ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2012.148.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 148

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 55
8 czerwca 2012


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 480/2012 z dnia 7 czerwca 2012 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na ryż łamany objęty kodem CN 10064000 do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 19011000

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 481/2012 z dnia 7 czerwca 2012 r. ustanawiające zasady zarządzania kontyngentem taryfowym na wołowinę wysokiej jakości

9

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 482/2012 z dnia 7 czerwca 2012 r. zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Tettnanger Hopfen (ChOG)]

15

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 483/2012 z dnia 7 czerwca 2012 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

20

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 484/2012 z dnia 7 czerwca 2012 r. ustalające maksymalną stawkę dopłat do prywatnego przechowywania oliwy z oliwek w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 430/2012

22

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 485/2012 z dnia 7 czerwca 2012 r. w sprawie minimalnej stawki cła na cukier ustalanej w związku z siódmym częściowym zaproszeniem do składania ofert w ramach postępowania o udzielenie zamówienia otwartego rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1239/2011

24

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

8.6.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 148/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 480/2012

z dnia 7 czerwca 2012 r.

otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na ryż łamany objęty kodem CN 1006 40 00 do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10 00

(tekst jednolity)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1095/96 z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie wprowadzania koncesji określonych na liście koncesyjnej CXL sporządzonej w wyniku zakończenia negocjacji GATT XXIV.6 (1), w szczególności jego art. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2058/96 z dnia 28 października 1996 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na ryż łamany objęty kodem CN 1006 40 00 do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10 (2) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (3). Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy je ujednolicić.

(2)

Wśród przyznanych koncesji znajduje się kontyngent roczny o zerowej stawce celnej na 1 000 ton ryżu łamanego objętego kodem CN 1006 40 00 do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10 00.

(3)

Powinno być ustalone, że rozporządzenie Komisji (WE) nr 1342/2003 z dnia 28 lipca 2003 r. ustalające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz zbóż i ryżu (4) stosuje się do przywozu na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(4)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (5) określa w szczególności szczegółowe zasady dotyczące wniosków o pozwolenia na przywóz, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń. Rozporządzenie to ogranicza okres ważności pozwoleń na przywóz do ostatniego dnia okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego i stosuje się bez uszczerbku dla warunków uzupełniających lub odstępstw ustanowionych w rozporządzeniach sektorowych.

(5)

W trosce o lepsze zarządzanie kontyngentem taryfowym otworzonym na mocy niniejszego rozporządzenia, należy nadal umożliwiać podmiotom składanie więcej niż jednego wniosku o pozwolenie na okres obowiązywania kontyngentu taryfowego i tym samym wprowadzić odstępstwo od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006. Poza tym w celu poprawy kontroli tego kontyngentu oraz ujednolicenia i uproszczenia zarządzania nim, wnioski o pozwolenie powinny być składane raz w tygodniu.

(6)

W celu zapewnienia, że kontyngent jest odpowiednio zarządzany, wymagane są szczególne przepisy w sprawie składania wniosków i wydawania pozwoleń. Przepisy te uzupełniają lub odstępują od przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (6).

(7)

Wymagane są szczególne przepisy dla zapewnienia, że w przypadku przywożonego ryżu łamanego nie występują odstępstwa od określonego wykorzystania. Dlatego też zwolnienie z należności celnych powinno być dokonywane pod warunkiem przedstawienia przez importera zobowiązania w sprawie wykorzystywania ryżu oraz wniesienia zabezpieczenia równego niepobranym należnościom celnym. Właściwe zarządzanie kontyngentem wymaga, aby dozwolony był rozsądny termin na przetwarzanie. Wysłanie towarów wymaga, aby w państwie członkowskim dopuszczenia do swobodnego obrotu był sporządzany egzemplarz kontrolny T5, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (7), który jest właściwym sposobem przedstawienia dowodu przetworzenia. W przypadku gdy przetwarzanie odbywa się w państwie członkowskim dopuszczenia do swobodnego obrotu, dowód przetworzenia może być dostarczony za pomocą równoważnego dokumentu krajowego.

(8)

Chociaż celem zabezpieczenia jest zagwarantowanie płatności nowopowstającego długu celnego w przywozie, powinien istnieć pewien poziom elastyczności przy zwalnianiu zabezpieczenia.

(9)

Zabezpieczenie w zamian za pozwolenia na przywóz w wysokości 25 EUR na tonę powinno wystarczać dla właściwego zarządzania kontyngentem.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia zostaje otwarty roczny kontyngent taryfowy o zerowej stawce celnej na 1 000 ton ryżu łamanego objętego kodem CN 1006 40 00 do wykorzystania w produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10 00.

Kontyngent ten ma numer porządkowy 09.4079.

Rozporządzenia (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 1301/2006 oraz (WE) nr 376/2008 stosuje się do administrowania kontyngentem, o którym mowa w akapicie pierwszym, o ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.

Artykuł 2

1.   Wniosek o pozwolenie na przywóz dotyczy ilości nie mniejszej niż 5 ton i nie większej niż 500 ton.

W każdym wniosku o pozwolenie podaje się ilość w pełnych kilogramach.

Wnioski o pozwolenie na przywóz składa się do właściwych organów państw członkowskich najpóźniej w każdy piątek o godz. 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli.

2.   W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 wnioskodawca może złożyć więcej niż jeden wniosek o pozwolenie w okresie kontyngentowym. Wnioskodawca może jednak złożyć w tygodniu tylko jeden wniosek o pozwolenie.

3.   Pole 7 wniosku o pozwolenie i pozwolenia na przywóz wskazuje kraj wywozu, a wyraz „tak” jest oznaczony krzyżykiem.

4.   Wnioski o pozwolenie i pozwolenia zawierają:

a)

w polu 20 jeden z wpisów wymienionych w załączniku I;

b)

w polu 24 jeden z wpisów wymienionych w załączniku II.

5.   W drodze odstępstwa od art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003 zabezpieczenie w zamian za pozwolenia na przywóz przewidziane w niniejszym rozporządzeniu wynosi 25 EUR na tonę.

Artykuł 3

1.   Jeżeli ilości, o które wystąpiono w ciągu tygodnia, przekraczają ilość dostępną w ramach kontyngentu, najpóźniej czwartego dnia roboczego po upływie ostatniego dnia składania wniosków, o którym mowa w art. 2 ust. 1 akapit trzeci niniejszego rozporządzenia, Komisja ustala – zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 – współczynnik przydziału dla ilości, dla których złożono wnioski w czasie ubiegłego tygodnia, oraz zawiesza składanie nowych wniosków o pozwolenie na przywóz do zakończenia okresu kontyngentowego.

Wnioski złożone w czasie bieżącego tygodnia nie będą przyjmowane.

Państwa członkowskie dopuszczają możliwość wycofania wniosku przez podmiot gospodarczy w terminie dwóch dni roboczych od daty opublikowania rozporządzenia wykonawczego ustalającego współczynnik przydziału, jeżeli ilość, na którą musi być wydane pozwolenie, jest mniejsza niż 20 ton.

2.   Pozwolenie na przywóz wydawane jest ósmego dnia roboczego następującego po ostatnim dniu składania wniosków.

Artykuł 4

Państwa członkowskie przekazują Komisji drogą elektroniczną następujące informacje:

a)

najpóźniej w poniedziałek następujący po tygodniu, w którym składano wnioski o pozwolenie, przed godz. 18.00 czasu obowiązującego w Brukseli – informacje dotyczące wniosków o pozwolenie na przywóz, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, wraz z całkowitymi ilościami objętymi tymi wnioskami;

b)

najpóźniej drugiego dnia roboczego po wydaniu pozwoleń na przywóz – informacje dotyczące wydanych pozwoleń, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, całkowite ilości, na które zostały wydane pozwolenia na przywóz, oraz ilości objęte wnioskami o pozwolenie wycofanymi zgodnie z art. 3 ust. 1 akapit trzeci niniejszego rozporządzenia;

c)

najpóźniej ostatniego dnia każdego miesiąca – całkowite ilości faktycznie dopuszczone do swobodnego obrotu w ramach danego kontyngentu w przedostatnim miesiącu. Jeżeli dopuszczenie do swobodnego obrotu nie miało miejsca w jednym z tych dwóch miesięcy, przesyła się informację „nie dotyczy”. Niemniej jednak informacji takiej nie wymaga się już w trzecim miesiącu następującym po upływie ważności pozwoleń.

Artykuł 5

1.   Zwolnienie z cła jest uzależnione od:

a)

złożenia przez importera przy dopuszczeniu do swobodnego obrotu pisemnego zobowiązania, że wszystkie wprowadzone towary będą przetworzone zgodnie z informacją znajdującą się w polu 20 pozwolenia w terminie sześciu miesięcy od dnia zatwierdzenia dopuszczenia do swobodnego obrotu;

b)

wniesienia przez importera, przy dopuszczeniu do swobodnego obrotu, zabezpieczenia na kwotę równą cłu na ryż łamany, określonemu w art. 140 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (8).

2.   Przy dopuszczeniu do swobodnego obrotu importer jako miejsce przetwarzania wskazuje albo nazwę przedsiębiorstwa przetwórstwa i państwo członkowskie, albo nie więcej niż pięć różnych zakładów przetwórstwa. Wysyłka ryżu wymaga wystawienia w państwie członkowskim wyjścia egzemplarza kontrolnego T5, który zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2454/93 stanowi również dowód przetworzenia.

Jednakże w przypadku gdy przetwarzanie odbywa się w państwie członkowskim dopuszczenia do swobodnego obrotu, dowodem przetworzenia może być równoważny dokument krajowy.

3.   Egzemplarz kontrolny T5 zawiera:

a)

w polu 104 jeden z wpisów wymienionych w załączniku III;

b)

w polu 107 jeden z wpisów wymienionych w załączniku IV.

4.   Z wyjątkiem przypadku siły wyższej zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 lit. b), jest zwalniane z chwilą przedstawienia przez importera właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym następuje dopuszczenie do swobodnego obrotu, dowodu, że całość wprowadzonego ryżu została przetworzona na produkt wskazany w pozwoleniu na przywóz. Uznaje się, że przetworzenie miało miejsce, gdy produkt został wytworzony w jednym lub więcej zakładach przetwórstwa należących do przedsiębiorstwa, o którym mowa w ust. 2, znajdującego się w państwie członkowskim, o którym mowa w tym samym ustępie, lub w zakładzie przetwórstwa lub jednym z zakładów przetwórstwa, o których mowa w tym ustępie, w terminie wskazanym w ust. 1 lit. a).

Jeżeli dopuszczony do swobodnego obrotu ryż nie został przetworzony w wyznaczonym terminie, zwolnione zabezpieczenie jest obniżone o 2 % za każdy dzień, o który został przekroczony termin.

5.   Dowód przetworzenia jest przedstawiany właściwemu organowi w terminie sześciu miesięcy po terminie przetworzenia.

Jeżeli dowód nie jest przekazany w terminie ustanowionym w niniejszym ustępie, zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 lit. b), pomniejszone w razie potrzeby o odsetek przewidziany w ust. 4 akapit drugi, zostaje zmniejszone o 2 % za każdy dzień, o który został przekroczony termin.

Kwota zabezpieczenia, która nie zostaje zwolniona, przepada jako należności celne.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 dopuszczona do swobodnego obrotu ilość nie może przekroczyć ilości wpisanej w polach 17 i 18 pozwolenia na przywóz. W polu 19 pozwolenia wpisuje się odpowiednio cyfrę „0”.

Artykuł 7

Rozporządzenie (WE) nr 2058/96 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 czerwca 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 146 z 20.6.1996, s. 1.

(2)  Dz.U. L 276 z 29.10.1996, s. 7.

(3)  Zob. załącznik V.

(4)  Dz.U. L 189 z 29.7.2003, s. 12.

(5)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(6)  Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3.

(7)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

(8)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK I

Wpisy, o których mowa w art. 2 ust. 4 lit. a)

:

w języku bułgarskim

:

Натрошен ориз с код по КН 1006 40 00, предназначен за производство на хранителни заготовки с код по КН 1901 10 00

:

w języku hiszpańskim

:

Partidos de arroz, del código NC 1006 40 00, destinados a la producción de preparaciones alimenticias del código NC 1901 10 00

:

w języku czeskim

:

Zlomková rýže kódu KN 1006 40 00 pro výrobu potravinových přípravků kódu KN 1901 10 00

:

w języku duńskim

:

Brudris, henhørende under KN-kode 1006 40 00, bestemt til fremstilling af tilberedte næringsmidler, henhørende under KN-kode 1901 10 00

:

w języku niemieckim

:

Bruchreis des KN-Codes 1006 40 00, bestimmt zur Herstellung von Lebensmittelzubereitungen des KN-Codes 1901 10 00

:

w języku estońskim

:

CN-koodi 1006 40 00 alla kuuluv purustatud riis CN-koodi 1901 10 00 alla kuuluvate toiduainete tootmiseks

:

w języku greckim

:

Θραύσματα ρυζιού υπαγόμενα στον κωδικό ΣΟ 1006 40 00, που προορίζονται για την παραγωγή παρασκευασμάτων διατροφής του κωδικού ΣΟ 1901 10 00

:

w języku angielskim

:

Broken rice of CN code 1006 40 00 for production of food preparations of CN code 1901 10 00

:

w języku francuskim

:

Brisures de riz, relevant du code NC 1006 40 00, destinées à la production de préparations alimentaires du code NC 1901 10 00

:

w języku włoskim

:

Rotture di riso, di cui al codice NC 1006 40 00, destinate alla produzione di preparazioni alimentari del codice NC 1901 10 00

:

w języku łotewskim

:

Šķeltie rīsi, uz kuriem attiecas KN kods 1006 40 00, kas paredzēti to pārtikas produktu ražošanai, uz kuriem attiecas KN kods 1901 10 00

:

w języku litewskim

:

KN kodu 1006 40 00 klasifikuojami skaldyti ryžiai, skirti KN kodu 1901 10 00 klasifikuojamų maisto produktų gamybai

:

w języku węgierskim

:

A 1901 10 00 KN-kód alá tartozó élelmiszer-készítmények előállítására szánt, a 1006 40 00 KN-kód alá tartozó törmelékrizs

:

w języku maltańskim

:

Ross miksur tal-kodiċi NK 1006 40 00 għall-produzzjoni ta’ preparazzjonijiet alimentari tal-kodiċi NK 1901 10 00

:

w języku niderlandzkim

:

Breukrijst van GN-code 1006 40 00, voor de productie van voor voeding bestemde bereidingen van GN-code 1901 10 00

:

w języku polskim

:

Ryż łamany objęty kodem CN 1006 40 00 do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10 00

:

w języku portugalskim

:

Trincas de arroz do código NC 1006 40 00, destinadas à produção de preparações alimentares do código NC 1901 10 00

:

w języku rumuńskim

:

brizuri de orez având codul NC 1006 40 00 destinate producției de preparate alimentare având codul NC 1901 10 00

:

w języku słowackim

:

Zlomková ryža spadajúca pod číselný znak KN 1006 40 00 na výrobu potravinových prípravkov spadajúcich pod číselný znak KN 1901 10 00

:

w języku słoweńskim

:

Lomljen riž z oznako KN 1006 40 00 za proizvodnjo živilskih izdelkov z oznako KN 1901 10 00

:

w języku fińskim

:

CN-koodiin 1006 40 00 kuuluvat rikkoutuneet riisinjyvät CN-koodiin 1901 10 00 kuuluvien elintarvikevalmisteiden valmistamiseksi

:

w języku szwedzkim

:

Brutet ris som omfattas av KN-nummer 1006 40 00, avsett för produktion av livsmedelsberedningar som omfattas av KN-nummer 1901 10 00.


ZAŁĄCZNIK II

Wpisy, o których mowa w art. 2 ust. 4 lit. b)

:

w języku bułgarskim

:

Освободено от мито (Регламент за изпълнение (ЕC) № 480/2012)

:

w języku hiszpańskim

:

Exención del derecho de aduana [Reglamento de Ejecución (UE) no 480/2012]

:

w języku czeskim

:

Osvobozeno od cla (prováděcí nařízení (EU) č. 480/2012)

:

w języku duńskim

:

Toldfri (gennemførelsesforordning (EU) nr. 480/2012)

:

w języku niemieckim

:

Zollfrei (Durchführungsverordnung (EU) Nr. 480/2012)

:

w języku estońskim

:

Tollimaksuvaba (rakendusmäärus (EL) nr 480/2012)

:

w języku greckim

:

Απαλλαγή του δασμού [εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 480/2012]

:

w języku angielskim

:

Free of customs duty (Implementing Regulation (EU) No 480/2012)

:

w języku francuskim

:

Exemption du droit de douane [règlement d’exécution (UE) no 480/2012]

:

w języku włoskim

:

Esenzione dal dazio doganale [regolamento di esecuzione (UE) n. 480/2012]

:

w języku łotewskim

:

Atbrīvots no muitas nodokļa (Īstenošanas regula (ES) Nr. 480/2012)

:

w języku litewskim

:

Muitas netaikomas (įgyvendinimo reglamentas (ES) Nr. 480/2012)

:

w języku węgierskim

:

Vámmentes (480/2012/EU végrehajtási rendelet)

:

w języku maltańskim

:

Eżenti mid-dazju doganali (Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 480/2012)

:

w języku niderlandzkim

:

Vrijgesteld van douanerecht (Uitvoeringsverordening (EU) nr. 480/2012)

:

w języku polskim

:

Wolne od opłat celnych (rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 480/2012)

:

w języku portugalskim

:

Isenção de direito aduaneiro (Regulamento de Execução (UE) n.o 480/2012)

:

w języku rumuńskim

:

Scutit de drepturi vamale [Regulamentul de punere în aplicare (UE) nr. 480/2012]

:

w języku słowackim

:

Oslobodené od cla (vykonávacie nariadenie (EÚ) č. 480/2012)

:

w języku słoweńskim

:

Carine prosto (Izvedbena uredba (EU) št. 480/2012)

:

w języku fińskim

:

Tullivapaa (täytäntöönpanoasetus (EU) N:o 480/2012)

:

w języku szwedzkim

:

Tullfri (genomförandeförordning (EU) nr 480/2012).


ZAŁĄCZNIK III

Wpisy, o których mowa w art. 5 ust. 3 lit. a)

:

w języku bułgarskim

:

Предназначени за производство на хранителни заготовки с код по КН 1901 10 00

:

w języku hiszpańskim

:

Destinadas a la producción de preparaciones alimenticias del código NC 1901 10 00

:

w języku czeskim

:

Pro výrobu potravinových přípravků kódu KN 1901 10 00

:

w języku duńskim

:

Bestemt til fremstilling af tilberedte næringsmidler, henhørende under KN-kode 1901 10 00

:

w języku niemieckim

:

Bestimmt zur Herstellung von Lebensmittelzubereitungen des KN-Codes 1901 10 00

:

w języku estońskim

:

CN-koodi 1901 10 00 alla kuuluvate toiduainete tootmiseks

:

w języku greckim

:

Προορίζονται για την παραγωγή παρασκευασμάτων διατροφής του κωδικού ΣΟ 1901 10 00

:

w języku angielskim

:

For production of food preparations of CN code 1901 10 00

:

w języku francuskim

:

Destinées à la production de préparations alimentaires du code NC 1901 10 00

:

w języku włoskim

:

Destinate alla produzione di preparazioni alimentari del codice NC 1901 10 00

:

w języku łotewskim

:

Paredzēti to pārtikas produktu ražošanai, uz kuriem attiecas KN kods 1901 10 00

:

w języku litewskim

:

Skirti KN kodu 1901 10 00 klasifikuojamų maisto produktų gamybai

:

w języku węgierskim

:

A 1901 10 00 KN-kód alá tartozó élelmiszer-készítmények előállítására szánt

:

w języku maltańskim

:

Għall-produzzjoni ta’ preparazzjonijiet alimentari tal-kodiċi KN 1901 10 00

:

w języku niderlandzkim

:

Bestemd voor de productie van voor voeding bestemde bereidingen van GN-code 1901 10 00

:

w języku polskim

:

Do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10 00

:

w języku portugalskim

:

Destinadas à produção de preparações alimentares do código NC 1901 10 00

:

w języku rumuńskim

:

Destinate producției de preparate alimentare având codul NC 1901 10 00

:

w języku słowackim

:

Na výrobu potravinových prípravkov spadajúcich pod číselný znak KN 1901 10 00

:

w języku słoweńskim

:

Za proizvodnjo živilskih izdelkov z oznako KN 1901 10 00

:

w języku fińskim

:

Tarkoitettu CN-koodiin 1901 10 00 kuuluvien elintarvikevalmisteiden valmistukseen

:

w języku szwedzkim

:

Avsett för produktion av livsmedelsberedningar som omfattas av KN-nummer 1901 10 00.


ZAŁĄCZNIK IV

Wpisy, o których mowa w art. 5 ust. 3 lit. b)

:

w języku bułgarskim

:

Член 4 от Регламент за изпълнение (ЕC) № 480/2012

:

w języku hiszpańskim

:

Reglamento de Ejecución (UE) no 480/2012 — artículo 4

:

w języku czeskim

:

Článek 4 prováděcího nařízení (EU) č. 480/2012

:

w języku duńskim

:

Gennemførelsesforordning (EU) nr. 480/2012 — artikel 4

:

w języku niemieckim

:

Durchführungsverordnung (EU) Nr. 480/2012 — Artikel 4

:

w języku estońskim

:

Rakendusmääruse (EL) nr 480/2012 artikkel 4

:

w języku greckim

:

Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 480/2012 — άρθρο 4

:

w języku angielskim

:

Article 4 of Implementing Regulation (EU) No 480/2012

:

w języku francuskim

:

Règlement d’exécution (UE) no 480/2012 — article 4

:

w języku włoskim

:

Regolamento di esecuzione (UE) n. 480/2012 — articolo 4

:

w języku łotewskim

:

Īstenošanas regulas (ES) Nr. 480/2012 4. pants

:

w języku litewskim

:

Įgyvendinimo reglamento (ES) Nr. 480/2012 4 straipsnis

:

w języku węgierskim

:

A 480/2012/EU végrehajtási rendelet – 4. cikk

:

w języku maltańskim

:

Artikolu 4 tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 480/2012

:

w języku niderlandzkim

:

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 480/2012, artikel 4

:

w języku polskim

:

Art. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 480/2012

:

w języku portugalskim

:

Regulamento de Execução (UE) n.o 480/2012 — artigo 4.o

:

w języku rumuńskim

:

Regulamentul de punere în aplicare (UE) nr. 480/2012, articolul 4

:

w języku słowackim

:

Článok 4 vykonávacieho nariadenia (EÚ) č. 480/2012

:

w języku słoweńskim

:

Člen 4 Izvedbene uredbe (EU) št. 480/2012

:

w języku fińskim

:

Täytäntöönpanoasetuksen (EU) N:o 480/2012 4 artikla

:

w języku szwedzkim

:

Genomförandeförordning (EU) nr 480/2012 – artikel 4.


ZAŁĄCZNIK V

Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2058/96

(Dz.U. L 276 z 29.10.1996, s. 7)

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1950/2005

(Dz.U. L 312 z 29.11.2005, s. 18)

Wyłącznie artykuł 5 i załącznik IV

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1996/2006

(Dz.U. L 398 z 30.12.2006, s. 1)

Wyłącznie artykuł 7 i załącznik VI

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2019/2006

(Dz.U. L 384 z 29.12.2006, s. 48)

Wyłącznie artykuł 1

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1456/2007

(Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 76)

Wyłącznie artykuł 1


ZAŁĄCZNIK VI

Tabela korelacji

Rozporządzenie (WE) nr 2058/96

Niniejsze rozporządzenie

Artykuły 1–5

Artykuły 1–5

Artykuł 6 ust. 1

Artykuł 6

Artykuł 7

Artykuł 7

Artykuł 8

Załączniki I–IV

Załączniki I–IV

Załącznik V

Załącznik VI


8.6.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 148/9


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 481/2012

z dnia 7 czerwca 2012 r.

ustanawiające zasady zarządzania kontyngentem taryfowym na wołowinę wysokiej jakości

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 144 ust. 1 i art. 148 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 617/2009 (2) otwarto wieloletni autonomiczny przywozowy kontyngent taryfowy na przywóz 20 000 ton wołowiny wysokiej jakości. Wymienione rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 464/2012 (3), które zwiększa przywozowy kontyngent taryfowy do 21 500 ton od pierwszego dnia miesiąca następującego po jego opublikowaniu oraz do 48 200 ton od dnia 1 sierpnia 2012 r. Kontyngentami taryfowymi na produkty rolne zarządza się zgodnie z art. 144 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Artykuł 2 rozporządzenia (WE) nr 617/2009 zmienionego rozporządzeniem (UE) nr 464/2012 stanowi, że kontyngentem taryfowym zarządza Komisja za pomocą aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (4).

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 620/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające administrowanie kontyngentem taryfowym na przywóz wołowiny wysokiej jakości (5) ustanawia zasady administrowania odnośnym kontyngentem taryfowym poprzez zastosowanie metody równoczesnego badania wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz, o której mowa w art. 144 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Niedawne doświadczenia w administrowaniu unijnym kontyngentem taryfowym na wołowinę wysokiej jakości wykazały potrzebę poprawy zarządzania tym kontyngentem taryfowym. Doświadczenia w stosowaniu systemu zarządzania opartego na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”, o której mowa w art. 144 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, były pozytywne w innych sektorach rolnych. Dlatego też – w celu uproszczenia procedur administracyjnych oraz uniknięcia praktyk spekulacyjnych – kontyngentem taryfowym na przywóz wołowiny wysokiej jakości pochodzącej z państw trzecich należy zarządzać zgodnie z art. 308a–308c ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (6), który określa zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat przyjęcia zgłoszeń celnych. W przypadku gdy przywozem zarządza się zgodnie z tymi zasadami, pozwolenia na przywóz nie są już wymagane.

(3)

W celu zapewnienia stałego przywozu należy podzielić roczny kontyngent taryfowy na kwartalne podokresy. Należy ustalić odpowiednie numery porządkowe zgodnie z art. 308a ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 617/2009 stanowi, że rok kontyngentowy trwa od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca. W celu zapewnienia szybkiego przejścia z obecnej metody równoczesnego badania na system zarządzania oparty na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”, nowa metoda zarządzania powinna mieć zastosowanie od dnia 1 lipca 2012 r.

(5)

Ilość dostępną dla pierwszego kwartalnego podokresu (od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2012 r.) należy obliczyć na zasadzie proporcjonalności, biorąc pod uwagę wielkość rocznego kontyngentu taryfowego obowiązującego do dnia 31 lipca 2012 r. oraz nową zwiększoną wielkość kontyngentu taryfowego obowiązującego od dnia 1 sierpnia 2012 r.

(6)

Wprowadzenie do swobodnego obrotu towarów przywiezionych w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 617/2009 podlega obowiązkowi przedłożenia świadectwa autentyczności wydanego przez właściwy organ państwa trzeciego wywozu. Wydanie takich świadectw autentyczności powinno gwarantować, że przywożone towary kwalifikuje się jako wołowinę wysokiej jakości, jak określono w niniejszym rozporządzeniu.

(7)

Dla zachowania przejrzystości rozporządzenie (WE) nr 620/2009 powinno zostać uchylone i zastąpione nowym rozporządzeniem wykonawczym.

(8)

Jako że nowy system zarządzania ma zastosowanie od dnia 1 lipca 2012 r., nie należy wydawać pozwoleń, w odniesieniu do których złożono wnioski w czerwcu 2012 r. na podstawie rozporządzenia (WE) nr 620/2009.

(9)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1.   Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady zarządzania rocznym kontyngentem taryfowym na przywóz wołowiny wysokiej jakości, określonym w rozporządzeniu (WE) nr 617/2009, zwanym dalej „kontyngentem taryfowym”. Okres obowiązywania kontyngentu taryfowego, jego wielkość oraz stawka celna określone są w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się do świeżej, schłodzonej lub zamrożonej wołowiny wysokiej jakości, która spełnia wymogi ustanowione w załączniku II.

Do celów niniejszego rozporządzenia „mięso zamrożone” oznacza mięso o wewnętrznej temperaturze -12 °C lub niższej w momencie wprowadzenia na obszar celny Unii Europejskiej.

Artykuł 2

Zarządzanie kontyngentem taryfowym

1.   Kontyngent taryfowy jest zarządzany na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”, zgodnie z art. 308a, 308b i 308c ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Nie wymaga się pozwoleń na przywóz.

2.   Kontyngent taryfowy jest zarządzany jako główny kontyngent taryfowy pod numerem porządkowym 09.2201 z czterema podkontyngentami taryfowymi pod numerem porządkowym 09.2202.

Korzystać z tego kontyngentu taryfowego można jedynie po złożeniu wniosku o numer porządkowy 09.2202 odnoszący się do podkontyngentów taryfowych.

3.   Możliwość wykorzystywania podkontyngentów taryfowych do dnia 30 września, 31 grudnia i 31 marca wygasa odpowiednio piątego roboczego dnia Komisji w listopadzie, lutym i maju. Niewykorzystane ilości z tych podkontyngentów zostają dodane do kwartalnych podkontyngentów taryfowych uruchamianych odpowiednio dnia 1 października, 1 stycznia i 1 kwietnia. Niewykorzystane ilości na koniec roku kontyngentowego nie są przenoszone na kolejny rok kontyngentowy.

Artykuł 3

Świadectwa autentyczności

1.   W celu skorzystania z kontyngentu taryfowego należy przedstawić organom celnym Unii świadectwo autentyczności wydane przez dane państwo trzecie, wraz ze zgłoszeniem celnym o dopuszczenie do swobodnego obrotu danych towarów.

2.   Świadectwo autentyczności, o którym mowa w ust. 1, sporządzane jest zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III.

3.   Na odwrocie świadectwa autentyczności znajduje się stwierdzenie, że mięso pochodzące z państwa wywozu spełnia wymogi ustanowione w załączniku II.

4.   Świadectwo autentyczności jest ważne tylko pod warunkiem, że jest prawidłowo wypełnione i potwierdzone przez organ wydający.

5.   Świadectwo autentyczności uważa się za należycie zatwierdzone, jeśli umieszczono na nim datę i miejsce wydania oraz jeśli opatrzone jest pieczęcią organu wydającego i podpisem osoby lub osób upoważnionych do jego podpisania.

6.   Pieczęć może być zastąpiona pieczęcią wydrukowaną na oryginale świadectwa autentyczności i jego kopiach.

7.   Okres ważności świadectwa autentyczności wygasa najpóźniej w dniu 30 czerwca następującym po dacie jego wydania.

Artykuł 4

Organy wydające w państwach trzecich

1.   Organ wydający określony w art. 3:

a)

jest uznany jako taki przez właściwy organ państwa wywozu;

b)

zobowiązuje się do kontrolowania zapisów na świadectwach autentyczności.

2.   Komisji przekazuje się następujące informacje:

a)

nazwę i adres, wraz z adresem e-mail i adresem internetowym, organu lub organów uprawnionych do wydawania świadectw autentyczności, o których mowa w art. 3;

b)

wzory odcisków pieczęci używanych przez organ lub organy wydające świadectwa autentyczności;

c)

procedury i kryteria, według których organ wydający określa (lub organy wydające określają), czy spełnione są wymogi ustanowione w załączniku II.

Artykuł 5

Powiadomienia państw trzecich

Jeżeli spełnione są wymogi ustanowione w załączniku II, Komisja publikuje nazwę odnośnego organu wydającego lub organów wydających w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej lub w inny odpowiedni sposób.

Artykuł 6

Kontrole na miejscu w państwach trzecich

Komisja może zażądać, żeby państwo trzecie upoważniło przedstawicieli Komisji do przeprowadzenia, w razie potrzeby, kontroli na miejscu w danym państwie trzecim. Kontrole te przeprowadza się wspólnie z właściwymi organami danego państwa trzeciego.

Artykuł 7

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 620/2009 traci moc.

Artykuł 8

Środki przejściowe

Wnioski o pozwolenie na przywóz złożone zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 620/2009 podczas pierwszych siedmiu dni czerwca 2012 r. zostają odrzucone w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Zabezpieczenia złożone w odniesieniu do tych wniosków zostają zwolnione.

Artykuł 9

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2012 r.

Jednakże art. 8 stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 czerwca 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 182 z 15.7.2009, s. 1.

(3)  Dz.U. L 149 z 8.6.2012, s. 1.

(4)  Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

(5)  Dz.U. L 182 z 15.7.2009, s. 25.

(6)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.


ZAŁĄCZNIK I

Kontyngent taryfowy na świeżą, schłodzoną lub zamrożoną wołowinę wysokiej jakości

Numer porządkowy

Kod CN

Opis towarów

Okres obowiązywania kontyngentu taryfowego

Wielkość kontyngentu taryfowego

(w tonach wagi netto)

Stawka celna dla kontyngentu

Okres od dnia 1 lipca 2012 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

09.2201 (1)

ex 0201

Mięso z bydła, świeże, schłodzone lub zamrożone, które spełnia wymogi ustanowione w załączniku II

Od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca

45 975

Zero

ex 0202

ex 0206 10 95

ex 0206 29 91

 

 

 

w tym:

09.2202

 

od dnia 1 lipca do dnia 30 września

9 825

09.2202

 

od dnia 1 października do dnia 31 grudnia

12 050

09.2202

 

od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca

12 050

09.2202

 

od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca

12 050

Okresy od dnia 1 lipca 2013 r.

09.2201 (1)

ex 0201

Mięso z bydła, świeże, schłodzone lub zamrożone, które spełnia wymogi ustanowione w załączniku II

Od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca

48 200

Zero

ex 0202

ex 0206 10 95

ex 0206 29 91

 

 

 

w tym

09.2202

 

od dnia 1 lipca do dnia 30 września

12 050

09.2202

 

od dnia 1 października do dnia 31 grudnia

12 050

09.2202

 

od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca

12 050

09.2202

 

od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca

12 050


(1)  Zgodnie z art. 2 ust. 2 korzystać z tego kontyngentu taryfowego można jedynie po złożeniu z wniosku o numer porządkowy 09.2202 odnoszący się do podkontyngentów taryfowych.


ZAŁĄCZNIK II

Wymogi dotyczące towarów w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 1

1.

Kawałki wołowiny uzyskuje się z tusz jałówek i wołów (1) w wieku poniżej 30 miesięcy, żywionych przez co najmniej ostatnie 100 dni przed ubojem żywnością zawierającą nie mniej niż 62 % koncentratów paszowych lub podobnych produktów ze zbóż paszowych (zawartość suchej masy), która osiąga lub przekracza zawartość metabolizowalnej energii 12,26 megadżula na kilogram suchej masy.

2.

Jałówki i woły żywione w sposób opisany w pkt 1 otrzymują średnio dziennie nie mniej niż 1,4 % ich żywej wagi w przeliczeniu na suchą masę.

3.

Tusze, z których pochodzą kawałki, są oceniane przez osobę oceniającą zatrudnioną przez właściwe organy krajowe, która w swojej ocenie i wynikającej z niej klasyfikacji tuszy opiera się na metodzie zatwierdzonej przez te organy. Metoda oceny zatwierdzona przez właściwe organy krajowe i związana z nią klasyfikacja służą do oceny oczekiwanej jakości tusz na podstawie połączenia dojrzałości tuszy i właściwości organoleptycznych kawałków wołowiny. Taka metoda oceny tuszy obejmuje między innymi ocenę cech dojrzałości koloru i tekstury najdłuższego mięśnia grzbietu, stanu wykształcenia kości i chrząstek, a także ocenę oczekiwanych właściwości organoleptycznych obejmującą połączenie szczególnych cech tłuszczu śródmięśniowego i jędrność najdłuższego mięśnia grzbietu.

4.

Kawałki są oznakowane zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady (2).

5.

Oznaczenie „wołowina wysokiej jakości” może zostać dodane do informacji na etykiecie.


(1)  Do celów tych wymogów jałówki i woły oznaczają odpowiednio kategorie E i C zdefiniowane w części A załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Dz.U. L 204 z 11.8.2000, s. 1.


ZAŁĄCZNIK III

Image


8.6.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 148/15


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 482/2012

z dnia 7 czerwca 2012 r.

zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Tettnanger Hopfen (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja rozpatrzyła wniosek Niemiec o zatwierdzenie zmian specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Tettnanger Hopfen”, zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 415/2010 (2).

(2)

Wniosek ma na celu wprowadzenie zmian w specyfikacji. Ze względów ekonomicznych dopuszcza się nowe systemy palikowania. Dostosowano okres zbioru, aby umożliwić lepsze dostosowanie go do coraz bardziej niekorzystnych czynników meteorologicznych. Przy nowych systemach palikowania dopuszczono stosowanie środków chwastobójczych w celu zwiększenia ilości wody, do której sadzonki chmielu mają dostęp. Maksymalną temperaturę suszenia podwyższa się do 65 °C z uwagi na najnowsze osiągnięcia wiedzy naukowej.

(3)

Komisja przeanalizowała przedmiotową zmianę i stwierdziła, że jest ona uzasadniona. W związku z tym, że jest to zmiana nieznaczna w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja może ją zatwierdzić bez odwoływania się do procedury określonej w art. 5, 6 i 7 wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Tettnanger Hopfen” wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Jednolity dokument zawierający główne elementy specyfikacji znajduje się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 czerwca 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. L 119 z 13.5.2010, s. 5.


ZAŁĄCZNIK I

W specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Tettnanger Hopfen” zatwierdza się następujące zmiany:

Metoda produkcji:

1)

Skreśla się całkowicie czwarte, piąte i szóste zdanie, tj.:

Plantator chmielu „Tettnanger Hopfen” może rozpocząć prace dopiero wiosną, w przeciwieństwie do innych obszarów upraw, w których przewodniki zakładane są już w zimie. Wynika to ze specyficznych dla tego regionu systemów prowadzenia przewodów. Podczas gdy na innych obszarach upraw powszechny jest system wielkoobszarowy (system jednorzędowy), w regionie Tettnang 6 rzędów tworzy tzw. „zestaw”, po którym następuje ścieżka przejazdowa.

Wyjaśnienie: Wprowadzenie nowych (innych) systemów palikowania uzasadnione jest względami ekonomicznymi i w szczególności ułatwia stosowanie maszyn.

2)

W zdaniu siódmym sformułowanie „pierwszej połowie kwietnia” zastępuje się sformułowaniem „od początku marca do połowy kwietnia”.

Wyjaśnienie: Wydłużenie okresu zbioru umożliwia lepsze dostosowanie go do coraz bardziej niekorzystnych czynników meteorologicznych związanych ze zmianą klimatu i pozwala racjonalniej korzystać z siły roboczej.

3)

Skreśla się całkowicie szesnaste i siedemnaste zdanie, tj.:

Specyfika polega na tym, że od etapu kwitnienia rozpoczyna się odnowa roślinności (wykorzystanie herbicydów jest zakazane w drodze zobowiązania własnego, w przeciwieństwie do innych obszarów uprawy), dlatego też nie trzeba już stosować żadnych środków obróbki gleby. Dzięki temu ogranicza się proces zbijania gleby i wymywania, a wspiera proces humifikacji.

Wyjaśnienie: Nowe systemy palikowania mogą wymagać stosowania środków chwastobójczych. Chodzi tu wyłącznie o stosunkowo rzadkie przypadki intensywnego wzrostu chwastów i jest konieczne do zwiększenia ilości wody, do której mają dostęp sadzonki chmielu. Nie powinno to niekorzystne wpływać na jakość chmielu.

4)

W zdaniu dwudziestym „62 stopni” zastępuje się przez „65 °C”.

Wyjaśnienie: W świetle najnowszych osiągnięć wiedzy naukowej stosowanie maksymalnej temperatury suszenia 65 °C może okazać się konieczne. Podwyższenie maksymalnej temperatury suszenia jest związane z warunkami ogólnymi umów na dostawy chmielu; tabela dotycząca jakości niemieckiego chmielu zawiera zapis, że chmiel w stanie surowym ma być suszony w temperaturze 60–65 °C. Ponadto suszenie w wyższej temperaturze służy poprawie efektywności energetycznej. Operacja ta nie ma żadnego negatywnego wpływu na subtelny aromat chmielu.


ZAŁĄCZNIK II

JEDNOLITY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

„TETTNANGER HOPFEN”

Nr WE: DE-PGI-0105-0528-03.11.2011

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa

„Tettnanger Hopfen”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Niemcy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.8:

Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Botanika: Z punktu widzenia botaniki chmiel (Humulus lupulus) należy do rzędu pokrzywowców (Urticales) i rodziny konopiowatych (Cannabaceae). Chmiel jest rośliną dwupienną, co oznacza, że na tej samej roślinie znajdują się jedynie kwiaty żeńskie lub kwiaty męskie. Uprawia się jedynie chmiel „żeński”, którego kwiaty rozwijają się w szyszki chmielowe. Ochrona zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 510/2006 powinna odnosić się wyłącznie do żeńskich szyszek chmielowych (chmielu świeżego) oraz produktów uzyskiwanych w wyniku ich obróbki, w tym przypadku w szczególności granulatu chmielowego i ekstraktów chmielowych. Szyszka chmielowa składa się z przylistków, podsadek i osadki oraz zawiera cenne dla browarnictwa składniki chmielu „Tettnanger Hopfen”. Chmiel jest rośliną dnia krótkiego, co oznacza, że jego wzrost ma miejsce w czasie zwiększania się długości dnia, zaś kwitnienie od ok. dnia 21 czerwca, kiedy dzień staje się krótszy. Ze względu na związane z lokalizacją czynniki, korzystniejsze niż na innych obszarach uprawy (podłoże, suma opadów oraz średnie temperatury) chmiel „Tettnanger Hopfen” osiąga wysokość do 8,30 m (podpórki do uprawy chmielu mają na innych obszarach upraw zazwyczaj wysokość 7–7,50 m). Chmiel ten rośnie szybko (do 30 cm dziennie) i jest rośliną prawoskrętną. Nazwa „Tettnanger Hopfen” odnosi się do odmian aromatycznych z obszaru uprawy Tettnang. Oprócz odmian głównych Tettnanger (od 1973 r. ujednolicona nazwa „Tettnanger Frühhopfen”; P. Heidtmann „Grünes Gold” („Zielone złoto”), 1994, s. 342) oraz Hallertauer Mittelfrüher uprawia się również odmiany Hallertauer Tradition oraz Perle. Odmianę Tettnanger hoduje się wyłącznie na obszarze uprawy Tettnang.

Zastosowanie: Chmiel „Tettnanger Hopfen” wykorzystuje się prawie wyłącznie (99 %) do produkcji piwa (niewielka część wykorzystywana jest w przemyśle farmaceutycznym). Chmiel „Tettnanger Hopfen” sprzedawany jest klientom przede wszystkim w postaci przetworzonej jako granulat, zaś w mniejszym zakresie jako ekstrakt, ponieważ w procesie ekstrakcji mogą zostać utracone wartościowe substancje aromatyczne.

Składniki: Składniki chmielu, które nadają mu szczególną wartość, to substancje goryczkowe (żywice chmielowe), substancje aromatyczne (olejki eteryczne) oraz garbniki (polifenole). Tettnang określa się jako obszar uprawy chmielu aromatycznego.

Chmiel „Tettnanger Hopfen” zawdzięcza swoją sławę w szczególności wysokiej jakości substancjom aromatycznym (tzw. bukiet chmielowy), które składają się z ponad 300 olejków eterycznych. Opis aromatu chmielu „Tettnanger Hopfen” obejmuje zazwyczaj takie określenia jak „kwiatowy”, „cytrusowy”, „owocowy”, „porzeczkowy”, „słodkawy” czy „korzenny”. „Ogólny aromat” określa się w przypadku chmielu uprawianego w regionie Tettnang jako „harmonijny, o trwałej pełni i łagodny”.

Oprócz tego podziału gatunki w handlu chmielem ocenia się oficjalnie w podziale na kategorie „bardzo aromatyczny, aromatyczny, chmiel goryczkowy, chmiel o wysokiej zawartości alfa-kwasów”. 96 % chmielu „Tettnanger Hopfen” (odmiany Tettnanger i Hallertauer) znajduje się w kategorii „bardzo aromatyczny”, zaś pozostałe 4 % (Perle i Hallertauer Tradition) w kategorii „aromatyczny”. Jako że większości z 300 składników aromatycznych nie da się rozróżnić sensorycznie, osoby podejmujące decyzje o wyborze i zakupie posługują się subiektywnymi wrażeniami dotyczącymi aromatu (przy selekcjonowaniu kupujący wsadza po prostu nos w chmiel). Znawcy tej tematyki określają chmiel „Tettnanger Hopfen” jako najlepszy chmiel.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji surowego chmielu, aż do pakowania szyszek chmielowych, plombowania i wystawiania poświadczenia pochodzenia szyszek chmielowych w lokalnym ośrodku plombowania mają miejsce na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny odpowiada obszarowi uprawy Tettnang. Obejmuje on:

1)

w okręgu administracyjnym Bodensee gminy Eriskirch, Friedrichshafen, Hagnau am Bodensee, Immenstaad am Bodensee, Kressbronn am Bodensee, Langenargen, Markdorf, Meckenbeuren, Neukirch, Oberteuringen oraz Tettnang;

2)

w okręgu administracyjnym Ravensburg gminy Achberg, Amtzell, Berg, Bodnegg, Grünkraut, Ravensburg, Wangen im Allgäu (dawniej gminy Neuravensburg i Schomburg);

3)

w okręgu administracyjnym Lindau (Bodensee) gminy Bodolz, Lindau (Bodensee), Nonnenhorn oraz Wasserburg (Bodensee).

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

O uprawie chmielu w regionie Tettnang wspomniano po raz pierwszy oficjalnie w 1150 r. (P. Heidtmann „Grünes Gold” („Zielone złoto”), 1994, s. 12). W 1838 r. na terenie ówczesnego Oberamt Tettnang wymieniano 14 browarów (zob. Memminger „Beschreibung des Oberamts Tettnang” („Opis Oberamt Tettnang”), 1838, s. 62), w tym 3 w samym mieście. Trzy lata później, w 1841 r., było ich już sześć (P. Heidtmann „Grünes Gold” („Zielone złoto”), 1994, s. 13). Ich właściciele uprawiali własny chmiel. Uprawę planową rozpoczął w 1844 r. lekarz okręgowy Johann Nepomuk von Lentz wraz z ośmioma innymi mieszkańcami miasta, prowadząc ją na terenach, gdzie warunki klimatyczne były mniej korzystne dla hodowli winorośli (P. Heidtmann „Grünes Gold” („Zielone złoto”), 1994, s. 15). Od 1860 r. obszar uprawy chmielu zaczął się rozszerzać; ekspansja w kierunku północnym spowodowała wkrótce połączenie się ze starszym obszarem uprawy chmielu w regionie Altshausen (uprawa chmielu od ok. 1821 r.; P. Heidtmann „Grünes Gold” („Zielone złoto”), 1994, s. 14). W 1864 r. obszar uprawy chmielu miał 91 ha, w 1866 r. 160 ha, w 1875 r. 400 ha, a w 1914 r. 630 ha (P. Heidtmann „Grünes Gold” („Zielone złoto”), 1994, s. 22 i nast.) Obszar uprawy chmielu Tettnang powiększył się najbardziej w latach 90. XX w., kiedy to wzrósł do 1 650 ha (raport o stanie rynku chmielu w UE 1997 r., raport HVG 1997 r.). W regionie objętym chronionym oznaczeniem Tettnang selekcjonowano i uprawiano wyłącznie chmiel aromatyczny.

Chmiel „Tettnanger Hopfen” uprawiany jest wyłącznie na tzw. żwirze tarasów nizinnych na morenie rzeźby młodoglacjalnej zlodowacenia Würm, w niecce Schussen, wzdłuż rzeki Argen oraz jej brzegów z okresu zlodowacenia. Ta formacja geologiczna, w której występują głęboko umiejscowione prądy wody gruntowej, umożliwia głębokie ukorzenienie chmielu (do 2 m). Jednocześnie zapewnia to stałe nawodnienie, również w okresach ekstremalnej suszy. Ważną rolę w wydobyciu aromatu chmielu odgrywa tu również dość łagodny klimat obszaru położonego 400–600 m n.p.m., pozostający pod wpływem Jeziora Bodeńskiego.

Chmiel „Tettnanger Hopfen” uprawiany jest w niespotykanych warunkach klimatycznych (średnia temperatura roczna, nasłonecznienie, suma opadów). Średnie wartości temperatury (9,4 °C), nasłonecznienia (niemal 1 800 godzin) i sumy opadów (1 136 mm) za ostatnie 30 lat (stan z 2009 r.) kształtują się znacznie powyżej średniej z innych niemieckich obszarów uprawy.

5.2.   Specyfika produktu

Nazwa „Tettnanger Hopfen” odnosi się do odmian aromatycznych z obszaru uprawy Tettnang. Oprócz odmian głównych, znanych jako „Tettnanger” i „Hallertauer Mittelfrüher”, uprawia się również odmiany „Hallertauer Tradition” oraz „Perle”. Odmianę „Tettnanger” hoduje się wyłącznie na obszarze uprawy Tettnang.

Chmiel „Tettnanger Hopfen” zawiera wysokiej jakości substancje aromatyczne, co zawdzięcza kombinacji ponad 300 olejków eterycznych (tzw. bukiet chmielowy). Opis aromatu chmielu „Tettnanger Hopfen” obejmuje zazwyczaj takie określenia jak „kwiatowy”, „cytrusowy”, „owocowy”, „porzeczkowy”, „słodkawy” czy „korzenny”. „Ogólny aromat” określa się w przypadku chmielu uprawianego w regionie Tettnang jako „harmonijny, o trwałej pełni i łagodny”.

Zgodnie z podziałem na kategorie stosowanym przez sprzedawców chmielu 96 % chmielu „Tettnanger Hopfen” (odmiany Tettnanger i Hallertauer) zalicza się do kategorii „bardzo aromatyczny”, zaś pozostałe 4 % (Perle i Hallertauer Tradition) do kategorii „chmiel aromatyczny”.

Cechą charakterystyczną chmielu „Tettnanger Hopfen” jest jego duża jednorodność.

Potwierdzają to każdego roku analizy zewnętrznych oznak jakości dostarczanych partii chmielu wykonywane przez laboratorium chmielu w Tettnang.

W odniesieniu do odmiany Tettnanger wyniki te potwierdził Uniwersytet Hohenheim, zaś w odniesieniu do odmiany Hallertauer Mittelfrüher browar Anheuser/Busch.

Chmiel „Tettnanger Hopfen” cieszy się bardzo dobrą opinią daleko poza granicami regionu. Wspaniały aromat chmielu z małego, ale znakomitego ośrodka produkcji w Tettnang ma zwolenników na całym świecie i jest tak samo ceniony w Japonii, jak i w USA. Szczególnym wyrazem renomy i pozytywnej oceny jakości jest na przykład umieszczanie przez browar w USA informacji na etykiecie „brewed with Tettnang Hops” [warzone przy użyciu chmielu odmiany Tettnang], co zdarza się dość często. Dzięki swojej jakości chmiel „Tettnanger Hopfen” osiąga niezmiennie najwyższe ceny sprzedaży (unijne sprawozdania roczne z lat 90., roczne raporty bawarskiego Landesanstalt za lata 1990–2000; P. Heidtmann „Grünes Gold” („Zielone złoto”), 1994, s. 368, 369). Również mieszkańcy miasta Tettnang żyją z chmielu i dla chmielu, czego dowodem są różne regionalne struktury oraz wydarzenia, których tematyka skoncentrowana jest wokół chmielu. Przykładem fascynacji kulturą związaną z uprawami chmielu jest istniejące od 1995 r. Tettnanger Hopfenmuseum (Muzeum chmielu regionu Tettnang). Zainteresowani odwiedzający znajdą na 4-kilometrowej ścieżce edukacyjnej wszelkie istotne informacje na temat chmielu z regionu Tettnang. Przez obszar uprawy chmielu „Tettnanger Hopfen” poprowadzono trasę rowerową Tettnanger Hopfenschlaufe o długości 42 km. Podczas odbywającego się corocznie w sierpniu, tuż przed zbiorami, Festiwalu Chmielu (Hopfenfest) organizowanego w Tettnang-Kau mieszkańcy regionu celebrują tradycję swojego „zielonego złota”. Z kolei wybierane co dwa lata chmielowe osobistości regionu Tettnanger (królowa chmielu i dwie księżne) reprezentują chmiel „Tettnanger Hopfen” w kraju i za granicą.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Połączenie warunków geologicznych (wartość gleby) i klimatycznych jest optymalne dla wzrostu chmielu „Tettnanger Hopfen” i tworzenia się szyszek, jak również przyczynia się do jego jednorodności geograficznej. Ważną rolę w wydobyciu subtelnego aromatu chmielu „Tettnanger Hopfen” odgrywa również charakter gleby obszaru geograficznego i jego dość łagodny klimat, pozostający pod wpływem Jeziora Bodeńskiego. Chmiel „Tettnanger Hopfen” zawdzięcza swoją międzynarodową sławę w szczególności temu aromatowi. Wynikiem długiej tradycji uprawy chmielu w regionie Tettnang jest identyfikacja populacji tego regionu z chmielem „Tettnanger Hopfen”, która stanowi nieodłączny element miejscowej kultury.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

Markenblatt tom 33 z 20.8.2010, część 7a-bb, s. 14729

http://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/19450


8.6.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 148/20


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 483/2012

z dnia 7 czerwca 2012 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 czerwca 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

AL

52,8

MA

66,7

MK

52,8

TR

64,5

ZZ

59,2

0707 00 05

MK

24,1

TR

112,0

ZZ

68,1

0709 93 10

TR

98,7

ZZ

98,7

0805 50 10

BO

105,2

TR

110,6

ZA

150,0

ZZ

121,9

0808 10 80

AR

99,9

BR

79,5

CL

101,6

CN

136,2

NZ

136,2

US

139,9

ZA

108,6

ZZ

114,6

0809 10 00

TR

240,2

ZZ

240,2

0809 29 00

TR

454,3

ZZ

454,3


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


8.6.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 148/22


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 484/2012

z dnia 7 czerwca 2012 r.

ustalające maksymalną stawkę dopłat do prywatnego przechowywania oliwy z oliwek w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 430/2012

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 43 lit. d) w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 430/2012 z dnia 22 maja 2012 r. otwierające procedurę przetargową w zakresie dopłat do prywatnego przechowywania oliwy z oliwek (2) przewiduje dwa podokresy składania ofert.

(2)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 826/2008 z dnia 20 sierpnia 2008 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania niektórych produktów rolnych (3), na podstawie ofert przekazanych przez państwa członkowskie Komisja decyduje albo o ustaleniu maksymalnej stawki dopłat albo o nieustalaniu maksymalnej stawki dopłat.

(3)

Na podstawie ofert złożonych w odpowiedzi na pierwszy przetarg częściowy należy ustalić maksymalną stawkę dopłat do prywatnego przechowywania oliwy z oliwek w ramach podokresu składania ofert kończącego się w dniu 5 czerwca 2012 r.

(4)

Aby wywołać szybką reakcję rynku oraz zapewnić efektywne zarządzanie przedmiotowym środkiem, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(5)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do podokresu składania ofert kończącego się w dniu 5 czerwca 2012 r., w ramach procedury przetargowej otwartej rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 430/2012, ustala się maksymalną stawkę dopłat do oliwy z oliwek w wysokości określonej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 czerwca 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 132 z 23.5.2012, s. 13.

(3)  Dz.U. L 223 z 21.8.2008, s. 3.


ZAŁĄCZNIK

Produkt

Maksymalna kwota dopłaty

(EUR/za tonę/dziennie)

Oliwa z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia

0,65

Oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia

0,65


8.6.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 148/24


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 485/2012

z dnia 7 czerwca 2012 r.

w sprawie minimalnej stawki cła na cukier ustalanej w związku z siódmym częściowym zaproszeniem do składania ofert w ramach postępowania o udzielenie zamówienia otwartego rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1239/2011

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 187 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1239/2011 (2) otwarto stałe zaproszenie do składania ofert na rok gospodarczy 2011/2012 dotyczące przywozu cukru objętego kodem CN 1701 po obniżonej stawce cła.

(2)

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1239/2011 Komisja ma zdecydować – na podstawie ofert otrzymanych w odpowiedzi na częściowe zaproszenie do składania ofert – o ustaleniu minimalnej stawki cła lub o nieustalaniu tej stawki dla ośmiocyfrowego kodu CN.

(3)

Na podstawie ofert otrzymanych w ramach siódmego częściowego zaproszenia do składania ofert należy ustalić minimalną stawkę cła dla niektórych ośmiocyfrowych kodów przypisanych do cukru objętego kodem CN 1701 a dla pozostałych ośmiocyfrowych kodów przypisanych do cukru objętego tym kodem CN nie należy ustalać minimalnej stawki cła.

(4)

Aby wywołać szybką reakcję rynku oraz zapewnić efektywne zarządzanie przedmiotowym środkiem, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(5)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do siódmego częściowego zaproszenia do składania ofert w ramach postępowania o udzielenie zamówienia otwartego rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1239/2011, w którego przypadku termin składania ofert upłynął dnia 6 czerwca 2012 r., dla kodów ośmiocyfrowych przypisanych do cukru objętego kodem CN 1701 ustalono minimalną stawkę cła lub odstąpiono od jej ustalenia, zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 czerwca 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 318 z 1.12.2011, s. 4.


ZAŁĄCZNIK

Minimalne stawki cła

(EUR/t)

Ośmiocyfrowy kod CN

Minimalna stawka cła

1

2

1701 12 10

X

1701 12 90

X

1701 13 10

X

1701 13 90

1701 14 10

312,60

1701 14 90

1701 91 00

X

1701 99 10

345,00

1701 99 90

(—)

nie ustalono minimalnej stawki cła (odrzucono wszystkie oferty)

(X)

brak ofert