10.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 583/2010

z dnia 1 lipca 2010 r.

w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie kluczowych informacji dla inwestorów i warunków, które należy spełnić w przypadku dostarczania kluczowych informacji dla inwestorów lub prospektu emisyjnego na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (1), w szczególności jej art. 75 ust. 4, art. 78 ust. 7 i art. 81 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa 2009/65/WE określa podstawowe zasady regulujące przygotowywanie i dostarczanie kluczowych informacji dla inwestorów, w tym wymogi dotyczące ich formatu i sposobu przedstawiania, celów, głównych elementów ujawnianych informacji oraz wymogi dotyczące tego kto, komu i w jaki sposób dostarcza te informacje. Szczegółowe wymagania dotyczące formatu i treści miały zostać określone w późniejszym terminie w drodze środków wykonawczych, które powinny być wystarczająco szczegółowe, aby zagwarantować, że inwestorzy uzyskają potrzebne im informacje dotyczące konkretnych modeli funduszy.

(2)

Przyjęcie formy rozporządzenia jest uzasadnione, ponieważ tylko w ten sposób można zapewnić ujednolicenie całej zawartości kluczowych informacji dla inwestorów. Ponadto dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów będzie skuteczniejszy, jeżeli dotyczące go wymogi będą identyczne we wszystkich państwach członkowskich. Wszystkie zainteresowane strony powinny odnieść korzyści z obowiązywania ujednoliconych zasad dotyczących formatu i treści ujawnianych informacji, dzięki którym informacje o możliwościach inwestycyjnych na rynku UCITS będą spójne i porównywalne.

(3)

W niektórych przypadkach kluczowe informacje dla inwestorów mogą zostać lepiej przedstawione, jeżeli zawierający je dokument zostanie dostarczony inwestorom poprzez stronę internetową lub zostanie dołączony do innego dokumentu wręczanego potencjalnym inwestorom. Jednakże w tych przypadkach kontekst, w którym udostępniany jest dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów, nie powinien mieć niekorzystnego wpływu na odbiór samego dokumentu albo sugerować, że ma on charakter promocyjny lub towarzysząca mu literatura promocyjna jest równie lub bardziej istotna dla inwestora detalicznego.

(4)

Należy zapewnić, aby treść informacji była istotna, struktura dokumentu logiczna, a język dostosowany do inwestorów detalicznych. W tym celu niniejsze rozporządzenie powinno zagwarantować, że dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów może przyciągnąć inwestorów i umożliwić dokonywanie zestawień dzięki swej formie, sposobowi przedstawiania informacji oraz stronie językowej. Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie spójnego formatu dokumentu, w tym jego struktury i nazewnictwa poszczególnych działów.

(5)

Niniejsze rozporządzenie określa treść informacji na temat celów inwestycyjnych oraz polityki inwestycyjnej UCITS tak, aby inwestorzy mogli łatwo stwierdzić, czy dany fundusz może odpowiadać ich potrzebom. Dlatego też w informacjach tych należy wskazać, czy można oczekiwać zwrotu w postaci podwyższenia kapitału, wypłaty zysku lub kombinacji tych dwóch opcji. Ten opis polityki inwestycyjnej powinien informować inwestorów, jakie są ogólne cele UCITS i w jaki sposób mają zostać osiągnięte. Z instrumentów finansowych, w które będą dokonywane inwestycje, zamiast wszystkich możliwych kwalifikujących się instrumentów finansowych należy wymienić tylko instrumenty mogące w istotny sposób wpłynąć na funkcjonowanie UCITS.

(6)

Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady przedstawiania profilu ryzyka i zysku inwestycji, nakładając wymóg stosowania syntetycznego wskaźnika i określając treść opisowego wyjaśnienia tego wskaźnika oraz ryzyka nieobjętego tym wskaźnikiem, które może mieć istotny wpływ na profil ryzyka i zysku UCITS. Stosując zasady dotyczące wskaźnika syntetycznego, należy wziąć pod uwagę metodę jego obliczania, opracowaną przez właściwe organy w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych. Spółka zarządzająca powinna rozpatrzyć każdy przypadek z osobna, analizując właściwości każdego z funduszy i starając się nie zawrzeć w dokumencie nadmiernej ilości informacji trudnych do zrozumienia dla inwestorów detalicznych, oraz podjąć decyzję, które konkretne rodzaje ryzyka powinny zostać ujawnione. Ponadto należy ograniczyć długość opisowego wyjaśnienia profilu ryzyka i zysku w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów. Należy umożliwić dodawanie odniesień do prospektu emisyjnego UCITS zawierającego wszystkie szczegóły dotyczące ryzyka.

(7)

Należy zapewnić spójność między wyjaśnieniem ryzyka w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów i wewnętrznymi procesami spółki zarządzającej związanymi z zarządzaniem ryzykiem, ustanowionymi zgodnie z dyrektywą Komisji 2010/43/UE z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie wymogów organizacyjnych, konfliktów interesów, prowadzenia działalności, zarządzania ryzykiem i treści umowy pomiędzy depozytariuszem a spółką zarządzającą (2). Na przykład, w celu zapewnienia spójności stała komórka ds. zarządzania ryzykiem powinna mieć możliwość przeglądu profilu ryzyka i zysku opisanego w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów i wypowiedzenia się na ten temat.

(8)

Niniejsze rozporządzenie określa wspólny format przedstawiania i wyjaśniania opłat, w tym odpowiednie ostrzeżenia, tak aby inwestorzy byli odpowiednio poinformowani o opłatach, jakie będą musieli ponieść oraz jaka jest ich wielkość w porównaniu z kwotą kapitału zainwestowaną w fundusz. Stosując te przepisy, należy wziąć pod uwagę metodykę obliczania tych opłat, opracowaną przez właściwe organy w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych.

(9)

Szczegółowe zasady dotyczące przedstawiania informacji o wynikach osiągniętych w przeszłości opierają się na wymogach dotyczących tych informacji zawartych w dyrektywie 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG (3). Niniejsze rozporządzenie uzupełnia przepisy ustanowione w dyrektywie 2004/39/WE, dodając wymogi szczególne niezbędne dla ujednolicenia informacji, co ma ułatwić dokonywanie porównań między różnymi dokumentami zawierającymi kluczowe informacje dla inwestorów. Niniejsze rozporządzenie przewiduje w szczególności, że podawany będzie tylko roczny zysk netto w postaci wykresu słupkowego. Należy uregulować niektóre aspekty przedstawiania tych informacji w postaci wykresu, w tym uwzględnić ograniczoną liczbę sytuacji, w których mogłyby zostać użyte dane symulacyjne.

(10)

Należy uznać, że odniesienia do informacji mogą okazać się przydatne dla inwestorów, ale najbardziej istotne jest, aby w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów znajdowały się wszystkie informacje potrzebne inwestorom do zrozumienia podstawowych elementów UCITS. Jeżeli stosowane są odniesienia do źródeł informacji innych niż prospekt emisyjny i sprawozdania okresowe, należy jasno zaznaczyć, że prospekt i sprawozdania okresowe są głównymi źródłami dodatkowych informacji dla inwestorów, a odniesienia nie powinny umniejszyć ich znaczenia.

(11)

Dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów powinien być poddawany przeglądowi i zmieniany tak często, jak jest to konieczne dla zapewnienia, że stale spełnia on wymogi dotyczące kluczowych informacji dla inwestorów określone w art. 78 ust. 2 i art. 79 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE. Do dobrych praktyk należy dokonywanie przeglądu tych informacji przez spółkę zarządzającą przed podjęciem jakichkolwiek inicjatyw, które mogłyby doprowadzić do nabycia jednostek w funduszu przez znaczącą liczbę nowych inwestorów.

(12)

Format lub zawartość kluczowych informacji dla inwestorów mogą być dostosowywane do poszczególnych przypadków. W konsekwencji niniejsze rozporządzenie dopasowuje ogólne zasady mające zastosowanie do wszystkich UCITS, tak aby uwzględniały szczególną sytuację niektórych rodzajów UCITS, takich jak UCITS posiadające różne kategorie subfunduszy lub jednostek, UCITS typu fundusz funduszy, UCITS podstawowe i powiązane oraz UCITS strukturyzowane, jak na przykład UCITS z ochroną kapitału lub inne podobne UCITS.

(13)

W odniesieniu do UCITS mających różne kategorie jednostek, nie powinno być obowiązku sporządzania osobnego dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów dla każdej kategorii jednostek, o ile stanowi to zagrożenia dla interesów inwestorów. Szczegółowe informacje dotyczące dwóch lub więcej kategorii mogą zostać ujęte w jednym dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów, jeżeli nie doprowadzi to do nadmiernego skomplikowania treści tego dokumentu lub zapełnienia go zbyt dużą ilością informacji. W przeciwnym wypadku można wybrać reprezentatywną kategorię jednostek, ale tylko w sytuacji, gdy istnieje wystarczające podobieństwo między tą kategorią a kategoriami reprezentowanymi i w efekcie informacje podane dla kategorii reprezentatywnej są prawdziwe, przejrzyste i niewprowadzające w błąd w odniesieniu do wszystkich reprezentowanych kategorii. Przy ustalaniu, czy posłużenie się kategorią reprezentatywną jest uczciwe, przejrzyste i niewprowadzające w błąd, należy mieć na uwadze właściwości UCITS, charakter różnic między poszczególnymi kategoriami oraz możliwości wyboru oferowane wszystkim inwestorom lub grupom inwestorów.

(14)

W przypadku modelu typu fundusz funduszy należy zachować równowagę między informacjami o UCITS, w które inwestuje inwestor, a jego bazowymi UCITS. Dlatego sporządzając dokument zawierający kluczowe informacje o funduszu funduszy, należy założyć, że inwestor nie chce lub nie potrzebuje szczegółowych informacji o właściwościach każdego bazowego UCITS, które najprawdopodobniej będą od czasu do czasu ulegać zmianie, jeżeli UCITS będzie aktywnie zarządzany. Jednak aby dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów skutecznie przedstawiał cele funduszu funduszy, jego politykę inwestycyjną, czynniki ryzyka i strukturę opłat, potrzebna jest przejrzysta charakterystyka jego funduszy bazowych.

(15)

W przypadku modeli funduszy podstawowych i powiązanych opis profilu ryzyka i zysku UCITS powiązanego nie powinien w znaczącym stopniu różnić się od odpowiadającej mu sekcji w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów w odniesieniu do UCITS podstawowego, tak aby w razie potrzeby można było skopiować informacje z dokumentu dotyczącego UCITS podstawowego do dokumentu dotyczącego UCITS powiązanego. Jednakże informacje te należy uzupełnić stosownymi oświadczeniami lub odpowiednio dostosować w przypadkach, gdy pomocnicze aktywa posiadane przez UCITS powiązane zmieniają profil ryzyka i zysku w porównaniu z profilem UCITS podstawowego, tak aby obejmowały one ryzyko związane z tymi aktywami, na przykład w przypadku stosowania instrumentów pochodnych. Łączne koszty inwestowania w UCITS powiązane i podstawowe należy ujawnić inwestorom w dokumencie UCITS powiązanego.

(16)

Jeżeli chodzi o UCITS strukturyzowane, takie jak UCITS z ochroną kapitału lub inne podobne UCITS, zamiast informacji o wynikach osiągniętych w przeszłości wymagane jest dostarczenie prawdopodobnych scenariuszy przyszłych wyników. Scenariusze te obejmują obliczenie oczekiwanego zwrotu z funduszu w wariantach zakładających korzystne, niekorzystne lub neutralne warunki rynkowe. Należy wybrać takie scenariusze, które w zależności od użytej formuły będą skutecznie ilustrować pełen zakres możliwych wyników.

(17)

Ze względu na ochronę inwestorów należy zastosować dodatkowe środki bezpieczeństwa, jeżeli kluczowe informacje dla inwestorów oraz prospekt emisyjny mają zostać udostępnione na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej, tak aby inwestorzy otrzymali informacje w postaci dostosowanej do ich potrzeb oraz aby zapewnić rzetelność dostarczanych informacji, zapobiec zmianom mogącym utrudnić ich zrozumienie i skuteczność oraz uniknąć manipulacji lub wprowadzania zmian przez osoby nieupoważnione. Niniejsze rozporządzenie zawiera odniesienie do zasad dotyczących trwałych nośników, ustanowionych w dyrektywie Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającej środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (4) w celu zagwarantowania równego traktowania inwestorów oraz równych szans w sektorach finansowych.

(18)	Aby umożliwić spółkom zarządzającym i inwestycyjnym dostosowanie się w sposób wydajny i skuteczny do nowych wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu, termin wejścia w życie tego rozporządzenia powinien pokrywać się z terminem transpozycji dyrektywy 2009/65/WE.

(19)	Konsultacji technicznych udzielił Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2009/77/WE (5).

(20)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I ZASADY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się szczegółowe przepisy w sprawie wykonania art. 75 ust. 2, art. 78 ust. 2–5 i art. 81 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE.

Artykuł 2

Zasady ogólne

1. Wymogi ustanowione w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie do spółki zarządzającej w odniesieniu do każdego zarządzanego przez nią UCITS.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do spółki inwestycyjnej, która nie wyznaczyła spółki zarządzającej posiadającej zezwolenie na działalność na mocy dyrektywy 2009/65/WE.

Artykuł 3

Zasady dotyczące dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów

1. Niniejsze rozporządzenie w pełni określa format i treść dokumentu obejmującego kluczowe informacje dla inwestorów (zwanego dalej „dokumentem zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów”). Dokument ten nie zawiera żadnych innych informacji lub oświadczeń, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

2. Kluczowe informacje dla inwestorów są uczciwe, jasne i niewprowadzające w błąd.

3. Dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów jest udostępniany w sposób gwarantujący odróżnienie go przez inwestorów od innych materiałów. W szczególności nie jest on przedstawiany lub dostarczany w taki sposób, że inwestorzy mogą uznać go za mniej ważny od innych informacji o UCITS oraz o związanych z nim korzyściach i czynnikach ryzyka.

ROZDZIAŁ II

FORMAT KLUCZOWYCH INFORMACJI DLA INWESTORÓW I SPOSÓB ICH PRZEDSTAWIENIA

SEKCJA 1

Tytuł dokumentu, kolejność przedstawiania informacji oraz tytuły sekcji

Artykuł 4

Tytuł i treść dokumentu

1. Treść dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów jest podawana w kolejności określonej w ust. 2–13.

2. Tytuł „Kluczowe informacje dla inwestorów” jest wyraźnie podany na górze pierwszej strony dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów.

3. Bezpośrednio pod tytułem znajduje się uzasadnienie. Jego treść brzmi następująco:

„Niniejszy dokument zawiera kluczowe informacje dla inwestorów dotyczące tego funduszu. Nie są to materiały marketingowe. Dostarczenie tych informacji jest wymogiem prawnym mającym na celu ułatwienie zrozumienia charakteru i ryzyka związanego z inwestowaniem w ten fundusz. Przeczytanie niniejszego dokumentu jest zalecane inwestorowi, aby mógł on podjąć świadomą decyzję inwestycyjną.”.

4. UCITS jest wyraźnie zidentyfikowane, w tym przez wskazanie kategorii jednostek lub jego subfunduszu. W przypadku kategorii jednostek lub subfunduszu nazwa UCITS jest podana po nazwie kategorii tych jednostek lub subfunduszu. Jeżeli istnieje numer kodu identyfikującego UCITS, subfundusz lub kategorię jednostek, jest on uwzględniony w opisie identyfikującym UCITS.

5. Podana jest nazwa spółki zarządzającej.

6. Ponadto w przypadkach, gdy spółka zarządzająca wchodzi w skład grupy spółek utworzonej w celach prawnych, administracyjnych lub marketingowych, należy podać nazwę tej grupy. Można uwzględnić również nazwy marek przedsiębiorstw, pod warunkiem że nie utrudni to inwestorowi zrozumienia kluczowych elementów inwestycji ani nie ograniczy jego zdolności do porównywania produktów inwestycyjnych.

7. W sekcji dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów zatytułowanej „Cele i polityka inwestycyjna” znajdują się informacje określone w sekcji 1 rozdziału III niniejszego rozporządzenia.

8. W sekcji dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów zatytułowanej „Profil ryzyka i zysku” znajdują się informacje określone w sekcji 2 rozdziału III niniejszego rozporządzenia.

9. W sekcji dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów zatytułowanej „Opłaty” znajdują się informacje określone w sekcji 3 rozdziału III niniejszego rozporządzenia.

10. W sekcji dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów zatytułowanej „Wyniki osiągnięte w przeszłości” znajdują się informacje określone w sekcji 4 rozdziału III niniejszego rozporządzenia.

11. W sekcji dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów zatytułowanej „Informacje praktyczne” znajdują się informacje określone w sekcji 5 rozdziału III niniejszego rozporządzenia.

12. Szczegółowe informacje dotyczące zezwolenia powinny obejmować następujące oświadczenie:

„Fundusz otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności w [nazwa państwa członkowskiego] i podlega regulacji przez [nazwa właściwego organu].”.

W przypadkach, gdy UCITS jest zarządzane przez spółkę zarządzającą wykonującą prawa na mocy art. 16 dyrektywy 2009/65/WE, należy dodać następujące dodatkowe oświadczenie:

„Spółka [nazwa spółki zarządzającej] otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności w [nazwa państwa członkowskiego] i podlega regulacji przez [nazwa właściwego organu].”.

13. Informacje dotyczące publikacji obejmują następujące oświadczenie:

„Niniejsze kluczowe informacje dla inwestorów są aktualne na dzień [data publikacji].”.

SEKCJA 2

Brzmienie, długość i wygląd dokumentu

Artykuł 5

Wygląd i brzmienie dokumentu

1. Dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów:

a)	ma wygląd i strukturę ułatwiające jego czytanie; wielkość użytej czcionki jest wygodna dla czytającego;

jest jasno sformułowany i napisany językiem, który ułatwia inwestorowi zrozumienie przekazywanych informacji, w szczególności:

(i)	użyte sformułowania są jasne, zwięzłe i zrozumiałe;

(ii)	unika się używania żargonu;

(iii)

unika się używania terminów technicznych, jeżeli zamiast nich można użyć sformułowań z języka niespecjalistycznego;

c)	jest ukierunkowany na przekazanie kluczowych informacji, których potrzebuje inwestor.

2. Jeżeli użyto kolorów, nie powinny one utrudniać zrozumienia informacji w przypadku, gdy dokument z kluczowymi informacjami dla inwestorów jest drukowany lub kopiowany w kolorze czarno-białym.

3. Jeżeli użyto logo spółki zarządzającej lub grupy, do której ta spółka należy, nie powinno ono rozpraszać inwestora ani zasłaniać tekstu.

Artykuł 6

Długość

Po wydrukowaniu dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów nie może przekraczać dwóch stron formatu A-4.

ROZDZIAŁ III

TREŚĆ SEKCJI DOKUMENTU ZAWIERAJĄCEGO KLUCZOWE INFORMACJE DLA INWESTORÓW

SEKCJA 1

Cele i polityka inwestycyjna

Artykuł 7

Szczegółowa treść opisu

1. Opis znajdujący się w sekcji „Cele i polityka inwestycyjna” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów obejmuje najważniejsze cechy UCITS, o których inwestor powinien wiedzieć, nawet jeżeli nie są one ujęte w opisie celów i polityki inwestycyjnej zawartym w prospekcie emisyjnym, w tym:

a)	główne kategorie kwalifikujących się instrumentów finansowych będących przedmiotem inwestycji;

b)	możliwość umorzenia jednostek uczestnictwa UCITS przez inwestora na żądanie, wraz z uzupełniającą informacją dotyczącą częstotliwości, z jaką przeprowadzane są transakcje na tych jednostkach;

c)	czy UCITS jest w szczególny sposób ukierunkowany na określone przemysłowe, geograficzne lub inne sektory rynku albo konkretne kategorie aktywów;

d)	czy UCITS dopuszcza możliwość uznaniowego wyboru w odniesieniu do dokonywania poszczególnych inwestycji oraz czy to podejście obejmuje lub implikuje odniesienie do poziomu referencyjnego, a jeżeli tak, to do jakiego;

e)	czy dywidendy są wypłacane czy ponownie inwestowane.

Do celów lit. d), jeżeli odniesienie do poziomu referencyjnego ma charakter dorozumiany, należy określić stopień dowolności w odnoszeniu się do tego poziomu referencyjnego. Jeżeli jeden z celów UCITS jest związany ze śledzeniem poziomu indeksów, należy podać również tę informację.

2. O ile jak jest to właściwe, opis określony w ust. 1 obejmuje następujące informacje:

a)	jeżeli UCITS inwestuje w dłużne papiery wartościowe, opis zawiera wskazanie, czy są one emitowane przez przedsiębiorstwa, władze publiczne lub inne podmioty oraz, gdzie stosowne, zawiera wszelkie wymogi dotyczące minimalnego ratingu;

jeżeli UCITS jest funduszem strukturyzowanym, opis zawiera przystępne objaśnienie wszystkich elementów koniecznych do właściwego zrozumienia dochodów inwestora z inwestycji i czynników, które zgodnie z przewidywaniami wpływają na osiągane wyniki, w tym, jeżeli jest to potrzebne, odniesienia do podanych w prospekcie emisyjnym szczegółowych informacji na temat algorytmu i jego działania;

c)	jeżeli wybór aktywów dokonywany jest w oparciu o konkretne kryteria, opis zawiera wyjaśnienie tych kryteriów – np. takich jak „wzrost”, „wartość” czy „wysokie dywidendy”;

d)	jeżeli stosowane są szczególne techniki zarządzania aktywami, które mogą obejmować hedging, arbitraż lub dźwignię finansową, opis zawiera przystępne objaśnienie czynników, które mogą wpływać na wyniki osiągane przez UCITS;

jeżeli wpływ kosztów transakcji portfelowych na rentowność prawdopodobnie będzie znaczący ze względu na strategię obraną przez UCITS, opis zawiera oświadczenie potwierdzające ten fakt i wyjaśniające, że koszty transakcji portfelowych są opłacane z aktywów funduszu, obok opłat określonych w sekcji 3 niniejszego rozdziału;

jeżeli minimalny zalecany okres utrzymywania jednostek UCITS jest określony w prospekcie emisyjnym lub w innych dokumentach marketingowych lub jeżeli jest stwierdzone, że minimalny okres utrzymywania jednostek stanowi jeden z kluczowych elementów strategii inwestycyjnej, opis zawiera poniższe oświadczenie:

„Zalecenie: niniejszy fundusz może nie być odpowiedni dla inwestorów, którzy planują wycofać swoje środki w ciągu [okres].”.

3. Informacje podane zgodnie z ust. 1 i 2 uwzględniają rozróżnienie między szerokimi kategoriami inwestycji określonymi w ust. 1 lit. a) i c) oraz ust. 2 lit. a) a podejściem, które spółka zarządzająca przyjmuje względem tych inwestycji, określonym w ust. 1 lit. d) i ust. 2 lit. b), c) i d).

4. Sekcja „Cele i polityka inwestycyjna” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów może zawierać elementy inne niż wymienione w ust. 2, w tym opis strategii inwestycyjnej UCITS, jeżeli są one niezbędne do dokładnego opisania celów i polityki inwestycyjnej UCITS.

SEKCJA 2

Profil ryzyka i zysku

Artykuł 8

Wyjaśnienie potencjalnego ryzyka i zysku oraz zastosowanie wskaźnika

1. Sekcja „Profil ryzyka i zysku” w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów powinna zawierać syntetyczny wskaźnik wraz z:

a)	opisowym wyjaśnieniem wskaźnika i jego głównych ograniczeń;

b)	opisowym wyjaśnieniem ryzyka mającego istotne znaczenie dla UCITS, które nie jest odpowiednio uwzględnione przez wskaźnik.

2. Wskaźnik syntetyczny, o którym mowa w ust. 1, przybiera formę szeregu kategorii przedstawionych na skali numerycznej; do jednej z tych kategorii przypisany jest UCITS. Sposób przedstawienia syntetycznego wskaźnika spełnia wymogi ustanowione w załączniku I.

3. Obliczenie syntetycznego wskaźnika, o którym mowa w ust. 1, jak również wszystkie jego późniejsze zmiany są odpowiednio udokumentowane.

Spółki zarządzające przechowują dokumentację dotyczącą tych obliczeń przez co najmniej pięć lat. W przypadku funduszy strukturyzowanych okres ten jest wydłużony do pięciu lat liczonych od daty wygaśnięcia inwestycji.

4. Opisowe wyjaśnienie, o którym mowa w ust. 1 lit. a), obejmuje następujące informacje:

a)	oświadczenie stwierdzające, że dane historyczne, takie jak dane stosowane przy obliczaniu wskaźnika syntetycznego, nie dają pewności co do przyszłego profilu ryzyka UCITS;

b)	oświadczenie stwierdzające, iż nie ma gwarancji, że wskazana kategoria ryzyka i zysku pozostanie niezmienna oraz że przypisanie UCITS do określonej kategorii może z czasem ulec zmianie;

c)	oświadczenie stwierdzające, że najniższa kategoria nie oznacza inwestycji wolnych od ryzyka;

d)	zwięzłe uzasadnienie przypisania UCITS do danej kategorii;

e)	szczegóły dotyczące charakteru, terminu oraz zakresu wszelkich gwarancji lub ochrony kapitału oferowanych przez UCITS, w tym potencjalnych skutków umorzenia jednostek poza okresem objętym gwarancjami lub ochroną.

5. Opisowe wyjaśnienie, o którym mowa w ust. 1 lit. b), obejmuje następujące kategorie ryzyka, jeżeli występujące ryzyko jest znaczące:

a)	ryzyko kredytowe, w przypadku wysokiego poziomu inwestycji w dłużne papiery wartościowe;

b)	ryzyko płynności, w przypadku wysokiego poziomu inwestycji w instrumenty finansowe, które zasadniczo charakteryzuje dostateczna płynność, ale w określonych okolicznościach mogą być stosunkowo mało płynne i w ten sposób wpłynąć na poziom ryzyka płynności całego UCITS;

c)	ryzyko kontrahenta, jeżeli fundusz jest zabezpieczony gwarancją uzyskaną od strony trzeciej lub jeżeli ekspozycja inwestycyjna funduszu wynika w znacznym stopniu z jednej lub kilku umów z kontrahentem;

d)	ryzyko operacyjne lub ryzyko związane z przechowywaniem aktywów;

wpływ technik finansowych, o których mowa w art. 50 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2009/65/WE, takich jak kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych mających wpływ na profil ryzyka UCITS, jeżeli stosowanie tych technik ma na celu osiągnięcie, zwiększenie lub zmniejszenie ekspozycji aktywów stanowiących bazę instrumentów pochodnych.

Artykuł 9

Zasady regulujące identyfikację, wyjaśnianie i przedstawianie ryzyka

Identyfikacja i wyjaśnianie ryzyka, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. b), są zgodne z wewnętrznym procesem identyfikacji, pomiaru i monitorowania ryzyka, przyjętym przez spółkę zarządzającą UCITS zgodnie z dyrektywą 2010/43/UE. Jeżeli spółka zarządzająca zarządza więcej niż jednym UCITS, należy zachować spójność w opisywaniu i objaśnianiu ryzyka.

SEKCJA 3

Opłaty

Artykuł 10

Przedstawienie opłat

1. Sekcja „Opłaty” w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów zawiera przedstawienie opłat w postaci tabeli, jak określono w załączniku II.

2. Tabela, o której mowa w ust. 1, jest wypełniana zgodnie z poniższymi wymaganiami:

a)	zarówno opłata za subskrypcję, jak i opłata za umorzenie stanowią, każda z nich z osobna, maksymalną wartość procentową, jaka może zostać odliczona od zaangażowania kapitałowego inwestora w UCITS;

b)	podawana jest jedna wartość liczbowa dla opłat pobranych od UCITS w ciągu roku, która jest określana jako „opłaty bieżące”, obejmuje wszystkie opłaty roczne oraz inne należności pobrane z aktywów UCITS w danym okresie i jest oparta na wynikach za poprzedni rok;

c)	w tabeli są wymienione i wyjaśnione wszystkie opłaty pobrane od UCITS w określonych warunkach szczególnych, podstawa obliczania tych opłat oraz warunki ich stosowania.

Artykuł 11

Wyjaśnienie opłat i oświadczenie dotyczące ich znaczenia

1. Sekcja „Opłaty” zawiera opisowe wyjaśnienie każdej z opłat określonych w tabeli i obejmuje następujące informacje:

w odniesieniu do opłaty za subskrypcję i opłaty za umorzenie:

(i)	wyraźne stwierdzenie, że podawana jest zawsze maksymalna wysokość opłat, ponieważ w niektórych przypadkach inwestor może płacić niższą opłatę;

(ii)	oświadczenie stwierdzające, że inwestor może uzyskać informacje o bieżącej wysokości opłat za subskrypcję i opłat za umorzenie od doradcy finansowego lub dystrybutora;

b)	w odniesieniu do „opłat bieżących” zawiera oświadczenie stwierdzające, że dla roku kończącego się w [miesiąc/rok] wartość liczbowa określająca wysokość tych opłat opiera się na wydatkach z roku poprzedniego i że w związku z tym wysokość opłat bieżących może co roku ulegać zmianie.

2. Sekcja „Opłaty” zawiera oświadczenie dotyczące znaczenia opłat, w którym wyraźnie wskazano, że opłaty ponoszone przez inwestora służą pokryciu kosztów działania UCITS, w tym kosztów dystrybucji i wprowadzania do obrotu UCITS, oraz że opłaty te zmniejszają potencjalny wzrost inwestycji.

Artykuł 12

Wymogi dodatkowe

1. Wszystkie elementy struktury opłat są przedstawiane w możliwie przejrzysty sposób, tak aby dać inwestorom jasny obraz łącznego wpływu tych opłat.

2. Jeżeli wpływ kosztów transakcji portfelowych na wysokość zwrotów może okazać się wysoki z powodu strategii przyjętej przez UCITS, informacja taka jest podawana w sekcji „Cele i polityka inwestycyjna”, jak określono w art. 7 ust. 2 lit. e).

3. Wysokość opłaty za wyniki jest ujawniana zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. c). Kwota opłat za wyniki pobranych podczas poprzedniego roku obrotowego UCITS jest podawana jako wartość procentowa.

Artykuł 13

Przypadki szczególne

1. Jeżeli nowe UCITS nie może spełnić wymagań zawartych w art. 10 ust. 2 lit. b) i art. 11 ust. 1 lit. b), dokonuje się oszacowania opłat bieżących na podstawie spodziewanej łącznej wysokości opłat.

2. Przepisy ustępu 1 nie mają zastosowania w następujących przypadkach:

a)	w przypadku funduszy, które pobierają stałą ryczałtową opłatę, której wysokość należy podać zamiast kwoty szacunkowej;

w przypadku funduszy, które nakładają ograniczenie lub określają maksymalną kwotę, jaka może zostać pobrana, należy podawać wysokość tej kwoty zamiast kwoty oszacowanej, o ile spółka zarządzająca zobowiązuje się do przestrzegania opublikowanej wartości liczbowej i do poniesienia we własnym zakresie wszelkich kosztów, które mogłyby spowodować jej przekroczenie.

Artykuł 14

Odniesienia

Gdzie jest to właściwe, w sekcji „Opłaty” znajdują się odniesienia do części prospektu emisyjnego UCITS zawierających bardziej szczegółowe informacje dotyczące opłat, w tym informacje o opłatach za wyniki i sposobach ich obliczania.

SEKCJA 4

Wyniki osiągnięte w przeszłości

Artykuł 15

Przedstawienie wyników osiągniętych w przeszłości

1. Informacje o wynikach osiągniętych w przeszłości przez UCITS są podawane w postaci wykresu słupkowego obejmującego wyniki UCITS za 10 poprzednich lat.

Rozmiar wykresu słupkowego, o którym mowa w akapicie pierwszym, zapewnia czytelność zawartych w nim informacji, ale w żadnym wypadku nie może przekroczyć połowy strony w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów.

2. UCITS działające krócej niż 5 pełnych lat kalendarzowych przedstawiają dane obejmujące tylko ostatnie 5 lat.

3. Lata, dla których brakuje danych, są oznaczane na wykresie jako puste i nie są opatrywane żadnymi uwagami, z wyjątkiem wskazania daty.

4. W przypadku UCITS, które nie mają jeszcze danych dotyczących wyników za jeden pełny rok kalendarzowy, należy dodać oświadczenie wyjaśniające, że brakuje dostatecznych danych, aby możliwe było podanie inwestorom rzetelnych wskazań dotyczących historycznych wyników UCITS.

5. Informacje zawarte w wykresie słupkowym są uzupełniane wyraźnie widocznymi komentarzami, które:

a)	ostrzegają przed jego ograniczoną przydatnością do oceny przyszłych wyników;

b)	zwięźle informują, które opłaty i należności zostały uwzględnione lub wykluczone podczas obliczania osiągniętych w przeszłości wyników;

c)	wskazują rok utworzenia funduszu;

d)	podają walutę, w której obliczono wyniki osiągnięte w przeszłości.

Wymóg ustanowiony w lit. b) nie stosuje się do UCITS, które nie stosują opłat za subskrypcję ani opłat za umorzenie.

6. Dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów nie zawiera żadnych informacji o wynikach osiągniętych w bieżącym roku kalendarzowym.

Artykuł 16

Metoda obliczania wyników osiągniętych w przeszłości

Obliczanie wyników osiągniętych w przeszłości opiera się na wartości netto aktywów UCITS i założeniu, że zyski z funduszu przeznaczone do podziału były ponownie inwestowane.

Artykuł 17

Wpływ istotnych zmian i podejście do nich

1. Jeżeli w trakcie okresu objętego wykresem, o którym mowa w art. 15, zaszła istotna zmiana w celach i polityce inwestycyjnej UCITS, wyniki uzyskane przez UCITS przed tą zmianą są mimo to przedstawione na wykresie.

2. Okres przed istotną zmianą, o której mowa w ust. 1, jest uwzględniany w wykresie słupkowym i oznaczany wyraźnym ostrzeżeniem, że wyniki osiągnięto w warunkach niemających już zastosowania.

Artykuł 18

Stosowanie poziomu referencyjnego obok wyników uzyskanych w przeszłości

1. Jeżeli w sekcji „Cele i polityka inwestycyjna” w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów znajduje się odniesienie do poziomu referencyjnego, słupek pokazujący wyniki dla danego poziomu jest dodawany do wykresu obok każdego słupka wskazującego wyniki UCITS osiągnięte w przeszłości.

2. W przypadku UCITS, które nie posiadają danych dotyczących wyników za wymagane pięć lub dziesięć lat, poziom referencyjny nie jest pokazywany dla lat, gdy UCITS jeszcze nie istniał.

Artykuł 19

Stosowanie danych „symulacyjnych” do obliczania wyników uzyskanych w przeszłości

1. Używanie danych symulacyjnych za okres, dla którego dane rzeczywiste nie są dostępne, jest dozwolone jedynie w następujących przypadkach i pod warunkiem że ich użycie jest uczciwe, jasne i niewprowadzające w błąd:

a)	można symulować wyniki nowej kategorii jednostek istniejącego UCITS lub subfunduszu, wykorzystując wyniki z innej kategorii, pod warunkiem że obie kategorie nie różnią się znacząco pod względem udziału w aktywach UCITS;

UCITS powiązane może symulować swoje wyniki, biorąc wyniki UCITS podstawowego, pod warunkiem spełnienia jednego z poniższych warunków:

(i)	strategia i cele UCITS powiązanego nie zezwalają mu na posiadanie aktywów innych niż jednostki UCITS podstawowego i pomocnicze aktywa płynne;

(ii)	charakterystyka UCITS powiązanego nie różni się znacząco od charakterystyki UCITS podstawowego.

2. We wszystkich przypadkach symulacji wyników zgodnie z ust. 1 należy wyraźnie zaznaczyć na wykresie słupkowym, że wyniki zostały uzyskane w drodze symulacji.

3. Jeżeli UCITS zmieni swój status prawny, ale nadal będzie miało siedzibę w tym samym państwie członkowskim, będzie mogło zachować swoje wyniki osiągnięte w przeszłości, tylko jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego uzna, na uzasadnionej podstawie, że zmiana statusu nie będzie miała wpływu na wyniki UCITS.

4. W przypadku łączenia się spółek, o którym jest mowa w art. 2 ust. 1 lit. p) ppkt (i) i (iii) dyrektywy 2009/65/WE poprzez przejęcia, w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów zachowywane są tylko wyniki osiągnięte w przeszłości przez UCITS przejmujące.

SEKCJA 5

Informacje praktyczne i odniesienia

Artykuł 20

Treść sekcji „Informacje praktyczne”

1. Sekcja dokumentu informacyjnego zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów zatytułowana „Informacje praktyczne” zawiera następujące informacje istotne dla inwestorów w każdym państwie członkowskim, w którym jednostki uczestnictwa UCITS są wprowadzane do obrotu:

a)	nazwa depozytariusza;

b)	gdzie i w jaki sposób można uzyskać dalsze informacje o UCITS, kopie prospektu emisyjnego i ostatniego sprawozdania rocznego oraz późniejszych sprawozdań półrocznych, z oznaczeniem języków (języka), w których (którym) te dokumenty są dostępne, oraz informację, że są dostępne bezpłatnie;

c)	gdzie i w jaki sposób można uzyskać inne praktyczne informacje, w tym gdzie można znaleźć najnowsze ceny jednostek;

d)	oświadczenie stwierdzające, że przepisy podatkowe w państwie członkowskim UCITS mogą mieć wpływ na osobistą sytuację podatkową inwestora;

e)	następujące oświadczenie:

„[Wstawić nazwę spółki inwestycyjnej lub zarządzającej] może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za każde oświadczenie zawarte w niniejszym dokumencie, które wprowadza w błąd, jest niezgodne ze stanem faktycznym lub niespójne z odpowiednimi częściami prospektu emisyjnego UCITS.”.

2. Jeżeli dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów jest sporządzany dla subfunduszu UCITS, sekcja „Informacje praktyczne” zawiera informacje określone w art. 25 ust. 2, w tym informacje o prawach inwestorów do przenoszenia się między subfunduszami.

3. W stosownych przypadkach, w sekcji „Informacje praktyczne” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów znajdują się wymagane informacje dotyczące dostępnych kategorii jednostek, zgodnie z art. 26.

Artykuł 21

Stosowanie odniesień do innych źródeł informacji

1. Odniesienia do innych źródeł informacji, w tym prospektu emisyjnego i rocznych lub półrocznych sprawozdań, mogą znajdować się w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów, pod warunkiem że w tym dokumencie ujęte są wszystkie informacje mające podstawowe znaczenie dla zrozumienia przez inwestorów najważniejszych elementów inwestycji.

Dozwolone są odniesienia do strony internetowej UCITS lub spółki zarządzającej, w tym do części strony zawierającej prospekt emisyjny i sprawozdania okresowe.

2. Odniesienia, o których mowa w ust. 1, mają za zadanie odesłać inwestora do konkretnej jednostki redakcyjnej odpowiedniego źródła informacji. W dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów może znajdować się kilka różnych odniesień, ale ich liczba powinna być ograniczona do minimum.

SEKCJA 6

Przegląd i zmiany dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów

Artykuł 22

Przegląd kluczowych informacji dla inwestorów

1. Spółka zarządzająca lub inwestycyjna zapewnia dokonywanie przeglądu kluczowych informacji dla inwestorów co najmniej co dwanaście miesięcy.

2. Przegląd jest dokonywany przed wprowadzeniem jakichkolwiek proponowanych zmian w prospekcie emisyjnym, regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich spółki inwestycyjnej, jeżeli zmiany te nie były przedmiotem przeglądu, o którym mowa w ust. 1.

3. Przegląd jest dokonywany przed lub po wprowadzeniu wszelkich zmian informacji znajdujących się w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów, które są uznane za zmiany znaczące.

Artykuł 23

Publikacja poprawionej wersji

1. Jeżeli w wyniku przeglądu, o którym mowa w art. 22, okaże się, że potrzebne jest wprowadzenie zmian w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów, w krótkim czasie jest udostępniana poprawiona wersja dokumentu.

2. Jeżeli zmiana wprowadzona w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów była oczekiwanym skutkiem decyzji podjętej przez spółkę zarządzającą, w tym decyzji o zmianie prospektu emisyjnego, regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich spółki inwestycyjnej, wersja poprawiona dokumentu jest udostępniana przed wejściem w życie wprowadzonych zmian.

3. Dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów z należycie poprawionym przedstawieniem wyników uzyskanych w przeszłości przez UCITS jest udostępniany nie później niż 35 dni roboczych po dniu 31 grudnia każdego roku.

Artykuł 24

Istotne zmiany w strukturze opłat

1. Informacje o opłatach w należyty sposób odzwierciedlają wszelkie zmiany w strukturze opłat skutkujące podwyższeniem maksymalnej dopuszczalnej kwoty jednorazowej opłaty uiszczanej bezpośrednio przez inwestora.

2. Jeżeli kwota „opłat bieżących” obliczona zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. b) przestaje być wiarygodna, zamiast tego spółka zarządzająca oszacowuje kwotę „opłat bieżących”, którą ma podstawy uważać za orientacyjną dla kwoty, jaką prawdopodobnie będzie pobierała od UCITS w przyszłości.

Ta zmiana jest ujawniana w następującym oświadczeniu:

„Podana kwota opłat bieżących ma charakter szacunkowy. [Podać krótkie uzasadnienie użycia kwoty szacunkowej zamiast kwoty opartej na kosztach historycznych]. Roczne sprawozdanie UCITS za każdy rok obrotowy będzie zawierało szczegółowe informacje dotyczące faktycznej wysokości pobranych opłat.”.

ROZDZIAŁ IV

SZCZEGÓLNE MODELE UCITS

SEKCJA 1

Subfundusze

Artykuł 25

Subfundusze

1. Jeżeli UCITS składa się z dwóch lub więcej subfunduszy, w przypadku każdego z tych subfunduszy należy opracować osobny dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów.

2. Każdy z dokumentów zawierających kluczowe informacje dla inwestorów, o którym mowa w ust. 1, zawiera w sekcji „Informacje praktyczne” informacje:

a)	że dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów opisuje subfundusz UCITS oraz, w odpowiednim przypadku, informację, że prospekt emisyjny i sprawozdania okresowe są opracowywane dla całego UCITS określonego na początku dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów;

b)	czy przepisy prawa przewidują rozdzielenie aktywów i pasywów każdego z subfunduszy i jakie może to mieć skutki dla inwestora;

c)	czy inwestor ma prawo do zamiany swojej inwestycji w jednostki jednego subfunduszu na jednostki innego subfunduszu i gdzie w takiej sytuacji może uzyskać informacje na temat wykonywania tego prawa.

3. Jeżeli spółka zarządzająca ustanawia opłatę dla inwestora z tytułu zamiany inwestycji zgodnie z ust. 2 lit. c) i opłata ta różni się od standardowej opłaty za kupno lub sprzedaż jednostek, jest ona podawana osobno w sekcji „Opłaty” w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów.

SEKCJA 2

Kategorie akcji

Artykuł 26

Kluczowe informacje dla inwestorów dotyczące kategorii akcji

1. Jeżeli UCITS składa się z więcej niż jednej kategorii jednostek lub akcji, w przypadku każdej kategorii jednostek lub akcji należy opracować osobny dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów.

2. Kluczowe informacje dla inwestorów dotyczące dwóch lub więcej kategorii tego samego UCITS mogą zostać ujęte w tym samym dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów, pod warunkiem że dokument końcowy będzie spełniał wszystkie wymogi określone w sekcji 2 rozdziału II, w tym wymóg dotyczący długości.

3. Spółka zarządzająca może wybrać kategorię reprezentatywną dla jednej kategorii UCITS lub większej ich liczby, pod warunkiem że wybór ten jest uczciwy, jasny i niewprowadzający w błąd potencjalnych inwestorów inwestujących w te inne kategorie. W takich przypadkach w sekcji „Profil ryzyka i zysku” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów należy umieścić wyjaśnienie w sprawie znacznego ryzyka związanego z jakąkolwiek inną kategorią ujętą w kategorii reprezentatywnej. Dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów opierający się na kategorii reprezentatywnej może zostać udostępniony inwestorom inwestującym w inne kategorie.

4. Nie należy łączyć różnych kategorii w jedną złożoną kategorię reprezentatywną w sposób określony w ust. 3.

5. Spółka zarządzająca prowadzi rejestr innych kategorii reprezentowanych przez kategorię reprezentatywną, o której mowa w ust. 3, wraz z uzasadnieniem wyboru tej kategorii.

Artykuł 27

Sekcja zawierająca informacje praktyczne

Gdzie stosowne, w sekcji „Informacje praktyczne” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów dodaje się informację, którą kategorię wybrano jako reprezentatywną, określając ją terminem użytym w odniesieniu do niej w prospekcie emisyjnym UCITS.

W sekcji tej znajduje się również informacja, gdzie inwestorzy mogą uzyskać informacje o innych kategoriach UCITS będących w obrocie w ich własnym państwie członkowskim.

SEKCJA 3

Fundusz funduszy

Artykuł 28

Sekcja dotycząca celów i polityki inwestycyjnej

Jeżeli UCITS inwestuje znaczną cześć swoich aktywów w inne UCITS lub przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, o których mowa w art. 50 ust. 1 lit. e) dyrektywy 2009/65/WE, opis celów i polityki inwestycyjnej tego UCITS znajdujący się w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów obejmuje zwięzłe wyjaśnienie, w jaki sposób wybierane są na bieżąco inne przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania.

Artykuł 29

Profil ryzyka i zysku

Opisowe wyjaśnienie czynników ryzyka, o których mowa w art. 8 ust. 1 lit. b), uwzględnia ryzyko związane z każdym bazowym przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania w stopniu, w jakim ryzyko to może być istotne dla UCITS jako całości.

Artykuł 30

Sekcja dotycząca opłat

Opis opłat uwzględnia wszystkie opłaty ponoszone przez UCITS jako inwestora w bazowych przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania. W szczególności wszystkie opłaty za subskrypcję i opłaty za umorzenie oraz opłaty bieżące pobierane przez bazowe przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania są uwzględniane przy obliczaniu przez UCITS kwoty własnych opłat bieżących.

SEKCJA 4

UCITS powiązane

Artykuł 31

Sekcja dotycząca celów i polityki inwestycyjnej

1. Dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów dotyczące UCITS powiązanego, o którym mowa w art. 58 dyrektywy 2009/65/WE, zawiera w ramach opisu celów i polityki inwestycyjnej informacje o części aktywów UCITS powiązanego, zainwestowanych w UCITS podstawowe.

2. Znajduje się tam również opis celów i polityki inwestycyjnej UCITS podstawowego, uzupełniony w razie potrzeby jedną z następujących informacji:

(i)	wskazaniem, że zyski z inwestycji UCITS powiązanego będą bardzo podobne do zysków UCITS podstawowego; lub

(ii)	wyjaśnieniem, w jaki sposób i dlaczego zyski z inwestycji UCITS powiązanego i podstawowego mogą się od siebie różnić.

Artykuł 32

Sekcja dotycząca profilu ryzyka i zysku

1. Jeżeli profil ryzyka i zysku UCITS powiązanego różni się pod jakimkolwiek istotnym względem od profilu UCITS podstawowego, informację o tym fakcie oraz jego wyjaśnienie należy podać w sekcji „Profil ryzyka i zysku” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów.

2. Ryzyko płynności oraz związek między ustaleniami dotyczącymi nabywania i umarzania jednostek pomiędzy UCITS powiązanym i podstawowym są wyjaśnione w sekcji „Profil ryzyka i zysku” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów.

Artykuł 33

Sekcja dotycząca opłat

Sekcja „Opłaty” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów obejmuje zarówno koszty inwestowania w UCITS powiązane, jak i wszelkie koszty i wydatki, jakimi UCITS podstawowe może obciążyć UCITS powiązane.

Ponadto podana w tej sekcji kwota opłat bieżących dla UCITS powiązanego uwzględnia koszty zarówno UCITS powiązanego, jak i podstawowego.

Artykuł 34

Sekcja zwierająca informacje praktyczne

1. W sekcji „Informacje praktyczne” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów dotyczące UCITS powiązanego znajdują się informacje dotyczące UCITS powiązanego.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a)	oświadczenie stwierdzające, że prospekt emisyjny, dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów oraz sprawozdania okresowe i finansowe dotyczące UCITS podstawowego są dostępne na żądanie dla inwestorów UCITS powiązanego, w jaki sposób można je uzyskać i w jakim (jakich) języku (językach);

b)	informację, czy pozycje wymienione w lit. a) są dostępne tylko w drukowanych egzemplarzach czy na innych nośnikach trwałych, oraz czy jest pobierana opłata za udostępnienie pozycji nieobjętych bezpłatnym dostarczeniem zgodnie z art. 63 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE.

c)	odpowiednie oświadczenie, jeżeli UCITS podstawowe ma siedzibę w innym państwie członkowskim niż UCITS powiązane, oraz wskazanie, czy ma to wpływ na opodatkowanie UCITS powiązanego.

Artykuł 35

Wyniki osiągnięte w przeszłości

1. Wyniki osiągnięte w przeszłości przedstawione w dokumencie zawierającym kluczowe informacje dla inwestorów dotyczące UCITS powiązanego dotyczą wyłącznie UCITS powiązanego i nie powtarzają wyników UCITS podstawowego.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania:

a)	jeżeli UCITS powiązane wykorzystuje wyniki uzyskane w przeszłości przez UCITS podstawowe jako poziom referencyjny; lub

b)	jeżeli podmiot powiązany rozpoczął funkcjonowanie jako UCITS powiązany później niż UCITS podstawowe i jeżeli są spełnione warunki określone w art. 19, oraz jeżeli za okres przed powstaniem UCITS powiązanego są stosowane wyniki symulacyjne opierające się na wynikach UCITS podstawowego; lub

c)	jeżeli UCITS powiązane posiada informacje dotyczące wyników za okres przed rozpoczęciem funkcjonowania jako UCITS powiązane, informacje te są uwzględniane w wykresie słupkowym dla odpowiednich lat z komentarzem dotyczącej istotnej zmiany, który jest wymagany zgodnie z art. 17 ust. 2.

SEKCJA 5

UCITS strukturyzowane

Artykuł 36

Scenariusze wyników

1. Dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów dotyczące UCITS nie zawiera sekcji „Wyniki osiągnięte w przeszłości”.

Do celów niniejszej sekcji UCITS strukturyzowane należy rozumieć jako UCITS wypłacające inwestorowi, we wcześniej ustalonych terminach, dochody inwestora z inwestycji wyliczone w oparciu o algorytm i związane z wynikami lub zmianą cen albo innymi warunkami dotyczącymi aktywów finansowych, wskaźników, portfeli referencyjnych lub UCITS o podobnym charakterze.

2. W przypadku UCITS strukturyzowanych sekcja „Cele i polityka inwestycyjna” dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów obejmuje wyjaśnienie, w jaki sposób działa dana formuła lub w jaki sposób są obliczane dochody inwestora z inwestycji.

3. Wyjaśnienie, o którym mowa w ust. 2, uzupełnia przykład ilustrujący co najmniej trzy scenariusze potencjalnych wyników UCITS. Wybór odpowiednich scenariuszy ma na celu przedstawienie okoliczności, w których dana formuła może wygenerować niską, średnią lub wysoką stopę zwrotu oraz, w przypadkach gdy ma to zastosowanie, ujemną stopę zwrotu dla inwestora.

4. Scenariusze, o których mowa w ust. 3, pozwalają inwestorowi w pełni zrozumieć wszystkie skutki mechanizmu obliczeniowego danej formuły.

Należy je przedstawić w sposób uczciwy, jasny i niewprowadzający w błąd oraz łatwy do zrozumienia dla przeciętnego inwestora detalicznego. W szczególności scenariusze nie mogą w sposób sztuczny uwypuklać znaczenia końcowych wyników UCITS.

5. Scenariusze, o których mowa w ust. 3, opierają się na rozsądnych i konserwatywnych założeniach co do przyszłych warunków rynkowych i ruchów cenowych.

Jednak za każdym razem, gdy formuła naraża inwestorów na możliwość znacznych strat, takich jak gwarancja kapitałowa działająca tylko w określonych warunkach, straty te są odpowiednio przedstawione, nawet jeżeli prawdopodobieństwo wystąpienia tych warunków rynkowych jest niskie.

6. Scenariuszom, o którym mowa w ust. 3, towarzyszy oświadczenie stwierdzające, że są to przykłady mające na celu zilustrowanie formuły i nie stanowią one prognozy przyszłych wydarzeń. Należy wyraźnie zasygnalizować, że prawdopodobieństwo realizacji tych scenariuszy może być różne.

Artykuł 37

Długość

Po wydrukowaniu dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów dotyczące UCITS strukturyzowanego nie może przekraczać trzech stron formatu A-4.

ROZDZIAŁ V

TRWAŁY NOŚNIK

Artykuł 38

Warunki mające zastosowanie do udostępniania dokumentu zawierającego informacje kluczowe dla inwestorów lub prospektu emisyjnego na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej

1. W przypadku gdy, do celów dyrektywy 2009/65/WE, dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów lub prospekt emisyjny mają być udostępniane inwestorom przy użyciu innego trwałego nośnika niż papier, należy spełnić następujące warunki:

a)	udostępnienie dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla inwestorów lub prospektu emisyjnego przy użyciu takiego trwałego nośnika jest celowe w kontekście, w którym jest lub ma być prowadzona działalność w relacjach pomiędzy spółką zarządzającą a inwestorem; oraz

b)	osoba, której udostępniany jest dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów lub prospekt emisyjny, poproszona o dokonanie wyboru między informacjami na papierze lub na innym trwałym nośniku, wskazuje konkretnie na tę drugą możliwość.

2. Jeżeli dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów lub prospekt emisyjny ma zostać udostępniony za pomocą strony internetowej i informacje te nie są skierowane osobiście do inwestora, należy spełnić następujące warunki:

a)	udostępnienie informacji w ten sposób jest celowe w kontekście, w którym jest lub ma być prowadzona działalność w relacjach między spółką zarządzającą a inwestorem;

b)	inwestor musi wyrazić jednoznaczną zgodę na przekazywanie informacji w tej formie;

c)	inwestor musi otrzymać powiadomienie drogą elektroniczną, zawierające adres strony internetowej oraz wskazanie miejsca na tej stronie, gdzie można znaleźć informacje;

d)	informacje muszą być aktualne;

e)	informacje muszą być stale dostępne na stronie internetowej tak długo, jak jest prawdopodobne, że klient ma potrzebę się z nimi zapoznać.

3. Do celów niniejszego artykułu udostępnianie informacji drogą elektroniczną uznaje się za celowe w kontekście, w którym jest lub ma być prowadzona działalność w relacjach między spółką zarządzającą a inwestorem, jeśli istnieją dowody na to, że inwestor ma regularny dostęp do Internetu. Podanie przez inwestora własnego adresu poczty elektronicznej na potrzeby prowadzenia tej działalności uznaje się za taki dowód.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 39

Wejście w życie

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.

(2) Zob. s. 42 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(3) Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.

(4) Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 26.

(5) Dz.U. L 25 z 29.1.2009, s. 18.

ZAŁĄCZNIK I

WYMOGI DOTYCZĄCE PRZEDSTAWIANIA WSKAŹNIKA SYNTETYCZNEGO

1. Wskaźnik syntetyczny umieszcza fundusz na skali od 1 do 7 w oparciu o jego dane dotyczące zmienności.

2. Skala jest przedstawiona jako ciąg kategorii oznaczonych liczbami całkowitymi w kolejności rosnącej od 1 do 7 (od strony lewej do prawej), reprezentującymi poziomy ryzyka i zysku od najniższego do najwyższego.

3. Na skali powinno być wyraźnie widoczne, że niższe ryzyko pociąga za sobą potencjalnie niższy zysk, a wyższe ryzyko oznacza potencjalnie wyższy zysk.

4. Należy wyraźnie oznaczyć, do której kategorii należy dany UCITS.

5. Nie należy stosować kolorów do odróżniania od siebie poszczególnych elementów znajdujących się na skali.

ZAŁĄCZNIK II

PRZEDSTAWIENIE OPŁAT

Opłaty są podawane w formie opisanej poniżej tabeli:

Opłaty jednorazowe pobierane przed lub po dokonaniu inwestycji
Opłata za subskrypcję Opłata za umorzenie	[] % [] %
Jest to maksymalna kwota, jaka może zostać pobrana z Państwa środków [przed ich zainwestowaniem] [przed wypłaceniem zysków z inwestycji].
Opłaty pobierane z funduszu w ciągu roku
Opłaty bieżące	[] %
Opłaty pobierane z funduszu w określonych warunkach szczególnych
Opłata za wyniki	[] % rocznie od wszystkich zysków osiągniętych przez fundusz, których wysokość przekroczy poziom referencyjny obowiązujący dla tych opłat [podać nazwę poziomu referencyjnego]

—	Należy podać wartość procentową dla każdej z tych opłat.

—	W przypadku opłat za wyniki kwota pobrana podczas poprzedniego roku obrotowego funduszu jest podawana jako wartość procentowa.

ZAŁĄCZNIK III

PRZEDSTAWIENIE INFORMACJI O WYNIKACH OSIĄGNIĘTYCH W PRZESZŁOŚCI

Wykres słupkowy, za pomocą którego są przedstawiane wyniki osiągnięte w przeszłości, powinien spełniać następujące kryteria:

1)	skala osi Y wykresu jest liniowa, a nie logarytmiczna;

2)	skala jest dostosowana do szerokości słupków i nie powoduje ich zwężenia, co mogłoby utrudnić zauważenie fluktuacji w wysokości zwrotów z inwestycji;

3)	wartość początkowa na osi X to wynik 0 %;

4)	do każdego słupka należy dodać komentarz podający osiągniętą procentową wartość zwrotu z inwestycji;

5)	wartości wyników uzyskanych w przeszłości zaokrągla się do jednego miejsca po przecinku.

10.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/16

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 584/2010

z dnia 1 lipca 2010 r.

w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie formatu i treści standardowego powiadomienia w formie pisemnej i zaświadczenia dotyczącego UCITS, wykorzystania łączności elektronicznej przez właściwe organy do celów powiadamiania oraz w zakresie procedur dotyczących kontroli na miejscu i dochodzeń oraz wymiany informacji między właściwymi organami

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie 2009/65/WE przyznano Komisji uprawnienia wykonawcze w zakresie określania i harmonizowania niektórych aspektów nowej procedury powiadamiania o wprowadzeniu do obrotu jednostek uczestnictwa UCITS na terytorium goszczącego państwa członkowskiego. Dzięki tej harmonizacji właściwe organy powinny uzyskać pewność co do przyszłego funkcjonowania nowych wymogów oraz sprawnego działania nowej procedury.

(2)

W celu ułatwienia procedury powiadamiania należy określić format i treść standardowego modelu powiadomienia w formie pisemnej stosowanego przez UCITS oraz format i treść zaświadczenia stosowanego przez właściwe organy państw członkowskich w celu potwierdzenia, że UCITS spełnia warunki określone w dyrektywie 2009/65/WE. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przekazywania powiadomienia w formie pisemnej oraz zaświadczenia drogą elektroniczną.

(3)

Mając na uwadze, że celem dyrektywy 2009/65/WE jest zagwarantowanie UCITS możliwości wprowadzania do obrotu swoich jednostek uczestnictwa w innych państwach członkowskich, pod warunkiem przejścia procedury powiadamiania opartej na ulepszonej komunikacji między właściwymi organami państw członkowskich, konieczne jest określenie szczegółowej procedury elektronicznego przekazywania dokumentów dotyczących powiadamiania między właściwymi organami.

(4)

W dyrektywie 2009/65/WE nakłada się na właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS obowiązek sprawdzenia kompletności dokumentów dotyczących powiadamiania przed ich przekazaniem właściwym organom państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzanie do obrotu swoich jednostek. W dyrektywie tej UCITS otrzymuje również prawo do wejścia na rynek goszczącego państwa członkowskiego natychmiast po przekazaniu przez właściwe władze jego macierzystego państwa członkowskiego kompletnych dokumentów dotyczących powiadamiania właściwym organom państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzać do obrotu swoje jednostki. W celu zagwarantowania pewności prawnej konieczne jest ustalenie, w którym momencie należy uznać, że dokonano przekazania wszystkich dokumentów dotyczących powiadamiania. Ponadto procedura stosowania łączności elektronicznej wymaga, aby przed powiadomieniem UCITS o przekazaniu dokumentów, zgodnie z art. 93 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS upewniły się, że przekazanie kompletnej dokumentacji miało miejsce. Ponadto należy ustanowić procedury rozwiązywania problemów technicznych pojawiających się podczas przekazywania dokumentów dotyczących powiadamiania między właściwymi organami macierzystego i goszczącego państwa członkowskiego UCITS.

(5)

W celu uproszczenia przekazywania dokumentów dotyczących powiadamiania oraz uwzględnienia innowacji technologicznych i możliwości opracowania bardziej wyrafinowanych systemów łączności elektronicznej właściwe organy mogą wdrożyć porozumienia o współpracy mające na celu usprawnienie przekazywania drogą elektroniczną dokumentów dotyczących powiadamiania, zwłaszcza w odniesieniu do bezpieczeństwa systemu i stosowania systemów szyfrowania danych. Właściwe organy powinny również koordynować porozumienia zawierane w zakresie łączności elektronicznej w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych.

(6)

Dyrektywa 2009/65/WE zawiera wymóg, aby państwa członkowskie podjęły konieczne środki administracyjne i organizacyjne ułatwiające współpracę między organami. Pogłębiona współpraca między właściwymi organami ma kluczowe znaczenie dla zagwarantowania, że UCITS i spółki zarządzające UCITS spełniają wymogi dyrektywy 2009/65/WE, oraz dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i wysokiego poziomu ochrony inwestorów.

(7)

W dyrektywie 2009/65/WE przewidziano, że właściwe organy jednego państwa członkowskiego mogą zwrócić się do właściwych organów innego państwa członkowskiego o współpracę w zakresie działalności nadzorczej lub w odniesieniu do przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia na terytorium tego drugiego państwa członkowskiego. W szczególności gdy UCITS jest zarządzany przez spółkę zarządzającą mającą swoją siedzibę w innym państwie członkowskim, kluczowe znaczenie ma stworzenie mechanizmów współpracy między właściwymi organami oraz szczegółowych procedur mających zastosowanie w sytuacjach, gdy właściwy organ potrzebuje przeprowadzić dochodzenie lub kontrolę na miejscu wobec podmiotu lub osoby znajdujących się w innym państwie członkowskim.

(8)

Właściwy organ powinien mieć prawo do zwrócenia się do innych właściwych organów o współpracę w sprawach wchodzących w zakres jego zadań nadzorczych. Organ będący adresatem wniosku o współpracę powinien udzielić pomocy, nawet jeżeli działalność objęta dochodzeniem nie jest uważana za naruszenie w ramach jego systemu prawnego. Organ będący adresatem wniosku może odmówić udzielenia pomocy w przypadkach wymienionych w art. 101 ust. 6 dyrektywy 2009/65/WE.

(9)	Dyrektywa 2009/65/WE nakłada wymóg, aby właściwe organy państw członkowskich bezzwłocznie wymieniały między sobą informacje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków. Dlatego należy określić szczegółowe zasady dotyczące rutynowej wymiany informacji i wymiany informacji bez uprzedniego wniosku.

(10)	Aby zagwarantować taki sam termin stosowania obowiązków określonych w dyrektywie 2009/65/WE i w niniejszym rozporządzeniu, termin stosowania niniejszego rozporządzenia powinien pokrywać się z terminem stosowania krajowych środków transponujących dyrektywę 2009/65/WE.

(11)	Konsultacji technicznych udzielił Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2009/77/WE (2).

(12)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PROCEDURA POWIADAMIANIA

Artykuł 1

Format i treść powiadomienia w formie pisemnej

Przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) sporządza powiadomienie w formie pisemnej, o którym mowa w art. 93 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, zgodnie ze wzorem podanym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Format i treść zaświadczenia dotyczącego UCITS

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS sporządzają zaświadczenie potwierdzające, że UCITS spełnia warunki ustanowione w tej dyrektywie, o którym mowa w art. 93 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE, zgodnie ze wzorem podanym w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Wskazany adres e-mail

1. Właściwe organy wskazują adres e-mail, który będzie używany do przekazywania dokumentacji, o której mowa w art. 93 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE, oraz do wymiany informacji dotyczących procedury powiadamiania ustanowionej w tym artykule.

2. Właściwe organy informują właściwe organy innych państw członkowskich o wskazanym adresie e-mail i zapewniają natychmiastowe zgłaszanie państwom członkowskim wszelkich zmian tego adresu.

3. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przekazują wszystkie dokumenty, o których mowa w art. 93 ust. 3 akapit drugi dyrektywy 2009/65/WE, tylko na wyznaczony adres e-mail właściwych organów państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzanie do obrotu swoich jednostek.

4. Właściwe organy ustanawiają procedurę w celu zapewnienia, że ich adres e-mail wskazany do otrzymywania powiadomień jest sprawdzany każdego dnia roboczego.

Artykuł 4

Przekazanie dokumentów dotyczących powiadamiania

1. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przekazują kompletną dokumentację, o której mowa w art. 93 ust. 3 akapit pierwszy i drugi dyrektywy 2009/65/WE, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzanie do obrotu swoich jednostek, za pomocą poczty elektronicznej.

Każdy załącznik do powiadomienia w formie pisemnej, określonego w załączniku I, jest wymieniany w wiadomości e-mail i dostarczany w powszechnie stosowanym formacie, który można przeglądać i drukować.

2. Jedynie w następujących przypadkach uznaje się, że przekazanie kompletnej dokumentacji, o którym mowa w art. 93 ust. 3 akapit drugi dyrektywy 2009/65/WE, nie miało miejsca:

a)	brakuje dokumentu, który miał zostać przekazany, lub jest on niekompletny albo dostarczony w formacie innym niż określono w ust. 1;

b)	właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS nie używają adresu e-mail wskazanego zgodnie z art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzanie do obrotu swoich jednostek;

c)	właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS nie przekazały kompletnej dokumentacji w wyniku błędu technicznego w ich systemie łączności elektronicznej.

3. Przed powiadomieniem UCITS o przekazaniu dokumentacji właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS upewniają się, że przekazano kompletną dokumentację, zgodnie z art. 93 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE.

4. Jeżeli właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS zostaną powiadomione lub dowiedzą się, że przekazanie kompletnej dokumentacji nie miało miejsca, bezzwłocznie podejmują kroki w celu przekazania kompletnej dokumentacji.

5. Właściwe organy mogą wyrazić zgodę na zastąpienie środków wykorzystywanych do przekazywania kompletnej dokumentacji, o której mowa w art. 93 ust. 3 akapit drugi dyrektywy 2009/65/WE, za pomocą bardziej zaawansowanej techniki łączności elektronicznej niż poczta elektroniczna lub ustanowić dodatkowe procedury zwiększające bezpieczeństwo przesyłanych wiadomości e-mail.

Alternatywne techniki łączności elektronicznej lub procedura zwiększająca bezpieczeństwo nie powodują przekroczenia terminów powiadamiania określonych w rozdziale XI dyrektywy 2009/65/WE i nie ograniczają zdolności UCITS do wejścia na rynek państwa członkowskiego innego niż jego macierzyste państwo członkowskie.

Artykuł 5

Otrzymanie dokumentów dotyczących powiadamiania

1. Po otrzymaniu przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzenie do obrotu swoich jednostek, dokumentacji przekazanej zgodnie z art. 93 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE, organy te potwierdzają jej otrzymanie właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS jak najszybciej i nie później niż pięć dni roboczych od daty otrzymania tej dokumentacji, niezależnie od tego, czy:

a)	otrzymano wszystkie załączniki, które powinny być wymienione zgodnie z art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia; oraz

b)	dokumentacja, która ma zostać przekazana tym organom, może być przeglądana lub drukowana.

Potwierdzenie może zostać przesłane pocztą elektroniczną właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS, przy użyciu adresu e-mail wskazanego zgodnie z art. 3 ust. 1, chyba że dane organy zgodziły się stosować bardziej zaawansowane techniki potwierdzania odbioru.

2. Jeżeli w terminie określonym w ust. 1 właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS nie otrzymają powiadomienia od właściwych organów państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzenie do obrotu swoich jednostek, organy te kontaktują się z właściwymi organami państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzenie do obrotu swoich jednostek, i sprawdzają, czy przekazanie kompletnej dokumentacji miało miejsce.

ROZDZIAŁ II

WSPÓŁPRACA W ZAKRESIE NADZORU

SEKCJA 1

Procedura kontroli na miejscu i dochodzeń

Artykuł 6

Wniosek o pomoc przy przeprowadzaniu kontroli na miejscu i dochodzeń

1. Właściwy organ zamierzający przeprowadzić kontrolę na miejscu lub dochodzenie na terytorium innego państwa członkowskiego („organ wnioskujący”) kieruje pisemny wniosek do właściwego organu innego państwa członkowskiego („organ będący adresatem wniosku”). Wniosek zawiera następujące informacje:

a)	powód złożenia wniosku, w tym przepisy prawne obowiązujące w systemie prawnym organu wnioskującego, będące podstawą wniosku;

b)	zakres kontroli na miejscu lub dochodzenia;

c)	działania już podjęte przez organ wnioskujący;

d)	wszelkie działania, które ma podjąć organ będący adresatem wniosku;

e)	proponowaną metodę przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia wraz z uzasadnieniem wyboru tej metody przez organ wnioskujący.

2. Wniosek jest składany z odpowiednim wyprzedzeniem przed terminem przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia.

3. Jeżeli wniosek o pomoc przy przeprowadzaniu kontroli na miejscu lub dochodzenia ma charakter pilny, może zostać przekazany za pomocą poczty elektronicznej, a następnie potwierdzony w formie pisemnej.

4. Organ będący adresatem wniosku niezwłocznie potwierdza odbiór wniosku.

5. Organ wnioskujący udostępnia wszelkie informacje, o które zwrócił się organ będący adresatem wniosku, aby umożliwić mu udzielenie niezbędnej pomocy.

6. Organ będący adresatem wniosku przekazuje bez nieuzasadnionej zwłoki wszelkie dostępne informacje i dokumenty, które mogą być istotne lub przydatne organowi wnioskującemu w świetle powodów przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia i ich zakresu.

7. Organ będący adresatem wniosku oraz organ wnioskujący ponownie oceniają konieczność przeprowadzenia kontroli na miejscu i dochodzenia w świetle dokumentów i informacji przekazanych zgodnie z ust. 5 lub 6.

8. Do organu będącego adresatem wniosku należy podjęcie decyzji, czy sam przeprowadzi kontrolę na miejscu lub dochodzenie, czy też zezwoli na to organowi wnioskującemu lub audytorom albo innym ekspertom.

9. Organ będący adresatem wniosku oraz organ wnioskujący dochodzą do porozumienia w kwestiach dotyczących poniesienia kosztów przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia.

Artykuł 7

Przeprowadzanie kontroli na miejscu i dochodzeń przez organ będący adresatem wniosku

1. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o samodzielnym przeprowadzeniu kontroli na miejscu lub samego dochodzenia, organ ten przeprowadza je zgodnie z procedurą przewidzianą w przepisach prawa państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola lub dochodzenie.

2. Jeżeli organ wnioskujący domaga się, aby jego urzędnicy towarzyszyli urzędnikom organu będącego adresatem wniosku podczas kontroli lub dochodzenia zgodnie z art. 101 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, organ wnioskujący i organ będący adresatem wniosku uzgadniają kwestie praktyczne dotyczące tego uczestnictwa.

Artykuł 8

Przeprowadzanie kontroli na miejscu i dochodzenia przez organ wnioskujący

1. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o zezwoleniu organowi wnioskującemu na przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia, powinny one zostać przeprowadzone zgodnie z procedurą przewidzianą w przepisach prawa państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola lub dochodzenie.

2. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o zezwoleniu organowi wnioskującemu na przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia, zapewnia on pomoc niezbędną do ułatwienia przeprowadzenia tej kontroli lub dochodzenia.

3. Jeżeli podczas przeprowadzania kontroli na miejscu lub dochodzenia organ wnioskujący uzyska informacje istotne dla wypełniania obowiązków przez organ będący adresatem wniosku, bezzwłocznie przekazuje on te informacje organowi będącemu adresatem wniosku.

Artykuł 9

Przeprowadzanie kontroli na miejscu i dochodzeń przez audytorów lub ekspertów

1. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o zezwoleniu audytorom lub ekspertom na przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia, powinny one zostać przeprowadzone zgodnie z procedurą przewidzianą w przepisach prawa państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola lub dochodzenie.

2. Jeżeli organ będący adresatem wniosku podjął decyzję o zezwoleniu audytorom lub ekspertom na przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia, zapewnia on pomoc niezbędną do ułatwienia przeprowadzenia tej kontroli lub dochodzenia.

3. Jeżeli organ wnioskujący proponuje wyznaczenie audytorów lub ekspertów, przekazuje on wszelkie istotne informacje dotyczące ich tożsamości i kwalifikacji zawodowych organowi będącemu adresatem wniosku.

Organ będący adresatem wniosku bezzwłocznie powiadamia organ wnioskujący o zatwierdzeniu lub odrzuceniu wyznaczonych audytorów lub ekspertów.

Jeżeli organ będący adresatem wniosku odrzucił wyznaczonych audytorów lub ekspertów lub organ wnioskujący nie zaproponował ich wyznaczenia, organ będący adresatem wniosku ma prawo zaproponować audytorów lub ekspertów.

4. Jeżeli organ będący adresatem wniosku i organ wnioskujący nie zgadzają się na wyznaczenie audytorów lub ekspertów, organ będący adresatem wniosku podejmuje decyzję, czy przeprowadzi kontrolę na miejscu lub dochodzenie samodzielnie, czy też zezwoli organowi wnioskującemu na ich przeprowadzenie.

5. Jeżeli organ będący adresatem wniosku i organ wnioskujący nie uzgodnią inaczej, odnośne koszty ponosi organ, który zaproponował wyznaczonych audytorów lub ekspertów.

6. Jeżeli podczas przeprowadzania kontroli na miejscu lub dochodzenia audytorzy lub eksperci uzyskają ważne informacje istotne dla wypełniania obowiązków przez organ będący adresatem wniosku, bezzwłocznie przekazują te informacje organowi będącemu adresatem wniosku.

Artykuł 10

Wnioski o pomoc podczas rozmów z osobami przebywającymi w innym państwie członkowskim

1. Jeżeli organ wnioskujący uważa za konieczne przeprowadzenie rozmów z osobami przebywającymi na terytorium innego państwa członkowskiego, przedkłada pisemny wniosek właściwym organom tego państwa członkowskiego.

2. Wniosek zawiera następujące informacje:

a)	powód złożenia wniosku, w tym przepisy prawne obowiązujące w systemie prawnym organu wnioskującego, będące podstawą wniosku;

b)	zakres rozmów;

c)	działania już podjęte przez organ wnioskujący;

d)	wszelkie działania, które ma podjąć organ będący adresatem wniosku;

e)	proponowaną metodę przeprowadzenia rozmów wraz z uzasadnieniem wyboru tej metody przez organ wnioskujący.

3. Wniosek jest składany z odpowiednim wyprzedzeniem przed terminem przeprowadzenia rozmów.

4. Jeżeli wniosek o pomoc przy przeprowadzaniu rozmów z osobami przebywającymi na terytorium innego państwa członkowskiego ma charakter pilny, może zostać przekazany za pomocą poczty elektronicznej, a następnie potwierdzony w formie pisemnej.

5. Organ będący adresatem wniosku bez zbędnej zwłoki potwierdza otrzymanie wniosku.

6. Organ wnioskujący udostępnia wszelkie informacje, o które zwrócił się organ będący adresatem wniosku, aby umożliwić temu organowi udzielenie niezbędnej pomocy.

7. Organ wnioskujący przekazuje bez zbędnej zwłoki wszelkie dostępne informacje i dokumenty, które mogą być istotne lub przydatne dla organu wnioskującego w świetle powodów przeprowadzenia rozmów i ich zakresu.

8. Organ będący adresatem wniosku oraz organ wnioskujący ponownie oceniają konieczność przeprowadzenia rozmów w świetle dokumentów i informacji przekazanych zgodnie z ust. 6 lub 7.

9. Organ będący adresatem wniosku podejmuje decyzję, czy sam przeprowadzi rozmowy, czy też zezwoli na to organowi wnioskującemu.

10. Organ będący adresatem wniosku oraz organ wnioskujący dochodzą do porozumienia w kwestiach dotyczących poniesienia kosztów przeprowadzania rozmów.

11. Organ wnioskujący może uczestniczyć w rozmowach, o których przeprowadzenie wnioskował zgodnie z ust. 1. Organ wnioskujący może przedkładać pytania, które zostaną zadane, przed przeprowadzeniem tych rozmów oraz w ich trakcie.

Artykuł 11

Przepisy szczegółowe dotyczące przeprowadzania kontroli na miejscu i dochodzeń

1. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej oraz właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiadamiają się nawzajem o wszelkich kontrolach na miejscu i dochodzeniach, które zostaną przeprowadzone wobec spółki zarządzającej lub UCITS objętych ich nadzorem. Po otrzymaniu powiadomienia właściwy organ może bezzwłocznie zwrócić się do organu, który dokonał powiadomienia, o włączenie do zakresu kontroli na miejscu lub dochodzenia kwestii objętych ich nadzorem.

2. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej mogą zwrócić się o pomoc do właściwego organu macierzystego państwa członkowskiego UCITS w związku z kontrolą na miejscu lub dochodzeniem przeprowadzanym wobec depozytariusza UCITS, jeżeli jest to konieczne dla wykonywania ich obowiązków nadzorczych dotyczących spółki zarządzającej.

3. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS oraz właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej uzgadniają procedury wymiany wyników kontroli na miejscu i dochodzeń przeprowadzanych wobec spółki zarządzającej lub UCITS objętych ich nadzorem.

4. W razie potrzeby właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS oraz właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej uzgadniają dalsze działania, jakie należy podjąć w odniesieniu do kontroli na miejscu lub dochodzenia.

SEKCJA 2

Wymiana informacji

Artykuł 12

Rutynowa wymiana informacji

1. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS bezzwłocznie powiadamiają właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego UCITS oraz, jeżeli UCITS jest zarządzane przez spółkę zarządzającą mającą siedzibę w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie UCITS, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki o następujących zdarzeniach:

a)	każdej decyzji o wycofaniu zezwolenia wydanego UCITS;

b)	każdej decyzji nałożonej na UCITS w odniesieniu do zawieszenia emisji, odkupu lub umorzenia jego jednostek;

c)	wszelkich innych poważnych środkach podjętych wobec UCITS.

2. Jeżeli UCITS jest zarządzane przez spółkę zarządzającą mającą siedzibę w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie UCITS, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej natychmiast powiadamiają właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS o możliwym zagrożeniu dla zdolności spółki zarządzającej do należytego wykonywania jej obowiązków wobec zarządzanego przez nią UCITS lub o niewypełnieniu przez tę spółkę wymogów ustanowionych w rozdziale III dyrektywy 2009/65/WE.

3. Jeżeli UCITS jest zarządzane przez spółkę zarządzającą mającą siedzibę w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie UCITS, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS oraz macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej ułatwiają wymianę informacji wymaganych do wykonywania ich obowiązków określonych w dyrektywie 2009/65/WE, w tym ustanowienia odpowiedniego przepływu informacji. Obejmuje to wymianę informacji wymaganych dla celów:

a)	procedur udzielania zezwolenia spółce zarządzającej na prowadzenie działalności na terytorium innego państwa członkowskiego zgodnie z art. 17 i 18 dyrektywy 2009/65/WE;

b)	procedur udzielania zezwolenia spółce zarządzającej na zarządzanie UCITS, które uzyskało zezwolenie w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie spółki zarządzającej, zgodnie z art. 20 dyrektywy 2009/65/WE;

c)	ciągłego nadzoru nad spółkami zarządzającymi i UCITS.

Artykuł 13

Wymiana informacji nieobjęta wnioskiem

Właściwe organy bez zbędnej zwłoki przekazują innym właściwym organom wszystkie istotne informacje, które mogą mieć znaczenie dla wykonywania obowiązków określonych w dyrektywie 2009/65/WE, bez konieczności uprzedniego wystosowania odpowiedniego wniosku.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.

(2) Dz.U. L 25 z 29.1.2009, s. 18.

ZAŁĄCZNIK I

POWIADOMIENIE W FORMIE PISEMNEJ

ZAŁĄCZNIK II

ZAŚWIADCZENIE WYDAWANE PRZEZ UCITS

10.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/28

DYREKTYWA KOMISJI 2010/42/UE

z dnia 1 lipca 2010 r.

w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie niektórych przepisów dotyczących łączenia funduszy, modeli funduszy podstawowych i powiązanych oraz procedury powiadamiania

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Informacje, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa zgodnie z art. 43 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE w przypadku łączenia funduszy, powinny być dostosowane do różnych potrzeb posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego i UCITS przejmującego oraz ułatwiać im zrozumienie tego procesu.

(2)

UCITS przejmowane ani UCITS przejmujące nie powinno być zobowiązane do zawarcia w dokumencie informacyjnym informacji innych niż informacje, o których mowa w art. 43 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE oraz art. 3–5 niniejszej dyrektywy. UCITS przejmowane lub UCITS przejmujące mogą jednak dodać inne informacje istotne w kontekście proponowanego łączenia.

(3)	W przypadku gdy do dokumentu informacyjnego sporządzanego na mocy art. 43 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE dołączone jest streszczenie, nie zwalnia to UCITS z obowiązku unikania długich lub technicznych wyjaśnień w pozostałej części tego dokumentu.

(4)

Informacje, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego zgodnie z art. 43 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, powinny być opracowywane przy założeniu, że posiadacze jednostek uczestnictwa posiadają już wystarczającą wiedzę na temat cech UCITS przejmującego, przysługujących im w związku z nim praw oraz sposobu prowadzenia działalności przez to UCITS. Informacje powinny zatem dotyczyć przede wszystkim operacji łączenia oraz jej ewentualnych skutków dla UCITS przejmującego.

(5)

Należy ujednolicić sposób udostępniania posiadaczom jednostek uczestnictwa informacji przewidzianych w art. 43 i 64 dyrektywy 2009/65/WE. Informacje te mają umożliwić posiadaczom jednostek uczestnictwa dokonanie świadomej decyzji odnośnie do tego, czy kontynuować inwestycje, czy też żądać umorzenia, w przypadku gdy UCITS jest stroną operacji łączenia, przekształca się w UCITS powiązane lub zmienia podstawowe UCITS. Posiadacze jednostek uczestnictwa powinni wiedzieć o powyższej zasadniczej zmianie, której podlega UCITS, i powinni mieć możliwość zapoznania się z informacjami na ten temat. W tym celu informacje powinny być kierowane osobiście do posiadaczy jednostek uczestnictwa, w formie papierowej albo na innym trwałym nośniku, takim jak poczta elektroniczna (e-mail). Zastosowanie środków elektronicznych powinno pozwolić UCITS na udostępnienie tych informacji w niedrogi sposób. Niniejsza dyrektywa nie powinna zobowiązywać UCITS do bezpośredniego informowania posiadaczy ich jednostek uczestnictwa, ale powinna uwzględniać specyfikę niektórych państw członkowskich, w których UCITS lub ich spółki zarządzające, z uwagi na względy prawne lub praktyczne, nie mają możliwości bezpośredniego skontaktowania się z posiadaczami jednostek uczestnictwa. Należy również umożliwić UCITS udostępnianie informacji w drodze przekazania ich depozytariuszowi lub pośrednikom, pod warunkiem że zapewnia się uzyskanie informacji przez wszystkich posiadaczy jednostek uczestnictwa w odpowiednim czasie. Celem niniejszej dyrektywy powinno być jedynie ujednolicenie sposobu udostępniania posiadaczom jednostek uczestnictwa informacji przewidzianych w art. 43 i 64 dyrektywy 2009/65/WE. Państwa członkowskie mogą uregulować udostępnianie posiadaczom jednostek uczestnictwa innego rodzaju informacji przepisami krajowymi.

(6)

Umowa pomiędzy UCITS podstawowym a UCITS powiązanym powinna uwzględniać szczególne potrzeby UCITS powiązanego, które inwestuje co najmniej 85 % swoich aktywów w UCITS podstawowe, podlegając jednocześnie wszystkim zobowiązaniom ciążącym na nim jako UCITS. Umowa ta powinna zatem zapewniać udostępnianie przez UCITS podstawowe UCITS powiązanemu niezbędnych informacji w odpowiednim terminie, tak aby umożliwić UCITS powiązanemu wywiązanie się z własnych zobowiązań. Umowa ta powinna również określać inne prawa i obowiązki obydwu stron.

(7)

Państwa członkowskie nie powinny wymagać, by umowa pomiędzy UCITS podstawowym a UCITS powiązanym, zgodnie z art. 60 ust. 1 akapit pierwszy, uwzględniała kwestie inne niż te, o których mowa w rozdziale VIII dyrektywy 2009/65/WE oraz w art. 8–14 niniejszej dyrektywy. Umowa ta może jednak zawierać inne kwestie, jeśli tak postanowią UCITS podstawowe i UCITS powiązane.

(8)

W przypadku gdy uzgodnienia dotyczące sposobu postępowania pomiędzy UCITS podstawowym a UCITS powiązanym nie różnią się od tego typu uzgodnień mających zastosowanie do wszystkich posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS podstawowego innych niż UCITS powiązane oraz w przypadku gdy uzgodnienia te są zawarte w prospekcie emisyjnym UCITS podstawowego, umowa pomiędzy UCITS podstawowym a UCITS powiązanym nie powinna powielać tych standardowych uzgodnień, może natomiast zawierać odwołania do odpowiednich części prospektu emisyjnego UCITS podstawowego, tak aby ułatwić temu sektorowi ograniczenie kosztów i zmniejszenie obciążenia administracyjnego.

(9)

Umowa pomiędzy UCITS podstawowym a UCITS powiązanym powinna zawierać odpowiednie procedury obsługi zapytań i rozpatrywania skarg składanych przez posiadaczy jednostek uczestnictwa na potrzeby obsługi korespondencji przesłanej przez pomyłkę UCITS podstawowemu zamiast UCITS powiązanemu bądź na odwrót.

(10)

W celu ograniczenia kosztów transakcji i uniknięcia niekorzystnych skutków podatkowych UCITS podstawowe i UCITS powiązane mogą uzgodnić wniesienie aktywów w formie aportu, chyba że nie zezwala na to prawo krajowe lub jest to niezgodne z regulaminem funduszu bądź dokumentami założycielskimi UCITS podstawowego lub UCITS powiązanego. Możliwość wniesienia aktywów do UCITS podstawowego w formie aportu powinna w szczególności pomóc UCITS powiązanym, które już prowadzą działalność w charakterze UCITS, w tym UCITS powiązanego innego UCITS podstawowego, ograniczyć koszty transakcji wynikające ze zbycia aktywów, w które zainwestowało zarówno UCITS powiązane, jak i UCITS podstawowe. UCITS powiązane powinno mieć również możliwość, jeśli uzna to za stosowne, otrzymania aportu od UCITS podstawowego, ponieważ może to pomóc ograniczyć koszty transakcji i uniknąć negatywnych skutków podatkowych. Wniesienie aktywów do UCITS powiązanego w formie aportu nie powinno ograniczać się do sytuacji likwidacji, łączenia lub podziału UCITS podstawowego, ale możliwość ta powinna być dostępna również w innych okolicznościach.

(11)

W celu zachowania niezbędnej elastyczności, a jednocześnie uwzględniając najlepsze interesy inwestorów, UCITS powiązane, do którego wniesiono aktywa w formie aportu, powinno mieć możliwość przeniesienia części bądź całości tych aktywów na rzecz swojego UCITS podstawowego, jeśli wyrazi ono na to zgodę, lub spieniężenia aktywów w celu zainwestowania środków pieniężnych w UCITS podstawowe.

(12)

Ze względu na specyfikę modeli funduszy podstawowych i powiązanych niezbędne jest, by umowa pomiędzy UCITS podstawowym a UCITS powiązanym zawierała normę kolizyjną, stanowiącą odstępstwo od art. 3 i 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (2), tak aby prawem właściwym dla tej umowy było prawo państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę UCITS powiązane, albo prawo państwa macierzystego UCITS podstawowego. Strony umowy powinny mieć możliwość oceny wad i zalet takiego wyboru, w tym uwzględnienia faktu posiadania przez UCITS podstawowe kilku UCITS powiązanych oraz umiejscowienia siedziby powiązanych UCITS tylko w jednym lub też w kilku państwach członkowskich.

(13)

W razie likwidacji, łączenia lub podziału UCITS podstawowego, w przypadku których na mocy dyrektywy 2009/65/WE posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS powiązanego przysługuje prawo żądania umorzenia, UCITS powiązane nie powinno ograniczać tego prawa przez tymczasowe zawieszenie operacji odkupu lub umorzenia, chyba że jest to wymagane ze względu na wyjątkowe okoliczności w celu ochrony interesów posiadaczy jednostek uczestnictwa lub jeśli zażądają tego właściwe organy.

(14)

W związku z tym, że połączenie lub podział UCITS podstawowego może stać się skuteczny w terminie 60 dni, termin 30 dni przysługujący UCITS powiązanemu na złożenie wniosku o zatwierdzenie nowych planów inwestycyjnych i uzyskanie ich zatwierdzenia oraz przyznanie posiadaczom jednostek uczestnictwa powiązanego UCITS prawa do zażądania odkupu lub umorzenia, może w wyjątkowych okolicznościach być za krótki, aby umożliwić powiązanemu UCITS potwierdzenie liczby posiadaczy jego jednostek uczestnictwa, którzy zażądają umorzenia. W takich okolicznościach UCITS powiązane powinno być zasadniczo zobowiązane do zażądania umorzenia wszystkich swoich jednostek uczestnictwa w UCITS podstawowym. W celu uniknięcia niepotrzebnych kosztów transakcji UCITS powiązane powinno być jednak w stanie zastosować inne środki zapewniające posiadaczom jego jednostek uczestnictwa możliwość skorzystania z prawa do zażądania umorzenia, dzięki którym ograniczy jednocześnie koszty transakcji bądź uniknie innych negatywnych skutków. UCITS powiązane powinno w szczególności jak najszybciej złożyć wniosek o zatwierdzenie. Ponadto powiązane UCITS nie powinno być na przykład zobowiązane do żądania umorzenia w zakresie przekraczającym zakres skorzystania z tej możliwości przez posiadaczy swoich jednostek uczestnictwa. W przypadku gdy UCITS powiązane zażąda umorzenia od UCITS podstawowego, UCITS powiązane powinno rozważyć, czy rozliczenie umorzenia w postaci aportu nie ograniczyłoby kosztów transakcji i pozwoliło uniknąć innych negatywnych skutków.

(15)

Umowa dotycząca wymiany informacji pomiędzy depozytariuszem UCITS podstawowego a depozytariuszem UCITS powiązanego powinna umożliwiać depozytariuszowi UCITS powiązanego uzyskiwanie wszystkich odpowiednich informacji i dokumentów niezbędnych do wykonywania przez niego swoich obowiązków. Ze względu na specyfikę tej umowy powinna ona zawierać tę samą normę kolizyjną, jak przewidziano w umowie pomiędzy UCITS podstawowym a UCITS powiązanym, stanowiącą odstępstwo od art. 3 i 4 rozporządzenia Rzym I. Umowa dotycząca wymiany informacji nie powinna jednak nakazywać depozytariuszowi UCITS podstawowego lub depozytariuszowi UCITS powiązanego wykonywania zadań zabronionych na mocy prawa krajowego ich macierzystego państwa członkowskiego bądź nieprzewidzianych w tym prawie.

(16)

Zgłaszanie nieprawidłowości wykrytych przez depozytariusza UCITS podstawowego w trakcie wykonywania przez niego obowiązków depozytariusza na mocy prawa krajowego jego macierzystego państwa członkowskiego ma na celu ochronę UCITS powiązanego. Z tego względu nie powinno się wymagać zgłaszania nieprawidłowości w przypadku, gdy nieprawidłowości te nie mają negatywnych skutków dla UCITS powiązanego. W przypadku gdy nieprawidłowości dotyczące UCITS podstawowego mają negatywne skutki dla UCITS powiązanego, te ostatnie powinno również zostać poinformowane, czy i w jaki sposób nieprawidłowości te zostały usunięte. Depozytariusz UCITS podstawowego powinien zatem poinformować depozytariusza UCITS powiązanego o tym, w jaki sposób UCITS podstawowe usunęło bądź proponuje usunąć nieprawidłowość. Jeśli depozytariusz UCITS powiązanego nie uzna, że usunięcie nieprawidłowości leży w interesie posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS powiązanego, niezwłocznie informuje o tym UCITS powiązane.

(17)

Umowa dotycząca wymiany informacji pomiędzy biegłym rewidentem UCITS podstawowego a biegłym rewidentem UCITS powiązanego powinna umożliwiać biegłemu rewidentowi UCITS powiązanego uzyskiwanie wszystkich odpowiednich informacji i dokumentów niezbędnych do wykonywania przez niego swoich obowiązków. Ze względu na specyfikę tej umowy powinna ona zawierać tę samą normę kolizyjną, jak przewidziano w umowie pomiędzy UCITS podstawowym a UCITS powiązanym, stanowiącej odstępstwo od art. 3 i 4 rozporządzenia Rzym I.

(18)	Należy określić zakres informacji, które mają być udostępniane za pośrednictwem środków elektronicznych zgodnie z art. 91 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE, tak aby zapewnić pewność prawną co do kategorii informacji, które powinny być udostępniane.

(19)

W celu ustanowienia wspólnego podejścia w zakresie sposobu udostępniania za pośrednictwem środków elektronicznych dokumentów, o których mowa w art. 93 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE, właściwym organom państwa członkowskiego goszczącego UCITS, należy zobowiązać każde UCITS lub jego spółkę zarządzającą do wskazania strony internetowej, na której udostępniane są takie dokumenty w powszechnie stosowanym formacie elektronicznym. Konieczne jest również ustanowienie procedury dotyczącej elektronicznego powiadamiania właściwych organów państwa członkowskiego goszczącego UCITS o zmianach powyższych dokumentów zgodnie z art. 93 ust. 7 tej dyrektywy.

(20)

W celu umożliwienia UCITS i ich spółkom zarządzającym dostosowania się do nowych wymogów dotyczących sposobu udostępniania posiadaczom jednostek uczestnictwa informacji w przypadkach określonych w art. 7 i 29 państwom członkowskim należy przyznać dłuższy okres na transpozycję tych wymogów do krajowych systemów prawnych. Jest to szczególnie ważne w sytuacjach, gdy UCITS lub spółki nimi zarządzające nie są w stanie – ze względów prawnych lub praktycznych – powiadamiać posiadaczy jednostek uczestnictwa bezpośrednio. UCITS posiadające zdematerializowane akcje na okaziciela powinny być w stanie dokonać wszelkich uzgodnień niezbędnych, aby zapewnić udostępnianie posiadaczom jednostek uczestnictwa informacji w przypadkach określonych w art. 8 i 32. UCITS posiadające akcje na okaziciela mające postać dokumentu powinny mieć możliwość dokonania ich zamiany na akcje imienne lub zdematerializowane akcje na okaziciela, jeśli UCITS to chce mieć możliwość łączenia, przekształcenia się w UCITS powiązane lub zmianę UCITS podstawowego.

(21)	W kwestiach technicznych zasięgnięto opinii Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych ustanowionego decyzją Komisji 2009/77/WE (3).

(22)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszej dyrektywie ustanawia się szczegółowe przepisy w sprawie wykonania art. 43 ust. 5, art. 60 ust. 6 lit. a) i c), art. 61 ust. 3, art. 62 ust. 4, art. 64 ust. 4 lit. a) oraz art. 95 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

1)	„równoważenie struktury portfela” oznacza znaczną zmianę struktury portfela UCITS;

„syntetyczne wskaźniki ryzyka i zysku” oznaczają syntetyczne wskaźniki w rozumieniu art. 8 rozporządzenia Komisji (UE) nr 583/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie kluczowych informacji dla inwestorów i warunków, które należy spełnić w przypadku dostarczania kluczowych informacji dla inwestorów lub prospektu emisyjnego na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej (4).

ROZDZIAŁ II

ŁĄCZENIE UCITS

SEKCJA 1

Treść informacji o łączeniu

Artykuł 3

Przepisy ogólne dotyczące treści informacji, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa

1. Państwa członkowskie wymagają, by informacje, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa zgodnie z art. 43 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, były napisane zwięźle, bez sformułowań z języka specjalistycznego, umożliwiając posiadaczom jednostek uczestnictwa dokonanie świadomej oceny skutków proponowanego połączenia dla ich inwestycji.

W przypadku proponowanego połączenia transgranicznego UCITS przejmowane i UCITS przejmujące wyjaśniają, odpowiednio, w przystępny sposób warunki lub procedury dotyczące drugiego UCITS, różniące się od powszechnie stosowanych w jego własnym państwie członkowskim.

2. Informacje, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego, spełniają potrzeby inwestorów nieznających cech UCITS przejmującego lub sposobu prowadzenia przez nie działalności. W informacjach tych należy zwrócić uwagę na kluczowe informacje dla inwestorów UCITS przejmującego i podkreślić potrzebę zaznajomienia się z nimi.

3. Informacje, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego, koncentrują się na operacji połączenia oraz jej ewentualnym wpływie na UCITS przejmujące.

Artykuł 4

Szczegółowe zasady dotyczące treści informacji, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa

1. Państwa członkowskie wymagają, by informacje, które mają być udostępniane zgodnie z art. 43 ust. 3 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego, zawierały również:

a)	opis ewentualnych różnic w prawach posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego zanim proponowane połączenie stanie się skuteczne i po tym fakcie;

b)	jeżeli w kluczowych informacjach dla inwestorów UCITS przejmowanego i UCITS przejmującego wykazano syntetyczne wskaźniki ryzyka i zysku w innych kategoriach lub określono inne rodzaje istotnego ryzyka w dokumencie towarzyszącym – porównanie tych różnic;

c)	porównanie wszystkich opłat i kosztów w obu UCITS na podstawie kwot określonych w kluczowych informacjach dla inwestorów sporządzonych przez oba UCITS;

d)	jeżeli UCITS przejmowane stosuje opłatę uzależnioną od wyników – sposób jej pobierania do czasu, gdy połączenie stanie się skuteczne;

e)	jeżeli UCITS stosuje opłatę uzależnioną od wyników – sposób jej pobierania po tym, gdy połączenie stanie się skuteczne, w celu zapewnienia uczciwego traktowania posiadaczy jednostek uczestnictwa, którzy posiadali wcześniej jednostki uczestnictwa UCITS przejmowanego;

f)	w przypadkach, w których przepisy art. 46 dyrektywy 2009/65/WE zezwalają na obciążenie kosztami związanymi z przygotowaniem i przeprowadzeniem łączenia UCITS przejmowane lub UCITS przejmujące lub posiadaczy ich jednostek uczestnictwa – informacje na temat sposobu podziału tych kosztów;

g)	wyjaśnienie, czy spółka zarządzająca lub inwestycyjna UCITS przejmowanego zamierza przeprowadzić operację równoważenia struktury portfela, zanim połączenie stanie się skuteczne.

2. Państwa członkowskie wymagają, by informacje, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego zgodnie z art. 43 ust. 3 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE, wyjaśniały również, czy spółka zarządzająca lub inwestycyjna UCITS przejmującego zakłada, że połączenie będzie miało istotny wpływ na portfel UCITS przejmującego oraz czy zamierza przeprowadzić operację przekształcenia struktury portfela zanim połączenie stanie się skuteczne lub po tym fakcie.

3. Państwa członkowskie wymagają, by informacje, które mają być udostępniane zgodnie z art. 43 ust. 3 lit. c) dyrektywy 2009/65/WE, zawierały również:

a)	opis sposobu traktowania nagromadzonych dochodów posiadanych przez dane UCITS;

b)	informację, w jaki sposób można uzyskać sprawozdanie niezależnego biegłego rewidenta lub depozytariusza, o którym mowa w art. 42 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE.

4. Państwa członkowskie wymagają, by w przypadku gdy warunki, na jakich dokonywane będzie proponowane połączenie przewidują wypłatę gotówki zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. p) ppkt (i) i (ii) dyrektywy 2009/65/WE, informacje, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego, zawierały opis proponowanej wypłaty, w tym termin i sposób wypłaty środków pieniężnych na rzecz posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego.

5. Państwa członkowskie wymagają, by informacje, które mają być udostępniane zgodnie z art. 43 ust. 3 lit. d), zawierały:

a)	w przypadkach gdy ma to zastosowanie do danego UCITS zgodnie z prawem krajowym, opis procedury, w ramach której posiadacze jednostek uczestnictwa zostaną poproszeni o zatwierdzenie proponowanego połączenia oraz uzgodnienia dotyczące powiadomienia ich o ostatecznej decyzji;

b)	opis zamierzonego zawieszenia obrotu jednostkami uczestnictwa, tak aby umożliwić sprawne przeprowadzenie połączenia;

c)	datę, z którą połączenie staje się skuteczne zgodnie z art. 47 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE.

6. W przypadkach gdy zgodnie z prawem krajowym obowiązującym dane UCITS proponowane połączenie wymaga zatwierdzenia przez posiadaczy jednostek uczestnictwa, państwa członkowskie dopilnowują, by informacje mogły zawierać zalecenie – odpowiednio spółki zarządzającej bądź zarządu spółki inwestycyjnej – dotyczące sposobu postępowania.

7. Państwa członkowskie wymagają, by informacje, które mają być udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego, zawierały:

a)	okres, w którym posiadacze jednostek uczestnictwa mogą kontynuować dokonywanie subskrypcji na jednostki uczestnictwa UCITS przejmowanego lub żądać umorzenia tych jednostek;

b)	termin, w którym posiadacze jednostek uczestnictwa, którzy nie skorzystają z praw przysługujących im na mocy art. 45 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE w odpowiednim terminie, mogą wykonywać prawa posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego;

w przypadkach gdy zgodnie z prawem krajowym konieczne jest zatwierdzenie proponowanego połączenia przez wymaganą większość posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego – wyjaśnienie, że posiadacze jednostek uczestnictwa, którzy zagłosują przeciwko połączeniu lub wstrzymają się od głosu i nie wykorzystają praw przysługujących im na mocy art. 45 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE w odpowiednim terminie, stają się posiadaczami jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego.

8. Jeśli na początku dokumentu informacyjnego znajduje się streszczenie głównych elementów planu połączenia, streszczenie to powinno zawierać odesłania do części dokumentu informacyjnego, w którym znajdują się dalsze informacje.

Artykuł 5

Kluczowe informacje dla inwestorów

1. Państwa członkowskie dopilnowują, by aktualni posiadacze jednostek uczestnictwa przejmowanego UCITS otrzymali bieżącą wersję kluczowych informacji dla inwestorów UCITS przejmującego.

2. Istniejący posiadacze jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego otrzymują kluczowe informacje dla inwestorów UCITS przejmującego, jeśli zostały one zmienione na potrzeby proponowanego połączenia.

Artykuł 6

Nowi posiadacze jednostek uczestnictwa

Pomiędzy dniem przekazania posiadaczom jednostek uczestnictwa dokumentu informacyjnego zgodnie z art. 43 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE a dniem, z którym połączenie staje się skuteczne, każda osoba, która nabywa jednostki uczestnictwa UCITS przejmowanego albo przejmującego lub dokonuje na nie subskrypcji lub też zwraca się z prośbą o egzemplarz regulaminu funduszu, kopię dokumentów założycielskich, prospekt emisyjny lub kluczowe informacje dla inwestorów jednego z tych UCITS, otrzymuje dokument informacyjny i aktualne kluczowe informacje dla inwestorów UCITS przejmującego.

SEKCJA 2

Sposób udostępniania informacji

Artykuł 7

Sposób udostępniania informacji posiadaczom jednostek uczestnictwa

1. Państwa członkowskie dopilnowują, by UCITS przejmowane i UCITS przejmujące udostępniały posiadaczom jednostek uczestnictwa informacje zgodnie z art. 43 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE na papierze albo na innym trwałym nośniku.

2. W przypadku gdy informacje mają być udostępniane wszystkim lub niektórym posiadaczom jednostek uczestnictwa przy użyciu innego trwałego nośnika niż papier, należy spełnić następujące warunki:

a)	udostępnienie informacji jest celowe w kontekście, w którym jest lub ma być prowadzona działalność w relacjach pomiędzy posiadaczem jednostek uczestnictwa a UCITS przejmowanym lub UCITS przejmującym, bądź – w stosownych przypadkach – spółką zarządzającą danego UCITS;

b)	posiadacz jednostek uczestnictwa, któremu udostępniane są informacje, poproszony o dokonanie wyboru między informacjami na papierze lub na innym trwałym nośniku, wskazuje konkretnie na tę drugą możliwość.

3. Do celów ust. 1 i 2 udostępnianie informacji drogą elektroniczną uznaje się za celowe w kontekście, w którym jest lub ma być prowadzona działalność w relacjach pomiędzy UCITS przejmowanym a UCITS przejmującym lub spółką zarządzającą danego UCITS a posiadaczem jednostek uczestnictwa, jeśli istnieją dowody na to, że posiadacz jednostek uczestnictwa ma regularny dostęp do Internetu. Podanie przez posiadacza jednostek uczestnictwa własnego adresu poczty elektronicznej na potrzeby prowadzenia tej działalności uznaje się za taki dowód.

ROZDZIAŁ III

MODELE FUNDUSZY PODSTAWOWYCH I POWIĄZANYCH

SEKCJA 1

Umowa między UCITS powiązanym a UCITS podstawowym oraz wewnętrzne zasady prowadzenia działalności

Podsekcja 1

Treść umowy między UCITS podstawowym a UCITS powiązanym

Artykuł 8

Dostęp do informacji

Państwa członkowskie wymagają, by umowa między UCITS podstawowym a UCITS powiązanym, o której mowa w art. 60 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2009/65/WE, uwzględniała następujące kwestie dotyczące dostępu do informacji:

a)	sposób i termin udostępnienia przez UCITS podstawowe UCITS powiązanemu egzemplarza swojego regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich, prospektu emisyjnego i kluczowych informacji dla inwestorów lub wszelkich zmian tych dokumentów;

b)	sposób i termin informowania UCITS powiązanego przez UCITS podstawowe o powierzeniu funkcji zarządzania inwestycjami i zarządzania ryzykiem osobom trzecim zgodnie z art. 13 dyrektywy 2009/65/WE;

c)	w stosownych przypadkach, sposób i termin udostępnienia przez UCITS podstawowe UCITS powiązanemu wewnętrznych dokumentów operacyjnych, takich jak procedura zarządzania ryzykiem i sprawozdań dotyczących zgodności;

stopień szczegółowości informacji o naruszeniach przez UCITS podstawowe przepisów prawa, regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich i umowy między UCITS podstawowym a UCITS powiązanym, które są przekazywane przez UCITS podstawowe UCITS powiązanemu, oraz sposób i termin udostępnienia tych informacji;

w przypadku gdy UCITS powiązane stosuje finansowe instrumenty pochodne do celów zabezpieczenia – sposób i termin udostępnienia przez UCITS podstawowe UCITS powiązanemu informacji dotyczących jego rzeczywistego ryzyka wynikającego z finansowych instrumentów pochodnych, tak aby umożliwić UCITS powiązanemu obliczenie swojego ogólnego ryzyka jak przewidziano w art. 58 ust. 2 akapit drugi lit. a) dyrektywy 2009/65/WE;

oświadczenie stwierdzające, że UCITS podstawowe informuje UCITS powiązane o wszelkich innych ustaleniach dotyczących wymiany informacji poczynionych z osobami trzecimi, oraz, w stosownych przypadkach, w jaki sposób i kiedy UCITS podstawowe udostępnia te ustalenia dotyczące wymiany informacji UCITS powiązanemu.

Artykuł 9

Podstawy dokonywania inwestycji i ich zbywania przez UCITS powiązane

a)	informacja o kategoriach jednostek UCITS podstawowego dostępnych na potrzeby inwestycji przez UCITS powiązane;

b)	opłaty i koszty, które ma ponosić UCITS powiązane oraz szczegółowe informacje na temat obniżenia lub retrocesji opłat bądź kosztów przez UCITS podstawowe;

c)	w stosownych przypadkach, warunki pierwszego lub kolejnego wniesienia aktywów w formie aportu przez UCITS powiązane do UCITS podstawowego.

Artykuł 10

Standardowe uzgodnienia dotyczące sposobu postępowania

a)	koordynowanie częstotliwości i harmonogramu procesu kalkulacji wartości aktywów netto i publikacji cen jednostek;

b)	koordynowanie przekazywania zleceń do realizacji przez UCITS powiązane, w tym, w stosownych przypadkach, rola agentów transferowych lub wszelkich innych osób trzecich;

c)	w stosownych przypadkach, uzgodnienia niezbędne do uwzględnienia faktu, że jedno lub obydwa UCITS są notowane na rynku wtórnym lub są przedmiotem obrotu na tym rynku;

d)	w stosownych przypadkach, inne odpowiednie środki mające na celu spełnienie wymogów przewidzianych w art. 60 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE;

e)	w przypadku gdy jednostki UCITS powiązanego i UCITS podstawowego są denominowane w różnych walutach – zasady przeliczania zleceń;

informacje dotyczące cykli rozliczeń i płatności z tytułu operacji nabycia lub subskrypcji i odkupu lub umorzenia jednostek uczestnictwa UCITS podstawowego, w tym – jeśli ustalą tak strony – warunki rozliczania przez UCITS podstawowe wniosków o umorzenie w drodze wniesienia do UCITS powiązanego aktywów w formie aportu, w szczególności w przypadkach, o których mowa w art. 60 ust. 4 i 5 dyrektywy 2009/65/WE;

g)	procedury mające na celu zapewnienie odpowiedniej obsługi zapytań i odpowiedniego rozpatrywania skarg składanych przez posiadaczy jednostek uczestnictwa;

w przypadku gdy regulamin funduszu lub dokumenty założycielskie i prospekt emisyjny UCITS podstawowego przyznają mu pewne prawa lub uprawnienia w odniesieniu do posiadaczy jednostek uczestnictwa, a UCITS podstawowe podejmie decyzję o ograniczeniu lub zaniechaniu wykonania wszystkich lub części takich praw i uprawnień w odniesieniu do UCITS powiązanego – informację o warunkach takiego ograniczenia lub zaniechania.

Artykuł 11

Zdarzenia mające wpływ na uzgodnienia dotyczące sposobu postępowania

a)	sposób i termin powiadamiania przez którekolwiek z UCITS o przejściowym zawieszeniu i wznowieniu realizacji operacji odkupu, umorzenia, nabycia lub subskrypcji jednostek uczestnictwa tego UCITS;

b)	uzgodnienia dotyczące zgłaszania i usuwania błędów w wycenie przez UCITS podstawowe.

Artykuł 12

Standardowe uzgodnienia dotyczące sprawozdania z audytu

a)	w przypadku gdy UCITS powiązane i UCITS podstawowe mają te sama lata obrotowe – koordynowanie sporządzania ich sprawozdań okresowych;

w przypadku gdy UCITS powiązane i UCITS podstawowe mają inne lata obrotowe – uzgodnienia dotyczące udostępnienia przez UCITS podstawowe UCITS powiązanemu wszelkich informacji niezbędnych, aby mógł on sporządzać sprawozdania okresowe w terminie oraz umożliwiających biegłemu rewidentowi UCITS podstawowego sporządzenie sprawozdania ad hoc w terminie, który obowiązuje UCITS powiązane, zgodnie z art. 62 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2009/65/WE.

Artykuł 13

Zmiany stałych uzgodnień

sposób i termin powiadamiania przez UCITS podstawowe o proponowanych i dokonanych zmianach jego regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich, prospektu emisyjnego i kluczowych informacji dla inwestorów, jeśli te sposoby i terminy różnią się od standardowych uzgodnień dotyczących powiadamiania posiadaczy jednostek uczestnictwa określonych w regulaminie funduszu, dokumentach założycielskich lub prospekcie emisyjnym UCITS podstawowego;

b)	sposób i termin powiadamiania przez UCITS podstawowe o planowanej lub proponowanej likwidacji, połączeniu lub podziale;

c)	sposób i termin powiadamiania przez którekolwiek UCITS o tym, że przestało lub przestanie spełniać warunki kwalifikujące go do posiadania statusu – odpowiednio – UCITS powiązanego lub UCITS podstawowego;

d)	sposób i termin powiadamiania przez którekolwiek UCITS o zamiarze zmiany spółki zarządzającej, depozytariusza, biegłego rewidenta lub osoby trzeciej, której powierzono pełnienie funkcji zarządzania inwestycjami lub zarządzania ryzykiem;

e)	sposób i termin powiadomień o innych zmianach stałych uzgodnień, do których przekazywania zobowiązało się UCITS podstawowe.

Artykuł 14

Wybór prawa właściwego

1. Państwa członkowskie dopilnowują, by w przypadku gdy UCITS powiązane i UCITS podstawowe mają siedzibę w tym samym państwie członkowskim, umowa między UCITS podstawowym a UCITS powiązanym, o której mowa w art. 60 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2009/65/WE, przewidywała, że prawem właściwym dla tej umowy jest prawo tego państwa członkowskiego oraz że obie strony wyrażają zgodę na wyłączną jurysdykcję sądów tego państwa członkowskiego.

2. Państwa członkowskie dopilnowują, by w przypadku gdy UCITS powiązane i UCITS podstawowe mają siedzibę w różnych państwach członkowskich, umowa między UCITS podstawowym a UCITS powiązanym, o której mowa w art. 60 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2009/65/WE, przewidywała, że prawem właściwym dla tej umowy jest prawo państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma UCITS powiązane, albo prawo państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma UCITS podstawowe, oraz że obie strony wyrażają zgodę na wyłączną jurysdykcję sądów państwa członkowskiego, którego prawo uznano za prawo właściwe dla umowy.

Podsekcja 2

Treść wewnętrznych zasad prowadzenia działalności

Artykuł 15

Konflikty interesów

Państwa członkowskie dopilnowują, by wewnętrzne zasady prowadzenia działalności spółki zarządzającej, o których mowa w art. 60 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2009/65/WE, zawierały odpowiednie środki służące ograniczaniu konfliktów interesów, które mogą wystąpić między UCITS powiązanym a UCITS podstawowym, bądź pomiędzy UCITS powiązanym a innymi posiadaczami jednostek uczestnictwa UCITS podstawowego, w zakresie, w którym nie uwzględniają ich wystarczająco środki stosowane przez spółkę zarządzającą w celu spełnienia wymogów art. 12 ust. 1 lit. b) i art. 14 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2009/65/WE oraz rozdziału III dyrektywy Komisji 2010/43/UE z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie wymogów organizacyjnych, konfliktów interesów, prowadzenia działalności, zarządzania ryzykiem i treści umowy pomiędzy depozytariuszem a spółką zarządzającą (5).

Artykuł 16

Podstawy dokonywania inwestycji i ich zbywania przez UCITS powiązane

Państwa członkowskie dopilnowują, by wewnętrzne zasady prowadzenia działalności spółki zarządzającej, o których mowa w art. 60 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2009/65/WE, uwzględniały przynajmniej następujące kwestie dotyczące podstawy dokonywania inwestycji i ich zbywania przez UCITS powiązane:

a)	informacja o kategoriach jednostek UCITS podstawowego dostępnych na potrzeby inwestycji UCITS powiązanego;

b)	opłaty i koszty, które ma ponosić UCITS powiązane, oraz szczegółowe informacje na temat obniżenia lub retrocesji opłat bądź kosztów przez UCITS podstawowe;

c)	w stosownych przypadkach, warunki pierwszego lub kolejnego wniesienia aktywów w formie aportu przez UCITS powiązane do UCITS podstawowego.

Artykuł 17

Standardowe uzgodnienia dotyczące sposobu postępowania

Państwa członkowskie dopilnowują, by wewnętrzne zasady prowadzenia działalności spółki zarządzającej, o których mowa w art. 60 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2009/65/WE, uwzględniały przynajmniej następujące kwestie dotyczące standardowych uzgodnień dotyczących sposobu postępowania:

a)	koordynowanie częstotliwości i harmonogramu procesu kalkulacji wartości aktywów netto i publikacji cen jednostek;

b)	koordynowanie przekazywania zleceń do realizacji przez UCITS powiązane, w tym, w stosownych przypadkach, rola agentów transferowych lub wszelkich innych osób trzecich;

c)	w stosownych przypadkach, uzgodnienia niezbędne do uwzględnienia faktu, że jedno lub obydwa UCITS są notowane na rynku wtórnym lub są przedmiotem obrotu na tym rynku;

d)	odpowiednie środki mające na celu spełnienie wymogów przewidzianych w art. 60 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE;

e)	w przypadku gdy jednostki UCITS powiązanego i UCITS podstawowego są denominowane w różnych walutach, zasady przeliczania zleceń;

informacje dotyczące cykli rozliczeń i płatności z tytułu operacji nabycia i umorzenia jednostek uczestnictwa UCITS podstawowego, w tym – jeśli ustalą tak strony – warunki rozliczania przez UCITS podstawowe wniosków o umorzenie w drodze wniesienia do UCITS powiązanego aktywów w formie aportu, w szczególności w przypadkach, o których mowa w art. 60 ust. 4 i 5 dyrektywy 2009/65/WE;

Artykuł 18

Zdarzenia mające wpływ na uzgodnienia dotyczące sposobu postępowania

Państwa członkowskie dopilnowują, by wewnętrzne zasady prowadzenia działalności spółki zarządzającej, o których mowa w art. 60 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2009/65/WE, uwzględniały przynajmniej następujące kwestie dotyczące zdarzeń mających wpływ na uzgodnienia dotyczące sposobu postępowania:

a)	sposób i termin powiadamiania przez którekolwiek z UCITS o przejściowym zawieszeniu i wznowieniu realizacji operacji odkupu, umorzenia lub subskrypcji jednostek uczestnictwa UCITS;

b)	uzgodnienia dotyczące zgłaszania i usuwania błędów w wycenie przez UCITS podstawowe.

Artykuł 19

Standardowe uzgodnienia dotyczące sprawozdania z audytu

Państwa członkowskie dopilnowują, by wewnętrzne zasady prowadzenia działalności spółki zarządzającej, o których mowa w art. 60 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2009/65/WE, uwzględniały przynajmniej następujące kwestie dotyczące standardowych uzgodnień dotyczących sprawozdania z audytu:

a)	w przypadku gdy UCITS powiązane i UCITS podstawowe mają takie same lata obrotowe – koordynowanie sporządzania ich sprawozdań okresowych;

w przypadku gdy UCITS powiązane i UCITS podstawowe mają inne lata obrotowe – uzgodnienia dotyczące udostępnienia przez UCITS podstawowe UCITS powiązanemu wszelkich informacji niezbędnych, aby mógł on sporządzać sprawozdania okresowe w terminie, oraz umożliwiających biegłemu rewidentowi UCITS podstawowego sporządzenie sprawozdanie ad hoc w terminie, który obowiązuje UCITS powiązane, zgodnie z art. 62 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2009/65/WE.

SEKCJA 2

Likwidacja, łączenie lub podział UCITS podstawowego

Podsekcja 1

Procedury na wypadek likwidacji

Artykuł 20

Wniosek o zatwierdzenie

1. Państwa członkowskie wymagają, by UCITS powiązane złożyło właściwym organom swojego macierzystego państwa członkowskiego, nie później niż dwa miesiące po dacie powiadomienia go przez UCITS podstawowe o wiążącej decyzji o likwidacji:

w przypadku gdy UCITS powiązane zamierza zainwestować co najmniej 85 % swoich aktywów w jednostki innego UCITS podstawowego zgodnie z art. 60 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2009/65/WE:

(i)	wniosek o zatwierdzenie tej inwestycji;

(ii)	wniosek o zatwierdzenie proponowanych zmian regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich;

(iii)

zmiany prospektu emisyjnego i kluczowych informacji dla inwestorów zgodnie z, odpowiednio, art. 74 i 82 dyrektywy 2009/65/WE;

(iv)	inne dokumenty wymagane na mocy art. 59 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE;

w przypadku gdy UCITS powiązane zamierza przekształcić się w UCITS niebędące UCITS powiązanym zgodnie z art. 60 ust. 4 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE:

(i)	wniosek o zatwierdzenie proponowanych zmian regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich;

(ii)	zmiany prospektu emisyjnego i kluczowych informacji dla inwestorów zgodnie z, odpowiednio, art. 74 i 82 dyrektywy 2009/65/WE;

c)	w przypadku gdy UCITS powiązane zamierza poddać się likwidacji – powiadomienie o tym zamiarze.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy UCITS podstawowe powiadomiło UCITS powiązane o swojej wiążącej decyzji o likwidacji ponad pięć miesięcy przed jej rozpoczęciem, UCITS powiązane przedkłada właściwym organom wniosek lub powiadomienie zgodnie z ust. 1 lit. a), b) lub c) na co najmniej trzy miesiące przed tą datą.

3. UCITS powiązane informuje swoich posiadaczy jednostek uczestnictwa o zamiarze poddania się likwidacji bez zbędnej zwłoki.

Artykuł 21

Zatwierdzenie

1. W ciągu 15 dni roboczych po przedłożeniu kompletu dokumentów, o których mowa odpowiednio w art. 20 ust. 1 lit. a) lub b), właściwe organy informują UCITS powiązane o udzieleniu lub nieudzieleniu wymaganych zatwierdzeń.

2. Z chwilą uzyskania zatwierdzenia właściwych organów zgodnie z ust. 1 UCITS powiązane informuje o tym fakcie UCITS podstawowe.

3. Niezwłocznie po udzieleniu przez właściwe organy niezbędnych zatwierdzeń na mocy art. 20 ust. 1 lit. a) niniejszej dyrektywy UCITS powiązane podejmuje środki niezbędne do spełnienia wymogów art. 64 dyrektywy 2009/65/WE.

4. W przypadku gdy wypłata kwot z tytułu likwidacji UCITS podstawowego ma nastąpić przed datą, z którą UCITS powiązane rozpocznie inwestycje w inne UCITS podstawowe na mocy art. 20 ust. 1 lit. a) albo zgodnie ze swoimi nowymi celami inwestycyjnymi i polityką inwestycyjną na mocy art. 20 ust. 1 lit. b), właściwe organy państwa macierzystego UCITS powiązanego udzielają zatwierdzenia, o ile spełnione są następujące warunki:

UCITS powiązane otrzymuje wpływy z tytułu likwidacji:

(i)	w gotówce; lub

(ii)	część lub całość należnych kwot w drodze wniesienia aktywów w formie aportu, jeśli UCITS powiązane wyraża taką wolę, a możliwość taka jest przewidziana w umowie między UCITS powiązanym a UCITS podstawowym lub w wewnętrznych zasadach prowadzenia działalności i wiążącej decyzji o likwidacji;

wszelkie środki pieniężne posiadane lub otrzymane zgodnie z niniejszym ustępem mogą zostać ponownie zainwestowane wyłącznie w celu efektywnego zarządzania płynnością w okresie poprzedzającym dzień, z którym UCITS powiązane ma rozpocząć inwestycje w inne UCITS podstawowe albo zgodnie z nowymi celami inwestycyjnymi i polityką inwestycyjną.

W przypadku gdy zastosowanie ma lit. a) ppkt (ii) akapit pierwszy, UCITS powiązane może w każdej chwili spieniężyć dowolną część aktywów wniesionych aportem.

Podsekcja 2

Procedury na wypadek połączenia lub podziału

Artykuł 22

Wniosek o zatwierdzenie

1. Państwa członkowskie wymagają, by UCITS powiązane złożyło właściwym organom swojego macierzystego państwa członkowskiego, nie później niż miesiąc po dacie uzyskania informacji o planowanym połączeniu lub podziale zgodnie z art. 60 ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2009/65/WE:

w przypadku gdy UCITS powiązane nie zamierza zmieniać UCITS podstawowego:

(i)	wniosek o zatwierdzenie tej decyzji;

(ii)	w stosownych przypadkach, wniosek o zatwierdzenie proponowanych zmian regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich;

(iii)

w stosownych przypadkach, zmiany prospektu emisyjnego i kluczowych informacji dla inwestorów zgodnie z odpowiednio art. 74 i 82 dyrektywy 2009/65/WE;

w przypadku gdy UCITS powiązane zamierza zmienić UCITS podstawowe w wyniku proponowanego połączenia lub podziału UCITS podstawowego lub w przypadku gdy UCITS powiązane zamierza zainwestować co najmniej 85 % swoich aktywów w jednostki innego UCITS podstawowego, w okolicznościach niezwiązanych z połączeniem lub podziałem:

(i)	wniosek o zatwierdzenie tej inwestycji;

(ii)	wniosek o zatwierdzenie proponowanych zmian regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich;

(iii)

zmiany prospektu emisyjnego i kluczowych informacji dla inwestorów zgodnie z, odpowiednio, art. 74 i 82 dyrektywy 2009/65/WE;

(iv)	inne dokumenty wymagane na mocy art. 59 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE;

w przypadku gdy UCITS powiązane zamierza przekształcić się w UCITS niebędące UCITS powiązanym zgodnie z art. 60 ust. 4 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE:

(i)	wniosek o zatwierdzenie proponowanych zmian regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich;

(ii)	zmiany do prospektu emisyjnego i kluczowych informacji dla inwestorów zgodnie z, odpowiednio, art. 74 i 82 dyrektywy 2009/65/WE;

d)	w przypadku gdy UCITS powiązane zamierza poddać się likwidacji, powiadomienie o tym zamiarze.

2. Do celów stosowania ust. 1 lit. a) i b) należy uwzględnić, co następuje:

Wyrażenie „UCITS powiązane nie zamierza zmienić UCITS podstawowego” odnosi się do przypadków, gdy:

a)	UCITS podstawowe jest UCITS przejmującym w proponowanym połączeniu;

b)	UCITS podstawowe jest jednym z UCITS, które wyłonią się po proponowanym podziale, i nie ulega istotnym zmianom.

Wyrażenie „zmienia UCITS podstawowe w wyniku połączenia lub podziału UCITS podstawowego” odnosi się do przypadków, gdy:

a)	UCITS podstawowe jest UCITS przejmowanym i w wyniku połączenia UCITS powiązane staje się posiadaczem jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego;

b)	UCITS powiązane staje się posiadaczem jednostek uczestnictwa UCITS powstałego w wyniku podziału, które istotnie różni się od UCITS podstawowego.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadkach gdy ponad cztery miesiące przed proponowaną datą dokonania łączenia UCITS podstawowe przekazało UCITS powiązanemu informacje, o których mowa w art. 43 dyrektywy 2009/65/WE, lub porównywalne informacje, UCITS powiązane przedkłada właściwym organom wniosek lub powiadomienie zgodnie z ust. 1 lit. a)–d) niniejszego artykułu, najpóźniej na trzy miesiące przed proponowaną datą dokonania łączenia lub podziału UCITS podstawowego.

4. UCITS powiązane informuje swoich posiadaczy jednostek uczestnictwa i UCITS podstawowe o zamiarze poddania się likwidacji bez zbędnej zwłoki.

Artykuł 23

Zatwierdzenie

1. W ciągu 15 dni roboczych po przedłożeniu kompletu dokumentów, o których mowa, odpowiednio, w art. 22 ust. 1 lit. a)–c), właściwe organy informują UCITS powiązane o udzieleniu lub nieudzieleniu wymaganych zatwierdzeń.

2. Z chwilą uzyskania informacji, że właściwe organy udzieliły zatwierdzenia zgodnie z ust. 1, UCITS powiązane informuje o tym fakcie UCITS podstawowe.

3. Po poinformowaniu UCITS powiązanego o tym, że właściwe organy udzieliły niezbędnych zatwierdzeń na mocy art. 22 ust. 1 lit. b) niniejszej dyrektywy, UCITS powiązane podejmuje środki niezbędne do spełnienia wymogów art. 64 dyrektywy 2009/65/WE bez zbędnej zwłoki.

4. W przypadkach określonych w art. 22 ust. 1 lit. b) i c) niniejszej dyrektywy UCITS powiązane wykonuje prawo zażądania odkupu i umorzenia swoich jednostek uczestnictwa w UCITS podstawowym zgodnie z art. 60 ust. 5 akapit trzeci i art. 45 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, jeżeli właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego nie udzieliły niezbędnych zatwierdzeń wymaganych na mocy art. 22 ust. 1 niniejszej dyrektywy do dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień, w którym UCITS powiązane może zażądać odkupu bądź umorzenia swoich jednostek uczestnictwa w UCITS podstawowym przed dokonaniem łączenia lub podziału.

UCITS powiązane wykonuje również powyższe prawo w celu zagwarantowania, że prawo jego własnych posiadaczy jednostek uczestnictwa do zażądania odkupu lub umorzenia ich jednostek uczestnictwa w UCITS powiązanym zgodnie z art. 64 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2009/65/WE pozostaje nienaruszone.

Przed wykonaniem prawa, o którym mowa w akapicie pierwszym, UCITS powiązane rozważa dostępne alternatywne rozwiązania, które mogą prowadzić do uniknięcia lub ograniczenia kosztów transakcji bądź innych negatywnych skutków dla jego własnych posiadaczy jednostek uczestnictwa.

5. W przypadku gdy UCITS powiązane żąda odkupu bądź umorzenia swoich jednostek uczestnictwa w UCITS podstawowym, UCITS powiązane otrzymuje jedno z poniższych świadczeń:

a)	kwoty z tytułu odkupienia lub umorzenia w gotówce;

b)	część lub całość kwot należnych z tytułu odkupienia lub umorzenia w formie aportu, jeśli UCITS powiązane wyraża taką wolę, a umowa między UCITS powiązanym a UCITS podstawowym przewiduje taką możliwość.

W przypadku gdy zastosowanie ma lit. b) akapit pierwszy, UCITS powiązane może w każdej chwili spieniężyć dowolną część przeniesionych aktywów.

6. Właściwe organy UCITS powiązanego udzielają zatwierdzenia, pod warunkiem że wszelkie środki pieniężne posiadane lub otrzymane zgodnie z ust. 5 mogą zostać ponownie zainwestowane wyłącznie w celu efektywnego zarządzania płynnością w okresie poprzedzającym dzień, z którym UCITS powiązane ma rozpocząć inwestycje w nowe UCITS podstawowe albo zgodnie z nowymi celami inwestycyjnymi i polityką inwestycyjną.

SEKCJA 3

Depozytariusze i biegli rewidenci

Podsekcja 1

Depozytariusze

Artykuł 24

Treść umowy dotyczącej wymiany informacji pomiędzy depozytariuszami

Umowa dotycząca wymiany informacji pomiędzy depozytariuszem UCITS podstawowego a depozytariuszem UCITS powiązanego, o której mowa w art. 61 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, zawiera:

a)	wskazanie dokumentów i kategorii informacji, które mają być przedmiotem regularnej wymiany między depozytariuszami, oraz wskazanie, czy takie informacje lub dokumenty są przekazywane przez jednego depozytariusza drugiemu depozytariuszowi, czy też dostępne są na wniosek;

b)	sposób i harmonogram, w tym obowiązujące terminy przekazywania informacji przez depozytariusza UCITS podstawowego depozytariuszowi UCITS powiązanego;

koordynowanie zaangażowania obydwu depozytariuszy, w stopniu odpowiednim w świetle ich obowiązków na mocy prawa krajowego, w odniesieniu do spraw organizacyjnych, w tym:

(i)	procedury obliczania wartości aktywów netto każdego UCITS, w tym odpowiednich środków służących ochronie przed praktykami polegającymi na dążeniu do wyprzedzania reakcji rynku (market timing), zgodnie z art. 60 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE;

(ii)	przetwarzania poleceń UCITS powiązanego dotyczących nabycia, subskrypcji bądź wniosków o odkup lub umorzenie jednostek uczestnictwa w UCITS podstawowym oraz rozliczania takich transakcji, w tym uzgodnienia dotyczącego wniesienia aktywów w formie aportu;

d)	koordynowanie procedur dotyczących zamykania roku obrotowego;

e)	dane o naruszeniach przez UCITS podstawowych praw i regulaminu funduszu bądź dokumentów założycielskich, które depozytariusz UCITS podstawowego przekazuje depozytariuszowi UCITS powiązanego oraz sposób i termin ich przekazania;

f)	procedura obsługi doraźnych wniosków o pomoc składanych przez jednego depozytariusza drugiemu;

g)	wskazanie określonych szczególnych okoliczności, o których depozytariusze powinni się nawzajem doraźnie powiadamiać, oraz sposób i termin powiadamiania o nich.

Artykuł 25

Wybór prawa właściwego

1. Państwa członkowskie dopilnowują, by w przypadku zawarcia przez UCITS powiązane i UCITS podstawowe umowy zgodnie z art. 60 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, umowa między depozytariuszem UCITS podstawowego a depozytariuszem UCITS powiązanego przewidywała, że prawo państwa członkowskiego właściwe dla tej umowy zgodnie z art. 14 niniejszej dyrektywy jest również prawem właściwym dla umowy dotyczącej wymiany informacji pomiędzy obydwoma depozytariuszami i że wyrażają oni zgodę na wyłączną jurysdykcję sądów tego państwa członkowskiego.

2. Państwa członkowskie dopilnowują, by w przypadku zastąpienia umowy pomiędzy UCITS powiązanym a UCITS podstawowym wewnętrznymi zasadami prowadzenia działalności zgodnie z art. 60 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2009/65/WE umowa między depozytariuszem UCITS podstawowego a depozytariuszem UCITS powiązanego przewidywała, że prawem właściwym dla umowy dotyczącej wymiany informacji pomiędzy obydwoma depozytariuszami jest prawo państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma UCITS powiązane, albo prawo państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma UCITS podstawowe (jeśli jest to inne państwo), oraz że obydwaj depozytariusze wyrażają zgodę na wyłączną jurysdykcję sądów państwa członkowskiego, którego prawo jest prawem właściwym dla umowy dotyczącej wymiany informacji.

Artykuł 26

Zgłaszanie nieprawidłowości przez depozytariusza UCITS podstawowego

Nieprawidłowości, o których mowa w art. 61 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE, które depozytariusz UCITS podstawowego wykrywa podczas wykonywania swoich obowiązków na mocy prawa krajowego, a które mogą mieć negatywne skutki dla UCITS powiązanego, obejmują m.in.:

a)	błędy w obliczaniu wartości aktywów netto UCITS podstawowego;

b)	błędy w transakcjach nabycia, subskrypcji bądź wnioskach o odkup lub umorzenie jednostek uczestnictwa w UCITS podstawowym dokonanych bądź wystosowanych przez UCITS powiązane lub błędy w rozliczeniu takich transakcji;

c)	błędy w wypłacie lub kapitalizacji dochodów z UCITS podstawowego, lub w obliczeniach podatku u źródła związanego z tymi dochodami;

d)	naruszenia celów, polityki lub strategii inwestycyjnej UCITS podstawowego opisanych w jego regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich, prospekcie emisyjnym bądź kluczowych informacjach dla inwestorów;

e)	naruszenia limitów inwestycyjnych i limitów zaciągania pożyczek określonych w prawie krajowym lub w regulaminie funduszu, dokumentach założycielskich, prospekcie emisyjnym bądź kluczowych informacjach dla inwestorów.

Podsekcja 2

Biegli rewidenci

Artykuł 27

Umowa dotycząca wymiany informacji między biegłymi rewidentami

1. Umowa dotycząca wymiany informacji pomiędzy biegłym rewidentem UCITS podstawowego a biegłym rewidentem UCITS powiązanego, o której mowa w art. 62 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, zawiera:

a)	wskazanie dokumentów i kategorii informacji, które mają być przedmiotem regularnej wymiany między obydwoma biegłymi rewidentami,

b)	wskazanie, czy informacje lub dokumenty, o których mowa w lit. a), są przekazywane przez jednego biegłego rewidenta drugiemu biegłemu rewidentowi, czy też dostępne są na wniosek;

c)	sposób i harmonogram, w tym obowiązujące terminy, przekazywania informacji przez biegłego rewidenta UCITS podstawowego biegłemu rewidentowi UCITS powiązanego;

d)	koordynowanie zaangażowania każdego biegłego rewidenta w procedury związane z zamykaniem roku obrotowego danego UCITS;

e)	określenie kwestii, które traktowane są jako nieprawidłowości wykryte w sprawozdaniu z audytu sporządzonym przez biegłego rewidenta UCITS podstawowego, do celów art. 62 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2009/65/WE;

f)	sposób i termin obsługi doraźnych wniosków o pomoc składanych przez jednego biegłego rewidenta drugiemu, w tym wniosku o udzielenie dalszych informacji na temat nieprawidłowości wykrytych w sprawozdaniu z audytu sporządzonym przez biegłego rewidenta UCITS podstawowego.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera postanowienia dotyczące sporządzania sprawozdań z audytu, o których mowa w art. 62 ust. 2 i art. 73 dyrektywy 2009/65/WE, oraz sposobu i terminu przedkładania sprawozdania z audytu UCITS podstawowego i jego projektów biegłemu rewidentowi UCITS powiązanego.

3. W przypadku gdy UCITS powiązane i UCITS podstawowe mają inne daty zamykania roku obrotowego, umowa, o której mowa w ust. 1, określa sposób i termin sporządzania sprawozdań ad hoc przez biegłego rewidenta UCITS podstawowego, wymaganych na podstawie art. 62 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2009/65/WE oraz przekazywania ich i ich projektów biegłemu rewidentowi UCITS powiązanego.

Artykuł 28

Wybór prawa właściwego

1. Państwo członkowskie dopilnowuje, by w przypadku zawarcia przez UCITS powiązane i UCITS podstawowe umowy zgodnie z art. 60 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE umowa między biegłym rewidentem UCITS podstawowego a biegłym rewidentem UCITS powiązanego przewidywała, że prawo państwa członkowskiego właściwe dla tej umowy zgodnie z art. 14 niniejszej dyrektywy jest również prawem właściwym dla umowy dotyczącej wymiany informacji pomiędzy obydwoma biegłymi rewidentami i że wyrażają oni zgodę na wyłączną jurysdykcję sądów tego państwa członkowskiego.

2. Państwa członkowskie dopilnowują, by w przypadku zastąpienia umowy pomiędzy UCITS powiązanym a UCITS podstawowym wewnętrznymi zasadami prowadzenia działalności zgodnie z art. 60 ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2009/65/WE umowa między biegłym rewidentem UCITS podstawowego a biegłym rewidentem UCITS powiązanego przewidywała, że prawem właściwym dla umowy dotyczącej wymiany informacji pomiędzy obydwoma biegłymi rewidentami jest prawo państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma UCITS powiązane, albo prawo państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma UCITS podstawowe (jeśli jest to inne państwo), oraz że obydwaj biegli rewidenci wyrażają zgodę na wyłączną jurysdykcję sądów państwa członkowskiego, którego prawo jest prawem właściwym dla umowy dotyczącej wymiany informacji.

SEKCJA 4

Sposób udostępniania informacji posiadaczom jednostek uczestnictwa

Artykuł 29

Sposób udostępniania informacji posiadaczom jednostek uczestnictwa

Państwa członkowskie dopilnowują, by UCITS powiązane udostępniało informacje posiadaczom jednostek uczestnictwa zgodnie z art. 64 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE w sposób określony w art. 7 niniejszej dyrektywy.

ROZDZIAŁ IV

PROCEDURA POWIADAMIANIA

Artykuł 30

Zakres informacji, które są udostępnianie przez państwa członkowskie zgodnie z art. 91 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE

1. Państwa członkowskie dopilnowują, by następujące kategorie informacji na temat odpowiednich przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych były udostępniane zgodnie z art. 91 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE:

a)	definicja terminu „wprowadzanie do obrotu jednostek uczestnictwa UCITS” lub równoważnego terminu prawnego określonego w prawodawstwie krajowym lub funkcjonującego w obrocie prawnym;

b)	wymogi dotyczące treści, formatu lub sposobu przedstawienia informacji dotyczących wprowadzania do obrotu, w tym wszystkie obowiązkowe ostrzeżenia i ograniczenia dotyczące stosowania pewnych słów lub wyrażeń;

c)	nie naruszając przepisów rozdziału IX dyrektywy 2009/65/WE – wszelkie dodatkowe informacje, które należy udostępnić inwestorom;

d)	informacje na temat wyłączeń spod przepisów lub wymogów regulujących uzgodnienia dotyczące wprowadzania do obrotu obowiązujące w tym państwie członkowskim w odniesieniu do niektórych UCITS, kategorii jednostek lub kategorii inwestorów;

e)	wymogi dotyczące zgłaszania lub przekazywania informacji właściwym organom danego państwa członkowskiego oraz procedury przedkładania zaktualizowanych wersji wymaganych dokumentów;

f)	wymogi dotyczące wszelkich opłat lub innych kwot płaconych na rzecz właściwych organów lub innej instytucji publicznej w danym państwie członkowskim, z chwilą rozpoczęcia wprowadzania do obrotu lub okresowo po tej operacji;

g)	wymogi w odniesieniu do ułatwień na rzecz posiadaczy jednostek uczestnictwa zgodnie z art. 92 dyrektywy 2009/65/WE;

h)	warunki zaprzestania wprowadzania do obrotu jednostek uczestnictwa UCITS w danym państwie członkowskim przez UCITS mające siedzibę w innym państwie członkowskim;

szczegółowa treść informacji, które należy umieścić zgodnie z wymogami państwa członkowskiego w części B powiadomienia, o którym mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 584/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie formatu i treści standardowego powiadomienia i zaświadczenia UCITS, wykorzystywania łączności elektronicznej pomiędzy właściwymi organami do celów powiadamiania i procedur dotyczących kontroli na miejscu, dochodzeń i wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami (6);

j)	adres poczty elektronicznej przeznaczony do celów określonych w art. 32.

2. Państwa członkowskie udostępniają informacje wymienione w ust. 1 w postaci opisu lub kombinacji opisu i szeregu odesłań lub odniesień do dokumentów źródłowych.

Artykuł 31

Dostęp do dokumentów państwa członkowskiego goszczącego UCITS

1. Państwa członkowskie wymagają, by UCITS zapewniało dostępność kopii elektronicznej każdego dokumentu, o którym mowa w art. 93 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE, na stronie internetowej UCITS lub na stronie internetowej spółki zarządzającej, która zarządza tym UCITS, bądź też na innej stronie internetowej wskazanej przez UCITS w powiadomieniu złożonym zgodnie z art. 93 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE lub w jego aktualizacji. Każdy dokument udostępniany jest na stronie internetowej w powszechnie stosowanym formacie elektronicznym.

2. Państwa członkowskie wymagają, by UCITS upewniło się, że państwo członkowskie goszczące UCITS ma dostęp do strony internetowej, o której mowa w ust. 1.

Artykuł 32

Aktualizacje dokumentów

1. Właściwe organy wyznaczają adres poczty elektronicznej na potrzeby otrzymywania powiadomień o aktualizacjach i zmianach dokumentów, o których mowa w art. 93 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE, na mocy art. 93 ust. 7 tej dyrektywy.

2. Państwa członkowskie zezwalają UCITS na powiadamianie o aktualizacjach bądź zmianach dokumentów, o których mowa w art. 93 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE, na mocy art. 93 ust. 7 dyrektywy 2009/65/WE, wiadomością przesłaną na adres poczty elektronicznej, o którym mowa w ust. 1.

W wiadomości powiadamiającej o aktualizacji bądź zmianie można opisać aktualizację lub dokonaną zmianę, bądź zamieścić nową wersję dokumentu jako załącznik.

3. Państwa członkowskie wymagają, by wszelkie dokumenty załączone do wiadomości, o której mowa w ust. 2, były w powszechnie stosowanym formacie elektronicznym.

Artykuł 33

Stworzenie wspólnych systemów przetwarzania danych

1. W celu ułatwienia dostępu właściwych organów państw członkowskich goszczących UCITS do informacji lub dokumentów, o których mowa w art. 93 ust. 1, 2 i 3 dyrektywy 2009/65/WE, do celów art. 93 ust. 7 tej dyrektywy, właściwe organy państw członkowskich mogą koordynować tworzenie zaawansowanych systemów elektronicznego przetwarzania danych i ich centralnego przechowywania, które byłyby wspólne dla wszystkich państw członkowskich.

2. Koordynacja między państwami członkowskimi, o której mowa w ust. 1, ma miejsce w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych.

ROZDZIAŁ V

Przepisy końcowe

Artykuł 34

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 czerwca 2011 r.

Przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 7 i 29 państwa członkowskie wprowadzają w życie najpóźniej do dnia 31 grudnia 2013 r.

Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 35

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 36

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.

(2) Dz.U. L 177 z 4.7.2008, s. 6.

(3) Dz.U. L 25 z 29.1.2009, s. 18.

(4) Zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(5) Zob. s. 42 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(6) Zob. s. 16 niniejszego Dziennika Urzędowego.

10.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 176/42

DYREKTYWA KOMISJI 2010/43/UE

z dnia 1 lipca 2010 r.

w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie wymogów organizacyjnych, konfliktów interesów, prowadzenia działalności, zarządzania ryzykiem i treści umowy pomiędzy depozytariuszem a spółką zarządzającą

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Przepisy i terminologia w zakresie wymogów organizacyjnych, konfliktów interesów i prowadzenia działalności powinny zostać w jak największym stopniu dostosowane do norm wprowadzonych w obszarze usług finansowych dyrektywą 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającą dyrektywy Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającą dyrektywę Rady 93/22/EWG (2) oraz dyrektywą Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającą środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (3). Dostosowanie to, należycie uwzględniające specyfikę branży zarządzania zbiorowym portfelem, pozwoliłoby jednocześnie na wypracowanie jednolitych norm nie tylko w różnych sektorach usług finansowych, ale także w szerzej pojmowanej branży zarządzania aktywami, w przypadku której pewnymi wymogami dyrektywy 2006/73/WE zostały już objęte spółki zarządzające UCITS w niektórych państwach członkowskich.

(2)	Przepisy te należy przyjąć w formie dyrektywy, by możliwe było dostosowanie przepisów wykonawczych do specyfiki rynków i systemów prawnych w każdym państwie członkowskim. Dyrektywa zapewni również maksymalny poziom spójności z systemem utworzonym na mocy dyrektywy 2006/73/WE.

(3)

Mimo iż przepisy niniejszej dyrektywy ogólnie dotyczą wszystkich spółek zarządzających, są one wystarczająco elastyczne, by zagwarantować, że ich stosowanie oraz nadzór właściwych organów nad ich stosowaniem jest proporcjonalny i uwzględnia charakter, skalę i stopień złożoności działalności spółki zarządzającej oraz różnorodność spółek objętych zakresem stosowania dyrektywy 2009/65/WE, a także zróżnicowany charakter poszczególnych UCITS, którymi może zarządzać spółka zarządzająca.

(4)

O ile jest to dozwolone przez prawo krajowe, spółkom zarządzającym powinno być wolno dokonywać ustaleń dotyczących prowadzenia niektórych działań przez osoby trzecie. Przepisy wykonawcze powinno się interpretować odpowiednio do tego założenia. Spółka zarządzająca powinna w szczególności przeprowadzić badanie due diligence w celu stwierdzenia, czy uwzględniając charakter obowiązków, które mają wykonywać osoby trzecie, przedsiębiorstwo je wykonujące można uznać za mające kwalifikacje i zdolne do przejęcia danych obowiązków. Osoba trzecia powinna zatem spełniać wszystkie wymogi organizacyjne i wymogi dotyczące konfliktów interesów związane z działalnością, która ma być wykonywana. Wynika z tego również, że spółka zarządzająca powinna sprawdzić, czy osoba trzecia podjęła odpowiednie środki w celu spełnienia wymienionych wymogów, a także skutecznie monitorować spełnianie tych wymogów przez osobę trzecią. Jeżeli osoba, której powierzono zadania, jest odpowiedzialna za stosowanie przepisów dotyczących powierzonych zadań, monitorowanie powierzonych zadań powinno podlegać równoważnym wymogom organizacyjnym i wymogom dotyczącym konfliktów interesów. Spółka zarządzająca powinna być w stanie uwzględnić w procedurze due diligence fakt, że osoba trzecia, której powierzono zadania, będzie często podlegać przepisom dyrektywy 2004/39/WE.

(5)

Aby uniknąć stosowania różnych standardów wobec spółek zarządzających i spółek inwestycyjnych, które nie wyznaczyły spółki zarządzającej, te ostatnie powinny być objęte tymi samymi zasadami postępowania i przepisami dotyczącymi konfliktów interesów i zarządzania ryzykiem co spółki zarządzające. W ramach dobrej praktyki przepisy niniejszej dyrektywy, dotyczące procedur administracyjnych i mechanizmu kontroli wewnętrznej, powinny mieć zastosowanie zarówno do spółek zarządzających, jak i spółek inwestycyjnych, które nie wyznaczyły spółki zarządzającej, uwzględniając zasadę proporcjonalności.

(6)

Dyrektywa 2009/65/WE wymaga, by spółki zarządzające stosowały właściwe procedury administracyjne. W celu spełnienia powyższego wymogu spółki zarządzające powinny ustanowić dobrze udokumentowaną strukturę organizacyjną, zapewniającą wyraźny podział obowiązków i odpowiednią wymianę informację pomiędzy wszystkimi zaangażowanymi stronami. Spółki zarządzające powinny również ustanowić systemy ochrony informacji i systemy zapewniające ciągłość działania, które w wystarczającym stopniu pozwolą im na wywiązanie się z obowiązków w przypadku gdy ich zadania wykonywane są przez osoby trzecie.

(7)	Spółki zarządzające powinny również utrzymywać niezbędne zasoby, w szczególności zatrudniać pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje, wiedzę i doświadczenie pozwalające im na wykonywanie swoich obowiązków.

(8)	W odniesieniu do procedur bezpiecznego przetwarzania danych i obowiązku odtworzenia wszystkich transakcji, w które zaangażowane są UCITS, spółka zarządzająca powinna dysponować ustaleniami pozwalającymi na szybkie i odpowiednie zarejestrowanie każdej transakcji dokonywanej w imieniu UCITS.

(9)

Księgowość jest jednym z głównych obszarów administracji UCITS. Pierwszorzędne znaczenie ma zatem doprecyzowanie procedur księgowych w przepisach wykonawczych. Przepisy niniejszej dyrektywy powinny zatem podtrzymywać zasady wymagające bezpośredniej identyfikacji wszystkich aktywów i pasywów UCITS lub jego subfunduszu oraz prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych. Ponadto w przypadku gdy istnieją różne kategorie jednostek w zależności od np. wysokości opłat administracyjnych, należy umożliwić bezpośrednie określenie, na podstawie ksiąg rachunkowych, wartości netto aktywów reprezentowanych przez jednostki tych różnych kategorii.

(10)

Jasny podział obowiązków osób zarządzających wyższego szczebla i komórki ds. nadzoru jest niezbędny do wdrożenia odpowiednich mechanizmów kontroli wewnętrznej wymaganych na podstawie dyrektywy 2009/65/WE. Oznacza to, że osoby zarządzające wyższego szczebla powinny być odpowiedzialne za realizację ogólnej polityki inwestycyjnej, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 583/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie kluczowych informacji dla inwestorów i warunków, które należy spełnić w przypadku dostarczania kluczowych informacji dla inwestorów lub prospektu emisyjnego na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej (4). Osoby zarządzające wyższego szczebla powinny również nadal być odpowiedzialne za strategie inwestycyjne stanowiące ogólne wytyczne dotyczące strategicznej alokacji aktywów UCITS oraz za techniki inwestycyjne niezbędne do odpowiedniej i skutecznej realizacji polityki inwestycyjnej. Jasny podział obowiązków powinien również zapewnić istnienie odpowiedniej kontroli gwarantującej, że aktywa UCITS są inwestowane zgodnie z regulaminem funduszu lub dokumentami założycielskimi oraz z obowiązującymi przepisami prawa, a także przestrzeganie limitów ryzyka dotyczących danego UCITS. Podział obowiązków powinien być zgodny z rolą i obowiązkami osób zarządzających wyższego szczebla oraz komórki ds. nadzoru przewidzianymi w obowiązującym prawie krajowym oraz w kodeksach ładu korporacyjnego. Osobami zarządzającymi wyższego szczebla mogą być niektórzy lub wszyscy członkowie zarządu.

(11)

Stała komórka ds. nadzoru zgodności z prawem oraz komórka ds. audytu wewnętrznego są niezbędne do zagwarantowania, że spółka zarządzająca posiada odpowiedni mechanizm kontroli. Komórka ds. nadzoru zgodności z prawem powinna być zorganizowana w taki sposób, aby zapewnić wykrywanie ryzyka niewywiązania się przez spółkę zarządzającą z jej zobowiązań wynikających z dyrektywy 2009/65/WE. Komórka ds. audytu wewnętrznego powinna służyć weryfikacji i ocenie różnych procedur kontroli i ustaleń administracyjnych wdrożonych przez spółkę zarządzającą.

(12)

Należy zapewnić spółkom zarządzającym pewną elastyczność w tworzeniu struktur zarządzania ryzykiem. W przypadkach gdy posiadanie odrębnej komórki ds. zarządzania ryzykiem nie byłoby odpowiednie lub proporcjonalne, spółka zarządzająca powinna być jednak w stanie wykazać, że odpowiednie środki ochrony przed konfliktami interesów umożliwiają jej prowadzenie działań z zakresu zarządzania ryzykiem w sposób niezależny.

(13)

Dyrektywa 2009/65/WE zobowiązuje spółki zarządzające do wdrożenia zasad dotyczących transakcji osobistych. Zgodnie z dyrektywą 2006/73/WE spółki zarządzające powinny uniemożliwiać swoim pracownikom, w przypadku których istnieje konflikt interesów lub którzy są w posiadaniu informacji poufnych w rozumieniu dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) (5), zawieranie transakcji osobistych wiążących się z nieuprawnionym wykorzystaniem informacji, które uzyskali podczas wykonywania obowiązków służbowych.

(14)

Na mocy dyrektywy 2009/65/WE spółki zarządzające są zobowiązane do dopilnowania, by każda transakcja portfelowa, w którą zaangażowane są UCITS, mogła być odtworzona, dostarczając informacji o jej pochodzeniu, stronach biorących w niej udział, jej charakterze oraz czasie i miejscu jej realizacji. W związku z tym należy ustanowić wymogi dotyczące rejestrowania transakcji portfelowych oraz zleceń subskrypcji i umorzenia.

(15)

Na mocy dyrektywy 2009/65/WE spółki zarządzające UCITS są zobowiązane do posiadania odpowiednich mechanizmów zapewniających uczciwe traktowanie UCITS w przypadku nieuniknionych konfliktów interesów. Spółki zarządzające powinny zatem zadbać w takich przypadkach o niezwłoczne informowanie osób zarządzających wyższego szczebla lub innych właściwych organów wewnętrznych spółki zarządzającej, w celu podjęcia niezbędnych decyzji zapewniających uczciwe traktowanie UCITS i posiadaczy ich jednostek uczestnictwa.

(16)

Spółki zarządzające powinny być zobowiązane do przyjęcia, stosowania i utrzymywania skutecznej i odpowiedniej strategii wykonywania praw głosu związanych z instrumentami finansowymi, które znajdują się w posiadaniu zarządzanych przez nie UCITS, w celu zagwarantowania, że prawa te wykonywane są na korzyść wyłącznie UCITS. Informacje na temat powyższej strategii oraz jej stosowania powinny być swobodnie dostępne dla inwestorów, w tym za pośrednictwem stron internetowych. Zależnie od przypadku, decyzja o niewykonywaniu praw głosu może zostać uznana w pewnych okolicznościach za decyzję mającą na uwadze wyłączną korzyść UCITS, w zależności od jego strategii inwestycyjnej. Nie należy jednak wykluczać możliwości samodzielnego głosowania przez spółkę inwestycyjną lub wydania przez nią instrukcji dotyczących głosowania spółce zarządzającej.

(17)

Obowiązek poinformowania osób zarządzających wyższego szczebla lub innego właściwego organu wewnętrznego spółki zarządzającej w celu podjęcia przez nie niezbędnych decyzji nie powinien ograniczać obowiązku spółek zarządzających i UCITS do zgłaszania (np. w sprawozdaniach okresowych) sytuacji, w których ustalenia organizacyjne lub administracyjne w zakresie konfliktów interesów nie wystarczyły, by z należytą pewnością zapobiec wystąpieniu ryzyka szkody. W zgłoszeniu tym należy wyjaśnić i uzasadnić decyzję podjętą przez spółkę zarządzającą, nawet w przypadku decyzji o niepodjęciu działań, uwzględniając wewnętrzne zasady polityki i procedury przyjęte w celu wykrywania konfliktów interesów, zapobiegania im i zarządzania nimi.

(18)

Na mocy dyrektywy 2009/65/WE spółki zarządzające są zobowiązane do działania w najlepszym interesie UCITS, którymi zarządzają, oraz integralności rynku. Pewne strategie np. market timing (dążenie do wyprzedzania reakcji rynku) lub late trading (transakcje dokonywane po zamknięciu przyjmowania zleceń według ceny z tego samego dnia) mogą mieć negatywne skutki dla posiadaczy jednostek uczestnictwa i pogarszać funkcjonowanie rynku. Spółki zarządzające powinny zatem dysponować odpowiednimi procedurami umożliwiającymi zapobieganie nieprawidłowym praktykom. Spółki zarządzające powinny ponadto wdrożyć odpowiednie procedury zapobiegające stosowaniu nieuzasadnionych opłat i niewłaściwych praktyk, takich jak generowanie nadmiernej ilości transakcji, uwzględniające cele i politykę inwestycyjną UCITS.

(19)

Spółki zarządzające powinny również działać w najlepszym interesie UCITS zarówno wówczas, gdy bezpośrednio realizują zlecenia w imieniu UCITS, którymi zarządzają, jak i gdy przekazują je do realizacji osobom trzecim. Podczas realizacji zleceń w imieniu UCITS spółki zarządzające powinny podejmować wszelkie uzasadnione kroki w celu stałego uzyskiwania najkorzystniejszych dla UCITS wyników, uwzględniając cenę, koszty, bezzwłoczność, prawdopodobieństwo realizacji i rozliczenia, wielkość i charakter zlecenia oraz wszelkie inne aspekty dotyczące jego realizacji.

(20)	W celu zagwarantowania spełnienia wymogu przewidzianego w dyrektywie 2009/65/WE, zgodnie z którym spółki zarządzające postępują z należytą fachowością, dbałością i starannością, w najlepszym interesie UCITS, którymi zarządzają, należy ustanowić zasady dotyczące obsługi zleceń.

(21)

Niektóre opłaty, prowizje i korzyści niepieniężne, które mogą być wypłacane na rzecz spółki zarządzającej lub przez nią, nie powinny być dopuszczalne, ponieważ mogą mieć wpływ na przestrzeganie wymogów ustanowionych w dyrektywie 2009/65/WE, tj. uczciwego i godziwego postępowania przez spółki zarządzające, w najlepszym interesie UCITS. Należy zatem ustanowić jasne zasady określające, kiedy wniesione opłaty, prowizje lub korzyści niepieniężne nie są uznawane za naruszenie tych zasad.

(22)

Działalność transgraniczna spółki zarządzającej prowadzi do nowych wyzwań w relacjach pomiędzy spółką zarządzającą a depozytariuszem UCITS. W celu zagwarantowania niezbędnej pewności prawnej w niniejszej dyrektywie należy określić główne elementy umowy pomiędzy depozytariuszem UCITS a spółką zarządzającą, jeżeli spółka zarządzająca ma siedzibę w innym państwie członkowskim niż macierzyste państwo członkowskie UCITS. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że wspomniana umowa właściwie służy swojemu celowi, należy przewidzieć normę kolizyjną, stanowiącą odstępstwo od art. 3 i 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (6), w taki sposób, że prawem właściwym dla wspomnianej umowy jest prawo macierzystego państwa członkowskiego UCITS.

(23)

W dyrektywie 2009/65/WE przewidziano obowiązek określenia kryteriów dotyczących oceny adekwatności procesu zarządzania ryzykiem spółki zarządzającej. Kryteria te powinny koncentrować się na opracowaniu odpowiedniej i udokumentowanej polityki zarządzania ryzykiem, która ma być stosowana przez spółki zarządzające. Polityka ta powinna umożliwiać spółkom zarządzającym ocenę różnych rodzajów ryzyka podejmowanego w związku z pozycjami w portfelach, którymi zarządzają, oraz wkładu tych poszczególnych rodzajów ryzyka w ogólny profil ryzyka portfela. Zasady polityki zarządzania ryzykiem powinny być adekwatne i proporcjonalne do charakteru, skali i stopnia złożoności działalności spółki zarządzającej i UCITS, którymi spółka ta zarządza.

(24)

Okresowa ocena, monitorowanie i przegląd polityki zarządzania ryzykiem przez spółki zarządzające jest również kryterium oceny adekwatności procesu zarządzania ryzykiem. Kryterium to obejmuje również przegląd skuteczności środków podjętych w celu wyeliminowania nieprawidłowości w funkcjonowaniu procesu zarządzania ryzykiem.

(25)

Zasadniczym elementem kryteriów oceny adekwatności procesów zarządzania ryzykiem jest przyjęcie przez spółkę zarządzającą proporcjonalnych i skutecznych metod pomiaru umożliwiających dokonanie w dowolnym momencie pomiaru ryzyka, na jakie są lub mogą być narażone UCITS, którymi spółka ta zarządza. Wymogi te określono na podstawie wspólnych praktyk uzgodnionych przez właściwe organy państw członkowskich. Obejmują one zarówno środki ilościowe, w przypadku wymiernych rodzajów ryzyka, jak i metody jakościowe. Elektroniczne systemy i narzędzia przetwarzania danych stosowane do obliczania środków ilościowych powinny być zintegrowane pomiędzy sobą lub z aplikacjami wykorzystywanymi do celów bezpośredniej obsługi klienta i aplikacjami księgowymi. Metody pomiaru ryzyka powinny pozwalać na odpowiedni pomiar ryzyka w okresach większych zawirowań na rynku oraz, w razie potrzeby, ich przegląd w interesie posiadaczy jednostek uczestnictwa. Powinny one również pozwalać na odpowiednią ocenę koncentracji i interakcji pomiędzy danymi rodzajami ryzyka na poziomie portfela.

(26)

Celem prawidłowo funkcjonującego systemu zarządzania ryzykiem jest przestrzeganie przez spółki zarządzające limitów inwestycyjnych określonych w dyrektywie 2009/65/WE, takich jak limit ogólnego narażenia na ryzyko i narażenia na ryzyko kontrahenta. Należy zatem ustanowić kryteria dotyczące obliczania ryzyka kontrahenta i ogólnego narażenia na ryzyko.

(27)

Przy ustanawianiu powyższych kryteriów niezbędne jest, by w niniejszej dyrektywie doprecyzowano sposób obliczania ogólnego narażenia na ryzyko, w tym na podstawie metody zaangażowania, wartości zagrożonej lub zaawansowanych metod pomiaru ryzyka. W dyrektywie należy również określić główne elementy metodyki, którą powinna stosować spółka zarządzająca do obliczania ryzyka kontrahenta. Stosując te przepisy należy uwzględnić warunki, z zastrzeżeniem których metody te są stosowane, w tym zasady mające zastosowanie do ustaleń dotyczących zabezpieczeń mających na celu ograniczenie narażenia UCITS na ryzyko kontrahenta, a także stosowanie ustaleń dotyczących kompensowania zobowiązań i zabezpieczania wypracowanych przez właściwe organy w ramach prac Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych.

(28)

Zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE spółki zarządzające są zobowiązane do stosowania procesu dokładnej i niezależnej oceny wartości pozagiełdowych instrumentów pochodnych. Niniejsza dyrektywa ustanawia zatem szczegółowe zasady dotyczące tego procesu zgodnie z dyrektywą Komisji 2007/16/WE z dnia 19 marca 2007 r. dotyczącą wykonania dyrektywy Rady 85/611/EWG w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) w zakresie wyjaśnienia niektórych definicji (7). W ramach dobrej praktyki spółki zarządzające powinny stosować te wymogi w stosunku do instrumentów, które narażają UCITS na ryzyko wyceny odpowiadające ryzyku związanemu z pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi, takiemu jak brak płynności produktu i/lub złożony charakter struktury spłaty. Spółki zarządzające powinny zatem przyjąć ustalenia i procedury zgodne z wymogami ustanowionymi w art. 44 dotyczącymi wyceny zbywalnych papierów wartościowych o ograniczonej płynności lub złożonym charakterze bądź instrumentów rynku pieniężnego wymagających stosowania metod wyceny na podstawie modelu.

(29)

Na mocy dyrektywy 2009/65/WE spółka zarządzająca jest zobowiązana do powiadamiania odpowiednich właściwych organów o typach instrumentów pochodnych, w które dokonano inwestycji UCITS, ryzyku z tym związanym, obowiązujących limitach ilościowych i wybranych metodach szacowania ryzyka związanego z tymi transakcjami. Należy określić treść i procedury, które mają stosować spółki zarządzające podczas wykonywania tego obowiązku.

(30)	Konsultacji technicznych udzielił Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2009/77/WE (8).

(31)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszej dyrektywie ustanawia się przepisy wykonawcze do dyrektywy 2009/65/WE:

1)	określające procedury i ustalenia, o których mowa w art. 12 ust. 1 akapit drugi lit. a), oraz struktury i wymogi organizacyjne służące ograniczeniu konfliktów interesów do minimum, o których mowa w art. 12 ust. 1 akapit drugi lit. b);

ustanawiające kryteria postępowania uczciwego i rzetelnego oraz z należytą fachowością, dbałością i starannością, w najlepszym interesie UCITS oraz kryteria służące do ustalania typów konfliktów interesów, określające zasady mające na celu zapewnienie wydajnego wykorzystania zasobów oraz kroki, które należy podjąć w celu wykrycia konfliktów interesów określonych w art. 14 ust. 1 i 2, zapobiegania im, zarządzania nimi bądź ich ujawniania;

3)	dotyczące informacji, jakie mają być zawarte w umowach pomiędzy depozytariuszem a spółką zarządzającą zgodnie z art. 23 ust. 5 i art. 33 ust. 5; oraz

dotyczące procesu zarządzania ryzykiem, o którym mowa w art. 51 ust. 1, w szczególności kryteria dotyczące oceny adekwatności procesu zarządzania ryzykiem stosowanego przez spółkę zarządzającą oraz polityki i procesów zarządzania ryzykiem, a także ustaleń, procesów i metod w zakresie pomiaru ryzyka i zarządzania nim odnoszące się do tych kryteriów.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do spółek zarządzających zajmujących się zarządzaniem przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), jak określono w art. 6 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE.

Rozdział V niniejszej dyrektywy ma również zastosowanie do depozytariuszy wykonujących swoje obowiązki zgodnie z przepisami rozdziału IV i rozdziału V sekcja 3 dyrektywy 2009/65/WE.

2. Przepisy niniejszego rozdziału, rozdziału II art. 12 i rozdziałów III, VI i VI stosuje się odpowiednio do spółek inwestycyjnych, które nie wyznaczyły spółki zarządzającej posiadającej zezwolenie na działalność na mocy dyrektywy 2009/65/WE.

W tych przypadkach „spółkę zarządzającą” rozumie się jako „spółkę inwestycyjną”.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się definicje określone w dyrektywie 2009/65/WE oraz następujące definicje dodatkowe:

1)	„klient” oznacza osobę fizyczną lub prawną lub inne przedsiębiorstwo, w tym UCITS, na rzecz którego spółka zarządzająca świadczy usługę zarządzania zbiorowym portfelem lub usługi zgodnie z art. 6 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE;

2)	„posiadacz jednostek uczestnictwa” oznacza osobę fizyczną lub prawną posiadającą co najmniej jedną jednostkę uczestnictwa w UCITS;

„osoba zaangażowana” w odniesieniu do spółki zarządzającej oznacza dowolną spośród następujących osób:

a)	dyrektor, wspólnik lub osoba na stanowisku równorzędnym, lub osoba kierująca spółką zarządzającą;

b)	pracownik spółki zarządzającej oraz każda inna osoba fizyczna, której usługi pozostają do dyspozycji i pod kontrolą spółki zarządzającej oraz która uczestniczy w świadczeniu usług zarządzania zbiorowym portfelem przez spółkę zarządzającą;

c)	osoba fizyczna, która bezpośrednio uczestniczy w świadczeniu usług na rzecz spółki zarządzającej na mocy upoważnienia udzielonego osobom trzecim do celów świadczenia przez spółkę zarządzającą usług zarządzania zbiorowym portfelem;

4)	„osoby zarządzające wyższego szczebla” oznaczają osobę lub osoby faktycznie prowadzące działalność spółki zarządzającej zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE;

5)	„zarząd” oznacza zarząd spółki zarządzającej;

„komórka ds. nadzoru” oznacza odpowiednie osoby lub organ(-y) odpowiedzialne za nadzór nad osobami zarządzającymi wyższego szczebla oraz za ocenę i okresowy przegląd adekwatności i skuteczności procesu zarządzania ryzykiem oraz polityk, ustaleń i procedur wdrożonych w celu spełnienia wymogów wynikających z dyrektywy 2009/65/WE;

7)	„ryzyko kontrahenta” oznacza ryzyko straty dla UCITS wynikające z faktu, że kontrahent będący stroną transakcji może nie wypełnić swoich zobowiązań przed ostatecznym rozliczeniem przepływu pieniężnego w ramach transakcji;

„ryzyko płynności” oznacza ryzyko polegające na braku możliwości sprzedania, zlikwidowania lub zamknięcia pozycji wchodzącej w skład portfela UCITS przy ograniczonych kosztach i w odpowiednio krótkim czasie, na skutek czego zagrożona jest zdolność UCITS do stałego przestrzegania przepisów art. 84 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE;

9)	„ryzyko rynkowe” oznacza ryzyko straty dla UCITS wynikające z wahań wartości rynkowej pozycji wchodzących w skład portfela UCITS na skutek ewolucji zmiennych rynkowych, takich jak stopy procentowe, kursy walutowe, ceny akcji i towarów lub zdolność kredytowa emitenta;

10)

„ryzyko operacyjne” oznacza ryzyko straty dla UCITS wynikające z nieodpowiednich procesów wewnętrznych i nieprawidłowości dotyczących zasobów ludzkich i systemów spółki zarządzającej lub też ze zdarzeń zewnętrznych oraz obejmuje ryzyko prawne i ryzyko dokumentacyjne, a także ryzyko wynikające z procedur zawierania transakcji, rozliczania i wyceny stosowanych w imieniu UCITS.

Zdefiniowany w pkt 5 termin „zarząd” nie obejmuje rady nadzorczej, jeżeli spółki zarządzające stosują system dualistyczny, w skład którego wchodzi zarząd i rada nadzorcza.

ROZDZIAŁ II

PROCEDURY ADMINISTRACYJNE I MECHANIZM KONTROLNY

(Artykuł 12 ust. 1 lit. a) i art. 14 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2009/65/WE)

SEKCJA 1

Zasady ogólne

Artykuł 4

Ogólne wymogi dotyczące procedur i organizacji

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających przestrzegania następujących wymogów:

a)	ustanowienie, wprowadzenie i utrzymywanie procedur decyzyjnych i struktury organizacyjnej, które w jasny i udokumentowany sposób określają zasady podległości służbowej oraz przydzielają funkcje i obowiązki;

b)	upewnienie się, czy osoby zaangażowane wiedzą o procedurach, które mają obowiązek przestrzegać w celu właściwego wypełniania swoich obowiązków;

c)	ustanowienie, wprowadzenie i utrzymywanie odpowiednich mechanizmów kontroli wewnętrznej służących zapewnieniu zgodności z decyzjami i procedurami na wszystkich szczeblach organizacyjnych spółki zarządzającej;

d)	ustalenie, wprowadzenie i utrzymywanie efektywnego systemu sprawozdawczości wewnętrznej i przekazu informacji na wszystkich odpowiednich szczeblach organizacyjnych spółki zarządzającej, a także skutecznej wymiany informacji z zaangażowanymi osobami trzecimi;

e)	utrzymywanie odpowiedniej, należycie uporządkowanej dokumentacji dotyczącej działalności gospodarczej i organizacji wewnętrznej.

Państwa członkowskie dbają o to, by spółki zarządzające brały pod uwagę charakter, skalę i stopień złożoności prowadzonej przez siebie działalności, a także charakter i zakres usług oraz działań wykonywanych w jej ramach.

2. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wprowadziły i utrzymywały systemy i procedury, które zapewniają właściwy stopień bezpieczeństwa, rzetelności i poufności informacji, uwzględniając przy tym charakter danych informacji.

3. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wprowadziły i utrzymywały odpowiednią politykę ciągłości działania, której celem jest zachowanie najważniejszych danych i funkcji oraz utrzymanie usług i działalności w razie przerwy w funkcjonowaniu systemów i procedur – a jeśli nie jest to możliwe – możliwie szybkie odzyskanie takich danych i funkcji oraz możliwie szybkie wznowienie usług i działalności.

4. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wprowadziły i utrzymywały zasady i procedury księgowe, które umożliwiają terminowe dostarczenie właściwemu organowi, na jego wniosek, sprawozdań finansowych, które dają prawdziwy i rzetelny obraz ich sytuacji finansowej oraz są zgodne ze wszystkimi obowiązującymi standardami i regułami rachunkowości.

5. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające monitorowały i regularnie oceniały adekwatność i skuteczność stosowanych przez siebie systemów, mechanizmów kontroli wewnętrznej i ustaleń dokonanych zgodnie z ust. 1–4 oraz podejmowały odpowiednie środki w celu wyeliminowania wszelkich nieprawidłowości.

Artykuł 5

Zasoby

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające zatrudniały pracowników, którzy posiadają umiejętności, kwalifikacje i wiedzę fachową potrzebną do wywiązania się z przydzielonych im obowiązków.

2. Państwa członkowskie dopilnowują, by spółki zarządzające utrzymywały niezbędne zasoby i wiedzę fachową w celu skutecznego monitorowania działań prowadzonych przez osoby trzecie na podstawie ustaleń poczynionych ze spółką zarządzającą, szczególnie pod kątem zarządzania ryzykiem związanym z tymi ustaleniami.

3. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dbania o to, by wykonywanie przez osoby zaangażowane wielu funkcji nie prowadziło w praktyce bądź potencjalnie do niezdolności tych osób do wykonywania którejkolwiek z tych funkcji w sposób należyty, uczciwy i profesjonalny.

4. Państwa członkowskie dbają o to, by z powodów określonych w ust. 1, 2 i 3 spółki zarządzające brały pod uwagę charakter, skalę i stopień złożoności prowadzonej przez siebie działalności, a także charakter i zakres usług oraz działań wykonywanych w jej ramach.

SEKCJA 2

Procedury administracyjne i księgowe

Artykuł 6

Rozpatrywanie skarg

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wprowadziły i utrzymywały skuteczne i przejrzyste procedury racjonalnego i szybkiego rozpatrywania skarg wpływających od inwestorów.

2. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by każda skarga oraz środki podjęte w celu jej rozpatrzenia zostały udokumentowane.

3. Inwestorzy mają możliwość składania skarg bez żadnych opłat. Informacje dotyczące procedur, o których mowa w ust. 1, są udostępniane inwestorom nieodpłatnie.

Artykuł 7

Elektroniczne przetwarzanie danych

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające dokonały odpowiednich ustaleń dotyczących systemów elektronicznych umożliwiających szybkie i prawidłowe rejestrowanie każdej transakcji portfelowej lub zlecenia subskrypcji bądź umorzenia, w celu przestrzegania przepisów art. 14 i 15.

2. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające zapewniały wysoki poziom bezpieczeństwa podczas elektronicznego przetwarzania danych, a także, w stosownych przypadkach, rzetelności i poufności rejestrowanych informacji.

Artykuł 8

Procedury księgowe

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki członkowskie zapewniały stosowanie zasad i procedur księgowych, o których mowa w art. 4 ust. 4, w celu zapewnienia ochrony posiadaczom jednostek uczestnictwa.

Księgowość UCITS jest prowadzona w taki sposób, aby umożliwiać bezpośrednie identyfikowanie pasywów i aktywów UCITS w dowolnym momencie.

Jeśli UCITS posiada różne subfundusze, prowadzone są dla nich odrębne księgi rachunkowe.

2. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wdrożyły i utrzymywały zasady i procedury księgowe zgodnie z zasadami księgowości obowiązującymi w macierzystych państwach członkowskich UCITS w celu zapewnienia prawidłowego obliczania wartości netto aktywów każdego UCITS na podstawie ksiąg rachunkowych oraz prawidłowej realizacji zleceń subskrypcji i umorzenia na podstawie tej wartości.

3. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły odpowiednie procedury zapewniające prawidłową i dokładną wycenę aktywów i pasywów UCITS zgodnie z obowiązującymi zasadami, o których mowa w art. 85 dyrektywy 2009/65/WE.

SEKCJA 3

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

Artykuł 9

Kontrola sprawowana przez osoby zarządzające wyższego szczebla i komórkę ds. nadzoru

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające, dokonując wewnętrznego przydziału zadań, czyniły to w sposób, z którego wynika odpowiedzialność osób zarządzających wyższego szczebla i w stosownych przypadkach także komórki ds. nadzoru, za wywiązanie się ze spoczywających na spółce zobowiązań przewidzianych w dyrektywie 2009/65/WE.

2. Spółka zarządzająca dopilnowuje, by osoby zarządzające wyższego szczebla:

a)	były odpowiedzialne za wdrożenie ogólnej polityki inwestycyjnej dla każdego zarządzanego UCITS, określonej, w zależności od przypadku, w prospekcie emisyjnym, regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich spółki inwestycyjnej;

b)	nadzorowały zatwierdzanie strategii inwestycyjnych dla każdego zarządzanego UCITS;

c)	były odpowiedzialne za dopilnowanie, aby spółka zarządzająca posiadała stałą i skutecznie działającą komórkę ds. nadzoru zgodności z prawem, o której mowa w art. 10, nawet w przypadku gdy funkcje tej komórki wykonywane są przez osobę trzecią;

d)	dopilnowywały, by ogólna polityka inwestycyjna, strategie inwestycyjne oraz limity ryzyka każdego zarządzanego UCITS były odpowiednio i skutecznie wdrażane i przestrzegane oraz sprawdzały to okresowo, nawet w przypadku gdy funkcje zarządzania ryzykiem wykonywane są przez osobę trzecią;

e)	zatwierdzały adekwatność procedur wewnętrznych dotyczących podejmowania decyzji inwestycyjnych w odniesieniu do każdego zarządzanego UCITS oraz dokonywały ich okresowego przeglądu, w celu dopilnowania, by decyzje te były spójne z zatwierdzonymi strategiami inwestycyjnymi;

f)	zatwierdzały politykę zarządzania ryzykiem oraz ustalenia, procesy i metody wdrażania tej polityki, o których mowa w art. 38, w tym system limitów ryzyka dla każdego zarządzanego UCITS, oraz dokonywały ich okresowego przeglądu.

3. Spółka zarządzająca dopilnowuje również, by osoby zarządzające wyższego szczebla oraz, w stosownych przypadkach, komórka ds. nadzoru:

a)	oceniały skuteczność polityk, ustaleń i procedur wdrożonych w celu wywiązania się z zobowiązań przewidzianych w dyrektywie 2009/65/WE oraz dokonywały ich okresowego przeglądu;

b)	podejmowały odpowiednie środki w celu wyeliminowania wszelkich nieprawidłowości.

4. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by osoby zarządzające wyższego szczebla otrzymywały często (i nie rzadziej niż raz do roku) pisemne sprawozdania dotyczące zgodności z prawem, audytu wewnętrznego i zarządzania ryzykiem, zawierające w szczególności informację o tym, czy w przypadku nieprawidłowości podjęto odpowiednie środki naprawcze.

5. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by osoby zarządzające wyższego szczebla otrzymywały regularne sprawozdania z realizacji strategii inwestycyjnych i stosowania wewnętrznych procedur dotyczących podejmowania decyzji inwestycyjnych, o których mowa w ust. 2 lit. b)–e).

6. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by komórka ds. nadzoru (jeśli taka istnieje) otrzymywała regularne, pisemne sprawozdania na temat zagadnień, o których mowa w ust. 4.

Artykuł 10

Stała komórka ds. zgodności z prawem

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wprowadziły i utrzymywały odpowiednie zasady polityki i procedury służące wykrywaniu ryzyka niewywiązania się przez spółkę zarządzającą z jej zobowiązań na podstawie dyrektywy 2009/65/WE oraz związanych z tym zagrożeń, jak również by wprowadziły odpowiednie środki i procedury, tak by ograniczyć takie ryzyko do minimum oraz umożliwić właściwym organom skuteczne wykonywanie uprawnień przysługujących im na mocy tej dyrektywy.

2. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły i utrzymywały stałą i skutecznie działającą komórkę ds. nadzoru zgodności z prawem, która działa niezależnie i odpowiada za:

a)	monitorowanie i regularną ocenę adekwatności i skuteczności środków, zasad polityki i procedur wprowadzonych zgodnie z ust. 1 oraz działań podjętych w celu wyeliminowania wszelkich nieprawidłowości w wypełnianiu przez spółkę zarządzającą jej zobowiązań;

b)	doradztwo i pomoc dla osób zaangażowanych odpowiedzialnych za wykonywanie usług i działań, służące wypełnianiu przez spółkę zarządzającą jej zobowiązań wynikających z dyrektywy 2009/65/WE.

3. Aby komórka ds. zgodności z prawem, o której mowa w ust. 2, mogła wypełniać swoje obowiązki w sposób właściwy i niezależny, spółki zarządzające zapewniają spełnienie następujących warunków:

a)	komórka ta dysponuje koniecznymi uprawnieniami, zasobami, wiedzą fachową i dostępem do wszystkich istotnych informacji;

należy wyznaczyć inspektora ds. zgodności z prawem, który odpowiada za komórkę ds. zgodności z prawem oraz przedkładanie osobom zarządzającym wyższego szczebla częstych sprawozdań (nie rzadziej niż raz w roku) z zakresu zgodności z prawem, zawierających w szczególności informację o tym, czy w przypadku nieprawidłowości podjęto odpowiednie środki naprawcze;

c)	osoby zaangażowane, które biorą udział w pracach komórki ds. zgodności z prawem, nie mogą jednocześnie uczestniczyć w wykonywaniu usług ani działań, które monitorują;

d)	metoda ustalania wynagrodzenia osób zaangażowanych, które biorą udział w pracach komórki ds. zgodności z prawem, nie może faktycznie ani potencjalnie wpływać na obiektywizm tych osób.

Spółka zarządzająca nie ma jednak obowiązku stosowania się do przepisów akapitu pierwszego lit. c) lub d), jeżeli potrafi wykazać, że wymóg ten jest nieproporcjonalny w stosunku do charakteru, skali i stopnia złożoności działalności prowadzonej przez tę spółkę, a także w stosunku do charakteru i zakresu jej usług oraz działań, oraz że jej komórka ds. zgodności z prawem nadal działa skutecznie.

Artykuł 11

Stała komórka ds. audytu wewnętrznego

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające – gdy jest to właściwe i proporcjonalne w stosunku do charakteru, skali i stopnia złożoności działalności oraz do charakteru i zakresu działań związanych z zarządzaniem zbiorowym portfelem wykonywanych w jej ramach – ustanowiły i utrzymywały odrębną komórkę ds. audytu wewnętrznego, która działa niezależnie od innych komórek i obszarów działalności spółki zarządzającej.

2. Komórka ds. audytu wewnętrznego, o której mowa w ust. 1, odpowiada za:

a)	ustanowienie, wdrożenie i utrzymywanie planu audytu służącego badaniu i ocenianiu adekwatności i skuteczności systemów, mechanizmów kontroli wewnętrznej i ustaleń stosowanych przez spółkę zarządzającą;

b)	wydawanie zaleceń na podstawie wyników prac przeprowadzonych zgodnie z lit. a);

c)	kontrolę stosowania się do zaleceń, o których mowa w lit. b);

d)	składanie sprawozdań z audytów wewnętrznych zgodnie z art. 9 ust. 4.

Artykuł 12

Stała komórka ds. zarządzania ryzykiem

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły i prowadziły stałą komórkę ds. zarządzania ryzykiem.

2. Stała komórka ds. zarządzania ryzykiem, o której mowa w ust. 1, jest niezależna od jednostek operacyjnych pod względem hierarchii służbowej i pełnionych funkcji.

Państwa członkowskie mogą jednak zezwolić spółkom zarządzającym na odstępstwo od powyższego obowiązku, jeżeli takie odstępstwo jest odpowiednie i proporcjonalne w stosunku do charakteru, skali i stopnia złożoności działalności spółki zarządzającej oraz UCITS, którymi zarządza.

Spółka zarządzająca jest w stanie wykazać, że przyjęto odpowiednie środki ochronne zapobiegające konfliktom interesów, co umożliwia niezależne wykonywanie działań w zakresie zarządzania ryzykiem, oraz że stosowany przez nią proces zarządzania ryzykiem spełnia wymogi przewidziane w art. 51 dyrektywy 2009/65/WE.

3. Stała komórka ds. zarządzania ryzykiem:

a)	wdraża politykę i procedury zarządzania ryzykiem;

b)	zapewnia zgodność z systemem limitów ryzyka UCITS, w tym ustawowymi limitami ogólnego narażenia na ryzyko i ryzyko kontrahenta zgodnie z art. 41, 42 i 43;

c)	doradza zarządowi w zakresie określenia profilu ryzyka każdego zarządzanego UCITS;

regularnie przedkłada zarządowi oraz – jeśli istnieje – komórce ds. nadzoru sprawozdania na temat:

(i)	zgodności aktualnych poziomów ryzyka, na które narażone jest każde zarządzane UCITS, z profilem ryzyka ustalonym dla danego UCITS;

(ii)	zgodności każdego zarządzanego UCITS z odpowiednimi systemami limitów ryzyka;

(iii)

adekwatności i skuteczności procesu zarządzania ryzykiem, wraz z informacjami, czy w przypadku nieprawidłowości podjęto odpowiednie środki naprawcze;

e)	regularnie przedkłada osobom zarządzającym wyższego szczebla sprawozdania na temat obecnego poziomu ryzyka, na które narażone jest każde zarządzane UCITS, oraz wszelkich faktycznych lub prawdopodobnych przekroczeń tych limitów w celu zapewnienia podjęcia szybkich i odpowiednich działań;

f)	przegląda i wspiera, w stosownych przypadkach, ustalenia i procedury dotyczące wyceny pozagiełdowych instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 44.

4. Stała komórka ds. zarządzania ryzykiem posiada niezbędne uprawnienia i dostęp do wszelkich informacji niezbędnych do realizacji zadań określonych w ust. 3.

Artykuł 13

Transakcje osobiste

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wprowadziły i utrzymywały odpowiednie ustalenia służące temu, by żadna osoba zaangażowana, która uczestniczy w działaniach mogących wywołać konflikt interesów lub która w związku z działaniami wykonywanymi przez siebie w imieniu spółki zarządzającej ma dostęp do informacji wewnętrznych w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 2003/6/WE lub innych informacji poufnych dotyczących UCITS lub transakcji zawieranych z udziałem UCITS lub na jego rachunek, nie podejmowała żadnej z następujących czynności:

zawarcie transakcji osobistej, która spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów:

(i)	osobie tej zakazuje się zawarcia danej transakcji osobistej w rozumieniu dyrektywy 2003/6/WE;

(ii)	transakcja łączy się z nieuprawnionym lub nieprawidłowym ujawnieniem informacji poufnych;

(iii)

transakcja koliduje lub może kolidować z obowiązkiem spółki zarządzającej wynikającym z dyrektywy 2009/65/WE lub dyrektywy 2004/39/WE;

doradzanie innym osobom lub nakłanianie ich, w zakresie wykraczającym poza właściwy tryb wykonywania obowiązków wynikających z umowy o pracę lub o świadczenie usług, do zawarcia transakcji na instrumentach finansowych, jeżeli taka sama transakcja stanowiąca transakcję osobistą osoby zaangażowanej byłaby objęta przepisami lit. a) niniejszego ustępu lub art. 25 ust. 2 lit. a) lub b) dyrektywy 2006/73/WE lub stanowiłaby nieuprawnione wykorzystanie informacji na temat zleceń będących w trakcie realizacji;

ujawnienie innej osobie informacji lub opinii w zakresie wykraczającym poza normalny tryb wykonywania obowiązków wynikających z umowy o pracę lub o świadczenie usług oraz – nie naruszając przepisów art. 3 lit. a) dyrektywy 2003/6/WE – w sytuacji gdy osoba zaangażowana wie lub istnieją uzasadnione podstawy, aby zakładać, że powinna wiedzieć o tym, że ujawnienie takich informacji lub opinii pozwoli lub może pozwolić tej innej osobie na podjęcie jednego z następujących działań:

(i)

zawarcie transakcji na instrumentach finansowych, jeżeli taka sama transakcja stanowiąca transakcję osobistą osoby zaangażowanej byłaby objęta przepisami lit. a) niniejszego ustępu lub art. 25 ust. 2 lit. a) lub b) dyrektywy 2006/73/WE lub w inny sposób stanowiłaby nieuprawnione wykorzystanie informacji na temat zleceń będących w trakcie realizacji;

(ii)	doradzanie innej osobie lub nakłanianie jej do zawarcia takiej transakcji.

2. Ustalenia wymagane na mocy ust. 1 służą w szczególności temu, by:

a)	każda osoba zaangażowana objęta przepisami ust. 1 była świadoma ograniczeń dotyczących transakcji osobistych oraz środków ustanowionych przez spółkę zarządzającą w związku z transakcjami osobistymi i ujawnianiem informacji, zgodnie z ust. 1;

b)	spółka zarządzająca była bezzwłocznie informowana o każdej transakcji osobistej zawartej przez osobę zaangażowaną poprzez zgłoszenie takiej transakcji lub za pomocą innych procedur umożliwiających spółce zarządzającej wykrycie takich transakcji;

c)	prowadzono rejestr transakcji osobistych zgłoszonych spółce zarządzającej lub wykrytych przez nią, w tym upoważnień lub zakazów wydanych w związku z taką transakcją.

Do celów akapitu pierwszego lit. b), jeżeli pewne działania wykonywane są przez osoby trzecie, spółka zarządzająca dopilnowuje, by podmiot, który wykonuje te działania, prowadził rejestr transakcji osobistych zawieranych przez wszystkie osoby zaangażowane oraz by na wniosek spółki zarządzającej bezzwłocznie przekazywał jej informacje na ten temat.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do następujących typów transakcji osobistych:

a)	transakcje osobiste wykonywane w ramach usługi dyskrecjonalnego zarządzania portfelem, jeśli nie są poprzedzone korespondencją na temat transakcji pomiędzy zarządzającym portfelem a osobą zaangażowaną lub inną osobą, na rachunek której dokonuje się transakcji;

transakcje osobiste dotyczące UCITS lub jednostek przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania podlegających zgodnie z prawem krajowym nadzorowi państwa członkowskiego, które wymaga równoważnego poziomu dywersyfikacji ryzyka związanego z aktywami, w sytuacji gdy osoba zaangażowana i każda inna osoba, na rachunek której dokonuje się transakcji, nie uczestniczą w zarządzaniu tym przedsiębiorstwem.

4. Do celów ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu „transakcja osobista” ma to samo znaczenie jak w art. 11 dyrektywy 2006/73/WE.

Artykuł 14

Rejestrowanie transakcji portfelowych

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by dla każdej transakcji portfelowej związanej z UCITS bezzwłocznie zarejestrowano informacje wystarczające do odtworzenia szczegółów zlecenia oraz dokonanej transakcji.

2. Zarejestrowane informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a)	nazwę lub inne oznaczenie UCITS oraz imię i nazwisko osoby działającej w imieniu UCITS;

b)	informacje niezbędne do określenia instrumentu będącego przedmiotem transakcji;

ilość;

d)	rodzaj zlecenia lub transakcji;

cenę;

f)	w przypadku zleceń – datę i dokładną godzinę przekazania zlecenia do realizacji oraz imię i nazwisko lub inne dane identyfikujące osobę, której przekazano zlecenie do realizacji, a w przypadku transakcji – datę i dokładną godzinę decyzji o przystąpieniu do realizacji transakcji i jej realizacji;

g)	imię i nazwisko osoby przekazującej zlecenie do realizacji lub realizującej transakcję;

h)	w stosownych przypadkach, przyczyny wycofania zlecenia;

i)	w przypadku zrealizowanych transakcji – oznaczenie kontrahenta i miejsca realizacji.

Do celów akapitu pierwszego lit. i) „miejsce realizacji” oznacza rynek regulowany, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE, wielostronną platformę obrotu, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 15 tej dyrektywy, podmiot giełdowy prowadzący regularną działalność w oparciu o ustalone zasady, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 7 tej dyrektywy, bądź animatora rynku czy inny podmiot zapewniający płynność instrumentów finansowych lub podmiot, który w państwie trzecim pełni obowiązki podobne do tych, które wykonują wyżej wymienione podmioty.

Artykuł 15

Rejestrowanie zleceń subskrypcji i umorzenia

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających podjęcia wszelkich uzasadnionych kroków w celu zagwarantowania, że otrzymane zlecenia subskrypcji i umorzenia UCITS są centralizowane i rejestrowane bezzwłocznie po ich otrzymaniu.

2. Zarejestrowane informacje obejmują:

a)	odpowiednie UCITS;

b)	osobę składającą lub przekazującą zlecenie do realizacji;

c)	osobę otrzymującą zlecenie;

d)	datę i godzinę zlecenia;

e)	warunki i sposób płatności;

f)	rodzaj zlecenia;

g)	datę realizacji zlecenia;

h)	liczbę jednostek, na które dokonano subskrypcji lub które umorzono;

i)	cenę, po której dokonano subskrypcji lub umorzenia każdej jednostki;

j)	łączną wartość subskrypcji lub umorzenia jednostek;

k)	wartość brutto zlecenia wraz z opłatami za subskrypcję lub wartość netto po odjęciu kosztów umorzenia.

Artykuł 16

Wymogi dotyczące przechowywania zarejestrowanych informacji

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające zapewniały przechowywanie zarejestrowanych informacji, o których mowa w art. 14 i 15, przez okres co najmniej pięciu lat.

Właściwe organy mogą jednak w wyjątkowych okolicznościach zobowiązać spółki zarządzające do zachowania niektórych lub wszystkich takich informacji przez dłuższy okres, w zależności od charakteru danego instrumentu lub transakcji portfelowej, w przypadku gdy jest to konieczne, by organy te mogły wykonywać swoje funkcje nadzorcze zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE.

2. Po wygaśnięciu zezwolenia spółki zarządzającej państwa członkowskie lub właściwe organy mogą zobowiązać tę spółkę zarządzającą do zachowania zarejestrowanych informacji, o których mowa w ust. 1, przez okres pozostający do upływu okresu pięciu lat.

Jeżeli spółka zarządzająca przekazuje swoje obowiązki związane z UCITS innej spółce zarządzającej, państwa członkowskie lub właściwe organy mogą wymagać, aby spółce tej udostępniono tego typu informacje z ostatnich pięciu lat.

3. Zarejestrowane informacje przechowywane są na nośniku, który pozwala na przechowywanie informacji do przyszłego wglądu właściwych organów, oraz w takiej formie i w taki sposób, aby spełnione były następujące warunki:

a)	właściwy organ jest w stanie uzyskać w dowolnym momencie dostęp do tych danych i odtworzyć każdy istotny etap realizacji każdej transakcji portfelowej;

b)	istnieje możliwość łatwego sprawdzenia wszelkich poprawek lub innych zmian, a także odtworzenia zawartości danych przed wprowadzeniem do nich poprawek czy zmian;

c)	zarejestrowane informacje są zabezpieczone przed wszelkimi innymi manipulacjami i zmianami.

ROZDZIAŁ III

KONFLIKT INTERESÓW

(Artykuł 12 ust. 1 lit. b), art. 14 ust. 1 lit. d) oraz art. 14 ust. 2 lit. c) dyrektywy 2009/65/WE)

Artykuł 17

Kryteria dotyczące wykrywania konfliktów interesów

1. W celu wykrywania typów konfliktów interesów, które powstają w trakcie wykonywania usług i działań i których istnienie może zaszkodzić interesom UCITS, państwa członkowskie dbają o to, by spółki zarządzające brały pod uwagę co najmniej kwestię występowania jednej z poniższych sytuacji (niezależnie od tego, czy jest ona skutkiem wykonywania działań związanych z zarządzaniem zbiorowym portfelem, czy też wynika z innych przyczyn) w przypadku samej spółki zarządzającej, osoby zaangażowanej bądź osoby bezpośrednio lub pośrednio powiązanej ze spółką zarządzającą stosunkiem kontroli:

a)	spółka zarządzająca lub dana osoba może osiągnąć zysk finansowy lub uniknąć straty finansowej kosztem UCITS;

b)	spółka zarządzająca lub dana osoba ma interes w określonym wyniku usługi lub działania wykonywanego na rzecz UCITS lub innego klienta albo transakcji przeprowadzanej w imieniu UCITS lub innego klienta, który to interes jest rozbieżny z interesem UCITS dotyczącym tego wyniku;

c)	spółka zarządzająca lub dana osoba ma powody natury finansowej lub innej do tego, by ponad interes UCITS przedkładać interes innego klienta lub grupy klientów;

d)	spółka zarządzająca lub dana osoba wykonuje te same działania na rzecz UCITS i na rzecz innego klienta lub klientów niebędących UCITS;

spółka zarządzająca lub dana osoba otrzymuje lub otrzyma od osoby innej niż UCITS, ale w związku z działaniami w zakresie zarządzania zbiorowym portfelem wykonywanymi na rzecz UCITS, bodźce w postaci środków pieniężnych, dóbr materialnych lub usług, inne niż standardowa prowizja lub opłata za daną usługę.

2. Państwa członkowskie wymagają, by podczas wykrywania typów konfliktów interesów spółki zarządzające uwzględniały:

a)	interesy spółki zarządzającej, w tym interesy wynikające z przynależności spółki do grupy kapitałowej, lub z wykonywania usług lub działań, interesy klientów i obowiązki spółki zarządzającej wobec UCITS;

b)	interesy dwóch zarządzanych UCITS lub większej ich liczby.

Artykuł 18

Polityka przeciwdziałania konfliktom interesów

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wprowadziły i utrzymywały skuteczną politykę przeciwdziałania konfliktom interesów. Polityka ta jest sformułowana na piśmie i odpowiednio dostosowana do rozmiaru i struktury organizacyjnej spółki zarządzającej, a także do charakteru, skali i stopnia złożoności prowadzonej przez nią działalności.

W przypadku gdy dana spółka zarządzająca jest członkiem grupy kapitałowej, taka polityka uwzględnia również okoliczności, o których spółka wie lub powinna wiedzieć, a które mogą wywołać konflikt interesów wynikający ze struktury i działalności innych członków grupy.

2. Polityka przeciwdziałania konfliktom interesów ustanowiona zgodnie z ust. 1 obejmuje następujące kwestie:

a)	wskazanie okoliczności, które, w odniesieniu do działań związanych z zarządzaniem zbiorowym portfelem prowadzonych przez spółkę zarządzającą lub w jej imieniu, stanowią lub mogą wywołać konflikt interesów zagrażający w istotny sposób interesom UCITS lub innego klienta albo większej ich liczby;

b)	określenie procedur, których należy przestrzegać, i środków, które należy przyjąć, w celu zarządzania przypadkami konfliktów interesów.

Artykuł 19

Niezależność w zarządzaniu konfliktami interesów

1. Państwa członkowskie dbają o to, by procedury i środki przewidziane w art. 18 ust. 2 lit. b) służyły temu, by osoby zaangażowane, które uczestniczą w różnego rodzaju działalności wiążącej się z konfliktem interesów, wykonywały tę działalność, utrzymując taki stopień niezależności, jaki jest odpowiedni w świetle wielkości i działalności danej spółki zarządzającej i grupy kapitałowej, do której ona należy, oraz poziomu ryzyka zaszkodzenia interesom klienta.

2. Procedury, które należy stosować, i środki, które należy przyjąć zgodnie z art. 18 ust. 2 lit. b), obejmują niżej wymienione, w przypadkach gdy konieczne i odpowiednie jest zapewnienie przez spółkę zarządzającą wymaganego stopnia niezależności:

skuteczne procedury zapobiegania wymianie informacji między osobami zaangażowanymi, które uczestniczą w działaniach związanych z zarządzaniem zbiorowym portfelem i wiążących się z ryzykiem wystąpienia konfliktu interesów lub kontrolowania takiej wymiany, w przypadku gdy wymiana takich informacji może zaszkodzić interesom klienta lub większej liczby klientów;

oddzielny nadzór nad osobami zaangażowanymi, które w ramach swoich podstawowych zadań wykonują działania związane z zarządzaniem zbiorowym portfelem w imieniu klientów lub inwestorów, których interesy mogą ze sobą kolidować lub którzy reprezentują różne, potencjalnie sprzeczne interesy (w tym interesy spółki zarządzającej) lub świadczą usługi na rzecz takich klientów lub inwestorów;

usunięcie wszelkich bezpośrednich powiązań między wynagrodzeniem osób zaangażowanych, które wykonują głównie jeden typ działalności, a wynagrodzeniem innych osób zaangażowanych, które wykonują głównie inny typ działalności, lub dochodami generowanymi przez takie inne osoby, gdy w związku z tymi dwoma rodzajami działalności może powstać konflikt interesów;

d)	środki pozwalające wyeliminować lub ograniczyć niepożądany wpływ osób trzecich na sposób wykonywania działań związanych z zarządzaniem zbiorowym portfelem przez osobę zaangażowaną;

środki pozwalające wyeliminować lub ograniczyć przypadki, gdy osoba zaangażowana uczestniczy równocześnie bądź w krótkim odstępie czasu w działaniach związanych z zarządzaniem zbiorowym portfelem, które zostały od siebie rozdzielone, gdy uczestnictwo takie może negatywnie wpłynąć na właściwe zarządzanie konfliktami interesów.

Jeżeli przyjęcie lub stosowanie jednego lub kilku spośród wymienionych środków i procedur nie zapewnia wymaganego stopnia niezależności, wówczas państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające przyjęły takie alternatywne lub dodatkowe środki i procedury, jakie są konieczne i odpowiednie do osiągnięcia tego celu.

Artykuł 20

Zarządzanie działaniami wiążącymi się ze szkodliwym konfliktem interesów

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające prowadziły i regularnie uaktualniały rejestr zawierający typy działań związanych z zarządzaniem zbiorowym portfelem i podjętych przez samą spółkę zarządzającą lub w jej imieniu, w odniesieniu do których zaistniał lub – w przypadku działań związanych z zarządzaniem zbiorowym portfelem będących w toku – może zaistnieć konflikt interesów prowadzący do istotnego zagrożenia interesów jednego UCITS lub większej ich liczby bądź innych klientów.

2. Państwa członkowskie wymagają niezwłocznego poinformowania osób zarządzających wyższego szczebla lub innego właściwego organu wewnętrznego spółki zarządzającej w przypadku gdy ustalenia organizacyjne lub administracyjne poczynione przez spółkę zarządzającą na potrzeby zarządzania konfliktami interesów nie są wystarczające, by zapobiec – z należytą pewnością – zagrożeniu interesów UCITS lub posiadaczy ich jednostek uczestnictwa, aby te osoby lub organy mogły podjąć niezbędne decyzje gwarantujące, że w każdym przypadku spółki zarządzające działają w najlepszym interesie UCITS i posiadaczy ich jednostek uczestnictwa.

3. Spółka zarządzająca zgłasza inwestorom sytuacje, o których mowa w ust. 2, za pomocą właściwego trwałego nośnika informacji oraz uzasadnia podjętą przez siebie decyzję.

Artykuł 21

Strategie wykonywania praw głosu

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające opracowały właściwe i skuteczne strategie służące do ustalania, kiedy i w jaki sposób należy wykonywać prawa głosu z instrumentów posiadanych w zarządzanych portfelach, z wyłączną korzyścią dla danego UCITS.

2. Strategia, o której mowa w ust. 1, określa środki i procedury służące do:

a)	monitorowania istotnych zmian w spółkach;

b)	zagwarantowania, że prawa głosu są wykonywane zgodnie z celami inwestycyjnymi i polityką inwestycyjną odpowiednich UCITS;

c)	zapobiegania konfliktom interesów wynikającym z wykonywania praw głosu lub zarządzania tymi konfliktami.

3. Inwestorom udostępnia się skrócony opis strategii, o których mowa w ust. 1.

Szczegółowe informacje na temat działań podjętych na podstawie tych strategii udostępnia się posiadaczom jednostek uczestnictwa na ich wniosek, nieodpłatnie.

ROZDZIAŁ IV

ZASADY POSTĘPOWANIA

(Artykuł 14 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 14 ust. 2 lit. a) i b) dyrektywy 2009/65/WE)

SEKCJA 1

Zasady ogólne

Artykuł 22

Obowiązek działania w najlepszym interesie UCITS i posiadaczy ich jednostek uczestnictwa

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające zapewniały sprawiedliwe traktowanie posiadaczy jednostek uczestnictwa zarządzanych UCITS.

Spółki zarządzające powstrzymują się od przedkładania interesów jakiejkolwiek grupy posiadaczy jednostek uczestnictwa ponad interesy innej grupy posiadaczy jednostek uczestnictwa.

2. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające stosowały odpowiednie zasady polityki i procedury służące zapobieganiu nieprawidłowym praktykom, w przypadku których można przewidywać, że wpłynęłyby na stabilność i integralność rynku.

3. Bez uszczerbku dla wymogów przewidzianych w prawie krajowym państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające zapewniały stosowanie sprawiedliwych, prawidłowych i przejrzystych modeli ustalania cen i systemów wyceny w odniesieniu do UCITS, którymi zarządzają, w celu wywiązania się z obowiązku działania w najlepszym interesie posiadaczy jednostek uczestnictwa. Spółki zarządzające powinny być w stanie wykazać, że portfele UCITS zostały prawidłowo wycenione.

4. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających działania w taki sposób, aby UCITS i posiadacze ich jednostek uczestnictwa nie byli obciążani niepotrzebnymi kosztami.

Artykuł 23

Wymogi należytej staranności

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające zapewniały wysoki poziom staranności przy doborze i bieżącym monitorowaniu inwestycji, w najlepszym interesie UCITS i integralności rynku.

2. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające sprawdzały, czy posiadają odpowiednią wiedzę na temat aktywów, w które zainwestowane są UCITS.

3. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły w formie pisemnej, zasady polityki i procedury dotyczące należytej staranności oraz wdrożyły skuteczne ustalenia gwarantujące, że decyzje inwestycyjne podjęte w imieniu UCITS są wykonywane zgodnie z celami, strategią inwestycyjną i limitami ryzyka dotyczącymi UCITS.

4. Państwa członkowskie wymagają, by podczas wdrażania polityki zarządzania ryzykiem i, w stosownych przypadkach, po uwzględnieniu charakteru przewidzianej inwestycji spółki zarządzające przygotowywały przed jej dokonaniem prognozy i przeprowadzały analizy dotyczące wpływu tej inwestycji na strukturę i płynność portfela UCITS oraz jego profil ryzyka/zysku. Analizy te powinny być dokonywane wyłącznie na podstawie wiarygodnych i aktualnych informacji, zarówno pod kątem ilościowym, jak i jakościowym.

Spółki zarządzające zachowują należytą fachowość, dbałość i staranność przy zawieraniu i rozwiązywaniu uzgodnień z osobami trzecimi dotyczących wykonywania działań związanych z zarządzaniem ryzykiem oraz przy zarządzaniu tymi uzgodnieniami. Przed zawarciem tego typu uzgodnień spółki zarządzające podejmują niezbędne kroki w celu zweryfikowania, czy osoba trzecia posiada umiejętności i możliwości pozwalające jej wykonywać działania związane z zarządzaniem ryzykiem w sposób rzetelny, profesjonalny i skuteczny. Spółka zarządzająca ustanawia metody służące do bieżącej oceny poziomu usług świadczonych przez osobę trzecią.

SEKCJA 2

Obsługa zleceń subskrypcji i umorzenia

Artykuł 24

Zobowiązania dotyczące sprawozdań z realizacji zleceń subskrypcji i umorzenia

1. Państwa członkowskie dopilnowują, by po zrealizowaniu przez spółkę zarządzającą zlecenia subskrypcji lub umorzenia złożonego przez posiadacza jednostek uczestnictwa spółka ta powiadomiła go, za pomocą trwałego nośnika informacji i możliwie jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż pierwszego dnia roboczego po realizacji zlecenia lub – jeżeli spółka zarządzająca otrzymuje potwierdzenie od osoby trzeciej – nie później niż pierwszego dnia roboczego po odbiorze potwierdzenia od osoby trzeciej, o realizacji tego zlecenia.

Akapit pierwszy nie ma jednak zastosowania w przypadku, gdy powiadomienie zawiera te same informacje co potwierdzenie, które ma być bezzwłocznie wysłane posiadaczowi jednostek uczestnictwa przez inną osobę.

2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w stosownych przypadkach następujące informacje:

a)	oznaczenie spółki zarządzającej;

b)	nazwę lub inne oznaczenie posiadacza jednostek uczestnictwa;

c)	datę i godzinę otrzymania zlecenia i sposób płatności;

d)	datę realizacji zlecenia;

e)	oznaczenie UCITS;

f)	charakter zlecenia (subskrypcja lub umorzenie);

g)	liczbę jednostek uczestnictwa będących przedmiotem zlecenia;

h)	wartość jednostki uczestnictwa, po której dokonano subskrypcji na jednostki lub po której zostały one umorzone;

i)	referencyjną datę waluty;

j)	wartość brutto zlecenia wraz z opłatami za subskrypcję lub wartość netto po odjęciu kosztów umorzenia;

k)	całkowitą sumę pobranych prowizji i kosztów, oraz – na życzenie inwestora – zestawienie poszczególnych pozycji.

3. W przypadku zleceń realizowanych na rzecz posiadacza jednostek uczestnictwa okresowo spółka zarządzająca podejmuje działania określone w ust. 1 albo co najmniej raz na pół roku przekazuje posiadaczowi jednostek uczestnictwa wymienione w ust. 2 informacje dotyczące transakcji.

4. Spółki zarządzające dostarczają posiadaczowi jednostek uczestnictwa, na jego wniosek, informacji na temat etapu realizacji zlecenia.

SEKCJA 3

Zasady najkorzystniejszej realizacji zleceń

Artykuł 25

Wykonywanie decyzji o realizacji transakcji w imieniu zarządzanych UCITS

1. Państwa członkowskie wymagają, by wykonując decyzje o realizacji transakcji w imieniu zarządzanych UCITS w kontekście zarządzania ich portfelami, spółki zarządzające działały w najlepszym interesie UCITS, którymi zarządzają.

2. Do celów ust. 1 państwa członkowskie dopilnowują, by spółki zarządzające podejmowały wszelkie uzasadnione kroki w celu uzyskania możliwie najkorzystniejszych dla UCITS wyników, uwzględniając cenę, koszty, bezzwłoczność, prawdopodobieństwo realizacji oraz rozliczenia, wielkość i charakter zlecenia lub inne aspekty dotyczące jego realizacji. Względną wagę tych czynników określa się poprzez odniesienie do następujących kryteriów:

a)	cele, polityka inwestycyjna i ryzyko właściwe dla UCITS, które zostały wskazane w prospekcie emisyjnym lub – w stosownych przypadkach – w regulaminie funduszu bądź dokumentach założycielskich UCITS;

b)	cechy zlecenia;

c)	cechy instrumentów finansowych będących przedmiotem zlecenia;

d)	wskazanie miejsc realizacji, do których można skierować dane zlecenie.

3. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających ustanowienia i wdrożenia skutecznych ustaleń dotyczących wywiązywania się z obowiązku, o którym mowa w ust. 2. W szczególności spółki zarządzające ustanawiają i realizują politykę umożliwiającą im uzyskiwanie możliwie najkorzystniejszych wyników w odniesieniu do zleceń UCITS zgodnie z ust. 2.

Spółki zarządzające uzyskują uprzednią zgodę spółki inwestycyjnej co do polityki realizacji zleceń. Spółka zarządzająca udostępnia posiadaczom jednostek uczestnictwa odpowiednie informacje na temat polityki ustanowionej zgodnie z przepisami niniejszego artykułu oraz na temat wszelkich istotnych zmian tej polityki.

4. Spółki zarządzające regularnie monitorują skuteczność swoich ustaleń oraz zasad polityki realizacji zleceń w celu wykrycia nieprawidłowości oraz, w stosownych przypadkach, ich wyeliminowania.

Spółki zarządzające dokonują ponadto corocznego przeglądu polityki realizacji zleceń. Takiego przeglądu dokonuje się również za każdym razem, gdy nastąpi istotna zmiana, która wpływa na zdolność spółki zarządzającej do dalszego uzyskiwania możliwie najkorzystniejszych wyników dla zarządzanych UCITS.

5. Spółki zarządzające są w stanie wykazać, że zrealizowały zlecenia w imieniu UCITS zgodnie z polityką realizacji zleceń spółki zarządzającej.

Artykuł 26

Składanie zleceń wykonania transakcji w imieniu UCITS u innych podmiotów

1. Państwa członkowskie wymagają, by składając zlecenia wykonania transakcji w imieniu zarządzanych UCITS u innych podmiotów, w kontekście zarządzania portfelami UCITS, spółki zarządzające działały w najlepszym interesie UCITS, którymi zarządzają.

2. Państwa członkowskie dopilnowują, by spółki zarządzające podejmowały wszelkie uzasadnione kroki w celu uzyskania możliwie najkorzystniejszych dla UCITS wyników, uwzględniając cenę, koszty, bezzwłoczność, prawdopodobieństwo realizacji oraz rozliczenia, wielkość i charakter zlecenia lub wszelkiego rodzaju inne aspekty dotyczące jego realizacji. Względną wagę tych czynników określa się poprzez odniesienie do art. 25 ust. 2.

W tym celu spółki zarządzające ustanawiają i realizują politykę umożliwiającą im wywiązanie się z obowiązku, o którym mowa w akapicie pierwszym. W polityce tej określone są – dla każdej kategorii instrumentów – podmioty, u których można składać zlecenia. Spółka zarządzająca może zawrzeć ustalenia dotyczące realizacji zleceń tylko wówczas, gdy takie ustalenia są spójne z zobowiązaniami, o których mowa w niniejszym artykule. Spółki zarządzające udostępniają posiadaczom jednostek uczestnictwa odpowiednie informacje na temat polityki ustanowionej zgodnie z przepisami niniejszego ustępu oraz na temat wszelkich istotnych zmian tej polityki.

3. Spółki zarządzające regularnie monitorują skuteczność polityki ustanowionej zgodnie z ust. 2, w szczególności jakość realizacji zleceń przez podmioty określone w tej polityce, oraz w razie potrzeby eliminują wszelkie nieprawidłowości.

Spółki zarządzające dokonują ponadto corocznego przeglądu tej polityki. Takiego przeglądu dokonuje się również za każdym razem, gdy nastąpi istotna zmiana, która wpływa na zdolność spółki zarządzającej do dalszego uzyskiwania możliwie najkorzystniejszych wyników dla zarządzanych UCITS.

4. Spółki zarządzające są w stanie wykazać, że złożyły zlecenia w imieniu UCITS zgodnie z polityką ustanowioną zgodnie z ust. 2.

SEKCJA 4

Obsługa zleceń

Artykuł 27

Zasady ogólne

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły i wdrożyły procedury i ustalenia umożliwiające szybką, należną i sprawną realizację transakcji portfelowych w imieniu UCITS.

Procedury i ustalenia wdrożone przez spółki zarządzające spełniają następujące warunki:

a)	gwarantują, że zlecenia realizowane w imieniu UCITS są niezwłocznie prawidłowo rejestrowane i alokowane;

b)	realizacja porównywalnych zleceń UCITS odbywa się kolejno i niezwłocznie, chyba że charakter danego zlecenia lub panujące warunki rynkowe to uniemożliwiają lub jest to sprzeczne z interesem UCITS.

Instrumenty finansowe lub kwoty pieniężne uzyskane z tytułu rozliczenia zrealizowanej transakcji są niezwłocznie i prawidłowo przekazywane na rachunek odpowiedniego UCITS.

2. Spółka zarządzająca nie wykorzystuje w sposób nieuprawniony informacji dotyczących zleceń UCITS będących w toku realizacji oraz podejmuje wszelkie uzasadnione kroki w celu zapobieżenia nieuprawnionemu wykorzystywaniu takich informacji przez osoby zaangażowane.

Artykuł 28

Łączenie i alokacja zleceń

1. Państwa członkowskie nie zezwalają spółkom zarządzającym na realizację zlecenia UCITS łącznie ze zleceniem innego UCITS lub innego klienta bądź łącznie ze zleceniem na własny rachunek tych spółek, chyba że zostaną spełnione następujące warunki:

a)	jest mało prawdopodobne, by połączenie zleceń działało zasadniczo na niekorzyść któregokolwiek z UCITS lub klientów, których zlecenia mają zostać zrealizowane łącznie;

b)	należy ustanowić i realizować politykę alokacji zleceń, która w sposób odpowiednio precyzyjny określa sprawiedliwą alokację połączonych zleceń, między innymi to, jak wielkość i cena zleceń wpływa na ich alokację oraz sposób traktowania przypadków częściowej realizacji zleceń.

2. Państwa członkowskie wymagają, by spółka zarządzająca, która łączy zlecenie UCITS z jednym lub kilkoma zleceniami innego UCITS bądź innych klientów, a tak połączone zlecenie jest realizowane częściowo, ustalała alokację wynikających stąd operacji zgodnie z polityką alokacji zleceń.

3. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające, które połączyły transakcje realizowane na własny rachunek ze zleceniami jednego lub kilku UCITS bądź zleceniami innych klientów, nie alokowały wynikających stąd operacji w sposób niekorzystny dla UCITS lub innego klienta.

4. Państwa członkowskie wymagają, by w przypadku gdy spółka zarządzająca łączy zlecenie UCITS lub innego klienta z transakcją realizowaną na własny rachunek, a tak połączone zlecenie jest realizowane częściowo, operacje dokonywane w imieniu UCITS lub innego klienta miały pierwszeństwo w alokacji przed operacjami na rachunek spółki.

Jeżeli jednak spółka zarządzająca jest w stanie dowieść UCITS lub jej innym klientom na podstawie uzasadnionych argumentów, że bez połączenia nie mogłaby zrealizować zlecenia na tak korzystnych warunkach albo wcale, wówczas może alokować transakcje realizowane na własny rachunek w sposób proporcjonalny zgodnie z polityką, o której mowa w ust. 1 lit. b).

SEKCJA 5

Zachęty

Artykuł 29

Ochrona najlepszego interesu UCITS

1. Państwa członkowskie nie traktują działań spółek zarządzających jako uczciwych, godziwych i profesjonalnych zgodnie z najlepiej pojętym interesem UCITS, jeżeli w odniesieniu do działań związanych z zarządzaniem inwestycjami i administracją, wykonywanych na rzecz UCITS spółki zarządzające płacą lub otrzymują opłatę lub prowizję albo przekazują lub otrzymują korzyści niepieniężne inne niż wymienione poniżej:

a)	opłata, prowizja lub korzyść niepieniężna wypłacona lub przekazana na rzecz UCITS bądź innej osoby w jego imieniu albo przez UCITS bądź inną osobę w jego imieniu;

opłata, prowizja lub korzyść niepieniężna wypłacona lub przekazana na rzecz osoby trzeciej bądź osoby działającej w jej imieniu albo przez osobę trzecią bądź osobę działającą w jej imieniu, jeśli spełnione są następujące warunki:

(i)

informacje o istnieniu, charakterze i kwocie opłaty, prowizji lub korzyści, czy też – w przypadku gdy nie da się określić kwoty – metodzie obliczania tej kwoty, należy wyraźnie ujawnić UCITS w wyczerpującej, dokładnej i zrozumiałej postaci, a ich przekazanie powinno nastąpić przed wykonaniem danej usługi;

(ii)	wniesienie opłaty lub prowizji albo przekazanie korzyści niepieniężnej powinno mieć na celu poprawę jakości danej usługi i nie może umniejszać obowiązku spółki zarządzającej w zakresie działania w najlepszym interesie UCITS;

właściwe opłaty, które umożliwiają świadczenie odpowiedniej usługi lub są w tym celu niezbędne, w tym: koszty depozytu, opłaty związane z rozliczeniem i wymianą, obciążenia regulacyjne lub opłaty prawne, nie mogą – ze względu na ich charakter – kolidować z zobowiązaniem spółki zarządzającej do uczciwego, godziwego i profesjonalnego działania zgodnie z najlepszym interesem UCITS.

2. Do celów ust. 1 lit. b) ppkt (i) państwa członkowskie zezwalają spółce zarządzającej na ujawnianie najważniejszych warunków ustaleń dotyczących opłat, prowizji lub korzyści niepieniężnych w formie skrótowej, pod warunkiem że spółka zarządzająca zobowiązuje się do ujawnienia dalszych szczegółów na wniosek posiadacza jednostek uczestnictwa oraz że respektuje takie zobowiązanie.

ROZDZIAŁ V

SZCZEGÓŁOWE POSTANOWIENIA STANDARDOWEJ UMOWY POMIĘDZY DEPOZYTARIUSZEM A SPÓŁKĄ ZARZĄDZAJĄCĄ

(Artykuł 23 ust. 5 i art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE)

Artykuł 30

Kwestie związane z procedurami, których przestrzegają strony umowy

Państwa członkowskie wymagają, by depozytariusz i spółka zarządzająca, zwani w niniejszym rozdziale „stronami umowy”, ujęli w pisemnej umowie, o której mowa w art. 23 ust. 5 lub w art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, co najmniej następujące informacje dotyczące usług świadczonych przez strony umowy i procedur, które strony te powinny stosować:

a)	opis procedur, w tych procedur dotyczących przechowywania, które mają zostać przyjęte dla każdej kategorii aktywów, które UCITS powierzyło depozytariuszowi;

b)	opis procedur, które należy stosować w przypadku gdy spółka zarządzająca przewiduje zmianę regulaminu funduszu lub prospektu emisyjnego UCITS, i określający sytuacje, w których depozytariusz powinien być o takiej zmianie poinformowany lub taka zmiana wymaga jego uprzedniej zgody;

opis środków i procedur określających sposób przekazania spółce zarządzającej przez depozytariusza wszelkich informacji niezbędnych do wykonywania jej obowiązków, w tym opis środków i procedur dotyczących wykonywania wszelkich praw związanych z instrumentami finansowymi, oraz środków i procedur stosowanych w celu terminowego udostępnienia spółce zarządzającej i UCITS dokładnych informacji na temat rachunków UCITS;

d)	opis środków i procedur określających sposób udostępniania depozytariuszowi wszelkich informacji niezbędnych do wykonywania jego obowiązków;

e)	opis procedur określających uprawnienie depozytariusza do wglądu w prowadzenie działalności spółki zarządzającej oraz do oceny jakości przekazanych informacji, w tym przez wizyty na miejscu;

f)	opis procedur oceniania przez spółkę zarządzającą wyników depozytariusza w zakresie wywiązywania się z jego obowiązków umownych.

Artykuł 31

Kwestie dotyczące wymiany informacji i obowiązków w zakresie poufności oraz prania pieniędzy

1. Państwa członkowskie wymagają, by strony umowy, o której mowa w art. 23 ust. 5 lub w art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, zawarły w umowie przynajmniej następujące elementy związane z wymianą informacji oraz obowiązkami w zakresie poufności i prania pieniędzy:

a)	wykaz wszelkich informacji podlegających wymianie pomiędzy UCITS, jego spółką zarządzającą i depozytariuszem, dotyczących subskrypcji, umorzenia, emisji, unieważnienia i odkupu jednostek uczestnictwa UCITS;

b)	obowiązek zachowania poufności, którym objęte są strony umowy;

c)	informacje na temat zadań i odpowiedzialności stron umowy w zakresie obowiązków dotyczących zapobiegania praniu pieniędzy i, w stosownych przypadkach, finansowania terroryzmu.

2. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 lit. b), określone są tak, by nie utrudniać właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej ani właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS dostępu do odpowiednich dokumentów i informacji.

Artykuł 32

Kwestie dotyczące wyznaczania osób trzecich

Jeżeli depozytariusz lub spółka zarządzająca przewidują wyznaczenie osób trzecich do wykonywania obowiązków odpowiednio depozytariusza lub spółki zarządzającej, państwa członkowskie wymagają, by strony umowy, o której mowa w art. 23 ust. 5 lub w art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, zawarły w tej umowie przynajmniej następujące postanowienia:

a)	zobowiązanie obu stron umowy do regularnego przekazywania szczegółowych informacji na temat osób trzecich wyznaczonych przez depozytariusza lub spółkę zarządzającą do wykonywania obowiązków odpowiednio depozytariusza lub spółki zarządzającej;

b)	zobowiązanie do przekazania – na wniosek jednej ze stron – informacji na temat kryteriów wyboru osoby trzeciej i kroków podjętych w celu monitorowania działań wykonywanych przez wybraną osobę trzecią;

c)	oświadczenie stwierdzające, że na odpowiedzialność depozytariusza, o której mowa w art. 24 lub art. 34 dyrektywy 2009/65/WE, nie wpływa fakt powierzenia przez niego osobie trzeciej wszystkich lub niektórych z aktywów będących u niego na przechowaniu.

Artykuł 33

Kwestie dotyczące ewentualnych zmian i rozwiązania umowy

Państwa członkowskie wymagają, by strony umowy, o której mowa w art. 23 ust. 5 lub w art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, zawarły w tej umowie przynajmniej następujące postanowienia dotyczące zmian i rozwiązania umowy:

a)	okres obowiązywania umowy;

b)	warunki, zgodnie z którymi umowa może zostać zmieniona lub rozwiązana;

c)	warunki niezbędne do ułatwienia zmiany depozytariusza na innego oraz, w przypadku takiej zmiany, procedura przekazania innemu depozytariuszowi wszelkich niezbędnych informacji przez pierwotnego depozytariusza.

Artykuł 34

Prawo właściwe

Państwa członkowskie wymagają, by strony umowy, o której mowa w art. 23 ust. 5 lub w art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, określiły, że prawem właściwym dla tej umowy jest prawo macierzystego państwa członkowskiego UCITS.

Artykuł 35

Elektroniczne przekazywanie informacji

W przypadkach gdy strony umowy, o której mowa w art. 23 ust. 5 lub w art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, zgodzą się na korzystanie z elektronicznych środków przekazu w odniesieniu do części lub całości informacji wymienianych pomiędzy nimi, państwa członkowskie wymagają, by taka umowa zawierała postanowienia wymagające rejestrowania takich informacji.

Artykuł 36

Zakres umowy

Państwa członkowskie mogą zezwolić, by umowa, o której mowa w art. 23 ust. 5 lub w art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, obejmowała więcej niż jedno UCITS zarządzane przez spółkę zarządzającą. W takim przypadku umowa zawiera wykaz UCITS objętych jej zakresem.

Artykuł 37

Umowa w sprawie poziomu usług

Państwa członkowskie zezwalają stronom umowy na ujęcie w umowie, o której mowa w art. 23 ust. 5 lub w art. 33 ust. 5 dyrektywy 2009/65/WE, bądź w odrębnej pisemnej umowie szczegółowych ustaleń dotyczących środków i procedur, o których mowa w art. 30 lit. c) i d).

ROZDZIAŁ VI

ZARZĄDZANIE RYZYKIEM

(Artykuł 51 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE)

SEKCJA 1

Polityka zarządzania ryzykiem i pomiar ryzyka

Artykuł 38

Polityka zarządzania ryzykiem

1. Państwa członkowskie wymagają, by spółki zarządzające ustanowiły, wdrożyły i utrzymywały odpowiednią i udokumentowaną politykę zarządzania ryzykiem, określającą rodzaje ryzyka, na którą są lub mogą być narażone UCITS, którymi zarządzają.

Polityka zarządzania ryzykiem obejmuje procedury niezbędne do umożliwienia spółce zarządzającej dokonania dla każdego zarządzanego przez siebie UCITS oceny narażenia tego UCITS na ryzyko rynkowe, ryzyko płynności oraz ryzyko kontrahenta, a także narażenia UCITS na wszelkie inne rodzaje ryzyka, w tym ryzyko operacyjne, które mogą być istotne dla każdego UCITS, którym zarządza.

Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających uwzględnienia w polityce zarządzania ryzykiem przynajmniej następujących kwestii:

a)	metody, narzędzia oraz ustalenia umożliwiające im wywiązanie się z obowiązków określonych w art. 40 i 41;

b)	podział obowiązków związanych z zarządzaniem ryzykiem w ramach spółki zarządzającej.

2. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by polityka zarządzania ryzykiem, o której mowa w ust. 1, określała warunki, treść i częstotliwość sprawozdań przedkładanych przez komórkę ds. zarządzania ryzykiem, o której mowa w art. 12, zarządowi, osobom zarządzającym wyższego szczebla, oraz w stosownych przypadkach, komórce ds. nadzoru.

3. Do celów ust. 1 i 2 państwa członkowskie dopilnowują, by spółki zarządzające uwzględniały charakter, skalę i stopień złożoności prowadzonej przez siebie działalności oraz charakter, skalę i stopień złożoności działalności UCITS, którymi zarządzają.

Artykuł 39

Ocena, monitorowanie i przegląd polityki zarządzania ryzykiem

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających oceniania, monitorowania i okresowego dokonywania przeglądu:

a)	adekwatności i skuteczności polityki zarządzania ryzykiem oraz ustaleń, procesów i metod, o których mowa w art. 40 i 41;

b)	poziomu przestrzegania przez spółkę zarządzającą polityki zarządzania ryzykiem oraz ustaleń, procesów i metod, o których mowa w art. 40 i 41;

c)	adekwatności i skuteczności środków podjętych w celu wyeliminowania nieprawidłowości w funkcjonowaniu procesu zarządzania ryzykiem.

2. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających, aby powiadamiały właściwe organy ich macierzystego państwa członkowskiego o wszelkich istotnych zmianach procesu zarządzania ryzykiem.

3. Państwa członkowskie dopilnowują, by zgodność z wymogami ustanowionymi w ust. 1 była sprawdzana przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej w sposób regularny oraz podczas przyznawania zezwolenia.

SEKCJA 2

Procesy zarządzania ryzykiem, narażenie na ryzyko kontrahenta oraz koncentracja zaangażowań w stosunku do emitenta

Artykuł 40

Zarządzanie ryzykiem i jego pomiar

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających przyjęcia odpowiednich i skutecznych ustaleń, procesów i metod na potrzeby:

a)	zarządzania ryzykiem, na jakie są lub mogą być narażone UCITS, którymi zarządzają, oraz pomiaru tego ryzyka;

b)	zapewnienia zgodności z limitami dotyczącymi ogólnego narażenia na ryzyko i ryzyko kontrahenta zgodnie z art. 41 i 43.

Wspomniane ustalenia, procesy i metody są proporcjonalne do charakteru, skali i stopnia złożoności działalności spółek zarządzających i UCITS, którymi zarządzają, oraz są zgodne z profilem ryzyka UCITS.

2. Do celów ust. 1 państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających podjęcia następujących działań w odniesieniu do każdego UCITS, którym zarządzają:

wdrożenie ustaleń, procesów i metod w zakresie pomiaru ryzyka niezbędnych do zapewnienia, że rodzaje ryzyka przejętych pozycji i ich wkład do ogólnego profilu ryzyka są dokładnie mierzone na podstawie rzetelnych i wiarygodnych danych oraz że te rozwiązania, procesy i metody są odpowiednio udokumentowane;

b)	przeprowadzanie, w stosownych przypadkach, okresowej weryfikacji historycznej w celu dokonania przeglądu ważności ustaleń w zakresie pomiaru ryzyka, w tym prognoz i szacunków na podstawie modelu;

c)	przeprowadzanie, w stosownych przypadkach, okresowych testów warunków skrajnych i analiz scenariuszy w celu uwzględnienia ryzyka wynikającego z potencjalnych zmian warunków na rynku, które mogą negatywnie wpłynąć na UCITS;

ustanowienie, wdrożenie i utrzymywanie udokumentowanego systemu wewnętrznych limitów dotyczących środków stosowanych do zarządzania odpowiednim ryzykiem dla każdego UCITS oraz kontroli tego ryzyka, uwzględniając wszelkie rodzaje ryzyka, które mogą być istotne dla UCITS, jak określono w art. 38, i zapewniając zgodność z profilem ryzyka UCITS;

e)	dopilnowanie, by aktualny poziom ryzyka był zgodny z systemem limitów ryzyka przewidzianym w lit. d) dla każdego UCITS;

f)	ustanowienie, wdrożenie i utrzymywanie odpowiednich procedur, które w przypadku faktycznych lub przewidywanych naruszeń systemu limitów ryzyka danego UCITS pozwolą na szybkie podjęcie działań naprawczych w najlepszym interesie posiadaczy jednostek uczestnictwa.

3. Państwa członkowskie zapewniają stosowanie przez spółki zarządzające odpowiedniego procesu zarządzania ryzykiem płynności w celu dopilnowania, aby każde UCITS, którym zarządzają, było stale zgodne z przepisami art. 84 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE.

W stosownych przypadkach spółki zarządzające przeprowadzają testy warunków skrajnych pozwalające im ocenić ryzyko płynności UCITS w wyjątkowych okolicznościach.

4. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by profil płynności inwestycji UCITS w przypadku każdego UCITS, którym zarządzają, odpowiadał polityce umarzania ustanowionej w regulaminie funduszu, dokumentach założycielskich bądź prospekcie emisyjnym.

Artykuł 41

Obliczanie ogólnego narażenia na ryzyko

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających, by obliczały ogólne narażenie na ryzyko zarządzanego UCITS zgodnie z art. 51 ust. 3 dyrektywy 2009/65/WE, jako jedno z następujących:

dodatkowe narażenie na ryzyko i efekt dźwigni, którego źródłem jest zarządzany UCITS w związku z wykorzystaniem finansowych instrumentów pochodnych, w tym wbudowanych instrumentów pochodnych, zgodnie z art. 51 ust. 3 akapit czwarty dyrektywy 2009/65/WE, które nie mogą przekraczać całkowitej wartość aktywów UCITS netto;

b)	ryzyko rynkowe portfelu UCITS.

2. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających obliczania ogólnego narażenia UCITS na ryzyko co najmniej raz dziennie.

3. Państwa członkowskie mogą zezwolić spółkom zarządzającym na obliczanie ogólnego narażenia na ryzyko na podstawie – w zależności od przypadku – metody zaangażowania, wartości zagrożonej lub innych zaawansowanych metod pomiaru ryzyka. Do celów niniejszego przepisu „wartość zagrożona” oznacza pomiar maksymalnej przewidywanej straty przy danym poziomie zaufania w określonym okresie czasu.

Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by wybrana metoda obliczania ogólnego narażenia na ryzyko była odpowiednia, uwzględniając strategię inwestycyjną UCITS oraz rodzaje i stopień złożoności wykorzystanych finansowych instrumentów pochodnych, a także udział, jaki mają w portfelu UCITS finansowe instrumenty pochodne.

4. W przypadku gdy – zgodnie z art. 51 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE – UCITS stosuje metody i instrumenty, w tym umowy odkupu lub transakcje udzielania pożyczek papierów wartościowych, w celu wywołania dodatkowego efektu dźwigni lub zwiększenia narażenia na ryzyko rynkowe, państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających uwzględniania tych transakcji podczas obliczania ogólnego narażenia na ryzyko.

Artykuł 42

Metoda zaangażowania

1. Jeżeli do obliczenia ogólnego narażenia na ryzyko stosowana jest metoda zaangażowania, państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających stosowania tej metody względem wszystkich finansowych instrumentów pochodnych, w tym wbudowanych instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 51 ust. 3 akapit czwarty dyrektywy 2009/65/WE, niezależnie od tego, czy stosowana jest ona w ramach ogólnej polityki inwestycyjnej UCITS, w celu ograniczenia ryzyka czy też sprawnego zarządzania portfelem, o którym mowa w art. 51 ust. 2 tej dyrektywy.

2. Jeżeli do obliczenia ogólnego narażenia na ryzyko stosowana jest metoda zaangażowania, państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających przeliczenia każdej pozycji w finansowych instrumentach pochodnych na wartość rynkową równoważnej pozycji w aktywie stanowiącym bazę tego instrumentu pochodnego (standardowa metoda zaangażowania).

Państwa członkowskie mogą zezwolić spółkom zarządzającym na stosowanie innych metod obliczania, które są równoważne ze standardową metodą zaangażowania.

3. Państwa członkowskie mogą zezwolić spółce zarządzającej na uwzględnienie ustaleń dotyczących kompensowania zobowiązań i zabezpieczania podczas obliczania ogólnego narażenia na ryzyko, jeśli ustalenia te uwzględniają oczywiste i istotne ryzyko, a także prowadzą do wyraźnego ograniczenia narażenia na ryzyko.

4. W przypadku gdy stosowanie finansowych instrumentów pochodnych nie prowadzi do dodatkowego narażenia UCITS na ryzyko, w obliczaniu zaangażowania nie trzeba uwzględniać ekspozycji bazowej.

5. Jeżeli stosowana jest metoda zaangażowania, nie jest wymagane, aby tymczasowe pożyczki zaciągnięte w imieniu UCITS zgodnie z art. 83 dyrektywy 2009/65/WE były uwzględniane w obliczeniach ogólnego narażenia na ryzyko.

Artykuł 43

Ryzyko kontrahenta i koncentracja zaangażowań w stosunku do emitenta

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających dopilnowania, by ryzyko kontrahenta wynikające z pozagiełdowych finansowych instrumentów pochodnych podlegało limitom określonym w art. 52 dyrektywy 2009/65/WE.

2. Podczas obliczania narażenia UCITS na ryzyko kontrahenta, zgodnie z limitami określonymi w art. 52 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, spółki zarządzające stosują dodatnią wartość wyceny rynkowej kontraktu na pozagiełdowe instrumenty pochodne z tym kontrahentem.

Spółki zarządzające mogą kompensować zobowiązania z tytułu pozycji w instrumentach pochodnych UCITS z tym samym kontrahentem, pod warunkiem że są one w stanie prawnie egzekwować ustalenia dotyczące kompensowania zobowiązań z kontrahentem w imieniu UCITS. Kompensowanie jest dopuszczalne jedynie w odniesieniu do pozagiełdowych instrumentów pochodnych w relacjach z tym samym kontrahentem i nie może dotyczyć innych ekspozycji, które UCITS może posiadać wobec tego samego kontrahenta.

3. Państwo członkowskie może zezwolić spółkom zarządzającym na ograniczenie narażenia UCITS na ryzyko kontrahenta w transakcji, której przedmiotem są pozagiełdowe instrumenty pochodne, poprzez uzyskanie zabezpieczenia. Uzyskane zabezpieczenie jest dostatecznie płynne, tak aby możliwa była jego szybka sprzedaż w cenie zbliżonej do wyceny przed sprzedażą.

4. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających uwzględnienia zabezpieczenia podczas obliczania narażenia na ryzyko kontrahenta, o którym mowa w art. 52 ust. 1 dyrektywy 2009/65/WE, z chwilą gdy spółka zarządzająca przekazuje zabezpieczenie kontrahentowi w transakcji pozagiełdowej w imieniu UCITS. Przekazane zabezpieczenie może być uwzględnione według wartości netto tylko wówczas, gdy spółka zarządzająca jest w stanie prawnie egzekwować ustalenia dotyczące kompensowania zobowiązań z tym kontrahentem w imieniu UCITS.

5. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających obliczenia limitów koncentracji zaangażowań w stosunku do emitenta, o których mowa w art. 52 dyrektywy 2009/65/WE, w oparciu o ekspozycję bazową wynikającą ze stosowania finansowych instrumentów pochodnych na podstawie metody zaangażowania.

6. W odniesieniu do narażenia na ryzyko wynikającego z transakcji na pozagiełdowych instrumentach pochodnych, o których mowa w art. 52 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE, państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających uwzględnienia w obliczeniach każdego narażenia na ryzyko kontrahenta związanego z pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi.

SEKCJA 3

Procedury wyceny pozagiełdowych instrumentów pochodnych

Artykuł 44

Procedury wyceny wartości pozagiełdowych instrumentów pochodnych

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających sprawdzenia, czy narażeniu UCITS na ryzyko związane z pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi przypisano rzetelną wartość, która nie bazuje jedynie na notowaniach rynkowych przedstawionych przez kontrahentów tych transakcji pozagiełdowych oraz która spełnia kryteria ustanowione w art. 8 ust. 4 dyrektywy 2007/16/WE.

2. Do celów ust. 1 spółki zarządzające ustanawiają, wdrażają i utrzymują ustalenia i procedury zapewniające właściwą, przejrzystą i sprawiedliwą wycenę narażenia UCITS na ryzyko związane z pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi.

Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających zagwarantowania, że rzetelna wartość pozagiełdowych instrumentów pochodnych podlega odpowiedniej, dokładnej i niezależnej ocenie.

Ustalenia i procedury dotyczące wyceny są adekwatne i proporcjonalne do charakteru i stopnia złożoności danych pozagiełdowych instrumentów pochodnych.

Spółki zarządzające spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 2 oraz art. 23 ust. 4 akapit drugi w przypadku gdy ustalenia i procedury dotyczące wyceny pozagiełdowych instrumentów pochodnych wymagają wykonania pewnych działań przez osoby trzecie.

3. Do celów ust. 1 i 2 komórce ds. zarządzania ryzykiem przydziela się konkretne obowiązki i zadania.

4. Ustalenia i procedury dotyczące wyceny, o których mowa w ust. 2, są odpowiednio udokumentowane.

SEKCJA 4

Przekazywanie informacji na temat instrumentów pochodnych

Artykuł 45

Sprawozdania na temat instrumentów pochodnych

1. Państwa członkowskie wymagają od spółek zarządzających przedkładania właściwym organom ich macierzystego państwa członkowskiego, co najmniej raz w roku, sprawozdań zawierających informacje, które dają prawdziwy i rzetelny obraz typów instrumentów pochodnych wykorzystywanych dla poszczególnych zarządzanych UCITS, ryzyka bazowego, limitów ilościowych i metod stosowanych do szacowania ryzyka związanego z transakcjami na instrumentach pochodnych.

2. Państwa członkowskie dopilnowują, by właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej kontrolowały regularność i kompletność informacji, o których mowa w ust. 1, oraz by organy te miały, w razie potrzeby, możliwość interwencji.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 46

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 czerwca 2011 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 47

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 48

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.

(2) Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.

(3) Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 26.

(4) Zob. 1 s. niniejszego Dziennika Urzędowego.

(5) Dz.U. L 96 z 12.4.2003, s. 16.

(6) Dz.U. L 177 z 4.7.2008, s. 6.

(7) Dz.U. L 79 z 20.3.2007, s. 11.

(8) Dz.U. L 25 z 29.1.2009, s. 18.

		ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2010.176.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 176

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 53 10 lipca 2010

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 583/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie kluczowych informacji dla inwestorów i warunków, które należy spełnić w przypadku dostarczania kluczowych informacji dla inwestorów lub prospektu emisyjnego na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 584/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie formatu i treści standardowego powiadomienia w formie pisemnej i zaświadczenia dotyczącego UCITS, wykorzystania łączności elektronicznej przez właściwe organy do celów powiadamiania oraz w zakresie procedur dotyczących kontroli na miejscu i dochodzeń oraz wymiany informacji między właściwymi organami ( 1 )	16
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa Komisji 2010/42/UE z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie niektórych przepisów dotyczących łączenia funduszy, modeli funduszy podstawowych i powiązanych oraz procedury powiadamiania ( 1 )	28
	*	Dyrektywa Komisji 2010/43/UE z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie wymogów organizacyjnych, konfliktów interesów, prowadzenia działalności, zarządzania ryzykiem i treści umowy pomiędzy depozytariuszem a spółką zarządzającą ( 1 )	42