ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2013.247.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 247

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 56
18 września 2013


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 885/2013 z dnia 15 maja 2013 r. uzupełniające dyrektywę w sprawie ITS Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w odniesieniu do zapewniania usług informacyjnych o bezpiecznych i chronionych parkingach dla samochodów ciężarowych i pojazdów użytkowych ( 1 )

1

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 886/2013 z dnia 15 maja 2013 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w odniesieniu do danych i procedur dotyczących dostarczania bezpłatnie użytkownikom, w miarę możliwości, minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym ( 1 )

6

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 887/2013 z dnia 11 lipca 2013 r. zastępujące załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 211/2011 w sprawie inicjatywy obywatelskiej

11

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 888/2013 z dnia 16 września 2013 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Oignon de Roscoff (ChNP)]

20

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 889/2013 z dnia 16 września 2013 r. zatwierdzające znaczną zmianę elementów specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Chufa de Valencia (ChNP)]

22

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 890/2013 z dnia 16 września 2013 r. zatwierdzające nieznaczną zmianę specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Amarene Brusche di Modena (ChOG)]

24

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 891/2013 z dnia 16 września 2013 r. ustanawiające zakaz połowu opastuna w wodach Oceanu Atlantyckiego przez statki pływające pod banderą Portugalii

29

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 892/2013 z dnia 16 września 2013 r. ustanawiające zakaz połowów karmazynów w wodach UE i wodach międzynarodowych obszaru V oraz w wodach międzynarodowych obszarów XII i XIV przez statki pływające pod banderą Francji

31

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 893/2013 z dnia 16 września 2013 r. ustanawiające zakaz połowów makreli w obszarach IIIa oraz IVbc przez statki pływające pod banderą Niderlandów

33

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 894/2013 z dnia 17 września 2013 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

35

 

 

DECYZJE

 

 

2013/457/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 16 września 2013 r. w sprawie mianowania sędziego Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej

37

 

 

WYTYCZNE

 

 

2013/458/UE

 

*

Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego z dnia 30 lipca 2013 r. zmieniające wytyczne EBC/2011/23 w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie statystyki zagranicznej (EBC/2013/25)

38

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 46/2013 z dnia 15 marca 2013 r. zmieniającej załącznik XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG (Dz.U. L 231 z 29.8.2013)

43

 

 

 

*

Informacja dla czytelników – Rozporządzenie Rady (UE) nr 216/2013 z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie elektronicznej publikacji Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)

s3

 

*

Nota do czytelników – Sposób cytowania aktów (patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)

s3

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/1


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 885/2013

z dnia 15 maja 2013 r.

uzupełniające dyrektywę w sprawie ITS Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w odniesieniu do zapewniania usług informacyjnych o bezpiecznych i chronionych parkingach dla samochodów ciężarowych i pojazdów użytkowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu (1), w szczególności jej art. 3 lit. e) i art. 6 ust. 1,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 3 lit. e) dyrektywy 2010/40/UE ustala działanie priorytetowe w zakresie zapewnienia usług informacyjnych o bezpiecznych i chronionych miejscach parkingowych dla samochodów ciężarowych i pojazdów użytkowych.

(2)

Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 2010/40/UE zobowiązuje Komisję do przyjęcia specyfikacji niezbędnych do zapewnienia zgodności, interoperacyjności i ciągłości w celu wdrożenia i operacyjnego stosowania inteligentnych systemów transportowych (ITS) w odniesieniu do usług informacyjnych o bezpiecznych i chronionych parkingach. Celem niniejszego rozporządzenia jest optymalizacja wykorzystania parkingów i ułatwienie kierowcom lub przedsiębiorstwom transportowym podejmowania decyzji o tym, kiedy i gdzie zaparkować, poprzez wdrożenie usług informacyjnych.

(3)

Rezolucja Rady (2) w sprawie zwalczania i zapobiegania przestępczości związanej z drogowym transportem towarów oraz zapewnienia bezpiecznych parkingów dla samochodów ciężarowych podkreśla potrzebę zwiększenia bezpieczeństwa i ochrony kierowców samochodów ciężarowych oraz zwiększenia możliwości parkowania.

(4)

Obowiązkowe okresy odpoczynku i przerwy mogą mieć wpływ na zachowanie kierowców odnośnie do wyboru miejsca parkowania. Celem niniejszego rozporządzenia jest optymalizacja wykorzystania parkingów i ułatwienie kierowcom lub przedsiębiorstwom transportowym podejmowania decyzji o tym, kiedy i gdzie zaparkować, poprzez wdrożenie usług informacyjnych.

(5)

Aby zapewnić interoperacyjność i ciągłość usługi w całej Unii oraz w pełni uwzględnić wymogi ochrony danych, ważne jest, aby wszystkie państwa członkowskie opracowały zharmonizowane i spójne podejście do kwestii zapewnienia usług informacyjnych o bezpiecznych i chronionych parkingach dla samochodów ciężarowych i pojazdów użytkowych w całej Unii. W tym celu państwa członkowskie mogą wykorzystać rozwiązania techniczne i standardy, które zostaną dostarczone przede wszystkim przez europejskie i międzynarodowe organizacje i stowarzyszenia normalizacyjne, tak aby zapewnić interoperacyjność i ciągłość usługi w całej UE, uwzględniając jednocześnie w pełni wymogi ochrony danych osobowych.

(6)

Dostarczanie informacji dotyczących ochrony i udogodnień ma wpływ na decyzje podejmowane przez kierowców w zakresie wyboru parkingu. Wskazówki mogą być udzielane poprzez wyświetlanie informacji na temat ochrony, bezpieczeństwa i usług oferowanych na parkingu.

(7)

W przypadku szczególnego, trwałego zwiększenia popytu na bezpieczne i chronione parkingi na niektórych obszarach kierowcy samochodów ciężarowych powinni być przekierowywani z zapełnionych parkingów do innych lokalizacji w strefie priorytetowej, gdzie dostępne są wolne bezpieczne i chronione miejsca, tak aby uniknąć niewłaściwego parkowania; dlatego też państwa członkowskie powinny określić „strefy priorytetowe”.

(8)

Jeżeli do wskazywania bezpiecznych i chronionych parkingów wykorzystywane jest oznakowanie statyczne, powinno ono być zgodne z konwencją wiedeńską z dnia 8 listopada 1968 r., jeżeli dane państwo członkowskie jest jej stroną.

(9)

Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (3) ustanawia minimalne zasady dotyczące ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w Unii Europejskiej. Opiera się ona na dwóch głównych filarach rynku wewnętrznego, a mianowicie przejrzystości i uczciwej konkurencji, i zachęca państwa członkowskie do wyjścia poza te minimalne zasady dotyczące ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego i przyjmowania strategii umożliwiających szerokie wykorzystywanie dokumentacji lub danych w kontekście niniejszego rozporządzenia, znajdujących się w posiadaniu organów sektora publicznego. W niektórych przypadkach ponowne wykorzystywanie danych następuje bez uzgadniania licencji. W innych przypadkach wydawana będzie licencja nakładająca warunki ponownego wykorzystywania przez licencjobiorcę, dotycząca takich spraw, jak odpowiedzialność, prawidłowe wykorzystywanie danych, zapewnienie zgodności z wymogami ochrony danych, gwarancja niewprowadzania zmian oraz obowiązek podania źródła. Prawa własności intelektualnej osób trzecich pozostają nienaruszone.

(10)

Informacje zwrotne od użytkowników to informacje dostarczane przez użytkowników parkingów w celu przekazania osobistych i anonimowych porad dla innych przyszłych użytkowników i operatorów parkingów dla samochodów ciężarowych. Informacje te mogą być wykorzystywane do kontroli zarządzania jakością w odniesieniu do usługi informacyjnej, a także na potrzeby oceny. Należy zagwarantować anonimowość informacji zwrotnych.

(11)

Wdrażanie i stosowanie aplikacji i usług ITS może pociągać za sobą przetwarzanie danych osobowych, które powinno odbywać się zgodnie z unijnymi przepisami określonymi w szczególności w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (4) oraz w dyrektywie 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącej przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (5). Dlatego też do aplikacji ITS należy stosować zasady ograniczenia celu i minimalizowania danych.

(12)

Kwestie wdrażania i stosowania aplikacji i usług ITS, określone w specyfikacjach przyjętych zgodnie z art. 6 dyrektywy 2010/40/UE, są uregulowane zgodnie z przepisami Unii, w tym w szczególności z dyrektywą Rady 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe (6), a także ze stosownymi przepisami krajowymi.

(13)

Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specyfikacje niezbędne do zapewnienia zgodności, interoperacyjności i ciągłości w odniesieniu do wdrażania i operacyjnego stosowania usług informacyjnych o bezpiecznych i chronionych parkingach dla samochodów ciężarowych i pojazdów użytkowych na szczeblu unijnym zgodnie z dyrektywą 2010/40/UE.

Rozporządzenie ma zastosowanie do dostarczania usług informacyjnych zlokalizowanych w ramach transeuropejskiej sieci drogowej (TERN).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają następujące definicje:

1)

„bezpieczny i chroniony parking” oznacza parking dla użytkowników pojazdów użytkowych pozwalający uniknąć niewłaściwego parkowania i przyczyniający się do bezpieczeństwa kierowców i ładunku;

2)

„użytkownik” oznacza kierowcę samochodu ciężarowego lub pojazdu użytkowego, podmiot wysyłający, przewoźnika, podmiot zarządzający ruchem oraz wszelkie inne podmioty, takie jak właściciele ładunku, przedsiębiorstwa ubezpieczeniowe, zarządcy dróg i policja. Powinni oni otrzymywać informacje od dostawców usług;

3)

„dostawca usług” oznacza dowolny podmiot publiczny lub prywatny, który dostarcza usługę informacyjną na rzecz użytkowników;

4)

„dane” oznaczają informacje przekazywane przez operatora parkingu dla samochodów ciężarowych, które opisują dany parking;

5)

„informacje” oznaczają wszelkie zagregowane, przetworzone lub wydobyte dane oferowane użytkownikom przez dostawcę usług za pośrednictwem różnych kanałów;

6)

„usługa informacyjna” oznacza dowolną usługę zapewniającą wskazówki dla użytkowników, które umożliwiają im spełnienie obowiązkowych wymogów dotyczących okresów odpoczynku i przerw, ograniczenie niewłaściwego parkowania i optymalizację wykorzystania parkingów;

7)

„informacje zwrotne od użytkowników” oznaczają informacje dostarczane przez użytkowników parkingów zapewniające osobiste i anonimowe porady dla innych przyszłych użytkowników i operatorów parkingów dla samochodów ciężarowych;

8)

„informacje dynamiczne” oznaczają informacje określające w danym momencie ilość wolnych miejsc parkingowych dostępnych na danym parkingu lub jego aktualny status (wolny/pełny/zamknięty);

9)

„informacje statyczne” oznaczają informacje dostarczane przez operatora parkingu dotyczące opisu danego parkingu;

10)

„wiarygodność informacji” dotyczy ścisłości świadczonej usługi informacyjnej w odniesieniu do sytuacji faktycznej;

11)

„niewłaściwe parkowanie” oznacza zatrzymywanie lub parkowanie pojazdów ciężarowych poza bezpiecznymi i chronionymi parkingami na autostradach lub w korytarzach transportowych, na poboczach lub na terenie przepełnionych parkingów;

12)

„punkt dostępu” oznacza cyfrowy punkt dostępu, w którym informacje na temat parkingów są zbierane, przetwarzane i udostępniane do rozpowszechniania. Taki punkt dostępu zapewnia możliwość rozpowszechniania usług informacyjnych ponad granicami;

13)

„strefa priorytetowa” oznacza odcinek określony przez organy krajowe, gdzie występuje niedobór miejsc na co najmniej jednym bezpiecznym i chronionym parkingu, czemu można zaradzić poprzez dostarczanie informacji na temat innych niewykorzystanych miejsc parkingowych w danej strefie.

Artykuł 3

Wymogi dotyczące świadczenia usług informacyjnych

1.   Państwa członkowskie wyznaczają obszary, na których warunki w zakresie ruchu i bezpieczeństwa wymagają wdrożenia usług informacyjnych o bezpiecznych i chronionych parkingach.

Określają również strefy priorytetowe, w których dostarczane będą informacje dynamiczne.

2.   Świadczenie usług informacyjnych odbywa się zgodnie z wymogami określonymi w art. 4–7.

Artykuł 4

Gromadzenie danych

Dane dotyczące bezpiecznych i chronionych parkingów publicznych i prywatnych opisujące dany parking, które mają zostać przekazane użytkownikom, są zbierane i dostarczane przez publicznych lub prywatnych operatorów parkingów i dostawców usług. Gromadzone dane muszą być łatwe do przekazania, w tym zdalnie, za pomocą wszelkich odpowiednich środków, aby umożliwić odbiór na odległość przez wszystkich operatorów parkingów. Publiczni lub prywatni operatorzy parkingów i dostawcy usług stosują profile DATEX II (7) lub inne kompatybilne w skali międzynarodowej formaty w celu zapewnienia interoperacyjności usług informacyjnych w całej Unii.

Zbierane są następujące dane:

1.

Dane statyczne dotyczące parkingów, w tym (w stosownych przypadkach):

dane identyfikacyjne dotyczące parkingu (nazwa i adres parkingu dla samochodów ciężarowych) [maksymalnie 200 znaków],

informacje na temat położenia wjazdu na parking (szerokość/długość geograficzna) [20 + 20 znaków],

identyfikator głównej drogi1/kierunek [20 znaków/20 znaków]; identyfikator głównej drogi2/kierunek [20 znaków/20 znaków], jeżeli ten sam parking jest dostępny z dwóch różnych dróg,

w razie potrzeby, określenie odpowiedniego zjazdu [maksymalnie 100 znaków]/odległość od głównej drogi [liczba całkowita: 3 znaki] w km lub milach,

łączna liczba wolnych miejsc parkingowych dla samochodów ciężarowych [liczba całkowita: 3 znaki],

cena miejsca parkingowego oraz waluta [300 znaków].

2.

Informacje na temat bezpieczeństwa i wyposażenia parkingu:

opis ochrony, bezpieczeństwa i urządzeń usługowych na danym parkingu, łącznie z klasyfikacją krajową, jeżeli dotyczy (500 znaków),

liczba miejsc parkingowych dla pojazdów chłodni [4 znaki numeryczne],

informacje na temat szczególnego wyposażenia lub usług dla specjalnych pojazdów ciężarowych i innych [300 znaków].

Dane kontaktowe operatora parkingu:

imię i nazwisko [maksymalnie 100 znaków],

numer telefonu [maksymalnie 20 znaków],

adres e-mail [maksymalnie 50 znaków],

zgoda operatora na opublikowanie jego danych kontaktowych [tak/nie].

3.

Dane dynamiczne na temat dostępności miejsc parkingowych, w tym określające, czy dany parking jest: wolny lub zamknięty, bądź określające liczbę wolnych miejsc, które są dostępne.

Artykuł 5

Udostępnianie i wymiana danych

1.   Publiczni lub prywatni operatorzy parkingów i dostawcy usług udostępniają i wymieniają dane, o których mowa w art. 4 ust. 1. W tym celu stosują format DATEX II (CEN/TS 16157) lub inny międzynarodowy format przeznaczony do odczytu maszynowego zgodny z DATEX II. Dane muszą być dostępne do celów wymiany i ponownego wykorzystywania przez dowolnych publicznych lub prywatnych dostawców usług informacyjnych lub operatorów parkingów na zasadzie niedyskryminacji oraz zgodnie z prawami i procedurami dostępu określonymi w dyrektywie 2003/98/WE.

2.   Dane statyczne są udostępniane za pośrednictwem krajowego lub międzynarodowego punktu dostępu.

3.   W odniesieniu do danych dynamicznych państwa członkowskie (lub organy krajowe) są odpowiedzialne za ustanowienie centralnego krajowego lub międzynarodowego punktu dostępu, który zapewnia odnośniki do wszystkich indywidualnych pojedynczych punktów dostępu każdego operatora parkingu lub dostawcy usług na swoim terytorium, oraz zarządzanie takim punktem, z uwzględnieniem interesu użytkowników.

4.   Państwa członkowskie mogą zapewniać wkład w międzynarodowy punkt dostępu poprzez dostarczanie danych i zagwarantowanie, że ich jakość jest zgodna z wymogami art. 7.

5.   Opłaty z tytułu dostępu do publicznych lub prywatnych danych dynamicznych, ich wymiany i ponownego wykorzystywania muszą pozostawać na rozsądnym poziomie, jak określono w dyrektywie w sprawie informacji sektora publicznego.

6.   Publiczni i prywatni operatorzy parkingów lub dostawcy usług okresowo przesyłają swoje zebrane dane statyczne do krajowego lub międzynarodowego punktu dostępu za pomocą odpowiednich środków elektronicznych, nie rzadziej niż raz na rok w odniesieniu do danych statycznych, o których mowa w art. 4 ust. 1.

W odniesieniu do danych dynamicznych publiczni i prywatni operatorzy lub dostawcy usług aktualizują swoje informacje, o których mowa w art. 4 ust. 3, nie rzadziej niż co 15 minut.

Artykuł 6

Rozpowszechnianie informacji

Dostawcy usług zbierający informacje w danej lokalizacji wyświetlają:

co najmniej dwa najbliższe bezpieczne i chronione parkingi wzdłuż danego korytarza w odległości około 100 kilometrów,

dostępność miejsc parkingowych w strefie priorytetowej w odniesieniu do co najmniej dwóch najbliższych parkingów w odległości około 100 kilometrów.

Rozpowszechnianie informacji odbywa się zgodnie z konwencją wiedeńską, jeżeli dane państwo członkowskie ją podpisało. Aplikacja wewnątrzpojazdowa powinna mieć solidny interfejs pomiędzy użytkownikiem a urządzeniem, aby nie przeszkadzać kierowcy i nie powodować zmęczenia.

Operatorzy parkingów lub dostawcy usług powiadamiają użytkowników o uruchomieniu każdej nowej usługi informacyjnej o bezpiecznych i chronionych parkingach za pomocą wszelkich środków komunikacji, jakie uznają za stosowne.

Artykuł 7

Zarządzanie jakością

Wszelkie zmiany sytuacji dotyczące parkingu, w tym jego zamknięcie, są niezwłocznie zgłaszane przez publicznych i prywatnych operatorów parkingów do krajowego lub międzynarodowego punktu dostępu i do organów krajowych.

W odniesieniu do każdej nowej strefy priorytetowej wszyscy publiczni i prywatni operatorzy parkingów zapewniają wiarygodność informacji. W tym celu prowadzą okresowe kontrole sprzętu monitorującego, włącznie z pomiarami różnic między wyświetlanymi danymi a faktyczną dostępnością miejsc parkingowych. Informacje te są oceniane zgodnie z art. 8.

Artykuł 8

Ocena zgodności z wymogami

1.   Państwa członkowskie wyznaczają krajowy organ uprawniony do oceny, czy wymogi określone w art. 4–7 są spełnione przez dostawców usług, operatorów parkingów i zarządców dróg. Organ ten jest bezstronny i niezależny od tych ostatnich.

Co najmniej dwa państwa członkowskie mogą wyznaczyć wspólny organ regionalny uprawniony do oceny zgodności z przedmiotowymi wymogami na ich terytoriach.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wyznaczonym organie.

2.   Wszyscy dostawcy usług składają wyznaczonym organom deklarację dotyczącą spełnienia wymogów określonych w art. 4–7.

Deklaracja zawiera następujące elementy:

a)

dane zbierane zgodnie z art. 4 na temat bezpiecznych i chronionych parkingów dla samochodów ciężarowych i pojazdów użytkowych, w tym odsetek parkingów zarejestrowanych w usłudze informacyjnej;

b)

sposób rozpowszechniania usług informacyjnych na rzecz użytkowników;

c)

zasięg usług informacji dynamicznej dotyczących bezpiecznych i chronionych parkingów;

d)

jakość i dostępność dostarczanych informacji, punkt dostępu do informacji oraz format przekazywania informacji.

3.   Wyznaczone organy wyrywkowo sprawdzają prawidłowość deklaracji w odniesieniu do pewnej liczby publicznych i prywatnych dostawców usług i operatorów parkingów i żądają wykazania zgodności z wymogami określonymi w art. 4–7.

Jakość usługi może być również oceniana za pomocą komentarzy od użytkowników.

Każdego roku wyznaczone organy przedkładają odpowiednim organom krajowym sprawozdanie na temat złożonych deklaracji i wyników kontroli wyrywkowych.

Artykuł 9

Działania następcze

1.   Najpóźniej w terminie 12 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie przekazują Komisji następujące informacje:

a)

wskazanie właściwych organów wyznaczonych do oceny zgodności z wymogami określonymi w art. 4–7;

b)

opis krajowego punktu dostępu, jeżeli dotyczy.

2.   Najpóźniej w terminie 12 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie co jeden rok kalendarzowy, państwa członkowskie przekazują następujące informacje:

a)

liczbę parkingów i miejsc parkingowych na swoim terytorium;

b)

odsetek parkingów zarejestrowanych w usłudze informacyjnej;

c)

odsetek parkingów zapewniających informacje dynamiczne na temat dostępności miejsc parkingowych oraz strefy priorytetowe, na rzecz Komisji.

Artykuł 10

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

od dnia 1 października 2015 r. w odniesieniu do świadczenia usług, które zostały już wdrożone w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia,

od dnia 1 października 2013 r. w odniesieniu do świadczenia usług, które mają zostać wdrożone po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 maja 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 207 z 6.8.2010, s. 1.

(2)  SN 27.10.2010 15504/10.

(3)  Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90

(4)  Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(5)  Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37.

(6)  Dz.U. L 210 z 7.8.1985, s. 29.

(7)  CEN/TS 16157.


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/6


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 886/2013

z dnia 15 maja 2013 r.

uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w odniesieniu do danych i procedur dotyczących dostarczania bezpłatnie użytkownikom, w miarę możliwości, minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu (1), w szczególności jej art. 3 lit. c) i art. 6 ust. 1,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 3 lit. c) dyrektywy 2010/40/UE jako działanie priorytetowe zidentyfikowano dane i procedury dotyczące dostarczania bezpłatnie użytkownikom, w miarę możliwości, minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym.

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy 2010/40/UE Komisja przyjmuje specyfikacje niezbędne do zapewnienia zgodności, interoperacyjności i ciągłości w celu wdrożenia i operacyjnego stosowania inteligentnych systemów transportowych (ITS) w odniesieniu do działań priorytetowych.

(3)

W komunikacie „W kierunku europejskiego obszaru bezpieczeństwa ruchu drogowego: kierunki polityki bezpieczeństwa ruchu drogowego na lata 2011–2020” (2) stwierdzono, że „systemy ITS mogą odegrać znaczącą rolę w zwiększaniu bezpieczeństwa ruchu drogowego, np. dzięki przyjęciu systemów wykrywających wypadki i nadzorujących ruch, które mogą przekazywać informacje użytkownikom dróg w czasie rzeczywistym”.

(4)

W odniesieniu do świadczenia usług informacyjnych dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (3) określa minimalne zasady dotyczące ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w całej Unii oraz zachęca państwa członkowskie do wykraczania poza te minimalne zasady i przyjmowania własnych strategii umożliwiających szerokie wykorzystywanie informacji lub danych znajdujących się w posiadaniu organów sektora publicznego.

(5)

Wdrażanie i stosowanie aplikacji i usług ITS oznacza przetwarzanie danych osobowych, które powinno odbywać się zgodnie z przepisami unijnymi, określonymi w szczególności w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (4) oraz w dyrektywie 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącej przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (5). Dlatego też do aplikacji i usług ITS należy stosować zasady ograniczenia celu i minimalizowania danych.

(6)

Aby osiągnąć zgodność, interoperacyjność i ciągłość, trzeba określić minimalne wymogi w zakresie powszechnych usług informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym. Wymogi te powinny dotyczyć identyfikacji i stosowania znormalizowanej listy zdarzeń lub sytuacji związanych z bezpieczeństwem drogowym, o których mają być informowani użytkownicy końcowi, oraz treści informacji przekazywanych użytkownikom końcowym. Jeżeli użytkownicy końcowi otrzymują informacje z różnych kanałów dostarczania, które pozostają pod kontrolą publicznych lub prywatnych zarządców dróg, dostawców usług lub nadawców specjalizujących się w informacjach o ruchu, informacje te nie powinny być sprzeczne, a zatem powinny składać się z tych samych elementów i opierać się na tym samym opisie zdarzenia lub sytuacji.

(7)

Dane o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym są niezbędne do dostarczania minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym. Są one zbierane i przechowywane przez publicznych lub prywatnych zarządców bądź dostawców usług. Aby dane te były łatwo dostępne do wymiany i ponownego wykorzystywania w celu świadczenia usług informacyjnych, publiczni lub prywatni zarządcy dróg i dostawcy usług powinni je udostępniać za pośrednictwem indywidualnych punktów dostępu lub dopilnować, aby były one dostępne za pomocą krajowych punktów dostępu utworzonych i zarządzanych przez państwa członkowskie. Takie krajowe punkty dostępu mogą mieć postać repozytorium, rejestru, portalu internetowego lub inną podobną postać.

(8)

Takie dane o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym powinny być udostępniane zgodnie z wymogami dotyczącymi ochrony danych (np. anonimizacji danych osobowych). Jeżeli usługa informacyjna ma polegać na zbieraniu danych, w tym geolokalizacji, pochodzących od samych użytkowników końcowych lub z przyszłych systemów współpracujących, użytkownicy końcowi powinni być wyraźnie informowani o zbieraniu takich danych, rozwiązaniach dotyczących zbierania danych i potencjalnego śledzenia oraz okresów, w jakich przechowywane są takie dane. Publiczni i prywatni zarządcy dróg, dostawcy usług i przedsiębiorcy motoryzacyjni powinni wdrożyć odpowiednie środki techniczne, aby zapewnić anonimowość danych otrzymywanych od użytkowników końcowych lub ich pojazdów.

(9)

Te państwa członkowskie, które dostarczają już pewną formę informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym na swoim terytorium, powinny nadal móc stosować swoje istniejące metody, o ile są one spójne z wymogami niniejszego rozporządzenia. Aby zmaksymalizować pozytywne skutki dostarczania usług informacyjnych na temat bezpieczeństwa na drodze i warunków ruchu drogowego pod względem zmniejszania liczby wypadków drogowych i ich ofiar śmiertelnych na terenie Unii, minimalne powszechne informacje o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym powinny być dostarczane w sposób zgodny, interoperacyjny i ciągły we wszystkich państwach członkowskich, utrzymywane na minimalnym poziomie jakościowym oraz, w miarę możliwości, dostarczane bezpłatnie wszystkim użytkownikom końcowym.

(10)

Aby wszystkie państwa członkowskie opracowały zharmonizowane i spójne podejście do dostarczania minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym na terenie Unii, należy określić wymogi dla całej Unii, które będą miały zastosowanie do dostarczania usługi minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym. Państwa członkowskie mogą wykorzystać istniejące rozwiązania techniczne i otwarte standardy zapewniane przez europejskie i międzynarodowe organizacje normalizacyjne, aby zapewnić interoperacyjność i ciągłość dostarczania minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym na terenie Unii.

(11)

Aby dostarczanie minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym było zarówno wiarygodne, jak i wartościowe, trzeba osiągnąć minimalny poziom jakości. Państwa członkowskie powinny dalej rozwijać i udostępniać swoje doświadczenia związane z określaniem odpowiednich kryteriów jakościowych, metod pomiarów i monitorowania jakości oraz docelowych parametrów jakościowych dla każdego rodzaju zdarzeń lub sytuacji związanych z bezpieczeństwem drogowym, sieci drogowych lub środowisk operacyjnych. Państwa członkowskie powinny dzielić się swoją wiedzą i najlepszymi praktykami, przekazując Komisji wyniki analiz i doświadczeń związanych z tym tematem.

(12)

Chociaż minimalne powszechne informacje o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym powinny być, w miarę możliwości, dostarczane użytkownikom końcowym bezpłatnie jako usługa powszechna, na użytkowników końcowych mogą przypadać pozostałe koszty związane z opłatami telekomunikacyjnymi, licencją radiową lub zakupem sprzętu umożliwiającego odbiór informacji.

(13)

Minimalne powszechne informacje o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym powinny docierać do jak największej liczby użytkowników końcowych, na ile jest to technicznie możliwe, biorąc pod uwagę różne możliwości techniczne pojazdów, kanały dostarczania i urządzenia odbiorcze dostępne na rynku.

(14)

Publiczni i prywatni zarządcy dróg oraz dostawcy usług powinni dążyć do zharmonizowanego przedstawiania treści informacji przekazywanych użytkownikom końcowym niezależnie od ich języka. Jeżeli państwa członkowskie podpisały Konwencję wiedeńską o znakach i sygnałach drogowych z 1968 r., uzgodnioną przez Radę Gospodarczo-Społeczną Organizacji Narodów Zjednoczonych dnia 8 listopada 1968 r., powinny z niej korzystać, w szczególności w zakresie Ujednoliconej rezolucji w sprawie znaków i sygnałów drogowych opracowanej przez Grupę Roboczą ds. Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego (6).

(15)

Na podstawie oceny krajowej państwa członkowskie powinny być w stanie wyznaczyć zasięg usługi minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym w odniesieniu do transeuropejskiej sieci drogowej na swoim terytorium, tak aby skupić się na odcinkach dróg i obszarach, gdzie warunki ruchu i bezpieczeństwa wymagają dostarczania usług informacyjnych oraz uzasadniają związane z tym inwestycje. Niemniej jednak uznaje się, że z powodu różnych sytuacji i zainteresowanych stron wymogi niniejszego rozporządzenia nie powinny mieć zastosowania do węzłów miejskich. Państwa członkowskie powinny przekazać Komisji krajowe wyznaczenie usługi informacyjnej.

(16)

Zgodnie z art. 17 ust. 4 dyrektywy 2010/40/WE Komisja co trzy lata przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z postępów we wdrażaniu tej dyrektywy. Sprawozdanie to powinno zawierać analizę funkcjonowania i wdrażania art. 5–11 i 16 oraz w stosownych przypadkach ocenę, czy istnieje potrzeba wprowadzenia zmian do wspomnianej dyrektywy. Przegląd ten powinien również ocenić potrzebę zmian lub uzupełnienia specyfikacji przyjętych dla działań priorytetowych, w stosownych przypadkach, w świetle ich wdrażania w danym kraju, rozwoju technologicznego oraz postępów w zakresie normalizacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie ustanawia specyfikacje niezbędne do zapewnienia zgodności, interoperacyjności i ciągłości w odniesieniu do wdrażania i operacyjnego stosowania danych i procedur dotyczących dostarczania bezpłatnie użytkownikom, w miarę możliwości, minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym na szczeblu unijnym zgodnie z dyrektywą 2010/40/UE.

Rozporządzenie stosuje się do dostarczania usług minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym w odniesieniu do transeuropejskiej sieci drogowej.

Artykuł 2

Definicje

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)

„transeuropejska sieć drogowa” oznacza sieć drogową określoną w sekcji 2 załącznika I do decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 661/2010/UE (7), z wyłączeniem węzłów miejskich;

b)

„czasowo śliska droga” oznacza wszelkie nieprzewidziane warunki występujące na nawierzchni drogowej, które sprawiają, że droga jest śliska przez określony czas, zmniejszając przyczepność pojazdu do nawierzchni;

c)

„zwierzęta, ludzie, przeszkody, szczątki na drodze” oznaczają wszelkie sytuacje, w których w niespodziewanych miejscach na drodze znajdują się zwierzęta, szczątki, przeszkody lub ludzie, tak że może być konieczny manewr awaryjny, aby uniknąć zderzenia z tymi obiektami;

d)

„niezabezpieczone miejsce wypadku” oznacza miejsce, w którym doszło do wypadku i które nie zostało jeszcze zabezpieczone przez właściwy organ;

e)

„krótkotrwałe roboty drogowe” oznaczają wszelkie tymczasowe roboty drogowe wykonywane na drodze lub na poboczu, które są oznakowane za pomocą jedynie oznakowania minimalnego ze względu na ich krótkotrwały charakter;

f)

„zmniejszona widoczność” oznacza widoczność zmniejszoną przez warunki, które ograniczają zasięg wzroku kierowców i mogą mieć negatywny wpływ na bezpieczeństwo prowadzenia pojazdów;

g)

„pojazd jadący pod prąd” oznacza pojazd poruszający się po niewłaściwej stronie drogi dwujezdniowej w kierunku przeciwnym do nadjeżdżających pojazdów;

h)

„niekontrolowana blokada drogi” oznacza wszelką częściową lub całkowitą blokadę drogi, która nie została odpowiednio zabezpieczona ani oznakowana;

i)

„wyjątkowe warunki pogodowe” oznaczają nietypowe, ciężkie lub nieoczekiwane dla danej pory roku warunki pogodowe, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo prowadzenia pojazdów;

j)

„użytkownik minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym” oznacza osobę prawną lub fizyczną uczestniczącą w dostarczaniu usług minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym, np. publicznych i prywatnych zarządców dróg, zarządców ruchu, dostawców usług i nadawców specjalizujących się w informacji o ruchu;

k)

„użytkownik końcowy” oznacza kierowcę korzystającego z usług minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym;

l)

„usługa minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym” oznacza usługę informacji o ruchu w czasie rzeczywistym, która dostarcza uzgodnione minimalne treści związane z bezpieczeństwem drogowym, a dostęp do niej może być uzyskany przy minimalnym wysiłku przez maksymalną liczbę użytkowników końcowych;

m)

„dane o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym” oznaczają dane niezbędne do dostarczania usługi minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym, gromadzone przez dowolne źródło prywatne lub publiczne;

n)

„minimalne powszechne informacje o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym” oznaczają wszelkie zdobyte, połączone i przetworzone dane o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym, oferowane przez publicznych lub prywatnych zarządców dróg lub dostawców usług na rzecz użytkowników końcowych za pośrednictwem dowolnych kanałów dostarczania;

o)

„punkt dostępu” oznacza cyfrowy punkt dostępu, w którym dane o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym niezbędne do generowania minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym są zbierane, formatowane i udostępniane do celów wymiany i ponownego wykorzystywania;

p)

„bezpłatnie” oznacza, że usługa minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym jest dostarczana bez dodatkowych kosztów dla użytkowników końcowych w punkcie korzystania.

Artykuł 3

Lista zdarzeń lub sytuacji związanych z bezpieczeństwem drogowym

Zdarzenia lub sytuacje objęte zakresem usługi minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym uwzględniają co najmniej jedną z poniższych kategorii:

a)

czasowo śliska droga;

b)

zwierzęta, ludzie, przeszkody, szczątki na drodze;

c)

niezabezpieczone miejsce wypadku;

d)

krótkotrwałe roboty drogowe;

e)

zmniejszona widoczność;

f)

pojazd jadący pod prąd;

g)

niekontrolowana blokada drogi;

h)

wyjątkowe warunki pogodowe.

Artykuł 4

Treść informacji

1.   Informacje przekazywane na temat zdarzeń lub sytuacji związanych z bezpieczeństwem drogowym zawierają następujące elementy:

a)

miejsce zdarzenia lub sytuacji;

b)

kategorię zdarzenia lub sytuacji zgodnie z art. 3 oraz, w stosownych przypadkach, krótki opis zdarzenia lub sytuacji;

c)

poradę dotyczącą zachowania podczas jazdy, w stosownych przypadkach.

2.   Informacje są wycofywane z chwilą ustąpienia zdarzenia lub sytuacji bądź modyfikowane, jeżeli nastąpi zmiana zdarzenia lub sytuacji.

Artykuł 5

Dostarczanie usługi informacyjnej

1.   Państwa członkowskie określają odcinki transeuropejskiej sieci drogowej, na których warunki ruchu i bezpieczeństwa wymagają wdrożenia usługi minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym.

Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje na temat takich odcinków dróg.

2.   Dostarczanie usługi informacyjnej musi spełniać wymogi określone w art. 6–8.

Artykuł 6

Wykrywanie zdarzeń lub sytuacji i zbieranie danych

Na wyłączne potrzeby dostarczania usługi informacyjnej publiczni i prywatni zarządcy dróg lub dostawcy usług ustanawiają lub wykorzystują środki do wykrywania zdarzeń lub identyfikowania sytuacji oraz zbierają odpowiednie dane o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym.

Wdrożenie tych środków jest zgodne z warunkami i wymogami określonymi w prawie krajowym.

Artykuł 7

Dostępność, wymiana i ponowne wykorzystywanie danych

1.   Publiczni lub prywatni zarządcy dróg lub dostawcy usług dzielą się i wymieniają danymi zbieranymi zgodnie z art. 6. W tym celu udostępniają te dane w punkcie dostępu w formacie DATEX II (CEN/TS 16157) lub w innym maszynowo odczytywalnym formacie zgodnym i interoperacyjnym z DATEX II.

2.   Państwa członkowskie zarządzają krajowym punktem dostępu do danych, o których mowa w ust. 1, przegrupowującym punkty dostępu ustanowione przez publicznych lub prywatnych zarządców dróg lub dostawców usług działających na terytorium danego państwa.

3.   Dane te są dostępne do celów wymiany i ponownego wykorzystywania przez dowolnych użytkowników minimalnych powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym:

a)

w sposób niedyskryminujący;

b)

na terenie Unii niezależnie od państwa członkowskiego ich ustanowienia;

c)

zgodnie z prawami i procedurami dostępu określonymi w dyrektywie 2003/98/WE;

d)

w ramach czasowych zapewniających terminowe dostarczanie usługi informacyjnej;

e)

za pośrednictwem krajowego punktu dostępu.

4.   Publiczni i prywatni zarządcy dróg oraz dostawcy usług zapewniają terminową aktualizację i jakość danych udostępnianych za pośrednictwem ich punktów dostępu.

Artykuł 8

Rozpowszechnianie informacji

1.   Publiczni zarządcy dróg, dostawcy usług i nadawcy specjalizujący się w informacji o ruchu dostarczają użytkownikom końcowym minimalne powszechne informacje o ruchu związane z bezpieczeństwem drogowym przed dostarczeniem wszelkich innych informacji o ruchu niezwiązanych z bezpieczeństwem.

2.   Usługa informacyjna spełnia następujące warunki:

a)

jest dostarczana w taki sposób, aby dotrzeć do jak największej liczby użytkowników końcowych, których dotyczy zdarzenie lub sytuacja, o których mowa w art. 3;

b)

jest udostępniana, w miarę możliwości, bezpłatnie użytkownikom końcowym przez publicznych lub prywatnych zarządców dróg, dostawców usług lub nadawców specjalizujących się w informacji o ruchu.

3.   Publiczni i prywatni zarządcy dróg i dostawcy usług współpracują ze sobą w celu zharmonizowanego przedstawiania treści informacji przekazywanych użytkownikom końcowym.

Informują oni użytkowników końcowych o istnieniu usługi informacyjnej oraz jej zasięgu.

Artykuł 9

Ocena zgodności z wymogami

1.   Państwa członkowskie wyznaczają bezstronny i niezależny organ krajowy uprawniony do oceny, czy wymogi określone w art. 3–8 są spełnione przez publicznych i prywatnych zarządców dróg, dostawców usług i nadawców specjalizujących się w informacji o ruchu. Co najmniej dwa państwa członkowskie mogą wyznaczyć wspólny organ uprawniony do oceny zgodności z tymi wymogami na swoich terytoriach.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o organach krajowych.

2.   Publiczni i prywatni zarządcy dróg, dostawcy usług i nadawcy specjalizujący się w informacji o ruchu przekazują wyznaczonym organom krajowym swoje dane identyfikacyjne i opis dostarczanej przez siebie usługi informacyjnej oraz przedkładają deklarację zgodności z wymogami określonymi w art. 3–8.

Deklaracja zawiera następujące elementy, stosownie do przypadku:

a)

uwzględnione kategorie związane z bezpieczeństwem drogowym oraz zasięg usługi informacyjnej w odniesieniu do sieci drogowej;

b)

informacje na temat ich punktu dostępu do danych o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym oraz warunków ich wykorzystywania;

c)

format danych o ruchu związanych z bezpieczeństwem drogowym, dostępnych za pośrednictwem danego punktu dostępu;

d)

sposób rozpowszechniania usługi informacyjnej na rzecz użytkowników końcowych.

Publiczni i prywatni zarządcy dróg, dostawcy usług i nadawcy specjalizujący się w informacji o ruchu dokonują niezwłocznej aktualizacji swoich deklaracji zgodności w przypadku wystąpienia wszelkich zmian dostarczanej przez nich usługi.

3.   Wyznaczone organy krajowe wyrywkowo sprawdzają prawidłowość deklaracji w odniesieniu do pewnej liczby publicznych i prywatnych zarządców dróg, dostawców usług i nadawców specjalizujących się w informacji o ruchu i żądają dowodów zgodności z wymogami określonymi w art. 3–8.

Każdego roku wyznaczone organy krajowe przedkładają władzom krajowym sprawozdanie na temat przedłożonych deklaracji i wyników kontroli wyrywkowych.

Artykuł 10

Działania następcze

1.   Nie później niż w ciągu 12 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie przekazują Komisji następujące informacje:

a)

dane organu krajowego wyznaczonego do oceny zgodności z wymogami określonymi w art. 3–8;

b)

opis istniejącego lub planowanego krajowego punktu dostępu.

2.   Najpóźniej w terminie 12 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie w każdym roku kalendarzowym państwa członkowskie przekazują Komisji następujące informacje:

a)

postępy we wdrażaniu usługi informacyjnej, w tym kryteria stosowane do określania poziomu jej jakości oraz środki stosowane do monitorowania jakości;

b)

wyniki oceny zgodności z wymogami określonymi w art. 3–8;

c)

jeżeli dotyczy, opis zmian w krajowym punkcie dostępu.

Artykuł 11

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2013 r. Jednak w odniesieniu do usług informacyjnych, które zostały już wdrożone w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 maja 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 207 z 6.8.2010, s. 1.

(2)  COM(2010) 389 final.

(3)  Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90.

(4)  Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(5)  Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37.

(6)  Organizacja Narodów Zjednoczonych — ECE/TRANS/WP.1/119/Rev.2 – 27 maja 2010 r.

(7)  Dz.U. L 204 z 5.8.2010, s. 1.


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/11


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 887/2013

z dnia 11 lipca 2013 r.

zastępujące załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 211/2011 w sprawie inicjatywy obywatelskiej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 211/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie inicjatywy obywatelskiej (1), w szczególności jego art. 16,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 211/2011 stanowi, że organizatorzy proponowanej inicjatywy obywatelskiej dokonują jej rejestracji w rejestrze Komisji, dostarczając informacje określone w załączniku II do tego rozporządzenia.

(2)

Informacje zamieszczone w załączniku II muszą zostać zmienione w celu ułatwienia weryfikacji przez Komisję spełnienia kryteriów rejestracji określonych w art. 4 ust. 2 lit. a), zapewnienia odpowiedniego administracyjnego postępowania w odniesieniu do wniosków o rejestrację oraz ułatwienia komunikacji między organizatorami i Komisją w ramach całej procedury inicjatywy obywatelskiej.

(3)

Sześć państw członkowskich złożyło wnioski o wprowadzenie zmian w danych wymaganych w formularzach przedstawionych w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 211/2011.

(4)

Komisja jest upoważniona do zmiany załączników II i III do rozporządzenia zgodnie z art. 290 TFUE. W przypadku załącznika III Komisja powinna uwzględnić informacje przekazane przez państwa członkowskie.

(5)

Kilku organizatorów inicjatyw zarejestrowanych w rejestrze Komisji zbiera obecnie deklaracje poparcia zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 211/2011, zatem konieczne jest umożliwienie im równoczesnego korzystania z formularzy ustanowionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, jak również z ich wcześniejszych wersji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 211/2011 wprowadza się następujące zmiany:

a)

załącznik II zastępuje się tekstem załącznika I do niniejszego rozporządzenia;

b)

załącznik III zastępuje się tekstem załącznika II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Formularze zgodne ze wzorem zamieszczonym w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 211/2011 w wersji obowiązującej przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia mogą nadal być używane do zbierania deklaracji poparcia od sygnatariuszy w przypadku proponowanych inicjatyw obywatelskich, które zostały zarejestrowane zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 211/2011 przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 65 z 11.3.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK II

INFORMACJE WYMAGANE W CELU ZAREJESTROWANIA PROPONOWANEJ INICJATYWY OBYWATELSKIEJ

1.

Tytuł proponowanej inicjatywy obywatelskiej – nie więcej niż 100 znaków.

2.

Przedmiot inicjatywy – nie więcej niż 200 znaków.

3.

Opis celów proponowanej inicjatywy obywatelskiej, w odniesieniu do której wzywa się Komisję do działania – nie więcej niż 500 znaków.

4.

Postanowienia Traktatów uznane przez organizatorów za istotne dla zaproponowanych działań.

5.

Imiona i nazwiska, adresy pocztowe, obywatelstwa i daty urodzenia siedmiu członków komitetu obywatelskiego, ze wskazaniem przedstawiciela i zastępcy oraz ich adresów e-mail i numerów telefonu (1).

6.

Dokumenty potwierdzające imiona i nazwiska, adresy pocztowe, obywatelstwa i daty urodzenia siedmiu członków komitetu obywatelskiego.

7.

Wszystkie źródła wsparcia i finansowania proponowanej inicjatywy obywatelskiej w momencie rejestracji (1).

Organizatorzy mogą podać bardziej szczegółowe informacje na temat przedmiotu, celów i kontekstu proponowanej inicjatywy obywatelskiej w załączniku. Organizatorzy mogą również, jeśli tego chcą, przedłożyć projekt aktu prawnego.


(1)  Oświadczenie o ochronie danych osobowych: zgodnie z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych informuje się osoby, których dane te dotyczą, że Komisja gromadzi te dane osobowe na potrzeby procedury dotyczącej proponowanej inicjatywy obywatelskiej. W rejestrze on-line Komisji publicznie udostępnione zostaną jedynie: imiona i nazwiska organizatorów, adresy e-mail osób kontaktowych oraz informacje dotyczące źródeł wsparcia i finansowania. Osoby, których dotyczą dane, mają prawo sprzeciwić się publikacji swoich danych osobowych, podając uzasadnione powody związane z ich szczególną sytuacją oraz żądać w każdej chwili korekty i usunięcia swoich danych osobowych z rejestru on-line Komisji po wygaśnięciu okresu dwóch lat od dnia rejestracji proponowanej inicjatywy obywatelskiej.”


ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK III

FORMULARZ DEKLARACJI POPARCIA – CZĘŚĆ A (1)

(dla państw członkowskich, w których nie wymaga się osobistego numeru identyfikacyjnego/numeru osobistego dokumentu tożsamości)

Image

Image

FORMULARZ DEKLARACJI POPARCIA – CZĘŚĆ B (1)

(dla państw członkowskich, w których wymaga się osobistego numeru identyfikacyjnego/numeru osobistego dokumentu tożsamości)

Image

Image

CZĘŚĆ C

1.

Wymogi dotyczące danych w odniesieniu do państw członkowskich, w których nie wymaga się osobistego numeru identyfikacyjnego/numeru osobistego dokumentu tożsamości (formularz deklaracji poparcia – część A):

Państwo członkowskie

Sygnatariusze, których deklaracje poparcia należy przedkładać danemu państwu członkowskiemu

Belgia

osoby mające miejsce zamieszkania w Belgii

obywatele Belgii mający miejsce zamieszkania poza tym krajem, jeżeli poinformowali organy krajowe o swoim miejscu zamieszkania

Dania

osoby mające miejsce zamieszkania w Danii

obywatele Danii mający miejsce zamieszkania poza tym krajem, jeżeli poinformowali organy krajowe o swoim miejscu zamieszkania

Niemcy

osoby mające miejsce zamieszkania w Niemczech

obywatele Niemiec mający miejsce zamieszkania poza tym krajem, jeżeli poinformowali organy krajowe o swoim miejscu zamieszkania

Estonia

osoby mające miejsce zamieszkania w Estonii

obywatele Estonii mający miejsce zamieszkania poza tym krajem

Irlandia

osoby mające miejsce zamieszkania w Irlandii

Luksemburg

osoby mające miejsce zamieszkania w Luksemburgu

obywatele Luksemburga mający miejsce zamieszkania poza tym krajem, jeżeli poinformowali organy krajowe o swoim miejscu zamieszkania

Niderlandy

osoby mające miejsce zamieszkania w Niderlandach

obywatele Niderlandów mający miejsce zamieszkania poza tym krajem

Słowacja

osoby mające miejsce zamieszkania na Słowacji

obywatele Słowacji mający miejsce zamieszkania poza tym krajem

Finlandia

osoby mające miejsce zamieszkania w Finlandii

obywatele Finlandii mający miejsce zamieszkania poza tym krajem

Zjednoczone Królestwo

osoby mające miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie

2.

Lista państw członkowskich, w których wymaga się osobistego numeru identyfikacyjnego/numeru osobistego dokumentu tożsamości, określonych poniżej i wydanych przez dane państwo członkowskie (formularz deklaracji poparcia – część B):

 

BUŁGARIA

Единен граждански номер (numer osobisty)

 

REPUBLIKA CZESKA

Občanský průkaz (krajowy dowód tożsamości)

Cestovní pas (paszport)

 

GRECJA

Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας (dowód tożsamości)

Διαβατήριο (paszport)

Βεβαίωση Εγγραφής Πολιτών Ε.Ε./Έγγραφο πιστοποίησης μόνιμης διαμονής πολίτη Ε.Ε. (poświadczenie zamieszkania/poświadczenie stałego miejsca pobytu)

 

HISZPANIA

Documento Nacional de Identidad (dowód tożsamości)

Pasaporte (paszport)

Número de Identidad de Extranjero, de la tarjeta o certificado, correspondiente a la inscripción en el Registro Central de Extranjeros (numer identyfikacyjny cudzoziemca (NIE), karty lub certyfikatu, odpowiadający rejestracji w Centralnym Rejestrze Cudzoziemców)

 

FRANCJA

Passeport (paszport)

Carte nationale d’identité (krajowy dowód tożsamości)

 

CHORWACJA

Osobni identifikacijski broj (osobisty numer identyfikacyjny)

 

WŁOCHY

Passaporto (paszport), inclusa l’indicazione dell’autorità di rilascio (wraz ze wskazaniem organu wydającego)

Carta di identità (dowód tożsamości), inclusa l’indicazione dell’autorità di rilascio (wraz ze wskazaniem organu wydającego)

 

CYPR

Δελτίο Ταυτότητας (dowód tożsamości obywatela lub osoby zamieszkałej)

Διαβατήριο (paszport)

 

ŁOTWA

Personas kods (osobisty numer identyfikacyjny)

 

LITWA

Asmens kodas (numer osobisty)

 

WĘGRY

személyazonosító igazolvány (dowód tożsamości)

útlevél (paszport)

személyi azonosító szám (személyi szám) (osobisty numer identyfikacyjny)

 

MALTA

Karta tal-Identità (dowód tożsamości)

 

AUSTRIA

Reisepass (paszport)

Personalausweis (dowód tożsamości)

 

POLSKA

Numer ewidencyjny PESEL

 

PORTUGALIA

Bilhete de identitade (dowód tożsamości)

Passaporte (paszport)

Cartão de Cidadão (karta obywatela)

 

RUMUNIA

carte de identitate (dowód tożsamości)

pașaport (paszport)

certificat de (poświadczenie rejestracji)

carte de rezidență permanentă pentru cetățenii UE (karta stałego pobytu dla obywateli UE)

Cod Numeric Personal (osobisty numer identyfikacyjny)

 

SŁOWENIA

Enotna matična številka občana (osobisty numer identyfikacyjny)

 

SZWECJA

Personnummer (osobisty numer identyfikacyjny)”


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/20


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 888/2013

z dnia 16 września 2013 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Oignon de Roscoff (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 uchyliło i zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (2).

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Oignon de Roscoff” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (3).

(3)

Ponieważ żaden sprzeciw nie został zgłoszony Komisji zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa „Oignon de Roscoff” powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 września 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(3)  Dz.U. C 334 z 31.10.2012, s. 11.


ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.6.   Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

FRANCJA

Oignon de Roscoff (ChNP)


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/22


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 889/2013

z dnia 16 września 2013 r.

zatwierdzające znaczną zmianę elementów specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Chufa de Valencia (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 uchyliło i zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (2).

(2)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja rozpatrzyła wniosek Hiszpanii o zatwierdzenie zmiany specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Chufa de Valencia” zarejestrowanej na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 378/1999 (3).

(3)

Jako że proponowana zmiana nie jest nieznaczna, Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) wniosek o wprowadzenie zmiany zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006. Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 wzmiankowanego rozporządzenia, należy zatwierdzić zmianę specyfikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 września 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(3)  Dz.U. L 46 z 20.2.1999, s. 13

(4)  Dz.U. C 367 z 27.11.2012, s. 13.


ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.8.   Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu

HISZPANIA

Chufa de Valencia (ChNP)


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/24


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 890/2013

z dnia 16 września 2013 r.

zatwierdzające nieznaczną zmianę specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Amarene Brusche di Modena (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 53 ust. 2 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Włoch o zatwierdzenie zmian specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Amarene Brusche di Modena”, zarejestrowanego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1028/2009 (2).

(2)

Przedmiotem wniosku jest zmiana specyfikacji produktu poprzez uściślenie zawartości cukru w owocach w momencie zbioru i na etapie przetwarzania oraz ilości cukru (sacharozy), którą można dodać przed zagęszczaniem, jak również przez dopuszczenie stosowania innych rodzajów pojemników (pod względem wielkości i materiałów) niż te, które określono przy rejestracji.

(3)

Komisja przeanalizowała przedmiotową zmianę i stwierdziła, że jest ona uzasadniona. W związku z tym, że jest to zmiana nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja może ją zatwierdzić bez odwoływania się do procedury określonej w art. 50–52 wymienionego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Amarene Brusche di Modena” wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Skonsolidowany jednolity dokument zawierający główne elementy specyfikacji znajduje się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 września 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 283 z 30.10.2009, s. 39.


ZAŁĄCZNIK I

W specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Amarene Brusche di Modena” zatwierdza się następujące zmiany:

Metoda produkcji

W odniesieniu do owoców przeznaczonych do produkcji konfitury „Amarene Brusche di Modena” ChOG należy przewidzieć, że w latach, w których łączna suma opadów w czerwcu przekroczy 80 mm, ich zawartość cukru w momencie zbioru będzie niższa o 2° Brixa.

Na etapie przetwarzania dopuszcza się obniżenie zawartości cukru o 2° Brixa w porównaniu z poziomem w momencie zbioru, pod warunkiem że owoce są schładzane zimną wodą (hydrocooling).

Aby uniknąć błędnych interpretacji, precyzuje się, że ilość cukru (sacharozy), która może zostać dodana przed operacją zagęszczania, nie może przekraczać odpowiednika 35 % produktu.

Etykietowanie

Do pakowania konfitury „Amarene Brusche di Modena” w specyfikacji produktu przewiduje się możliwość stosowania również innych rodzajów pojemników (pod względem wielkości i materiałów) niż te, które przewidziano poprzednio, pod warunkiem że będą przeznaczone do kontaktu ze środkami spożywczymi. Pozwoli to producentom na dostosowanie opakowań do stale zmieniających się wymogów rynku.


ZAŁĄCZNIK II

SKONSOLIDOWANY JEDNOLITY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1)

„AMARENE BRUSCHE DI MODENA”

Nr WE: IT-PGI-0105-01065 – 30.11.2012

ChOG (X) ChNP ()

1.   Nazwa

„Amarene Brusche di Modena”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.6.

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

W momencie wprowadzenia do obrotu konfitura „Amarene Brusche di Modena” ChOG ma konsystencję miękką oraz charakterystyczny intensywny czerwono-brunatny kolor z ciemnymi refleksami; współczynnik refrakcji przy 20 °C wynosi 60–68° Brixa; poziom charakterystycznej cierpkości (kwasowość), określany przez pomiar współczynnika pH, wynosi 2,5–3,5. Produkt końcowy zawiera 70 % owoców.

Charakterystyczny smak konfitury „Amarene Brusche di Modena” ChOG odznacza się właściwą równowagą między smakiem słodkim a cierpkim z posmakiem kwaskowości. W momencie wprowadzania do obrotu zawartość cukrów w konfiturze „Amarene Brusche di Modena” wynosi nie mniej niż 60 %.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Surowiec używany do produkcji konfitury „Amarene Brusche di Modena” ChOG to owoce wiśni, pochodzące z plantacji składających się z następujących odmian: Amarena di Castelvetro, Amarena di Vignola o krótkiej szypułce, Amarena di Vignola o długiej szypułce, Amarena di Montagna, Amarena di Salvaterra, Marasca di Vigo, Meteor, Mountmorency i Pandy.

Zbiór odbywa się, gdy owoce są dojrzałe, tj. co najmniej 90 % ich powierzchni ma jednolite zabarwienie. Owoce muszą też posiadać następujące właściwości:

barwa skórki: od jasnoczerwonej do ciemnoczerwonej,

barwa miąższu: żółta lub pomarańczowa,

barwa soku: od bezbarwnej do żółtawej,

zawartość cukrów: > 16° Brixa,

zawartość kwasów: od średniej do wysokiej > 18 g/l kwasu jabłkowego,

wydajność soku: > 75 %.

W latach, w których łączna suma opadów w czerwcu przekroczy 80 mm, zgodnie z pomiarami prowadzonymi w stacjach meteorologicznych znajdujących się najbliżej sadów, dopuszcza się obniżenie o 2° Brixa minimalnej zawartości cukru w owocach w momencie zbioru.

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Czynności związane z uprawą wiśni i produkcją konfitury „Amarene Brusche di Modena” muszą odbywać się na obszarze produkcji, określonym w pkt 4, ponieważ na wyznaczonym obszarze geograficznym panują warunki sprzyjające rozwojowi wiśni, jak wykazano w pkt 5.1.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Pakowanie konfitury „Amarene Brusche di Modena” musi odbywać się na obszarze produkcji określonym w pkt 4, aby zagwarantować pochodzenie i kontrolę produktu oraz by zapobiec utracie specyficznych cech określonych w pkt 3.2 powyżej i uniknąć późniejszej pasteryzacji mogącej wpłynąć na zmianę specyficznego smaku konfitury „Amarene Brusche di Modena” ChOG, która zawdzięcza go przyjemnej równowadze między smakiem kwaśnym a słodkim.

Konfitura „Amarene Brusche di Modena” ChOG pakowana jest do pojemników szklanych lub metalowych o pojemności 15 ml, 212 ml, 228 ml, 236 ml, 314 ml, 370 ml, 2 650 ml lub 5 000 ml lub do pojemników o innych wymiarach i wykonanych z innych materiałów, przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi. Pojemniki o pojemności 2 650 ml i 5 000 ml są przeznaczone wyłącznie do zastosowań profesjonalnych.

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Logo nazwy „Amarene Brusche di Modena” ChOG składa się z rysunku w kształcie litery „A”, w której poprzeczny łącznik zastąpiono rysunkiem owocu wiśni z ogonkiem i liściem. Rysunek wpisany jest w kwadrat o boku 74 mm. Poniżej, w trzech liniach, widnieje napis: „AMARENE BRUSCHE DI MODENA I.G.P.” Wymiary logo można dostosowywać, zachowując proporcje, w zależności od zastosowania.

Image

Oznaczenie „Amarene Brusche di Modena” musi być wyrażone w języku włoskim.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar upraw owoców i obszar produkcji konfitury „Amarene Brusche di Modena” ChOG obejmuje obszar administracyjny gmin Bastiglia, Bomporto, Campogalliano, Camposanto, Carpi, Castelfranco Emilia, Castelnuovo Rangone, Castelvetro di Modena, Cavezzo, Concordia sul Secchia, Finale Emilia, Fiorano Modenese, Formigine, Guiglia, Maranello, Marano sul Panaro, Medolla, Mirandola, Modena, Montese, Nonantola, Novi di Modena, Pavullo nel Frignano, Prignano sul Secchia, Ravarino, S. Cesario sul Panaro, S. Felice sul Panaro, S. Possidonio, S. Prospero sul Secchia, Sassuolo, Savignano sul Panaro, Serramazzoni, Soliera, Spilamberto, Vignola, Zocca w prowincji Modena oraz sąsiadujący z nim obszar położony w prowincji Bolonia, ograniczony do następujących gmin: Anzola nell’Emilia, Bazzano, Castel d’Aiano, Castello di Serravalle, Crespellano, Crevalcore, Monte S.Pietro, Monteveglio, San Giovanni in Persiceto, Sant’Agata Bolognese, Savigno, Vergato.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Obszar produkcji konfitury „Amarene Brusche di Modena” ChOG charakteryzuje się obecnością gleb bardzo głębokich, na ogół żyznych, o dobrej, lekko porowatej i przepuszczalnej strukturze, przy czym podłoże uformowane jest zasadniczo z gleb typu mulistego o luźnej strukturze i niewielkiej zawartości glin, a więc wyśmienicie nadające się do uprawiania takich roślin, jak wiśnia pospolita, które wymagają terenów przepuszczalnych, dobrze drenowanych i chłodnych. Ten specyficzny skład gleby i jej struktura decydują o dobrej porowatości, dużej zdolności drenującej i wynikającej stąd dużej zawartości powietrza w ziemi. Na przedmiotowym obszarze występuje gęsta siatka hydrograficzna zarówno naturalna, jak i sztuczna. Klimat zmienia się od wilgotnego na obszarach depresyjnych niziny w rejonie Modeny po suchy; są to warunki szczególnie sprzyjające rozwojowi wiśni pospolitej.

5.2.   Specyfika produktu

Chronione oznaczenie geograficzne „Amarene Brusche di Modena” wyróżnia się pośród innych produktów należących do tej samej kategorii przede wszystkim szczególnymi cechami organoleptycznymi i chemiczno-fizycznymi surowca, pochodzącego z odmian wiśni pospolitej uprawianych na obszarze produkcji, w szczególności charakterystycznym smakiem konfitury, który wyróżnia się właściwą równowagą między smakiem słodkim a cierpkim z posmakiem kwaskowości. Inną ważną cechą wyróżniającą przedmiotowy produkt jest naturalny proces produkcji, oparty na zagęszczaniu owoców przez odparowywanie pod wpływem ciepła bez zastosowania barwiących środków zagęszczających ani konserwantów, a także duża zawartość owoców w stosunku do ilości dodawanego cukru oraz brak dodatkowych czynności przetwórczych przed pakowaniem.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Wniosek o uznanie konfitury „Amarene Brusche di Modena” za ChOG uzasadniony jest renomą i sławą produktu. O renomie konfitury „Amarene Brusche di Modena” świadczą liczne pozycje bibliograficzne, które potwierdzają szczególne umiejętności przez wieki wiernie przekazywane z pokolenia na pokolenie wśród miejscowych mieszkańców i wynikające z konieczności szybkiego przetworzenia owocu, którego możliwość przechowywania jest ograniczona. Przyczyniło się to do powstania produktu renomowanego i cenionego głównie ze względu na naturalny proces produkcji.

Dowodem na renomę, jaką cieszy się przedmiotowy produkt, może być istnienie okręgu produkcyjnego na obszarze określonym w pkt 4, gdzie już na początku ubiegłego wieku poza licznymi gospodarstwami rolnymi, specjalizującymi się w uprawie wiśni, istniały też ośrodki zbioru i przechowywania owoców w niskiej temperaturze, a także liczne małe laboratoria oraz małe i średnie przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją konfitur. Gospodarstwa rolne zajmujące się produkcją konfitury objętej ChOG zatrudniają łącznie ponad 350 pracowników i osiągają znaczne obroty. Pierwszy eksperyment prowadzenia intensywnych upraw drzew wiśni przeprowadził w 1882 r. adwokat Luigi Mancini w swoim majątku ziemskim o nazwie „La Colombarina” niedaleko miejscowości Vignola. Natomiast już z 1820 r. pochodzi zapis autorstwa wielkiego botanika, Giorgio Gallesio, podkreślający zwyczaj „sadzenia wokół wiejskich chat drzew wiśni, której owoców używano do robienia syropów, przetworów, konfitur, legumin i ciast”, co można uznać za świadectwo istnienia utrwalonej tradycji przygotowywania produktu w gospodarstwach domowych rolniczej prowincji Modeny.

Liczne dawne przepisy świadczą o stosowaniu tego produktu do wytwarzania typowych dla tego regionu ciast od wieków, zarówno w gospodarstwach domowych, jak i w zakładach cukierniczych. Zarówno najstarsze, jak i najnowsze przepisy zalecają stosowanie konfitur do przygotowywania domowych wypieków. Świadczą o tym dwa XIX-wieczne rękopisy z Modeny opisujące sposoby przygotowywania konfitur; pierwszy z nich został opublikowany w 1970 r., składa się z czterech zeszytów prowadzonych przez cztery pokolenia zarządców mieszczańskiego pochodzenia; drugi, sporządzony przez Ferdinando Cavazzoni, ochmistrza w domu rodziny Molza, został opublikowany w 2001 r.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

[art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006]

Organy administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując wniosek o zatwierdzenie zmiany specyfikacji produktu ChOG „Amarene Brusche di Modena” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 246 z dnia 20 października 2012 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produktu jest dostępny na stronie internetowej: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministero delle politiche agricole alimentari e forestali (włoskiego ministerstwa ds. polityki rolnej, spożywczej i leśnej) (www.politicheagricole.it) po wybraniu zakładki „Qualità e sicurezza” (z prawej strony na górze ekranu), a następnie zakładki „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/29


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 891/2013

z dnia 16 września 2013 r.

ustanawiające zakaz połowu opastuna w wodach Oceanu Atlantyckiego przez statki pływające pod banderą Portugalii

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 września 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Lowri EVANS

Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 54.


ZAŁĄCZNIK

Nr

43/TQ40

Państwo członkowskie

Portugalia

Stado

BET/ATLANT

Gatunek

Opastun (Thunnus obesus)

Obszar

Ocean Atlantycki

Data

20.8.2013


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/31


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 892/2013

z dnia 16 września 2013 r.

ustanawiające zakaz połowów karmazynów w wodach UE i wodach międzynarodowych obszaru V oraz w wodach międzynarodowych obszarów XII i XIV przez statki pływające pod banderą Francji

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 września 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Lowri EVANS

Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 54.


ZAŁĄCZNIK

Nr

38/TQ40

Państwo członkowskie

Francja

Stado

RED/51214D.

Gatunek

Karmazyny (głębokowodne zasoby pelagiczne) - (Sebastes spp.)

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszaru V; wody międzynarodowe obszarów XII i XIV

Data

17.8.2013


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/33


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 893/2013

z dnia 16 września 2013 r.

ustanawiające zakaz połowów makreli w obszarach IIIa oraz IVbc przez statki pływające pod banderą Niderlandów

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 września 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Lowri EVANS

Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 54.


ZAŁĄCZNIK

Nr

46/TQ40

Państwo członkowskie

Niderlandy

Stado

MAC/*3A4BC

Gatunek

Makrela (Scomber scombrus)

Obszar

IIIa oraz IVbc

Data

26.8.2013


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/35


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 894/2013

z dnia 17 września 2013 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 września 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MK

56,9

XS

23,1

ZZ

40,0

0707 00 05

MK

53,8

TR

121,6

ZZ

87,7

0709 93 10

TR

132,7

ZZ

132,7

0805 50 10

AR

116,2

CL

146,0

IL

142,1

TR

80,0

UY

114,4

ZA

103,3

ZZ

117,0

0806 10 10

EG

187,8

TR

147,9

ZZ

167,9

0808 10 80

AR

100,3

BA

65,7

BR

41,7

CL

106,2

CN

74,8

NZ

146,7

US

158,4

ZA

94,8

ZZ

98,6

0808 30 90

AR

231,4

CL

29,5

CN

82,4

TR

131,0

ZA

206,6

ZZ

136,2

0809 30

TR

124,3

ZZ

124,3

0809 40 05

BA

46,9

XS

46,6

ZZ

46,8


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DECYZJE

18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/37


DECYZJA RADY

z dnia 16 września 2013 r.

w sprawie mianowania sędziego Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej

(2013/457/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 257 akapit czwarty,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na podstawie art. 2 i art. 3 ust. 1 załącznika I do Protokołu nr 3 w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej oraz z uwagi na rezygnację z dniem 1 października 2013 r. Ireny BORUTY należy mianować sędziego Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (zwanego dalej „sądem służby publicznej”) na okres od dnia 1 października 2013 r. do dnia 30 września 2019 r.

(2)

Zaproszenie do zgłaszania kandydatur (1) zostało opublikowane.

(3)

W dniach 4–5 czerwca oraz 2–3 lipca 2013 r. spotkał się komitet, o którym mowa w art. 3 ust. 3 załącznika I do Protokołu nr 3. Po obradach komitet wydał opinię oceniającą, czy proponowani kandydaci są odpowiedni do pełnienia funkcji sędziego sądu służby publicznej, i załączył do niej listę kandydatów o najodpowiedniejszym doświadczeniu na najwyższym poziomie.

(4)

Należy zatem jedną osobę ze wspomnianej listy mianować sędzią sądu służby publicznej na okres od dnia 1 października 2013 r. do dnia 30 września 2019 r., zapewniając wyważenie składu sądu służby publicznej pod kątem obywateli państw członkowskich pochodzących z możliwie najszerszego obszaru geograficznego oraz pod kątem reprezentowanych krajowych systemów sądowniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Jesper SVENNINGSEN zostaje mianowany sędzią Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej na okres od dnia 1 października 2013 r. do dnia 30 września 2019 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 września 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)  Dz.U. C 82 z 21.3.2013, s. 5.


WYTYCZNE

18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/38


WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 30 lipca 2013 r.

zmieniające wytyczne EBC/2011/23 w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie statystyki zagranicznej

(EBC/2013/25)

(2013/458/UE)

ZARZĄD EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 3 ust. 1 i 3, art. 5 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 3 oraz art. 16,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności art. 4 i 8,

uwzględniając art. 7 wytycznych EBC/2011/23 z dnia 9 grudnia 2011 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie statystyki zagranicznej (2),

uwzględniając stanowisko Komitetu ds. Statystyki Europejskiego Systemu Banków Centralnych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W niektórych przypadkach restrykcyjne stosowanie obecnie obowiązującej standardowej metody wyceny udziałów w podmiotach bezpośredniego inwestowania, które nie są notowane na giełdzie, określonej w załączniku III do wytycznych EBC/2011/23, może prowadzić do zniekształcenia międzynarodowej pozycji inwestycyjnej netto. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny mieć możliwość stosowania jednej z innych metod wyceny określonych w szóstym wydaniu podręcznika MFW na temat bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej; w związku z tym należy odpowiednio zmienić wytyczne EBC/2011/23.

(2)

Zgodnie z art. 7 wytycznych EBC/2011/23 Zarząd Europejskiego Banku Centralnego (EBC) jest uprawniony do wprowadzania zmian technicznych do załączników do wytycznych EBC/2011/23, pod warunkiem że takie zmiany nie naruszają podstawowej struktury pojęciowej oraz nie wpływają na obciążenia sprawozdawcze jednostek sprawozdających państw członkowskich.

(3)

Zmiany załączników wprowadzone niniejszymi wytycznymi są zmianami technicznymi, które nie naruszają podstawowej struktury pojęciowej oraz nie wpływają na obciążenia sprawozdawcze jednostek sprawozdających państw członkowskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:

Artykuł 1

Zmiany

W załącznikach II i III do wytycznych EBC/2011/23 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszych wytycznych.

Artykuł 2

Przepisy końcowe

1.   Niniejsze wytyczne stają się skuteczne z dniem zawiadomienia o nich krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro.

2.   Z zastrzeżeniem art. 8 ust. 2 wytycznych EBC/2011/23 niniejsze wytyczne stosuje się od dnia 1 czerwca 2014 r.

Artykuł 3

Adresaci

Niniejsze wytyczne skierowane są do wszystkich banków centralnych Eurosystemu.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 30 lipca 2013 r.

W imieniu Zarządu EBC

Mario DRAGHI

Prezes EBC


(1)  Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.

(2)  Dz.U. L 65 z 3.3.2012, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

W załącznikach II i III wprowadza się następujące zmiany:

1)

w załączniku II części II i III tabeli 3 otrzymują brzmienie:

„II.   Przewidywane krótkoterminowe obciążenia netto aktywów w walutach obcych (wartość nominalna)

 

Pozostały okres zapadalności

 

Do 1 miesiąca (włącznie)

Powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy (włącznie)

Powyżej 3 miesięcy do 1 roku (włącznie)

Wszystkie terminy zapadalności

Kredyty i pożyczki, papiery wartościowe oraz depozyty w walutach obcych

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Wypłaty (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Kapitał

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Odsetki

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Wpływy (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Kapitał

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Odsetki

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Zagregowane pozycje krótkie i długie forward i futures w walutach obcych na walutę krajową (w tym terminowe części swapów walutowych)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja krótka (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja długa (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozostałe

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Wypłaty wynikające z transakcji repo (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Wpływy wynikające z transakcji reverse repo (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Kredyty handlowe (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Kredyty handlowe (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozostałe kwoty do zapłacenia (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozostałe kwoty do otrzymania (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

III.   Warunkowe krótkoterminowe obciążenia netto aktywów walutowych (wartość nominalna)

Zobowiązania warunkowe w walutach obcych

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Zabezpieczenia dotyczące długu do spłaty w ciągu 1 roku

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozostałe zobowiązania warunkowe

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Wyemitowane papiery wartościowe w walutach obcych z wbudowaną opcją wcześniejszego odkupu

 

 

 

Geo 0

Niewykorzystane bezwarunkowe linie kredytowe uruchomione przez:

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Inne krajowe władze monetarne, BIS, MFW i inne organizacje międzynarodowe

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Inne krajowe władze monetarne (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

BIS (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

MFW (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Inne organizacje międzynarodowe (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Banki i inne instytucje finansowe z siedzibą w kraju sprawozdającym (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Banki i inne instytucje finansowe z siedzibą za granicą (+)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Niewykorzystane bezwarunkowe linie kredytowe uruchomione na rzecz:

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Innych krajowych władz monetarnych, BIS, MFW i innych organizacji międzynarodowych

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Innych krajowych władz monetarnych (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

BIS (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

MFW (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Innych organizacji międzynarodowych (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Banków i innych instytucji finansowych z siedzibą w kraju sprawozdającym (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Banków i innych instytucji finansowych z siedzibą za granicą (–)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Zagregowane pozycje krótkie i długie opcji w walutach obcych na walutę krajową

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja krótka

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Zakupione opcje sprzedaży

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Wystawione opcje kupna

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja długa

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Zakupione opcje kupna

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Wystawione opcje sprzedaży

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

PRO MEMORIA: Opcje in-the-money

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Przy obecnym kursie walutowym

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja krótka

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja długa

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

+ 5 % (deprecjacja o 5 %)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja krótka

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja długa

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

– 5 % (aprecjacja o 5 %)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja krótka

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja długa

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

+ 10 % (deprecjacja o 10 %)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja krótka

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja długa

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

– 10 % (aprecjacja o 10 %)

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja krótka

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja długa

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozostałe

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja krótka

Geo 0

Geo 0

Geo 0

 

Pozycja długa

Geo 0

Geo 0

Geo 0”

 

2)

w załączniku III pkt 6.1 otrzymuje brzmienie:

„6.1.   Inwestycje bezpośrednie

Inwestycje bezpośrednie są związane z sytuacją, w której rezydent danej gospodarki kontroluje lub ma znaczący wpływ na zarządzanie przedsiębiorstwem będącym rezydentem innej gospodarki. Zgodnie ze standardami międzynarodowymi (BPM6) dowodem istnienia takiego stosunku jest bezpośrednie lub pośrednie posiadanie co najmniej 10 % całkowitej liczby głosów w przedsiębiorstwie będącym rezydentem danej gospodarki przez inwestora będącego rezydentem innej gospodarki. Zgodnie z tym kryterium stosunek inwestycji bezpośredniej może istnieć pomiędzy wieloma wzajemnie powiązanymi przedsiębiorstwami, niezależnie od tego, czy powiązanie to dotyczy jednej czy kilku sieci. Stosunek ten może rozciągać się na spółki zależne, pośrednio zależne i stowarzyszone podmiotu bezpośredniego inwestowania. Po ustaleniu istnienia inwestycji bezpośredniej wszystkie późniejsze przepływy finansowe/pozycje pomiędzy powiązanymi podmiotami wykazuje się jako transakcje/pozycje inwestycji bezpośrednich.

Kapitał własny obejmuje udziały kapitałowe w oddziałach, jak również podmiotach zależnych i stowarzyszonych. Reinwestowane zyski obejmują zapis kompensujący dla udziałów inwestora bezpośredniego w dochodach niepodzielonych w formie dywidendy przez podmioty zależne lub powiązane oraz dochody oddziałów nieprzekazane inwestorowi bezpośredniemu i rejestrowane w pozycji „dochody z inwestycji” (zob. 3.2.3).

Udziały kapitałowe i zadłużenie z tytułu inwestycji bezpośrednich podlegają dalszemu podziałowi według typu relacji pomiędzy podmiotami oraz według kierunku inwestycji. Można wyróżnić trzy typy stosunku inwestycji bezpośredniej:

a)

inwestycja inwestora bezpośredniego w podmiotach bezpośredniego inwestowania. Kategoria ta obejmuje transakcje (i pozycje) inwestycji od inwestora bezpośredniego do podmiotów bezpośredniego inwestowania (bez względu na to, czy podlegają one bezpośredniej czy pośredniej kontroli albo bezpośredniemu czy pośredniemu wpływowi);

b)

inwestycja odwrotna. Ten rodzaj stosunku obejmuje transakcje (i pozycje) inwestycji od podmiotów bezpośredniego inwestowania do inwestora bezpośredniego;

c)

pomiędzy podmiotami w grupie podmiotów powiązanych kapitałowo. Ten rodzaj stosunku obejmuje transakcje (i pozycje) inwestycji pomiędzy przedsiębiorstwami, z których żadne nie podlega kontroli ani wpływowi drugiego, ale które wspólnie podlegają kontroli lub wpływowi tego samego inwestora bezpośredniego.

W odniesieniu do wyceny pozycji inwestycji bezpośrednich udziały w spółkach giełdowych wycenia się według cen rynkowych. Natomiast udziały w podmiotach bezpośredniego inwestowania, które nie są notowane na giełdzie, wycenia się według wartości księgowej, stosując wspólną definicję obejmującą następujące pozycje księgowe:

a)

kapitał wpłacony (z wyłączeniem akcji własnych oraz z uwzględnieniem rezerwy z tytułu agia emisyjnego akcji);

b)

wszystkie rodzaje rezerw (w tym także dotacje inwestycyjne, jeżeli wytyczne księgowe traktują je jako rezerwy spółki);

c)

niepodzielone zyski po uwzględnieniu strat (w tym także wynik roku bieżącego).

W przypadku udziałów kapitałowych w spółkach nienotowanych na giełdzie transakcje zapisywane w rachunku finansowym mogą różnić się od wartości funduszy własnych wycenianych według wartości księgowej rejestrowanych w MPI. Różnice te rejestruje się jako aktualizacje wyceny w wyniku innych zmian cen.

W celu zwiększenia spójności wyceny aktywów i pasywów udziały w podmiotach bezpośredniego inwestowania, które nie są notowane na giełdzie, mogą być również wyceniane zgodnie z jedną z innych metod wyceny wskazanych w pkt 7.16 BPM6, o ile spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

a)

co najmniej jeden podmiot w sieci bezpośredniego inwestowania jest notowany na giełdzie i jednocześnie jeden podmiot w tej sieci nie jest notowany na giełdzie, co prowadzi do znacznego zniekształcenia MPI netto spółki będącej częścią sieci; w takim przypadku cena rynkowa spółki notowanej na giełdzie może zostać użyta jako wartość referencyjna na potrzeby wyceny powiązanych z nią spółek, które nie są notowane na giełdzie; lub

(b)

w ramach sieci podmiotów bezpośredniego inwestowania występuje różnica w ujęciu nabytej wartości firmy, prowadząca do znacznego zniekształcenia MPI netto kraju, w którym ma siedzibę spółka znajdująca się w środku sieci; lub

(c)

sprawozdania finansowe podmiotów w ramach sieci bezpośredniego inwestowania są denominowane w różnych walutach, a zmiany kursów walutowych prowadzą do znacznego zniekształcenia MPI netto kraju, w którym siedzibę ma spółka znajdująca się w środku sieci.

Jeżeli do wyceny udziałów w podmiotach bezpośredniego inwestowania, które nie są notowane na giełdzie, stosowana jest metoda alternatywna, zaleca się, aby podmiot sporządzający MPI poinformował o tej metodzie alternatywnej podmiot sporządzający MPI w kraju kontrahenta oraz współpracował z tym podmiotem w celu zminimalizowania ryzyka dwustronnego asymetrycznego zapisu. Informacje te powinny być przekazywane w ESBC w ramach istniejących uregulowań oraz publikowane w publikacji EBC pt. „European Union balance of payments/international investment position statistical methods”, w której monitoruje się pojęcia, definicje i metody sporządzania stosowane przez państwa członkowskie strefy euro (zgodnie z opisem zawartym w załączniku V).

Zaleca się jako dobrą praktykę, aby wszystkie państwa członkowskie zbierały dane dotyczące udziałów oraz reinwestowanych zysków bezpośrednich inwestycji zagranicznych na podstawie badań ankietowych bezpośrednich inwestycji zagranicznych przeprowadzanych co najmniej raz do roku (1).


(1)  Należy zaprzestać następujących niewłaściwych praktyk: (i) pozostawiania podmiotom sprawozdającym możliwości wyboru kryterium wyceny (wartości rynkowej lub wartości księgowej); (ii) stosowania metody stałej inwentaryzacji/kumulacji dla transakcji bilansu płatniczego do wyliczania pozycji.”.


Sprostowania

18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/43


Sprostowanie do decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 46/2013 z dnia 15 marca 2013 r. zmieniającej załącznik XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 231 z dnia 29 sierpnia 2013 r. )

Decyzja Wspólnego Komitetu EOG nr 46/2013 otrzymuje brzmienie:

„DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG

NR 46/2013

z dnia 15 marca 2013 r.

zmieniająca załącznik XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG

WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 98,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 995/2012 z dnia 26 października 2012 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania decyzji nr 1608/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie sporządzania i rozwoju statystyk Wspólnoty z zakresu nauki i techniki (1).

(2)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 995/2012 uchyla rozporządzenie Komisji (WE) nr 753/2004 (2) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1450/2004 (3), które są uwzględnione w Porozumieniu EOG i które w związku z powyższym należy uchylić w ramach Porozumienia.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XXI do Porozumienia EOG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku XXI do Porozumienia EOG wprowadza się następujące zmiany:

1)

pkt 30 (rozporządzenie Komisji (WE) nr 753/2004) otrzymuje brzmienie:

32012 R 0995: rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 995/2012 z dnia 26 października 2012 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania decyzji nr 1608/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie sporządzania i rozwoju statystyk Wspólnoty z zakresu nauki i techniki (Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 18).”;

2)

skreśla się pkt 31 (rozporządzenie Komisji (WE) nr 1450/2004).

Artykuł 2

Teksty rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 995/2012 w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 16 marca 2013 r., pod warunkiem dokonania wszystkich notyfikacji przewidzianych w art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (4).

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 marca 2013 r.

W imieniu Wspólnego Komitetu EOG

Gianluca GRIPPA

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 18.

(2)  Dz.U. L 118 z 23.4.2004, s. 23.

(3)  Dz.U. L 267 z 14.8.2004, s. 32.

(4)  Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.”


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/s3


INFORMACJA DLA CZYTELNIKÓW

Rozporządzenie Rady (UE) nr 216/2013 z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie elektronicznej publikacji Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 216/2013 z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie elektronicznej publikacji Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (Dz.U. L 69 z 13.3.2013, s. 1) od dnia 1 lipca 2013 r. jedynie elektroniczne wydanie Dziennika Urzędowego traktowane jest jako autentyczne i wywołuje skutki prawne.

W wypadku gdy opublikowanie elektronicznego wydania Dziennika Urzędowego jest niemożliwe z powodu nieprzewidzianych i wyjątkowych okoliczności, autentyczne jest wydanie drukowane i wywołuje ono skutki prawne zgodnie z warunkami określonymi w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 216/2013.


18.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 247/s3


NOTA DO CZYTELNIKÓW – SPOSÓB CYTOWANIA AKTÓW

Od dnia 1 lipca 2013 r. zmienił się sposób cytowania aktów.

W okresie przejściowym nowy sposób cytowania będzie współistniał ze sposobem dawnym.