ISSN 1725-5139 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 51 |
Spis treści |
|
I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa |
Strona |
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
* |
||
|
|
||
|
* |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 820/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego ( 1 ) |
|
|
* |
||
|
|
|
|
II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa |
|
|
|
DECYZJE |
|
|
|
Komisja |
|
|
|
2008/676/WE |
|
|
* |
||
|
|
2008/677/WE |
|
|
* |
||
|
|
2008/678/WE |
|
|
* |
Decyzja Komisji z dnia 13 sierpnia 2008 r. zmieniająca decyzję 2007/716/WE w odniesieniu do niektórych zakładów w sektorach mięsnym i mleczarskim w Bułgarii (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 4319) ( 1 ) |
|
|
III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE |
|
|
|
AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU VI TRAKTATU UE |
|
|
|
2008/679/WSiSW |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa
ROZPORZĄDZENIA
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/1 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 818/2008
z dnia 13 sierpnia 2008 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2074/2004 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej oraz kończące dochodzenie dotyczące możliwego obejścia środków antydumpingowych nałożonych tym rozporządzeniem poprzez przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych wysyłanych z Tajlandii, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Tajlandii
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 13,
uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
1.1. Obowiązujące środki
(1) |
Rozporządzeniem (WE) nr 119/97 (2) Rada nałożyła ostateczne cła antydumpingowe wynoszące od 32,5 % do 39,4 % na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych („KMS”) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”). Wymienione stawki celne miały zastosowanie do KMS innych niż 17- i 23-kołowe, natomiast mechanizmy 17- i 23-kołowe podlegały opłacie celnej równej różnicy pomiędzy minimalną ceną importową („MCI”) w wysokości 325 EUR za 1 000 sztuk a ceną netto na granicy Wspólnoty przed ocleniem, w każdym przypadku gdy ta ostatnia była niższa niż MCI. |
(2) |
Rozporządzeniem (WE) nr 2100/2000 (3) Rada zmieniła i zwiększyła wspomniane stawki celne na niektóre KMS inne niż mechanizmy 17- i 23-kołowe, w następstwie dochodzenia przeprowadzonego zgodnie z art. 12 rozporządzenia podstawowego. Zmienione stawki wynosiły od 51,2 % do 78,8 %. |
(3) |
W następstwie dochodzenia w ramach przeglądu wygaśnięcia („dochodzenie przeglądowe”), zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, Rada rozporządzeniem (WE) nr 2074/2004 (4) przedłużyła o cztery lata obowiązywanie środków antydumpingowych. |
(4) |
Dnia 1 lipca 2004 r., w następstwie dochodzenia dotyczącego obejścia środków, zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem (WE) nr 1208/2004 (5) Rada rozszerzyła środki na przywóz niektórych KMS wysyłanych z Wietnamu. |
(5) |
Dnia 24 grudnia 2004 r. rozporządzeniem (WE) nr 2231/2004 (6) Komisja zakończyła dochodzenie w sprawie obejścia środków, dotyczące przywozu niektórych KMS wysyłanych z Tajlandii, ponieważ stwierdzono, że w tym kraju istnieje rzeczywista produkcja KMS, stanowiąca 100 % przywozu wspólnotowego z Tajlandii w okresie objętym tym dochodzeniem, określonym dla tego dochodzenia. |
(6) |
Dnia 12 stycznia 2006 r., w następstwie dochodzenia dotyczącego obejścia środków zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem (WE) nr 33/2006 (7) Rada rozszerzyła środki na przywóz niektórych KMS z Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. |
(7) |
Dnia 6 grudnia 2007 r. rozporządzeniem (WE) nr 1434/2007 (8) („rozporządzenie wszczynające”) Komisja wszczęła dochodzenie zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych rozporządzeniem (WE) nr 2074/2004 poprzez przywóz niektórych KMS wysyłanych z Tajlandii, nieznacznie zmodyfikowanych lub nie, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Tajlandii, a także poprzez przywóz niektórych nieznacznie zmodyfikowanych KMS pochodzących z ChRL, oraz poddała ten przywóz rejestracji. |
1.2. Wniosek
(8) |
Dochodzenie dotyczące obejścia środków zostało wszczęte na podstawie wniosku złożonego przez Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH, zawierającego wystarczające dowody prima facie na obchodzenie środków antydumpingowych poprzez nieznaczną modyfikację produktu objętego postępowaniem w taki sposób, aby mógł on zostać objęty kodami celnymi, których środki te nie dotyczą, jak również na to, że modyfikacja nie zmienia istotnych cech charakteryzujących produkt objęty postępowaniem. Wniosek zawierał ponadto wystarczające dowody prima facie na to, że środki antydumpingowe są obchodzone w drodze przeładunku w Tajlandii zmodyfikowanego lub niemodyfikowanego produktu objętego postępowaniem. |
1.3. Produkt objęty postępowaniem
(9) |
Produktem objętym postępowaniem są, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 2074/2004, niektóre KMS, aktualnie objęte kodem CN ex 8305 10 00. Wspomniane KMS składają się z dwóch prostokątnych arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego, które są połączone pokrywą stalową. Mogą one być otwierane zarówno poprzez rozciąganie półpierścieni lub użycie małego stalowego mechanizmu spustowego przymocowanego do KMS. |
1.4. Dochodzenie
(10) |
Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu dochodzenia władze ChRL i Tajlandii, producentów/eksporterów w Tajlandii i w ChRL oraz znanych Komisji importerów we Wspólnocie. Do producentów/eksporterów w Tajlandii i ChRL oraz do importerów we Wspólnocie rozesłane zostały kwestionariusze. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym. |
(11) |
Jeden producent/eksporter w Tajlandii, powiązany z nim chiński producent eksportujący oraz jego spółka matka o działalności handlowej z siedzibą w Hongkongu udzieliły pełnej odpowiedzi na kwestionariusz, podobnie jak inny chiński producent eksportujący i jego handlowa spółka matka o działalności handlowej z siedzibą w Hongkongu. Odpowiedzi na kwestionariusz przekazało również sześciu importerów ze Wspólnoty. Komisja odbyła wizyty weryfikacyjne w lokalach następujących spółek:
|
1.5. Okres objęty dochodzeniem
(12) |
Dochodzenie objęło okres od dnia 1 października 2006 r. do dnia 30 września 2007 r. („OD”). Zebrano dane od 2004 r. do końca OD celem zbadania zmiany w strukturze handlu („okres badany”). |
2. WYNIKI DOCHODZENIA
2.1. Nieznacznie zmodyfikowane KMS
2.1.1. Istotne cechy
(13) |
W wyniku dochodzenia ustalono, że jeden z dwóch współpracujących chińskich producentów eksportujących produkował nieznacznie zmodyfikowane KMS. Modyfikacja polegała na zmianie prostokątnego kształtu arkuszy poprzez użycie arkuszy fazowanych z wcięciami oraz poprzez nacięcia w krawędziach arkuszy, tak aby ich kształt nie był już prostokątny. Fazowanie oznacza wykonanie w arkuszu podłużnego nacięcia. Te szczególne produkty zostały zidentyfikowane na rynku wspólnotowym jako KMS typu wave blade. |
(14) |
Ustalono także, iż wspomniana modyfikacja produktu objętego postępowaniem umożliwiła importerom ze Wspólnoty sklasyfikowanie tych produktów w ramach kodów TARIC niepodlegających środkom, a w szczególności kodu TARIC 8305100090, istniejącego do czasu wejścia w życie rozporządzenia wszczynającego. |
(15) |
Zbadano następnie, czy modyfikacja wspomniana w motywie 13 zmieniła istotne cechy produktu objętego postępowaniem. W tym zakresie ustalono, że nieznacznie zmodyfikowane KMS nieznacznie różnią się jedynie kształtem arkuszy, ale modyfikacja ta nie zmienia istotnych cech produktu objętego postępowaniem. Otóż nieznacznie zmodyfikowane KMS nadal składają się z dwóch arkuszy z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami, nadal połączonymi pokrywą stalową. Także system otwierający pozostaje ten sam, ponieważ oba produkty można otworzyć poprzez rozciągnięcie półpierścieni albo za pomocą mechanizmu spustowego. |
(16) |
Ponadto modyfikacje wprowadzone do arkuszy były niewielkie, ponieważ w przeciwnym razie zagroziłyby one prawidłowemu funkcjonowaniu nieznacznie zmodyfikowanych KMS w zakresie siły napięcia i przyczepności. |
(17) |
Należy przypomnieć, że na rynku wspólnotowym obecna jest znaczna liczba (kilkaset) różnych typów KMS, różniących się między sobą wieloma elementami, takimi jak szerokość podstawy, typ mechanizmu, liczba pierścieni, system otwierający itp. We wcześniejszych dochodzeniach wszystkie typy KMS były jednak uznane za jeden produkt, stwierdzono bowiem, że podstawowe cechy fizyczne i techniczne są wspólne dla wszystkich typów, które są w znacznym zakresie wymienne. Jednocześnie te raczej niewielkie różnice w wyglądzie KMS nie zostały uznane za wystarczająco różne, by uzasadnić ich traktowanie jako odrębnych produktów podobnych. W związku z tym przyjęto, że wszystkie KMS stanowią jeden produkt na potrzeby bieżącego dochodzenia. |
(18) |
Na tej podstawie ustalono, że nieznacznie zmodyfikowane produkty o fazowanych arkuszach powinny zostać objęte definicją produktu objętego postępowaniem, gdyż wprowadzone modyfikacje nie zmieniają jego istotnych cech. |
2.1.2. Zmiana w strukturze handlu
(19) |
Przywóz do Wspólnoty nieznacznie zmodyfikowanych KMS rozpoczął się w 2003 r. po wszczęciu dochodzenia w ramach przeglądu wygaśnięcia środków stosowanych wobec przywozu KMS pochodzących z ChRL. |
(20) |
Ten typ KMS został zaprojektowany na prośbę podmiotu gospodarczego we Wspólnocie i, według informacji posiadanych przez Komisję, jego przywóz rozpoczął się w drugiej połowie 2003 r. Poziomy przywozu stwierdzone w toku aktualnego dochodzenia są następujące: 3,8 mln sztuk lub ok. 234 ton w 2004 r., 2,7 mln sztuk lub ok. 166 ton w 2005 r., 4,3 mln sztuk lub ok. 262 ton w 2006 r. i 2,7 mln sztuk lub ok. 167 ton w OD (co odpowiada 1 % zużycia we Wspólnocie). |
(21) |
W świetle powyższych faktów uznano, że doszło do zmiany struktury handlu nieznacznie zmodyfikowanymi KMS wywożonymi przez współpracującego chińskiego producenta eksportującego w badanym okresie. |
2.1.3. Niewystarczający powód lub uzasadnienie ekonomiczne
(22) |
Jak wspomniano wyżej, dochodzenie wykazało, że modyfikacje produktu objętego postępowaniem były niewielkie. Stwierdzono także, że oszczędności w użyciu głównego surowca, które mogły zostać poczynione w związku z fazowaniem, były nieznaczące (około 2 %). Ponadto wszelkie oszczędności związane z mniejszym zużyciem surowców zostały w znacznym stopniu zrównoważone kosztami związanymi z dostosowaniem maszyn przed rozpoczęciem procesu produkcji arkuszy fazowanych. |
(23) |
Stwierdzono także, że całość sprzedaży nieznacznie zmodyfikowanego produktu przeznaczona była na rynek Wspólnoty, a przede wszystkim dla podmiotu gospodarczego, na prośbę którego produkt został zaprojektowany. Oznacza to, że nieznacznie zmodyfikowane KMS mają zasadniczo jednego nabywcę na całym świecie. |
(24) |
Ponadto grupa przedsiębiorstw, do której należy chiński producent eksportujący, nie produkuje w swojej tajlandzkiej spółce zależnej żadnych KMS typu wave blade. w wypowiedzi przedstawicieli TSI na ten temat stwierdzono, że ponieważ nie nałożono środków antydumpingowych na KMS pochodzące z Tajlandii, nie było popytu na tego typu KMS. |
(25) |
W związku z powyższym można stwierdzić, że zmiana w strukturze handlu między chińskimi producentami eksportującymi i Wspólnotą, wynikająca z nieznacznej modyfikacji produktu objętego postępowaniem, nie miała innego uzasadnienia ekonomicznego niż nałożenie ceł antydumpingowych. |
2.1.4. Osłabianie skutków naprawczych cła pod względem cen i/lub ilości produktów podobnych
(26) |
Opierając się na przeprowadzonej powyżej analizie przepływów handlowych, stwierdzono, że zmiana struktury przywozu do Wspólnoty wiąże się z faktem istnienia środków antydumpingowych. Podczas gdy do momentu nałożenia środków na rynku wspólnotowym nie miał miejsca przywóz nieznacznie zmodyfikowanych KMS, w 2004 r. wyniósł on 234 tony, w 2005 r. – 166 ton, w 2006 r. – 262 tony, a w okresie objętym dochodzeniem – 167 ton, stanowiąc 1 % zużycia we Wspólnocie. |
(27) |
Dochodzenie wykazało, że przywóz nieznacznie zmodyfikowanych KMS z ChRL odbywał się po cenie niższej od poziomu ceny eksportowej i znacznie poniżej wartości normalnej ustalonej w dochodzeniu przeglądowym. |
(28) |
W związku z powyższym stwierdza się, że zmiany w przepływach handlowych w połączeniu z rażąco niską ceną eksportową nieznacznie zmodyfikowanego produktu osłabiły skutki naprawcze środków antydumpingowych zarówno pod względem ilości, jak i cen produktów podobnych. |
2.1.5. Dowody na istnienie dumpingu w związku z wartością normalną wcześniej ustaloną dla produktów podobnych
(29) |
Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istnieją dowody na istnienie dumpingu w związku z wartością normalną wcześniej ustaloną dla produktu podobnego. W tym celu porównano ceny eksportowe nieznacznie zmodyfikowanych KMS produkowanych przez chińskiego producenta eksportującego w OD z wartościami normalnymi ustalonymi w dochodzeniu przeglądowym dla porównywalnych typów produktów. W ramach porównania różne typy produktu określano według szerokości podstawy, typu mechanizmu, liczby pierścieni, systemu otwierającego i długości. |
(30) |
Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, dokonano korekty, w formie dostosowań, w odniesieniu do różnic wpływających na ceny i porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. |
(31) |
Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w dochodzeniu przeglądowym oraz średniej ważonej ceny eksportowej ustalonej w OD, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wykazało dumping powyżej progu de minimis. |
2.2. Domniemany przeładunek w Tajlandii
(32) |
TSI, jedyny eksporter KMS w Tajlandii, została założona w 1998 r., tj. w rok po nałożeniu ceł antydumpingowych na niektóre KMS z ChRL. Spółka ta jest filią WHS, mającej swoją siedzibę w Hongkongu spółki handlowej handlującej KMS, która posiada także zakłady produkcyjne zajmujące się wytwarzaniem KMS w ChRL. Tak jak w poprzednim dochodzeniu dotyczącym obejścia środków, stwierdzono, że wywóz przez TSI do Wspólnoty w OD stanowił, według danych Eurostatu, 100 % przywozu wspólnotowego z Tajlandii. Na tej podstawie i wobec braku jakichkolwiek dowodów przeciwnych stwierdzono, że TSI była jedynym eksporterem KMS w Tajlandii. |
(33) |
Dochodzenie wykazało, że w latach 2004, 2005, 2006 oraz w OD, TSI produkowała KMS z podstawowych surowców (tj. walcowanych arkuszy stalowych w kręgach i walcowanego drutu stalowego w kręgach). Wykazano ponadto, że ilość surowców przywożonych przez firmę TSI była wystarczająca do produkcji KMS wywiezionych do Wspólnoty w OD, a także w badanym okresie. W związku z tym uznano, że TSI musi zostać uznana za prawdziwego producenta niektórych KMS. W tych okolicznościach uznano, że przeładunek mechanizmów w Tajlandii nie miał miejsca w OD. |
(34) |
Ponadto dochodzenie nie wykazało, że jakiekolwiek nieznacznie zmodyfikowane KMS były przez TSI produkowane i wywożone do Wspólnoty w OD. |
(35) |
W oparciu o powyższe ustalenia uznano również, że badana firma nie spełnia kryteriów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, gdyż TSI nie prowadzi działalności montażowej. Niniejszy wniosek został sformułowany na podstawie interpretacji art. 13 ust. 2, jako lex specialis dla działalności montażowej. |
3. ŚRODKI
(36) |
W związku ze stwierdzonym powyżej obejściem w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego obowiązujące środki antydumpingowe dotyczące przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL powinny zostać rozszerzone na pochodzące z tego samego kraju nieznacznie zmodyfikowane KMS. |
(37) |
Definicja produktu objętego postępowaniem zawarta w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2074/2004 powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona, aby rozszerzyć środki na niektóre nieznacznie zmodyfikowane KMS. |
(38) |
Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które stanowią, że rozszerzone środki stosuje się w odniesieniu do rejestrowanego przywozu od daty rejestracji, cło antydumpingowe należy pobierać od całości przywozu KMS składających się z dwóch arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego, które są połączone pokrywą stalową, otwieranych poprzez rozciągnięcie pierścieni lub użycie małego stalowego mechanizmu spustowego do KMS innych niż uprzednio określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2074/2004, i objętych kodem CN ex 8305 10 00 (kody TARIC ex ex8305100032 i ex ex8305100039), które zostały wprowadzone na teren Wspólnoty, podlegając wymogowi rejestracji nałożonemu rozporządzeniem wszczynającym dochodzenie. |
4. ZAKOŃCZENIE DOCHODZENIA W ODNIESIENIU DO TAJLANDII
(39) |
W związku z ustaleniami w odniesieniu do Tajlandii dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych poprzez przywóz niektórych nieznacznie zmodyfikowanych KMS wysyłanych z Tajlandii powinno zostać zakończone. |
5. UJAWNIENIE INFORMACJI
(40) |
Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, prowadzących do powyższych wniosków, i zaproszone do zgłaszania uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi mogące spowodować zmianę powyższych wniosków, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 2074/2004 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
artykuł 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „Ostateczne cło antydumpingowe nakłada się niniejszym na przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych obecnie klasyfikowanych w ramach kodu CN ex 8305 10 00, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia kołowe mechanizmy segregatorowe składają się z dwóch arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego, połączonych pokrywą stalową. Można je otworzyć poprzez rozciągnięcie półpierścieni lub za pomocą małego stalowego mechanizmu spustowego, przymocowanego do kołowego mechanizmu segregatorowego.”; |
2) |
w art. 1 ust. 2 lit. a) do kodów TARIC w nawiasach dodaje się kod TARIC „8305100035”; |
3) |
w art. 1 ust. 2 lit. b) do kodów TARIC w nawiasach dodaje się kod TARIC „8305100034”. |
Artykuł 2
Cło pobierane jest od rejestrowanego zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1434/2007 oraz art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 384/96 przywozu kołowych mechanizmów segregatorowych, które składają się z dwóch arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami z drutu stalowego, połączonych pokrywą stalową, otwieranych poprzez rozciągnięcie pierścieni lub użycie małego stalowego mechanizmu spustowego przymocowanego do kołowego mechanizmu segregatorowego, innych niż określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2074/2004 i objętych kodem CN ex 8305 10 00 (kody TARIC mające zastosowanie do dnia 20 sierpnia 2008 r.: ex ex8305100032 i ex ex8305100039) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.
Artykuł 3
Dochodzenie wszczęte rozporządzeniem (WE) nr 1434/2007 dotyczącym możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych rozporządzeniem (WE) nr 2074/2004 w odniesieniu do przywozu niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej poprzez przywóz niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych wysyłanych z Tajlandii, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Tajlandii, oraz poddającym ten przywóz rejestracji, zostaje niniejszym zakończone.
Artykuł 4
Niniejszym nakazuje się, aby organy celne zaprzestały rejestrowania przywozu, ustanowionego zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1434/2007.
Artykuł 5
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 13 sierpnia 2008 r.
W imieniu Rady
B. KOUCHNER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, s. 17).
(2) Dz.U. L 22 z 24.1.1997, s. 1.
(3) Dz.U. L 250 z 5.10.2000, s. 1.
(4) Dz.U. L 359 z 4.12.2004, s. 11.
(5) Dz.U. L 232 z 1.7.2004, s. 1.
(6) Dz.U. L 379 z 24.12.2004, s. 68.
(7) Dz.U. L 7 z 12.1.2006, s. 1.
(8) Dz.U. L 320 z 6.12.2007, s. 23.
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/6 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 819/2008
z dnia 18 sierpnia 2008 r.
ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 19 sierpnia 2008 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 sierpnia 2008 r.
W imieniu Komisji
Jean-Luc DEMARTY
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 510/2008 (Dz.U. L 149 z 7.6.2008, s. 61).
(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 590/2008 (Dz.U. L 163 z 24.6.2008, s. 24).
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod krajów trzecich (1) |
Standardowa stawka celna w przywozie |
0702 00 00 |
MK |
27,9 |
XS |
26,9 |
|
ZZ |
27,4 |
|
0707 00 05 |
MK |
27,4 |
TR |
77,6 |
|
ZZ |
52,5 |
|
0709 90 70 |
TR |
89,8 |
ZZ |
89,8 |
|
0805 50 10 |
AR |
80,1 |
UY |
62,9 |
|
ZA |
98,1 |
|
ZZ |
80,4 |
|
0806 10 10 |
EG |
100,0 |
IL |
87,5 |
|
TR |
123,4 |
|
ZZ |
103,6 |
|
0808 10 80 |
AR |
83,7 |
BR |
86,9 |
|
CL |
98,4 |
|
CN |
81,2 |
|
NZ |
101,2 |
|
US |
95,1 |
|
ZA |
81,1 |
|
ZZ |
89,7 |
|
0808 20 50 |
AR |
126,0 |
CL |
83,0 |
|
TR |
147,6 |
|
ZA |
102,2 |
|
ZZ |
114,7 |
|
0809 30 |
MK |
34,9 |
TR |
154,5 |
|
ZZ |
94,7 |
|
0809 40 05 |
IL |
138,3 |
TR |
106,0 |
|
XS |
70,3 |
|
ZZ |
104,9 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/8 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 820/2008
z dnia 8 sierpnia 2008 r.
ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające wspólne zasady w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (1), w szczególności jego art. 4 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na mocy art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2320/2002 zadaniem Komisji jest przyjęcie, w razie konieczności, środków w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego we Wspólnocie. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 622/2003 z dnia 4 kwietnia 2003 r. ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (2) było pierwszym aktem określającym takie środki. |
(2) |
Rozporządzenie (WE) nr 622/2003 zostało zmienione 14 razy od jego przyjęcia. Mając na względzie przejrzystość i racjonalność wskazane jest zatem skonsolidowanie wszystkich zmian w ramach nowego rozporządzenia. |
(3) |
Artykuł 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2320/2002 stanowi, że przepisy wykonawcze przyjęte przez Komisję na mocy art. 4 ust. 2 tego rozporządzenia są niejawne i nie publikuje się ich, jeśli dotyczą one kryteriów eksploatacyjnych i prób odbiorczych urządzeń, szczegółowych procedur zawierających informacje szczególnie chronione lub szczegółowych kryteriów wyłączenia środków bezpieczeństwa. Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 622/2003 stanowi ponadto, że przepisy wykonawcze ustanowione w załączniku do tego rozporządzenia są niejawne, nie są publikowane i udostępniane są wyłącznie osobom odpowiednio upoważnionym przez państwo członkowskie lub Komisję. Kolejne zmiany rozporządzenia (WE) nr 622/2003 przewidują, że przepis ten stosuje się do takich zmian. |
(4) |
Mając na uwadze poprawę przejrzystości przepisów wykonawczych przyjętych przez Komisję do tej pory na mocy art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2320/2002, dokonała ona przeglądu przepisów zawartych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 622/2003 z późniejszymi zmianami, w świetle kryteriów określonych w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2320/2002. Przegląd ten pokazał, że wiele z tych przepisów nie musi być utrzymywanych w tajemnicy i w związku z tym powinny one zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
(5) |
Zasadnicze znaczenie ma jednak utrzymanie poufności niektórych przepisów, których ujawnienie mogłoby ułatwić ich omijanie i popełnianie aktów bezprawnej ingerencji. Przepisy te obejmują w szczególności niektóre szczegółowe procedury dotyczące kontroli bezpieczeństwa pojazdów wjeżdżających do stref zastrzeżonych lotniska, przeszukiwania statków powietrznych i pasażerów, traktowania pasażerów zakłócających porządek, kontroli bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego bez właściciela i bagażu rejestrowanego przy użyciu systemów wykrywania ładunków wybuchowych oraz kontroli towarów i poczty, a także odstępstwa od tych procedur, jak również specyfikacje techniczne sprzętu do kontroli bezpieczeństwa. Przepisy te powinny zostać przyjęte oddzielnie w drodze decyzji skierowanej do wszystkich państw członkowskich. |
(6) |
Należy dopuścić rozróżnienie między portami lotniczymi w świetle oceny lokalnego ryzyka. Dlatego należy informować Komisję o portach lotniczych uznawanych za przedstawiające mniejsze ryzyko. |
(7) |
Należy również dopuścić zróżnicowanie środków wykonawczych w zależności od rodzaju działalności lotniczej. Należy informować Komisję o stosowaniu środków wyrównawczych w celu zapewnienia równoważnych poziomów bezpieczeństwa. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Ochrony Lotnictwa Cywilnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Cel
Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki w celu wprowadzenia w życie i technicznego dostosowania wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa, jakie mają być włączone do krajowych programów ochrony lotnictwa cywilnego.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
— |
„krajowy program ochrony lotnictwa cywilnego” oznacza przepisy, praktyki i procedury przyjęte przez państwa członkowskie na podstawie art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2320/2002 w celu zapewnienia ochrony lotnictwa cywilnego na ich terytorium, |
— |
„właściwy organ” oznacza organ krajowy wyznaczony przez państwo członkowskie na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2320/2002 jako odpowiedzialny za koordynację i monitorowanie wprowadzania w życie ich krajowego programu ochrony lotnictwa cywilnego. |
Artykuł 3
Środki, o których mowa w art. 1, są określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 4
Nowe metody techniczne i procesy
1. Państwa członkowskie mogą dopuścić metodę techniczną lub proces dotyczący działań z zakresu ochrony, które są stosowane zamiast działań określonych w załączniku, pod warunkiem że:
a) |
metodę tę lub proces stosuje się w celu oceny nowego sposobu prowadzenia działań z zakresu ochrony; oraz |
b) |
nie wpłynie to negatywnie na ogólny osiągany poziom ochrony. |
2. Co najmniej cztery miesiące przed planowanym wprowadzeniem proponowanej nowej metody lub procesu dane państwo członkowskie informuje o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie na piśmie, załączając ocenę wskazującą, w jaki sposób zagwarantuje, że zastosowanie nowej metody lub procesu spełnia wymóg ust. 1 lit. b). Notyfikacja taka winna również zawierać szczegółowe informacje na temat miejsca (miejsc), gdzie metoda lub proces zostaną zastosowane, i przewidywanej długości okresu prowadzenia próby.
3. Jeśli Komisja udzieli państwu członkowskiemu pozytywnej odpowiedzi lub jeśli nie udzieli odpowiedzi w ciągu trzech miesięcy od otrzymania pisemnego wniosku, państwo członkowskie może dopuścić wprowadzenie nowej metody lub procesu.
Jeśli Komisja jest zdania, że proponowana nowa metoda lub proces nie gwarantuje utrzymania wystarczającego ogólnego poziomu ochrony lotnictwa we Wspólnocie, informuje o tym państwo członkowskie, wyjaśniając swoje zastrzeżenia w ciągu trzech miesięcy od otrzymania notyfikacji, o której mowa w ust. 2. W takiej sytuacji państwo członkowskie nie wprowadza metody lub procesu, zanim dany proces lub metoda nie uzyska pozytywnej oceny Komisji.
4. Okres prowadzenia próby dotyczącej każdej z metod lub procesów nie może przekraczać 18 miesięcy. Komisja może przedłużyć ten okres prób o nie więcej niż dalsze 12 miesięcy, pod warunkiem że państwo członkowskie przedstawi odpowiednie uzasadnienie takiego przedłużenia.
5. Właściwy organ państwa członkowskiego, w odstępach czasowych nie dłuższych niż 6 miesięcy w trakcie okresu próby, dostarcza Komisji sprawozdanie na temat stanu zaawansowania próby. Komisja informuje pozostałe państwa członkowskie o treści sprawozdania.
6. Okres próby nie może w żadnym wypadku przekraczać 30 miesięcy.
Artykuł 5
Powiadamianie
Państwa członkowskie powiadamiają Komisję na piśmie o wszystkich portach lotniczych, w odniesieniu do których skorzystały z możliwości dopuszczonych zgodnie z art. 4 ust. 3 lit. a) lub lit. c) rozporządzenia (WE) nr 2320/2002.
Artykuł 6
Środki wyrównawcze
Państwa członkowskie powiadamiają Komisję na piśmie o środkach wyrównawczych, które są stosowane zgodnie z pkt 4.2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 2320/2002.
Artykuł 7
Niniejszym uchyla się rozporządzenie Komisji (WE) nr 622/2003.
Artykuł 8
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 8 sierpnia 2008 r.
W imieniu Komisji
Antonio TAJANI
Wiceprzewodniczący
(1) Dz.U. L 355 z 30.12.2002, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 849/2004 (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 1).
(2) Dz.U. L 89 z 5.4.2003, s. 9. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 358/2008 (Dz.U. L 111 z 23.4.2008, s. 5).
ZAŁĄCZNIK (1)
1. DEFINICJE
Oprócz definicji zawartych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2320/2002, stosuje się następujące definicje:
1.1. |
„A.C.A.M.S” oznacza system kontroli dostępu i monitorowania zagrożeń (Access Control and Alarm Monitoring System), który elektronicznie kontroluje dostęp do drzwi, bram i pozostałych punktów bezpośrednio lub pośrednio prowadzących do stref zastrzeżonych lotniska, przekazujący sygnał alarmowy odpowiednim organom w przypadku wykrycia nieupoważnionego dostępu do takiej strefy; |
1.2. |
„Użytkownik portu lotniczego” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną za przewóz drogą lotniczą pasażerów, poczty i/lub towaru z lub do przedmiotowego portu lotniczego w rozumieniu art. 2 dyrektywy Rady 96/67/WE (2); |
1.3. |
„Obsługa naziemna” oznacza usługi świadczone na rzecz użytkowników portu lotniczego w portach lotniczych określonych w załączniku do dyrektywy 96/67/WE; |
1.4. |
„Przewoźnik lotniczy” oznacza przedsiębiorstwo transportu lotniczego posiadające ważną koncesję, wykonujące operacje lotnicze; |
1.5. |
„Panel serwisowy” oznacza zewnętrzny punkt dostępu do statku powietrznego wykorzystywany do jego obsługi; obejmuje dostawę wody, opróżnianie toalet, podłączenia do naziemnego zasilania elektrycznego oraz innych mediów, które dostarcza się podłączeniami zewnętrznymi; |
1.6. |
„Statek powietrzny niebędący w użytkowaniu” oznacza statek powietrzny odstawiony na miejsce postojowe na okres ponad 12 godzin lub nieobjęty odpowiednim nadzorem umożliwiającym wykrycie nieupoważnionego dostępu do niego. |
2. OCHRONA PORTU LOTNICZEGO
2.1. Wymagania dotyczące planowania dla portu lotniczego
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
2.2. Kontrola dostępu
2.2.1. Strefy zastrzeżone i inne strefy operacyjne lotniska
1. |
Właściwy organ zapewnia kontrolowanie dostępu do stref zastrzeżonych lotniska. W przypadku gdy niezastrzeżone strefy operacyjne lotniska przylegają do stref zastrzeżonych lotniska i umożliwiają dostęp do nich, wprowadza się rozgraniczenie stref oraz odpowiednią kontrolę umożliwiającą wykrycie nieupoważnionego dostępu, a także podejmuje się właściwe środki. |
2. |
Właściwy organ zezwalający na dostęp do stref zastrzeżonych lotniska zapewnia przestrzeganie rygorystycznych środków kontroli dostępu przez personel posiadający dostęp do tych stref. Środki te obejmują następujące elementy:
|
3. |
Właściwy organ zapewnia w krajowym programie ochrony lotnictwa cywilnego kontrolowanie w następujący sposób przepustek portu lotniczego umożliwiających dostęp do stref zastrzeżonych lotniska:
|
4. |
Właściwy organ zapewnia to, że drzwi służące wyłącznie do opuszczania samolotu, które umożliwiają dostęp do rampy lub stref zastrzeżonych lotniska, pozostają otwarte tylko podczas procesu opuszczania samolotu. |
5. |
Punkty kontroli bezpieczeństwa zabezpiecza warta lub odpowiedni sprzęt nadzorujący w celu odstraszania i zapobiegania naruszeniu wymogów w zakresie ochrony na wejściach i wyjściach do i z punktów kontroli bezpieczeństwa, a także w celu zabezpieczenia pracowników zaangażowanych w kontrolę bezpieczeństwa. |
6. |
Materiały przechowywane w strefach zastrzeżonych oraz w pozostałych strefach operacyjnych lotniska wykorzystywanych do obsługi pasażerów i bagażu rejestrowanego są zabezpieczane lub podlegają nadzorowi w trybie ciągłym w celu zabezpieczenia ich przed dostępem osób niepowołanych. Zbędne materiały są niszczone, aby nie dostały się w ręce niepowołanych osób. Systemy kontroli odlotów oraz systemy odpraw biletowo-bagażowych w portach lotniczych są kontrolowane w celu zabezpieczenia ich przed dostępem osób niepowołanych. Dostępna dla pasażerów samodzielna odprawa biletowo-bagażowa oraz możliwości odprawy przez internet są traktowane jako uprawniony dostęp do materiałów i systemów. |
2.2.2. Strefy terminala
Wymogi określone w pkt 2.2.1.6 mają zastosowanie także w odniesieniu do ogólnodostępnych powierzchni terminali.
2.2.3. Inne strefy publiczne
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
2.3. Kontrola personelu, przewożonych przedmiotów i pojazdów
2.3.1. Kontrola personelu i przewożonych przedmiotów
Pracownicy ochrony mogą odmówić dostępu do strefy zastrzeżonej lotniska każdemu członkowi personelu posiadającemu przedmiot, który wzbudza ich zastrzeżenia.
2.3.2. Kontrola pojazdów
1. |
Pojazdy sprawdza się w celu wykrycia przedmiotów zabronionych i nieuprawnionych osób. |
2. |
Kierowca oraz inne osoby znajdujące się w pojeździe wysiadają z pojazdu podczas prowadzenia kontroli. |
2.3.3. Procedury ochrony w zakresie dostawy płynów i toreb umożliwiających łatwe stwierdzenie ich naruszenia
Postanowienia ogólne
1. |
„Dostawa płynów” oznacza płyny przeznaczone do sprzedaży w sklepach znajdujących się w strefie operacyjnej lotniska za punktem kontroli kart pokładowych lub w strefie zastrzeżonej lotniska, od momentu ich pierwszego przyjęcia w strefie operacyjnej do momentu dostarczenia do przedmiotowych sklepów. |
2. |
„Dostawa toreb umożliwiających łatwe stwierdzenie ich naruszenia” oznacza torby umożliwiające łatwe stwierdzenie ich naruszenia do użytku w sklepach znajdujących się w strefie operacyjnej lotniska za punktem kontroli kart pokładowych, od momentu ich pierwszego przyjęcia w strefie operacyjnej do momentu ostatecznego wykorzystania. |
Kontrola dostaw
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
Znany dostawca
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
Torby umożliwiające łatwe stwierdzenie ich naruszenia
3. |
Dostawy toreb umożliwiających łatwe stwierdzenie ich naruszenia do sklepów znajdujących się w strefie operacyjnej lotniska za punktem kontroli kart pokładowych odbywają się w opakowaniach umożliwiających łatwe stwierdzenie ich naruszenia. |
4. |
Po ich przyjęciu do sklepów, aż do momentu ich ostatecznego wykorzystania, dostawy toreb umożliwiających łatwe stwierdzenie ich naruszenia są zabezpieczane przed nieuprawnioną ingerencją. |
2.4. Ochrona fizyczna oraz patrole
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
3. OCHRONA STATKU POWIETRZNEGO
3.1. Sprawdzenie i kontrola statków powietrznych
Przewoźnik lotniczy zapewnia personel odpowiedzialny za przeszukanie i sprawdzenie statku powietrznego pod kątem ochrony, który zna typ kontrolowanego statku powietrznego oraz przeszedł odpowiednie szkolenie w zakresie wykonywanych obowiązków.
3.1.1. Sprawdzenie statku powietrznego pod kątem ochrony
Po zakończeniu sprawdzenia statku powietrznego pod kątem ochrony wypełnioną listę kontrolną przechowuje się w biurze przewoźnika lotniczego przez 24 godziny lub czas trwania lotu, w zależności od tego, który z tych okresów jest dłuższy.
3.1.2. Przeszukanie statku powietrznego pod kątem ochrony
1. |
Po zakończeniu przeszukania statku powietrznego pod kątem ochrony wypełnioną listę kontrolną przechowuje się w biurze przewoźnika lotniczego przez 24 godziny lub czas trwania lotu, w zależności od tego, który z tych okresów jest dłuższy. |
2. |
Przeszukania statku powietrznego dokonuje się w pustej kabinie statku powietrznego. |
3.2. Zabezpieczenie statku powietrznego
Przewoźnik lotniczy jest odpowiedzialny za ustanowienie zabezpieczenia swojego statku powietrznego.
4. PASAŻEROWIE I BAGAŻ KABINOWY
4.1. Kontrola bezpieczeństwa pasażerów
4.1.1. Przedmioty zabronione
1. Następujące przedmioty nie mogą być wnoszone przez pasażerów do strefy zastrzeżonej lotniska ani do kabiny statku powietrznego:
a) Pistolety, broń palna i inne jej rodzaje
Wszelkiego rodzaju przedmioty mogące miotać pociski lub powodować obrażenia lub sprawiające wrażenie zdolnych do tego, w tym:
— |
wszelka broń palna (pistolety, rewolwery, karabiny, strzelby itp.), |
— |
repliki i imitacje broni palnej, |
— |
części składowe broni palnej (z wyjątkiem teleskopowych przyrządów obserwacyjnych i celowniczych), |
— |
pistolety i karabiny pneumatyczne oraz broń śrutowa, |
— |
wyrzutnie rac sygnalizacyjnych, |
— |
pistolety startowe, |
— |
zabawki w kształcie broni wszystkich rodzajów, |
— |
broń kulkowa, |
— |
pistolety na śruby przemysłowe i gwoździe, |
— |
kusze, |
— |
katapulty, |
— |
urządzenia do miotania harpunów i włóczni, |
— |
urządzenia do uboju zwierząt, |
— |
urządzenia do ogłuszania lub porażania (np. ościenie do poganiania bydła, broń przewodząca energię (tasery)), |
— |
zapalniczki w kształcie broni palnej; |
b) Broń spiczasta i z ostrzem oraz ostre przedmioty
Przedmioty spiczaste lub z ostrzem, mogące powodować obrażenia, w tym:
— |
siekiery i topory, |
— |
strzały i rzutki, |
— |
raki, |
— |
harpuny i włócznie, |
— |
czekany i szpikulce do lodu, |
— |
łyżwy, |
— |
scyzoryki lub noże sprężynowe o dowolnej długości ostrza, |
— |
noże, w tym noże o przeznaczeniu obrzędowym, o długości ostrza powyżej 6 cm, wykonane z metalu lub innych wystarczająco mocnych materiałów umożliwiających użycie ich jako broni, |
— |
tasaki, |
— |
maczety, |
— |
odsłonięte golarki i ostrza (z wyjątkiem zabezpieczonych lub jednorazowych maszynek do golenia z ostrzami zamkniętymi w osłonce), |
— |
szable, szpady i laski z ukrytą szpadą, |
— |
skalpele, |
— |
nożyczki o długości ostrzy powyżej 6 cm, |
— |
kijki narciarskie oraz kijki marszowe i wspinaczkowe, |
— |
gwiazdki do rzucania, |
— |
narzędzia robocze, które mogą być użyte jako broń spiczasta lub o ostrych krawędziach (np. wiertarki i wiertła, noże do cięcia kartonów, noże użytkowe, wszelkiego rodzaju piły, śrubokręty, łomy stalowe, młoty, szczypce (kleszcze), klucze francuskie/klucze nastawne, lampy lutownicze); |
c) Tępe narzędzia
Wszelkiego rodzaju narzędzia tępe mogące powodować obrażenia, w tym:
— |
kije do gry w baseball i softball, |
— |
pałki – sztywne lub elastyczne (np. pałki gumowe, pałki metalowe pokryte skórą, pałki policyjne), |
— |
kije do krykieta, |
— |
kije golfowe, |
— |
kije hokejowe, |
— |
kije do lacrosse’a, |
— |
wiosła do kajaków i kanadyjek, |
— |
deskorolki, |
— |
kije bilardowe, kije do snookera i poola, |
— |
wędki, |
— |
wyposażenie wykorzystywane do sztuk walki (np. kastety, pałki, tyczki do ryżu, nunczaka, kubatony i kubasaunty); |
d) Substancje wybuchowe i łatwopalne
Wszelkie materiały wysoce palne, które stwarzają zagrożenie dla zdrowia pasażerów i załogi oraz ochrony/bezpieczeństwa statku powietrznego lub mienia, w tym:
— |
amunicja, |
— |
spłonki, |
— |
detonatory i bezpieczniki, |
— |
materiały i urządzenia wybuchowe, |
— |
repliki bądź imitacje materiałów lub urządzeń wybuchowych, |
— |
miny oraz inne wojskowe materiały wybuchowe, |
— |
granaty wszelkiego rodzaju, |
— |
gaz i pojemniki z gazem (np. butanem, propanem, acetylenem, tlenem) w dużych ilościach, |
— |
fajerwerki, race (wszelkiego rodzaju) oraz inne materiały pirotechniczne (w tym zabawki typu pukawki i kapiszony), |
— |
zapałki inne niż zapałki bezpieczne, |
— |
pociski lub naboje dymne, |
— |
palne paliwo płynne (np. benzyna, olej napędowy, paliwo do zapalniczek, alkohol, alkohol etylowy), |
— |
farba w aerozolu, |
— |
terpentyna i rozcieńczalnik do farb, |
— |
napoje alkoholowe o mocy powyżej 70 % objętości (140 % proof); |
e) Substancje chemiczne i toksyczne
Wszelkie substancje chemiczne lub toksyczne, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia pasażerów i załogi lub ochrony lub bezpieczeństwa statku powietrznego lub mienia, w tym:
— |
kwasy i zasady (np. akumulatory elektrolitowe), |
— |
substancje korozyjne lub wybielające (np. rtęć, chlor), |
— |
aerozole neutralizujące lub obezwładniające (np. gaz łzawiący, gaz pieprzowy), |
— |
materiały radioaktywne (np. izotopy medyczne lub komercyjne), |
— |
trucizny, |
— |
materiały zakaźne lub biologicznie niebezpieczne (np. zainfekowana krew, bakterie i wirusy), |
— |
substancje, które mogą ulec samoczynnemu zapłonowi lub spaleniu, |
— |
gaśnice; |
f) Płyny
Płyny, z wyjątkiem płynów znajdujących się w pojedynczych opakowaniach o pojemności nieprzekraczającej 100 ml lub równowartości, umieszczonych w jednej zamykanej przeźroczystej torebce plastikowej o pojemności poniżej 1 litra. Zawartość plastikowej torebki musi swobodnie się w niej mieścić, a torebka musi być dokładnie zamknięta. Płyny obejmują żele, pasty, emulsje, płynne/stałe mieszanki oraz zawartość pojemników pod ciśnieniem, np. pasty do zębów, żele do włosów, napoje, zupy, syropy, perfumy, dezodoranty, pianki do golenia, aerozole, oraz inne produkty o podobnej konsystencji.
Dopuszczalne są odstępstwa w przypadku gdy płyn:
1) |
zostanie zużyty w trakcie podróży i jest niezbędny dla pasażera z przyczyn zdrowotnych lub ze względu na specjalną dietę, dotyczy to także pożywienia dla niemowląt. W razie konieczności pasażer musi być w stanie przedstawić dowód na autentyczność dopuszczonego płynu; lub |
2) |
zakupiony został w strefie operacyjnej lotniska za punktem kontroli kart pokładowych, w sklepach podlegających zatwierdzonym procedurom bezpieczeństwa w ramach programu ochrony portu lotniczego, pod warunkiem że płyn zapakowany jest w torbie zabezpieczonej przy użyciu plomb umożliwiających łatwe stwierdzenie jej naruszenia, a pasażer przedstawi odpowiedni dowód jego zakupu w danym porcie lotniczym z tego samego dnia; lub |
3) |
zakupiony został w strefie zastrzeżonej lotniska, w sklepach podlegających zatwierdzonym procedurom bezpieczeństwa w ramach programu ochrony portu lotniczego; lub |
4) |
zakupiony został w innym porcie lotniczym Wspólnoty, pod warunkiem że płyn zapakowany jest w torbie zabezpieczonej przy użyciu plomb umożliwiających łatwe stwierdzenie jej naruszenia, a pasażer przedstawi odpowiedni dowód jego zakupu z tego samego dnia w strefie operacyjnej owego lotniska; lub |
5) |
zakupiony został na pokładzie statku powietrznego należącego do wspólnotowego przewoźnika lotniczego, pod warunkiem że płyn zapakowany jest w torbie zabezpieczonej przy użyciu plomb umożliwiających łatwe stwierdzenie jej naruszenia, a pasażer przedstawi odpowiedni dowód jego zakupu z tego samego dnia na pokładzie owego statku powietrznego; lub |
6) |
zakupiony został w sklepach znajdujących się w strefie operacyjnej lotniska za punktem kontroli kart pokładowych lub w strefie zastrzeżonej lotniska w kraju trzecim wymienionym w załączniku 1. Na podstawie procedury, o której mowa w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2320/2002, Komisja może podjąć decyzję o włączeniu do załącznika 1 portu lotniczego z kraju trzeciego, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:
|
2. Pasażer może zostać zwolniony z wymogów określonych w pkt 4.1.1.1 pod warunkiem że:
a) |
poinformowano wcześniej właściwy organ, który wyraził zgodę na przewóz przedmiotu(-ów); oraz |
b) |
kapitan statku powietrznego został poinformowany o pasażerze i przewożonym(-ch) przez niego przedmiocie(-tach) zabronionym(-ch). |
W stosownych przypadkach, przedmioty zakazane przechowuje się w bezpiecznych warunkach.
3. Wykaz przedmiotów zabronionych, o których mowa w pkt 4.1.1.1, oraz informacje dotyczące dopuszczalnych wyjątków udostępnia się publicznie.
4. Właściwy organ może dodatkowo zabronić przewożenia innych przedmiotów, niewymienionych w pkt 4.1.1.1. Właściwy organ podejmuje stosowne działania w celu poinformowania pasażerów o takich przedmiotach, zanim zakończą oni procedurę odprawy bagażu rejestrowanego.
5. Przedmioty zabronione na podstawie pkt 4.1.1.1 lub 4.1.1.4, o ile nie zostały zabronione na podstawie pkt 5.2.3.1, mogą być przewożone w bagażu rejestrowanym, pod warunkiem że pasażerowie nie mają niekontrolowanego dostępu do takiego bagażu od momentu odprawienia bagażu do momentu jego odbioru w miejscu przybycia.
6. Pracownicy ochrony mogą odmówić dostępu do strefy zastrzeżonej lotniska oraz kabiny statku powietrznego każdemu pasażerowi posiadającemu przedmiot niewymieniony w pkt 4.1.1.3, który wzbudza ich zastrzeżenia.
4.1.2. Kalibracja bramek do wykrywania metali
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
4.1.3. Kontrola bezpieczeństwa pasażerów o ograniczonej zdolności ruchowej
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
4.1.4. Przepisy w zakresie ochrony dotyczące pasażerów potencjalnie uciążliwych
1. |
Wprowadza się szczególne środki w zakresie ochrony w przypadku, gdy przewóz lotniczy obejmuje następujące grupy pasażerów potencjalnie uciążliwych:
|
2. |
Właściwe organy informują na piśmie zainteresowanego przewoźnika lotniczego z odpowiednim wyprzedzeniem o terminie planowanego wprowadzenia na pokład pasażera potencjalnie uciążliwego. |
3. |
Pisemne zawiadomienie przewoźnika lotniczego oraz kapitana statku powietrznego zawiera następujące dane:
|
4. |
Wprowadza się szczególne środki w zakresie ochrony w odniesieniu do pasażerów niezdyscyplinowanych. Niezdyscyplinowanymi pasażerami są osoby, które na pokładzie cywilnego statku powietrznego, od momentu zamknięcia drzwi przed startem do momentu otwarcia drzwi po wylądowaniu, popełnią następujący akt:
|
5. |
Osoby aresztowane zawsze są eskortowane. |
4.2. Separacja pasażerów
W przypadku gdy z części terminala znajdującej się pomiędzy punktami kontroli bezpieczeństwa a punktami wstępu na pokład statków powietrznych skorzystali pasażerowie niepoddani kontroli bezpieczeństwa zgodnie z przepisami zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 2320/2002, strefa ta podlega przeszukaniu w celu upewnienia się, że nie pozostawiono w niej przedmiotów zabronionych, zanim którykolwiek z poddanych kontroli bezpieczeństwa pasażerów wejdzie na pokład poprzez tę strefę.
4.3. Kontrola bezpieczeństwa bagażu kabinowego
1. |
Wszelkie płyny należy przedstawić do kontroli w punktach kontroli bezpieczeństwa. |
2. |
Komputery przenośne oraz wszelkie pozostałe duże urządzenia elektryczne należy wyjąć z bagażu kabinowego przed jego kontrolą bezpieczeństwa i poddać odrębnej kontroli bezpieczeństwa. |
3. |
Płaszcze, kurtki oraz marynarki pasażerów poddaje się kontroli bezpieczeństwa jako odrębne sztuki bagażu kabinowego. |
4.3.1. Kontrola bezpieczeństwa bagażu kabinowego za pomocą urządzenia rentgenowskiego o wysokiej rozdzielczości z zainstalowanym i uruchomionym oprogramowaniem TIP
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
4.4. Kontrola bezpieczeństwa dyplomatów
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
5. BAGAŻ REJESTROWANY
5.1. Procedura łączenia bagażu rejestrowanego
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
5.2. Kontrola bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego
5.2.1. Bagaż rejestrowany z właścicielem
1. |
Przewoźnik zapewnia przewóz każdego pasażera tym samym lotem, którym przewożony jest jego odprawiony bagaż rejestrowany. Jeśli tak nie jest, bagaż rejestrowany traktuje się jako bagaż bez właściciela. |
2. |
Właściwy organ ustala w swoim krajowym programie ochrony lotnictwa cywilnego szczegółowe procedury na wypadek awarii sprzętu do kontroli bezpieczeństwa. |
5.2.2. Bagaż rejestrowany bez właściciela
Przewoźnik lotniczy, przyjmujący od innego przewoźnika lotniczego bagaż rejestrowany bez właściciela, uzyskuje pisemne poświadczenie potwierdzające przeprowadzenie kontroli bezpieczeństwa wyszczególnionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2320/2002 w odniesieniu do tego bagażu rejestrowanego przed przyjęciem go do przewozu.
5.2.3. Przedmioty zabronione w bagażu rejestrowanym
1. |
W bagażu rejestrowanym nie wolno umieszczać następujących przedmiotów:
|
2. |
Wykaz przedmiotów zabronionych, o których mowa w pkt 5.2.3.1, udostępnia się publicznie u przedstawicielstwach przewoźników lotniczych oraz za pomocą innych odpowiednich środków. |
3. |
Właściwy organ może dodatkowo zabronić przewożenia innych przedmiotów, niewymienionych w pkt 5.2.3.1. Właściwy organ podejmuje stosowne działania w celu poinformowania pasażerów o takich przedmiotach. |
4. |
Pracownicy ochrony mogą odmówić przewozu bagażu rejestrowanego zawierającego przedmiot, niewymieniony w pkt 5.2.3.1, który wzbudza ich zastrzeżenia. |
5.2.4. Kontrola bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego za pomocą systemów wykrywania ładunków wybuchowych (EDS)
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
5.2.5. Kontrola bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego z właścicielem za pomocą konwencjonalnych urządzeń rentgenowskich z zainstalowanym i uruchomionym oprogramowaniem TIP
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
5.3. Zabezpieczenie bagażu rejestrowanego
1. |
Dostęp do sortowni bagażowej i stref jego składowania jest ograniczony do pracowników, od których ze względów technicznych wymaga się dostępu do tych stref. Dotyczy to pracowników zatrudnionych przy załadunku, rozładunku i zabezpieczaniu bagażu rejestrowanego oraz osób upoważnionych przez właściwy organ do wstępu do sortowni bagażowej i stref jego składowania. |
2. |
W razie konieczności dopuszczalne jest umożliwienie pasażerom dostępu do ich własnych przedmiotów w bagażu rejestrowanym poddanym kontroli bezpieczeństwa, pod warunkiem że odbywa się to pod ciągłym nadzorem w celu zagwarantowania, że żaden przedmiot zabroniony:
|
6. TOWARY, PRZESYŁKI KURIERSKIE I EKSPRESOWE
6.1. Zastosowanie
Do celów niniejszego rozporządzenia:
„uznany nadawca” oznacza nadawcę, którego przesyłka może zostać w sposób niepodważalny zidentyfikowana na potrzeby przewozu wyłącznie samolotem towarowym, zgodnie z pkt 6.5 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 2320/20002.
6.2. Wymagania dotyczące zarejestrowanego agenta
Wyznaczenie, zatwierdzenie lub wpisanie do wykazu przez właściwy organ
6.2.1. |
W zakresie wyznaczania, zatwierdzania lub wpisywania przez właściwy organ dowolnego podmiotu do wykazu zarejestrowanych agentów, państwa członkowskie zapewniają stosowanie następującej procedury:
Procedurę tę stosuje się najpóźniej od dnia 1 marca 2008 r. |
6.2.2. |
Kontrola przeprowadzona przez właściwy organ w pomieszczeniach zarejestrowanego agenta może być traktowana jako wizja lokalna do celów pkt 6.2.1 lit. b). |
6.2.3. |
Jeśli właściwy organ stwierdzi, że zarejestrowany agent utracił zdolność spełnienia wymogów zarówno niniejszego rozporządzenia, jak i programu ochrony lotnictwa cywilnego, wycofuje podmiotowi status zarejestrowanego agenta. |
6.3. Środki kontroli w zakresie ochrony
6.3.1. |
Kontrolując towary zgodnie z pkt 6.3.1 lit. b) załącznika do rozporządzenia (WE) nr 2320/2002, agenci lub przewoźnicy lotniczy:
|
6.3.2. |
Właściwy organ powiadamia Komisję o wszelkich pozostałych środkach, o których mowa w pkt 6.3.1 lit. b) ppkt iv) załącznika do rozporządzenia (WE) nr 2320/2002, dopuszczonych jako środki kontroli ładunków. |
6.4. Kryteria dotyczące znanego nadawcy
6.4.1. |
Oświadczenie znanego nadawcy, o którym mowa w pkt 6.4.1 lit. b) załącznika do rozporządzenia (WE) nr 2320/2002, składane jest raz w roku na piśmie i z wykorzystaniem znormalizowanego krajowego formularza. Oświadczenie zawiera deklarację, że przesyłki nie zawierają żadnych przedmiotów zabronionych wymienionych w ppkt iv) i v) załącznika, zgodnie z pkt 6.4.1 lit. c) załącznika do rozporządzenia (WE) nr 2320/2002. Znany nadawca przyjmuje na siebie pełną odpowiedzialność za złożoną deklarację. |
6.4.2. |
W przypadku gdy przesyłka zawiera jakiekolwiek przedmioty zabronione, znany nadawca każdorazowo potwierdza na piśmie zarejestrowanemu agentowi lub przewoźnikowi lotniczemu, że przesyłka zawiera takie przedmioty. |
6.4.3. |
Jeśli znany nadawca utraci zdolność spełniania swoich zobowiązań, wówczas właściwy organ lub zarejestrowany agent lub przewoźnik lotniczy odpowiedzialny za nadawanie takiego statusu cofa mu status znanego nadawcy. |
6.5. Przewóz samolotami towarowymi
6.5.1. |
W celu umożliwienia zarejestrowanemu agentowi lub przewoźnikowi lotniczemu wyznaczenia określonego podmiotu jako uznanego nadawcy, państwa członkowskie zapewniają wdrożenie następującej procedury:
|
6.5.2. |
Zarejestrowany agent lub przewoźnik lotniczy prowadzą bazę danych zawierającą informacje, o których mowa w pkt 6.5.1 lit. b). Baza danych jest udostępniana do wglądu właściwemu organowi. |
6.5.3. |
Jeśli zarejestrowany agent lub przewoźnik lotniczy stwierdzą, że uznany nadawca utracił zdolność stosowania się do krajowych instrukcji, cofają mu status uznanego nadawcy. |
7. POCZTA
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
8. POCZTA I MATERIAŁY PRZEWOŹNIKA LOTNICZEGO
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
9. ZAOPATRZENIE POKŁADOWE PRZEWOŹNIKA LOTNICZEGO
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
10. ŚRODKI CZYSTOŚCI, ZAPASY I DOSTAWY PRZEWOŹNIKA LOTNICZEGO
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
11. LOTNICTWO OGÓLNE
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
12. REKRUTACJA PERSONELU I SZKOLENIE
12.1. Krajowy program szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego
Krajowy program szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego obejmuje wymogi szkoleniowe odnoszące się do obsługi niezdyscyplinowanych pasażerów.
12.2. Personel ochrony
12.2.1. Przewoźnik lotniczy i zarządzanie ochroną portu lotniczego
1. |
Właściwy organ zapewnia posiadanie odpowiednio wykwalifikowanych osób zarządzających ochroną w każdym wspólnotowym porcie lotniczym i u każdego przewoźnika. Właściwy organ zapewnia odpowiednią organizację zarządzania ochroną. Wyższa kadra kierownicza odpowiedzialna za zgodność przewoźnika lub portów lotniczych z wymogami w zakresie ochrony posiada odpowiednie kwalifikacje, wiedzę i doświadczenie, obejmujące:
|
12.3. Pozostały personel
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
13. SPECYFIKACJA TECHNICZNA URZĄDZEŃ DO KONTROLI BEZPIECZEŃSTWA
Brak przepisów w niniejszym rozporządzeniu.
(1) Niniejszy załącznik ma taką samą strukturę i numerację jak załącznik do rozporządzenia (WE) nr 2320/2002. O ile niniejsze rozporządzenie nie zawiera przepisów w zakresie stosowania lub technicznego dostosowania wspólnych norm podstawowych, informację taką wyraźnie podaje się w odpowiednim dziale.
(2) Dz.U. L 272 z 25.10.1996, s. 36.
(3) Decyzja dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym.
Załącznik 1
Port(y) lotniczy(-e), z którego(-ych) odbywają się loty do portów lotniczych Wspólnoty:
— |
Port lotniczy Singapur (SIN) |
— |
Chorwacja:
|
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/23 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 821/2008
z dnia 18 sierpnia 2008 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1362/2000 w odniesieniu do otwarcia wspólnotowego kontyngentu taryfowego na banany pochodzące z Meksyku
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając decyzję Rady (WE) nr 1362/2000 z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie wykonania dla Wspólnoty przepisów dotyczących taryfy celnej ustanowionych w decyzji Wspólnej Rady nr 2/2000 wydanej na podstawie Umowy przejściowej dotyczącej handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi (1), w szczególności jej art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej w dniu 1 stycznia 2007 r., w dniu 29 listopada 2006 r. podpisany został drugi protokół dodatkowy do Umowy o partnerstwie gospodarczym oraz koordynacji politycznej i współpracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi, z drugiej strony. |
(2) |
Niektóre postanowienia decyzji nr 2/2000 Wspólnej Rady UE-Meksyk z dnia 23 marca 2000 r. (2) dotyczące handlu towarami, świadectw pochodzenia i zamówień rządowych zostały zatem dostosowane decyzją nr 2/2008 Wspólnej Rady UE-Meksyk (3) zmieniającą decyzję Wspólnej Rady nr 2/2000. Decyzja ta przewiduje otwarcie nowego, rocznego kontyngentu taryfowego na banany pochodzące z Meksyku. |
(3) |
Aby wykonać ten kontyngent taryfowy, należy zmienić rozporządzenie (WE) nr 1362/2000. W tym celu należy otworzyć nowy kontyngent taryfowy na banany pochodzące z Meksyku i zamknąć kontyngent taryfowy na banany, otwarty w 2004 r. rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1553/2004 (4) i który przestał obowiązywać dnia 1 stycznia 2006 r. w związku z wprowadzeniem systemu czysto taryfowego na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1964/2005 z dnia 29 listopada 2005 r. w sprawie stawek celnych w odniesieniu do bananów (5). |
(4) |
Zgodnie z decyzją nr 2/2008 nowy kontyngent taryfowy powinien być otwierany na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia każdego roku kalendarzowego. Powyższy kontyngent taryfowy powinien zacząć obowiązywać począwszy od trzeciego dnia po opublikowaniu decyzji nr 2/2008 w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie należy zatem stosować od tego samego dnia i powinno ono natychmiast wejść w życie. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 1362/2000 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
załącznik zmienia się w sposób przedstawiony w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 29 lipca 2008 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 sierpnia 2008 r.
W imieniu Komisji
Stavros DIMAS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 157 z 30.6.2000, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 502/2005 (Dz.U. L 83 z 1.4.2005, s. 12).
(2) Dz.U. L 157 z 30.6.2000, s. 10.
(3) Dz.U. L 198 z 26.7.2008, s. 55.
(4) Dz.U. L 282 z 1.9.2004, s. 3.
(5) Dz.U. L 316 z 2.12.2005, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1528/2007 (Dz.U. L 348 z 31.12.2007, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
W tabeli do załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1362/2000 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
pomiędzy wierszem o nr porządkowym 09.1845 a wierszem o nr porządkowym 09.1847 dodaje się następujący wiersz:
|
2) |
skreśla się wiersz dotyczący kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.1871. |
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/25 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 822/2008
z dnia 18 sierpnia 2008 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 817/2008 ustalające należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 16 sierpnia 2008 r.
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1249/96 z dnia 28 czerwca 1996 r. w sprawie zasad stosowania (należności przywozowe w sektorze zbóż) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 (2), w szczególności jego art. 2 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 16 sierpnia 2008 r. zostały ustalone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 817/2008 (3). |
(2) |
Ponieważ obliczona średnia należności celnych przywozowych różni się o 5 EUR/t od ustalonej należności, należy wprowadzić odpowiednią korektę należności celnych przywozowych ustalonych w rozporządzeniu (WE) nr 961/2007. |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 817/2008, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załączniki I i II do rozporządzenia (WE) nr 817/2008 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 19 sierpnia 2008 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 sierpnia 2008 r.
W imieniu Komisji
Jean-Luc DEMARTY
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 510/2008 (Dz.U. L 149 z 7.6.2008, s. 61).
(2) Dz.U. L 161 z 29.6.1996, s. 125. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1816/2005 (Dz.U. L 292 z 8.11.2005, s. 5).
(3) Dz.U. L 220 z 15.8.2008, s. 16.
ZAŁĄCZNIK I
Należności celne przywozowe na produkty, o których mowa w art. 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, mające zastosowanie od dnia 19 sierpnia 2008 r.
Kod CN |
Wyszczególnienie towarów |
Należność przywozowa (1) (w EUR/t) |
1001 10 00 |
PSZENICA twarda wysokiej jakości |
0,00 (2) |
średniej jakości |
0,00 (2) |
|
niskiej jakości |
0,00 (2) |
|
1001 90 91 |
PSZENICA zwyczajna, do siewu |
0,00 |
ex 1001 90 99 |
PSZENICA zwyczajna wysokiej jakości, inna niż do siewu |
0,00 (2) |
1002 00 00 |
ŻYTO |
0,00 (2) |
1005 10 90 |
KUKURYDZA siewna, inna niż hybryda |
0,00 |
1005 90 00 |
KUKURYDZA, inna niż do siewu (3) |
0,00 (2) |
1007 00 90 |
Ziarno SORGO, inne niż hybryda do siewu |
0,00 (2) |
(1) W przypadku towarów przywożonych do Wspólnoty przez Ocean Atlantycki lub przez Kanał Sueski, zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1249/96, importer może skorzystać z obniżki należności celnych o:
— |
3 EUR/t, jeśli port wyładunkowy znajduje się na Morzu Śródziemnym, |
— |
2 EUR/t, jeśli port wyładunkowy znajduje się w Danii, Estonii, Irlandii, na Łotwie, Litwie, w Polsce, Finlandii, Szwecji, Wielkiej Brytanii lub na atlantyckim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego. |
(2) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 608/2008 zawiesza się stosowanie tej należności.
(3) Importer może skorzystać z obniżki o stałą stawkę zryczałtowaną w wysokości 24 EUR/t, jeśli spełnione zostały warunki ustanowione w art. 2 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1249/96.
ZAŁĄCZNIK II
Czynniki uwzględnione przy obliczaniu należności ustalonych w załączniku I
15 sierpnia 2008 r.
1) |
Średnie z okresu rozliczeniowego określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96:
|
2) |
Średnie z okresu rozliczeniowego określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96:
|
(1) Premia dodatnia w wysokości 14 EUR/t włączona (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).
(2) Premia ujemna w wysokości 10 EUR/t (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).
(3) Premia ujemna w wysokości 30 EUR/t (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).
II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
DECYZJE
Komisja
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/28 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 24 lipca 2008 r.
zatwierdzająca metodę klasyfikacji tusz wieprzowych w Bułgarii
(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 3740)
(Jedynie tekst w języku bułgarskim jest autentyczny)
(2008/676/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3220/84 z dnia 13 listopada 1984 r. ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych (1), w szczególności jego art. 5 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Artykuł 2 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 3220/84 stanowi, że klasyfikacja tusz wieprzowych ma być dokonywana poprzez szacowanie zawartości chudego mięsa zgodnie ze statystycznie sprawdzonymi metodami oceny opartymi na fizycznym pomiarze jednej lub więcej anatomicznych części tuszy wieprzowej. Zatwierdzenie metod klasyfikacji zależy od zgodności z maksymalną tolerancją błędu statystycznego przy dokonywaniu oceny. Tolerancja ta została określona w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2967/85 z dnia 24 października 1985 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wieprzowych (2). |
(2) |
Bułgaria skierowała do Komisji wniosek o zatwierdzenie metody klasyfikacji tusz wieprzowych i przedłożyła wyniki próbnych rozbiorów w drugiej części protokołu przewidzianego w art. 3 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2967/85. |
(3) |
Analiza tego wniosku wykazała, że warunki do zatwierdzenia tej metody klasyfikacji zostały spełnione. |
(4) |
Żadna modyfikacja przyrządów lub metod klasyfikacji nie może być zatwierdzona inaczej niż na mocy nowej decyzji Komisji przyjętej w świetle zdobytych doświadczeń. Z tego powodu niniejsze zatwierdzenie może zostać wycofane. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wieprzowiny, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 3220/84 niniejszym zatwierdza się następującą metodę klasyfikacji tusz wieprzowych w Bułgarii:
— |
przyrząd określany jako Ultra FOM 200 oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w załączniku. |
Artykuł 2
Nie zezwala się na modyfikacje przyrządu lub metod oceny.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Bułgarii.
Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2008 r.
W imieniu Komisji
Mariann FISCHER BOEL
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 301 z 20.11.1984, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3513/93 (Dz.U. L 320 z 22.12.1993, s. 5).
(2) Dz.U. L 285 z 25.10.1985, s. 39. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1197/2006 (Dz.U. L 217 z 8.8.2006, s. 6).
ZAŁĄCZNIK
Metody klasyfikacji tusz wieprzowych w Bułgarii
ULTRA FOM 200
1. |
Klasyfikację tusz wieprzowych przeprowadza się za pomocą przyrządu określanego jako Ultra FOM 200. |
2. |
Przyrząd ten jest wyposażony w sondę ultradźwiękową o częstotliwości 4 MHz (Krautkrämer MB 4 SE). Sygnał ultradźwiękowy jest przekształcany na postać cyfrową, przechowywany i przetwarzany przez mikroprocesor (typ Intel 80 C 32). Wyniki pomiarów zamienia się na przybliżoną zawartość chudego mięsa za pomocą samego przyrządu Ultra FOM. |
3. |
Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru: = 67,130 – 0,3284 × X1 – 0,3725 × X2 + 0,01515 × X3 gdzie:
Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 60 a 120 kilogramów. |
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/30 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 28 lipca 2008 r.
zmieniająca decyzję 2006/784/WE w sprawie zatwierdzenia metod klasyfikacji tusz wieprzowych we Francji
(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 3803)
(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)
(2008/677/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3220/84 z dnia 13 listopada 1984 r. ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych (1), w szczególności jego art. 5 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzja Komisji 2006/784/WE (2) zezwala na siedem metod klasyfikacji tusz wieprzowych we Francji. |
(2) |
Francja zwróciła się do Komisji, w celu uproszczenia pomiarów, o zatwierdzenie zastąpienia wzoru stosowanego w metodzie klasyfikacji tusz wieprzowych „Capteur Gras/Maigre – Sydel (CGM)” oraz przedstawiła w drugiej części protokołu wyniki próbnego rozbioru, o którym mowa w art. 3 ust. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2967/85 z dnia 24 października 1985 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wieprzowych (3). |
(3) |
Analiza tego wniosku wykazała, że warunki dla zatwierdzenia tej metody klasyfikacji zostały spełnione. |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2006/784/WE. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wieprzowiny, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Załącznik do decyzji 2006/784/WE zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej.
Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 2008 r.
W imieniu Komisji
Mariann FISCHER BOEL
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 301 z 20.11.1984, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3513/93 (Dz.U. L 320 z 22.12.1993, s. 5).
(2) Dz.U. L 318 z 17.11.2006, s. 27. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2008/293/WE (Dz.U. L 98 z 10.4.2008, s. 16).
(3) Dz.U. L 285 z 25.10.1985, s. 39. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1197/2006 (Dz.U. L 217 z 8.8.2006, s. 6).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do decyzji 2006/784/WE w części 1 (Capteur Gras/Maigre – Sydel (CGM)) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3. |
Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru: = 62,19 – 0,729 G2 + 0,144 M2 gdzie:
Niniejszy wzór dotyczy tusz ważących pomiędzy 45 a 125 kilogramów.”. |
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/32 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 13 sierpnia 2008 r.
zmieniająca decyzję 2007/716/WE w odniesieniu do niektórych zakładów w sektorach mięsnym i mleczarskim w Bułgarii
(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 4319)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2008/678/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając Akt przystąpienia Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 42,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzja Komisji 2007/716/WE z dnia 30 października 2007 r. ustanawia środki przejściowe odnoszące się do wymagań strukturalnych dla niektórych zakładów sektorów mięsnego i mleczarskiego w Bułgarii, przewidziane w rozporządzeniach (WE) nr 852/2004 i (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2). Dopóki zakłady te znajdują się w okresie przejściowym, produkty w nich wytworzone mogą być wprowadzane wyłącznie na rynek krajowy lub dalej przetwarzane w bułgarskich zakładach będących w okresie przejściowym. |
(2) |
Zgodnie z oficjalnym oświadczeniem właściwego organu w Bułgarii niektóre zakłady w sektorach mięsnym i mleczarskim zakończyły proces modernizacji i są obecnie w pełni zgodne z prawem wspólnotowym. Zakłady te powinny zatem zostać skreślone z wykazu zakładów będących się w okresie przejściowym. |
(3) |
W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2007/716/WE. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Załącznik do decyzji 2007/716/WE zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 13 sierpnia 2008 r.
W imieniu Komisji
Androulla VASSILIOU
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, s. 33).
(2) Dz.U. L 289 z 7.11.2007, s. 14. Decyzja zmieniona decyzją 2008/552/WE (Dz.U. L 178 z 5.7.2008, s. 43).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do decyzji 2007/716/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
skreśla się następujące pozycje dotyczące zakładów przetwórstwa mięsnego:
|
2) |
skreśla się następujące pozycje dotyczące zakładów mleczarskich:
|
III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE
AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU VI TRAKTATU UE
19.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 221/34 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 31 lipca 2008 r.
w sprawie przyznania dotacji na działania polegające na tłumaczeniu i testowaniu modułu ankiety na temat wiktymizacji w ramach programu szczegółowego „Zapobieganie i zwalczanie przestępczości” będącego częścią programu ogólnego dotyczącego bezpieczeństwa i ochrony wolności
(2008/679/WSiSW)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2007/125/WSiSW z dnia 12 lutego 2007 r. ustanawiającą na lata 2007–2013, jako część ogólnego programu w sprawie bezpieczeństwa i ochrony wolności, szczegółowy program „Zapobieganie i walka z przestępczością” (1), w szczególności jego art. 7 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Komisja przyjęła w dniu 16 kwietnia 2007 r. roczny program prac na 2007 r. dla szczegółowego programu „Zapobieganie i walka z przestępczością” jako części ogólnego programu w sprawie bezpieczeństwa i ochrony wolności (2). |
(2) |
W lutym 2007 r. ogłoszono zaproszenie do składania wniosków dotyczących partnerstw ramowych w ramach programu „Zapobieganie i walka z przestępczością”. |
(3) |
W dniu 16 sierpnia 2007 r. do wszystkich wybranych partnerów ramowych, którzy wybrali opcję „Statystyki na temat przestępczości i wymiaru sprawiedliwości”, wysłano specjalne zaproszenie do składania wniosków w zakresie tłumaczenia i testowania modułu ankiety na temat wiktymizacji. |
(4) |
W dniach 6 listopada 2007 r., 22 listopada 2007 r. i 17 grudnia 2007 r. zebrał się komitet oceniający i zalecił przyznanie dotacji na tłumaczenie i testowanie modułu ankiety na temat wiktymizacji. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (3). |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na podstawie art. 8 decyzji Rady 2007/125/WSiSW, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł
Zatwierdza się dotacje na działania określone w załączniku w wysokości 1 540 170,39 EUR.
Sporządzono w Brukseli, dnia 31 lipca 2008 r.
W imieniu Komisji
Joaquín ALMUNIA
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 58 z 24.2.2007, s. 7.
(2) C(2007) 1627.
(3) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z 27.12.2007, s. 9).
ZAŁĄCZNIK
Podział środków budżetowych przeznaczonych na dotacje na działania polegające na tłumaczeniu i testowaniu modułu ankiety na temat wiktymizacji
Nr referencyjny ramowego partnerstwa |
Organizacja |
Wybrana/Odrzucona |
Całkowite koszty kwalifikowalne (EUR) |
Przyznana kwota (EUR) |
% dotacji |
JLS/I2007/ISEC-FPA/012 |
Szwedzka Krajowa Rada ds. Zapobiegania Przestępczości |
Wybrana |
113 815,90 |
107 702,00 |
94,63 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/020 |
Departament Statystyki, Rząd Litwy |
Wybrana |
39 855,87 |
27 899,11 |
70 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/033 |
Krajowy Instytut Statystyki, Portugalia |
Wybrana |
133 041,32 |
126 389,25 |
95 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/037 |
Statystyka, Dania |
Wybrana |
160 264,87 |
152 250,80 |
95 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/043 |
Urząd Statystyczny, Republika Słowacka |
Wybrana |
22 115,23 |
19 893,11 |
89,95 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/050 |
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, Polska |
Wybrana |
57 730,00 |
40 411,00 |
70 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/051 |
Federalny Urząd Statystyczny, Niemcy |
Wybrana |
402 615,32 |
281 830,72 |
70 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/053 |
Statystyka, Austria |
Wybrana |
120 703,15 |
110 703,15 |
91,72 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/054 |
Europejski Instytut Zapobiegania Przestępczości HEUNI, Finlandia |
Wybrana |
221 149,06 |
210 091,60 |
95 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/061 |
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Katalonia |
Wybrana |
123 955,16 |
83 955,16 |
67,73 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/079 |
Rada ds. Badań na temat Przestępczości przy Ministerstwie Sprawiedliwości, Bułgaria |
Wybrana |
23 865,49 |
19 092,00 |
80 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/083 |
Biuro Statystyczne, Republika Słowenii |
Wybrana |
86 076,32 |
81 772,50 |
95 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/087 |
Istituto Nazionale di Statistica ISTAT, Włochy |
Wybrana |
175 801,15 |
158 779,37 |
90,32 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/102 |
Centralne Biuro Statystyczne, Łotwa |
Wybrana |
29 567,51 |
26 610,75 |
90 |
JLS/I2007/ISEC-FPA/103 |
Sekretariat Stanu ds. Bezpieczeństwa, Hiszpania |
Wybrana |
132 556,95 |
92 789,87 |
70 |
Razem |
|
|
1 843 113,30 |
1 540 170,39 |
|