6.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 118/1

(1)

Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 951/2007 z dnia 9 sierpnia 2007 r. ustanawiające zasady stosowania programów współpracy transgranicznej finansowanych w ramach rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady określającego przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (2).

(2)

Uwzględniając fakt, iż programy współpracy transgranicznej w ramach Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa uruchomiono z opóźnieniem, przedłużenie o rok fazy realizacji projektów umożliwiłoby terminowe wypełnienie programu prac oraz pełne wdrożenie projektów na dużą skalę.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 951/2007.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu powołanego rozporządzeniem (WE) nr 1638/2006,

„b)

etapu realizacji projektów finansowanych w ramach wspólnego programu operacyjnego, rozpoczynającego się w tym samym czasie co okres wdrażania programu i kończącego się najpóźniej w dniu 31 grudnia 2015 r. Działania realizowane w ramach projektów finansowanych przez program muszą zakończyć się najpóźniej w tym dniu;”.

6.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 118/2

(1)

Na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 690/2008 (2) niektóre państwa członkowskie lub niektóre obszary w państwach członkowskich uznano za strefy chronione w odniesieniu do niektórych organizmów szkodliwych. W niektórych przypadkach status strefy chronionej przyznano na czas określony, aby dane państwo członkowskie mogło dostarczyć wszystkich informacji niezbędnych do wykazania, że w danym państwie członkowskim lub na danym obszarze nie występuje organizm szkodliwy, lub zakończyć działania zmierzające do zwalczenia tego organizmu.

(2)

Całe terytorium Grecji uznano za strefę chronioną do dnia 31 marca 2011 r. w odniesieniu do następujących organizmów: Dendroctonus micans Kugelan, Gilpinia hercyniae (Hartig), Gonipterus scutellatus Gyll., Ips amitinus Eichhof, Ips cembrae Heer oraz Ips duplicatus Sahlberg.

(3)

W 2010 r. Grecja przeprowadziła badania i powiadomiła Komisję o ich wynikach zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. h) akapity trzeci i piąty dyrektywy 2000/29/WE. W następstwie wizyty ekspertów Komisji w Grecji w dniach od 24 do 31 stycznia 2011 r. potwierdzono, że to państwo członkowskie nadal czyni znaczące postępy pod względem organizowania i przeprowadzania wspomnianych badań oraz powiadamiania o ich wynikach. Grecja musi jednak udowodnić, że poczynione postępy są trwałe.

(4)

Zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych w Grecji w 2010 r. stwierdzono tylko jeden przypadek wystąpienia Ips cembrae Heer i nie stwierdzono wystąpienia pozostałych pięciu organizmów szkodliwych. Biorąc pod uwagę te wyniki oraz rezultat wizyty ekspertów Komisji w Grecji, stosowne jest dalsze uznawanie Grecji za strefę chronioną w odniesieniu do danych organizmów przez kolejne trzy lata, tak aby dać jej czas na zgromadzenie i przedłożenie informacji potwierdzających, że organizmy te, z wyjątkiem Ips cembrae Heer, nie występują na jej terytorium, a w odniesieniu do Ips cembrae Heer – na zakończenie działań zmierzających do zwalczenia tego organizmu oraz na zgromadzenie i przedłożenie informacji potwierdzających, że nie występuje on już na jej terytorium.

(5)

Całe terytorium Grecji zostało uznane za chronioną strefę w odniesieniu do wirusa Citrus tristeza (szczepy europejskie). W swoim sprawozdaniu rocznym za 2010 r. dotyczącym badania urzędowego na obecność tego szkodliwego organizmu Grecja poinformowała, że jego obecność wykryto w 104 drzewach w prefekturze Argolida. Obserwacje poczynione przez ekspertów Komisji podczas ich wizyty w Grecji w dniach od 24 do 31 stycznia 2011 r. potwierdziły, że wirus Citrus tristeza (szczepy europejskie) występuje w tej prefekturze co najmniej od trzech lat, mimo podjętych przez władze Grecji środków zwalczania, które okazały się nieskuteczne. W związku z tym wirus Citrus tristeza (szczepy europejskie) należy uznać za występujący w prefekturze Argolida. Nie należy zatem dłużej uznawać tej prefektury za strefę chronioną w odniesieniu do tego organizmu szkodliwego.

(6)

Całe terytorium Hiszpanii zostało uznane za chronioną strefę w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. Hiszpania przedstawiła informacje świadczące o tym, że Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. występuje obecnie we Wspólnocie Autonomicznej Kastylii-Leon. Środki podjęte na okres dwóch kolejnych lat, 2009 i 2010 r., z zamiarem zwalczenia tego szkodliwego organizmu okazały się nieskuteczne. Nie należy zatem dłużej uznawać Wspólnoty Autonomicznej Kastylii-Leon za strefę chronioną w odniesieniu do tego szkodliwego organizmu.

(7)

Całe terytorium Republiki Czeskiej, niektóre regiony Francji (Alzacja, Szampania-Ardeny i Lotaryngia) oraz jeden region Włoch (Basilicata) uznawano za strefy chronione w odniesieniu do mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli do dnia 31 marca 2011 r. Informacje przekazane przez Republikę Czeską, Francję i Włochy od momentu przyznania im statusu strefy chronionej zawierają dowody na to, że ten szkodliwy organizm nie występuje na obszarach wymienionych stref chronionych. Dlatego też całe terytorium Republiki Czeskiej, regiony Alzacja, Szampania-Ardeny i Lotaryngia we Francji oraz region Basilicata we Włoszech należy w dalszym ciągu uznawać za strefy chronione w odniesieniu do tego organizmu.

(8)

Włochy wystąpiły z wnioskiem o uznanie regionu Sardynii za strefę chronioną w odniesieniu do szkodliwego organizmu mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w latach 2004–2010 Włochy przedstawiły dowody na to, że ten organizm szkodliwy nie występuje w regionie Sardynii pomimo istnienia tam korzystnych warunków do jego występowania. Należy jednak przeprowadzić dalsze badania. Powinny one być monitorowane przez ekspertów z upoważnienia Komisji. Sardynię należy zatem uznać za strefę chronioną w odniesieniu do mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli wyłącznie na okres trzech lat.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 690/2008.

(10)

Obecny status stref chronionych wygasa w odniesieniu do niektórych z nich w dniu 31 marca 2011 r. Niniejsze rozporządzenie powinno się zatem stosować od dnia 1 kwietnia 2011 r., by umożliwić nieprzerwane uznanie statusu wszystkich stref chronionych.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

1)

w drugiej kolumnie w pkt 4 i 5 oraz 7 do 10 nagłówka a) po słowie „Grecja” słowa „(do dnia 31 marca 2011 r.)” zastępuje się słowami „(do dnia 31 marca 2014 r.)”;

2)

w drugiej kolumnie w pkt 2 nagłówka b) po słowie „Hiszpania” dodaje się słowa „(z wyjątkiem Wspólnoty Autonomicznej Kastylii-Leon)”;

3)

w nagłówku d) wprowadza się następujące zmiany:

6.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 118/4

6.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 118/6

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/11 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 430/2011 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

6.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 118/8

(1)

W dniu 13 września 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/570/UE, Euratom w sprawie mianowania członków Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na okres od dnia 21 września 2010 r. do dnia 20 września 2015 r. (1).

(2)

Stanowisko członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zwolniło się w związku z upłynięciem kadencji Żeljazko CHRISTOWA,

6.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 118/9

(1)

Pod koniec 2008 r. Komisja dowiedziała się z mediów o środkach pomocy na rzecz przedsiębiorstwa Péti Nitrogénművek Zrt. (zwanego dalej „Nitrogénművek”) planowanych przez władze węgierskie. Po wielokrotnych wymianach informacji Komisja w dniu 29 kwietnia 2009 r. wszczęła formalne postępowanie wyjaśniające w sprawie środków stanowiących domniemaną pomoc państwa.

(2)

W dniach 3 i 17 sierpnia 2009 r. Węgry przedstawiły uwagi na temat przyjętej przez Komisję decyzji o wszczęciu postępowania wyjaśniającego.

(3)

W dniu 17 lipca 2009 r. (3) decyzja o wszczęciu postępowania wyjaśniającego została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Otrzymano uwagi od czterech zainteresowanych stron: w dniu 18 sierpnia 2009 r. od przedsiębiorstwa Nitrogénművek, beneficjenta środków stanowiących domniemaną pomoc państwa; w dniach 17 i 18 sierpnia 2009 r. od dwóch zainteresowanych stron, które zwróciły się o nieujawnianie ich tożsamości; oraz w dniu 19 sierpnia 2009 r. od przedsiębiorstwa ZAK S.A.

(4)

W piśmie z dnia 21 września 2009 r. Komisja przekazała uwagi władzom węgierskim. Węgry udzieliły odpowiedzi na uwagi osób trzecich w piśmie z dnia 20 października 2009 r.

(5)

W dniu 3 listopada 2009 r. Komisja zażądała od władz węgierskich dodatkowych informacji. Węgry udzieliły odpowiedzi w piśmie z dnia 4 grudnia 2009 r. W czerwcu 2010 r. służby Komisji i władze węgierskie prowadziły dalszą nieformalną wymianę informacji za pośrednictwem poczty elektronicznej.

(6)

Nitrogénművek jest producentem nawozów sztucznych. Siedziba zarządu przedsiębiorstwa znajduje się w węgierskiej miejscowości Pétfürdő w komitacie Veszprém, który stanowi obszar objęty pomocą na podstawie art. 107 ust. 3 lit. a) TFUE. Przedsiębiorstwo jest głównym producentem nawozów na Węgrzech oraz głównym dostawcą na rynku węgierskim.

(7)

W 2008 r. przedsiębiorstwo Nitrogénművek osiągnęło obrót w wysokości 64,8 mld HUF (ok. 232 mln EUR), z czego 74 % pochodziło ze sprzedaży na Węgrzech, a 26 % pochodziło z wywozu (głównie na rynki UE). W roku 2008 w Nitrogénművek zatrudnionych było 508 pracowników. Kapitał zakładowy przedsiębiorstwa wynosi 528 mln HUF (ok. 1,92 mln EUR). W 2008 r. kapitał własny wyniósł 11 mld HUF (ok. 40 mln EUR).

Tabela 1

Najważniejsze dane finansowe przedsiębiorstwa Nitrogénművek

(8)

W dniu 18 października 2008 r. przedsiębiorstwo Nitrogénművek wstrzymało działalność produkcyjną.

(9)

W dniu 18 grudnia 2008 r. rząd węgierski poinformował (4), że, aby zapewnić kontynuację produkcji nawozów na Węgrzech oraz utrzymać miejsca pracy, państwo „uratuje” przedsiębiorstwo Nitrogénművek, dostarczając środków na wznowienie produkcji i pokrycie kosztów operacyjnych.

(10)

W dniu 20 grudnia 2008 r. rząd zatwierdził (5) dwie odrębne gwarancje państwowe dla dwóch pożyczek, których miał udzielić Węgierski Bank Rozwoju (Magyar Fejlesztési Bank Zrt., „MFB”), będący w 100 % własnością państwa. Obie gwarancje zostały przyznane za jednorazową stawkę wynoszącą 2 % gwarantowanej kwoty, pobieraną z góry.

(11)

W wyniku przyznania powyższych gwarancji, w dniu 26 stycznia 2009 r. MFB i przedsiębiorstwo Nitrogénművek zawarły dwie umowy pożyczki dotyczące udzielenia:

Tabela 2

Zestawienie danych dotyczących środków państwowych na rzecz przedsiębiorstwa Nitrogénművek.

(12)

W dniu 26 lutego 2009 r. przedsiębiorstwo Nitrogénművek wznowiło produkcję.

(13)

Decyzja Komisji o wszczęciu postępowania wyjaśniającego z dnia 29 kwietnia 2009 r. zawiera pytanie, czy Nitrogénművek jest przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji zgodnie z Wytycznymi wspólnotowymi dotyczącymi pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (10) (zwanymi dalej „wytycznymi dotyczącymi pomocy na ratowanie i restrukturyzację”), a jeżeli tak, czy mogło otrzymać finansowanie na rynku na takich samych zasadach jak finansowanie udzielone przez władze węgierskie. Komisja przyjęła wstępne stanowisko, że następujące środki przyznane na rzecz przedsiębiorstwa mogą stanowić pomoc państwa niezgodną ze wspólnym rynkiem, ponieważ wydaje się, że zostały przyznane według stopy niższej niż rynkowa stopa procentowa:

(14)

Komisja uznała również, że gwarancja państwowa w wysokości 100 % udzielona na pożyczkę inwestycyjną może stanowić pomoc na korzyść MFB w zakresie, w jakim stanowi zabezpieczenie istniejącej pożyczki.

(15)

Zasadniczo Węgry argumentują, że przedmiotowych środków nie można uznać za pomoc państwa, ponieważ były zgodne z rynkiem i w związku z tym nie przyniosły korzyści beneficjentowi. Władze węgierskie nie kwestionują pozostałych kryteriów łącznych dotyczących pomocy państwa, tj. przeniesienia zasobów państwowych, selektywności, zakłócenia konkurencji oraz wpływu na handel.

(16)

Węgry podważają w szczególności możliwość uznania przedsiębiorstwa Nitrogénművek za znajdujące się w trudnej sytuacji w rozumieniu wytycznych dotyczących pomocy na ratowanie i restrukturyzację. Władze węgierskie twierdzą, że w roku 2008 przedsiębiorstwo było rentowne i miało stabilne prognozy dotyczące działalności. Węgry utrzymują, że w momencie przyznania środków zdolność kredytową Nitrogénművek można było uznać za „zadowalającą”, tj. kwalifikującą się do oceny „BB” zgodnie z kategoriami ratingu określonymi w komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (11) (zwanym dalej „komunikatem w sprawie stóp referencyjnych”).

(17)

W odniesieniu do zaprzestania produkcji przez przedsiębiorstwo jesienią 2008 r. władze węgierskie wyjaśniają, że zasadniczo sektor produkcji nawozów charakteryzuje w dużym stopniu sezonowość. Ponadto postępujący kryzys finansowo-gospodarczy wpłynął na zmniejszenie popytu. Przedsiębiorstwo podjęło decyzję o przerwaniu produkcji z powodu wysokich cen gazu (którego zakup stanowi istotny koszt w przypadku produkcji nawozów, przy czym prognozowano spadek tych cen) oraz nagromadzenia znaczących ilości zapasów. Węgry zauważają również, że wstrzymanie produkcji nie jest rzadkim rozwiązaniem na europejskim rynku – w tym samym okresie szereg zakładów produkcyjnych przerwało lub ograniczyło produkcję.

(18)

Jeżeli chodzi o wypłacone odsetki oraz opłatę z tytułu gwarancji, władze węgierskie twierdzą, że są one zgodne z rynkiem: (i) w przypadku pożyczki B nie można ich zakwalifikować jako pomoc zgodnie z komunikatem w sprawie stóp referencyjnych, natomiast (ii) w przypadku pożyczki A stopa procentowa jest wprawdzie niższa od stopy, którą uznano by za zgodną z rynkiem na podstawie wspomnianego komunikatu, niemniej jednak ze względu na zabezpieczenia o dużej wartości można je uznać za zgodne z rynkiem. Węgry utrzymują również, że w pierwszej połowie 2008 r. przedsiębiorstwo zawarło z prywatnymi bankami szereg umów pożyczki i linii kredytowej na podobnych warunkach, co – jak twierdzą – wskazuje na fakt, że stawki dla pożyczek A i B oraz warunki udzielenia tych pożyczek nie przyniosły przedsiębiorstwu żadnych korzyści w porównaniu z finansowaniem rynkowym.

(19)

Komisja otrzymała uwagi dotyczące decyzji o wszczęciu postępowania wyjaśniającego od trzech konkurentów (12). Wszystkie strony poparły wszczęcie postępowania przez Komisję oraz stwierdziły, że pożyczki stanowią pomoc państwa.

(20)

Beneficjent również wyraził swoje stanowisko, kwestionując stwierdzenie, że środki obejmują pomoc państwa niezgodną z prawem. Przedstawione przez niego argumenty pokrywały się w dużej mierze z argumentami przedstawionymi przez władze węgierskie.

(21)

W odpowiedzi na uwagi zainteresowanych stron Węgry odrzucają zawarte w nich stwierdzenia, ponownie argumentując, że przedsiębiorstwo Nitrogénművek nie korzystała z pomocy państwa.

(22)

Aby stwierdzić, czy dany środek stanowi pomoc państwa, Komisja musi ocenić, czy zakwestionowany środek spełnia warunki określone w art. 107 ust. 1 TFUE. Artykuł ten stanowi: „Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w Traktatach, wszelka pomoc przyznawana przez państwo członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi”.

(23)

W świetle powyższego postanowienia Komisja oceni poniżej, czy kwestionowane środki na rzecz przedsiębiorstwa Nitrogénművek stanowią pomoc państwa.

(24)

Od czasu przyznania środków zasady regulujące funkcjonowanie MFB uległy zmianie. Niniejsza ocena dotyczy sytuacji prawnego w okresie, w którym zawarte zostały umowy pożyczki objęte badaniem.

(25)

MFB to wyspecjalizowana instytucja finansowa będąca własnością państwa, która została ustanowiona na mocy (specjalnego) aktu prawnego (zwanego dalej „ustawą MFB”) (13), którego przepisy regulowały funkcjonowanie instytucji w czasie przyznania środków. Zgodnie z ustawą bank realizuje niektóre cele porządku publicznego. W szczególności jego głównym zadaniem jest promowanie rozwoju gospodarczego oraz przyczynianie się do skutecznego wdrażania polityki gospodarczej państwa i polityki państwa na rzecz rozwoju. Część norm ostrożnościowych dotyczących banków komercyjnych nie ma zastosowania do MFB, ponieważ podlega on specjalnym normom ostrożnościowym na mocy ustawy MFB.

(26)

Kapitał zakładowy MFB, wynoszący 60 mld HUF, jest w 100 % własnością państwa węgierskiego, a jego udziały nie podlegają sprzedaży zgodnie z ustawą MFB. Niektóre zobowiązania MFB są pokrywane z centralnego budżetu państwa. Prawo budżetowe określa maksymalną kwotę udzielanego kredytu MFB oraz kwoty, na jakie może udzielać gwarancji. Ponadto wszelkie wypłacane dywidendy wpływają do budżetu centralnego. W związku z powyższym Komisja uznaje, że środki przyznane przez MFB obejmują zasoby państwowe.

(27)

Prawa własności państwa do MFB wykonuje właściwy minister. Co roku MFB przedstawia sprawozdanie z działalności właściwemu ministrowi, który wyznacza również audytora. Właściwy minister wyznacza i odwołuje członków i przewodniczącego zarządu i rady nadzorczej oraz prezesa.

(28)

Mimo że nadzór publiczny nad instytucją nie oznacza automatycznego przypisania jej działań państwu (14), w rozpatrywanym przypadku niezbędne warunki określone przez ETS (15) zostały spełnione, co sugeruje, że zachowanie MFB można przypisać państwu. MFB realizuje cele porządku publicznego, jego status prawny jest regulowany odrębnym aktem prawnym, jest częściowo wyłączony z zakresu przepisów dotyczących nadzoru finansowego, a organy publiczne prowadzą szeroko zakrojony nadzór nad działaniami zarządu. W szczególności z kontekstu, w jakim zdecydowano o przyjęciu środków (tj. decyzja rządu w sprawie udzielenia gwarancji wyraźnie na pożyczki przyznawane przez MFB, przewidująca, że w zamian MFB ma prawo do powołania dwóch członków zarządu przedsiębiorstwa Nitrogénművek, której wydanie poprzedziło publiczne oświadczenie rzecznika rządu o planowanym przyznaniu środków), wynika, że władze węgierskie należy uznać za uczestnika procesu decyzyjnego prowadzącego do przyjęcia środków.

(29)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdza, że działania MFB można przypisać państwu.

(30)

Ponieważ same pożyczki można bezpośrednio przypisać państwu, dodatkowe gwarancje państwowe nie wpływają na zwiększenie obciążenia finansowego dla państwa lub korzyści dla przedsiębiorstwa Nitrogénművek. Słuszne wydaje się zatem zaklasyfikowanie przedmiotowych pożyczek i gwarancji w ramach dwóch środków ocenianych jako pożyczki uzyskane bezpośrednio od państwa (których koszt ponoszony przez przedsiębiorstwo Nitrogénművek będą stanowiły odsetki od kwoty pożyczki powiększone o stawkę za gwarancję).

(31)

W konsekwencji ocena pomocy państwa zostanie przeprowadzona w świetle komunikatu w sprawie stóp referencyjnych, który ma zastosowanie do pożyczek.

(32)

Węgry utrzymują, że w czasie przyznawania środków Nitrogénművek nie kwalifikowało się jako przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji w rozumieniu wytycznych dotyczących pomocy na ratowanie i restrukturyzację. Jeżeli chodzi o wstrzymanie produkcji przedsiębiorstwa w październiku 2008 r., władze węgierskie stwierdziły, że było ono wynikiem decyzji strategicznej warunkowanej sezonem oraz że jesienią 2008 r. działalność produkcyjną wstrzymało kilku innych uczestników rynku. Węgry twierdzą, iż ówczesna ocena „BB” przedsiębiorstwa była prawidłowa.

(33)

Komisja zauważa, że chociaż przedsiębiorstwo miało wyraźne problemy z płynnością oraz – jak wynika z dowodów przedstawionych przez Węgry – łączna kwota kapitału własnego przedsiębiorstwa przekraczała kwotę jego kapitału zakładowego, w świetle prawa krajowego przedsiębiorstwo nie spełniało kryteriów kwalifikujących je do zbiorowego postępowania upadłościowego, a ponadto uzyskało dodatni dochód z działalności operacyjnej oraz dodatnie wyniki netto w odniesieniu do całego 2008 r. W związku z tym wydaje się, że zasady określone w pkt 9–11 wytycznych dotyczących pomocy na ratowanie i restrukturyzację nie zostały spełnione.

(34)

Z postępowania jasno wynika jednak – głównie z analizy sprawozdania finansowego przedsiębiorstwa za rok 2008 – że Nitrogénművek potrzebował publicznych środków pieniężnych na wznowienie działalności. Rzeczywiście w sprawozdaniu finansowym za rok 2008 podkreśla się, że: „W drugiej połowie [2008 r.] przedsiębiorstwo odczuło skutki kryzysu finansowo-gospodarczego. Jego klienci doświadczyli trudności finansowych, w związku z czym wprowadzanie do obrotu produktów przedsiębiorstwa Nitrogénművek spadło do minimalnego poziomu. W dniu 18 października 2008 r. przedsiębiorstwo wstrzymało produkcję z powodów finansowo-gospodarczych. Aby wznowić działalność produkcyjną, właściciel przedsiębiorstwa rozpoczął rozmowy z rządem. Ich wynikiem było udzielenie przez rząd gwarancji w celu zapewnienia dostaw węgierskich nawozów” (16). Ze sprawozdania finansowego wynika również, że pożyczka na restrukturyzację istniejącej infrastruktury była niezbędna w celu wznowienia działalności oraz że część kwoty została przeznaczona na pokrycie kredytów dostawców z terminem spłaty upływającym w dniu 31 grudnia 2008 r. (17).

(35)

Komisja uważa, że przedsiębiorstwa, które po wstrzymaniu działalności produkcyjnej nie jest zdolne do wznowienia działalności bez pomocy publicznej – niezależnie od powodów zatrzymania produkcji – nie można uznać za dobrze prosperujące i rentowne. Ze sprawozdania finansowego jasno wynika, że przedsiębiorstwo borykało się z poważnym niedoborem płynności oraz że interwencja państwa miała zasadnicze znaczenie dla zgromadzenia środków.

(36)

Jeżeli chodzi o zdolność kredytową przedsiębiorstwa, Komisja wątpi, że rzekoma ocena „BB” odpowiada rzeczywistej sytuacji finansowej Nitrogénművek w czasie przyznania środków. Po pierwsze, Komisja zauważa, że Węgry nie przedstawiły oceny kredytowej przeprowadzonej przez niezależną agencję ratingową lub instytucję finansową. Rzekome przyznanie oceny „BB” przypisuje się MFB, który do celów związanych z przedmiotowymi środkami działał w imieniu państwa (w rzeczywistości zgodnie z wyraźną decyzją rządu), a nie jako niezależna instytucja finansowa mająca na celu przeprowadzenie solidnej oceny handlowej. Już sam ten fakt pozwala zakwestionować wartość przedmiotowej „oceny ratingowej”. Po drugie, Węgry nie przedstawiły jakichkolwiek informacji na temat metodyki oraz podstawowych danych przyjętych przez MFB w celu określenia finansowej kondycji przedsiębiorstwa. Po trzecie, biorąc pod uwagę fakt, że w momencie przyznania środka przedsiębiorstwo Nitrogénművek nie prowadziło działalności produkcyjnej oraz wyraźnie potrzebowało pilnej pomocy finansowej, bez której nie mogłoby wznowić produkcji (zob. szczegółowo motywy 34 i 35 powyżej), nie jest wiarygodne stwierdzenie, że sytuację finansową przedsiębiorstwa można by uznać za „zadowalającą”. W świetle powyższych szczegółowych informacji oraz niezależnie od wcześniejszych wyników przedsiębiorstwa Komisja uznaje, że w rozpatrywanym przypadku ocena „BB” nie może mieć zastosowania do oceny pomocy państwa obejmującej przedmiotowe środki zgodnie z komunikatem w sprawie stóp referencyjnych.

(37)

Podsumowując, Komisja uważa, że przedsiębiorstwa nie można uznać za znajdujące się w dobrej kondycji finansowej. Z otrzymanych uwag jasno wynika, że przedsiębiorstwo miało poważne problemy z płynnością oraz że nie było zdolne do wznowienia działalności (zob. motywy 34 i 35 powyżej). Jego sytuację można zatem uznać za złą, kwalifikującą się do najniższej kategorii określonej w komunikacie w sprawie stóp referencyjnych (kategoria „CCC”).

(38)

Aktywa zaproponowane jako zabezpieczenia obejmują grunty, budynki oraz maszyny w obrębie kliku różnych zakładów produkcji (18) przedsiębiorstwa Nitrogénművek.

(39)

W odniesieniu do wartości zastawionych aktywów Węgry przedstawiły sprawozdanie oceniające, sporządzone w połowie 2008 r. przez firmę […] (19). Zgodnie ze sprawozdaniem wartość rynkowa zastawionych aktywów wynosiła około […] mln EUR, a wartość likwidacyjna w przypadku likwidacji kontrolowanej około […] mln EUR. MFB obliczył, że wartość likwidacyjna aktywów ważona ryzykiem wynosi około […] mln EUR.

(40)

Biorąc pod uwagę, że całkowita połączona wartość obu pożyczek objętych badaniem wynosi 88 mln EUR (tj. wartość zabezpieczeń wynosi [ponad 70] % wartości pożyczek zgodnie z najbardziej ostrożnym szacunkiem), Komisja uważa, że poziom zabezpieczenia transakcji jest wysoki. Nawet jeżeli drugie w kolejności pod względem pierwszeństwa zaspokojenia są zastawy przekazane w ramach pożyczki A, wszelkie roszczenia z tytułu tej transakcji mogą zostać zaspokojone po zaspokojeniu roszczeń z tytułu pożyczki B.

(41)

Nie jest istotny fakt, że zabezpieczenia przyjmuje MFB, a nie bezpośrednio państwo. Zgodnie z prawem węgierskim (20), jeżeli gwarant musi zaspokoić roszczenia z gwarancji, zostają na niego przeniesione wszelkie prawa związane z pożyczką, której spłatę ma zabezpieczyć gwarancja. W związku z tym, jeżeli przedsiębiorstwo Nitrogénművek nie będzie w stanie spłacić pożyczek a MFB gwaranta zażąda realizacji gwarancji, państwo będzie mogło zaspokoić jego roszczenia z aktywów zastawionych w ramach umowy pożyczki.

(42)

Ponadto w przypadku pożyczki B, państwo miało prawo wyznaczyć dwóch członków zarządu przedsiębiorstwa dysponujących prawem weta w odniesieniu do każdej decyzji dotyczącej wypłaty dywidend, ustanawiania dodatkowych zastawów na rzecz osób trzecich lub zaciągnięcia dodatkowych pożyczek w kwocie przekraczającej 100 mln HUF.

(43)

W świetle powyższych stwierdzeń Komisja uznaje, że poziom zabezpieczenia obu transakcji – pożyczki A i pożyczki B – był wysoki zgodnie z komunikatem w sprawie stóp referencyjnych.

(44)

W złożonych uwagach Węgry przedstawiły szereg rzekomo „porównywalnych” pożyczek, jakie miały miejsce między prywatnymi bankami i przedsiębiorstwem Nitrogénművek, aby wykazać, że obciążenia finansowe w ramach środków publicznych były zgodne z rynkiem.

(45)

Podane przykłady nie są jednak porównywalne, w związku z czym nie można ich uwzględnić w niniejszej ocenie. Po pierwsze, obejmują w przeważającej mierze niższe kwoty oraz linii kredytowych w rachunku bieżącym (21). Po drugie, stopy naliczone przez banki są wyższe niż stopy objęte oceną (22). Najistotniejszy jest jednak fakt, że wszystkie pożyczki zostały udzielone przez kryzysem, głównie w pierwszej połowie 2008 r. Warunki handlowe w tym okresie nie są porównywalne z warunkami z okresu od grudnia 2008 r. do stycznia 2009 r., kiedy kryzys finansowy osiągnął swój szczyt.

(46)

Aby określić, czy pożyczka stanowi pomoc państwa oraz, jeżeli tak, w jakim stopniu, Komisja stosuje w swoim komunikacie w sprawie stóp referencyjnych wskaźnik zastępczy dla rynkowych stóp procentowych. Zgodnie z komunikatem w sprawie stóp referencyjnych należy stosować zróżnicowane marże w oparciu o stopę bazową, w zależności od ratingu wierzyciela oraz dostępnych zabezpieczeń.

(47)

Jeżeli chodzi o właściwą datę oceny, uwzględniając fakt, że ostateczne wiążące akty „przyznające pomoc” (tj. umowy pożyczki) zostały podpisane w dniu 26 stycznia 2009 r., stopę referencyjną (którą stanowi stopa bazowa powiększona o właściwą marżę) zgodnie ze stanem na ten dzień należy porównać z odpowiadającą rzeczywistą opłatą z tytułu pakietu finansowego.

(48)

W odniesieniu do marży, którą należy zastosować zgodnie ze szczegółowymi informacjami powyżej, Komisja uważa, że przedsiębiorstwo Nitrogénművek kwalifikowało się do najniższej kategorii w tabeli dotyczącej stóp procentowych oraz że poziom zabezpieczenia transakcji był wysoki. W związku z tym za rynkową stopę referencyjną można uznać marżę 400 punktów bazowych dodaną do odpowiedniej stopy bazowej.

(49)

W przypadku pożyczki A (EUR) w dniu 26 stycznia 2009 r. całkowity rzeczywisty koszt jej finansowania wynosił 4,362 % (23). Dla porównania odpowiednia stopa referencyjna wynosiła w tym dniu 8,99 % (24). Całkowity koszt finansowania pożyczki A jest zatem niższy od stopy referencyjnej, w związku z czym środek przynosi korzyść przedsiębiorstwu.

(50)

W przypadku pożyczki B (HUF) całkowity rzeczywisty koszt jej finansowania wynosi 12,44 % (25). Dla porównania odpowiednia stopa referencyjna wynosiła w tym dniu 14,01 % (26). Całkowity koszt finansowania pożyczki B jest zatem niższy od stopy referencyjnej, w związku z czym środek przynosi korzyść przedsiębiorstwu.

(51)

Jak wykazano powyżej, środki są finansowane z zasobów państwowych i mogą być przypisane państwu.

(52)

Przedsiębiorstwo Nitrogénművek otrzymało finansowanie na lepszych warunkach niż warunki, na jakich uzyskałoby środki na rynkach. Środki przynoszą zatem korzyść przedsiębiorstwu.

(53)

Ponadto korzyść jest selektywna, ponieważ środki są ograniczone do przedsiębiorstwa Nitrogénművek.

(54)

Przedmiotowe selektywne środki mogą zakłócać konkurencję poprzez zapewnienie przedsiębiorstwu przewagi w stosunku do konkurentów, a państwa członkowskie prowadzą znaczną wymianę handlową w sektorze nawozów.

(55)

W związku z powyższym pożyczki A i B stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

(56)

W decyzji o wszczęciu postępowania wyjaśniającego Komisja zauważyła, że gwarancja na poziomie 100 % na pożyczkę A może stanowić pomoc państwa na korzyść MFB, biorąc pod uwagę fakt, że sprzeczne informacje sugerowały, iż pożyczka inwestycyjna była pożyczką istniejącą (w takim przypadku daną gwarancję można uznać za pomoc na rzecz banku, ponieważ zwiększyła prawdopodobieństwo spłaty pożyczki). W toku postępowania stwierdzono jednak, że pożyczka A jest nową pożyczką, na którą umowę podpisano w dniu 26 stycznia 2009 r., w związku z czym gwarancja na poziomie 100 % na pożyczkę A nie stanowiła pomocy państwa na rzecz MFB.

(57)

Artykuł 107 ust. 2 i art. 107 ust. 3 TFUE przewidują wyłączenia od ogólnej zasady niezgodności pomocy państwa z rynkiem wewnętrznym określonej w art. 107 ust. 1.

(58)

Poniżej Komisja oceni zgodność środków przy zastosowaniu powyższych wyłączeń. Należy jednak na początku zaznaczyć, że Węgry nie przedstawiły żadnych argumentów w odniesieniu do zgodności ich środków z rynkiem wewnętrznym.

(59)

Wyłączenia przewidziane w art. 107 ust. 2 nie mają zastosowania w rozpatrywanym przypadku, ponieważ środek nie ma charakteru socjalnego, nie został przyznany indywidualnym konsumentom, nie ma na celu naprawienia szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi oraz nie został przyznany gospodarce niektórych regionów Republiki Federalnej Niemiec dotkniętych podziałem Niemiec.

(60)

Dodatkowe wyłączenia zostały określone w art. 107 ust. 3 TFUE. Poniżej Komisja oceni potencjalną zgodność środków najpierw na podstawie art. 107 ust. 3 lit. a), c) i d), a następnie na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b).

(61)

Artykuł 107 ust. 3 lit. a) stanowi, że „pomoc przeznaczona na sprzyjanie rozwojowi gospodarczemu regionów, w których poziom życia jest nienormalnie niski” może zostać uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym. W chwili przystąpienia do Unii Europejskiej całe terytorium Węgier zostało uznane za taki obszar, a większość regionów nadal kwalifikuje się do tego rodzaju pomocy (27).

(62)

Postanowienia dotyczące zgodności pomocy państwa przyznawanej obszarom objętym pomocą zostały określone w wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013 („zwanych dalej wytycznymi w sprawie pomocy regionalnej”) (28). Przedmiotowe środki nie są jednak zgodne z powyższymi wytycznymi. Jeżeli chodzi o pożyczkę inwestycyjną, została ona przyznana na realizację inwestycji, która została już zakończona (29), w związku z czym nie występuje zachęta wymagana w wytycznych w sprawie pomocy regionalnej. Jeżeli chodzi o potencjalną pomoc operacyjną, przedmiotowa pomoc nie ułatwia rozwoju jakichkolwiek działań lub regionów gospodarczych ani nie jest ograniczona czasowo, nie ulega obniżeniu i nie jest proporcjonalna do tego, co jest konieczne do zaradzenia szczególnym ograniczeniom (30).

(63)

W związku z powyższym Komisja stwierdza, że pomoc nie kwalifikuje się do objęcia odstępstwem przewidzianym w art. 107 ust. 3 lit. a) TFUE.

(64)

W art. 107 ust. 3 lit. c) dopuszcza się pomoc państwa przeznaczoną na ułatwianie rozwoju niektórych działań gospodarczych lub niektórych regionów gospodarczych, o ile nie zmienia warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem. Komisja opracowała szereg wytycznych i komunikatów, w których wyjaśnia sposób zastosowania odstępstw określonych we wspomnianych wyżej postanowieniach.

(65)

W odniesieniu do wytycznych dotyczących pomocy na ratowanie i restrukturyzację Komisja zauważa, że (niezależnie od tego, czy przedsiębiorstwo kwalifikowało się do otrzymania pomocy zgodnie z tymi wytycznymi) kryteria dotyczące zgodności pomocy wydają się nie być spełnione. Jeżeli chodzi o pomoc na ratowanie, środki nie są ograniczone do niezbędnego minimum, ponieważ zostały przyznane na okres dłuższy niż sześć miesięcy; nie wykazano, że środki te są uzasadnione poważną sytuacją społeczną lub że nie spowodują skutków ubocznych na rynkach innych państw członkowskich. Jeżeli chodzi o pomoc na restrukturyzację, ze względu na brak planu restrukturyzacji, Komisja nie może ocenić, czy pomoc przyczyni się do przywrócenia długoterminowej rentowności, będzie ograniczona do minimum oraz czy możliwe będzie uniknięcie nieuzasadnionych zakłóceń konkurencji.

(66)

Komisja stwierdza zatem, że środki nie są zgodne jako pomoc na ratowanie lub pomoc na restrukturyzację.

(67)

Komisja uważa, że ze względu na charakter i właściwości pomocy w rozpatrywanym przypadku nie ma zastosowania żadne z wyłączeń określonych w innych wytycznych i komunikatach opublikowanych na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c).

(68)

Artykuł 107 ust. 3 lit. d) TFUE stanowi, że pomoc przeznaczoną na wspieranie kultury i zachowanie dziedzictwa kulturowego można uznać za zgodną z TFUE, o ile pomoc ta nie zmienia warunków wymiany handlowej i konkurencji w Unii w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem. Postanowienie to nie ma oczywiście zastosowania do rozpatrywanego przypadku.

(69)

Artykuł 107 ust. 3 lit. b) TFUE stanowi, że za zgodną ze wspólnym rynkiem może zostać uznana „pomoc przeznaczona na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania lub mająca na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego”.

(70)

Komisja zwraca uwagę na fakt, że przedmiotowa pomoc nie ma na celu wsparcia realizacji ważnego projektu stanowiącego przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania.

(71)

W odniesieniu do kwestii zaradzenia poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego Komisja przyjęła tymczasowe wspólnotowe ramy prawne w zakresie pomocy państwa ułatwiające dostęp do finansowania w dobie kryzysu finansowego i gospodarczego (31) (zwane dalej „tymczasowymi ramami prawnymi”).

(72)

Komisja stwierdza, że zgodnie z danymi finansowymi przedstawionymi przez władze węgierskie (32) przedsiębiorstwo nie wykazywało oznak trudności finansowych przed wybuchem kryzysu finansowego i gospodarczego. W szczególności, jak już wskazano w motywie 33 powyżej, ponieważ łączna kwota kapitału własnego przedsiębiorstwa przekraczała kwotę jego kapitału zakładowego, w świetle prawa krajowego przedsiębiorstwo nie spełniało kryteriów kwalifikujących je do zbiorowego postępowania upadłościowego, a ponadto uzyskało dodatni dochód z działalności operacyjnej oraz dodatnie wyniki netto w odniesieniu do całego 2008 r. Problemy, które doprowadziły do wstrzymania produkcji, pojawiły się po wybuchu kryzysu. Dlatego Komisja stwierdza, że w dniu 1 lipca 2008 r. Nitrogénművek nie kwalifikowało się jako przedsiębiorstwo zagrożone w rozumieniu wytycznych dotyczących pomocy na ratowanie i restrukturyzację. W związku z tym kwalifikuje się do korzystania z pomocy na podstawie tymczasowych ram prawnych.

(73)

Środki nie stanowią jednak „ograniczonej kwoty pomocy zgodnej z przepisami” zgodnie z pkt 4.2 tymczasowych ram prawnych, ponieważ nie zostały przyznane w ramach programu pomocy, a kwota przyznanej pomocy wydaje się przekraczać 500 000 EUR. Ponadto nawet gdyby gwarancje były rozpatrywane odrębnie, nie są zgodne z pkt 4.3 tymczasowych ram prawnych jako środki w formie gwarancji, ponieważ wysokość uiszczanych opłat z tytułu gwarancji (33) jest niższa niż wysokość odpowiednich bezpiecznych stawek (34) ustanowionych na podstawie tymczasowych ram prawnych. Poza tym Węgry nie wykazały, że spełniono kryterium dotyczące kosztów wynagrodzeń. Pakiet finansowy nie stanowi pomocy na wytwarzanie produktów ekologicznych (pkt 4.5) ani kapitału podwyższonego ryzyka (pkt 4.6).

(74)

Jeżeli chodzi o dotowany środek w formie pożyczki ustanowiony na podstawie pkt 4.4 tymczasowych ram prawnych, ma on zastosowanie w odniesieniu do pożyczek na czas nieokreślony zaciągniętych do dnia 31 grudnia 2010 r. (35). Środki będące przedmiotem postępowania zostały zaciągnięte po wejściu tymczasowych ram prawnych w życie i przed dniem 31 grudnia 2010 r. i w związku z tym mogły być kwalifikowalne.

(75)

Komisja zauważa jednak, że rzeczywisty poziom opłaty z tytułu transakcji jest niższy niż wysokość minimalnej stopy procentowej uznanej za zgodną na podstawie tymczasowych ram prawnych.

(76)

Zgodnie z odpowiednim przepisem „Komisja zaakceptuje udzielanie kredytów przez podmioty publiczne lub prywatne przy zastosowaniu stopy procentowej co najmniej równej stopie oprocentowania depozytów jednodniowych banku centralnego powiększonej o marżę odpowiadającą różnicy między średnią stopą roczną na rynku międzybankowym a średnią stopą oprocentowania depozytów jednodniowych banku centralnego w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. oraz o marżę za ryzyko kredytowe odpowiadającą profilowi ryzyka kredytobiorcy, zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych”.

(77)

W odniesieniu do pożyczki w EUR (pożyczka A) różnica między średnią stopą roczną na rynku międzybankowym a średnią stopą oprocentowania depozytów jednodniowych w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. wynosi 64 punkty bazowe. Ponadto stopa oprocentowania depozytów jednodniowych Europejskiego Banku Centralnego (EONIA) w dniu 26 stycznia 2009 r. (36) wynosiła 1,228 %. Biorąc pod uwagę rating beneficjenta oraz poziom zabezpieczenia transakcji (zob. motyw 48 powyżej), konieczne jest ustanowienie dodatkowej marży na poziomie 400 punktów bazowych w odniesieniu do tej podstawy. W związku z tym dopuszczalna wysokość dopłaty do oprocentowania określona na podstawie tymczasowych ram prawnych wynosiłaby 5,868 %. Rzeczywisty koszt finansowania transakcji (4,362 %) jest niższy od tej wartości.

(78)

W odniesieniu do pożyczki w HUF (pożyczka B), w sprawie N 78/09 (37) władze węgierskie potwierdziły, że różnica między średnią stopą roczną na rynku międzybankowym a średnią stopą oprocentowania depozytów jednodniowych w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. wynosi 26 punktów bazowych. Ponadto stopa oprocentowania depozytów jednodniowych Węgierskiego Banku Centralnego w dniu 26 stycznia 2009 r. (38) wynosiła 9,14 %. Biorąc pod uwagę rating beneficjenta oraz poziom zabezpieczenia transakcji, konieczne jest ustanowienie dodatkowej marży na poziomie 400 punktów bazowych w odniesieniu do tej podstawy. W związku z tym dopuszczalna wysokość dopłaty do oprocentowania określonej na podstawie tymczasowych ram prawnych wynosiłaby 13,40 %. Rzeczywisty koszt finansowania transakcji (12,44 %) jest niższy od tej wartości.

(79)

W związku z powyższym Komisja stwierdza, że pożyczka A oraz pożyczka B są częściowo zgodne jako dotowane środki w formie pożyczki ustanowione zgodnie z tymczasowymi ramami prawnymi.

(80)

W szczególności Komisja stwierdza, że różnicę między rzeczywistym poziomem opłaty z tytułu transakcji a wysokością dopłaty do oprocentowania należy uznać za niezgodną, natomiast różnicę między wysokością dopłaty do oprocentowania a referencyjną stopą rynkową należy uznać za zgodną na podstawie tymczasowych ram prawnych.

(81)

Zgodnie z TFUE i z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości w przypadku stwierdzenia niezgodności pomocy państwa ze wspólnym rynkiem Komisja jest uprawniona do podjęcia decyzji o wycofaniu lub zmianie formy pomocy przez zainteresowane państwo (39). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału nałożenie na państwo obowiązku wycofania pomocy uznanej przez Komisję za niezgodną ze wspólnym rynkiem służy również przywróceniu stanu pierwotnego (40). W tym kontekście Trybunał ustalił, że cel ten jest osiągnięty, gdy beneficjent pomocy przyznanej w sposób niezgodny z prawem dokonał jej zwrotu i utracił tym samym korzyść posiadaną względem jego konkurentów na rynku oraz gdy została przywrócona sytuacja sprzed wypłaty pomocy (41).

(82)

Zgodnie z tym orzecznictwem art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 (42) stanowi, że: „w przypadku gdy podjęte zostały decyzje negatywne w sprawach pomocy przyznanej bezprawnie, Komisja podejmuje decyzję, że zainteresowane państwo członkowskie podejmie wszelkie konieczne środki w celu windykacji pomocy od beneficjenta”.

(83)

W związku z tym, biorąc pod uwagę fakt, że przedmiotowe środki uznaje się za pomoc niezgodną z prawem i częściowo niezgodną ze wspólnotowym rynkiem, część tych środków przyznana w sposób niezgodny ze wspólnotowym rynkiem musi zostać odzyskana w celu przywrócenia sytuacji istniejącej na rynku przed przyznaniem pomocy. W związku z tym należy rozpocząć proces odzyskiwania środków przyznanych od dnia odniesienia przez beneficjenta korzyści, tj. od dnia przyznania beneficjentowi pomocy, a do środków tych dolicza się odsetki do momentu ich skutecznego odzyskania.

(84)

W świetle sekcji X.5 powyżej część środków stanowiącą pomoc niezgodną ze wspólnotowym rynkiem oblicza się jako różnicę między wysokością dopłaty do oprocentowania ustanowionej zgodnie z tymczasowymi ramami prawnymi a łącznymi rzeczywistymi kosztami finansowania (tj. stopą procentową powiększoną o stawkę za gwarancję).

(85)

Dokładną wysokość kwoty do odzyskania obliczają władze węgierskie.

(86)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdza, że środki w formie pożyczek A i B przyznane na rzecz przedsiębiorstwa Nitrogénművek stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

(87)

Ponadto Komisja stwierdza, że pożyczka A oraz pożyczka B są częściowo zgodne z rynkiem wewnętrznym jako dotowane środki w formie pożyczek ustanowione zgodnie z tymczasowymi ramami prawnymi. W szczególności za zgodną należy uznać różnicę między wysokością dopłaty do oprocentowania zgodną z tymczasowymi ramami prawnymi a referencyjną stopą rynkową. Natomiast różnicę między rzeczywistym poziomem opłaty z tytułu transakcji a wysokością dopłaty do oprocentowania należy uznać za niezgodną z rynkiem wewnętrznym.

(88)

Biorąc pod uwagę fakt, że udzielenie pożyczki A oraz pożyczki B uznaje się za pomoc niezgodną z prawem i częściowo niezgodną ze wspólnotowym rynkiem, od przedsiębiorstwa Nitrogénművek należy odzyskać część pomocy uznaną za niezgodną ze wspólnotowym rynkiem w celu przywrócenia sytuacji istniejącej na rynku przed przyznaniem pomocy.

(89)

Dokładną wysokość kwoty do odzyskania obliczają władze węgierskie. Kwota ta jest obliczana jako różnica między wysokością dopłaty do oprocentowania ustanowionej zgodnie z tymczasowymi ramami prawnymi a łącznymi rzeczywistymi kosztami finansowania (tj. stopą procentową powiększoną o stawkę za gwarancję).

(90)

Komisja stwierdza również, że udzielona w odniesieniu do pożyczki A gwarancja na poziomie 100 % nie stanowi pomocy państwa na rzecz MFB w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE,

a)

łączną kwotę (kwota główna i odsetki od zwracanej pomocy) do odzyskania od beneficjenta;

b)

szczegółowy opis środków już podjętych oraz środków planowanych w celu wykonania niniejszej decyzji;

c)

dokumenty potwierdzające, że beneficjentowi nakazano zwrot pomocy.