ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2013.065.pol |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 56 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/1 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 195/2013
z dnia 7 marca 2013 r.
zmieniające dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 w odniesieniu do innowacyjnych technologii mających na celu zmniejszenie emisji CO2 z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (1), w szczególności jego art. 4 ust. 4, art. 5 ust. 3 oraz art. 8,
uwzględniając dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiającą ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywę ramową) (2), w szczególności jej art. 39 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem (UE) nr 171/2013 (3) Komisja zmieniła dyrektywę 2007/46/WE i rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (4) w odniesieniu do innowacyjnych technologii mających na celu zmniejszenie emisji CO2 z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych. Rozporządzeniem tym zmieniono wzory odpowiednich dokumentów stosowanych w procesie homologacji typu. W związku z tym należy zapewnić państwom członkowskim odpowiedni okres na zmianę stosownych formularzy. Ze względu na pewność i jasność prawa należy zastąpić rozporządzenie (WE) nr 171/2013. |
(2) |
Rozporządzenie (WE) nr 715/2007 określa wspólne wymogi techniczne w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych, silników i części zamiennych w zakresie emitowanych przez nie zanieczyszczeń oraz ustala zasady zgodności eksploatacji, trwałości urządzeń ograniczających emisję zanieczyszczeń, pokładowych układów diagnostycznych (OBD), pomiaru zużycia paliwa i dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów. |
(3) |
W rozporządzeniu (WE) nr 692/2008 ustanowiono przepisy administracyjne dotyczące kontroli zgodności pojazdów w zakresie emisji CO2 oraz wymogi dotyczące pomiarów emisji CO2 i zużycia paliwa w takich pojazdach. |
(4) |
W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (5) określono normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych, a w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 725/2011 (6) ustanowiono procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z takich nowych samochodów osobowych. |
(5) |
Aby uwzględnić ograniczenia emisji CO2 uzyskane dzięki zastosowaniu technologii innowacyjnych w obliczeniach docelowego indywidualnego poziomu emisji CO2 każdego producenta zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 443/2009, a także aby zapewnić skuteczne monitorowanie indywidualnego ograniczenia emisji CO2 dla poszczególnych pojazdów, pojazdy wyposażone w ekoinnowacje powinny być poświadczane w ramach homologacji typu pojazdu, a łączne ograniczenia powinny zostać wykazane na świadectwie zgodności. |
(6) |
W tym celu należy dostarczyć organom homologacyjnym odpowiednie dane niezbędne do homologacji pojazdów wyposażonych w ekoinnowacje, oraz włączyć ograniczenia emisji CO2 wynikające ze stosowania ekoinnowacji do informacji reprezentatywnych dla danego typu, wariantu lub wersji pojazdu. |
(7) |
W związku z tym należy zmienić wzory odpowiednich dokumentów stosowanych w procesie homologacji typu. |
(8) |
Rozporządzeniem (WE) nr 715/2007 oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dotyczącym homologacji typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i dyrektywę 2007/46/WE oraz uchylającym dyrektywy 80/1269/EWG, 2005/55/WE i 2005/78/WE (7) wprowadzono nowe wymogi dotyczące informacji o badaniu emisji zanieczyszczeń. W związku z tym niezbędne informacje należy uwzględnić w systemie ustanowionym dyrektywą 2007/46/WE. |
(9) |
Dlatego należy odpowiednio zmienić dyrektywę 2007/46/WE i rozporządzenie (WE) nr 692/2008. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Technicznego ds. Pojazdów Silnikowych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. W załącznikach I i IX do dyrektywy 2007/46/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.
2. Załącznik VIII do dyrektywy 2007/46/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
W załącznikach I i XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Uchyla się rozporządzenie (UE) nr 171/2013.
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 171 z 29.6.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1.
(3) Dz.U. L 55 z 27.2.2013, s. 9.
(4) Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1.
(5) Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.
(6) Dz.U. L 194 z 26.7.2011, s. 19.
(7) Dz.U L 188 z 18.7.2009, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
W załącznikach I i IX do dyrektywy 2007/46/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku IX wprowadza się następujące zmiany:
|
ZAŁĄCZNIK II
„ZAŁĄCZNIK VIII
WYNIKI BADAŃ
(Wypełnia organ udzielający homologacji i załącza do świadectwa homologacji typu WE pojazdu)
W każdym przypadku informacja musi wyraźnie wskazywać wariant i wersję, do których ma zastosowanie. Jedna wersja może posiadać nie więcej niż jeden wynik. Dopuszczalna jest jednak kombinacja kilku wyników dla każdej wersji, ze wskazaniem najmniej korzystnego. W tym ostatnim przypadku umieszcza się uwagę, że dla pozycji oznaczonych (*) podane są jedynie wyniki najmniej korzystnego przypadku.
1. Wyniki badań poziomu głośności
Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji. W przypadku aktu prawnego z dwoma etapami wykonania lub większą ich liczbą wskazać również etap wykonania:
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
Podczas jazdy (dB(A)/E): |
… |
… |
… |
Na postoju (dB(A)/E): |
… |
… |
… |
przy (min–1): |
… |
… |
… |
2. Wyniki badań emisji spalin
2.1. Emisje z pojazdów silnikowych badanych w ramach procedury badawczej dla lekkich pojazdów użytkowych
Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania:
Paliwo(-a) (1) … (olej napędowy, benzyna, LPG, gaz ziemny, dwa paliwa: benzyna lub gaz ziemny, LPG, flex-fuel: Benzyna/etanol, gaz ziemny/H2NG
2.1.1. Badanie typu 1 (2) (3) (emisje pojazdu w cyklu badań po rozruchu silnika zimnego)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
CO (mg/km) |
… |
… |
… |
THC (mg/km) |
… |
… |
… |
NMHC (mg/km) |
… |
… |
… |
NOx (mg/km) |
… |
… |
… |
THC + NOx (mg/km) |
… |
… |
… |
Masa cząstek stałych (PM) (mg/km) |
… |
… |
… |
Liczba cząstek stałych (P) (#/km) (1) |
… |
… |
… |
2.1.2. Badanie typu 2 (2) (3) (dane o emisjach wymagane do homologacji typu do celów stwierdzenia przydatności do ruchu drogowego)
Typ 2, badanie przy niskich obrotach biegu jałowego:
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
CO (% obj.) |
… |
… |
… |
Prędkość obrotowa silnika (min– 1) |
… |
… |
… |
Temperatura oleju w silniku (°C) |
… |
… |
… |
Typ 2, badanie przy wysokich obrotach biegu jałowego:
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
CO (% obj.) |
… |
… |
… |
Wartość lambda |
… |
… |
… |
Prędkość obrotowa silnika (min– 1) |
… |
… |
… |
Temperatura oleju w silniku (°C) |
… |
… |
… |
2.1.3. Badanie typu 3 (emisje gazów ze skrzyni korbowej): …
2.1.4. Badanie typu 4 (emisje z wyparowania): …g/badanie
2.1.5. Badanie typu 5 (trwałość urządzeń ograniczających emisję):
— |
Przebyta odległość starzenia (km) (np. 160 000 km): … |
— |
Współczynnik pogorszenia jakości DF: obliczony/ustalony (4) |
— |
Wartości:
|
2.1.6. Badanie typu 6 (średnia emisja zanieczyszczeń w niskiej temperaturze otoczenia):
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
CO (g/km) |
… |
… |
… |
THC (g/km) |
… |
… |
… |
2.1.7. Pokładowy system diagnostyczny (OBD): tak/nie (4)
2.2. Emisje z silników badanych w ramach procedury badań dla ciężkich pojazdów użytkowych.
Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania:…
Paliwo(-a) (1) … (olej napędowy, benzyna, LPG, gaz ziemny, etanol…)
2.2.1. Wyniki badania ESC (5) (6) (7)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
CO (mg/kWh) |
… |
… |
… |
THC (mg/kWh) |
… |
… |
… |
NOx (mg/kWh) |
… |
… |
… |
NH3 (ppm) (1) |
… |
… |
… |
Masa cząstek stałych (mg/kWh) |
… |
… |
… |
Liczba cząstek stałych (#/kWh) (1) |
… |
… |
… |
2.2.2. Wyniki badania ELR (europejski test pod obciążeniem) (5)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
Dymienie:…m– 1 |
… |
… |
… |
2.2.3. Wyniki badania ETC (europejski test niestacjonarny) (6) (7)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
CO (mg/kWh) |
… |
… |
… |
THC (mg/kWh) |
… |
… |
… |
NMHC (mg/kWh) (1) |
… |
… |
… |
CH4 (mg/kWh) (1) |
… |
… |
… |
NOx (mg/kWh) |
… |
… |
… |
NH3 (ppm) (1) |
… |
… |
… |
Masa cząstek stałych (mg/kWh) |
… |
… |
… |
Liczba cząstek stałych (#/kWh) (1) |
… |
… |
… |
2.2.4. Badanie na biegu jałowym (5)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
CO (% obj.) |
… |
… |
… |
Wartość lambda (1) |
… |
… |
… |
Prędkość obrotowa silnika (min– 1) |
… |
… |
… |
Temperatura oleju w silniku (°C) |
… |
… |
… |
2.3. Dymienie z silników Diesla
Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania:
2.3.1. Wyniki badania dla pojazdu przy swobodnym przyspieszaniu
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
Skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m– 1) |
… |
… |
… |
Zwykła prędkość obrotowa silnika na biegu jałowym |
… |
… |
… |
Maksymalna prędkość obrotowa silnika |
… |
… |
… |
Temperatura oleju (min./maks.) |
… |
… |
… |
3. Wyniki badań emisji CO2, zużycia paliwa/energii elektrycznej i badań zasięgu przy zasilaniu energią elektryczną
Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji:
3.1. Silniki spalania wewnętrznego, w tym hybrydowe pojazdy elektryczne bez doładowania ze źródeł zewnętrznych (NOVC) (5) (8)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
Wielkość masowej emisji CO2 (w ruchu miejskim) (g/km) |
… |
… |
… |
Wielkość masowej emisji CO2 (w ruchu pozamiejskim) (g/km) |
… |
… |
… |
Wielkość emisji masowej CO2 (wartość uśredniona) (g/km) |
… |
… |
… |
Zużycie paliwa (w ruchu miejskim) (l/100 km) (9) |
… |
… |
… |
Zużycie paliwa (w ruchu pozamiejskim) (l/100 km) (9) |
… |
… |
… |
Zużycie paliwa (wartość uśredniona) (l/100 km) (9) |
… |
… |
… |
3.2. Hybrydowe pojazdy elektryczne z doładowaniem ze źródeł zewnętrznych (OVC) (5)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
Wielkość masowej emisji CO2 (warunek A, wartość uśredniona) (g/km) |
… |
… |
… |
Wielkość masowej emisji CO2 (warunek B, wartość uśredniona) (g/km) |
… |
… |
… |
Wielkość masowej emisji CO2 (wartość ważona, uśredniona) (g/km) |
… |
… |
… |
Zużycie paliwa (warunek A, wartość uśredniona) (l/100 km) (g) |
… |
… |
… |
Zużycie paliwa (warunek B, wartość uśredniona) (l/100 km) (g) |
… |
… |
… |
Zużycie paliwa (wartość ważona, uśredniona) (l/100 km) (g) |
… |
… |
… |
Zużycie energii elektrycznej (warunek A, wartość uśredniona) (Wh/km) |
… |
… |
… |
Zużycie energii elektrycznej (warunek B, wartość uśredniona) (Wh/km) |
… |
… |
… |
Zużycie energii elektrycznej (ważona, wartość uśredniona) (Wh/km) |
… |
… |
… |
Zasięg tylko na napędzie elektrycznym (km) |
… |
… |
… |
3.3. Pojazdy wyłącznie elektryczne (5)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
Zużycie energii elektrycznej (w Wh/km) |
… |
… |
… |
Zasięg (km) |
… |
… |
… |
3.4. Pojazdy z wodorowymi ogniwami paliwowymi (5)
Wariant/wersja: |
… |
… |
… |
Zużycie paliwa (kg/100 km) |
… |
… |
… |
4. Wyniki badań dla pojazdów wyposażonych w ekoinnowacje (10) (11) (12)
Wariant/Wersja … |
|||||||||||||||||
Decyzja zatwierdzająca ekoinnowację (13) |
Kod ekoinnowacji (14) |
|
|
|
|
|
Ograniczenia emisji CO2
|
||||||||||
xxxx/201x |
… |
… |
… |
… |
… |
… |
… |
||||||||||
… |
… |
… |
… |
… |
… |
… |
… |
||||||||||
… |
… |
… |
… |
… |
… |
… |
… |
||||||||||
Całkowita wartość ograniczeń emisji CO2 (g/km) (16) |
… |
4.1. Kod ogólny ekoinnowacji (17)
Odnośniki
(h) |
Ekoinnowacje. |
(1) Jeżeli w odniesieniu do paliwa mają zastosowanie ograniczenia, należy wskazać te ograniczenia (np. dla gazu ziemnego zakres L lub H).
(2) W przypadku pojazdów dwupaliwowych tabelę powtarza się dla obu paliw.
(3) Dla pojazdów z zasilaniem typu flex fuel, jeżeli badanie ma być wykonane dla obu paliw zgodnie z rys. I.2.4 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 692/2008, oraz dla pojazdów napędzanych LPG lub gazem ziemnym/biometanem, zarówno jedno-, jak i dwupaliwowych, tabelę powtarza się dla poszczególnych gazów wzorcowych użytych w badaniu, a w dodatkowej tabeli wykazuje się najgorsze otrzymane wyniki. W razie potrzeby, zgodnie z pkt 1.1.2.4 i 1.1.2.5 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 692/2008, zaznacza się, czy wyniki zostały zmierzone czy obliczone.
(4) Niepotrzebne skreślić.
(5) Jeżeli dotyczy.
(6) W odniesieniu do Euro VI ESC rozumie się jako WHSC, a ETC jako WHTC.
(7) Dla Euro VI, jeżeli silniki zasilane CNG i LPG są badane z użyciem różnych paliw wzorcowych, tabelę należy powtórzyć dla każdego badanego paliwa wzorcowego.
(8) Tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego.
(9) Jednostkę »l/100 km« zastępuje się jednostką »m3/100 km« dla pojazdów zasilanych gazem ziemnym i H2NG, oraz jednostką »kg/100 km« dla pojazdów zasilanych wodorem.
(h1) |
Tabelę powtórzyć dla każdego wariantu/wersji. |
(h2) |
Tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego. |
(h3) |
W razie konieczności rozszerzyć tabelę, stosując jeden dodatkowy wiersz dla każdej ekoinnowacji. |
(h4) |
Numer decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację. |
(h5) |
Przypisany w decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację. |
(h6) |
Jeśli zamiast cyklu badań typu 1 stosowana jest metoda modelowania, wartość ta jest wartością uzyskaną w wyniku metody modelowania. |
(h7) |
Suma ograniczeń emisji CO2 pochodzących z poszczególnych ekoinnowacji. |
(h8) |
Ogólny kod ekoinnowacji składa się z następujących elementów oddzielonych spacją:
|
ZAŁĄCZNIK III
W załącznikach I i XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku XII dodaje się punkty 4, 4.1, 4.2, 4.3 i 4.4 w brzmieniu: „4. HOMOLOGACJA TYPU POJAZDÓW WYPOSAŻONYCH W EKOINNOWACJE 4.1. Zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 producent, który chce skorzystać ze zmniejszenia swoich średnich indywidualnych wartości emisji CO2 poprzez ograniczenia emisji wynikające z zastosowania co najmniej jednej ekoinnowacji zamontowanej w pojeździe, składa do organu udzielającego homologacji wniosek o wydanie świadectwa homologacji typu WE pojazdu, w którym zastosowano ekoinnowację. 4.2. Na potrzeby homologacji typu ograniczenia emisji CO2 z pojazdu, w którym zastosowano ekoinnowację, ustala się z zastosowaniem procedury i metodologii badań określonych w decyzji Komisję zatwierdzającej ekoinnowację, zgodnie z art. 10 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011. 4.3. Wykonanie niezbędnych badań do wyznaczenia ograniczeń emisji CO2 osiągniętych w wyniku zastosowania ekoinnowacji pozostaje bez uszczerbku dla wykazania zgodności ekoinnowacji z przepisami technicznymi określonymi w dyrektywie 2007/46/WE, jeżeli ma zastosowanie. 4.4. Homologacji typu nie udziela się, jeżeli pojazd, w którym zastosowano ekoinnowację, nie wykazuje zmniejszenia emisji CO2 o co najmniej 1 g/km w porównaniu z pojazdem referencyjnym, jak określono w art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.”. |
(1) Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.
(2) Dz.U L 194 z 26.7.2011, s. 19.”;
(3) Niepotrzebne skreślić.
(4) Jeżeli dotyczy.
(5) Tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego.
(6) W razie konieczności rozszerzyć tabelę, stosując jeden dodatkowy wiersz dla każdej ekoinnowacji.”;
(7) Numer decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.
(8) Przypisany w decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.
(9) Jeśli za zgodą organu udzielającego homologacji zamiast cyklu badań typu 1 stosowana jest metoda modelowania, wartość ta jest wartością uzyskaną w wyniku metody modelowania.
(10) Suma ograniczeń emisji pochodzących z poszczególnych ekoinnowacji.
(11) W razie konieczności rozszerzyć tabelę, stosując jeden dodatkowy wiersz dla każdej ekoinnowacji.
(12) Tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego.
(13) Numer decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.
(14) Przypisany w decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.
(15) Jeśli za zgodą organu udzielającego homologacji zamiast cyklu badań typu 1 stosowana jest metoda modelowania, wartość ta jest wartością uzyskaną w wyniku metody modelowania.
(16) Suma ograniczeń emisji pochodzących z poszczególnych ekoinnowacji.
(17) Ogólny kod ekoinnowacji składa się z następujących elementów oddzielonych spacją:
— |
Kod organu udzielającego homologacji, jak określono w załączniku VII do dyrektywy 2007/46/WE. |
— |
Indywidualny kod dla każdej ekoinnowacji zamontowanej w pojeździe, wskazany w porządku chronologicznym wydania decyzji zatwierdzających Komisji. (Np. kod ogólny trzech ekoinnowacji zatwierdzonych chronologicznie jako 10, 15 i 16 i zamontowanych w pojeździe homologowanym przez organ udzielający homologacji typu w Niemczech powinien mieć następująca postać:»e1 10 15 16«.)”; |
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/13 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 196/2013
z dnia 7 marca 2013 r.
zmieniające załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 w odniesieniu do wpisu dotyczącego Japonii w wykazie państw trzecich lub ich części, z których dozwolony jest przywóz niektórych rodzajów świeżego mięsa do Unii Europejskiej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 8 zdanie wprowadzające, art. 8 pkt 1 akapit pierwszy i art. 8 pkt 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiające wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (2) ustanawia warunki sanitarne dotyczące przywozu żywych zwierząt oraz świeżego mięsa tych zwierząt. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 206/2010 świeże mięso przeznaczone do spożycia przez ludzi może być przywożone jedynie wtedy, gdy pochodzi z terytorium państwa trzeciego lub jego części wymienionych w części 1 załącznika II do wzmiankowanego rozporządzenia i spełnia odpowiednie wymogi. |
(2) |
Japonia wystąpiła z wnioskiem o umieszczenie jej w wykazie dotyczącym przywozu świeżego mięsa wołowego do Unii, zaś audyt Komisji w odniesieniu do mięsa wołowego w Japonii w 2008 r. potwierdził, że spełnia ona wymogi. Wpisanie do wykazu zostało jednak odroczone, gdy w 2010 r. w Japonii wystąpiła pryszczyca. |
(3) |
Od tego czasu Japonia zwalczyła pryszczycę na swoim terytorium i została uznana przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE) za kraj wolny od tej choroby bez szczepienia. |
(4) |
Japonia oferuje zatem wystarczające gwarancje w zakresie zdrowia zwierząt i ponownie zwróciła się o wpisanie jej do wykazu państw trzecich upoważnionych do przywozu świeżego mięsa wołowego do Unii. |
(5) |
Należy zatem zezwolić Japonii na przywóz świeżego mięsa wołowego do Unii. |
(6) |
Należy zatem odpowiednio zmienić część 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, po wpisie dotyczącym Islandii, dodaje się wpis odnoszący się do Japonii w brzmieniu:
Kod ISO i nazwa kraju trzeciego |
Kod terytorium |
Opis kraju trzeciego, jego terytorium lub części |
Świadectwo weterynaryjne |
Warunki szczegółowe |
Data zakończenia (3) |
Data rozpoczęcia (4) |
|
Wzór/Wzory |
Dodatkowe gwarancje |
||||||
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
„JP – Japonia |
JP |
Cały kraj |
BOV |
|
|
|
28 marca 2013 r.” |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
(2) Dz.U. L 73 z 20.3.2010, s. 1.
(3) Mięso zwierząt poddanych ubojowi w dniu lub przed dniem określonym w kolumnie 7 może zostać przywiezione do Unii w ciągu 90 dni od tej daty. Przesyłki transportowane drogą morską na pełnym morzu mogą zostać przywiezione do Unii, jeśli towarzyszące im świadectwo zostało wystawione przed dniem określonym w kolumnie 7, w ciągu 40 dni od tej daty. (Uwaga: Brak daty w kolumnie 7 oznacza, że nie ma ograniczeń czasowych).
(4) Jedynie mięso zwierząt poddanych ubojowi w dniu lub po dniu określonym w kolumnie 8 może zostać przywiezione do Unii (brak daty w kolumnie 8 oznacza, że nie ma ograniczeń czasowych).
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/15 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 197/2013
z dnia 7 marca 2013 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 80/2012 ustanawiające wykaz substancji biologicznych lub chemicznych przewidziany w art. 53 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 80/2012 (2) zamieszczono wykaz substancji biologicznych lub chemicznych przewidziany w art. 53 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1186/2009. |
(2) |
Należy zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 80/2012 w celu umieszczenia w wykazie dwóch substancji, których odpowiedniki nie są obecnie produkowane na obszarze celnym Unii. |
(3) |
Ponadto nie ma już potrzeby utrzymywania w wykazie substancji, które są obecnie wymienione w załączniku 3 do części trzeciej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (3) dotyczącego substancji farmaceutycznych, które są zwolnione z cła. |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 80/2012. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 80/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 324 z 10.12.2009, s. 23.
(2) Dz.U. L 29 z 1.2.2012, s. 33.
(3) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 80/2012 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
po wierszu z kodem CN ex 2845 90 90 dotyczącym (tlenu-18) wody dodaje się wiersz w brzmieniu:
|
2) |
po wierszu z kodem CN ex 2926 90 95 dotyczącym 2-naftonitrylu dodaje się wiersz w brzmieniu:
|
3) |
skreśla się wiersz w brzmieniu:
|
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/17 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 198/2013
z dnia 7 marca 2013 r.
w sprawie wyboru symbolu do identyfikacji produktów leczniczych stosowanych u ludzi podlegających dodatkowemu monitorowaniu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (1), w szczególności jego art. 23 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W odniesieniu do niektórych produktów leczniczych stosowanych u ludzi wydaje się pozwolenia z zastrzeżeniem dodatkowego monitorowania ze względu na ich szczególny profil bezpieczeństwa. Na podstawie art. 23 rozporządzenia (WE) nr 726/2004 wymóg ten obejmuje produkty lecznicze zawierające nową substancję czynną, biologiczne produkty lecznicze oraz produkty, w odniesieniu do których wymagane są dane zebrane po wydaniu pozwolenia. |
(2) |
Pacjenci i pracownicy służby zdrowia powinni mieć możliwość łatwej identyfikacji produktów leczniczych podlegających dodatkowemu monitorowaniu, aby móc przekazać właściwym organom i posiadaczowi pozwolenia na dopuszczenie do obrotu wszelkie posiadane przez nich informacje dotyczące stosowania danego produktu leczniczego, a w szczególności zgłaszać podejrzewane niepożądane działanie. |
(3) |
W celu zapewnienia przejrzystości wszystkie produkty lecznicze podlegające dodatkowemu monitorowaniu zostają włączone do wykazu, który został sporządzony i jest prowadzony przez Europejską Agencję Leków zgodnie z art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 726/2004. Produkty te są dodatkowo oznakowane symbolem koloru czarnego. |
(4) |
W dniu 3 października 2012 r. Komitet ds. Oceny Ryzyka w ramach Nadzoru nad Bezpieczeństwem Farmakoterapii przyjął zalecenie, zgodnie z którym wspomnianym symbolem powinien być czarny trójkąt równoboczny skierowany wierzchołkiem w dół. W zaleceniu uwzględniono opinie pacjentów i pracowników służby zdrowia, wyrażone w ramach grupy roboczej pacjentów i konsumentów oraz grupy roboczej pracowników służby zdrowia, ustanowionych przez Europejską Agencję Leków. |
(5) |
Posiadacze pozwoleń na dopuszczenie do obrotu wydanych przed dniem 1 września 2013 r. powinni mieć dostateczną ilość czasu na dostosowanie informacji dotyczących przedmiotowych produktów. |
(6) |
Ponadto należy umożliwić właściwym organom przedłużenie okresu przeznaczonego na takie dostosowanie, jeżeli wymagają tego wyjątkowe okoliczności. |
(7) |
Wprowadzenie czarnego symbolu nie powinno spowodować utrudnień na rynku ani w łańcuchu dostaw. W celu uniknięcia zakłóceń nie należy zobowiązywać posiadaczy pozwoleń na dopuszczenie do obrotu do wycofywania ani przepakowywania produktów, które już wprowadzono do obrotu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Czarnym symbolem, o którym mowa w art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 726/2004, jest trójkąt równoboczny skierowany wierzchołkiem w dół. Jest on zgodny ze wzorem i z wymiarami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
1. Posiadacze pozwoleń na dopuszczenie do obrotu wydanych przed dniem 1 września 2013 r. i dotyczących produktów leczniczych stosowanych u ludzi podlegających dodatkowemu monitorowaniu włączają ten czarny symbol do charakterystyki produktu leczniczego oraz ulotki dołączonej do opakowania tych produktów leczniczych do dnia 31 grudnia 2013 r.
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 posiadacze pozwoleń na dopuszczenie do obrotu wydanych przed dniem 1 września 2013 r. i dotyczących produktów leczniczych stosowanych u ludzi podlegających dodatkowemu monitorowaniu mogą zwrócić się do właściwych organów o przedłużenie tego okresu, jeśli potrafią wykazać, że zastosowanie się do terminu wymienionego w ust. 1 może spowodować nadmierne niekorzystne skutki w odniesieniu do prawidłowej i ciągłej dostawy danego produktu leczniczego.
Artykuł 3
Produkty lecznicze stosowane u ludzi, które zostały wyprodukowane, opakowane i oznakowane przed dniem 1 stycznia 2014 r. i które nie zawierają czarnego symbolu na ulotce dołączonej do opakowania, mogą być nadal wprowadzane do obrotu, dystrybuowane, wydawane, sprzedawane i stosowane do czasu wyczerpania zapasów.
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
1. |
Czarny symbol, o którym mowa w art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 726/2004, jest zgodny z poniższym wzorem: |
2. |
Czarny symbol jest proporcjonalny w stosunku do rozmiaru czcionki następującego po nim standardowego tekstu, a każdy bok tego trójkąta ma długość co najmniej 5 mm. |
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/19 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 199/2013
z dnia 7 marca 2013 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
José Manuel SILVA RODRÍGUEZ
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
IL |
82,8 |
MA |
59,1 |
|
TN |
68,1 |
|
TR |
103,8 |
|
ZZ |
78,5 |
|
0707 00 05 |
EG |
191,6 |
MA |
170,1 |
|
TR |
151,3 |
|
ZZ |
171,0 |
|
0709 91 00 |
EG |
82,2 |
ZZ |
82,2 |
|
0709 93 10 |
MA |
47,9 |
TR |
122,6 |
|
ZZ |
85,3 |
|
0805 10 20 |
EG |
49,9 |
IL |
71,4 |
|
MA |
50,1 |
|
TN |
63,1 |
|
TR |
62,2 |
|
ZZ |
59,3 |
|
0805 50 10 |
TR |
86,7 |
ZZ |
86,7 |
|
0808 10 80 |
AR |
116,3 |
BR |
91,4 |
|
CL |
115,2 |
|
CN |
77,3 |
|
MK |
28,7 |
|
US |
168,2 |
|
ZZ |
99,5 |
|
0808 30 90 |
AR |
112,8 |
CL |
115,4 |
|
TR |
171,6 |
|
US |
191,0 |
|
ZA |
101,2 |
|
ZZ |
138,4 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/21 |
DECYZJA PRZEDSTAWICIELI RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
z dnia 6 marca 2013 r.
w sprawie mianowania sędziów Sądu
(2013/119/UE)
PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 19,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 254 i 255,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 160a ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Mandaty trzynastu sędziów Sądu wygasają z dniem 31 sierpnia 2013 r. Należy dokonać mianowania na okres od dnia 1 września 2013 r. do dnia 31 sierpnia 2019 r. |
(2) |
Następujące osoby zaproponowano z myślą o odnowieniu ich mandatów: Marijanę KANCZEWĄ i Ingrīdę LABUCKĄ oraz Alfreda DITTRICHA i Nicholasa Jamesa FORWOODA. |
(3) |
Komitet ustanowiony na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zaopiniował kandydaturę Marijany KANCZEWEJ i Ingrīdy LABUCKIEJ oraz Alfreda DITTRICHA i Nicholasa Jamesa FORWOODA na stanowisko sędziego Sądu, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym mianowani zostają sędziami Sądu na okres od dnia 1 września 2013 r. do dnia 31 sierpnia 2019 r.:
— |
Alfred DITTRICH, |
— |
Nicholas James FORWOOD, |
— |
Mariyana KANCHEVA, |
— |
Ingrīda LABUCKA. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 marca 2013 r.
R. MONTGOMERY
Przewodniczący
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/22 |
DECYZJA PRZEDSTAWICIELI RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
z dnia 6 marca 2013 r.
w sprawie mianowania sędziego Sądu
(2013/120/UE)
PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 19,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 254 i 255,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 160a ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na mocy art. 5 i 7 Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz w wyniku rezygnacji Nilsa WAHLA należy mianować sędziego Sądu na okres pozostający do końca kadencji Nilsa WAHLA, czyli do dnia 31 sierpnia 2013 r. |
(2) |
Zaproponowano, aby zwolnione stanowisko objął Carl WETTER. |
(3) |
Komitet ustanowiony na mocy art. 255 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zaopiniował kandydaturę Carla WETTERA na stanowisko sędziego Sądu, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Carl WETTER zostaje niniejszym mianowany na stanowisko sędziego Sądu na okres od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji do dnia 31 sierpnia 2013 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 marca 2013 r.
R. MONTGOMERY
Przewodniczący
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/23 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 7 marca 2013 r.
w sprawie wymagań dotyczących bezpieczeństwa, które muszą zostać uwzględnione w normach europejskich dotyczących niektórych siedzeń dla dzieci na podstawie dyrektywy 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2013/121/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (1), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Produkty zgodne z normami krajowymi stanowiącymi transpozycję norm europejskich opracowanych zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE i posiadających odniesienie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej korzystają z domniemania bezpieczeństwa. |
(2) |
Normy europejskie muszą być opracowywane na podstawie wymagań, których celem jest zapewnienie spełnienia ogólnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa określonych w art. 3 dyrektywy 2001/95/WE przez produkty zgodne z tymi normami. |
(3) |
Normy europejskie EN 14988-1:2006 (Część 1: Wymagania bezpieczeństwa) i EN 14988-2:2006 (Część 2: Metody badań) dotyczące wysokich krzesełek dla dzieci wymagają aktualizacji. Należy w szczególności wprowadzić surowsze wymagania dotyczące bezpieczeństwa w odniesieniu do zagrożenia upadkiem i zaplątaniem. |
(4) |
Norma europejska EN 1272:1998 (Wymagania bezpieczeństwa i metody badań) dotycząca krzesełek montowanych do stołu nie posiada odniesienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Wskutek tego normy krajowe stanowiące transpozycję tejże normy europejskiej nie dają podstawy do domniemania bezpieczeństwa. |
(5) |
Nie istnieją normy europejskie dotyczące krzesełek dla dzieci ani siedzeń montowanych na krześle. |
(6) |
Należy zatem określić wymagania, których celem byłoby zapewnienie spełnienia przez takie siedzenia dla dzieci ogólnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa określonych w art. 3 dyrektywy 2001/95/WE. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Ogólnego Bezpieczeństwa Produktów, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Definicje
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
a) |
„siedzenie montowane na krześle” oznacza produkt przeznaczony do zamocowania na krześle przeznaczonym dla osoby dorosłej w celu podwyższenia poziomu, na którym siedzi dziecko w wieku do 36 miesięcy, będące w stanie samodzielnie siedzieć; |
b) |
„krzesełko dla dzieci” oznacza krzesełko przeznaczone do siedzenia dla jednego dziecka, wielkości dostosowanej do wieku dziecka i przeznaczone do postawienia na podłodze; |
c) |
„wysokie krzesełko dla dzieci” oznacza wolno stojące krzesełko służące do podwyższenia dziecka w wieku od 6 do 36 miesięcy w przybliżeniu na wysokość stołu jadalnego, przeznaczone do karmienia dziecka, które jest w stanie samodzielnie siedzieć, jeśli jest ono odpowiednio zabezpieczone w pozycji siedzącej; |
d) |
„krzesełko montowane do stołu” oznacza krzesełko zwykle używane dla dzieci, które są w stanie samodzielnie siedzieć, przeznaczone do przymocowania do stołu lub innej poziomej powierzchni. |
Artykuł 2
Wymagania dotyczące bezpieczeństwa
Szczegółowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa produktów, o których mowa w art. 1, które muszą zostać uwzględnione w normach europejskich, o których mowa w art. 4 ust. 1 dyrektywy 2001/95/WE, określone są w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4.
ZAŁĄCZNIK
OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA
Produkty nie mogą stanowić zagrożenia dla bezpieczeństwa ani zdrowia dzieci i ich opiekunów, jeżeli są używane zgodnie z przeznaczeniem lub w dający się przewidzieć sposób i z uwzględnieniem zachowania dzieci.
Jeżeli krzesełko danego typu można przekształcić w krzesełko innego typu (np. krzesełko wysokie w krzesełko dla dzieci), musi ono spełniać wymagania dotyczące bezpieczeństwa odnoszące się do obu typów krzesełek.
Etykiety na produktach lub na ich opakowaniach oraz instrukcje używania, które są do nich dołączone, muszą zwracać uwagę użytkowników na zagrożenia i ryzyko obrażeń z natury związane z używaniem tych produktów oraz na sposoby ich unikania. Produkty muszą jednak w możliwie największym stopniu być bezpieczne z racji swej konstrukcji, a zatem etykiety i ostrzeżenia nie mogą zastępować bezpieczeństwa wynikającego z konstrukcji.
Wymagania chemiczne
Wszystkie produkty, o których mowa w art. 1, muszą być zgodne z przepisami UE.
Własności palne
Produkty, o których mowa w art. 1, nie mogą stanowić niebezpiecznych łatwopalnych elementów w otoczeniu dziecka. Muszą one być zatem wykonane z materiałów, na powierzchni których nie występuje szybkie rozprzestrzenianie się ognia przy narażeniu na bezpośrednie działanie płomienia lub iskry. Z tej przyczyny należy uwzględniać najnowszą wersję normy EN 71-2.
Stosowanie środków chemicznych zmniejszających palność powinno być ograniczone do minimum. Jeżeli stosowane są środki chemiczne zmniejszające palność, ich toksyczność podczas używania oraz ich utylizacja po zakończeniu okresu używania nie mogą zagrażać zdrowiu użytkowników produktów i opiekunów dzieci ani otoczeniu.
Opakowanie
Torby wykonane z giętkich tworzyw sztucznych stosowane do pakowania, o obwodzie otworu większym od obwodu głowy dziecka, nie mogą narażać dziecka na ryzyko uduszenia się. Zabrania się stosowania ściąganych tasiemek lub sznurków do zamykania takich opakowań lub do zamykania opakowań samoprzylepnych (np. opakowań z folii samoprzylegającej).
Opakowanie zawierające produkty nie może stwarzać ryzyka uduszenia spowodowanego zatkaniem ust i nosa. W tym celu, jeśli nie koliduje to z zabezpieczaniem przed wilgocią, opakowania z tworzyw sztucznych powinny być perforowane.
Torby muszą być w widoczny sposób oznaczone następującym ostrzeżeniem lub jego odpowiednikiem: „OSTRZEŻENIE! Aby zapobiec uduszeniu się dziecka, przechowywać opakowanie w miejscu dla dziecka niedostępnym”. Muszą być one również opatrzone dużym, wyraźnym symbolem lub rysunkiem wskazującym na istnienie potencjalnego zagrożenia.
Określenie producenta i importera
Producenci (1) muszą umieścić na produkcie, a jeżeli nie jest to możliwe – na opakowaniu lub w dokumencie dołączonym do produktu, swoją nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy i swój adres kontaktowy. W adresie musi zostać wskazany jeden punkt, w którym można skontaktować się z producentem (2).
Importerzy (3) muszą umieścić na produkcie, a jeżeli nie jest to możliwe – na opakowaniu lub w dokumencie dołączonym do produktu, swoją nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy i swój adres kontaktowy (4).
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA
1. SIEDZENIA MONTOWANE NA KRZEŚLE
1.1. Zakres
Niniejsze wymagania dotyczące bezpieczeństwa stosuje się do siedzeń montowanych na krześle przeznaczonych dla dzieci w wieku do 36 miesięcy o masie ciała do 15 kg. Nie mają one zastosowania do poduszek, podkładek ani innych produktów służących do przytrzymania dziecka na krześle bez zmiany wysokości, na jakiej siedzi dziecko.
1.2. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa
Zagrożenie uwięzieniem w szczelinach i otworach
Siedzenia montowane na krześle muszą być tak zaprojektowane i wytworzone, aby zapobiegać uwięzieniu jakiejkolwiek części ciała dziecka.
Zagrożenia związane z regulacją wysokości siedzenia montowanego na krześle
Siedzenia montowane na krześle, w których możliwa jest regulacja wysokości siedziska, muszą posiadać mechanizm(-y) blokujący(-e), zabezpieczający(-e) siedzenie montowane na krześle w zwykłej pozycji użytkowej. Niezamierzone zwolnienie mechanizmu(-ów) blokującego(-ych) musi być uniemożliwione.
Zagrożenia związane z ruchomymi częściami
Po ustawieniu siedzenia montowanego na krześle w pozycji do zwykłego użytku nie może być żadnych dostępnych miejsc, w których występuje ściskanie lub ścinanie w wyniku przesunięcia siedzenia montowanego na krześle lub jakiejkolwiek jego części, przeniesienia ciężaru ciała przez dziecko na siedzeniu montowanym na krześle lub przyłożenia siły zewnętrznej (przez inne dziecko lub nieumyślnie przez opiekuna albo przez mechanizm napędowy).
Montowane na krześle siedzenia o konstrukcji składanej muszą mieć mechanizm składający, którym dziecko nie jest w stanie manipulować i którego opiekun nie może przez nieuwagę uruchomić. Ustawienie siedzeń montowanych na krześle w pozycji do zwykłego użytku bez uruchomienia mechanizmu blokującego musi być uniemożliwione.
Zagrożenie upadkiem
Po ustawieniu siedzenia montowanego na krześle w pozycji do zwykłego użytku dziecko musi w nim pozostawać, a siedzenie nie może się przewracać przy przechylaniu się przez dziecko w dowolnym kierunku. Aby uniknąć obrażeń spowodowanych wstawaniem i wypadaniem lub wysuwaniem się dziecka z siedzenia montowanego na krześle, siedzenie to musi być zaprojektowane w taki sposób, aby jego system zabezpieczający uniemożliwiał dziecku wstawanie i wypadnięcie lub wysunięcie się z siedzenia.
Siedzenie montowane na krześle musi być wyposażone w system zabezpieczający, który można regulować zależnie od wielkości dziecka i który musi się składać co najmniej z zabezpieczenia w pasie i zabezpieczenia w kroczu. Używanie systemu zabezpieczającego bez użycia zabezpieczenia w kroczu musi być uniemożliwione.
System zabezpieczający, paski, punkty mocowania i system zapięć nie mogą, w wyniku poddawania statycznym i dynamicznym naprężeniom mechanicznym podczas używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć siedzenia montowanego na krześle, doznawać trwałych uszkodzeń mogących niekorzystnie wpływać na ich bezpieczeństwo i zwykłe funkcjonowanie.
Po zamontowaniu w pozycji do użytku oparcie siedzenia montowanego na krześle musi być odpowiednio wysokie. Musi być ono również wyposażone w podłokietniki boczne na tyle wysokie, aby zapewnić pozostawanie dziecka w siedzeniu przy przechylaniu się przez dziecko w dowolnym kierunku.
Zagrożenie zaplątaniem
Maksymalna swobodna długość sznurków, tasiemek i podobnych części, z wyjątkiem systemu zabezpieczającego dziecko i systemu mocowania na krześle, dostępnych dla dziecka siedzącego wewnątrz siedzenia montowanego na krześle, musi uniemożliwiać utworzenie niebezpiecznej pętli wokół szyi dziecka.
Nie można stosować nici z przędzy jednowłóknowej (monofilamentu) jako sznurków, tasiemek ani podobnych części, jako pętelek ani jako nici do szycia.
Zagrożenie udławieniem
Aby zapobiec zagrożeniu udławieniem, siedzenia montowane na krześle nie mogą zawierać żadnych małych części, czy to przeznaczonych do usunięcia z użyciem narzędzia, czy bez, które dałoby się odłączyć przy użyciu siły, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko, i które są na tyle małe, że w całości mogą zmieścić się w ustach dziecka.
Materiały wypełniające stwarzające zagrożenie udławieniem nie mogą stać się dostępne po poddaniu ich sile, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko. Nie mogą one stwarzać dodatkowego zagrożenia udławieniem z powodu wielkości zawartych w nich elementów ani dlatego, że elementy te stają się wystarczająco małe lub dostępne po poddaniu ich sile, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko.
Zagrożenie połknięciem
Aby zapobiec zagrożeniu połknięciem, siedzenia montowane na krześle nie mogą zawierać oddzielnych ani małych części, które dają się odłączyć przy użyciu siły, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko, i które mogą przejść przez przełyk dziecka. W żadnym przypadku nie można stosować toksycznych materiałów ani pokrycia.
Zagrożenie uduszeniem
Siedzenia montowane na krześle nie mogą posiadać żadnych naklejek z tworzyw sztucznych, które dziecko mogłoby uchwycić i oderwać przy użyciu siły, jaką jest ono w stanie oddziaływać. Nie mogą one posiadać żadnych nieprzepuszczalnych elementów opakowania, które mogłyby zakryć zarówno usta, jak i nos dziecka, stwarzając w ten sposób zagrożenie uduszeniem.
Niebezpieczne krawędzie, narożniki i wystające części
Wszystkie dostępne krawędzie, narożniki i wystające części w siedzeniu montowanym na krześle muszą być zaokrąglone i nie mogą mieć zadziorów ani ostrych brzegów.
Powierzchnie
Wszystkie powierzchnie muszą – w stopniu dającym się pogodzić z funkcjami siedzenia montowanego na krześle – być wystarczająco gładkie, aby uniemożliwiać wystąpienie otarć, skaleczeń, zadrapań, obtarć, oparzeń lub innych obrażeń, które mogłyby powstać przypadkowo podczas używania siedzenia montowanego na krześle lub z powodu zachowania dziecka.
Wytrzymałość konstrukcji
Siedzenie montowane na krześle nie może się zapadać ani wykazywać oznak uszkodzenia lub trwałego odkształcenia mogących niekorzystnie wpływać na jego bezpieczeństwo i zwykłe funkcjonowanie. Mechanizm(-y) regulacji wysokości siedzenia montowanego na krześle musi (muszą) uniemożliwiać zmianę wybranej wysokości z powodu naprężeń mechanicznych, którym poddawane jest siedzenie montowane na krześle, używane w sposób rozsądny i dający się przewidzieć.
System mocowania na krześle
System mocowania na krześle musi być zaprojektowany w taki sposób, aby siedzenie montowane na krześle było przymocowane zarówno do oparcia, jak i do siedziska krzesła.
System mocowania na krześle, paski, punkty mocowania i system zapięć nie mogą ulec pęknięciu, poluzowaniu ani oderwaniu od swej podpory z powodu naprężeń mechanicznych, którym są poddawane podczas używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć.
Zagrożenia związane z nieodpowiednim rozmiarem
W informacji o produkcie muszą być podane odpowiednie wymiary siedziska i oparcia krzeseł, do montowania na których produkt jest przeznaczony.
1.3. Informacje dotyczące bezpieczeństwa, instrukcja obsługi i oznakowania
Informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą zostać oznaczone na produkcie i włączone do instrukcji dla użytkownika.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą zostać podane w formie pisemnej w języku(-ach) państwa, w którym siedzenie montowane na krześle jest oferowane w sprzedaży detalicznej, oraz w postaci zrozumiałych piktogramów. Wszystkie oznakowania muszą pozostawać czytelne, a etykiety stosowane jako oznakowania nie mogą się łatwo odklejać.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa
Podstawowe informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą być przedstawione w jasny i zwracający uwagę sposób. Muszą być one wyraźnie wyeksponowane i muszą pozostawać widoczne po przymocowaniu siedzenia montowanego na krześle do krzesła przeznaczonego dla osoby dorosłej i przed umieszczeniem w siedzeniu dziecka. Informacje te muszą być opatrzone napisem „OSTRZEŻENIE!” i muszą zawierać co najmniej następujące – lub równoważne – komunikaty:
— |
„Nigdy nie pozostawiać dziecka bez opieki.”, |
— |
„Należy zawsze używać systemu zabezpieczającego dziecko i systemu mocowania na krześle.”, |
— |
„Zawsze przed użyciem należy sprawdzić, czy siedzenie montowane na krześle zapewnia bezpieczeństwo i jest stabilne.”, |
— |
„Ten produkt jest przeznaczony dla dzieci w wieku do 36 miesięcy, o masie ciała do 15 kg, które są w stanie samodzielnie siedzieć.”. |
Informacje dotyczące zakupu
Informacje dotyczące zakupu muszą być wyraźnie udostępnione konsumentom w punkcie sprzedaży. Muszą się na nie składać co najmniej następujące informacje, zarówno w formie pisemnej, jak i w postaci zrozumiałych piktogramów:
— |
następujące oświadczenie lub jego odpowiednik: „Ten produkt jest przeznaczony dla dzieci w wieku do 36 miesięcy, o masie ciała do 15 kg, które są w stanie samodzielnie siedzieć.”, |
— |
odpowiednie wymiary krzesła przeznaczonego dla osoby dorosłej, siedziska i oparcia. |
Instrukcja obsługi
Do siedzenia montowanego na krześle musi być dołączona instrukcja obsługi. Instrukcja obsługi musi zawierać:
— |
następujące stwierdzenie lub jego odpowiednik: „WAŻNE! ZACHOWAĆ DO WYKORZYSTANIA W PRZYSZŁOŚCI.”, |
— |
instrukcje prawidłowego i bezpiecznego montażu oraz używania siedzenia montowanego na krześle, |
— |
informację o rodzajach krzeseł przeznaczonych dla osoby dorosłej, do których można i do których nie można przymocowywać siedzenia montowanego na krześle. |
Ostrzeżenia w instrukcji obsługi muszą być opatrzone napisem „OSTRZEŻENIE!” i muszą zawierać co najmniej następujące – lub równoważne – komunikaty:
— |
„Nigdy nie pozostawiać dziecka bez opieki.”, |
— |
„Należy zawsze używać systemu zabezpieczającego dziecko i systemu mocowania na krześle.”, |
— |
„Przed użyciem należy się upewnić, że system mocowania na krześle jest prawidłowo zamontowany i wyregulowany.”, |
— |
„Zawsze przed użyciem należy sprawdzić, czy siedzenie montowane na krześle zapewnia bezpieczeństwo i jest stabilne.”. |
Instrukcja obsługi musi również zawierać następujące informacje:
— |
następujące oświadczenie lub jego odpowiednik: „Ten produkt jest przeznaczony dla dzieci w wieku do 36 miesięcy, o masie ciała do 15 kg, które są w stanie samodzielnie siedzieć.”, |
— |
odpowiednie wymiary krzesła przeznaczonego dla osoby dorosłej, siedziska i oparcia, |
— |
stwierdzenie, że nie należy używać siedzenia montowanego na krześle w przypadku pęknięcia, rozdarcia lub braku jakiejkolwiek części, |
— |
stwierdzenie, że nie wolno używać akcesoriów ani części zamiennych innych niż zatwierdzone przez producenta, |
— |
zalecenia dotyczące czyszczenia i konserwacji. |
2. KRZESEŁKA DLA DZIECI
2.1. Zakres
Niniejsze wymagania dotyczące bezpieczeństwa stosuje się do krzesełek dla dzieci, przeznaczonych dla dzieci, które są w stanie samodzielnie siedzieć. Do takich krzesełek zalicza się stołki, krzesełka (składające się z: nóg, siedziska i oparcia) oraz foteliki dziecięce (składające się z: siedziska, oparcia i podłokietników) do użytku wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Niniejsze wymagania obejmują również krzesełka bujane i krzesełka składane. Wymagania te stosuje się także do produktów wielofunkcyjnych, które można przekształcić w krzesełka dla dzieci. Mają one również zastosowanie do krzesełek dla dzieci wyposażonych w kółka. Produkty, w przypadku których funkcja krzesełka dla dzieci połączona jest z inną funkcją (np. funkcją przechowywania), także muszą spełniać niniejsze wymagania.
2.2. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa
Zagrożenie uwięzieniem w szczelinach i otworach
Krzesełka dla dzieci muszą być tak zaprojektowane i wytworzone, aby zapobiegać uwięzieniu kończyn, stóp i dłoni, oraz w możliwie największym zakresie – uwięzieniu palców, w szczelinach i otworach.
Składane krzesełka dla dzieci muszą być tak zaprojektowane i wytworzone, aby zapobiegać uwięzieniu palców.
Krzesełka dla dzieci nie mogą być tak ciężkie, żeby możliwe było uwięzienie pod nimi głowy lub kończyny dziecka.
Zagrożenia związane z ruchomymi częściami
Po ustawieniu krzesełka dla dzieci w pozycji do zwykłego użytku zgodnie z instrukcjami producenta nie może być żadnych niebezpiecznych ruchomych części.
Rolki samonastawne i kółka
Krzesełka dla dzieci wyposażone w kółka lub rolki samonastawne muszą być tak zaprojektowane, aby wyposażenie ich w te elementy nie wpływało niekorzystnie na ich stabilność.
Zagrożenie upadkiem
Krzesełka dla dzieci muszą być wystarczająco stabilne, aby nie było możliwe ich przewrócenie się w żadnym kierunku, gdy jest w nich dziecko.
Stabilność
Krzesełka dla dzieci muszą być stabilne.
Zagrożenie udławieniem
Aby zapobiec zagrożeniu udławieniem, krzesełka dla dzieci nie mogą zawierać małych części, które da się odłączyć przy użyciu siły, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko, i które mogą się w całości zmieścić w ustach dziecka. Materiały wypełniające stwarzające zagrożenie udławieniem nie mogą stać się dostępne po poddaniu ich sile, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko. Nie mogą one stwarzać dodatkowego zagrożenia udławieniem z powodu wielkości zawartych w nich elementów ani dlatego, że elementy te stają się wystarczająco małe lub dostępne po poddaniu ich sile, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko.
Zagrożenie uduszeniem
Krzesełka dla dzieci nie mogą posiadać żadnych naklejek z tworzyw sztucznych dających się oderwać przy użyciu siły, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko. Nie mogą one posiadać żadnych nieprzepuszczalnych elementów opakowania, które mogłyby zakryć zarówno usta, jak i nos, stwarzając w ten sposób zagrożenie uduszeniem.
Zagrożenie połknięciem
Aby zapobiec zagrożeniu połknięciem, krzesełka dla dzieci nie mogą zawierać oddzielnych ani małych części, które dają się odłączyć przy użyciu siły, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko, i które mogą przejść przez przełyk dziecka. W żadnym przypadku nie można stosować toksycznych materiałów ani pokrycia.
Powierzchnie
Wszystkie powierzchnie muszą – w stopniu dającym się pogodzić z funkcjami krzesełka dla dzieci – być wystarczająco gładkie, aby uniemożliwiać wystąpienie otarć, skaleczeń, zadrapań, obtarć, oparzeń lub innych obrażeń, które mogłyby powstać przypadkowo podczas używania krzesełka lub z powodu zachowania dziecka.
Niebezpieczne krawędzie
Krzesełka dla dzieci nie mogą mieć ostrych krawędzi ani czubków. Dostępne krawędzie i narożniki muszą być zaokrąglone lub sfazowane. Krzesełka nie mogą mieć żadnej spiczastej ani wystającej powierzchni stwarzającej zagrożenie nakłuciem.
Wytrzymałość konstrukcji
Krzesełka dla dzieci oraz ich części składowe takie jak siedzisko, oparcie i nogi muszą być w stanie wytrzymać naprężenia mechaniczne, którym są poddawane podczas używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć.
2.3. Informacje dotyczące bezpieczeństwa
Ostrzeżenia i instrukcje używania muszą informować rodziców lub opiekunów o tym, że krzesełka dla dzieci umieszczone pod oknem mogą zostać użyte przez dziecko jako stopień i spowodować, że dziecko wypadnie z okna.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą zostać podane w formie pisemnej w języku(-ach) państwa, w którym krzesełko dla dzieci jest oferowane w sprzedaży detalicznej, oraz w postaci zrozumiałych piktogramów. Wszystkie oznakowania muszą pozostawać czytelne, a etykiety stosowane jako oznakowania nie mogą się łatwo odklejać.
3. WYSOKIE KRZESEŁKA DLA DZIECI
3.1. Zakres
Niniejsze wymagania dotyczące bezpieczeństwa stosuje się do wysokich krzesełek przeznaczonych dla dzieci, które są w stanie samodzielnie siedzieć, są w wieku około 6 do 36 miesięcy i ważą maksymalnie 15 kg. Jeżeli konstrukcja wysokich krzesełek umożliwia ich przekształcenie w krzesełka dla dzieci, muszą one również spełniać wymagania dotyczące bezpieczeństwa mające zastosowanie do krzesełek dla dzieci.
Jeżeli konstrukcja wysokiego krzesełka umożliwia zdejmowanie niektórych części (np. tacy albo podnóżka), niniejsze wymagania dotyczące bezpieczeństwa stosuje się do wysokiego krzesełka zarówno z tymi częściami zamontowanymi, jak i zdjętymi.
Produkty o istotnej wartości zabawowej muszą również spełniać wymagania dyrektywy 2009/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5) w sprawie bezpieczeństwa zabawek (np. wysokie krzesełko, które można przekształcić w konia na biegunach).
3.2. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa
Wymagania ogólne
Do montażu jakichkolwiek części składowych przeznaczonych do usunięcia lub poluzowania w przypadku demontażu wysokiego krzesełka na potrzeby transportu lub przechowywania nie mogą być stosowane śruby łącznikowe używane w technice montażu bezpośredniego (np. wkręty samogwintujące).
Odsłonięte krawędzie i wystające części muszą być zaokrąglone lub sfazowane i nie mogą mieć zadziorów ani ostrych brzegów.
Zagrożenie upadkiem
Aby uniknąć obrażeń spowodowanych wstawaniem i wypadaniem lub wysuwaniem się dziecka z wysokiego krzesełka, musi być ono zaprojektowane w taki sposób, aby jego system zabezpieczający uniemożliwiał dziecku wstawanie i wypadnięcie lub wysunięcie się z krzesełka.
Wysokie krzesełko musi być wyposażone w system zabezpieczający, który można dostosować do wielkości dziecka i który musi się składać co najmniej z zabezpieczenia w pasie i w kroczu. Używanie systemu zabezpieczającego bez użycia zabezpieczenia w kroczu musi być uniemożliwione.
System zabezpieczający, paski, punkty mocowania i system zapięć nie mogą ulec pęknięciu, poluzowaniu ani oderwaniu od swej podpory pod działaniem sił wewnętrznych i zewnętrznych, jakimi jest w stanie oddziaływać dziecko.
Konstrukcja systemu zabezpieczającego musi uwzględniać wszystkie potencjalne ruchy dziecka w wysokim krzesełku.
Oparcie wysokiego krzesełka musi być odpowiednio wysokie. Musi być ono również wyposażone w podłokietniki boczne na tyle wysokie, aby zapewnić pozostawanie dziecka w krzesełku przy przechylaniu się przez dziecko w dowolnym kierunku.
Aby uniknąć obrażeń spowodowanych odpychaniem się przez dziecko nogami od stołu jadalnego lub naciskaniem przez nie nogami na stół i doprowadzeniem do przewrócenia się wysokiego krzesełka do tyłu, musi być ono zaprojektowane w taki sposób, aby jego stabilność wykluczała zagrożenie upadkiem.
Zagrożenie zaplątaniem
Wysokie krzesełka nie mogą mieć sznurków, tasiemek ani podobnych części (z wyjątkiem systemu zabezpieczającego) stwarzających zagrożenie zaplątaniem.
Zagrożenie uwięzieniem w szczelinach i otworach
Wysokie krzesełka dla dzieci muszą być tak zaprojektowane i wytworzone, aby zapobiegać uwięzieniu jakiejkolwiek części ciała dziecka.
Zagrożenia związane z ruchomymi częściami
Aby zapobiec ryzyku przycięcia i przygniecenia, nie powinno być miejsc, w których występowałoby ścinanie i ściskanie. Jeżeli z powodów funkcjonalnych nie można wyeliminować miejsc, w których występuje ścinanie i ściskanie, należy zastosować odpowiednie środki dla zapewnienia bezpieczeństwa.
Wszystkie części wysokiego krzesełka, które mogą być składane lub odłączane, muszą być wyposażone w blokady, tak by dziecko korzystające z produktu, inne dziecko ani – przez nieuwagę – osoba dorosła nie mogły ich odblokować.
Mechanizmy blokujące przeznaczone do wysokich krzesełek składanych
Mechanizmy blokujące są wymagane dla zapobieżenia złożeniu się wysokiego krzesełka – zarówno gdy jest w nim dziecko, jak i podczas umieszczania dziecka w krzesełku i wyjmowania go z krzesełka.
Aby uniknąć zagrożeń wynikających z niewłaściwego używania wysokiego krzesełka, działanie masy dziecka korzystającego z wysokiego krzesełka musi uniemożliwiać złożenie się krzesełka albo przy używaniu wysokiego krzesełka musi się automatycznie uruchamiać co najmniej jeden mechanizm blokujący.
Dzieci nie mogą mieć możliwości nieumyślnego zwolnienia mechanizmów blokujących ani manipulowania nimi.
Wszelkie mechanizmy blokujące, poddawane statycznym i dynamicznym naprężeniom mechanicznym podczas używania wysokiego krzesełka w sposób rozsądny i dający się przewidzieć, muszą zachowywać zdolność właściwego funkcjonowania.
Zagrożenie udławieniem
Żadna część, którą można odłączyć przy użyciu siły, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko, nie może być na tyle mała, by mogła w całości zmieścić się w ustach dziecka. Żadna część składowa, którą można usunąć bez użycia narzędzia, nie może mieścić się w całości w ustach dziecka. Materiały wypełniające stwarzające zagrożenie udławieniem nie mogą stać się dostępne po poddaniu ich sile, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko. Nie mogą one ponadto stwarzać dodatkowego zagrożenia udławieniem z powodu wielkości zawartych w nich elementów ani dlatego, że elementy te stają się wystarczająco małe lub dostępne po poddaniu ich sile, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko.
System zabezpieczający
Wysokie krzesełko musi być tak zaprojektowane, aby zabezpieczać dziecko w pozycji siedzącej i zapobiegać upadkom, gdy dziecko wstaje i traci równowagę – poprzez zastosowanie systemu zabezpieczającego składającego się z zabezpieczenia w kroczu i elementu poziomego, albo przy pomocy uprzęży zintegrowanej. Wysokie krzesełko wyposażone w odchylane oparcie musi mieć uprząż zintegrowaną.
Statyczne i dynamiczne naprężenia mechaniczne powstające podczas używania wysokiego krzesełka w sposób rozsądny i dający się przewidzieć nie mogą powodować trwałych uszkodzeń mogących niekorzystnie wpływać na bezpieczeństwo i zwykłe funkcjonowanie krzesełka, na zabezpieczenia w kroczu, pasy w talii i paski uprzęży zintegrowanej.
W przypadku zastosowania w wysokim krzesełku uprzęży lub pasów statyczne i dynamiczne naprężenia mechaniczne powstające podczas używania wysokiego krzesełka w sposób rozsądny i dający się przewidzieć nie mogą powodować trwałych uszkodzeń w punktach mocowania tej uprzęży lub pasów, mogących niekorzystnie wpływać na ich bezpieczeństwo i zwykłe funkcjonowanie.
Jeśli do krzesełka dołączona jest uprząż zintegrowana lub pas, muszą one być regulowane, a statyczne i dynamiczne naprężenia mechaniczne powstające podczas używania wysokiego krzesełka w sposób rozsądny i dający się przewidzieć nie mogą powodować ich trwałych uszkodzeń, mogących niekorzystnie wpływać na ich bezpieczeństwo i zwykłe funkcjonowanie.
Zabezpieczenia boczne
Wysokie krzesełko musi być wyposażone w podłokietniki boczne lub inne zabezpieczenie boczne.
Oparcie
Wysokie krzesełko musi być wyposażone w oparcie na tyle wysokie, aby zapewnić pozostawanie dziecka w krzesełku przy przechylaniu się przez dziecko w dowolnym kierunku.
Odchylane oparcie
Mechanizm umożliwiający regulację oparcia wysokiego krzesełka nie może przesuwać oparcia z jednej pozycji do drugiej w wyniku poddawania go statycznym i dynamicznym naprężeniom mechanicznym powstającym podczas używania wysokiego krzesełka w sposób rozsądny i dający się przewidzieć.
Rolki samonastawne i kółka
Wysokie krzesełka wyposażone w kółka lub rolki samonastawne muszą być tak zaprojektowane, aby wyposażenie ich w te elementy nie wpływało niekorzystnie na ich stabilność.
Wytrzymałość konstrukcji
Poddanie wysokiego krzesełka statycznym i dynamicznym naprężeniom mechanicznym podczas jego używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć nie może niekorzystnie wpływać na jego funkcje.
Wysokie krzesełko nie może się zapadać, a mechanizm blokujący musi pozostawać w pozycji włączonej, gdy jest ono poddawane statycznym i dynamicznych naprężeniom mechanicznym podczas jego używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć.
Stabilność
Jeżeli konstrukcja wysokiego krzesełka umożliwia zdejmowanie niektórych części (np. tacy albo podnóżka), wymóg stabilności stosuje się do wysokiego krzesełka zarówno z tymi częściami zamontowanymi, jak i zdjętymi.
Wysokie krzesełko nie może przewracać się na boki, do tyłu ani do przodu w wyniku poddawania go statycznym i dynamicznym naprężeniom mechanicznym powstającym podczas jego używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć.
3.3. Informacje dotyczące bezpieczeństwa, instrukcja obsługi i oznakowania
Wymagania ogólne
Informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą zostać podane w formie pisemnej w języku(-ach) państwa, w którym wysokie krzesełko jest oferowane w sprzedaży detalicznej, oraz w postaci zrozumiałych piktogramów. Wszystkie oznakowania muszą pozostawać czytelne, a etykiety stosowane jako oznakowania nie mogą się łatwo odklejać podczas używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa
Informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą być przedstawione w jasny i zwracający uwagę sposób. Informacje te muszą być opatrzone napisem „OSTRZEŻENIE!” i muszą zawierać co najmniej następujące – lub równoważne – komunikaty:
— |
„Nigdy nie pozostawiać dziecka bez opieki.”, |
— |
„Należy zawsze używać systemu zabezpieczającego.”, |
— |
„Zawsze przed użyciem należy sprawdzić, czy wysokie krzesełko zapewnia bezpieczeństwo i jest stabilne.”. |
Informacje dotyczące zakupu
Informacje dotyczące zakupu muszą być wyraźnie udostępnione konsumentom w punkcie sprzedaży. Informacje te muszą zawierać co najmniej następujące oświadczenie lub jego odpowiednik, zarówno w formie pisemnej, jak i w postaci zrozumiałych piktogramów: „Ten produkt jest przeznaczony dla dzieci w wieku do 36 miesięcy, o masie ciała do 15 kg, które są w stanie samodzielnie siedzieć.”. Dodatkowe informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą być przedstawione, jeśli produkt można modyfikować, czy to w celu użycia go do zabawy, czy też w celu przekształcenia go w krzesełko dla dzieci, które można regulować w celu dopasowania go do dziecka na różnych etapach jego rozwoju (właściwość „rośnięcia wraz z dzieckiem”).
Oznakowania
Wysokie krzesełka muszą być trwale oznaczone następującym ostrzeżeniem lub jego odpowiednikiem: „OSTRZEŻENIE! NIE POZOSTAWIAĆ DZIECKA BEZ OPIEKI.”. Ostrzeżeniu musi towarzyszyć odpowiedni piktogram.
Instrukcja obsługi
W instrukcji obsługi należy przedstawić instrukcje używania wysokiego krzesełka, opatrzone stwierdzeniem „WAŻNE! ZACHOWAĆ DO WYKORZYSTANIA W PRZYSZŁOŚCI.” lub jego odpowiednikiem.
Instrukcje muszą zawierać następujące ostrzeżenia lub ich odpowiedniki, opatrzone napisem „OSTRZEŻENIE!”:
— |
„Nie pozostawiać dziecka bez opieki.”, |
— |
„Nie używać wysokiego krzesełka, jeżeli nie zostały prawidłowo zamontowane i wyregulowane wszystkie jego części składowe.”. |
Instrukcja obsługi musi również zawierać następujące ostrzeżenia, informujące, że:
— |
należy upewnić się, że uprząż została prawidłowo zamontowana, |
— |
należy zdawać sobie sprawę z ryzyka, jakie stwarza otwarty ogień lub inne źródła wysokiej temperatury, takie jak piecyki elektryczne, piecyki gazowe itp., w pobliżu wysokiego krzesełka. |
Instrukcja obsługi musi zawierać następujące informacje dotyczące bezpieczeństwa:
— |
rysunek montażowy, wykaz lub opis wszystkich części i narzędzi niezbędnych do montażu krzesełka oraz schemat bolców i innych mechanizmów blokujących, |
— |
stwierdzenie, że nie należy używać wysokiego krzesełka, dopóki dziecko nie potrafi siedzieć samodzielnie, |
— |
stwierdzenie, że nie należy używać wysokiego krzesełka w przypadku pęknięcia, rozdarcia lub braku jakiejkolwiek części, |
— |
zalecenia dotyczące czyszczenia i konserwacji. |
4. KRZESEŁKA MONTOWANE DO STOŁU
4.1. Zakres
Niniejsze wymagania dotyczące bezpieczeństwa stosuje się do krzesełek montowanych do stołu, przeznaczonych dla dzieci, które są w stanie samodzielnie siedzieć (w wieku od 6 miesięcy) i ważą do 15 kg.
4.2. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa
Wymagania ogólne
Zmontowane do użytku krzesełko montowane do stołu musi być zmontowane w taki sposób, aby zapobiegać ryzyku uszczypnięcia, skaleczenia lub zranienia zarówno dziecka, jak i opiekuna.
Zagrożenie uwięzieniem w szczelinach i otworach
W celu zapobieżenia uwięzieniu krzesełka montowane do stołu nie mogą zawierać rurek o otwartych zakończeniach ani mieć szczelin bądź otworów, które mogłyby spowodować obrażenia u dziecka.
Konstrukcja krzesełek montowanych do stołu musi zapobiegać wypadnięciu dziecka przez szczeliny i otwory.
Niebezpieczne krawędzie, narożniki i wystające części
Wszystkie dostępne krawędzie, narożniki i wystające części w krzesełku montowanym do stołu muszą być zaokrąglone lub sfazowane i nie mogą mieć zadziorów ani ostrych brzegów.
Zagrożenie udławieniem
Aby zapobiec zagrożeniu udławieniem, krzesełka nie mogą zawierać żadnych małych części, czy to przeznaczonych do usunięcia z użyciem narzędzia, czy bez, które dałoby się odłączyć przy użyciu siły, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko, i które są na tyle małe, że w całości mogą zmieścić się w ustach dziecka.
Materiały wypełniające stwarzające zagrożenie udławieniem nie mogą stać się dostępne po poddaniu ich sile, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko. Nie mogą one ponadto stwarzać dodatkowego zagrożenia udławieniem z powodu wielkości zawartych w nich elementów ani dlatego, że elementy te stają się wystarczająco małe lub dostępne po poddaniu ich sile, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko.
Zagrożenie połknięciem
Aby zapobiec zagrożeniu połknięciem wynikającemu z niewłaściwego używania krzesełka montowanego do stołu, nie może ono zawierać oddzielnych ani małych części, które dają się odłączyć przy użyciu siły, jaką jest w stanie oddziaływać dziecko, i które mogą przejść przez przełyk dziecka.
Zagrożenie uduszeniem
Krzesełka nie mogą posiadać żadnych naklejek z tworzyw sztucznych, które dziecko mogłoby uchwycić i oderwać przy użyciu siły, jaką jest ono w stanie oddziaływać. Nie mogą one posiadać żadnych nieprzepuszczalnych elementów opakowania, które mogłyby zakryć zarówno usta, jak i nos dziecka, stwarzając w ten sposób zagrożenie uduszeniem.
Wkręty samogwintujące
Do przymocowania jakichkolwiek części składowych przeznaczonych do usunięcia lub poluzowania w przypadku demontażu krzesełka montowanego do stołu na potrzeby transportu lub przechowywania nie mogą być stosowane śruby łącznikowe (np. wkręty samogwintujące).
Zagrożenia związane z ruchomymi częściami
Po ustawieniu krzesełka montowanego do stołu w pozycji do zwykłego użytku zgodnie z instrukcjami producenta nie może być żadnych niebezpiecznych ruchomych części.
Zagrożenie upadkiem
Aby uniknąć obrażeń spowodowanych wstawaniem i wypadaniem lub wysuwaniem się dziecka z krzesełka montowanego do stołu, krzesełko to musi być zaprojektowane w taki sposób, aby jego system zabezpieczający uniemożliwiał dziecku wstawanie i wypadnięcie lub wysunięcie się z krzesełka.
Krzesełko montowane do stołu musi być wyposażone w system zabezpieczający, który można dostosować do wielkości dziecka i który musi się składać co najmniej z zabezpieczenia w pasie i zabezpieczenia w kroczu. Używanie systemu zabezpieczającego bez użycia zabezpieczenia w kroczu musi być uniemożliwione.
System zabezpieczający, paski, punkty mocowania i system zapięć nie mogą ulec pęknięciu, poluzowaniu ani oderwaniu od swej podpory pod działaniem sił wewnętrznych i zewnętrznych, jakimi jest w stanie oddziaływać dziecko.
Konstrukcja systemu zabezpieczającego musi uwzględniać wszystkie potencjalne ruchy dziecka w krzesełku montowanym do stołu.
Po ustawieniu w pozycji do użytku oparcie krzesełka montowanego do stołu musi być odpowiednio wysokie. Musi być ono również wyposażone w podłokietniki boczne na tyle wysokie, aby zapewnić pozostawanie dziecka w krzesełku przy przechylaniu się przez dziecko w dowolnym kierunku.
Podnóżki
Produkt nie może zawierać podnóżków.
Wyjmowane siedziska
Jeżeli siedzisko można wyjąć ze stelaża, elementy służące do zamocowania siedziska do stelaża muszą być tak zaprojektowane, aby nie dopuścić do nieumyślnego odczepienia siedziska od stelaża.
Siedzisko musi pozostać przymocowane do stelaża, gdy jest ono poddawane naprężeniom mechanicznym podczas używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć krzesełka montowanego do stołu.
Wytrzymałość konstrukcji
Statyczne i dynamiczne naprężenia mechaniczne powstające podczas używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć krzesełka montowanego do stołu nie mogą powodować trwałych uszkodzeń krzesełka montowanego do stołu, mogących niekorzystnie wpływać na jego bezpieczeństwo i zwykłe funkcjonowanie.
Wspornik mocujący
Wspornik mocujący po przymocowaniu do powierzchni podparcia musi zapewniać nieprzemieszczanie się krzesełka montowanego do stołu podczas jego używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć. Mocowanie krzesełka montowanego do stołu musi być odporne na drgania.
Stabilność
Krzesełka montowane do stołu nie mogą się składać ani przewracać pod wpływem statycznych i dynamicznych naprężeń mechanicznych, którym są poddawane podczas używania w sposób rozsądny i dający się przewidzieć.
4.3. Informacje dotyczące bezpieczeństwa, instrukcja obsługi i oznakowania
Wymagania ogólne
Informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą zostać oznaczone na produkcie i włączone do instrukcji dla użytkownika.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą zostać podane w formie pisemnej w języku(-ach) państwa, w którym krzesełko montowane do stołu jest oferowane w sprzedaży detalicznej, oraz w postaci zrozumiałych piktogramów. Wszystkie oznakowania muszą pozostawać czytelne, a etykiety stosowane jako oznakowania nie mogą się łatwo odklejać.
Informacje dotyczące zakupu
Informacje dotyczące zakupu muszą być wyraźnie udostępnione konsumentom w punkcie sprzedaży. Informacje te muszą zawierać co najmniej następujące elementy, zarówno w formie pisemnej, jak i w postaci zrozumiałych piktogramów:
— |
następujące oświadczenie lub jego odpowiednik: „Ten produkt jest przeznaczony dla dzieci, które ważą maksymalnie 15 kg i potrafią samodzielnie siedzieć.”, |
— |
odpowiednie wymiary powierzchni podparcia, do której krzesełko montowane do stołu może zostać przymocowane. |
Muszą być również podane następujące informacje:
— |
„To krzesełko montowane do stołu nie nadaje się do używania ze wszystkimi stołami. Nie używać na stołach ze szklanym blatem, stołach z ruchomym blatem, składanych elementach stołów rozkładanych, stołach z jedną nogą, stolikach karcianych ani stolikach kempingowych.”. |
Oznakowania
Krzesełko montowane do stołu musi być w sposób widoczny i trwały oznakowane następująco:
— |
ostrzeżenie o treści „OSTRZEŻENIE! Nigdy nie pozostawiać dziecka bez opieki.” musi być widoczne podczas używania krzesełka montowanego do stołu, |
— |
musi posiadać ostrzeżenie o treści „OSTRZEŻENIE! „Należy zawsze używać systemu zabezpieczającego dziecko i systemu mocowania do stołu.”, |
— |
musi posiadać ostrzeżenie o treści „OSTRZEŻENIE! „Zawsze przed użyciem należy sprawdzić, czy krzesełko montowane do stołu zapewnia bezpieczeństwo i jest stabilne.”, |
— |
musi posiadać stwierdzenie o treści „Maksymalna masa ciała: 15 kg.”. |
Instrukcja obsługi
W instrukcji obsługi muszą znajdować się instrukcje dotyczące prawidłowego i bezpiecznego montażu oraz używania krzesełka montowanego do stołu. Instrukcje te muszą być precyzyjne i jednoznaczne, a także muszą zawierać co najmniej następujące stwierdzenia lub ich odpowiedniki:
— |
„Przed użyciem należy dokładnie przeczytać instrukcje i zachować je do wykorzystania w przyszłości. Nieprzestrzeganie instrukcji może skutkować zranieniem dziecka.”, |
— |
„To krzesełko montowane do stołu nie jest odpowiednie dla dzieci, które nie potrafią siedzieć samodzielnie.”, |
— |
„OSTRZEŻENIE! Nigdy nie pozostawiać dziecka bez opieki.”, |
— |
„Należy zawsze używać systemu zabezpieczającego dziecko i systemu mocowania do stołu.”, |
— |
„Zawsze przed użyciem należy sprawdzić, czy krzesełko montowane do stołu zapewnia bezpieczeństwo i jest stabilne.”, |
— |
„To krzesełko montowane do stołu nie nadaje się do używania ze wszystkimi stołami. Nie używać na stołach ze szklanym blatem, stołach z ruchomym blatem, składanych elementach stołów rozkładanych, stołach z jedną nogą, stolikach karcianych ani stolikach kempingowych.”, |
— |
„Należy sprawdzić, czy stół nie przewróci się na skutek użycia zamontowanego do niego krzesełka.”, |
— |
„Na powierzchni podparcia nie należy stosować obrusów ani innych przedmiotów, które mogłyby przeszkadzać we właściwym działaniu elementów mocujących. Konstrukcję i powierzchnię stołu należy utrzymywać w stanie czystym i suchym.”, |
— |
„To krzesełko montowane do stołu nie może być używane przez dzieci, które ważą ponad 15 kg.”, |
— |
„Należy regularnie sprawdzać śruby zaciskowe i w razie potrzeby je dokręcać.”, |
— |
„OSTRZEŻENIE! Nie należy używać krzesełka montowanego do stołu w przypadku pęknięcia lub braku jakiejkolwiek części składowej.”, |
— |
„Nie należy stosować części zamiennych innych niż zatwierdzone przez producenta lub dystrybutora.”, |
— |
„Nie mocować krzesełka montowanego do stołu w miejscu, w którym dziecko mogłoby odepchnąć się nogami od części stołu, innego krzesła lub innej konstrukcji, ponieważ mogłoby to spowodować odłączenie się krzesełka od stołu.”. |
W instrukcji obsługi muszą zostać określone odpowiednie wymiary powierzchni podparcia.
(1) Zgodnie z definicją w art. R1 w rozdziale R1 załącznika I do decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 82).
(2) Jak określono w art. R2 w rozdziale R2 załącznika I do decyzji nr 768/2008/WE.
(3) Zgodnie z definicją w art. R1 w rozdziale R1 załącznika I do decyzji nr 768/2008/WE.
(4) Jak określono w art. R4 w rozdziale R2 załącznika I do decyzji nr 768/2008/WE.
8.3.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 65/35 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 7 marca 2013 r.
określająca datę uruchomienia wizowego systemu informacyjnego (VIS) w regionie czwartym i piątym
(2013/122/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (1), w szczególności jego art. 48 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji 2012/274/UE z dnia 24 kwietnia 2012 r. określającą drugą grupę regionów, w których uruchomiony zostanie wizowy system informacyjny (VIS) (2), czwarty region, w którym powinno się rozpocząć gromadzenie i przekazywanie danych do wizowego systemu informacyjnego (VIS) w odniesieniu do wszystkich wniosków, obejmuje: Benin, Burkina Faso, Zielony Przylądek, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gambię, Ghanę, Gwineę, Gwineę Bissau, Liberię, Mali, Niger, Nigerię, Senegal, Sierra Leone i Togo; natomiast piąty region obejmuje Burundi, Kamerun, Republikę Środkowoafrykańską, Czad, Demokratyczną Republikę Konga, Kongo, Gwineę Równikową, Gabon, Rwandę oraz Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą. |
(2) |
Państwa członkowskie powiadomiły Komisję o zakończeniu prawnych i technicznych przygotowań do gromadzenia i przekazywania do VIS danych, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie VIS, w odniesieniu do wszystkich wniosków wizowych w tych dwóch regionach, w tym przygotowań do gromadzenia lub przekazywania danych w imieniu innego państwa członkowskiego. |
(3) |
Warunki ustanowione w pierwszym zdaniu art. 48 ust. 3 rozporządzenia w sprawie VIS zostały tym samym spełnione, konieczne jest zatem określenie daty uruchomienia VIS w regionie czwartym i piątym. |
(4) |
Z uwagi na konieczność ustalenia daty uruchomienia VIS w najbliższej przyszłości niniejsza decyzja powinna wejść w życie z dniem opublikowania jej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
(5) |
Ze względu na to, że rozporządzenie w sprawie VIS stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, Dania poinformowała o wdrożeniu rozporządzenia w sprawie VIS do swojego ustawodawstwa krajowego zgodnie z art. 5 Protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji. |
(6) |
Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (3). Zjednoczone Królestwo nie jest zatem związane przepisami niniejszej decyzji ani nie ma ona do niego zastosowania. |
(7) |
Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (4). Irlandia nie jest zatem związana przepisami niniejszej decyzji ani nie ma ona do niej zastosowania. |
(8) |
W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (5), które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE (6) w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy. |
(9) |
W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (7), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (8). |
(10) |
W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu protokołu podpisanego między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (9), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (10). |
(11) |
W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. |
(12) |
W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 4 ust. 2 aktu przystąpienia z 2005 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Wizowy system informacyjny rozpoczyna funkcjonowanie w regionie czwartym i piątym określonym na mocy decyzji wykonawczej 2012/274/UE z dnia 14 marca 2013 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 3
Niniejszą decyzję stosuje się zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60.
(2) Dz.U. L 134 z 24.5.2012, s. 20.
(3) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.
(4) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.
(5) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
(6) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31.
(7) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
(8) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1.
(9) Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
(10) Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19.