ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2009.111.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 111

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 52
5 maja 2009


Spis treści

 

I   Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 361/2009 z dnia 4 maja 2009 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

1

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 362/2009 z dnia 4 maja 2009 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 945/2008 na rok gospodarczy 2008/2009

3

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 363/2009 z dnia 4 maja 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1974/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)

5

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 364/2009 z dnia 4 maja 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 360/2009 ustalające należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 1 maja 2009 r.

13

 

 

DYREKTYWY

 

*

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Wersja skodyfikowana) ( 1 )

16

 

 

II   Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

 

 

DECYZJE

 

 

Komisja

 

 

2009/364/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 8 października 2008 r. w sprawie środka pomocy C 33/07 (ex N 339/06 i N 729/06), który Niemcy zamierzają wdrożyć za pośrednictwem IBG Beteiligungsgesellschaft Sachsen-Anhalt mbH (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 5581)  ( 1 )

23

 

 

2009/365/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 28 kwietnia 2009 r. zezwalająca na wprowadzenie do obrotu likopenu z Blakeslea trispora jako nowego składnika żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3039)

31

 

 

2009/366/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji dotyczących wydatków w zakresie środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG), za rok budżetowy 2008 (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3199)

35

 

 

2009/367/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2008 (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3217)

44

 

 

2009/368/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 4 maja 2009 r. ustalająca na rok gospodarczy 2009/2010 kwoty pomocy na rzecz dywersyfikacji oraz dodatkowej pomocy na rzecz dywersyfikacji przyznawanej w ramach tymczasowego systemu restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3158)

50

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do dyrektywy Komisji 2008/113/WE z dnia 8 grudnia 2008 r. zmieniającej dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej niektórych mikroorganizmów jako substancji czynnych ( Dz.U. L 330 z 9.12.2008 )

51

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2019/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 2058/96, (WE) nr 327/98 i (WE) nr 955/2005 otwierające kontyngenty taryfowe na przywóz w sektorze ryżu oraz stanowiące o zarządzaniu nimi ( Dz.U. L 384 z 29.12.2006 )

51

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

ROZPORZĄDZENIA

5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 361/2009

z dnia 4 maja 2009 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 5 maja 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 maja 2009 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

JO

88,9

MA

82,7

TN

139,0

TR

132,5

ZZ

110,8

0707 00 05

JO

155,5

MA

32,7

TR

129,1

ZZ

105,8

0709 90 70

JO

216,7

TR

114,9

ZZ

165,8

0805 10 20

EG

44,2

IL

55,7

MA

51,6

TN

64,9

TR

55,0

US

51,9

ZZ

53,9

0805 50 10

TR

47,0

ZA

52,3

ZZ

49,7

0808 10 80

AR

83,4

BR

72,6

CA

114,7

CL

78,1

CN

89,0

MK

33,9

NZ

107,6

US

124,6

UY

70,5

ZA

79,5

ZZ

85,4


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 362/2009

z dnia 4 maja 2009 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 945/2008 na rok gospodarczy 2008/2009

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2008/2009 rozporządzeniem Komisji (WE) nr 945/2008 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 348/2009 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2008/2009 rozporządzeniem (WE) nr 945/2008, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 5 maja 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 maja 2009 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 258 z 26.9.2008, s. 56.

(4)  Dz.U. L 106 z 28.4.2009, s. 3.


ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 5 maja 2009 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu

1701 11 10 (1)

28,95

2,60

1701 11 90 (1)

28,95

7,06

1701 12 10 (1)

28,95

2,47

1701 12 90 (1)

28,95

6,63

1701 91 00 (2)

31,29

9,59

1701 99 10 (2)

31,29

5,07

1701 99 90 (2)

31,29

5,07

1702 90 95 (3)

0,31

0,34


(1)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.


5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/5


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 363/2009

z dnia 4 maja 2009 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1974/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (1), w szczególności jego art. 91,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1698/2005 ustanawiające ramy prawne dla wsparcia przez EFRROW rozwoju obszarów wiejskich na terytorium Wspólnoty zostało zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 74/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1698/2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (2). W związku z tym rozporządzenie Komisji (WE) nr 1974/2006 (3) należy uzupełnić o dodatkowe szczegółowe przepisy wykonawcze.

(2)

Wygaśnięcie systemu kwot mlecznych, obowiązującego na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (4) wymaga szczególnego wysiłku od producentów mleka. Należy zatem wycofać, z początkiem okresu programowania, ograniczenie wsparcia inwestycyjnego dla gospodarstw mleczarskich zobowiązanych do przestrzegania kwot produkcyjnych przydzielanych indywidualnym gospodarstwom.

(3)

Rozporządzeniem (WE) nr 74/2009 ustanowiono wymóg dokonania zmian w krajowych planach strategicznych. Należy określić minimalny zakres tych zmian.

(4)

Ze względu na wagę priorytetów określonych w art. 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 zmiany w programach rozwoju obszarów wiejskich dokonane po pierwszym wdrożeniu tego artykułu należy uznać za zmiany zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 i poddać decyzji Komisji.

(5)

Rozporządzenie (WE) nr 74/2009 zawiera wykaz potencjalnych skutków, których osiągnięciu służą operacje powiązane z priorytetami, o których mowa w art. 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005. Wykaz ten nie jest wyczerpujący, w związku z czym państwa członkowskie mogą proponować dodatkowe potencjalne skutki, których osiągnięciu służą wspomniane powyżej operacje. Jednakże w celu zapewnienia zgodności z określonymi już potencjalnymi skutkami oraz w celu ogólnego wzmocnienia operacji powiązanych z nowymi wyzwaniami możliwość proponowania przez państwa członkowskie dodatkowych potencjalnych skutków należy poddać ocenie Komisji oraz opinii Komitetu ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich. W związku z tym zmiany wprowadzające nowe potencjalne skutki należy poddać decyzji Komisji.

(6)

Uwzględniwszy dużą ilość przypadków, w których zmiany dotyczą mało istotnych wyjątków odnoszących się do zasad wytyczania granic pomiędzy wspólnymi organizacjami rynków a rozwojem obszarów wiejskich, oraz w celu ograniczenia obciążeń administracyjnych Komisja powinna zaprzestać podejmowania decyzji w sprawie zmian dotyczących zmian odnoszących się do wyjątku, o którym mowa w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005. Zgodnie z powyższym tego rodzaju zmiany powinny zostać skreślone z wykazu w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1974/2006.

(7)

Ze względu na reformę wspólnej organizacji rynków należy określić treść i kryteria biznes planów dotyczących wsparcia dla gospodarstw w fazie restrukturyzacji.

(8)

Po zniesieniu środka „wyłączenie spod uprawy” na mocy rozporządzenia (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (5) należy zmienić odpowiednio przepisy odnoszące się do tego środka.

(9)

W celu ułatwienia realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych w kontekście trwającego kryzysu gospodarczo-finansowego należy podnieść górny pułap dla płatności zaliczkowych.

(10)

Ze względu na reformę wspólnej organizacji rynków ustanowioną rozporządzeniem (WE) nr 74/2009 należy odpowiednio zmienić przepisy dotyczące pomocy państwa w zakresie niektórych środków współfinansowanych przez EFRROW oraz dotyczące dodatkowego finansowania ze środków krajowych w celu objaśnienia zakresu ich zastosowania i uwzględnienia nowego środka dotyczącego gospodarstw w fazie restrukturyzacji.

(11)

Istnieje konieczność zdefiniowania terminu „istotne zmiany” w art. 78 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.

(12)

Aby umożliwić monitorowanie działań powiązanych z priorytetami ustanowionymi w art. 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, wskaźniki produktu i powiązane z nimi cele stanowiące element wspólnych ram monitorowania i oceny, o których mowa w art. 80 tego rozporządzenia, należy określić według rodzaju operacji.

(13)

Państwa członkowskie zobowiązane są do przedstawienia w zmienionych programach informacji na temat rodzajów operacji powiązanych z priorytetami, o których mowa w art. 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, ze wskazaniem, które z tych operacji dotyczą nowych środków, tj. środków, które nie zostały jeszcze zatwierdzone w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich. Ponadto należy wykazać orientacyjny wkład EFRROW na lata 2010–2013. W tym celu należy zmienić załączniki do rozporządzenia (WE) nr 1974/2006.

(14)

Aby zachować zgodność z datą, od której stosuje się rozporządzenie (WE) nr 74/2009, dla którego przepisy niniejszego rozporządzenia stanowią uzupełnienie, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2009 r. Zastosowanie z mocą wsteczną w niniejszym przypadku nie powinno stanowić naruszenia zasady pewności prawa wobec beneficjentów, których dotyczą niniejsze przepisy.

(15)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1974/2006.

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1974/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1)

artykuł 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Z wyłączeniem sektora mlecznego, jeśli wspólna organizacja rynków, łącznie z systemami wsparcia bezpośredniego finansowanymi przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG), wprowadza ograniczenia produkcji lub limity wsparcia wspólnotowego na poziomie indywidualnych rolników, gospodarstw lub zakładów przetwórstwa, wówczas żadna inwestycja, która zwiększałaby produkcję ponad te ograniczenia i limity, nie uzyska wsparcia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.”;

2)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Zmiany w krajowych planach strategicznych zgodnie z art. 12a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 obejmują zmianę istotnych elementów, o których mowa w art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia, powiązanych z priorytetami przewidzianymi w art. 16a ust. 1 tego rozporządzenia, a w szczególności głównych celów określonych ilościowo.

Krajowa strategia określa przybliżony i orientacyjny wkład EFRROW, o którym mowa w art. 69 ust. 5a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, przydzielony każdemu z priorytetów, o których mowa w art. 16a ust. 1 tego rozporządzenia, w danym państwie członkowskim, oraz zawiera właściwe objaśnienia dotyczące przydziałów kwot.”;

3)

w art. 5 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Treść programów rozwoju obszarów wiejskich, o której mowa w art. 16 i 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, określa się zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.”;

4)

w art. 7 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a)

litera d) otrzymuje brzmienie:

„d)

zmiany odnoszą się do pierwszego wdrożenia art. 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.”;

b)

dodaje się literę w brzmieniu:

„e)

zmiana wprowadza dodatkowy potencjalny skutek, niewymieniony w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, powiązany z priorytetami, o których mowa w art. 16a tego rozporządzenia.”;

5)

artykuł 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Zmiany w programach wprowadzane przez państwa członkowskie, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. c), mogą obejmować zmiany finansowe dotyczące podziału wkładu między środkami w ramach osi, jak również zmiany niefinansowe dotyczące wprowadzenia nowych środków i rodzajów operacji, wycofania istniejących środków lub rodzajów operacji, zmian dotyczących wyjątku, o którym mowa w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, lub informacji na temat środków występujących w programie oraz ich opisu.”;

6)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 24a

Plany biznesowe, o których mowa w art. 35a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005:

a)

opisują główne aspekty przewidzianej restrukturyzacji, w tym dywersyfikacji w kierunku działalności pozarolniczej;

b)

określają szczegółowe cele.”;

7)

w art. 27 ust. 6 skreśla się akapit pierwszy;

8)

w art. 46 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Niniejszy artykuł stosuje się również do zobowiązań objętych zniesieniem środka wyłączenie spod uprawy z chwilą wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 73/2009. Na wniosek beneficjenta dopuszcza się dostosowanie tych zobowiązań również w przypadkach, dla których nie przewidziano zmian.”;

9)

w art. 56 ust. 2 akapit pierwszy dodaje się zdanie w brzmieniu:

„W przypadku inwestycji, której pomoc przyznano na podstawie indywidualnej decyzji podjętej w 2009 r. lub w 2010 r., kwota zaliczek może zostać podniesiona do 50 % pomocy publicznej związanej z tą inwestycją.”;

10)

artykuł 57 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Programy rozwoju obszarów wiejskich mogą obejmować płatności dokonywane przez państwa członkowskie na rzecz rozwoju obszarów wiejskich nieobjęte zakresem art. 36 Traktatu na rzecz środków na podstawie art. 25, 43–49 oraz 52 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 i operacji w ramach środków na podstawie art. 21, 24, 28, 29, 30 i 35a tego rozporządzenia, lub dodatkowe finansowanie ze środków krajowych, nieobjęte zakresem art. 36 Traktatu, na rzecz środków na podstawie art. 25, 27, 43–49 oraz 52 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 i operacji w ramach środków na podstawie art. 21, 24, 28, 29, 30 i 35a tego rozporządzenia, jedynie jeżeli pomoc państwa została określona zgodnie z pkt 9 ppkt B załącznika II do niniejszego rozporządzenia.”;

11)

w sekcji 4 „Monitorowanie i ocena” dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 59a

Do celów art. 78 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 »istotne propozycje zmian« obejmują zmiany, w przypadku których Komisja ma obowiązek wydać decyzję oraz zmiany, o których mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, z wyłączeniem zmian dotyczących wyjątku, o którym mowa w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, oraz informacji na temat środków występujących w programie i ich opisu.”;

12)

w art. 62 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W przypadku środków obejmujących rodzaje operacji określone na mocy art. 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 wskaźniki produktu i cele indykatywne w zakresie wskaźników produktu zostają rozbite według rodzaju operacji.”;

13)

w art. 63 ust. 8 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W przypadku siły wyższej lub wyjątkowych okoliczności, w szczególności nieprawidłowego funkcjonowania systemu lub braku trwałego połączenia, państwo członkowskie może przekazać Komisji dokumenty w formie wydruku lub za pomocą właściwych środków komunikacji elektronicznej. O zamiarze przesłania dokumentów w formie wydruku lub za pomocą innych środków komunikacji elektronicznej należy wcześniej poinformować Komisję.”;

14)

załączniki I, II, VII i VIII zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r. Jednakże art. 1 pkt 1 stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 maja 2009 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 277 z 21.10.2005, s. 1.

(2)  Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 100.

(3)  Dz.U. L 368 z 23.12.2006, s. 15.

(4)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(5)  Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 16.


ZAŁĄCZNIK

W załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 1974/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1)

załącznik I otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

Systemy wsparcia, o których mowa w art. 2 ust. 2

Owoce i warzywa (część II tytuł I rozdział IV sekcja IVa rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (1))

Wino (tytuł II rozdział I rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 (2))

Tytoń (część II tytuł I rozdział IV sekcja V rozporządzenia (WE) nr 1234/2007)

Oliwa z oliwek (część II tytuł I rozdział IV sekcja IV rozporządzenia (WE) nr 1234/2007)

Chmiel (art. 68a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)

Owce i kozy (art. 102 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 (3))

Pszczelarstwo (tytuł I rozdział IV sekcja VI rozporządzenia (WE) nr 1234/2007)

Cukier (rozporządzenie Rady (WE) nr 320/2006 (4))

Środki szczególne na rzecz rolnictwa w regionach najbardziej oddalonych (tytuł III rozporządzenia Rady (WE) nr 247/2006) (5) i na mniejszych wyspach Morza Egejskiego (rozdział III rozporządzenia Rady (WE) nr 1405/2006 (6))

Płatności bezpośrednie (art. 41 ust. 3 i art. 68 rozporządzenia (WE) nr 73/2009)

2)

w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

a)

w pkt 5.2 tiret drugie otrzymuje brzmienie:

„—

potwierdzenie, że w odniesieniu do środków na podstawie art. 25, 43–49 i 52 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 i operacji w ramach środków na podstawie art. 21, 24, 28, 29, 30 i 35a tego rozporządzenia, które nie są objęte zakresem art. 36 Traktatu, zapewnione zostało poszanowanie procedur dotyczących pomocy państwa i materialnych kryteriów zgodności, w szczególności pułapów pomocy dla całości wsparcia ze środków publicznych na mocy art. 87–89 Traktatu.”;

b)

punkt 5.3 otrzymuje brzmienie:

„5.3.   Informacje wymagane w odniesieniu do osi i środków

Dla poniższych środków należy obowiązkowo dostarczyć określone informacje, w tym informacje na temat określonych rodzajów operacji, o których mowa w art. 16a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005:”;

c)

punkt 5.3.1.4 otrzymuje brzmienie:

d)

dodaje się punkt 5.3.1.4.4 w brzmieniu:

„5.3.1.4.4.   Gospodarstwa rolne w fazie restrukturyzacji w wyniku reformy wspólnej organizacji rynków

opis mających zastosowanie reform wspólnej organizacji rynków,

streszczenie wymogów biznesplanu,

kwota i czas trwania wsparcia.”;

e)

dodaje się punkt 5.3.6 w brzmieniu:

„5.3.6.    Wykaz rodzajów operacji, o których mowa w art. 16a ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 do wysokości kwot, o których mowa w art. 69 ust. 5a tego rozporządzenia.

Oś/środek

Rodzaj operacji

Potencjalne skutki

»Istniejący« czy »nowy« rodzaj operacji

Odniesienie do opisu rodzaju operacji w PROW

Wskaźnik produktu – cel

Oś 1:

Środek 111

 

 

 

Środek …

 

 

 

Oś 2:

Środek 211

 

 

 

Środek …

 

 

 

Oś 3:

Środek 311

 

 

 

Środek …

 

 

 

 

 

Oś 4:

Środek 411

 

 

 

Środek …

 

 

 

 

 

W kolumnie »istniejący czy nowy rodzaj operacji« wykazuje się, czy dany rodzaj operacji powiązanej z priorytetami, o których mowa w art. 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, był ujęty już w wersji PROW mającej zastosowanie na dzień 31 grudnia 2008 r. W niniejszym kontekście modyfikacje istniejących rodzajów operacji również uważa się za »nowe rodzaje operacji«. ”;

f)

tabela 6.1. otrzymuje brzmienie:

„6.1.   Roczne wkłady EFRROW (w EUR)

 

2007

2008

2009

2010

2011

2012

2013

Regiony nieobjęte celem Konwergencja

 

 

 

 

 

 

 

Regiony konwergencji (7)

 

 

 

 

 

 

 

Regiony najbardziej oddalone i mniejsze wyspy Morza Egejskiego (8)

 

 

 

 

 

 

 

Dobrowolna modulacja (9)

 

 

 

 

 

 

 

Dodatkowy wkład w przypadku Portugalii

 

 

 

 

 

 

 

Dodatkowe fundusze na mocy art. 69 ust. 5a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 – region nieobjęty celem Konwergencja

 

 

 

 

 

 

 

Dodatkowe fundusze na mocy art. 69 ust. 5a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 – region konwergencji (10)

 

 

 

 

 

 

 

Ogółem

 

 

 

 

 

 

 

g)

przypis 1, którego odsyłacz znajduje się na końcu tytułu tabeli 6.2, otrzymuje brzmienie:

„(1)

Tabelę 6.2 należy sporządzić osobno dla każdej podkwoty w ramach wkładu EFRROW wykazanej w jednym wierszu w tabeli 6.1.”;

h)

dodaje się punkt w brzmieniu:

„6.3.   Budżet indykatywny powiązany z operacjami, o których mowa w art. 16a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 za okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. (art. 16a ust. 3 lit. b)) do wysokości kwot, o których mowa w art. 69 ust. 5a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005

Oś/środek

Wkład EFRROW na lata 2010–2013

Oś 1:

Środek 111

Środek …

Oś 2:

Środek 211

Środek …

Oś 3:

Środek 311

Środek …

 

Oś 4:

Środek 411

Środek …

 

Łącznie osie 1, 2, 3 i 4.

…”

i)

w pkt 7 dodaje się kod w brzmieniu:

„(144)

Gospodarstwa rolne w fazie restrukturyzacji w wyniku reformy wspólnej organizacji rynków”;

j)

w pkt 9 ppkt B akapit pierwszy zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„W odniesieniu do środków na podstawie art. 25, 27 (w przypadku ostatniego artykułu tylko w odniesieniu do dodatkowego finansowania krajowego, o którym mowa w art. 89 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005), art. 43–49 i 52 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, oraz operacji w ramach środków na podstawie art. 21, 24, 28, 29, 30 i 35a tego rozporządzenia, które nie są objęte zakresem art. 36 Traktatu, należy:”;

3)

w załączniku VII wprowadza się następujące zmiany:

a)

w pkt 2 dodaje się akapity w brzmieniu:

„Każde państwo członkowskie otrzymujące, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 74/2009, dodatkowe zasoby finansowe wynikające z modulacji dokonywanych na mocy tego rozporządzenia oraz, począwszy od 2011 r., kwoty niewykorzystanych funduszy, powinny, począwszy od 2011 r., dołączyć osobny rozdział zawierający przynajmniej te same analizy co analizy wymienione we wcześniejszym akapicie w zakresie operacji powiązanych z priorytetami, o których mowa w art. 16a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005. W odniesieniu do nowych państw członkowskich, z wyłączeniem Bułgarii i Rumunii, niniejszy obowiązek wchodzi w życie od 2014 r.

Państwa członkowskie stosujące nowy środek »144 gospodarstwa rolne w fazie restrukturyzacji« powinny przedstawić swoje osiągnięcia w zakresie celów tego środka (11).

b)

dodaje się punkt 3a w brzmieniu:

„3a.

Realizacja finansowa programu w zakresie nowych operacji powiązanych z wyzwaniami, zawierająca dla każdego środka zestawienie wydatków dokonanych na rzecz beneficjentów od dnia 1 stycznia 2010 r. według rodzajów operacji, o których mowa w art. 16a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, oraz kwot, o których mowa w art. 69 ust. 5a tego rozporządzenia.

Tabela podsumowująca realizację finansową tego rodzaju operacji zawiera co najmniej następujące informacje:

Oś/środek

Płatność roczna – rok N

Płatności narastająco od roku 2010 do roku N

Środek 111

Środek …

 

 

Łącznie oś 1

Środek 211

Środek …

 

 

Łącznie oś 2

Środek 311

Środek …

 

 

Łącznie oś 3

Środek 411

Środek …

 

 

Łącznie oś 4

Program łącznie

…”

4)

w załączniku VIII pkt II WSPÓLNE WSKAŹNIKI PRODUKTU dodaje się następujący wiersz na końcu wykazu dotyczącego osi 1:

Kod

Środek

Wskaźniki produktu (*)

„144

Gospodarstwa rolne w fazie restrukturyzacji w wyniku reformy wspólnej organizacji rynków

Liczba gospodarstw, które otrzymały wsparcie”


(1)  Dz.U. L 299 z 2.10.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 148 z 6.6.2008, s. 1.

(3)  Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 16.

(4)  Dz.U. L 58 z 28.2.2006, s. 42.

(5)  Dz.U. L 42 z 14.2.2006, s. 1.

(6)  Dz.U. L 265 z 26.9.2006, s. 1.”;

(7)  Dotyczy państw członkowskich posiadających regiony konwergencji.

(8)  Dotyczy państw członkowskich posiadających regiony najbardziej oddalone i mniejsze wyspy Morza Egejskiego.

(9)  Dotyczy państw członkowskich stosujących dobrowolną modulację zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 378/2007.

(10)  Dotyczy państw członkowskich otrzymujących dodatkowe fundusze, o których mowa w art. 69 ust. 5a rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, które posiadają regiony konwergencji.”;

(11)  Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 100.”;


5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/13


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 364/2009

z dnia 4 maja 2009 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 360/2009 ustalające należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 1 maja 2009 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1249/96 z dnia 28 czerwca 1996 r. w sprawie zasad stosowania (należności przywozowe w sektorze zbóż) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 (2), w szczególności jego art. 2 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 1 maja 2009 r. zostały ustalone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 360/2009 (3).

(2)

Ponieważ obliczona średnia należności celnych przywozowych różni się o 5 EUR/t od ustalonej należności, należy wprowadzić odpowiednią korektę należności celnych przywozowych ustalonych w rozporządzeniu (WE) nr 360/2009.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 360/2009,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załączniki I i II do rozporządzenia (WE) nr 360/2009 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 5 maja 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 maja 2009 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 161 z 29.6.1996, s. 125.

(3)  Dz.U. L 110 z 1.5.2009, s. 27.


ZAŁĄCZNIK I

Należności celne przywozowe na produkty, o których mowa w art. 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, mające zastosowanie od dnia 5 maja 2009 r.

Kod CN

Wyszczególnienie towarów

Należność przywozowa (1)

(w EUR/t)

1001 10 00

PSZENICA twarda wysokiej jakości

0,00

średniej jakości

0,00

niskiej jakości

0,00

1001 90 91

PSZENICA zwyczajna, do siewu

0,00

ex 1001 90 99

PSZENICA zwyczajna wysokiej jakości, inna niż do siewu

0,00

1002 00 00

ŻYTO

37,15

1005 10 90

KUKURYDZA siewna, inna niż hybryda

12,61

1005 90 00

KUKURYDZA, inna niż do siewu (2)

12,61

1007 00 90

Ziarno SORGO, inne niż hybryda do siewu

37,15


(1)  W przypadku towarów przywożonych do Wspólnoty przez Ocean Atlantycki lub przez Kanał Sueski, zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1249/96, importer może skorzystać z obniżki należności celnych o:

3 EUR/t, jeśli port wyładunkowy znajduje się na Morzu Śródziemnym,

2 EUR/t, jeśli port wyładunkowy znajduje się w Danii, Estonii, Irlandii, na Łotwie, Litwie, w Polsce, Finlandii, Szwecji, Wielkiej Brytanii lub na atlantyckim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego.

(2)  Importer może skorzystać z obniżki o stałą stawkę zryczałtowaną w wysokości 24 EUR/t, jeśli spełnione zostały warunki ustanowione w art. 2 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1249/96.


ZAŁĄCZNIK II

Czynniki uwzględnione przy obliczaniu należności ustalonych w załączniku I

1.5.2009

1)

Średnie z okresu rozliczeniowego określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96:

(EUR/t)

 

Pszenica zwyczajna (1)

Kukurydza

Pszenica twarda wysokiej jakości

Pszenica twarda średniej jakości (2)

Pszenica twarda niskiej jakości (3)

Jęczmień

Giełda

Minnéapolis

Chicago

Notowanie

197,12

122,70

Cena FOB USA

207,54

197,54

177,54

108,89

Premia za Zatokę

11,64

Premia za Wielkie Jeziora

12,66

2)

Średnie z okresu rozliczeniowego określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96:

Koszt frachtu: Zatoka Meksykańska–Rotterdam:

15,07 EUR/t

Koszt frachtu: Wielkie Jeziora–Rotterdam:

16,57 EUR/t


(1)  Premia dodatnia w wysokości 14 EUR/t włączona (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).

(2)  Premia ujemna w wysokości 10 EUR/t (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).

(3)  Premia ujemna w wysokości 30 EUR/t (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).


DYREKTYWY

5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/16


DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/24/WE

z dnia 23 kwietnia 2009 r.

w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych

(Wersja skodyfikowana)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Treść dyrektywy Rady 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (3) została zmieniona (4). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinna zostać sporządzona wersja ujednolicona tej dyrektywy.

(2)

Rozwój programów komputerowych wymaga znacznych nakładów osobowych, technicznych i finansowych, podczas gdy powielanie programów komputerowych pochłania jedynie ułamkową część kosztów, które byłyby konieczne do ich niezależnego rozwijania.

(3)

Programy komputerowe odgrywają coraz większą rolę w wielu gałęziach przemysłu, a technologia programów komputerowych może być uznawana za dziedzinę o fundamentalnym znaczeniu w rozwoju przemysłowym Wspólnoty.

(4)

Pewne różnice w systemach ochrony prawnej programów komputerowych obowiązujących w prawodawstwach państw członkowskich mają bezpośredni i negatywny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego w dziedzinie programów komputerowych.

(5)

Istniejące różnice mające taki wpływ muszą zostać usunięte i należy zapobiec powstawaniu nowych, podczas gdy różnice, które nie naruszają funkcjonowania rynku wewnętrznego w sposób istotny, mogą pozostać nieusunięte, a ich powstawaniu nie trzeba zapobiegać.

(6)

Ramy prawne Wspólnoty w zakresie ochrony programów komputerowych mogą zatem ograniczać się na wstępie do ustanowienia wymogu, aby państwa członkowskie przyznały programom komputerowym ochronę zgodnie z prawem autorskim, taką jak dziełom literackim, a następnie do określenia podmiotu i przedmiotu ochrony, prawa wyłącznego, które osoby podlegające ochronie powinny mieć zapewnione w celu zezwalania lub zakazywania pewnych czynności, i okresu, w którym ochrona będzie stosowana.

(7)

Do celów niniejszej dyrektywy pojęcie „program komputerowy” obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

(8)

Odnośnie do kryteriów, które powinny być stosowane przy ustalaniu, czy program komputerowy jest, czy nie jest dziełem oryginalnym, żadne testy dotyczące jakościowych czy estetycznych wartości programu nie powinny być stosowane.

(9)

Wspólnota jest w pełni zobowiązana do promowania międzynarodowej normalizacji.

(10)

Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i, tam gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”; podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych.

(11)

W celu uniknięcia wątpliwości wyjaśnić należy, że tylko forma wyrażenia programu komputerowego podlega ochronie, podczas gdy koncepcje i zasady, na których opierają się wszystkie elementy programu, włącznie z tymi, na których opierają się jego „interfejsy”, nie podlegają ochronie zgodnie z niniejszą dyrektywą. Zgodnie z tą zasadą prawa autorskiego w zakresie, w jakim logika, algorytmy i języki programowania obejmują koncepcje i zasady, te koncepcje i zasady nie podlegają ochronie zgodnie z niniejszą dyrektywą. Zgodnie z ustawodawstwem i orzecznictwem państw członkowskich oraz międzynarodowymi konwencjami dotyczącymi prawa autorskiego forma wyrażenia tych koncepcji i zasad ma podlegać ochronie prawem autorskim.

(12)

Do celów niniejszej dyrektywy, pojęcie „wypożyczenia” oznacza umożliwienie korzystania przez określony czas, w celach niedochodowych, z programu komputerowego lub jego kopii. Pojęcie to nie obejmuje wypożyczania do użytku publicznego, które odpowiednio pozostaje poza zakresem zastosowania niniejszej dyrektywy.

(13)

Wyłączne prawa autora do zakazywania niedozwolonego powielania jego dzieła powinny być poddane określonym wyjątkom w przypadku programu komputerowego pozwalającego na powielanie technicznie konieczne do używania go przez uprawnionego nabywcę. Oznacza to, że ładowanie i uruchamianie konieczne do użycia kopii programu, która została zgodnie z prawem nabyta oraz poprawianie jej błędów nie może być umownie zabronione. W braku szczegółowych przepisów umownych, włącznie z tymi, które dotyczą przypadku, kiedy kopia programu została sprzedana, jakakolwiek inna czynność konieczna do użycia kopii programu może być wykonywana przez uprawnionego nabywcę tej kopii zgodnie z zamierzonym celem.

(14)

Osobie uprawnionej do używania programu komputerowego nie można zabronić podejmowania czynności koniecznych do obserwacji, badania lub testowania funkcjonowania programu, pod warunkiem że działania te nie naruszają praw autorskich do tego programu.

(15)

Niedozwolone powielanie, tłumaczenie, adaptacja lub przekształcanie formy kodu, w której kopia programu komputerowego została udostępniona, stanowi naruszenie wyłącznych praw autora. Jednakże mogą mieć miejsce sytuacje, w których takie powielanie kodu i tłumaczenie jego formy są niezbędne dla otrzymania informacji koniecznych do osiągnięcia interoperacyjności niezależnie stworzonego programu z innymi programami. Dlatego należy wnioskować, że w tych ograniczonych przypadkach wykonywanie powielania i tłumaczenie przez lub w imieniu osoby uprawnionej do używania kopii programu jest prawnie dozwolone i zgodne z uczciwymi praktykami i nie uważa się za wymagające zgody uprawnionego. Celem tego wyjątku jest umożliwienie połączenia wszystkich części składowych systemu komputerowego, włącznie z pochodzącymi od różnych producentów tak, aby mogły wspólnie funkcjonować. Takiego wyjątku w sferze wyłącznych praw autora nie można wykorzystywać w sposób naruszający uzasadnione interesy uprawnionego lub sprzeczny z normalnym wykorzystaniem programu.

(16)

Ochrona programów komputerowych w ramach praw autorskich powinna pozostawać bez uszczerbku dla zastosowania, we właściwych przypadkach, innych form ochrony. Jednakże jakiekolwiek przepisy umowne niezgodne z przepisami niniejszej dyrektywy ustanowionymi odnośnie do dekompilacji lub z wyjątkami przewidzianymi niniejszą dyrektywą odnośnie do sporządzania kopii zapasowej lub obserwowania, badania lub testowania funkcjonowania programu są nieważne.

(17)

Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla stosowania reguł konkurencji zgodnie z art. 81 i 82 Traktatu, jeśli dominujący dostawca odmawia dostępu do informacji niezbędnych dla zdefiniowanej w niniejszej dyrektywie interoperacyjności.

(18)

Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla szczególnych wymagań prawa wspólnotowego dotychczas wprowadzonego w stosunku do publikacji interfejsów w sektorze telekomunikacyjnym lub decyzji Rady odnoszących się do normalizacji w dziedzinie technologii informacyjnych i telekomunikacji.

(19)

Niniejsza dyrektywa nie narusza odstępstw przewidzianych w ustawodawstwie krajowym zgodnie z konwencją berneńską, w kwestii spraw nieobjętych niniejszą dyrektywą.

(20)

Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I, część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Przedmiot ochrony

1.   Zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy państwa członkowskie chronią prawem autorskim programy komputerowe w taki sposób, jak dzieła literackie w rozumieniu konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych. Do celów niniejszej dyrektywy pojęcie „programy komputerowe” obejmuje ich przygotowawczy materiał projektowy.

2.   Zgodnie z niniejszą dyrektywą ochronie podlega każda forma wyrażenia programu komputerowego. Koncepcje i zasady, na których opierają się wszystkie elementy programu komputerowego, włącznie z tymi, na których opierają się ich interfejsy, nie podlegają ochronie prawa autorskiego na podstawie niniejszej dyrektywy.

3.   Program komputerowy podlega ochronie, jeżeli jest oryginalny w takim rozumieniu, że jest własną intelektualną twórczością jego autora. Żadnych innych kryteriów nie stosuje się przy dokonywaniu jego kwalifikacji do ochrony.

4.   Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się także do programów stworzonych przed dniem 1 stycznia 1993 r., bez uszczerbku dla jakichkolwiek aktów przyjętych i praw nabytych przed tą datą.

Artykuł 2

Autorstwo programów komputerowych

1.   Autorem programu komputerowego jest osoba fizyczna lub grupa osób fizycznych, które stworzyły program, lub w przypadku gdy przepisy państw członkowskich na to zezwalają, osoba prawna wskazana jako uprawniona na mocy tych przepisów.

W przypadku gdy ustawodawstwo państwa członkowskiego uznaje utwory zbiorowe, osobę, która według ustawodawstwa państwa członkowskiego stworzyła utwór, uważa się za jego autora.

2.   W odniesieniu do programu komputerowego stworzonego wspólnie przez grupę osób fizycznych prawa wyłączne przysługują im wspólnie.

3.   Jeśli program komputerowy został stworzony przez pracownika w ramach wykonywania obowiązków służbowych lub w wykonywaniu poleceń pracodawcy, pracodawca jest wyłącznie uprawniony do wykorzystywania wszystkich praw majątkowych dotyczących programu tak stworzonego, chyba że umowa stanowi inaczej.

Artykuł 3

Beneficjenci ochrony

Ochrona jest przyznawana wszystkim osobom fizycznym lub prawnym spełniającym, zgodnie z krajowym ustawodawstwem dotyczącym prawa autorskiego, warunki stosowane do dzieł literackich.

Artykuł 4

Czynności zastrzeżone

1.   Z zastrzeżeniem przepisów art. 5 i 6 prawa wyłączne uprawnionego, w rozumieniu art. 2, obejmują prawo do wykonywania lub zezwalania na:

a)

trwałe lub czasowe powielanie programu komputerowego jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, częściowo lub w całości. W zakresie, w jakim ładowanie, wyświetlanie, uruchamianie, transmitowanie lub przechowywanie programu komputerowego wymaga takiego powielenia, takie czynności wymagają uzyskania zezwolenia uprawnionego;

b)

translację, adaptację, porządkowanie i jakiekolwiek inne modyfikacje programu komputerowego i powielenie wyników tych działań bez uszczerbku dla praw osoby, która modyfikuje program;

c)

jakąkolwiek formę publicznej dystrybucji, włącznie z wypożyczeniem oryginalnego programu komputerowego lub jego kopii.

2.   Pierwsza sprzedaż na terytorium Wspólnoty kopii programu komputerowego przez uprawnionego lub za jego zgodą wyczerpuje prawo dystrybucji na terytorium Wspólnoty tej kopii, z wyjątkiem prawa do kontroli dalszych wypożyczeń programu lub jego kopii.

Artykuł 5

Wyjątki od czynności zastrzeżonych

1.   W braku szczególnych przepisów umownych czynności określone w art. 4 ust. 1 lit. a) i b) nie wymagają zezwolenia uprawnionego, jeśli są konieczne do użycia programu przez uprawnionego nabywcę zgodnie z zamierzonym celem, włącznie z poprawianiem błędów.

2.   Sporządzanie kopii zapasowej przez osobę mającą prawo do używania programu komputerowego nie może być umownie zabronione w zakresie, w jakim jest to konieczne do takiego używania.

3.   Osoba mająca prawo do używania kopii programu komputerowego jest upoważniona, bez zezwolenia uprawnionego, do obserwowania, badania lub testowania funkcjonowania programu w celu ustalenia koncepcji i zasad, na których opiera się każdy z elementów programu, jeżeli robi to podczas wykonywania czynności ładowania, wyświetlania, uruchamiania, transmitowania lub przechowywania programu, w stosunku do którego jest uprawniona.

Artykuł 6

Dekompilacja

1.   Zezwolenie uprawnionego nie jest wymagane, jeśli powielanie kodu i translacja jego form, w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. a) i b), jest niezbędne do otrzymania informacji koniecznych do osiągnięcia interoperacyjności niezależnie stworzonego programu komputerowego z innymi programami, z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

a)

czynności te są wykonywane przez licencjobiorcę lub osobę mającą prawo do używania kopii programu, lub upoważnioną osobę działającą w ich imieniu;

b)

informacje konieczne do osiągnięcia interoperacyjności nie były uprzednio łatwo dostępne dla osób określonych w lit. a); oraz

c)

czynności te są ograniczone do tych części oryginalnego programu, które są niezbędne dla osiągnięcia interoperacyjności.

2.   Przepisy ust. 1 nie upoważniają do tego, by informacje uzyskane na ich podstawie były:

a)

wykorzystane do celów innych niż osiągnięcie interoperacyjności niezależnie od siebie stworzonych programów komputerowych;

b)

przekazywane osobom trzecim, z wyjątkiem kiedy są konieczne dla interoperacyjności stworzonego niezależnie programu komputerowego; lub

c)

wykorzystane w celu rozwijania, produkcji lub obrotu programami komputerowymi znacznie podobnymi w swoim wyrazie lub do jakichkolwiek innych czynności naruszających prawo autorskie.

3.   Zgodnie z przepisami konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych, niniejszy artykuł nie może być interpretowany tak, aby możliwe było jego stosowanie w sposób, który bez uzasadnienia narusza słuszne interesy uprawnionego lub pozostaje w sprzeczności z normalnym korzystaniem z programu komputerowego.

Artykuł 7

Specjalne środki ochrony

1.   Bez uszczerbku dla przepisów art. 4, 5 i 6 państwa członkowskie zapewniają zgodnie z ich ustawodawstwem krajowym właściwe środki w stosunku do osoby dopuszczającej się któregokolwiek z następujących czynów:

a)

każda czynność wprowadzania do obrotu kopii programu komputerowego, jeśli dana osoba wiedziała lub miała podstawy do przyjęcia, że jest to kopia nielegalna;

b)

posiadanie do celów komercyjnych kopii programu komputerowego, jeśli dana osoba wiedziała lub miała podstawy do przyjęcia, że jest to kopia nielegalna;

c)

każda czynność wprowadzenia do obrotu lub posiadanie do celów komercyjnych wszelkich środków, których jedynym przeznaczeniem jest ułatwienie niedozwolonego usuwania lub obchodzenia jakichkolwiek urządzeń technicznych, które mogłyby zostać zastosowane do ochrony programu komputerowego.

2.   Każda nielegalna kopia programu komputerowego podlega konfiskacie, zgodnie z ustawodawstwem danego państwa członkowskiego.

3.   Państwa członkowskie mogą przewidzieć konfiskatę jakichkolwiek środków określonych w ust. 1 lit. c).

Artykuł 8

Dalsze stosowanie innych przepisów prawa

Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych przepisów prawa, dotyczących na przykład praw patentowych, znaków towarowych, nieuczciwej konkurencji, tajemnicy handlowej, ochrony produktów półprzewodnikowych lub prawa zobowiązań.

Jakiekolwiek przepisy umowne sprzeczne z art. 6 lub z wyjątkami przewidzianymi w art. 5 ust. 2 i 3 są nieważne.

Artykuł 9

Komunikat

Państwa członkowskie przekazują Komisji przepisy prawa krajowego przyjęte w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 10

Uchylenie

Dyrektywa 91/250/EWG, zmieniona dyrektywą wymienioną w załączniku I, część A, zostaje uchylona bez naruszenia zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I, część B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 11

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 12

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 23 kwietnia 2009 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

H.-G. PÖTTERING

Przewodniczący

W imieniu Rady

P. NEČAS

Przewodniczący


(1)  Dz.U. C 204 z 9.8.2008, s. 24.

(2)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 17 czerwca 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 23 marca 2009 r.

(3)  Dz.U. L 122 z 17.5.1991, s. 42.

(4)  Zob. załącznik I, część A.


ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ A

Uchylona dyrektywa i jej kolejne zmiany

(o których mowa w art. 10)

Dyrektywa Rady 91/250/EWG

(Dz.U. L 122 z 17.5.1991, s. 42)

 

Dyrektywa Rady 93/98/EWG

(Dz.U. L 290 z 24.11.1993, s. 9)

Wyłącznie art. 11 ust. 1

CZĘŚĆ B

Wykaz terminów transpozycji do prawa krajowego

(o których mowa w art. 10)

Dyrektywa

Termin transpozycji

91/250/EWG

31 grudnia 1992 r.

93/98/EWG

30 czerwca 1995 r.


ZAŁĄCZNIK II

Tabela korelacji

Dyrektywa 91/250/EWG

Niniejsza dyrektywa

Artykuł 1 ust. 1, 2 i 3

Artykuł 1 ust. 1, 2 i 3

Artykuł 2 ust. 1 zdanie pierwsze

Artykuł 2 ust. 1 akapit pierwszy

Artykuł 2 ust. 1 zdanie drugie

Artykuł 2 ust. 1 akapit drugi

Artykuł 2 ust. 2 i 3

Artykuł 2 ust. 2 i 3

Artykuł 3

Artykuł 3

Artykuł 4 słowa wstępne

Artykuł 4 ust. 1 słowa wstępne

Artykuł 4 lit. a)

Artykuł 4 ust. 1 lit. a)

Artykuł 4 lit. b)

Artykuł 4 ust. 1 lit. b)

Artykuł 4 lit. c) zdanie pierwsze

Artykuł 4 ust. 1 lit. c)

Artykuł 4 lit. c) zdanie drugie

Artykuł 4 ust. 2

Artykuły 5, 6 i 7

Artykuł 5, 6 i 7

Artykuł 9 ust. 1 zdanie pierwsze

Artykuł 8 akapit pierwszy

Artykuł 9 ust. 1 zdanie drugie

Artykuł 8 akapit drugi

Artykuł 9 ust. 2

Artykuł 1 ust. 4

Artykuł 10 ust. 1

Artykuł 10 ust. 2

Artykuł 9

Artykuł 10

Artykuł 11

Artykuł 11

Artykuł 12

Załącznik I

Załącznik II


II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

DECYZJE

Komisja

5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/23


DECYZJA KOMISJI

z dnia 8 października 2008 r.

w sprawie środka pomocy C 33/07 (ex N 339/06 i N 729/06), który Niemcy zamierzają wdrożyć za pośrednictwem IBG Beteiligungsgesellschaft Sachsen-Anhalt mbH

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 5581)

(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/364/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a),

po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag zgodnie z przywołanymi przepisami (1),

i po uwzględnieniu tych uwag,

a także mając na uwadze, co następuje:

1.   PROCEDURA

(1)

Pismem z dnia 30 maja 2006 r., zarejestrowanym w Komisji w tym samym dniu, władze niemieckie, mając na uwadze art. 88 ust. 3 traktatu WE, zgłosiły Komisji pierwszą część wyżej wymienionego środka pomocy zarejestrowanego przez Komisję jako sprawa dotycząca pomocy państwa N 339/06.

(2)

Pismem z dnia 22 czerwca 2006 r. Komisja zwróciła się o przedstawienie dodatkowych informacji. Władze niemieckie udzieliły odpowiedzi pismem z dnia 13 lipca 2006 r. Komisja zwróciła się o udzielenie dodatkowych informacji pismem z dnia 31 sierpnia 2006 r., których władze niemieckie udzieliły pismem z dnia 22 września 2006 r. Pismem z dnia 11 października 2006 r. Komisja zwróciła się o udzielenie dodatkowych informacji, których władze niemieckie udzieliły pismem z dnia 6 listopada 2006 r.

(3)

Pismem z dnia 9 listopada 2006 r., zarejestrowanym w Komisji w tym samym dniu, władze niemieckie zgłosiły Komisji drugą część środka pomocy zarejestrowanego przez Komisję jako sprawa dotycząca pomocy państwa N 729/06. Ze względu fakt, że zakresy przedmiotowe dwóch wymienionych zgłoszeń częściowo się ze sobą pokrywały (N 339/06 i N 729/06), Komisja zaproponowała w piśmie z dnia 6 grudnia 2006 r. połączenie obydwu spraw i potraktowanie wszelkiej korespondencji jako dotyczącej obydwu spraw; Komisja zwróciła się również o dodatkowe informacje dotyczące obydwu spraw. Władze niemieckie udzieliły odpowiedzi pismem z dnia 23 stycznia 2007 r.

(4)

Komisja zwróciła się o przedstawienie dalszych informacji dnia 28 lutego 2007 r. Po przedłużeniu terminu władze niemieckie udzieliły odpowiedzi pismem z dnia 11 kwietna 2007 r. Komisja zwróciła się o przedstawienie dodatkowych informacji dnia 4 maja 2007 r. Po przedłużeniu terminu władze niemieckie udzieliły odpowiedzi pismem z dnia 29 czerwca 2007 r.

(5)

Pismem z dnia 30 sierpnia 2007 r. Komisja poinformowała Niemcy, że podjęła decyzję o wszczęciu postępowania przewidzianego w art. 88 ust. 2 traktatu WE w odniesieniu do pomocy (zwaną dalej „decyzją o wszczęciu postępowania”). Decyzja o wszczęciu postępowania została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2). Komisja wezwała władze niemieckie i zainteresowane strony do przedstawienia uwag.

(6)

Władze niemieckie przedstawiły uwagi do decyzji o wszczęciu postępowania pismem z dnia 19 października 2007 r. Po przedłużeniu terminu Komisja otrzymała uwagi od jednej zainteresowanej strony, a mianowicie przedsiębiorstwa IBG Beteiligungsgesellschaft Sachsen-Anhalt mbH (zwanego dalej „funduszem IBG”) w piśmie z dnia 10 grudnia 2007 r. Komisja przekazała te uwagi władzom niemieckim pismem z dnia 21 stycznia 2008 r. Władze niemieckie udzieliły odpowiedzi pismem z dnia 14 lutego 2008 r.

(7)

Komisja zwróciła się o przedstawienie dalszych informacji pismem z dnia 18 kwietnia 2008 r. oraz e-mailami z dnia 28 kwietnia 2008 r. i 11 czerwca 2008 r. Władze niemieckie przekazały dodatkowe informacje pismem z dnia 5 czerwca 2008 r. oraz e-mailem z dnia 13 czerwca 2008 r.

2.   OPIS ŚRODKA

(8)

Fundusz IBG jest funduszem publicznym, opartym na kapitale podwyższonego ryzyka, utworzonym i finansowanym przez kraj związkowy Saksonia-Anhalt. Celem funduszu IBG jest zapewnienie kapitału podwyższonego ryzyka znajdującym się na początkowych etapach rozwoju, innowacyjnym małym i średnim przedsiębiorstwom zajmującym się technologiami w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, który jest regionem uprawnionym do uzyskiwania pomocy na podstawie o art. 87 ust. 3 lit. a) traktatu WE (3).

(9)

Od dnia 1 lipca 2007 r. fundusz IBG zarządzany jest przez spółkę zarządzającą GOODVENT Beteiligungsmanagement GmbH & Co. KG (zwaną dalej „podmiotem zarządzającym funduszem”), wybraną w otwartej, niedyskryminacyjnej procedurze przetargowej. Całkowita wielkość finansowania publicznego wynosi ok. 130 mln EUR. Środek ma zastosowanie do dnia 31 grudnia 2013 r.

(10)

Fundusz IBG oferuje następujące inwestycje:

a)

jawne udziały do wysokości 1,5 mln EUR na jedno MŚP w okresie 12 miesięcy, przy czym co najmniej 30 % środków zapewniają prywatni, niezależni inwestorzy na tych samych zasadach co fundusz IBG;

b)

jawne udziały do wysokości 10 mln EUR na jedno MŚP, w tym opcje konwersji, takie jak obligacje zamienne oraz pożyczki z opcją konwersji, realizowane w takich samych kwotach, na tych samych warunkach i przy tych samych rodzajach ryzyka (pari passu) w przypadku inwestorów prywatnych;

c)

ciche udziały (zwane dalej „cichymi udziałami funduszu IBG”) o wartości do 5 mln EUR na przedsiębiorstwo, realizowane samodzielnie przez fundusz IBG, niezależnie od inwestorów prywatnych, utrzymywane przez okres do 10 lat;

d)

konwersję istniejących cichych udziałów funduszu IBG na udziały jawne, realizowaną na warunkach pari passu z inwestorami prywatnymi.

(11)

W odniesieniu do udziałów jawnych oraz środków konwersji Komisja uznała w decyzji o wszczęciu postępowania, że nie miała miejsca pomoc państwa dla inwestorów (4) ani dla zarządzających funduszem IBG (5) w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu WE. Wystąpienia elementu pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu WE nie można natomiast wykluczyć w odniesieniu do funduszu IBG (6) ani w odniesieniu do przedsiębiorstw docelowych. Komisja ustaliła, że środek jest zgodny z Wytycznymi wspólnotowymi w sprawie pomocy państwa na wspieranie inwestycji kapitału podwyższonego ryzyka w małych i średnich przedsiębiorstwach (7) (zwanymi dalej „wytycznymi RCG”) oraz ze wspólnym rynkiem zgodnie z art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu WE.

(12)

W decyzji o wszczęciu postępowania przeprowadzono oddzielną ocenę cichych udziałów funduszu IBG ze względu na uznanie je przez władze niemieckie za instrumenty wierzycielskie zgodne z rynkiem, niestanowiące pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE, zaś Komisja wyraziła wątpliwość co do tego, czy ciche udziały funduszu IBG należy pod względem gospodarczym zaklasyfikować jako instrumenty wierzycielskie, czy też jako instrumenty kapitałowe.

3.   PRZESŁANKI WSZCZĘCIA FORMALNEGO POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCEGO

(13)

Komisja wszczęła formalne postępowanie wyjaśniające dotyczące kwestii, czy ciche udziały funduszu IBG powinny być klasyfikowane pod względem gospodarczym jako instrumenty wierzycielskie – zgodnie z opinią władz niemieckich – czy też jako instrumenty kapitałowe. W przypadku gdyby ciche udziały funduszu IBG rzeczywiście zostały zakwalifikowane jako instrumenty wierzycielskie, przy ocenianiu, czy stanowią one pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE wobec przedsiębiorstw docelowych, należało zastosować zawiadomienie Komisji w sprawie metod określania stóp referencyjnych i dyskontowych (8) (zwane dalej „zawiadomieniem z 1997 r.”), mające zastosowanie jako miernik rynkowej stopy procentowej (9).

(14)

W decyzji o wszczęciu postępowania Komisja wyraziła opinię, że jeśli ciche udziały funduszu IBG zostaną zaklasyfikowane jako instrumenty wierzycielskie, nie można uznać, że stanowią dla przedsiębiorstw beneficjentów korzyść w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE, ponieważ na mocy zawiadomienia z 1997 r. są zgodne z rynkiem. Jeśli zaś ciche udziały funduszu IBG zostaną uznane za instrumenty kapitałowe, nie można wykluczyć pomocy państwa dla przedsiębiorstw, jako że za cel środka można byłoby uznać przeciwdziałanie nieprawidłowościom w funkcjonowaniu rynku kapitału podwyższonego ryzyka.

(15)

W celu ustalenia, czy ciche udziały funduszu IBG kwalifikują się jako instrumenty wierzycielskie czy jako instrumenty kapitałowe, w decyzji o wszczęciu postępowania zbadano istotę gospodarczą instrumentów zgodnie z pkt 4.3.3 wytycznych RCG, uwzględniając ponoszony przez inwestora stopień ryzyka oraz jego potencjalne straty, to, czy występuje przewaga dochodu uzależnionego od zysków nad dochodem stałym oraz poziom podporządkowania inwestora w przypadku bankructwa przedsiębiorstwa docelowego, jak również klasyfikację instrumentów inwestycyjnych przewidzianą w stosownych przepisach prawa krajowego, przepisach wykonawczych, finansowych i rachunkowych.

(16)

W ramach badania charakteru gospodarczego cichych udziałów funduszu IBG Komisja określiła możliwe różnice między standardowymi instrumentami wierzycielskimi a cichymi udziałami funduszu IBG:

a)   podporządkowanie: w przypadku bankructwa przedsiębiorstwa docelowego ciche udziały funduszu IBG mają pierwszeństwo przed kapitałem własnym, jednak podporządkowane są kredytom i innym zobowiązaniom;

b)   zabezpieczenia: ciche udziały funduszu IBG są częściowo zabezpieczone (minimum 10 %), jednak zabezpieczenie to ma poziom dużo niższy od poziomu wymaganego dla zewnętrznych źródeł finansowania;

c)   spłata: ciche udziały funduszu IBG spłacane są dwa razy do roku, podczas gdy kapitał i odsetki standardowych instrumentów wierzycielskich spłacane są zazwyczaj co miesiąc;

d)   prawo do informacji i kontroli: stwierdzono istnienie różnic między cichymi udziałami funduszu IBG a standardowymi instrumentami wierzycielskimi w odniesieniu do praw do informacji i kontroli, chociaż w pewnych przypadkach klauzule własności i kontroli włączone są do standardowych umów kredytowych;

e)   prawo do rozwiązania umowy: stwierdzono istnienie różnic w kontekście prawa do rozwiązania umowy;

f)   dochód: w świetle istnienia jednorazowego dochodu z tytułu wyjścia opartego o zysk nie można było stwierdzić z całkowitą pewnością, że dochód stały jest głównym elementem dochodu.

(17)

Komisja miała zatem wątpliwości, czy ciche udziały funduszu IBG należy sklasyfikować jako instrumenty wierzycielskie i zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag w tej sprawie.

4.   UWAGI ZAINTERESOWANYCH STRON

(18)

Zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE (10) oraz w odpowiedzi na zawiadomienie opublikowane w Dzienniku Urzędowym (11) Komisja otrzymała uwagi od jednej zainteresowanej strony, funduszu IBG, który przestawił szczegółowe argumenty przemawiające za tym, że ciche udziały funduszu IBG należy klasyfikować jako instrumenty wierzycielskie.

a)   Podporządkowanie

(19)

Fundusz IBG wyjaśnił charakter podporządkowania cichych udziałów funduszu IBG. Jego zdaniem podporządkowanie ma charakter dobrowolny i nie wynika z uregulowań prawnych. Zasadniczo nie jest rzadkie ustanawianie instrumentów wierzycielskich na różnym poziomie pod względem kolejności zaspokojenia. W przypadku finansowania przejmowania przedsiębiorstw praktycznie zawsze wierzytelności dzielone są na wierzytelności uprzywilejowane i wierzytelności niższego stopnia. W swoich uwagach fundusz IBG podkreślił, że co prawda ciche udziały mogą być instrumentami niższego stopnia w stosunku do kredytów i innych wierzytelności, są jednak zawsze uprzywilejowane w stosunku do kapitału własnego i nigdy nie uczestniczą w stratach przedsiębiorstw docelowych.

b)   Zabezpieczenia

(20)

Fundusz IBG wyjaśnił, że ciche udziały funduszu IBG są zabezpieczone na 10 %–30 % ich wartości poprzez gwarancje udzielone przez udziałowców przedsiębiorstw docelowych. Dokładna wartość zabezpieczenia zależy od konkretnego przypadku, w szczególności od wartości aktywów przeniesionych poprzednio na rzecz przedsiębiorstwa przez udziałowca, np. w formie kapitału własnego lub praw własności intelektualnej. Instrumenty wierzycielskie mogą przyjmować różne formy w zależności od konkretnego przypadku. W praktyce istnieje nawet zabezpieczenie 0 % (przy tzw. kredycie in blanco), co nie zmienia automatycznie instrumentu wierzycielskiego w instrument kapitałowy.

c)   Spłata

(21)

Według informacji udzielonych przez fundusz IBG uregulowania dotyczące spłaty cichych udziałów funduszu IBG są podobne to uregulowań stosowanych w przypadku instrumentów wierzycielskich. W przypadku standardowych kredytów kapitał i odsetki, w zależności od płynności przedsiębiorstwa, nie muszą być koniecznie spłacane co miesiąc. Równie często stosuje się spłaty dwa razy do roku lub co kwartał. Niemiecki kodeks cywilny przewiduje płatność odsetek pod koniec każdego roku, jednak istnieje możliwość dokonania innych ustaleń.

(22)

W kwestii spłaty kapitału fundusz IBG wskazał, że niemiecki kodeks cywilny stanowi, że kapitał staje się należny w momencie rozwiązania umowy kredytowej, o ile w umowie nie postanowiono inaczej. Według funduszu IBG ciche udziały funduszu IBG są zgodne z postanowieniami niemieckiego kodeksu cywilnego i nie zawierają żadnych innych ustaleń umownych.

d)   Prawo do informacji i kontroli

(23)

Fundusz IBG przedstawił kolejne argumenty, wskazujące na podobieństwa pomiędzy klauzulami dotyczącymi informacji, własności i kontroli w cichych udziałach funduszu IBG i w instrumentach wierzycielskich. Według funduszu IBG uzgadnianie klauzuli dotyczących własności i zmiany kontroli w umowach dotyczących instrumentów wierzycielskich jest rzeczą normalną. Wierzyciele szczególnie nalegają na wprowadzenie takich klauzul w przypadku kredytów bankowych oraz finansowania projektów i przejmowania przedsiębiorstw. Wspólną cechą tego rodzaju kredytów i cichych udziałów funduszu IBG jest fakt, że w obu przypadkach chodzi o kredyty długookresowe, które spłaca się dopiero na zakończenie ich okresu ważności. W zamian wierzyciele żądają obszernych zobowiązań pisemnych, które upoważniają ich do wcześniejszego rozwiązania umowy kredytowej w przypadku naruszenia zobowiązań przez dłużnika.

(24)

Jeśli chodzi o kredyty bankowe, główna organizacja zrzeszająca niemieckie banki prywatne, Bundesverband Deutscher Banken, opracowała specjalną umowę wzorcową, zawierającą obszerną klauzulę dotyczącą własności i zmiany kontroli. Jeśli chodzi o finansowanie projektów i akwizycji przedsiębiorstw, fundusz IBG powołuje się na kilka przedmiotowych komentarzy niemieckich, w których omawia się i uznaje obszerne klauzule dotyczące kontroli dla wierzycieli.

e)   Prawo do rozwiązania umowy

(25)

Fundusz IBG przedstawił kolejne argumenty, wskazujące na podobieństwa pomiędzy cichymi udziałami funduszu IBG i instrumentami wierzycielskimi w odniesieniu do warunków rozwiązania umowy. W przypadku naruszenia postanowień umowy, niespełnienia określonych warunków, podawania nieprawidłowych informacji lub zmiany kontroli zarówno przedsiębiorstwo docelowe, jak i fundusz IBG mogą rozwiązać umowę. Tam, gdzie specyficzna terminologia dotycząca rozwiązania umowy w przypadku cichych udziałów funduszu IBG odbiega od terminologii stosowanej w przypadku standardowych kredytów, odzwierciedla to jedynie specyficzny charakter tego instrumentu w porównaniu ze standardowym kredytem.

f)   Dochód

(26)

Fundusz IBG wyjaśnił strukturę dochodu cichych udziałów funduszu IBG, wykazując, że w całkowitym dochodzie rocznym (w wysokości 13 %) największy element stanowi dochód stały. Na całkowity dochód roczny składa się element ze stałym oprocentowaniem, określany na podstawie oceny ryzyka kredytowego każdego przedsiębiorstwa docelowego i wypłacany niezależnie od dochodowości inwestycji oraz element uzależniony od zysku, wypłacany po przekroczeniu pewnych poziomów dochodowości. Według funduszu IBG element uzależniony od zysku jest zawsze o co najmniej 250 punktów bazowych niższy od elementu ze stałym oprocentowaniem. Ponadto do całkowitego dochodu rocznego wynoszącego 13 % można dodać również jednorazowy dochód z tytułu wyjścia, obliczany jako odsetek nominalnej wartości cichego udziału i niezależne od dochodowości inwestycji.

g)   Rachunkowość i opodatkowanie

(27)

Fundusz IBG przedstawił szczegółowe informacje wskazujące na fakt, że według niemieckiego prawa (prawo cywilne, prawo rachunkowości i prawo podatkowe) oraz międzynarodowych zasad rachunkowości (MSSF, MSR) ciche udziały funduszu IBG są uznawane za typowe ciche udziały, a tym samym za instrumenty wierzycielskie.

5.   UWAGI STRONY NIEMIECKIEJ

5.1.   Uwagi dotyczące decyzji o wszczęciu postępowania

(28)

Zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 oraz w odpowiedzi na zawiadomienie opublikowane w Dzienniku Urzędowym (12) Komisja otrzymała uwagi od władz niemieckich. Władze niemieckie stwierdziły, że ciche udziały funduszu IBG to typowe ciche udziały i należy je zaliczyć do instrumentów wierzycielskich z następujących powodów:

a)

według prawa cywilnego, prawa rachunkowości i prawa podatkowego te instrumenty inwestycyjne są traktowane jako kapitał obcy;

b)

prawa do informacji i kontroli, jak również zapisy regulujące zakończenie inwestycji, są podobne jak w przypadku instrumentów wierzycielskich;

c)

podobnie jak w przypadku instrumentów wierzycielskich, całkowita spłata kapitału i odsetek jest wymagana przy zakończeniu umowy;

d)

element ze stałym oprocentowaniem stanowi główny element dochodu, co dowodzi, że ciche udziały funduszu IBG powinny być traktowane jako instrumenty wierzycielskie;

e)

podporządkowanie cichych udziałów funduszu IBG wobec innych kredytów i zobowiązań jest konieczne, aby uniknąć pod względem księgowym natychmiastowej niewypłacalności z powodu słabej pozycji kredytowej kredytobiorcy;

f)

banki i instytucje kredytowe zwykle traktują kapitał typu mezzanine jako instrument wierzycielski, nawet jeśli jest on niezabezpieczony.

5.2.   Spostrzeżenia dotyczące uwag zainteresowanych stron

(29)

W swoich spostrzeżeniach dotyczących uwag zainteresowanych stron władze niemieckie stwierdziły, że zgadzają się z uwagami przedstawionymi przez fundusz IBG i powtórzyły wnioski przedstawione w swoich uwagach dotyczących decyzji o wszczęciu postępowania. Ponadto władze niemieckie podkreśliły, że ciche udziały funduszu IBG są przyznawane na warunkach rynkowych i nie zawierają elementu pomocy państwa, gdyż są zgodne z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (13) (zwanym dalej „komunikatem z 2008 r.”).

(30)

W dalszej korespondencji z Komisją władze niemieckie wyjaśniły system ratingu kredytowego funduszu IBG, sprawdzonego przez PricewaterhouseCoopers, według którego oceniane przedsiębiorstwa docelowe uzyskują ocenę pomiędzy „bardzo dobrą” (AAA) a „złą/trudności finansowe” (CCC), przy czym spółki z ratingiem CCC są wyłączone z otrzymywania finansowania. Niski poziom zabezpieczeń i stopień podporządkowania cichych udziałów funduszu IBG jest brany pod uwagę przy ocenie ryzyka kredytowego przedsiębiorstw docelowych.

(31)

System ratingu stanowi podstawę do ustalenia stóp procentowych dostosowanych do poziomu ryzyka. Dochód z cichych udziałów oparty jest zawsze na stałej stopie procentowej składającej się ze stopy IBOR oraz odpowiedniej marży. Ta ostatnia może się kształtować w przedziale pomiędzy 100 a 650 punktami bazowymi, w zależności od ratingu przedsiębiorstwa. W przypadku przedsiębiorstw docelowych, które nie mogą być sklasyfikowane według systemu ratingowego funduszu IBG, stosuje się marżę w wysokości co najmniej 400 punktów bazowych, która jednak nie może być niższa niż marża stosowana w przypadku spółki dominującej.

6.   OCENA ŚRODKA

6.1.   Zgodność z prawem

(32)

Władze niemieckie wypełniły swoje zobowiązanie wynikające z art. 88 ust. 3 traktatu WE poprzez poinformowanie o odnośnym środku przed jego wdrożeniem. Środek wchodzi w życie dopiero po jego zatwierdzeniu przez Komisję.

6.2.   Podstawa prawna oceny

6.2.1.   Klasyfikacja gospodarcza cichych udziałów funduszu IBG

(33)

W celu sklasyfikowania cichych udziałów funduszu IBG jako instrumentów wierzycielskich lub jako instrumentów kapitałowych Komisja oceniła te instrumenty na podstawie wytycznych RCG. W punkcie 2.2 wytycznych RCG znajdują się następujące definicje quasi-kapitałowych i wierzycielskich instrumentów inwestycyjnych:

„quasi-kapitałowe instrumenty inwestycyjne” oznaczają instrumenty, z których zwrot dla posiadacza (inwestora/kredytodawcy) jest przede wszystkim oparty na zyskach lub stratach odnoszonych przez bazową spółkę docelową; niezabezpieczone w przypadku niewykonania zobowiązań. Niniejsza definicja oparta jest na podejściu przedkładającym treść nad formę,

„wierzycielskie instrumenty inwestycyjne” oznaczają kredyty i inne instrumenty finansowania, które zapewniają kredytodawcy/inwestorowi przede wszystkim stałą minimalną stopę zwrotu i są przynajmniej częściowo zabezpieczone. Niniejsza definicja oparta jest na podejściu przedkładającym treść nad formę.

(34)

Ponadto punkt 4.3.3 wytycznych RCG stanowi, że „Komisja uwzględniać będzie ich istotę gospodarczą, a nie ich nazwę czy przypisaną przez inwestorów klasyfikację […] zwłaszcza ponoszony przez inwestora stopień ryzyka w działalności spółki docelowej, ponoszone przez inwestora potencjalne straty, przewagę dochodu uzależnionego od zysków nad dochodem stałym oraz stopień podporządkowania inwestora w przypadku bankructwa firmy […], klasyfikację instrumentów inwestycyjnych przewidzianą w stosownych przepisach prawa krajowego, przepisach wykonawczych, finansowych i rachunkowych, jeżeli są one spójne i przydatne do kwalifikacji”.

(35)

Po dokonaniu oceny argumentów władz niemieckich i informacji uzyskanych od zainteresowanej strony (fundusz IBG) w odpowiedzi na decyzję o wszczęciu procedury stwierdzono, co następuje:

a)   Ryzyko inwestora

(36)

Zgodnie z wytycznymi RCG Komisja oceniła poziom ryzyka i ewentualnych strat ponoszonych przez fundusz IBG. Komisja wzięła pod uwagę fakt, że ciche udziały funduszu IBG, podobnie jak instrumenty wierzycielskie, nie są obciążone pełnym ryzykiem związanym z wyjściem, co ma miejsce w przypadku podmiotów dostarczających kapitału (14). Ciche udziały funduszu IBG nigdy nie uczestniczą w stratach spółek docelowych, co ma miejsce w przypadku inwestycji kapitałowych. Jest to warunek bezpośrednio wspomniany w punkcie 4.3.3 wytycznych RCG, pozwalający odróżnić instrumenty kapitałowe od instrumentów wierzycielskich. Podobnie jak w przypadku instrumentów wierzycielskich, zobowiązania umowne dotyczące cichych udziałów IBG wymagają spłaty kapitału i odsetek, w tym elementu uzależnionego od zysków, z przepływów pieniężnych spółki. Zatem jeśli chodzi o poziom ryzyka i ewentualnych strat ponoszony przez inwestorów, ciche udziały funduszu IBG można sklasyfikować jako wierzycielskie instrumenty inwestycyjne.

b)   Podporządkowanie

(37)

Zgodnie z wytycznymi RCG Komisja wzięła pod uwagę poziom podporządkowania zobowiązań w przypadku bankructwa przedsiębiorstwa. Ciche udziały funduszu IBG są podporządkowane innym wierzytelnościom, ale są zawsze nadrzędne wobec kapitału własnego i nie uczestniczą w stratach spółek docelowych, co stanowi charakterystyczną cechę instrumentów wierzycielskich. Podporządkowanie wierzytelności niezabezpieczonych lub częściowo zabezpieczonych wierzytelnościom wierzycieli uprzywilejowanych to standardowa praktyka. Podporządkowane ciche udziały funduszu IBG są co prawda rzeczywiście obarczone większym ryzykiem niż wierzytelności niepodporządkowane, jednakże jest to odzwierciedlone w stopie procentowej dostosowanej do poziomu ryzyka. Z podanych wyżej powodów podporządkowanie w stosunku do innych kredytobiorców samo w sobie nie prowadzi do sklasyfikowania cichych udziałów funduszu IBG jako instrumentów quasi-kapitałowych.

c)   Zabezpieczenia

(38)

Wytyczne RCG wymagają przynajmniej częściowego zabezpieczenia instrumentu wierzycielskiego. Należy wziąć pod uwagę fakt, że ciche udziały funduszu IBG są zabezpieczone na 10–30 % ich wartości poprzez gwarancje udzielone przez udziałowców przedsiębiorstw docelowych. Niskie wymogi dotyczące poziomu zabezpieczenia można w dużym stopniu wyjaśnić przez fakt, że szybko rozwijające się małe i średnie przedsiębiorstwa z sektora technologii nie mają wystarczających zabezpieczeń w wysokiej wartości. Ponadto wydaje się, że częściowe zabezpieczenie byłoby odpowiednie, biorąc pod uwagę niższą kolejność cichych udziałów funduszu IBG. Poziom dochodu odzwierciedla podporządkowanie i częściowe zabezpieczenie cichych udziałów funduszu IBG. Komisja może zatem wnioskować, że ciche udziały funduszu IBG są częściowo zabezpieczone, zgodnie z wytycznymi RCG.

d)   Dochód

(39)

Wytyczne RCG wymagają, aby dominującym elementem w instrumencie wierzycielskim był dochód stały. Element dochodu uzależniony od zysku w przypadku cichych udziałów funduszu IBG jest zawsze co najmniej 250 punktów bazowych niższy od elementu ze stałym oprocentowaniem. Ponadto fakt, że do całkowitego dochodu w wysokości 13 % można dodać jednorazowy dochód z tytułu wyjścia, zwiększa przewagę dochodu stałego w dochodzie całkowitym. Stąd też element ze stałym oprocentowaniem stanowi dominujący element dochodu w cichych udziałach funduszu IBG, zgodnie z wytycznymi RCG.

e)   Klauzule dotyczące własności i kontroli

(40)

Po dokonaniu oceny szczegółowych informacji przedstawionych przez zainteresowaną stronę Komisja doszła do wniosku, że klauzule dotyczące informacji oraz własności i kontroli cichych udziałów funduszu IBG wydają się być podobne do klauzuli niezabezpieczonych/częściowo zabezpieczonych podporządkowanych instrumentów wierzycielskich, w przypadku których zwykle wymaga się intensywnego monitoringu, szczegółowego i niezwłocznego informowania o postępach dokonywanych przez przedsiębiorstwa i określenia konkretnych wskaźników lub zobowiązań finansowych, których dane przedsiębiorstwo musi przestrzegać. Biorąc pod uwagę klauzule dotyczące informacji oraz własności i kontroli w przypadku cichych udziałów funduszu IBG, udziały te można sklasyfikować jako instrumenty wierzycielskie.

f)   Prawo do rozwiązania umowy

(41)

W decyzji o wszczęciu postępowania Komisja uznała, że oferowane przez fundusz IBG warunki rozwiązywania umowy dotyczącej cichych udziałów wydają się być podobne do warunków dotyczących instrumentów wierzycielskich z tego względu, że umowy dotyczące tych instrumentów mogą zostać rozwiązane w przypadku naruszenia umowy, niezgodności z określonymi warunkami, nieprawidłowych informacji lub zmiany kontroli. Komisja wzięła pod uwagę fakt, że różnice w terminologii odzwierciedlają jedynie specyficzny charakter cichych udziałów funduszu IBG w porównaniu ze standardowymi instrumentami. Poza różnicami w terminologii zapisy dotyczące rozwiązania umowy w przypadku cichych udziałów funduszu IBG są w zasadzie podobne do zapisów spotykanych w standardowych instrumentach wierzycielskich.

g)   Aspekty prawne, rachunkowość i opodatkowanie

(42)

Komisja stwierdza, że ciche udziały funduszu IBG, jak wykazały władze niemieckie i fundusz IBG, są według odpowiedniego ustawodawstwa krajowego (prawo cywilne, prawo o rachunkowości i prawo podatkowe) oraz standardów międzynarodowych rachunkowości (MSR) typowymi cichymi udziałami i w związku z tym należy je uznać za instrumenty wierzycielskie.

h)   Wnioski

(43)

Po zbadaniu charakteru gospodarczego cichych udziałów funduszu IBG i uwzględnieniu sposobu, w jaki są traktowane pod względem prawnym, rachunkowym i podatkowym, należy uznać, że ciche udziały funduszu IBG można sklasyfikować jako instrumenty wierzycielskie.

6.2.2.   Charakter pomocy państwa w odniesieniu do cichych udziałów funduszu IBG

(44)

Komisja zbadała ciche udziały funduszu IBG w świetle art. 87 traktatu WE. Artykuł 87 ust. 1 Traktatu stanowi, że „wszelka pomoc przyznawana przez państwo członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z wspólnym rynkiem w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi”. Aby dane działanie wchodziło w zakres art. 87 ust. 1 traktatu WE muszą zostać spełnione cztery kryteria:

a)

dany środek pomocy musi pociągać za sobą użycie zasobów państwowych;

b)

dany środek musi zakłócać lub grozić zakłóceniem konkurencji, przynosząc jakąś korzyść beneficjentowi;

c)

korzyść ta musi mieć charakter selektywny w tym znaczeniu, że jest ograniczona do pewnych przedsięwzięć lub sektorów;

d)

dany środek musi wpływać na wymianę handlową pomiędzy państwami członkowskimi.

(45)

W decyzji o wszczęciu postępowania Komisja stwierdziła, że o ile ciche udziały funduszu IBG zostaną sklasyfikowane jako instrumenty wierzycielskie, zostaną one uznane za rynkowe instrumenty wierzycielskie, zgodnie z zawiadomieniem z 1997 r. Instrument jest również zgodny z rynkiem w rozumieniu komunikatu z 2008 r., ponieważ fundusz IBG ocenia ryzyko kredytowe w przypadku każdego przedsiębiorstwa, w tym podporządkowanie i poziom zabezpieczeń, oraz stosuje stopy procentowe dostosowane do poziomu ryzyka.

(46)

Należy zatem stwierdzić, że ciche udziały funduszu IBG nie stanowią dla przedsiębiorstw docelowych pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Środek pomocy, jaki Niemcy zamierzają zastosować za pośrednictwem IBG Beteiligungsgesellschaft Sachsen-Anhalt mbH, nie stanowi w odniesieniu do cichych udziałów pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Federalnej Niemiec.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 października 2008 r.

W imieniu Komisji

Neelie KROES

Członek Komisji


(1)  Dz.U. C 246 z 20.10.2007, s. 20.

(2)  Zob. przypis 1.

(3)  N 459/2006 – „Krajowa mapa pomocy regionalnej: Niemcy 1.1.2007–31.12.2013” (Dz.U. C 295 z 5.12.2006, s. 6).

(4)  Komisja uzasadniła to w ten sposób, że fundusz IBG i inwestorzy prywatni ponoszą to samo ryzyko wzrostu i spadku, mają te same korzyści, a w przypadku bankructwa przedsiębiorstwa poziom podporządkowania ich wierzytelności jest taki sam; w przypadku zmiany na udziały jawne, udziały jawne funduszu IBG zostałyby odpowiednio wycenione w drodze konwersji całkowitego dochodu (wartość nominalna, należne odsetki stałe i zmienne oraz dochód wyjściowy) na udziały jawne.

(5)  Komisja uzasadniła ten wynik mianowaniem odrębnego przedsiębiorstwa zarządzającego, wybranego w drodze otwartej procedury przetargowej.

(6)  Komisja uznała fundusz IBG za przedsiębiorstwo państwowe, które jest w stanie zgromadzić kapitał na warunkach niedostępnych dla prywatnych inwestorów działających w warunkach rynkowych.

(7)  Dz.U. C 194 z 18.8.2006, s. 2.

(8)  Dz.U. C 273 z 9.9.1997, s. 3.

(9)  Argumentacja ta była również stosowana we wcześniejszych decyzjach Komisji: Pomoc państwa N 344/06 – Niemcy: „SBG” (Dz.U. C 157 z 10.7.2007, s. 8); pomoc państwa N 104/05 – Niemcy: „Fundusz regionalny z kapitałem podwyższonego ryzyka dla Hesji” (Dz.U. C 295 z 26.11.2005, s. 8); pomoc państwa N 212/04 – Niemcy: „Berliński fundusz kapitału podwyższonego ryzyka EFOR” (Dz.U. C 95 z 20.4.2005, s. 8); pomoc państwa N 213/04 – Niemcy: „Fundusz kapitału podwyższonego ryzyka EFOR dla Szlezwika-Holsztynu” (Dz.U. C 72 z 24.3.2006, s. 2); pomoc państwa N 266/04 – Niemcy: „Turyngeński fundusz kapitału podwyższonego ryzyka EFOR” (Dz.U. C 95 z 20.4.2005, s. 9); pomoc państwa N 310/04 – Niemcy: „Brandenburski fundusz kapitału podwyższonego ryzyka EFOR” (Dz.U. C 79 z 1.4.2006, s. 25).

(10)  Dz.U. L 83 z 27.3.1999, s. 1.

(11)  Zob. przypis 1.

(12)  Zob. przypis 1.

(13)  Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6.

(14)  Podmioty dostarczające kapitału zwykle udostępniają go na długi okres czasu, bez prawa do spłaty i bez zabezpieczenia. W zamian otrzymują udział w kapitale i uzyskują zysk dzięki wyjściu z inwestycji pod koniec okresu inwestycji.


5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/31


DECYZJA KOMISJI

z dnia 28 kwietnia 2009 r.

zezwalająca na wprowadzenie do obrotu likopenu z Blakeslea trispora jako nowego składnika żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3039)

(Jedynie tekst w języku hiszpańskim jest autentyczny)

(2009/365/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczące nowej żywności i nowych składników żywności (1), w szczególności jego art. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 30 sierpnia 2007 r. przedsiębiorstwo Vitatene zwróciło się do właściwych organów Zjednoczonego Królestwa z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu likopenu z Blakeslea trispora jako nowego składnika żywności; w dniu 17 października 2007 r. właściwy organ ds. oceny żywności w Zjednoczonym Królestwie wydał sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny. W sprawozdaniu tym stwierdzono, że w świetle innych oczekujących na rozpatrzenie wniosków dotyczących likopenu, należy przeprowadzić dodatkową ocenę w celu zapewnienia jednakowych warunków zezwolenia na stosowanie poszczególnych rodzajów likopenu jako nowego składnika żywności.

(2)

Dnia 11 lutego 2008 r. Komisja przekazała sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny wszystkim państwom członkowskim.

(3)

W 2008 r. skonsultowano się z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), który następnie, w dniu 4 grudnia 2008 r., wydał opinię.

(4)

W opinii tej EFSA stwierdził, że ponieważ likopen może ulegać zmianom oksydacyjnym, musi być w formie zawiesin w olejach jadalnych, bezpośrednio ściśliwych lub dyspergowalnych w wodzie proszków. Należy zapewnić ochronę antyoksydacyjną.

(5)

EFSA stwierdził także, że spożycie likopenu przez przeciętnego konsumenta będzie niższe od dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI), przy czym w przypadku niektórych konsumentów wielkość ADI może być przekroczona. Wobec powyższego zasadne wydaje się zgromadzenie danych o spożyciu obejmujących pewną liczbę lat po dopuszczeniu do obrotu, pozwalających zweryfikować takie dopuszczenie do obrotu w świetle wszelkich dodatkowych informacji dotyczących bezpieczeństwa likopenu i jego spożycia. Szczególną uwagę należy zwrócić na gromadzenie danych dotyczących zawartości likopenu w płatkach śniadaniowych. Na mocy niniejszej decyzji wymóg ten dotyczy jednak stosowania likopenu jako nowego składnika żywności, nie zaś stosowania likopenu jako barwnika żywności, które to zastosowanie regulują przepisy dyrektywy Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (2).

(6)

Na podstawie oceny naukowej ustalono, że likopen z Blakeslea trispora spełnia kryteria wymienione w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 258/97.

(7)

Przedsiębiorstwo Vitatene przyjęło do wiadomości, że decyzja Komisji 2006/721/WE (3) utraci moc.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Likopen z Blakeslea trispora, zwany dalej wyrobem, opisany w załączniku I, może zostać wprowadzony do obrotu we Wspólnocie jako nowy składnik żywności do stosowania w żywności wymienionej w załączniku II.

Artykuł 2

Nowy składnik żywności, dopuszczony do obrotu niniejszą decyzją, jest oznaczany na etykiecie zawierających go środków spożywczych jako „likopen”.

Artykuł 3

Przedsiębiorstwo Vitatene ustanawia program monitorowania towarzyszący wprowadzeniu wyrobu do obrotu. Program taki obejmuje informacje na temat zawartości likopenu w żywności zgodnie z załącznikiem III.

Zgromadzone dane udostępniane są Komisji i państwom członkowskim. Najpóźniej w 2014 r. stosowanie likopenu jako składnika żywności zostanie poddane przeglądowi w świetle nowych informacji i sprawozdania EFSA.

Artykuł 4

Decyzja 2006/721/WE niniejszym traci moc.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do przedsiębiorstwa Vitatene S.A.U. Avda. Antibióticos 59-61, 24009 León, Hiszpania.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 43 z 14.2.1997, s. 1.

(2)  Dz.U. L 40 z 11.2.1989, s. 27.

(3)  Dz.U. L 296 z 26.10.2006, s. 13.


ZAŁĄCZNIK I

Specyfikacja likopenu z Blakeslea trispora

OPIS

Oczyszczony likopen z Blakeslea trispora składa się z co najmniej 95 % likopenu i nie więcej niż 5 % innych karotenoidów. Dostępny jest w formie proszku w odpowiedniej matrycy lub w postaci dyspersji olejowej. Jego barwa jest ciemnoczerwona lub czerwono-fioletowa. Należy zapewnić ochronę antyoksydacyjną.

SPECYFIKACJA

Nazwa chemiczna

:

likopen

Numer CAS

:

502-65-8 (likopen z samych trans-izomerów)

Wzór chemiczny

:

C40H56

Wzór strukturalny

:

Image

Masa cząsteczkowa

:

536,85


ZAŁĄCZNIK II

Wykaz żywności, do której można dodać likopen z Blakeslea trispora

Rodzaj żywności

Najwyższa dopuszczalna zawartość likopenu

Napoje na bazie soków owocowych/warzywnych (łącznie z koncentratami)

2,5 mg/100 g

Napoje zalecane przy wzmożonym wysiłku fizycznym, szczególnie dla sportowców

2,5 mg/100 g

Żywność przeznaczona do spożywania w ramach diet o obniżonej wartości energetycznej służących obniżeniu masy ciała

8 mg/zamiennik posiłku

Płatki śniadaniowe

5 mg/100 g

Tłuszcze i sosy

10 mg/100 g

Zupy inne niż pomidorowe

1 mg/100 g

Pieczywo (w tym chrupkie)

3 mg/100 g

Żywność dietetyczna przeznaczona do specjalnych celów medycznych

Stosownie do danych wymagań żywieniowych

Suplementy diety

15 mg na dawkę dzienną stosownie do zaleceń producenta


ZAŁĄCZNIK III

Monitorowanie stosowania likopenu z Blakeslea trispora

GROMADZONE INFORMACJE

Ilości likopenu z Blakeslea trispora dostarczonego odbiorcom przez przedsiębiorstwo Vitatene do produkcji końcowych wyrobów spożywczych przewidzianych do wprowadzenia do obrotu w Unii Europejskiej.

Wyniki przeszukiwania baz danych pod kątem informacji o wprowadzeniu do obrotu żywności z dodatkiem w postaci likopenu z Blakeslea trispora, wraz z poziomem wzbogacenia żywności i wielkością porcji dla wprowadzonej do obrotu żywności według państwa członkowskiego.

PRZEKAZYWANIE INFORMACJI

Określone powyżej informacje przekazywane są Komisji Europejskiej corocznie za okres 2009–2012, pierwszy raz w terminie 31 października 2010 r. za okres sprawozdawczy przypadający między dniem 1 lipca 2009 r. a dniem 30 czerwca 2010 r., a następnie za kolejne dwa lata przypadające na taki sam roczny okres sprawozdawczy.

INFORMACJE DODATKOWE

W uzasadnionych przypadkach przekazywane powinny być takie same informacje o spożyciu likopenu stosowanego jako barwnik żywności, o ile Vitatene dysponuje takimi informacjami.

Vitatene przekazuje także, w przypadku ich posiadania, nowe informacje naukowe umożliwiające zweryfikowanie maksymalnych bezpiecznych dawek spożycia likopenu.

OCENA WIELKOŚCI SPOŻYCIA LIKOPENU

Na podstawie zgromadzonych i przekazanych informacji, o których mowa powyżej, Vitatene dokona uaktualnionej oceny wielkości spożycia.

PRZEGLĄD

W 2013 r. Komisja zasięgnie opinii EFSA w celu dokonania przeglądu informacji przekazanych przez przemysł.


5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/35


DECYZJA KOMISJI

z dnia 29 kwietnia 2009 r.

w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji dotyczących wydatków w zakresie środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG), za rok budżetowy 2008

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3199)

(Jedynie teksty w językach angielskim, czeskim, estońskim, greckim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, słowackim, słoweńskim i węgierskim są autentyczne)

(2009/366/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (1), w szczególności jego art. 30 i 39,

po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na podstawie rocznych sprawozdań finansowych dotyczących wydatków w zakresie środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich przekazanych przez Republikę Czeską, Estonię, Cypr, Łotwę, Litwę, Węgry, Maltę, Polskę, Słowenię i Słowację wraz z wymaganymi informacjami, rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, muszą zostać rozliczone. Rozliczenie obejmuje kompletność, dokładność i prawdziwość przekazanych ksiąg rachunkowych w świetle sprawozdań jednostek certyfikujących.

(2)

Upłynęły terminy, o których mowa w art. 7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 885/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w zakresie akredytacji agencji płatniczych i innych jednostek, jak również rozliczenia rachunków EFGR i EFRROW (2), przyznane Republice Czeskiej, Estonii, Cyprowi, Łotwie, Litwie, Węgrom, Malcie, Polsce, Słowenii i Słowacji na przekazanie Komisji dokumentów, o których mowa w art. 8 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 oraz w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 885/2006.

(3)

Komisja sprawdziła przekazane informacje oraz powiadomiła Republikę Czeską, Estonię, Cypr, Łotwę, Litwę, Węgry, Maltę, Polskę, Słowenię i Słowację przed dniem 31 marca 2009 r. o wynikach tej weryfikacji oraz niezbędnych poprawkach.

(4)

W odniesieniu do wydatków na rozwój obszarów wiejskich objętych art. 7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 27/2004 z dnia 5 stycznia 2004 r. ustanawiającego przejściowe szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 w odniesieniu do finansowania przez Sekcję Gwarancji EFRG rozwoju obszarów wiejskich na terytorium Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (3), wynik decyzji w sprawie rozliczenia należy odjąć od lub dodać do następnych płatności dokonywanych przez Komisję.

(5)

W świetle dokonanych weryfikacji roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych ksiąg rachunkowych w przypadku niektórych agencji płatniczych. Szczegóły dotyczące tych kwot zostały opisane w sprawozdaniu podsumowującym, które zostało przedstawione Komitetowi Funduszu łącznie z niniejszą decyzją.

(6)

W świetle dokonanych weryfikacji informacje przekazane przez niektóre agencje płatnicze wymagają przeprowadzenia dodatkowego dochodzenia, a ich rachunki nie mogą zostać rozliczone niniejszą decyzją.

(7)

W odniesieniu do wydatków na rozwój obszarów wiejskich objętych rozporządzeniem (WE) nr 27/2004, kwoty podlegające zwrotowi lub płatne w ramach decyzji w sprawie rozliczenia rachunków należy odjąć od lub dodać do następnych płatności.

(8)

Zgodnie z art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 niniejsza decyzja nie ma wpływu na podjęcie przez Komisję późniejszych decyzji wykluczających z finansowania wspólnotowego wydatki dokonane niezgodnie z przepisami Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Nie naruszając art. 2, niniejszym zostają rozliczone rachunki agencji płatniczych państw członkowskich dotyczące wydatków w zakresie środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2008.

Kwoty, które podlegają zwrotowi od każdego państwa członkowskiego lub które są płatne na rzecz każdego państwa członkowskiego zgodnie z niniejszą decyzją w zakresie środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich stosowanych w Republice Czeskiej, Estonii, na Cyprze, Łotwie, Litwie, Węgrzech, Malcie, w Polsce, Słowenii i na Słowacji, wskazane są w załączniku I i załączniku II.

Artykuł 2

W odniesieniu do roku budżetowego 2008, rachunki agencji płatniczych państw członkowskich w zakresie środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich stosowanych w Republice Czeskiej, Estonii, na Cyprze, Łotwie, Litwie, Węgrzech, Malcie, w Polsce, Słowenii i na Słowacji, wskazanych w załączniku III, są wyłączone z niniejszej decyzji i będą przedmiotem przyszłej decyzji w sprawie rozliczenia.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 1.

(2)  Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 90.

(3)  Dz.U. L 5 z 9.1.2004, s. 36.


ZAŁĄCZNIK I

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2008 - EFRG WYDATKI NA ROZWÓJ OBSZARÓW WIEJSKICH W NOWYCH PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH

Kwoty podlegające zwrotowi od lub płatne na rzecz państwa członkowskiego

PC

 

2008 - Wydatki na rzecz agencji płatniczych, których rachunki są

Suma kolumn a i b

Redukcje

Ogółem

Okresowe płatności zwracane państwom członkowskim w roku budżetowym

Kwota podlegająca zwrotowi od (-) lub płatna na rzecz (+) państwa członkowskiego (1)

rozliczone

wyłączone z rozliczenia

= wydatki zadeklarowane w deklaracji rocznej

= suma okresowych płatności zwracanych państwom członkowskim w roku budżetowym

 

 

a

b

c = a + b

d

e = c + d

f

g = e - f

CZ

EUR

32 399 539,50

 

32 399 539,50

0,00

32 399 539,50

0,00

32 399 539,50

EE

EUR

24 148 768,74

 

24 148 768,74

0,00

24 148 768,74

0,00

24 148 768,74

CY

EUR

17 570 826,20

 

17 570 826,20

0,00

17 570 826,20

11 388 159,00

6 182 667,20

LV

EUR

46 986 857,87

 

46 986 857,87

0,00

46 986 857,87

0,00

46 986 857,87

LT

EUR

79 148 259,37

 

79 148 259,37

0,00

79 148 259,37

0,00

79 148 259,37

HU

EUR

90 290 537,46

 

90 290 537,46

0,00

90 290 537,46

0,00

90 290 537,46

MT

EUR

0,00

2 699 140,00

2 699 140,00

0,00

2 699 140,00

2 699 140,00

0,00

PL

EUR

121 595 191,28

 

121 595 191,28

0,00

121 595 191,28

0,00

121 595 191,28

SI

EUR

607 424,53

 

607 424,53

0,00

607 424,53

0,00

607 424,53

SK

EUR

39 259 760,34

 

39 259 760,34

0,00

39 259 760,34

0,00

39 259 760,34


PC

Zaliczki wypłacone, ale pozostające do rozliczenia w ramach realizacji programu [art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999]

CZ

EUR

86 848 000,00

EE

EUR

24 080 000,00

CY

EUR

11 968 000,00

LV

EUR

52 496 000,00

LT

EUR

78 320 000,00

HU

EUR

96 368 000,00

MT

EUR

4 304 000,00

PL

EUR

458 624 000,00

SI

EUR

45 056 000,00

SK

EUR

63 536 000,00


(1)  Z uwagi na to, że wypłaty osiągnęły 95 % planu finansowego dla wszystkich państw członkowskich, saldo zostanie wypłacone wraz z zamknięciem programu.

Uwaga: W odniesieniu do Republiki Czeskiej suma kwoty rozliczonej za rok budżetowy 2008 i kwoty rozliczonej w poprzednich latach jest wyższa od maksymalnego wkładu EFOGR ustanowionego w decyzji Komisji zatwierdzającej program. Saldo końcowe EFOGR wypłacane za program zostanie obliczone zgodnie z całkowitym wkładem EFOGR.


ZAŁACZNIK II

ROZLICZONE WYDATKI W PODZIALE NA ŚRODKI ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH EFRG ZA ROK BUDŻETOWY 2008 W NOWYCH PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH

Różnice między rocznymi sprawozdaniami finansowymi a deklaracjami wydatków

REPUBLIKA CZESKA

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna „e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Wcześniejsze emerytury

486 177,10

 

486 177,10

2

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania

–62 324,19

 

–62 324,19

3

Rolno-środowiskowe

24 415 487,28

 

24 415 487,28

4

Lasy

768 151,81

 

768 151,81

5

Grupy producentów

6 792 047,50

 

6 792 047,50

6

Pomoc techniczna

0,00

 

0,00

7

Sapard

0,00

 

0,00

700

Inwestycje w gospodarstwach rolnych, rozporządzenie (WE) nr 1268/1999

0,00

 

0,00

701

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu, rozporządzenie (WE) nr 1268/1999

0,00

 

0,00

702

Skutki powodzi 1

0,00

 

0,00

703

Poprawa struktur jakości

0,00

 

0,00

704

Poprawa gruntów i reparcelacja

0,00

 

0,00

705

Odnawianie i rozwój małych miasteczek

0,00

 

0,00

706

Skutki powodzi 2

0,00

 

0,00

707

Rozwój infrastruktury wiejskiej

0,00

 

0,00

708

Rozwój i dywersyfikacja działalności

0,00

 

0,00

709

Metody produkcji rolnej, które należy chronić

0,00

 

0,00

710

Poprawa szkolenia zawodowego

0,00

 

0,00

711

Pomoc techniczna SAPARD

0,00

 

0,00

 

Razem

32 399 539,50

0,00

32 399 539,50


ESTONIA

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna „e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania

–85 013,95

 

–85 013,95

2

Rolno-środowiskowe

20 416 942,68

 

20 416 942,68

3

Zalesianie gruntów rolnych

125 877,94

 

125 877,94

4

Wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych

2 154 035,51

 

2 154 035,51

5

Spełnianie norm

1 373 830,87

 

1 373 830,87

6

Uzupełnienia do płatności bezpośrednich

4 570,72

 

4 570,72

7

Pomoc techniczna

155 007,67

 

155 007,67

8

Sapard

0,00

 

0,00

9

Wsparcie dla obszarów o ograniczeniach środowiskowych

3 517,30

 

3 517,30

 

Razem

24 148 768,74

0,00

24 148 768,74


CYPR

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna „e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Wsparcie inwestycji na rzecz gospodarowania odpadami zwierzęcymi

2 160 970,53

 

2 160 970,53

2

Zachęcanie do poprawy i rozwoju

3 845 690,82

 

3 845 690,82

3

Zachęcanie do zakładania grup producentów

391 894,08

 

391 894,08

4

Promowanie kształcenia zawodowego rolników

0,00

 

0,00

5

Usługi techniczne i doradcze dla rolników

58 475,17

 

58 475,17

6

Wcześniejsze emerytury

500 463,80

 

500 463,80

7

Wsparcie dla młodych rolników

710 000,00

 

710 000,00

8

Spełnianie norm UE

1 890 818,08

 

1 890 818,08

9

Przyjęcie środków rolno-środowiskowych

2 724 287,26

 

2 724 287,26

10

Działania rolno-środowiskowe na rzecz ochrony walorów przyrodniczych

2 608 009,46

 

2 608 009,46

11

Zalesianie

40 915,05

 

40 915,05

12

Poprawa infrastruktury na rzecz rozwoju hodowli

490 532,61

 

490 532,61

13

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania

–13 576,13

 

–13 576,13

14

Wsparcie dla systemów jakości

673 718,97

 

673 718,97

15

Wsparcie dla tradycyjnego przetwórstwa na małą skalę

584 241,84

 

584 241,84

16

Ochrona rolniczych i tradycyjnych krajobrazów

282 638,86

 

282 638,86

17

Ochrona przed pożarami lasów i innymi klęskami żywiołowymi

123 163,39

 

123 163,39

18

Zalesianie gruntów nierolnych

396 079,52

 

396 079,52

19

Poprawa procesu zbiorów

0,00

 

0,00

20

Wsparcie techniczne dla wdrażania, monitoring

70 039,46

 

70 039,46

21

Wsparcie techniczne wspólnych inicjatyw na poziomie lokalnym

32 463,43

 

32 463,43

 

Razem

17 570 826,20

0,00

17 570 826,20


ŁOTWA

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna „e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Wcześniejsze emerytury

3 250 393,40

 

3 250 393,40

2

Grupy producentów

1 589 329,59

 

1 589 329,59

3

Wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych

10 953 829,98

 

10 953 829,98

4

Spełnianie norm

7 050 638,64

 

7 050 638,64

5

Rolno-środowiskowe

23 854 472,13

 

23 854 472,13

6

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania

34 948,53

 

34 948,53

7

Pomoc techniczna

258 913,87

 

258 913,87

8

Zobowiązania z poprzedniego okresu programowania

–5 668,27

 

–5 668,27

9

Przydział zasobów na jednolite płatności obszarowe

0,00

 

0,00

 

Razem

46 986 857,87

0,00

46 986 857,87


LITWA

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna „e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Rolno-środowiskowe

27 947 981,79

 

27 947 981,79

2

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania i obszary o ograniczeniach środowiskowych

48 234,08

 

48 234,08

3

Spełnianie norm

26 055 356,07

 

26 055 356,07

4

Zalesianie gruntów rolnych

1 734 572,99

 

1 734 572,99

5

Wcześniejsze emerytury

19 490 903,99

 

19 490 903,99

6

Wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych w trakcie restrukturyzacji

2 081 962,83

 

2 081 962,83

7

Inne środki

447 848,76

 

447 848,76

8

Pomoc techniczna

1 330 659,16

 

1 330 659,16

9

Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie

10 739,70

 

10 739,70

 

Razem

79 148 259,37

0,00

79 148 259,37


WĘGRY

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna „e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Rolno-środowiskowe

59 606 523,82

 

59 606 523,82

2

Spełnianie norm

13 784 071,07

 

13 784 071,07

3

Zalesianie

15 357 233,59

 

15 357 233,59

4

Wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych

322 737,06

 

322 737,06

5

Grupy producentów

– 233,15

 

– 233,15

6

Wcześniejsze emerytury

0,00

 

0,00

7

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania

–25 011,06

 

–25 011,06

8

Pomoc techniczna

1 245 216,13

 

1 245 216,13

9

Projekty zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 1268/1999

0,00

 

0,00

10

Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie

0,00

 

0,00

 

Razem

90 290 537,46

0,00

90 290 537,46


POLSKA

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna „e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Wcześniejsze emerytury

25 431 473,58

 

25 431 473,58

2

Wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych

12 965 617,28

 

12 965 617,28

3

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania

–1 487 716,01

 

–1 487 716,01

4

Przedsięwzięcia rolno-środowiskowe i dobrostan zwierząt

5 663 544,07

 

5 663 544,07

5

Zalesianie

11 625 652,61

 

11 625 652,61

6

Spełnianie norm UE

62 703 110,98

 

62 703 110,98

7

Grupy producentów

1 799 132,10

 

1 799 132,10

8

Pomoc techniczna

2 763 199,78

 

2 763 199,78

9

Uzupełnienie płatności bezpośrednich

140 155,01

 

140 155,01

10

Projekty zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 1268/1999

–8 978,12

 

–8 978,12

 

Razem

121 595 191,28

0,00

121 595 191,28


SŁOWENIA

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna„e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania

78 615,04

 

78 615,04

2

Rolno-środowiskowe

–1 190 735,17

 

–1 190 735,17

3

Wcześniejsze emerytury

1 386 969,91

 

1 386 969,91

4

Spełnianie norm

199 761,17

 

199 761,17

5

Pomoc techniczna

101 777,75

 

101 777,75

6

Program SAPARD

34 856,75

 

34 856,75

7

Uzupełnienie dopłat bezpośrednich

–3 820,92

 

–3 820,92

 

Razem

607 424,53

0,00

607 424,53


SŁOWACJA

Nr

Środki

Wydatki 2008

Załącznik I kolumna „a”

Redukcje

Załącznik I kolumna „d”

Kwota rozliczona w 2008 r.

Załącznik I kolumna „e”

 

 

i

ii

iii = i + ii

1

Inwestycje w gospodarstwach rolnych

1 650 413,98

 

1 650 413,98

2

Szkolenia

0,00

 

0,00

3

Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania i obszary o ograniczeniach środowiskowych

317 367,06

 

317 367,06

4

Spełnianie norm

3 982 447,52

 

3 982 447,52

5

Wsparcie rolno-środowiskowe

25 815 864,82

 

25 815 864,82

6

Poprawa przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych

942 660,39

 

942 660,39

7

Gospodarka leśna

4 564,40

 

4 564,40

8

Zalesianie gruntów rolnych

106 689,23

 

106 689,23

9

Konsolidacja gruntów

465 593,60

 

465 593,60

10

Dywersyfikacja działalności rolniczej

34 451,27

 

34 451,27

11

Wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych

414 691,29

 

414 691,29

12

Grupy producentów

2 387 788,82

 

2 387 788,82

13

Pomoc techniczna obejmująca ocenę

3 137 462,36

 

3 137 462,36

14

Uzupełnienie płatności bezpośrednich

– 234,40

 

– 234,40

901

Inwestycje w gospodarstwach rolnych, rozporządzenie (WE) nr 1268/1999

0,00

 

0,00

905

Wsparcie rolno-środowiskowe – projekty zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 1268/1999

0,00

 

0,00

907

Gospodarka leśna – projekty zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 1268/1999

0,00

 

0,00

912

Grupy producentów – projekty zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 1268/1999

0,00

 

0,00

 

Razem

39 259 760,34

0,00

39 259 760,34


ZAŁACZNIK III

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2008 - EFRG WYDATKI NA ROZWÓJ OBSZARÓW WIEJSKICH W NOWYCH PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH

Wykaz agencji płatniczych, których rachunki są wyłączone z rozliczenia i które będą przedmiotem przyszłej decyzji w sprawie rozliczenia

Państwo członkowskie

Agencja płatnicza

Malta

MRRA


5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/44


DECYZJA KOMISJI

z dnia 29 kwietnia 2009 r.

w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) za rok budżetowy 2008

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3217)

(2009/367/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (1), w szczególności jego art. 30 i 32,

po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 Komisja, na podstawie rocznych sprawozdań finansowych przekazanych przez państwa członkowskie wraz z informacjami wymaganymi do rozliczenia oraz ze świadectwem kompletności, dokładności i prawdziwości przekazanych ksiąg oraz ze sprawozdaniami organów certyfikujących, rozlicza rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

(2)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w odniesieniu do prowadzenia kont przez agencje płatnicze, deklaracji wydatków i dochodów oraz warunków zwrotu wydatków w ramach EFRG i EFRROW (2), wydatkami uwzględnianymi z tytułu roku budżetowego 2008 są wydatki dokonane przez państwa członkowskie między dniem 16 października 2007 r. a dniem 15 października 2008 r.

(3)

Komisja sprawdziła informacje przekazane przez państwa członkowskie oraz powiadomiła państwa członkowskie przed dniem 31 marca 2009 r. o wynikach tej weryfikacji oraz niezbędnych poprawkach.

(4)

Roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych rocznych sprawozdań finansowych w przypadku niektórych agencji płatniczych. Kwoty rozliczone przez państwo członkowskie oraz kwoty podlegające zwrotowi od lub płatne na rzecz państwa członkowskiego wymienione są w załączniku I.

(5)

Informacje przekazane przez niektóre inne agencje płatnicze wymagają przeprowadzenia dodatkowego dochodzenia, a ich rachunki nie mogą zostać rozliczone niniejszą decyzją. W załączniku II wymienione są agencje płatnicze, których to dotyczy.

(6)

Na mocy art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 883/2006 wszelkie przekroczenia terminów w sierpniu, wrześniu oraz październiku są brane pod uwagę w decyzji w sprawie rozliczenia rachunków. Część wydatków zadeklarowanych przez niektóre państwa członkowskie w tych miesiącach w r. 2008 została dokonana po przekroczeniu obowiązujących terminów. Niniejsza decyzja powinna zatem ustanowić odpowiednie redukcje.

(7)

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 i art. 9 rozporządzenia (WE) nr 883/2006 Komisja dokonała już redukcji lub zawieszenia szeregu płatności miesięcznych na wydatki w roku budżetowym 2008. W celu uniknięcia jakiegokolwiek przedwczesnego bądź jedynie chwilowego zwrotu przedmiotowych kwot, nie powinny one zostać uznane w niniejszej decyzji i powinny być dalej rozpatrywane w ramach procedury rozliczenia zgodności rachunków zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

(8)

Zgodnie z art. 32 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, 50 % konsekwencji finansowych wynikających z nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości ponosi państwo członkowskie, którego to dotyczy, jeżeli odzyskanie nie nastąpiło w terminie czterech lat od daty pierwszego ustalenia administracyjnego lub sądowego, lub w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi. Artykuł 32 ust. 3 wymienionego rozporządzenia zobowiązuje państwa członkowskie do przesłania Komisji razem z rocznym sprawozdaniem finansowym skróconego zestawienia procedur windykacji wszczętych w wyniku nieprawidłowości. Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania obowiązku sprawozdawczego państw członkowskich w odniesieniu do kwot, które podlegają zwrotowi, są określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 885/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w zakresie akredytacji agencji płatniczych i innych jednostek, jak również rozliczenia rachunków EFGR i EFRROW (3). W załączniku III do wymienionego rozporządzenia przedstawione są tabele, które państwa członkowskie muszą dostarczyć w 2009 r. Na podstawie wypełnionych przez państwa członkowskie tabel Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie konsekwencji finansowych wynikających z nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości starszych niż odpowiednio cztery lata lub osiem lat. Decyzja ta pozostaje bez wpływu na przyszłe decyzje w sprawie zgodności na mocy art. 32 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

(9)

Zgodnie z art. 32 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 państwa członkowskie mogą zdecydować o niekontynuowaniu windykacji. Taka decyzja może zostać podjęta jedynie w przypadku, gdy łączna kwota poniesionych i przewidywanych kosztów windykacji przewyższa kwotę do odzyskania lub gdy odzyskanie okazuje się niemożliwe w związku z niewypłacalnością dłużnika lub osób odpowiedzialnych prawnie za nieprawidłowości, stwierdzoną i uznaną zgodnie z prawem krajowym. Jeżeli decyzję podjęto w terminie czterech lat od daty pierwszego ustalenia administracyjnego lub sądowego bądź w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi, 100 % konsekwencji finansowych wynikających z nieodzyskania powinno zostać pokryte z budżetu Wspólnoty. W skróconym zestawieniu, o którym mowa w art. 32 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, przedstawiono kwoty, w odniesieniu do których państwa członkowskie podjęły decyzję o niekontynuowaniu windykacji, oraz powody tych decyzji. Kwoty te nie są ponoszone przez państwa członkowskie, których to dotyczy, lecz zostają w związku z powyższym pokryte z budżetu Wspólnoty. Decyzja ta pozostaje bez wpływu na przyszłe decyzje w sprawie zgodności na mocy art. 32 ust. 8 wspomnianego rozporządzenia.

(10)

Zgodnie z art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, niniejsza decyzja nie ma wpływu na podjęcie przez Komisję późniejszych decyzji wykluczających z finansowania wspólnotowego wydatki dokonane niezgodnie z przepisami Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zostają rozliczone rachunki agencji płatniczych państw członkowskich, z wyjątkiem agencji płatniczych określonych w art. 2, dotyczące wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) w odniesieniu do roku budżetowego 2008.

Kwoty, które na podstawie niniejszej decyzji podlegają zwrotowi od każdego państwa członkowskiego lub które są płatne na rzecz każdego państwa członkowskiego, wraz z tymi wynikającymi z zastosowania art. 32 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, są określone w załączniku I.

Artykuł 2

W odniesieniu do roku budżetowego 2008 rachunki agencji płatniczych państw członkowskich dotyczące wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG), określonych w załączniku II, są wyłączone z niniejszej decyzji i będą przedmiotem przyszłej decyzji w sprawie rozliczenia rachunków.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 1.

(2)  Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 1.

(3)  Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 90.


ZAŁĄCZNIK I

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2008

Kwoty podlegające zwrotowi od lub płatne na rzecz państwa członkowskiego

PC

 

2008 – Wydatki/Dochody przyznane agencjom płatniczym, których rachunki są

Suma kolumn a i b

Redukcje i zawieszenia w całym roku budżetowym (1)

Redukcje zgodne z art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005

Suma z uwzględnieniem redukcji i zawieszeń

Zaliczki wypłacone państwom członkowskim w roku budżetowym

Kwota podlegająca zwrotowi od (–) lub płatna na rzecz (+) państwa członkowskiego (2)

rozliczone

wyłączone z rozliczenia

= wydatki / przyznane dochody zadeklarowane w deklaracji rocznej

= suma wydatków / przyznane dochody w deklaracjach miesięcznych

 

 

a

b

c = a + b

d

e

f = c + d + e

g

h = f – g

BE

EUR

432 608 618,53

273 518 319,77

706 126 938,30

– 593,30

–54 510,68

706 071 834,32

706 201 150,75

– 129 316,43

BG

EUR

173 261 850,21

0,00

173 261 850,21

–10 969,94

0,00

173 250 880,27

173 262 003,11

–11 122,84

CZ

EUR

382 633 310,43

0,00

382 633 310,43

0,00

0,00

382 633 310,43

382 638 179,78

–4 869,35

DK

DKK

0,00

0,00

0,00

0,00

–14 764,84

–14 764,84

0,00

–14 764,84

DK

EUR

981 148 146,05

0,00

981 148 146,05

– 334 916,53

0,00

980 813 229,52

980 605 638,09

207 591,43

DE

EUR

4 679 844 580,08

421 042 712,93

5 100 887 293,01

–37 390,29

–2 874 536,38

5 097 975 366,35

5 101 133 812,30

–3 158 445,95

EE

EUR

41 604 457,53

0,00

41 604 457,53

–30 242,24

0,00

41 574 215,29

41 537 242,47

36 972,82

IE

EUR

1 452 426 445,64

0,00

1 452 426 445,64

– 152 676,24

– 209 340,42

1 452 064 428,98

1 450 327 500,26

1 736 928,72

EL

EUR

0,00

2 460 745 905,37

2 460 745 905,37

0,00

0,00

2 460 745 905,37

2 460 745 905,37

0,00

ES

EUR

5 476 876 522,21

0,00

5 476 876 522,21

–4 919 283,22

–4 564 317,68

5 467 392 921,32

5 475 621 557,38

–8 228 636,07

FR

EUR

8 323 180 801,10

0,00

8 323 180 801,10

–1 302 798,28

–18 942 379,66

8 302 935 623,16

8 324 404 948,60

–21 469 325,44

IT

EUR

4 168 669 787,38

101 969 623,15

4 270 639 410,53

–1 887 157,65

–4 363 298,08

4 264 388 954,80

4 264 132 179,52

256 775,28

CY

EUR

27 774 540,54

0,00

27 774 540,54

0,00

0,00

27 774 540,54

27 774 540,54

0,00

LV

EUR

96 759 251,98

0,00

96 759 251,98

0,00

0,00

96 759 251,98

96 760 415,54

–1 163,56

LT

EUR

155 733 024,94

0,00

155 733 024,94

0,00

0,00

155 733 024,94

155 996 896,19

– 263 871,25

LU

EUR

33 965 171,44

0,00

33 965 171,44

–1 273,90

0,00

33 963 897,54

33 787 840,71

176 056,83

HU

EUR

486 553 484,46

0,00

486 553 484,46

–11 055,36

0,00

486 542 429,10

492 387 580,59

–5 845 151,49

MT

EUR

0,00

2 472 341,64

2 472 341,64

0,00

0,00

2 472 341,64

2 472 341,64

0,00

NL

EUR

854 800 814,16

0,00

854 800 814,16

–91 807,12

–65 076,30

854 643 930,74

856 242 767,86

–1 598 837,12

AT

EUR

656 513 475,83

0,00

656 513 475,83

0,00

–44 207,31

656 469 268,52

656 496 253,55

–26 985,03

PL

EUR

1 172 220 664,21

0,00

1 172 220 664,21

0,00

0,00

1 172 220 664,21

1 172 232 662,17

–11 997,96

PT

EUR

0,00

720 094 153,57

720 094 153,57

0,00

0,00

720 094 153,57

720 094 153,57

0,00

RO

EUR

0,00

461 870 850,36

461 870 850,36

0,00

0,00

461 870 850,36

461 870 850,36

0,00

SI

EUR

93 014 996,23

0,00

93 014 996,23

0,00

0,00

93 014 996,23

93 152 578,75

– 137 582,52

SK

EUR

169 701 265,50

0,00

169 701 265,50

0,00

0,00

169 701 265,50

169 768 426,79

–67 161,29

FI

EUR

565 626 400,21

0,00

565 626 400,21

–2 432,42

–7 736,10

565 616 231,70

567 200 798,71

–1 584 567,01

SE

SEK

0,00

0,00

0,00

0,00

–65 415,38

–65 415,38

0,00

–65 415,38

SE

EUR

713 833 441,95

0,00

713 833 441,95

–35 629,22

0,00

713 797 812,73

713 869 554,32

–71 741,59

UK

GBP

0,00

0,00

0,00

0,00

–58 909,25

–58 909,25

0,00

–58 909,25

UK

EUR

3 158 349 336,06

0,00

3 158 349 336,06

–14 574 228,18

0,00

3 143 775 107,88

3 223 172 099,30

–79 396 991,42


PC

 

Wydatki (3)

Dochody przeznaczone na określony cel (3)

Fundusz cukrowniczy

Artykuł 32 (= e)

Suma (= h)

Wydatki (4)

Dochody przeznaczone na określony cel (4)

05 07 01 06

6701

05 02 16 02

6803

6702

i

j

k

l

m

n = i + j + k + l + m

BE

EUR

–74 805,75

0,00

0,00

0,00

–54 510,68

– 129 316,43

BG

EUR

–11 122,84

0,00

0,00

0,00

0,00

–11 122,84

CZ

EUR

–4 869,35

0,00

0,00

0,00

0,00

–4 869,35

DK

DKK

0,00

0,00

0,00

0,00

–14 764,84

–14 764,84

DK

EUR

207 591,43

0,00

0,00

0,00

0,00

207 591,43

DE

EUR

– 209 002,65

–74 906,93

0,00

0,00

–2 874 536,38

–3 158 445,95

EE

EUR

36 972,82

0,00

0,00

0,00

0,00

36 972,82

IE

EUR

1 946 269,14

0,00

0,00

0,00

– 209 340,42

1 736 928,72

EL

EUR

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

ES

EUR

–3 664 318,39

0,00

0,00

0,00

–4 564 317,68

–8 228 636,07

FR

EUR

–2 526 945,78

0,00

0,00

0,00

–18 942 379,66

–21 469 325,44

IT

EUR

4 620 073,36

0,00

0,00

0,00

–4 363 298,08

256 775,28

CY

EUR

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

LV

EUR

–1 035,93

– 127,63

0,00

0,00

0,00

–1 163,56

LT

EUR

– 263 563,31

– 307,94

0,00

0,00

0,00

– 263 871,25

LU

EUR

176 056,83

0,00

0,00

0,00

0,00

176 056,83

HU

EUR

–5 845 151,49

0,00

0,00

0,00

0,00

–5 845 151,49

MT

EUR

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

NL

EUR

–1 444 785,70

–88 975,12

0,00

0,00

–65 076,30

–1 598 837,12

AT

EUR

17 222,28

0,00

0,00

0,00

–44 207,31

–26 985,03

PL

EUR

–11 997,96

0,00

0,00

0,00

0,00

–11 997,96

PT

EUR

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

RO

EUR

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

SI

EUR

– 137 582,52

0,00

0,00

0,00

0,00

– 137 582,52

SK

EUR

3 555,47

–70 716,76

0,00

0,00

0,00

–67 161,29

FI

EUR

–1 521 889,93

–54 940,99

0,00

0,00

–7 736,10

–1 584 567,01

SE

SEK

0,00

0,00

0,00

0,00

–65 415,38

–65 415,38

SE

EUR

–71 741,59

0,00

0,00

0,00

0,00

–71 741,59

UK

GBP

0,00

0,00

0,00

0,00

–58 909,25

–58 909,25

UK

EUR

–79 396 991,42

0,00

0,00

0,00

0,00

–79 396 991,42


(1)  Redukcje i zawieszenia oznaczają pozycje uwzględnione w systemie płatniczym, do których dodano w szczególności korekty związane z przekroczeniem terminów płatności w sierpniu, wrześniu i październiku 2008 r.

(2)  Dla ustalenia kwoty podlegającej zwrotowi od lub płatnej na rzecz państwa członkowskiego bierze się pod uwagę kwotę będącą sumą rozliczonej rocznej deklaracji wydatków (kolumna a) lub będącą sumą miesięcznych deklaracji wydatków wyłączonych z rozliczenia (kolumna b).

Stosowany kurs walutowy: art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.

(3)  Jeżeli pozycja „Dochody przeznaczone na określony cel” jest korzystna dla państwa członkowskiego, musi zostać zadeklarowana pod pozycją 05 07 01 06.

(4)  Jeżeli pozycja „Dochody przeznaczone na określony cel w ramach funduszu cukrowniczego” jest korzystna dla państwa członkowskiego, musi zostać zadeklarowana pod pozycją 05 02 16 02.

Uwaga: Nomenklatura 2009: 05 07 01 06, 05 02 16 02, 6701, 6702, 6803.


ZAŁĄCZNIK II

ROZLICZENIE RACHUNKÓW AGENCJI PŁATNICZYCH

ROK BUDŻETOWY 2008 – EFRG

Wykaz agencji płatniczych, których rachunki są wyłączone z rozliczenia i które będą przedmiotem przyszłej decyzji w sprawie rozliczenia

Państwo członkowskie

Agencja płatnicza

Belgia

ALV

Niemcy

Baden-Württemberg

Grecja

OPEKEPE

Włochy

ARBEA

Malta

MRRA

Portugalia

IFAP

Rumunia

PIAA


5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/50


DECYZJA KOMISJI

z dnia 4 maja 2009 r.

ustalająca na rok gospodarczy 2009/2010 kwoty pomocy na rzecz dywersyfikacji oraz dodatkowej pomocy na rzecz dywersyfikacji przyznawanej w ramach tymczasowego systemu restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3158)

(Jedynie tekst w języku hiszpańskim jest autentyczny)

(2009/368/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiające tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 968/2006 z dnia 27 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie (2), w szczególności jego art. 13 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Komisja ustali kwoty pomocy przyznawanej każdemu państwu członkowskiemu na rzecz dywersyfikacji zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 oraz dodatkowej pomocy na rzecz dywersyfikacji zgodnie z art. 7 wymienionego rozporządzenia.

(2)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 968/2006 kwoty pomocy na rzecz dywersyfikacji i dodatkowej pomocy na rzecz dywersyfikacji obliczane są na podstawie kwot cukru wyrażonych w tonach, z których zrezygnowało dane państwo członkowskie w roku gospodarczym 2009/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przypadające na dane państwo członkowskie kwoty pomocy na rzecz dywersyfikacji i dodatkowej pomocy na rzecz dywersyfikacji, o których mowa odpowiednio w art. 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 320/2006, ustalone na podstawie kwot cukru wyrażonych w tonach, z których zrezygnowało dane państwo członkowskie w roku gospodarczym 2009/2010, są określone w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja jest skierowana do Królestwa Hiszpanii.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 maja 2009 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 58 z 28.2.2006, s. 42.

(2)  Dz.U. L 176 z 30.6.2006, s. 32.


ZAŁĄCZNIK

Kwoty pomocy na rzecz dywersyfikacji i dodatkowej pomocy na rzecz dywersyfikacji na rok gospodarczy 2009/2010

(EUR)

Państwo członkowskie

Pomoc na rzecz dywersyfikacji

Dodatkowa pomoc na rzecz dywersyfikacji

Hiszpania

10 304 268,00

23 197 020,93


Sprostowania

5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/51


Sprostowanie do dyrektywy Komisji 2008/113/WE z dnia 8 grudnia 2008 r. zmieniającej dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej niektórych mikroorganizmów jako substancji czynnych

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 330 z dnia 9 grudnia 2008 r. )

Strona 14, załącznik, wiersz 213, kolumna „Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne”:

zamiast:

„T11”,

powinno być:

„T25”.

Strona 14, załącznik, wiersz 213, kolumna „Przepisy szczególne”:

zamiast:

„T11”,

powinno być:

„T25”.


5.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/51


Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2019/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 2058/96, (WE) nr 327/98 i (WE) nr 955/2005 otwierające kontyngenty taryfowe na przywóz w sektorze ryżu oraz stanowiące o zarządzaniu nimi

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 384 z dnia 29 grudnia 2006 r. )

Strona 50, art. 2 pkt 2:

zamiast:

„2)

Artykuł 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 2

W przypadku ilości objętych pozwoleniami na przywóz (…)”,”

powinno być:

„2)

Artykuł 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 2

W przypadku ilości nieobjętych pozwoleniami na przywóz (…)”.”

Strona 51, art. 2 pkt 5, art. 5 akapit drugi zdanie drugie:

zamiast:

„(…) podmioty gospodarcze, które złożyły wnioski na ilość równą lub większą niż 20 ton.”,

powinno być:

„(…) podmioty gospodarcze, których pozwolenia obejmują ilość równą lub większą niż 20 ton.”.

Strona 52, art. 3 pkt 4, art. 4 ust. 4 zdanie drugie:

zamiast:

„(…) podmioty gospodarcze, które złożyły wnioski na ilość równą lub większą niż 20 ton.”,

powinno być:

„(…) podmioty gospodarcze, których pozwolenia obejmują ilość równą lub większą niż 20 ton.”.