29.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 169/1

(1)

W dniu 30 września 2010 r. Komisja Europejska („Komisja”), w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2), ogłosiła wszczęcie postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”).

(2)

Postępowanie wszczęto w wyniku skargi złożonej w dniu 16 sierpnia 2010 r. przez Komitet Ochrony Przemysłu Stalowych Rur Bez Szwu Unii Europejskiej (Defence Committee of the Seamless Stainless Steel Tubes Industry of the European Union) („Komitet Ochrony”) w imieniu dwóch grup producentów unijnych („skarżący”) reprezentujących większość, w tym przypadku ponad 50 %, ogólnej produkcji unijnej przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej. Skarga zawierała dowody prima facie wskazujące na istnienie dumpingu w odniesieniu do wymienionego produktu i wynikającą z niego istotną szkodę, które uznano za wystarczające do wszczęcia postępowania.

(3)

Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu postępowania stronę skarżącą, pozostałych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących oraz przedstawicieli ChRL, znanych importerów, dostawców i użytkowników, jak również ich stowarzyszenia. Komisja poinformowała również producentów w Stanach Zjednoczonych („USA”), ponieważ przewidziano ewentualne wykorzystanie USA w charakterze państwa analogicznego. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(4)

Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(5)

Ze względu na znaczną liczbę producentów eksportujących, niepowiązanych importerów i producentów unijnych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrole wyrywkowe mające na celu stwierdzenie dumpingu i szkody zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności kontroli wyrywkowej, a w przypadku uznania takiej kontroli za konieczną – aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący, importerzy i producenci unijni zostali poproszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, zgodnie z zawiadomieniem o wszczęciu postępowania, podstawowych informacji dotyczących ich działalności związanej z produktem objętym dochodzeniem w objętym dochodzeniem okresie od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. Skonsultowano się również z władzami ChRL.

(6)

Spośród 31 chińskich producentów eksportujących lub grup producentów eksportujących, którzy się zgłosili, Komisja dokonała doboru próby, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, w oparciu o największą reprezentatywną wielkość wywozu, która może zostać objęta dochodzeniem w dostępnym czasie. Próbą objęte zostały trzy przedsiębiorstwa (grupy przedsiębiorstw), reprezentujące 25 % łącznej wielkości przywozu zarejestrowanej w Eurostacie w okresie objętym dochodzeniem oraz ponad 38 % całkowitej wielkości przywozu ze strony współpracujących eksporterów w tym okresie. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego skonsultowano się z zainteresowanymi stronami i władzami chińskimi, które nie zgłosiły zastrzeżeń do proponowanej próby.

(7)

Spośród 21 producentów unijnych, z którymi Komisja się skontaktowała, jedenastu dostarczyło odpowiednich informacji i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Na postawie informacji otrzymanych od tych współpracujących producentów unijnych Komisja dokonała doboru próby obejmującej dwie grupy reprezentujące pięciu producentów unijnych. Próbę dobrano na podstawie wielkości sprzedaży i produkcji. Wielkość sprzedaży objętych próbą producentów unijnych stanowi 48 % całkowitej sprzedaży w UE wszystkich producentów unijnych oraz 80 % całkowitej sprzedaży producentów, którzy się zgłosili.

(8)

Spośród 62 niepowiązanych importerów, z którymi kontaktowała się Komisja, tylko pięć przedsiębiorstw odpowiedziało na pytania dotyczące kontroli wyrywkowej w wyznaczonym terminie. Z tego względu uznano, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna i rozesłano kwestionariusze do wszystkich tych przedsiębiorstw. Ostatecznie tylko dwóch importerów udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i w pełni współpracowało podczas dochodzenia.

(9)

Aby umożliwić objętym próbą producentom eksportującym w ChRL złożenie wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych („MET”) lub o traktowanie indywidualne („IT”), Komisja przesłała im formularze wniosków. Wszystkie grupy producentów eksportujących wystąpiły z wnioskiem o MET na podstawie art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego lub o IT, gdyby dochodzenie wykazało, że nie spełniły wymogów uzyskania MET.

(10)

Trzy przedsiębiorstwa (grupy przedsiębiorstw) złożyły wniosek o badanie indywidualne. Badanie tych wniosków na etapie tymczasowym w wyznaczonych ramach czasowych było niewykonalne. Decyzja w sprawie przyznania tym przedsiębiorstwom indywidualnego badania zostanie podjęta na etapie końcowym.

(11)

Komisja oficjalnie poinformowała o wynikach ustaleń w sprawie MET objętych próbą producentów eksportujących w ChRL, których dotyczy postępowanie, oraz objętych próbą producentów unijnych.

(12)

Otrzymano odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszach od objętych próbą producentów eksportujących w ChRL, wszystkich objętych próbą producentów unijnych, dwóch niepowiązanych importerów unijnych oraz jednego użytkownika.

(13)

Komisja zebrała i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów analizy MET lub IT i tymczasowego stwierdzenia dumpingu, wynikającej szkody oraz interesu unijnego. Przeprowadzono wizyty weryfikacyjne na terenie następujących przedsiębiorstw:

—

Changshu Walsin Specialty Steel Co., Ltd., miejscowość Haiyu, miasto Changshu, oraz przedsiębiorstwa powiązane: Shanghai Baihe Walsin Lihwa Specialty Steel Products Co., Ltd., miasto Baihe, okręg Qingpu, Szanghaj; Yantai Jin Cheng Precision Wire Rod Co., Ltd., ETDZ Yantai City, prowincja Szantung; Yantai Dazhong Recycling Resource Co., Ltd., ETDZ Yantai City, prowincja Szantung;

—

Shanghai Jinchang Stainless Steel Tube Manufacturing Co., Ltd., miasto Situan, okręg Fengxian, Szanghaj, oraz przedsiębiorstwa powiązane: Shanghai Jinchang International Trade Co., Ltd., miasto Situan, okręg Fengxian, Szanghaj; Shanghai Jinchang international trading Chongqing Co., Ltd., miasto Jieshi, okręg Banan, Chongqing;

—

Wenzhou Jiangnan Steel Pipe Manufacturing Co., Ltd., Yongzhong, okręg Longwan, Wenzhou.

—

Salzgitter Mannesmann Stainless Tubes Headquarters; Mülheim an der Ruhr, Niemcy;

—

Salzgitter Mannesmann Stainless Tubes Deutschland; Remscheid, Niemcy;

—

Tubacex Tubos Inoxidables, S.A., Llodio, Hiszpania.

—

PEXCO, Scranton, Pensylwania;

—

Salem Tube, Greenville, Pensylwania;

—

Salzgitter Mannesmann Stainless Tubes USA, Houston, Teksas;

—

Sandvik Materials Technology, Scranton, Pensylwania.

(14)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i szkody objęło okres od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od 2006 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

(15)

Zgodnie z zawiadomieniem o wszczęciu postępowania produktem objętym postępowaniem są niektóre przewody rurowe i rury, bez szwu, ze stali nierdzewnej, inne niż z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do stosowania w cywilnych statkach powietrznych, obecnie objęte kodami CN 7304 11 00, 7304 22 00, 7304 24 00, ex 7304 41 00, 7304 49 10, ex 7304 49 93, ex 7304 49 95, ex 7304 49 99 i ex 7304 90 00 („produkt objęty postępowaniem”). Zakres produktu obejmuje półprodukty drążone w postaci tulei, produkty wykończone na gorąco oraz produkty wykończone na zimno.

(16)

W procesie produkcyjnym jako surowiec stosuje się zazwyczaj walce („kęsy”) ze stali nierdzewnej. W pierwszym etapie produkcji wytwarza się półprodukt w postaci tulei przy użyciu prasy do wyciskania lub w procesie dziurowania na gorąco. Tuleje można następnie najpierw poddać procesowi wykończenia na gorąco, w wyniku którego otrzymuje się wykończony na gorąco przewód rurowy, po czym poddać je procesowi wykończenia na zimno (proces pielgrzymowania na zimno) lub ciągnienia na zimno, w wyniku którego otrzymuje się przewód rurowy wykończony na zimno. Wszystkie rodzaje produktów (tuleje, rury wykończone na gorąco i na zimno) wykazują te same podstawowe cechy fizyczne, chemiczne i techniczne oraz mają te same podstawowe zastosowania.

(17)

Nierdzewne przewody rurowe i rury, bez szwu, mają zastosowanie przede wszystkim w następujących sektorach przemysłu: w przemyśle chemicznym i petrochemicznym, w produkcji nawozów, w energetyce, w inżynierii lądowej i wodnej oraz w budownictwie, w farmakologii i technice medycznej, w biotechnologii, w procesie uzdatniania wody i spalania odpadów, w poszukiwaniach i produkcji ropy naftowej i gazu, w przetwórstwie węgla i gazu, w przetwórstwie żywności.

(18)

Jeden z producentów unijnych, który poddaje rury ze stali nierdzewnej dalszej obróbce, wyraził opinię, że w przypadku wprowadzenia środków wyrób objęty kodem CN 7304 49 10 nie powinien im podlegać, ponieważ kod ten odnosi się do półproduktów w postaci tulei wykorzystywanych wyłącznie do dalszej obróbki. Dochodzenie wykazało jednak, że zarówno unijni, jak i chińscy dostawcy tego producenta zgłaszali sprzedawane mu wyroby jako wyroby wykończone, na gorąco lub na zimno.

(19)

Tymczasem zgłoszenie tych produktów jako „nieobrobionych półproduktów w postaci tulei przeznaczonych wyłącznie do stosowania do produkcji rur i przewodów rurowych o innych przekrojach poprzecznych i grubościach ścianki” dotyczy wyrobów, które niekoniecznie różnią się cechami fizycznymi, lecz mają tylko inne zastosowanie. Tymczasowo uznano, że nie ma podstaw do wyłączenia z definicji produktu „nieobrobionych półproduktów w postaci tulei”.

(20)

Stwierdzono, że produkt objęty postępowaniem oraz niektóre przewody rurowe i rury, bez szwu, ze stali nierdzewnej sprzedawane na rynku krajowym w ChRL, jak również niektóre przewody rurowe i rury, bez szwu, ze stali nierdzewnej sprzedawane w Unii przez przemysł unijny mają te same podstawowe cechy fizyczne, chemiczne i techniczne oraz te same podstawowe zastosowania. Z tego względu wstępnie uznano je za podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(21)

Na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego w dochodzeniu antydumpingowym dotyczącym przywozu z ChRL wartość normalną ustala się zgodnie z ust. 1–6 wyżej wymienionego artykułu w odniesieniu do producentów, wobec których stwierdzono, że spełniają wszystkie kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(22)

W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji kryteria te podsumowano poniżej:

(23)

W obecnym dochodzeniu wszyscy trzej objęci próbą producenci eksportujący (grupy producentów eksportujących) złożyli wniosek o traktowanie na zasadach rynkowych („MET”) na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego i udzielili odpowiedzi na pytania zawarte w formularzu wniosku o MET w wyznaczonym terminie.

(24)

Dochodzenie wykazało, że żaden z objętych próbą producentów (grup producentów) eksportujących w ChRL nie spełniał wymogów określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, a zatem nie można im przyznać MET.

(25)

Żadne z przedsiębiorstw nie spełnia wymogów kryterium 1 ze względu na ingerencję państwa w decyzje dotyczące nabycia głównego surowca (zwłaszcza kęsów stali nierdzewnej, wlewków i prętów okrągłych). Te surowce stanowią znacznie powyżej 50 % kosztu produkcji produktu objętego postępowaniem (przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej). W związku z tym surowce te zdecydowanie są głównym czynnikiem wykorzystywanym w produkcji objętego postępowaniem produktu.

(26)

Chińskie władze państwowe odgrywają kluczową rolę w ustalaniu cen surowców przeznaczonych do produkcji przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej i stale dokonują ingerencji na rynku przy pomocy następujących narzędzi: podatku eksportowego i braku ulgi w podatku VAT. Po pierwsze, od dnia 1 stycznia 2008 r. główne surowce do wyrobu przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej, podlegają podatkowi eksportowemu w wysokości 15 %. Po drugie, w przypadku wywozu tych surowców władze państwowe nie zwracają podatku VAT.

(27)

Przedsiębiorstwa objęte próbą nabywają główne surowce stosowane w produkcji przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej na chińskim rynku krajowym. Dochodzenie wykazało, że przeciętnie, w zależności od klasy stali, chińskie ceny surowców są około 30 % niższe od cen na rynkach światowych (w USA lub UE).

(28)

Biorąc pod uwagę fakt, że ChRL musi importować większość rudy żelaza po międzynarodowych cenach rynkowych, jest oczywiste, że nie korzysta z żadnej naturalnej przewagi komparatywnej, która mogłaby stanowić wyjaśnienie niskich cen głównych surowców na chińskim rynku krajowym. Jednocześnie już od kilku lat różne badania wskazują na znaczną ingerencję państwa w tym sektorze (3). Z raportów tych wynika, że rząd chiński wyznaczył 14 „kluczowych” i siedem „głównych” gałęzi przemysłu. Podstawowi konsumenci przetwarzający stal specjalną należą do siedmiu „głównych” gałęzi przemysłu wspieranych przez rząd chiński w ramach prowadzonej polityki przemysłowej (4). Negatywny wpływ podatków eksportowych i częściowych ulg w podatku VAT został również podkreślony w przeglądach polityki handlowej WTO dotyczących polityki i praktyk handlowych ChRL (5).

(29)

Jak stwierdzono w przeglądach polityki handlowej WTO, podatki eksportowe i ulgi w podatku VAT są narzędziami polityki, których stosowanie przyczynia się do ograniczenia wielkości wywozu danych surowców i kieruje dostawy na rynek krajowy, co prowadzi do spadkowej tendencji krajowych cen tych produktów (6). W istocie obecne dochodzenie wykazało istnienie znaczącej luki cenowej między cenami krajowymi i światowymi. Tego rodzaju luka stanowi ukrytą pomoc dla krajowego przemysłu przetwórczego, zapewniając mu w ten sposób przewagę konkurencyjną. Argument ten jest dodatkowo wzmocniony przez fakt, że na wywóz produktu objętego postępowaniem (przewody rurowe i rury, bez szwu, ze stali nierdzewnej) nie nałożono podatku eksportowego, a dodatkowo korzysta on z ulgi w podatku VAT.

(30)

Obecne dochodzenie, poprzez ustalenie różnych sposobów korzystania z podatków eksportowych i ulg w podatku VAT zarówno w przemyśle surowcowym, jak i w przetwórczym, wskazuje na ingerencję państwa, co można wywnioskować na podstawie znaczącej różnicy w cenie surowców ze stali nierdzewnej (zwłaszcza kęsów stali nierdzewnej, wlewków i prętów okrągłych) na rynku chińskim i na rynkach światowych.

(31)

Biorąc pod uwagę różnicę w cenie między rynkiem chińskim i rynkami światowymi, w przypadku braku ingerencji państwa krajowi producenci wyżej wymienionych surowców byliby skłonni wywozić swoje produkty na rynki, na których obowiązują wyższe ceny i na których mogliby uzyskać wyższe zyski. W istocie dane statystyczne chińskich organów celnych potwierdzają, że wywóz kęsów stali nierdzewnej z ChRL za granicę praktycznie nie ma miejsca. W 2009 r. wywóz wlewków stali nierdzewnej i stali nierdzewnej w postaci nieprzetworzonej wynosił poniżej 2 ton, a w 2010 r. poniżej 5 ton. Jest to kolejny argument potwierdzający ingerencję władz państwowych na rynku surowców.

(32)

Te stosowane w Chinach praktyki należy uznać za najbardziej istotny czynnik ingerencji państwa w decyzje przedsiębiorstw dotyczące surowców. Istotnie stosowany obecnie w Chinach system przewidujący wysokie cła eksportowe i brak zwrotu podatku VAT w przypadku wywozu surowców zasadniczo doprowadził do sytuacji, w której chińskie ceny surowców są do tej pory ustalane pod wpływem ingerencji państwa i najprawdopodobniej będą nadal stanowić wsparcie dla chińskich producentów przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej.

(33)

Ponadto w odniesieniu do kryterium 1 jedno z przedsiębiorstw pominęło w informacjach dotyczących próby i we wniosku o MET dwóch powiązanych dostawców surowców. Przedsiębiorstwo stwierdziło, że dostawcy ci dostarczali niewielkie ilości, a więc fakt pominięcia ich w zgłoszeniu nie mógł mieć i nie będzie miał znaczącego wpływu na wynik dochodzenia. Należy zauważyć, że Komisja przede wszystkim powinna otrzymać pełny obraz wszystkich przedsiębiorstw w grupie zajmującej się produkcją lub sprzedażą produktu objętego postępowaniem, niezależnie od wielkości tych przedsiębiorstw ani wielkości ich sprzedaży. Należy również zauważyć, że dostawy surowców są raczej rozdrobnione, rozproszone pomiędzy kilku małych dostawców. Uznano, że przedsiębiorstwo, pomijając przypadek wyżej opisanego zniekształcenia przekazywanych głównych danych, nie zdołało udowodnić, że decyzje gospodarcze były podejmowane w odpowiedzi na sygnały pochodzące z rynku, przy braku znacznej ingerencji państwa, a koszty odzwierciedlały wartość rynkową.

(34)

Oprócz kryterium 1, niektórym przedsiębiorstwom nie udało się wykazać spełnienia przez nie kryteriów 2 i 3. Dwa przedsiębiorstwa nie były w stanie wykazać posiadania pełnego zestawu podstawowej dokumentacji księgowej niezależnie kontrolowanej i zgodnej z międzynarodowymi standardami rachunkowości. W przypadku jednego przedsiębiorstwa niezgodności w dokumentacji finansowej nie znalazły odzwierciedlenia w sprawozdaniu audytora. Inne przedsiębiorstwo nie mogło przedstawić sprawozdań finansowych za niektóre lata działalności.

(35)

Na koniec, jedno przedsiębiorstwo otrzymywało z banków stanowiących własność państwa kredyty po stawkach preferencyjnych, znacznie niższych od obowiązujących na rynku. Świadczy to o tym, że koszty produkcji i sytuacja finansowa podlegają znacznym zniekształceniom przeniesionym z systemu gospodarki nierynkowej.

(36)

Po ujawnieniu ustaleń dotyczących MET otrzymano uwagi przemysłu unijnego i trzech objętych próbą (grup) producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie.

(37)

Jedno z przedsiębiorstw wyraziło pogląd, że decyzja Komisji o odrzuceniu wniosku o MET nie była bezstronna i miało na nią wpływ obliczenie marginesu dumpingu. W tym względzie należy zauważyć, że ustalenie w sprawie MET poprzedza wszelkie obliczenia dotyczące dumpingu, a każda przeprowadzona weryfikacja odnosiła się wyłącznie do danych dotyczących tego ustalenia. Stwierdzenie to jest zatem nieuzasadnione.

(38)

Jedno przedsiębiorstwo wyraziło pogląd, że nie było wymogu przedłożenia wniosków o MET w odniesieniu do powiązanych dostawców surowców. Argument ten należy odrzucić. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania zawiera wyraźną informację o obowiązku przekazania Komisji nazw i dokładnego opisu działalności wszystkich powiązanych przedsiębiorstw biorących udział w produkcji lub sprzedaży produktu objętego dochodzeniem (na rynki zagraniczne lub na rynek krajowy).

(39)

Poza tym przedsiębiorstwo to stwierdziło, że zniekształcenia na rynku surowców nie były znaczące, gdyż 17,5 % surowców pochodzi z przywozu od niepowiązanych dostawców międzynarodowych, a pozostała ich część jest nabywana przede wszystkim od przedsiębiorstw powiązanych. Informacje, jakimi dysponuje Komisja, świadczą o tym, że około 30 % surowców jest nabywanych lokalnie, a pozostała część pochodzi z przywozu przede wszystkim od dostawców powiązanych. W związku z tym należy zauważyć, że zazwyczaj ceny transferowe od dostawców powiązanych nie są uznawane za wiarygodne. Poza tym ogólnie biorąc, ceny zakupu surowców przez przedsiębiorstwo od dostawców niezależnych są znacznie niższe od cen w UE lub w USA, podobnie jak w przypadku innych objętych dochodzeniem producentów eksportujących. Stwierdzenie to zostaje zatem odrzucone.

(40)

Jedno przedsiębiorstwo zakwestionowało obliczoną przez Komisję różnicę w cenach surowców na chińskim rynku krajowym i na rynkach światowych. Po dokonaniu weryfikacji Komisja potwierdza to obliczenie. W szczególności przedsiębiorstwo nie wzięło pod uwagę stosowanych przez dostawców z USA i UE dopłat do stopu. Zatem stwierdzenie to należy odrzucić.

(41)

Jedno przedsiębiorstwo stwierdziło też, że niezgodności między deklaracją podatku dochodowego a sprawozdaniem finansowym są normalne, nieznaczne, a więc ich wyjaśnienie w uwagach do sprawozdania finansowego nie było obowiązkowe. W konsekwencji nie powinno to mieć wpływu na ustalenia Komisji. Należy zauważyć, że niezgodności dotyczące rocznego zysku wynoszą prawie 30 milionów RMB, a więc należy je uznać za istotne i konieczne do wyjaśnienia w uwagach do sprawozdania finansowego.

(42)

Kolejna skarga odnosiła się do domniemanego naruszenia Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych oraz podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego UE (7). Przedsiębiorstwo stwierdziło, że odrzucenie wniosku o MET z powodu tego, że przedsiębiorstwa mogą otrzymywać dotacje, skutkuje ukaraniem eksportera za dotacje, które uznano za nielegalne bez żadnego uzasadnienia. Argument ten należy odrzucić. Wnioski o MET nie zostały odrzucone ze względu na ewentualne dotacje, ale z określonych przyczyn wymienionych powyżej w motywach oraz w szczegółowych dokumentach dotyczących ujawnienia ustaleń w sprawie MET, które wysłano stronom. Głównym powodem odrzucenia wniosków o MET były zniekształcenia stwierdzone na rynku surowców. Należy też podkreślić, że przykład przedsiębiorstw otrzymujących z banków stanowiących własność państwa kredyty po stawkach preferencyjnych, znacznie niższych od stawek obowiązujących na rynku, wyraźnie wskazuje na przeniesienie z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej.

(43)

Podsumowując, żadna z otrzymanych uwag nie wpłynęła na zmianę ustaleń dotyczących MET.

(44)

Na podstawie art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego dla państw, których dotyczy ten artykuł, ustalana jest ogólnokrajowa stawka cła, z wyjątkiem przedsiębiorstw, które mogą udowodnić, że spełniają wszystkie kryteria określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji, kryteria te są podane poniżej:

(45)

Trzy wyżej wymienione objęte próbą przedsiębiorstwa (grupy przedsiębiorstw), którym odmówiono MET, złożyły również wnioski o indywidualne traktowanie („IT”). Jak wstępnie ustalono, wszystkie trzy objęte próbą przedsiębiorstwa (grupy przedsiębiorstw) spełniały warunki określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, a więc można było przyznać im IT.

(46)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego w przypadku producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, wartość normalną ustala się na podstawie cen krajowych lub wartości normalnej konstruowanej w państwie analogicznym.

(47)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała, że do celów ustalenia wartości normalnej dla ChRL zamierza wybrać Stany Zjednoczone jako państwo analogiczne. Jedna ze stron stwierdziła, że ze względu na zbliżony poziom rozwoju do ChRL lepszym analogicznym rynkiem byłyby Indie. Komisji nie udało się pozyskać współpracy producentów indyjskich. Stany Zjednoczone wydawały się początkowo odpowiednim państwem ze względu na otwarcie na konkurencję, jaką stanowi przywóz (taryfy celne w wysokości 0 % w odróżnieniu od 10 % w Indiach), oraz zadowalający poziom konkurencji na rynku krajowym, na którym działa 15 do 20 producentów amerykańskich.

(48)

Jednak odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i wizyta weryfikacyjna ujawniły, że Stany Zjednoczone nie są odpowiednim rynkiem państwa analogicznego. Wszyscy współpracujący producenci amerykańscy są uzależnieni od importu podstawowych surowców i gotowych wyrobów z przedsiębiorstw macierzystych w UE i ich działalność produkcyjna w USA ogranicza się głównie do wykonywania zamówień indywidualnych lub zamówień, w których czynnikiem krytycznym jest czas. W rzeczywistości wielkość produkcji współpracujących producentów amerykańskich stanowi ułamek wielkości produkcji ich europejskich producentów macierzystych. Najistotniejsze jest jednak to, że koszty przetwarzania ponoszone przez współpracujących producentów amerykańskich są wysokie i odzwierciedlają ich szczególną sytuację w zakresie produkcji. Koszty te przekładają się na wysoki poziom cen krajowych na rynku amerykańskim.

(49)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną ustala się na podstawie ceny lub wartości normalnej konstruowanej w ramach gospodarki rynkowej państwa trzeciego lub cen eksportowych z tego państwa do innych państw, łącznie z UE. Biorąc pod uwagę fakt, że z powodów wymienionych w poprzednim motywie wartości normalnej nie można było ustalić na podstawie cen lub wartości konstruowanych w USA, zbadano możliwość zastosowania drugiej metody. Jednak z podanych poniżej przyczyn w tym przypadku również ta metoda okazała się nieodpowiednia. Podobnie jak ma to miejsce w przypadku krajowych cen sprzedaży w USA, na amerykańskie ceny eksportowe negatywny wpływ wywierają wysokie koszty produkcji oraz ograniczenie wielkości wywozu, tj. poniżej 2 % wielkości chińskiego wywozu do UE. Wydaje się ponadto, że część wywożonych towarów kieruje się do przedsiębiorstw powiązanych, więc dotyczące ich dane nie są wiarygodne do celów określenia wartości normalnej.

(50)

Jako rozwiązanie alternatywne do dwóch wyżej opisanych metod w art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego podaje się możliwość ustalenia wartości normalnej na podstawie innej uzasadnionej metody, w tym na podstawie ceny faktycznie płaconej lub należnej w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio dostosowanej, tak by uwzględniała rozsądną marżę zysku. W tym przypadku tymczasowo zastosowano tę metodę, gdyż na tym etapie dochodzenie wykazało, że Stany Zjednoczone nie są odpowiednim państwem analogicznym.

(51)

W przypadku rodzajów produktów eksportowanych przez objętych próbą (objęte próbą grupy) producentów chińskich, których nie sprzedawali objęci próbą producenci unijni, Komisja tymczasowo zastosowała ceny faktycznie płacone lub należne w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio dostosowane, tak by uwzględniały rozsądną marżę zysku, wybierając najbardziej zbliżone rodzaje produktów o tej samej średnicy, klasie stali i rodzaju (np. ciągnione na zimno lub na gorąco).

(52)

We wszystkich przypadkach produkt objęty postępowaniem był przedmiotem wywozu do niezależnych klientów w Unii, a zatem cena eksportowa była ustalana zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, a mianowicie na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych.

(53)

Marginesy dumpingu ustalono przez porównanie indywidualnych cen eksportowych ex-works objętych próbą eksporterów z krajowymi cenami sprzedaży objętych próbą producentów unijnych, określonymi w sposób podany w motywie 50 powyżej.

(54)

Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto należycie pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Wprowadzono odpowiednie dostosowania we wszystkich przypadkach, w których uznano je za rozsądne, prawidłowe i poparte potwierdzonymi dowodami. W szczególności wprowadzono dostosowanie uwzględniające podatki pośrednie, koszty frachtu morskiego i ubezpieczenia, koszty frachtu w kraju wywozu, koszty gwarancji, prowizje, koszty kredytu i opłat bankowych, poziom handlu oraz postrzeganie jakości szerzej omówione poniżej w motywie 70.

(55)

Tymczasowe marginesy dumpingu wyrażono jako wartość procentową ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem.

(56)

Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego marginesy dumpingu dla objętych próbą współpracujących producentów eksportujących, którym przyznano IT, ustalono na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej określonej na podstawie cen faktycznie płaconych lub należnych w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio dostosowanych, tak by uwzględniały rozsądną marżę zysku, co szczegółowo opisano w motywach 50 i 51, ze średnią ważoną ceną eksportową objętego postępowaniem produktu do Unii, określoną dla każdego przedsiębiorstwa w wyżej opisany sposób.

(57)

W związku z tym tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(58)

Dla innych współpracujących producentów eksportujących w ChRL, nieobjętych próbą, margines dumpingu obliczono jako średnią ważoną marginesów dumpingu ustalonych dla objętych próbą producentów eksportujących zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(59)

Na tej podstawie tymczasowy margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wynosi 71,1 %.

(60)

Biorąc pod uwagę wysoki poziom współpracy w trakcie dochodzenia (przedsiębiorstwa współpracujące reprezentują około 64 % całkowitej wielkości przywozu zarejestrowanej w Eurostacie podczas OD), ogólnokrajowy margines dla niewspółpracujących producentów eksportujących ustalono, przyjmując najwyższy z marginesów określonych dla objętych próbą (grup) przedsiębiorstw.

(61)

Na tej podstawie tymczasowy ogólnokrajowy poziom dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wynosi 83,2 %.

(62)

W OD produkt podobny był wytwarzany w Unii przez 21 producentów. W rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego wszyscy istniejący producenci unijni w liczbie 21 stanowią przemysł unijny i są dalej zwani „przemysłem unijnym”.

(63)

Jak wskazano powyżej w motywie 7, do próby wybrano dwie grupy producentów unijnych składające się z pięciu producentów unijnych, które reprezentowały ponad 50 %, całkowitej produkcji unijnej produktu podobnego. Spośród pozostałych współpracujących producentów unijnych przedsiębiorstwo, które zgłosiło wniosek o ograniczenie zakresu produktu (zob. motywy 16 i 17 powyżej) nie zgodziło się z doborem próby. Producent skrytykował zwłaszcza fakt, że próba obejmowała tylko przedsiębiorstwa obecne zarówno na „rynku wyrobów gotowych”, jak i na „rynku półproduktów”, jak również fakt objęcia próbą tylko skarżących się przedsiębiorstw. Należy powtórzyć, że przedsiębiorstwo to nabywa półprodukty wytwarzane zarówno w ChRL, jak i przez przemysł unijny. Producent nie udowodnił jednak faktycznego istnienia dwóch oddzielnych rynków. Ponadto producent ten reprezentował poniżej 2 % całkowitej wielkości produkcji unijnej w OD, natomiast dwie grupy przedsiębiorstw wybrano na podstawie obiektywnych kryteriów w sposób określony powyżej w motywach 7 i 8.

(64)

Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym, w oparciu o informacje przekazane przez reprezentujący skarżących komitet ochrony (zob. motyw 2 powyżej) oraz otrzymane z Eurostatu dane dotyczące wielkości przywozu na rynek unijny. Te ostatnie dane wymagały niewielkich dostosowań w odniesieniu do przywozu z Afryki Południowej i Japonii w niektórych okresach, gdyż zawierały pewne zniekształcenia wynikające z nieprawidłowego przekazywania informacji.

(65)

Konsumpcja unijna obniżyła się znacznie, o 35 %, między 2006 r. a OD. Nieznacznie jednak wzrosła między rokiem 2006 a 2007, osiągając szczytowy poziom w 2007 r., aby następnie aż do OD odnotować co roku stały spadek.

Tabela 1

(66)

Faktycznie w badanym okresie na rynku występowały znaczne wahania, wynikające przede wszystkim z wielkiej zmienności popytu na rury ze stali nierdzewnej. Rok 2007, a także pierwsze trzy kwartały 2008 r. można określić jako okres bardzo szybkiego rozwoju rynku. Ostatecznie kryzys ekonomiczny wywarł wielki wpływ na popyt. Wpływ ten zaczął być widoczny w ostatnim kwartale 2008 r., nasilił się w trakcie 2009 r. i trwał nadal nawet w pierwszej połowie 2010 r., a więc jego oddziaływanie miało miejsce przez cały OD. Całą ta sytuacja znajduje odzwierciedlenie w tendencji konsumpcji unijnej, która osiągnęła szczytowy poziom w 2007 r., aby potem co roku odnotować spadek.

(67)

W badanym okresie wielkość przywozu objętego postępowaniem produktu z ChRL na rynek unijny zwiększyła się. Ogólnie w okresie badanym przywóz z ChRL wzrósł o 14 %. W szczególności między rokiem 2006 a 2007 przywóz z ChRL niemal się podwoił, natomiast w okresie między rokiem 2007 a OD co roku ulegał ograniczeniu, w znacznej mierze z powodu spadku konsumpcji (gdyż udział w rynku w okresie od 2008 r. do OD utrzymywał się na stałym poziomie – zob. motyw 68 poniżej).

Tabela 2

(68)

W okresie badanym udział w rynku przywozu po cenach dumpingowych z ChRL niemal się podwoił i wzrósł o 76 % lub 7,9 punktu procentowego. Wzrost udziału w rynku miał miejsce przede wszystkim między rokiem 2006 a 2007, po czym utrzymywał się na wysokim poziomie.

Tabela 3

(69)

Poniższa tabela pokazuje średnią cenę przywozu po cenach dumpingowych z ChRL na granicy UE przed ocleniem, zgodnie z danymi Eurostatu. W okresie badanym średnia cena przywozu z ChRL wzrastała do 2008 r., po czym obniżyła się między rokiem 2008 a OD.

Tabela 4

(70)

Dokonano porównania cen poszczególnych rodzajów produktu między ceną sprzedaży chińskich producentów eksportujących a ceną sprzedaży stosowaną w Unii przez objętych próbą producentów unijnych. W tym celu porównano ceny objętych próbą producentów unijnych stosowane dla klientów niepowiązanych z cenami objętych próbą producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie. Tam, gdzie to było konieczne, wprowadzono dostosowania w celu uwzględnienia różnic w postrzeganiu jakości produktu przez rynek, poziomie handlu i kosztach poprzywozowych.

(71)

Porównanie to wykazało, że w OD przywożony produkt objęty postępowaniem, pochodzący z ChRL, był sprzedawany w Unii po cenach podcinających ceny przemysłu unijnego; podcięcie to wyrażone jako odsetek cen przemysłu unijnego wynosiło 21 % do 32 %.

(72)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki i wskaźniki ekonomiczne, które wywierają wpływ na stan przemysłu unijnego. Dane przedstawione poniżej dotyczą wszystkich producentów unijnych w odniesieniu do poziomu sprzedaży i udziału w rynku oraz objętych próbą producentów unijnych w odniesieniu do wszystkich pozostałych wskaźników. Ponieważ próba obejmowała tylko dwie grupy producentów, ze względu na poufność wskaźniki odnoszące się do objętych próbą producentów nie mogły zostać ujawnione w poniższych tabelach w postaci zagregowanych danych; w zamian przedstawiono jedynie dane zindeksowane w celu ukazania istniejących tendencji.

(73)

Wielkość produkcji unijnej wzrosła między rokiem 2006 a 2008, ale między rokiem 2008 a OD znacznie się obniżyła. Tak znaczny spadek produkcji nastąpił zarówno w wyniku kurczenia się rynku, jak i narastającej presji powodowanej przywozem po cenach dumpingowych.

Tabela 5

(74)

W okresie badanym zdolność produkcyjna przemysłu unijnego utrzymywała się na stosunkowo stałym poziomie: Jednak między rokiem 2006 a OD stopa jej wykorzystania obniżyła się o 35 %. W OD poziom wykorzystania zdolności produkcyjnej obniżył się na tyle, że stanowił niewiele ponad połowę poziomu osiągniętego w 2008 r.

Tabela 6

(75)

Poniższa tabela pokazuje, że wielkość zapasów końcowych najpierw wzrastała do 2008 r., w którym produkcja unijna osiągnęła szczytowy poziom, ale potem zaczęła spadać ze względu na ograniczenie poziomu działalności wytwórczej.

Tabela 7

(76)

Wielkość sprzedaży wszystkich producentów unijnych na rynku UE obniżyła się ogółem o 39 %, podczas gdy zgodnie z motywem 68 powyżej chiński wywóz wzrósł w tym samym czasie o 14 %. Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym ulegała następującym zmianom:

Tabela 8

(77)

Między rokiem 2006 a 2007 udział przemysłu unijnego w rynku obniżył się o 3,4 punktu procentowego i utrzymywał się na stosunkowo stałym poziomie przez pozostałą część okresu badanego, odnotowując niewielki tymczasowy wzrost w 2009 r. Ogółem w okresie badanym udział przemysłu unijnego w rynku obniżył się jednak o 3,6 punktu procentowego, podczas gdy, jak pokazuje powyższa tabela 3, udział w rynku przywozu po cenach dumpingowych z ChRL niemal się podwoił.

Tabela 9

(78)

Jeżeli chodzi o średnie ceny sprzedaży, poniższa tabela pokazuje, że w 2007 r. przemysł unijny zwiększył ceny sprzedaży, po czym stopniowo obniżał je co roku aż do OD, osiągając poziom cen poniżej poziomu z 2006 r. Zmiana cen sprzedaży i ich duża zmienność były częściowo spowodowane istotnymi wahaniami kosztów surowców.

Tabela 10

(79)

Poziom zatrudnienia w znacznej mierze odpowiadał zmianom wielkości produkcji (zob. tabela 5 powyżej), co wskazuje na próbę racjonalizacji kosztów produkcji przemysłu unijnego w sytuacji, gdy było to konieczne. W przemyśle unijnym podjęto próbę dostosowania siły roboczej do pogarszającej się sytuacji rynkowej raczej poprzez ograniczenie liczby godzin pracy niż redukcję stanu osobowego. Poniższa tabela przedstawia poziom zatrudnienia w ekwiwalentach pełnego czasu pracy („EPC”). Między rokiem 2006 a 2008 zatrudnienie w zakładach producentów unijnych wyrażone w EPC wzrosło o 11 punktów procentowych, po czym między rokiem 2008 a OD nastąpił spadek o 19 punktów procentowych. Ogółem w badanym okresie liczba zatrudnionych wyrażona w EPC obniżyła się o 8 %.

Tabela 11

(80)

Pomimo wyżej opisanych wysiłków podejmowanych przez przemysł unijny znacznie spadła wydajność producentów unijnych w przeliczeniu na EPC, ogólnie o 29 %. Poważne skutki przywozu z ChRL po cenach dumpingowych w okresie ostrego spadku popytu rynkowego uniemożliwiły przemysłowi unijnemu utrzymanie poziomu wydajności.

Tabela 12

(81)

W okresie badanym przemysłowi unijnemu udało się opanować wzrost kosztów pracy. Jak pokazuje poniższa tabela, w latach 2007 i 2008 średni roczny koszt pracy nieznacznie wzrósł, ale w 2009 r. i w OD obniżył się. W całym tym okresie jednostkowy koszt pracy obniżył się o 2 %. Spadek ten byłby wyraźniejszy, gdyby w powyższej tendencji nie uwzględniono kosztów odpraw.

Tabela 13

(82)

Rentowność przemysłu unijnego ustalono, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego na rynku unijnym klientom niepowiązanym jako odsetek obrotów w ramach tej sprzedaży. W wyniku tego marginesy rentowności przemysłu unijnego w okresie badanym ulegały następującym zmianom:

Tabela 14

(83)

Jak pokazuje powyższa tabela, rentowność przemysłu unijnego osiągnęła szczytowy poziom w 2007 r. dzięki nadzwyczajnej sytuacji rynkowej, z której mogły skorzystać wszystkie podmioty działające na rynku. Poczynając od 2007 r., średnia rentowność obniżyła się znacznie, a w trakcie 2009 r. i w OD zyski zamieniły się w znaczne straty.

(84)

Co się tyczy zwrotu z inwestycji wyrażonego jako procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji, wskaźnik ten był zasadniczo zgodny z tendencją dotyczącą rentowności.

(85)

Przepływy środków pieniężnych netto wynikające z działalności operacyjnej ulegały następującym zmianom (ze względu na ujemną kwotę w 2006 r. wyjątkowo w tej tabeli w celu wskazania zmian w przepływach pieniężnych przyjęto rok 2007 jako rok odniesienia):

Tabela 15

(86)

Powyższa tabela pokazuje, że przepływy środków pieniężnych w przemyśle unijnym osiągnęły szczytowy poziom w 2008 r., po czym zmniejszały się aż do końca okresu badanego, aby osiągnąć raczej niski poziom w OD.

(87)

W okresie badanym inwestycje producentów objętych próbą ulegały następującym zmianom:

Tabela 16

(88)

Jak pokazuje powyższa tabela, pomimo trudnej sytuacji finansowej w 2009 r. i w OD producenci unijni podjęli decyzję o kontynuowaniu inwestycji. Powody tego rodzaju decyzji są następujące: (i) ten sektor przemysłu wymaga zazwyczaj określonych wieloletnich inwestycji, które muszą zostać ukończone niezależnie od sytuacji rynkowej; oraz (ii) w tym sektorze częste modernizacje parku maszynowego są warunkiem koniecznym dla zwiększenia produkcji bardziej zaawansowanych produktów (w dążeniu do utrzymania konkurencyjnej pozycji wobec innych producentów).

(89)

Jak przedstawiono w motywie 57 powyżej, dla przywozu z ChRL marginesy dumpingu są bardzo wysokie. Biorąc pod uwagę wielkość, udział w rynku i ceny przywozu po cenach dumpingowych, wpływ marginesów dumpingu należy uznać za znaczący.

(90)

Wskaźniki szkody uległy w okresie badanym pogorszeniu. Jest to szczególnie wyraźne w przypadku wskaźników dotyczących rentowności, wielkości produkcji, wykorzystania mocy produkcyjnych, wielkości sprzedaży i udziału w rynku, które wskazują na wyraźne pogorszenie tendencji.

(91)

Jednocześnie w OD przywóz rur ze stali nierdzewnej z ChRL podcinał ceny przemysłu unijnego do 32 % (zob. motyw 71 powyżej).

(92)

W związku z powyższym tymczasowo uznaje się, że przemysłowi unijnemu została wyrządzona istotna szkoda w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(93)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych wyrządził szkodę przemysłowi unijnemu w takim stopniu, iż można ją sklasyfikować jako istotną. Oprócz przywozu towarów po cenach dumpingowych zbadano również inne znane czynniki, które w tym samym czasie mogły działać na szkodę przemysłu unijnego, aby sprawdzić, czy nie przypisano temu przywozowi ewentualnej szkody spowodowanej innymi czynnikami.

(94)

Między rokiem 2006 i OD wielkość przywozu po cenach dumpingowych produktu, którego dotyczy postępowanie, wzrosła o 14 % na rynku, który skurczył się o 35 %, co doprowadziło do wzrostu udziału tego przywozu w rynku unijnym o 76 %, z 10,5 % do 18,4 %.

(95)

W okresie badanym wzrostowi wielkości przywozu z ChRL po cenach dumpingowych produktu, którego dotyczy postępowanie, towarzyszyła ujemna tendencja w odniesieniu do większości wskaźników szkody dotyczących przemysłu unijnego. Przemysł unijny stracił 3,6 punktu procentowego udziału w rynku, a jego ceny sprzedaży spadły o 8 % z powodu presji cenowej wywieranej przez tani przywóz po cenach dumpingowych na rynek unijny. Znaczne podcięcie cenowe uniemożliwiło przemysłowi unijnemu przełożenie zwiększonych kosztów produkcji na ceny sprzedaży na akceptowalnym poziomie, co doprowadziło do ujemnego poziomu rentowności w OD.

(96)

W oparciu o powyższe ustalenia uznaje się tymczasowo, że tani przywóz po cenach dumpingowych z ChRL, wprowadzany na rynek unijny w dużych i stale rosnących ilościach, który znacznie podcinał ceny przemysłu unijnego w całym okresie badanym, powoduje istotną szkodę dla przemysłu unijnego.

(97)

W okresie badanym miał miejsce ograniczony przywóz z innych państw trzecich. Udział w rynku ogółem przywozu z państw innych niż ChRL obniżył się o 4,3 punktu procentowego, z 26,8 % do 22,5 %.

(98)

W okresie badanym następnymi co do wielkości źródłami przywozu były Japonia i Ukraina. Udział w rynku każdego z tych państw wynosił 5,2 %. W OD udział Indii w rynku wynosił 3,0 %, natomiast udział w rynku przywozu ze Stanów Zjednoczonych wynosił 2,7 %. Poniższa tabela przedstawia zmiany wielkości przywozu, cen i udziałów w rynku czterech państw, które są największymi co do wielkości źródłami przywozu po ChRL, jak również wielkości przywozu z pozostałych państw trzecich, oparte na danych Eurostatu. Jak już wspomniano w motywie 64 powyżej, dane Eurostatu dotyczące przywozu z Japonii wymagały niewielkich dostosowań w celu wykluczenia pewnych zniekształceń wynikających z nieprawidłowego zgłaszania transakcji.

Tabela 17

(99)

Zgodnie z powyższą tabelą w badanym okresie Japonia zwiększyła swój udział w rynku o 0,8 punktu procentowego, z 4,4 % do 5,2 %. Jednak ceny przywozu z Japonii wydają się być znacznie bardziej porównywalne z cenami unijnymi niż ceny przywozu z ChRL. Co najważniejsze, w OD ceny przywozu z Japonii były znacznie wyższe od cen przemysłu unijnego.

(100)

W okresie badanym (z wyjątkiem 2007 r.) przywóz z USA był realizowany po cenach znacznie wyższych od cen przemysłu unijnego. Udziały w rynku przywozu z Ukrainy i z Indii, mimo że średnie ceny przywozu z tych krajów były ogólnie niższe od cen unijnych, utrzymywały się na stosunkowo stałym poziomie: w badanym okresie udział Ukrainy w rynku zmniejszył się z 5,9 % do 5,2 %, natomiast udział Indii wzrósł z 2,8 % do 3,0 %.

(101)

Podsumowując, w okresie badanym udział w rynku przywozu ze wszystkich państw trzecich, z wyjątkiem ChRL, obniżył się o 4,3 punktu procentowego (z 26,8 % do 22,5 %). Ogólnie w badanym okresie średnia cena importowa ze wszystkich państw trzecich innych niż ChRL wzrosła o 34 % (z 5 586 EUR do 7 484 EUR za tonę), w wyraźnym przeciwieństwie do obniżenia już bardzo niskich chińskich cen importowych o 9 % oraz spadku średnich unijnych cen sprzedaży o 8 %.

(102)

Z powyższych faktów można wywnioskować, że w OD przywóz z państw trzecich innych niż ChRL nie przyczynił się do wyrządzenia szkody przemysłowi unijnemu.

(103)

O ile rok 2007, a także pierwsze trzy kwartały 2008 r. można określić jako okres bardzo szybkiego rozwoju rynku rur ze stali nierdzewnej, w ostatecznym rozrachunku kryzys finansowy i gospodarczy wywarł wielki wpływ również na ten sektor. Spadek koniunktury gospodarczej rozpoczął się w ostatnim kwartale 2008 r., trwał przez cały 2009 r. i wywierał wpływ również w pierwszej połowie 2010 r., tj. przez cały OD. Cała ta sytuacja znajduje odzwierciedlenie w tendencji spożycia w Unii, które osiągnęło szczytowy poziom w 2007 r., aby potem co roku odnotować spadek (zob. tabela 1 powyżej).

(104)

Niewątpliwie ten spadek konsumpcji, który był wynikiem pogarszającej się koniunktury gospodarczej, wywarł również wpływ na sytuację przemysłu unijnego. Należy jednak zauważyć, że ten negatywny wpływ został w poważnym stopniu nasilony przez przywóz produktów z ChRL po cenach dumpingowych, który istotnie podciął ceny przemysłu unijnego. Z tego względu nawet w przypadku uznania złej koniunktury gospodarczej za czynnik, który przyczynił się do szkody w OD, w żadnym wypadku nie umniejsza to szkodliwych skutków przywozu z ChRL na rynek unijny po niskich cenach dumpingowych. Brak nieuczciwej konkurencji ze strony ChRL oraz presji związanej z wielkością przywozu i presji cenowej wywieranej na producentów unijnych umożliwiłby im utrzymanie poziomu cen sprzedaży i rentowności na dopuszczalnym poziomie nawet w sytuacji malejącego popytu.

(105)

W rzeczywistości skutki przywozu z ChRL po cenach dumpingowych, który w OD w znacznym stopniu podciął unijne ceny sprzedaży, można uznać za szczególnie szkodliwe w okresie kryzysu gospodarczego, gdy na wielkość i ceny sprzedaży wywierana jest presja spowodowana obniżonym spożyciem.

(106)

W tych okolicznościach złej koniunktury gospodarczej nie można uznać za czynnik, który ewentualnie mógłby przerwać związek przyczynowy między szkodą poniesioną przez przemysł unijny a przywozem z ChRL po cenach dumpingowych.

(107)

Co się tyczy zmian sprzedaży eksportowej przemysłu unijnego, wywóz obniżył się w mniejszym stopniu niż sprzedaż krajowa, niezależnie od tego, czy badaniu poddawano wszystkich producentów unijnych, czy tylko producentów objętych próbą. W odniesieniu do zmian wielkości sprzedaży eksportowej w badanym okresie dla przemysłu unijnego można zaobserwować następującą tendencję:

Tabela 18

(108)

Należy podkreślić, że tempo spadku sprzedaży eksportowej przemysłu unijnego było wolniejsze od spadku sprzedaży na rynku unijnym. Może to oznaczać, że presja ze strony przywozu po cenach dumpingowych z ChRL jest na rynku unijnym szczególnie nasilona. Biorąc pod uwagę to wskazanie oraz znaczący udział wywozu w całkowitej wielkości sprzedaży przemysłu unijnego (stale utrzymujący się w okresie badanym na poziomie między 39 % a 45 %), można z pewnością wykluczyć brak konkurencyjności producentów unijnych na rynku światowym.

(109)

Duża zmienność cen stopów oraz ogólne zmiany popytu rynkowego spowodowały znaczne wahania kosztów głównych surowców do wyrobu produktu objętego dochodzeniem. Średni jednostkowy koszt produkcji przemysłu unijnego w okresie badanym ulegał następującym zmianom:

Tabela 19

(110)

Zgodnie z motywem 78 powyżej rynek głównych surowców jest w ChRL w wysokim stopniu zniekształcony. Z powodu tego zniekształcenia wydaje się, że producenci eksportujący w ChRL mają możliwość realizacji sprzedaży eksportowej na rynek unijny produktu, którego dotyczy postępowanie, po cenach prawdopodobnie mniej elastycznych wobec cen surowców, w wyniku czego ceny te w znacznym stopniu podcinają ceny na rynku unijnym. Innymi słowy, ze względu na zniekształcenie chińskiego rynku surowców producenci wytwarzający w ChRL rury ze stali nierdzewnej mają nieuczciwą przewagę konkurencyjną w porównaniu z przemysłem unijnym. Zniekształcenia te mogłyby przyczynić się do możliwości utrzymania przez chińskich producentów niskiego poziomu cen w przywozie po cenach dumpingowych z ChRL.

(111)

Powyższa analiza wykazała, że w okresie badanym wielkość przywozu z ChRL znacznie wzrosła i osiągnęła znaczny udział w rynku. Ponadto przywóz na rynek unijny zwiększonych ilości po cenach dumpingowych spowodował znaczne podcięcie cen przemysłu unijnego. Mimo iż przez pewien czas przemysłowi unijnemu udawało się rekompensować negatywne skutki presji cenowej dzięki wyjątkowo korzystnym warunkom rynkowym w latach 2007 i 2008, stało się to niemożliwe, kiedy kryzys gospodarczy spowodował znaczny spadek popytu.

(112)

Przeanalizowano także inne czynniki, które mogły wyrządzić szkodę przemysłowi unijnemu. Stwierdzono, że przywóz z innych państw trzecich, wpływ kryzysu gospodarczego, wyniki eksportowe przemysłu unijnego oraz inne czynniki, w tym związane ze zniekształceniami na rynków surowców w ChRL, nie mogły naruszyć związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych i szkodą wyrządzoną przemysłowi unijnemu w OD.

(113)

Opierając się na powyższej analizie, w której ramach odpowiednio określono i rozdzielono wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu unijnego od wyrządzającego szkodę wpływu przywozu po cenach dumpingowych, uznaje się tymczasowo, że przywóz z ChRL wyrządził istotną szkodę przemysłowi unijnemu w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(114)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja sprawdziła, czy pomimo sformułowania wniosków o dumpingu, szkodzie i związku przyczynowym istnieją powody, aby stwierdzić, że przyjęcie odpowiednich środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii. W tym celu, zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, Komisja przeanalizowała możliwe skutki, jakie środki te mogłyby wywrzeć na wszystkie zainteresowane strony, oraz możliwe konsekwencje niewprowadzenia tego rodzaju środków.

(115)

Komisja przesłała kwestionariusze do niezależnych importerów i użytkowników. Ostatecznie dwóch importerów i jeden użytkownik nadesłali odpowiedź na pytania zawarte w kwestionariuszu w wymaganym terminie.

(116)

Jeden producent unijny sprzeciwił się nałożeniu środków antydumpingowych, gdyż przedsiębiorstwo sprowadza część nieobrobionych tulei ze stali nierdzewnej z ChRL w celu poddania ich dalszej obróbce i otrzymania gotowych rur. Producent ten reprezentował jednak poniżej 2 % całkowitej produkcji unijnej.

(117)

Należy przypomnieć, że wskaźniki szkody wykazały ogólny negatywny trend i że zwłaszcza wskaźniki szkody związane z wielkością produkcji i sprzedaży oraz udziałem w rynku i sytuacją finansową przemysłu unijnego, takie jak rentowność i zwrot z inwestycji, były zdecydowanie niekorzystne.

(118)

Jeśli środki zostaną nałożone, należy spodziewać się zahamowania spadku cen i utraty udziału w rynku oraz poprawy sytuacji w odniesieniu do cen sprzedaży przemysłu unijnego, w wyniku czego sytuacja finansowa przemysłu unijnego znacznie się polepszy.

(119)

Z drugiej strony, jeżeli środki antydumpingowe nie zostaną nałożone, jest prawdopodobne, że sytuacja rynkowa i finansowa przemysłu unijnego nadal będzie się pogarszać. W takim przypadku przemysł unijny nadal będzie tracił udział w rynku, gdyż nie będzie już mógł sprostać cenom rynkowym wyznaczanym przez przywóz z ChRL po cenach dumpingowych. Prawdopodobnym skutkiem tego będzie dalsze ograniczenie produkcji i zamknięcie zakładów produkcyjnych w Unii, co doprowadzi do istotnej redukcji zatrudnienia.

(120)

Biorąc pod uwagę wszystkie wyżej wymienione czynniki, wstępnie stwierdza się, że nałożenie środków antydumpingowych leży w interesie przemysłu unijnego.

(121)

Jak wskazano powyżej, niepowiązanych importerów nie objęto próbą, gdyż tylko dwóch takich importerów w pełni współpracowało w dochodzeniu i przekazało odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jedynie niewielka część obrotów tych dwóch importerów wiązała się z odsprzedażą produktu z ChRL, którego dotyczy postępowanie.

(122)

W OD przywóz zgłoszony przez tych dwóch importerów stanowił jednak stosunkowo niewielką część przywozu z ChRL ogółem (znacznie poniżej 10 %). Biorąc pod uwagę duże marże uzyskiwane w OD przez importerów w wyniku odsprzedaży produktu objętego postępowaniem, można założyć, że nałożenie ceł antydumpingowych może spowodować obniżenie ich poziomu rentowności. Jednak żaden z nich nie wysunął argumentów, że nałożenie ceł antydumpingowych byłoby sprzeczne z ich interesem. Ponadto z uwagi na fakt, że obydwaj odsprzedają rury ze stali nierdzewnej pochodzące z innych państw niż ChRL (łącznie z rurami pochodzenia unijnego), mogą równie dobrze podjąć decyzję o dokonywaniu zakupów od dostawców innych niż chińscy, na których stawki celne nie będą miały wpływu.

(123)

W dochodzeniu nie współpracowali żadni inni importerzy, którzy udzieliliby odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu lub przedstawili uzasadnione uwagi. Na tej podstawie uznaje się tymczasowo, że wprowadzenie środków tymczasowych nie będzie miało istotnych negatywnych skutków dla interesu importerów unijnych.

(124)

Objęte niniejszym postępowaniem przewody rurowe i rury, bez szwu, ze stali nierdzewnej mają dużą liczbę zastosowań (zob. motyw 17 powyżej). Pomimo tego w dochodzeniu współpracował tylko jeden użytkownik, który stosuje rury ze stali nierdzewnej do wyrobu chłodnic powietrza z ożebrowaniem i skraplaczy chłodzonych powietrzem, reprezentujący w OD poniżej 1 % całkowitego przywozu z ChRL. Można jednak tymczasowo uznać, że bardzo ograniczona współpraca ze strony użytkowników wydaje się świadczyć o tym, iż ogólnie rentowność i sytuacja gospodarcza przemysłu ma na nich raczej ograniczony wpływ.

(125)

Z odpowiedzi tego użytkownika na pytania zawarte w kwestionariuszu wydaje się wynikać, że przedsiębiorstwo to nie będzie poważnie dotknięte skutkami środków antydumpingowych, nawet w odniesieniu do działu, w którym wykorzystuje się rury ze stali nierdzewnej. Porównanie wartości przywozu produktu objętego postępowaniem z obrotem działu, w którym wykorzystuje się importowane towary, wskazuje, że skutek można uznać za nieznaczny.

(126)

W świetle danych dotyczących tego użytkownika nie można jednak wykluczyć faktu, że dla niektórych jego przedsiębiorstw zużywających znacznie większe ilości importowanych z ChRL rur ze stali nierdzewnej skutki środków antydumpingowych mogą okazać się negatywne.

(127)

Na podstawie informacji przekazanych przez jedynego współpracującego użytkownika nie można oszacować całkowitej liczby zatrudnionych w całym wykorzystującym produkt przemyśle unijnym ze względu na ograniczoną reprezentatywność i szeroki wachlarz zastosowań.

(128)

Należy ponadto zauważyć, że poziom środków najprawdopodobniej nie powstrzyma dalszego zaopatrywania rynku unijnego w produkty przywożone z Chin, chociaż po wyższych, niepowodujących szkody cenach. Dodatkowo niewykorzystane moce produkcyjne przemysłu unijnego oraz alternatywne źródła przywozu z innych państw trzecich wskazują, że nie istnieje zagrożenie bezpieczeństwa dostaw rur ze stali nierdzewnej na rynek unijny.

(129)

Ponadto mimo trudności napotykanych niedawno przez przemysł unijny nadal jest on największym dostawcą unijnego przemysłu wykorzystującego produkt. Jeżeli środki nie zostaną nałożone, w przypadku dalszego pogorszenia się sytuacji finansowej przemysłu unijnego jego istnienie będzie zagrożone, doprowadzając do zagrożenia dostaw również dla użytkowników w Unii.

(130)

W ostatecznym rozrachunku z rozważenia ogólnych skutków środków antydumpingowych wynika, że ich pozytywne skutki dla przemysłu unijnego wydają się wyraźnie przeważać nad ewentualnymi negatywnymi skutkami dla innych zainteresowanych grup. Z tego względu stwierdza się wstępnie, że cła antydumpingowe nie są sprzeczne z interesem Unii.

(131)

Można więc oczekiwać, że nałożenie środków w odniesieniu do przywozu produktu, którego dotyczy postępowanie, po cenach dumpingowych z ChRL umożliwiłoby przemysłowi unijnemu poprawę swojej sytuacji przez zwiększenie wielkości sprzedaży, cen sprzedaży oraz udziału w rynku. Mimo że mogą wystąpić pewne negatywne skutki w postaci wzrostu kosztów dla niektórych użytkowników, zostaną one prawdopodobnie zrekompensowane przez spodziewane korzyści dla producentów i dostawców.

(132)

W związku z powyższym tymczasowo uznaje się, zważywszy wszystkie elementy, że nie ma istotnych argumentów przeciwko nałożeniu środków tymczasowych w odniesieniu do przywozu produktu, którego dotyczy postępowanie, pochodzącego z ChRL.

(133)

Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe na przywóz produktu, którego dotyczy postępowanie, pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi unijnemu przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(134)

Środki tymczasowe w odniesieniu do przywozu z ChRL należy wprowadzić na poziomie wystarczającym do wyeliminowania dumpingu, bez wykraczania poza poziom szkody wyrządzanej przemysłowi unijnemu w wyniku przywozu po cenach dumpingowych. Przy obliczaniu poziomu opłat celnych niezbędnych do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę uznano, że środki powinny umożliwić przemysłowi unijnemu pokrycie kosztów produkcji oraz osiągnięcie takiego zysku przed opodatkowaniem, jaki byłby możliwy w normalnych warunkach konkurencji, czyli gdyby nie istniał przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(135)

Przemysł unijny wskazuje, że do celu ustalenia poziomu usuwającego szkodę należy zastosować docelowy poziom zysku w wysokości 12 %. Dostarczone dotychczas dowody nie wskazują jednak na to, że taka rentowność jest możliwa do uzyskania w normalnej sytuacji rynkowej. Nawet w wyjątkowym roku 2007 przemysł unijny nie był w stanie uzyskać tak wysokiego poziomu rentowności. W oparciu o dane zgromadzone w trakcie dochodzenia tymczasowo uznano, że poziom zysku w wysokości 5 % jest odpowiedni do celów ustalenia poziomu usuwającego szkodę.

(136)

Na tej podstawie obliczono cenę produktu podobnego niewyrządzającą szkody przemysłowi unijnemu. Cenę niewyrządzającą szkody ustalono przez odjęcie rzeczywistej marży zysku od ceny ex-works i dodanie do obliczonej w ten sposób ceny na progu rentowności wyżej wymienionej docelowej marży zysku.

(137)

W wyniku ustalono tymczasowo następujące poziomy usuwające szkodę:

(138)

W związku z powyższym i na mocy art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego uznaje się, że należy nałożyć tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz pochodzącego z ChRL produktu, którego dotyczy postępowanie, na poziomie niższego spośród ustalonego marginesu dumpingu i poziomu usuwającego szkodę, zgodnie z zasadą niższego cła, który w każdym przypadku odpowiada marginesowi dumpingu.

(139)

Uwzględniając wysoki poziom współpracy chińskich producentów eksportujących, na wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa nakłada się stawkę ustaloną na poziomie równym najwyższej stawce dla objętych próbą przedsiębiorstw współpracujących. Dla wymienionych w załączniku przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą ustala się tymczasową stawkę cła na poziomie średniej ważonej stawek dla przedsiębiorstw objętych próbą. Na podstawie powyższych ustaleń proponowane stawki celne wynoszą:

(140)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”) mają zatem wyłączne zastosowanie do przywozu produktów pochodzących z państwa, którego dotyczy postępowanie, i wytworzonych przez dane przedsiębiorstwa tj. przez konkretne wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i podlegają stawce cła obowiązującej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(141)

Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy niezwłocznie kierować do Komisji (8) wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek cła.

(142)

Aby zapewnić prawidłowe stosowanie cła antydumpingowego, poziom cła dla wszystkich pozostałych przedsiębiorstw powinien mieć zastosowanie nie tylko do niewspółpracujących producentów eksportujących, ale również do tych producentów, którzy nie dokonywali wywozu do Unii podczas OD.

(143)

Aby zapewnić dobre zarządzanie, należy ustalić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu, mogłyby przedstawić swoje opinie na piśmie oraz złożyć wniosek o przesłuchanie. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone w celu nałożenia środków ostatecznych,

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office Nerv 105

B-1049 Brussels.

29.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 169/23

29.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 169/25

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/2011 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 625/2011 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

29.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 169/27

(1)

W dniu 14 czerwca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/330/WPZiB (1), która przedłużyła działalność zintegrowanej misji Unii Europejskiej w Iraku dotyczącej państwa prawnego, EUJUST LEX-IRAQ („misja”) o kolejne 24 miesiące, do dnia 30 czerwca 2012 r. Rada ma zdecydować o finansowej kwocie odniesienia na okres od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 30 czerwca 2012 r.

(2)

Mandat misji jest wykonywany w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu.

(3)

Do decyzji 2010/330/WPZiB należy wprowadzić odpowiednie zmiany,

1)

art. 2 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Działania szkoleniowe odbywają się w Iraku i w regionie, jak również w Unii. EUJUST LEX-IRAQ ma biura w Brukseli i Bagdadzie, w tym oddział w Basrze w ramach przygotowań do ewentualnego otwarcia tam biura, o ile zapadnie stosowna decyzja. EUJUST LEX-IRAQ ma także biuro w Irbilu (Kurdystan).”;

2)

art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 30 czerwca 2012 r. wynosi 27 250 000 EUR”.

29.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 169/28

(1)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE należy ustalać w odniesieniu do określonych grup produktów.

(3)

Decyzją Komisji 2005/360/WE (2) ustanowiono kryteria ekologiczne oraz związane z nimi wymogi dotyczące oceny i weryfikacji dla smarów, które są ważne do dnia 30 czerwca 2011 r.

(4)

Powyższe kryteria zostały poddane dalszemu przeglądowi w świetle postępu technicznego. Nowe kryteria, jak również związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji, powinny obowiązywać przez cztery lata od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

(5)

Decyzję 2005/360/WE należy zastąpić w celu zachowania przejrzystości.

(6)

Należy przewidzieć okres przejściowy dla producentów wytwarzających produkty, którym przyznano oznakowanie ekologiczne UE dla smarów w oparciu o kryteria określone w decyzji 2005/360/WE, tak aby zapewnić im wystarczający czas na dostosowanie produktów do zrewidowanych kryteriów i wymogów. Do dnia, z którym decyzja 2005/360/WE straci moc, producenci ci powinni mieć również możliwość składania wniosków w oparciu o kryteria określone we wspomnianej decyzji lub w oparciu o kryteria określone w niniejszej decyzji.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego zgodnie z art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

Kategoria 1

:

płyny hydrauliczne i oleje przekładniowe do ciągników

Kategoria 2

:

smary stałe i smary stałe do tulei wału śrubowego

Kategoria 3

:

oleje do pił łańcuchowych, środki antyadhezyjne do betonu, smary do lin stalowych, oleje do tulei wału śrubowego oraz inne smary podlegające całkowitemu zużyciu

Kategoria 4

:

oleje do dwusuwów

Kategoria 5

:

oleje przemysłowe i oleje do przekładni zębatych okrętowych.

1)

„smar” oznacza mieszaninę złożoną z płynów bazowych i dodatków;

2)

„płyn bazowy” oznacza płyn smarujący, którego przepływ, starzenie, smarowność i właściwości przeciwzużyciowe, a także właściwości dotyczące zawiesiny zanieczyszczeń nie zostały ulepszone za pomocą dodatku lub dodatków;

3)

„substancja” oznacza pierwiastek chemiczny i jego związki w stanie naturalnym lub otrzymane za pomocą procesu produkcyjnego, łącznie z dodatkami koniecznymi dla zachowania stabilności produktów i zanieczyszczeniami powstałymi wskutek zastosowanych procesów, lecz z wyłączeniem dowolnego rozpuszczalnika, który może zostać oddzielony bez wpływu na stabilność substancji lub bez zmiany jej składu;

4)

„zagęszczacz” oznacza co najmniej jedną substancję znajdującą się w płynie bazowym używaną do zagęszczania lub modyfikowania reologii płynu smarującego lub smaru stałego;

5)

„główny składnik” oznacza dowolną substancję, która stanowi więcej niż 5 % masy smaru;

6)

„dodatek” oznacza substancję lub mieszaninę, której podstawowe działanie to poprawa przepływu, starzenia, smarowności, właściwości przeciwzużyciowych lub zawiesiny zanieczyszczeń;

7)

„smar stały” oznacza mieszaninę stałą lub półstałą, która składa się z zagęszczacza i może zawierać inne składniki posiadające specjalne właściwości w smarze płynnym.

29.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 169/40

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE zostaną ustanowione według grup produktów.

(3)

W decyzji Komisji 2005/342/WE (2) ustanowiono kryteria ekologiczne i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dla detergentów do ręcznego zmywania naczyń, które pozostają ważne do dnia 30 czerwca 2011 r.

(4)

Powyższe kryteria zostały poddane dalszemu przeglądowi w świetle postępu technicznego. Nowe kryteria, jak również związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji, powinny obowiązywać przez cztery lata od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

(5)

Decyzję 2005/342/WE należy zastąpić w celu zachowania przejrzystości.

(6)

Należy przewidzieć okres przejściowy dla producentów wytwarzających produkty, którym przyznano oznakowanie ekologiczne dla detergentów do ręcznego zmywania naczyń w oparciu o kryteria określone w decyzji 2005/342/WE, tak aby zapewnić im wystarczający czas na dostosowanie produktów do zrewidowanych kryteriów i wymogów. Do dnia, z którym decyzja 2005/342/WE straci moc, producenci powinni mieć również możliwość składania wniosków w oparciu o kryteria określone we wspomnianej decyzji lub w oparciu o kryteria określone w niniejszej decyzji.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

1)

„substancja” oznacza pierwiastek chemiczny i jego związki w stanie naturalnym lub otrzymane za pomocą procesu produkcyjnego, łącznie z dodatkami koniecznymi dla zachowania stabilności produktu i zanieczyszczeniami powstałymi wskutek zastosowanego procesu, lecz z wyłączeniem każdego rozpuszczalnika, który może zostać oddzielony bez wpływu na stabilność substancji lub bez zmiany jej składu.

2)

„produkt” (lub „mieszanina”) oznacza mieszaninę lub roztwór dwóch lub większej liczby substancji niereagujących.

29.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 169/52

(1)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE zostaną ustanowione według grup produktów.

(3)

W decyzji Komisji 2005/344/WE (2) ustanowiono kryteria ekologiczne i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dla uniwersalnych środków czyszczących oraz środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych, które pozostają ważne do dnia 30 czerwca 2011 r.

(4)

Powyższe kryteria zostały poddane dalszemu przeglądowi w świetle postępu technicznego. Nowe kryteria, jak również związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji, powinny obowiązywać przez cztery lata od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

(5)

Decyzję 2005/344/WE należy zastąpić w celu zachowania przejrzystości.

(6)

Należy przewidzieć okres przejściowy dla producentów wytwarzających produkty, którym przyznano oznakowanie ekologiczne dla uniwersalnych środków czyszczących oraz środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych w oparciu o kryteria określone w decyzji 2005/344/WE, tak aby zapewnić im wystarczający czas na dostosowanie produktów do zrewidowanych kryteriów i wymogów. Do dnia, z którym decyzja 2005/344/WE straci moc, producenci powinni mieć również możliwość składania wniosków w oparciu o kryteria określone we wspomnianej decyzji lub w oparciu o kryteria określone w niniejszej decyzji.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

a)

uniwersalne środki czyszczące obejmujące produkty detergentowe przeznaczone do rutynowego czyszczenia podłóg, ścian, sufitów, okien i innych stałych powierzchni, które przed użyciem są rozcieńczane w wodzie lub stosowane bez rozcieńczania. Uniwersalne środki czyszczące oznaczają produkty przeznaczone do użytku wewnątrz budynków obejmujących gospodarstwa domowe oraz obiekty komercyjne i przemysłowe;

b)

środki do czyszczenia okien obejmujące konkretne środki czyszczące przeznaczone do rutynowego czyszczenia okien, stosowane bez rozcieńczania;

c)

środki do czyszczenia urządzeń sanitarnych obejmujące produkty detergentowe przeznaczone do rutynowego usuwania, w tym poprzez szorowanie, brudu lub osadów w obiektach sanitarnych, takich jak pralnie, toalety, łazienki, kabiny prysznicowe i kuchnie. Podgrupa ta obejmuje środki do czyszczenia łazienek i środki do czyszczenia kuchni.

1)

„substancja” oznacza pierwiastek chemiczny i jego związki w stanie naturalnym lub otrzymane za pomocą procesu produkcyjnego, łącznie z dodatkami koniecznymi dla zachowania stabilności produktu i zanieczyszczeniami powstałymi wskutek zastosowanego procesu, lecz z wyłączeniem każdego rozpuszczalnika, który może zostać oddzielony bez wpływu na stabilność substancji lub bez zmiany jej składu;

2)

„produkt” (lub „mieszanina”) oznacza mieszaninę lub roztwór dwóch lub większej liczby substancji niereagujących.