ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2011.052.pol |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 52 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 54 |
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
UMOWY MIĘDZYNARODOWE |
|
|
|
2011/116/UE |
|
|
* |
||
|
|
2011/117/UE |
|
|
* |
||
Umowa między Unią Europejską a Gruzją o ułatwieniach w wydawaniu wiz |
|||
|
|
2011/118/UE |
|
|
* |
||
Umowa między Unią Europejską a Gruzją o readmisji osób przebywających nielegalnie |
|||
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
* |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
25.2.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 52/1 |
DECYZJA RADY
z dnia 13 grudnia 2010 r.
w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania protokołu do Umowy o partnerstwie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Sfederowanymi Stanami Mikronezji w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Sfederowanych Stanów Mikronezji
(2011/116/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 25 kwietnia 2006 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 805/2006 w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie między Wspólnotą Europejską a Sfederowanymi Stanami Mikronezji w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Sfederowanych Stanów Mikronezji (1) (zwanej dalej „umową o partnerstwie”). |
(2) |
Do umowy o partnerstwie dołączony został protokół określający możliwości połowowe oraz udział finansowy przewidziane w umowie o partnerstwie (zwany dalej „poprzednim protokołem”). Poprzedni protokół stracił moc w dniu 25 lutego 2010 r. |
(3) |
Unia wynegocjowała ze Sfederowanymi Stanami Mikronezji (zwanymi dalej „Mikronezją”) nowy protokół (zwany dalej „protokołem”) do umowy o partnerstwie, przyznający statkom UE uprawnienia do połowów na wodach objętych zwierzchnictwem lub jurysdykcją Mikronezji w zakresie rybołówstwa. |
(4) |
W wyniku tych negocjacji protokół został parafowany w dniu 7 maja 2010 r. |
(5) |
Zgodnie z art. 15 protokołu ma on być tymczasowo stosowany od daty jego podpisania. |
(6) |
Aby zagwarantować statkom UE szybkie wznowienie działalności połowowej, istotne jest, aby protokół był stosowany najszybciej jak to możliwe, biorąc pod uwagę fakt, że poprzedni protokół stracił już moc. |
(7) |
Protokół powinien zostać podpisany i tymczasowo stosowany w oczekiwaniu na zakończenie procedur niezbędnych do jego zawarcia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii podpisanie Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów oraz rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie między Wspólnotą Europejską a Sfederowanymi Stanami Mikronezji w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Sfederowanych Stanów Mikronezji (zwanego dalej „protokołem”), z zastrzeżeniem zawarcia tego protokołu.
Tekst protokołu dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania protokołu w imieniu Unii, z zastrzeżeniem jego zawarcia.
Artykuł 3
W oczekiwaniu na zakończenie procedur niezbędnych do jego zawarcia, protokół jest tymczasowo stosowany od dnia jego podpisania (2), zgodnie z jego art. 15.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2010 r.
W imieniu Rady
K. PEETERS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 151 z 6.6.2006, s. 1.
(2) Data podpisania protokołu zostanie opublikowana przez Sekretariat Generalny Rady w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
PROTOKÓŁ
ustalający uprawnienia do połowów oraz rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie między Wspólnotą Europejską a Sfederowanymi Stanami Mikronezji w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Sfederowanych Stanów Mikronezji
Artykuł 1
Okres stosowania i uprawnienia do połowów
1. FSM przyznają roczne uprawnienia do połowów tuńczykowcom Unii Europejskiej na mocy art. 6 umowy o partnerstwie w sprawie połowów, zgodnie z tytułem 24 Kodeksu FSM oraz w ramach limitów ustalonych w ramach środków ochrony i zarządzania (CMM) przez Komisję ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC), w szczególności CMM 2008-01.
2. Na okres pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego protokołu, w ramach uprawnień do połowów przewidzianych w art. 5 umowy o partnerstwie w sprawie połowów, przyznaje się roczne uprawnienia do połowów w w.s.e. FSM dla 6 sejnerów i 12 taklowców.
3. Ustępy 1 i 2 stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 5, 6, 8 i 10 niniejszego protokołu.
Artykuł 2
Rekompensata finansowa – metody płatności
1. Ustala się rekompensatę finansową, o której mowa w art. 7 umowy o partnerstwie w sprawie połowów, w wysokości 559 000 EUR rocznie na okres, o którym mowa w art. 1 ust. 2.
2. Rekompensata finansowa obejmuje:
a) |
roczną kwotę z tytułu dostępu do w.s.e. FSM w wysokości 520 000 EUR, stanowiącą równoważność pojemności referencyjnej 8 000 ton rocznie, pomniejszoną o 111 800 EUR; oraz |
b) |
specjalną kwotę w wysokości 150 800 EUR rocznie przeznaczoną na wsparcie i realizację sektorowej polityki rybołówstwa FSM. |
3. Ustęp 1 niniejszego artykułu stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 4, 5 i 6 niniejszego protokołu oraz art. 13 i 14 umowy o partnerstwie w sprawie połowów.
4. Jeżeli całkowita wielkość połowów tuńczyka przez statki Unii Europejskiej w w.s.e. FSM przekracza 8 000 ton rocznie, całkowita roczna rekompensata finansowa wzrasta o 65 EUR za każdą dodatkową tonę złowionego tuńczyka. Całkowita roczna kwota wypłacana przez Unię Europejską nie może jednak przekraczać podwójnej kwoty rekompensaty finansowej, o której mowa w ust. 2 lit. a). W przypadku gdy ilość złowiona przez statki Unii Europejskiej przekracza ilość odpowiadającą podwójnej ilości określonej w ust. 2 lit. a), Strony jak najszybciej przeprowadzają konsultacje w celu ustalenia kwoty należnej za ilość złowioną powyżej tego limitu.
5. Płatność za pierwszy rok dokonywana jest nie później niż 45 dni po wejściu w życie niniejszego protokołu do umowy o partnerstwie w sprawie połowów, a w latach następnych – nie później niż do dnia rocznicy wejścia w życie protokołu.
6. Przeznaczenie rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a), podlega wyłącznej kompetencji władz FSM.
7. Rekompensata finansowa wpłacana jest na konto rządowe FSM w banku FSM Mikronezja w Honolulu na Hawajach. Dane konta bankowego:
— |
Bank FSM Mikronezja, Honolulu, Hawaje |
— |
Numer ABA: 1213-02373 |
— |
Numer konta bankowego w Banku FSM: 08-18-5018 |
— |
Posiadacz rachunku: rząd FSM |
8. Kopie dowodów płatności lub przelewów przesyła się do Krajowego Organu Zarządzającego Zasobami Oceanicznymi (NORMA) FSM na potwierdzenie dokonania płatności.
Artykuł 3
Wspieranie odpowiedzialnego rybołówstwa na wodach FSM
1. Z chwilą wejścia w życie niniejszego protokołu i nie później niż trzy miesiące po tej dacie Unia Europejska i FSM uzgadniają, w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 umowy o partnerstwie w sprawie połowów, wieloletni program sektorowy oraz szczegółowe warunki jego wprowadzenia, w tym w szczególności:
a) |
roczne i wieloletnie wytyczne, dotyczące wykorzystywania rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. b), dla inicjatyw, które mają być przeprowadzane każdego roku; |
b) |
cele do realizacji w skali rocznej i wieloletniej, prowadzące do wprowadzenia odpowiedzialnego rybołówstwa i zrównoważonych połowów, z uwzględnieniem priorytetów określonych przez FSM w ramach krajowej polityki rybołówstwa lub też innej polityki związanej z rozwojem odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa lub mającej na nie wpływ; |
c) |
kryteria i procedury, jakie należy stosować w celu przeprowadzenia oceny wyników uzyskanych w skali rocznej. |
2. Wszelkie zmiany proponowane w wieloletnim programie sektorowym muszą zostać zatwierdzone przez obie Strony w ramach wspólnego komitetu.
3. Co roku FSM podejmują decyzję o ewentualnym przeznaczeniu dodatkowej kwoty rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. b), mając na względzie realizację programu wieloletniego. O przeznaczeniu tej kwoty musi zostać powiadomiona Unia Europejska. FSM powiadamia Komisję Europejską o przeznaczeniu tych środków nie później niż na 45 dni przed datą rocznicy wejścia w życie niniejszego protokołu.
4. W przypadku gdy roczna ocena postępu w realizacji wieloletniego programu sektorowego wskazuje na taką konieczność, Komisja Europejska może zwrócić się o obniżenie udziału jednorazowej rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. b) niniejszego protokołu, w celu dostosowania rzeczywistej kwoty środków finansowych przeznaczonych na realizację programu do jego wyników.
Artykuł 4
Współpraca naukowa na rzecz odpowiedzialnego rybołówstwa
1. Obie Strony niniejszym zobowiązują się do propagowania odpowiedzialnego rybołówstwa w w.s.e. FSM w oparciu o zasadę niedyskryminowania żadnej z flot dokonujących połowów na tych wodach.
2. W okresie obowiązywania niniejszego protokołu Unia Europejska i FSM zapewniają zrównoważone użytkowanie zasobów rybnych w w.s.e. FSM.
3. Strony zobowiązują się do propagowania współpracy w zakresie odpowiedzialnego rybołówstwa na poziomie lokalnym, w szczególności w ramach WCPFC i w ramach każdej innej właściwej organizacji lokalnej lub międzynarodowej.
4. Strony przeprowadzają konsultacje w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 umowy o partnerstwie w sprawie połowów, zgodnie z art. 4 umowy, art. 4 ust. 1 niniejszego protokołu i w świetle najlepszych dostępnych opinii naukowych, i w razie konieczności podejmują środki w związku z działalnością statków Unii Europejskiej upoważnionych na mocy niniejszego protokołu i zarejestrowanych zgodnie z załącznikiem, w celu zapewnienia zrównoważonego zarządzania zasobami rybnymi w w.s.e. FSM.
Artykuł 5
Dostosowanie uprawnień do połowów za obopólną zgodą
Uprawnienia do połowów, o których mowa w art. 1 niniejszego protokołu, mogą zostać dostosowane za obopólną zgodą, jeżeli zalecenia WCPFC potwierdzają, że takie dostosowanie zagwarantuje zrównoważone zarządzanie zasobami FSM. W takim przypadku rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a), zostaje dostosowana proporcjonalnie i pro rata temporis.
Artykuł 6
Nowe uprawnienia do połowów
1. W przypadku gdy statki Unii Europejskiej są zainteresowane uzyskaniem uprawnień do połowów, które nie zostały przewidziane w art. 1 niniejszego protokołu, takie zainteresowanie należy zgłosić FSM w formie wyrażenia zainteresowania lub w formie wniosku. Wspomniane uprawnienia, które mogą zostać również określone w odrębnej umowie, przyznaje się wyłącznie zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi FSM.
2. Strony mogą przeprowadzać wspólnie zwiady rybackie na obszarze w.s.e. FSM zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi FSM. W tym celu i z zastrzeżeniem oceny naukowej przeprowadzają one konsultacje na wniosek jednej ze stron oraz określają, oddzielnie dla każdego przypadku, nowe zasoby, warunki i inne istotne parametry.
3. Strony prowadzą zwiady rybackie zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi FSM w drodze wzajemnego porozumienia. Upoważnienia do zwiadów rybackich są wydawane próbnie na okres przyjęty przez Strony za obopólną zgodą i od dnia przez nie ustalonego.
4. W przypadku gdy Strony uznają, że zwiady rybackie przyniosły pozytywne wyniki, jednocześnie przestrzegając zasad ochrony ekosystemów i zachowania żywych zasobów morskich, po przeprowadzeniu konsultacji pomiędzy obiema Stronami statkom Unii Europejskiej mogą zostać przyznane nowe uprawnienia do połowów.
Artykuł 7
Warunki dotyczące działalności połowowej – klauzula wyłączności
1. Statki Unii Europejskiej mogą dokonywać połowów na obszarze w.s.e. FSM, jedynie jeżeli posiadają ważne upoważnienie do połowów wydane przez FSM NORMA na mocy niniejszego protokołu.
2. W odniesieniu do kategorii połowów nieprzewidzianych w obowiązującym protokole, a także zwiadów rybackich, upoważnienia do połowów mogą być wydawane statkom Unii Europejskiej przez FSM NORMA. Przyznawanie takich upoważnień, z zastrzeżeniem wzajemnego porozumienia Stron, podlega przepisom ustawowym i wykonawczym FSM.
Artykuł 8
Zawieszenie i zmiana płatności rekompensaty finansowej
1. Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) i b) niniejszego protokołu, zostaje zmieniona lub zawieszona:
a) |
w przypadku nadzwyczajnych okoliczności, innych niż zjawiska naturalne, uniemożliwiających działalność połowową w obszarze w.s.e. FSM; lub |
b) |
gdy w następstwie znaczących zmian wytycznych politycznych, które doprowadziły do zawarcia niniejszego protokołu, jedna ze Stron wnosi o przegląd jego postanowień w celu dokonania ich ewentualnej zmiany; lub |
c) |
w przypadku stwierdzenia przez Unię Europejską naruszenia przez FSM zasadniczych i podstawowych elementów praw człowieka, o których mowa w art. 9 umowy z Kotonu. |
2. Unia Europejska zastrzega sobie prawo do częściowego lub całkowitego zawieszenia płatności specjalnej kwoty rekompensaty przewidzianej w art. 2 ust. 2 lit. b) w przypadku gdy:
a) |
stwierdzi, w następstwie oceny przeprowadzonej w ramach wspólnego komitetu, że osiągnięte wyniki nie są zgodne z programowaniem; lub |
b) |
FSM nie wykorzystały wspomnianej specjalnej kwoty rekompensaty. |
3. Płatność rekompensaty finansowej zostaje wznowiona w chwili, gdy sytuacja powróci do stanu sprzed wystąpienia wspomnianych okoliczności oraz po konsultacjach i osiągnięciu porozumienia pomiędzy obiema Stronami, potwierdzającego, że możliwy jest powrót do normalnej działalności połowowej.
Artykuł 9
Zawieszenie i wznowienie upoważnienia do połowów
FSM zastrzegają sobie prawo do zawieszenia upoważnień od połowów, przewidzianych w art. 1 ust. 2 niniejszego protokołu w przypadku gdy:
a) |
działalność określonego statku stanowi poważne naruszenie przepisów ustawowych i wykonawczych FSM; lub |
b) |
wyrok sądu wydany w związku z naruszeniem przez określony statek przepisów ustawowych i wykonawczych nie jest respektowany przez właściciela statku. Upoważnienie do połowów dla danego statku zostaje wznowione na pozostały okres jego obowiązywania po zastosowaniu się do wyroku sądowego przez właściciela statku. |
Artykuł 10
Zawieszenie stosowania protokołu
1. Wykonywanie niniejszego protokołu zostaje zawieszone na wniosek jednej ze Stron:
a) |
w przypadku nadzwyczajnych okoliczności, innych niż zjawiska naturalne, uniemożliwiających działalność połowową w obszarze w.s.e. FSM; lub |
b) |
w przypadku gdy Unia Europejska nie dokonała płatności przewidzianej w art. 2 ust. 2 lit. a) z powodów innych niż określone w art. 8 niniejszego protokołu; lub |
c) |
w przypadku pojawienia się sporu miedzy Stronami, dotyczącego interpretacji postanowień niniejszego protokołu lub jego stosowania; lub |
d) |
jeżeli jedna ze Stron nie przestrzega postanowień niniejszego protokołu; lub |
e) |
gdy w następstwie znaczących zmian wytycznych politycznych, które doprowadziły do zawarcia niniejszego protokołu, jedna ze Stron wnosi o przegląd jego postanowień w celu dokonania ich ewentualnej zmiany; lub |
f) |
w przypadku gdy jedna ze Stron stwierdza naruszenie zasadniczych i podstawowych elementów praw człowieka, o których mowa w art. 9 umowy z Kotonu. |
2. Wykonywanie protokołu może zostać zawieszone z inicjatywy jednej ze Stron, gdy spór pomiędzy Stronami, uznaje się za poważny i gdy konsultacje przeprowadzone przez Strony nie doprowadziły do zawarcia ugody.
3. Zainteresowana Strona, która występuje o zawieszenie wykonywania protokołu, powiadamia o swoim zamiarze na piśmie co najmniej trzy miesiące przed wejściem w życie zawieszenia.
4. W przypadku zawieszenia wykonywania protokołu Strony nadal prowadzą konsultacje w celu polubownego rozstrzygnięcia dzielącego je sporu. Z chwilą rozstrzygnięcia sporu wznawiane jest wykonywania protokołu, a kwota rekompensaty finansowej zostaje zmniejszona proporcjonalnie i pro rata temporis stosownie do okresu, w którym wykonywanie protokołu było zawieszone.
Artykuł 11
Krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze
1. Działalność statków rybackich Unii Europejskiej, dokonujących połowów na obszarze w.s.e. FSM, podlega przepisom ustawowym i wykonawczym mającym zastosowaniew FSM, chyba że umowa, niniejszy protokół i załącznik lub dodatki do niego stanowią inaczej.
2. FSM informują Komisję Europejską o każdej zmianie lub o każdym nowym ustawodawstwie związanym z polityką rybołówstwa co najmniej trzy miesiące przez wejściem w życie wspomnianych zmian lub nowego ustawodawstwa.
Artykuł 12
Uchylenie poprzedniego protokołu
Niniejszy protokół wraz z załącznikami uchyla i zastępuje protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie o partnerstwie w sprawie połowów, zawarty między Wspólnotą Europejską a Sfederowanymi Stanami Mikronezji, który wszedł z życie w dniu 26 lutego 2007 r.
Artykuł 13
Okres obowiązywania
Niniejszy protokół i załączniki do niego stosuje się przez okres pięciu lat, jeżeli żadna ze Stron nie wypowie go zgodnie z jego art. 14.
Artykuł 14
Wypowiedzenie
1. W przypadku wypowiedzenia protokołu Strona wypowiadająca powiadamia drugą Stronę o zamiarze wypowiedzenia na piśmie co najmniej na sześć miesięcy przed datą, z którą wypowiedzenie to wchodzi w życie. Wysłanie wspomnianego powiadomienia rozpoczyna proces konsultacji Stron.
2. Płatność rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 niniejszego protokołu, za rok, w którym nastąpiło wypowiedzenie, zostanie zmniejszona proporcjonalnie i pro rata temporis.
Artykuł 15
Tymczasowe stosowanie
Niniejszy protokół stosuje się tymczasowo od dnia jego podpisania.
Artykuł 16
Wejście w życie
Niniejszy protokół i załącznik do niego wchodzą w życie z dniem, w którym Strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu wymaganych w tym celu procedur.
ZAŁĄCZNIK
WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW NA WODACH FSM PRZEZ STATKI UNII EUROPEJSKIEJ
ROZDZIAŁ I
ŚRODKI ZARZĄDZANIA
SEKCJA 1
Wydawanie upoważnień do połowów (licencji)
1. |
Upoważnienie do połowów w wyłącznej strefie ekonomicznej Sfederowanych Stanów Mikronezji (w.s.e. FSM) mogą otrzymać tylko uprawnione statki. |
2. |
W celu uzyskania uprawnień właściciel i kapitan statku muszą wywiązać się z wszelkich wcześniejszych obowiązków związanych z działalnością połowową prowadzoną przez ich statki na wodach Sfederowanych Stanów Mikronezji (FSM) na mocy umowy. Statek musi mieć dobrą opinię w Rejestrze Regionalnym Agencji Forum Wysp Pacyfiku ds. Rybołówstwa (FFA) oraz w Rejestrze Systemu Monitorowania Statków WCPEC. |
3. |
Wszystkie statki Unii Europejskiej ubiegające się o upoważnienie do połowów muszą posiadać przedstawiciela zamieszkałego w FSM. Nazwisko, adres i dane kontaktowe przedstawiciela wpisuje się we wniosku o wydanie upoważnienia do połowów. |
4. |
Komisja Europejska przedkłada za pomocą poczty elektronicznej (norma@mail.fm) dyrektorowi wykonawczemu (zwanemu dalej „dyrektorem wykonawczym”) Krajowego Organu Zarządzającego Zasobami Oceanicznymi (NORMA FSM), wraz z kopią dla Delegatury Unii Europejskiej odpowiedzialnej za FSM (zwaną dalej „delegaturą”), wniosek o wydanie upoważnienia do połowów dla każdego statku chcącego prowadzić połowy na mocy niniejszej umowy, co najmniej 30 dni przed rozpoczęciem jej obowiązywania. |
5. |
Wnioski składa się dyrektorowi wykonawczemu na stosownych formularzach zgodnych z wzorem przedstawionym w dodatku 1a w przypadku pierwszego wniosku o wydanie upoważnienia do połowów oraz w dodatku 1b w przypadku ubiegania się o przedłużenie upoważnienia. |
6. |
NORMA FSM podejmuje wszystkie niezbędne środki, aby informacje otrzymane w ramach wniosku o wydanie upoważnienia do połowów były traktowane w sposób poufny. Informacje wykorzystywane są wyłącznie w kontekście wdrażania umowy. |
7. |
Do każdego wniosku o upoważnienie do połowów dołączone są następujące dokumenty:
|
8. |
Wszystkie opłaty wpłaca się na rachunek rządu FSM w banku FSM Mikronezja z siedzibą w Honolulu, Hawaje:
|
9. |
Kwota uwzględnia wszystkie opłaty krajowe i lokalne, z wyjątkiem opłat portowych, opłaty serwisowej i należności za przeładunek. |
10. |
Upoważnienie do połowów wydaje właścicielom statków dyrektor wykonawczy w formie elektronicznej i papierowej wraz z elektroniczną kopią dla Komisji Europejskiej i jej delegatury w ciągu 30 dni od otrzymania wszystkich dokumentów, o których mowa w niniejszym załączniku rozdział I sekcja 1 ust. 7. Elektroniczną wersję upoważnienia należy zastąpić jego wersją papierową niezwłocznie po jej otrzymaniu. |
11. |
Upoważnienie do połowów wydaje się dla danego statku i nie podlega przeniesieniu. |
12. |
Na wniosek Unii Europejskiej, w przypadku udowodnienia działania siły wyższej, upoważnienie dla danego statku zastępuje się nowym upoważnieniem do połowów dla innego statku o identycznych parametrach, ważnym w pozostałym okresie obowiązywania upoważnienia. W takich przypadkach nowa opłata nie jest wymagana. Przy określaniu wielkości połowów obu statków Unii Europejskiej dla celów ustalenia, czy zgodnie z art. 2 ust. 4 protokołu istnieje konieczność uiszczenia przez Unię Europejską opłaty dodatkowej, pod uwagę bierze się łączną wielkość połowów obu statków. |
13. |
Właściciel pierwszego statku zwraca upoważnienie do połowów dyrektorowi wykonawczemu za pośrednictwem delegatury w celu jego anulowania. |
14. |
Nowe upoważnienie do połowów wchodzi w życie z dniem jego wydania przez dyrektora wykonawczego i zachowuje ważność przez pozostały okres obowiązywania pierwszego upoważnienia. Delegatura informowana jest o nowym upoważnieniu do połowów. |
15. |
Upoważnienie do połowów musi zawsze znajdować się na pokładzie statku, umieszczone w widocznym miejscu w jego sterówce, bez uszczerbku dla rozdziału V sekcja 3 ust. 1 niniejszego załącznika. W ciągu zasadnego okresu od wydania upoważnienia do połowów, nieprzekraczającego 45 dni, oraz do czasu otrzymania przez statek oryginalnego upoważnienia do połowów, wystarczającym dowodem na jego istnienie dla celów nadzoru, kontroli i realizacji niniejszej umowy jest dokument otrzymany drogą elektroniczną lub inny dokument potwierdzony przez dyrektora wykonawczego. Elektroniczną wersję upoważnienia należy zastąpić jego wersją papierową niezwłocznie po jej otrzymaniu. |
16. |
Obie Strony zgadzają się wspierać wprowadzenie systemu upoważnień do połowów opartego wyłącznie na elektronicznej wymianie wszystkich informacji i dokumentów opisanych powyżej. Strony zgadzają się wspierać szybkie zastąpienie upoważnień do połowów w formie papierowej ich ekwiwalentem w formie elektronicznej, takim jak wykaz statków posiadających upoważnienie do połowów na obszarze w.s.e. FSM, określonym w ust. 1 niniejszej sekcji. |
SEKCJA 2
Warunki otrzymywania upoważnień do połowów – opłaty i zaliczki
1. |
Upoważnienia do połowów ważne są przez jeden rok. Są one odnawialne. Upoważnienia do połowów są odnawialne z zastrzeżeniem ilości dostępnych uprawnień do połowów ustanowionych w protokole. |
2. |
Wysokość opłaty jest ustalona na kwotę 35 EUR od jednej tony złowionej w w.s.e. FSM. |
3. |
Upoważnienia do połowów są wydawane po wpłynięciu na rachunek, którego numer podano w rozdziale I sekcja 1 ust. 8 niniejszego załącznika, następujących opłat standardowych:
|
4. |
Ostateczną wysokość opłat należnych za dany rok połowowy, dla wielkości połowów z roku ubiegłego i na podstawie raportów połowowych właścicieli statków ustala Komisja Europejska do dnia 30 czerwca danego roku. Dane te potwierdzają instytucje naukowe odpowiedzialne za weryfikację danych połowowych Unii Europejskiej (Institut de Recherche pour le Development (IRD), the Instituto Español de Oceanografía (IEO) lub Instituto Portugues de Investigaçao Maritima (IPIMAR). |
5. |
Następnie Komisja Europejska przesyła oświadczenie o wysokości opłat dyrektorowi wykonawczemu celem sprawdzenia i zatwierdzenia. NORMA FSM może zakwestionować oświadczenie o wysokości opłat w ciągu 30 dni od jego zgłoszenia i w przypadku wystąpienia sporu wnioskować o zwołanie wspólnego komitetu. Jeżeli w ciągu 30 dni od zgłoszenia oświadczenia o wysokości opłat nie zostanie wniesiony sprzeciw, wówczas uznaje się, że NORMA FSM akceptuje opłaty podane w oświadczeniu. |
6. |
Informacja o ostatecznej wysokości opłat jest przekazywana niezwłocznie i równocześnie dyrektorowi wykonawczemu, delegaturze, oraz, za pośrednictwem władz krajowych, właścicielom statków. |
7. |
Wszelkie opłaty dodatkowe właściciele statków wnoszą na rachunek FSM określony w rozdziale I, sekcja 1 ust. 8 niniejszego załącznika, w ciągu czterdziestu pięciu (45) dni od otrzymania powiadomienia o zatwierdzeniu opłat. |
8. |
Jeżeli jednak kwota podana w ostatecznym oświadczeniu jest niższa niż zaliczka określona w ust. 3 niniejszej sekcji, właścicielowi statku nie przysługuje zwrot nadpłaconej kwoty. |
ROZDZIAŁ II
OBSZARY POŁOWOWE I DZIAŁALNOŚĆ POŁOWOWA
SEKCJA 1
Obszary połowowe
1. |
Statki, o których mowa w art. 1 protokołu, są uprawnione do prowadzenia działalności połowowej na obszarze w.s.e. FSM, z wyjątkiem wód terytorialnych oraz wybranych wybrzeży przedstawionych na mapach: DMAHTC NR 81019 (wyd. drugie, marzec 1945 r.; popr. 7/17/72, popr. przez NM 3/78, 21 czerwca 1978 r., DMAHTC NR. 81023 (wyd. trzecie, 7 sierpnia 1976 r.) oraz DMAHATC NR 81002 (wyd. czwarte, 26 stycznia 1980 r. popr. przez NM 4/48). Dyrektor wykonawczy powiadamia Komisję Europejską o wszelkich zmianach we wspomnianych zamkniętych obszarach połowowych co najmniej dwa miesiące przed zastosowaniem tych zmian. |
2. |
W każdym przypadku nie jest dozwolone prowadzenie połowów w promieniu dwóch mil morskich od wszelkich zakotwiczonych urządzeń powodujących koncentrację ryb, należących do rządu FSM lub osoby albo firmy, których położenie określa się poprzez współrzędne geograficzne, oraz w strefie jednej mili morskiej od wszelkich raf podwodnych oznaczonych na mapach wspomnianych w ust. 1 powyżej. |
SEKCJA 2
Działalność połowowa
1. |
Sejnery i taklowce mogą łowić wyłącznie tuńczyki i gatunki pokrewne. Wszystkie przypadkowe przyłowy gatunków ryb innych niż tuńczyk zgłasza się do NORMA FSM. |
2. |
Działalność połowowa statków Unii Europejskiej prowadzona jest zgodnie z wymogami środków ochrony i zarządzania WCPFC, w tym CMM-2008-01. |
3. |
W w.s.e. FSM zabronione są połowy denne oraz połowy korali. |
4. |
Statki Unii Europejskiej znajdujące się na wodach wewnętrznych dowolnego kraju, morzu terytorialnym lub w strefie jednej mili od raf podwodnych muszą sztauować swoje narzędzia połowowe w ładowniach. |
5. |
Statki Unii Europejskiej wykonują wszystkie działania połowowe w sposób niezakłócający tradycyjnego, miejscowego rybołówstwa oraz uwalniają wszystkie złapane żółwie, ssaki morskie, ptaki morskie i ryby rafowe w sposób gwarantujący jak największe szanse przeżycia zwierząt złapanych w takim przypadkowym połowie. |
6. |
Statki Unii Europejskiej, ich kapitan i operator realizują wszystkie działania połowowe w sposób, który nie zakłóca działań połowowych innych statków rybackich ani nie koliduje z narzędziami połowowymi innych statków rybackich. |
ROZDZIAŁ III
MONITOROWANIE
SEKCJA 1
Ustalenia w sprawie sprawozdawczości dotyczącej połowów
1. |
Kapitanowie statków zapisują w dzienniku połowowym informacje wyszczególnione w dodatkach 2a i2b. Obowiązek przedkładania danych dotyczących połowów/danych z dziennika połowowego składania formularzy sprawozdań połowowych/danych rejestrowych drogą elektroniczną stosuje się do statków wielkości powyżej 24 metrów od dnia 1 stycznia 2010 r., natomiast do statków o wielkości ponad 12 metrów od 2012 r. Strony zgadzają się wspierać wprowadzenie systemu sprawozdawczości dotyczącej połowów opartego wyłącznie na elektronicznej wymianie wszystkich informacji opisanych powyżej. Strony zgadzają się wspierać jak najszybsze zastąpienie papierowych dzienników połowowych ich odpowiednikami elektronicznymi. |
2. |
Jeżeli danego dnia statek nie wypływa na połów lub gdy nie złowi żadnych ryb, informację tę wpisuje kapitan statku w dziennym dzienniku połowowym. Jeżeli w danym dniu, przed północą czasu lokalnego, statek nie wykonał żadnych operacji połowowych, informację o braku działań należy wpisać w dzienniku połowowym. |
3. |
Dokładny czas i datę wejścia do w.s.e. FSM oraz jej opuszczenia zapisuje się niezwłocznie w dzienniku połowowym. |
4. |
Statki Unii Europejskiej zgłaszają przypadkowe przyłowy gatunków innych niż tuńczyk, określając gatunki złapanych ryb, rozmiar ryb, wielkość połowu oraz wagę każdego złowionego gatunku, wypełniając stosowne rubryki w dzienniku połowowym, niezależnie od tego, czy takie przyłowy zatrzymano na pokładzie czy zostały zwrócone do morza. |
5. |
Dzienniki połowowe, czytelnie wypełniane każdego dnia, podpisuje kapitan statku. |
SEKCJA 2
Ustalenia w sprawie zgłaszania połowów
1. |
Do celów niniejszego załącznika czas trwania rejsu połowowego statku Unii Europejskiej określa się jako:
|
2. |
Wszystkie statki Unii Europejskiej posiadające upoważnienie do połowów na obszarze w.s.e. FSM na mocy niniejszej umowy zgłaszają połowy dokonane w w.s.e. FSM dyrektorowi wykonawczemu w następujący sposób:
|
3. |
Wejście i wyjście z obszaru połowowego:
|
4. |
Statek prowadzący połowy bez powiadomienia dyrektora wykonawczego uznaje się za nieposiadający upoważnienia do połowów. |
5. |
Statki otrzymują również wymienione numery faksu, telefonu oraz adres poczty elektronicznej NORMA FSM wraz z upoważnieniem do połowów. |
6. |
Każdy statek Unii Europejskiej udostępnia dzienniki połowowe i raporty połowowe do wglądu funkcjonariuszom egzekwującym wykonanie prawa oraz innym osobom i podmiotom upoważnionym przez NORMA FSM. |
SEKCJA 3
System monitorowania statków
1. |
Każdy statek Unii Europejskiej musi spełniać wymagania satelitarnego systemu monitorowania statków FFA (VMS) aktualnie obowiązujące w w.s.e. FSM podczas działań prowadzonych na obszarze w.s.e. FSM. Każdy statek Unii Europejskiej posiada zainstalowane, utrzymane w dobrym stanie i w pełni sprawne w każdej chwili przenośne urządzenie transmisyjne (MTU) zatwierdzone przez FFA. Statek i jego operator zobowiązują się nie usuwać MTU z pokładu po jego zamontowaniu oraz nie manipulować przy urządzeniu, z wyjątkiem sytuacji, gdy konieczna jest jego konserwacja lub naprawa. Operator i statek ponoszą koszty zakupu, utrzymania i obsługi MTU i współpracują z NORMA FSM w kwestii obsługi tego urządzenia. |
2. |
Ustęp 1 nie wyklucza stosowania przez Strony innych opcji VMS zgodnych z WCPFC VMS. |
SEKCJA 4
Wyładunek
1. |
Statki Unii Europejskiej, które chcą dokonywać wyładunku złowionych ryb w portach FSM, korzystają w tym celu z wyznaczonych portów. Wykaz tych portów zamieszczony jest w dodatku 4. |
2. |
Właściciele takich statków muszą z co najmniej 48-godzinnym wyprzedzeniem przekazać dyrektorowi wykonawczemu i ośrodkowi monitorowania rybołówstwa państwa członkowskiego bandery następujące informacje, zgodne z wzorem podanym w dodatku 3 część 4. Jeżeli wyładunek nastąpi w porcie znajdującym się poza w.s.e. FSM, powiadomienia przekazywane są na warunkach, o których mowa powyżej, państwu portu gdzie dokonano wyładunku oraz ośrodkowi monitorowania rybołówstwa państwa członkowskiego bandery. |
3. |
Kapitanowie statków rybackich Unii Europejskiej uczestniczący w operacjach wyładunku w porcie FSM, umożliwiają i ułatwiają kontrolowanie tych czynności przez inspektorów FSM. Po zakończeniu inspekcji kapitanowi statku wydaje się zaświadczenie. |
4. |
Statki Unii Europejskiej nie mogą dokonywać wyładunku ryb i przyłowów w żadnym porcie i nie przekazują ryb lub przyłowów żadnym osobom lub podmiotom bez uprzedniej pisemnej zgody właściwych władz danego państwa FSM i uprzedniej pisemnej zgody NORMA FSM. |
SEKCJA 5
Przeładunek
1. |
Statki Unii Europejskiej, które chcą dokonywać przeładunku złowionych ryb na wodach FSM, korzystają w tym celu z wyznaczonych portów. Wykaz tych portów zamieszczony jest w dodatku 4. |
2. |
Właściciele takich statków muszą z co najmniej 48-godzinnym wyprzedzeniem przekazać dyrektorowi wykonawczemu następujące informacje. |
3. |
Przeładunek uznaje się za koniec rejsu. Statki zobowiązane są więc do przekazania dyrektorowi wykonawczemu raportów połowowych oraz do poinformowania o swoich zamiarach kontynuowania połowów lub opuszczenia w.s.e. FSM. |
4. |
W żadnych okolicznościach statki Unii Europejskiej prowadzące połowy w w.s.e. FSM nie mogą dokonywać przeładunku swoich połowów na morzu. |
5. |
Wszelkie czynności związane z przeładunkiem połowów, o których nie ma wzmianki w powyższych punktach, są zabronione na obszarze w.s.e. FSM. Osoby naruszające ten zakaz są karane zgodnie z sankcjami przewidzianymi w przepisach ustawowych i wykonawczych FSM. |
6. |
Kapitanowie statków rybackich Unii Europejskiej uczestniczący w czynnościach przeładunku w porcie FSM, umożliwiają i ułatwiają kontrolowanie tych czynności przez inspektorów FSM. Po zakończeniu inspekcji kapitanowi statku wydaje się zaświadczenie. |
7. |
Statki Unii Europejskiej nie mogą dokonywać wyładunku ryb i przyłowów w żadnym porcie i nie przekazują ryb lub przyłowów żadnym osobom lub podmiotom bez uprzedniej pisemnej zgody właściwych władz danego państwa FSM i uprzedniej pisemnej zgody NORMA FSM. |
ROZDZIAŁ IV
OBSERWATORZY
1. |
Z chwilą złożenia wniosku o wydanie upoważnienia do połowów wszystkie statki Unii Europejskiej wnoszą kwotę w wysokości określonej w rozdziale I sekcja 1 ust. 7 lit. h) z przeznaczeniem na program obserwacyjny, płatną na rachunek określony w rozdziale I sekcja 1 ust. 8 niniejszego załącznika. |
2. |
Statki Unii Europejskiej posiadające upoważnienie do połowów w w.s.e. FSM na mocy niniejszej umowy przyjmują na pokład obserwatora, na warunkach określonych poniżej:
|
3. |
Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego rozdziału ust. 2 lit. A. zainteresowani właściciele statków informują, z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, o terminie i nazwie portu w FSM, w którym przyjmą na statek obserwatora i z którego rozpoczną rejs. |
4. |
W przypadku gdy obserwatorzy wchodzą na pokład statku w porcie zagranicznym, właściciel statku pokrywa ich koszty podróży. Jeżeli statek z obserwatorem z FSM na pokładzie opuszcza w.s.e. FSM, właściciel statku zapewnia na swój koszt jak najszybszy powrót obserwatora na terytorium FSM. |
5. |
Jeżeli w ustalonym terminie i miejscu oraz w ciągu sześciu (6) godzin od ustalonego terminu, obserwator nie stawi się na statku, właściciel statku zostaje automatycznie zwolniony z obowiązku przyjęcia obserwatora na pokład. |
6. |
Obserwatorzy są traktowani na statku tak jak oficerowie. Wykonują następujące zadania:
|
7. |
Kapitanowie umożliwiają upoważnionym obserwatorom wejście na pokład statków uprawnionych do prowadzenia działań na obszarze w.s.e. FSM i podejmują wszelkie działania, aby zapewnić im fizyczne bezpieczeństwo oraz komfort psychiczny w trakcie pełnienia obowiązków na pokładzie:
|
8. |
Podczas pobytu na statku obserwatorzy:
|
9. |
Na zakończenie okresu obserwacyjnego, a przed opuszczeniem statku obserwatorzy sporządzają sprawozdanie z działań, które jest podpisywane w obecności kapitana. Może on dodać do sprawozdania własne komentarze, opatrzone jego podpisem. Kapitan oraz delegatura otrzymują kopię sprawozdania po opuszczeniu statku przez obserwatora. |
10. |
Koszt zakwaterowania obserwatorów na statku, na warunkach identycznych jak oficerowie, ponosi właściciel statku. |
11. |
Pensję i składki na ubezpieczenie społeczne obserwatora przebywającego na statku na obszarze w.s.e. FSM pokrywa NORMA FSM. |
ROZDZIAŁ V
KONTROLA I EGZEKWOWANIE
SEKCJA 1
Oznaczenia statku
1. |
Do celów bezpieczeństwa i do celów prowadzonej działalności połowowej wszystkie statki posiadają oznaczenia identyfikacyjne zgodne z wytycznymi Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) podanymi w standardowej specyfikacji oznaczeń i znaków identyfikacyjnych statków rybackich. |
2. |
Litera(-y) portu lub okręgu, w którym statek jest zarejestrowany, i numer(-y) rejestracyjny(-e) są namalowane lub umieszczone z obydwu stron dziobu statku, możliwie jak najwyżej nad poziomem wody, w taki sposób, aby były widoczne z morza i z powietrza, w kolorach kontrastujących z tłem, na którym są namalowane. Na dziobie i rufie statku musi znajdować się jego nazwa oraz port rejestracji. |
3. |
FSM i Unia Europejska w razie potrzeby mogą nałożyć wymóg umieszczenia na sterówce symbolu międzynarodowego sygnału wywoławczego statku (IRCS), numeru Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), zewnętrznych numerów i liter rejestracyjnych stanowiących oznakę rybacką w taki sposób, aby były widoczne z powietrza, w kolorach kontrastujących z tłem, na którym są namalowane;
|
4. |
Każdy statek bez znaków identyfikacyjnych, takich jak widocznie oznaczona nazwa, symbol międzynarodowego radiowego sygnału wywoławczego lub kod wywoławczy może zostać odstawiony do portu FSM celem ustalenia jego przynależności. |
5. |
W celu ułatwienia komunikacji z organami ds. rybołówstwa, organami nadzorczymi i regulacyjnymi rządu FSM operator statku prowadzi stały nasłuch na międzynarodowej częstotliwości w niebezpieczeństwie dla radiotelefonii 2 182 kHz (HF) i/lub na międzynarodowej częstotliwości w niebezpieczeństwie morskich służb ruchomych dla radiotelefonii 156,8 MHz (kanał 16, VHF-FM). |
6. |
Operator statku zapewnia, by na pokładzie znajdował się aktualny i w każdej chwili dostępny egzemplarz Międzynarodowej Księgi Kodów (INTERCO). |
SEKCJA 2
Łączność z łodziami patrolowymi Sfederowanych Stanów Mikronezji
1. |
Łączność między statkami uprawnionymi do prowadzenia połowów a rządowymi łodziami patrolowymi odbywa się za pomocą następujących międzynarodowych kodów sygnałowych: Międzynarodowy kod sygnałowy – znaczenie:
|
2. |
FSM przedkłada Komisji Europejskiej wykaz wszystkich łodzi patrolowych używanych dla celów kontroli działalności połowowej. Wykaz ten zawiera wszystkie dane szczegółowe związane z wspomnianymi łodziami, a mianowicie: nazwę, banderę, typ, fotografię łodzi, zewnętrzne znaki identyfikacyjne, IRCS oraz możliwości w zakresie łączności. |
3. |
Łódź patrolowa jest wyraźnie oznaczona i rozpoznawalna jako łódź używana dla celów rządowych. |
SEKCJA 3
Wykaz statków
Komisja Europejska prowadzi aktualny wykaz statków, które uzyskały upoważnienie do połowów zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Wykaz ten przekazywany jest władzom FSM odpowiedzialnym za kontrolę połowów w chwili jego sporządzenia, a następnie po każdej aktualizacji.
SEKCJA 4
Przepisy ustawowe i wykonawcze mające zastosowanie
Statki i ich operatorzy ściśle przestrzegają postanowień niniejszego załącznika oraz przepisów ustawowych i wykonawczych FSM i państw wchodzących w ich skład. Przestrzegają oni również postanowień traktatów międzynarodowych, konwencji i porozumień dotyczących zarządzania rybołówstwem, których stronami są zarówno FSM, jak i Unia Europejska. Nieprzestrzeganie postanowień niniejszego załącznika oraz przepisów ustawowych i wykonawczych FSM i państw wchodzących w ich skład może spowodować nałożenie znacznych kar pieniężnych i innych sankcji cywilnych i karnych.
SEKCJA 5
Procedury kontrolne
1. |
Każdorazowo gdy statek znajduje się na obszarze w.s.e. FSM lub wodach terytorialnych lub wewnętrznych dowolnego państwa wchodzącego w skład FSM, kapitan statku Unii Europejskiej prowadzącego działalność połowową w w.s.e. FSM umożliwia wejście na pokład i wykonywanie obowiązków funkcjonariuszom FSM odpowiedzialnym za kontrolę działalności połowowej. |
2. |
W celu ułatwienia przeprowadzenia bezpiecznych procedur kontrolnych zaokrętowanie należy poprzedzić przesłaniem pisemnego zawiadomienia oraz przeprowadzić w taki sposób, aby umożliwić identyfikację platformy kontrolnej i nazwiska inspektora. |
3. |
Funkcjonariusze FSM mają pełny dostęp do rejestrów statku, włącznie z dziennikami pokładowymi, raportami połowowymi, dokumentami oraz urządzeniami elektronicznymi stosowanymi do rejestracji lub przechowywania danych, zaś kapitan umożliwia takim funkcjonariuszom sporządzanie notatek z zezwoleń wydanych przez NORMA FSM i innych dokumentów wymaganych na mocy umowy. |
4. |
Kapitan natychmiast wypełnia wszystkie uzasadnione zalecenia funkcjonariuszy oraz umożliwia im bezpieczne zaokrętowanie, prowadzenie kontroli statku, wyposażenia, sprzętu, rejestrów, ryb i produktów rybnych. |
5. |
Kapitan i załoga nie przeszkadzają funkcjonariuszom w pełnieniu przez nich obowiązków, nie uniemożliwiają im wejścia na pokład, nie opóźniają, nie blokują ani nie utrudniają ich działań. |
6. |
Funkcjonariusze nie przebywają na statku dłużej niż wymagają tego czynności służbowe. |
7. |
W przypadku nieprzestrzegania postanowień niniejszego rozdziału, FSM zastrzegają sobie prawo do zawieszenia upoważnienia do połowów statku naruszającego te postanowienia do czasu dopełnienia formalności i nałożenia kary przewidzianej w mających zastosowanie przepisach ustawowych i wykonawczych FSM. Komisja Europejska jest o tym informowana. |
8. |
Po zakończeniu kontroli kapitanowi statku wydawane jest zaświadczenie. |
9. |
FSM zapewniają, aby personel zaangażowany bezpośrednio w proces kontroli statków rybackich objętych niniejszą umową posiadał niezbędne umiejętności do przeprowadzania kontroli połowów oraz jest zaznajomiony z dziedziną, której ta kontrola dotyczy. Podczas kontroli na pokładzie statków rybackich objętych niniejszą umową inspektorzy rybołówstwa FSM traktują załogę, statek oraz jego ładunek z szacunkiem, zgodnie z międzynarodowymi przepisami określonymi w Procedurach Okrętowania i Kontroli WCPFC. |
SEKCJA 6
Procedura zatrzymania
1. Zatrzymanie statków rybackich
a) |
Dyrektor wykonawczy informuje delegaturę w ciągu 24 godzin o zatrzymaniu lub zastosowaniu kar wobec statków Unii Europejskiej na obszarze w.s.e. FSM. |
b) |
Delegatura otrzymuje równocześnie krótkie sprawozdanie dotyczące okoliczności i przyczyn, które doprowadziły do zatrzymania statku. |
2. Zaświadczenie o aresztowaniu
a) |
Zaświadczenie sporządzone przez inspektora podpisuje kapitan statku. |
b) |
Podpisanie zaświadczenia pozostaje bez uszczerbku dla praw kapitana oraz dla wszelkich środków obrony, jakie może on podjąć w związku z domniemanym naruszeniem postanowień. |
c) |
Kapitan doprowadza statek do portu wyznaczonego przez inspektora. W przypadku niewielkich naruszeń, dyrektor wykonawczy może zezwolić na kontynuowanie przez statek działalności połowowej. |
3. Spotkanie konsultacyjne w przypadku zatrzymania statku
a) |
Przed podjęciem jakichkolwiek kroków wobec kapitana lub załogi statku lub działań wobec ładunku czy wyposażenia statku, z wyjątkiem zabezpieczenia dowodów stwierdzonego naruszenia prawa, delegatura i dyrektor wykonawczy organizują spotkanie konsultacyjne. Spotkanie odbywa się następnego dnia roboczego po otrzymaniu powyższych informacji i powinien w nim uczestniczyć także przedstawiciel państwa członkowskiego bandery. |
b) |
Na spotkaniu Strony wymieniają wszelkie odpowiednie dokumenty dotyczące sprawy oraz informacje, które mogą pomóc w wyjaśnieniu okoliczności stwierdzonych zdarzeń. Właściciel statku lub jego przedstawiciel są informowani o wynikach spotkania oraz krokach, które zostaną podjęte w związku z zatrzymaniem statku. |
4. Postępowanie ugodowe w związku z zatrzymaniem statku
a) |
Przed wszczęciem jakiegokolwiek postępowania sądowego podjęte zostają próby rozwiązania sprawy związanej z domniemanym naruszeniem prawa w drodze postępowania ugodowego. Procedura polubownego rozstrzygania sporu może trwać maksymalnie cztery (4) dni robocze od dnia zatrzymania statku. |
b) |
W przypadku zawarcia ugody kwota nałożonej kary ustalana jest zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi FSM. |
c) |
W przypadku gdy sprawa nie może zostać rozstrzygnięta w drodze postępowania ugodowego, zostaje skierowana na drogę sądową do rozpatrzenia przez właściwy organ sądowy, a właściciel statku wpłaca gwarancję bankową na poczet kosztów zatrzymania, kar i odszkodowania należnego od stron winnych naruszenia prawa na rachunek określony w rozdziale I sekcja 1 ust. 8 niniejszego załącznika. |
d) |
Gwarancja bankowa nie podlega zwrotowi przed zakończeniem postępowania sądowego. Gwarancja zostaje zwolniona w przypadku zakończenia postępowania sądowego bez wyroku skazującego. Podobnie w przypadku skazania prowadzącego do zapłaty kary niższej od złożonej gwarancji, pozostałe saldo będzie odblokowane przez właściwy organ sądowy, odpowiedzialny za prowadzenie postępowania. |
e) |
Statek zostaje zwolniony, a jego załoga jest uprawniona do opuszczenia portu:
|
ROZDZIAŁ VI
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA ŚRODOWISKO
1. |
Statki Unii Europejskiej uznają konieczność ochrony wrażliwego środowiska morskiego lagun i atoli FSM i nie będą uwalniać żadnych substancji, które mogłyby spowodować zniszczenie zasobów morskich lub pogorszenie ich jakości. |
2. |
Statki Unii Europejskiej informują o ładowaniu paliwa oraz przewozie produktów wymienionych w Międzynarodowym morskim kodeksie towarów niebezpiecznych ONZ (IMDG) w trakcie rejsu na obszarze w.s.e. FSM zgodnie z wzorem przedstawionym w dodatku 3 część 5. |
ROZDZIAŁ VII
ZAOKRĘTOWANIE MARYNARZY
1. |
Każdy statek Unii Europejskiej prowadzący połowy na mocy niniejszej umowy zobowiązuje się zatrudnić co najmniej jednego (1) marynarza FSM jako członka załogi. |
2. |
Właściciele statków mają prawo wyboru zatrudnianych marynarzy z listy dostarczonej przez dyrektora wykonawczego. |
3. |
Właściciel statku lub jego przedstawiciel powiadamia dyrektora wykonawczego o nazwiskach marynarzy z FSM zatrudnionych na jego statku, z podaniem pełnionych przez nich funkcji. |
4. |
W sprawie praw członków załogi zatrudnianych na statkach Unii Europejskiej zastosowanie mają przepisy Deklaracji MOP (Międzynarodowej Organizacji Pracy) dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu. |
5. |
Umowy o pracę z członkami załogi pochodzącymi z FSM przedstawiciele właścicieli statków zawierają z zainteresowanymi marynarzami i/lub ich przedstawicielami lub związkami zawodowymi w porozumieniu z dyrektorem wykonawczym. Umowy o pracę zapewniają marynarzom ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie na życie, oraz ubezpieczenie chorobowe i od nieszczęśliwych wypadków. |
6. |
Wynagrodzenie marynarzy z FSM pokrywają właściciele statków. Ustala się je przed wydaniem upoważnienia do połowów za obopólną zgodą między właścicielami statków lub ich przedstawicielami a dyrektorem wykonawczym. Warunki wynagrodzenia marynarzy pochodzących z FSM nie mogą być jednak gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych dla załóg w FSM, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm MOP. |
7. |
Każdy marynarz zatrudniony przez statek Unii Europejskiej stawia się u kapitana określonego statku w przeddzień zaokrętowania. Jeżeli marynarz nie stawi się w terminie i o godzinie przewidzianej na zaokrętowanie, właściciele statków są automatycznie zwolnieni z obowiązku zatrudnienia tego marynarza. |
ROZDZIAŁ VIII
ODPOWIEDZIALNOŚĆ OPERATORA
1. |
Operator zapewnia zdatność do żeglugi swoich statków i wyposażenie ich w odpowiedni sprzęt ratujący życie wszystkich pasażerów i członków załogi. |
2. |
W celu ochrony FSM, państw wchodzących w ich skład oraz ich obywateli i osób zamieszkałych na ich terytorium operator posiada stosowną i pełną ochronę ubezpieczeniową statku, wykupioną w uznanym towarzystwie ubezpieczeniowym, zatwierdzonym przez NORMA FSM, obejmującą wszystkie obszary znajdujące się pod jurysdykcją FSM, łącznie z lagunami i atolami, morzem terytorialnym, rafami podwodnymi i w.s.e. Dowodem ubezpieczenia jest świadectwo ubezpieczeniowe, o którym mowa w rozdziale I sekcja 1 ust. 7 lit. f) niniejszego załącznika. |
3. |
W przypadku gdy statek Unii Europejskiej jest uczestnikiem wypadku na morzu lub zdarzenia na wodach w.s.e. FSM (łącznie z wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym), powodującego szkody dla środowiska naturalnego, mienia lub osób, statek i operator natychmiast powiadamiają o takim zdarzeniu NORMA FSM oraz ministra ds. transportu, komunikacji i infrastruktury FSM. |
Dodatki
1. |
Formularze wniosku o wydanie upoważnienia do połowów
|
2. |
Formularze raportów połowowych
|
3. |
Raport – dane szczegółowe |
4. |
Wykaz wyznaczonych portów w FSM |
Dodatek 1a
Dodatek 1b
Dodatek 2a
Dodatek 2b
Dodatek 3
Dodatek 4
WYZNACZONE PORTY
1. |
Port Tomil Harbour w państwie Yap |
2. |
Port Weno Anchorage w państwie Chuuk |
3. |
Port Mesenieng Harbour w państwie Pohnpei |
4. |
Port Okat Harbour w państwie Kosrae |
25.2.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 52/33 |
DECYZJA RADY
z dnia 18 stycznia 2011 r.
dotycząca zawarcia Umowy między Unią Europejską a Gruzją o ułatwieniach w wydawaniu wiz
(2011/117/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. a) w związku z art. 218 ust. 6 lit. a),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z decyzją Rady 2010/706/UE (1) Umowa między Unią Europejską a Gruzją o ułatwieniach w wydawaniu wiz (zwana dalej „umową”) została podpisana, w imieniu Unii Europejskiej, w dniu 17 czerwca 2010 r., z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie. |
(2) |
Umowa ustanawia Wspólny Komitet, który powinien przyjąć swój regulamin wewnętrzny. Właściwe jest wprowadzenie uproszczonej procedury ustalania stanowiska Unii w tym przypadku. |
(3) |
Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (2); Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związane ani jej nie stosuje. |
(4) |
Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (3); Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje. |
(5) |
Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje. |
(6) |
Umowa powinna zatem zostać zawarta, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Umowa między Unią Europejską a Gruzją o ułatwieniach w wydawaniu wiz („umowa”) zostaje niniejszym zatwierdzona.
Tekst umowy dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady wyznacza osobę uprawnioną do dokonania w imieniu Unii powiadomienia przewidzianego w art. 14 ust. 1 umowy, w celu wyrażenia zgody Unii na to, aby umowa stała się dla niej wiążąca (4).
Artykuł 3
Komisja, wspomagana przez ekspertów z państw członkowskich, reprezentuje Unię we Wspólnym Komitecie ustanowionym na mocy art. 12 umowy.
Artykuł 4
Po konsultacji ze specjalnym komitetem wyznaczonym przez Radę Komisja przyjmuje stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu w sprawie przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego zgodnie z art. 12 ust. 4 umowy.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 stycznia 2011 r.
W imieniu Rady
MATOLCSY Gy.
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 308 z 24.11.2010, s. 1.
(2) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.
(3) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.
(4) Data wejścia w życie umowy zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
UMOWA
między Unią Europejską a Gruzją o ułatwieniach w wydawaniu wiz
UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”,
oraz
GRUZJA,
zwane dalej „Stronami”,
PRAGNĄC ułatwić bezpośrednie kontakty między ludźmi, będące ważnym warunkiem stałego rozwoju więzi gospodarczych, humanitarnych, kulturalnych, naukowych i innych, poprzez wprowadzenie ułatwień w wydawaniu wiz dla obywateli Gruzji,
PODTRZYMUJĄC zamiar realizacji długoterminowego celu w postaci wprowadzenia ruchu bezwizowego dla jej obywateli, pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków bezpiecznej mobilności i odpowiedniego zarządzania nią,
BIORĄC POD UWAGĘ FAKT, że od dnia 1 czerwca 2006 r. wszyscy obywatele Unii są zwolnieni z obowiązku wizowego w przypadku podróży do Gruzji nieprzekraczających 90 dni lub tranzytu przez terytorium Gruzji,
UZNAJĄC, że w przypadku ponownego wprowadzenia przez Gruzję obowiązku wizowego dla obywateli Unii lub ich pewnych kategorii takie same ułatwienia przewidziane w niniejszej umowie dla obywateli Gruzji automatycznie stosują się na zasadzie wzajemności do obywateli Unii, których to dotyczy,
BIORĄC POD UWAGĘ FAKT, że wspomniany obowiązek wizowy może zostać ponownie wprowadzony jedynie w odniesieniu do wszystkich obywateli Unii lub pewnych kategorii obywateli Unii,
UZNAJĄC, że ułatwienia wizowe nie powinny prowadzić do nielegalnej migracji, oraz przykładając szczególną wagę do kwestii bezpieczeństwa i readmisji,
BIORĄC POD UWAGĘ Protokół w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz Protokół włączający dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej, załączone do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także potwierdzając, że postanowienia niniejszej umowy nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii,
BIORĄC POD UWAGĘ Protokół w sprawie stanowiska Danii, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i potwierdzając, że postanowienia niniejszej umowy nie mają zastosowania do Królestwa Danii,
UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Cel i zakres umowy
1. Celem niniejszej umowy jest wprowadzenie ułatwień w wydawaniu wiz obywatelom Gruzji planującym pobyt nie dłuższy niż 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.
2. W przypadku ponownego wprowadzenia przez Gruzję obowiązku wizowego dla obywateli wszystkich państw członkowskich lub niektórych kategorii obywateli wszystkich państw członkowskich, takie same ułatwienia przewidziane w niniejszej umowie dla obywateli Gruzji automatycznie stosują się na zasadzie wzajemności do obywateli Unii, których to dotyczy.
Artykuł 2
Postanowienia ogólne
1. Ułatwienia wizowe przewidziane w niniejszej umowie mają zastosowanie do obywateli Gruzji, jedynie w takim zakresie, w jakim nie są oni zwolnieni z obowiązku wizowego na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Unii lub państw członkowskich, postanowień niniejszej umowy lub innych umów międzynarodowych.
2. W odniesieniu do zagadnień nieobjętych niniejszą umową, takich jak: odmowa wydania wizy, uznanie dokumentów podróży, dowód posiadania wystarczających środków utrzymania, odmowa wjazdu oraz procedury wydalania osób, stosuje się prawo krajowe Gruzji lub prawa państw członkowskich lub prawo Unii.
Artykuł 3
Definicje
Do celów niniejszej umowy:
a) |
„państwo członkowskie” oznacza każde państwo członkowskie Unii, z wyjątkiem Królestwa Danii, Irlandii oraz Zjednoczonego Królestwa; |
b) |
„obywatel Unii” oznacza każdego obywatela państwa członkowskiego zgodnie z definicją zawartą w lit. a); |
c) |
„obywatel Gruzji” oznacza każdą osobę posiadającą obywatelstwo Gruzji zgodnie z jej przepisami krajowymi; |
d) |
„wiza” oznacza zezwolenie wydane przez państwo członkowskie na tranzyt przez terytorium państw członkowskich lub planowany pobyt na terytorium państw członkowskich nie dłuższy niż 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu, licząc od dnia pierwszego wjazdu na terytorium państw członkowskich; |
e) |
„osoba zamieszkująca legalnie” oznacza każdego obywatela Gruzji, który został upoważniony lub uprawniony na podstawie przepisów Unii lub przepisów krajowych do pobytu na terytorium jednego z państw członkowskich przez okres dłuższy niż 90 dni. |
Artykuł 4
Dokumenty potwierdzające cel podróży
1. W odniesieniu do następujących kategorii obywateli Gruzji za wystarczające uznaje się następujące dokumenty uzasadniające cel podróży na terytorium drugiej Strony:
a) |
w przypadku bliskich krewnych – małżonków, dzieci (w tym przysposobionych), rodziców (w tym opiekunów), dziadków, wnuków – odwiedzających obywateli Gruzji legalnie zamieszkujących na terytorium państw członkowskich:
|
b) |
w przypadku członków oficjalnych delegacji, którzy na oficjalne zaproszenie skierowane do Gruzji uczestniczą w spotkaniach, konsultacjach, negocjacjach lub programach wymiany, a także w wydarzeniach organizowanych na terytorium jednego z państw członkowskich przez organizacje międzyrządowe:
|
c) |
w przypadku uczniów, studentów, słuchaczy studiów podyplomowych oraz towarzyszących im nauczycieli, którzy odbywają podróż w celu podjęcia nauki lub odbycia szkoleń, w tym w ramach programów wymiany oraz innych zajęć szkolnych:
|
d) |
w przypadku osób podróżujących w celach medycznych i niezbędnych osób towarzyszących:
|
e) |
w przypadku dziennikarzy i osób akredytowanych towarzyszących im w celach zawodowych:
|
f) |
w przypadku uczestników międzynarodowych imprez sportowych i osób im towarzyszących w celach zawodowych:
|
g) |
w przypadku przedsiębiorców i przedstawicieli organizacji branżowych:
|
h) |
w przypadku przedstawicieli zawodów biorących udział w międzynarodowych wystawach, konferencjach, sympozjach, seminariach lub innych podobnych imprezach odbywających się na terytorium państw członkowskich:
|
i) |
w przypadku przedstawicieli organizacji społeczeństwa obywatelskiego, którzy odbywają podróż w celu odbycia szkoleń, wzięcia udziału w seminariach i konferencjach, w tym w ramach programów wymiany:
|
j) |
w przypadku osób biorących udział w działaniach naukowych, kulturalnych i artystycznych, w tym w programach uniwersyteckich i innych programach wymiany:
|
k) |
w przypadku kierowców przewożących towary w ruchu międzynarodowym i świadczących usługi transportu pasażerskiego, przemieszczających się na terytorium państw członkowskich pojazdami zarejestrowanymi w Gruzji:
|
l) |
w przypadku uczestników oficjalnych programów wymiany organizowanych przez miasta partnerskie:
|
m) |
w przypadku osób odwiedzających cmentarz wojskowy lub cywilny:
|
2. Pisemny wniosek, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zawiera następujące informacje:
a) |
w przypadku osoby zaproszonej: imię i nazwisko, datę urodzenia, płeć, obywatelstwo, numer paszportu, czas i cel podróży, liczbę poprzednich wjazdów oraz w stosownych przypadkach imiona i nazwiska małżonka i dzieci towarzyszących osobie zaproszonej; |
b) |
w przypadku osoby zapraszającej: imię, nazwisko i adres; |
c) |
w przypadku gdy strona zapraszająca jest osobą prawną, spółką lub organizacją: pełną nazwę i adres oraz
|
3. W przypadku kategorii osób, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wszystkie kategorie wiz wydaje się według procedury uproszczonej, nie wymagając żadnego innego uzasadnienia, zaproszenia ani zatwierdzenia dotyczącego celu podróży, przewidzianego w przepisach państw członkowskich.
Artykuł 5
Wydawanie wiz wielokrotnego wjazdu
1. Misje dyplomatyczne oraz służby konsularne państw członkowskich wydają wizy wielokrotnego wjazdu o okresie ważności do pięciu lat następującym kategoriom obywateli:
a) |
małżonkowie, dzieci (w tym przysposobione) poniżej 21 roku życia lub pozostające na utrzymaniu rodziców, rodzice odwiedzający obywateli Gruzji zamieszkujących legalnie na terytorium państw członkowskich – na czas ograniczony okresem ważności ich zezwolenia na legalny pobyt; |
b) |
członkowie rządów krajowych i regionalnych oraz Trybunału Konstytucjonalnego i Sądu Najwyższego, o ile nie są oni zwolnieni z obowiązku wizowego na mocy niniejszej umowy, w ramach wykonywania przez nich obowiązków – z okresem ważności nie dłuższym niż czas sprawowania urzędu, jeśli jest on krótszy niż pięć lat; |
c) |
stali członkowie oficjalnych delegacji, którzy na oficjalne zaproszenie wystosowane do Gruzji uczestniczą w regularnych spotkaniach, konsultacjach, negocjacjach lub programach wymiany, a także w imprezach organizowanych na terytorium państw członkowskich przez organizacje międzyrządowe. |
2. Misje dyplomatyczne oraz służby konsularne państw członkowskich wydają wizy wielokrotnego wjazdu o okresie ważności do jednego roku następującym kategoriom osób, pod warunkiem że w poprzednim roku takie osoby otrzymały przynajmniej jedną wizę, z której skorzystały zgodnie z przepisami dotyczącymi wjazdu do odwiedzanego państwa członkowskiego i pobytu w nim, oraz że wniosek o wizę wielokrotnego wjazdu jest uzasadniony:
a) |
członkom oficjalnych delegacji, którzy na oficjalne zaproszenie regularnie uczestniczą w spotkaniach, konsultacjach, negocjacjach lub programach wymiany, a także w wydarzeniach organizowanych na terytorium państw członkowskich przez organizacje międzyrządowe; |
b) |
przedstawicielom organizacji społeczeństwa obywatelskiego, którzy odbywają regularne podróże do państw członkowskich w celu odbycia szkoleń, wzięcia udziału w seminariach i konferencjach, w tym w ramach programów wymiany; |
c) |
przedstawicielom zawodów biorącym udział w międzynarodowych wystawach, konferencjach, sympozjach, seminariach lub innych podobnych imprezach, którzy odbywają regularne podróże do państw członkowskich; |
d) |
osobom biorącym udział w działaniach naukowych, kulturalnych i artystycznych, w tym programach uniwersyteckich i innych programach wymiany, które odbywają regularne podróże do państw członkowskich; |
e) |
studentom oraz słuchaczom studiów podyplomowych, którzy odbywają regularne podróże w celu podjęcia nauki lub odbycia szkoleń, w tym w ramach programów wymiany; |
f) |
uczestnikom oficjalnych programów wymiany organizowanych przez miasta partnerskie lub władze gminne; |
g) |
osobom zmuszonym do odbywania regularnych podróży w celach medycznych i niezbędnym osobom towarzyszącym; |
h) |
dziennikarzom i osobom akredytowanym towarzyszącym im w celach zawodowych; |
i) |
przedsiębiorcom i przedstawicielom organizacji branżowych, którzy odbywają regularne podróże do państw członkowskich; |
j) |
uczestnikom międzynarodowych imprez sportowych i osobom towarzyszącym im w celach zawodowych; |
k) |
kierowcom przewożącym towary w ruchu międzynarodowym i świadczącym usługi transportu pasażerskiego, przemieszczającym się na terytorium państw członkowskich pojazdami zarejestrowanymi w Gruzji. |
3. Misje dyplomatyczne oraz służby konsularne państw członkowskich wydają wizy wielokrotnego wjazdu o okresie ważności co najmniej dwóch lat i maksymalnie pięciu lat kategoriom osób, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, pod warunkiem że w poprzednich dwóch latach takie osoby korzystały z jednorocznych wiz wielokrotnego wjazdu zgodnie z przepisami dotyczącymi wjazdu do przyjmującego państwa członkowskiego i pobytu w nim, oraz że nadal aktualne są powody ubiegania się o wizę wielokrotnego wjazdu.
4. Całkowity czas pobytu osób, o których mowa w ust. 1–3 niniejszego artykułu, na terytorium państw członkowskich nie może być dłuższy niż 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.
Artykuł 6
Opłaty za rozpatrzenie wniosku wizowego
1. Opłata za rozpatrzenie wniosku wizowego złożonego przez obywatela Gruzji wynosi 35 EUR.
Wyżej wymieniona kwota może ulec zmianie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 14 ust. 4.
W przypadku ponownego wprowadzenia przez Gruzję obowiązku wizowego dla wszystkich obywateli Unii, opłata wizowa pobierana przez Gruzję nie może przekraczać 35 EUR lub kwoty uzgodnionej w przypadku zmiany opłaty zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 14 ust. 4.
2. Jeżeli państwa członkowskie współpracują z zewnętrznym dostawcą usług, może zostać pobrana opłata dodatkowa z tytułu obsługi. Opłata za usługę musi być proporcjonalna do kosztów ponoszonych przez usługodawcę zewnętrznego z tytułu wykonywania swoich zadań i nie może przekraczać 30 EUR. Dane państwo(-a) członkowskie utrzymuje(-ą) możliwość składania wniosków przez wszystkie osoby ubiegające się o wizę bezpośrednio w swoich konsulatach.
3. W odniesieniu do następujących kategorii obywateli odstępuje się od pobierania opłaty za rozpatrzenie wniosku wizowego:
a) |
emeryci i renciści; |
b) |
dzieci poniżej 12 roku życia; |
c) |
członkowie rządów krajowych i regionalnych oraz Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego, w przypadku gdy nie są oni zwolnieni z obowiązku wizowego na mocy niniejszej umowy; |
d) |
osoby niepełnosprawne, i – w razie konieczności – osoby im towarzyszące; |
e) |
bliscy krewni – małżonkowie, dzieci (w tym przysposobione), rodzice (w tym opiekunowie), dziadkowie, wnuki – odwiedzający obywateli Gruzji legalnie zamieszkujących na terytorium państw członkowskich; |
f) |
członkowie oficjalnych delegacji, którzy na oficjalne zaproszenie wystosowane do Gruzji uczestniczą w spotkaniach, konsultacjach, negocjacjach lub programach wymiany, a także w imprezach organizowanych na terytorium państw członkowskich przez organizacje międzyrządowe; |
g) |
uczniowie, studenci, słuchacze studiów podyplomowych oraz towarzyszący im nauczyciele, którzy odbywają podróż w celu podjęcia nauki lub odbycia szkoleń, w tym w ramach programów wymiany oraz innych zajęć szkolnych; |
h) |
dziennikarze i osoby akredytowane towarzyszące im w celach zawodowych; |
i) |
uczestnicy międzynarodowych imprez sportowych i osoby towarzyszące im w celach zawodowych; |
j) |
przedstawiciele organizacji społeczeństwa obywatelskiego, którzy odbywają podróż w celu odbycia szkoleń, wzięcia udziału w seminariach i konferencjach, w tym w ramach programów wymiany; |
k) |
osoby biorące udział w działaniach naukowych, kulturalnych i artystycznych, w tym w programach uniwersyteckich i innych programach wymiany; |
l) |
osoby, które przedstawiły dokumenty potwierdzające konieczność swojej podróży z przyczyn humanitarnych, w tym w celu podjęcia pilnego leczenia, oraz osoba towarzysząca takiej osobie, lub w celu wzięcia udziału w pogrzebie bliskiego krewnego albo odwiedzenia ciężko chorego bliskiego krewnego. |
Artykuł 7
Czas trwania procedury ubiegania się o wizę
1. Misje dyplomatyczne oraz służby konsularne państw członkowskich podejmują decyzję w sprawie wniosku o wydanie wizy w ciągu 10 dni kalendarzowych od dnia wpłynięcia wniosku i dokumentów wymaganych do wydania wizy.
2. W indywidualnych przypadkach, szczególnie w razie konieczności przeprowadzenia dalszej analizy wniosku, termin na podjęcie decyzji w sprawie wniosku wizowego można przedłużyć do 30 dni kalendarzowych.
3. W nagłych przypadkach termin na podjęcie decyzji w sprawie wniosku wizowego można skrócić do dwóch dni roboczych lub mniej.
Artykuł 8
Wyjazd w przypadku zgubienia lub kradzieży dokumentów
Obywatele Unii lub Gruzji, którzy zgubili swoje dowody tożsamości lub którym takie dokumenty skradziono podczas pobytu na terytorium Gruzji lub państw członkowskich, mogą opuścić to terytorium na podstawie ważnych dowodów tożsamości upoważniającyh do przekroczenia granicy, wydanych przez misję dyplomatyczną lub urząd konsularny państwa członkowskiego lub Gruzji, bez konieczności posiadania jakiejkolwiek wizy lub innego pozwolenia.
Artykuł 9
Przedłużenie okresu ważności wizy w wyjątkowych okolicznościach
Okres ważności wydanej wizy lub długość pobytu objętego wydaną wizą obywatela Gruzji przedłuża się, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego uzna, że posiadacz wizy dostarczył dowód na istnienie siły wyższej lub względów humanitarnych uniemożliwiających mu opuszczenie terytorium państw członkowskich przed upływem terminu ważności wizy lub przed końcem objętego wizą dozwolonego okresu pobytu. Takiego przedłużenia dokonuje się bezpłatnie.
Artykuł 10
Paszporty dyplomatyczne
1. Obywatele Gruzji będący w posiadaniu ważnego paszportu dyplomatycznego mogą wjechać na terytorium państw członkowskich, opuścić to terytorium lub przejechać przez nie bez wizy.
2. Obywatele, o których mowa w ustępie pierwszym niniejszego artykułu, mogą pozostać na terytorium państw członkowskich przez okres nie dłuższy niż 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.
Artykuł 11
Ważność terytorialna wiz
Z zastrzeżeniem krajowych zasad i regulacji państw członkowskich dotyczących bezpieczeństwa narodowego oraz z zastrzeżeniem przepisów Unii dotyczących wiz z ograniczoną ważnością terytorialną, obywatele Gruzji uprawnieni są do podróżowania w granicach terytorium państw członkowskich na takich samych zasadach, jak obywatele Unii.
Artykuł 12
Wspólny Komitet ds. Zarządzania umową
1. Strony powołują Wspólny Komitet ekspertów (zwany dalej „komitetem”), w skład którego wchodzą przedstawiciele Unii oraz Gruzji. Unię reprezentuje Komisja, którą wspomagają eksperci z państw członkowskich.
2. Komitet wykonuje przede wszystkim zadania polegające na:
a) |
monitorowaniu wdrażania niniejszej umowy; |
b) |
proponowaniu zmian lub uzupełnień do niniejszej umowy; |
c) |
rozstrzyganiu sporów dotyczących interpretacji lub stosowania postanowień niniejszej umowy. |
3. Posiedzenia komitetu odbywają się w miarę potrzeby na wniosek jednej ze Stron, przynajmniej raz w roku.
4. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 13
Niniejsza umowa w kontekście umów dwustronnych między państwami członkowskimi a Gruzją
Od momentu wejścia w życie niniejsza umowa staje się nadrzędna wobec postanowień wszelkich dwustronnych lub wielostronnych umów lub porozumień zawartych między poszczególnymi państwami członkowskimi a Gruzją, w zakresie, w jakim postanowienia tych umów lub porozumień dotyczą zagadnień objętych niniejszą umową.
Artykuł 14
Postanowienia końcowe
1. Strony ratyfikują lub zatwierdzają niniejszą umowę zgodnie ze swoimi odpowiednimi wewnętrznymi procedurami. Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym ostatnia ze Stron powiadomi drugą Stronę o zakończeniu procedur, o których mowa powyżej.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu niniejsza umowa wchodzi w życie dopiero w dniu wejścia w życie umowy o readmisji między Unią Europejską a Gruzją, jeśli dzień ten przypada po dniu przewidzianym w ust. 1 niniejszego artykułu.
3. Niniejsza umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony, o ile nie zostanie wypowiedziana zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu.
4. Niniejsza umowa może być zmieniona za pisemnym porozumieniem Stron. Zmiany wchodzą w życie po dokonaniu przez Strony wzajemnej notyfikacji o zakończeniu koniecznych w tym celu procedur wewnętrznych.
5. Każda ze Stron może zawiesić niniejszą umowę w całości lub w części ze względu na porządek publiczny, ochronę bezpieczeństwa narodowego lub ochronę zdrowia publicznego. O decyzji w sprawie zawieszenia powiadamia się drugą Stronę nie później niż 48 godzin przed jej wejściem w życie. Z chwilą ustania powodów zawieszenia umowy Strona, która zawiesiła stosowanie niniejszej umowy, niezwłocznie zawiadamia o tym drugą Stronę.
6. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze pisemnego powiadomienia drugiej Strony. Niniejsza umowa przestaje obowiązywać po upływie 90 dni od daty takiego powiadomienia.
Niniejszą umowę sporządzono w Brukseli dnia 17 czerwca 2010 r., w dwóch egzemplarzach w każdym z języków: angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i gruzińskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.
За Европейския съюз
Por la Unión Europea
Za Evropskou unii
For Den Europæiske Union
Für die Europäische Union
Euroopa Liidu nimel
Για την Ευρωπαϊκή Ένωση
For the European Union
Pour l'Union européenne
Per l'Unione europea
Eiropas Savienības vārdā –
Europos Sąjungos vardu
Az Európai Unió részéről
Għall-Unjoni Ewropea
Voor de Europese Unie
W imieniu Unii Europejskiej
Pela União Europeia
Pentru Uniunea Europeană
Za Európsku úniu
Za Evropsko unijo
Euroopan unionin puolesta
För Europeiska unionen
За Грузия
Por Georgia
Za Gruzii
For Georgien
Für Georgien
Gruusia nimel
Για τη Γεωργία
For Georgia
Pour la Géorgie
Per la Georgia
Gruzijas vārdā –
Gruzijos vardu
Grúzia részéről
Għall-Georġja
Voor Georgië
W imieniu Gruzji
Pela Geórgia
Pentru Georgia
Za Gruzínsko
Za Gruzijo
Georgian puolesta
För Georgien
ZAŁĄCZNIK
PROTOKÓŁ DO UMOWY DOTYCZĄCY PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, KTÓRE NIE W PEŁNI STOSUJĄ DOROBEK SCHENGEN
Państwa członkowskie, które są związane dorobkiem Schengen, ale które nie wydają jeszcze wiz Schengen, w oczekiwaniu na stosowne decyzje Rady w tej kwestii, wydają wizy krajowe, których ważność ogranicza się do ich własnego terytorium.
Zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 582/2008/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. wprowadzająca uproszczony system kontroli osób na granicach zewnętrznych oparty na jednostronnym uznawaniu przez Bułgarię, Cypr i Rumunię niektórych dokumentów za równorzędne z ich wizami krajowymi do celów przejazdu tranzytem przez ich terytoria (1) podjęto zharmonizowane środki w celu ułatwienia tranzytu osób posiadających wizę Schengen lub zezwolenie na pobyt w obszarze Schengen przez terytorium państw członkowskich, które jeszcze nie w pełni stosują dorobek Schengen.
WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ART. 10 DOTYCZĄCEGO PASZPORTÓW DYPLOMATYCZNYCH
Unia Europejska może powołać się na prawo do częściowego zawieszenia umowy, a w szczególności jej art. 10, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 14 ust. 5 umowy, jeśli druga Strona nadużywa wdrażania art. 10 lub jeśli jego wdrażanie prowadzi do zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego.
W przypadku gdy wdrażanie art. 10 zostaje zawieszone, obie Strony rozpoczynają konsultacje na forum Wspólnego Komitetu powołanego na mocy niniejszej umowy celem rozwiązania problemów, które doprowadziły do zawieszenia.
Obie strony deklarują w pierwszym rzędzie gotowość zapewnienia wysokiego poziomu zabezpieczeń paszportów dyplomatycznych, w szczególności poprzez zastosowanie identyfikatorów biometrycznych. Unia ze swojej strony zapewni takie zabezpieczenia zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie (1).
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA HARMONIZACJI INFORMACJI O PROCEDURACH WYDAWANIA WIZ KRÓTKOTERMINOWYCH I DOKUMENTÓW, JAKIE NALEŻY ZŁOŻYĆ WRAZ Z WNIOSKIEM O WIZĘ KRÓTKOTERMINOWĄ
Uznając znaczenie, jakie dla osób składających wnioski wizowe ma przejrzystość, Strony umowy rozważają możliwość zastosowania następujących środków:
— |
przygotowania informacji ogólnych dla wnioskodawców na temat procedur i warunków składania wniosków wizowych, samych wiz oraz ich ważności, |
— |
Unia Europejska sporządzi wykaz minimalnych wymogów, aby zapewnić udzielanie wnioskodawcom gruzińskim spójnych i jednolitych informacji podstawowych oraz stosowanie wobec nich co do zasady tych samych wymogów dotyczących dokumentów uzupełniających. |
Informacje, o których mowa powyżej, należy szeroko rozpowszechnić (na tablicach informacyjnych w urzędach konsularnych, w ulotkach, na stronach internetowych itp.).
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA DANII
Strony przyjmują do wiadomości, że umowa nie ma zastosowania do procedur wydawania wiz przez misje dyplomatyczne i służby konsularne Królestwa Danii.
W związku z tym wskazane jest, aby władze Danii i Gruzji zawarły niezwłocznie dwustronną umowę o ułatwieniach w wydawaniu wiz krótkoterminowych na warunkach podobnych do zawartych w umowie między Unią Europejską a Gruzją.
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA ORAZ IRLANDII
Strony przyjmują do wiadomości, że umowa nie ma zastosowania do terytorium Zjednoczonego Królestwa ani Irlandii.
W związku z tym wskazane jest, aby władze Zjednoczonego Królestwa, Irlandii oraz Gruzji zawarły dwustronne umowy o ułatwieniach w wydawaniu wiz.
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ISLANDII, NORWEGII, SZWAJCARII ORAZ LIECHTENSTEINU
Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią Europejską a Norwegią, Islandią, Szwajcarią i Liechtensteinem, w szczególności na mocy umów z dnia 18 maja 1999 r. i 26 października 2004 r. dotyczących włączenia tych krajów we wprowadzanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen.
W związku z tym wskazane jest, aby władze Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu oraz Gruzji zawarły niezwłocznie dwustronne umowy o ułatwieniach w wydawaniu wiz krótkoterminowych na podobnych warunkach, jak umowa między Unią a Gruzją.
DEKLARACJA UNII EUROPEJSKIEJ W SPRAWIE UŁATWIEŃ DLA CZŁONKÓW RODZINY
Unia Europejska przyjmuje do wiadomości sugestię Gruzji dotyczącą rozszerzenia definicji członków rodziny, którzy powinni korzystać z ułatwień wizowych, jak również wagę, jaką Gruzja przywiązuje do kwestii uproszczenia zasad przemieszczania się tej kategorii osób.
Aby ułatwić przemieszczanie się większej liczbie krewnych (w szczególności siostrom, braciom i ich dzieciom) obywateli gruzińskich legalnie zamieszkujących w państwach członkowskich, Unia Europejska zwraca się do urzędów konsularnych państw członkowskich o pełne korzystanie z przewidzianych w dorobku wspólnotowym możliwości zapewnienia ułatwień w wydawaniu wiz tym kategoriom osób, w szczególności poprzez ułatwienia w odniesieniu do dokumentów potwierdzających wymaganych od wnioskodawców, zwolnienie z opłat manipulacyjnych i – w stosownych przypadkach – wydawanie wiz wielokrotnego wjazdu.
DEKLARACJA UNII EUROPEJSKIEJ W SPRAWIE ZAWIESZENIA UMOWY O UŁATWIENIACH WIZOWYCH
W przypadku gdy Gruzja, z naruszeniem art. 1 ust. 2 umowy, ponownie wprowadzi obowiązek wizowy dla obywateli jednego lub kilku państw członkowskich lub pewnych kategorii tych obywateli, Unia zawiesi stosowanie umowy.
WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE WSPÓŁPRACY W ZAKRESIE DOKUMENTÓW PODRÓŻY
Strony są zgodne, że Wspólny Komitet ustanowiony na mocy art. 12 umowy powinien oceniać, w ramach monitorowania wdrażania umowy, wpływ poziomu zabezpieczeń odpowiednich dokumentów podróży na funkcjonowanie umowy. W tym celu Strony zgadzają się regularnie informować się nawzajem o środkach podejmowanych, aby zapobiegać mnożeniu dokumentów podróży, rozwijać techniczne aspekty zabezpieczeń dokumentów podróży, a także o środkach dotyczących procesu personalizacji wydawania dokumentów podróży.
25.2.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 52/45 |
DECYZJA RADY
z dnia 18 stycznia 2011 r.
w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Gruzją o readmisji osób przebywających nielegalnie
(2011/118/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 79 ust. 3 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z decyzją Rady 2010/687/WE 8 listopada 2010 r. (1) Umowa między Unią Europejską a Gruzją o readmisji osób przebywających nielegalnie (zwana dalej „umową”) została podpisana, w imieniu Unii Europejskiej, w dniu 17 czerwca 2010 r., z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie. |
(2) |
Umowa powinna zostać zatwierdzona. |
(3) |
Na mocy umowy ustanawia się Wspólny Komitet ds. Readmisji, który może przyjąć swój regulamin wewnętrzny. Właściwe jest wprowadzenie uproszczonej procedury ustalania stanowiska Unii w tym przypadku. |
(4) |
Zgodnie z art. 3 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo powiadomiło o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji. |
(5) |
Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana, ani jej nie stosuje. |
(6) |
Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana, ani jej nie stosuje, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Umowę między Unią Europejską a Gruzją o readmisji osób przebywających nielegalnie (zwaną dalej „umową”).
Tekst umowy dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady wyznacza osobę umocowaną do dokonania w imieniu Unii Europejskiej powiadomienia, o którym mowa w art. 23 ust. 2 umowy, w celu wyrażenia zgody Unii na związanie się postanowieniami umowy (2).
Artykuł 3
Komisja, wspierana przez ekspertów z państw członkowskich, reprezentuje Unię we Wspólnym Komitecie ds. Readmisji ustanowionym na mocy art. 18 umowy.
Artykuł 4
Komisja przyjmuje stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu ds. Readmisji w sprawie przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego zgodnie z wymogami art. 18 ust. 5 umowy po konsultacji ze specjalnym komitetem wyznaczonym przez Radę.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 stycznia 2011 r.
W imieniu Rady
MATOLCSY Gy.
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 294 z 12.11.2010, s. 9.
(2) Data wejścia w życie umowy zostanie opublikowana przez Sekretariat Generalny Rady w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
UMOWA
między Unią Europejską a Gruzją o readmisji osób przebywających nielegalnie
WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,
UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”,
oraz
GRUZJA,
KIERUJĄC SIĘ chęcią zacieśnienia współpracy w celu skuteczniejszego zwalczania nielegalnej imigracji,
PRAGNĄC ustanowić w drodze niniejszej umowy oraz na zasadzie wzajemności szybkie i skuteczne procedury ustalania tożsamości i organizowania bezpiecznego i zorganizowanego powrotu osób, które nie spełniają warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Gruzji bądź jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub przestały spełniać te warunki, a także ułatwić tranzyt takich osób w duchu współpracy,
PODKREŚLAJĄC, że niniejsza umowa nie narusza praw, obowiązków i zakresu odpowiedzialności Unii, jej państw członkowskich ani Gruzji, wynikających z prawa międzynarodowego oraz w szczególności z europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r. i Konwencji dotyczącej statusu uchodźców z dnia 28 lipca 1951 r., zmienionej protokołem z dnia 31 stycznia 1967 r.,
ZWAŻYWSZY, że zgodnie z Protokołem nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie będzie uczestniczyć w niniejszej umowie, o ile nie powiadomi o chęci takiego swojego uczestnictwa zgodnie z tym Protokołem,
ZWAŻYWSZY, że postanowienia niniejszej umowy, wchodzące w zakres tytułu V części trzeciej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, nie mają zastosowania do Królestwa Danii, zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Danii załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Definicje
Dla celów niniejszej umowy:
a) |
„Umawiające się Strony” oznaczają Gruzję i Unię; |
b) |
„obywatel Gruzji” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo Gruzji; |
c) |
„obywatel państwa członkowskiego” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo państwa członkowskiego w rozumieniu definicji przyjętej na potrzeby Unii; |
d) |
„państwo członkowskie” oznacza każde państwo członkowskie Unii Europejskiej związane niniejszą umową; |
e) |
„obywatel państwa trzeciego” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo inne niż Gruzji lub jednego z państw członkowskich; |
f) |
„bezpaństwowiec” oznacza każdą osobę nieposiadającą obywatelstwa żadnego państwa; |
g) |
„dokument pobytowy” oznacza wszelkiego rodzaju zezwolenie wydane przez Gruzję lub jedno z państw członkowskich, uprawniające daną osobę do przebywania na ich terytorium. Pojęcie to nie obejmuje czasowych zezwoleń na pobyt na terytorium tych państw w związku z rozpatrywaniem wniosku o azyl lub dokument pobytowy; |
h) |
„wiza” oznacza zezwolenie wydane lub decyzję podjętą przez Gruzję lub jedno z państw członkowskich, w przypadku gdy wydanie zezwolenia lub podjęcie decyzji jest wymagane w związku z wjazdem na terytorium Gruzji lub jednego z państw członkowskich albo tranzytem przez to terytorium. Niniejsza definicja nie obejmuje lotniskowych wiz tranzytowych; |
i) |
„państwo składające wniosek” oznacza państwo (Gruzję lub jedno z państw członkowskich), które składa wniosek o readmisję zgodnie z art. 7 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 14 niniejszej umowy; |
j) |
„państwo rozpatrujące wniosek” oznacza państwo (Gruzję lub jedno z państw członkowskich), do którego skierowany jest wniosek o readmisję zgodnie z art. 7 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 14 niniejszej umowy; |
k) |
„właściwy organ” oznacza krajowy organ Gruzji lub jednego z państw członkowskich, któremu powierzono zadanie wprowadzenia w życie niniejszej umowy zgodnie z jej art. 19 ust. 1 lit. a); |
l) |
„tranzyt” oznacza przejazd obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca przez terytorium państwa rozpatrującego wniosek podczas podróży z państwa składającego wniosek do państwa przeznaczenia; |
m) |
„rejon przygraniczny” oznacza obszar w zasięgu 5 kilometrów od terenu portów morskich wraz ze strefami celnymi, a także teren międzynarodowych portów lotniczych państw członkowskich i Gruzji. |
SEKCJA I
OBOWIĄZKI GRUZJI W ZAKRESIE READMISJI
Artykuł 2
Readmisja własnych obywateli
1. Na wniosek państwa członkowskiego i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej umowie, Gruzja dokonuje readmisji wszystkich osób, które nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium państwa członkowskiego składającego wniosek, lub przestały spełniać te warunki, o ile zostało udowodnione lub można słusznie domniemywać na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te są obywatelami Gruzji.
2. Gruzja dokonuje również readmisji:
a) |
niebędących w związku małżeńskim nieletnich dzieci osób, o których mowa w ust. 1, niezależnie od ich miejsca urodzenia lub obywatelstwa, chyba że mają one niezależne prawo pobytu w państwie członkowskim składającym wniosek lub posiadają ważny dokument pobytowy wydany przez inne państwo członkowskie; oraz |
b) |
posiadających inne obywatelstwo współmałżonków osób, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem że mają oni prawo wjazdu i pobytu lub przyznaje się im prawo wjazdu i pobytu na terytorium Gruzji, chyba że mają niezależne prawo pobytu w państwie członkowskim składającym wniosek lub posiadają ważny dokument pobytowy wydany przez inne państwo członkowskie. |
3. Gruzja dokonuje także readmisji osób, które wraz z wjazdem na terytorium państwa członkowskiego zostały pobawione, utraciły lub zrzekły się obywatelstwa Gruzji, chyba że osoby takie otrzymały ze strony tego państwa członkowskiego przynajmniej zapewnienie uzyskania naturalizacji.
4. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez Gruzję właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Gruzji, niezależnie od woli osoby podlegającej readmisji, niezwłocznie i nie później niż w ciągu 3 dni roboczych wydaje dokument podróży wymagany do powrotu osoby podlegającej readmisji, którego okres ważności wynosi 90 dni. Jeżeli w ciągu 3 dni roboczych Gruzja nie wyda nowego dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje ona użycie standardowego dokumentu podróży UE do celów wydalenia (1).
5. Jeżeli z przyczyn prawnych lub faktycznych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności pierwotnie wydanego dokumentu podróży, właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Gruzji w ciągu 3 dni roboczych przedłuża okres ważności dokumentu podróży lub w razie konieczności wydaje nowy dokument z takim samym okresem ważności. Jeżeli w ciągu 3 dni roboczych Gruzja nie wyda nowego dokumentu podróży lub nie przedłuży jego okresu ważności, uznaje się, że akceptuje ona użycie standardowego dokumentu podróży UE do celów wydalenia (2).
Artykuł 3
Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców
1. Na wniosek państwa członkowskiego i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż przewidziane w niniejszej umowie, Gruzja dokonuje readmisji wszystkich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania i pobytu na terytorium państwa członkowskiego składającego wniosek, lub przestali spełniać te warunki, o ile zostało udowodnione lub można słusznie domniemywać na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te:
a) |
posiadają w chwili składania wniosku o readmisję ważną wizę lub dokument pobytowy wydany przez Gruzję; lub |
b) |
nielegalnie i bezpośrednio wjechały na terytorium danego państwa członkowskiego po pobycie na terytorium Gruzji lub po tranzycie przez jej terytorium. |
2. Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, gdy:
a) |
obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec znajdował się na terenie międzynarodowego portu lotniczego w Gruzji jedynie przejazdem w związku z tranzytem lotniczym; lub |
b) |
państwo członkowskie składające wniosek wydało obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi wizę lub dokument pobytowy przed wjazdem lub po wjeździe tej osoby na swoje terytorium, chyba że:
|
c) |
państwo rozpatrujące wniosek wydaliło obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca do jego państwa pochodzenia lub do państwa trzeciego. |
3. Po pozytywnym rozpatrzeniu przez Gruzję wniosku o readmisję, niezwłocznie i nie później niż w ciągu 3 dni roboczych wydaje ona dokument podróży do celów wydalenia osobie, na której readmisję wyrażono zgodę. Jeśli w ciągu 3 dni roboczych Gruzja nie wyda dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje ona użycie standardowego dokumentu podróży UE do celów wydalenia.
SEKCJA II
OBOWIĄZKI UNII W ZAKRESIE READMISJI
Artykuł 4
Readmisja własnych obywateli
1. Na wniosek Gruzji i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż przewidziane w niniejszej umowie, państwo członkowskie dokonuje readmisji wszystkich osób, które nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Gruzji, lub przestały spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub można słusznie domniemywać na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te są obywatelami tego państwa członkowskiego.
2. Państwo członkowskie dokonuje również readmisji:
a) |
niebędących w związku małżeńskim nieletnich dzieci osób, o których mowa w ust. 1, niezależnie od ich miejsca urodzenia lub obywatelstwa, chyba że mają one niezależne prawo pobytu w Gruzji; oraz |
b) |
posiadających inne obywatelstwo współmałżonków osób, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem że mają oni prawo wjazdu i pobytu lub przyznaje się im prawo wjazdu i pobytu na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek, chyba że mają niezależne prawo pobytu w Gruzji. |
3. Państwo członkowskie dokonuje także readmisji osób, które wraz z wjazdem na terytorium Gruzji zostały pobawione lub zrzekły się obywatelstwa tego państwa członkowskiego, chyba że osoby takie otrzymały ze strony Gruzji przynajmniej zapewnienie uzyskania naturalizacji.
4. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez państwo członkowskie rozpatrujące wniosek, właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny tego państwa członkowskiego, niezależnie od woli osoby podlegającej readmisji, niezwłocznie i nie później niż w ciągu 3 dni roboczych wydaje dokument podróży wymagany do powrotu osoby podlegającej readmisji, którego okres ważności wynosi 90 dni. Jeżeli w ciągu 3 dni roboczych państwo członkowskie rozpatrujące wniosek nie wyda nowego dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje ono użycie standardowego dokumentu podróży wydawanego przez Gruzję do celów wydalenia.
5. Jeżeli z przyczyn prawnych lub faktycznych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności pierwotnie wydanego dokumentu podróży, właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek w ciągu 3 dni roboczych przedłuża okres ważności dokumentu podróży lub w razie konieczności wydaje nowy dokument z takim samym okresem ważności. Jeżeli w ciągu 3 dni roboczych państwo członkowskie rozpatrujące wniosek nie przedłuży okresu ważności dokumentu podróży lub nie wystawi nowego dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje ono użycie standardowego dokumentu podróży wydawanego przez Gruzję do celów wydalenia.
Artykuł 5
Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców
1. Na wniosek Gruzji i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż przewidziane w niniejszej umowie, państwo członkowskie dokonuje readmisji wszystkich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Gruzji, lub przestały spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub można słusznie domniemywać na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te:
a) |
posiadają w chwili składania wniosku o readmisję ważną wizę lub dokument pobytowy wydany przez państwo rozpatrujące wniosek; lub |
b) |
nielegalnie i bezpośrednio wjechały na terytorium Gruzji po pobycie na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek bądź po tranzycie przez jego terytorium. |
2. Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, gdy:
a) |
obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec znalazł się na terenie międzynarodowego portu lotniczego państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek jedynie w związku z tranzytem lotniczym; lub |
b) |
Gruzja wydała obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi wizę lub dokument pobytowy przed wjazdem lub po wjeździe tej osoby na swoje terytorium, chyba że:
|
c) |
państwo członkowskie rozpatrujące wniosek wydaliło obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca do jego państwa pochodzenia lub do państwa trzeciego. |
3. Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, dotyczy tego państwa członkowskiego, które wydało wizę lub dokument pobytowy. Jeśli wizę lub dokument pobytowy wydały dwa państwa członkowskie lub większa ich liczba, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument o dłuższym okresie ważności, lub jeśli okres ważności jednego lub kilku z takich dokumentów upłynął, dokument, który jest nadal ważny. Jeżeli upłynął okres ważności wszystkich dokumentów, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument z najpóźniejszą datą ważności. Jeżeli żaden taki dokument nie może zostać przedstawiony, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które dana osoba opuściła najpóźniej.
4. Po pozytywnym rozpatrzeniu przez państwo członkowskie rozpatrujące wniosek wniosku o readmisję, niezwłocznie i nie później niż w ciągu 3 dni roboczych, wydaje ono dokument podróży do celów wydalenia osobie, na której readmisję wyrażono zgodę. Jeśli w ciągu 3 dni roboczych państwo członkowskie nie wyda dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje ono użycie standardowego dokumentu podróży wydawanego przez Gruzję do celów wydalenia.
SEKCJA III
PROCEDURA READMISJI
Artykuł 6
Zasady
1. Z zastrzeżeniem ust. 2, każde przekazanie osoby, która ma podlegać readmisji na podstawie jednego ze zobowiązań określonych w art. 2–5, wymaga złożenia wniosku o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.
2. Jeśli osoba, która ma podlegać readmisji, posiada ważny dokument podróży lub dokument tożsamości, przekazanie tej osoby może nastąpić bez konieczności złożenia przez państwo składające wniosek wniosku o readmisję lub pisemnego powiadomienia, zgodnie z art. 11 ust. 1, do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.
3. Nie naruszając przepisów ust. 2, jeśli daną osobę zatrzymano w rejonie przygranicznym (w tym w portach lotniczych) państwa składającego wniosek po tym, jak nielegalnie przekroczyła granicę, przybywając bezpośrednio z terytorium państwa rozpatrującego wniosek, państwo składające wniosek może złożyć wniosek o readmisję w ciągu 2 dni od chwili zatrzymania tej osoby (procedura przyspieszona).
Artykuł 7
Wniosek o readmisję
1. Wniosek o readmisję, w zakresie, w jakim jest to możliwe, zawierać ma następujące informacje:
a) |
dane określające tożsamość osoby, która ma podlegać readmisji (np. imiona, nazwiska, datę i – o ile to możliwe – miejsce urodzenia oraz ostatnie miejsce pobytu), a w stosownych przypadkach także dane określające tożsamość nieletnich dzieci niebędących w związku małżeńskim lub małżonków; |
b) |
w przypadku własnych obywateli: wskazanie środków stanowiących dowód lub dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo; |
c) |
w przypadku obywateli państw trzecich i bezpaństwowców: wskazanie środków stanowiących dowód lub dowód prima facie potwierdzający spełnienie warunków readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, a także nielegalnego charakteru wjazdu i pobytu; |
d) |
zdjęcie osoby, która ma podlegać readmisji; |
e) |
odciski palców. |
2. Wniosek o readmisję, w zakresie, w jakim jest to możliwe, zawiera również następujące informacje:
a) |
oświadczenie stwierdzające, że osoba, która ma być przekazana, może potrzebować pomocy lub opieki, pod warunkiem że osoba ta wyraziła wyraźną zgodę na takie oświadczenie; |
b) |
wszelkie inne środki ochrony, bezpieczeństwa lub informacje dotyczące stanu zdrowia danej osoby, jakie mogą być niezbędne w poszczególnych przypadkach przekazywania. |
3. Wspólny wzór, z którego należy korzystać przy sporządzaniu wniosków o readmisję, zamieszczono w załączniku 5 do niniejszej umowy.
4. Wnioski o readmisję można składać za pośrednictwem wszelkich środków porozumiewania się na odległość, nie wykluczając elektronicznych środków przekazu.
Artykuł 8
Środki dowodowe potwierdzające obywatelstwo
1. Dowód potwierdzający obywatelstwo zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1 można przedstawić w szczególności za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku 1 do niniejszej umowy, w tym dokumentów, których okres ważności upłynął nie wcześniej niż 6 miesięcy wcześniej. Jeżeli przedstawiono takie dokumenty, państwa członkowskie oraz Gruzja wzajemnie uznają obywatelstwo bez prowadzenia dalszego dochodzenia. Dowód potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.
2. Na mocy art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1 dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo można w szczególności przedstawić za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku 2 do niniejszej umowy, nawet gdy upłynął ich okres ważności. Jeżeli przedstawiono takie dokumenty, państwa członkowskie i Gruzja uznają, że obywatelstwo zostało ustalone, chyba że mogą przedstawić dowody przeciwne. Dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.
3. Jeśli nie można okazać żadnego z dokumentów wymienionych w załączniku 1 lub 2, właściwe przedstawicielstwa dyplomatyczne i konsulaty danego państwa rozpatrującego wniosek podejmują, na wniosek państwa składającego wniosek zawarty we wniosku o readmisję, czynności zmierzające do przeprowadzenia bez zbędnej zwłoki, najpóźniej w ciągu 4 dni roboczych od daty złożenia wniosku, rozmowy z osobą, która ma podlegać readmisji, w celu ustalenia jej obywatelstwa. Procedurę dotyczącą takich rozmów można ustalić w protokołach wykonawczych, o których mowa w art. 19 niniejszej umowy.
Artykuł 9
Środki dowodowe dotyczące obywateli państw trzecich i bezpaństwowców
1. Dowody potwierdzające warunki readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców określone w art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 oparte są w szczególności na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 3 do niniejszej umowy; nie mogą się one opierać na fałszywych dokumentach. Państwa członkowskie oraz Gruzja wzajemnie uznają wszelkie takie dowody bez prowadzenia dalszego dochodzenia.
2. Dowody prima facie potwierdzające warunki readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców określone w art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 oparte są w szczególności na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 4 do niniejszej umowy; nie mogą się one opierać na fałszywych dokumentach. W przypadku przedstawienia takich dowodów prima facie państwa członkowskie i Gruzja uznają warunki za ustalone, chyba że posiadają dowody przeciwne.
3. O nielegalnym charakterze wjazdu, przebywania lub pobytu decyduje brak, w dokumentach podróży danej osoby, koniecznej wizy lub innego zezwolenia na pobyt na terytorium państwa składającego wniosek. Dowodem prima facie nielegalnego wjazdu, przebywania lub pobytu jest także oświadczenie państwa składającego wniosek, że dana osoba nie posiada niezbędnych dokumentów podróży, wizy lub dokumentu pobytowego.
Artykuł 10
Terminy
1. Właściwy organ państwa składającego wniosek musi złożyć wniosek o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek w ciągu 6 miesięcy od daty uzyskania informacji, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec nie spełnia obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu lub przestał spełniać te warunki. W przypadku gdy istnieją prawne lub faktyczne przeszkody uniemożliwiające złożenie wniosku w terminie, na wniosek państwa składającego wniosek termin ten przedłuża się, ale wyłącznie do czasu ustąpienia przeszkód.
2. Odpowiedź na wniosek o readmisję musi być udzielona na piśmie
a) |
w ciągu 2 dni roboczych, jeśli wniosek złożono w ramach procedury przyspieszonej (art. 6 ust. 3); lub |
b) |
w ciągu 12 dni kalendarzowych we wszystkich pozostałych przypadkach. |
Bieg terminu na udzielenie odpowiedzi rozpoczyna się od daty otrzymania wniosku o readmisję. W przypadku braku odpowiedzi w tym terminie zgodę na przekazanie danej osoby uważa się za udzieloną.
3. Uzasadnienie odrzucenia wniosku o readmisję sporządza się na piśmie.
4. Po uzyskaniu zgody lub, w stosownych przypadkach, po upływie terminów określonych w ust. 2, przekazanie danej osoby następuje w ciągu trzech miesięcy. Na wniosek państwa składającego wniosek termin ten może zostać przedłużony o czas potrzebny do usunięcia przeszkód prawnych lub praktycznych.
Artykuł 11
Formy przekazania i rodzaje transportu
1. Nie naruszając przepisów art. 6 ust. 2, przed przekazaniem danej osoby właściwe organy państwa składającego wniosek powiadamiają na piśmie – z wyprzedzeniem co najmniej 3 dni roboczych – właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek o dacie przekazania, miejscu wjazdu i ewentualnej eskorcie oraz podają inne informacje związane z przekazaniem.
2. Transport może odbywać się drogą powietrzną lub lądową. W przypadku przekazania danej osoby drogą lotniczą nie ma obowiązku korzystania z usług krajowych przewoźników Gruzji lub państw członkowskich; można korzystać z regularnych, a nawet – w przypadku obywateli państwa rozpatrującego wniosek – czarterowych połączeń lotniczych. W przypadku przekazania odbywającego się pod eskortą nie musi się ona ograniczać do uprawnionych osób z państwa składającego wniosek, pod warunkiem że osoby te są uprawnione przez Gruzję lub przez jakiekolwiek państwo członkowskie.
Artykuł 12
Omyłkowa readmisja
Państwo składające wniosek ponownie przyjmuje każdą osobę przyjętą w ramach readmisji przez państwo rozpatrujące wniosek, jeżeli w okresie 6 miesięcy po przekazaniu tej osoby, a w przypadku obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca w ciągu 12 miesięcy ustalono, że wymogi określone w art. 2–5 niniejszej umowy nie są spełnione.
W takich przypadkach postanowienia proceduralne niniejszej umowy stosuje się odpowiednio oraz przekazuje wszystkie dostępne informacje dotyczące rzeczywistej tożsamości i obywatelstwa osoby, która ma być ponownie przyjęta.
SEKCJA IV
OPERACJE TRANZYTU
Artykuł 13
Zasady
1. Państwa członkowskie i Gruzja powinny ograniczać tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców do przypadków, gdy nie można ich przewieźć bezpośrednio do państwa przeznaczenia.
2. Gruzja zezwala na tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek państwa członkowskiego, a państwo członkowskie zezwala na tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek Gruzji, jeśli zapewniono dalszą podróż przez ewentualne inne państwa tranzytu oraz readmisję przez kraj przeznaczenia.
3. Gruzja lub państwo członkowskie mogą odmówić zgody na tranzyt przez swoje terytorium:
a) |
jeśli obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec narażony jest w państwie będącym miejscem przeznaczenia lub w innym państwie tranzytu na realne ryzyko tortur, nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania, lub na karę śmierci lub prześladowania ze względu na rasę, religię, narodowość, przynależność do określonej grupy społecznej lub przekonania polityczne; |
b) |
jeśli obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec podlega karom w państwie rozpatrującym wniosek lub innym państwie tranzytu; lub |
c) |
ze względu na zdrowie publiczne, bezpieczeństwo narodowe, porządek publiczny lub inne narodowe interesy państwa rozpatrującego wniosek. |
4. Gruzja lub państwo członkowskie mogą cofnąć każde wydane zezwolenie, jeśli po jego wydaniu wystąpią lub wyjdą na jaw okoliczności, o których mowa w ust. 3, stanowiące przeszkodę w przeprowadzeniu operacji tranzytu, lub jeśli nie będzie zapewniona dalsza podróż przez inne państwa tranzytu lub readmisja przez państwo będące miejscem przeznaczenia. W takim przypadku państwo składające wniosek, w razie konieczności i niezwłocznie, przyjmuje z powrotem danego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca.
Artykuł 14
Procedura tranzytowa
1. Wniosek tranzytowy musi zostać złożony na piśmie do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek i ma zawierać następujące informacje:
a) |
rodzaj tranzytu (powietrzny lub lądowy), inne możliwe państwa tranzytu i przewidywany końcowy cel podróży; |
b) |
szczegółowe informacje o danej osobie (np. imię, nazwisko, nazwisko panieńskie, inne używane imiona/nazwiska lub imiona/nazwiska, pod jakimi dana osoba jest znana, lub pseudonimy, datę urodzenia, płeć i – jeśli to możliwe – miejsce urodzenia, obywatelstwo, język ojczysty, rodzaj i numer dokumentu podróży); |
c) |
przewidywane miejsce wjazdu, termin przekazania osoby i ewentualną możliwość użycia eskorty; |
d) |
oświadczenie, że z punktu widzenia państwa składającego wniosek spełnione są warunki określone w art. 13 ust. 2 oraz że nie są znane żadne powody mogące uzasadniać odmowę zgodnie z art. 13 ust. 3. |
Wspólny formularz wniosku tranzytowego znajduje się w załączniku 6 do niniejszej umowy.
2. Państwo rozpatrujące wniosek informuje na piśmie państwo składające wniosek o przyjęciu, w ciągu 5 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku, potwierdzając nazwę miejsca wjazdu i przewidywany czas odebrania danej osoby, lub informuje o odmowie przyjęcia, podając powody tej odmowy.
3. Jeśli tranzyt odbywa się drogą lotniczą, osoba, która podlega readmisji, oraz osoby ewentualnie ją eskortujące są zwolnione z obowiązku uzyskania lotniskowych wiz tranzytowych.
4. Właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek, z zastrzeżeniem przeprowadzenia wzajemnych konsultacji, udzielają niezbędnej pomocy przy tranzycie, w szczególności poprzez nadzorowanie osób podlegających readmisji oraz zapewnienie właściwych do tego celu udogodnień.
5. Tranzyt osób następuje w ciągu 30 dni od otrzymania zgody na wniosek.
SEKCJA V
KOSZTY
Artykuł 15
Koszty transportu oraz tranzytu
Nie naruszając prawa właściwych organów do dochodzenia zwrotu kosztów związanych z readmisją od osoby, która ma jej podlegać, lub od osób trzecich, wszystkie koszty transportu poniesione w związku z readmisją i tranzytem do granicy państwa przeznaczenia zgodnie z niniejszą umową ponosi państwo składające wniosek.
SEKCJA VI
OCHRONA DANYCH I KLAUZULA BRAKU WPŁYWU
Artykuł 16
Ochrona danych
Przekazanie danych osobowych może nastąpić jedynie wówczas, gdy takie przekazanie jest konieczne do wprowadzenia w życie niniejszej umowy i odbywa się za pośrednictwem właściwych organów Gruzji lub państwa członkowskiego, zależnie od przypadku. Przetwarzanie i obsługa danych osobowych w indywidualnych przypadkach podlega ustawodawstwu krajowemu Gruzji oraz, w przypadku gdy kontrolerem jest właściwy organ państwa członkowskiego, przepisom dyrektywy 95/46/WE oraz ustawodawstwu krajowemu tego państwa członkowskiego przyjętemu zgodnie ze tą dyrektywą. Dodatkowo zastosowanie mają następujące zasady:
a) |
dane osobowe muszą być przetwarzane uczciwie i zgodnie z prawem; |
b) |
dane osobowe muszą być gromadzone w określonym, wyraźnym i prawnie dopuszczonym celu związanym z wprowadzeniem w życie niniejszej umowy i nie mogą być dalej przetwarzane przez organ przekazujący ani organ, który je przyjmuje, w sposób niezgodny z tym celem; |
c) |
dane osobowe muszą być adekwatne, istotne i nie mogą wykraczać poza cel, w jakim są gromadzone lub dalej przetwarzane; w szczególności przekazane dane osobowe mogą dotyczyć wyłącznie:
|
d) |
dane osobowe muszą być dokładne i w razie konieczności aktualizowane; |
e) |
dane osobowe muszą być przechowywane w formie pozwalającej na identyfikację osób, których dane te dotyczą, przez okres nie dłuższy niż jest to konieczne do realizacji celu, w jakim zostały zgromadzone lub w jakim są dalej przetwarzane; |
f) |
zarówno organ, który przekazuje dane osobowe, jak i ten, który je przyjmuje, podejmują wszelkie uzasadnione kroki w celu zapewnienia, odpowiednio, sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych, w przypadku gdy ich przetwarzanie nie jest zgodne z postanowieniami niniejszego artykułu, w szczególności w przypadku, gdy nie są adekwatne, istotne lub wykraczają poza cel ich przetwarzania. Dotyczy to także zgłaszania drugiej stronie wszelkich przypadków sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych; |
g) |
organ, który przyjmuje dane, informuje organ przekazujący dane na wniosek tego ostatniego o sposobie wykorzystania przekazanych danych i uzyskanych wynikach; |
h) |
dane osobowe mogą być przekazywane wyłącznie właściwym organom. Udostępnienie otrzymanych danych innym organom wymaga uprzedniej zgody organu przekazującego; |
i) |
właściwe organy przekazujące i otrzymujące dane osobowe są zobowiązane do prowadzenia pisemnego rejestru przekazywanych i otrzymanych danych. |
Artykuł 17
Klauzula braku wpływu
1. Niniejsza umowa nie ma wpływu na prawa, obowiązki i zakres odpowiedzialności Unii, państw członkowskich ani Gruzji, wynikające z prawa międzynarodowego, w szczególności z:
a) |
Konwencji dotyczącej statusu uchodźców z dnia 28 lipca 1951 r., zmienionej Protokołem dotyczącym statusu uchodźców z dnia 31 stycznia 1967 r.; |
b) |
konwencji międzynarodowych określających państwo odpowiedzialne za badanie złożonych wniosków o azyl; |
c) |
europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r.; |
d) |
Konwencji ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z dnia 10 grudnia 1984 r.; |
e) |
konwencji międzynarodowych dotyczących ekstradycji i tranzytu; |
f) |
wielostronnych międzynarodowych konwencji i umów o readmisji cudzoziemców, takich jak Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z dnia 7 grudnia 1944 r. |
2. Żadne z postanowień niniejszej umowy nie uniemożliwia powrotu danej osoby na mocy innych formalnych lub nieformalnych uzgodnień.
SEKCJA VII
WPROWADZENIE W ŻYCIE I STOSOWANIE
Artykuł 18
Wspólny Komitet ds. Readmisji
1. Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej w stosowaniu i interpretacji niniejszej umowy. W tym celu Strony ustanawiają Wspólny Komitet ds. Readmisji (dalej zwany „komitetem”), którego zadania będą w szczególności obejmować:
a) |
monitorowanie stosowania niniejszej umowy; |
b) |
podejmowanie decyzji w sprawie zasad wykonawczych niezbędnych do jednolitego stosowania niniejszej umowy; |
c) |
prowadzenie regularnej wymiany informacji na temat protokołów wykonawczych sporządzanych przez poszczególne państwa członkowskie i Gruzję zgodnie z art. 19 niniejszej umowy; |
d) |
zalecanie wprowadzania zmian do niniejszej umowy i jej załączników. |
2. Decyzje komitetu są wiążące dla Umawiających się Stron.
3. W skład komitetu wchodzą przedstawiciele Unii i Gruzji.
4. Komitet zbiera się w razie potrzeby na wniosek jednej z Umawiających się Stron.
5. Komitet ustala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 19
Protokoły wykonawcze
1. Na wniosek państwa członkowskiego lub Gruzji, Gruzja i państwo członkowskie sporządzają protokół wykonawczy obejmujący między innymi zasady dotyczące:
a) |
wyznaczania właściwych organów, przejść granicznych i wymiany punktów kontaktowych; |
b) |
warunków powrotu osób pod eskortą, w tym tranzytu eskortowanych obywateli państw trzecich i bezpaństwowców; |
c) |
środków i dokumentów uzupełniających te wymienione w załącznikach 1–4 do niniejszej umowy; |
d) |
zasad readmisji w przypadku procedury przyspieszonej; oraz |
e) |
procedury przeprowadzania rozmów. |
2. Protokoły wykonawcze, o których mowa w ust. 1, wchodzą w życie dopiero po ich zgłoszeniu komitetowi ds. readmisji, o którym mowa w art. 18.
3. Gruzja zgadza się stosować wszelkie postanowienia protokołu wykonawczego uzgodnionego z jednym państwem członkowskim również w jej stosunkach z każdym innym państwem członkowskim, na wniosek tego ostatniego.
Artykuł 20
Związek z dwustronnymi umowami o readmisji lub uzgodnieniami państw członkowskich
Postanowienia niniejszej umowy stają się nadrzędne wobec postanowień wszelkich dwustronnych umów lub innych uzgodnień dotyczących readmisji osób przebywających bez zezwolenia, które zostały zawarte lub mogą zgodnie z art. 19 niniejszej umowy zostać zawarte przez poszczególne państwa członkowskie i Gruzję w zakresie, w jakim takie postanowienia nie są zgodne z postanowieniami niniejszej umowy.
SEKCJA VIII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 21
Terytorialny zakres stosowania
1. Z zastrzeżeniem ust. 2, niniejsza umowa ma zastosowanie do terytorium, na którym mają zastosowanie Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz do terytorium Gruzji.
2. Niniejsza umowa ma zastosowanie do terytorium Irlandii wyłącznie na mocy powiadomienia w tym celu Gruzji przez Unię Europejską. Niniejsza umowa nie ma zastosowania do terytorium Królestwa Danii.
Artykuł 22
Zmiany do umowy
Niniejszą umowę można zmieniać i uzupełniać za wspólną zgodą Umawiających się Stron. Zmian i uzupełnień dokonuje się poprzez sporządzenie osobnych protokołów, które stanowią integralną część umowy i wchodzą w życie zgodnie z procedurą określoną w art. 23 niniejszej umowy.
Artykuł 23
Wejście w życie, okres obowiązywania i rozwiązanie
1. Umawiające się Strony ratyfikują lub zatwierdzają niniejszą umowę zgodnie ze swoimi wewnętrznymi procedurami.
2. Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym ostatnia z Umawiających się Stron powiadamia drugą stronę o zakończeniu procedur, o których mowa w ustępie pierwszym.
3. Niniejsza umowa ma zastosowanie do Irlandii pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu dokonania powiadomienia, o którym mowa w art. 21 ust. 2.
4. Niniejsza umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony.
5. Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze oficjalnego powiadomienia drugiej Umawiającej się Stronie. Niniejsza umowa przestaje obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od daty takiego powiadomienia.
Artykuł 24
Załączniki
Załączniki 1–6 stanowią integralną część niniejszej umowy.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 listopada 2010 r. w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i gruzińskim, przy czym każda wersja językowa jest na równi autentyczna.
За Европейския съюз
Por la Unión Europea
Za Evropskou unii
For Den Europæiske Union
Für die Europäische Union
Euroopa Liidu nimel
Για την Ευρωπαϊκή Ένωση
For the European Union
Pour l’Union européenne
Per l’Unione europea
Eiropas Savienības vārdā –
Europos Sąjungos vardu
Az Európai Unió részéről
Għall-Unjoni Ewropea
Voor de Europese Unie
W imieniu Unii Europejskiej
Pela União Europeia
Pentru Uniunea Europeană
Za Európsku úniu
Za Evropsko unijo
Euroopan unionin puolesta
För Europeiska unionen
За Грузия
Por Georgia
Za Gruzii
For Georgien
Für Georgien
Gruusia nimel
Για τη Γεωργία
For Georgia
Pour la Géorgie
Per la Georgia
Gruzijas vārdā –
Gruzijos vardu
Grúzia részéről
Għall-Georġja
Voor Georgië
W imieniu Gruzji
Pela Geórgia
Pentru Georgia
Za Gruzínsko
Za Gruzijo
Georgian puolesta
För Georgien
(1) W formie określonej w zaleceniu Rady UE z dnia 30 listopada 1994 r.
(2) Tamże.
ZAŁĄCZNIK 1
WSPÓLNY WYKAZ DOKUMENTÓW, KTÓRYCH PRZEDSTAWIENIE JEST UZNAWANE ZA DOWÓD OBYWATELSTWA
(ART. 2 UST. 1, ART. 4 UST. 1 ORAZ ART. 8 UST. 1)
— |
paszporty każdego rodzaju (paszporty krajowe, paszporty dyplomatyczne, paszporty służbowe, paszporty zbiorowe i paszporty zastępcze, włącznie z paszportami dla dzieci), |
— |
dokumenty tożsamości (w tym dokumenty wystawione na czas określony i dokumenty tymczasowe), |
— |
zaświadczenia o obywatelstwie lub inne urzędowe dokumenty, w których wymieniono lub wyraźnie wskazano obywatelstwo. |
ZAŁĄCZNIK 2
WSPÓLNY WYKAZ DOKUMENTÓW, KTÓRYCH PRZEDSTAWIANIE UZNAWANE JEST ZA DOWÓD PRIMA FACIE OBYWATELSTWA
(ART. 2 UST. 1, ART. 4 UST. 1 ORAZ ART. 8 UST. 2)
W przypadku gdy państwem rozpatrującym wniosek jest jedno z państw członkowskich albo Gruzja:
— |
dokumenty wymienione w załączniku 1, których okres ważności upłynął ponad 6 miesięcy wcześniej, |
— |
fotokopie dokumentów wymienionych w załączniku 1 do niniejszej umowy, |
— |
prawa jazdy lub ich fotokopie, |
— |
akty urodzenia lub ich fotokopie, |
— |
identyfikatory wydane przez przedsiębiorstwa lub ich fotokopie, |
— |
oświadczenia świadków, |
— |
oświadczenia złożone przez daną osobę oraz język, jakim się ona posługuje, włącznie z wynikiem oficjalnego testu, |
— |
wszelkie inne dokumenty mogące pomóc w ustaleniu obywatelstwa danej osoby, |
— |
legitymacje służbowe i książeczki wojskowe, |
— |
książeczki żeglarskie, legitymacje służbowe kapitanów jednostek morskich, |
— |
laissez-passer wydane przez państwo rozpatrujące wniosek. |
W przypadku gdy państwem rozpatrującym wniosek jest Gruzja:
— |
potwierdzenie tożsamości w wyniku wyszukiwania w wizowym systemie informacyjnym (VIS) (1), |
— |
jeśli państwa nie korzystają z wizowego systemu informacyjnego – pozytywna identyfikacja dokonana na podstawie danych z rejestru wniosków wizowych tych państw członkowskich. |
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS), Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60.
ZAŁĄCZNIK 3
WSPÓLNY WYKAZ DOKUMENTÓW, KTÓRE SĄ UZNAWANE ZA DOWÓD POTWIERDZAJĄCY SPEŁNIENIE WARUNKÓW READMISJI OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH I BEZPAŃSTWOWCÓW
(ART. 3 UST. 1, ART. 5 UST. 1 ORAZ ART. 9 UST. 1)
— |
wiza lub dokument pobytowy wydany przez państwo rozpatrujące wniosek, |
— |
stempel wjazdu/wyjazdu lub podobne potwierdzenie w dokumencie podróży danej osoby lub inny dowód wjazdu/wyjazdu (np. fotograficzny). |
ZAŁĄCZNIK 4
WSPÓLNY WYKAZ DOKUMENTÓW, KTÓRE SĄ UZNAWANE ZA DOWÓD PRIMA FACIE POTWIERDZAJĄCY SPEŁNIENIE WARUNKÓW READMISJI OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH I BEZPAŃSTWOWCÓW
(ART. 3 UST. 1, ART. 5 UST. 1 ORAZ ART. 9 UST. 2)
— |
wydany przez właściwe organy państwa składającego wniosek opis miejsca i okoliczności, w których dana osoba została przejęta po wjeździe na terytorium tego państwa, |
— |
informacje odnoszące się do tożsamości lub pobytu danej osoby, dostarczone przez organizację międzynarodową (np. Wysokiego Komisarza Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR)), |
— |
zgłoszenia/potwierdzenia informacji przez członków rodziny, współtowarzyszy podróży itd., |
— |
oświadczenie danej osoby, |
— |
informacje, które wskazują, że dana osoba korzystała z usług kurierskich lub usług biura podróży, |
— |
oficjalne oświadczenie złożone w szczególności przez pracowników służby granicznej lub innych świadków, którzy mogą potwierdzić, że dana osoba przekroczyła granicę, |
— |
oficjalne oświadczenie danej osoby złożone w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, |
— |
dokumenty oraz wszelkiego rodzaju zaświadczenia lub rachunki (np. rachunki za hotel, karty wizyt u lekarzy/dentystów, karty wstępu do instytucji publicznych/prywatnych, umowy wynajmu samochodów, potwierdzenia płatności kartą kredytową itd.), które wyraźnie wskazują, że dana osoba pozostawała na terytorium państwa rozpatrującego wniosek, |
— |
imienne bilety kolejowe lub listy pasażerów podróżujących samolotem, pociągiem, autokarem lub statkiem, które wskazują na obecność i przedstawiają trasę podróży danej osoby po terytorium państwa rozpatrującego wniosek. |
ZAŁĄCZNIK 5
ZAŁĄCZNIK 6
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ART. 3 UST. 1 I ART. 5 UST. 1
Strony zgadzają się, że osoba „wjeżdża bezpośrednio” z terytorium Gruzji, w rozumieniu tych postanowień, jeśli osoba ta przybyła na terytorium państwa członkowskiego, nie wjeżdżając po drodze do żadnego państwa trzeciego, lub w przypadku gdy państwem rozpatrującym wniosek jest jedno z państw członkowskich, jeśli osoba ta przybyła na terytorium Gruzji, nie wjeżdżając po drodze do żadnego państwa trzeciego. Pobytów w państwie trzecim w trakcie tranzytu lotniczego nie uznaje się za wjazd na terytorium tego państwa.
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA DANII
Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości, że niniejsza umowa nie ma zastosowania do terytorium Królestwa Danii ani do jego obywateli. W takich okolicznościach Gruzja powinna zawrzeć z Danią umowę o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ISLANDII I NORWEGII
Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią Europejską a Islandią i Norwegią, w szczególności na mocy umowy z dnia 18 maja 1999 roku dotyczącej włączenia tych krajów we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen. W takich okolicznościach Gruzja powinna zawrzeć umowę o readmisji z Islandią i Norwegią na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA SZWAJCARII
Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości istnienie ścisłych związków między Unią Europejską a Szwajcarią, w szczególności na mocy umowy dotyczącej włączenia tego kraju we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, która weszła w życie dnia 1 marca 2008 r. W takich okolicznościach Gruzja powinna zawrzeć umowę o readmisji ze Szwajcarią na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.
ROZPORZĄDZENIA
25.2.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 52/66 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 156/2011
z dnia 13 grudnia 2010 r.
w sprawie przydziału uprawnień do połowów na mocy Protokołu do Umowy o partnerstwie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Sfederowanymi Stanami Mikronezji w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Sfederowanych Stanów Mikronezji
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Nowy protokół (zwany dalej „protokołem”) do Umowy o partnerstwie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Sfederowanymi Stanami Mikronezji w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Sfederowanych Stanów Mikronezji (1) (zwanej dalej „umową”) został parafowany w dniu 7 maja 2010 r. Protokół przyznaje statkom UE uprawnienia do połowów na wodach objętych zwierzchnictwem lub jurysdykcją Sfederowanych Stanów Mikronezji w zakresie rybołówstwa. |
(2) |
W dniu 13 grudnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2011/116/UE (2) w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania protokołu. |
(3) |
Należy określić metodę przydziału uprawnień do połowów poszczególnym państwom członkowskim na pięcioletni okres ustanowiony w art. 13 protokołu, jak również na okres jego tymczasowego stosowania. |
(4) |
Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczącego upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty (3), jeśli okaże się, że uprawnienia do połowów przyznane Unii Europejskiej nie są w pełni wykorzystane, Komisja powinna poinformować o tym fakcie zainteresowane państwa członkowskie. Brak odpowiedzi w terminie, który ma zostać określony przez Radę, należy uważać za potwierdzenie, że statki danego państwa członkowskiego nie wykorzystują w pełni swoich uprawnień do połowów w danym okresie. Należy określić ten termin. |
(5) |
Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Uprawnienia do połowów ustalone w protokole do umowy rozdziela się pomiędzy państwa członkowskie w następujący sposób:
a) |
sejnery tuńczykowe:
|
b) |
taklowce powierzchniowe:
|
2. Bez uszczerbku dla umowy i protokołu, stosuje się rozporządzenie (WE) nr 1006/2008.
3. Jeżeli wnioski o wydanie upoważnień do połowów przedłożone przez państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, nie wyczerpują wszystkich uprawnień do połowów ustalonych w protokole, Komisja uwzględnia wnioski o wydanie upoważnień do połowów z pozostałych państw członkowskich, zgodnie z art. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008.
Termin, o którym mowa w art. 10 tego rozporządzenia, ustala się na 10 dni roboczych.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2010 r.
W imieniu Rady
K. PEETERS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 151 z 6.6.2006, s. 3.
(2) Patrz str. 1 Dz.U.
(3) Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33.