ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2009.274.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 274

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 52
20 października 2009


Spis treści

 

I   Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 974/2009 z dnia 19 października 2009 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 975/2009 z dnia 19 października 2009 r. zmieniające dyrektywę 2002/72/WE w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi ( 1 )

3

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 976/2009 z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie usług sieciowych

9

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 977/2009 z dnia 19 października 2009 r. zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności (Boerenkaas (GTS))

19

 

 

DYREKTYWY

 

*

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/114/WE z dnia 16 września 2009 r. zmieniająca dyrektywę Rady 87/372/EWG w sprawie pasm częstotliwości, które mają zostać zarezerwowane dla skoordynowanego wprowadzenia publicznej paneuropejskiej komórkowej cyfrowej naziemnej łączności ruchomej we Wspólnocie ( 1 )

25

 

 

II   Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

 

 

DECYZJE

 

 

Parlament Europejski i Rada

 

 

2009/764/WE

 

*

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r.

28

 

 

Komisja

 

 

2009/765/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 15 października 2009 r. w sprawie wniosku o zwolnienie od pobierania podatku transportowego złożonego przez Francję na mocy art. 6 ust. 2 lit. b) dyrektywy 1999/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 7761)  ( 1 )

30

 

 

2009/766/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 16 października 2009 r. w sprawie harmonizacji pasm częstotliwości 900 MHz i 1800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie paneuropejskich usług łączności elektronicznej we Wspólnocie (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 7801)  ( 1 )

32

 

 

2009/767/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 16 października 2009 r. ustanawiająca środki ułatwiające korzystanie z procedur realizowanych drogą elektroniczną poprzez pojedyncze punkty kontaktowe zgodnie z dyrektywą 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącą usług na rynku wewnętrznym (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 7806)  ( 1 )

36

 

 

Europejski Bank Centralny

 

 

2009/768/WE

 

*

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 6 października 2009 r. zmieniająca decyzję EBC/2007/7 w sprawie warunków uczestnictwa w systemie TARGET2-ECB (EBC/2009/22)

38

 

 

III   Akty przyjęte na mocy Traktatu UE

 

 

AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU V TRAKTATU UE

 

*

Wspólne działanie Rady 2009/769/WPZiB z dnia 19 października 2009 r. zmieniające wspólne działanie 2007/405/WPZiB w sprawie misji policyjnej w zakresie reformy sektora bezpieczeństwa, mającej odniesienie do wymiaru sprawiedliwości w Demokratycznej Republice Konga (EUPOL DR Konga)

45

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 910/2008 z dnia 18 września 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 951/2006 w odniesieniu do ustanawiania szczegółowych zasad wywozu pozakwotowego w sektorze cukru (Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 251 z 19.9.2008)

47

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

ROZPORZĄDZENIA

20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 974/2009

z dnia 19 października 2009 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 października 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 października 2009 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

MA

54,3

MK

27,3

TR

89,8

ZZ

57,1

0707 00 05

MK

31,4

TR

92,8

ZZ

62,1

0709 90 70

TR

81,6

ZZ

81,6

0805 50 10

AR

53,7

CL

83,5

TR

77,6

US

56,3

ZA

77,9

ZZ

69,8

0806 10 10

BR

220,9

EG

80,3

TR

112,4

US

205,1

ZZ

154,7

0808 10 80

AU

175,3

CL

86,9

CN

78,3

MK

16,1

NZ

83,2

US

103,9

ZA

73,6

ZZ

88,2

0808 20 50

CN

60,6

TR

85,0

ZA

70,1

ZZ

71,9


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 975/2009

z dnia 19 października 2009 r.

zmieniające dyrektywę 2002/72/WE w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (1), w szczególności jego art. 5 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie Komisji 2002/72/WE z dnia 6 sierpnia 2002 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi (2) ustanowiono wspólnotowy wykaz monomerów i innych substancji wyjściowych, które mogą być używane do produkcji materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych. W ostatnim okresie pewne dodatkowe monomery i substancje wyjściowe otrzymały pozytywną ocenę naukową Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) i powinny obecnie zostać dodane do dotychczasowego wykazu.

(2)

Dyrektywa 2002/72/WE zawiera także wspólnotowy wykaz dodatków, które mogą być używane do produkcji materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych. W ostatnim okresie pewne dodatkowe dodatki otrzymały pozytywną ocenę naukową Urzędu i powinny obecnie zostać dodane do dotychczasowego wykazu.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2002/72/WE.

(4)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 2002/72/WE, począwszy od dnia 1 stycznia 2010 r. wspólnotowy wykaz dodatków zawarty w załączniku III do tej dyrektywy stanie się wykazem pozytywnym. W związku z tym tytuły w załączniku III do tej dyrektywy nie powinny już zawierać określenia „niekompletny” w odniesieniu do wykazu dodatków.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach II, III, IVa, V i VI do dyrektywy 2002/72/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikami od I do V do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 października 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 338 z 13.11.2004, s. 4.

(2)  Dz.U. L 220 z 15.8.2002, s. 18.


ZAŁĄCZNIK I

W sekcji A załącznika II do dyrektywy 2002/72/WE do tabeli dodaje się następujące wiersze w kolejności numerycznej:

Nr ref.

Nr CAS

Nazwa

Ograniczenia i/lub wymagania

(1)

(2)

(3)

(4)

„14627

0000117-21-5

bezwodnik 3-chloroftalowy

SML = 0,05 mg/kg wyrażone jako kwas 3-chloroftalowy

14628

0000118-45-6

bezwodnik 4-chloroftalowy

SML = 0,05 mg/kg wyrażone jako kwas 4-chloroftalowy

14876

0001076-97-7

Kwas 1,4-cykloheksanodikarboksylowy

SML = 5 mg/kg

Stosować jedynie w produkcji poliestrów

18117

0000079-14-1

kwas glikolowy

Wyłącznie do pośredniego kontaktu z żywnością, poza warstwą politereftalanu etylenu (PET)

19965

0006915-15-7

kwas jabłkowy

Do stosowania wyłącznie jako komonomer w poliestrach alifatyczych do maksymalnego poziomu 1 % w oparciu o stężenie molowe

21498

0002530-85-0

[3-(metakryloksy) propylo]trimetoksysilan

SML = 0,05 mg/kg

Wyłącznie do stosowania jako środek do obróbki powierzchni w wypełniaczach nieorganicznych”


ZAŁĄCZNIK II

W załączniku III do dyrektywy 2002/72/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

usuwa się wyraz „niekompletny” z ogólnego tytułu załącznika III oraz z tytułów sekcji A i B;

2)

w sekcji A dodaje się następujące wiersze w kolejności numerycznej:

Nr ref.

Nr CAS

Nazwa

Ograniczenia i/lub wymagania

(1)

(2)

(3)

(4)

„30607

kwasy, C2-C24, alifatyczne, liniowe, monokarboksylowe, z olejów i tłuszczów naturalnych, sól litowa

SML(T) = 0,6 mg/kg (wyrażone jako lit) (8)

33105

0146340-15-0

alkohole, C12-14 drugorzędowe, β-(2-hydroksyetoksy), etoksylowane

SML = 5 mg/kg (44)

33535

0152261-33-1

kopolimer α-alkenów(C20-C24) z bezwodnikiem maleinowym, produkt reakcji z 4-amino-2,2,6,6-tetrametylopiperydyną

Nie stosować w wyrobach mających kontakt z żywnością zawierającą tłuszcze, dla której ustanowiono płyn modelowy D.

Nie stosować w wyrobach mających kontakt z żywnością zawierającą alkohol.

38550

0882073-43-0

bis(4-propylobenzylideno)propylosorbitol

SML = 5 mg/kg (włączając sumę produktów hydrolizy)

40155

0124172-53-8

N,N’-bis(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)-N,N’-diformylheksametylenodiamina

SML = 0,05 mg/kg (1) (44)

49080

0852282-89-4

N-(2,6-diizopropylofenylo)-6-[4-(1,1,3,3-tetrametylobutylo)fenoksy]-1H-benzo[de]izochinolino-1,3(2H)-dion

SML = 0,05 mg/kg (39) (45) (46)

Stosować tylko w politereftalanie etylenu (PET).

60027

uwodornione homopolimery lub kopolimery uzyskane z 1-heksenu lub 1-oktenu lub 1-dekenu lub 1-dodekenu lub 1-tetradekenu (Mw: 440-12 000)

Nie stosować w wyrobach mających kontakt z żywnością zawierającą tłuszcze, dla której ustanowiono płyn modelowy D.

Zgodnie ze specyfikacją ustanowioną w załączniku V.

62215

0007439-89-6

żelazo

SML = 48 mg/kg

68119

glikol neopentylowy, diestry i monoestry z kwasem benzoesowym i kwasem 2-etyloheksanowym

SML = 5 mg/kg

Nie stosować w wyrobach mających kontakt z żywnością zawierającą tłuszcze, dla której ustanowiono płyn modelowy D.

72141

0018600-59-4

2,2’-(1,4-fenyleno)bis[4H-3,1-benzoksazyn-4-on]

SML = 0,05 mg/kg (włączając sumę produktów hydrolizy)

76807

00073018-26-5

poliester kwasu adypinowego z 1,3-butanediolem, 1,2-propanediolem i 2-etylo-1-heksanolem

SML = 30 mg/kg

77708

etery polietylenoglikolowe (EO = 1-50) alkoholi pierwszorzędowych liniowych i rozgałęzionych (C8-C22)

SML = 1,8 mg/kg

Zgodnie ze specyfikacją ustanowioną w załączniku V.

80077

0068441-17-8

woski polietylenowe, utlenione

SML = 60 mg/kg

80350

0124578-12-7

kopolimer kwasu poli(12-hydroksystearynowego) – polietylenoiminy

Stosować tylko w politereftalanie etylenu (PET), polistyrenie (PS), polistyrenie wysokoudarowym (HIPS) i poliamidzie (PA) do 0,1 % w/w.

Zgodnie ze specyfikacją ustanowioną w załączniku V.

80480

0090751-07-8; 0082451-48-7

poli(6-morfolino-1,3,5-triazyno-2,4-diilo)-[(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)imino)]-heksametyleno-[(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)imino)]

SML = 5 mg/kg (47)

Zgodnie ze specyfikacją ustanowioną w załączniku V.

80510

1010121-89-7

poli(3-nonylo-1,1-diokso-1-tiopropano-1,3-diilo)-blok-poli(x-oleil-7-hydroksy-1,5-diiminooktano-1,8-diil), mieszanina procesowa przy x = 1 lub 5, zobojętniana kwasem dodecylobenzenosulfonowym

Stosować tylko jako środek pomocniczy przy polimeryzacji w produkcji polietylenu (PE), polipropylenu (PP) i polistyrenu (PS).

91530

diestry alkilowe (C4-C20) lub cykloheksylowe kwasu sulfobursztynowego, sole

SML = 5 mg/kg

91815

estry monoalkilowe (C10-C16) polietylenoglikolowe kwasu sulfobursztynowego, sole

SML = 2 mg/kg

92200

0006422-86-2

kwas tereftalowy, bis(2-etyloheksylo)ester

SML = 60 mg/kg

92470

0106990-43-6

N,N’,N’’,N’’-tetrakis(4,6-bis(N-butylo-(N-metylo-2,2,6,6-tetrametylopiperydyn-4-ilo)amino)triazyn-2-ilo)-4,7-diazadekano-1,10-diamina

SML = 0,05 mg/kg

92475

0203255-81-6

3,3’,5,5’-tetrakis(tert-butylo)-2,2’-dihydroksybifenyl, ester cykliczny z kwasem [3-(3-tert-butylo-4-hydroksy-5-metylofenylo)propylo]oksyfosfonowym

SML = 5 mg/kg (wyrażone jako suma formy fosforynowej i fosforanowej substancji i produktów hydrolizy).

93450

ditlenek tytanu, pokryty kopolimerem n-oktylotrichlorosilanu i [kwasu aminotris(metylenofosfonowego), soli pentasodowej]

Zgodnie ze specyfikacją ustanowioną w załączniku V.

94000

0000102-71-6

trietanoloamina

SML = 0,05 mg/kg (włączając addukt z chlorowodorkiem).

94425

0000867-13-0

fosfonooctan trietylowy

Stosować tylko w politereftalanie etylenu (PET).

94985

trimetylolopropan, mieszane triestry i diestry z kwasem benzoesowym i kwasem 2-etyloheksanowym

SML = 5 mg/kg

Nie stosować w wyrobach mających kontakt z żywnością zawierającą tłuszcze, dla której ustanowiono płyn modelowy D.”


ZAŁĄCZNIK III

W załączniku IVa do dyrektywy 2002/72/WE dodaje się następujące wiersze w kolejności numerycznej:

Nr ref.

Nr CAS

Nazwa

„49080

852282-89-4

N-(2,6-diizopropylofenylo)-6-[4-(1,1,3,3-tetrametylobutylo)fenoksy]-1H-benzo[de]izochinolino-1,3(2H)-dion

72141

0018600-59-4

2,2′-(1,4-fenyleno)bis[4H-3,1-benzoksazyn-4-on]

76807

0007308-26-5

poliester kwasu adypinowego z 1,3-butanediolem, 1,2-propanediolem i 2-etylo-1-heksanolem

92475

0203255-81-6

3,3′,5,5′-tetrakis(tert-butylo)-2,2′-dihydroksybifenyl, ester cykliczny z kwasem [3-(3-tert-butylo-4-hydroksy-5-metylofenylo)propylo]oksyfosfonowym”


ZAŁĄCZNIK IV

W części B załącznika V do dyrektywy 2002/72/WE dodaje się następujące wiersze w kolejności numerycznej:

Nr ref.

Inne specyfikacje

„60027

uwodornione homopolimery lub kopolimery uzyskane z 1-heksenu lub 1-oktenu lub 1-dekenu lub 1-dodekenu lub 1-tetradekenu (Mw: 440-12 000)

Średnia masa cząsteczkowa nie mniejsza niż 440 Da

Lepkość przy 100 °C nie mniejsza niż 3,8 cSt (3,8 x 10-6 m2/s)

77708

etery polietylenoglikolowe (EO = 1-50) alkoholi pierwszorzędowych liniowych i rozgałęzionych (C8-C22)

Maksymalna resztowa ilość tlenku etylenu w materiale lub wyrobie = 1 mg/kg

80350

kopolimer kwasu poli(12-hydroksystearynowego) – polietylenoiminy

Otrzymany w wyniku reakcji kwasu poli(12-hydroksystearynowego) z polietylenoiminą

80480

poli(6-morfolino-1,3,5-triazyno-2,4-diilo)-[(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)imino)]-heksametyleno-[(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)imino)]

Średnia masa cząsteczkowa nie mniejsza niż 2 400 Da

Resztowa zawartość morfoliny ≤ 30 mg/kg; N,N’-bis(2,2,6,6-tetrametylopiperydyn-4-ilo)heksano-1,6-diaminy < 15 000 mg/kg; 2,4-dichloro-6-morfolino-1,3,5-triazyny ≤ 20 mg/kg

93450

ditlenek tytanu, pokryty kopolimerem n-oktylotrichlorosilanu i [kwasu aminotris(metylenofosfonowego), sól pentasodowa]

Zawartość kopolimeru do obróbki powierzchni w powlekanym dwutlenku tytanu wynosi poniżej 1 % w/w”


ZAŁĄCZNIK V

W załączniku VI do dyrektywy 2002/72/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

uwaga 8 otrzymuje brzmienie:

„(8)

SML(T) w tym konkretnym przypadku oznacza, że suma migracji następujących substancji wymienionych pod nr ref.: 24886, 62020, 30607, 38000, 42400, 64320, 66350, 67896, 73040, 85760, 85840, 85920 i 95725 nie może przekraczać wartości tego limitu.”;

2)

dodaje się uwagi w brzmieniu:

„(44)

Występuje możliwość przekroczenia SML w przypadku poliolefin.

(45)

Występuje możliwość przekroczenia SML w przypadku tworzyw sztucznych zawierających ponad 0,5 % w/w danej substancji.

(46)

Występuje możliwość przekroczenia SML w kontakcie z żywnością o wysokiej zawartości alkoholu.

(47)

Występuje możliwość przekroczenia SML w przypadku polietylenu o małej gęstości zawierającego ponad 0,3 % w/w danej substancji w sytuacji kontaktu z żywnością zawierającą tłuszcze.”.


20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/9


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 976/2009

z dnia 19 października 2009 r.

w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie usług sieciowych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającą infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (1), w szczególności jej art. 16,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa 2007/2/WE ustanawia ogólne zasady dotyczące tworzenia infrastruktury informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej. Państwa członkowskie są zobowiązane stworzyć i obsługiwać sieć usług dotyczących zbiorów danych przestrzennych oraz usług, dla których metadane zostały utworzone zgodnie z tą dyrektywą.

(2)

Aby zapewnić kompatybilność i funkcjonalność takich usług na szczeblu wspólnotowym, należy określić specyfikacje techniczne i minimalne kryteria wydajności w odniesieniu do tych usług, w zakresie tematów wymienionych w załącznikach I, II i III do dyrektywy 2007/2/WE.

(3)

W celu zapewnienia organom publicznym i stronom trzecim technicznej możliwości łączenia ich zbiorów i usług danych przestrzennych z usługami sieciowymi konieczne jest określenie odpowiednich wymogów dla tych usług.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 22 dyrektywy 2007/2/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa wymogi dotyczące tworzenia i utrzymywania usług sieciowych, o których mowa w art. 11 ust. 1 dyrektywy 2007/2/WE (zwanych dalej „usługami sieciowymi”), oraz obowiązków związanych z dostępnością tych usług dla organów publicznych państw członkowskich i stron trzecich zgodnie z art. 12 tej dyrektywy.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w części A załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1205/2008 (2).

Ponadto zastosowanie mają następujące definicje:

1)

„początkowa zdolność operacyjna” oznacza możliwość wykonania usługi sieciowej w pełnym zakresie jej funkcjonalności bez gwarancji jakości zgodnej z zasadami określonymi w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, a także bez gwarancji dostępu do usługi dla wszystkich użytkowników geoportalu INSPIRE;

2)

„wydajność” oznacza minimalny poziom funkcjonowania, przy którym cel można uznać za osiągnięty, i dotyczy czasu wykonania polecenia przez usługę sieciową INSPIRE;

3)

„przepustowość” oznacza minimalną liczbę jednocześnie wykonywanych poleceń przy zadanej wydajności;

4)

„dostępność” oznacza prawdopodobieństwo, że usługa sieciowa jest dostępna;

5)

„czas odpowiedzi” oznacza czas mierzony w miejscu położenia usługi państwa członkowskiego, w którym to czasie dana operacja usługi zwróciła pierwszy bajt wyniku;

6)

„polecenie wykonania usługi” oznacza pojedyncze polecenie dotyczące pojedynczej operacji usługi sieciowej INSPIRE;

7)

„element metadanych INSPIRE” oznacza element metadanych określony w części B załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1205/2008;

8)

„publikowanie” oznacza operację dodawania, usuwania lub aktualizacji elementów metadanych dotyczących zasobów INSPIRE w ramach usługi wyszukiwania;

9)

„język naturalny” oznacza język używany przez ludzi w formie mówionej, pisemnej lub migowej w ogólnych celach komunikacyjnych;

10)

„zbieranie” oznacza operację mającą na celu pobieranie elementów metadanych dotyczących zasobów INSPIRE ze źródłowej usługi wyszukiwania oraz umożliwienie tworzenia, usuwania lub aktualizacji metadanych dotyczących tych zasobów w docelowej usłudze wyszukiwania;

11)

„warstwa” oznacza podstawową jednostkę informacji geograficznej, która może być uzyskiwana jako mapa z serwera zgodnie z EN ISO 19128.

Artykuł 3

Wymogi dotyczące usług sieciowych

Usługi sieciowe spełniają wymogi dotyczące jakości usług określone w załączniku I.

Ponadto do wszystkich rodzajów usług sieciowych odnoszą się następujące wymogi:

a)   w przypadku usług wyszukiwania– szczególne wymogi i specyfikacje określone w załączniku II;

b)   w przypadku usług przeglądania– szczególne wymogi i specyfikacje określone w załączniku III.

Artykuł 4

Dostęp do usług sieciowych

1.   Nie później niż dnia 9 maja 2011 r. państwa członkowskie zapewniają początkową zdolność operacyjną usług wyszukiwania i przeglądania.

2.   Nie później niż dnia 9 listopada 2011 r. państwa członkowskie zapewniają świadczenie usług wyszukiwania i przeglądania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 5

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 października 2009 r.

W imieniu Komisji

Stavros DIMAS

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 326 z 4.12.2008, s. 12.


ZAŁĄCZNIK I

JAKOŚĆ USŁUGI

Usługi sieciowe dla stron trzecich przyłączane zgodnie z art. 12 dyrektywy 2007/2/WE nie są uwzględniane przy ocenie jakości usług w celu uniknięcia potencjalnego obniżenia jakości ze względu na efekt kaskadowy.

Spełnia się następujące kryteria jakości usługi związane z wydajnością, przepustowością i dostępnością.

1.   WYDAJNOŚĆ

Czas potrzebny do przesłania odpowiedzi wstępnej na polecenie dotyczące usługi wyszukiwania wynosi maksymalnie 3 sekundy w normalnych warunkach.

W przypadku obrazu wielkości 470 kilobajtów (np. 800 × 600 pikseli przy głębi koloru 8 bitów) czas potrzebny do przesłania odpowiedzi wstępnej na polecenie „Uzyskaj mapę” w usłudze przeglądania wynosi maksymalnie 5 sekund w normalnych warunkach.

Normalne warunki to warunki panujące poza okresami szczytowego obciążenia. Przyjmuje się, że wystepują one w 90 % czasu.

2.   PRZEPUSTOWOŚĆ

Minimalna liczba obsługiwanych jednocześnie poleceń dotyczących usługi wyszukiwania zgodnie z jakością usługi w zakresie wydajności wynosi 30 na sekundę.

Minimalna liczba obsługiwanych jednocześnie poleceń dotyczących usługi przeglądania zgodnie z jakością usługi w zakresie wydajności wynosi 20 na sekundę.

3.   DOSTĘPNOŚĆ

Prawdopodobieństwo dostępności usługi sieciowej wynosi 99 % czasu.


ZAŁĄCZNIK II

USŁUGI WYSZUKIWANIA

CZĘŚĆ A

Kryteria wyszukiwania

W celu zapewnienia zgodności z minimalnym zbiorem kryteriów wyszukiwania określonym w art. 11 ust. 2 dyrektywy 2007/2/WE usługa wyszukiwania zapewnia możliwość wyszukiwania przy użyciu elementów metadanych INSPIRE wymienionych w tabeli 1 niniejszego załącznika.

Tabela 1

Minimalne kryteria wyszukiwania

Elementy metadanych INSPIRE

Słowa kluczowe

Słowo kluczowe

Klasyfikacja danych przestrzennych oraz usług danych przestrzennych

(dla zbiorów danych przestrzennych i serii zbiorów danych przestrzennych)

Kategoria tematyczna

Klasyfikacja danych przestrzennych oraz usług danych przestrzennych

(dla usług danych przestrzennych)

Typ usługi danych przestrzennych

Jakość i ważność zbiorów danych przestrzennych

Pochodzenie

Jakość i ważność zbiorów danych przestrzennych

Rozdzielczość przestrzenna

Stopień zgodności z przepisami wykonawczymi, o których mowa w art. 7 ust. 1 dyrektywy 2007/2/WE

Specyfikacja

Stopień zgodności z przepisami wykonawczymi, o których mowa w art. 7 ust. 1 dyrektywy 2007/2/WE

Stopień

Położenie geograficzne

Geograficzny prostokąt ograniczający

Warunki dostępu i korzystania ze zbiorów oraz usług danych przestrzennych

Warunki dostępu i korzystania

Warunki dostępu i korzystania ze zbiorów oraz usług danych przestrzennych

Ograniczenia w publicznym dostępie

Organy publiczne odpowiedzialne za tworzenie, administrowanie, utrzymywanie i dystrybuowanie zbiorów oraz usług danych przestrzennych

Jednostka odpowiedzialna

Organy publiczne odpowiedzialne za tworzenie, administrowanie, utrzymywanie i dystrybuowanie zbiorów oraz usług danych przestrzennych

Funkcja jednostki odpowiedzialnej

Następujące elementy lub zbiory elementów metadanych INSPIRE są również dostępne jako kryteria wyszukiwania:

a)

tytuł zasobu;

b)

streszczenie;

c)

typ zasobu;

d)

unikalny identyfikator zasobu;

e)

odniesienie czasowe.

Aby umożliwić przeszukiwanie zasobów za pomocą kombinacji kryteriów wyszukiwania, należy uwzględnić stosowanie operatorów logicznych i porównawczych.

Aby umożliwić przeszukiwanie zasobów według kryterium geograficznego położenia zasobu, należy uwzględnić stosowanie operatora podanego w tabeli 2.

Tabela 2

Nazwa operatora

Właściwość

Przecina

Wymaga, aby element metadanych INSPIRE „geograficzny prostokąt ograniczający” miał część wspólną z określonym obszarem zainteresowania

CZĘŚĆ B

Operacje

1.   SPIS OPERACJI

W celu zapewnienia zgodności z art. 11 ust. 1 dyrektywy 2007/2/WE w ramach usługi wyszukiwania zapewnione są funkcje wymienione w tabeli 3 niniejszego załącznika.

Tabela 3

Operacja

Rola

Uzyskaj metadane usługi wyszukiwania

Dostarcza niezbędnych informacji dotyczących usługi i opisuje możliwości usługi

Wyszukaj metadane

Operacja „Wyszukaj metadane” umożliwia żądanie elementów metadanych dotyczących zasobów INSPIRE na podstawie zapytania pobranego z docelowej usługi wyszukiwania.

W celu zapewnienia zgodności z art. 12 ust. 1 dyrektywy 2007/2/WE w ramach usługi wyszukiwania obsługiwane są operacje wymienione w tabeli 4 niniejszego załącznika.

Tabela 4

Operacja

Rola

Publikuj metadane

Operacja „Publikuj metadane” umożliwia edycję elementów metadanych dotyczących zasobów INSPIRE w ramach usługi wyszukiwania (mechanizmy służące wprowadzaniu lub pobieraniu metadanych). Edycja oznacza wstawianie, aktualizację i usuwanie.

Połącz usługę wyszukiwania

Funkcja „Połącz usługę wyszukiwania” umożliwia zgłaszanie dostępności usługi wyszukiwania do celów wyszukiwania zasobów poprzez usługę wyszukiwania państwa członkowskiego, przy jednoczesnym zachowaniu metadanych dotyczących zasobów w miejscu ich właściciela.

Parametry polecenia i odpowiedzi dotyczące każdej operacji uzupełniają opis każdej operacji i stanowią integralną część technicznej specyfikacji usługi wyszukiwania.

2.   OPERACJA „UZYSKAJ METADANE Z USŁUGI WYSZUKIWANIA”

2.1.   Polecenie „Uzyskaj metadane usługi wyszukiwania”

2.1.1.   Parametry polecenia „Uzyskaj metadane usługi wyszukiwania”

Parametr polecenia „Uzyskaj metadane usługi wyszukiwania” wskazuje język naturalny używany w odpowiedzi „Uzyskaj metadane usługi wyszukiwania”.

2.2.   Odpowiedź na polecenie „Uzyskaj metadane usługi wyszukiwania”

Odpowiedź na polecenie „Uzyskaj metadane usługi wyszukiwania” zawiera następujący zbiór parametrów:

metadane usługi wyszukiwania,

metadane operacji,

języki.

2.2.1.   Parametry metadanych usługi wyszukiwania

Parametry dotyczące metadanych usługi wyszukiwania zawierają co najmniej elementy metadanych INSPIRE dotyczące usługi wyszukiwania.

2.2.2.   Parametry metadanych operacji

Parametry dotyczące metadanych operacji dostarczają metadanych na temat operacji wykonywanych przez usługę wyszukiwania. Te parametry metadanych opisują każdą operację. Dostarczają co najmniej następujących informacji:

1)

wskazują, czy dla operacji „publikuj metadane” dostępny jest mechanizm „pull”, mechanizm „push” czy też oba te mechanizmy;

2)

opisują każdą operację, w tym zawierają co najmniej opis wymienianych danych i adres sieciowy.

2.2.3.   Parametry językowe

Dostępne są dwa parametry językowe:

parametr „język odpowiedzi”, wskazujący język naturalny używany w parametrach odpowiedzi „Uzyskaj metadane usługi wyszukiwania”,

parametr „obsługiwane języki”, zawierający pełną listę języków naturalnych obsługiwanych w ramach usługi wyszukiwania.

3.   OPERACJA „WYSZUKAJ METADANE”

3.1.   Polecenie „Wyszukaj metadane”

Polecenie „Wyszukaj metadane” obejmuje następujące parametry:

język,

zapytanie.

3.1.1.   Parametr językowy

Parametr językowy wskazuje język naturalny, w jakim ma być sformułowana odpowiedź „Wyszukaj metadane”.

3.1.2.   Parametr zapytania

Parametr „zapytanie” zawiera kombinację kryteriów wyszukiwania określoną w części A.

3.2.   Odpowiedź na polecenie „Wyszukaj metadane”

3.2.1.   Parametr odpowiedzi na polecenie „Wyszukaj metadane”

Parametr odpowiedzi na polecenie „Wyszukaj metadane” zawiera co najmniej elementy metadanych INSPIRE dotyczące każdego zasobu spełniającego kryteria zapytania.

4.   OPERACJA „PUBLIKUJ METADANE”

Funkcja „Publikuj metadane” umożliwia publikowanie elementów metadanych dotyczących zasobów INSPIRE w ramach usługi wyszukiwania. Istnieją dwa alternatywne rozwiązania:

Mechanizm „push”: umożliwia edycję elementów metadanych dotyczących zasobów INSPIRE dostępnych w ramach usługi wyszukiwania,

Mechanizm „pull”: umożliwia usłudze wyszukiwania danego państwa członkowskiego pobieranie elementów metadanych dotyczących zasobów INSPIRE z odległej lokalizacji.

Należy zapewnić funkcjonowanie co najmniej jednego z tych rozwiązań.

4.1.   Mechanizm „push”

4.1.1.   Polecenie „Edytuj metadane”

4.1.1.1.   Parametr polecenia „Edytuj metadane”

Parametr polecenia „Edytuj metadane” dostarcza informacji wymaganych do wstawiania, aktualizacji lub usuwania elementów metadanych dotyczących zasobów INSPIRE w ramach usługi wyszukiwania.

4.2.   Mechanizm „pull”

4.2.1.   Polecenie „Zbieraj metadane”

4.2.1.1.   Parametr polecenia „Zbieraj metadane”

Parametr polecenia „Zbieraj metadane” dostarcza wszystkich informacji dotyczących odległej lokalizacji mającej służyć uzyskaniu dostępnych metadanych zasobów. Obejmuje co najmniej elementy metadanych INSPIRE dotyczące dedykowanych usług danych przestrzennych.

5.   OPERACJA POŁĄCZ USŁUGĘ WYSZUKIWANIA

Operacja „Połącz usługę wyszukiwania” umożliwia zgłaszanie dostępności usługi wyszukiwania zgodnej z niniejszym rozporządzeniem, do celów wyszukiwania zasobów poprzez państwo członkowskie usługi wyszukiwania, przy jednoczesnym zachowaniu metadanych dotyczących zasobów w miejscu ich właściciela.

5.1.   Polecenie „Połącz usługę wyszukiwania”

5.1.1.   Parametry polecenia „Połącz usługę wyszukiwania”

Parametr polecenia „Połącz usługę wyszukiwania” dostarcza wszystkie informacje dotyczące usługi wyszukiwania organu publicznego lub strony trzeciej zgodne z niniejszym rozporządzeniem, umożliwiające usłudze wyszukiwania państwa członkowskiego pobieranie od tej usługi metadanych zasobów na podstawie kombinacji kryteriów wyszukiwania od usługi wyszukiwania organu publicznego lub strony trzeciej i porównywanie ich z innymi metadanymi zasobów.


ZAŁĄCZNIK III

USŁUGI PRZEGLĄDANIA

CZĘŚĆ A

Operacje

1.   WYKAZ OPERACJI

W celu zapewnienia zgodności z art. 11 ust. 1 dyrektywy 2007/2/WE w ramach usługi przeglądania dostępne są operacje wymienione w tabeli 1 niniejszego załącznika.

Tabela 1

Operacja

Rola

Uzyskaj metadane z usługi przeglądania

Dostarcza niezbędnych informacji dotyczących usługi i opisuje możliwości usługi

Uzyskaj mapę

Zwraca mapę zawierającą informacje geograficzne i tematyczne pochodzące z dostępnych zbiorów danych przestrzennych. Mapa jest obrazem zawierającym odniesienia przestrzenne.

W celu zapewnienia zgodności z art. 12 ust. 1 dyrektywy 2007/2/WE w ramach usługi przeglądania obsługiwane są operacje wymienione w tabeli 2 niniejszego załącznika.

Tabela 2

Operacja

Rola

Połącz usługę przeglądania

Umożliwia organowi publicznemu lub stronie trzeciej zgłoszenie usługi przeglądania do celów przeglądania jego lub jej zasobów poprzez usługę przeglądania danego państwa członkowskiego, przy zachowaniu możliwości przeglądania w miejscu tego organu publicznego lub strony trzeciej.

Parametry poleceń i odpowiedzi w ramach każdej operacji uzupełniają opis każdej operacji i stanowią integralną część technicznej specyfikacji usługi przeglądania.

2.   OPERACJA „UZYSKAJ METADANE USŁUGI PRZEGLĄDANIA”

2.1.   Polecenie „Uzyskaj metadane usługi przeglądania”

2.1.1.   Parametry polecenia „Uzyskaj metadane usługi przeglądania”

Parametr polecenia „Uzyskaj metadane usługi przeglądania” wskazuje żądany język naturalny stosowany w odpowiedzi „Uzyskaj metadane usługi przeglądania”.

2.2.   Parametry odpowiedzi na polecenie „Uzyskaj metadane usługi przeglądania”

Odpowiedzi „Uzyskaj metadane usługi przeglądania” przypisany jest następujący zbiór parametrów:

metadane usługi przeglądania,

metadane operacji,

języki,

metadane warstwy.

2.2.1.   Parametry metadanych usługi przeglądania

Parametry metadanych usługi przeglądania obejmują co najmniej elementy metadanych INSPIRE dotyczące usługi przeglądania.

2.2.2.   Parametry metadanych operacji

Parametr metadanych operacji opisuje operacje usługi przeglądania i obejmuje co najmniej opis wymienianych danych i adres sieciowy każdej operacji.

2.2.3.   Parametry językowe

Dostępne są dwa parametry językowe:

parametr „język odpowiedzi”, wskazujący język naturalny używany w parametrach odpowiedzi „Uzyskaj metadane z usługi”,

parametr „obsługiwane języki”, zawierający pełen wykaz języków naturalnych obsługiwanych w ramach tej usługi przeglądania.

2.2.4.   Parametry metadanych warstwy

Dla każdej warstwy podaje się elementy metadanych wymienione w tabeli 3.

Tabela 3

Elementy metadanych

Opis

Tytuł zasobu

Tytuł warstwy używany w komunikacji ludzkiej, służący prezentacji warstwy, np. w menu

Streszczenie

Streszczenie warstwy

Słowo kluczowe

Dodatkowe słowa kluczowe

Geograficzny prostokąt ograniczający

Minimalny prostokąt ograniczający we wszystkich obsługiwanych systemach odniesienia za pomocą współrzędnych obszaru objętego warstwą

Unikalny identyfikator zasobu

Unikalny identyfikator zasobu odnoszący się do zasobu wykorzystywanego do stworzenia warstwy

Dla każdej warstwy podaje się parametry warstw wymienione w tabeli 4.

Tabela 4

Parametr

Opis

Nazwa

Zharmonizowana nazwa warstwy

Systemy odniesienia za pomocą współrzędnych

Wykaz systemów odniesienia za pomocą współrzędnych, w których warstwa jest dostępna

Style

Wykaz stylów renderingu dostępnych dla danej warstwy

Styl składa się z tytułu i unikalnego identyfikatora

URL legendy

Adres legendy dla każdego stylu, języka i pary wymiarów

Pary wymiarów

Wskazuje obsługiwane dwuwymiarowe pary osi dla wielowymiarowych zbiorów danych przestrzennych i serii zbiorów danych przestrzennych

3.   OPERACJA „UZYSKAJ MAPĘ”

3.1.   Polecenie „Uzyskaj mapę”

3.1.1.   Parametry polecenia „Uzyskaj mapę”

Dla polecenia „Uzyskaj mapę” podaje się parametry warstw wymienione w tabeli 5.

Tabela 5

Parametr

Opis

Warstwy

Lista nazw warstw tworzących mapę

Style

Lista stylów dla każdej warstwy

System odniesienia za pomocą współrzędnych

System odniesienia za pomocą współrzędnych stosowany w mapie

Prostokąt ograniczający

Współrzędne 4 punktów narożnych dwuwymiarowej mapy dla wybranej pary wymiarów podane w wybranym systemie odniesienia za pomocą współrzędnych

Szerokość obrazu

Szerokość mapy w pikselach

Wysokość obrazu

Wysokość mapy w pikselach

Format obrazu

Format obrazu wynikowego

Język

Język stosowany w odpowiedzi

Para wymiarów

Osie dwóch wymiarów stosowanych dla mapy na przykład wymiar geograficzny i czas

4.   OPERACJA „POŁĄCZ USŁUGĘ PRZEGLĄDANIA”

4.1.   Polecenie „Połącz usługę przeglądania”

4.1.1.   Parametr polecenia „Połącz usługę przeglądania”

Parametr „Połącz usługę przeglądania” dostarcza wszystkich informacji dotyczących usługi przeglądania organu publicznego lub strony trzeciej zgodnej z niniejszym rozporządzeniem, umożliwiając usłudze przeglądania państwa członkowskiego pobieranie map z usługi przeglądania organu publicznego lub strony trzeciej i zestawianie ich z innymi mapami.

CZĘŚĆ B

Inne właściwości

Usługa przeglądania ma następujące właściwości:

1.   Systemy odniesienia za pomocą współrzędnych

Warstwy są prezentowane jednocześnie przy użyciu jednego systemu odniesienia za pomocą współrzędnych, a usługa przeglądania obsługuje co najmniej systemy odniesienia za pomocą współrzędnych, o których mowa w załączniku I pkt 1 dyrektywy 2007/2/WE.

2.   Format obrazu

Usługa przeglądania obsługuje co najmniej jeden z następujących formatów:

Portable Network Graphics (PNG),

Graphics Interchange Format (GIF), bez kompresji.


20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/19


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 977/2009

z dnia 19 października 2009 r.

zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności (Boerenkaas (GTS))

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (1), w szczególności jego art. 9 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 akapitu pierwszego rozporządzenia (WE) nr 509/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Niderlandów w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji gwarantowanej tradycyjnej specjalności pod nazwą „Boerenkaas” zarejestrowanej rozporządzeniem Komisji (WE) nr 149/2007 (2).

(2)

Niniejszy wniosek ma na celu zmianę specyfikacji tak, aby w przypadku produkcji o charakterze sezonowym kontrole były prowadzone w regularnych odstępach od sześciu do ośmiu tygodni w czasie całego cyklu produkcji. W przypadku rocznej produkcji „Boerenkaas” do 25 tys. kg kontrole powinny być przeprowadzane dwa razy do roku. Zmiany te proponuje się w celu zapobieżenia sytuacji, w której małe przedsiębiorstwa byłyby narażone na wysokie koszty towarzyszące kontrolom.

(3)

Komisja przeanalizowała przedmiotową zmianę i stwierdziła, że jest ona uzasadniona. W związku z tym, że jest to zmiana nieznaczna w rozumieniu art. 11 ust. 1 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 509/2006, Komisja może ją zatwierdzić bez odwoływania się do procedury określonej w art. 8 ust. 2 oraz art. 9 wymienionego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do specyfikacji gwarantowanej tradycyjnej specjalności „Boerenkaas” wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Uaktualniona treść specyfikacji znajduje się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 października 2009 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 46 z 16.2.2007, s. 18.


ZAŁĄCZNIK I

W specyfikacji gwarantowanej tradycyjnej specjalności „Boerenkaas” wprowadza się następujące zmiany.

Do pkt 3.9 określającego minimalne wymogi oraz procedury kontroli specyficznego charakteru dodaje się tekst w brzmieniu:

„W przypadku produkcji »Boerenkaas« o charakterze sezonowym kontrole w czasie całego cyklu produkcji prowadzi się w regularnych odstępach od sześciu do ośmiu tygodni. W przypadku rocznej produkcji »Boerenkaas« do 25 tys. kg kontrole prowadzi się dwa razy do roku.”.


ZAŁĄCZNIK II

„3.   Zaktualizowana specyfikacja produktu

3.1.   Nazwa(-y) przeznaczona(-e) do rejestracji (art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

»Boerenkaas« (jedynie w języku niderlandzkim)

3.2.   Wskazać, czy nazwa:

Jest specyficzna sama w sobie

Image

Wyraża specyficzny charakter produktu rolnego lub środka spożywczego

Nazwa »Boerenkaas« jest konkretnie związana z produktem, który przygotowywany jest tradycyjnie w gospodarstwie z surowego mleka, pozyskiwanego w gospodarstwie od własnego inwentarza. Słowo »Boeren« oznacza chłopów, a Boerenkaas to ser produkowany przez rolników w gospodarstwie.

3.3.   Czy wniosek obejmuje zastrzeżenie nazwy na mocy art. 13 ust. 2 rozporządzenia nr 509/2006?

Image

Rejestracja wraz z zastrzeżeniem nazwy

Rejestracja bez zastrzeżenia nazwy

3.4.   Typ produktu (zgodnie z załącznikiem II)

Klasa 1.3:

Sery

3.5.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego, którego dotyczy nazwa w pkt 3.1 (art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

»Boerenkaas« jest serem (pół)twardym, produkowanym z surowego mleka krowiego, koziego, owczego lub bawolego. Zawartość tłuszczu w »Boerenkaas« jest różna w zależności od zawartości tłuszczu w mleku użytym do jego produkcji.

Ser może zawierać kminek lub inne nasiona, zioła lub też przyprawy. W miarę jak ser ten dojrzewa i im starszy się staje, tym bardziej jest zwarty i suchy, stając się tym samym serem twardym.

Nazwy produktów to np. Boerenkaas Gouda (Goudse Boerenkaas), Boerenkaas Gouda z ziołami (Goudse Boerenkaas met kruiden), Boerenkaas Edamski (Edammer Boerenkaas), Boerenkaas z Leidy (Leidse Boerenkaas), Boerenkaas z mleka koziego (Boerenkaas van geitenmelk) i Boerenkaas z mleka owczego (Boerenkaas van schapenmelk).

3.6.   Opis metody produkcji produktu rolnego lub środka spożywczego, którego dotyczy nazwa w pkt 3.1 (art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

Do stosowanych surowców mogą należeć:

a)

surowe mleko;

b)

śmietana lub mleko zupełnie lub częściowo odtłuszczone, uzyskane bezpośrednio z mleka wskazanego w lit. a);

c)

woda.

Wykorzystywane mleko nie może być poddane obróbce w temperaturze powyżej 40 °C; aktywność fosfatazy musi odpowiadać własnościom wykorzystanego mleka.

Z mleka należy wytworzyć ser przed upływem 40 godzin od udoju.

Substancje pomocnicze i dodatki

a)

Kultury mikroorganizmów tworzących kwas mlekowy, kwas propionowy i aromat (niemodyfikowane genetycznie);

b)

podpuszczka (zdefiniowana w art. 5 ust. 1 lit. a) Decyzji o produktach żywnościowych i przetworach mlecznych – Warenwetbesluit Zuivel);

c)

chlorek wapnia;

d)

azotan sodu;

e)

nasiona, zioła lub przyprawy;

f)

chlorek sodu (w trakcie kąpieli w solance).

Proces produkcji

Surowe mleko w ciągu 40 godzin od udoju jest ścinane w temperaturze około 30 °C.

Do zakwaszenia doprowadza je mieszana kultura bakterii kwasu mlekowego.

Mieszanka skrzepu i serwatki po krojeniu, mieszaniu i odsączeniu części serwatki jest jednokrotnie lub dwukrotnie myta w gorącej wodzie, przy czym temperatura mieszanki skrzepu i serwatki nie podnosi się powyżej 37 °C.

Po obróbce skrzep umieszczany jest w formach.

Przed prasowaniem lub w jego trakcie na serze umieszcza się znak kazeinowy, na którym znajduje się nazwa »Boerenkaas«, której ewentualnie towarzyszy nazwa rodzaju mleka.

Po trwającym kilka godzin prasowaniu i zakwaszaniu sera, jest on moczony w solance o stężeniu soli kuchennej (chlorku sodu) od 18 do 22 %.

Minimalny czas dojrzewania w gospodarstwie wynosi 13 dni od dnia rozpoczęcia produkcji w temperaturze co najmniej 12 °C.

Zanim ser Boerenkaas uzyska w pełni charakterystyczny smak, dojrzewa on dalej w dojrzewalni gospodarstwa lub dystrybutora serów. Długość procesu dojrzewania waha się od kilku tygodni do ponad roku.

3.7.   Specyficzny charakter produktu rolnego lub środka spożywczego (art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

»Boerenkaas« jest serem przygotowywanym w gospodarstwach rolnych z surowego mleka krowiego, koziego, owczego lub bawolego. Co najmniej połowa mleka musi pochodzić od zwierząt z danego gospodarstwa. Mleko może zostać dokupione od najwyżej dwóch gospodarstw mlecznych, ale łączna ilość dokupionego mleka nie może przekraczać produkcji własnej gospodarstwa.

Przegląd cech charakterystycznych oraz wymogów dotyczących składu »Boerenkaas«

Właściwości

»Goudse Boerenkaas«

»Leidse Boerenkaas«

»Edammer Boerenkaas«

»Boerenkaas van geitenmelk« (z mleka koziego), »Boerenkaas van schapenmelk« (z mleka owczego) »Boerenkaas van buffelmelk« (z mleka bawolego)

surowiec

mleko krowie

mleko krowie

mleko krowie

mleko kozie, mleko owcze, mleko bawole

Kształt

na wzór goudy (płaski cylinder o zaokrąglonych krawędziach)

na wzór lejdy (płaski cylinder o ostrych krawędziach)

w formie kuli lub faski

 

Skórka

skórka białożółta, w razie potrzeby z powłoką serową

skórka czerwona, w razie potrzeby z powłoką serową

skórka białożółta, w razie potrzeby z powłoką serową

skórka białożółta, w razie potrzeby z powłoką serową

Konsystencja

zwarta do miękkiej i kremowej

zwarta do twardej, nadająca się do krojenia

miękka do zwartej lub twardej, nadająca się do krojenia

zwarta do miękkiej i kremowej

Dziury

regularne w całym serze, o przekątnej od 2 do ok. 15 mm; bez pęknięć (przekraczających 1 cm długości)

nieznaczna liczba małych dziurek powstałych w toku produkcji, występujących regularnie w całym serze, o przekątnej od 1 do 3 mm; bez pęknięć

nieznaczna liczba dziur występujących regularnie w całym serze, o przekątnej od 2 do ok. 8 mm; bez pęknięć

dziury rozmieszczone regularnie w całym serze lub brak dziur

Współczynnik pH

po 12 dniach od 5,20 do 5,40

po 12 dniach od 5,20 do 5,30

po 12 dniach od 5,20 do 5,30

po 12 dniach od 5,10 do 5,30

Zawartość tłuszczu w suchej masie (%)

pełnotłusty, co najmniej 48 %,

ponad 30 %, zawartość tłuszczu w suchej masie ponad 30 %, ale mniej niż 35 %; albo ponad 35 %, zawartość tłuszczu w suchej masie ponad 35 %, ale mniej niż 40 %

ponad 40 %, zawartość tłuszczu w suchej masie ponad 40 %, ale mniej niż 45 %

co najmniej ponad 45 %

Maksymalna wilgotność

42,5 % (12 dni od produkcji)

45 % (12 dni od produkcji)

47 % (12 dni od produkcji)

46 % (12 dni od produkcji)

Zawartość soli (%)

od 0,4 % do maksymalnie 4 % soli w suchej masie

od 0,4 % do maksymalnie 4 % soli w suchej masie

od 0,4 % do maksymalnie 5 % soli w suchej masie

od 0,4 % do maksymalnie 4 % soli w suchej masie

Dodatki

ewentualnie kminek, nasiona, zioła lub przyprawy

kminek

ewentualnie kminek

ewentualnie nasiona, zioła lub przyprawy

Minimalny czas dojrzewania

13 dni od pierwszego dnia produkcji

13 dni od pierwszego dnia produkcji

13 dni od pierwszego dnia produkcji

13 dni od pierwszego dnia produkcji

Minimalna temperatura dojrzewania

12 °C

12 °C

12 °C

12 °C

Aktywność fosfatazy

wartość normalna dla surowego mleka

wartość normalna dla surowego mleka

wartość normalna dla surowego mleka

wartość normalna dla surowego mleka

3.8.   Tradycyjny charakter produktu rolnego lub środka spożywczego (art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1216/2007)

Nazwa »Boerenkaas« jest konkretnie związana z produktem, który przygotowywany jest tradycyjnie w gospodarstwie z surowego mleka pozyskiwanego w gospodarstwie od własnego inwentarza.

Do roku 1874 mleko przetwarzano tylko w gospodarstwach. Później mleko zaczęto stopniowo przetwarzać przemysłowo. Mleko stosowane w serowarstwie rozpoczęto pasteryzować na początku XX wieku. Wskutek pasteryzacji ser wytwarzany w mleczarniach utracił swój charakter. W gospodarstwach utrzymały się tradycyjne metody przetwarzania surowego mleka.

Dzięki obecności enzymów, które naturalnie występują w mleku, m.in. lipazy mlecznej, i dzięki obecności flory bakteryjnej, która przedostaje się do mleka podczas udoju i po jego zakończeniu, smak sera produkowanego z surowego mleka staje się bardziej charakterystyczny. Smak opisywany jest jako pełniejszy, silniejszy i ostrzejszy. Smak ten uważany jest przez wielu konsumentów za cechę charakterystyczną »Boerenkaas« odróżniającą go od serów produkowanych przemysłowo. W trakcie dojrzewania smak sera nabiera mocy.

W 1982 r. na mocy decyzji i zalecenia w sprawie produktów serowarskich wprowadzono nowe zasady oparte na ustawie o jakości produkcji rolnej (Landbouwkwaliteitswet). Zasady te odnoszą się do jakości sera, pochodzenia mleka oraz metody produkcji. Ustanowiona specjalna etykieta świadcząca o jakości gwarantuje, że »Boerenkaas« jest produktem gospodarskim, przygotowanym z surowego mleka, przechowywanego jedynie przez krótki okres i w przeważającej części pozyskiwanego w gospodarstwie od własnego inwentarza.

Prawodawstwo to oprócz przetwarzania mleka krowiego umożliwia również przetwarzanie mleka koziego, owczego lub bawolego. Pozwala również na produkcję sera z surowego mleka o obniżonej zawartości tłuszczu.

Powyższy opis jasno wskazuje na szczególny charakter stosowanych surowców i metody produkcji.

3.9.   Minimalne wymogi i procedury kontroli specyficznego charakteru (art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007)

Wymogi określone w pkt 3.6 niniejszej specyfikacji (Opis metody produkcji produktu rolnego lub środka spożywczego, którego dotyczy nazwa w pkt 3.1) oraz w tabeli pkt 3.7 (charakter produktu rolnego lub środka spożywczego z art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1216/2007) odnoszą się do »Boerenkaas« jako gwarantowanej tradycyjnej specjalności w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 509/2006.

W każdym gospodarstwie raz na 6–8 tygodni dokonuje się inspekcji, kontrolując, czy do produkcji świeżego sera wykorzystywane jest surowe mleko (nie więcej niż 40 godzin od udoju), oraz sprawdza się stosowanie znaku kazeinowego. Raz do roku prowadzi się kontrolę administracyjną w celu zweryfikowania gospodarstw pochodzenia mleka wykorzystywanego w produkcji. Kontrole zgodności z wymogami dotyczącymi składu odnoszą się do zawartości tłuszczu w suchej masie, poziomu wilgotności oraz zawartości soli w suchej masie. Kontrole tych parametrów odbywają się raz na 6–8 tygodni, w trakcie inspekcji (1).

Ponadto celem procedury kontrolnej jest sprawdzanie, czy utrzymywane są cechy charakterystyczne różnych typów sera “Boerenkaas”, wyszczególnione w tabeli w pkt 3.7. Wizualne kontrole cech charakterystycznych odbywają się raz na 6–8 tygodni, zawsze w czasie inspekcji.


(1)  W przypadku produkcji »Boerenkaas« o charakterze sezonowym kontrole w czasie całego cyklu produkcji prowadzi się w regularnych odstępach od sześciu do ośmiu tygodni. W przypadku rocznej produkcji »Boerenkaas« do 25 tys. kg kontrole powinny być przeprowadzane dwa razy do roku.”


DYREKTYWY

20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/25


DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/114/WE

z dnia 16 września 2009 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 87/372/EWG w sprawie pasm częstotliwości, które mają zostać zarezerwowane dla skoordynowanego wprowadzenia publicznej paneuropejskiej komórkowej cyfrowej naziemnej łączności ruchomej we Wspólnocie

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Rady 87/372/EWG (3), uzupełniona zaleceniem Rady z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie skoordynowanego wprowadzenia publicznej paneuropejskiej komórkowej cyfrowej naziemnej łączności ruchomej we Wspólnocie (4) oraz rezolucją Rady z dnia 14 grudnia 1990 r. w sprawie końcowego etapu skoordynowanego wprowadzania paneuropejskiej naziemnej publicznej cyfrowej łączności komórkowej we Wspólnocie (GSM) (5) uznała potrzebę pełnego wykorzystania możliwości oferowanych przez nowoczesne sieci telekomunikacyjne, w szczególności radiową telefonię ruchomą, w interesie rozwoju gospodarczego Wspólnoty. Przejście na komórkowe, cyfrowe systemy łączności ruchomej drugiej generacji uznano również za niepowtarzalną okazję stworzenia prawdziwie paneuropejskiej łączności ruchomej.

(2)

Pasma częstotliwości 890–915 MHz i 935–960 MHz zostały zarezerwowane na potrzeby publicznej usługi paneuropejskiej komórkowej cyfrowej łączności ruchomej, świadczonej w każdym państwie członkowskim zgodnie ze wspólną specyfikacją, znaną jako GSM. W konsekwencji tak zwane dodatkowe pasmo (880–890 MHz i 925–935 MHz) zostało udostępnione do obsługi GSM, tak więc te pasma częstotliwości znane są jako pasma 900 MHz.

(3)

Począwszy od 1987 r., rozwijane są nowe, cyfrowe technologie radiowe, umożliwiające świadczenie innowacyjnych paneuropejskich usług łączności elektronicznej, które mogą funkcjonować jednocześnie z GSM w paśmie 900 MHz w otoczeniu regulacyjnym, które jest w większym stopniu oparte na zasadzie neutralności technologicznej niż poprzednio. Pasmo 900 MHz oferuje dobrą charakterystykę rozchodzenia się, co pozwala na objęcie zasięgiem większych odległości, dzięki czemu nowoczesne usługi łączności głosowej, transmisji danych oraz usługi multimedialne mogą być świadczone również na obszarach o mniejszej gęstości zaludnienia i na terenach wiejskich.

(4)

W celu przyczyniania się do realizacji celów rynku wewnętrznego oraz komunikatu Komisji z dnia 1 czerwca 2005 r. zatytułowanego „Inicjatywa i2010 – Europejskie społeczeństwo informacyjne na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, utrzymując jednocześnie dostępność systemu GSM dla użytkowników w całej Europie jak również w celu zwiększenia konkurencji poprzez oferowanie użytkownikom szerokiego wyboru usług i technologii, pasmo 900 MHz powinno zostać udostępnione dla innych technologii, które mogą funkcjonować jednocześnie z GSM, celem świadczenia dodatkowych kompatybilnych oraz zaawansowanych usług paneuropejskich.

(5)

Przyszłe zastosowanie pasma 900 MHz, a w szczególności to, jak długo GSM pozostanie technologią odniesienia w przypadku technicznego współistnienia w tym paśmie, jest kwestią o znaczeniu strategicznym dla rynku wewnętrznego. Należy ją zbadać wraz z innymi kwestiami wspólnotowej polityki w zakresie dostępu bezprzewodowego w przyszłych programach polityki spektrum radiowego, które mają być przyjęte zgodnie z dyrektywą 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (6). Programy te będą określać kierunki polityki i cele planowania strategicznego w zakresie wykorzystania widma radiowego, w ścisłej współpracy z zespołem ds. polityki widma radiowego (RSPG), ustanowionym decyzją Komisji 2002/622/WE (7).

(6)

Liberalizacja użytkowania pasma 900 MHz mogłaby spowodować zakłócenia konkurencji. W szczególności, jeżeli niektórym operatorom sieci łączności ruchomej nie zostałoby przyznane spektrum w paśmie 900 MHz, znaleźliby się oni w gorszej sytuacji pod względem kosztów i wydajności w porównaniu z operatorami, którzy uzyskają możliwość świadczenia usług trzeciej generacji w tym paśmie. Zgodnie z ramami regulacyjnymi w zakresie łączności elektronicznej, a w szczególności z dyrektywą 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) (8), państwa członkowskie mogą dokonywać zmian lub przeglądu praw do użytkowania spektrum, a zatem dysponują narzędziami umożliwiającymi w razie potrzeby rozwiązanie tego rodzaju problemów z ewentualnymi zakłóceniami konkurencji.

(7)

W ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powinny dokonać transpozycji dyrektywy 87/372/EWG ze zmianami. Chociaż samo w sobie nie wymaga to od państw członkowskich modyfikacji dotychczasowych praw użytkowania ani wszczęcia procedury wydawania zezwoleń, państwa członkowskie muszą spełniać wymogi dyrektywy 2002/20/WE po udostępnieniu pasma 900 MHz zgodnie z niniejszą dyrektywą. Powinny one przy tym zwłaszcza zbadać, czy wykonanie niniejszej dyrektywy może prowadzić do zakłócenia konkurencji na odpowiednich rynkach łączności ruchomej. Jeżeli państwa członkowskie stwierdzą prawdopodobieństwo wystąpienia zakłóceń konkurencji, powinny one rozważyć, czy obiektywnie uzasadniona i współmierna jest zmiana praw użytkowania tych operatorów, którym przyznano prawa użytkowania częstotliwości 900 MHz, oraz, tam gdzie to stosowne, dokonać przeglądu i redystrybucji tych praw użytkowania celem zlikwidowania tych zakłóceń. Wszelkie decyzje o podjęciu tego rodzaju działań powinny być poprzedzone konsultacjami publicznymi.

(8)

Wszelkie spektrum udostępniane w ramach niniejszej dyrektywy powinno zostać przydzielone w sposób przejrzysty oraz zapewniający niezakłócanie konkurencji na właściwych rynkach.

(9)

Aby inne systemy mogły funkcjonować jednocześnie z GSM w tym samym paśmie, należy unikać szkodliwych zakłóceń poprzez stosowanie technicznych warunków użytkowania mających zastosowanie do innych niż GSM technologii wykorzystujących pasmo 900 MHz.

(10)

Decyzja nr 676/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum radiowym) (9) pozwala Komisji na przyjęcie technicznych środków wykonawczych w celu zapewnienia zharmonizowanych warunków w odniesieniu do dostępności i efektywnego wykorzystania spektrum radiowego.

(11)

Europejska Konferencja Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) przygotowała na wniosek Komisji raporty techniczne, w których wykazano, że systemy UMTS (Uniwersalny System Telekomunikacji Ruchomej) mogłyby funkcjonować jednocześnie z systemami GSM w paśmie 900 MHz. Pasmo 900 MHz powinno zatem zostać udostępnione na potrzeby systemów UMTS, systemu, który może funkcjonować jednocześnie z GSM, a także na potrzeby innych systemów z chwilą, gdy zostanie wykazane, że mogą one funkcjonować jednocześnie z systemami GSM, zgodnie z określoną w decyzji o spektrum radiowym procedurą przyjmowania zharmonizowanych warunków udostępniania i wydajnego wykorzystania spektrum radiowego. Jeżeli dane państwo członkowskie decyduje się przypisać prawa użytkowania systemów z wykorzystaniem specyfikacji UMTS 900, zastosowanie decyzji o spektrum radiowym oraz przepisy dyrektywy 2002/21/WE zagwarantują ochronę takich systemów przed szkodliwymi zakłóceniami ze strony innych eksploatowanych systemów.

(12)

Należy zapewnić odpowiednią ochronę użytkownikom pasm objętych niniejszą dyrektywą oraz dotychczasowym użytkownikom sąsiednich pasm. Należy ponadto uwzględnić przyszłe systemy łączności lotniczej powyżej 960 MHz, które służą realizacji celów polityki Wspólnoty w tym sektorze. CEPT przygotowała zalecenia techniczne w tym zakresie.

(13)

Elastyczność w zarządzaniu spektrum i dostęp do spektrum powinny zostać zwiększone w celu przyczynienia się do realizacji celów rynku wewnętrznego w zakresie łączności elektronicznej. Pasmo 900 MHz powinno zatem być udostępnione innym systemom w celu świadczenia innych ogólnoeuropejskich usług, z chwilą gdy zostanie wykazane, że systemy te mogą funkcjonować jednocześnie z systemami GSM.

(14)

Aby nowe technologie cyfrowe mogły zostać wprowadzone w paśmie 900 MHz na warunkach jednoczesnego funkcjonowania z systemami GSM, należy zmienić dyrektywę 87/372/EWG oraz odstąpić od zarezerwowania tego pasma wyłącznie dla GSM,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zmiany w dyrektywie 87/372/EWG

W dyrektywie 87/372/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

1.   Państwa członkowskie udostępniają pasma częstotliwości 880–915 MHz oraz 925–960 MHz (pasmo 900 MHz) na potrzeby systemów GSM i UMTS, jak również dla innych systemów ziemskich umożliwiających świadczenie usług łączności elektronicznej, które mogą funkcjonować jednocześnie z systemami GSM, zgodnie z technicznymi środkami wykonawczymi przyjętymi na podstawie decyzji nr 676/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum radiowym) (10).

2.   Wykonując niniejszą dyrektywę, państwa członkowskie badają, czy istnienie praw do użytkowania pasma 900 MHz, przyznanych konkurującym operatorom łączności ruchomej na ich terytorium, może prowadzić do zakłócenia konkurencji na odpowiednich rynkach łączności ruchomej, a także usuwają tego rodzaju zakłócenia konkurencji, jeżeli jest to uzasadnione i współmierne, zgodnie z art. 14 dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) (11).

2)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a)

»system GSM« oznacza sieć łączności elektronicznej spełniającą normy GSM opublikowane przez ETSI, w szczególności EN 301502 oraz EN 301511;

b)

»system UMTS« oznacza sieć łączności elektronicznej spełniającą normy UMTS opublikowane przez ETSI, w szczególności EN 301 908-1, EN 301 908-2, EN 301 908-3 oraz EN 301 908-11.”;

3)

art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

1.   Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie do dnia 9 maja 2010 r. Niezwłocznie przekażą one Komisji tekst tych środków oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi środkami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.”;

4)

skreśla się art. 4.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 16 września 2009 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

C. MALMSTRÖM

Przewodniczący


(1)  Opinia z dnia 25 lutego 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 6 maja 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 27 lipca 2009 r.

(3)  Dz.U. L 196 z 17.7.1987, s. 85.

(4)  Dz.U. L 196 z 17.7.1987, s. 81.

(5)  Dz.U. C 329 z 31.12.1990, s. 25.

(6)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 33.

(7)  Dz.U. L 198 z 27.7.2002, s. 49.

(8)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 21.

(9)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 1.

(10)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 1.

(11)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 21.”;


II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

DECYZJE

Parlament Europejski i Rada

20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/28


DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 16 września 2009 r.

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r.

(2009/764/WE)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), w szczególności jego pkt 28,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności art. 12 ust. 3 tego rozporządzenia,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom, którzy ponoszą konsekwencje poważnych zmian strukturalnych w systemach światowego handlu, oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2)

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić fundusz w ramach rocznego pułapu wynoszącego 500 mln EUR.

(3)

W dniu 29 grudnia 2008 r. władze Hiszpanii złożyły wniosek o uruchomienie EFG w odniesieniu do zwolnień w sektorze włókienniczym. Wniosek ten jest zgodny z wymogami określania wkładów finansowych zawartymi w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006. Komisja wnioskuje zatem o uruchomienie kwoty w wysokości 3 306 750 EUR.

(4)

W dniu 23 stycznia 2009 r. władze Portugalii złożyły wniosek o uruchomienie EFG w odniesieniu do zwolnień w sektorze włókienniczym. Wniosek jest zgodny z wymogami określania wkładów finansowych zawartymi w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006. Komisja wnioskuje zatem o uruchomienie kwoty w wysokości 832 800 EUR.

(5)

Należy zatem uruchomić EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosków złożonych przez Hiszpanię i Portugalię,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2009 Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji uruchamia się na kwotę 4 139 550 EUR w postaci środków na pokrycie zobowiązań i środków na pokrycie płatności.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Strasburgu dnia 16 września 2009 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

C. MALMSTRÖM

Przewodniczący


(1)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.


Komisja

20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/30


DECYZJA KOMISJI

z dnia 15 października 2009 r.

w sprawie wniosku o zwolnienie od pobierania podatku transportowego złożonego przez Francję na mocy art. 6 ust. 2 lit. b) dyrektywy 1999/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 7761)

(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/765/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 1999/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (1), w szczególności jej art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. b) dyrektywy 1999/62/WE państwa członkowskie mogą stosować stawki ulgowe lub zwolnienia dla pojazdów, które jedynie okazjonalnie poruszają się po drogach publicznych państwa członkowskiego, w którym są zarejestrowane, oraz które wykorzystywane są przez osoby fizyczne lub prawne, których podstawową działalnością nie jest przewóz towarów, pod warunkiem że przewozy wykonywane tymi pojazdami nie zakłócają konkurencji. Tego rodzaju ulga lub zwolnienie wymaga zgody Komisji.

(2)

Zgodnie z dyrektywą 1999/62/WE Francja zwróciła się do Komisji o przedłużenie do dnia 31 grudnia 2014 r. zgody na zwolnienie z pobierania podatku transportowego, udzielonej decyzją Komisji 2005/449/WE (2), w odniesieniu do pojazdów o masie równej 12 ton lub większej, wykorzystywanych wyłącznie w ramach robót publicznych i przemysłowych na terenie Francji.

(3)

Warunki określone w art. 6 ust. 2 lit. b) dyrektywy 1999/62/WE zostały spełnione, ponieważ wspomniane pojazdy nie poruszają się ciągle po drogach publicznych, nie są wykorzystywane do przewozu towarów, a ponadto zastosowanie w przypadku tych pojazdów zwolnienia z podatku transportowego nie powoduje zakłócenia konkurencji, ponieważ pojazdy te nie mogą być wykorzystywane do przewozu towarów innych niż towary, które są zamontowane na stałe na pojeździe i które są używane jako takie.

(4)

Zgody należy udzielić na czas określony, aby umożliwić Komisji dokonanie przeglądu stosowania zwolnienia z podatku transportowego.

(5)

Należy zatem zezwolić na zwolnienie, o które wystąpiła Francja,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Komisja wyraża niniejszym zgodę na zwolnienie z pobierania podatku transportowego do dnia 31 grudnia 2014 r., zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. b) dyrektywy 1999/62/WE, następujących rodzajów pojazdów o masie równej 12 ton lub większej, wykorzystywanych wyłącznie do przewozu sprzętu zamontowanego na stałe w ramach robót publicznych i przemysłowych na terenie Francji:

1)

Samobieżne podnośniki i urządzenia manipulacyjne (żurawie zamontowane na podwoziu pojazdu);

2)

Ruchome pompy lub stacje pomp zamontowane na stałe na podwoziu pojazdu;

3)

Ruchome zestawy sprężarkowe zamontowane na stałe na podwoziu pojazdu;

4)

Betonomieszarki i pompy do betonu zamontowane na stałe na podwoziu pojazdu (z wyjątkiem mieszalników bębnowych wykorzystywanych do transportu betonu);

5)

Ruchome zestawy generatorowe zamontowane na stałe na podwoziu pojazdu;

6)

Ruchome urządzenia wiertnicze zamontowane na stałe na podwoziu pojazdu.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 października 2009 r.

W imieniu Komisji

Antonio TAJANI

Wiceprzewodniczący


(1)  Dz.U. L 187 z 20.7.1999, s. 42.

(2)  Dz.U. L 158 z 21.6.2005, s. 23.


20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/32


DECYZJA KOMISJI

z dnia 16 października 2009 r.

w sprawie harmonizacji pasm częstotliwości 900 MHz i 1 800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie paneuropejskich usług łączności elektronicznej we Wspólnocie

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 7801)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/766/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 676/2002/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum radiowym) (1), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zakresy częstotliwości 890–915 MHz i 935–960 MHz były zarezerwowane i miały być wykorzystywane przez paneuropejskie publiczne usługi komórkowej cyfrowej łączności ruchomej świadczone we wszystkich państwach członkowskich według wspólnej specyfikacji, określonej w dyrektywie Rady 87/372/EWG z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie pasm częstotliwości, które mają zostać zarezerwowane dla skoordynowanego wprowadzenia publicznej paneuropejskiej komórkowej cyfrowej naziemnej łączności ruchomej we Wspólnocie (2), uzupełnionej przez zalecenie Rady z dnia 25 czerwca 1987 r. dotyczące skoordynowanego wprowadzenia publicznej paneuropejskiej komórkowej cyfrowej naziemnej łączności ruchomej we Wspólnocie (3) oraz rezolucją Rady z dnia 14 grudnia 1990 r. w sprawie końcowego etapu skoordynowanego wprowadzenia publicznej paneuropejskiej komórkowej cyfrowej naziemnej łączności ruchomej we Wspólnocie (GSM) (4).

(2)

Na mocy dyrektywy 2009/114/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5) zmieniono dyrektywę 87/372/EWG oraz udostępniono zakresy częstotliwości 880–915 MHz i 925–960 MHz (pasmo 900 MHz) na potrzeby uniwersalnego systemu łączności ruchomej (ang. Universal Mobile Telecommunications System, UMTS) oraz innych systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie usług łączności elektronicznej, które mogą funkcjonować jednocześnie z globalnym systemem łączności ruchomej (ang. Global System for Mobile Communications, GSM), zgodnie z technicznymi środkami wykonawczymi przyjętymi na mocy decyzji nr 676/2002/WE (zwanej dalej „decyzją o spektrum radiowym”). Powinno się zatem przyjąć takie techniczne warunki, które umożliwią współistnienie GSM i innych systemów w paśmie 900 MHz.

(3)

Zakresy częstotliwości 1 710–1 785 MHz i 1 805–1 880 MHz (pasmo 1 800 MHz) udostępniono na potrzeby systemu GSM i są one obecnie wykorzystywane przez systemy GSM w Europie. Pasmo 1 800 MHz powinno również być udostępnione, na tych samych warunkach co pasmo 900 MHz, innym systemom naziemnym umożliwiającym dostarczanie usług łączności elektronicznej, które mogą funkcjonować jednocześnie z systemami GSM.

(4)

Obecne wykorzystanie GSM w paśmie 1 800 MHz powinno być chronione we Wspólnocie, dopóki istnieje uzasadnione zapotrzebowanie na tę usługę, zgodnie z podejściem przyjętym przy ochronie wykorzystania GSM w paśmie 900 MHz na mocy dyrektywy 87/372/EWG.

(5)

Zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji o spektrum radiowym w dniu 5 lipca 2006 r. Komisja udzieliła Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (zwanej dalej „CEPT”) mandatu na określenie najmniej restrykcyjnych warunków technicznych dla pasm częstotliwości w kontekście WAPECS (polityka dostępu bezprzewodowego dla usług łączności elektronicznej) obejmujących pasma 900 MHz i 1 800 MHz.

(6)

Neutralność technologiczna i neutralność usług to cele strategiczne, które zostały wsparte przez państwa członkowskie w opinii zespołu ds. polityki widma radiowego (zwanego dalej „RSPG”) dotyczącej WAPECS z dnia 23 listopada 2005 r. z myślą o bardziej elastycznym wykorzystaniu widma. W opinii RSPG dotyczącej WAPECS stwierdzono, że cele te nie powinny być wprowadzone nagle, lecz stopniowo, tak aby uniknąć jakichkolwiek zakłóceń funkcjonowania rynku. Komisja wyraziła swoje poglądy na temat bardziej elastycznego wykorzystania widma w komunikacie „Ułatwienie dostępu do widma radiowego na potrzeby usług bezprzewodowej łączności elektronicznej poprzez zwiększenie elastyczności” (6), w którym podkreślono między innymi potrzebę znalezienia spójnego i proporcjonalnego rozwiązania kwestii częstotliwości wykorzystywanych przez sieci telefonii komórkowej drugiej i trzeciej generacji w kontekście wprowadzenia elastycznego wykorzystania widma na potrzeby usług łączności elektronicznej.

(7)

Zgodnie z podejściem przyjętym w kwestii otwarcia pasma 900 MHz na mocy dyrektywy 87/372/EWG, pasmo 1 800 MHz wykorzystywane obecnie na potrzeby GSM powinno zatem zostać również przeznaczone dla GSM oraz dla innych systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie usług łączności elektronicznej, które mogą funkcjonować jednocześnie z GSM, a państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie niezbędne środki w celu ochrony nieprzerwanego działania systemów GSM przed szkodliwymi zakłóceniami.

(8)

Wszystkie inne systemy wprowadzane w paśmie 900 MHz i 1 800 MHz muszą zapewnić techniczną kompatybilność zarówno z sąsiednimi sieciami eksploatowanymi przez innych posiadaczy praw w tych pasmach, jak również z wykorzystaniem pasm częstotliwości sąsiadujących z pasmami 900 MHz i 1 800 MHz.

(9)

W przypadku środków harmonizacji przyjmowanych na podstawie decyzji o spektrum radiowym, kompatybilność techniczną sprawdza się wykorzystując badania kompatybilnościowe przeprowadzane przez CEPT na podstawie mandatu Komisji. Badania powinny pomóc w zdefiniowaniu warunków technicznych zapewniających współistnienie rosnącej liczby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie usług łączności elektronicznej. Należy sporządzić wykaz systemów wykazujących taką kompatybilność techniczną, który w stosownych przypadkach powinien być modyfikowany przez Komisję, wspieraną przez Komitet ds. Widma Radiowego, zgodnie z zasadami WAPECS, tak aby umożliwić stopniowe zwiększenie liczby systemów posiadających zharmonizowany dostęp do pasm 900 i 1 800 MHz.

(10)

W oparciu o badania techniczne, w szczególności raporty nr 82 i 96 Komitetu ds. Łączności Elektronicznej (ECC) CEPT oraz raport CEPT nr 19 opracowane w odpowiedzi na mandat z dnia 5 lipca 2006 r., CEPT uznała, że sieci UMTS/900/1 800 można wykorzystywać na obszarach miejskich, podmiejskich i wiejskich razem z sieciami GSM/900/1 800, stosując odpowiednie wartości separacji częstotliwości nośnych.

(11)

Wyniki uzyskane w ramach mandatu udzielonego CEPT powinny być zastosowane we Wspólnocie i niezwłocznie wdrożone w państwach członkowskich, biorąc pod uwagę zapotrzebowanie rynkowe na wprowadzenie w tych pasmach UMTS. Ponadto państwa członkowskie powinny zadbać o to, by UMTS zapewniał właściwą ochronę istniejącym systemom w sąsiadujących pasmach.

(12)

W celu zwiększenia elastyczności i równoczesnego zachowania niezbędnego paneuropejskiego pokrycia usługami łączności elektronicznej w zharmonizowanych pasmach, państwa członkowskie powinny ponadto mieć uprawnienia do wprowadzenia w pasmach 900 MHz i 1 800 MHz innych systemów obok GSM oraz innych określonych systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie usług łączności elektronicznej, pod warunkiem że zapewnią one możliwość równoległego funkcjonowania takich systemów naziemnych.

(13)

Techniczne zarządzanie widmem radiowym obejmuje harmonizację i przeznaczanie widma radiowego. Harmonizacja ta powinna odzwierciedlać wymagania wynikające z ogólnych zasad polityki określonych na poziomie wspólnotowym. Jednakże techniczne zarządzanie widmem radiowym nie obejmuje procedur przydziału częstotliwości i udzielania licencji (łącznie z okresem ich ważności) ani decyzji dotyczących wykorzystania procedur konkursowych w celu przydziału częstotliwości radiowych.

(14)

Różnice w istniejących uwarunkowaniach krajowych mogą doprowadzić do zakłócenia konkurencji. Istniejące ramy regulacyjne dają państwom członkowskim instrumenty, przy których pomocy mogą one rozwiązać te problemy w odpowiedni, niedyskryminujący i obiektywny sposób, z uwzględnieniem prawa wspólnotowego, w tym dyrektywy 87/372/EWG, dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) (7) oraz dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (8).

(15)

Wykorzystanie widma podlega przepisom prawa wspólnotowego w odniesieniu do ochrony zdrowia publicznego, w szczególności dyrektywy 2004/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (polami elektromagnetycznymi) (osiemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (9) oraz zalecenia Rady 1999/519/WE z dnia 12 lipca 1999 r. w sprawie ograniczenia stopnia narażenia ogółu społeczeństwa na oddziaływanie pól elektromagnetycznych (od 0 Hz do 300 GHz) (10). Ochrona zdrowia w odniesieniu do urządzeń radiowych jest zapewniona poprzez zachowanie zgodności takich urządzeń z podstawowymi wymogami dyrektywy 1999/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności (11).

(16)

W celu zapewnienia długoterminowego, skutecznego wykorzystania pasm 900 MHz i 1 800 MHz organy administracji publicznej powinny kontynuować badania mające na celu zwiększenie efektywności i innowacyjnego wykorzystania. Mając na względzie przegląd niniejszej decyzji w celu uwzględnienia dodatkowych technologii, badania te, jak również inne badania prowadzone przez CEPT na podstawie przyszłych mandatów, mogłyby wykazać, że systemy inne niż GSM i UMTS mogą umożliwić dostarczanie naziemnych usług łączności elektronicznej o zasięgu paneuropejskim oraz że dzięki stosownym środkom mogą zapewnić kompatybilność techniczną z GSM i UMTS.

(17)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Widma Radiowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejsza decyzja ma na celu harmonizację technicznych warunków udostępniania i efektywnego wykorzystania pasma 900 MHz, zgodnie z dyrektywą 87/372/EWG, oraz pasma 1 800 MHz, na potrzeby naziemnych systemów umożliwiających dostarczanie usług łączności elektronicznej.

Artykuł 2

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a)

„system GSM” oznacza sieć łączności elektronicznej spełniającą normy GSM opublikowane przez ETSI, w szczególności EN 301 502 oraz EN 301 511;

b)

„pasmo 900 MHz” oznacza zakresy częstotliwości 880–915 MHz i 925–960 MHz;

c)

„pasmo 1 800 MHz” oznacza zakresy częstotliwości 1 710–1 785 MHz i 1 805–1 880 MHz.

Artykuł 3

Wykaz naziemnych systemów zdolnych do zapewnienia usług łączności elektronicznej, które mogą funkcjonować jednocześnie z systemami GSM w paśmie 900 MHz w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 87/372/EWG, zamieszczono w załączniku. Systemy te podlegają warunkom i terminom wdrożenia określonym w tym załączniku.

Artykuł 4

1.   Pasmo 1 800 MHz zostaje wyznaczone i udostępnione dla systemów GSM z dniem 9 listopada 2009 r.

2.   Pasmo 1 800 MHz zostaje wyznaczone i udostępnione tym innym naziemnym systemom umożliwiającym dostarczanie usług łączności elektronicznej, których wykaz zamieszczono w załączniku i które podlegają warunkom i terminom wdrożenia w nim określonym.

Artykuł 5

1.   Państwa członkowskie mogą wyznaczyć i udostępnić pasma 900 MHz i 1 800 MHz dla innych systemów naziemnych niewymienionych w załączniku, pod warunkiem że:

a)

systemy te mogą funkcjonować jednocześnie z systemami GSM;

b)

systemy te mogą funkcjonować jednocześnie z innymi systemami wymienionymi w załączniku zarówno na ich terytorium, jak i na terytorium sąsiednich państw członkowskich.

2.   Państwa członkowskie zapewniają właściwą ochronę systemom działającym w sąsiadujących pasmach ze strony innych systemów, o których mowa w art. 3, w art. 4 ust. 2 oraz w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 6

Państwa członkowskie dokonują przeglądu wykorzystania pasm 900 MHz i 1 800 MHz w celu zapewnienia ich efektywnego wykorzystania i w szczególności zgłaszają Komisji wszelkie konieczne ich zdaniem zmiany załącznika.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 października 2009 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 1.

(2)  Dz.U. L 196 z 17.7.1987, s. 85.

(3)  Dz.U. L 196 z 17.7.1987, s. 81.

(4)  Dz.U. C 329 z 31.12.1990, s. 25.

(5)  Zob. s. 25 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(6)  COM(2007) 50.

(7)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 21.

(8)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 33.

(9)  Dz.U. L 159 z 30.4.2004, s. 1.

(10)  Dz.U. L 199 z 30.7.1999, s. 59.

(11)  Dz.U. L 91 z 7.4.1999, s. 10.


ZAŁĄCZNIK

WYKAZ SYSTEMÓW NAZIEMNYCH, O KTÓRYM MOWA W ART. 3 I W ART. 4 UST. 2

Poniższe parametry techniczne stosuje się jako zasadniczą część warunków niezbędnych do zapewnienia możliwości współistnienia przy braku dwustronnych lub wielostronnych umów między sąsiadującymi sieciami, nie wykluczając mniej rygorystycznych parametrów technicznych, jeżeli operatorzy tych sieci uzgodnili je między sobą.

Systemy

Parametry techniczne

Terminy wdrożenia

UMTS spełniający normy UMTS opublikowane przez ETSI, w szczególności EN 301 908-1, EN 301 908-2, EN 301 908-3 i EN 301 908-11

1.

Separacja częstotliwości nośnych wynosząca 5 MHz lub więcej między dwoma sąsiadującymi sieciami UMTS

2.

Separacja częstotliwości nośnych wynosząca 2,8 MHz lub więcej między sąsiadującymi sieciami UMTS i GSM

9 maja 2010 r.


20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/36


DECYZJA KOMISJI

z dnia 16 października 2009 r.

ustanawiająca środki ułatwiające korzystanie z procedur realizowanych drogą elektroniczną poprzez „pojedyncze punkty kontaktowe” zgodnie z dyrektywą 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącą usług na rynku wewnętrznym

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 7806)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/767/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącą usług na rynku wewnętrznym (1), w szczególności jej art. 8 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Obowiązki uproszczenia procedur administracyjnych nałożone na państwa członkowskie w rozdziale II dyrektywy 2006/123/WE, w szczególności w jej art. 5 i 8, obejmują obowiązek uproszczenia procedur i formalności mających zastosowanie do podejmowania i prowadzenia działalności usługowej oraz obowiązek dopilnowania, aby te procedury i formalności były łatwe do dopełnienia przez usługodawców na odległość oraz drogą elektroniczną poprzez „pojedyncze punkty kontaktowe”.

(2)

Zgodnie z art. 8 dyrektywy 2006/123/WE dopełnianie procedur i formalności poprzez „pojedyncze punkty kontaktowe” musi być możliwe transgranicznie między państwami członkowskimi.

(3)

W celu spełnienia obowiązku dotyczącego uproszczenia procedur i formalności oraz ułatwienia transgraniczego korzystania z „pojedynczych punktów kontaktowych” procedury realizowane drogą elektroniczną powinny opierać się na prostych rozwiązaniach, również w odniesieniu do podpisów elektronicznych. W przypadkach, w których po przeprowadzeniu odpowiedniej oceny ryzyka konkretnych procedur i formalności uznaje się, że niezbędny jest wysoki poziom bezpieczeństwa lub równoważność z podpisem odręcznym, w odniesieniu do niektórych procedur i formalności od usługodawców można wymagać zastosowania zaawansowanego podpisu elektronicznego opartego na kwalifikowanym certyfikacie i składanego za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisów lub bez takiego urządzenia.

(4)

Wspólnotowe ramy w zakresie podpisu elektronicznego zostały ustanowione w dyrektywie 1999/93/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych (2). W celu ułatwienia skutecznego transgranicznego wykorzystywania zaawansowanych podpisów elektronicznych opartych na kwalifikowanym certyfikacie należy zwiększyć zaufanie do podpisów elektronicznych niezależnie od tego, w którym państwie członkowskim znajduje się siedziba podpisującego lub podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne, który wystawia certyfikat kwalifikowany. Można to osiągnąć, ułatwiając dostęp do przedstawionych w wiarygodnej formie informacji niezbędnych do weryfikacji podpisów elektronicznych, w szczególności do informacji dotyczących podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, nadzorowanych/akredytowanych przez państwo członkowskie oraz do informacji dotyczących usług przez te podmioty świadczonych.

(5)

Należy zapewnić upublicznienie tych informacji przez państwa członkowskie przy użyciu wspólnego wzoru w celu ułatwienia korzystania z tych informacji oraz zapewnienia właściwego poziomu szczegółowości pozwalającego stronie odbierającej na zweryfikowanie podpisu elektronicznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stosowanie i akceptacja podpisów elektronicznych

1.   Jeżeli jest to uzasadnione na podstawie odpowiedniej oceny ryzyka i zgodne z art. 5 ust. 1 i 3 dyrektywy 2006/123/WE, państwa członkowskie mogą wymagać od usługodawcy, w celu dopełnienia pewnych procedur i formalności poprzez pojedyncze punkty kontaktowe zgodnie z art. 8 dyrektywy 2006/123/WE, zastosowania zaawansowanego podpisu elektronicznego opartego na kwalifikowanym certyfikacie i składanego za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisów lub bez takiego urządzenia, jak zostało to zdefiniowane i uregulowane w dyrektywie 1999/93/WE.

2.   Państwa członkowskie akceptują każdy zaawansowany podpis elektroniczny oparty na kwalifikowanym certyfikacie i składany za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisów lub bez takiego urządzenia, stosowany przy dopełnianiu procedur i formalności, o których mowa w ust. 1, bez uszczerbku dla przysługującej państwom członkowskim możliwości ograniczenia tej akceptacji do zaawansowanych podpisów elektronicznych opartych na kwalifikowanym certyfikacie i składanych za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisów, jeżeli jest to zgodne z oceną ryzyka, o której mowa w ust. 1.

3.   Państwa członkowskie nie uzależniają akceptacji zaawansowanych podpisów elektronicznych opartych na kwalifikowanym certyfikacie i składanych za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisów lub bez takiego urządzenia, od spełnienia wymogów, które stwarzają przeszkody w korzystaniu przez usługodawców z procedur realizowanych drogą elektroniczną poprzez pojedyncze punkty kontaktowe.

4.   Ustęp 2 nie uniemożliwia państwom członkowskim akceptowania podpisów elektronicznych niebędących zaawansowanymi podpisami elektronicznymi opartymi na kwalifikowanym certyfikacie, składanymi za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisów lub bez takiego urządzenia.

Artykuł 2

Tworzenie, prowadzenie i publikowanie zaufanych list

1.   Każde państwo członkowskie tworzy, prowadzi i publikuje, zgodnie ze specyfikacją techniczną określoną w załączniku, „zaufaną listę” zawierającą minimum informacji dotyczących nadzorowanych/akredytowanych przez to państwo członkowskie podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne i powszechnie wystawiających kwalifikowane certyfikaty.

2.   Państwa członkowskie tworzą i publikują, jako minimum, zaufaną listę w postaci czytelnej dla człowieka, zgodnie ze specyfikacją określoną w załączniku.

3.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tym, jaki organ jest odpowiedzialny za tworzenie, prowadzenie i publikowanie zaufanej listy, gdzie zaufana lista została opublikowana oraz o wszelkich zmianach zaufanej listy.

Artykuł 3

Stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 28 grudnia 2009 r.

Artykuł 4

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 października 2009 r.

W imieniu Komisji

Charlie McCREEVY

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36.

(2)  Dz.U. L 13 z 19.1.2000, s. 12.


Europejski Bank Centralny

20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/38


DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 6 października 2009 r.

zmieniająca decyzję EBC/2007/7 w sprawie warunków uczestnictwa w systemie TARGET2-ECB

(EBC/2009/22)

(2009/768/WE)

ZARZĄD EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności pierwsze i czwarte tiret art. 105 ust. 2,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 11 ust. 6 oraz art. 17, 22 i 23,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejski Bank Centralny (EBC) uczestniczy w TARGET2 w celu przetwarzania w TARGET2 własnych płatności oraz płatności swoich klientów, jak również w celu świadczenia za pośrednictwem TARGET2 usług rozrachunkowych dla organizacji rozliczeniowo-rozrachunkowych, w tym podmiotów z siedzibą poza Europejskim Obszarem Gospodarczym (EOG), o ile podlegają one nadzorowi systemowemu właściwego organu i na ich dostęp do TARGET2-ECB wyraziła zgodę Rada Prezesów.

(2)

Zarząd EBC przyjął decyzję EBC/2007/7 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie warunków uczestnictwa w systemie TARGET2-ECB (1).

(3)

W decyzji EBC/2007/7 należy wprowadzić zmiany: a) uwzględniające nową wersję jednolitej wspólnej platformy (Single Shared Platform, SSP); b) w celu wyjaśnienia szczególnych zasad dotyczących miejsca położenia instytucji sprawujących nadzór systemowy, do których przestrzegania obowiązane są podmioty świadczące usługi w euro; c) uwzględniające szereg innych zmian i wyjaśnień o charakterze technicznym i redakcyjnym; oraz d) skreślające nieobowiązujące już postanowienia dotyczące migracji do TARGET2,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Artykuł 1 ust. 1 lit. c) decyzji EBC/2007/7 otrzymuje brzmienie:

„c)

zapewniać usługi rozrachunkowe dla podmiotów zarządzających systemami zewnętrznymi (ancillary systems), w tym podmiotów z siedzibą poza EOG, o ile podlegają one nadzorowi systemowemu właściwego organu, spełniają wymogi nadzorcze dotyczące miejsca położenia infrastruktury świadczącej usługi w euro, okresowo nowelizowane i ogłaszane na stronie internetowej EBC (2), a na ich dostęp do TARGET2-EBC wyraziła zgodę Rada Prezesów.

Artykuł 2

Załącznik do decyzji EBC/2007/7 podlega zmianie zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Wejście w życie

1.   Przepis art. 1 niniejszej decyzji oraz pkt 1 lit. a) i pkt 2 załącznika do niniejszej decyzji wchodzą w życie w dniu 23 października 2009 r.

2.   Pozostałe przepisy niniejszej decyzji wchodzą w życie w dniu 23 listopada 2009 r.

Frankfurt nad Menem dnia 6 października 2009 r.

Prezes EBC

Jean-Claude TRICHET


(1)  Dz.U. L 237 z 8.9.2007, s. 71.

(2)  Obecna polityka Eurosystemu w zakresie miejsca położenia infrastruktury określona jest w następujących komunikatach, dostępnych na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu: a) »Policy statement on euro payment and settlement systems located outside the euro area« z dnia 3 listopada 1998 r.; b) »The Eurosystem’s policy line with regard to consolidation in central counterparty clearing« z dnia 27 września 2001 r.; c) »The Eurosystem policy principles on the location and operation of infrastructures settling in euro-denominated payment transactions« z dnia 19 lipca 2007 r.; oraz d) »The Eurosystem policy principles on the location and operation of infrastructures settling euro-denominated payment transactions: specification of ‘legally and operationally located in the euro area’« z dnia 20 listopada 2008 r.”.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku do decyzji EBC/2007/7 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a)

definicja terminu „ancillary system” otrzymuje brzmienie:

„—

»ancillary system (AS)« means a system managed by an entity that is subject to supervision and/or oversight by a competent authority and complies with the oversight requirements for the location of infrastructures offering services in euro, as amended from time to time and published on the ECB website (1), in which payments and/or financial instruments are exchanged and/or cleared while the resulting monetary obligations are settled in TARGET2 in accordance with Guideline ECB/2007/2 and a bilateral arrangement between the ancillary system and the relevant CB,

b)

skreśla się definicję terminu „Banking Directive”;

c)

definicja terminu „technical malfunction of TARGET2” w art. 1 otrzymuje brzmienie:

„—

»technical malfunction of TARGET2« means any difficulty, defect or failure in the technical infrastructure and/or the computer systems used by TARGET2-ECB, or any other event that makes it impossible to execute and complete the same-day processing of payments in TARGET2-ECB.”;

2)

artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

„Article 4

Access criteria

Entities managing ancillary systems (including entities established outside the EEA) and acting in that capacity, whose access to TARGET2-ECB has been approved by the Governing Council, shall be the only entities that are eligible for participation in TARGET2-ECB.”;

3)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Unless otherwise requested by the participant, its BIC(s) shall be published in the TARGET2 directory.”,

dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5.   Participants acknowledge that the ECB and other CBs may publish participants’ names and BICs.”;

4)

artykuł 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   The ECB shall open and operate at least one PM account for each participant. Upon request by a participant acting as a settlement bank, the ECB shall open one or more sub-accounts in TARGET2-ECB to be used for dedicating liquidity.”;

5)

dodaje się art. 12 ust. 3 w brzmieniu:

„3.   The SSP determines the timestamp for the processing of payment orders on the basis of the time when it receives and accepts the payment order.”;

6)

artykuł 13 otrzymuje brzmienie:

„Article 13

Priority rules

1.   Instructing participants shall designate every payment order as one of the following:

a)

normal payment order (priority class 2);

b)

urgent payment order (priority class 1); or

c)

highly urgent payment order (priority class 0).

If a payment order does not indicate the priority, it shall be treated as a normal payment order.

2.   Highly urgent payment orders may only be designated by:

a)

CBs; and

b)

participants, in cases of payments to and from CLS International Bank and liquidity transfers in relation to ancillary system settlement using the Ancillary System Interface.

All payment instructions submitted by an ancillary system through the Ancillary System Interface to debit or credit the participants’ PM accounts shall be deemed to be highly urgent payment orders.

3.   Liquidity transfer orders initiated via the ICM are urgent payment orders.

4.   In the case of urgent and normal payment orders, the payer may change the priority via the ICM with immediate effect. It shall not be possible to change the priority of a highly urgent payment order.”;

7)

artykuł 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   After receipt of the reservation request the ECB shall check whether the amount of liquidity on the participant’s PM account is sufficient for the reservation. If this is not the case, only the liquidity available on the PM account shall be reserved. The rest of the requested liquidity shall be reserved if additional liquidity becomes available.”;

8)

dodaje się art. 15a w brzmieniu:

„Article 15a

Standing instructions for liquidity reservation and dedication of liquidity

1.   Participants may predefine the default amount of liquidity reserved for highly urgent or urgent payment orders via the ICM. Such standing instruction or a change to such instruction shall take effect from the next business day.

2.   Participants may predefine via the ICM the default amount of liquidity set aside for ancillary system settlement. Such standing instruction or a change to such instruction shall take effect from the next business day. Participants shall be deemed to have instructed the ECB to dedicate liquidity on their behalf if the relevant ancillary system so requests.”;

9)

artykuł 19 otrzymuje brzmienie:

„Article 19

Settlement and return of queued payment orders

1.   Payment orders that are not settled immediately in the entry disposition shall be placed in the queues in accordance with the priority to which they were designated by the relevant participant, as referred to in Article 13.

2.   To optimise the settlement of queued payment orders, the ECB may use the optimisation procedures described in Appendix I.

3.   Except for highly urgent payment orders, the payer may change the queue position of payment orders in a queue (i.e. reorder them) via the ICM. Payment orders may be moved either to the front or to the end of the respective queue with immediate effect at any time during daytime processing, as referred to in Appendix V.

4.   At the request of a payer, the ECB may decide to change the queue position of a highly urgent payment order (except for highly urgent payment orders in the context of settlement procedures 5 and 6) provided that this change would not affect the smooth settlement by ancillary systems in TARGET2 or would not otherwise give rise to systemic risk.

5.   Liquidity transfer orders initiated in the ICM shall be immediately returned as non-settled if there is insufficient liquidity. Other payment orders shall be returned as non-settled if they cannot be settled by the cut-off times for the relevant message type, as specified in Appendix V.”;

10)

w art. 31 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2.   The ECB shall freeze the balance on the sub-account of the participant upon communication by the ancillary system (via a »start-of-cycle« message). Where applicable, the ECB shall thereafter increase or reduce the frozen balance by crediting or debiting cross-system settlement payments to or from the sub-account or crediting liquidity transfers to the sub-account or crediting liquidity transfers to the sub-account. Such freezing shall expire upon communication by the ancillary system (via an »end-of-cycle« message).

3.   By confirming the freezing of the balance on the participant’s sub-account, the ECB guarantees to the ancillary system payment up to the amount of this particular balance. By confirming, where applicable, the increase or reduction of the frozen balance upon crediting or debiting cross-system settlement payments to or from the sub-account or crediting liquidity transfers to the sub-account, the guarantee is automatically increased or reduced in the amount of the payment. Without prejudice to the abovementioned increase or reduction of the guarantee, the guarantee shall be irrevocable, unconditional and payable on first demand. If the ECB is not the ancillary system’s CB, the ECB shall be deemed instructed to issue the abovementioned guarantee to the ancillary system’s CB.”.

W dodatku I wprowadza się następujące zmiany:

1)

w pkt 2 wprowadza się następujące zmiany:

a)

tabela w ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„Message Type

Type of use

Description

MT 103

Mandatory

Customer payment

MT 103+

Mandatory

Customer payment (Straight Through Processing)

MT 202

Mandatory

Bank-to-bank payment

MT 202COV

Mandatory

Cover payments

MT 204

Optional

Direct debit payment

MT 011

Optional

Delivery notification

MT 012

Optional

Sender notification

MT 019

Mandatory

Abort notification

MT 900

Optional

Confirmation of debit

MT 910

Optional

Confirmation of credit

MT 940/950

Optional

(Customer) statement message”;

b)

dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„(5)

MT 202COV messages shall be used for making cover payments, i.e. payments made by correspondent banks to settle (cover) credit transfer messages which are submitted to a customer’s bank by other, more direct means. Customer details contained in MT 202COV shall not be displayed in the ICM.”;

2)

w pkt 8 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 4 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)   User-to-application mode (U2 A)

U2 A permits direct communication between a participant and the ICM. The information is displayed in a browser running on a PC system (SWIFT Alliance WebStation or another interface, as may be required by SWIFT). For U2 A access the IT infrastructure has to be able to support cookies and JavaScript. Further details are described in the ICM User Handbook.”;

ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

„(5)

Each participant shall have at least one SWIFT Alliance WebStation, or another interface, as may be required by SWIFT, to have access to the ICM via U2 A.”.

W dodatku II wprowadza się następujące zmiany:

punkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

A payer may submit a claim for an administration fee and interest compensation if, due to a technical malfunction of TARGET2, a payment order was not settled on the business day on which it was accepted.”.

W dodatku III wprowadza się następujące zmiany:

W ramowej treści opinii krajowych (terms of reference for country opinions) dla uczestników TARGET2 spoza EOG pkt 3.6.a otrzymuje brzmienie:

„3.6.a   Assignment of rights or deposit of assets for collateral purposes, pledge and/or repo

Assignments for collateral purposes will be valid and enforceable under the laws of [jurisdiction]. Specifically, the creation and enforcement of a pledge or repo under the Rules will be valid and enforceable under the laws of [jurisdiction].”.

W dodatku IV wprowadza się następujące zmiany:

punkt 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

All references to specific times in this Appendix are to the local time at the seat of the ECB, i.e. Central European Time (CET) (2).

Dodatek V otrzymuje brzmienie:

„Appendix V

OPERATING SCHEDULE

1.

TARGET2 is open on all days, except Saturdays, Sundays, New Year’s Day, Good Friday and Easter Monday (according to the calendar applicable at the seat of the ECB), 1 May, Christmas Day and 26 December.

2.

The reference time for the system is the local time at the seat of the ECB, i.e. CET.

3.

The current business day is opened during the evening of the previous business day and operates to the following schedule:

Time

Description

6.45–7.00

Business window to prepare daytime operations (3)

7.00–18.00

Daytime processing

17.00

Cut-off time for customer payments (i.e. payments where the originator and/or the beneficiary of a payment is not a direct or indirect participant as identified in the system by the use of an MT 103 or MT 103 + message)

18.00

Cut-off time for interbank payments (i.e. payments other than customer payments)

18.00–18.45 (4)

End-of-day processing

18.15 (4)

General cut-off time for the use of standing facilities

(Shortly after) 18.30 (5)

Data for the update of accounting systems are available to CBs

18.45–19.30 (5)

Start-of-day processing (new business day)

19.00 (5)–19.30 (4)

Provision of liquidity on the PM account

19.30 (5)

»Start-of-procedure« message and settlement of the standing orders to transfer liquidity from the PM accounts to the sub-account(s)/mirror account (ancillary system-related settlement)

19.30 (5)–22.00

Execution of additional liquidity transfers via the ICM before the ancillary system sends the »start-of-cycle« message; settlement period of night-time ancillary system operations (only for ancillary system settlement procedure 6)

22.00–1.00

Technical maintenance period

1.00–6.45

Settlement procedure of night-time ancillary system operations (only for ancillary system settlement procedure 6)

4.

The ICM is available for liquidity transfers from 19.30 (6) until 18.00 the next day, except during the technical maintenance period from 22.00 until 1.00.

5.

The operating hours may be changed in the event that business continuity measures are adopted in accordance with paragraph 5 of Appendix IV.


(1)  The Eurosystem’s current policy for the location of infrastructure is set out in the following statements, which are all available on the ECB website at www.ecb.europa.eu: (a) the »Policy statement on euro payment and settlements located outside the euro area« of 3 November 1998; (b) »The Eurosystem’s policy line with regard to consolidation in central counterparty clearing« of 27 September 2001; (c) »The Eurosystem policy principles on the location and operation of infrastructures settling in euro-denominated payment transactions« of 19 July 2007; and (d) »The Eurosystem policy principles on the location and operation of infrastructures settling euro-denominated payment transactions: specification of ‘legally and operationally located in the euro area’« of 20 November 2008.”;

(2)  CET takes into account the change to Central European Summer Time.”;

(3)  Daytime operations means daytime processing and end-of-day processing.

(4)  Ends 15 minutes later on the last day of the Eurosystem reserve maintenance period.

(5)  Starts 15 minutes later on the last day of the Eurosystem reserve maintenance period.

(6)  Starts 15 minutes later on the last day of the Eurosystem reserve maintenance period.”.


III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE

AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU V TRAKTATU UE

20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/45


WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2009/769/WPZiB

z dnia 19 października 2009 r.

zmieniające wspólne działanie 2007/405/WPZiB w sprawie misji policyjnej w zakresie reformy sektora bezpieczeństwa, mającej odniesienie do wymiaru sprawiedliwości w Demokratycznej Republice Konga (EUPOL DR Konga)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 12 czerwca 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/405/WPZiB w sprawie misji policyjnej w zakresie reformy sektora bezpieczeństwa, mającej odniesienie do wymiaru sprawiedliwości w Demokratycznej Republice Konga (EUPOL DR Konga) (1).

(2)

W dniu 23 czerwca 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/485/WPZiB (2) zmieniające i przedłużające do dnia 30 czerwca 2009 r. wspólne działanie 2007/405/WPZiB.

(3)

W dniu 15 czerwca 2009 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2009/466/WPZiB (3) zmieniające i przedłużające do dnia 30 czerwca 2010 r. wspólne działanie 2007/405/WPZiB. Wspólne działanie 2009/466/WPZiB przewiduje, że Rada określi nową finansową kwotę odniesienia w celu pokrycia wydatków związanych z misją na okres od dnia 1 listopada 2009 r. do dnia 30 czerwca 2010 r.

(4)

Konieczne są nowe i nasilone działania w celu zwalczania stale występujących w Demokratycznej Republice Konga, zwłaszcza na wschodzie kraju, przypadków przemocy na tle seksualnym i bezkarności sprawców. W tym celu należy wprowadzić przepis umożliwiający misji rozmieszczenie wyspecjalizowanego personelu, aby wzmocnić walkę z przemocą na tle seksualnym i bezkarnością sprawców.

(5)

Misja wykonuje swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić realizacji celów wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) określonych w art. 11 Traktatu.

(6)

Wspólne działanie 2007/405/WPZiB powinno zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

We wspólnym działaniu 2007/405/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

Artykuł 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Misja będzie wspierać reformę sektora bezpieczeństwa w zakresie policji, mającą odniesienie do wymiaru sprawiedliwości. Poprzez monitorowanie, udzielanie wsparcia i doradztwo, a także poprzez podkreślanie wymiaru strategicznego EUPOL DR Konga:

przyczynia się do reformy i restrukturyzacji krajowej policji kongijskiej, wspierając ustanowienie skutecznych, profesjonalnych oraz wieloetnicznych/zintegrowanych sił policyjnych, z uwzględnieniem znaczenia policji lokalnej w całym kraju, przy pełnym zaangażowaniu w ten proces władz kongijskich;

przyczynia się do zwiększenia współdziałania między policją a szerzej rozumianym systemem wymiaru sprawiedliwości;

przyczynia się do zapewnienia spójności całokształtu wysiłków na rzecz reformy sektora bezpieczeństwa, w tym przez wspieranie zwalczania przemocy na tle seksualnym i bezkarności sprawców;

ściśle współpracuje z EUSEC DR Konga i z projektami Komisji Europejskiej oraz koordynuje swoje działania z innymi uzgodnionymi na poziomie międzynarodowym staraniami w dziedzinie reformy policji i systemu wymiaru sprawiedliwości;

przyczynia się do uwzględniania aspektów procesu pokojowego na wschodzie DRK, obejmujących policję oraz problematykę płci, prawa człowieka i kwestię dzieci w konfliktach zbrojnych, a zwłaszcza powiązań tego procesu z reformą krajowej policji kongijskiej”.

2)

Artykuł 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   W ramach misji istnieje komórka ds. projektów do celów określania i wdrażania projektów. Misja doradza państwom członkowskim i państwom trzecim oraz koordynuje i ułatwia w ramach swojej odpowiedzialności wdrażanie ich projektów w dziedzinach dotyczących misji i wspierających jej cele.”

3)

Artykuł 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Misja jest stale obecna w Gomie i Bukawu we wschodniej części DRK, tak by służyć pomocą i wiedzą fachową w procesie stabilizacji na wschodzie DRK. W Gomie i Bukawu rozmieszczony jest dodatkowy wyspecjalizowany personel w dziedzinie dochodzeń, w tym w zwalczaniu przemocy na tle seksualnym, ale jego kompetencje obejmują całe terytorium DRK, a umiejscowienie jego placówek służbowych może ulegać zmianie wraz ze zmianami sytuacji lokalnej i warunków bezpieczeństwa. Personel ten podlega bezpośrednio zastępcy szefa misji odpowiedzialnemu za operacje”.

4)

W art. 3 ust. 3 dodaje się następującą literę:

„g)

eksperci przydzieleni do prowadzenia dochodzeń, w tym zwalczania przemocy na tle seksualnym”.

5)

Artykuł 9 ust. 1 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 1 listopada 2009 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. wynosi 5 150 000 EUR”.

Artykuł 2

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie w dniu jego przyjęcia.

Artykuł 3

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 października 2009 r.

W imieniu Rady

E. ERLANDSSON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 151 z 13.6.2007, s. 46.

(2)  Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 44.

(3)  Dz.U. L 151 z 16.6.2009, s. 40.


Sprostowania

20.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/47


Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 910/2008 z dnia 18 września 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 951/2006 w odniesieniu do ustanawiania szczegółowych zasad wywozu pozakwotowego w sektorze cukru

( Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 251 z dnia 19 września 2008 r. )

Strona 14, art. 1 pkt 4:

zamiast:

„Artykuł 7b

Wnioski o pozwolenia na wywóz pozakwotowy

1.   Wnioski o pozwolenia na wywóz w odniesieniu do limitu ilościowego ustalonego na mocy art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 mogą być składane wyłącznie przez producentów buraków cukrowych i trzciny cukrowej lub producentów izoglukozy, których zatwierdzono zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i którym przyznano kwotę w danym roku gospodarczym zgodnie z art. 7 wymienionego rozporządzenia, biorąc pod uwagę odpowiednio art. 8, 9 i 11 wymienionego rozporządzenia.”,

powinno być:

„Artykuł 7b

Wnioski o pozwolenia na wywóz pozakwotowy

1.   Wnioski o pozwolenia na wywóz w odniesieniu do limitu ilościowego ustalonego na mocy art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 mogą być składane wyłącznie przez producentów cukru buraczanego i trzcinowego lub producentów izoglukozy, których zatwierdzono zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i którym przyznano kwotę cukru lub izoglukozy w danym roku gospodarczym zgodnie z art. 7 wymienionego rozporządzenia, biorąc pod uwagę odpowiednio art. 8, 9 i 11 wymienionego rozporządzenia.”.