22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/1

DECYZJA RADY

z dnia 13 listopada 2012 r.

w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Nową Zelandią zmieniającej Umowę w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią

(2012/828/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Umowa w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią (1) weszła w życie w dniu 1 stycznia 1999 r. (2).

(2)

Zgodnie z decyzją Rady 2011/464/UE (3) Umowa między Unią Europejską a Nową Zelandią zmieniająca Umowę w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią (zwana dalej „Umową”) została podpisana przez Komisję w dniu 23 lutego 2012 r., z zastrzeżeniem jej zawarcia.

(3)	W wyniku wejścia w życie Traktatu z Lizbony dnia 1 grudnia 2009 r., Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym.

(4)	Należy zawrzeć Umowę,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Umowę między Unią Europejską a Nową Zelandią zmieniającą Umowę w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią (zwana dalej „Umową”).

Tekst Umowy dołączony jest do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę uprawnioną do przesłania w imieniu Unii Europejskiej not dyplomatycznych przewidzianych w art. 2 Umowy, w celu wyrażenia zgody Unii na to, aby Umowa stała się dla niej wiążąca (4).

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 listopada 2012 r.

W imieniu Rady

V. SHIARLY

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 229 z 17.8.1998, s. 62.

(2) Dz.U. L 5 z 9.1.1999, s. 74.

(3) Dz.U. L 195 z 27.7.2011, s. 1.

(4) Data wejścia w życie Umowy zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.

UMOWA

między Unią Europejską a Nową Zelandią zmieniająca Umowę w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią

UNIA EUROPEJSKA

oraz

NOWA ZELANDIA,

zwane dalej „Stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC zawarcie Umowy w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności (1) podpisanej w Wellington w dniu 25 czerwca 1998 r. (zwanej dalej „Umową w sprawie wzajemnego uznawania”);

STWIERDZAJĄC potrzebę uproszczenia stosowania Umowy w sprawie wzajemnego uznawania;

MAJĄC NA UWADZE, że art. 3 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania szczegółowo określa formę załączników sektorowych, a w szczególności określa, iż sekcja II każdego załącznika sektorowego do Umowy zawiera wykaz wyznaczonych instytucji oceny zgodności;

MAJĄC NA UWADZE, że art. 4 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania ogranicza zastosowanie Umowy do produktów pochodzących od Stron zgodnie z niepreferencyjnymi zasadami pochodzenia;

MAJĄC NA UWADZE, że art. 12 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania ustanawia Wspólny Komitet, który m.in. nadaje moc prawną decyzjom w sprawie włączenia instytucji oceny zgodności do załączników sektorowych lub wycofania ich z tych załączników oraz określa procedurę takiego włączenia i wycofania;

MAJĄC NA UWADZE, że art. 8 i 12 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania odnoszą się do przewodniczącego Wspólnego Komitetu;

MAJĄC NA UWADZE, że art. 12 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania nie upoważnia bezpośrednio Wspólnego Komitetu do zmiany załączników sektorowych, z wyjątkiem nadania mocy prawnej decyzji organu wyznaczającego dotyczącej wyznaczenia lub wycofania wyznaczenia określonej instytucji oceny zgodności;

UWZGLĘDNIAJĄC, że art. 3 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania należy zmienić w celu uwzględnienia proponowanych zmian w jej art. 12 ograniczających wymóg podejmowania przez Wspólny Komitet działań dotyczących uznawania lub cofania uznawania instytucji oceny zgodności do przypadków, które zostały zakwestionowane przez drugą Stronę zgodnie z art. 8 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania, a także w celu nadania większej elastyczności strukturze załączników sektorowych do Umowy;

UWZGLĘDNIAJĄC, że w celu uniknięcia niepotrzebnego ograniczania wymiany handlowej między Stronami należy usunąć określone w art. 4 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania ograniczenie dotyczące pochodzenia;

UWZGLĘDNIAJĄC, że w celu uwzględnienia faktu, że Strony wspólnie przewodniczą Wspólnemu Komitetowi, z art. 8 i 12 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania należy usunąć odniesienia do przewodniczącego Wspólnego Komitetu;

UWZGLĘDNIAJĄC, że zwiększona wymiana informacji między Stronami dotyczących stosowania Umowy w sprawie wzajemnego uznawania ułatwi jej stosowanie;

UWZGLĘDNIAJĄC, że aby terminowo wprowadzać zmiany w załącznikach sektorowych z uwzględnieniem postępu technicznego i innych czynników takich jak rozszerzenie Unii Europejskiej, Wspólny Komitet powinien być bezpośrednio upoważniony w art. 12 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania do zmiany załączników sektorowych w obszarach innych niż dotyczących nadania mocy prawnej decyzji organu wyznaczającego dotyczącej wyznaczenia lub wycofania wyznaczenia określonej instytucji oceny zgodności, a także w sprawie przyjęcia nowych załączników sektorowych;

UWZGLĘDNIAJĄC, że w celu uproszczenia stosowania Umowy w sprawie wzajemnego uznawania konieczność podejmowania przez Wspólny Komitet decyzji dotyczących uznawania lub cofania uznawania instytucji oceny zgodności powinna być ograniczona do przypadków, które zostały zakwestionowane przez drugą Stronę zgodnie z art. 8 Umowy w sprawie wzajemnego uznawania;

UWZGLĘNIAJĄC, że w celu uproszczenia stosowania Umowy w sprawie wzajemnego uznawania w jej art. 12 należy ustanowić prostszą procedurę uznawania, cofania uznawania i zawieszania instytucji oceny zgodności oraz należy wyjaśnić sytuację dotyczącą oceny zgodności prowadzonej przez instytucje następnie zawieszone lub wycofane;

UWZGLĘDNIAJĄC, że Umowa między Unią Europejską a Australią w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności, certyfikatów i oznakowania jest identyczna z niniejszą Umową w sprawie wzajemnego uznawania i w związku z tym jest zmieniana równolegle, aby zachować spójność między umowami;

UWZGLĘDNIAJĄC, że odniesienia prawne i zasady funkcjonowania załączników sektorowych w sprawie inspekcji GMP, certyfikacji partii produktów medycznych oraz wyrobów medycznych są już nieaktualne i skorzystano z możliwości, aby zmienić je w celu odzwierciedlenia obecnej sytuacji;

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Zmiany do Umowy w sprawie wzajemnego uznawania

W Umowie w sprawie wzajemnego uznawania wprowadza się następujące zmiany:

art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Każdy Załącznik sektorowy zawiera w ogólności poniższe informacje:

a)	deklarację dotyczącą jego zakresu;

b)	wymagania ustawowe, wykonawcze i administracyjne odnoszące się do procedur oceny zgodności;

c)	organy wyznaczające;

d)	zestaw procedur do wyznaczania instytucji oceny zgodności; oraz

e)	dodatkowe postanowienia zgodnie z wymaganiami.”;

2)	art. 4 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 4 Zakres Niniejsza Umowa ma zastosowanie do produktów określonych w deklaracji dotyczącej zakresu każdego Załącznika sektorowego.”;

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Organy wyznaczające

1. Strony zapewniają, że organy wyznaczające, odpowiedzialne za wyznaczanie instytucji oceny zgodności posiadają niezbędne uprawnienia i kompetencje do wyznaczania, zawieszania oraz cofania wyznaczenia wobec wymienionych instytucji.

2. Dokonując wyznaczenia, zawieszenia, cofnięcia zawieszenia lub wycofania wyznaczenia, organy wyznaczające stosują się do procedury wyznaczania określonej w art. 12 oraz w załączniku, chyba że ustalono inaczej w załącznikach sektorowych.”;

art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Strony dokonują wymiany informacji dotyczących stosowanych procedur w celu zapewnienia, że wyznaczone instytucje oceny zgodności spełniają wymagania ustawowe, wykonawcze i administracyjne określone w załącznikach sektorowych oraz wymagania w zakresie kompetencji określone w załączniku.”;

w art. 8 wproawdza się następujące zmiany:

a)	ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zakwestionowanie takie powinno być uzasadnione w sposób obiektywny i uargumentowany oraz przedstawione w formie pisemnej drugiej Stronie oraz Wspólnemu Komitetowi.”;

ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Jeżeli Wspólny Komitet nie postanowi inaczej, zakwestionowana instytucja oceny zgodności podlega zawieszeniu przez właściwy organ wyznaczający, na okres od zakwestionowania jej kompetencji technicznych lub spełniania wymagań zgodnie z niniejszym artykułem do czasu osiągnięcia porozumienia we Wspólnym Komitecie w zakresie statusu tej instytucji lub do czasu, gdy Strona kwestionująca powiadomi drugą Stronę i Wspólny Komitet, że jest usatysfakcjonowana, jeśli chodzi o kompetencje techniczne odnośnej instytucji oceny zgodności i spełnianie przez nią właściwych wymagań.”;

art. 9 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 9

Wymiana informacji

1. Strony dokonują wymiany informacji dotyczących wykonywania postanowień ustawowych, wykonawczych i administracyjnych określonych w załącznikach sektorowych oraz prowadzą dokładny wykaz instytucji oceny zgodności wyznaczonych zgodnie z niniejszą umową.

2. Zgodnie ze swoimi obowiązkami wynikającymi z Porozumienia w sprawie barier technicznych w handlu Światowej Organizacji Handlu każda Strona informuje drugą Stronę o zmianach, jakie zamierza wprowadzić w przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących przedmiotu tego Porozumienia, oraz powiadamia drugą Stronę o nowych przepisach najpóźniej 60 dni kalendarzowych przed wejściem ich w życie, chyba że wystąpi sytuacja określona w ust. 3 niniejszego artykułu.

3. Jeżeli Strona podejmuje pilne środki, które uznaje za uzasadnione względami bezpieczeństwa, zdrowia lub ochrony środowiska, w celu wyeliminowania bezpośredniego ryzyka, jakie stwarza produkt objęty Załącznikiem sektorowym, powiadamia drugą Stronę bezzwłocznie, lub w sposób ustalony w Załączniku sektorowym, o tych środkach, przekazując krótkie wyjaśnienie celu i przesłanek ich wprowadzenia.”;

art. 12 ust. 3–7 otrzymują brzmienie:

„3. Wspólny Komitet zbiera się co najmniej raz w roku, chyba że Wspólny Komitet lub Strony postanowią inaczej. Jeżeli jest to konieczne do skutecznego stosowania niniejszej umowy lub na wniosek Strony zwoływane są dodatkowe posiedzenia.

4. Wspólny Komitet może rozpatrywać każdą sprawę dotyczącą stosowania niniejszej umowy. Jest odpowiedzialny w szczególności za:

a)	dokonywanie zmian w załącznikach sektorowych zgodnie z niniejszą umową;

b)	wymianę informacji dotyczących procedur stosowanych przez Strony dla zapewnienia odpowiedniego poziomu kompetencji instytucji oceny zgodności;

c)	zgodnie z art. 8 powoływanie wspólnego zespołu lub zespołów biegłych do weryfikacji technicznych kompetencji instytucji oceny zgodności oraz spełniania przez nie innych właściwych wymagań;

d)	wymianę informacji oraz powiadamianie Stron o zmianach w ustawowych, wykonawczych i administracyjnych przepisach określonych w załącznikach sektorowych, w tym tych, które wymagają modyfikacji załączników sektorowych;

e)	rozwiązywanie problemów dotyczących stosowania niniejszej umowy oraz załączników sektorowych; oraz

f)	przyjmowanie nowych załączników sektorowych zgodnie z niniejszą umową.

5. Wszelkie zmiany w załącznikach sektorowych wprowadzone zgodnie z niniejszą umową oraz wszelkie nowe załączniki sektorowe przyjęte zgodnie z niniejszą umową są niezwłocznie podawane na piśmie do wiadomości każdej ze Stron przez Wspólny Komitet oraz wchodzą w życie w sposób ustalony przez Wspólny Komitet.

6. Przy wyznaczaniu instytucji oceny zgodności stosowana jest następująca procedura:

a)	Strona, która pragnie wyznaczyć instytucję oceny zgodności przesyła w tym celu swój wniosek drugiej Stronie na piśmie oraz załącza dokumentację uzupełniającą, jaką może określić Wspólny Komitet;

w przypadku zaakceptowania wniosku przez drugą Stronę lub braku sprzeciwu wniesionego w ciągu 60 dni kalendarzowych zgodnie z wszelkimi obowiązującymi procedurami ustalonymi przez Wspólny Komitet, instytucję oceny zgodności uznaje się za wyznaczoną instytucję oceny zgodności zgodnie z postanowieniami art. 5;

c)	w przypadku gdy, zgodnie z art. 8, w wymienionym wyżej terminie 60 dni druga Strona zakwestionuje kompetencje techniczne lub spełnianie wymagań przez proponowaną instytucję oceny zgodności, Wspólny Komitet może podjąć decyzję o przeprowadzeniu kontroli odnośnej instytucji zgodnie z art. 8;

d)	w przypadku wyznaczenia nowej instytucji oceny zgodności ocena zgodności przeprowadzona przez taką instytucję jest ważna od dnia, w którym staje się ona wyznaczoną instytucją oceny zgodności zgodnie z niniejszą umową;

każda ze Stron może zawiesić, cofnąć zawieszenie lub wycofać wyznaczenie instytucji oceny zgodności będącej w zakresie jego właściwości. Odnośna Strona bezzwłocznie powiadamia drugą Stronę i Wspólny Komitet na piśmie o swojej decyzji, podając datę tej decyzji. Zawieszenie, cofnięcie zawieszenia lub wycofanie wyznaczenia wchodzi w życie w dniu podjęcia przez Stronę decyzji;

zgodnie z art. 8 każda ze Stron może w wyjątkowych okolicznościach zakwestionować kompetencje techniczne wyznaczonej instytucji oceny zgodności będącej w zakresie właściwości drugiej Strony. W takim przypadku Wspólny Komitet może podjąć decyzję o przeprowadzeniu kontroli odnośnej instytucji zgodnie z art. 8.

7. W razie zawieszenia lub wycofania wyznaczenia instytucji oceny zgodności, ocena zgodności przeprowadzona przez tę instytucję przed datą wejścia w życie zawieszenia lub wycofania pozostaje ważna, chyba że właściwa Strona ograniczyła jej ważność lub ją unieważniła, lub Wspólny Komitet postanowił inaczej. Strona w zakresie właściwości której działała zawieszona lub wycofana instytucja oceny zgodności, powiadamia drugą Stronę na piśmie o wszelkich tego typu zmianach dotyczących ograniczenia ważności lub unieważnienia oceny.”;

w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

a)	ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wspólny Komitet może przyjąć załączniki sektorowe, do których stosuje się art. 2, zapewniające uzgodnienia w zakresie wykonania niniejszej umowy.”;

b)	ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zmiany do załączników sektorowych oraz przyjęcie nowych załączników sektorowych określa Wspólny Komitet.”.

w załączniku wprowadza się następujące zmiany:

pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9.

Organy wyznaczające powiadamiają przedstawicieli swojej Strony we Wspólnym Komitecie, ustanowionym na mocy art. 12 niniejszej umowy, o instytucjach oceny zgodności, które mają zostać wyznaczone, zawieszone lub wycofane. Wyznaczenie, zawieszenie lub wycofanie wyznaczenia instytucji oceny zgodności odbywa się zgodnie z niniejszą umową oraz regulaminem Wspólnego Komitetu.”;

pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10.

Powiadamiając przedstawicieli swojej Strony we Wspólnym Komitecie, ustanowionym na mocy niniejszej umowy, o instytucjach oceny zgodności, które mają zostać wyznaczone, organ wyznaczający przedstawia następujące dane szczegółowe w odniesieniu do każdej instytucji oceny zgodności:

nazwę;

b)	adres pocztowy;

c)	numer faksu i adres poczty elektronicznej;

d)	asortyment produktów, procesy, normy lub usługi, do których oceniania dany podmiot jest upoważniony;

e)	procedurę oceny zgodności, do której wykonywania dany podmiot jest upoważniony; oraz

f)	procedurę wyznaczenia stosowaną do ustalenia kompetencji.”;

10)

Załącznik sektorowy w sprawie inspekcji GMP i certyfikacji partii produktów leczniczych, włącznie z dodatkiem 1 i dodatkiem 2 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK SEKTOROWY W SPRAWIE INSPEKCJI GMP I CERTYFIKACJI PARTII PRODUKTÓW LECZNICZYCH DO UMOWY MIĘDZY WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ A NOWĄ ZELANDIĄ W SPRAWIE WZAJEMNEGO UZNAWANIA W ODNIESIENIU DO OCENY ZGODNOŚCI

ZAKRES I PRZEDMIOT

Postanowienia niniejszego Załącznika sektorowego obejmują wszystkie produkty lecznicze wytwarzane przemysłowo w Nowej Zelandii i Unii Europejskiej, do których stosuje się wymagania dobrej praktyki wytwarzania (GMP).

W odniesieniu do produktów leczniczych objętych niniejszym Załącznikiem sektorowym każda Strona będzie uznawać wnioski z inspekcji wytwórców przeprowadzanych przez odpowiednie służby inspekcyjne drugiej Strony oraz odpowiednie pozwolenia na produkcję udzielone przez właściwe organy drugiej Strony.

Ponadto Strony uznają bez ponownej kontroli przy przywozie należące do producentów certyfikaty zgodności ze specyfikacjami każdej partii.

»„Produkty lecznicze«” oznaczają wszystkie produkty objęte prawodawstwem farmaceutycznym w Unii Europejskiej i Nowej Zelandii, o których mowa w sekcji I. Definicja produktów leczniczych obejmuje wszystkie produkty stosowane u ludzi i produkty weterynaryjne, takie jak chemiczne i biologiczne środki farmaceutyczne, immunologiczne, radiofarmaceutyczne, stałe produkty lecznicze uzyskane z krwi ludzkiej lub ludzkiego osocza, mieszanki do przygotowania pasz weterynaryjnych z zawartością substancji leczniczych oraz, w stosownych przypadkach, witaminy, minerały, ziołowe środki lecznicze i homeopatyczne produkty lecznicze.

„GMP” stanowi tę część zapewniania jakości, która odpowiada za to, że produkty są wytwarzane i kontrolowane podczas wytwarzania zgodnie z normami jakości właściwymi dla ich przeznaczenia oraz z wymaganiami pozwolenia na dopuszczenie do obrotu udzielonego przez Stronę przywozu. Do celów niniejszego Załącznika sektorowego GMP obejmuje system, według którego producent otrzymuje specyfikację produktu lub procesu od posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu lub od składającego wniosek o takie pozwolenie, oraz zapewnia, że produkt leczniczy jest wykonany zgodnie z tą specyfikacją (równoważne z certyfikacją osoby wykwalifikowanej w Unii Europejskiej).

Jeżeli chodzi o produkty lecznicze objęte prawodawstwem tylko jednej Strony („Strony wprowadzającej regulacje”), producent może złożyć wniosek do urzędu wyznaczonego przez właściwy punkt kontaktowy Strony wprowadzającej regulacje wymieniony w sekcji III pkt 12, do celów niniejszej umowy, aby inspekcja została przeprowadzona przez lokalne właściwe służby inspekcyjne. Postanowienie to stosuje się między innymi do produkcji aktywnych składników farmaceutycznych, produktów pośrednich i produktów przeznaczonych do użytku w badaniach klinicznych, a także wspólnie uzgodnionych inspekcji przed wprowadzeniem do obrotu. Uzgodnienia operacyjne wymienione są w sekcji III pkt 3 lit. b).

Certyfikacja producentów

Na wniosek eksportera, importera lub właściwego organu drugiej Strony, organy odpowiedzialne za udzielanie zezwolenia na produkcję i za nadzór nad produkcją produktów leczniczych poświadczą, że producent:

—	jest stosownie uprawniony do produkcji odpowiednich produktów leczniczych lub do wykonywania odpowiednich czynności produkcyjnych;

—	podlega regularnym inspekcjom ze strony organów, oraz

—	spełnia krajowe wymagania GMP uznawane za równorzędne przez obie Strony, które są wymienione w sekcji I. W przypadku stosowania jako odniesienia odmiennych wymagań GMP (zgodnie z postanowieniami sekcji III pkt 3 lit. b), fakt ten należy odnotować w certyfikacie.

Certyfikaty określają także miejsce (miejsca) produkcji (oraz jeśli istnieją, laboratoria badawcze). Formularz certyfikatu zostanie określony przez wspólną grupę sektorową.

Certyfikaty wystawia się w krótkim czasie, w terminie nie dłuższym niż 30 dni kalendarzowych. W wyjątkowych przypadkach, takich jak konieczność przeprowadzenia nowej inspekcji, termin ten może być przedłużony do 60 dni kalendarzowych.

Certyfikacja partii

Do każdej wywożonej partii dołączony jest certyfikat partii przygotowany przez producenta (samocertyfikacja) po pełnej analizie jakościowej i ilościowej wszystkich aktywnych składników i po wszystkich innych badaniach lub kontrolach niezbędnych do zapewnienia jakości produktu zgodnej z wymaganiami pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. Certyfikat ten potwierdza, że dana partia jest zgodna ze specyfikacją, i jest przechowywany przez importera partii. Udostępniany jest na żądanie właściwych organów.

Wystawiając certyfikat producent uwzględnia obowiązujące przepisy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w sprawie jakości produktów farmaceutycznych będących przedmiotem handlu międzynarodowego. Certyfikat będzie szczegółowo wymieniał uzgodnioną specyfikację produktu, odniesienie do metod analitycznych oraz wyniki badań. Certyfikat powinien zawierać deklarację, że zapisy z przetwarzania i pakowania partii zostały zbadane i potwierdzono ich zgodność z GMP. Certyfikat partii podpisze osoba odpowiedzialna za dopuszczenie partii do sprzedaży lub dostawy, tj. w Unii Europejskiej „osoba wykwalifikowana” wymieniona we właściwym prawodawstwie Unii Europejskiej. W Nowej Zelandii osoba odpowiedzialna jest wymieniona w pozwoleniu na produkcję wydanym zgodnie z właściwym prawodawstwem Nowej Zelandii.

SEKCJA I

WYMAGANIA USTAWOWE, WYKONAWCZE I ADMINISTRACYJNE

Z zastrzeżeniem sekcji III, ogólne inspekcje GMP przeprowadza się zgodnie z wymaganiami GMP Strony wywozu. Właściwe postanowienia ustawowe, wykonawcze i administracyjne dotyczące niniejszego Załącznika sektorowego są określone w poniższej tabeli.

Jednakże referencyjne wymagania jakości wywożonego produktu, w tym dotyczące metody produkcji i specyfikacje produktu, wynikają z odpowiedniego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu udzielonego przez Stronę przywozu.

Właściwe przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne Unii Europejskiej

Właściwe przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne Nowej Zelandii

—	dyrektywa Komisji 91/412/EWG z dnia 23 lipca 1991 r. ustanawiająca zasady i wytyczne dobrej praktyki wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, ze zmianami

—	dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych, ze zmianami

—	dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi, ze zmianami

—	dyrektywa Komisji 2003/94/WE z dnia 8 października 2003 r. ustanawiająca zasady i wytyczne dobrej praktyki wytwarzania w odniesieniu do produktów leczniczych stosowanych u ludzi oraz produktów leczniczych stosowanych u ludzi, znajdujących się w fazie badań, ze zmianami

—	rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków, ze zmianami

—	wytyczne dobrej praktyki dystrybucji (94/C63/03)

—	tom 4 - wytyczne dobrej praktyki wytwarzania, zasady dotyczące produktów leczniczych do użytku u ludzi i zwierząt

—	Medicines Act 1981

—	Medicines Regulations 1984

—	New Zealand Code of Good Manufacturing Practice for Manufacture and Distribution of Therapeutic Goods, Parts 1, 2, 4 and 5

—	Agricultural Compounds and Veterinary Medicines Act 1997

—	Agricultural Compounds and Veterinary Medicines Regulations, 2001

—	Agricultural Compounds and Veterinary Medicines (ACVM) Standard for Good Manufacturing Practice

—	Agricultural Compounds and Veterinary Medicines (ACVM) Guideline for Good Manufacturing Practice

—	oraz wszelkie przepisy przyjęte na podstawie wyżej wymienionych aktów prawnych lub zmieniające je.

SEKCJA II

OFICJALNE SŁUŻBY INSPEKCYJNE

Wykazy oficjalnych służb inspekcyjnych w odniesieniu do niniejszego Załącznika sektorowego zostały wspólnie ustalone przez Strony i będą przez nie prowadzone. Jeżeli Strona zwróci się do drugiej Strony o egzemplarz jej najnowszych wykazów oficjalnych służb inspekcyjnych, druga Strona przekaże jej egzemplarz tych wykazów w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku.

SEKCJA III

POSTANOWIENIA OPERACYJNE

1. Przekazywanie sprawozdań z inspekcji

Na uzasadniony wniosek, właściwe służby inspekcyjne przesyłają kopię sprawozdania z ostatniej kontroli miejsca produkcji lub kontroli, w przypadku gdy czynności analityczne zostały zlecone na zewnątrz. Wniosek może dotyczyć „pełnego sprawozdania z kontroli” lub „sprawozdania szczegółowego” (zob. pkt 2). Każda ze Stron zachowuje w odniesieniu do tych sprawozdań z inspekcji poufność w stopniu wymaganym przez Stronę pochodzenia.

Jeśli czynności produkcyjne w odniesieniu do danego produktu leczniczego nie zostały w ostatnim czasie skontrolowane, tzn. jeżeli ostatnią inspekcję przeprowadzono ponad dwa lata wcześniej lub zaistniała szczególna potrzeba przeprowadzenia inspekcji, można wnioskować o przeprowadzenie szczególnej i szczegółowej inspekcji. Strony zapewniają, że sprawozdania z inspekcji przekazywane są w terminie nie dłuższym niż 30 dni kalendarzowych, a w razie potrzeby przeprowadzenia nowej inspekcji okres ten przedłuża się do 60 dni kalendarzowych.

2. Sprawozdania z inspekcji

„Pełne sprawozdanie z inspekcji” składa się z głównego planu technologicznego zakładu (opracowywanego przez producenta lub inspektorat) i opisowego sprawozdania z inspekcji sporządzonego przez inspektorat. „Sprawozdanie szczegółowe” odnosi się do szczegółowych zapytań drugiej Strony dotyczących danego przedsiębiorstwa.

3. Odniesienie do GMP

a)	Producenci poddawani są inspekcji w odniesieniu do stosownej GMP Strony wywozu (zob. sekcja I).

W odniesieniu do produktów leczniczych objętych prawodawstwem farmaceutycznym Strony przywozu, ale nie wywozu, właściwa lokalna służba inspekcyjna wyrażająca gotowość do inspekcji właściwych operacji wytwórczych przeprowadza inspekcje na podstawie własnej GMP lub, w przypadku braku szczególnych wymagań GMP, na podstawie obowiązującej GMP Strony przywozu. Powyższe ustalenie ma także zastosowanie w przypadku, gdy właściwa lokalna GMP nie jest uznawana za równoważną GMP Strony przywozu pod względem zapewnienia jakości produktu gotowego.

Równoważność wymagań GMP dla poszczególnych produktów lub klas produktów (np. badanych produktów leczniczych, materiałów wyjściowych) ustalana jest zgodnie z procedurą ustanowioną przez wspólną grupę sektorową.

4. Istota inspekcji

a)	Inspekcje służą regularniej ocenie przestrzegania GMP przez producenta. Nazywa się je ogólnymi inspekcjami GMP (również regularnymi, okresowymi lub rutynowymi).

Inspekcje „skupiające się na produkcie lub procesie” (które mogą być inspekcjami „przed wprowadzeniem do obrotu”) skupiają się na produkcji jednego produktu lub serii produktu (produktów) lub procesu (procesów) i obejmują ocenę ważności szczególnych aspektów procesu lub kontroli i ocenę zgodności z wymienionymi aspektami, zgodnie z pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu. W miarę potrzeby odpowiednie informacje o produkcie (dokumentacja dotycząca jakości załączona do wniosku/dokumentacja dotycząca pozwolenia) są przekazywane inspektoratom z zachowaniem poufności.

5. Opłaty za inspekcje/za opracowanie

System opłat za inspekcje/opracowanie określa się w zależności od położenia producenta. Opłaty za inspekcje/opracowanie nie są ponoszone przez producenta znajdującego się na terytorium drugiej Strony za produkty objęte niniejszym Załącznikiem sektorowym.

6. Klauzula ochronna w odniesieniu do inspekcji

Każda Strona zastrzega sobie prawo do przeprowadzania własnych inspekcji z powodów przedstawionych drugiej Stronie. O inspekcjach takich należy uprzednio powiadomić drugą Stronę, która ma prawo wziąć w nich udział. Odwołanie się do niniejszej klauzuli ochronnej ma charakter wyjątkowy. W przypadku tego rodzaju inspekcji koszty inspekcji mogą być odzyskane.

7. Wymiana informacji między organami i zbliżanie wymogów jakości

Zgodnie z postanowieniami ogólnymi niniejszej umowy, Strony wymieniają właściwe informacje konieczne do ciągłego wzajemnego uznawania inspekcji. Do celów wykazania zdolności w przypadkach znaczących zmian w systemach prawnych u jednej ze Stron, druga strona może zwrócić się o dodatkowe szczegółowe informacje dotyczące oficjalnych służb inspekcyjnych. Takie szczegółowe wnioski mogą dotyczyć informacji na temat szkoleń, procedur inspekcji, informacji ogólnych i wymiany dokumentacji, a także przejrzystości audytów agencji oficjalnych służb inspekcyjnych właściwych dla stosowania tego Załącznika sektorowego. Takie wnioski powinny być składane do wspólnej grupy sektorowej, która powinna nimi zarządzać w ramach programu bieżącego utrzymania.

Ponadto, właściwe organy w Nowej Zelandii i Unii Europejskiej będą się wzajemnie informować o wszelkich nowych wytycznych technicznych lub zmianach w procedurach inspekcji. Każda ze Stron skonsultuje się z drugą Stroną przed ich przyjęciem.

8. Oficjalne dopuszczenie partii

Procedura oficjalnego dopuszczenia partii stanowi dodatkową weryfikację bezpieczeństwa i skuteczności immunologicznych produktów leczniczych (szczepionek) i pochodnych krwi, przeprowadzaną przez właściwe organy przed rozpoczęciem dystrybucji każdej partii produktu. Niniejsza umowa nie obejmuje w pełni wzajemnego uznawania oficjalnego dopuszczania partii. Jednakże jeżeli zastosowanie ma procedura oficjalnego dopuszczenia partii, producent przedstawia, na żądanie Strony przywozu, certyfikat oficjalnego dopuszczenia partii, jeżeli dana partia została zbadana przez organy kontrolne Strony wywozu.

W odniesieniu do Unii Europejskiej procedura oficjalnego dopuszczenia partii dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi jest publikowana przez Europejską Dyrekcję ds. Jakości Leków i Opieki Zdrowotnej. W odniesieniu do Australii, procedura oficjalnego dopuszczenia partii jest określona w dokumencie „WHO Technical Report Series, No 822, 1992”.

9. Szkolenie inspektorów

Zgodnie z postanowieniami ogólnymi niniejszej umowy, sesje szkoleniowe dla inspektorów organizowane przez właściwe organy są dostępne dla inspektorów drugiej Strony. Strony będą informowały się nawzajem o tych sesjach.

10. Wspólne inspekcje

Zgodnie z postanowieniami ogólnymi niniejszej umowy oraz na mocy wzajemnych uzgodnień między Stronami mogą być dopuszczone wspólne inspekcje. Inspekcje te mają na celu wypracowanie wspólnego rozumienia i interpretacji praktyki i wymagań. Przygotowywanie takich inspekcji oraz ich forma zostaną określone procedurami zatwierdzonymi przez wspólną grupę sektorową.

11. System ostrzegania

Strony wyznaczą punkty kontaktowe, aby umożliwić właściwym organom i producentom odpowiednio szybkie informowanie organów drugiej Strony w przypadkach wady jakościowej, wycofania partii, fałszerstw i innych problemów dotyczących jakości, które wymagają dodatkowych kontroli lub zawieszenia dystrybucji partii. Strony wspólnie ustanowią szczegółową procedurę ostrzegania.

Strony zapewniają powiadamianie drugiej strony, z zachowaniem właściwego stopnia pilności sprawy, o każdym zawieszeniu lub wycofaniu (całkowitym lub częściowym) pozwolenia na produkcję, opartym na braku zgodności z GMP, które mogłoby mieć wpływ na ochronę zdrowia publicznego.

12. Punkty kontaktowe

Do celów niniejszego Załącznika sektorowego punktami kontaktowymi w kwestiach technicznych, takich jak wymiana sprawozdań z inspekcji, sesje szkoleniowe dla inspektorów, wymagania techniczne, będą:

DLA NOWEJ ZELANDII:

Dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi:

Group Manager

Medicines and Medical Devices Safety Authority (Medsafe)

PO Box 5013

Wellington

Nowa Zelandia

Tel. 64-4-819 6874

Faks: 64-4-819 6806

Dla produktów leczniczych stosowanych u zwierząt:

Director, Approvals and ACVM Standards

Ministry of Agriculture and Forestry (MAF)

PO Box 2526

Wellington 6140

New Zealand

Tel. 64-4-894 2541

Faks 64-4-894 2501

DLA UNII EUROPEJSKIEJ:

Dyrektor Europejskiej Agencji Leków

7 Westferry Circus

Canary Wharf

London E14 4HB

United Kingdom

Tel. 44-171-418 8400

Faks: 44-171-418 8416

13. Wspólna grupa sektorowa

Na mocy niniejszego Załącznika sektorowego ustanowiona zostanie wspólna grupa sektorowa złożona z przedstawicieli Stron. Będzie ona odpowiedzialna za skuteczne stosowanie niniejszego Załącznika sektorowego. Grupa będzie składać sprawozdania Wspólnemu Komitetowi na zasadach określonych przez Wspólny Komitet.

Wspólna grupa sektorowa przyjmie swój regulamin. Będzie jednomyślnie podejmować decyzje i przyjmować zalecenia. Grupa może podjąć decyzję o delegowaniu zadań podgrupom.

14. Rozbieżność poglądów

Obie Strony dołożą wszelkich starań w celu wyjaśnienia ewentualnych rozbieżności poglądów dotyczących między innymi spełniania wymagań przez producentów i wniosków ze sprawozdań z inspekcji. Niewyjaśnione rozbieżności poglądów będą przedstawiane wspólnej grupie sektorowej.

SEKCJA IV

ZMIANY W WYKAZIE OFICJALNYCH SŁUŻB INSPEKCYJNYCH

Strony uznają potrzebę uwzględnienia w niniejszym Załączniku sektorowym zmian, w szczególności dotyczących wpisania nowych oficjalnych służb inspekcyjnych lub zmiany charakteru lub roli ustanowionych właściwych organów. W przypadkach w których nastąpiły znaczące zmiany dotyczące oficjalnych służb inspekcyjnych, wspólna grupa sektorowa rozpatrzy, czy oraz jakie dodatkowe informacje są wymagane do weryfikacji programów oraz ustanowienia lub utrzymania wzajemnie uznawanych inspekcji, zgodnie z sekcją III pkt 7.”;

11.

Załącznik sektorowy w sprawie wyrobów medycznych otrzymuje brzmienie:

„

ZAŁĄCZNIK SEKTOROWY W SPRAWIE WYROBÓW MEDYCZNYCH DO UMOWY MIĘDZY WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ A NOWĄ ZELANDIĄ W SPRAWIE WZAJEMNEGO UZNAWANIA W ODNIESIENIU DO OCENY ZGODNOŚCI

ZAKRES I PRZEDMIOT

Postanowienia niniejszego Załącznika sektorowego mają zastosowanie do następujących produktów:

Produkty przeznaczone na wywóz do Unii Europejskiej

Produkty przeznaczone na wywóz do Nowej Zelandii

Wszystkie wyroby medyczne:

a)	wytwarzane w Nowej Zelandii; oraz

b)	z zastrzeżeniem procedur oceny zgodności strony trzeciej, zarówno związanych z produktem, jak i systemami jakości; oraz

c)	określone w dyrektywie Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania, z późniejszymi zmianami; oraz

d)	określone w dyrektywie Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych, z późniejszymi zmianami.

Wszystkie wyroby medyczne:

a)	wytwarzane w Unii Europejskiej; oraz

b)	z zastrzeżeniem procedur oceny zgodności strony trzeciej, zarówno związanych z produktem, jak i systemami jakości, lub z zastrzeżeniem innych wymogów prawodawstwa wymienionego w sekcji I ze zmianami.

Do celów pkt 1:

a)	wyłącza się wyroby medyczne określone w dodatku; oraz

o ile nie określono inaczej lub na mocy wzajemnych uzgodnień między Stronami, „wytwarzanie” wyrobów medycznych nie obejmuje:

(i)	procesów restauracji lub renowacji, takich jak naprawa, remont, remont kapitalny lub odnowienie; lub

(ii)	czynności takich jak prasowanie, etykietowanie, znakowanie, pakowanie i przygotowanie do sprzedaży, przeprowadzanych osobno lub w powiązaniu; lub

(iii)

osobnych inspekcji kontroli jakości; lub

(iv)	osobnej sterylizacji.

Do celów pkt 1:

a)	wyłącza się wyroby medyczne określone w dodatku; oraz

o ile nie określono inaczej lub na mocy wzajemnych uzgodnień między Stronami, „wytwarzanie” wyrobów medycznych nie obejmuje:

(i)	procesów restauracji lub renowacji, takich jak naprawa, remont, remont kapitalny lub odnowienie; lub

(ii)	czynności takich jak prasowanie, etykietowanie, znakowanie, pakowanie i przygotowanie do sprzedaży, przeprowadzanych osobno lub w powiązaniu; lub

(iii)

osobnych inspekcji kontroli jakości; lub

(iv)	osobnej sterylizacji.

SEKCJA I

WYMAGANIA USTAWOWE, WYKONAWCZE I ADMINISTRACYJNE

Ustawowe, wykonawcze i administracyjne wymagania Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wyznaczone przez Nową Zelandię instytucje oceny zgodności dokonują oceny zgodności

Ustawowe, wykonawcze i administracyjne wymagania Nowej Zelandii, zgodnie z którymi wyznaczone przez Unię Europejską instytucje oceny zgodności dokonują oceny zgodności

—	dyrektywa Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania, z późniejszymi zmianami

—	dyrektywa Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotycząca wyrobów medycznych, z późniejszymi zmianami

—	oraz wszelkie prawodawstwo Unii Europejskiej przyjęte na podstawie tych dyrektyw.

—	Radiocommunications Act 1989 i rozporządzenia wydane na podstawie tej ustawy

—	Electricity Act 1992 i rozporządzenia wydane na podstawie tej ustawy

—	Medicines Act 1981

—	Medicines Regulations 1984

—	Medicines (Database of Medical Devices) Regulations 2003

—	oraz wszelkie prawodawstwo przyjęte na podstawie wyżej wymienionych aktów prawnych lub zmieniające je.

SEKCJA II

ORGANY ODPOWIEDZIALNE ZA WYZNACZANIE INSTYTUCJI OCENY ZGODNOŚCI ZGODNIE Z NINIEJSZYM ZAŁĄCZNIKIEM SEKTOROWYM

Dla instytucji oceny zgodności wyznaczonych przez Nową Zelandię

Dla instytucji oceny zgodności wyznaczonych przez Unię Europejską

—	Ministry of Health

—

Belgia

—	Ministère de la Santé publique, de l’Environnement et de l’Intégration sociale

—	Ministerie van Volksgezondheid, Leefmilieu en Sociale Integratie

—	Agence Fédérale des Médicaments et des Produits de Santé – Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten

—	Bułgaria Държавна агенция за метрологичен и технически надзор

—	Republika Czeska Úřad pro technickou normalizaci, metrologii a státní zkušebnictví

—

Dania

—	Indenrigs- og Sundhedsministeriet

—	Lægemiddelstyrelsen

—

Niemcy

—	ZLG - Zentralstelle der Länder für Gesundheitsschutz bei Arzneimitteln und Medizinprodukten, Bonn

—	ZLS - Zentralstelle der Länder für Sicherheitstechnik, München

—	Estonia Majandus- ja Kommunikatsiooniministeerium

—

Irlandia

—	Department of Health

—	Irish Medicines Board

—

Grecja

—	Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

—	Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων

—

Hiszpania

—	Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad

—	Agencia Española de Medicamentos y Productos Sanitarios

—

Francja

—	Ministère de la Santé

—	Agence Française de Sécurité Sanitaire des produits de Santé

—	Agence Nationale du Médicament Vétérinaire

—	Włochy Ministero della Salute – Dipartimento dell’ Innovazione – Direzione Generale Farmaci e Dispositivi Medici

—

Cypr

—	The Drugs Council, Pharmaceutical Services (Ministry of Health)

—	Veterinary Services (Ministry of Agriculture)

—

Łotwa

—	Zāļu valsts aģentūra

—	Veselības ministrija

—	Litwa Lietuvos Respublikos sveikatos apsaugos ministerija

—

Luksemburg

—	Ministère de la Santé

—	Division de la Pharmacie et des Médicaments

—	Węgry Országos Gyógyszerészeti Intézet

—	Malta Direttorat tal-Affarijiet Regolatorji, Awtorità Maltija dwar l-iStandards

—

Niderlandy

—	Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

—	Inspectie voor de Gezondheidszorg

—

Austria

—	Bundesministerium für Gesundheit

—	Bundesamt für Sicherheit im Gesundheitswesen

—

Polska

—	Ministerstwo Zdrowia

—	Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

—	Portugalia INFARMED:I.P. (Autoridade Nacional do Medicamento e Produtos de Saúde, I.P.)

—	Rumunia Ministerul Sănătății – Departament Dispozitive Medicale

—

Słowenia

—	Ministrstvo za zdravje

—	Javna agencija Republike Slovenije za zdravila in medicinske pripomočke

—	Słowacja Úrad pre normalizáciu, metrológiu a skúšobníctvo Slovenskej republiky

—

Finlandia

—	Sosiaali- ja terveysministeriö

—	Sosiaali- ja terveysalan lupa- ja valvontavirasto (Valvira)

—	Szwecja Styrelsen för ackreditering och teknisk kontroll (SWEDAC)

—	Zjednoczone Królestwo Medicines and Healthcare products Regulatory Agency

SEKCJA III

PROCEDURY WYZNACZANIA INSTYTUCJI OCENY ZGODNOŚCI

Procedury stosowane przez Nową Zelandię przy wyznaczaniu instytucji oceny zgodności w celu oceny produktów zgodnie z wymaganiami Unii Europejskiej

Procedury stosowane przez Unię Europejską przy wyznaczaniu instytucji oceny zgodności w celu oceny produktów zgodnie z wymaganiami Nowej Zelandii

Instytucje oceny zgodności wyznaczone do celów niniejszego Załącznika sektorowego spełniają wymagania dyrektyw wymienionych w sekcji I, uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, ze zmianami, i są wyznaczone na podstawie procedur określonych w załączniku do niniejszej umowy. Można to wykazać przez:

Jednostki certyfikujące produkty działające zgodnie z wymaganiami normy EN 45011 lub wytycznych ISO 28 i 40, oraz:

—	akredytowane przez Joint Accreditation System of Australia and New Zealand (JAS-ANZ), lub

—	zdolne do okazania kompetencji za pomocą innych środków, zgodnie z sekcjami A i B załącznika do niniejszej umowy.

Jednostki certyfikujące system jakości działające zgodnie z wymaganiami normy EN 45012 lub wytycznych ISO 62, oraz:

—	akredytowane przez JAS-ANZ, lub

—	zdolne do okazania kompetencji za pomocą innych środków, zgodnie z sekcjami A i B załącznika do niniejszej umowy.

Organy inspekcyjne działające zgodnie z wymaganiami normy ISO/IEC 17020, oraz:

—	akredytowane przez Testing Laboratory Registration Council of New Zealand, albo jakiegokolwiek inny organ ustanowiony z mocy prawa w Nowej Zelandii, który ją zastępuje i pełni takie same funkcje

—	zdolne do okazania kompetencji za pomocą innych środków, zgodnie z sekcjami A i B załącznika do niniejszej umowy.

Zgodnie z pkt 5.2 sekcji IV wyznaczanie w odniesieniu do wyrobów wysokiego ryzyka wymienionych w pkt 5.1 w tej sekcji odbędzie się na podstawie programu budowania zaufania.

1.	Procedury wyznaczania instytucji oceny zgodności będą zgodne z zasadami i procedurami określonymi w załączniku do niniejszej umowy.

Następujące procedury uważane są zgodne z procedurami określonymi w załączniku do niniejszej umowy:

Jednostki certyfikujące

—	akredytowane przez organy akredytujące, które są sygnatariuszami Europejskiej Umowy wielostronnej o współpracy przy akredytacji w sprawie certyfikacji.

—	członkowie Międzynarodowego Systemu Oceny Zgodności Wyrobów Elektrycznych (IECEE) systemu CB

—	akredytowane przez organ akredytujący, który zawarł z JAS-ANZ umowę o wzajemnym uznawaniu, lub

—	zdolne do okazania kompetencji za pomocą innych środków, zgodnie z sekcjami A i B załącznika do niniejszej umowy.

Laboratoria badawcze:

—	akredytowane przez organy akredytujące, które są sygnatariuszami Europejskiej Umowy wielostronnej (EA MLA) o współpracy przy akredytacji w sprawie kalibracji i badań,

—	uznane w ramach systemu IECEE CB, lub

—	zdolne do okazania kompetencji za pomocą innych środków, zgodnie z sekcjami A i B załącznika do niniejszej umowy.

Zgodnie z pkt 5.2 sekcji IV wyznaczanie w odniesieniu do wyrobów wysokiego ryzyka wymienionych w pkt 5.1 w tej sekcji odbędzie się na podstawie programu budowania zaufania.

SEKCJA IV

POSTANOWIENIA DODATKOWE

1. Nowe prawodawstwo

Strony zauważają zamiar Nowej Zelandii wprowadzenia nowego prawodawstwa dotyczącego wyrobów medycznych i wspólnie podejmują decyzję, że postanowienia niniejszego Załącznika sektorowego będą miały zastosowanie do tego ustawodawstwa po jego wejściu w życie w Nowej Zelandii.

Strony wspólnie deklarują swój zamiar rozszerzenia zakresu Załącznika sektorowego na wyroby diagnostyczne in vitro z chwilą przyjęcia przez Nową Zelandię nowego prawodawstwa dotyczącego wyrobów medycznych.

2. Wymiana informacji

Strony będą się wzajemnie informować o wypadkach w kontekście procedury nadzoru wyrobów medycznych, lub w odniesieniu do spraw dotyczących bezpieczeństwa produktu. Strony będą się również wzajemnie informować o:

—	certyfikatach wycofanych, zawieszonych, ograniczonych lub unieważnionych; oraz

—	wszelkim prawodawstwie lub zmianach istniejącego prawodawstwa przyjętych na podstawie aktów prawnych wymienionych w sekcji I.

Punkty kontaktowe, poprzez które informacje mogą być przekazywane to:

Nowa Zelandia:

The Manager

Medicines and Medical Devices Safety Authority (Medsafe)

PO Box 5013

Wellington

Nowa Zelandia

Tel. 64-4-819 6874

Faks: 64-4-819 6806

oraz

Group Manager

Energy Safety and Radio Spectrum Management

Ministry of Economic Development (MED)

P.O. Box 1473

Wellington

Nowa Zelandia

Tel. 64-4-472-0030

Faks: 64-4-471-0500

Unia Europejska

European Commission

Directorate-General for Health and Consumers

Rue de la Loi/Wetstraat 200

B-1049 Brussels

Tel. 32-2-299.11.11

Strony mogą wymieniać informacje o konsekwencjach ustanowienia europejskiej bazy danych o wyrobach medycznych (Eudamed).

Ponadto Medicines and Medical Devices Safety Authority powiadomi o wszelkich wydanych certyfikatach.

3. Podwykonawstwo

W przypadku gdy jest to wymagane przez przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne Nowej Zelandii, instytucje oceny zgodności Unii Europejskiej udzielające zleceń podwykonawcom w odniesieniu do wszystkich lub części testów, będą zlecać podwykonawstwo tylko laboratoriom akredytowanym zgodnie z pkt 2 sekcji III niniejszego Załącznika sektorowego.

4. Rejestrowanie wydanych pozwoleń

Oprócz wymagań nałożonych w załączniku do niniejszej umowy w sprawie wyznaczania instytucji oceny zgodności, odpowiedni organ wyznaczający Unii Europejskiej przedstawi Nowej Zelandii, w odniesieniu do każdej wyznaczonej instytucji oceny zgodności, szczegółowe dane dotyczące metody, jakiej taka instytucja oceny zgodności ma zamiar użyć do zarejestrowania faktu, że udzielono pozwolenia wymaganego przez sekretarza na mocy ustawy Electricity Act 1992 (i rozporządzeń wydanych na podstawie tej ustawy) dla wyposażenia i urządzeń sprzedawanych lub oferowanych do sprzedaży w Nowej Zelandii.

5. Budowanie zaufania w odniesieniu do wyrobów wysokiego ryzyka

5.1.

Proces budowania zaufania w celu umocnienia zaufania do systemów wyznaczania każdej ze Stron będzie miał zastosowanie do następujących wyrobów medycznych:

—	wyroby aktywnego osadzania określone w prawodawstwie, o którym mowa w sekcji I;

—	wyroby ujęte w klasie III wyrobów zgodnie z prawodawstwem, o którym mowa w sekcji I;

—	wyroby medyczne będące wszczepianymi soczewkami wewnątrzokularowymi;

—	wyroby medyczne będące wewnątrzokularowymi płynami wiskoelastycznymi; oraz

—	wyroby medyczne, które są barierą przeznaczoną do antykoncepcji lub zapobiegania przenoszenia chorób drogą płciową.

5.2.	Strony ustanowią w tym celu szczegółowy program przy udziale Medicines and Medical Devices Safety Authority oraz właściwych organów Unii Europejskiej.

5.3.	Okres budowania zaufania będzie poddany przeglądowi po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego Załącznika sektorowego wraz ze zmianami.

5.4.

Dodatkowe szczegółowe wymagania dotyczące postępów w dziedzinie regulacji:

5.4.1.

W celu spełnienia postanowień art. 2, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 i art. 9 ust. 1 niniejszej umowy, każda ze Stron może wprowadzić dodatkowe wymagania szczegółowe w odniesieniu do instytucji oceny zgodności do celów wykazania doświadczenia w zmieniających się systemach regulacyjnych.

5.4.2.

Te szczegółowe wymagania mogą obejmować szkolenia, obserwowane audyty instytucji oceny zgodności, wizyty oraz wymianę informacji i dokumentacji, w tym sprawozdań z audytów.

5.4.3.

Wymagania te mogą mieć również zastosowanie do wyznaczania instytucji oceny zgodności zgodnie z niniejszą umową.

6. Wspólna grupa sektorowa

Wspólna grupa sektorowa przyjmie swój regulamin. Będzie jednomyślnie podejmować decyzje i przyjmować zalecenia. Grupa może podjąć decyzję o delegowaniu zadań podgrupom.

7. Rozbieżność poglądów

Obie Strony dołożą wszelkich starań w celu wyjaśnienia ewentualnych rozbieżności poglądów dotyczących między innymi spełniania wymagań przez producentów i wniosków ze sprawozdań z kontroli. Niewyjaśnione rozbieżności poglądów będą przedstawiane wspólnej grupie sektorowej.

Dodatek

Postanowienia niniejszego Załącznika sektorowego nie mają zastosowania do:

—

wyrobów medycznych zawierających komórki, tkanki lub pochodne tkanek pochodzenia zwierzęcego uznane za niezdolne do życia lub wytwarzanych z ich użyciem, jeżeli bezpieczeństwo w odniesieniu do wirusów lub innych czynników zakaźnych wymaga wprowadzenia w trakcie procesu wytwarzania zatwierdzonych metod usuwania lub dezaktywacji wirusów;

—	wyrobów medycznych zawierających tkanki, komórki lub substancje pochodzenia drobnoustrojowego, bakteryjnego lub rekombinowanego i przeznaczonych do użytku w ciele ludzkim lub na ciele ludzkim;

—	wyrobów medycznych zawierających tkanki lub pochodne tkanek pochodzenia ludzkiego;

—	wyrobów medycznych zawierających stabilne pochodne krwi ludzkiej lub osocza ludzkiego, które mogą oddziaływać na ludzkie ciało w sposób pomocniczy względem wyrobu;

—	wyrobów medycznych zawierających lub mających zawierać jako integralną część substancję, która użyta osobno mogłaby zostać uznana za lek, który zgodnie z zamierzeniem ma oddziaływać na pacjenta w sposób pomocniczy względem wyrobu; oraz

—	wyrobów medycznych, które zgodnie z zamierzeniem producenta mają być stosowane do chemicznej dezynfekcji innego wyrobu medycznego, z wyłączeniem sterylizatorów wykorzystujących suche gorąco, wilgotne gorąco lub tlenek etylenu.

Obie Strony mogą postanowić w drodze wspólnego uzgodnienia o rozszerzeniu zastosowania niniejszego Załącznika sektorowego na wyżej wymienione wyroby medyczne..

”.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony wymienią noty dyplomatyczne potwierdzające zakończenie właściwych im procedur dotyczących wejścia w życie niniejszej Umowy.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 lutego 2012 r., w dwóch oryginalnych egzemplarzach w językach: angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

За Нοва Зeлaндия

Por Nueva Zelanda

Za Nový Zéland

For New Zealand

Für Neuseeland

Uus-Meremaa nimel

Για τη Nέα Ζηλανδία

For New Zealand

Pour la Nouvelle-Zélande

Per la Nuova Zelanda

Jaunzēlandes vārdā –

Naujosios Zelandijos vardu

Uj-Zéland részéről

Gћal New Zealand

Voor Nieuw-Zeeland

W imieniu Nowej Zelandii

Pela Nova Zelândia

Pentru Noua Zeelandă

Za Nový Zéland

Za Novo Zelandijo

Unden-Seelannin puolesta

För Nya Zeeland

(1) Dz.U. L 229 z 17.8.1998, s. 62.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/22

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1262/2012

z dnia 20 grudnia 2012 r.

ustalające na lata 2013 i 2014 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, ma przyjąć środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.

(2)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1) przewidziano obowiązek ustanawiania środków regulujących dostęp do wód i zasobów oraz prowadzenie działalności połowowej w sposób zrównoważony z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, a w szczególności sprawozdań przygotowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF), jak również w świetle każdej porady regionalnych komitetów doradczych.

(3)

Obowiązkiem Rady jest przyjęcie środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do połowów w podziale na łowiska lub grupy łowisk, w tym, w stosownych przypadkach, pewnych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, żeby zapewnić każdemu z państw członkowskich względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska i należycie uwzględnić cele wspólnej polityki rybołówstwa ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002.

(4)

Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych, biorąc pod uwagę aspekty biologiczne i społeczno-ekonomiczne, oraz przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania sektorów rybołówstwa – jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z Komitetem Doradczym ds. Rybołówstwa i Akwakultury oraz opinii właściwych regionalnych komitetów doradczych.

(5)

Uprawnienia do połowów powinny być zgodne z międzynarodowymi umowami i zasadami, takimi jak porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie ochrony osiadłych i daleko migrujących stad ryb i zarządzania nimi z 1995 r. (2) oraz szczegółowe zasady zarządzania określone w międzynarodowych wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) dotyczących zarządzania połowami dalekomorskimi z 2008 r., zgodnie z którymi, w szczególności, organ regulacyjny powinien zachować dużą ostrożność w przypadkach, gdy informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być wykorzystywany jako powód odroczenia lub zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania.

(6)

Najnowsze opinie naukowe Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz STECF wskazują, że większość stad głębinowych poławia się w sposób niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych połowów należy ograniczyć uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich liczebność wykaże tendencję wzrostową. ICES zaleca ponadto, by nie udzielać zezwoleń na ukierunkowane połowy gardłosza atlantyckiego we wszystkich rejonach oraz w odniesieniu do niektórych stad molwy niebieskiej i morlesza bogara.

(7)	Jeżeli chodzi o rekiny głębinowe, główne gatunki handlowe uznaje się za przetrzebione, w związku z czym nie należy prowadzić ukierunkowanych połowów tych gatunków.

(8)

Uprawnienia do połowów dotyczące gatunków głębinowych, w rozumieniu art. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (3) ustalane są na dwuletnie okresy. Jednakże ustanawia się wyjątek dla stad argentyny wielkiej oraz molwy niebieskiej, dla których uprawnienia do połowów zależą od wyniku negocjacji rocznych z Norwegią. Uprawnienia do połowów dla tych stad powinno się ustalać w innym właściwym rozporządzeniu ustanawiającym uprawnienia do połowów.

(9)

Z myślą o uproszczeniu, TAC dla molwy niebieskiej, o których samodzielnie decyduje Unia, powinny być regulowane w tym samym instrumencie prawnym. W związku z tym do rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na wodach międzynarodowych dla niektórych stad ryb i grup stad ryb, które nie są przedmiotem negocjacji i porozumień międzynarodowych, należy dodać TAC dla molwy niebieskiej w międzynarodowych wodach strefy II, III i IV wraz z TAC dla molwy niebieskiej w międzynarodowych wodach strefy XII.

(10)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającym dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (4) zasoby, które są przedmiotem różnych środków, o których w nim mowa, powinny być zidentyfikowane. TAC przezornościowe należy stosować w odniesieniu do zasobów, dla których nie istnieje żadna ocena naukowa w zakresie możliwości połowowych w odniesieniu do roku, w którym TAC mają być wyznaczone; we wszystkich innych przypadkach powinno się stosować TAC analityczne. W świetle opinii ICES i STECF odnośnie do stad głębinowych, w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do stad, dla których nie jest dostępna naukowa ocena odpowiednich uprawnień do połowów, należy zastosować TAC przezornościowy.

(11)

W świetle opinii naukowych biologiczna dystrybucja niektórych stad buławika czarnego nie zawsze odpowiada obszarom TAC w niniejszym rozporządzeniu. Aby ułatwić zrównoważone wykorzystywanie tych stad, należy dopuścić większą elastyczność między obszarem TAC Vb, VI, VII, z jednej strony, a obszarem TAC VIII, IX, X, XII i XIV, z drugiej strony.

(12)	Aby uniknąć zakłócenia działalności połowowej oraz zapewnić rybakom unijnym środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2013 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustala na lata 2013 i 2014 roczne uprawnienia do połowów stad niektórych gatunków ryb głębinowych dostępne dla statków UE na wodach UE oraz niektórych wodach poza terytorium UE, na których konieczne są limity połowowe.

Artykuł 2

Definicje

1. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)	„statek UE” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

b)	„wody UE” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

c)	„całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość ryb, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego stada ryb;

d)	„kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu;

e)	„wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego z państw.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów:

a)	obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 (5);

b)	obszary CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 (6).

Artykuł 3

TAC i przydziały

TAC dla gatunków głębinowych, poławianych przez statki UE na wodach UE lub na niektórych wodach poza terytorium UE, przydział tych TAC poszczególnym państwom członkowskim oraz warunki funkcjonalnie z nimi związane, w stosownych przypadkach, określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Specjalne przepisy dotyczące przydziałów uprawnień do połowów

1. Przydział uprawnień do połowów dla państw członkowskich określony w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla:

a)	wymian dokonywanych na podstawie art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

b)	odliczeń i ponownych przydziałów dokonywanych na mocy art. 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (7) lub na mocy art. 10 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (8);

c)	dodatkowych wyładunków dozwolonych na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

d)	ilości zatrzymanych na mocy art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e)	potrąceń dokonywanych na mocy art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 stosuje się w odniesieniu do stad, wobec których zastosowano TAC przezornościowy, natomiast art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 tego rozporządzenia odnoszą się do stad objętych TAC analitycznym, chyba że w załączniku do niniejszego rozporządzenia wskazano inaczej.

Artykuł 5

Warunki wyładunków połowów i przyłowów

Ryby ze stad, w odniesieniu do których ustalono TAC, zatrzymuje się na burcie lub wyładowuje jedynie wówczas, jeżeli połowów dokonały statki pływające pod banderą państwa członkowskiego posiadającego kwotę połowową i kwota ta nie została wyczerpana.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2012 r.

W imieniu Rady

S. ALETRARIS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

(2) Porozumienie w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi (Dz.U. L 189 z 3.7.1998, s. 16).

(3) Dz.U. L 351 z 28.12.2002, s. 6.

(4) Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3.

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).

(7) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(8) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33).

ZAŁĄCZNIK

O ile nie określono inaczej, odniesienia do obszarów połowowych oznaczają odniesienia do obszarów ICES.

CZĘŚĆ 1

Ustalenie gatunków i grup gatunków

W wykazie zamieszczonym w części 2 niniejszego załącznika stada ryb określa się zgodnie z kolejnością alfabetyczną łacińskich nazw gatunków. Rekiny głębinowe znajdują się jednak na początku tego wykazu. Do celów niniejszego rozporządzenia poniżej podano tabelę porównawczą z nazwami zwyczajowymi i ich łacińskimi odpowiednikami:

Nazwa zwyczajowa	Kod Alpha-3	Nazwa naukowa
Pałasz czarny	BSF	Aphanopus carbo
Beryksy	ALF	Beryx spp.
Buławik czarny	RNG	Coryphaenoides rupestris
Gardłosz atlantycki	ORY	Hoplostethus atlanticus
Morlesz bogar	SBR	Pagellus bogaraveo
Widlak biały	GFB	Phycis blennoides

Do celów niniejszego rozporządzenia „rekiny głębinowe” oznaczają następujący wykaz gatunków:

Nazwa zwyczajowa	Kod Alpha-3	Nazwa naukowa
Rekiny z rodzaju Apristurus	API	Apristurus spp.
Chlamida	HXC	Chlamydoselachus anguineus
Kewaczo	GUP	Centrophorus granulosus
Koleń czerwony	GUQ	Centrophorus squamosus
Koleń iberyjski	CYO	Centroscymnus coelolepis
Koleń długonosy	CYP	Centroscymnus crepidater
Koleń czarny	CFB	Centroscyllium fabricii
Koleń kolcobrody	DCA	Deania calcea
Liksa	SCK	Dalatias licha
Koleń długopłetwy	ETR	Etmopterus princeps
Kolczak czarny	ETX	Etmopterus spinax
Piłogon (Galeus melastomus)	SHO	Galeus melastomus
Piłogon (Galeus murinus)	GAM	Galeus murinus
Sześcioszpar	SBL	Hexanchus griseus
Kolcoskór (Oxynotus paradoxus)	OXN	Oxynotus paradoxus
Kolcoskór (Scymnodon ringens)	SYR	Scymnodon ringens
Rekin polarny	GSK	Somniosus microcephalus

CZĘŚĆ 2

Roczne uprawnienia do połowów dla statków UE w obszarach, w których TAC ustalono w odniesieniu do gatunków i rejonów (w tonach masy w relacji pełnej)

Gatunek

Rekiny głębinowe

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII, VIII oraz IX (DWS/56789-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Niemcy

Estonia

Irlandia

Hiszpania

Francja

Litwa

Polska

Portugalia

Zjednoczone Królestwo

Unia

TAC

Gatunek

Rekiny głębinowe

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszaru X (DWS/10-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Portugalia

Unia

TAC

Gatunek

Rekiny głębinowe, Deania histricosa i Deania profondorum

Obszar

Wody międzynarodowe obszaru XII (DWS/12INT-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Irlandia

Hiszpania

Francja

Zjednoczone Królestwo

Unia

TAC

Gatunek

Pałasz czarny

Aphanopus carbo

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II, III oraz IV (BSF/1234-)

Rok

2013

2014

TAC przezornościowy

Niemcy

Francja

Zjednoczone Królestwo

Unia

TAC

Gatunek

Pałasz czarny

Aphanopus carbo

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII oraz XII (BSF/56712-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Niemcy

Estonia

Irlandia

113

Hiszpania

174

226

Francja

2 440

3 172

Łotwa

113

147

Litwa

Polska

Zjednoczone Królestwo

174

226

Inne (1)

Unia

3 051

3 966

TAC

3 051

3 966

Gatunek

Pałasz czarny

Aphanopus carbo

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII, IX oraz X (BSF/8910-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Hiszpania

Francja

Portugalia

3 659

Unia

3 700

TAC

3 700

Gatunek

Pałasz czarny

Aphanopus carbo

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe CECAF 34.1.2 (BSF/C3412-)

Rok

2013

2014

TAC przezornościowy

Portugalia

3 674

3 490

Unia

3 674

3 490

TAC

3 674

3 490

Gatunek

Beryksy

Beryx spp.

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV (ALF/3X14-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Irlandia

Hiszpania

Francja

Portugalia

203

193

Zjednoczone Królestwo

Unia

312

296

TAC

312

296

Gatunek

Buławik czarny

Coryphaenoides rupestris

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II oraz IV (RNG/124-)

Rok

2013

2014

TAC przezornościowy

Dania

Niemcy

Francja

Zjednoczone Królestwo

Unia

TAC

Gatunek

Buławik czarny

Coryphaenoides rupestris

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszaru III (RNG/03-) (2)

Rok

2013

2014

TAC przezornościowy

Dania

643

515

Niemcy

Szwecja

Unia

680

544

TAC

680

544

Gatunek

Buławik czarny

Coryphaenoides rupestris

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów Vb, VI, VII (RNG/5B67-)

Rok

2013 (3)

2014 (3)

TAC analityczny

Niemcy

Estonia

Irlandia

279

Hiszpania

Francja

3 539

Litwa

Polska

Zjednoczone Królestwo

208

Inne (4)

Unia

4 297

TAC

4 297

Gatunek

Buławik czarny

Coryphaenoides rupestris

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII, IX, X, XII oraz XIV (RNG/8X14-)

Rok

2013 (5)

2014 (5)

TAC analityczny

Niemcy

Irlandia

Hiszpania

2 573

2 317

Francja

119

107

Łotwa

Litwa

Polska

805

724

Zjednoczone Królestwo

Unia

3 581

3 223

TAC

3 581

3 223

Gatunek

Gardłosz atlantycki

Hoplostethus atlanticus

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszaru VI (ORY/06-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Irlandia

Hiszpania

Francja

Zjednoczone Królestwo

Unia

TAC

Gatunek

Gardłosz atlantycki

Hoplostethus atlanticus

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszaru VII (ORY/07-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Irlandia

Hiszpania

Francja

Zjednoczone Królestwo

Inne

Unia

TAC

Gatunek

Gardłosz atlantycki

Hoplostethus atlanticus

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II, III, IV, V, VIII, IX, X, XII oraz XIV (ORY/1CX14)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Irlandia

Hiszpania

Francja

Portugalia

Zjednoczone Królestwo

Unia

TAC

Gatunek

Morlesz bogar

Pagellus bogaraveo

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VI, VII oraz VIII (SBR/678-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Irlandia

Hiszpania

156

143

Francja

Zjednoczone Królestwo

Inne (6)

Unia

196

178

TAC

196

178

Gatunek

Morlesz bogar

Pagellus bogaraveo

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszaru IX (SBR/09-)

Rok

2013 (7)

2014 (7)

TAC analityczny

Hiszpania

614

Portugalia

166

Unia

780

TAC

780

Gatunek

Morlesz bogar

Pagellus bogaraveo

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszaru X (SBR/10-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Hiszpania

Portugalia

1 004

904

Zjednoczone Królestwo

Unia

1 022

920

TAC

1 022

920

Gatunek

Widlak biały

Phycis blennoides

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II, III oraz IV (GFB/1234-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Niemcy

Francja

Zjednoczone Królestwo

Unia

TAC

Gatunek

Widlak biały

Phycis blennoides

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI oraz VII (GFB/567-)

Rok

2013 (8)

2014 (8)

TAC analityczny

Niemcy

Irlandia

260

Hiszpania

588

Francja

356

Zjednoczone Królestwo

814

Unia

2 028

TAC

2 028

Gatunek

Widlak biały

Phycis blennoides

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII oraz IX (GFB/89-)

Rok

2013 (9)

2014 (9)

TAC analityczny

Hiszpania

242

Francja

Portugalia

Unia

267

TAC

267

Gatunek

Widlak biały

Phycis blennoides

Obszar

Wody UE i wody międzynarodowe obszarów X oraz XII (GFB/1012-)

Rok

2013

2014

TAC analityczny

Francja

Portugalia

Zjednoczone Królestwo

Unia

TAC

(1) Wyłącznie dla przyłowów. W ramach tej kwoty nie są dozwolone połowy ukierunkowane.

(2) W oczekiwaniu na konsultacje między UE a Norwegią nie prowadzi się ukierunkowanych połowów buławika czarnego w obszarze ICES IIIa.

(3) Nie więcej niż 10 % każdej kwoty może być poławiane na wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów VIII, IX, X, XII i XIV (RNG/*8X14-).

(4) Wyłącznie dla przyłowów. W ramach tej kwoty nie są dozwolone połowy ukierunkowane.

(5) Nie więcej niż 10 % każdej kwoty może być poławiane na wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów Vb, VI, VII (RNG/*5B67-).

(6) Wyłącznie dla przyłowów. W ramach tej kwoty nie są dozwolone połowy ukierunkowane.

(7) Nie więcej niż 8 % każdej kwoty może być poławiane na wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów VI, VII i VIII (SBR/*678-).

(8) Nie więcej niż 8 % każdej kwoty może być poławiane na wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów VIII i IX (GFB/*89-).

(9) Nie więcej niż 8 % każdej kwoty może być poławiane na wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów V, VI, VII (GFB/*567-).

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/34

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1263/2012

z dnia 21 grudnia 2012 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (1),

uwzględniając wspólne wnioski Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (UE) nr 267/2012 (2) wprowadza w życie środki, o których mowa w decyzji 2010/413/WPZiB. Dnia 15 października 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/635/WPZiB (3), która zmienia decyzję 2010/413/WPZiB i ustanawia dodatkowe środki ograniczające wobec Iranu.

(2)

Te dodatkowe środki ograniczające obejmują w szczególności zakaz wywozu kluczowego sprzętu morskiego i technologii wykorzystywanych w budownictwie okrętowym, konserwacji lub naprawie statków. Ponadto należy wprowadzić zakaz handlu grafitem, pewnymi surowymi lub częściowo wykończonymi metalami, takimi jak aluminium i stal, oraz oprogramowaniem do pewnych procesów przemysłowych.

(3)

Dodatkowe środki ograniczające obejmują także zakaz przywozu, zakupu lub transportu irańskiego gazu ziemnego. Skuteczne wdrożenie niniejszego zakazu wymaga także przyjęcia środków zakazujących wymiany gazu ziemnego, o której wiadomo, że powoduje zwiększenie wywozu gazu ziemnego z Iranu poprzez obejście zakazu lub że jest uzasadniony powód, by to podejrzewać. Zakaz przywozu gazu ziemnego nie powinien mieć wpływu na umowy realizowane poprzez użytkowanie rurociągów bezpośrednio połączonych z siecią przesyłu gazu naturalnego Unii nieposiadających żadnych punktów włączenia, mających na celu ułatwienie zakupu i zwiększenie wywozu gazu ziemnego z Iranu.

(4)

W decyzji 2012/635/WPZiB wezwano do przeglądu środków ograniczających dotyczących wszystkich towarów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (4), w celu uwzględnienia w jego kategorii 5 części 2 pewnych pozycji, które mogą mieć znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub które mogą mieć znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego lub dotyczącego pocisków balistycznych, przy uwzględnieniu potrzeby unikania niepożądanych skutków dla ludności cywilnej Iranu.

(5)

Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu dodatkowego kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, dodatkowo należy sporządzić wykaz takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(6)	Z tych samych powodów należy również sporządzić wykaz towarów objętych ograniczeniami w handlu gazem ziemnym, grafitem, surowymi lub częściowo wykończonymi metalami, takimi jak aluminium i stal, oraz oprogramowaniem do integracji procesów przemysłowych.

(7)	Decyzja 2012/635/WPZiB zabrania również transakcji między unijnymi a irańskimi bankami i instytucjami finansowymi, o ile dane państwo członkowskie nie udzieli uprzednio zezwolenia.

(8)

Ponadto decyzja 2012/635/WPZiB ustanawia zakaz świadczenia usług z zakresu przyznawania bandery i klasyfikacji irańskim zbiornikowcom i statkom towarowym oraz dostarczania statków przeznaczonych do transportu lub przechowywania ropy naftowej i wyrobów petrochemicznych osobom i podmiotom z Iranu lub innym osobom i podmiotom w celu transportu lub przechowywania irańskiej ropy naftowej i irańskich wyrobów petrochemicznych.

(9)

Jeśli państwo członkowskie podejmuje działania mające zagwarantować przestrzeganie zobowiązań prawnych w odniesieniu do bezpieczeństwa i zdrowia pracowników oraz ochrony środowiska w zakresie, w jakim rozporządzenie to może dotyczyć współpracy z osobami, podmiotami lub organami z Iranu, państwo członkowskie powinno mieć w nagłych przypadkach prawo do podjęcia takich działań bez uprzedniego zgłoszenia, o ile powiadomi o nich w możliwie najkrótszym czasie pozostałe państwa członkowskie i Komisję.

(10)

Jeśli państwo członkowskie wydało osobie, podmiotowi lub organowi, które wskazano (tzn. które wymieniono w załączniku IX i których aktywa podlegają zamrożeniu) koncesję na prowadzenie działań w zakresie wydobycia węglowodorów, zanim dana osoba, dany podmiot lub organ zostały wskazane, właściwy organ tego państwa członkowskiego może zezwolić na odstępstwo od określonych zakazów, o których mowa w rozporządzeniu, jeśli takie odstępstwo jest konieczne, by uniknąć szkód w środowisku lub trwałego zniszczenia wartości koncesji lub je naprawić.

(11)	Środki te wchodzą w zakres Traktatu, zatem do ich wdrożenia konieczne jest podjęcie działań regulacyjnych na szczeblu Unii, w szczególności w celu zapewnienia ich jednolitego stosowania tego przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(12)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 267/2012,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 267/2012 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Załącznik I obejmuje towary i technologię, w tym oprogramowanie, które należą do towarów lub technologii podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009, z wyjątkiem niektórych towarów i technologii wyszczególnionych w części A załącznika I do niniejszego rozporządzenia.”;

dodaje się następujący ustęp:

„2a. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009, w odniesieniu do towarów i technologii, określonych części A, załącznika I do niniejszego rozporządzenia.”.

w art. 6, dodaje się następujące litery:

„d)	wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów lub technologii określonych w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów;

e)	wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących świadczenia pomocy technicznej lub udzielania finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami określonymi w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia.”

W odniesieniu do lit. d), odnośne państwa członkowskie informują inne państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009.

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu sprzętu lub technologii wyszczególnionych w załącznikach VI i VIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w następujących kluczowych sektorach przemysłu naftowo-gazowego w Iranie:

a)	poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego;

b)	produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego;

c)	rafinacja;

d)	skraplanie gazu ziemnego.

3. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w przemyśle petrochemicznym w Iranie.

4. W załącznikach VI i VIA nie zamieszcza się pozycji zawartych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I, II lub III.”;

art. 9 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 9

Zakazuje się:

świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VI i VIA;

b)	zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie.”;

art. 10 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 10

1. Zakazy ustanowione w art. 8 i 9 nie mają zastosowania do:

wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji lub skraplania gazu ziemnego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 27 października 2010 r., lub umów powiązanych niezbędnych do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 26 lipca 2010 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 24 marca 2012 r., lub przez umowy powiązane niezbędne do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego oraz dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VIA zawartej przed dniem 16 października 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dotyczących poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego dokonanych przed 26 lipca 2010 r. lub dotyczące inwestycji w Iranie w przemyśle petrochemicznym dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają; lub

d)	przepisów dotyczących pomocy technicznej przeznaczonych jedynie do instalacji sprzętu lub technologii dostarczonego zgodnie z lit. a), b) i c),

pod warunkiem że osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zamierzające zawrzeć takie transakcje lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych powiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakazy w art. 8 i 9 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b) oraz art. 14 ust. 1 lit. b), o ile zobowiązania te wynikają z umów o świadczenie usług lub umów powiązanych niezbędnych do ich wykonania i o ile odpowiednie organy zezwoliły wcześniej na wykonanie tych zobowiązań oraz poinformowały inne odnośne państwa członkowskie i Komisję o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.”;

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 10a

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu morskiego lub technologii wyszczególnionych w załączniku VIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIB obejmuje kluczowy sprzęt morski i technologię dla budownictwa okrętowego, konserwacji lub naprawy statków, w tym sprzęt i technologię wykorzystywane do budowy zbiornikowców.

Artykuł 10b

1. Zakazuje się:

świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIB;

b)	udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10c

1. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla dostawy kluczowego sprzętu morskiego i technologii na rzecz statku, który nie jest własnością osób, podmiotów lub organów z Iranu ani nie jest przez nie kontrolowany i który musiał zawinąć do portu w Iranie lub wpłynąć na wody terytorialne Iranu z powodu siły wyższej.

2. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 lutego 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.”;

„Artykuł 10d

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie;

2. Załącznik VIIA obejmuje oprogramowanie do integracji procesów przemysłowych mające znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mającego znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego i dotyczącego pocisków balistycznych.

Artykuł 10e

1. Zakazuje się:

świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIA;

b)	udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10f

1. Zakazy ustanowione w art. 10d i 10e pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 stycznia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów powiązanych niezbędnych do realizacji takich umów.”

w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Zakazy ustanowione w art. 11 nie mają zastosowania do:

a)	wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa taka w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskiej ropy naftowej i produktów naftowych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c)	ropy naftowej lub produktów naftowych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 lipca 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b); ”;

d)	zakupu paliwa bunkrowego produkowanego i dostarczanego przez kraje trzecie inne niż Iran, przeznaczonego do napędzania silników statków;

e)	zakupu paliwa bunkrowego do napędzania silników statków, które przymusowo wpłynęły do portu w Iranie lub na irańskie wody terytorialne, pod wpływem siły wyższej;

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę, o której mowa w lit. a), b) i c) powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.”;

w art. 14 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)	przywozu, zakupu i transportu produktów petrochemicznych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 maja 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b),”;

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 14a

1. Zakazuje się:

a)	zakupu, transportu lub przywozu do Unii gazu ziemnego, który pochodzi z Iranu lub który został wywieziony z Iranu;

b)	wymiany gazu ziemnego, jeśli pochodzi z Iranu lub został wywieziony z Iranu;

świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług pośrednictwa, i udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji oraz usług pośrednictwa związanych z ubezpieczeniem i reasekuracją, związanych z działalnością określoną w lit. a) lub b).

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania do:

a)	sytuacji, gdy gaz ziemny został wywieziony z państwa innego niż Iran, jeśli wywieziony gaz został połączony z gazem pochodzącym z Iranu w ramach infrastruktury państwa innego niż Iran;

b)	zakupu gazu ziemnego w Iranie przez obywateli państw członkowskich do celów cywilnych, włączając do ogrzewania mieszkań lub używania siły lub do utrzymywania misji dyplomatycznych; lub

c)	wykonywania umów o dostawy gazu ziemnego pochodzącego z państwa innego niż Iran do Unii.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia „gaz ziemny” oznacza produkty wymienione w załączniku IVA.

4. Do celów ust. 1, „wymiana” oznacza wymianę strumieni gazu ziemnego różnego pochodzenia.”

10)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 15a

1. Zabrania się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu grafitu i surowych lub częściowo wykończonych metali wyszczególnionych w załączniku VIIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIIB obejmuje grafit oraz surowe lub częściowo wykończone metale, takie jak aluminium i stal, które mają znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mają znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego oraz dotyczącego pocisków balistycznych.

3. Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15b

1. Zakazuje się:

świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIB;

b)	udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami wyszczególnionymi w załączniku VIIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania w odniesieniu do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15c

Zakazy ustanowione w art. 15a pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.”

11)

w art. 23 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 2 lit. c) i d) otrzymują brzmienie:

„c)

członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej lub osoby prawne, podmioty lub organy będące w posiadaniu lub pod kontrolą Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej albo jednego lub większej liczby jego członków lub osoby fizyczne lub prawne działające w ich imieniu lub zapewniające im ubezpieczenie lub inne podstawowe usługi;

d)	inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;”;

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a lub 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.”;

11)

w art. 25, lit. a) ppkt (ii) otrzymuje brzmienie:

„(ii)

płatność nie będzie finansować działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową oraz odpowiednie organy innego państwa członkowskiego potwierdziły wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima facie, że płatność ta nie będzie się przyczyniała do zakazanej działalności; oraz”;

12)

w art. 26 ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i)

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku VIII lub IX oraz pozostających na ich utrzymaniu członków rodziny, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

(iii)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

(iv)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów należnych w związku z wyrejestrowaniem statku oraz".

14)

art. 28 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 właściwe organy mogą również zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na:

uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zapewnienia instytucjom kredytowym lub finansowym płynności środków na finansowanie działalności handlowej, lub na obsługę pożyczki handlowej; lub

uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zwrotu należnych roszczeń na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez osobę, podmiot lub organ z Iranu przed dniem 16 października 2012 r., jeśli taka umowa lub porozumienie stanowi o zwrocie zaległych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich.

pod warunkiem, że dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.”;

15)

art. 30 zastępuje się artykułami w brzmieniu:

„Artykuł 30

1. Zakazane jest przekazywanie środków finansowych między, z jednej strony, instytucjami finansowymi i kredytowymi objętymi zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49, a z drugiej strony

a)	instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), z siedzibą w Iranie;

b)	oddziałami i podmiotami zależnymi - w przypadku gdy objęte są zakresem niniejszego rozporządzenia - instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie;

c)	oddziałami i podmiotami zależnymi - w przypadku gdy nie są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia - instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie; oraz

d)	instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), niemającymi siedziby w Iranie, ale kontrolowanymi przez osoby, podmioty i organy mające siedzibę w Iranie,

chyba, że takie przekazywanie jest objęte zakresem ust. 2 i odbywa się zgodnie z ust. 3

2. Zezwala się na następujące przekazy, zgodnie z ust. 3:

a)	przekazy dotyczące żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b)	przekazy dotyczące osobistych przekazów pieniężnych;

c)	przekazy związane z konkretną umową handlową, pod warunkiem że taki przekaz nie jest zakazany na mocy niniejszego rozporządzenia;

przekazy dotyczące misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim przekazy te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego;

przekazy dotyczące płatności mających na celu zaspokojenie roszczeń osób, podmiotów lub organów z Iranu lub przeciwko nim, lub przekazy o podobnych charakterze, pod warunkiem że nie przyczyniają się one do działań zakazanych na mocy niniejszego rozporządzenia, w indywidualnych przypadkach, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwo członkowskie i Komisję, co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.;

f)	przekazy niezbędne do wykonania zobowiązań powstałych na mocy umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).

3. Przekazywanie środków finansowych, na które może zostać wydane zezwolenie zgodnie z ust. 2, odbywa się w następujący sposób:

przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty poniżej 100 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty, a także osobiste przekazy pieniężne na kwoty poniżej 40 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia.

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty równe lub wyższe niż 100 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, a także przekazy dotyczące transakcji związanych z osobistymi przekazami pieniężnymi na kwoty równe lub wyższe niż 40 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące;

wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące.

4. Przekazy środków pieniężnych w wysokości 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

5. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków podmiotowi, objętemu zakresem ust. 1 lit. a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Jeżeli dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenie są kierowane, w przypadku przekazu do podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d) przez zleceniodawcę, a w przypadku przekazu pochodzącego od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d), przez odbiorcę właściwym organom państw członkowskich, w których odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca mają miejsce zamieszkania.

6. Instytucje kredytowe i finansowe, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia w ramach działalności prowadzonej z podmiotami, o których mowa w ust. 1 ust. a) do d), oraz aby zapobiegać naruszeniom postanowień niniejszego rozporządzenia, prowadzą zwiększony nadzór w taki sposób, że:

a)	stale nadzorują operacje prowadzone na rachunkach, w szczególności poprzez programy umożliwiające należyte nadzorowanie klientów;

b)	wymagają, aby na blankietach zleceń płatniczych wypełniane były wszystkie rubryki dotyczące zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji, a jeżeli informacje te nie są wpisane – odmawiają przeprowadzenia operacji;

c)	przechowują całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniają ją organom krajowym;

jeśli mają uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że działalność prowadzona z instytucjami kredytowymi i finansowymi może naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie zawiadamiają o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, bez uszczerbku dla art. 5 i 23. FIU lub taki inny właściwy organ będą działały jako krajowe centrum otrzymujące i analizujące zawiadomienia o transakcjach, co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. FIU lub taki inny właściwy organ mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych i administracyjnych oraz do informacji związanych z egzekwowaniem prawa, które uznają za niezbędne do odpowiedniego wypełniania tej funkcji, w tym do analizy zawiadomienia o podejrzanych transakcjach.

Artykuł 30a

1. Przekazywanie środków finansowych na rzecz i od osób, podmiotów i organów z Iranu, które nie są objęte zakresem art. 30 ust. 1, musi odbywać się w następujący sposób:

przekazy związane z transakcjami obejmującymi środki spożywcze, opiekę medyczną, sprzęt medyczny lub służące celom rolnym lub humanitarnym nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

wszelkie inne przekazy na kwoty mniejsze niż 40 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

c)	wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 40 000 EUR lub stanowiące równowartość tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich odmowach udzielenia zezwolenia co trzy miesiące.

2. Przekazy środków pieniężnych w wysokości poniżej 10 000 EUR lub równoważnej nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

3. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

w przypadku elektronicznych przekazów środków finansowych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe lub finansowe,

(i)

powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(ii)

powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(iii)

jeśli, w przypadku (i) i (ii) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(iv)

powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(v)

powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(vi)

jeśli, w przypadku (iv) i (v) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(vii)

w odniesieniu do przekazywania środków finansowych do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu w przypadku, gdy ani zleceniodawca ani odbiorca ani ich odpowiedni dostawcy usług płatniczych nie są objęci zakresem niniejszego rozporządzenia, lecz dostawca usług płatniczych, który jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, działa jako pośrednik, ten dostawca usług płatniczych musi spełnić obowiązek powiadomienia lub wystąpienia o zezwolenie, w zależności od przypadku, jeśli wie lub ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że przekazywanie odbywa się do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu. W przypadku gdy kilku dostawców usług płatniczych działa w charakterze pośredników, jedynie ten dostawca usług płatniczych, który jako pierwszy dokonał przekazania, musi spełnić, odpowiednio, obowiązek powiadomienia lub uzyskania zezwolenia. Wszelkie powiadomienia lub wioski o zezwolenie muszą być kierowane do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę

(viii)

w przypadku gdy w szereg powiązanych przekazów środków finansowych zaangażowanych jest kilku dostawców usług płatniczych, przekazy w Unii zawierają odniesienie do zezwolenia udzielonego na mocy niniejszego artykułu;

w przypadku przekazów dokonywanych poprzez środki inne niż elektroniczne, powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

(i)	powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów do osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez zleceniodawcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym zleceniodawca zamieszkuje;

(ii)	powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów od osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez odbiorcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje.

Artykuł 30b

1. Jeśli zezwolenie zostało przyznane zgodnie z art. 24, 25, 26, 27, 28 lub 28a, art. 30 i30a nie mają zastosowania.

Wymóg uzyskania wcześniejszego zezwolenia na przekaz środków finansowych, jak określono w art. 30 ust. 3 lit. b) i c), pozostaje bez uszczerbku dla dokonywania przekazów środków finansowych notyfikowanych z wyprzedzeniem odpowiedniemu organowi lub dokonywanych po uzyskaniu zezwolenia odpowiedniego organu przed dniem 22 grudnia 2012 r. Taki przekaz środków finansowych powinien być dokonany przed dniem 15 kwietnia 2013 r.

Art. 30 i 30a nie mają zastosowania w odniesieniu do przekazu środków finansowych, o których mowa w art. 29.

2. Art. 30 ust. 3 i art. 30a ust. 1 mają zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków finansowych dokonano poprzez jedną operację czy szereg operacji, które wydają się być ze sobą powiązane. Do celów niniejszego rozporządzenia, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej instytucji finansowej lub kredytowej, objętej zakresem art. 30 ust. 1 lit. a) do d) lub od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Iranu, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza odpowiedniego progu określonego w art. 30 i art. 30a, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria powiadomienia lub zezwolenia; lub

b)	łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych lub osób fizycznych lub prawnych, który stanowi wypełnienie jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

3. Do celów art. 30 ust. 3lit. b), art. 30 ust. 3 lit. c) oraz art. 30a ust. 1 lit. c) właściwe organy państw członkowskich udzielają, na warunkach jakie uznają za stosowne, zezwolenia, chyba że mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że dany przekaz środków finansowych, który wymaga zezwolenia, wiązałby się z naruszeniem jakiegokolwiek zakazu lub obowiązków w niniejszym rozporządzeniu.

Właściwe organy mogą wymagać opłaty za rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia.

4. Do celów art. 30a ust. 1 lit. c) zezwolenie uznaje się za udzielone, jeżeli właściwy organ otrzymał wniosek na piśmie o udzielenie zezwolenia i, w terminie czterech tygodni, nie sprzeciwił się na piśmie przekazaniu środków finansowych. Jeżeli sprzeciw wniesiono ze względu na toczące się dochodzenie, właściwy organ stwierdza ten fakt i niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji. Właściwe organy mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia.

5. Następujące osoby, podmioty lub organy nie są objęte zakresem art. 30 oraz 30a:

a)	osoby, podmioty lub organy, które dokonują jedynie konwersji dokumentów papierowych na dane w formie elektronicznej i działają na podstawie umowy z instytucją kredytową lub instytucją finansową;

b)	osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy informacyjne lub inne systemy wspierające przekazywanie środków finansowych; lub

c)	osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy rozliczeniowe i rozrachunkowe.”

16)

art. 31 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 31

1. Oddziały i podmioty zależne instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Iranie, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49 powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszystkich dokonanych lub otrzymanych przez nie przekazach środków finansowych, o nazwach/imionach i nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przekazu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, powiadomienie musi określać rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których ona dotyczy, a zwłaszcza musi wskazać, czy dotyczy ona towarów objętych zakresem załącznika I, II, III, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA lub VIIB niniejszego rozporządzenia, a także – jeżeli wywóz tych towarów wymaga zezwolenia – wskazywać numer udzielonego zezwolenia.

2. Z zastrzeżeniem ustaleń odnoszących się do wymiany informacji i zgodnie z tymi ustaleniami, powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują informacje o powiadomieniach, o których mowa w ust. 1, stosownie do potrzeb, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która mogłaby przyczyniać się do działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, właściwym organom pozostałych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji.”;

17)	skreśla się art. 32;

18)	w art. 33 i 34 odesłania do art. 32 ust. 2 zastępuje się odesłaniami do art. 30 ust. 1;

19)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 37a

1. Zakazane jest świadczenie następujących usług w odniesieniu do zbiornikowców i statków towarowych pod banderą Islamskiej Republiki Iranu lub posiadanych, czarterowanych lub obsługiwanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez osoby, podmioty lub organy z Iranu:

świadczenie wszelkiego rodzaju usług klasyfikacji, w tym, ale nie tylko:

(i)	opracowanie i stosowanie zasad klasyfikacji lub specyfikacji technicznych dotyczących projektowania, budowy, wyposażenia i konserwacji statków, jak również pokładowych systemów zarządzania;

(ii)	przeprowadzanie badań i kontroli zgodnie z zasadami i procedurami klasyfikacji,

(iii)

nadawanie znaku klasy oraz wydawanie, zatwierdzanie lub odnawianie certyfikatów zgodności z zasadami klasyfikacji lub specyfikacjami;

b)	nadzór nad projektowaniem, budową lub naprawą statków lub ich części, w tym bloków, elementów, maszyn, instalacji elektrycznych i instalacji kontrolnych oraz uczestniczenie w nim, a także odnośna pomoc techniczna, w finansowaniu lub pomoc finansowa

c)	kontrola, testowanie i certyfikacja sprzętu morskiego, materiałów i części składowych, jak również nadzór nad ich instalacją na pokładzie oraz nadzór nad integracją systemów;

przeprowadzanie badań, kontroli, audytów i wizyt oraz wydawanie, odnawianie lub zatwierdzanie odpowiednich certyfikatów i dokumentów zgodności, w imieniu administracji państwa bandery, zgodnie z Międzynarodową konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r., w brzmieniu poprawionym (SOLAS 1974), wraz z Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., zmienioną Protokołem z 1978 r. dotyczącym tej konwencji, w brzmieniu poprawionym (MARPOL 73/78); Konwencją o międzynarodowych przepisach w sprawie zapobiegania zderzeniom na morzu z 1972 r., w brzmieniu zmienionym (COLREG 1972); Międzynarodową konwencją o liniach ładunkowych, 1966 r. (1966) oraz jej Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 r., w brzmieniu poprawionym (STCW); oraz Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków, 1969 (TONNAGE 1969);

2. zakaz ustanowiony w ust. 1 stosuje się od dnia 15 stycznia 2013 r.

Artykuł 37b

1. Zabrania się udostępniania statków przeznaczonych do transportu lub przechowywania ropy naftowej i wyrobów petrochemicznych:

(i)	osobom, podmiotom i organom z Iranu; lub

(ii)	osobom, podmiotom lub organom, chyba że podmiot udostępniający statek przedsięwziął środki zapobiegające używanie statku do transportu lub przechowywania ropy naftowej lub produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub wywiezionych z Iranu.

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub umów dodatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), oraz w art. 14 ust. 1 lit. b) i c), o ile o przywozie i transporcie irańskiej ropy naftowej lub produktów naftowych zostały powiadomione odpowiednie organy, zgodnie z art. 12 ust. 1 lub art. 14 ust. 1. ”;

20)	art. 41 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 41 Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2, 5 ust. 1, 8, 9, 10a, 10b, 10d, 10e, 11, 13, 14a, 15a, 15b, 17, 22, 23, 30, 30a, 34, 35, 37a lub 37b.”;

21)

w artykule 43 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

“3. Dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska lub zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w Unii wymagającego pilnych działań dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.”;

22)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 43a

1. W drodze odstępstwa od art. 8, 9, art. 17 ust. 1 w odniesieniu do osób, podmiotów lub organów z Iranu, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2 i 3, o ile dotyczą one osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IX, art. 30 i 35, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na warunkach, jakie uznają za stosowne, na działania w zakresie poszukiwania lub wydobycia węglowodorów w Unii podejmowane na podstawie koncesji na takie poszukiwania lub wydobycie wydanej przez państwo członkowskie osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX, jeśli spełnione są następujące warunki:

a)	koncesję na poszukiwanie lub wydobycie węglowodorów w Unii wydano przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ wymienione w załączniku IX zostały wskazane; oraz

zezwolenie jest niezbędne, aby uniknąć lub zapobiec szkód w środowisku w Unii lub zapobiec trwałemu zniszczeniu wartości koncesji, włączjąc poprzez zabezpieczenie rurociągiu oraz infrastruktury wykorzystywananej tymczasowo w związku z działalnością objętą koncesją. Takie zezwolenie może obejmować środki podjęte na podstawie ustawodawstwa krajowego.

2. Odstępstwo, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się jedynie na niezbędny okres, a jego ważność nie może przekraczać ważności koncesji wydanej osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX. Jeśli właściwy organ uzna za konieczne subrogację lub nałożenie odszkodowania, okres ważności odstępstwa nie może przekraczać pięciu lat.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska w Unii wymagającego pilnych działań mających zapobiec szkodom w środowisku dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.”;

23)	w tytule załącznika X dodaje się odesłanie do art. 43a;

24)

w art. 45, lit. b otrzymuje brzmienie:

„b)	zmienia załączniki III, IV, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA, VIIB i X na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.”;

25)	załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

26)	tekst znajdujący się w załączniku II niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załącznik IVA;

27)	tekst znajdujący się w załączniku III niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załącznik VIA;

28)	tekst znajdujący się w załączniku IV niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załącznik VIB;

29)	tekst znajdujący się w załączniku V niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załącznik VIIA;

30)	tekst znajdujący się w załączniku VI niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załącznik VIIB.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli 21 grudnia 2012 r.

W imieniu Rady

A. D. MAVROYIANNIS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.

(2) Dz.U. L 88 z 24.3.2012, s. 1.

(3) Dz.U. L 282 z 16.10.2012, s. 58.

(4) Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ A

Towary i technologia, o których mowa w art. 2 ust. 1, 2 i 4, art. 3 ust. 3, art. 5 ust. 1, art. 6, art. 8 ust. 4, art. 17 ust. 2 oraz art. 31 ust. 1

Niniejszy załącznik obejmuje wszystkie towary i technologię wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, określone w tym rozporządzeniu, z wyjątkiem towarów i technologii określonych w części A, jak również z wyjątkiem - do dnia 15 kwietnia 2013 r. - towarów i technologii określonych w części C.

Opis

Następujące systemy i urządzenia związane z „ochroną informacji” do użytkowania końcowego przy świadczeniu publicznych usług telekomunikacyjnych i usług internetowych oraz urządzenia do użytkowania końcowego ich części składowe do wykorzystania lub do ochrony tych usług przez operatora sieci, włączając ich części składowe niezbędne do eksploatacji, instalowania (łącznie z instalowaniem na miejscu), konserwacją (kontrolą), naprawa, remontami i modernizacją w odniesieniu do tych systemów i urządzeń:

Następujące systemy, urządzenia, specyficzne dla poszczególnych zastosowań „zespoły elektroniczne”, moduły i układy scalone związane z „ochroną informacji” dotyczące sieci takich jak: wifi, 2G, 3G, 4G lub sieci stałych (klasyczne, ADSL lub światłowody) oraz ich części składowe specjalnie zaprojektowane do „ochrony informacji”:

Uwaga:

Do sterowania urządzeniami systemów globalnej nawigacji satelitarnej zawierających lub wykorzystujących funkcje szyfrowania (np. GPS lub GLONASS) zob. pozycja 7A005 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Zaprojektowane lub zmodyfikowane w celu zastosowania „kryptografii” z wykorzystaniem technik cyfrowych realizujących jakiekolwiek funkcje kryptograficzne inne niż uwierzytelnienie lub podpis cyfrowy i spełniające którekolwiek z poniższych kryteriów:

1.	Funkcje uwierzytelnienia i podpisu cyfrowego obejmują związane z nimi funkcje zarządzania kluczami.

2.	Uwierzytelnienie obejmuje wszystkie aspekty kontroli dostępu, gdzie nie występuje szyfrowanie plików lub fragmentów tekstów, z wyjątkiem tych bezpośrednio związanych z ochroną haseł, Numerów Personalnej Identyfikacji (PIN) lub podobnych danych stosowanych do ochrony przed nieuprawnionym dostępem.

„Mechanizmy kryptograficzne” nie obejmują „ustalonych” technik kompresji lub kodowania danych.

Uwaga:

Pozycja 1.a.1. obejmuje sprzęt zaprojektowany lub zmodyfikowany w celu zastosowania „mechanizmów kryptograficznych” do przekazywania informacji z wykorzystaniem technik analogowych, gdy stosowane są wraz z technikami cyfrowymi.

a.	„Algorytm symetryczny” wykorzystujący długość klucza przekraczającą 56 bitów; lub

„Algorytm asymetryczny”, w którym bezpieczeństwo stosowania algorytmu bazuje na jakiejkolwiek z poniższych właściwości:

1.	Faktoryzacji liczb całkowitych powyżej 512 bitów (np. RSA);

2.	Zliczaniu dyskretnych logarytmów w multiplikatywnej grupie pola o skończonej wielkości większej niż 512 bitów (np. Diffie-Hellman z Z/pZ); lub

3.	Dyskretnych logarytmach w grupie innej niż wspomniana w pozycji 1.a.1.b.2. większej niż 112 bitów (np. Diffie-Hellman na krzywej eliptycznej);

Następujące „oprogramowanie” do użytkowania końcowego przy świadczeniu publicznych usług telekomunikacyjnych i usług internetowych lub do ochrony tych usług przez operatora sieci:

a.	„Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów „użytkowania” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 1.a.1 lub „oprogramowania” wyszczególnionego w pozycji 2.b.1;

Następujące konkretne „oprogramowanie”:

1.	„Oprogramowanie” posiadające właściwości takie same jak sprzęt wymieniony w pozycji 5A002.a.1 lub realizujące lub symulujące funkcje tego sprzętu;

„Technologia”, zgodnie z uwagą ogólną do technologii, służąca do „użytkowania” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 1.a.1 lub „oprogramowania” wyszczególnionego w pozycji 2.a. lub 2.b.1 niniejszego wykazu, do użytkowania końcowego przy świadczeniu publicznych usług telekomunikacyjnych i usług internetowych lub do ochrony tych usług przez operatora sieci:

CZĘŚĆ B

Artykuł 6 ma zastosowanie do następujących towarów:

Pozycja w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

Opis

0A001

Następujące „reaktory jądrowe” oraz specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do użytkowania z nimi urządzenia i części składowe:

a.	„Reaktory jądrowe”;

b.	Metalowe zbiorniki lub główne prefabrykowane części do nich, w tym górne pokrywy zbiornika ciśnieniowego reaktora, specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do umieszczania w nich rdzenia „reaktora jądrowego”;

c.	Urządzenia manipulacyjne specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do załadunku i wyładunku elementów paliwowych „reaktorów jądrowych”;

d.	Pręty regulacyjne specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do sterowania procesem rozszczepienia w „reaktorze jądrowym”, odpowiednie elementy nośne lub zawieszenia, mechanizmy napędu oraz prowadnice rurowe do prętów regulacyjnych;

e.	Przewody ciśnieniowe reaktora specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem na elementy paliwowe i chłodziwo w „reaktorze jądrowym”, wytrzymałe na ciśnienia eksploatacyjne powyżej 5,1 MPa;

f.	Cyrkon metaliczny lub jego stopy, w których stosunek wagowy hafnu do cyrkonu wynosi poniżej 1:500, w postaci rur lub zespołów rur specjalnie zaprojektowanych lub wykonanych z przeznaczeniem do „reaktorów jądrowych”;

g.	Pompy pierwotnego obiegu specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem do przetaczania chłodziwa w „reaktorach jądrowych”;

„Zespoły wewnętrzne reaktora” specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem do pracy w „reaktorze jądrowym”, w tym elementy nośne rdzenia, kanały paliwowe, osłony termiczne, przegrody, siatki dystansujące rdzenia i płyty rozpraszające;

Uwaga:

W pozycji 0A001.h. „zespoły wewnętrzne reaktora” oznaczają dowolną większą strukturę wewnątrz zbiornika reaktora wypełniającą jedną lub więcej funkcji, takich jak podtrzymywanie rdzenia, utrzymywanie osiowania elementów paliwowych, kierowanie przepływem chłodziwa w obiegu pierwotnym, zapewnienie osłon radiacyjnych zbiornika reaktora i oprzyrządowania wewnątrzrdzeniowego.

i.	Wymienniki ciepła (wytwornice pary) specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do stosowania w obiegu pierwotnym „reaktora jądrowego”;

j.	Aparatura do detekcji i pomiaru promieniowania neutronowego specjalnie zaprojektowana lub przystosowana do określenia poziomu strumienia neutronów wewnątrz rdzenia „reaktora jądrowego”.

0C002

Niskowzbogacony uran objęty pozycją 0C002 – jeśli jest częścią zmontowanych sekcji paliwowych.

CZĘŚĆ C

Pozycja w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

Opis

5A002

Następujące systemy i urządzenia związane z „ochroną informacji” oraz ich części składowe:

Następujące systemy, urządzenia, specyficzne dla poszczególnych zastosowań „zespoły elektroniczne”, moduły i układy scalone związane z „ochroną informacji” oraz inne specjalnie do nich zaprojektowane części składowe:

Uwaga:

Do sterowania urządzeniami systemów globalnej nawigacji satelitarnej zawierających lub wykorzystujących funkcje szyfrowania (np. GPS lub GLONASS) zob. pozycja 7A005.

1.	Funkcje uwierzytelnienia i podpisu cyfrowego obejmują związane z nimi funkcje zarządzania kluczami.

2.	Uwierzytelnienie obejmuje wszystkie aspekty kontroli dostępu, gdzie nie występuje szyfrowanie plików lub fragmentów tekstów, z wyjątkiem tych bezpośrednio związanych z ochroną haseł, Numerów Personalnej Identyfikacji (PIN) lub podobnych danych stosowanych do ochrony przed nieuprawnionym dostępem.

„Mechanizmy kryptograficzne” nie obejmują „ustalonych” technik kompresji lub kodowania danych.

Uwaga:

Pozycja 5A002.a.1. obejmuje sprzęt zaprojektowany lub zmodyfikowany w celu zastosowania mechanizmów kryptograficznych do przekazywania informacji z wykorzystaniem technik analogowych, gdy stosowane są wraz z technikami cyfrowymi.

a.	„Algorytm symetryczny” wykorzystujący długość klucza przekraczającą 56 bitów; lub

„Algorytm asymetryczny”, w którym bezpieczeństwo stosowania algorytmu bazuje na jakiejkolwiek z poniższych właściwości:

1.	Faktoryzacji liczb całkowitych powyżej 512 bitów (np. RSA);

2.	Zliczaniu dyskretnych logarytmów w multiplikatywnej grupie pola o skończonej wielkości większej niż 512 bitów (np. Diffie-Hellman z Z/pZ); lub

3.	Dyskretnych logarytmach w grupie innej niż wspomniana w pozycji 5A002.a.1.b.2. większej niż 112 bitów (np. Diffie-Hellman na krzywej eliptycznej);

5D002

Następujące „oprogramowanie”:

a.	„Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów „użytkowania” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 5A002.a.1 lub „oprogramowania” wyszczególnionego w pozycji 5D002.c.1;

Następujące konkretne „oprogramowanie”:

„Oprogramowanie” posiadające właściwości takie same jak sprzęt wymieniony w pozycji 5A002.a.1 lub realizujące lub symulujące funkcje tego sprzętu;

Uwaga:

Pozycja 5D002 nie obejmuje kontrolą następującego „oprogramowania”:

a.	„Oprogramowania” niezbędnego do „użytkowania” sprzętu wyłączonego z zakresu kontroli zgodnie z uwagą do pozycji 5A002;

b.	„Oprogramowania” umożliwiającego realizację dowolnej funkcji sprzętu wyłączonego z zakresu kontroli zgodnie z uwagą do pozycji 5A002.

5E002

„Technologia”, zgodnie z uwagą ogólną do technologii, służąca do „użytkowania” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 5A002.a.1 lub „oprogramowania” wyszczególnionego w pozycji 5D002.a. lub 5D002.c.1 niniejszego wykazu.”

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK IVA

Produkty, o których mowa w art. 14a i art. 31 ust. 1

Gaz ziemny i pozostałe węglowodory gazowe

Kod HS	Opis
2709 00 10	Kondensaty gazu naturalnego
2711 11 00	Gaz ziemny – w stanie skroplonym
2711 21 00	Gaz ziemny - w stanie gazowym
2711 12	Propan
2711 13	Butany
2711 19 00	Pozostałe”

ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK VIA

Kluczowy sprzęt i technologia, o których mowa w art. 8, art. 10 ust. 1 lit. c) oraz art. 31 ust. 1

Kod HS	Opis
	– Rura okładzinowa, przewód rurowy i rura płuczkowa, w rodzaju stosowanych do wierceń ropy naftowej lub gazu:
7304 22	– Rura płuczkowa ze stali nierdzewnej
7304 23	– – Pozostałe rury płuczkowe
7304 24	– – Pozostałe, ze sali nierdzewnej
7304 29	– – Pozostałe
ex ex 7305	Pozostałe rury i przewody rurowe (np. spawane, zgrzewane lub zamykane w podobny sposób), o przekroju poprzecznym w kształcie koła, których zewnętrzna średnica przekracza 406,4 mm, z żeliwa lub stali, o zawartości chromu 1% lub większej oraz odporności na temperatury poniżej -120°C
	– Rury przewodowe, w rodzaju stosowanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu:
7306 11	– – Spawane, ze stali nierdzewnej:
7306 19	– – Pozostałe:
	– Rury okładzinowe i przewody rurowe, w rodzaju stosowanych do wierceń ropy naftowej lub gazu:
7306 21 00	– – Spawane, ze stali nierdzewnej
7306 29 00	– – Pozostałe
	Pojemniki na sprężony lub skroplony gaz, z żeliwa lub ze stali:
7311 00 99	– Pozostałe o pojemności 1 000 litrów lub większej
ex ex 7613	Pojemniki z aluminium na sprężony lub skroplony gaz, o pojemności 1 000 litrów lub większej”

ZAŁĄCZNIK IV

„ZAŁĄCZNIK VIB

Kluczowy sprzęt i technologia, o których mowa w art. 10a, 10b i 10c i art. 31 ust. 1

Kod HS	Opis
8406 10 00	Turbiny parowe do napędu morskich jednostek pływających
8406 90	Części turbin parowych do napędu morskich jednostek pływających
8407 21	Silniki do napędu morskich jednostek pływających, silniki przyczepne
ex ex 8407 29	Silniki do napędu morskich jednostek pływających, inne
8408 10	Silniki do napędu morskich jednostek pływających
ex ex 8409 91 00	Części nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do silników objętych pozycją 8407 21 lub 8407 29
ex ex 8409 99 00	Części odpowiednie do stosowania wyłącznie lub głównie z maszynami z kodu 8408 10
ex ex 8411 81	Pozostałe turbiny gazowe o mocy nieprzekraczającej 5 000 kW, do napędu morskich jednostek pływających
8411 82	Pozostałe turbiny gazowe o mocy przekraczającej 5 000 kW, do napędu morskich jednostek pływających
ex ex 8468	Maszyny i urządzenia do lutowania miękkiego i twardego, spawania lub zgrzewania, nawet przystosowane do cięcia, inne niż te objęte pozycją 8515; maszyny i urządzenia do gazowego odpuszczania powierzchniowego:
ex ex 8483	Wały napędowe (włączając wały krzywkowe i wały wykorbione) i korby; obudowy łożysk i łożyska ślizgowe; mechanizmy i przekładnie zębate; mechanizmy śrubowo-kulkowe lub śrubowo-wałeczkowe; skrzynie przekładniowe i pozostałe układy zmieniające prędkość, włączając przemienniki momentu obrotowego; koła zamachowe i koła pasowe lub linowe, włączając wielokrążki i zblocza; sprzęgła rozłączne i nierozłączne (włączając przeguby uniwersalne), przeznaczone do napędu statków o maksymalnej dopuszczalnej nośności przy zanurzeniu maksymalnym 55 000 t lub więcej
8487 10	Śruby napędowe do statków lub łodzi i ich łopatki
ex ex 8515	Maszyny i aparatura do lutowania miękkiego lub twardego oraz spawania, nawet do cięcia metodą elektryczną (włącznie z ogrzewanym elektrycznie gazem), metodą laserową, lub za pomocą wiązki światła, lub fotonów, metodą ultradźwiękową, za pomocą wiązki elektronów, impulsów magnetycznych lub łuku plazmowego; elektryczne maszyny i aparatura, do natryskiwania na gorąco metali lub cermetali:
ex ex 9014 10 00	Kompasy, busole morskie, wyłącznie do przemysłu morskiego
ex ex 9014 80 00	Pozostałe przyrządy i urządzenia nawigacyjne, wyłącznie do przemysłu morskiego
ex ex 9014 90 00	Części i akcesoria do podpozycji 9014 10 00 oraz 9014 80 00, wyłącznie do przemysłu morskiego
ex ex 9015	Przyrządy i urządzenia miernicze (włączając do pomiarów fotogrametrycznych), hydrograficzne, oceanograficzne, hydrologiczne, meteorologiczne lub geofizyczne, z wyłączeniem kompasów i busoli; dalmierze, wyłącznie do przemysłu morskiego”.

ZAŁĄCZNIK V

„ZAŁĄCZNIK VIIA

Oprogramowanie do integracji procesów przemysłowych, o którym mowa w art. 10d, 10e, 10f oraz art. 31 ust. 1

1.	Oprogramowanie do planowania zasobów przedsiębiorstwa, zaprojektowane specjalnie do zastosowania w przemyśle: nuklearnym, wojskowym, gazowym, naftowym, lotniczym, finansowym i budowlanym.

Nota wyjaśniająca: Oprogramowanie do planowania zasobów przedsiębiorstwa to oprogramowanie wykorzystywane do rachunkowości finansowej, rachunkowości zarządczej, zasobów ludzkich, produkcji, zarządzania łańcuchem dostaw, zarządzania projektami, zarządzania kontaktami z klientami, usług związanych z danymi lub kontroli dostępu.”.

ZAŁĄCZNIK VI

„ZAŁĄCZNIK VIIB

Grafit i surowe lub częściowo wykończone metale, o których mowa w art. 15a, 15b, 15d oraz art. 31 ust. 1

Nota wprowadzająca: Włączenie towarów do niniejszego załącznika pozostaje bez uszczerbku dla zasad mających zastosowanie do towarów włączonych w załącznikach I, II i III.

1. Grafit

Kod HS	Opis
2504	Grafit naturalny
3801	Grafit sztuczny; grafit koloidalny lub półkoloidalny; preparaty na bazie grafitu lub pozostałych odmian węgla, w postaci past, bloków, płyt lub pozostałych półproduktów
6815 10	Artykuły z grafitu lub pozostałego węgla, włącznie z włóknami węglowymi, przeznaczone do użytku nieelektrycznego
6903 10	Retorty, tygle, mufle, dysze, korki, podpory, tygle probiercze do kupelacji, przewody, rury, osłony, pręty i pozostałe wyroby ceramiczne ogniotrwałe Inne niż z krzemionkowych skał kopalnych lub podobnych ziem krzemionkowych, zawierające więcej niż 50 % masy grafitu lub innych postaci węgla, lub mieszaniny tych produktów
8545	Elektrody węglowe, szczotki węglowe, węgle do lamp, węgiel do baterii oraz inne artykuły z grafitu lub innego rodzaju węgla, z metalem lub bez, w rodzaju stosowanych w elektrotechnice:

2. Żeliwo i stal

Kod HS	Opis
7201	Surówka i surówka zwierciadlista w gąskach, blokach lub pozostałych pierwotnych postaciach
7202	Żelazostopy
7203	Wyroby zawierające żelazo otrzymywane przez bezpośrednie odtlenianie rudy żelaza i pozostałych gąbczastych wyrobów zawierających żelazo, w bryłach, granulkach lub w podobnych postaciach; żelazo o minimalnej czystości 99,94 % masy, w bryłach, granulkach lub w podobnych postaciach
7204	Odpady i złom żeliwa i stali; wlewki do przetopienia z żeliwa lub stali
7205	Surówka, surówka zwierciadlista, żeliwo lub stal, w postaci granulek lub proszku
7206	Żeliwo i stal stopowa w postaci wlewków lub w pozostałych formach pierwotnych;
7207	Półprodukty z żeliwa lub stali niestopowej
7218	Stal nierdzewna w postaci wlewków lub pozostałych form pierwotnych; półprodukty ze stali nierdzewnej
7224	Pozostała stal stopowa w postaci wlewków lub w pozostałych pierwotnych formach; półprodukty z pozostałej stali stopowej

3. Miedź i artykuły z miedzi

Kod HS	Opis
7401 00 00	Kamienie miedziowe; miedź cementacyjna (miedź wytrącona)
7402 00 00	Miedź nierafinowana; anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej
7403	Miedź rafinowana i stopy miedzi, nieobrobione plastycznie
7404 00	Odpady miedzi i złom
7405 00 00	Stopy wstępne miedzi
7406	Proszki i płatki miedzi
7407	Sztaby, pręty i kształtowniki, z miedzi
7410	Folia miedziana (nawet zadrukowana, na podłożu z papieru, tektury, tworzyw sztucznych lub podobnych materiałach podłożowych), o grubości (z wyłączeniem dowolnego podłoża) nieprzekraczającej 0,15 mm
7413 00 00	Splotki, kable, taśmy plecione i temu podobne, z miedzi, nieizolowane elektrycznie

4. Nikiel i artykuły z niklu

Kod HS	Opis
7501	Kamienie niklowe, spieki tlenku niklu oraz pozostałe produkty pośrednie hutnictwa niklu
7502	Nikiel nieobrobiony plastycznie
7503 00	Odpady niklu i złom
7504 00 00	Proszki i płatki niklu
7505	Sztaby, pręty, kształtowniki i druty, z niklu
7506	Blachy grube, cienkie, taśma i folia, z niklu
7507	Rury i przewody rurowe oraz łączniki rur lub przewodów rurowych (na przykład złączki nakrętne, kolanka, tuleje), z niklu

5. Aluminium

Kod HS	Opis
7601	Aluminium nieobrobione plastycznie
7602	Odpady aluminium i złom
7603	Proszki i płatki aluminium
7605	Drut aluminiowy
7606	Blachy grube, cienkie oraz taśma, o grubości przekraczającej 0,2 mm, z aluminium
7609 00 00	Łączniki rur lub przewodów rurowych (na przykład złączki nakrętne, kolanka, tuleje), z aluminium
7614	Splotki, kable, taśmy plecione i temu podobne, z aluminium, nieizolowane elektrycznie

6. Ołów

Kod HS	Opis
7801	Ołów nieobrobiony plastycznie
7802 00 00	Odpady ołowiu i złom
7804	Blachy grube, cienkie, taśma i folia, z ołowiu; proszki i płatki ołowiu

7. Cynk

Kod HS	Opis
7901	Cynk nieobrobiony plastycznie
7902 00 00	Odpady cynku i złom
7903	Pył cynkowy, proszki i płatki cynku
7904 00 00	Sztaby, pręty, kształtowniki i druty, z cynku
7905 00 00	Blachy grube, cienkie, taśma i folia, z cynku

8. Cyna

Kod HS	Opis
8001	Cyna nieobrobiona plastycznie
8002 00 00	Odpady cyny i złom
8003 00 00	Sztaby, pręty, kształtowniki i druty, z cyny

9. Pozostałe metale nieszlachetne; cermetale; artykuły z tych materiałów

Kod HS	Opis
ex ex 8101	Wolfram i artykuły z wolframu, włączając odpady i złom, inne niż anty-katodowe do lamp rentgenowskich
ex ex 8102	Molibden i artykuły z molibdenu, włączając odpady i złom, inne niż artykuły specjalnie zaprojektowane do stosowania w dentystyce
ex ex 8103	Tantal i artykuły z tantalu, włączając odpady i złom, inne niż narzędzia dentystyczne i chirurgiczne oraz artykuły specjalnie zaprojektowane do celów ortopedycznych i chirurgicznych
8104	Magnez i artykuły z magnezu, włączając odpady i złom
8105	Kamienie kobaltowe i pozostałe produkty pośrednie hutnictwa kobaltu; kobalt i artykuły z kobaltu, włączając odpady i złom
ex ex 8106 00	Bizmut i artykuły z bizmutu, włączając odpady i złom, inne niż te specjalnie przygotowane do przygotowywania związków chemicznych do zastosowania farmaceutycznego
8107	Kadm i artykuły z kadmu, włączając odpady i złom
8108	Tytan i artykuły z tytanu, włączając odpady i złom
8109	Cyrkon i artykuły z cyrkonu, włączając odpady i złom
8110	Antymon i artykuły z antymonu, włączając odpady i złom
8111 00	Mangan i artykuły z manganu, włączając odpady i złom
ex ex 8112	Beryl, chrom, german, wanad, gal, hafn, ind, niob, ren i tal oraz artykuły z tych metali, włączając odpady i złom, inne niż okna do lamp rentgenowskich
8113 00	Cermetale i artykuły z cermetali, włączając odpady i złom”.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/55

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 1264/2012

z dnia 21 grudnia 2012 r.

dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (1), w szczególności jego art. 46 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 23 marca 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 267/2012.

(2)	Z uwagi na sytuację w Iranie oraz zgodnie z decyzją 2012/829/WPZiB (2), do wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi zawartego w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012 należy dodać kolejne osoby i podmioty.

(3)	Ponadto z wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi zawartego w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012 należy usunąć niektóre podmioty oraz zmienić wpisy dotyczące niektórych podmiotów.

(4)	W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku IX do rozporządzenia (UE) 267/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 grudnia 2012 r.

W imieniu Rady

A. D. MAVROYIANNIS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 88 z 24.3.2012, s. 1.

(2) Zob. s. 71 niniejszego Dziennika Urzędowego.

ZAŁĄCZNIK

Wymienione poniżej osoba i podmioty dodaje się do wykazu zawartego w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012.

„I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania związane z bronią jądrową lub pociskami balistycznymi oraz osoby i podmioty wspierające rząd Iranu

Osoba

	Imię i nazwisko	Informacje identyfikacyjne	Uzasadnienie	Data umieszczenia w wykazie
1.	Babak Zanjani	Data ur.: 12 marca 1971 r.	Babak Zanjani wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów rozporządzenia UE w sprawie Iranu i zapewnia wsparcie finansowe rządowi Iranu. Zanjani jest kluczowym pośrednikiem w transakcjach dotyczących irańskiej ropy naftowej i przekazywania pieniędzy pochodzących z handlu ropą naftową. Zanjani jest właścicielem i zarządzającym Sorinet Group z siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, a niektóre z jej spółek Zanjani wykorzystuje do przekazywania płatności związanych z ropą naftową.	22.12.2012

Podmioty

Nazwa

Informacje identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

National Iranian Oil Prodcuts distribution Company (NIOPDC)

No.1, Tehran, Iranshahr Ave.Shadab.St,

P.O.Box: 79145/3184

Tel: +98-21-77606030

Adres strony internetowej: www.niopdc.ir

Podmiot zależny National Iranian Oil Refining and Distribution Company (NIORDC)

22.12.2012

Iranian Oil Pipelines and Telecommunications Company (IOPTC)

No. 194, Tehran, Sepahbod Gharani Ave.

Tel: +98-21-88801960/+98-21-66152223

Faks: +98-21-66154351

Adres strony internetowej: www.ioptc.com

Podmiot zależny National Iranian Oil Refining and Distribution Company (NIORDC)

22.12.2012

National Iranian Oil Engineering and Construction Company (NIOEC)

No.263, Tehran, Ostad Nejatollahi Ave.

P.O.Box: 11365/6714

Tel: +98-21-88907472

Faks: +98-21-88907472

Adres strony internetowej: www.nioec.org

Podmiot zależny National Iranian Oil Refining and Distribution Company (NIORDC)

22.12.2012

Iran Composites Institute

Iran Composites Institute,

Iranian University of Science and Technology,

16845-188, Tehran, Iran,

Telephone: 98 217 3912858

Faks: 98 217 7491206

E-mail: ici@iust.ac.ir

Adres strony internetowej: http://www.irancomposites.org

Iranian Composites Institute (ICI, alias Composite Institute of Iran) wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej. W 2011 r. skontaktowano się z ICI w celu dostarczenia wirników wirówki IR-2M podmiotowi wskazanemu przez UE, Iran Centrifuge Technology Company (TESA).

22.12.2012

Jelvesazan Company

22 Bahman St., Bozorgmehr Ave, 84155666, Esfahan, Iran

Tel: 98 0311 2658311 15

Faks: 98 0311 2679097

Jelvesazan Company wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej. Na początku 2012 r. Jelvesazan zamierzał dostarczać kontrolowane pompy próżniowe podmiotowi wskazanemu przez UE, Iran Centrifuge Technology Company (TESA).

22.12.2012

Iran Aluminium Company

Arak Road Km 5, Tehran Road, 38189-8116, Arak, Iran

Tel: 98 861 4130430

Faks: 98 861 413023

Adres strony internetowej: www.iralco.net

The Iran Aluminium Company (aka IRALCO, Iranian Aluminium Company) wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej. W połowie 2012 r. IRALCO miał umowę na dostarczanie aluminium podmiotowi wskazanemu przez UE, Iran Centrifuge Technology Company (TESA).

22.12.2012

Simatec Development Company

Simatec Development Company wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej. Na początku 2010 roku z firmą Simatec skontaktowała się wskazana przez ONZ firma Kalaye Electric Company (KEC), aby nabyć inwertery Vacon do wirówek do wzbogacania uranu. Od połowy 2012 r. firma Simatec próbowała nabyć inwertery kontrolowane przez UE.

22.12.2012

Aluminat

1.	Parcham St, 13th Km of Qom Rd 38135 Arak (Factory)

2.	Unit 38, 5th Fl, Bldg No 60, Golfam St, Jordan, 19395-5716, Tehran Tel: 98 212 2049216 / 22049928 / 22045237 Faks: 98 21 22057127 Adres strony internetowej: www.aluminat.com

Aluminat wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej. Na początku 2012 roku Aluminat miał umowę na dostarczanie aluminium 6061-T6 podmiotowi wskazanemu przez UE, Iran Centrifuge Technology Company (TESA).

22.12.2012

Organisation of Defensive Innovation and Research

The Organisation of Defensive Innovation and research (SPND) wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej. MAEA przekazała SPND, że zaniepokojona jest ewentualnym wymiarem wojskowym programu jądrowegoIranu, na temat którego państwo to odmawia współpracy. SPND jest zarządzana przez Mohsena Fakhrizadeha i stanowi część Ministry of Defence For Armed Forces Logistics (MODAFL, podmiotu wskazanego przez UE w maju 2011 r.). Davoud Babaei został wskazany przez UE w grudniu 2011 r. jako dyrektor ds. bezpieczeństwa SPND odpowiedzialny za niedopuszczanie do przekazywania informacji, w tym do MAEA.

22.12.2012

10.

First Islamic Investment Bank

Oddział: 19A-31-3A, Level 31 Business Suite, Wisma UOA, Jalan Pinang 50450, Kuala Lumpur; Kuala Lumpur; Wilayah Persekutuan; 50450

Tel: 603-21620361/2/3/4, +6087417049/ 417050, +622157948110

Oddział: Unit 13 (C), Main Office Tower, Financial Park Labuan Complex, Jalan Merdeka, 87000 Federal Territory of Labuan, Malaysia; Labuan F.T; 87000

Investor Relations: Menara Prima 17th floor Jalan Lingkar, Mega Kuningan Blok 6.2 Jakarta 12950 – Indonesia; South Jakarta; Jakarta; 12950

First Islamic Investment Bank (FIIB) wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i zapewnia wsparcie finansowe rządowi Iranu. FIIB jest częścią Sorinet Group, której właścicielem i zarządzającym jest Babak Zanjani. Podmiot ten jest wykorzystywany do przekazywania płatności związanych z ropą naftową.

22.12.2012

11.

International Safe Oil

International Safe Oil (ISO) wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i zapewnia wsparcie finansowe rządowi Iranu. ISO jest częścią Sorinet Group, której właścicielem i zarządzającym jest Babak Zanjani. Podmiot ten jest wykorzystywany do przekazywania płatności związanych z ropą naftową.

22.12.2012

12.

Sorinet Commercial Trust

SCT Bankers Company

Oddział: No.1808, 18th Floor, Grosvenor House Commercial Tower, Sheik Zayed Road, Dubai, UAE, P.O.Box 31988

Tel: 0097 14 3257022-99

E-mail: INFO@SCTBankers.com

Dubai SWIFT Code: SCTSAEA1

Oddział: No.301, 3rd Floor Sadaf Building Kish Island, Iran, P.O.Box 1618

Tel: +98 764 444 32 341-2

Faks: +98 764 444 50 390-1

Sorinet Commercial Trust (SCT) wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i zapewnia wsparcie finansowe rządowi Iranu. SCT jest częścią Sorinet Group, której właścicielem i zarządzającym jest Babak Zanjani. Podmiot ten jest wykorzystywany do przekazywania płatności związanych z ropą naftową.

22.12.2012

13.

Hong Kong Intertrade Company Ltd

Hong Kong Intertrade Company, Hong Kong

Hong Kong Intertrade Company Ltd (HKICO) wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów rozporządzenia UE w sprawie Iranu i zapewnia wsparcie finansowe rządowi Iranu. HKICO jest firmą przykrywką kontrolowaną przez wskazanąprzez UE firmę National Iranian Oil Company (NIOC). W połowie 2012 r. planowane było, że HKICO otrzyma miliony dolarów pochodzące ze sprzedaży przez NIOC ropy naftowej.

22.12.2012

14.

Petro Suisse

Avenue De la Tour-Halimand 6, 1009 Pully, Switzerland

Petro Suisse wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów rozporządzenia UE w sprawie Iranu i zapewnia wsparcie finansowe rządowi Iranu. Jest firmą przykrywką kontrolowaną przez wskazaną przez UE firmę NIOC. NIOC założyła firmę Petro Suisse i używa jej kont do uiszczania i otrzymywania płatności. Petro Suisse nadal kontaktowała się z NIOC w 2012 r.

22.12.2012

15.

Oil Industry Pension Fund Investment Company

No 234, Taleghani St, Tehran Iran

Iran's Oil Industry Pension Fund Investment Company (OPIC, alias the Oil Pension Fund, NIOC Pension Fund, Petroleum Ministry Pension Fund) zapewnia wsparcie finansowe rządowi Iranu. OPIC działa w ramach Irańskiego Ministerstwa ds. Ropy Naftowej (Iranian Ministry of Petroleum) oraz National Iranian Oil Company (NIOC); oba te podmioty zostały wskazane przez UE. Posiada akcje kilku podmiotów wskazanych przez UE.

22.12.2012

16.

CF Sharp and Company Private Limited

Podmiot ten okazał wsparcie Irano-Hind Shipping Company (IHSC) (firmie wskazanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych 9 czerwca 2010 r.), aby obejść nałożone na nią sankcje. Po wyznaczeniu IHSC, firma ta dążyła do ukrycia będących jej własnością trzech tankowców, powierzając zarządzanie nimi firmie Noah Ship Management, a następnie Marian Ship Management. CF Sharp and Co uczestniczył w tych działaniach, zawierając umowę w sprawie zarządzania personelem z IHSC; umowa ta obejmowała personel pokładowy tych trzech tankowców. Umowa ta została wykonana przez Noah Ship Management oraz Marian Ship Management.

22.12.2012

17.

Sharif University of Technology

Azadi Ave, 11365-8639, Tehran, Iran

Tel: 98 21 66022727

Faks: 98 21 66036005

Adres strony internetowej: www.sharif.ir

Sharif University of Technology (SUT) wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów sankcji ONZ i UE nałożonych na Iran i bezpośrednio wspiera podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej. Pod koniec 2011 r. SUT oddał do dyspozycji laboratoria dokorzystania przez wskazany przez ONZ irański podmiot zajmujący się działalnością jądrową, Kalaye Electric Company (KEC), oraz podmiot wskazany przez UE – Iran Centrifuge Technology Company (TESA)

22.12.2012

18.

Moallem Insurance Company (alias:

Moallem Insurance; Moallem Insurance Co.; M.I.C; Export and Investment Insurance Co.)

No. 56, Haghani Boulevard, Vanak Square, Tehran 1517973511, Iran PO Box 19395-6314, 11/1 Sharif Ave, Vanaq Square, Tehran 19699, Iran

Phone: (98-21) 886776789, 887950512, 887791835

Faks: (98-21) 88771245

Adres strony internetowej: www.mic-ir.com

Główny ubezpieczyciel IRISL

22.12.2012”

II.

Wpisy dotyczące podmiotów wymienionych poniżej zawarte w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012 zastępuje się poniższymi wpisami.

„B. Podmioty

	Nazwa	Dane identyfikacyjne	Powody	Data umieszczenia w wykazie
1.	Biuro Współpracy w zakresie Technologii w gabinecie prezydenta Iranu (alias: Centrum Innowacji i Technologii (CITC))	Tehran (Iran)	Odpowiada za irański rozwój technologiczny poprzez stosowne zamówienia zagraniczne i powiązania szkoleniowe. Wspiera program jądrowy i balistyczny.	26.7.2010
2.	Sureh (alias: Soreh) Nuclear Reactors Fuel Company (alias: Nuclear Fuel Reactor Company; Sookht Atomi Reactorhaye Iran; Soukht Atomi Reactorha-ye Iran)	Główna siedziba: 61 Shahid Abtahi St, Karegar e Shomali, Tehran Kompleks: Persian Gulf Boulevard, Km20 SW Esfahan Road	Przedsiębiorstwo podległe Irańskiej Agencji Energii Atomowej (AEOI), objętej sankcjami ONZ składające się z zakładu przekształcania uranu, fabryki wytwarzania paliwa oraz fabryki produkcji cyrkonu.	23.5.2011
3.	Tidewater (alias Tidewater Middle East Co; Faraz Royal Qeshm Company LLC)	Adres pocztowy: No. 80, Tidewater Building, Vozara Street, Next to Saie Park, Tehran, Iran	Jest własnością lub pozostaje pod kontrolą IRGC.	23.1.2012”

III.

Wymienione poniżej podmioty skreśla się z wykazu zawartego w załączniku IX do rozporządzenia (UE) nr 267/2012:

1.	CF Sharp Shipping Agencies Pte Ltd

2.	Soreh (Nuclear Fuel Reactor Company)

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/71

DECYZJA RADY 2012/829/WPZiB

z dnia 21 grudnia 2012 r.

zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 26 lipca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/413/WPZiB (1).

(2)	Do decyzji 2010/413/WPZiB należy wprowadzić przepis dotyczący zwiększonego monitorowania wszystkich działań instytucji finansowych w Unii przy udziale irańskich instytucji finansowych.

(3)	Ponadto w decyzji 2010/413/WPZiB należy również zmienić przepis dotyczący zamrażania funduszy i zasobów gospodarczych.

(4)	Oprócz tego do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi zawartego w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB należy dodać kolejne osoby i podmioty, usunąć z tego wykazu niektóre podmioty oraz wprowadzić zmiany we wpisach dotyczących niektórych podmiotów.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/413/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2010/413/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

w art. 10 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3a. Wymaga się od instytucji finansowych, aby prowadząc działalność z bankami i instytucjami finansowymi określonymi w ust. 1:

a)	zachowywały nieustającą czujność wobec operacji prowadzonych na rachunkach, w tym za pomocą swoich programów dotyczących środków należytej staranności wobec klientów i w ramach swoich zobowiązań odnoszących się do prania pieniędzy i finansowania terroryzmu;

b)	wymagały wpisywania wszystkich informacji w rubrykach blankietów zleceń płatniczych, odnoszących się do zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji; oraz aby odmawiały przeprowadzenia transakcji, gdy informacje te nie są przedstawiane;

c)	przechowywały całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniały ją organom krajowym;

jeśli podejrzewają lub mają uzasadnione podstawy do tego, by podejrzewać, że środki pieniężne mają związek z finansowaniem proliferacji, niezwłocznie zawiadamiały o swoich podejrzeniach FIU lub inny właściwy organ wyznaczony przez dane państwo członkowskie. FIU lub taki inny właściwy organ otrzymuje w odpowiednim terminie bezpośredni lub pośredni dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do odpowiedniego wypełniania tego zadania, w tym do analizy sprawozdań z podejrzanych transakcji.”;

art. 20 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

osoby lub podmioty niewymienione w załączniku I, które są zaangażowane w irańskie działania wrażliwe z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej, bezpośrednio powiązane z takimi działaniami lub zapewniają wsparcie takich działań, w tym przez udział w nabywaniu zakazanych produktów, towarów, sprzętu, materiałów i technologii, lub osoby lub podmioty działające na ich rzecz lub pod ich kierownictwem, lub podmioty należące do nich lub przez nie kontrolowane, w tym w sposób nielegalny, lub osoby i podmioty, które pomagały wskazanym osobom lub podmiotom w obejściu lub naruszaniu postanowień rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), RB ONZ nr 1747 (2007), RB ONZ nr 1803 (2008) i RB ONZ nr 1929 (2010) lub przepisów niniejszej decyzji, a także inni członkowie i podmioty IRGC i IRISL oraz podmioty do nich należące lub przez nie kierowane lub działające na ich rzecz lub zapewniające im ubezpieczenie lub inne istotne usługi, wymienione w załączniku II;”.

Artykuł 2

W załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 grudnia 2012 r.

W imieniu Rady

A. D. MAVROYIANNIS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.

ZAŁĄCZNIK

Osoby i podmioty wymienione poniżej dodaje się do wykazu zawartego w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB.

„I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania związane z bronią jądrową lub pociskami balistycznymi oraz osoby i podmioty wspierające rząd Iranu

Osoba

	Imię i nazwisko	Informacje identyfikacyjne	Uzasadnienie	Data umieszczenia w wykazie
1.	Babak Zanjani	Data ur.: 12 marca 1971 r.	Babak Zanjani wspomaga wskazane podmioty w naruszaniu przepisów rozporządzenia UE w sprawie Iranu i zapewnia wsparcie finansowe rządowi Iranu. Zanjani jest kluczowym pośrednikiem w transakcjach dotyczących irańskiej ropy naftowej i przekazywania pieniędzy pochodzących z handlu ropą naftową. Zanjani jest właścicielem i zarządzającym Sorinet Group z siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, a niektóre z jej spółek Zanjani wykorzystuje do przekazywania płatności związanych z ropą naftową.	22.12.2012

Podmioty

Nazwa

Informacje identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data umieszczenia w wykazie

National Iranian Oil Prodcuts distribution Company (NIOPDC)

No.1, Tehran, Iranshahr Ave.Shadab.St,

P.O.Box: 79145/3184

Tel: +98-21-77606030

Adres strony internetowej: www.niopdc.ir

Podmiot zależny National Iranian Oil Refining and Distribution Company (NIORDC)

22.12.2012

Iranian Oil Pipelines and Telecommunications Company (IOPTC)

No. 194, Tehran, Sepahbod Gharani Ave.

Tel: +98-21-88801960/+98-21-66152223

Faks: +98-21-66154351

Adres strony internetowej: www.ioptc.com

Podmiot zależny National Iranian Oil Refining and Distribution Company (NIORDC)

22.12.2012

National Iranian Oil Engineering and Construction Company (NIOEC)

No.263, Tehran, Ostad Nejatollahi Ave.

P.O.Box: 11365/6714

Tel: +98-21-88907472

Faks: +98-21-88907472

Adres strony internetowej: www.nioec.org

Podmiot zależny National Iranian Oil Refining and Distribution Company (NIORDC)

22.12.2012

Iran Composites Institute

Iran Composites Institute,

Iranian University of Science and Technology,

16845-188, Tehran, Iran,

Telephone: 98 217 3912858

Faks: 98 217 7491206

E-mail: ici@iust.ac.ir

Adres strony internetowej: http://www.irancomposites.org

22.12.2012

Jelvesazan Company

22 Bahman St., Bozorgmehr Ave, 84155666, Esfahan, Iran

Tel: 98 0311 2658311 15

Faks: 98 0311 2679097

22.12.2012

Iran Aluminium Company

Arak Road Km 5, Tehran Road, 38189-8116, Arak, Iran

Tel: 98 861 4130430

Faks: 98 861 413023

Adres strony internetowej: www.iralco.net

22.12.2012

Simatec Development Company

22.12.2012

Aluminat

1.	Parcham St, 13th Km of Qom Rd 38135 Arak (Factory)

2.	Unit 38, 5th Fl, Bldg No 60, Golfam St, Jordan, 19395-5716, Tehran Tel: 98 212 2049216 / 22049928 / 22045237 Faks: 98 21 22057127 Adres strony internetowej: www.aluminat.com

22.12.2012

Organisation of Defensive Innovation and Research

22.12.2012

10.

First Islamic Investment Bank

Oddział: 19A-31-3A, Level 31 Business Suite, Wisma UOA, Jalan Pinang 50450, Kuala Lumpur; Kuala Lumpur; Wilayah Persekutuan; 50450

Tel: 603-21620361/2/3/4, +6087417049/ 417050, +622157948110

Oddział: Unit 13 (C), Main Office Tower, Financial Park Labuan Complex, Jalan Merdeka, 87000 Federal Territory of Labuan, Malaysia; Labuan F.T; 87000

Investor Relations: Menara Prima 17th floor Jalan Lingkar, Mega Kuningan Blok 6.2 Jakarta 12950 – Indonesia; South Jakarta; Jakarta; 12950

22.12.2012

11.

International Safe Oil

22.12.2012

12.

Sorinet Commercial Trust

SCT Bankers Company

Oddział: No.1808, 18th Floor, Grosvenor House Commercial Tower, Sheik Zayed Road, Dubai, UAE, P.O.Box 31988

Tel: 0097 14 3257022-99

E-mail: INFO@SCTBankers.com

Dubai SWIFT Code: SCTSAEA1

Oddział: No.301, 3rd Floor Sadaf Building Kish Island, Iran, P.O.Box 1618

Tel: +98 764 444 32 341-2

Faks: +98 764 444 50 390-1

22.12.2012

13.

Hong Kong Intertrade Company Ltd

Hong Kong Intertrade Company, Hong Kong

22.12.2012

14.

Petro Suisse

Avenue De la Tour-Halimand 6, 1009 Pully, Switzerland

22.12.2012

15.

Oil Industry Pension Fund Investment Company

No 234, Taleghani St, Tehran Iran

22.12.2012

16.

CF Sharp and Company Private Limited

22.12.2012

17.

Sharif University of Technology

Azadi Ave, 11365-8639, Tehran, Iran

Tel: 98 21 66022727

Faks: 98 21 66036005

Adres strony internetowej: www.sharif.ir

22.12.2012

18.

Moallem Insurance Company (alias:

Moallem Insurance; Moallem Insurance Co.; M.I.C; Export and Investment Insurance Co.)

No. 56, Haghani Boulevard, Vanak Square, Tehran 1517973511, Iran PO Box 19395-6314, 11/1 Sharif Ave, Vanaq Square, Tehran 19699, Iran

Phone: (98-21) 886776789, 887950512, 887791835

Faks: (98-21) 88771245

Adres strony internetowej: www.mic-ir.com

Główny ubezpieczyciel IRISL

22.12.2012”

II.

Wpisy dotyczące podmiotów wymienionych poniżej zawarte w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB zastępuje się poniższymi wpisami.

„B. Podmioty

	Nazwa	Informacje identyfikacyjne	Powody	Data umieszczenia w wykazie
1.	Biuro Współpracy w zakresie Technologii w gabinecie prezydenta Iranu (alias: Centrum Innowacji i Technologii (CITC))	Tehran, Iran	Odpowiada za irański rozwój technologiczny poprzez stosowne zamówienia zagraniczne i powiązania szkoleniowe. Wspiera program jądrowy i balistyczny.	26.7.2010
2.	Sureh (alias: Soreh) Nuclear Reactors Fuel Company (alias: Nuclear Fuel Reactor Company; Sookht Atomi Reactorhaye Iran; Soukht Atomi Reactorha-ye Iran)	Główna siedziba: 61 Shahid Abtahi St, Karegar e Shomali, Tehran Kompleks: Persian Gulf Boulevard, Km20 SW Esfahan Road	Przedsiębiorstwo podległe Irańskiej Agencji Energii Atomowej (AEOI), objętej sankcjami ONZ, składające się z zakładu przekształcania uranu, fabryki wytwarzania paliwa oraz fabryki produkcji cyrkonu.	23.5.2011
3.	Tidewater (alias Tidewater Middle East Co; Faraz Royal Qeshm Company LLC)	Adres pocztowy: No. 80, Tidewater Building, Vozara Street, Next to Saie Park, Tehran, Iran	Jest własnością lub pozostaje pod kontrolą IRGC.	23.1.2012”

III.

Wymienione poniżej podmioty skreśla się z wykazu zawartego w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB:

1.	CF Sharp Shipping Agencies Pte Ltd

2.	Soreh (Nuclear Fuel Reactor Company)

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/78

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 7 grudnia 2012 r.

w sprawie dodatkowego wkładu finansowego w programy państw członkowskich na 2012 r. w dziedzinie kontroli i inspekcji rybołówstwa oraz nadzoru nad nim

(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 8967)

(Jedynie teksty w języku angielskim, bułgarskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, szwedzkim i włoskim są autentyczne)

(2012/830/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 861/2006 z dnia 22 maja 2006 r. ustanawiające wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza (1), w szczególności jego art. 21,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W oparciu o wnioski o współfinansowanie ze środków unijnych, przekazane przez państwa członkowskie w ramach programów kontroli rybołówstwa na 2012 r., Komisja przyjęła decyzję wykonawczą 2012/294/UE z dnia 25 maja 2012 r. w sprawie wkładu finansowego Unii w programy państw członkowskich na 2012 r. w dziedzinie kontroli i inspekcji rybołówstwa oraz nadzoru nad nim (2), zgodnie z którą część budżetu na rok 2012 pozostała niewykorzystana.

(2)	Tę niewykorzystaną część budżetu na 2012 r. należy obecnie rozdysponować na podstawie nowej decyzji.

(3)

Zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 861/2006 zwrócono się do państw członkowskich o przedstawienie programów w związku z dodatkowymi środkami przeznaczonymi na obszary priorytetowe określone przez Komisję w piśmie z dnia 25 kwietnia 2012 r. skierowanym do państw członkowskich, tj. projekty mające na celu poprawę systemu kontroli państw członkowskich uzgodnionych wspólnie przez zainteresowane państwo członkowskie i Komisję, pomiar mocy silnika oraz zapewnienie identyfikowalności produktów rybołówstwa. Wymagania wobec podmiotów lub państw członkowskich inwestujących w projekty związane z identyfikowalnością produktów zostały określone przez Komisję w piśmie z dnia 14 maja 2012 r.

(4)

Na tej podstawie i z uwagi na ograniczenia budżetowe wnioski o finansowanie ze środków unijnych w ramach programu związane z takimi działaniami jak programy pilotażowe, budowa lub modernizacja statków i samolotów patrolowych oraz odnośne projekty szkoleniowe niepowiązane z doskonaleniem systemów kontroli państw członkowskich zostały odrzucone jako nieodnoszące się do określonych wyżej obszarów priorytetowych. Ze względu na ograniczenia budżetowe nie wszystkie projekty w ramach wskazanych przez Komisję obszarów priorytetowych mogły uzyskać wsparcie. Komisja musiała dokonać selekcji projektów przeznaczonych do współfinansowania, opierając się na udoskonaleniach wprowadzanych do systemów kontroli państw członkowskich oraz na określonych przez siebie wymaganiach dotyczących identyfikowalności produktów. Wnioski dotyczące działań wymienionych w art. 8 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 861/2006 mogą kwalifikować się do finansowania przez Unię.

(5)	W odniesieniu do projektów z zakresu identyfikowalności produktów ważne jest zapewnienie, by były one opracowywane w oparciu o uznawane normy międzynarodowe, zgodnie z wymogami art. 67 ust. 8 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 (3).

(6)

Wnioski o finansowanie unijne zostały ocenione pod względem zgodności z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 391/2007 z dnia 11 kwietnia 2007 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006 w zakresie wydatków poniesionych przez państwa członkowskie w ramach wdrażania systemów monitorowania i kontroli mających zastosowanie do wspólnej polityki rybackiej (4).

(7)	Komisja poddała ocenie projekty, których koszt nie przekracza 40 000 EUR (bez VAT) i przyjęła te, w odniesieniu do których uzasadnione jest zapewnienie współfinansowania przez UE z uwagi na spodziewaną wskutek wdrożenia poprawę systemu kontroli wnioskującego państwa członkowskiego.

(8)	Należy zatem ustalić maksymalne kwoty i wysokość wkładu finansowego Unii w granicach ustanowionych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 861/2006 oraz określić warunki, na jakich taki wkład może być przyznawany.

(9)

W celu stworzenia zachęty do inwestowania w ramach działań priorytetowych określonych przez Komisję oraz uwzględniając negatywny wpływ kryzysu finansowego na budżety państw członkowskich, z tytułu wydatków związanych z obszarami priorytetowymi, o których mowa powyżej, przysługiwać powinna wysoka stawka współfinansowania, mieszcząca się w granicach określonych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 861/2006.

(10)	Aby kwalifikować się do objęcia wkładem finansowym, projekty współfinansowane w oparciu o niniejsze rozporządzenie powinny spełniać wszystkie odnośne wymogi określone w przepisach UE, w szczególności zaś w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 404/2011.

(11)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszej decyzji określa się dodatkowy wkład finansowy Unii w wydatki poniesione przez państwa członkowskie w 2012 r. w związku z wdrażaniem systemów monitorowania i kontroli mających zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), o których mowa w art. 8 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 861/2006. Ustanawia się w niej kwotę wkładu finansowego Unii dla każdego państwa członkowskiego, poziom wkładu finansowego Unii oraz warunki, na jakich wkład ten może zostać przyznany.

Artykuł 2

Zamknięcie zobowiązań pozostających do spłaty

Wszystkie płatności, w odniesieniu do których złożono wnioski o zwrot poniesionych wydatków, zostają zrealizowane przez dane państwo członkowskie najpóźniej do dnia 30 czerwca 2016 r. Płatności dokonywane przez państwa członkowskie po tym terminie nie kwalifikują się do refundacji. Niewykorzystane środki wspólnotowe związane z niniejszą decyzją podlegają wycofaniu najpóźniej do dnia 31 grudnia 2017 r.

Artykuł 3

Nowe technologie i sieci informatyczne

1. Wydatki poniesione w związku z projektami, o których mowa w załączniku I, na wdrożenie nowych technologii oraz na budowę sieci informatycznych w celu umożliwienia skutecznego i bezpiecznego gromadzenia danych i zarządzania nimi na potrzeby monitorowania i kontroli działalności połowowej oraz nadzoru nad nią, kwalifikują się do otrzymania wkładu finansowego w wysokości 90 % wydatków kwalifikowalnych w granicach określonych w wymienionym załączniku.

2. W odniesieniu do projektów związanych z identyfikowalnością produktów wkład UE jest ograniczony do kwoty 1 000 000 EUR w przypadku inwestycji realizowanych przez organy państw członkowskich oraz do kwoty 250 000 EUR w przypadku inwestycji prywatnych. Łączna liczba projektów związanych z identyfikowalnością produktów realizowanych przez podmioty prywatne zostaje ograniczona do ośmiu projektów na każde państwo członkowskie i na jedną decyzję o finansowaniu.

3. Aby kwalifikować się do objęcia wkładem finansowym, o którym mowa w ust. 2, projekty współfinansowane w oparciu o niniejszą decyzję powinny spełniać wszystkie odnośne wymogi określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 (5) i w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 404/2011.

Artykuł 4

Automatyczne urządzenia lokacyjne

1. Wydatki poniesione w związku z projektami, o których mowa w załączniku II, na zakup i instalację na statkach rybackich automatycznych urządzeń lokacyjnych umożliwiających centrom monitorowania rybołówstwa zdalne monitorowanie statków przy wykorzystaniu satelitarnego systemu monitorowania statków (VMS) kwalifikują się do otrzymania wkładu finansowego w wysokości 90 % wydatków kwalifikowalnych w granicach określonych w wymienionym załączniku.

2. Wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1, jest obliczany na podstawie ceny ograniczonej do kwoty 2 500 EUR na statek.

3. Aby kwalifikować się do objęcia wkładem finansowym, o którym mowa w ust. 1, automatyczne urządzenia lokacyjne muszą spełniać wymogi określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 404/2011.

Artykuł 5

Systemy elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania

Wydatki poniesione w związku z projektami, o których mowa w załączniku III, na rozwój, zakup i instalację niezbędnych komponentów systemów elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania (ERS) oraz na związaną z nimi pomoc techniczną, w celu umożliwienia skutecznej i bezpiecznej wymiany danych na potrzeby monitorowania i kontrolowania działalności połowowej oraz nadzoru nad nią, kwalifikują się do otrzymania wkładu finansowego w wysokości 90 % wydatków kwalifikowalnych w granicach określonych w wymienionym załączniku.

Artykuł 6

Urządzenia do elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania

1. Wydatki poniesione w związku z projektami, o których mowa w załączniku IV, na zakup i instalację na pokładzie statków rybackich urządzeń do elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania (urządzeń ERS), umożliwiających statkom elektroniczną rejestrację danych o połowach i przekazywanie ich do centrum monitorowania rybołówstwa, kwalifikują się do otrzymania wkładu finansowego w wysokości 90 % wydatków kwalifikowalnych w granicach określonych w wymienionym załączniku.

2. Wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1, jest obliczany na podstawie ceny ograniczonej do kwoty 3 000 EUR na statek, bez uszczerbku dla przepisów ust. 4.

3. Aby kwalifikować się do objęcia wkładem finansowym, urządzenia ERS muszą spełniać wymogi ustanowione w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 404/2011.

4. W przypadku urządzeń łączących funkcje ERS i VMS oraz spełniających wymogi ustanowione w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 404/2011 wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jest obliczany na podstawie ceny ograniczonej do kwoty 4 500 EUR na statek.

Artykuł 7

Całkowity maksymalny wkład Unii na państwo członkowskie

Poniżej przedstawiono kwoty planowanych wydatków, kwoty kwalifikowalnych części tych wydatków oraz maksymalne kwoty wkładu Unii na państwo członkowskie:

(EUR)
Państwo członkowskie	Wydatki planowane w dodatkowym krajowym programie kontroli rybołówstwa	Kwota wydatków na projekty wybrane na podstawie niniejszej decyzji	Maksymalny wkład Unii
Belgia	194 250	94 250	84 825
Bułgaria	30 678	30 678	27 610
Dania	5 055 113	3 522 171	2 941 347
Niemcy	4 511 100	425 000	382 500
Irlandia	52 005 000	1 000 000	900 000
Grecja	1 246 750	1 246 750	1 122 075
Hiszpania	10 528 653	7 029 087	6 326 179
Francja	4 815 437	3 349 587	3 014 628
Włochy	9 299 000	2 880 000	2 592 000
Łotwa	76 355	76 355	68 719
Litwa	150 462	150 462	135 416
Malta	1 098 060	951 860	856 674
Niderlandy	2 639 439	250 000	225 000
Austria	409 102	128 179	115 361
Polska	4 771 695	1 516 741	1 365 067
Portugalia	2 013 500	1 863 500	1 677 150
Finlandia	2 560 000	2 280 000	2 052 000
Szwecja	2 980 000	2 900 000	2 610 000
Zjednoczone Królestwo	1 284 738	545 284	490 755
Ogółem	105 669 332	30 239 904	26 987 307

Artykuł 8

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Irlandii, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 grudnia 2012 r.

W imieniu Komisji

Maria DAMANAKI

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 160 z 14.6.2006, s. 1.

(2) Dz.U. L 150 z 9.6.2012, s. 86.

(3) Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1.

(4) Dz.U. L 97 z 12.4.2007, s. 30.

(5) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

NOWE TECHNOLOGIE I SIECI INFORMATYCZNE

(EUR)
Państwo członkowskie i kod projektu	Wydatki planowane w dodatkowym krajowym programie kontroli rybołówstwa	Kwota wydatków na projekty wybrane na podstawie niniejszej decyzji	Maksymalny wkład Unii
Belgia:
BE/12/08	30 000	30 000	27 000
BE/12/09	4 250	4 250	3 825
BE/12/10	100 000	0	0
Razem	134 250	34 250	30 825
Bułgaria:
BG/12/02	30 678	30 678	27 610
Razem	30 678	30 678	27 610
Dania:
DK/12/20	336 419	0	0
DK/12/22	269 136	0	0
DK/12/23	538 271	0	0
DK/12/24	134 568	134 568	121 111
DK/12/25	95 637	0	0
DK/12/26	158 911	0	0
DK/12/27	275 864	275 864	248 278
DK/12/28	272 500	272 500	245 250
DK/12/29	281 265	281 265	250 000
DK/12/30	282 592	282 592	250 000
DK/12/31	280 439	280 439	250 000
DK/12/32	296 049	296 049	250 000
DK/12/33	262 407	262 407	235 870
DK/12/34	269 136	269 136	242 222
DK/12/35	22 000	22 000	19 800
DK/12/36	405 000	405 000	250 000
DK/12/37	375 000	375 000	250 000
DK/12/38	163 500	163 500	147 150
Razem	4 718 694	3 320 319	2 759 681
Niemcy:
DE/12/23	400 000	400 000	360 000
DE/12/24	165 000	0	0
DE/12/25	250 000	0	0
DE/12/27	358 000	0	0
DE/12/28	110 000	0	0
DE/12/29	350 000	0	0
DE/12/30	95 000	0	0
DE/12/31	443 100	0	0
DE/12/32	650 000	0	0
DE/12/33	970 000	0	0
DE/12/34	275 000	0	0
DE/12/35	420 000	0	0
Razem	4 486 100	400 000	360 000
Irlandia:
IE/12/06	20 000	0	0
IE/12/08	70 000	0	0
Razem	90 000	0	0
Grecja:
EL/12/11	180 000	180 000	162 000
EL/12/12	750 000	750 000	675 000
EL/12/13	180 000	180 000	162 000
EL/12/14	26 750	26 750	24 075
EL/12/15	110 000	110 000	99 000
Razem	1 246 750	1 246 750	1 122 075
Hiszpania:
ES/12/02	939 263	939 263	845 336
ES/12/03	974 727	974 727	877 255
ES/12/05	795 882	795 883	716 294
ES/12/06	759 305	759 305	683 375
ES/12/08	163 250	163 250	146 925
ES/12/09	72 000	72 000	64 800
ES/12/10	100 000	100 000	90 000
ES/12/11	379 000	379 000	341 100
ES/12/12	490 000	490 000	441 000
ES/12/13	150 000	150 000	135 000
ES/12/15	150 000	0	0
ES/12/18	54 000	54 000	48 600
ES/12/19	290 440	290 440	261 396
ES/12/21	17 500	17 500	15 750
ES/12/22	681 000	0	0
ES/12/23	372 880	372 880	335 592
ES/12/24	415 254	0	0
Razem	6 804 501	5 558 247	5 002 423
Francja:
FR/12/08	777 600	777 600	699 840
FR/12/09	870 730	870 730	783 656
FR/12/10	229 766	229 766	206 789
FR/12/11	277 395	277 395	249 656
FR/12/12	230 363	230 363	207 327
FR/12/13	197 403	197 403	177 663
FR/12/14	450 000	450 000	405 000
FR/12/15	211 500	0	0
FR/12/16	274 330	274 330	246 897
FR/12/17	254 350	0	0
Razem	3 773 437	3 307 587	2 976 828
Włochy:
IT/12/13	135 000	135 000	121 500
IT/12/15	125 000	125 000	112 500
IT/12/16	withdrawn	0	0
IT/12/17	250 000	250 000	225 000
IT/12/18	250 000	0	0
IT/12/19	630 000	630 000	567 000
IT/12/21	1 500 000	1 500 000	1 350 000
IT/12/22	311 000	0	0
IT/12/23	38 000	0	0
IT/12/24	1 900 000	0	0
Razem	5 139 000	2 640 000	2 376 000
Łotwa:
LV/12/02	6 732	6 732	6 058
LV/12/03	58 350	58 350	52 515
Razem	65 082	65 082	58 573
Litwa:
LT/12/04	150 462	150 462	135 416
Razem	150 462	150 462	135 416
Malta:
MT/12/04	30 000	30 000	27 000
MT/12/07	261 860	261 860	235 674
Razem	291 860	291 860	262 674
Niderlandy:
NL/12/07	250 000	250 000	225 000
NL/12/08	278 172	0	0
NL/12/09	277 862	0	0
NL/12/10	286 364	0	0
NL/12/11	276 984	0	0
NL/12/12	129 398	0	0
NL/12/13	129 500	0	0
NL/12/14	200 000	0	0
NL/12/15	230 000	0	0
NL/12/16	136 329	0	0
NL/12/17	19 300	0	0
NL/12/18	36 120	0	0
NL/12/19	89 860	0	0
NL/12/20	299 550	0	0
Razem	2 639 439	250 000	225 000
Austria:
AT/12/01	128 179	128 179	115 361
AT/12/02	280 923	0	0
Razem	409 102	128 179	115 361
Polska:
PL/12/08	103 936	0	0
PL/12/10	41 028	0	0
PL/12/11	15 955	0	0
PL/12/07	40 500	0	0
PL/12/08	1 000 000	1 000 000	900 000
PL/12/09	172 600	0	0
PL/12/10	1 505 000	0	0
PL/12/11	208 760	0	0
PL/12/12	227 350	0	0
PL/12/13	240 300	0	0
PL/12/14	323 000	323 000	290 700
PL/12/15	181 000	0	0
PL/12/16	416 000	0	0
Razem	4 475 429	1 323 000	1 190 700
Portugalia:
PT/12/08	25 000	25 000	22 500
PT/12/10	105 000	150 000	135 000
PT/12/11	150 000	0	0
Razem	325 000	175 000	157 500
Finlandia:
FI/12/11	1 000 000	1 000 000	900 000
FI/12/12	1 000 000	1 000 000	900 000
FI/12/13	280 000	280 000	252 000
FI/12/14	280 000	0	0
Razem	2 560 000	2 280 000	2 052 000
Szwecja:
SE/12/07	850 000	850 000	765 000
SE/12/08	750 000	750 000	675 000
SE/12/09	300 000	300 000	270 000
SE/12/10	1 000 000	1 000 000	900 000
SE/10/11	80 000	0	0
Razem	2 980 000	2 900 000	2 610 000
Zjednoczone Królestwo:
UK/12/51	122 219	122 219	109 997
UK/12/52	564 086	0	0
UK/12/54	50 141	50 141	45 127
UK/12/55	43 873	43 873	39 486
UK/12/56	122 219	122 219	109 997
UK/12/73	12 535	12 535	11 282
UK/12/74	162 958	162 958	146 662
Razem	1 078 032	513 945	462 551
Ogółem	41 397 816	24 615 360	21 925 217

ZAŁĄCZNIK II

AUTOMATYCZNE URZĄDZENIA LOKACYJNE

(EUR)
Państwo członkowskie i kod projektu	Wydatki planowane w dodatkowym krajowym programie kontroli rybołówstwa	Kwota wydatków na projekty wybrane na podstawie niniejszej decyzji	Maksymalny wkład Unii
Niemcy:
DE/12/22	25 000	25 000	22 500
Razem	25 000	25 000	22 500
Hiszpania:
ES/12/17	1 256 340	0	0
ES/12/20	326 124	0	0
Razem	1 582 464	0	0
Włochy:
IT/12/12	240 000	240 000	216 000
IT/12/14	130 000	0	0
IT/12/20	3 400 000	0	0
Razem	3 770 000	240 000	216 000
Malta:
MT/12/03	146 200	0	0
MT/12/05	400 000	400 000	360 000
Razem	546 200	400 000	360 000
Ogółem	5 923 664	665 000	598 500

ZAŁĄCZNIK III

SYSTEMY ELEKTRONICZNEJ REJESTRACJI I ELEKTRONICZNGEO RAPORTOWANIA

(EUR)
Państwo członkowskie i kod projektu	Wydatki planowane w dodatkowym krajowym programie kontroli rybołówstwa	Kwota wydatków na projekty wybrane na podstawie niniejszej decyzji	Maksymalny wkład Unii
Belgia:
BE/12/07	60 000	60 000	54 000
Razem	60 000	60 000	54 000
Dania:
DK/12/19	201 852	201 852	181 666
DK/12/21	134 567	0	0
Razem	336 419	201 852	181 666
Irlandia:
IE/12/05	1 000 000	1 000 000	900 000
Razem	1 000 000	1 000 000	900 000
Hiszpania:
ES/12/14	1 207 352	1 207 352	1 086 617
ES/12/25	263 488	263 488	237 139
Razem	1 470 840	1 470 840	1 323 756
Francja:
FR/12/18	42 000	42 000	37 800
Razem	42 000	42 000	37 800
Łotwa:
LT/12/01	11 273	11 273	10 146
Razem	11 273	11 273	10 146
Malta:
MT/12/06	260 000	260 000	234 000
Razem	260 000	260 000	234 000
Polska:
PL/12/03	170 948	170 948	153 853
PL/12/05	22 793	22 793	20 514
Razem	193 741	193 741	174 367
Portugalia:
PT/12/09	75 000	75 000	67 500
Razem	75 000	75 000	67 500
Ogółem	3 449 274	3 314 706	2 983 235

ZAŁĄCZNIK IV

URZĄDZENIA DO ELEKTRONICZNEJ REJESTRACJI I ELEKTRONICZNEGO RAPORTOWANIA

(EUR)
Państwo członkowskie i kod projektu	Wydatki planowane w dodatkowym krajowym programie kontroli rybołówstwa	Kwota wydatków na projekty wybrane na podstawie niniejszej decyzji	Maksymalny wkład Unii
Portugalia:
PT/12/07	1 613 500	1 613 500	1 452 150
Ogółem	1 613 500	1 613 500	1 452 150

ZAŁĄCZNIK V

PROGRAMY SZKOLEŃ I WYMIANY

(EUR)
Państwo członkowskie i kod projektu	Wydatki planowane w dodatkowym krajowym programie kontroli rybołówstwa	Kwota wydatków na projekty wybrane na podstawie niniejszej decyzji	Maksymalny wkład Unii
Irlandia:
IE/12/07	15 000	0	0
Razem	15 000	0	0
Hiszpania:
ES/12/16	40 000	0	0
Razem	40 000	0	0
Zjednoczone Królestwo:
UK/12/58	2 507	0	0
UK/12/59	14 416	0	0
UK/12/60	1 253	0	0
UK/12/61	877	0	0
UK/12/62	2 507	0	0
UK/12/63	3 384	0	0
UK/12/64	11 282	0	0
UK/12/65	17 549	0	0
UK/12/66	11 282	0	0
UK/12/67	9 401	9 401	8 461
UK/12/68	9 401	0	0
UK/12/69	11 281	0	0
UK/12/70	9 401	9 401	8 461
UK/12/71	9 401	0	0
UK/12/72	12 535	12 536	11 282
Razem	144 030	31 338	28 204
Ogółem	199 030	31 338	28 204

ZAŁĄCZNIK VI

ODRZUCONE PROJEKTY PILOTAŻOWE ORAZ ZWIĄZANE Z ZAKUPEM LUB MODERNIZACJĄ STATKÓW I SAMOLOTÓW PATROLOWYCH

(EUR)
Rodzaj wydatków	Wydatki planowane w dodatkowym krajowym programie kontroli rybołówstwa	Kwota wydatków na projekty wybrane na podstawie niniejszej decyzji	Maksymalny wkład Unii
Projekty pilotażowe:
Razem	693 523	0	0
Razem	693 523	0	0
Statki i samoloty patrolowe
Razem	52 392 525	0	0
Ogółem	53 086 048	0	0

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/90

DECYZJA KOMISJI

z dnia 20 grudnia 2012 r.

w sprawie upoważnienia Hiszpanii do przedłużenia tymczasowego zawieszenia stosowania art. 1–6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii w odniesieniu do pracowników rumuńskich

(2012/831/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

Uwzględniając Akt dotyczący warunków przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (1), w szczególności jego art. 23 oraz załącznik VII część 1 („Swobodny przepływ osób”) pkt 7 akapit drugi,

uwzględniając wniosek złożony przez Hiszpanię w dniu 13 grudnia 2012 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Od dnia 1 stycznia 2009 r. Hiszpania w pełni stosowała art. 1–6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty (2) wobec obywateli rumuńskich, po czym w dniu 22 lipca 2011 r., powołując się na poważne zakłócenia na hiszpańskim rynku pracy, powiadomiła Komisję, na podstawie załącznika VII część 1 pkt 7 akapit trzeci Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (zwanego dalej „Aktem przystąpienia z 2005 r.”), że postanowiła tegoż dnia ponownie wprowadzić ograniczenia w dostępie do rynku pracy dla pracowników rumuńskich. Rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 zostało ujednolicone i zastąpione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii (3), które weszło w życie w dniu 16 czerwca 2011 r.

(2)

W odpowiedzi na wniosek złożony w Komisji przez Hiszpanię w dniu 28 lipca 2011 r. na podstawie załącznika VII część 1 pkt 7 akapit drugi Aktu przystąpienia z 2005 r. o stwierdzenie całkowitego zawieszenia artykułów 1–6 rozporządzenia (UE) nr 492/2011 w odniesieniu do pracowników rumuńskich w całej Hiszpanii i we wszystkich sektorach, Komisja upoważniła Hiszpanię decyzją 2011/503/UE (4) do ograniczenia swobodnego dostępu pracowników rumuńskich do hiszpańskiego rynku pracy do dnia 31 grudnia 2012 r., z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków. Decyzja ta weszła w życie z dniem 12 sierpnia 2011 r.

(3)	Hiszpania zwróciła się do Komisji pismem z dnia 13 grudnia 2012 r. o przedłużenie zawieszenia art. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 492/2011 w odniesieniu do pracowników rumuńskich do dnia 31 grudnia 2013 r.

(4)

Hiszpania uzasadnia swój wniosek faktem, że dwa powody, które były podstawą decyzji 2011/503/UE, nie zmieniły się: poważne zakłócenia na hiszpańskim rynku pracy, które wywierają wpływ na wszystkie regiony i sektory, a także sytuacja na rynku pracy obywateli rumuńskich zamieszkałych w Hiszpanii oraz ryzyko, że nieograniczony napływ pracowników rumuńskich mógłby zwiększyć presję na hiszpańskim rynku pracy.

(5)

Hiszpania przedstawia dane statystyczne wskazujące na to, że sytuacja gospodarcza i na rynku pracy uległa dalszemu pogorszeniu od połowy 2011 r., prowadząc do rekordowego poziomu bezrobocia i bezrobocia osób młodych oraz na to, że prognozy gospodarcze wskazują na spadek PKB w 2012 r. i 2013 r. i dalszy wzrost bezrobocia. Hiszpania twierdzi ponadto, że zakłócenia na hiszpańskim rynku pracy, które stanowią poważne zagrożenie dla poziomu zatrudnienia, są natury ogólnej i nie ograniczają się do poszczególnych regionów czy sektorów.

(6)

Hiszpania przedstawia dalsze dane statystyczne wskazujące, że liczba obywateli rumuńskich zamieszkałych w Hiszpanii nadal wzrasta (pomimo ograniczeń w swobodnym dostępie do rynku pracy dla pracowników rumuńskich) oraz że ich liczba we wrześniu 2012 r. wyniosła 913 405; że odsetek obywateli rumuńskich płacących składki w ramach systemu zabezpieczenia społecznego maleje; że liczba obywateli rumuńskich zarejestrowanych jako bezrobotni i osób otrzymujących świadczenia dla bezrobotnych jest stosunkowo wysoka, choć coraz niższa, a ich stopa bezrobocia jest wyższa od średniej. Hiszpania stwierdza, że obecna sytuacja na rynku pracy uniemożliwia jej przyjęcie napływu nowych pracowników rumuńskich.

(7)	Zgodnie z załącznikiem VII część 1 pkt 7 akapit drugi Aktu przystąpienia z 2005 r. państwo członkowskie może wystąpić do Komisji o stwierdzenie w ciągu dwóch tygodni całkowitego lub częściowego zawieszenia art. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 492/2011 w danym regionie lub zawodzie.

(8)

Przeprowadzona w 2011 r. analiza dostępnych danych gospodarczych, które były podstawą decyzji 2011/503/UE, wykazała, że Hiszpania w istocie stała w obliczu poważnych zakłóceń na rynku pracy, których objawami były zdecydowanie najwyższa stopa bezrobocia w UE (według comiesięcznych danych Eurostatu na temat bezrobocia – 21,0 %, w zestawieniu ze średnią dla UE wynoszącą 9,4 % oraz 9,9 % w strefie euro w czerwcu 2011 r.), szczególnie dotkliwe bezrobocie osób młodych (45,7 % w czerwcu 2011 r.) oraz powolne ożywienie gospodarcze (dane Eurostatu wskazują, że wzrost PKB w pierwszym kwartale 2011 r. w porównaniu z poprzednim kwartałem wyniósł zaledwie 0,3 %, podczas gdy w UE i w strefie euro wynosił 0,8 %), dodatkowo utrudniane przez międzynarodowe zawirowania finansowe, które powodują, że od Hiszpanii żąda się kolejnych cięć budżetowych na rzecz konsolidacji fiskalnej, co może mieć dalszy krótkoterminowy niekorzystny wpływ na jej zdolność osiągnięcia wzrostu gospodarczego. Skutki spadku zatrudnienia miały charakter ogólny i dotknęły wszystkie regiony i wszystkie sektory produkcji. Dane z badań aktywności ekonomicznej ludności za okres między 2008 a 2010 r. również wykazały ogólny spadek poziomu zatrudnienia wynoszący 9 %, w sektorze budowlanym nawet 33 %, dotykający wszystkie regiony i wynoszący od 6 % w Kraju Basków do 13 % w Walenckiej Wspólnocie Autonomicznej.

(9)	W związku z powyższym Komisja uznała, że Hiszpania przedstawiła dowody na to, że w państwie tym występują zakłócenia natury ogólnej na rynku pracy, które poważnie wpływają na poziom zatrudnienia we wszystkich regionach i wszystkich sektorach i które mogą się utrzymywać w najbliższej przyszłości.

(10)

Ponadto w wyniku analizy w 2011 r. Komisja ustaliła, że obywatele rumuńscy mieszkający w Hiszpanii byli w wysokim stopniu dotknięci bezrobociem, którego stopa wynosiła ponad 30 % (źródło: przeprowadzone przez Eurostat badanie aktywności ekonomicznej ludności, pierwszy kwartał 2011 r.). Napływ obywateli rumuńskich przybywających do Hiszpanii, pomimo pewnego spadku spowodowanego recesją gospodarczą, utrzymywał się na wysokim poziomie, mimo że popyt na pracę w Hiszpanii był niski. Liczba obywateli rumuńskich, mających zwykłe miejsce pobytu w Hiszpanii, wzrosła z 388 000 w dniu 1 stycznia 2006 r. do 823 000 w dniu 1 stycznia 2010 r. (źródło: dane statystyczne Eurostatu na temat migracji).

(11)

Analiza dostępnych obecnie danych gospodarczych wskazuje, że zakłócenia rynku pracy w Hiszpanii są w dalszym ciągu poważne. Spowolnienie gospodarcze nadal wywiera większy wpływ na zatrudnienie w Hiszpanii niż w pozostałych państwach członkowskich, a z danych wynika, że tendencja stała się jeszcze bardziej widoczna w 2011 r. i w pierwszym kwartale 2012 r. W październiku 2012 r. stopa bezrobocia wynosiła około 26,2 %, w porównaniu z 21,3 % w czerwcu 2011 r., podczas gdy średnia w UE w październiku 2012 r. wynosiła 10,7 % (i 9,5 % w czerwcu 2011 r.). Ponadto stopa bezrobocia osób młodych jest dramatycznie wysoka – 55,9 % w październiku 2012 r. w porównaniu z unijną średnią wynoszącą 23,4 % (źródło: comiesięczne dane Eurostatu na temat bezrobocia).

(12)

Trudna sytuacja gospodarcza i wynikające z tego zakłócenia na rynku pracy prawdopodobnie utrzymają się. Według prognoz gospodarczych Komisji Europejskiej w 2012 i 2013 r. przewiduje się spadek PKB Hiszpanii (– 1,4 % w obu latach), a następnie nieznaczny wzrost w 2014 r. (+ 0,8 %), natomiast stopa bezrobocia ma w dalszym ciągu rosnąć i w 2013 r. osiągnąć poziom 26,6 % (a następnie spaść do 26,1 % w 2014 r.). Spadek zatrudnienia nadal oddziaływał na wszystkie sektory gospodarki. Między drugim kwartałem 2011 r. i trzecim kwartałem 2012 r. pracę w Hiszpanii straciło ok. 980 000 osób (lub – 5,4 %) (źródło: przeprowadzone przez Eurostat badanie aktywności ekonomicznej ludności). Największy spadek odnotowano w sektorze budownictwa (– 293 000 lub – 20,5 %), ale spadło również zatrudnienie w rolnictwie, przemyśle wytwórczym i sektorze usługowym. Ponadto wysokim poziomem bezrobocia dotknięte są wszystkie regiony (od 12,0 % w Kraju Basków do 30,4 % w Andaluzji w 2011 r., źródło: przeprowadzone przez Eurostat badanie aktywności ekonomicznej ludności), zakłócenia na rynku pracy nie są więc ograniczone do konkretnego regionu.

(13)

W związku z powyższym Komisja uznaje, że Hiszpania przedstawiła dowody na to, że w państwie tym w dalszym ciągu występują zakłócenia natury ogólnej na rynku pracy, które poważnie wpływają na poziom zatrudnienia we wszystkich regionach i wszystkich sektorach i które zapewne będą się utrzymywać w najbliższej przyszłości.

(14)

Ponadto przeprowadzona przez Komisję analiza wykazała, że odkąd Hiszpania przywróciła ograniczenia dostępu do rynku pracy dla pracowników rumuńskich, liczba obywateli rumuńskich w Hiszpanii co prawda nadal rośnie, jednak w wolniejszym tempie niż wcześniej: zgodnie z hiszpańskimi statystykami z zakresu migracji liczba ta wzrosła o 11 970 (lub +1,3 %) między dniem 30 września 2011 r. (901 435) a dniem 30 września 2012 r. (913 405) w porównaniu ze wzrostem o 83 975 (lub +10,3 %) w okresie od dnia 30 września 2010 r. (817 460) do dnia 30 września 2011 r. (901 435). Obywatele rumuńscy w Hiszpanii nadal są dotknięci bardzo wysokim bezrobociem: 36,4 % w trzecim kwartale 2012 r. (źródło: dane z przeprowadzonego przez Eurostat badania aktywności ekonomicznej ludności).

(15)	Istnieje zatem prawdopodobieństwo, że pełne stosowanie przepisów UE w zakresie swobodnego przepływu pracowników będzie nadal czynnikiem wywierającym rosnącą presję na hiszpańskim rynku pracy, ponieważ pozwalają one na nieograniczony napływ pracowników rumuńskich.

(16)

W celu unormowania sytuacji na hiszpańskim rynku pracy należy zatem upoważnić Hiszpanię do tymczasowego ograniczenia swobodnego dostępu pracowników rumuńskich do rynku pracy. Ponieważ ustalenia przejściowe zawarte w Akcie przystąpienia z 2005 r., które pozwalają na ograniczenie dostępu do rynku pracy obywateli rumuńskich, obejmujące klauzulę ochronną, są ograniczone w czasie do dnia 31 grudnia 2013 r., zezwolenie nie może wykraczać poza ten termin.

(17)	Ograniczenia w dostępie do rynku pracy stanowią odstępstwo od podstawowej zasady Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a mianowicie zasady swobodnego przepływu pracowników. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości środki takie należy interpretować i stosować wąsko.

(18)

W chwili obecnej należy utrzymać obowiązywanie ograniczeń w odniesieniu do zatrudnienia na całym terytorium Hiszpanii i we wszystkich sektorach ze względu na obecną specyficzną sytuację na hiszpańskim rynku pracy oraz możliwe przemieszczenia i inne potencjalne skutki uboczne w innych regionach i sektorach spowodowane przez selektywne ograniczenia. Zakres odstępstwa może jednak zostać ograniczony, jeżeli Komisja stwierdzi, że odpowiednie szczegółowe dane, które stanowiły podstawę jego wprowadzenia, uległy zmianie lub że skutki odstępstwa okazują się bardziej restrykcyjne niż tego wymaga jego cel, zwłaszcza w odniesieniu do zatrudnienia wymagającego dyplomu szkoły wyższej lub równoważnych kwalifikacji.

(19)

Podobnie, nawet jeżeli obecnie uznaje się, że ograniczenia dopuszczone niniejszą decyzją powinny obowiązywać do końca okresu przejściowego, który upływa w dniu 31 grudnia 2013 r., by mogły wywrzeć przewidywany wpływ na hiszpański rynek pracy, okres ten może zostać skrócony, jeśli Komisja ustali, że odpowiednie szczegółowe dane, które stanowiły podstawę przyjęcia niniejszej decyzji, uległy zmianie lub że skutki decyzji okazują się bardziej restrykcyjne niż tego wymaga jej cel.

(20)

W związku z powyższym Hiszpania będzie zobowiązana do przedkładania Komisji co kwartał takich danych statystycznych, jakie będą wymagane do określenia zmian zachodzących na rynku pracy w podziale na sektory działalności i zawody. Pierwsze sprawozdanie kwartalne ma zostać przedstawione przed dniem 31 marca 2013 r.

(21)	Decyzję o upoważnieniu Hiszpanii do kontynuowania ograniczeń w swobodnym dostępie obywateli rumuńskich do hiszpańskiego rynku pracy podejmuje się ponadto pod pewnymi warunkami, aby zapewnić ścisłe zawężenie tych ograniczeń do tego, co jest konieczne do osiągnięcia przewidywanego celu.

(22)

Nie należy zatem upoważniać do ponownego wprowadzenia ograniczeń w odniesieniu do obywateli rumuńskich i członków ich rodzin, którzy są już zatrudnieni na hiszpańskim rynku pracy, oraz w odniesieniu do tych obywateli rumuńskich i członków ich rodzin, którzy zostali zarejestrowani przez publiczne służby zatrudnienia w Hiszpanii jako bezrobotni przed dniem 22 lipca 2011 r., to jest dniem zgłoszenia przez Hiszpanię środków, o których mowa w motywie 1.

(23)	Należy również przestrzegać zasad regulujących ograniczenia w dostępie do rynku pracy określonych w załączniku VII część 1 Aktu przystąpienia z 2005 r., takich jak klauzula zawieszająca i zasada preferencji unijnej, o których mowa w tymże załączniku, część 1 pkt 14.

(24)	Prawo członków rodzin pracowników rumuńskich do podejmowania zatrudnienia w Hiszpanii powinno być regulowane z uwzględnieniem niezbędnych zmian przez załącznik VII część 1 pkt 8 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(25)

Dopuszczone niniejszą decyzją ograniczenia praw dostępu obywateli rumuńskich i członków ich rodzin do hiszpańskiego rynku pracy są ściśle zawężone do zakresu niniejszej decyzji i nie mogą w żaden sposób wpływać na jakiekolwiek inne prawa, z których obywatele rumuńscy i członkowie ich rodzin korzystają na mocy prawa Unii.

(26)	Do celów kontroli należy wprowadzić obowiązek przedstawiania Komisji szczegółowych danych na temat środków, które Hiszpania podejmuje na podstawie niniejszej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się Hiszpanię na warunkach określonych w art. 2–4 niniejszej decyzji do zawieszenia stosowania art. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 492/2011 w odniesieniu do obywateli rumuńskich do dnia 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 2

Bez uszczerbku dla środków wprowadzonych przez Hiszpanię w dniu 22 lipca 2011 r. na mocy załącznika VII część 1 pkt 7 akapit trzeci Aktu przystąpienia z 2005 r., niniejsza decyzja nie ma wpływu na obywateli rumuńskich i członków ich rodzin:

którzy byli zatrudnieni w Hiszpanii w dniu 12 sierpnia 2011 r., lub

którzy byli zarejestrowani jako bezrobotni przez publiczne służby zatrudnienia w Hiszpanii w dniu 12 sierpnia 2011 r.

Artykuł 3

Stosowanie niniejszej decyzji podlega, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, warunkom dotyczącym postanowień przejściowych, określonym w załączniku VII część 1 Aktu przystąpienia z 2005 r.

Artykuł 4

Hiszpania wprowadza wszelkie niezbędne środki w celu dalszej dokładnej kontroli rozwoju wydarzeń na rynku pracy. Hiszpania przedkłada Komisji co kwartał dane statystyczne dokumentujące zmiany zachodzące na rynku pracy w podziale na sektory działalności i zawody. Pierwsze sprawozdanie kwartalne zostanie przedstawione przed dniem 31 marca 2013 r.

W przypadku jakiejkolwiek istotnej zmiany na rynku pracy Hiszpania niezwłocznie przedkłada Komisji i państwom członkowskim aktualizację odpowiednich szczegółowych danych, które dostarczyła w związku ze swym wnioskiem o wydanie decyzji Komisji oraz na podstawie których niniejsza decyzja zostaje podjęta.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja może zostać zmieniona lub uchylona, w szczególności jeśli odpowiednie szczegółowe dane, o których mowa w art. 4 i które stanowiły podstawę jej przyjęcia, uległy zmianie lub jeżeli jej skutki okazują się bardziej restrykcyjne, niż tego wymaga jej cel.

Artykuł 6

Hiszpania przedstawia Komisji szczegółowe dane na temat środków, które wprowadziła na podstawie niniejszej decyzji, w ciągu dwóch miesięcy od jej otrzymania.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 157 z 21.6.2005, s. 203.

(2) Dz.U. L 257 z 19.10.1968, s. 2.

(3) Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 1.

(4) Dz.U. L 207 z 12.8.2011, s. 22.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/94

WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 10 grudnia 2012 r.

zmieniające wytyczne EBC/2010/20 w sprawie ram prawnych rachunkowości i sprawozdawczości finansowej w Europejskim Systemie Banków Centralnych

(EBC/2012/29)

(2012/833/UE)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 3 i art. 26 ust. 4,

uwzględniając udział Rady Ogólnej Europejskiego Banku Centralnego zgodnie z art. 46 ust. 2 tiret drugie i trzecie Statutu Europejskiego Systemy Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Wytyczne EBC/2010/20 z dnia 11 listopada 2010 r. w sprawie ram prawnych rachunkowości i sprawozdawczości finansowej w Europejskim Systemie Banków Centralnych (1) określają zasady standaryzacji rachunkowości i sprawozdawczości finansowej operacji przeprowadzanych przez krajowe banki centralne.

(2)

Załącznik IV do wytycznych EBC/2010/20 przewiduje już – w pozycji pasywów 13 „Rezerwy celowe” – nieobowiązkową możliwość ustanawiania rezerw celowych na poczet ryzyka kursowego, ryzyka stopy procentowej, ryzyka kredytowego i ryzyka ceny złota. Mając na uwadze, jak ważne jest zapewnienie krajowym bankom centralnym wystarczających zasobów finansowych na pokrycie znaczących źródeł ryzyka wynikającego z prowadzonej przez nie działalności, a także z zastrzeżeniem krajowych zasad rachunkowości w zakresie rezerw celowych na ryzyko, niezbędne jest wzmocnienie tej możliwości poprzez jej wprowadzenie do części normatywnej wytycznych EBC/2010/20. Zalecenie nie uniemożliwia krajowym bankom centralnym utrzymywania lub tworzenia rezerw celowych na dodatkowe ryzyka zgodnie z krajowymi zasadami rachunkowości.

(3)	Należy zharmonizować sprawozdawczość w zakresie operacji awaryjnego wsparcia płynności, a należności wynikające z takich operacji powinny zostać ujęte w załączniku IV do wytycznych EBC/2010/20 w pozycji aktywów 6 „Pozostałe należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro”.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić wytyczne EBC/2010/20,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:

Artykuł 1

Zmiany wytycznych EBC/2010/20

W wytycznych EBC/2010/20 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się art. 6a w brzmieniu:

„Artykuł 6a

Rezerwa celowa na ryzyko kursowe, stopy procentowej, kredytowe i zmian ceny złota

Mając należyty wzgląd na charakter działalności krajowych banków centralnych, banki te mogą ustanawiać w swoich bilansach rezerwę celową na ryzyko kursowe, stopy procentowej, kredytowe i zmian ceny złota. Przy podejmowaniu decyzji o wielkości i wykorzystaniu rezerw krajowy bank centralny opiera się na rozsądnym oszacowaniu ponoszonego ryzyka.”;

2)	załącznik IV do wytycznych EBC/2010/20 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszych wytycznych.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze wytyczne wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2012 r.

Artykuł 3

Adresaci

Niniejsze wytyczne stosuje się do wszystkich banków centralnych Eurosystemu.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 10 grudnia 2012 r.

W imieniu Rady Prezesów EBC

Mario DRAGHI

Prezes EBC

(1) Dz.U. L 35 z 9.2.2011, s. 31.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK IV

STRUKTURA BILANSU ORAZ ZASADY WYCENY BILANSOWEJ (1)

AKTYWA

Pozycja bilansu (3)

Klasyfikacja składników pozycji bilansu

Zasada wyceny

Zakres zastosowania (4)

Złoto i należności w złocie

Physical gold, i.e. bars, coins, plates, nuggets in storage or “under way«.Złoto jako kruszec, tj. sztabki, monety, przedmioty pozłacane, samorodki, w skarbcu albo w transporcie do skarbca. Złoto nie w postaci kruszcu, np. salda na rachunkach złota a vista i na lokatach terminowych, należności w złocie z tytułu następujących transakcji: a) transakcje przeniesienia do wyższej/niższej kategorii jakości; oraz b) transakcje swapowe na lokalizację lub próbę złota – jeżeli pomiędzy dniem wydania a dniem otrzymania mija co najmniej jeden dzień roboczy

Wartość rynkowa

Obowiązkowe

Należności od nierezydentów strefy euro w walutach obcych

Należności od kontrahentów spoza strefy euro, w tym instytucji międzynarodowych i ponadnarodowych oraz banków centralnych spoza strefy euro, w walutach obcych

2.1

Należności od Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW)

a) Prawa ciągnienia w ramach transzy rezerwowej (netto)

Udział przypadający na dane państwo minus salda w euro znajdujące się w dyspozycji MFW. Rachunek MFW nr 2 (prowadzony w euro na wydatki administracyjne) może być zaliczony do tej pozycji lub do pozycji »Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w euro«

a) Prawa ciągnienia w ramach transzy rezerwowej (netto)

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

b) Specjalne prawa ciągnienia (SDR)

Posiadane zasoby SDR (brutto)

b) Specjalne prawa ciągnienia (SDR)

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

c) Inne należności

Ogólne porozumienia pożyczkowe, pożyczki udzielane na podstawie specjalnych porozumień, lokaty powiernicze zarządzane przez MFW

c) Pozostałe należności

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

2.2

Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty zagraniczne i inne aktywa zagraniczne

a) Środki w bankach spoza strefy euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 »Inne aktywa finansowe«

Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty jednodniowe, transakcje reverse repo

a) Środki w bankach spoza strefy euro

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

b) Inwestycje w papiery wartościowe poza strefą euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 »Inne aktywa finansowe«

Bony i obligacje, weksle, obligacje zerokuponowe, papiery rynku pieniężnego, instrumenty udziałowe wchodzące w skład rezerw walutowych – wszystkie wyemitowane przez nierezydentów strefy euro

(i) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności

Cena rynkowa i rynkowy kurs walutowy

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(ii) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości i rynkowego kursu walutowego Premia/dyskonto podlegają amortyzacj

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(iii) Nierynkowe papiery wartościowe

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości i rynkowego kursu walutowego

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(iv) Rynkowe instrumenty udziałowe

Cena rynkowa i rynkowy kurs walutowy

Obowiązkowe

c) Kredyty zagraniczne (depozyty) poza strefą euro nieujęte w pozycji 11.3 »Inne aktywa finansowe«

c) Kredyty zagraniczne

Depozyty – wartość nominalna, przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

d) Pozostałe aktywa zagraniczne

Banknoty i monety spoza strefy euro

d) Pozostałe aktywa zagraniczne

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkow

Należności od rezydentów strefy euro w walutach obcych

a) Inwestycje w papiery wartościowe w strefie euro nieujęte w pozycji 11.3 »Inne aktywa finansowe«

Bony i obligacje, weksle, obligacje zerokuponowe, papiery rynku pieniężnego, instrumenty udziałowe wchodzące w skład rezerw walutowych – wszystkie wyemitowane przez rezydentów strefy euro

(i) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności

Cena rynkowa i rynkowy kurs walutowy

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(ii) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości i rynkowego kursu walutowego

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(iii) Nierynkowe papiery wartościowe

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości i rynkowego kursu walutowego

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(iv) Rynkowe instrumenty udziałowe

Cena rynkowa i rynkowy kurs walutowy

Obowiązkowe

b) Pozostałe należności od rezydentów strefy euro nieujęte w pozycji 11.3 »Inne aktywa finansowe«

Kredyty, depozyty, transakcje reverse repo, kredyty różne

b) Pozostałe należności

Depozyty i pozostałe kredyty – wartość nominalna, przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

Należności od nierezydentów strefy euro w euro

4.1

Środki na rachunkach w bankach, inwestycje w papiery wartościowe, kredyty

a) Środki w bankach spoza strefy euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 »Inne aktywa finansowe«

Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty jednodniowe. Transakcje reverse repo dla celów związanych z zarządzaniem portfelami papierów wartościowych w euro

a) Środki na rachunkach w bankach spoza strefy euro

Wartość nominalna

Obowiązkowe

b) Inwestycje w papiery wartościowe poza strefą euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 »Inne aktywa finansowe«

Instrumenty udziałowe, skrypty dłużne i obligacje, weksle, obligacje zerokuponowe, papiery rynku pieniężnego – wszystkie wyemitowane przez nierezydentów strefy euro

(i) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności

Cena rynkowa

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(ii) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(íii) Nierynkowe papiery wartościowe

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(iv) Rynkowe instrumenty udziałowe

Cena rynkowa

Obowiązkowe

c) Kredyty poza strefą euro nieujęte w pozycji aktywów 11.3 »Inne aktywa finansowe«

c) Kredyty poza strefą euro

Depozyty według wartości nominalnej

Obowiązkowe

d) Papiery wartościowe nieujęte w pozycji 11.3 »Inne aktywa finansowe«, wyemitowane przed nierezydentów strefy euro

Papiery wartościowe wyemitowane przez instytucje ponadnarodowe lub międzynarodowe, np. Europejski Bank Inwestycyjny, bez względu na ich położenie

(i) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności

Cena rynkowa

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(ii) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

(iii) Nierynkowe papiery wartościowe

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

4.2

Należności z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II

Kredyty na warunkach ERM II

Wartość nominalna

Obowiązkowe

Należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej

Pozycje 5.1 do 5.5: transakcje zgodnie z odpowiednimi instrumentami polityki pieniężnej opisanymi w załączniku I do wytycznych EBC/2011/14 z dnia 20 września 2011 r. w sprawie instrumentów i procedur polityki pieniężnej Eurosystemu (5)

5.1

Podstawowe operacje refinansujące

Standardowe transakcje odwracalne zapewniające płynność finansową przeprowadzane z częstotliwością tygodniową i tygodniowym terminem zapadalności

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Obowiązkowe

5.2

Dłuższe operacje refinansujące

Standardowe transakcje odwracalne zapewniające płynność finansową przeprowadzane z częstotliwością miesięczną i trzymiesięcznym terminem zapadalności

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Obowiązkowe

5.3

Odwracalne operacje dostrajające

Transakcje odwracalne przeprowadzane jako transakcje ad hoc dla celów dostrajania

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Obowiązkowe

5.4

Odwracalne operacje strukturalne

Transakcje odwracalne dostosowujące pozycję strukturalną Eurosystemu w stosunku do sektora finansowego

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Obowiązkowe

5.5

Kredyt w banku centralnym

Jednodniowy instrument zapewniający płynność finansową po określonym z góry oprocentowaniu, zabezpieczony kwalifikowanymi aktywami (instrument o charakterze stałym)

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Obowiązkowe

5.6

Kredyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego

Dodatkowe kredyty udzielone instytucjom kredytowym wynikające ze wzrostu wartości aktywów związanych z innymi kredytami udzielonymi tym instytucjom

Wartość nominalna lub koszt

Obowiązkowe

Pozostałe należności od instytucji kredytowych strefy euro w euro

Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty jednodniowe, transakcje reverse repo związane z zarządzaniem papierami wartościowymi ujętymi w pozycji aktywów 7 »Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro«, w tym transakcje wynikające z przeniesienia byłych rezerw walutowych strefy euro oraz inne należności. Rachunki korespondencyjne w zagranicznych instytucjach kredytowych strefy euro. Pozostałe należności i operacje niezwiązane z operacjami polityki pieniężnej Eurosystemu, w tym awaryjne wsparcie płynności. Wszelkie należności wynikające z operacji polityki pieniężnej inicjowanych przez KBC przed wejściem do Eurosystemu

Wartość nominalna lub koszt

Obowiązkowe

Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro

7.1

Papiery wartościowe na potrzeby polityki pieniężnej

Papiery wartościowe wyemitowane w strefie euro, utrzymywane w celach związanych z polityką pieniężną. Papiery wartościowe wyemitowane w strefie euro, utrzymywane w celach związanych z polityką pieniężną.

a) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności

Cena rynkowa

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

b) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości (koszt, gdy utrata wartości pokrywana jest przez rezerwę celową Eurosystemu zgodnie z pozycją pasywów 13b) »Rezerwy celowe«)

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

c) Nierynkowe papiery wartościowe

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

7.2

Pozostałe papiery wartościowe

Papiery wartościowe nieujęte w pozycji aktywów 7.1 »Papiery wartościowe utrzymywane w celach związanych z polityką pieniężną« oraz w pozycji aktywów 11.3 »Inne aktywa finansowe«; skrypty dłużne i obligacje, weksle, obligacje zerokuponowe, papiery rynku pieniężnego utrzymywane na zasadzie pełnych praw, w tym rządowe papiery wartościowe pochodzące sprzed przystąpienia do Unii Gospodarczej i Walutowej, w euro. Instrumenty udziałowe

a) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności

Cena rynkowa

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

b) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

c) Nierynkowe papiery wartościowe

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Obowiązkowe

d) Rynkowe instrumenty udziałowe

Cena rynkowa

Obowiązkowe

Należności od sektora instytucji rządowych i samorządowych w euro

Należności od instytucji rządowych i samorządowych sprzed przystąpienia do Unii Gospodarczej i Walutowej (nierynkowe papiery wartościowe, kredyty)

Depozyty/kredyty według wartości nominalnej, nierynkowe papiery wartościowe po kosztach

Obowiązkowe

—

Należności w ramach Eurosystemu+)

—

9.1

Udziały partycypacyjne w EBC+)

Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansach KBC

Udziały danego KBC w kapitale EBC zgodnie z Traktatem oraz odpowiednim kluczem kapitałowym i wkładami określonymi w art. 48 ust. 2 Statutu ESBC

Koszt

Obowiązkowe

—

9.2

Należności odpowiadające transferom rezerw walutowych+)

Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansach KBC

Należności od EBC w euro związane z początkowymi i dodatkowymi transferami rezerw walutowych zgodnie art. 30 Statutu ESBC

Wartość nominalna

Obowiązkowe

—

9.3

Należności wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC+)

Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansie EBC

Należności w ramach Eurosystemu względem KBC wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC

Koszt

Obowiązkowe

—

9.4

Należności netto z tytułu przydziału banknotów euro w Eurosystemie+), (2)

W odniesieniu do KBC: należności netto związane z zastosowaniem klucza przydziału banknotów, tj. obejmujące salda w ramach Eurosystemu związane z emisją banknotów przez EBC, kwotę wyrównawczą i odpowiadający jej bilansujący zapis księgowy w rozumieniu decyzji EBC/2010/23 z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie podziału dochodów pieniężnych krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro (6)

W odniesieniu do EBC: należności związane z emisją banknotów przez EBC, zgodnie z decyzją EBC/2010/29

Wartość nominalna

Obowiązkowe

—

9.5

Pozostałe należności w ramach Eurosystemu (netto)+)

Pozycja netto następujących kategorii:

a)	należności netto związane z saldami na rachunkach systemu TARGET2 oraz rachunkach korespondencyjnych KBC, tzn. kwota netto należności i zobowiązań (zob. także pozycja pasywów 10.4: »Pozostałe zobowiązania w ramach Eurosystemu (netto)«)

a)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

należności wynikające z różnicy pomiędzy dochodami pieniężnymi, które mają być połączone i podlegają redystrybucji. Pozycja ta ma znaczenie tylko w okresie pomiędzy księgowaniem dochodów pieniężnych w ramach procedur na koniec roku, a ich rozliczeniem w ostatnim dniu roboczym miesiąca stycznia danego roku

b)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

c)	inne należności w ramach Eurosystemu w euro, w tym tymczasowy podział dochodu EBC (2)

c)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

Pozycje w trakcie rozliczenia

Salda rachunków rozliczeniowych (należności), w tym inkaso czeków

Wartość nominalna

Obowiązkowe

Pozostałe aktywa

11.1

Monety strefy euro

Monety euro, o ile oficjalnym emitentem nie jest KBC

Wartość nominalna

Obowiązkowe

11.2

Rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne

Grunty i budynki, meble i sprzęt, w tym sprzęt komputerowy, oprogramowanie

Koszt minus amortyzacja

Okresy amortyzacji:

—	komputery i związane z nimi oprogramowanie i sprzęt oraz pojazdy mechaniczne: 4 lat

—	sprzęt, meble i instalacje w budynkach: 10 lat

—	budynki, kapitalizowane główne wydatki remontowe: 25 lat

Kapitalizacja wydatków: oparta na limicie (poniżej 10 000 EUR bez podatku VAT: brak kapitalizacji)

Zalecane

11.3

Inne aktywa finansowe

—	Udziały i inwestycje w podmioty zależne; instrumenty udziałowe, których posiadanie jest uzasadnione względami strategii/polityki

—	Papiery wartościowe, w tym instrumenty udziałowe, oraz inne instrumenty finansowe i salda (np. depozyty terminowe i rachunki bieżące) należące do wyodrębnionych portfeli

—	Transakcje reverse repo z instytucjami kredytowymi w związku z zarządzaniem portfelami papierów wartościowych ujętych w ramach niniejszej pozycji

a) Rynkowe instrumenty udziałowe

Cena rynkowa

Zalecane

b) Udziały partycypacyjne i niepłynne akcje oraz pozostałe instrumenty utrzymywane jako stała inwestycja

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Zalecane

c) Inwestycje w podmiotach zależnych lub znaczące udziały

Wartość aktywów netto

Zalecane

d) Rynkowe papiery wartościowe inne niż utrzymywane do terminu zapadalności

Cena rynkowa

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Zalecane

e) Rynkowe papiery wartościowe sklasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności lub utrzymywane jako stała inwestycja

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Zalecane

f) Nierynkowe papiery wartościowe

Koszt z uwzględnieniem utraty wartości

Premia/dyskonto podlegają amortyzacji

Zalecane

g) Środki w bankach i kredyty

Wartość nominalna, przeliczana po kursie rynkowym w przypadku środków lub depozytów w walutach obcych

Zalecane

11.4

Różnice z aktualizacji wyceny instrumentów pozabilansowych

Wyniki aktualizacji wyceny terminowych transakcji walutowych, swapów walutowych, swapów na stopę procentową, transakcji FRA, transakcji terminowych na papiery wartościowe, kasowych transakcji walutowych od dnia transakcji do dnia rozliczenia

Pozycja netto pomiędzy wartością terminową a wartością kasową, przeliczana po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

11.5

Rozliczenia międzyokresowe czynne

Dochód, który nie jest należny w okresie, którego dotyczy sprawozdanie, ale może być do niego przypisany. Wydatki opłacone z góry oraz naliczone odsetki zapłacone (tj. odsetki naliczone zakupione wraz z papierem wartościowym)

Wartość nominalna, przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

11.6

Pozycje różne

Zaliczki, pożyczki, inne drobne pozycje.

Przejściowe rachunki z aktualizacji wyceny (pozycja bilansu tylko w trakcie roku: niezrealizowane straty w momencie aktualizacji wyceny w czasie roku, które nie zostały uwzględnione w ramach odpowiednich funduszów z aktualizacji wyceny w pozycji pasywów: »Rachunki z aktualizacji wyceny«. Kredyty udzielone na zasadzie powiernictwa. Inwestycje związane z klientowskimi lokatami w złocie. Monety (w strefie euro) denominowane w walutach krajowych. Bieżące wydatki (zakumulowana strata netto), strata z ubiegłego roku przed pokryciem. Aktywa emerytalne netto

Wartość nominalna lub koszt

Zalecane

Przejściowe rachunki z aktualizacji wyceny

Różnica z aktualizacji wyceny pomiędzy kosztem średnim a wartością rynkową, waluty obce przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

Inwestycje związane z klientowskimi lokatami w złocie

Wartość rynkowa

Obowiązkowe

Zaległe należności wynikające z niewykonania zobowiązań przez kontrahentów Eurosystemu w kontekście operacji kredytowych Eurosystemu

Zaległe należności (wynikające z niewykonania zobowiązań)

Wartość nominalna/faktyczna (przed/po rozliczeniu strat)

Obowiązkowe

Aktywa bądź należności (względem podmiotów trzecich) przejęte lub nabyte w ramach realizacji zabezpieczenia złożonego przez kontrahentów Eurosystemu, którzy dopuścili się niewykonania zobowiązań

Aktywa lub należności (wynikające z niewykonania zobowiązań)

Koszt (przeliczenie po kursie rynkowym w momencie nabycia w przypadku aktywów finansowych w walutach obcych)

Obowiązkowe

—

Strata za rok bieżący

Wartość nominalna

Obowiązkowe

Pasywa

Pozycja bilansu (8)

Klasyfikacja składników pozycji bilansu

Zasada wyceny

Zakres zastosowania (9)

Banknoty w obiegu (7)

(a)	Banknoty euro plus/minus korekty związane z zastosowaniem klucza przydziału banknotów zgodnie z decyzją EBC/2010/23 i decyzją EBC/2010/29

a)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

b)	Banknoty denominowane w walutach krajowych krajów strefy euro w ciągu roku wymiany gotówkowej

b)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

Zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro z tytułu operacji polityki pieniężnej

Pozycje 2.1, 2.2, 2.3 i 2.5: depozyty w euro wymienione w załączniku I do wytycznych EBC/2011/14

2.1

Rachunki bieżące (w tym rachunki rezerw obowiązkowych)

Rachunki w euro instytucji kredytowych znajdujących się na liście instytucji finansowych podlegających obowiązkowi odprowadzania rezerwy obowiązkowej zgodnie z postanowieniami Statutu ESBC. Pozycja ta zawiera głównie rachunki służące do utrzymywania rezerwy obowiązkowej

Wartość nominalna

Obowiązkowe

2.2

Depozyt w banku centralnym na koniec dnia

Depozyty bieżące z określonym oprocentowaniem (instrument o charakterze stałym)

Wartość nominalna

Obowiązkowe

2.3

Depozyty terminowe

Depozyty bieżące z określonym oprocentowaniem (instrument o charakterze stałym)

Wartość nominalna

Obowiązkowe

2.4

Odwracalne operacje dostrajające

Transakcje związane z polityką pieniężną, których celem jest absorpcja płynności

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Obowiązkowe

2.5

Depozyty związane ze zmianą wartości depozytu zabezpieczającego

Depozyty instytucji kredytowych wynikające ze spadku wartości aktywów zabezpieczających kredyty udzielone tym instytucjom kredytowym

Wartość nominalna

Obowiązkowe

Pozostałe zobowiązania wobec instytucji kredytowych strefy euro w euro

Transakcje repo powiązane z jednoczesnymi transakcjami reverse repo, związane z zarządzaniem portfelami papierów wartościowych w pozycji aktywów 7 »Papiery wartościowe rezydentów strefy euro w euro«. Pozostałe operacje niezwiązane z operacjami polityki pieniężnej Eurosystemu. Nie obejmuje rachunków bieżących instytucji kredytowych. Wszelkie zobowiązania/depozyty wynikające z operacji polityki pieniężnej inicjowanych przez bank centralny przed wejściem do Eurosystemu

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Obowiązkowe

Zobowiązania z tytułu emisji certyfikatów dłużnych

Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansie EBC.

Certyfikaty dłużne zgodnie z załącznikiem I do wytycznych EBC/2011/14. Papier wartościowy z dyskontem, wyemitowany w celu absorpcji płynności

Koszt

Dyskonto podlega amortyzacji

Obowiązkowe

Zobowiązania wobec innych rezydentów strefy euro w euro

5.1

Zobowiązania wobec sektora instytucji rządowych i samorządowych

Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty płatne na żądanie

Wartość nominalna

Obowiązkowe

5.2

Pozostałe pasywa

Rachunki bieżące pracowników, firm i klientów, w tym instytucji finansowych zwolnionych z obowiązku utrzymywania rezerwy (zob. pasywna pozycja 2.1 »Rachunki bieżące«); depozyty terminowe, depozyty płatne na żądanie

Wartość nominalna

Obowiązkowe

Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w euro

Rachunki bieżące, depozyty terminowe, depozyty płatne na żądanie, w tym rachunki prowadzone w celach płatniczych oraz rachunki prowadzone w celach związanych z zarządzaniem rezerwą: innych banków, banków centralnych, instytucji międzynarodowych i ponadnarodowych, w tym Komisji Europejskiej; rachunki bieżące innych deponentów. Transakcje repo powiązane z jednoczesnymi transakcjami reverse repo, związane z zarządzaniem papierami wartościowymi w euro.

Salda rachunków w TARGET2 banków centralnych państw członkowskich, których walutą nie jest euro

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Obowiązkowe

Zobowiązania wobec rezydentów strefy euro w walutach obcych

Rachunki bieżące; zobowiązania z tytułu transakcji repo; zazwyczaj transakcje inwestycyjne przy wykorzystaniu aktywów w walutach obcych lub złocie

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

Zobowiązania wobec nierezydentów strefy euro w walutach obcych

8.1

Depozyty, salda na rachunkach, pozostałe zobowiązania

Rachunki bieżące. Zobowiązania z tytułu transakcji repo; zazwyczaj transakcje inwestycyjne przy wykorzystaniu aktywów w walutach obcych lub złocie

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

8.2

Zobowiązania z tytułu instrumentów kredytowych w ramach europejskiego mechanizmu kursowego ERM II

Kredyty zaciągane zgodnie z warunkami ERM II

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

Odpowiednik specjalnych praw ciągnienia (SDR) przyznawanych przez MFW

Pozycja denominowane w specjalnych prawach ciągnienia (SDR) wskazująca kwotę SDR przydzielonych pierwotnie danemu krajowi/KBC

Wartość nominalna; przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

—

Zobowiązania w ramach Eurosystemu+)

—

10.1

Zobowiązania stanowiące równowartość przekazanych rezerw walutowych+)

Pozycja w euro znajdująca się wyłącznie w bilansie EBC

Wartość nominalna

Obowiązkowe

—

10.2

Zobowiązania wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC+)

Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansach KBC

Zobowiązania w ramach Eurosystemu względem EBC wynikające z emisji certyfikatów dłużnych EBC

Koszt

Obowiązkowe

—

10.3

Zobowiązania netto w ramach Eurosystemu z tytułu przydziału banknotów euro+), (7)

Pozycja ta znajduje się jedynie w bilansach KBC.

W odniesieniu do KBC: zobowiązania netto związane z zastosowaniem klucza przydziału banknotów, obejmuje salda w ramach Eurosystemu związane z emisją banknotów przez EBC, kwotę wyrównawczą i bilansujący zapis księgowy, w rozumieniu decyzji EBC/2010/23

Wartość nominalna

Obowiązkowe

—

10.4

Pozostałe zobowiązania w ramach Eurosystemu (netto)+)

Pozycja netto następujących kategorii:

a)	zobowiązania netto związane z saldami na rachunkach TARGET2 oraz rachunkach korespondencyjnych KBC, tzn. kwoty netto należności i zobowiązań (zob. także pozycja aktywów 9.5 »Pozostałe należności w ramach Eurosystemu (netto)«)

a)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

zobowiązania wynikające z różnicy pomiędzy dochodami pieniężnymi, które mają być połączone i podlegają redystrybucji. Pozycja ta ma znaczenie tylko w okresie pomiędzy księgowaniem przychodów pieniężnych w ramach procedur na koniec roku a ich rozliczeniem w ostatnim dniu roboczym miesiąca stycznia każdego roku

b)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

c)	inne zobowiązania w ramach Eurosystemu w euro, w tym tymczasowy podział dochodu EBC (7)

c)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

Pozycje w trakcie rozliczenia

Salda na rachunkach rozliczeniowych (zobowiązania), w tym przepływ transferów bezgotówkowych

Wartość nominalna

Obowiązkowe

Pozostałe pasywa

12.1

Różnice z aktualizacji wyceny instrumentów pozabilansowych

Pozycja netto pomiędzy wartością terminową a wartością kasową, przeliczana po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

12.2

Rozliczenia międzyokresowe bierne

Wydatki, których termin płatności przypada w okresie przyszłym, ale które odnoszą się do okresu, którego dotyczy sprawozdanie. Dochody otrzymane w okresie, którego dotyczy sprawozdanie, ale odnoszące się do okresu przyszłego

Wartość nominalna, przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

12.3

Pozycje różne

Konta przejściowe podatkowe. Kredyty walutowe lub rachunki gwarancyjne. Zawarte z instytucjami kredytowymi transakcje repo powiązane z jednoczesnymi transakcjami reverse repo, związane z zarządzaniem portfelami papierów wartościowych ujętymi w pozycji aktywów 11.3: »Inne aktywa finansowe«. Depozyty obowiązkowe inne niż depozyty rezerw. Inne drobne pozycje. Dochody bieżące (zakumulowany zysk netto), zysk za rok poprzedni przed podziałem. Zobowiązania na zasadzie powiernictwa. Depozyty klientów w złocie. Monety w obiegu, o ile oficjalnym emitentem jest KBC. Banknoty w obiegu denominowane w walucie krajowej kraju strefy euro, które przestały być prawnym środkiem płatniczym, jednak nadal znajdują się w obiegu po roku wymiany gotówkowej, o ile nie zostały wykazane w pozycji pasywów »Rezerwy celowe«. Zobowiązania emerytalne netto

Wartość nominalna lub koszt transakcji

Zalecane

Depozyty klientów w złocie

Wartość rynkowa

Depozyty klientów w złocie: Obowiązkowe

Rezerwy celowe

Na poczet świadczeń emerytalnych, ryzyka kursowego, ryzyka stopy procentowej, ryzyka kredytowego i ryzyka ceny złota, a także rezerwy utworzone na inne cele, np. przewidywane przyszłe wydatki, rezerwy na poczet banknotów w obiegu denominowanych w walucie krajowej krajów strefy euro, które przestały być prawnym środkiem płatniczym, jednak nadal znajdują się w obiegu po roku wymiany gotówkowej, o ile nie zostały wykazane w pozycji pasywów 12.3 »Pozostałe zobowiązania/Pozycje różne«

Składki otrzymane przez EBC od KBC na mocy art. 48 ust. 2 Statutu ESBC są konsolidowane z odpowiednimi kwotami wykazanymi w pozycji aktywów 9.1 »Udziały partycypacyjne w EBC«+)

a)	Koszt/wartość nominalna

Zalecane

b)	Na poczet ryzyka kontrahenta lub ryzyka kredytowego związanego z operacjami polityki pieniężnej

b)	Wartość nominalna

Obowiązkowe

Różnice z wyceny

Różnice z wyceny związane ze zmianami cen na złoto, każdy rodzaj papierów wartościowych w euro, każdy rodzaj papierów wartościowych w walutach obcych, opcje; różnice wyceny rynkowej odnoszące się do ryzyka stopy procentowej instrumentów pochodnych; rachunki z aktualizacji wyceny związane ze zmianami kursów walutowych dla każdej pozycji walutowej netto, w tym walutowych transakcji terminowych, swapów walutowych i SDR

Składki otrzymane przez EBC od KBC na mocy art. 48 ust. 2 Statutu ESBC są konsolidowane z odpowiednimi kwotami wykazanymi w pozycji aktywów 9.1 »Udziały partycypacyjne w EBC«+)

Różnica z aktualizacji wyceny pomiędzy kosztem średnim a wartością rynkową, waluty obce przeliczane po rynkowym kursie walutowym

Obowiązkowe

Kapitał i rezerwy kapitałowe

15.1

Kapitał

Kapitał opłacony – kapitał EBC jest konsolidowany z udziałami KBC w kapitale EBC

Wartość nominalna

Obowiązkowe

15.2

Rezerwy kapitałowe

Rezerwy statutowe i inne rezerwy. Zysk niepodzielony

Składki otrzymane przez EBC od KBC na mocy art. 48 ust. 2 Statutu ESBC są konsolidowane z odpowiednimi kwotami wykazanymi w pozycji aktywów 9.1 »Udziały partycypacyjne w EBC«+)

Wartość nominalna

Obowiązkowe

Zysk za rok bieżący

Wartość nominalna

Obowiązkowe

(1) Ujawniane w publikowanych rocznych sprawozdaniach finansowych KBC informacje dotyczące banknotów euro w obiegu, wynagrodzenia z tytułu należności/zobowiązań netto w ramach Eurosystemu wynikających z przydziału banknotów euro w ramach Eurosystemu oraz dochodów pieniężnych powinny być zharmonizowane. W załącznikach IV, VIII i IX pozycje, które powinny być zharmonizowane, oznaczono gwiazdką.

(2) Pozycje podlegające harmonizacji. Zob. motyw 5 niniejszych wytycznych.

(3) Numeracja w pierwszej kolumnie odnosi się do formatów bilansu określonych w załącznikach V, VI i VII (tygodniowe sprawozdania finansowe i skonsolidowany bilans roczny Eurosystemu). Numeracja w drugiej kolumnie odnosi się do formatu bilansu określonego w załączniku VIII (bilans roczny banku centralnego). Pozycje oznaczone znakiem »+)« są skonsolidowane w tygodniowym sprawozdaniu finansowym Eurosystemu.

(4) Zasady struktury i wyceny wyszczególnione w niniejszym załączniku są obowiązkowe dla rachunkowości EBC oraz w odniesieniu do wszystkich istotnych aktywów i pasywów w rachunkowości KBC sporządzanej dla celów Eurosystemu (tj. istotnych dla działania Eurosystemu). Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.

(5) Dz.U. L 331 z 14.12.2011, s. 1.

(6) Dz.U. L 35 z 9.2.2011, s. 17.

(7) Pozycje podlegające harmonizacji. Zob. motyw 5 niniejszych wytycznych

(8) Numeracja w pierwszej kolumnie odnosi się do formatów bilansu określonych w załącznikach V, VI i VII (tygodniowe sprawozdania finansowe i skonsolidowany bilans roczny Eurosystemu). Numeracja w drugiej kolumnie odnosi się do formatu bilansu określonego w załączniku VIII (bilans roczny banku centralnego). Pozycje oznaczone znakiem »(+)« są skonsolidowane w tygodniowym sprawozdaniu finansowym Eurosystemu

(9) Zasady struktury i wyceny wyszczególnione w niniejszym załączniku są obowiązkowe dla rachunkowości EBC oraz w odniesieniu do wszystkich istotnych aktywów i pasywów w rachunkowości KBC sporządzanej dla celów Eurosystemu (tj. istotnych dla działania Eurosystemu). Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.”

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 356/109

DECYZJA NR 2/2012 WSPÓLNEGO KOMITETU DS. TRANSPORTU LOTNICZEGO UNIA EUROPEJSKA/SZWAJCARIA USTANOWIONEGO NA MOCY UMOWY MIĘDZY WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ A KONFEDERACJĄ SZWAJCARSKĄ W SPRAWIE TRANSPORTU LOTNICZEGO

z dnia 30 listopada 2012 r.

zastępująca załącznik do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego

(2012/834/UE)

KOMITET DS. TRANSPORTU LOTNICZEGO UNIA EUROPEJSKA/SZWAJCARIA,

uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, zwaną dalej „Umową”, w szczególności jej art. 23 ust. 4,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Z dniem 1 lutego 2013 r. załącznik do niniejszej decyzji zastępuje załącznik do Umowy.

Sporządzono w Genewie dnia 30 listopada 2012 r.

W imieniu Komitetu Mieszanego

Przewodniczący Delegacji Unii Europejskiej

Matthew BALDWIN

Szef Delegacji Szwajcarii

Peter MÜLLER

ZAŁĄCZNIK

Do celów niniejszej Umowy:

—	na mocy Traktatu z Lizbony, który wszedł w życie dnia 1 grudnia 2009 r., Unia Europejska zastępuje Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym;

—

wszędzie tam, gdzie w aktach prawnych wymienionych w niniejszym załączniku znajdują się odniesienia do państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, zastąpionej Unią Europejską, lub wymóg nawiązania do nich, odniesienia te rozumiane są do celów Umowy jako mające zastosowanie jednakowo do Szwajcarii lub do wymogu nawiązania do Szwajcarii;

—	odniesienia do rozporządzeń Rady (EWG) nr 2407/92 i (EWG) nr 2408/92 dokonane w art. 4, 15, 18, 27 i 35 Umowy są rozumiane jako odniesienia do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008;

—

bez uszczerbku dla postanowień art. 15 niniejszej Umowy, termin „wspólnotowy przewoźnik lotniczy”, stosowany w podanych poniżej dyrektywach i rozporządzeniach wspólnotowych, oznacza również przewoźnika lotniczego, który uzyskał koncesję i którego główne miejsce prowadzenia działalności oraz siedziba statutowa, jeżeli takowa istnieje, znajduje się w Szwajcarii, zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008. Wszelkie odniesienia do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92 należy rozumieć jako odniesienia do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008;

—	każde zawarte w poniższych aktach prawnych odesłanie do art. 81 i 82 Traktatu lub do art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy rozumieć jako odesłanie do art. 8 i 9 niniejszej Umowy.

1. Liberalizacja lotnictwa i inne przepisy dotyczące lotnictwa cywilnego

Nr 1008/2008

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty.

Nr 2000/79

Dyrektywa Rady z dnia 27 listopada 2000 r. dotycząca Europejskiego porozumienia w sprawie organizacji czasu pracy personelu pokładowego w lotnictwie cywilnym, zawartego przez Stowarzyszenie Europejskich Linii Lotniczych (AEA), Europejską Federację Pracowników Transportu (ETF), Europejskie Stowarzyszenie Cockpit (ECA), Stowarzyszenie Linii Lotniczych Regionów Europy (ERA) i Międzynarodowe Stowarzyszenie Przewoźników Lotniczych (IACA)

Nr 93/104

Dyrektywa Rady z dnia 23 listopada 1993 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy, zmieniona:

—	dyrektywą 2000/34/WE

Nr 437/2003

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu lotniczego pasażerów, frachtu i poczty

Nr 1358/2003

Rozporządzenie Komisji z dnia 31 lipca 2003 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 437/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu lotniczego pasażerów, frachtu i poczty oraz zmieniające jego załączniki I i II

Nr 785/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wymogów w zakresie ubezpieczenia w odniesieniu do przewoźników lotniczych i operatorów statków powietrznych, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 285/2010

Nr 95/93

Rozporządzenie Rady z dnia 18 stycznia 1993 r. w sprawie wspólnych zasad przydzielania czasu na start lub lądowanie w portach lotniczych Wspólnoty (art. 1–12), zmienione:

—	rozporządzeniem (WE) nr 793/2004

Nr 2009/12

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie opłat lotniskowych (będzie stosowana przez Szwajcarię od dnia 1 lipca 2011 r.)

Nr 96/67

Dyrektywa Rady z dnia 15 października 1996 r. w sprawie dostępu do rynku usług obsługi naziemnej w portach lotniczych Wspólnoty

(art. 1–9, 11–23 i 25)

Nr 80/2009

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie kodeksu postępowania dla komputerowych systemów rezerwacji i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2299/89

2. Przepisy dotyczące konkurencji

Nr 3975/87

Rozporządzenie Rady z dnia 14 grudnia 1987 r. ustanawiające procedurę stosowania reguł konkurencji do przedsiębiorstw w sektorze transportu lotniczego (art. 6 ust. 3), ostatnio zmienione:

—	rozporządzeniem Rady (WE) nr 1/2003 (art. 1–13, 15–45)

Nr 1/2003

Rozporządzenie Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (art. 1–13, 15–45)

(W zakresie, w jakim to rozporządzenie jest istotne dla stosowania niniejszej Umowy. Dodanie tego rozporządzenia nie narusza podziału zadań według niniejszej Umowy).

Rozporządzenie nr 17/62 zostało uchylone rozporządzeniem nr 1/2003 z wyjątkiem art. 8 ust. 3, który nadal ma zastosowanie do decyzji przyjętych na mocy art. 81 ust. 3 Traktatu przed dniem stosowania tego rozporządzenia aż do wygaśnięcia tych decyzji.

Nr 773/2004

Rozporządzenie Komisji z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1792/2006

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 622/2008

Nr 139/2004

Rozporządzenie Rady z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw)

(art. 1–18, art. 19 ust. 1–2 i art. 20–23)

W odniesieniu do art. 4 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, w stosunkach między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią stosuje się, co następuje:

(1)

W przypadku koncentracji określonej w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 139/2004, która nie ma wymiaru wspólnotowego w rozumieniu art. 1 tego rozporządzenia i która może być rozpatrzona w ramach krajowego prawa konkurencji przynajmniej trzech państw członkowskich WE i Konfederacji Szwajcarskiej, osoby lub przedsiębiorstwa określone w art. 4 ust. 2 tego rozporządzenia mogą, przed zawiadomieniem właściwych organów, poinformować Komisję Europejską w drodze uzasadnionego wniosku, że koncentracja powinna zostać zbadana przez Komisję.

(2)	Komisja Europejska bezzwłocznie przekazuje Konfederacji Szwajcarskiej wszystkie wnioski złożone zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 oraz zgodnie z poprzednim ustępem.

(3)	Jeżeli Konfederacja Szwajcarska wyraziła sprzeciw co do wniosku o przekazanie sprawy, właściwe szwajcarskie organy ochrony konkurencji zachowują swoją kompetencję w sprawie i nie zostaje ona przekazana przez Konfederację Szwajcarską zgodnie z niniejszym ustępem.

W odniesieniu do terminów, o których mowa w art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw:

(1)	Komisja Europejska bezzwłocznie przekazuje właściwym szwajcarskim organom ochrony konkurencji wszystkie odnośne dokumenty zgodnie z art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2.

(2)	Bieg terminów, o których mowa w art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 139/2004, rozpoczyna się w odniesieniu do Konfederacji Szwajcarskiej wraz z otrzymaniem odnośnych dokumentów przez właściwe szwajcarskie organy ochrony konkurencji.

Nr 802/2004

Rozporządzenie Komisji z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (art. 1–24), zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1792/2006

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1033/2008

Nr 2006/111

Dyrektywa Komisji z dnia 16 listopada 2006 r. w sprawie przejrzystości stosunków finansowych między państwami członkowskimi a przedsiębiorstwami publicznymi, a także w sprawie przejrzystości finansowej wewnątrz określonych przedsiębiorstw

Nr 487/2009

Rozporządzenie Rady (WE) nr 487/2009 z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze transportu lotniczego

3. Bezpieczeństwo lotnicze

Nr 216/2008

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 690/2009

—	rozporządzeniem (WE) nr 1108/2009

Agencja korzysta z uprawnień nadanych jej na mocy przepisów rozporządzenia również w Szwajcarii.

Komisja korzysta również w Szwajcarii z nadanych jej uprawnień w zakresie decyzji podejmowanych na podstawie art. 11 ust. 2, art. 14 ust. 5 i 7, art. 24 ust. 5, art. 25 ust. 1, art. 38 ust. 3 lit. i), art. 39 ust. 1, art. 40 ust. 3, art. 41 ust. 3 i 5, art. 42 ust. 4, art. 54 ust. 1 i art. 61 ust. 3.

Niezależnie od dostosowania horyzontalnego zawartego w tiret drugim załącznika do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, odniesień do „państw członkowskich” w art. 65 rozporządzenia lub w przepisach decyzji 1999/468/WE, o której mowa w tym artykule, nie należy rozumieć jako mających zastosowanie do Szwajcarii.

Żadnego z przepisów rozporządzenia nie interpretuje się jako upoważniającego EASA do działania w imieniu Szwajcarii w ramach umów międzynarodowych w celach innych niż wsparcie Szwajcarii w wypełnianiu jej zobowiązań nałożonych takimi umowami.

Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującymi dostosowaniami:

w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:

(i)	w ust. 1, po słowie „Wspólnotą” dodaje się słowa „lub Szwajcarią”;

(ii)	w ust. 2 lit. a), po słowie „Wspólnotę” dodaje się słowa „lub Szwajcarię”;

(iii)

w ust. 2 skreśla się lit. b) i c);

(iv)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

»3. Prowadząc negocjacje z państwem trzecim w celu zawarcia umowy, zgodnie z którą państwo członkowskie lub Agencja będzie mogła wystawiać certyfikaty na podstawie certyfikatów wystawianych przez władze lotnicze danego państwa trzeciego, Wspólnota podejmuje każdorazowo starania w celu uzyskania dla Szwajcarii oferty zawarcia podobnej umowy z danym państwem trzecim. Z kolei Szwajcaria podejmuje starania w celu zawarcia z państwami trzecimi umów odpowiadających umowom zawartym przez Wspólnotę.«

b)	w art. 29 dodaje się ustęp w brzmieniu: „4. W drodze odstępstwa od art. 12 ust. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, obywatele Szwajcarii korzystający z pełni praw obywatelskich mogą zostać zatrudnieni przez dyrektora wykonawczego Agencji.”;

c)	w art. 30 dodaje się akapit w brzmieniu: „Szwajcaria stosuje w odniesieniu do Agencji Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, stanowiący załącznik A do niniejszego załącznika, zgodnie z dodatkiem do załącznika A.”

d)	w art. 37 dodaje się akapit w brzmieniu: „Szwajcaria w pełni uczestniczy w zarządzie i ma w nim te same prawa i obowiązki co państwa członkowskie Unii Europejskiej, poza prawem głosu.”

w art. 59 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„12. Szwajcaria wnosi wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1 lit. b), według poniższego wzoru:

Formula

gdzie:

S	=	część budżetu Agencji niepokryta z opłat i należności wymienionych w ust. 1 lit. c) i d),
a	=	liczba państw stowarzyszonych,
b	=	liczba państw członkowskich UE,
c	=	wkład Szwajcarii do budżetu ICAO,
C	=	łączny wkład państw członkowskich UE i państw stowarzyszonych do budżetu ICAO.”

f)	w art. 61 dodaje się akapit w brzmieniu: „Postanowienia dotyczące finansowej kontroli sprawowanej przez Wspólnotę w Szwajcarii w odniesieniu do uczestników działań Agencji są przedstawione w załączniku B do niniejszego załącznika.”;

do załącznika II do rozporządzenia włącza się następujące statki powietrzne jako produkty objęte zakresem art. 2 ust. 3 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1702/2003 z dnia 24 września 2003 r. ustanawiającego zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (1):

A/c - [HB-IDJ] – typ CL600-2B19

A/c - [HB-IKR, HB-IMY, HB-IWY] – typ Gulfstream G-IV

A/c - [HB-IMJ, HB-IVZ, HB-JES] – typ Gulfstream G-V

A/c - [HB-XJF, HB-ZCW, HB-ZDF] – typ MD900.

Nr 1108/2009

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 216/2008 w zakresie lotnisk, zarządzania ruchem lotniczym i służb żeglugi powietrznej oraz uchylające dyrektywę 2006/23/WE

Nr 805/2011

Rozporządzenie Komisji z dnia 10 sierpnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady licencjonowania kontrolerów ruchu lotniczego oraz wydawania określonych certyfikatów na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008

Nr 1178/2011

Rozporządzenie Komisji z dnia 3 listopada 2011 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do załóg w lotnictwie cywilnym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 290/2012

Nr 91/670

Dyrektywa Rady z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie wzajemnego uznawania licencji personelu pełniącego określone funkcje w lotnictwie cywilnym

(art. 1–8)

Nr 3922/91

Rozporządzenie Rady z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (art. 1–3, art. 4 ust. 2, art. 5–11 i art. 13), zmienione:

—	rozporządzeniem (WE) nr 1899/2006

—	rozporządzeniem (WE) nr 1900/2006

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 8/2008

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 859/2008

Nr 996/2010

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 października 2010 r. w sprawie badania wypadków i incydentów w lotnictwie cywilnym oraz zapobiegania im oraz uchylające dyrektywę 94/56/WE

Nr 2004/36

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa statków powietrznych państwa trzeciego korzystających z portów lotniczych Wspólnoty (art. 1–9 i 11–14), ostatnio zmieniona:

—	dyrektywą Komisji 2008/49/WE

Nr 351/2008

Rozporządzenie Komisji z dnia 16 kwietnia 2008 r. wdrażające dyrektywę 2004/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie priorytetowego traktowania kontroli na ziemi statków powietrznych korzystających z portów lotniczych Wspólnoty

Nr 768/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 19 maja 2006 r. wprowadzające w życie dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/36/WE w zakresie zbierania i wymiany informacji na temat bezpieczeństwa statków powietrznych korzystających z portów lotniczych Wspólnoty oraz zarządzania systemem informacyjnym

Nr 2003/42

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 czerwca 2003 r. w sprawie zgłaszania zdarzeń w lotnictwie cywilnym (art. 1–12)

Nr 1321/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 12 listopada 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze w zakresie włączania do centralnego archiwum informacji o zdarzeniach w lotnictwie cywilnym, których wymiana odbywa się zgodnie z dyrektywą 2003/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Nr 1330/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 24 września 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze w zakresie przekazywania zainteresowanym stronom informacji o zdarzeniach w lotnictwie cywilnym, o których mowa w art. 7 ust. 2 dyrektywy 2003/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Nr 736/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 16 maja 2006 r. w sprawie metodyki prowadzenia inspekcji standaryzacyjnych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego

Nr 1702/2003

Rozporządzenie Komisji z dnia 24 września 2003 r. ustanawiające zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 335/2007

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 381/2005

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 375/2007

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 706/2006

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 287/2008

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1057/2008

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1194/2009

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 90/2012

Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującym dostosowaniem:

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 3, 4, 6, 8, 10, 11, 13 i 14 dzień „28 września 2003 r.” zastępuje się dniem „wejścia w życie decyzji Komitetu ds. Transportu Lotniczego Wspólnota/Szwajcaria, która włącza rozporządzenie (WE) nr 216/2008 do załącznika do rozporządzenia.”.

Nr 2042/2003

Rozporządzenie Komisji z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie nieprzerwanej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zezwoleń udzielanych instytucjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 707/2006

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 376/2007

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1056/2008

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 127/2010

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 962/2010

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1149/2011

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 593/2012

Nr 104/2004

Rozporządzenie Komisji z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiające zasady w sprawie organizacji i składu komisji odwoławczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego

Nr 593/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 31 maja 2007 r. w sprawie opłat i honorariów pobieranych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego, ostatnio zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1356/2008

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 494/2012

Nr 2111/2005

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty i informowania pasażerów korzystających z transportu lotniczego o tożsamości przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz oraz uchylające art. 9 dyrektywy 2004/36/WE

Nr 473/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady

Nr 474/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady, ostatnio zmienione:

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 295/2012 (2)

Nr 1332/2011

Rozporządzenie Komisji z dnia 16 grudnia 2011 r. ustanawiające wspólne wymogi korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne w celu zapobiegania kolizjom w powietrzu

Nr 646/2012

Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 16 lipca 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące grzywien i okresowych kar pieniężnych nakładanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008

Nr 748/2012

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących

4. Ochrona lotnictwa

Nr 300/2008

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002

Nr 272/2009

Rozporządzenie Komisji z dnia 2 kwietnia 2009 r. uzupełniające wspólne podstawowe normy ochrony lotnictwa cywilnego określone w załączniku do rozporządzenia (WE) 300/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 297/2010

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 720/2011

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1141/2011

Nr 1254/2009

Rozporządzenie Komisji (UE) z dnia 18 grudnia 2009 r. ustanawiające kryteria pozwalające państwom członkowskim na odstępstwo od wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego i przyjęcie alternatywnych środków w zakresie ochrony

Nr 18/2010

Rozporządzenie Komisji z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 w zakresie specyfikacji dla krajowych programów kontroli jakości w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego

Nr 72/2010

Rozporządzenie Komisji (UE) z dnia 26 stycznia 2010 r. ustanawiające procedury przeprowadzania inspekcji Komisji w zakresie ochrony lotnictwa

Nr 185/2010

Rozporządzenie Komisji (UE) z dnia 4 marca 2010 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 357/2010

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 358/2010

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 573/2010

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 983/2010

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 334/2011

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 859/2011

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1087/2011

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1147/2011

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 173/2012

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 711/2012

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1082/2012

Nr 2010/774

Decyzja Komisji (UE) z dnia 13 kwietnia 2010 r. ustanawiająca szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, zawierające informacje, o których mowa w art. 18 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 300/2008, zmieniona:

—	decyzją Komisji 2010/2604/UE

—	decyzją Komisji 2010/3572/UE

—	decyzją Komisji 2010/9139/UE

—	decyzją wykonawczą Komisji 2011/5862/UE

—	decyzją wykonawczą Komisji 2011/8042/UE

—	decyzją wykonawczą Komisji 2011/9407/UE

—	decyzją wykonawczą Komisji 2012/1228/UE

—	decyzją wykonawczą Komisji 2012/5672/UE

—	decyzją wykonawczą Komisji 2012/5880/UE

5. Zarządzanie ruchem lotniczym

Nr 549/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiające ramy tworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie ramowe), zmienione:

—	rozporządzeniem (WE) nr 1070/2009

Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 6, 8, 10, 11 i 12.

W art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

W ust. 2 słowa „na szczeblu wspólnotowym” zastępuje się słowami „na szczeblu wspólnotowym wraz z Szwajcarią”.

Niezależnie od dostosowania horyzontalnego zawartego w tiret drugim załącznika do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, odniesień do „państw członkowskich” w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 549/2004 lub w przepisach decyzji 1999/468/WE, o której mowa w tym artykule, nie należy rozumieć jako stosujących się do Szwajcarii.

Nr 550/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służb żeglugi powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (Rozporządzenie w sprawie zapewniania służb), zmienione:

—	rozporządzeniem (WE) nr 1070/2009

Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 9a, 9b, 15a, 16 i 17.

Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującymi dostosowaniami:

a)	w art. 3 wprowadza się następujące zmiany: w ust. 2 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;

b)	w art. 7 wprowadza się następujące zmiany: w ust. 1 i 6 po słowie „Wspólnoty”, względnie „Wspólnocie”, dodaje się słowa „i Szwajcarii”;

c)	w art. 8 wprowadza się następujące zmiany: w ust. 1 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;

d)	w art. 10 wprowadza się następujące zmiany: w ust. 1 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;

e)	artykuł 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Komisja kieruje swoją decyzję do państw członkowskich i informuje o tym instytucję zapewniającą służby, w dotyczącym jej zakresie prawnym.”.

Nr 551/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie organizacji i użytkowania przestrzeni powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie w sprawie przestrzeni powietrznej), zmienione:

—	rozporządzeniem (WE) nr 1070/2009

Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 3a, 6 i 10.

Nr 552/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie interoperacyjności Europejskiej Sieci Zarządzania Ruchem Lotniczym (rozporządzenie w sprawie interoperacyjności), zmienione:

—	rozporządzeniem (WE) nr 1070/2009

Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 4, 7 i art. 10 ust. 3.

Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującymi dostosowaniami:

a)	w art. 5 wprowadza się następujące zmiany: w ust. 2 po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”;

b)	w art. 7 wprowadza się następujące zmiany: w ust. 4 po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”;

c)	w załączniku III wprowadza się następujące zmiany: w sekcji 3 tiret drugie i ostatnie po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”.

Nr 2150/2005

Rozporządzenie Komisji z dnia 23 grudnia 2005 r. ustanawiające wspólne zasady elastycznego użytkowania przestrzeni powietrznej

Nr 1033/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 4 lipca 2006 r. ustanawiające wymogi dla procedur w zakresie przetwarzania planów lotu w fazie poprzedzającej lot dla Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej, ostatnio zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 929/2010

Nr 1032/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 6 lipca 2006 r. ustanawiające wymagania dla automatycznych systemów wymiany danych lotniczych dla celów powiadamiania, koordynacji i przekazywania kontroli nad lotem pomiędzy organami kontroli ruchu lotniczego, ostatnio zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (WE) nr 30/2009

Nr 1794/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 6 grudnia 2006 r. ustanawiające wspólny schemat opłat za korzystanie ze służb żeglugi powietrznej (będzie stosowane przez Szwajcarię od momentu wejścia w życie odpowiednich przepisów szwajcarskich, lecz nie później niż od dnia 1 stycznia 2012 r.), ostatnio zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1191/2010

Nr 2006/23

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie wspólnotowej licencji kontrolera ruchu lotniczego

Nr 730/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 11 maja 2006 r. w sprawie klasyfikacji przestrzeni powietrznej i możliwości wykonywania lotów z widocznością w przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195

Nr 219/2007

Rozporządzenie Rady z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR), ostatnio zmienione:

—	rozporządzeniem Rady (WE) nr 1361/2008

Nr 633/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 7 czerwca 2007 r. ustanawiające wymagania w zakresie stosowania protokołu przesyłania komunikatów lotniczych do celów powiadamiania, koordynowania i przekazywania lotów pomiędzy organami kontroli ruchu lotniczego, zmienione:

—	rozporządzeniem Komisji (UE) nr 283/2011

Nr 1265/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 26 października 2007 r. ustanawiające wymogi dotyczące separacji międzykanałowej w łączności powietrze–ziemia dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Nr 482/2008

Rozporządzenie Komisji z dnia 30 maja 2008 r. ustanawiające system zapewnienia bezpieczeństwa oprogramowania do stosowania przez instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej oraz zmieniające załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 2096/2005

Nr 29/2009

Rozporządzenie Komisji z dnia 16 stycznia 2009 r. ustanawiające wymogi dla usług łącza danych w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującym dostosowaniem:

w załączniku I część A dodaje się „Switzerland UIR”.

Nr 262/2009

Rozporządzenie Komisji z dnia 30 marca 2009 r. ustanawiające wymogi w zakresie skoordynowanego przydziału i stosowania kodów interrogatorów modu S dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Nr 73/2010

Rozporządzenie Komisji z dnia 26 stycznia 2010 r. ustanawiające wymagania dotyczące jakości danych i informacji lotniczych dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Nr 255/2010

Rozporządzenie Komisji z dnia 25 marca 2010 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania przepływem ruchu lotniczego

Nr 691/2010

Rozporządzenie Komisji z dnia 29 lipca 2010 r. ustanawiające system skuteczności działania dla służb żeglugi powietrznej i funkcji sieciowych oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2096/2005 ustanawiające wspólne wymogi dotyczące zapewniania służb żeglugi powietrznej, zmienione:

—	rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1216/2011

Środki naprawcze przyjęte przez Komisję na mocy art. 14 ust. 3 rozporządzenia są wiążące dla Szwajcarii po ich przyjęciu w drodze decyzji Wspólnego Komitetu.

Nr 2010/5134

Decyzja Komisji z dnia 29 lipca 2010 r. ustanawiająca organ oceny skuteczności działania dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Nr 2010/5110

Decyzja Komisji z dnia 12 sierpnia 2010 r. w sprawie wyznaczenia koordynatora systemu funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej w kontekście jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Nr 176/2011

Rozporządzenie Komisji z dnia 24 lutego 2011 r. w sprawie informacji wymaganych przed ustanowieniem i zmianą funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej

Nr 2011/121

Decyzja Komisji z dnia 21 lutego 2011 r. ustanawiająca ogólnounijne cele w zakresie skuteczności działania oraz stany alarmowe dla zapewniania służb żeglugi powietrznej na lata 2012–2014

Nr 677/2011

Rozporządzenie Komisji z dnia 7 lipca 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (ATM) oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 691/2010

Nr 2011/4130

Decyzja Komisji z dnia 7 lipca 2011 w sprawie wyznaczenia menedżera sieci ds. funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (ATM) w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Nr 1034/2011

Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 17 października 2011 r. w sprawie nadzoru nad bezpieczeństwem w zarządzaniu ruchem lotniczym i służbach żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 691/2010

Nr 1035/2011

Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 17 października 2011 r. ustanawiające wspólne wymogi dotyczące zapewniania służb żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 482/2008 i (UE) nr 691/2010

Nr 1206/2011

Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 22 listopada 2011 r. ustanawiające wymogi dotyczące identyfikacji statków powietrznych do celów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującym dostosowaniem:

W załączniku I dodaje się „Switzerland UIR”.

Nr 1207/2011

Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 22 listopada 2011 r. ustanawiające wymogi dotyczące skuteczności działania i interoperacyjności systemów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

6. Środowisko naturalne i poziom hałasu

Nr 2002/30

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 marca 2002 r. w sprawie ustanowienia zasad i procedur w odniesieniu do wprowadzenia ograniczeń odnoszących się do poziomu hałasu w portach lotniczych Wspólnoty (art. 1–12 oraz 14–18)

(Stosuje się zmiany w załączniku I wynikające z załącznika II, rozdział 8 (Polityka transportowa), sekcja G (Transport powietrzny) pkt 2 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej).

Nr 89/629

Dyrektywa Rady z dnia 4 grudnia 1989 r. w sprawie ograniczenia emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych

(art. 1–8)

Nr 2006/93/WE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie określenia zasad wykonywania operacji przez samoloty objęte częścią II rozdział 3 tom 1 załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, wydanie 2 (1988 r.)

7. Ochrona konsumentów

Nr 90/314

Dyrektywa Rady z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek

(art. 1–10)

Nr 93/13

Dyrektywa Rady z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich

(art. 1–11)

Nr 2027/97

Rozporządzenie Rady z dnia 9 października 1997 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu wypadków lotniczych (art. 1–8), zmienione:

—	rozporządzeniem (WE) nr 889/2002

Nr 261/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91

(art. 1–18)

Nr 1107/2006

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą

8. Różne

Nr 2003/96

Dyrektywa Rady z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej

(art. 14 ust. 1 lit. b) i art. 14 ust. 2)

9. Załączniki

A	:	Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej
B	:	Postanowienia w sprawie kontroli finansowej dotyczącej szwajcarskich uczestników działań Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego

(1) Dz.U. L 243 z 27.9.2003, s 6.

(2) Rozporządzenie to stosuje się w Szwajcarii tak długo, jak długo obowiązuje ono w UE.

ZAŁĄCZNIK A

PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW UNII EUROPEJSKIEJ

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z artykułem 343 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i artykułem 191 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, Unia Europejska i EWEA korzystają na terytoriach państw członkowskich z przywilejów i immunitetów niezbędnych do wykonywania ich zadań,

UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:

ROZDZIAŁ I

MIENIE, FUNDUSZE, AKTYWA I OPERACJE UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 1

Lokale i budynki Unii są nietykalne. Nie podlegają rewizjom, rekwizycjom, konfiskacie lub wywłaszczeniu. Mienie i aktywa Unii nie podlegają żadnym środkom przymusu administracyjnego lub sądowego bez upoważnienia Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł 2

Archiwa Unii są nietykalne.

Artykuł 3

Unia, jej aktywa, przychody i inne mienie są zwolnione ze wszelkich podatków bezpośrednich.

Rządy państw członkowskich, wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, podejmują stosowne środki w celu umorzenia lub zwrotu kwoty podatków pośrednich lub podatków z tytułu sprzedaży wliczonych w cenę mienia ruchomego i nieruchomego, w przypadku gdy Unia dokonuje, do celów użytku służbowego, poważnych zakupów, których cena zawiera tego typu podatki. Jednakże stosowanie tych postanowień nie może spowodować zakłócenia konkurencji w obrębie Unii.

Zwolnień nie udziela się w stosunku do podatków i opłat, których wysokość stanowi jedynie wynagrodzenie za korzystanie z usługi użyteczności publicznej.

Artykuł 4

Unia jest zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w stosunku do produktów przeznaczonych do ich użytku służbowego: produkty przywiezione w ten sposób mogą zostać sprzedane, odpłatnie lub nieodpłatnie, na terytorium kraju, do którego zostały przywiezione, wyłącznie na warunkach określonych przez rząd tego kraju.

Unia jest także zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w odniesieniu do swoich publikacji.

ROZDZIAŁ II

KOMUNIKACJA I LAISSEZ-PASSER

Artykuł 5

W celu komunikacji służbowej i przekazywania wszelkich dokumentów, instytucje Unii korzystają na terytorium każdego państwa członkowskiego z przywilejów przyznawanych przez dane państwo placówkom dyplomatycznym.

Korespondencja służbowa i inne środki komunikacji służbowej instytucji Unii nie podlegają cenzurze.

Artykuł 6

Laissez-passer w postaci, która zostanie określona przez Radę stanowiącą zwykłą większością, a które władze państwa członkowskiego uznają za ważny dokument podróży, mogą być wystawiane członkom i pracownikom instytucji Unii przez szefów tych instytucji. Te laissez-passer wydawane są urzędnikom i innym pracownikom na warunkach określonych w regulaminie pracowniczym urzędników i warunkach zatrudnienia innych pracowników Unii.

Komisja może zawierać umowy umożliwiające uznawanie laissez-passer jako ważnych dokumentów podróży na terytorium państw trzecich.

ROZDZIAŁ III

CZŁONKOWIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Artykuł 7

Swoboda przepływu członków Parlamentu Europejskiego podróżujących do lub z miejsca obrad Parlamentu Europejskiego nie podlega żadnym ograniczeniom administracyjnym lub innym.

Członkom Parlamentu Europejskiego, w zakresie kontroli celnej i walutowej, przyznaje się:

a)	ze strony własnego rządu — takie same udogodnienia jak przyznawane wyższym urzędnikom wyjeżdżającym za granicę na czasowe pobyty służbowe;

b)	ze strony rządów innych państw członkowskich – takie same udogodnienia jak przyznawane przedstawicielom obcych rządów w związku z czasowym pobytem służbowym.

Artykuł 8

Wobec członków Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych.

Artykuł 9

Podczas sesji Parlamentu Europejskiego jego członkowie korzystają:

a)	na terytorium swojego państwa — z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

b)	na terytorium innego państwa członkowskiego — z immunitetu chroniącego przed zatrzymaniem oraz immunitetu jurysdykcyjnego.

Immunitet chroni także członków podczas ich podróży do i z miejsca, gdzie odbywa się posiedzenie Parlamentu Europejskiego.

Nie można powoływać się na immunitet w przypadku, gdy członek został schwytany na gorącym uczynku i nie może on stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek ze swoich członków.

ROZDZIAŁ IV

PRZEDSTAWICIELE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH BIORĄCY UDZIAŁ W PRACACH INSTYTUCJI UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 10

Przedstawiciele państw członkowskich biorący udział w pracach instytucji Unii, ich doradcy i eksperci techniczni, korzystają w czasie wykonywania swoich funkcji i w czasie podróży do i z miejsca obrad, ze zwyczajowych przywilejów, immunitetów i udogodnień.

Niniejszy artykuł stosuje się również do członków organów doradczych Unii.

ROZDZIAŁ V

URZĘDNICY I INNI PRACOWNICY UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 11

Na terytorium każdego państwa członkowskiego i bez względu na ich przynależność państwową, urzędnicy i inni pracownicy Unii:

z zastrzeżeniem postanowień Traktatów dotyczących z jednej strony reguł odpowiedzialności urzędników i innych pracowników w stosunku do Unii oraz, z drugiej strony, właściwości Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sporach między Unią a jej urzędnikami i innymi pracownikami, korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego co do dokonanych przez nich czynności służbowych, a obejmującego również słowa wypowiedziane lub napisane; korzystają oni z tego immunitetu również po zakończeniu pełnienia funkcji;

b)	wraz ze współmałżonkami oraz członkami rodziny pozostającymi na utrzymaniu nie podlegają ograniczeniom imigracyjnym i nie są objęci formalnościami dotyczącymi rejestracji cudzoziemców;

c)	w zakresie przepisów walutowych korzystają z takich samych udogodnień, które są zwyczajowo przyznawane pracownikom organizacji międzynarodowych;

korzystają z prawa przywozu bez opłat z kraju ostatniego miejsca zamieszkania lub z kraju, którego są obywatelami, mebli i przedmiotów osobistego użytku przy podejmowaniu po raz pierwszy pracy w danym kraju, a także prawa ponownego wywozu bez opłat mebli i przedmiotów osobistego użytku po ustaniu funkcji w tym kraju, w obu przypadkach w stopniu uznanym przez rząd państwa, w którym prawo to jest wykonywane, za niezbędny;

korzystają z prawa przywozu bez opłat samochodu do użytku osobistego, nabytego w kraju ostatniego miejsca zamieszkania lub w kraju, którego są obywatelami, na zasadach rządzących rodzimym rynkiem tego kraju, a także z prawa ponownego wywozu bez opłat tego samochodu, w obu przypadkach w stopniu uznanym przez rząd danego państwa za niezbędny.

Artykuł 12

Urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami.

Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Artykuł 13

Przy stosowaniu podatku dochodowego, podatku majątkowego oraz podatku od spadku, a także stosując konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między państwami członkowskimi Unii, uznaje się, że urzędnicy i inni pracownicy Unii, którzy osiedlają się na terytorium państwa członkowskiego innego niż kraj ich miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, w momencie dołączenia do służb Unii, i wyłącznie z tytułu wykonywania swoich obowiązków na rzecz Unii zarówno w kraju ich faktycznego zamieszkania i kraju zamieszkania dla celów podatkowych, zachowują miejsce zamieszkania w tym ostatnim, pod warunkiem że kraj ten należy do Unii. Postanowienie to stosuje się także do współmałżonka, w zakresie w jakim nie wykonuje on działalności zawodowej, oraz do dzieci pozostających na utrzymaniu i pod opieką osób, o których jest mowa w niniejszym artykule.

Mienie ruchome należące do osób, o których mowa w akapicie pierwszym, znajdujące się na terytorium, w którym osoby te przebywają, jest zwolnione z podatku od spadku w tym państwie; w celu ustalenia takiego podatku mienie takie uznaje się za znajdujące się w kraju stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem praw państw trzecich oraz ewentualnego stosowania postanowień międzynarodowych konwencji dotyczących podwójnego opodatkowania.

Miejsce zamieszkania uzyskane wyłącznie w związku z pełnieniem funkcji w innych organizacjach międzynarodowych nie jest brane pod uwagę przy stosowaniu postanowień niniejszego artykułu.

Artykuł 14

Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami, określają system świadczeń socjalnych obejmujący urzędników i innych pracowników Unii.

Artykuł 15

Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z innymi zainteresowanymi instytucjami, określają kategorie urzędników i innych pracowników Unii, do których stosują się postanowienia artykułu 11, drugiego akapitu artykułu 12 i artykułu 13, częściowo lub w całości.

Nazwiska, stopnie służbowe i adresy urzędników i innych pracowników w poszczególnych kategoriach przekazywane są okresowo rządom państw członkowskich.

ROZDZIAŁ VI

PRZYWILEJE I IMMUNITETY PLACÓWEK DYPLOMATYCZNYCH PAŃSTW TRZECICH AKREDYTOWANYCH PRZY UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 16

Państwo członkowskie, na którego terytorium znajduje się siedziba Unii, udziela zwyczajowych immunitetów dyplomatycznych i przywilejów placówkom dyplomatycznym państw trzecich akredytowanych przy Unii.

ROZDZIAŁ VII

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 17

Przywileje, immunitety i inne udogodnienia przyznaje się urzędnikom i innym pracownikom Unii wyłącznie w interesie Unii.

Każda instytucja Unii powinna uchylić immunitet udzielony urzędnikowi lub innemu pracownikowi, kiedy uzna, że uchylenie takiego immunitetu nie jest sprzeczne z interesami Unii.

Artykuł 18

W celu stosowania niniejszego Protokołu instytucje Unii współpracują z właściwymi władzami danych państw członkowskich.

Artykuł 19

Artykuły 11–14 i artykuł 17 mają zastosowanie do członków Komisji.

Artykuł 20

Artykuły 11–14 i artykuł 17 stosuje się wobec sędziów, rzeczników generalnych, sekretarzy i sprawozdawców pomocniczych Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 3 Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dotyczących immunitetu jurysdykcyjnego sędziów i rzeczników generalnych.

Artykuł 21

Niniejszy Protokół stosuje się także do Europejskiego Banku Inwestycyjnego, członków jego organów, jego pracowników i do przedstawicieli państw członkowskich biorących udział w jego działalności, bez uszczerbku dla postanowień Protokołu w sprawie Statutu tego banku.

Europejski Bank Inwestycyjny jest zwolniony z jakiegokolwiek opodatkowania i obciążeń o podobnym charakterze związanych z podwyższeniem jego kapitału, jak również z różnych formalności, które mogą być z tym związane w państwie, w którym bank ma swoją siedzibę. Podobnie też jego rozwiązanie lub likwidacja nie stanowią podstaw do nałożenia opodatkowania. Ponadto działalność banku i jego organów, prowadzona zgodnie z jego Statutem, nie podlega żadnemu podatkowi obrotowemu.

Artykuł 22

Niniejszy Protokół stosuje się także do Europejskiego Banku Centralnego, do członków jego organów i do jego personelu, bez uszczerbku dla postanowień Protokołu ustanawiającego Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego.

Europejski Bank Centralny jest dodatkowo zwolniony z wszelkich form opodatkowania i obciążeń o podobnym charakterze w związku z podwyższeniem jego kapitału, jak również z wszelkich formalności, które mogą być z tym związane w państwie, w którym bank ma swoją siedzibę. Działalność banku i jego organów, podejmowana zgodnie ze Statutem Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, nie podlega żadnemu podatkowi obrotowemu.

Dodatek

SZCZEGÓŁOWE ZASADY STOSOWANIA W SZWAJCARII PROTOKOŁU W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW UNII EUROPEJSKIEJ

1. Rozszerzenie stosowania na Szwajcarię

Wszelkie odniesienia do państw członkowskich poczynione w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (zwanym dalej „Protokołem”) należy rozumieć jako obejmujące również Szwajcarię, chyba że poniższe postanowienia stanowią inaczej.

2. Zwolnienie Agencji z podatków pośrednich (w tym z VAT-u)

Towary i usługi eksportowane ze Szwajcarii nie podlegają szwajcarskiemu podatkowi od wartości dodanej (VAT). W odniesieniu do towarów i usług dostarczanych Agencji w Szwajcarii do jej użytku służbowego, zwolnienie z VAT-u jest realizowane zgodnie z art. 3 akapit drugi Protokołu poprzez zwrot jego kwoty. Zwolnienie z VAT-u dotyczy przypadków, gdy rzeczywista cena towarów i usług podana na fakturze lub innym równoważnym dokumencie wynosi co najmniej 100 franków szwajcarskich (wraz z podatkiem).

Zwrot VAT-u następuje po przedstawieniu odpowiednich szwajcarskich formularzy w Federalnej Administracji Podatkowej, w Dziale Głównym ds. Podatku VAT. Wnioski o zwrot są zasadniczo rozpatrywane w terminie trzech miesięcy od daty ich złożenia wraz z odpowiednimi dowodami zakupu.

3. Warunki stosowania zasad dotyczących personelu Agencji

W odniesieniu do art. 12 akapit drugi Protokołu Szwajcaria, zgodnie z zasadami swoich wewnętrznych przepisów prawnych, zwalnia urzędników i innych pracowników Agencji w rozumieniu art. 2 rozporządzenia (Euratom, EWWiS, EWG) nr 549/69 (1) z podatków federalnych, kantonalnych i gminnych od wynagrodzeń, płac i poborów służbowych wypłacanych przez Unię Europejską i podlegających wewnętrznemu podatkowi na jej rzecz.

Do celów stosowania art. 13 Protokołu Szwajcaria nie jest uznawana za państwo członkowskie w rozumieniu pkt 1 niniejszego dodatku.

Urzędnicy oraz inni pracownicy Agencji, a także członkowie ich rodzin, którzy są objęci systemem ubezpieczeń społecznych stosowanym wobec urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej, nie podlegają obowiązkowi przystąpienia do szwajcarskiego systemu ubezpieczeń społecznych.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest jedynym organem właściwym do rozstrzygania wszelkich kwestii dotyczących stosunków między Agencją lub Komisją a ich personelem w odniesieniu do zastosowania rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (2) oraz pozostałych przepisów prawnych Unii Europejskiej ustalających warunki pracy.

(1) Rozporządzenie Rady (Euratom, EWWiS, EWG) nr 549/69 z dnia 25 marca 1969 r. określające kategorie urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, do których mają zastosowanie przepisy artykułu 12, artykułu 13 ustęp drugi i artykułu 14 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot (Dz.U. L 74 z 27.3.1969, s. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1749/2002 (Dz.U. L 264 z 2.10.2002, s. 13).

(2) Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot oraz ustanawiające specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji (warunki zatrudnienia innych pracowników) (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2104/2005 (Dz.U. L 337 z 22.12.2005, s. 7).

ZAŁĄCZNIK B

KONTROLA FINANSOWA DOTYCZĄCA SZWAJCARSKICH UCZESTNIKÓW DZIAŁAŃ EUROPEJSKIEJ AGENCJI BEZPIECZEŃSTWA LOTNICZEGO

Artykuł 1

Bezpośredni kontakt

Agencja i Komisja bezpośrednio kontaktują się z wszelkimi osobami lub podmiotami, które mają siedzibę w Szwajcarii i uczestniczą w działaniach Agencji jako kontrahenci, uczestnicy programu Agencji, osoby opłacane z budżetu Agencji lub Wspólnoty lub też jako podwykonawcy. Osoby te mogą bezpośrednio przekazywać Komisji lub Agencji wszelkie stosowne informacje i dokumenty, które są zobowiązane przedkładać na podstawie instrumentów prawnych, do których odnosi się niniejsza decyzja, a także na podstawie zawartych kontraktów lub umów oraz podjętych w ich ramach decyzji.

Artykuł 2

Kontrole

1. Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (1), rozporządzeniem finansowym przyjętym przez zarząd Agencji w dniu 26 marca 2003 r., rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w artykule 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (2) oraz z innymi przepisami, które przywołuje niniejsza decyzja, kontrakty lub umowy zawarte z beneficjentami mającymi siedzibę w Szwajcarii oraz decyzje podjęte w odniesieniu do nich mogą przewidywać możliwość przeprowadzenia w dowolnym momencie audytów naukowych, finansowych, technologicznych i innych u beneficjentów lub ich podwykonawców, przeprowadzane przez urzędników Agencji i Komisji lub przez inne osoby przez nie upoważnione.

2. Pracownicy Agencji i Komisji oraz inne upoważnione przez nie osoby mają prawo do odpowiedniego dostępu do miejsc, prac i dokumentów, a także do wszelkich niezbędnych informacji, również w formie elektronicznej, jakie są im niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia audytów. Prawo dostępu jest jasno określane w kontraktach lub umowach zawieranych w celu zastosowania instrumentów, które przywołuje niniejsza decyzja.

3. Trybunał Obrachunkowy dysponuje tymi samymi prawami co Komisja.

4. Audyty mogą mieć również miejsce w ciągu pięciu lat od wygaśnięcia niniejszej decyzji lub na warunkach wskazanych w kontraktach lub umowach oraz w podjętych decyzjach.

5. Szwajcarska Federalna Inspekcja Finansowa jest z wyprzedzeniem zawiadamiana o audytach, które mają być przeprowadzane na terytorium Szwajcarii. Zawiadomienie to nie jest prawnym warunkiem przeprowadzenia przedmiotowych audytów.

Artykuł 3

Kontrole na miejscu

1. Zgodnie z niniejszą Umową Komisja (OLAF) jest uprawniona do przeprowadzania kontroli na miejscu oraz inspekcji, na terytorium Szwajcarii, zgodnie z warunkami rozporządzenia Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (3).

2. Kontrole na miejscu oraz inspekcje są przygotowywane i prowadzone przez Komisję w ścisłej współpracy ze Szwajcarską Federalną Inspekcją Finansową lub z innymi właściwymi organami szwajcarskimi wskazanymi przez Szwajcarską Federalną Inspekcję Finansową, które w stosownym czasie są informowane o przedmiocie, celu i podstawie prawnej kontroli i inspekcji, w sposób umożliwiający im udzielenie niezbędnej pomocy. W związku z tym urzędnicy właściwych organów szwajcarskich mogą uczestniczyć w kontrolach na miejscu oraz inspekcjach.

3. Jeżeli właściwe organy szwajcarskie wyrażą taką wolę, kontrole na miejscu oraz inspekcje mogą być przeprowadzane wspólnie przez Komisję i przez te organy.

4. Jeżeli uczestnicy programu przeciwstawiają się kontroli na miejscu lub inspekcji, organy szwajcarskie, działając zgodnie z przepisami krajowymi, udzielają kontrolerom Komisji wsparcia, którego ci mogą potrzebować w celu wypełnienia swoich obowiązków w zakresie przeprowadzania kontroli na miejscu lub inspekcji.

5. Komisja możliwie jak najszybciej zawiadamia Szwajcarską Federalną Inspekcję Finansową o wszelkich faktach lub podejrzeniach dotyczących nieprawidłowości, o których uzyska informacje w ramach przeprowadzania kontroli na miejscu lub inspekcji. W każdym przypadku Komisja jest zobowiązana powiadomić wyżej wymieniony organ o wyniku przedmiotowych kontroli i inspekcji.

Artykuł 4

Informowanie i konsultowanie

1. W celu prawidłowego wykonania postanowień niniejszego załącznika właściwe organy szwajcarskie i wspólnotowe regularnie dokonują wymiany informacji oraz, na wniosek jednej ze stron, przeprowadzają konsultacje.

2. Właściwe organy szwajcarskie bezzwłocznie powiadamiają Agencję i Komisję o wszelkich znanych im faktach lub powziętych przez nie podejrzeniach, które wskazują na istnienie nieprawidłowości dotyczących zawierania i wykonywania kontraktów lub umów zawartych w ramach stosowania instrumentów, o których mowa w niniejszej decyzji.

Artykuł 5

Poufność

Informacje przekazane lub uzyskane na mocy postanowień niniejszego załącznika, niezależnie od ich postaci, są objęte tajemnicą służbową i ochroną przysługującą analogicznym informacjom zgodnie ze szwajcarskim prawem krajowym oraz odnośnymi przepisami mającymi zastosowanie w odniesieniu do instytucji wspólnotowych. Informacje takie mogą być przekazywane wyłącznie tym osobom, które potrzebują zapoznać się z nimi ze względu na swoje funkcje w instytucjach wspólnotowych, państwach członkowskich lub w Szwajcarii. Ponadto informacje takie nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż skuteczna ochrona interesów finansowych umawiających się stron.

Artykuł 6

Środki i kary administracyjne

Bez uszczerbku dla stosowania szwajcarskiego prawa karnego, Agencja lub Komisja mogą nakładać środki i kary administracyjne zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. i rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. oraz rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (4).

Artykuł 7

Odzyskiwanie należności i egzekucja

Decyzje Agencji lub Komisji podjęte w ramach stosowania niniejszej decyzji, nakładające zobowiązania pieniężne na osoby inne niż państwa, stanowią w Szwajcarii tytuł egzekucyjny.

Tytuł wykonawczy musi być wydany, bez przeprowadzania kontroli innych niż weryfikacja autentyczności tytułu, przez organ wskazany przez rząd szwajcarski, który zawiadamia o tym Agencję lub Komisję. Egzekucja musi zostać przeprowadzona zgodnie z zasadami procedur szwajcarskich. Legalność decyzji stanowiącej tytuł egzekucyjny podlega kontroli Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmowane na mocy klauzuli arbitrażowej podlegają wykonaniu na tych samych warunkach.

(1) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(2) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72.

(3) Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2.

(4) Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1.

		ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2012.356.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 356

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 55 22 grudnia 2012

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
		2012/828/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 13 listopada 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Nową Zelandią zmieniającej Umowę w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią	1
		Umowa między Unią Europejską a Nową Zelandią zmieniająca Umowę w sprawie wzajemnego uznawania w odniesieniu do oceny zgodności między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią	2
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 1261/2012 z dnia 20 grudnia 2012 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2013 r. dla niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie na wodach Morza Czarnego	19
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 1262/2012 z dnia 20 grudnia 2012 r. ustalające na lata 2013 i 2014 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych	22
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 1263/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu	34
	*	Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu	55
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1265/2012 z dnia 17 grudnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 837/2012 w odniesieniu do minimalnej aktywności preparatu 6-fitazy wytwarzanej przez Aspergillus oryzae (DSM 22594) jako dodatku paszowego dla drobiu, prosiąt odsadzonych od maciory, tuczników i macior (posiadacz zezwolenia: DSM Nutritional Products) ( 1 )	61
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1266/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	63
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1267/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. ustalające należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 1 stycznia 2013 r.	65
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa wykonawcza Komisji 2012/52/UE z dnia 20 grudnia 2012 r. ustanawiająca środki ułatwiające uznawanie recept lekarskich wystawionych w innym państwie członkowskim ( 1 )	68
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu	71
		2012/830/UE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie dodatkowego wkładu finansowego w programy państw członkowskich na 2012 r. w dziedzinie kontroli i inspekcji rybołówstwa oraz nadzoru nad nim (notyfikowana jako dokument nr C(2012) 8967)	78
		2012/831/UE
	*	Decyzja Komisji z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie upoważnienia Hiszpanii do przedłużenia tymczasowego zawieszenia stosowania art. 1–6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii w odniesieniu do pracowników rumuńskich	90
		2012/832/UE
	*	Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 10 grudnia 2012 r. zmieniająca decyzję EBC/2010/21 w sprawie rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Banku Centralnego (EBC/2012/30)	93
		WYTYCZNE
		2012/833/UE
	*	Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego z dnia 10 grudnia 2012 r. zmieniające wytyczne EBC/2010/20 w sprawie ram prawnych rachunkowości i sprawozdawczości finansowej w Europejskim Systemie Banków Centralnych (EBC/2012/29)	94
		AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
		2012/834/UE
	*	Decyzja nr 2/2012 Wspólnego Komitetu ds. Transportu Lotniczego Unia Europejska/Szwajcaria ustanowionego na mocy Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego z dnia 30 listopada 2012 r. zastępująca załącznik do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego	109

Nazwa systematyczna	Kod alfa-3	Nazwa zwyczajowa
Psetta maxima	TUR	Turbot
Sprattus sprattus	SPR	Szprot

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	AL	56,9
	MA	79,5
	TN	111,9
	TR	123,6
	ZZ	93,0
0707 00 05	AL	87,0
	TR	136,9
	ZZ	112,0
0709 93 10	MA	110,2
	TR	137,7
	ZZ	124,0
0805 10 20	MA	61,3
	TR	63,0
	ZA	51,2
	ZZ	58,5
0805 20 10	MA	69,9
0805 20 10	ZZ	69,9
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	IL	86,6
	JM	129,1
	MA	98,7
	TR	84,1
	ZZ	99,6
0805 50 10	TR	79,2
0805 50 10	ZZ	79,2
0808 10 80	BA	56,8
	CA	156,3
	CN	174,8
	MK	40,0
	US	132,7
	ZA	123,7
	ZZ	114,4
0808 30 90	CN	72,9
	TR	135,1
	US	182,0
	ZZ	130,0

Kod CN	Wyszczególnienie	Należność celna przywozowa (1) (EUR/t)
1001 19 00 1001 11 00	PSZENICA durum wysokiej jakości	0,00
	średniej jakości	0,00
	niskiej jakości	0,00
ex 1001 91 20	PSZENICA zwyczajna, do siewu	0,00
ex 1001 99 00	PSZENICA zwyczajna wysokiej jakości, inna niż do siewu	0,00
1002 10 00 1002 90 00	ŻYTO	0,00
1005 10 90	KUKURYDZA do siewu, inna niż hybrydy	0,00
1005 90 00	KUKURYDZA, inna niż do siewu (2)	0,00
1007 10 90 1007 90 00	Ziarno SORGO, inne niż hybrydy do siewu	0,00