ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2013.044.pol |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 44 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 56 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
15.2.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 44/1 |
Informacja dotycząca daty podpisania Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Republiką Kiribati
W dniach, odpowiednio, 9 listopada 2012 r. oraz 15 stycznia 2013 r. Unia Europejska oraz rząd Republiki Kiribati podpisały Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa.
W związku z powyższym protokół ten jest tymczasowo stosowany – zgodnie z jego art. 15 – od dnia 16 września 2012 r.
ROZPORZĄDZENIA
15.2.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 44/2 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 129/2013
z dnia 14 lutego 2013 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1121/2009 w odniesieniu do przejściowego wsparcia krajowego, jakie ma zostać przyznane rolnikom w 2013 r., oraz rozporządzenie (WE) nr 1122/2009 w odniesieniu do zmniejszeń związanych z dobrowolnym dostosowaniem płatności bezpośrednich w 2013 r.
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (1), w szczególności jego art. 142 lit. c) i e),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 133a rozporządzenia (WE) nr 73/2009 dodanym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 671/2012 (2) niektóre nowe państwa członkowskie mogą przyznawać przejściowe wsparcie krajowe w 2013 r. na warunkach mających zastosowanie do krajowych uzupełniających płatności bezpośrednich. Dlatego też – w celu uwzględnienia tego wsparcia przejściowego – należy zmienić tytuł III rozdział 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1121/2009 z dnia 29 października 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 w odniesieniu do systemów wsparcia dla rolników, ustanowionych w jego tytułach IV i V (3), który zawiera przepisy wykonawcze dotyczące krajowych uzupełniających płatności bezpośrednich. |
(2) |
Artykuł 10b rozporządzenia (WE) nr 73/2009 dodany rozporządzeniem (UE) nr 671/2012 przewiduje dobrowolny mechanizm dostosowania płatności bezpośrednich w odniesieniu do 2013 r. Dlatego też należy odpowiednio dostosować art. 79 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina (4). |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1121/2009 i (WE) nr 1122/2009. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Płatności Bezpośrednich, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1121/2009
W rozporządzeniu (WE) nr 1121/2009 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w tytule III tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: „Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie i przejściowe wsparcie krajowe”; |
2) |
art. 91 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 91 Współczynnik redukcji Jeżeli w danym sektorze uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie lub przejściowe wsparcie krajowe przekroczą maksymalny poziom dopuszczony przez Komisję zgodnie z art. 132 ust. 7 lub art. 133a ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, to stawka uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich lub przejściowego wsparcia krajowego dla danego sektora jest proporcjonalnie zmniejszana przez zastosowanie współczynnika redukcji.”; |
3) |
art. 93, 94 i 95 otrzymują brzmienie: „Artykuł 93 Kontrole Nowe państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie środki kontroli celem zapewnienia spełnienia warunków przyznawania uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich i przejściowego wsparcia krajowego, określonych w zezwoleniu Komisji przyznanym zgodnie z art. 132 ust. 7 lub art. 133a ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 73/2009. Artykuł 94 Sprawozdanie roczne Nowe państwa członkowskie składają sprawozdania zawierające informacje na temat środków uruchomionych celem wdrożenia uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich i przejściowego wsparcia krajowego przed dniem 30 czerwca roku następującego po ich wdrożeniu. Sprawozdanie obejmuje co najmniej następujące elementy:
Artykuł 95 Pomoc państwa Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie i przejściowe wsparcie krajowe wypłacone niezgodnie z zezwoleniem przyznanym przez Komisję zgodnie z art. 132 ust. 7 i art. 133a ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 są uznane za pomoc państwa przyznaną bezprawnie w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 (5). |
Artykuł 2
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1122/2009
W art. 79 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zmniejszenia wynikające z modulacji przewidzianej w art. 7 i 10 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 378/2007 (6), a także, w odniesieniu do 2013 r., dobrowolne dostosowanie przewidziane w art. 10b rozporządzenia (WE) nr 73/2009, jak również zmniejszenie wynikające z dyscypliny finansowej przewidzianej w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 i zmniejszenie przewidziane w art. 8 ust. 1 wymienionego rozporządzenia, stosuje się do sumy płatności przysługujących rolnikowi w ramach poszczególnych systemów wsparcia wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 73/2009 zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 78 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 lutego 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 16.
(2) Dz.U. L 204 z 31.7.2012, s. 11.
(3) Dz.U. L 316 z 2.12.2009, s. 27.
(4) Dz.U. L 316 z 2.12.2009, s. 65.
(5) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, s. 1.”.
(6) Dz.U. L 95 z 5.4.2007, s. 1.”.
15.2.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 44/4 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 130/2013
z dnia 14 lutego 2013 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 lutego 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
José Manuel SILVA RODRÍGUEZ
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
IL |
88,5 |
MA |
51,7 |
|
TN |
92,5 |
|
TR |
105,5 |
|
ZZ |
84,6 |
|
0707 00 05 |
EG |
158,2 |
MA |
176,1 |
|
TR |
176,7 |
|
ZZ |
170,3 |
|
0709 91 00 |
EG |
91,5 |
ZZ |
91,5 |
|
0709 93 10 |
MA |
51,2 |
TR |
125,6 |
|
ZZ |
88,4 |
|
0805 10 20 |
EG |
51,8 |
IL |
65,4 |
|
MA |
62,1 |
|
TN |
51,5 |
|
TR |
62,8 |
|
ZZ |
58,7 |
|
0805 20 10 |
IL |
129,5 |
MA |
104,7 |
|
ZZ |
117,1 |
|
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90 |
IL |
130,8 |
KR |
135,8 |
|
MA |
119,3 |
|
TR |
76,0 |
|
ZA |
148,7 |
|
ZZ |
122,1 |
|
0805 50 10 |
EG |
83,9 |
MA |
60,5 |
|
TR |
75,6 |
|
ZZ |
73,3 |
|
0808 10 80 |
CN |
83,9 |
MK |
28,7 |
|
US |
189,2 |
|
ZZ |
100,6 |
|
0808 30 90 |
AR |
150,6 |
CL |
153,9 |
|
CN |
36,6 |
|
TR |
172,1 |
|
US |
140,7 |
|
ZA |
110,5 |
|
ZZ |
127,4 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DYREKTYWY
15.2.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 44/6 |
DYREKTYWA KOMISJI 2013/3/UE
z dnia 14 lutego 2013 r.
zmieniająca dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu rozszerzenia włączenia substancji czynnej tiametoksam do załącznika I do tej dyrektywy na cele jej stosowania w produktach typu 18
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (1), w szczególności jej art. 16 ust. 2 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (2) ustanawia wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE. Wykaz ten obejmuje tiametoksam. |
(2) |
Dyrektywa Komisji 2008/77/WE z dnia 25 lipca 2008 r. zmieniająca dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu włączenia tiametoksamu jako substancji czynnej do załącznika I do tej dyrektywy (3) włączyła tiametoksam jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 8, „Środki konserwacji drewna”, zgodnie z definicją w załączniku V do dyrektywy 98/8/WE. |
(3) |
Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 tiametoksam został obecnie oceniony zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 18, „Insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów”, zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy. |
(4) |
Hiszpania została wyznaczona jako państwo pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 2 marca 2009 r. przedłożyła Komisji sprawozdanie właściwego organu, wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007. |
(5) |
Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 w dniu 21 września 2012 r. wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny przez Stały Komitet ds. Produktów Biobójczych. |
(6) |
Na podstawie badań można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające tiametoksam, stosowane jako insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE. Należy zatem rozszerzyć włączenie tiametoksamu do załącznika I do tej dyrektywy na cele jego stosowania w produktach typu 18. |
(7) |
Nie wszystkie potencjalne zastosowania zostały ocenione na poziomie unijnym. Ocenie nie poddano na przykład stosowania na zewnątrz budynków ani stosowania przez użytkowników nieprofesjonalnych. Dlatego stosowne jest, aby państwa członkowskie dokonały oceny tych scenariuszy zastosowań/narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do środowisk i populacji nieuwzględnionych w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie Unii oraz aby w momencie wydawania zezwoleń na produkty zapewniły podjęcie odpowiednich środków lub nałożenie obowiązku spełnienia szczególnych warunków w celu ograniczenia stwierdzonych rodzajów ryzyka do dopuszczalnego poziomu. |
(8) |
Z uwagi na rozpoznane niedopuszczalne ryzyko w przypadku użytkowników profesjonalnych, związane ze scenariuszem przewidującym nakładanie pędzlem, nie należy wydawać zezwoleń na takie zastosowania produktów, chyba że przedstawione zostaną dane wykazujące, że produkt spełnia wymogi art. 5 i załącznika VI do dyrektywy 98/8/WE, w razie potrzeby dzięki zastosowaniu środków ograniczających ryzyko. |
(9) |
Z uwagi na ryzyko stwierdzone dla ekosystemów wodnych i lądowych w przypadku przedostania się produktu poprzez oczyszczalnię ścieków lub bezpośrednio do wód powierzchniowych, należy nałożyć wymóg niewydawania zezwoleń na takie zastosowania produktów, chyba że przedstawione zostaną dane wykazujące, że produkt spełnia wymogi art. 5 i załącznika VI do dyrektywy 98/8/WE, w razie potrzeby dzięki zastosowaniu środków ograniczających ryzyko. |
(10) |
Z uwagi na ryzyko stwierdzone w przypadku kilku scenariuszy stosowania bez odpowiednich środków ochrony indywidualnej należy wymagać, aby produkty posiadające zezwolenie na zastosowania profesjonalne były stosowane przy użyciu takich środków, chyba że można wykazać we wniosku o zezwolenie na stosowanie produktu, że ryzyko dla użytkowników profesjonalnych może zostać ograniczone do dopuszczalnego poziomu za pomocą innych środków. |
(11) |
Z uwagi na możliwe pośrednie narażenie ludzi poprzez spożycie żywności, które jest skutkiem zastosowań wskazanych w sprawozdaniu z oceny, należy nałożyć wymóg – w odpowiednich przypadkach – weryfikacji, czy zachodzi konieczność ustalenia nowych lub zmiany obowiązujących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiającym wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniającym dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (4) lub rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającym dyrektywę Rady 91/414/EWG (5). Należy przyjąć środki zapewniające nieprzekraczanie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, które mają zastosowanie. |
(12) |
Z uwagi na ryzyko stwierdzone dla środowiska należy wymagać, aby wydawanie zezwoleń na produkty było uzależnione od zastosowania odpowiednich środków ograniczających ryzyko, służących ochronie pszczół miodnych. |
(13) |
Przepisy niniejszej dyrektywy należy stosować jednocześnie we wszystkich państwach członkowskich, tak aby zapewnić równe traktowanie produktów biobójczych zawierających substancję czynną tiametoksam na rynku Unii oraz właściwe ogólne funkcjonowanie rynku produktów biobójczych. |
(14) |
Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia oraz aby zagwarantować wnioskodawcom, którzy przygotowali dokumenty, możliwość pełnego wykorzystania 10-letniego okresu ochrony informacji, który – zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy 98/8/WE – rozpoczyna się od dnia włączenia. |
(15) |
Po włączeniu państwom członkowskim należy przyznać odpowiedni czas na wprowadzenie w życie przepisów art. 16 ust. 3 dyrektywy 98/8/WE. |
(16) |
Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 98/8/WE. |
(17) |
Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną z dnia 28 września 2011 r. państw członkowskich i Komisji dotyczącą dokumentów wyjaśniających (6) państwa członkowskie zobowiązały się do dołączania, w uzasadnionych przypadkach, do powiadomienia o środkach transpozycji jednego lub większej liczby dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów służących transpozycji. |
(18) |
Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W załączniku I do dyrektywy 98/8/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują najpóźniej do dnia 31 stycznia 2014 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 lutego 2015 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 lutego 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1.
(2) Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3.
(3) Dz.U. L 198 z 26.7.2008, s. 41.
(4) Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.
(5) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(6) Dz.U. C 369 z 17.12.2011, s. 14.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do dyrektywy 98/8/WE w pozycji nr 14 dodaje się wpis w brzmieniu:
Nr |
Nazwa zwyczajowa |
Nazwa IUPAC |Numery identyfikacyjne |
Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1) |
Data włączenia |
Termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3, chyba że zastosowanie ma jeden z wyjątków wskazanych w przypisie do niniejszego nagłówka (2) |
Data wygaśnięcia włączenia |
Typ produktu |
Przepisy szczegółowe (3) |
||||
|
|
|
„980 g/kg |
1 lutego 2015 r. |
31 stycznia 2017 r. |
31 stycznia 2025 r. |
18 |
W ocenie ryzyka na poziomie Unii nie uwzględniono wszystkich możliwych zastosowań; wyłączono niektóre zastosowania, takie jak stosowanie na zewnątrz budynków i stosowanie przez użytkowników nieprofesjonalnych. Przy dokonywaniu oceny wniosku o zezwolenie na stosowanie produktu zgodnie z art. 5 i załącznikiem VI państwa członkowskie dokonują, jeśli jest to właściwe dla określonego produktu, oceny tych scenariuszy zastosowań/narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do populacji i środowisk, które nie zostały uwzględnione w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym. Nie wolno wydać zezwolenia na nakładanie pędzlem, chyba że przedstawione zostaną dane wykazujące, że produkt spełnia wymogi art. 5 i załącznika VI, w razie potrzeby dzięki zastosowaniu środków ograniczających ryzyko. W odniesieniu do produktów zawierających tiametoksam, które mogą powodować pozostałości w żywności lub paszy, państwa członkowskie weryfikują, czy zachodzi konieczność ustalenia nowych lub zmiany obowiązujących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009 lub rozporządzeniem (WE) nr 396/2005, oraz przyjmują wszelkie środki ograniczające ryzyko zapewniające nieprzekraczanie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, które mają zastosowanie. Nie zezwala się na stosowanie produktów w sposób, przy którym nie można zapobiec przedostaniu się produktów poprzez oczyszczalnię ścieków lub bezpośrednio do wód powierzchniowych, chyba że zostaną przedstawione dane wykazujące, że produkt spełnia wymogi art. 5 i załącznika VI, w razie potrzeby dzięki zastosowaniu odpowiednich środków ograniczających ryzyko. Państwa członkowskie dbają o to, aby zezwolenia spełniały następujące warunki:
|
(1) Czystość wskazana w tej kolumnie oznaczała minimalny stopień czystości substancji czynnej stosowany do dokonywania oceny zgodnie z art. 11. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może posiadać taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest on równoważny technicznie z ocenioną substancją.
(2) Dla produktów zawierających więcej niż jedną substancję czynną, o których mowa w art. 16 ust. 2, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 jest terminem obowiązującym dla ostatniej z jego substancji czynnych, która ma zostać włączona do niniejszego załącznika. Dla produktów, dla których pierwsze zezwolenie zostało przyznane później niż 120 dni przed terminem zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 oraz kompletny wniosek o wzajemne uznanie został złożony zgodnie z art. 4 ust. 1 w terminie 60 dni od dnia udzielenia pierwszego zezwolenia, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 w odniesieniu do tego wniosku zostaje przedłużony do 120 dni od daty otrzymania kompletnego wniosku o wzajemne uznanie. Dla produktów, w odniesieniu do których państwo członkowskie zaproponowało odstępstwo od wzajemnego uznawania zgodnie z art. 4 ust. 4, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 zostaje przedłużony do 30 dni od daty przyjęcia decyzji Komisji zgodnie z art. 4 ust. 4 akapit drugi.
(3) Do celów wdrożenia wspólnych zasad załącznika VI zawartość sprawozdań z oceny i wnioski z nich są dostępne na stronie internetowej Komisji: http://ec.europa.eu/comm/environment/biocides/index.htm.
15.2.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 44/10 |
DYREKTYWA KOMISJI 2013/4/UE
z dnia 14 lutego 2013 r.
zmieniająca dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu włączenia chlorku didecylo-dimetyloamonu jako substancji czynnej do załącznika I do tej dyrektywy
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (1), w szczególności jej art. 16 ust. 2 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (2) ustanawia wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE. Wykaz ten obejmuje chlorek didecylo-dimetyloamonu. |
(2) |
Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 chlorek didecylo-dimetyloamonu został oceniony zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 8, „środki konserwacji drewna”, zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy. |
(3) |
Włochy zostały wyznaczone jako państwo pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 14 sierpnia 2007 r. przedłożyły Komisji sprawozdanie właściwego organu, wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 10 ust. 5 i 7 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007. |
(4) |
Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 w dniu 21 września 2012 r. wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny przez Stały Komitet ds. Produktów Biobójczych. |
(5) |
Na podstawie przeprowadzonych ocen można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające chlorek didecylo-dimetyloamonu, stosowane jako środki konserwacji drewna, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE. Należy zatem włączyć chlorek didecylo-dimetyloamonu do załącznika I do tej dyrektywy do celów jego stosowania w produktach typu 8. |
(6) |
Nie wszystkie potencjalne scenariusze zastosowań i narażenia zostały ocenione na poziomie unijnym. Ocenie nie poddano na przykład zastosowania przez użytkowników nieprofesjonalnych ani narażenia żywności lub paszy. Dlatego stosowne jest, aby państwa członkowskie dokonały oceny tych scenariuszy zastosowań lub narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do środowisk i populacji ludzi nieuwzględnionych w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym oraz aby w momencie wydawania zezwoleń na produkty zapewniły podjęcie odpowiednich środków lub nałożenie obowiązku spełnienia szczególnych warunków w celu ograniczenia stwierdzonych rodzajów ryzyka do dopuszczalnego poziomu. |
(7) |
Z uwagi na ryzyko stwierdzone dla zdrowia ludzkiego konieczne jest określenie bezpiecznych procedur operacyjnych, wprowadzenie wymogu stosowania produktów przy użyciu odpowiednich środków ochrony indywidualnej oraz zakazu stosowania produktów na drewnie, z którym mogą mieć bezpośredni kontakt dzieci, chyba że we wniosku o zezwolenie na stosowanie produktu można wykazać, że ryzyko może zostać ograniczone do dopuszczalnego poziomu. |
(8) |
Z uwagi na ryzyko stwierdzone dla środowiska należy nałożyć wymóg, aby przemysłowe lub profesjonalne stosowanie produktu odbywało się na zamkniętym obszarze lub na nieprzepuszczalnym, twardym podłożu z zabezpieczeniem, aby świeżo impregnowane drewno przechowywano na nieprzepuszczalnym, twardym podłożu w celu zapobieżenia bezpośredniemu przedostawaniu się substancji do gleby lub wody oraz aby wszelkie pozostałości po zastosowaniu produktów używanych jako środki konserwacji drewna i zawierających chlorek didecylo-dimetyloamonu zbierano celem ponownego wykorzystania lub unieszkodliwienia |
(9) |
Stwierdzono niedopuszczalne ryzyko dla środowiska, w przypadku gdy drewno impregnowane chlorkiem didecylo-dimetyloamonu było narażone w sposób ciągły na działanie czynników atmosferycznych lub wilgoć (klasa użytkowania 3 według OECD (3)), było stosowane w konstrukcjach na wolnym powietrzu usytuowanych w pobliżu wody lub nad wodą (scenariusz dotyczący mostu, klasa użytkowania 3 według OECD (4)) lub miało kontakt ze słodką wodą (klasa użytkowania 4b według OECD (5)). Należy zatem ustanowić wymóg, aby nie zezwalano na stosowanie produktów do impregnacji drewna przeznaczonego do powyższych zastosowań, chyba że przedstawione zostaną dane wykazujące, że produkt spełnia wymogi zarówno art. 5 dyrektywy 98/8/WE, jak i załącznika VI do tej dyrektywy, w razie potrzeby dzięki zastosowaniu odpowiednich środków ograniczających ryzyko. |
(10) |
Przepisy niniejszej dyrektywy powinny być stosowane jednocześnie we wszystkich państwach członkowskich, tak aby zapewnić równe traktowanie produktów biobójczych w produktach typu 8 zawierających substancję czynną chlorek didecylo-dimetyloamonu na rynku Unii oraz właściwe ogólne funkcjonowanie rynku produktów biobójczych. |
(11) |
Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia oraz aby zagwarantować wnioskodawcom, którzy przygotowali dokumenty, możliwość pełnego wykorzystania 10-letniego okresu ochrony informacji, który – zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy 98/8/WE – rozpoczyna się od dnia włączenia. |
(12) |
Po włączeniu państwom członkowskim należy przyznać odpowiedni czas na wprowadzenie w życie przepisów art. 16 ust. 3 dyrektywy 98/8/WE. |
(13) |
Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 98/8/WE. |
(14) |
Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną z dnia 28 września 2011 r. państw członkowskich i Komisji dotyczącą dokumentów wyjaśniających (6) państwa członkowskie zobowiązały się do dołączania, w uzasadnionych przypadkach, do powiadomienia o środkach transpozycji jednego lub większej liczby dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów służących transpozycji. |
(15) |
Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W załączniku I do dyrektywy 98/8/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 stycznia 2014 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 lutego 2015 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 lutego 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1.
(2) Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3.
(3) Seria dokumentów OECD dotyczących scenariuszy emisji, numer 2, dokument dotyczący scenariuszy emisji dla środków konserwacji drewna, część 2, s. 64.
(4) Ibid.
(5) Ibid.
(6) Dz.U. C 369 z 17.12.2011, s. 14.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do dyrektywy 98/8/WE dodaje się wpis w brzmieniu:
Nr |
Nazwa zwyczajowa |
Nazwa IUPAC Numery identyfikacyjne |
Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1) |
Data włączenia |
Termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3, chyba że zastosowanie ma jeden z wyjątków wskazanych w przypisie do niniejszego nagłówka (2) |
Data wygaśnięcia włączenia |
Typ produktu |
Przepisy szczegółowe (3) |
||||||||
„61 |
Chlorek didecylo-dimetyloamonu; DDAC |
Chlorek N,N-didecylo-N,N-dimetyloamonu Nr WE: 230-525-2 Nr CAS: 7173-51-5 |
Sucha masa: 870 g/kg |
1 lutego 2015 r. |
31 stycznia 2017 r. |
31 stycznia 2025 r. |
8 |
W ocenie ryzyka na poziomie Unii nie uwzględniono wszystkich możliwych scenariuszy zastosowań i narażenia; wyłączono niektóre scenariusze zastosowań i narażenia, takie jak zastosowanie przez użytkowników nieprofesjonalnych i narażenie żywności lub paszy. Przy dokonywaniu oceny wniosku o zezwolenie na stosowanie produktu zgodnie z art. 5 i załącznikiem VI państwa członkowskie dokonują, jeśli jest to właściwe dla określonego produktu, oceny tych scenariuszy zastosowań/narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do populacji i środowisk, które nie zostały uwzględnione w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym. Państwa członkowskie dbają o to, aby zezwolenia spełniały następujące warunki:
|
(1) Czystość wskazana w tej kolumnie oznaczała minimalny stopień czystości substancji czynnej stosowany do dokonywania oceny zgodnie z art. 11. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może posiadać taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest on równoważny technicznie z ocenioną substancją.
(2) Dla produktów zawierających więcej niż jedną substancję czynną, o których mowa w art. 16 ust. 2, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 jest terminem obowiązującym dla ostatniej z jego substancji czynnych, która ma zostać włączona do niniejszego załącznika. Dla produktów, dla których pierwsze zezwolenie zostało przyznane później niż 120 dni przed terminem zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 oraz kompletny wniosek o wzajemne uznanie został złożony zgodnie z art. 4 ust. 1 w terminie 60 dni od dnia udzielenia pierwszego zezwolenia, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 w odniesieniu do tego wniosku zostaje przedłużony do 120 dni od daty otrzymania kompletnego wniosku o wzajemne uznanie. Dla produktów, w odniesieniu do których państwo członkowskie zaproponowało odstępstwo od wzajemnego uznawania zgodnie z art. 4 ust. 4, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 zostaje przedłużony do 30 dni od daty przyjęcia decyzji Komisji zgodnie z art. 4 ust. 4 akapit drugi.
(3) Do celów wdrożenia wspólnych zasad załącznika VI zawartość sprawozdań z oceny i wnioski z nich są dostępne na stronie internetowej Komisji: http://ec.europa.eu/comm/environment/biocides/index.htm.
15.2.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 44/14 |
DYREKTYWA KOMISJI 2013/5/UE
z dnia 14 lutego 2013 r.
zmieniająca dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu włączenia piryproksyfenu jako substancji czynnej do załącznika I do tej dyrektywy
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (1), w szczególności jej art. 16 ust. 2 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (2) ustanowiono wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE. Wykaz ten obejmuje piryproksyfen. |
(2) |
Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 piryproksyfen został oceniony zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 18, „Insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów”, zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy. |
(3) |
Niderlandy zostały wyznaczone jako państwo pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 2 października 2009 r. przedłożyły Komisji sprawozdanie właściwego organu wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 10 ust. 5 i 7 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007. |
(4) |
Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 w dniu 21 września 2012 r. wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny przez Stały Komitet ds. Produktów Biobójczych. |
(5) |
Na podstawie przeprowadzonych ocen można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające piryproksyfen, stosowane jako insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE. Należy zatem włączyć piryproksyfen do stosowania w produktach typu 18 do załącznika I do tej dyrektywy. |
(6) |
Nie wszystkie potencjalne zastosowania i scenariusze narażenia zostały włączone do oceny na poziomie unijnym, która obejmuje w szczególności tylko zastosowanie profesjonalne. Dlatego stosowne jest, aby państwa członkowskie dokonały oceny tych scenariuszy zastosowań lub narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do środowisk i populacji ludzi nieuwzględnionych w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym oraz aby w momencie wydawania zezwoleń na produkty zapewniły podjęcie odpowiednich środków lub nałożenie obowiązku spełnienia szczególnych warunków w celu ograniczenia stwierdzonych rodzajów ryzyka do dopuszczalnego poziomu. |
(7) |
Ze względu na wnioski przedstawione w sprawozdaniu z oceny stwierdzające istnienie potencjalnego pośredniego narażenia ludzi poprzez spożycie żywności, będącego skutkiem zastosowań wskazanych w ocenie, należy nałożyć wymóg – w odpowiednich przypadkach – weryfikacji, czy zachodzi konieczność ustanowienia nowych lub zmiany obowiązujących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiającym wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniającym dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) lub z rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającym dyrektywę Rady 91/414/EWG (4). Należy przyjąć środki zapewniające nieprzekraczanie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, które mają zastosowanie. |
(8) |
Ze względu na założenia przyjęte w ramach oceny ryzyka należy nałożyć wymóg, by produkty dopuszczone do użytku profesjonalnego były stosowane przy użyciu odpowiedniego wyposażenia ochrony osobistej, chyba że we wniosku o zezwolenie na stosowanie produktu można wykazać, że ryzyko dla pracowników i obsługi można ograniczyć do dopuszczalnego poziomu. |
(9) |
Z uwagi na ryzyko stwierdzone dla środowiska należy nałożyć wymóg niewydawania zezwoleń na bezpośrednie stosowanie produktów w wodach powierzchniowych, chyba że we wniosku o zezwolenie można wykazać, że ryzyko dla ekosystemów wodnych i lądowych oraz wód gruntowych można ograniczyć do dopuszczalnego poziomu, oraz uzależnienia wydania zezwolenia na stosowanie produktów przeznaczonych do zastosowania w zakładach przetwarzania odpadów od wprowadzenia odpowiednich środków ograniczających ryzyko celem uniknięcia zanieczyszczenia poza zakładem przetwarzania odpadów. |
(10) |
Przepisy niniejszej dyrektywy powinny być stosowane jednocześnie we wszystkich państwach członkowskich tak, aby zapewnić równe traktowanie produktów biobójczych w produktach typu 18 zawierających substancję czynną piryproksyfen na rynku Unii oraz właściwe ogólne funkcjonowanie rynku produktów biobójczych. |
(11) |
Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia oraz aby zagwarantować wnioskodawcom, którzy przygotowali dokumenty, możliwość pełnego wykorzystania 10-letniego okresu ochrony informacji, który – zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy 98/8/WE – rozpoczyna się od dnia włączenia. |
(12) |
Po włączeniu państwom członkowskim należy przyznać odpowiedni czas na wprowadzenie w życie przepisów art. 16 ust. 3 dyrektywy 98/8/WE. |
(13) |
Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 98/8/WE. |
(14) |
Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną z 28 września 2011 r. państw członkowskich i Komisji dotyczącą dokumentów wyjaśniających (5) państwa członkowskie zobowiązały się do dołączania, w uzasadnionych przypadkach, do powiadomienia o środkach transpozycji jednego lub więcej dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów służących transpozycji. |
(15) |
Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Załącznik I do dyrektywy 98/8/WE zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują najpóźniej do dnia 31 stycznia 2014 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 lutego 2015 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 lutego 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1.
(2) Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3.
(3) Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.
(4) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(5) Dz.U. C 369 z 17.12.2011, s. 14.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku I do dyrektywy 98/8/WE dodaje się wpis w brzmieniu:
Nr |
Nazwa zwyczajowa |
Nazwa IUPAC Numery identyfikacyjne |
Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1) |
Data włączenia |
Termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3, chyba że zastosowanie ma jeden z wyjątków wskazanych w przypisie do niniejszego nagłówka (2) |
Data wygaśnięcia włączenia |
Typ produktu |
Przepisy szczegółowe (3) |
||||||
„62 |
Piryproksyfen |
eter 4-fenoksyfenyl (RS)-2-(2-pirydyloksy)propylu Nr WE: 429-800-1 Nr CAS: 95737-68-1 |
970 g/kg |
1 lutego 2015 r. |
31 stycznia 2017 r. |
31 stycznia 2025 r. |
18 |
Nie wszystkie potencjalne zastosowania i scenariusze narażenia zostały ocenione na poziomie Unii; wyłączono niektóre zastosowania i scenariusze narażenia, takie jak zastosowanie przez użytkowników nieprofesjonalnych. Przy dokonywaniu oceny wniosku o zezwolenie na stosowanie produktu zgodnie z art. 5 i załącznikiem VI państwa członkowskie dokonują, jeśli jest to właściwe dla określonego produktu, oceny tych scenariuszy zastosowań lub narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do środowisk i populacji ludzi, które nie zostały uwzględnione w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym. W odniesieniu do produktów zawierających piryproksyfen, które mogą powodować pozostałości w żywności lub paszy, państwa członkowskie weryfikują, czy zachodzi konieczność ustalenia nowych lub zmiany obowiązujących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009 lub rozporządzeniem (WE) nr 396/2005, oraz przyjmują wszelkie środki ograniczające ryzyko zapewniające nieprzekraczanie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, które mają zastosowanie. Państwa członkowskie dbają o to, aby zezwolenia spełniały następujące warunki:
|
(1) Czystość wskazana w tej kolumnie oznaczała minimalny stopień czystości substancji czynnej stosowany do dokonywania oceny zgodnie z art. 11. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może posiadać taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest on równoważny technicznie z ocenioną substancją.
(2) Dla produktów zawierających więcej niż jedną substancję czynną, o których mowa w art. 16 ust. 2, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 jest terminem obowiązującym dla ostatniej z jego substancji czynnych, która ma zostać włączona do niniejszego załącznika. Dla produktów, dla których pierwsze zezwolenie zostało przyznane później niż 120 dni przed terminem zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 oraz kompletny wniosek o wzajemne uznanie został złożony zgodnie z art. 4 ust. 1 w terminie 60 dni od dnia udzielenia pierwszego zezwolenia, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 w odniesieniu do tego wniosku zostaje przedłużony do 120 dni od daty otrzymania kompletnego wniosku o wzajemne uznanie. Dla produktów, w odniesieniu do których państwo członkowskie zaproponowało odstępstwo od wzajemnego uznawania zgodnie z art. 4 ust. 4, termin zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 3 zostaje przedłużony do 30 dni od daty przyjęcia decyzji Komisji zgodnie z art. 4 ust. 4 akapit drugi.
(3) Do celów wdrożenia wspólnych zasad załącznika VI zawartość sprawozdań z oceny i wnioski z nich są dostępne na stronie internetowej Komisji: http://ec.europa.eu/comm/environment/biocides/index.htm
DECYZJE
15.2.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 44/18 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 13 lutego 2013 r.
w sprawie zatwierdzenia przez Komisję krajowych planów wdrożenia systemów zatwierdzania zgodnie z art. 109 ust. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009
(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 651)
(Jedynie teksty w językach angielskim, bułgarskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słoweńskim, szwedzkim i włoskim są autentyczne)
(2013/82/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (1), w szczególności jego art. 109 ust. 8,
uwzględniając przedkładanie przez państwa członkowskie krajowych planów wdrożenia systemów zatwierdzania,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 109 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie ustanawiają krajowy plan wdrożenia systemu zatwierdzania pozwalającego im na określenie priorytetów zatwierdzania i kontroli krzyżowych oraz dalszych działań podjętych w następstwie wykrycia niespójności na podstawie zarządzania ryzykiem. |
(2) |
Krajowe plany Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Irlandii, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Republiki Słowenii, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zostały przedłożone Komisji do zatwierdzenia. Są one zgodne z art. 109 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz art. 143–145 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (2). Należy zatem je zatwierdzić. |
(3) |
Niniejsza decyzja stanowi decyzję zatwierdzającą w rozumieniu art. 109 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. |
(4) |
Komisja będzie monitorować realizację krajowych planów pod względem ich skuteczności. Jeżeli, na podstawie ustaleń z weryfikacji, inspekcji i audytów przeprowadzonych przez Komisję w ramach tytułu X rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, zmiany krajowych planów zatwierdzenia wydadzą się konieczne, państwa członkowskie muszą odpowiednio zmienić swoje plany, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Zgodne z art. 109 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 krajowe plany Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Irlandii, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Republiki Słowenii, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, dotyczące wdrożenia systemu zatwierdzania, zostały zatwierdzone.
2. Jeżeli, na podstawie ustaleń z weryfikacji, inspekcji i audytów przeprowadzonych przez Komisję w ramach tytułu X rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, Komisja uzna, że krajowe plany zatwierdzone zgodnie z ust. 1 nie zapewniają skutecznego wypełnienia przez państwa członkowskie obowiązków określonych w art. 109 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, może, po skonsultowaniu się z zainteresowanymi państwami członkowskimi, zażądać zmiany planów.
3. Państwa członkowskie zmieniają swoje plany zatwierdzania zgodnie z żądaniem Komisji zgodnie z ust. 2.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Irlandii, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Republiki Słowenii, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 lutego 2013 r.
W imieniu Komisji
Maria DAMANAKI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
(2) Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1.