ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2011.336.pol |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 54 |
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
UMOWY MIĘDZYNARODOWE |
|
|
|
2011/853/UE |
|
|
* |
||
Europejska konwencja o prawnej ochronie usług opartych lub polegających na dostępie warunkowym |
|||
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
* |
||
|
* |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1332/2011 z dnia 16 grudnia 2011 r. ustanawiające wspólne wymogi korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne w celu zapobiegania kolizjom w powietrzu ( 1 ) |
|
|
* |
||
|
* |
||
|
|
||
|
|
DECYZJE |
|
|
|
2011/854/UE |
|
|
* |
Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 15 grudnia 2011 r. przedłużająca okres obowiązywania odstępstwa, podczas którego Rumunia może wnosić sprzeciw wobec przemieszczania do Rumunii niektórych odpadów do odzysku zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 9191) ( 1 ) |
|
|
|
2011/855/UE |
|
|
* |
||
|
|
ZALECENIA |
|
|
|
2011/856/UE |
|
|
* |
Zalecenie Komisji z dnia 15 grudnia 2011 r. dotyczące zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu spadków |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
||
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/1 |
DECYZJA RADY
z dnia 29 listopada 2011 r.
w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Europejskiej konwencji o prawnej ochronie usług opartych lub polegających na dostępie warunkowym
(2011/853/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114 w związku z art. 218 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 16 lipca 1999 r. Rada upoważniła Komisję, aby ta w imieniu Wspólnoty Europejskiej prowadziła na forum Rady Europy negocjacje w sprawie konwencji o prawnej ochronie usług opartych lub polegających na dostępie warunkowym. |
(2) |
Rada Europy przyjęła Europejską konwencję o prawnej ochronie usług opartych lub polegających na dostępie warunkowym („konwencję”) w dniu 24 stycznia 2001 r. |
(3) |
Konwencja ustanawia ramy regulacyjne, które są prawie identyczne z tymi, które zawiera dyrektywa 98/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 1998 r. w sprawie prawnej ochrony usług opartych lub polegających na warunkowym dostępie (1). |
(4) |
Konwencja weszła w życie w dniu 1 lipca 2003 r. i jest otwarta do podpisu dla Unii i jej państw członkowskich. |
(5) |
Dzięki podpisaniu konwencji łatwiej byłoby rozszerzyć poza granice Unii stosowanie przepisów, które są podobne do przepisów dyrektywy 98/84/WE, oraz ustanowić prawo o usługach opartych na dostępie warunkowym, które miałoby zastosowanie na całym kontynencie europejskim. |
(6) |
Przyjmując dyrektywę 98/84/WE, Unia skorzystała ze swoich kompetencji wewnętrznych w dziedzinach objętych zakresem konwencji, z wyjątkiem jej art. 6 i 8 w zakresie, w jakim art. 8 odnosi się do środków na mocy art. 6. Konwencja powinna zatem zostać podpisana zarówno przez Unię, jak i jej państwa członkowskie. |
(7) |
Konwencja powinna zostać podpisana w imieniu Unii, z zastrzeżeniem jej zawarcia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym upoważnia się w imieniu Unii do podpisania Europejskiej konwencji o prawnej ochronie usług opartych lub polegających na dostępie warunkowym, z zastrzeżeniem zawarcia konwencji.
Tekst konwencji dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania konwencji w imieniu Unii.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2011 r.
W imieniu Rady
K. SZUMILAS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 320 z 28.11.1998, s. 54.
TŁUMACZENIE
EUROPEJSKA KONWENCJA O PRAWNEJ OCHRONIE USŁUG OPARTYCH LUB POLEGAJĄCYCH NA DOSTĘPIE WARUNKOWYM
PREAMBUŁA
Państwa członkowskie Rady Europy, pozostałe państwa oraz Wspólnota Europejska, sygnatariusze niniejszej konwencji,
zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków;
mając na uwadze zalecenie nr R (91) 14 Komitetu Ministrów w sprawie ochrony prawnej kodowanych usług telewizyjnych;
zważywszy, że piractwo dekoderów kodowanych usług telewizyjnych nadal stanowi problem w całej Europie;
biorąc pod uwagę, że od dnia przyjęcia wspomnianego wyżej zalecenia pojawiły się nowe rodzaje usług i urządzeń opartych lub polegających na dostępie warunkowym oraz nowe formy nielegalnego dostępu do nich;
biorąc pod uwagę duże różnice istniejące pomiędzy państwami europejskimi w zakresie ustawodawstwa regulującego ochronę usług opartych lub polegających na dostępie warunkowym;
biorąc pod uwagę, że nielegalny dostęp zagraża efektywności ekonomicznej instytucji zapewniających usługi radiofonii i usługi społeczeństwa informacyjnego i, w konsekwencji, może mieć negatywny wpływ na różnorodność programów i usług oferowanych ogółowi społeczeństwa;
przekonane o konieczności realizacji wspólnej strategii, której celem jest ochrona usług opartych lub polegających na dostępie warunkowym;
przekonane, że sankcje karne, administracyjne lub inne mogą odgrywać skuteczną rolę w zapobieganiu nielegalnym działaniom przeciw usługom opartym na warunkowym dostępie;
uznając, że szczególną uwagę należy zwrócić na nielegalne działania prowadzone w celach handlowych;
uwzględniając istniejące instrumenty międzynarodowe, które zawierają przepisy dotyczące ochrony usług opartych lub polegających na dostępie warunkowym,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
SEKCJA I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i cel
Niniejsza konwencja dotyczy usług społeczeństwa informacyjnego i usług radiofonii dostarczanych za opłatą i opartych lub polegających na dostępie warunkowym. Celem niniejszej konwencji jest doprowadzenie do uznania za niezgodne z prawem na terytorium Stron pewnej liczby działań umożliwiających uzyskanie nieuprawnionego dostępu do usług chronionych i zbliżenie ustawodawstw Stron w tej dziedzinie.
Artykuł 2
Definicje
Na użytek niniejszej konwencji:
a) |
„usługa chroniona” oznacza każdą z następujących usług, świadczoną za opłatą i na podstawie dostępu warunkowego:
lub świadczenie warunkowego dostępu do powyższych usług, uznane za usługę samą w sobie; |
b) |
„warunkowy dostęp” oznacza wszelkie środki lub urządzenia techniczne, zapewniające dostęp w zrozumiałej formie, uwarunkowany wcześniejszym indywidualnym zezwoleniem, do usług, o których mowa w lit. a) niniejszego artykułu; |
c) |
„urządzenia dostępu warunkowego” oznaczają wszelki sprzęt, oprogramowanie lub urządzenie zaprojektowane lub przystosowane do udostępniania w zrozumiałej formie jednej z usług, o których mowa w lit. a) niniejszego artykułu; |
d) |
„urządzenie nielegalne” oznacza wszelki sprzęt, oprogramowanie lub urządzenie zaprojektowane lub przystosowane do udostępniania w zrozumiałej formie jednej z usług, o których mowa w lit. a) niniejszego artykułu, bez zezwolenia usługodawcy. |
Artykuł 3
Beneficjenci
Niniejsza konwencja ma zastosowanie do każdej osoby fizycznej lub prawnej oferującej usługę chronioną określoną w art. 2 lit. a) powyżej, bez względu na jej przynależność państwową i podleganie lub niepodleganie kompetencji jednej ze Stron.
SEKCJA II
DZIAŁANIA NIEZGODNE Z PRAWEM
Artykuł 4
Naruszenia prawa
Za niezgodne z prawem uznaje się następujące działania na terytorium jednej ze Stron:
a) |
wytwarzanie lub produkcja urządzeń nielegalnych w celach handlowych; |
b) |
przywóz urządzeń nielegalnych w celach handlowych; |
c) |
dystrybucja urządzeń nielegalnych w celach handlowych; |
d) |
sprzedaż lub wynajem urządzeń nielegalnych w celach handlowych; |
e) |
posiadanie urządzeń nielegalnych w celach handlowych; |
f) |
instalacja, serwis lub wymiana urządzeń nielegalnych w celach handlowych; |
g) |
promocja handlowa, marketing lub reklama na rzecz urządzeń nielegalnych. |
Każda ze Stron może, w każdej chwili, w oświadczeniu skierowanym do Sekretarza Generalnego Rady Europy oświadczyć, że doprowadzi do uznania za niezgodne z prawem również działania inne niż te, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu.
SEKCJA III
SANKCJE I ŚRODKI PRAWNE
Artykuł 5
Sankcje w odniesieniu do działań niezgodnych z prawem
Strony przyjmują środki, aby działania niezgodne z prawem określone w art. 4 powyżej podlegały sankcjom karnym, administracyjnym lub innym. Środki te muszą być skuteczne, odstraszające i proporcjonalne do potencjalnego wpływu działań niezgodnych z prawem.
Artykuł 6
Zajęcie, konfiskata, przepadek
Strony przyjmują takie odpowiednie środki, które mogą być konieczne do zajęcia i konfiskaty urządzeń nielegalnych lub sprzętu do promocji, marketingu lub reklamy wykorzystywanego do naruszania prawa, jak również przepadku wszelkich korzyści lub zysków finansowych wynikających z działań niezgodnych z prawem.
Artykuł 7
Postępowanie cywilne
Strony przyjmują niezbędne środki w celu zapewnienia, aby podmioty świadczące usługi chronione, których interes doznał uszczerbku w wyniku określonych w art. 4 działań niezgodnych z prawem, miały dostęp do odpowiednich środków prawnych, włączając w to wystąpienie z roszczeniem o odszkodowanie i uzyskanie nakazu sądowego lub innego środka zapobiegawczego oraz, gdy ma to zastosowanie, złożenie wniosków o wycofanie z obiegu handlowego urządzeń nielegalnych.
SEKCJA IV
WDROŻENIE I ZMIANY
Artykuł 8
Współpraca międzynarodowa
Strony zobowiązują się do wzajemnej pomocy we wdrażaniu niniejszej konwencji. Zgodnie z postanowieniami stosownych instrumentów międzynarodowych w zakresie współpracy międzynarodowej w dziedzinie prawa karnego lub administracyjnego oraz przepisów prawa krajowego, Strony zapewniają sobie wzajemnie wsparcie za pomocą jak najszerzej pojętych środków współpracy w dochodzeniach i postępowaniach sądowych dotyczących naruszeń prawa o charakterze karnym lub administracyjnym, określonych zgodnie z niniejszą konwencją.
Artykuł 9
Konsultacje wielostronne
1. W terminie dwóch lat od wejścia w życie niniejszej konwencji, a następnie co dwa lata, a także w każdym przypadku na wniosek jednej ze Stron, Strony przeprowadzają konsultacje wielostronne w ramach Rady Europy w celu analizy stosowania niniejszej konwencji oraz możliwości jej zmiany lub rozszerzenia stosowania któregokolwiek z jej postanowień, w szczególności w odniesieniu do definicji określonych w art. 2. Konsultacje te będą odbywać się podczas spotkań zwołanych przez Sekretarza Generalnego Rady Europy.
2. Każda ze Stron może być reprezentowana podczas konsultacji wielostronnych przez jednego lub kilku przedstawicieli. Każda ze Stron dysponuje prawem do jednego głosu. Każdemu państwu będącemu stroną niniejszej konwencji przysługuje jeden głos. W kwestiach z zakresu kompetencji Wspólnoty Europejskiej korzysta ona ze swojego prawa głosu i dysponuje liczbą głosów równą liczbie państw członkowskich będących Stronami niniejszej konwencji. Wspólnota Europejska nie głosuje, jeżeli głosowanie dotyczy kwestii niewchodzącej w zakres jej kompetencji.
3. Każde państwo, o którym mowa w art. 12 ust. 1, lub Wspólnota Europejska niebędąca Stroną niniejszej konwencji może być reprezentowana podczas spotkań konsultacyjnych przez obserwatora.
4. Po każdej konsultacji Strony przekazują Komitetowi Ministrów Rady Europy sprawozdanie dotyczące konsultacji i funkcjonowania konwencji, w tym – jeżeli Strony uznają to za konieczne – propozycje zmian konwencji.
5. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszej konwencji, Strony ustanawiają regulamin wewnętrzny spotkań konsultacyjnych.
Artykuł 10
Zmiany
1. Każda Strona może proponować zmiany w niniejszej konwencji.
2. Wszystkie propozycje zmian zgłasza się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, który przekazuje je państwom członkowskim Rady Europy, innym państwom będącym Stronami Europejskiej konwencji kulturalnej, Wspólnocie Europejskiej i każdemu państwu niebędącemu członkiem, które przystąpiło lub zostało zaproszone do przystąpienia do niniejszej konwencji zgodnie z postanowieniami art. 13.
3. Każda zmiana zaproponowana zgodnie z postanowieniami poprzedniego ustępu zostanie rozpatrzona w terminie sześciu miesięcy od daty jej przekazania przez Sekretarza Generalnego podczas wielostronnego spotkania konsultacyjnego, w trakcie którego zmiana może zostać przyjęta większością dwóch trzecich głosów państw, które ratyfikowały konwencję.
4. Tekst przyjęty podczas wielostronnego spotkania konsultacyjnego przedstawia się do zatwierdzenia Komitetu Ministrów. Po zatwierdzeniu przez Komitet, tekst zmiany przekazuje się Stronom do akceptacji.
5. Wszystkie zmiany wchodzą w życie w trzydziestym dniu po poinformowaniu Sekretarza Generalnego przez wszystkie Strony o jej przyjęciu.
6. Komitet Ministrów może, na podstawie zalecenia wydanego przez uczestników wielostronnego spotkania konsultacyjnego, zdecydować – większością głosów określoną w art. 20 lit. d Statutu Rady Europy i jednomyślną decyzją przedstawicieli Stron umocowanych do zasiadania w Komitecie – że dana zmiana wejdzie w życie po upływie dwóch lat od daty jej przekazania do przyjęcia, o ile jedna ze Stron nie zgłosiła Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy sprzeciwu w odniesieniu do jej wejścia w życie. W przypadku zgłoszenia takiego sprzeciwu zmiana wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca po dniu, w którym Strona konwencji zgłaszająca sprzeciw złoży Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy akt przyjęcia.
7. Jeżeli Komitet Ministrów zatwierdził zmianę, ale nie weszła ona jeszcze w życie zgodnie z postanowieniami ust. 5 lub 6 powyżej, dane państwo lub Wspólnota Europejska nie mogą wyrazić zgody na przystąpienie do niniejszej konwencji bez jednoczesnego przyjęcia tej zmiany.
Artykuł 11
Stosunek do innych konwencji lub umów
1. Niniejsza konwencja nie narusza praw i obowiązków wynikających z wielostronnych konwencji międzynarodowych dotyczących szczególnych kwestii.
2. Strony konwencji mogą zawierać między sobą umowy dwustronne lub wielostronne dotyczące kwestii regulowanych niniejszą konwencją w celu uzupełnienia lub wzmocnienia jej postanowień lub ułatwienia stosowania zasad w niej zawartych.
3. Jeżeli dwie lub więcej Stron zawarły już umowę lub traktat na temat objęty zakresem niniejszej konwencji lub jeżeli ustanowiły one już w inny sposób wzajemne stosunki w tej dziedzinie, są one uprawnione do stosowania tej umowy lub traktatu lub do odpowiedniego uregulowania tych stosunków, zamiast niniejszej konwencji, jeżeli ułatwia to współpracę międzynarodową.
4. We wzajemnych stosunkach Stron będących członkami Wspólnoty Europejskiej mają zastosowanie przepisy Wspólnoty, a przepisy wynikające z niniejszej konwencji mają zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy brak przepisów wspólnotowych regulujących dany obszar.
SEKCJA V
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 12
Podpisanie i wejście w życie
1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu dla państw członkowskich Rady Europy i innych państw będących stronami Europejskiej konwencji kulturalnej oraz dla Wspólnoty Europejskiej. Państwa te i Wspólnota Europejska mogą wyrazić zgodę na przystąpienie do niniejszej konwencji:
a) |
przez jej podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; lub |
b) |
przez jej podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, a następnie przez ratyfikację, przyjęcie lub zatwierdzenie. |
2. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzające zostaną złożone Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.
3. Niniejsza konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie okresu trzech miesięcy od daty, w której trzy państwa członkowskie Rady Europy wyraziły swoją zgodę na przystąpienie do niniejszej konwencji zgodnie z postanowieniami poprzedniego ustępu.
4. W odniesieniu do każdego państwa sygnatariusza lub Wspólnoty Europejskiej, które później wyrażą swoją zgodę na przystąpienie do konwencji, wchodzi ona w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty wyrażenia zgody na przystąpienie do konwencji zgodnie z postanowieniami ust. 1.
Artykuł 13
Przystąpienie do konwencji państw niebędących jej członkami
1. Po wejściu w życie niniejszej konwencji Komitet Ministrów Rady Europy może, po zasięgnięciu opinii Stron konwencji, zaprosić każde państwo niewymienione w art. 12 ust. 1 do przystąpienia do niniejszej konwencji, podejmując decyzję większością przewidzianą w art. 20 lit. d Statutu Rady Europy i jednomyślną decyzją przedstawicieli umawiających się Stron, upoważnionych do zasiadania w Komitecie.
2. W odniesieniu do każdego państwa przystępującego konwencja wchodzi w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty złożenia dokumentu przystąpienia Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.
Artykuł 14
Terytorialny zakres stosowania
1. Przy podpisywaniu lub składaniu swego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzającego lub akcesyjnego każde państwo lub Wspólnota Europejska mogą określić terytorium lub terytoria, do których stosuje się niniejsza konwencja.
2. Każde państwo lub Wspólnota Europejska mogą następnie, w każdej chwili w późniejszym terminie, za pośrednictwem oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, rozszerzyć stosowanie niniejszej konwencji na każde inne terytorium określone w tym oświadczeniu. W odniesieniu do takiego terytorium konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty przyjęcia oświadczenia przez Sekretarza Generalnego.
3. Każde oświadczenie złożone na mocy dwóch ustępów poprzedzających może w odniesieniu do każdego terytorium określonego w takim oświadczeniu zostać wycofane w drodze powiadomienia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Wycofanie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty przyjęcia powiadomienia przez Sekretarza Generalnego.
Artykuł 15
Zastrzeżenia
Do niniejszej konwencji nie można wnosić zastrzeżeń.
Artykuł 16
Rozstrzyganie sporów
W przypadku jakiegokolwiek sporu między Stronami w odniesieniu do interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji Strony zobowiązują się do osiągnięcia polubownego rozstrzygnięcia sporu w drodze negocjacji lub w inny wybrany przez siebie pokojowy sposób, w tym przedłożenie sporu trybunałowi arbitrażowemu, który podejmie wiążące Strony sporu decyzje.
Artykuł 17
Wypowiedzenie
1. Każda ze Stron może, w każdej chwili, wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze powiadomienia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy.
2. Wypowiedzenie takie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty otrzymania powiadomienia przez Sekretarza Generalnego.
Artykuł 18
Powiadomienia
Sekretarz Generalny Rady Europy powiadamia państwa członkowskie Rady Europy, inne państwa będące Stronami Europejskiej konwencji kulturalnej, Wspólnotę Europejską oraz państwa, które przystąpiły do niniejszej konwencji, o:
a) |
wszelkim jej podpisaniu zgodnie z art. 12; |
b) |
złożeniu wszelkich dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzających i akcesyjnych zgodnie z art. 12 i 13; |
c) |
każdej dacie wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z art. 12 i 13; |
d) |
każdym oświadczeniu złożonym zgodnie z art. 4; |
e) |
każdej propozycji zmiany złożonej zgodnie z art. 10; |
f) |
wszelkich innych działaniach, powiadomieniach lub komunikatach odnoszących się do niniejszej konwencji. |
Na dowód czego niżej podpisani, będąc należycie do tego umocowani, podpisali niniejszą konwencję.
Sporządzono w Strasburgu dnia dwudziestego czwartego stycznia dwa tysiące pierwszego roku w językach francuskim i angielskim, przy czym oba teksty są na równi autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostaje złożony w archiwum Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże jego uwierzytelniony odpis każdemu państwu członkowskiemu Rady Europy, innym państwom będącym Stronami Europejskiej konwencji kulturalnej, Wspólnocie Europejskiej oraz każdemu państwu zaproszonemu do przystąpienia do niniejszej konwencji.
ROZPORZĄDZENIA
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/6 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 1331/2011
z dnia 14 grudnia 2011 r.
nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9,
uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską („Komisja”) po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. ŚRODKI TYMCZASOWE
(1) |
Rozporządzeniem (UE) nr 627/2011 (2) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”), Komisja nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”). |
(2) |
Postępowanie wszczęto w wyniku skargi złożonej w dniu 16 sierpnia 2010 r. przez Komitet Ochrony Przemysłu Stalowych Rur Bez Szwu Unii Europejskiej (Defence Committee of the Seamless Stainless Steel Tubes Industry of the European Union) („Komitet Ochrony”) w imieniu dwóch grup producentów unijnych („skarżący”) reprezentujących większość, w tym przypadku ponad 50 %, ogólnej produkcji unijnej przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej. |
(3) |
Należy przypomnieć, że zgodnie z motywem 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dochodzenie dotyczące dumpingu i szkody objęło okres od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2006 r. do końca OD („okres badany”). |
B. DALSZE POSTĘPOWANIE
(4) |
Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których podjęto decyzję o wprowadzeniu tymczasowych środków antydumpingowych („ujawnienie tymczasowych ustaleń”), kilka zainteresowanych stron przedłożyło oświadczenia w formie pisemnej, przedstawiające ich opinie w sprawie tymczasowych ustaleń. Stronom, które wystąpiły z takim wnioskiem, umożliwiono wypowiedzenie się. Komisja kontynuowała poszukiwanie informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. |
(5) |
W odniesieniu do tych trzech wniosków o indywidualne badanie stwierdzono ostatecznie, że nie mogą one zostać rozpatrzone pozytywnie, ponieważ dochodzenie stałoby się wówczas nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiłoby to zakończenie dochodzenia w rozsądnym terminie. Zgodnie z motywem 6 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja wybrała reprezentatywną próbę, reprezentującą 25 % łącznej wielkości przywozu zarejestrowanej w Eurostacie w OD oraz ponad 38 % całkowitej wielkości przywozu ze strony współpracujących eksporterów w tym okresie. Jak wskazano w motywie 13 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dwóch z trzech producentów eksportujących objętych próbą stanowią duże grupy. Wielkość tych grup stanowiła szczególne obciążenie dla przeprowadzanego dochodzenia, zarówno pod względem czynności dochodzeniowych, jak i analizy. W tych okolicznościach pozytywne rozpatrzenie wniosków o indywidualne badanie złożonych przez innych producentów eksportujących nie było możliwe. |
C. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
1. Produkt objęty postępowaniem
(6) |
Należy przypomnieć, że, zgodnie z motywem 15 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, produktem objętym postępowaniem są przewody rurowe i rury, bez szwu, ze stali nierdzewnej (inne niż z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do stosowania w cywilnych statkach powietrznych), pochodzące z ChRL, obecnie objęte kodami CN 7304 11 00, 7304 22 00, 7304 24 00, ex 7304 41 00, 7304 49 10, ex 7304 49 93, ex 7304 49 95, ex 7304 49 99 oraz ex 7304 90 00 („produkt objęty postępowaniem”). |
(7) |
Wobec braku jakichkolwiek uwag odnośnie do produktu objętego postępowaniem po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, niniejszym potwierdza się motywy 15–19 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
2. Produkt podobny
(8) |
Wobec braku jakichkolwiek uwag, niniejszym potwierdza się motyw 20 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
D. DUMPING
1. Traktowanie na zasadach rynkowych
(9) |
Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń niektóre strony zakwestionowały część ustaleń dotyczących MET określonych w motywach 21–43 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
(10) |
Jedna ze stron twierdziła, że Komisja nie podała różnicy w cenach surowców na rynku unijnym i ChRL. W tym zakresie należy zauważyć, że zarówno ustalenie w sprawie MET, jak i rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych podają nominalną różnicę pomiędzy unijnymi, amerykańskimi a cenami surowców ChRL. Jak stwierdzono w motywie 27 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, ta różnica wynosi przeciętnie, w zależności od klasy stali, około 30 %. Odnośnie do źródeł informacji, na podstawie których przeprowadzono to porównanie, Komisja wykorzystała dane udostępnione przez współpracujących producentów unijnych oraz producentów eksportujących z ChRL. Dane te zostały sprawdzone w pewnych dostępnych publicznie źródłach (3). |
(11) |
Ponadto stwierdzono, że Komisja nie porównała cen rudy żelaza importowanej do ChRL z międzynarodowymi cenami rynkowymi. Podobny zarzut dotyczył nieprzedstawienia danych dotyczących wpływu rudy żelaza na koszt surowca (kęsów, wlewków i prętów okrągłych) kupowanego przez producentów produktu objętego postępowaniem. Odniesienie do rudy żelaza w motywie 28 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dotyczyło przewagi komparatywnej, która mogłaby stanowić wyjaśnienie niskich cen kęsów, wlewków i prętów okrągłych w ChRL. Ruda żelaza, a także nikiel i chrom stanowią główne czynniki kosztotwórcze w produkcji kęsów, wlewków i prętów okrągłych ze stali nierdzewnej. Jednak ze względu na fakt, że ceny rudy żelaza, niklu i chromu opierają się zasadniczo na międzynarodowych cenach rynkowych, mogą one mieć jedynie niewielki wpływ na różnicę cen pomiędzy unijnymi a kęsami, wlewkami i prętami okrągłymi ChRL, a w rezultacie również na cenę przewodów rurowych i rur nierdzewnych bez szwów. Zatem ustalenia, które spowodowały odrzucenie kryterium 1 wniosku o MET nie opierały się na cenach rudy żelaza, ale na różnicy w cenach surowców, czyli kęsów, wlewków i prętów okrągłych, używanych bezpośrednio do wytwarzania produktu objętego dochodzeniem; ta różnica cen w połączeniu ze stwierdzoną ingerencją państwa (podatek eksportowy oraz brak zwrotu VAT) doprowadziła do wniosku, że nie wykazano spełnienia kryterium 1 przyznawania MET. |
(12) |
Jedna ze stron kilkakrotnie powtórzyła ten sam zarzut dotyczący aspektów proceduralnych ustalania MET. Zarzut dotyczył konsultacji z Komitetem Doradczym Państw Członkowskich, a dokładnie informacji przekazywanych temu komitetowi w ramach trwającego dochodzenia. Sprawa została wyjaśniona w dwóch pismach wysłanych do tej strony oraz kilkakrotnie stanowiła przedmiot wymiany informacji z rzecznikiem praw stron. W tym względzie należy zauważyć, że na mocy art. 19 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, informacje dotyczące konsultacji z Komitetem Doradczym Państw Członkowskich nie są ujawniane, z wyjątkiem przypadku gdy rozporządzenie podstawowe wyraźnie to przewiduje. Zatem obowiązujące postanowienia nie dopuszczają zapewnienia stronom jakiegokolwiek dostępu do informacji wymienianych pomiędzy Komisją a państwami członkowskimi. |
(13) |
Ta sama strona podniosła pewne zarzuty związane głównie z kwestią zakłóceń na rynku surowców. Zarzucano, że kęsy ze stali nierdzewnej kupowane na rynku krajowym ChRL stanowiły jedynie część zakupów surowców w OD. W tym zakresie należy przede wszystkim zauważyć, że w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego nie wprowadzono żadnego progu w odniesieniu do tego, na jaką część zakupów surowców miałyby wpływać zakłócenia. W art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego stwierdza się, że koszty ważniejszych nakładów muszą właściwie odzwierciedlać wartości rynkowe. Jednak co najważniejsze, Komisja wyjaśniła, że zakłócenia na rynku surowców w ChRL dotyczyły głównych surowców wykorzystywanych do produkcji przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej, a nie tylko kęsów. Głównymi surowcami wykorzystywanymi do produkcji przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej są kęsy, wlewki i pręty okrągłe ze stali nierdzewnej, stanowiące ponad 50 % kosztów produkcji produktu objętego dochodzeniem. Wszystkie powyższe surowce są objęte pozycją HS 7218 10 (wlewki stali nierdzewnej i stal nierdzewna w postaci nieprzetworzonej). Podlegają podatkowi eksportowemu w wysokości 15 %, nie podlegają natomiast przy wywozie żadnemu zwrotowi podatku VAT wynoszącego 17 %. Właśnie w tym zakresie stwierdzono zakłócenia, które doprowadziły do wniosku, że żaden z producentów eksportujących ChRL objętych próbą nie spełnił kryterium 1 oceny MET. Dla tego przedsiębiorstwa surowce wykorzystywane do wytwarzania produktu objętego dochodzeniem kupowane na rynku krajowym ChRL stanowią znaczną część zakupów – około 30 %. Dodatkowo należy zauważyć, że przedsiębiorstwo importuje również dużą część surowców od przedsiębiorstw powiązanych. Biorąc pod uwagę w szczególności zakupy od niepowiązanych dostawców, aż 56 % zostało dokonanych na rynku krajowym. W rezultacie, wbrew temu, co twierdzi strona, nie doszło do nieprawidłowego przedstawienia faktów, jeżeli chodzi o ustalenie MET, ani w ramach komunikacji z tą stroną, ani w procesie konsultacji z Komitetem Doradczym, który informowano o wszystkich przedstawianych argumentach. W rezultacie wniosek musi zostać odrzucony. |
(14) |
Jedno przedsiębiorstwo stwierdziło, że decyzja o odmowie MET powinna być indywidualna dla każdego przedsiębiorstwa, natomiast w tym przypadku instytucje rozszerzyły ogólne ustalenia poczynione na szczeblu krajowym na pojedynczych producentów. Ten argument nie może zostać przyjęty; w rzeczywistości analiza została przez instytucje przeprowadzona oddzielnie dla każdego producenta objętego próbą. Instytucje rzeczywiście doszły do takiego samego wniosku dla wszystkich trzech przedsiębiorstw, jest to jednak związane z faktem, że państwo ingeruje w proces decyzyjny każdego z nich, co zostało wyjaśnione w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. |
(15) |
Uwzględniając powyższe, niniejszym potwierdza się ustalenie, że wszystkie wnioski o MET powinny zostać odrzucone zgodnie z ustaleniami z motywów 21–43 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
2. Wartość normalna
a) Państwo analogiczne
(16) |
Jedna ze stron stwierdziła, że jako państwo analogiczne powinny zostać wybrane Stany Zjednoczone. W tym względzie należy zauważyć, że przyczyny, dla których nie wybrano Stanów Zjednoczonych jako państwa analogicznego, określono w wyczerpujący sposób w motywach 46–48 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ze względu na fakt, że strona nie uzasadniła swojego wniosku i nie przedstawiła żadnych dodatkowych argumentów, które mogłyby doprowadzić do zmiany ustaleń w zakresie wyboru Stanów Zjednoczonych jako państwa analogicznego, wniosek musi zostać odrzucony. |
(17) |
Jednocześnie należy podkreślić, że Komisja nie ustawała w dążeniu do nawiązania współpracy z odpowiednim państwem analogicznym. Poza działaniami, o których mowa w motywie 47 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja skontaktowała się z producentami z Brazylii, Kanady, Malezji, Meksyku, Republiki Południowej Afryki, Korei Południowej, Tajwanu i Ukrainy. Łącznie skontaktowano się z 46 przedsiębiorstwami, nie udało się jednak nawiązać żadnej współpracy. |
(18) |
Ze względu na powyższe niniejszym potwierdza się wstępny wniosek, że wartość normalna powinna się opierać na cenach faktycznie płaconych lub należnych w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio dostosowanych, tak by uwzględniały rozsądną marżę zysku, zgodnie z motywem 51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
b) Określenie wartości normalnej
(19) |
Zgodnie ze szczegółowym opisem w motywach 49–51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, wartość normalna jest oparta na cenach faktycznie płaconych lub należnych w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio dostosowanych, tak by uwzględniały rozsądną marżę zysku, z uwzględnieniem najbardziej zbliżonych rodzajów produktów o tej samej średnicy, klasie stali i rodzaju (np. ciągnionych na zimno lub na gorąco). |
(20) |
Uwagi stron dotyczące cen faktycznie płaconych lub należnych w Unii oraz dostosowań (jak np. poziom handlu i postrzeganie jakości) uwzględniono poniżej w motywach 45 i 46. |
(21) |
Jedno z przedsiębiorstw stwierdziło, że wartość normalną można by było określić w oparciu o ceny importowe tulei ze stali nierdzewnej przywożonych do Stanów Zjednoczonych z UE lub do UE przez producentów unijnych. Stwierdzenie to nie zostało dokładniej uzasadnione. Przedsiębiorstwo nie przedstawiło żadnych argumentów za tym, dlaczego taka konstrukcja lepiej nadawałaby się do określenia wartości normalnej niż metoda zastosowana w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. W szczególności nie uzasadniono, dlaczego lepiej byłoby określić wartość normalną w oparciu o ceny tulei, a nie o ceny produktu podobnego przemysłu unijnego. |
(22) |
Ponadto nie uzasadniono, dlaczego uwzględniony miałby zostać eksport towarów z UE do Stanów Zjednoczonych. Ta alternatywa zdaje się niewłaściwa, zwłaszcza ze względu na fakt, że wszyscy współpracujący producenci ze Stanów Zjednoczonych są uzależnieni od importu z przedsiębiorstw macierzystych w UE, o czym wspomniano już w motywie 48 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ponadto ze względu na wysokie koszty przetwarzania w Stanach Zjednoczonych, o których mowa w motywie 48 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych – czyli właśnie ten powód, dla którego uznano, że Stany Zjednoczone nie byłyby właściwym państwem analogicznym – proponowana metoda byłaby nieodpowiednia. |
(23) |
Jeżeli chodzi o eksport ze Stanów Zjednoczonych do UE, tę kwestię omówiono w wyczerpujący sposób w motywie 49 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Uznano, że na amerykańskie ceny eksportowe negatywny wpływ wywierają wysokie koszty produkcji, a wielkość wywozu była bardzo ograniczona. |
(24) |
Ta sama firma zaproponowała, by określić wartość normalną na podstawie rzeczywistych cen importowych tulei ze stali nierdzewnej uzyskiwanych przez producentów unijnych. Jednak producent UE sprowadzający tuleje z Indii do UE, o którym mowa w skardze, nie współpracuje w ramach bieżącego dochodzenia. Poza tym żaden z producentów unijnych objętych próbą nie sprowadza tulei z żadnego kraju spoza UE. Zastosowanie proponowanej metodyki jest zatem niemożliwe. |
(25) |
Z uwagi na powyższe niniejszym potwierdza się sposób określenia wartości normalnej określony w motywach 49–51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
3. Cena eksportowa
(26) |
Jedna ze stron wielokrotnie powtarzała, że w celu zapewnienia obiektywnego porównania, należałoby brać pod uwagę datę zamówienia, a nie datę wystawienia faktury. To zastrzeżenie odnosiło się do art. 2 ust. 10 lit. j) rozporządzenia podstawowego. Jak już wyjaśniono zainteresowanej stronie podczas przesłuchania przez rzecznika praw stron, które odbyło się 11 marca 2011 r., kwestionowane postanowienie dotyczy konkretnie przeliczania walut, czyli kursów wymiany walut obowiązujących, kiedy porównanie cen wymaga przeliczenia walut. Zatem odniesienie do dat zamówień dotyczy przeliczania walut w ramach obiektywnego porównania pomiędzy cenami eksportowymi a wartością normalną, a nie obrotów i wielkości sprzedaży eksportowej do UE w OD. |
(27) |
W każdym przypadku produkt objęty postępowaniem był sprzedawany niezależnym klientom w Unii w ramach wywozu, dlatego cena eksportowa była ustalana zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, czyli na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych. Zatem niniejszym potwierdza się motyw 52 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
4. Porównanie
(28) |
Zgodnie z powyższym motywem 20 uwagi stron dotyczące cen faktycznie płaconych lub należnych w Unii oraz dostosowań (jak np. poziom handlu i postrzegana jakość) uwzględniono poniżej w motywach 45 i 46. |
(29) |
Jedna ze stron zakwestionowała metodę porównywania ceny eksportowej i wartości normalnej w oparciu o trzy określone parametry (średnicę, klasę stali i rodzaj produktu (np. ciągnione na zimno lub na gorąco)). Strona stwierdziła, że porównania powinny być przeprowadzane na większym poziomie szczegółowości, tj. z uwzględnieniem innych parametrów, a mianowicie grubości ścianek, długości i badań. |
(30) |
Służby Komisji faktycznie zgromadziły informacje dotyczące szeregu parametrów, w tym długości, grubości ścianek i badań. |
(31) |
Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, margines dumpingu ustala się zazwyczaj na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną cen we wszystkich transakcjach wywozowych. Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego obliczenia dotyczące dumpingu powinny się opierać na „wszystkich transakcjach wywozowych do Wspólnoty”, ale „z zastrzeżeniem odpowiednich przepisów regulujących obiektywne porównanie”. Przedsiębiorstwo nawiązało do tzw. numeru kontrolnego produktu oraz zawartych w nim parametrów. W tym zakresie należy zauważyć, że numer kontrolny produktu to narzędzie wykorzystywane podczas dochodzenia do hierarchizacji i organizacji znacznych ilości szczegółowych danych przedstawianych przez przedsiębiorstwa. Pomaga on w przeprowadzeniu bardziej szczegółowej analizy różnych właściwości produktu w kategorii produktu objętego dochodzeniem i produktu podobnego. Aby porównanie było obiektywne, zostało przeprowadzone na podstawie najbardziej odpowiednich cech. |
(32) |
Po zgłoszeniu zastrzeżenia przez to przedsiębiorstwo Komisja wystosowała pismo z wyjaśnieniem, że grubość ścianek rury jest proporcjonalna do jej ciężaru, a zatem została pośrednio uwzględniona w porównaniu. Inne właściwości, takie jak badania, mają niewielki wpływ na wyniki porównania. Na przykład prawie wszystkie produkty objęte postępowaniem podlegają standardowym programom badań. |
(33) |
Należy zaznaczyć, że wbrew twierdzeniom tej strony, Komisja nie pominęła żadnych informacji. Często jednak zdarza się, że niektóre parametry wykorzystane w numerze kontrolnym produktu mają mniejszą wagę, a pewne parametry stanowią lepszą podstawę do obiektywnego porównania niż inne. W porównaniu nie pominięto żadnych rur ze względu na różnice fizyczne ani z żadnych innych przyczyn, nie utworzono też żadnych nowych typów produktów. Wręcz przeciwnie, w porównaniu uwzględniono całą sprzedaż, niezależnie od średnicy i długości rury. |
(34) |
Przedsiębiorstwo stwierdziło też, że podejście przyjęte przez Komisję uniemożliwiło mu złożenie wniosku o dostosowanie ze względu na różnice fizyczne. To twierdzenie również oparto na fakcie, że Komisja przeprowadziła porównanie na podstawie tylko trzech parametrów, co zostało już omówione powyżej w motywie 31 i następnych. |
(35) |
Jeżeli chodzi o proceduralny aspekt kwestii porównania, podniesiony również przez tę samą stronę, należy zauważyć, że przedsiębiorstwo miało pełną możliwość wypowiedzenia się na temat obliczeń przeprowadzonych w jego indywidualnym przypadku. Szczegółowe informacje o tych obliczeniach podano w dniu publikacji rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Przedsiębiorstwo przedstawiło swoje uwagi w kwestii parametrów stosowanych do porównania w piśmie z dnia 11 lipca 2011 r., w którym zażądało dalszych wyjaśnień. Służby Komisji odpowiedziały na to pismo w dniu 19 lipca 2011 r. Następnie przedsiębiorstwo powtórzyło swoją argumentację w piśmie z dnia 29 lipca 2011 r. Przedsiębiorstwo nie zgadzało się z podstawą zastosowaną do porównań i kilkakrotnie powtórzyło, że takie parametry jak grubość ścianek, długość czy badania mają wpływ na ceny. Zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami, Komisja przyznaje, że te parametry mają pewien wpływ na ceny. Jednak stwierdzono, że lepiej, by obliczenia opierały się na trzech najważniejszych parametrach, które zapewniają najwyższy stopień dopasowania, a jednocześnie dają możliwość dopasowania sprzedaży do wszystkich transakcji wywozowych. |
(36) |
Przedsiębiorstwo stwierdziło, że uniemożliwiono mu przedstawienie wniosków o dostosowanie. Ten argument musiał zostać odrzucony. Przez cały okres postępowania istniała możliwość składania wniosków, między innymi w czasie ujawnienia tymczasowych ustaleń, kiedy przedsiębiorstwo poznało wszystkie szczegóły obliczeń. |
(37) |
Jedna ze stron stwierdziła, że odnoszenie kosztów produkcji wyrobów o mniejszych średnicach do wyrobów o większych średnicach nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów, ponieważ koszty produkcji wyrobów o większych średnicach są o wiele wyższe. Strona nie przedstawiła jednak żadnej alternatywy ani nie uzasadniła swojego zastrzeżenia. W rezultacie, ze względu na to, że nie przedstawiono żadnej alternatywnej metody, za najbardziej zasadną metodę uznaje się metodę stosowaną obecnie. |
(38) |
Jedno z przedsiębiorstw stwierdziło, że liczba dostosowań (stosowanie przez Komisję tylko trzech parametrów, dostosowanie w zakresie postrzegania jakości i poziomu handlu) sugeruje, że wyroby producentów unijnych trudno jest porównać z importowanymi wyrobami ChRL. W związku z tym należy zauważyć, że sam fakt, że instytucje dokonują dostosowań, jest nieodłącznym elementem wszystkich obliczeń dotyczących dumpingu. Takie dostosowania są przewidziane w rozporządzeniu podstawowym, dlatego same w sobie nie budzą wątpliwości co do porównywalności produktu objętego dochodzeniem i produktu podobnego. W rzeczywistości wysoki stopień dopasowania potwierdza, że produkt objęty dochodzeniem i produkt podobny są w pełni porównywalne. |
(39) |
Uwzględniając powyższe, niniejszym potwierdza się motywy 53 i 54 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
5. Marginesy dumpingu
(40) |
Jedna ze stron stwierdziła, że ze względu na duże wahania cen niklu, margines dumpingu powinien być obliczany co kwartał. W tym względzie należy zauważyć, że w tym przypadku porównanie pomiędzy ceną eksportową a wartością normalną nie polega na porównaniu cen i kosztów, tylko na porównaniu średniej ważonej cen sprzedaży (wartość normalną określono na podstawie cen sprzedaży przemysłu unijnego). Ponadto wzrost cen niklu polegał na wzroście cen na rynku światowym, nie ograniczał się zatem wyłącznie do rynku ChRL. Wzrost dotyczył co najwyżej trzech miesięcy OD, natomiast sprzedaż produktu objętego dochodzeniem miała miejsce przez cały OD. Ponadto zmiany cen surowców należy uznać za normalny element działalności handlowej. Rosnące ceny niklu powinny w równym stopniu wpływać na producentów unijnych i producentów ChRL, ponieważ nikiel jest notowany na Londyńskiej Giełdzie Metali. Wszelkie różnice mogłyby wynikać z zakłóceń cen surowców w Chinach, nie należy ich więc uwzględniać w obliczeniach. W rezultacie wniosek musi zostać odrzucony, a porównanie musi się opierać na średniorocznych cenach eksportowych ChRL oraz średniorocznych cenach unijnych, odpowiednio dostosowanych, tak by uwzględnić rozsądną marżę zysku. Wniosek został więc odrzucony. |
(41) |
Jeden z producentów ChRL podniósł uzasadniony zarzut, że w przeprowadzonych dla niego obliczeniach dumpingu nieprawidłowo obliczono dostosowania. Komisja zgodziła się z tym zarzutem i przeprowadziła nowe obliczenia, w wyniku których margines dumpingu wyniósł 83,7 %. Poza tą zmianą, niniejszym potwierdza się ustalenia z motywów 55–61 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Poniżej przedstawiono zmienione marginesy dumpingu:
|
E. SZKODA
1. Przemysł unijny
(42) |
Odnośnie do definicji przemysłu unijnego i reprezentatywności próby producentów unijnych, po ujawnieniu tymczasowych ustaleń nie otrzymano żadnych nowych wniosków. Niniejszym potwierdza się zatem motywy 62 i 63 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
2. Konsumpcja w Unii
(43) |
Nie otrzymano żadnych wniosków odnośnie do konsumpcji w Unii. Niniejszym potwierdza się zatem motywy 64–66 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
3. Przywóz z kraju objętego dochodzeniem
(44) |
Strony zainteresowane nie przedstawiły żadnych wniosków dotyczących wstępnych ustaleń związanych z wielkością, udziałem w rynku i zmianami cen przywozu po cenach dumpingowych. Niniejszym potwierdza się zatem motywy 67–69 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
(45) |
W odniesieniu do obliczenia podcięcia cenowego przez przywóz z ChRL zarówno producenci eksportujący ChRL, jak i przemysł unijny zwrócili się o przedstawienie dalszych informacji co do metody ustalania pewnych dostosowań (takich jak dostosowania z tytułu kosztów poprzywozowych, poziomu handlu oraz postrzegania jakości na rynku), która została zastosowana podczas obliczeń. Komisja spełniła te żądania, ujawniając, w jaki sposób określono te dostosowania, przestrzegając przy tym zasad dochowania poufności. |
(46) |
Po otrzymaniu uwag od jednego z producentów ChRL wprowadzono niewielką poprawkę do obliczeń podcięcia cenowego, ponieważ we wstępnych obliczeniach dostosowanie z tytułu poziomu handlu obejmowało również częściowo koszty poprzywozowe, które jednocześnie były objęte odrębnym dostosowaniem z tytułu wszystkich kosztów poprzywozowych. Korekta spowodowała zmianę marginesów podcięcia oraz poziomu usuwającego szkodę nieprzekraczającą jednego punktu procentowego (jeżeli chodzi o zmianę poziomu usuwającego szkodę, zob. motywy 82 i 83 poniżej) w porównaniu z etapem wstępnym. |
(47) |
Poza wyżej wymienionymi zmianami oraz wobec braku jakichkolwiek uwag, niniejszym potwierdza się motywy 70 i 71 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
4. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
(48) |
Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń niektórzy z producentów eksportujących ChRL stwierdzili, że pewne wskaźniki nie powinny być uwzględniane w analizie szkody. Stwierdzili mianowicie, że produkcja i wykorzystanie mocy produkcyjnych spadają w takim samym tempie, jak konsumpcja w Unii, utrzymując, że z tej przyczyny wskaźniki te nie powinny być uwzględniane jako czynniki w analizie istotnej szkody. Podobny zarzut wysunięto w stosunku do spadku sprzedaży w Unii, którego tempo rzekomo również było porównywalne z ograniczeniem konsumpcji. |
(49) |
W tym kontekście należy przede wszystkim zauważyć, że zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w analizie szkody należy uwzględnić „ocenę wszystkich istotnych czynników ekonomicznych i wskaźników oddziałujących na stan tego przemysłu”. Jeżeli chodzi o możliwe skutki działania wszelkich innych czynników poza przywozem po cenach dumpingowych, jakie mogły się przyczynić do powstania szkody, zostały one omówione w rozdziale F „Związek przyczynowy”, szczególnie w punkcie dotyczącym skutków działania wszelkich innych czynników (zob. motywy 59–69 poniżej). |
(50) |
Wobec braku jakichkolwiek innych uwag, niniejszym potwierdza się motywy 72–89 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
5. Wnioski dotyczące szkody
(51) |
Wobec braku jakichkolwiek innych uwag, niniejszym potwierdza się motywy 90–92 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
F. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
1. Skutki przywozu po cenach dumpingowych oraz pogorszenia koniunktury gospodarczej
(52) |
Niektóre ze stron powtórzyły swoje stwierdzenia ze wstępnego etapu, że istotną szkodę poniesioną przez przemysł unijny należy w znacznym stopniu powiązać z innymi czynnikami niż przywóz po cenach dumpingowych. |
(53) |
W tym kontekście, po ujawnieniu ustaleń tymczasowych, niektórzy producenci eksportujący ChRL twierdzili w szczególności, że zmniejszenie wielkości sprzedaży i udziału w rynku było w znacznej części spowodowane spadkiem popytu wskutek kryzysu gospodarczego, a nie przywozem po cenach dumpingowych z ChRL. Zarzucali również, że porównywalny spadek cen w imporcie z ChRL oraz w przemyśle unijnym w rozważanym okresie (odpowiednio o 9 % i 8 %) również wskazuje na to, że spadek cen w przemyśle unijnym był związany wyłącznie z mniejszym popytem rynkowym, a nie ze skutkami przywozu po cenach dumpingowych. |
(54) |
Po pierwsze, należy zauważyć, że w motywach 103–106 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych przyznano, że pogorszenie koniunktury gospodarczej i związany z nim spadek popytu miały negatywny wpływ na stan przemysłu unijnego i mogły się w związku z tym przyczynić do szkody poniesionej przez przemysł unijny. Nie umniejsza to jednak szkodliwego wpływu przywozu z ChRL po niskich cenach dumpingowych, którego udział w rynku unijnym znacznie wzrósł w badanym okresie. |
(55) |
Jak wyjaśniono w motywach 104 i 105 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, skutki przywozu po cenach dumpingowych są w rzeczywistości o wiele bardziej szkodliwe w okresie spadającego popytu niż w latach dynamicznego wzrostu. Import z ChRL najwyraźniej stale podcinał ceny unijne przez cały badany okres. Ponadto w OD zakres podcięcia cen wynosił od 21 % do 32 %, a przywóz z ChRL stanowił ponad 18 % udziału w unijnym rynku w wyniku znaczącego wzrostu o 7,9 punktu procentowego. Zatem podczas gdy przywóz z ChRL ewidentnie wywierał presję cenową, która uniemożliwiła przemysłowi unijnemu ustalanie cen na poziomie zapewniającym pokrycie kosztów (nie mówiąc już o osiąganiu zysków), jednocześnie wzrost wielkości tego przywozu i jego udziału w rynku uniemożliwił również przemysłowi unijnemu dążenie do zwiększenia wielkości produkcji, wykorzystania mocy produkcyjnych i sprzedaży, szczególnie jeżeli chodzi o produkty o charakterze bardziej zbliżonym do towarowego, sprzedawane głównie za pośrednictwem dystrybutorów. |
(56) |
Po drugie, wyciąganie wniosków wyłącznie w oparciu o wybrane wskaźniki szkody, takie jak wielkość sprzedaży i udział w rynku czy wyłącznie ceny sprzedaży doprowadziłoby w tym przypadku do wypaczenia analizy. Na przykład zmniejszeniu wielkości sprzedaży i udziału w rynku towarzyszył między innymi znaczny spadek rentowności i były one w znacznym stopniu spowodowane presją cenową wywieraną przez przywóz po cenach dumpingowych. Jeżeli chodzi o kwestię udziału w rynku, w badanym okresie przemysł unijny stracił 3,6 punktu procentowego na rzecz przywozu z ChRL. Ponadto także ze względu na stopę podcięcia cenowego oraz wzrost przywozu z ChRL w ujęciu względnym i bezwzględnym, w żadnym razie nie można stwierdzić, że spadek cen u producentów unijnych nie był związany z poziomem cen dumpingowych w przywozie. |
(57) |
W świetle powyższego niniejszym potwierdza się związek przyczynowy pomiędzy przywozem po cenach dumpingowych a stwierdzoną istotną szkodą, na podstawie jednoczesnego występowania znacznej wielkości przywozu z ChRL oraz presji cenowej wywieranej przez niego na przemysł unijny. |
(58) |
Wobec braku jakichkolwiek innych uwag niniejszym potwierdza się motywy 94–96 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
2. Wpływ innych czynników
(59) |
W odniesieniu do wpływu przywozu z innych państw trzecich do Unii niektórzy producenci eksportujący ChRL stwierdzili, że 1,0 z 3,6 punktów procentowych spadku udziału przemysłu unijnego w rynku należy przypisać przywozowi z Japonii i Indii. Jednak w rzeczywistości przywóz z ChRL zwiększył udział w rynku kosztem zarówno przywozu z tych dwóch innych krajów, jak i przemysłu unijnego. Wzrost udziału ChRL w rynku o 7,9 punktu procentowego można powiązać ze spadkiem udziału w rynku przemysłu unijnego o 3,6 punktu procentowego oraz spadkiem udziału w rynku przywozu z pozostałych krajów o 4,3 punktu procentowego. |
(60) |
Ci sami producenci eksportujący ChRL stwierdzili, że średnie ceny przywozu z wybranych pozostałych państw trzecich, a mianowicie z Ukrainy, Indii i Stanów Zjednoczonych, również znacznie spadły, co mogło zaszkodzić przemysłowi unijnemu. W tym względzie należy zauważyć, że ogólnie średnia cena importu ze wszystkich krajów poza ChRL w rzeczywistości wzrosła w badanym okresie o 34 %. Jak już stwierdzono w motywie 100 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, średnia cena przywozu ze Stanów Zjednoczonych była znacznie wyższa od cen na rynku unijnym. Jak zaznaczono w tym samym motywie, udział w rynku przywozu z Ukrainy zmniejszył się, natomiast udziały w rynku przywozu ze Stanów Zjednoczonych i z Indii pozostały na stosunkowo stałym poziomie. Niemniej jednak na podstawie danych Eurostatu dotyczących tego przywozu nie można stwierdzić, by przywóz z pozostałych państw trzecich odgrywał istotną rolę w pogorszeniu się stanu przemysłu unijnego, naruszając tym samym ustalony związek przyczynowy pomiędzy przywozem z ChRL po cenach dumpingowych a poniesioną szkodą. |
(61) |
Wobec braku jakichkolwiek innych uwag w sprawie ustaleń zawartych w motywach 97–102 niniejszym potwierdza się te ustalenia. |
(62) |
Jeżeli chodzi o skutek pogorszenia się koniunktury gospodarczej, przyczyny dla których pogorszenia się koniunktury gospodarczej nie można uznać za element naruszający związek przyczynowy przeanalizowano powyżej w motywach 52–58. Ponieważ żadna ze zgłoszonych uwag nie wskazywała inaczej, niniejszym podtrzymuje się ustalenia zawarte w motywach 103–106 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
(63) |
Jeżeli chodzi o wyniki eksportowe przemysłu unijnego, wobec braku jakichkolwiek uwag w zakresie ustaleń zawartych w motywach 107 i 108 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, niniejszym potwierdza się te ustalenia. |
(64) |
Pewna liczba producentów eksportujących ChRL stwierdziła, że to wzrost jednostkowych kosztów produkcji o 18 %, o którym mowa w motywie 109 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, a nie przywóz po cenach dumpingowych odegrał ważną rolę w pogorszeniu się rentowności przemysłu unijnego, i zażądała przeprowadzenia dokładniejszej analizy skutków tego wzrostu kosztów. |
(65) |
Komisja zbadała sprawę i stwierdziła, że wzrost jednostkowych kosztów produkcji można przypisywać: wyższym kosztom produkcji w wyniku wzrostu ceny surowców, a także kosztom stałym, takim jak robocizna bezpośrednia, amortyzacja, pośrednie koszty produkcji oraz koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne, a także gwałtownemu spadkowi produkcji. |
(66) |
Z uwagi na to, że wahania kosztów surowców są w dużym stopniu objęte mechanizmem ustalania cen w przemyśle unijnym – tzw. mechanizm dopłaty do stopu uzależnia ceny bezpośrednio od notowań najważniejszych surowców, takich jak nikiel, molibden i chrom – nie będą one raczej miały większego wpływu na rentowność. Jednak pozostałe elementy, związane z niewystarczającą wielkością produkcji i sprzedaży, miały bezpośredni wpływ na poziomy rentowności. Ponieważ gdyby nie przywóz po cenach dumpingowych, wielkość produkcji i sprzedaży w przemyśle unijnym byłyby znacznie większe, nie można stwierdzić, że to sam wzrost jednostkowych kosztów produkcji, a nie przywóz po cenach dumpingowych, stanowi główny czynnik prowadzący do powstania szkody, ponieważ wzrost kosztów jest nieodłącznie związany ze wzrostem wielkości przywozu po cenach dumpingowych. |
(67) |
Niektórzy producenci eksportujący ChRL stwierdzili również, że ważnym czynnikiem, który doprowadził do powstania stwierdzonej szkody, mogło być nieprzeprowadzenie restrukturyzacji przemysłu unijnego pomimo spadającej konsumpcji. |
(68) |
W tym względzie należy przede wszystkim zauważyć, że przemysł unijny musiał sobie poradzić nie tylko z samymi skutkami spadającej konsumpcji, ale również z wpływem przywozu po cenach dumpingowych w okresie spadku konsumpcji. Niemniej jednak dochodzenie wykazało, że przemysł unijny: (i) utrzymał swoje moce produkcyjne, przewidując, że kryzys ma charakter tymczasowy i że wkrótce nastąpi poprawa, i nie należy się spodziewać, że zmniejszy moce produkcyjne ze względu na rosnącą wielkość przywozu z ChRL po nienormalnie niskich, dumpingowych cenach; (ii) stale poszerzał swój asortyment, koncentrując się na produktach wyspecjalizowanych o wysokiej wartości, w przypadku których konkurencja ze strony ChRL nie jest tak silna; oraz (iii) zmniejszył zatrudnienie o 8 % i ograniczył średni koszt pracy na jednego pracownika w badanym okresie o 2 % (jeżeli uwzględnione zostaną tylko spadki w czasie kryzysu, tj. od 2008 r. do OD, wynoszą one odpowiednio 19 i 11 punktów procentowych). Te wszystkie elementy dowodzą, że przemysł unijny bardzo aktywnie podejmował środki stanowiące próbę reakcji na negatywne skutki poniesionej szkody. Opisane powyżej działania okazały się jednak niewystarczające, by przeciwdziałać szkodliwym skutkom przywozu po cenach dumpingowych w okresie słabego popytu. |
(69) |
Wobec braku jakichkolwiek innych uwag, niniejszym potwierdza się motywy 109 i 110 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
3. Wnioski w sprawie związku przyczynowego
(70) |
Żaden z argumentów przedstawionych przez zainteresowane strony nie dowodzi, że jakiekolwiek czynniki poza przywozem z Chin po cenach dumpingowych mogą mieć tak silny wpływ, by naruszyć związek przyczynowy pomiędzy przywozem po cenach dumpingowych a stwierdzoną istotną szkodą. W świetle powyższego stwierdza się, że przywóz z Chin po cenach dumpingowych spowodował poniesienie przez przemysł unijny istotnej szkody w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. |
(71) |
W związku z powyższym niniejszym potwierdza się wnioski w sprawie związku przyczynowego podsumowane w motywach 111–113 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
G. INTERES UNII
(72) |
W świetle uwag przedstawionych przez strony Komisja kontynuowała analizę dotyczącą interesu Unii. |
1. Interes przemysłu unijnego
(73) |
Nie otrzymano więcej żadnych uwag ani informacji dotyczących interesu przemysłu unijnego. Niniejszym potwierdza się zatem ustalenia zawarte w motywach 116–120 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
2. Interes niepowiązanych importerów w Unii
(74) |
Wobec braku jakichkolwiek uwag w tej sprawie, niniejszym potwierdza się motywy 121–123 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
3. Interes użytkowników
(75) |
Po wprowadzeniu środków tymczasowych jedno z niewspółpracujących przedsiębiorstw, wykorzystujące produkty objęte postępowaniem, przedstawiło swoje uwagi w odniesieniu do interesu Unii. Użytkownik ten argumentował mianowicie, że środki antydumpingowe będą miały istotny wpływ na jego przedsiębiorstwo. Stwierdził, że rury ze stali nierdzewnej stanowią krytyczny element wielu produktów przetworzonych, w tym produktów wytwarzanych przez tego użytkownika (np. wymienników ciepła), a ponadto istnieje dodatkowa obawa o bezpieczeństwo dostaw ze względu na opóźnienia, jakich doświadczyło przedsiębiorstwo w przypadku niektórych dostaw realizowanych przez producentów unijnych. |
(76) |
Jednak z uwagi na fakt, że ten użytkownik kupuje zaledwie 5 % swoich przewodów rurowych i rur ze stali nierdzewnej w Chinach, możliwy wpływ na to przedsiębiorstwo byłby niewielki, zarówno pod względem kosztów, jak i bezpieczeństwa dostaw. |
(77) |
Zwłaszcza jeżeli chodzi o rzekomy wpływ na koszty, przedsiębiorstwo to nie uzasadniło swojego zastrzeżenia rzeczywistymi danymi. Ponadto należy przypomnieć, że zgodnie z motywami 124 i 125 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, uznano, że wpływ na koszty jedynego współpracującego użytkownika będzie nieznaczny, zarówno w odniesieniu do całego przedsiębiorstwa, jaki i do jego działu, w którym wykorzystuje się rury ze stali nierdzewnej. |
(78) |
Odnośnie do podniesionej przez użytkownika kwestii bezpieczeństwa dostaw należy przypomnieć, że obok ChRL istnieje jeszcze wiele innych państw trzecich, które nadal sprowadzają rury ze stali nierdzewnej do Unii. Ponadto ponieważ przemysł unijny pozostaje najważniejszym dostawcą tego produktu, jego dalsze istnienie ma kardynalne znaczenie również dla przemysłu wykorzystującego produkt objęty postępowaniem. |
(79) |
Chociaż na etapie wstępnym uznano również, że środki antydumpingowe mogą mieć poważniejszy wpływ na tych użytkowników, którzy korzystają z dużych ilości rur ze stali nierdzewnej importowanych z ChRL do wytwarzania produktów przetworzonych (patrz motyw 126 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych), ze względu na brak jakiegokolwiek uzasadnionego wniosku lub informacji po ujawnieniu ustaleń tymczasowych, można stwierdzić, że podstawowe korzyści dla przemysłu unijnego płynące z wprowadzenia środków antydumpingowych zdają się przeważać nad spodziewanymi negatywnymi skutkami dla takich użytkowników. Niniejszym potwierdza się zatem ustalenia dotyczące interesu użytkowników określone w motywach 124–130 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
4. Wnioski dotyczące interesu Unii
(80) |
Na podstawie powyższego stwierdzono ostatecznie, że, zważywszy wszystkie za i przeciw, nie ma istotnych argumentów przeciwko nałożeniu ostatecznych ceł antydumpingowych w odniesieniu do przywozu produktu, którego dotyczy postępowanie, pochodzącego z ChRL. Niniejszym potwierdza się zatem wnioski zawarte w motywach 131 i 132 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. |
H. OSTATECZNE ŚRODKI
1. Poziom usuwający szkodę
(81) |
Skarżący argumentowali, że docelowy poziom zysku w wysokości 5 % ustalony na etapie wstępnym był zbyt niski. Wyrazili ponownie opinię, że uzasadniony byłby poziom 12 %, ze względu na fakt, że rozpatrywana branża jest kapitałochłonna i wymaga ciągłego doskonalenia technologii i wprowadzania innowacji, a więc znacznych inwestycji. Skarżący argumentowali, że taki poziom rentowności byłby potrzebny w celu wypracowania odpowiedniego zwrotu z kapitału i umożliwienia realizacji tych inwestycji. Jednak powyższy wniosek nie został w przekonujący sposób uzasadniony danymi liczbowymi. Stwierdza się zatem, że należy utrzymać marżę zysku na poziomie 5 %, ustaloną na etapie wstępnym. |
(82) |
Odnośnie do ustalenia poziomu usuwającego szkodę, jak już stwierdzono powyżej w motywie 45, do obliczeń poziomu usuwającego szkodę wprowadzono również drobną korektę dotyczącą dostosowania z tytułu poziomu handlu, która miała wpływ na obliczenie podcięcia cenowego. |
(83) |
Powyższa zmiana doprowadziła do niewielkiej zmiany poziomu usuwającego szkodę. W rezultacie poziom usuwający szkodę mieści się w zakresie od 48,3 % do 71,9 %, jak przedstawiono w poniższej tabeli:
|
(84) |
Jeden z producentów eksportujących ChRL stwierdził, że ze względu na szkody spowodowane kryzysem gospodarczym, margines szkody powinien się opierać raczej na podcięciu cenowym niż na zaniżaniu cen, twierdząc, że taką metodą posłużono się w wielu postępowaniach antydumpingowych (4). We wszystkich dochodzeniach wymienionych przez producenta eksportującego istniały jednak szczególne przyczyny związane z przemysłem lub sektorem gospodarki (na przykład ryzyko powstania monopolu, znaczny wzrost potencjału przemysłu unijnego na dojrzałym rynku, długotrwały brak zysków w przemyśle na skalę globalną), uzasadniające wyjątkowe zastosowanie tej szczególnej metodologii. Taka sytuacja nie ma miejsca podczas tego dochodzenia, ponieważ kryzys gospodarczy dotknął całą globalną gospodarkę, nie można zatem uznać go za zjawisko specyficzne dla przemysłu wytwarzającego przewody rurowe i rury, bez szwu, ze stali nierdzewnej. |
2. Ostateczne środki
(85) |
Biorąc pod uwagę wnioski wyciągnięte w odniesieniu do dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, a także zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, należy nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na produkt objęty postępowaniem, na poziomie niższej spośród dwóch wartości: ustalonego marginesu dumpingu i marginesu szkody, zgodnie z zasadą niższego cła. Ponieważ w tym przypadku poziom usuwający szkodę jest niższy niż ustalony margines dumpingu, ostateczne środki powinny się opierać na poziomie usuwającym szkodę. |
(86) |
Na podstawie powyższego, stawki celne wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem są następujące:
|
(87) |
Indywidualne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu zostały określone na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą przedsiębiorstw objętych dochodzeniem. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają wyłączne zastosowanie do przywozu produktów pochodzących z ChRL i wyprodukowanych przez dane przedsiębiorstwa tj. przez konkretne wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i do ich produktów stosowane są stawki dla „wszystkich innych przedsiębiorstw”. |
(88) |
W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z wysoką różnicą w stawkach celnych uważa się, że w tym przypadku potrzebne są specjalne środki, aby zapewnić odpowiednie stosowanie ceł antydumpingowych. Specjalne środki obejmują między innymi przedstawienie organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega rezydualnemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do wszystkich innych eksporterów. |
(89) |
Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu tych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę w strukturze handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań, może zostać wszczęte dochodzenie dotyczące obchodzenia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnej stawki celnej lub indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło ogólnokrajowe. |
(90) |
Wszelkie wnioski o zastosowanie indywidualnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (5) wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wiążących się np. z wyżej wspomnianą zmianą nazwy lub zmianą podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie wówczas odpowiednio zmienione przez uaktualnienie wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych. |
(91) |
Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niektórych przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej pochodzących z ChRL. Oprócz tego wyznaczono im termin, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem ostatecznych ustaleń. |
(92) |
Uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały należycie uwzględnione. Żadna z nich nie wpłynęła na zmianę ustaleń dochodzenia. |
(93) |
Aby zapewnić prawidłowe stosowanie cła antydumpingowego, ogólnokrajowy poziom cła powinien mieć zastosowanie nie tylko do niewspółpracujących producentów eksportujących, ale również do tych producentów, którzy nie dokonywali wywozu do Unii podczas OD. |
(94) |
Aby zapewnić równe traktowanie wszystkich nowych eksporterów oraz współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, należy ustanowić przepis przewidujący, że średnie ważone cło nałożone na tę kategorię przedsiębiorstw będzie miało zastosowanie do wszystkich nowych eksporterów, którzy w przeciwnym razie byliby uprawnieni do przeglądu na mocy art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, gdyż nie ma on zastosowania do przypadków objętych próbą. |
3. Ostateczny pobór ceł tymczasowych
(95) |
Ze względu na wielkość ustalonych marginesów dumpingu oraz poziom szkody poniesionej przez przemysł unijny (przy czym poziom ostatecznego cła nałożonego na mocy niniejszego rozporządzenia jest wyższy niż poziom cła tymczasowego nałożonego przez rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych) uznaje się za konieczne dokonanie ostatecznego poboru kwot zabezpieczonych w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej (innych niż z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do stosowania w cywilnych statkach powietrznych), obecnie objętych kodami CN 7304 11 00, 7304 22 00, 7304 24 00, ex 7304 41 00, 7304 49 10, ex 7304 49 93, ex 7304 49 95, ex 7304 49 99 i ex 7304 90 00 (kody TARIC 7304410090, 7304499390, 7304499590, 7304499990 i 7304900091), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).
2. Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, jest następująca dla produktu opisanego w ust. 1 i wytworzonego przez poniższe przedsiębiorstwa:
Przedsiębiorstwo/przedsiębiorstwa |
Stawka ostatecznego cła antydumpingowego |
Dodatkowy kod TARIC |
Changshu Walsin Specialty Steel, Co. Ltd., Haiyu |
71,9 % |
B120 |
Shanghai Jinchang Stainless Steel Tube Manufacturing, Co. Ltd., Situan |
48,3 % |
B118 |
Wenzhou Jiangnan Steel Pipe Manufacturing, Co. Ltd., Yongzhong |
48,6 % |
B119 |
Przedsiębiorstwa wymienione w załączniku I |
56,9 % |
|
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa |
71,9 % |
B999 |
3. Stosowanie indywidualnych stawek celnych ustalonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 będzie uwarunkowane przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, zgodnej z wymogami określonymi w załączniku II. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje stawka celna mająca zastosowanie do wszystkich innych przedsiębiorstw.
4. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.
Artykuł 2
Kwoty zabezpieczone w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego na mocy rozporządzenia (WE) nr 627/2011 na przywóz przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej (innych niż z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do stosowania w cywilnych statkach powietrznych), obecnie objętych kodami CN 7304 11 00, 7304 22 00, 7304 24 00, ex 7304 41 00, 7304 49 10, ex 7304 49 93, ex 7304 49 95, ex 7304 49 99 i ex 7304 90 00, pochodzących z ChRL, zostają ostatecznie pobrane.
Artykuł 3
W przypadku gdy jakikolwiek nowy producent eksportujący w ChRL dostarczy Komisji wystarczające dowody potwierdzające, że:
— |
nie prowadził wywozu do Unii produktu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, w okresie objętym dochodzeniem (od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2010 r.), |
— |
nie jest powiązany z żadnym eksporterem lub producentem w ChRL, który podlega środkom wprowadzonym niniejszym rozporządzeniem, |
— |
rzeczywiście dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii po upływie okresu objętego dochodzeniem, na którym są oparte środki, lub zaciągnął nieodwołalne zobowiązanie umowne na wywóz znacznych ilości do Unii, |
Rada, stanowiąc zwykłą większością głosów na wniosek Komisji złożony po konsultacji z Komitetem Doradczym, może zmienić art. 1 ust. 2 poprzez dodanie nowego producenta eksportującego do współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą, w stosunku do których zastosowanie ma średnie ważone cło w wysokości 56,9 %.
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Genewie dnia 14 grudnia 2011 r.
W imieniu Rady
M. NOGAJ
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.
(2) Dz.U. L 169 z 29.6.2011, s. 1.
(3) Między innymi www.meps.co.uk.
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2376/94 z dnia 27 września 1994 r. ustanawiające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz odbiorników telewizji kolorowej pochodzących z Malezji, Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei, Singapuru i Tajlandii (Dz.U. L 255 z 1.10.1994, s. 50), rozporządzenie Komisji (EWG) nr 129/91 z dnia 11 stycznia 1991 r. ustanawiające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz małoekranowych odbiorników telewizji kolorowej pochodzących z Hongkongu i Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 14 z 19.1.1991, s. 31), decyzja Komisji 91/392/EWG z dnia 21 czerwca 1991 r. akceptująca zobowiązania podjęte w związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu określonych rur azbestowo-cementowych pochodzących z Turcji oraz kończąca dochodzenie (Dz.U. L 209 z 31.7.1991, s. 37), rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2686/92 z dnia 16 września 1992 r. nakładające cło tymczasowe na przywóz niektórych mikroukładów elektronicznych znanych jako DRAM (pamięci dynamiczne o dostępie swobodnym) pochodzących z Republiki Korei (Dz.U. L 272 z 17.9.1992, s. 13) oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 1331/2007 z dnia 13 listopada 2007 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz dicyjanodiamidu (DCD) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 296 z 15.11.2007, s. 1).
(5) Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Handlu, Dyrekcja H, Biuro N105 04/092, 1049 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË.
ZAŁĄCZNIK I
WSPÓŁPRACUJĄCY PRODUCENCI EKSPORTUJĄCY ChRL NIEOBJĘCI PRÓBĄ
Nazwa |
Dodatkowy kod TARIC |
Baofeng Steel Group, Co. Ltd., Lishui, |
B236 |
Changzhou City Lianyi Special Stainless Steel Tube, Co. Ltd., Changzhou, |
B237 |
Huadi Steel Group, Co. Ltd., Wenzhou |
B238 |
Huzhou Fengtai Stainless Steel Pipes, Co. Ltd., Huzhou |
B239 |
Huzhou Gaolin Stainless Steel Tube Manufacture, Co. Ltd., Huzhou, |
B240 |
Huzhou Zhongli Stainless Steel Pipe, Co. Ltd., Huzhou |
B241 |
Jiangsu Wujin Stainless Steel Pipe Group, Co. Ltd., Pekin |
B242 |
Jiangyin Huachang Stainless Steel Pipe, Co. Ltd., Jiangyin |
B243 |
Lixue Group, Co. Ltd., Ruian |
B244 |
Shanghai Crystal Palace Pipe, Co. Ltd., Szanghai |
B245 |
Shanghai Baoluo Stainless Steel Tube, Co. Ltd., Szanghai |
B246 |
Shanghai Shangshang Stainless Steel Pipe, Co. Ltd., Szanghai |
B247 |
Shanghai Tianbao Stainless Steel, Co. Ltd., Szanghai |
B248 |
Shanghai Tianyang Steel Tube, Co. Ltd., Szanghai |
B249 |
Wenzhou Xindeda Stainless Steel Material, Co. Ltd., Wenzhou |
B250 |
Wenzhou Baorui Steel, Co. Ltd., Wenzhou |
B251 |
Zhejiang Conform Stainless Steel Tube, Co. Ltd., Jixing |
B252 |
Zhejiang Easter Steel Pipe, Co. Ltd., Jiaxing |
B253 |
Zhejiang Five - Star Steel Tube Manufacturing, Co. Ltd., Wenzhou |
B254 |
Zhejiang Guobang Steel, Co. Ltd., Lishui |
B255 |
Zhejiang Hengyuan Steel, Co. Ltd., Lishui |
B256 |
Zhejiang Jiashang Stainless Steel, Co. Ltd., miasto Jiaxing |
B257 |
Zhejiang Jinxin Stainless Steel Manufacture, Co. Ltd., miasto Xiping |
B258 |
Zhejiang Jiuli Hi-Tech Metals, Co. Ltd., Huzhou |
B259 |
Zhejiang Kanglong Steel, Co. Ltd., Lishui |
B260 |
Zhejiang Qiangli Stainless Steel Manufacture, Co. Ltd., miasto Xiping |
B261 |
Zhejiang Tianbao Industrial, Co. Ltd., Wenzhou |
B262 |
Zhejiang Tsingshan Steel Pipe, Co. Ltd., Lishui |
B263 |
Zhejiang Yida Special Steel, Co. Ltd., miasto Xiping |
B264 |
ZAŁĄCZNIK II
Ważna faktura handlowa, o której mowa w art. 1 ust. 3, musi zawierać oświadczenie podpisane przez oficjalnego przedstawiciela podmiotu wystawiającego fakturę handlową w następującej formie:
1) |
nazwisko i funkcja pracownika podmiotu wystawiającego fakturę handlową; |
2) |
oświadczenie o następującej treści: „Ja, niżej podpisany, zaświadczam, że (ilość) przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej sprzedawanych na wywóz do Unii Europejskiej i objętych niniejszą fakturą zostało wytworzonych przez (nazwa i siedziba przedsiębiorstwa) (kod dodatkowy TARIC) w Chińskiej Republice Ludowej. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą. Data i podpis.” |
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/20 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1332/2011
z dnia 16 grudnia 2011 r.
ustanawiające wspólne wymogi korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne w celu zapobiegania kolizjom w powietrzu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 1, art. 8 ust. 5 oraz art. 9 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na operatorów statków powietrznych zarejestrowanych w państwie członkowskim lub w państwie trzecim i eksploatowanych przez operatora unijnego, a także na operatorów statków powietrznych eksploatowanych przez operatora z państwa trzeciego na terytorium Unii, należy nałożyć wymogi bezpieczeństwa. |
(2) |
W związku z serią niebezpiecznych zbliżeń w powietrzu, w przypadku których przekroczone zostały marginesy bezpieczeństwa, w tym wypadkami w Yaizu (Japonia) w 2001 r. i w Überlingen (Niemcy) w 2002 r., należy udoskonalić aktualne oprogramowanie pokładowego systemu zapobiegania kolizjom. Z przeprowadzonych badań wynika, że przy aktualnym oprogramowaniu pokładowego systemu zapobiegania kolizjom prawdopodobieństwo wystąpienia kolizji w powietrzu wynosi 2,7 × 10-8 na godzinę lotu. Dlatego obecną wersję 7.0 pokładowego systemu zapobiegania kolizjom (ACAS II) uważa się za stwarzającą zagrożenie dla bezpieczeństwa. |
(3) |
Konieczne jest wprowadzenie nowej wersji oprogramowania pokładowego systemu zapobiegania kolizjom (ACAS II), aby zapobiec kolizjom w powietrzu wszystkich statków powietrznych poruszających się w przestrzeni powietrznej objętej rozporządzeniem (WE) nr 216/2008. |
(4) |
Aby zapewnić najwyższe możliwe normy bezpieczeństwa, statki powietrzne niepodlegające wymogom obowiązkowego wyposażenia pokładowego, ale wyposażone w ACAS II przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, powinny mieć zainstalowaną najnowszą wersję oprogramowania pokładowego systemu zapobiegania kolizjom. |
(5) |
Aby zapewnić uzyskanie korzyści dla bezpieczeństwa wynikających z nowej wersji oprogramowania, wszystkie statki powietrzne muszą zostać w nie wyposażone jak najszybciej. Konieczne jest jednak ustalenie realnego harmonogramu dostosowania się branży lotniczej do niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem dostępności nowych urządzeń. |
(6) |
Agencja przygotowała projekt przepisów wykonawczych i przedstawiła go Komisji w postaci opinii zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 216/2008. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, ustanowionego na mocy art. 65 rozporządzenia (WE) nr 216/2008, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne wymogi korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne w celu zapobiegania kolizjom w powietrzu obowiązujące:
a) |
operatorów statków powietrznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 216/2008, wykonujących loty do, na terytorium i z Unii; oraz |
b) |
operatorów statków powietrznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 216/2008, wykonujących loty w przestrzeni powietrznej nad terytorium, do którego zastosowanie ma Traktat, a także w innej przestrzeni powietrznej, do której państwa członkowskie stosują rozporządzenie (WE) nr 551/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2). |
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) |
„pokładowy system zapobiegania kolizjom (ACAS)” oznacza system statku powietrznego wykorzystujący sygnały transpondera radaru wtórnego (SSR), działający niezależnie od sprzętu naziemnego, informujący pilota o statkach powietrznych przemieszczających się po potencjalnie kolizyjnej trajektorii, wyposażonych w transpondery SSR; |
2) |
„pokładowy system zapobiegania kolizjom II (ACAS II)” oznacza pokładowy system zapobiegania kolizjom zapewniający, obok ostrzeżeń ruchowych, wskazanie zalecanego manewru w płaszczyźnie pionowej; |
3) |
„wskazanie zalecanego manewru (RA)” oznacza wskazanie dla załogi lotniczej zalecające manewr mający zapewnić separowanie od zagrożeń lub ograniczenie manewru mające utrzymać istniejącą separację; |
4) |
„ostrzeżenie ruchowe (TA)” oznacza wskazanie dla załogi lotniczej o bliskości innego statku powietrznego stanowiącego potencjalne zagrożenie. |
Artykuł 3
Pokładowy system zapobiegania kolizjom (ACAS)
1. Samoloty, o których mowa w sekcji I załącznika do niniejszego rozporządzenia, muszą być wyposażone i eksploatowane zgodnie z zasadami i procedurami określonymi w załączniku.
2. Państwa członkowskie zapewniają eksploatację samolotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 216/2008, zgodną z zasadami i procedurami określonymi w załączniku na warunkach podanych we wspomnianym artykule.
Artykuł 4
Szczególne przepisy mające zastosowanie do operatorów objętych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3922/91 (3)
1. W drodze odstępstwa od przepisów OPS 1.668 i OPS 1.398 załącznika III do rozporządzenia (EWG) nr 3922/91, art. 3 i załącznik do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do operatorów samolotów, o których mowa w art. 1 lit. a).
2. Wszelkie pozostałe obowiązki, jakie rozporządzenie (EWG) nr 3922/91 nakłada na operatorów, odnoszące się do zatwierdzania, instalowania lub użytkowania wyposażenia, stosuje się także do ACAS II.
Artykuł 5
Wejście w życie i stosowanie
1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
2. Artykuły 3 i 4 stosuje się od dnia 1 marca 2012 r.
3. W drodze odstępstwa od ust. 2, w przypadku statków powietrznych posiadających indywidualny certyfikat zdatności do lotu wydany przed dniem 1 marca 2012 r., przepisy art. 3 i 4 stosuje się od dnia 1 grudnia 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1.
(2) Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 20.
(3) Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 4.
ZAŁĄCZNIK
Pokładowe systemy zapobiegania kolizjom (ACAS) II
[Część ACAS]
Sekcja I – Wyposażenie ACAS II
AUR.ACAS.1005 Wymogi w zakresie skuteczności działania
1) |
Następujące samoloty z napędem turbinowym muszą być wyposażone w wersję 7.1 oprogramowania systemu zapobiegania kolizjom ACAS II:
|
2) |
Statki powietrzne niewymienione w pkt. 1, które zostaną jednak wyposażone w ACAS II na zasadzie dobrowolności, muszą posiadać wersję 7.1 oprogramowania systemu zapobiegania kolizjom. |
3) |
Punkt 1 nie ma zastosowania do bezzałogowych systemów latających. |
Sekcja II – Eksploatacja
AUR.ACAS.2005 Wykorzystanie ACAS II
1) |
ACAS II wykorzystywany jest w trakcie lotu, z wyjątkiem przypadków podanych w wykazie wyposażenia minimalnego określonym w załączniku III do rozporządzenia (EWG) nr 3922/91, w trybie umożliwiającym wskazanie RA załodze lotniczej w przypadku wykrycia nadmiernego zbliżenia do innego statku powietrznego, chyba że na skutek procedury odbiegającej od normy lub warunków ograniczających osiągi zachodzi konieczność zablokowania trybu RA (przy wyłącznym korzystaniu z sygnalizacji TA lub równoważnej). |
2) |
Gdy ACAS II wydaje RA:
|
AUR.ACAS.2010 ACAS II Szkolenie
Operatorzy ustanawiają procedury operacyjne ACAS II, a programy szkoleniowe są tak opracowywane, aby załoga lotnicza była odpowiednio przeszkolona w zakresie zapobiegania kolizjom i potrafiła korzystać z urządzeń ACAS II.
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/23 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1333/2011
z dnia 19 grudnia 2011 r.
ustanawiające normy handlowe dotyczące bananów, zasady weryfikacji zgodności z tymi normami handlowymi i wymogi dotyczące powiadomień w sektorze bananów
(tekst jednolity)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1), w szczególności jego art. 121 lit. a) i art. 194, w związku z art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2257/94 z dnia 16 września 1994 r. ustanawiające normy jakości bananów (2), rozporządzenie Komisji (WE) nr 2898/95 z dnia 15 grudnia 1995 r. dotyczące weryfikacji zgodności z normami jakości bananów (3) i rozporządzenie Komisji (WE) nr 239/2007 z dnia 6 marca 2007 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 404/93 w odniesieniu do wymogów dotyczących powiadomień w sektorze bananów (4) zostały znacząco zmienione (5). Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy je ujednolicić poprzez zebranie ich w jednym akcie. |
(2) |
Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 przewiduje ustanowienie norm handlowych dotyczących bananów. Celem tych norm jest zapewnienie jednolitości i zadowalającej jakości produktów dostarczonych na rynek, w szczególności w odniesieniu do bananów zebranych w Unii, których jakość należy poprawić. |
(3) |
Uwzględniając różnorodność odmian wprowadzonych do obrotu w Unii, a także praktyki handlowe, należy ustalić minimalne normy niedojrzałych zielonych bananów, bez uszczerbku dla wprowadzonych później norm obowiązujących na różnych etapach obrotu. Właściwości bananów figowych oraz sposób, w jaki są sprzedawane, sprawiają, że nie powinny być objęte normami unijnymi. |
(4) |
Uwzględniając postawione cele, wydaje się właściwe, aby zezwolić państwom członkowskim, które zajmują się produkcją bananów na stosowanie krajowych norm w obrębie ich terytorium w odniesieniu do produkcji własnej tych państw, ale jedynie na etapie następującym po etapie niedojrzałych bananów zielonych, pod warunkiem że przepisy te nie są sprzeczne z normami unijnymi i nie utrudniają swobodnego obrotu bananami w Unii. |
(5) |
Należy wziąć pod uwagę fakt, że czynniki klimatyczne utrudniają warunki produkcji na Maderze, Azorach, w Algarve, na Krecie, w Lakonii i na Cyprze, w wyniku czego banany na tych obszarach nie osiągają ustalonej długości minimalnej. W wyżej wymienionych przypadkach banany powinny móc być wciąż wprowadzane na rynek, ale jedynie jako klasa II. |
(6) |
Należy przyjąć środki w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów określających normy handlowe dotyczące bananów, w szczególności w odniesieniu do kontroli zgodności. |
(7) |
Uwzględniając dużą nietrwałość produktu i praktyki handlowe oraz procedury kontroli stosowane w handlu, należy przyjąć, że kontrole zgodności zasadniczo należy przeprowadzać na etapie, do którego stosuje się dane normy. |
(8) |
Produkt, który przejdzie kontrolę na tym etapie jest uznawany za zgodny z normami. Ocena ta powinna pozostawać bez uszczerbku dla niezapowiedzianych kontroli przeprowadzanych na kolejnych etapach, aż do etapu dojrzewalni. |
(9) |
Kontrola zgodności nie powinna być systematyczna, ale powinna być wyrywkowa i polegać na ocenie ogólnej próbki pobranej wyrywkowo z partii wybranej do kontroli przez właściwą instytucję i uznanej za reprezentatywną dla tej partii. W tym celu, stosuje się odpowiednie przepisy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (6). |
(10) |
W handlu bananami istnieje duża konkurencja. Zainteresowane podmioty gospodarcze same wprowadziły rygorystyczne kontrole. W związku z tym kontrole nie powinny być przeprowadzane na etapie dotyczącym podmiotów gospodarczych, które przedstawiają odpowiednie gwarancje w odniesieniu do personelu i do urządzeń technicznych oraz które mogą zagwarantować, że banany, które wprowadzają one na unijny rynek, spełniają unijne normy. Wyłączenia takie powinny być przyznawane przez państwo członkowskie, na terytorium którego taka kontrola w zasadzie ma być przeprowadzana. Wyłączenia takie należy cofnąć w przypadku, gdy normy i odpowiadające im warunki nie są spełniane. |
(11) |
W celu przeprowadzenia kontroli zainteresowane podmioty gospodarcze dostarczają informacje właściwym instytucjom. |
(12) |
Świadectwo zgodności wydawane po zakończeniu kontroli nie powinno stanowić dokumentu towarzyszącego bananom do ostatniego etapu obrotu, lecz powinno być dowodem spełniania przez banany unijnych norm do etapu wejścia do dojrzewalni i zgodnie z zakresem tych norm, okazywanym na każde żądanie właściwych władz. Ponadto należy podkreślić, że banany niespełniające norm ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu nie mogą być przeznaczone do spożycia w stanie świeżym w Unii. |
(13) |
W celu nadzorowania funkcjonowania rynku bananów konieczne jest, by Komisja otrzymywała informacje dotyczące produkcji i wprowadzenia do obrotu bananów w Unii. Należy ustanowić zasady dotyczące przekazywania takich informacji przez państwa członkowskie. |
(14) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ 1
NORMY HANDLOWE
Artykuł 1
Normy handlowe odnoszące się do bananów objętych kodem CN 0803 00, z wyłączeniem plantanów, bananów figowych oraz bananów przeznaczonych do przetworzenia, są ustanowione w załączniku I.
Powyższe normy handlowe stosuje się w odniesieniu do bananów pochodzących z państw trzecich na etapie dopuszczenia do swobodnego obrotu, bananów pochodzących z Unii na etapie ich pierwszego dostarczenia do portu unijnego oraz świeżych bananów dostarczonych konsumentowi w regionie wytwarzania na etapie opuszczania pakowni.
Artykuł 2
Normy handlowe, o których mowa w art. 1, nie wpływają na zastosowanie na późniejszych etapach obrotu przepisów krajowych, które:
a) |
nie utrudniają swobodnego obrotu bananami, pochodzącymi z państw trzecich oraz z pozostałych regionów Unii, i są zgodne z normami handlowymi, o których mowa w art. 1; oraz |
b) |
nie są sprzeczne z normami handlowymi, o których mowa w art. 1. |
ROZDZIAŁ 2
WERYFIKACJA ZGODNOŚCI Z NORMAMI HANDLOWYMI
Artykuł 3
Państwa członkowskie przeprowadzają kontrole zgodnie z niniejszym rozdziałem w celu weryfikacji, czy banany objęte kodem CN 0803 00, z wyłączeniem plantanów, bananów figowych oraz bananów przeznaczonych do przetworzenia, spełniają normy handlowe, o których mowa w art. 1.
Artykuł 4
Banany produkowane w Unii podlegają kontroli zgodności z unijnymi normami handlowymi, o których mowa w art. 1, przed załadunkiem na środek transportu w celu wprowadzenia do obrotu w stanie świeżym. Takie kontrole mogą być przeprowadzane w pakowalni.
Banany, które są wprowadzane do obrotu poza regionem ich produkcji, podlegają niezapowiedzianym kontrolom w momencie, gdy są po raz pierwszy wyładowywane w innym miejscu w Unii.
Kontrole, o których mowa w akapicie. pierwszym i drugim, przeprowadza się z zastrzeżeniem art. 9.
Artykuł 5
Przed wprowadzeniem do swobodnego obrotu w Unii banany przywożone z państw trzecich podlegają kontrolom zgodności z normami handlowymi, o których mowa w art. 1, w państwie członkowskim pierwszego wyładunku w Unii, z zastrzeżeniem art. 9.
Artykuł 6
1. Weryfikację zgodności przeprowadza się zgodnie z art. 17 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011.
2. W przypadku produktów, których zgodności, z powodów technicznych, nie można sprawdzić przy pierwszym wyładunku w Unii, kontrole przeprowadza się w późniejszym terminie, najpóźniej w momencie dostarczenia do dojrzewalni, a w każdym razie, w odniesieniu do produktów przywożonych z państw trzecich, przed wprowadzeniem do swobodnego obrotu.
3. Po zakończeniu kontroli zgodności wydawane jest świadectwo sporządzone zgodnie z załącznikiem II dla produktów, których zgodność z normami została ustalona.
Świadectwo kontroli wydane dla bananów pochodzących z państw trzecich okazuje się władzom celnym w celu wprowadzenia tych produktów do swobodnego obrotu w Unii.
4. W przypadku niezgodności stosuje się pkt 2.7 w załączniku V do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011.
5. W przypadku gdy właściwa instytucja nie dokonała kontroli niektórych produktów, umieszcza ona swoją pieczęć na powiadomieniu przewidzianym w art. 7 lub, w przypadku niedopełnienia tego obowiązku, w odniesieniu do produktów przywożonych, informuje należycie organy celne za pomocą innych odpowiednich środków.
6. Podmioty gospodarcze zapewniają wszystkie niezbędne urządzenia wymagane przez instytucję właściwą do przeprowadzania kontroli, stosownie do niniejszego rozdziału.
Artykuł 7
Zainteresowane podmioty gospodarcze lub ich przedstawiciele, którzy nie kwalifikują się do skorzystania z wyłączenia przewidzianego w art. 9, dostarczają w odpowiednim czasie właściwej instytucji wszelkich informacji niezbędnych do identyfikacji partii oraz szczegółowych informacji o miejscu i dacie pakowania oraz wysyłania bananów zebranych w Unii, planowanym miejscu i dacie wyładunku w Unii bananów pochodzących z państw trzecich lub z unijnych regionów produkcji oraz o dostawach do dojrzewalni bananów, które nie mogą być sprawdzone przy ich pierwszym wyładunku w Unii.
Artykuł 8
1. Kontrole zgodności przeprowadzane są przez wydziały lub instytucje wyznaczone przez właściwe władze krajowe. Wydziały lub instytucje muszą dawać odpowiednie gwarancje przeprowadzenia takich kontroli, w szczególności w odniesieniu do wyposażenia, szkolenia oraz doświadczenia.
2. Właściwe władze krajowe mogą przekazać odpowiedzialność za przeprowadzenie kontroli zgodności zatwierdzonym w tym celu instytucjom prywatnym, które:
a) |
posiadają inspektorów, którzy ukończyli kurs szkoleniowy uznawany przez właściwe władze krajowe; |
b) |
posiadają wyposażenie i urządzenia niezbędne do przeprowadzania weryfikacji i analiz wymaganych do kontroli; oraz |
c) |
posiadają odpowiednie urządzenia do przekazywania informacji. |
3. Właściwe władze państwowe sprawdzają okresowo wykonanie i skuteczność kontroli zgodności. Cofają zatwierdzenie, w przypadku gdy wykryją nieprawidłowości, które mogą wpływać na prawidłowe przeprowadzanie kontroli zgodności lub w przypadku, gdy wymogi nie są już spełniane.
Artykuł 9
1. Podmioty gospodarcze wprowadzające do obrotu banany zebrane w Unii lub banany przywożone z państw trzecich nie podlegają kontrolom zgodności z normami handlowymi na etapach, o których mowa w art. 4 i 5, w przypadku gdy:
a) |
posiadają personel doświadczony w zakresie norm handlowych i urządzenia techniczne do przeprowadzania kontroli; |
b) |
prowadzą rejestr wykonywanych działań; oraz |
c) |
dają gwarancje, że jakość bananów, które wprowadzają do obrotu, jest zgodna z normami handlowymi, o których mowa w art. 1. |
Podmioty gospodarcze wyłączone z kontroli otrzymują świadectwo o wyłączeniu, zgodne ze wzorem przedstawionym w załączniku III.
2. Wyłączenie z kontroli przyznawane jest na wniosek zainteresowanego podmiotu gospodarczego przez wydziały lub instytucje kontroli wyznaczone przez właściwe władze państwa członkowskiego produkcji, w odniesieniu do bananów wprowadzanych do obrotu w unijnym regionie produkcyjnym, lub przez władze państwa członkowskiego miejsca wyładunku, w odniesieniu do unijnych bananów wprowadzanych do obrotu w innych regionach Unii oraz w odniesieniu do bananów przywożonych z państw trzecich. Wyłączenia spod kontroli przyznawane są najdłużej na okres trzech lat i są odnawialne. Wyłączenie takie stosuje się do całego rynku unijnego dla produktów wyładowywanych w państwie członkowskim, które przyznało wyłączenie.
Wymienione wydziały i instytucje cofają wyłączenie w przypadku, gdy wykryją nieprawidłowości, które mogą mieć wpływ na zgodność bananów z normami handlowymi, o których mowa w art. 1 lub w przypadku, gdy warunki ustalone w ust. 1 nie są już spełniane. Cofnięcie jest czasowe lub stałe, odpowiednio do znaczenia wykrytych naruszeń.
Państwa członkowskie sporządzają rejestr podmiotów gospodarczych wyłączonych spod kontroli, przyznają im numer rejestracyjny oraz podejmują odpowiednie kroki w celu rozpowszechnienia takich informacji.
3. Właściwe wydziały lub instytucje państw członkowskich weryfikują okresowo jakość bananów wprowadzanych przez podmioty gospodarcze, o których mowa w ust. 1, oraz przestrzeganie określonych tam warunków. Wyłączone podmioty gospodarcze zapewniają również wszystkie urządzenia wymagane do przeprowadzenia takich weryfikacji.
Właściwe wydziały lub instytucje państw członkowskich powiadamiają Komisję o liście podmiotów gospodarczych, którym przyznano wyłączenie, przewidzianej w niniejszym artykule, oraz o każdym cofniętym wyłączeniu.
Artykuł 10
Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla niezapowiedzianych kontroli na miejscu, przeprowadzanych w kolejnych etapach aż do etapu dojrzewalni.
ROZDZIAŁ 3
POWIADOMIENIA
Artykuł 11
1. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję, w odniesieniu do każdego okresu sprawozdawczego, o:
a) |
ilości wyprodukowanych w Unii bananów, które są wprowadzane do obrotu:
|
b) |
średnich cenach sprzedaży na rynkach lokalnych zielonych bananów produkowanych w Unii, które są wprowadzane do obrotu w ich regionie produkcji; |
c) |
średnich cenach sprzedaży zielonych bananów na etapie dostawy w pierwszym porcie rozładunku (towary nierozładowane) w odniesieniu do bananów wyprodukowanych w Unii, które są wprowadzane do obrotu poza ich regionem produkcji; |
d) |
prognozach dotyczących danych, o których mowa w lit. a), b) i c), w odniesieniu do dwóch kolejnych okresów sprawozdawczych. |
2. Regiony produkcji to:
a) |
Wyspy Kanaryjskie; |
b) |
Gwadelupa; |
c) |
Martynika; |
d) |
Madera, Azory i Algarve; |
e) |
Kreta i Lakonia; |
f) |
Cypr. |
3. Okresy sprawozdawcze w roku kalendarzowym są następujące:
a) |
od stycznia do kwietnia włącznie; |
b) |
od maja do sierpnia włącznie; |
c) |
od września do grudnia włącznie. |
Powiadomienia dotyczące każdego okresu sprawozdawczego muszą być dokonywane najpóźniej do piętnastego dnia drugiego miesiąca następującego po danym okresie sprawozdawczym.
4. Powiadomienia, o których mowa w niniejszym rozdziale, składane są zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (7).
Artykuł 12
Rozporządzenia (WE) nr 2257/94, nr (WE) 2898/95 i nr (WE) 239/2007 tracą moc.
Odesłania do uchylonych rozporządzeń odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.
Artykuł 13
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 245 z 20.9.1994, s. 6.
(3) Dz.U. L 304 z 16.12.1995, s. 17.
(4) Dz.U. L 67 z 7.3.2007, s. 3.
(5) Zob. załącznik V.
(6) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
(7) Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3.
ZAŁĄCZNIK I
Normy handlowe dotyczące bananów
I. DEFINICJA PRODUKTU
Niniejszą normę stosuje się do bananów odmian podgrup Musa (AAA) spp., Cavendish oraz Gros Michel, jak również hybryd, określonych w załączniku IV, przeznaczonych do dostawy konsumentowi w stanie świeżym po przygotowaniu i zapakowaniu. Plantany, banany przeznaczone do przetworzenia przemysłowego oraz banany figowe nie są objęte tą normą.
II. JAKOŚĆ
Niniejsza norma określa wymagania jakościowe, jakie mają być spełniane przez niedojrzałe banany zielone po przygotowaniu i zapakowaniu.
A. Wymagania minimalne
We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych dotyczących każdej z klas oraz dopuszczalnej tolerancji, banany muszą być:
— |
zielone i niedojrzałe, |
— |
w stanie nienaruszonym, |
— |
twarde, |
— |
w dobrym stanie; niedopuszczalny jest produkt gnijący lub psujący się w sposób wykluczający jego przydatność do spożycia, |
— |
czyste, praktycznie wolne od widocznych ciał obcych, |
— |
praktycznie wolne od szkodników, |
— |
praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki, |
— |
o nienaruszonej szypułce owocostanu, bez zgięć, uszkodzeń spowodowanych przez grzyby lub oznak więdnięcia, |
— |
z usuniętymi słupkami, |
— |
wolne od zniekształceń lub nieprawidłowej krzywizny paluszków, |
— |
praktycznie bez stłuczeń, |
— |
praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych niskimi temperaturami, |
— |
wolne od niewłaściwego zawilgocenia powierzchniowego, |
— |
wolne od wszelkich obcych zapachów lub smaków. |
Dodatkowo rączki i kiście (części rączek) muszą zawierać:
— |
dostateczną część wiązki o prawidłowym zabarwieniu, solidną i wolną od zarażenia grzybami, |
— |
wiązkę uciętą w prawidłowy sposób, nie na skos i nie rozdartą, bez fragmentów łodygi. |
Rozwój fizyczny oraz stopień dojrzałości bananów muszą być na takim poziomie, aby mogły one:
— |
wytrzymać transport i dostawy, oraz |
— |
dotrzeć do miejsca przeznaczenia w zadowalającym stanie w celu osiągnięcia właściwego stopnia dojrzałości. |
B. Klasyfikacja
Banany dzieli się na trzy klasy określone poniżej:
i) Klasa ekstra
Banany należące do tej klasy muszą być najwyższej jakości. Muszą one mieć właściwości typowe dla odmiany lub dla typu handlowego.
Paluszki muszą być wolne od wad, z wyjątkiem niewielkich uszkodzeń powierzchniowych, nieprzekraczających łącznie więcej niż 1 cm2 powierzchni paluszka i niewpływających ujemnie na ogólny wygląd rączki lub kiści, ich jakości i jej zachowania, czy konfekcjonowania w opakowaniu zbiorczym.
ii) Klasa I
Banany należące do tej klasy muszą charakteryzować się dobrą jakością. Muszą one mieć właściwości typowe dla odmiany lub dla typu handlowego.
Jednakże dopuszczalne są niewielkie wady pojedynczych owoców pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na ogólny wygląd każdej rączki czy kiści, ich jakość i jej zachowanie lub konfekcjonowanie w opakowaniach zbiorczych:
— |
niewielkie wady dotyczące kształtu, |
— |
niewielkie wady skórki spowodowane otarciem czy innymi niewielkimi uszkodzeniami powierzchniowymi pokrywającymi w sumie nie więcej niż 2 cm2 powierzchni paluszka. |
W żadnym wypadku wymienione niewielkie wady nie mogą naruszać miąższu owocu.
iii) Klasa II
Klasa ta obejmuje owoce niekwalifikujące się do żadnej z wyżej wymienionych klas, lecz spełniające wymagania minimalne określone powyżej.
Dopuszcza się następujące wady poszczególnych owoców pod warunkiem, że banany zachowują swoje niezbędne właściwości w odniesieniu do jakości, jej zachowania oraz konfekcjonowania:
— |
wady kształtu, |
— |
wady skórki spowodowane porysowaniem, otarciem lub innymi uszkodzeniami obejmującymi łącznie nie więcej niż 4 cm2 powierzchni paluszka. |
W żadnym wypadku wspomniane wady nie mogą naruszać miąższu owocu.
III. KLASYFIKACJA WEDŁUG WIELKOŚCI
Klasyfikacja według wielkości jest ustalana na podstawie:
— |
długości owocu, wyrażonej w centymetrach oraz mierzonej wzdłuż powierzchni wypukłej od końca szczytu owocu do podstawy przysadki, |
— |
stopnia, tj. pomiaru w milimetrach, szerokości przekroju poprzecznego owocu między powierzchniami bocznymi a środkiem, prostopadle do osi podłużnej. |
Wzorzec owocu przy pomiarze długości i stopnia:
— |
owoc środkowy w zewnętrznym rzędzie rączki, |
— |
owoc znajdujący się w sąsiedztwie przekroju dzielącego rączkę, w rzędzie zewnętrznym kiści. |
Minimalna dopuszczalna długość wynosi 14 cm, a minimalny dopuszczalny stopień wynosi 27 mm.
Wyjątek od akapitu trzeciego stanowią banany produkowane na Maderze, na Azorach, w Algarve, na Krecie, w Lakonii oraz na Cyprze o długości mniejszej niż 14 cm, które mogą być sprzedawane w Unii, lecz muszą być zaliczone do klasy II.
IV. TOLERANCJE
Tolerancje dotyczące jakości i wielkości są dozwolone w obrębie każdego opakowania w odniesieniu do produktu niespełniającego wymogów wskazanej klasy.
A. Tolerancje dotyczące jakości
i) Klasa ekstra
5 % ilości lub wagi bananów niespełniających wymagań klasy ekstra, lecz spełniających wymagania klasy I lub, w wyjątkowych przypadkach, mieszczących się w granicach tolerancji dla tej klasy.
ii) Klasa I
10 % ilości lub wagi bananów niespełniających wymagań klasy I, lecz spełniających wymagania ustalone dla klasy II lub, w wyjątkowych przypadkach, mieszczących się w granicach tolerancji dla tej klasy.
iii) Klasa II
10 % ilości lub wagi bananów niespełniających ani wymagań klasy II, ani wymagań minimalnych, z wyłączeniem produktu naruszonego przez gnicie lub inny rodzaj zepsucia, które wykluczają ich przydatność do spożycia.
B. Tolerancje dotyczące wielkości
W odniesieniu do wszystkich klas 10 % ilości bananów niespełniających właściwości dotyczących wielkości przy maksymalnej tolerancji do 1 cm w przypadku długości minimalnej 14 cm.
V. KONFEKCJONOWANIE
A. Jednorodność
Zawartość każdego opakowania musi być jednorodna i składać się wyłącznie z bananów o tym samym pochodzeniu, odmianie lub typie handlowym oraz jakości.
Widoczna część zawartości każdego opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.
B. Opakowanie
Banany muszą być pakowane w sposób zapewniający ich odpowiednią ochronę.
Materiały zastosowane wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste oraz o takim charakterze, aby zapobiegały jakiemukolwiek zewnętrznemu lub wewnętrznemu pogorszeniu jakości produktu. Użycie materiałów takich jak w szczególności papier opakunkowy czy etykiety przylepne zawierające informacje handlowe, jest dozwolone pod warunkiem, że nadruki i oznakowanie zostały wykonane przy użyciu nietoksycznych farb drukarskich lub klejów.
Opakowania nie mogą zawierać żadnych ciał obcych.
C. Konfekcjonowanie
Banany muszą być konfekcjonowane w postaci rączek oraz kiści (części rączek) składających się z co najmniej czterech owoców. Banany mogą również być konfekcjonowane jako pojedyncze owoce.
Dopuszcza się kiście, w których brakuje nie więcej niż dwóch bananów, pod warunkiem że szypułka nie jest rozdarta, ale równo ucięta, a sąsiadujące paluszki nie są uszkodzone.
Na jeden rząd przypadać może nie więcej niż jedna kiść trzech bananów o tych samych właściwościach co inne owoce w opakowaniu.
W regionach produkujących banany można sprzedawać owocostan bananów.
VI. OZNAKOWANIE
Na każdym opakowaniu muszą widnieć następujące dane szczegółowe, złożone z grup liter umieszczonych po tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny, trwały oraz widoczny z zewnątrz:
A. Identyfikacja
Pakujący lub wysyłający |
Nazwa i adres albo urzędowo nadany lub zatwierdzony kod umowny |
B. Charakter produktu
— |
wyraz „Banany” w przypadku gdy zawartość nie jest widoczna z zewnątrz, |
— |
nazwa odmiany oraz typ handlowy. |
C. Pochodzenie produktu
Kraj pochodzenia i w przypadku produktu pochodzącego z Unii:
— |
obszar produkcyjny, oraz |
— |
(nieobowiązkowo) nazwa krajowa, regionalna lub lokalna. |
D. Specyfikacje handlowe
— |
Klasa, |
— |
waga netto, |
— |
klasa wielkości wyrażona jako długość minimalna oraz, nieobowiązkowo, jako długość maksymalna. |
E. Urzędowy znak kontroli (nieobowiązkowo).
ZAŁĄCZNIK II
ZAŁĄCZNIK III
Świadectwo wyłączenia spod weryfikacji zgodności z normami handlowymi dotyczącymi bananów
ZAŁĄCZNIK IV
Wykaz głównych grup, podgrup oraz odmian bananów deserowych wprowadzonych do obrotu w Unii
Grupa |
Podgrupa |
Główne uprawiane odmiany (wykaz niewyczerpujący) |
AA |
Sweet fig |
Sweet fig, Pisang Mas, Amas Datil, Bocadillo |
AB |
Ney-Poovan |
Ney Poovan, Safet Velchi |
AAA |
Cavendish |
Dwarf Cavendish |
Giant Cavendish |
||
Lacatan |
||
Poyo (Robusta) |
||
Williams |
||
Americani |
||
Valery |
||
Arvis |
||
Gros Michel |
Gros Michel („Big Mike”) |
|
Highgate |
||
Hybrydys |
Flhorban 920 |
|
Pink fig |
Figue Rose |
|
Figue Rose Verte |
||
Ibota |
|
|
AAB |
Fig apple |
Fig apple, Silk |
Pome (Prata) |
Pacovan |
|
Prata Ana |
||
Mysore |
Mysore, Pisang Ceylan, Gorolo |
ZAŁĄCZNIK V
Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian
Rozporządzenie Komisji (WE) No 2257/94 |
|
Rozporządzenie Komisji (WE) No 1135/96 |
Wyłącznie artykuł 1 i tylko w odniesieniu do niemieckiej wersji językowej |
Rozporządzenie Komisji (WE) No 386/97 |
Wyłącznie artykuł 1 i tylko w odniesieniu do angielskiej i szwedzkiej wersji językowej |
Rozporządzenie Komisji (WE) No 228/2006 |
|
Rozporządzenie Komisji (WE) No 2898/95 |
|
Rozporządzenie Komisji (WE) No 465/96 |
|
Rozporządzenie Komisji (WE) No 1135/96 |
Wyłącznie artykuł 2 i tylko w odniesieniu do angielskiej wersji językowej |
Rozporządzenie Komisji (WE) No 386/97 |
Wyłącznie artykuł 2 i tylko w odniesieniu do hiszpańskiej wersji językowej |
Rozporządzenie Komisji (WE) No 239/2007 |
|
Rozporządzenie Komisji (UE) No 557/2010 |
Wyłącznie artykuł 6 |
ZAŁĄCZNIK VI
Tabela korelacji
Rozporządzenie (WE) No 2257/94 |
Rozporządzenie (WE) No 2898/95 |
Rozporządzenie (WE) No 239/2007 |
Niniejsze rozporządzenie |
Artykuł 1 |
— |
— |
Artykuł 1 |
Artykuł 2 część wstępna |
— |
— |
Artykuł 2 część wstępna |
Artykuł 2 tiret pierwsze |
— |
— |
Artykuł 2 lit. a) |
Artykuł 2 tiret drugie |
— |
— |
Artykuł 2 lit. b) |
Artykuł 3 |
— |
— |
Artykuł 13 |
Załącznik I |
— |
— |
Załącznik I |
Załącznik II |
— |
— |
Załącznik IV |
— |
Artykuł 1 |
— |
Artykuł 3 |
— |
Artykuł 2 |
— |
Artykuł 4 |
— |
Artykuł 3 |
— |
Artykuł 5 |
— |
Artykuł 4 |
— |
Artykuł 6 |
— |
Artykuł 5 |
— |
Artykuł 7 |
— |
Artykuł 6 |
— |
Artykuł 8 |
— |
Artykuł 7 |
— |
Artykuł 9 |
— |
Artykuł 8 |
— |
Artykuł 10 |
— |
Artykuł 9 |
— |
— |
— |
Załącznik I |
— |
Załącznik II |
— |
Załącznik II |
— |
Załącznik III |
— |
— |
Artykuł 1 |
Artykuł 11 |
— |
— |
Artykuł 2 |
— |
— |
— |
Artykuł 3 |
— |
— |
— |
— |
Artykuł 12 |
— |
— |
— |
Załącznik V |
— |
— |
— |
Załącznik VI |
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/35 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1334/2011
z dnia 19 grudnia 2011 r.
w sprawie publikacji na 2012 r. nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych ustanowionej rozporządzeniem (EWG) nr 3846/87
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3846/87 z dnia 17 grudnia 1987 r. ustanawiające nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych (2), w szczególności jego art. 3 akapit czwarty,
a także mając na uwadze, co następuje:
Należy opublikować nomenklaturę refundacji w pełnej, obowiązującej w dniu 1 stycznia 2012 r. wersji, jaka wynika z przepisów wykonawczych regulujących mechanizmy dotyczące wywozu produktów rolnych.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (EWG) nr 3846/87 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
Załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. |
2) |
Załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 1 stycznia 2012 r.
Niniejsze rozporządzenie wygasa z dniem 31 grudnia 2012 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 366 z 24.12.1987, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
„ZAŁĄCZNIK I
NOMENKLATURA PRODUKTÓW ROLNYCH DO CELÓW REFUNDACJI WYWOZOWYCH
SPIS TREŚCI
Sektor
1. |
Zboża i mąka pszenna lub żytnia, kasze lub grysiki |
2. |
Ryż i ryż łamany |
3. |
Przetwory zbożowe |
4. |
Mieszanki paszowe pochodzenia zbożowego |
5. |
Wołowina i cielęcina |
6. |
Wieprzowina |
7. |
Mięso drobiowe |
8. |
Jaja |
9. |
Mleko i produkty mleczne |
10. |
Cukier biały i cukier surowy nierafinowany |
11. |
Syropy i pozostałe produkty cukrownicze |
1. Zboża i mąka pszenna lub żytnia, kasze lub grysiki
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||||
1001 |
Pszenica i meslin: |
|
||||
|
|
|
||||
1001 11 00 |
|
1001 11 00 9000 |
||||
1001 19 00 |
|
1001 19 00 9000 |
||||
|
|
|
||||
ex 1001 91 |
|
|
||||
1001 91 20 |
|
1001 91 20 9000 |
||||
1001 91 90 |
|
1001 91 90 9000 |
||||
1001 99 00 |
|
1001 99 00 9000 |
||||
1002 |
Żyto: |
|
||||
1002 10 00 |
|
1002 10 00 9000 |
||||
1002 90 00 |
|
1002 90 00 9000 |
||||
1003 |
Jęczmień: |
|
||||
1003 10 00 |
|
1003 10 00 9000 |
||||
1003 90 00 |
|
1003 90 00 9000 |
||||
1004 |
Owies: |
|
||||
1004 10 00 |
|
1004 10 00 9000 |
||||
1004 90 00 |
|
1004 90 00 9000 |
||||
1005 |
Kukurydza: |
|
||||
ex 1005 10 |
|
|
||||
1005 10 90 |
|
1005 10 90 9000 |
||||
1005 90 00 |
|
1005 90 00 9000 |
||||
1007 |
Ziarno sorgo: |
|
||||
|
|
|
||||
1007 10 10 |
|
1007 10 10 9000 |
||||
1007 10 90 |
|
1007 10 90 9000 |
||||
1007 90 00 |
|
1007 90 00 9000 |
||||
ex 1008 |
Nasiona gryki, prosa i mozgi kanaryjskiej; pozostałe zboża: |
|
||||
|
|
|
||||
1008 21 00 |
|
1008 21 00 9000 |
||||
1008 29 00 |
|
1008 29 00 9000 |
||||
1101 00 |
Mąka pszenna lub z meslin: |
|
||||
|
|
|
||||
1101 00 11 |
|
1101 00 11 9000 |
||||
1101 00 15 |
|
|
||||
|
1101 00 15 9100 |
|||||
|
1101 00 15 9130 |
|||||
|
1101 00 15 9150 |
|||||
|
1101 00 15 9170 |
|||||
|
1101 00 15 9180 |
|||||
|
1101 00 15 9190 |
|||||
1101 00 90 |
|
1101 00 90 9000 |
||||
ex 1102 |
Mąki ze zbóż, innych niż pszenica lub meslin: |
|
||||
1102 90 70 |
|
|
||||
|
1102 90 70 9500 |
|||||
|
1102 90 70 9700 |
|||||
|
1102 90 70 9900 |
|||||
ex 1103 |
Kasze, mączki i granulki, zbożowe: |
|
||||
|
|
|
||||
1103 11 |
|
|
||||
1103 11 10 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
1103 11 10 9200 |
|||||
|
1103 11 10 9400 |
|||||
|
1103 11 10 9900 |
|||||
1103 11 90 |
|
|
||||
|
1103 11 90 9200 |
|||||
|
1103 11 90 9800 |
2. Ryż i ryż łamany
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 1006 |
Ryż: |
|
||
1006 20 |
|
|
||
|
|
|
||
1006 20 11 |
|
1006 20 11 9000 |
||
1006 20 13 |
|
1006 20 13 9000 |
||
|
|
|
||
1006 20 15 |
|
1006 20 15 9000 |
||
1006 20 17 |
|
1006 20 17 9000 |
||
|
|
|
||
1006 20 92 |
|
1006 20 92 9000 |
||
1006 20 94 |
|
1006 20 94 9000 |
||
|
|
|
||
1006 20 96 |
|
1006 20 96 9000 |
||
1006 20 98 |
|
1006 20 98 9000 |
||
1006 30 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
1006 30 21 |
|
1006 30 21 9000 |
||
1006 30 23 |
|
1006 30 23 9000 |
||
|
|
|
||
1006 30 25 |
|
1006 30 25 9000 |
||
1006 30 27 |
|
1006 30 27 9000 |
||
|
|
|
||
1006 30 42 |
|
1006 30 42 9000 |
||
1006 30 44 |
|
1006 30 44 9000 |
||
|
|
|
||
1006 30 46 |
|
1006 30 46 9000 |
||
1006 30 48 |
|
1006 30 48 9000 |
||
|
|
|
||
|
|
|
||
1006 30 61 |
|
|
||
|
1006 30 61 9100 |
|||
|
1006 30 61 9900 |
|||
1006 30 63 |
|
|
||
|
1006 30 63 9100 |
|||
|
1006 30 63 9900 |
|||
|
|
|
||
1006 30 65 |
|
|
||
|
1006 30 65 9100 |
|||
|
1006 30 65 9900 |
|||
1006 30 67 |
|
|
||
|
1006 30 67 9100 |
|||
|
1006 30 67 9900 |
|||
|
|
|
||
1006 30 92 |
|
|
||
|
1006 30 92 9100 |
|||
|
1006 30 92 9900 |
|||
1006 30 94 |
|
|
||
|
1006 30 94 9100 |
|||
|
1006 30 94 9900 |
|||
|
|
|
||
1006 30 96 |
|
|
||
|
1006 30 96 9100 |
|||
|
1006 30 96 9900 |
|||
1006 30 98 |
|
|
||
|
1006 30 98 9100 |
|||
|
1006 30 98 9900 |
|||
1006 40 00 |
|
1006 40 00 9000 |
3. Przetwory zbożowe
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 1102 |
Mąki ze zbóż, innych niż pszenica lub meslin: |
|
||
ex 1102 20 |
|
|
||
ex 1102 20 10 |
|
|
||
|
1102 20 10 9200 |
|||
|
1102 20 10 9400 |
|||
ex 1102 20 90 |
|
|
||
|
1102 20 90 9200 |
|||
ex 1102 90 |
|
|
||
1102 90 10 |
|
|
||
|
1102 90 10 9100 |
|||
|
1102 90 10 9900 |
|||
ex 1102 90 30 |
|
|
||
|
1102 90 30 9100 |
|||
ex 1103 |
Kasze, mączki i granulki, zbożowe: |
|
||
|
|
|
||
ex 1103 13 |
|
|
||
ex 1103 13 10 |
|
|
||
|
1103 13 10 9100 |
|||
|
1103 13 10 9300 |
|||
|
1103 13 10 9500 |
|||
ex 1103 13 90 |
|
|
||
|
1103 13 90 9100 |
|||
ex 1103 19 |
|
|
||
1103 19 20 |
|
|
||
|
|
1103 19 20 9100 |
||
|
|
|
||
|
1103 19 20 9200 |
|||
ex 1103 19 40 |
|
|
||
|
1103 19 40 9100 |
|||
ex 1103 20 |
|
|
||
ex 1103 20 25 |
|
|
||
|
|
1103 20 25 9100 |
||
1103 20 60 |
|
1103 20 60 9000 |
||
ex 1104 |
Ziarna zbóż obrobione w inny sposób (na przykład łuszczone, miażdżone, płatkowane, perełkowane, krojone lub śrutowane), z wyjątkiem ryżu objętego pozycją 1006; zarodki zbóż całe, miażdżone, płatkowane lub mielone: |
|
||
|
|
|
||
ex 1104 12 |
|
|
||
ex 1104 12 90 |
|
|
||
|
1104 12 90 9100 |
|||
|
1104 12 90 9300 |
|||
ex 1104 19 |
|
|
||
1104 19 10 |
|
1104 19 10 9000 |
||
ex 1104 19 50 |
|
|
||
|
|
|||
|
1104 19 50 9110 |
|||
|
1104 19 50 9130 |
|||
|
|
|
||
ex 1104 19 69 |
|
|
||
|
1104 19 69 9100 |
|||
|
|
|
||
ex 1104 22 |
|
|
||
ex 1104 22 40 |
|
|
||
|
|
|
||
|
1104 22 40 9100 |
|||
|
|
|
||
|
1104 22 40 9200 |
|||
ex 1104 23 |
|
|
||
ex 1104 23 40 |
|
|
||
|
|
|
||
|
1104 23 40 9100 |
|||
|
1104 23 40 9300 |
|||
1104 29 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 1104 29 04 |
|
|
||
|
|
1104 29 04 9100 |
||
ex 1104 29 05 |
|
|
||
|
|
|||
|
1104 29 05 9100 |
|||
|
1104 29 05 9300 |
|||
|
|
|
||
ex 1104 29 17 |
|
|
||
|
|
1104 29 17 9100 |
||
|
|
|
||
1104 29 51 |
|
1104 29 51 9000 |
||
1104 29 55 |
|
1104 29 55 9000 |
||
1104 30 |
|
|
||
1104 30 10 |
|
1104 30 10 9000 |
||
1104 30 90 |
|
1104 30 90 9000 |
||
1107 |
Słód, nawet palony: |
|
||
1107 10 |
|
|
||
|
|
|
||
1107 10 11 |
|
1107 10 11 9000 |
||
1107 10 19 |
|
1107 10 19 9000 |
||
|
|
|
||
1107 10 91 |
|
1107 10 91 9000 |
||
1107 10 99 |
|
1107 10 99 9000 |
||
1107 20 00 |
|
1107 20 00 9000 |
||
ex 1108 |
Skrobie; inulina: |
|
||
|
|
|
||
ex 1108 11 00 |
|
|
||
|
1108 11 00 9200 |
|||
|
1108 11 00 9300 |
|||
ex 1108 12 00 |
|
|
||
|
1108 12 00 9200 |
|||
|
1108 12 00 9300 |
|||
ex 1108 13 00 |
|
|
||
|
1108 13 00 9200 |
|||
|
1108 13 00 9300 |
|||
ex 1108 19 |
|
|
||
ex 1108 19 10 |
|
|
||
|
1108 19 10 9200 |
|||
|
1108 19 10 9300 |
|||
ex 1109 00 00 |
Gluten pszenny, nawet suszony: |
|
||
|
1109 00 00 9100 |
|||
ex 1702 |
Pozostałe cukry, włącznie z chemicznie czystymi: laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; miód sztuczny, nawet zmieszany z miodem naturalnym; karmel: |
|
||
ex 1702 30 |
|
|
||
|
|
|
||
1702 30 50 |
|
1702 30 50 9000 |
||
1702 30 90 |
|
1702 30 90 9000 |
||
ex 1702 40 |
|
|
||
1702 40 90 |
|
1702 40 90 9000 |
||
ex 1702 90 |
|
|
||
1702 90 50 |
|
|
||
|
1702 90 50 9100 |
|||
|
1702 90 50 9900 |
|||
|
|
|
||
|
|
|
||
1702 90 75 |
|
1702 90 75 9000 |
||
1702 90 79 |
|
1702 90 79 9000 |
||
ex 2106 |
Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone: |
|
||
ex 2106 90 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
2106 90 55 |
|
2106 90 55 9000 |
4. Mieszanki paszowe pochodzenia zbożowego
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 2309 |
Preparaty w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt (7): |
|
||
ex 2309 10 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
2309 10 11 |
|
2309 10 11 9000 |
||
2309 10 13 |
|
2309 10 13 9000 |
||
|
|
|
||
2309 10 31 |
|
2309 10 31 9000 |
||
2309 10 33 |
|
2309 10 33 9000 |
||
|
|
|
||
2309 10 51 |
|
2309 10 51 9000 |
||
2309 10 53 |
|
2309 10 53 9000 |
||
ex 2309 90 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
2309 90 31 |
|
2309 90 31 9000 |
||
2309 90 33 |
|
2309 90 33 9000 |
||
|
|
|
||
2309 90 41 |
|
2309 90 41 9000 |
||
2309 90 43 |
|
2309 90 43 9000 |
||
|
|
|
||
2309 90 51 |
|
2309 90 51 9000 |
||
2309 90 53 |
|
2309 90 53 9000 |
5. Wołowina i cielęcina
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 0102 |
Bydło żywe: |
|
||
|
|
|
||
ex 0102 21 |
|
|
||
ex 0102 21 10 |
|
|
||
|
|
|||
|
0102 21 10 9140 |
|||
|
0102 21 10 9150 |
|||
ex 0102 21 30 |
|
|
||
|
|
|||
|
0102 21 30 9140 |
|||
|
0102 21 30 9150 |
|||
ex 0102 21 90 |
|
|
||
|
0102 21 90 9120 |
|||
ex 0102 29 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 0102 29 41 |
|
|
||
|
0102 29 41 9100 |
|||
|
|
|
||
|
|
|
||
0102 29 51 |
|
0102 29 51 9000 |
||
0102 29 59 |
|
0102 29 59 9000 |
||
|
|
|
||
0102 29 61 |
|
0102 29 61 9000 |
||
0102 29 69 |
|
0102 29 69 9000 |
||
|
|
|
||
0102 29 91 |
|
0102 29 91 9000 |
||
0102 29 99 |
|
0102 29 99 9000 |
||
|
|
|
||
ex 0102 31 00 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
0102 31 00 9100 |
||
|
|
0102 31 00 9150 |
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
0102 31 00 9200 |
||
|
|
0102 31 00 9250 |
||
|
|
|
||
|
|
0102 31 00 9300 |
||
0102 39 |
|
|
||
ex 0102 39 10 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
0102 39 10 9100 |
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
0102 39 10 9150 |
||
|
|
0102 39 10 9200 |
||
|
|
|
||
|
|
0102 39 10 9250 |
||
|
|
0102 39 10 9300 |
||
|
|
|
||
|
|
0102 39 10 9350 |
||
|
|
0102 39 10 9400 |
||
ex 0102 90 |
|
|
||
ex 0102 90 20 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
0102 90 20 9100 |
||
|
|
0102 90 20 9150 |
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
0102 90 20 9200 |
||
|
|
0102 90 20 9250 |
||
|
|
|
||
|
|
0102 90 20 9300 |
||
|
|
|
||
ex 0102 90 91 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
0102 90 91 9100 |
||
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
0102 90 91 9150 |
||
|
|
0102 90 91 9200 |
||
|
|
|
||
|
|
0102 90 91 9250 |
||
|
|
0102 90 91 9300 |
||
|
|
|
||
|
|
0102 90 91 9350 |
||
|
|
0102 90 91 9400 |
||
0201 |
Mięso z bydła, świeże lub schłodzone: |
|
||
0201 10 00 |
|
|
||
|
|
|||
|
0201 10 00 9110 |
|||
|
0201 10 00 9120 |
|||
|
|
|||
|
0201 10 00 9130 |
|||
|
0201 10 00 9140 |
|||
0201 20 |
|
|
||
0201 20 20 |
|
|
||
|
0201 20 20 9110 |
|||
|
0201 20 20 9120 |
|||
0201 20 30 |
|
|
||
|
0201 20 30 9110 |
|||
|
0201 20 30 9120 |
|||
0201 20 50 |
|
|
||
|
|
|||
|
0201 20 50 9110 |
|||
|
0201 20 50 9120 |
|||
|
|
|||
|
0201 20 50 9130 |
|||
|
0201 20 50 9140 |
|||
ex 0201 20 90 |
|
|
||
|
0201 20 90 9700 |
|||
0201 30 00 |
|
|
||
|
0201 30 00 9050 |
|||
|
0201 30 00 9060 |
|||
|
|
|||
|
0201 30 00 9100 |
|||
|
0201 30 00 9120 |
|||
|
0201 30 00 9140 |
|||
ex 0202 |
Mięso z bydła, zamrożone: |
|
||
0202 10 00 |
|
|
||
|
0202 10 00 9100 |
|||
|
0202 10 00 9900 |
|||
ex 0202 20 |
|
|
||
0202 20 10 |
|
0202 20 10 9000 |
||
0202 20 30 |
|
0202 20 30 9000 |
||
0202 20 50 |
|
|
||
|
0202 20 50 9100 |
|||
|
0202 20 50 9900 |
|||
ex 0202 20 90 |
|
|
||
|
0202 20 90 9100 |
|||
0202 30 |
|
|
||
0202 30 90 |
|
|
||
|
0202 30 90 9100 |
|||
|
0202 30 90 9200 |
|||
|
0202 30 90 9900 |
|||
ex 0206 |
Jadalne podroby z bydła, świń, owiec, kóz, koni, osłów, mułów lub osłomułów, świeże, schłodzone lub zamrożone: |
|
||
0206 10 |
|
|
||
|
|
|
||
0206 10 95 |
|
0206 10 95 9000 |
||
|
|
|
||
0206 29 |
|
|
||
|
|
|
||
0206 29 91 |
|
0206 29 91 9000 |
||
ex 0210 |
Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mąki i mączki, z mięsa lub podrobów: |
|
||
ex 0210 20 |
|
|
||
ex 0210 20 90 |
|
|
||
|
0210 20 90 9100 |
|||
ex 1602 |
Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane: |
|
||
ex 1602 50 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 1602 50 31 |
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
1602 50 31 9125 |
|||
|
|
|||
|
1602 50 31 9325 |
|||
ex 1602 50 95 |
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
1602 50 95 9125 |
|||
|
|
|||
|
1602 50 95 9325 |
6. Wieprzowina
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 0103 |
Świnie żywe: |
|
||
|
|
|
||
ex 0103 91 |
|
|
||
0103 91 10 |
|
0103 91 10 9000 |
||
ex 0103 92 |
|
|
||
|
|
|
||
0103 92 19 |
|
0103 92 19 9000 |
||
ex 0203 |
Mięso ze świń, świeże, schłodzone lub zamrożone: |
|
||
|
|
|
||
ex 0203 11 |
|
|
||
0203 11 10 |
|
0203 11 10 9000 |
||
ex 0203 12 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 0203 12 11 |
|
|
||
|
0203 12 11 9100 |
|||
ex 0203 12 19 |
|
|
||
|
0203 12 19 9100 |
|||
ex 0203 19 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 0203 19 11 |
|
|
||
|
0203 19 11 9100 |
|||
ex 0203 19 13 |
|
|
||
|
0203 19 13 9100 |
|||
ex 0203 19 15 |
|
|
||
|
0203 19 15 9100 |
|||
|
|
|
||
ex 0203 19 55 |
|
|
||
|
0203 19 55 9110 |
|||
|
0203 19 55 9310 |
|||
|
|
|
||
ex 0203 21 |
|
|
||
0203 21 10 |
|
0203 21 10 9000 |
||
ex 0203 22 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 0203 22 11 |
|
|
||
|
0203 22 11 9100 |
|||
ex 0203 22 19 |
|
|
||
|
0203 22 19 9100 |
|||
ex 0203 29 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 0203 29 11 |
|
|
||
|
0203 29 11 9100 |
|||
ex 0203 29 13 |
|
|
||
|
0203 29 13 9100 |
|||
ex 0203 29 15 |
|
|
||
|
0203 29 15 9100 |
|||
|
|
|
||
ex 0203 29 55 |
|
|
||
|
0203 29 55 9110 |
|||
ex 0210 |
Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mąki i mączki, z mięsa lub podrobów: |
|
||
|
|
|
||
ex 0210 11 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
ex 0210 11 11 |
|
|
||
|
0210 11 11 9100 |
|||
|
|
|
||
ex 0210 11 31 |
|
|
||
|
|
|||
|
0210 11 31 9110 |
|||
|
|
|||
|
0210 11 31 9910 |
|||
ex 0210 12 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 0210 12 11 |
|
|
||
|
0210 12 11 9100 |
|||
ex 0210 12 19 |
|
|
||
|
0210 12 19 9100 |
|||
ex 0210 19 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
ex 0210 19 40 |
|
|
||
|
0210 19 40 9100 |
|||
ex 0210 19 50 |
|
|
||
|
|
|
||
|
0210 19 50 9100 |
|||
|
|
|||
|
0210 19 50 9310 |
|||
|
|
|
||
|
|
|
||
ex 0210 19 81 |
|
|
||
|
0210 19 81 9100 |
|||
|
0210 19 81 9300 |
|||
ex 1601 00 |
Kiełbasy i podobne wyroby z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe na bazie tych wyrobów: |
|
||
|
|
|
||
1601 00 91 |
|
|
||
|
1601 00 91 9120 |
|||
|
1601 00 91 9190 |
|||
1601 00 99 |
|
|
||
|
1601 00 99 9110 |
|||
|
1601 00 99 9190 |
|||
ex 1602 |
Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane: |
|
||
|
|
|
||
ex 1602 41 |
|
|
||
ex 1602 41 10 |
|
|
||
|
|
|||
|
1602 41 10 9110 |
|||
|
1602 41 10 9130 |
|||
ex 1602 42 |
|
|
||
ex 1602 42 10 |
|
|
||
|
|
|||
|
1602 42 10 9110 |
|||
|
1602 42 10 9130 |
|||
ex 1602 49 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
ex 1602 49 19 |
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
1602 49 19 9130 |
7. Mięso drobiowe
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 0105 |
Drób domowy żywy, to znaczy ptactwo z gatunku Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: |
|
||
|
|
|
||
0105 11 |
|
|
||
|
|
|
||
0105 11 11 |
|
0105 11 11 9000 |
||
0105 11 19 |
|
0105 11 19 9000 |
||
|
|
|
||
0105 11 91 |
|
0105 11 91 9000 |
||
0105 11 99 |
|
0105 11 99 9000 |
||
0105 12 00 |
|
0105 12 00 9000 |
||
0105 14 00 |
|
0105 14 00 9000 |
||
ex 0207 |
Mięso i podroby jadalne, z drobiu objętego pozycją 0105, świeże, schłodzone lub zamrożone: |
|
||
|
|
|
||
ex 0207 12 |
|
|
||
ex 0207 12 10 |
|
|
||
|
|
|||
|
0207 12 10 9900 |
|||
ex 0207 12 90 |
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
0207 12 90 9190 |
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
0207 12 90 9990 |
|||
ex 0207 14 |
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
||
ex 0207 14 20 |
|
|
||
|
|
|||
|
0207 14 20 9900 |
|||
ex 0207 14 60 |
|
|
||
|
|
|||
|
0207 14 60 9900 |
|||
ex 0207 14 70 |
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
0207 14 70 9190 |
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
0207 14 70 9290 |
|||
|
|
|
||
0207 25 |
|
|
||
0207 25 10 |
|
0207 25 10 9000 |
||
0207 25 90 |
|
0207 25 90 9000 |
||
ex 0207 27 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 0207 27 10 |
|
|
||
|
|
|||
|
|
|||
|
0207 27 10 9990 |
|||
|
|
|
||
|
|
|
||
0207 27 60 |
|
0207 27 60 9000 |
||
0207 27 70 |
|
0207 27 70 9000 |
8. Jaja
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 0407 |
Jaja ptasie w skorupkach, świeże, zakonserwowane lub gotowane: |
|
||
|
|
|
||
0407 11 00 |
|
0407 11 00 9000 |
||
ex 0407 19 |
|
|
||
|
|
|
||
0407 19 11 |
|
0407 19 11 9000 |
||
0407 19 19 |
|
0407 19 19 9000 |
||
|
|
|
||
0407 21 00 |
|
0407 21 00 9000 |
||
ex 0407 29 |
|
|
||
0407 29 10 |
|
0407 29 10 9000 |
||
ex 0407 90 |
|
|
||
0407 90 10 |
|
0407 90 10 9000 |
||
ex 0408 |
Jaja ptasie, bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, zamrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego: |
|
||
|
|
|
||
ex 0408 11 |
|
|
||
ex 0408 11 80 |
|
|
||
|
0408 11 80 9100 |
|||
ex 0408 19 |
|
|
||
|
|
|
||
ex 0408 19 81 |
|
|
||
|
0408 19 81 9100 |
|||
ex 0408 19 89 |
|
|
||
|
|
0408 19 89 9100 |
||
|
|
|
||
ex 0408 91 |
|
|
||
ex 0408 91 80 |
|
|
||
|
0408 91 80 9100 |
|||
ex 0408 99 |
|
|
||
ex 0408 99 80 |
|
|
||
|
0408 99 80 9100 |
9. Mleko i produkty mleczne
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||||
0401 |
Mleko i śmietana, niezagęszczone ani niezawierające dodatku cukru lub innego środka słodzącego (45): |
|
||||
0401 10 |
|
|
||||
0401 10 10 |
|
0401 10 10 9000 |
||||
0401 10 90 |
|
0401 10 90 9000 |
||||
0401 20 |
|
|
||||
|
|
|
||||
0401 20 11 |
|
|
||||
|
0401 20 11 9100 |
|||||
|
0401 20 11 9500 |
|||||
0401 20 19 |
|
|
||||
|
0401 20 19 9100 |
|||||
|
0401 20 19 9500 |
|||||
|
|
|
||||
0401 20 91 |
|
0401 20 91 9000 |
||||
0401 20 99 |
|
0401 20 99 9000 |
||||
0401 40 |
|
|
||||
0401 40 10 |
|
0401 40 10 9000 |
||||
0401 40 90 |
|
0401 40 90 9000 |
||||
0401 50 |
|
|
||||
|
|
|
||||
0401 50 11 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0401 50 11 9400 |
|||||
|
0401 50 11 9700 |
|||||
0401 50 19 |
|
|
||||
|
0401 50 19 9700 |
|||||
|
|
|
||||
0401 50 31 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0401 50 31 9100 |
|||||
|
0401 50 31 9400 |
|||||
|
0401 50 31 9700 |
|||||
0401 50 39 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0401 50 39 9100 |
|||||
|
0401 50 39 9400 |
|||||
|
0401 50 39 9700 |
|||||
|
|
|
||||
0401 50 91 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0401 50 91 9100 |
|||||
|
0401 50 91 9500 |
|||||
0401 50 99 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0401 50 99 9100 |
|||||
|
0401 50 99 9500 |
|||||
0402 |
Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego (39): |
|
||||
ex 0402 10 |
|
|
||||
|
|
|
||||
0402 10 11 |
|
0402 10 11 9000 |
||||
0402 10 19 |
|
0402 10 19 9000 |
||||
|
|
|
||||
0402 10 91 |
|
0402 10 91 9000 |
||||
0402 10 99 |
|
0402 10 99 9000 |
||||
|
|
|
||||
ex 0402 21 |
|
|
||||
|
|
|
||||
0402 21 11 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0402 21 11 9200 |
|||||
|
0402 21 11 9300 |
|||||
|
0402 21 11 9500 |
|||||
|
0402 21 11 9900 |
|||||
0402 21 18 |
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
0402 21 18 9100 |
||||
|
0402 21 18 9300 |
|||||
|
0402 21 18 9500 |
|||||
|
0402 21 18 9900 |
|||||
|
|
|
||||
0402 21 91 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0402 21 91 9100 |
|||||
|
0402 21 91 9200 |
|||||
|
0402 21 91 9350 |
|||||
|
0402 21 91 9500 |
|||||
0402 21 99 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0402 21 99 9100 |
|||||
|
0402 21 99 9200 |
|||||
|
0402 21 99 9300 |
|||||
|
0402 21 99 9400 |
|||||
|
0402 21 99 9500 |
|||||
|
0402 21 99 9600 |
|||||
|
0402 21 99 9700 |
|||||
|
0402 21 99 9900 |
|||||
ex 0402 29 |
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
|
||||
0402 29 15 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0402 29 15 9200 |
|||||
|
0402 29 15 9300 |
|||||
|
0402 29 15 9500 |
|||||
|
0402 29 15 9900 |
|||||
0402 29 19 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0402 29 19 9300 |
|||||
|
0402 29 19 9500 |
|||||
|
0402 29 19 9900 |
|||||
|
|
|
||||
0402 29 91 |
|
0402 29 91 9000 |
||||
0402 29 99 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0402 29 99 9100 |
|||||
|
0402 29 99 9500 |
|||||
|
|
|
||||
0402 91 |
|
|
||||
0402 91 10 |
|
|
||||
|
|
0402 91 10 9370 |
||||
0402 91 30 |
|
|
||||
|
|
0402 91 30 9300 |
||||
|
|
|
||||
0402 91 99 |
|
0402 91 99 9000 |
||||
0402 99 |
|
|
||||
0402 99 10 |
|
|
||||
|
|
0402 99 10 9350 |
||||
|
|
|
||||
0402 99 31 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0402 99 3 19150 |
|||||
|
0402 99 31 9300 |
|||||
|
0402 99 31 9500 |
|||||
0402 99 39 |
|
|
||||
|
0402 99 39 9150 |
|||||
ex 0403 |
Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana ukwaszona, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, lub aromatycznego lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: |
|
||||
ex 0403 90 |
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
|
||||
0403 90 11 |
|
0403 90 11 9000 |
||||
0403 90 13 |
|
|
||||
|
0403 90 13 9200 |
|||||
|
0403 90 13 9300 |
|||||
|
0403 90 13 9500 |
|||||
|
0403 90 13 9900 |
|||||
0403 90 19 |
|
0403 90 19 9000 |
||||
|
|
|
||||
0403 90 33 |
|
|
||||
|
0403 90 33 9400 |
|||||
|
0403 90 33 9900 |
|||||
|
|
|
||||
|
|
|
||||
0403 90 51 |
|
|
||||
|
0403 90 51 9100 |
|||||
0403 90 59 |
|
|
||||
|
0403 90 59 9170 |
|||||
|
0403 90 59 9310 |
|||||
|
0403 90 59 9340 |
|||||
|
0403 90 59 9370 |
|||||
|
0403 90 59 9510 |
|||||
ex 0404 |
Serwatka, nawet zagęszczona lub zawierająca dodatek cukru lub innego środka słodzącego; produkty składające się ze składników naturalnego mleka, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone: |
|
||||
0404 90 |
|
|
||||
|
|
|
||||
ex 0404 90 21 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0404 90 21 9120 |
|||||
|
0404 90 21 9160 |
|||||
0404 90 23 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
0404 90 23 9120 |
|||||
|
0404 90 23 9130 |
|||||
|
0404 90 23 9140 |
|||||
|
0404 90 23 9150 |
|||||
ex 0404 90 29 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0404 90 29 9110 |
|||||
|
0404 90 29 9115 |
|||||
|
0404 90 29 9125 |
|||||
|
0404 90 29 9140 |
|||||
|
|
|
||||
0404 90 81 |
|
|
||||
|
0404 90 81 9100 |
|||||
ex 0404 90 83 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
0404 90 83 9110 |
|||||
|
0404 90 83 9130 |
|||||
|
0404 90 83 9150 |
|||||
|
0404 90 83 9170 |
|||||
|
|
|||||
|
0404 90 83 9936 |
|||||
ex 0405 |
Masło i pozostałe tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; produkty mleczarskie do smarowania: |
|
||||
0405 10 |
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
|
||||
0405 10 11 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0405 10 11 9500 |
|||||
|
0405 10 11 9700 |
|||||
0405 10 19 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0405 10 19 9500 |
|||||
|
0405 10 19 9700 |
|||||
0405 10 30 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
0405 10 30 9100 |
|||||
|
0405 10 30 9300 |
|||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
0405 10 30 9700 |
|||||
0405 10 50 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
0405 10 50 9300 |
|||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
0405 10 50 9500 |
|||||
|
0405 10 50 9700 |
|||||
0405 10 90 |
|
0405 10 90 9000 |
||||
ex 0405 20 |
|
|
||||
0405 20 90 |
|
|
||||
|
|
|||||
|
0405 20 90 9500 |
|||||
|
0405 20 90 9700 |
|||||
0405 90 |
|
|
||||
0405 90 10 |
|
0405 90 10 9000 |
||||
0405 90 90 |
|
0405 90 90 9000 |
||||
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Wymagania dodatkowe przy stosowaniu kodów produktu |
Kod produktu |
|||
Maksymalna zawartość wody w produkcie (%) |
Minimalna zawartość tłuszczu w suchej masie (%) |
|||||
ex 0406 |
|
|
|
|||
ex 0406 10 |
|
|
|
|
||
ex 0406 10 20 |
|
|
|
|
||
|
|
|
0406 10 20 9100 |
|||
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|||
|
55 |
45 |
0406 10 20 9230 |
|||
|
55 |
39 |
0406 10 20 9290 |
|||
|
60 |
|
0406 10 20 9300 |
|||
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|||
|
60 |
|
0406 10 20 9610 |
|||
|
60 |
5 |
0406 10 20 9620 |
|||
|
57 |
19 |
0406 10 20 9630 |
|||
|
|
|
|
|||
|
40 |
39 |
0406 10 20 9640 |
|||
|
50 |
39 |
0406 10 20 9650 |
|||
|
|
|
0406 10 20 9660 |
|||
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|||
|
60 |
60 |
0406 10 20 9830 |
|||
|
59 |
69 |
0406 10 20 9850 |
|||
|
|
|
0406 10 20 9870 |
|||
|
|
|
0406 10 20 9900 |
|||
ex 0406 20 |
|
|
|
|
||
ex 0406 20 90 |
|
|
|
|
||
|
|
|
0406 20 90 9100 |
|||
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|||
|
40 |
34 |
0406 20 90 9913 |
|||
|
20 |
30 |
0406 20 90 9915 |
|||
|
15 |
30 |
0406 20 90 9917 |
|||
|
5 |
30 |
0406 20 90 9919 |
|||
|
|
|
0406 20 90 9990 |
|||
ex 0406 30 |
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
ex 0406 30 31 |
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|||
|
60 |
|
0406 30 31 9710 |
|||
|
60 |
20 |
0406 30 31 9730 |
|||
|
|
|
|
|||
|
57 |
|
0406 30 31 9910 |
|||
|
57 |
20 |
0406 30 31 9930 |
|||
|
57 |
40 |
0406 30 31 9950 |
|||
ex 0406 30 39 |
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|||
|
60 |
48 |
0406 30 39 9500 |
|||
|
57 |
48 |
0406 30 39 9700 |
|||
|
|
|
|
|||
|
54 |
48 |
0406 30 39 9930 |
|||
|
54 |
55 |
0406 30 39 9950 |
|||
ex 0406 30 90 |
|
54 |
79 |
0406 30 90 9000 |
||
ex 0406 40 |
|
|
|
|
||
ex 0406 40 50 |
|
53 |
48 |
0406 40 50 9000 |
||
ex 0406 40 90 |
|
50 |
40 |
0406 40 90 9000 |
||
ex 0406 90 |
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
ex 0406 90 13 |
|
40 |
45 |
0406 90 13 9000 |
||
ex 0406 90 15 |
|
|
|
|
||
|
38 |
45 |
0406 90 15 9100 |
|||
ex 0406 90 17 |
|
|
|
|
||
|
38 |
45 |
0406 90 17 9100 |
|||
ex 0406 90 21 |
|
39 |
48 |
0406 90 21 9900 |
||
ex 0406 90 23 |
|
47 |
40 |
0406 90 23 9900 |
||
ex 0406 90 25 |
|
47 |
45 |
0406 90 25 9900 |
||
ex 0406 90 27 |
|
52 |
45 |
0406 90 27 9900 |
||
ex 0406 90 29 |
|
|
|
|
||
|
|
42 |
50 |
0406 90 29 9100 |
||
|
|
44 |
45 |
0406 90 29 9300 |
||
ex 0406 90 32 |
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
56 |
43 |
0406 90 32 9119 |
|||
ex 0406 90 35 |
|
|
|
|
||
|
38 |
40 |
0406 90 35 9190 |
|||
|
38 |
40 |
0406 90 35 9990 |
|||
ex 0406 90 37 |
|
40 |
45 |
0406 90 37 9000 |
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
||
ex 0406 90 61 |
|
35 |
32 |
0406 90 61 9000 |
||
ex 0406 90 63 |
|
|
|
|
||
|
35 |
36 |
0406 90 63 9100 |
|||
|
35 |
36 |
0406 90 63 9900 |
|||
ex 0406 90 69 |
|
|
|
|
||
|
|
|
0406 90 69 9100 |
|||
|
38 |
30 |
0406 90 69 9910 |
|||
|
|
|
|
|
||
ex 0406 90 73 |
|
45 |
44 |
0406 90 73 9900 |
||
ex 0406 90 75 |
|
45 |
39 |
0406 90 75 9900 |
||
ex 0406 90 76 |
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|||
|
50 |
45 |
0406 90 76 9300 |
|||
|
44 |
45 |
0406 90 76 9400 |
|||
|
46 |
55 |
0406 90 76 9500 |
|||
ex 0406 90 78 |
|
|
|
|
||
|
50 |
20 |
0406 90 78 9100 |
|||
|
45 |
48 |
0406 90 78 9300 |
|||
|
45 |
55 |
0406 90 78 9500 |
|||
ex 0406 90 79 |
|
56 |
40 |
0406 90 79 9900 |
||
ex 0406 90 81 |
|
44 |
45 |
0406 90 81 9900 |
||
ex 0406 90 85 |
|
|
|
|
||
|
40 |
39 |
0406 90 85 9930 |
|||
|
45 |
39 |
0406 90 85 9970 |
|||
|
|
|
0406 90 85 9999 |
|||
|
|
|
|
|
||
ex 0406 90 86 |
|
|
|
|
||
|
|
|
0406 90 86 9100 |
|||
|
|
|
|
|||
|
52 |
|
0406 90 86 9200 |
|||
|
51 |
5 |
0406 90 86 9300 |
|||
|
47 |
19 |
0406 90 86 9400 |
|||
|
40 |
39 |
0406 90 86 9900 |
|||
ex 0406 90 87 |
|
|
|
|
||
|
|
|
0406 90 87 9100 |
|||
|
|
|
|
|||
|
60 |
|
0406 90 87 9200 |
|||
|
55 |
5 |
0406 90 87 9300 |
|||
|
53 |
19 |
0406 90 87 9400 |
|||
|
|
|
|
|||
|
45 |
45 |
0406 90 87 9951 |
|||
|
45 |
45 |
0406 90 87 9971 |
|||
|
43 |
53 |
0406 90 87 9972 |
|||
|
46 |
45 |
0406 90 87 9973 |
|||
|
41 |
50 |
0406 90 87 9974 |
|||
|
39 |
60 |
0406 90 87 9975 |
|||
|
47 |
40 |
0406 90 87 9979 |
|||
ex 0406 90 88 |
|
|
|
|
||
|
|
|
0406 90 88 9100 |
|||
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|||
|
60 |
10 |
0406 90 88 9300 |
|||
|
||||||
|
55 |
40 |
0406 90 88 9500 |
10. Cukier biały i cukier surowy nierafinowany
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 1701 |
Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: |
|
||
|
|
|
||
ex 1701 12 |
|
|
||
ex 1701 12 90 |
|
|
||
|
1701 12 90 9100 |
|||
|
|
|||
|
1701 12 90 9910 |
|||
ex 1701 13 |
|
|
||
1701 13 90 |
|
|
||
|
|
1701 13 90 9100 |
||
|
|
|
||
|
|
1701 13 90 9910 |
||
ex 1701 14 |
|
|
||
1701 14 90 |
|
1701 14 90 9100 |
||
|
|
|
||
|
|
1701 14 90 9910 |
||
|
|
|
||
1701 91 00 |
|
1701 91 00 9000 |
||
ex 1701 99 |
|
|
||
1701 99 10 |
|
|
||
|
1701 99 10 9100 |
|||
|
|
|||
|
1701 99 10 9910 |
|||
|
1701 99 10 9950 |
|||
ex 1701 99 90 |
|
|
||
|
1701 99 90 9100 |
11. Syropy i pozostałe produkty cukrownicze
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod produktu |
||
ex 1702 |
Pozostałe cukry, włącznie z chemicznie czystymi: laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; miód sztuczny, nawet zmieszany z miodem naturalnym; karmel: |
|
||
ex 1702 40 |
|
|
||
ex 1702 40 10 |
|
|
||
|
1702 40 10 9100 |
|||
1702 60 |
|
|
||
1702 60 10 |
|
1702 60 10 9000 |
||
1702 60 95 |
|
1702 60 95 9000 |
||
ex 1702 90 |
|
|
||
1702 90 30 |
|
1702 90 30 9000 |
||
|
|
|
||
1702 90 71 |
|
1702 90 71 9000 |
||
ex 1702 90 95 |
|
|
||
|
1702 90 95 9100 |
|||
|
1702 90 95 9900 |
|||
2106 |
Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone: |
|
||
ex 2106 90 |
|
|
||
|
|
|
||
2106 90 30 |
|
2106 90 30 9000 |
||
|
|
|
||
2106 90 59 |
|
2106 90 59 9000” |
(1) Dz.U. L 149 z 7.6.2008, s. 55.
(2) Metodę analityczną, którą należy stosować do określania zawartości tłuszczu stanowi metoda podana w załączniku I (metoda A) do dyrektywy Komisji 84/4/EWG (Dz.U. L 15 z 18.1.1984, s. 28).
(3) Procedura, według której należy postępować w celu określenia zawartości substancji tłuszczowej jest następująca:
— |
próbkę należy skruszyć tak, aby 90 % lub więcej masy mogło przejść przez sito o oczkach 500 mikrometrów, a 100 % masy mogło przejść przez sito o oczkach 1 000 mikrometrów, |
— |
metodę analityczną, którą należy następnie zastosować stanowi metoda podana w załączniku I (metoda A) do dyrektywy 84/4/EWG. |
(4) Zawartość suchej masy skrobi określa się za pomocą metody określonej w załączniku IV do rozporządzenia Komisji (WE) nr 687/2008 (Dz.U. L 192 z 19.7.2008, s. 20). Czystość skrobi określa się za pomocą zmodyfikowanej metody polarymetrycznej Ewersa, podanej w załączniku III część L do rozporządzenia Komisji (WE) nr 152/2009 (Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1).
(5) Refundacje wywozowe wypłacane w odniesieniu do skrobi dostosowuje się przy pomocy następującego wzoru:
1. |
Skrobia ziemniaczana: ((rzeczywisty % suchej masy)/80) × refundacja wywozowa. |
2. |
Wszystkie pozostałe rodzaje skrobi: ((rzeczywisty % suchej masy)/87) × refundacja wywozowa. |
Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca podaje, na dostarczonej w tym celu deklaracji, zawartość suchej masy produktu.
(6) Refundację wywozową wypłaca się w odniesieniu do produktów o zawartości suchej masy nie mniejszej niż 78 %. Refundację wywozową przewidzianą w odniesieniu do produktów o zawartości suchej masy mniejszej niż 78% dostosowuje się przy pomocy poniższego wzoru:
((rzeczywista zawartość suchej masy)/78) × refundacja wywozowa.
Zawartość suchej masy określa się za pomocą metody nr 2 określonej w załączniku II do dyrektywy Komisji 79/796/EWG (Dz.U. L 239 z 22.9.1979, s. 24) lub za pomocą innej odpowiedniej metody analitycznej dającej co najmniej takie same gwarancje.
(7) Objęte rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1517/95 (Dz.U. L 147 z 30.6.1995, s. 51).
(8) Do celów refundacji uwzględnia się jedynie skrobię pochodzącą z produktów zbożowych. Produkty zbożowe oznaczają produkty objęte podpozycjami 0709 99 60 i 0712 90 19, działem 10 i pozycjami 1101, 1102, 1103 i 1104 (nieprzetworzone i nieodtworzone) z wyjątkiem podpozycji 1104 30 oraz zboża wchodzące w skład produktów objętych podpozycjami 1904 10 10 i 1904 10 90 Nomenklatury scalonej. Zawartość zbóż w produktach objętych podpozycjami 1904 10 10 i 1904 10 90 Nomenklatury scalonej uważa się za równą masie danego produktu gotowego. Nie wypłaca się refundacji w odniesieniu do zbóż w przypadku, gdy pochodzenie skrobi nie może być wyraźnie ustalone na podstawie analizy.
(9) Refundacja będzie wypłacana jedynie w odniesieniu do produktów zawierających 5 % masy skrobi lub więcej.
(10) Objęcie tą podpozycją jest uzależnione od przedłożenia świadectwa występującego w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 433/2007 (Dz.U. L 104 z 21.4.2007, s. 3).
(11) Przyznanie refundacji jest uzależnione od przestrzegania warunków określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1359/2007 (Dz.U. L 304 z 22.11.2007, s. 21), oraz, gdzie stosowne, w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1741/2006 (Dz.U. L 329 z 25.11.2006, s. 7).
(12) Dz.U. L 308 z 8.11.2006, s. 7.
(13) Dz.U. L 281 z 24.10.2008, s. 3.
(14) Dz.U. L 325 z 24.11.2006, s. 12.
(15) Zawartość mięsa chudego z wyłączeniem tłuszczu określa się zgodnie z procedurą opisaną w załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2429/86 (Dz.U. L 210 z 1.8.1986, s. 39). Określenie »zawartość przeciętna« odnosi się do ilości próbki, której definicja znajduje się w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 765/2002 (Dz.U. L 117 z 4.5.2002, s. 6). Próbkę pobiera się z tej części przesyłki, która przedstawia największe ryzyko.
(16) Określenie zawartości kolagenu:
Zawartość kolagenu jest uwzględniana w celu określenia zawartości hydroksyproliny pomnożonej przez współczynnik 8. Zawartość hydroksyproliny musi być określona zgodnie z metodą ISO 3496-1978.
(17) Produkty i ich kawałki mogą być klasyfikowane do tej podpozycji tylko w przypadku, gdy wielkość i cechy charakterystyczne spoistej tkanki mięsnej umożliwiają ich identyfikację jako elementów pochodzących z wymienionych kawałków podstawowych. Określenie »ich kawałki« stosuje się w odniesieniu do produktów o jednostkowej masie netto wynoszącej co najmniej 100 gramów lub do produktów krojonych w równe plastry, które mogą być jednoznacznie zidentyfikowane jako pochodzące z wymienionych kawałków podstawowych i które są pakowane razem posiadając łączną masę netto wynoszącą co najmniej 100 gramów.
(18) Z niniejszej refundacji mogą korzystać tylko produkty, których nazwa jest certyfikowana przez właściwe organy państwa członkowskiego będącego producentem tych produktów.
(19) W przypadku kiełbasy w pojemnikach zawierających płyn konserwujący, refundacja przyznawana jest w oparciu o masę netto, po odliczeniu masy tego płynu.
(20) Masę osłonki parafinowej właściwej do normalnego użycia w handlu uważa się za element wchodzący w skład masy netto kiełbasy.
(21) Jeżeli złożone przetwory spożywcze (włącznie z daniami gotowymi) zawierające kiełbasę, klasyfikuje się do pozycji 1601 z uwagi na ich skład, to refundacje przyznawane są tylko w odniesieniu do masy netto kiełbasy, mięsa i podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju lub pochodzenia, które stanowią element tych przetworów.
(22) W przypadku produktów zawierających kości, refundacja przyznawana jest w oparciu o masę netto po odliczeniu kości.
(23) Przyznanie refundacji jest uzależnione od przestrzegania warunków określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 903/2008 (Dz.U. L 249 z 18.9.2008, s. 3). W czasie spełnienia wywozowych formalności celnych eksporter oświadcza na piśmie, że przedmiotowe produkty spełniają te warunki.
(24) Zawartość mięsa i tłuszczu określa się zgodnie z procedurą analityczną określoną w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2004/2002 (Dz.U. L 308 z 9.11.2002, s. 22).
(25) Zawartość mięsa lub podrobów mięsnych dowolnego rodzaju, zawierających tłuszcz dowolnego rodzaju lub pochodzenia, określa się zgodnie z procedurą analityczną określoną w załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 226/89 (Dz.U. L 29 z 31.1.1989, s. 11).
(26) Niedopuszczalne jest zamrażanie produktów zgodnie z art. 7 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 612/2009 (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).
(27) Tusze lub półtusze mogą być przedstawiana z żuchwami lub bez żuchw.
(28) Łopatki mogą być przedstawiane z żuchwami lub bez żuchw.
(29) Przodki mogą być przedstawiane z żuchwami lub bez żuchw.
(30) Podgardla, żuchwy lub żuchwy i podgardla razem, przedstawiane osobno, nie korzystają z niniejszej refundacji.
(31) Karkówki bez kości, przedstawiane osobno, nie korzystają z niniejszej refundacji.
(32) W przypadku, gdy klasyfikacja produktów jako szynki lub części szynek objęte pozycją 1602 41 10 9110 jest nieuzasadniona zgodnie z uwagą dodatkową 2 działu 16 CN, refundacja w odniesieniu do kodu produktu 1602 42 10 9110 lub, w odpowiednim przypadku, 1602 49 19 9130 może zostać przyznana, bez uszczerbku dla stosowania art. 48 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009.
(33) W przypadku, gdy klasyfikacja produktów jako łopatki i części łopatek objęte pozycją 1602 42 10 9110 jest nieuzasadniona zgodnie z uwagą dodatkową 2 działu 16 CN, refundacja w odniesieniu do kodu produktu 1602 49 19 9130 może zostać przyznana bez uszczerbku dla stosowania art. 48 rozporządzenia (WE) nr 612/2009.
(34) Dotyczy tylko jaj drobiu, które spełniają warunki określone przez właściwe organy Wspólnot Europejskich i na których znajdują się stemple z numerem identyfikacyjnym firmy producenta lub innymi danymi szczegółowymi zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 617/2008 (Dz.U. L 168 z 28.6.2008, s. 5).
(35) W przypadku, gdy produkt objęty niniejszą podpozycją zawiera dodatek serwatki lub produktów pochodzących z serwatki, lub laktozy, lub kazeiny, lub kazeinianów, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN 3504, przy wyliczaniu refundacji nie wolno uwzględniać dodatku serwatki lub produktów pochodzących z serwatki, lub laktozy, lub kazeiny, lub kazeinianów, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN 3504.
Produkty, o których mowa, mogą zawierać niewielkie ilości dodatku substancji niemlekowej wymaganej do ich wytworzenia lub utrwalenia. W przypadku, gdy dodatki te nie przekraczają 0,5 % masy całego produktu, uwzględnia się je do celów obliczania refundacji. Jednakże w przypadku, gdy dodatki te przekraczają łącznie 0,5 % masy całego produktu, nie uwzględnia się ich do celów obliczania refundacji.
Jeżeli produkt objęty niniejszą podpozycją składa się z permeatu, nie wypłaca się refundacji wywozowej.
Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca musi podać na dostarczonej w tym celu deklaracji, czy dany produkt składa się z permeatu albo czy znajduje się w nim dodatek substancji niemlekowej lub serwatki, lub produktów pochodzących z serwatki, lub laktozy, lub kazeiny, lub kazeinianów, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN 3504, a w razie, gdy zachodzi taki przypadek musi podać:
— |
maksymalną zawartość w masie substancji niemlekowej lub serwatki, lub produktów pochodzących z serwatki, lub laktozy, lub kazeiny, lub kazeinianów, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN 3504, dodanych na 100 kilogramów produktu gotowego, w szczególności, |
— |
zawartość laktozy w dodanej serwatce. |
(36) W przypadku, gdy produkt zawiera kazeinę lub kazeiniany, które zostały dodane przed procesem przetwarzana lub w trakcie tego procesu, refundacji się nie wypłaca. Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca musi podać na dostarczonej w tym celu deklaracji, czy dany produkt zawiera dodatek kazeiny i/kazeinianów, czy też nie.
(37) Refundacja na 100 kilogramów produktu objętego niniejszą podpozycją stanowi sumę następujących części składowych:
a) |
kwoty za wykazane 100 kilogramów, pomnożonej przez masę substancji mlekowej zawartej w 100 kilogramach produktu. Produkty, o których mowa, mogą zawierać niewielkie ilości dodatku substancji niemlekowej wymaganej do ich wytworzenia lub utrwalenia. W przypadku, gdy dodatki te nie przekraczają 0,5 % masy całego produktu, uwzględnia się je do celów obliczania refundacji. Jednakże w przypadku, gdy dodatki te przekraczają łącznie 0,5 % masy całego produktu, nie uwzględnia się ich do celów obliczania refundacji. W przypadku, gdy do produktu dodano serwatkę lub produkty pochodzące z serwatki, lub laktozę, lub kazeinę, lub kazeiniany, lub permeat, lub produkty objęte kodem CN 3504, kwotę za każdy wykazany kilogram mnoży się przez masę substancji mlekowej innej niż serwatka lub produkty pochodzące z serwatki lub laktoza, lub kazeina, lub kazeiniany, lub permeat, lub produkty objęte kodem CN 3504, dodane na 100 kilogramów produktu; |
b) |
składnika obliczonego zgodnie z art. 14 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1187/2009 (Dz.U. L 318 z 4.12.2009, s. 1). Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca musi podać na dostarczonej w tym celu deklaracji, czy dany produkt składa się z permeatu albo czy znajduje się w nim dodatek substancji niemlekowej lub serwatki, lub produktów pochodzących z serwatki, lub laktozy, lub kazeiny, lub kazeinianów, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN3504, a w razie, gdy zachodzi taki przypadek musi podać:
Jeżeli substancja mlekowa produktu składa się z permeatu, nie wypłaca się refundacji wywozowej. |
a) |
W przypadku serów prezentowanych w opakowaniach bezpośrednich, które zawierają także roztwór konserwujący, zwłaszcza solankę, przyznaje się refundację w odniesieniu do masy netto, pomniejszonej o masę roztworu. |
b) |
Plastikowa folia, parafina, popiół i wosk stosowane jako opakowanie nie są uważane za część masy netto produktu do celów refundacji. |
c) |
W przypadku sera przedstawianego w plastikowej folii oraz w przypadku gdy zadeklarowana masa netto obejmuje masę plastikowej folii kwota refundacji zostaje obniżona o 0,5 %. Podczas wypełniania formalności celnych wnioskodawca określa czy ser jest zapakowany w plastikową folię oraz czy zadeklarowana masa netto obejmuje masę plastikowej folii. |
d) |
W przypadku sera przedstawianego w parafinie lub popiele oraz w przypadku gdy zadeklarowana masa netto obejmuje masę parafiny lub popiołu kwota refundacji zostaje obniżowana o 2 %. Podczas wypełniania formalności celnych wnioskodawca określa czy ser jest zapakowany w parafinę lub popiół oraz czy zadeklarowana masa netto obejmuje masę popiołu czy parafiny. |
e) |
W przypadku sera przedstawianego w wosku, przy wypełnianiu formalności celnych wnioskodawca musi określić w deklaracji masę netto sera nie włączając w to masy wosku. |
(39) W przypadku produktów objętych tym kodem, gdy zawartość białka mleka (zawartość azotu × 6,38) w suchej masie beztłuszczowej mleka jest mniejsza niż 34 %, refundacji się nie wypłaca. W przypadku proszkowanych produktów objętych niniejszym kodem, gdy zawartość wody w masie produktu jest większa niż 5 %, refundacji się nie wypłaca..
Podczas wypełniania formalności celnych, strona zainteresowana musi wskazać na odpowiedniej deklaracji minimalną zawartość białka mleka w suchej masie beztłuszczowej mleka oraz, w przypadku produktów proszkowanych, maksymalną zawartość wody.
a) |
W przypadku, gdy produkt zawiera składniki niemlekowe inne niż przyprawy lub zioła, takie jak w szczególności szynka, orzechy, krewetki, łosoś, oliwki czy rodzynki, kwota refundacji zostaje obniżona o 10 %. Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca podaje, na dostarczonej w tym celu deklaracji, że produkt zawiera dodatek takich składników niemlekowych. |
b) |
W przypadku, gdy produkt zawiera zioła i przyprawy, takie jak w szczególności gorczyca, bazylia, czosnek, oregano, kwota refundacji zostaje obniżona o 1 %. Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca podaje, na dostarczonej w tym celu deklaracji, że produkt zawiera dodatek ziół lub pzypraw. |
c) |
W przypadku, gdy produkt zawiera kazeinę lub kazeiniany, lub serwatkę, lub produkty pochodzące z serwatki, lub laktozy, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN 3504, do celów obliczania refundacji nie będzie się uwzględniać dodatku kazeiny lub kazeinianów, lub serwatki, lub produktów pochodzących z serwatki (z wyłączeniem masła z serwatki objętego kodem CN 0405 10 50), lub laktozy, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN 3504. Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca podaje na dostarczonej w tym celu deklaracji, czy produkt zawiera kazeinę lub kazeiniany, lub serwatkę lub produkty pochodzące z serwatki, lub laktozy, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN 3504, i gdy zachodzi taki przypadek, musi podać maksymalną zawartość w masie kazeiny lub kazeinianów, lub serwatki, lub produktów pochodzących z serwatki (z określeniem, w stosownym przypadku, zawartości masła z serwatki), lub laktozy, lub permeatu, lub produktów objętych kodem CN 3504, dodanych na 100 kilogramów produktu gotowego. |
d) |
Produkty, o których mowa, mogą zawierać niewielkie ilości dodanej substancji niemlekowej wymaganej do ich wytworzenia lub utrwalenia, takie jak sól, podpuszczka lub pleśń. |
(41) Refundacja w odniesieniu do mleka zagęszczonego zamrożonego jest taka sama, jak w odniesieniu do produktów objętych pozycjami 0402 91 i 0402 99.
(42) Refundacje w odniesieniu do produktów zamrożonych objętych kodami CN od 0403 90 11 do 0403 90 39 są takie same, jak w odniesieniu do produktów objętych odpowiednio kodami CN od 0403 90 51 do 0403 90 69.
(43) Produkty, o których mowa, mogą zawierać niewielkie ilości dodanej substancji niemlekowej wymaganej do ich wytworzenia lub utrwalenia. W przypadku, gdy dodatki te nie przekraczają 0,5 % masy całego produktu, uwzględnia się je do celów obliczania refundacji. Jednakże w przypadku, gdy dodatki te przekraczają łącznie 0,5 % masy całego produktu, nie uwzględnia się ich do celów obliczania refundacji. Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca musi podać, na dostarczonej w tym celu deklaracji, czy produkt zawiera dodatek substancji niemlekowej, a w takim przypadku, musi podać maksymalną zawartość, w masie, substancji niemlekowej dodanej na 100 kilogramów produktu gotowego.
(44) Refundacja na 100 kilogramów produktu objętego tą podpozycją stanowi sumę następujących części składowych:
a) |
kwoty za wykazane 100 kilogramów, pomnożonej przez masę substancji mlekowej zawartej w 100 kilogramach produktu. Produkty, o których mowa, mogą zawierać niewielkie ilości dodanej substancji niemlekowej wymaganej do ich wytworzenia lub utrwalenia. W przypadku, gdy dodatki te nie przekraczają 0,5 % masy całego produktu, uwzględnia się je do celów obliczania refundacji. Jednakże w przypadku, gdy dodatki te przekraczają łącznie 0,5 % masy całego produktu, nie uwzględnia się ich do celów obliczania refundacji; |
b) |
składnika obliczonego zgodnie z art. 14 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1187/2009 (Dz.U. L 318 z 4.12.2009, s. 1). Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca musi podać, na dostarczonej w tym celu deklaracji, maksymalną zawartość sacharozy oraz czy produkt zawiera dodatek substancji niemlekowej, a w razie, gdy zachodzi taki przypadek, maksymalną zawartość substancji niemlekowej dodanej na 100 kilogramów gotowego produktu. |
(45) Produkty, o których mowa, mogą zawierać niewielkie ilości dodatku substancji niemlekowej wymaganej do ich wytworzenia lub utrwalenia. W przypadku, gdy dodatki te nie przekraczają 0,5 % masy całego produktu, uwzględnia się je do celów obliczania refundacji. Jednakże w przypadku, gdy dodatki te przekraczają łącznie 0,5 % masy całego produktu, nie uwzględnia się ich do celów obliczania refundacji. Podczas wypełniania formalności celnych, wnioskodawca musi podać, na dostarczonej w tym celu deklaracji, czy dane produkty zostały dodane, a w razie, gdy zachodzi taki przypadek, musi podać maksymalną zawartość dodatku.
ZAŁĄCZNIK II
„ZAŁĄCZNIK II
Kody miejsc przeznaczenia dla refundacji wywozowych
A00 |
Wszystkie miejsca przeznaczenia (państwa trzecie, inne terytoria, zaopatrzenie i miejsca przeznaczenia uważane za wywóz ze Wspólnoty). |
A01 |
Pozostałe miejsca przeznaczenia. |
A02 |
Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych Ameryki. |
A03 |
Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Szwajcarii. |
A04 |
Wszystkie państwa trzecie. |
A05 |
Pozostałe państwa trzecie. |
A10 |
Państwa EFTA (Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu) Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Szwajcaria. |
A11 |
Państwa AKP (Państwa Afryki, Karaibów i Pacyfiku strony Konwencji z Lomé) Angola, Antigua i Barbuda, Bahamy, Barbados, Belize, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Czad, Demokratyczna Republika Kongo, Dominika, Dżibuti, Etiopia, Republika Fidżi, Gabon, Gambia, Ghana, Grenada, Gujana, Gwinea, Gwinea Równikowa Gwinea Bissau, Haiti, Jamajka, Kamerun, Kenia, Kiribati, Komory (z wyjątkiem Majotty), Kongo, Lesotho, Liberia, Madagaskar, Malawi, Mali, Mauretania, Mauritius, Mozambik, Namibia, Niger, Nigeria, Papua Nowa Gwinea, Republika Środkowoafrykańska, Republika Dominikańska, Ruanda, Samoa, Senegal, Seszele, Sierra Leone, Somalia, Saint Kitts i Nevis, St. Lucia, St. Vincent i Grenadyny, Suazi, Sudan, Sudan Południowy, Surinam, Tanzania, Togo, Tonga, Trynidad i Tobago, Tuvalu, Uganda, Vanuatu, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspy Salomona, Wyspy Salomona, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Zambia, Wyspy Zielonego Przylądka, Zimbabwe. |
A12 |
Państwa i terytoria basenu Morza Śródziemnego Ceuta i Melilla, Gibraltar, Turcja, Albania, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Serbia, jak również Kosowo na podstawie rezolucji nr 1244/99 Rady Bezpieczeństwa ONZ, Czarnogóra, była jugosłowiańska republika Macedonii, Maroko, Algieria, Tunezja, Libia, Egipt, Liban, Syria, Izrael, Zachodni Brzeg i Strefa Gazy, Jordania. |
A13 |
Państwa OPEC (Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową) Algieria, Libia, Nigeria, Gabon, Wenezuela, Irak, Iran, Arabia Saudyjska, Kuwejt, Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Indonezja. |
A14 |
Państwa ASEAN (Stowarzyszanie Narodów Azji Południowo-Wschodniej) Birma (Myanmar), Tajlandia, Laos, Wietnam, Indonezja, Malezja, Brunei, Singapur, Filipiny. |
A15 |
Państwa Ameryki Łacińskiej Meksyk, Gwatemala, Honduras, Salwador, Nikaragua, Kostaryka, Haiti, Republika Dominikańska, Kolumbia, Wenezuela, Ekwador, Peru, Brazylia, Chile, Boliwia, Paragwaj, Urugwaj, Argentyna. |
A16 |
Państwa SAARC (Południowo Azjatyckie Stowarzyszenie Współpracy Regionalnej) Pakistan, Indie, Bangladesz, Malediwy, Sri Lanka, Nepal, Bhutan. |
A17 |
Państwa EOG (Europejski Obszar Gospodarczy) inne niż Unia Europejska Islandia, Norwegia, Liechtenstein. |
A18 |
Państwa lub terytoria CEEC (Państwa lub terytoria Środkowo-Wschodniej Europy) Albania, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Serbia, jak również Kosowo na podstawie rezolucji nr 1244/99 Rady Bezpieczeństwa ONZ, Czarnogóra, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii. |
A19 |
Państwa NAFTA (Północnoamerykański Układ Wolnego Handlu) Stany Zjednoczone Ameryki, Kanada, Meksyk. |
A20 |
Państwa Mercosur (Wspólny Rynek Południa) Brazylia, Paragwaj, Urugwaj, Argentyna. |
A21 |
Nowo uprzemysłowione państwa Azji Singapur, Korea Południowa, Tajwan, Hongkong. |
A22 |
Dynamiczne gospodarki azjatyckie Tajlandia, Malezja, Singapur, Korea Południowa, Tajwan, Hongkong. |
A23 |
Państwa APEC (Współpraca Gospodarcza Azji i Pacyfiku) Stany Zjednoczone Ameryki, Kanada, Meksyk, Chile, Tajlandia, Indonezja, Malezja, Brunei, Singapur, Filipiny, Chiny, Korea Południowa, Japonia, Tajwan, Hong Kong, Australia, Papua Nowa Gwinea, Nowa Zelandia. |
A24 |
Wspólnota Niepodległych Państw Ukraina, Białoruś, Mołdawia, Rosja, Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, Kazachstan, Turkmenistan, Uzbekistan, Tadżykistan, Kirgistan. |
A25 |
Państwa OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) nienależące do UE Islandia, Norwegia, Szwajcaria, Turcja, Stany Zjednoczone Ameryki, Kanada, Meksyk, Korea Południowa, Japonia, Australia, Australijskie Terytoria Pacyfiku, Nowa Zelandia, Terytoria Pacyfiku Nowej Zelandii. |
A26 |
Państwa lub terytoria europejskie poza Unią Europejską Islandia, Norwegia, Liechtenstein, Szwajcaria, Wyspy Owcze, Andora, Gibraltar, Państwo Watykan, Turcja, Albania, Ukraina, Białoruś, Mołdawia, Rosja, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Serbia, jak również Kosowo na podstawie rezolucji nr 1244/99 Rady Bezpieczeństwa ONZ, Czarnogóra, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii. |
A27 |
Afryka (A28) (A29) Państwa lub terytoria Afryki Północnej, pozostałe państwa Afryki. |
A28 |
Państwa lub terytoria Afryki Północnej. Ceuta i Melilla, Maroko, Algieria, Tunezja, Libia, Egipt |
A29 |
Pozostałe państwa Afryki Sudan, Sudan Południowy, Mauretania, Mali, Burkina Faso, Niger, Czad, Wyspy Zielonego Przylądka, Senegal, Gambia, Gwinea Bissau, Gwinea, Sierra Leone, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Togo, Benin, Nigeria, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Gwinea Równikowa, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Kongo, Ruanda, Burundi, Święta Helena i terytoria zależne, Angola, Etiopia, Erytrea, Dżibuti, Somalia, Kenia, Uganda, Tanzania, Seszele i terytoria zależne, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego, Mozambik, Madagaskar, Mauritius, Komory, Majotta, Zambia, Zimbabwe, Malawi, Republika Południowej Afryki, Namibia, Botswana, Suazi, Lesotho. |
A30 |
Ameryka (A31) (A32) (A33) Ameryka Północna, Ameryka Środkowa i Antyle, Ameryka Południowa. |
A31 |
Ameryka Północna Stany Zjednoczone Ameryki, Kanada, Grenlandia, Saint Pierre i Miquelon. |
A32 |
Ameryka Środkowa i Antyle Meksyk, Bermudy, Gwatemala, Belize, Honduras, Salwador, Nikaragua, Kostaryka, Panama, Anguilla, Kuba, Saint Kitts i Nevis, Haiti, Bahamy, Wyspy Turks i Caicos, Republika Dominikańska, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych, Antigua i Barbuda, Dominika, Wyspy Kajmany, Jamajka, St. Lucia, St. Vincent, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Barbados, Montserrat, Trynidad i Tobago, Grenada, Aruba, Curaçao, Sint Maarten, niderlandzkie wyspy na Morzu Karaibskim (Bonaire, St Eustatius, Saba). |
A33 |
Ameryka Południowa Kolumbia, Wenezuela, Gujana, Surinam, Ekwador, Peru, Brazylia, Chile, Boliwia, Paragwaj, Urugwaj, Argentyna, Falklandy. |
A34 |
Azja (A35) (A36) Bliski i Środkowy Wschód, pozostałe państwa Azji. |
A35 |
Bliski i Środkowy Wschód Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, Liban, Syria, Irak, Iran, Izrael, Zachodni Brzeg i Strefa Gazy, Jordania, Arabia Saudyjska, Kuwejt, Bahrajn, Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Oman, Jemen. |
A36 |
Pozostałe państwa Azji Kazachstan, Turkmenistan, Uzbekistan, Tadżykistan, Kirgistan, Afganistan, Pakistan, Indie, Bangladesz, Malediwy, Sri Lanka, Nepal, Bhutan, Birma (Myanmar), Tajlandia, Laos, Wietnam, Kambodża, Indonezja, Malezja, Brunei, Singapur, Filipiny, Mongolia, Chiny, Korea Północna, Korea Południowa, Japonia, Tajwan, Hongkong, Makau. |
A37 |
Oceania i regiony polarne (A38) (A39) Australia i Nowa Zelandia, pozostałe państwa Oceanii i regionów polarnych. |
A38 |
Australia i Nowa Zelandia Australia, Australijskie Terytoria Pacyfiku, Nowa Zelandia, Terytoria Pacyfiku Nowej Zelandii. |
A39 |
Pozostałe państwa Oceanii i regionów polarnych Papua Nowa Gwinea, Nauru, Wyspy Salomona, Tuvalu, Nowa Kaledonia i terytoria zależne, Amerykańskie Terytoria Pacyfiku, Wyspy Wallis i Futuna, Kiribati, Pitcairn, Fidżi, Vanuatu, Tonga, Samoa, Wyspy Północne Mariany, Polinezja Francuska, Federacja Mikronezji (Yap, Kosrae, Chunk, Pohnpei), Wyspy Marshalla, Palau, regiony polarne. |
A40 |
Kraje i terytoria zamorskie (OCT) Polinezja Francuska, Nowa Kaledonia i terytoria zależne, Wyspy Wallis i Futuna, Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne, Saint Pierre i Miquelon, Majotta, Aruba, Curaçao, Sint Maarten, niderlandzkie wyspy na Morzu Karaibskim (Bonaire, St Eustatius, Saba), Grenlandia, Anguilla, Wyspy Kajmany, Falklandy, Wyspa Południowy Sandwich i terytoria zależne, Wyspy Turks i Caicos, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Montserrat, Pitcairn, Święta Helena i terytoria zależne, terytorium Antarktyki Brytyjskiej, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego. |
A96 |
Gminy Livigno i Campione d’Italia, Helgoland. |
A97 |
Zaopatrzenie i miejsca przeznaczenia uważane za wywóz ze Wspólnoty Miejsca przeznaczenia określone w art. 33, 41 i 42 rozporządzenia (WE) nr 612/2009 (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).” |
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/72 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1335/2011
z dnia 19 grudnia 2011 r.
ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 grudnia 2011 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
José Manuel SILVA RODRÍGUEZ
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod krajów trzecich (1) |
Standardowa stawka celna w przywozie |
0702 00 00 |
AL |
60,1 |
MA |
72,9 |
|
TN |
88,5 |
|
TR |
106,7 |
|
ZZ |
82,1 |
|
0707 00 05 |
TR |
119,2 |
ZZ |
119,2 |
|
0709 90 70 |
MA |
42,8 |
TR |
147,9 |
|
ZZ |
95,4 |
|
0805 10 20 |
AR |
41,5 |
BR |
39,7 |
|
CL |
30,5 |
|
MA |
56,0 |
|
TR |
58,3 |
|
ZA |
54,3 |
|
ZZ |
46,7 |
|
0805 20 10 |
MA |
70,9 |
TR |
79,7 |
|
ZZ |
75,3 |
|
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90 |
IL |
84,4 |
TR |
84,8 |
|
ZZ |
84,6 |
|
0805 50 10 |
AR |
52,9 |
TR |
49,1 |
|
ZZ |
51,0 |
|
0808 10 80 |
CA |
112,8 |
US |
108,1 |
|
ZZ |
110,5 |
|
0808 20 50 |
CN |
69,3 |
ZZ |
69,3 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/74 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 15 grudnia 2011 r.
przedłużająca okres obowiązywania odstępstwa, podczas którego Rumunia może wnosić sprzeciw wobec przemieszczania do Rumunii niektórych odpadów do odzysku zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 9191)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/854/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (1), w szczególności jego art. 63 ust. 5 akapit trzeci i piąty,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 63 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 do dnia 31 grudnia 2011 r. Rumunia może wnieść sprzeciw wobec przemieszczania niektórych odpadów do odzysku. |
(2) |
Pismem z dnia 1 czerwca 2011 r. Rumunia wniosła o przedłużenie tego okresu do dnia 31 grudnia 2015 r. |
(3) |
Istnieje potrzeba zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska w całej Unii, w szczególności w przypadku gdy państwo przeznaczenia nie posiada możliwości odzysku niektórych rodzajów odpadów lub jeżeli możliwości te nie są wystarczające. Rumunia powinna zachować możliwość wniesienia sprzeciwu wobec planowanego przemieszczania na jej terytorium niektórych niepożądanych odpadów przeznaczonych do odzysku. Odstępstwo mające zastosowanie do Rumunii należy zatem przedłużyć do dnia 31 grudnia 2015 r. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego w art. 39 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W drodze odstępstwa od art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 oraz zgodnie z podstawami do sprzeciwu określonymi w art. 11 wspomnianego rozporządzenia okres, w którym właściwe organy Rumunii mogą wnosić sprzeciw wobec przemieszczania do Rumunii w celu odzysku odpadów wymienionych w art. 63 ust. 5 akapit drugi i czwarty wspomnianego rozporządzenia, przedłuża się do dnia 31 grudnia 2015 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji
Janez POTOČNIK
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1.
(2) Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/75 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 15 grudnia 2011 r.
w sprawie wkładu finansowego Unii przeznaczonego na niektóre środki służące zwalczaniu pryszczycy u dzikich zwierząt w południowo-wschodniej Bułgarii w latach 2011–2012
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 9225)
(Jedynie tekst w języku bułgarskim jest autentyczny)
(2011/855/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (1), w szczególności jej art. 8 ust. 2, art. 14 ust. 4 akapit drugi, art. 20, art. 23, art. 31 ust. 2, art. 35 ust. 2 i art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Pryszczyca jest wysoce zaraźliwą chorobą wirusową dzikich i gospodarskich zwierząt parzystokopytnych, wywierającą poważny wpływ na rentowność chowu, co z kolei wywołuje zakłócenia w handlu wewnątrz Unii oraz w wywozie do państw trzecich. |
(2) |
W przypadku wystąpienia ogniska pryszczycy zachodzi ryzyko rozprzestrzenienia się czynnika chorobotwórczego na inne gospodarstwa, w których utrzymywane są zwierzęta z gatunków podatnych na pryszczycę, w danym państwie członkowskim, ale także w innych państwach członkowskich i w państwach trzecich, poprzez przemieszczanie żywych zwierząt podatnych na pryszczycę lub otrzymanych z nich produktów. |
(3) |
Dyrektywą Rady 2003/85/WE z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania pryszczycy, uchylającą dyrektywę 85/511/EWG i decyzje 89/531/EWG i 91/665/EWG oraz zmieniającą dyrektywę 92/46/EWG (2), określono środki, które w przypadku wystąpienia ogniska tej choroby muszą zostać wdrożone przez państwa członkowskie w trybie pilnym w celu zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wirusa. |
(4) |
W decyzji 2009/470/WE ustalono procedury regulujące wkład finansowy Unii przeznaczony na specyficzne środki weterynaryjne, w tym środki stosowane w stanach zagrożenia. Zgodnie z art. 14 ust. 2 tej decyzji państwa członkowskie otrzymują wkład finansowy przeznaczony na pokrycie kosztów niektórych środków służących zwalczaniu pryszczycy. |
(5) |
W Bułgarii w roku 2011 wystąpiły ogniska pryszczycy i wykryto przypadki tej choroby u podatnych na nią zwierząt dzikich. Władze Bułgarii wykazały w drodze regularnego przekazywania informacji o rozwoju sytuacji związanej z wystąpieniem choroby Stałemu Komitetowi ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt oraz poprzez ciągłe przekazywanie sprawozdań Komisji i państwom członkowskim, że skutecznie wdrożyły środki zwalczania przewidziane w dyrektywie 2003/85/WE. |
(6) |
Władze Bułgarii wypełniły zatem wszystkie zobowiązania techniczne i administracyjne dotyczące środków przewidzianych w art. 14 ust. 2 decyzji 2009/470/WE oraz w art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 349/2005 (3). |
(7) |
Zgodnie z art. 85 ust. 3 dyrektywy 2003/85/WE, natychmiast po uzyskaniu potwierdzenia pierwotnego przypadku pryszczycy u dzikich zwierząt, właściwy organ Bułgarii zastosował środki, o których mowa w części A załącznika XVIII do dyrektywy w celu ograniczenia szerzenia się choroby. |
(8) |
Ze względu na występowanie pryszczycy w obszarach zamieszkiwanych jednocześnie przez zwierzęta dzikie i przez gospodarskie zwierzęta parzystokopytne podatne na pryszczycę, po raz pierwszy państwo członkowskie opracowało plan zwalczania pryszczycy u dzikich zwierząt na obszarze zakażonym i określiło środki stosowane w gospodarstwach na tym obszarze zgodnie z częścią B załącznika XVIII do dyrektywy 2003/85/WE. |
(9) |
W dniu 4 kwietnia 2011 r., w ciągu 90 dni od potwierdzenia pryszczycy u dzikich zwierząt, Bułgaria przedłożyła plan zwalczania pryszczycy u dzikich zwierząt w częściach regionów Burgas, Jamboł i Chaskowo. |
(10) |
Na podstawie przeprowadzonej przez Komisję oceny planu przedstawionego przez Bułgarię przyjęto decyzję wykonawczą Komisji 2011/493/UE z dnia 5 sierpnia 2011 r. zatwierdzającą plan zwalczania pryszczycy u dzikich zwierząt w Bułgarii (4). |
(11) |
Zgodnie z art. 75 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (5) oraz art. 90 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (6) zaciągnięcie zobowiązań z budżetu Unii jest poprzedzane decyzją w sprawie finansowania przyjętą przez instytucję lub organy, którym przekazano uprawnienia, i określającą istotne składniki działania powodujące wydatki. |
(12) |
Należy ustalić poziom wkładu finansowego Unii na pokrycie kosztów poniesionych przez Bułgarię w celu wdrożenia niektórych elementów zatwierdzonego planu zwalczania pryszczycy u dzikich zwierząt w Bułgarii, biorąc również pod uwagę szczególną sytuację epidemiologiczną w zakresie pryszczycy na południowo-wschodnich Bałkanach. |
(13) |
Niniejsza decyzja powinna przewidywać finansowanie, według ustalonej stawki, pilnie potrzebnych działań w zakresie nadzoru, w tym udoskonaleń krajowego laboratorium referencyjnego – jednego z bardzo niewielu laboratoriów w całym regionie dysponujących wystarczającym doświadczeniem w diagnozowaniu pryszczycy – oraz systemu informacji weterynaryjnej służącego integrowaniu danych z nadzoru z kontrolą przemieszczeń, jak również środków w zakresie czyszczenia i dezynfekcji oraz kampanii informacyjnych adresowanych do obywateli. Działania te przyczynią się do zwiększenia dostępnej w Unii wiedzy pomocnej w zarządzaniu takimi przypadkami w przyszłości. |
(14) |
Dla celów kontroli finansowej mają zastosowanie art. 9, 36 i 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (7). |
(15) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Bułgarii może zostać przyznany wkład finansowy Unii na pokrycie wydatków poniesionych przez to państwo członkowskie w ramach środków wprowadzanych na podstawie art. 8, art. 14 ust. 4 lit. c), art. 19, art. 22, art. 31 ust. 1, art. 35 ust. 1 i art. 36 ust. 1 decyzji 2009/470/WE w celu kontroli i zwalczania pryszczycy u dzikich zwierząt w południowo-wschodniej części Bułgarii w 2011 r. zgodnie z planem zwalczania choroby zatwierdzonym decyzją 2011/493/UE.
Akapit pierwszy stanowi decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 75 rozporządzenia finansowego.
2. Całkowita kwota wkładu Unii nie przekracza 890 000 EUR.
3. Wyłącznie koszty poniesione w ramach realizacji środków wyszczególnionych w załączniku w okresie od dnia 4 kwietnia 2011 r. do dnia 3 kwietnia 2012 r. i zapłacone przez Bułgarię przed dniem 5 sierpnia 2012 r. kwalifikują się do współfinansowania w formie wkładu finansowego Unii, zgodnie z maksymalnymi stawkami wskazanymi w załączniku w odniesieniu do poszczególnych działań.
Artykuł 2
1. Wydatki przedstawione przez Bułgarię do zwrotu w ramach wkładu finansowego Unii są wyrażane w euro i nie obejmują podatku od wartości dodanej ani żadnych innych podatków.
2. Jeśli wydatki Bułgarii wyrażone są w innej walucie niż euro, Bułgaria dokonuje przeliczenia na euro, stosując ostatni kurs wymiany walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed pierwszym dniem miesiąca, w którym wymienione państwo członkowskie składa wniosek o płatność.
Artykuł 3
1. Wkład finansowy Unii na realizację planu, o którym mowa w art. 1, przyznaje się pod warunkiem, że Bułgaria:
a) |
wdroży plan zwalczania choroby, o którym mowa w art. 1, w sposób skuteczny i zgodnie ze stosownymi przepisami prawa Unii, w tym z dyrektywą 2003/85/WE, oraz z zasadami konkurencji i udzielania zamówień publicznych; |
b) |
przekaże Komisji do dnia 31 stycznia 2012 r. sprawozdanie okresowe dotyczące technicznego wykonania planu zwalczania choroby, zgodnie z pkt 5 części B załącznika XVIII do dyrektywy 2003/85/WE, wraz z okresowym sprawozdaniem finansowym za okres od 4 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.; |
c) |
przekaże Komisji do dnia 15 września 2012 r. sprawozdanie końcowe dotyczące technicznego wykonania planu zwalczania choroby wraz z dowodami uzasadniającymi koszty poniesione przez Bułgarię oraz wyniki osiągnięte w okresie od dnia 4 kwietnia 2011 r. do dnia 3 kwietnia 2012 r.; |
d) |
nie przedłoży kolejnych wniosków o inne rodzaje wkładu Unii na rzecz środków wyszczególnionych w załączniku i nie przedkładała takich wniosków w terminie wcześniejszym. |
2. W przypadku gdy Bułgaria nie postąpi zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1, Komisja może obniżyć wysokość wkładu finansowego Unii, uwzględniając charakter i powagę naruszenia oraz stratę finansową dla Unii.
Artykuł 4
1. Bułgaria dopilnowuje, aby właściwy organ przechowywał przez okres siedmiu lat poświadczone kopie dokumentów potwierdzających związanych z działalnością, na którą przeznacza się wkład finansowy Unii zgodnie z art. 1, a w szczególności faktur, list płac, list obecności oraz dokumentów dotyczących wysyłek próbek oraz podróży służbowych.
2. Bułgaria umieszcza w prowadzonej księgowości analitycznej wydatki przedłożone Komisji, zachowując wszelkie oryginały dokumentów przez siedem lat do celów audytu.
3. Dokumenty potwierdzające, o których mowa w ust. 1, przesyłane są do Komisji na jej wniosek.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Bułgarii.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji
John DALLI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 30.
(2) Dz.U. L 306 z 22.11.2003, s. 1.
(3) Dz.U. L 55 z 1.3.2005, s. 12.
(4) Dz.U. L 203 z 6.8.2011, s. 32.
(5) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.
(6) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1.
(7) Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Koszt środków wdrożonych w okresie od dnia 4 kwietnia 2011 r. do dnia 3 kwietnia 2012 r. zgodnie z planem zwalczania pryszczycy u dzikich zwierząt podatnych na tę chorobę w południowo-wschodniej Bułgarii, o których mowa w art. 1
Działanie |
Działanie w zatwierdzonym planie |
Wyszczególnienie |
Liczba jednostek |
Koszt jednostkowy (w EUR) |
Kwota łączna (w EUR) |
Wkład procentowy Unii (%) |
||||
|
|
Test: ELISA NSP |
2 000 |
3,00 |
6 000 |
100 |
||||
Test: ELISA wykrywający przeciwciała typu „О” |
21 024 |
3,50 |
73 584 |
100 |
||||||
RT-PCR |
2 000 |
15,00 |
30 000 |
100 |
||||||
ELISA Ag |
2 000 |
10,00 |
20 000 |
100 |
||||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
129 584 |
|
|||||
|
Probówki do próżniowego pobierania krwi |
21 024 |
0,50 |
10 512 |
100 |
|||||
Probówki na próbki narządów |
2 000 |
0,50 |
1 000 |
100 |
||||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
11 512 |
|
|||||
|
Test: ELISA NSP |
480 (282) |
3,00 |
1 440 |
100 |
|||||
Test: ELISA wykrywający przeciwciała typu „О” |
480 (282) |
3,50 |
1 680 |
100 |
||||||
RT-PCR |
400 (282) |
15,00 |
6 000 |
100 |
||||||
ELISA Ag |
400 |
10,00 |
4 000 |
100 |
||||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
13 120 |
|
|||||
|
Probówki do próżniowego pobierania krwi |
282 |
0,50 |
141 |
100 |
|||||
Probówki na próbki narządów |
200 |
0,50 |
100 |
100 |
||||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
241 |
|
|||||
|
Pułapki na dziki |
7 |
500,00 |
3 500 |
100 |
|||||
|
Robocizna (wynagrodzenie dzienne) |
4 650 |
22,00 |
102 300 |
100 |
|||||
Naboje |
400 |
2,00 |
800 |
100 |
||||||
Inne koszty |
153 |
50,00 |
7 650 |
100 |
||||||
|
Transport – na tydzień |
52 |
100,00 |
5 200 |
100 |
|||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
119 450 |
|
|||||
|
Robocizna (wynagrodzenia + diety/noclegi) na miesiąc na eksperta |
12 (365 + 700) |
1 065,00 |
153 360 |
100 |
|||||
Odzież ochronna |
6 240 |
5,00 |
31 200 |
100 |
||||||
Inne koszty: transport wypożyczonym samochodem |
3 |
9 000,00 |
27 000 |
100 |
||||||
Dostęp do centralnej bazy danych online w czasie rzeczywistym: |
|
|||||||||
przez szybkie laptopy z wystarczającą pamięcią i urządzeniem GPS |
3 |
1 000,00 |
3 000 |
100 |
||||||
przez telefony komórkowe |
3 |
500,00 |
1 500 |
100 |
||||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
216 060 |
|
|||||
|
|
Drogowe punkty dezynfekcji (budowa) |
16 |
200,00 |
3 200 |
100 |
||||
Drogowe punkty dezynfekcji (utrzymanie) |
17 |
200,00 |
3 400 |
100 |
||||||
Dezynfekcja samochodów grupy zadaniowej |
3 |
200,00 |
600 |
100 |
||||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
7 200 |
|
|||||
|
|
Maszyny, urządzenia i materiały |
|
|
128 000 |
100 |
||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
128 000 |
|
|||||
|
|
Sprzęt komputerowy i oprogramowanie |
|
|
957 000 |
25 |
||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
239 250 |
|
|||||
|
|
12 spotkań rocznie na dany obszar, broszury oraz inne materiały informacyjne |
36 |
500,00 |
18 000 |
100 |
||||
Suma cząstkowa |
|
|
|
18 000 |
|
|||||
|
Ogółem |
|
|
|
882 417 |
|
ZALECENIA
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/81 |
ZALECENIE KOMISJI
z dnia 15 grudnia 2011 r.
dotyczące zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu spadków
(2011/856/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 292,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Większość państw członkowskich nakłada podatki w przypadku śmierci danej osoby, szczególnie podatek od spadków i podatek od majątku, podczas gdy niektóre państwa członkowskie mogą opodatkowywać spadki i majątek w ramach innych podatków, takich jak podatki dochodowe. Wszystkie podatki nakładane w przypadku śmierci danej osoby określa się dalej jako podatki od spadków. |
(2) |
Większość państw członkowskich, które nakładają podatki od spadków, nakłada również podatki od darowizn dokonywanych pomiędzy żyjącymi osobami. |
(3) |
Państwa członkowskie mogą opodatkowywać spadki w zależności od zróżnicowanych czynników dotyczących powiązań. Mogą nakładać podatki na podstawie powiązań osobistych, takich jak miejsce stałego zamieszkania, miejsce pobytu stałego lub obywatelstwo osoby zmarłej, miejsce stałego zamieszkania, miejsce pobytu stałego lub obywatelstwo spadkobiercy albo miejsce stałego zamieszkania, miejsce pobytu stałego lub obywatelstwo osoby zmarłej i spadkobiercy. Niektóre państwa członkowskie mogą stosować więcej niż jeden z przedstawionych czynników, mogą również stosować środki służące zwalczaniu nadużyć, co skutkuje rozszerzonym pojęciem miejsca pobytu stałego lub miejsca stałego zamieszkania do celów podatkowych. |
(4) |
Oprócz opodatkowania w oparciu o powiązania osobiste, państwa członkowskie mogą nakładać podatek od spadków na majątek, który znajduje się w obrębie ich jurysdykcji. W ten sposób podatek może zostać nałożony nawet wtedy, gdy ani w przypadku osoby zmarłej, ani spadkobiercy nie występują powiązania osobiste z państwem, w którym majątek ten się znajduje. |
(5) |
Coraz więcej obywateli Unii w trakcie swojego życia przemieszcza się z jednego państwa do drugiego, aby mieszkać, studiować, pracować bądź spędzić emeryturę, w związku z czym nabywają nieruchomości oraz inwestują w aktywa znajdujące się w państwach, które nie są ich państwem macierzystym. |
(6) |
Jeżeli w wyniku tego nastąpi, w przypadku śmierci określonej osoby, transgraniczne nabycie spadku, więcej niż jedno państwo członkowskie może rościć prawo do nałożenia podatku od spadków. |
(7) |
Państwa członkowskie zawarły niewiele dwustronnych konwencji dotyczących zapobiegania podwójnemu lub wielokrotnemu opodatkowaniu spadków. |
(8) |
Większość państw członkowskich zapobiega podwójnemu opodatkowaniu spadków zagranicznych w ramach przepisów lub praktyki administracyjnej przyjętych jednostronnie na poziomie krajowym. |
(9) |
Jednakże krajowe mechanizmy odliczenia zagranicznego podatku od spadków mają pewne ograniczenia. W szczególności ograniczenia te dotyczą kategorii podatków i podmiotów, na które są one nakładane. Krajowe mechanizmy mogą nie zezwalać na odliczenie uprzednio uiszczonych podatków od darowizn w odniesieniu do tej samej rzeczy lub prawa stanowiącego przedmiot spadku albo na odliczenie podatków nałożonych na poziomie lokalnym lub regionalnym, nie zaś na poziomie krajowym, albo na odliczenie wszystkich podatków nałożonych w przypadku śmierci przez inne państwa. Mechanizmy krajowe mogą przyznawać ulgę jedynie w odniesieniu do podatków zagranicznych uiszczonych od określonego zagranicznego majątku. Mogą one nie przyznawać ulgi w odniesieniu do zagranicznego podatku od nieruchomości znajdującej się w państwie innym niż państwo spadkobiercy lub osoby zmarłej. Mogą one wyłączyć zagraniczny podatek od majątku położonego na terytorium państwa członkowskiego przyznającego ulgę. Krajowe mechanizmy odliczenia mogą zawodzić również w przypadku, gdy okażą się rozbieżne z przepisami dotyczącymi podatku od spadków w innych państwach członkowskich, w szczególności w kontekście tego, co należy uznać za majątek krajowy w porównaniu z majątkiem zagranicznym oraz w odniesieniu do momentu przeniesienia własności składników majątku oraz momentu powstania obowiązku podatkowego. Przyznanie ulgi podatkowej może również podlegać uznaniu właściwego organu, a zatem nie stanowi gwarancji. |
(10) |
Brak odpowiednich sposobów zapobiegania kumulatywnemu opodatkowaniu spadków może prowadzić do tego, iż całkowity poziom opodatkowania będzie znacznie wyższy niż w przypadkach podlegających wyłącznie wewnętrznym regulacjom poszczególnych państw członkowskich. |
(11) |
Może to utrudniać obywatelom UE pełne korzystanie z prawa swobodnego przemieszczania się i działania ponad granicami w obrębie Unii. Może również powodować trudności w przypadku przeniesienia własności małych przedsiębiorstw w związku ze śmiercią ich właścicieli. |
(12) |
Podczas gdy dochody z podatków od spadków stanowią stosunkowo małą część całkowitych dochodów podatkowych państw członkowskich, zaś przypadki o charakterze transgranicznym jeszcze mniejszą, podwójne opodatkowanie spadków może mieć duży wpływ na podmioty, których dotyczy. |
(13) |
Podwójne opodatkowanie spadków nie jest obecnie kompleksowo uregulowane ani na szczeblu krajowym lub dwustronnym, ani na szczeblu prawodawstwa Unii. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego należy wspierać bardziej kompleksowy system zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu spadków w przypadkach o charakterze transgranicznym. |
(14) |
Należy określić reguły pierwszeństwa w odniesieniu do prawa opodatkowania lub, przeciwnie, przyznania ulgi w przypadkach, gdy co najmniej dwa państwa członkowskie nakładają podatki od spadków na ten sam przedmiot spadku. |
(15) |
Należy przyjąć jako zasadę ogólną, pozostającą w zgodzie z przeważającą międzynarodową praktyką, że państwa członkowskie, w których znajduje się nieruchomość lub majątek należący do stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, mają pierwszeństwo, jako państwa o najściślejszym powiązaniu, w nałożeniu na nieruchomość lub majątek podatku od spadków. |
(16) |
Ponieważ ruchomości, które nie stanowią majątku należącego do stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, mogą łatwo zmienić położenie, ich powiązanie z państwem członkowskim, w którym znajdowały się w chwili śmierci, jest, co do zasady, znacznie mniej ścisły niż powiązanie osobiste, które istnieje pomiędzy osobą zmarłą lub spadkobiercą i innym państwem członkowskim. Państwo członkowskie, w którym znajduje się taka ruchomość, nie powinno zatem nakładać na nią swojego podatku od spadków, pod warunkiem że taki podatek jest nałożony przez państwo członkowskie, z którym osoba zmarła i/lub spadkobierca posiada powiązanie osobiste. |
(17) |
Przedmioty stanowiące spadek były często gromadzone na przestrzeni całego życia osoby zmarłej. Ponadto jeżeli mamy do czynienia z różnymi państwami członkowskimi, bardziej prawdopodobne jest, że majątek wchodzący w skład spadku znajdzie się w państwie członkowskim, z którym osoba zmarła posiadała powiązanie osobiste, niż w państwie członkowskim, z którym takie powiązanie posiada spadkobierca. W przypadku opodatkowania spadków na podstawie powiązań osobistych z danym państwem, większość państw członkowskich odwołuje się do powiązań istniejących między danym państwem i osobą zmarłą niż między państwem i spadkobiercą, chociaż kilka państw członkowskich również lub wyłącznie nakłada podatek, jeżeli istnieje powiązanie osobiste między spadkobiercą i terytorium ich państwa członkowskiego. W związku z przedstawionym charakterem oraz wagą powiązań osobistych osoby zmarłej, jak również ze względów praktycznych, w przypadku gdy osoba zmarła i spadkobierca posiadają powiązania osobiste z różnymi państwami członkowskimi, aby uniknąć podwójnego opodatkowania państwo członkowskie, z którym powiązanie posiada spadkobierca, powinno odstąpić od nałożenia podatku. |
(18) |
Konflikt, który rodzi istnienie osobistych powiązań z kilkoma państwami członkowskimi, mógłby być rozwiązany na podstawie procedury wzajemnego porozumienia przy wykorzystaniu dodatkowych kryteriów mających na celu ustalenie najściślejszego powiązania osobistego. |
(19) |
Ponieważ moment nałożenia podatku od spadków może się różnić w zależności od zaangażowanych państw członkowskich i rozstrzygnięcie przypadków z elementami transgranicznymi może trwać, w związku z potrzebą uwzględnienia więcej niż jednego systemu prawnego i/lub podatkowego, znacznie dłużej w porównaniu z krajowymi przypadkami dotyczącymi podatku od spadków, państwa członkowskie powinny zezwolić na składanie wniosków o przyznanie ulgi podatkowej przez odpowiedni okres czasu. |
(20) |
Niniejsze zalecenie wspiera prawa podstawowe uznane w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, takie jak prawo własności (art. 17), które wyraźnie gwarantuje prawo do przekazania w drodze spadku mienia nabytego zgodnie z prawem, wolność prowadzenia działalności gospodarczej (art. 16) oraz swobodę przemieszczania się w obrębie UE jej obywateli (art. 45), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
1. Przedmiot
1.1. Niniejsze zalecenie określa, w jaki sposób państwa członkowskie mogą stosować lub ulepszyć istniejące środki w celu zapobiegania podwójnemu lub wielokrotnemu opodatkowaniu spowodowanemu nałożeniem podatków od spadków przez co najmniej dwa państwa członkowskie (zwane dalej: podwójnym opodatkowaniem).
1.2. Niniejsze zalecenie odnosi się przez analogię do podatków od darowizn, w przypadku gdy darowizny podlegają opodatkowaniu na mocy takich samych lub podobnych przepisów jak spadki.
2. Definicje
Do celów niniejszego zalecenia stosuje się poniższe definicje:
a) |
„podatek od spadków” oznacza każdy podatek na poziomie krajowym, federalnym, regionalnym lub lokalnym nałożony w przypadku śmierci, bez względu na jego nazwę, sposób nałożenia oraz osobę podlegającą opodatkowaniu, w tym w szczególności podatek od majątku, podatek od spadków, podatek od przeniesienia własności aktywów, podatek od przysporzenia, opłatę skarbową, podatek dochodowy i podatek od dochodów kapitałowych; |
b) |
„ulga podatkowa” oznacza przepis zawarty w akcie prawnym lub ogólnych instrukcjach albo wytycznych administracyjnych, na mocy którego państwo członkowskie przyznaje ulgę w odniesieniu do podatku od spadków uiszczonego w innym państwie członkowskim poprzez odliczenie podatku zagranicznego od podatku należnego w państwie członkowskim, zwolnienie spadku lub jego części od opodatkowania w państwie członkowskim z tytułu uznania uiszczonego podatku zagranicznego albo w inny sposób, w wyniku którego odstąpi się od nałożenia podatku od spadków; |
c) |
„majątek” oznacza każde mienie ruchome lub nieruchome oraz prawa, które objęte są podatkiem od spadków; |
d) |
„powiązanie osobiste” oznacza związek między osobą zmarłą lub spadkobiercą i państwem członkowskim, którego podstawą może być miejsce pobytu stałego, miejsce stałego zamieszkania, miejsce stałego przebywania, ośrodek interesów życiowych, miejsce zwyczajowego przebywania, obywatelstwo lub ośrodek faktycznego zarządzania. |
Do celów lit. a) podatek od darowizn uprzednio uiszczony w odniesieniu do takiego samego przedmiotu majątku uważa się za podatek od spadków do celów przyznania ulgi podatkowej.
Pojęciom „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej”, „mienie nieruchome”, „mienie ruchome”, „rezydent”, „miejsce pobytu stałego/posiadanie miejsca pobytu stałego”, „obywatel/obywatelstwo”, „miejsce zwyczajowego przebywania” oraz „miejsce stałego przebywania” nadaje się znaczenia mające zastosowanie na mocy prawa krajowego państwa członkowskiego stosującego pojęcie.
3. Cel ogólny
Zalecane środki mają na celu rozwiązanie przypadków podwójnego opodatkowania, tak aby całkowity poziom podatku od określonego spadku nie był wyższy od poziomu, który miałby zastosowanie, jeżeli prawo do opodatkowania całego spadku miałoby wyłącznie państwo członkowskie z najwyższym poziomem opodatkowania pośród wszystkich zaangażowanych państw członkowskich.
4. Ulga podatkowa
Nakładając podatki od spadków, państwa członkowskie powinny przyznać ulgę podatkową zgodnie z pkt 4.1–4.4.
4.1. Ulga podatkowa w odniesieniu do mienia nieruchomego i ruchomego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej
Nakładając podatki od spadków, państwo członkowskie powinno przyznać ulgę podatkową od podatku od spadków nałożonego przez inne państwo członkowskie w odniesieniu do następujących składników majątku:
a) |
mienie nieruchome położone w tym innym państwie członkowskim; |
b) |
mienie ruchome stanowiące majątek stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się w tym innym państwie członkowskim. |
4.2. Ulga podatkowa w odniesieniu do innych rodzajów mienia ruchomego
W odniesieniu do mienia ruchomego innego niż majątek, o którym mowa w pkt 4.1 lit. b), państwo członkowskie, z którym powiązania osobistego nie miała ani osoba zmarła, ani spadkobierca, powinno odstąpić od nałożenia podatku od spadków, pod warunkiem że podatek taki jest nałożony przez inne państwo członkowskie w wyniku istnienia powiązania osobistego osoby zmarłej lub spadkobiercy z tym państwem.
4.3. Ulga podatkowa w przypadkach, w których osoba zmarła posiadała powiązanie osobiste z państwem członkowskim innym niż to, z którym powiązanie takie posiada spadkobierca
Z zastrzeżeniem pkt 4.1, w przypadkach, w których więcej niż jedno państwo członkowskie może opodatkować spadek w związku z tym, że osoba zmarła posiadała powiązanie osobiste z jednym państwem członkowskim, a spadkobierca posiada powiązanie osobiste z innym państwem członkowskim, to inne państwo członkowskie powinno przyznać ulgę podatkową z tytułu podatku od spadków uiszczonego w państwie członkowskim, z którym powiązanie osobiste posiadała osoba zmarła.
4.4. Ulga podatkowa w przypadkach licznych powiązań osobistych jednej osoby
W przypadku gdy na podstawie przepisów różnych państw członkowskich uznaje się, że dana osoba posiada powiązanie osobiste z więcej niż jednym państwem członkowskim nakładającym podatek, właściwe organy zaangażowanych państw członkowskich powinny ustalić w drodze wzajemnego porozumienia zgodnie z procedurą, o której mowa w pkt 6, lub w inny sposób, które państwo członkowskie powinno przyznać ulgę podatkową, jeżeli podatek od spadków jest nałożony w państwie, z którym osoba ma ściślejsze powiązanie osobiste.
4.4.1. |
Ściślejsze powiązanie osobiste można ustalić w następujący sposób:
|
4.4.2. |
W przypadku podmiotów innych niż osoba fizyczna, takich jak organizacje charytatywne, można uznać, że posiadają one ściślejsze powiązanie osobiste z państwem członkowskim, w którym znajduje się ich miejsce faktycznego zarządzania. |
5. Okres stosowania ulgi podatkowej
Państwa członkowskie powinny zezwolić na stosowanie ulgi podatkowej w odpowiednim okresie czasu, np. przez 10 lat od upływu terminu, w którym podatki od spadków, które nakładają, muszą zostać uiszczone.
6. Procedura wzajemnego porozumienia
Jeżeli jest to konieczne dla osiągnięcia ogólnego celu, o którym mowa w pkt 3, państwa członkowskie powinny stosować procedurę wzajemnego porozumienia, tak aby rozstrzygnąć spory związane z podwójnym opodatkowaniem, w tym wynikające z różnych definicji mienia ruchomego i nieruchomego, miejsca położenia majątku lub ustalenia państwa członkowskiego, które w danym przypadku powinno przyznać ulgę podatkową.
7. Działania następcze
7.1. Państwa członkowskie powinny kontynuować prace poświęcone możliwym sposobom ulepszenia współpracy organów podatkowych, w tym na szczeblu lokalnym i regionalnym, w celu pomocy podatnikom podlegającym podwójnemu opodatkowaniu.
7.2. Państwa członkowskie powinny także przyjąć skoordynowane stanowisko w ramach prowadzonych na forum Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) rozmów w sprawie podatków od spadków.
7.3. Komisja przy udziale państw członkowskich będzie prowadzić dalsze działania związane z zaleceniem i opublikuje, trzy lata po przyjęciu zalecenia, sprawozdanie na temat sytuacji w zakresie transgranicznych odliczeń w odniesieniu do podatków od spadków w obrębie Unii.
8. Adresaci
Niniejsze zalecenie skierowane jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji
Algirdas ŠEMETA
Członek Komisji
Sprostowania
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/85 |
Sprostowanie do decyzji wykonawczej Komisji 2011/851/UE z dnia 12 grudnia 2011 r. w sprawie dodatkowego wkładu finansowego Unii na lata 2006 i 2007 na pokrycie wydatków poniesionych przez Portugalię w celu zwalczania Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorka sosnowca)
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 335 z dnia 17 grudnia 2011 r. )
Strona tytułowa i s. 107, tytuł, oraz s. 108, formuła końcowa:
zamiast:
„12 grudnia 2011 r.”,
powinno być:
„15 grudnia 2011 r.”.
20.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/86 |
Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 3 z dnia 5 stycznia 2005 r., s. 1 )
Strona 7, art. 6 ust. 6 lit. a):
zamiast:
„(…) natomiast przewóz trwa dwa razy dłużej od przewidywanego czasu;”,
powinno być:
„(…) w przypadku przewozu trwającego dwa razy dłużej od przewidywanego czasu;”.
Strona 9, art. 14 ust. 1 lit. a) ppkt (i):
zamiast:
„(i) |
przewoźnicy wskazani w dzienniku (…)”, |
powinno być:
„(i) |
przewoźnicy wskazani w dzienniku podróży (…)”. |
Strona 9, art. 14 ust. 1 lit. b):
zamiast:
„(…) wymagają od organizatora zmiany ustaleń dotyczących przewidzianych dzienników podróży w przypadku długotrwałego przewozu w taki sposób, aby były zgodne z niniejszym rozporządzeniem;”,
powinno być:
„(…) wymagają od organizatora zmiany ustaleń dla zaplanowanej długotrwałej podróży w sposób spełniający wymagania niniejszego rozporządzenia;”.
Strona 9, art. 15 ust. 2:
zamiast:
„(…) czasowo ograniczonym takim prawodawstwem.”,
powinno być:
„(…) w granicach czasowych określonych przez takie prawodawstwo.”.
Strona 12, art. 23 ust. 2 lit. b):
zamiast:
„b) |
prowizoryczne naprawienie (…)”, |
powinno być:
„b) |
tymczasowe naprawienie (…)”. |
Strona 14, art. 32 zdanie pierwsze:
zamiast:
„(…) oraz na handlowy przepływ zwierząt w obrębie rozszerzonej.”,
powinno być:
„(…) oraz na handlowy przepływ zwierząt w obrębie rozszerzonej Wspólnoty.”.
Strona 22, załącznik I rozdział III, pkt 1.9:
zamiast:
„1.9. |
W miarę możliwości powinno się unikać stosowania urządzeń wykorzystujących wstrząsy elektryczne powinno być unikane.”, |
powinno być:
„1.9. |
Stosowanie urządzeń powodujących wstrząsy elektryczne powinno być unikane w zakresie, w jakim jest to możliwe.”. |
Strona 27, załącznik I rozdział VI pkt 4.1:
zamiast:
„4.1. |
Środki transportu drogowego od 1 stycznia 2007 r. w przypadku środków transportu, które po raz pierwszy wprowadzono do użytku, oraz od 1 stycznia 2009 r. w przypadku wszystkich środków transportu są wyposażone w odpowiedni system nawigacji umożliwiający określonych w dzienniku podróży znajdującym się w załączniku II sekcja 4 oraz informacje dotyczące otwarcia/zamknięcia klapy załadunkowej.”, |
powinno być:
„4.1. |
Środki transportu drogowego muszą być wyposażone – od dnia 1 stycznia 2007 r. w przypadku środków transportu, które po raz pierwszy wprowadzono do użytku, a od dnia 1 stycznia 2009 r. w przypadku wszystkich środków transportu – w odpowiedni system nawigacji umożliwiający zapisywanie oraz dostarczanie informacji równoważnych informacjom zawartym w dzienniku podróży, o których mowa w załączniku II sekcja 4, oraz informacje dotyczące otwarcia/zamknięcia klapy załadunkowej.”. |
Strona 32, załącznik II pkt 5:
zamiast:
„(…) opiekunowie z miejsca przeznaczenia będą prowadzić dziennik podróży (…)”,
powinno być:
„(…) opiekunowie z miejsca przeznaczenia muszą przechowywać dziennik podróży (…)”.