Projekt

DECYZJA NR …/… RADY STOWARZYSZENIA

utworzonej Układem eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Marokańskim, z drugiej strony

z dnia …

w sprawie przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zawartych w Układzie eurośródziemnomorskim

RADA STOWARZYSZENIA,

uwzględniając Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Marokańskim, z drugiej strony (1), w szczególności jego art. 67,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuły 65-68 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Marokańskim, z drugiej strony („układ”) przewidują koordynację systemu zabezpieczenia społecznego Maroka z systemami państw członkowskich. Artykuł 65 określa zasady takiej koordynacji.

(2)	Artykuł 67 układu przewiduje, że Rada Stowarzyszenia przyjmuje decyzję wdrażającą zasady określone w art. 65 przed końcem pierwszego roku po wejściu w życie układu.

(3)	W celu 29 tiret trzecie planu działania UE-Maroko przyjętego przez Radę Stowarzyszenia w kontekście europejskiej polityki sąsiedztwa w dniu 27 lipca 2005 r. mówi się o przyjęciu przez Radę Stowarzyszenia decyzji wdrażającej art. 65 układu.

(4)

W odniesieniu do stosowania zasady niedyskryminacji niniejsza decyzja nie powinna przyznawać żadnych dodatkowych praw wynikających z niektórych faktów lub zdarzeń, mających miejsce na terytorium drugiej umawiającej się strony, które nie są brane pod uwagę na mocy ustawodawstwa pierwszej umawiającej się strony, innych niż prawo do przeniesienia niektórych świadczeń.

(5)

Przy stosowaniu niniejszej decyzji prawo pracowników marokańskich do świadczeń rodzinnych powinno być uwarunkowane legalnym zamieszkiwaniem członków rodziny pracownika wraz z tym pracownikiem w państwie członkowskim, w którym jest on zatrudniony. Niniejsza decyzja nie powinna uprawniać do żadnych świadczeń rodzinnych wobec członków rodziny zamieszkujących w innym państwie, na przykład w Maroku.

(6)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 859/2003 (2) rozszerza przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli krajów trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na swoje obywatelstwo. Rozporządzenie (WE) nr 859/2003 obejmuje już zasadę sumowania okresów ubezpieczenia nabytych przez pracowników marokańskich w różnych państwach członkowskich w odniesieniu do uprawnienia do niektórych świadczeń, określoną w art. 65 ust. 2 układu.

(7)	W celu ułatwienia stosowania zasad koordynacji konieczne może się okazać wprowadzenie przepisów szczególnych, które odpowiadają szczególnym cechom ustawodawstwa Maroka.

(8)	W celu zapewnienia płynnego funkcjonowania koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich i Maroka należy przewidzieć szczególne przepisy dotyczące współpracy między państwami członkowskimi a Marokiem oraz między zainteresowanymi osobami a instytucjami właściwego państwa.

(9)	Należy przyjąć przepisy przejściowe w celu ochrony osób objętych niniejszą decyzją oraz w celu zagwarantowania, że w wyniku jej wejścia w życie nie utracą one swoich praw,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

CZĘŚĆ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

1.   Do celów niniejszej decyzji:

a)	„układ” oznacza Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Marokańskim, z drugiej strony;

b)	„rozporządzenie” oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (3) mające zastosowanie w państwach członkowskich Unii Europejskiej;

c)	„rozporządzenie wykonawcze” oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (4);

d)	„państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

e)	„pracownik” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Maroka – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu tego ustawodawstwa;

f)	„członek rodziny” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – członka rodziny w rozumieniu art. 1 lit. i) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Maroka – członka rodziny w rozumieniu tego ustawodawstwa;

g)	„ustawodawstwo” oznacza, (i) w odniesieniu do państw członkowskich – ustawodawstwo w rozumieniu art. 1 lit. l) rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Maroka – odpowiednie ustawodawstwo obowiązujące w Maroku;

h)	„świadczenia” oznacza, (i) w odniesieniu do państw członkowskich – świadczenia w rozumieniu art. 3 rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Maroka – odpowiednie świadczenia obowiązujące w Maroku;

i)

„świadczenia podlegające przeniesieniu” oznacza, (i) w odniesieniu do państw członkowskich: — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty z tytułu inwalidztwa spowodowanego wypadkami przy pracy i chorobami zawodowymi, w rozumieniu rozporządzenia, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym, wymienionych w załączniku X do rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Maroka – odpowiednie świadczenia zapewnione ustawodawstwem Maroka, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym, określonych w załączniku I do niniejszej decyzji.

2.   Pozostałe terminy stosowane w niniejszej decyzji mają znaczenie im przypisane:

a)	w odniesieniu do państw członkowskich – w rozporządzeniu oraz rozporządzeniu wykonawczym;

b)	w odniesieniu do Maroka – w odpowiednim ustawodawstwie obowiązującym w Maroku.

Artykuł 2

Zakres podmiotowy

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

a)	pracowników, którzy są obywatelami Maroka i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium państwa członkowskiego i podlegają lub podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku państw członkowskich, oraz do osób pozostałych przy życiu;

b)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. a), pod warunkiem że ci członkowie rodzin zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w państwie członkowskim;

c)	pracowników, którzy są obywatelami państwa członkowskiego i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium Maroka i podlegają lub podlegali ustawodawstwu Maroka, oraz osób pozostałych przy życiu; oraz

d)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. c), pod warunkiem że ci członkowie rodzin zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w Maroku.

Artykuł 3

Zasada równego traktowania

1.   Pracownicy będący obywatelami Maroka i legalnie zatrudnieni w państwie członkowskim oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli państwa członkowskiego, w którym pracownicy ci są zatrudnieni.

2.   Pracownicy będący obywatelami państwa członkowskiego i legalnie zatrudnieni w Maroku oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli Maroka.

CZĘŚĆ II

STOSUNKI MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI A MAROKIEM

Artykuł 4

Uchylenie klauzul zamieszkania

1.   Świadczenia podlegające przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i), do których uprawnione są osoby, o których mowa w art. 2 lit. a) i c), nie podlegają redukcji, zmianie, zawieszeniu, cofnięciu ani konfiskacie z racji tego, że beneficjent zamieszkuje,

(i)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu państwa członkowskiego – na terytorium Maroka; lub

(ii)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu Maroka – na terytorium państwa członkowskiego.

2.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. b), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem państwa członkowskiego, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium Maroka.

3.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. d), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem Maroka, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium państwa członkowskiego.

CZĘŚĆ III

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł 5

Współpraca

1.   Państwa członkowskie i Maroko przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje o zmianach w ich ustawodawstwie, które mogą wpłynąć na wykonywanie niniejszej decyzji.

2.   Do celów niniejszej decyzji, organy i instytucje państw członkowskich i Maroka świadczą sobie wzajemnie pomoc i działają tak, jak przy wprowadzaniu w życie własnego ustawodawstwa. Pomoc administracyjna tych organów i instytucji jest w zasadzie wolna od opłat. Jednakże właściwe organy państw członkowskich i Maroka mogą postanowić o zwrocie niektórych kosztów.

3.   Do celów niniejszej decyzji, organy i instytucje państw członkowskich i Maroka mogą porozumiewać się między sobą bezpośrednio, jak również z osobami zainteresowanymi lub z ich pełnomocnikami.

4.   Instytucje i osoby objęte zakresem niniejszej decyzji mają obowiązek wzajemnego informowania się i współpracy w celu zapewnienia właściwego wykonywania niniejszej decyzji.

5.   Zainteresowane osoby muszą jak najszybciej informować instytucje właściwego państwa członkowskiego lub Maroka, w przypadku gdy jest ono państwem właściwym, oraz państwa członkowskiego zamieszkania lub Maroka, w przypadku gdy jest ono państwem zamieszkania, o wszelkich zmianach ich sytuacji osobistej lub rodzinnej, które mają wpływ na ich prawo do świadczeń na mocy niniejszej decyzji.

6.   Niespełnienie zobowiązań dotyczących informacji, określonych w ust. 5, może skutkować zastosowaniem proporcjonalnych środków zgodnie z prawem krajowym. Środki te odpowiadają jednak środkom stosowanym w podobnych sytuacjach zgodnie z prawem krajowym oraz nie uniemożliwiają wnioskodawcom korzystania z praw, które otrzymali na mocy niniejszej decyzji, ani tego korzystania nadmiernie nie utrudniają w praktyce.

7.   Państwa członkowskie i Maroko mogą przewidzieć przepisy krajowe stwarzające warunki do weryfikacji uprawnień do otrzymywania świadczeń, by uwzględnić fakt, że beneficjenci przebywają lub zamieszkują poza terytorium państwa, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Przepisy te są proporcjonalne, wolne od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo i zgodne z zasadami niniejszej decyzji. O przepisach tych powiadamia się Radę Stowarzyszenia.

Artykuł 6

Kontrole administracyjne i badania lekarskie

1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie do osób, o których mowa w art. 2, i korzystających z podlegających przeniesieniu świadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i), jak również do instytucji zajmujących się wykonywaniem niniejszej decyzji.

2.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Maroku, lub w Maroku, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji badania lekarskie przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta zgodnie z procedurami określonymi w ustawodawstwie stosowanym przez tę instytucję.

Instytucja będąca dłużnikiem powiadamia instytucję miejsca pobytu lub zamieszkania o wszelkich szczególnych wymogach, które w razie konieczności mają być przestrzegane, a także o elementach, które ma obejmować badanie lekarskie.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie badania lekarskiego, protokół tego badania.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo do zlecenia przeprowadzenia badania beneficjenta przez wybranego przez nią lekarza na terytorium, na którym przebywa osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenie, lub w państwie, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

3.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Maroku, lub w Maroku, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji kontrolę administracyjną przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli administracyjnej, sprawozdanie z tej kontroli.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo zlecenia przeprowadzenia badania sytuacji beneficjenta wybranej przez siebie osobie. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

4.   Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Maroko mogą ustalić inne przepisy administracyjne, pod warunkiem że poinformują o tym Radę Stowarzyszenia.

5.   W drodze wyjątku od zasady nieodpłatnej wzajemnej pomocy administracyjnej określonej w art. 5 ust. 2 niniejszej decyzji, rzeczywista kwota wydatków poniesionych na kontrole, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zwracana jest przez instytucję będącą dłużnikiem, która wystąpiła o przeprowadzenie takich kontroli, instytucji, do której wystąpiono o ich przeprowadzenie.

Artykuł 7

Stosowanie art. 90 układu

Artykuł 90 układu ma zastosowanie w przypadku, gdy którakolwiek ze stron uzna, że druga strona nie wypełniła zobowiązań ustalonych w art. 5 i 6.

Artykuł 8

Szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Maroka

Rada Stowarzyszenia może, w razie potrzeby, ustanowić w załączniku II szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Maroka.

Artykuł 9

Procedury administracyjne wynikające z istniejących umów dwustronnych

Procedury administracyjne zawarte w istniejących umowach dwustronnych między państwem członkowskim a Marokiem mogą nadal obowiązywać, pod warunkiem że procedury te nie wpływają negatywnie na prawa lub obowiązki zainteresowanych osób określone w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Umowy uzupełniające procedury wykonania niniejszej decyzji

Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba i Maroko mogą zawrzeć umowy, których zadaniem jest uzupełnienie procedur administracyjnych służących wykonywaniu niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do zapobiegania oszustwom i błędom oraz zwalczania ich.

CZĘŚĆ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 11

Przepisy przejściowe

1.   Niniejsza decyzja nie daje podstawy do nabycia jakichkolwiek praw w odniesieniu do okresu poprzedzającego datę jej wejścia w życie.

2.   Z zastrzeżeniem ust. 1, prawo nabywa się na podstawie niniejszej decyzji, nawet jeżeli odnosi się ono do zdarzenia, które nastąpiło przed datą jej wejścia w życie.

3.   Każde świadczenie, które nie zostało przyznane lub które zostało zawieszone ze względu na obywatelstwo lub miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby, zostaje, na jej wniosek, przyznane lub wznowione od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, o ile prawa, za które uprzednio zostały przyznane świadczenia, nie zostały spłacone w formie zryczałtowanej.

4.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa nabyte zgodnie z niniejszą decyzją stają się skuteczne od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, przy czym przepisy ustawodawstwa państw członkowskich lub Maroka dotyczące utraty lub ograniczenia praw nie mogą być stosowane w odniesieniu do zainteresowanych osób.

5.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa, które nie zostały utracone lub nie przedawniły się, stają się skuteczne od daty przedłożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się korzystniejsze przepisy ustawodawstwa jednego z państw członkowskich lub Maroka.

Artykuł 12

Załączniki do niniejszej decyzji

1.   Załączniki do niniejszej decyzji stanowią jej integralną część.

2.   Na wniosek Maroka załączniki mogą zostać zmienione decyzją Rady Stowarzyszenia.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 70 z 18.3.2000, s. 2.

(2)  Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 1.

(3)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

Projekt

DECYZJA NR …/… RADY STOWARZYSZENIA

utworzonej Układem eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony

z dnia …

w sprawie przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zawartych w Układzie eurośródziemnomorskim

RADA STOWARZYSZENIA,

uwzględniając Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony (1), w szczególności jego art. 67,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuły 65–68 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony („układ”) przewidują koordynację systemu zabezpieczenia społecznego Tunezji z systemami państw członkowskich. Artykuł 65 określa zasady takiej koordynacji.

(2)	Artykuł 67 układu przewiduje, że Rada Stowarzyszenia przyjmuje decyzję wdrażającą zasady określone w art. 65 przed końcem pierwszego roku po wejściu w życie układu.

(3)	W celu 29 tiret drugie planu działania UE-Tunezja przyjętego przez Radę Stowarzyszenia w kontekście europejskiej polityki sąsiedztwa w dniu 4 lipca 2005 r. mówi się o przyjęciu decyzji wdrażającej art. 65 układu.

(4)

W odniesieniu do stosowania zasady niedyskryminacji niniejsza decyzja nie powinna przyznawać żadnych dodatkowych praw wynikających z niektórych faktów lub zdarzeń, mających miejsce na terytorium drugiej umawiającej się strony, które nie są brane pod uwagę na mocy ustawodawstwa pierwszej umawiającej się strony, innych niż prawo do przeniesienia niektórych świadczeń.

(5)

Przy stosowaniu niniejszej decyzji prawo pracowników tunezyjskich do świadczeń rodzinnych powinno być uwarunkowane legalnym zamieszkiwaniem członków rodziny pracownika wraz z tym pracownikiem w państwie członkowskim, w którym jest on zatrudniony. Niniejsza decyzja nie powinna uprawniać do żadnych świadczeń rodzinnych wobec członków rodziny zamieszkujących w innym państwie, na przykład w Tunezji.

(6)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 859/2003 (2) rozszerza już zakres stosowania przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na swoje obywatelstwo. Rozporządzenie (WE) nr 859/2003 obejmuje już zasadę sumowania okresów ubezpieczenia nabytych przez pracowników tunezyjskich w różnych państwach członkowskich w odniesieniu do uprawnienia do niektórych świadczeń, określoną w art. 65 ust. 2 układu.

(7)	W celu ułatwienia stosowania zasad koordynacji konieczne może się okazać wprowadzenie przepisów szczególnych, które odpowiadają szczególnym cechom ustawodawstwa Tunezji.

(8)	W celu zapewnienia płynnego funkcjonowania koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich i Tunezji należy przewidzieć szczególne przepisy dotyczące współpracy między państwami członkowskimi a Tunezją oraz między zainteresowanymi osobami a instytucjami właściwego państwa.

(9)	Należy przyjąć przepisy przejściowe w celu ochrony osób objętych niniejszą decyzją oraz w celu zagwarantowania, że w wyniku jej wejścia w życie nie utracą one swoich praw,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

CZĘŚĆ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

1.   Do celów niniejszej decyzji:

a)	„układ” oznacza Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony;

b)	„rozporządzenie” oznacza rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (3) mające zastosowanie w państwach członkowskich Unii Europejskiej;

c)	„rozporządzenie wykonawcze” oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (4);

d)	„państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

e)	„pracownik” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Tunezji – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu tego ustawodawstwa;

f)	„członek rodziny” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – członka rodziny w rozumieniu art. 1 lit. i) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Tunezji – członka rodziny w rozumieniu tego ustawodawstwa;

g)	„ustawodawstwo” oznacza, (i) w odniesieniu do państw członkowskich – ustawodawstwo w rozumieniu art. 1 lit. l) rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Tunezji – odpowiednie ustawodawstwo obowiązujące w Tunezji;

h)	„świadczenia” oznaczają, (i) w odniesieniu do państw członkowskich – świadczenia w rozumieniu art. 3 rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Tunezji – odpowiednie świadczenia mające zastosowanie w Tunezji;

i)

„świadczenia podlegające przeniesieniu” oznaczają, (i) w odniesieniu do państw członkowskich: — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty z tytułu inwalidztwa spowodowanego wypadkami przy pracy i chorobami zawodowymi, w rozumieniu rozporządzenia, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym wymienionych w załączniku X do rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Tunezji – odpowiednie świadczenia zapewnione ustawodawstwem Tunezji, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym określonych w załączniku I do niniejszej decyzji.

2.   Pozostałe terminy stosowane w niniejszej decyzji mają znaczenie im przypisane:

a)	w odniesieniu do państw członkowskich – w rozporządzeniu oraz rozporządzeniu wykonawczym;

b)	w odniesieniu do Tunezji – w odpowiednim ustawodawstwie obowiązującym w Tunezji.

Artykuł 2

Zakres podmiotowy

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

a)	pracowników, którzy są obywatelami Tunezji i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium państwa członkowskiego oraz podlegają lub podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku państw członkowskich, a także do osób pozostałych przy życiu;

b)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. a), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w państwie członkowskim;

c)	pracowników, którzy są obywatelami państwa członkowskiego i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium Tunezji i podlegają lub podlegali ustawodawstwu Tunezji, oraz do osób pozostałych przy życiu; oraz

d)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. c), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w Tunezji.

Artykuł 3

Zasada równego traktowania

1.   Pracownicy będący obywatelami Tunezji legalnie zatrudnieni w państwie członkowskim oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli państwa członkowskiego, w którym pracownicy ci są zatrudnieni.

2.   Pracownicy będący obywatelami państwa członkowskiego legalnie zatrudnieni w Tunezji oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli Tunezji.

CZĘŚĆ II

STOSUNKI MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI A TUNEZJĄ

Artykuł 4

Uchylenie klauzul zamieszkania

1.   Świadczenia podlegające przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i), do których uprawnione są osoby, o których mowa w art. 2 lit. a) i c), nie podlegają redukcji, zmianie, zawieszeniu, cofnięciu ani konfiskacie z racji tego, że beneficjent zamieszkuje,

(i)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu państwa członkowskiego – na terytorium Tunezji; lub

(ii)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu Tunezji – na terytorium państwa członkowskiego.

2.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. b), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem danego państwa członkowskiego, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium Tunezji.

3.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. d), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem Tunezji, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium państwa członkowskiego.

CZĘŚĆ III

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł 5

Współpraca

1.   Państwa członkowskie i Tunezja przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje o zmianach w ich ustawodawstwie, które mogą wpłynąć na wykonywanie niniejszej decyzji.

2.   Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Tunezji świadczą sobie wzajemnie pomoc i działają tak, jak przy wprowadzaniu w życie własnego ustawodawstwa. Pomoc administracyjna tych organów i instytucji jest w zasadzie wolna od opłat. Jednakże właściwe organy państw członkowskich i Tunezji mogą postanowić o zwrocie niektórych kosztów.

3.   Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Tunezji mogą porozumiewać się między sobą bezpośrednio, jak i z osobami zainteresowanymi lub z ich pełnomocnikami.

4.   Instytucje i osoby objęte zakresem niniejszej decyzji mają obowiązek wzajemnego informowania się i współpracy w celu zapewnienia właściwego wykonywania niniejszej decyzji.

5.   Zainteresowane osoby muszą jak najszybciej informować instytucje właściwego państwa członkowskiego lub Tunezji, w przypadku gdy jest ona państwem właściwym, oraz państwa członkowskiego zamieszkania lub Tunezji, w przypadku gdy jest ona państwem zamieszkania, o wszelkich zmianach ich sytuacji osobistej lub rodzinnej, które mają wpływ na ich prawo do świadczeń na mocy niniejszej decyzji.

6.   Niespełnienie zobowiązań dotyczących informacji, określonych w ust. 5, może skutkować zastosowaniem proporcjonalnych środków zgodnie z prawem krajowym. Środki te odpowiadają jednak środkom stosowanym w podobnych sytuacjach zgodnie z prawem krajowym oraz nie uniemożliwiają osobom ubiegającym się o świadczenia korzystania z praw, które otrzymały na mocy niniejszej decyzji, ani tego korzystania nadmiernie nie utrudniają w praktyce.

7.   Państwa członkowskie i Tunezja mogą przewidzieć przepisy krajowe stwarzające warunki do weryfikacji uprawnień do otrzymywania świadczeń, by uwzględnić fakt, że beneficjenci przebywają lub zamieszkują poza terytorium państwa, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Przepisy te są proporcjonalne, wolne od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo i zgodne z zasadami niniejszej decyzji. O przepisach tych powiadamia się Radę Stowarzyszenia.

Artykuł 6

Kontrole administracyjne i badania lekarskie

1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie do osób, o których mowa w art. 2, korzystających z podlegających przeniesieniu świadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i), jak również do instytucji zajmujących się wykonywaniem niniejszej decyzji.

2.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Tunezji, lub w Tunezji, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji badania lekarskie przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta zgodnie z procedurami określonymi w ustawodawstwie stosowanym przez tę instytucję.

Instytucja będąca dłużnikiem powiadamia instytucję miejsca pobytu lub zamieszkania o wszelkich szczególnych wymogach, które w razie konieczności mają być przestrzegane, a także o elementach, które ma obejmować badanie lekarskie.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie badania lekarskiego, protokół tego badania.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo do zlecenia przeprowadzenia badania beneficjenta przez wybranego przez nią lekarza na terytorium, na którym przebywa osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenie, lub w państwie, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

3.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Tunezji, lub w Tunezji, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji kontrolę administracyjną przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli administracyjnej, sprawozdanie z tej kontroli.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo zlecenia przeprowadzenia badania sytuacji beneficjenta wybranej przez siebie osobie. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

4.   Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Tunezja mogą ustalić inne przepisy administracyjne, pod warunkiem że poinformują o tym Radę Stowarzyszenia.

5.   W drodze wyjątku od zasady nieodpłatnej wzajemnej pomocy administracyjnej określonej w art. 5 ust. 2 niniejszej decyzji, rzeczywista kwota wydatków poniesionych na kontrole, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zwracana jest przez instytucję będącą dłużnikiem, która wystąpiła o przeprowadzenie takich kontroli, instytucji, do której wystąpiono o ich przeprowadzenie.

Artykuł 7

Stosowanie art. 90 układu

Artykuł 90 układu ma zastosowanie w przypadku gdy którakolwiek ze stron uzna, że druga strona nie wypełniła zobowiązań określonych w art. 5 i 6.

Artykuł 8

Szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Tunezji

Rada Stowarzyszenia może w razie potrzeby ustanowić w załączniku II szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Tunezji.

Artykuł 9

Procedury administracyjne wynikające z istniejących umów dwustronnych

Procedury administracyjne zawarte w istniejących umowach dwustronnych między państwem członkowskim a Tunezją mogą nadal obowiązywać, pod warunkiem że procedury te nie wpływają negatywnie na prawa lub obowiązki zainteresowanych osób określone w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Umowy uzupełniające procedury wykonania niniejszej decyzji

Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Tunezja mogą zawrzeć umowy, których celem jest uzupełnienie procedur administracyjnych służących wykonywaniu niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do zapobiegania oszustwom i błędom oraz ich zwalczania.

CZĘŚĆ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 11

Przepisy przejściowe

1.   Niniejsza decyzja nie daje podstawy do nabycia jakichkolwiek praw w odniesieniu do okresu poprzedzającego datę jej wejścia w życie.

2.   Z zastrzeżeniem ust. 1 prawo nabywa się na podstawie niniejszej decyzji, nawet jeżeli odnosi się ono do zdarzenia, które nastąpiło przed datą jej wejścia w życie.

3.   Każde świadczenie, które nie zostało przyznane lub które zostało zawieszone ze względu na obywatelstwo lub miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby, zostaje na jej wniosek przyznane lub wznowione od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, o ile prawa, za które uprzednio zostały przyznane świadczenia, nie zostały spłacone w formie zryczałtowanej.

4.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa nabyte zgodnie z niniejszą decyzją stają się skuteczne od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, przy czym przepisy ustawodawstwa państw członkowskich lub Tunezji dotyczące utraty lub przedawnienia praw nie mogą być stosowane w odniesieniu do zainteresowanych osób.

5.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa, które nie zostały utracone lub nie przedawniły się, stają się skuteczne od daty przedłożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się korzystniejsze przepisy ustawodawstwa jednego z państw członkowskich lub Tunezji.

Artykuł 12

Załączniki do niniejszej decyzji

1.   Załączniki do niniejszej decyzji stanowią jej integralną część.

2.   Na wniosek Tunezji załączniki mogą zostać zmienione decyzją Rady Stowarzyszenia.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 97 z 30.3.1998, s. 2.

(2)  Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 1.

(3)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

Projekt

DECYZJA NR …/… RADY STOWARZYSZENIA

utworzonej na mocy Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, z drugiej strony

z dnia …

w sprawie przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zawartych w Układzie eurośródziemnomorskim

RADA STOWARZYSZENIA,

uwzględniając Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, z drugiej strony (1), w szczególności jego art. 70,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuły 68–71 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, z drugiej strony („układ”) przewidują koordynację systemów zabezpieczenia społecznego Algierii i państw członkowskich. Artykuł 68 określa zasady takiej koordynacji.

(2)	Artykuł 70 układu przewiduje, że Rada Stowarzyszenia przyjmuje decyzję wdrażającą zasady określone w art. 68 przed końcem pierwszego roku po wejściu w życie tego układu.

(3)

W odniesieniu do stosowania zasady niedyskryminacji niniejsza decyzja nie powinna przyznawać żadnych dodatkowych praw wynikających z niektórych faktów lub zdarzeń, mających miejsce na terytorium drugiej umawiającej się strony, które nie są brane pod uwagę na mocy ustawodawstwa pierwszej umawiającej się strony, innych niż prawo do przeniesienia niektórych świadczeń.

(4)

Przy stosowaniu niniejszej decyzji prawo pracowników algierskich do świadczeń rodzinnych powinno być uwarunkowane legalnym zamieszkiwaniem członków rodziny pracownika wraz z tym pracownikiem w państwie członkowskim, w którym jest on zatrudniony. Niniejsza decyzja nie uprawnia do żadnych świadczeń rodzinnych wobec członków rodziny zamieszkujących w innym państwie, na przykład w Algierii.

(5)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 859/2003 (2) rozszerza już zakres stosowania przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na swoje obywatelstwo. Rozporządzenie (WE) nr 859/2003 obejmuje już zasadę sumowania okresów ubezpieczenia nabytych przez pracowników algierskich w różnych państwach członkowskich w odniesieniu do uprawnienia do niektórych świadczeń, określoną w art. 68 ust. 2 układu.

(6)	W celu ułatwienia stosowania zasad koordynacji konieczne może się okazać wprowadzenie przepisów szczególnych, które odpowiadają szczególnym cechom ustawodawstwa Algierii.

(7)	W celu zapewnienia płynnego funkcjonowania koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich i Algierii należy przewidzieć szczególne przepisy dotyczące współpracy między państwami członkowskimi a Algierią oraz między zainteresowanymi osobami a instytucjami właściwego państwa.

(8)	Należy przyjąć przepisy przejściowe w celu ochrony osób objętych niniejszą decyzją oraz w celu zagwarantowania, że w wyniku jej wejścia w życie nie utracą one swoich praw,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

CZĘŚĆ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

1.   Do celów niniejszej decyzji:

a)	„układ” oznacza Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, z drugiej strony;

b)	„rozporządzenie” oznacza rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (3) mające zastosowanie w państwach członkowskich Unii Europejskiej;

c)	„rozporządzenie wykonawcze” oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (4);

d)	„państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

e)	„pracownik” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Algierii – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu tego ustawodawstwa;

f)	„członek rodziny” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – członka rodziny w rozumieniu art. 1 lit. i) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Algierii – członka rodziny w rozumieniu tego ustawodawstwa;

g)	„ustawodawstwo” oznacza, (i) w odniesieniu do państwa członkowskiego – ustawodawstwo w rozumieniu art. 1 lit. l) rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Algierii – odpowiednie ustawodawstwo obowiązujące w Algierii;

h)	„świadczenia” oznaczają, (i) w odniesieniu do państw członkowskich – świadczenia w rozumieniu art. 3 rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Algierii – odpowiednie świadczenia obowiązujące w Algierii;

i)

„świadczenia podlegające przeniesieniu” oznaczają, (i) w odniesieniu do państw członkowskich: — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty z tytułu inwalidztwa spowodowanego wypadkami przy pracy i chorobami zawodowymi, w rozumieniu rozporządzenia, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym wymienionych w załączniku X do rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Algierii – odpowiednie świadczenia zapewnione ustawodawstwem Algierii, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym, określonych w załączniku I do niniejszej decyzji.

2.   Pozostałe pojęcia stosowane w niniejszej decyzji mają znaczenie im przypisane:

a)	w odniesieniu do państw członkowskich – w rozporządzeniu oraz rozporządzeniu wykonawczym;

b)	w odniesieniu do Algierii – w odpowiednim ustawodawstwie obowiązującym w Algierii.

Artykuł 2

Zakres podmiotowy

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

a)	pracowników, którzy są obywatelami Algierii i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium państwa członkowskiego oraz podlegają lub podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku państw członkowskich, a także do osób pozostałych przy życiu;

b)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. a), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w państwie członkowskim;

c)	pracowników, którzy są obywatelami państwa członkowskiego i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium Algierii i podlegają lub podlegali ustawodawstwu Algierii oraz do osób pozostałych przy życiu; oraz

d)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. c), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w Algierii.

Artykuł 3

Zasada równego traktowania

1.   Pracownicy będący obywatelami Algierii i legalnie zatrudnieni w państwie członkowskim oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli państwa członkowskiego, w którym pracownicy ci są zatrudnieni.

2.   Pracownicy będący obywatelami państwa członkowskiego i legalnie zatrudnieni w Algierii oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli Algierii.

CZĘŚĆ II

STOSUNKI MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI A ALGIERIĄ

Artykuł 4

Uchylenie klauzul zamieszkania

1.   Świadczenia podlegające przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i), do których uprawnione są osoby, o których mowa w art. 2 lit. a) i c), nie podlegają redukcji, zmianie, zawieszeniu, cofnięciu ani konfiskacie z racji tego, że beneficjent zamieszkuje:

(i)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu państwa członkowskiego – na terytorium Algierii; lub

(ii)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu Algierii – na terytorium państwa członkowskiego.

2.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. b), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem państwa członkowskiego, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium Algierii.

3.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. d), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem Algierii, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium państwa członkowskiego.

CZĘŚĆ III

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł 5

Współpraca

1.   Państwa członkowskie i Algieria przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje o zmianach w ich ustawodawstwie, które mogą wpłynąć na wykonywanie niniejszej decyzji.

2.   Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Algierii świadczą sobie wzajemnie pomoc i działają tak, jak przy wprowadzaniu w życie własnego ustawodawstwa. Pomoc administracyjna tych organów i instytucji jest w zasadzie wolna od opłat. Jednakże właściwe organy państw członkowskich i Algierii mogą postanowić o zwrocie niektórych kosztów.

3.   Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Algierii mogą porozumiewać się między sobą bezpośrednio, jak i z osobami zainteresowanymi lub z ich pełnomocnikami.

4.   Instytucje i osoby objęte niniejszą decyzją mają obowiązek wzajemnego informowania się i współpracy w celu zapewnienia właściwego wykonywania niniejszej decyzji.

5.   Zainteresowane osoby muszą jak najszybciej informować instytucje właściwego państwa członkowskiego lub Algierii, w przypadku gdy jest ona państwem właściwym, oraz państwa członkowskiego zamieszkania lub Algierii, w przypadku gdy jest ona państwem zamieszkania, o wszelkich zmianach ich sytuacji osobistej lub rodzinnej, które mają wpływ na ich prawo do świadczeń na mocy niniejszej decyzji.

6.   Niespełnienie zobowiązań dotyczących informacji, o których mowa w ust. 5, może skutkować zastosowaniem proporcjonalnych środków zgodnie z prawem krajowym. Środki te odpowiadają jednak środkom stosowanym w podobnych sytuacjach zgodnie z prawem krajowym oraz nie uniemożliwiają wnioskodawcom korzystania z praw, które otrzymali na mocy niniejszej decyzji, ani tego korzystania nadmiernie nie utrudniają w praktyce.

7.   Państwa członkowskie i Algieria mogą przewidzieć przepisy krajowe stwarzające warunki do weryfikacji uprawnień do otrzymywania świadczeń, by uwzględnić fakt, że beneficjenci przebywają lub zamieszkują poza terytorium państwa, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Przepisy te są proporcjonalne, wolne od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo i zgodne z zasadami niniejszej decyzji. O przepisach tych powiadamia się Radę Stowarzyszenia.

Artykuł 6

Kontrole administracyjne i badania lekarskie

1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie do osób, o których mowa w art. 2, korzystających z podlegających przeniesieniu świadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i), jak również do instytucji zajmujących się wykonywaniem niniejszej decyzji.

2.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Algierii, lub w Algierii, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w danym państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji badania lekarskie przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta zgodnie z procedurami określonymi w ustawodawstwie stosowanym przez tę instytucję.

Instytucja będąca dłużnikiem powiadamia instytucję miejsca pobytu lub zamieszkania o wszelkich szczególnych wymogach, które w razie konieczności mają być przestrzegane, a także o elementach, które ma obejmować badanie lekarskie.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie badania lekarskiego, protokół tego badania.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo do zlecenia przeprowadzenia badania beneficjenta przez wybranego przez nią lekarza na terytorium, na którym przebywa lub zamieszkuje osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia, lub w państwie, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

3.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Algierii, lub w Algierii, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji kontrolę administracyjną przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli administracyjnej, sprawozdanie z tej kontroli.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo zlecenia przeprowadzenia badania sytuacji beneficjenta wybranej przez siebie osobie. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

4.   Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Algieria mogą ustalić inne przepisy administracyjne, pod warunkiem że poinformują o tym Radę Stowarzyszenia.

5.   W drodze wyjątku od zasady nieodpłatnej wzajemnej pomocy administracyjnej określonej w art. 5 ust. 2 niniejszej decyzji, rzeczywista kwota wydatków poniesionych na kontrole, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zwracana jest przez instytucję będącą dłużnikiem, która wystąpiła o przeprowadzenie takich kontroli, instytucji, do której wystąpiono o ich przeprowadzenie.

Artykuł 7

Stosowanie art. 104 układu

Artykuł 104 układu ma zastosowanie w przypadku gdy którakolwiek ze stron uzna, że druga strona nie wypełniła zobowiązań ustalonych w art. 5 i 6.

Artykuł 8

Szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Algierii

Rada Stowarzyszenia może w razie potrzeby ustanowić w załączniku II szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Algierii.

Artykuł 9

Procedury administracyjne wynikające z istniejących umów dwustronnych

Procedury administracyjne zawarte w istniejących umowach dwustronnych między państwem członkowskim a Algierią mogą nadal obowiązywać, pod warunkiem że procedury te nie wpływają negatywnie na prawa lub obowiązki zainteresowanych osób określone w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Umowy uzupełniające procedury wykonania niniejszej decyzji

Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba i Algieria mogą zawrzeć umowy, których zadaniem jest uzupełnienie procedur administracyjnych służących wykonywaniu niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do zapobiegania oszustwom i błędom oraz ich zwalczania.

CZĘŚĆ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 11

Przepisy przejściowe

1.   Niniejsza decyzja nie daje podstawy do nabycia jakichkolwiek praw w odniesieniu do okresu poprzedzającego datę jej wejścia w życie.

2.   Z zastrzeżeniem ust. 1 prawo nabywa się na podstawie niniejszej decyzji, nawet jeżeli odnosi się ono do zdarzenia, które nastąpiło przed datą jej wejścia w życie.

3.   Każde świadczenie, które nie zostało przyznane lub które zostało zawieszone ze względu na obywatelstwo lub miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby, zostaje na jej wniosek przyznane lub wznowione od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, o ile prawa, za które uprzednio zostały przyznane świadczenia, nie zostały spłacone w formie zryczałtowanej.

4.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa nabyte zgodnie z niniejszą decyzją stają się skuteczne od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, przy czym przepisy ustawodawstwa państw członkowskich lub Algierii dotyczące utraty lub przedawnienia praw nie mogą być stosowane w odniesieniu do zainteresowanych osób.

5.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa, które nie zostały utracone lub nie przedawniły się, stają się skuteczne od daty przedłożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się korzystniejsze przepisy ustawodawstwa jednego z państw członkowskich lub Algierii.

Artykuł 12

Załączniki do niniejszej decyzji

1.   Załączniki do niniejszej decyzji stanowią jej integralną część.

2.   Na wniosek Algierii załączniki mogą zostać zmienione decyzją Rady Stowarzyszenia.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 265 z 10.10.2005, s. 2.

(2)  Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 1.

(3)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

Projekt

DECYZJA NR …/… RADY STOWARZYSZENIA

utworzonej Układem eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony

z dnia …

w sprawie przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zawartych w Układzie eurośródziemnomorskim

RADA STOWARZYSZENIA,

uwzględniając Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony (1), w szczególności jego art. 65,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 64 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony („układ”) przewiduje koordynację systemu zabezpieczenia społecznego Izraela z systemami państw członkowskich i ustanawia zasady takiej koordynacji.

(2)	Artykuł 65 układu przewiduje, że Rada Stowarzyszenia przyjmuje decyzję wdrażającą cele określone w art. 64.

(3)	W celu 2.3.3 tiret pierwsze planu działania UE-Izrael przyjętego przez Radę Stowarzyszenia w kontekście europejskiej polityki sąsiedztwa w dniu 11 kwietnia 2005 r. wzywa się Radę Stowarzyszenia do przyjęcia decyzji wdrażającej art. 65 układu.

(4)

W odniesieniu do stosowania zasady niedyskryminacji niniejsza decyzja nie powinna przyznawać żadnych dodatkowych praw wynikających z niektórych faktów lub zdarzeń, mających miejsce na terytorium drugiej umawiającej się strony, które nie są brane pod uwagę na mocy ustawodawstwa pierwszej umawiającej się strony, innych niż prawo do przeniesienia niektórych świadczeń.

(5)

Przy stosowaniu niniejszej decyzji prawo pracowników izraelskich do świadczeń rodzinnych powinno być uwarunkowane legalnym zamieszkiwaniem członków rodziny pracownika wraz z tym pracownikiem w państwie członkowskim, w którym jest on zatrudniony. Niniejsza decyzja nie uprawnia do żadnych świadczeń rodzinnych wobec członków rodziny zamieszkujących w innym państwie, na przykład w Izraelu.

(6)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 859/2003 (2) rozszerza już zakres stosowania przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na swoje obywatelstwo. Rozporządzenie (WE) nr 859/2003 obejmuje już zasadę sumowania okresów ubezpieczenia nabytych przez izraelskich pracowników w różnych państwach członkowskich w odniesieniu do uprawnienia do niektórych świadczeń, określoną w art. 64 ust. 1 tiret pierwsze układu.

(7)	W celu ułatwienia stosowania zasad koordynacji konieczne może się okazać wprowadzenie przepisów szczególnych, które odpowiadają szczególnym cechom ustawodawstwa Izraela.

(8)	W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich i Izraela należy przewidzieć przepisy szczególne dotyczące współpracy między państwami członkowskimi a Izraelem oraz między zainteresowanymi osobami a instytucjami właściwego państwa.

(9)	Należy przyjąć przepisy przejściowe w celu ochrony osób objętych niniejszą decyzją oraz w celu zagwarantowania, że w wyniku jej wejścia w życie nie utracą one swoich praw,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

CZĘŚĆ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

1.   Do celów niniejszej decyzji:

a)	„układ” oznacza Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony;

b)	„rozporządzenie” oznacza rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (3) mające zastosowanie w państwach członkowskich Unii Europejskiej;

c)	„rozporządzenie wykonawcze” oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (4);

d)	„państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

e)	„pracownik” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Izraela – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu tego ustawodawstwa;

f)	„członek rodziny” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – członka rodziny w rozumieniu art. 1 lit. i) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Izraela – członka rodziny w rozumieniu tego ustawodawstwa;

g)

„ustawodawstwo” oznacza, (i) w odniesieniu do państw członkowskich – ustawodawstwo w rozumieniu art. 1 lit. l) rozporządzenia obowiązujące w odniesieniu do świadczeń objętych niniejszą decyzją; (ii) w odniesieniu do Izraela – odpowiednie ustawodawstwo obowiązujące w Izraelu w odniesieniu do świadczeń objętych niniejszą decyzją;

h)	„świadczenia” oznaczają, — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty inwalidzkie, — zasiłki rodzinne;

i)

„świadczenia podlegające przeniesieniu” oznaczają, (i) w odniesieniu do państw członkowskich: — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty z tytułu inwalidztwa, w rozumieniu rozporządzenia, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym wymienionych w załączniku X do rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Izraela – odpowiednie świadczenia zapewnione ustawodawstwem Izraela, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym określonych w załączniku I do niniejszej decyzji.

2.   Pozostałe pojęcia stosowane w niniejszej decyzji mają znaczenie im przypisane:

a)	w odniesieniu do państw członkowskich – w rozporządzeniu oraz rozporządzeniu wykonawczym;

b)	w odniesieniu do Izraela – w odpowiednim ustawodawstwie obowiązującym w Izraelu.

Artykuł 2

Zakres podmiotowy

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

a)	pracowników, którzy są obywatelami Izraela i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium państwa członkowskiego oraz podlegają lub podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku państw członkowskich, a także do osób pozostałych przy życiu;

b)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. a), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w państwie członkowskim;

c)	pracowników, którzy są obywatelami państwa członkowskiego i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium Izraela i podlegają lub podlegali ustawodawstwu Izraela, oraz do osób pozostałych przy życiu; oraz

d)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. c), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w Izraelu.

Artykuł 3

Zasada równego traktowania

1.   Pracownicy będący obywatelami Izraela legalnie zatrudnieni w państwie członkowskim oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli państwa członkowskiego, w którym pracownicy ci są zatrudnieni.

2.   Pracownicy będący obywatelami państwa członkowskiego legalnie zatrudnieni w Izraelu oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli Izraela.

CZĘŚĆ II

STOSUNKI MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI A IZRAELEM

Artykuł 4

Uchylenie klauzul zamieszkania

1.   Świadczenia podlegające przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i), do których uprawnione są osoby, o których mowa w art. 2 lit. a) i c), nie podlegają redukcji, zmianie, zawieszeniu, cofnięciu ani konfiskacie z racji tego, że beneficjent zamieszkuje,

(i)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu państwa członkowskiego – na terytorium Izraela; lub

(ii)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu Izraela – na terytorium państwa członkowskiego.

2.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. b), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem danego państwa członkowskiego, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium Izraela.

3.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. d) są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem Izraela, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium państwa członkowskiego.

CZĘŚĆ III

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł 5

Współpraca

1.   Państwa członkowskie i Izrael przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje o zmianach w ich ustawodawstwie, które mogą wpłynąć na wykonywanie niniejszej decyzji.

2.   Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Izraela świadczą sobie wzajemnie pomoc i działają tak, jak przy wprowadzaniu w życie własnego ustawodawstwa. Pomoc administracyjna tych organów i instytucji jest w zasadzie wolna od opłat. Jednakże właściwe organy państw członkowskich i Izraela mogą postanowić o zwrocie niektórych kosztów.

3.   Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Izraela mogą porozumiewać się bezpośrednio między sobą, a także z osobami zainteresowanymi lub z ich pełnomocnikami.

4.   Instytucje i osoby objęte niniejszą decyzją mają obowiązek wzajemnego informowania się i współpracy w celu zapewnienia właściwego wykonywania niniejszej decyzji.

5.   Zainteresowane osoby muszą jak najszybciej informować instytucje właściwego państwa członkowskiego lub Izraela, w przypadku gdy jest on państwem właściwym, oraz państwa członkowskiego zamieszkania lub Izraela, w przypadku gdy jest on państwem zamieszkania, o wszelkich zmianach ich sytuacji osobistej lub rodzinnej, które mają wpływ na ich prawo do świadczeń na mocy niniejszej decyzji.

6.   Niespełnienie zobowiązań dotyczących informacji, o których mowa w ust. 5, może skutkować zastosowaniem proporcjonalnych środków zgodnie z prawem krajowym. Środki te odpowiadają jednak środkom stosowanym w podobnych sytuacjach zgodnie z prawem krajowym oraz nie uniemożliwiają osobom ubiegającym się o świadczenia korzystania z praw, które otrzymały na mocy niniejszej decyzji, ani tego korzystania nadmiernie nie utrudniają w praktyce.

7.   Państwa członkowskie i Izrael mogą przewidzieć przepisy krajowe stwarzające warunki do weryfikacji uprawnień do otrzymywania świadczeń, by uwzględnić fakt, że beneficjenci przebywają lub zamieszkują poza terytorium państwa, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Przepisy te są proporcjonalne, wolne od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo i zgodne z zasadami niniejszej decyzji. O przepisach tych powiadamia się Radę Stowarzyszenia.

Artykuł 6

Kontrole administracyjne i badania lekarskie

1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie do osób, o których mowa w art. 2, korzystających z podlegających przeniesieniu świadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i), jak również do instytucji zajmujących się wykonywaniem niniejszej decyzji.

2.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Izraelu, lub w Izraelu, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji badania lekarskie przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta zgodnie z procedurami określonymi w ustawodawstwie stosowanym przez tę instytucję.

Instytucja będąca dłużnikiem powiadamia instytucję miejsca pobytu lub zamieszkania o wszelkich szczególnych wymogach, które w razie konieczności mają być przestrzegane, a także o elementach, które ma obejmować badanie lekarskie.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie badania lekarskiego, protokół tego badania.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo do zlecenia przeprowadzenia badania beneficjenta przez wybranego przez nią lekarza na terytorium, na którym ma miejsce pobytu lub zamieszkania osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia, lub w państwie, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

3.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Izraelu, lub w Izraelu, gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji kontrolę administracyjną przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli administracyjnej, sprawozdanie z tej kontroli.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo zlecenia wybranemu przez siebie profesjonaliście, by przeprowadził badanie sytuacji beneficjenta. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

4.   Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Izrael mogą, ustalić inne przepisy administracyjne, pod warunkiem że poinformują o tym Radę Stowarzyszenia.

5.   W drodze wyjątku od zasady nieodpłatnej wzajemnej pomocy administracyjnej określonej w art. 5 ust. 2 niniejszej decyzji, rzeczywista kwota wydatków poniesionych na kontrole, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zwracana jest przez instytucję będącą dłużnikiem, która wystąpiła o przeprowadzenie takich kontroli, instytucji, do której wystąpiono o ich przeprowadzenie.

Artykuł 7

Stosowanie art. 79 układu

Artykuł 79 układu ma zastosowanie w przypadku gdy którakolwiek ze stron uzna, że druga strona nie wypełniła zobowiązań określonych w art. 5 i 6.

Artykuł 8

Przepisy szczególne dotyczące stosowania ustawodawstwa Izraela

Rada Stowarzyszenia może w razie potrzeby ustanowić w załączniku II szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Izraela.

Artykuł 9

Procedury administracyjne wynikające z istniejących umów dwustronnych

Procedury administracyjne zawarte w istniejących umowach dwustronnych między państwem członkowskim a Izraelem mogą nadal obowiązywać, pod warunkiem że procedury te nie wpływają negatywnie na prawa lub obowiązki zainteresowanych osób określone w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Umowy uzupełniające procedury wykonania niniejszej decyzji

Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Izrael mogą zawrzeć umowy, których celem jest uzupełnienie procedur administracyjnych służących wykonywaniu niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do zapobiegania oszustwom i błędom oraz ich zwalczania.

CZĘŚĆ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 11

Przepisy przejściowe

1.   Niniejsza decyzja nie daje podstawy do nabycia żadnych praw w odniesieniu do okresu poprzedzającego datę jej wejścia w życie.

2.   Z zastrzeżeniem ust. 1 prawo nabywane jest na podstawie niniejszej decyzji, nawet jeżeli odnosi się ono do zdarzenia, które nastąpiło przed datą jej wejścia w życie.

3.   Każde świadczenie, które nie zostało przyznane lub które zostało zawieszone ze względu na obywatelstwo lub miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej, zostaje na jej wniosek przyznane lub wznowione od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, o ile prawa, za które uprzednio zostały przyznane świadczenia, nie zostały spłacone w formie zryczałtowanej.

4.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa nabyte zgodnie z niniejszą decyzją stają się skuteczne od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, przy czym przepisy ustawodawstwa państw członkowskich lub Izraela dotyczące utraty lub przedawnienia praw nie mogą być stosowane w odniesieniu do zainteresowanych osób.

5.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa, które nie zostały utracone lub nie przedawniły się, stają się skuteczne od daty przedłożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się korzystniejsze przepisy ustawodawstwa państwa członkowskiego lub Izraela.

Artykuł 12

Załączniki do niniejszej decyzji

1.   Załączniki do niniejszej decyzji stanowią jej integralną część.

2.   Na wniosek Izraela załączniki mogą zostać zmienione decyzją Rady Stowarzyszenia.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 147 z 21.6.2000, s. 3.

(2)  Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 1.

(3)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

Projekt

DECYZJA NR …/… RADY STABILIZACJI I STOWARZYSZENIA

utworzonej Układem o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony

z dnia …

w sprawie przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zawartych w Układzie o stabilizacji i stowarzyszeniu

RADA STABILIZACJI I STOWARZYSZENIA,

uwzględniając Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (1), w szczególności jego art. 46,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 46 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony („układ”) przewiduje koordynację systemu zabezpieczenia społecznego Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii z systemami państw członkowskich i określa zasady takiej koordynacji.

(2)	Artykuł 46 układu przewiduje, że Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia przyjmuje decyzję dotyczącą realizacji celów określonych w tym artykule.

(3)

W odniesieniu do stosowania zasady niedyskryminacji niniejsza decyzja nie powinna przyznawać żadnych dodatkowych praw wynikających z niektórych faktów lub zdarzeń, mających miejsce na terytorium drugiej umawiającej się strony, które nie są brane pod uwagę na mocy ustawodawstwa pierwszej umawiającej się strony, innych niż prawo do przeniesienia niektórych świadczeń.

(4)

Przy stosowaniu niniejszej decyzji prawo pracowników posiadających obywatelstwo Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do świadczeń rodzinnych powinno być uwarunkowane legalnym zamieszkiwaniem członków rodziny pracownika wraz z tym pracownikiem w państwie członkowskim, w którym jest on zatrudniony. Niniejsza decyzja nie powinna uprawniać do żadnych świadczeń rodzinnych wobec członków rodziny zamieszkujących w innym państwie, na przykład w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.

(5)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 859/2003 (2) rozszerza już zakres stosowania przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na swoje obywatelstwo. Rozporządzenie (WE) nr 859/2003 obejmuje już zasadę sumowania okresów ubezpieczenia nabytych przez pracowników Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w różnych państwach członkowskich w odniesieniu do uprawnienia do niektórych świadczeń, określoną w art. 46 ust. 1 tiret pierwsze układu.

(6)	W celu ułatwienia stosowania zasad koordynacji konieczne może się okazać wprowadzenie przepisów szczególnych, które odpowiadają szczególnym cechom ustawodawstwa Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

(7)

W celu zapewnienia płynnego funkcjonowania koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii należy przewidzieć szczególne przepisy dotyczące współpracy między państwami członkowskimi a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii oraz między zainteresowanymi osobami a instytucjami właściwego państwa.

(8)	Należy przyjąć przepisy przejściowe w celu ochrony osób objętych niniejszą decyzją oraz w celu zagwarantowania, że w wyniku jej wejścia w życie nie utracą one swoich praw,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

CZĘŚĆ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

1.   Do celów niniejszej decyzji:

a)	„układ” oznacza Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony;

b)	„rozporządzenie” oznacza rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (3) mające zastosowanie w państwach członkowskich Unii Europejskiej;

c)	„rozporządzenie wykonawcze” oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (4);

d)	„państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

e)	„pracownik” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii – osobę wykonującą w rozumieniu tego ustawodawstwa;

f)	„członek rodziny” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – członka rodziny w rozumieniu art. 1 lit. i) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii – członka rodziny w rozumieniu tego ustawodawstwa;

g)

„ustawodawstwo” oznacza, (i) w odniesieniu do państw członkowskich – ustawodawstwo w rozumieniu art. 1 lit. l) rozporządzenia obowiązujące w odniesieniu do świadczeń objętych niniejszą decyzją; (ii) w odniesieniu do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii – odpowiednie ustawodawstwo obowiązujące w tym państwie dotyczące świadczeń objętych niniejszą decyzją;

h)	„świadczenia” oznaczają, — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty z tytułu inwalidztwa spowodowanego wypadkami przy pracy i chorobami zawodowymi, — zasiłki rodzinne;

i)

„świadczenia podlegające przeniesieniu” oznaczają, (i) w odniesieniu do państw członkowskich: — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty z tytułu inwalidztwa spowodowanego wypadkami przy pracy i chorobami zawodowymi, w rozumieniu rozporządzenia, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym wymienionych w załączniku X do rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii – odpowiednie świadczenia przewidziane w ustawodawstwie Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym określonych w załączniku I do niniejszej decyzji.

2.   Pozostałe pojęcia stosowane w niniejszej decyzji mają znaczenie im przypisane:

a)	w odniesieniu do państw członkowskich – w rozporządzeniu oraz rozporządzeniu wykonawczym;

b)	w odniesieniu do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii – w odpowiednim ustawodawstwie obowiązującym w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.

Artykuł 2

Zakres podmiotowy

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

a)	pracowników, którzy są obywatelami Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium państwa członkowskiego i podlegają lub podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku państw członkowskich, oraz do osób pozostałych przy życiu;

b)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. a), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w państwie członkowskim;

c)	pracowników, którzy są obywatelami państwa członkowskiego i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i podlegają lub podlegali ustawodawstwu Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz do osób pozostałych przy życiu; oraz

d)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. c), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.

Artykuł 3

Zasada równego traktowania

1.   Pracownicy będący obywatelami Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i legalnie zatrudnieni w państwie członkowskim oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli państwa członkowskiego, w którym pracownicy ci są zatrudnieni.

2.   Pracownicy będący obywatelami państwa członkowskiego i legalnie zatrudnieni w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

CZĘŚĆ II

STOSUNKI MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI A BYŁĄ JUGOSŁOWIAŃSKĄ REPUBLIKĄ MACEDONII

Artykuł 4

Uchylenie klauzul zamieszkania

1.   Świadczenia podlegające przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i), do których uprawnione są osoby, o których mowa w art. 2 lit. a) i c), nie podlegają redukcji, zmianie, zawieszeniu, cofnięciu ani konfiskacie z racji tego, że beneficjent zamieszkuje,

(i)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu państwa członkowskiego – na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii; lub

(ii)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii – na terytorium państwa członkowskiego.

2.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. b), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem danego państwa członkowskiego, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

3.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. d), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium państwa członkowskiego.

CZĘŚĆ III

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł 5

Współpraca

1.   Państwa członkowskie i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje o zmianach w ich ustawodawstwie, które mogą wpłynąć na wykonywanie niniejszej decyzji.

2.   Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii świadczą sobie wzajemnie pomoc i działają tak, jak przy wprowadzaniu w życie własnego ustawodawstwa. Pomoc administracyjna tych organów i instytucji jest w zasadzie wolna od opłat. Jednakże właściwe organy państw członkowskich i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii mogą postanowić o zwrocie niektórych kosztów.

3.   Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii mogą porozumiewać się między sobą bezpośrednio, jak i z osobami zainteresowanymi lub z ich pełnomocnikami.

4.   Instytucje i osoby objęte niniejszą decyzją mają obowiązek wzajemnego informowania się i współpracy w celu zapewnienia właściwego wykonywania niniejszej decyzji.

5.   Zainteresowane osoby muszą jak najszybciej informować instytucje właściwego państwa członkowskiego lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, w przypadku gdy jest ona państwem właściwym, oraz państwa członkowskiego zamieszkania lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, w przypadku gdy jest ona państwem zamieszkania, o wszelkich zmianach ich sytuacji osobistej lub rodzinnej, które mają wpływ na ich prawo do świadczeń na mocy niniejszej decyzji.

6.   Niespełnienie zobowiązań dotyczących informacji, o których mowa w ust. 5, może skutkować zastosowaniem proporcjonalnych środków zgodnie z prawem krajowym. Środki te odpowiadają jednak środkom stosowanym w podobnych sytuacjach zgodnie z prawem krajowym oraz nie uniemożliwiają wnioskodawcom korzystania z praw, które otrzymali na mocy niniejszej decyzji, ani tego korzystania nadmiernie nie utrudniają w praktyce.

7.   Państwa członkowskie i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii mogą przewidzieć przepisy krajowe stwarzające warunki do weryfikacji uprawnień do otrzymywania świadczeń, by uwzględnić fakt, że beneficjenci przebywają lub zamieszkują poza terytorium państwa, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Przepisy te są proporcjonalne, wolne od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo i zgodne z zasadami niniejszej decyzji. O przepisach tych powiadamia się Radę Stabilizacji i Stowarzyszenia.

Artykuł 6

Kontrole administracyjne i badania lekarskie

1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie do osób, o których mowa w art. 2, i korzystających z podlegających przeniesieniu świadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i), jak również do instytucji zajmujących się wykonywaniem niniejszej decyzji.

2.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji badania lekarskie przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta zgodnie z procedurami określonymi w ustawodawstwie stosowanym przez tę instytucję.

Instytucja będąca dłużnikiem powiadamia instytucję miejsca pobytu lub zamieszkania o wszelkich szczególnych wymogach, które w razie konieczności mają być przestrzegane, a także o elementach, które ma obejmować badanie lekarskie.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie badania lekarskiego, protokół tego badania.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo do zlecenia przeprowadzenia badania beneficjenta przez wybranego przez nią lekarza na terytorium, na którym przebywa osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenie, lub w państwie, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

3.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji kontrolę administracyjną przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli administracyjnej, sprawozdanie z tej kontroli.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo zlecenia przeprowadzenia badania sytuacji beneficjenta wybranej przez siebie osobie. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

4.   Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii mogą ustalić inne przepisy administracyjne, pod warunkiem że poinformują o tym Radę Stabilizacji i Stowarzyszenia.

5.   W drodze wyjątku od zasady nieodpłatnej wzajemnej pomocy administracyjnej określonej w art. 5 ust. 2 niniejszej decyzji, rzeczywista kwota wydatków poniesionych na kontrole, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zwracana jest przez instytucję będącą dłużnikiem, która wystąpiła o przeprowadzenie takich kontroli, instytucji, do której wystąpiono o ich przeprowadzenie.

Artykuł 7

Stosowanie art. 118 układu

Artykuł 118 układu ma zastosowanie w przypadku gdy którakolwiek ze stron uzna, że druga strona nie wypełniła zobowiązań określonych w art. 5 i 6.

Artykuł 8

Szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii

Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia może w razie potrzeby ustanowić w załączniku II szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł 9

Procedury administracyjne wynikające z istniejących umów dwustronnych

Procedury administracyjne zawarte w istniejących umowach dwustronnych między państwem członkowskim a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii mogą nadal obowiązywać, pod warunkiem że procedury te nie wpływają negatywnie na prawa lub obowiązki zainteresowanych osób określone w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Umowy uzupełniające procedury wykonania niniejszej decyzji

Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii mogą zawrzeć umowy, których zadaniem jest uzupełnienie procedur administracyjnych służących wykonywaniu niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do zapobiegania oszustwom i błędom oraz zwalczania ich.

CZĘŚĆ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 11

Przepisy przejściowe

1.   Niniejsza decyzja nie daje podstawy do nabycia jakichkolwiek praw w odniesieniu do okresu poprzedzającego datę jej wejścia w życie.

2.   Z zastrzeżeniem ust. 1 prawo nabywa się na podstawie niniejszej decyzji, nawet jeżeli odnosi się ono do zdarzenia, które nastąpiło przed datą jej wejścia w życie.

3.   Każde świadczenie, które nie zostało przyznane lub które zostało zawieszone ze względu na obywatelstwo lub miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej, zostaje na jej wniosek przyznane lub wznowione od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, o ile prawa, za które uprzednio zostały przyznane świadczenia, nie zostały spłacone w formie zryczałtowanej.

4.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa nabyte zgodnie z niniejszą decyzją stają się skuteczne od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, przy czym przepisy ustawodawstwa państw członkowskich lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii dotyczące utraty lub przedawnienia praw nie mogą być stosowane w odniesieniu do zainteresowanych osób.

5.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa, które nie zostały utracone lub nie przedawniły się, stają się skuteczne od daty przedłożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się korzystniejsze przepisy ustawodawstwa jednego z państw członkowskich lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł 12

Załączniki do niniejszej decyzji

1.   Załączniki do niniejszej decyzji stanowią jej integralną część.

2.   Na wniosek Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii załączniki mogą zostać zmienione decyzją Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 84 z 20.3.2004, s. 13.

(2)  Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 1.

(3)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

Projekt

DECYZJA NR …/… RADY STABILIZACJI I STOWARZYSZENIA

utworzonej Układem o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony

z dnia …

w sprawie przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zawartych w Układzie o stabilizacji i stowarzyszeniu

RADA STABILIZACJI I STOWARZYSZENIA,

uwzględniając Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chorwacji z drugiej strony (1), w szczególności jego art. 47,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 47 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony („układ”) przewiduje koordynację systemu zabezpieczenia społecznego Chorwacji z systemami państw członkowskich i określa zasady takiej koordynacji.

(2)	Artykuł 47 układu przewiduje, że Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia przyjmuje decyzję dotyczącą realizacji celów określonych w tym artykule.

(3)

W odniesieniu do stosowania zasady niedyskryminacji niniejsza decyzja nie powinna przyznawać żadnych dodatkowych praw wynikających z niektórych faktów lub zdarzeń, mających miejsce na terytorium drugiej umawiającej się strony, które nie są brane pod uwagę na mocy ustawodawstwa pierwszej umawiającej się strony, innych niż prawo do przeniesienia niektórych świadczeń.

(4)

Przy stosowaniu niniejszej decyzji prawo pracowników chorwackich do świadczeń rodzinnych powinno być uwarunkowane legalnym zamieszkiwaniem członków rodziny pracownika wraz z tym pracownikiem w państwie członkowskim, w którym jest on zatrudniony. Niniejsza decyzja nie powinna uprawniać do żadnych świadczeń rodzinnych wobec członków rodziny zamieszkujących w innym państwie, na przykład w Chorwacji.

(5)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 859/2003 (2) rozszerza już zakres stosowania przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na swoje obywatelstwo. Rozporządzenie (WE) nr 859/2003 obejmuje już zasadę sumowania okresów ubezpieczenia nabytych przez pracowników chorwackich w różnych państwach członkowskich w odniesieniu do uprawnienia do niektórych świadczeń, określoną w art. 47 ust. 1 tiret pierwsze układu.

(6)	W celu ułatwienia stosowania zasad koordynacji konieczne może się okazać wprowadzenie przepisów szczególnych, które odpowiadają szczególnym cechom ustawodawstwa Chorwacji.

(7)	W celu zapewnienia płynnego funkcjonowania koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich i Chorwacji należy przewidzieć szczególne przepisy dotyczące współpracy między państwami członkowskimi a Chorwacją oraz między zainteresowanymi osobami a instytucjami właściwego państwa.

(8)	Należy przyjąć przepisy przejściowe w celu ochrony osób objętych niniejszą decyzją oraz w celu zagwarantowania, że w wyniku jej wejścia w życie nie utracą one swoich praw,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

CZĘŚĆ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

1.   Do celów niniejszej decyzji:

a)	„układ” oznacza Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony;

b)	„rozporządzenie” oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (3) mające zastosowanie w państwach członkowskich Unii Europejskiej;

c)	„rozporządzenie wykonawcze” oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (4);

d)	„państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

e)	„pracownik” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Chorwacji – osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu tego ustawodawstwa;

f)	„członek rodziny” oznacza, (i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego – członka rodziny w rozumieniu art. 1 lit. i) rozporządzenia; (ii) do celów ustawodawstwa Chorwacji – członka rodziny w rozumieniu tego ustawodawstwa;

g)

„ustawodawstwo” oznacza, (i) w odniesieniu do państw członkowskich – ustawodawstwo w rozumieniu art. 1 lit. l) rozporządzenia, obowiązujące w odniesieniu do świadczeń objętych niniejszą decyzją; (ii) w odniesieniu do Chorwacji – ustawodawstwo obowiązujące w Chorwacji dotyczące świadczeń objętych niniejszą decyzją;

h)	„świadczenia” oznaczają, — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty z tytułu inwalidztwa spowodowanego wypadkami przy pracy i chorobami zawodowymi, — zasiłki rodzinne;

i)

„świadczenia podlegające przeniesieniu” oznaczają, (i) w odniesieniu do państw członkowskich: — emerytury, — renty rodzinne, — renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej, — renty z tytułu inwalidztwa spowodowanego wypadkami przy pracy i chorobami zawodowymi, w rozumieniu rozporządzenia, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym wymienionych w załączniku X do rozporządzenia; (ii) w odniesieniu do Chorwacji – odpowiednie świadczenia zapewnione ustawodawstwem Chorwacji, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym, określonych w załączniku I do niniejszej decyzji.

2.   Pozostałe pojęcia stosowane w niniejszej decyzji mają znaczenie im przypisane:

a)	w odniesieniu do państw członkowskich – w rozporządzeniu oraz rozporządzeniu wykonawczym;

b)	w odniesieniu do Chorwacji – w odpowiednim ustawodawstwie obowiązującym w Chorwacji.

Artykuł 2

Zakres podmiotowy

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

a)	pracowników, którzy są obywatelami Chorwacji i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium państwa członkowskiego oraz podlegają lub podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku państw członkowskich, a także do osób pozostałych przy życiu;

b)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. a), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w państwie członkowskim;

c)	pracowników, którzy są obywatelami danego państwa członkowskiego i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium Chorwacji i podlegają lub podlegali ustawodawstwu Chorwacji oraz do osób pozostałych przy życiu; oraz

d)	członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. c), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w Chorwacji.

Artykuł 3

Zasada równego traktowania

1.   Pracownicy będący obywatelami Chorwacji legalnie zatrudnieni w państwie członkowskim oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli państwa członkowskiego, w którym pracownicy ci są zatrudnieni.

2.   Pracownicy będący obywatelami państwa członkowskiego i legalnie zatrudnieni w Chorwacji oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są – w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) – traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli Chorwacji.

CZĘŚĆ II

STOSUNKI MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI A CHORWACJĄ

Artykuł 4

Uchylenie klauzul zamieszkania

1.   Świadczenia podlegające przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i), do których uprawnione są osoby, o których mowa w art. 2 lit. a) i c), nie podlegają redukcji, zmianie, zawieszeniu, cofnięciu ani konfiskacie z racji tego, że beneficjent zamieszkuje,

(i)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu państwa członkowskiego – na terytorium Chorwacji; lub

(ii)	do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu Chorwacji – na terytorium państwa członkowskiego.

2.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. b), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem danego państwa członkowskiego, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium Chorwacji.

3.   Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. d), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem Chorwacji, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium państwa członkowskiego.

CZĘŚĆ III

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł 5

Współpraca

1.   Państwa członkowskie i Chorwacja przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje o zmianach w ich ustawodawstwie, które mogą wpłynąć na wykonywanie niniejszej decyzji.

2.   Do celów niniejszej decyzji, organy i instytucje państw członkowskich i Chorwacji świadczą sobie wzajemnie pomoc i działają tak, jak przy wprowadzaniu w życie własnego ustawodawstwa. Pomoc administracyjna tych organów i instytucji jest w zasadzie wolna od opłat. Jednakże właściwe organy państw członkowskich i Chorwacji mogą postanowić o zwrocie niektórych kosztów.

3.   Do celów niniejszej decyzji, organy i instytucje państw członkowskich i Chorwacji mogą porozumiewać się między sobą bezpośrednio, jak również z osobami zainteresowanymi lub z ich pełnomocnikami.

4.   Instytucje i osoby objęte niniejszą decyzją mają obowiązek wzajemnego informowania się i współpracy w celu zapewnienia właściwego wykonywania niniejszej decyzji.

5.   Zainteresowane osoby muszą jak najszybciej informować instytucje właściwego państwa członkowskiego lub Chorwacji, w przypadku gdy jest ona państwem właściwym, oraz państwa członkowskiego zamieszkania lub Chorwacji, w przypadku gdy jest ona państwem zamieszkania, o wszelkich zmianach ich sytuacji osobistej lub rodzinnej, które mają wpływ na ich prawo do świadczeń na mocy niniejszej decyzji.

6.   Niespełnienie zobowiązań dotyczących informacji, o których mowa w ust. 5, może skutkować zastosowaniem proporcjonalnych środków zgodnie z prawem krajowym. Środki te odpowiadają jednak środkom stosowanym w podobnych sytuacjach zgodnie z prawem krajowym oraz nie uniemożliwiają wnioskodawcom korzystania z praw, które otrzymali na mocy niniejszej decyzji, ani tego korzystania nadmiernie nie utrudniają w praktyce.

7.   Państwa członkowskie i Chorwacja mogą przewidzieć przepisy krajowe stwarzające warunki do weryfikacji uprawnień do otrzymywania świadczeń, by uwzględnić fakt, że beneficjenci przebywają lub zamieszkują poza terytorium państwa, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Przepisy te są proporcjonalne, wolne od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo i zgodne z zasadami niniejszej decyzji. O przepisach tych powiadamia się Radę Stabilizacji i Stowarzyszenia.

Artykuł 6

Kontrole administracyjne i badania lekarskie

1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie do osób, o których mowa w art. 2, korzystających z podlegających przeniesieniu świadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i), jak również do instytucji zajmujących się wykonywaniem niniejszej decyzji.

2.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Chorwacji, lub w Chorwacji, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w danym państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji badania lekarskie przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta zgodnie z procedurami określonymi w ustawodawstwie stosowanym przez tę instytucję.

Instytucja będąca dłużnikiem powiadamia instytucję miejsca pobytu lub zamieszkania o wszelkich szczególnych wymogach, które w razie konieczności mają być przestrzegane, a także o elementach, które ma obejmować badanie lekarskie.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie badania lekarskiego, protokół tego badania.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo do zlecenia przeprowadzenia badania beneficjenta przez wybranego przez nią lekarza na terytorium, na którym przebywa lub zamieszkuje osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia, lub w państwie, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

3.   W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Chorwacji, lub w Chorwacji, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji kontrolę administracyjną przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli administracyjnej, sprawozdanie z tej kontroli.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo zlecenia przeprowadzenia badania sytuacji beneficjenta wybranej przez siebie osobie. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

4.   Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Chorwacja mogą ustalić inne przepisy administracyjne, pod warunkiem że poinformują o tym Radę Stabilizacji i Stowarzyszenia.

5.   W drodze wyjątku od zasady nieodpłatnej wzajemnej pomocy administracyjnej określonej w art. 5 ust. 2 niniejszej decyzji, rzeczywista kwota wydatków poniesionych na kontrole, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zwracana jest przez instytucję będącą dłużnikiem, która wystąpiła o przeprowadzenie takich kontroli, instytucji, do której wystąpiono o ich przeprowadzenie.

Artykuł 7

Stosowanie art. 120 układu

Artykuł 120 układu ma zastosowanie w przypadku, gdy którakolwiek ze stron uzna, że druga strona nie wypełniła zobowiązań określonych w art. 5 i 6.

Artykuł 8

Szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Chorwacji

Rada Stabilizacji i Stowarzyszenia może, w razie potrzeby, ustanowić w załączniku II szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Chorwacji.

Artykuł 9

Procedury administracyjne wynikające z istniejących umów dwustronnych

Procedury administracyjne zawarte w istniejących umowach dwustronnych między państwem członkowskim a Chorwacją mogą nadal obowiązywać, pod warunkiem że procedury te nie wpływają negatywnie na prawa lub obowiązki zainteresowanych osób określone w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Umowy uzupełniające procedury wykonania niniejszej decyzji

Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba i Chorwacja mogą zawrzeć umowy, których zadaniem jest uzupełnienie procedur administracyjnych służących wykonywaniu niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do zapobiegania oszustwom i błędom oraz ich zwalczania.

CZĘŚĆ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 11

Przepisy przejściowe

1.   Niniejsza decyzja nie daje podstawy do nabycia żadnych praw w odniesieniu do okresu poprzedzającego datę jej wejścia w życie.

2.   Z zastrzeżeniem ust. 1, prawo nabywa się na podstawie niniejszej decyzji, nawet jeżeli odnosi się ono do zdarzenia, które nastąpiło przed datą jej wejścia w życie.

3.   Każde świadczenie, które nie zostało przyznane lub które zostało zawieszone ze względu na obywatelstwo lub miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej, zostaje, na jej wniosek, przyznane lub wznowione od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, o ile prawa, za które uprzednio zostały przyznane świadczenia, nie zostały spłacone w formie zryczałtowanej.

4.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa nabyte zgodnie z niniejszą decyzją stają się skuteczne od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, przy czym przepisy ustawodawstwa państw członkowskich lub Chorwacji dotyczące utraty lub ograniczenia praw nie mogą być stosowane w odniesieniu do zainteresowanych osób.

5.   Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa, które nie zostały utracone lub nie przedawniły się, stają się skuteczne od daty przedłożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się korzystniejsze przepisy ustawodawstwa jednego z państw członkowskich lub Chorwacji.

Artykuł 12

Załączniki do niniejszej decyzji

1.   Załączniki do niniejszej decyzji stanowią jej integralną część.

2.   Na wniosek Chorwacji załączniki mogą zostać zmienione decyzją Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 26 z 28.1.2005, s. 3.

(2)  Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 1.

(3)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

W części B załącznika I do dyrektywy 2008/38/WE po wierszu: szczególna potrzeba żywieniowa „Wspomaganie funkcji skóry w przypadku dermatozy i nadmiernego wypadania sierści” i przed wierszem: szczególna potrzeba żywieniowa „Zmniejszenie ryzyka wystąpienia gorączki mlecznej” dodaje się wiersz w brzmieniu:

ZAŁĄCZNIK A

WYKAZ PRZEWOŹNIKÓW LOTNICZYCH PODLEGAJĄCYCH PEŁNEMU ZAKAZOWI WYKONYWANIA PRZEWOZÓW W RAMACH UE  (1)

Nazwa osoby prawnej przewoźnika lotniczego wskazana w certyfikacie przewoźnika lotniczego (AOC) (oraz nazwa handlowa, w przypadku różnic)	Numer certyfikatu przewoźnika lotniczego (AOC) lub numer koncesji przewoźnika lotniczego	Kod ICAO linii lotniczej	Państwo przewoźnika
BLUE WING AIRLINES	SRBWA-01/2002	BWI	Surinam
MERIDIAN AIRWAYS LTD	AOC 023	MAG	Republika Ghany
SIEM REAP AIRWAYS INTERNATIONAL	AOC/013/00	SRH	Królestwo Kambodży
SILVERBACK CARGO FREIGHTERS	nieznany	VRB	Republika Rwandy
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Afganistanie, w tym:			Islamska Republika Afganistanu
ARIANA AFGHAN AIRLINES	AOC 009	AFG	Islamska Republika Afganistanu
KAM AIR	AOC 001	KMF	Islamska Republika Afganistanu
PAMIR AIRLINES	nieznany	PIR	Islamska Republika Afganistanu
SAFI AIRWAYS	AOC 181	SFW	Islamska Republika Afganistanu
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Angoli, z wyjątkiem przewoźnika TAAG Angola Airlines ujętego w załączniku B, w tym:			Republika Angoli
AEROJET	015	nieznany	Republika Angoli
AIR26	004	DCD	Republika Angoli
AIR GEMINI	002	GLL	Republika Angoli
AIR GICANGO	009	nieznany	Republika Angoli
AIR JET	003	MBC	Republika Angoli
AIR NAVE	017	nieznany	Republika Angoli
ALADA	005	RAD	Republika Angoli
ANGOLA AIR SERVICES	006	nieznany	Republika Angoli
DIEXIM	007	nieznany	Republika Angoli
GIRA GLOBO	008	GGL	Republika Angoli
HELIANG	010	nieznany	Republika Angoli
HELIMALONGO	011	nieznany	Republika Angoli
MAVEWA	016	nieznany	Republika Angoli
PHA	019	nieznany	Republika Angoli
RUI & CONCEICAO	012	nieznany	Republika Angoli
SAL	013	nieznany	Republika Angoli
SERVISAIR	018	nieznany	Republika Angoli
SONAIR	014	SOR	Republika Angoli
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Beninie, w tym:			Republika Beninu
AERO BENIN	PEA No 014/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS	AEB	Republika Beninu
AFRICA AIRWAYS	nieznany	AFF	Republika Beninu
ALAFIA JET	PEA No 014/ANAC/MDCTTTATP-PR/DEA/SCS	nieznany	Republika Beninu
BENIN GOLF AIR	PEA No 012/MDCTTP-PR/ANAC/DEA/SCS	BGL	Republika Beninu
BENIN LITTORAL AIRWAYS	PEA No 013/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS	LTL	Republika Beninu
COTAIR	PEA No 015/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS	COB	Republika Beninu
ROYAL AIR	PEA No 11/ANAC/MDCTTP-PR/DEA/SCS	BNR	Republika Beninu
TRANS AIR BENIN	PEA No 016/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS	TNB	Republika Beninu
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Konga, w tym:			Republika Konga
AERO SERVICE	RAC06-002	RSR	Republika Konga
EQUAFLIGHT SERVICES	RAC 06-003	EKA	Republika Konga
SOCIETE NOUVELLE AIR CONGO	RAC 06-004	nieznany	Republika Konga
TRANS AIR CONGO	RAC 06-001	nieznany	Republika Konga
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Demokratycznej Republice Konga, w tym:			Demokratyczna Republika Konga
AFRICAN AIR SERVICES COMMUTER	409/CAB/MIN/TVC/051/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
AIR KASAI	409/CAB/MIN/TVC/036/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
AIR KATANGA	409/CAB/MIN/TVC/031/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
AIR TROPIQUES	409/CAB/MIN/TVC/029/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
BLUE AIRLINES	409/CAB/MIN/TVC/028/08	BUL	Demokratyczna Republika Konga
BRAVO AIR CONGO	409/CAB/MIN/TC/0090/2006	BRV	Demokratyczna Republika Konga
BUSINESS AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/048/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
BUSY BEE CONGO	409/CAB/MIN/TVC/052/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
CETRACA AVIATION SERVICE	409/CAB/MIN/TVC/026/08	CER	Demokratyczna Republika Konga
CHC STELLAVIA	409/CAB/MIN/TC/0050/2006	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
CONGO EXPRESS	409/CAB/MIN/TVC/083/2009	EXY	Demokratyczna Republika Konga
COMPAGNIE AFRICAINE D’AVIATION (CAA)	409/CAB/MIN/TVC/035/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
DOREN AIR CONGO	409/CAB/MIN/TVC/0032/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
ENTREPRISE WORLD AIRWAYS (EWA)	409/CAB/MIN/TVC/003/08	EWS	Demokratyczna Republika Konga
FILAIR	409/CAB/MIN/TVC/037/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
GALAXY KAVATSI	409/CAB/MIN/TVC/027/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
GILEMBE AIR SOUTENANCE (GISAIR)	409/CAB/MIN/TVC/053/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
GOMA EXPRESS	409/CAB/MIN/TC/0051/2006	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
GOMAIR	409/CAB/MIN/TVC/045/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
HEWA BORA AIRWAYS (HBA)	409/CAB/MIN/TVC/038/08	ALX	Demokratyczna Republika Konga
INTERNATIONAL TRANS AIR BUSINESS (ITAB)	409/CAB/MIN/TVC/033/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
KIN AVIA	409/CAB/MIN/TVC/042/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
LIGNES AÉRIENNES CONGOLAISES (LAC)	podpis ministerialny (postanowienie nr 78/205)	LCG	Demokratyczna Republika Konga
MALU AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/04008	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
MANGO AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/034/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
SAFE AIR COMPANY	409/CAB/MIN/TVC/025/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
SERVICES AIR	409/CAB/MIN/TVC/030/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
SWALA AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/050/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
TMK AIR COMMUTER	409/CAB/MIN/TVC/044/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
TRACEP CONGO AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/046/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
TRANS AIR CARGO SERVICES	409/CAB/MIN/TVC/024/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
WIMBI DIRA AIRWAYS	409/CAB/MIN/TVC/039/08	WDA	Demokratyczna Republika Konga
ZAABU INTERNATIONAL	409/CAB/MIN/TVC/049/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Dżibuti, w tym:			Dżibuti
DAALLO AIRLINES	nieznany	DAO	Dżibuti
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Gwinei Równikowej, w tym:			Gwinea Równikowa
CRONOS AIRLINES	nieznany	nieznany	Gwinea Równikowa
CEIBA INTERCONTINENTAL	nieznany	CEL	Gwinea Równikowa
EGAMS	nieznany	EGM	Gwinea Równikowa
EUROGUINEANA DE AVIACION Y TRANSPORTES	2006/001/MTTCT/DGAC/SOPS	EUG	Gwinea Równikowa
GENERAL WORK AVIACION	002/ANAC	nieznany	Gwinea Równikowa
GETRA - GUINEA ECUATORIAL DE TRANSPORTES AEREOS	739	GET	Gwinea Równikowa
GUINEA AIRWAYS	738	nieznany	Gwinea Równikowa
STAR EQUATORIAL AIRLINES	nieznany	nieznany	Gwinea Równikowa
UTAGE – UNION DE TRANSPORT AEREO DE GUINEA ECUATORIAL	737	UTG	Gwinea Równikowa
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Indonezji, z wyjątkiem Garuda Indonesia, Airfast Indonesia, Mandala Airlines, Ekspres Transportasi Antarbenua, Indonesia Air Asia i Metro Batavia, w tym:			Republika Indonezji
AIR PACIFIC UTAMA	135-020	nieznany	Republika Indonezji
ALFA TRANS DIRGANTATA	135-012	nieznany	Republika Indonezji
ASCO NUSA AIR	135-022	nieznany	Republika Indonezji
ASI PUDJIASTUTI	135-028	nieznany	Republika Indonezji
AVIASTAR MANDIRI	135-029	nieznany	Republika Indonezji
CARDIG AIR	121-013	nieznany	Republika Indonezji
DABI AIR NUSANTARA	135-030	nieznany	Republika Indonezji
DERAYA AIR TAXI	135-013	DRY	Republika Indonezji
DERAZONA AIR SERVICE	135-010	DRZ	Republika Indonezji
DIRGANTARA AIR SERVICE	135-014	DIR	Republika Indonezji
EASTINDO	135-038	nieznany	Republika Indonezji
GATARI AIR SERVICE	135-018	GHS	Republika Indonezji
INDONESIA AIR TRANSPORT	135-034	IDA	Republika Indonezji
INTAN ANGKASA AIR SERVICE	135-019	nieznany	Republika Indonezji
JOHNLIN AIR TRANSPORT	135-043	nieznany	Republika Indonezji
KAL STAR	121-037	KLS	Republika Indonezji
KARTIKA AIRLINES	121-003	KAE	Republika Indonezji
KURA-KURA AVIATION	135-016	KUR	Republika Indonezji
LION MENTARI AIRLINES	121-010	LNI	Republika Indonezji
MANUNGGAL AIR SERVICE	121-020	nieznany	Republika Indonezji
MEGANTARA	121-025	MKE	Republika Indonezji
MERPATI NUSANTARA AIRLINES	121-002	MNA	Republika Indonezji
MIMIKA AIR	135-007	nieznany	Republika Indonezji
NATIONAL UTILITY HELICOPTER	135-011	nieznany	Republika Indonezji
NUSANTARA AIR CHARTER	121-022	nieznany	Republika Indonezji
NUSANTARA BUANA AIR	135-041	nieznany	Republika Indonezji
NYAMAN AIR	135-042	nieznany	Republika Indonezji
PELITA AIR SERVICE	121-008	PAS	Republika Indonezji
PENERBANGAN ANGKASA SEMESTA	135-026	nieznany	Republika Indonezji
PURA WISATA BARUNA	135-025	nieznany	Republika Indonezji
REPUBLIC EXPRESS AIRLINES	121-040	RPH	Republika Indonezji
RIAU AIRLINES	121-016	RIU	Republika Indonezji
SAMPOERNA AIR NUSANTARA	135-036	SAE	Republika Indonezji
SAYAP GARUDA INDAH	135-004	nieznany	Republika Indonezji
SKY AVIATION	135-044	nieznany	Republika Indonezji
SMAC	135-015	SMC	Republika Indonezji
SRIWIJAYA AIR	121-035	SJY	Republika Indonezji
SURVEI UDARA PENAS	135-006	nieznany	Republika Indonezji
TRANSWISATA PRIMA AVIATION	135-021	nieznany	Republika Indonezji
TRAVEL EXPRESS AVIATION SERVICE	121-038	XAR	Republika Indonezji
TRAVIRA UTAMA	135-009	nieznany	Republika Indonezji
TRI MG INTRA ASIA AIRLINES	121-018	TMG	Republika Indonezji
TRIGANA AIR SERVICE	121-006	TGN	Republika Indonezji
UNINDO	135-040	nieznany	Republika Indonezji
WING ABADI AIRLINES	121-012	WON	Republika Indonezji
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Kazachstanie, z wyjątkiem Air Astana, w tym:			Republika Kazachstanu
AERO AIR COMPANY	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
AIR ALMATY	AK-0331-07	LMY	Republika Kazachstanu
AIR COMPANY KOKSHETAU	AK-0357-08	KRT	Republika Kazachstanu
AIR DIVISION OF EKA	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
AIR FLAMINGO	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
AIR TRUST AIRCOMPANY	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
AK SUNKAR AIRCOMPANY	nieznany	AKS	Republika Kazachstanu
ALMATY AVIATION	nieznany	LMT	Republika Kazachstanu
ARKHABAY	nieznany	KEK	Republika Kazachstanu
ASIA CONTINENTAL AIRLINES	AK-0345-08	CID	Republika Kazachstanu
ASIA CONTINENTAL AVIALINES	AK-0371-08	RRK	Republika Kazachstanu
ASIA WINGS	AK-0390-09	AWA	Republika Kazachstanu
ATMA AIRLINES	AK-0372-08	AMA	Republika Kazachstanu
ATYRAU AYE JOLY	AK-0321-07	JOL	Republika Kazachstanu
AVIA-JAYNAR	nieznany	SAP	Republika Kazachstanu
BEYBARS AIRCOMPANY	nieznany	BBS	Republika Kazachstanu
BERKUT AIR/BEK AIR	AK-0311-07	BKT/BEK	Republika Kazachstanu
BURUNDAYAVIA AIRLINES	AK-0374-08	BRY	Republika Kazachstanu
COMLUX	AK-0352-08	KAZ	Republika Kazachstanu
DETA AIR	AK-0344-08	DET	Republika Kazachstanu
EAST WING	AK-0332-07	EWZ	Republika Kazachstanu
EASTERN EXPRESS	AK-0358-08	LIS	Republika Kazachstanu
EURO-ASIA AIR	AK-0384-09	EAK	Republika Kazachstanu
EURO-ASIA AIR INTERNATIONAL	nieznany	KZE	Republika Kazachstanu
FLY JET KZ	AK-0391-09	FJK	Republika Kazachstanu
INVESTAVIA	AK-0342-08	TLG	Republika Kazachstanu
IRTYSH AIR	AK-0381-09	MZA	Republika Kazachstanu
JET AIRLINES	AK-0349-09	SOZ	Republika Kazachstanu
JET ONE	AK-0367-08	JKZ	Republika Kazachstanu
KAZAIR JET	AK-0387-09	KEJ	Republika Kazachstanu
KAZAIRTRANS AIRLINE	AK-0347-08	KUY	Republika Kazachstanu
KAZAIRWEST	nieznany	KAW	Republika Kazachstanu
KAZAVIA	nieznany	KKA	Republika Kazachstanu
KAZAVIASPAS	nieznany	KZS	Republika Kazachstanu
KOKSHETAU	AK-0357-08	KRT	Republika Kazachstanu
MEGA AIRLINES	AK-0356-08	MGK	Republika Kazachstanu
MIRAS	AK-0315-07	MIF	Republika Kazachstanu
ORLAN 2000 AIRCOMPANY	nieznany	KOV	Republika Kazachstanu
PANKH CENTER KAZAKHSTAN	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
PRIME AVIATION	nieznany	PKZ	Republika Kazachstanu
SAMAL AIR	nieznany	SAV	Republika Kazachstanu
SAYAKHAT AIRLINES	AK-0359-08	SAH	Republika Kazachstanu
SEMEYAVIA	nieznany	SMK	Republika Kazachstanu
SCAT	AK-0350-08	VSV	Republika Kazachstanu
SKYBUS	AK-0364-08	BYK	Republika Kazachstanu
SKYJET	AK-0307-09	SEK	Republika Kazachstanu
UST-KAMENOGORSK	AK-0385-09	UCK	Republika Kazachstanu
ZHETYSU AIRCOMPANY	nieznany	JTU	Republika Kazachstanu
ZHERSU AVIA	nieznany	RZU	Republika Kazachstanu
ZHEZKAZGANAIR	nieznany	KZH	Republika Kazachstanu
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Kirgiskiej, w tym:			Republika Kirgiska
AIR MANAS	17	MBB	Republika Kirgiska
ASIAN AIR	36	AAZ	Republika Kirgiska
AVIA TRAFFIC COMPANY	23	AVJ	Republika Kirgiska
AEROSTAN (EX BISTAIR-FEZ BISHKEK)	08	BSC	Republika Kirgiska
CAAS	13	CBK	Republika Kirgiska
CLICK AIRWAYS	11	CGK	Republika Kirgiska
DAMES	20	DAM	Republika Kirgiska
EASTOK AVIA	15	EEA	Republika Kirgiska
GOLDEN RULE AIRLINES	22	GRS	Republika Kirgiska
ITEK AIR	04	IKA	Republika Kirgiska
KYRGYZ TRANS AVIA	31	KTC	Republika Kirgiska
KYRGYZSTAN	03	LYN	Republika Kirgiska
KYRGYZSTAN AIRLINE	nieznany	KGA	Republika Kirgiska
MAX AVIA	33	MAI	Republika Kirgiska
S GROUP AVIATION	6	SGL	Republika Kirgiska
SKY GATE INTERNATIONAL AVIATION	14	SGD	Republika Kirgiska
SKY WAY AIR	21	SAB	Republika Kirgiska
TENIR AIRLINES	26	TEB	Republika Kirgiska
TRAST AERO	05	TSJ	Republika Kirgiska
VALOR AIR	07	VAC	Republika Kirgiska
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Liberii			Liberia
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Gabońskiej, z wyjątkiem przewoźników Gabon Airlines, Afrijet i SN2AG ujętych w załączniku B, w tym:			Republika Gabońska
AFRIC AVIATION		nieznany	Republika Gabońska
AIR SERVICES SA	004/MTAC/ANAC-G/DSA	RVS	Republika Gabońska
AIR TOURIST (ALLEGIANCE)	007/MTAC/ANAC-G/DSA	LGE	Republika Gabońska
NATIONALE ET REGIONALE TRANSPORT (NATIONALE)	008/MTAC/ANAC-G/DSA	NRG	Republika Gabońska
SCD AVIATION	005/MTAC/ANAC-G/DSA	SCY	Republika Gabońska
SKY GABON	009/MTAC/ANAC-G/DSA	SKG	Republika Gabońska
SOLENTA AVIATION GABON	006/MTAC/ANAC-G/DSA	nieznany	Republika Gabońska
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Mauretańskiej, w tym:			Republika Mauretańska
MAURITANIA AIRWAYS		MTW	Republika Mauretańska
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny na Filipinach, w tym:			Republika Filipin
AEROWURKS AERIAL SPRAYING SERVICES	2010030	nieznany	Republika Filipin
AIR PHILIPPINES CORPORATION	2009006	GAP	Republika Filipin
AIR WOLF AVIATION INC.	200911	nieznany	Republika Filipin
AIRTRACK AGRICULTURAL CORPORATION	2010027	nieznany	Republika Filipin
ASIA AIRCRAFT OVERSEAS PHILIPPINES INC.	4AN9800036	nieznany	Republika Filipin
AVIATION TECHNOLOGY INNOVATORS, INC.	4AN2007005	nieznany	Republika Filipin
AVIATOUR'S FLY'N INC.	200910	nieznany	Republika Filipin
AYALA AVIATION CORP.	4AN9900003	nieznany	Republika Filipin
BEACON	nieznany	nieznany	Republika Filipin
BENDICE TRANSPORT MANAGEMENT INC.	4AN2008006	nieznany	Republika Filipin
CANADIAN HELICOPTERS PHILIPPINES INC.	4AN9800025	nieznany	Republika Filipin
CEBU PACIFIC AIR	2009002	CEB	Republika Filipin
CHEMTRAD AVIATION CORPORATION	2009018	nieznany	Republika Filipin
CM AERO	4AN2000001	nieznany	Republika Filipin
CORPORATE AIR	nieznany	nieznany	Republika Filipin
CYCLONE AIRWAYS	4AN9900008	nieznany	Republika Filipin
FAR EAST AVIATION SERVICES	2009013	nieznany	Republika Filipin
F.F. CRUZ AND COMPANY, INC.	2009017	nieznany	Republika Filipin
HUMA CORPORATION	2009014	nieznany	Republika Filipin
INAEC AVIATION CORP.	4AN2002004	nieznany	Republika Filipin
ISLAND AVIATION	2009009	SOY	Republika Filipin
ISLAND TRANSVOYAGER	2010022	nieznany	Republika Filipin
LION AIR, INCORPORATED	2009019	nieznany	Republika Filipin
MACRO ASIA AIR TAXI SERVICES	2010029	nieznany	Republika Filipin
MINDANAO RAINBOW AGRICULTURAL DEVELOPMENT SERVICES	2009016	nieznany	Republika Filipin
MISIBIS AVIATION & DEVELOPMENT CORP	2010020	nieznany	Republika Filipin
OMNI AVIATION CORP.	2010033	nieznany	Republika Filipin
PACIFIC EAST ASIA CARGO AIRLINES, INC.	4AS9800006	PEC	Republika Filipin
PACIFIC AIRWAYS CORPORATION	4AN9700007	nieznany	Republika Filipin
PACIFIC ALLIANCE CORPORATION	4AN2006001	nieznany	Republika Filipin
PHILIPPINE AIRLINES	2009001	PAL	Republika Filipin
PHILIPPINE AGRICULTURAL AVIATION CORP.	4AN9800015	nieznany	Republika Filipin
ROYAL AIR CHARTER SERVICES INC.	2010024	nieznany	Republika Filipin
ROYAL STAR AVIATION, INC.	2010021	nieznany	Republika Filipin
SOUTH EAST ASIA INC.	2009004	nieznany	Republika Filipin
SOUTHSTAR AVIATION COMPANY, INC.	4AN9800037	nieznany	Republika Filipin
SPIRIT OF MANILA AIRLINES CORPORATION	2009008	MNP	Republika Filipin
SUBIC INTERNATIONAL AIR CHARTER	4AN9900010	nieznany	Republika Filipin
SUBIC SEAPLANE, INC.	4AN2000002	nieznany	Republika Filipin
TOPFLITE AIRWAYS, INC.	4AN9900012	nieznany	Republika Filipin
TRANSGLOBAL AIRWAYS CORPORATION	2009007	TCU	Republika Filipin
WORLD AVIATION, CORP.	nieznany	nieznany	Republika Filipin
WCC AVIATION COMPANY	2009015	nieznany	Republika Filipin
YOKOTA AVIATION, INC.	nieznany	nieznany	Republika Filipin
ZENITH AIR, INC.	2009012	nieznany	Republika Filipin
ZEST AIRWAYS INCORPORATED	2009003	RIT	Republika Filipin
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej, w tym:			Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
AFRICA CONNECTION	10/AOC/2008	nieznany	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
BRITISH GULF INTERNATIONAL COMPANY LTD	01/AOC/2007	BGI	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
EXECUTIVE JET SERVICES	03/AOC/2006	EJZ	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
GLOBAL AVIATION OPERATION	04/AOC/2006	nieznany	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
GOLIAF AIR	05/AOC/2001	GLE	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
ISLAND OIL EXPLORATION	01/AOC/2008	nieznany	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
STP AIRWAYS	03/AOC/2006	STP	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
TRANSAFRIK INTERNATIONAL LTD	02/AOC/2002	TFK	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
TRANSCARG	01/AOC/2009	nieznany	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
TRANSLIZ AVIATION (TMS)	02/AOC/2007	TMS	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Sierra Leone, w tym:			Sierra Leone
AIR RUM, Ltd	nieznany	RUM	Sierra Leone
DESTINY AIR SERVICES, LTD	nieznany	DTY	Sierra Leone
HEAVYLIFT CARGO	nieznany	nieznany	Sierra Leone
ORANGE AIR SIERRA LEONE LTD	nieznany	ORJ	Sierra Leone
PARAMOUNT AIRLINES, LTD	nieznany	PRR	Sierra Leone
SEVEN FOUR EIGHT AIR SERVICES LTD	nieznany	SVT	Sierra Leone
TEEBAH AIRWAYS	nieznany	nieznany	Sierra Leone
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Sudanie, w tym:			Republika Sudanu
SUDAN AIRWAYS	nieznany	SUD	Republika Sudanu
SUN AIR COMPANY	051	SNR	Republika Sudanu
MARSLAND COMPANY	040	MSL	Republika Sudanu
ATTICO AIRLINES	023	ETC	Republika Sudanu
FOURTY EIGHT AVIATION	054	WHB	Republika Sudanu
SUDANESE STATES AVIATION COMPANY	010	SNV	Republika Sudanu
ALMAJARA AVIATION	nieznany	MJA	Republika Sudanu
BADER AIRLINES	035	BDR	Republika Sudanu
ALFA AIRLINES	054	AAJ	Republika Sudanu
AZZA TRANSPORT COMPANY	012	AZZ	Republika Sudanu
GREEN FLAG AVIATION	017	nieznany	Republika Sudanu
ALMAJAL AVIATION SERVICE	015	MGG	Republika Sudanu
NOVA AIRLINES	001	NOV	Republika Sudanu
TARCO AIRLINES	056	nieznany	Republika Sudanu
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Suazi, w tym:			Suazi
SWAZILAND AIRLINK	nieznany	SZL	Suazi
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Zambii, w tym:			Zambia
ZAMBEZI AIRLINES	Z/AOC/001/2009	ZMA	Zambia

---

(1)  Przewoźnikom lotniczym wymienionym w załączniku A można zezwolić na wykonywanie prawa przewozowego poprzez dzierżawę statków powietrznych z załogą (tzw. leasing mokry) przewoźnika lotniczego niepodlegającego zakazowi wykonywania przewozów, pod warunkiem spełnienia wymagań odpowiednich norm bezpieczeństwa.