ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2010.280.pol |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 53 |
Spis treści |
|
I Akty ustawodawcze |
Strona |
|
|
DYREKTYWY |
|
|
* |
|
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
|
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
|
||
|
|
DECYZJE |
|
|
* |
||
|
* |
||
|
|
2010/640/UE |
|
|
* |
Decyzja Komisji z dnia 21 października 2010 r. zmieniająca decyzje 2006/920/WE i 2008/231/WE dotyczące technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu Ruch kolejowy transeuropejskich systemów kolei konwencjonalnych i kolei dużych prędkości (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 7179) ( 1 ) |
|
|
|
2010/641/UE |
|
|
* |
Decyzja Komisji z dnia 22 października 2010 r. zmieniająca decyzję 2008/866/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 7183) ( 1 ) |
|
|
|
2010/642/UE |
|
|
* |
||
|
|
AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH |
|
|
|
2010/643/UE |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
I Akty ustawodawcze
DYREKTYWY
26.10.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280/1 |
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/64/UE
z dnia 20 października 2010 r.
w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 82 ust. 2 akapit drugi lit. b),
uwzględniając inicjatywę Królestwa Belgii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estonii, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Austrii, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Finlandii, oraz Królestwa Szwecji (1),
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Unia postawiła sobie za cel utrzymanie i rozwój przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Zgodnie z konkluzjami prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w Tampere w dniach 15 i 16 października 1999 r., a w szczególności z ich pkt 33, zasada wzajemnego uznawania wyroków i innych orzeczeń organów sądowych powinna stać się podstawą współpracy sądowej w sprawach cywilnych i karnych w Unii, ponieważ poprawa wzajemnego uznawania oraz niezbędne zbliżenie przepisów ułatwiłoby współpracę między właściwymi organami oraz sądową ochronę praw jednostki. |
(2) |
W dniu 29 listopada 2000 r. Rada, zgodnie z konkluzjami z posiedzenia w Tampere, przyjęła program środków mających na celu wprowadzenie w życie zasady wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach karnych (3). We wprowadzeniu do tego programu stwierdza się, że wzajemne uznawanie „ma na celu wzmocnienie współpracy między państwami członkowskimi, ale także zwiększenie ochrony praw jednostki”. |
(3) |
Wdrożenie zasady wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach karnych zakłada, że państwa członkowskie mają wzajemne zaufanie do swoich systemów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Zakres wzajemnego uznawania w znacznym stopniu zależy od szeregu parametrów, w tym mechanizmów mających na celu zagwarantowanie praw podejrzanych lub oskarżonych oraz wspólnych minimalnych standardów niezbędnych dla ułatwienia stosowania zasady wzajemnego uznawania. |
(4) |
Zasada wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach karnych może skutecznie funkcjonować jedynie w duchu zaufania, w którym nie tylko organy sądowe, ale wszyscy uczestnicy procesu karnego uważają orzeczenia organów sądowych innego państwa członkowskiego za równoważne ze swoimi własnymi, co wymaga nie tylko zaufania do tego, że przepisy innego państwa członkowskiego są odpowiednie, ale także zaufania co do ich prawidłowego stosowania. |
(5) |
W art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej „EKPC”) oraz w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „Kartą”) zapisane jest prawo do rzetelnego procesu sądowego. Artykuł 48 ust. 2 Karty gwarantuje poszanowanie prawa do obrony. Niniejsza dyrektywa nie narusza tych praw i powinna zostać wdrożona odpowiednio. |
(6) |
Mimo że wszystkie państwa członkowskie są stroną EKPC, z doświadczenia wynika, że sam ten fakt nie zawsze jest gwarancją wystarczającego stopnia zaufania do systemów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych innych państw członkowskich. |
(7) |
Zwiększenie wzajemnego zaufania wymaga bardziej spójnego wdrażania praw i gwarancji określonych w art. 6 EKPC. Wymaga ono również – poprzez niniejszą dyrektywę oraz inne środki – dalszego rozwoju w ramach Unii minimalnych standardów określonych w EKPC oraz w Karcie. |
(8) |
Artykuł 82 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przewiduje możliwość ustanowienia norm minimalnych stosowanych w państwach członkowskich w celu ułatwienia wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych, jak również współpracy policyjnej i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych o wymiarze transgranicznym. Artykuł 82 ust. 2 akapit drugi lit. b) odwołuje się do „praw jednostek w postępowaniu karnym” jako jednego z obszarów, w którym można ustanowić normy minimalne. |
(9) |
Wspólne minimalne zasady powinny doprowadzić do zwiększonego zaufania do systemów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych wszystkich państw członkowskich, co z kolei powinno doprowadzić do skuteczniejszej współpracy sądowej opartej na wzajemnym zaufaniu. Takie wspólne minimalne zasady powinny być ustanowione w dziedzinie tłumaczeń ustnych i tłumaczeń pisemnych w postępowaniu karnym. |
(10) |
W dniu 30 listopada 2009 r. Rada przyjęła rezolucję dotyczącą harmonogramu działań mających na celu umocnienie praw procesowych podejrzanych lub oskarżonych w postępowaniach karnych (4). Harmonogram działań zawierał wezwanie do stopniowego przyjmowania środków dotyczących prawa do tłumaczenia pisemnego i ustnego (środek A), prawa do informacji o prawach i informacji o zarzutach (środek B), prawa do porady prawnej i pomocy prawnej (środek C), prawa do kontaktu z krewnymi, pracodawcami i organami konsularnymi (środek D) oraz specjalnych zabezpieczeń dla podejrzanych lub oskarżonych wymagających szczególnego traktowania (środek E). |
(11) |
W programie sztokholmskim, przyjętym w dniu 10 grudnia 2009 r., Rada Europejska z zadowoleniem przyjęła harmonogram działań i uznała go za część programu sztokholmskiego (pkt 2.4). Rada Europejska podkreśliła niepełny charakter tego harmonogramu, zwracając się do Komisji o zbadanie dalszych kwestii minimalnych praw proceduralnych podejrzanych i oskarżonych, a także o ocenę, czy należy zająć się innymi kwestiami, jak na przykład domniemaniem niewinności, aby wspierać lepszą współpracę w tym obszarze. |
(12) |
Niniejsza dyrektywa dotyczy środka A harmonogramu działań. Określa ona wspólne minimalne zasady, które mają być stosowane w dziedzinach tłumaczenia pisemnego i tłumaczenia ustnego w postępowaniu karnym, w celu zwiększenia wzajemnego zaufania między państwami członkowskimi. |
(13) |
Niniejsza dyrektywa opiera się na wniosku Komisji dotyczącym decyzji ramowej Rady w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym z dnia 8 lipca 2009 r. oraz na wniosku Komisji dotyczącym dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym z dnia 9 marca 2010 r. |
(14) |
Prawo osób, które nie mówią w języku postępowania karnego lub go nie rozumieją, do tłumaczenia ustnego i do tłumaczenia pisemnego jest zapisane w art. 6 EKPC, zgodnie z jego wykładnią zawartą w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Niniejsza dyrektywa ułatwia stosowanie tego prawa w praktyce. W tym celu niniejsza dyrektywa zmierza do zapewnienia podejrzanym lub oskarżonym prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym, z myślą o zapewnieniu im prawa do rzetelnego procesu sądowego. |
(15) |
Prawa przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny także mieć zastosowanie, jako niezbędne środki towarzyszące, do wykonania europejskiego nakazu aresztowania (5) w granicach przewidzianych niniejszą dyrektywą. Wykonujące nakaz państwa członkowskie powinny zapewnić tłumaczenie ustne i tłumaczenie pisemne osobom objętym wnioskiem, które nie mówią w języku postępowania lub go nie rozumieją, a także ponieść koszty tych tłumaczeń. |
(16) |
W niektórych państwach członkowskich organ inny niż sąd właściwy w sprawach karnych jest uprawniony do nakładania kar w odniesieniu do stosunkowo drobnych przestępstw. Taki przypadek może mieć miejsce, na przykład, w odniesieniu do przestępstw drogowych, które popełniane są na szeroką skalę i które mogą być wykryte w wyniku kontroli ruchu drogowego. W takich sytuacjach nieuzasadnione byłoby wymaganie od właściwego organu zapewnienia wszystkich praw określonych w niniejszej dyrektywie. W przypadku gdy prawo państwa członkowskiego przewiduje nakładanie kar w odniesieniu do drobnych przestępstw przez taki organ, a od nałożenia takiej kary przysługuje prawo do odwołania się do sądu właściwego w sprawach karnych, niniejsza dyrektywa powinna mieć zatem zastosowanie jedynie do postępowania przed sądem w wyniku takiego odwołania. |
(17) |
Niniejsza dyrektywa powinna zapewniać darmową i odpowiednią pomoc językową, umożliwiającą podejrzanym lub oskarżonym, którzy nie mówią w języku postępowania karnego lub go nie rozumieją, pełne wykonywanie swojego prawa do obrony oraz gwarantującą rzetelność postępowania. |
(18) |
Tłumaczenie ustne dla podejrzanych lub oskarżonych powinno być zapewniane niezwłocznie. Jednakże upływ pewnego okresu czasu zanim tłumaczenie ustne zostanie zapewnione nie powinien stanowić naruszenia wymogu niezwłocznego zapewnienia tłumaczenia ustnego, o ile taki okres czasu jest uzasadniony w zaistniałych okolicznościach. |
(19) |
Kontakty między podejrzanymi lub oskarżonymi a ich obrońcą należy tłumaczyć ustnie zgodnie z niniejszą dyrektywą. Podejrzani lub oskarżeni powinni mieć, między innymi, możliwość przedstawienia swojemu obrońcy swoich wersji wydarzeń, wskazania stwierdzeń, z którymi się nie zgadzają oraz zwrócenia uwagi swojego obrońcy na wszelkie fakty, które należy przytoczyć w ich obronie. |
(20) |
Do celów przygotowania obrony kontakty między podejrzanymi lub oskarżonymi a ich obrońcą, związane bezpośrednio z jakimkolwiek przesłuchaniem lub składaniem wyjaśnień w trakcie postępowania, lub ze złożeniem odwołania lub innych wniosków proceduralnych, takich jak wniosek o zwolnienie za kaucją, powinny być tłumaczone ustnie, w przypadku gdy jest to konieczne w celu zagwarantowania rzetelności postępowania. |
(21) |
Państwa członkowskie powinny zapewnić procedurę lub mechanizm sprawdzający, czy podejrzani lub oskarżeni mówią w języku postępowania karnego i czy go rozumieją oraz czy potrzebują pomocy tłumacza ustnego. Taka procedura lub mechanizm oznacza, że właściwe organy sprawdzają w każdy właściwy sposób, w tym konsultując się z podejrzanymi lub oskarżonymi, czy mówią oni w języku postępowania karnego i czy go rozumieją oraz czy potrzebują pomocy tłumacza ustnego. |
(22) |
Zgodnie z niniejszą dyrektywą należy zapewnić tłumaczenie ustne i tłumaczenie pisemne w języku ojczystym podejrzanych lub oskarżonych lub w jakimkolwiek innym języku, którym mówią lub który rozumieją, aby pozwolić im w pełni wykonywać prawo do obrony, oraz w celu zagwarantowania rzetelności postępowania. |
(23) |
Poszanowanie praw do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego określonych w niniejszej dyrektywie nie powinno naruszać żadnego innego prawa proceduralnego przewidzianego w prawie krajowym. |
(24) |
Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby można było skontrolować adekwatność zapewnionego tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w przypadku gdy właściwe organy otrzymały uwagi w danej sprawie. |
(25) |
Podejrzani lub oskarżeni lub osoby objęte postępowaniem służącym wykonaniu europejskiego nakazu aresztowania powinny mieć prawo do zakwestionowania stwierdzenia braku potrzeby tłumaczenia ustnego, zgodnie z procedurami w prawie krajowym. Prawo to nie oznacza, że państwa członkowskie mają obowiązek ustanowienia odrębnego mechanizmu lub procedury skarg, za pomocą której można zakwestionować takie stwierdzenie, oraz nie powinno mieć wpływu na terminy mające zastosowanie do wykonania europejskiego nakazu aresztowania. |
(26) |
W przypadku stwierdzenia, że jakość tłumaczenia ustnego jest niewystarczająca do zapewnienia prawa do rzetelnego procesu sądowego, właściwe organy powinny mieć możliwość zmiany ustanowionego tłumacza ustnego. |
(27) |
U podstaw właściwego wymierzania sprawiedliwości leży obowiązek poświęcenia uwagi podejrzanym lub oskarżonym znajdującym się w potencjalnie niekorzystnym położeniu, w szczególności z powodu jakichkolwiek upośledzeń fizycznych wpływających na ich zdolność do skutecznego porozumiewania się. Prokuratura, organy ścigania i organy sądowe powinny zatem zapewnić, aby osoby te były w stanie skutecznie wykonywać prawa przewidziane w niniejszej dyrektywie, na przykład uwzględniając wszelkie potencjalne słabości mające wpływ na zdolność tych osób do śledzenia postępowania i do wyrażania się, oraz podejmując odpowiednie kroki w celu zapewnienia, aby prawa te zostały zagwarantowane. |
(28) |
Wykorzystując wideokonferencję do celów tłumaczenia ustnego na odległość, właściwe organy powinny móc opierać się na narzędziach opracowywanych w kontekście europejskiej e-sprawiedliwości (na przykład na informacjach o sądach posiadających sprzęt do wideokonferencji lub instrukcje obsługi do niego). |
(29) |
Niniejszą dyrektywę należy ocenić w świetle zdobytych doświadczeń praktycznych. W stosownych przypadkach należy ją zmienić, tak, aby ulepszyć ustanowione przez nią gwarancje. |
(30) |
Zagwarantowanie rzetelności postępowania wymaga, aby istotne dokumenty, lub przynajmniej stosowne ich części, były przetłumaczone dla podejrzanych lub oskarżonych zgodnie z niniejszą dyrektywą. Niektóre dokumenty, takie jak wszelkie orzeczenia o pozbawieniu danej osoby wolności, każdy zarzut lub akt oskarżenia oraz każdy wyrok, powinny zawsze być uważane za istotne do tego celu i dlatego należy je przetłumaczyć. Właściwe organy państw członkowskich powinny podjąć decyzję – z własnej inicjatywy lub na wniosek podejrzanych lub oskarżonych lub ich obrońcy – jakie inne dokumenty są istotne dla zagwarantowania rzetelności postępowania i powinny zatem również zostać przetłumaczone. |
(31) |
Państwa członkowskie powinny ułatwić dostęp do krajowych baz danych tłumaczy prawnych pisemnych i ustnych, w przypadku gdy takie bazy istnieją. W tym kontekście należy zwrócić szczególną uwagę na cel, jakim jest zapewnienie dostępu do istniejących baz danych za pośrednictwem portalu e-sprawiedliwość, jak zaplanowano w wieloletnim planie działania dotyczącym europejskiej e-sprawiedliwości 2009-2013 z dnia 27 listopada 2008 r. (6). |
(32) |
Niniejsza dyrektywa powinna ustanawiać minimalne zasady. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość rozszerzenia praw określonych w niniejszej dyrektywie, aby zapewnić wyższy poziom ochrony również w sytuacjach nieprzewidzianych wyraźnie w niniejszej dyrektywie. Poziom ochrony nigdy nie powinien być niższy niż poziom wynikający ze standardów EKPC lub Karty, zgodnie z ich wykładnią zawartą w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. |
(33) |
Przepisy niniejszej dyrektywy, które odpowiadają prawom gwarantowanym na mocy EKPC oraz Karty powinny być interpretowane i wdrażane w sposób spójny z tymi prawami, zgodnie z ich wykładnią zawartą w stosownym orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. |
(34) |
Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie ustanowienie wspólnych minimalnych zasad, nie może być osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodne z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(35) |
Zgodnie z art. 3 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, te dwa państwa członkowskie powiadomiły o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej dyrektywy. |
(36) |
Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej dyrektywy i nie jest nią związana ani jej nie stosuje, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Przedmiot i zakres
1. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym oraz w postępowaniu służącym wykonaniu europejskiego nakazu aresztowania.
2. Prawo, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do osób od chwili, gdy właściwe organy danego państwa członkowskiego poinformują je, za pomocą oficjalnego powiadomienia lub w inny sposób, że są one podejrzane lub oskarżone o popełnienie przestępstwa, do czasu zakończenia postępowania rozumianego jako ostateczne ustalenie tego, czy popełniły one przestępstwo, w tym, w stosownych przypadkach, wydania wyroku lub rozpatrzenia wszelkich odwołań.
3. W przypadku gdy prawo państwa członkowskiego przewiduje nakładanie kar w odniesieniu do drobnych przestępstw przez organ inny niż sąd właściwy w sprawach karnych, a od nałożenia takiej kary można się odwołać do takiego sądu, niniejsza dyrektywa ma zastosowanie jedynie do postępowania przed tym sądem w wyniku takiego odwołania.
4. Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na prawo krajowe dotyczące obecności obrońcy w którejkolwiek fazie postępowania karnego, ani też na prawo krajowe dotyczące prawa podejrzanego lub oskarżonego do dostępu do dokumentów w postępowaniu karnym.
Artykuł 2
Prawo do tłumaczenia ustnego
1. Państwa członkowskie zapewniają, aby podejrzanym lub oskarżonym, którzy nie mówią w języku danego postępowania karnego lub go nie rozumieją, zapewniono niezwłocznie tłumaczenie ustne podczas postępowania karnego przed organami śledczymi i sądowymi, w tym również podczas przesłuchania przez policję, wszystkich rozpraw sądowych oraz wszelkich niezbędnych posiedzeń.
2. Państwa członkowskie zapewniają, aby tam, gdzie to konieczne w celu zagwarantowania rzetelności postępowania, dostępne było tłumaczenie ustne kontaktów między podejrzanymi lub oskarżonymi a ich obrońcą, związanych bezpośrednio z jakimkolwiek przesłuchaniem lub składaniem wyjaśnień podczas postępowania lub ze złożeniem odwołania lub innych wniosków proceduralnych.
3. Prawo do tłumaczenia ustnego na mocy ust. 1 i 2 obejmuje również odpowiednią pomoc osobom z upośledzeniem słuchu lub mowy.
4. Państwa członkowskie zapewniają procedurę lub mechanizm sprawdzający, czy podejrzani lub oskarżeni mówią w języku postępowania karnego i czy go rozumieją oraz czy potrzebują pomocy tłumacza ustnego.
5. Państwa członkowskie zapewniają, aby zgodnie z procedurami w prawie krajowym podejrzani lub oskarżeni mieli prawo do zakwestionowania decyzji stwierdzającej brak potrzeby tłumaczenia ustnego, a kiedy tłumaczenie ustne zostało zapewnione – możliwość złożenia skargi, że jakość tłumaczenia ustnego jest niewystarczająca, aby zagwarantować rzetelność postępowania.
6. W stosownych przypadkach można skorzystać z takich technologii komunikacyjnych jak wideokonferencje, telefon lub Internet, chyba że fizyczna obecność tłumacza ustnego jest wymagana w celu zagwarantowania rzetelności postępowania.
7. W postępowaniu służącym wykonaniu europejskiego nakazu aresztowania wykonujące nakaz państwo członkowskie zapewnia, aby jego właściwe organy zapewniły osobom objętym takim postępowaniem, które nie mówią w języku postępowania lub go nie rozumieją, tłumaczenie ustne zgodnie z niniejszym artykułem.
8. Tłumaczenie ustne zapewnione na mocy niniejszego artykułu musi mieć jakość wystarczającą do zagwarantowania rzetelności postępowania, w szczególności poprzez zapewnienie, aby podejrzani lub oskarżeni zrozumieli zarzuty i dowody przeciwko nim oraz byli w stanie wykonywać swoje prawo do obrony.
Artykuł 3
Prawo do tłumaczenia pisemnego istotnych dokumentów
1. Państwa członkowskie zapewniają, aby podejrzanym lub oskarżonym, którzy nie rozumieją języka danego postępowania karnego, zapewniono w rozsądnym terminie tłumaczenie pisemne wszystkich dokumentów istotnych dla zapewnienia ich zdolności do wykonywania swojego prawa do obrony oraz do zagwarantowania rzetelności postępowania.
2. Istotne dokumenty obejmują wszelkie orzeczenia o pozbawieniu danej osoby wolności, każdy zarzut lub akt oskarżenia oraz każdy wyrok.
3. Właściwe organy decydują w każdej sprawie, czy jakiekolwiek inne dokumenty mają istotny charakter. Podejrzani lub oskarżeni, lub ich obrońca mogą przedstawić uzasadniony wniosek w tym zakresie.
4. Nie ma wymogu tłumaczenia fragmentów istotnych dokumentów, które nie mają znaczenia do celów umożliwienia zrozumienia przez podejrzanych lub oskarżonych zarzutów i dowodów przeciwko nim.
5. Państwa członkowskie zapewniają, aby zgodnie z procedurami w prawie krajowym podejrzani lub oskarżeni mieli prawo do zakwestionowania decyzji stwierdzającej brak potrzeby tłumaczenia dokumentów lub ich fragmentów, a kiedy tłumaczenie pisemne zostało zapewnione – możliwość złożenia skargi, że jakość tłumaczenia jest niewystarczająca, aby zagwarantować rzetelność postępowania.
6. W postępowaniu służącym wykonaniu europejskiego nakazu aresztowania wykonujące nakaz państwo członkowskie zapewnia, aby jego właściwe organy zapewniły każdej osobie objętej tym postępowaniem, która nie rozumie języka, w którym sporządzono europejski nakaz aresztowania lub na który przetłumaczono go w wydającym państwie członkowskim, tłumaczenie pisemne tego dokumentu.
7. W drodze wyjątku od zasad ogólnych ustanowionych w ust. 1, 2, 3 i 6, zamiast tłumaczenia pisemnego można przedstawić tłumaczenie ustne lub streszczenie ustne istotnych dokumentów, pod warunkiem że takie tłumaczenie ustne lub streszczenie ustne pozostaje bez uszczerbku dla rzetelności postępowania.
8. Każde zrzeczenie się prawa do tłumaczenia pisemnego dokumentów, o których mowa w niniejszym artykule, następuje pod warunkiem, że podejrzani lub oskarżeni otrzymali uprzednią poradę prawną lub w inny sposób uzyskali pełną wiedzę na temat konsekwencji takiego zrzeczenia się tego prawa oraz że zrzeczenie się było jednoznaczne i dobrowolne.
9. Tłumaczenie pisemne zapewnione na mocy niniejszego artykułu musi mieć jakość wystarczającą do zagwarantowania rzetelności postępowania, w szczególności poprzez zapewnienie, aby podejrzani lub oskarżeni rozumieli zarzuty i dowody przeciwko nim i byli w stanie wykonywać swoje prawo do obrony.
Artykuł 4
Koszty tłumaczenia ustnego i pisemnego
Państwa członkowskie ponoszą koszty tłumaczenia ustnego i pisemnego wynikające ze stosowania art. 2 i 3, niezależnie od wyniku postępowania.
Artykuł 5
Jakość tłumaczenia ustnego i pisemnego
1. Państwa członkowskie podejmują konkretne środki w celu zapewnienia, aby tłumaczenie ustne i tłumaczenie pisemne miało jakość wymaganą na mocy art. 2 ust. 8 i art. 3 ust. 9.
2. Aby wspierać adekwatność tłumaczenia ustnego i pisemnego oraz skuteczny dostęp do niego, państwa członkowskie podejmują starania w celu stworzenia rejestru lub rejestrów niezależnych tłumaczy pisemnych i tłumaczy ustnych, którzy posiadają odpowiednie kwalifikacje. Po utworzeniu taki rejestr lub rejestry są udostępniane, w stosownych przypadkach, obrońcy i stosownym organom.
3. Państwa członkowskie zapewniają, aby tłumacze ustni i tłumacze pisemni mieli obowiązek zachowania poufności w odniesieniu do tłumaczeń ustnych i tłumaczeń pisemnych dokonywanych na mocy niniejszej dyrektywy.
Artykuł 6
Szkolenia
Bez uszczerbku dla niezależności sądów oraz różnic w organizacji sądownictwa w Unii, państwa członkowskie powinny zwrócić się do podmiotów odpowiedzialnych za szkolenie sędziów, prokuratorów i pracowników wymiaru sprawiedliwości uczestniczących w postępowaniach karnych o zwracanie szczególnej uwagi na swoiste cechy porozumiewania się z udziałem tłumacza ustnego, tak by zapewnić jego sprawny i skuteczny przebieg.
Artykuł 7
Prowadzenie rejestru
Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku przesłuchań podejrzanych lub oskarżonych lub składania przez nich wyjaśnień, prowadzonych przez organ śledczy lub sądowniczy z udziałem tłumacza ustnego zgodnie z art. 2, w przypadku zapewnienia tłumaczenia ustnego lub streszczenia ustnego istotnych dokumentów w obecności takiego organu zgodnie z art. 3 ust. 7, lub w przypadku gdy osoba zrzekła się prawa do tłumaczenia zgodnie z art. 3 ust. 8, zostanie odnotowane, że zdarzenia te miały miejsce, korzystając z procedury rejestracji, zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego.
Artykuł 8
Niezmniejszanie poziomu ochrony
Żaden z przepisów niniejszej dyrektywy nie może być rozumiany jako ograniczający lub uchylający jakiekolwiek prawa i gwarancje proceduralne zapewnione na mocy Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, innych stosownych przepisów prawa międzynarodowego lub prawa któregokolwiek państwa członkowskiego, które zapewnia wyższy poziom ochrony.
Artykuł 9
Transpozycja
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy do dnia 27 października 2013 r.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst tych środków.
3. Środki przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
Artykuł 10
Sprawozdanie
Do dnia 27 października 2014 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające, w jakim zakresie państwa członkowskie podjęły niezbędne środki w celu zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą, a sprawozdaniu temu w razie potrzeby towarzyszą wnioski ustawodawcze.
Artykuł 11
Wejście w życie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 12
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Strasburgu dnia 20 października 2010 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
J. BUZEK
Przewodniczący
W imieniu Rady
O. CHASTEL
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 69 z 18.3.2010, s. 1.
(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 16 czerwca 2010 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 7 października 2010 r.
(3) Dz.U. C 12 z 15.1.2001, s. 10.
(4) Dz.U. C 295 z 4.12.2009, s. 1.
(5) Decyzja ramowa Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (Dz.U. L 190 z 18.7.2002, s. 1).
(6) Dz.U. C 75 z 31.3.2009, s. 1.
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
26.10.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280/8 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 960/2010
z dnia 25 października 2010 r.
ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 26 października 2010 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 października 2010 r.
W imieniu Komisji, z upoważnienia Przewodniczącego
Jean-Luc DEMARTY
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod krajów trzecich (1) |
Standardowa stawka celna w przywozie |
0702 00 00 |
MA |
78,7 |
MK |
80,0 |
|
XS |
73,2 |
|
ZZ |
77,3 |
|
0707 00 05 |
MK |
87,5 |
TR |
152,9 |
|
ZZ |
120,2 |
|
0709 90 70 |
TR |
143,9 |
ZZ |
143,9 |
|
0805 50 10 |
AR |
88,4 |
BR |
68,9 |
|
CL |
65,0 |
|
TR |
93,2 |
|
UY |
61,0 |
|
ZA |
90,2 |
|
ZZ |
77,8 |
|
0806 10 10 |
BR |
220,8 |
TR |
133,9 |
|
US |
155,2 |
|
ZA |
64,2 |
|
ZZ |
143,5 |
|
0808 10 80 |
AR |
77,3 |
BR |
59,6 |
|
CL |
110,2 |
|
CN |
82,6 |
|
NZ |
101,3 |
|
US |
82,6 |
|
ZA |
94,6 |
|
ZZ |
86,9 |
|
0808 20 50 |
CN |
92,7 |
ZA |
88,6 |
|
ZZ |
90,7 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
26.10.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280/10 |
DECYZJA RADY 2010/638/WPZiB
z dnia 25 października 2010 r.
w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Gwinei
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 27 października 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/788/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Gwinei (1), co było odpowiedzią na brutalne stłumienie przez siły bezpieczeństwa demonstracji politycznych w Konakry w dniu 28 września 2009 r. |
(2) |
W dniu 22 grudnia 2009 r. Rada przyjęła decyzję 2009/1003/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/788/WPZiB (2), obejmującą dodatkowe środki ograniczające. |
(3) |
W dniu 29 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/186/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/788/WPZiB (3). |
(4) |
Na podstawie przeglądu wspólnego stanowiska 2009/788/WPZiB obowiązywanie środków ograniczających należy przedłużyć do dnia 27 października 2011 r. |
(5) |
Unijne środki wykonawcze są zawarte w rozporządzeniu Rady (UE) nr 1284/2009 z dnia 22 grudnia 2009 r. wprowadzającym pewne szczególne środki ograniczające wobec Republiki Gwinei (4), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz do Republiki Gwinei wszelkich typów uzbrojenia i materiałów z nim związanych, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym i częściami zamiennymi do wyżej wymienionych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich lub z użyciem statków pod ich banderą lub ich samolotów flagowych, są zabronione niezależnie od tego, czy pochodzą z terytoriów tych państw członkowskich.
2. Zabrania się:
a) |
dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, lub związanych z zaopatrzeniem, produkcją, konserwacją i używaniem takich przedmiotów przeciw jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi lub w celu wykorzystania na terenie Republiki Gwinei; |
b) |
finansowania, bezpośrednio lub pośrednio lub udzielania pomocy finansowej związanej z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów wywozowych, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu takich przedmiotów, lub w odniesieniu do przyznania związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi lub w celu wykorzystania na terenie Republiki Gwinei; |
c) |
świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b). |
Artykuł 2
1. Art. 1 nie stosuje się do:
a) |
sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Unii Europejskiej lub w ramach prowadzonych przez Unię i ONZ operacji zarządzania kryzysowego; |
b) |
sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania w Republice Gwinei do celów obronnych przez personel Unii i jej państw członkowskich, |
c) |
dostarczania pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami; |
d) |
finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami; |
pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu i pomocy przez odpowiedni właściwy organ.
2. Art. 1 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Republiki Gwinei wyłącznie do użytku osobistego personelu ONZ, personelu Unii lub jej państw członkowskich, przedstawicieli mediów, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personelu pomocniczego.
Artykuł 3
1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby uniemożliwić wjazd na swoje terytoria lub przejazd przez nie wymienionym w załączniku poszczególnym członkom Krajowej Rady Demokracji i Rozwoju (CNDD) i osobom z nimi powiązanym.
2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.
3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane następującymi zobowiązaniami z zakresu prawa międzynarodowego:
a) |
państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową; |
b) |
państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodowej konferencji zwołanej przez ONZ lub pod jej auspicjami; |
c) |
zastosowanie ma umowa wielostronna przyznająca przywileje i immunitety; lub |
d) |
zastosowanie ma traktat pojednawczy z 1929 roku (traktat laterański) zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami. |
4. Uznaje się, że ust. 3 ma zastosowanie również w przypadkach, gdy dane państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).
5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.
6. Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na mocy ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami promowanymi przez Unię lub posiedzeniami, których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE i na których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający demokrację, prawa człowieka i praworządność w Republice Gwinei.
7. Państwo członkowskie zamierzające przyznać zwolnienia, o których mowa w ust. 6, powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że jeden lub więcej członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady zgłosi sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.
8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wymienionych w załączniku, zezwolenie to zostaje ograniczone do celów, do których zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.
Artykuł 4
1. Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze stanowiące własność lub będące w posiadaniu lub pod kontrolą wymienionych w załączniku poszczególnych członków CNDD oraz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów z nimi powiązanych.
2. Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.
3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:
a) |
niezbędne, aby zaspokoić podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku i członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, między innymi na pokrycie płatności związanych z żywnością, czynszem lub kredytem hipotecznym, lekarstwami i leczeniem, podatkami, składkami ubezpieczeniowymi i opłatami za media; |
b) |
przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; |
c) |
przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat za obsługę w odniesieniu do rutynowego utrzymywania lub przechowywania zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub |
d) |
niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ poinformował właściwy organ innego państwa członkowskiego oraz Komisję co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia o powodach stwierdzenia, że specjalne zezwolenie powinno zostać przyznane. |
Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.
4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:
a) |
środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, o których mowa w art. 4 ust. 1, zostali umieszczeni w wykazie lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem; |
b) |
środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do celów uznania roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za ważne w takim orzeczeniu, w granicach określonych w mających zastosowanie przepisach i zasadach regulujących prawa osób, których dotyczą takie roszczenia; |
c) |
zastaw lub orzeczenie nie zostały ustanowione na rzecz wymienionych w załączniku osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów; oraz |
d) |
uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym państwie członkowskim. |
Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.
5. Ust. 2 nie stosuje się do środków powiększających saldo zamrożonych funduszy, będących:
a) |
odsetkami lub innymi dochodami z tych rachunków; lub |
b) |
płatnościami należnymi z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków wspólnym stanowiskiem 2009/788/WPZiB, |
pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.
Artykuł 5
1. Rada, stanowiąc na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, w stosownych przypadkach przyjmuje zmiany do wykazu znajdującego się w załączniku, wymagane w związku z rozwojem sytuacji politycznej w Republice Gwinei.
2. Rada przekazuje swoją decyzją, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie bezpośrednio – gdy adres jest znany – lub w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie przedstawienie uwag.
3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę.
Artykuł 6
W celu maksymalizacji oddziaływania wspomnianych powyżej środków, UE zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych zawartych w niniejszej decyzji.
Artykuł 7
Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/788/WPZiB.
Artykuł 8
1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
2. Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 27 października 2011 r. Niniejsza decyzja jest przedmiotem ciągłego przeglądu. Może być odpowiednio odnawiana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 25 października 2010 r.
W imieniu Rady
C. ASHTON
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 281 z 28.10.2009, s. 7.
(2) Dz.U. L 346 z 23.12.2009, s. 51.
(3) Dz.U. L 83 z 30.3.2010, s. 23.
(4) Dz.U. L 346 z 23.12.2009, s. 26.
ZAŁĄCZNIK
Wykaz osób, o których mowa w art. 3 i 4
|
Nazwisko (i ewent. pseudonimy) |
Informacje identyfikujące (data i miejsce urodzenia (data ur. i miejsce ur.), numer paszportu (Pasz.)/dowodu tożsamości itd.) |
Uzasadnienie |
1. |
kapitan Moussa Dadis CAMARA |
data ur.: 1.1.1964 r. lub 29.12.1968 r. Pasz.: R0001318 |
przewodniczący Narodowej Rady Demokracji i Rozwoju (CNDD) |
2. |
pułkownik Mathurin BANGOURA |
data ur.: 15.11.1962 r. Pasz.: R0003491 |
minister telekomunikacji i nowych technologii informacyjnych |
3. |
podpułkownik Aboubacar Sidiki (alias Idi Amin) CAMARA |
data ur.: 22.10.1979 r. Pasz.: R0017873 |
minister i stały sekretarz CNDD (wydalony z armii 26.1.2009 r.) |
4. |
komendant Oumar BALDÉ |
data ur.: 26.12.1964 r. Pasz.: R0003076 |
członek CNDD |
5. |
komendant Mamadi (alias Mamady) MARA |
data ur.: 1.1.1954 r. Pasz.: R0001343 |
członek CNDD |
6. |
komendant Almamy CAMARA |
data ur.: 17.10.1975 r. Pasz.: R0023013 |
członek CNDD |
7. |
podpułkownik Mamadou Bhoye DIALLO |
data ur.: 1.1.1956 r. Pasz.: R0001855 |
członek CNDD |
8. |
kapitan Koulako BÉAVOGUI |
|
członek CNDD |
9. |
podpułkownik policji Kandia (alias Kandja) MARA |
Pasz.: R0178636 |
członek CNDD dyrektor bezpieczeństwa regionu Labé |
10. |
pułkownik Sékou MARA |
data ur.: 1957 r. |
członek CNDD zastępca dyrektora Policji Krajowej |
11. |
Morciré CAMARA |
data ur.: 1.1.1949 r. Pasz.: R0003216 |
członek CNDD |
12. |
Alpha Yaya DIALLO |
|
członek CNDD krajowy dyrektor służb celnych |
13. |
pułkownik Mamadou Korka DIALLO |
data ur.: 19.2.1962 r. |
minister handlu, przemysłu i MŚP |
14. |
pułkownik Fodeba TOURÉ |
data ur.: 7.6.1961 r. Pasz.: R0003417/R0002132 |
gubernator regionu Kindia (były minister ds. młodzieży, usunięty ze stanowiska ministra 7.5.2009 r.) |
15. |
komendant Cheick Sékou (alias Ahmed) Tidiane CAMARA |
data ur.: 12.5.1966 r. |
członek CNDD |
16. |
Sékouba) SAKO |
|
członek CNDD |
17. |
porucznik Jean-Claude alias „COPLAN” PIVI |
data ur.: 1.1.1960 r. |
członek CNDD minister odpowiedzialny za bezpieczeństwo prezydenta |
18. |
kapitan Saa Alphonse TOURÉ |
data ur.: 3.6.1970 r. |
członek CNDD |
19. |
pułkownik Moussa KEITA |
data ur.: 1.1.1966 r. |
członek CNDD stały sekretarz CNDD w randze ministra odpowiedzialny za stosunki z instytucjami Republiki |
20. |
podpułkownik Aïdor (alias Aëdor) BAH |
|
członek CNDD |
21. |
komendant Bamou LAMA |
|
członek CNDD |
22. |
Mohamed Lamine KABA |
|
członek CNDD |
23. |
kapitan Daman (alias Dama) CONDÉ |
|
członek CNDD |
24. |
komendant Aboubacar Amadou DOUMBOUYA |
|
członek CNDD |
25. |
komendant Moussa Tiégboro CAMARA |
data ur.: 1.1.1968 r. Pasz.: 7190 |
członek CNDD minister przy urzędzie prezydenta odpowiedzialny za służby specjalne oraz zwalczanie narkotyków i przestępczości zorganizowanej |
26. |
kapitan Issa CAMARA |
data ur.: 1954 r. |
członek CNDD gubernator regionu Mamou |
27. |
pułkownik Dr. Abdoulaye Chérif DIABY |
data ur.: 26.2.1957 r. Pasz.: 13683 |
członek CNDD minister zdrowia i higieny publicznej |
28. |
Mamady CONDÉ |
data ur.: 28.11.1952 r. Pasz.: R0003212 |
członek CNDD |
29. |
podporucznik Cheikh Ahmed TOURÉ |
|
członek CNDD |
30. |
podpułkownik Aboubacar Biro CONDÉ |
data ur.: 15.10.1962 r. Pasz.: 2443/R0004700 |
członek CNDD |
31. |
Bouna KEITA |
|
członek CNDD |
32. |
Idrissa CHERIF |
data ur.: 13.11.1967 r. Pasz.: R0105758 |
minister przy urzędzie prezydenta i ministra obrony odpowiedzialny za komunikację |
33. |
Mamoudou (alias Mamadou) CONDÉ |
data ur.: 9.12.1960 r. Pasz.: R0020803 |
sekretarz stanu, odpowiedzialny za delegacje, kwestie strategiczne i zrównoważony rozwój |
34. |
porucznik Aboubacar Chérif (alias Toumba) DIAKITÉ |
|
adiutant prezydenta |
35. |
Ibrahima Khalil DIAWARA |
data ur.: 1.1.1976 r. Pasz.: R0000968 |
specjalny doradca porucznika Aboubacara Chérifa „Toumby” Diakité |
36. |
podporucznik Marcel KOIVOGUI |
|
zastępca porucznika Aboubacara Chérifa „Toumby” Diakité |
37. |
Papa Koly KOUROUMA |
data ur.: 3.11.1962 r. Pasz.: R11914/R001534 |
minister środowiska i zrównoważonego rozwoju |
38. |
komendant Nouhou THIAM |
data ur.: 1960 r. Pasz.: 5180 |
inspektor generalny sił zbrojnych rzecznik CNDD |
39. |
kapitan policji Théodore (alias Siba) KOUROUMA |
data ur.: 13.5.1971 r. Pasz.: służbowy R0001204 |
attaché w gabinecie prezydenta |
40. |
kapitan Mamadou SANDÉ |
data ur.: 12.12.1969 r. Pasz.: R0003465 |
minister przy urzędzie prezydenta odpowiedzialny za gospodarkę i finanse |
41. |
Alhassane (alias Al-Hassane) Siba ONIPOGUI |
data ur.: 31.12.1961 r. Pasz.: 5938/R00003488 |
minister przy urzędzie prezydenta odpowiedzialny za kontrolę państwa |
42. |
Joseph KANDUNO |
|
minister odpowiedzialny za audyt, przejrzystość i dobre rządy |
43. |
Fodéba (alias Isto) KÉIRA |
data ur.: 4.6.1961 r. Pasz.: R0001767 |
minister ds. młodzieży, sportu i propagowania zatrudnienia młodzieży |
44. |
pułkownik Siba LOHALAMOU |
data ur.: 1.8.1962 r. Pasz.: R0001376 |
minister sprawiedliwości, strażnik pieczęci |
45. |
dr Frédéric KOLIÉ |
data ur.: 1.1.1960 r. Pasz.: R0001714 |
minister administracji terytorialnej i spraw politycznych |
46. |
Alexandre Cécé LOUA |
data ur.: 1.1.1956 r. Pasz.: R0001757 / dyplomatyczny: R 0000027 |
minister spraw zagranicznych i obywateli Gwinei zamieszkałych za granicą |
47. |
Mamoudou (alias Mahmoud) THIAM |
data ur.: 4.10.1968 r. Pasz.: R0001758 |
minister kopalnictwa i energii |
48. |
Boubacar BARRY |
data ur.: 28.5.1964 r. Pasz.: R0003408 |
minister bez teki przy urzędzie prezydenta odpowiedzialny za budownictwo, zagospodarowanie terenu i obiekty publiczne stanowiące dziedzictwo narodowe |
49. |
Demba FADIGA |
data ur.: 1.1.1952 r. Pasz.: karta stałego pobytu FR365845/365857 |
członek CNDD ambasador nadzwyczajny i pełnomocny odpowiedzialny za stosunki między CNDD a rządem |
50. |
Mohamed DIOP |
data ur.: 1.1.1963 r. Pasz.: R0001798 |
członek CNDD gubernator regionu Konakry |
51. |
sierżant Mohamed (alias Tigre) CAMARA |
|
członek służb bezpieczeństwa przy straży prezydenckiej „Koundara” |
52. |
Habib HANN |
data ur.: 15.12.1950 r. Pasz.: 341442 |
komitet audytu i nadzoru nad państwowymi sektorami strategicznymi |
53. |
Ousmane KABA |
|
komitet audytu i nadzoru nad państwowymi sektorami strategicznymi |
54. |
Alfred MATHOS |
|
komitet audytu i nadzoru nad państwowymi sektorami strategicznymi |
55. |
kapitan Mandiou DIOUBATÉ |
data ur.: 1.1.1960 r. Pasz.: R0003622 |
dyrektor biura prasowego prezydenta rzecznik CNDD |
56. |
szejk Sydia DIABATÉ |
data ur.: 23.4.1968 r. Pasz.: R0004490 |
członek sił zbrojnych dyrektor służb wywiadu i dochodzeń przy ministrze obrony |
57. |
Ibrahima Ahmed BARRY |
data ur.: 11.11.1961 r. Pasz.: R0048243 |
dyrektor generalny gwinejskiego radia i telewizji |
58. |
Alhassane BARRY |
data ur.: 15.11.1962 r Pasz.: R0003484 |
gubernator banku centralnego |
59. |
Roda Namatala FAWAZ |
data ur.: 6.7.1947 r. Pasz.: R0001977 |
przedsiębiorca związany z CNDD, który wsparł finansowo tę organizację |
60. |
Dioulde DIALLO |
|
przedsiębiorca związany z CNDD, który wsparł finansowo tę organizację |
61. |
Kerfalla CAMARA KPC |
|
dyrektor generalny Guicopress przedsiębiorca związany z CNDD, który wsparł finansowo tę organizację |
62. |
dr Moustapha ZABATT |
data ur.: 6.2.1965 r. |
lekarz i osobisty doradca prezydenta |
63. |
Aly MANET |
|
Ruch „Dadis Doit Rester” (Dadis musi zostać) |
64. |
Louis M'bemba SOUMAH |
|
minister pracy, reform administracyjnych i służb publicznych |
65. |
szejk Fantamady CONDÉ |
|
minister informacji i kultury |
66. |
Boureima CONDÉ |
|
minister rolnictwa i hodowli |
67. |
Mariame SYLLA |
|
minister decentralizacji i rozwoju lokalnego |
26.10.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280/18 |
DECYZJA RADY 2010/639/WPZiB
z dnia 25 października 2010 r.
dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym urzędnikom z Białorusi
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 10 kwietnia 2006 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2006/276/WPZiB dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym urzędnikom z Białorusi (1). |
(2) |
Wspólnym stanowiskiem 2009/314/WPZiB z dnia 6 kwietnia 2009 r. zmieniającym wspólne stanowisko 2006/276/WPZiB (2) przedłużono do dnia 15 marca 2010 r. obowiązywanie środków ograniczających. Jednakże obowiązywanie zakazów pobytu nałożonych na niektórych przywódców z Białorusi, z wyjątkiem zakazów dotyczących osób zamieszanych w przypadki zaginięcia, które miały miejsce w latach 1999 i 2000, oraz przewodniczącej Centralnej Komisji Wyborczej, zostało zawieszone do dnia 15 grudnia 2009 r. |
(3) |
W dniu 15 grudnia 2009 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2009/969/WPZiB (3) przedłużającą zarówno obowiązywanie środków ograniczających, jak i wspomniane zawieszenie do dnia 31 października 2010 r. |
(4) |
Z ponownej analizy wspólnego stanowiska 2006/276/WPZiB wynika, że obowiązywanie środków ograniczających należy przedłużyć do dnia 31 października 2011 r.; do tego samego dnia należy również przedłużyć obowiązywanie zawieszenia zakazów pobytu. |
(5) |
Unijne środki wykonawcze są określone w rozporządzeniu (WE) nr 765/2006 z dnia 18 maja 2006 r. dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko prezydentowi Aleksandrowi Łukaszence i niektórym urzędnikom z Białorusi (4), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapobieżenia wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób odpowiedzialnych za:
a) |
zaniechanie wszczęcia niezależnego dochodzenia w sprawie zarzucanych przestępstw i ich ścigania, jak również osób, które w sprawozdaniu Pourgouridesa uznane zostały za kluczowe podmioty odpowiedzialne za zaginięcie na Białorusi w latach 1999/2000 czterech znanych osób oraz za następujące po tym przypadki ukrywania informacji, z uwagi na jednoznaczną rolę tych podmiotów w utrudnianiu działania wymiaru sprawiedliwości, według wykazu z załącznika I; |
b) |
sfałszowanie wyborów i referendum na Białorusi z dnia 17 października 2004 r., jak również osób odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka poprzez prześladowanie uczestników pokojowych demonstracji po wyborach i referendum na Białorusi, według wykazu z załącznika II; |
c) |
naruszenie międzynarodowych standardów wyborczych podczas wyborów prezydenckich na Białorusi dnia 19 marca 2006 r. oraz za prześladowanie społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej, według wykazu z załącznika III. |
2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na własne terytorium.
3. Ust. 1 stosuje się bez uszczerbku dla sytuacji, w których państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, mianowicie:
(i) |
jest ono państwem, na którego terytorium ma siedzibę międzynarodowa organizacja międzyrządowa; |
(ii) |
jest ono państwem organizującym międzynarodową konferencję zwołaną przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub odbywającą się pod jej auspicjami; |
(iii) |
zastosowanie ma umowa wielostronna nadająca przywileje i immunitety; lub |
(iv) |
zastosowanie ma Traktat pojednawczy (Traktat laterański) z 1929 r. zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami. |
4. Uznaje się, że ust. 3 ma zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem przyjmującym Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).
5. Rada jest odpowiednio powiadamiana o wszelkich przypadkach zastosowania przez państwo członkowskie wyłączenia na mocy ust. 3 lub 4.
6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych – w tym w posiedzeniach, które są propagowane przez Unię lub których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE – o ile podczas tych posiedzeń prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający demokrację, prawa człowieka i praworządność na Białorusi.
7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym Radę na piśmie. Wyłączenie uważa się za udzielone, chyba że jeden lub kilku członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym wyłączeniu. W przypadku gdy jeden lub kilku członków Rady wnosi sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia.
8. W przypadkach, w których zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom wymienionym w załącznikach I, II i III, zezwolenie będzie ograniczone do celów, dla których zostało udzielone, jak również do osób, których ono dotyczy.
Artykuł 2
1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, znajdujące się w posiadaniu lub pod kontrolą, osób odpowiedzialnych za łamanie międzynarodowych standardów wyborczych podczas wyborów prezydenckich na Białorusi w dniu 19 marca 2006 r. oraz za prześladowanie społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej, oraz związanych z nimi osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IV.
2. Nie udostępnia się bezpośrednio ani pośrednio żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych osobom wymienionym w załączniku IV ani na ich rzecz.
Artykuł 3
1. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych funduszy lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że fundusze lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:
a) |
niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku IV i członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i leczenia, podatków, składek ubezpieczeniowych i opłat na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej, |
b) |
przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych, |
c) |
przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi związane z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, lub |
d) |
niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ powiadomił co najmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia pozostałe właściwe organy i Komisję o powodach, dla których uważa on, że dane zezwolenie powinno zostać wydane. |
Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego artykułu.
2. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych narosłych na zamrożonych rachunkach z tytułu:
a) |
odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub |
b) |
płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków przepisami wspólnego stanowiska 2006/276/WPZiB |
i pod warunkiem, że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności podlegają nadal art. 2 ust. 1 niniejszej decyzji.
Artykuł 4
1. Rada, stanowiąc na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, przyjmuje zmiany wykazów znajdujących się w załącznikach I, II, III i IV zgodnie z wymogami rozwoju wydarzeń politycznych na Białorusi.
2. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu umieszczenia w wykazie daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.
3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.
Artykuł 5
Aby zmaksymalizować efekt określonych powyżej środków, Unia zachęca państwa trzecie do przyjęcia środków ograniczających podobnych do środków zawartych w niniejszej decyzji.
Artykuł 6
Wspólne stanowisko 2006/276/WPZiB traci moc.
Artykuł 7
1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
2. Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 października 2011 r. Jest ona przedmiotem ciągłego przeglądu. Jest odpowiednio przedłużana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.
3. Obowiązywanie środków, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b), w zakresie w jakim mają one zastosowanie do Jurija Nikołajewicza PODOBEDA, a także środków, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), zostaje zawieszone do dnia 31 października 2011 r.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 25 października 2010 r.
W imieniu Rady
C. ASHTON
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 101 z 11.4.2006, s. 5.
(2) Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 21.
(3) Dz.U. L 332 z 17.12.2009, s. 76.
(4) Dz.U. L 134 z 20.5.2006, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
Wykaz osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a)
1. |
SIWAKOW, JURI (JURIJ) Leonidowicz, były Minister Turystyki i Sportu Białorusi, urodzony dnia 5 sierpnia 1946 r. w obwodzie sachalińskim, była Rosyjska Socjalistyczna Federacyjna Republika Radziecka. |
2. |
SZEJMAN (SZEIMAN), WIKTOR Władimirowicz, Sekretarz Stanu Rady Bezpieczeństwa Białorusi, urodzony dnia 26 maja 1958 r. w rejonie grodzieńskim. |
3. |
PAWLICZENKO (PAWLIUCZENKO), DMITRIJ (Dmitri) Waleriewicz, szef Grupy Specjalnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Białorusi (SOBR), urodzony w 1966 r. w Witebsku. |
4. |
NAUMOW, WŁADIMIR Władimirowicz, Minister Spraw Wewnętrznych, urodzony w 1956 r. |
ZAŁĄCZNIK II
Wykaz osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b)
1. |
Lidia Michajłowna JERMOSZYNA, przewodnicząca Centralnej Komisji Wyborczej Białorusi, urodzona dnia 29 stycznia 1953 r. w Słucku (rejon miński). |
2. |
Jurij Nikołajewicz PODOBED, podpułkownik Milicji, Wydział do Celów Specjalnych (OMON), Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, urodzony dnia 5 marca 1962 r. w Słucku (rejon miński). |
ZAŁĄCZNIK III
Wykaz osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c)
Nazwisko i imię (transkrypcja polska) |
Nazwisko i imię (pisownia białoruska) |
Nazwisko i imię (pisownia rosyjska) |
Data urodzenia |
Miejsce urodzenia |
Adres |
Numer paszportu |
Stanowisko |
Łukaszenka Alaksandr Ryhorawicz (Łukaszenko Aleksandr Grigoriewicz) |
Лукашенка Аляксандр Рыгоравiч |
ЛУКАШЕНКО Александр Григорьевич |
30.8.1954 |
Kopyś, obwód witebski |
|
|
prezydent |
Niewyhłas Hienadź Mikałajewicz (Niewygłas Giennadij Nikołajewicz) |
Невыглас Генадзь Мiкалаевiч |
НЕВЫГЛАС Геннадий Николаевич |
11.2.1954 |
Parachońsk, obwód piński |
|
|
szef Biura Administracji Prezydenta |
Piatkiewicz Natalla Uładzimirauna (Pietkiewicz Natalia Władimirowna) |
Пяткевiч Наталля Уладзiмiраўна |
ПЕТКЕВИЧ Наталья Владимировна |
24.10.1972 |
Mińsk |
|
|
zastępca szefa Biura Administracji Prezydenta |
Rubinau Anatol Mikałajewicz (Rubinow Anatolij Nikołajewicz) |
Рубiнаў Анатоль Мiкалаевiч |
РУБИНОВ Анатолий Николаевич |
15.4.1939 |
Mohylew |
|
|
zastępca szefa, odpowiedzialny za media i ideologię, osobisty sekretarz |
Pralaskouski Aleg Witoldawicz, (Proleskowski Oleg Witoldowicz) |
Праляскоўскi Алег Вiтольдавiч |
ПРОЛЕСКОВСКИЙ Олег Витольдович |
1.10.1963 |
Zagorsk (Rosja, obecnie Siergijew Posad) |
|
|
doradca i szef Głównego Wydziału Ideologicznego, osobisty sekretarz |
Radźkou Alaksandr Michajławicz (Rad'kow Aleksandr Michajłowicz) |
Радзькоў Аляксандр Мiхайлавiч |
РАДЬКОВ Александр Михайлович |
1.7.1951 |
Wotnia, Вотня Быховского района Могилевской области |
|
|
minister edukacji |
Rusakiewicz Uładzimir Wasiljewicz (Rusakiewicz Władimir Wasiljewicz) |
Русакевiч Уладзiмiр Васiльевiч |
РУСАКЕВИЧ Владимир Васильевич |
13.9.1947 |
Wygonoszcze, Выгонощи, Брестская область |
|
|
minister informacji |
Haławanau Wiktar Ryhorawicz (Gołowanow Wiktor Grigorjewicz) |
Галаванаў Вiктар Рыгоравiч |
ГОЛОВАНОВ Виктор Григорьевич |
1952 |
Borysów |
|
|
minister sprawiedliwości |
Zimouski Alaksandr Leanidawicz (Zimowski Aleksandr Leonidowicz) |
Зiмоўскi Аляксандр Леанiдавiч |
ЗИМОВСКИЙ Александр Леонидович |
10.1.1961 |
Niemcy |
|
|
poseł do izby wyższej parlamentu; szef krajowego państwowego przedsiębiorstwa telewizyjno-radiowego |
Kanaplou Uładzimir Mikałajewicz (Konoplew Władimir Nikołajewicz) |
Канаплёў Уладзiмiр Мiкалаевiч |
КОНОПЛЕВ Владимир Николаевич |
3.1.1954 |
wieś Akulincy, obwód mohylewski, Акулинцы Могилевского района |
|
|
przewodniczący izby niższej parlamentu |
Czarhiniec Mikałaj Iwanawicz (Czerginiec Nikołaj Iwanowicz) |
Чаргiнец Мiкалай Iванавiч |
ЧЕРГИНЕЦ Николай Иванович |
17.10.1937 |
Mińsk |
|
|
przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych w izbie wyższej |
Kascian Siarhiej Iwanawicz (Kostian Siergiej Iwanowicz) |
Касцян Сяргей Iванавiч |
КОСТЯН Сергей Иванович |
15.1.1941 |
Usochi, obwód mohylewski, Усохи Кличевского района Могилевской области |
|
|
przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych w izbie niższej |
Orda Michaił Siarhiejewicz (Orda Michaił Siergiejewicz) |
Орда Мiхаiл Сяргеевiч |
ОРДА Михаил Сергеевич |
28.9.1966 |
Zdzięcioł, obwód grodzieński, Дятлово Гродненской области |
|
|
poseł do izby wyższej, przywódca Białoruskiego Republikańskiego Związku Młodzieży (BRSM) |
Łazawik Mikałaj Iwanawicz (Łozowik Nikołaj Iwanowicz) |
Лазавiк Мiкалай Iванавiч |
ЛОЗОВИК Николай Иванович |
18.1.1951 |
Niewiniany, obwód miński, Невиняны Вилейского р-на Минской обл |
|
|
zastępca przewodniczącego Centralnej Komisji Wyborczej |
Mikłaszewicz Piotr Piatrowicz (Mikłaszewicz Pietr Pietrowicz) |
Мiклашэвiч Пётр Пятровiч |
МИКЛАШЕВИЧ Петр Петрович |
1954 |
Kasuta, obwód miński, Косута Минской области |
|
|
prokurator generalny |
Sliżeuski Aleh Leanidawicz (Sliżewski Oleg Leonidowicz) |
Слiжэўскi Алег Леанiдавiч |
СЛИЖЕВСКИЙ Олег Леонидович |
|
|
|
|
szef Wydziału Organizacji Społecznych, Partii i Organizacji Pozarządowych, Ministerstwo Sprawiedliwości |
Charyton Alaksandr (Chariton Aleksandr) |
Харытон Аляксандр |
ХАРИТОН Александр |
|
|
|
|
konsultant w Wydziale Organizacji Społecznych, Partii i Organizacji Pozarządowych, Ministerstwo Sprawiedliwości |
Smirnou Jauhen Alaksandrawicz (Smirnow Jewgienij Aleksandrowicz) |
Смiрноў Яўген Аляксандравiч |
CМИРНОВ Евгений Александрович |
15.3.1949 |
obwód riazański, Rosja |
|
|
pierwszy zastępca przewodniczącego Sądu Gospodarczego |
Rawucka Nadzieja Załauna (Reutska Nadieżda Załowna) |
Равуцкая Надзея Залаўна |
РЕУТСКАЯ Надежда Заловна |
|
|
|
|
sędzia w sądzie dla Dzielnicy Mińsk Moskiewski |
Trubnikau Mikałaj Alaksiejewicz (Trubnikow Nikołaj Aleksiejewicz) |
Трубнiкаў Мiкалай Аляксеевiч |
ТРУБНИКОВ Николай Алексеевич |
|
|
|
|
sędzia w sądzie dla Dzielnicy Mińsk Partyzanski |
Kupryjanau Mikałaj Michajławicz (Kuprijanow Nikołaj Michajłowicz) |
Купрыянаў Мiкалай Мiхайлавiч |
КУПРИЯНОВ Николай Михайлович |
|
|
|
|
zastępca prokuratora generalnego |
Sucharenka Sciapan Mikałajewicz (Suchorienko Stiepan Nikołajewicz) |
Сухарэнка Сцяпан Мiкалаевiч |
СУХОРЕНКО Степан Николаевич |
27.1.1957 |
Zdudiczi, obwód homelski, Здудичи Светлогорского района Гомельской области |
|
|
przewodniczący KGB |
Dziemianciej Wasil Iwanawicz (Diemientiej Wasilij Iwanowicz) |
Дземянцей Васiль Iванавiч |
ДЕМЕНТЕЙ Василий Иванович |
|
|
|
|
pierwszy zastępca, KGB |
Kozik Leanid Piatrowicz (Kozik Leonid Pietrowicz) |
Козiк Леанiд Пятровiч |
КОЗИК Леонид Петрович |
13.7.1948 |
Borysów |
|
|
przewodniczący Federacji Związków Zawodowych |
Kalada Alaksandr Michajławicz (Koleda Aleksandr Michajłowicz) |
Каляда Аляксандр Мiхайлавiч |
КОЛЕДА Александр Михайлович |
|
|
|
|
przewodniczący Komisji Wyborczej w obwodzie brzeskim |
Michasiou Uładzimir Ilicz (Michasiew Władimir Ilicz) |
Мiхасёў Уладзiмiр Iльiч |
МИХАСЕВ Владимир Ильич |
|
|
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie homelskim |
Łuczyna Leanid Alaksandrawicz (Łuczina Leonid Aleksandrowicz) |
Лучына Леанiд Аляксандравiч |
ЛУЧИНА Леонид Александрович |
18.11.1947 |
obwód miński |
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie grodzieńskim |
Karpienka Igar Wasiljewicz (Karpienko Igor' Wasiljewicz) |
Карпенка Iгар Васiльевiч |
КАРПЕНКО Игорь Васильевич |
28.4.1964 |
Nowokuźnieck, Rosja Новокузнецк Кемеровской области, Россия |
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w mieście Mińsk |
Kurłowicz Uładzimir Anatoljewicz (Kurłowicz Władimir Anatoljewicz) |
Курловiч Уладзiмiр Анатольевiч |
КУРЛОВИЧ Владимир Анатольевич |
|
|
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie mińskim |
Miacielica Mikałaj Cimafiejewicz (Mietielica Nikołaj Timofiejewicz) |
Мяцелiца Мiкалай Цiмафеевiч |
МЕТЕЛИЦА Николай Тимофеевич |
|
|
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie mohylewskim |
Piszczulonak Michaił Wasiljewicz (Piszczulenok Michaił Wasiljewicz) |
Пiшчулёнак Мiхаiл Васiльевiч |
ПИЩУЛЕНОК Михаил Васильевич |
|
|
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie witebskim |
Rybakou Alaksiej (Rybakow Aleksiej) |
Рыбакоў Аляксей |
РЫБАКОВ Алексей |
|
|
ul. Jesienina 31-1-104, Mińsk |
|
sędzia Sądu Rejonowego dla Dzielnicy Mińsk Moskiewski |
Bortnik Siarhiej Alaksandrawicz (Bortnik Siergiej Aleksandrowicz) |
Бортнiк Сяргей Аляксандравiч |
БОРТНИК Сергей Александрович |
28.5.1953 |
Mińsk |
ul. Surganowo 80-263, Mińsk |
MP0469554 |
prokurator |
Jasinowicz Leanid Stanisławawicz (Jasinowicz Leonid Stanisławowicz) |
Ясiновiч Леанiд Станiслававiч |
ЯСИНОВИЧ Леонид Станиславович |
26.11.1961 |
Buczany, obwód witebski |
ul. Gorowca 4-104, Mińsk |
MP0515811 |
sędzia Sądu Rejonowego dla Dzielnicy Mińsk Centralny |
Mihun Andrej Arkadziewicz (Migun Andriej Arkadiewicz) |
Мiгун Андрэй Аркадзевiч |
МИГУН Андрей Аркадевич |
5.2.1978 |
Mińsk |
ul. Gorieckowo Maksima 53-16, Mińsk |
MP1313262 |
prokurator |
ZAŁĄCZNIK IV
Wykaz osób, o których mowa w art. 2
Nazwisko i imię (transkrypcja polska) |
Nazwisko i imię (pisownia białoruska) |
Nazwisko i imię (pisownia rosyjska) |
Data urodzenia |
Miejsce urodzenia |
Adres |
Numer paszportu |
Stanowisko |
Łukaszenka Alaksandr Ryhorawicz (Łukaszenko Aleksandr Grigoriewicz) |
Лукашенка Аляксандр Рыгоравiч |
ЛУКАШЕНКО Александр Григорьевич |
30.8.1954 |
Kopyś, obwód witebski |
|
|
prezydent |
Niewyhłas Hienadź Mikałajewicz (Niewygłas Giennadij Nikołajewicz) |
Невыглас Генадзь Мiкалаевiч |
НЕВЫГЛАС Геннадий Николаевич |
11.2.1954 |
Parachońsk, obwód piński |
|
|
szef Biura Administracji Prezydenta |
Piatkiewicz Natalla Uładzimirauna (Pietkiewicz Natalia Władimirowna) |
Пяткевiч Наталля Уладзiмiраўна |
ПЕТКЕВИЧ Наталья Владимировна |
24.10.1972 |
Mińsk |
|
|
zastępca szefa Biura Administracji Prezydenta |
Rubinau Anatol Mikałajewicz (Rubinow Anatolij Nikołajewicz) |
Рубiнаў Анатоль Мiкалаевiч |
РУБИНОВ Анатолий Николаевич |
15.4.1939 |
Mohylew |
|
|
zastępca szefa, odpowiedzialny za media i ideologię, osobisty sekretarz |
Pralaskouski Aleg Witoldawicz, (Proleskowski Oleg Witoldowicz) |
Праляскоўскi Алег Вiтольдавiч |
ПРОЛЕСКОВСКИЙ Олег Витольдович |
1.10.1963 |
Zagorsk (Rosja, obecnie Siergijew Posad) |
|
|
doradca i szef Głównego Wydziału Ideologicznego, osobisty sekretarz |
Radźkou Alaksandr Michajławicz (Rad'kow Aleksandr Michajłowicz) |
Радзькоў Аляксандр Мiхайлавiч |
РАДЬКОВ Александр Михайлович |
1.7.1951 |
Wotnia, Вотня Быховского района Могилевской области |
|
|
minister edukacji |
Rusakiewicz Uładzimir Wasiljewicz (Rusakiewicz Władimir Wasiljewicz) |
Русакевiч Уладзiмiр Васiльевiч |
РУСАКЕВИЧ Владимир Васильевич |
13.9.1947 |
Wygonoszcze, Выгонощи, Брестская область |
|
|
minister informacji |
Haławanau Wiktar Ryhorawicz (Gołowanow Wiktor Grigorjewicz) |
Галаванаў Вiктар Рыгоравiч |
ГОЛОВАНОВ Виктор Григорьевич |
1952 |
Borysów |
|
|
minister sprawiedliwości |
Zimouski Alaksandr Leanidawicz (Zimowski Aleksandr Leonidowicz) |
Зiмоўскi Аляксандр Леанiдавiч |
ЗИМОВСКИЙ Александр Леонидович |
10.1.1961 |
Niemcy |
|
|
poseł do izby wyższej parlamentu; szef krajowego państwowego przedsiębiorstwa telewizyjno-radiowego |
Kanaplou Uładzimir Mikałajewicz (Konoplew Władimir Nikołajewicz) |
Канаплёў Уладзiмiр Мiкалаевiч |
КОНОПЛЕВ Владимир Николаевич |
3.1.1954 |
wieś Akulincy, obwód mohylewski Акулинцы Могилевского района |
|
|
przewodniczący izby niższej parlamentu |
Czarhiniec Mikałaj Iwanawicz (Czerginiec Nikołaj Iwanowicz) |
Чаргiнец Мiкалай Iванавiч |
ЧЕРГИНЕЦ Николай Иванович |
17.10.1937 |
Mińsk |
|
|
przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych w izbie wyższej |
Kascian Siarhiej Iwanawicz (Kostian Siergiej Iwanowicz) |
Касцян Сяргей Iванавiч |
КОСТЯН Сергей Иванович |
15.1.1941 |
Usochi, obwód mohylewski, Усохи Кличевского района Могилевской области |
|
|
przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych w izbie niższej |
Orda Michaił Siarhiejewicz (Orda Michaił Siergiejewicz) |
Орда Мiхаiл Сяргеевiч |
ОРДА Михаил Сергеевич |
28.9.1966 |
Zdzięcioł, obwód grodzieński, Дятлово Гродненской области |
|
|
poseł do izby wyższej, przywódca Białoruskiego Republikańskiego Związku Młodzieży (BRSM) |
Łazawik Mikałaj Iwanawicz (Łozowik Nikołaj Iwanowicz) |
Лазавiк Мiкалай Iванавiч |
ЛОЗОВИК Николай Иванович |
18.1.1951 |
Niewiniany, obwód miński, Невиняны Вилейского р-на Минской обл |
|
|
zastępca przewodniczącego Centralnej Komisji Wyborczej |
Mikłaszewicz Piotr Piatrowicz (Mikłaszewicz Pietr Pietrowicz) |
Мiклашэвiч Пётр Пятровiч |
МИКЛАШЕВИЧ Петр Петрович |
1954 |
Kasuta, obwód miński, Косута Минской области |
|
|
prokurator generalny |
Sliżeuski Aleh Leanidawicz (Sliżewski Oleg Leonidowicz) |
Слiжэўскi Алег Леанiдавiч |
СЛИЖЕВСКИЙ Олег Леонидович |
|
|
|
|
szef Wydziału Organizacji Społecznych, Partii i Organizacji Pozarządowych, Ministerstwo Sprawiedliwości |
Charyton Alaksandr (Chariton Aleksandr) |
Харытон Аляксандр |
ХАРИТОН Александр |
|
|
|
|
konsultant w Wydziale Organizacji Społecznych, Partii i Organizacji Pozarządowych, Ministerstwo Sprawiedliwości |
Smirnou Jauhen Alaksandrawicz (Smirnow Jewgienij Aleksandrowicz) |
Смiрноў Яўген Аляксандравiч |
CМИРНОВ Евгений Александрович |
15.3.1949 |
obwód riazański, Rosja |
|
|
pierwszy zastępca przewodniczącego Sądu Gospodarczego |
Rawucka Nadzieja Załauna (Reutska Nadieżda Załowna) |
Равуцкая Надзея Залаўна |
РЕУТСКАЯ Надежда Заловна |
|
|
|
|
sędzia w sądzie dla Dzielnicy Mińsk Moskiewski |
Trubnikau Mikałaj Alaksiejewicz (Trubnikow Nikołaj Aleksiejewicz) |
Трубнiкаў Мiкалай Аляксеевiч |
ТРУБНИКОВ Николай Алексеевич |
|
|
|
|
sędzia w sądzie dla Dzielnicy Mińsk Partyzanski |
Kupryjanau Mikałaj Michajławicz (Kuprijanow Nikołaj Michajłowicz) |
Купрыянаў Мiкалай Мiхайлавiч |
КУПРИЯНОВ Николай Михайлович |
|
|
|
|
zastępca prokuratora generalnego |
Sucharenka Sciapan Mikałajewicz (Suchorienko Stiepan Nikołajewicz) |
Сухарэнка Сцяпан Мiкалаевiч |
СУХОРЕНКО Степан Николаевич |
27.1.1957 |
Zdudiczi, obwód homelski, Здудичи Светлогорского района Гомельской области |
|
|
przewodniczący KGB |
Dziemianciej Wasil Iwanawicz (Diemientiej Wasilij Iwanowicz) |
Дземянцей Васiль Iванавiч |
ДЕМЕНТЕЙ Василий Иванович |
|
|
|
|
pierwszy zastępca, KGB |
Kozik Leanid Piatrowicz (Kozik Leonid Pietrowicz) |
Козiк Леанiд Пятровiч |
КОЗИК Леонид Петрович |
13.7.1948 |
Borysów |
|
|
przewodniczący Federacji Związków Zawodowych |
Kalada Alaksandr Michajławicz (Koleda Aleksandr Michajłowicz) |
Каляда Аляксандр Мiхайлавiч |
КОЛЕДА Александр Михайлович |
|
|
|
|
przewodniczący Komisji Wyborczej w obwodzie brzeskim |
Michasiou Uładzimir Ilicz (Michasiew Władimir Ilicz) |
Мiхасёў Уладзiмiр Iльiч |
МИХАСЕВ Владимир Ильич |
|
|
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie homelskim |
Łuczyna Leanid Alaksandrawicz (Łuczina Leonid Aleksandrowicz) |
Лучына Леанiд Аляксандравiч |
ЛУЧИНА Леонид Александрович |
18.11.1947 |
obwód miński |
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie grodzieńskim |
Karpienka Igar Wasiljewicz (Karpienko Igor' Wasiljewicz) |
Карпенка Iгар Васiльевiч |
КАРПЕНКО Игорь Васильевич |
28.4.1964 |
Nowokuźnieck, Rosja Новокузнецк Кемеровской области, Россия |
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w mieście Mińsk |
Kurłowicz Uładzimir Anatoljewicz (Kurłowicz Władimir Anatoljewicz) |
Курловiч Уладзiмiр Анатольевiч |
КУРЛОВИЧ Владимир Анатольевич |
|
|
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie mińskim |
Miacielica Mikałaj Cimafiejewicz (Mietielica Nikołaj Timofiejewicz) |
Мяцелiца Мiкалай Цiмафеевiч |
МЕТЕЛИЦА Николай Тимофеевич |
|
|
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie mohylewskim |
Piszczulonak Michaił Wasiljewicz (Piszczulenok Michaił Wasiljewicz) |
Пiшчулёнак Мiхаiл Васiльевiч |
ПИЩУЛЕНОК Михаил Васильевич |
|
|
|
|
przewodniczący Centralnej Komisji Wyborczej w obwodzie witebskim |
Szejman, Wiktor Władimirowicz |
|
|
26.5.1958 |
rejon grodzieński |
|
|
sekretarz stanu Rady Bezpieczeństwa |
Pawliczenka (Pawljuczenko), Dmitr (Dmitrij) Waleriewicz |
|
|
1966 |
Witebsk |
|
|
szef specjalnej grupy reagowania w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (SOBR) |
Naumow, Władimir Władimirowicz |
|
|
7.2.1956 |
|
|
|
minister spraw wewnętrznych |
Jermoszyna Lidia Michajłowna |
|
|
29.1.1953 |
Słuck (rejon miński) |
|
|
przewodnicząca Centralnej Komisji Wyborczej |
Podobed Jurij Nikołajewicz |
|
|
5.3.1962 |
Słuck (rejon miński) |
|
|
podpułkownik milicji, jednostka do zadań specjalnych (OMON), Ministerstwo Spraw Wewnętrznych |
Rybakou Alaksiej (Rybakow Aleksiej) |
Рыбакоў Аляксей |
РЫБАКОВ Алексей |
|
|
ul. Jesienina 31-1-104, Mińsk |
|
sędzia Sądu Rejonowego dla Dzielnicy Mińsk Moskiewski |
Bortnik Siarhiej Alaksandrawicz (Bortnik Siergiej Aleksandrowicz) |
Бортнiк Сяргей Аляксандравiч |
БОРТНИК Сергей Александрович |
28.5.1953 |
Mińsk |
ul. Surganowo 80-263, Mińsk |
MP0469554 |
prokurator |
Jasinowicz Leanid Stanisławawicz (Jasinowicz Leonid Stanisławowicz) |
Ясiновiч Леанiд Станiслававiч |
ЯСИНОВИЧ Леонид Станиславович |
26.11.1961 |
Buczany, obwód witebski |
ul. Gorowca 4-104, Mińsk |
MP0515811 |
sędzia Sądu Rejonowego dla Dzielnicy Mińsk Centralny |
Mihun Andrej Arkadziewicz (Migun Andriej Arkadiewicz) |
Мiгун Андрэй Аркадзевiч |
МИГУН Андрей Аркадевич |
5.2.1978 |
Mińsk |
ul. Gorieckowo Maksima 53-16, Mińsk |
MP1313262 |
prokurator |
26.10.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280/29 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 21 października 2010 r.
zmieniająca decyzje 2006/920/WE i 2008/231/WE dotyczące technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Ruch kolejowy” transeuropejskich systemów kolei konwencjonalnych i kolei dużych prędkości
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 7179)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/640/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1,
uwzględniając zalecenia Europejskiej Agencji Kolejowej z dnia 17 lipca 2009 r. w sprawie spójności zasad ERTMS w zakresie technicznych specyfikacji interoperacyjności sterowania i ruchu kolejowego (ERA/REC/2009-02/INT), w sprawie zmian w załączniku P do technicznych specyfikacji interoperacyjności ruchu kolejowego dla kolei konwencjonalnych i kolei dużych prędkości (ERA/REC/2009-03/INT), w sprawie zmian w załączniku T do technicznych specyfikacji interoperacyjności ruchu kolejowego dla kolei konwencjonalnych (ERA/REC/2009-04/INT) oraz w sprawie zmian mających na celu osiągnięcie spójności pomiędzy dyrektywą 2007/59/WE a technicznymi specyfikacjami interoperacyjności ruchu kolejowego w zakresie przepisów dotyczących kwalifikacji maszynistów (ERA/REC/2009-05/INT),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Artykuł 12 rozporządzenia (WE) nr 881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) wprowadza wymóg, zgodnie z którym Europejska Agencja Kolejowa (dalej zwana „Agencją”) zapewnia dostosowanie technicznych specyfikacji interoperacyjności (dalej zwanych „TSI”) do postępu technicznego i trendów rynkowych oraz do wymagań społecznych, a także proponuje Komisji niezbędne jej zdaniem zmiany do TSI. |
(2) |
Decyzją C(2007) 3371 z dnia 13 lipca 2007 r. Komisja udzieliła Agencji mandatu ramowego w celu przeprowadzenia pewnych działań na mocy dyrektywy Rady 96/48/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości (3) oraz dyrektywy 2001/16/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (4). Zgodnie z warunkami wspomnianego mandatu ramowego Agencję wezwano do przeprowadzenia przeglądu TSI podsystemu „Ruch kolejowy” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych, przyjętej decyzją Komisji 2006/920/WE (5), oraz zaktualizowanej TSI podsystemu „Ruch kolejowy” transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, przyjętej decyzją Komisji 2008/231/WE (6), a także do wydania opinii technicznych w sprawie krytycznych błędów oraz opublikowania wykazu wykrytych drobnych błędów. |
(3) |
Za istotne środki służące harmonizacji transeuropejskiego systemu kolei uznaje się europejski system sterowania pociągiem (dalej zwany „ETCS”) oraz globalny system łączności ruchomej dla kolei (dalej zwany „GSM-R”). Niezbędne jest zatem jak najszybsze ujednolicenie zasad funkcjonowania tych systemów. Z tej przyczyny ETCS i GSM-R uwzględniono w TSI. |
(4) |
Wymagania określone w TSI muszą być spójne i jednoznaczne. Oznacza to również, że różne TSI nie mogą odwoływać się do wymagań technicznych znajdujących się na różnych etapach rozwoju. Wszystkie TSI powinny zatem odwoływać się do takich samych wymagań technicznych. |
(5) |
W celu ujednolicenia odpowiednich zasad w TSI dla transeuropejskich systemów kolei konwencjonalnych i kolei dużych prędkości, na stronie internetowej Agencji należy opublikować zasady dotyczące poszczególnych aspektów ich funkcjonowania w formie dokumentu technicznego. |
(6) |
TSI podsystemu „Ruch kolejowy” dla kolei konwencjonalnych powinna zawierać te same odnośniki co zaktualizowana TSI podsystemu „Ruch kolejowy” dla kolei dużych prędkości. |
(7) |
Uaktualnienie dokumentu technicznego „Załącznik A do TSI OPE” powinno odbyć się w oparciu o „proces zarządzania zmianami (CCM)”, który stosuje się do walidacji specyfikacji technicznych ERTMS. |
(8) |
Zgodnie z art. 32 ust. 1 dyrektywy 2008/57/WE każdy pojazd musi uzyskać europejski numer pojazdu (EVN) przyznany mu wraz z pierwszym zezwoleniem na dopuszczenie do eksploatacji. Zgodnie z decyzją Komisji 2007/756/WE z dnia 9 listopada 2007 r. przyjmującą wspólną specyfikację dotyczącą krajowego rejestru pojazdów kolejowych określonego w art. 14 ust. 4 i 5 dyrektyw 96/48/WE i 2001/16/WE (7), EVN rejestruje się w krajowym rejestrze pojazdów prowadzonym i aktualizowanym przez organ krajowy wyznaczony przez dane państwo członkowskie. |
(9) |
Wymogi dotyczące identyfikacji pojazdów określone w załączniku P do TSI podsystemu „Ruch kolejowy” (dla kolei dużych prędkości i kolei konwencjonalnych) wymagają uaktualnienia, uwzględniając również rozwój ram prawnych określonych dyrektywą 2008/57/WE oraz decyzją 2007/756/WE. Ponieważ wiele przepisów technicznych zmienia się z czasem ze względu na postęp techniczny, Agencji należy powierzyć zadanie publikacji i aktualizacji takich wykazów przepisów technicznych. |
(10) |
W TSI podsystemu „Ruch kolejowy” dla kolei konwencjonalnych otwartą kwestią pozostają wymagania dotyczące charakterystyki hamowania. Aspekty operacyjne charakterystyki hamowania powinny zostać ujednolicone. |
(11) |
Wymagania dotyczące kompetencji zawodowych, sprawności fizycznej i warunków psychicznych maszynistów określono w dyrektywie 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (8). Aby uniknąć nakładania się i powielania wymagań, nie powinno się ich uwzględniać w TSI podsystemu „Ruch kolejowy”. |
(12) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 2006/920/WE i 2008/231/WE. |
(13) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 29 ust. 1 dyrektywy 2008/57/WE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zmiana decyzji 2006/920/WE
W decyzji 2006/920/WE wprowadza się następujące zmiany:
a) |
dodaje się art. 1a i 1b w brzmieniu: „Artykuł 1a Zarządzanie przepisami technicznymi 1. Europejska Agencja Kolejowa (ERA) publikuje na swojej stronie internetowej wykazy przepisów technicznych, o których mowa w załącznikach P.9, P.10, P.11, P.12 i P.13. 2. ERA ma obowiązek bieżącej aktualizacji przepisów, o których mowa w ust. 1, oraz informowania Komisji o ich zmianach. Komisja informuje państwa członkowskie o zmianach tych przepisów technicznych za pośrednictwem komitetu powołanego na mocy art. 29 dyrektywy 2008/57/WE. Artykuł 1b Do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku sprzedaży lub wynajmu pojazdu na ciągły okres przekraczający sześć miesięcy oraz jeżeli wszystkie właściwości techniczne, na podstawie których pojazd został dopuszczony do eksploatacji, pozostaną bez zmian, europejski numer pojazdu (EVN) można zmienić, rejestrując pojazd ponownie i wycofując pierwszą rejestrację. Jeżeli nowa rejestracja dotyczy innego państwa członkowskiego niż to, w którym dokonano pierwszej rejestracji pojazdu, jednostka rejestracyjna odpowiedzialna za nową rejestrację może zażądać przedstawienia kopii dokumentacji związanej z poprzednią rejestracją. Taka zmiana numeru EVN pozostaje bez uszczerbku dla zastosowania art. 21–26 dyrektywy 2008/57/WE w zakresie, w jakim dotyczą one procedur dopuszczenia do eksploatacji. Koszty administracyjne związane ze zmianą numeru EVN ponosi wnioskodawca występujący o zmianę tego numeru.”; |
b) |
w załącznikach wprowadza się zmiany określone w załączniku I. |
Artykuł 2
Zmiana decyzji 2008/231/WE
W decyzji 2008/231/WE wprowadza się następujące zmiany:
a) |
dodaje się art. 1a i 1b w brzmieniu: „Artykuł 1a Zarządzanie przepisami technicznymi 1. Europejska Agencja Kolejowa (ERA) publikuje na swojej stronie internetowej wykazy przepisów technicznych, o których mowa w załącznikach P.9, P.10, P.11, P.12 i P.13. 2. ERA ma obowiązek bieżącej aktualizacji przepisów, o których mowa w ust. 1, oraz informowania Komisji o ich zmianach. Komisja informuje państwa członkowskie o zmianach tych przepisów technicznych za pośrednictwem komitetu powołanego na mocy art. 29 dyrektywy 2008/57/WE. Artykuł 1b Do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku sprzedaży lub wynajmu pojazdu na ciągły okres przekraczający sześć miesięcy oraz jeżeli wszystkie właściwości techniczne, na podstawie których pojazd został dopuszczony do eksploatacji, pozostaną bez zmian, europejski numer pojazdu (EVN) można zmienić, rejestrując pojazd ponownie i wycofując pierwszą rejestrację. Jeżeli nowa rejestracja dotyczy innego państwa członkowskiego niż to, w którym dokonano pierwszej rejestracji pojazdu, jednostka rejestracyjna odpowiedzialna za nową rejestrację może zażądać przedstawienia kopii dokumentacji związanej z poprzednią rejestracją. Taka zmiana numeru EVN pozostaje bez uszczerbku dla zastosowania art. 21-26 dyrektywy 2008/57/WE w zakresie, w jakim dotyczą one procedur dopuszczenia do eksploatacji. Koszty administracyjne związane ze zmianą numeru EVN ponosi wnioskodawca występujący o zmianę tego numeru.”; |
b) |
w załącznikach wprowadza się zmiany określone w załączniku II. |
Artykuł 3
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 25 października 2010 r.
Jednakże pkt 6 załącznika I oraz pkt 5 załącznika II stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 października 2010 r.
W imieniu Komisji
Siim KALLAS
Wiceprzewodniczący
(1) Dz.U. L 191 z 18.7.2008, s. 1.
(2) Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 1.
(3) Dz.U. L 235 z 17.9.1996, s. 6.
(4) Dz.U. L 110 z 20.4.2001, s. 1.
(5) Dz.U. L 359 z 18.12.2006, s. 1.
(6) Dz.U. L 84 z 26.3.2008, s. 1.
(7) Dz.U. L 305 z 23.11.2007, s. 30.
(8) Dz.U. L 315 z 3.12.2007, s. 51.
ZAŁĄCZNIK I
W załącznikach do decyzji 2006/920/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
załącznik A1 i załącznik A2 zastępuje się załącznikiem A w brzmieniu: „ZAŁĄCZNIK A PRZEPISY RUCHOWE ERTMS/ETCS I ERTMS/GSM-R Przepisy ruchowe dla ERTMS/ETCS i ERTMS/GSM-R określono w dokumencie technicznym zatytułowanym »Przepisy i zasady dotyczące ETCS i GSM-R – wersja 1« opublikowanym na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu).” |
3) |
w załączniku G w tabeli wprowadza się następujące zmiany:
|
4) |
skreśla się załącznik H; |
5) |
w załączniku N skreśla się ostatni wiersz tabeli (4.7.6 – Wymagania szczególne dotyczące kierowania pociągiem); |
6) |
załączniki P, P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P10, P11, P12 i P13 otrzymują brzmienie: „ZAŁĄCZNIK P IDENTYFIKACJA POJAZDU 1. Uwagi ogólne W niniejszym załączniku opisano europejski numer pojazdu i związane z nim oznakowanie, jakie nanosi się w widocznym miejscu pojazdu dla celów jego jednoznacznej i trwałej identyfikacji podczas eksploatacji. W załączniku tym nie opisano innych numerów lub oznakowań, jakie ewentualnie mogą zostać wybite na nadwoziu lub innych głównych elementach pojazdu podczas jego budowy bądź też przymocowane do nich na stałe. 2. Europejski numer pojazdu i związane z nim skróty Każdy pojazd szynowy otrzymuje numer składający się z 12 cyfr (nazywany europejskim numerem pojazdu (EVN)), o następującym układzie:
Siedem cyfr składających się na charakterystykę techniczną i numer seryjny umożliwia jednoznaczną identyfikację pojazdu w każdej grupie ciągnionych pojazdów pasażerskich i pojazdów specjalnych w danym kraju (1). Numer ten uzupełniają oznaczenia alfabetyczne:
3. Przydzielanie numeru Europejski numer pojazdu należy przydzielić na zasadach określonych w decyzji Komisji 2007/756/WE z dnia 9 listopada 2007 r. przyjmującej wspólną specyfikację dotyczącą krajowego rejestru pojazdów kolejowych określonego w art. 14 ust. 4 i 5 dyrektyw 96/48/WE i 2001/16/WE. Europejski numer pojazdu należy zmienić, jeżeli nie odzwierciedla zdolności do interoperacyjności lub charakterystyki technicznej zgodnie z niniejszym załącznikiem ze względu na modyfikacje techniczne wprowadzone w pojeździe. Takie modyfikacje techniczne mogą powodować konieczność ponownego zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji zgodnie z art. 20–25 dyrektywy w sprawie interoperacyjności 2008/57/WE. ZAŁĄCZNIK P.1 OZNACZENIE POSIADACZA 1. Definicja oznaczenia posiadacza (VKM) Oznaczenie posiadacza (VKM) to kod literowy składający się z od dwóch do pięciu liter (2 4 5 9). Oznaczenie VKM nanosi się na każdym pojeździe szynowym, w pobliżu europejskiego numeru pojazdu. VKM określa posiadacza pojazdu zarejestrowanego w krajowym rejestrze pojazdów. Oznaczenie VKM jest niepowtarzalne i ważne we wszystkich krajach objętych niniejszą TSI oraz we wszystkich krajach przystępujących do porozumienia, które wiąże się z wdrożeniem przedstawionego w niniejszej TSI systemu numeracji pojazdów i oznaczeń posiadacza. 2. Format oznaczenia posiadacza Oznaczenie VKM przedstawia pełną nazwę lub skrót nazwy posiadacza pojazdu, w miarę możliwości w łatwo rozpoznawalny sposób. Można wykorzystywać wszystkie z 26 liter alfabetu łacińskiego. W oznaczeniu VKM używa się wielkich liter. Litery niebędące pierwszymi literami słów składających się na nazwę posiadacza mogą być małe. Podczas sprawdzania niepowtarzalności oznaczenia zapis małymi literami będzie traktowany tak, jakby były to wielkie litery. Litery mogą zawierać znaki diakrytyczne (3 6 10). Podczas sprawdzania niepowtarzalności oznaczenia znaki diakrytyczne w tych literach są pomijane. W przypadku pojazdów znajdujących się w gestii posiadaczy z siedzibą w państwie, w którym nie używa się alfabetu łacińskiego, po oznaczeniu VKM może następować jego przekład na używany w tym państwie alfabet, oddzielony od oznaczenia VKM ukośnikiem (»/«). Do celów przetwarzania danych przekład oznaczenia VKM jest pomijany. 3. Przepisy związane z przydzielaniem oznaczeń posiadacza Posiadaczowi pojazdu można nadać więcej niż jedno oznaczenie VKM, w przypadku gdy:
Pojedyncze oznaczenie VKM może zostać przydzielone grupie przedsiębiorstw:
4. Rejestr oznaczeń posiadaczy i procedura przydzielania oznaczeń Rejestr oznaczeń VKM jest ogólnodostępny i aktualizowany na bieżąco. Wniosek o nadanie oznaczenia VKM składa się do władz krajowych właściwych dla wnioskodawcy, a następnie przekazuje się do ERA. Oznaczeniem VKM można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. Posiadacz oznaczenia VKM musi poinformować właściwe władze krajowe o zaprzestaniu posługiwania się oznaczeniem VKM, a władze przekażą tę informację do ERA. Oznaczenie zostanie następnie unieważnione po wykazaniu przez posiadacza, że oznakowanie na wszystkich rozpatrywanych pojazdach zostało zmienione. Oznaczenie takie nie zostanie przydzielone ponownie przez okres 10 lat, chyba że temu samemu posiadaczowi lub – na jego życzenie – innemu posiadaczowi. Oznaczenie VKM może zostać przekazane innemu posiadaczowi, będącemu prawnym następcą pierwotnego posiadacza. Oznaczenie VKM zachowuje ważność w przypadku zmiany przez posiadacza nazwy na inną, która nie wykazuje podobieństwa z dotychczasowym oznaczeniem VKM. ZAŁĄCZNIK P.2 NANOSZENIE NUMERU I ZWIĄZANEGO Z NIM OZNACZENIA LITEROWEGO NA PUDŁO POJAZDU 1. Ogólny układ oznakowania zewnętrznego Wielkie litery i cyfry składające się na oznakowanie powinny mieć co najmniej 80 mm wysokości oraz bezszeryfowy krój czcionki o jakości korespondencyjnej. Litery o mniejszej wysokości mogą być stosowane jedynie w przypadku, gdy nie ma innej możliwości umieszczenia oznakowania, jak tylko na ostojnicy. Oznakowanie umieszcza się na wysokości nieprzekraczającej dwóch metrów nad poziomem szyn. 2. Wagony towarowe Oznakowanie nanosi się na pudło wagonu w następującym układzie:
W przypadku wagonów, których pudło nie posiada wystarczająco dużej powierzchni, aby zmieścić taki układ, zwłaszcza w przypadku platform, oznakowanie może zostać rozmieszczone w następujący sposób:
Jeśli na wagonie umieszcza się jedną lub więcej liter indeksu o znaczeniu krajowym, takie oznaczenie krajowe musi się znajdować za międzynarodowym oznaczeniem literowym i być oddzielone od niego myślnikiem w następujący sposób:
3. Wagony osobowe i ciągniony tabor pasażerski Numer umieszcza się na wszystkich ścianach bocznych pojazdu w następujący sposób:
Oznaczenie kraju, w którym dany pojazd jest zarejestrowany, oraz symbol charakterystyki technicznej umieszcza się bezpośrednio przed, za lub pod europejskim numerem pojazdu. W przypadku wagonów osobowych z kabiną maszynisty europejski numer pojazdu umieszcza się również wewnątrz kabiny. 4. Lokomotywy, autobusy szynowe i pojazdy specjalne Europejski numer pojazdu należy umieścić na każdej ścianie bocznej taboru trakcyjnego, w następujący sposób: 92 10 1108 062-6 Europejski numer pojazdu umieszcza się również wewnątrz wszystkich kabin taboru trakcyjnego. Posiadacz może, używając znaków większych niż w europejskim numerze pojazdu, dodać swoje własne oznakowanie (na które na ogół składają się cyfry numeru seryjnego uzupełnione kodem literowym), przydatne podczas eksploatacji. Wybór miejsca, w którym zostanie umieszczone oznakowanie własne, pozostawia się do uznania posiadacza. Zawsze jednak musi istnieć możliwość łatwego odróżnienia EVN od własnego oznakowania posiadacza. ZAŁĄCZNIK P.3 ZASADY OBLICZANIA CYFRY KONTROLNEJ (CYFRA 12) Cyfrę kontrolną oblicza się w następujący sposób:
Przykłady
ZAŁĄCZNIK P.4 KODY KRAJÓW REJESTRACJI POJAZDU (CYFRY 3–4 I SKRÓT) Dane odnoszące się do państw trzecich podano wyłącznie w celach informacyjnych
ZAŁĄCZNIK P.5 OZNACZENIE LITEROWE ZDOLNOŚCI DO INTEROPERACYJNOŚCI »TEN«: Pojazd, który spełnia następujące warunki: jest zgodny z wszelkimi właściwymi TSI, które obowiązują w momencie oddania do eksploatacji, oraz został dopuszczony do eksploatacji zgodnie z art. 22 ust. 1 dyrektywy 2008/57/WE, posiada zezwolenie ważne we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z art. 23 ust. 1 dyrektywy 2008/57/WE lub ewentualnie uzyskał indywidualne zezwolenia od wszystkich państw członkowskich. »PPV/PPW«: Pojazd zgodny z porozumieniem PPV/PPW lub PGW (w obrębie państw należących do Organizacji Współpracy Kolei) (w oryginale: PPV/PPW: ППВ (Правила пользования вагонами в международном сообщении; PGW: Правила Пользования Грузовыми Вагонами) Uwagi:
ZAŁĄCZNIK P.6 OZNACZENIE INTEROPERACYJNOŚCI WAGONÓW TOWAROWYCH (CYFRY 1–2)
ZAŁĄCZNIK P.7 OZNACZENIE ZDOLNOŚCI CIĄGNIONYCH POJAZDÓW PASAŻERSKICH DO KOMUNIKACJI MIĘDZYNARODOWEJ (CYFRY 1–2)
ZAŁĄCZNIK P.8 TYPY TABORU TRAKCYJNEGO ORAZ JEDNOSTEK ZESPOŁÓW TRAKCYJNYCH O STAŁYM LUB Z GÓRY OKREŚLONYM SKŁADZIE (CYFRY 1–2) Pierwszą cyfrą jest 9. Jeżeli druga cyfra oznacza typ taboru trakcyjnego, obowiązują następujące oznaczenia kodowe:
ZAŁĄCZNIK P.9 STANDARDOWE OZNACZENIA NUMERYCZNE WAGONÓW (CYFRY OD 5 DO 8) W tym załączniku wskazano oznaczenia numeryczne związane z głównymi parametrami technicznymi wagonu. Załącznik jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. ZAŁĄCZNIK P.10 KODY PARAMETRÓW TECHNICZNYCH CIĄGNIONEGO TABORU PASAŻERSKIEGO (CYFRY 5–6) Załącznik P.10 jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. ZAŁĄCZNIK P.11 KODY PARAMETRÓW TECHNICZNYCH POJAZDÓW SPECJALNYCH (CYFRY 6–8) Załącznik P.11 jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. ZAŁĄCZNIK P.12 OZNACZENIA LITEROWE WAGONÓW TOWAROWYCH, Z WYJĄTKIEM WAGONÓW PRZEGUBOWYCH I WAGONÓW TOWAROWYCH WIELOCZŁONOWYCH Załącznik P.12 jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. ZAŁĄCZNIK P.13 OZNACZENIA LITEROWE DLA CIĄGNIONEGO TABORU PASAŻERSKIEGO Załącznik P.13 jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. |
7) |
skreśla się załącznik P.14; |
8) |
załącznik T otrzymuje brzmienie: „ZAŁĄCZNIK T CHARAKTERYSTYKA HAMOWANIA Rola zarządcy infrastruktury Zarządca infrastruktury ma obowiązek informować przewoźnika kolejowego o charakterystyce hamowania wymaganej dla poszczególnych tras oraz dostarczać informacji o charakterystyce tych tras. Zarządca infrastruktury musi zapewnić, by w wymaganej charakterystyce hamowania uwzględniono wpływ charakterystyki trasy oraz marginesy bezpieczeństwa związane z infrastrukturą przytorową. Wymagana charakterystyka hamowania w zasadzie musi być wyrażona w procentach masy hamowania, chyba że zarządca infrastruktury i przewoźnik kolejowy uzgodnili inną jednostkę, w której zostanie wyrażona charakterystyka hamowania (np. wyhamowane tony, siły hamowania, wielkość opóźnienia, profile opóźnienia). W przypadku zespołów trakcyjnych i pociągów o stałym składzie na żądanie przewoźnika kolejowego zarządca infrastruktury podaje charakterystykę hamowania jako wielkość opóźnienia. Rola przewoźnika kolejowego Przewoźnik kolejowy ma obowiązek zapewnić, by każdy pociąg spełniał lub przekraczał wymagania charakterystyki hamowania określone przez zarządcę infrastruktury. Przewoźnik kolejowy oblicza zatem charakterystykę hamowania pociągu uwzględniając jego skład. Przewoźnik kolejowy musi wziąć pod uwagę charakterystykę hamowania pojazdu lub zespołu trakcyjnego ustaloną w warunkach eksploatacji. Należy uwzględnić marginesy bezpieczeństwa związane z taborem kolejowym, takie jak niezawodność i dostępność hamulców. Podczas regulacji charakterystyki hamowania pod kątem zatrzymywania i zabezpieczania pociągu przewoźnik kolejowy musi ponadto wziąć pod uwagę informacje o charakterystyce trasy, które mają wpływ na zachowanie pociągu. Charakterystyka hamowania wynikająca z kontroli samego pociągu (na przykład składu pociągu, dostępności hamulców, ustawień hamulców) będzie wykorzystywana jako wartość wejściowa dla wszelkich przepisów eksploatacyjnych, które zostaną następnie ustalone dla tego pociągu. Niespełnienie wymogów dotyczących charakterystyki hamowania Zarządca infrastruktury musi wprowadzić przepisy stosowane w przypadku gdy pociąg nie uzyska wymaganej charakterystyki hamowania, i musi udostępnić te przepisy przewoźnikom kolejowym. Jeżeli pociąg nie uzyska charakterystyki hamowania wymaganej dla tras, po których będzie się poruszać, przewoźnik kolejowy musi przestrzegać narzuconych w konsekwencji ograniczeń, takich jak ograniczenie prędkości.” |
9) |
załącznik U otrzymuje brzmienie: „ZAŁĄCZNIK U WYKAZ KWESTII OTWARTYCH Podpunkt 4.2.2 – Dokument zestawienia pociągu Załącznik B (zob. podpunkt 4.4 niniejszej TSI) – Pozostałe przepisy umożliwiające spójną eksploatację różnych nowych podsystemów strukturalnych Załącznik R (zob. podpunkt 4.2.3.2 niniejszej TSI) – Identyfikacja pociągów Załącznik S (zob. podpunkt 4.2.2.1.3 niniejszej TSI) – Widoczność pociągu – koniec pociągu”. |
(1) W przypadku pojazdów specjalnych numer powstały z pierwszej cyfry oraz ostatnich pięciu cyfr charakterystyki technicznej i numeru seryjnego musi być niepowtarzalny w danym kraju.
(2) W przypadku NMBS/SNCB może być nadal używana pojedyncza litera B umieszczona w okręgu.
(3) Znaki diakrytyczne to »akcenty«, jak na przykład w literach À, Ç, Ö, Č, Ž, Å itd. Litery specjalne, takie jak Ø i Æ, będą reprezentowane przez jedną literę; podczas sprawdzania niepowtarzalności Ø traktuje się jako O, a Æ jako A.
(4) Zgodnie z systemem kodów literowych opisanym w załączniku 4 do konwencji z 1949 r. oraz w art. 45 ust. 4 konwencji z 1968 r. o ruchu drogowym.
(5) Wagony towarowe, na których dopuszcza się umieszczenie oznaczenia TEN, zob. załącznik P.5.
(6) Wraz z wagonami towarowymi, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są oznakowane cyframi określonymi w niniejszej tabeli. COTIF: pojazd zgodny z regulaminem COTIF obowiązującym w momencie dopuszczenia do eksploatacji.
(7) Stały lub zmienny rozstaw kół.
(8) Z wyjątkiem wagonów kategorii I (wagonów wyposażonych w regulację temperatury), nie stosuje się do nowych pojazdów oddawanych do eksploatacji.
(9) Zgodność z obowiązującymi TSI, zob., załącznik P.5.
(10) Wraz z pojazdami, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są oznakowane cyframi określonymi w niniejszej tabeli. COTIF: pojazd zgodny z regulaminem COTIF obowiązującym w momencie dopuszczenia do eksploatacji.
(11) Z wyjątkiem wagonów osobowych o stałym rozstawie kół (56) i zmiennym rozstawie kół (66), które znajdują się już w eksploatacji, nie stosuje się dla nowych pojazdów
ZAŁĄCZNIK II
W załącznikach do decyzji 2008/231/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku G w tabeli wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
skreśla się załącznik H; |
4) |
w załączniku N skreśla się ostatni wiersz tabeli (4.7.6 – Wymagania szczególne dotyczące kierowania pociągiem); |
5) |
załączniki P, P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P10, P11, P12 i P13 otrzymują brzmienie: „ZAŁĄCZNIK P IDENTYFIKACJA POJAZDU 1. Uwagi ogólne W niniejszym załączniku opisano europejski numer pojazdu i związane z nim oznakowanie, jakie nanosi się w widocznym miejscu pojazdu dla celów jego jednoznacznej i trwałej identyfikacji podczas eksploatacji. W załączniku tym nie opisano innych numerów lub oznakowań, jakie ewentualnie mogą zostać wybite na nadwoziu lub innych głównych elementach pojazdu podczas jego budowy bądź też przymocowane do nich na stałe. 2. Europejski numer pojazdu i związane z nim skróty Każdy pojazd szynowy otrzymuje numer składający się z 12 cyfr (nazywany europejskim numerem pojazdu (EVN)), o następującym układzie:
Siedem cyfr składających się na charakterystykę techniczną i numer seryjny umożliwia jednoznaczną identyfikację pojazdu w każdej grupie ciągnionych pojazdów pasażerskich i pojazdów specjalnych w danym kraju (1). Numer ten uzupełniają oznaczenia alfabetyczne:
3. Przydzielanie numeru Europejski numer pojazdu należy przydzielić na zasadach określonych w decyzji Komisji 2007/756/WE z dnia 9 listopada 2007 r. przyjmującej wspólną specyfikację dotyczącą krajowego rejestru pojazdów kolejowych określonego w art. 14 ust. 4 i 5 dyrektyw 96/48/WE i 2001/16/WE). Europejski numer pojazdu należy zmienić, jeżeli nie odzwierciedla zdolności do interoperacyjności lub charakterystyki technicznej zgodnie z niniejszym załącznikiem ze względu na modyfikacje techniczne wprowadzone w pojeździe. Takie modyfikacje techniczne mogą powodować konieczność ponownego dopuszczenia do eksploatacji zgodnie z art. 20–25 dyrektywy w sprawie interoperacyjności 2008/57/WE. ZAŁĄCZNIK P.1 OZNACZENIE POSIADACZA 1. Definicja oznaczenia posiadacza (VKM) Oznaczenie posiadacza (VKM) to kod literowy składający się z od dwóch do pięciu liter (2 4 5 9). Oznaczenie VKM nanosi się na każdym pojeździe szynowym, w pobliżu europejskiego numeru pojazdu. VKM określa posiadacza pojazdu zarejestrowanego w krajowym rejestrze pojazdów. Oznaczenie VKM jest niepowtarzalne i ważne we wszystkich krajach objętych niniejszą TSI oraz we wszystkich krajach przystępujących do porozumienia, które wiąże się z wdrożeniem przedstawionego w niniejszej TSI systemu numeracji pojazdów i oznaczeń posiadacza. 2. Format oznaczenia posiadacza Oznaczenie VKM przedstawia pełną nazwę lub skrót nazwy posiadacza pojazdu, w miarę możliwości w łatwo rozpoznawalny sposób. Można wykorzystywać wszystkie z 26 liter alfabetu łacińskiego. W oznaczeniu VKM używa się wielkich liter. Litery niebędące pierwszymi literami słów składających się na nazwę posiadacza mogą być małe. Podczas sprawdzania niepowtarzalności oznaczenia zapis małymi literami będzie traktowany tak, jakby były to wielkie litery. Litery mogą zawierać znaki diakrytyczne (3 6 10). Podczas sprawdzania niepowtarzalności oznaczenia znaki diakrytyczne w tych literach są pomijane. W przypadku pojazdów znajdujących się w gestii posiadaczy z siedzibą w państwie, w którym nie używa się alfabetu łacińskiego, po oznaczeniu VKM może następować jego przekład na używany w tym państwie alfabet, oddzielony od oznaczenia VKM ukośnikiem (»/«). Do celów przetwarzania danych przekład oznaczenia VKM jest pomijany. 3. Przepisy związane z przydzielaniem oznaczeń posiadacza Posiadaczowi pojazdu można nadać więcej niż jedno oznaczenie VKM, w przypadku gdy:
Pojedyncze oznaczenie VKM może zostać przydzielone grupie przedsiębiorstw:
4. Rejestr oznaczeń posiadaczy i procedura przydzielania oznaczeń Rejestr oznaczeń VKM jest ogólnodostępny i aktualizowany na bieżąco. Wniosek o nadanie oznaczenia VKM składa się do władz krajowych właściwych dla wnioskodawcy, a następnie przekazuje się do ERA. Oznaczeniem VKM można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. Posiadacz oznaczenia VKM musi poinformować właściwe władze krajowe o zaprzestaniu posługiwania się oznaczeniem VKM, a władze przekażą tę informację do ERA. Oznaczenie zostanie następnie unieważnione po wykazaniu przez posiadacza, że oznakowanie na wszystkich rozpatrywanych pojazdach zostało zmienione. Oznaczenie takie nie zostanie przydzielone ponownie przez okres 10 lat, chyba że temu samemu posiadaczowi lub – na jego życzenie – innemu posiadaczowi. Oznaczenie VKM może zostać przekazane innemu posiadaczowi, będącemu prawnym następcą pierwotnego posiadacza. Oznaczenie VKM zachowuje ważność w przypadku zmiany przez posiadacza nazwy na inną, która nie wykazuje podobieństwa z dotychczasowym oznaczeniem VKM. ZAŁĄCZNIK P.2 NANOSZENIE NUMERU I ZWIĄZANEGO Z NIM OZNACZENIA LITEROWEGO NA PUDŁO POJAZDU 1. Ogólny układ oznakowania zewnętrznego Wielkie litery i cyfry składające się na oznakowanie powinny mieć co najmniej 80 mm wysokości oraz bezszeryfowy krój czcionki o jakości korespondencyjnej. Litery o mniejszej wysokości mogą być stosowane jedynie w przypadku gdy nie ma innej możliwości umieszczenia oznakowania, jak tylko na ostojnicy. Oznakowanie umieszcza się na wysokości nieprzekraczającej dwóch metrów nad poziomem szyn. 2. Wagony towarowe Oznakowanie nanosi się na pudło wagonu w następującym układzie:
W przypadku wagonów, których pudło nie posiada wystarczająco dużej powierzchni, aby zmieścić taki układ, zwłaszcza w przypadku platform, oznakowanie może zostać rozmieszczone w następujący sposób:
Jeśli na wagonie umieszcza się jedną lub więcej liter indeksu o znaczeniu krajowym, takie oznaczenie krajowe musi się znajdować za międzynarodowym oznaczeniem literowym i być oddzielone od niego myślnikiem w następujący sposób:
3. Wagony osobowe i ciągniony tabor pasażerski Numer umieszcza się na wszystkich ścianach bocznych pojazdu w następujący sposób:
Oznaczenie kraju, w którym dany pojazd jest zarejestrowany, oraz symbol charakterystyki technicznej umieszcza się bezpośrednio przed, za lub pod europejskim numerem pojazdu. W przypadku wagonów osobowych z kabiną maszynisty europejski numer pojazdu umieszcza się również wewnątrz kabiny. 4. Lokomotywy, autobusy szynowe i pojazdy specjalne Europejski numer pojazdu należy umieścić na każdej ścianie bocznej taboru trakcyjnego, w następujący sposób: 92 10 1108 062-6 Europejski numer pojazdu umieszcza się również wewnątrz wszystkich kabin taboru trakcyjnego. Posiadacz może, używając znaków większych niż w europejskim numerze pojazdu, dodać swoje własne oznakowanie (na które na ogół składają się cyfry numeru seryjnego uzupełnione kodem literowym), przydatne podczas eksploatacji. Wybór miejsca, w którym zostanie umieszczone oznakowanie własne, pozostawia się do uznania posiadacza. Zawsze jednak musi istnieć możliwość łatwego odróżnienia EVN od własnego oznakowania posiadacza. ZAŁĄCZNIK P.3 ZASADY OBLICZANIA CYFRY KONTROLNEJ (CYFRA 12) Cyfrę kontrolną oblicza się w następujący sposób:
Przykłady
ZAŁĄCZNIK P.4 KODY KRAJÓW REJESTRACJI POJAZDU (CYFRY 3–4 I SKRÓT) Dane odnoszące się do państw trzecich podano wyłącznie w celach informacyjnych
ZAŁĄCZNIK P.5 OZNACZENIE LITEROWE ZDOLNOŚCI DO INTEROPERACYJNOŚCI »TEN«: pojazd, który spełnia następujące warunki: jest zgodny z wszelkimi właściwymi TSI, które obowiązują w momencie oddania do eksploatacji, oraz został dopuszczony do eksploatacji zgodnie z art. 22 ust. 1 dyrektywy 2008/57/WE, posiada zezwolenie ważne we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z art. 23 ust. 1 dyrektywy 2008/57/WE lub ewentualnie uzyskał indywidualne zezwolenia od wszystkich państw członkowskich. »PPV/PPW«: pojazd zgodny z porozumieniem PPV/PPW lub PGW (w obrębie państw należących do Organizacji Współpracy Kolei) (w oryginale: PPV/PPW:ППВ (Правила пользования вагонами в международном сообщении; PGW: Правила Пользования Грузовыми Вагонами) Uwagi:
ZAŁĄCZNIK P.6 OZNACZENIE INTEROPERACYJNOŚCI WAGONÓW TOWAROWYCH (CYFRY 1–2)
ZAŁĄCZNIK P.7 OZNACZENIE ZDOLNOŚCI CIĄGNIONYCH POJAZDÓW PASAŻERSKICH DO KOMUNIKACJI MIĘDZYNARODOWEJ (CYFRY 1–2)
ZAŁĄCZNIK P.8 TYPY TABORU TRAKCYJNEGO ORAZ JEDNOSTEK ZESPOŁÓW TRAKCYJNYCH O STAŁYM LUB Z GÓRY OKREŚLONYM SKŁADZIE (CYFRY 1–2) Pierwszą cyfrą jest »9«. Jeżeli druga cyfra oznacza typ taboru trakcyjnego, obowiązują następujące oznaczenia kodowe:
ZAŁĄCZNIK P.9 STANDARDOWE OZNACZENIA NUMERYCZNE WAGONÓW (CYFRY OD 5 DO 8) W tym załączniku wskazano oznaczenia numeryczne związane z głównymi parametrami technicznymi wagonu. Załącznik jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. ZAŁĄCZNIK P.10 KODY PARAMETRÓW TECHNICZNYCH CIĄGNIONEGO TABORU PASAŻERSKIEGO (CYFRY 5–6) Załącznik P.10 jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. ZAŁĄCZNIK P.11 KODY PARAMETRÓW TECHNICZNYCH POJAZDÓW SPECJALNYCH (CYFRY 6–8) Załącznik P.11 jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. ZAŁĄCZNIK P.12 OZNACZENIA LITEROWE WAGONÓW TOWAROWYCH, Z WYJĄTKIEM WAGONÓW PRZEGUBOWYCH I WAGONÓW TOWAROWYCH WIELOCZŁONOWYCH Załącznik P.12 jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. ZAŁĄCZNIK P.13 OZNACZENIA LITEROWE DLA CIĄGNIONEGO TABORU PASAŻERSKIEGO Załącznik P.13 jest opublikowany na stronie internetowej ERA (www.era.europa.eu). Wniosek o nadanie nowego kodu składa się w jednostce rejestrującej (o której mowa w decyzji 2007/756/WE), a następnie przesyła do ERA. Nowym kodem można posługiwać się dopiero po jego ogłoszeniu przez ERA. |
6) |
skreśla się załącznik P.14. |
(1) W przypadku pojazdów specjalnych numer powstały z pierwszej cyfry oraz ostatnich pięciu cyfr charakterystyki technicznej i numeru seryjnego musi być niepowtarzalny w danym kraju.
(2) W przypadku NMBS/SNCB może być nadal używana pojedyncza litera B umieszczona w okręgu.
(3) Znaki diakrytyczne to »akcenty«, jak na przykład w literach À, Ç, Ö, Č, Ž, Å itd.. Litery specjalne, takie jak Ø i Æ, będą reprezentowane przez jedną literę; podczas sprawdzania niepowtarzalności Ø traktuje się jako O, a Æ jako A.
(4) Zgodnie z systemem kodów literowych opisanym w załączniku 4 do konwencji z 1949 r. oraz w art. 45 ust. 4 konwencji z 1968 r. o ruchu drogowym.
(5) Wagony towarowe, na których dopuszcza się umieszczenie oznaczenia TEN, zob. załącznik P.5.
(6) Wraz z wagonami towarowymi, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są oznakowane cyframi określonymi w niniejszej tabeli. Dąży się do zgodności z COTIF zgodnie z regulaminem OTIF obowiązującym w momencie rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji.
(7) Stały lub zmienny rozstaw kół.
(8) Z wyjątkiem wagonów kategorii I (wagonów wyposażonych w regulację temperatury), nie stosuje się do nowych pojazdów oddawanych do eksploatacji.
(9) Zgodność z obowiązującymi TSI, zob. załącznik P.5.
(10) Wraz z pojazdami, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są oznakowane cyframi określonymi w niniejszej tabeli. Dąży się do zgodności z COTIF zgodnie z regulaminem OTIF obowiązującym w momencie rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji.
(11) Z wyjątkiem wagonów osobowych o stałym rozstawie kół (56) i zmiennym rozstawie kół (66), które znajdują się już w eksploatacji, nie stosuje się dla nowych pojazdów.
26.10.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280/59 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 22 października 2010 r.
zmieniająca decyzję 2008/866/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 7183)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/641/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (i),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzję Komisji 2008/866/WE z dnia 12 listopada 2008 r. w sprawie środków nadzwyczajnych zawieszających przywóz z Peru niektórych małży przeznaczonych do spożycia przez ludzi (2) przyjęto w następstwie zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu A (HAV) niektórych małży przywożonych z Peru, które zidentyfikowano jako źródło ogniska zapalenia wątroby typu A u ludzi. Decyzja ta miała być początkowo stosowana do dnia 31 marca 2009 r., wspomniany okres stosowania przedłużono jednak do dnia 30 listopada 2010 r. decyzją Komisji 2009/862/WE z dnia 30 listopada 2009 r. zmieniającą decyzję 2008/866/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania (3). |
(2) |
Władze Peru przedstawiły pewne informacje dotyczące środków naprawczych wprowadzonych w celu poprawy kontroli produkcji małży przeznaczonych na wywóz do Unii. |
(3) |
We wrześniu 2009 r. Komisja przeprowadziła wizytę kontrolną w celu oceny obowiązujących systemów kontroli produkcji małży i produktów rybołówstwa przeznaczonych na wywóz do Unii. W wyniku wizyty kontrolnej stwierdzono, że władze Peru wprowadzają środki naprawcze zgodnie z informacjami przedstawionymi przez nie po wystąpieniu ogniska zapalenia wątroby typu A. Jednak w momencie przeprowadzenia wizyty kontrolnej środki te nie były w pełni wdrożone. |
(4) |
Władze Peru niedawno poinformowały Komisję, że zakończyły wdrażanie środków naprawczych. Jednak w celu ochrony zdrowia konsumentów konieczne jest utrzymanie środków ochronnych ustanowionych decyzją 2008/866/WE do czasu zweryfikowania przez Komisję, czy władze Peru ukończyły wdrażanie środków naprawczych, oraz stwierdzenia przez nią, że małże produkowane w Peru i przeznaczone na wywóz do Unii spełniają warunki określone w prawie Unii. |
(5) |
W związku z tym należy przedłużyć okres stosowania decyzji 2008/866/WE do dnia 30 listopada 2011 r., bez uszczerbku dla uprawnień Komisji w zakresie zmiany, uchylenia lub przedłużenia stosowania tych środków w świetle wszelkich nowych informacji dotyczących rozwoju sytuacji w Peru oraz w oparciu o wyniki kontroli prowadzonych przez jej służby. |
(6) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/866/WE. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 5 decyzji 2008/866/WE datę „30 listopada 2010 r.” zastępuje się datą „30 listopada 2011 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 października 2010 r.
W imieniu Komisji
John DALLI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.
(2) Dz.U. L 307 z 18.11.2008, s. 9.
(3) Dz.U. L 314 z 1.12.2009, s. 90.
26.10.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280/60 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 25 października 2010 r.
zatwierdzająca metodę klasyfikacji tusz wieprzowych w Grecji
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 7230)
(Jedynie tekst w języku greckim jest autentyczny)
(2010/642/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 43 lit. m) w związku z jego art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z pkt B.IV ppkt 1 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 klasyfikacja tusz wieprzowych ma być dokonywana poprzez szacowanie zawartości chudego mięsa za pomocą metod klasyfikowania zatwierdzonych przez Komisję, które to metody mogą być wyłącznie statystycznie udowodnionymi metodami oceny opartymi na fizycznym pomiarze jednej lub większej liczby części tuszy wieprzowej. Zatwierdzenie metod klasyfikacji zależy od zgodności z maksymalną tolerancją błędu statystycznego przy dokonywaniu oceny. Tolerancję tę określono w art. 23 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1249/2008 z dnia 10 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrożenia wspólnotowych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania ich cen (2). |
(2) |
Grecja skierowała do Komisji wniosek o zatwierdzenie jednej metody klasyfikacji skórowanych tusz wieprzowych. Przedłożyła ona szczegółowy opis jednolitego sposobu skórowania tusz w części pierwszej protokołu przewidzianego w art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1249/2008 oraz wyniki próbnego rozbioru w części drugiej wspomnianego protokołu. Obydwa protokoły zostały przedłożone pozostałym państwom członkowskim na posiedzeniach Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych w 2008, 2009 i 2010 r. |
(3) |
Analiza tego wniosku wykazała, że warunki dla zatwierdzenia tej metody klasyfikacji zostały spełnione. Należy zatem zatwierdzić w Grecji niniejszą metodę klasyfikacji. |
(4) |
Zgodnie z pkt B.III akapit drugi załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 państwa członkowskie mogą zostać upoważnione do określenia innego sposobu prezentacji tusz wieprzowych niż standardowa prezentacja zdefiniowana w akapicie pierwszym, między innymi jeżeli zwykła praktyka handlowa stosowana na ich terytorium różni się od standardowej prezentacji. |
(5) |
Grecja poinformowała Komisję, że w niektórych rzeźniach w Grecji praktyka handlowa wymaga dodatkowo usunięcia z tuszy skóry, oprócz usunięcia języka, szczeciny, racic, narządów płciowych, tłuszczu okołonerkowego, nerek oraz przepony, jak to jest wymagane w akapicie pierwszym. Należy zatem zatwierdzić w Grecji wspomnianą prezentację tusz wieprzowych, różniącą się od standardowej prezentacji. |
(6) |
Żadna modyfikacja przyrządów lub metod klasyfikacji nie może być zatwierdzona inaczej niż na mocy nowej decyzji Komisji przyjętej w świetle zdobytych doświadczeń. Z tego powodu niniejsze zatwierdzenie może zostać wycofane. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zgodnie z pkt B.IV ppkt 1 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 niniejszym zatwierdza się następującą metodę klasyfikacji oskórowanych tusz wieprzowych w Grecji: przyrząd określany jako „Hennessy Grading Probe (HGP 4)” oraz związane z nim metody oceny, których szczegóły podano w załączniku.
Artykuł 2
Niezależnie od standardowej prezentacji ustanowionej w pkt B.III akapit pierwszy załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, tusze wieprzowe w Grecji mogą być skórowane w jednolity sposób przed ich zważeniem i klasyfikacją. W celu ustalenia ceny dla tusz wieprzowych na porównywalnej podstawie, zarejestrowaną masę tuszy ciepłej dostosowuje się zgodnie z następującym wzorem:
masa tuszy ciepłej = 1,05232 × masa oskórowanej tuszy
Artykuł 3
Nie zezwala się na modyfikacje przyrządu lub metod oceny.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Greckiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 października 2010 r.
W imieniu Komisji
Dacian CIOLOŞ
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 3.
ZAŁĄCZNIK
METODY KLASYFIKACJI TUSZ WIEPRZOWYCH W GRECJI
1. |
Klasyfikację oskórowanych tusz wieprzowych przeprowadza się za pomocą przyrządu określanego jako „Hennessy Grading Probe (HGP 4)”. |
2. |
Przyrząd jest wyposażony w sondę o średnicy 5,95 milimetrów (6,3 milimetrów ma ostrze na czubku sondy) zawierającą fotodiodę (Siemens LED typu LYU 260-EO) i fotodetektor typu Silonex SLCD-61N1 oraz posiadającą odcinek pomiarowy pomiędzy 0 i 120 milimetrów. Wyniki pomiarów zamienia się na przybliżoną zawartość chudego mięsa za pomocą samego HGP 4 lub przy użyciu podłączonego do niego komputera. |
3. |
Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru: Ŷ = 62,400 – 0,495Χ1 – 0,559Χ2 + 0,129Χ3 gdzie:
Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 60 a 120 kilogramów. |
AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
26.10.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 280/62 |
DECYZJA NR 2/2010 KOMITETU STATYSTYCZNEGO UNII EUROPEJSKIEJ/SZWAJCARII
z dnia 1 października 2010 r.
zmieniająca załącznik A do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską o współpracy w dziedzinie statystyki
(2010/643/UE)
KOMITET STATYSTYCZNY UNII EUROPEJSKIEJ/SZWAJCARII,
uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską o współpracy w dziedzinie statystyki (1), w szczególności jej art. 4 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską o współpracy w dziedzinie statystyki, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r., zawiera załącznik A dotyczący aktów prawnych w dziedzinie statystyki. |
(2) |
Przyjęto nowe akty prawne w dziedzinie statystyki, które należy dodać do załącznika A. Załącznik A należy w związku z tym zmienić, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Załącznik A do Umowy zastępuje się załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Sofii dnia 1 października 2010 r.
W imieniu Wspólnego Komitetu
Szef Delegacji UE
Walter RADERMACHER
Szef Delegacji Szwajcarii
Jürg MARTI
(1) Dz.U. L 90 z 28.3.2006, s. 2.
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK A
AKTY PRAWNE W DZIEDZINIE STATYSTYKI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2
SEKTOROWE DZIAŁANIA DOSTOSOWAWCZE
1. |
Pojęcie »państwo członkowskie (państwa członkowskie)« zawarte w aktach wymienionych w niniejszym załączniku oprócz znaczenia, jakie ma w odpowiednich aktach Wspólnoty, jest rozumiane jako obejmujące również Szwajcarię. |
2. |
Odesłania do »Nomenklatury działalności gospodarczych we Wspólnotach Europejskich (NACE Rev. 1)« uznaje się za odesłania do »Nomenklatury działalności gospodarczych we Wspólnotach Europejskich (NACE Rev. 2)« w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (1), z wyjątkiem przypadków, gdy postanowiono inaczej. Wskazane numery kodu należy rozumieć jako odpowiednie przekształcone numery kodu NACE Rev. 2. |
3. |
Postanowienia określające, kto ma ponieść koszty wykonywania sondaży itp., nie mają zastosowania w odniesieniu do celów niniejszej Umowy. |
CYTOWANE AKTY PRAWNE
STATYSTYKA PRZEDSIĘBIORSTW
— |
32008 R 0295: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 295/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (przekształcenie) (Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 13), zmienione:
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco:
|
— |
31998 R 2700: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2700/98 z dnia 17 grudnia 1998 r. dotyczące definicji cech statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (Dz.U. L 344 z 18.12.1998, s. 49), zmienione:
|
— |
31998 R 2701: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2701/98 z dnia 17 grudnia 1998 r. dotyczące serii danych, które należy opracować na potrzeby statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (Dz.U. L 344 z 18.12.1998, s. 81), zmienione:
|
— |
31998 R 2702: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2702/98 z dnia 17 grudnia 1998 r. dotyczące technicznego formatu przesyłania statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (Dz.U. L 344 z 18.12.1998, s. 102), zmienione:
|
— |
31999 R 1618: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1618/1999 z dnia 23 lipca 1999 r. dotyczące kryteriów oceny jakości statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (Dz.U. L 192 z 24.7.1999, s. 11). |
— |
31999 R 1225: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1225/99 z dnia 27 maja 1999 r. dotyczące definicji cech statystyk usług ubezpieczeniowych (Dz.U. L 154 z 19.6.1999, s. 1). |
— |
31999 R 1227: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1227/99 z dnia 28 maja 1999 r. dotyczące technicznego formatu przekazywania danych statystycznych dotyczących usług ubezpieczeniowych (Dz.U. L 154 z 19.6.1999, s. 75), zmienione:
|
— |
31999 R 1228: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1228/99 z dnia 28 maja 1999 r. dotyczące serii danych, które należy przedstawić do celów statystyki usług ubezpieczeniowych (Dz.U. L 154 z 19.6.1999, s. 91), zmienione:
|
— |
32003 R 1668: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1668/2003 z dnia 1 września 2003 r. wprowadzające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 58/97 w odniesieniu do technicznego formatu przesyłania statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw i zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2702/98 dotyczące technicznego formatu przesyłania statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (Dz.U. L 244 z 29.9.2003, s. 32), zmienione:
|
— |
32003 R 1669: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1669/2003 z dnia 1 września 2003 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 58/97 w odniesieniu do serii danych, które należy opracować na potrzeby statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw i zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2701/98 dotyczące serii danych, które należy opracować na potrzeby statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (Dz.U. L 244 z 29.9.2003, s. 57). |
— |
32003 R 1670: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1670/2003 z dnia 1 września 2003 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 58/97 odnośnie do definicji cech statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2700/98 dotyczące definicji cech statystyk strukturalnych dotyczących przedsiębiorstw (Dz.U. L 244 z 29.9.2003, s. 74). |
— |
31998 R 1165: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1165/98 z dnia 19 maja 1998 r. dotyczące krótkoterminowych statystyk (Dz.U. L 162 z 5.6.1998, s. 1), zmienione:
Do celów niniejszej Umowy przepisy powyższych rozporządzeń dostosowuje się następująco: Szwajcaria jest zwolniona z przekazywania danych na poziomie czterocyfrowym NACE REV.1.
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Do 2013 r. Szwajcaria jest zwolniona z przekazywania danych dla zmiennych 220 i 230.
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Do 2013 r. Szwajcaria jest zwolniona z przekazywania danych dla zmiennych 220 i 230. |
— |
32001 R 0586: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 586/2001 z dnia 26 marca 2001 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1165/98 dotyczącego krótkoterminowej statystyki w zakresie definicji Głównych Grup Przemysłowych (Dz.U. L 86 z 27.3.2001, s. 11), zmienione:
|
— |
32008 R 0177: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 177/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. ustanawiające wspólne ramy dla rejestrów przedsiębiorstw do celów statystycznych i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2186/93 (Dz.U. L 61 z 5.3.2008, s. 6). |
— |
31993 R 2186: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2186/93 z dnia 22 lipca 1993 r. w sprawie wspólnotowej koordynacji sporządzania rejestrów przedsiębiorstw do celów statystycznych (Dz.U. L 196 z 5.8.1993, s. 1). Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: W przypadku Szwajcarii pozycja 1 lit. k) załącznika II do rozporządzenia nie ma zastosowania. |
— |
32009 R 0192: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 192/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 177/2008 ustanawiającego wspólne ramy dla rejestrów przedsiębiorstw do celów statystycznych w zakresie wymiany danych poufnych pomiędzy Komisją (Eurostatem) a państwami członkowskimi (Dz.U. L 67 z 12.3.2009, s. 14). Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Do końca 2013 r. Szwajcaria jest zwolniona z przekazywania indywidualnych danych dotyczących obrotów przedsiębiorstw, opisanych w załączniku A »Dane dotyczące obrotów«. |
— |
32009 D 0252: Decyzja Komisji 2009/252/WE z dnia 11 marca 2009 r. dotycząca odstępstw od niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 177/2008 ustanawiającego wspólne ramy dla rejestrów przedsiębiorstw do celów statystycznych (Dz.U. L 75 z 21.3.2009, s. 11). |
STATYSTYKA TRANSPORTU I TURYSTYKI
— |
31998 R 1172: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/98 z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy (Dz.U. L 163 z 6.6.1998, s. 1), zmienione:
|
— |
32001 R 2163: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2163/2001 z dnia 7 listopada 2001 r. dotyczące uzgodnień technicznych dotyczących przesyłania danych dla statystyki dotyczącej przewozu drogowego rzeczy (Dz.U. L 291 z 8.11.2001, s. 13), zmienione:
|
— |
32004 R 0642: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 642/2004 z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie wymagań precyzji dla danych zbieranych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1172/98 w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy (Dz.U. L 102 z 7.4.2004, s. 26). |
— |
32007 R 0833: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 833/2007 z dnia 16 lipca 2007 r. kończące okres przejściowy przewidziany w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1172/98 w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy (Dz.U. L 185 z 17.7.2007, s. 9). |
— |
32003 R 0006: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 6/2003 z dnia 30 grudnia 2002 r. dotyczące rozpowszechniania wyników badań statystycznych w zakresie przewozu drogowego rzeczy (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 45). |
— |
31993 D 0704: Decyzja Rady 93/704/WE z dnia 30 listopada 1993 r. w sprawie stworzenia bazy danych Wspólnoty o wypadkach drogowych (Dz.U. L 329 z 30.12.1993, s. 63). |
— |
32003 R 0091: Rozporządzenie (WE) nr 91/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie statystyki transportu kolejowego (Dz.U. L 14 z 21.1.2003, s. 1), zmienione:
|
— |
32007 R 0332: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 332/2007 z dnia 27 marca 2007 r. w sprawie uzgodnień technicznych dotyczących przekazywania statystyk transportu kolejowego (Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 16). |
— |
32003 R 0437: Rozporządzenie (WE) nr 437/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu lotniczego pasażerów, frachtu i poczty (Dz.U. L 66 z 11.3.2003, s. 1), zmienione:
|
— |
32003 R 1358: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1358/2003 z dnia 31 lipca 2003 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 437/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu lotniczego pasażerów, frachtu i poczty oraz zmieniające jego załączniki I i II (Dz.U. L 194 z 1.8.2003, s. 9), zmienione:
|
— |
31980 L 1119: Dyrektywa Rady 80/1119/EWG z dnia 17 listopada 1980 r. w sprawie sprawozdań statystycznych dotyczących przewozu rzeczy po wodnych drogach śródlądowych (Dz.U. L 339 z 15.12.1980, s. 30). |
— |
31995 L 0057: Dyrektywa Rady 95/57/WE z dnia 23 listopada 1995 r. w sprawie zbierania informacji statystycznych w dziedzinie turystyki (Dz.U. L 291 z 6.12.1995, s. 32), zmieniona:
|
— |
31999 D 0035: Decyzja Komisji 1999/35/WE z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie procedur wprowadzania w życie dyrektywy Rady 95/57/WE w sprawie zbierania informacji statystycznych w dziedzinie turystyki (Dz.U. L 9 z 15.1.1999, s. 23). |
— |
32007 R 0973: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 973/2007 z dnia 20 sierpnia 2007 r. zmieniające niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych, wdrażające statystyczną klasyfikację działalności gospodarczej NACE Revision 2 (Dz.U. L 216 z 21.8.2007, s. 10). |
STATYSTYKA HANDLU ZAGRANICZNEGO
— |
32009 R 0471: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 (Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 23), wdrożone:
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia (WE) nr 471/2009 dostosowuje się następująco:
|
— |
32006 R 1833: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1833/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. w sprawie nomenklatury krajów i terytoriów dla statystyk handlu zagranicznego Wspólnoty oraz statystyk w handlu między państwami członkowskimi (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). |
ZASADY DOTYCZĄCE STATYSTYKI I POUFNOŚĆ
— |
31990 R 1588: Rozporządzenie Rady (Euratom, EWG) nr 1588/90 z dnia 11 czerwca 1990 r. w sprawie przekazywania poufnych informacji statystycznych Urzędowi Statystycznemu Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 151 z 15.6.1990, s. 1). Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco:
|
— |
32009 R 0223: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164). Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Szwajcaria wprowadza w życie środki konieczne do zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem do dnia 31 grudnia 2012 r. |
— |
31997 R 0322: Rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyk Wspólnoty (Dz.U. L 52 z 22.2.1997, s. 1). |
— |
32002 R 0831: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 831/2002 z dnia 17 maja 2002 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyki Wspólnoty, dotyczące dostępu do poufnych danych do celów naukowych (Dz.U. L 133 z 18.5.2002, s. 7), zmienione:
|
— |
32004 D 0452: Decyzja Komisji 2004/452/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. określająca wykaz instytucji, których naukowcy mogą uzyskać dostęp do poufnych danych w celach naukowych (Dz.U. L 156 z 30.4.2004, s. 1), zmieniona:
|
— |
32008 D 0234: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 234/2008/WE z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiająca Europejski Komitet Doradczy ds. Statystyki i uchylająca decyzję Rady 91/116/EWG (Dz.U. L 73 z 15.3.2008, s. 13). |
— |
32008 D 0235: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 235/2008/WE z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiająca Europejską Radę Konsultacyjną ds. Zarządzania Statystyką (Dz.U. L 73 z 15.3.2008, s. 17). |
Akty, które Umawiające się Strony biorą pod uwagę
Umawiające się Strony biorą pod uwagę treść następującego aktu:
— |
52005 PC 0217: zalecenie Komisji COM(2005) 217 z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie niezależności, wiarygodności i odpowiedzialności krajowych i wspólnotowych organów statystycznych (Dz.U. C 172 z 12.7.2005, s. 22). |
STATYSTYKA DEMOGRAFICZNA I SPOŁECZNA
— |
2007 R 0862: Rozporządzenie (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 311/76 w sprawie zestawienia statystyk dotyczących pracowników cudzoziemców (Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 23). |
— |
31998 R 0577: Rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie (Dz.U. L 77 z 14.3.1998, s. 3), zmienione:
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: W przypadku Szwajcarii, bez względu na postanowienia art. 2 ust. 4, jednostka sondażowa jest osobą, a informacje dotyczące innych członków gospodarstwa domowego mogą obejmować co najmniej charakterystyki wymienione w art. 4 ust. 1. |
— |
32000 R 1575: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1575/2000 z dnia 19 lipca 2000 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania sondażowego dotyczącego siły roboczej na terenie Wspólnoty, dotyczące kodowania, które ma być używane przy przesyłaniu danych w 2001 r. i następnych latach (Dz.U. L 181 z 20.7.2000, s. 16). |
— |
32000 R 1897: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1897/2000 z dnia 7 września 2000 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie, dotyczące operacyjnej definicji bezrobocia (Dz.U. L 228 z 8.9.2000, s. 18). |
— |
32002 R 2104: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2104/2002 z dnia 28 listopada 2002 r. dostosowujące rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania sondażowego siły roboczej na terenie Wspólnoty i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1575/2000 wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w zakresie dotyczącym wykazu zmiennych edukacji i szkolenia oraz ich kodyfikacji, które należy stosować w celu przesyłania danych, począwszy od 2003 r. (Dz.U. L 324 z 29.11.2002, s. 14), wdrożone:
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Niezależnie od przepisów art. 1 Szwajcaria jest zwolniona z realizacji modułu ad hoc dla 2007 r. |
— |
32005 R 0430: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 430/2005 z dnia 15 marca 2005 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania reprezentacyjnego dotyczącego siły roboczej na terenie Wspólnoty w odniesieniu do kodyfikacji, którą należy stosować w celu przesyłania danych, począwszy od 2006 r., i wykorzystania prób cząstkowych do gromadzenia danych dotyczących zmiennych strukturalnych (Dz.U. L 71 z 17.3.2005, s. 36). |
— |
32007 R 0973: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 973/2007 z dnia 20 sierpnia 2007 r. (Dz.U. L 216 z 21.8.2007, s. 10). |
— |
32007 R 0102: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 102/2007 z dnia 2 lutego 2007 r. przyjmujące specyfikacje modułu ad hoc dla 2008 r. dotyczącego sytuacji migrantów i ich bezpośrednich potomków na rynku pracy, przewidzianego rozporządzeniem Rady (WE) nr 577/98, oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 430/2005 (Dz.U. L 28 z 3.2.2007, s. 3), zmienione:
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Niezależnie od przepisów art. 2 Szwajcaria jest zwolniona z przekazywania zmiennych, o których mowa w kolumnach 211/212 oraz w kolumnie 215 załącznika. |
— |
32008 R 0207: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 207/2008 z dnia 5 marca 2008 r. przyjmujące specyfikacje modułu ad hoc dla 2009 r. dotyczącego wchodzenia młodych ludzi na rynek pracy, przewidzianego rozporządzeniem Rady (WE) nr 577/98 (Dz.U. L 62 z 6.3.2008, s. 4), |
— |
32008 R 0365: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 365/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. zatwierdzające program modułów ad hoc, obejmujących lata 2010, 2011 i 2012 w odniesieniu do badania prób losowych dotyczącego siły roboczej, przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 577/98 (Dz.U. L 112 z 24.4.2008, s. 22). |
— |
32008 R 0377: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 377/2008 z dnia 25 kwietnia 2008 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 577/98 w sprawie organizacji badania prób losowych dotyczącego siły roboczej we Wspólnocie w odniesieniu do kodowania, które należy stosować w celu przesyłania danych, począwszy od 2009 r., wykorzystania prób cząstkowych do gromadzenia danych dotyczących zmiennych strukturalnych oraz określenia kwartałów referencyjnych (Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 57). |
— |
32009 R 0020: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 20/2009 z dnia 13 stycznia 2009 r. przyjmujące specyfikacje modułu ad hoc, obejmującego rok 2010, dotyczącego godzenia pracy z życiem rodzinnym, przewidzianego rozporządzeniem Rady (WE) nr 577/98 (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 7). |
— |
31999 R 0530: Rozporządzenie Rady (WE) nr 530/1999 z dnia 9 marca 1999 r. dotyczące statystyk strukturalnych odnoszących się do zarobków i kosztów pracy (Dz.U. L 63 z 12.3.1999, s. 6), zmienione:
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco:
|
— |
32007 R 0973: rozporządzeniem Komisji (WE) nr 973/2007 z dnia 20 sierpnia 2007 r. (Dz.U. L 216 z 21.8.2007, s. 10). |
— |
32000 R 1916: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1916/2000 z dnia 8 września 2000 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 530/1999 dotyczące statystyk strukturalnych odnoszących się do zarobków i kosztów pracy w odniesieniu do definicji i przekazania informacji o strukturze zarobków (Dz.U. L 229 z 9.9.2000, s. 3), zmienione:
|
— |
32006 R 0698: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 698/2006 z dnia 5 maja 2006 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 530/1999 w zakresie oceny jakości statystyk strukturalnych dotyczących kosztów pracy i zarobków (Dz.U. L 121 z 6.5.2006, s. 30). |
— |
32003 R 0450: Rozporządzenie (WE) nr 450/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 lutego 2003 r. dotyczące wskaźnika kosztów pracy (Dz.U. L 69 z 13.3.2003, s. 1) wdrożone:
|
— |
32003 R 1216: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1216/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 450/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące wskaźnika kosztów pracy (Dz.U. L 169 z 8.7.2003, s. 37). |
— |
32007 R 0973: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 973/2007 z dnia 20 sierpnia 2007 r. zmieniające niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych, wdrażające statystyczną klasyfikację działalności gospodarczej NACE Revision 2 (Dz.U. L 216 z 21.8.2007, s. 10). |
— |
32008 R 0453: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 453/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. dotyczące statystyk kwartalnych w zakresie wolnych miejsc pracy we Wspólnocie (Dz.U. L 145 z 4.6.2008, s. 234). |
— |
32008 R 1062: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1062/2008 z dnia 28 października 2008 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 453/2008 dotyczącego statystyk kwartalnych w zakresie wolnych miejsc pracy we Wspólnocie w odniesieniu do procedur sezonowego dostosowywania i sprawozdań dotyczących jakości (Dz.U. L 285 z 29.10.2008, s. 3). |
— |
32009 R 0019: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 19/2009 z dnia 13 stycznia 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 453/2008 dotyczącego statystyk kwartalnych w zakresie wolnych miejsc pracy we Wspólnocie w odniesieniu do definicji wolnego miejsca pracy, dat odniesienia dla gromadzenia danych, specyfikacji dotyczących przekazywania danych oraz analiz wykonalności (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 3). |
— |
32003 R 1177: Rozporządzenie (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 czerwca 2003 r. dotyczące statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) (Dz.U. L 165 z 3.7.2003, s. 1), zmienione:
|
— |
32003 R 1980: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1980/2003 z dnia 21 października 2003 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, dotyczące statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC), w odniesieniu do definicji i uaktualnionych definicji (Dz.U. L 298 z 17.11.2003, s. 1), zmienione:
|
— |
32003 R 1981: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1981/2003 z dnia 21 października 2003 r. wprowadzające rozporządzenie (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w zakresie aspektów pracy w terenie i procedur przypisywania (Dz.U. L 298 z 17.11.2003, s. 23). |
— |
32003 R 1982: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1982/2003 z dnia 21 października 2003 r. wprowadzające rozporządzenie (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w zakresie pobierania próbek i zasad dalszego śledzenia (Dz.U. L 298 z 17.11.2003, s. 29). |
— |
32003 R 1983: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1983/2003 z dnia 7 listopada 2003 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w zakresie wykazu pierwotnych zmiennych docelowych (Dz.U. L 298 z 17.11.2003, s. 34), zmienione:
|
— |
32004 R 0028: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 28/2004 z dnia 5 stycznia 2004 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w odniesieniu do szczegółowej zawartości sprawozdań pośrednich i końcowych dotyczących jakości (Dz.U. L 5 z 9.1.2004, s. 42). |
— |
32006 R 0315: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 315/2006 z dnia 22 lutego 2006 r. wdrażające rozporządzenie (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące statystyk Wspólnoty w zakresie dochodów i warunków życia (EU–SILC) w odniesieniu do wykazu dodatkowych zmiennych docelowych odnoszących się do warunków mieszkaniowych (Dz.U. L 52 z 23.2.2006, s. 16). |
— |
32007 R 0215: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 215/2007 z dnia 28 lutego 2007 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w odniesieniu do wykazu dodatkowych zmiennych obowiązkowych odnoszących się do nadmiernego zadłużenia i wykluczenia finansowego (Dz.U. L 62 z 1.3.2007, s. 8). Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Szwajcaria jest zwolniona z przekazywania danych do końca 2010 r. |
— |
32008 R 0362: Rozporządzenie Rady (WE) nr 362/2008 z dnia 14 kwietnia 2008 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w odniesieniu do wykazu dodatkowych zmiennych obowiązkowych na 2009 r. odnoszących się do niedostatku materialnego (Dz.U. L 112 z 24.4.2008, s. 1). |
— |
32009 R 0646: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 646/2009 z dnia 23 lipca 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w odniesieniu do wykazu dodatkowych zmiennych obowiązkowych na 2010 r. odnoszących się do podziału zasobów w gospodarstwie domowym (Dz.U. L 192 z 24.7.2009, s. 3). |
STATYSTYKA GOSPODARCZA
— |
31995 R 2494: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2494/95 z dnia 23 października 1995 r. dotyczące zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 257 z 27.10.1995, s. 1). W przypadku Szwajcarii rozporządzenie stosuje się do harmonizacji wskaźników cen konsumpcyjnych dla porównań międzynarodowych. Nie stosuje się w przypadku obliczania zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych do wyraźnie określonych celów w kontekście Unii Gospodarczej i Walutowej. Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco:
|
— |
32009 R 0330: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 330/2009 z dnia 22 kwietnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 odnośnie do minimalnych norm dla traktowania produktów sezonowych w zharmonizowanych wskaźnikach cen konsumpcyjnych (ZWCK) (Dz.U. L 103 z 23.4.2009, s. 6). |
— |
31996 R 1749: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1749/96 z dnia 9 września 1996 r. w sprawie wstępnych środków koniecznych do wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 dotyczącego zharmonizowanych wskaźników cen towarów konsumpcyjnych (Dz.U. L 229 z 10.9.1996, s. 3), zmienione:
|
— |
31996 R 2214: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2214/96 z dnia 20 listopada 1996 r. dotyczące zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (ZWCK): przekazywanie i upowszechnianie wskaźników częściowych ZWCK (Dz.U. L 296 z 21.11.1996, s. 8), zmienione:
|
— |
31997 R 2454: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/97 z dnia 10 grudnia 1997 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm jakości ważenia zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (HICP) (Dz.U. L 340 z 11.12.1997, s. 24). |
— |
31998 R 2646: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2646/98 z dnia 9 grudnia 1998 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania taryf w zharmonizowanych wskaźnikach cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 335 z 10.12.1998, s. 30). |
— |
31999 R 1617: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1617/1999 z dnia 23 lipca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania ubezpieczenia w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych oraz modyfikujące rozporządzenie Komisji (WE) nr 2214/96 (Dz.U. L 192 z 24.7.1999, s. 9). |
— |
31999 R 2166: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/1999 z dnia 8 października 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania produktów w sektorach ochrony zdrowia, edukacji i ochrony socjalnej w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 266 z 14.10.1999, s. 1). |
— |
32000 R 2601: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2601/2000 z dnia 17 listopada 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do określenia momentu wprowadzania cen zakupu do zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 300 z 29.11.2000, s. 14). |
— |
32000 R 2602: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2602/2000 z dnia 17 listopada 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania obniżek cen w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 300 z 29.11.2000, s. 16), zmienione:
|
— |
32001 R 1920: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1920/2001 z dnia 28 września 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do minimalnych norm traktowania opłat za usługi proporcjonalnych do wartości transakcji w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2214/96 (Dz.U. L 261 z 29.9.2001, s. 46), sprostowane w Dz.U. L 295 z 13.11.2001, s. 34. |
— |
32001 R 1921: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1921/2001 z dnia 28 września 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 odnośnie do minimalnych norm dla korekt zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2602/2000 (Dz.U. L 261 z 29.9.2001, s. 49), sprostowane w Dz.U. L 295 z 13.11.2001, s. 34. |
— |
32005 R 1708: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1708/2005 z dnia 19 października 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do wspólnego okresu odniesienia dla zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2214/96 (Dz.U. L 274 z 20.10.2005, s. 9). |
— |
32006 R 0701: Rozporządzenie Rady (WE) nr 701/2006 z dnia 25 kwietnia 2006 r. ustanawiające zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 w odniesieniu do zakresu czasowego zbierania danych dotyczących cen w zharmonizowanym wskaźniku cen konsumpcyjnych (Dz.U. L 122 z 9.5.2006, s. 3). |
— |
32007 R 1445: Rozporządzenie (WE) nr 1445/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. ustanawiające wspólne zasady dostarczania podstawowych informacji w sprawie parytetów siły nabywczej oraz ich wyliczenia i rozpowszechniania (Dz.U. L 336 z 20.12.2007, s. 1). |
— |
31996 R 2223: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie (Dz.U. L 310 z 30.11.1996, s. 1), zmienione:
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco:
|
— |
31997 D 0178: Decyzja Komisji 97/178/WE, Euratom z dnia 10 lutego 1997 r. w sprawie definicji metodologii przejścia między europejskim systemem rachunków krajowych i regionalnych we Wspólnocie (ESA 95) a europejskim systemem zintegrowanych rachunków gospodarczych (ESA wydanie drugie) (Dz.U. L 75 z 15.3.1997, s. 44). |
— |
31998 D 0715: Decyzja Komisji 98/715/WE z dnia 30 listopada 1998 r. wyjaśniająca załącznik A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie w odniesieniu do zasad pomiaru cen i wolumenów (Dz.U. L 340 z 16.12.1998, s. 33). Do celów niniejszej Umowy przepisy decyzji dostosowuje się następująco: Artykuł 3 (klasyfikacja metod według produktów) nie ma zastosowania w przypadku Szwajcarii. |
— |
32002 R 1889: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1889/2002 z dnia 23 października 2002 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 448/98 uzupełniającego i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2223/96 w odniesieniu do sposobu podziału usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM) w ramach europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych (ESA) (Dz.U. L 286 z 24.10.2002, s. 11). |
— |
32003 R 1287: Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1287/2003 z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie harmonizacji dochodu narodowego brutto w cenach rynkowych (rozporządzenie DNB) (Dz.U. L 181 z 19.7.2003, s. 1). |
— |
32005 R 0116: Rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 116/2005 z dnia 26 stycznia 2005 r. w sprawie traktowania zwrotów podatku VAT osobom niepodlegającym opodatkowaniu i osobom podlegającym opodatkowaniu na ich działalność zwolnioną z opodatkowania, do celów rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1287/2003 w sprawie harmonizacji dochodu narodowego brutto w cenach rynkowych (Dz.U. L 24 z 27.1.2005, s. 6). |
— |
32005 R 1722: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1722/2005 z dnia 20 października 2005 r. w sprawie zasad szacowania usług mieszkaniowych do celów rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1287/2003 w sprawie harmonizacji dochodu narodowego brutto w cenach rynkowych (Dz.U. L 276 z 21.10.2005, s. 5). |
— |
31999 D 0622: Decyzja Komisji 1999/622/Euratom z dnia 8 września 1999 r. w sprawie traktowania zwrotów podatku VAT jednostkom niepodlegającym opodatkowaniu i jednostkom podlegającym opodatkowaniu na ich działalność zwolnioną z opodatkowania, do celów wykonania dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych (Dz.U. L 245 z 17.9.1999, s. 51). |
— |
32006 R 0601: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 601/2006 z dnia 18 kwietnia 2006 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 184/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie formatu i procedury przekazywania danych (Dz.U. L 106 z 19.4.2006, s. 7). Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Szwajcaria jest zwolniona z obowiązku wdrożenia procedur dotyczących formatu oraz procedur przekazywania danych do końca 2013 r. |
— |
32000 R 0264: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 264/2000 z dnia 3 lutego 2000 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 w zakresie krótkoterminowych statystyk finansów publicznych (Dz.U. L 29 z 4.2.2000, s. 4). Do celów niniejszej Umowy przepisy zawarte w tabelach 25.1 i 25.2 powyższego rozporządzenia dostosowuje się następująco:
|
— |
32002 R 1221: Rozporządzenie (WE) nr 1221/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie kwartalnych niefinansowych sprawozdań administracji publicznej (Dz.U. L 179 z 9.7.2002, s. 1). Do celów niniejszej Umowy przepisy zawarte w tabelach 25.1 i 25.2 powyższego rozporządzenia dostosowuje się następująco:
|
— |
32005 R 0184: Rozporządzenie (WE) nr 184/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. w sprawie statystyki Wspólnoty w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowego handlu usługami i zagranicznych inwestycji bezpośrednich (Dz.U. L 35 z 8.2.2005, s. 23), zmienione:
Do celów niniejszej Umowy przepisy powyższych rozporządzeń dostosowuje się następująco: Szwajcaria jest zwolniona z dostarczania danych dla:
Do końca 2014 r. Szwajcaria jest zwolniona z przekazywania danych dla:
|
NOMENKLATURY
— |
31990 R 3037: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.U. L 293 z 24.10.1990, s. 1), zmienione:
|
— |
31993 R 0696: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (Dz.U. L 76 z 30.3.1993, s. 1), zmienione:
|
— |
32003 R 1053: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1053/2003 z dnia 19 czerwca 2003 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie szybkich testów (Dz.U. L 152 z 20.6.2003, s. 8). |
— |
32003 R 1059: Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1), zmienione:
|
— |
32008 R 0451: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 451/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające nową klasyfikację statystyczną produktów według działalności (CPA) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3696/93 (Dz.U. L 145 z 4.6.2008, s. 65). |
— |
32006 R 1893: Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1). |
STATYSTYKA ROLNICTWA
— |
31996 L 0016: Dyrektywa Rady 96/16/WE z dnia 19 marca 1996 r. w sprawie prowadzenia badań statystycznych dotyczących sektora mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 78 z 28.3.1996, s. 27), zmieniona:
Do celów niniejszej Umowy przepisy dyrektywy dostosowuje się następująco: Szwajcaria nie jest zobowiązana do przekazywania danych w podziale regionalnym, jak jest to wymagane w powyższej dyrektywie. |
— |
31997 D 0080: Decyzja Komisji 97/80/WE z dnia 18 grudnia 1996 r. ustanawiająca przepisy w celu wykonania dyrektywy Rady 96/16/WE w sprawie prowadzenia badań statystycznych dotyczących sektora mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 24 z 25.1.1997, s. 26), zmieniona:
|
— |
32005 D 0288: Decyzja Komisji 2005/288/WE z dnia 18 marca 2005 r. zmieniająca decyzję 97/80/WE ustanawiającą przepisy w celu wykonania dyrektywy Rady 96/16/WE w sprawie prowadzenia badań statystycznych dotyczących sektora mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 88 z 7.4.2005, s. 10). Do celów niniejszej Umowy przepisy decyzji dostosowuje się następująco: Szwajcarii nie obowiązuje podział regionalny wymagany w załączniku I tabela I: Roczna produkcja mleka krowiego. |
— |
32008 R 1166: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1166/2008 z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie badań struktury gospodarstw rolnych i badania metod produkcji rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 571/88 (Dz.U. L 321 z 1.12.2008, s. 14). Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco: Do Szwajcarii nie stosuje się pozycji VII załącznika III do wymienionego rozporządzenia (zawierającej 12 cech odnoszących się do wsparcia rozwoju obszarów wiejskich). |
— |
32008 R 1242: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1242/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające wspólnotową typologię gospodarstw rolnych (Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 3). |
— |
32000 D 0115: Decyzja Komisji 2000/115/WE z dnia 24 listopada 1999 r. odnosząca się do definicji cech charakterystycznych, listy produktów rolnych, wyjątków od definicji oraz regionów i okręgów, odnoszących się do badań statystycznych w zakresie struktury gospodarstw rolnych (Dz.U. L 38 z 12.2.2000, s. 1), zmieniona:
|
— |
32008 D 0690: Decyzja Komisji 2008/690/WE z dnia 4 sierpnia 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2001/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzję Komisji 2002/38/WE w zakresie badań statystycznych prowadzonych przez państwa członkowskie na plantacjach pewnych gatunków drzew owocowych (Dz.U. L 225 z 23.8.2008, s. 14). |
— |
32009 R 0543: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 543/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie statystyk upraw oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 837/90 oraz (EWG) nr 959/93 (Dz.U. L 167 z 29.6.2009, s. 1). |
— |
32004 R 0138: Rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. dotyczące rachunków gospodarczych dla rolnictwa we Wspólnocie (Dz.U. L 33 z 5.2.2004, s. 1), zmienione:
|
— |
32008 R 1165: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1165/2008 z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie statystyk dotyczących zwierząt gospodarskich i mięsa i uchylające dyrektywy Rady 93/23/EWG, 93/24/EWG oraz 93/25/EWG (Dz.U. L 321 z 1.12.2008, s. 1). Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia dostosowuje się następująco:
|
STATYSTYKA POŁOWÓW
— |
31991 R 1382: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1382/91 z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie przekazywania danych na temat wyładunków produktów rybołówstwa w państwach członkowskich (Dz.U. L 133 z 28.5.1991, s. 1), zmienione:
|
— |
31991 R 3880: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3880/91 z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na Północno-Wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 365 z 31.12.1991, s. 1), zmienione:
|
— |
31993 R 2018: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2018/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez państwa członkowskie dokonujące połowów na Atlantyku Północno-Zachodnim (Dz.U. L 186 z 28.7.1993, s. 1), zmienione:
|
— |
31995 R 2597: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2597/95 z dnia 23 października 1995 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na niektórych obszarach, innych niż Atlantyk Północny, danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 270 z 13.11.1995, s. 1), zmienione:
|
— |
31996 R 0788: Rozporządzenie Rady (WE) nr 788/96 z dnia 22 kwietnia 1996 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie statystyk dotyczących produkcji akwakultury (Dz.U. L 108 z 1.5.1996, s. 1). |
STATYSTYKA ENERGII
— |
31990 L 0377: Dyrektywa Rady 90/377/EWG z dnia 29 czerwca 1990 r. dotycząca wspólnotowej procedury na rzecz poprawy przejrzystości cen gazu i energii elektrycznej dla końcowych odbiorców przemysłowych (Dz.U. L 185 z 17.7.1990, s. 16). |
STATYSTYKA ŚRODOWISKA
— |
32006 R 1893: Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1). |
— |
32007 R 0973: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 973/2007 z dnia 20 sierpnia 2007 r. (Dz.U. L 216 z 21.8.2007, s. 10).” |