TŁUMACZENIE

UMOWA

między Unią Europejską a Czarnogórą w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „UE”,

oraz

CZARNOGÓRA,

zwane dalej „Stronami”,

ZWAŻYWSZY, że Strony łączy cel wzmocnienia swojego bezpieczeństwa na wszystkie sposoby;

ZWAŻYWSZY, że Strony zgadzają się, że należy rozwinąć konsultacje i współpracę między nimi w kwestiach związanych z bezpieczeństwem, stanowiących przedmiot ich wspólnego zainteresowania;

ZWAŻYWSZY, że w tym kontekście istnieje zatem stała potrzeba wymiany informacji niejawnych między Stronami;

UZNAJĄC, że pełne i efektywne konsultacje i współpraca mogą wymagać dostępu do informacji niejawnych i związanych z nimi materiałów oraz ich wymiany między Stronami;

ŚWIADOME, że taki dostęp do informacji niejawnych i związanych z nimi materiałów oraz ich wymiana wymagają podjęcia odpowiednich środków bezpieczeństwa,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1.   Przedmiotem niniejszej umowy są procedury bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych lub materiałów w jakiejkolwiek formie i z jakiejkolwiek dziedziny przekazywanych przez Strony lub wymienianych między Stronami w celu realizacji cel wzmocnienia bezpieczeństwa każdej ze Stron na wszystkie sposoby.

2.   Każda ze Stron chroni informacje niejawne otrzymane od drugiej Strony przed nieuprawnionym ujawnieniem, zgodnie z postanowieniami zawartymi w niniejszej umowie oraz zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawodawczymi i wykonawczymi Stron.

Artykuł 2

Do celów niniejszej umowy „informacje niejawne” oznaczają wszelkie informacje lub materiały w jakiejkolwiek formie, które:

a)	przez którąkolwiek ze Stron są określone jako wymagające ochrony, gdyż ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować różnego stopnia szkodę lub naruszenie interesów Czarnogóry lub UE lub jednego państwa członkowskiego lub większej ich liczby; oraz

b)	mają nadaną klauzulę tajności.

Artykuł 3

Instytucje i podmioty UE, do których ma zastosowanie niniejsza umowa to: Rada Europejska, Rada Unii Europejskiej („Rada”), Sekretariat Generalny Rady, Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Komisja Europejska i Europejska Służba Działań Zewnętrznych („ESDZ”). Do celów niniejszej umowy instytucje te i podmioty są nazywane „UE”.

Artykuł 4

W celu zapewnienia równoważnego poziomu ochrony informacji niejawnych przekazywanych lub wymienianych na mocy niniejszej umowy, każda ze Stron oraz instytucji i podmiotów UE, o których mowa w art. 3, zapewnia ustanowienie systemu bezpieczeństwa i środków bezpieczeństwa opartych na podstawowych zasadach bezpieczeństwa i minimalnych normach bezpieczeństwa określonych w ich przepisach ustawodawczych lub wykonawczych i odzwierciedlonych w uzgodnieniach dotyczących bezpieczeństwa, jakie mają zostać dokonane zgodnie z art. 12.

Artykuł 5

Każda ze Stron, instytucji i podmiotów UE, o których mowa w art. 3:

a)	chroni informacje niejawne przekazywane lub wymieniane z drugą Stroną na mocy niniejszej umowy w sposób co najmniej równoważny do poziomu ochrony udzielanego im przez Stronę przekazującą;

b)

zapewnia, aby informacje niejawne przekazywane lub wymieniane na mocy niniejszej umowy zachowały oznaczenie klauzuli tajności nadane tym informacjom przez Stronę przekazującą; klauzul tych nie obniża się ani nie znosi bez uprzedniej pisemnej zgody Strony przekazującej. Strona otrzymująca chroni informacje niejawne zgodnie z postanowieniami zawartymi w jej własnych przepisach dotyczących bezpieczeństwa informacji lub materiałów opatrzonych równoważną klauzulą tajności zgodnie z art. 7;

c)	nie wykorzystuje takich informacji niejawnych do celów innych niż ustalone przez wytwórcę lub innych niż te, do których informacje przekazano lub wymieniono;

d)	nie ujawnia takich informacji niejawnych stronom trzecim ani żadnej instytucji lub podmiotowi UE niewymienionym w art. 3, bez uprzedniej pisemnej zgody Strony przekazującej;

e)	nie zezwala na dostęp do informacji niejawnych osobom fizycznym, chyba że spełniają one zasadę ograniczonego dostępu oraz zostały odpowiednio sprawdzone i upoważnione przez odpowiednią Stronę;

f)	zapewnia bezpieczeństwo miejsca, gdzie przechowywane są informacje niejawne przekazywane przez drugą Stronę; oraz

g)	zapewnia, aby wszystkie osoby fizyczne mające dostęp do informacji niejawnych zostały poinformowane o swoim obowiązku ochrony tych informacji zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami ustawodawczymi i wykonawczymi.

Artykuł 6

1.   Informacje niejawne są ujawniane lub udostępniane zgodnie z zasadą zgody wytwórcy.

2.   W celu udostępnienia informacji odbiorcom innym niż Strony, decyzja o ujawnieniu lub udostępnieniu informacji niejawnych zostanie podjęta przez Stronę otrzymującą indywidualnie w poszczególnych przypadkach pod warunkiem pisemnej zgody Strony przekazującej i zgodnie z zasadą zgody wytwórcy.

3.   Nie jest możliwe zbiorcze udostępnienie informacji, chyba że Strony uzgodniły między sobą procedury odnośnie do niektórych kategorii informacji, istotnych z punktu widzenia ich szczególnych wymogów.

4.   Żadne postanowienie niniejszej umowy nie może być traktowane jako podstawa do obowiązkowego ujawnienia informacji niejawnych między Stronami.

5.   Informacje niejawne otrzymane od Strony przekazującej mogą zostać przekazane wykonawcy lub potencjalnemu wykonawcy wyłącznie po uprzedniej pisemnej zgodzie Strony przekazującej. Zanim informacje takie zostaną ujawnione, Strona otrzymująca zapewnia, by wykonawca lub potencjalny wykonawca był w stanie chronić informacje i został odpowiednio sprawdzony oraz by w obiektach należących do niego spełnione były wymogi bezpieczeństwa.

Artykuł 7

W celu ustanowienia równoważnego poziomu ochrony informacji niejawnych przekazywanych lub wymienianych przez Strony ustanawia się następującą korelację między klauzulami tajności:

UE	Czarnogóra
RESTREINT UE	INTERNO
CONFIDENTIEL UE	POVJERLJIVO
SECRET UE	TAJNO
TRES SECRET UE/EU TOP SECRET	STROGO TAJNO

Artykuł 8

1.   Strony zapewniają, by wszystkie osoby, których obowiązki służbowe wymagają dostępu do przekazanych lub wymienionych na mocy niniejszej umowy informacji niejawnych o klauzuli tajności CONFIDENTIEL UE lub POVJERLJIVO lub wyższej lub które z racji swych obowiązków lub pełnionej funkcji mogą mieć dostęp do takich informacji niejawnych, zostały odpowiednio sprawdzone przed uzyskaniem dostępu do takich informacji.

2.   Zostaną określone procedury poświadczania bezpieczeństwa osobowego w celu stwierdzenia, czy dana osoba, uwzględniając jej lojalność, wiarygodność i rzetelność, może mieć dostęp do informacji niejawnych.

Artykuł 9

Strony świadczą wzajemną pomoc w odniesieniu do bezpieczeństwa informacji niejawnych przekazywanych lub wymienianych na mocy niniejszej umowy oraz kwestii dotyczących bezpieczeństwa stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania. Organy, o których mowa w art. 12, przeprowadzają wzajemne konsultacje i wizytacje dotyczące bezpieczeństwa w celu oceny skuteczności ustaleń w zakresie bezpieczeństwa w ramach ich odpowiedniego zakresu obowiązków, który ma być ustalony zgodnie z tym artykułem.

Artykuł 10

1.   Do celów niniejszej umowy:

a)	w przypadku UE cała korespondencja jest przesyłana do kierownika kancelarii tajnej Rady, a następnie przesyłana przez niego do państw członkowskich i do instytucji lub podmiotów, o których mowa w art. 3, z zastrzeżeniem ust. 2;

b)	w przypadku Czarnogóry cała korespondencja jest przesyłana do głównej kancelarii Dyrekcji ds. Ochrony Informacji Niejawnych za pośrednictwem Misji Czarnogóry przy Unii Europejskiej.

2.   Wyjątkowo korespondencja od jednej ze Stron dostępna wyłącznie dla poszczególnych właściwych urzędników, organów lub służb tej Strony może być ze względów operacyjnych kierowana wyłącznie do poszczególnych właściwych urzędników, organów lub służb drugiej Strony, wyznaczonych konkretnie jako jej odbiorcy, oraz dostępna wyłącznie dla nich, z uwzględnieniem ich kompetencji oraz zgodnie z zasadą ograniczonego dostępu. W przypadku UE korespondencja taka jest przekazywana za pośrednictwem odpowiednio kierownika kancelarii tajnej Rady, kierownika kancelarii tajnej Komisji Europejskiej lub kierownika kancelarii tajnej ESDZ.

Artykuł 11

Minister spraw wewnętrznych i dyrektor Dyrekcji ds. Ochrony Informacji Niejawnych w Czarnogórze, Sekretarz Generalny Rady i członek Komisji Europejskiej odpowiedzialny za kwestie bezpieczeństwa nadzorują wdrażanie niniejszej umowy.

Artykuł 12

1.   W celu wdrożenia niniejszej umowy, trzy wymienione poniżej organy dokonują ustaleń dotyczących bezpieczeństwa, przy czym każdy z nich działa pod kierownictwem i w imieniu swoich przełożonych; ustalenia te służą stworzeniu standardów wzajemnej ochrony informacji niejawnych objętych niniejszą umową:

—	w odniesieniu do informacji niejawnych przekazywanych Czarnogórze na mocy niniejszej umowy – Dyrekcja ds. Ochrony Informacji Niejawnych w Czarnogórze,

—	w odniesieniu do informacji niejawnych przekazywanych UE na mocy niniejszej umowy – Biuro ds. Bezpieczeństwa Sekretariatu Generalnego Rady,

—	w odniesieniu do informacji niejawnych przekazywanych lub wymienianych na mocy niniejszej umowy w Komisji Europejskiej i w jej budynkach – Dyrekcja ds. Bezpieczeństwa Komisji Europejskiej.

2.   Przed przekazaniem lub wymianą informacji niejawnych między Stronami na mocy niniejszej umowy, właściwe organy odpowiedzialne za bezpieczeństwo, o których mowa w art. 1, zgadzają się co do tego, że Strona otrzymująca jest w stanie chronić informacje w sposób odpowiadający uzgodnieniom dotyczącym bezpieczeństwa, które mają być dokonane zgodnie z tym ustępem.

Artykuł 13

1.   Właściwy organ którejkolwiek ze Stron, o których mowa w art. 12, niezwłocznie informuje właściwy organ drugiej Strony o wszelkich potwierdzonych lub podejrzewanych przypadkach nieuprawnionego ujawnienia lub utraty informacji niejawnych przekazanych przez tę Stronę oraz przeprowadza dochodzenie i przedstawia jego wyniki drugiej Stronie.

2.   Właściwe organy, o których mowa w art. 12, ustanawiają procedury działania w takich wypadkach.

Artykuł 14

Każda ze Stron pokrywa koszty własne poniesione w związku z wdrażaniem niniejszej umowy.

Artykuł 15

Żadne z postanowień niniejszej umowy nie zmienia obowiązujących umów ani uzgodnień między Stronami ani też umów między Czarnogórą a państwami członkowskimi UE. Niniejsza umowa nie uniemożliwia Stronom zawierania innych umów odnoszących się do przekazywania lub wymiany informacji niejawnych będących przedmiotem niniejszej umowy, pod warunkiem że pozostają one bez uszczerbku dla zobowiązań nałożonych na mocy niniejszej umowy.

Artykuł 16

Wszelkie spory między Stronami powstałe w wyniku interpretacji lub stosowania niniejszej umowy rozwiązywane są w drodze negocjacji między Stronami. W trakcie negocjacji obie Strony nadal wypełniają swoje zobowiązania w ramach niniejszej umowy.

Artykuł 17

1.   Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po wzajemnym powiadomieniu przez Strony o zakończeniu wewnętrznych procedur niezbędnych do tego celu.

2.   Każda ze Stron powiadamia drugą Stronę o wszelkich zmianach swych przepisów ustawodawczych i wykonawczych, które mogłyby mieć wpływ na ochronę informacji niejawnych, o których mowa w niniejszej umowie.

3.   Niniejsza umowa może zostać poddana przeglądowi na wniosek każdej ze Stron w celu rozważenia ewentualnych zmian.

4.   Wszelkie zmiany niniejszej umowy dokonywane są wyłącznie w formie pisemnej oraz za obopólną zgodą Stron. Wchodzą one w życie po dokonaniu wzajemnego powiadomienia na mocy ust. 1.

Artykuł 18

Niniejsza umowa może zostać wypowiedziana przez jedną ze Stron w formie pisemnego zawiadomienia przekazanego drugiej Stronie. Wypowiedzenie takie staje się skuteczne sześć miesięcy po otrzymaniu powiadomienia przez drugą Stronę, ale pozostaje bez wpływu na zobowiązania podjęte wcześniej na mocy niniejszej umowy. W szczególności wszelkie informacje niejawne przekazywane lub wymieniane zgodnie z niniejszą umową muszą być nadal chronione zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

ZAŁĄCZNIK

PROJEKT PISMA

Do Przewodniczącego Rady Najwyższej na rzecz Przywrócenia Demokracji,

oraz Premiera Rządu

Szanowni Panowie!

Unia Europejska (UE) uważa, ze kryzys polityczny, który miał miejsce w Nigrze w roku 2009, a także zamach stanu przeprowadzony dnia 18 lutego 2010 r., stanowią poważne naruszenie zasadniczych elementów określonych w art. 9 Umowy o Partnerstwie AKP-UE. W związku z tym w oświadczeniu rzecznika wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton z dnia 19 lutego 2010 r. UE jednoznacznie potępiła ten zamach stanu jako sprzeczny z zasadami demokracji. UE zaprosiła władze nigerskie do przeprowadzenia w Brukseli konsultacji na mocy art. 96 Umowy o Partnerstwie AKP-UE i podjęła ze sprawującymi władzę w Nigrze dialog polityczny w celu zbadania obecnej sytuacji w tym kraju i zaproponowania możliwych rozwiązań. Konsultacje zostały rozpoczęte dnia 8 grudnia 2009 r., a ich druga runda miała miejsce dnia 26 maja 2010 r. W następstwie tego ostatniego spotkania przedstawiciele UE potwierdzili swoją chęć zaproponowania Radzie Unii Europejskiej środków koniecznych do wspierania trwającego w Nigrze procesu przemian, prowadzącego do przywrócenia porządku konstytucyjnego, tak jak zapowiedziały to władze nigerskie.

Na posiedzeniu z dnia 26 maja 2010 r. strony omawiały organizację procesu przemian zmierzającego do przywrócenia ładu konstytucyjnego i utworzenia systemu demokratycznego w drodze wolnych i przejrzystych wyborów. Przedstawiciele Nigru przedłożyli także protokół ustaleń obejmujący etapy i cele procesu przemian. UE odnotowała w związku z tym następujące fakty:

—	utworzenie pluralistycznych instytucji procesu przemian, reprezentujących wszystkie partie polityczne Nigru,

—	przyjęciu ordynacji wyborczej będącej wynikiem szerokiego konsensu,

—	utworzeniu Niezależnej Krajowej Komisji Wyborczej.

UE przyjmuje również z zadowoleniem przyjęcie planu działania, który poprzez kilka etapów wyborów, określa sposób wprowadzenia nowych ram konstytucyjnych oraz nowych władz wybranych demokratycznie. Ponadto UE przyjmuje do wiadomości zobowiązanie członków Rady Najwyższej na rzecz Przywrócenia Demokracji (CSRD) oraz cywilnego rządu, powołanego w lutym tego roku w celu przeprowadzenia transformacji, do niekandydowania w wyborach i do przekazania władzy wybranym władzom cywilnym po zakończeniu procesu transformacji przewidzianym na marzec 2011 r.

UE zapoznała się przy okazji tych kontaktów z propozycjami strony nigerskiej, w tym w szczególności z następującymi zobowiązaniami, które uważa za szczególnie ważne:

1)	przyjęcie aktów podstawowych przez CSRD;

2)	przeprowadzenie na tej podstawie referendum konstytucyjnego;

3)	przeprowadzenie wyborów lokalnych, parlamentarnych i prezydenckich w terminie do marca 2011 r.;

4)	przestrzeganie praw podstawowych i swobód obywatelskich, w tym wolności działania partii politycznych;

5)	depenalizacja przestępstw prasowych oraz gwarancja niezależności organów regulacyjnych, jak również gwarancja dostępu do informacji;

6)	zaangażowanie w dobre zarządzanie gospodarcze i finansowe podczas procesu przemian.

Strona europejska zasadniczo uznała zobowiązania podjęte przez Niger za obiecujące. W związku z tym UE podjęła decyzję o przyjęciu, na mocy art. 96 ust. 2 lit. c) Umowy o Partnerstwie AKP-UE, właściwych środków wymienionych w załączonej tabeli zobowiązań, towarzyszących przemianom i zmierzających do stopniowego wznowienia współpracy.

W szczególności UE nadal będzie finansować działania o charakterze pomocy humanitarnej i nadzwyczajnej, działania na rzecz bezpośredniego wsparcia ludności, wsparcia przemian politycznych i wyjścia z kryzysu. UE może udzielić nowego wsparcia w celu przygotowania wyborów parlamentarnych i prezydenckich.

Ponadto w razie konieczności Komisja Europejska zastrzega sobie prawo do przejęcia zadań krajowego urzędnika zatwierdzającego Europejskiego Funduszu Rozwoju.

W ramach procedury na mocy art. 96 Umowy o Partnerstwie AKP-UE UE będzie szczegółowo śledzić sytuację w Nigrze przez okres 12 miesięcy. W tym okresie utrzymany zostanie z rządem Nigru pogłębiony dialog na mocy art. 8 Umowy o Partnerstwie AKP-UE, mający na celu wsparcie procesu przemian; UE będzie również przeprowadzać regularne przeglądy sytuacji. Pierwsza misja obserwacyjna odbędzie się w ciągu kolejnych sześciu miesięcy od daty podpisania niniejszego pisma.

UE zastrzega sobie prawo zmiany „właściwych środków” w zależności od postępów w realizacji zobowiązań.

UE pragnie również kontynuować regularny dialog polityczny z nowym rządem wyłonionym w wyborach, w ramach art. 8 Umowy o Partnerstwie AKP-UE, zwłaszcza na temat reform w dziedzinie polityki, sądownictwa i gospodarki, a także reform sektora bezpieczeństwa.

Łączymy wyrazy szczerego szacunku,

ZAŁĄCZNIK

PROJEKT PISMA

Jego Ekscelencja Ratu Epeli NAILATIKAU

Prezydent Republiki Wysp Fidżi

Suva

Republika Wysp Fidżi

Szanowny Panie Prezydencie!

Unia Europejska (UE) przykłada wielką wagę do postanowień art. 9 Umowy o partnerstwie AKP-UE i art. 3 instrumentu współpracy na rzecz rozwoju. Partnerstwo AKP-UE opiera się na przestrzeganiu praw człowieka, zasad demokratycznych i praworządności, które są zasadniczymi elementami Umowy o partnerstwie AKP-UE i stanowią podstawę naszych stosunków.

Dnia 11 grudnia 2006 r. Rada Unii Europejskiej potępiła przewrót wojskowy na Fidżi.

Na mocy art. 96 Umowy o partnerstwie AKP-UE oraz zważywszy, że przewrót wojskowy, do którego doszło dnia 5 grudnia 2006 r., stanowił pogwałcenie zasadniczych elementów wymienionych w art. 9 tej umowy, UE zaprosiła Republikę Wysp Fidżi (Fidżi) do konsultacji, aby zgodnie z zapisami Umowy o partnerstwie AKP-UE dokonać pogłębionej analizy sytuacji i w razie konieczności podjąć kroki mające na celu zaradzenie zaistniałym problemom.

Formalna część konsultacji rozpoczęła się w Brukseli dnia 18 kwietnia 2007 r. Unia z zadowoleniem przyjęła wówczas potwierdzenie przez rząd tymczasowy szeregu wymienionych poniżej zobowiązań w zakresie praw człowieka i podstawowych wolności, przestrzegania zasad demokratycznych i praworządności oraz zaproponowała podjęcie konstruktywnych kroków w celu ich realizacji.

Niestety, od tego czasu – w szczególności w kwietniu 2009 r. – nastąpił szereg negatywnych wydarzeń, w wyniku których Fidżi złamało wiele z przyjętych zobowiązań. Chodzi w szczególności o uchylenie konstytucji, bardzo znaczne opóźnienia w organizacji wyborów parlamentarnych oraz naruszenia praw człowieka. Mimo że realizacja zobowiązań została znacznie opóźniona, większość z tych zobowiązań ma nadal ogromne znaczenie dla obecnej sytuacji na Fidżi i dlatego zostały one dołączone do niniejszego pisma. Ponieważ Fidżi podjęło decyzję o jednostronnym złamaniu szeregu najważniejszych zobowiązań, poniosło straty w zakresie funduszy na rzecz rozwoju.

Niemniej jednak w duchu partnerstwa, stanowiącego podstawę Umowy o partnerstwie AKP-UE, UE wyraża swoją gotowość do podjęcia nowych formalnych konsultacji, gdy tylko pozytywne zakończenie takich konsultacji stanie się możliwe. W dniu 1 lipca 2009 r. premier rządu tymczasowego zaprezentował harmonogram reform i powrotu do ustroju demokratycznego. UE jest gotowa podjąć dialog w sprawie tego harmonogramu i rozważyć, czy nie mógłby on stanowić podstawy nowych konsultacji. W związku z powyższym UE podjęła decyzję o przedłużeniu obecnych środków stosowanych wobec Fidżi, tak aby stworzyć możliwość podjęcia nowych konsultacji. Mimo że niektóre z tych środków zdezaktualizowały się, podjęto decyzję, że UE woli szukać możliwości podjęcia nowych konsultacji z Fidżi zamiast jednostronnie modyfikować te środki. Szczególne znaczenie ma więc to, czy rząd tymczasowy zobowiąże się do podjęcia wewnętrznego dialogu politycznego z udziałem zainteresowanych stron oraz do elastycznego podejścia do terminów zawartych w harmonogramie. Chociaż stanowisko UE jest i zawsze będzie inspirowane zasadniczymi elementami Umowy o partnerstwie AKP-UE, jak również jej najważniejszymi zasadami, w tym szczególnie tymi dotyczącymi roli dialogu i wypełniania wzajemnych zobowiązań, należy podkreślić, że UE w żaden sposób nie przesądza ze swojej strony o wyniku przyszłych negocjacji.

Jeżeli rezultatem nowych konsultacji będą istotne zobowiązania ze strony Fidżi, UE zobowiązuje się do dokonania wcześniejszego, pozytywnego przeglądu środków stosowanych wobec Fidżi. Jeżeli jednak sytuacja na Fidżi nie poprawi się, Fidżi będzie traciło dostęp do kolejnych funduszy na rzecz rozwoju. W szczególności ocena postępów w przywracaniu porządku konstytucyjnego będzie podstawowym kryterium dla UE przy podejmowaniu decyzji o środkach towarzyszących dla krajów objętych protokołem w sprawie cukru i decyzji w zakresie krajowego programu orientacyjnego dotyczącego 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) w odniesieniu do Fidżi.

Dopóki nie rozpoczną się nowe konsultacje, UE zachęca Fidżi do kontynuowania i intensyfikacji dialogu politycznego.

Środki stosowane wobec Fidżi obejmują następujące postanowienia:

—	zezwala się na kontynuację pomocy humanitarnej oraz bezpośredniego wsparcia dla społeczeństwa obywatelskiego,

—	zezwala się na kontynuację toczących się lub przygotowywanych działań w zakresie współpracy, zwłaszcza w ramach 8. i 9. EFR,

—	zezwala się na kontynuację działań w zakresie współpracy, które pomogą przywrócić rządy demokratyczne i poprawić zarządzanie, z wyjątkiem wyjątkowych okoliczności,

—	zezwala się na dalszą realizację środków towarzyszących reformie cukrowej na 2006 r. Dnia 19 czerwca 2007 r. Fidżi podpisało na szczeblu technicznym umowę w sprawie finansowania. Zwraca się uwagę, że powyższa umowa w sprawie finansowania zawiera klauzulę zawieszającą,

—	można kontynuować prace przygotowawcze zmierzające do podpisania wieloletniego orientacyjnego programu w sprawie środków towarzyszących reformie cukrowej na lata 2011–2013,

—

sfinalizowanie, podpisanie na szczeblu technicznym oraz realizacja krajowego dokumentu strategicznego oraz krajowego programu orientacyjnego dotyczącego 10. EFR wraz z orientacyjną pulą środków finansowych, jak również ewentualny przydział rezerwy motywacyjnej, wynoszącej maksymalnie 25 % tej kwoty, zależeć będą od spełnienia zobowiązań podjętych w odniesieniu do przestrzegania praw człowieka i rządów prawa, a zwłaszcza tego czy: rząd tymczasowy utrzyma w mocy konstytucję, w pełni zachowa niezależność sądownictwa i zniesie zarządzenia w sprawie sytuacji nadzwyczajnej, wprowadzone ponownie w dniu 6 września 2007 r., wszystkie doniesienia dotyczące przypadków łamania praw człowieka będą badane lub rozpatrywane zgodnie z różnymi procedurami i na różnych forach, na podstawie przepisów obowiązujących na Fidżi, a rząd tymczasowy dołoży wszelkich starań, aby zapobiec oświadczeniom służb bezpieczeństwa, wydawanym w celu zastraszania obywateli,

—	przydział środków na cukier na 2007 r. wyniósł zero,

—

udostępnienie przydziału środków na cukier na 2008 r. zależało od przedstawienia dowodów potwierdzających, że trwają rzeczywiste i zgodne z harmonogramem przygotowania do przeprowadzenia wyborów, zgodnie z uzgodnionymi zobowiązaniami, dotyczące głównie spisu ludności, ponownego wyznaczenia granic okręgów wyborczych i reformy ordynacji wyborczej zgodnie z konstytucją oraz że podjęte zostały działania mające zapewnić właściwe funkcjonowanie komisji wyborczej, w tym mianowanie inspektora ds. wyborów do dnia 30 września 2007 r. zgodnie z konstytucją Fidżi; w dniu 31 grudnia 2009 r. Fidżi utraciło prawo do przydziału środków na cukier na 2008 r.,

—	przydział środków na cukier na 2009 r. został anulowany w maju 2009 r., ponieważ rząd tymczasowy zdecydował o przełożeniu wyborów na wrzesień 2014 r.,

—

przydział środków na cukier na 2010 r. został anulowany przed dniem 1 maja 2010 r., ponieważ nie poczyniono postępów w zakresie przemian demokratycznych; niemniej jednak, biorąc pod uwagę krytyczną sytuację w sektorze cukru, Komisja przeznaczyła część tego przydziału środków na pomoc bezpośrednią dla ludności bezpośrednio zależnej od produkcji cukru, której celem jest złagodzenie niekorzystnych skutków społecznych. Pomoc ta zarządzana jest centralnie przez delegaturę UE w Suvie i nie przepływa przez budżet rządowy. Przekazanie tego rodzaju pomocy będzie musiało uzyskać zgodę unijnych władz prawodawczych i budżetowych,

—	dodatkowe wsparcie na przygotowanie i realizację głównych zobowiązań, zwłaszcza w zakresie przygotowania lub przeprowadzenia wyborów, może zostać uznane za wykraczające poza zakres pomocy określonej w niniejszym piśmie,

—	uchwalone środki nie wpływają na współpracę regionalną ani na uczestnictwo Fidżi w tej współpracy,

—	współpraca z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym i Centrum Rozwoju Przedsiębiorczości może być kontynuowana pod warunkiem terminowego wywiązywania się z podjętych zobowiązań.

Analiza zakresu wypełnienia zobowiązań zostanie przeprowadzona zgodnie z zobowiązaniami wymienionymi w załączniku do niniejszego pisma dotyczącymi regularnego dialogu, współpracy z delegacjami oraz sprawozdawczości.

Ponadto UE oczekuje od Fidżi pełnej współpracy z Forum Wysp Pacyfiku w zakresie realizacji zaleceń przedstawionych przez grupę wybitnych osobistości, które zostały zatwierdzone przez ministrów spraw zagranicznych zgromadzonych w ramach Forum podczas posiedzenia w Vanuatu dnia 16 marca 2007 r.

UE będzie nadal dokładnie śledzić sytuację na Fidżi. Na mocy art. 8 Umowy o partnerstwie AKP-UE prowadzony będzie pogłębiony dialog polityczny z władzami Fidżi, mający zagwarantować przestrzeganie praw człowieka, przywrócenie demokracji oraz przestrzeganie praworządności. Dialog trwać będzie tak długo, aż obie strony stwierdzą, że pogłębiony charakter dialogu osiągnął zamierzony cel.

Jeżeli realizacja zobowiązań przez rząd tymczasowy zostanie spowolniona, zatrzymana lub ulegnie uwstecznieniu, UE zastrzega sobie prawo do dostosowania właściwych środków.

UE podkreśla, że przywileje, które przyznano Fidżi w ramach współpracy z UE, zależą od przestrzegania zasadniczych elementów Umowy o partnerstwie AKP-UE oraz wartości, o których mowa w instrumencie współpracy na rzecz rozwoju. Aby przekonać Unię o całkowitej gotowości do realizacji podjętych zobowiązań, rząd tymczasowy musi jak najszybciej osiągnąć znaczny postęp w realizacji uzgodnionych zobowiązań.

Z poważaniem,

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa stawka celna w przywozie
0702 00 00	MA	84,4
	MK	49,2
	XS	54,8
	ZZ	62,8
0707 00 05	MK	26,7
	TR	126,1
	ZZ	76,4
0709 90 70	TR	100,1
	ZZ	100,1
0805 50 10	AR	92,9
	CL	49,6
	EG	66,3
	IL	119,1
	MA	157,0
	TR	102,8
	UY	128,7
	ZA	96,3
	ZZ	101,6
0806 10 10	TR	118,1
	ZA	60,3
	ZZ	89,2
0808 10 80	AR	72,2
	AU	203,7
	BR	52,7
	CL	87,7
	CN	82,6
	NZ	99,2
	US	84,1
	ZA	80,3
	ZZ	95,3
0808 20 50	CN	83,7
	ZA	92,6
	ZZ	88,2

---

(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 2 października 2010 r.

(EUR)
Kod CN	Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu	Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu
1701 11 10 (1)	55,47	0,00
1701 11 90 (1)	55,47	0,00
1701 12 10 (1)	55,47	0,00
1701 12 90 (1)	55,47	0,00
1701 91 00 (2)	45,21	3,91
1701 99 10 (2)	45,21	0,77
1701 99 90 (2)	45,21	0,77
1702 90 95 (3)	0,45	0,24

---

(1)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.

„Federal Centre for Animal Health (FGI »ARRIAH«), 600901 Vladimir, Urjvets, Russia”.