzegają poufnego charakteru wszelkich dokumentów statku.

12.

Po zakończeniu okresu obserwacji, a przed opuszczeniem statku, obserwatorzy sporządzają i podpisują sprawozdanie z działalności, które przekazywane jest właściwym organom Seszeli, z kopią dla Komisji Europejskiej. Egzemplarz sprawozdania przekazywany jest kapitanowi w chwili opuszczenia statku przez obserwatorów.

13.

Właściciele statków ponoszą koszty zakwaterowania i wyżywienia obserwatorów na warunkach przyznawanych oficerom na danym statku.

14.

Właściwe organy Seszeli pokrywają koszty wynagrodzenia i opodatkowania obserwatorów.

ROZDZIAŁ VI

URZĄDZENIA PORTOWE ORAZ KORZYSTANIE Z DOSTAW I USŁUG

Statki Unii Europejskiej starają się pozyskać na Seszelach wszelkie dostawy i usługi konieczne do prowadzenia swojej działalności. Władze Seszeli ustanawiają w porozumieniu z właścicielami statków warunki korzystania z urządzeń portowych oraz, o ile to konieczne, z dostaw i usług.

ROZDZIAŁ VII

KONTROLA

Statki przestrzegają prawa stanowionego Seszeli dotyczącego narzędzi połowowych i ich specyfikacji technicznych oraz wszelkich innych środków technicznych odnoszących się do ich działalności połowowej, a także stosują się do środków ochrony, zarządzania i innych środków przyjętych przez IOTC.

1. Wykaz statków

Unia Europejska prowadzi aktualny wykaz statków, które uzyskały upoważnienie do połowów zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Wykaz ten przekazywany jest władzom Seszeli odpowiedzialnym za kontrolę połowów niezwłocznie z chwilą sporządzenia, a następnie przy każdej aktualizacji.

2. Procedury kontrolne

2.1

Kapitanowie statków rybackich Unii Europejskiej prowadzących działalność połowową na wodach Seszeli współpracują z każdym upoważnionym i dysponującym odpowiednimi dokumentami identyfikacyjnymi urzędnikiem Seszeli przeprowadzającym inspekcję i kontrolę działalności połowowej.

2.2

W celu ułatwienia przeprowadzenia bezpiecznych procedur kontrolnych, nie naruszając przepisów prawa stanowionego Seszeli, zaokrętowanie powinno zostać przeprowadzone sposób umożliwiający zidentyfikowanie platformy kontrolnej oraz potwierdzenie upoważnienia urzędników Seszeli.

2.3

Seszele udostępniają Unii Europejskiej wykaz wszystkich platform wykorzystywanych do inspekcji na morzu zgodnie z zaleceniami Porozumienia Narodów Zjednoczonych w sprawie zasobów rybnych (UNFSA). Wykaz powinien zawierać między innymi:

—	nazwy statków do patrolowania połowów,

—	dane dotyczące statku patrolowego,

—	zdjęcie statku patrolowego.

2.4

Na wniosek Unii Europejskiej bądź wyznaczonego przez nią organu Seszele mogą zezwolić inspektorom UE na obserwowania działalności statków UE, w tym przeładunków, podczas kontroli lądowych.

2.5

Po zakończeniu inspekcji podpisane przez inspektora sprawozdanie z kontroli jest udostępniane kapitanowi do podpisu, przedstawienia komentarzy lub zgłoszenia ewentualnych uwag. Podpisanie go nie narusza praw stron postępowań w sprawie ewentualnego naruszenia przepisów. Kapitan statku otrzymuje egzemplarz sprawozdania z kontroli przed zejściem ze statku zespołu inspekcyjnego.

2.6

Upoważnieni urzędnicy nie przebywają na statku dłużej niż wymagają tego czynności służbowe.

3. Kapitanowie statków rybackich Unii Europejskiej, uczestniczący w czynnościach wyładunku lub przeładunku w porcie Seszeli, umożliwiają i ułatwiają kontrolowanie tych czynności przez upoważnionych urzędników z Seszeli.

4. W przypadku nieprzestrzegania postanowień niniejszego rozdziału rząd Seszeli zastrzega sobie prawo do zawieszenia upoważnienia do połowów statku naruszającego postanowienia do czasu dopełnienia formalności oraz do nałożenia kary przewidzianej w obowiązującym na Seszelach ustawodawstwie. O fakcie tym informowane jest państwo członkowskie, pod którego banderą pływa dany statek, oraz Komisja Europejska.

ROZDZIAŁ VIII

EGZEKWOWANIE PRZEPISÓW

1. Sankcje

1.1.

Nieprzestrzeganie postanowień któregokolwiek z powyższych rozdziałów, środków zarządzania żywymi zasobami morskimi i ich ochrony lub prawa stanowionego Seszeli podlega karom przewidzianym w prawie stanowionym Seszeli.

1.2.

O każdej sankcji oraz o wszystkich związanych z nią okolicznościach informowane jest niezwłocznie i wyczerpująco państwo członkowskie, pod którego banderą pływa dany statek, oraz Komisja Europejska.

1.3.

W przypadku gdy sankcja ma formę zawieszenia bądź cofnięcia upoważnienia do połowów, w pozostałym okresie ważności zawieszonego bądź cofniętego upoważnienia do połowów Komisja Europejska może zwrócić się o wydanie innego upoważnienia do połowów statkowi należącemu do innego właściciela, który w innym przypadku miałby prawo się o nie ubiegać.

2. Aresztowanie i zatrzymanie statków rybackich

Władze Seszeli informują niezwłocznie Delegaturę Unii Europejskiej odpowiedzialną za Seszele oraz unijne państwo bandery o aresztowaniu lub zatrzymaniu każdego statku rybackiego dokonującego połowów na mocy Umowy o partnerstwie w sprawie połowów, a także przekazują w ciągu 48 godzin kopię sprawozdania z kontroli, zawierającego informacje na temat okoliczności i przyczyn aresztowania lub zatrzymania statku.

3. Procedura wymiany informacji w przypadku aresztowania lub zatrzymania statku

3.1.

Z zachowaniem terminów i procedur postępowania sądowego przewidzianych w prawie stanowionym Seszeli dotyczącym aresztowania lub zatrzymania statku po uzyskaniu odnośnej informacji odbywa się spotkanie konsultacyjne Komisji Europejskiej i właściwych organów Seszeli z ewentualnym udziałem przedstawiciela zainteresowanego państwa członkowskiego.

3.2.

Podczas spotkania strony wymieniają wszelkie dokumenty dotyczące sprawy oraz informacje, które mogą pomóc w wyjaśnieniu okoliczności stwierdzonych zdarzeń. Właściciel statku lub jego agent są informowani o wynikach spotkania oraz o wszelkich środkach, które zostaną podjęte w związku z aresztowaniem lub zatrzymaniem statku.

4. Rozstrzyganie przypadków aresztowania lub zatrzymania statku

4.1.

Należy podjąć próbę polubownego rozstrzygnięcia domniemanego naruszenia. Zgodnie z prawem stanowionym Seszeli procedurę tę należy zakończyć najpóźniej w terminie trzech dni roboczych po aresztowaniu lub zatrzymaniu statku.

4.2.

W przypadku ugody kwota grzywny ustalana jest zgodnie z prawem stanowionym Seszeli. W przypadku gdy ugoda nie jest możliwa, następuje wszczęcie postępowania sądowego.

4.3.

Statek i kapitan zostaną zwolnieni po stwierdzeniu wywiązania się z obowiązków wynikających z ugody i zakończenia postępowania sądowego.

5. Komisja Europejska, za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej, jest informowana o wszelkich wszczętych postępowaniach i nałożonych karach.

Dodatki

Dodatek 1 – formularz wniosku o wydanie upoważnienia do połowów

Dodatek 2 – współrzędne geograficzne

1)	Wyłączne strefy ekonomiczne Seszeli

2)	Obszary zakazane lub objęte ograniczeniami

Dodatek 3 – Arkusz dziennika połowowego – sejnery do połowu tuńczyka

Dodatek 4 – Arkusz dziennika połowowego – taklowce powierzchniowe

Dodatek 5 – Formaty zgłaszanych raportów

Dodatek 6 – Ramowe wytyczne dotyczące systemu elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania

Dodatek 7 – Dane kontaktowe na Seszelach

1)	Seychelles Fishing Authority (organ nadzorowania rybołówstwa na Seszelach)

2)	Seychelles Licensing Authority (organ wydający upoważnienia do połowów)

3)	Seychelles FMC (ośrodek monitorowania rybołówstwa Seszeli)

Dodatek 8 – Ramowe wytyczne dotyczące satelitarnego systemu monitorowania statków

Dodatek 9 – Wytyczne dotyczące zatrudniania marynarzy z Seszeli na unijne statki łowiące za pomocą okrężnic

Dodatek 1

SEYCHELLES LICENSING AUTHORITY

Wniosek o wydanie upoważnienia do połowów

Dodatek 2

1. Współrzędne geograficzne

Wyłączne strefy ekonomiczne Seszeli

Punkt	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
1	07° 46′ S	43° 15′ E
2	06° 04′ S	46° 41′ E
3	06° 19′ S	47° 49′ E
4	06° 30′ S	48° 40′ E
5	05° 41′ S	49° 57′ E
6	04° 32′ S	50° 04′ E
7	01° 38′ S	52° 36′ E
8	00° 29′ S	56° 03′ E
9	02° 39′ S	58° 48′ E
10	04° 01′ S	59° 15′ E
11	05° 34′ S	59° 09′ E
12	07° 10′ S	59° 30′ E
13	08° 27′ S	59° 22′ E
14	08° 33′ S	58° 23′ E
15	08° 45′ S	56° 25′ E
16	08° 56′ S	54° 30′ E
17	09° 39′ S	53° 53′ E
18	12° 17′ S	53° 49′ E
19	12° 47′ S	53° 14′ E
20	11° 31′ S	50° 29′ E
21	11° 05′ S	50° 42′ E
22	10° 17′ S	49° 26′ E
23	11° 01′ S	48° 30′ E
24	10° 47′ S	47° 33′ E
25	10° 37′ S	46° 56′ E
26	11° 12′ S	45° 47′ E
27	10° 55′ S	45° 31′ E
28	10° 27′ S	44° 51′ E
29	08° 05′ S	43° 10′ E

2. Współrzędne geograficzne

Obszary zabronione i objęte ograniczeniami połowowymi w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli

(zgodnie z definicją zawartą w przepisach ustawowych Seszeli, Ustawa o rybołówstwie dział 82, wydanie zmienione 2010)

Strefa 1 – Wyspa Mahe i Seychelles Bank

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	5° 22,0′ S	57° 23,04′ E
Punkt '02	3° 40,0′ S	56° 06,9′ E
Punkt '03	3° 30,0′ S	55° 11,0′ E
Punkt '04	3° 55,0′ S	54° 23,0′ E
Punkt '05	4° 44,0′ S	56° 08,0′ E
Punkt '06	5° 38,0′ S	56° 08,0′ E
Punkt '07	6° 34,04′ S	56° 02,0′ E
Punkt '08	6° 34,0′ S	S 56° 23,0′ E, i z powrotem do punktu 1, będącego punktem początkowym

Strefa 2 – Platte Island

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	6° 06,3′ S	55° 35,6′ E
Punkt '02	5° 39,0′ S	55° 35,6′ E
Punkt '03	5° 39,0′ S	55° 10,0′ E
Punkt '04	5° 39,0′ S	55° 10,0′ E, i z powrotem do punktu jeden, będącego punktem początkowym

Strefa 3 – Coetivy Island

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	7° 23,0′ S	56° 25,0′ E
Punkt '02	6° 53,0′ S	56° 35,0′ E
Punkt '03	6° 53,0′ S	56° 06,0′ E
Punkt '04	6° 06,3′ S	55° 10,0′ E, i z powrotem do punktu jeden, będącego punktem początkowym

Strefa 4 – Fortune Bank

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	7° 35,0′ S	57° 13,0′ E
Punkt '02	7° 01,0′ S	56° 56,0′ E
Punkt '03	7° 01,0′ S	56° 45,0′ E
Punkt '04	7° 16,0′ S	56° 40,0′ E
Punkt '05	7° 35,0′ S	56° 49,0′ E, i z powrotem do punktu jeden, będącego punktem początkowym

Strefa 5 – Amiranty

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	5° 45,0′ S	53° 55,0′ E
Punkt '02	4° 41,0′ S	53° 35,6′ E
Punkt '03	4° 41,0′ S	53° 13,0′ E
Punkt '04	6° 09,0′ S	52° 36,0′ E
Punkt '05	6° 33,0′ S	53° 06,0′ E, i z powrotem do punktu jeden, będącego punktem początkowym

Strefa 6 – Alphonse Island

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	7° 21,5′ S	52° 56,5′ E
Punkt '02	6° 48,0′ S	52° 56,5′ E
Punkt '03	6° 48,0′ S	52° 32,0′ E
Punkt '04	7° 21,5′ S	52° 32,0′ E, i z powrotem do punktu jeden, będącego punktem początkowym

Obszar 7 – Province, Farquhar i St Pierre i Wizard Reef

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	10° 20,0′ S	51° 29,0′ E
Punkt '02	8° 39,0′ S	51° 12,0′ E
Punkt '03	9° 04,0′ S	50° 28,0′ E
Punkt '04	10° 30,0′ S	50° 46,0′ E, i z powrotem do punktu jeden, będącego punktem początkowym

Obszar 8 – Wyspy Astove i Cosmoledo

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	10° 18,0′ S	48° 02,0′ E
Punkt '02	9° 34,0′ S	47° 49,0′ E
Punkt '03	9° 23,0′ S	47° 34,0′ E
Punkt '04	9° 39,0′ S	47° 14,0′ E
Punkt '05	10° 18,0′ S	47° 36,0′ E, i z powrotem do punktu jeden, będącego punktem początkowym

Obszar 9 – Wyspy Aldabra i Assomption

	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
Punkt '01	9° 54,0′ S	46° 44,0′ E
Punkt '02	9° 10,0′ S	46° 44,0′ E
Punkt '03	9° 10,0′ S	46° 01,0′ E
Punkt '04	9° 59,0′ S	46° 01,0′ E, i z powrotem do punktu jeden, będącego punktem początkowym

Dodatek 3

Formularz raportu połowowego dla sejnerów tuńczykowych

Statement of catch form for tuna seiners / Fiche de déclaration de captures pour thoniers senneurs

DEPART / SALIDA / DEPARTURE	ARRIVEE / LLEGADA / ARRIVAL	NAVIRE / BARCO / VESSEL	PATRON / PATRON / MASTER	FEUILLE
PORT / PUERTO / PORT DATE / FECHA / DATE HEURE / HORA / HOUR LOCH / CORREDERA / LOCH	PORT / PUERTO / PORT DATE / FECHA / DATE HEURE / HORA / HOUR LOCH / CORREDERA / LOCH			HOJA / SHEET No

DATE

FECHA

DATE

POSITION (chaque calée ou midi)

POSICION (cada lance o mediadia)

POSITION (each set or midday)

CALEE

LANCE

SET

CAPTURE ESTIMEE

ESTIMACIÓN DE LA CAPTURA

ESTIMATED CATCH

ASSOCIATION

ASSOCIACIÓN

ASSOCIATION

COMMENTAIRES

OBSERVATIONES

COMMENTS

COURANT

CORRIENTE

CURRENT

1	ALBACORE RABIL YELLOWFIN

2	LISTAO LISTADO SKIPJACK

3	PATUDO PATUDO BIGEYE

AUTRE ESPECE préciser le/les nom(s)

OTRA ESPECIE dar el/los nombre(s)

OTHER SPECIES give name(s)

REJETS préciser le/les nom(s)

DESCARTES dar el/los nombre(s)

DISCARDS give name(s)

Route/Recherche, problèmes divers, type d'épave (naturelle/artificielle, balisée, bateau), prise accessoire, taille du banc, autres associations, …

Ruta/Busca, problemas varios, tipo de objeto (natural/artificial, con baliza, barco), captura accesoria, talla del banco, otras asociaciones, …

Steaming/Searching, miscellaneous problems, log type (natural/artificial, with radio beacon, vessel), by catch, school size, other associations, …

Taille

Talla

Size

Capture

Captura

Catch

Taille

Talla

Size

Capture

Captura

Catch

Taille

Talla

Size

Capture

Captura

Catch

Nom

Nombre

Name

Taille

Talla

Size

Capture

Captura

Catch

Nom

Nombre

Name

Taille

Talla

Size

Capture

Captura

Catch

Une calée par ligne / Uno lance cada línea / One set by line

PODPIS DATA

Dodatek 4

Dodatek 5

Formularz raportu informacyjnego

Sprawozdanie z połowów w momencie wejścia (COE) (1)

Treść	Przekaz
Odbiorca	Seychelles Fishing Authority
Kod działania	COE
Nazwa statku
Międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy
Pozycja wejścia	Współrzędne geograficzne LT/LG
Data i godzina (UTC) wejścia	Dd/mm/rrrr — GG: MM
Ilość (w tonach) ryb na burcie w podziale na gatunki
Tuńczyk żółtopłetwy (YFT)	(t)
Opastun (BET)	(t)
Bonito (SKJ)	(t)
Inne (wyszczególnić)	(t)

Sprawozdanie z połowu w momencie wyjścia (COX) (2)

Treść	Przekaz
Odbiorca	Seychelles Fishing Authority
Kod działania	COX
Nazwa statku
Międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy
Pozycja wejścia	Współrzędne geograficzne LT/LG
Data i godzina (UTC) wyjścia	Dd/mm/rrrr — GG: MM
Ilość (w tonach) ryb na burcie w podziale na gatunki
Tuńczyk żółtopłetwy (YFT)	(t)
Opastun (BET)	(t)
Bonito (SKJ)	(t)
Inne (wyszczególnić)	(t)

Formularz raportu połowowego (CAT) podczas przebywania w obszarach połowowych w wyłącznej strefie ekonomicznej Seszeli (3)

Treść	Przekaz
Odbiorca	Seychelles Fishing Authority
Kod działania	CAT
Nazwa statku
Międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy
Data i godzina (UTC) raportu	Dd/mm/rrrr — GG: MM
Ilość (mln ton) ryb na burcie w podziale na gatunki
Tuńczyk żółtopłetwy (YFT)	(t)
Opastun (BET)	(t)
Bonito (SKJ)	(t)
Inne (wyszczególnić)	(t)
Liczba zastawień sieci wykonanych od ostatniego raportu

Wszystkie raporty przesyłane są właściwym władzom pod poniższy numer faksu lub adres poczty elektronicznej:

E-mail: fmcsc@sfa.sc

Faks: +248 4225 957

Adres korespondencyjny: Seychelles Fishing Authority, P.O. Box 449, Fishing Port, Mahé, Seychelles

(1) Należy przesłać sześć godzin przed wejściem w obszar połowowy w obrębie wyłącznej strefy ekonomicznej Seszeli.

(2) Należy przesłać sześć godzin przed wejściem w obszar połowowy w obrębie wyłącznej strefy ekonomicznej Seszeli.

(3) Należy przesyłać co trzy dni po wejściu na obszary połowowe w obrębie wyłącznej strefy ekonomicznej Seszeli.

Dodatek 6

Ramowe wytyczne odnośnie do wdrażania systemu elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania (ERS) oraz zarządzania nim

Przepisy ogólne

Podczas prowadzenia połowów na wodach Seszeli każdy statek rybacki UE musi być wyposażony w elektroniczny system (zwany dalej „systemem ERS”) umożliwiający rejestrowanie i przekazywanie danych o działalności połowowej statku (zwanych dalej „danymi ERS”).

Statkowi UE, który nie jest wyposażony w system ERS, lub jeżeli system ERS zainstalowany na statku nie działa, nie zezwala się na wejście na wody Seszeli w celu prowadzenia działalności połowowej.

Dane ERS są przesyłane zgodnie z niniejszymi wytycznymi, do ośrodka monitorowania rybołówstwa (zwanego dalej OMR) państwa bandery, który zapewnia ich automatyczne dostarczanie do OMR Seszeli.

Państwo bandery i Seszele zapewniają wyposażenie swoich OMR w sprzęt komputerowy i oprogramowanie potrzebne do automatycznego przekazywania danych ERS w formacie XML dostępnym pod adresem: [http://ec.europa.eu/cfp/control/codes/index_en.htm], a także dysponują procedurami tworzenia kopii zapasowych umożliwiającymi zapis i przechowywanie danych ERS w formacie umożliwiającym komputerowe odczytanie przez okres co najmniej trzech lat.

Każda zmiana lub aktualizacja formatu, o którym mowa w pkt 3, musi zostać zidentyfikowana i datowana i musi zostać uruchomiona sześć miesięcy po jej wprowadzeniu.

Do przekazywania danych ERS muszą służyć elektroniczne środki komunikacji zarządzane przez Komisję Europejską w imieniu UE, oznaczone jako DEH (Data Exchange Highway).

Zarówno państwo bandery, jak i Seszele, wyznaczą punkty kompleksowej obsługi dla ERS:

a)	odpowiednie punkty kompleksowej obsługi dla ERS są powoływane na okres nie krótszy niż sześć miesięcy;

b)	ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery i OMR Seszeli powiadomią się wzajemnie przed dniem 1 kwietnia 2014 r. o danych kontaktowych (imię, nazwisko, adres, telefon, faks, adres elektroniczny) swoich punktów kompleksowej obsługi dla ERS;

c)	o wszelkich zmianach danych kontaktowych, o których mowa powyżej, należy niezwłocznie informować.

Sprawozdawczość i przekazywanie danych ERS

Statki rybackie UE:

a)	przekazują codziennie dane ERS za każdy dzień spędzony na wodach Seszeli;

b)	w odniesieniu do każdego zaciągu odnotowują ilość każdego gatunku złowioną i zatrzymaną na burcie jako gatunku docelowego lub przyłowu bądź odrzutu;

c)	w odniesieniu do każdego gatunku określonego w upoważnieniu do połowów wydanym przez Seszele należy podać również połowy zerowe;

d)	wszystkie gatunki muszą być identyfikowane za pomocą kodów FAO alfa 3;

e)	ilości należy wyrażać w kg wagi w relacji pełnej i, w razie potrzeby, za pomocą liczby osobników;

f)	zapisują w danych ERS w odniesieniu do każdego gatunku określonego w upoważnieniu do połowów wydanym przez Seszele ilości przeładowane lub wyładowane;

g)	zapisują w danych ERS przy każdym wejściu na wody Seszeli (COE) i wyjściu z nich (COX) szczegółową wiadomość zawierającą, w odniesieniu do każdego gatunku określonego w upoważnieniu do połowów wydanym przez Seszele, ilości przechowywane na burcie w momencie wejścia lub wyjścia;

h)	przekazują codziennie, nie później niż o 23:59 uniwersalnego czasu koordynowanego, do OMR państwa bandery dane ERS w formacie, o którym mowa w pkt 3 powyżej.

Kapitan odpowiada za dokładność rejestrowanych i przekazywanych danych ERS.

10.

Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery automatycznie i bezzwłocznie przekazuje dane ERS do OMR Seszeli.

11.

Ośrodek monitorowania rybołówstwa Seszeli potwierdza otrzymanie dane ERS z pomocą komunikatu zwrotnego i traktuje wszystkie dane ERS jako poufne.

Awaria systemu ERS na statku lub systemu przekazywania danych ERS między statkiem a OMR państwa bandery

12.

Państwo bandery informuje niezwłocznie kapitana lub właściciela statku pływającego pod banderą tego państwa lub jego przedstawiciela o każdej awarii technicznej systemu ERS zainstalowanego na statku lub o tym, że nie działa przekazywanie danych ERS pomiędzy statkiem a OMR państwa bandery.

13.

Państwo bandery powiadamia Seszele o usterce i podjętych działaniach naprawczych;

14.

W przypadku awarii systemu ERS na statku kapitan lub właściciel dokonuje naprawy lub wymiany niesprawnego sprzętu w terminie 10 dni. Jeżeli statek zawija do portu w ramach tych 10 dni, zachowuje ono wznowienie działalności połowowej na wodach Seszeli, gdy system ERS został w pełni operacyjny, chyba że jest to inaczej dozwolone przez Seszele.

15.

Statek rybacki nie może opuścić portu z uszkodzonym systemem ERS, chyba że:

a)	system jest ponownie w pełni funkcjonalny w sposób zadowalający państwo bandery oraz Seszele, lub

b)	jeżeli statek nie zamierza wznowić działalności połowowej na wodach Seszeli, statek otrzyma zezwolenie państwa bandery. W tym przypadku państwo bandery informuje władze Seszeli o swojej decyzji przed wyjściem statku z portu.

16.

Każdy statek UE działający na wodach terytorialnych Seszeli z wadliwym systemem ERS przekazuje codziennie oraz nie później niż o 23:59 UTC wszystkie dane ERS do OMR państwa bandery przy użyciu wszelkich innych środków komunikacji elektronicznej dostępnych i osiągalnych dla Seszeli do czasu naprawienia systemu ERS w terminie, o którym mowa w pkt 14.

17.

Dane ERS, które nie mogą zostać udostępnione Seszelom za pośrednictwem systemu ERS ze względu na awarię, o których mowa w pkt 12, są przekazywane przez OMR państwa bandery do OMR Seszeli w innym wzajemnie uzgodnionym formacie elektronicznym. Taki alternatywny przekaz uważa się za priorytetowy z uwagi na fakt, że zwykle obowiązujące terminy przekazywania danych nie mogą być przestrzegane.

18.

Jeżeli OMR Seszeli nie otrzyma danych ERS ze statku przez trzy kolejne dni, Seszele mogą zalecić, by statek natychmiast udał się do portu wyznaczonego przez Seszele w celu przeprowadzenia dochodzenia.

Awaria funkcjonowania OMR – nieotrzymanie danych ERS przez ośrodek monitorowania rybołówstwa Seszeli

19.

Gdy jeden z OMR nie otrzyma danych ERS, jego punkt kompleksowej obsługi ERS bezzwłocznie informuje punkty kompleksowej obsługi ERS innych OMR oraz, w razie potrzeby, współpracuje w celu rozwiązania problemu.

20.

Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery i OMR Seszeli wspólnie wyrażają zgodę przed dniem 1 czerwca 2014 r. na alternatywne środki komunikacji elektronicznej, które będą stosowane do przekazywania danych ERS w przypadku awarii OMR i informują się nawzajem niezwłocznie o wszelkich zmianach w tym zakresie.

21.

W przypadku gdy OMR Seszeli powiadomi, że nie otrzymał danych ERS, OMR państwa bandery określa przyczyny tego problemu i podejmuje stosowne środki w celu zapewnienia jego rozwiązania. Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery informuje OMR Seszeli i UE o wynikach i środkach podjętych w ciągu 24 godzin od potwierdzenia awarii.

22.

Jeżeli rozstrzygnięcie problemu wymaga więcej niż 24 godzin, OMR państwa bandery przekazuje brakujące dane ERS do OMR Seszeli z wykorzystaniem alternatywnych sposobów przekazywania informacji, o których mowa w pkt 17.

23.

Seszele informują o tym fakcie swoje właściwe służby monitorowania, kontroli i nadzoru (MCS), tak aby statki UE nie były przedmiotem żadnego postępowania o naruszenie przepisów w przypadku nieotrzymanie danych ERS przez OMR Seszeli wskutek awarii funkcjonowania OMR.

Obsługa techniczna ośrodka monitorowania rybołówstwa

24.

O planowanej konserwacji OMR (program obsługi technicznej), która może mieć wpływ na wymianę danych ERS, należy powiadomić inne OMR z co najmniej 72-godzinnym wyprzedzeniem, ze wskazaniem, o ile to możliwe, daty i czasu trwania przerwy konserwacyjnej. O nieplanowanych czynnościach konserwacyjnych należy jak najszybciej powiadamiać inne OMR.

25.

Podczas konserwacji dane ERS mogą być gromadzone w kolejce do czasu przywrócenia operacyjności systemu. Istotne dane ERS są następnie udostępniane natychmiast po zakończeniu obsługi technicznej.

26.

Jeśli przerwa konserwacyjna trwa dłużej niż 24 godziny, dane ERS przekazuje się do OMR przy użyciu alternatywnych środków elektronicznych, o których mowa w pkt 17.

27.

Dodatek 7

Dane kontaktowe na Seszelach

1. Seychelles Fishing Authority (organ nadzorowania rybołówstwa na Seszelach)

Adres:

E-mail:

Telefon:

Faks:

2. Seychelles Licensing Authority (organ wydający upoważnienia do połowów)

Adres:

E-mail:

Telefon:

Faks:

3. Seychelles Fishing Monitoring Centre (OMR Seszeli)

Adres:

E-mail:

Telefon:

Faks:

Centrum koordynacji

Nazwisko:

E-mail:

Tel. kom.

Dodatek 8

Satelitarny system monitorowania statków (VMS)

Zasady ogólne

W odniesieniu do systemu monitorowania statków (VMS), o którym mowa w rozdziale 3 sekcja 5 załącznika do protokołu, wszystkie statki rybackie dokonujące połowów lub zamierzające poławiać w wodach połowowych Seszeli, przestrzegają wszystkich następujących przepisów.

Statkowi UE, który nie jest wyposażony w satelitarne urządzenie lokacyjne systemu VMS (VLD), lub jeżeli urządzenie VLD zainstalowane na statku nie działa, nie zezwala się na wejście na wody Seszeli w celu prowadzenia działalności połowowej.

Pozycje i ruchy statkuów są monitorowane między innymi za pomocą systemów monitorowania statków w sposób niedyskryminujący, zgodnie z zamieszczonymi poniżej postanowieniami.

Na potrzeby monitorowania satelitarnego władze Seszeli przekazują ośrodkom monitorowania rybołówstwa państw bandery współrzędne geograficzne (długości i szerokości geograficzne) wód Seszeli.

Władze Seszeli przekażą te informacje Unii Europejskiej w formacie elektronicznym, wyrażone w stopniach dziesiętnych w systemie WGS-84. Współrzędne podane są w dodatku 2.1 do niniejszego załącznika.

Władze Seszeli i krajowe OMR wymieniają informacje o swoich adresach elektronicznych w formacie https lub, w stosownych przypadkach, za pomocą innego bezpiecznego protokołu komunikacyjnego, oraz o specyfikacjach stosowanych w swoich OMR, a także o wszelkich alternatywnych środkach komunikacji stosowanych w przypadku awarii. Wszystkie te informacje zawarto w dodatku 7.2 do niniejszego załącznika.

Wszystkie statki posiadające upoważnienie do połowów muszą być wyposażone w sprawnie działające satelitarne urządzenie lokacyjne umożliwiające automatyczne i ciągłe przekazywanie ich współrzędnych geograficznych do OMR ich państwa bandery. Przekazywanie danych odbywa się co godzinę.

Strony postanawiają wymieniać na wniosek drugiej strony informacje o satelitarnym sprzęcie lokacyjnym w celu upewnienia się, że sprzęt ten spełnia w pełni wymogi drugiej strony do celów niniejszych przepisów.

Strony postanawiają dokonać przeglądu niniejszych przepisów w razie potrzeby i w stosownych przypadkach, w tym w celu dokonania odpowiedniej analizy przypadków nieprawidłowego funkcjonowania lub występowania nieprawidłowości w odniesieniu do poszczególnych statków. O wszelkich takich przypadkach władze Seszeli zawiadamiają państwa członkowskie UE, pod których banderą pływają takie statki, oraz Komisję Europejską co najmniej 15 dni przed dokonaniem przeglądu, który odbywa się w ramach wspólnego komitetu.

10.

Wszelkie spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszych przepisów są wyjaśniane w drodze konsultacji pomiędzy stronami w ramach wspólnego komitetu, o którym mowa w art. 9 Umowy o partnerstwie w sprawie połowów.

Integralność satelitarnego systemu monitorowania statków

Kapitanowi statku lub osobie przez niego upoważnionej zabrania się wyłączania, blokowania urządzenia lokacyjnego lub jakiejkolwiek ingerencji w dane przekazywane do OMR państwa bandery podczas prowadzenia działań na wodach Seszeli.

Kapitan odpowiada za dokładność zarejestrowanych i przekazanych danych VMS.

Kapitan w szczególności zapewnia, aby:

a)	dane nie zostały w żaden sposób zmienione;

b)	praca anteny lub anten podłączonych do satelitarnych urządzeń lokacyjnych nie była w żaden sposób zakłócana;

c)	nie występowały przerwy w zasilaniu satelitarnych urządzeń lokacyjnych;

d)	urządzenie lokacyjne statku nie zostało usunięte ze statku ani miejsca, w którym po raz pierwszy zostało zainstalowane;

e)	właściwy organ Seszeli był niezwłocznie powiadamiany o każdej zmianie urządzenia lokacyjnego statku.

f)	Każde naruszenie powyższych obowiązków może skutkować odpowiedzialnością kapitana w świetle prawa stanowionego Seszeli.

Podzespoły sprzętu komputerowego oraz elementy oprogramowania systemu satelitarnego monitorowania statków są w maksymalnym możliwym stopniu odporne na manipulowanie, tj. uniemożliwiają wprowadzanie lub wskazywanie nieprawidłowych pozycji i ręczne dokonywanie zmian.

System jest w pełni zautomatyzowany i działa nieprzerwanie, niezależnie od warunków otoczenia. Zabrania się niszczenia, uszkadzania, unieruchamiania satelitarnego urządzenia lokacyjnego lub w jakikolwiek inny sposób ingerowania w nie.

Pozycję statków ustala się z marginesem błędu nie większym niż 100 metrów i zakresem pewności 99 %.

Przekazywanie danych VMS

Po wpłynięciu na wody Seszeli statku dokonującego połowów na mocy Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między UE a Seszelami, OMR państwa bandery niezwłocznie rozpocznie automatyczne przesyłanie meldunków o pozycjach statku do OMR Seszeli, w czasie rzeczywistym, z częstotliwością określoną powyżej w pkt 7.

Przekazywane wiadomości VMS należy definiować przy użyciu następujących kodów literowych:

a)	„ENT”, pierwsze dane VMS przekazane przez każdy statek w momencie wejścia na obszary połowowe Seszeli;

b)	„POS”, wszelkie dane VMS przekazywane przez każdy statek podczas przebywania w obrębie obszarów połowowych Seszeli;

c)	„EXI”, pierwsze dane VMS przekazane przez każdy statek po wyjściu poza obszary połowowe Seszeli;

Częstotliwość przesyłania meldunków może zostać zwiększona do 30 minut, jeśli dostępne są istotne dowody wskazujące na to, że statek dopuszcza się naruszenia przepisów.

a)	Ośrodek monitorowania rybołówstwa Seszeli przedkłada dowody OMR państwa bandery i Komisji Europejskiej wraz z wnioskiem o zmianę częstotliwości. Niezwłocznie po otrzymaniu takiego wniosku OMR przesyła automatycznie dane OMR Seszeli w czasie rzeczywistym.

b)	Ośrodek monitorowania rybołówstwa Seszeli niezwłocznie informuje OMR państwa bandery i Komisję Europejską o zakończeniu procedury monitorowania.

c)	Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery i Komisja Europejska są informowane o działaniach następczych w ramach procedury kontrolnej na podstawie specjalnego wniosku określonego w pkt 9 powyżej.

Komunikaty, o których mowa w pkt 7, są przekazywane drogą elektroniczną w formacie https lub za pomocą innych bezpiecznych protokołów komunikacyjnych, z zastrzeżeniem uprzedniego uzgodnienia tej kwestii pomiędzy właściwymi ośrodkami monitorowania rybołówstwa.

Wadliwe funkcjonowanie wyposażenia VMS na statku

W przypadku awarii technicznej lub usterki sprzętu monitorowania satelitarnego zainstalowanego na statku rybackim, kapitan statku przesyła OMR zainteresowanego państwa bandery informacje wymienione w pkt 7 za pomocą jednego ze środków komunikacji określonych powyżej w pkt 6 zasad ogólnych, począwszy od momentu uzyskania informacji o awarii bądź usterce od właściwego organu Seszeli

W takich okolicznościach podczas przebywania statku na wodach Seszeli przesyłany jest co najmniej jeden zbiorczy meldunek pozycyjny co cztery godziny. Zbiorczy meldunek pozycyjny zawiera pozycje rejestrowane co godzinę przez kapitana tego statku w ciągu tych czterech godzin.

Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery lub sam statek niezwłocznie przesyła te komunikaty OMR Seszeli. W razie konieczności lub w przypadku wątpliwości właściwy organ Seszeli może zwrócić się do danego statku o przesyłanie meldunków pozycyjnych co godzinę.

Niesprawny sprzęt jest naprawiany lub wymieniany niezwłocznie po zakończeniu przez statek rejsu połowowego. Statek nie może podjąć nowych rejsów połowowych jeżeli wyżej wspomniany sprzęt nie został naprawiony lub wymieniony i należycie zatwierdzony przez państwo bandery, które powiadamia władze Seszeli o swojej decyzji.

Awaria funkcjonowania OMR – nieotrzymanie danych VMS przez OMR Seszeli

Gdy jeden z OMR nie otrzyma danych VMS, odnośny OMR bezzwłocznie informuje punkty kompleksowej obsługi innych OMR oraz, w razie potrzeby, współpracuje w celu rozwiązania problemu.

Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery i OMR Seszeli wspólnie wyrażają zgodę przed dniem 18 stycznia 2014 r. na alternatywne środki komunikacji elektronicznej, które będą stosowane do przekazywania danych VMS w przypadku awarii OMR i informują się nawzajem niezwłocznie o wszelkich zmianach w tym zakresie.

W przypadku gdy OMR Seszeli powiadomi, że nie otrzymał danych VMS, OMR państwa bandery określa przyczyny tego problemu i podejmuje stosowne środki w celu zapewnienia jego rozwiązania. Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa bandery informuje OMR Seszeli o wynikach i środkach podjętych w ciągu 24 godzin od potwierdzenia awarii.

Jeżeli rozstrzygnięcie problemu wymaga więcej niż 24 godzin, OMR państwa bandery przekazuje brakujące dane VMS do OMR Seszeli z wykorzystaniem alternatywnych sposobów przekazywania informacji, o których mowa powyżej w pkt 6 zasad ogólnych.

Seszele informują o tym fakcie swoje właściwe służby monitorowania, kontroli i nadzoru (MCS), tak aby statki UE nie były przedmiotem żadnego postępowania o naruszenie przepisów w przypadku nieotrzymania danych VMS przez OMR Seszeli wskutek awarii funkcjonowania OMR.

Obsługa techniczna ośrodka monitorowania rybołówstwa

O planowanej konserwacji OMR (program obsługi technicznej), która może mieć wpływ na wymianę danych VMS, należy powiadomić inne OMR z co najmniej 72-godzinnym wyprzedzeniem, ze wskazaniem, o ile to możliwe, daty i czasu trwania przerwy konserwacyjnej. O nieplanowanych czynnościach konserwacyjnych należy jak najszybciej powiadamiać inne OMR.

Podczas konserwacji dane VMS mogą być gromadzone w kolejce do czasu przywrócenia operacyjności systemu. Istotne dane VMS są następnie udostępniane natychmiast po zakończeniu obsługi technicznej.

Jeśli przerwa konserwacyjna trwa dłużej niż 24 godziny, dane VMS przekazuje się do OMR przy użyciu alternatywnych środków elektronicznych, o których mowa powyżej w pkt 6 zasad ogólnych.

Władze Seszeli informują o tym fakcie swoje właściwe służby monitorowania, kontroli i nadzoru (MCS), tak aby statki UE nie były przedmiotem żadnego postępowania o naruszenie przepisów w przypadku nieotrzymanie danych VMS przez OMR Seszeli wskutek konserwacji OMR.

Dodatek

PRZEKAZYWANIE KOMUNIKATÓW VMS SESZELOM

MELDUNEK POZYCYJNY (POS)

A. Treść meldunku o pozycji statku i określenie elementów danych

Dane	Kod	Obowiązkowe/ nieobowiązkowe	Uwagi
Początek przekazu	SR	O	Szczegóły systemowe, wskazują początek zapisu
Adres	AD	O	Dane dotyczące wiadomości; odbiorca. Kod ISO Alfa 3 kraju
Nadawca	FR	O	Dane dotyczące wiadomości; nadawca. Kod ISO Alfa 3 kraju
Rodzaj komunikatu	TM	O	Dane dotyczące wiadomości; typ wiadomości „POS”
Radiowy sygnał wywoławczy	RC	O	Dane dotyczące statku; międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku
Wewnętrzny numer referencyjny	IR	N	Niepowtarzalny numer statku – kod ISO-3 państwa bandery, po którym następuje numer
Oznaka rybacka(1)	XR	N	Dane dotyczące statku; numer znajdujący się na burcie statku
Szerokość geograficzna	LA	O	Dane dotyczące pozycji; pozycja w stopniach i minutach N/S DDMM (WGS-84)
Długość geograficzna	LO	O	Dane dotyczące pozycji; pozycja w stopniach i minutach E/W DDMM (WGS-84)
Prędkość	SP	O	Dane dotyczące pozycji; prędkość w dziesiętnych częściach węzła
Kurs	CO	O	Dane dotyczące pozycji; kurs statku w skali 360-stopniowej
Data	DA	O	Dane dotyczące pozycji; data rejestracji pozycji TUC (RRRRMMDD)
Godzina	TI	O	Dane dotyczące pozycji; godzina rejestracji pozycji TUC (HHMM)
Koniec zapisu	ER	O	Szczegóły systemowe; wskazują koniec zapisu

(1)

Obowiązkowe dla statków rybackich Unii Europejskiej.

(2)

Znak plusa (+) nie musi być przekazywany, zera na początku można pominąć.

B. Struktura meldunku o pozycji statku

Każdy przekaz danych posiada następującą strukturę:

—	podwójny ukośnik (//) i litery „SR” wskazują początek komunikatu;

—	podwójny ukośnik (//) i kod pola wskazują początek elementu danych;

—	pojedynczy ukośnik (/) oddziela kod pola od danych,

—	pary danych są oddzielone spacją,

—	litery „ER” oraz podwójny ukośnik (//) oznaczają koniec zapisu.

Dodatek 9

Wytyczne dotyczące zatrudniania marynarzy z Seszeli na unijnych statkach łowiących za pomocą okrężnic

Władze Seszeli zapewniają, że personel, które ma zostać zatrudniony na statkach UE, spełnia następujące wymogi:

—	minimalny wiek marynarza wynosi 18 lat;

—	marynarze posiadają ważne świadectwa lekarskie, potwierdzające z medycznego punktu widzenia ich zdolność wykonywania konkretnej pracy na morzu. Świadectwa te wydawane są przez lekarza medycyny ogólnej o odpowiednich kwalifikacjach;

—	marynarze mają ważne świadectwa szczepień wymaganych do celów profilaktyki medycznej w regionie;

—

marynarze posiadają ważne świadectwo potwierdzające co najmniej następujące podstawowe wyszkolenie w zakresie bezpieczeństwa:

—	indywidualne techniki przetrwania, łącznie z zakładaniem pasów ratunkowych,

—	walka z ogniem i zapobieganie pożarom,

—	podstawy pierwszej pomocy,

—	bezpieczeństwo osobiste i odpowiedzialność społeczna,

—	zapobieganie zanieczyszczeniom morza,

—

W szczególności w odniesieniu do dużych statków rybackich, marynarze powinni:

—	znać morskie terminy i komendy powszechnie stosowane na statkach rybackich;

—	znać zagrożenia związane z operacjami połowowymi;

—	mieć wiedzę na temat warunków eksploatacji statków rybackich i zagrożeń, które mogą one stwarzać;

—	wykazywać się dobrym przygotowaniem i dysponować wiedzą w zakresie używania sprzętu połowowego, wykorzystywanego do połowów okrężnicami;

—	dysponować ogólną wiedzą na temat stateczności i związanej z nią zdolności żeglugowej statku;

—	dysponować ogólną wiedzą na temat operacji cumowania oraz obsługi lin cumowniczych i ich użytkowania.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/38

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 11/2014

z dnia 16 grudnia 2013 r.

w sprawie przydziału uprawnień do połowów na mocy Protokołu określającego wielkości dopuszczalne połowów oraz udział finansowy ustanowione w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Republiką Seszeli

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 5 października 2006 r. rozporządzeniem (WE) nr 1562/2006 (1) Rada zatwierdziła umowę o partnerstwie między Wspólnotą Europejską a Republiką Seszeli w sprawie połowów (2) (zwaną dalej „Umową”).

(2)	Uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie określono w protokole (3). Najnowszy protokół wygasa w dniu 17 stycznia 2014 r.

(3)	Unia wynegocjowała z Republiką Seszeli nowy protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową, przewidziane w Umowie (zwany dalej „nowym protokołem”). Nowy protokół parafowano w dniu 10 maja 2013 r.

(4)	W dniu 16 grudnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2014/5/UE (4) w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania nowego protokołu.

(5)	Należy dokonać rozdziału uprawnień do połowów pomiędzy państwa członkowskie na okres stosowania nowego protokołu.

(6)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1006/2008 (5), jeśli okaże się, że uprawnienia do połowów przyznane Unii nie są w pełni wykorzystywane, Komisja informuje państwa członkowskie, których to dotyczy. Brak odpowiedzi w terminie określonym przez Radę uznawany jest za potwierdzenie, że statki danego państwa członkowskiego nie wykorzystują w pełni przyznanych im uprawnień do połowów w danym okresie. Należy określić taki termin.

(7)	Niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od daty rozpoczęcia tymczasowego stosowania nowego protokołu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Uprawnienia do połowów ustalone na mocy Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Republiką Seszeli (zwanego dalej „Protokołem”) przydziela się państwom członkowskim w następujący sposób:

sejnery tuńczykowe

Hiszpania	22 statki
Francja	16 statków
Włochy	2 statki

taklowce powierzchniowe

Hiszpania	2 statki
Francja	2 statki
Portugalia	2 statki

2. Rozporządzenie (WE) nr 1006/2008 stosuje się bez uszczerbku dla Umowy oraz Protokołu.

3. Jeżeli wnioski o wydanie upoważnień do połowów przedłożone przez państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, nie wyczerpują wszystkich uprawnień do połowów ustalonych w protokole, Komisja uwzględnia wnioski o wydanie upoważnień do połowów złożone przez pozostałe państwa członkowskie zgodnie z art. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008.

4. Termin, w którym państwa członkowskie muszą potwierdzić, że nie wykorzystują w pełni przyznanych im uprawnień do połowów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008, ustala się na 10 dni roboczych, począwszy od dnia, w którym Komisja poinformowała je, że uprawnienia do połowów nie zostały w pełni wyczerpane.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 18 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

V. JUKNA

Przewodniczący

(2) Dz.U. L 290 z 20.10.2006, s. 2.

(3) Dz.U. L 345 z 30.12.2010, s. 3.

(4) Zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(5) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 i (WE) nr 1627/94 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 3317/94 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33).

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/40

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 12/2014

z dnia 8 stycznia 2014 r.

rejestrujące w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności nazwę [Salinātā rudzu rupjmaize (GTS)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)	Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Łotwy o rejestrację nazwy „Salinātā rudzu rupjmaize” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Salinātā rudzu rupjmaize” powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 stycznia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. C 177 z 22.6.2013, s. 12.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne i środki spożywcze wymienione w punkcie I załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1151/2012:

Klasa 2.4. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze i inne wyroby piekarnicze

ŁOTWA

Salinātā rudzu rupjmaize (GTS)

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/42

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 13/2014

z dnia 8 stycznia 2014 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 stycznia 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	AL	97,3
	MA	76,0
	TN	82,8
	TR	133,7
	ZZ	97,5
0707 00 05	MA	158,2
	TR	122,0
	ZZ	140,1
0709 93 10	MA	67,7
	TR	117,4
	ZZ	92,6
0805 10 20	EG	43,7
	MA	79,9
	TR	84,4
	ZA	42,6
	ZZ	62,7
0805 20 10	MA	67,9
0805 20 10	ZZ	67,9
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	IL	76,8
	JM	93,8
	MA	117,6
	TR	81,6
	ZZ	92,5
0805 50 10	EG	64,2
	TR	67,6
	ZZ	65,9
0808 10 80	CN	110,7
	MK	27,7
	US	126,6
	ZZ	88,3
0808 30 90	CN	53,4
	US	136,5
	ZZ	95,0

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/44

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 14/2014

z dnia 8 stycznia 2014 r.

ustalające współczynnik przydziału, jaki należy zastosować do wniosków o pozwolenie na przywóz, złożonych w okresie od dnia 1 do dnia 3 stycznia 2014 r. w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 969/2006 dla kukurydzy

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007, w szczególności jego art. 188, (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 969/2006 (3) otworzyło roczny kontyngent taryfowy na przywóz 277 988 ton kukurydzy (numer porządkowy 09.4131).

(2)	W art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 969/2006 ustalono ilość ton dla podokresu nr 1 na 138 994 tony na okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2014 r.

(3)

Z komunikatu sporządzonego zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 969/2006 wynika, że wnioski złożone w okresie od dnia 1 do dnia 3 stycznia 2014 r. do godziny 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli, zgodnie z art. 4 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, dotyczą ilości większych niż ilości dostępne. Należy zatem określić, w jakiej mierze pozwolenia na przywóz mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości objętych wnioskami.

(4)	Należy również wstrzymać wydawanie pozwoleń na przywóz w ramach rozporządzenia (WE) nr 969/2006 w bieżącym okresie obowiązywania kontyngentu.

(5)	W celu zapewnienia efektywnego zarządzania procedurą wydawania pozwoleń na przywóz niniejsze rozporządzenie musi wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Każdy wniosek o pozwolenie na przywóz kukurydzy objętej kontyngentem, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 969/2006, złożony w okresie od dnia 1 do dnia 3 stycznia 2014 r. do godziny 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli, podlega wydaniu pozwolenia na ilości objęte wnioskiem pomnożone przez współczynnik przydziału w wysokości 2,367163 %.

2. W bieżącym okresie obowiązywania kontyngentu wstrzymuje się wydawanie pozwoleń na ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski od dnia 3 stycznia 2014 r. od godziny 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 stycznia 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2) Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3) Dz.U. L 176 z 30.6.2006, s. 44.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/45

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/1/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu jako składnika stopów w łożyskach i powierzchniach ścierających się w sprzęcie medycznym wystawionych na działanie promieniowania jonizującego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (1), w szczególności jej art. 5 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)	Jedynym stwierdzonym wiarygodnym suchym środkiem smarnym o długiej przydatności do użycia, który nie rozkłada się, kiedy jest wystawiony na promieniowanie jonizujące, są stopy zawierające cząsteczki ołowiu.

(3)	Obecne wykorzystanie ołowiu jako składnika stopów w łożyskach i powierzchniach ścierających się w sprzęcie medycznym wystawionych na promieniowanie jonizujące nie może zostać wyeliminowane, a dający się zastosować substytut nie jest obecnie dostępny.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do ostatniego dnia sześciomiesięcznego okresu od jej wejścia w życie. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 23 w brzmieniu:

„23.	Ołów jako składnik stopów w łożyskach i powierzchniach ścierających się w sprzęcie medycznym wystawionych na działanie promieniowania jonizującego przestaje obowiązywać w dniu 30 czerwca 2021 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/47

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/2/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia kadmu w powłokach fosforowych w sprzęcie wzmacniającym obrazy na zdjęciach rentgenowskich do dnia 31 grudnia 2019 r. i w częściach zamiennych do systemów prześwietlania promieniami Rentgena wprowadzonych do obrotu na rynku UE przed dniem 1 stycznia 2020 r.

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania kadmu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Ogólny negatywny wpływ na środowisko naturalne i zdrowie wynikający z zastosowania alternatyw przeważa nad korzyściami płynącymi z zastąpienia kadmu w powłokach fosforowych w sprzęcie wzmacniającym obrazy na zdjęciach rentgenowskich oraz w częściach zamiennych dla systemów prześwietlania promieniami Rentgena.

(3)	Stosowanie kadmu w powłokach fosforowych w sprzęcie wzmacniającym obrazy na zdjęciach rentgenowskich oraz w częściach zamiennych do systemów prześwietlania promieniami Rentgena powinno zatem zostać wyłączone z zakazu.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 21 w brzmieniu:

„21.	Kadm w powłokach fosforowych w sprzęcie wzmacniającym obrazy na zdjęciach rentgenowskich do dnia 31 grudnia 2019 r. i w częściach zamiennych do systemów prześwietlania promieniami Rentgena wprowadzonych do obrotu na rynku UE przed dniem 1 stycznia 2020 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/49

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/3/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia markeru zawierającego octan ołowiu stosowanego w stereotaktycznych ramach na głowę używanych w badaniach techniką tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego oraz w systemach lokalizacji w sprzęcie do leczenia promieniowaniem gamma i radioterapii cząsteczkowej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)	Octan ołowiu jest idealną substancją do stosowania jako marker w stereotaktycznych ramach na głowę stosowanych do lokalizacji w radioterapii oraz usuwania guzów promieniowaniem gamma.

(3)	W chwili obecnej zastąpienie lub wyeliminowanie ołowiu w przedmiotowym zastosowaniu nie jest naukowo i technicznie wykonalne i wydaje się, że możliwy do zastosowania substytut nie będzie również dostępny w niedalekiej przyszłości.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 22 w brzmieniu:

„22.

Marker zawierający octan ołowiu stosowany w stereotaktycznych ramach na głowę używanych w badaniach techniką tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego oraz w systemach lokalizacji w sprzęcie do leczenia promieniowaniem gamma i radioterapii cząsteczkowej. Przestaje obowiązywać w dniu 30 czerwca 2021 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/51

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/4/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu umożliwiającego próżnioszczelne połączenie aluminium i stali we wzmacniaczach obrazu RTG

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)	Ołów stosowany jest we wzmacniaczach obrazu RTG w celu umożliwienia próżnioszczelnego połączenia aluminium i stali.

(3)

Zastąpienie ołowiu sprawiłoby, że wzmacniacze obrazu nie byłyby w wystarczającym stopniu niezawodne i w chwili obecnej należy je uznać za niewykonalne technicznie. Mając na uwadze zdrowie i bezpieczeństwo pacjentów, konieczne jest dalsze stosowanie ołowiu umożliwiającego próżnioszczelne połączenie aluminium i stali we wzmacniaczach obrazu RTG.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 24 w brzmieniu:

„24.	Ołów umożliwiający próżnioszczelne połączenie aluminium i stali we wzmacniaczach obrazu RTG. Wygasa dnia 31 grudnia 2019 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/53

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/5/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych na płytkach obwodów drukowanych, powłokach zakończeń komponentów elektrycznych i elektronicznych i powłokach płytek obwodów drukowanych, w stopach lutowniczych stosowanych przy łączeniu przewodów i kabli oraz stopach lutowniczych łączących przetworniki i czujniki, które są długotrwale używane w temperaturze poniżej – 20 °C w normalnych warunkach pracy i składowania

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Zastąpienie lub usunięcie ołowiu w stopach lutowniczych na płytkach obwodów drukowanych, powłokach zakończeń komponentów elektrycznych i elektronicznych i powłokach płytek obwodów drukowanych, w stopach lutowniczych stosowanych przy łączeniu przewodów i kabli oraz stopach lutowniczych łączących przetworniki i czujniki, które są długotrwale używane w temperaturze poniżej – 20 °C w normalnych warunkach pracy i składowania nie jest obecnie możliwe.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 26 w brzmieniu:

„26.

Ołów w

—	stopach lutowniczych na płytkach obwodów drukowanych,

—	powłokach zakończeń komponentów elektrycznych i elektronicznych i powłokach płytek obwodów drukowanych,

—	stopach lutowniczych stosowanych przy łączeniu przewodów i kabli,

—	stopach lutowniczych łączących przetworniki i czujniki,

które są długotrwale używane w temperaturze poniżej – 20 °C w normalnych warunkach pracy i składowania.

Wygasa dnia 30 czerwca 2021 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/55

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/6/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w powłokach powierzchniowych systemów złączy stykowych wymagających złączy niemagnetycznych, które są długotrwale użytkowane w temperaturze poniżej – 20 °C w normalnych warunkach pracy i składowania

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Z technicznego punktu widzenia niedostępne są substytuty, które mogłyby zostać zastosowane zamiast ołowiu w powłokach powierzchniowych systemów złączy stykowych wymagających złączy niemagnetycznych, które są długotrwale użytkowane w temperaturze poniżej – 20 °C w normalnych warunkach pracy i składowania.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 25 w brzmieniu:

„25.	Ołów w powłokach powierzchniowych systemów złączy stykowych wymagających złączy niemagnetycznych, które są długotrwale użytkowane w temperaturze poniżej – 20 °C w normalnych warunkach pracy i składowania. Wygasa dnia 30 czerwca 2021 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/57

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/7/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/EU w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych, powłokach zakończeń komponentów elektrycznych i elektronicznych i płytek obwodów drukowanych, połączeniach przewodów elektrycznych, osłonach i złączkach w obudowie, stosowanych a) w polach magnetycznych w promieniu 1 m od izocentrum magnesu w sprzęcie medycznym do obrazowania rezonansem magnetycznym, włączając w to monitory pacjenta przystosowane do użytku w takim promieniu, lub b) w polach magnetycznych w odległości nieprzekraczającej 1 m od zewnętrznej powierzchni magnesów cyklotronu, magnesów do przenoszenia i kontroli kierunku wiązki, stosowanych w terapii cząsteczkowej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/WE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (1), w szczególności jej art. 5 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Ołów jest obecnie stosowany w stopach lutowniczych, powłokach zakończeń komponentów elektrycznych i elektronicznych i płytek obwodów drukowanych, połączeniach przewodów elektrycznych, osłonach i złączkach w obudowie, stosowanych zarówno w polach magnetycznych w promieniu 1 m od izocentrum magnesu w sprzęcie medycznym do obrazowania rezonansem magnetycznym, włączając w to monitory pacjenta przystosowane do użytku w takim promieniu, jak i w polach magnetycznych w odległości nieprzekraczającej 1 m od zewnętrznej powierzchni magnesów cyklotronu, magnesów do przenoszenia i kontroli kierunku wiązki, stosowanych w terapii cząsteczkowej.

(3)	Dla wyżej wymienionych zastosowań ołowiu niedostępne są obecnie naukowo i technicznie wykonalne substytuty, które byłyby w wystarczającym stopniu niezawodne. Producenci potrzebują dodatkowego czasu na znalezienie niezawodnych i bezpiecznych rozwiązań pozbawionych ołowiu.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 27 w brzmieniu:

„27.

Ołów w

—	stopach lutowniczych,

—	powłokach zakończeń komponentów elektrycznych i elektronicznych i płytek obwodów drukowanych,

—	połączeniach przewodów elektrycznych, osłonach i złączkach w obudowie,

stosowanych w

a)	polach magnetycznych w promieniu 1 m od izocentrum magnesu w sprzęcie medycznym do obrazowania rezonansem magnetycznym, włączając w to monitory pacjenta przystosowane do użytku w takim promieniu; lub

b)	w polach magnetycznych w odległości nieprzekraczającej 1 m od zewnętrznej powierzchni magnesów cyklotronu, magnesów do przenoszenia i kontroli kierunku wiązki, stosowanych w terapii cząsteczkowej.

Wygasa dnia 30 czerwca 2020 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/59

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/8/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych stosowanych przy mocowaniu detektorów z matrycą cyfrową, wykonanych z tellurku kadmowego lub tellurku kadmowo-cynkowego, do płytek obwodów drukowanych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)	Nie można zapewnić niezawodności substytutów dla ołowiu w stopach lutowniczych stosowanych przy mocowaniu detektorów z matrycą cyfrową, wykonanych z tellurku kadmowego lub tellurku kadmowo-cynkowego, do płytek obwodów drukowanych.

(3)	Przetestowanie niezawodności oraz kwalifikacja rozwiązań alternatywnych wymagają czasu.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 28 w brzmieniu:

„28.	Ołów w stopach lutowniczych stosowanych przy mocowaniu detektorów z matrycą cyfrową, wykonanych z tellurku kadmowego lub tellurku kadmowo-cynkowego, do płytek obwodów drukowanych. Wygasa dnia 31 grudnia 2017 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/61

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/9/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu i kadmu w spoiwach metalowych tworzących nadprzewodzące obwody magnetyczne w czujnikach MRI, SQUID, NMR (magnetycznego rezonansu jądrowego) lub FTMS (absorpcyjnego spektrometru masowego)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu i kadmu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)	Obowiązujące wyłączenie ujęte w pkt 12 obejmuje jedynie czujniki MRI oraz SQUID, jednakże konieczne jest również wyłączenie dla zastosowań przemysłowych ujętych w podkategorii 9.

(3)	Zastąpienie lub usunięcie ołowiu i kadmu w czujnikach MRI, SQUID, NMR i FTMS nie jest obecnie możliwe.

(4)	Przetestowanie niezawodności oraz kwalifikacja rozwiązań alternatywnych wymagają czasu.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE pkt 12 otrzymuje brzmienie:

„12.	Ołów i kadm w spoiwach metalowych tworzących nadprzewodzące obwody magnetyczne w czujnikach MRI, SQUID, NMR (magnetycznego rezonansu jądrowego) lub FTMS (absorpcyjnego spektrometru masowego). Wygasa dnia 30 czerwca 2021 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/63

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/10/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach, pełniącego funkcję nadprzewodnika lub przewodnika termicznego, stosowanego w głowicach chłodziarek kriogenicznych lub w sondach chłodzonych kriogenicznie lub też w chłodzonych kriogenicznie systemach połączeń ekwipotencjalnych, w wyrobach medycznych (kategoria nr 8) lub w przyrządach do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Zastąpienie lub usunięcie ołowiu w stopach, pełniącego funkcję nadprzewodnika lub przewodnika termicznego, stosowanego w głowicach chłodziarek kriogenicznych lub w sondach chłodzonych kriogenicznie, lub też w chłodzonych kriogenicznie systemach połączeń ekwipotencjalnych, w wyrobach medycznych (kategoria nr 8) lub w przyrządach do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych nie jest obecnie możliwe. Niedostępne są obecnie na rynku możliwe do wykonania wyroby bezołowiowe dla tego zastosowania.

(3)	W przypadku rozwiązań alternatywnych przetestowanie niezawodności oraz rejestracja produktu wymagają czasu.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Article 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 29 w brzmieniu:

„29.

Ołów w stopach, pełniący funkcję nadprzewodnika lub przewodnika termicznego, stosowany w głowicach chłodziarek kriogenicznych lub w sondach chłodzonych kriogenicznie, lub też w chłodzonych kriogenicznie systemach połączeń ekwipotencjalnych, w wyrobach medycznych (kategoria nr 8) lub w przyrządach do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych. Wygasa dnia 30 czerwca 2021 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/65

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/11/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia sześciowartościowego chromu stosowanego przy nakładaniu warstwy metali alkalicznych w procesie wytwarzania fotokatod we wzmacniaczach obrazu RTG do dnia 31 grudnia 2019 r. i w częściach zamiennych do systemów RTG wprowadzonych do obrotu na rynku UE przed dniem 1 stycznia 2020 r.

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania sześciowartościowego chromu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Sześciowartościowy chrom jest stosowany przy nakładaniu warstwy metali alkalicznych w procesie wytwarzania fotokatod we wzmacniaczach obrazu RTG. Usunięcie bądź zastąpienie sześciowartościowego chromu w procesie wytwarzania fotokatod nie jest możliwe, gdyż w chwili obecnej substytuty i technologie alternatywne nie są ani wystarczająco niezawodne, ani dostępne w wystarczającym stopniu, by zaspokoić w pełnym zakresie zapotrzebowanie na ten produkt.

(3)	Nie da się uniknąć tego, że pewna ilość sześciowartościowego chromu stosowanego w procesie wytwarzania fotokatod pozostaje wewnątrz produktu, który jest wprowadzany do obrotu.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 30 w brzmieniu:

„30.	Sześciowartościowy chrom stosowany przy nakładaniu warstwy metali alkalicznych w procesie wytwarzania fotokatod we wzmacniaczach obrazu RTG do dnia 31 grudnia 2019 r. i w częściach zamiennych do systemów RTG wprowadzonych do obrotu na rynku UE przed dniem 1 stycznia 2020 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/67

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/12/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych na płytkach obwodów drukowanych czujników oraz urządzeń rejestrujących dane w pozytonowych tomografach emisyjnych, zintegrowanych ze sprzętem do obrazowania rezonansem magnetycznym

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

W pozytonowych tomografach emisyjnych zintegrowanych z obrazowaniem rezonansem magnetycznym występują silne wibracje. Badania wykazały, że bezołowiowe stopy lutownicze, które zostały przebadane pod względem podatności na wibracje, są w większym stopniu narażone na przedwczesne uszkodzenie w warunkach silnych wibracji niż spoiwa wytworzone za pomocą cynowo-ołowiowego stopu lutowniczego. Specyficzne warunki i ograniczenia geometryczne sprzętu uniemożliwiają zastosowanie mechanicznych rozwiązań, które pozwoliłyby na wyeliminowanie lub złagodzenie w wystarczającym stopniu skutków intensywnych wibracji.

(3)	Zastąpienie lub usunięcie ołowiu jest obecnie naukowo i technicznie niewykonalne. Konieczne jest wprowadzenie czasowego wyłączenia, aby zapewnić producentom wystarczającą ilość czasu na przeprowadzenie badań w celu znalezienia odpowiednich materiałów i konstrukcji pozbawionych ołowiu.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 32 w brzmieniu:

„32.	Ołów w stopach lutowniczych na płytkach obwodów drukowanych czujników oraz urządzeń rejestrujących dane w pozytonowych tomografach emisyjnych, zintegrowanych ze sprzętem do obrazowania rezonansem magnetycznym. Wygasa dnia 31 grudnia 2019 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/69

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/13/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych na płytkach zbiorczych obwodów drukowanych stosowanych w mobilnych wyrobach medycznych należących zgodnie z dyrektywą 93/42/EWG do klasy IIa i IIb, innych niż przenośne defibrylatory

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Mobilne wyroby medyczne to wyroby medyczne zaprojektowane w sposób pozwalający na ich przenoszenie lub przewożenie na wbudowanych kółkach, na wózku lub też w pojeździe, samolocie czy na statku, podczas operacji lub pomiędzy nimi, zatwierdzone do takiego zastosowania zgodnie z dyrektywą Komisji 93/42/EWG (2) przez jednostkę notyfikowaną.

(3)

Zastąpienie lub usunięcie ołowiu w płytkach zbiorczych obwodów drukowanych mobilnych wyrobów medycznych jest obecnie niewykonalne technicznie. Czasowe wyłączenie pozwalające na dalsze stosowanie stopów lutowniczych zawierających ołów jest konieczne do czasu, kiedy zakończone zostaną badania prowadzone w celu znalezienia stopów, które byłyby niezawodne w normalnych warunkach funkcjonowania mobilnych wyrobów medycznych.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

(2) Dz.U. L 169 z 12.7.1993, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 33 w brzmieniu:

„33.

Ołów w stopach lutowniczych na płytkach zbiorczych obwodów drukowanych stosowanych w mobilnych wyrobach medycznych należących zgodnie z dyrektywą 93/42/EWG do klasy IIa i IIb, innych niż przenośne defibrylatory. Wygasa w dniu 30 czerwca 2016 r. w odniesieniu do klasy IIa i w dniu 31 grudnia 2020 r. w odniesieniu do klasy IIb.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/71

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/14/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia 3,5 mg rtęci na lampę w jednotrzonkowych (kompaktowych) lampach fluorescencyjnych na potrzeby oświetlenia ogólnego < 30 W o okresie trwałości wynoszącym 20 000 godzin lub więcej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania rtęci w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Jednotrzonkowe (kompaktowe) lampy fluorescencyjne na potrzeby oświetlenia ogólnego < 30 W o okresie trwałości wynoszącym 20 000 godzin lub więcej potrzebują 3,5 mg rtęci w celu uniknięcia awarii strumienia świetlnego podczas okresu trwałości produktu. W chwili obecnej nie istnieją odpowiednie substytuty.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do ostatniego dnia okresu sześciomiesięcznego liczonego od jej wejścia w życie. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się następujący punkt:

„1 g)

Na potrzeby oświetlenia ogólnego < 30 W z okresem trwałości wynoszącym 20 000 godzin lub więcej: 3,5 mg

Wygasa dnia 31 grudnia 2017 r.”

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/73

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/15/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu, kadmu i sześciowartościowego chromu w częściach zamiennych służących do ponownego użycia, odzyskanych z wyrobów medycznych wprowadzonych do obrotu przed dniem 22 lipca 2014 r. i wykorzystywanych w sprzęcie objętym kategorią 8, wprowadzonym do obrotu przed dniem 22 lipca 2021 r., pod warunkiem że ponowne wykorzystanie odbywa się w zamkniętym systemie handlowym przyjmowania zwrotów, podlegającym kontroli, a konsument został powiadomiony o zastosowaniu części przeznaczonych do ponownego użycia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu, kadmu i sześciowartościowego chromu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Części wyrobów medycznych najczęściej wykorzystywane wtórnie to lampy rentgenowskie, cewki MRI, płytki obwodów drukowanych pochodzące z wielu różnych rodzajów urządzeń oraz czujniki i komponenty czujników (np. czujniki promieniowania). Niektóre z nich zawierają zazwyczaj niewielkie ilości ołowiu, kadmu i sześciowartościowego chromu.

(3)

Porównanie wpływu na środowisko stosowania przygotowanych do ponownego użytku części z wpływem wywieranym przez zastępowanie ich częściami nowymi wykazuje, że ogólny negatywny wpływ na środowisko, zdrowie i bezpieczeństwo konsumenta spowodowany przez takie zastąpienie przeważyłby ogólne korzyści płynące z takiego zastąpienia.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 31 w brzmieniu:

„31.

Ołów, kadm i sześciowartościowy chrom w częściach zamiennych służących do ponownego użycia, odzyskanych z wyrobów medycznych wprowadzonych do obrotu przed dniem 22 lipca 2014 r. i wykorzystywanych w sprzęcie objętym kategorią 8, wprowadzonym do obrotu przed dniem 22 lipca 2021 r., pod warunkiem że ponowne wykorzystanie odbywa się w zamkniętym systemie handlowym przyjmowania zwrotów, podlegającym kontroli, a konsument został powiadomiony o zastosowaniu części przeznaczonych do ponownego użycia. Wygasa dnia 21 lipca 2021 r.”.

9.1.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 4/75

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI 2014/16/UE

z dnia 18 października 2013 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu jako aktywatora w proszku fluorescencyjnym lamp wyładowczych stosowanych w lampach do fotoforezy pozaustrojowej zawierających luminofory BSP (BaSi2O5:Pb)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)	Ołów stosowany jest jako aktywator w proszku fluorescencyjnym lamp wyładowczych stosowanych w lampach do fotoforezy pozaustrojowej zawierających luminofory BSP (BaSi2O5:Pb). Niedostępna jest obecnie naukowo lub technicznie wykonalna możliwość zastąpienia lub usunięcia ołowiu w tym zastosowaniu.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE dodaje się pkt 34 w brzmieniu:

„34.	Ołów jako aktywator w proszku fluorescencyjnym lamp wyładowczych stosowanych w lampach do fotoforezy pozaustrojowej zawierających luminofory BSP (BaSi2O5:Pb). Wygasa dnia 22 lipca 2021 r.”.

		ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2014.004.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 4

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 57 9 stycznia 2014

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
		2014/5/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Republiką Seszeli	1
		Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Seszeli	3
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 11/2014 z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie przydziału uprawnień do połowów na mocy Protokołu określającego wielkości dopuszczalne połowów oraz udział finansowy ustanowione w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Unią Europejską a Republiką Seszeli	38
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 12/2014 z dnia 8 stycznia 2014 r. rejestrujące w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności nazwę [Salinātā rudzu rupjmaize (GTS)]	40
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 13/2014 z dnia 8 stycznia 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	42
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 14/2014 z dnia 8 stycznia 2014 r. ustalające współczynnik przydziału, jaki należy zastosować do wniosków o pozwolenie na przywóz, złożonych w okresie od dnia 1 do dnia 3 stycznia 2014 r. w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 969/2006 dla kukurydzy	44
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/1/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu jako składnika stopów w łożyskach i powierzchniach ścierających się w sprzęcie medycznym wystawionych na działanie promieniowania jonizującego ( 1 )	45
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/2/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia kadmu w powłokach fosforowych w sprzęcie wzmacniającym obrazy na zdjęciach rentgenowskich do dnia 31 grudnia 2019 r. i w częściach zamiennych do systemów prześwietlania promieniami Rentgena wprowadzonych do obrotu na rynku UE przed dniem 1 stycznia 2020 r. ( 1 )	47
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/3/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia markeru zawierającego octan ołowiu stosowanego w stereotaktycznych ramach na głowę używanych w badaniach techniką tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego oraz w systemach lokalizacji w sprzęcie do leczenia promieniowaniem gamma i radioterapii cząsteczkowej ( 1 )	49
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/4/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu umożliwiającego próżnioszczelne połączenie aluminium i stali we wzmacniaczach obrazu RTG ( 1 )	51
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/5/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych na płytkach obwodów drukowanych, powłokach zakończeń komponentów elektrycznych i elektronicznych i powłokach płytek obwodów drukowanych, w stopach lutowniczych stosowanych przy łączeniu przewodów i kabli oraz stopach lutowniczych łączących przetworniki i czujniki, które są długotrwale używane w temperaturze poniżej – 20 °C w normalnych warunkach pracy i składowania ( 1 )	53
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/6/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w powłokach powierzchniowych systemów złączy stykowych wymagających złączy niemagnetycznych, które są długotrwale użytkowane w temperaturze poniżej – 20 °C w normalnych warunkach pracy i składowania ( 1 )	55
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/7/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/EU w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych, powłokach zakończeń komponentów elektrycznych i elektronicznych i płytek obwodów drukowanych, połączeniach przewodów elektrycznych, osłonach i złączkach w obudowie, stosowanych a) w polach magnetycznych w promieniu 1 m od izocentrum magnesu w sprzęcie medycznym do obrazowania rezonansem magnetycznym, włączając w to monitory pacjenta przystosowane do użytku w takim promieniu, lub b) w polach magnetycznych w odległości nieprzekraczającej 1 m od zewnętrznej powierzchni magnesów cyklotronu, magnesów do przenoszenia i kontroli kierunku wiązki, stosowanych w terapii cząsteczkowej ( 1 )	57
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/8/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych stosowanych przy mocowaniu detektorów z matrycą cyfrową, wykonanych z tellurku kadmowego lub tellurku kadmowo-cynkowego, do płytek obwodów drukowanych ( 1 )	59
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/9/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu i kadmu w spoiwach metalowych tworzących nadprzewodzące obwody magnetyczne w czujnikach MRI, SQUID, NMR (magnetycznego rezonansu jądrowego) lub FTMS (absorpcyjnego spektrometru masowego) ( 1 )	61
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/10/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach, pełniącego funkcję nadprzewodnika lub przewodnika termicznego, stosowanego w głowicach chłodziarek kriogenicznych lub w sondach chłodzonych kriogenicznie lub też w chłodzonych kriogenicznie systemach połączeń ekwipotencjalnych, w wyrobach medycznych (kategoria nr 8) lub w przyrządach do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych ( 1 )	63
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/11/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia sześciowartościowego chromu stosowanego przy nakładaniu warstwy metali alkalicznych w procesie wytwarzania fotokatod we wzmacniaczach obrazu RTG do dnia 31 grudnia 2019 r. i w częściach zamiennych do systemów RTG wprowadzonych do obrotu na rynku UE przed dniem 1 stycznia 2020 r. ( 1 )	65
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/12/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych na płytkach obwodów drukowanych czujników oraz urządzeń rejestrujących dane w pozytonowych tomografach emisyjnych, zintegrowanych ze sprzętem do obrazowania rezonansem magnetycznym ( 1 )	67
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/13/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu w stopach lutowniczych na płytkach zbiorczych obwodów drukowanych stosowanych w mobilnych wyrobach medycznych należących zgodnie z dyrektywą 93/42/EWG do klasy IIa i IIb, innych niż przenośne defibrylatory ( 1 )	69
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/14/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia 3,5 mg rtęci na lampę w jednotrzonkowych (kompaktowych) lampach fluorescencyjnych na potrzeby oświetlenia ogólnego < 30 W o okresie trwałości wynoszącym 20000 godzin lub więcej ( 1 )	71
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/15/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu, kadmu i sześciowartościowego chromu w częściach zamiennych służących do ponownego użycia, odzyskanych z wyrobów medycznych wprowadzonych do obrotu przed dniem 22 lipca 2014 r. i wykorzystywanych w sprzęcie objętym kategorią 8, wprowadzonym do obrotu przed dniem 22 lipca 2021 r., pod warunkiem że ponowne wykorzystanie odbywa się w zamkniętym systemie handlowym przyjmowania zwrotów, podlegającym kontroli, a konsument został powiadomiony o zastosowaniu części przeznaczonych do ponownego użycia ( 1 )	73
	*	Dyrektywa delegowana Komisji 2014/16/UE z dnia 18 października 2013 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia ołowiu jako aktywatora w proszku fluorescencyjnym lamp wyładowczych stosowanych w lampach do fotoforezy pozaustrojowej zawierających luminofory BSP (BaSi2O5:Pb) ( 1 )	75