11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/1

(1)

Wspólne stanowisko 2008/652/WPZiB przewiduje dodatkowe środki restrykcyjne dotyczące między innymi osób i podmiotów, których zasoby podlegają zamrożeniu, powściągliwości w zakresie publicznego wsparcia finansowego – w szczególności kredytów, gwarancji i ubezpieczeń eksportowych – aby uniknąć udzielania jakiegokolwiek wsparcia finansowego przyczyniającego się do działań wrażliwych z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub do opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej, a także inspekcji ładunków wysyłanych do Iranu i przysyłanych z tego kraju samolotami lub statkami, będących w posiadaniu lub kontrolowanych przez Iran Air Cargo oraz Islamic Republic of Iran Shipping Line, o ile istnieją uzasadnione powody by podejrzewać, że dany samolot lub statek przewozi towary zakazane na mocy tego wspólnego stanowiska. Wspólne stanowisko 2008/652/WPZiB przewiduje również zakaz dostarczania, sprzedawania lub przekazywania niektórych produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, które mogłyby wesprzeć działania wrażliwe z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub do opracowywanie systemów przenoszenia broni jądrowej.

(2)

Wspólne stanowisko 2008/652/WPZiB wymaga ponadto od wszystkich państw członkowskich zachowania czujności w odniesieniu do działań instytucji finansowych podlegających ich jurysdykcji, prowadzonych z wszelkimi bankami mającymi siedzibę w Iranie, a także z ich zagranicznymi oddziałami i filiami, aby zapobiec przyczynianiu się tych działań do działań wrażliwych z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub do opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej. W tym celu niektóre przepisy tego wspólnego stanowiska odnoszą się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (2).

(3)

Należy zaznaczyć, że składanie i przesyłanie bankowi koniecznych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 423/2007 (3), nie oznacza udostępniania funduszy w rozumieniu art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia.

(4)

Rozporządzeniem (WE) nr 423/2007 ustanowiono pewne środki ograniczające wobec Iranu zgodnie ze wspólnym stanowiskiem 2007/140/WPZiB. Istnieje w związku z tym ryzyko roszczeń wobec podmiotów gospodarczych i dlatego należy zapewnić tym podmiotom stałą ochronę przed wszelkimi roszczeniami związanymi z umową lub inną transakcją, której wykonanie zostało zakłócone przez środki nałożone tym rozporządzeniem.

(5)

Środki te mieszczą się w zakresie stosowania Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i w związku z tym – w szczególności aby zapewnić ich jednolite stosowanie przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich – do ich wdrożenia we Wspólnocie niezbędny jest odpowiedni akt wspólnotowy.

(6)

W art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 423/2007 odniesienie do art. 5 ust. 1 lit. c) musi zostać zmienione tak, aby uwzględnić zmiany wprowadzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 618/2007 zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 423/2007 dotyczące środków ograniczających wobec Iranu (4).

(7)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 423/2007.

(8)

W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono niezwłocznie wejść w życie,

a)

W art. 1 dodaje się następujące litery:

b)

W art. 2 ust. 1 lit. a) dodaje się następujący punkt:

c)

W art. 3 dodaje się następujący ustęp:

„1a.   Zezwolenie na każdy eksport wymagający zezwolenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem wydawane jest przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma swoją siedzibę oraz zgodnie z warunkami przewidzianymi w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1334/2000. Zezwolenie jest ważne w całej Wspólnocie.”.

d)

Artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

„Zabrania się nabywania w, przywozu z lub transportu z Iranu towarów i technologii wymienionych w załącznikach I oraz IA, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu, czy też nie.”.

e)

Wprowadza się następujący artykuł:

„Artykuł 4a

Aby zapobiec przekazywaniu towarów i technologii wymienionych w załącznikach I oraz IA, samoloty transportowe i statki handlowe będące w posiadaniu lub kontrolowane przez Iran Air Cargo oraz Islamic Republic of Iran Shipping Line, podlegają obowiązkowi przedstawienia właściwym organom celnym danego państwa członkowskiego informacji, przed przyjazdem lub wyjazdem, o wszystkich towarach przywożonych do Wspólnoty lub z niej wywożonych.

Przepisy regulujące obowiązek dostarczania informacji przed przyjazdem i wyjazdem, a w szczególności obowiązujące terminy i wymagane dane, są określone w obowiązujących przepisach dotyczących deklaracji skróconych przywozowych i wywozowych, a także deklaracji celnych zawartych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 648/2005 z dnia 13 kwietnia 2005 r. zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (5) oraz w rozporządzeniu Komisji nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającym rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (6).

Iran Air Cargo oraz Islamic Republic of Iran Shipping Line lub ich przedstawiciele sporządzają ponadto deklarację wskazującą czy dane towary są objęte zakresem stosowania rozporządzeniem (WE) nr 1334/2000 lub niniejszego rozporządzenia oraz – jeżeli wywóz tych towarów jest uzależniony od otrzymania pozwolenia na wywóz – przedstawić szczegółowe dane dotyczące przyznanej im w tym celu licencji eksportowej.

Do dnia 30 czerwca 2009 r. przywozowe i wywozowe deklaracje skrócone, a także niezbędne dodatkowe informacje, o których mowa wyżej, mogą być przedstawiane na piśmie, przy użyciu informacji handlowych, portowych lub transportowych, pod warunkiem, że informacje te zawierają niezbędne dane. W przypadku deklaracji wywozowej, informacje, o których mowa w załączniku 30A do rozporządzenia (WE) nr 1875/2006 nie są wymagane przed dniem 30 czerwca 2009 r.

Od dnia 1 lipca 2009 r. niezbędne dodatkowe informacje, o których mowa wyżej, przedstawiane są w formie pisemnej lub w deklaracjach skróconych, odpowiednio przywozowych i wywozowych.

f)

Artykuł 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Zakazuje się:

g)

W art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IV, jak również wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą tych osób, podmiotów lub organów. W załączniku IV wymieniono osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006) i pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008).”.

h)

Wprowadza się następujące artykuły:

„Artykuł 11a

1.   Instytucje finansowe i kredytowe objęte zakresem zastosowania art. 18, w ramach swoich działań prowadzonych z instytucjami finansowymi i kredytowymi, o których mowa w ust. 2 oraz aby zapobiec przyczynianiu się tych działań do działań wrażliwych z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub do opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej:

2.   Środki wymienione w ust. 1 mają zastosowanie do działań prowadzonych przez instytucje finansowe i kredytowe z:

Artykuł 11b

1.   Oddziały i filie Banku Saderat objęte zakresem zastosowania art. 18 powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku III, o wszelkich dokonanych lub otrzymanych przez nie przelewach środków pieniężnych, o nazwach/nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przelewu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, deklaracja powinna określać rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których dotyczy dana transakcja, a zwłaszcza wskazywać, czy dotyczy towarów objętych rozporządzeniem (WE) nr 1334/2000 lub niniejszym rozporządzeniem, a także – jeżeli wywóz tych towarów jest uzależniony od otrzymania pozwolenia – podać numer przyznanej licencji.

2.   Z zastrzeżeniem i zgodnie z ustaleniami odnoszącymi się do wymiany informacji, powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują te dane, w zależności od potrzeb, właściwym organom pozostałych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która może przyczyniać się do działań wrażliwych z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub do opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej.”.

i)

W art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Zakazy wymienione w art. 5 ust. 1 lit. d) i w art. 7 ust. 3 nie skutkują jakąkolwiek odpowiedzialnością prawną danych osób fizycznych lub prawnych, lub podmiotów z jakiegokolwiek tytułu, jeżeli te osoby lub podmioty nie wiedziały ani nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogłyby naruszyć te zakazy.”.

j)

W art. 12 dodaje się następujący ustęp:

„3.   Przekazanie w dobrej wierze, przewidziane w art. 11a i 11b, informacji, o których mowa w art. 11a i 11b, dokonane przez instytucję lub osobę, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, albo przez dyrekcję lub pracowników takiej instytucji lub osoby, nie skutkuje jakąkolwiek odpowiedzialnością prawną tej instytucji lub osoby z jakiegokolwiek tytułu.”.

k)

Wprowadza się następujący artykuł:

„Artykuł 12a

1.   Nie są zaspakajane jakiekolwiek roszczenia odszkodowawcze ani jakiekolwiek inne roszczenia tego typu, takie jak roszczenie do potrącenia lub roszczenie z gwarancji, w szczególności wszelkie roszczenia zmierzające do przedłużenia lub wypłaty z gwarancji lub regwarancji, w szczególności finansowych, niezależnie od ich formy, przedstawione przez:

w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, której wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, całkowicie lub częściowo, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem.

2.   Uznaje się, że wykonanie umowy lub operacji zostało zakłócone przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, jeżeli istnienie lub przedmiot roszczenia jest bezpośrednim lub pośrednim skutkiem tych środków.

3.   W każdym postępowaniu zmierzającym do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.”.

l)

W art. 15 ust. 1 dodaje się następującą literę:

m)

Tekst znajdujący się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia wprowadza się jako załącznik Ia.

n)

Załącznik II zastępuje się załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

o)

Załącznik III zastępuje się załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.

p)

Tekst znajdujący się w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik VI.

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/29

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/31

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1731/2006 (2) przewiduje konieczne środki i warunki, aby zagwarantować, że konserwy kwalifikujące się do refundacji wywozowych są wyprodukowane wyłącznie na bazie wołowiny i cielęciny oraz że jest to mięso pochodzące ze Wspólnoty.

(2)

Okazało się, że ograniczenia narzucone rozporządzeniem (WE) nr 1731/2006 w odniesieniu do prezentacji mięsa organom celnym stworzyły niepotrzebne problemy praktyczne zainteresowanym podmiotom gospodarczym. Ponadto ograniczenia narzucone rozporządzeniem w odniesieniu do wypełniania formalności wywozowych komplikują zadania organów celnych w państwach członkowskich, w których już stosowane są elektroniczne systemy celne.

(3)

Aby ułatwić wykonanie rozporządzenia (WE) nr 1731/2006, należy uprościć warunki dotyczące prezentacji mięsa organom celnym oraz formalności wywozowych przy jednoczesnym zapewnieniu efektywności i przejrzystości kontroli przeprowadzanych przez organy celne.

(4)

Należy zatem zmienić rozporządzenie (WE) nr 1731/2006.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

1)

w art. 3 ust. 1 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Mięso jest prezentowane i opatrzone etykietą w sposób zapewniający jego łatwą rozpoznawalność i bezproblemowe stwierdzenie zgodności z dołączoną do niego deklaracją.”;

2)

w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Podmioty gospodarcze wpisują numer referencyjny deklaracji, o której(-ych) mowa w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia do zgłoszenia(-eń) wywozowego(-ych), o którym(-ych) mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 oraz ilości i cechy charakterystyczne wywożonych konserw odpowiadających każdej deklaracji.”.

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/32

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/2008 z dnia 16 stycznia 2008 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2008 r. i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (3), określa kwoty na 2008 r.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego, przyznaną na 2008 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów, przechowywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada,

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/34

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/2008 z dnia 16 stycznia 2008 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2008 r. i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (3), określa kwoty na 2008 r.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2008 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów, przechowywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada,

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/36

(1)

W załączniku I część A sekcja I do dyrektywy 2000/29/WE wymienia się organizmy Anoplophora malasiaca (Forster) oraz Anoplophora chinensis (Thomson). W prowadzonych ostatnio badaniach ustalono, że te dwie nazwy dotyczą w rzeczywistości jednego gatunku szkodliwego organizmu. Dla celów niniejszej decyzji należy zatem używać jednej zmienionej nazwy naukowej Anoplophora chinensis (Forster) dla oznaczenia organizmów, które w powyższym załączniku zostały wymienione jako Anoplophora malasiaca (Forster) oraz Anoplophora chinensis (Thomson).

(2)

Zgodnie z dyrektywą 2000/29/WE, w przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że istnieje niebezpieczeństwo wprowadzenia lub rozprzestrzenienia się na jego terytorium szkodliwego organizmu, niezależnie od tego czy został on wymieniony w załączniku I lub w załączniku II do tej dyrektywy, może tymczasowo podjąć wszelkie dodatkowe środki, niezbędne do ochrony przed tym niebezpieczeństwem.

(3)

W wyniku obecności organizmu Anoplophora chinensis (Forster) na różnych roślinach żywicielskich w regionie Lombardii we Włoszech, Włochy poinformowały Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie w dniu 23 listopada 2007 r., że w dniu 9 listopada 2007 r. przyjęły dodatkowe środki celem zapobieżenia dalszemu wprowadzaniu lub rozprzestrzenianiu się na jego terytorium tego organizmu.

(4)

W wyniku stwierdzenia obecności Anoplophora chinensis (Forster) na różnych roślinach żywicielskich w Niderlandach, Komisja i pozostałe państwa członkowskie zostały w dniu 21 stycznia 2008 r. poinformowane o środkach przedsięwziętych w Niderlandach w celu zwalczania tego organizmu.

(5)

Organizm Anoplophora chinensis (Forster) został ostatnio przechwycony w wielu przesyłkach roślin do sadzenia Acer spp., pochodzących z krajów trzecich. Obecnie nie ma szczególnych wymogów w odniesieniu do tego szkodliwego organizmu, które dotyczyłyby roślin Acer spp. bądź innych roślin należących do najbardziej podatnych roślin żywicielskich, pochodzących z krajów trzecich lub ze Wspólnoty.

(6)

W 2008 r. wydano w Niderlandach analizę zagrożenia organizmem szkodliwym dotyczącą Anoplophora chinensis (Forster), w której stwierdza się, że istnieje bardzo wysokie prawdopodobieństwo zadomowienia się tego organizmu we Wspólnocie i duże ryzyko powstania szkód gospodarczych dotyczących szeregu roślin żywicielskich.

(7)

Należy zatem podjąć nadzwyczajne środki przeciwko wprowadzaniu do Wspólnoty i rozprzestrzenianiu się we Wspólnocie organizmu Anoplophora chinensis (Forster). Środki te powinny dotyczyć wykazu roślin dowolnego pochodzenia, tj. „określonych roślin”, co do których wiadomo, że są roślinami żywicielskimi dla Anoplophora chinensis (Forster), i w stosunku do których istnieje największe ryzyko, że zostaną porażone.

(8)

Należy określić środki dotyczące przywozu określonych roślin odnoszące się do ich produkcji w krajach trzecich oraz inspekcji w momencie ich wprowadzania do Wspólnoty. Należy również określić środki dotyczące produkcji, przemieszczania i kontroli określonych roślin pochodzących z tych obszarów we Wspólnocie, na których potwierdzono obecność Anoplophora chinensis (Forster).

(9)

Należy ustanowić szczegółowe środki obowiązujące na tych obszarach we Wspólnocie, na których potwierdzono obecność Anoplophora chinensis (Forster), tj. w strefach porażenia. W tych strefach należy stosować odpowiednie środki w celu zwalczania przedmiotowego organizmu oraz intensywnie monitorować jego występowanie. Na obszarach otaczających wspomniane powyżej strefy, tj. w strefach buforowych, należy prowadzić intensywne monitorowanie występowania organizmu. W przypadku wykrycia po raz pierwszy przedmiotowego organizmu na danym obszarze we Wspólnocie wielkość odpowiedniej strefy buforowej można ograniczyć w sposób odzwierciedlający bardziej ograniczone ryzyko jego rozprzestrzeniania.

(10)

W odniesieniu do wszystkich roślin żywicielskich we wszystkich państwach członkowskich należy przeprowadzić badanie mające na celu potwierdzenie występowania na nich bądź trwałej nieobecności organizmu Anoplophora chinensis (Forster).

(11)

Wyżej wymienione środki powinno się poddać przeglądowi do dnia 31 maja 2009 r., uwzględniając dostępność po jednym sezonie wegetacyjnym wyników urzędowych badań, przeprowadzonych przez państwa członkowskie w odniesieniu do określonych roślin przywożonych do Wspólnoty i przemieszczanych w jej obrębie w okresie objętym środkami nadzwyczajnymi.

(12)

Państwa członkowskie powinny w razie potrzeby dostosować swoje ustawodawstwo celem spełnienia wymogów określonych w niniejszej decyzji.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

a)

„określone rośliny” oznaczają rośliny do sadzenia, inne niż nasiona, następujących gatunków: Acer spp., Aesculus hippocastanum, Alnus spp., Betula spp., Carpinus spp., Citrus spp., Corylus spp., Cotoneaster spp., Fagus spp., Lagerstroemia spp., Malus spp., Platanus spp., Populus spp., Prunus spp., Pyrus spp., Salix spp., oraz Ulmus spp.;

b)

„miejsce produkcji” oznacza miejsce produkcji, zgodnie z definicją podaną w międzynarodowych standardach środków fitosanitarnych FAO nr 5 (2).

a)

są zgodne ze szczególnymi wymogami dotyczącymi przywozu określonymi w załączniku I część I pkt 1;

b)

nie naruszając przepisów art. 13a ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, zostaną przy wprowadzeniu do Wspólnoty poddane badaniu przez odpowiedzialny organ urzędowy zgodnie z załącznikiem I część I pkt 2 do niniejszej decyzji, pod kątem obecności organizmu Anoplophora chinensis (Forster), i zostaną na podstawie tego badania uznane za wolne od tego organizmu.

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/42

(1)

Celem programu haskiego jest zwiększenie wspólnego potencjału Unii i jej państw członkowskich, aby między innymi lepiej zwalczać przestępczość zorganizowaną o zasięgu ponadnarodowym. Cel ten powinien być realizowany w szczególności poprzez zbliżenie ustawodawstw. Potrzebna jest ściślejsza współpraca między państwami członkowskimi Unii Europejskiej w celu zwalczania niebezpieczeństw związanych z organizacjami przestępczymi i ich rozprzestrzeniania się oraz w celu skutecznego odpowiadania na oczekiwania obywateli i zaspokajania potrzeb państw członkowskich. W tym względzie pkt 14 konkluzji Rady Europejskiej z Brukseli z dnia 4 i 5 listopada 2004 r. stwierdza, że obywatele Europy oczekują od Unii Europejskiej, by przy jednoczesnym zapewnieniu poszanowania podstawowych wolności i praw przyjęła bardziej skuteczne, wspólne podejście do problemów ponadnarodowych, takich jak przestępczość zorganizowana.

(2)

W swoim komunikacie z dnia 29 marca 2004 r. w sprawie środków, jakie należy podjąć w dziedzinie zwalczania terroryzmu i innych niebezpiecznych form przestępczości, Komisja uznała, że środki zwalczania przestępczości zorganizowanej w Unii Europejskiej wymagają wzmocnienia i zapowiedziała sporządzenie decyzji ramowej mającej zastąpić wspólne działanie 1998/733/WSiSW z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznawania za przestępstwa karne uczestnictwa w organizacji przestępczej w państwach członkowskich Unii Europejskiej (2).

(3)

W pkt 3.3.2 programu haskiego stwierdza się, że zbliżenie prawa karnego materialnego służy ułatwieniu wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych oraz współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych i dotyczy obszarów szczególnie poważnych przestępstw o wymiarze transgranicznym oraz że obszary przestępczości wyraźnie wymienione w traktatach powinny być potraktowane priorytetowo. Definicja przestępstw związanych z udziałem w organizacji przestępczej powinna więc być zbliżona we wszystkich państwach członkowskich. W związku z tym niniejsza decyzja ramowa powinna obejmować przestępstwa, które są zazwyczaj popełniane w ramach udziału w organizacji przestępczej. Ponadto powinna ona przewidywać nakładanie sankcji, odpowiadających powadze tych przestępstw, w stosunku do osób fizycznych i prawnych, które popełniły te przestępstwa lub są odpowiedzialne za ich popełnienie.

(4)

Zobowiązania wynikające z art. 2 lit. a) nie powinny stanowić uszczerbku dla swobody państw członkowskich w klasyfikowaniu innych grup osób jako organizacji przestępczych, na przykład grup, których celem nie jest zysk finansowy lub inny zysk materialny.

(5)

Zobowiązania wynikające z art. 2 lit. a) nie powinny stanowić uszczerbku dla swobody państw członkowskich w interpretowaniu pojęcia „działalność przestępcza” jako oznaczającego popełnianie czynów.

(6)

Unia Europejska powinna oprzeć się na znaczącej pracy, wykonanej przez organizacje międzynarodowe, w szczególności na Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej („konwencja z Palermo”), która została zawarta, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, decyzją Rady 2004/579/WE (3).

(7)

W związku z tym, że cele niniejszej decyzji ramowej nie mogą być w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, mogą natomiast, ze względu na skalę działania, być osiągnięte w lepszy sposób na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodne z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską zastosowaną zgodnie z art. 2 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności niniejsza decyzja ramowa nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(8)

Niniejsza decyzja ramowa przestrzega praw podstawowych i zasad uznanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 6 i 49. Żaden z przepisów niniejszej decyzji ramowej nie zmierza do zmniejszenia lub ograniczenia przepisów krajowych dotyczących podstawowych praw lub wolności, takich jak prawo do sprawiedliwego procesu sądowego, prawo do strajku, wolność zgromadzeń, zrzeszania się, prasy lub wypowiedzi, w tym prawo do tworzenia i do przyłączania się do związków zawodowych w obronie swoich interesów oraz związane z nim prawo do manifestacji.

(9)

Wspólne działanie 1998/733/WSiSW powinno zatem zostać uchylone,

1)

„organizacja przestępcza” oznacza zorganizowaną grupę, istniejącą przez pewien czas, składającą się z więcej niż dwóch osób, działających wspólnie w celu popełnienia przestępstw, których maksymalne zagrożenie karą przekracza co najmniej cztery lata pozbawienia wolności lub aresztu lub które podlegają surowszej karze, w celu osiągnięcia, bezpośrednio lub pośrednio, korzyści finansowej lub innej korzyści materialnej;

2)

„zorganizowana grupa” oznacza grupę, która nie jest przypadkowo utworzona w celu natychmiastowego popełnienia przestępstwa ani której członkowie nie muszą mieć formalnie określonych ról, w której nie musi istnieć ciągłość członkostwa ani rozwinięta struktura.

a)

zachowanie każdej osoby, która, w sposób zamierzony i mając świadomość celu i ogólnej działalności organizacji przestępczej lub zamiaru popełnienia przez nią danych przestępstw, aktywnie bierze udział w działalności przestępczej organizacji, w tym w dostarczaniu informacji lub środków materialnych, rekrutacji nowych członków oraz wszelkich formach finansowania jej działalności, ze świadomością, że udział taki przyczyni się do realizacji działalności przestępczej organizacji;

b)

zachowanie każdej osoby polegające na ustaleniu z jedną lub większą liczbą osób, że należy wykonać pewne działanie, którego wykonanie oznaczałoby popełnienie przestępstw, o których mowa w art. 1, nawet jeśli osoba ta nie bierze udziału w faktycznej realizacji działania.

a)

przestępstwo, o którym mowa w art. 2 lit. a), którego maksymalne zagrożenie karą pozbawienia wolności wynosi przynajmniej między dwa a pięć lat; lub

b)

przestępstwo, o którym mowa w art. 2 lit. b), którego maksymalne zagrożenie karą pozbawienia wolności jest takie samo jak przestępstwa, w celu popełnienia którego zawiązano porozumienie lub którego maksymalne zagrożenie karą pozbawienia wolności wynosi przynajmniej między dwa a pięć lat.

a)

rezygnuje z działalności przestępczej; oraz

b)

dostarcza organom administracyjnym i sądowym informacji, których uzyskanie przez wymienione organy w inny sposób byłoby niemożliwe, a które są pomocne przy:

a)

uprawnienia do reprezentowania osoby prawnej;

b)

uprawnienia do podejmowania decyzji w imieniu osoby prawnej; lub

c)

uprawnienia do sprawowania kontroli w ramach osoby prawnej.

a)

wyłączenie z uprawnienia do przywilejów lub pomocy publicznej;

b)

czasowy lub stały zakaz prowadzenia działalności gospodarczej;

c)

umieszczenie pod nadzorem sądowym;

d)

sądowy nakaz likwidacji;

e)

czasowe lub stałe zamknięcie przedsiębiorstw wykorzystanych w celu popełnienia przestępstwa.

a)

w całości lub części na jego terytorium, bez względu na miejsce, w którym organizacja przestępcza ma swoją siedzibę lub prowadzi działalność przestępczą;

b)

przez jednego z jego obywateli; lub

c)

na korzyść osoby prawnej ustanowionej na terytorium tego państwa członkowskiego.

a)

państwo członkowskie, na terytorium którego popełniono dane przestępstwa;

b)

państwo członkowskie, którego obywatelem jest sprawca lub w którym on przebywa;

c)

państwo członkowskie, z którego pochodzą ofiary;

d)

państwo członkowskie, na terytorium którego znaleziono sprawcę.

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/46

(1)

W dniu 27 lutego 2007 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB mające na celu wprowadzenie w życie rezolucji nr 1737 (2006) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(2)

W dniu 7 sierpnia 2008 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2008/652/WPZiB (2) zmieniające wspólne stanowisko 2007/14/WPZiB i mające na celu wprowadzenie w życie rezolucji nr 1803 (2008) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(3)

Wspólne stanowisko 2008/652/WPZiB przewiduje między innymi, że państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do działań instytucji finansowych podlegających ich jurysdykcji, prowadzonych ze wszelkimi bankami mającymi siedzibę w Iranie, a także z ich zagranicznymi oddziałami i filiami, aby zapobiec przyczynianiu się tych działań do działań wrażliwych z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych lub do opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej.

(4)

Rada ustaliła oddziały i filie zagraniczne należące do banków mających siedzibę w Iranie, wobec których stosuje się wspólne stanowisko 2008/652/WPZiB. Należy zaznaczyć, że zasoby niektórych podmiotów, o których mowa, podlegają zamrożeniu w rozumieniu art. 5 ust. 1 lit. a) i b) wspólnego stanowiska 2007/140/WPZiB.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III i IV do wspólnego stanowiska 2007/140/WPZiB,

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/55

(1)

W dniu 13 listopada 2007 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2007/734/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Uzbekistanu (1).

(2)

W konkluzjach z dnia 13 października 2008 r. Rada z zadowoleniem przyjęła postępy dokonane przez Uzbekistan przez ostatni rok w zakresie poszanowania praworządności i ochrony praw człowieka. Zachęciła Uzbekistan do poczynienia dalszych postępów w zakresie praw człowieka, demokratyzacji i praworządności i z zadowoleniem przyjęła zobowiązanie Uzbekistanu do prac z Unią Europejską nad szeregiem kwestii dotyczących praw człowieka. W tym kontekście Rada podjęła decyzję o nieodnawianiu zakazów pobytu, które miały zastosowanie do niektórych osób wymienionych we wspólnym stanowisku 2007/734/WPZiB.

(3)

Rada nadal jest jednak zaniepokojona sytuacją w Uzbekistanie w zakresie praw człowieka w niektórych dziedzinach i nalega, by władze tego kraju w pełni wywiązały się z międzynarodowych zobowiązań podjętych w tym względzie. W tym kontekście, Rada uzgodniła, że należy przedłużyć o 12 miesięcy embargo na broń nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2007/734/WPZiB,

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/56

(1)

W dniu 10 kwietnia 2006 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2006/276/WPZiB dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym urzędnikom z Białorusi i uchylające wspólne stanowisko 2004/661/WPZiB (1).

(2)

W dniu 13 października 2008 r. Rada postanowiła, że obowiązywanie środków ograniczających przewidzianych we wspólnym stanowisku 2006/276/WPZiB należy przedłużyć na okres 12 miesięcy. Z myślą o wspieraniu dialogu z władzami Białorusi i przyjęciu środków służących wzmocnieniu demokracji i przestrzegania praw człowieka, Rada postanowiła jednak również zawiesić na sześć miesięcy – okres ten może ulec zmianie – obowiązywanie zakazów pobytu dotyczących niektórych przywódców politycznych z Białorusi, z wyjątkiem zakazów dotyczących osób zamieszanych w przypadki zaginięć w latach 1999–2000 oraz przewodniczącej Centralnej Komisji Wyborczej.

(3)

Po upływie wspomnianych wyżej sześciu miesięcy Rada ponownie przeanalizuje sytuację na Białorusi i oceni postępy poczynione przez władze Białorusi w zakresie reformy ordynacji wyborczej, mające na celu dostosowanie jej do zobowiązań podjętych w ramach OBWE i do innych norm międzynarodowych w dziedzinie wyborów demokratycznych. Rada dokona również oceny wszystkich innych konkretnych działań na rzecz lepszego poszanowania wartości demokratycznych, praw człowieka i podstawowych wolności, w tym wolności wypowiedzi i prasy oraz wolności zgromadzeń i zrzeszania się, a także państwo prawa. Jeśli jest to konieczne, Rada może wcześniej podjąć decyzję o stosowaniu zakazów pobytu, w świetle działań władz białoruskich w dziedzinie demokracji i praw człowieka.

(4)

Wspólne stanowisko Rady 2008/288/WPZiB z dnia 7 kwietnia 2008 r. przedłużające obowiązywanie środków ograniczających wobec niektórych urzędników z Białorusi do dnia 10 kwietnia 2009 r. powinno zostać uchylone,

11.11.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 300/s3