ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2010.241.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 241

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 53
14 września 2010


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 801/2010 z dnia 13 września 2010 r. w sprawie wykonania art. 10 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w zakresie kryteriów państwa bandery ( 1 )

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 802/2010 z dnia 13 września 2010 r. w sprawie wykonania art. 10 ust. 3 i art. 27 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w zakresie działalności przedsiębiorstwa ( 1 )

4

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 803/2010 z dnia 13 września 2010 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

8

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 804/2010 z dnia 13 września 2010 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 877/2009 na rok gospodarczy 2009/10

10

 

 

DECYZJE

 

 

2010/486/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 7 września 2010 r. w sprawie zmiany decyzji 2010/320/UE skierowanej do Grecji celem wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwania Grecji do zastosowania środków służących ograniczeniu deficytu uznanych za niezbędne w celu likwidacji nadmiernego deficytu

12

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do decyzji Komisji 2010/347/UE z dnia 19 czerwca 2010 r. zmieniającej decyzję 2004/388/WE w sprawie dokumentu wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia materiałów wybuchowych (Dz.U. L 155 z 22.6.2010)

15

 

*

Sprostowanie do dyrektywy 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawanie świadectw bezpieczeństwa (Dz.U. L 75 z 15.3.2001) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 07, tom 5, s. 404)

15

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

14.9.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 241/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 801/2010

z dnia 13 września 2010 r.

w sprawie wykonania art. 10 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w zakresie kryteriów państwa bandery

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (1), w szczególności jej art. 10 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Działalność państwa bandery jest jednym z ogólnych parametrów określających profil ryzyka statków.

(2)

W celu oceny profilu ryzyka statku należy wziąć pod uwagę wskaźnik zatrzymań w Unii i w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (zwanemu dalej „memorandum paryskim”).

(3)

Należy wykorzystywać specjalistyczną wiedzę zdobytą dzięki stosowaniu memorandum paryskiego w zakresie metod, które należy stosować przy dokonywaniu oceny działalności państwa bandery.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Klasyfikacja państw bandery na podstawie wskaźników zatrzymań

1.   W celu ustalenia działalności państwa bandery w rozumieniu dyrektywy 2009/16/WE państwa bandery klasyfikuje się do jednej z trzech list – czarnej, szarej lub białej – przyjętych zgodnie z memorandum paryskim, na podstawie wszystkich inspekcji i zatrzymań dokonanych w okresie trzech lat. Ponadto państwa bandery wymienione na czarnej liście dzieli się na cztery grupy – bardzo wysokiego ryzyka, wysokiego ryzyka, ryzyka średniego do wysokiego lub średniego ryzyka – w zależności od ich wskaźnika zatrzymań. Klasyfikację uaktualnia się co roku.

2.   Zaklasyfikowanie państwa bandery do czarnej, szarej lub białej listy wymaga dokonania co najmniej trzydziestu inspekcji w ramach kontroli przeprowadzanej przez państwo portu.

3.   Metody i wzory stosowane przy dokonywaniu klasyfikacji państw bandery spełniają kryteria dotyczące państwa bandery, określone w załączniku.

Artykuł 2

Działalność państwa bandery na podstawie audytu IMO

Zgodność, o której mowa w części I pkt 1 lit. c) ppkt (iii) załącznika I do dyrektywy 2009/16/WE, od której zależy, czy statki są uważane za stwarzające mniejsze zagrożenie, uznaje się za udowodnioną, gdy Komisja otrzyma pisemne potwierdzenie od państwa bandery, że sporządzono końcowe sprawozdanie z audytu oraz że, w razie potrzeby, przedstawiono plan działań naprawczych. Uwzględnia się również audyty przeprowadzone przed dniem 17 czerwca 2009 r.

Artykuł 3

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 września 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 57.


ZAŁĄCZNIK

Kryteria państwa bandery

(zgodnie z art. 10 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2009/16/WE)

1.

Działalność państwa bandery oblicza się przy zastosowaniu standardowego wzoru dla obliczeń statystycznych, w którym pewne wartości są stałe. Granicę pomiędzy kategoriami „czarną” i „szarą” oraz kategoriami „szarą” i „białą” określa się za pomocą następujących wzorów:

Formula Formula

Gdzie:

N to liczba inspekcji

p to dopuszczalny limit zatrzymań

z to wartość krytyczna normalnego rozkładu (1,645 przy poziomie ufności wynoszącym 95 %)

2.

Wzory podane w pkt 1 określają dopuszczalną liczbę zatrzymań dla, odpowiednio, czarnej lub białej listy. Liczba zatrzymań powyżej wartości granicznej czarny/szary oznacza działalność gorszą niż średnia, w związku z czym dane państwo bandery umieszcza się na czarnej liście, podczas gdy liczba zatrzymań poniżej wartości granicznej biały/szary oznacza działalność lepszą niż średnia, w związku z czym dane państwo bandery umieszcza się na białej liście. Jeżeli liczba zatrzymań dla danego państwa bandery sytuuje się pomiędzy obiema wartościami, państwo bandery wpisuje się na szarą listę.

3.

W celu porównania działalności państw bandery zaklasyfikowanych do listy czarnej, szarej lub białej obliczenie powtarza się, dostosowując wartość p we wzorach podanych w pkt 1.

4.

W celu umożliwienia porównania działalności państwa bandery stosuje się współczynnik przekroczenia. Współczynnik ten wskazuje, ile razy p musiało być zmieniane i ponownie obliczane, aby liczba zatrzymań w odniesieniu do danego państwa bandery była równa wartościom granicznym. Każde zwiększenie lub pomniejszenie p o 3 % odpowiada jednemu całemu punktowi współczynnika przekroczenia. W przypadku państw bandery zaklasyfikowanych do szarej listy współczynnik przekroczenia oblicza się za pomocą następującego wzoru:

Formula

5.

W celu przyporządkowania państw bandery znajdujących się na czarnej liście do kategorii bardzo wysokiego, wysokiego, średniego do wysokiego lub średniego ryzyka uwzględnia się następujące wartości współczynnika przekroczenia:

 

współczynnik przekroczenia wynosi 4,01 lub więcej: bardzo wysokie ryzyko

 

współczynnik przekroczenia wynosi 3,01 do 4,00: wysokie ryzyko

 

współczynnik przekroczenia wynosi 2,01 do 3,00: ryzyko średnie do wysokiego

 

współczynnik przekroczenia wynosi 1,01 do 2,00: średnie ryzyko.


14.9.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 241/4


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 802/2010

z dnia 13 września 2010 r.

w sprawie wykonania art. 10 ust. 3 i art. 27 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w zakresie działalności przedsiębiorstwa

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (1), w szczególności jej art. 10 ust. 3 i art. 27,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Działalność przedsiębiorstwa jest jednym z ogólnych parametrów określających profil ryzyka statku.

(2)

W celu określenia działalności przedsiębiorstw w rozumieniu dyrektywy 2009/16/WE podczas inspekcji statku inspektorzy powinni odnotowywać numer IMO nadany przedsiębiorstwu.

(3)

W celu dokonania oceny działalności przedsiębiorstwa należy uwzględnić wskaźniki braków i zatrzymań wszystkich statków floty przedsiębiorstwa, które były przedmiotem inspekcji w Unii i w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (zwanemu dalej „memorandum paryskim”).

(4)

Należy wykorzystywać specjalistyczną wiedzę zdobytą dzięki stosowaniu memorandum paryskiego w zakresie metod stosowanych przy dokonywaniu oceny działalności przedsiębiorstwa.

(5)

Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa na Morzu ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) powinna wspierać Komisję przy publikacji na ogólnie dostępnej stronie internetowej wykazu przedsiębiorstw o niskim lub bardzo niskim poziomie działalności.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Identyfikacja przedsiębiorstw

Państwa członkowskie gwarantują, że przedsiębiorstwo, zdefiniowane w art. 2 pkt 18 dyrektywy 2009/16/WE, jest identyfikowane za pomocą numeru IMO, gdy statek ma obowiązek przestrzegać Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem (kodeksu ISM), o którym mowa w rozdziale IX Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (konwencji SOLAS).

Artykuł 2

Kryteria oceny działalności przedsiębiorstwa

1.   Przy ocenie działalności przedsiębiorstwa, o której mowa w części I pkt 1 lit. e) w załączniku I do dyrektywy 2009/16/WE, stosuje się kryteria określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

2.   Poziom działalności przedsiębiorstwa aktualizowany jest codziennie i obliczany na podstawie 36 miesięcy poprzedzających ocenę. Do tego celu obliczeń dokonuje się na podstawie danych zgromadzonych od dnia 17 czerwca 2009 r. W przypadku gdy upłynęło mniej niż 36 miesięcy od dnia 17 czerwca 2009 r., obliczeń dokonuje się na podstawie dostępnych danych.

3.   Przedsiębiorstwa klasyfikuje się w zależności od poziomu działalności: bardzo niskiego, niskiego, średniego i wysokiego, zgodnie z wykazem w pkt 3 załącznika.

Artykuł 3

Publikacja wykazów przedsiębiorstw o niskim i bardzo niskim poziomie działalności

1.   Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa na Morzu (EMSA) udziela Komisji wsparcia w celu regularnej publikacji na ogólnie dostępnej stronie internetowej informacji dotyczących przedsiębiorstw o niskim i bardzo niskim poziomie działalności zgodnie z art. 27 dyrektywy 2009/16/WE.

2.   EMSA publikuje i codziennie aktualizuje na ogólnie dostępnej stronie internetowej następujące informacje:

a)

wykaz przedsiębiorstw o bardzo niskim poziomie działalności w ciągu nieprzerwanego okresu co najmniej trzech miesięcy w trakcie poprzednich 36 miesięcy;

b)

wykaz przedsiębiorstw o niskim lub bardzo niskim poziomie działalności w ciągu nieprzerwanego okresu co najmniej trzech miesięcy w trakcie poprzednich 36 miesięcy;

c)

wykaz przedsiębiorstw o niskim poziomie działalności w ciągu nieprzerwanego okresu co najmniej sześciu miesięcy w trakcie poprzednich 36 miesięcy.

Artykuł 4

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 września 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 57.

(2)  Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

KRYTERIA ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ PRZEDSIĘBIORSTWA

(o których mowa w art. 10 ust. 3 dyrektywy 2009/16/WE)

1.   Wskaźnik zatrzymań przedsiębiorstwa

Wskaźnik zatrzymań to stosunek liczby zatrzymanych statków w całej flocie przedsiębiorstwa do liczby inspekcji przeprowadzonych na wszystkich statkach tej floty w trakcie poprzednich 36 miesięcy, w porównaniu ze średnim odsetkiem zatrzymań dla wszystkich statków poddanych inspekcji w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w ciągu poprzednich 36 miesięcy.

Wskaźnik zatrzymań uznaje się za średni, jeżeli znajduje się w granicach 2 punktów procentowych powyżej lub poniżej średniego odsetka zatrzymań wszystkich statków poddanych inspekcji w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w ciągu poprzednich 36 miesięcy.

Wskaźnik zatrzymań uznaje się za powyżej średniej, jeżeli znajduje się ponad 2 punkty procentowe powyżej średniego odsetka zatrzymań wszystkich statków poddanych inspekcji w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w ciągu poprzednich 36 miesięcy.

Wskaźnik zatrzymań uznaje się za poniżej średniej, jeżeli znajduje się ponad 2 punkty procentowe poniżej średniego odsetka zatrzymań wszystkich statków poddanych inspekcji w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w ciągu poprzednich 36 miesięcy.

Niezależnie od wszelkich innych wyników inspekcji, wskaźnik zatrzymań przedsiębiorstwa uznaje się za powyżej średniej, jeżeli jeden ze statków jego floty otrzymał odmowę dostępu zgodnie z dyrektywą 2009/16/WE w trakcie poprzednich 36 miesięcy.

2.   Wskaźnik braków przedsiębiorstwa

Wskaźnik braków to stosunek całkowitej liczby punktów przyznanych z powodu wszystkich braków wszystkim statkom floty przedsiębiorstwa do liczby inspekcji przeprowadzonych na wszystkich statkach tej floty w trakcie poprzednich 36 miesięcy, w porównaniu ze średnim odsetkiem braków w odniesieniu do wszystkich statków poddanych inspekcji w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w ciągu poprzednich 36 miesięcy.

Do celów pierwszego akapitu braki związane z ISM ważą 5 punktów, wszystkie pozostałe braki – 1 punkt. Średni odsetek braków w regionie podlegającym memorandum paryskiemu ważony jest przy uwzględnieniu średniego występowania braków związanych z kodeksem ISM i wszelkich innych braków w trakcie danej inspekcji.

Wskaźnik braków uznaje się za średni, jeżeli znajduje się w granicach 2 punktów procentowych powyżej lub poniżej średniej ważonej braków w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w ciągu poprzednich 36 miesięcy.

Wskaźnik braków uznaje się za powyżej średniej, jeżeli znajduje się ponad 2 punkty procentowe powyżej średniej ważonej braków w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w ciągu poprzednich 36 miesięcy.

Wskaźnik braków uznaje się za poniżej średniej, jeżeli znajduje się ponad 2 punkty procentowe poniżej średniej ważonej braków w regionie podlegającym memorandum paryskiemu w ciągu poprzednich 36 miesięcy.

3.   Matryca działalności przedsiębiorstwa

Działalność przedsiębiorstwa klasyfikuje się w następujący sposób:

Wskaźnik zatrzymań

Wskaźnik braków

Poziom działalności przedsiębiorstwa

powyżej średniej

powyżej średniej

bardzo niski

powyżej średniej

średni

niski

powyżej średniej

poniżej średniej

średni

powyżej średniej

poniżej średniej

powyżej średniej

średni

średni

średni

średni

poniżej średniej

poniżej średniej

średni

poniżej średniej

poniżej średniej

wysoki

Jeżeli jednak w stosunku do przedsiębiorstwa brak jest wcześniejszych danych dotyczących inspekcji przeprowadzonych w jego flocie lub przedsiębiorstwo nie jest objęte wymogiem posiadania numeru IMO, przedsiębiorstwo to uznaje się za mające średni poziom działalności.


14.9.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 241/8


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 803/2010

z dnia 13 września 2010 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 14 września 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 września 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

MK

61,0

XS

45,6

ZZ

53,3

0707 00 05

MK

55,0

TR

144,2

ZZ

99,6

0709 90 70

TR

114,3

ZZ

114,3

0805 50 10

AR

93,1

BR

122,7

CL

128,4

IL

141,4

TR

146,0

UY

133,6

ZA

117,2

ZZ

126,1

0806 10 10

EG

148,1

IL

122,3

TR

111,5

ZA

92,1

ZZ

118,5

0808 10 80

AR

100,8

BR

70,5

CL

95,9

CN

56,6

NZ

110,7

US

87,4

ZA

84,5

ZZ

86,6

0808 20 50

AR

80,1

CL

150,5

CN

69,9

ZA

82,6

ZZ

95,8

0809 30

AR

55,2

TR

152,2

ZZ

103,7

0809 40 05

BA

54,7

IL

165,3

XS

52,3

ZZ

90,8


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


14.9.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 241/10


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 804/2010

z dnia 13 września 2010 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 877/2009 na rok gospodarczy 2009/10

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem Komisji (WE) nr 877/2009 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 800/2010 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem (WE) nr 877/2009, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 14 września 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 września 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 253 z 25.9.2009, s. 3.

(4)  Dz.U. L 240 z 11.9.2010, s. 3.


ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 14 września 2010 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu

1701 11 10 (1)

54,18

0,00

1701 11 90 (1)

54,18

0,00

1701 12 10 (1)

54,18

0,00

1701 12 90 (1)

54,18

0,00

1701 91 00 (2)

49,99

2,47

1701 99 10 (2)

49,99

0,00

1701 99 90 (2)

49,99

0,00

1702 90 95 (3)

0,50

0,22


(1)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.


DECYZJE

14.9.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 241/12


DECYZJA RADY

z dnia 7 września 2010 r.

w sprawie zmiany decyzji 2010/320/UE skierowanej do Grecji celem wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwania Grecji do zastosowania środków służących ograniczeniu deficytu uznanych za niezbędne w celu likwidacji nadmiernego deficytu

(2010/486/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 126 ust. 9 i art. 136,

uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 136 ust. 1 lit. a) TFUE przewiduje możliwość przyjęcia środków w odniesieniu do państw członkowskich, których walutą jest euro, w celu wzmocnienia koordynacji i nadzoru ich dyscypliny budżetowej.

(2)

W art. 126 TFUE określono, że państwa członkowskie mają unikać nadmiernego deficytu budżetowego oraz ustanowiono w tym celu procedurę nadmiernego deficytu. Pakt na rzecz stabilności i wzrostu, którego część naprawcza obejmuje przepisy wykonawcze regulujące procedurę nadmiernego deficytu, stanowi ramy wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej.

(3)

Dnia 27 kwietnia 2009 r. Rada, zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, podjęła decyzję o istnieniu nadmiernego deficytu w Grecji.

(4)

Dnia 10 maja 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/320/UE skierowaną do Grecji celem wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwania Grecji do zastosowania środków służących ograniczeniu deficytu uznanych za niezbędne w celu likwidacji nadmiernego deficytu (1) (dalej zwaną „decyzją”). W decyzji przewidziano rok 2014 jako termin dostowania się Grecji do jej postanowień. Rada określiła następującą ścieżkę korekty deficytu: deficyt publiczny nieprzekraczający 8 % PKB w 2010 r., 7,6 % PKB w 2011 r., 6,5 % PKB w 2012 r., 4,9 % PKB w 2013 r. i 2,6 % PKB w 2014 r.

(5)

W prognozie dostępnej w chwili przyjęcia przez Radę decyzji zakładano spadek realnego PKB o 4 % w 2010 r. i 2,6 % w 2011 r., a następnie jego wzrost w kolejnych latach, kiedy to tempo wzrostu gospodarczego miało osiągnąć 1,1 % w 2012 r. oraz 2,1 % w latach 2013 i 2014. Zakładano również, że deflator PKB w kolejnych latach okresu 2010–2014 wyniesie odpowiednio 1,2 %, – 0,5 %, 1,0 %, 0,7 % oraz 1,0 %. Biorąc pod uwagę odnotowany od tego czasu rozwój sytuacji gospodarczej, powyższe stopy wzrostu realnego PKB można nadal traktować jako scenariusz umiarkowany, w ramach którego równoważą się perspektywy polepszenia i pogorszenia sytuacji, natomiast w przypadku deflatora PKB prognozuje się znacznie wyższe wartości w latach 2010–2012, odpowiednio 3½ %, 1¼ % oraz ½ %.

(6)

Grecja poczyniła znaczne postępy we wdrażaniu środków określonych w decyzji. W niektórych obszarach środki zostały nawet zastosowane wcześniej niż wymagano. Dotyczy to w szczególności reformy systemu emerytalnego, reformy samorządów lokalnych oraz publikowania miesięcznych statystyk dotyczących dochodów i wydatków władz publicznych. W każdym z tych obszarów konieczne jest jednak nadal dokonanie wielu dostosowań.

(7)

Dnia 6 sierpnia 2010 r. Grecja przedłożyła Radzie i Komisji sprawozdanie, w którym przedstawiono środki polityki podjęte celem zastosowania się do decyzji. Komisja dokonała oceny tego sprawozdania i doszła do wniosku, że Grecja w zadowalający sposób stosuje się do decyzji.

(8)

W świetle powyższego właściwa wydaje się zmiana decyzji w wielu różnych punktach, przy jednoczesnym utrzymaniu terminu korekty nadmiernego deficytu i odpowiedniej ścieżki dostosowania zarówno w przypadku wskaźnika deficytu, jak i wskaźnika zadłużenia publicznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2010/320/UE wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 2 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

włączenie do projektu budżetu na rok 2011 następujących środków na rzecz konsolidacji budżetowej wynoszących co najmniej 3,2 % PKB (4,3 % PKB, jeżeli uwzględnić przeniesienia ze środków wdrożonych w roku 2010): ograniczenie zużycia pośredniego sektora instytucji rządowych i samorządowych o co najmniej 300 mln EUR w porównaniu z poziomem w 2010 r. (oprócz oszczędności uzyskanych w wyniku reformy administracji publicznej i samorządów lokalnych, o której mowa w niniejszym ustępie); zamrożenie indeksacji emerytur (w celu uzyskania oszczędności w wysokości 100 mln EUR); czasowo stosowany podatek kryzysowy od przedsiębiorstw o wysokiej rentowności (przynoszący co najmniej 600 mln EUR dodatkowych dochodów rocznie w latach 2011, 2012 i 2013); obowiązek wnoszenia zaliczek na poczet podatku przez osoby prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek (prowadzący do dodatkowych dochodów w wysokości co najmniej 400 mln EUR w 2011 r. i jeszcze wyższych – o co najmniej 100 mln EUR rocznie – wpływów w latach 2012 i 2013); poszerzenie bazy opodatkowania podatkiem VAT poprzez objęcie nim niektórych zwolnionych dotychczas usług oraz objęcie stawką podstawową 30 % towarów i usług, które obecnie są objęte stawką obniżoną (prowadzące do dodatkowych dochodów w wysokości 1 mld EUR); stopniowe wprowadzenie podatku ekologicznego od emisji CO2 (przynoszącego dodatkowe dochody w wysokości co najmniej 300 mln EUR w 2011 r.); wdrożenie przez rząd przepisów służących reformie administracji publicznej oraz reorganizacji samorządów lokalnych (w celu zmniejszenia kosztów o co najmniej 500 mln EUR w roku 2011 i o kolejne 500 mln EUR rocznie w latach 2012 i 2013); ograniczenie inwestycji finansowanych wewnętrznie (o co najmniej 500 mln EUR) poprzez priorytetowe traktowanie projektów inwestycyjnych finansowanych z funduszy strukturalnych UE; zachęty do uregulowania statusu budynków wybudowanych z naruszeniem planów zagospodarowania przestrzennego (prowadzące do dodatkowych dochodów w wysokości co najmniej 1 500 mln EUR w latach 2011–2013, w tym co najmniej 500 mln EUR w roku 2011); pobór dochodów z tytułu zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie gier hazardowych (co najmniej 500 mln EUR z tytułu udzielenia zezwolenia oraz 200 mln EUR z tytułu rocznych opłat licencyjnych); poszerzenie bazy opodatkowania podatkiem od nieruchomości dzięki zaktualizowaniu wartości aktywów (mające przynieść co najmniej 400 mln EUR dodatkowych dochodów); zwiększenie opodatkowania składników wynagrodzenia wypłacanych w naturze, w tym opodatkowania rat leasingowych za pojazdy (o co najmniej 150 mln EUR); zwiększenie opodatkowania towarów luksusowych (o co najmniej 100 mln EUR); specjalny podatek od nielegalnie wybudowanych obiektów (mający przynieść co najmniej 800 mln EUR rocznie) oraz zastąpienie jedynie 20 % przechodzących na emeryturę pracowników zatrudnionych w sektorze publicznym (rząd centralny, samorządy lokalne, fundusze zabezpieczenia społecznego, przedsiębiorstwa publiczne, agencje państwowe i pozostałe instytucje publiczne). W porozumieniu z Komisją można rozważyć zastosowanie innych środków umożliwiających osiągnięcie porównywalnych oszczędności budżetowych;”;

2)

w art. 2 ust. 2. skreśla się lit. b);

3)

art. 2 ust. 2 lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f)

zainicjowanie niezależnych przeglądów administracji centralnej oraz istniejących programów socjalnych;”;

4)

w art. 2 ust. 2 dodaje się litery w brzmieniu:

„j)

stworzenie centralnego, kompletnego rejestru przedsiębiorstw publicznych;

k)

plan działań z harmonogramem konkretnych kroków prowadzących do utworzenia centralnego urzędu zamówień publicznych;

l)

ustawę wprowadzającą górny limit w wysokości 50 mln EUR w odniesieniu do kwoty, którą sektor instytucji rządowych i samorządowych płaci na rzecz operatorów kolejowych z tytułu obowiązku świadczenia usługi publicznej w latach 2011–2013, oraz ustanawiającą zasadę, że państwo nie udziela żadnego dodatkowego – bezpośredniego ani pośredniego – wsparcia operatorom kolejowym;

m)

plan biznesowy dla greckich kolei. W planie biznesowym należy określić sposób osiągnięcia od roku 2011 rentowności działalności operacyjnej (z uwzględnieniem kosztów amortyzacji), w tym przez zamknięcie przynoszących straty tras, podwyższenie taryf oraz redukcję płac i zatrudnienia; przedstawić szczegółową analizę wrażliwości, jeśli chodzi o wpływ różnych scenariuszy zmiany układu zbiorowego na koszty płac oraz wyjaśnić różne warianty polityki personalnej; plan zakłada również restrukturyzację spółki holdingowej, w tym zbycie nieruchomości i innych aktywów;”;

5)

w art. 2 ust. 2 dodaje się nową lit. n) o treści lit. c) art. 2 ust. 3;

6)

w art. 2 ust. 2 dodaje się litery w brzmieniu:

„o)

reformę przepisów z zakresu ochrony zatrudnienia celem wydłużenia okresu próbnego dla nowo zatrudnionych pracowników do jednego roku oraz ułatwienia korzystania z umów na czas określony;

p)

zmianę uregulowań dotyczących systemu arbitrażu w celu umożliwienia każdej ze stron skierowania sprawy do arbitrażu, w przypadku gdy nie zgadza się z propozycją mediatora;

q)

reformę procedury arbitrażowej w celu zapewnienia, by funkcjonowała zgodnie z przejrzystymi i obiektywnymi kryteriami oraz utworzenie niezależnego komitetu arbitrów uprawnionego do podejmowania decyzji niezależnie od rządu.”;

7)

art. 2 ust. 3 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

ostateczne przyjęcie środków, o których mowa w ust. 2 lit. a);”;

8)

art. 2 ust. 3 lit. c) staje się lit. n) w art. 2 ust. 2;

9)

w art. 2 ust. 3 skreśla się lit. d), e) i h);

10)

w art. 2 ust. 3 dodaje się litery w brzmieniu:

„m)

ustawę, która zabrania samorządom lokalnym osiągania deficytów co najmniej do roku 2014;

n)

opublikowanie tymczasowych prognoz długoterminowych dotyczących wydatków na emerytury do roku 2060 zgodnie z uchwaloną w lipcu 2010 r. reformą ustawodawczą dotyczącą głównych systemów emerytalnych (IKA, w tym system emerytalny urzędników służby cywilnej, OGA i OAEE);

o)

zwrócenie się o pomoc techniczną do ekspertów międzynarodowych w zakresie różnych aspektów wydajności i skuteczności systemu opieki zdrowotnej i zarządzania szpitalami, tak aby zwiększyć wydajność i ograniczyć marnotrawstwo;

p)

egzekwowanie opłaty w wysokości 3 EUR za regularne usługi ambulatoryjne w szpitalach publicznych.”;

11)

w art. 2 ust. 4 dodaje się literę w brzmieniu:

„b)

opublikowanie kompleksowych prognoz długoterminowych dotyczących wydatków na emerytury do roku 2060 zgodnie z uchwaloną w lipcu 2010 r. reformą ustawodawczą. Prognozy obejmują dodatkowe (uzupełniające) systemy emerytalne i są oparte na obszernych zbiorach danych gromadzonych i opracowywanych przez krajowy organ właściwy w kwestiach matematyki ubezpieczeniowej. Prognozy te są oceniane przez ekspertów i zatwierdzane przez Komitet Polityki Gospodarczej.”;

12)

art. 2 ust. 5 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

środki wdrażające ustalenia dokonane w trakcie pierwszego etapu niezależnych funkcjonalnych przeglądów administracji centralnej i programów socjalnych;”;

13)

w art. 2 ust. 5 dodaje się litery w brzmieniu:

„d)

ustawę zmieniającą główne parametry systemu emerytalnego w celu ograniczenia wzrostu wydatków sektora publicznego w latach 2010–2060 poniżej 2,5 % PKB, jeżeli prognozy długoterminowe, o których mowa w ust. 3 lit. n) i w ust. 4 lit. b), wskazują, że przewidywany wzrost wydatków publicznych na emerytury miałby przekroczyć ten limit;

e)

zmianę zasad funkcjonowania dodatkowych (uzupełniających) publicznych systemów emerytalnych, mającą na celu ustabilizowanie wydatków i zagwarantowanie neutralności budżetowej tych systemów;

f)

zmianę wykazu zawodów związanych z ciężkimi i szczególnie uciążliwymi warunkami pracy, tak by obejmował nie więcej niż 10 % ludności aktywnej zawodowo; nowy wykaz zawodów trudnych i niebezpiecznych obowiązuje od dnia 1 lipca 2011 r. w odniesieniu do wszystkich obecnych i przyszłych zatrudnionych;

g)

wdrożenie reformy systemu zamówień publicznych określonej w planie działań.”;

14)

w art. 2 ust. 7 dodaje się literę w brzmieniu:

„c)

środki wdrażające ustalenia dokonane w trakcie drugiego etapu niezależnych funkcjonalnych przeglądów administracji centralnej i programów socjalnych.”;

15)

art. 4 ust. 2 lit. g) otrzymuje brzmienie:

„g)

nieuregulowanych płatności zaliczanych do wydatków publicznych, z wyróżnieniem płatności zaległych;”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Greckiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2010 r.

W imieniu Rady

D. REYNDERS

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 145 z 11.6.2010, s. 6.


Sprostowania

14.9.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 241/15


Sprostowanie do decyzji Komisji 2010/347/UE z dnia 19 czerwca 2010 r. zmieniającej decyzję 2004/388/WE w sprawie dokumentu wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia materiałów wybuchowych

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 155 z dnia 22 czerwca 2010 r. )

Strona 55, art. 1 pkt 1 – art. 3a akapit drugi:

zamiast:

„Odbiorca przedkłada dokument wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia materiałów wybuchowych na papierze lub w wersji elektronicznej z wypełnionymi sekcjami 1–4 jedynie właściwemu organowi państwa członkowskiego pochodzenia przeznaczenia.”,

powinno być:

„Odbiorca przedkłada dokument wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia materiałów wybuchowych na papierze lub w wersji elektronicznej z wypełnionymi sekcjami 1–4 jedynie właściwemu organowi państwa członkowskiego przeznaczenia.”.


14.9.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 241/15


Sprostowanie do dyrektywy 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawanie świadectw bezpieczeństwa

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 75 z dnia 15 marca 2001 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 07, tom 5, s. 404)

1.

W całym tekście, z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej i przypadku:

zamiast:

„sprawozdanie o stanie sieci”,

powinno być:

„regulamin sieci”,

2.

Strona 416, art. 30 ust. 5 akapit pierwszy:

zamiast:

„Organ kontrolny będzie upoważniony do żądania odpowiednich informacji od zarządcy infrastruktury, wnioskodawców i wszelkich włączonych do sprawy stron trzecich w ramach zainteresowanego Państwa Członkowskiego, które muszą być dostarczone bez nadmiernej zwłoki.”,

powinno być:

„Organ kontrolny ma obowiązek podjęcia decyzji co do wszelkich skarg oraz podjęcia działań służących naprawie sytuacji w terminie wynoszącym maksymalnie dwa miesiące od otrzymania wszystkich informacji.”.