2.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 147/1

(1)

Decyzją Komisji 2007/777/WE z dnia 29 listopada 2007 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wzory świadectw na przywóz z krajów trzecich niektórych produktów mięsnych oraz przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit do spożycia przez ludzi i uchylającą decyzję 2005/432/WE (3) ustanowiono przepisy dotyczące przywozu do Unii oraz tranzytu przez jej terytorium i składowania w Unii przesyłek produktów mięsnych określonych w pkt 7.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (4) oraz przesyłek przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit określonych w pkt 7.9 wspomnianego załącznika.

(2)

Decyzją 2007/777/WE ustanowiono także wykazy państw trzecich i ich części, co do których należy zezwolić na taki przywóz, tranzyt i składowanie, a także świadectwa zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt oraz rodzaje obróbki wymagane dla takich produktów.

(3)

W części 2 załącznika II do decyzji 2007/777/WE ustanowiono wykaz państw trzecich lub ich części, z których dozwolony jest przywóz do Unii produktów mięsnych oraz przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit podlegających różnym rodzajom obróbki, określonym w części 4 tego załącznika.

(4)

Republika Południowej Afryki ujęta jest w wykazie w części 2 załącznika II do decyzji 2007/777/WE jako państwo, z którego dozwolony jest przywóz przeznaczonych do spożycia przez ludzi produktów mięsnych, przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit uzyskanych z ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych, które to produkty podlegają niespecyficznemu procesowi obróbki, dla którego nie jest określona minimalna temperatura („obróbka A”).

(5)

W części 3 załącznika II do decyzji 2007/777/WE ustanowiono wykaz państw trzecich lub ich części, z których dozwolony jest przywóz do Unii mięsa suszonego/wędzonego w paskach lub pasteryzowanych produktów mięsnych, podlegających różnym rodzajom obróbki, określonym w części 4 wspomnianego załącznika.

(6)

Republika Południowej Afryki ujęta jest w wykazie w części 3 załącznika II do decyzji 2007/777/WE jako państwo, z którego dozwolony jest przywóz do Unii mięsa suszonego/wędzonego w paskach składającego się z lub zawierającego mięso z drobiu, dzikiego ptactwa utrzymywanego w warunkach fermowych, ptaków bezgrzebieniowych oraz dzikiego ptactwa łownego, które to mięso podlega specyficznej obróbce („obróbka E”).

(7)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (5) określono warunki dotyczące świadectw weterynaryjnych dla przywozu do Unii i tranzytu przez jej terytorium drobiu, jaj wylęgowych, jednodniowych piskląt oraz jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych, a także mięsa, mięsa mielonego i mechanicznie odkostnionego mięsa drobiu, w tym ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa łownego, jaj i przetworów jajecznych. Zgodnie z tym rozporządzeniem przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium objętych nim towarów jest dozwolony jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup wymienionych w tabeli w części 1 załącznika I do tego rozporządzenia.

(8)

Republika Południowej Afryki ujęta jest w wykazie w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) 798/2008 jako państwo, z którego dozwolony jest przywóz do Unii ptaków bezgrzebieniowych przeznaczonych do celów rozpłodowych i produkcyjnych oraz jednodniowych piskląt, jaj wylęgowych i mięsa ptaków bezgrzebieniowych.

(9)

W rozporządzeniu (WE) 798/2008 ustanowiono także warunki do uznania państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy za wolne od wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI) i wymagań dotyczących przyznawania świadectw weterynaryjnych w tym zakresie dla towarów przeznaczonych do przywozu do Unii.

(10)

Republika Południowej Afryki powiadomiła Komisję o wystąpieniu ogniska HPAI podtypu H5N2, które zostało potwierdzone na tym terytorium dnia 9 kwietnia 2011 r.

(11)

W związku z potwierdzonym wystąpieniem ogniska HPAI terytorium Republiki Południowej Afryki nie może już być uznawane za wolne od tej choroby. Dlatego też organy weterynaryjne Republiki Południowej Afryki zawiesiły wydawanie świadectw weterynaryjnych dla przesyłek wspomnianych towarów ze skutkiem natychmiastowym. Należy zatem odpowiednio zmienić wpis dotyczący Republiki Południowej Afryki w części 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 798/2008.

(12)

Dodatkowo, w związku z wystąpieniem ogniska HPAI, Republika Południowej Afryki nie spełnia już warunków dotyczących zdrowia zwierząt dla stosowania „obróbki A” do towarów składających się z lub zawierających mięso ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych, lub też przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit do spożycia przez ludzi, wymienionych w części 2 załącznika II do decyzji nr 2007/777WE, jak również dla stosowania „obróbki E” do mięsa suszonego/wędzonego w paskach oraz pasteryzowanych produktów mięsnych składających się z lub zawierających mięso drobiu, dzikiego ptactwa utrzymywanego w warunkach fermowych, ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa łownego, wymienionych w części 3 tego załącznika. Wspomniane rodzaje obróbki są niewystarczające do wyeliminowania zagrożeń dla zdrowia zwierząt związanych z tymi towarami. Należy zatem odpowiednio zmienić wpisy dotyczące Republiki Południowej Afryki w częściach 2 i 3 załącznika II do decyzji 2007/777/WE w celu określenia odpowiedniej obróbki tych towarów.

(13)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić decyzję 2007/777/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 798/2008.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

2.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 147/4

(1)

Mechanizm przyznawania ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych powinien gwarantować, że ilość, na którą co roku przyznawane są licencje indywidualnym producentom i importerom, nie przekracza 130 % rocznej średniej obliczonego poziomu substancji kontrolowanych, na które dani producenci lub importerzy otrzymali pozwolenie dotyczące nieodzownych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w latach 2007–2009, oraz że całkowita ilość substancji, dopuszczona do stosowania rocznie w ramach licencji, w tym licencji na wodorochlorofluorowęglowodory zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, nie przekracza 110 ton potencjału niszczenia ozonu (zwanego dalej „ODP”).

(2)

Całkowite ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych – obliczone na podstawie produkcji i przywozu objętych licencją w okresie odniesienia – dla przedsiębiorstw, które produkowały lub dokonywały przywozu takich substancji w ramach licencji w latach 2007–2009, nie mogą przekroczyć 77 243,181 kilograma ODP.

(3)

Ilość brakującą do zrealizowania maksymalnej ilości 110 ton ODP (32 756,819 kilograma ODP) oraz ilości nieobjęte deklaracjami złożonymi przez przedsiębiorstwa, które produkowały lub dokonywały przywozu takich substancji w ramach licencji w latach 2007–2009, należy przyznawać przedsiębiorstwom, którym nie wydano licencji na produkcję lub przywóz w okresie odniesienia 2007–2009. Mechanizm przyznawania powinien zapewniać stosowną część ilości, które mają zostać przyznane, wszystkim przedsiębiorstwom ubiegającym się o przyznanie nowych kwot.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 25 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009,

2.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 147/6

(1)

Artykuł 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 (2) stanowi, że „Rejestr chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych” (zwany dalej „rejestrem”) prowadzony przez Komisję na podstawie art. 118n rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zostaje włączony do elektronicznej bazy danych „E-Bacchus”.

(2)

W celu uproszczenia wykaz reprezentatywnych organizacji handlowych oraz ich członków, zamieszczony w załączniku XI do rozporządzenia (WE) nr 607/2009, należy opublikować w internecie. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 30 ust. 2.

(3)

Aby uniknąć dyskryminacji między winami pochodzącymi z Unii a winami pochodzącymi z krajów trzecich, należy wyjaśnić, że określenia tradycyjnie używane w krajach trzecich mogą uzyskać uznanie i ochronę w Unii jako określenia tradycyjne także w przypadku, gdy są one używane w powiązaniu z oznaczeniami geograficznymi oraz nazwami pochodzenia uregulowanymi przez wspomniane kraje trzecie.

(4)

W celu zachowania jasności chronione określenia tradycyjne wymienione w załączniku XII powinny zostać przeniesione do elektronicznej bazy danych „E-Bacchus”. W ten sposób chronione nazwy pochodzenia, chronione oznaczenia geograficzne oraz chronione określenia tradycyjne zostaną zebrane w jednym narzędziu IT, łatwo dostępnym do celów konsultacji.

(5)

Informacje przedstawione w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 607/2009 należy przenieść do elektronicznej bazy danych „E-Bacchus”, a nowe informacje związane z ochroną określeń tradycyjnych należy zamieszczać wyłącznie w tej bazie danych, w celu udostępniania aktualnych informacji dotyczących określeń tradycyjnych.

(6)

W celu wyjaśnienia związku między chronionymi nazwami pochodzenia a znakami towarowymi, konieczne jest określenie, na jakiej podstawie prawnej należy ocenić wniosek o znak towarowy zawierający lub składający się z chronionych określeń tradycyjnych, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającą na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (3) lub zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (4).

(7)

Aby poprawić przejrzystość przepisów dotyczących określeń tradycyjnych, w szczególności ze względu na fakt, że zostaną one przeniesione do elektronicznej bazy danych „E-Bacchus”, jakiekolwiek zmiany określeń tradycyjnych należy wprowadzać zgodnie z formalnie określoną procedurą.

(8)

W celu udostępnienia opinii publicznej dokładnych informacji, należy określić zasady dotyczące oznaczenia wyrażonej objętościowo zawartości alkoholu niektórych szczególnych produktów winiarskich.

(9)

Aby ułatwić etykietowanie, niektóre informacje związane z nazwą oraz adresem butelkującego w pewnych okolicznościach nie są wymagane.

(10)

W celu usprawnienia kontroli pewnych produktów winiarskich, należy umożliwić państwom członkowskim ustanowienie przepisów w odniesieniu do korzystania z danych szczegółowych dotyczących producenta i przetwórcy.

(11)

W celu zachowania jasności należy zmienić art. 42 ust. 1 oraz art. 56 ust. 3.

(12)

Korzystanie ze specjalnego typu butelki oraz zamknięcia w przypadku win musujących, gatunkowych win musujących oraz gatunkowych aromatycznych win musujących, określone w art. 69 rozporządzenia (WE) nr 607/2009, powinno być obowiązkowe wyłącznie w odniesieniu do wprowadzania do obrotu oraz wywozu win tego rodzaju, wyprodukowanych w Unii Europejskiej.

(13)

W odniesieniu do przesyłania dokumentacji technicznej istniejących chronionych nazw win, o których mowa w art. 118s rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, wymóg identyfikacji wnioskodawcy istniejącej chronionej nazwy wina, o którym mowa w art. 118c ust. 1 lit. b) wspomnianego rozporządzenia, może powodować trudności dla niektórych państw członkowskich, ponieważ przepisy ustanowione na szczeblu krajowym, dotyczące istniejących chronionych nazw win, nie zawierają odniesienia do poszczególnych wnioskodawców. Aby ułatwić przejście od ustaleń określonych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1493/1999 (5) do rozwiązań ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007, należy wprowadzić środki przejściowe zgodne z przepisami krajowymi wspomnianych państw członkowskich.

(14)

Należy zmienić załącznik VIII do rozporządzenia (WE) nr 607/2009 w odniesieniu do wcześniejszych praw, na które można się powołać w przypadku sprzeciwu co do stosowania ochrony określenia tradycyjnego.

(15)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 607/2009.

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

1)

artykuł 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   W przypadku wniosku złożonego przez reprezentatywną organizację zawodową mającą siedzibę w kraju trzecim, przekazuje się także szczegółowe informacje dotyczące reprezentatywnych organizacji zawodowych. Komisja publikuje w internecie wykaz zainteresowanych krajów trzecich, nazwy reprezentatywnych organizacji zawodowych oraz nazwiska członków wspomnianych reprezentatywnych organizacji zawodowych.”;

2)

artykuł 32 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 32

Zasady dotyczące określeń tradycyjnych stosowanych w krajach trzecich

1.   Definicję określeń tradycyjnych, ustaloną w art. 118u ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian do określeń tradycyjnie stosowanych w krajach trzecich w odniesieniu do produktów sektora wina opatrzonych oznaczeniami geograficznymi lub nazwami pochodzenia na podstawie prawodawstwa wspomnianych krajów trzecich.

2.   Wina pochodzące z krajów trzecich, których etykiety zawierają tradycyjne oznakowania inne niż określenia tradycyjne zamieszczone w elektronicznej bazie danych »E-Bacchus«, mogą je stosować zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie w danych krajach trzecich, w tym z zasadami ustanowionymi przez reprezentatywne organizacje zawodowe.”;

3)

artykuł 40 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 40

Ochrona ogólna

1.   Jeżeli wniosek dotyczący przyznania ochrony określeniu tradycyjnemu spełnia warunki ustanowione w art. 118u ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 i w art. 31 i 35 tego rozporządzenia oraz nie został odrzucony zgodnie z art. 36, 38 i 39 wspomnianego rozporządzenia, określenie tradycyjne zostaje umieszczone w elektronicznej bazie danych »E-Bacchus« wraz ze wskazaniem:

2.   Określenia tradycyjne wymienione w elektronicznej bazie danych »E-Bacchus« są objęte ochroną, wyłącznie w języku i w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich określonych we wniosku, przed:

4)

artykuł 41 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   W przypadku gdy określenie tradycyjne jest objęte ochroną na mocy niniejszego rozporządzenia, rejestrację znaku towarowego, którego stosowanie byłoby sprzeczne z art. 40 ust. 2, ocenia się zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/95/WE (6) lub zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 207/2009 (7).

Znaki towarowe zarejestrowane z naruszeniem przepisów akapitu pierwszego zostają unieważnione zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009.

5)

artykuł 42 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Określenie, w odniesieniu do którego złożono wniosek i które jest homonimiczne lub częściowo homonimiczne w stosunku do określenia tradycyjnego już zarejestrowanego na mocy niniejszego rozdziału, jest objęte ochroną z należytym uwzględnieniem miejscowego i tradycyjnego użycia oraz ryzyka błędnego zrozumienia.

Określenie homonimiczne wprowadzające konsumentów w błąd co do charakteru, jakości lub prawdziwego pochodzenia produktów nie jest rejestrowane, nawet jeżeli dane określenie jest dokładne.

Stosowanie chronionego określenia homonimicznego jest uwarunkowane istnieniem w praktyce wystarczającego rozróżnienia między chronionym później określeniem homonimicznym a określeniem tradycyjnym już wymienionym w elektronicznej bazie »E-Bacchus«, z uwzględnieniem potrzeby równego traktowania zainteresowanych producentów i unikania wprowadzania konsumenta w błąd.”;

6)

dodaje się nowy art. 42a w brzmieniu:

„Artykuł 42a

Zmiany

Wnioskodawca, o którym mowa w art. 29, może ubiegać się o zatwierdzenie zmiany określenia tradycyjnego, wskazanego języka, przedmiotowego wina lub win lub streszczenia definicji lub warunków stosowania danego określenia tradycyjnego.

Artykuły 33–39 stosuje się odpowiednio do wniosków o wprowadzenie zmian.”;

7)

artykuł 47 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Kiedy anulowanie staje się skuteczne, Komisja usuwa przedmiotowe określenie z wykazu zamieszczonego w elektronicznej bazie danych »E-Bacchus«.”;

8)

w art. 54 dodaje się nowy ust. 3 w brzmieniu:

„3.   W przypadku częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego lub nowego wina w trakcie fermentacji, rzeczywistą lub całkowitą objętościową zawartość alkoholu umieszcza się na etykietach. W przypadku gdy całkowita objętościowa zawartość alkoholu została umieszczona na etykiecie, po liczbie jednostek procentowych następuje symbol »% obj.«, który może być poprzedzony słowami »całkowita objętościowa zawartość alkoholu« lub »całkowita zawartość alkoholu«.”;

9)

w art. 56 wprowadza się następujące zmiany:

10)

artykuł 69 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 69

Przepisy dotyczące prezentacji niektórych produktów

1.   Wino musujące, gatunkowe wino musujące i gatunkowe aromatyzowane wino musujące wyprodukowane w Unii Europejskiej wprowadza się do obrotu oraz wywozi w szklanych butelkach typowych dla wina musującego zamkniętych za pomocą:

Pozostałe produkty wyprodukowane w Unii nie mogą być wprowadzane do obrotu lub wywożone w szklanych butelkach typowych dla wina musującego lub butelkach z zamknięciem opisanym w akapicie pierwszym lit. a).

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 akapit drugi, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję, że następujące produkty mogą być wprowadzane do obrotu lub wywożone w szklanych butelkach typowych dla wina musującego lub butelkach z zamknięciem opisanym w ust. 1 akapit pierwszy lit. a):

11)

w art. 71 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3.   Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do przesyłania dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 118s ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, organy państw członkowskich mogą być wnioskodawcami do celów stosowania art. 118c ust. 1 lit. b) wspomnianego rozporządzenia.”;

12)

załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

13)

załącznik VIII zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

14)

skreśla się załączniki XI i XII.

a)

publikuje w internecie treść załącznika XI, oraz;

b)

wprowadza do elektronicznej bazy danych „E-Bacchus” tradycyjne określenia wymienione w załączniku XII.

2.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 147/13

2.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 147/15

(1)

W dyrektywie 98/70/WE określono specyfikacje środowiskowe oraz metody analityczne dla benzyny i olejów napędowych wprowadzanych do obrotu.

(2)

W związku z tymi metodami analitycznymi powołano pewne normy Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN). Ponieważ z uwagi na postęp techniczny CEN zastąpił te normy nowymi, należy uaktualnić takie powołania norm w załącznikach I i II do dyrektywy 98/70/WE.

(3)

W załączniku III do dyrektywy 98/70/WE określono dozwolone przekroczenie poziomu prężności par w benzynie zawierającej bioetanol. Wartości liczbowe podane w tym załączniku są zaokrąglone do drugiego miejsca po przecinku. Norma EN-ISO (Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej) 4259:2006 określa zasady zaokrąglania wyników w zależności od dokładności metody badania i wymaga zaokrąglania do pierwszego miejsca po przecinku. Należy zatem odpowiednio zmienić wartości liczbowe podane w załączniku III do dyrektywy 98/70/WE.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Jakości Paliwa, ustanowionego na mocy art. 11 ust. 1 dyrektywy 98/70/WE,

1)

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

2)

w załączniku II przypis 1 otrzymuje brzmienie:

3)

załącznik III zastępuje się tekstem załącznika do niniejszej dyrektywy.

2.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 147/17

(1)

Na wniosek władz Irlandii Rada przyznała temu krajowi pomoc finansową (decyzja wykonawcza 2011/77/UE (2)) w celu wsparcia programu istotnych reform gospodarczych i finansowych, ukierunkowanego na przywrócenie zaufania, umożliwienie powrotu gospodarki do trwałego wzrostu oraz zapewnienie stabilności finansowej w Irlandii, w strefie euro i w Unii.

(2)

Zgodnie z art. 3 ust. 9 decyzji wykonawczej 2011/77/UE Komisja, wraz z Międzynarodowym Funduszem Walutowym („MFW”) i we współpracy z Europejskim Bankiem Centralnym („EBC”), dokonała pierwszego przeglądu postępów poczynionych przez władze Irlandii we wdrażaniu uzgodnionych środków, a także skuteczności i wpływu tych środków na gospodarkę i społeczeństwo.

(3)

Według aktualnych prognoz Komisji dotyczących wzrostu nominalnego PKB (–3,6 % w 2010 r., 1,3 % w 2011 r., 2,8 % w 2012 r. i 4,0 % w 2013 r.) ścieżka korekty budżetowej jest zasadniczo zgodna z zaleceniem Rady z dnia 7 grudnia 2010 r. mającym na celu likwidację nadmiernego deficytu budżetowego w Irlandii zgodnie z art. 126 ust. 7 Traktatu oraz jest zgodna ze ścieżką zmian relacji długu do PKB, wynoszącą 96,2 % w 2010 r., 112,0 % w 2011 r., 117,9 % w 2012 r. i 120,3 % w 2013 r. Relacja długu do PKB miałaby się zatem ustabilizować w 2013 r., a następnie przyjąć tendencję spadkową, zakładając dalsze postępy w redukcji deficytu. Na dynamikę zadłużenia mają wpływ: szereg operacji pozabudżetowych, w tym zastrzyków kapitałowych dla banków w 2011 r., które doprowadzą netto do wzrostu zadłużenia o około 6 punktów procentowych PKB, założenie utrzymania wysokich rezerw gotówkowych oraz różnice pomiędzy odsetkami naliczonymi a odsetkami zapłaconymi.

(4)

Dokapitalizowanie Allied Irish Bank, Bank of Ireland oraz EBS Building Society, tak aby podnieść ich współczynniki kapitału podstawowego warstwy 1 do poziomu 12 % (w oparciu o „Prudential Capital Assessment Review” („PCAR”) z 2010 r.), które miało nastąpić do lutego 2011 r., zostało przez poprzedni rząd przełożone na później w związku ze zbliżającymi się wyborami parlamentarnymi.

(5)

W dniu 31 marca 2011 r. Central Bank of Ireland (Centralny Bank Irlandii) ogłosił wyniki analiz „PCAR” oraz „Prudential Liquidity Assessment Review” („PLAR”). Na podstawie tych przeglądów uznano, że cztery objęte analizą banki krajowe (Allied Irish Bank, Bank of Ireland, EBS Building Society oraz Irish Life & Permanent) wymagają łącznie dodatkowego kapitału w wysokości 24 mld EUR, w tym kapitału warunkowego w wysokości 3 mld EUR, aby posiadać odpowiednią kapitalizację również w scenariuszu warunków skrajnych.

(6)

W dniu 31 marca 2011 r. nowy rząd, który został powołany po wyborach z dnia 25 lutego 2011 r., ogłosił strategię na rzecz wzmocnienia i zreformowania krajowych banków, w tym poprzez zapewnienie zaspokojenia potrzeb kapitałowych stwierdzonych w ramach analiz PCAR i PLAR. W wyniku realizacji tej strategii współczynniki kapitału podstawowego warstwy 1 krajowych banków wzrosłyby do końca lipca 2011 r. (z zastrzeżeniem odpowiedniej korekty z tytułu zakładanego zbycia aktywów w przypadku Irish Life & Permanent) znacznie powyżej poziomu, który planowano osiągnąć do lutego 2011 r.

(7)

Centralny Bank Irlandii powinien nałożyć na Allied Irish Bank, Bank of Ireland, EBS Building Society oraz Irish Life & Permanent wymóg osiągnięcia do końca 2013 r. docelowego wskaźnika kredytów do depozytów w wysokości 122,5 %, przy jednoczesnym uniknięciu gwałtownej „wyprzedaży” aktywów. Władze Irlandii powinny ponadto ściśle monitorować zmiany wskaźnika stabilności finansowania netto (Net Stable Funding) oraz wskaźnika płynności (Liquidity Coverage) wśród banków, tak aby zapewnić zbieżność ze standardami projektowanymi w ramach projektu „Bazylea III”. Władze powinny zapewnić osiągnięcie wartości docelowych, ustanawiając wiarygodne ramy monitorowania postępów oparte na celach śródokresowych i zawierających właściwe zachęty uzgodnieniach w zakresie zarządzania w obrębie banków.

(8)

Objąwszy obowiązki, nowy rząd zainicjował obszerny przegląd wydatków celem określenia możliwych oszczędności z tytułu zwiększenia wydajności oraz ścisłego powiązania priorytetów w zakresie konsolidacji budżetowej z priorytetami określonymi w rządowym programie naprawy na lata 2011–2016, ogłoszonym w dniu 7 marca 2011 r.

(9)

W świetle powyższych zmian należy zmienić decyzję wykonawczą 2011/77/UE,

1)

ust. 5 lit. a) otrzymuje brzmienie:

2)

w ust. 7 wprowadza się następujące zmiany:

3)

w ust. 8 wprowadza się następujące zmiany:

2.6.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 147/20

(1)

W decyzji 2008/836 przedstawicieli rządów państw członkowskich z dnia 29 października 2008 r. w sprawie sposobu postępowania z dokumentami dotyczącymi cywilnych misji zarządzania kryzysowego oraz operacji wojskowych UE (1) przewidziano, że dokumenty dotyczące cywilnych misji zarządzania kryzysowego oraz operacji wojskowych UE są, po zakończeniu tych misji i operacji, archiwizowane przez Sekretariat Generalny Rady („SGR”). Do celów stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (2) oraz rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 354/83 z dnia 1 lutego 1983 r. dotyczącego udostępnienia do wglądu publicznego historycznych materiałów archiwalnych Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (3) dokumenty dotyczące cywilnych misji zarządzania kryzysowego oraz operacji wojskowych UE były uznawane za dokumenty przechowywane przez Radę.

(2)

Art. 11 ust. 2 decyzji Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określającej organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (4) (zwanej dalej „ESDZ”) przewiduje, że stosowne archiwa działów przenoszonych z SGR i z Komisji przenosi się do ESDZ.

(3)

W interesie zachowania spójności konieczne jest, aby dokumenty dotyczące cywilnych misji zarządzania kryzysowego oraz operacji wojskowych UE były archiwizowane przez ESDZ po zakończeniu tych misji i operacji.

(4)

Zgodnie z art. 10 decyzji 2010/427/UE ESDZ powinna zapewnić, aby dokumenty opatrzone przez państwa członkowskie lub inne organy klauzulą tajności były chronione zgodnie z przepisami ESDZ dotyczącymi bezpieczeństwa.

(5)

Dokumenty dotyczące cywilnych misji zarządzania kryzysowego oraz operacji wojskowych UE powinny być przechowywane w określonym miejscu w archiwach ESDZ. Pracownicy zajmujący się tymi dokumentami powinni zostać przeszkoleni w zakresie postępowania z dokumentami z zakresu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony oraz z informacjami opatrzonymi klauzulą tajności w tej dziedzinie.

(6)

W celu zapewnienia jasności należy uchylić decyzję 2008/836,