10.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 189/1

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 651/2013

z dnia 9 lipca 2013 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie klinoptylolitu pochodzenia osadowego jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1810/2005

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. W art. 10 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na podstawie dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG klinoptylolit pochodzenia osadowego został rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1810/2005 (3) dopuszczony bezterminowo jako dodatek paszowy u tuczników, kurcząt rzeźnych, indyków rzeźnych, bydła i łososi. Dodatek ten został następnie wpisany do rejestru dodatków paszowych jako istniejący produkt, zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono wniosek o ponowną ocenę klinoptylolitu pochodzenia osadowego jako dodatku paszowego dla tuczników, kurcząt rzeźnych, indyków rzeźnych, bydła i łososi oraz, zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia, o zezwolenie na nowe zastosowanie dla wszystkich gatunków zwierząt, w celu sklasyfikowania tego dodatku w kategorii „dodatki technologiczne”. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swojej opinii z dnia 12 grudnia 2012 r. (4), że w proponowanych warunkach stosowania klinoptylolit pochodzenia osadowego nie ma szkodliwego wpływu na zdrowie zwierząt, na środowisko ani – pod warunkiem wprowadzenia odpowiednich środków w celu ochrony użytkowników – na zdrowie ludzi oraz że może on być skuteczny jako substancja wiążąca granulaty oraz środek przeciwzbrylający przy 10 000 mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zbadał również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, złożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)	Ocena klinoptylolitu pochodzenia osadowego dowodzi, że spełniono warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tego dodatku, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)	W następstwie udzielenia nowego zezwolenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003 należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1810/2005.

(7)	Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zezwolenie

Klinoptylolit pochodzenia osadowego wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „dodatki technologiczne” i do grup funkcjonalnych „spoiwa” i „środki przeciwzbrylające”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Zmiany do rozporządzenia (WE) nr 1810/2005

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1810/2005 skreśla się wpis dotyczący E 568, klinoptylolitu pochodzenia osadowego.

Artykuł 3

Środki przejściowe

Dodatek wyszczególniony w załączniku oraz pasza zawierająca ten dodatek, wyprodukowane i opatrzone etykietami przed dniem 30 stycznia 2014 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem 30 lipca 2013 r. mogą być nadal wprowadzane do obrotu i stosowane aż do wyczerpania zapasów.

Artykuł 4

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dz.U. L 270 z 14.12.1970, s. 1.

(3)  Dz.U. L 291 z 5.11.2005, s. 5.

(4)  Dziennik EFSA 2013; 11(1):3039.

---

---

10.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 189/4

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 652/2013

z dnia 9 lipca 2013 r.

zmieniające po raz 195. rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z siecią Al-Kaida

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z siecią Al-Kaida (1), w szczególności jego art. 7 ust. 1 lit. a) i art. 7a ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002 zawiera wykaz osób, grup i podmiotów, których fundusze oraz zasoby gospodarcze podlegają zamrożeniu na mocy tego rozporządzenia.

(2)

Dnia 1 lipca 2013 r. Komitet Sankcji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych podjął decyzję o wykreśleniu nazwiska jednej osoby fizycznej z wykazu osób, grup i podmiotów, w odniesieniu do których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych, po rozpatrzeniu złożonego przez tę osobę wniosku o skreślenie jej nazwiska z tego wykazu oraz szczegółowego sprawozdania Rzecznika Praw Obywatelskich, sporządzonego zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1904(2009). Ponadto w dniu 25 czerwca 2013 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ podjął decyzję o wprowadzeniu zmian do jednej pozycji znajdującej się w wykazie.

(3)	Należy zatem wprowadzić odpowiednie zmiany do załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002 zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 139 z 29.5.2002, s. 9.

---

---

10.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 189/6

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 653/2013

z dnia 9 lipca 2013 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

---

---

10.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 189/8

---

DECYZJA RADY 2013/365/WPZiB

z dnia 9 lipca 2013 r.

zmieniająca decyzję 2012/329/WPZiB przedłużającą mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Rogu Afryki

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 8 grudnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/819/WPZiB (1) w sprawie mianowania Alexandra RONDOSA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Rogu Afryki.

(2)	W dniu 25 czerwca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/329/WPZiB (2) przedłużającą mandat SPUE w Rogu Afryki do dnia 30 czerwca 2013 r.

(3)	Mandat SPUE należy przedłużyć na okres kolejnych czterech miesięcy.

(4)	SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2012/329/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 1 otrzymuje następujące brzmienie: „Artykuł 1 Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej Mandat Alexandra RONDOSA jako SPUE w Rogu Afryki zostaje niniejszym przedłużony do dnia 31 października 2013 r. Mandat SPUE może zostać skrócony, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP). Na potrzeby mandatu SPUE Róg Afryki definiuje się jako region obejmujący Republikę Dżibuti, Państwo Erytreę, Federalną Demokratyczną Republikę Etiopii, Republikę Kenii, Federalną Republikę Somalijską, Republikę Sudanu, Republikę Południowego Sudanu oraz Republikę Ugandy. W kwestiach o szerszym zasięgu regionalnym, w tym w kwestii piractwa, SPUE współpracuje z państwami i podmiotami regionalnymi spoza Rogu Afryki, w zależności od przypadku. W związku z potrzebą regionalnego podejścia wobec wzajemnie między sobą powiązanych wyzwań stojących przed tym regionem SPUE w Rogu Afryki będzie pracował w ścisłym porozumieniu ze SPUE w Sudanie i Południowym Sudanie, który nadal będzie odgrywał przewodnią rolę w sprawach dotyczących tych dwóch państw.”;

2)	art. 5 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie: „1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 lipca 2012 r. do dnia 31 października 2013 r. wynosi 4 900 000 EUR.”.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r.

---

(1)  Dz.U. L 327 z 9.12.2011, s. 62.

(2)  Dz.U. L 165 z 26.6.2012, s. 62.

---

10.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 189/9

---

DECYZJA RADY 2013/366/WPZiB

z dnia 9 lipca 2013 r.

zmieniająca i przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Kosowie (1)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 25 stycznia 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/39/WPZiB (2) w sprawie mianowania Samuela ŽBOGARA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Kosowie. Mandat SPUE wygasa w dniu 30 czerwca 2013 r.

(2)	Mandat SPUE należy zmienić i przedłużyć na okres kolejnych 12 miesięcy.

(3)	SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Samuela ŽBOGARA jako SPUE w Kosowie zostaje niniejszym zmieniony i przedłużony do dnia 30 czerwca 2014 r. Mandat SPUE może zostać skrócony, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).

Artykuł 2

Cele polityki

Podstawą mandatu SPUE są cele polityki Unii wobec Kosowa. Cele te obejmują odgrywanie wiodącej roli w promowaniu stabilnego, samodzielnego, pokojowego, demokratycznego i wieloetnicznego Kosowa; wzmacnianie stabilności w regionie i przyczynianie się do współpracy regionalnej i stosunków dobrosąsiedzkich na Bałkanach Zachodnich; promowanie Kosowa zaangażowanego na rzecz praworządności oraz ochrony mniejszości i dziedzictwa kulturowego i religijnego; wspieranie Kosowa w postępach na drodze do Unii zgodnie z europejską perspektywą dla regionu i stosownie do odpowiednich konkluzji Rady.

Artykuł 3

Mandat

W celu realizacji celów polityki mandat SPUE obejmuje następujące elementy:

a)	doradztwo i pomoc w imieniu Unii w procesie politycznym;

b)	wspieranie ogólnej koordynacji politycznej Unii w Kosowie;

c)	wzmacnianie obecności Unii w Kosowie i zapewnianie spójności i skuteczności unijnych działań;

d)	udzielanie szefowi misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (EULEX KOSOVO) porad i informacji dotyczących miejscowej sytuacji politycznej, także na temat politycznych aspektów kwestii związanych z jego obowiązkami;

e)	zapewnienie konsekwencji i spójności działań Unii w Kosowie;

f)

wspieranie Kosowa w postępach na drodze do Unii, zgodnie z europejską perspektywą tego regionu, za pośrednictwem ukierunkowanego przekazu społecznego i szeroko zakrojonych działań Unii, które mają zapewnić szersze zrozumienie i poparcie ze strony społeczeństwa Kosowa, jeśli chodzi o kwestie związane z Unią;

g)	monitorowanie, wspomaganie i ułatwianie postępów w realizacji priorytetów politycznych, gospodarczych i europejskich, zgodnie z odpowiednimi kompetencjami i obowiązkami instytucjonalnymi;

h)	przyczynianie się do zwiększenia i umocnienia poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w Kosowie – we współpracy ze SPUE ds. Praw Człowieka, w tym w odniesieniu do kobiet i dzieci – zgodnie z polityką Unii dotyczącą praw człowieka i unijnymi wytycznymi dotyczącymi praw człowieka;

i)	wspomaganie wdrażania dialogu na osi Belgrad–Prisztina ułatwianego przez Unię.

Artykuł 4

Wykonywanie mandatu

1.   SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu, działając pod zwierzchnictwem WP.

2.   Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania prowadzone przez SPUE w ramach mandatu, bez uszczerbku dla uprawnień WP.

3.   SPUE działa w ścisłej koordynacji z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych (ESDZ).

Artykuł 5

Finansowanie

1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. wynosi 1 870 000 EUR.

2.   Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii. Obywatele państw regionu Bałkanów Zachodnich są dopuszczani do udziału w przetargach.

3.   Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.

Artykuł 6

Powołanie i skład zespołu

1.   Do pomocy SPUE w wykonywaniu mandatu i do wspomagania spójności, widoczności i skuteczności działań Unii w Kosowie przydziela się specjalny personel. W granicach swojego mandatu i odpowiednich udostępnionych środków finansowych SPUE jest odpowiedzialny za powołanie swojego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych związanych z mandatem. SPUE niezwłocznie informuje Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.

2.   Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane odpowiednio przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub przez ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ również mogą być zatrudniani do współpracy ze SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.

3.   Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ; personel ten wypełnia obowiązki i podejmuje działania w interesie mandatu SPUE.

Artykuł 7

Przywileje i immunitety SPUE i jego personelu

Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE i jego personelu ustala się, stosownie do przypadku, ze stroną lub stronami przyjmującymi. Państwa członkowskie i ESDZ zapewniają w tym celu wszelkie niezbędne wsparcie.

Artykuł 8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

1.   SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2011/292/WE z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (3).

2.   WP jest upoważniony do udostępniania NATO/KFOR informacji i dokumentów niejawnych UE, powstałych do celów odnośnego działania, objętych klauzulą tajności do poziomu „CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL”, zgodnie z przepisami bezpieczeństwa dotyczącymi ochrony informacji niejawnych UE.

3.   WP jest upoważniony do udostępniania Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) oraz Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) – zgodnie z potrzebami operacyjnymi SPUE – informacji i dokumentów niejawnych UE powstałych do celów działania Unii w Kosowie, objętych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”, zgodnie z przepisami bezpieczeństwa dotyczącymi ochrony informacji niejawnych UE. W tym celu dokonuje się uzgodnień lokalnych.

4.   WP jest upoważniony do udostępniania stronom trzecim powiązanym z niniejszą decyzją dokumentów jawnych UE odnoszących się do treści obrad Rady dotyczących odnośnego działania, które są objęte tajemnicą zawodową na podstawie art. 6 ust. 1 regulaminu wewnętrznego Rady (4).

Artykuł 9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1.   Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

2.   Delegatura Unii w regionie lub państwa członkowskie, w zależności od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne.

Artykuł 10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych na mocy tytułu V Traktatu, SPUE podejmuje wszystkie działania możliwe do zrealizowania w uzasadnionych granicach, zgodne z jego mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio mu podlegającemu, a w szczególności:

a)

sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wskazówkach z ESDZ, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa dla danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)	zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c)

zapewnia, aby wszyscy członkowie jego zespołu rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym zatrudniony na podstawie umów personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla obszaru prowadzenia misji przez ESDZ;

d)

zapewnia wdrożenie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydanych po dokonaniu regularnych ocen bezpieczeństwa oraz – w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu – dostarcza Radzie, WP i Komisji pisemne sprawozdania obejmujące wdrażanie tych zaleceń oraz inne kwestie związane z bezpieczeństwem.

Artykuł 11

Sprawozdawczość

SPUE regularnie składa WP oraz KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są udostępniane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB SPUE składa sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. Zgodnie z art. 36 Traktatu, SPUE może uczestniczyć w informowaniu Parlamentu Europejskiego.

Artykuł 12

Koordynacja

1.   SPUE wspiera ogólną koordynację polityczną Unii. Pomaga zapewnić spójne wykorzystanie wszystkich instrumentów Unii w terenie, aby umożliwić realizację celów politycznych Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również – w stosownych przypadkach – z działaniami innych SPUE działających w regionie. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

2.   W terenie utrzymywane są bliskie kontakty z szefami delegatur Unii w regionie i z szefami misji państw członkowskich. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu jego mandatu. SPUE udziela szefowi EULEX KOSOVO wskazówek i informacji dotyczących miejscowej sytuacji politycznej, w tym na temat politycznych aspektów kwestii związanych z jego obowiązkami. SPUE i cywilny dowódca operacji konsultują się ze sobą stosownie do potrzeb.

3.   SPUE nawiązuje także kontakty z właściwymi organami lokalnymi oraz innymi podmiotami regionalnymi i międzynarodowymi obecnymi w terenie.

4.   SPUE wraz z innymi podmiotami Unii obecnymi w terenie zapewnia rozpowszechnianie i przekazywanie sobie wzajemnie informacji przez podmioty Unii obecne w terenie, tak by osiągnąć wysoki stopień zbieżności pod względem wiedzy na temat sytuacji oraz pod względem jej oceny.

Artykuł 13

Pomoc w zakresie roszczeń

SPUE i jego personel udzielają pomocy przy dostarczaniu informacji w związku z roszczeniami i zobowiązaniami wynikającymi z mandatów poprzednich SPUE w Kosowie, oraz zapewniają w tym celu pomoc administracyjną i dostęp do odpowiednich akt.

Artykuł 14

Przegląd

Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnych przeglądów. Do końca grudnia 2013 roku SPUE przedstawi Radzie, WP i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a na zakończenie mandatu SPUE – szczegółowe sprawozdanie z jego wykonania.

Artykuł 15

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r.

---

(1)  Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa.

(2)  Dz.U. L 23 z 26.1.2012, s. 5.

(3)  Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 17.

(4)  Decyzja 2009/937/UE z dnia 1 grudnia 2009 r. dotycząca przyjęcia regulaminu wewnętrznego Rady (Dz.U. L 325 z 11.12.2009, s. 35).

---

10.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 189/12

---

DECYZJA RADY 2013/367/WPZiB

z dnia 9 lipca 2013 r.

zmieniająca decyzję 2012/389/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej budowania regionalnych zdolności morskich w Rogu Afryki (EUCAP NESTOR)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 16 lipca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/389/WPZiB (1). Decyzja ta wygasa w dniu 15 lipca 2014 r.

(2)	Obecna finansowa kwota odniesienia obejmuje okres od dnia 16 lipca 2012 r. do dnia 15 lipca 2013 r.

(3)	Należy zmienić decyzję 2012/389/WPZiB, by przedłużyć okres objęty przez obowiązującą finansową kwotę odniesienia do dnia 15 listopada 2013 r.

(4)	Misja będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Artykuł 13 ust. 1 decyzji 2012/389/WPZiB otrzymuje następujące brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

---

(1)  Dz.U. L 187 z 17.7.2012, s. 40.

---

10.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 189/13

---

DECYZJA RADY 2013/368/WPZiB

z dnia 9 lipca 2013 r.

zmieniająca decyzję 2012/392/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w dziedzinie WPBiO w Nigrze (EUCAP Sahel Niger)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 16 lipca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/392/WPZiB (1), która wygasa w dniu 15 lipca 2014 r.

(2)	Obecna finansowa kwota odniesienia obejmuje okres do dnia 15 lipca 2013 r.

(3)	Należy zatem zmienić decyzję 2012/392/WPZiB, by zawrzeć w niej finansową kwotę odniesienia, która ma objąć okres do dnia 31 października 2013 r.

(4)	Misja będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Art. 13 ust. 1 decyzji 2012/392/WPZiB otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

---

(1)  Dz.U. L 187 z 17.7.2012, s. 48.

---

10.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 189/s3

---

INFORMACJA DLA CZYTELNIKÓW

Rozporządzenie Rady (UE) nr 216/2013 z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie elektronicznej publikacji Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 216/2013 z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie elektronicznej publikacji Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (Dz.U. L 69 z 13.3.2013, s. 1) od dnia 1 lipca 2013 r. jedynie elektroniczne wydanie Dziennika Urzędowego traktowane jest jako autentyczne i wywołuje skutki prawne.

W wypadku gdy opublikowanie elektronicznego wydania Dziennika Urzędowego jest niemożliwe z powodu nieprzewidzianych i wyjątkowych okoliczności, autentyczne jest wydanie drukowane i wywołuje ono skutki prawne zgodnie z warunkami określonymi w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 216/2013.

---