ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2010.049.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 49

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 53
26 lutego 2010


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 157/2010 z dnia 22 lutego 2010 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 158/2010 z dnia 25 lutego 2010 r. ustalające z góry stawkę dopłat do prywatnego przechowywania masła na rok 2010

14

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 159/2010 z dnia 25 lutego 2010 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

16

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 160/2010 z dnia 25 lutego 2010 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 877/2009 na rok gospodarczy 2009/10

18

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 161/2010 z dnia 25 lutego 2010 r. ustalające maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych na kukurydzę w ramach zaproszenia do składania ofert przetargowych, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 676/2009

20

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 162/2010 z dnia 25 lutego 2010 r. ustalające maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych na kukurydzę w ramach zaproszenia do składania ofert przetargowych, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 677/2009

21

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady 2010/118/WPZiB z dnia 25 lutego 2010 r. przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Kosowie

22

 

*

Decyzja Rady 2010/119/WPZiB z dnia 25 lutego 2010 r. przedłużająca i zmieniająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej

26

 

*

Decyzja Rady 2010/120/WPZiB z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie przedłużenia i zmiany mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie i Pakistanie

28

 

*

Decyzja Rady 2010/121/WPZiB z dnia 25 lutego 2010 r. zmieniająca załącznik do wspólnego stanowiska 2004/161/WPZiB odnawiającego środki ograniczające w odniesieniu do Zimbabwe

30

 

 

2010/122/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 25 lutego 2010 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu naukowego i technicznego, załącznik do dyrektywy 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wyłączenia w przypadku zastosowania kadmu (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 1034)  ( 1 )

32

 

 

2010/123/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 25 lutego 2010 r. dotycząca dostosowania współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lutego 2009 r., 1 marca 2009 r., 1 kwietnia 2009 r., 1 maja 2009 r. i 1 czerwca 2009 r. do wynagrodzeń urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych Wspólnot Europejskich pełniących służbę w krajach trzecich

34

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 157/2010

z dnia 22 lutego 2010 r.

nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1), uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (2) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską („Komisję”) po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A.   PROCEDURA

1.   Obowiązujące środki

(1)

Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 119/97 (3), ostateczne cła antydumpingowe wahające się od 32,5 % do 39,4 % na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych („KMS”) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”). Wymienione stawki celne miały zastosowanie do KMS innych niż 17- i 23-kołowe, które to mechanizmy 17- i 23-kołowe podlegały cłu równemu różnicy między minimalną ceną importową w wysokości 325 EUR za 1 000 sztuk a ceną na granicy Unii, przed ocleniem, w każdym przypadku, gdy ta ostatnia była niższa niż minimalna cena importowa.

(2)

Rada zmieniła i zwiększyła, rozporządzeniem (WE) nr 2100/2000 (4), wspomniane stawki celne na niektóre KMS, inne niż mechanizmy 17- i 23-kołowe, w następstwie dochodzenia przeglądowego, przeprowadzonego zgodnie z art. 12 rozporządzenia podstawowego. Zmienione stawki wahały się od 51,2 % do 78,8 %.

(3)

W następstwie wniosku złożonego przez dwóch producentów unijnych wszczęto w styczniu 2002 r. (5) przegląd wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, a Rada przedłużyła, rozporządzeniem (WE) nr 2074/2004 (6), obowiązywanie istniejących środków antydumpingowych o cztery lata.

(4)

W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków, przeprowadzonego zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, Rada rozszerzyła, rozporządzeniem (WE) nr 1208/2004 (7), ostateczne środki antydumpingowe na przywóz niektórych KMS wysyłanych z Wietnamu, bez względu na to, czy zgłoszono je jako pochodzące z Wietnamu, czy też nie.

(5)

W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków przeprowadzonego zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego Rada rozszerzyła, rozporządzeniem (WE) nr 33/2006 (8), ostateczne środki antydumpingowe na przywóz niektórych KMS wysyłanych z Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, bez względu na to, czy zgłoszono je jako pochodzące z Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, czy też nie.

(6)

W sierpniu 2008 r. Rada rozszerzyła, rozporządzeniem (WE) nr 818/2008 (9), zakres środków na niektóre nieznacznie zmodyfikowane KMS, ponieważ stwierdzono obejście środków.

2.   Wniosek o dokonanie przeglądu

(7)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o przyszłym wygaśnięciu środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu niektórych KMS pochodzących z ChRL (10) Komisja otrzymała w dniu 4 września 2008 r. wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(8)

Wniosek został złożony przez producenta unijnego Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH („wnioskodawcę”) reprezentującego znaczną część, w tym przypadku ponad 50 %, ogólnej produkcji unijnej kołowych mechanizmów segregatorowych. W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.

(9)

Po konsultacji z Komitetem Doradczym Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia i rozpoczęła przegląd zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego (11).

3.   Dochodzenie

a)   Procedura

(10)

Komisja oficjalnie zawiadomiła zainteresowanych producentów eksportujących, importerów i użytkowników, jak również przedstawicieli kraju wywozu, producenta unijnego będącego wnioskodawcą oraz innego znanego producenta unijnego, o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(11)

Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem we wskazanym terminie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(12)

Kwestionariusze przesłano wszystkim zainteresowanym stronom, które zostały oficjalnie powiadomione o wszczęciu przeglądu, oraz podmiotom, które złożyły wniosek o przesłanie kwestionariusza w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Dodatkowo skontaktowano się z jednym producentem z Tajlandii (ewentualny „kraj analogiczny”) i wysłano do niego kwestionariusz.

(13)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od jednego producenta eksportującego z ChRL, który nie dokonywał wywozu KMS do Unii Europejskiej („UE”) oraz powiązanego z nim przedsiębiorstwa w Tajlandii, producenta unijnego będącego wnioskodawcą, trzech niepowiązanych importerów oraz jednego użytkownika powiązanego ze skarżącym. Inny producent unijny nie współpracował w toku niniejszego dochodzenia, a jeden niepowiązany importer przedstawił tylko uwagi.

(14)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i względach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznych ceł antydumpingowych. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Uwagi przedstawione przez strony zostały rozpatrzone, a w stosownych przypadkach ustalenia zostały odpowiednio zmienione.

b)   Zainteresowane strony i wizyty weryfikacyjne

(15)

Służby Komisji prowadziły dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz określenia interesu UE. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

(i)

składający wniosek producent unijny

Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH, Wiedeń, Austria;

(ii)

producent w kraju wywozu

Wah Hing Stationery Manufactory Ltd (WHS), Guangzhou oraz jego powiązane przedsiębiorstwo Wah Hing Stationery Manufactory Ltd („WHS”) w Hongkongu, ChRL;

(iii)

niepowiązany importer w UE

Giardini S.r.l., Settimo Milanese, Włochy.

c)   Okres objęty dochodzeniem

(16)

Dochodzenie w sprawie kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu dotyczyło okresu od dnia 1 października 2007 r. do dnia 30 września 2008 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” albo „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do zakończenia ODP („okres badany”).

B.   PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1.   Produkt objęty postępowaniem

(17)

Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2074/2004, tj. niektóre kołowe mechanizmy segregatorowe składające się z dwóch arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego, które są połączone pokrywą stalową. Mogą one być otwierane zarówno poprzez rozciąganie półpierścieni, jak i użycie małego stalowego mechanizmu spustowego przymocowanego do kołowego mechanizmu segregatorowego. Pierścienie mogą mieć różne kształty, przy czym najczęściej są okrągłe lub w kształcie litery D („produkt objęty postępowaniem”). KMS są obecnie sklasyfikowane w ramach kodu CN ex 8305 10 00. Mechanizmy dźwigniowe sklasyfikowane w ramach tego samego kodu CN nie są włączone do zakresu produktu objętego postępowaniem.

(18)

KMS są wykorzystywane do wytwarzania papierowych, kartonowych i powlekanych folią plastikową biurowych segregatorów oraz segregatorów prezentacyjnych i innych.

(19)

Podczas ODP sprzedano dużą ilość różnych rodzajów KMS w UE. Różnice między tymi rodzajami były związane z szerokością podstawy, rodzajem mechanizmu, liczbą pierścieni, systemem otwierania, nominalną pojemnością papieru, średnicą pierścienia, kształtem pierścieni, długością i rozmieszczeniem pierścieni. Uwzględniając fakt, że wszystkie rodzaje mają wspólne właściwości fizyczne i techniczne oraz w pewnym zakresie są wymienne, przyjęto, że wszystkie KMS stanowią jeden produkt na potrzeby obecnego postępowania.

2.   Produkt podobny

(20)

Ustalono również, że nie ma różnicy we właściwościach fizycznych i technicznych oraz w wykorzystaniu między KMS produkowanymi w ChRL i KMS produkowanymi przez przemysł unijny i sprzedawanymi na rynku UE.

(21)

Stwierdzono zatem, że KMS pochodzące z ChRL i KMS produkowane przez przemysł unijny i sprzedawane na rynku UE są produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C.   PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU

(22)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy wygaśnięcie obowiązujących środków mogłoby doprowadzić do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.

1.   Uwagi wstępne

(23)

Żaden chiński producent eksportujący KMS do UE nie współpracował w toku dochodzenia. Spośród czterech chińskich przedsiębiorstw wymienionych we wniosku tylko jedna firma, wraz ze swoim powiązanym przedsiębiorstwem zlokalizowanym w Tajlandii, współpracowała podczas postępowania. Trzy pozostałe przedsiębiorstwa eksportujące nie udzieliły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jedyny chiński producent współpracujący nie dokonywał wywozu produktu objętego postępowaniem do UE, lecz prowadził wywóz produktu objętego postępowaniem do innych państw trzecich. Wobec braku współpracy jakiegokolwiek chińskiego producenta eksportującego KMS do UE podczas ODP, ustalenia dotyczące dumpingu musiały zostać dokonane na podstawie informacji dostępnych Komisji z innych źródeł, zgodnie z przepisami art. 18 rozporządzenia podstawowego. W takiej sytuacji uznano, że najbardziej wiarygodnymi i odpowiednimi informacjami są dane Eurostatu związane z wywozem. W stosownych przypadkach oraz mając na względzie terminy dochodzenia, wymienione informacje zostały zbadane poprzez porównanie z informacjami od jedynego współpracującego w obecnym dochodzeniu przedsiębiorstwa chińskiego, które nie dokonywało wywozu KMS do UE, oraz z chińskimi danymi statystycznymi dotyczącymi wywozu. Niemniej jednak, zważywszy, że nie otrzymano żadnych konkretnych danych dotyczących ilości i wielkości od chińskich producentów eksportujących, statystyki Eurostatu są uważane za jedyne dostępne źródło informacji na temat chińskiego wywozu do UE, nawet jeżeli ogólny poziom cen podawany przez Eurostat wydaje się dosyć wysoki w porównaniu z cenami importowymi wskazanymi w chińskich danych statystycznych dotyczących wywozu oraz danymi Eurostatu dotyczącymi innych państw trzecich.

2.   Kontynuacja dumpingu

a)   Kraj analogiczny

(24)

W związku z tym, że ChRL jest gospodarką w okresie transformacji oraz zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, wartość normalną trzeba było określić na podstawie ceny lub skonstruowanej wartości normalnej uzyskanej w ramach gospodarki rynkowej państwa trzeciego („kraj analogiczny”) lub na podstawie ceny z kraju analogicznego stosowanej wobec innych krajów, łącznie z Unią, a w przypadku gdy jest to niemożliwe, na podstawie innej uzasadnionej metody, w tym na podstawie ceny faktycznie płaconej lub należnej w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio skorygowanej, tak by uwzględniała rozsądną marżę zysku.

(25)

W poprzednim dochodzeniu krajem analogicznym były Indie. W tym względzie należy zauważyć, że Komisja poinformowała jedynego producenta indyjskiego, który współpracował w poprzednim dochodzeniu, o wszczęciu obecnego postępowania, lecz wskazany podmiot odmówił współpracy. We wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia zaproponowano, by Tajlandia była krajem analogicznym w celu ustalenia wartości normalnej. Wybór ten został zakwestionowany przez niektóre strony zaangażowane w postępowanie, które stwierdziły, że to Indie powinny zostać wyznaczone jako odpowiedni kraj analogiczny.

(26)

W odniesieniu do Tajlandii jeden tajlandzki producent zgodził się współpracować. W związku z powyższym Komisja zbadała możliwość wykorzystania danych otrzymanych z Tajlandii w celu ustalenia wartości normalnej dla ChRL. W tym względzie należy zauważyć, że produkt objęty postępowaniem nie był sprzedawany na rynku krajowym Tajlandii. Dlatego też jakiekolwiek ustalenia wartości normalnej w Tajlandii musiały zostać dokonane na podstawie art. 2 ust. 6 lit. c).

(27)

Ponadto porównanie, zgodnie z danymi Eurostatu, poziomu średniej ceny eksportowej produktu objętego postępowaniem będącego przedmiotem wywozu z Tajlandii oraz średniej ceny eksportowej produktu objętego postępowaniem będącego przedmiotem wywozu z ChRL wskazało, iż chińskie ceny były wyższe od cen tajlandzkich. W tym względzie należy odnotować, iż istnieje szeroki asortyment różnych rodzajów produktu, które są włączone do zakresu produktu objętego postępowaniem, a ceny mogą różnić się w zależności od rodzaju produktu. Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących niemożliwe było ustalenie dokładnej struktury ich sprzedaży eksportowej do UE oraz porównanie jej z asortymentem tajlandzkich producentów eksportujących. W konsekwencji, zważywszy, iż nie wykazano, że znaczące różnice cen eksportowych mogą być przypisane innym czynnikom, stwierdzono, że istnieje różnica w asortymencie KMS będących przedmiotem wywozu do UE przez chińskich i tajlandzkich producentów eksportujących. Na podstawie różnic chińskich i tajlandzkich cen eksportowych stosowanych wobec Unii Europejskiej stwierdzono, przy wykorzystaniu najbardziej odpowiednich dostępnych danych, iż wywóz z ChRL obejmuje droższe, bardziej zaawansowane rodzaje produktów oraz że również z tego powodu wykorzystanie danych z Tajlandii nie będzie właściwe w celu ustalenia wartości normalnej.

(28)

Ponadto tajlandzkie przedsiębiorstwo było powiązane z jedynym współpracującym chińskim producentem KMS. Komisja zbadała, czy fakt, że dwa przedsiębiorstwa były powiązane, mógł mieć wpływ na określenie wartości normalnej. W tym zakresie należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach (zwłaszcza w dwóch dochodzeniach w sprawie obejścia środków) wykazano, iż tajlandzkie przedsiębiorstwo zostało utworzone jako odpowiedź chińskiego przedsiębiorstwa na wprowadzenie środków antydumpingowych w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem. Ten sam wniosek potwierdzono w obecnym dochodzeniu, jak szczegółowo wyjaśniono w motywie 38. Mając na uwadze te bliskie więzi chińskiego i tajlandzkiego producenta, uznano za stosowne niewykorzystywanie informacji przedłożonych przez jedyne współpracujące przedsiębiorstwo w proponowanym kraju analogicznym. W związku z powyższym, po uwzględnieniu wszystkich czynników i zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, Tajlandia nie została uznana za odpowiedni kraj analogiczny w celu ustalenia wartości normalnej.

(29)

Mając na uwadze wyżej opisane fakty dotyczące Tajlandii, brak współpracy ze strony poprzednio wyznaczonego kraju analogicznego (Indie) oraz brak współpracy ze strony chińskich przedsiębiorstw dokonujących wywozu KMS do UE, uznano za właściwe ustalenie wartości normalnej na innej uzasadnionej podstawie, tj. cenach za produkt podobny faktycznie zapłaconych lub należnych w Unii.

b)   Wartość normalna

(30)

Mając na uwadze opisane powyżej fakty, zdecydowano, by ustalić wartość normalną na podstawie cen przemysłu unijnego zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, tj. na podstawie cen za produkt podobny faktycznie zapłaconych lub należnych w Unii. Wartość normalna została zatem obliczona na podstawie danych zweryfikowanych na terenie przedsiębiorstwa unijnego będącego wnioskodawcą. Krajowa sprzedaż produktu podobnego prowadzona przez tego producenta została uznana za reprezentatywną w porównaniu z produktem objętym postępowaniem będącym przedmiotem wywozu do UE z ChRL. Ponieważ ceny sprzedaży przemysłu unijnego przynosiły straty, należało je odpowiednio dostosować, aby uwzględnić rozsądną marżę zysku, jak przewidziano w art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego. W tym zakresie wykorzystano rozsądną marżę zysku wynoszącą 5 %, którą uznano za uzasadnioną dla tego rodzaju działalności handlowej.

c)   Cena eksportowa

(31)

Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego i wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących cenę eksportową ustalono z wykorzystaniem danych Eurostatu.

d)   Porównanie

(32)

Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową zostało dokonane na podstawie ceny ex-factory. Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wprowadzono odpowiednie korekty dotyczące różnic wpływających na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dostosowań dokonano, jeżeli było to konieczne, w odniesieniu do kosztów transportu, ubezpieczenia i wszelkich innych kosztów związanych z transportem.

e)   Margines dumpingu

(33)

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia oraz wobec braku innych wiarygodnych informacji, ogólnokrajowy chiński margines dumpingu obliczono na podstawie porównania średnich ważonych wyrażonych jako odsetek ceny CIF na granicy UE, przed ocleniem, i stwierdzono, że wynosił on 20,7 %.

f)   Wnioski dotyczące dumpingu

(34)

W toku dochodzenia wykazano istnienie dumpingu podczas ODP. Wniosek ten wyciągnięto na podstawie (i) cen eksportowych ustalonych zgodnie z danymi Eurostatu z przyczyn wyjaśnionych w motywie 23; oraz (ii) wartości normalnej ustalonej na podstawie cen przemysłu unijnego zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego z powodów podanych w motywach od 24 do 29.

3.   Ponowne wystąpienie dumpingu

(35)

W nawiązaniu do analizy występowania dumpingu w ODP zbadano również prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu. Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa, które dokonywało wywozu tylko do krajów niebędących członkami UE, oraz wobec braku publicznie dostępnych informacji, poniższe wnioski wyciągnięto głównie na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, a w szczególności na podstawie danych Eurostatu, danych od jedynego współpracującego przedsiębiorstwa, chińskich danych statystycznych oraz wniosku o przegląd.

(36)

W tym zakresie przeanalizowano następujące elementy: a) moce produkcyjne oraz zachowanie chińskich producentów eksportujących w kontekście wielkości i cen; oraz b) atrakcyjność rynku UE dla chińskich eksporterów pod względem cen i wielkości.

a)   Moce produkcyjne oraz zachowanie chińskich producentów eksportujących

(37)

Warto pamiętać o tym, że wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących innych niż WHS, informacje o produkcji w ChRL, mocach produkcyjnych i sprzedaży na rynku chińskim nie były dostępne, z wyjątkiem informacji, których dostarczył producent współpracujący.

(38)

Jedyny współpracujący chiński producent znacznie zmniejszył własne moce produkcyjne między 2005 r. a ODP (dokładne dane nie mogą zostać ujawnione ze względu na ich poufny charakter). Jednak wymieniony chiński producent jest w stanie ponownie zwiększyć swoje moce. Istotnie, opisane zredukowane moce produkcyjne mogłyby w szybkim czasie i bez większych trudności zostać zwiększone, mając na uwadze, że producent wciąż posiada pusty zakład przemysłowy zlokalizowany blisko zakładu operacyjnego. W tej fabryce chiński producent mógłby utworzyć w krótkim terminie, tj. w okresie sześciu miesięcy, linię produkcyjną KMS przy wykorzystaniu istniejącego sprzętu, który służy obecnie innym potrzebom produkcyjnym, ale może zostać dostosowany w celu zwiększenia całkowitej produkcji KMS. W tym względzie należy odnotować, że chiński producent nie prowadzi sprzedaży krajowej i nie planuje w najbliższej przyszłości rozpoczęcia takiej sprzedaży. W związku z tym wskazany producent mógłby szybko zwiększyć produkcję i skierować ją na dowolny rynek eksportowy (w tym rynek UE, na którym nie prowadzi obecnie sprzedaży), gdyby zezwolono na wygaśnięcie środków. Przedsiębiorstwo to potwierdziło również, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych zamknęłoby zakład produkcyjny powiązanego przedsiębiorstwa tajlandzkiego i przeniosłoby produkcję KMS z powrotem do Chin. Współpracujące przedsiębiorstwo nie utrzymywało wysokiego poziomu inwestycji, co można łatwo wytłumaczyć, biorąc pod uwagę istnienie jego powiązanego przedsiębiorstwa w Tajlandii, niski ogólny poziom inwestycji konieczny dla tego rodzaju działalności produkcyjnej oraz krótki czas potrzebny do przestawienia sprzętu na produkcję KMS.

(39)

W odniesieniu do niewspółpracujących chińskich producentów stwierdzono, że wciąż istnieją wolne moce produkcyjne w ChRL. Ustalono to na podstawie faktu, że całkowity chiński wywóz zmniejszył się, a nie ma informacji wskazujących na spadek mocy w ChRL. Ponadto odnotowano możliwość szybkiego dostosowania sprzętu i ogólną uniwersalność wyposażenia w ramach przemysłu KMS, co wskazuje na łatwe zwiększanie mocy produkcyjnych w celu nadążenia za zmianami na rynku KMS.

(40)

W odniesieniu do sprzedaży eksportowej do państw trzecich prowadzonej przez jedynego współpracującego producenta chińskiego, dostarczył on wyłącznie informacji sugerujących, że jego sprzedaż wzrosła o około 10 % między 2006 r. a ODP. W tym samym okresie jego średnia cena eksportowa stosowana wobec państw trzecich wzrosła o 0,7 %.

(41)

W zakresie zmian całkowitego wywozu chińskiego do innych państw trzecich przeanalizowano dostępne chińskie dane statystyczne w celu ustalenia wielkości i cen chińskiego wywozu. Dane te potwierdzają znaczący spadek dotyczący KMS będących przedmiotem wywozu z Chin w okresie między 2004 r. i ODP. Zgodnie z chińskimi danymi statystycznymi wielkość KMS wywiezionych w 2004 r. wyniosła około 198 milionów sztuk i w ODP spadła do 89 milionów sztuk. Z drugiej strony, średnia cena sprzedaży obniżyła się znacznie w okresie od 2004 r. do 2007 r., a w ODP była na poziomie nieznacznie niższym od poziomu z 2004 r. Fakt, że wielkość chińskiego wywozu KMS stanowiła podczas ODP tylko 45 % poziomu z 2004 r., podczas gdy średnia cena eksportowa była podczas ODP niższa o 7 % od ceny z 2004 r., potwierdza istnienie silnej zachęty dla wszystkich chińskich producentów, współpracujących lub niewspółpracujących w toku dochodzenia, do przywrócenia uprzednio uzyskanych wyników eksportowych, mając na uwadze ich dostępne moce produkcyjne oraz odnotowane trendy w ubiegłych latach, dotyczące wzrostu cen eksportowych. W tych okolicznościach można rozsądnie uznać, że gdyby zezwolono na wygaśnięcie środków antydumpingowych, rynek UE byłby bardzo atrakcyjnym celem dla wszystkich chińskich eksporterów, którzy podjęliby się wywozu w znacznych ilościach na rynek UE.

b)   Atrakcyjność rynku UE

(42)

Przed nałożeniem ceł antydumpingowych UE była dla ChRL drugim najważniejszym rynkiem eksportowym KMS pod względem całkowitej wielkości. Udział ChRL w rynku stale zmniejszał się po wprowadzeniu środków antydumpingowych, ich rozszerzeniu w następstwie dwóch dochodzeń w sprawie obejścia środków oraz przeglądu przeprowadzonego w 2008 r. w celu rozszerzenia zakresu tych środków. Udziały w rynku utrzymywały się na stałym poziomie podczas okresu badanego i nieznacznie zmniejszyły się do 3,2 % (– 0,4 %) w ODP. Jednak wielkość rynku UE, drugiego po rynku USA, oraz istotny popyt czyni z UE ważny cel w porównaniu z innymi chińskimi rynkami eksportowymi. Dawna obecność Chin na rynku UE oraz znaczenie tego rynku mogą być uważane za wyraźną wskazówkę, że chińscy producenci będą w przyszłości próbowali odzyskać udziały w rynku UE.

(43)

Ponadto istnieją jasne przesłanki, że podmioty w Chinach śledzą bieżące dochodzenie i rozważają możliwość rozpoczęcia wywozu do UE. W tym względzie należy odnotować, iż po wszczęciu postępowania Komisja otrzymała zapytanie od chińskiego producenta niewymienionego we wniosku o przegląd wygaśnięcia, wskazujące, że przedsiębiorstwo zostało utworzone w 2005 r., produkuje KMS i planuje wywóz KMS do UE od 2009 r. Przedsiębiorstwo to rozpatrzyło wstępnie możliwość współpracy w toku postępowania, lecz nie przedłożyło odpowiednich odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Powyższe fakty potwierdzają, że UE pozostaje dla chińskich producentów atrakcyjnym rynkiem, nawet pomimo obowiązujących środków antydumpingowych, a zatem gdyby zezwolono na ich wygaśniecie, znacznie wzrosłaby zachęta do rozpoczęcia, zwiększenia lub ponownego podjęcia wywozu do UE.

(44)

Dawne znaczenie i atrakcyjność UE jako rynku KMS znajduje także potwierdzenie w podejmowanych w przeszłości ciągłych próbach obejścia lub absorpcji obowiązujących środków antydumpingowych. Istotnie, od momentu wprowadzenia środków antydumpingowych wobec ChRL chińscy eksporterzy nieustannie próbowali obejść te środki lub dokonać ich absorpcji w celu uzyskania dostępu do rynku UE. Należy przypomnieć, że obecne środki zostały podwyższone w 2000 r. w wyniku postępowania antydumpingowego, rozszerzone na Wietnam i Laos, odpowiednio w 2004 r. i 2006 r., w wyniku występowania praktyk związanych z obejściem środków oraz zmienione w 2008 r. w odniesieniu do definicji produktu objętego postępowaniem również w wyniku stwierdzenia praktyk związanych z obejściem środków, które dotyczyły nieznacznych modyfikacji produktu.

(45)

W zakresie cen, zgodnie z chińskimi danymi statystycznymi średnie chińskie ceny eksportowe stosowane na rynkach państw trzecich są wyższe od średnich chińskich cen eksportowych stosowanych wobec UE, lecz wciąż są znacznie niższe od średnich cen praktykowanych na rynku UE przez Indie i Tajlandię, tj. potencjalnych bezpośrednich konkurentów dla Chin. Odpowiednie chińskie dane dotyczące wywozu wskazują, że chińscy producenci mają już ugruntowaną pozycję na większości pozostałych rynków w przeciwieństwie do ich obecnej sytuacji w UE. Jasne jest zatem, że rynek UE byłby finansowo atrakcyjny dla chińskich eksporterów, ponieważ mogliby oni sprzedawać po wyższych cenach w UE bez narażania swojej sprzedaży do innych krajów oraz podcinać ceny swoich głównych konkurentów w UE, dokonując sprzedaży po cenach dumpingowych.

c)   Środki ochrony handlu stosowane przez państwa trzecie

(46)

Żadne państwo trzecie nie stosuje środków ochrony handlu wobec przywozu KMS z ChRL.

4.   Podsumowanie

(47)

W dochodzeniu wykazano, że zarówno współpracujący producent eksportujący, jak i najprawdopodobniej inni chińscy producenci eksportujący dysponują dużymi wolnymi mocami produkcyjnymi ze względu na znaczący spadek ich wywozu w okresie od 2004 r. do ODP. Ustalono także, iż podmioty z Chin wykazują stałe zainteresowanie wejściem na rynek UE. Ponadto jedyny współpracujący producent mógł łatwo przenieść swoje moce produkcyjne z Tajlandii do Chin w przypadku uchylenia środków antydumpingowych.

(48)

Gdyby zatem zezwolono na wygaśnięcie środków antydumpingowych oraz mając na uwadze wolne moce produkcyjne chińskich producentów, a także uniwersalność ich maszyn i sprzętu, przywóz z ChRL mógłby prawdopodobnie powrócić na rynek UE w znaczących ilościach. Rynek UE jest obecnie jedynym rynkiem w skali światowej, na którym obowiązują środki antydumpingowe, a ustalone fakty wskazują, że chińscy eksporterzy będą z pewnością zmierzali do odzyskania w jak najszybszym czasie udziałów w tym rynku poprzez wykorzystanie niezbędnej elastyczności mocy produkcyjnych. Powyższe wnioski są poparte faktem, że chińscy producenci mogą pozwolić sobie na sprzedaż po cenach niższych od cen ich wszystkich konkurentów na rynku UE i stosowali już taką praktykę w ODP.

(49)

W oparciu o wymienione ustalenia i fakty, prawdopodobne jest, że w przypadku wznowienia przez chińskich eksporterów wywozu do UE wywóz ten będzie odbywał się po cenach poniżej normalnej wartości. W konsekwencji stwierdza się, że w przypadku uchylenia obowiązujących środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu z Chin.

D.   DEFINICJA PRZEMYSŁU UNIJNEGO

(50)

W ODP następujący producenci produkowali KMS na terytorium UE:

Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH, Wiedeń, Austria,

Industria Meccanica Lombarda srl, Offanengo, Włochy.

(51)

Pierwszy producent jest wnioskodawcą i współpracował w dochodzeniu. Drugi (mniejszy) producent unijny nie podjął współpracy. W toku dochodzenia ustalono, że wnioskodawca reprezentował ponad 50 % całkowitej produkcji unijnej KMS w ODP. Uznaje się zatem, że producent ten reprezentuje przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Dalej zwany jest on „przemysłem unijnym”. Wnioskodawca i jego spółki zależne nie są powiązane z chińskimi producentami eksportującymi.

(52)

Należy podkreślić, że w przeszłości przemysł unijny składał się z dwóch różnych producentów (Koloman Handler – Austria oraz Robert Krause – Niemcy), którzy zbankrutowali i zostali przejęci przez grupę austriacką. Przedsiębiorstwa te zostały poddane istotnej restrukturyzacji, a obecna struktura „Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH” została utworzona w 2003 r., tj. około dwa lata przed okresem badanym. Siedziba firmy jest zlokalizowana w Austrii, a produkcja odbywa się na Węgrzech.

E.   SYTUACJA NA RYNKU

1.   Konsumpcja na rynku UE

(53)

Odpowiedzi współpracującego producenta unijnego na pytania zawarte w kwestionariuszu wykorzystano do ustalenia sprzedaży przemysłu unijnego KMS na rynku UE. Skorzystano również z innych dostępnych informacji do obliczenia sprzedaży producenta unijnego nieobjętej definicją przemysłu unijnego.

(54)

Dane dotyczące wielkości przywozu uzyskano z Eurostatu, z wyjątkiem informacji dotyczących przywozu z Tajlandii, które były zawarte w odpowiedziach na pytania z kwestionariusza otrzymane w ramach równoległego dochodzenia antydumpingowego dotyczącego tego kraju.

(55)

Na tej podstawie ustalono, że konsumpcja KMS w UE spadła o 4 % w okresie badanym z około 170–180 mln sztuk w 2005 r. do 165–175 mln sztuk w ODP (12).

2.   Przywóz z kraju, którego dotyczy postępowanie

a)   Wielkość przywozu i udział w rynku

 

2005

2006

2007

ODP

Wielkość przywozu

100

49

41

43

Udział w rynku (%)

7,0 %

3,8 %

3,2 %

3,2 %

(56)

Aby ustalić ogólne wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL, uznano za właściwe włączenie przywozu z krajów, na które rozszerzono obecnie obowiązujące środki antydumpingowe zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, tj. Wietnam i Laos (zob. motywy 4 i 5 powyżej). W istocie uznano, że na przywóz z tych krajów składały się faktycznie produkty pochodzące z ChRL. Na tej podstawie ustalono, iż całkowita wielkość przywozu KMS z ChRL spadła o ponad 50 % w okresie badanym. W tym okresie udział w rynku zmniejszył się w takim samym zakresie. Należy jednak odnotować, że wymienione dane liczbowe obejmują przywóz wysyłany z Laosu tylko w 2005 r. i reprezentują jedynie połowę przywozu w tym roku. Dochodzenie w sprawie obejścia środków dotyczące przywozu KMS wysyłanych z Laosu zostało wszczęte w kwietniu 2005 r.

(57)

Udział ChRL w rynku zmniejszył się z 7 % do 3,8 % w 2006 r. i od tego czasu utrzymywał się na stałym poziomie (około 3 %). Należy podkreślić, że w ramach poprzedniego przeglądu wygaśnięcia udział ChRL w rynku zmniejszył się z 14,8 % w 1998 r. do 1,9 % w 2001 r., tj. udział chińskich KMS w rynku jest obecnie wyższy niż pod koniec okresu badanego w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia.

b)   Ceny przywozu produktu objętego postępowaniem/podcięcie cenowe

(58)

Spośród trzech współpracujących importerów tylko jeden dokonywał przywozu KMS z ChRL w ODP. Wspomniany przywóz był niewielki w porównaniu z całkowitym przywozem z ChRL i obejmował mechanizmy 17- i 23-kołowe podlegające minimalnej cenie importowej. Nie mogły one zatem zostać wykorzystane jako reprezentatywna podstawa. Zgodnie z danymi statystycznymi Eurostatu ceny importowe KMS pochodzących z ChRL spadły o 5 % podczas okresu badanego, a chińskie ceny podcinały ceny przemysłu unijnego o około 10 % (nie uwzględniając ceł antydumpingowych). Całkowity poziom cen podany przez Eurostat wydaje się jednak dosyć wysoki w porównaniu z cenami importowymi wskazanymi w chińskich danych statystycznych dotyczących wywozu oraz w danych Eurostatu dla innych państw trzecich. Jak opisano powyżej, istnieje prawdopodobieństwo, że w przypadku uchylenia środków chińskie ceny eksportowe zostaną dostosowane do cen zagranicznych konkurentów (Tajlandii i Indii) oraz na tej podstawie wskaźnik podcięcia będzie znacznie wyższy.

c)   Przywóz z innych państw trzecich

 

2005

2006

2007

ODP

Indie

52,9 %

48,3 %

44,9 %

43,3 %

Tajlandia

11,5 %

12,2 %

7,9 %

13,0 %

Hongkong

0,2 %

0,0 %

5,1 %

4,9 %

Pozostałe

1,2 %

2,7 %

4,4 %

1,7 %

(59)

W odniesieniu do przywozu z innych państw trzecich, przywóz KMS pochodzących z Indii zmniejszył się, podczas gdy przywóz KMS pochodzących z Tajlandii nieznacznie wzrósł w ODP w porównaniu z poprzednimi latami. Podobnie jak inne kraje, Hongkong dokonuje wywozu KMS do UE, lecz nie przedstawiono żadnych oświadczeń w tej kwestii i nie ma dostępnych informacji na ten temat.

3.   Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego  (13)

a)   Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

 

2005

2006

2007

ODP

Produkcja

100

102

118

119

Moce produkcyjne

100

91

100

103

Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%)

59 %

66 %

70 %

68 %

(60)

W okresie badanym produkcja wzrosła o prawie 20 %, a moce utrzymywały się na względnie stałym poziomie. W konsekwencji wykorzystanie mocy produkcyjnych zmieniało się zgodnie z trendem charakteryzującym produkcję i wzrosło o 9 punktów procentowych.

(61)

Poziom wykorzystania mocy produkcyjnych w ODP był jednak niższy od poziomu z 2001 r., tj. okresu objętego dochodzeniem w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia. Wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych wynosił wtedy między 70 % a 75 %.

b)   Zapasy

 

2005

2006

2007

ODP

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego

100

95

119

143

(62)

W okresie badanym zapasy przemysłu unijnego wzrosły ogółem o 43 %. Znaczna część produkcji KMS składa się ze standardowych produktów i przemysł unijny musi utrzymywać pewien poziom zapasów, aby móc skutecznie zaspokoić popyt swoich klientów. Jakikolwiek wzrost stanu zapasów na koniec okresu sprawozdawczego ponad średni poziom wskazuje na trudności ze sprzedażą produktów (na rynku krajowym i eksportowym). Należy także uwzględnić sezonowość sprzedaży: sprzedaż zwiększa się w ostatnim kwartale wraz z rozpoczęciem roku szkolnego.

c)   Wielkość sprzedaży, udział w rynku i wzrost

 

2005

2006

2007

ODP

Wielkość sprzedaży

100

113

118

123

Udziały w rynku

24,4 %

30,2 %

31,5 %

31,1 %

(63)

Sprzedaż przemysłu unijnego na rynku UE wzrosła o 23 % w okresie badanym, a udziały w rynku zwiększyły się z 24,4 % do 31,1 %, co oznacza wzrost o prawie 7 punktów procentowych. To powiększenie się udziałów w rynku wskazuje, że wzrost przemysłu unijnego był wyższy od zmian konsumpcji.

(64)

Całkowity poziom udziałów w rynku utrzymywał się jednak na poziomie z 2001 r., tj. poprzedniego okresu objętego dochodzeniem, kiedy wynosił około 40 %.

d)   Ceny sprzedaży i koszty

 

2005

2006

2007

ODP

Ceny sprzedaży

100

88

88

88

(65)

Średnia ważona cena sprzedaży dokonywanej przez przemysł unijny zmniejszyła się o 12 % w badanym okresie. Należy odnotować, że w ostatnich latach ceny surowca (stali) wzrastały na całym świecie, a stal reprezentuje około 40 % całkowitego kosztu jednostkowego. Ceny sprzedaży przynosiły straty, począwszy od 2006 r.

e)   Rentowność, zwrot z inwestycji i przepływy pieniężne

 

2005

2006

2007

ODP

Rentowność

100

– 646

–62

– 115

Zwrot z aktywów netto

100

–72

– 103

–53

Przepływy pieniężne

100

56

42

– 131

(66)

Przemysł unijny był wciąż rentowny w 2005 r., lecz sytuacja znacząco pogorszyła się w następnym roku z powodu praktyk związanych z obejściem środków, które doprowadziły do rozszerzenia środków w 2006 r. oraz definicji produktu w 2008 r. Mimo iż rentowność poprawiła się w 2007 r., przemysł unijny wciąż mnie mógł osiągnąć progu rentowności i nadal przynosił straty w ODP. W ODP straty były niewielkie.

(67)

Przepływy pieniężne i zwrot z aktywów netto w dużej mierze podążały za tym samym trendem. Zważywszy na opisaną sytuację finansową, wnioskodawca reprezentujący przemysł unijny bez wątpienia miał trudności z pozyskaniem kapitału poza grupą.

f)   Inwestycje i zdolność do pozyskania kapitału

 

2005

2006

2007

ODP

Inwestycje (EUR)

100

190

85

80

(68)

Nawet jeżeli inwestycje zmniejszyły się o około 20 % w okresie badanym, przemysł unijny utrzymał pewien poziom inwestycji, aby pozostać konkurencyjnym. Inwestycje te obejmowały nowy sprzęt mający na celu usprawnienie procesu produkcyjnego i zwiększenie konkurencyjności.

(69)

Jak wskazano w motywie 66, mając na uwadze niekorzystną sytuację finansową przemysłu unijnego, można stwierdzić, że jego zdolność do pozyskania kapitału z niezależnych źródeł była poważnie zagrożona.

g)   Zatrudnienie, produktywność i płace

 

2005

2006

2007

ODP

Zatrudnienie

100

94

105

104

Produktywność

100

109

113

114

Ogólny poziom płac

100

102

107

111

Płace

100

109

102

106

(70)

W okresie badanym zatrudnienie (pełny czas pracy) wzrosło o 4 %, a produktywność, mierzona w tysiącach sztuk wyprodukowanych przez pracownika w danym okresie, zwiększyła się o 14 %. Ogólne koszty pracy wzrosły o 11 %, co wynika głównie ze wzrostu zatrudnienia, a średni wzrost płacy pracowników był niższy.

h)   Wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu

(71)

Na podstawie dostępnych faktów w toku dochodzenia ustalono istnienie istotnego dumpingu wynoszącego 20,7 % w ODP.

4.   Podsumowanie

(72)

Przemysł unijny przeprowadził restrukturyzację i skorzystał w pewnym stopniu ze środków wprowadzonych przeciwko przywozowi po cenach dumpingowych. Jego sytuacja gospodarcza faktycznie poprawiła się w ostatnich latach: produkcja, sprzedaż, udział w rynku i zatrudnienie wykazują dodatnie zmiany.

(73)

Pomimo wyżej wymienionych pozytywnych zmian, sytuacja przemysłu nie poprawiła się w pełni po uprzednio wyrządzonej szkodzie. Znajduje to odzwierciedlenie we wskaźnikach finansowych: rentowność, przepływy pieniężne i zwrot z aktywów netto wciąż noszą oznaki wyrządzonej szkody. Przemysł nie osiągnął jeszcze poziomu sprzedaży i produkcji z przeszłości. Należy to również rozważyć w świetle faktu, że zgodnie z powyższym opisem podczas części okresu badanego środki podlegały praktykom związanym z ich obejściem.

(74)

Nawet jeżeli nastąpiła poprawa sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego, jego stan wciąż nie był stabilny w okresie badanym.

F.   PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

(75)

Przemysł unijny przeprowadził restrukturyzację swojej działalności i skorzystał z wprowadzenia środków antydumpingowych. Jednak mimo że środki te zostały wprowadzone po raz pierwszy w 1997 r., ich pełna skuteczność została zagwarantowana dopiero po zrównoważeniu skutków praktyk związanych z obejściem i absorpcją środków. Nawet jeżeli sytuacja przemysłu unijnego poprawiła się, pozostaje ona wciąż niestabilna i podatna na zagrożenia.

(76)

W takich okolicznościach należy przeprowadzić analizę prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia istotnej szkody w celu zbadania, czy w przypadku uchylenia środków prognozowane zmiany dotyczące wielkości i cen przywozu pochodzącego z ChRL wywarłyby niekorzystny wpływy na sytuację przemysłu i wyrządziłyby istotną szkodę.

1.   Oddziaływanie prognozowanego wzrostu przywozu dumpingowego na przemysł unijny

(77)

Należy przypomnieć, że Chiny dysponują znaczącymi wolnymi mocami produkcyjnymi oraz że produkcja KMS może w łatwy sposób zostać istotnie powiększona. Jest to oparte na powyższych ustaleniach, zgodnie z którymi jedyny współpracujący chiński producent może łatwo zwiększyć swoje zredukowane moce produkcyjne, a nawet zakończyć produkcję w Tajlandii i przenieść ją z powrotem do Chin. Ponadto inni niewspółpracujący chińscy producenci dysponują znaczącymi wolnymi mocami produkcyjnymi lub takie moce mogą zostać niezwłocznie przywrócone, mając na uwadze możliwość szybkiego dostosowania sprzętu i ogólną uniwersalność wyposażenia niezbędnego do produkcji KMS.

(78)

Ustalono, że zwiększona produkcja KMS będzie najprawdopodobniej przedmiotem wywozu do UE, jeżeli środki zostałyby uchylone. Wynika to z faktu, że rynek UE pozostaje istotny pod względem wielkości i miał w przeszłości duże znaczenie dla chińskich eksporterów, którzy będą z pewnością zmierzali do odzyskania w jak najszybszym czasie swoich utraconych udziałów w rynku. Atrakcyjność rynku UE dla chińskich eksporterów została również wyraźnie wykazana na przykładzie licznych prób unikania obowiązujących środków antydumpingowych. Środki były w istocie przedmiotem absorpcji oraz obejścia za pośrednictwem państw trzecich i poprzez wprowadzanie niewielkich modyfikacji produktów.

(79)

Wreszcie, ustalono, że warunki przyszłego wzrostu przywozu KMS do UE miałyby poważny negatywny wpływ na przemysł unijny. Jak wskazano powyżej, w przypadku uchylenia środków prognozowane jest znaczne zwiększenie przywozu KMS z ChRL. Ponadto przywóz ten będzie najprawdopodobniej wywierał istotną presję cenową na rynek UE, a tym samym na przemysł unijny, jak wskazuje analiza poziomu cen na rynkach państw trzecich i UE. Zgodnie z danymi Eurostatu obecne chińskie ceny podcinają ceny UE o około 10 % (z wyłączeniem ceł antydumpingowych) i są one o wiele wyższe od średnich cen potencjalnych chińskich konkurentów (Indie i Tajlandia) na rynku UE. W przypadku uchylenia środków chińscy producenci mogliby dokonywać wywozu wszystkich rodzajów KMS bez jakichkolwiek ceł antydumpingowych obowiązujących w UE, jest zatem bardziej niż prawdopodobne, że ujednolicą oni, przynajmniej w pewnym zakresie, swoje ceny z cenami konkurentów. Znajduje to także potwierdzenie w (niskim) poziomie chińskich cen na rynkach państw trzecich, zgodnie z chińskimi danymi dotyczącymi wywozu. W sytuacji braku jakichkolwiek środków rynek UE stałby się niezmiernie atrakcyjny dla chińskich eksporterów.

2.   Wniosek w sprawie prawdopodobnego ponownego wystąpienia szkody

(80)

Na podstawie powyższych ustaleń, prawdopodobne jest, że wygaśnięcie środków antydumpingowych dotyczących przywozu KMS pochodzącego z ChRL spowoduje gwałtowny wzrost wielkości tego przywozu do UE po bardzo niskich cenach, a to z kolei doprowadzi do zaniżenia ogólnego poziomu cen na rynku UE. Należy odnotować, że większość produktów na rynku KMS jest w dużym stopniu znormalizowana, a zatem cena stanowi główny czynnik decydujący.

(81)

Uwzględniając niepewną sytuację przemysłu unijnego, istotny wzrost przywozu z ChRL po cenach dumpingowych w powiązaniu ze znacznym podcięciem cenowym miałby bez wątpienia poważne konsekwencje dla przemysłu unijnego. Taka sytuacja wyrządziłaby istotną szkodę i unicestwiła wysiłki dokonane przez przemysł w celu przeprowadzenia restrukturyzacji.

G.   INTERES UNII

1.   Wprowadzenie

(82)

Zbadano, czy istnieją ważne przyczyny, które mogą prowadzić do wniosku, że przedłużenie obowiązywania istniejących środków antydumpingowych nie leży w interesie Unii. W tym celu i zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego, na podstawie wszystkich dostarczonych dowodów, poddano rozważaniom oddziaływanie przedłużonego obowiązywania środków na wszystkie strony biorące udział w postępowaniu oraz konsekwencje wygaśnięcia tych środków.

(83)

Aby dokonać oceny oddziaływania potencjalnego utrzymania środków, wszystkie zainteresowane strony otrzymały możliwość przekazania opinii zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Jak już wskazano, tylko jeden współpracujący producent unijny oraz trzech niepowiązanych importerów udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jeden niepowiązany importer oraz jeden użytkownik zgłosili uwagi bez przedkładania odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

2.   Interes przemysłu unijnego

(84)

W czasie złożenia pierwszej skargi antydumpingowej w 1995 r. przemysł unijny składał się z dwóch producentów: Koloman Handler GmbH, austriackie przedsiębiorstwo oraz Robert Krause GmbH & Co, niemieckie przedsiębiorstwo. Te dwa przedsiębiorstwa były obecne na rynku UE przez długi czas, lecz przechodziły poważne trudności finansowe, spowodowane m.in. przywozem na nieuczciwych warunkach.

(85)

Ich sytuacja gospodarcza była tak zła, że obie firmy musiały złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości. Robert Krause GmbH złożył wniosek o ogłoszenie upadłości w 1998 r., a jego następca musiał postąpić podobnie w 2002 r., natomiast Koloman Hander stał się niewypłacalny w 2001 r. Oba przedsiębiorstwa zostały przejęte przez SX Bürowaren Produktions- und Handels GmbH, które z kolei zostało nabyte przez Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH, będącego skarżącym w niniejszym przeglądzie.

(86)

Od tego czasu wymieniona działalność została poddana restrukturyzacji, aby lepiej konkurować na poziomie międzynarodowym, w szczególności na podstawowym rynku skarżącego, tj. w UE.

(87)

Nabycie przedsiębiorstwa Bensons, od wielu lat handlującego produktami KMS z przedsiębiorstwami mającymi siedzibę w Niderlandach, Singapurze, Zjednoczonym Królestwie i USA, wyraźnie wskazuje na dążenie przemysłu unijnego do zwiększenia dostępu do rynku światowego i znaczenie przedsięwziętych przez ten przemysł starań restrukturyzacyjnych.

(88)

Wysiłki skarżącego przyniosły pozytywne efekty, przynajmniej częściowo, jak wynika z analizy sytuacji gospodarczej przedsiębiorstwa. W ostatnich latach wzrosła produkcja, wielkość sprzedaży i udział w rynku, a także zatrudnienie.

(89)

Starania podjęte przez wymieniony przemysł w celu poprawy jego sytuacji zostały jednak osłabione, mając na uwadze, że wpływ środków wprowadzonych względem nieuczciwego przywozu podlegał praktykom związanym z obejściem i absorpcją środków. W konsekwencji, pomimo znaczącej poprawy, sytuacja tego przemysłu pozostaje niepewna, no co wskazują zmiany wskaźników finansowych.

(90)

Dlatego też wymieniony przemysł wciąż pozostaje podatny na wpływ zwiększonego przywozu z ChRL po niskich i dumpingowych cenach. Oczywiste jest, że w przypadku uchylenia środków wymieniony przemysł znowu stanie w obliczu trudności, które mogą doprowadzić do jego ostatecznego upadku. Podejmując restrukturyzację, przemysł unijny udowodnił, że jest rentowny i może zagwarantować podaż na dużej części rynku UE, lecz potrzebuje dodatkowej i skutecznej ochrony przed przywozem po cenach dumpingowych w celu osiągnięcia stabilnej i pewnej sytuacji.

(91)

Na tej podstawie stwierdzono, że utrzymanie środków w kolejnym pięcioletnim okresie byłoby w interesie Unii.

3.   Interes importerów

(92)

Czterech niepowiązanych importerów uczestniczyło w niniejszym dochodzeniu, lecz tylko trzech dostarczyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Nie dokonywali oni przywozu KMS z ChRL, z wyjątkiem jednego, który dokonywał przywozu wyłącznie mechanizmów 17- i 23-kołowych podlegających minimalnej cenie importowej. Podczas gdy dwóch importerów sprzeciwiło się dochodzeniu i zakwestionowało obowiązujące od 10 lat środki antydumpingowe, trzeci z nich zajął raczej stanowisko neutralne i stwierdził, że obecne środki nie miały na niego wpływu.

(93)

Importerzy głównie wyrażali obawy związane z ograniczonymi źródłami dostaw na rynku UE, zważywszy na wielkość środków antydumpingowych wprowadzonych przeciwko przywozowi z ChRL oraz mając na uwadze istotne udziały przemysłu unijnego w rynku, a także fakt, że przemysł ten jest właścicielem ważnego dystrybutora KMS na rynku UE, który rzekomo dysponuje prawem wyłączności na KMS pochodzące z Indii.

(94)

W tym względzie należy odnotować, że obecnie istnieją różne źródła dostaw na rynku UE, tj. przemysł unijny, inny producent unijny lub inne niż ChRL kraje, takie jak Tajlandia.

(95)

Ponadto nawet jeżeli prawdą jest, że poziom obecnych środków jest względnie wysoki, należy przypomnieć, iż środki zostały zwiększone w wyniku dochodzenia, które wykazało absorpcję środków przez chińskich eksporterów. Obecny poziom środków jest zatem w pełni uzasadniony.

(96)

Od czasu wprowadzenia środków i zwiększenia ich poziomu przywóz z ChRL znacznie spadł i stanowił jedynie niewielką część rynku UE w ODP. Importerzy dostosowali się jednak do sytuacji i zmienili źródła dostaw. Nawet jeżeli można przyznać, że bez obowiązywania środków importerzy dysponowaliby większą liczbą źródeł dostaw, ponieważ obecnie nie dokonują oni przywozu KMS pochodzących z ChRL, należy stwierdzić, iż utrzymanie środków nie wyrządzi szkody sytuacji gospodarczej tych importerów.

(97)

Na tej podstawie stwierdza się, że utrzymanie środków nie będzie miało istotnego wpływu na importerów.

4.   Interes użytkowników

(98)

Jedyny użytkownik, który udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, dostarczył argumentów popierających przedłużenie środków i stwierdził, iż UE produkuje KMS o wiele lepszej jakości w stosunku do KMS przywożonych z ChRL.

(99)

Inny użytkownik zgłosił uwagi, lecz nie przedłożył żadnych dowodów na ich poparcie. Sugeruje to, że chociaż środki były wprowadzone, użytkownicy nie odczuli w znaczący sposób ich oddziaływania. Jest zatem mało prawdopodobne, by sytuacja użytkowników pogorszyła się w wyniku utrzymania środków antydumpingowych.

5.   Interes dostawców surowców

(100)

Dostawcy drutu stalowego i taśm stalowych sprzedają niewielką część swojej produkcji przemysłowi unijnemu i nie są dotknięci skutkami tego postępowania. Żaden z nich nie zgłosił się jako strona zainteresowana.

6.   Czynniki zniekształcające konkurencję i handel

(101)

W odniesieniu do skutków możliwego wygaśnięcia środków dotyczących konkurencji w UE należy zauważyć, że na świecie jest zaledwie kilku producentów KMS i są to głównie przedsiębiorstwa chińskie albo kontrolowane przez chińskich producentów eksportujących. Zniknięcie pozostałych kilku producentów niekontrolowanych przez chińskie przedsiębiorstwa miałoby negatywny wpływ na konkurencję w UE.

7.   Podsumowanie dotyczące interesów Unii

(102)

Biorąc pod uwagę powyższe czynniki i rozważania, stwierdza się, że nie istnieją istotne powody przemawiające przeciwko utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych.

H.   UJAWNIENIE INFORMACJI I ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(103)

Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag i wniosków dotyczących ujawnionych informacji. Odpowiednie przedłożone oświadczenia zostały przeanalizowane, lecz nie doprowadziły do zmiany istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których podjęto decyzję o utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych.

(104)

Z powyższych rozważań wynika, że – jak przewidziano w art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego – obowiązywanie środków antydumpingowych, wprowadzonych rozporządzeniem (WE) nr 2074/2004 i mających zastosowanie do przywozu niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, powinno zostać przedłużone,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych obecnie sklasyfikowanych w ramach kodu CN ex 8305 10 00 i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

2.   Na potrzeby niniejszego artykułu kołowe mechanizmy segregatorowe składają się z dwóch arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego, które są połączone pokrywą stalową. Mogą one być otwierane zarówno poprzez rozciąganie półpierścieni, jak i użycie małego stalowego mechanizmu spustowego przymocowanego do kołowego mechanizmu segregatorowego.

3.   Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mającego zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, jest następująca:

a)

dla mechanizmów z 17 i 23 pierścieniami (kody TARIC 8305100021, 8305100023, 8305100029 oraz 8305100035) kwota cła jest równa różnicy między minimalną ceną importową w wysokości 325 EUR za 1 000 sztuk i ceną netto na granicy Unii, przed ocleniem;

b)

dla mechanizmów innych niż te z 17 i 23 pierścieniami (kody TARIC 8305100011, 8305100013, 8305100019 oraz 8305100034):

 

Stawka celna

Dodatkowy kod TARIC

Chińska Republika Ludowa:

 

 

World Wide Stationery Mfg, Hongkong, Chińska Republika Ludowa

51,2 %

8934

wszystkie inne przedsiębiorstwa

78,8 %

8900

Artykuł 2

1.   Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych obecnie sklasyfikowanych w ramach kodu CN ex 8305 10 00 wysyłanych z Wietnamu, niezależnie od tego, czy zostały zgłoszone jako pochodzące z Wietnamu (kody TARIC 8305100011 oraz 8305100021).

2.   Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych obecnie sklasyfikowanych w ramach kodu CN ex 8305 10 00 wysyłanych z Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, niezależnie od tego, czy zostały zgłoszone jako pochodzące z Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej (kody TARIC 8305100013 oraz 8305100023).

3.   Na potrzeby niniejszego artykułu kołowe mechanizmy segregatorowe składają się z dwóch prostokątnych arkuszy stalowych lub z drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego, które są połączone pokrywą stalową. Mogą one być otwierane zarówno poprzez rozciągnięcie pierścieni, jak i użycie małego stalowego mechanizmu spustowego przymocowanego do kołowego mechanizmu segregatorowego.

4.   Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mającego zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, jest następująca:

a)

dla mechanizmów z 17 i 23 pierścieniami (kody TARIC 8305100021 oraz 8305100023) kwota cła jest równa różnicy między minimalną ceną importową w wysokości 325 EUR za 1 000 sztuk i ceną netto na granicy Unii, przed ocleniem;

b)

dla mechanizmów innych niż te z 17 i 23 pierścieniami (kody TARIC 8305100011, oraz 8305100013) kwota cła wynosi 78,8 %.

Artykuł 3

O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 lutego 2010 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2)  Dz.U. L 56 z 6.3.1996, s. 1.

(3)  Dz.U. L 22 z 24.1.1997, s. 1.

(4)  Dz.U. L 250 z 5.10.2000, s. 1.

(5)  Dz.U. C 21 z 24.1.2002, s. 25.

(6)  Dz.U. L 359 z 4.12.2004, s. 11.

(7)  Dz.U. L 232 z 1.7.2004, s. 1.

(8)  Dz.U. L 7 z 12.1.2006, s. 1.

(9)  Dz.U. L 221 z 19.8.2008, s. 1.

(10)  Dz.U. C 146 z 12.6.2008, s. 33.

(11)  Dz.U. C 310 z 5.12.2008, s. 15.

(12)  Podano jedynie rzędy wielkości, aby chronić poufne informacje jedynego skarżącego.

(13)  Dane podano w formie zindeksowanej (1998 = 100) lub rzędów wielkości, w przypadku konieczności zachowania poufności.


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/14


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 158/2010

z dnia 25 lutego 2010 r.

ustalające z góry stawkę dopłat do prywatnego przechowywania masła na rok 2010

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 43 lit. a) i d) w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 28 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje przyznanie dopłat do prywatnego przechowywania masła.

(2)

Zmiany cen i zapasów masła wskazują na zakłócenia równowagi na rynku, których można by uniknąć lub które można by zredukować za pomocą przechowywania sezonowego. W związku z obecną sytuacją rynkową należy przyznać dopłaty do prywatnego przechowywania masła od dnia 1 marca 2010 r.

(3)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 826/2008 z dnia 20 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wspólne zasady dotyczące przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania niektórych produktów rolnych (2) wprowadzono wspólne zasady realizacji systemu dopłat do prywatnego przechowywania.

(4)

Na mocy art. 6 rozporządzenia (WE) nr 826/2008 dopłaty ustalone z góry mają być przyznawane zgodnie ze szczegółowymi zasadami i warunkami określonymi w rozdziale III wymienionego rozporządzenia.

(5)

W celu ułatwienia wprowadzenia w życie niniejszego środka i uwzględniając praktyki obowiązujące w państwach członkowskich, art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 826/2008 powinien odnosić się jedynie do produktów, które zostały w całości wprowadzone do składu. W związku z tym należy wprowadzić odstępstwo od przepisów wymienionego artykułu.

(6)

Artykuł 29 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że wysokość dopłat ustala się na podstawie kosztów przechowywania i prawdopodobnych tendencji cenowych na rynku masła świeżego i masła z zapasów.

(7)

Należy ustalić dopłaty na pokrycie kosztów przyjęcia i wydania ze składu danych produktów oraz dziennych kosztów składowania w chłodni i kosztów finansowania.

(8)

Ze względu na skuteczność administracyjną i uproszczenia administracyjne, jeśli wymagane szczegółowe informacje dotyczące przechowywania zostały przedstawione we wniosku o dofinansowanie, należy odstąpić od wymogu przekazania tych samych informacji po zawarciu umowy, określonych w art. 20 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (WE) nr 826/2008.

(9)

Mając na uwadze skuteczność administracyjną i uproszczenia administracyjne oraz uwzględniając szczególną sytuację związaną z przechowywaniem masła, kontrole przewidziane w art. 36 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 826/2008 należy przeprowadzać w odniesieniu do co najmniej połowy liczby umów. W związku z tym należy wprowadzić odstępstwo od przepisów wymienionego artykułu. Odstępstwo to powinno stosować się również do wyprowadzenia ze składu, o którym mowa w art. 4 ust. 3 lit. b) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1182/2008 z dnia 28 listopada 2008 r. ustalającego z góry stawkę dopłat do prywatnego przechowywania masła na rok 2009 (3).

(10)

W celu uproszczenia i ze względu na skuteczność logistyczną można odstąpić od wymogu oznakowania numerem umowy każdej przechowywanej jednostki, o ile numer umowy jest wprowadzony do rejestru składu.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się dopłaty do prywatnego przechowywania masła solonego i niesolonego zgodnie z art. 28 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do umów zawartych od dnia 1 marca 2010 r.

Artykuł 2

1.   O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, zastosowanie ma rozporządzenie (WE) nr 826/2008.

2.   W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 826/2008, wnioski powinny odnosić się jedynie do produktów, które zostały w całości wprowadzone do składu.

Artykuł 3

Jednostka miary ilości określona w art. 16 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 826/2008 oznacza „przechowywaną partię”, odpowiadającą ilości produktu objętej niniejszym rozporządzeniem, o wadze co najmniej jednej tony oraz jednorodnego składu i jednorodnej jakości, pochodzącą z tego samego zakładu, przyjętą do przechowywania w tym samym magazynie oraz tego samego dnia.

Artykuł 4

1.   Dopłaty do produktów określonych w art. 1 wynoszą:

18,31 EUR na tonę przechowywanych produktów w odniesieniu do stałych kosztów przechowywania,

0,34 EUR na tonę przechowywanych produktów i na dzień w odniesieniu do przechowywania objętego umową.

2.   Rozpoczęcie przechowywania objętego umową odbywa się wyłącznie w terminie od dnia 1 marca do dnia 15 sierpnia 2010 r. Wyprowadzenie ze składu może nastąpić wyłącznie począwszy od dnia 16 sierpnia 2010 r. Przechowywanie objęte umową kończy się w dniu poprzedzającym wyprowadzenie ze składu lub najpóźniej ostatniego dnia lutego kolejnego roku po wprowadzeniu do magazynu.

3.   Dopłaty mogą być przyznane wyłącznie, jeśli okres przechowywania objętego umową wynosi od 90 do 210 dni.

Artykuł 5

Zgodnie z wymogami art. 35 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 826/2008 w każdy wtorek, najpóźniej do godziny 12.00 czasu obowiązującego w Brukseli, państwa członkowskie informują Komisję o całkowitych ilościach, w odniesieniu do których zawarto umowy, oraz o ilościach produktów, w odniesieniu do których złożono wnioski o zawarcie umów.

Artykuł 6

1.   Nie stosuje się art. 20 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (WE) nr 826/2008.

2.   Państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogów określonych w art. 22 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 862/2008, dotyczących umieszczania numeru umowy, pod warunkiem że kierownik składu podejmie się wprowadzenia numeru umowy do rejestru określonego w pkt III załącznika I do tego rozporządzenia.

3.   W drodze odstępstwa od art. 36 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 826/2008 na końcu okresu przechowywania objętego umową organ odpowiedzialny za kontrole przeprowadza, w trakcie całego okresu wyprowadzania ze składu od sierpnia 2010 r. do lutego 2011 r. i w odniesieniu do co najmniej połowy liczby umów, weryfikację masy i identyfikacji przechowywanego masła poprzez pobranie próbek.

Akapit pierwszy stosuje się do kontroli przeprowadzanych w okresie wyprowadzania ze składu rozpoczynającym się od dnia 16 sierpnia 2010 r., określonym w art. 4 ust. 3 lit. b) rozporządzania (WE) nr 1182/2008.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 223 z 21.8.2008, s. 3.

(3)  Dz.U. L 319 z 29.11.2008, s. 49.


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/16


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 159/2010

z dnia 25 lutego 2010 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 26 lutego 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

IL

114,6

JO

79,9

MA

92,1

TN

128,5

TR

109,1

ZZ

104,8

0707 00 05

EG

216,8

JO

138,7

TR

146,0

ZZ

167,2

0709 90 70

IL

265,5

MA

137,3

TR

125,8

ZZ

176,2

0709 90 80

EG

82,2

ZZ

82,2

0805 10 20

EG

49,3

IL

58,3

MA

50,3

TN

48,2

TR

60,4

ZZ

53,3

0805 20 10

EG

65,1

IL

140,3

MA

87,5

TR

80,4

ZZ

93,3

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

CN

60,5

EG

69,6

IL

81,8

JM

97,9

MA

112,6

PK

34,1

TR

60,6

ZZ

73,9

0805 50 10

EG

76,3

IL

76,3

MA

68,6

TR

57,9

ZZ

69,8

0808 10 80

CA

77,1

CL

59,9

CN

68,0

MK

24,7

US

110,2

ZZ

68,0

0808 20 50

AR

85,3

CL

75,8

CN

45,8

US

91,8

ZA

101,2

ZZ

80,0


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/18


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 160/2010

z dnia 25 lutego 2010 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 877/2009 na rok gospodarczy 2009/10

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem Komisji (WE) nr 877/2009 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 155/2010 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem (WE) nr 877/2009, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 26 lutego 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 253 z 25.9.2009, s. 3.

(4)  Dz.U. L 48 z 25.2.2010, s. 9.


ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 26 lutego 2010 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu

1701 11 10 (1)

43,40

0,00

1701 11 90 (1)

43,40

1,88

1701 12 10 (1)

43,40

0,00

1701 12 90 (1)

43,40

1,59

1701 91 00 (2)

49,77

2,54

1701 99 10 (2)

49,77

0,00

1701 99 90 (2)

49,77

0,00

1702 90 95 (3)

0,50

0,22


(1)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/20


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 161/2010

z dnia 25 lutego 2010 r.

ustalające maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych na kukurydzę w ramach zaproszenia do składania ofert przetargowych, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 676/2009

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1), w szczególności jego art. 144 ust. 1 w powiązaniu z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 676/2009 (2) otwiera zaproszenie do składania ofert przetargowych na maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych na przywóz kukurydzy pochodzącej z krajów trzecich do Hiszpanii.

(2)

Zgodnie z art. 8 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1296/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania kontyngentów taryfowych w zakresie przywozu kukurydzy i sorgo do Hiszpanii oraz przywozu kukurydzy do Portugalii (3), Komisja może, zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, postanowić o ustaleniu maksymalnego obniżenia należności celnych przywozowych. W ramach tych ustaleń należy w szczególności wziąć pod uwagę kryteria określone w art. 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1296/2008.

(3)

Przetarg wygrywa ten (ci) oferent(-ci), którego(-ych) oferta odpowiada poziomowi maksymalnego obniżenia należności celnych przywozowych lub jest od niego niższa.

(4)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do ofert przekazanych od dnia 12 lutego do dnia 25 lutego 2010 r. w ramach zaproszenia do składania ofert przetargowych, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 676/2009, ustala się maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych na kukurydzę w wysokości 19,06 EUR/t dla maksymalnej ilości całkowitej równej 1 000 t.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 26 lutego 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 196 z 28.7.2009, s. 6.

(3)  Dz.U. L 340 z 19.12.2008, s. 57.


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/21


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 162/2010

z dnia 25 lutego 2010 r.

ustalające maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych na kukurydzę w ramach zaproszenia do składania ofert przetargowych, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 677/2009

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1), w szczególności jego art. 144 ust. 1 w powiązaniu z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 677/2009 (2) otwiera zaproszenie do składania ofert przetargowych na maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych dla przywozu kukurydzy pochodzącej z krajów trzecich do Portugalii.

(2)

Zgodnie z art. 8 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1296/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania kontyngentów taryfowych w zakresie przywozu kukurydzy i sorgo do Hiszpanii oraz przywozu kukurydzy do Portugalii (3) Komisja może, zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, postanowić o ustaleniu maksymalnego obniżenia należności celnych przywozowych. W ramach tych ustaleń należy w szczególności wziąć pod uwagę kryteria określone w art. 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1296/2008.

(3)

Przetarg wygrywa ten oferent, lub oferenci, którego, lub których, oferta odpowiada poziomowi maksymalnego obniżenia należności celnych przywozowych lub jest od niego niższa.

(4)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do ofert przekazanych od dnia 12 lutego do dnia 25 lutego 2010 r. w ramach zaproszenia do składania ofert przetargowych, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 677/2009, ustala się maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych na kukurydzę w wysokości 19,25 EUR/t dla maksymalnej ilości całkowitej równej 20 000 t.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 26 lutego 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 196 z 28.7.2009, s. 7.

(3)  Dz.U. L 340 z 19.12.2008, s. 57.


DECYZJE

26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/22


DECYZJA RADY 2010/118/WPZiB

z dnia 25 lutego 2010 r.

przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Kosowie (1)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 10 czerwca 1999 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1244.

(2)

W dniu 15 września 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/623/WPZiB (2) w sprawie utworzenia zespołu UE uczestniczącego w przygotowaniach do ewentualnego ustanowienia międzynarodowej misji cywilnej w Kosowie z elementem funkcji Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (zespół przygotowawczy MMC/SPUE).

(3)

W dniach 13–14 grudnia 2007 r. Rada Europejska podkreśliła, że Unia Europejska (UE) jest gotowa odgrywać wiodącą rolę we wzmacnianiu stabilności w regionie i w realizacji porozumienia określającego przyszły status Kosowa. Stwierdziła, że Unia jest gotowa do wspierania Kosowa na drodze ku trwałej stabilności, w tym poprzez misję w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (EPBiO) oraz wkład w międzynarodowe biuro cywilne będące elementem obecności międzynarodowej.

(4)

W dniu 4 lutego 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/124/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie, EULEX KOSOWO (3) oraz wspólne działanie 2008/123/WPZiB (4) w sprawie mianowania Pietera FEITHA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Kosowie do dnia 28 lutego 2009 r.

(5)

W dniu 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2009/137/WPZiB przedłużające mandat SPUE do dnia 28 lutego 2010 r. (5).

(6)

Mandat SPUE należy przedłużyć do dnia 31 sierpnia 2010 r. Mandat SPUE może jednak zostać rozwiązany wcześniej, jeśli Rada podejmie taką decyzję zgodnie z zaleceniem Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

(7)

Proces stabilizacji i stowarzyszenia stanowi strategiczne ramy polityki Unii wobec regionu Bałkanów Zachodnich, a jego instrumenty – w tym partnerstwo europejskie, dialog polityczny i techniczny w ramach mechanizmu śledzenia procesu stabilizacji i stowarzyszenia oraz powiązane programy pomocowe Unii – mają zastosowanie do Kosowa.

(8)

Wykonywanie mandatu SPUE powinno być koordynowane z Komisją, aby zapewnić spójność z pozostałymi właściwymi działaniami objętymi kompetencją Unii.

(9)

Rada przewiduje, że uprawnienia i upoważnienia SPUE oraz międzynarodowego przedstawiciela cywilnego zostaną nadane tej samej osobie.

(10)

SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Pietera FEITHA jako Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w Kosowie zostaje niniejszym przedłużony do dnia 31 sierpnia 2010 r. Mandat SPUE może zostać rozwiązany wcześniej, jeśli Rada podejmie taką decyzję zgodnie z zaleceniem WP w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

Artykuł 2

Cele polityki

Mandat SPUE opiera się na celach polityki Unii wobec Kosowa. Obejmują one odgrywanie wiodącej roli we wzmacnianiu stabilności w regionie i we wprowadzaniu w życie porozumienia określającego przyszły status Kosowa; działania te mają sprawić, że Kosowo stanie się stabilne, samodzielne, pokojowe, demokratyczne i wieloetniczne, że będzie się przyczyniało do regionalnej współpracy i stabilizacji na podstawie stosunków dobrosąsiedzkich i angażowało na rzecz praworządności oraz ochrony mniejszości i dziedzictwa kulturowego i religijnego.

Artykuł 3

Mandat

Aby możliwa była realizacja celów polityki, mandat SPUE obejmuje:

a)

doradztwo w imieniu Unii i pomoc w procesie politycznym;

b)

wspieranie ogólnej koordynacji politycznej Unii w Kosowie;

c)

udzielanie szefowi misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (EULEX KOSOWO) porad i informacji dotyczących miejscowej sytuacji politycznej, także na temat politycznych aspektów kwestii związanych z jego obowiązkami;

d)

zapewnianie konsekwencji i spójności działania Unii wobec społeczeństwa. Rzecznik SPUE jest głównym punktem kontaktowym z ramienia Unii, udzielającym mediom w Kosowie informacji na temat kwestii związanych ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa/wspólną polityką bezpieczeństwa i obrony (WPZiB/WPBiO). Wszystkie działania związane z mediami i informacją publiczną będą odbywać się w ścisłej i ciągłej współpracy z rzecznikiem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) lub biurem prasowym Sekretariatu Rady;

e)

przyczynianie się do zwiększenia i umocnienia poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w Kosowie – także w odniesieniu do kobiet i dzieci – zgodnie z polityką UE dotyczącą praw człowieka i wytycznymi UE dotyczącymi praw człowieka.

Artykuł 4

Wykonywanie mandatu

1.   SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnością WP.

2.   Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu pod względem strategicznym i politycznym, bez uszczerbku dla uprawnień WP.

Artykuł 5

Finansowanie

1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2010 r. wynosi 1 660 000 EUR.

2.   Wydatki pokrywane w ramach kwoty określonej w ust. 1 kwalifikują się do finansowania od dnia 1 marca 2010 r. Wszystkimi wydatkami zarządza się zgodnie z zasadami i procedurami Wspólnoty mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii. Obywatele państw regionu Bałkanów Zachodnich i uczestniczących państw trzecich są dopuszczani do udziału w przetargach.

3.   Zarządzanie wydatkami jest przedmiotem umowy między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszelkie wydatki.

Artykuł 6

Powołanie i skład zespołu

1.   Do pomocy SPUE w wykonywaniu mandatu i do wspomagania spójności, widoczności i skuteczności działań Unii w Kosowie przydziela się specjalny personel Unii. W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. Zespół powinien posiadać wiedzę fachową na temat konkretnych kwestii politycznych wiążących się z mandatem. SPUE bezzwłocznie powiadamia Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.

2.   Państwa członkowskie i instytucje Unii mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie personelu oddelegowanego przez państwo członkowskie lub instytucję Unii do współpracy ze SPUE jest pokrywane odpowiednio przez dane państwo członkowskie lub daną instytucję Unii. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do Sekretariatu Generalnego Rady mogą być również zatrudnieni przy SPUE. Zatrudniany personel międzynarodowy posiada obywatelstwo państwa członkowskiego.

3.   Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu lub wysyłającej instytucji Unii; wypełnia on obowiązki związane z mandatem SPUE i działa na rzecz tego mandatu.

Artykuł 7

Przywileje i immunitety SPUE i jego personelu

Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE i jego personelu ustala się we właściwy sposób ze stroną przyjmującą lub stronami przyjmującymi. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.

Artykuł 8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych

1.   SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (6), w szczególności w odniesieniu do informacji niejawnych UE.

2.   WP jest upoważniony do udostępniania NATO/KFOR informacji i dokumentów niejawnych UE, powstałych do celów tego działania, objętych klauzulą tajności do poziomu „CONFIDENTIEL UE”, zgodnie z przepisami Rady dotyczącymi bezpieczeństwa.

3.   WP jest upoważniony do udostępniania Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) oraz Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) – zgodnie z potrzebami operacyjnymi SPUE – informacji i dokumentów niejawnych UE powstałych do celów niniejszego działania, objętych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE”, zgodnie z przepisami Rady dotyczącymi bezpieczeństwa. W tym celu dokonuje się uzgodnień lokalnych.

4.   WP jest upoważniony do udostępniania stronom trzecim powiązanym z niniejszą decyzją UE dokumentów jawnych UE dotyczących treści obrad Rady dotyczących tego działania, które są objęte tajemnicą zawodową na podstawie art. 6 ust. 1 regulaminu wewnętrznego Rady (7).

Artykuł 9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1.   Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

2.   Delegatura Unii lub – w stosownych przypadkach – państwa członkowskie zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.

Artykuł 10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie środki możliwe do zrealizowania w uzasadnionych granicach, zgodne z jego mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa personelowi bezpośrednio mu podlegającemu, w szczególności:

a)

sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również zarządzanie zdarzeniami związanymi z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)

zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c)

zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym kontraktowy personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po nim odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, w oparciu o wskaźniki ryzyka określone przez Sekretariat Generalny Rady dla obszaru prowadzenia misji;

d)

zapewnia wdrażanie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz – w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu – dostarcza WP, Radzie i Komisji pisemne sprawozdania o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem.

Artykuł 11

Sprawozdawczość

SPUE regularnie składa WP oraz KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są udostępniane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych.

Artykuł 12

Koordynacja

1.   SPUE propaguje ogólną koordynację polityczną Unii. Pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania w terenie wszystkich instrumentów Unii, tak aby możliwe było osiąganie celów politycznych Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również – w stosownych przypadkach – z działaniami innych SPUE działających w regionie. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

2.   W terenie utrzymywane są bliskie kontakty z szefami delegatur Unii w regionie i z szefami misji państw członkowskich. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu jego mandatu. SPUE udziela szefowi EULEX KOSOWO porad i informacji dotyczących miejscowej sytuacji politycznej, także na temat politycznych aspektów kwestii związanych z jego obowiązkami. SPUE i cywilny dowódca operacji będą stosownie do potrzeb konsultować się ze sobą.

3.   SPUE nawiązuje także kontakty z właściwymi organami lokalnymi oraz innymi podmiotami regionalnymi i międzynarodowymi obecnymi w terenie.

4.   SPUE wraz z innymi podmiotami Unii obecnymi w terenie doskonali rozpowszechnianie i przekazywanie sobie wzajemnie informacji przez podmioty Unii obecne w terenie, tak by osiągnąć wysoki stopień zbieżności wiedzy na temat sytuacji i jej oceny.

Artykuł 13

Przegląd

Wykonanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnych przeglądów. Na zakończenie mandatu SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji sprawozdanie z wykonania mandatu.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej przyjęcia.

Stosuje się ją od dnia 1 marca 2010 r.

Artykuł 15

Publikacja

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Rady

A. PÉREZ RUBALCABA

Przewodniczący


(1)  Na mocy rezolucji 1244 (1999) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(2)  Dz.U. L 253 z 16.9.2006, s. 29.

(3)  Dz.U. L 42 z 16.2.2008, s. 92.

(4)  Dz.U. L 42 z 16.2.2008, s. 88.

(5)  Dz.U. L 46 z 17.2.2009, s. 69. zmienione decyzją 2009/605/WZBiP (Dz.U. L 206 z 8.8.2009, s. 20).

(6)  Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.

(7)  Decyzja 2009/937/UE w sprawie przyjęcia Regulaminu wewnetrznego Rady (Dz.U. L 325 z 11.12.2009, s. 35).


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/26


DECYZJA RADY 2010/119/WPZiB

z dnia 25 lutego 2010 r.

przedłużająca i zmieniająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 6 grudnia 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/805/WPZiB (1) w sprawie mianowania Koena VERVAEKEGO Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) przy Unii Afrykańskiej (UA).

(2)

W dniu 1 grudnia 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/898/WPZiB (2) przedłużające mandat SPUE do dnia 28 lutego 2010 r.

(3)

Mandat SPUE należy przedłużyć do dnia 31 sierpnia 2010 r. Mandat SPUE może jednak wygasnąć wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję zgodnie z zaleceniem Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

(4)

SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

We wspólnym działaniu 2008/898/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

Art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Koena VERVAEKEGO jako SPUE przy UA przedłuża się niniejszym do dnia 31 sierpnia 2010 r. Mandat SPUE może wygasnąć wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję zgodnie z zaleceniem Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych”.

2)

Art. 3 akapit pierwszy, zdanie wprowadzające oraz lit. a) i k) otrzymują brzmienie:

„Mandat SPUE, służący osiągnięciu celów związanych ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa (WPZiB)/wspólną polityką bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), o których mowa w art. 2, obejmuje:

a)

zwiększenie ogólnego wpływu UE w prowadzonym w Addis Abebie dialogu z UA i jej Komisją, jak również koordynacja tego dialogu, obejmującego cały zakres kwestii związanych z WPZiB/WPBiO w ramach stosunków UE – UA;

k)

utrzymywanie bliskich kontaktów i promowanie koordynacji z kluczowymi partnerami międzynarodowymi UA obecnymi w Addis Abebie, zwłaszcza z Organizacją Narodów Zjednoczonych, ale również z podmiotami niepaństwowymi, w całym zakresie kwestii dotyczących WPZiB/WPBiO objętych stosunkami UE – UA”.

3)

Art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Wykonywanie mandatu

1.   SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.

2.   Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu pod względem strategicznym i politycznym, bez uszczerbku dla uprawnień WP”.

4)

Art. 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z wykonywaniem mandatu SPUE w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 sierpnia 2010 r. wynosi 1 850 000 EUR.

2.   Wydatki pokrywane w ramach kwoty określonej w ust. 1 kwalifikują się do finansowania od dnia 1 stycznia 2009 r. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej”.

5)

Art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

1.   „W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych związanych z mandatem. SPUE niezwłocznie powiadamia Radę i Komisję o składzie swojego zespołu”.

6)

Art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Delegatura Unii lub państwa członkowskie, zależnie od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie”.

7)

Art. 10 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)

zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń oraz o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu”.

8)

Art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Sprawozdawczość

SPUE regularnie przedstawia WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są rozprowadzane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych”.

9)

Art. 12 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 12

Koordynacja

SPUE wspiera całościową koordynację polityczną ze strony Unii. Pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii w terenie, aby osiągnąć cele polityczne Unii. SPUE koordynuje zatem swoje działania z działaniami Komisji, jak również – w odpowiednich przypadkach – z działaniami innych SPUE aktywnych w regionie. SPUE regularnie dostarcza informacji misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

Szefowie delegatur Unii w regionie i szefowie misji państw członkowskich utrzymują ścisłą współpracę ze SPUE w terenie i dokładają wszelkich starań, aby wspierać go w wykonywaniu mandatu. SPUE współpracuje również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie”.

Artykuł 2

Na zakończenie mandatu SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji sprawozdanie z wykonania mandatu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Stosuje się ją od dnia 1 marca 2010 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Rady

A. PÉREZ RUBALCABA

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 323 z 8.12.2007, s. 45.

(2)  Dz.U. L 322 z 2.12.2008, s. 50.


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/28


DECYZJA RADY 2010/120/WPZiB

z dnia 25 lutego 2010 r.

w sprawie przedłużenia i zmiany mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie i Pakistanie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 24 lipca 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/612/WPZiB (1) w sprawie mianowania Ettore F. SEQUI Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Afganistanie na okres od dnia 1 września 2008 r. do dnia 28 lutego 2009 r.

(2)

W dniu 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2009/135/WPZiB (2) przedłużające mandat SPUE w Afganistanie do dnia 28 lutego 2010 r.

(3)

Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2009/135/WPZiB, Rada przyjęła dnia 15 czerwca 2009 r. wspólne działanie 2009/467/WPZiB (3) rozszerzające mandat SPUE w Afganistanie w taki sposób, by obejmował Pakistan.

(4)

Mandat SPUE należy przedłużyć do dnia 31 marca 2010 r.

(5)

SPUE w Afganistanie i Pakistanie będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym we wspólnym działaniu 2009/467/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

Art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Ettore F. SEQUI zostaje mianowany Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Afganistanie i Pakistanie do dnia 31 marca 2010 r.”;

2)

Art. 2 lit. e) otrzymuje brzmienie:

„e)

wspiera prace Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) w regionie.”

3)

Art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Wykonywanie mandatu

1.   SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.

2.   Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu pod względem strategicznym i politycznym, bez uszczerbku dla uprawnień WP.”

4)

Art. 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca 2009 r. do dnia 31 sierpnia 2010 r. wynosi 2 830 000 EUR.”;

„2.   Wydatki pokrywane w ramach kwoty określonej w ust. 1 kwalifikują się do finansowania od dnia 1 marca 2009 r. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.”

5)

Art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie własnego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych związanych z mandatem. SPUE bezzwłocznie powiadamia Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.”

6)

Art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Przedstawicielstwo Unii lub, zależnie od przypadku, państwa członkowskie zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.”

7)

W art. 10 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)

zapewnia wdrażanie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.”

8)

Art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Sprawozdawczość

SPUE regularnie przedkłada WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są rozprowadzane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB, SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych.”

9)

Art. 12 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 12

Koordynacja

1.   SPUE propaguje ogólną koordynację polityczną Unii. Pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii w terenie, aby realizować cele polityczne Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również z działaniami SPUE w Azji Środkowej. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

2.   Szefowie delegatur Unii i szefowie misji państw członkowskich utrzymują ścisłą współpracę ze SPUE w terenie. Dokładają wszelkich starań, aby wspierać go w wykonywaniu mandatu. SPUE udziela szefowi misji policyjnej UE w Afganistanie (EUPOL AFGHANISTAN) wskazówek dotyczących lokalnej sytuacji politycznej. W miarę potrzeb SPUE i cywilny dowódca operacji konsultują się wzajemnie. SPUE współpracuje również w terenie z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi.”

Artykuł 2

Na zakończenie mandatu SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji sprawozdanie z wykonania mandatu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Stosuje się ją od dnia 1 marca 2010 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Rady

A. PÉREZ RUBALCABA

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 197 z 25.7.2008, s. 60.

(2)  Dz.U. L 46 z 17.2.2009, s. 61.

(3)  Dz.U. L 151 z 16.6.2009, s. 41.


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/30


DECYZJA RADY 2010/121/WPZiB

z dnia 25 lutego 2010 r.

zmieniająca załącznik do wspólnego stanowiska 2004/161/WPZiB odnawiającego środki ograniczające w odniesieniu do Zimbabwe

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 19 lutego 2004 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2004/161/WPZiB odnawiające środki ograniczające w odniesieniu do Zimbabwe (1).

(2)

Decyzją Rady 2010/92/WPZiB (2) przyjętą w dniu 15 lutego 2010 r. przedłużono obowiązywanie środków ograniczających przewidzianych we wspólnym stanowisku 2004/161/WPZiB do dnia 20 lutego 2011 r.

(3)

Rada uważa, że do wykazu osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym przewidzianym we wspólnym stanowisku 2004/161/WPZiB należy dodać jedną osobę. Wykaz zawarty w załączniku do wspólnego stanowiska 2004/161/WPZiB powinien zostać odpowiednio zmieniony,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Osoba wskazana w załączniku do niniejszej decyzji zostaje umieszczona w wykazie zawartym w załączniku do wspólnego stanowiska 2004/161/WPZiB.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Rady

M. Á. MORATINOS

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 50 z 20.2.2004, s. 66.

(2)  Dz.U. L 41 z 16.2.2010, s. 6.


ZAŁĄCZNIK

Osoba, o której mowa w art. 1

nr 57

Jangara (alias Changara), Thomsen


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/32


DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 lutego 2010 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu naukowego i technicznego, załącznik do dyrektywy 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wyłączenia w przypadku zastosowania kadmu

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 1034)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/122/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (1), w szczególności jej art. 5 ust. 1 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa 2002/95/WE nakłada na Komisję wymóg wprowadzenia wszelkich zmian niezbędnych w celu przystosowania do postępu naukowo-technicznego wykazu zastosowań zwolnionych z wymogów art. 4 ust. 1 wspomnianej dyrektywy.

(2)

Zastępowanie kadmu w połączeniu z pierwiastkami grupy II–VI do konwersji długości fali światła z diody elektroluminescencyjnej LED, nie jest jeszcze technicznie możliwe bez znacznego pogorszenia wyników. Niektóre materiały i składniki zawierające kadm powinny zatem zostać objęte zwolnieniem z zakazu. Prowadzone są już jednak badania nad technologią wolną od kadmu i najpóźniej w ciągu czterech-pięciu lat powinny być dostępne materiały zastępcze.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2002/95/WE.

(4)

Zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy 2002/95/WE Komisja skonsultowała się z zainteresowanymi stronami.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 18 dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku do dyrektywy 2002/95/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Komisji

Janez POTOČNIK

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 19.

(2)  Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 9.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku do dyrektywy 2002/95/EG dodaje się pkt 39 w brzmieniu:

„39.

Kadm w połączeniu z pierwiastkami grupy II–VI do konwersji długości fali światła z diody elektroluminescencyjnej LED (< 10 μg Cd na mm2 powierzchni emisyjnej) do zastosowania w półprzewodnikowych systemach oświetlenia lub wyświetlania, do dnia 1 lipca 2014 r.”.


26.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 49/34


DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 lutego 2010 r.

dotycząca dostosowania współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lutego 2009 r., 1 marca 2009 r., 1 kwietnia 2009 r., 1 maja 2009 r. i 1 czerwca 2009 r. do wynagrodzeń urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych Wspólnot Europejskich pełniących służbę w krajach trzecich

(2010/123/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, określone w rozporządzeniu (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (1), w szczególności art. 13 akapit drugi załącznika X do tego rozporządzenia,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 613/2009 (2) zgodnie z art. 13 akapit pierwszy załącznika X do regulaminu pracowniczego, ustalono współczynniki korygujące, którym podlegają od dnia 1 lipca 2008 r. wypłacane w walucie krajów zatrudnienia wynagrodzenia urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych Wspólnot Europejskich pełniących służbę w krajach trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 13 akapit drugi załącznika X do regulaminu pracowniczego należy dostosować niektóre współczynniki korygujące stosowane od dnia 1 lutego 2009 r., 1 marca 2009 r., 1 kwietnia 2009 r., 1 maja 2009 r. i 1 czerwca 2009 r. w przypadku gdy, w świetle danych statystycznych, jakimi dysponuje Komisja, zmiana kosztów utrzymania mierzonych na podstawie współczynnika korygującego oraz odpowiedniego kursu walutowego przekroczyła w niektórych krajach trzecich 5 % od momentu ich ostatniego ustalenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Współczynniki korygujące stosowane do wypłacanych w walucie kraju zatrudnienia wynagrodzeń urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony oraz pracowników kontraktowych Wspólnot Europejskich, pełniących służbę w krajach trzecich, dostosowane zostają w przypadku krajów wskazanych w załączniku. Załącznik ten zawiera pięć tabel dotyczących poszczególnych miesięcy, określających kraje, których dostosowania dotyczą, i kolejne daty zastosowania dla każdego z nich (1 lutego 2009 r., 1 marca 2009 r., 1 kwietnia 2009 r., 1 maja 2009 r. i 1 czerwca 2009 r.).

Kursy walutowe wykorzystywane do naliczenia tych wynagrodzeń są ustalane zgodnie z przepisami wykonawczymi rozporządzenia finansowego i odpowiadają poszczególnym datom określonym w akapicie pierwszym.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu następującym po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Catherine ASHTON

Wiceprzewodniczący


(1)  Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.

(2)  Dz.U. L 181 z 14.7.2009, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

LUTY 2009

Miejsce zatrudnienia

Parytety gospodarcze - luty 2009 r.

Kursy walutowe - luty 2009 r. (1)

Współczynniki korygujące luty 2009 r. (2)

Azerbejdżan (3)

0,9962

1,0578

94,2

Białoruś (4)

2 192

3 495,42

62,7

Chile

478,2

810,48

59,0

Chiny

8,502

8,9653

94,8

Kolumbia

2 300

2 990,32

76,9

Indie

35,8

64,075

55,9

Indonezja (Dżakarta)

10 540

14 913,8

70,7

Kazachstan (Ałmaty) (3)

150,2

161,79

92,8

Kenia

78,23

103,009

75,9

Lesotho

6,198

12,9979

47,7

Liberia

84,28

84,6997

99,5

Pakistan

48,48

101,889

47,6

Sierra Leone

3 356

3 998,59

83,9

Trynidad i Tobago

6,291

8,10395

77,6

Zambia (3)

3 331

6 548,29

50,9


MARZEC 2009

Miejsce zatrudnienia

Parytety gospodarcze - marzec 2009 r.

Kursy walutowe - marzec 2009 r. (5)

Współczynniki korygujące - marzec 2009 r. (6)

Chorwacja (7)

7,21

7,386

97,6

Stany Zjednoczone (Nowy Jork)

1,367

1,2782

106,9

Etiopia

12,93

14,289

90,5

Kazachstan (Astana)

140,3

191,460

73,3

Papua - Nowa Gwinea (7)

3,265

3,47947

93,8

Syria

50,24

60,97

82,4

Wenezuela (8)

2,496

2,74813

90,8


KWIECIEŃ 2009

Miejsce zatrudnienia

Parytety gospodarcze - kwiecień 2009 r.

Kursy walutowe - kwiecień 2009 (9)

Współczynniki korygujące - kwiecień 2009 r. (10)

Republika Południowej Afryki

6,162

12,8433

48,0

Belize

1,902

2,5947

73,3

Kamerun (11)

678,9

655,957

103,5

Erytrea

10,43

20,8173

50,1

Stany Zjednoczone (Waszyngton)

1,264

1,3193

95,8

Ghana

1,045

1,859

56,2

Izrael

5,915

5,5288

107,0

Maroko (11)

9,319

11,2015

83,2

Nigeria

176,4

196,571

89,7

Demokratyczna Republika Konga (11)

1 185

1 100,11

107,7


MAJ 2009

Miejsce zatrudnienia

Parytety gospodarcze - maj 2009 r.

Kursy walutowe - maj 2009 r. (12)

Współczynniki korygujące maj 2009 r. (13)

Arabia Saudyjska

4,62

4,8515

95,2

Białoruś (14)

2 348

3 735,22

62,9

Haiti

66,21

55,0576

120,3

Kirgistan

53,52

56,48

94,8

Liban

1 795

1 999,85

89,8

Nowa Kaledonia

157

119,332

131,6

Serbia

61,49

94,1782

65,3

Wenezuela (15)

2,64

2,85219

92,6


CZERWIEC 2009

Miejsce zatrudnienia

Parytety gospodarcze - czerwiec 2009 r.

Kursy walutowe - czerwiec 2009 r. (16)

Współczynniki korygujące - czerwiec 2009 r. (17)

Algieria

80,51

100,892

79,8

Azerbejdżan (18)

1,048

1,11513

94,0

Bośnia i Hercegowina (Sarajewo)

1,437

1,95583

73,5

Kamerun (19)

644,4

655,957

98,2

Kongo (Brazzaville)

794

655,957

121,0

Chorwacja (20)

6,843

7,3305

93,3

Gruzja

2,06

2,2857

90,1

Gwinea Bissau

712,6

655,957

108,6

Fidżi

1,78

2,91971

61,0

Wyspy Salomona

10,23

10,9681

93,3

Kazachstan (Ałmaty) (18)

159,4

209,7

76,0

Maroko (19)

8,821

11,2615

78,3

Meksyk

11,97

18,3176

65,3

Nikaragua

15,79

28,0214

56,3

Norwegia

11,26

8,9615

125,6

Uzbekistan

1 053

2 032,12

51,8

Papua - Nowa Gwinea (20)

3,456

3,87597

89,2

Paragwaj

4 748

7 003,48

67,8

Demokratyczna Republika Konga (19)

1 277

1 083,84

117,8

Sudan Południowy (Dżuba)

3,108

3,37579

92,1

Szwajcaria (Genewa)

1,692

1,5117

111,9

Tadżykistan

3,498

6,04787

57,8

Turcja

1,654

2,1775

76,0

Ukraina

8,155

10,6411

76,6

Urugwaj

23,59

32,7002

72,1

Jemen

187,9

279,175

67,3

Zambia (18)

3 540

7 126,41

49,7


(1)  1 EURO = jednostki waluty krajowej (z wyjątkiem Kuby, Ekwadoru i Salwadoru, gdzie zamiast niej używa się USD).

(2)  Bruksela = 100 %.

(3)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla lutego 2009 r. i dla czerwca 2009 r.

(4)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla lutego 2009 r. i dla maja 2009 r.

(5)  1 EURO = jednostki waluty krajowej (z wyjątkiem Kuby, Ekwadoru i Salwadoru, gdzie zamiast niej używa się USD).

(6)  Bruksela = 100 %.

(7)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla marca 2009 r. i dla czerwca 2009 r.

(8)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla marca 2009 r. i dla maja 2009 r.

(9)  1 EURO = jednostki waluty krajowej (z wyjątkiem Kuby, Ekwadoru i Salwadoru, gdzie zamiast niej używa się USD).

(10)  Bruksela = 100 %.

(11)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla kwietnia 2009 r. i dla czerwca 2009 r.

(12)  1 EURO = jednostki waluty krajowej (z wyjątkiem Kuby, Ekwadoru i Salwadoru, gdzie zamiast niej używa się USD).

(13)  Bruksela = 100 %.

(14)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla lutego 2009 r. i dla maja 2009 r.

(15)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla marca 2009 r. i dla maja 2009 r.

(16)  1 EURO = jednostki waluty krajowej (z wyjątkiem Kuby, Ekwadoru i Salwadoru, gdzie zamiast niej używa się USD).

(17)  Bruksela = 100 %.

(18)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla lutego 2009 r. i dla czerwca 2009 r.

(19)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla kwietnia 2009 r. i dla czerwca 2009 r.

(20)  Współczynnik dla tego miejsca dostosowuje się dwukrotnie: dla marca 2009 r. i dla czerwca 2009 r.